သွေးကပြောသော ကာမ (စ/ဆုံး)

သွေးကပြောသော ကာမ (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

မိုးထက် ညနေ ၃နာရီထိုးလို့ ကျောင်းကပြန်လာသည်။ နှစ်ထပ်လေးပင် ပျဉ်ထောင်အိမ်ကြီး၏ အပေါ်အိမ်ခန်းထဲမှ မိုးထက်အမေဖြစ်သူ ဒေါ်ဝင်းမာတစ်ယောက် အသက်ရွယ်တူ ကိုအံ့မောင်နှင့် ထွက်လာတာကို သားဖြစ်သူမိုးထက်နှင့် ပက်ပင်းတိုးနေသည်။

" သား ကျောင်းဆင်းလာပြီလား"

၅တန်းရောက်စ ၁၀နှစ်သား မိုးထက်ကတော့ ကလေးဆိုတော့ ဘာမှမသိရှာပါ၊ နှစ်ယောက်သား အပေါ်ထပ်က ဆင်းလာသော အမေ၏လုံချည်မှာ သွေးကွက်များကိုသာ ကြည့်နေရင်း 

" ဟုတ် အမေ"

လို့ သာပြောပြီး မီးဖိုခန်းဘက်ဝင်ကာ စားစရာရှိတာစားပြီ းကစားရန်အပြင်ထွက်လာခဲ့သည်။

နောက်လတွေမှာလည်း ကိုအံ့မောင်ဆိုသော လူကြီး ခဏခဏလာတာ မိုးထက်သိလိုက်ရတယ်၊ အမေကလည်း ဒီလူကြီးလာရင် မုန့်ဖိုးပေးပြီ းအပြင်ပဲလွတ်နေတာမို့ တနေတော့ မိုးထက်အိမ်ထဲကို အမေ မသိအောင်ဝင်ချောင်းကြည့်မိတော့တယ်။

" ကိုမောင် အဝင်းဗိုက်ကြီးနေပြီ ဘယ်နှဲ့လုပ်မလဲ"

" ကောင်းတာပေါ့ အဝင်းရယ်"

မိုးထက် အမေဗိုက်ကြီးနေပြီ ဆိုတဲ့ အသံကြားလိုက်ရသည်၊ အဖေက မန္တလေး ဆေးကုသွားတာအခြေအနေ မကောင်းဘူး၊ အမေက ဒီလူကြီးနဲ့ခံပြီး ဗိုက်ကြီးနေပြီဆိုတာ မိုးထက်နားလည်လိုက်သည်။

" သားလေး မိုးထက်ကလည်း အဝင်းကို အမေအရင်းလိုပဲ ထင်နေတာ.. အဝင်းကလည်း ..သားအရင်းလိုချစ်နေရတာ ကိုမောင်ရယ်.. သားလေးအဖော်ရအောင်တော့ ..ကလေးတစ်ယောက်တော့မွေးပေချင်သေးတယ်"

မိုးထက်ကြားလိုက်ရမှ အမေ မဟုတ်ကြောင်း သိရတော့သည်၊ မိုးထက်အမေ ဘယ်သူလဲသိချင်နေသည်၊စဉ်းစားနေချိန်မှာပင် အခန်းထဲမှ အမေနဲ ကိုအံ့မောင်တို့လိုးကြတဲ့ အသံတွေကြားရတော့သည်။

" လိုးရအောင်နော် အဝင်း"

" အင်း းး အင်း းးမကြာနဲ့နော် သားပြန်လာတော့မှာ"

ဘွတ်းးဘွတ် းးအမလေး းးးးးကိုမောင်အား းးးကောင်းလိုက်တာအဝင်းရယ် းး

ဖြူဖြူဖွေးဖွေးလုံးကျစ်ကျစ်နှင့် မဝင်းမာ နို့တွေကိုမြည့်ကိုင်လိုက်ပြီး အသကုန်းစောင့်လိုးလိုက်တော့သည်။ရည်စားဘဝကမခံလိုက်ရသောဒေါ်ဝင်းမေခင်မျာ ခုမှခံနေရတော့သည်။

" ကုန်းလိုးကြရအောင်နော်"

" ကိုမောင်လီးကရှည်တော့ ကုန်ပေးရတာ သားအိမ်လာထောက်တော့နာတယ်"

" အတင်းမစောင့်ပါဘူး အဝင်းရယ်"

မိုးထက် အသံပဲကြားနေရသည် ၊အမေကိုနေသောဦအံ့မောင်လီးကြီးနဲ့အမေခံနေတာကိုကြည်ချင်စိတ်ပေါ်လာပေမဲ့ အခန်းကဘယ်လိုမှကြည့်မရပါ။

" မထူးပါဘူးကိုမောင်ရယ် သားလေးမိုးထက်အဖော်ရအောင် ကျွန်မ ရှင့်ရင်သွေးလေးမွေးပါတော့မယ်။

" ဒါ့ပေါ့အဝင်းရယ် ဒါမှလည်း ကိုမောင်ချစ်တဲ့အဝင်းဆီက ကိုမောင်ရင်သွေးလေးရမှာပေါ့"

" အမလေး ကိုမောင်ဖြည်းဖြည်းလုပ်ပါနာတယ်"

" ကိုမောင်လိုးတာမကောင်းဘူးလားဟင်"

" ကောင်းပါတယ် ကိုမောင်ရယ်"

" အား းးးကောင်းလိုက်တာ အဝင်းရယ်အဝင်းစောက်ဖုတ်ကတော်တော်လိုးကောင်းလိုက်တာနော်"

" မပြီးသေးဘူးလား ကိုမောင်ရယ် တော်ကြာသားသားပြန်လာတော့မယ်နော်"

" ပြီးတော့မှာပါ အဝင်းရယ် "

ဘွတ် ဘွတ်ဗျစ် ဗျစ် 

" အမလေး နာတယ်နော် ကိုမောင်ကိုမောင်လီးရည်တွေက အထဲမှာပြည့်နေပြီ"

မိုးထက် အမေတို့လိုးမပြီးခင် ခြေသံမကြားအောင်ဆင်းလာခဲ့သည်။ တော်ကြာအမေတို့ ထွက်လာရင်တွေ့သွားမှာစိုးရိမ်မိလာသည်။ အမေတို့ ထွက်လာတဲ့အချိန်လောက်မှန်းပြီးဝင်လာခဲ့သည်။ မိုးထက်အမေလုံချည်မှာစိုရွဲနေတာတွေတွေ့နေရသည်။

အမေ စောက်ဖုတ်ကအရည်လား ဟိုလူကြီးလီးက အရည်တွေလားလို့တော့ ငယ်ငယ်က မသိခဲ့ပါဘူး။ 

..............................................................

အချိန်သည်ကုန်မှားမသိကုန်ဆုံးသွားသည်။ မိုးထက် ဖေဖေဆုံးတာပင် ၃နှစ်ပြည့်လို့ ၄နှစ်ဘက်ရောက်လာသည်။

ညီမလေး သင်းသင်းတောင် ၃နှစ်ပြည့်လို့ မူကြိုတက်နေပြီ၊မိုးထက်ကတော ၈ တန်းအောင်လို့ ၉တန်းတက်ရတောမယ် ။ ခုချိန်ထိ အမေဘယ်သူလဲ မသိရသေးဘူး။ အမေကိုလည်း မမေးရက်ပါ ။ ခုချိန်ထိ အမေရယ် ညီမလေးရယ် ကုတင်ပေါ်မှာ မိသားစုသုံးယောက်အိပ်ကြရသည်။

မိုးထက် ဖုန်းထဲကနေ ဗွီဒီယိုတွေ အောစာအုပ်တွေ ကြည့်တတ် ပြီး လူပျိုစိတ်ဝင်လာပါပြီ၊ ကိုယ်ဘာသာ ဂွင်းတိုက်တတ်တာလည်းကြာလာသည်။ လီးမွေးနုနုလေးတွေပေါက်လာပြီးဒစ်ကြီးကပြဲလာတာမို့ အမေကဘောင်ဘီဝတ်ရေချိုးခိုင်းတော့တယ်။ ချေးတော့ပွတ်ပေးပါသည်။

အမေနဲ့ရေချိုးပြီဆိုရင် မိုးထက်လီးကြီးထောင်လာတာမို့ နောက်အမေနဲ့ ရေအတူမချိုးတော့ပေ။ အမေကလည်း တင်တွေရင်တွေက တင်းကားနေတာ ရေချိုးရင်လုံချည်ကို ခါးတင်ဝတ်ပြီး သူ့နို့နှစ်လုံးကိုရှယ်ပွတ်တိုက်နေတာမို့ မိုးထက်အမေကို စိတ်ကူးနဲ့လိုးနေမိခဲ့သည်။

ဒေါ်ဝင်းမာကတော့ သားအရင်းတစ်ယောက်လိုပဲ စိတ်မှာရှိသည်။ မိုထက်စောစောအိပ်မိတာမို့ မနက် ၃ နာရီနိုးနေသည်။ ပေါင်ကြားကလီးကြီးကလည်း ထောင်မတ်နေပြီး ရှေ့က ကျောပေးအိပ်ပျော်နေသော အမေ ဖင်ဝကိုလုံချည်ပေါ်ကနေထောက်နေမိတာသိလိုက်ရသည်။

အမေကတော့ ရှေ့က ညီမလေးသင်းသင်းကိုဖတ်ပြီးတစ်ခေါခေါအိပ်ပျော်နေသည်။မိုးထက်အိပ်ပျော်နေသော အမေလုံချည်ကို တင်သားတွေပေါ်အောင် မသိမသာဆွဲချွတ်နေမိသည်။နောက်ပြီးအမေနိုအုံလေးကိုဖွဖွလေးကိုင်ကာနို့သီးလေးကိုလက်ညှိုးနဲ့လက်ခလယ်ကြားညှက်ထားလိုက်သည်။

အတန်ကြာတော့ အမေလုံချည်မှာ ပေါင်လယ်လောက်ရောက်လာပြီး ခရေပွင့်ပုံ စအိုနှင့်စောက်ဖုတ်တို့ကိုမြင်နေရတော့သည်။

မိုးထက် ကိုအံ့မောင်လာလာလိုးသော အမေ စောက်ဖုတ်ကို အသံသာကြားပြီးမမြင်ဘူးသေးတာမို့ အသာကုန်းထကာ ကုန်းကြည့်မိသည်။ တစ်ခန်းလုံးမီးရောင်ထိန်လင်းနေသညို မိုးထက် ဒေါ်ဝင်းမာ စအိုနှင့်စောင်ဖုတ်ကိုထင်ရှားစွာတွေလိုက်ရသည်။

မိုးထက် အမေစောက်ဖုတ်ကို ဟမ်းစက်ကကင်မရာဖြင်ရိုက်ကူးလိုက်သည်။ ၃၄ နှစ်ပင်ရှိပြီးကလေးတစ်ယောက်ပင်မွေးရသေးသော ဒေါ်ဝင်းမာ၏ ဖြူဝင်းတင်းကားနေသောတင်ပါးစုံကြားက စအိုရဲရဲ စောက်ဖုတ်ရဲရဲလေးကိုအမွေးမဲမဲတွေ့လိုက်ရသော ၁၄နှစ်အရွယ် မိုးထက်ခင်ဗျာလီးကြီးမှလီးရည်များဗွီဒီယိုရိုက်ကူးရင်းတစ်ချီဲပင်ပြီးသွားသည်။

မိုထက် ပြီးသွားသော လီးရည်များကိုယူပြီး အမေစအိုနှင့်စောက်ဖုတ်ပေါ်သို့ အပေါ်ကနေလောင်ချလိုက်ရာ မိုးထက်လီးရည်များ အမေစောက်ဖုတ်ပေါ်သို့ကျသွားတော့သည်။

မိုးထက် လီးကြီးကပြန်မာလာပြန်သည်မို့နောက်ကနေ အမေ စောက်ဖုတ်အဝကိုမှန်းပြီးပုဆိုးလှန်တေ့လိုက်မိသည်။အမေတွန့်ကနဲဖြစ်သွားတာမို့ မိုးထက် အိပ်ပျော်ဟန်ဆောင်ပြီးငြိမ်နေရသေးသည်။

မိုးထက်လီးထိပ်က အမေစောက်ဖုတ်မဟုတ်ပဲစအိုဝကိုတေ့မိနေတာသိလိုက်ရသည်။ဒီတော့လည်း အောကားတွေ အိုင်လိုင်းကကြည့်နေကြမို့ မိုးထက် အဖေဖင်လိုးဖို့စိတ်ကူးလိုက်သည်။

မိုးထက်လီးကအရည်များတစစ်စစ်ထွက်နေတာသည်၊အမေဖင်တုံတစ်ခုလုံးစိုရွဲနေတော့သည်။မိုးထက် အသက်ကိုပင်ဝမရှူနိုင်ပါ အမေသိမှာကြောက်နေမိသည်။မိုးထက်လက်တစ်ဖတ်က အမေနို့ကိုကိုင်ပြီးအောက်ကလက်တစ်ဖတ်နဲ့အမေဖင်ထဲကိုမိမိလီးဝင်ရောက်ဖို့ကြိုးစားနေရသည်။

မိုးထက်လီးကြီးတဖြည်းဖြည်းဝင်လာလေချွေးပြန်လာလေတော့သည် ။အမေစအိုဝကလှုပ်ရှားမှု့များကြောင့်ပိုပြီးရင်ခုန်နေရသည်။ဝင်သွားတဲ့ကွမ်းသီးခေါင်းလေးကိုအမေစအိုမှညစ်ထားလိုက်တာမို့ မိုးထက်မေ့သွားမလောက်ခံစားလိုက်ရသည်။

ဒီလိုခံစားမှု့မျိုးကိုတစ်ခါမှမခံစားခဲ့ရဘူးပါ။ဒေါ်ဝင်းမာ မိမိစအိုဝမှာအကောင်တစ်ကောင်ကဝင်လာတာကို အိပ်မက်လိုလို တစ်ကယ်လိုလိုအိပ်ပျော်ရင်းခံစားနေရသည်။စအိုဝမှာလည်းတစ်ခါမှမထိတွေ့ဘူးတဲ့အရသာတစ်ခုကိုတွေ့နေရသည်။ဒေါ်ဝင်းမာဒီအရသာကိုသိချင်လာသည်၊တဖြည်းဖြည်းကောင်းလာသလိုခံစားလိုက်ရသည်။

မိမိဖင်ထဲကိုအကောင်တစ်ကောင်က အတင်းဝင်းတိုးပြီးအတွင်းထဲရောက်ကာဆန့်ငင်ဆန့်ငင်ဖြင့်ရှေ့မတိုးပဲငြိမ်ကြသွားခိုက် ဖျတ်ကနဲ မျတ်လုံးတစ်စုံပွင့်လာသည်။

" အမလေး ဘုရား ဘုရား"

ဒေါ်ဝင်းမာထိတ်လန့်သလိုခံစားရင်း ရင်ထဲကအသံမထွက်ပဲရေရွတ်လိုက်မိသည်။မိမိဖင်ထဲကိုသားဖြစ်သူလီးကြီးရောက်နေတာကိုသိလိုက်ရသည်။လက်တစ်ဖတ်ကလည်းမိမိရင်သားကိုကိုင်ရင်းတစ်ခေါခေါအိပ်ပျော်နေရှာသည်။နောက်ပြန်အသာလှည့်ကြည်မိတော့ သားသားနဖူးမှာချွေးများစိုရွဲနေတာသိလိုက်ရသည်။

" သြော် သားရယ် သားတောင်ဒီစိတ်တွေရှိနေပါပေါ့လားကွယ်"

လို့ဒေါ်ဝင်းမေတွေးလိုက်ရင်း မိမိဖင်ထဲဝင်နေတဲ့သားသးလီးကိုမနိုးစေရန်အသာနုတ်လိုက်သည်။အမွေးနုများနှင့်ဒစ်ပြဲလေးမှာအရည်တစ်စိုစိုတွေ့ရသည်။ဒေါ်ဝင်းမာ သားဖြစ်သူကိုကြည့်ပြီးသက်ပြင်းတစ်ချက်ချလိုက်ကာသားသားလီးကြီးကိုမျတ်စိလေးမှိတ်ပြီးနုတ်ခမ်းလေးနှင့်ကလေးတုန်းကနမ်းခဲ့သလိုပဲ နမ်းလိုက်မိသည်။

နောက်မှသန့်စင်ခန်းဘက်ထွက်လာပြီးမိမိစအိုထဲမှသားသားသုတ်ရည်များညစ်ထုတ်ဆေးကြောလိုက်သည်။

" သား လေး ထတော့ ဘယ်အချိန်ရှိပြီလဲလင်းထိန်နေအောင် မအိပ်ကောင်းဘူး"

အမေလာနိုးမှကပျာကယာထလိုက်သည်။ညက အမေဖင်လိုးရင်းအိပ်ပျော်သွားတာပြန်မှတ်မိလိုက်သည်။

" ဟုတ်တယ် အမေဖင်ထဲ ငါ့လီးကြီးမနုတ်ပဲအိပ်ပျော်သွားတာအမေသိလောက်တယ် "

" ဘာငိုင်နေတာလဲ ဒီလောက်အိပ်တာအိပ်ရေးမဝလို့လား ပြစမ်း သားနေကေင်းရဲ့လား"

ဒေါ်ဝင်းမားစိုးရိမ်တကြီး သားနဖူးစမ်းကြည့်သည်။ပြီးမှသက်ပြင်းချလိုက်ပြီး းးးး

" ကိုယ်လည်းမပူပါဘူး သားနေကောင်းပါတယ်"

" ဟုတ်ကောင်းပါတယ် မေမေရယ် "

" ထ မနက်စာစားရအောင် "

မိုးထက် အမေနောက်မှလိုက်ခဲ့သည်၊နိမ့်လိုက်မြင့်လိုက်တုံခါနေသော အမေဖင်တုံကိုကြည့်ရင်းညကလိုးခဲ့တာတွေမြင်ယောင်နေမိတော့သည်။

ဒေါ်ဝင်းမေ အသက် ၃၈နှစ်ပင်ပြည့်လို့ သားမိုးထက်ပင် ၁၈နှစ်လူပျိုကြီးဖြစ်လာပြီး သမီးငယ်လေးက ၃ တန်းရောက်လို့ ၈နစ်ပြည့်ခဲ့သည်၊ ခုချိန်ထိကိုအံ့မောင်နှင့် တိတ်တိတ်ပုန်း ခံနေဆဲပင်။ အငယ်ဆုံးသမီးလေး ဝင်းဝင်းမောင်ဆိုတာကလည်း ကိုအံ့မောင်နဲ့ရတဲ့သမီးဆိုတာ သူတို့ ၂ ယောက်နဲ့မိုးထက်ကလွဲ၍ ဘယ်သူမှမသိပါကြပါ။

မိုးထက်တစ်နှစ်သားအရွယ်နဲ့ကဒေါ်ဝင်းမေမုဆိုးဖိုမိုးထက်အဖေကိုဒေါ်ဝင်းမေ ယူလိုက်ကြခြင်းကြောင့် မိုးထက် မိခင်အရင်းလိုပဲထင်နေသည် ၊ကိုအံ့မောင်နဲ့လိုးရင်းပြောလိုက်တဲ့စကားကြောင့် အမေအရင်းမဟုတ်ကြောင်းသိလိုက်ရသည်။

ကလေးတွေကျောင်းတက်ချိန်မို့ ဒေါ်ဝင်းမေနှင့်ကိုအံ့မောင်တို့လွတ်လွတ်လပ်လပ်လိုးခွင့်ရနေသည်၊ပတ်ဝန်းကျင်နဲ့လည်းစပ်စပ်မှု့မရှိ ခြံကလည်းကျယ် တာမို့ ကိုအံ့မောင်နေ့တိုင်းလိုလို လိုးခွင့်ရနေသည်၊ကလေးတစ်ယောက်မွေးပြီးမှသူ့တို့နှစ်ယောက်ကာမစိတ်က ပိုပြီးပြင်းထန်နေကြသည်။

" ကိုမောင် မတော်သေးဘူးလားဟင်"

" ဒီတစ်ချီပြီးရင်းတော်ပါပြီ အဝင်းက တော်ချင်ပြီလား"

" မဟုတ်ပါဘူး သားနဲ့သမီးပြန်လာချိန်နီးပြီလေ ခုလဲဘယ်နှစ်ခါရှိပြီလဲဟင်"

" သုံချီရှိပြီ သမီးလေးမွေးပြီးမှ အဝင်းကတအားလိုးကောင်းတာပဲကွာ'

" အရင်ကမကောင်းဘူးပေါ့"

" ကောင်းပါတယ် အဝင်းရယ်"

ကိုအံ့မောင်ဒေါ်ဝင်းမာနို့တွေကုန်းစို့ရင်းတင်သားနှစ်ဖတ်ကိုအပေါ်ထိဆွဲယူလိုးလိုက်သည်။ကြီးမားရှည်လျားသောကိုအံ့မောင်လီးကြီးမှာဒေါ်ဝင်းမာစောက်ဖုတ်ထဲတွင်နေရာလပ်မရှိရောက်ရှိနေသည်။

" ကိုမောင်လီးရည်တွေထုတ်လိုက်တော့မယ်နော် အဝင်း"

" ကိုမောင်တော်ချင်ရင်ထုတ်လိုက်တော့လေ "

ဒေါ်ဝင်းမာ အကောင်းဆုံးအချိန်ကိုရောက်နေသည်၊ ကလေးတွေလာတော့မှာမိုသာ ပြောလိုက်ရသည်၊ ကိုအံ့မောင်လီးကြီးကိုအချိန်ပြည့်တပ်ထားချင်တော့သည်။

ကိုအံ့မောင်လေးချီမြောက်လီးရည်များကဒေါ်ဝင်းမာသားအိမ်ထဲသိုးပမ်းထုတ်လိုက်ရာဒေါ်ဝင်းမာအူထဲကတဆတ်ဆတ်တုန်အောင်ကောင်းလွန်းချိန်မို့ကိုအံ့မောင်ကျောကိုတအားဖတ်တွယ်ထားရသည်၊ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကိုလည်းကိုအံမောင်ဖင်တုံပေါ်ခွချိတ်လိုက်သည်။

" အား းးး အားးး ကိုမောင် းးးအား းးးးအမလေးအား းးးဘွတ် းးးဘွတ်းးးအား းးကိုမောင်ရယ်"

" တော်ကြာ ယောက်ကျားမရှိပဲ ကလေးရနေတော့မှာပဲကိုမောင်ရယ်"

" အဲဒါကြောင့်ကိုမောင်ပြောတာပေါ့ ကိုမောင်တို့ယူကြရအောင်ပြောတာကို အဝင်းမှလက်မခံ"

" ကိုမောင်ရယ် ကိုမောင်မှာလဲသမီးကရှိသေးတယ်လေ"

" ကိုမောင်သမီးကလည်း အဝင်းသားနဲ့ခင်နေတာပဲနောက် ကလေးချင်းနီးစပ်တာပေါ့"

" နောက်မှစဉ်းစားရအောင်နော် ကလေးတွေလာတော့မယ်နော်"

နှစ်ယောက်သားကိုယ်လုံးတီးလိုးနေရာမှအဝတ်တွေပြန်ဝတ်ကြတော့သည်။သုတ်ရည်များဗွတ်ကြမ်းနေသောအိပ်ရာခင်းကိုအပေခြင်းထဲထည့်လိုက်ပြီး အခန်းပြင်ထွက်လိုက်ကြသည်။အပြင်ရောက်လို့မကြာလိုက်ပါ မိုးထက်ညီမဖြစ်သူဝင်းဝင်းမောင်ကိုဆိုက်ကယ်နောက်မှတင်ပြီးကျောင်းပြန်လာတာတွေလိုက်ရသည်။

မိုးထက်မေမေကိုနုတ်ဆတ်ပြီးအပေါ်ထပ်ကိုတက်လာသည် နောက်ပြီးဆင်းကပ်မပါသော သူငယ်ချင်းဟမ်းစက်ကို အိပ်ခန်းတစ်နေရာကနေ ဗွီဒီယိုရိုက်ထားခဲ့တာမိုပြန့်လည်သိမ်းယူလိုက်သည် ။

အိမ်ခန်းထောင့်တစ်နေရာကအပေဝတ်ထည့်ထားသောခြင်းတောင်းပေါ်က အိပ်ရာခင်းကိုယူကြည့်မိသည်၊အမေနဲ့ကိုအံ့မောင်တို့လိုးကြတဲ့သုတ်ရည်တွေဆိုတာသိလိုက်ရသည်။

ညီစို့စို့အနံတွေက မိုးထက်လီးကြီးကိုမာတောင်လာစေတော့သည်။မိုးထက်ရိုက်ကူးထာတာတွေသိချင်လာတာမို့ ဖွင့်ကြည့်မိသည်။မိုးထက်ပျော်သွားသည် အမေနဲ့ကိုအံ့မောင်တို့လိုးကြတာကိုရှင်းလင်းစွာဖမ်းယူနိုင်လိုက်ခြင်းကြောင့်ဖြစ်သည်။

မိုးထက် ခဏကြည့်ပြီးပြန်လည်သိမ်းဆည်းပြီး အဝတ်လဲပြန်ဆင်းလာတော့ ညီမလေးဝင်းဝင်းမောင်ကို သူ့အဖေ ကိုအံ့မောင်ရင်ခွင်ပေါ်တွင်တွေ့လိုက်ရသည် ။အဖေအရင်းမှန်းမသိရှိသောညီမလေးမှာ သွေကပြောသည်မို့လားမသိ ဦးအံ့မောင်ကိုဖခင်အရင်းကဲ့သို့ချစ်နေရှာသည်။

မိုးထက်နန်းလုံးကြိုင်မြစ်နှင့်နမ်းဆီလိမ်းလိမ်းထားခြင်းကြောင့် သူ့လီးကြီးတုတ်လာသည်ကိုကျေနပ်နေမိသည်၊အမေနဲ့ညီမလေးအိပ်ပျော်နေပေမဲ့ မအိပ်သေးပဲ စာကြည့်စရာရှိလို့ဆိုပြီး စာဖတ်နေသည်။ခေါင်းရင်းကအိပ်ပျော်နေသော အမေကိုကြည့်မိသည် ညီမလေးကိုဖတ်ထားပြီးတစ်စောင်းအိပ်နေသည်၊အမေလုံခြည်အောက်စမှာပေါင်တွင်းသားဖွေးဖွေးအထက်ကစောက်ဖုတ်မဲမဲလေးပင်ပေါ်နေတော့သည်။

နာရီကြည့်လိုက်တော့၁၂ နာရှိထိုးနေပြီမို့ နေခင်းက အမေကို ကိုအံ့မောင်လိုးခဲ့တာကိုကြ့ည်ရန်သိမ်းထားသောဟမ်းစက်ကိုထုတ်လိုက်သည်၊

အလိုးခံရန်အခန်းထဲဝင်လာတဲ့အမေအလှတွေက အစွမ်းကုန်လှပနေတာတွေ့လိုက်ရသည်။အမေနုတ်ခမ်းရဲရဲလေးကိုကိုအံ့မောင်နမ်းရှို က်လိုက်ပြီး အမေအဝတ်တွေကိုချွတ်ချလိုက်တော့တင်းတင်းရင်းရင်းနဲ့ဖြူဖွေးနေတဲ့နို့နှစ်လုံးကကိုအံ့မောင်လက်ထဲရောက်လာသည်၊တဖြည်းဖြည်းကင်မရာရှိရာ အိပ်ရာကုတင်ဆီရောက်လာကြသည်။

" အဝတ်တွေအကုန်ချွတ်ပြီး လွတ်လွတ်လပ်လပ် နေကြရအောင်နော်"

" ရှက်စရာကြီး ကိုမောင်ကလည်း"

တကိုယ်လုံးချွတ်အလိုးခံရမှာကိုရှက်နေတဲ့အမေမျတ်နှာမှာပန်နုရောင်သန်းနေတာမို မိုးထက်ပင်ကိုင်ထားသောလီးကလီးရည်မထွက်အောင်မနည်းထိမ်းထားရသည်။

" အို့' ကိုမောင်ရယ် ရှက်စရားကြီးကွယ်"

ကိုအံ့မောင် အမေတကိုယ်လုံးအဝတ်ေတွချွတ်ချလိုက်သည်၊မို့မောက်နေတဲ့အမေစောက်ဖုတ်မှာအမွေးမဲမဲတွေက ကာကွယ်ထားသည်၊ကိုအံ့မောင်ကလည်းသူ့တစ်ကိုယ်လုံးကအဝတ်တွေချွတ်လိုက်သည်ညို့ ညိုတုတ်တုတ်လီးကြီးကို ကြည့်ပြီး အမေကြက်သီးထသလိုခံစားတာတွေ့လိုက်ရသည်။

"အမလေး ကြောက်စရာကြီး"

အမေပြောသံနဲ့ကြက်သီးထနေပုံက ယောက်ကျားတစ်ယောက်ကာမစိတ်ကိုပြင်းထန်လာစေပါသည်။မိုးထက်ပင် ကြည့်ရင်းအိပ်ပျော်နေသော အမေကိုထလိုးချင်လာတော့သည်၊ဒါပေမဲ့စိတ်ကိုထိမ်းချုပ်နေရသည်။

" အမလေး ကိုမောင် မ မလုပ်နဲ့လေ ဘုန်းနိမ့်မယ် အဝင်းငရဲ ကြီး ကြီး အား အမလေး အို ကိုမောင် အား ယား ယားတယ် းးး"

ကိုအံ့မောင် အမေစောက်ဖုတ်ကို ပေါင်နှစ်ဖတ်ဖြဲလိုက်ပြီးခေါင်းရှိုကာ ရက်ပေလိုက်တာမို့တစ်ခါမှ အရက်မခံဘူးသောအမေခင်ဗျာ စပ်စပ်လူးပြီးခါးကော့နေအောင်ခံစားနေရသည်၊သည်လိုအရသာမျိုးကိုလည်းတစ်ခါမှမခံားခဲ့ဘူးသောအမေ၊ ကိုအံ့မောင်ခေါင်းကိုလက်နှစ်ဖတ်ဖြင့် တစ်ဆတ်ဆတ်တုန်နေအောင်ကိုင်ထားနေရတာကိုမြင်နေရသည်။

" တော်ပြီ ကိုမောင် အမလေး ကိုမောင်ရယ်အား တော်ပါတော့နော်"

အမေ ခေါင်းကိုဆွဲမနေတာမို့ ကိုအံ့မောင်ခေါင်းမော်လာသည်။ပါးစပ်မှာလည်းအမေ့စောက်ရည်းများရွဲစိုနေတာမြင်နေရသည်၊စောက်ရည်များကြောင့်အမေစောက်မွေးလုံးထွေးသွားပြီး စောက်ရည်များစိမ့်ကျလာသောစောက်ပက်အဝနှင့်စောက်စိရဲရဲလေးမြင်လိုက်ရသည်။

" အားနာလိုက်တာကိုမောင်ရယ် အဝင်းအဲလိုမနေဘူး ဘူး အို " ကိုမောင်'

အမေကပါးစပ်မှာပေနေတဲ့ သူစောက်ရည်တွေသုတ်ရန် လက်ကိုင်ပါဝါပေးလိုက်ပေမဲ့ ကိုအံ့မောင် လက်နဲ့သပ် ပါးစပ်ထဲမြိုချလိုက်တာမို့ရှက်စိတ်နဲ့အတူ အံ့သြစွာတွေ့လိုက်ရသည်။

" ဘာလို့မြိုချရတာလဲ ကိုမောင်ရယ်"

" ချစ်လိုပေါ့ အဝင်းရယ်"

" ကိုမောင် လည်းစုတ်ပေးပါလား အဝင်းရယ်"

" အဝင်း မလုပ်တတ်ဘူး ကိုမောင်ရယ်"

တစ်ခါမှမစုတ်ဘူးသောအမေကို ကိုအံ့မောင် သင်ပေးနေသည်၊အမေကလည်းတစ်ခါမှမစုတ်ဘူးပေးမဲ့ ရမက်စိတ်ကသင်ပေးလိုက်တာမို့ ကျွမ်းကျင်စွာစုတ်ယူေနတာမြင်လိုက်ရသည်။

ခေါင်းရင်းကလှုပ်ရှားမှု့ကြောင့်ကြည့်လိုက်မိသည်၊အိပ်ပျော်နေသောအမေ ခြေထောက်တစ်ဘက်ထောင်ပြီးခေါင်းကိုမိုးထက်အိပ်မဲ့ဘက်လှည့်ပြောင်းအိပ်တာတွေ့လိုက်ရသည်။ဒူးတစ်ဘက်ထောင်အိပ်နေတာမို့လုံချီအောက်စအောက်ကအမေစောက်ဖုတ်ပြဲပြဲကိုမြင်နေရသည်၊ကိုအံ့မောင်ခဏခဏလိုးနေသောအမေစောက်ဖုတ်လေးမှာနီမြန်းနေတာတွေ့လိုက်ရသည်။

" ကိုမောင် ဟာကြီးက ပါးစပ်ထဲ့မှာပိုတုတ်တုတ်လာတယ် "

" ဟုတ်တယ် စုတ်ပြီးလိုးရင် တအားလိုးကောင်းတာ အဝင်းလည်းပိုအရသာရှိတယ်"

မိုးထက် အမေနဲ့ကိုအံမာင်ပြောသံကြောင့်ရိုက်ထားတာကိုပဲကြည့်နေမိသည်။အမေပါးစပ်ထဲမှထုတ်လိုက်သောလီးကြီးကိုကြည့်လိုက်တော့ မိုးထက် မိမိလီးထက်ပိုကြီးနေတာမို့မကြေနပ်ချင်ဖြစ်မိသည်။နောက်ပြီး အမေ့စောက်စေ့လေးကို သူဒစ်အဖူးနဲ့ပွတ်ပေးပြီး စသွင်းလိုက်သည်။

" အမေ့ အား ဘွတ် ဒစ် ဒစ် ဟုတ်ကယ် ကိုမောင်ရယ် အရင်နဲ့ကိုတုတ်လာတယ် ဘေးတွေကိုတင်းကားသွားတာပဲနော်"

" ဒါကြောင့်ပြောတာပေါ့ နာလို့လားဟင်:"

" ရပါတယ် ကိုမောင်ရယ် နည်းနည်းကျပ်တာပါ"

" ကိုမောင်စောင့်မယ်နော်"

" အင်း အင်း"

အမေစောက်ဖုတ်ကို တအားကုန် ခြေထေက်နှစ်ဘက်ပုခုံးပေါ်တင်ပြီး စောင့်လိုးနေလိုက်တာ အမေကလည်း တော်တော်ရမက်စိတ်တွေပြင်းထန်နေပုံရသည် ။ နုတ်ခမ်းလေးကိုကိုက်ပြီး ကိုအံ့မောင်ဖင်တုံကြီးကိုလက်နှစ်ဖတ်ဖြင့်ကိုင်စောင့်ပေးနေသေးသည်။ ကိုအံ့မောင်အမေကိုလိုးနေတာ အမေစိတ်ထန်ပြီးခံနေတာကိုဆက်မကြည့်နိုင်တော့ပါ အိပ်ပျော်နေသောအမေကိုလိုးရန် ကုတင်ပေါ်တက်လာခဲ့သည်။

မိုးထက်ပါးစပ်အဟောင်းသားအိပ်ပျော်နေသော အမေ့ပါးစပ်ပေါက်သို့ သူ့လီးကြီးဖြဲြပြီးထိပ်ဖူးရဲရဲကြီးကိုတေ့လိုက်သည်။အိပ်ပျော်နေသော ဒေါ်ဝင်းမာကလည်း မိမိပါးစပ်ထဲဝင်လာသော မိုးထက်လီးကြီးကိုအိပ်ပျော်ရင်းစုပ်ယူနေမိသည်။

မိုးထက်အမေနုတ်ခမ်းမှာ လီးရည်များပေကျံလာသည်၊အသာအမေဘေးမှာလဲအိပ်လိုက်ပြီး အမေပေါင်တစ်ဖတ်ကိုမိမိပေါ်ခွတင်စေရန်ပေါင်အောက်မှလက်ရှို ပြီးမတင်လိုက်သည်။အမေကလည် း မိုးထက်ခါးပေါ်ရောက်အောင်ခွအိပ်လိုက်ပြီး လက်ကလည်း မိုးထက်လက်မောင်းပေါ်တင်အိပ်ပျော်လာသည်။

မိုးထထက် အိပ်ပျော်နေသော အမေ စောက်ဖုတ်ရှိရာကိုအောက်လက်တစ်ဖတ်ကရောက်ရှိသွားသည်၊အမေကတော့တစ်ကယ်ကိုအိပ်မောကျနေပါသည် ၊တစ်နေကုန် အလိုးခံထားလို့လာတော့မသိပါ၊မကြာပါ အမေစောက်ဖုတ်ဝကိုမိုးထက်စမ်းလိုက်မိတာမို့ မိမိလီးထိပ်ကို တင်ခွအိပ်နေသော အမေ စောက်ဖုတ်ဝသို့တေ့လိုက်မိတော့သည်။

မိုးထက် လီးရည်များတစ်စိမ့်စိမ့်ထွက်နေတာမို့ အမေစောက်ပတ်ဝမှာ ချော်ဆီသုတ်ထားသလိုဖြစ်လာသည်၊မိုးထက် ဝင်လုဝင်ဆဲဒစ်ဖူးလေးကိုခါးလေးကော့ပြီးအမေ့တင်သားတွေကိုဆွဲယူလိုက်မိသည်။

ဘွတ် းးးဒစ် းးးး ဒစ် းးးအင်းး

အမေစောက်ဖုတ်ထဲကို မိုးထက် လီးကြီးသုံးပုံတစ်ပုံရောက်သွားသည်။အမေပါးစပ်ကလည်း အင်း ဆိုသောသက်ပြင်းရှည်သံကြီးနှင့်အတူတစ်ခေါခေါအသံပါကြားလိုက်ရသည်မို့ မိုးထက် ရင်ခုန်နုံး သက်သာမိလိုက်သည်။မိုးထက်ဆက်မသွင်းသေးပဲ အမေနို့စို့ရန် ကြယ်သီးသုံးလုံးလောက်ဖြုတ်လိုက်ရာ အတွင်းခံဘော်လီဖွေးဖွေးလေးပေါ်လာသည်။ 

လူကအိပ်ပေမဲ့အမေစောက်ဖုတ်ကမအိပ်ပါ ဝင်နေသောမိုးထက်လီးကြီးကိုညစ်ယူနေတာခံစားလိုက်ရသည်။တစ်ခါမှမလိုးဘူးတဲ့မိုးထက်ခင်ဗျာ ပြီးမသွားအောင် မနည်းထိမ်းထားရသည်။

မိုးထက် အမေကိုမလိုးခင်ကချောင်မည်ထင်သော်လည်း ခုတော့တော်တော်ကိုကျပ်ထုတ်နေသည်။စောက်ဖုတ်နဲ့တွေ့လို့များကြီးလာသလားလို့ထင်လိုက်မိသည်။

စိမ်ထားသော အမေစောက်ဖုတ်ထဲကမိုးထက်လီးကြီးကလီးရေများတစ်စစ်စစ်ထွက်နေမှု့ကြောင့် ဒေါ်ဝင်းမေစောက်ဖုတ်အတွင်းသားများယားယံလာသည်။မျတ်လုံးများတစ်စတစ်စပွင့်လာသည်။မိမိနို့ကိုမျတ်နှာအပ်စို့နေသော သားသားကိုတွေ့လိုက်ရတာမို့ ကြက်သီးထတုန်လှုပ်မိလာသည်။

"သားသားရယ်'လို့စိတ်ထဲကရေရွတ်လိုက်မိသည်။ဒေါ်ဝင်းမာ မိမိစောက်ဖုတ်ကို အငန်းမရခိုးလိုးနေသော သာသားကိုကြည့်ပြီးသနားလာသည်။မိမိအိပ်မက်ထဲမှာကိုမောင်နဲ့လုပ်နေသည်ကိုထင်မက်နေမိပေမဲ့ ခုတော့ သားအရင်းလိုချစ်ရတဲ့ မိုးထက်ဖြစ်နေသည်ကိုတွေ့လိုက်ရသည်၊

ဒေါ်ဝင်းမေ မသိဟန်ဆောင် နေရသည်၊မိမိစောက်ဖုတ်ထဲမှားလည်း သားရဲ့လီးရည်တွေက ရောက်နေပြီး" ဘုရား ဘုရားနေ့ခင်းက ကိုမောင်နဲ့ခုသားသားနဲ့ ကိုယ်ဝန်ရှိရင်ဒုက္ခပါလား"ဒေါ်ဝင်းမေတွေးရင်းကြက်သီးထမိသည်၊ရာသီလာပြီးစဖြစ်နေသည်ကိုတွေးလိုက်မိသည်။သားသားဘာလို့များ အမေကိုမှပစ်မှားချင်တာလဲလို့ဝေခွဲမရနိုင်အောင်ဖြစ်နေမိသည်။

အရင်တစ်ခါဖင်လိုးတာ ကိစ္စမရှိပေမဲ့ခုကိစ္စက ဗိုက်ကြီးမဲ့ကိစ္စမို့ပါ တစ်နေ့ထဲ ယောက်ကျား ၂ယောက်ရဲ့ သုတ်ပိုးတွေက မိမိသားအိမ်မှာမျိုးစေ့ဖြစ်ကြတော့မယ်မဟုတ်လား။

အားဟားးးးးး

အမေတင်သားကိုဆွဲယူလိုက်ပြီး မိုးထက် ခက်ဆတ်ဆတ်လေးတစ်ချက်စောင့်လိုက်တာမို့ အမေ့ပါးစပ်မှညီးညူးသံကြားလိုက်ရသည်၊အမေ့နို့နှစ်လုံးကြားကိုမျတ်နှာအပ်ထားပြီးကိုင်ထားသောတင်ပါးမှစအိုဝလေးကိုလည်းလက်ခလယ်လေးနဲ့ဖိလိုက်သည် လက်တစ်ဆစ်လောက်ဝင်သွားသည်၊၊

ဒေါ်ဝင်းမေ ကာမစိတ်က ပြန်လည်နိုးကြားလာသည်၊သားသားအပေါ် မထားသင့်တဲ့စိတ်ကအနိုင်ယူလာသည်၊သို့သော် သားသားကိုသားတစ်ယောက်လိုပဲချစ်သည်။

သားသားစိတ်ကြေနပ်ပြီး ပျော်ဖို့ရာ မိခင်တစ်ယောက်ပေးဆက်သလိုမျိုးနဲ့စိတ်ကိုထိမ်းချုပ်လိုက်သည်။

အ းးး အ းးးအးးး အား းးးအ းးဟား

မိုးထက်ဆက်ပြီးစိတ်ကိုမထိန်းနိုင်တော့ အမေ ပေါင်တစ်ဖတ်ကို အောက်ကနေလျိုပြီးခါးကောက်ကွေးပေါ်တင်ကာ စောက်ဖုတ်ထဲကိုလီးအရင်းထိရောက်အောင်ဖိကပ်လိုက်ပြီး လီးရည်များပမ်းထုတ်လိုက်သည်။

ဒေါ်ဝင်းမာ သားသား ပြီးသွားပြီကိုသိလိုက်ရသည်၊မိမိတင်သားကိုလည်းကျစ်ကျစ်ပါအောင်ဆုပ်ကိုင်ဖတ်တွယ်ပြီးနေပုံက တစ်ခါမှမလိုးဘူးအထိအတွေ့မရှိဘူးဆိုတာသိသာလှသည်။ပါးစပ်ကလည်း အကောင်းဆုံးအရသာကိုရလိုက်တာမို့ အသံကိုပင်မထိမ်းနိုင်အောင်ညီးညူးနေတာကြားလိုက်ရသည်။

မျတ်ဝန်းမှမျတ်ရည်များစီးမကျအောင်ထိမ်းနေရသည်။နာလို့လည်းမဟုတ်ကောင်းလို့လည်းမဟုတ် ၊သားသားကိုသနာဂရုဏာဖြစ်မိလို့ဖြစ်သည်။

မိုးထက်အမေစောက်ဖုတ်ထဲစိမ်ထားသောလီးကြီးကိုနုတ်ရန် အသာ အမေ့ပေါင်တစ်ဖတ်ကိုအောက်ချလိုက်သည်။အပြင်ထွက်နေသောနို့များကိုပြန်သိမ်းပေးနေရသည်။အမေကတော့အိပ်ပျော်နေတယ်လို့မိုးထက်ထင်နေမိသည်၊အမေပက်လက်လေးအိပ်လိုက်တာမို့မိုးထက်လီးကြီးအလိုလိုကျွတ်ထွက်သွားသည်၊စောက်မွေးမဲမဲအောက်က စောက်ပတ်ကြားမှမိုးထက်သုတ်ရည်များစီးကျလာသညို အနီးက အဝတ်နဲအသာသုတ်ပေးလိုက်တယ်နောက်ပြီးခါးရောက်နေတဲ့လုံချီကိုလည်း ပြန်ဖုံးပြီး အမေ့ကိုဖတ်အိပ်လိုက်တယ်။

ဒေါ်ဝင်းမာအိမ်ပျော်သွားတဲ့သားကိုအပြစ်မမြင်နိုင်ပေ ကြည်လင်နေတဲ့သားသားမျတ်နှာကချွေးစလေးများကိုသုတ်ပေးရင်း

" သြော် သားတောင် လူပျိုဖြစ်နေပြီပဲ"

လို့စိတ်ထဲကရေရွတ်လိုက်မိသည်။မိမိသားအိမ်ထဲက သားသားလီးရည်များကလည်းခုချိန်ထိ အံကျလာသည်မို့ ဒေါ်ဝင်းမာ သန့်စင်ခန်းဘက်ထွက်လာခဲ့တော့သည်။

မိုးထက် အမေကိုအားပါးတရဖတ်ထားလိုက်ပြီးပါးပြင်မို့မို့ကိုဘယ်ပြန်ညာပြန်နမ်းယူလိုက်သည်။အမေကလည်းဝမ်းသာကျေနပ်ပျော်ရွင်နေလိုက်တာမျတ်ရည်များပင်ကျလာသည်။မပျော်ပဲနေပါမလား ဂုဏ်ထူး၂ဘာသာနဲ့သားအောင်တာဆိုတော့အမေဒေါ်ဝင်းမာ သားကိုဂုဏ်ယူမဆုံးပါ။သားမိနှစ်ယောက်ပိတိတွေနှင့်ပျော်ရွင်စွာကျေနပ်နေမိကြသည်။

ညီမလေးက မန္တလေးကို ကိုအံ့မောင်နဲ့ လိုက်ပါသွားတာမို့ အိမ်မှာ သားအမိနှစ်ယောက်ထဲရှိနေသည်။ဒေါ်ဝင်းမာအိပ်ပျော်နေတာကိုသားဖြစ်သူမိုးထက်၁၀တန်းအောင်ကဇာတ်ကြည့်ပြီးနိုးပြောခြင်းဖြစ်သည်။

" ဒါမှအမေ့သား လေး"

သားဘာလိုချင်လဲကားဝယ်ပေးရမလား ပြော သားလိုချင်တာ'မိုးထက် အမေ့ဖတ်ထားရာမှ ပုခုံးနှစ်ဖတ်ကိုဖွဖွလက်နှစ်ဖတ်ဖြင့်ကိုင်လိုက်သည်၊အမေမျတ်နှာကိုစေ့စေ့ကြည့်လိုက်သည်။

" အမေက တကယ်ပေးမှာလား"

မိုးထက်မျတ်နှာမှာ ရမက်သွေးဆိုးများသန်းလာသည်၊ဒေါ်ဝင်းမာ မသိရှာပါ သားအတွက်ပိတိတွေကပြည့်နေသည်။

" ပြော သားလိုချင်တာ အမေဘာမဆိုပေးမယ် အမေချမ်းသာတာ သားနဲ့သမီးအတွက်ပါ"

မိုးထက်အမေ့မျတ်နှာကိုလွဲလိုက်ပြီး ခေါင်းငုံ့ကာဆိတ်ဆိတ်နေမိသည်။ရုတ်တရက်စိတ်ထိခိုက်သွားသောသားကို ဒေါ်ဝင်းမာစိုးရိမ်တစ်ကြီး သားမေးလေးကိုကိုင်ကာမျတ်နှာကိုမော့စေလိုက်သည်။မိုးထက်မျတ်ဝန်းမှမျတ်ရည်စများကြောင့် ဒေါ်ဝင်းမာစိတ်လှုပ်ရှားသွားသည်။

မိမိပြောသည့်စကားကိုလည်းပြန်စဉ်းစားလိုက်တော့မှသဘောပေါက်လာသည်။ ဒေါ်ဝင်းမာ သားမျတ်ဝန်းမှမျတ်ရည်စများကိုလက်ညှိုးလေးနှင့်ဖယ်ရှားပေးလိုက်ပြီး ပါးနှစ်ဖတ်ကို မိခင်မေတ္တာစိတ်အပြည့်နှင့်နမ်းရှိုက်လိုက်သည်။

သားသားလိုချင်တာကိုသိနေသည်၊မိခင်တစ်ယောက်အနေဖြင့်တုန်လှုပ်ခြောက်ခြားသလိုခံစားနေရသည်။လိုက်လျောလိုက်ရင်လည်း မိခင်မပီသပဲ ကာမတဏှာကြီးတဲ့မိန်းမလို့သားထင်မှာစိုးရသည်။သားအပေါ်ဒီလိုစိတ်မျိုးမှုမှုံမျမရှိခဲ့ပါ၊ဒေါ်ဝင်းမာယောက်ယက်ခတ်နေသောစိတ်ကိုထိမ်းချုပ်လိုက်ပြီးအသက်သေပါစေ သားအတွက်ပေးဆပ်ဖို့ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။

မိခင်အရင်းမဟုတ်တာမို့ သားလေးငရဲကြီးစရာမရှိအောင်သူစိမ်းစိတ်ကိုပြောင်းယူလိုက်ရသည်။

" သားရယ် ဘာလို့ငိုနေရတာလဲ ပြောလေသား ဘာလိုချင်တာလဲ အမေ အကုန်ပေးမယ် ငါ့သားစိတ်ချမ်းသာရင် အမေ ပျော်တာပဲ သားလေးငိုတော့ အမေနှလုံးသားကိုဆတ်ဆတ်တုန်အောင် ခံစားရတယ်သားရယ်"

မိုးထက်အမေ့စေတနာကြောင့် မိမိပါးစပ်ကပြောမထွက်ရက်တော့ပါ ၊ခေါင်းကိုငုံ့ပြီးအံကြိတ်ကာ အမေအပေါ်ဖြစ်ပေါ်လာတဲ့ကာမသွေးဆိုးတွေကိုဖောက်ထုတ်ချင်စိတ်သာဖြစ်လာမိသည်။

" ကဲ ထ သားသား ညစာစားကြရအောင်ညီမလေး မနက်မှရောက်မှာ သားအောင်ပွဲအတွက် အမေ့သားကို ညမှလက်ဆောင်ပေးမယ် သားအမိနှစ်ယောက်ပျော်ပျော်ပါးပါးစားကြမယ် မငိုနဲ့တော့နော် ပျော်တာလေးတွေအလကားဖြစ်မယ်"

သားမိနှစ်ယောက်ညစာစားပြီးရေမိုးချိုးကာတီဗွီကြည့်လိုက်ကြသည်။အချိန်က၉နာရီထိုးနေပြီမို့ ဒေါ်ဝင်းမာ သားသားကိုအိပ်ရန်အိပ်ခန်းဆီသွားနှင့်ခိုင်းလိုက်ပြီး သားအတွက်အမေလက်ဆောင်ယူခဲ့မယ်ဟုပြောကာလွှတ်လိုက်သည်။

ဒေါ်ဝင်းမာ မင်္ဂလာဦးညက မိုးထက်အဖေဝတ်စေခဲ့သောညဝတ်ဂါဝန်အကျီ ၤပန်းရောင်လေးကိုဝတ်လိုက်ပြီးအိပ်ခန်းဘက်လျောက်လာခဲ့သည်။

မိုးထက်မယုံကြည်နိုင်အောင်လှပနေသောအမေကိုအိပ်ခန်းဝမှဝင်လာတာတွေ့လိုက်ရသည်။ညဝတ်အကျီ ပါးလေးအောက်ကအမေခန္ဓာကိုယ်လေးကိုနောက်ကမီးရောင်က ပုံဖော်ပေးနေသည်။မိုးထက်တင်းရင်းနေသောအမေရင်သားတစ်စုံနှင့်ဆင်နှာမောင်းသဖွယ်ခြေထောက်တစ်စုံကြားကအမွေးလေးများကိုမြင်နေရသည်။

ဒေါ်ဝင်းမာ သားဘေးမှာရပ်နေရင်းက ကြယ်သီးများကိုတစ်လုံးချင်းဖြုတ်နေမ်သည်၊မိုးထက် အမေရဲ့လှုပ်ရှားမှု့ကိုကြည့်ရင်းရင်မောစွာကြည့်နေမိသည်။

" သား အတွက်လက်ဆောင်ပါ သားလိုချင်တာအမေသိတာပေါ့ ဟုတ်လား"

" သားအမေအရင်းက ဘယ်သူလဲ အမေ"

မိုးထက်စကားကြောင့် ဒေါ်ဝင်းမာတုန်လုပ်စွာခံစားလိုက်ရသည်။မိုးထက် ဘာမှမပြောတော့ပါ အရန်သင့်ဖမ်းထားသောဟမ်းစက်ကို အမေအားဖွင့်ပေးလိုက်သည်။ဒေါ်ဝင်းမာကြည့်ရင်း မျတ်ရည်များစီးကျလာသည်၊ဒါကြောင့် သားသားဒီလိုသူ့ပေါ်ကာမစိတ်ဖြစ်ပေါ်ရတာကိုသဘောပေါက်တော့သည်။

မိမိအပေါ်အမေအရင်းမဟုတ်တာရော သမီးလေးအပေါ် ညီမအရင်းမဟုတ်တာရော သားလေးသိသွားတဲ့အတွက် ဒေါ်ဝင်းမာကြေကွဲဝမ်းနည်းစွာခံစားရခြင်းဖြစ်သည်။

" အမေ ငိုနေတယ်"

မိုးထက်အမေပါးပြင်က မျတ်ရည်များကိုသုတ်ပေးလိုက်သည်။

" သားအမေကို အမေအရင်းလိုပဲချစ်ပါတယ် အမေရယ် နောက် သား မမေးတော့ပါဘူး..အမေကို မသိကျိုးကျွံ ပြုခဲ့တာတွေ သားတောင်းပန်ပါတယ်အမေ ရယ်"

" အမေသိပါတယ် သားရယ် မသိဟန်ဆာင်နေခဲ့တာပါ သားလေး မတော်တာတွေနဲ့တွေ့ရင် အမေရင်ကျိုးရမှာစိုးလို့ မသိသလိုနေခဲ့တာပါ"

" ကဲသား စိတ်ညစ်စရာတွေ တွေးမနေ တော့နဲ့ သား ပညာကိုကြိုးစားသင် သားလိုအပ်တာကိုအမေ ဖြည့်ဆည်းပေးမယ်'

ဒေါ်ဝင်းမာ သားဖြစ်သူမိုးထက်ဘေးမှာလှဲအိပ်လိုက်သည်။

" သား အမေ သားအတွက် ဒီည အမေတစ်ယောက်လို သဘောမထားနဲ့ သားကျေနပ်သလိုလုပ်ပါ တစ်ခုတော့ပြောမယ် မိန်းမပေါ့တွေတော့မလိုက်စားရဘူး"

ဒေါ်ဝင်းမာ မီးအားလုံးပိတ်လိုက်သည် ညဝတ်အကျီ ၤကိုလည်း ချေရင်းတွင်ပုံထားလိုက်သည်။သားသား ရင်သားအစုံကိုဖွဖွကိုင်လိုက်ပြီး နို့သီးခေါင်းလေးကိုစုတ်ယူလိုက်တာမို့ ဒေါ်ဝင်းမာကြက်သီးထအောင် ခံစားလိုက်ရသည်၊နုတ်ကလည်း ညီးတွားလိုက်မိသည်။

" သားသား အ အဟား "

မိုးထက် ချုပ်တည်းထားသောစိတ်ကိုမနိုင်တော့ပါ ၊အမေ အပေါ်ကိုတက်ခွလိုးရန်စတင်လာသည်။

" သားကိုခွင့်လွတ်ပါ အမေရယ် သား အမေကိုမြင်ရင် မနေနိုင်အောင် ခံစားမိလို့ပါဗျာ"

" သားရယ် အမေ ပြောပြီးပြီပဲ သားကြေနပ်သလိုစိတ်တိုင်းကြလုပ်ပါ လို့"

မိုးထက် အမေကိုလိုးရန် စတင်လှုပ်ရှားေတာ့သည်၊

ဒေါ်ဝင်းမေ သားအရင်းတစ်ယောက်လိုမည်သို့ပင်စိတ်မှာရှိစေကာမူ သွေးကတော့ကာမစိတ်ကိုပြောလာသည်၊မိမိစောက်ပတ်လေးကိုရက်ပေးနေသော သားဖြစ်သူမိုးထက်ကြောင့် အရည်ကြည်များ တစစ်စစ်ထွက်ကျလာသည်၊မိမိပေါင်ခွကြားကသားဖြစ်သူမိုးထက်ဆံနွယ်လေးများကို ဖွဖွဆုတ်ကိုင်ပြီး ညီးညူးလိုက်မိသည်။

" သား သားရယ် းးးးအ းးးအား းးးသားယားလိုက်တာကွယ် "

ကာမစိတ်များပြင်းပြလာပြီဖြစ်သော အမေကို ကောင်းသထက်ကောင်းအောင် စောက်စေ့လေးကိုနုတ်ခမ်းသားနှင့်စုတ်ယူလိုက်ရာ ဒေါ်ဝင်းမာ ခါးကိုကော့တက်နေအောင်ခံစားလိုက်ရပြီး သားဖြစ်သူ ပါးစပ်ပေါက်တစ်ခုလုံးစောက်ဖုတ်ကြီးအုံလိုက် ကပ်မိသွားတော့သည်။တင်းသားတစ်စုံပင် ကြမ်းပြင်နှင့်လွတ်နေအောင်မြှောက်တက်သွားသည်။

" အမလေး သားသား အား"

ဒေါ်ဝင်းမာ မနေနိုင်အောင် သားအိမ်အတွင်းမှယားယံလာသည်၊ သားကိုသားလိုစိတ်ထဲမှာမထားနိုင်တော့ပါ မိခင်အရင်းမဟုတ်မှားသိသွားသောသားသားကို လိမ်မတူသွေးမစပ်မှာသိနေသောကာမစိတ်ကတောင်းဆိုလာတော့သည်။

" မနေနိုင်တော့ဘူး သားရယ် လုပ်တော့နော်"

" မီးဖွင့်လိုက်မယ်နော် အမေ ဘယ်သူမှမရှိတာပဲ နော်"

မိုးထက် အမေရဲ့ကာမစိတ်ပြင်းထန်ပုံကိုကြည့်ချင်တာမို့ ခေါင်းရင်းက မီးခလုပ်အားလုံးကိုလှမ်းဖွင့်လိုက်သည်။မိးဖွင့်လိုက်တော့ သားသားလီးကြီးကမိမိမျတ်နှာနှင့်ထိလုထိချင်ဖြစ်နေသည်။သားသားလီးကိုကြည့်လိုက်တော့ အံ့သြသွားသည်။

" အယ် သားသားလီးကြီး အတုတ်ကြီးပဲဘာလုပ်လာတာလဲ သား အမေ့ကိုမှန်မှန်ပြော်နော်"

ဒေါ်ဝင်းမာသားဖြစ်သူ၏ကြီးမားလာသောလီးကြီးကိုကိုင်လိုက်ပြီးမေးလိုက်မိသည်သား ဆေးသုံးလာတာ ကိုအံ့မောင်လောက်မရှိတော့အမေ အားမရမှာစိုးလို့ပါ အမေရယ်:)

သားဖြစ်သူစကားကြောင့်ဒေါ်ဝင်းမာစိတ်မကောင်းသလိုခံစားလိုက်ရသည်၊ ကိုအံ့မောင်စကားကို ဒေါ်ဝင်းမာကြားယောင်လိုက်မိသည်။

" စုပ်ပေးတော့ပိုတုတ်တာပေါ"

ဆို့တဲ့ အသံကြောင့် သားစိတ်ချမ်းသာအောင်အမှတ်တမဲ့လီးကြီးကို စုပ်ပေးလိုက်သည်။

" အမေရယ် သားငရဲကြီးတော့မှာပဲဗျာ"

" မကြီးပါဘူး အမေကလိုက်လျောခွင့်ပြုထားတာပဲ သားကြိုက်သလို အမေလိုက်လျောမယ် သူတို့ရှေ့ မှာတော့မကဲရဘူးနော်သား"

မိုးထက်ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်သည်။တစ်ခါမှအစုပ်မခံဘူတာမိုလီးရည်များစစ်ကနဲစစ်ကနဲအမေ့ပါးစပ်ထဲထွက်ကျနေသည်။

စပါယ်ရှယ်စုပ်ပေးနေသောအမေကိုကြည့်ရင်းမိုးထက်ကြေနပ်နေမိသည်၊လက်ကလည်း အမေပုခုံးနှစ်ဘက်ကိုကျစ်ကျစ်ပါအောင်ဆုပ်ကိုင်နေရာမှရင်သားတစ်စုံကိုပြောင်းကိုင်လိုက်သည်။

ဒေါ်ဝင်းမာမိမိပါးစပ်ထဲတွင်သားသားလီးကြီးတုတ်တုတ်လာသည်မို့ကြက်သီးပင်ထလာမိသည်၊ခံချင်စိတ်ကလည်းထိမ်းမထားနိုင်အောင်ဖြစ်လာသည်၊သွေးသားဆူဖြိုးချိန်အသက်၃၈ခန့် မိန်းမတစ်ယာက်အဖို့အရှက်တစ်ရားပင်မထိန်းနိုင်တော့ပါ။

မိုးထက်အမေမျတ်နှာကိုကြည့်မိသည် ဖြူဝင်းနုညံ့နေသောမျတ်နှာပြင်မှာရမက်အခိုးအငွေ့တွေကြောင့်နဖူးကြောလေးများတင်းပြီးနီမြန်းနေသည်။

" သားသား လုပ်တော့မလားဟင် သားလီးကြီးပိုတုတ်လာတယ် တောကြာကွဲထွက်မလားသားရယ် ဆေးတွေသုံးရတယ်လို့သားအတွက်အမေစိုးရိမ်လို့ပါ"

" ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး အမေရဲ့လုပ်ပြီးရင် ပင်ကိုယ်တိုင်းပြန်ဖြစ်ပါတယ်"

မိုးထက်ဒေါ်ဝင်းမာ ပေါင်နှစ်ဖတ်ကိုဖြဲလိုက်ပြီပေါင်နှစ်ဖတ်ကြားဒူးထောက်ဝင်လိုက်သည်။ကာမစိတ်ပြင်းထန်နေသောအမေစောက်ဖုတ်မှာမို့မောက်နေပြီးစောက်ရည်များစိုရွဲနေသည်၊ဒေါ်ဝင်းမာသားသားဒူးနှစ်ဖတ်ကိုကိုင်ထားပြီးခြေမလေးများပင်ကုတ်နေအောင်ထားမိသည်၊နုတ်ခမ်းလေးမဟတစ်ဟနှင့်မျတ်စိလေးမှေးနေပုံက ဝင်လာမဲ့လီးအရသာကိုမျော်လင့်နေပုံရသည်။

မိုးထက်စောက်စေ့အောက်ကအမေစောက်ဖုတ်အဝလေးကိုတေ့လိုက်တော့ အမြေကြက်သီးထပြီးခါးလေးကောတက်လာတာမို့ းးးးး

" ဒစ် းးးဘွတ် းးအင့် းးးးအား သားရယ်းးးးးအမလေး းးးးဘွတ် ဘွတ် ဗျစ် ဗျစ် ဗျစ်:)ကောင်းလိုက် တာ အမေရယ် အားးးး:)

မိုးထက်အချက်၂၀ လောက်စောင့်လိုးလိုက်သည် ၊မိုးထက်လီး၏ရှည်လျားမှု့ကြောင့် ကိုအံ့မောင်မရောက်သော စောက်ဖုတ်အတွင်းပိုင်းကိုပင်ရောက်ေ ရာက်လာတာမို့ ပို၍ပင်အရသာသစ်ကို ဒေါ်ဝင်းမာခံစားလိုက်ရသည်။

" အမေ သားလုပ်တာ ကိုအံ့မောင်လောက်ကောင်းရဲ့လားဟင်"

" ကောင်းပါတယ် သားရယ် အမလေး လေး"

" သားလေး ဘယ်စောက်ဖုတ်မှမလိုးဘူးပါဘူးအမေကိုပဲလိုးဘူးတာပါ အမေအိပ်နေတုန်း ခိုးလိုးဘူးခဲ့ပါတယ် "

" သိတယ် သား သားရှက်မှာစိုးလို့အမေမပြောတာ ဖင်ထဲတောင် လုပ်သေးတယ်နော် မသိတာမှတ်လို့ ဟွန်း "

မိုးထက်အမေခြေထောက်တဖတ်ကိုပုခုံးပေါ်တင်လိုက်သည်၊တစ်ပေါင်ကျော်လိုးမည်ပုံပေါ ၊အမေဖင်တုံကြီးကိုလည်းလက်နှစ်ဖတ်ဖြင့်သိမ်းဖတ်လိုက်သည်၊စအိုဝတွင်အရည်များစိုရွဲနေတာမို့ လက်ညှိးတစ်ချောင်းကိုသွင်းလိုက်သည်၊

" သားရယ် အတက်ကောင်းတွေဘယ်ကများ သင်းထားလဲဟင်"

ဒေါ်ဝင်းမာဝင်နေသောလီးအရသာရောစအိုထဲဝင်လာသော လက်အရသာကြောင့်အူတွေတောင် တုန်နေအောင်ခံစားနေမိသည်။ မိုးထက်ဖင်ထဲလက်နိုက်ပြီး ဒေါ်ဝင်းမားစောက်ဖုတ်ကြီးကိုဆက်တိုက်လိုက်လိုက်သည်၊ပါးစပ်ကလည်းအအားမထားပဲနို့သီးလေးကိုစိုးနေတာမို့ ဒေါ်ဝင်းမာ ကာမအထိတ်အထိပ်ကိုရရှိနေတော့သည်။

ဘွတ် ဒုတ် ဘွတ် ဘွတ် 

" အား အ အသားသား သားသား အမေ့ းးးအား းးနာတယ်"

မိုးထက်ကိုအံ့မောင်လိုးခဲ့တာတွေမြင်လာတာမို့ အမေဆိုတာလုံးဝမမြင်နိင်တော့။ကိုအံ့မောင်လိုးခဲ့တဲ့စောက်ဖုတ်ဆိုတာကိုပဲမြင်ယောင်လာတော့သည်။

" ကိုအံ့မောင်လိုးတာထက်ကောင်းလားဟင်"

" အ းးးအမေ့ အား ကောင် းးးကောင်တယ်သား းးးကောင်းပါတယ်ကွယ် းးးသားရယ် တကယ်ကိုကောင်းပါတယ်သားရယ် းးး"

ဒုတ် းးးဒုတ ် းးးဗျစ် းးးးဗျစ် းးးဘွတ် းးးဘွတ် းးး

" အမေ ထိပ်ဖူးကြီး ကျင်ကျင်သွားတယ်"

" သားလီးကရှည်တော့သားအိမ်ထိထိသွားတာပေါ့ အင့်အင့်သွားတာပဲ"

မိုးထက် အချက် ၅၀လောက် လိုးလိုက်ပြီး ဒေါ်ဝင်းမာသားအိမ်ထဲကို လီးရည်များပမ်းထုတ်လိုက်သည်။ ဒေါ်ဝင်းမားဝင်လာသော လီးရည်၏ အရသာကြောင့်မိမိပေါ်ကုန်းနေသောသားဖြစ်သူကိုတအားဖတ်ထားလိုက်သည်။စောက်ဖုတ်နုတ်ခမ်းသားများကလည်းတင်းကျပ်နေအောင် သားသားလီးကြီးကိုညစ်ယူနေမိသည်။သားသားလီးကြီးကလည်းစောက်ဖုတ်ထဲတွင်တဆတ်ဆတ်တုန်ခါနေပြီးလီးရည်များတစ်စစ်စစ်ထွက်နေသေးသည်။

" အား ကောင်းလိုက်တာအမေရယ် ဘယ်လိုမှန်းကိုမသိပါဘူးဗျာ လီးထိပ်ကိုယားနေတာပဲ"

ဒေါ်ဝင်းမာ သားသားရဲ့သုတ်ပို့တွေကရွစိတက်နေအောင် သားအိမ်ထဲမှာယားယံလာသည်၊ဖျစ်ဖျစ်မြည်အောင်ဆုပ်ကိုင်ထားသောနို့နှစ်လုံးမှသားသားလက်တွေပြေလျော့လာပြီမို့။သားတစ်ချီပြီးသွားသည်ကိုသိလိုက်ရသည်၊မိမိမှာတော့ မကြေနပ်နိုင်သေးပါ လီးရည်ဝင်ပြီးမှပိုခံချင်လာသည့်အကျင့်ကို သူများမိန်းကလေးတွေဒီလိုပဲလားလို့မေးချင်မိသည်။

" ပြီးရင်းလည်းဆင်းတော့လေ သားသား"

မိုးထက် အမေခံချင်သေးတာသိသည် အမေစောက်ဖုတ်က လီးကြီးထွက်မသွားရန်ညစ်ယူနေသည်မို့လား။

" ထပ်လုပ်ချင်သေးတယ် အမေရယ် ခံနိုင်သေးလားဟင်"

" သားရယ် သားကြိုက်သလိုလုပ်လို့ အမေပြောပြီးပြီပဲကွယ် "

မိုးထက် ဒေါ်ဝင်းမားကိုလေးဘက်ထောက်စေလိုက်တာမို့ လေးဘက်ကုန်းပေးလိုက်သည်။မိုးထက်အမေစောက်ပတ်မှမိမိသုတ်ရည်များအံ့ကျလာသည်၊နောက်မှပြူထွက်နေသောခရေပွင်ပုံ စအိုလေးကိုလုပ်ရန်ထိပ်ဖူးလေးကိုတေ့လိုက်တာသည်။ ဒေါ်ဝင်းမာတွန့်သွားပြီးနောက်ပြန်ကြည်မိသည်။

" အဲဒါလုပ် ဦးမလို့လား သား"

" ခဏလုပ်ကြည့်ချင်လို့ အမေ"

ဒေါ်ဝင်းမာဘာမှမပြောတော့ပဲ တင်ပါးကိုေကာ့ပေးလိုက်ပြီးရင်သားကိုကြမ်းပြင်ထိအောင်ကုန်လိုက်သည်။စူထွက်လာသောအမေစအိုလေးကိုမိုးထက်လီးကြီးစတင်သွင်းလိုက်သည်။

ဒာစ် းးးဒစ် းးး ဒစ် းးးဗျစ် အ းးး အား းးးးအမလေး းးးး

မိုးထက် လုံးဝန်းတင်းကားနေသော ဒေါ်ဝင်းမာဖင်တုံနှစ်ဖတ်ကိုကိုင်ကာ စောင့်လိုးလိုက်တာမို့ စအိုထဲတွင်မီးစနှင့်အထိုးခံရသလိုဒေါ်ဝင်းမာခံစားလိုက်ရသည်။အောက်ကခင်းထားသောမွေ့ယာကိုကျစ်ကျစ်ပါအောင်ဆုပ်ကိုင်လိုက်ရသည်။စအိုထဲမှာ သားလီးကြီးကပြည့်တင်းကျပ်နေတယ်။

" ရရဲ့ လားအမေ အကုန်ဝင်သွားပြီ"

အဆုံးထိဝင်သွားသောမိမိလီးကြီးကိုကြည့်ရင်းပြောလိုက်သည်။

" ရပါတယ်သားရယ် ခဏ ငြိမ်ပေးဦးနော်..မစောင့်နဲ့ဦး နည်းနည်းနာလို့ ဖြေးဖြေးပဲလုပ်ဦးနော်"

အမေတော်တော်နာနေသည်ကိုမိုးထက်သိသည်၊မိမိလီးကြီးပင်ပူထူနေအောင်ကျပ်သိပ်နေသည်။မိုးထက်ဖြည်းဖြည်းချင်းအသွင်းအထုတ်လုပ်နေမိသည်၊ထပ်မံပြီးလီးရည်များစိမ့်ထွက်လာပြန်တာမို့ စောစောလောက်ဒေါ်ဝင်းမေ မနာတော့ပါ ဖင်ခံရတာတစ်မျိုးအရသာရှိသလိုခံစားလိုက်ရသည် ၊သားသား အဆုံးထိသွင်းလိုက်တိုင်းဗိုက်ထဲတော့ တစ်ချက်တစ်ချက်အာင့်အောင်သွားတာတော့ရှိသည်။

" အမေ သားစောင့်မယ်နော် ခံနိုင်မလားဟင်"

" ရပါပြီ စောင့်ပါသား အားရသလိုလုပ်တော့ စောစောတစ်အားနာနေလို့ပါ အထဲတော့မပြီးနဲ့နော် "

ဒေါ်ဝင်းမာ သားလီးရည်များကိုသားအိမ်ထဲပဲလိုချင်သည် လီးရည်ဝင်ထဲအရသာသားအိမ်ထဲမှာသာခံစားကောင်းတာမို မရှက်တော့ပါ စအိုထဲမထုတ်ရန်ပြောလိုက်သည်။မိုးထက် သဘောပေါက်တာမို့ အမေဖင်ကို အချက် ၃၀လောက်ဆက်တက်တိုက်လိုးလိုက်သည်။

ဘွတ် းးးး ဘွတ် းးးးအင့် းးးအ းးးအ းးးအားးအမေ့ းးးအင့် းးးးသား းးးးသား းးး

ဖင်ဘူးတောင်းထောင်ပေးထားတာမို့ အမေဖင်ထဲအသကုန်မိုးထက်လီးကြီးဝင်နေသည်၊မိုးထက် လက်နှစ်ဘက်ကလည်းဒေါ်ဝင်းမာခါးကိုဆွဲမလိုက်တာမို့လေးဘက်ကုန်းဖြစ်နေသည် ၊မိုးထက်ကတောမတ်တပ်ရပ်အေနအထားရောက်သွားတော့သည်။

" သေးးသေပါပြီ းးးသားရယ် နာ းးနာတယ်"

" အမလေး လေး အင့် အမေ့ ဒုတ် းးးဘွတ် းးဘွတ် သားသား းးး"

မိုးထက်ဘယ်လိုမှကိုထိန်းမထားနိုင်ပဲဒေါ်ဝင်းမာ စအိုထဲကိုပင်လီးရည်များထွက်သွားတော့သည်။

" Sorryအမေရယ် သားမထိန်းနိုင်အောင်ကောင်းလွန်းလို့ပါနော်"

" ရ ရပါတယ် သားရယ် သားကောင်းရင် အမေကျေနပ်ပါတယ်"

မိုးထက်ဒေါ်ဝင်းမာကိုနှစ်ချီလိုးပြီးသွားသည်။ဒေါ်ဝင်းမာကျေနပ်မှု့မရှိတာကိုသိနေသည်၊မိုးထက်ထပ်လိုးရန် အမေနှင့် ကိုအံ့မောင်လိုးသောဗွီဒီယိုဖိုင်ကိုဒေါ်ဝင်းမာနဲ့အတူဝတ်လစ်စလစ်ကြည့်နေရင်း အေမလက်ကိုယူကာ မိမိလီးကြီးကိုဆွပေးစေလိုက်သည်။

မကြာခင် လီးကြီထောင်မတ်လာသည် ဒုတိယအကြိမ်အမေကိုစုပ်ပေးရန်ပြောလိုက်တာမို့ သုတ်ရည်များစိုရွဲနေသည့် သားလီးကြီးကိုစုပ်ပေးလိုက်သည်။

" အမေ အပေါ်ကနေ လိုးပေးပါလားဟင်"

ဒေါ်ဝင်းမာမိုးထက်အပေါ်ခွထိုင်လိုက်ပြီးသူ့လီးကြီးကိုစောက်ဖုတ်ထဲသွင်းကာအစွမ်းကုန်းစောင့်လိုးလိုက်သည် ကာမစိတ်ပြင်းပြနေသော ဒေါ်ဝင်းမေခင်ဗျာ စကောဝိုင်းလည့်သလို့လုပ်လိုက်မိသေးသည်။

တစ်ခါမှအပေါ်ကမနေဘူးပေးမဲ့ဒေါ်ဝင်းမာမိမိစိတ်ကြိုက်လိုးခွင့်ရတာမို့ကုန်းကုန်းပြီးဖင်တုံးကိုစောင့်စောင့်ချနေမိသည်။

ဒီတစ်ချီတွင်မိုးထက်လီးရည် မထွက်ပဲကြာနေပြီမို့ဒေါ်ဝင်းမာညောင်းလာသည်

" မပြီးသေးဘူးလား သားရယ် အမေညောင်းလာပြီ"

" ပြီးမှာ မဟုတ်တော့ပါဘူး အမေရယ်..အမေတော်ချင်ရင်ဆင်းပါ သားရပါတယ်"

ဒေါ်ဝင်းမာပြီးသွားပေမဲ့ သားသားလီးကြီးကိုမချွတ်ပဲတပ်လျက်ပင် သားကိုဖတ်အိပ်လိုက်သည်။မိုးထက်လည်း အမေစောက်ဖုတ်ထဲကိုမိမိလီးကြီးစိမ်ထားပြီးအိပ်လိုက်သည်၊တစ်ရောနိုးလို့အားပြန်ပြည့်လာတော့မနက်၆နာရီရှိနေပြီ၊သည်တော့မှသားမိနှစ်ယောက်လင်းဆွဲဆွဲလိုက်ကြသည်။

လင်းပိုင်းနှစ်ချီလောက်လိုးပြီး မကြာလိုက်ပါ ။ကိုအံမောင် မန္တလေးကပြန်လာပြီးသမီးလာပို့သည်။

ကိုအံ့မောင်လက်ဆောင်တွေပေးပြီးသမီးကိုနုတ်ဆက်သွားသည်။ မိုးထက်ကတော့ တစ်ညလုံး အားရအောင် လိုးပြီပြန်အိပ်ပျော်နေတော့သည်။

ပြီးပါပြီ။

https://toetoetaketake.blogspot.com/

သခင့် ခြေတော်ရင်း အပိုင်း ( ၃ )

သခင့် ခြေတော်ရင်း  အပိုင်း ( ၃ ) 

ဇာတ်သိမ်းပိုင်း 

မောင်ခြိမ့် ရေးသားသည်။

မမမြင့် စကားဆုံးတော့ မောင်က မမမြင့် ပေါင်ကြား ဒူးထောက် နေရာယူပြီး ထမိန် ဆွဲချွတ် လိုက်တယ်။ မမမြင့် ပေါင်တန်တွေ ဖြဲပြီး ကော့ပေး လိုက်တာနဲ့ မောင်က တပြတ်ပြတ်နဲ့ ထိုးယက်တော့ တာပဲ။

" အ …… အားးးး … ကိုမင်း ရယ် … အင်း  ဟင်း "

မမမြင့်ကို ၅ မိနစ်လောက် ကော့ပျံအောင် ယက်ပေး ပြီးမှ မောင်က ပုဆိုးချွတ်ပြီး ကုတင်စောင်း ပြန်ထိုင် လိုက်တာ။ မမမြင့် ကုန်းထပြီး မောင့် ပေါင်တန်တွေ ဆုပ်နယ် နေတယ်။

" မမမြင့် … ကိုမင်း … ပေါင်ပေါ် … ထိုင်မယ်နော် "

ပြောပြီး မမမြင့်က ထရပ်ရင်း ကုတင် ပေါ်က ဆင်းလိုက်တယ်။ ကုတင်စောင်း ခြေတွဲလောင်း ချထိုင် နေတဲ့  မောင့်ရဲ့ ပေါင်ပေါ် ပြောင်းထိုင် လိုက်တာ။ မမမြင့် ပေါင်ပေါ် ထိုင်တာနဲ့ မောင့် ပေါင်ကြားထဲ ထောင်မတ် နေတဲ့ လီးက ကော့တက် လာတယ်။

" အမြဲ … မာထင်နေတာ … အားရ လိုက်တာကွာ … မေးမယ် မေးမယ်နဲ့ … မမေးဖြစ်တာ … ဒါကြီးနဲ့ … မမမြင့် ကို … ဘယ်ချိန် ကတည်းက … လိုးချင် နေတာလဲ "

" မမမြင့် … ဒီအိမ် ရောက်ပြီး … ၁ ပတ်လောက် … ကတည်းက " 

" ဟယ် "

စကားပြောရင်း မမမြင့် လက်တဖက်က မောင့် လည်ပင်း ဖက်ပြီး ကျန်လက်တဖက်က လီးကို ဆုပ်ကိုင် လိုက်တယ်။ 

" ဟုတ်တယ် … အဲဒီ နေ့က … မမမြင့် … ရေချိုးကာနီး … အခန်းထဲ … အဝတ်စား ချွတ်တော့  … အင်္ကျီချွတ်ပြီး … ထမိန် ရင်လျား ကတည်းက … ကျနော် အပြင်က … ပြန်ရောက် နေတာ … အတွင်းခံ ဘောင်းဘီလေး … အောက်ကို လိပ်ချွတ်တော့ ……အခန်းဝဘက် …… ဖင်ကုန်းသလို … ဖြစ်သွားပီး … အဖုတ်က … ပြူးထွက် လာတာလေ … အဲကတည်းက … ကျနော် …  ယက်ပေးပြီး … လိုးချင်နေတာ " 

" အမလေး …… ကိုမင်းက … အဲကတည်းက … လုပ်ချင် … နေတာပေါ့လေ … ဟွန့် "

" အင်း … မမမြင့်   အင်္ကျီချွတ်ဦးလေ …… နို့စို့ ဦးမယ် "

" အင်းပါ "

မောင့် စကားကြောင့် မမမြင့်က  ဂွင်းထုပေးရင်း ကြယ်သီးတွေ ဖြုတ်ပြီး အင်္ကျီ ချွတ်ပစ် နေတာ။ အင်္ကျီကျွတ်တော့  အစိမ်းရောင် ဇာဘော်လီလေး ပေါ်လာတယ်။ မြသွေး နို့အုံထက် ထွားတဲ့  နို့အုံ ဖွေးဖွေး ၂ ဖက်က ဘော်လီ အောက်မှ ရုန်းထွက် လာတာ။ ဇာဘော်လီ ချိတ်လေး လက်နောက်ပြန် ဖြုတ်ပြီး တာနဲ့ နို့အုံထိပ်က နို့သီးခေါင်း နီညိုလေးကို မမမြင့်က လက်နဲ့ ပွတ်ချေ လိုက်တယ်။

" အင့် … စို့ "

မောင့်ပေါင်ပေါ် ထိုင်လျက် အနေထားဖြင့် နို့အုံ တဖက်ကို မောင့် ပါးစပ်နား ကပ်ပေး လိုက်တာ။

" ပြွတ် …… အ "

" ဟင် … နာလို့လား "

" ဟုတ်ဖူး … နူတ်ခမ်းမွှေးတွေက …… စူးလို့ "

" ခုန …အဖုတ် … ယက်ပေးတော့ ရော "

" အင်း …… စူးတယ် …… ဒါပေမယ့် … ကောင်းတယ် … ကိုမင်း … စို့ဟာ "

မောင် နို့စို့တာနဲ့ မမမြင့်က လီးကို ပြန်ကိုင်ပြီး ဂွင်းထု ပေးနေတာပေါ့။

" ကိုမင်း … မမမြင့် ဟာလေး … ပွတ်ပေးဦး "

မမမြင့်က ဂွင်းတိုက် ပေးနေတဲ့ လက်ကို ခဏလွတ်ပြီး နို့စို့နေတဲ့ မောင့် လက်တဖက် ဆွဲယူရင်း သူ့ စောက်ဖုတ်ပေါ် တင်ပေး လိုက်တယ်။ မောင်ကလည်း နို့စို့ မပြတ် မမမြင့် စောက်ဖုတ်ကို ဖိပွတ် ပေးနေ တာပေါ့။ မမမြင့်ရဲ့ ညည်းသံတွေ တိုးတိုးလေး ကနေ ကျယ်လာပြီး ခဏကြာတော့ မောင့်ကို လိုးပေးဖို့ ကပ်ပြော လိုက်တယ်။ မောင့် ပေါင်ပေါ် ထိုင်ပြီး ကွင်းထု ပေးရင်း ဆက်ကနဲ့ ဆက်ကနဲ့ ခါးကော့ထိုး နေပြီ။

" ထကွာ …  မမမြင့် … ကုန်းပေးမယ် နော် "

မမမြင့် ပြောပြီးတာနဲ့ မောင့် ပေါင်ပေါ် ထိုင်နေရာ ကနေ ကုတင်ပေါ် တက်ပြီး ဖင်ဗူးတောင်း ထောင်ပေး နေတယ်။ မောင်လည်း တအား ထနေတာပါ ။မမမြင့် ကုန်းပေး တာနဲ့ ခြေ ၂ ဖက် ကုတင်ပေါ် လွဲတင်ပြီး မမမြင့် ဖင်ကြီး နောက် ဒူးထောက် နေရာ ယူလိုက်တာ။ ခါးကို စုံကိုင်ပြီး ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆွဲလိုးတော့ မမမြင့် မျက်နှာ မော့လာပြီး ဆံပင်တွေ ခါရမ်းရင်း ဖင်ကို နောက်ပစ် ပြန်ဆောင့် နေတယ်။

" ဘွတ် …… အ …… ဇွိ … အ …… ဗျစ် …… ဗွတ် …… ဗြိ …… ဇွိ …… အ ……… အ …… အ … အ  အ  အ အ ...အ...အ အ..အ.အ … အင့် …… အားးးးး ……… ရှီးးးးးးးး "

မောင်လည်း မနားတမ်းကို နောက်ကနေ ဆွဲလိုး နေတာ။ ၅ မိနစ်လောက်ပဲ မမမြင့် တောင့်မခံနိုင်ရှာဘူး အ ကနဲ့ ကြိတ်အော်ပြီး အထွဋ်ထိပ် ရောက်သွား ရှာတယ်။ မောင်က မမမြင့် ပြီးမှန်း သိတော့ ဆက်မလိုးပဲ လီးကို အရင်းထိ ကပ်ရင်း ဖင်သားစိုင် ၂ ဖက်ကို ဆုပ်နယ် ပေးနေတယ်။

" ဟူးးးးးး …… ရှီးးး…… ကောင်းလိုက်တာ … ကိုမင်း ရာ …  အားးးး …… အီးးးး …… အင်းဟင်းးး … ဒါနဲ့ … ကိုမင်း …မပြီးသေးဘူး မလားးး …… လာလေ …… မမမြင့် မျက်နှာပေါ် …… လာပြီး လိုက် "

ပြောပြီးတာနဲ့ လေးဖက်ကုန်း နေရာက ပက်လက်လှန် လှဲချလိုက်တဲ့ မမမြင့်ရဲ့ ကာမစိတ်ကို မြသွေး အံအော နေမိတယ်။ ရုံးမှာ လူရိုသေ ရှင်ရိုသေ မိန်းမ တယောက်က ဆိတ်ကွယ်ရာ အရပ်မှာ ရာဂစိတ် ဘယ်လောက် ပြင်းထန် နေလည်း ဆိုတာလေ။ မောင်ကလည်း မမမြင့် စကား ဆုံးတော့ နို့အုံပေါ် တက်ခွပြီး ဒူးထောက် ထိုင်ရင်း ဂွင်းထု နေတာ။

" အင်း … ထုထု … ကိုမင်း … လရည်တွေ … မမမြင့် … မျက်နှာပေါ် … ပန်းလိုက် …… ထု … ထု … မြန်မြန် …… အင်းဟင်း … ရှီးးးး …ထု … အင်း အင်း … ဟုတ်ပြီ … အာကွာ … ကောင်းလိုက်တာ ……နွေးနေတာပဲ …… အင်းဟင်း ……… အင်း  အင်း "

မောင်လည်း မေးကြောတွေ ထောင်လာပြီး လီးထိပ်က ထွက်လာတဲ့ လရည်တွေ မမမြင့် မျက်နှာပေါ် ပန်းထုတ် လိုက်တယ်။ လရည်တွေ ကုန်သွားမှ လီးနဲ့ မမမြင့် မေးစိလေး ဘတ်ကနဲ့ ဘတ်ကနဲ့ ရိုက်ပြီး ဒစ်ဖျားကို နူတ်ခမ်းပေါ် တင်ပေး လိုက်တာ။ 

မမမြင့် ကလည်း မောင့် လီးထိပ်ကို တပြွတ်ပြွတ်နဲ့ စို့ပြီးမှ ပါးစပ်ထဲက ပြန်ထုတ် ပစ်တယ်။ မျက်နှာပေါ်က လရည် ဖြူဖြူ ပျစ်ပျစ်တွေကို လက်နဲ့ သပ်ချရင်း ပါးစပ်ထဲ ထည့်ပြီး မျိုချပစ်တာ။ မမမြင့် ရဲ့ အပြုမှု တွေကြောင့်  မြသွေး စိတ်ထဲ ရှိန်းကနဲ့ ဖိန်းကနဲ့ ပါပဲ။

" ကိုမင်း … လရည်က ပျစ်ခဲနေတာ … အရသာ ရှိတယ် "

" အင်း … ကျနော် … သွားတော့မယ် … တော်ကြာ … မြသွေး … နိုးလာလိမ့်မယ် "

မောင်က ပြောပြီးတာနဲ့ မမမြင့် မျက်နှာကို လီးအရည်ပြားနဲ့ အနှံ့ ပွတ်ပေး နေတာ။ မမမြင့် က လျှာထုတ်ပြီး ပွတ်နေတဲ့ လီးတံကို လိုက်ယက်တုန်း မြသွေး ကိုယ့် အိပ်ခန်းဘက် ပြန်လာပြီး လှဲအိပ် ပစ်လိုက်တယ်။ 

....................................................................................................

လူတိုင်း ကာမနဲ့ မကင်းကြပါဘူး။ သာမာန်လူတွေ မပြောနဲ့ သာသန ဘောင်က ပုဂ္ဂိုလ် တွေတောင် ကိလေသာ စိတ်တွေ မပယ်နိုင် သေးရင် ရာဂ စိတ်ကြောင့် မှားတတ် ကြသေးတာလေ။ မြသွေး ပြောချင်တာ ကိုယ့်ဆန္ဒ ပြည့်ဝရင် တော်ပြီ။ တဖက်သားရဲ့ အရှက်နဲ့ သိတ်ခါကို ထိခိုက်တာမျိုး မဖြစ်သင့်ဘူး။ 

အိမ်ထောင်သည် ဖြစ်ဖြစ် လူလွတ် ဖြစ်ဖြစ် ဦးတည်တဲ့ ရည်ရွယ်ချက်က ကာမသုခ အတွက်ပါ။ အထိအတွေ့ နောက် သာယာပြီး တိုးဝင် နေကြပေမယ့် နောက်ကွယ်က တကယ့် စစ်မှန်တဲ့ ဘဝတွေ မပါစေချင်ဘူး။ ပိုပြီး အရေးကြီးတာ မြသွေးတို့လို လင်ရှိမယား တွေပေါ့။ အားလုံးကို မဆိုလို ပါဘူးနော် ရာဂစိတ် ဖမ်းစားတဲ့ခါ ဆန္ဒချင်း တူနေရင် စိတ်တူကိုယ်တူ ပျော်ပေါ့။ တဖက်က မယားရှိတဲ့ လင်ဖြစ်ရင်လည်း သူတို့ နေထိုင်မှု့ စနစ်ကို မထိခိုက်စေနဲ့။ 

အထိ အတွေ့ကို သိပ်ပြီး သာယာ သွားလည်း လူမသိ သူမသိ ဆိတ်ကွယ်ရာ ကမ္ဘာလေး ထဲမှာပဲ ရအောင် နေပေါ့။ ဒီထက်မက ယုံကြည်မှု့ရှိပြီး သာယာချင်ရင် တရားဝင်ကွာပြီး တရားဝင်ပေါင်းကြ။ ကိုယ်နဲ့ စိတ်တူ ကိုယ်တူ ကာမစည်းစိမ် ခံစားမယ့်သူက ယုံကြည် စိတ်ချဖို့ အရေးကြီးတယ်။ 

နောက် ၂ ပတ်လောက်ကျ မမမြင့်လည်း သူ့ယောင်္ကျား လာခေါ်လို့ သူ့တိုက်ခန်းသူ ပြန်လိုက် သွားတာ ၄ရက်ရှိပြီ။

" မောင် … ထမင်း စားတော့မှာလား … လက်ဖက်သုပ် …… ဝယ်လာခဲ့တယ် "

" ဟမ် …… အေး …… ခူးလိုက်လေ "

မြသွေး အပြင်က ပြန်ရောက်တော့ မောင်က ဧည့်ခန်းထဲ ခုံပေါ်မှာ ဖုန်းထဲ စိတ်ရောက် နေပြီး လက်တဖက်က ပေါင်ကြား ရောက်နေတာ။ မြသွေး စကားသံ ကြားလိုက်မှ ထောင်တင် ထားတဲ့ ခြေတဖက်ကို အောက်ချပြီး ဖုန်းပိတ်လိုက်တယ်။ 

ပေါင်ကြားထဲ ထောင်ထွက်နေတဲ့ လီးကို လက်နှင့် ဖိပြီး လက်ဖက်သုပ် အထုပ်လေး ကိုင်ရပ်နေတဲ့ မြသွေးကို စိတ်မလုံ သလိုနဲ့ လှမ်းကြည့်ရင်း ပြောနေတယ်။

" မြသွေး … အပြင်သွားတာ …… ကြာတာ "

" အော် … လမ်းထိပ်တင်ပါ … မောင် ရဲ့ … မနက်က ဈေးနောက်ကျတာနဲ့ … ဟင်းမချက်လိုက် ရဘူး ……ကြက်ဥတော့ … ကြော်ထားတယ် … ထမင်း ဆီးစမ်းပြီး … လက်ဖက်လေးရော … စားရအောင်လို့ … သွားဝယ်တာပါ "

" မောင် ပြန်ရောက် နေတာ … ကြာပါပြီ "

" အင် …… ကဲပါ … မောင်ရယ် … မြသွေး … ထမင်းခူထား … လိုက်မယ် … ဖုန်းကြည့် မနေနဲ့တော့ …လာခဲ့ "

မြသွေး မောင့်ကို မျက်နှာချို သွေးပြီး လှည့်ထွက်တော့ မြသွေး ဖင်ကြီး ကြည့်ရင်း ကျန်နေရစ်တယ်။ ၂ယောက် ထမင်း အတူ စားသောက် ပြီးတာနဲ့ မြသွေးလည်း စားပြီးသား ပန်းကန်တွေ ဆေးကြော သိမ်းဆည်းပြီး အိပ်ခန်းထဲ ဝင်လာခဲ့တာ။ မောင်က မှေးရင်း အိပ်ပျော် သွားတာနဲ့ သူ့ဖုန်း ယူကြည့် လိုက်မိတယ်။

" ဟင် "

မြသွေး အံအော မှင်သက် သွားရတာပေါ့။ ဖုန်းထဲ မမမြင့် အမြဲကြွားတဲ့ သူတို့ လင်မယား မင်္ဂလာဦး လက်ဖွဲ့ ကုတင်ပေါ်မှာ မမမြင့်က ဒူးတဖက် ထောင်ပြီး လှဲနေတာ။ မောင်က မမမြင့် ထမိန်ကို အပေါ် ဆွဲတင်ပြီး ခြေသလုံး သားတွေ နမ်းပေး နေတယ်။ မမမြင့် ပေါင်တံတွေက ဖွေးဖွေး တုတ်တုတ်လေး။ ပေါင်ခြံထဲ လျှာဖျားလေးနဲ့ ယက်တော့ မမမြင့် လက်တွေ မောင့် ခေါင်းကို ဖမ်းကိုင်ပြီး တဟင်းဟင်း ညည်းလာတယ်။

ထမိန်ခါးထိ လှန်နေတဲ့ မမမြင့်ဆီက ရှိုက်သံလေးတွေ ထွက်လာတော့ မောင်က ပေါင်ခြံထဲ နမ်းရင်း မမမြင့် အတွင်းခံ ဘောင်းဘီလေး အပြင်ကနေ အဖုတ် အက်ကွဲ ကြောင်းထဲ လက်ချောင်းလေးနဲ့  ပွတ်ဆွဲ ပေးနေတာ။ မကြာပါဘူး မမမြင့် ပေါင်တန် ၂ ဖက် စုလိုက် ကားလိုက်နဲ့  အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ ပန်းရောင်လေး အရည်စိုလာတယ်။ 

ပန်းရောင် အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ ပေါ်ကနေပဲ မောင်က ဖေါင်းကြွလာတဲ့ မမမြင့် အဖုတ်ကို ငုံစုပ်ပစ်တာ။ ခဏနေတော့ မောင့် တံတွေးတွေရော မမမြင့်ရဲ့ အရည်ကြည်တွေရော ရွှဲလာပြီး အဖုတ်နဲ့ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ ဂွလေး ကပ်သွားတာပေါ့။

" မမမြင့် … ဘောင်းဘီ ချွတ်မယ်နော် "

မောင့် စကားအဆုံး မမမြင့်က ပက်လက် အနေထားနဲ့ ခြေဖျား ထောက်ပြီး ဖင်ကြီး ကြွပေး နေတာ။ ထမိန်ရော အတွင်းခံ ဘောင်းဘီရော ကျွတ်သွားတော့ မောင်က ဒူးထောက်လျက် အနေထားနဲ့ မမမြင့် ပေါင်ကြားထဲ  ကုန်းယက်တော့ တာပဲ။ အနီးကပ် ရိုက်ထားတော့ မောင့်မျက်နှာက ထင်းလို့။ မောင့်မျက်နှာကို မမမြင့်က ပေါင်ခြံထဲ ဆွဲကပ် ထားတယ်။ 

ဖုန်းထဲ မမမြင့် ညည်းသံ ကျယ်လာလို့ ဘေးနား အိပ်နေတဲ့ မောင်မကြားအောင် မြသွေး အသံတိုးထား လိုက်ရသေးတာ။ မောင်က မမမြင့် အဖုတ်ကို ရသလောက်ဖြဲတော့ စောက်ခေါင်း အတွင်းသား ရဲရဲ လေးပါ မြင်နေရတယ်။ မောင်က လျှာထိုးသွင်းပြီး နူတ်ခမ်းချင်း စုပ်သလို စုပ်တော့တာပဲ။ မမမြင့် အောက်ပိုင်း ဗလာနဲ့ သူ့ပေါင်တံတွေ ဖြဲလိုက် စုလိုက် ရင်ဘတ်ကြီး ကော့တက် လာတယ်။

" အာ …ဟာ …ကန်တော့နော် …… ကိုမင်း …… အ …… အ အ …… ထွက် …… ထွက် … ထွက်ပြီ …… ရှီးးး… ရှီးးး… အင်းဟင်း "

မမမြင့် ပေါင်ဂွလေးထဲက အရည်တွေ ပန်းထွက် လာတာ မောင့်မျက်နှာကို ရွှဲလို့ပေါ့။ မြသွေး ရင်ထဲ လှိုက်ဖိုမောနေ မိတယ်။ မောင့်လျှာစွမ်းက ထင်မထား မိလောက်အောင် မမမြင့်ကို ထိထိမိမိ ခံစား စေခဲ့ တာလေ။မောင်က ဒါကို ရပ်မသွား သေးဘူး မမမြင့် အစိလေးကို ငုံခဲပြီး အဖုတ်ထဲ လက်ခလယ် ထည့်မွှေပေး နေတယ်။ 

" ဇွိ …… အ …… ဇွပ် …… အင်းးး …… ဟင့် ဟင့် …… ကို မင်း ရယ် …… အား … အား အားးးးး "

မမမြင့် ဖင်ကြီး မြှောက်ပြီး လေထဲ ပေါင်တန် တွေပါ တဆက်ဆက် တုန်နေရှာတယ်။

" ဟင် …… မြ … မြ ……… မြသွေး "

အဲချိန် ဘေးနား အိပ်နေတဲ့ မောင်နိုးလာတာ မြသွေး မသိလိုက်ဖူး။ ဖျက်ကနဲ့ မြသွေး လက်ထဲက ဖုန်းကို ယူပြီး ကြည့်ရင်း မောင် မျက်နှာ ပျက်နေရှာတာ။ မြသွေး ဘာမှ မဖြစ်သလိုနဲ့ ပြုံးပြ လိုက်မှ မောင် စိတ်သက်သာရာ ရသွားတယ်။ ခဏနေတော့ ပြတင်းပေါက်က တိုးဝင် လာတဲ့ လေနု အေးလေးကြောင့် မြသွေးတို့ အိပ်ခန်းထဲ ချမ်းစိမ့်စိမ့်လေးနဲ့ လိုက်ကာလေး တဖျက်ဖျက် လွင့်နေတယ်။

" ရွှတ် … ပြွတ် ပြွတ် … ရွှတ် ရွှတ် … ဟင် …… မြသွေး …လည်ပင်းရော ပုခုံးမှာရော … အကွက်တွေ ပါလား "

အိပ်ခန်းလေး အေးနေပေမယ့် မြသွေး မျက်နှာ ပူပြီး နှာဖျားထိပ် ချွေးသီးတွေ ထွက်နေရတယ်။ မြသွေး မျက်နှာ အနှံ့ နမ်းနေတဲ့ မြင်ကွင်းက မောင့် အတွက် စိတ်ရှုပ် စေမှာလေ။ မောင် မေးမှ မနက်က အဖြစ်ပျက်ကို သတိရမိ လိုက်တာ။ မနက်က မောင်အပြင် ထွက်တော့ ရှေ့ဆင့် နောက်ဆင့် မောင်စိုး ရောက်လာလို့ မြသွေးလည်း အပြင်ခဏ လိုက်သွား မိတယ်။ တွေ့နေကြ မောင်းစိုး အသိ ခြံတခြံမှာပဲလေ။

" အင့် … အီးးး …အင်း ဟင်း …အဟင့် ဟင့် "

အဖုတ်လေးပေါ် လျှာနွေးနွေးလေး တင်မိတာနဲ့ မြသွေး  ဂနာမငြိမ်တော့ဘူး ပေါင်တွေကို စုလိုက် ကားလိုက် ကာမသွေးတွေ ဆူပွက် လာတာ။ မောင်စိုးက အရည် ရွှဲနေအောင် ယက်ပေး ပြီးမှ မြသွေး ပေါင်နှစ်ဖက်ကို သူ့ပေါင်ပေါ် ဆွဲတင် လိုက်တယ်။ လီးထပ်နဲ့ အဖုတ်ဝလေး တေ့မိတော့ မြသွေး အဖုတ်လေးက တဆစ်ဆစ်နဲ့ပေါ့။

" ဇွိ …ဗျစ် …… အ …… ဗွတ် …… ဗြိ …… အား …… ကျွတ် … ကျွတ် "

စောက်ခေါင်း ဝလေး လီးထိပ် တေ့ရင်း မြသွေး ချိုင်းအောက် လက်လျိုသွင်းလိုက်တယ်။ ပုခုံး၂ဖက် ညှစ်ဆွဲရင်း လီးကို ဖိသွင်းတော့ မြသွေး စောက်ခေါင်းထဲ တဗျစ်ဗျစ်နဲ့ တိုးဝင် လာတဲ့ လီးကြောင့် ဆီးခုံးလေး ကျင်တက် လာတယ်။ 

လီးအရည်ပြား နဲ့ အဖုတ် အတွင်းသားတွေ ခပ်စီးစီး ပွတ်ဆွဲ ချိန် မြသွေး အံကြိတ် ခံရင်း ကိုယ်လုံးလေး တွန့်လိမ် နေရတာ။ ခဏနေတော့ မောင်စိုးက မြသွေးကို မညှာတော့ ပါဘူး မတွေ့ရတဲ့ အချိန်တွေ အတွက် အတိုးချပြီး တရစပ် ဖိလိုးတော့ တာပဲ။ လီးဝင်လာတိုင်း မြသွေး အဖုတ်လေး မောင်စိုး လီးဒဏ်ကို အလူးအလဲ ခံစားနေရတယ်။

" အ …… ရှီးးးးး …… အို့ … ကျွတ် ကျွတ် …… ရှီး … ကျွတ် …… ဖြည်းဖြည်း "

လိုးနေရင်း မောင်စိုးက တဆတ်ဆတ် တုန်နေတဲ့ မြသွေး နှုတ်ခမ်းကို ဆွဲစုပ်ပြီး နို့အုံ ၂ဖက်ကို ဖွဖွလေး ပွတ်လိုက် ဆွဲညှစ်လိုက်ပဲ။ လီးကို အရင်းထိ သွင်းလိုက် ပြန်ထုတ်လိုက်နဲ့ ပုခုံးသား တွေရော လည်ပင်းသား တွေရော ဆွဲစုပ်ပြီး လိုးတာ။ လိုးပြီးတော့ မြသွေး ပုခုံးနဲ့ လည်ပင်းမှာ အကွက်တွေ ကျန်နေရစ်တယ်။ ခု မောင်မေးတော့ မြသွေး ပွင့်ပွင့် လင်းလင်းပဲ ဝန်ခံ လိုက်တာ။

ချက်ချင်းပဲ မောင်က မြသွေး နူတ်ခမ်းကို မက်မက် မောမော ဆွဲစုပ်ပစ်တယ်။ မောင့် အနမ်းတွေက ရမ္မက် ပြင်းပြင်းနဲ့ နားလည်မှု့ ရရှိခြင်း ဆိုတဲ့ အငွေ့အသက်တွေ အပြည့်ပေါ့။ မြသွေးလည်း ခပ်တင်းတင်း ပြန်ပြီး ပွေ့ဖက် ထားလိုက်တာ။ တယောက်နဲ့ တယောက် မချစ်တော့လို့ တန်ဖိုး မထားလို့ သစ္စာ ဖေါက်တာမျိုး မဟုတ်ဖူး။ သွေးနဲ့ သားနဲ့ တည်ဆောက် ထားတဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ရဲ့ အထိတွေ့ နောက် လိုက်မိကြတာမျိုး ၂ ဦးသား အလိုလို နားလည် ခံစားလာမိကြတယ်။ မောင်က မြသွေး အရင်တုန်းက ဖြစ်ခဲ့တာတွေ အသေးစိတ် မေးပြီး ကုတင်တိုင်တွေ ခါရမ်း နေအောင်ကို လိုးတာ။ 

မြသွေးလည်း ဘာထူးလဲ မောင်နဲ့ မမမြင့်တို့ လိုးခဲ့တဲ့ ပုံစံ အတိုင်း မောင့်ကို မေးမေးပြီး တပုံစံထဲ လိုးခိုင်းတာပေါ့။ သူစိမ်း တယောက်နဲ့ အတူနေပြီး ပြန်ပြော ပြတဲ့ချိန် ကိုယ်တိုင် ရင်ခုန်ပြီး စိတ်လှုပ်ရှားမှု့ ပြင်းထန် တတ်တဲ့ ကာမ အရသာ အသစ်လေး မြသွေးတို့ လင်မယား ရရှိလိုက်တယ်။

....................................................................................................................

" ဒီနေ့ နောက်ကျတယ်နော် … မြသွေး … မျက်နှာလည်း မကောင်းဘူး …… အလုပ် ပင်ပန်းလာပုံ ပဲ "

" အလုပ်ထဲ ပင်ပန်းတာက … မဟုတ်ဖူး မောင်ရဲ့ … ဒီနေ့ … မြသွေး …  ပယ်ပယ်နယ်နယ် … အလိုးခံလာရတာ … သိပြီလား … ဟွန့် "

" ဟမ် …ဘယ် လို  ဘယ်လို …… မြသွေး …… ဘာပြောလိုက်တယ် "

မြသွေးပြောလိုက်တဲ့ စကားကြောင့် မောင် အံအောပြီး ပြန်မေးတဲ့ စကားသံတွေ တုန်ရီ နေတယ်။ အထစ်ထစ် အငေါ့ငေ့ါ ဖြစ်နေရှာတာပေါ့။

" ဟုတ်တယ် … မောင်ရဲ့ … မြသွေး တို့ ရုံးက … ညွှန်မှူး … ဦးသီဟန်လေ … မြင်ဖူးတယ် မလား "

" အင်း … မြသွေး ကို … မောင် လာကြိုတုန်းက … တခါနှစ်ခါ တော့ … မြင်ဖူးပါတယ် … အသားဖြူဖြူ … ခပ်ဝဝ … မလား " 

" ဟုတ်တယ် … အဲဒီ ညွှန်မှူးက … မြသွေး ကို …… လိုးတာ … … အဖုတ်ထဲ … သူ့လရည်တွေ … ပြည့်လျှံနေတာ … ခုထိ ကျန်သေးတယ် … စိုစိစိုစိနဲ့ "

" ဟာ … တကယ်လား … မြသွေး "

မောင့် မျက်လုံးတွေ အရောင် တောက်လာတယ်။ သူ့ဘေးနား ဝင်ထိုင်တဲ့ မြသွေးရှေ့  ဒူးထောက် ထိုင်ပြီး မျက်နှာကို မော့ကြည့်နေတာ။

" အင်း … မောင် မယုံရင် … ကြည့်လေ "

မြသွေးလည်း ထမိန်အောက်နားစကို ခါးထိ ဆွဲတင်ပြီး ပေါင်ဖြဲ ပြလိုက်တယ်။ မောင်က မြသွေး အတွင်းခံ ဘောင်းဘီဂွလေးကို ဖြဲကြည့်တော့ အမ်ထွက်နေတဲ့ လရည်တွေက ဘောင်းဘီမှာ ပေပွနေတာ။ မထင်မှတ်ပဲ သူစိမ်း ယောင်္ကျား တယောက်ရဲ့ အလိုးခံခဲ့ ရပြီး အလိုးခံရတာကို ကိုယ့်လင်ကို ပြမိတော့လည်း စိတ်ထဲ ဝမ်းနည်း သလိုလို ရှက်သလိုလိုတော့ ဖြစ်လာ မိတယ်။

" ဟင် … တကယ် …တကယ်ပါလား …… မြသွေး ရယ် "

စကားဆုံးတော့ မောင့် မျက်နှာမှာ အားရကျေနပ်တဲ့ အရိပ်ယောင်တွေ ပေါ်လာပြီး မြသွေး အဖုတ်လေးကို ကုန်းယက် တော့တာပဲ။ ဦးသီဟန် ပန်းထည့် ထားတဲ့ လရည်တွေကို ပြောင်နေအောင် ယက်ပြီး မျိုချပစ်တယ်။ မောင့် လက်တဖက်က သူ့ ပေါင်ကြားထဲ လှုပ်ရွနေတာ မြသွေး နဲ့ ဦးသီဟန် လိုးတာ တွေးပြီး လီးကို စွနေတာပဲ နေမှာပါ။ 

" ရှီးးးးး  အဲဒါ … ဦးသီဟန်ရဲ့ …လရည်တွေ ……… မောင် ရဲ့ …… အ …… အားးးး … အာကွာ "

အဖုတ်ထဲက လရည်တွေ မျိုချနေလို့ မောင့် အပေါ် အားနာသလိုလို သနားသလိုလို ဖြစ်မိလို့ ပြောရင်း မြသွေး ကိုယ်တိုင် ကာမစိတ်တွေ ကြွတက် လာရတယ်။

" အစ အဆုံး … ပြောပြနော် … မြသွေး  … မောင် … တအား … သိချင်နေပြီ "

မောင်က လီးကိုစွရင်း အရမ်းသိချင် နေတဲ့ပုံနဲ့ တောင်းဆို နေတာ မြသွေး ရင်ထဲ နှင့်ကနဲ့ပါပဲ။ ဒါတွေကလည်း မောင်နဲ့ မြသွေး ၂ဦး နားလည်မှု့ ယူထားလို့ မြသွေး အထိအတွေ့ အောက် သာယာ မိတာပါ။

" အင်း …  ပြောပြမှာပါ … မောင် ရယ် " 

" မြန်မြန် … ပြောလေ …… မြသွေး "

သူစိမ်း ယောင်္ကျား တယောက်ကို အလိုးခံလာပြီး လင်ဖြစ်သူကို ပြန်ပြောရတာ စိတ်ထဲ တရှိန်းရှိန်းလေး ဖြစ်လာရတယ်။ 

" ဒီနေ့ … မြသွေးတို့ … ရုံး စောစော ဆင်းကြတာ … ညွှန်မှူးရဲ့ …… မွေးနေ့လေ … ညွှန်မှူးက ဝန်ထမ်း အားလုံး … နာမည်ကြီး စားသောက်ဆိုင် တခုကို … အချိန်ပိုင်း ငှားလိုက်တယ် … အောက်ခြေ ဝန်ထမ်းတွေရော … မြသွေးတို့လို အရာရှိ တွေရောပဲ ……စားကြ သောက်ကြပေါ့ … ညွှန်မှူး ကလည်း  ခွင့်ပြုထားတယ် … 

မြသွေးလည်း … မမမြင့်တို့နဲ့ ဘီယာ နဲနဲ သောက်မိတယ် … ညွှန်မှူးက … မြသွေးတို့ တရုံးလုံး … မီးဖိုချောင် … အိမ်သုံး ပစ္စည်းတွေ …  မဲဖေါက် ပေးသေးတာ …  တယောက်ပြီး တယောက် …  မဲနှိုက်ကြ … အော်ကြ ဟစ်ကျပဲ "

" အဲဒါနဲ့ … မြသွေးနဲ့ ဦးသီဟန်တို့ … ဘယ်လို လိုးဖြစ်တာလဲ "

" အာ … အစ ဆုံး … ပြောနေတာလေ … မောင် ရယ် … မလောပါနဲ့ "

" အင်းပါ … မောင် … စိတ်စောနေလို့ပါ … ပြောပြော "

" မြသွေး … ဘီယာသောက်ပြီး … ဆီးပုံး တင်းလာလို့ … သေးတအား … ပေါက်ချင်တာနဲ့ … ဆိုင်ရဲ့ အနောက်ဖက် …… သန့်စင်ခန်းဘက် … လျှောက်လာခဲ့တယ် … ဖြစ်ချင်တော့ … ညွှန်မှူး ဦးသီဟန်က … ဘယ်ချိန် … သန့်စင်ခန်းဘက် … ရောက်နေလဲ မသိဘူး … 

တကိုယ်လုံး … ယိမ်းထိုးနေရင်း … မြသွေး ကို စိုက်ကြည့်ပြီး … သန့်စင်ခန်းထဲ ဝင်သွားတာ … ချက်ချင်းပဲ … ဘုန်းကနဲ့ … အသံကြားလိုက်မိတယ် … မြသွေးလည်း သေးပေါက်ပြီး … ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်ကြည့် တော့ …  ပုဆိုးက … ပေါင်လယ်ရောက်နေပြီး … ချော်လဲ နေတာ တွေ့လိုက်ရတာ "

" အင်း "

မောင်က မြသွေး စကားပြော မရပ်အောင် အင်း တလုံးပဲ ထောက်ပေး နေတယ်။ မြသွေး အလိုး ခံရတဲ့ အကြောင်းကို တအား သိချင်နေတာ မျက်နှာက အသိသာ ကြီးပါ။

" ပုဆိုး ကျွတ်ပြီး … အောက်က … အတွင်းခံ မပါတော့ … လီးက … အတိုင်းသားပဲ "

" ဦးသီဟန် …… လီးကြီးက … ကြီး ……… ကြီး …… ကြီးလား .. ဟင် …… မြသွေး "

" အင်း … မြသွေး … ထင်တောင်မထားဘူး …  လီးက … နီညိုရောင် … တုတ်တုတ်ကြီး … ရှည်လဲ ရှည်တယ် "

" အင်းပါ … ဆက်ပြောပါဦး  "

" ပြောမှာပါ … မောင် ရဲ့ … တကယ်တည်း ဟွန့် "

မောင်က စိတ်လှုပ်ရှားပြီး သိချင်စိတ်က ထိန်းမရ သိမ်းမရ ဖြစ်နေတာ။ မြသွေး ဟန့်လိုက်တော့ ပြုံးပြီး ခေါင်းညိတ် ပြနေရှာတယ်။ မောင့်ကို ကုတင်ပေါ် ပြန်ထိုင် ခိုင်းပြီး မြသွေး ဂွင်းထု ပေးရင်း ဆက်ပြော ပြနေတာပါ။

" မြသွေးလည်း … ရုတ်တရက် ……ကြောင်ပြီး … ကြည့်နေမိတာပေါ့ … မြသွေး ကြောင်နေတုန်း … ဦးသီဟန်က ထထိုင်ပြီး … နူတ်ခမ်းချင်း … တေ့စုပ် ပစ်တာ … တဆက်ထဲ … နို့တွေရော ဖင်တွေရော … ညှစ်နေတာပေါ့ … သူ့လီးကိုလည်း … မြသွေးကို … ကိုင်ခိုင်း သေးတယ် "

" မြသွေး က … ကိုင်ပေးတယ် … မလား "

မောင်က အဲချိန် မြသွေး ခံစားချက်ကို သိချင်နေပုံနဲ့ အငမ်းမရ မေးနေရှာတာ။

" သန့်စင်ခန်း နံရံမှာ ကပ်ထားပြီး … ဇွတ်လုပ်တာလေ … မောင် ရဲ့ …… တခြားလူများ … ရောက်လာမလား ဆိုပြီး … ကြောက်စိတ်က တဝက် … ရှက်စိတ်က တဝက်နဲ့ … မြသွေး ခံစားမှု့က … ပူးတွဲ ခံစားနေရ တာပေါ့ … ရုန်းမိပေမဲ့ … ဦးသီဟန် က လျှာကို … အတင်းစုပ်တယ် … နို့တွေပါ ညှစ်တော့ … မြသွေး … 

ပထမတော့ … လန့်တယ် … အော်လည်း မအော်ရဲဘူး … သူလုပ်နေတာ တွေက … အရမ်းမြန်တယ် … မြသွေး ထမိန်ထဲ  … လက်သွင်းပြီး … အဖုတ်ကို နိုက်တော့ … အဲချိန် … မြသွေး … တအား စိတ်လှုပ်ရှားပြီး … စိတ်ပါသွားတာ "

" အင်း … ဒါနဲ့ …  မြသွေး အဖုတ်ကို … ယက်ပေး သေးလားဟင် "

" ယက်ပေးတာပေါ့ … မောင် ရဲ့ … တအား ကြမ်းတာပဲ …… စောက်စိကို … ဖိဖိ ကိုက်တာ … မြသွေး လည်း … စောက်ရည်တွေ … သူ့မျက်နှာပေါ် ပန်းထုတ် ပစ်တာပေါ့ …  သူက ပြောသေးတယ် …  မြသွေး ဖင်ကြီးကို  ဂွင်းမှန်း ထုနေတာ … ကြာပြီတဲ့ … ပြောလဲ ပြော လက်တွေကလဲ …… တရစပ် ……  ဖင်ကို ညှစ်ညှစ်ပြီး ……အရည်ပန်းထွက် နေတဲ့ … စောက်ဖုတ်ကို … ဖိယက် နေတာ "

" အင်း … မြသွေး  … ခံရ ခက်နေမှာပေါ့ "

" ဟုတ်တယ် … ဦးသီဟန် က … နို့တွေ ဖင်တွေ … ညှစ်ရင်း … ယက်ပေးတော့ … တော်တော်လေး စိတ်ပါမိတယ် … တချီပြီးတော့ … သူ့လီးကို ကိုင်ခိုင်းရင်း … နူတ်ခမ်းချင်း ပြန်တေ့စုပ်တာ … ဦးသီဟန် ပါးစပ်က … မြသွေး ရဲ့ … စောက်ရည်နံ့တွေ … ပြန်ရတော့ … စိတ်ထဲ တမျိုးကြီး … ဖြစ်လာပြီး … သူ့လီးကြီးကို ဂွင်းတိုက် … ပေးနေမိတယ် "

" အားးးးး ……အ …… မရ တော့ဘူး … မြ သွေး ရယ် "

မြသွေး စကားတွေ နားထောင်းရင်း လက်ထဲ မောင့်လီးက တဒုတ်ဒုတ်နဲ့ လီးအရည်ပြား တင်းလာပြီ။ ရင်ခုန်သံမြန်ပြီး စိတ်လှုပ်ရှား နေတဲ့ မောင့်ကို မြသွေး ခပ်မြန်မြန်လေး ထုပေးတော့ ဗျစ်ကနဲ့ ဗျစ်ကနဲ့ လရည်တွေ ပန်းထွက် လာတယ်။

" အမှန်တိုင်း ဝန်ခံရရင် … မြသွေးက … ဦးသီဟန် ကို သထိထားမိနေတာ … ကြာပြီ … မောင်ရဲ့ … အလုပ်ကိစ္စ ရှိလို့ …  ၂ ယောက်သား … အနီးကပ် နေရတိုင်း … မြသွေး ဖင်ကို … မတော်တဆ လိုလိုနဲ့ … လာလာ ထိတာ … တခါတခါ မြသွေးရှေ့ … ပုဆိုး ဖြန့်ဝတ်ရင်း … သူ့ လီးကို … မမြင် မြင်အောင် … ပြနေ သေးတယ် "

မောင့်လီးက လရည်ထွက်ပြီး တာကို ခါတိုင်းလို ပျော့ကျ မသွားသေးဘူး။ မြသွေး ပြောသမျှ မောင်က ပါးစပ် အဟောင်းသားနဲ့ နားထောင်ရင်း ခေါင်းလေးပဲ ညိတ်ပြနေတာ။ မြသွေးလည်း ပြောရင်း စိတ်ပြန် ကြွနေလို မောင့်ကို ဂွင်း ဆက်ထု ပေးနေရင်း မောင့်လက်ကို ပေါင်ကြား ဆွဲသွင်းပြီး စောက်ဖုတ်နဲ့ ကပ်ပေး ထားတယ်။

" ရှီးးးး …  ကျွတ် ……… အဲ ချိန် … မြသွေးက …… ပြန် မပြဘူးလား "

" ဟင့်အင် ……… မြသွေး … စိတ်ပါရင် …… မောင်စိုး ရှိတယ်လေ …… မောင်ရဲ့ "

" အင်းပါ … ဒါနဲ့ … တချီပဲ … အလိုးခံရ တာလား "

" ဟင့်အင် … မောင် … တခါပြီးတော့ … မြသွေး … အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ … ပြန်ဝတ်ပြီးမှ … နောက်တခါ … ထပ်ပြီး … အလိုးခံရတာ "

" အင်း … သန့်ဇင်ခန်းက … အထွက် … မြသွေးကို  …… နောက်တချီ … ထပ်လိုး တာပေါ့ "

" ဟုတ်တယ်  … မောင်ရဲ့ … လိုးပြီးကာစ … လီးကြီးကို … ပြန်စုပ်ခိုင်းတယ် … ဒစ်ကြီးက …  မြသွေး ပါးစပ်နဲ့အပြည့်ပဲ … စုပ်ပေး နေရင်း … လီးကို ပါးစပ်ထဲက … ထုတ်ပြီး … ပါး ၂ ဖက်ကို … လီးနဲ့ ရိုက်နေတာ …  လဥတွေနဲ့လည်း … မျက်နှာ ပွတ်တော့ … မြသွေး … စိတ်တွေ … ပြန်ထ လာရတာပေါ့ … မောင်ရယ် … မြသွေးလည်း ဖြစ်ချင်ရာဖြစ် … ဆိုပြီး … 

ဦးသီဟန်ရဲ့ … လီးကို မက်မက် မောမော … စုပ်ပေး နေမိတယ် … မြသွေး … ထရပ်တာနဲ့ …  နံရံဘက် … ကပ်ပြီး နောက်ကနေ … ထမိန်ကို ခါးပေါ် ……မတင် လိုက်တာ … အတွင်းခံ ဘောင်းဘီက … ပြန်ဝတ် ထားတော့ … ဖင်အောက်ကို … ပြန်လျှော ချပစ်တယ် … မြသွေး ပေါင်၂ ဖက်ကို … စိခိုင်းပြီး …  အနောက်ကနေ …… ဖင်ကြားထဲ … လီးထိုးသွင်း … ပစ်တာပေါ့ … တဆက်ထဲ … နို့အုံတွေကို အင်္ကျ ီ အပြင်က … ညှစ်ရင်း … ပေါင်ကြားကို … လိုးနေတာလေ "

" အမ် … နောက်ကနေ …… ဖင်ကို …… မလိုး ဘူးလား "

" အစပိုင်း … ဖင် မလိုးပါဘူး … မောင်ရဲ့ … အဖုတ်အောက်ဖက် … ပေါင်ကြားထဲ … လိုးတာပါ …… ဒါပေမဲ့ … လီးကြီး ပေါင်ကြားထဲ … ဝင်လာတိုင်း … လီးထိပ်နဲ့ … လီးအရည်ပြား … အပေါ်ခြမ်းက … အဖုတ် အက်ကွဲကြောင်းထဲ … ထိုးပွတ် မိနေတာလေ … နောက်ကနေ … လီးကြီး အရင်းထိ … ကပ်ထိုး လိုက်ရင် … မြသွေးပေါင် အရှေ့ကြားထဲ … ဦးသီဟန် … ဒစ်ကြီး … ပြူးထွက်လာတာ "

" အော် "

" နို့တွေ အညှစ်ခံရပြီး … အဖုတ်ကို … လီးနဲ့ ပွတ်ခံရ သလို … ဖြစ်တော့ … မြသွေးလည်း … ဖင်ကြီး နောက်ပစ်ပြီး … လိုးပေးဖို့ … ဖွင့်ပြောရတယ် … ရှက်လည်း ရှက်မိတာပေါ့ … မောင်ရယ် "

" ထပ်လိုး ပေးတယ် … မလား "

" အင်း …… လိုးပေးတာပေါ့ … အချက် ၂၀ တောင် … မပြည့်ဘူး …… မြသွေး … စောက်ရည် ပန်းထွက် ကုန်တာ "

" အာ … မြသွေး ရယ် "

" အင်း … မြသွေး … စောက်ရည် ထွက်ပြီး ……ခဏနေမှ … ဖင်နှစ်ခြမ်းကို … ဖြဲပြီး သူ့လီးထိပ်နဲ့ … ဖိပွတ် နေတာ … တံတွေး ထွေးသံ တချက် ကြားပြီးတော့ …  မြသွေး ဖင်ဝကို … လီးနဲ့ ထောက်ထား … လိုက်တယ် … မြသွေးက … အပေါက် မှားနေပြီ … ပြောတော့ … ဦးသီဟန်က … မမှားပါဘူးတဲ့ …  မြသွေး ဖင်ကြီး ကိုလည်း …  လိုးချင်နေတာ … ကြာပြီ ပြောတယ် "

" ဟင် … ဦးသီဟန်က … ဖင်ရော လိုးတာလား "

မြသွေး ပြောပြနေတုန်း မောင်က စိတ်လှုပ်ရှား သံနဲ့ မေးနေတော့ မြသွေးလည်း မောင့် လီးကို ဂွင်းပြန်ထု ပေးရင်း ဆက်ပြောပြ လိုက်ပါတယ်။

" အင်း … မြသွေး … ထပ်မပြောခင် … ဖင်ထဲ ဦးသီဟန် လီးကြီး ဝင်လာတာ …  မောင်ရဲ့ … အဝင် တချက်ထဲနဲ့… လီးက တုတ်တော့ … နှင့်ကနဲ့ပဲ … ဖင်ထဲ စီးကြပ် နေတယ် … ဒါပေမယ့် … သူ့လီးပေါ် မြသွေး … စောက်ရည်တွေ … ရွှဲနေတော့ … တအားတော့ … မနာပါဘူး "

" အင်း "

မောင်က အင်းတလုံးပဲ ပြောပြီး မြသွေး စောက်ဖုတ်ကို ဖိဖိပွတ်ပေး နေတယ်။ 

" နောက်ကနေ …  လီးကို ထုတ်လိုက် … ပြန်သွင်းလိုက်နဲ့ … ဦးသီဟန် ဖင်လိုး ပေးတာက … စောက်ပတ် လိုးပေး တာထက် … ကောင်းတယ် … မောင်ရယ် … ဖင်ထဲ လရည်တွေ ပန်းထည့်ရင်း … မြသွေး …  ဂုတ်သားလေးတွေ …… နမ်းတော့ မြသွေးလည်း စောက်ရည်တွေ ပန်းထုတ်မိတာ … 

ဦးသီဟန်က … ဖင်ထဲက … လီးကို ချက်ချင်း … မထုတ်သေးပဲနဲ့ … စိမ်ပြီး … နောက်ကနေ … မြသွေး အဖုတ်ကို … နိုက်တော့ … မြသွေး စောက်ရည်တွေ … သေးပန်းသလို … ပန်းထွက် ပြန်ရော … ဒူးတွေ တုန်ပြီး … ညွတ်ကျ လာလို့ … နံရံကို လက်ထောက်ပြီး … မနဲအားယူ ထားရတာ "

မြသွေး စကားဆုံးတော့ မောင့်လီးက ပြန်မာလာပြီ မပြောမဆိုနဲ့ မြသွေးကို ကုတင်ပေါ် လှဲပြီး ခွလိုး တော့တာပဲ။

" ဗျစ် … အ … ဘွတ် …… အားးးး ...ဖြည်းဖြည်း လိုးပါ …… မောင်ရယ် "

" နာလို့လား … မြသွေးရဲ့ … ဦးသီဟန် …  လီးကြီးနဲ့ … လိုးတုန်းက …မနာဘူးပေါ့ "

" အွန် … မောင်ကလည်း … အစပိုင်း … ဖြည်းဖြည်း လိုးဖို့ …… ပြောတာပါ နော် …… ဟွန့် "

" ရှီးးးးးး … ဘွတ် …  ဗြိ … ဇွိဇွိ …… ရှီးးးးး …… အားဟား …… လိုးလို့ …… ကောင်းလိုက်တာ … မြသွေး  … စောက်ဖုတ်ထဲ … ဦးသီဟန် …… လရည်တွေ … ကျန်သေးတယ် … အင့် …… ဗွတ် … ဖွပ်ဖွပ် "

" အင်းဟင်း …ဟုတ်တယ် …  မောင်ရဲ့ … အ … အားးးးး … သူ့လရည်တွေ … စောက်ပတ်ထဲရော … ဖင်ထဲရော …  အများကြီးပဲ …… အ …… ရှီးးးးး …လိုး လိုး …… မောင် …… ကြမ်းကြမ်းလေး  လိုးးး "

" အာ … ဖင်ထဲ မှာရောလား … အင့်ဟာ …… ဗြိ …… ဘွတ် ဘွတ်  ဘွတ် "

" ဟုတ်တယ် … မောင်ရဲ့ …  သန့်စင်ခန်း … နံရံမှာ … ကပ်လိုး တာ …ဟင့် ဟင့် … မတရား သဖြင့်ကို … ဆွဲလိုးတာ  … အ အ …… အအအအအ "

မြသွေးလေ အားကျိုးမာန်တက်နဲ့ လိုးနေတဲ့ မောင့်ကို ကြည့်ရင်း စောက်ပတ်ယားပြီး ပြီးချင်လာတယ်။ သူစိမ်းတယောက်ကို အလိုးခံပြီး ကိုယ့်ယောင်္ကျား ကိုယ်  ပြန်ပြောရင်း အလိုးခံတာ ကာမ အရသာက ပိုပြီး ပြင်းပြင်း ထန်ထန် ခံစားရတာ။

" ရှီးးးး … အားးး … အိမ်ထောင်သည်သာ … ပြောတာ …  မြသွေး ဖင်ကြီးက …  ကော့ထွက် လုံးချိတ် နေတာ … ဦးသီဟန်လည်း …… လိုးချင်မှာပေါ့ …… ထကွာ …… မြသွေး … အောက်ဆင်း … လိုးရအောင် "

မောင်က လီးကို ချွတ်ပြီး ကုတင်ပေါ်က အရင် ဆင်းတာ။ မြသွေး ကြမ်းပြင်ပေါ် ခြေချမိတာနဲ့ ဗီဒို ဘေးနား အိပ်ခန်း နံရံကို ကပ်ပြီး နောက်ကနေ မြသွေး ဖင်ကို ဆွဲလိုးတော့ တာပဲ။ မနုူးမနှပ် ပေမယ့် မောင့်လီးပေါ် မြသွေး စောက်ရည်တွေရော အကျိအချွဲ တွေရော ကပ်နေတော့ ဖင်ထဲ ရှောရှောရှုရှု လီးက တန်းဝင်လာတယ်။

အိမ်ထောင် သက်တမ်းတလျှောက် တခါမှ မရဖူးတဲ့ မောင့်ရဲ့ အပြင်းထန်ဆုံး လိုးချက်တွေက မြသွေးကို အထွဋ် ထိပ် ပို့ပေး လိုက်တာ အကြိမ်ကြိမ်ပါပဲ။ တညလုံး နားလိုက် လိုးလိုက်နဲ့ မနက် ၄ နာရီ လောက်မှ မောပြီး အိပ်သွား ကြတာ။ မနက်လင်းတော့ မြသွေး တကိုယ်လုံး ကိုင်ရိုက် ထားသလို စောက်ဖုတ်လည်း ထူပူ ကျိန်းနေ ရတယ်။

..................................................................................................

" ဟောဒီက … ပဲပြုတ် …… ပဲပြုတ် …… ပူပူနွေးနွေး … ယူကြဦးမလား ……… ပဲ ပြုတ် "

" မြသွေး … ထထ …… သားလေးရော နိုးတော့ … ကျောင်းသွားဖို့ … ပြင်ရဆင်ရ ဦးမယ် "

ပန်းတချို့ ချွေးပျိုက် သီးနေတဲ့ အခိုက် ပဲပြုတ်သည်ရဲ့ ဟစ်အော်သံနဲ့ အတူ မြသွေးတို့ မိသားစုလေးရဲ့ မနက်ခင်း စတင်ပြီလေ။ လတွေ နှစ်တွေ ပြောင်းလာပြီး ခုဆို မြသွေးတို့ သားလေး မင်းသွေးခန့် သူငယ်တန်း တက်နေပါပြီ။ သားလေး နာမည်က မောင့် အမေ ကိုယ်တိုင် ပေးထားတာပါ။ 

အရင် တိုက်ခန်း မနေတော့ ပါဘူး ကိုယ်ပိုင် အိမ်လေး ဝယ်နေလိုက်တာ။ ပေ ၃၀ ပေ ၅၀ မြေဝိုင်းလေးထဲ ရှေ့ ၁၅ ပေ မြေအလွတ် ချန်ပြီး နံကပ် ၂ ထပ် တိုက်လေး ဆောက်ထားတယ်။ အော် . တခုတော့ ပြောရဦးမယ်။ မြသွေးတို့ ကလေး ယူကာနီးကျ ၂ ယောက်စလုံး ကာမစိတ်တွေ ထိန်းချုပ်ပြီး သူစိမ်းနဲ့ မနေပဲ ၆ လ လောက်မှ ကလေး ယူကြတာပါ။ ခုဆို မြသွေးလည်း ရုံးကိစ္စ ကလေး ကိစ္စ တွေနဲ့ ကာမ အာရုံတွေ သိပ်မရှိတော့ ပါဘူး။ မောင်နဲ့ပဲ ပုံမှန်လေး နေဖြစ်တယ်။ 

" မြသွေး … ပြီးပြီလား … ကလေး ကျောင်းပို့ရအောင် "

" ပြီးပါပြီ  … မောင်ရဲ့ "

မောင့် စကားသံကြောင့် မြသွေး အတွေးစလေး ပျက်ပြီး သားလေးခေါင်း အုံးဆီလေး လူးပေးရင်း ဘီးနဲ့ သပ်သပ် ရပ်ရပ်လေး ဖီးပေး လိုက်တာ။ မနက် အိပ်ယာနိုးတာနဲ့ ချက်ပြုတ် ကလေး ရေးချိုး သနပ်ခါး လူးပေး ပြီးတာနဲ့ မောင့်အတွက်ရော မြသွေးနဲ့ သားလေး အတွက်ရော ထမင်းထုပ်ရ။ 

အင်း . ကလေး ရလာတဲ့ မြသွေး နေ့တဓူဝ အလုပ်တွေလေ။ အားလုံး ပြီးတော့ မောင်နဲ့အတူ သားလေးကို ကျောင်းလိုက်ပို့ ရတယ်။ ကျောင်းနဲ့ အိမ်က သိပ်မဝေး ပေမယ့် ကားလေး နဲ့ပဲ လိုက်ပို့ ဖြစ်တယ်။ 

" သားလေးရေ … တာ့တာ "

" တာ့တာ "

ကျောင်းထဲ ဝင်ကာနီးဆို သားလေး မင်းသွေးခန့် က မြသွေး ပါးပြင်ကို ဘယ်ညာ နမ်းပြီးမှ ဝင်တတ်တာပါ။ သားလေး ကျောင်းထဲ ဝင်တာ ခဏ စောင့်ကြည့်ပြီးမှ ကားပေါ်က စောင့်နေတဲ့ မောင့်ဘေးနား ဝင်ထိုင်ပြီး အိမ်ပြန်လာကြတယ်။ မောင်နဲ့ မြသွေးလည်း အလုပ်သွားဖို့ ပြင်ရ ဆင်ရ ဦးမှာလေ။ 

ကလေးရပြီး ၁ နှစ် ကြာတော့ မောင်တို့ ကုမ္ပဏီက ရန်ကုန် ရုံးခွဲ တခုမှာ မောင့်ကို ပို့ပေးလို့ ခုဆို မောင်လဲ ခရီး သိပ်မထွက် ဖြစ်တော့ပါဘူး။ မြသွေးတို့ ကားလေး ကျောင်းရှေ့ လမ်းမကြီး အတိုင်း မောင်းလာရင်း လမ်းချိုးတခု ရောက်တော့ မီးပွိုင့် မီးနီ နေလို့ ကားလေး ခဏ ရပ်ထား လိုက်တာ။

" ဟိုမှာ … ကြည့်လိုက် … မြသွေး "

" ဟမ် … ဘာလဲ … မောင်ရယ် "

မီးပွိုင့် ခဏရပ်စောင့်တုန်း မောင်က အလောတကြီး ပြောလို့ မောင်ကြည့်တဲ့ဆီ မြသွေး အကြည့်ရွေ့ကြည့် လိုက်တယ်။

" အဲမှာလေ … ဟိုးအရင် … မြသွေးတို့ ရုံးက … ပင်စင် ယူသွားတဲ့ … ညွှန့်မှူး ဦးသီဟန် မလား "

" အော် … ဟုတ်သားပဲ … ဆရာက နဲနဲပိန်သွားပြီး … ဆံပင်တွေ … ပိုဖြူလာတယ် "

" အံမယ် … မြသွေးက … ဦးသီဟန် … မြင်တာနဲ့ …… "

" ဟမ် … မြင်တာနဲ့ … ဘာတုန်း …… မောင်ကလဲ "

" အရင်က … အကြောင်းလေးတွေ … သတိရသွား … လား လို့ ပါ …  ခိခိ "

" အိုရ် … မောင်နော်  …  ဟွန့် "

မောင်ပြောမှ ဟိုးအရင် သန့်စင်ခန်းထဲ ဦးသီဟန်က မြသွေးကို လိုးခဲ့တဲ့ ပုံရိပ်တွေ ပြန်မြင် လာမိတယ်။ ချက်ချင်းပဲ အဖုတ်ထဲ ဆစ်ကနဲ့ ဝေဒနာ ဟောင်းတွေ ပြန်ကြွ လာသလိုပဲ။ အိမ်ရောက်တဲ့ထိ မြသွေးနဲ့ မောင် ဘာစကားမှ မပြောပဲ တိတ်ဆိတ် နေမိတာပါ။

" မြသွေး … နောက်မှာ …… အကွက်ကြီး "

အိမ်ရောက်တော့ ကားပေါ်က အဆင်း မောင်ပြောလို့ မြသွေး လက်နောက်ပြန် စမ်းကြည့်တော့ ထမိန်က အရည် ရွဲှနေတာလေ။ မြသွေး မျက်နှာပူသွား ရတယ်။ သူစိမ်း ယောင်္ကျားပေါ် တက်မက်မှု့ အာရုံ မထား တော့တာ သားလေး တသက်ရှိပြီ။ ဒါက ပထမ ဦးဆုံး ပြန်ပြီး ခံစားမိ လိုက်တာပါ။

" အဲဒါ … မောင့်ကြောင့် … ဟင် ……  မောင့် ဟာကြီးလဲ … ကြည့်ဦး …… ခ်ခ် ခ်ခ် "

မြသွေး ရှက်စိတ်လေးနဲ့ မောင့်ကို လှည့်ကြည့်ပြီး ပြန်အပြော မောင့်ပုဆိုးထဲ လီးက ထောင်ထွက် နေတယ်။

" ဟာ … ဒီကောင်ကွာ …ဟား ဟားးး ဟားးးးး "

မောင်လည်း ရှက်ရယ် ရယ်ရင်း သူ့ဟာကို လက်နဲ့ဖိပြီး အိမ်ထဲ ဝင်နေတဲ့  မြသွေး နောက်က ကပ်ပါ လာတာပေါ့။

........................................💚💛💖💝💙........................................

ပြီးပါပြီ။

သခင့် ခြေတော်ရင်း အပိုင်း ( ၂ )

သခင့် ခြေတော်ရင်း  အပိုင်း ( ၂ )

မောင်ခြိမ့် ရေးသားသည်။

ဒီတခါ မောင်စိုး အလှည့်လေ မျက်လုံးတွေ စင်းကျ လာပြီး အသက်ရှူသံတွေ ပြင်းလာပြီ။ မြသွေးကတော့ ယားနေတဲ့ အဖုတ်လေး လီးပေါ် ထိုင်ပွတ် နေရလို့ အလိုးခံချင် စိတ် နဲနဲ သက်သာလာတာ။ မကြာပါဘူး တရှီးရှီး ညည်းနေတဲ့ မောင်စိုး လက်၂ ဖက်က မြသွေး ဖင်ပေါ် ရောက်လာ တယ်။ ဖင်သားစိုင် တွေ ဆုပ်နယ်ရင်း ဘယ်ဘက် လက်ချောင်းလေး တချောင်းက ဖင်ဝလေးထဲ ထိုးသွင်း နေတယ်။ 

ဖင်ပေါက်လေး ကလိ ခံရတော့  မြသွေး အဖုတ်လေး ဆစ်ကနဲ့ ခံစားနေရတာ။ ဖင်ပေါက် လေးက ဦးဇေယျာနဲ့ လိုးပြီး ကတည်းက မထိတော့တာ ကြာပြီလေ။ မြသွေး ခေါင်းလေး မော့ပြီး မောင်စိုး လီးကို အားထည့်ပြီး ဖိပွတ် နေမိတာပေါ့။

" ဖြန်းးး ... အ ... ဖြန်း  ဖြန်း ... အ ... အားးးးး "

တကိုယ်လုံး အကြောတွေ ရှိန်းကနဲ့ ဖိန်းကနဲ့ ခံစားနေ ရတုန်း မောင်စိုး ညာလက်က ဖင်သားစိုင်ကို ရုတ်တရက် ရိုက်နေတာ။ ဖင်သားစိုင်တွေ ကျိန်းစပ် လာပေမယ့် စပ်ဖျင်းဖျင်း နာကျင် ခံစားမှု့လေးနဲ့ ကာမ အရသာ လေးကလည်း တမျိုး ကောင်းလာ ပြန်ရောပဲ။

" အားးး... အမေ့ ...... ဖြန်း ...... ဖြန်း ...... အားးး .... ကောင်းတယ် ...... ဖြန်းးးး ....... အ ......... အ "

မြသွေး စိတ်တအား ကြွလာပြီး ဒူးထောက်လျက် လေးပဲ ဖင်ကို အထက် နဲနဲ ကြွလိုက်တယ်။ စောက်ခေါင်း ပေါက်ထဲ မောင်စိုး လီးကို တေ့ပြီး ချက်ချင်း ဖိထိုင် ပစ်မိတာ။

" ဗျစ် ...  အ ..... အဟင့် ... ဟင့် ..... ကျွတ် ကျွတ် "

မြသွေး ကာမအရှိန်ကြောင့် စိတ်လော သွားတာ မောင်စိုးလီးက ရှည်တော့ ဆီးခုံးချင်း မထိခင် လီးထိပ်က သားအိမ်ဝ လာထောက် မိနေတာပေါ့။ ဒုတ်ကနဲ့ အဖုတ်လေး ကျင်တက်လာတယ်။ နာလည်းနာ ကောင်းလည်း ကောင်းပဲ။ မောင်စိုး ကိုတော့ အောက်က ငြိမ်ငြိမ် နေဖို့ ပြောထား လိုက်တာ။ ဒါမှ မြသွေး စိတ်ကြိုက် လိုသလို ထိန်းလိုးလို့ ရမှာလေ။

" ဘွတ် ..... အားးး ........ ဇွိ .... ဇွိ .... အင်းဟင်း ...... ကောင်းလိုက်တာ ..... မောင်စိုးရယ် ... ဗျစ် ....... အားးး ... အားးး "

မြသွေး စိတ်တိုင်းကျ နှဲ့လိုက် ဖိဆောင့်လိုက်နဲ့ လီးအရသာ ရနေပေမယ့် မောင်စိုးက အားမလို အားမရ ဖြစ်နေရှာတယ်။ မြသွေးကို လေးဖက် ကုန်းခိုင်း နေတာ။

" မမ ... ညှောင်းရင်း ... ကုန်းလိုက်နော် ...... ကျနော် ......ကုတင်အောက်ကနေ ... မတ်တပ်ရပ် လိုးပေးမယ် "

တကယ်လည်း မြသွေး နားနေခန်းထဲက ကုတင်က တယောက်အိပ် ဆိုတော့ ကျဉ်းတယ်။ မြသွေးလည်း အပေါ်က ခွလိုးရင်း အချက် ၅၀ လောက် ကတည်းက တချီ ထပ်ပြီး ထားလို့ မောင်စိုး စိတ်ကြိုက် လိုးဖို့ အလှည့် ပေးလိုက်ပါတယ်။ မောင်စိုး လီးပေါ် ခွထိုင် နေရာက ထရပ်ပြီး ကုတင်လေးပေါ် ကန့်လန့်ဖျက် ကုန်းပေးလိုက်တာ။

" ရှီးးး.... ကျွတ် ..... မိုက်တယ် ... မမရယ် ..... ဖင်ကြီးက ...... အိကား နေတာ "

မြသွေး လေးဘက်ကုန်းပြီး ခါးခွက် ပေးလိုက်တော့ ဖင်က ပိုပီး ကော့ထွက် လာတာပေါ့။ ဖင်ကို ကြည့်ပြီး မောင်စိုး  တရှီးရှီးနဲ့ အားရကျေနပ် နေတယ်။ မြသွေး ဖင်သားစိုင် ၂ ခြမ်းကို လျှာနဲ့ လိုက်ယက်ပြီးမှ အဖုတ် အက်ကွဲကြောင်း ထဲ လီးထိပ်နဲ့ လေးငါးချက် ဖိပွတ်ရင်း ဗျစ်ကနဲ့ လီးတဆုံး ဆောင့်လိုး နေတာ။

မြသွေးက ကုတင်စောင်း ဖင်ဗူးတောင်း ထောင်ပေး ထားတော့ မောင်စိုးက ကုတင်အောက် ကြမ်းပြင်ပေါ် မတ်တပ်ရပ်လျက် အနေထားနဲ့ ခါးဆွဲလိုးတော့ တာပေါ့။ သူလည်း စိတ်ကြိုက် လိုးရတော့ ဆောင့်ချက် တွေက ထိထိမိမိနဲ့  မြသွေးလည်း အားရပါးရ ဖင်ကို နောက်ပစ် ကော့ပေး လိုက်တယ်။

" ဖြန်း .... ဘွတ် ဘွတ် ..... အင့် .... ဖြန်း  ဖြန်း ... ဖွပ်  ဖွပ် ...... ဘွတ် "

ဖင်နောက်က မီးပွင့်မတတ် ဆွဲလိုးရင်း လက် တဖက်က ခါးကို ကိုင်လျက်ပဲ ကျန် လက်တဖက်နဲ့ မြသွေး ဖင်ကို ရိုက်ရိုက် လိုးတော့တာ။

" အားးးး ... ကြိုက်တယ်ကွာ ...  ဖြန်း ..... ဘွတ် ...... ဖြန်း ....  ဘွတ် ဘွတ် ...... ရှီးးးးးး ......  ကျွတ် ... ကောင်းတယ် ......... ရိုက် ရိုက် ..... အားးး ........ ဖြန်း ...... ဇွိ ......... ဘွတ် ...... ဖွပ် "

မြသွေး အခန်းထဲ ဖင်ရိုက်သံ ညည်းသံတွေ ဆူညံ လာတယ်။ မောင်စိုး လီးကြီး အရှိန်နဲ့ ဝင်လာတိုင်း မြသွေးလည်း ဖင်ကို နောက်ပြန် ပြန်စောင့် ပေးနေ မိတာ။ တဖြည်းဖြည်း မောင်စိုး ရိုက်ချက်တွေ ပြင်းလာပြီး ဆောင့်ချက် တွေလည်း မြန်ဆန် လာတယ်။ မြသွေး တောင့်မခံနိုင် တော့တာ အိပ်ယာခင်းကို တဘုံးဘုံး ထုပြီး အားရ ကျေနပ်စွာနဲ့ စောက်ရည်တွေ ပန်းထုတ် လိုက်ပြီ။ 

" အားးးး .... ရှီးးးးး ... မမ ...ကျနော်လည်း ......... ထွက် .... ထွက် ..... ထွက် တော့ မယ် ...... အင့် ...... ဇွိ ......... ဘွတ် "

" အထဲ မပြီးနဲ့ ...... မောင်စိုး "

မောင်စိုးလည်း လိုးရင်း အသံတွေ တုန်ပြီး ပြောနေလို့ မြသွေး သတိ လှမ်းပေး လိုက်တယ်။ မြသွေး စကား ဆုံးတော့ အဖုတ်လေး ဟာသွားပြီး ဖင်သားစိုင်ပေါ် နွေးကနဲ့ လရည်တွေ ကျလာတယ် လရည်ကုန်တော့ ဖင်ကို တဘတ်ဘတ်နဲ့ လီးနဲ့ ရိုက်ပြီးမှ ကုတင်စောင်း ဝင်ထိုင် နေတာ။ 

မြသွေးလည်း ဘေးနား လှဲချရင်း ဒူးလေးထောင်ပြီး အသက် မျှင်းရှု နေရတယ်။ မျက်လုံးလေး စင်းထားတုန်း အဖုတ်လေး နွေးကနဲ့ ခံစားမိလို့ ကြည့်လိုက်တော့ မောင်စိုးလေ မြသွေး ပေါင်ဂွထဲ မျက်နှာ ပြန်အပ် နေတာ။ မြသွေး စောက်ခေါင်း အတွင်း သားလေး ရှုံ့မိတော့ သူ့လရည်တွေ ညစ်ထုတ် သလို ဖြစ်ပြီး အမ်ထွက် လာတယ်။ လိုးပြီးကာစမို့ ပြန်မစိ သေးတဲ့ စောက်ခေါင်း အတွင်းသား ရဲရဲလေး ကိုပါ လှမ်းမြင် နေရတယ်။ 

ထွက်လာတဲ့ လရည်တွေနဲ့ မြသွေး စောက်ရည် လက်ကျန်တွေက ဖင်ကြား ထဲထိ စီးကျ နေပြီ။ မောင်စိုး လျှာကို ရှေ့ထုတ်ပြီး အဖုတ် အက်ကွဲကြောင်း ကနေ အောက်ရွေ့ရင်း စောက်ခေါင်းဝ လေးထဲ ထိုးယက် ပေးနေတာ။ ပြီးမှ ဖင်ကြားထဲ စီးကျတဲ့ အရည်တွေပါ ယက်ပြီး မျိုချပစ်တယ်။ မောင်စိုးက မြသွေး ထင်ထား တာထက် ရာဂစိတ် ကြီးမား လွန်းနေတာလေ။ 

.................................................................................................................................

မြသွေးလေ တဖြည်းဖြည်း မောင်ခရီး ထွက်တိုင်း မောင်စိုးကို သတိရတတ် လာတယ်။ သံယောစဉ် ငြိတွယ် တာမျိုးတော့ မဟုတ်ဖူး လူပျိုတယောက်က မြသွေးလို အိမ်ထောင်သည် တယောက်ကို မရွံ့မရှာနဲ့ စောက်ပတ်ကို လူချင်း လွတ်လွတ်လပ်လပ် ဆုံခွင့် ရတိုင်း ယက်ပေး နေတာမို့ပါ။ 

မောင်တောင် ယက်ပေးရမှန်း မသိတဲ့ မြလေး အဖုတ်ကို မောင်စိုးက အခွင့်ရတိုင်း မက်မက် မောမောနဲ့ကို ယက်ပေး နေတတ်တယ်။ မြသွေးလည်း ရုံးရောက်တာနဲ့ မောင်စိုးကို မျှော်တတ် လာတာပေါ့။ အချစ်မပါတဲ့ ကာမ အထိအတွေ့ကြောင့်ပါ။ နောက်ပိုင်း အလုပ်နားရက် တွေတောင် မောင်မသိအောင် ခိုးတွေ့ မိတယ်။

မောင်စိုးကလည်း မောင့်အမေ ရှိနေ တာတောင် မြသွေးတို့ တိုက်ခန်းထိ  ရုံး အလုပ်ကိစ္စတွေ ခေါင်းစဉ် တတ်ပြီး လာလာ ခေါ်တတ်တာ။ မောင့်အမေ အိပ်ခန်းထဲ ခဏ ဝင်တုန်း လေးတောင် ဧည့်ခန်းထဲက ရေခဲသေတ္တာ လေး အကာကွယ် ယူပြီး ယက်ပေး တတ်တယ်။ 

မြသွေး အဖုတ် နားရွက် လေးတောင် မောင်စိုး စုပ်လွန်းလို့ နဲနဲ လန်ထွက် လာတာ။ မြသွေး ရေခဲ သေတ္တာ တံခါးလေး ဖွင့်ပြီး ဧည့်ခန်းနံရံကို ကျောမှီရင်း မတ်တပ် ရပ်လျက် အနေထားနဲ့ ပေါင်နှစ်လုံးကို ဖြဲပေး လိုက်တယ်။ မောင်စိုး ကတော့ အားရပါးရ ယက်တော့ တာပေါ့။ 

အဲလို ချိန်တွေဆို မြသွေး ရင်ထဲ တလှပ်လှပ် နဲ့ ဧည့်ခန်း တံခါးဝကို မောင့်အမေများ ရုတ်တရက် ထွက်လာမလား ဆိုပြီး စိုးရိမ် နေမိတာလည်း အရသာ တမျိုးပဲ။ အသံလည်း မထွက်ရဲဘူး အောက်နူတ်ခမ်း ကိုက်ရင်း မောင့်အမေရဲ့  လူရိပ် မြင်လိုက်တာနဲ့ မောင်စိုးက ခုံပေါ် အမြန် ပြန်ထိုင်ပြီး မြသွေးက ဖွင့်ထားတဲ့ ရေခဲ သေတ္တာထဲ အချိုရည်ဗူး ယူသလိုလို ရေဗူး ယူသလိုလို ဟန်ဆောင် ရတာပေါ့။ မောင့် အမေရှေ့ဆို အလုပ်ကိစ္စတွေ လျှောက်ပြောပြီး မြသွေးလည်း အိပ်ခန်းထဲဝင် ဖိုင်တွဲ အဟောင်းတွေ ပြန်ထုတ် ယူလိုက် အဲလို နေနေ မိတာ။

" အင်း …… မမမြသွေး … အဲတာဆို … ဒါတွေ ကျနော် … မိတ္တူ ကူးရမှာပေါ့ "

" အေးလေ … မိတ္တူ ကူးရင် … အစဉ်လိုက် ကူးနော် … စာရွတ်တွေ … မကျော်စေနဲ့ "

" ကဲပါ … စိုးရိမ် နေလည်း … မမမြသွေး … ခဏ လိုက်ခဲ့လေ …… မိတ္တူ ကူးပြီးရင် … ကျနော် ပြန်ပို့ ပေးပါ့မယ် "

" လိုက်သွားလိုက်လေ … သမီး … စာရွတ်စာတမ်း တွေ …… ပျောက်ရင် … ကိုယ့်အမှား ဖြစ်နေမယ် "

မောင့် အမေကတောင် မြသွေးတို့ လုပ်ဇတ်တွေ အဟုတ် ထင်ပြီး မောင်စိုးနဲ့ အပြင်လိုက်ဖို့ ဘေးက ဝင်ပြော နေတာ။ မြသွေးလည်း ရုံးကိစ္စမို့ သူစိမ်း ယောင်္ကျားနဲ့ အပြင် ထွက်ရ သလိုမျိုး မလိုက်ချင် လိုင်ချင် ပုံစံနဲ့ အဝတ်စား လဲပြီး မောင်စိုးနဲ့ အပြင် ထွက်ခဲ့ လိုက်တယ်။ 

လူမနေတဲ့ မောင်စိုး အသိ ခြံတခြံထဲ ရုံးက ကားလေးနဲ့ပဲ မောင်းလာခဲ့တာ။ လူသွားလူလာ နည်းတဲ့ နေရာမို့ ခြံထဲ ဝင်တော့ တကျွိကျွိနဲ့ ငှက်အော်သံက လွဲလို့ တိတ်ဆိတ် နေတယ်။ ခြံရဲ့ အနောက်ဖက် အိမ်အလွတ် အခန်းလေးထဲ ရောက်တာနဲ့ မြသွေး ထမိန် တောင် မချွတ်ရ သေးဘူး ကုတင်စောင်း လက်ထောက် ခိုင်းပြီး အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ အပြင်ကနေ ယက်တော့ တာပဲ။ ခဏပဲ ယက်ပေးတာပါ။

မောင်ပြန်ရောက်တဲ့ ရက်တွေဆို မြသွေးက မပေးတော့ မောင်စိုး တအား စိတ်ကြွ နေတယ်။ မြသွေး အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ ဂွလေး ဘေးဆွဲကပ်ပြီး နောက်ကနေ ခါးကိုင် လိုးတော့ တာပဲ။ အိမ်ကတည်းက ယက်ပေး ထားတော့ အဖုတ်ထဲ အရည်တွေ စိမ့်နေ တာပေါ့။ 

အချက် ၇၀ လောက် ဆောင့်လိုးပြီးမှ အာသာပြေတဲ့ ပုံစံနဲ့ လီးကို ဆွဲထုတ် လိုက်တယ်။ မြသွေး ထမိန်နဲ့ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီကို နောက်ကျော ဘက်ကနေပဲ ဆွဲချွတ် ပစ်တာ။ နောက်လှည့် ကြည့်တော့ မောင်စိုး ပုဆိုးက ခါးပေါ် မရှိတော့ဘူး ခြေရင်း ပုံကျနေပြီး ပေါင်ကြားထဲ မြသွေး အဖုတ်ထဲက ဆွဲထုတ်လိုက်တဲ့ လီးက အရည်တွေ လဲ့ပြီး ခါရမ်းနေတယ်။

" ပြွတ်  ပြွတ် … အီး …… အင်း … ပလပ်  ပလပ် …… ပြွတ် ……… အူး ဟူး "

မြသွေး ကိုယ်လုံး လှည့်ပြီး မောင်စိုး ရှေ့ ဒူးထောက် ထိုင်ချလိုက်တော့ လီးက မျက်နှာနဲ့ တည့်တည့်ပဲ။ စောက်ရည် ရွှဲနေတဲ့ လီးကို လက်နဲ့ သေချာ ဖမ်းထိန်းပြီး စုပ်ပေး လိုက်တာ မောင်စိုး တအအ တအိအိနဲ့ အသံတွေ ထွက်လာ တာပေါ့။ 

မြသွေး ဒစ်ဖျားလေး ကိုက်ပေး လိုက်တော့ မောင်စိုး စုပ်သပ် ညည်းရင်း ပါးစပ်ထဲ လီးတဝက်လောက် သွင်းပြီး လိုးတော့ တာပဲ။ မောင်စိုး ပေါင်တန် ၂ ဖက်ကို တွန်းထားရင်း မြသွေး ပါးစပ်လေး အလိုးခံပေး နေတာပါ။ 

ပေါင်တွေ တွန်းမထားရင် တုတ်ခိုင် ရှည်လျားတဲ့ မောင်စိုး လီးက မြသွေး ပါးစပ်ထဲ အရင်းထိ ဝင်လာ တတ်တယ်။ အဲချိန် မြသွေး ဆက် မစုပ်နိုင် တော့လို့ ပါးစပ်ထဲ ရသလောက်ပဲ အလိုး ခံတာ။သူအားရတော့ မြသွေးကို ကုတင်စောင်း လက်ပြန် ထောက်ခိုင်းရင်း နောက်ကနေ ဖင်ဖြဲပြီး အဖုတ်ရော ဖင်ရော ပြန်ယက် ပေးတယ်။ ပြီးတော့ မီးပွင့်မတတ် ဆွဲလိုး တော့တာပဲ။ 

လွတ်လွတ် လပ်လပ်မို့ မောင်စိုးလည်း စိတ်ရှိလက်ရှိ ဆောင့်လိုးနေတာ။ မြသွေးလည်း ပါးစပ်က အသံထွက်ပြီးကို ခံတာပေါ့။ တိတ်ဆိတ်နေတဲ့ ခြံထဲ ကြားစရာ လူမှ မရှိတာ ၂ ယောက်သား တစ်တစ်ခွခွ ကို ပြောလိုး နေကြတာ။

" ရှီးး အား … ကောင်းတယ် … ဆောင့်လိုး …… မောင်စိုး …… အ … အားးးး  မင်း လီးကို … မမ တအား ကြိုက်တယ် "

" အင့် ...ဘွတ် …… ဗျစ် …… ရှီးး…… ကြိုက်ရင် … အမြဲ လိုးပေးမှာပေါ့ … မမရယ် …… ဇွိ … အင့် … ဘွတ် ……… ဖွပ် … ဖွပ် … အင့် အင့် "

" အားးးး.. လိုး …… လိုး … ခုလည်း လိုး …… အား …… အား ……  ဆောင့် ဆောင့် …… နာနာလေး ဆောင့် ……အင်းဟင်း …… အ …… အားးး "

မောင်စိုး ဆောင့်လိုးရင်း မြသွေး ခါးဆန့် ပေးတော့ နို့အုံ ၂ ဖက်ကို နောက်က သိုင်းဖက်ညှစ်ရင်း  ပုခုံး သားတွေ ဆွဲစုပ်နေတယ်။ အဲချိန် အသားဖြူတဲ့ မြသွေး ပုခုံးနဲ့ လည်ပင်းသား တလျှောက် သွေးခြေ ဥသလို ရဲကျန် နေရစ်တာပေါ့။ ၅ မိနစ်လောက် မနားတမ်း လိုးရင်း ၂ ယောက်သား အထွဋ်ထိပ် ရောက်သွား ခဲ့တာ။ပြန်ကာနီးကျ မောင်စိုးကို အောက်က နေခိုင်းပြီး မြသွေးက အပေါ်က တက်လိုး ပေးလိုက်တယ်။ အပြန်ကျ မောင့် အမေယုံအောင်  စာရွတ် စာတန်းတွေ မိတ္တူ ဝင်ကူးပြီးမှ မောင်စိုးက မြသွေးကို တိုက်ခန်း ပြန်ပို့ပေးတာ။ 

.....................................................................................................................

" အမလေး ဆရာ … ဟုတ်တယ် ....ဟုတ်တယ် … အ …… သေပါပြီ …… ကျွတ် ကျွတ် "

မြသွေး ပြန်ရောက်တော့ မိတ္တူ စာအိတ်လေး စားပွဲပေါ်တင်ပြီး ထိုင်ခုံပေါ် ထိုင်တုန်း မောင့်အမေ အိပ်ခန်း ထဲက အော်သံကြောင့် ထိတ်ကနဲ့ ဖြစ်သွား မိတယ်။ 

ဧည့်ခန်းနဲ့ မောင့်အမေ ဒေါ်မိုးစမ်း အိပ်ခန်းက မျက်စောင်းထိုး လေးမို့ ကြည့်လိုက်တော့ မောင့် အမေ  ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ ပက်လက်လေး လက်နှစ်ဘက် လေးဆန့်ပြီး ဘယ်ဘက် ခြေထောက်က ဆင်းထားရင်း ညာဘက် ခြေထောက်က ဒူးတဖက် ထောင်ထားတာ။ အိပ်ခန်းမီး ပိတ်ထား ပေမယ့် ပြတင်းပေါက်က ဝင်လာတဲ့ အလင်းရောင် ကြောင့် အခန်းထဲ ရှင်းရှင်း လင်းလင်း မြင်နေရတယ်။

" အင်း …… အကြောညှပ်နေတာ …… ငါ့နှမရဲ့ …… လက်ပြင်ကြော ငုပ်တာ … မဟုတ်ဖူး … ဖြစ်ဖြစ် ချင်းဆို … မြန်ပါတယ်  … ခုဟာ ကြာပြီ ထင်တယ် "

" ဟုတ်ကဲ့ … ဆရာ … ခါတိုင်း …  လက်ပြင်ကြော ငုက်တာ … အလိုလို ပျောက်လိုက် …… ပြန်ဖြစ်လိုက် ဆိုတော့ … ကျမလည်း … ပေါ့ဆမိတာ … ဖြစ်တာက …… ၅ လ လောက်ရှိပြီ … နောက်ပိုင်း အိပ်ကို မရတော့တာ …… ဆရာရဲ့ "

သူတို့ စကားသံတွေ အတိုင်သား ကြားနေရ သလို လိုက်ကာ လေလွင့်ရင်လည်း အိပ်ခန်းထဲ လှမ်းမြင် နေရတာပေါ့။ ဧည့်ခန်း လူရှိရင် အိပ်ခန်းထဲ အလွယ်တကူ လူမမြင်အောင် အိပ်ခန်း တံခါးဝမှာ လိုက်ကာလေး ကာထား တာပါ။ 

မြသွေးရတဲ့ တိုက်ခန်းလေးကို အိပ်ခန်း ၂ ခန်း ဖွဲ့ထားတယ် နောက်ဖေး မီးဖိုချောင် နဲ့ ရေချိုးခန်း က အစ ကတည်းက ပါလာပြီးသား။ မြသွေးတို့ လင်မယား အိပ်ခန်းက မောင့်အမေ အိပ်ခန်းရဲ့ အနောက်ဘက် ကပ်လျက်ပါ။ တအိမ်ထဲ နေပြီး စကား ဟက်ဟက် ပက်ပက် မပြော ဖြစ်ကြပေမယ့် အရင် တရက်က ညည လက်က နာလို့ အနှိပ်ဆရာ ခေါ်နှိပ်မယ်လို့ ပြောနေတာ ကြားမိတယ်။

" အ …  ဆရာ … ဖြည်းဖြည်း "

ရုတ်တရက် မောင့်အမေ အသံကြားလို့ မြသွေး အတွေးစလေး ပျက်ပြီး အိပ်ခန်းဘက် ပြန်လှမ်း ကြည့်လိုက်တယ်။ လေငြိမ် နေတော့ လိုက်ကာက မလှုပ်တော့ဘူး။ ဟနေတဲ့ ဒေါင်စွန်းလေးကပဲ ဒေါ်မိုးစမ်း ခြေချောင်းလေး ကုတ်ကုတ် သွားတာ မြင်နေရတာ။ ဒေါ်မိုးစမ်းက အသက် ၅၅ လောက်ပဲ ရှိသေးတာ အသားဖြူဖြူ ကိုယ်လုံး တောင့်တောင့် နဲ့ပါ။

ရုပ်ရည်က သာမန်ဆိုပေမယ့် အနည်းငယ် တွဲကျနေတဲ့ နိုအုံတွေနဲ့ ခါးအောက် ဖင်ကြီးက မြသွေး ဖင်ထက် ကြီးမားပြီး လမ်းလျှောက်တိုင်း တုန်ခါ နေတယ်။ မောင့် အဖေ မရှိတော့ ပေမယ့် မောင့်အမေ ကတော့ တောင့်တုန်း ဖြောင့်တုန်းပေါ့။ 

ဘာပဲပြောပြော မောင့် အမေက သွေးသား ကောင်းနေ တုန်းမို့ အိပ်ခန်းထဲ သူစိမ်း ယောင်္ကျားနဲ့  ၂ ယောက်ထဲ ဆိုတဲ့ အသိက မြသွေး စိတ်ကို လှုပ်ရှား စေတယ်။ ခုလေးတင် မောင်စိုးနဲ့ ၂ ချီ လိုးထားပေမယ့် ရမ္မက် စိတ်က ပြန်ကြွ လာမိတာပေါ့။ ခြေဖွဖွ နင်းပြီး အိပ်ခန်းဝနား တိုးကပ် လာမိတယ်။ 

လိုက်ကာကြားက သေချာ ချောင်းကြည့် မိတော့ မြသွေးတို့ ဝန်ထမ်း အိမ်ယာ တိုက်ခန်း တွေရဲ့ မြောက်ဘက် တလမ်းကျော်က ဆရာကြည်ပါ။ မြသွေး အစားမှားပြီး နောက်ကျောတွေတက် ခေါင်းတွေ ထိုးတော့ မောင် တခါ ခေါ်ပေး ဘူးတယ်။ အကြောပြင် ဆရာကြည် ဆိုတာ မြသွေးတို့ ရပ်ကွက် နားတဝိုက် မသိသူ မရှိဘူး။ အကြော ပြင်တတ် တဲ့အပြင် ဆေးမှီးတို လေးတွေနဲ့ တွဲကုတဲ့  တိုင်းရင်း ဆေးဆရာ တယောက်ပေါ့။ 

ကိုယ်ပိုင် ဆေးခန်းတွေ တအား ပေါလာတာတောင် ဆရာကြည်က ခုထိ နာမည် ကျမသွားဘူး အနှိပ် သက်တမ်း ကလည်း ကြာပြီ ပြောတယ်။ လက်ရှိလည်း ရပ်ကွက် တကာ ဆေးကုသ နေတုန်းပဲ။ ဒါပေမယ့် အနှိပ်ပညာ တော်သလို ရာဂစိတ် အားကြီး လွန်းတာ မြသွေးက လက်တွေ့ ကြုံ့ခဲ့ဖူးတာပေါ့။ 

ဆရာကြည်ရဲ့ အသက်က မောင့်အမေတို့ လောက်ပါ ကြီးလည်း နဲနဲပါပဲ။ အသက် ၅၀ ကျော် ဆိုပေမယ့် ရုပ်က ခန့်ခန့် ညားညား လူကလည်း ခန္ဓာကိုယ် ကျစ်ကျစ်လစ်လစ်နဲ့ အိမ်ထောင် ရှိပါတယ်။ 

" ကဲ … ငါ့နှမ … ခါးအောက်က အကြောတွေပါ … ဆရာ … တခါတည်း … နှိပ်ပေးခဲ့မယ် … လက်က နောက် ၂ ရက်လောက် နှိပ်ပြီးရင် … သိသိသာသာ … သက်သာ … လာလိမ့်မယ် "

" ဟုတ် …… ဆရာ "

" ခြေ ၂ ဖက် … ဆင်းထား "

ဆရာကြည်က မောင့်အမေ ပက်လက် အနေထားနဲ့ ခြေဆင်းလိုက်တော့ ခြေရင်းဘက် တိုးလာပြီး တင်ပလင်ခွေ ထိုင်လိုက်တာ။

" ကဲ … ငါ့နှမ … ခြေသလုံး ၂ ဖက်ကို  … ဆရာ့ ပေါင်ပေါ်တင်လိုက် … နာရင် …  နဲနဲတော့ ...အောင့်ခံနော် "

" ဟုတ် "

မောင့်အမေ ဒေါ်မိုးစမ်း ပက်လက် အနေထားနဲ့ တင်ပလင်ခွေ ထိုင်နေတဲ့  ဆရာကြည်ရဲ့ ပေါင် ၂ ဖက်ပေါ် ခြေသလုံး ၂ ဖက် မြှောက်တင် လိုက်တယ်။ ဆရာကြည်က ထမိန် အောက်နားစကို ဒူးအထက်နား လိပ်တင်ပြီး ဒူးအောက်က စပြီး ခြေမျက်စိထိ နှိပ်ပေးနေတာ။ 

လက် ၂ ဖက်က အထက် ရောက်လိုက် အောက် ရောက်လိုက်နဲ့ တဖြည်းဖြည်း ဒူးအထက်နား ရောက်တိုင်း ထမိန်ကို ပေါင်ပေါ် တိုးတင်နေတယ်။ ထမိန် အောက်နားစလဲ ဒူးအထက် ပေါင်လယ်လောက် ရောက်သွားပါပြီ။ ဒီအနေထားဆို ဒေါ်မိုးစမ်းရဲ့ ပေါင် အတွင်းဘက် ပေါင်ရင်းထိ မြင်နေ ရပြီလေ။

မြသွေး တုန်းကလည်း အဲလိုပါပဲ ။မောင်က ဧည့်ခန်းထဲ တီဗွီ ကြည့်နေတော့ ဆရာကြည်နဲ့မြသွေး လင်မယား အိပ်ခန်းထဲ ၂ ယောက်ထဲရှိတာ။ ဆရာကြည်ရဲ့ လက်တွေက ပေါင်ခြံ ကြားထဲထိ တလှုပ်လှုပ်နဲ့ ပြောရ အခက် ပြုရ အခက်ပေါ့။

" အ … အမလေး … နာတယ် … ဆရာ "

မြသွေး ပြန်တွေးနေတုန်း ဒေါ်မိုးစမ်း ဆီက အော်သံ ကြားလို့ ကြည့်လိုက်တော့ ဆရာကြည်က လက်တဖက်နဲ့ ခြေဖဝါးကို ထောင်ထိန်းပြီး ကျန်လက် တဖက်နဲ့ ခြေမျက်စိ အောက်က အခွက်ထဲ လက်မနဲ့ လက်ခလယ် အသုံးပြုပြီး နှိပ်ပစ်တာ။ ဒေါ်မိုးစမ်း မျက်နှာလေး ရှုံ့မဲ့ပြီး နို့အုံလေး ၂ ဖက်က မြင့်လိုက် နိမ့်လိုက်နဲ့ပေါ့။

" ဒါပြီး … ငါ့နှမကြီး …  အောက်ပိုင်း … ပေါ့ရွှတ် သွားလိမ့်မယ် … ခဏတော့ သည်းခံ … ဟုတ်ပြီလား "

" အမလေး …… ကျွတ် ကျွတ် …… အဟင့် …… မ ခံ နိုင် ဘူး …… ဆရာ "

ဘယ်ညာ ပြောင်းနှိပ်တော့ မောင့်အမေ အသံ စူးစူးလေး ထွက်လာပြီး ဆက်မနှိပ်ဖို့ တားနေလေရဲ့။

" ပြီးပါပြီကွယ် …… ကိုင်း … ပေါင်တွင်း ကြောတွေ …… လျှော့ကြစို့ "

" ဟုတ် …… ဟုတ် ……… တအား နာလို့ပါ … ဆရာ  "

ပြောပြီးတာနဲ့ ဆရာကြည်က ညာဘက် ခြေထောက်ကို ခြေခြင်းဝတ်ကနေ မပြီး တွန်းကွေးရင်း ပေါင်ဂွလေး အောက်ဖက် ဘယ်လက်နဲ့ ဖိနှိပ် ပေးနေ တယ်။

" အို့ … ကန်တော့နော် … ဆရာ "

ဒေါ်မိုးစမ်း ရှက်ပြီး ထမိန် အောက်နားစ လေးကို သူ့ ပေါင်ဂွထဲ အမြန် ပြန်ဖုံးနေရတာ။ ခြေထောက် တွန်းမကွေးခင် ပေါင်လယ် ရောက်နေတဲ့ ထမိန် အနားစက လန်သွားပြီး စောက်မွေးအုံကြီးပါ ပေါ်သွား တာလေ။ ဒါပေမယ့် ဆရာကြည်ရဲ့ ဘယ်ဘက် လက်က မောင့်အမေ ပေါင်ဂွလေးကို ထမိန်အပြင်က အုပ်ကိုင်ရင်း ညာဘက် လက်က ပေါင်တန်ကို နှိပ်ပေး နေတယ်။ 

ဒေါ်မိုးစမ်း ဆတ်ကနဲ့ တုန်သွားပြီး ဆရာကြည့် မျက်နှာကို မျက်လုံးလေး ပြူးကြည့် နေတာ။ ပေါင်ဂွထဲ ရောက်နေတဲ့ ဆရာကြည်ရဲ့ ဘယ်လက်ကို ကျစ်နေအောင် ဆုပ်ကိုင်ပြီး တွန်းထုတ် လိုက်ပြီ။ ဆရာကြည် ကတော့ ဂရုမစိုက်ဖူး ထမိန် တွန့်ကြေတဲ့အထိ ပေါင်ဂွလေး ဖိချေ နေတယ်။ 

မောင့် အမေ မျက်နှာလေး ချွေးစို့လာပြီး မျက်လုံးလေး ကလယ် ကလယ်နဲ့ အိပ်ခန် ပတ်ပတ်လည် လျှောက်ကြည့် နေရှာတာ။ တချက်တချက် အိပ်ခန်း တံခါးဝ ဘက် မျက်လုံးက ရောက်ရောက် လာတယ်။ မြသွေး ကိုယ်ချင်းစာပါတယ် မြသွေးတုန်းကလည်း အလိုပဲလေ။ 

ကြမ်းပြင်ပေါ် ဝမ်းလျား မှောက်ခိုင်းပြီး ခါးဆစ်နဲ့ ဖင်သာစိုင်တွေ ဒူးနဲ့ တက်ကြိတ်တာ အစပိုင်း  အကြောထဲ တစိမ့်စိမ့်နဲ့ စိတ်ထဲ အကြော တက်တာတွေ ပြေလျော့သွားတော့ ကျေးဇူးတောင် တင်နေမိတာ။ဖင်သားစိုင်အောက် ပေါင်ရင်းဘက် ဒူးနဲ့ဖိပြီး ဂုတ်နဲ့ ကျောပြင်ကို လက်နဲ့ နှိပ်တော့ ခံစားမှု့က တမျိုး ပြောင်းသွားတာပေါ့။

ဆရာကြည်ရဲ့ ပေါင်ကြားထဲ ခပ်နွေးနွေး အမြှောင်းလိုက်ကြီးက မြသွေး ဖင်ကြားနဲ့ ခါးစပ်ထိ ထိုးပွတ်နေတော့ မြသွေးလည်း အိပ်ခန်းထဲ ကြည့်လိုက် တံခါးဝဘက် မောင်များ ဝင်လာမလား ကြည့်မိတာပေါ့။ ခုလည်း မောင့်အမေ မြသွေးရှိနေတဲ့ အိပ်ခန်းဝဖက် မျက်လုံးလေး ခိုးခိုး ကြည့်နေတာလေ။ တယောက်ယောက်များ ဝင်လာ လေမလားပေါ့။

" အိုးးး …… ဆရာ …… မလုပ် … လုပ် …… အ ……… ဟင့်  ဟင့် "

ကြည့်နေရင်း မောင့်အမေ ဒေါ်မိုးစမ်း မျက်လုံးလေး စင်းကျလာပြီး နူတ်ခမ်းလေး လှုပ်နေတာ။ အသံက တိုးပြီး မသဲမကွဲမို့ မြသွေးလည်း သူ့ဟာသူ ညည်းတာလား ဆရာကြည်ကို ပြောနေတာလား မဝေခွဲ တတ်တော့ဘူး။

မြသွေး ဒေါ်မိုးစမ်း မျက်နှာလေး ကြည့်နေရာ ကနေ အကြည့် ရွေ့တော့ ဆရာကြည်က ထမိန် အောက်နားစ လှန်တင်ပြီး ပေါင်ဂွ တဖက်တချက်ကို ဖိဖိနှိပ်ပေး နေပြီ။ မောင့်အမေ ဒေါ်မိုးစမ်း မသဲမကွဲ ညည်းသံတွေ ခပ်တိုးတိုး ကနေ ကျယ်လာပြီး ဖင်ကြီး မသိ မသာလေး ကော့ထိုး နေတယ်။

ဒီချိန် မြသွေး ကိုယ်တိုင် သိထားတဲ့အချက်က ကိုယ်ကျင့် တရား ဘယ်လောက် ကောင်းကောင်း ဆိတ်ကွယ်ရာ အရပ်မှာ လူမသိလောက်ဖူး ထင်ရင် အထိ အတွေ့နောက် လိုက်မိ ကြမှာပဲလေ။ တဒင်္ဂ ခဏလေး အတူတူနေပြီး နောက်ပိုင်း ပက်သက်စရာ မရှိတော့ရင် အလွယ်တကူ ဖေါက်ပြန် တတ်ကြ တာပေါ့။ 

" အ … အဟင့် ဟင့် …… ကျမ …… ဟင့် … မ …… မ … မ  ရ   တော့    ဘူး … ကန်  တော့   နော် …… အ …… ဟင့်  ဟင့် …… အင့် "

မောင့်အမေ ဖင်ကြီး လေထဲ ကော့တက် လာပြီး အင့်ကနဲ အော်ရင်း ပေါက်တန် တုတ်တုတ် ၂ဖက်လုံး တုန်ပြီး ရင်ဖုံး အင်္ကျီအပါးလေးအောက် ဗိုက်ခေါက် တွေက နိမ့်လိုက် မြင့်လိုက်နဲ့ ညည်းနေတာပေါ့။ ပေါင်ဂွလေး ထမိန်နဲ့ ပြန်ဖုံးပြီး ဖင်ကြီး ဘုတ်ကနဲ့ ကြမ်းပြင် ပေါ် ပြန်ကြ လာတယ်။

ဆရာကြည်က ဒေါ်မိုးစမ်း ငြိမ်ကျ သွားမှ နားနားကပ်ပြီး ခပ်တိုးတိုး ပြောနေတာ။ ဘာပြောမှန်း မကြားရပေမယ့် မောင့်အမေ ခေါင်းလေးရမ်းပြီး ရှက်နေပုံပါ။ ဆရာကြည်က ချက်ချင်း မောင့်အမေ ဒေါ်မိုးစမ်း ခေါင်းရင်းဘက် ရွေ့ထိုင် လိုက်တယ်။ ပေါင်ကြားထဲ လီးကတော့ ထောင်ထွက် နေတာ။ 

ဒေါ်မိုးစမ်း လက်ကို ကိုင်တာနဲ့ ဒေါ်မိုးစမ်းက တဖက်ကို ခေါင်းလွဲပြီး ပြန်ရုန်းနေတာ။ ဆရာကြည် ထပ်ပြော တော့လည်း လှည့်မကြည်သေးဘူး။ ဆက်ကနဲ့ ဒေါ်မိုးစမ်း လက်ကို ဆွဲယူပြီး ပုဆိုးအပြင်ကနေပဲ လီးပေါ်တင်ပေး လိုက်ပြီ။

ဒေါ်မိုးစမ်း လီးကို ကိုင်မိတာနဲ့ ၂ ခါ  ၃ခါတော့ လက်ပြန်ရုတ်သေးတာ။ ခဏနေတော့ ဆရာကြည် အုပ်ကိုင်ထားတဲ့ လက်ကို လွတ်လိုက် ပေမယ့် ဒေါ်မိုးစမ်း လက်က လီးပေါ် ကျန်နေရစ်တယ်။ ရှေ့ဆက် တိုးမှာလား ရပ်လိုက် ရမှာလားဆိုတာ အဲလို ချိန်ဆို အရှက်နဲ့ သိတ်ခါ တရားတွေ ပျောက်ကွယ်ပြီး ကာမ အထိအတွေ့ကပဲ နေရာ ယူတတ်ကြတယ်။

" ဟင် "

မြသွေး ပါးစပ်က ယောင်ထွက် သွားတာ ကံကောင်း လို့ပေါ့။ ဆရာကြည်နဲ့ မောင့်အနေက သူတို့ အရှိန်နဲ့ သူတို့မို့ သတိမထားမိကြတာ။ မြသွေး ထမိန် အပြင်ကနေ အဖုတ်လေးကို လက်နဲ့ ပြန်စမ်း နေမိတယ်။ ဆရာကြည်က မောင့်အမေ ဒေါ်မိုးစမ်း မရုန်းတော့တဲ့ လက်ကို အသာမပြီး ပုဆိုး လှန်လိုက် တာလေ။ 

ဟိုးအရင် မြသွေး ဖင်ကြားနဲ့ ခါးစပ်ကို ထောက်မိတဲ့ လီးက ဒီလောက် ထွားမှန်း မသိခဲ့ရဘူး။ ဒေါ်မိုးစမ်း ပြန်ပြီး ဆုပ်ကိုင် လိုက်တာ လက်ခလယ်နဲ့ လက်မ မထိချင်ဘူး။အရှည်ကတော့ မောင်စိုးလောက် မရှိပါဘူး။ မြသွေး လီးမြင်ရုံနဲ့ စိတ်ထဲ ရှိန်းကနဲ့ ခံစား လိုက်ရတာပေါ့။ 

ဆရာကြည်က မောင့်အမေ ဒေါ်မိုးစမ်း ခေါင်းရင်းနား ဒူးတဖက် ထောင်ထိုင်ပြီး ရင်ဖုံး အင်္ကျီ ကြယ်သီတွေ ဖြုတ်ပေး နေတယ်။ မြသွေး လိုက်ကာ ကြားထဲ ခေါင်းတိုးဝင် လိုက်မိပြီ မြင်ကွင်းကို အကြည့်မရွေ့ နိုင်တော့ပါဘူး။ 

ခိုးကြည့် နေတယ် ဆိုတဲ့ အသိ ပျောက်ကွယ် လုမတတ် အဖုတ်လေးထဲ ဆစ်ကနဲ့ ယားလာပြီး နို့သီးခေါင်း ၂ ဖက်  တင်းမာ လာတယ်။ မောင့်အမေ လက်ထဲ ဆရာကြည်ရဲ့ လီးက ဆက်ကနဲ့ ဆက်ကနဲ့ ရုန်းကော့ နေပုံက မြသွေး စောက်ပတ် လေး ထိုးစွပေး နေသလို ခံစား လာမိတာ။ 

" ရှီး……အ … အင်းဟင်း … သွက်သွက်လေး …… ထုပါ …… ငါ့ နှမရဲ့ "

ဆရာကြည်ရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ကြီး ဆက်ကနဲ့ တုန်သွားပြီး ဖင်ပါ ကြွတက်လာတယ်။ ညာလက်က မောင့်အမေ ဒေါ်မိုးစမ်း ဆံပင်တွေ စုကိုင်ရင်း နို့အုံကြီး ၂ ဖက်ကို တလှည့်စီ ညှစ်ချေနေတာ။

နို့တွေ ညှစ်ပေးရင်း ဆရာကြည်က ခပ်တိုးတိုးလေး ပြောတော့ မောင့်အမေ ဂွင်းထုပေးရင်း ခေါင်းလေး ညိတ်ပြ နေတယ်။ လီးကြီး လက်လွတ် လိုက်တာနဲ့ ဆရာကြည်က ထရပ်ပြီး ပုဆိုးချွတ်ချ ပစ်တာ။ ဒေါ်မိုးစမ်း ကလည်း ထထိုင်ပြီး ဖင်ကြီး ဘယ်ညာ ကြွပြီး ထမိန်ချွတ်ပြစ် နေတယ်။

၂ ယောက်သား ခါးအောက်ပိုင်း ဗလာနဲ့ ဆရာကြည်က မောင့်အမေ ဘေးနား ပက်လက် လှဲအိပ်လိုက်တယ်။ ဒီတခါတော့ မောင့်အမေ ဒေါ်မိုးစမ်းက မရှက်တော့ပါဘူး ဆရာကြည်ရဲ့ ထောင်မတ်နေတဲ့ လီးကို ရဲရဲတင်းတင်း ဆုပ်ကိုင်ပြီး ဂွင်းထု ပေးနေတာ။ 

ဆရာကြည်ရဲ့ လက်တဖက်က ဒေါ်မိုးစမ်း ဖင်ပေါ် ရောက်လာပြီး ဆုပ်နယ်ရင်း စကား ပြောတော့ ဒေါ်မိုးစမ်း ခေါင်းလေး ရမ်းပြ နေရော။ ခဏ အကြာမှ ဒေါ်မိုးစမ်း ဂွင်းထုပေးရင်း ဆရာကြည်ရဲ့ ပေါင်ကြား မျက်နှာ အပ်လိုက်တာ။ အကြော ပြိုင်းပြိုင်း ထနေတဲ့ လီးကို ဂွင်းတိုက် မပျက်ပဲ လီးအရင်း အောက်က တွဲကျနေတဲ့ လဥတွေ စစုပ် ပေးနေတယ်။

ဂွင်းထုနေတဲ့ လက်ကို လွတ်ပြီး လဥ ၂ လုံးကို ၁လုံးဆီ ပါးစပ်ထဲ ဆွဲစုပ်လိုက် ပြန်ထုတ်လိုက်နဲ့ ခါရမ်းနေတဲ့ လီးတံကို လျှာနဲ့ ပင့်ယက်လိုက်တာ။ လီးထိပ်ကို စုပ်ရင်း ဆရာကြည်နဲ့ ဖင်ပြန်ခေါင်းပြန် လှဲအိပ်တော့ ဆရာကြည် ကလည်း မျက်နှာချင်းဆိုင် ကိုယ်တစောင်း လှည့်လိုက်တယ်။ 

မြသွေးဘက်က ကြည့်ရင်း ဒေါ်မိုးစမ်း ကိုယ်လုံး ကွယ်သွားလို့ ဆရာကြည် အဖုတ်ကို ယက်ပေးတာပဲ မြင်ရ တော့တာ။ ဒေါ်မိုးစမ်း ဖင်ကြီး ကော့လိုက် ပြန်ထိုး လိုက်နဲ့ ခါးလေးတွန့် နေပြီး ၅ မိနစ်လောက် ကြာတော့ ဆရာကြည်က ထထိုင် လိုက်တယ်။

မောင့်အမေ ဒေါ်မိုးစမ်းကို ပက်လက် လှန်ပြီး ဗိုက်ပေါ် တက်ခွပစ်တာ။ အိတွဲနေတဲ့ နို့၂လုံးကြား လီးကို အမြှောင်းလိုက် တင်ပေးတော့ ဒေါ်မိုးစမ်းက လီးကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ စုံကိုင်ပြီး ပါးစပ်ထဲ သွင်းစုပ် ပေးနေတယ်။

မြသွေး ထင်တောင် မထင်ထားဘူး ပုတီး တကိုင်ကိုင်နဲ့ မောင့်အမေလေ ဆိတ်ကွယ်ရာ ရောက်တော့ တိတ်တခိုး  ဆာလောင်နေတဲ့ ကာမ ဆန္ဒကို ဖြည်လျော့ နေတာ။ လီးထိပ်ကို စုပ်ယူလိုက် ပြန်ထုတ်လိုက် ဒစ်အောက် မေးသိုင်းကြိုးလေး လျှာနဲ့ ယက်ပေး လိုက်နဲ့ပေါ့။

" အ … ရှီးးးး .. တတ်လိုက်တာ … ငါ့ နှမရယ် …… အင့် …… ပလွပ် … အု … ဝု ……… ဗွပ် "

ဆရာကြည် ညည်းသံ အဆုံး မောင့်အမေ ဒေါ်မိုးစမ်း မျက်နှာပေါ် ခွပြီး ပါးစပ်ထဲ ဖိလိုး လိုက်တယ်။ ချက်ချင်းပဲ ဒေါ်မိုးစမ်း မျက်လုံး ပြူလာပြီး ဆရာကြည်ရဲ့ ဖင်ကို တဖြန်းဖြန်း ရိုက်တား နေတာ။ 

ဆရာကြည်က လီးကို ထုတ်မပေး ပါဘူး လီးအရင်းထိ ဖိလိုးပစ်တယ်။ ဒေါ်မိုးစမ်း လည်ပင်း ကြောတွေ ထောင်ပြီး မျက်ရည်ပါ စီးကျလာပြီ။ လီးကြီး ပါးစပ်ထဲ ဝင်ထွက်နေတော့ ဒေါ်မိုးစမ် ဖင်ကြီး ကော့တက် လာပြီး ဝေဒနာကို သက်သာလို သက်သာငြား ကြိုးစားရင်း ပါးစပ်က တဝုဝု တအုအုနဲ့ ပေါ့။ 

" ခဏလေးပါ … ငါ့နှမရဲ့ …… အားးး …… အားးးး … ကောင်းလိုက်တာကွာ .. အင့် .. ဝု … ပလောက် …… အု …… ဖလူး …… ရှီးးးး …… ကျွတ် … အ …… အ ……… ထွက် ……… ထွက် …… ထွက် ပြီ …… အ ……… ရှီးးးးးးး "

၂ မိနစ်လောက် ကြာမှ ဆရာကြည်ရဲ့ ခါးလေး ဆက်ကနဲ့ ဆက်ကနဲ့ တုန်ပြီး ဒေါ်မိုးစမ်း ပါးစပ်ထဲက လီးကို ဆွဲထုတ် ပေးတာ။ ဒေါ်မိုးစမ်း လက်၂ ဖက်က ဆရာကြည်ရဲ့ ဖင်ကို ကုတ်ခြစ်နေရင်း အိပ်ယာပေါ် ဘုတ်ကနဲ့ ပစ်ချလိုက်တယ်။ လီးကျွတ် ထွက်တာနဲ့ ဒေါ်မိုးစမ်း ပါးစပ်ထဲက လရည်ဖြူဖြူတွေရော အကျိအချွဲ တွေပါ နူတ်ခမ်းဒေါင့်က ထွက်ကျလာပြီး အိပ်ယာ ခင်းပေါ် စီးကျလာတာ။

မြသွေး ပေါင်ကြား ထဲလည်း နွေးကနဲ့ပါပဲ ချောင်းကြည့်ရင်း အဖုတ်ကို ပွတ်မိ နေတာလေ။ မောင်စိုးနဲ့ ၂ချီလိုး ထားတော့ စောက်ရည်ထွက်ရင်း ဒူးညွတ်ကျလို့ ခန္ဓာကိုယ်ကို မနဲအားယူ ထိန်းထား ရတယ်။ခဏပဲ နားပြီး ဆရာကြည်က မောင့်အမေကို နူတ်ခမ်းချင်း တေ့စုပ်ရင်း လက်တဖက်က စောက်ဖုတ် ပြန်ပွတ် ပေးနေတယ်။ ဒေါ်မိုးစမ်းလည်း ပါးစပ်ကို သေမတတ် အလိုးခံရတာကို ရမ္မက်စိတ်က မကျဘူး ဆရာကြည်ရဲ့ ကိုယ်လုံးကို ပြန်ဖက်ရင်း အဖုတ်ကို ကော့ပေး နေတာ။

" ပြွတ်စ် …… အရမ်း ဆိုးတာပဲ … ဆရာရယ် "

ဆရာကြည်ရဲ့ အောက်နူတ်ခမ်းကို ခပ်ပြင်းပြင်း ဆွဲစုပ်ရင်း ခုလေးတင် လရည် ထွက်ထားတဲ့ လီးကို ပြန်မာ လာအောင် ဆွပေးတော့ ဆရာကြည်ကလည်း မောင့်အမေရဲ့ လည်ပင်းကို လျှာနဲ့ယက်ရင်း နို့အုံတွေ ပြန်ညှစ်ပေးနေတယ်။

" လိုးကြစို့နော် … ငါ့နှမ "

" အိုရ် …… ဆရာကလည်း … ဘာတွေ ပြောနေတာလဲ "

" အရင်တခေါက်က … နောက်တခါဆုံရင် … ဆရာ့ သဘောပါဆို "

ဆရာကြည်ရဲ့ စကားကြောင့် အရင် ဘယ်၂ကြိမ် တွေ့ပြီးကြမှန်း မြသွေး မသိပါဘူး။ သေချာတာက ဒီတကြိမ် မကတော့ဘူး။ ဆရာကြည်က ပါးစပ် လိုးပြီးသားမို့ နေမယ် မောင့်အမေရဲ့ စကားကို မစောင့်ပဲ အပေါ်က တက်ခွပစ်တာ။ 

" အ … အမလေးးး … ဖြည်းဖြည်းနော် …… ဆရာ …… ဆရာ့ဟာက … ထွားတယ် "

လီးဝင်တာနဲ့ မောင့်အမေ မျက်နှာလေး မဲ့ရှုံ့နေပြီ။ နှစ်အတော်ကြာ အလိုး မခံရတဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲ ဆရာကြည်ရဲ့ လီးကြီး ဝင်တော့ မခံနိုင် သေးတာပါ။ ဆရာကြည် ကတော့ အပြင်စားနေကြ နေမှာ နို့သီးခေါင်းတွေ စုပ်ပေးလိုက် ချော့လိုး လိုက်ပေါ့။ 

အဖုတ်ထဲ လီးဝင်တာ မမြင်ရပေမယ့် ဆရာကြည်ရဲ့ ခါးညွတ် သွားတိုင်း မောင့်အမေ ရင်ဘတ်ကြီး ကော့တက် လာပြီး အင့်ကနဲ့ ရှိုက်ရှိုက် နေတာ။ ကော့လာတဲ့ နို့အုံ၂ဖက်ကို တဖက်ဆီ ဆွဲစုပ်ရင်း ဆရာကြည်ရဲ့ ဖင်က မြှောက်လိုက် ဖိလိုက်ပဲ။ 

" ဗြိ …… ဘွတ် …… အ …… အားးး …… အင်းဟင်း …… နဲနဲ ဆောင့်ကြည့်ပါလား … ဆရာ ……  ဇွိ …… ဗွပ် …… ကျွတ် ကျွတ် …… အင်း … အင်း …… ဆောင့် ……ဆောင့် … အားရအောင် လုပ်တော့ …… ရှီးးးး ……  ဘွတ် …… အားးး ……… ဗွပ် ……… အင်း "

လီးအရသာ တွေ့လာ တော့လည်း မောင့်အမေ အငမ်းမရကို ဖြစ်နေ တော့တာ။ မြသွေး မိန်းမချင်း ကိုယ်ချင်း စာပါတယ်။ 

" ဗျစ် …… အား …… ကျွတ် ……  အ ……… အင့် ………ကျွတ် … ကျွတ် "

" ငါ့နှမ … နာလားဟင် …… ခဏ ပြန်ထုတ် လိုက်ရမလား "

" အ ……ကျွတ် … ရ ………ရ …… ရတယ် …… ဆရာရဲ့ …လုပ်သာလုပ် … အင့် …… ရှီးးးးးး "

ဒေါ်မိုးစမ်း အောက်ပိုင်း ဗလာ ပက်လက် အနေထားနဲ့ အပေါ်က ဖိလိုးနေတဲ့ ဆရာကြည်ရဲ့ ကျောပြင်ကို ခပ်တင်းတင်း ဖက်ပြီး ပြန်ပြော နေတာပါ။ ဆရာကြည်ကလည်း မျက်လုံးနှစ်လုံး ပိတ်ပြီး ပက်လက် မှိန်းခံနေတဲ့ ဒေါ်မိုးစမ်း မျက်နှာ အနှံ့ နမ်းရင်း တချက်ချင်း ဆောင့်လိုး နေတယ်။ ၁၅ မိနစ် ကျော်ကျော် လောက်ကျ ဒေါ်မိုးစမ်း ပါးစပ်က ရှိုက်သံတွေ ထွက်လာပြီး ဆရာကြည်ရဲ့ ကျောပြင်ကို လက်ချောင်းတွေနဲ့ ကုတ်ခြစ် ပစ်တာ။

" အ … ရှီးးးးးး  … ထွက် …… ထွက် ……… ထွက်ပြီ ……… ဆရာ ရယ် "

မျက်နှာချင်း အပ်ပြီး အပေါ်မှ မှောက်လျက်သား ရှိနေတဲ့ ဆရာကြည်ရဲ့ ပါးကို တရှုံ့ရှုံ့ နမ်းပေး သေးတယ်။

" ကောင်းလား … ငါ့နှမ "

ဆရာကြည်က ခေါင်းထောင်ပြီး မောင့်အမေရဲ့ မျက်နှာကို စိုက်ကြည့်ရင်း တဆက်ထဲ ပါး၂ဖက် ပြန်နမ်းနေတာ။

" ကောင်းတယ် … ဆရာ ……… မပြီးသေးရင် … ဆက်လိုးလေ "

မောင်အမေ ဒေါ်မိုးစမ်းက မျက်နှာ မော့ပေးပြီး အနမ်းခံရင်း ဆရာကြည် ပြောရင်း မျက်လုံးလေး မှိတ်ထား လိုက်တယ်။

" အွန့် …… ဖလု … ပြွတ် …… ပလပ် ပလပ် ……… ပြွတ် "

ဒေါ်မိုးစမ်း စကားအဆုံး ဆရာကြည်က နှုတ်ခမ်းချင်း ပြန်ဖိ စုပ်ပစ်တာပဲ။ မောင့်အမေ ဒေါ်မိုးစမ်းလည်း ဆရာကြည်ရဲ့ နှုတ်ခမ်းကို လျှာဖျားလေးနဲ့ ပွတ်သပ် တို့ထိရင်း အဖုတ်ထဲ မထုတ် သေးတဲ့ လီးကို  စောက်ခေါင်း အတွင်းသား တွေနဲ့ ညှစ်ပေး နေတာ ထင်တယ် ဖင်သားစိုင်တွေ ကြုံ့ဝင် နေတယ်။ 

ဆရာကြည်က မပြီးသေးတော့ လီးအရင်းထိ ဖိကပ် ထားတုန်းပဲ။ ဒေါ်မိုးစမ်း တစ်ချီ ပြီးသွားပေမယ့် အဖုတ်ထဲ မာထင်နေတဲ့ လီးကြီး စိမ်ထား ရတော့ အားရ ကျေနပ် နေတာပေါ့။

" ငါ့နှမ  … အမောပြေပြီလား "

" ဟုတ် … ဆရာ … ပြီးအောင် … လိုးလေ … တော်ကြာ …ကျမ ချွေးမလေး … ပြန်လာလိမ့်မယ် "

မောင့်အမေ စကားကြောင့် မြသွေး ရယ်ချင်မိတယ်။ မြသွေး ရောက်နေတာ ကြာလှပေါ့ တခါတောင် ပြီးထား ပြီးသားလေ။ စကားဆုံးတော့ ဆရာကြည်က နူတ်ခမ်းချင်း ခပ်ပြင်းပြင်း ဆွဲစုပ်ရာကနေ မျက်နှာချင်း ခွာပြီး လက်နှစ်ဖက်ကို မောင့်အမေ ချိုင်းကြား တစ်ဖက် တစ်ချက် ထောက်ပြီး ခန္ဓာကိုယ် မှောက်လျက် အနေထားနဲ့ ခါးဆန့် ပစ်တယ်။ 

လီးကို အဖုတ်ထဲက ဖြည်းဖြည်းချင်း ဆွဲထုတ်တော့ ဒေါ်မိုးစမ်း လက်က ဆရာကြည်ရဲ့ ခါးကို လှမ်းဆွဲပြီး ဖင်ကြီး မြှောက်ကော့ ပေးနေတာ အတိုင်းသားပဲ။

" အားးးး …… ရှီးးးးးး …… အင်းဟင်း …… လိုးလေ ……… ဆရာ ရဲ့ "

ဖင်ကြီး ကော့လာတာနဲ့ ဆရာကြည်က ဆွဲထုတ် ထားတဲ့ လီးကို ဆက်ကနဲ့ ပြန်သွင်းရင်း မနားတမ်း ဆောင့်လိုး နေတာ။ တစ်ချီ ပြီးထားတဲ့ ဒေါ်မိုးစမ်း အဖုတ်ထဲ အရည်များ အိုင်နေတော့ တဇွိဇွိ တဗွိဗွိနှင့် လီးဝင် လီးထွက် သံတွေ ဆူညံ လာတယ်။

" ဇွိ …… ဘွတ် ……… ဗြိ …… ဖွပ်ဖွပ် … ဘွတ် ……… ဗျစ် …… ဗျစ် …… အ … အားးးးး …… ဇွိ … ဘွတ်  ဘွတ်  ဘွတ် "

ဆရာကြည် ဆောင့်လိုးတိုင်း ဒေါ်မိုးစမ်း အဖုတ်ထဲက အရည်တွေ ပွက်ကနဲ ပွက်ကနဲ အန်ထွက်ပြီး  ကြမ်းပြင် ပေါ်ထိ စီးကျနေတာ။

"  အင့် … ဘွတ် …… ဗျစ် … အင့် အင့်  … ကောာင်းလား … ငါ့နှမ …… ဗျစ် …… ဗွပ် "

" အားးး … အ … ကောင်းတယ် …… လိုး လိုး ……… ဆရာ …… ကြိုက်သလို လိုး …  အား … ထွက်တော့မယ် … ထင်တယ် ……… အီးးး …… အင်းဟင်း ……… ရှီးးးး "

ဆရာကြည်က အချက်၂၀ လောက် မနားတမ်း ဖိလိုးပြီး မောင့်အမေ ဘေးနား ပက်လက်လှန် အိပ်လိုက်တယ်။

" အာ … ကျွတ် ……ဆရာကလဲ …… ပြီးကာနီးကို ……… ဟင့် ဟင့် "

မောင်အမေ ဒေါ်မိုးစမ်း ပြီးကာနီး ဆရာကြည်က ပညာ ပြနေတာပါ။ ထင်တဲ့အတိုင်း ဒေါ်မိုးစမ်း မနေနိုင်ရှာ မပြီးသေးတဲ့ ကာမသုခလေး အတွက် အရှက်နဲ့ သိတ်ခါကို   ဘေးထားပြီး ဆရာကြည်ရဲ့ လီးပေါ် ခွပြီး အပေါ်က တက်လိုး နေတော့တယ်။ 

ဒီပုံစံ မောင်မြင်ရင် ယုံမှာတောင် မဟုတ်ဖူး ပုတီး တကားကားနဲ့ မိုးလင်း မိုးချုပ် သတ္တဝါ အပေါင်း အမျှပေးတေတဲ့ သူ့အမေလေ။ ခုတော့ ခပ်တည်တည် နေပြီး အရှက်အကြောက် ကြီးတဲ့ ဒေါ်မိုးစမ်း မဟုတ်တော့ပါဘူး။ 

မျက်လုံးမိတ်ပြီး တအားအား ညည်းရင်း အပေါ်က ဖင်ကြီး ရမ်းခါနေအောင် ခွလိုးနေတာ။ ဆရာကြည်ကတော့ ဒေါ်မိုးစမ်း ပြီးကာနီး ရမ္မက်စိတ် ပြင်းထန်နေပုံကို အရသာခံ ကြည့်ရင်း  အောက်က ပင့်လိုး ပေးနေတာပေါ့။

" ဇွိ …… ဘွတ် … အားးး …… ဗျစ် ……… ဟင့် …… ရှီးးး …… ဘွတ် ဘွတ် …… အ ……… အမလေးးး ……ကောင်း …ကောင်း …… ကောင်း လိုက် တာ …… ဟင့် … ဟင့် …… မ  ရ   တော့    ဘူး … ဆရာ ရယ် ……  အားးးး … ထွက် ပြီ … အားးးး … အ "

မောင့်အမေ  ကြာကြာ မဆောင့်နိုင်ရှာဘူး စောက်ရည် ပန်းထုတ်ရင်း ဆရာကြည်ရဲ့ ရင်ဘတ်ပေါ် မှောက်ကျ သွားတယ်။ အဲချိန် ဆရာကြည်လည်း မောင်အမေ ဒေါ်မိုးစိမ်း ဖင်ကြီး ဆုပ်နယ်ပြီး အောက်က ပင့်လိုးရင်း အကနဲ့ ကြိတ်ညည်းရင်း ငြိမ်ကျ သွားတော့တာ။

သူတို့ ၂ ယောက် အဝတ်တွေ ပြန်ဝတ်တုန်း မြသွေးလည်း တိုက်ခန်း အပြင်ဘက် ပြန်ထွက် လာခဲ့တယ်။ ၅ မိနစ် ကျော်ကျော်လောက် စောင့်ပြီးမှ တိုက်ခန်းထဲ အသံပေး ဝင်လာ လိုက်တာ။ မြသွေး ဧည့်ခန်းဝ ရောက်တော့ ဆရာကြည်က ထိုင်ခုံပေါ်ထိုင်ပြီး မောင့်အမေ ကတော့ ပုတီးလေး ကိုင်ရင်း သူ့အိပ်ခန်းထဲက ခပ်တည်တည် ထွက်လာတာပေါ့။

...........................................................................................................................

မောင့် အလုပ်တွေ အရင်နေခဲ့တဲ့ မြို့လေးမှာ ပြီးတော့ မောင်လည်း အိမ်ပြန် ကပ်လာတယ်။ မောင့်အမေ ဒေါ်မိုးစမ်းက မောင်ရောက်တော့ သူ့အိမ်သူ ပြန်သွားပါပြီ။ မောင်နဲ့ ညတိုင်းလိုလို ဆက်ဆံရင်း နေလာကြတာ ၂ လ လောက်ကျ မြသွေးတို့ လင်မယား အပြောင်း အလဲတွေ ဖြစ်ကုန်ရောပဲ။ ပြက်သနာ အစက မမမြင့်လေ သူ့ ယောင်္ကျားနဲ့ စိတ်ဆိုးပြီး မြသွေးဆီ ခဏ လာနေ တာပေါ့။

တရက်ကျ ရုံးရောက်တာနဲ့ နူတ်ဆက် နေကြ အတိုင်း မမမြင့်ကို နူတ်ဆက်တော့ မျက်နှာက မကောင်းဘူး မျက်လုံးတွေ မို့အစ်နေတာ။ မြသွေးလည်း စပ်စုသလို ဖြစ်မဆိုးလို့ မေးမကြည့်ပါဘူး။ နေ့လည် ထမင်းစား နားမှ အကြောင်းဆုံ သိလိုက်ရတယ်။

" အဟင့် ဟင့် …… မပြောချင်ပါဘူး …… မြသွေးရယ် "

မြသွေး ရုံးခန်းထဲ လာထိုင်ပြီး ငိုနေလို့ မြသွေးလည်း မေးကြည့် နေတာပါ။

" ပြောပါ …… မမမြင့်ကလည်း … ဒီလူနဲ့ ဒီလူပဲ … ရှိတာ … ကူညီနိုင်ရင် … ကူညီ ရအောင်ပါ "

" ငါ … အိမ်ကို မနေချင် တော့တာ … မြသွေးရယ် "

" ရှင် … ဘာလိုလဲ …… မမမြင့်ရဲ့ "

" အမွေကိစ္စပေါ့ … မြသွေးရယ် … ဟင့် ဟင့် … ကိုသိန်းလွင်လေ … မမမြင့် ဘက်က … အမွေကို … ဇွတ် တောင်းခိုင်းနေတာ "

" အော် …… ခု နေတဲ့ …… မမမြင့်တို့ တိုက်ခန်းက …… မြသွေးတို့ … တိုက်ခန်း တွေထက် …… ပိုတောင် ကောင်းသေးတယ် "

" အေးလေ … အဲဒါကို … ကိုယ်ပိုင် အိမ်နဲ့ နေချင်တာတဲ့ဟာ … မြသွေး စဉ်းစားကြည့် … မမမြင့် … အဖေနဲ့ အမေ …  မရှိတော့ပေမယ့် …… လက်ရှိ အမွေဆိုင်အိမ်က … အကိုကြီးနဲ့ …… အမတို့ မိသားစု …နေနေကြတယ် …… မမမြင့် လည်း အရမ်းပြောလို့ …… 

မရဘူး … ဘွဲ့ရတဲ့ အထိ …အကိုကြီးနဲ့ အမက …… ထောက်ပံ့ ပေးခဲ့တာလေ …  အိမ်ထောင် ကျတော့လည်း ……  အိမ်ထောင်ဦး အစက သူတို့ပဲ … ကူညီ နေတာ … မမမြင့်က …  ခုချက်ချင်း ရောင်းပြီး …… အမွေခွဲပေး ဆိုလို … ရမလား ဟ "

" အော် … အဲတာတော့ … ကိုသိန်းလွင် … လွန်တာပေါ့ … သူ့ဘက် ကိုယ့်ဘက် …… ပြန်ကြည့် ရမယ်လေ "

" အဲတာ ပြောတာပေါ့ … မြသွေးရဲ့ … မမမြင့်က … ပြောပေးမယ် … အချိန်တော့ စောင့်ပေါ့ … အဲဒါကို … သူက …  လက်မခံနိုင်ဘူး ဖြစ်နေတာ …အဟင့် ဟင့် ……  မနက်လင်း … မမမြင့် သူ့ဖို့ … ထမင်းထုပ် ပြီးပေးထားတယ် … ထမင်းချိုင် မယူတာ … တလလောက် … ရှိပြီ …… အိပ်ယာ ထတာနဲ့ …  သူလုပ်စရာ …  ရှိတာ လုပ်တယ် ……မလိုအပ်ပဲ စကားမပြောကြ … တော့တာပါ … မရှက်တမ်း ပြောရရင် … အတူ မအိပ်ဖြစ်တာတောင် … ကြာပါပြီ … မြသွေးရယ် … ဟင့် "

ဒီလိုနဲ့ နောက်ရင်ကျ မမမြင့် တယောက် မြသွေးအိမ် ပြောင်းလာ တော့တယ်။ မြသွေးလည်း ဝန်ထမ်း အချင်းချင်းမို့ရယ် ပြီးတော့ မြသွေး ရုံးရောက်ကာစ အကူညီအများကြီး ရဖူးတာမို့ မမမြင့်ကို လက်ခံ ထားလိုက် ရတာပေါ့။ 

မမမြင့် ရောက်ပြီး ၂ ပတ်လောက် နေတော့ မောင့် အမူယာတွေ မူမမှန်တာ မြသွေး သတိထားမိ လာတယ်။ ညညဆို ကားနဲ့ အပြင်ထွက်ရင် မမမြင့်က အကြောင်း တခုခု ပြပြီး ပါသွားတန်တာ။ မြသွေးလည်း ပထမ ထင်တာက သူ့ယောင်္ကျားကို မောင်အပြင် သွားရင်း လိုက်ပို့ ခိုင်းပြီး ချောင်းတယ် ထင်နေတာပေါ့။ 

မိန်းမချင်း ကိုယ်ချင်း စာတယ်လေ လင်မယား သဘာဝ ကာမစိတ် ကြွတဲ့ချိန် မမမြင့်လည်း ဆာနေ ရှာမှာ။ မြသွေးလည်း မာယာ သုံးပြီး မောင့်ကို မသိ မသာလေး မေးကြည့် မိတယ်။ မမမြင့် ကိုတော့ အားနာလို့ မမေးဖြစ်ပါဘူး။

မြသွေး ထင်တဲ့ အတိုင်း မမမြင့်က လင်ကို စိတ်မချတော့ သူ့တိုက်ခန်းဘက် သွားသွား ချောင်းတယ်တဲ့။ အစတော့ မြသွေးလည်း ပါသည့်ပါသာ နေလိုက်တာပါပဲ။ တဖြည်းဖြည်း မောင်နဲ့ မမမြင့်တို့ ဆက်ဆံရေးက ပိုရင်းနှီး လာသလို ခံစား လာရတယ်။ ဒါပေမယ့် မြသွေးနဲ့ မမမြင့်က မနက် ရုံး အတူသွားပြီး ညနေစောင်းမှ တိုက်ခန်း ပြန်လာ တတ်တာလေ မောင်နဲ့ မမမြင့် ၂ယောက်ထဲ နေဖို့က အခွင့်ရေး နဲပါတယ်။ 

ရုံးပိတ်ရက်လည်း ၂ ယောက်အတူ ဈေးသွား တိုက်ခန်း ပြန်ရောက် တော့လည်း ထမင်းဟင်း အတူ ချက်ကြပေါ့။ နေ့ခင်းဘက် မြသွေးတို့ လင်မယား ခဏအိပ်ရင် မမမြင့်က ဧည့်ခန်းထဲ တီဗွီ ထိုင်ကြည့် နေတတ်တာ။ ဒီလိုနဲ့ တရက် မြသွေး အိပ်ခန်းထဲ အိပ်နေတုန်း ခြေသံ ကြားလို့ မျက်လုံး အသာဖွင့် ကြည့်တော့ မမမြင့်လေ ထမိန်ရင်လျား နဲ့ ဝင်လာတာ။ 

မောင်က ကုတင် ခေါင်းရင်းဘေးက စားပွဲခုံမှာ ကွန်ပျူတာဖွင့်ပြီး သူ့အလုပ် ကိစ္စတွေ လုပ်နေ တာပေါ့။ မမမြင့် အိပ်ခန်းထဲ ဝင်လာပြီး မောင့်နားလေး အရောက် မြသွေး အိပ်မအိပ် မျက်နှာ တချက်ကြည့်ပြီး ရင်လျား ထားတဲ့ ထမိန်ကို ပြင်ဝတ် နေတာ။ ထမိန် ခါတော့ မမမြင့် နို့အုံကြီး ဖွေးကနဲ့ မြသွေး ကိုယ်တိုင် မြင်လိုက်ရတယ်။ 

မမမြင့်က မြသွေး တိုက်ခန်း လာနေတော့ အားနာတာနဲ့ တူပါတယ် မြသွေး အင်္ကျီတွေ ယူယူ လျှော်ပေး တတ်တာလေ။ မြသွေး မလျှော်ဖို့ ပြောလည်း ဇွတ်ယူ လျှော်နေတာနဲ့ လွတ်ထား လိုက်တယ်။ မောင့်နားလေး ထမိန် ပြင်ဝတ် ပြီးတာနဲ့ ကုတင် ခြေရင်းဘက် ထားတဲ့ အဝတ်ဟောင်း ခြင်းနား လျှောက်လာတာ။ 

ဖင်ကြီး ကုန်းပြီး အဝတ်ချင်း အဟောင်းထဲ မြသွေး အဝတ်စားတွေ ရွေးယူ နေတဲ့ မမမြင့် ဖင်ကို ခိုးကြည့်ပြီး မောင့် ပုဆိုးကြားထဲ လီးက ထောင်မတ်နေတယ်။ မမမြင့်က မြသွေး အင်္ကျီ အဟောင်းတွေ လျှောဖို့ ယူရင်း ဖင်သားစိုင် ၂ ဖက်ကို ခါယမ်းပြီး အခန်းပြင် ပြန်ထွက် သွားတာ။

မြသွေး စိတ်ထင်တာလား မသိဘူး သတိ ထားမိ နေတာ ၃ ရက်လောက် ရှိပြီ။ မမမြင့် တယောက် မောင့်ကို ခုတလော အထာတွေ ပေးနေတာ ထင်တယ်။ တရက်ကျ ရုံးက ပြန်တော့ ရေချိုးပြီး မမမြင့်က အင်္ကျ ီလက်ပြတ်  အစိမ်းလေးနဲ့ ထမိန်စကပ် အပျော့ သားလေး ဝတ်ထားတာ။ 

တချိန်လုံး လိုလို ထုံးထားတဲ့ ဆံနွယ် တွေကို နောက်ကျောဘက် ဖြန်ချထားပြီး အမို့ အမောက် တွေနဲ့ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ မဝတ်တော့ ထမိန် စကပ်အောက် ဖင်သားစိုင်တွေ ကလည်း လမ်းလျှောက် ရင် တုန်တုန် နေတယ်။ ဗိုက်ခေါက် ဖွေးဖွေးလေးက အင်္ကျီအောက်နားစနဲ့ ထမိန်အထက်ဆင်ကြား ထွက်လာတာ။ 

ညပိုင်း ထမင်း စားတော့ သူ့ယေင်္ကျား အကြောင်း မြသွေး ပြောပြလိုက် သေးတယ်။ ရုံးမှာ သူ့ ယောင်္ကျားက မြသွေးကို ဖုန်းဆက်ပြီး မမမြင့်ကို အိမ်ပြန်လာဖို့ ပြောလို့ပါ။ ထမင်းစားရင်း မြသွေး စကားကို  နားထောင် နေတဲ့ မမမြင့်ရဲ့ နို့အုံတွေကို မောင်က ခိုးခိုး ကြည့်နေတာ မြသွေး သတိထား မိပါတယ်။ 

မမမြင့်က မပြန်ချင် သေးဘူးပြောတာ သူ့ယောင်္ကျားကို မှတ်လောက်အောင် ပစ်ထားမယ်တဲ့။ ထမင်းစားပြီး တီဗွီ ကြည့်ကြတော့ မြသွေး ကြိုက်ကြိုက်နဲ့ တအား စားမိတဲ့ ငပိရည်ချို တန်ခိုးက ပြပြီလေ။ မျက်ခွံတွေ တအား လေးလာပြီး အိပ်ချင် လာတယ်။ 

" ကဲ …… ဒီနေ့တော့ … မြသွေး ဒေါင်းပြီ … စောစော အိပ်တော့မယ် …မောင်နဲ့ မမမြင့်ပဲ … ဆက်ကြည့် ကြတော့ "

နူတ်ဆက်ပြီး မြသွေးလည်း အိပ်ခန်းထဲ ဝင်ပြီး တချိုးထဲ အိပ်ပစ် လိုက်တာ။ ည၁၁ခွဲလောက်မှ တရေးနိုးလာတယ်။ ဘေးနား စမ်းကြည့်တော့ မောင်ကလည်း မရှိ ရေကလည်း ငတ်နေတာ။ အိပ်ချင် မူးတူးနဲ့ ထပြီး ဧည့်ခန်းထဲက ရေခဲ သေတ္တာဆီ လျှောက်လာ လိုက်တယ်။ ဧည့်ခန်းဘက် လျှောက်တော့ မောင့်အမေ အရင် နေသွားတဲ့ မမမြင့် အိပ်ခန်းရှေ့ ဖျက်တော့။ 

" အဟင်း ဟင်း … အင့် …… အာ ………ဟာ "

ညည်းသံ သဲ့သဲ့ကြားလိုက်မိတာ အမှု့မဲ့  အမှတ်မဲ့ ပါပဲ။ ဧည့်ခန်းထဲ ရောက်တော့ ရေခဲသေတ္တာ ဖွင့်ပြီး ရေဗူး တဗူး ဖွင့်သောက် ပစ်တယ်။ ရေသောက်ရင်း မျက်စိ ကစားကြည့်တော့ တီဗွီက ဖွင့်လျက်သား မောင်ရော မမမြင့်ရော ဧည့်ခန်းထဲက ခုံပေါ် မရှိကြဘူး။ 

မြသွေး စိတ်ထဲ ထူးဆန်း နေတုန်း ရုတ်တရက် မမမြင့် နေတဲ့ အခန်းက ညည်းသံကို သတိရမိ သွားတာပေါ့။ ရေသောက်ပြီး မမမြင့် အိပ်ခန်းရှေ့ ပြန်လျှောက်တော့ အိပ်ခန်း တံခါးက ပွင့်ပြီး လက် ၅ လုံး စာလောက် ဟနေတယ်။ 

" ဟင့် … အ …… ကျွတ် ကျွတ် "

ညည်းသံ ပီပီသသကို ကြားလိုက်မိတာ။ စိတ်ထဲ မမမြင့် နေမကောင်းများ ဖြစ်နေလားပေါ့။ တံခါး တွန်းဖွင့်မယ် အလုပ် ယောင်္ကျားသံ ကြားလိုက်မိလို့ မြသွေး မျက်လုံး ပြူးသွား ရတယ်။ 

" ကောင်းလား ...မမမြင့် "

ဒီအချိန်ကြီး မမမြင့် အခန်းထဲ မောင်က ဘာလို့ ရောက်နေတာလည်း တွေးရင်း ဟနေတဲ့ တံခါး ကြားကနေ အသာလေး ချောင်းကြည့်လိုက်တာ။ မြသွေး ရုတ်တရက် အံအော မှင်သက် သွားရတယ်။ ထင်မထားတဲ့ မြင်ကွင်းပေါ့။ 

အိပ်ခန်းထဲ မမမြင့်က မောင်ယက်ပေး တာကို ကုတင်ပေါ် ပက်လက်ကလေး အရသာ ခံနေတာလေ။ ခဏနေတော့ မောင်က ဒူးထောက်လျက် အနေထားနဲ့ မမမြင့်ကို ပြန်ပြီး လီးစုပ်ခိုင်းနေတယ်။ မမမြင့် ကလည်း မခေပါဘူး ပါးစပ်ထဲ လီးအရင်းထိ သွင်းပြီး စုပ်ပေးနေတာ။

" ပြွတ် … ပလပ် … အွန့် ……… ရှီးးးး … ရပြီ ရပြီ …မမြင့် ……လိုးကြစို့ "

" ပြွတ် … ပလွပ် …… အင်း …… အောက်ဆင်း လိုးရအောင် … ကိုမင်း … အိပ်ယာပေါ် ……အရည်တွေ ရွှဲကုန်လိမ့်မယ် …… မြသွေး ပြန်လာလို့ … သိရင် …… မကောင်းဘူး "

မြသွေးက မမမြင့် နေတဲ့ အိပ်ခန်းထဲ စကား သွားသွား ပြောတတ်လို့ မမမြင့်က မြသွေး အိပ်ခန်းထဲ လာရင် အိပ်ယာပေါ် အနံ့သက် ရမှာ စိုးရိမ်နေပုံပါ။ 

စကားပြောပြီး တာနဲ့ မမမြင့်က ကုတင်ပေါ်က အရင်ဆင်းပြီး စားပွဲခုံ အစွန်းလေး လက်ထောက်ရင်း ဖင်ကြီး နောက်ပစ် ထားတယ်။ မောင်က မမမြင့် ထမိန် အောက်နားစကို ခါးထိ လှန်တင်ပြီး နောက်ကနေ  မမမြင့် ခါးကိုကိုင်ပြီး လိုးတော့တာပဲ။ 

" ရှီးးးးး … ဘွတ် ……မမမြင့် "

" ဘာလဲ … ကိုမင်း "

" ကုတင်စောင်း … ကုန်းပေးပါ့လား "

ခါးက ညွတ်မထားတော့ မောင်က လိုးရတာ အားမရတာ နေမှာ။

" အင်း … အရည်တွေ အပြင်ထုတ်နော် … ကိုမင်း "

" အင်းပါ … ဖင်ပေါ်ပဲ …… ထုတ်လိုက်မယ် "

အဲဒီနောက် မောင့် စကားဆုံးတော့ မမမြင့်ကာ ကုတင်စောင်း လေးဖက်ကုန်းပြီး ရှေ့ကိုယ်လုံးကို အိပ်ယာပေါ် ကပ်ပေးထားတာ။ မမမြင့် ဖင်က အိပ်ခန်းဝနဲ့ တည့်တည့် ရောက်လာလို့ မြသွေး ကြည့်ရင်း မနာလို ဖြစ်မိသေးတယ်။ 

မြသွေးထက် အသက်ကြီးသလို ခါးအောက် ဖင်ကြီးကလည်း ကုန်းလိုက်တော့ ကားထွက်လာတာ အကြီးကြီးပဲ။ မောင်က မမမြင့် ကုတင်ပေါ် အတက် ထမိန်ဆွဲချွတ် လိုက်တော့ ဖင်သားစိုင် ၂ ဖက်က ဖွေးဥ နေတာ။

ဖင်ကြားထဲ ရှုံ့ဝင်နေတဲ့ အသားစိုင် အတွန့်လေးက နီညိုရောင် သန်းနေတယ်။ မောင်က မြသွေးကိုသာ ဖင်ယက် မပေးတာ မမမြင့်ကျ စိတ်ပါ လက်ပါကို ယက်ပေး နေတာ။ ၃ မိနစ်လောက် ယက်ပေး ပြီးမှ နောက်ကနေ ဖင်သားစိုင် ဘေးကို ညှစ်ဆွဲပြီး လိုးပေး နေတာ။

" ဗျစ် … ဗွတ် …… မမမြင့် ရယ် …… အင့် … အင့် …… ဗျစ် ……ဘွတ် … အင့် …… ဖွပ် ………… ဘွတ်  ဘွတ် "

" ဟာ … ကျွတ် … ကိုမင်း …… အဟင့် ဟင့် "

မမမြင့် ဖင်နဲ့ မောင့် ဆီးခုံး ကပ်သွားတိုင်း အကနဲ့ အီးကနဲ့ ညည်းသံ လေးတွေ ထွက်နေတာပေါ့။ မောင့် မျက်နှာပေါ် မှာလည်း မမမြင့် စောက်ရည်တွေ ပွပြီး မတ်တပ် ရပ်လျက် အနေထားနဲ့ တချက်ချင်း ဆွဲလိုး နေတာ။ မမမြင့် လက်၂ ဖက်က အိပ်ယာခင်းကို ကျစ်နေအောင် ဆုပ်ကိုင်ပြီး ဖင်ကြီး ကော့ပေး နေတယ်။ တဖြည်းဖြည်း မောင့် ဆောင့်ချက်တွေ မြန်လာပြီး မမမြင့် အင်္ကျ ီ အပြင်ကနေ နို့တွေ ဆွဲညှစ် လိုးနေပြန်ရော။

" ဗျစ် … အ ……ဘွတ် … အမလေး ……… ကိုမင်း ရယ် … အားးးး ……… ရှီးးးးးး "

မမမြင့် ခေါင်းလေး လှန်တက်လာရင်း ဘယ်ညာ ရမ်းပြီး မောင်ရဲ့ ဆောင့်ချက်ကို ကြိတ်ခံနေပုံပါ။ တချက်တချက် မောင့်ကို နောက်ပြန် လှည့်ကြည့်တဲ့ မျက်နှာလေး ရှုံ့မဲ့ နေပေမယ့် လီးမဝင်တာ ကြာနေတဲ့ မမမြင့် အဖုတ်က လိုလို လားလားနဲ့ ဖင်ကြီး နောက်တိုး ကပ်ပေး နေတာ။ 

အိမ်ထောင်သည် ဘဝမို့ လင်နဲ့ ဝေးတော့ ကာမမီးတွေ တောင်လောင် လာတာပေါ့။ ဒါကလည်း မမမြင့်မှ မဟုတ်ဘူး အိမ်ထောင်သည် မိန်းမတိုင်း ကြုံဖူးမှာပါ။ မောင် ဆောင့်လိုးတိုင်း ဖင်ကို မသိမသာ ကော့ပြီး ပြန်ဆောင့် ပေးနေတာ။

" ရှီးးး…… အ …… အင့် …… ကိုမင်း ရယ် ……… အင်းဟင်း …… အင့် ……  အင့် …… အင့် ……အ ……အားးးး "

အိပ်ခန်းထဲ ဖန်းချောင်း မီးအောက် မြင်ကွင်းက ရင်ထဲ တလှပ်လှပ် နဲ့ပါ။ မောင်ကလည်း မမမြင့်  ခါးလေး ကိုင်ပြီး အားရပါးရ ဆွဲလိုး နေတာ။ မြသွေး သွေးသားတွေ ဆူပွက် လာရတယ်။ မမမြင့် ဖင်ကြီး တုန်ခါသွားတိုင်း မြသွေး အဖုတ်လေး ဆစ်ကနဲ့ ဆစ်ကနဲ့ ခံစား လာမိတယ်။ 

မြသွေး စောက်ပတ်ကို အမြဲလိုး နေတဲ့ လီးကြီးလေ ခုတော့ မမမြင့်ရဲ့ အဖုတ် ထဲမှာ။ မြသွေး မနာလို သလိုလို အူတို သလိုလို ခံစား မိနေတာ။ မြသွေး ကိုယ်တိုင်လည်း မောင့် ကွယ်ယာ ဖေါက်ပြန်ထားတော့ မောင့်ကို အပစ် မမြင်မိပါဘူး။ 

မမမြင့် ကလည်း ဒီလောက် ဆောင့်လိုး ပေးနေတာကို အားမရတဲ့ ဟန်နဲ့ သူ့ဖင်ကြီး နောက်ပြန် ပြန်ဆောင့် ပေးနေတာ။ မမမြင့် စောက်ပတ်ထဲ ဝင်လိုက် ထွက်လိုက် ဖြစ်နေတဲ့ မောင့် လီးကို ကြည့်ပြီး မြသွေး စောက်ခေါင်းထဲက  အရည်တွေ စိမ့်ထွက် လာတယ်။ 

ချွေးတဒီးဒီးနဲ့ အံကြိတ် လိုးနေတဲ့ မောင့်ရဲ့ လိုးချက် တွေက မမမြင့် အတွက် အားရ စရာကြီးပါ။ မြသွေး  အကြည့် မရွေ့ချင် လောက်အောင် မြင်ကွင်းက ဆွဲဆောင် ထားတယ်။ အဖုတ်လေး ၅ ချက် ၆ ချက် လောက်ပဲ ဖိပွတ် လိုက်တာနဲ့ ပေါင်ကြားထဲ နွေးကနဲ့ပဲ အရည်တွေ စီးကျလာပြီး ဒူးတွေပါ တုန်လာနေပြီ။ 

ဒီချိန် ဖြစ်နိုင်ရင် မောင့်ကို မြသွေး ကိုယ်တိုင်ကို အပေါ်က ခွလိုး ပစ်ချင် မိတာ။ စိတ်ထဲ ဖေါ်မပြ နိုင်တဲ့ ဝေဒနာလေး ခံစား လာရလို့ ဆက်မကြည့်ချင် တာနဲ့ မမမြင့် အိပ်ခန်းဝက ခွာပြီး မြသွေးတို့ အခန်းဘက် ပြန်လာရင်း အိပ်ယာပေါ် လှဲချ ပစ်လိုက်တယ်။ ပက်လက် လှဲရင်း မြသွေး မျက်လုံးထဲ မမမြင့်နဲ့ မောင်တို့ လိုးနေပုံတွေ ပြန်မြင် နေတယ်။

ပြန်တွေး ကြည့်တော့ မြသွေး အပစ်လဲ ပါပါတယ်။ လင်ရှိ မိန်းမ တယောက်ကို အိမ်မှာ လက်ခံ ထားမိ တာလေ။

" ကျွီ …… အီ …… "

နောက် ၁၅ မိနစ် လောက်မှ တံခါးဖွင့်သံ ကြားတော့ မြသွေးလည်း ငြိမ်နေ လိုက်တယ်။ မောင်က မြသွေး ပါးလေးကို နမ်းပြီးမှ မျက်နှာချင်းဆိုင် ခွအိပ် နေတာ။ မျက်နှာချင်း ကပ်နေတော့ မမမြင့် စောက်ရည်နံ့ လေးတွေ မောင့်ပါးစပ်က ရနေ သေးတယ်။

နောက် ၅ ရက် လောက်နေတော့ ည ၁၂ နာရီ လောက် မြသွေးတို့ အိပ်ခန်း တံခါးက တဂျစ်ဂျစ်နဲ့ အသံ မြည်လာ တတ်တယ်။ အဲဒီ အသံကြား ပြီးရင် မောင်က မြသွေး အိပ်နေတာကို သေချာ ကြည့်ပြီး အိပ်ယာပေါ်က ထသွား တတ်တာ။

နာရီဝက် ၄၅ မိနစ်လောက် ကြာမှ ပြန်လာ တတ်တယ်။ ၃ ရက်လောက် နေတော့လည်း ည၁၁ ခွဲလောက် တခါ ထပ်ကြားရတာ အဲချိန် မြသွေး ထကာ အိပ်ချင်ယောင် ဆောင်နေတာပါ။ မောင်ထွက် သွားပြီး ခဏလေး နေမှ မြသွေး ထပြီး ချောင်းတာ။ ထင်တဲ့ အတိုင်းပဲ မောင်က မမမြင့် အိပ်ခန်းထဲ ရောက်နေ တာပေါ့။

" ကျွတ် … သူ့အကြောင်း … ခဏ မေ့ထား … ကိုမင်း "

၂ ယောက်သား ကုတင်ပေါ် ထိုင်လျက် အနေထားနဲ့ မမမြင့်က မောင့်လီးကို ပွတ်သပ် ပေးရင်း စကား ပြောနေကြတာ။ မမမြင့်က သူ့ယောင်္ကျား အကြောင်း မေးတာ မကြိုက်ဖူး ထင်တယ် မျက်နှာက တမျိုးလေး ဖြစ်နေတယ်။

" မမမြင့် … မကြိုက်ရင် … မပြောတော့ပါဘူး "

မောင်က ချက်ချင်း လေသံပျောလေးနဲ့ ပြောတော့ မမမြင့်က မောင့် ပါးကို နမ်းပြီး ကုတင်ပေါ် ပက်လက် လှဲချလိုက်တာ။

"  အင့် … ကျန်တာတွေ မေ့ပြီး … ခု မမမြင့် ဟာကို …… ယက်ပေးကွာ "

 အပိုင်း ( ၃ ) ဆက်ရန် >>>