Saturday, September 5, 2020

ဘဝဆိုတာ (စ/ဆုံး)

ဘဝဆိုတာ (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - milf lover (ခ)မောင်မောင်

“ ဟဲ့ရောင် မင်းကို မင်းတို့မိသားစုမျက်နှာ မင်းအဖေမျက်နှာကြောင့် အလုပ်ခံထားတာကွ... ”

မန်နေဂျာက ကျွန်တော်ဧ။်မျက်နှာကို လက်ညှိုးတထိုးထိုးဖြင့် အော်ဟစ်ကာ ကြိမ်းမောင်းနေပါတော့တယ်။ မင်းအလုပ်ကိုလည်းမလေးစား အချိန်လည်းမမှန် မင်းအဲ့လိုဆက်လုပ်နေရင် ငါ့အလုပ်မှမနေနဲ့ ....ထွက်သွားးး.. ”

“ ရပါတယ်ဗျာ ခင်များက ကျွန်တော်ကိုအတောင်ပံတပ်ပေးနေတာပဲ ပျော်ပျော်ကြီးထွက်တယ်ဗျာ..... ”

ကျွန်တော်ဟာ အရောင်းအဝယ် company တစ်ခုမှ လခစားဝန်ထမ်းဖြစ်ပြီး ထိုအလုပ်ကို နှစ်ခြိုက်လှသည်မရှိ ။ဖခင်ဧ။် ဆန္ဒကြောင့်သာ အသက်၂၆နှစ် အရွယ်မှာ အလုပ်အကိုင်တစ်ခုရှိရန်ဆိုကာ အဖေ့အလုပ်ရှင် အသိဆီမှာအပ်ပေးထားသောကြောင့်သာ လုပ်နေရခြင်းဖြစ်ပါတယ် ။ 

ကျွန်တော်နာမည်ဟာ ဇွဲ ဖြစ်ပြီး မြန်မာစာမေဂျာ အဝေးသင်ဖြင့် ဘွဲရထားသူဖြစ်တယ်။ ကျွန်တော် ပျော်ပျော်ကြီး မိမိမနှစ်ခြိုက်သောအလုပ်ကို လုပ်ခြင်းစိတ်မရှိဘဲ လုပ်နေရခြင်းမှ ကင်းဝေးလာကာ ပျော်ရွှင်မြူထူးကာအိမ်ပြန်လာသောအချိန် ဖခင်က ကုလားထိုင်ပေါ်တွင် ခြေပစ်လက်ပစ်ထိုင်ပြီး မျက်လုံးစုံကို မှိတ်ထားပြီး  အောင့်အည်းသည်းခံနေရသော အမူအရာကိုဖော်ပြလျက် ရှိပါတယ်...။

“ ငါ သိပ်ချစ်ရတဲ့ငါ့မိန်းမ မင်းအမေသာ ယခုအချိန်ထိ အသက်ရှင်သေးရင် မင်းဟာ သူ့ကို စိတ်ဒုက္ခ တော်တော် ပေးမှာပဲ မင်းဟာဘာမှအသုံးမကျတဲ့ကောင် မင်းလိုအသက်အရွယ် မင်းသူငယ်ချင်းတွေ ကိုယ့်အလုပ်အကိုင် ရာထူးနဲ့တည်ငြိမ်နေပြီ   ”

ထို့နောက် သူဧ။်မျက်လုံးများကိုဖွင့်ပြီး

“ တော်တော် အသုံးမကျတဲ့ကောင် ”

“ အဖေကိုကျွန်တော်ပြောပြမယ်.. အဖေပြောတဲ့ လူ့လောကကြီးထဲ ကရာထူးအဆင့်အတန်း ဆိုတာက အရင်း အနှီးပိုက်ဆံနဲ့ ပညာအရည်အချင်းအရ ဖြစ်လာတဲ့ အလုပ်မျိုးပဲ ။ ဒါပေမယ့် ပိုက်ဆံမရှိတဲ့ လူတွေ ပညာမတတ်တဲ့ လူတွေဟာ ထမင်းတစ်နပ်ကို သူတို့ရဲ့ ကာယလုပ်အားနဲ့ ရှာစားကြတာပဲ ။ကျွန်တော်လည်း ဘာဖြစ်လို့ ကာယလုပ်အားနဲ့ ရှာစားမရနိုင်မှာလဲ ”

“ ဟဲ့ရောင် အသိပညာဆိုတာ ဘုရားသခင်ကပေးတဲ့ မီးပဲ။ ဘုရားသခင်က အဟိတ် တိရစ္ဆာန်တွေနဲ့ ကွာခြားစေပြီး ကောင်းကင်ဘုံနဲ့ အနီးစပ်ဆုံးတူအောင် အဲ့ဒီမီးကိုဖန်ဆင်းပေးလိုက်တာပဲ ။ မင်းအဘိုးဆိုလည်း တက္ကသိုလ်မှာပေါမာက္ခ ငါဆိုလည်း  ဗိသုကာပညာရှင် ။ငါတို့မျိုးရိုးက အဲ့မီးကိုအမြဲလက်ဆင့်ကမ်းလာတာ မင်းကျမှ အဲ့မီးကိုပါးစပ်နဲ့ငြိမ်းပစ်တာ ”

“ အဖေရာ ကျွန်တော်တို့ အမှန်တရားကိုကြည့်ရမယ် ။လူလောကကြီးမှာ ကာယဗလအားနဲ့ အသက်မွေးဝမ်းကြောင်းပြုနေတဲ့လူတွေအများကြီးပဲ ”

“ အေး ဒါဆို'မင်းကိုငါဘာလုပ်ရမှာလဲ ”

လွန်ခဲ့တဲ့ ၁၀နှစ်ကဆိုရင်ကျွန်တော် ဘာလုပ်ရလဲ စစ်ထဲဝင်ရမလား ဘာအလုပ်အကိုင်လုပ်ရမလဲ အမျိုးမျိုးစဉ်းစားပြီး အများပြောသမျှလုပ်ကြည့်ရာမိမိဝါသနာမှာ  မွေးမြူရေးလုပ်ကိုင်ခြင်းနှင့်စာရေးစာဖတ်ခြင်းကိုအလွန်အင်မတန်မှ ခုံမင်ကြောင်းသိရှိလာခဲ့ရတယ်..။ သို့သော်ယခုခေတ်အခြေအနေအရ ..ရာထူးဂုဏ်ထူး ရှိမှလူအထင်ကြီးခြင်း ပွဲလယ်တင့်ခြင်း စသောအကြောင်းအမျိုးမျိုးကြောင့် မိဘများမှာ ကွန်ပျူတာသင်တန်း အင်္ဂလိပ်စာသင်တန်းများ တက်ခိုင်းခြင်း အများသူငါ လူငယ်များလျှောက်လျက်ရှိသော လမ်းကိုသာ လျှောက်ခိုင်းခဲ့ပါသည် ”

“ မင်း အခုချက်ချင်း မန်နေဂျာကို သွားတောင်းပန် ”

“ ဟာ အဖေကလည်း ကျွန်တော်က ဘာလို့ တောင်းပန်ရမှာလဲ ”

“ မိဘ မျက်နှာအိုးမည်းသုတ်တဲ့ ကောင်ပဲ ”

“ မိဘတွေကြောင့် သားသမီးတွေဟာ လမ်းမှန်ရောက်သလို မိဘတွေကြောင့်ပဲ လမ်းမှားလည်း ရောက်သွားနိုင်တာပဲ အဖေ မိဘတွေက ဘဝမှာကြင်နာမူအပေးဆုံး ကျေးဇူးအရှိဆုံး လူတွေဆိုတာ မှန်ပါတယ် ။ဒါပေမယ့် သားသမီးတွေရဲ့စိတ် ခံစားချက်ကိုထည့်တွက်ဖို့ကောင်းတယ် အဖေ ”

“ အေး မင်းအဲ့လောက် စကားကြီးစကားကျယ်နဲ့တက်နေရင်လည်း ငါ့အိမ်မှာခိုကပ်စားမနေနဲ့ ခုချက်ချင်းဆင်းးးးးး ”

...................................................................................

ထို့နောက် ကျွန်တော်လည်း အိမ်ကဝယ်ပေးထားသော ဖုန်းနဲ့ လက်စွပ်ကို ဗိုလ်ချုပ်ဈေးနီး အပေါင်ဆိုင်တစ်ခုတွင်ရောင်းကာ သူငယ်ချင်းဝင်းအောင်တို့ အိမ်မှာ ခေတ္တသွားရောက်နေပါတော့တယ်.....။ဝင်းအောင်တို့မိသားစုမှာ အလွန်နွေးထွေး စည်းလုံး၍ မိဘနှင့်သားသမီး တိုင်တိုင်ပင်ပင် ရင်းရင်းနှီးနဲ့ အလွန်အင်မတန်မှ ပျော်မွေ့ဖွယ်ကောင်းသော အသိုက်အမြုံလေးဖြစ်ပါတယ်...။ ဝင်းအောင်မှာ အိမ်နဲ့စိတ်ဆိုး၍ ဆင်းလာသည်ကိုသိသောအခါ

“ သူငယ်ချင်း မင်း မိဘနဲ့သားသမီးဆိုတာ အဲ့လိုပါပဲကွ ”ာ'

“ မဟုတ်ဘူးကွ..အဖေက ငါ့ကိုနားမလည်တာ... ”

“ အေး မင်းဒီလိုဆိုရင်ကေ ာဘာဆက်လုပ်ဖို့စဉ်းစားထားလဲ ”

“ ငါ မှော်ဘီဘက်မှာ မွေးမြူရေးခြံတစ်ခုမှာ လုပ်ချင်တယ်ကွာ ”

“ အေး အဲ့ဘက်မှာ ငါ့အဖေဘက်က အမျိုးတော့ရှိတယ် မင်းကိုသွင်းပေးမယ် . ”

“ အေး သူငယ်ချင်း ကျေးဇူးမမေ့ပါဘူးကွာ ငါလည်း ဒီတိုင်းမင်းတို့အိမ်မှာ နေနေလို့ အမြဲမကောင်းဘူးလေကွာ ဖြစ်နိုင်ရင် မနက်ဖြန်သာသွင်းပေးပါတော့  ”

“ အေးပါ သူငယ်ချင်းရာ .....လောလိုက်တာ ငါ့အိမ်လည်း အားမနာပါနဲ့ မနက်ဖြန်ငါသွင်းပေးပါ့မယ် ”

ထို့နောက် ဝင်းအောင် ဦးလေးရှိရာ မှော်ဘီမှ မွေးမြူရေးခြံတွင် အလုပ်အပ်ပေးရာ ကျွန်တော်မှာ မိမိလွန်စွာမှဝါသနာပါသော အလုပ်ကို လုပ်ရသဖြင့်ပျော်ရွှင်လျက်ရှိတယ် ...။ မနက်နို့ညှစ်  ပြီးရင် ကြက်ဥ ဥဖို့အတွက် အပူချိန် သန့်ရှင်းမူကအစ သေချာကြည့်ရူ၍ အလုပ်နဲ့ဘဝ ထပ်တူထပ်မျှဖြစ်နေသောကြောင့် ဝင်းအောင်ဦးလေးကတောင်

“ အေး ကွာ အခုလို ကြိုးစားနဲ့အလုပ်လုပ်တဲ့ လူငယ်က တိုးတက်မှာကွ. ”

ထိုကဲ့သို့ အားပေးလေ့ရှိရာ မိမိမှာပျော်ရွင် လျက်ရှိပါတယ်။ ကျွန်တော်တို့မွေးမြူရေးခြံမှာ ကြက်ဥ နွားနို့ အစရှိသည်တို့ကို ဈေးတွင် လက်ကားရောင်းသူများအား ပြန်ဖြန့်ခြင်း ရွာအနီးအစပ်မှ လာဝယ်သောသူများအား ပြန်ရောင်းခြင်း စသည်တို့ကိုပါ တစ်စက်တည်းလုပ်ကိုင်လျက်ရှိပါသည်.......။

ကျွန်တော်တို့ မွေးမြုရေးခြံတွင် အလုပ် ဗာဟိရအလွန်များသောကြောင့် မမာလာဆိုသော အမတစ်ယောက်အားလည်း အကူလောင်ဖက်အဖြစ် လပေးခေါ်ထားလျက်ရှိသည်...။မမာလာမှာ ကလေး ၃ ယောက်အမေ ဖြစ်ပြီး အသက်က ၄၁ နှစ်ခန့်ရှိပြီး ခန္ဓာကိုယ်မှာ မဝသော်လည်း ပြည့်ပြည့်တင်းတင်းရှိကာ အရပ်မှာ ၅ပေ ၅လောက်ရှိသည်....။ အလုပ်လာရာတွင် စပန့် အင်္ကျီ  အပါးလေး လျော့တိ လျော့လျဲဝတ်ဆင်၍ ထဘီနွမ်းပါးအားဝတ်ထားလျက်ရှိရာ လမ်းလျှောက်လျှင် တွဲကျနေသော ဖင်မှာမိမိအား အလွန်ဆွဲဆောင်လျက်ရှိသည်။

မိမိမှာ အသက် ၂၆နှစ်ရှိပြီး လူပျိုလူလွတ်ဖြစ်သောကြောင့် တခါတလေ ထလာသော လိင်စိတ်ကြောင့် မမာလာအား တခါတလေခိုး ကြည့်လျက်ရှိသည်။မမာလား ယောကျာ်း မှာ အရက်သမားဖြစ်ပြီး နေ့နေ့ည ညမူးနေလေ့ၡိပြီး အိမ်မူကိစ္စလည်းမကူ အိမ်ဝင်ငွေထောက်ပံမူ ရရှိအောင်လည်းမရသောကြောင့် မမာလာမှာလင်ယောကျာ်းအကြောင်းပြောပြီးအမြဲညည်းညူလျက်ရှိသည်....။

“ အိမ်မှာလည်းနင့်အကို ကအမြဲမူးနေတာပါဟယ် စိတ်ညစ်ပါတယ်....ကလေးတွေကျောင်းတစ်ဖက်နဲ့ အကြီးမ သဇင်လေးက စက်ရုံမှာဝင်ပြီး ကျောင်းတစ်ဖက်နဲ့ အိမ်ကို ထောက်လို့ တော်ပါသေးတယ်... ”

မမာလာနဲ့ ကျွန်တော်မှာလည်း သွေးသားမရင်းနှီးသော လူနှစ်ယောက် အမြဲတူတူ အလုပ်လုပ်ကိုင်ရသောကြောင့် တခါတလေတွင် အသားချင်ထိမိမူ ပွတ်တိုက်မူ တခါတလေ တစ်ဦးကိုယ်သင်းရနံ တစ်ဦးရမူနဲ့ အပြင်တွင် မပွင့်လင်းသော်လည်း အထဲမှာထ ကြွလျက်ရှိတယ်။ မမာလာမှာလည်း ခင်ပွန်းသည်ဆီက လိင်ဆက်ဆံမူ မရသည်မှာကြာနေပြီ ဖြစ်သောကြောင့် အသက်ငယ်ငယ် ခန္ဓာကိုယ်တောင့်တောင့်နဲ့ လူငယ်တစ်ယောက်ဆီက ကြင်နာမူ နားလည်ပေးမူ အရေးတယူ အပြန်အလှန်ဆွေးနွေးနားထောင်ပေးမူတို့ကြောင့် စိတ်ကစားလျက် ရှိပါတယ်။

တစ်နေ့ ကျွန်တော်တို့ခြံတွင် ဝက်သားပေါက်ခါနီးဖြစ်၍ ခြံရှင်ဦးလေးမှ

“ သားရေ ဇွဲ ဒီနေ့ ဝက်မကြီး သားပေါက်လောက်တယ်ကွ သန်းခေါင်ပေါက်လောက်မှ ဖြစ်ဖို့များတယ်ကွ...မင်းခဏ စောင့်လိုက်ပါဦးကွာ ”

“ ဟာ ရပါတယ် ဦးလေးရာ အဲ့ဒါကျွန်တော့တာဝန်ပါ... ”

“ အေး မာလာရေ ညည်းလည်း ဒီနေ့ ကူပေးနိုင်ရင်ကောင်းတာပေါ့ ငါ့ညီမရေ....ဇွဲ တစ်ယောက်တည်းအလုပ်ဝင်သား မကျသေးလို့ ဝါသနာပါပေမယ့်လည်း သေချာနည်းမသိရင် အဆင်မပြေလို့ ညီမရေ ”

“ ဟုတ်ကဲ့ အကိုကြီး ကျွန်မ ဇွဲနဲ့ စောင့်ပေးလိုက်ပါ့မယ်  ”

ထို့နေ့ ည ၁၀နာရီခန့် ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်မှာ ဝက်မကြီးအားစောင့်ကြည့်နေစဉ် သားပေါက်ရန် အချိန်လိုသေးသောကြောင့် ကျွန်တော်တို့ ခြံပေါက်ဝတွင်ရပ်ကာ တစ်ဦးနဲပတစ်ဦးဘာစကားမှ မပြောဘဲ ငြိမ်နေမိတော့တယ်....။

ထိုအချိန် ခြံရှေ့မှာခွေးအူသံ အသံရှည်ကြီးကြားလိုက်သောအခါ....မမာလာမှာ

“ အမလေးးလေး လုပ်ပါဦးဟဲ့ ”

ဆိုကာ ကျွန်တော်ရင်ခွင်ထဲတိုးဝင်လာပါတော့တယ်...။ကျွန်တော်လည်းလန့်ပြီးသူ့ကို ယောင်ပြီး ဖက်ထားရာမှာ ချွေးနံနဲ့ အသားချင်ထိမိနေမူကြောင့်လီးမှာတောင်ကနဲ တောင်မက်ကာ သူ့တင်ပါးကို သွားထောက်မိနေတော့တယ်....။

ခဏအကြာမှာ မမာလာကသတိပြန်လည်ပြီး...

“ဟင်း သူတော်တော်ဆိုး ထောက်ထားလိုက်တာ ”

“ ကျွန်တော်လည်း ...ဘာလဲ မထောက်ရဘူးလား ချစ်ချင်လိုပါ.. ”

“ ချစ်ချင်ပါဘူး ”

“ လုပ်ပါဗျာဆိုကာ  ”

မမာလားအား ခြံဝင်းအပြင်ဘက် တဲကုပ်လေးထဲဆွဲခေါ်ပြီး အတင်းနမ်းရူံပါတော့တယ်...။မမာလာလည်း အတင်း ပြန်နမ်းကာ ကောင်လေး အတင်းပဲ ဆိုကာ အိမ်ထောင်သည်ပီပီ သူမကပဲ ဦးဆောင်ကာ ကျွန်တော်လီးကို ပုဆိုးပေါ်မှ အုပ်ကိုင်ပြီး ထုပေးနေပါတော့တယ်...။

“ အူးးးးးးပလပ် ပလပ် ပြွတ် ”

“ ကောင်းလိုက်တာ အမရယ်  ”

ကျွန်တော်ရဲ့ လက်များသည်လည်း သူမ၏ မက်မောစရာပြည့်တင်းလှသော နို့အုံကြီးကို လက်နဲ့မွေကာ ကိုင်နေမိတော့တယ် 

“ အမရယ် ပြည့်နေတာပဲ စို့ချင်လိုက်တာ ”

“ ဟယ် ဘယ်သူက မဆို့ခိုင်းလို့လဲ.....“

သူမ ဧ။်စပန့်အင်္ကျီ ကိုလှန်ပေးလိုက်သောအခါ ကျွန်တော်လည်းချွေးနံ ချိုင်းနံ့များနဲ့ အတူ နို့ကို အတင်းပဲ စို့မိပါတောတယ်...။

ပြွတ် ပြွတ် ပလပ်

သူကလည်း အဆက်အပြတ်ဂွင်းထုပေးနေသောအခါ ကျွန်တော်မှမထိန်းနိုင်ဘဲသုတ်ရည်များပန်းထွက်လာပါတော့တယ်.....။

“ အ အအ  အ”

“ ဟယ် မြန်လိုက်တာ”

“ မဟုတ်ဘူး အမလက်နဲ့ထိပေးတာ ဖီးအရမ်းတက်နေလို့”

“ ဟုတ်လား လူပျိုလေးလား လီးပြစမ်း”

“ အင့်”

“ ဟင် ထိပ်ကပွင့်နေပြီး လူပျိုလေး မဟုတ်တော့ပါဘူး”

“ မဟုတ်ပါဘူး မမကို အရမ်းလုပ်ချင်နေ တပ်မက်နေလိုနေမှာ ။ မထိန်းနိုင်လိုက်တာ ဒါပေမဲ့ လုပ်နိုင်သေးပါတယ်ဗျ...”

“ ကဲ ဒါဆိုလည်း ကိုယ်တော် ဆက်လက်ချီတက်ရအောင် ဆာနေတာကြာပြီ”

ထို့နောက် ကျွန်တော်တို့မှာ နမ်းရူံခြင်းသင်ခန်းစာ ပွတ်တိုက်ကိုင်တွယ်ခြင်း သင်ခန်းစာကို ၁၅မိနစ်ခန့်လုပ်ပြီး

“ ကဲ မောင်လေး လိုးပေးပါတော့ဆိုကာ”

မြေကြီးပေါ်ပက်လက်လှန်ကာ ပေါင်ကိုဖြဲ တံတောင်နှစ်ဖက်ကိုမြေကြီးပေါ်ထောက်ကာ နို့အုံကိုလလှန်တင်ပေးကာလအသင့် အနေအထားဖြင့် စောင့်နေပါတော့တယ်...။ကျွန်တော်လည်း ပုဆိုးကိုချွတ် လွင့်ပစ်ကာ လီးကိုတခါတည်ဒ ထိုးထည့်လိုး လိုက်ပါတော့တယ်...။

 “ အီးးးးးးးး ဖွတ် ဖွတ် ဖတ်”

“ အအ အအ အ မောင်လေးကောင်းတယ် နာနာလိုး အလိုးမခံရတကြာပြီ”

ဖတ် ဖတ်ဘွတ် ဘွတ်

ထို့အနေအထားဖြင့် တက်ညီလက်ညီဆောင့်နေကြာပြီး ၁၀မိနစ်ခန့်အကြာ 

“ ခဏ မောင်လေး ”

ဆိုကာ လီးကိုချွတ်ခိုင်းပီး မြေကြီးပေါ်လှဲခိုင်းကာ အားမရလို့လား မသိ။လီးပေါ် တက်ထိုင်ကာ မြင်းစီးပါတော့တယ်။

“ ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဘွတ်”

ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဘွတ်

အ အ အအ အအအ

“ အားးအ ားးအားး အားး ကောင်းတယ် အောက်က ပြန်ဆောင့်ပေး ဖတ်ဖတ်”

“ အီးးးးးးးးးးးမမပြီးပြီ”

ဆို ကာ ဖင်တွေတုန်နေကာ စောက်ရည်တွေ ကျွန်တော် ဆီးခုံပေါ်ကျလာပါတော့တယ်...။ကျွန်တော်လည်းအတင်းပဲ အားရပါးရ သူမကိုသိုင်းဖက်ပြီး ဆွဲခေါ်ကာ ကွပ်ပျစ်တဲရှိ ခုံပေါ်အား လက်နှစ်ဖက်ထောက် ခြေထောက်တစ်ချောင်းကို ခုံပေါ်တင်ခိုင်းကာ စောက်ဖုတ်ထဲ လီးကိုအမြန်ထိုးထည့်ပြီး လိုးပါတောတယ်။

ဖတ် ဖတ် အအအ အအ အအ

ဖတ် ဖတ် ဘွတ် ဘွတ် အွတ် အွတ်

အွတ် အအ အမလေး အွတ်

အချက်၅၀ လောက်ဆောင့် အပြီး လရေများပန်းထုတ်လိုက်ကာ...မမာလာမှာမြေကြီးပေါ်တွင် ဖင်ထိုင်ရက်ကျလျက်

“ အမလေး လေးးးးး”

ဆိုကာ တုန်နေပါတော့တယ်....။.ထို့နောက် မြေကြီးပေါ် ဖျာတစ်ချက်ခင်း လှဲချကာ..နှစ်ယောက်ဖက်ပြီး ပြုံးကာ အကြည့်ချင်းဆုံနေခိုက် ဝက်မကြီးညည်းသံကြား၍ နှစ်ယောက်လုံး ထဘီမနိုင်ပုဆိုးမနိုင်နဲ့ မွေးမြူရေးခြံထဲသို့ အမြန်ပြေးထွက်လာခဲ့ကြပါတော့တယ်.။.

........................................................................

 ဝက်မကြီးမှာ အထီး ၅ကောင်၊ အမ၄ကောင်ဖြစ် အောင်မြင်စွာမွေးဖွားပြီး ကျွန်တော်နှင့်မမာလာမှာလည်း ညတုန်းကလိုးခဲ့တဲ့ ဒဏ် ဝက်မကြီးသားပေါက်ရန်အတွက် သေချာဂရု စိုက်ပေးရသော အာရုံစိုက်ရသော ဒဏ်တို့ကြောင့် တော်တော်ပင်ပန်းနေရှာပါပြီ။ မနက် ၆နာရီလောက် ခန့် ပိုင်ရှင် ဦးလေးရောက်လာပြီး

“ အေး အဆင်ပြေရဲ့လားကွ..”

“  ပြေတယ် ဦးလေးရေ ၉ကောင် ပေါက်တယ်ဗျ .....”

 “ ဘယ်ဆိုးလို့လဲကွ ပထမအကြိမ်သားဖောက်တာတောင် အောင်မြင်တယ်ဆိုတော့ မင်း မွေးမြူရေးနဲ့ကြီးပွားမယ့်ကောင်ပဲ”

“ ဒီလိုပဲ ဦးလေးရေ အလုပ်နဲ့ဝါသနာထပ်တူ ကျသွားရင် အလုပ်မှာပျော်သွားရော ကျွန်တော်တစ်ယောက် တည်းကြောင့်တော့မဟုတ်ဘူး မမာလာက အတွေ့အကြုံလည်းရှိ တော်လည်းတော်လို့ပါ ကျွန်တော်တောင်ဆရာ တင်ရတယ့်ဗျ ”

ဟု အဓိပ္ပါယ်ပါသောအကြည့် မထိတထိသော အပြောဖြင့် ပြန်ပြောလိုက်ရာ မမာလာမှာ မျက်စောင်းထိုးကာ ပြုံးနေပါတော့တယ်။

“ အေးကွာ ဒါဆိုလည်း မင်းတို့ ဒီနေ့နားကြဦးကွာ တစ်ညလုံးလည်း မအိပ်ရသေးဘူးမလား”

“ ဟုတ်ပါ့ လူကနံစော်ပြီး ညှင်းသိုသိုးဖြစ်နေပြီ”

“ အေး အေး ဒါဆိုလည်း နားကြတော့ မာလာလည်းပြန်နားတော့.....”

“ ဟုတ်ကဲ့ အကိုရေ ...ကျွန်မပြန်ပြီ.....”

ဆိုကာမမာလာ ခြံထဲကထွက်သွားပါတယ်....။

ကျွန်တော်လည်း မမာလာနောက်လိုက်ကာ...

“ ကျွန်တော်လိုက်ပို့ပါ့မယ် လာဆိုင်ကယ်ပေါ်တက် ”

ဆိုကာ မမာလာတို့အိမ်ရှိရာ ရွာမြောက်ဘက်သို့ မောင်းနှင်ထွက်ခွာလာခဲ့ပါတော့တယ်.....။ထိုရွာလေးမှာ ရန်ကုန်မြို့နှင့်မနီးမဝေးတွင် တည်ရှိပေမယ့် အဝေးပြေးလမ်းနဲ့ လည်းဝေး သစ်ပင်သစ်ရိပ်များဖြင့် အေးချမ်းကာ အလွန်နေလို့ ကောင်းသောရွာလေးဖြစ်ပါတယ် ။ ရွာအနီး မိုးယံချောင်းမှာလည်း ကြည်လင်ကာ ကလေးများဆော့ကစားရာ လူကြီးများလမ်းလျှောက်အပန်းဖြေရာ နေရာလေးတစ်ဖွယ်ဖြစ်နေကာ ကျွန်တော်မှာ ထိုရွာလေးသို့ ရောနေရသည်ကို ပျော်မဆုံးပင် ဖြစ်နေပါတော့တယ်....။

“ အေး အေး ညာဘက်ကိုချိုးလိုက်မောင်လေး ရောက်ပြီ....”

မမာလာမှာ အိမ်သို့ရောက်သော် ... 

“ ကိုကျော်အေးရေ ကိုကျော်အေး”

“ ဟော့တော့ ဘယ်သူမှမရှိကြ ဘူး ..လင်တော်မောင်ကလည်း မိုးမလင်းသေးဘူး သေရေသောက်ဖို့ သွားပြီထင် ပါ့”

ဆိုကာ .....

“ မောင်လေးရေ လာဟေ့ လာ အိမ်ထဲဝင်ဦးလေ”

ဆိုသောကြောင့် ကျွန်တော်လည်းယောင်တောင်တောင်နဲ့ အိမ်ထဲ လိုက်ဝင်သွားပါတော့တယ်...။(ယောင်တောင်တောင်ဆိုတာ ယောင်လည်လည် လီးတတောင်တောင်နဲ့ဗျ။  ဘာလို့ဆို ခုနကဆိုင်ကယ်စီးတုန်း မမာလာ နို့နဲ့ဖိထားတဲ့ဖီး အခုရှေ့က အိုးတပြုတ်ပြုတ်နဲ့ လျှောက်နေတာကို မြင်နေရတဲ့ ဖီးကြောင့်)

ထို့နောက် အိမ်ထဲဝင်တာနဲ့ မမာလာမှာ ကျွန်တော်မထင်မှတ်ဘဲ ...ရုတ်တရက်နောက်လှည့်ကာ...

“ ချစ်လင်လေး လမ်းမှာအောင့်အည်းသည်းခံထားတာ ”

ဆိုပြီး ပုဆိုးပေါ်ကလီးကို ကောက်ကိုင်ကာ ပွတ်ပါတော့တယ်... ။ကျွန်တော်လည်းအကြိုက်တွေ့ကာ ချွေးနံ့နံစော်နေသော ခန္ဓာကိုယ်လေးကိုဖက်ကာ နို့အုံကိုဆော့ကစားပါတော့တယ်...။

“ ဟယ် သူကတောင်နေပြီ ဘယ်ကတည်းလိုးချင်နေတာလဲ”

“ လမ်းမှာကတည်းက ဆိုင်ကယ်ပေါ်မှာတောင်လိုးရင်စီးချင်နေတာဗျ ..ဟ ဟ”

 မမာလာမှာ ငုတ်တုတ်ထိုင်ချကာ လီးကိုကောက်စုတ်လိုက်ပါတော့တယ်....။

“ ခဏ ခဏ  ညကတည်းက မဆေးရသေးဘူး နံနေ ညစ်ပတ်နေမှာ ။ ပြီး အမလင်လည်းပြန်လာတော့မယ်လေ”

“ ဟယ် ရွံစရာလား လီးသန့်လေးကို”

ဆိုကာ ..တပြွတ်ပြွတ်နဲ့ပုလွေအစွမ်းပြပါတော့တယ်..။

“ အားးး အားးးပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်ပြွတ်”

“ အူးးး အူးးး ကောင်းလိုက်တာ ပြွတ်”

လက်ကလည်း ဥနှစ်လုံးကို ချေကစားကာ ဒစ်ပတ်လည်းကို လျှာနဲ့ကစားပေးသောအခါ ကျွန်တော်မှာအလွန်အင်မတန်မှ ကျေနပ်ကာ ခံစားမူအပြည့်နဲ့ လေဟာနယ်ထဲ ရောက်နေပါတော့တယ်...။

“ အူးးး အူးးးးပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်”

“ အူးးး အူးးး မမရေ ပြွတ် အူးးးးးးး”

ထို့နောက် သူ့ခေါင်းကိုကိုင်ကာ 

“ မမရေ မမယောကျာ်းပြန်လာလိမ့်မယ် အမြန်လက်စသတ်လိုက်မယ်”

ဆိုကာ သူ့ခေါင်းကိုကိုင်ကာ ပါးစပ်ကို လိုးလိုက်ပါတော့တယ်။

အွတ် အွတ် အွတ် အွတ်

အတင်းကမ တန်းပါးစပ်ကို လိုးသောအခါ ....

“ အမလေးလေး အသက်ရူကြပ်လို့ပါ ”

ဆိုကာ ကျွန်တော်ပေါင်ကို ရိုက်ကာတားပါတော့တယ်..။

“ အွတ် အွတ် အော့.......”

ကျွန်တော်လည်းလွတ်မပေးဘဲ အတင်းမှိန်းကာ အချက် ၃၀လောက် ဆောာင့်လိုးလိုက်သောအခါ အာငွေ့ ရမက် တို့ကြောင့် လရေတို့မှာ ပန်းထွက်လာပါတော့တယ်.။

“  အော့................လူ ...သတ် ...နေတာလား ”

လရေတွေ သရေတွေပါးစပ်မှာ ဗလုံးဗထွေးနဲ့ပြောကာ

“ ဆောရီးဆောရီး အရမ်းထန်သွားလို့ ထွေးထုတ်လိုက် အမ”

“ ဟယ် မထွေးပါဘူး”

ဆိုကာ လရေတွေအကုန်မြိုချကာ ပြုံးပြီးမျက်စောင်းထိုးပါတော့တယ်...။ထို့နောက် ကျွန်တော်နဲ့ မမာလာမှာ မဝနိုင်သေးဘဲ ကစ်ဆင်ဆွဲကာ ...၁၅မိနစ်ခန့် ပွတ်လိုက်ကိုင်လိုက်နဲ့လုပ်နေပါတော့တယ် ..။

“ ဟေ့ မိန်းမရေ..ပြန်ရောက်ပြီလားဟေ့ .”

အိမ်ရှေ့မှ ခေါ်သံကြားမှကျွန်တော်လည်း ကမန်းကတန်း ပါးစပ်နားကသရေတွေ သုတ်ပြီး ပုဆိုးကမန်းကတန်းဝတ်ကာ..

 “ ဟာ ကိုကျော်အေးကြီး မူးလာပြန်ပြီလား”

 “ ဟ ငါ့ညီရ အရက်ကိုကြိုက်လို့သောက်တာမဟုတ်ဘူးကွ ဒါဆေးဖက်ဝင်တယ်....နွားနို့ကတိရစ္ဆာန်တွေရဲ့အသွေးအသား ကြက်ဥကလည်းအသွေးအသားငရဲကြီးတယ်အရက်က သီးနှံတွေသက်သက်လွတ်တယ်ကွ ကုသိုလ်ရေးကွ ညီလေးရ...”

 “ ဟား ဟား ဟုတ်ပါပြီဗျာ...မမာလာကို လိုက်ပို့တာဗျ မနေ့က ဝက်သားပေါက်တယ်လေ ဒါကြောင့် ညအလုပ်လုပ်ရတာဗျ ..အခုပြန်လိုက်ဦးမယ်ဗျာ ”

ဆိုကာ မွေးမြူရေး ခြံမှ အိမ်လေးဆီသို့ ပြန်လာပါတော့တယ်.။

..........................................................................................

 မမာလာအိမ်ကနေ ပြန်လာပြီးရေမိုးချိုးကာ အိပ်စက်အနားယူလိုက်သည်မှာ ညနေ၅နာရီမှသာ ပြန်နိုးလာပါတယ်....ထိုအချိန် နားထဲတွင် 

အွတ် အွတ် ဖွတ် ဖွတ် 

“ အအ ရှင်ကလည်းဖြည်းဖြည်းလိုးပါ သရဲတဘက်စီးတာကျနေတာပဲ”

ယောကျ်ားမိန်းမလိင်ဆက်ဆံသော အသံကြားရသောကြောင့် ကျွန်တော် အိပ်ရာမှာကောက်ထပြီး သေချာနားထောင်ကြည့်ရာ မွေးမြူရေးခြံမှ ပိုင်ရှင်ဦးလေးနေသောအခန်းမှ ကြားရခြင်းဖြစ်သည်။ ကျွန်တော်လည်းခြေသံဖွဖွနင်းကာ ပိုင်ရှင်ဦးလေးအခန်းသို့ ကြည့်လိုက်ရာ နှလုံးထီရောင်းသောအန်တီဝါ (ခ) မဝါဝါမြင့် နှင့်ပိုင်ရှင်ဦးလေးတို့မှာ ကုတင်ပေါ်တွင် လိုးနေကြခြင်းဖြစ်ပါတယ်....မဝါဝါဖြင့်မှာ ခန္ဓာကိုယ်ဝကာ အရပ်ပုပုနဲ့ ရွာထဲတွင် ချဲထီရောင်းသော သူတစ်ယောက်ဖြစ်ပါတယ် ။ ကျွန်တော်ရွာသို့ရောက်ပြီး သိပ်မကြာ။  ရွာမှကာလသားများနှင့် ထန်းရည်သောက်ခြင်း ဇယ်သောက်ခြင်းစသည်တို့ သွားကစားသည့်အခါများတွင် မဝါဝါမြင့် သတင်းများကို ရံဖန်ရံခါကြားရလေ့ရှိပါတယ်...။

“ မဝါက ကြိုက်ကုန်းကွ...သူကငတ်နေတာ သူ့လင်ကလည်း ထောင်ထဲရောက်နေတာလေကွာ ....ရွာတောင်ဘက်က ကိုမြင့်နဲ့တောင်ဟိုနေ့က င်္သချိုင်းနားက ချုံထဲမှာချိန်းလိုးနေတယ်ကွ...ဖန်ရင်ရတယ်”

ထိုသို့ ရွာကာလသားများစကားဝိုင်းတွင် ကြားနေရာသောကြောင့် မိမိမှာလည်း ခြံထဲသို့ ကြက်ဥနွားနို့လာဝယ်ခိုက် .. မထိတထိ တို့ကြည့် နောက်ကနေလီးဖြင့်ပွတ်ကြည့်ရာတခါတရံ ပြုံးလိုက် မသိယောင်ဆောင်လိုက်လုပ်နေသော်လည်း မိမိမှာ ရွာမှာ ဧည်သည်ဖြစ်သောကြောင့် မစမ်းရဲဘဲဖြစ်နေပါတယ်...။

ယခုမူ မိမိမျက်စိရှေ့တွင်ပင် ...မဝါမြင့်မှာ သူရဲ့ဖင်မဲကြီးကိုကုန်းပေးကာ ပိုင်ရှင်ဦးလေးမှာ ပုဆိုးကို ကတောင်းကျိုက်ကာ ဆောင့်လိုးနေသည်ကို တွေ့နေရပါသည် ။ ဦးလေးမှာလည်း အသက် ၅၀ကျော်ပေမယ့် ဆောင့်အားမှာ မကျဘဲ အလုပ်ကြမ်းလုပ်သူပီပီ လိုးချက်များမှာ သွက်လက်၍ မဝါမှာလည်း ဆောင့်လိုးတိုင်း...

“ အွတ် အွတ် သေပါပြီရှင့် အွတ် အွတ် ”

နဲ့ ရှေ့သို့ငိုက်ငိုက်ကျသွားပါတယ်..။.သူတို့နှစ်ယောက်မှာ ကျွန်တော်ကြည့်နေသည်ကိုပင် မသိဘဲ အပြင်းအထန်လိုးနေကြရာ ကျွန်တော်လည်း ကြည့်၍ လီးတောင်လာကာ ဝင်လိုးခြင်စိတ်များကို မနည်းပင် ထိန်းထားရပါတယ်.....။

ထို့နောက် မထူးတော့ဆိုကာ ဆိုင်ကယ်ကိုထုတ်ကာ မမာလာအိမ်သို့ လီးတောင်တောင်နဲ့ တန်းမောင်းလာခဲ့ပါတယ်...။ မမာလာအိမ်ရှေ့ အရောက် ယောင်လည်လည်နဲ့ကြည့်သောအခါ ....မမာလာယောကျာ်း ကိုကျော်အေးမှာအိမ်ရှေ့တွင်မူးကာ ပုဆိုးကျွတ်ကာ အိပ်နေသည်ကိုတွေ့ရ၍ အိမ်ထဲသို့ မယောင်မလည်ဝင်လာခဲ့ပါတယ်...။ မမာလာ အိမ်ရဲ့ နောက်ဖေးပေါက်မှ တိတ်တိတ်လေးတက်လာသောအခါ ထဘီကျွတ်လျက် အိပ်ပျော်နေသော ...မမာလာကို တွေ့ရ၍..

“  အန်တီ အန်တီ ”

“ ထဦး ထဦး ”

 “  ဟင် ဟင် ဘယ်သူလဲ”

 “ ကျွန်တော် ကျွန်တော် ကိုဇွဲ....”

 “ ဟေ ဘာဖြစ်လို့လဲ ခြံမှာအရေးပေါ်လို့လား”

 “  ခြံမှာ အရေးပေါ်တာမဟုတ်ဘူး ....ကျွန်တော်အရေးပေါ်တာ”

 “ ဟင် နေမကောင်းဘူးလား ဘာဖြစ်တာလဲ....

 “ မဟုတ်ဘူး လူနေကောင်းတယ် လီးနေမကောင်းတာ.”

ဆိုကာ တောင်မတ်နေသောလိးကိုသူရှေ့တိုးပြလိုက်ရာ..

 “ ဟဲ့ ဟဲ့နေဦး ရှေ့မှာငါ့လင်ရှိတယ်....”

“ ဟာဗျာ ကိုကျော်အေးအကြောင်း အန်တီသိသားပဲ သိုးနေတာပဲ.”

 “ မလုပ်ပါနဲ့ အေ တွေ့နေမှ သတ်ခံနေရမယ် ...ငါလည်းခံချင်ပါတယ်..ဒါမဲ့ ညကပဲ ၂ချီလိုးတယ် မနက်ကပဲပါးစပ်ကို တစ်ချီလိုးတယ် တောင်ပဲတောင်နိုင်လွန်းတယ် သည်းခံလိုက်ပါဦး မောင်လေးရယ်...”

“ ဟာ ဗျာ မရဘူး အရမ်းလိုးချင်နေပြီ နောက်ဖေး ခဏလိုက်ခဲ့ ခဏပဲလိုးယုံပဲ.”

“ ဟယ် စိတ်ညစ်ပါတယ် .”

မမာလာလည်း ဆံပင်ဖာလားနဲ့ ထဘီကောက်ဝတ်ပြီး အိပ်မူံစုံဖွားနဲ့လိုက်လာခဲ့ပါတော့တယ်။ ကျွန်တော်လည်း အိမ်နောက်ဖေးရောက်တေ့ာ မမာလာကို နောက်ဖေး ပန်းကန်ဆေးသောနေရာ တိုင်ကီပေါ်တွင် လက်ထောက်ခိုင်း ပြီး ထဘီကိုခါးပေါ်လှန်တင်ကာ နူးနှပ်မနေတောဘဲ အရမ်းထန်နေတာကြောင့် မမာလာရဲ့ အမွှေးထူထူနဲ့စောက်ဖုတ်ထဲ.လီးကို ထိုးထည့်လိုက်ပါတော့တယ်..။

“ အီးး............”

ထို့နောက် တရပ်စပ် စွတ်လိုးပါတော့တယ်..။

“ အွတ် အွတ် အအ  ဟဲ့ ဟဲ့ ဖြေးဖြေး အသံမထွက်စေနဲ့...”

ဖတ် ဖတ် အွတ် အွတ် အအအ ဖတ် ဖတ်

“ အားးးနာတယ် ဟဲ့”

“ ဟာဗျာ အသံမထွက်နဲ့...လိုးကောင်းနေတာ”

ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဘွတ် ဘွတ် အွတ်

“ အ အ ဟဲ့”

မမာလာမှာ ပြောမရသောကြောင့် ခါးပါးလှန်တင်ထားသော ထဘီစကိုလုံးကာ သူမ ပါးစပ်ထဲထိုးထည့်ပြီး..ကျွန်တော်လည်းအတင်းဆောင့်ပါတော့တယ်...။

ဘွတ် ဘွတ် အ အ အွတ်အွတ်

ပထမတော့ စောက်ဖုတ်မှာ အရေမရှိ ခြောက်ကပ်ကပ်ဖြစ်နေပါတယ်. ။ လိုးရင်းနဲ့ မမာလာမှာဖီးတက်လာကာ စောက်ရည်တွေလိုက်ပြီး လိုးရသည်မှာလည်း ပိုဖီးရှိလာပါတယ်...။

“ အွတ် အွတ် အွတ် ဖတ် ဖတ် ဘွတ် အအ အအ အအ အအ အွတ်”

မမာလာမှာ 

“ အမြန် အမြန်လိုး ”

ဆိုကာ မျက်ရိပ်မျက်ကဲ လက်ဟန်ခြေဟန်ဖြင့်  ခေါင်းတွေ အတင်းခါကာ သူယောကျာ်းထလာမှာလည်းကြောက် ..လိုးခံရတာလည်းကောင်း နဲ့ 

အအ အအ ဖတ်

ကျွန်တော်လည်းယောကျာ်းအိမ်ရှေ့အိပ်နေတုန်းလိုးရသည်မှာ အရသာအရမ်းရှိနဲ့ ရင်ခုန်မူ တဏှာ ရမက်ပေါင်းစုံကာ

အွတ် အွတ် အအ အအဖတ် ဖတ် အွတ် 

အချက် ၁၂၀ခန့်ဆောင့်လိုးအပြီးမှာ လရေတွေပန်းထည့်ကာ မမာလာမှာလည်း မြေကြီးပေါ် ဖင်ထိုင်ရက်ကျ ပြီး ဟင်း ဟင်း နဲ့အော်ကာတုန်နေပါတော့တယ်...။ ထို့နောက်လရေတွေ စောက်ရည်တွေပေနေသော လီးကို မမာလာပါးစပ်ထဲ ထိုးထည့်ကာ စုပ်ခိုင်းလိုက်ပါတော့တယ်..။

ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် အူးး ဟူးးး အူးး

ပြီးနောက် မမာလာအား ဖက်ကာ နှစ်ယောက်ကစ်ဆင်ရိုက်ကာ ..

“ ရင်တုန်လိုက်တာ ကောင်းလိုက်တာ လင်လေးရယ် လီးဖြတ်ပီး ညဘက် ပါးစပ်မှာ ကိုက်အိပ်ချင်တာ..”

“ ထန်လိုက်တာ ချစ်မကြီးရယ်...”

“ အဲ အိမ်ပေါ်တက်တကူးတကနိုးပြီးလာလိုးတာ ဘယ်သူလဲ ..ဘယ်သူကပိုထန်လဲ...”

“ ဒီလိုဗျ နှလုံးထီရောင်းတဲ့ အန်တီဝါနဲ့ ပိုင်ရှင်နဲ့ လိုးတာတွေ့လို့ အရမ်းထန်ပြီး လာလိုးတာ ဗျ”

“ အဲ ဦးလေးကြီးကလည်း လုပ်တယ်နော်...”

“ ဟဟ သူလည်း မိန်းမဆုံးပြီးကတည်းက ငတ်နေတာနေမှာပေါ့ဗျ”

ထို့နောက် တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် နမ်းမ၀ဖြစ်နေကာ ကိုကျော်အေး လူပ်သံကြားမှ မမာလာမှာ တိုင်ကီကရေနဲ့ စောက်ဖုတ်ဆေးမီအပြု ... 

“ မဆေးပါနဲ့ ချစ်မကလည်း”

ဆိုကာ

ထဘီလှန်တင်ကာ စောက်ဖုတ်ကိုပြောင်နေအောင်ယက်ပေးလိုက်ပါတော့တယ်..။မမာလာမှာ 

“ အီးးးးးးပြွတ် ”

စောက်ဖုတ်အမွေး အစိ ဘေးနူတ်ခမ်းအလွှာမကျန်အောင် ယက်ပေးကာ ....

“ အမ အိမ်ပေါ်ပြန်တက်တော့ ”

ပြန်လွှတ်ကာ ကျွန်တော်လည်းအိမ်ရှေ့ တိတ်တိတ်ပြန်ထွက်ကာ ခြံထဲသို့ ပြန်လာပါတော့တယ်..။

..................................................................

ခြံထဲပြန်ရောက်ပြီး မွေးမြူရေးခြံထဲမှာပဲ ...မမာလာနဲ့ လူလစ်ရင်လိုးလိုက် ။ သူမူတ်ကိုယ်မူတ် မူတ်လိုက်နဲ့အချိန်ကုန်နေစဉ် တစ်နေ့ မမာလာမရှိခိုက် ချဲထီရောင်းသော ဆိုင်ရှင်ဦးလေးကြီးနဲ့ ဖြစ်နေတဲ့ အန်တီဝါရောက်လာပြီး

“ ကောင်လေးရေ...အန်တီကို ကြက်ဥ သုံးလုံးပေးအေ နို့တစ်ထုတ်လဲပေး...”

“ ဟုတ်ကဲ့ ဟုတ်ကဲ့ အန်တီ”

ထိုစဉ် အန်တီဝါမှာ မဝါ ခုနက မူတ်ပေးကာ ထွေးသွားသော လရေများ ခုံပေါ်မှာ ပေနေသည်ကို မသိဘဲထိုင်ချလိုက်ပြီး

“ အမလေးလေး ဘာတွေလဲ ချွဲကပ်ကပ်နဲ့....နှာချီးတွေလား”

နောက်မှ  ကိုင်ကြည့်ကာ 

“ ဟာ ဟိုအရေတွေပဲ”

ဆိုကာ... 

“ ဟွန်း လူပျိုလေးနော် ဟင်းဟင်း သောင်းကျန်းနေတယ်”

 ကျွန်တော်လည်း ရယ်ပြကာ ..

“ အန်တီရေ နွားနို့ကမရသေးဘူး ခဏထိုင်စောင့်ဦး ...ဘယ်လိုလဲ အလုပ်အကိုင်လေး”

“ လူတွေက သိပ်မပေါက်ကြ စီးပွားရေးမကောင်းတော့အဆင်မပြေဘူး ကောင်လေးရေ ”

ဟုဆိုကာ ...ကျွန်တော်ရှေ့နွားခြံကို ထောက်က ရပ်နေပါတော့တယ်...။ ကျွန်တော်လည်း မထူးဘူး ကွာဆိုကာ  နောက်ကနေ အိပြီး ပြည့်တင်းကာ အတန်ငယ်ပြုတ်စ ပြုနေသော မုဆိုးမဖင်ကြီးကို

“  ဟုတ်လားဗျ ”

ဆိုကာ မသိမသာသွားထောက်ပြီး သွေးတိုးစမ်းပါတော့တယ်...။ မသိချင်ယောင်ဆောင်ကာ

“ အေးကွာ လူတွေက စီးပွားရေးသိပ်အဆင်မပြေ ဂွင်တွေသိပ်မတည့်ကျတော့လို့လေ ဂွင်တည့်တော့ များများထိုးမှာပေါ့နော် ”

ဆိုကာ...ဖင်ပေါက်ရှိရာသုံးခေါက်လောက်ဆောင့်လိုက်ပါတယ်...ထဘီကာထားသော်လည်းဖီးအလွန်ရှိပြီး လီးမှာသံချောင်းလိုဖြစ်လာပါတော့တယ်...။

“  ကောင်လေးဆိုးတယ်ကွယ်......”

 ထို့နောက် ကျွန်တော်လည်း မနေ့က ပိုင်ရှင်ဦးနဲ့လိုးနေတာမြင်တဲ့ အကြောင်း ပြောပြလိုက်သောအခါ

“ ဟယ် ဘယ်သူမှ လျှောက်မပြောနဲ့နော် ကောင်လေး..”

“  ဟုတ်ကဲ့ပါဗျ ဘယ်သူမှမပြောပါဘူး စိတ်ချပါ...

“ အေး လိမ်မာတာ မမကပြုစုမှာပေါ့

ဆိုကာလီးကိုကိုင်ကာထုပေးပါတော့တယ်.... ကျွန်တော်လည်းဖက်ကာ နို့ကိုကိုင်မည်အပြု... ခြံပိုင်ရှင်ဦးလေးဝင်လာသည်ကိုတွေ့ရသောအခါ နှစ်ဦးခွာလိုက်ပြီး နွားမကြီး နို့ညစ်ဖို့စောင့်နေတဲ့ ပုံစံ အမြန်လုပ်ရပါတော့တယ်.....။ပိုင်ရှင်ဦးလေးက

“ ဟေ့ မဝါ ရောက်နေတာလား...”

“ ဟုတ်တယ် ဦးလေးရေ....နွားနို့ ကြက်ဥ လာဝယ်တာ”

“ အေး မဝါရေ ..နစ်လုံးထိုးချင်လို့ ခဏလိုက်ခဲ့ပါဦး ”

ဦးလေးမှာ ဥနှစ်လုံး လီးထိုးချင်တာလား ချဲထိုးချင်တာလား မသိ ။ကျွန်တော် သူတို့အကြောင်း မသိဘူး ထင်ကာ ဟန်ပါပါခေါ်လိုက်ပါတယ်..။ကျွန်တော့် စိတ်ထဲမှာတော့ ဟဟဟ ဒီဘဲကြီးနေ့ခင်းကြောင်တောင်တောင် လိုးချင်နေတာပဲ ...ငစွမ်းပဲ..။

မဝါလည်းကျွန်တော်ကိုမျက်လုံးမှိတ်ပြကာ 

“ ဟုတ်ကဲ့ ဦးလေးလာပြီ”

ဆိုကာ ဖင်ကြီးယမ်းလျှောက်ကာလိုက်သွားပါတော့တယ် .....။ထို့နောက် 

“ အွတ်အွတ် အားးအားးး ”

စတဲ့ ကာမစက်ယက်သော အသံ မတိုးတတိုး ကြားနေ၍ ပြုံးမိပါတော့တယ်...။ ထို့နောက် ၁နာရီခန့်အကြာ မဝါ ပြန်ရောက်လာပြီး...

 “ ဟီးး မောင်လေးရယ် ကြမ်းလိုက်တာ အဖုတ်တောင်စပ်ဖျင်းဖျင်းပဲ”

 ကျွန်တော်လည်းလီးတောင်နေကာ.... နွားတင်းကုပ်နားက အကွယ်ထဲဆွဲခေါ်ပြီး

“ လာလိုက်ခဲ့ဗျာ”

“ ဟဲ့ ဟဲ့ ဘာလဲ ဘာလုပ်မလို့လဲ ခုနက လူကိုစွသွားတာ”

 မဝါကအတင်းဖက်ကာ ကစ်ဆင်ရိုက် လျှာနဲ့လည်ပင်းတွေယက်နို့အုံတွေပွတ်ကာ ....

“ မဝါလိုးချင်တယ်ဗျာ ဒီဖင်ကြီး ဒီဗိုက်ခေါက်ကြီးကို ကြည့်လိုးချင်နေတာ..”

ဆိုပြီး ထဘီဆွဲလှန်လိုက်သောအခါ

“ ဟယ် ဟဲ့ ကောင်လေး ငါမရတော့ဘူး စပ်ဖျင်းဖျင်းဖြစ်နေပြီ...မူတ်ပဲမူတ်ပေးမယ်နော်..”

“ ငါစောက်ဖုတ်လည်း ရေမဆေးလာရသေးဘူး မလုပ်ပါနဲ့ဦးနော်”

 “ ဟာ မဝါကလည်း လုပ်ဗျာ လုပ် မူတ်ပေး.....လိမ်မာတယ်”

အဲဒီတော့ မျက်စောင်းလေးထိုးကာ ဒူးထောက်ထိုင်ကာ လီးကိုပါးစပ်ထဲထည့်လိုက်ပါတော့တယ်..။

“ အူးးး အီးးးး ကောင်းတယ် အူးးးးးအီးးးးးအူးးးးးအီးးးးးး”

“ အူးးးးးးအားးးးးးအားးးးအီးး မြန်မြန်သွက်သွက်လေး...အီးးး”

အန်တီဝါမှာ အစွမ်းကုန်မူတ်ပေးနေသော်လည်း မပြီးဘဲဖြစ်နေရာ 

“ လုပ်ပါဗျာ အန်တီကလဲ မမကလဲ .ပြုံးကာ ချွဲပြလိုက် ရာ”

“ ငါစောက်ဖုတ်စပ်နေတယ် ဟဲ့ ငါခြံထဲ လာမိတာမှားတာပဲ ဟယ်”

“ ဒါဆို ဖင်ချမယ်ဗျာ အမဖင်ကမဲမဲကြီး အရမ်းလိုးချင်နေတာ..”

“ ဟူးးး ငါ့ဘဝက စုပ်လည်းစူးစားလည်းရူးပဲ ငါ ဖင်သိပ်မခံဖူးဘူးဟ”

“ လုပ်ပါဗျာ အမကလည်း ......နောက်ကျကြိုက်သွားမှာ”

“ အေး ဟာ ဒါဆိုလဲ လိုး မြန်မြန်လိုး ”

ဆိုကာ မြေကြီးပေါ် ကုန်းပေးပါတယ်..။ ကျွန်တော်လည်းဖင်မဲကြီးကို တံတွေးဖြင့်စွတ် လီးကိုလည်း တံတွေးဆွတ်ကာ...ထိုးထည့်လိုက်ပါတော့တယ်..။

“ ဗွိ ဗြစ်”

“ အီးးးးးးးးးးးးးးးးအားးးးးးးးး”

“ သေပါပြီ အမလေး အမလေးးလေးးး သေပါပြီ ...”

“  တော်ပါပြီ ..အီးးးးး”

ကျွန်တော်က ကြပ်ပိတ်နေတဲ့ ဖင်ပေါက်ထဲ လီးကို တဝက်ပဲထည့်ကာ ဖြေးဖြေးပဲ ဆောင့်နေပါတော့တယ်..။

“ အီးးးအီးး ဖတ် ဖတ် အွတ်အအအ”

“ ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ်”

ဖင်ပေါက်ထဲ လီးပြန်ထုတ်သောအခါ ဘေးကကြွက်သားမှာ ကြွတက်လာကာ...ကြည့်ရတာ အလွန်အင်မတန်မှဖီးလ် ရှိလာပါတယ်...။ထို့နောက် ဖြည်းဖြည်းဆောင့်ရင်း တံတွေးထွေးကာ အဆုံးထိ တန်းဆောင့်လိုးလိုက်ပါတော့တယ်..။

 “ အွတ်..........”

 “ အားးးးသေပြီအခုထုတ် ဖေလိုးမသားလေး အခုထုတ် သေပြီဟဲ့ သေပြီ..”

ကျွန်တော်လည်း အလွတ်မပေး အားရှိပါးရှိ လိုးပါတော့တယ်..။

 “ အီးးအွတ် အအ အအအအ ဖတ်ဖတ် ဘွတ်ဘွတ်”

“ ဘွတ်ဘွတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ်”

ဥနှလုံးကို စောက်ဖုတ်အုံကို သွားရိုက်သံ ။ မဝါ ညည်းသံ အော်သံ ။ ကျွန်တော်ညည်းသံနဲ့ အလွန်အင်မတန်မှရမက်ထန်စေပါတယ်.။

“ အွတ် အွတ် ဖတ် ဖတ် အအအ အအအ”

“ အ အအ အ အ အ အ အ”

အချက် ၅၀ခန့်လောက်ဆောင့်အပြီး မဝါစောက်ဖုတ်ထဲက အရေတွေစီးကျလာကာ....ပေါင်ခြံမှာစောက်ရည်တွေနဲ့မို့ စောက်ရည်နံ့ရော ။ လီးကိုထုတ်လိုက်တဲ့အခါ ဖင်ခေါင်းထဲကထွက်လာတဲ့ အနံ့ရော။ကျွန်တော့် လရေတွေ ဖင်ပေါက်မှာ ပြည့်နေတဲ့အချိန် လီးထည့်လိုက်တဲ့အချိန် ထွက်လာတဲ့အသံရော ။ ကုန်းနေတဲ့ ဖင်မဲကြီးနဲ့..ဆိုတော့ .milf ကြိုက်သူ ကျွန်တော်အတွက် အလုံးစုံ ပြည့်စုံနေတာကြောင့် ထန်ထန်နဲ့ အတင်းဆောင့်လိုးပါတော့တယ်...။

“ အွတ် အွတ် ကောင်းတယ်ဆောင့် ကောင်လေးဆောင့် သထောင်းစားလေးဆောင့်”

 “ ဆောင့်ပြီ မိန်းမ ဆောင့်ပြီ ကြိုက်ကုန်းမ အွတ် အွတ် ဟမ် မဝါနင်ဆာနေတာမလား”

“ ငါ့ကိုချီးပါတိုင်းသတိရ အွတ် အွတ် ဖွတ် ဖတ် နင်ဖင်ကိုလိုးခွဲပစ်မယ် အွတ် အွတ်”

“ လိုး ခွဲပစ် သထောင်းစားလေး ဖတ် ဖတ်  ဖတ် အ အ အအအအအအအအ”

ထို့နောက် ၁၅မိနစ်ခန့်အကြာမှာ ကာမသုခပြည့်စုံကာ လရေများလည်း ရေတံခွန်အလားစီးကျကာ ကျွန်တော်လည်း ကျောကုန်းပေါ်တန်းမှောက်ပြီး မြေကြီးပေါ်မှာ နှစ်ယောက်မှိန်းနေပါတော့တယ်...။

ခဏအမောပြေမှနှစ်ယောက်ထ ထဘီဝတ်ပုဆိုးဝတ်ကာ ....

“ အန်တီဝါက ချစ်ဖို့ကောင်း”

ဆိုကာအနမ်းပေးလိုက်ပါတော့တယ်...။ ထို့နောက် ခြံရှေ့ထွက်လာကာ သူလာဝယ်သော နွားနို့ ကြက်ဥကို အလကားပေးလိုက်ရုံအပြင် ပြန်ခါနီး အပိုလက်ဆောင်ပါပေးလိုက်ပါတော့တယ်...။

“ ကောင်းတယ် ဒီနေ့ နောက်တခါ စောက်ဖုတ်ကိုသေချာလိုးပေး ချိန်းလိုက်မယ်..”

ဆိုကာ ပေါင်နှစ်ခြမ်းကွကာ ထွက်သွားပါတော့တယ် ......။

ထို့နှင့်မမာလာနှင့်လိုးလိုက်  လစ်ရင်...အန်တီဝါနဲ့လိုးလိုက် ။ဝါသနာပါတဲ့မွေးမြူရေးခြံမှာ လုပ်ငန်းသင်လိုက်နဲ့ အချိန် ၇လခန့်ကြာပြီးတစ်နေ့....

ပြွတ် ပလွတ် ပြွတ် .....

 ခြံထဲ မမာလာဟာ ကျွန်တော်လီးကို စုတ်ပေးနေရင်းး

“ မောင်လေး...နင်ဒီခြံအလုပ်တော်တော် ဝါသနာပါတယ်နော်....ဘွဲ့လည်းရလာခဲ့တယ်မလား”

“ ဟုတ်တယ်လေ ....ဘွဲ့ရတဲ့အလုပ်အတိုင်းလုပ် ဒါမှမဟုတ်..company တစ်ခုမှာ ဒါမှမဟုတ် အစိုးရအလုပ် ဝင်လုပ် လခစားလေးရ ပြီး မိန်းမယူ ပင်စင်ရ အငြိမ်းစားယူ ဒီဘဝကြီးကျွန်တော်တော့ သဘောမကျပါဘူး”

“ ဒါပေမယ့် ဂုဏ်ရှိတယ်မလားအေ....ငါ့သမီး သဇင်လေးတော့ ဒီနှစ်စာမေးပွဲဖြေပြီးပြန်လာတော့မှာလေ.....သူကလည်းအလုပ်လည်းဝင်လုပ်ရတော့ အဝေးသင်လေးပဲတက်ရတာပေါ့....ဒါမဲ့တော်ရှာပါတယ် မိဘကိုပြန်ထောက်တယ်လေ..ဒါမှမဟုတ် ငါ့လစာနဲပဲဆို လင်ကအမြဲမူးနေတာ ငတ်သေမှာပဲ....”

“ အမရယ် ပြောလဲပြော လီးလဲစုတ်ပေးပါဦး”

“ အေးပါအေ”

ပြွတ် ပလွတ် ပြွတ် ..

“ ဟူးးးးးးးးးအရေတွေထွက်လာပြီ...စုတ်ကောင်းနေတာ မာတောင်ပြီး”

“ ဟုတ်တယ်ဗျ ....ကျွန်တော်လည်းခု အလုပ်ကို သေချာနားလည်တော့ အဖေကိုပြောပြီး...ကိုယ်ပိုင်ခြံလေးတစ်ခုထောင် ..ပြီး ကြက်ဥ နွားနို့ကို သေချာဆိုင်တွေကိုဖြန့်....အဲ့ကနေ ရတဲ့ အရင်းလေးနဲ့ ကုန်ကားလေးထောင် ပွဲရုံလေးထောင်ချင်လို့ အမရယ်”

ပြွတ် ပြွတ် အူးး 

“ အင်း အမလည်း ဒါပြောမလို့လေ...ဒီအလုပ်ပဲဆိုတော့ ငယ်လည်းငယ်သေးတော့လေ ...တိုးတက်အောင်လို့ပါလင်လေးကို ...”

ပြွတ် ဟူးးး ....

“ လီးထိပ် ကဒစ်ကိုလျှာနဲ့လျက်ပြီးထိပ်အပေါက်လေးကိုလျှာနဲ့မွှေပေး အမ..”

  ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ...

“ အင်း ဒါကြောင့် ဗျာ အဖေကို ပြောပြီးတော့ လုပ်ငန်းထောင်ပါဦးမယ် ရည်ရွယ်ချက်လေးတော့ရှိပါတယ်..အဖေက ဒီအလုပ်ထက် IT အလုပ် ။ ဒါမှမဟုတ် နိုင်ငံခြားထွက် ပြီးအလုပ်တစ်ခုလုပ်စေချင်တာ ပြောလိုက်ရင် မင်းကသုံးစားမရတဲ့ကောင် ....အောက်တန်းစားကောင် .....ငါတို့အမျိုးကိုအိုးမဲသုတ်တယ် ဒါပဲ သူပြောလိုက်ရင် ကြာတော့လည်းဗျာ အဖေနဲ့တောင်မျက်နှာချင်းမဆိုင်ချင်တော့ဘူး....”

“ မိဘကတော့အဲ့လိုပါပဲ သားသမီးကို မပင်ပန်းစေချင်ဘူး ..ဘဝကို အမြင့်ဆုံးကိုရောက်စေချင်တယ်..ဒါကြောင့် မိဘတွေက ကိုယ့်သားသမီးကို အားမရဘူး အမြဲဒါကြောင့် လိုက်ပြောနေရတာ...နင်ကတော်ပါတယ် .”.

“ အမကလည်း လာမြှောက်နေပြန်ပြီ.”

“ ဟုတ်တယ်လေ ဘာမှ မဟုတ်တာတောင် နင်နဲ့တွေ့မှ ငါဖင်ခံတတ်လာတယ် ..။စောက်ရည်တွေ တုန်နေအောင်ထွက် ပြီးတယ်....မူတ်ပေးတဲ့နေရာဆို ငါ့ဟာ အုံလိုက်ကျွတ်ထွက်လားမတောင် အောက်မေ့တယ်.......ဘာမှမတော် တောင် ကာမအရာမှာတော့ ဆရာကြီးပဲအေ..”

“ ဟားဟား ဟုတ်ပါပြီဗျာ မနက်ဖန်ကျ ကျွန်တော်အဖေဆီပြန်လိုက်ပါဦးမယ်..အမပြီးချင်ပြီးဗျာ..”

ဆိုကာ သူ့ခေါင်းကိုကိုင်ကာ ပါးစပ်ကိုလိုးလိုက်ပါတော့တယ်..။

“ အွတ် အွတ် အု အု အွတ် အွတ်....အု. အွတ် အွတ် အွတ် အု အုအု အု.

“ အင်း..........................”

လရေတွေသူပါးစပ်ထဲပန်းကာ ...အကုန်မြိုချလိုက် ချစ်တယ်...။

 အင်းပါ အမြဲမြိုချနေတာပဲ ..အားဖြည့်အစာလေး...ဟား ဟားးးဟားးးး”

...........................................................................................

နောက်နေ့ အဖေဆီသွားသောအခါ ....အဖေမှာသူဧ။် ပုံစံအတိုင်းအိမ်ရှေ့တွင်မူန်ကုတ်ကုတ်ထိုင်နေကာ..

“ ဟာ မလာစဖူးကွာ အိုးမည်းသုတ်တဲ့ကောင် ကျေးဇူးကန်းတဲ့ကောင် ဘာလာလုပ်ပြန်တာလဲ..မိဘကိုသတိရလို့လာတာလားကွ..”

“ အဖေမျက်နှာ တော်တော်ကျသွားတာပဲ...နေရောကောင်းရဲ့လား”

“ ကောင်းပါ့ကွာ ဒေါင်ဒေါင်မြည်ပဲကွာ ဒုက္ခပေးမယ့်ကောင်လည်းအနားမှာမရှိတော့.......”

အဖေဟာ ထို့သို့ကျွန်တော်နဲ့ဝေးနေသောကြောင့် သူ့အနားမှာသားတော်မောင်မရှိသောကြောင့် စိတ်ချမ်းသာနေပါတယ် ။ ပျော်ရွှင်နေပါတယ် ပြောသော်လည်း မျက်ရည်များဝဲနေသည်ကို သတိထားမိပါတယ်...။

ကျွန်တော့် တသက်သာမှာ ဒီအခါလည်း ဝမ်းနည်းရပြီး..အသိတရား တခါမှ မရခဲ့ဖူးပါ။ အတွေးများလည်း ဝင်လာပါတော့တယ်...။

အော် မိဘမေတ္တာ ကြီးမားပါလား....သားကို ကိုယ့်ခြေထောက်ပေါ် ကိုယ်ရပ်တည်နိုင်အောင် ဘဝဆိုတာနားလည်အောင် သူတမင်သက်သက်များ ကျွန်တော်ကို ပြောနေတာလား ....မသိပါ...အတွေးများစွာ...။

“ အဖေ ကျွန်တော်လုပ်ငန်းတစ်ခု ထောင်ချင်လို့ အရင်းအနှီးထုတ်ပေးပါလား.....”

“ ဟေ စကားကြီးစကားကျယ်နဲ့ မင်းလုပ်နိုင်လို့လားကွ.....အခုရောမင်းဘာတွေလုပ်နေလဲ..”

ကျွန်တော်မွေးမြူရေးခြံမှာ ပညာသင်အလုပ်လုပ်နေတဲ့ အကြောင်း ။ ထို့မျှမက သူငယ်ချင်းများနှင့်အတူ ပွဲရုံလုပ်ငန်းလေ့လာထားတဲ့အကြောင်း ပြောပြသောအခါ အဖေမျက်နှာဝင်းလက်လာသည်ကို တွေ့ရပါတယ်...။

“ အဖေ ကျွန်တော် ကိုတခါတော့အခွင့်အရေးပေးသင့်တယ် ...ကျွန်တော် အဖေ့သားဆိုတာ မျက်နှာပွင့်အောင်လုပ်ပြပါ့မယ်...”

“ လာလှချည်လားကွ...ဟားဟားဟား”

“ အေးကွာ ငါမင်းကို ထုတ်ပေးလိုက်မယ် မင်းဘယ်လောက်လိုလဲ...လိုသလောက်ထုတ်ပေးလိုက်မယ်....”

ထိုနှင့်အဖေဆီမှာပဲ အတူတူညစာစား ...။ အိမ်ကကျွန်တော်အခန်းလေးထဲမှာပဲအိပ်ကာ.......နောက်နေ့မှပြန်လာခဲ့ပါတော့တယ်.....။ ထိုသို့ ကျွန်တော်အိမ်ရောက်နေစဉ်အတွင်း...အဖေမှာ လန်းဆန်းသွက်လက်ကာ ပျော်နေသည်ကိုတွေ့ရသောအခါ...ကျွန်တော်မှာ ဝမ်းသာဝမ်းနည်းမျက်ရည်ပါကျမိပါတယ်..။

ထိုမျှမက ကျွန်တော်အခန်းမှာ ပြုံးနေသော ကျွန်တော်ကို ၇နှစ်သားမှာချန်ခဲ့သော အမေမျက်နှာကိုလည်း ကြည့်ကာ ...

“ သားကြိုးစားပါ့မယ် အမေ....သားဘဝကို အကောင်းဆုံးဖြစ်အောင် ကြိုးစားပါ့မယ် ”

ဟူသော သန္ဒိဌာန် ကတိစကားများလည်းပေးမိကာ ....အပြန်လမ်းမှာဝမ်းနည်းမူ ဝမ်းသာမူ အားတက်မူအပြည့်နှင့်ဖြစ်လာခဲ့ပါတယ်....။

ထို့နှင့် ပြန်ရောက်ပြီးနောက်နေ့ ပိုင်ရှင်ဦးလေးအား ကျွန်တော်ခွဲပြီး အလုပ်လုပ်တော့မယ့်အကြောင်း..ကြိုးစားချင်တဲ့အကြောင်း ။ ဒီတပတ်နောက်ဆုံး အလုပ်လုပ်ချင်တဲ့အကြောင်းပြောသောအခါ...ပိုင်ရှင်ဦးလေးမှ 

“ ဒါမှ ယောကျာ်းကွ..ဒီစိတ်ဓာတ်ကိုကြိုက်တယ်...မင်းအလုပ်လုပ်တဲ့အခါ ကျရူံးမူတွေလည်းရှိလာမယ်... အောင်မြင်နိုင်မယ် အမျိုးမျိုးပေါ့ ..ကြီးပွားရေးစာအုပ်တွေ ငါကြိုက်တယ်ကွ..အဲ့ထဲကငါကြိုက်တဲ့အချက်ကတော့ အောင်မြင်ချင်ရင်ချမ်းသာချင်ရင် အောင်မြင်ချင်တဲ့စိတ် ချမ်းသာချင်တဲ့စိတ် ပဲရှိ ၊ ကျန်တာသူ့အလိုလိုဖြစ်လာတယ့်ကွ..အားပေးတယ်ကွ ဆက်လုပ်...”

ထိုနှင့်နောက်ဆုံး အပတ် အလုပ်ဆင်းရာ....တစ်နေ့အန်တီဝါရောက်လာပြီးး..

“ ကောင်လေး နင်တခြားအလုပ်လုပ်တော့မယ်ဆို ...”

“ ဟုတ်တယ်လေ အန်တီ.....”

“ ဟယ် တကယ်လား ညက ဦးလေး က ငါ့ကိုလိုးရင်ပြောလိုက်တာ”

“ ဟုတ်တယ်ဗျာ ကျွန်တော် ပွဲရုံတစ်ခု ကုန်ကား ဖြစ်ဖြစ်ထောင်မလို့ဗျာ..”

“ ဟုတ်လား....အန်တီကိုခွဲသွားမလို့လား..ဒီစောက်ဖုတ်နဲ့ နင်ပြောနေကျ ဖင်မဲကြီးက ဖင်ပေါက်လေးကို ခွဲသွားတော့မလို့လား”

ပြောလည်းပြောကာ ကျွန်တော့်လက်ကိုဆွဲယူကာ သူရဲ့ထဘီကိုလျှို..စောက်ဖုတ်ကို နိူက်ခိုင်းပွတ်ခိုင်းကာ...ကျွန်တော်အောက် နူတ်ခမ်းကိုကိုက်ကာ....ဆွယ်နေပါတော့တယ်...။

“ ခဏ ခဏ အမကျွန်တော်အခု အလုပ်လေးအဆုံးသတ်လိုက်ဦးမယ် မနက်ဖြန်ညလာခဲ့မယ်...တစ်ညလုံးလိုးမယ်....”

“ မရပါဘူး အခုလည်းခဏလိုးပေး ”

ထို့နှင့်ကျွန်တော်လည်း သူကိုပေါင်ဖြဲကာ ဘေးကစားပွဲခုံပေါ်တင်ကာ လီးကို ထိုးထည့်ကာ..

“ အွတ် အွတ် အု အု ဖတ်ဖတ် ကောင်းလိုက်တာ လင်လေးရယ်...ဒီလီးက ငါ့ကို ခွဲသွားတော့မယ်...”

“ အီးးးအ အ အ အ အ အွတ် အွတ် အအ အအ”

အချက် ၁၂၀ခန့်မနားတမ်းအမြန်ဆောင့်လိုက်ရာ 

“ အ အအ အအ အားးးးးး”

လရေများ ပန်းထည့်ပေးလိုက်ပါတော့တယ်.....။

“ အမြည်း ပဲရှိသေးတယ် မနက်ဖန်ကျထပ်လာမယ်....”

“ အေးပါ လင်လေးရယ် ခဏတော့ အာသာပြေပါပြီ..သွားမယ်”

ဆိုကာ လရေများပေနေသော စောက်ဖုတ်ကို ဘေးကလက်နှီးစုပ်နဲ့ သုတ်ကာ ထွက်သွားပါတော့တယ်။

.....................................................

ထို့နောက် နောက်ရက်...တနေကုန် အန်တီဝါနဲ့ အပီ ကျူံးဖို့အတွက် ကြက်ဥ ၁၂လုံး နို့၂ခွက် သောက်ကာအနားယူ လီးကို မုန့်ညင်းဆီနဲ့လိမ်း နှိပ်နယ်ပေး ပြီး ထမင်းစားသောအခါ ကြက်သွန်ဖြူ တစ်ဥစားကာ အားမွေးနေခိုက် မမာလာ လာတာတောင် လိုးမပေး အမူတ်မခံဘဲ ......ညနေ ၅နာရီလောက် အန်တီဝါအိမ်သို့ ထွက်လာခဲ့ပါတော့တယ်...။

အန်တီဝါအိမ်မှာ ရွာအနောက်ဘက်က ဂျောင်ခပ်ကျကျထဲတွင်ရှိပြီး ရွာရဲ့ချောင်းအနီးအနားတွင် ရှိတာကြောင့် လွတ်လွတ်လပ်လပ် အမုန်းကြဲဖို့ အကောင်းဆုံး အနေအထားတွင် ရှိပါတယ်...။

ကျွန်တော်ရောက်ခိုက် အန်တီဝါမှာအိမ်ရှေ့တွင်ထိုင်နေပြီး အဝတ်လျှော်နေသည်ကို အခန့်သင့်ပင် တွေ့ရပါတယ်..။

“ အန်တီဝါ အန်တီဝါ ..”

“ ဟေ့ ဘယ်သူလဲ...”

“ ကျွန်တော် ကျွန်တော်..

ဆို ပြီးလီးကိုင်ကာ ပြုံးပြလိုက်ပါတယ်..။

အန်တီဝါလည်း ပြုံးပြကာ 

“  ခဏထိုင်စောင့်နော်...အဝတ်လျှော်တာ ၆ထည်ပဲကျန်တော့တယ် ရေခဏချိုးလိုက်မယ်..”

ကျွန်တော်လည်း သူတို့အိမ်ရှေ့တွင် ထိုင်စောင့် နေကာ ၁၀မိနစ်ခန့်အကြာ မစောင့်နိုင်တော့၍ အဝတ်လျှော်နေသော အန်တီဝါဆီ သွားကာ...

“ လာတော့ဗျာ ”

မစောင့်နိုင်တော့ဘဲ အိမ်ထဲဆွဲခေါ်ကာ..

“  ဟယ် ဘီလူးစီးနေတာလား ချွေးတွေနဲ့ဟယ် .....”

ထို့နှင့် ကျွန်တော်အိမ်ပေါ်ဆွဲကာ ထဘီဆွဲချွတ်။  တွဲလောင်းကျနေသာ နို့အုံကို ဆွဲကိုင်ကာ...အဆီတဝင်းဝင်းပေါင် ၂၀၀ လောက်ရှိတဲ့ ဗိုက်ခေါက်အောက်မှ စောက်ဖုတ်ကို ကုန်းမူတ်ပါတော့တယ်..။

“ ဟယ် မလုပ်ပါနဲ့မဆေးရသေးဘူး...”

“ ပလပ် ပလပ် ပလပ် ပလပ် ပလပ် ပလပ်..”

ကျွန်တော်မှာ အမွှေးတွေကြားမှာ ပြဲလန်နေသော စောက်ဖုတ်အုံကိုဖြဲကာ အလွှာနှစ်ဖက်ခြမ်းမှ နီရဲနေသောစောက်ဖုတ်အတွင်းသားများကို ယက်ပါတော့တယ်....။ နံစော်နေကာ စောက်ချေးနံ သေးနံများဖြင့်ရွံဖို့ကောင်းသော်လည်း ရမက်က ထန်နေတော့

“ ပလပ် ပလပ် ပလပ် ...”

စောက်ဖုတ်ကိုယက်လိုက် လက်ညှိုး လက်ခလယ်နှစ်ချောင်းပူးနဲ့ ထိုးလိုက် ယက်လိုက် အစိကို သွားလေးနဲ့ တစ်ဇပ်ဇပ် ကိုက်ပေးလိုက်နဲ့ အန်တီဝါမှာ တွန့်တွန့်လူး နေပါတော့တယ်...။

“  အူးးး အီးးးအီးးးးအီးးးးအီးးး”

တုန်တက်နေကာ စောက်ရည်များ တရဟော စီးလာပါတော့တယ်....။

အိးးးးးပလပ် ပလပ် ပလပ်....

ထို့နောက် အန်တီဝါမျက်နှာပေါ် တက်ထိုင်ပြီး မျက်နှာကောပါးစပ်ကို စောက်ဖုတ်နဲ့ ပွတ်ဗျာ..

“ ဟယ် ငရဲတွေကြီးကုန်တော့မယ်...”

“ လုပ်ဗျာ လုပ် ပွတ်”

အန်တီဝါထထိုင်ကာ ကျွန်တော်ကို face sitting လုပ်ပေးပါတော့တယ်..။

“  အူးးးပလပ် ..ပွတ် ပွတ် အီးးး ကောင်းလိုက်တာ သတ်နေတာလားအေ..”

“ အီးးးး အီးးးး”

မျက်နှာတစ်ခုလုံး စောက်ရည်တွေပေကျံကာ...ကျွန်တော်ပါးစပ်မှာလည်း ပေကျံနေပါတော့တယ်...။ ထို့နောက် အန်တီဝါ 69 လုပ်ရအောင် ...ပြောသောအခါအခါ အန်တီဝါမှာ ခေါင်းငြိမ့်ကာ .....လုပ်ပေးပါတော့တယ်...။

“ ပြွတ် ပြွတ်ကောင်းလိုက်တာ လီးကို နွေးနေတာပဲ...”

အပြန်အလှန်အပေးအယူမျှနေခိုက် လီးမှာတောင်တက်ကာ ပေါက်ထွက်တော့မတက်ဖြစ်သောကြောင့် အန်တီဝါအား ကြမ်းပြင်ပေါ်လှဲကာ......လှေကြီးထိုးနည်းဖြည့် စလိုးပါတော့တယ်..။

စွတ်းးးးး

လီးကစောက်ရည်များဖြင့် ချောကနဲ ဝင်သွားကာ 

“ အွတ် အွတ် အအအအအအအအ အွတ် ..ဖတ် ဖတ်”

လျှာချင်းလည်းမွှေကာ ကစားနေကာ ..

ဖတ်ဖတ် ဖတ် 

ကျွန်တော်က သူပါးစပ်ထဲကို တံထွေးထွေးချ ။ ထို့နောက်ပြန်ယက် ...အောက်ကလည်းတရပ်စပ် ဆောင့်နေကာ..

“ အွတ် အွတ် အွတ် အွတ် .”

ထို့နောက် ပုံစံပြောင်းကာ ကျွန်တော်က အောက်ကလှဲ။ အန်တီဝါကိုအပေါ်က တက်ခိုင်းပြီး နှစ်ယောက်သားတင်းကြပ်စွာ ဖက်ကာ အောက်က နေဆောင့်ပေးလိုက်ပါတယ်...။

ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ်.

“ အွတ် အွတ် ကောင်းလိုက်တာ လင်လေးရယ် လီးကိုလွမ်းရတော့မယ်...အအ အအ အ”

“ မိန်းမကြီး ကြိုက်ကုန်းမကြီး လိုးကောင်းချက် ”

“ အွတ် အွတ် အအအအအ မရတော့ဘူး မမ ပြီးပြိးးး အွတ် အွတ် .”

“ အ အ မောင်လေးလည်းပြီးပြီး အီးးးးးးးးးးးးးးးးးးး

“ အွတ် အွတ် အအအမရတော့ဘူးးမရတော့ဘူးးးအူးး.”

ဆိုကာနှစ်ယောက်ပြိုင်တူပြီးထပ်ကာ နာရီဝက်ခန့်ငြိမ်ကျသွားပါတော့တယ်....။ပြီးမှ အန်တီဝါလည်း 

“ မောင်လေးရေ ခဏချိုးမယ် အဝတ် နှစ်ထည်ကျန်သေးတယ် ....”

“ ဟုတ် သွားလေ ဖင်ပါ သေချာဆေးလာခဲ့ ဖင်လိုးမယ် ပြီးရင် .”

ဆိုကာကျွန်တော်မှိန်း အားမွေးနေခိုက် ခဏအိပ်ပျော်သွားပါတယ်...။နိုးလာသော အန်တီဝါမှာ ထဘီရင်လျှားနဲ့ သနပ်ခါးလိမ်းနေတာ တွေ့ရသော အခါ ကျွန်တော်မှာ အဲ့ဒီနားသွား ....လည်ပင်တွေ ရင်ဘက်တွေ ယက်ကာ

“ အမလေးတော့ ကြောက်လိုက်တာ... ဘီလူးစီးနေတာတော့....”

ကျွန်တော့်မှာ ထဘီကိုအတင်ချွတ် အကြမ်းပတမ်းချွတ်ကာ......ကြမ်းပြင်ပေါ်တွန်းလှဲ ခေါင်းကို ကြမ်းပြင်မှာမှေးပြီး ဖင်ဘူးခေါင်ထောင်ခိုင်းကာ မုဆိုး ဒူးထောက်ထောက်လိုက်ပြီး ဖင်ပေါက်ကို ယက်ပစ်ပါတော့တယ်...။

“ပြွတ် ပြတ် ပြတ် ပလပ် ပလပ် ပလပ်.”

တံတွေးတွေးထွေးထည့် လက်ကလည်းလက်ညှိးနဲ့ဖင်ပေါက်ကိုနိူက်..ယုံမက နောက်လက်တစ်ဖက်ကလည်းစောက်ဖုတ်ကို လက်ညှိုး လက်ခလယ်ပူးကာ အမြန်သွက်သွက် နိူက်ပါတော့တယ်...။

“ပြွတ် ပြွတ် အအ အအ အအ အဖတ် ပြွတ်.”

လက်ကိုစောက်ဖုတ်ထဲ အချက် ၃၀လောက်အမြန်နှိုက်လိုက် ပြီးအမြန်ထုတ်လိုက် ဖင်ပေါက်ယက်လိုက် လုပ်ပေးနေရာ

“ အီးးးးအိးးးးး.”

အန်တီဝါ ဖင်မဲကြီးမှာတုန်ကာ စောက်ရည်များ ဒလဟောပန်းထွက်လာပါတယ်...။ တုန်တက်နေသော ဖင်ကြီးကိုမညှာမတာ ဆက်နှိုက် အမြန်ထုတ်လိုက် နှိုက်လိုက်နဲ့....ပြီးမှ စောက်ရည်များ တံထွေးများပါ ဖင်ပေါက်ကို သုတ်ကာ တန်းထည့်လိုးပါတော့တယ်..။

“ အာာားးးးးအွတ် အမလေးးးးလေးးးးသတ်နေတာလားး အ အအ အွတ် အွတ် ဖတ် ဖတ် အမလေးးးးလေးး.”

“ ငါ့ကိုသနားပါ ဦးဟ အမလေးးးးအမလေးးးလေးးးလေးးးငါ့ကိုသနားပါ..ဦးဟ ”

အွတ် အွတ် အွတ် ဖင်ပေါက်မှာ ရူံ့လိုက်ပွလိုက်နဲ့ လိုးရတာဖီးရှိသလို အန်တီဝါ ညီးသံများ ။ ဖင်ပေါက်မှ လီးကိုထုတ်လိုက်ချိန် ဘွတ် ဆိုတဲ့ အသံ ဘူ ဆိုတဲ့ အသံများ နဲ့ အတူ

“  အမလေးးးလေးး.”

ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ဖွတ်ဖွတ်  ဖတ်ဖတ် ဖတ်ဖတ် ဖတ် အအအ အအအ အအဖတ် ဖတ် ဖတ် 

“ အအ.”

“ ဖတ် ဖတ်ဘွတ်.အမေလေးးးးးးးးးးးအမလေးးးသနားပါ.”

“ အားးးးး.”

အချက် ၁၅၀ ခန့်မှာ လရေများပန်းကာ ဖင်ပေါက်မှ ပေါင်ကြားသို့ ပင် စီးကျပြီး အန်တီဝါမှာ ကြမ်းပေါ်မှာ လဲကျပြီး တုန်တက်နေပါတော့တယ်။ ထို့နှင့်ခဏမှိန်း နေပြီး နောက် အတူတူထမင်းစားကာ ညမပြန်ခင် ဖင်ကိုချည်း ၂ခါ ။ စောက်ဖုတ်တစ်ခါလိုးကာ........

“ အန်တီ နောက်ကျရွာအလည်လာရင် လိုးဦးမယ်နော်....”

“ လာခဲ့ပါတော် မြို့ကျမှအသစ်လေးတွေ့ ဒီကအဘွားကြီးမလိုးချင်ပဲနေမယ်..”

“ လိုးချင်တာပေါ့...ဒီအဖုတ် ဖင်မဲကြီးကို ချစ် ပြွတ် 

ဆိုကာစောက်ဖုတ်ကိုတခါယက် ကစ်ဆင်၁၀မိနစ်ခန့်ရိုက်နူတ်ဆက်ကာပြန်လာပါတော့တယ်။

.....................................................................................................

ထိုအဖြစ်အပျက်များအပြီး...၅လခန့်အကြာ ကျွန်တော်မှာကိုယ်ပိုင်မွေးမြူရေးခြံ ...ကုန်ကား ၃စီးထောင် ဘုရင့်နောင်ပွဲရုံလေးတစ်ခုထောင် milflover နာမည်နှင့်အောစာအုပ်ရေးနဲ့ အချိန်ကုန်နေခိုက် .....

“ ဒါ ကိုဇွဲတို့ ဆိုင်လားမသိရှင့်.”

အရှေ့မှာအလုပ်သမားလေးတစ်ယောက်ကို မေးသံကြား၍ ကြည့်လိုက်ရာ..မမာလာနဲ့အတူ အသားအရည်မှာညိုဝင်းကာ အလွန်အင်မတန်မှ အိန္ဒြေရှိ၍ ဆံပင်ခါးလောက်အရှည်ရှိပြီး လှပသော အဆင်းရှိသည့် မိန်းမပျိုလေးတစ်ယောက်ကို တွေ့ရသောအခါ

“ မမာလာ ဘယ်ကဘယ်လို ...လာဗျာ လာ....”

“ အေး ကိုဇွဲရေ နင့်တို့ရုံရှာရတာလည်း ငါ့နှယ့် နှံ့နေတာပဲ....”

“ ဆို လာရင်းကိစ္စ.”

“ ငါ့သမီလေးအေ..ဒါသဇင်လေ နင့်ဆီအလုပ်လည်းအပ်ချင် စာရင်းကိုင် သင်တန်းလေးလည်း တက်ချင်လို့လေ...”

“ အော် အလုပ်ကတော့ နေရာတော့ မရှိဘူးဗျာ ဒါပေမယ့်.”

“ သဇင်အလုပ်ကြိုးစားမှာပါ...”

ဆည်းလည်းလေးများ တွန်းတိုက်ရိုက်သံလို...ဆိုတဲ့သီချင်းအတိုင်း သာယာချိုမြိန်သော အသံလေးကြားရမှ ကျွန်တော်လည်း သတိဝင်လာကာ ...

“ အင်းဗျာ စာရင်းကိုင်သင်တန်းတက်ထားတော့လည်း...ကျွန်တော်အလုပ်ပေးပါ့မယ်..လူရင်းတွေပဲဆိုတော့လေ.”

“ ကျေးဇူး ကိုဇွဲရေ သူအဖေလည်း ဆေးရုံတင်ထားရလို့အေ.. နင်အလုပ်ပြောင်းပြီးနောက်ပိုင်း ငါလည်း ကြပ်တည်းတယ်အေ....လင်ယူမှားတာ ဘဝလည်း ငါးပါးမှောက်တာပဲ...”

“ ဟုတ်ကဲ့ ကျွန်တော်ကူညီပါ့မယ်...လစာလည်းအသင့်အတင့်ပေးပါ့မယ်.”

“ ကျေးဇူးပါပဲအေ.....”

ထို့နောက် သဇင်လေးလည်းအလုပ်ဆင်း...ပွဲရုံစာရင်း ကုန်ကားအငှားစာရင်းများလုပ်နည်း သင်ပေးကာ အလုပ်ခန့်ထားလိုက်ပါတော့တယ်..။ကျွန်တော်ဟာသဇင်နားနေတဲ့ကာလပတ်လုံး သူကိုချစ်ခင်မိကာ..သိုသော်လည်း မိမိရည်မှန်းချက်များလည်း မအောင်မြင်သေးတော့ကြောင့် မဖွင့်မပြောဖြစ်ပဲ...ညီမလေးတစ်ယောက်လိုသာ အလုပ်သင်ပေး သူကလည်း အကိုတစ်ယောက်လိုလေးစားပါတယ်...။

ထို့နှင့် ကျွန်တော်အလုပ်လေးအောင်မြင်လာသောအခါ...အသက်ကလည်း ၃၀ပိုင်းရောက်လာသောကြောင့် သဇင်လေးအား ဖွင့်ပြောချိန်တန်ပြီဟု ထင်သောကြောင့်

“ သဇင် အကိုပြောစရာရှိတယ် ဒာကို့ကို အထင်မသေးရဘူးနော်....”

“ ဟုတ်ပြောလေ အကို.”

“ အကိုပြောတာက သဇင်လေးလက်မခံလည်းနေပါ...ရပါတယ်..ခံစားချက်ကမြိုသိပ်ထားရရင် နေရတဲ့သူအပေါ်မှာ အရမ်းကြဉ်းကျပ်တယ် အလုပ်လုပ်ရမှာလည်း အနှောင့်အယှက်ဖြစ် စားလည်းဒီစိတ် သွားလည်းဒီစိတ်နဲ့သဇင်လေးရယ်...”

“ ပြောပါ အကို သဇင်နားထောင်နေပါတယ်.......”

“ အကို သဇင်ကို ချစ်တယ်.....”

“ ရှင်....”

“ ဟုတ်တယ် သဇင် အကိုချစ်နေတာ သဇင်အမေခေါ်လာတည်းကပဲ...အလုပ်တွေပဲပိ အလင်းရောင်မဲ့နေတဲ့ ဘဝက အဲ့ကတည်းကသဇင်ဆိုတဲ့ အလင်းရောင်လေး ဝင်လာတာပါ....”

“ သဇင်စဉ်းစားပေးနော်...”

“ ဟုတ်ကဲ့ ချက်ချင်းတော့ မပေးပါနဲ့ ရပါတယ်.....”

ထို့သို့ဖွင်ပြောပီး မကြာမီ ပွဲရုံအလုပ်သမားနှစ်ယောက်ဓားထိုးမူဖြစ် ...ကုန်ကားတစ်စီးမှောက်ကာ ကျွန်တောဘဝလည်း ပြန်ကာငါးပါးမှောက်ခဲ့ပါတယ်...။

ကျွန်တော်လည်းနေ့ရှိ ညရှိအရက်သောက် သတ်သေချင်ကာ ဘဝမှာအရူံးသမားတစ်ယောက်အဖြစ်ရှိနေခဲ့ပါတယ်.... ။အဖေကိုလည်းသွားမတွေ့ချင်။ မင်းကအရူံးသမား မင်းအသုံးမကျတဲ့ကောင် ။ ထိုအပြောအဆိုများကိုလည်းရင်မဆိုင်ရဲ .....။နဲ့အရူံးပေါ်သည်က နည်းနည်း စိတ်လေကာ အလုပ်စွန့် အရက်သောက်နဲ့ အချိန်ဖြုန်းလို့ အရူံးပေါ်သည်ကများမျာနဲ့ အသက်ငယ်ရွယ် စွန့်စားချင်စိတ်နဲ့ အလုပ်လုပ်သော လူငယ်လုပ်ငန်းရှင်များကြုံရသော လောကဓံတရားနဲ့ ရင်ဆိုင်လာရပါတယ်...။

ထို့သို့လမ်းမှားနေစဉ်အတွင်းပြန်လည်အလင်းပြသူမှာလည်း သဇင်ဆိုသော ကျွန်တော်ရဲ့ အလင်းရောင်လေးဖြစ်ပါတယ်...။သဇင်မှာ ကျွန်တော်မရှိတုန်းစာရင်းဇယားများသေချာတွက်ချက်ပေး ။အမြဲဆုံးမစကားပြော ချော့တလှည့် နာအောင်ပြောတလှည့် တခါတလေကျ စာပေဟောပြောပွဲများနားထောင်ခိုင်းနဲ့ ဘဝကိုအားတက်စေခဲ့ပါတယ် ...။

“ အကိုရယ် အလုပ်လုပ်ပါတယ်ဆိုမှတော့ အမြတ်ကြီး ပဲဘယ်ရှိပါ့မလဲ.”

“ မင်း ငါ့ကိုဆရာမလုပ်ပါနဲ့ ....”

“ ဆရာလုပ်တာမဟုတ် ပြောပြနေတာ ...အားရှိအရက်သောက်လိုက် လောကကြီးကိုစိတ်ဓာတ်ကျလိုက်နဲ့ ကဲ..အကိုစိတ်ဓာတ်ကျတော့ရော အကိုပြန်ပြီးကောင်းလာပါရောလား..လဲရင်ကိုယ်ကိုတိုင်ပဲ ထရမယ်....အရူံးထဲကအမြတ်ဆိုတာရှိပါတယ် အကိုရယ် ...ပျက်စီးနေတဲ့မီးလောင်နေတဲ့အိမ်ကြီးထဲမှာတောင် မီးမကျွမ်းဘဲ အသစ်စလို့ရတဲ့ သစ်တွေ ကျန်ပါသေးတယ် ...”

“ သဇင်ရယ် ဟုတ်ပါပြီ ....”

ထို့နှင့်မကြာ အရက်ဆိုင်ရောက်ပြန် စိတ်ဓာတ်ကျလိုက် ၆လလောက်ဘဝဟာ အောက်ကို ထိုးကျနေပါတော့တယ်...။

“ အကို သဇင်အလုပ်ထွက်တော့မယ်....”

“ ဟ ဟဟ ကောင်းတုန်းက အနားမှာလာကပ်ပြီး ပျက်စီးပြီးရစရာမရှိကာမှ ထွက်သွားတော့မလို့လား မယ်မင်းကြီးမ ရယ်.”

“ အကိုအဲ့လိုမပြောပါနဲ့....အထင်သေးအမြင်သေးး.”

 “ အေး ပြောရမှာပါ တောင်းထားတဲ့အဖြေလည်းမပေး ..ဟဟ ဘယ်ပေးပါ့မလဲ ငါကအရူံးသမားကို.”

 “  အကိုရယ် အကိုကို ပြန်စလို့ ပြောနေတာပဲ....”

“ မစရဘူးကွာ မင်းထွက်သွားချင် ထွက်သွားလိုက်.”

“ ကဲ ဒါဆိုသဇင်ပြောမယ် ...ဒါ သဇင်ခံစားချက်.. အကို့ကို သဇင်မြင်ကတည်းက အကိုဟာအလုပ်ကြိုးစားတယ် ကြင်နာတတ်တယ် သဇင်ကိုလည်းချစ်တဲ့ စိတ်အပြည့်ရှိတယ်..။ဒါကြောင့် သဇင်က အကို့ကို ချစ်တယ်လေးစားခဲ့တယ် ဒါပေမယ့် အကို ခုလိုပုံမျိုးတွေ့ရတော့အဲ့တုန်းက ချစ်မိတဲ့နှလုံးသားကိုတောင် အံသြမိတယ်.”

“ ဘာ သဇင် မင်းငါ့ကိုချစ်တယ် ဟုတ်လား.”

“ ဟုတ်တယ်သဇင်ချစ်တယ် ..ဒါကြောင့်အကို့နားမှာအကိုဘာဖြစ်ဖြစ်နေမယ် ..ဒါမယ့် အောင်မြင်တဲ့လမ်းရှိပါလျက်နဲ့ ပြာပုံတိုးချင်နေတဲ့ ကိုယ့်ချစ်သူကို ဘယ်သူက ကြည့်ရက်မှာလဲ...စီးပွားရေးမှာ ဘဝမှာအရူံး ဆိုတာရှိမှာပဲ ဒါမယ့်အဲ့ဒါကအတွေ့အကြုံတွေလေ အကိုရဲ့.”

သဇင် သဇင် ရုပ်လေးလှသလောက်အတွေ့အခေါ်လည်းရင့်ကျက် အကုန်ပြည့်စုံပါလား.”

“ အကိုသဇင်ပြန်ပြီ အကို့ဘဝ အကို သေချာတွေးပါ.”

ကျွန်တော်လည်း သေချာပြန်စဉ်းစားမိကာ ကိုယ်လျှောက်မိနေသော လမ်းမှား ဖြစ်နေတဲ့ အဖြစ်အပျက်တွေသေချာစဉ်းစားမိကာ ဟုတ်တယ် ငါမှားတယ် ....ငါပြင်ရမယ်....ငါ့မှာ ဒီလိုချစ်သူလေးလည်းရှိပြီ ..ငါအမြင့်ကိုတက်ရမယ်..။

များမကြာမီ ကျွန်တော်ဟာ ကျွန်တော့် ချစ်သူသဇင်လေးနဲ့ အရက်ဖြတ် ပွဲရုံကိုပြန်လည်စတင်ပြီး ကျန်သောအရင်းအနှီးလေးနဲ့ ပြန်လည်တည်ထောင်ကာ အလုပ်အကိုင်မှာ တည်တည်ငြိမ်ငြိမ် ပြန်ဖြစ်သွားပါတော့တယ်..။ ထို့နောက် ကျွန်တော်အပေါ်ကောင်းသော ကျွန်တော်ကို အလင်းပြပေးသော သဇင်လေးနဲ့လည်းကြည်ဖြူလက်ထပ်ကာ ပျော်ရွှင်ချမ်းမြေ့သော မိသားစုဘဝကို တည်ထောင်လာခဲ့ပါတော့တယ်...။

ထို့နှင့် သဇင်နဲ့မင်္ဂလာအခမ်းအနားကို ရန်ကုန်အင်းစိန်ဘက်မှ ခန်းမတစ်ခုတွင် လုပ်ခဲ့ပါတယ်...။ထို့ နေ့မင်္ဂလာဦးညရောက်သော်...လက်ဖွဲ့တွေ ဖောက်နေသော ကျွန်တော့် မိန်းမအား..

“ သဇင်ရေ...မိန်းမ ချစ် လက်ဖွဲ့တွေမနက်ဖြန်မှဖောက်နော်...အခု လုပ်စရာရှိတာ လုပ်ရအောင်လေ.”

သဇင်မှာပြုံးရုံးပြုံးနေပြီး မိမိမှာအိပ်ခန်းအတွင်းသို့လက်ဆွဲခေါ်သွားပြီး.....သဇင်အားနမ်းပါတော့တယ်..။ ပြီးနောက် ချစ်လှစွာသောမိန်းမရဲ့ အကျီၤကို ချွတ်လိုက်သောအခါ သိပ်မဖွံမထွားဘဲ လှပနေသော နို့အုံကို နမ်းလိုက်ပါတော့တယ်..။

“ ပြွတ် ပြွတ် .”

သဇင်မှာရှက်နေပြီး.....

“  အကိုမီးပိတ်လိုက်လေ.”

“ မပိတ်ပါဘူး လင်မယားပဲဟာကို......”

“ ပြွတ် ပြွတ် .”

သဇင်ညဝတ်ဘောင်းဘီကိုချွတ်ကာ ကြည့်လိုက်သောအခါ အင်မတန်မှ လှပသော အဖုတ်လေးကို တွေ့ရသောအခါ လက်နဲ့နိုက်ကြည့်သောအခါ

“ အားးးးမလုပ်နဲ့ ကိုယ် နာတယ် နာတယ်......”

သဇင်အဖုတ်မှာကြဉ်းကျပ်ပြီး သဇင်မှာ အော်နေပါတော့တယ်...ကျွန်တော်လည်း လီးကို တော့ကာ ထည့်လိုက်သောအခါ

“ အကိုမလုပ်ပါနဲ့ နာတယ်.....”

တံတွေးစွတ် ကာ ထိုးထည့်ကြည့်ပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်း တေထားကာ ကစ်ဆင်ရိုက်ကာ...

“ ဒုတ် ........”

“ အမလေးးလေးးးးသေပါပြီ သေပါပြီ...”

အပျိုအမြှေးပါးကို ဆောင့်ထိုးမိသောအခါ မိမိမှာ ပြောမပြတတ်သော ခံစားမူ ။ မိမိ မိန်းမအားတန်ဖိုးထားမူအပြည့်ရရှိခဲ့ပါတယ်...။ထို့နောက် ဖြေးဖြေးချင်းလိုးပေးပြီး

 “ အားးးးအားးးးအားးးးးးးးး

“ ကို ဖြေး ဖြေး နော်...”

“ အားးးအားးးးးးး

အဆုံးးထိလီးဝင်မှ ဖြည်းဖြည်းချင်းဆောင်ေ့နရကနေ အင်မတန်မှ ကြပ်သောကြောင့် အရမ်းကောင်းကာ ဆောင့်ပါတော့တယ်..။

“ အ အ အအ အအအ အွတ် သေပါပြီ နာတယ် အအအအ ဖတ် ဖတ် ဖတ် အွတ် ကို ကို ကို အအ အအ ဖတ်.”

“ အားးးးးးး.”

လှေကြီးထိုးရိုးရိုးပဲလိုးကာ ၁၅ မိနစ်ခန့်လိုးပြီး လင်မယားနှစ်ယောက် မင်္ဂလာဦးညကို ကျော်ဖြတ်ခဲ့ကြပါတော့တယ်။ ထို့နောက်ပိုင်း ချစ်မိန်းမနဲ့ ညတိုင်း လိုးသောကြောင့် သဇင်မှာ လိုးချင်းပညာတတ်မြောက်လာကာ ..

“ အွတ် အွတ် ယောကျာ်း ကောင်းတယ် လိုးလိုး.....”

 သဇင်မှာ ကုန်းပေးနေပီး နောက်မှအဖုတ်ထဲ လီး ကို ထိုးဆိုက်ကာ လိုးပေးနေခြင်းဖြစ်ပါတယ်..။

“ ဖွတ် ဖွတ် လိုးစမ်း ယောကျာ်း ကောင်းတယ် ...အွတ်အွတ် အအ.”

“ သားသားလေး မီးမီးလေးရအောင်ပန်းပစ် ..လိုး.”

“ အ အအ မိန်းမရေ လိုးပြီးး..အွတ် အွတ် အအအအအားးးးးးးးးးးးးးး.”

ထို့နောက် သဇင်မှာဗိုက်ကြီးလာခဲ့ရာ သူ့အမေ မာလာမှာလည်း သူ့ယောကျာ်း ဆုံးသွားသောကြောင့် တကြောင်း သဇင်ဗိုက်ကြီးသောကြောင့်တကြောင်း အိမ်မှာအကူလာနေပါတော့တယ်...။ တစ်နေ့ ဗိုက်ကြီးနေသော သဇင်လေးအား လိုးမရသောကြောင့် ...ဆာနေသောအခါ...အိမ်မှာလာနေသော မမာလာအားးးလိုးရန်ကြံစည်ပါတော့တယ်...။

မမာလာမှာ ကျွန်တော်တို့ လင်မယား ခန်းဘေးအခန်းတွင်နေထိုင်ပြီး ထမင်းချက်ဟင်းချက် ။ သူပဲ ဒိုင်ခံလုပ်ပေးသောကြောင့် တာဝန်ကျေသော ယောက္ခမတစ်ယောက်လည်းဖြစ်ပါတယ်...။

ကျွန်တော်လည်းလိုးချင်နေရင်သဇင်လေး အိပ်နေခိုက် မမာလာအခန်းသို့ ဝင်ကာ

“ မမာလာ ခဏ ခဏ....”

“  ဟင် ဘာလဲ ...သမီးဘာဖြစ်လို့လဲ...”

“ မဟုတ်ဘူး အောက်ထပ် ခဏလိုက်ခဲ့.....”

အတင်းလက်ဆွဲခေါ်ခဲ့ရာ..

“ အမေ့ သမီးဗိုက်ကြီးလို့ လိုးမရလို့ ခံပေးပါလား အရင်က လိုးခဲ့တာတွေ သတိမရဘူးလား.”

“ ဟယ် ငါ့အသက် ၅၁ နှစ်ရှိပြီဟဲ့ နင်လုပ်ချင်သေးလို့လား.”

“  ရတယ်ဗျာ ..ပေးလိုးစမ်းပါ မခံရင်နော် ......”

“ အေးပါ အေးပါ...ငါလည်း နင်နဲ့ခံချင်နေတာပါ...”

ကျွန်တော်လည်းမမာလာအား ကစ်ဆင်ရိုက်ကာနောက် ဖေးမီးဖိုးချောင်မှာ..တစ်ယောက် ကို တစ်ယောက် ပွတ်သပ် နေကြပါတယ်..။

“ ဟူးးးဒီအတွေ့အထိတောင် မတွေ့တာ ကြာပြီ.”

“ ပြွတ် ပြွတ် ပလပ် ပလပ်.”

ကစ်ဆင်ရိုက်ပြီး မမာလာခြေထောက်တစ်ဖက်အား ထိုင်ခုံပေါ် တင်ခိုင်းကာ စောက်ဖုတ်ကို အတင်းကုန်းယက်ပါတော့တယ်...။

 ပြွတ် ပြွတ် ပလပ် ပလပ်

 “ ဟူးးး ကောင်းလိုက်တာ....အယက်မခံရတာကြာပြီ...ယက်ပေးပါ..”

ယောက္ခမ စောက်ဖုတ်ကို အတွင်းသားထဲထိ နှာခေါင်းထိုးထည့်ကာ ..

“ ဖူးးးးးးးးးပလပ် ပလပ် ပလပ် ပလပ် အူးးးးးအမလေးနော် ဟူးးးး.”

 ထို့နောက် မမာလာကို ဒူးထောက်ထိုင်ချကိုင်းကာ လီးကိုပါးစပ်ထဲ ထိုးထည့်ကာ..

 “ နွေးနေတာပဲ အမရေ ....အူးးးးထိပ်ကိုယက် လီးထိပ်ကအပေါက်ကိုယက်...အီးး.”

“ ပြွတ် ပြွတ် ပလပ် ပလပ် ကောင်းလိုက်တာ...”

မမာလာမှာမစုတ်ရတာကြာလို့ လားမသိ ။ လျှာအစွမ်း ပြတာ ကျွန်တော်လည်းမထိန်းနိုင်ဘဲ...လရေများပန်းထွက်လာပါတော့တယ်.....။

“ အော့....အွတ်....”

“ အများကြီးပဲ သမက်လေး ချစ်လင်ဟောင်းလေးရယ်....နင်လရေမသောက်ရတာတောင်ကြာပြီ.”

ဆိုကာအကုန်ယက်ပေးပါတော့တယ်...။

“ နင်မလိုးတော့ဘူးလား ပြီးပြီလား ဝပြီလား ငါမဝသေးဘူး...”

“ အမကလည်း ဘယ်ဝဦးမလဲ...”

“ ဟဲ့ ငါ့သမီးနိုးလာမယ်နော်......”

“ ရပါတယ်ဗျာ သူကိုယ်ဝန်ဆေးတွေသောက်အိပ်ပျော်နေပါပြီ.”

ထို့နောက် ကျွန်တော်က ထိုင်ခုံပေါ်ထိုင် မမာလာအားတက်ထိုင်ခိုင်းကာ သူနို့များကိုစို့ကာ လိုးပွဲနွဲပါတော့တယ်..။

 “ အွတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် အူးးးး အအ အအ.”

“ အွတ် အွတ် အအအ ကောင်းလိုက်တာ အအအ.”

“ တိုးတိုး သဇင်နိုးမယ်....”

“ အွတ် အွတ် အ အ အ အ အ အဖတ်ဖတ်.”

“ အမ အမခဏ ကုန်းပေး ရေခဲသေတ္တာကိုမှီပြီးကုန်းပေး.”

နောက်ကိုပြူထွက်နေတဲ့ စောက်ဖုတ်အုံကြီးထဲ လီးကိုထိုးဆိုက်ကာ

“ အွတ် အွတ် အအအအဖတ် ဖတ်ဖတ် ကောင်းတယ် လိုး အအအ နာနာလိုးးးး လိုးးးးလင်လေးလိုးးးးး.”

“ မိန်းမကြီးရေ ယောက္ခမရေ ....အအအအ အွတ်ဖတ် ဖတ် ဖတ်အအအကောင်းလိုက်တာ ..လီးကိုထိုးသွင်း အအအ စောက်ဖုတ်အုံကိုထိုးခွဲ မခံရတာကြာ အွတ်အွတ်အွတ်.”

၁ နာရီခန့် ပုံစံမျိုးစုံဖြင့်လိုးရာ အရည်တွေအိုင်ကာ ထမင်းစားခန်းတခုလုံး စောက်ရည်နံ့ လရေနံ့ များဖြင့်ဖုံးလွမ်းက ၃ချီမြောက်ပြီးသွားခဲ့ပါလေတော့တယ်...။

 ထို့နောက် နှစ်ယောက်ကစ်ဆင်ရိုက်ကာ 

“ အရင်က ကိုကျော်အေး အိပ်နေတုန်း နောက်ဖေးမှာလိုးတာ သတိရတယ်ဟာ.....”

“ ဟုတ်လားဗျာ......”

ပြောရင်းမဝသေးဘဲ လီးကိုင်စောက်ဖုတ်ကိုင် နိုပွတ်ကာ အရသာခံနေပါတောတယ်။ ည ၂နာရီလောက်မှ ကျွန်တော်ပြန်တက်လာခဲ့ပြီး သဇင်ဘေးမှာ မသိမသာဝင် အိပ်လိုက်ရာ

“ မောင် ...အမေနဲ့ ဘယ်တုန်းက ဖြစ်နေတာလဲ.”

“ ဟာ ..သဇင်.”

“ ဟုတ်တယ် မောင် အသံတွေကြားလို့ဆင်းကြည့်တာ....မောင်နဲ့အမေ လိုးနေတာတွေ့လို့ သဇင် တောင်းပန်ပါတယ်နော်”

“ မောင် အမှန်အတိုင်းပြောပြလေ.”

 ကျွန်တော်လည်း အရင်ထဲကခြံမှာကတည်းကဖြစ်နေတဲ့ အကြောင်း အခုသဇင်ဗိုက်ကြီးလို့ မအောင့်နိုင်လို့လုပ်မိတဲ့အကြောင်း ပြောပြရာ

“ ရပါတယ်မောင် တခြားမိန်းမတွေမဖောက်ပြန်တာပဲ ကျေးဇူတင်ပါတယ် ..အမေကလည်း အဖေဆုံးပြီး နေချင်နေမှာပဲ.”

 “ သဇင်စိတ်မဆိုးပါဘူး.”

 “ သဘောထားကြီးလိုက်တာ သဇင်ရယ် ..မောင့်အပေါ်မှာ ဘယ်လောက်ထိကောင်းနိုင်ဦးမှာလဲ.”

သို့နှင် နောက် ၅လအကြာ သားလေးအောင်မြတ်ကို မွေးဖွားပြီး ကျွန်တော်စီးပွားရေးမှာလည်း တောင့်တောင့်တင်းတင် းပြန်ဖြစ်လာပါတော့တယ်.......။

မမာလားအားလည်း အခွင့်အရေးရရင်လိုးလိုက် မိန်းမသဇင်အားလိုးလိုက်နဲ့ မိမိမှာလည်း မိန်းမနှစ်ယောက်ရကာ ကာမအရသာအပြည့်ရနေပါတော့တယ်..။ (ကြားထဲ ရွာကအန်တီဝါကို ဟိုတယ်ချိန်းကာ ဖင်ကြီးပဲတခါတလေ ခေါ်လိုးပါသေးတယ်)

အဖေကလည်းသူ့မြေးကိုအရမ်းချစ်ကာ ....

“ အေးကွာ ငါမထင်ထားဘူး သားရာ အရင်ကအဖေပြောခဲ့တာတွေ မင်းကိုဖြစ်စေချင်လို့ပါ...”

“ သားနာလည်ပါတယ် အဖေရာ အခုသားလေး အောင်မြတ်ရတော့ ပိုတောင်အဖေသားကို ချစ်တာသိသွားတယ်.”

ဘဝဆိုတာ ကိုယ်မကြိုးစားရင် တခြားတယောက်ဆီကိုမှိခိုနေရင် မကြီးပွားဘူးတိုးတက်မလာဘဲ အမြဲအောက်ခြေမှာပဲနေရမယ် ဆိုတာ အဖေကသားကို သင်ပေးတာပဲ  သားလှကျနေတဲ့အချိန် အနားမှာရှိပေးတဲ့ပြန်ထူပေးတဲ့ သားမိန်းမသဇင်ကိုလည်း ကျေးဇူးတင်တယ် ။ သားတစ်ယောက်လမ်းပျောက် ကိုယ်ဘာလုပ်ချင်လည်းမသိဘဲ မရေရာဖြစ်နေတဲ့အချိန် မခံချင်စိတ် ကိုနိူးဆွပေးတဲ့အဖေကိုလည်း ကျေးဇူးတင်ပါတယ်။

ထိုနှင့်ကျွန်တော်မှာ  ယခုအချိန် အသက် ၃၅ ၀န်းကျင်ရောက်လို့ သား၂ယောက်၊ သမီး ၁ယောက်ရကာ ပျော်ရွင်ဖွယ် နွေးထွေးဖွယ် မိသားစုတစ်ခုကိုတည်ထောင်နိုင်ခဲ့ပါပြီ.။ ယခု မိမိဘဝဖြစ်စဉ်ကို ပြောပြလိုက်ရလို့လည်းကြေနပ်ပီတိဖြစ်ပြီး အားလုံးကို ကျေးဇူးအထူးတင်ရှိပါတယ် ။                                                                    


လေးစားလျက်

                                                                                                          (milflover)

မူရင်းရေးသားသူရဲ့ ဝတ္ထုကို ရသမပျက်အောင် အနည်းငယ်မွမ်းမံပေးထားပါသည်။

ငြိမ်းမောင်


........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။



အမေပေးတဲ့ လယ်တစ်ကွက် (စ/ဆုံး)

အမေပေးတဲ့ လယ်တစ်ကွက် (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ။

ဟေမာန် တစ်ယောက် ဈေးဆိုင်လေးကို တိုးချဲ့ရင်း တစ်စုံတစ်ဦးကို သတိရ လိုက်တယ်။ သတိရမိသူက တချိန်က ပတ်သက်ခဲ့ဖူးတဲ့ သူ။ ဆရာ့နာမည်က ဦးနေလ။ ဆရာ့ကို ရန်ကုန်မှာတွေ့ပြီး ဟေမာန့်ဘဝကို ခုလို ဖြစ်အောင် လုပ်ပေးခဲ့သူ။ တွေးမိပြီး အရင်ကအကြောင်းတွေကို ပြန်သတိရလာမိသည်။

တကယ်တော့ ဒီလိုဖြစ်ခဲ့ရတဲ့ အကြောင်းကတော့ ဟေမာန် တစ်ယောက်ဆရာ့ဆီက အလုပ်ထွက်ပြီးမှအထည်ချုပ်တစ်ခု မှာ အလုပ်ဝင်လုပ်လုပ်ခဲ့ပြီးမှ အမေ့ကျန်းမာရေးကချို့ယွင်း လာခဲ့တယ်။ အမေ့ကို ပြုစုနေရ လို့ အလုပ်ပျက်ရက်များလာတဲ့အခါ အလုပ်က ထွက်လိုက်ရတယ်။

အလုပ်ကလဲမရှိသလို အမေ့ဆေးဘိုး၊ အိမ်ငှားခ၊ စားစရိတ်တွေကြောင့် လက်ထဲငွေမရှိတဲ့ အခါမှာတော့ ချေး ငှားသုံးစွဲရတယ်။ ပေါင်စရာမရှိတော့ အလွတ်ချေးရတဲ့အခါ အတိုး ကများလွန်းတဲ့ အတွက် ဟေမာန် တစ် ယောက်ကြံရာမရ ဖြစ်ခဲ့ရတယ်။ နောက်ဆုံးတော့ ရှိတဲ့ မာနကို ခဝါချ ပြီး အရင်အလုပ်ရှင်ဖြစ်သူ ဆရာနေလ ဆီကိုပဲ အကူအညီတောင်းရတော့တယ်။ 

“ ဆရာ သမီးကို ကူညီပါဦး” 

“ ဘာလဲ ဟေမာန် ဘာဖြစ်လို့လဲ”

“ သမီးငွေ နည်းနည်း လိုနေလို့” 

“ ဟမ် ဘယ်လို ဖြစ်တာလဲ”

“ သမီး အမေ နေမကောင်းလို့ပါဆရာ” 

“ အင်းပါ ဟေမာန် နင်ငါ့ဆီက အလုပ် ထွက်ပြီးအထည်ချုပ်မှာ လုပ်နေတယ် မဟုတ်လား”

“ ဟုတ်ပါတယ် ဆရာ” 

“ အဲဒီက ပိုက်ဆံပိုရလို့ ပြောင်းသွား ပြီး အခုဘာလို့ ပိုက်ဆံလိုတာလဲ”

“ သမီးအမေ..နေမကောင်းတော့..သမီး အလုပ်က နားလိုက်ရတယ်..ရှိတဲ့ ပိုက်ဆံလဲ ကုန်ပြီ ဆရာ..အကူအညီ တောင်းစရာဆိုလို့ ဆရာပဲရှိတာမို့ သမီးအကူအညီတောင်းရတာပါ” 

“ အေးလေ ဘယ်လောက်လိုလဲ”

“ တစ်သိန်းလောက်ပါ ဆရာ”

“ အေး ယူသွားလိုက်..ဒါနှင့် ဘယ် တော့ ပြန်ဆပ်မလဲ” 

“ သမီး..အလုပ်ပြန်လုပ်လို့ရတဲ့ နေ့ပြန် ဆပ်ပါ့မယ်” 

“ အေးပါ ယူသွား ယူသွား၊ရော့”

မိုးဟေမာန် တစ်ယောက်ဆရာ့ကိုမျက် နှာပူစွာနှင့်အကူအညီတောင်းလိုက် ရတယ်။ ဆရာက သဘောကောင်းပါတယ်။ အပြောကတော့ ဆိုးတယ်။ ယောက်ျားလေးတွေကို ပေါက်က ရပြောပေမယ့် မိန်းကလေးတွေကျ ရင်တော့ မပြောဘူး၊ အလုပ်မှာစကားများနေရင်တော့ အဆဲခံရပြီ၊ ပေးတာကမ်းတာကျွေးမွေးတာ တော့အမြဲလုပ်တယ်။ပင်ပန်းတဲ့နေ့တွေဆိုရင် အမြဲကျွေးမွေးတတ် တယ်။

မိုးဟေမာန် ဧရာဝတီတိုင်းကနေ ရန်ကုန်ကို ရောက်လာခဲ့တယ်။ မိုးဟေမာန် မှာ အမေပဲရှိပြီး စက်နည်း နည်းပါးချုပ်တတ်တယ်။ ဒါပေမယ့် နယ်မှာစီးပွားရှာရတာက မလွယ်တာ မို့ရန်ကုန်ကိုလာခဲ့တာပါ။ မိုးဟေမာန် တို့ရဲ့ဆွေမျိုးတော်စပ်တဲ့ဦးလေးက ရန်ကုန်မှာ ဆရာ့အလုပ်မှာလုပ်နေ ပြီး ဆရာကနေစရာပေးထားတဲ့အတွက် ဆရာ့ကိုအကျိုးအကြောင်း ပြောပြပြီးခေါ်တော့ ရန်ကုန်ကိုရောက်လာခဲ့တယ်။ အလုပ်ရှာရင်းဆရာ့ အလုပ်မှာအလုပ်ကြမ်းသမားအဖြစ် လုပ်ခဲ့တယ်။ အဲဒီမှာနှစ်လလောက် ကြာတော့ဆရာ့နဲ့ ရင်းနီးလာခဲ့တယ်။

ဆရာ ဆိုပေမယ့်အသက်အရမ်းကြီး တဲ့ လူမဟုတ်ဘူး။ အသက်သုံးဆယ့် ငါးလောက်ရှိနေပြီ၊ မိုးဟေမာန် က တော့ အသက်နှစ်ဆယ့်နှစ်ထဲရောက်နေပြီ။ အသား ဖြူတယ်။ ရုပ်ရည် လေးကလဲ မဆိုးပါဘူး။ခန္ဓာကိုယ်အ ချိုးအစားကတော့ သူ့နေရာနှင့်သူရှိ တာပဲ။ ဆရာ့အလုပ်မှ ာလုပ်တုန်းကတော့ အဝတ်အစားအဟောင်းတွေ နှင့် ဖိုသီဖတ်သီပေါ့။ ဒါပေမယ့်မိုးဟေမာန် ရဲ့အလှကိုတော့ မဖုံးလွှမ်းခဲ့ပါဘူး။ ဦးလေးရှိလို့သာမိုးဟေမာန် ကိုမစနောက်ရဲကြပါဘူး။

အမေနေမကောင်းတော့ မိုးဟေမာန် ဦးလေးဆီက ပိုက်ဆံချေးမလို့လာခဲ့ပေမယ့် ဦးလေးကနယ်ကို ရောက်နေတယ်။ ဦးလေးမိန်းမဆီကတော့ မချေးရဲဘူး။ ဆရာ့ကိုတွေ့တော့ ရှေ့မျက်နှာ နောက်ထားပြီး မိမိအခက်အခဲပြေ လည်အောင်ချးရတော့တယ်။ မတတ်သာတဲ့အဆုံး ချေးရတော့တယ်။ မတတ်နိူင်ဘူးလေ။

အခြေခံလူ တန်းစားတို့ဘဝမှာလက်လုပ်မှပါး စပ်လှုပ်ရတာ မဟုတ်လား။ ဆရာ့ဆီကရတဲ့ ပိုက်ဆံကို အမေ့ကိုဆေးခန်း ပြ၊စားသောက်တာနှင့်တပတ်ကြာတော့ ကုန်ပြန်တယ်။ အရေးထဲအရာပေါ်ဆိုတာ တကယ်ပါပဲ၊ပိုက်ဆံကမရှိ၊ အမေက နေမကောင်းရတဲ့အထဲ အိမ်လခတောင်းတော့ မိုးဟေမာန် စိတ်ညစ်ပြန်တယ်။ နောက်ဆုံးတော့လဲ ဆရာ့ဆီအကူအညီတောင်းရပြန်တယ်။

“ ဆရာရယ် ..သမီးကို ကူညီပါဦး ဆရာ”

“ နင့်..အမေ နေမကောင်းသေးဘူးလား” 

“ မကောင်းသေးပါဘူး ဆရာရယ်” 

“ အော်  အေးပါ ဘယ်လောက်ယူမလဲ” 

“ သုံးသိန်းလောက်ပါ ဆရာ”

“ များလှချည်လား” 

“ အိမ်လခပါ ပေးစရာရှိလို့ ဆရာ” 

“ အေးပါ...ဒါနဲ့ဆိုလေးသိန်းရှိပြီ၊ မှတ်ထားဦး” 

“ ဟုတ်ကဲ့ ဆရာ” 

အိမ်လခပေး၊ အမေ့ဆေးခန်းပြ၊ အမေ့ရောဂါက တရှောင်ရှောင်နဲ့၊ အားရှိမယ့် ဓါတ်စာလေးတွေဝယ်တာနှင့် နှစ်သိန်းနီးနီးပြုတ်ပြန်တယ်။ ကျန် တဲ့တစ်သိန်းကျော်ကိုချွေတာစားပေမယ့် သုံးပတ်ကျော်သာခံတယ်။ အမေ့ရောဂါက မပျောက်ဘူး။ ဒီတော့လဲဆရာ့ဆီ လာရပြန်တယ်။ 

“ ဘာလဲဟေ့ ဟေမာန် ၊ငွေလိုပြန်ပြီလား”

“ ဟုတ်တယ် ဆရာ”

“ နင့်အမေက မပျောက်သေးဘူးလား” 

“ မပျောက်သေးဘူး ဆရာ” 

“ ဆေးသေသေချာချာစစ်ပြီးကုလေ ဟ၊ကြာလေလူနာက အားနည်းပြီး ရောဂါကုရခက်လေဖြစ်မှာ” 

“ ဆရာရယ်...ဆေးစစ်ဖို့ဆိုတာအထူးကု ဆေးခန်းမှာပြမှဖြစ်မှာ..လော လောဆယ်ငွေမရှိတော့ သမီးမပြနိူင်ဘူးလေ” 

“ နင့်ဟာက..အချိန်ကုန်၊ငွေကုန်လူ ပမ်းဖြစ်နေပြီ၊အထူးကုမှာသာပြ” 

“ ဟုတ်ကဲ့ ဆရာ” 

“ ခု ဘယ်လောက်ယူမလဲ”

“ ဖြစ်နိုင်ရင်လေးသိန်းလောက် ထပ်ပေးပါဆရာ” 

“ အေး..နင့်ကို..အရင်ပေးတဲ့ပိုက်ဆံ လေးသိန်းရှိပြီးပြီ ဘယ်တော့ပြန်ရမလဲ”

“ ဆရာရယ်ခနလောက်စောင့်ပေးပါ” 

“ ငါလဲ အဆင်သိပ်ပြေတာမဟုတ်ဘူး ..ငါ့အလုပ်တွေက အရစ်ခံနေရာနဲ့ ငွေကထွက်မလာလို့ဟ”

“ ကြားပါတယ် ဆရာ..အားလဲနာပါတယ်..သမီးလဲမတတ်သာလို့..ဆရာ့ဆီကို..အကူအညီတောင်းရတာပါ ဆရာ” 

“ အေးငါပြောမယ်ဒီတစ်ခါထပ်ကူညီမယ်။နောက်လကုန်ရင်ပြန်ပေး ရ မယ်” 

“ ဟုတ်ကဲ့ ဆရာ” 

ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် လောလောဆယ်မှာ ပိုက်ဆံရဖို့က အရေးကြီးတယ်။ အမေကအရေးကြီးတော့ ဂတိတစ်ခု မြန်မြန်ပေးလိုက်တယ်။ ဆရာကငွေ လေးသိန်းထပ်ပေးတယ်၊ ငွေယူပြီး အမေ့ကို ဆေးခန်းပြရပြန်တယ်။ အမေ့ကိုဆေး စစ်၊ဆေးကု၊ ဆေးဝယ်၊ အိမ်လခပေးနှင့်သုံးပတ်ပဲ နေရတယ် ကုန်ပြန်ပြီ၊ လကုန်တော့ ဆရာ့ဆီက ဖုန်းလာတယ်။ ဘာမှအထွေအထူး မပြောပေမယ့် ဟေမာန့်မှာငွေလိုချိန် ဖြစ်နေတော့ အရမ်းဝမ်းသာသွား ကာ ဆရာ့ဆီသွားလိုက်တယ်။

“ ဟေမာန် ဘယ်လိုလဲ လကုန်လို့ အကြွေးပြန်ဆပ်မလို့လား” 

“ ပြန်ပေးဖို့နေနေသာသာ ဆရာရယ် ခုတောင်ငွေထပ်လိုလို့ ဆရာဆီ ထပ်လာခဲ့တာ”

“ အဲဒါကြောင့် ပြောတာဖြစ်မယ်၊ ဆင်းရဲရင်ကတိမတည်ဘူးဆိုတာ” 

“ အဲလိုမဟုတ်ရပါဘူး ဆရာ၊မရှိလို့ မပေးနိုင်တာပါ ဆရာ” 

“ အေးလေ ငါကလဲ မရှိလို့မပေးနိုင်တဲ့ အခါ ကတိမတည်နိုင်တာကို ပြောတာပါ” 

“ ဟုတ်ပါတယ် ဆရာ..သမီးဘယ်လို နည်းနဲ့ဖြစ်ဖြစ်ပြန်ဆပ်ပါရစေ” 

“ အင်း အဲလိုပြောရင်တော့..ငါပဲမကောင်း ဖြစ်ဦးမယ်” 

“ ရှင် ဆရာဘာကို ပြောတာလဲ” 

“ အင်း ငါပြောလိုက်ရ’ 

“ အာ ဆရာကလဲ” 

ဟေမာန် ရှက်သွားမိသည်။ ဆရာပြော တာကို ဟေမာန် နားလည်သည်။ အရင်က ဆရာ ရွှတ် နောက်နောက် ပြောသံ ကြားဖူးသည်သည်။ 

“ ဟုတ်တယ်..မဟုတ်လား..သိမ်းထားတဲ့..အမေပေးတဲ့..လယ်တကွက်ကို ထုတ်ရောင်းတာနဲ့ ရပြီ” 

“ ဆရာကလဲ..ဗိုက်နာဈေးကမရဘူး ဆရာ..အဲဒါလုပ်လို့လဲ တနေ့ဘယ် လောက်ရမလဲ..ဆရာ့ငွေကိုအဲဒီ လောက်နဲ့ခနအတွင်းပြန်မရနိုင်ဘူး”

“ ငါကတော့ အဲဒီပိုက်ဆံကိုဘယ်လို ပြန်ရမလဲ စဉ်းစားနေတာ” 

“ ဆရာရယ် အခုအချိန်ကတော့ သမီး အသားပဲလှီးယူမှ ရတော့မယ် ခစ် ခစ်” 

“ နင့်အသားကို ငါဘာလုပ်လို့ရမလဲဟ၊ လုပ်လို့ရတာဆိုရင်တော့ တမျိုးပေါ့” 

“ ဆရာသာကျမအကြွေး တွေကို လျှော်ပစ်မယ်ဆိုရင် ဆရာ့စိတ်တိုင်း ကျသာ ခိုင်းပါဆရာ”

“ ကဲ နင် တကယ် လုပ်ပေးမှာလား”

“ ခုသမီးမှာ ရွေးချယ်စရာသိပ်မရှိဘူး ဆရာ” 

“ ဒါဖြင့်လဲပြီးရော၊ခုသွားမယ်”

“ ဟုတ်ကဲ့..ဆရာ” 

ဟေမာန့်မှာရွေးချယ်စရာမရှိပါဘူး၊ ဒီအတွက်လဲဆရာ့ကို စိတ်မဆိုးမိဘူး။ အကြွေးနဲ့လူကို ပေးဆပ်ရတယ်လို့လဲ မတွေးမိဘူး။ ကိုယ့်ဝမ်းနာကိုယ် သာသိတယ်။ ပေးဆပ်ရပေမယ့်ကျေ နပ်တယ်။ လောလောဆယ်အမေ့ဆေးဘိုးရယ် စားဝတ်နေရေးအဆင်ပြေဖို့ရယ်ပဲ တွေးမိတယ်။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်လော လောဆယ်အဆင်ပြေဖို့လိုအပ် တယ်မဟုတ် လား။ ဆရာ့နောက်ကို လိုက်ခဲ့တယ်။

ဆရာလဲ လောကီသား ပဲ၊ သူလိုအပ်တာကိုဖြည့်ပေးနိုင်ရင် ဟေမာန် ဒုက္ခတချို့တဝက်ပြေလည် ပြီ။ အပျိုစင်ဘဝကိုနှမြော ပေမယ့် အမေ့အတွက် ပိုအရေးကြီးတာမို့ ဟေမာန် အပျိုစင်ပန်းဦးကိုစွန့်လွှတ်လိုက်တော့မယ်။ မိမိဒုက္ခရောက်စဉ်မှာ မိမိရဲ့အခက်အခဲကို ကူညီပေးသော ဆရာ့အတွက် မိမိတတ်နိုင်တဲ့ အရာကို ပြန်လည်ပေးဆပ်ဖို့အတွက်ပဲ စဉ်းစားပြီး ဆရာခေါ်ရာနောက် ကိုလိုက်ခဲ့ရပြီ။ ဆရာက ဆေးဆိုင်တဆိုင်ကိုဝင်ပြီးမှ ဟိုတယ်ကို သွားခဲ့ တယ်။

ဆရာက ဟေမာန့်ကိုကားပေါ် ထားခဲ့ပြီးအခန်းငှားပြီးမှ ဟေမာန် ကိုလာခေါ်တယ်။

“ ဟေမာန် ရပြီလိုက်ခဲ့” 

ဟေမာန် ကားပေါ်ကဆင်းပြီးလိုက် သွားရတယ်။ ရင်ထဲမှာတော့တမျိုး ကြီးခံစားနေရပြီး ရင်ထိတ်သလိုလိုစိုးရိမ်သလိုလို ဖြစ်နေတယ်။ အခန်းထဲရောက်တော့ တံခါးပြန်ပိတ်လိုက်ပြီး

“ ဟေမာန် ရေချိုးလိုက်လေ”

“ ဟုတ်ကဲ့..ဆရာ” 

လိုင်းကားစီးလာရသူဖြစ်တဲ့အတွက် ချွေးထွက်ခဲ့တယ်။ ဆရာ့ကားစီး တော့မှချွေးကတိတ်တယ်။ ဒါပေမယ့်ချွေးနံကတော့ ရှိနေပြန်တယ်။ ရေချိုးဖို့ရေချိူးခန်းထဲဝင်လိုက်ပြီး ရေချိုးခန်းရောက်တော့ သက်ပြင်း လေးချလိုက်ကာအဝတ်တွေချွတ် ပြီးနောက်ရေပန်းဖွင့်ပြီးရေချိုး လိုက်တယ်။ တကိုယ်လုံးဆပ်ပြာ တိုက်ပြီးအဖုတ်ကိုပါရေဆေးချ လိုက်တယ်။ ရေချိုးပြီးသဘက်ပတ်ကာ အပြင်ကိုထွက်လာတော့ ဆရာက 

“ ငါလဲ ရေဝင်ချိုးလိုက်ဦးမယ်” 

ဟေမာန် ထိုင်ခုံမှာထိုင်ပြီးရေဆာသလို လိုသေးပေါက်ချင်သလိုလိုဖြစ်နေ တယ်။ ဆရာရေချိုးခန်းက ထွက်လာ တော့ဟေမာန် ရေချိုးခန်းထဲပြန်ဝင်ပြီး ဘိုထိုင်ပေါ်ထိုင်ကာသေးပေါက်ချင် သလိုဖြစ်နေတာကို ညှစ်ပေါက်ပေမယ့် ထွက်မလာတော့ အဖုတ်ကိုရေ ပြန်ဆေးပြီးထွက်ခဲ့တယ်။

ဆရာက ကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်လှန်ပြီး စောင့်နေတယ်။ ဆရာ့တကိုယ်လုံး အဝတ်တွေမရှိတော့ဘူး၊ ဆရာ့ပေါင် ကြားကိုသာမျက်လုံးဝေ့ပြီးကြည့် လိုက်တေ ာ့လီးကြီးကထောင်နေတယ်။ ရင်ဘတ်ကို အသာဖိပြီးတံ တွေးကိုမြိုချလိုက်မိတယ်။ တကယ်တမ်း အရွယ်ရောက်ကတည်းက ဒီကိစ္စမျိုးကို သိပေမယ့် လက်တွေ့မ ကြုံဖူးသေးပါဘူး။ နဖူးတွေ့ဒူးတွေ့ မြင်ရတဲ့အခါ ရင်တထိတ်ထိတ်ဖြစ် ရတော့တယ်။

“ ဟေမာန် ကြောက်နေတာလား” 

“ ဟုတ်တယ် ဆရာ” 

“ ဘာကို ကြောက်တာလဲ” 

“ မသိတော့ပါဘူး ဆရာရယ်” 

“ မကြုံဖူးလို့လား” 

“ ဟင့်အင်း ဆရာ”

“ ဆရာက ကြုံဖူးလို့လား”

“ လူပျိုဝင်ကတည်းက စမ်းဖူးတယ်”

“ ကြုံဖူးတယ်ဆိုတော့..ဆရာကလူပျို မစစ်ဖူးပေါ့” 

“ ဘယ်ကစစ်မှာလဲ..ခုခေတ်က မိန်းကလေးယောက်ျား လေးလူပျို၊အပျို စစ်တယ်ဆိုတာ တော်တော်ရှားသွား ပြီ”

“ ဆရာကလဲ ရှိပါသေးတယ်” 

“ ဒါဆိုဟေမာန် အပျိုစစ်စစ်လေးပဲရှိသေးတာပေါ့”

“ ဟုတ်တယ် ဆရာ”

ဆရာကဟေမာန့်ပတ်ထားတဲ့ သဘက်ကို လှမ်းဆွဲယူပြီးချွတ်ချလိုက်တော့ဟေမာန် လက်နှစ်ဘက်ကိုရင်ဘတ် ပေါ်ကိုယှက်ပြီးအုပ်လိုက်မိတယ်။ ရင်သားကိုကာလိုက်ပေမယ့်မလုံပေ။ သိပ်မကြီးပေမယ့်ဝိုင်းစက်လှပတဲ့နို့တွေကလက်ကြားကမြင်နေနိူင်တယ်။ သဘက်မရှိပေမယ့်ဟေမာန့်အဖုတ်ကိုတော့ ဆရာမမြင်နိုင် ပေ။ ဒူးကိုပူးစေ့ပြီးဒူးထောက်ထိုင်ထားတဲ့ အတွက်မမြင်ရတာပါ။ ဆရာကသူ့လက်ကိုဆွဲယူပြီး သူ့လီးပေါ်ကိုတင် ပေးတယ်။ ဟေမာန် လဲ ဘူမသိကိုးမသိ ယောင်နနနှင့် ကိုင်ပေးထားလိုက်တယ်။ အစကတော့ ရှက်တယ်လေ။ 

“ ဟေမာန် ကွင်းတိုက်ပေးလေဟာ” 

“ ဘယ်လို လုပ်ရမှာလဲ ဆရာ”

“ ဒီလိုလုပ်”

“ ဟုတ်ကဲ့ ဆရာ”

ဆရာပြတဲ့အတိုင်း လုပ်ပေးတော့ ဆရာ့လီးထိပ်ကအရည်ကြည် ကြည် လေးတွေထွက်လာသလို၊ လီးကြီးက လည်းအကြောတပျိုင်းပျိုင်းထကာ အရမ်းကိုကြီးပြီးမာလာတယ်။ ဆရာ့လီးထိပ်ကပဲ အရည်ထွက်တာ မဟုတ်ဘူး၊ ဆရာ့လီးကိုကိုင်ရင်းဟေမာန် အဖုတ်ကလည်းစိုစိစိဖြစ်လာ တယ်။

“ အိပ်လိုက်လေ ဟေမာန် ” 

“ ဟုတ်ကဲ့..ဆရာ” 

ဟေမာန် အိပ်ရာပေါ်လှဲချလိုက်တယ်။ ဟေမာန် စိတ်ထဲမှာတော့ ဆရာကလုပ်တော့မယ် ထင်ခဲ့တာ။မျက်လုံးမှိတ် ပြီးပေါင်ကား ပေးလိုက်တယ်။ ဒီ လောက်တော့ ဟေမာန် ကြားဖူးနားဝရှိတယ်။ တကယ်တမ်းကျတော့ အဲဒီလို မဟုတ်ဘူး၊ ဆရာကမလုပ်ပဲ ဟေမာန့်နို့ကိုလာစို့တယ်။ ဟေမာန် ရှက်သွားရတယ်။

ဆရာက ဟေမာန့်နို့ကို လျှာဖျားလေးနှင့်ထိတွေ့ လိုက်တော့ ဟေမာန် နို့သီးခေါင်းလေးကချွန် လာသလိုနို့တအုံလုံးကြက်သီးဖု တွေထသွားရပြန်တယ်။ ကျင်တက် တက်ခံစားမှု့နှင့်အတူ အထိအတွေ့ ရဲ့ ခံစားမှု့ရသတမျိုးကို ခံစားလိုက်ရ ပြန်တယ်။အလိုလိုညည်းမိတယ်။ 

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်”

“ အာ့ အင်းးဟင်းးဟင်းးး”

“ အာ့ ဆရာ သမီးမနေတတ်ဘူး” 

ဆရာကနို့သီးခေါင်းဖျားလေးကို လျှာနှင့်ထိုးမွှေပြီးယက်လိုက် နို့အုံ တစ်ခုလုံးကိုစို့လိုက်နဲ့ လုပ်လိုက်တဲ့ အခါမှာတော့ဟေမာန် တစ်ယောက် အော်ညည်းသံများထွက်၍ပင်လာသည်။ ဆရာရဲ့ လက်ကဟေမာန် ရဲ့ အဖုတ်အပေါ်ကနေ အုပ်ကာပွတ် ပေးလေတော့ ဟေမာန် တွန့်ကနဲ့ဖြစ် သွားပြီး အဖုတ်တအုံလုံးစိုသွားသလိုခံစားလိုက်ရပြီးရင်ထဲ သိမ့်သိမ့်တုန် သွားရသည်။ 

အပေါ်မှပွတ်ရုံမက အကွဲကြောင်းတ လျောက်တဖြေးဖြေးပွတ်ပေးရာအ ဖုတ်တအုံလုံးကြွတက်လာလေသလား ဟု ပင်ထင်မှတ်ရအောင်ဖောင်း ကြွလာခဲ့ သည်။ အကွဲကြောင်းတ လျောက်စုံဆန်လှုပ်ရှားပြီးနောက်မှာအကွဲကြောင်းအပေါ်နားအစေ့နေရာနားကို လက်ခလယ်ဖြင့်ဖြေးဖြေး ချင်းပွတ်ပေးပြန်ရာစိတ် တို့ထကြွ ပြီးညည်းလိုက်သည်။

“ အာ့! အင်း ဟင်းး” 

မိမိလုပ်ဖူးသော်လည်း ယခုအထိအတွေ့နှင့်မတူပေ၊ စိတ် တို့ချက်ချင်းထကြွလာသည်။ မျက်လုံးစုံ မှိတ်၍ ဟေမာန် အော်ညည်းမိသည်။ ထိုစဉ်မှာပင်ဆရာက ဟေမာန့်နှုတ်ခမ်းအားစုပ်နမ်းလေရာ ဟေမာန်လည်း စိတ်မထိန်းနိုင်ပဲ ပြန်လည်စုပ်နမ်း လိုက်တော့သည်။ ဟေမာန် ရှက်သွားရတယ်။

သူက ဟေမာန့်နို့ကိုလျှာဖျားလေးနှင့်ထိတွေ့လိုက်တော့ ဟေမာန့်နို့သီးခေါင်းလေးကချွန်လာသလို နို့တအုံလုံးကြက် သီးဖုတွေ ထသွားရပြန်တယ်။ ကျင်တက်တက်ခံစားမှု့နှင့်အတူ အထိအတွေ့ရဲ့ ခံစားမှု့ရသတမျိုးကိုခံစားလိုက်ရပြန်တယ်။ အလိုလိုညည်းမိတယ်။ 

“ ပြွတ်..”

“ အာ့ အင်းးဟင်း”

“ ပြွတ်..”

“ အာ့!အင်း..ဟင်းးး” 

ညည်းသံတွေ ထွက်ပြီးအဖုတ်တစ်ခုလုံး စိုရွှဲသွားမှန်းဟေမာန် သိလိုက် တယ်။

“ ဟေမာန် ”

“ ရှင်” 

“ ငါ့ စုပ်ပေးပါလား” 

“ ဟုတ်ကဲ့”

အပိုမဆိုတော့ပေ။ လုပ်ပေးရမည် မှန်းသိပြီးနေတော့ အိပ်ရာကထပြီး ဆရာ့လီးကို တတ်သမျှ မှတ်သမျှ တပြွတ်ပြွတ်စုပ်ပေး လိုက်သည်။ ဒစ်ကြီးကိုငုံ၍စုပ်ရသည်ကိုလည်း အားရသည်။ လျှာ ဖျားနှင့်ထိုးမွှေပေးလိုက်သည်။ 

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်” 

“ အားးရှီးးးရှီးးးကောင်းလိုက်တာ ဟေမာန် ရယ်” 

တရှီးရှီးတအားအား ညည်းနေသ ဖြင့်ဆရာအရမ်းကြိုက်သည်ဟု ထင်လိုက်သည်။ ပိုအားရပြီးစုပ်ပေး လိုက်သည်။ လဥကလေးကိုဆုပ် ကိုင်ညှစ်ရသည်ကိုလည်းအရသာ တွေ့သလိုခံစားရသည်။

“ ဟေမာန် ရေကောင်းလိုက်တာ ဟာ၊ နတ်စည်းစိမ်ခံစားနေရသလိုပဲ” 

“ ဆရာ ကလဲ...သမီးအဲလောက်မလုပ် တတ်သေးပါဘူး”

“ တော်ပြီ ဆက်လုပ်နေရင်ပြီးသွား လိမ့်မယ်။ လိုးရအောင်ဟေမာန် ” 

လိုးရအောင် ဟုပြောသောအခါဟေမာန် စိတ်ကို တမျိုးတဖုံဖြစ်ရစေ သည်။ ဟေမာန် က ပေါင်ကို ကားပေး လိုက်ရာဆရာကဒူးထောက်ထိုင်ပြီး ဟေမာန့်အဖုတ်အဝကိုတေ့ပြီး အသာဖိထည့်တော့ 

“ ဗျစ် ဗျစ်ဗြိ”

“ အာ့! နာတယ်ဆရာ” 

အလိုးခံရပြီဆိုတဲ့အသိက ရင်ထဲ လှိုက်ကနဲ ဝင်လာပြီး အပျိုရည်ပျက် ပြီဆိုပြီးစိတ်ထဲခံစားရပြီး ဗိုက်ကြီး မှာလဲစိုးရိမ်သွား ရသည်။ သို့သော် ဆရာက ဟေမာန့်ရဲ့နှုတ်ခမ်းကိုစုပ်နမ်း ပြန်တယ်။ စိတ်ထဲဘယ်လိုဖြစ်ရ သည်ကိုနားမလည်နိုင်ပေ။ စိုးရိမ်စိတ်တို့လျော့ပါးလာပြီး ကမစိတ်တို့ပြန်သက်ရောက်လာကာ ပြန်ပြီးစုပ်နမ်းမိတော့တယ်။

နာကျင်ခြင်းဝေဒနာကအဖုတ်ထဲ မသက်ရောက်တော့ပဲ စိတ်လှုပ်ရှားမှု့နဲ့အတူ အဖုတ်အတွင်းသား စုပ်ယူသလို လှုပ်ရှားလာတော့ ဟေမာန် လဲအံ့ဩမိတယ်။ ဆရာကတော့ ဟေမာန် နှုတ်ခမ်းကို စုပ်နမ်းပြီးနောက်မှာ ဆတ်ကနဲ့လှုပ်ရှားပြီးဖိသွင်းလိုက်တယ် ။

“ ဗျစ် ဗျစ် ဖောက် ဗျိ”

“ အာ့! အိုး အင်းကျွတ် ကျွတ်” 

တိုးဝင်လာတဲ့လီးကြောင့်အပျိုမှေး ဖောက်သွားတာကိုသိလိုက်ပြီးဟေမာန် မှာစပ်ဖျင်းဖျင်းဝေဒနာကို ခံစားလိုက်ရသလို ထူးဆန်းတဲ့ အရသာတမျိုးကိုပါပူးတွဲသိလိုက်ရတယ်။ ဆက်ပြီးလိုးးမှာကိုလဲ ကြောက်နေတယ်။ ဆရာကတော့ ဆက်ပြီးမလှုပ်ရှားပဲလီးကို အဆုံးထိ သွင်းထားပြီး ဟေမာန့်နှုတ်ခမ်းကိုစုပ် နမ်းနေပြန်တယ်။

တင်းကျပ်ကျပ် တစ်ဆို့ဆို့အရသာ နှင့်အတူ အထုတ်အတွင်းသားလှုပ် ရှားလာပြီး အရည်တွေပို ထွက်သလိုခံစားရလာတယ်။ တဖြေးဖြေးနှင့် စိတ်ထဲ ဘယ်လိုဖြစ်တာမှန်းမသိ တော့ပါဘူး ။ ဆက်ပြီးလိုးတဲ့ အရသာကိုလိုချင်လာပြန်တယ်။ လီးကအဆုံးထိဝင်သွားတော့ဟေမာန် လဲခံနိုင်ပါပြီ။

သို့သော်ဆရာကဆက်မလှုပ်ရှားပဲ ဟေမာန် ရဲ့နို့တွေကိုပါပွတ် သပ်ပေးတဲ့အခါ အလိုလိုညည်း သံပေးမိတယ်။ ညည်းသံထွက်မှ ဆရာကလီးကို တဖြေးဖြေးနှင့်နှုတ် ယူပြီးဖြေးဖြေးချင်းအသွင်းအထုတ် လုပ်တော့တယ်။ အစေ့ကိုလဲထိသလိုအတွင်းနှုတ်ခမ်းသားများကို ပွတ် ဆွဲသွားတဲ့ ဆရာ့လီးကြောင့်အဖုတ်ကအရသာတမျိုးကိုပါခံစားလိုက်ရ သည်။ 

“ ဖွတ်!ဖတ်..” 

ဆီးခုံချင်းတဖတ်ဖတ်ရိုက်မိနေသလို လီးကတဇွိ ဇွိ တဗျိဗျိ ဝင်နေတယ်။ ဆရာ့ရဲ့ ဂွေးဥကလည်း ဟေမာန့်ဖင်ကြီးကို တဖတ်ဖတ်ရိုက် ခတ်နေပြန်တော့မျက်လုံးကိုစုံမှိတ် ပြီးညည်းမိရပြန်တော့တယ်။ နည်းနည်းမြန်လေအရသာ တွေ့လေပိုပြီးညည်းမိပြန်တယ်။ 

“ ဗျစ်! ဘွတ် !ဖတ်! ဖန်းး”

“ အင့်! အိုးးအင်းးဟင်းးဟင်းး” 

ဘယ်လိုသဘောကြောင့်ရယ်မသိတော့ ။ ဆရာ့ခါးကို သာအတင်း ဖက်ထားပြီး နေချင်တော့တယ်။ ခါးကိုလှမ်းဖက်တော့ လိုးတဲ့အရှိန် နှေးချိန်မှာတော့ အားမရသလိုခံစား လာရပြန်တယ်။ ခါးကိုလွှတ်လိုက် ပြီးမြန်မြန်ဆောင့်စေဖို့သာခါးကို လှမ်းဆွဲပြန်တွန်းတဲ့ အမှု့ကို မသိ စိတ်ထဲက လုပ်ပေးနေမိပြီး ဆရာ ကမြန်လာသည်နှင့်အမျှအရမ်းကို ကောင်းတဲ့ အထိအတွေ့ကို ခံစားမိရတော့တယ်။

“ ဖွတ် ဖတ် ဗျိ ..ဗျစ်ဖန်းးးဖန်းဖန်း” 

“ အာ့!ရှီးးရှီးးး အိုးးအားအင်းဟင်းး” 

ကြားဖူးနေသောပြီးတယ်ဆိုတာ ဒီလိုမျိုး ပြောတာဖြစ်မယ် ဟု တွေးမိလိုက် ပြီးဟေမာန် ပြီး ခါနီးသို့ ရောက်နေပြီဆိုတာ သိလိုက်ရတော့တယ်။ 

“ ဘွတ် ဖွတ် ဖွတ် ဖန်း ဖန်းးဖန်း”

“ အားရှီးးအိုးးး” 

အဖုတ်အတွင်းလှုပ်ရှားမှု့များနှင့်အတူ ဟေမာန် မှာ အရည်တွေ စီးဆင်း သွားသလို ခံစားလိုက်တယ်။ ဆက်ပြီးမညည်းနိုင်တော့လောက် အောင်အားအင်ကုန်ခမ်းသလို ဖြစ်သွားပြီးငြိမ်သွားရတယ်။ ဆရာကတော့ မျက်လုံးစုံမှိတ်ပြီး ဆက်လုပ်ရာဟေမာန် မှာငြိမ်ပြီး နေပေးလိုက်ရတော့တယ်။ တခါမှ အလိုးမခံဖူးသေးပဲတစ်ခါဆို တစ်ခါအလျောက် ဆရာ့အလိုးကိုခံရ တဲ့ အခါ ဟေမာန် မှာ ကာမအရသာကောင်းကောင်းကို ခံစားလိုက်ရတယ်။ ငါးမိနစ်ခန့်ကြာသောအခါမှာတော့ ဆရာ့ဆီက 

“ အင်း....းအားးး ရှီးးးရှီး ဟားးး” 

တနှာသံထွက်လာပြီးအတင်းလိုး တော့တယ်။ မကြာပါဘူး။ အဖုတ်ထဲ ပူနွေးနွေးသုတ်တွေဝင်လာပြီး ဆရာ့ကလီးကို အဆုံးထိသွင်းပြီးဆီးခုံထိကပ်ထားကာ ကော့ပြီးပန်းထည့်လိုက်တော့ အဖုတ်ထဲသုတ်ရည်တို့ ပြည့်လျှံသွားတော့တယ်။ ဟေမာန် ထိုအခါမှ စိုးရိမ်စိတ်ဝင်သွားပြီးဆေး ဘယ်လိုဝယ်ရမလဲတွေးနေစဉ် မှာ ဆရာကဟေမာန် နံဘေးဝင်အိပ်ကာ

“ ဟေမာန် နာလား” 

“ အရမ်းတော့ မနာပါဘူး ဆရာ” 

“ ကောင်းရော ကောင်းရဲ့လား”

“ သမီး ဒီတံခါပဲ အလုပ်ခံဖူးတယ် ဆရာ”

“ အေးပါ” 

“ ဆရာ သမီးဗိုက်ကြီးလို့ မဖြစ်ဘူး ဆရာ”

“ အေးပါ ငါနင့်အတွက် ဆေးဝယ်လာတယ်”

“ ဟုတ်ကဲ့ ဆရာ”

ဟေမာန် ထိုအခါမှစိတ်အေးရတော့ သည်။ အဖုတ်ထဲသုတ်ရည်များစေး ကပ်နေသဖြင့်ဟေမာန် မနေတတ်ပေ။ ထို့ကြောင့်ရေချိုးခန်းထဲဝင်ပြီးရေ သွားဆေးပြီးပြန်ထွက်လာတော့ 

“ ဟေမာန် နင့်အမေ ဆေးခန်းပြတာ အခြေအနေဘယ်လိုရှိလဲ” 

“ သက်သာလာပါတယ် ဆရာ” 

“ အေးလေ၊ငါကိုယ်ချင်းစာပါတယ်။ နောက်ငွေလိုရင်ပြောပေါ့” 

“ ဟုတ်ကဲ့ဆရာ” 

ဟေမာန် မှာ ယနေ့ဆရာကြောင့်အပျို စင်ဘဝကို စွန့်လွှတ်လိုက်ရပြီဆိုပေမယ့် ဆရာ့ကို ဗွေမယူခဲ့ပါဘူး။ ငွေရေးကြေးရေးနဲ့ ယခုလို အလုပ်မျိုး ဟေမာန် မလုပ်ချင်ပါ။ ပြည့်တန်ဆာလုံးလုံး ဖြစ်သွားလိမ့်မည်..ဟု တွေးမိသည်။ အမေနေကောင်းလျှင် မိမိလုပ်နေသော အထည်ချုပ် အလုပ်ကို အလုပ်သစ်ရှာမည်..ဟု တွေး ထားလိုက်သည်။ ဒီနေ့တော့ မတတ် သာသည့်အဆုံး ဆရာစိတ်တိုင်းကျ စေရန်သာရည်မှန်းထားလိုက်သည်။

ဆရာကအမောပြေသွားပြီးဖြစ်၍ ဟေမာန် နို့ကို ကိုင်၍ ကလိပြန်သည်။ ဟေမာန် မှာယားသလိုလို စိတ်လာသ လိုလို ဖြစ်ရပြန်သည်။ ထို့နောက် ဆရာက နို့ကိုတပြွတ်ပြွတ်စို့ပြန်ရာ ဟေမာန် မှာ စိတ်ပြန်ထလာပြီး ဆရာနဲ့ထပ်နေချင်သော ဆန္ဒဖြစ်လာရပြန်သည်။ ဆရာ့လီးကလည်း ပြန်လည်မာလာသလို ဖြစ်သဖြင့် ဆရာ့ကိုမေး လိုက်သည်။

“ ဆရာ ထပ်လုပ်ဦးမလို့လား” 

“ အင်း လုပ်ဦးမှာ ဟေမာန် ”

“ ဒါဆို သမီးစုပ်ပေးမယ်”

“ အင်း” 

ဟေမာန် ဒီတစ်ခါတော့ ကိုယ်ကိုတိုင်က လိုလိုချင်ချင် စုပ်ပေးလိုက်သည်။ လီးကသုတ်နံ့များ ရသေးရာဟေမာန် ကတစ်ရှူးစယူကာသုပ်ပစ်ပြီးဆရာ့ လီးကို တပြွတ်ပြွတ်စုပ်လိုက်တော့သည်။ ဆရာလီးကဟေမာန် အာခံတွင်း အတွင်းပြန်တောင်ကာ မာကျောလာ ပြန်သည်၊ စုပ်ရသည်ကိုလည်း တမျိူးခံစားရပြီး ကြိုက်ချင်သလိုဖြစ် လာသည်။ လီးထိပ်အပေါက်ဝလေး ကိုလျှာနှင့်ထိုး မွှေပြီးစုပ်ပေးလိုက် သည်။ 

“ ပြွတ် ..ပြွတ် ပြွတ်” 

“ အိုးးရှီးးရှီးးးကောင်းလိုက်တာ ဟေမာန် ရေ” 

လီးကချက်ချင်းပင်အကြောတပျိုင်း ပျိုင်းထ၍ကြီးလာ ပြန်သည်။

“ ကုန်းပေးပါလား ဟေမာန် ” 

“ ဟုတ်ဆရာ”

ကုန်း၍ခံသည်ဟေမာန် ကိုကြားဖူး သည်။ ကြောက်တော့ ကြောက်သည် အောင့်သည်ဟုလည်းကြားဖူးသည်၊ ထိုအချိန် တွင်အောင့်ရင်လည်း အောင့်စေတော့ဟုသဘောထား လိုက်သည်၊ ဆရာခိုင်းသောပုံစံ မျိုးကိုမှန်း၍ကုန်းလိုက်သည်။ ဆရာကဟေမာန် ခါးကိုဖိ၍ခွက် ခိုင်းသည်၊ ထိုသို့ခါးခွက်လျှင်ပိပိနှုတ် ခမ်းသားတို့ နောက်ပစ်ထွက်မည်ကို သိသည်၊ လီးကပိပိနှုတ်ခမ်းကြားတရစ်ရစ်နဲ့တိုးဝင်လာသည်။

အဆုံးထိမရောက်ခင်ပင် နည်းနည်းအောင့် သည်။ အဆုံးထိဝင်သွားမှန်း ဆရာ့ ဆီးခုံကဟေမာန် ဖင်ကိုကပ်နေတော့ သိလိုက်ရသည်။ ဆရာကသူ့လီး ကိုပြန်ဆွဲထုတ်ပြီး ဖြေးဖြေးချင်း သွင်းထုတ်လုပ်သည်။ တဖြေးဖြေး နှင့်ဟေမာန် အရသာတွေ့လာသည်။

“ ဘွတ် ဖွတ် ဖတ်” 

“ အာ့ အင်းးဟင်းးး” 

ခါးကိုကိုင်ဆွဲပြီးတချက်ချင်း ဆောင့် လာသည်။ တင်သားများကို ပွတ်ပေး ပြီးဆုပ်ကိုင်ကာ ဆောင့်လိုးလာသည်။ ပုံစံမတူသော အရသာကိုရရှိုပြန် သည်။ လီးကပိုဝင်သလို ခံစားရသည် ။ တဖတ်ဖတ် တဖွတ်ဖွတ်နှင့် အသံ ထွက်သလိုဟေမာန် ညည်းမိရပြန် သည်။

“ ဖွတ်ဘွတ် ဖန်း ဖန်းးဖန်းး” 

“ ဟင်းးးအာ့..ရှီးးအား”

ဆရာဒီတခါအလွန်ကြာသည်။ ဆောင့်ချက်တို့ ပိုမြန်လာပြီးနောက် ဟေမာန် မှာကောင်းလွန်း သဖြင့် တအာ့အာ့တရှီးးရှီး အော်ပြီး ဒုတိယအကြိမ်ပြီးသွားရ တော့သည်။ ဟေမာန် ကမအရသာကို ပြည့်ပြည့်ဝဝခံစားဖူးလိုက်သည်။ ထို့နေ့ကတော့ ဆရာနှင့် နှစ်ကြိမ်လုပ်ဖြစ်ခဲ့ပြီး ဆရာက ဟေမာန့်ကို ဆေးတိုက်ပြီး အိမ်အပြန်လိုက်ပို့ခဲ့သည်။ ပိုက်ဆံ သုံးသိန်း လဲပေးခဲ့သည်။ အခက်အခဲများ ကိုဖြေရှင်းရပြန်တယ်။ ဒီလိုနှင့် အမေ သက်သာလာတော့ ဟေမာန် အလုပ်ရှာ ရတယ်။ အလုပ်ရလာတော့ပထမ ဆုံးအမေ့ကိုပြောခဲ့ပြီးဆရာ့ကိုဖုန်း ဆက်လိုက်တယ်။

“ ဆရာ သမီး အလုပ်ရပြီ သိလား” 

“ ဟုတ်လား” 

“ သမီး အခု အလုပ်ကလခလဲ ကောင်း တယ် ဆရာ” 

“ အင်း...လခကောင်းတော့ ပိုအဆင် ပြေတာပေါ့” 

“ ဆရာ့ကို အရမ်းကျေးဇူးတင်တယ်၊ ဆရာ”

“ ငါကလဲ ကျေးဇူးတင်ပါတယ်ဟာ” 

“ ဆရာ အခုဘယ်မှာလဲ” 

“ အလုပ်ထဲသွားနေတာ” 

“ သမီးတို့ လမ်းဘက်ခနလာခဲ့လိုက် လေ၊သမီးလဲဆရာနှင့်တွေ့ချင်နေ တာ” 

“ အေး လာခဲ့မယ်လေ” 

ဆရာ့အလာကို ဟေမာန် မျှော်နေမိတယ်။ ဆရာနှင့်တွေ့ပြီး လုပ်ဖူးကတည်းက ဟေမာန် ဘာဖြစ်မှန်းမသိဘူး ။ ဆရာ့ကို သတိရနေတယ်။ ဆရာ့နှင့် လုပ်ခဲ့စဉ်ကအရာတွေကို လဲ သတိရတယ်။ သတိရတိုင်းလဲ အဖုတ်ထဲက စိုလာတယ်။ ဟေမာန် အဝတ်အစားတွေလဲပြီးဆရာ့ကို မျှော်နေစဉ် ဆရာ့ဆီကဖုန်းလာလို့ လမ်းထိပ် ကိုထွက်ခဲ့တယ်။ဆရာ့ကားကိုမြင် တော့ကားပေါ်တက်ရင်း 

“ ဆရာ ဘယ်သွားချင်လဲ၊ သမီးလိုက် မယ်” 

“ တနေ့က ဟိုတယ်ကိုသွားရင် ကောင်းမလားလို့”

“ ဆရာကြိုက်တဲ့နေရာကို သွားပါ” 

ဒီတစ်ခါတော့ ဟေမာန် ပျော်နေပြီ။ ဟေမာန် ဆရာ့ဆီယူပြီးလိုက်ကုန်းနေ သည်မဟုတ်။ မိမိဆန္ဒအလျောက်သာ ဆရာ့ကိုပေးဆပ်ခြင်းဖြစ်သည်။ ဒီလိုနှင့်ခြောက်လလောက်အထိ ပိတ်ရက်တိုင်း ဆရာနှင့်တွေ့သည်။ သံယောဇဉ်ဖြစ်လာသည်။ ဆရာ့ စိတ်အလိုကျနေပေးရင်းတခါတခါလည်း ဒီလိုလုပ်နေသည်က မှားမှန်းသိ သော်လည်း ရုန်းထွက်မရချေ။ ဆရာခေါ်လျှင်ဟေမာန် သွားလိုက်သည်။ ယခုတလောဆရာစိတ်ရှုပ်ထွေးနေပုံပေါက်သဖြင့်မေးမြန်းလိုက်သည်။ 

“ ဆရာ မရွှင်မလန်းနဲ့ ဟေမာန့်ကိုများ စိတ်ကုန်နေတာလား” 

“ မဟုတ်ရပါဘူးဟေမာန် ရယ်၊အလုပ် ကြောင့်လေ၊ လုပ်ထားတဲ့ အလုပ်တွေက ငွေပြန်မရသေးဘူး” 

“ အရစ်ခံနေရတာလား ဆရာ” 

“ အေးလေ” 

“ ပိုက်ဆံပေးလို့မရဘူးလား” 

“ သူက ပိုက်ဆံရှိတယ်၊သူနဲ့အဆင် ပြေဖို့က သူ့အကြိုက်လိုက်မှ ရမှာ” 

“ သူကဘာ ကြိုက်လို့လဲ” 

“ မိန်းမလေ”

“ ဟင် “ 

“ အဲလူက မိန်းမ မရှိဘူးလား” 

“ ခု မိန်းမနဲ့ကွဲနေတာ၊ လွတ်ချင်တိုင်းလွတ်နေတော့ ပိုဆိုးနေတာ” 

“ ဟင် မိန်းမရှိလျက်သားနဲ့” 

“ ဟုတ်တယ် ဟေမာန် လူဆိုတာက အကြိုက်တမျိုးစီလေ”

“ အဲဒါဆိုလဲရှာပေးလိုက်တော့” 

“ လွယ်တာကျနေတာပဲ” 

“ ဆရာ့ အလုပ်အဆင်ပြေဖို့ အရေး ကြီးတာပဲ” 

“ သူကြိုက်မှ လုပ်မယ်ဆိုတဲ့ လူမျိုး” 

“ သောက်ဂျီးကပွလိုက်သေး” 

“ ဟုတ်တယ်၊ အဲဒါကြောင့်ပြောတာ” 

“ ဟေမာန့်အဲလူကြီးကိုမြင်ဖူးချင်တယ်ဆရာ” 

“ တော်ကြာ အဲလူကကြိုက်သွားမှ ကိုယ်က မဖန်တီးပေးနိုင်တဲ့အခါ သောက်ပြသနာ ရှာမယ့် လူ” 

“ ဟေမာန့်ကိုပြကြည့် ဆရာ”

“ အေးဒီလိုလုပ်၊ ညနေငါတို့အပြင် မှာတစ်ခုခုစားမယ်။သူထိုင်တဲ့ဆိုင် မှာပေါ့”

“ ဟုတ်ကဲ့ဆရာ” 

ဆရာနှင့်တနေ့ခင်းလုံးနေပြီးတော့ ညနေစောင်းတဲ့အခါဘီယာဆိုင်တစ် ခုသွားလိုက်တယ်။ ဆရာက 

“ ဟေမာန် ဒီမှာခနထိုင်ဦး၊အဲလူကိုနှုတ် ဆက်လိုက်ဦးမယ်”

“ ဟုတ်ကဲ့ ဆရာ” 

ဆရာက ထွက်သွားပြီး တဖက်စားပွဲ ဝိုင်းကိုသွားပြီး ရယ်ရယ်မောမော နဲ့ စကားပြောနေတယ်။ ဟိုလူကြီးက ဟေမာန် ဘက်ကိုခနခနလှမ်းကြည့်ပြီး ပြောတယ်။ ဆရာက ဟေမာန် ကိုလှမ်း ကြည့်ပြီး ငြင်းနေသလိုပါပဲ။ ပြီးတော့ ရယ်ရယ်မောမောနဲ့ ဟေမာန့်ဆီပြန် လာတယ်။ 

“ ဟေမာန် ရေ   ပြဿနာ ပဲ:” 

“ ဘာလို့လဲ ဆရာ”

“ နွားမြင်တိုင်းလက်ညှိုးထိုးတတ်သူ ကြီးလေ” 

“ ခစ် ခစ် ဘာပြောလို့လဲ ဆရာ” 

“ ဟေမာန် ကိုသဘောကျလို့တဲ့၊ကျနော့် တပည့်မလေးပါဆရာလို့ ခပ်တည် တည်နဲ့ငြင်းခဲ့တယ်”

“ မလွယ်ဘူးနှော် ဆရာ” 

“ အေးလေ..အဲဒါကြောင့်ပြောတာ..သူကအလုပ်တွေပေးနိုင်တာလေ...အဲဒါကြောင့် ငါတို့မှာမချစ်သော်လည်း အောင့်ကာနမ်းနေရတာပေါ့” 

“ ဆရာအရမ်းခက်ခဲနေရင်၊ဆရာ့အလုပ်တွေ အဆင်ပြေအောင် သမီးကူညီပေးပါ့မယ်”

“ နင်အရမ်း နစ်နာမှာပေါ့ဟ”

“ မထူးပါဘူးဆရာ၊စို့စို့ပို့ပို့လေးရ အောင်သာလုပ်ဆရာ...ဆရာသာ ဟေမာန် ကိုပစ်မ ထားနဲ့” 

“ ပစ်မထားပါဘူးဟာ..တကယ်လို့..နင်လုပ်ပေးမယ်ဆိုရင် ငါနှစ်ဆယ် ပေးမယ်...ကျန်တာ..သူ့ဆီက ညှစ်” 

“ လုပ်လိုက်လေ ဆရာ”

ဒီအလုပ်ကို စိတ်က မလုပ်သင့်ဘူး လို့ တွေးပေမယ့် ဆရာ့ကြောင့်တော့လုပ် ဖြစ်တော့ မည်ဟု ထင်သည်။သိန်းနှစ်ဆယ်ဆိုတာလဲ ဟေမာန် တို့လို လက်လုပ်လက်စားဘဝမှာ လွယ်တကူရဖို့ မလွယ်လောက်ဘူးလေ။ ဒီဘဝကို မကြိုက်သော်လည်းဆရာ့ ကြောင့်ဖြစ်ရတယ် လို့ မထင်မိပေ။ ဆရာက အတင်းအကြပ်တိုက်တွန်း ခြင်းမရှိ၊မိမိသာလျှင်သိန်းနှစ်ဆယ် ကို လိုချင်၍ဖြစ်ရသည် မဟုတ်လား။ 

ဒီလိုနဲ့ဆရာဆီက ဟေမာန့်ကို သိန်းနှစ် ဆယ်ထုတ်ပေးတယ်။ ပြီးတော့ အဝတ်အစားနှင့်မိတ်ကပ်တွေ ရေမွှေး တွေဝယ်ပေး သေးတယ်။ ဝယ်ပေးတဲ့ ပစ္စည်းတွေကဟေမာန် မြင်တောင် မမြင်ဖူးတဲ့ အကောင်းစားတွေ တပတ်လောက်ကြာတော့ ဆရာ့ဆီက ဖုန်းလာတယ်။ 

“ ဟေမာန် ရေ နင်ငါအလုပ်ထဲကစောင့် ရုံးခန်းထဲမှ ာထိုင်နေ၊ငါဟိုလူကိုခေါ် ပြီးလာခဲ့မယ်၊ နင်ကငါ့ဆီက ဝန်ထမ်း လို့ပြောထားတယ်နှော်”

“ ဟုတ်ကဲ့ ဆရာ” 

ဟေမာန် လဲ ဆရာ့ရုံး ကိုသွားပြီးရုံးခန်း ထဲထိုင်နေတယ်။ ဆရာနှင့်ဟိုလူ ရောက်လာပြီးရုံးခန်းထဲ ဝင်လာ တယ်။ 

“ ဟေမာန် ဒီ ဆရာ့ အတွက် အအေး လုပ်ပါဦး” 

“ ဟုတ်ကဲ့ဆရာ” 

ဟေမာန် အအေးဘူးတွေနှင့် အသီးတွေ တည်ခင်းဧည့်ခံပေးလိုက်တယ်။ 

“ ဘောစိ တပည့်ကတော် လှချည် လား” 

“ ဆရာကလဲဗျာ၊ဘောစိမဟုတ်ရပါဘူးဗျာ”

“ ခင်များကလည်းကျနော်ပြောထားလျက်နဲ့ဗျာ၊ဆရာမခေါ်ပါနဲ့ဆို၊အခု ခင်များအလုပ်တွေကို စစ် ပြီးပြီ၊ ကျနော်အားတဲ့ တနေ့ လက်မှတ်ထိုး ပေးပါ့မယ်” 

“ ဟုတ်ကဲ့ပါ..အကို” 

“ ကျနော်ပြောထားတဲ့ကိစ္စရောအ ဆင်ပြေမလား” 

“ ကျနော်ကြိုးစားနေပါတယ် အကို” 

“ ခင်များဘက်ကအိုကေရင်ကျနော့် ဘက်ကလည်းအိုကေပါတယ်”

“ ဟုတ်ကဲ့နားလည်ပါတယ်အကို”

“ ဒါနှင့်သူက ဘယ်သူ”

“ ဟေမာန် ပါဆရာသမား” 

“ အင်း ၊ဟေမာန် ငါ့နာမည်လဲမှတ်ထား ရန်နိုင်ထွန်းတဲ့” 

“ ဟုတ်ကဲ့ပါ..ဆရာ” 

“ ငါ့ကို ဆရာလို့မခေါ်နှင့်ဟ၊ဆရာလို့ ခေါ်ရင်ဆရာဂုဏ်နဲ့ညီအောင်နေရတယ်၊ ငါ အခေါ်မခံနိုင်သေးဘူး”

“ ဟုတ် ဟုတ်ကဲ့ ကိုကြီး” 

“ ခင်များ တပည့်ကောင်းရထားတယ်ဗျာ။ဟေမာန် ကအရမ်းတော်တယ်” 

“ ဟုတ်ကဲ့ကျေးဇူးပါရှင့်” 

ထို့နောက် ဆရာနှင်ရန်နိုင်ထွန်း ဆိုသောလူကြီးထွက်သွားကြသည်။ညရောက်တော့ 

“ ဟေမာန် ရေ ဟိုဘဲကမရမကဖြစ်နေပြီ” 

“ ဟုတ်လားဆရာ” 

“ ဆရာကိုသူကဘာတွေပြောနေလဲ” 

“ ရအောင်လုပ်ပေးပါတဲ့၊သူကဟေမာန့်ဘဝ အဆင်ပြေအောင်လုပ်ပေးနိုင်တယ်တဲ့”

“ ခစ် ခစ် သမီးကိုသူကစပွန်ဆာများ ပေးချင်နေလားမသိဘူး” 

“ အင်းငါကပြောထားတယ်၊ နင့်ကို ငါ့အလုပ်အဆင်ပြေ အောင်သာ အားနာနာနဲ့စည်းရုံးကြည့်ရတာလို့၊ နင်ကဒါမျိုးမလုပ်ဘူးလို့၊ အခုနင့်မှာ အမေနေမကောင်းလို့ စားဝတ်နေ ရေးခက်ခဲလို့လုပ်ရတာလို့၊လိုင်းပေါ်ဟာ မဟုတ်ဘူးလို့” 

“ ဟုတ်ကဲ့ ဆရာ” 

“ ဟေမာန် အဆင်ပြေရင်တပတ် လောက်ခွာချိန်းလိုက်မယ်” 

“ ဟုတ်ကဲ့ဆရာ” 

ဒီလိုနဲ့ နောက်တပတ်ရောက်လာ တော့ဟေမာန့်ကို ဆရာလာခေါ်သည်။ 

“ ဟေမာန် ဒီဘဲကိုစွဲလန်းနေအောင်လုပ်ပေးတော့” 

“ ဆရာ သမီးဘယ်လိုလုပ်ရမှာလဲ” 

“ အဓိက တော်ကီပဲ”

“ ဟုတ်ကဲ့ဆရာ” 

တပတ်လောက်ကြာတော့ ဆရာ ရောက်လာပြီး ဟိုတယ်မှာ ဟေမာန့်ကိုထား ခဲ့တယ်။ နောက်ထပ် နာရီဝက်လောက်ကြာတော့ ကိုရန်နိုင်ထွန်းဆိုတဲ့လူ ကြီးရောက်လာတယ်။

“ ဟေမာန် ရောက်တာ ကြာပြီလား”

“ ဟုတ်ကဲ့ ကြာပြီအကို” 

“ နင်နင့်ဆရာဆီကဘယ်လောက်ရ လိုက်လဲ” 

“ အဲဒါပြောဖို့လိုလို့လား၊ဟေမာန် က ခုအရမ်းခက်ခဲနေလို့လုပ်ရတာ”

“ ငါသိပါတယ်ဟာ” 

“ ဟေမာန် က ခုအလုပ်လုပ်ပြီးရင် ဆရာ့ အလုပ်က ထွက်မှရတော့မှာ”

“ ဟင် ဘာဖြစ်လို့လဲ” 

“ ဆရာရှေ့ဘယ်လိုမျက်နှာနဲ့ ဟေမာန် နေရဲမလဲ” 

“ အဲဒါဆို ဟေမာန် အလုပ်ထွက်ရတော့ မှာပေါ့” 

“ မတတ်နိုင်ဘူး..အကိုရယ်၊ ဟေမာန့် အမေနေမကောင်းလို့သာ လောလောဆယ် အဆင်ပြေအောင် လုပ်ရတာ၊ ဆေးကုပြီးရင်ရွာပြန်မယ်” 

“ မပြန်ပါနဲ့ဟေမာန် ၊ငါနင်အဆင်ပြေ အောင်စီစဉ်ပေးပါ့မယ်” 

“ အကိုကဟေမာန် အဆင်ပြေအောင် ဘယ်လိုစီစဉ်ပေးမှာလဲ” 

“ ငါတလကို ငါးသိန်းပေးမယ်ဟာ” 

“ တလငါးသိန်းနဲ့ နေ့တိုင်းအကိုနဲ့ နေရမယ်ဆို မတန်ပါဘူး” 

“ မဟုတ်ဘူးလေ၊တပတ်ကိုတရက် လောက်ပေါ့” 

“ အင်း အဲဒါဆို မဆိုးဘူးပေါ့” 

“ အကိုဟေမာန် ဝမ်းသာအောင်လုပ်ပြီး ခုကိစ္စပြီးတာနဲ့ဟေမာန့်မေ့သွားမယ့် အရာတွေပါ” 

“ ငါ တကယ်ပြောတာပါ” 

“ ကတိနှော် အကို” 

“ ကတိ” 

ထိုစဉ်မှာပင်ရန်နိုင်ထွန်းက အဝတ်အ စားတွေချွတ်နေပါပြီ။

“ အကိုဟေမာန် ကူချွတ်ပေးမယ်လေ”

ဟေမာန် သူ့အဝတ်အစားတွေကိုကူ ချွတ်ပေးလိုက်သည်။ သွားကြီး တဖြီးဖြီးနဲ့ကျေနပ်နေသည်။

“ ဟေမာန် လဲအဝတ်တွေတလွှာချင်း ဖြေးဖြေးချင်းချွတ်ကွာ” 

“ ဟင်ဘယ်လိုကြီးလဲ အကို” 

“ ဟေမာန့်အလှကိုတဖြေးဖြေးခံစား မလို့ပါဟေမာန် ”

“ ကဗျာ ဆန်တာလားအကို ဟေမာန် ရှက်တယ်”

“ ရှက်ပါနဲ့ဟေမာန် ရယ်” 

ဟေမာန် တလွှာချင်းချွတ်ပေးလိုက် တယ်။

“ ဟာ  အရမ်းလှလိုက်တာ ဟေမာန် ရယ်” 

ဟေမာန် နို့ကို ကြည့်ပြီးကိုရန်နိုင်ထွန်းကဆိုတယ်၊ဟေမာန် ရှက်ပြုံးလေးပြုံး ရင်း

“ ဟာ အကိုကလဲ ဟေမာန် ရှက်ပါတယ် ဆိုမှကြာ” 

ဟေမာန် အနားကိုကပ်ပြီးဟေမာန် အား ဖက်ထားလေသည်။ ဟေမာန် ကရှက် သလိုလုပ်ရင်းပြန်ဖက်သည်။ 

“ လာကွာ ဟေမာန် ၊အကို့လီးကိုစုပ်ပေး” 

“ ဟင့်ဟေမာန် မလုပ်ရဲဘူး..အကိုရယ်၊ ဟေမာန့်ကိုသနားရင်မလုပ်ပါရစေနှင့်” 

“ ဟေမာန် ကလည်းကွာဒါလုပ်တာဘာ ခက်တာမှတ်လို့” 

“ ဟေမာန် က ဟိုဟွာပဲလုပ်ရမယ်ထင် လို့လက်ခံမိတာအကို” 

“ ဟေမာန် ကလဲကွာ၊ဟေမာန် ကောင်း အောင်လဲအကိုပြန်လုပ်ပေးပါ့မယ်” 

ဟေမာန် သိလိုက်ပြီ ဒီလူဒါကိုအရူးအ မူးဖြစ်မှန်းကိုပါ။ 

“ ဟေမာန် မလုပ်ရဲလို့နှော် အကို” 

“ အကိုအရင်လုပ်ပေးရင် ဟေမာန် ပြန် လုပ်ပေးမလား” 

“ အဲလိုသာဆို ဟေမာန် ပြန်လုပ်ပေး ပါ့မယ်” 

ကိုရန်နိုင်ထွန်းကတဏှာကြီးမှန်းသိ တော့ဟေမာန် ကတမင်ပင်ပြောလိုက် သည်။ 

“ လာအဲဒါဆိုဟေမာန် ပက်လက်လေး အိပ်လိုက်၊အကိုအရင်ပြုစုပေးမယ်” 

ဟေမာန် အိပ်ရာပေါ်ပက်လက်လှန်၍ လှဲချလိုက်သည်။ ကိုရန်နိုင်ထွန်းက ကုတင်ပေါ်ဝ မ်းလျှားမှောက်ပြီးဟေမာန့် ပေါင်ကြားထဲဝင်ကာ ဟေမာန့် အဖုတ်အား လျှာအပြားလိုက်ယက်လေသည်။ အကွဲကြောင်းတလျှေက်စုံဆန်ယက်ပြီးဟေမာန် ပေါင်ကို မ တင်ကာဟေမာန့်အဖုတ်အကွဲကြောင်းထဲအား လျှာကိုစုချွန်ပြီးထိုးမွှေသည်။

“ ပလပ် ပလပ်” 

“ အားးး! အားးး ” 

ဟေမာန် မှာ လူက တုန်ယင်သွားသည်၊ ပူနွေး စိုစွတ်သောလျှာက အကွဲ ကြောင်းတလျောက် ထိထိမိမိယက်သွားချေသည်။ ထိုနောက်လျှာဖျားကပူးကပ်နေသောနှတ်ခမ်းနှစ်လွှာအကွဲကြောင်းတလျောက် တိုးဝင် လာပြီးနှုတ်ခမ်းသားများအားပွတ်ဆွဲသွားပြန်သည်။စောက်စေ့ကိုစုပ်ဆွဲပြန်သည်။ 

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်” 

“ အားးးအီးးဟီးးဟီးးး”

ခါးကလေပေါ်ကြွသွားသည်။ အဖုတ်က မော့ဖောင်းလာသည်။ လက်က အိပ်ရာခင်းကိုသာ တင်းတင်းဆုပ် ကိုင်မိတော့သည်။ ပေါင်ကိုမြှောက်တင်ပြီးအဖုတ်သာမကဖင်ကိုပါ ယက်ပြန်သည်။ 

“ ပလပ် ပလပ် “

“ အာ့! အင်းးဟင်းးးဟင်းးးရှီးးရှီးး” 

တရှီးရှီးနဲ့အရမ်းကောင်း နေသည်။ အစေ့ကိုလျှာနှင့်ထိုးမွှေပြီးတပြွတ် ပြွတ်စုပ်ပြန်သည်။ 

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်” 

“ အာ့အိုးးရှီးးရှီးးးအိုးးအားး” 

“ အား အားးရှီးးရှီးးးအားအကို အိုးအကို အားရှီးးရှီးးး အားး” 

တကယ်ပါဒီလိုပြီးသောအရာသာ မျိုးမတွေ့ဖူးသေးသောဟေမာန့်အဖို့ စိတ်ထဲကသဘောကျမိတော့သည်၊ 

“ ဟေမာန် နင့်အလှည့်ရောက် ပြီ” 

ဟေမာန် အိပ်ရာကထပြီး သူ့လီးကို တပြွတ်ပြွတ်စုပ်သည်။ ထုံးစံအတိုင်း လျှာဖျားနှင့်ရစ်ပတ်မွှေပေးလိုက် သည်။ ဂွင်းတိုက်ပေးပြီးစုပ်ပေး လိုက်သည်။ ပါးစပ်ထဲရောက်လာ သော အရည်များကိုလီးထိပ်ပေါ် ထွေးချပြီးကွင်းတိုက်ရင်းစုပ်ပေးလိုက်ရာ ကိုရန်နိုင်ထွန်းလီးကလဲ တော်တော်တောင်လာသည်။ သူ့လီး က ဆရာလီးလောက်မကြီးပေ။ တော်တော်လေးမာလာသောအခါ ..

“ အကိုဟေမာန် အာညောင်းပြီ” 

“ အေးရပြီ ဟေမာန် ” 

“ အကိုလုပ်ရင်ကွန်ဒုံးလေးသုံးပေး လား”

“ ငါကကွန်ဒုံးသုံးရင်အားမရဘူး..ဟေမာန် ” 

“ သမီးကြောက်လို့” 

“ ကြောက်မနေနဲ့၊ငါကလုပ်မှတော့ အားရအောင်လုပ်မယ်”

မဟေမာန် ပြောသော်လည်းမရပေ၊ မည်သည့် အကွာအကွယ်မှမလုပ် မယ့်ပုံမျိုးမပေါ်ပေ။

“ ပက်လက်လှန်လိုက်လေဟေမာန် ”

“ ဟုတ်..အကို..ဖြေးဖြေးလုပ်နှော်” 

“ အင်းပါ ဟေမာန် ” 

ကိုရန်နိုင်ထွန်းကဟေမာန့်ပေါင်ကြား ဝင်ပြီးပိပိ အဝကို လီးတည့်ကာ တဖြေးဖြေးနှင့်ဖိသွင်းလိုက် သည် ။

“ ဗျစ် ဗျစ် ဗျစ်”

“ အာ့ ဖြေးဖြေး၊နာတယ်အကိုဟာကအ ကြီးကြီး၊သူများဟာကွဲသွားပြီလားမသိဘူး” 

နာတယ်ပြောပြီး ဟေမာန် ကညှစ်ထားသည်။ ကိုရန်နိုင်ထွန်းကလည်းဟေမာန် နို့ကိုစို့ပြီး အဆုံးထိ အထဲကို ဖိထည့် လိုက်ရာလီးကတင်းကြပ်ကြပ်ဆို့ဆို့ ကြီးဝင် သွားရသည်။

“ အားသေပါပြီ..အကိုရယ်” 

မနာသော်လည်းဟန်လုပ်၍ ရန်နိူင်ထွန်းသဘောကျရန် ပြောလိုက်သည် ။

“ ဗျစ် ဗျစ် ဗျိ” 

“ အာ့! နာတယ် အကို စူးပြီးအောင့်နေ တာ ပဲ.ဖြေးဖြေးလုပ်ပါ” 

လီးကိုတဆုံးအထိသွင်းပြီးဟေမာန့် ခါးကိုမဆွဲ၍အားထည့်ပြီးဆောင့် သည်။

“ ဗျစ်..ဗျစ်..ဗြိ ဗျစ်”

“ အာ့!အီးး အားးး” 

ဟေမာန် အသည်းအသန်အော်ညည်းလိုက်ရတော့သည်။ အဖုတ်တခုလုံးမီးစနှင့်ထိုးသလိုပင် ခံစားလိုက်ရ သည်။ သို့သော် အတွေ့အကြုံတစ်ခုအနေနဲ့ကြမ်းကြမ်းတမ်း တမ်းဆက် ဆံခြင်းကလည်းတမျိုးတဖုံကောင်းနေသည်။ ယခုကိစ္စမှာငွေကြောင့်ဖြစ် သော်ငြားလည်း ကာမစိတ်များဖြစ် ပေါ်နေသည်ကို ဟေမာန် ထူးဆန်းစွာ သိလိုက်သည်။ ခနတာမျှသာနာပြီး ကောင်းလာသည်။ စိတ်တို့ မတရားထန်လာသည်။

ကိုရန်နိုင်ထွန်းက တဖတ်ဖတ်နှင့်လိုးပြီးမှ ဟေမာန့်ခါးကို လွှတ်ချလိုက် သည်။ ပုခုံးသားကို လှမ်းဆွဲပြီးအသားကုန်လိုးသည်။ ဟေမာန် ရဲ့စိတ်တို့ ထန်ပြီးအဖုတ်ထဲမှ ပိပိနံရံတို့လှုပ်ရှားကာ ညှစ်သကဲ့သို့ ဖြစ်လာသည်။ လီးဝင်သံကတဇွိ တဗြိဗြိမြည်လာသည်။ ပေါင်ချင်းထိကပ်သံ တဖန်းဖန်းကြားလာရသည်။ သို့သော်မကြာမှီပင်ကိုရန်နိုင်ထွန်း လီးမှသုတ်များပန်းထွက်သွားသည်ကိုသိလိုက်သည်။ ဟေမာန် မှာ ပြီးမြောက်ခြင်းမရှိပေ။ 

“ အကို ပြီးသွားပြီလားဟင်” 

“ ဟုတ်တယ် ဟေမာန် ၊မလုပ်ရတာကြာ ပြီမို့လားမသိဘူး၊အရမ်းမြန်နေသလိုပဲ” 

“ဟင် အကိုကလဲအကြာကြီးပဲကို၊ဟေမာန် ဖြင့် သေပီမှတ်နေတာ” 

“ ဟားးဟားးး၊ကိုယ်လိုးတာ ကောင်းလား” 

“ သွားမသိဘူး ဘာတွေလာမေးမှန်း ဒီမှာတော့ သေလုမျောပါးပဲ” 

“ ဟားးဟားး” 

ရန်နိုင်ထွန်း သဘောကျစွာဖြင့်ရယ် မောနေတော့သည်။ ကိုရန်နိုင်ထွန်း ခနနားသော်လည်း လီးကပြန်၍ မာ လာခြင်းမရှိပေ။သို့သော်ဇိမ်ယူချင်သဖြင့်

“ ဟေမာန် အကို့လီးကို ပြန်စုပ်ပေး ပါဦးကွာ” 

ဟေမာန် ရန်နိုင်ထွန်း သဘောကျစေရန် စုပ်ပေးလိုက်သည်။ ကိုရန်နိုင် ထွန်းလက်ကလည်း အငြိမ်မနေပေ။ ဟေမာန့် စောက်ဖုတ်ကို လက်နဲ့ နှိုက် ရင်းကလိနေသည်။ ထိုသို့လုပ်နေစဉ်ဖုန်းဝင်လာသဖြင့် ဟေမာန့်ကို လက်ကာပြပြီးရပ်ရန် ပြောသည်။ ဖုန်းပြောပြီး ဟေမာန် ကထပ်မံစုပ်ပေးသော်လည်း လီး က တောင်လာခြင်းမရှိသဖြင့်ကိုရန်နိုင်ထွန်းလက်လျှော့ပြီး 

“ ဟေမာန် ၊နင့်ဆရာကိုခေါ်လိုက်တော့ ငါသွားမှ ရတော့မယ်”

“ ဟွန်း..အပိုပြောတုန်းကတော့ မိုးကြီးလေကြီးနဲ့ တလကို ငါးသိန်းပေးမယ် ဘာမယ်နဲ့ ဆရာကသာ သိန်းနှစ်ဆယ် ပေးပြီးဟေမာန့်ကို အားနာနာနဲ့လုပ် ခိုင်းရတာ၊ အခုတော့ အကိုက ပြေးပြီ” 

“ မဟုတ်ရ ဘူးဟေမာန် ရယ်တကယ် ကိစ္စရှိလို့သာပါ”

“ အဲဒါဆို နောက်မတွေ့တော့ဘူးမ ဟုတ်လား” 

“ တွေ့မှာပေါ့ဟေမာန် ” 

“ တွေ့မယ်ဆိုဟေမာန် ကဟေမာန့်ဆရာ့ဆီဘယ်လို တောင်းရမှာလဲ” 

“ အကို ပေးခဲ့ပါ့မယ်” 

“ တကယ်ပေးမှာလား အကို” 

“ တကယ်ပေါ့ ဟေမာန် ” 

“ အကို..ပေးမှအကိုနဲ့တွေ့တဲ့အခါဟေမာန် ကောင်းကောင်းမွန်မွန်ဝတ်စား ပြီးလာလို့ ရမှာ”

“ အေးပါ ရော့” 

ငါး ထောင်တန်တစ်အုပ်ကိုပေးသ ဖြင့်ဟေမာန် လှမ်းယူလိုက်ပြီး 

“ ဟေမာန် ရော အခုအကိုနဲ့ပြန်လိုက်ခဲ့ရ မလား” 

“ မလိုက်နဲ့ဟေမာန် နင့်ဆရာကိုနေလကို ခေါ်ခိုင်းလိုက်မယ်” 

“ ဟုတ်ကဲ့ အကို” 

ကိုရန်နိုင်ထွန်းဆရာ့ဆီကို ဖုန်းဆက် ၍ခေါ်သည်။ ပြီးလျှင်အဝတ်အစား များဝတ်ပြီးအခန်းထဲမှ ထွက်သွား သည်။ ဟေမာန် မှာ အခန်းထဲကျန်နေ ခဲ့ရတော့သည်။မိနစ်နှစ်ဆယ်ခန့် ကြာသောအခါ ဆရာရောက်လာပြီး

“ ဟေမာန် အဆင်ပြေလား”

“ ပြေပါတယ် ဆရာ” 

“ ကျေးဇူးတင်ပါတယ် ဟေမာန် ၊ငါ့အခက်အခဲတွေကိုကူညီပေးလို့” 

ဟေမာန် ကငါးထောင်တန်အုပ်ကို လက်ကပြရင်း 

“ ဆရာ့ကို ပိုကျေးဇူးတင်တယ်၊ ဟေမာန် ပိုက်ဆံတွေစုမိရင်ရွာပြန် မယ် ဈေးဆိုင်လေးနဲ့ စက်ဆိုင်တွဲလုပ်မယ် အခုအမေလဲနေကောင်းပြီဆိုတော့ ငွေစုလို့ရပြီ” 

“ အော် အေးကောင်းတာပေါ့...ဟေမာန် ငါဝမ်းသာတယ်၊နင်ပြန်တော့မယ် ဆိုရင်ပြောပေါ့၊ငါလည်းနင့်အတွက် တခုခုစီစဉ်ပေးပါ့မယ်”

“ အာ ရပါတယ်ဆရာ”

“ နင်ပြန်တော့မလား” 

“ သမီးကအချိန်ရပါတယ်၊ဆရာသာ မအားရင်ပြန်၊နေချင်သေးတယ်ဆို ရင်တော့နေလေဆရာ”

“ ခန နေကြသေးတာပေါ့” 

“ ဟုတ်ကဲ့ ဆရာ” 

ဟေမာန် နားလည်သဘောပေါက်ပါသည်။ ဆရာ့အဝတ်အစားတွေကို ကူ ချွတ်ပေးပြီးနောက် 

“ ဆရာ သမီး...ရေဆေး လိုက်ဦးမယ်” 

“ အေးပါ ဟေမာန် ” 

ဟေမာန် နှင့်ဆရာအတူ နေလိုက်ပြီး ဟေမာန့်ရဲ့မပြီးဆုံးခဲ့သော ကာမဆန္ဒကို ဆရာကပြီးဆုံးသည့်တိုင်အောင် လုပ်ပေးလိုက် သည်။ ဟေမာန် ထို့ ကြောင့်ပင်ဆရာနဲ့ နေချင်သည်။ ဆရာက သူ့ဆန္ဒထက် ဟေမာန့်ဆန္ဒကို အရင်ဖြည့်ပေးပြီးမှ သူလိုရာကို အရောက်သွားသည်။

ထို့ကြောင့် ဆရာ့ ခေါ်လျှင် ဟေမာန် သွားလိုက်သည် မဟုတ်လား။ ဒီလိုနဲ့ ကိုရန်နိုင်ထွန်းနှင့်ခြောက်လ ခန့်တပတ်လျှင်တန့တာမျှ နေပေးခဲ့ ပြီး တစ်လ ငါးသိန်းသာမက မုန့်ဘိုး လည်းရသဖြင့်ဟေမာန်မှာ ငွေသိန်း ခြောက်ဆယ်ခန့် ရခဲ့သည်။ ဟေမာန် ပြန်ခါနီးငါးသိန်းထပ်ပေးသည်။ ဆရာဆီသွားပြီး

“ ဆရာ သမီး...ပြန်တော့မယ်”

“ အော်အေး ပြန်မယ်ဆိုတော့လဲ ရော့..မုန့်ဖိုး” 

ငွေငါးသိန်းထပ်ပေးသည်။ 

“ ဆရာ့ကို ကန်တော့ခဲ့မယ် ဆရာ” 

“ မကန်တော့နဲ့ဟေမာန် ၊ငါက နင်နဲ့ပတ်သက်ပြီးကန်တော့ခံနိုင်တဲ့ လူမျိုးမှ မဟုတ်တာ”

“ ဟာဆရာကလည်းဆရာ့ကျေးဇူး ဟေမာန့်မှာအများကြီးရှိပါတယ်”

“ နင့်ခန္ဓာကိုယ်၊ နင့်သွေးသားနဲ့ရင်းနီး ခဲ့ရတာတွေ အများကြီးပါ ဟေမာန် ၊ ငါကိုယ်တိုင်လည်း တာဝန်မကင်း ဘူးလေ” 

“ ဆရာ့ အတွက်သမီးကြည်ဖြူပြီး သားဆရာ” 

“ အေးပါ မကန်တော့နဲ့အစစအရာရာ အဆင်ပြေပါစေဟာ” 

“ ဆရာ ဒီနေ့မအားဘူးလား”

“ အားပါတယ်” 

“ သမီးဒီနေ့ နောက်ဆုံးအနေနဲ့တွ့ချင်ပါတယ် ဆရာ” 

“ ကောင်းပြီလေ သွားကြတာပေါ့” 

ဆရာနှင့် နောက်ဆုံး တွေ့ဆုံခြင်းဖြစ် လေတော့ ဟေမာန် ကပဲ အစစအရာရာ ကို ဦးဆောင်လိုက်တယ်။ စုပ်ပေးတာရော လိုးတာရော ဦးဆောင်ပြီးနှစ် ကြိမ်ပြီးတဲ့အထိ နေလိုက်ပြီးညနေ စောင်းမှဟေမာန် အိမ်ပြန်တယ်။

နောက်တနေ့နံနက် ရွာကိုခရီးထွက်ခဲ့ ပါတယ်။ ရွာမှာဆိုင်လေးတည်ရင်း ဈေးရောင်းစက်ချုပ်နေခဲ့တာ ခြောက်လလောက်မှာ ရွာက ကိုသက်နောင်က လက်ထပ်ခွင့် တောင်းတော့တယ်။ အမေကလည်းသူ အသက်ကြီးပြီဖြစ်တဲ့အတွက် အိမ် ထောင်ပြုစေချင်နေပြီလေ။ 

“ သမီးကညာ အခါမလင့်စေနဲ့တဲ့၊ မောင်သက်နောင်က ရိုးသားကြိုး စားတဲ့သူ တယောက်မို့ အမေက သ ဘောတူတယ်၊မြန်မြန်သာ လက်ထပ်လိုက်ပါ၊ အမေလည်းသမီးကို စိတ်ချချင်နေပြီ” 

“ ဟုတ်ကဲ့ အမေ” 

ကိုသက်နောင်ကို အမေက သဘောတူကြောင်း ပြောတော့ လက်ထပ်ဖို့ ရာကြိုးစားကြတော့တယ်။ မင်္ဂလာ ဆောင်ခါနီး ဆရာဆီ ဖုန်းဆက်ပြီး အကြောင်းကြားလိုက်တယ်။ မင်္ဂလာဆောင်ကို လက်ဖွဲ့တွေ အ များကြီးနဲ့ရောက်လာပေးတယ်။ ဟေမာန် ကဆရာ့ကိုဒီ အကြိမ်မှာတော့ ကန်တော့ခွင့် ရလိုက်တယ်။ 

“ ကဲ ... ဒီလင်ဒီမယား အိုအောင်မင်း အောင် ပေါင်းနိုင်ကြပါစေဗျာ” 

“ ပေးတဲ့ဆုနဲ့ပြည့်ပါစေ ဆရာ” 

ဆရာ ပေးတဲ့ ဆုတောင်းရဲ့ အဓိပ္ပါယ်ကို ဟေမာန် သိလိုက်တယ်။ ဟေမာန် ပြုံး နေလိုက်တယ်။ ဘာလို့လဲ ဆိုတော့ ဟေမာန် တို့က လက်မထပ်ခင် ကတည်းက အတူနေပြီးပြီလေ၊ ဘာပြဿနာမှ မရှိပါဘူး၊ ကိုသက်နောင်က ရိုးသားပါတယ်။ ကိုသက်နောင်ကို ပြောပြပြီးသား ရန်ကုန်မှာ ရည်းစား ရှိခဲ့ဖူးတယ်လို့ပေါ့။ ကိုသက်နောင်က ခွင့်လွှတ်ပါတယ်။ ဒီတော့လည်းဘာ ပြဿနာမှပေါ်လာစရာ အကြောင်းမရှိပါဘူးလေ။



...........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။



အဖေနဲ့သူ၏ သူငယ်ချင်းများ (စ/ဆုံး)

အဖေနဲ့သူ၏ သူငယ်ချင်းများ (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။

ကျမကိုအဖေလိုးနေတာတော့ကြာပါပြီ။ မောင်လေးနဲ့ အစ်ကိုကလည်း မကြာမကြာလာလိုးနေတာပဲ။ ကျမကလည်းအပြုံးမပျက်ပါဘူး။ အဖေရယ်မောင်လေးရယ်အစ်ကိုရယ်သုံးယောက်လည်းသရီးဘိုင်ဝမ်း ခံခဲ့ပြီးပြီ။ ကျမလည်းကျေကျေနပ်နပ်နဲ့ခံခဲ့ပါတယ်။ အခုကတော့လွန်လာပြီထင်တယ်။ 

ကိုယ့်သမီးအပျိုလေးကိုအဖေကသူ့သူငယ်ချင်းသုံးယောက်နဲ့အလိုး ခံခိုင်းမယ်တဲ့ အတွေ့အကြုံအသစ်တဲ့ သူကထိုင်ကြည့်မှာတဲ့ ကျမကြားကြားခြင်းတော်တော်စိတ်ဆိုးသွားတယ်။ အဖေက နင်စဥ်းစားပြီးအဖြေပေးတဲ့ ၊ နင်သဘောတူမှငါခေါ်လာမှာတဲ့။ ကျမကတွေးကြည့်တော့ ကျက်သိမ်းထသွားတယ်။ သူတို့ကသမီးကိုညှာညှာတာတာလုပ်မှာလားဆိုတော့ ၊ အဖေပြောတာကတော့ညှာတာမယ်မထင်ဘူးတဲ့။

အပြာကားထဲကလိုလုပ်မှာလို့ပြောတယ်။ ဒါနဲ့ကျမလည်းစိတ်တွေလှုပ်ရှားနေတာနဲ့ တစ်ရက်ပဲ စဥ်းစားပြီးသဘောတူလိုက်တယ်။ ဒီနေ့လာကြမယ်။ အဆင်သင့်စောင့်နေတဲ့ အဲဒါအခန်းထဲမှာ သူတို့ အလာစောင့်နေတာ။ ဟော လာပါပြီ။ အသက်က ၅၀ကျော် ၆၀ လောက်တွေ၊ အခန်းထဲရောက်တာနဲ့အဝတ်အစားတွေအကုန်ချွတ်လိုက်တယ်။ အဖေကအပြင်ကနေတခါးဟပြီးချောင်းကြည့်နေတယ်။ 

သုံးယောက်သားကျမကိုခတ်ကြမ်းကြမ်းပဲအင်္ကျီတွေထမိန်တွေဆွဲချွတ်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ အောကားထဲကလို သူတို့လီးကြီးတွေကိုစုတ်ခိုင်းတယ်။ လီးတွေကလည်းချက်ခြင်းကိုထောင်မတ်နေတာပဲ။ ပါးစပ်ထဲကိုတစ်ချောင်းပြီးတစ်ချောင်းမလွတ်တမ်းထိုးထဲ့နေတယ်။ လက်တွေကလည်းနို့တွေကိုဖြစ်ညှစ်နေတယ်။ စပ်ပတ်ကိုလည်းနှိုက်ဖင်ကိုလည်းနှိုက်ကျမလည်းစောက်ရည်တွေရွဲပြီးရွတက်လာတယ်။ နောက်တော့တစ်ယောက်ကစပ်ပတ်ကိုယက်တယ်။ ရှာကြမ်းကြီးနဲ့ယက်တာခံလို့ကောင်းလိုက်တာမပြောနဲ့။ 

နင့်အဖေထက်ကောင်းအောင်လိုးပေးမယ်တဲ့။ ငါတို့မှာဂေါ်လီတွေလည်းပါတယ်နင်ခံနိုင်အောင်ကြိုးစားထားဖေလိုးမလေးလို့လည်းပြောပြီး။ ပါးစပ်ထဲကိုလိုးတာ အာဂေါင်ထဲတောင်ဝင်သွားတယ်။ ဖင်တွေကိုလည်းတစ်ဖြန်းဖြန်းနဲ့ရိုက်နေတယ်။ ပြီးတော့ပြောသေးတယ်။ ငါတို့ကနင့်အဖေကတောင်ပန်ပြီးသူ့သမီးအပျိုနုနုထွက်ထွတ်လေးကိုခတ်ကြမ်းကြမ်းလေးလိုးတာကြည့်ချင်လို့လာလိုးပေးပါဆိုလို့လိုးရတာတဲ့။ နင်ကကြိုက်သွားရင်တော့တို့မကြာမကြာလာလိုးပေးရမှာပေါ့တဲ့။ 

ကျမကတော့ ဖီးအရမ်းတက်လို့ဘာမှမပြောနိုင်ပါဘူး။ ငရုပ်သီးစပ်သလိုအားအီးနဲ့အော်နေမိတယ်။ ထူးဆန်းတာက အောကားထဲကြည့်ဘူးတာက လိုးလို့ဝမှအရည်တွေထုတ်တာ။ အခုကစောက်ဖုတ်တောင်မလိုးရသေးဘူး။ ပါးစပ်ထဲတင်တစ်ယောက်ပြီးတစ်ယောက်အရည်တွေထုတ်သွားတယ်။

ပထမတစ်ချီကတော့ငါတို့လည်းမထိမ်းနိုင်ဘူးတဲ့။ လရည်တွေကပါးစပ်ထဲရောမျက်နှာတွေရောနို့တွေပေါ်ရောရွဲအိုင်သွားတာပဲ။ အရည်တွေကိုကျမလည်းစိတ်ကထန်နေတော့မျိုချနေမိတယ်။အဖိုးကြီးတွေဆိုတော့ လီးကအရည်တွေထွက်သွားတော့ခဏခွေသွားတယ်။ ဒါပေမယ့် ဂွင်းတိုက်ပေးလိုက်တာချက်ခြင်းပြန်တောင်လာတယ်။ ဒီတစ်ချီကတော့နင်နာပြီသာမှတ်တဲ့။ 

ဟုတ်တယ် သူတို့ကကျမကိုဖင်ကုန်းခိုင်းပြီးနောက်ကနေ တစ်ယောက်ကိုအချက် ၃ဝ ဆီလောက်ဇွတ်ဇွတ်နဲ့လိုးတာ။ တစ်ယောက်ပြီးတစ်ယောက် စောက်ဖုတ်ကိုအချက် ၃၀စီ ၅ ခါစီ လိုးပြီးဖင်ကိုဆီဆွတ်ပြီးအကြိမ် ၃၀ စီလိုးတယ်။ ဖင်ထောင်ပြီးတော့ကိုခွလိုးတာ။ အဲ့ဒါလည်းအနည်းဆုံး ၅ ခါလောက်ရှိမယ်။ ကျမကလည်းတော်တော်ခံနိုင်တယ်။ ခဏခဏပြီးတယ်။ စောက်ရည်တွေကိုရွဲနေတာပဲ။ ဒီအချိန်မှာအဖေတော့ချောင်းကြည့်ပြီး ဂွင်းထုနေလောက်ပြီ။ ကျမစောက်ဖုတ်တွေကတော့ဂေါ်လီတွေ​ကြောင့်ကွဲပြဲနေပြီ။ နောက်ကနေလိုးလို့ဝတော့ ကျမကိုအပေါ်ကနေခိုင်းပြီးစောင့်ခိုင်းတယ်။

တစ်ယောက်ကို ၃၀ ဆီ ၅ခါပဲ။ နောက်ဆုံးကတော့စောက်ဖုတ်ရယ်ဖင်ရယ်ပါးစပ်ရယ် တစ်ပြိုင်ထဲညှပ်လိုးတာ။ ကျမကတော့ဘာကောင်းလည်းမမေးနဲ့တော့။ အရသာရှိလိုက်တာ ခဏခဏလာလုပ်ပါလို့တောင်ပြောလိုက်ချင်တယ်။ ဒီတစ်ချီတော့ စောက်ဖုတ်ထဲမှာအရည်တွေထုတ်သွားတယ်။ အချက် ၁၀၀ စီလောက်စောင့်စောင့်လိုးပြီးပြီးတာ။ ကျမကလည်းသူတို့တစ်ယောက်ပြီးတိုင်းတခါပြီးတယ်။ အားရလိုက်တာမပြောနဲ့။ အားလုံးပြီးတော့အဖေကပါဝင်လိုးတယ်။ အဖေမနေနိုင်တော့ဘူးသမီးဆိုပြီးအချက်၁၀၀လောက်စောင့်လိုးပြီးပြီးသွားတယ်။ သမီးကောင်းလားကြိုက်လားတဲ့။ အဖေသမီးကိုစပေးတာသမီးမရတော့ဘူးနော်။ တစ်ပတ်ကို ၂ ကြိမ် ၃ ကြိမ်တော့လာလုပ်ပေးရမယ်။ အင်းပါသမီးကြိုက်ရင်ပြီးတာပဲ။ ဒါနဲ့ညကျရင်အဖေလာဦးမယ်နော်အဖေမဝသေးဘူးသိလား။ အဖေကလည်းဒီမုန့်ကဝတယ်ဆိုတာမရှိပါဘူး။ ပင်လယ်ရေလိုပဲသောက်လေသောက်လေငတ်မပြေဘူး။

အဖေအဲ့ဒီလူကြီးတွေဆီကပိုက်ဆံတွေဘာတွေယူထားသေးလား။ ဘယ်ကသာအဖေကပြန်ပေးရတာ ညနေကျတစ်ဝိုင်းတိုက်ရဦးမှာ ငါ့သမီးကောင်းစားရေးအတွက်အဖေကဖန်တီးပေးတာ။ငါ့အဖေကတော့လေရှားတယ်။ အော်ဒါနဲ့သမီးဆေးထိုးထားတယ်မလား။ အဲဒါတော့မပူနဲ့အဖေ။ ဟိုနှမလိုးတွေကအမြဲလာလာလိုးနေလို့ဆေးကတော့မပြတ်ထိုးထားတယ်။ ဒါဆိုသမီးနားလိုက်ဦးမယ်အဖေ။ အဖေ့သူငယ်ချင်းတွေကိုကျေးဇူးတင်တယ်လို့ပြောပေးနော်။ 

.....................................................................................................................

ညကျတော့အဖေကသူ့သူငယ်ချင်းတွေဘီယာလိုက်တိုက်ပြီးမှပြန်လာတာ။ နည်းနည်းလည်းမူးနေတယ်။ ရောက်တာနဲ့ကျမဆီကိုတန်းဝင်လာတာပဲ။ မောင်လေးကသူ့အခန်းမှာအိပ်သေးလားမအိပ်သေးလားလည်းသိတာမဟုတ်ဘူး။ ဒါပေမဲ့ သိပ်တော့ဂရုစိုက်နေစရာမလိုပါဘူးအားလုံးသိနေတာပဲ။ 

"အဖေ့သူငယ်ချင်းတွေဘာပြောသေးလည်း "

"သူတို့ကသမီးကိုတော်တော်သဘောကျသွားတာ"

"ဟုတ်လားအဖေ နောက်ထပ်ခေါ်ရင်လာဦးမယ်တဲ့လား "

"အဲ့ဒါတော့မပူနဲ့သမီး သူတို့ ကသမီးကိုစွဲသွားပြီ"

ကိုနိုင်ရယ်တဲ့နောက်ခါကျ သူတို့ကပြန်တိုက်ပါမယ်တဲ့။ ခဏခဏခေါ်ပါတဲ့။ ဟုတ်လားအဖေ။ ဟုတ်တယ်။ ဂေါ်လီတွေနဲ့ကောင်က သမီးကို တစ်ခါလောက်ဝမ်းဘိုင်ဝမ်းဆွဲချင်တယ်တဲ့သုံးယောက်မျှလိုးရတာမဝဘူးတဲ့။ သမီးကတော့ကောင်းတယ်အဖေ။ တစ်ယောက်နဲ့အားမရတော့ဘူး။ အနည်းဆုံး၂ယောက်လောက်မှကောင်းတာ။ ဒီညတော့အဖေတစ်ယောက်ထဲအဝလုပ်မယ်နော်။ လုပ်လေဒါပေမယ့်မောင်လေးလာရင်တော့မသိဘူးနော်။

ဟုတ်တယ် အဲ့ကောင်လေးကအဖေနဲ့လုပ်နေလည်းဝင်လာပြီးတွေ့တဲ့အပေါက်ဝင်လုပ်တာ။ သူဒီညတော့လာမယ်မထင်ပါဘူး။ နေ့လည်က ကိစ္စသူသိလားအဖေ။ မသိလောက်ဘူး။ သူညနေမှပြန်ရောက်တာမို့လား။ သိဘူးလေအဖေကရှောင်ခိုင်းထားတာလားလို့။ အဖေတို့သားအဖကပုလင်းတူဘူးစို့တွေလေ။ ဒါနဲ့အဖေ အမေ့တုန်းကရောအဖေ့သူငယ်ချင်းတွေခေါ်ပြီးလုပ်ခိုင်းသေးလား။ လုပ်ခိုင်းတာပေါ့သမီးရယ်။

......................................................................................................................

ဒါပေမယ့် အဖေ့အရာရှိကြီး ဦးဝေလင်းတုန်းက ပထမတော့အဖေကမသိချင်ယောင်ဆောင်ပေးထားရတာ။ သူ့ကိုအိမ်မှာ အရက်ခေါ်တိုက်ရင်းနဲ့ သူကသမီးအမေကိုအရမ်းကြိုက်တာ။ အဖေကလည်းပြောဘူးတယ် ။ ခင်ကြိုက်ရင်ဆရာကြိုက်သလောက်လုပ်လို့ပြောဘူးတယ်။ သူကတကယ်နော်တဲ့။

အဲ့ဒီညက အဖေလည်းတော်တော်မူးသွားတယ်။ ဘာမှကိုမသိတော့တာ။

တရေးနိုးတော့မှ ရှင်ကမူးနေရှင့်မိန်းမကိုရှင့်ဆရာတက်လိုးသွားတယ်တော်ရေတဲ့။ ဟုတ်လား။ ဟုတ်တယ်။

ရှင်ကပြောတယ်ဆို ကျနော့်မိန်းမလက်ခံရင်ခွင့်ပြုမယ်လို့။ ဟုတ် တယ်လေခင်ကမကြိုက်ဘူးလား။ အင်းကြိုက်တယ်။ ဒါဆို တစ်ချီလောက်ထပ်ဆွဲပါလားအစ်ကိုချောင်းချင်လို့။ သူ့အခန်းကိုသွားအစ်ကိုအိပ်နေတုန်းလို့ပြော။ ဆက်ပြောလေအဖေ ။ တော်ပြီနောက်မှကိုယ်တွေရေးပြီး I Fမှာတင်ပေးမယ်။ 

အခုတော့သမီးကိုလုပ်ချင်လာပြီ။ အင်းအင်းသမီးကိုယက်ပေးဦးနော်။ သမီးစပ်ပတ်ကိုအကြာကြီးယက်ပေးနော် ။အဖေကဘာဂျာမှုတ်တာအရမ်းတော်တာပဲ။ အော်အဖေ ဘာလည်းသမီး ဟိုအဖေ share ထားတဲ့ မာလာနွယ်တို့သားအဖ ဇာတ်လမ်းထဲမှာလေ မာလာနွယ်ကသူ့အဖေမျက်နှာပေါ်ကိုသေးတွေပေါက်ချတာအဲဒါအရမ်းကြိုက်တာပဲ။ သမီးရောပေါက်ချချင်လို့လား။ ဟုတ်ကဲ့အဖေခွင့်ပြုရင်ပေါ့။

ဘာလို့မပြုရမှာလည်းသမီးရယ်။ သမီးကိုယ်ကထွက်တဲ့အရည်မှန်သမျှအဖေကမရွံဘူး။ ဟုတ်လား ကောင်းတာပေါ့။သမီးရောပဲအဖေပေါက်ချချင်ပေါက်ချသွားလေ။ ဟင့်အင်းခုတော့မပေါက်သေးဘူး။ ညည်းအစ်ကိုရယ်မောင်ရယ်သုံးယောက်ဆုံတဲ့နေ့မှ ရေချိုးခန်းခေါ်သွားပြီး။ သမီးကိုပက်လက်လှန်ခိုင်းပြီး သုံးယောက်အပေါ်ကနေမတ်တတ်ရပ်ပြီးသေးပေါက်ချမယ်။ ပျားရည်အိုင်မဟုတ်ဘူးသေးရည်အိုင်လုပ်ပစ်မယ်။

အဲ့ဒါဆိုအဖေ့သူငယ်ချင်းတွေပါခေါ်ပြီးဝိုင်းပေါက်ခိုင်းလိုက်ဒါမှပိုရွဲမှာ။

အဖေရယ်အဲ့လိုပေါက်ကရတွေပြောလေသမီးကရွလေဘဲ။ စောက်ရည်တွေရွဲနေပြီ။ သမီးစပ်ပတ်ကိုအဖေ့မျက်နှာနဲ့ပွတ်နေတာအဖေအရမ်းကောင်းလို့ပေါ့နော်။ သေးပေါက်ချင်လာပြီအဖေ။ အဖေထိုင်လိုက် သမီးမတပ်ရပ်လိုက်မယ်။ အဖေ့မျက်နှာကိုသမီးစပ်ပတ်နားကပ်ထားဟုတ်ပြီမရတော့ဘူးအဖေသေးတွေပန်းထွက်သွားပြီ။

ကျမလည်း​သေးတွေကော့ပန်းလိုက်တယ်အဖေ့ပါးစပ်ထဲရောမျက်နှာပေါ်ရော။ မှတ်ထားအဖေဘာလို့အဲဒါတွေရှဲလည်း။ ဒီဂရုထဲမှာကိုယ့်သမီးရှိမှန်းမသိဘူးလားသိလို့တမင်တင်နေတာလည်းပိုဖြစ်နိုင်တာပဲ။ ကျမကသေးရည်မအိုင်သေးဘူးအဖေ့မျက်နှာသေးပန်းခံရပြီ။ အဖေကောင်းလား သမီးသေးတွေကမနံဘူးလား။ မနံဘူးသမီးအဖေ့လီးကြီးတောင်ပိုတောင်လာသေးတယ်။ အဖေ့ကိုလီးစုပ်ပေးဦးသမီးထိုင်လိုက်ဆိုကာအဖေကပြန်ထလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ကျမပါးစပ်ထဲအဖေ့ဒစ်ကြီးကိုမဆန့်မပြဲထိုးထဲ့နေတယ်။ 

အဖေရေပက်လက်လှန်အိပ်လိုက်တော့ 69 ဆွဲမယ် ၊ သမီးက အပေါ်ကနေမယ်။ ကျမကအပေါ်ကနေအဖေ့ဒစ်ကြီးကိုကုန်းစုပ်အဖေကျမစပ်ပတ်ကိုယက်နေတုန်း ကျမစအိုကိုပွတ်တာခံလိုက်ရတော့ မှမောင်လေးဝင်လာပြီးနောက်ပေါက်ကိုလုပ်မလို့စအိုဝကိုကလိနေတာသိလိုက်တယ်။ ဟဲ့နင်လာတာမြန်လိုက်တာဟယ်။ငါတို့ဘာမှတောင်မလုပ်ကသေးဘူး။ သူကဘာမှမပြောဘူးဖင်ကိုရှာနဲ့ယက်နေတယ်။ အဖေကစပ်ပတ်ကိုယက်တယ်မောင်ကဖင်ကိုယက်တယ်။ ပြီးတော့သူတို့တစ်ပြန်စီလိုးကြမယ်။ 

ဒါတောင် အစ်ကိုက တလတစ်ခါနှစ်ခါလောက်ပဲပြန်လာလို့မဟုတ်ရင် မလွယ်ဘူး။ ကဲအဖေရေ လိုးရင်လည်းလိုးတော့ အဖေဒီအတိုင်းပက်လက်နေကျမအပေါ်ကနေ အဖေ့ဒစ်ကို စပတ်ထဲထဲ့လိုက်မယ် ထည့်ပြီးကျမကကုန်းကုန်းလေးနေလိုက်တော့ဖင်ပေါက်လေးကိုမောင်လေးက လုပ်ပေါ့။ ကိုင်းမောင်လေးနှမလိုးမအေလိုးလေးရေ ဆီဆွတ်ပြီးထည့်တော့ဟ။ အစ်ကိုရှိရင် ပါးစပ်ပေါက်ပါတစ်ပြိုင်နက်ပေါ့။ အဖေကအောက်ကနေကော့ကော့စောင့်လိုးတယ်။ မောင်လေးက စအိုထဲသူ့ဒစ်ကြီးကို မဝင်ဝင်အောင်သွင်းနေတယ်။

ကောင်းလိုက်တာဟယ်။ တစ်ရက်လောက်အမေနဲ့အစ်မရယ် အစ်ကိုပါခေါ်ပြီးမိသားစုလိုးပွဲကြီးကျင်းပကြရအောင် အဖေ့ကိုစီစဥ်ခိုင်းဦးမှပဲ။

မိန်းကလေး၃ယောက်၊ ကျား၃ယောက်ဆိုတော့ ပျော်စရာကြီးနေမှာ တွေးကြည့်တာပါ ။ အလိုးခံရင်းနဲ့ အဖေနဲ့သမီး ၂ ယောက်နဲ့တလှည့်။ အမေနဲ့သား ၂ ယောက်နဲ့တလှည့်။ အစ်မနဲ့မောင် ၂ ယောက်နဲ့တလှည့် ကျမနဲ့အစ်ကိုမောင်နဲ့တလှည့်ရိုတိတ်နဲ့လှည့်လိုက်တစ်ပျော်ကြီးပေါ့ မလုပ်နိုင်တော့တဲ့သူအရှုံး။ အဖေ့သူငယ်ချင်း ၃ ယောက်ကိုအရံထား။

မလုပ်နိုင်တော့တဲ့နေရာအစားထိုး။ မိုက်နေရောပဲ။




........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။