စိတ်တူကိုယ်တူ (စ/ဆုံး)
ရေးသားသူ - အမည်မသိ။
ကျမကတော့ ရန်ကုန်၊ လသာမြို့နယ်မှာရှိတဲ့ တိုက်ခန်းတစ်ခန်းရဲ့အပေါ်ဆုံးထပ်မှာ နေထိုင်တဲ့သူ တစ်ဦးဖြစ်ပါတယ် ၊ တကယ်တော့ ကျမယောင်္ကျား ကိုဝင်းစိုးဆိုတာ ဘိန်းအရောင်းအဝယ်နဲ့ ကြီးပွားနေသူ တစ်ယောက်ဖြစ်တဲ့ အပြင် ကျမအပါအဝင် မိန်းမနှစ်ယောက်ကို တရားဝင် ယူထားသူပါ။
ဒါပေမယ့် ကျမတို့နှစ်ယောက်လုံးက ဆင်းရဲတဲ့မိသားစုများက မွေးဖွားလာသူများပီပီ အခုလို မတောင့်မတ မကြောင့်မကြနေရတဲ့ ဘဝကို ကျေနပ်ကြတယ်လေ၊ ကျမတို့နှစ်ယောက်က အိမ်နီးချင်းလဲဖြစ်၊သူငယ်ချင်းလဲဖြစ်နေတော့ ပိုအဆင်ပြေတာပေါ့၊ သူနဲ့ကျမနဲ့က နာမည်ချင်းလဲ ခပ်ဆင်ဆင်လေ၊ သူ့နာမည်ကေ အးယုစိုးတဲ့၊ အဲကျမနာမည်ကတော့ ဝင်းပပစိုးပါရှင်။
တစ်နေ့တော့ ကိုဝင်းစိုး အရောင်းအဝယ် ကိစ္စနဲ့ ခရီးထွက်သွားတယ်လေ၊ တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင် နောက်တစ်နေ့မှာပဲသူ့မိတ်ဆွေကို သက်အောင် ရောက်လာတယ်လေ၊ သူ့နဲ့ကရင်းနှီးသူတွေဆိုတော့ ကျတို့ကလည်းအိမ်မှာ လက်ခံ စကားပြောမိကြတယ်၊ ဒါပေမယ့် သူကကျမတို့ရဲ့ရင်းနှီးမှုကို အခွင့်ကောင်းယူပြီး ကျမတို့နှစ်ယောက်စလုံးကို အနိုင်ကျင့်စော်ကားသွားတယ်လေ၊ ပြီးတော့ ကျမတို့နဲ့ အခန်းချင်းကပ်ရက်က ကိုမျိုးလွင်နဲ့မထားထားတို့ လင်မယားက အဲဒီအကြောင်းတွေကို ဓာတ်ပုံရိုက်ယူထားကြပြီး ကျမနဲ့အေးယုစိုးကို အကြပ်ကိုင်ပါတော့တယ်၊ သူတို့က ကျမတို့နှစ်ယောက်ကို သူတို့ စိတ်တိုင်းကျ အသုံးပြုခွင့်မရရင် အဲဒီဓာတ်ပုံတွေကို ကိုဝင်းစိုးကိုပြလိုက်မယ်လို့ အကြပ်ကိုင်ကြပါတယ်။
မတတ်သာတော့တဲ့ အခြေအနေမို့ ကျမနဲ့ အေးယုစိုးတို့တိုင်ပင်ပြီး သူတို့အလိုကို လိုက်ဖို့ဆုံးဖြတ်ခဲ့ကြပါတယ်၊ တကယ်လို့ ဒီပုံတွေကိုသာ ကိုဝင်းစိုးမြင်သွားရင် ကျမတို့နှစ်ယောက် မသက်သာဘူးလေ၊ သူတို့ခေါ်ထားတဲ့ ညကျတော့ ကျမနဲ့ အေးယုစိုးတို့ဘေးအခန်းကို ကူးသွားကြပါတယ်၊ သူတို့လင်မယားက တော့အသင့်စောင့်နေကြတယ်လေ၊ ကျမတို့ရောက်တော့ ကျမတို့နှစ်ယောက်စလုံးကို သူတို့အိပ်ခန်းထဲကို ခေါ်သွားပါတယ်၊သူတို့ကုတင်ကနှစ်ယောက်အိပ်ဖြစ်တဲ့အပြင်တော်တော်ကြီးတဲ့အတွက် ကျမကိုကော အေးယုစိုးကိုပါ နှစ်ယောက်စလုံးကို ကောင်းကောင်းလုပ်လို့ရတဲ့ အနေအထားပါပဲ။
အဲဒီ နောက်ကိုမျိုးလွင်က ကျမကိုဆွဲခေါ်ပြီး ကုတင်ရဲ့ညာဘက်ပိုင်းမှာ လှဲအိပ်ခိုင်းလိုက်ပါတယ်၊ ဒါနဲ့ကျမလဲ သူ့အလိုကျသွားပြီး ပက်လက်လှန်အိပ် ပေးလိုက်ရပါတယ်၊ အဲဒီအချိန်မှာပဲ မထားထားက အေးယုစိုးကို ကုတင်ရဲ့ဘယ်ဘက်ခြမ်းမှာပွေ့လိုက်၊ နမ်းလိုက်၊ ကိုင်လိုက်၊ နို့ကိုက်လိုက်နဲ့ အပြတ်ပလူးနေတယ်လေ၊အေးယုစိုးကို ကြည့်ရတာလဲ ကျမလိုပဲ သူတို့နဲ့အချစ်ပလူးရမှာကို စိတ်မပါပုံရပါတယ်၊ ဒါပေမယ့် ကျမတို့မှာလည်း ဘာမှမတတ်နိုင်တော့ မချစ်ပေမယ့်လည်းအောင့်ပြီး နမ်းရတော့တာပါပဲရှင်။
" ငါ့ စောက်ပတ်ကိုကောင်းကောင်း လျက်ပေးစမ်း ကြားလား"
ကျမပက်လက်လှန်အိပ်နေတုန်းမှာပဲ မထားထားကအေးယုစိုးကို ခိုင်းတဲ့အသံကို ကြားလိုက်ရပါတယ်၊ ကျမနဲ့ အေးယုစိုးတို့ဟာ တစ်ယောက်စောက်ပတ်ကို တစ်ယောက် လျက်ပေးတာမျိုးလုပ်ဖူးခဲ့ပေမယ့် အခုတော့ အေးယုစိုးက တခြားမိန်းမတစ်ယောက်ရဲ့စောက်ပတ်ကို စိတ်မပါဘဲ မလိုလားဘဲ အတင်းခိုင်းလို့လျက်ပေးရမှာဆိုတော့ သိပ်ဖီလင်မလာနိုင်ဘူးဆိုတာကို ကျမသိနေပါတယ်၊ ပြောသာ ပြောရတယ်၊ ကျမရဲ့အခြေအနေကလည်း မကောင်းပါဘူး၊ဟော စ,လာပါပြီ။
" ငါပြောတာကို သေသေချာချာ နားထောင်စမ်း။ နင့်မျက်နှာပေါ်ကို ငါခွပြီးထိုင်ချမယ်။ အဲဒါ နင်က ငါ့ဖင်ပေါက်ကို လျှာနဲ့ထိုးပြီး ကောင်းကောင်းလျက်ပေးရမယ် ကြားတယ်နော်"
" ဟုတ့် ဟုတ်ကဲ့ရှင့်"
" ငါ့ ဖင်ပေါက်ကို နင်လျှာနဲ့ လျက်ပေးချင်ရဲ့လား"
ဟင်း။ သူဖင်ကို ဘယ်သူက လျက်ပေးချင်မှာလဲ။ အတင်း အနိုင်ကျင့် အကြပ်ကိုင်ပြီး ခိုင်းလို့သာ မတတ်သာဘဲ ကြိတ်မှိတ်ပြီးလုပ်ပေးရမှာ၊ အဲဒါကို အမှန်အတိုင်းပြောလိုက်လို့ကတော့ ကျမကို ရိုက်နှက်ပြီးအနိုင်ကျင့်နှိပ်စက်မှာ သေချာတယ်၊ ဒါကြောင့်သူ့အကြိုက်လိုက်ပြီးပြောလိုက်ရတယ်။
" ဟုတ်ကဲ့။ လျက်ပေးချင်ပါတယ် ရှင်"
" အေး ဒီလိုလိမ္မာစမ်းပါကွ။ အလကား သက်သက် အနာမခံချင်စမ်းပါနဲ့။ ဟဲဟဲ"
ငနဲသားကပြုံးဖြီးဖြီးနဲ့ပြောပြီး ကျမရဲ့မျက်နှာပေါ်ကိုတက်ခွပြီး ဖင်ထိုင်ချပါတယ်၊ သူ့ခြေဖဝါးနှစ်ဖက်ကိုကျမရဲ့ပါးနှစ်ခုဘေးမှာချပြီး ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ချတာပါ၊ ရင်နာနာနဲ့ပြောရရင် ချီးထိုင်ပါတဲ့ ပုံစံပါပဲ၊ သူ့ဖင်ပေါက်က ကျမရဲ့ပါးစပ်တည့်တည့်မှာပါ၊ ကျမလည်းဘယ်လိုမှ စိတ်မပါပေမယ့် ကိုယ့်ကိုယ်ကိုအားပေးပြီး ပါးစပ်ကို အသာဟ လျှာကို ဆန့်ထုတ်ပြီး သူဖင်ဝကို လှမ်းလျက်ပေးလိုက်ရပါတယ်။ မလုပ်ချင်လုပ်ချင်နဲ့လုပ်ရတာဆိုတော့ မထိတထိဖြစ်နေတာပေါ့၊ ဒါကိုသူကမကြိုက်ဘူးလေ။
" နင် လျက်ပေးပုံကလည်း မထိတထိနဲ့။ ဖီလင် သိပ်မရဘူး။ ငါ့ဖင်ပေါက်ကို နင့်လျှာနဲ့ ကျကျနန ထိုးပြီးအားရပါးရ လျက်ပေးစမ်းပါ။ အခု နင်လျက်နေတဲ့ ပုံကို ငါမကြိုက်သေးဘူး "
ကျမမှာ ရွေးစရာလမ်းမရှိပါဘူး၊ သူခိုင်းသလို လုပ်ရမယ့်ဘဝကို ရောက်နေပြီလေ၊ ဒါကြောင့် လျှာကို ပိုဆန့်ထုတ်ပြီး သူ့ဖင်ဝကို လျက်ပေးလိုက်ပါတယ်၊ သူဖင်ပေါက်ရဲ့အနံ့ကလည်း တော်တော်ဆိုးတာပဲ၊ ကျမမှာ မအံမိအောင်မနည်းကြိုးစားပြီး စိတ်ထိန်းထားရတယ်၊ ဒီကြားထဲ စအိုဝမှာလည်း အမွှေးရှည်ကြီးတွေပေါက်နေသေးတယ်၊ ကြမ်းကြမ်းကြီးတွေဆိုတော့ ဖင်ဝကို လျှာနဲ့ထိုးလျက်ပေးနေတဲ့ ကျမရဲ့လျှာကိုလာလာထိနေတယ်၊
" အေး ဟုတ်ပြီ။ အဲဒီလိုလျက်စမ်းပါဟ။ အခုမှ အရသာကောင်းလာတယ်။ လျှာကိုဖင်ပေါက်ထဲပိုဝင် အောင်ထိုးထည့်စမ်း။ ဖင်ဝကိုလည်းပိုပြီး ထိထိမိမိလျက်ပေး အားစိုက်ပြီး လျက်စမ်းပါ။ အားအား ကောင်းတယ် ကောင်းတယ် "
ငနဲသားက အားရကျေနပ်တဲ့ အသံနဲ့ပြောလာတယ်၊ ကျမကလည်း သူပြောတဲ့အတိုင်းလျှာကို ပိုဆန့်ထုတ်ပြီးသူဖင်ပေါက်ထဲဝင်အောင် ထိုးလျက်ပေးလိုက်ရတယ်၊ လုပ်ချင်လို့တော့ မဟုတ်ပါဘူး၊ ဒါပေမယ့် ဒီလိုမှလုပ်မပေးရင် သူ့အတွက် ကျမကို နှိပ်စက်စရာ အကြောင်း တစ်ခုရသွားမယ်လေ။
သူက ကျမနဲ့ အေးယုစိုးကို အကွက်ရှာပြီး နာနာကျင်ကျင်ဖြစ်အောင် ရိုက်ချင်နှင်ချင်နေတာ၊ အကွက်ရလို့ကတော့ ကျမတို့လှိမ့်ခံရမှာ သေချာတယ်၊ အဲဒီလို အနာခံရုံနဲ့လည်း ပြီးမှာမဟုတ်ဘူး၊ သူခိုင်းတာကို လုပ်ရဦးမယ်၊ ဒါကြောင့်ကြိတ်မှိတ်ပြီး လုပ်ပေးနေတာပါ၊ ဖင်ပေါက်ထဲ လျှာကို ပိုဝင်အောင်ထိုးကလိပြီး လျက်ပေးရတဲ့အခါ သူ့ဖင်ပေါက်တစ်ဝိုက်မှာ ပေါက်နေတဲ့ အမွှေးတွေကပိုပြီး အနှောင့်အယှက်ပေးလာတယ်။
ကျမရဲ့လျှာနဲ့ နှုတ်ခမ်းတွေကိုသာမက နှာခေါင်းထိပ်နားကိုပါ လာထိနေတယ်၊ ဒီလိုဖင်မွှေးတွေနဲ့ ထိနေတာက လွတ်အောင်သူ့ဖင်သားကြီးနှစ်ခြမ်းကို ကျကျနနဆွဲဖြဲပစ်လိုက်တယ်၊ အဲဒီတော့ ဖင်မွှေးတွေနဲ့ မထိတော့ဘူးလေ၊ ကျမ မလျက်ချင်လျက်ချင်နဲ့ လျက်ပေးနေရတဲ့ သူ့ဖင်ဝကလည်း ပိုပြဲသွားတော့ သူ့ဖင်ကိုသေချာလျက်ပေးသလို ဖြစ်သွားတာပေါ့၊
" အားပါး ။ တယ်ကောင်းပါလား။ ဟင်းဟင်းဟင်း။ လျက်လျက်။ ဟုတ်ပြီ။ ကောင်းတယ်။ လျှာကိုလှည့်ပတ်လျက်ပေး။ ကောင်းလိုက်တာ။ အားအား"
မျိုးလွင်ဆိုတဲ့ ငနဲကတော့ ဖီလင်တွေ့နေဟန်ဖြင့် ရေရွတ်ပြောဆိုနေတယ်လေ၊ ကျရဲ့ဘေးမှာရှိတဲ့ သူ့မယားမထားထားရဲ့ကျေနပ်အားရစွာ မြည်တမ်းသံတွေကလည်း လိုက်ဖက်ညီညီ ထွက်ပေါ်လာပြန်တယ်။
" စောက်စေ့ကို မျှင်းစုပ်ပေးဦးလေ။ အား ဟုတ်တယ်။ အဲဒီလိုမျိုး။ ဖင်ကိုလည်းထိအောင်လှမ်းလျက်စမ်းပါ။ လုပ်စမ်း။ ဟာ နင့်လျှာက ဖင်ဝကိုတောင် မထိဘူး။ လျက်စမ်း။ ငါ့ဖင်ဝကနေစောက်ပတ်ပေါ်အထိ လျှာနဲ့ထိုးလျက်ပေး။ လုပ်လေ။ ခိုင်းတာကို သေချာလုပ်စမ်း။ အနာမခံချင်နဲ့။ အား ကောင်းလိုက်တာ။ ဖင်ရောစောက်ပတ်ရော ထိတယ်။ အား အား ကောင်းတယ်။ အားပါးပါးအီး"
ဘေးနားမှာ ယှဉ်လျက်ရှိနေပေမယ့် ကျမရဲ့မျက်နှာပေါ်ကို တက်ခွထိုင်နေတဲ့ မျိုးလွင်ရဲ့ခြေထောက်တွေကကွယ်နေတာကြောင့် မထားထားနဲ့အေးယုစိုးတို့ ဘယ်လိုအခြေအနေဖြစ်နေလဲဆိုတာကို မမြင်နိုင်ပါဘူး။
ဒါပေမယ့် အသံတွေကိုတော့ ကြားနေရတယ်လေ၊ အေးယုစိုးခမျာ သနားစရာပါ၊ မထားထားရဲ့အနိုင်ကျင့်ပြီးမတရားခိုင်းတာကို လုပ်ပေးနေရတယ်၊ ဆယ်မိနစ်လောက်ကြာတော့ မျိုးလွင်က ကျမမျက်နှာပေါ်ကနေထ,ရပ်လိုက်ပါတယ်၊ သူ့ဖင်ပေါက်ကို လျက်ပေးနေရတဲ့ ဒုက္ခကလည်း ခဏတော့ သက်သာသွားတာပေါ့။
" ထားရေ။ နင့်ကောင်မလေးကို ငါဖင်လိုးတော့မယ်။ နင့်စောက်ပတ်ကိုဆက်ပြီး အလျက်ခံချင်သေးရင် အေးယုစိုးကို ငါဖင်ချနေတုန်းနင်ကသူ့ကို လျက်ခိုင်းပေါ့"
" ရတယ်လေ။ ဝင်းပပစိုးကိုပဲ ခေါ်သုံးလိုက်မယ်"
အေးယုစိုးအဖို့ မထားထာ့း ဖင်နှင့်စောက်ပတ်ကိုလျက်ပေးနေရခြင်းမှ နားလိုက်ရသော်လည်း ကိုမျိုးလွင် ဖင်လိုးတာကိုခံရမည်ဖြစ်သည်။ ကြောက်ကြောက်လန့်လန့် ဖြစ်နေရှာသည်၊ ထိုအခိုက်မှာပင် ကိုမျိုးလွင်က အေးယုစိုးကို ခပ်ရင့်ရင့်ခိုင်းစေလိုက်လေသည်။
" ကဲအေးယုစိုး။ ငါဖင်လိုးတာကိုခံဖို့ ဖင်ထောင်ပြီး ကုန်းပေးစမ်း"
" ကိုမျိုးလွင်ရယ်။ ကျမကိုဖင်မချပါနဲ့ရှင်။ ကျမကြောက်တယ်။ သနားပါနော်"
အေးယုစိုးက ငိုမဲ့မဲ့မျက်နှာလေးနှင့် တောင်းပန်နေလေသည်၊ ဖင်လိုးမခံချင်သည့်စိတ်ဖြင့် တောင်းပန်အသနားခံနေသော်လည်း ခိုင်းတာကို မနာခံလျှင် အနှိပ်စက်ခံရမည်ကို လိုချင်သည့် အာသီသကလည်းတိတ်တခိုးပါနေလေသည်၊ အပြာစာအုပ်များထဲမှ နှိပ်စက်ညှဉ်းပမ်းလျက် ကာမဆက်ဆံပုံများကို ဖတ်ရှုကာ ကိုယ်တိုင် ထိုကဲ့သို့ ကာမအရသာကို ရချင်နေသော သူမ သွေးသားများက နှိပ်စက်မှုများကို တောင့်တလျက်ရှိလေသည်၊
" တောက် ..ဒီလောက်ပြောနေတာတောင် ငြင်းနေသေးလား"
" ဖျန်း "
" အား"
ပြောပြောဆိုဆိုနှင့် ကိုမျိုးလွင်က အေးယုစိုး ပါးကို ရိုက်ချလိုက်သည်၊ ဒါတင်မက လည်ထွက်သွားသောသူမတစ်ကိုယ်လုံးကို သားရေခါးပတ်ဖြင့် ခပ်ကြမ်းကြမ်း ရိုက်ပြန်သည်၊ အေးယုစိုးမှာ လူးလိမ့်နေလေတော့သည်။
" ရွှမ်း ရွှမ်း "
" အမယ်လေး နာလိုက်တာ။"
" ရွှမ်း ရွှမ်း "
" ကြောက်ပါပြီ အား။ "
" ရွှမ်း ရွှမ်း "
" မရိုက်ပါနဲ့တော့။"
" ရွှမ်း ရွှမ်း "
" အားနာတယ်။ အဟင့်အဟင့်"
" ကဲ လေးဘက်ကုန်းစမ်း"
အဲဒီလို ရိုက်နှက်ပြီးနောက် ကိုမျိုးလွင်က ကုန်းခိုင်းပြန်သည်၊အေးယုစိုးမှာ တအင့် အင့် ငိုရှိုက်ရင်းကြောက်လန့်တုန်လှုပ်စွာနှင့် ဒူးတုပ်ကာ ဖင်ထောင်ကုန်းပေးလိုက်ရှာသည်၊ အရိုက်ခံထားရလို့ သူမရဲ့အဝတ်မဲ့ ကိုယ်ပေါ်မှာ အရှိုးရာတွေ အထပ်ထပ်ထင်နေပုံက မြင်ရသူတို့ ရမ္မက်သွေးကြွစရာပါပဲရှင်။
ကျမ ကိုယ်တိုင် ဖင်လိုးခံဖို့ကုန်းပေးနေတဲ့ သူ့ကိုကြည့်ရင်း စိတ်လှုပ်ရှားလာမိတယ်လေ၊ သူကုန်းပေးထားတာ အနေအထားတော့ မှန်တယ်၊ ရှေ့ပိုင်းမှာ တတောင်ဆစ်တွေကို အားပြုပြီး ဒူးနှစ်ဖက်ကို ခပ်ဟဟထောက်ထားတော့ ပေါင်တန်သွယ်သွယ်နှစ်ချောင်းက တန်းတန်းမတ်မတ် ထောင်နေပါတယ်၊ သူမရဲ့ဆူဆူဖြိုးဖြိုး ဖင်သားနှစ်ဖက်ကတော့ မီးရောင်အောက်မှာ ဖြူဖွေး တင်းပြောင်နေပါတော့တယ်၊ ဖင်ထောင်ကုန်းပေးထားတာကြောင့် စအိုပေါက်လေးကတော့ ပေါ်ထွက်နေပါတယ်၊ မို့ဖောင်းနေတဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးကတော့ စောက်ရည်ကြည်တွေ ရွှဲစိုလျက်ပြောင်လက်နေတာကို တွေ့ရပါတယ်။
" နင့်စောက်ပတ်ကြီးက မို့ဖောင်းပြီးအရည်တွေ စိုရွှဲနေပါလား။ ကြည့်ရတာ နင် အရမ်း အလိုးခံချင်နေပြီထင်တယ်။ ဟုတ်လား"
သူ ဖင်လိုးတာကိုခံဖို့ ကြောက်လန့်တုန်လှုပ်စွာ လေးဘက်ထောက်ဖင်ကုန်းပေးထားရရှာသူ မိန်းကလေးကိုနောက်ဘက်မှ အားရပါးရရှုစားရင်း ကိုမျိုးလွင်ကမေးသည်၊ တစ်ဆက်တည်းမှာပင် လက်ထဲမှ သားရေခါးပတ်နှင့်သူမညာဖက်တင်ပါးကို အသာရိုက်လိုက်ပြန်သည်၊
" ရွှမ်း "
" အား မရိုက်ပါနဲ့တော့ရှင်။ နာလှပါပြီ။ "
" ဟုတ် ဟုတ်ကဲ့"
ကျမ သိပ်အလိုးခံချင်နေပါပြီ ရှင် အရိုက်ခံလိုက်ရသဖြင့် အေးယုစိုး ခါးတွန့်လျက် ရမ္မက်ဇောများပိုမိုထလာကာ ပါးစပ်မှ ထုတ်ပြောလိုက်ပါတယ်။
" ဘယ်အပေါက်ကိုလိုးရမှာလဲ။ စောက်ပတ်ကိုလား။ ဖင်ကိုလား"
" ဖင်ကို ချပါရှင်"
အေး။ငါချရမယ့်ဖင်ပေါက်လေးကိုသေသေချာချာကြည့်ချင်တယ်။ဖင်ကိုဖြဲပြစမ်း
အေးယုစိုး တစ်ကိုယ်လုံးတုန်သွားပါတယ်၊ သူ့ကိုကြည့်ရတာ ဝမ်းနည်းသွားပုံနဲ့ မျက်ရည်တွေဝိုင်းလာပါတယ်၊ အဲဒီနောက် အေးယုစိုးက လက်ကလေးနှစ်ဖက်ကို တွန့်တွန့်ဆုတ်ဆုတ်နဲ့ နောက်ကိုပစ်ပြီး ဖင်ဝကို ဖြဲပြလိုက်ရှာပါတယ်။
" တောက် ဖင်ပေါက်လေးကစူပြီးဖွေးအုနေတာပဲ။ နင်ဖင်အလိုးခံဖူးလား"
" မခံဖူးသေးပါဘူးရှင်"
" နင့်လင်က နင့်ကိုဖင်မချဘူးလား"
" ဟင့်အင်း မချပါဘူးရှင်"
" နင့်လင်ကဘယ်လိုလဲ။ ဟိုတစ်ယောက်ကိုတော့ ဖင်လိုးပြီး နင့်ကိုကျတော့ ဘာလို့ ဖင်မချတာလဲ"
အဲဒီစကားကြောင့် ကိုဝင်းစိုးကျမကို ဖင်လိုးတာကို သူချောင်းကြည့်ထားကြောင်း ကျမသိလိုက်ပါတယ်။
" ကျမကကြောက်ပြီးမခံချင်လို့ပါ။ သူကတော့ ချချင်ပါတယ်"
" ဝင်းပပစိုး ကတော့ဖင်ခံရမှာ မကြောက်ပဲ အလိုးခံတယ်ပေါ့ ဟုတ်လား"
" အဲဒါတော့ ကျမမသိပါဘူးရှင်"
" ဟဲ့ ဝင်းပပစိုး။နင်က ဖင်လိုးခံဖူးတယ် မဟုတ်လား"
" ဟုတ်ပါတယ်"
" အေး ဒါဆို နင်ကဖင်လိုးရင် ဘယ်လို အစပျိုးပြင်ဆင် ရတယ်ဆိုတာကို သိမှာပေါ့"
" ဟုတ်ကဲ့ သိပါတယ်ရှင်"
" ဒါဆို ပြောစမ်း ဖင်မလိုးခင် ဘယ်လို အရင်စလုပ်ရလဲ"
" ဟို ဖင်ပေါက်ကို တံတွေး ဆွတ်ရပါတယ်ရှင်"
" အေးဟုတ်တယ်။ ကဲလာ။ နင့်သူငယ်ချင်း ဖင်ကို တံတွေးလာဆွတ်ပေးစမ်း"
ကိုမျိုးလွင်ကကျမကိုစေခိုင်းပြီးသူကိုယ်တိုင်ကတော့အေးယုစို့းခေါင်းနားသို့ကပ်သွားလေသည်။
" ငါ့လီးမှာ တံတွေးစိုနေအောင်လျှာနဲ့လျက်ပေးစမ်း။ ဒါမှနင့်ဖင်ပေါက်ထဲကို ငါ့လီးထိုးသွင်းတဲ့အခါမှာအဝင်ချောမှာ"
ကိုမျိုးလွင်က ဖင်အလိုးခံရတော့မည့် မိန်းကလေးကို ရက်ရက်စက်စက်ပင် စေခိုင်းသည်၊ အေးယုစိုးက ဖင်ဖြဲထားတဲ့ လက်တွေကို လွှတ်ပြီးတော့ လက်တစ်ဖက်ကို ထောက်လျက် နောက်လက်တစ်ဖက်နဲ့ လီးကိုကိုင်ပြီး လျှာနဲ့ လှည့်ပတ်လျက်ကာ လီးကိုတံတွေးဆွတ်ပေးလိုက်လေသည်၊ ကျမလည်းသူ့ရဲ့ဖင်သားနှစ်ဖက်ကိုဖြဲပြီး စအိုဝပေါ်ကို တံတွေးထွေးချလိုက်ပါတယ်၊ အဲဒီအချိန်မှာပဲ မထားထားကလည်း ဝင်ပါလာပြန်ပါတယ်။
" ရှင့်လီးအတွက် ကျမကြိုတင်လမ်းဖွင့်ပေးမယ်"
ပြောပြောဆိုဆိုနှင့်မထားထားကအေးယုစိုးရဲ့ဖင်ပေါက်ထဲကိုလက်ချောင်းတစ်ချောင်းဆတ်ကနဲထိုးထည့်လိုက်ပါတယ်၊
" အား ကျွတ်ကျွတ်။ နာတယ်ရှင့် အားအား"
ဖင်အလိုးမခံဖူးသေးသောကြောင့် အေးယုစိုး ဖင်ဝက ကျဉ်းနေပါသေးတယ်၊ဒါကြောင့်တံတွေး စိုနေပေမယ့်လက်ချောင်းတိုးဝင်မှုကြောင့်သူမညည်းတွားလိုက်မိသည်၊
" ရပြီ။ ငါနင့်ကိုဖင်ချတော့မယ်"
ကိုမျိုးလွင်က အဲဒီလိုပြောပြီး အေးယုစိုးရဲ့ခေါင်းနားကနေ ဖင်ဖက်သို့ ကပ်သွားလေသည်၊ ဖင်ဝကိုလက်ချောင်းဖြင့် ထိုးကလိနေသော မထားထားက သူ့လင်ဖင်လိုးနိုင်ရန် အေးယုစိုး စအိုပေါက်ထဲက သူ့လက်ကို ဆတ်ကနဲ ဆွဲထုတ်လိုက်ပါတယ်၊ အေးယုစိုးခမျာတော့နာတာနဲ့ ကြောက်တာပေါင်းပြီး တစ်ကိုယ်လုံး တဆတ်ဆတ်တုန်နေရှာပါတယ်။
" ကိုမျိုးလွင်ရယ် သူကအခုမှ စ,ဖင်လိုးခံရတာ။ သူ့ကို အရမ်းကြီးမလုပ်ပါနဲ့နော်။ ဖြည်းဖြည်းသွင်းပေးပါ"
အေးယုစိုး အရမ်းကြောက်နေမှန်းသိလို့ကျမကကြားထဲကဝင်ပြီးတောင်းပန်ပေးလိုက်ပါတယ်။
" အေး။ ငါအတတ်နိုင်ဆုံး ဖြည်းဖြည်းသွင်းမယ်။ နင်ကလည်း သူ့ဖင်ပေါက်ကို ဆွဲဖြဲပေးထား"
" ဟုတ် ဟုတ်ကဲ့"
ကျမက အေးယုစိုးရဲ့ဖင်ကို ဆွဲဖြဲလိုက်တဲ့အခါမှာတော့ တံတွေးဆွတ်ထားတဲ့ စအိုကအပြင်ကို စူထွက်လာပါတယ်၊ ကိုမျိုးလွင်က အဲဒီ ဖင်ဝမှာ သူ့လီးကြီးကို တေ့ထောက်လိုက်ပါတယ်၊ ပြီးတော့ ဖိမသွင်းသေးဘဲသူမကိုခေါ်လိုက်တယ်။
" အေးယုစိုး"
" ရှင်"
ဖင်ထဲသို့ လီးကြီးတိုးဝင်လာမည်ကို အသည်းတယားယား ရင်တဖိုဖို ကြောက်ကြောက်လန့်လန့် ရမ္မက်ဇောထန်ထန်နှင့် စောင့်နေသော အေးယုစိုးက မပွင့်တပွင့်ထူးလိုက်ပါတယ်။
" ငါ့လီးကိုဖင်ထဲထိုးသွင်းတဲ့ အခါနင်ကဖင်ဝကို ညှစ်မထားနဲ့နော်။ တတ်နိုင်သမျှဖွင့်ပေးထား။မဟုတ်ရင်နင်ပိုနာလိမ့်မယ်။ ဖင်ကိုဖွင့်ပေးထားမှလီးသွင်းရတာလည်းအဆင်ပြေတယ်။ နင်လည်းသိပ်မနာဘူး"
" ဟုတ်ကဲ့"
" ကဲ သွင်းပြီ"
စကားအဆုံးမှာတော့ ကိုမျိုးလွင်က အေးယုစို့းဖင်ဝတွင် တေ့ထောက်ထားသော လီးကို ဖိထိုးချလိုက်ပါတော့တယ်။
" ဗျစ် ဗျစ် "
" အား ကျွတ်ကျွတ်။ အအ"
အဲဒီလို ထိုးသွင်းလိုက်တာကြောင့် ဒစ်ကြီးက ဖင်ပေါက်ထဲတိုးဝင်သွားပါတယ်၊ ကိုမျိုးလွင့် လီးကရှည်လည်းရှည်။ အလုံးလည်းတုတ်ပါတယ်၊ လီးဒစ်က လုံးပတ်ထက်တောင်မှ ပိုတုတ်ပါသေးတယ်၊ ဒါကြောင့်အဲဒီ လီးဒစ်ဝင်သွားတာကို အေးယုစိုးခမျာ မချိမဆန့် ခံလိုက်ရပါတော့တယ်၊ ဖင်ဝတစ်ခုလုံးတင်းနေပြီးကျိန်းစပ်လာတာကြောင့် သူမမျက်နှာကိုမဲ့ကာ စုတ်သပ်ညည်းမိတာကို ကြားလိုက်ရပါတယ်။
ကိုမျိုးလွင်ပြောတာကို သတိရလိုက်တာကြောင့် သူမ ဖင်ဝကို အတတ်နိုင်ဆုံးဖွင့်ပေးထားလိုက်သည်၊ ကိုမျိုးလွင် ဖင်လိုးတာကိုလိုလားကြည်ဖြူလို့တော့ မဟုတ်ပါဘူး၊ မခံချင်လည်းခံရမယ်ဆိုတာ သိနေတာကြောင့် ဖင်ထဲလီးဝင်တဲ့ ဒဏ်သက်သာအောင် လုပ်ပေးလိုက်ဟန်တူပါတယ်၊ ဒစ်ဝင်သွားပြီးနောက် ကိုမျိုးလွင်က သူ့လီးကြီးကို ဖင်ခေါင်းထဲသို့ ဆက်၍ဖိထိုးသွင်းပါတော့တယ်၊ ကြည့်နေရင်းနဲ့ပဲ လီးကတစ်ထစ်ချင်းတိုးဝင်သွားပါတယ်။
" ဗျစ် ဗျစ်"
" အားအား။ကိုမျိုးလွင်ရယ်။ နာတယ်ရှင့်။သိပ်နာတာပဲ။ အရမ်းကြီးမလိုးပါနဲ့ရှင်။ဖြည်းဖြည်း သွင်းပါ။ အအအား။ နာတယ်နာတယ်။ အားအား"
ဖင်ထဲကိုလီးဝင်လာတာကြောင့် အလွန်နာကျင်ပြီး အေးယုစိုးခမျာ မချိမဆန့်ပင်အော်နေရရှာပါတယ်၊ ဖင်လိုးခံမိန်းမများရဲ့အဲဒီလို နာနာကျင်ကျင်အော်သံတွေက ဖင်လိုးသူကို တဏှာစိတ်ပိုမိုပြင်းထန်စေတာကြောင့် ကိုမျိုးလွင်လည်း စိတ်ပိုထလာကာ သူ့လီးကို အေးယုစိုးရဲ့ဖင်ပေါက်ကျဉ်းကျဉ်းလေးထဲကို ပိုဝင်အောင် အတင်းဖိထိုးထည့်နေပါတယ်။
အေးယုစိုးကတော့ ကိုယ်တိုင် ဖင်လိုးမခံဘူးပေမယ့် ကျမပြောပြထားတာတွေ အပြာစာအုပ်ထဲမှာဖတ်ထားရတာတွေ ကျမဖင်လိုးခံရတာကို ချောင်းကြည့်ထားတာတွေကြောင့် ဖင်လိုးခံတဲ့အခါအရမ်းနာသလို အရမ်းလည်းအရသာရှိကြောင်းသိနေပါတယ်၊ သူမရဲ့ဖင်ပေါက်ထဲကို တစ်၍တစ်၍ တိုးဝင်လာသောလီးကြီးကြောင့် အရမ်းနာသလို။ ထူးခြားသောကာမအရသာကိုလည်းခံစားနေရပါတယ်၊ ထိုအတွေ့အထိအာရုံ ကာမဂုဏ်အရသာကို အေးယုစိုးရဲ့သွေးသားတွေက မလွန်ဆန်နိုင်ကြပေ၊ အဲဒါကြောင့်ပါးစပ်ကအော်နေပေမယ့်ကုန်းပေးထားတဲ့ ပုံစံကတော့မပျက်ပေ။
" အမယ်လေး။ နာလိုက်တာ။ အားအား။ သေပါပြီရှင်။ အားအားနာတယ်။ နာတယ်။ ဖင်ကွဲသွားပြီလားမသိဘူး။ အားအအား"
" ခဏလောက်အသွင်းရပ်ပြီး လီးကို ဖင်ထဲ စိမ်ထားကြည့်ပါလားရှင်။ ရှင့်ရဲ့လီးက အလုံးတုတ်လွန်းတော့ သူအရမ်းနာနေတာပေါ့"
" ဟုတ်ပါတယ် ကိုမျိုးလွင်ရယ်။ဖြစ်ပါ့မလားရှင်။ထပ်သွင်းလို့မရတော့ဘူးထင်တယ်။သနားပါဦးနော်"
" ဖင်ကိုသေသေချာချာဖြဲထားပေးလေ။ ဒါဆိုနင်အနာနည်းနည်းသက်သာမှာပေါ့"
" ကျမ သူ့ဖင်ကိုဖြဲထားပေးတာအသားကုန်ပဲ။ ဒီထက်ပိုဖြဲလို့မရတော့ဘူး"
" ဒါဆိုငါ့လီးကိုထုတ်ပြီးမှပြန်ဖိသွင်းမယ်။ နင်ကသူ့ဖင်ကိုဆက်ဖြဲထား။ ထားထားက အေးယုစိုးရဲ့စောက်ပတ်ကို လှမ်းပွတ်ပေးလိုက်။ ဒါဆို သူဖီလင် ပိုတက်လာပြီးဖင်ထဲလီးသွင်းတဲ့ ဒဏ်ကို ခံနိုင်လာလိမ့်မယ်။"
ကျမကအေးယုစိုးရဲ့ဖင်သားကြီးတွေကို ဆက်ပြီးဖြဲထားပေးရပါတယ်၊မထားထားကတော့ ဘေးမှာဒူးထောက်ထိုင်ပြီး အေးယုစိုးရဲ့စောက်ပတ်ကို လှမ်းပွတ်ပေးနေပါတယ်၊ ကိုမျိုးလွင်ကတော့ ဖင်ထဲဝင်နေတဲ့လီးကို ထုတ်လိုက်သွင်းလိုက်လုပ်ပြီးနောက် အားစိုက်ကာဖိထိုးထည့်လိုက်ပါတော့တယ်၊ တစ်ခါဖိထိုးလိုက်တိုင်း လီးက လက်တစ်ချောင်းစာလောက် ဖင်ထဲကိုတိုးတိုးဝင်သွားပါတယ်။
" ဗျစ်ဗျစ် အား ။ ကျွတ်ကျွတ်ကျွတ် ။ ဗျစ်ဗျစ်။ အားအား။ ဖြည်းဖြည်း။ အား နာတယ်။ ကျွတ်ကျွတ် ။ နာလိုက်တာကိုမျိုးလွင်ရယ်။ အမယ်လေးလေး။နာလိုက်တာ။ ဖင်ကွဲပြီ။ အားအား"
နောက်ဆုံးတော့ လီးတစ်ချောင်းလုံး ဖင်ပေါက်ထဲသို့ အကုန်ဝင်သွားလေသည်။
" အေးယုစိုးနင်ဖင်ပေါက်ထဲကိုငါ့လီးကြီးအဆုံးထိဝင်သွားပြီ"
လီးကို အကုန်ဝင်အောင် သွင်းပြီးနောက် ကိုမျိုးလွင်က အားရကျေနပ်စွာပြောလိုက်ပါတယ်၊ အေးယုစိုးမှာတော့ နာကျင်မှု ရမျွက်ဇောတို့ ရောထွေးကာ တဟင့်ဟင့်ဖြစ်နေရှာပါတယ်၊ ဖင်ထဲကိုအဆုံးထိ ဝင်နေတဲ့လီးကိုတစ်ချက်တော့ရင်း ကိုမျိုးလွင်ကမေးလိုက်သည်။
" အေးယုစိုး။ နင့်ဖင်ထဲမှာ ဘယ်လိုနေသလဲ"
" ဖင်ထဲမှာ တင်းကြပ်ပြည့်သိပ်နေတာပဲ ကိုမျိုးလွင်ရယ်"
" ကဲ ဝင်းပပစိုး။ ဖင်ကိုဆက်မဖြဲထားနဲ့တော့။ နင့်လက်ကိုဖယ်လိုက်။ နင့်သူငယ်ချင်းဖင်ကိုငါဆောင့်လိုးတော့မယ်"
" တစ်အားကြီးတော့မဆောင့်ပါနဲ့ရှင်။ ဖင်အရမ်းနာနေတယ်"
အေးယုစိုးကတောင်းပန်နေပေမယ့်ကိုမျိုးလွင်ကခပ်ဆတ်ဆတ်ဆောင့်လိုးပါတယ်၊
" အား ဖြည်းဖြည်းရှင့်။ အားအား အအား"
ကျမကိုတော့ မထားထားက ခိုင်းလိုက်တာကြောင့် ညည်းညူရင်း ဖင်လိုးခံနေရတဲ့ အေးယုစိုးဘေးမှာ လေးဘက်ကုန်းပေးလိုက်ပါတယ်၊ မထားထားက လီးအတုတပ်ထားတဲ့ခါးပတ်ကို ယူပြီး ပတ်လိုက်ပါတယ်၊ သူ့ပေါင်ကြားထဲမှာရာဘာနဲ့ လုပ်ထားတဲ့ လီးအတုကြီးက ထိုးထိုးထောင်ထောင် ဖြစ်နေပါတယ်။
ကျမကို အဲဒီ လီးအတုနဲ့ လိုးတော့မယ်ဆိုတာ သိလိုက်တော့ ကျမရင်ထဲမှာ တစ်မျိုးကြီးဖြစ်သွားပါတော့တယ်၊ မထားထားက ကျမရဲ့ဖင်နောက်မှာနေရာ ယူလိုက်ပါတယ်၊ ပြီးတော့ အဲဒီလီးအတုကြီးကို ကျမရဲ့စောက်ပတ်ဝမှာ တေ့ပြီးခပ်ကြမ်းကြမ်း ဖိထိုးသွင်းလိုက်ပါတယ်၊ ရာဘာလီးအတုကြီးစောက်ပတ်ထဲကိုရုတ်တရက် တိုးဝင်လာတာကြောင့် ကျမလည်း အော်ဟစ်ညည်းတွားလိုက်မိပါတယ်။
" အားကျွတ်ကျွတ်။ မထား။ တစ်အား မထိုးထည့်ပါနဲ့။ နာတယ်ရှင့် အား"
အရင်ကအေးယုစိုးနဲ့အချစ်ပလူးသလို့ မဟုတ်ဘဲ လီးအတုတပ်ထားတဲ့ မိန်းမတစ်ယောက်က လိုးတာကိုခံရတာကြောင့် အတွေ့အကြုံသစ်နဲ့ အရသာ အဆန်းကို ကြက်သီးထအောင် ခံစားလိုက်ရပါတယ်။
" ဘယ်လိုလဲအေးယုစိုး။ နင့်ဖင်ကိုငါ့လီးနဲ့ဆောင့်လိုးပေးတာခံလို့ကောင်းတယ်မဟုတ်လား"
" ဟင့်ဟင့်။ ကောင်းပါတယ်ကိုမျိုးလွင်ရယ်။ ဆောင့်ပါရှင့်။ နာနာဆောင့်စမ်းပါ"
" ငါဆောင့်လိုးတာ နင့်ဖင်ထဲမှာ ဘယ်လိုနေသလဲ"
" အား။ ကျမဖင်ထဲမှာ နင့်ပြီးအီဆိမ့်နေတာပါပဲ"
" ဒါဆိုခပ်ကြမ်းကြမ်းဆောင့်မယ်။ ကဲကွာ။ကဲကွာ"
" အိုး။ အဟင့်ဟင့်။ ကောင်းတယ်။ ကောင်းတယ်။ ရှင့်လီးကြီးနဲ့ ကျမဖင်ကို တစ်အားဆောင့်လိုးပေးစမ်းပါ။ ဖင်ခံလို့ ကောင်းလွန်းလို့ပါရှင်။ အားပါး ကောင်းလိုက်တာ။ အားအားအား"
ဘေးနားမှာလည်းမထားထားက ကျမစောက်ပတ်ထဲကို ရာဘာလီးကြီးနဲ့ခပ်မှန်မှန်ဆောင့်သွင်းရင်း မေးနေပါတယ်။
" ဟဲ့ ငါလိုးတာခံလို့ကောင်းသလား"
" ကောင်း။ ကောင်းပါတယ် မထားရယ်"
" ငါသုံးတဲ့ ရာဘာလီးကကော"
" တုတ်တုတ်ရှည်ရှည်နဲ့ အထိအတွေ့ကောင်းပါတယ်ရှင်"
" ဖင်ကို လှုပ်ပေးလေ"
" ဟုတ်ကဲ့။ မထားကလည်း တအားဆောင့်ပေးပါရှင်"
" ဒီလိုမျိုးလား"
" အားအားအီး။ ဟုတ်တယ်။ အား။ဆောင့်လိုးရင်းနဲ့ကျမရဲ့နို့တွေကိုလည်းဆွဲပေးပါဦး"
" ကိုမျိုး။ ရှင်နဲ့ကျမ စော်ချင်း လဲလိုက်ကြရအောင်"
" ဖြစ်တယ်လေ။ သူ့စောက်ပတ်ကို ငါအပြီးသဘောနဲ့ တစ်ချက်လောက်တော့ လိုးကြည့်လိုက်ဦးမယ်"
ကိုမျိုးလွင်ကမထားထားကိုပြောပြီးအေးယုစိုးဖင်ထဲကသူ့လီးကြီးကို ဆတ်ကနဲ ဆွဲထုတ်လိုက်ပါတယ်။
" အို ဟင့်။ ဘာလို့ထုတ်လိုက်ရတာလဲ။ ဒီမှာခံလို့ကောင်နေတုန်းကို"
ဖင်လိုးခံရတာကို အရသာတွေ့နေတဲ့ အေးယုစိုးက ဖင်လိုးခံလို့ကောင်းနေတုန်းဖင်ပေါက်ထဲက လီးထွက်သွားတာကြောင့် မကျေမနပ် ပြောလိုက်ပါတယ်၊ ဒါပေမယ့် ကိုမျိုးလွင်က ဖင်ထဲက ဆွဲထုတ်လိုက်တဲ့ လီးကြီးကို စောက်ပတ်ထဲကို အမြန်ပြောင်းကာ တစ်အားဆောင့်သွင်းလိုက်တဲ့ အတွက် အေးယုစိုးလည်း စောက်ဖုတ်ထဲက နင့်ကနဲနေအောင် အရသာတွေ့သွားတာကြောင့်ခါးကိုကော့ ဖင်ကိုလှုပ်ပြီးအော်ညည်းလိုက်ပါတယ်။
" အအအီးအား"
" တောက်။ သူ့စောက်ပတ်ကလည်း ကျဉ်းပြီးလိုးလို့ကောင်းတာပဲ"
" အားအား။ ဟင့်ဟင့်။ အိုး အမေ့"
ဆယ်ချက်မျှခပ်ကြမ်းကြမ်း။အားပြင်းပြင်း။အသားကုန်ဆောင့်လိုးပြီးနောက်ကိုမျိုးလွင်က အေးယုစိုးစောက်ပတ်ထဲကသူ့လီးကိုဆွဲထုတ်လိုက်ပါတော့တယ်။
" ကဲလာ။လဲကြမယ်"
မထားထားကလည်း ကျမစောက်ပတ်ထဲ ထိုးသွင်းထားတဲ့ ရာဘာလီးအတုကြီး ကျွတ်လာအောင် နောက်ကိုဆုတ်လိုက်ပါတယ်၊ ပြီးတော့ အေးယုစိုးဘက်ကို နေရာပြောင်းလိုက်တယ်၊ကိုမျိုးလွင်ကလည်း ကျမဘက်ကိုပြောင်းလာပါတယ်။
" နင့်ကိုငါကဖင်လိုးရမှာလား။ စောက်ပတ်ကိုချရမှာလား"
အေးယုစိုးကို မထားထားကမေးနေသံကိုကြားရပါတယ်၊ အဲဒီအချိန်မှာပဲ ကိုမျိုးလွင်ကမထား လိုးပြီးထားခဲ့လို့ဟာတာတာ။ ပြဲတဲတဲလေးကျန်ခဲ့တဲ့ ကျမရဲ့စောက်ပတ်ထဲကို သူ့လီးကြီးနဲ့တေ့ပြီး တစ်ချက်တည်း အဆုံးထိဝင်အောင် ဆောင့်ထိုးသွင်းလိုက်ပါတယ်၊ ဒါကြောင့်ကျမလည်း လန့်ပြီးအော်လိုက်မိပါသေးတယ်။
" အား။ ကျွတ်ကျွတ်။ ကိုမျိုးလွင်ရဲ့။ ကြမ်းလှချည်လားရှင့်။ အားအား"
အဲဒီနောက်မှာတော့ကိုမျိုးလွင်ကခပ်မြန်မြန်။အားပြင်းပြင်းနဲ့ဆက်ပြီးဆောင့်လိုးပါတော့တယ်။
" ကျမကိုဖင်လိုးပေးပါမထားရယ်။ မြန်မြန်လေးလိုးပေးစမ်းပါရှင်"
ဖင်လိုးခံရသည့် အရသာကို စွဲနေသော အေးယုစိုးက အငမ်းမရပင်ပြန်ပြောလေသည်၊
" ဒါဆိုဖင်ဖြဲပေးလေ"
အေးယုစိုးကမထားထားခိုင်းသလို ဖင်ကိုဖြဲပေးလိုက်တဲ့ အခါ မထားထားက ဖင်ဝမှာ ရာဘာလီးကို တေ့ပြီးဖိ,ထိုးသွင်းလိုက်ပါတယ်၊ကိုမျိုးလွင်ရဲ့လီးကြီးနဲ့ လိုးပြီးကာစမို့ လီးလမ်းကြောင်းက ပွင့်နေပါတယ်။
ဒါကြောင့် ရာဘာလီးကြီးက သူ့ဖင်ပေါက်ထဲကို အဆုံးထိတိုးဝင်သွားပါတယ်၊အဲဒီနောက်မှာတော့မထားထားကခါး ကိုကော့ကာ လှုပ်ကာနဲ့အေးယုစိုးကို ဖင်လိုးနေပါတော့တယ်။
" မထားရေ။ငါတော့လရည်ထွက်ခါနီးပြီ။ ဒါကြောင့် ဝင်းပပစိုးကိုအသားကုန် အားပြင်းပြင်းနဲ့ဆောင့်လိုးပြီး သူ့စောက်ပတ်ထဲကိုငါ့လရည်တွေပန်းထည့်လိုက်တော့မယ်"
ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ ကိုမျိုးလွင်က ကျမစောက်ပတ်ထဲက သူ့လီးကြီးကိုအစအဆုံးဆွဲနှုတ်ပြီး အသားကုန်ဆောင့်လိုးပါတော့တယ်၊ အဲဒီလို အားပြင်းပြင်းနဲ့ အချက်ငါးဆယ်လောက်လိုးဆောင့်ပြီးသူ့လီးကြီးကို ကျမ စောက်ပတ်ထဲအဆုံးထိဖိသွင်းပြီးသုတ်ရည်တွေကို ပန်းထည့်လိုက်ပါတော့တယ်၊ ကျမအဖို့လည်းအရသာထူးကိုခံစားရတာကြောင့်အော်ဟစ်ညည်းညူရင်းငြိမ်သက်စွာနေလိုက်မိပါတော့တယ်။
" အားအားအား။ အမယ်လေးလေး။ အားအား။ ကောင်းကောင်း။ကောင်းလိုက်တာ။ အားအားဟင်း"
မထားထားကလည်း အားကျမခံ အေးယုစိုးရဲ့ဖင်ထဲကို သူ့ရာဘာလီးကြီးနဲ့ အသားကုန် ဆောင့်လိုးချလိုက်ပါတော့တယ်။
" အားအား။ ဟင်းဟင်း ။ အအအား။ ကျွတ်ကျွတ်။ အား"
ဒီလိုနဲ့ပဲ အဲဒီ တစ်ညလုံး ကိုမျိုးလွင်တို့ လင်မယားကကျမတို့နှစ်ယောက်ကို နည်းလမ်းမျိုးစုံနဲ့ လိုးလိုက်ကြတာမနက်လင်းမှပဲလိုးတာရပ်ပြီး မောမောပန်းပန်းနဲ့ အိပ်မောကျသွားပါတယ်၊ အဲဒီတော့မှ ကျမတို့နှစ်ယောက်လည်း ကိုယ့်အခန်းကိုပြန်ပြီး အနားယူကြရပါတော့တယ်။
........................................💚💛💖💝💙........................................
ပြီးပါပြီ။
စိတ်ကူးယဉ် ဇာတ်လမ်းလေး ဆိုပေမယ့် ယနေ့မျက်မှောက်ခေတ်မှာ အနောက်ဥရောပသား စုံတွဲတွေ ထိုင်းရောက်ရင် ဂေး(အခြောက်) တယောက်ကိုဖြစ်ဖြစ်၊ မိန်းခလေး တယောက်ယောက်ကိုဖြစ်ဖြစ် ၊ ကျား၊မ တစ်တွဲကို ဖြစ်ဖြစ် ငှားပြီး ပျော်ပါးတဲ့ နေရာတွေ ရှိနေပါပြီ။
ထိုင်းကတော့ အဲဒီ ကိစ္စမှာ ကမ္ဘာကျော်ပါတယ်။ ကာမဂုဏ် လွန်ကျူးသူတွေအတွက် အကောင်းဆုံး နိုင်ငံပါပဲ။ တချို့ မြန်မာပြည်က ချမ်းသားတဲ့ ခရိုနီတွေတောင် ထိုင်းသွားပြီး ကဲတဲ့အထဲ ပါနေကြသေး လို့တောင် ကြားသိရပါတယ်။
