Thursday, September 3, 2020

နှစ်ကောင်ကြွက် (စ/ဆုံး)

နှစ်ကောင်ကြွက် (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - (Ko Naing @ facebook)

အပိုင်း ( ၁ )

" ထိုင်.. ထ "

" ထိုင်...ထ "

" ဟိုနောက်က မထနိုင်တော့တဲ့ နှစ်ယောက် ထွက်လာ "

ထောင်တစ်ခုက အမျိုးသမီးအကျဉ်းထောင်ဘက်ခြမ်းမှာ အလုပ်မပြီးလို့ အကျဉ်းသူ အမျိုးသမီး ၁၆ ယောက်ကို ထိုင် ထ အကြိမ် ၁၀၀ အပြစ်ပေးနေတာ။

နောက်က ၂ယောက်က ၆၈ကြိမ်ပဲလုပ်ပြီး မလုပ်နိုင်လို့ ထွက်ခိုင်းပြီးကြိမ်ဒဏ် ပေးခံရမှာပါ။ ထောင်ကြပ် အမျိုးသမီးနှစ်ယောက်မှာ တစ်ယောက်က ကြိမ်လုံးကိုင်ပြီး

" ထမိန်တွေကို ဖင်တွေပေါ်အောင်ပင့်ထား "

ဖျောင်း..ဖျောင်း..ဖျောင်း.. ဖျောင်း..ဖျောင်း..

၂ ယောက်လုံးရိုက်ပြီးချိန်မှာ အသက် ၂၅လောက်ထောင်မှူး အမျိုးသမီးရောက်လာပြီး

" အသစ်ရောက်တာ ဒီ ၂ယောက်လား နာမည် ဘယ်လိုခေါ်ကြလဲ "

" နန်းသူဇာ ပါ အသက် ၂၃ "

" နန်းသဇင် ပါ အသက် ၂၄"

" ရှမ်းတွေပေါ့... အေး.. ဒီမှာတော့ အလုပ်တာဝန်တွေခွဲထားတယ် အလုပ်မပြီးရင် ထောင်ကြပ်တွေရဲ့အပြစ်ပေးတာခံရမယ် အထဲမှာဆို တန်းစီးအစ်မကြီးရဲ့အပြစ်ပေးတာခံရမယ် ကြားလား"

" ဟုတ်"

ထိုင်ထ အကြိမ် ၁၀၀ မလုပ်နိုင်တဲ့ အန်တီဝဝတွေလည်း ထောင်ကြပ်တွေရဲ့ ကြိမ်လုံးစာမိကြတယ်။ သူတို့ ဖင်တွေ လှန်လိုက်တော့ မရိုက်ရသေးခင် ဖင်မှာ အရှိုးရာ အဟောင်းတွေ အများကြီးတွေ့တော့ တော်တော်အပြစ်ပေးကြမ်းတဲ့ ထောင်ဆိုတာ သိလိုက်ကြတယ်။ ရှမ်းမနှစ်ယောက်စလုံးက သူဌေးရဲ့သားကို ဓါးနဲ့ထိုး ပုလင်းနဲ့ရိုက်လို့ အမှု ၄ မှုလောက်နဲ့ ထောင် ၃ နှစ်စီကျလာကြတာ။

သူတို့ဘဝက ငယ်စဉ်ကတည်းက မိဘမဲ့ကျောင်းမှာပဲ ကြီးခဲ့ရတယ်။ ၁၀ တန်းကို ၂ခါကျတော့ သူဌေးမိသားစုကိုမွေးစားဖို့ ပေးခံရတယ်။ မွေးစားတယ်ဆိုတာက နာမည်ခံပါ။ တကယ်တော့ သူဌေးကတော်နဲ့သူရဲ့သား နှိပ်စက်ဖို့ လိုက်သွားရတာ။ သူတို့ထက် ငယ်တဲ့အိမ်ဖေါ်မလေးကတောင် သူတို့ကိုအချိန်မရွေး ရိုက်ခွင့်ပေးထားတာ။ မနက်မိုးလင်းတာနဲ့ အချိုးမပြေဘူးဆိုပြီး အိမ်ဖေါ် မီးမီးက ကြိမ်လုံးနဲ့ ဆော်တာခံရပြီ။ အဲဒီအိမ်မှာသူတို့ ဝတ်ဖို့ စကတ်အကြပ်တိုတိုပါးပါးနဲ့ ခါးတိုအင်္ကျီအကြပ်တွေပဲပေးထားတာ အပြင်အဝတ်အစားတွေဝတ်ခွင့်မရှိဘူး။ အတွင်းခံတွေဝတ်ခွင့်မရှိဘူး။

မီးဖိုချောင်အလုပ် အဝတ်လျော် သန့်ရှင်းရေးကအစ သူတို့နှစ်ယောက်ပဲလုပ်ရတယ်။ အိမ်ဖေါ်မီးမီးက ဈေးဝယ်၊ သူတို့ကိုခိုင်းနဲ့ လုပ်တာအဆင်မပြေရင် ရိုက်ဖို့အတွက်ပဲ လုပ်တာ။ ဈေးဝယ်ထွက်ရင် မီးမီးနဲ့ သူတို့ထဲကတစ်ယောက်အလှည့်ကျလိုက်ရတယ်။

သူတို့ ၂ယောက် မရောက်ခင်ကတော့ မီးမီးက နေ့တိုင်း သူဌေးကတော်ရဲ့ ရေစိမ်ကြိမ်လုံးနဲ့ ရိုက်ခံရတယ်ဆိုပြီး ရိုက်ခံထားရတာကိုပြတယ်။ ခြေသလုံးကစပြီး ဖင်လုံးအထိ အရှိုးရာတွေပရဗွနဲ့။ သူဌေးကတော်ဖဲရှုံးလာတဲ့နေ့ဆို မီးမီးက အပြစ်ရှာပြီးအရိုက်ခံရတယ်။ အရိုက်ခံရဆုံးအချိန်က ကားမောင်းသင်ပေးတဲ့ အချိန်တဲ့။ မမောင်းခင် အားလုံးကိုပြောပြတယ်။ ၂ ရက်လောက်သူမောင်းတာကိုကြည့်ရတယ်။ ပြီးရင် အိမ်ဝင်းကျယ်ကြီးထဲမှာမောင်း။ နည်းနည်းလွဲတာနဲ့ ကားရပ်ခိုင်းပြီး ကြိမ်လုံးပျော့ပျော့နဲ့ ဖူးရောင်အောင်ရိုက်တယ်။ ကြိမ်လုံးကို လက်နဲ့ကွေးကြည့်လို့ မာနေရင် ၂ဆ ရိုက်တယ်။ ဒါကြောင့် ကြိမ်လုံးသေးသေးတွေကို ရေအမြဲစိမ်ထားပေးရတယ်။ အရှက်အကွဲဆုံးအချိန်က အိမ်ထဲ မောင်းလို့အဆင်ပြေတာနဲ့ လူရှုပ်တဲ့ လမ်းကျဉ်းတွေထဲမှာမောင်းရတာ။ မောင်းတဲ့ပုံစံ မကြိုက်ရင် ကားရပ်ပြီး လူကြားထဲမှာကြိမ်လုံးစာကျွေးတာ။ သူဌေးကတော်က ပိုက်ဆံကတော့မနှမြောဘူး။ ဈေးထွက်ဝယ်ရပြီဆို ဈေးဖိုးအပြင် မုန့်ဖိုးအများကြီးပေးတယ်။ မုန့်ဖိုးထဲကမှ ကိုယ့်အရိုက်ခံမယ့်ကြိမ်လုံး ကိုယ့်ဟာကို ဝယ်ထားရတာ။

မီးမီးက သူတို့နှစ်ယောက်ကိုရိုက်ပေမယ့် အားမသုံးတာကြောင့် မနာပါဘူး။ သူဌေးကတော် ရိုက်တဲ့နေ့တွေဆိုရင်တော့ လမ်းတောင်မလျောက်နိုင်ဘူး။ သူတို့နှစ်ယောက်ကိုလည်း အားတာနဲ့ ကိုယ်တိုင်ကားမောင်းသင်ပေးတယ်။ ရိုက်ချင်လို့ အကြောင်းရှာတာလားတော့မသိဘူး။

ကားတစ်စီးစာပဲ ကြိုးနဲ့ မျဉ်းလုပ်ထားတယ်။ အဲ့လမ်းအတိုင်း ရှေ့ရော နောက်ရောမောင်းရတာ။ မောင်းနေရင်း ကားကကြိုးနဲ့ထိပြီဆိုတာနဲ့ ရပ်ခိုင်းပြီး ကြိမ်လုံးနဲ့ ၃ ချက် ဖင်လှန်ခိုင်းပြီးရိုက်တယ်။ ပထမရက်ဆို ၁၀ ကြိမ်လောက်မှားလို့ အချက် ၃၀ စီလောက် ဖင်မှာ အရှိုးရာတွေ ထပ်ကုန်တယ်။ ညနေထမင်းကို ထိုင်မစားနိုင်ဘူး။ ဒုတိယတစ်ကြိမ်မောင်းခိုင်းရင် အရိုက်မခံနိုင်လို့ နေ့လည် အားတဲ့အချိန် ခိုးမောင်းထားကြရတယ်။ ဒါပေမယ့် ပါကင်ထိုးတဲ့အခါတွေမှာ နေရာကိုအကျဉ်းဆုံးထားထိုးခိုင်းတာမို့ အရိုက်ခံရတာကတော့ မလွတ်ဘူး။

...............................................

အပိုင်း (၂)

ဖျောင်း... အား...

မနေ့ကမှ ရိုက်ခံထားရတဲ့ အရှိုးရာကို ထပ်ရိုက်မိလို့ အော်လိုက်မိတာ။ သူဌေးကတော်က ရိုက်ရင် အော်တာကိုမကြိုက်ဘူး ဖင်ကိုကြိုက်သလောက်ကော့ ကြိုက်သလောက်ပွတ် ပြီးမှထပ်ရိုက်တာ။

" အသံမထွက်နဲ့ ဒီလောက်သင်ပေးနေတာကို ပါကင်ကိုသေချာမထိုးနိုင်သေးဘူး အကျဉ်းအကျပ်တွေထဲ ဘယ်လိုမောင်းမလဲ"

ဖျောင်း...ဖျောင်း....ဖျောင်း...ဖျောင်း..

တစ်ချက်ရိုက်တိုင်း အသံမထွက်ရဲပဲ ဖင်ပြောင်ကြီးကိုပဲ ကော့နိုင်သလောက်ကော့ပြီး ဖင်ကြီးကိုရှုံမဲ့ပြီးပွတ်နေတဲ့ နန်းသူဇာ မျက်ရည်စက်လက်နဲ့ ။

" နောက်တစ်ယောက်လာလေ ဘာကြည့်နေတာလဲ ပေးကြိမ်လုံး နင်ကပိုညံ့တယ် ပါကင်လေးထိုးတာကို ဘေးကတိုင်ကိုဝင်တိုက်မိတာ သူများကားဆိုရင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ"

နန်းသူဇာ ဖင်ပြောင်ကြီးနဲ့ ရိုက်ခံနေရတာကိုကြည့်ပြီး သူ့အလှည့်ပိုအရိုက်ခံရမယ့် ဖင်ပြောင်ကြီးကိုပွတ်ပြီး ကြည့်နေမိတဲ့ နန်းသဇင်က ကြိမ်လုံးကိုပေးလိုက်ပြီး ရိုက်ခံဖို့ပြင်လိုက်တယ်။

ဖျောင်း... ဖျောင်း... ဖျောင်း...

" မောင်းသင်နေတာပဲ ၄ ရက်ရှိပြီ ခုထိဟိုတိုက်ဒီတိုက်နဲ့ တိုက်ဦးဟာ"

ဖျောင်း...ဖျောင်း....ဖျောင်း..

" အမေ သမီးဖင်တွေ အရမ်းနာနေပြီ ပေါင်ကိုပြောင်းရိုက်ပေးလို့ရလား.. အား...ကျွတ် ကျွတ်"

" အေး ဟုတ်ပါ့ ဖူးရောင်နေပြီ နင့်ဖင်ကြီးကအသားက ဖြူဖွေးနေပါတယ်ဆို ဖင်တစ်ခုထဲကွက်ပြီး နီရဲညိုပုပ်နေပြီ ၄ ချက်ကျန်တာ ပေါင်ကိုပြောင်းရိုက်မယ် "

ဖျောင်း.. ဖျောင်း....ဖျောင်း....ဖျောင်း ...

ရိုက်လို့လည်းပြီးရော နန်းသဇင်မှာ မြေကြီးပေါ် ခွေကျသွားပြီ။

" နန်းသူဇာ ကားကို ဂိုထောင်ထဲ ပြန်သိမ်းလိုက် မနက်ဖြန်မမောင်းခိုင်းသေးဘူး နောက်မှ ဒဏ်ရာတွေပျောက်မှထပ်မောင်းခိုင်းမယ် အသုံးမကျလို့ကတော့ သေဖို့ပြင်ထား"

သူဌေးကတော်ကတော့ ကြိမ်လုံးပြစ်ချပြီး လှည့်တောင်မကြည့် ထွက်သွားပြီ။ ရပ်ကြည့်နေတဲ့ မီးမီးက ပြေးလာပြီး ခွေကျနေတဲ့ နန်းသဇင်ကို အိမ်ထဲထိ လာတွဲပေးပြီး

" အရှိုးရာတွေကလည်းနည်းတာမဟုတ်ဘူး အစ်မတို့ရယ် အမေက အဲလိုပဲ ရိုက်ရင်ဘယ်တော့မှမညှာဘူး နားလိုက်ကြတော့ အိမ်အလုပ်တွေလဲ သိပ်မရှိတော့ဘူး မီးပဲလုပ်လိုက်တော့မယ် "

" ရပါတယ် မီးမီး ညစာပြင်ဖို့နဲ့ ပန်းကန်ဆေးဖို့တွေကျန်သေးတယ် မဟုတ်လား အစ်မတို့လုပ်နိုင်ပါသေးတယ်"

" အစ်မတို့နော် ဒီလောက်အရိုက်ခံထားရတာကို ခေါင်းမာနေသေးတယ် မီးမီးပါထပ်ရိုက်လိုက်ရမလား"

ပြောပြီးဖင်ကိုလက်ဝါးနဲ့ အသာလေး ရိုက်လိုက်တာ

" အမလေး သေပါပြီ အား.. နာလိုက်တာ ဟယ်"

" အဲဒါကြောင့်ပြောတာ ထိလို့တောင်မရတဲ့ဖင်တွေနဲ့ ဘာမှလုပ်မနေနဲ့ အခန်းထဲသွားတော့ မီးမီးအရိုက်ခံရရင်လိမ်းနေကျဆေးဘူး အခန်းထဲမှာရှိတယ် လိမ်းထား သက်သာပြီး အရှိုးရာမြန်မြန်ပျောက်အောင် အာ့မှ မီးမီးလည်း အစ်မတို့ကိုရိုက်လို့ရအောင် ဟီး ဟီး "

ရောက်စက မီးပူထိုးတာ မပြန့်လို့ ခဏ ခဏရိုက်ခံနေရတယ်။ နောက်ပိုင်းတော့ မီးပူကိုကြာကြာပြန့်အောင်ထိုးတတ်လာတယ်။ အဲတာဟာ သူတို့အတွက် ကံဆိုးမှု ဖြစ်သွားတယ်။ မီးပူထိုးလို့ မရတဲ့ စကတ်တစ်ထည်ကို အချိန်နည်းနည်းကြာကြာ တနေရာထဲမီးပူထိုးမိသွားတယ်။ စကားပြောရင်းဆိုတော့ ညှော်နံ့ထွက်မှ အမြန်ဖယ်ပေမယ့် ကွက်ပြီး ကျွမ်းသွားတယ်။ အဲဒါကလည်း ဈေးကြီးတဲ့ သူဌေးကတော် ဝတ်နေကျ စကတ်လှလှလေး။ သိပ်မသိသာဘူးဆိုပြီး အသာလေးသွားထားပေးလိုက်တယ်။ နောက်ရက် သူဌေးကတော် အပြင်သွားတော့ အဲ့စကတ်ကိုဝတ်သွားတယ်။ ဖဲဝိုင်းဆိုတော့ ထိုင်လိုက်ထလိုက်နဲ့ မီးကျွမ်းထားတဲ့ ဖင်မှာအကွက်လိုက်ကြီး ပေါက်သွားလို့ ဒေါသထွက်ပြီးပြန်လာတယ်။

" ဟဲ့ ၃ယောက်လုံးလာခဲ့ ကြိမ်လုံးတွေ ယူလာနော် "

ရေစိမ်ထားတဲ့ကြိမ်လုံးကိုယ်စီဆွဲပြီး ဧည်ခန်းထဲသွားကြတော့

" ကြည့်စမ်းနင်တို့ ဘယ်လိုလုပ်ကြတာလဲ ဒီအသားက မီးပူကြာကြာထိုးလို့မရတာမသိဘူးလား ငါ့မှာ ဖင်ပေါက်ကြီးနဲ့ အရှက်တွေကွဲလိုက်တာ " ပြောပြီး စကတ်ကိုဆွဲချွတ်လိုက်တယ်။

" မီးမီး ပေးစမ်းကြိမ်လုံး ချွတ် နင်တို့ ဂါဝန်တွေ "

တခါမှအဲလောက်ဒေါသထွက်တာမမြင်ဖူးတော့ ပြောတဲ့အတိုင်း ၃ ယောက်လုံးကိုယ်လုံးတီးချွတ်ပေးလိုက်ရတယ်။

" မီးမီး နင် သေချာမသင်ဘူးလား သူတို့ကို "

ဖျောင်း...ဖျောင်း...ဖျောင်း...ဖျောင်း...ဖျောင်း..

အရိုက်မခံရတာကြာနေပြီဖြစ်တဲ့ မီးမီးလည်းဖင်ပြောင်ကြီးနဲ့ ချွတ်ရိုက်ခံလိုက်ရလို့ အသံမထွက်ရဲပဲ ဖင်ပွတ်ပြီးငိုနေပြီ။ မီးမီးက အသားညိုတဲ့သူဆိုတော့ အရှိုးရာက သိပ်မသိသာပေမယ့် ဖူးယောင်နေတယ်။

" ဟို နှစ်ကောင် ပေးလာခဲ့ နင်တို့ကြိမ်လုံး ၂ချောင်းလုံး" ကြိမ်လုံးနှစ်ချောင်းကိုပူးလိုက်ပြီး

" နင်တို့နှစ်ကောင်သေမယ်ဒီနေ့တော့ "

ဖျောင်း.. ဖျောင်း... ဖျောင်း...

တစ်ချက်ရိုက်ပြီး တစ်ယောက်ကဖင်ကိုပွတ် နောက်တစ်ယောက်ကိုရိုက် အဲလိုနဲ့ ရိုက်တာ ဖင်ကနေ ခြေသလုံးအထိ အရှိုးရာ အလွတ်မရှိမှနားတယ်။ ကြိမ်လုံးလဲ ဖွာလန်ကျဲစုတ်ပြတ်သပ်သွားတယ်။ ရှမ်းမနှစ်ယောက်က ဖင်လေးပွတ်ပြီး ငိုနေကြတယ်။

" နင်တို့နှစ်ယောက်လုံး အရှိုးရာတွေမပျောက်မချင်းအဝတ်လုံးဝပြန်မဝတ်နဲ့ ကိုယ်တုံးလုံးနဲ့နေ မီးမီးက မနက်ဖြန်မနက်ဈေးသွားမှပြန်ဝတ် ကြားလား"

" ဟုတ်ကဲ့ပါ အမေ အီးဟီးဟီး..." ပြောပြီး ၃ ယောက်လုံးငိုကြတော့

" တိတ်စမ်း ငါထပ်ရိုက်မှ သေကုန်ဦးမယ် ငါဘယ်လောက်အရှက်ကွဲခဲ့လဲသိလား နင်တို့လုပ်လို့ "

အရှိုးရာက ဘာဆေးလိမ်းလိမ်း ၅ ရက်လောက်ထိမပျောက်ဘူး။ သူဌေးနဲ့ သူ့သားလူပျိုလေး ရှေ့မှာဆို ရှက်လို့ခေါင်းတောင်မဖေါ်ရဲဘူး။ သူဌေးရဲ့သားက အကျင့်ပုတ်ပြီး သူ့အခန်းထဲ ကြမ်းတိုက်ခိုင်းလိုက် ဧည့်ခန်းထဲထိုင်နေပြီဆို စားပွဲသုတ်ခိုင်းလိုက်နဲ့ သက်သက် ကုန်းကွကွဖြစ်အောင်လုပ်တယ်။ ခိုင်းတာမလုပ်ရင်လည်း ဖင်ပြောင်နဲ့ ထပ်အရိုက်ခံရဦးမှာဆိုတော့ အရှက်ကိုနောက်ထားပြီးလုပ်ရတယ်။ အိမ်ပြင်ထွက်ပြီး ပန်းပင်တွေရေလောင်းတော့လည်း ကိုယ်တုံးလုံးကြီးနဲ့ အုတ်တံတိုင်းအမြင့်ကြီးကာထားပြီး ပတ်ဝန်းကျင်ကလည်း လူသိပ်မရှိလို့ တော်သေးတယ်။ သူတို့နှစ်ယောက် ကားရေဆေးနေတဲ့အချိန်ဆို ဖင်ပြောင်ကြီးနဲ့ နို့တွေက တုန်ခါနေတာဆိုတော့ မီးမီးက လာကြည့်ပြီး ပြောင်ပြလေ့ရှိတယ်။

...........................................

အပိုင်း ( ၃ )

သူ‌ဌေးကတော်က နေ့လည်ဖဲသွားရိုက်ရင် သူဌေး အိမ်ပြန်မရောက်ခင်ပြန်လာလေ့ရှိတယ် ။ တစ်ရက်မှာတော့ ဖဲရှုံးနေလို့ ဖဲဝိုင်းကမထနိုင်ဘဲ ဆက်လက်ရိုက်ရင်း ည ၁၀ နာရီကျော်သွားတယ်။ သူဌေးက ပြန်ရောက်တဲ့အချိန် သူ့သားရော မိန်းမပါ မရှိလို့ ဒေါသတွေထွက်နေတယ်။

" မီးမီး နင်တို့မှာရှိတဲ့ ကြိမ်လုံးတွေအကုန်ယူလာခဲ့ ဒီသားအမိ ဒီနေ့ကောင်းကောင်းဆုံးမရမယ် "

သိပ်မကြာခင်မှာပဲ သူဌေးကတော်ပြန်ရောက်လာတယ်။

" လာစမ်း မင်းဘယ်သွားနေတာလဲ သားရော ဘယ်သွားတာလဲ "

" သူငယ်ချင်းအိမ်သွားတာ ကိုကြီး သားက ဘယ်သွားလည်းမသိဘူး "

" ဘာ .. သားဘယ်သွားလဲ အမေက မသိဘူးလား မင်းဘယ်လို ထိန်းနေတာလဲ ကလေးကို "

" သားက ဆေးတက္ကသိုလ် တက်နေပြီ ကလေးမှမဟုတ်တာ"

" ကလေးမဟုတ်ပေမယ့် ဘယ်သွားလဲ ဘာလုပ်လဲမင်းသိရမယ် မင်းကအမေလေ မင်းအပြစ်တွေ ပြောစမ်း ဘယ်နှစ်ခုလဲ"

" သားကို မထိန်းနိုင်တာနဲ့ အိမ်ပြန်နောက်ကျတာပါ"

" ဖဲဝိုင်းသွားတာနဲ့ ငါ့ကိုလိမ်တာက အပြစ်မဟုတ်ဘူးလား မင်းငါ့ကို လိမ်လို့ ကြိမ်လုံးစာမိခဲ့တာတွေ မေ့နေပြီလား ငါမရိုက်တာကြာသွားလို့ မင်းက ငါ့ကို မလေးစားတော့ဘူးပေါ့ "

အရင် အိမ်ထောင်ကျပြီးစက လိမ်ပြောတာ ၊ အပြင်သွားရင် ခွင့်မတောင်းတာတွေဆို သူဌေးက ကြိမ်လုံးနဲ့ ရိုက်ပြီးဆုံးမနေကြ။ ကလေးအရွယ်ရောက်လာလို့ မရိုက်တာကြာနေပြီ။ သူ‌ဌေးရှေ့မှာ လက်လေးပိုက်ပြီး ရပ်နေတဲ့ သူဌေးကတော်ကိုကြည့်ပြီး ၃ ယောက်လုံး အံ့သြနေကြတယ်။ သူတို့ကို အသေရိုက်တဲ့ မွေးစားအမေက ဆရာရှေ့မှာ စာမရတဲ့ ကျောင်းသူကြီးလို လက်လေးပိုက်ပြီး အရိုက်ခံဖို့ အသင့်ဖြစ်နေတယ်။

" အရင်က အပြစ်တစ်ခုကို ဘယ်နှစ်ချက်ရိုက်လဲ ပြောစမ်း"

" ၅ ချက်ရိုက်ပါတယ် ကိုကြီး အပြစ် ၄ ခု ဆိုတော့ အချက် ၂၀ ရိုက်ခံပါ့မယ် "

" ဖဲရိုက်တဲ့အပြစ်က ၅ ချက်မရဘူး ၁၀ ချက် ဖင်ချွတ်ပြီး ရိုက်မယ် ကျန်တဲ့ ၁၅ချက်က ထမိန်ပေါ်ကပဲ ရိုက်မယ် "

အရိုက်ခံဖို့ ဖင်လှည့်ပေးလိုက်တာနဲ့

" လိမ်ဦးမလား....ဖျောင်း..ဖျောင်း..ဖျောင်း..."

" အိမ်ပြန်နောက်ကျဦးမလား.. ဖျောင်း...ဖျောင်း...."

အပြစ် ၃ ခုကို ၁၅ ချက် အားပြင်းပြင်းနဲ့ရိုက်တော့ ကြိမ်နှစ်လုံးပူးက ကျိုးပြီးကြေမွသွားပြီ။ နောက်ကြိမ်နှစ်လုံးကို ထပ်ယူပြီး...

" ထမိန်နဲ့ အတွင်းခံ ချွတ်လိုက် "

သူများကို အားကုန်လွဲရိုက်တတ်တဲ့ သူဌေးကတော်ရဲ့ ဖင်ပြောင်ကြီးက ဖူးရောင်နေတဲ့ အရှိုးရာ ၁၅ ခုနဲ့ နီရဲရဲကြီးပေါ်လာတယ်။ သူကတော့ ဘယ်လောက်နာလဲ မသိပေမယ့် ကြည့်နေတဲ့ မချော ၃ ယောက်ကတော့ တစ်ယောက်မျက်နှာတစ်ယောက်ကြည့်ပြီး ကိုယ့်ဖင်ကိုယ် ပြန်ပွတ်မိကြတယ်။

စကားတော့ မပြောရဲ သူတို့ဖက်လှည့်လာပြီး အချောင်အရိုက်ခံရမှာကြောက်ကြတယ်။

" ကိုကြီး နည်းနည်းလျော့ရိုက်လို့ မရဘူးလား ထမိန်ပေါ်ကရိုက်တာတောင် မခံနိုင်အောင် နာတာ ဖင်ချွတ်ရိုက်မှာဆိုတော့ သဲ မခံနိုင်ဘူးထင်တယ် အီးဟီးဟီး.."

" တိတ်စမ်း.. ငါရိုက်ချင်သလိုရိုက်မယ် အသံမထွက်နဲ့ "

" ဖဲရိုက်ချင်ဦး...ဖျောင်း..ဖျောင်း...ဖျောင်း...အား..."

" ခဏလေး အား... နားပြီးမှ ရိုက်ခံမယ်နော် အီးဟီး..."

ရိုက်လိုက်နားလိုက်နဲ့ ၉ ချက် ရိုက်ပြီးချိန်မှာ သားတော်မောင် ပြန်ရောက်လာတယ်။

" သား ဘယ်သွားတာလဲ လာစမ်းဒီကို "

" သား သူငယ်ချင်းမွေးနေ့ အပြင်ညစာသွားစားတာ ဒယ်ဒီ"

" မင်းဘာလို့ပြောမသွားတာလဲ မင်းအကျင့်ပျက်နေပြီ မင်းအမေကို ဆုံးမပြီး မင်းအလှည့်ပဲ ရပ်နေ အဲမှာ "

သူ့အမေဖင်ပြောင်ချွတ်ပြီး အရိုက်ခံနေရတာကြည့်ပြီး တခါမှမမြင်ဖူးလို့ ထူးဆန်းနေတယ်။ အမေကသာ သူ့ကိုရိုက်တတ်ပေမယ့် အဖေရိုက်တာတခါမှ မကြုံဖူး။

" ဖဲရိုက်ဦးမလား ဖျောင်း..ဖျောင်း...ဖျောင်း...အား..."

" မရိုက်တော့ပါဘူး အီးဟီးဟီး... ကြောက်ပါပြီ ကိုရဲ့ အီးဟီးဟီး..."

" သွား ဒူးထောက် လက်မြောက်နေ..."

" အိမ်ပြန်နောက်ကျတဲ့ကောင် လာခဲ့ ..လူကြီးဖြစ်ပြီထင်ပြီး ညအပြင်ထွက်တာ မိဘကို အသိမပေးတဲ့ကောင် လက်ပိုက်ထား..."

ဖျောင်း..ဖျောင်း..ဖျောင်း...ဖျောင်း...ဖျောင်း..

၅ ချက်ဆက်ရိုက်ပြီး သူ့အမေဘေးမှာ ဒူးထောက်နေရတယ်။

" မှတ်ထား သားအမိ ၂ ယောက်လုံး နောက်အခါ ဒီအချိုးချိုးလို့ကတော့ သေဖို့သာပြင် နောက် ၁ နာရီ ဒူးထောက် လက်မြှောက်နေ အိပ်ငိုက်ရင် ထပ်နာမယ် "

နောက်မနက်ခင်း သားအမိ ၂ ယောက်လုံးမထနိုင်ဘူး အိပ်ရာထဲထိ မနက်စာသွားပို့ပြီး ဆေးလိမ်းပေးရတယ်။ နောက်ပိုင်း ရှမ်းမ ၂ ယောက်က သူဌေးအိမ်နေပြီး ထိုင် ထ အလုပ်များတာရယ် နေမထိတာရယ်ကြောင့် အသားဖြူပြီး ဖင်လုံးလေးတွေက ကြည့်ကောင်းလာတယ်။ သူဌေးရဲ့သားက ၂ ယောက်လုံးကို မထိတထိတွေလုပ်လာတယ်။ အပြစ်ရှာပြီး ရိုက်တာ၊ တကိုယ်လုံးချွတ် လက်မြှောက်ခိုင်းထားတာတွေ လုပ်လာတယ်။ မီးမီးက မဲမဲပိန်ပိန်ဆိုတော့ သူစိတ်မဝင်စားဘူး။

တစ်ရက်မှာတော့ သူငယ်ချင်းတစ်ယောက် ခေါ်လာပြီး ထမင်းစားခန်းထဲမှာ သူတို့ နှစ်ယောက်ကို ဟိုကိုင်ဒီကိုင်လုပ်လာကြတယ်။ အကိုင်မခံတော့ အကြမ်းဖက်လာတယ်။ နန်းသဇင်က သူဌေးသား သူငယ်ချင်းခေါင်းကိုရိုက်ခွဲလိုက်တော့ သူဌေးသားက ထပြီး ပါးရိုက်လိုက်တာ နန်းသဇင် လည်ထွက်သွားတယ်။ နန်းသူဇာက အသီးခွဲတဲ့ ဓားနဲ့ သူဌေးသားကို ထိုးပြီး ရပ်ကွက်ရုံးကို သွားလိုက်ကြတယ်။ မကြာခင် ရဲတွေရောက်လာပြီး သူတို့  ၂ ယောက်လုံးကို အချုပ်ထဲ ထည့်လိုက်ကြတယ်။ အချုပ်ထဲရောက်တော့ တန်းစီးအစ်မကြီးက ဝင်ကြေးပေးရမယ် မပေးနိုင်ရင် သူတို့ရိုက်တာခံရမယ်လို့ ပြောလာတယ်။ အရိုက်ခံဖို့ကလွဲပြီး သူတို့ဘာမှမတတ်နိုင်ခဲ့ဘူး။

" အသစ်နှစ်ယောက် ထစမ်း ဘာအမှုလဲ "

ကြိမ်လုံးကိုင်ထားတဲ့ တန်းစီးမျက်နှာက မာထန်နေတယ်။

" ဓားထိုးမှု " 

ဖျောင်း...

" ပါ ရှင့်ထည့်ပြော ငါ နင့် လင်ပါသမီး မဟုတ်ဘူး "

" ဓားထိုးမှုပါရှင့် "

" အေး ဒီထဲရောက်ရင် ငါ့ကို ဝင်ကြေး တစ်သောင်းပေးရတယ် မပေးနိုင်ရင် ကြိမ်လုံးနဲ့ အချက် ၂၀ ရိုက်ခံရတယ် နောက်မလာရဲအောင် ဆုံးမတဲ့သဘောပဲ မခံနိုင်ရင် ခွဲရိုက်ပေးတယ် "

၂ ယောက်လုံးကို နံရံမှာကပ်ခိုင်းထာပြီး အားနဲ့လွဲရိုက်တယ်။

ဖျောင်း.. အား...ဖျောင်း...အား...

၂ ယောက်လုံး မခံမရပ်နိုင်အော်လိုက်ကြတယ်။ တခါမှ အဲလောက် အထိနာအောင် အရိုက်မခံဖူးကြဘူး။

" ကျွန်မတို့ တခါထဲ ၁၀ ချက် အရိုက်မခံနိုင်ဘူးရှင့် အား..."

" အချိန်မရှိဘူး နင်တို့အမှုက လိုက်ပေးသမားမရှိရင် ရုံးထုတ်မြန်တယ် ငါရိုက်မပြီးခင် စီရင်ချက်ကျမှာ ရုံးထုတ်တဲ့ ရက်နဲ့လည်း ၂ ရက်ခွာရိုက်ရတာ မဟုတ်ရင် နင်တို့လမ်းလျောက်နိုင်မှာမဟုတ်ဘူး "

" သမီးတို့ကို သနားပါ အစ်မရယ် အဲလိုရိုက်ချက်နဲ့ဆို သမီးတို့သေမှာ အီးဟီးဟီး..."

" အေး ဒါဆို ဖင်ချွတ်ရိုက်ပြီး တဝက် ၁၀ချက် လျော့ပေးမယ် ချွတ်လိုက် နင်တို့စကတ်တွေ "

ချွတ်ပေးလိုက်တော့ ဖင်ပြောင်ဖြူဖြူလေးပေါ်မှာ သွေးထွက်လုနီးပါး ဖူးယောင်နေတဲ့အရှိုးရာ တစ်ချက်စီနဲ့။

" နင်တို့ အတွင်းခံတွေ မဝတ်ကြဘူးလား "

" အိမ်မှာ သမီးတို့ အတွင်းခံဝတ်ခွင့်မရှိဘူးရှင့် မွေးစားအမေက ရိုက်ရင်ဖင်ချွတ်ပြီးရိုက်တာဆိုတော့ ဒီတိုင်းပဲနေရတာ "

" ဟာ.. ရက်စက်လိုက်တာ သနားတောင် သနားသွားပြီ ဒါပေမယ့် အရိုက်ကတော့ ခံရမယ် နံရံမှာ ပြန်ကပ်ထားကြ "

ဖျောင်း...အား...ဖျောင်း...အမလေး အီးဟီးဟီး...ဖျောင်း...သေပါပြီ အမေရဲ့ အီးဟီးဟီး...

ဖင်မှာအရှိုးရာ ၅ ချက် ဖူးယောင်မှ ရိုက်တာရပ်သွားတယ်။

" ကြည့်စမ်း အသားကဖြူပြီးနုနေတော့ အရှိုးရာတွေက ပေါက်ထွက်မတတ်ကို ရဲနေတာပဲ မနက်ဖြန်တောင် ထပ်အရိုက်ခံနိုင်မှာမဟုတ်ဘူး နောက်ရက်မှရိုက်မယ် ဒူးထောက်လက်မြှောက်ထား "

" ဟုတ်ကဲ့ ကျေးဇူးတင်ပါတယ် အစ်မကြီး "

တစ်ပတ်အတွင်း အမှုနှစ်ခါချိန်းပြီး အမြင့်ဆုံးပုဒ်မတွေနဲ့ ထောင် ၂ နှစ်စီကျပြီး အကျဉ်းထောင်ကို ပြောင်းလိုက်ရတယ်။

...........................................

အပိုင်း ( ၄ )

အကျဉ်းထောင်မှာ ဆယ်တန်းဖြေမည့်သူတွေစာရင်းကောက်တော့ အမျိုးသမီး အကျဉ်းသူ ၁၆ ယောက်မှာ သူတို့နှစ်ယောက်နဲ့အတူ ဆေးမှုနဲ့ကျတဲ့ အသက် ၃၇ နှစ်အရွယ် မမိုးတို့ပဲ ၁၀ တန်းပြန်ဖြေမည့်သူရှိတယ်။ မမိုးက အသက်ကြီးပေမယ့် အောင်ရင် လွတ်ငြိမ်းမျှော်ပြီးပြန်ဖြေဖို့ လုပ်တယ်။ သူတို့ကို ပြန်သင်ပေးမယ့်ဆရာမက စာရင်းစစ်ရုံးက အဂတိနဲ့ထောင်ကျလာတဲ့ ဒေါ်ခင်ဝေနဲ့ ခွဲစိတ်ခွင့်မရှိပဲခွဲခဲ့လို့ ထောင်ကျလာတဲ့ သူနာပြုဆရာမ ဒေါ်မေဇွန်ဆိုတဲ့ အကျဉ်းသူ ၂ ယောက်နဲ့ ထောင်မှူး မအေးအေးအောင် တို့က သင်ပေးဖို့ စီစဉ်လိုက်ကြတယ်။ သူနာပြု ဒေါ်မေဇွန်က English နဲ့ Bio ၊ ဒေါ်ခင်ဝေက မြန်မာနဲ့ သင်္ချာ ၊ ထောင်မှူးမမကတော့ Physics နဲ့ Chemistry သင်ဖို့ တာဝန်ယူကြတယ်။

စာသင်ခန်းကိုတော့ ထောင်မှူးရုံးခန်းကိုပဲ ရွေးလိုက်တယ်။ မနက်ခင်းကို ဒေါ်မေဇွန်နဲ့ ဒေါ်ခင်ဝေက သင်ပြီး ညနေခင်းကို ထောင်းမှူး မအေးအေးအောင်က သင်တယ်။ စာသင်ခန်းထဲမှာလည်း ကြိမ်လုံးတွေအများကြီးထောင်ထားပြီး ကျန်တဲ့ဆရာမ ၂ ယောက်ကိုလဲ မညှာတမ်း သင်ဖို့ရိုက်ဖို့ မှာတယ်။ မမိုးရဲ့အသက်က ဆရာမ ၃ ယောက်လုံးထက်ကြီးပေမယ့် နေ့တိုင်းအရိုက်ခံရတယ်။ အသက်ကြီးပြီဆိုတော့ စာတွေက ကျက်တိုင်း မရတော့ဘူး။ စာဖြေရင် ရှမ်းမ ၂ ယောက်က ၇၅ မှတ်မရရင် အရိုက်ခံရပေမယ့် သူ့ကို ၄၀ မရမှသာရိုက်တယ်။ အတန်းချိန် မနက် ၆ နာရီစကတည်းက ဒေါ်မေဇွန်ရဲ့ English နဲ့စတယ်။ မနက်အစောကြီးကို ၃ ယောက်လုံး အမြဲအရိုက်ခံကြရတယ်။ စာမသင်ခင် မီးနင်းတွေဖြေရပြီဆို တစ်လုံးမှားတစ်ချက်နဲ့ ၁၀ ချက်ကအနည်းဆုံးပဲ။

၅ ချက်ထက်ပိုတာနဲ့ ကျန်တဲ့အချက်ကို ဖင်ချွတ်ပြီးရိုက်တယ်။ နောက် မြန်မာနဲ့ သင်္ချာ ဆက်သင်တယ်။ ဒေါ်ခင်ဝေက သဘောကောင်းတယ်။ သေချာရှင်းပြပြီး တတ်အောင်သင်ပေးတယ်။ စာဖြေတာ အမှတ်နည်းမှရိုက်တယ်။ Bio ချိန်လည်း ၃ ယောက်လုံးအမြဲရိုက်ခံရတယ်။ ဒေါ်မေဇွန်ကလည်း တော်တော်လက်သံပြောင်တယ်။ စာကလည်း နေ့တိုင်းမေးတယ်။

မမိုးက ပိုအရိုက်ခံရတယ်။ ဝဝလုံးလုံးနဲ့ ဖင်ချွတ်အရိုက်ခံရပြီဆို ဖင်တုံးအကြီးကြီးကို ကြိမ်ထိတဲ့အချိန် တုန်ခါသွားပြီး တစ်ချက်ရိုက်ခံရတိုင်း ဖင်ကို အားရပါးရပွတ်လေ့ရှိတယ်။ ရှမ်းမနှစ်ယောက်ကတော့ Bio ရကြပြီး သိပ်အရိုက်မခံကြရဘူး။ ဒေါ်မေဇွန်ရဲ့ သူနာပြုသင်တန်းက အရိုက်ခံရမှုတွေကိုလည်း သူတို့ကို ရိုက်ပြီးတိုင်းပြောပြတယ်။ သူနာပြုသင်တန်းမှာ လပတ်နှစ်ကြိမ်ကျတာနဲ့ သင်တန်းက ထွက်ရတယ်။ ဆရာမတွေက သူတို့တပည့်တွေ မထွက်စေချင်လို့ စာကိုရအောင်သင်တယ်။ စာကျက်မပျင်းအောင် တစ်နေ့စာတစ်နေ့မေးပြီး ရိုက်တယ်။ စည်းကမ်းကလည်း အရမ်းတင်းကြပ်တယ်။

ဒေါ်မေဇွန်က ဘွဲ့ရပြီးမှတက်တော့ သင်တန်းမှာ သူအသက်အကြီးဆုံး၊ တက္ကသိုလ်ပါးက ဝနေတော့ အဆိုးဆုံးကလည်းသူ၊ စည်းကမ်းအဖောက်ဆုံးကလည်းသူ၊ အရိုက်အခံရဆုံးကလည်းသူ ၊ ဘယ်လောက်အရိုက်ခံရ ခံရ အမှတ်လည်းမရှိ။ ဆရာမတွေအကုန်လုံးက လက်လန်သူ၊ ဖင်နဲ့ ခြေသလုံးမှာ ဘယ်တော့မှအရှိုးရာ မပျောက်သူ စတဲ့ ဘွဲ့အားလုံးကိုရထားတဲ့ မေဇွန်ပါ။ အဆောင်မှူးဆရာမက သူနဲ့ အထက်တန်းမှာ တစ်ခုံထဲထိုင်တဲ့ သူငယ်ချင်း။ သူက ၁၀ တန်းအောင်ပြီး သူနာပြုသင်တန်းကိုရွေးပြီး သင်ကြားရေးဖက်ရွေးလိုက်တာကြောင့် ဆရာမဖြစ်လာတာ။ သူငယ်ချင်းဆိုပြီး ညှာမယ်ထင်လို့ အရိုက်ခံရပေါင်းက မရေတွက်နိုင်။ မေဇွန့်ဖင်က အရှိုးရာတော်တော်များများက ငယ်သူငယ်ချင်း အဆောင်မှူးရဲ့ကြိမ်လုံးရာတွေ။ အဆောင်ရောက်တာနဲ့ ပထမရက်ကတည်းက ညနေလူစစ်တော့ အပြင်ထွက်တာအပြန်နောက်ကျလို့ စရိုက်ခံရတယ်။ တန်းစီလူစစ်နေမှ ပြန်ရောက်လာတယ်။

" မေဇွန် ရှေ့ထွက်ခဲ့ "

ပြောပြီး ကြိမ်လုံးသွားယူလာတယ်။ ဒီအဆင့်မြင့်ပညာမှာ မရိုက်ဘူးထင်နေတဲ့ သူတွေကလည်း အံ့သြနေတုန်း...

" ပြော အပြင်သွားရင် ဘယ်အချိန် ပြန်လာရသလဲ "

" ၆ နာရီပါ ကားမရလို့နောက်ကျသွားတာပါ ဒီတစ်ကြိမ်တော့ ခွင့်လွတ်လေ နင်ကလည်း သူငယ်ချင်းတွေကို "

" တိတ်စမ်း ဒီမှာငါက အဆောင်မှူးဆရာမ နင်ကသင်တန်းသူ ငါ့စည်းကမ်း နင်လိုက်နာရမယ် မလိုက်နာရင် ငါ့ကြိမ်လုံးနဲ့တွေ့မှာပဲ "

" အခု ငါ့ကိုရိုက်မှာလား "

" နင်က အားလုံးအတွက်နမူနာပဲ အဆောင်မှာ ဂျင်းဘောင်းဘီ ဝတ်ခွင့်မရှိဘူး ချွတ်စမ်းအခု ပြီးရင် ဟိုဖက်လှည့် "

ဖျောင်း...ဝတ်ဦးမလား ဂျင်းဘောင်းဘီ...ဖျောင်း.. ဖျောင်း...

ဖျောင်း...နောက်ကျဦးမလား...ဖျောင်း...ဖျောင်း....

" မှတ်ထားကြနော် ဒါအစမို့လျော့ရိုက်ထားတာ နောက်စည်းကမ်းဖောက်ရဲရင် ဖောက်ကြ ဒီထက်နာမယ် "

မေဇွန်ကတော့ ဂျင်းဘောင်းဘီတောင်ပြန်မဝတ်ရဲပဲ အတွင်းခံလေးနဲ့ ဖင်လေးစမ်းပြီး အဆောင်ထဲ ဝင်သွားတယ်။ ည‌ရောက်မှ အဆောင်မှူးက ဆေးလာလိမ်းပေးပြီး

" ငါက စည်းကမ်းနဲ့ပက်သက်ပြီး လျော့ပေးလို့မရလို့ နားလည်ပေးပါ သူငယ်ချင်းရယ် "

စာသင်ခန်းထဲတော့ သူက စာမရလို့အရိုက်ခံရတာမရှိပေမယ့် စာအုပ်ပါမလာတာ စာသင်ချိန်အိပ်ငိုက်တာတွေကြောင့် အရိုက်ခံရတယ်။ Uniform မစုံလို့ ရုံးခန်းရောက်ပြီးရိုက်ခံရတာလည်း ခဏခဏ။ စာမှာတော့သူက အတော်ဆုံးသင်တန်းသူဖြစ်လို့ ကျောင်းထုတ်မခံရတာ။

....................................................

အပိုင်း ( ၅ )

ဒေါ်မေဇွန်ရဲ့ Bio ချိန်မှာ မအေးအောင်ကလည်း ရုံးခန်းမှာ အမြဲရှိနေတတ်တော့ သူတို့အရိုက်ခံရတာတွေကို မြင်နေရတယ်။ သူတို့ အရိုက်ခံထားရတဲ့ ဖင်ကအရှိုးရာတွေကြည့်ပြီး ခြေသလုံးကိုပဲ ရိုက်တော့တယ်။ သူ့အချိန်တွေက နေ့လည်ပိုင်းဆိုတော့ ရှမ်းမ ၂ ယောက်က အိပ်ငိုက်တတ်တယ်။ မမိုးကတော့ အရိုက်ခံရမှာစိုးလို့ အိပ်မငိုက်တတ်ဘူး။ စာသင်နေတုန်းအိပ်ငိုက်တာနဲ့ ထိုင်ထ ၅၀ လုပ်ရတယ်။ နောက်တစ်ကြိမ် ထပ်ငိုက်ရင် ခြေသလုံးကို ၃ ချက်ရိုက်ခံရတယ်။

ဒေါက်....အား...ဒေါက်..အား...

" Chemistry ချိန်တုန်းကမှ အိပ်ငိုက်လို့ ရိုက်ခံထားရတာကို ခုထပ်ငိုက်နေပြန်ပြီ Physics ရပြီးသားဆိုပြီးပေါ့တာလား ထ ၂ ယောက်လုံး နံရံမှာကပ်ပြီး ဇောက်ထိုးလုပ် အုန်းပင်ထောင်နေ ဒါမှ နင်တို့ခေါင်းထဲသွေးရောက်ပြီး မအိပ်ချင်မှာ "

နံရံမှာ အုန်းပင်ထောင်လိုက်တော့ ထမိန်တွေက ပြေင်းပြန်ဖြစ်ကုန်ပြီး အောက်ပိုင်းက ဟောင်းလောင်းကြီးနဲ့ ဖင်၊ ပေါင်၊ ခြေသလုံးမှာ အရှိုးရာတွေချည်းပဲ။

" စာသင်မရဘူးဆိုတော့ လေ့ကျင့်ခန်း စာအုပ်တွေစစ်မယ် ပေး မမိုးစာအုပ် "

မမိုးစာအုပ်မှာ ဘာမှမရှိ လေ့ကျင့်ခန်းတွေက ဘာမှမလုပ်ထား။

" လုပ်ခိုင်းထားတဲ့လေ့ကျင့်ခန်းတွေ မလုပ်ဘူးလား ဘာမှမလုပ်ထားပါလား နားမလည်ရင်မေးလို့ပြောတာကို အပျင်းထူတာလား ညနေခင်းတွေ ဘာလုပ်နေလဲ "

" စာတွေကျက်ရတာများလို့ မလုပ်ဖြစ်တာပါ မမ "

အေးအောင်က သူ့ကိုဆရာမလို့ခေါ်တာမကြိုက်ဘူး မမလို့ပဲခေါ်ကြရတယ်။

" ငါက မေဇွန်လောက်မရိုက်ဘူးဆိုပြီး မလေးစားဘူးပေါ့ တက်ခုံပေါ်  "

ခုံပေါ်တက်ခိုင်းပြီး ခြေသလုံးကို ၅ ချက် ရိုက်တယ်။ ဖျောင်း...ဖျောင်း...

" နားမလည်ရင် နန်းသဇင်တို့ကို မေးပြီးလုပ်လို့ရတယ် ခုက ငါ့ကို မလေးစားတာ "

ဖျောင်း...လုပ်ဦးမလား...ဖျောင်း...

" အား...မလုပ်တော့ပါဘူးရှင့်...အား..."

ဖျောင်း...ဖျောင်း...အား....

" အကုန်ပြီးအောင် ခုလုပ် ငါထောင်မှူးကြီး ရုံးခဏသွားမယ် ပြန်လာရင် ပြီးတာလိုချင်တယ် "

" ဟို ၂ ကောင် အဲတိုင်းနေ ငါမရိုက်ချင်သေးလို့ကြည့်နေတာကို ငါ့ကိုမလေးစားဘူး ပြန်လာမှ စာသင်မယ် "

မမိုးက မေးခွန်း ၃ စုံကျေညက်အောင် ကျက်ရတယ်။ ရှမ်းမ ၂ ယောက်က စာလိုက်နိုင်လို့ မေးခွန်း ၅ စုံကျက်ရတယ်။ နောက်ပိုင်း စာသင်ချိန်တွေလျော့ မေးခွန်းတစ်စုံကိုပေးပြီး တစ်ရက်တစ်ဘာသာဖြေတယ်။ အဖြေလွှာစစ်ပြီးတဲ့အချိန်ကတော့ ကောင်းကောင်းအရိုက်ခံရတဲ့အချိန်တွေပဲ။ သတ်မှတ်ထားတဲ့အမှတ်မရလို့ကတော့ ဆရာမ ၃ ယောက်လုံးက သေချင်သေရိုက်မှာဆိုပြီး မညှာမတာရိုက်ခံရတယ်။

" ဖြေရမယ့်မေးခွန်းအတိအကျပေးတယ် ဒါလေးကို အမှားတွေဖြေကြတယ် ပြောလိုက်ရင် ရပြီးသားတွေဆရာမတဲ့ ၃ ယောက်လုံး ထမိန်တွေချွတ်ထား "

ဒေါ်မေဇွန်အချိန် မနက် ၆ နာရီ စစချင်းကို ၃ ယောက်လုံး ဖင်ချွတ်ရိုက်ခံရတယ်။ ၆ ချက်ကအနည်းဆုံးပဲ။ အမှတ်နည်းရဲ့နဲ့ မရိုက်ရင် ဆရာမတွေကို အေးအောင်က ရိုက်တယ်။ ပထမမေးခွန်းတစ်စုံဖြေတော့ သင်္ချာအမှတ်နည်းတာကို ဒေါ်ခင်ဝေက မရိုက်ဘူး။ ဒေါ်မေဇွန်ရိုက်ထားတာ ဖင်မှာဖူးယောင်နေတာကို သနားပြီး ဆူရုံပဲဆူလိုက်တယ်။ မအေးအောင် သိတော့

" မခင်ဝေရဲ့ ဘာသာအမှတ်နည်းတာ ဘာလို့မရိုက်တာလဲ စည်းကမ်းသတ်မှတ်ထားပြီးပြီပဲ "

" မေဇွန် ရိုက်ထားတာနဲ့တင် ဖူးယောင်နေလို့ မရိုက်တော့တာပါ "

" မရဘူးလေ သေချင်သေပစေ ရိုက်ရမှာ အခု မခင်ဝေ အပြစ်ဖြစ်သွားပြီ သူတို့ကို ရိုက်ရမယ့်အချက်အတိုင်း မခင်ဝေကို ကျွန်မ ရိုက်မယ် ထမိန်ချွတ်လိုက် "

" ဟို ၃ ယောက်တွေ့လား နင်တို့အစား ငါအရိုက်ခံရတော့မယ် နင်တို့အသုံးမကျသမျှ ငါအရိုက်ခံရပြီ "

" မမ သမီးတို့ကိုပဲရိုက်ပါ ဆရာမက သမီးတို့ ငိုပြလို့ သနားပြီးမရိုက်တာပါ "

" အေး...သနားတာကိုက သူ့အပြစ်ပဲ ထောင်ထဲမှာသနားတယ်ဆိုတာမရှိဘူး လှည့် မခင်ဝေ "

ဖျောင်း...ဖျောင်း...ဖျောင်း...ဖျောင်း...ဖျောင်း..အား...

နာလွန်းလို့ ဖင်ကိုတွန်လိမ်နေတဲ့ ဆရာမကို

" မရတော့ရင်ပြောပါ ခဏနားပေးမယ် ရိုက်စရာရှိတာတော့ ရိုက်မှာ "

" ရပါတယ် ဆက်ရိုက်ပါ ၁၃ ချက်လောက်ကတော့ ခံနိုင်ပါတယ် "

ဖျောင်း...ဖျောင်း...အားး...ဖျောင်း...ဖျောင်း...အား....

၁၃ ချက်ရိုက်ပြီး ထမိန်ဝတ်ပြီးရပ်နေတယ် ထိုင်ခုံမှာမထိုင်နိုင်တော့ဘူး။ အဲလို ဆရာမ ၃ ယောက်ရဲ့ အပြိုင်အဆိုင် ကြိမ်လုံးစာကျွေးတာကြောင့် ညနေအကျဉ်းထောင်ထဲပြန်ရင်တောင် လမ်းကောင်းကောင်းမလျောက်နိုင်ဘူး။ ဆရာမနှစ်ယောက်က တွဲပြီးမှပြန်ရတယ်။ ဒုတိယမေးခွန်းဖြေတော့ မရတဲ့ဘာသာရဲ့အဖြေလွှာတွေကို ညဘက်ခိုးဖြေပြီးယူလာကြတယ်။ Bio နေ့မှ မအေးအောင်က မိသွားတယ်။

" ပြစမ်းပါဦးအဖြေလွှာတွေ ခုမှ ၁၀ မိနစ်ပဲရှိသေးတာ ဘာလို့အဲလောက်ပြီးနေကြတာလဲ ဆရာမတို့မသိဘူးလား "

" နင်တို့ ညကမအိပ်ဘဲ ခိုးဖြေပြီးယူလာကြတာမဟုတ်လား "

လိမ်ရင် အပြစ်ပိုကြီးမှာကြောက်လို့ ဝန်ခံကြတယ်။ မအေးအောင်က

" ဆရာမတို့က ဒါတွေသိနေရမှာ အခုတော့ လုပ်ချင်ရာလုပ်သွားကြပြီ ဆရာမတို့လည်း အပြစ်ရှိတယ်နော် "

" ဟုတ်ကဲ့ အပြစ်ရှိပါတယ် သူတို့ ၃ ယောက်ကို ကောင်းကောင်းဆုံးမလိုက်ပါ့မယ် "

" ရပြီမလိုဘူး ၅ ယောက်လုံး ငါပဲဆုံးမမယ် ထမိန်တွေချွတ်ထားကြ ပြီးရင် တန်းစီပြီးလာ ဆရာမနှစ်ယောက်က ၁၀ ချက်စီ ၊ ကျောင်းသူတွေက ၂၀ စီ ရိုက်မယ် "

ဆရာမ ၂ ယောက်က သူတို့ ၃ ယောက်ကိုကြည့်ပြီး ဒေါသထွက်နေပြီ။ မဆီမဆိုင် ထောင်မှူး အေးအောင်ရဲ့ ကြိမ်လုံး ၁၀ ချက်စီ ရိုက်ခံရတော့မယ်။ ၅ ချက်လောက်ရိုက်ခံရတုန်းကတောင် ၆ ရက်လောက်ခံလိုက်ရတာ ၁၀ ချက်ဆို မသက်သာဘူးဆိုတာသူတို့သိတယ်။

" ဆရာမတွေအရင်စမယ် လာခဲ့ "

ဖျောင်း...ဖျောင်း...အား....

အားလုံးရိုက်ပြီးသွားတော့

" တော်ပြီ ဒီနေ့ နားလိုက်ကြတော့ ထိုင်နိုင်ကြမှာလည်းမဟုတ်ဘူး အိပ်ဆောင်ပြန်ဆေးလိမ်းကြ "

မမိုးဖင်ဆိုရင် အရှိုးရာဟောင်းပေါ်ထပ်ရိုက်မိပြီး သွေးပါထွက်လာတယ်။ ထမိန်တွေတောင်ပြန်မဝတ်နိုင်ကြဘဲ အိပ်ဆောင်ကို ဖင်ပြောင်တွေနဲ့ ပြန်လာကြတယ်။

.......................................

အပိုင်း ( ၆ )

အဆောင်ကို ဖင်ကနေခြေထောက်အထိ တစ်နေရာမှမကျန်အောင် ဖူးယောင်နေတဲ့ပုံစံနဲ့ ထမိန်တောင်မကပ်နိုင်ဘဲပြန်လာတာမြင်တော့ တန်းစီးက

" ငါကနင်တို့ကို အလုပ်မလုပ်ရဘဲ စာသင်နေရတယ်ဆိုပြီး မနာလိုဖြစ်နေတာ ခုတော့ သနားစရာကြီးပါလား လမ်းတောင်မလျောက်နိုင်ကြတော့ဘူး... ဘယ်လောက်ထိရိုက်ခံထားရပါလိမ့်...အမလေး အတွေးနဲ့တင် ဖင်တွေကစပ်လာတယ် "

" သိပ်တော့မဆန်းပါဘူးအေ...ငါဆို နေ့တိုင်းအဲလိုရိုက်ခံနေကျ အလုပ်သက်သာမလားလို့ ၁၀ တန်းပြန်ဖြေတာ နေတိုင်းရိုက်ခံရလို့ ဖင်ပုပ်မတတ်ပဲ "

မမိုးက သူ့ဖင်ကိုပြပြီး တန်းစီးကိုပြန်ပြောလိုက်တယ်။ ဆေးလိမ်းကြပြီး မခင်ဝေက

" စာတွေပြန်ကျက်ထားကြနော် အလကားနေရင်း နင်တို့ကြောင့် အရိုက်ခံလိုက်ရတယ် အားလား...ဖင်ကနေ ခြေထောက်တစ်ချောင်းလုံး မီးလောင်နေတဲ့အတိုင်းပဲ တစ်ခါမှ အဲလိုအရိုက်မခံဖူးဘူး...မေဇွန်က အရင်ကအရိုက်ခံဖူးတော့ ခံနိုင်ရည်ရှိတာပေါ့ "

" အမလေး...ခင်ဝေရယ်...တစ်ခါမှအဲလောက်ပြင်းတာမျိုး အရိုက်မခံဖူးပါဘူး ထောင်မှူး ရိုက်တာကကြမ်းလိုက်တာ တစ်ချက်ထိလိုက်တိုင်း ဖင်ကိုမီးစနဲ့ ထိုးလိုက်သလိုပဲ အားလားလား...အီဆိမ့်နေတာ "

" ထောင်ကြပ်တွေ အပြစ်လုပ်တိုင်း ခေါ်ရိုက်နေ‌တော့ လက်ဆကပြင်းပြီးသားပေါ့ ဟိုနေ့က ထောင်ကြပ် ကောင်မလေးဆို ၅ ချက်နဲ့ ခွေကျသွားတာ သူ့စည်းကမ်းမလိုက်နာမိလို့ကတော့ သေမှာပဲ "

စာသင်နေရင်းနဲ့ သူ့ထောင်ကြပ်မတွေကို အပြစ်ရှိလို့ခေါ်ရိုက်တာတွေက သူတို့ ၅ ယောက်လုံး တစ်ပတ်တစ်ကြိမ်လောက် မြင်နေကြရတယ်။ သူ့စားပွဲမှာမှောက်ခိုင်းထားပြီး အားနဲ့လွဲရိုက်တာ ကြိမ်လုံးတွေပါကျိုးတယ်။ ခံရတဲ့သူမပြောနဲ့ မြင်တဲ့သူတောင် ဖင်ကြိမ်းတယ်။

" စည်းကမ်းကလည်းကြီးလိုက်တာ ရဲမှူးကြီးနဲ့ ကျောင်းအုပ်ကြီးသမီးလို့ ပြောစရာကို မလိုဘူးနော "

" သူ့အမေအကြောင်းတော့ ကောင်းကောင်းသိတယ် ရုပ်ချောသလောက် ကျောင်းမှာ စည်းကမ်းအကြီးဆုံး အရိုက်အကြမ်းဆုံးဆရာမ အမြဲတမ်းလက်ထဲမှာ ကြိမ်လုံးတစ်ချောင်းနဲ့ ကျောင်းအုပ်ကြီးဖြစ်တော့ ဆရာမတွေပါ ရိုက်တယ်လို့ နာမည်ကြီးတယ် "

" နင်က နောက်လဆိုလွတ်ပြီ မေဇွန် ဘာလုပ်ဖို့ စိတ်ကူးထားလဲ "

" သူနာပြုလုပ်ရင်းနဲ့လည်း ကျွန်မအစ်မ ဘော်ဒါဆောင်မှာ အချိန်ပိုင်းစာသင်ခဲ့သေးတယ် စာပဲပြန်သင်ရမှာပေါ့ ခင်ဝေလည်း သူတို့ ၁၀ တန်းကို ထူးထူးချွန်ချွန်အောင်ရင် နှစ်ရှည်ကျထားပေမယ့် လွတ်မှာပါ အားမငယ်ပါနဲ့...ကျွန်မ မရှိလည်း သူတို့ကို အလိုမလိုက်နဲ့နော် စာတော်ပေမယ့် ပေါ့ချင်တယ် ကြိမ်တို့နေမှရတယ်...ကြားလား ၃ ယောက်လုံး...ဆရာမ မရှိတော့လည်း ပေးထားတဲ့မေးခွန်းတွေ ပိုင်နေအောင်ကျက်ရမယ်နော်...ထူးထူးချွန်ချွန်အောင်မှ ဆရာမတို့ ထောင်မှူးတို့ကို ကျေးဇူးဆပ်ရာရောက်မှာ နင်တို့လည်း လွတ်ငြိမ်းပါမှာနော် "

" ဟုတ်ကဲ့ပါဆရာမ လွမ်းနေတော့မှာပဲ ဆရာမကို "

" အရိုက်ခံလွတ်တော့မယ်ဆိုပြီး ပျော်နေတယ်မဟုတ်လား ငါမရိုက်ရင် နင်တို့ကို ထောင်မှူးရိုက်မှာနော် သိတယ်နော် သူ့ရိုက်ချက်ကို "

" မပြောပါနဲ့တော့ ဆရာမရယ် မမအသံကြားတာနဲ့တင် ဖင်ကပြန်နာလာပြီ...အားလားလား..ကျွတ်ကျွတ်..."

နောက်ပိုင်းစာကိုကြိုးစားကြကာ ၁၀ တန်းကို ရှမ်းမ ၂ ယောက်က 4 D နဲ့အောင်တယ်။ အသက်ကြီးလို့ စာမကျက်နိုင်တဲ့ မမိုးတောင် သင်္ချာ D ထွက်တယ်။ စာမေးပွဲဖြေနေစဉ်နေ့တိုင်း မေဇွန်က လာအားပေးတယ်။ မုန့်တွေလည်းယူလာပေးတယ်။ ထောင်မှူးကြီးကလည်း ပျော်တာပေါ့။ သူ့ထောင်က ထူးထူးချွန်ချွန်အောင်ကြတယ်ဆိုတော့။ ထောင်မှူး အေးအောင်ကတော့ အပျော်ဆုံးဖြစ်မယ်။ အောင်စာရင်းမထွက်ခင်ကြားကာလမှာ သူတို့ ၃ ယောက်ကို မခင်ဝေက စာရင်းကိုင်သင်ပေးတယ်။ အေးအောင်က ကွန်ပျူတာသင်ပေးတယ်။ အဲအချိန်တွေမှာလည်း တစ်နေ့စာ နောက်တစ်နေ့ပြန်မေးတယ် မရရင် ကြိမ်လုံးစာမိတာပဲ။ မခင်ဝေဆိုရင် စာရင်းကိုင်ပညာကို တတ်စေချင်တာကြောင့် စာမရရင် အရင်ကထက်ပိုရိုက်တယ်။ အောင်စာရင်းမထွက်ခင်မှာပဲ ကွန်ပျူတာအခြေခံနဲ့ စာရင်းကိုင်က အတော်ကိုကျွမ်းကျင်နေပြီ။ မအေးအောင်ရဲ့ အလုပ်တွေကို သူတို့ကူနိုင်နေပြီ။ အောင်စာရင်းထွက်ပြီး ၅ ရက်အကြာမှာ မခင်ဝေရော သူတို့ ၃ ယောက်ပါ လွတ်ငြိမ်းပါလာတယ်။ မခင်ဝေက

" မမိုးကတော့ သူ့အိမ်ပြန်မှာ သမီးတို့က တစ်ကောင်ကြွက်တွေဆိုတော့ ဘယ်သွားကြမှာလဲ "

" မမက ဒီထောင်မှာပဲ လုပ်အားပေးအနေနဲ့ အလုပ်ပြန်ဝင်ပြီး အဆောင်တောင်းပေးမယ်ပြောပါတယ် ဆရာမ "

" ကောင်းတာပေါ့ ဒါပေမယ့် မမစကားနားထောင်နော် မဟုတ်ရင် အရိုက်ခံရမှာ "

ထောင်က လွတ်တာနဲ့ ဆရာမမေဇွန်ကို သွားကန်တော့ပြီး အလွမ်းသယ်ကြတယ်။ သူတို့ရောက်သွားတော့ ဆရာမက ကြိမ်လုံးနဲ့ ကျောင်းသူတွေကို ရိုက်နေတဲ့အချိန်ကြီးမို့ အပြင်ကကြည့်ရင်း သူတို့ကိုရိုက်ခဲ့တာကိုလည်း ပြန်သတိရလာလို့ ဖင်တွေပြန်ပွတ်နေမိကြတယ်။

" ဆရာမ ရိုက်နေတာကြည့်ရင်း သမီးတို့ကို ရိုက်တာပြန်သတိရလာတယ် ကျေးဇူးတင်ပါတယ် ဆရာမမရိုက်ရင် စာလုပ်ဖြစ်မှာမဟုတ်ဘူး အောင်မှာတောင်မဟုတ်ဘူး "

" ဘာလဲ ခုထပ်ရိုက်ခံချင်သေးလို့လား မရိုက်တော့ပါဘူး သမီးတို့က လိမ္မာသွားပြီပဲ "

ကန်တော့ပြီးတော့ သူတို့နှစ်ယောက်ကို ဘော်ဒါဆောင်မှာ ဂိုက်လုပ်ဖို့ခေါ်ပေမယ့် အကျဉ်းထောင်မှာပဲ အလုပ်ဝင်ဖို့ပြောထားကြောင်းပြောပြီး ပြန်လာကြတယ်။ မမိုးကတော့ သူ့အိမ်က လာကြိုသွားပြီ။ နေ့လည်ခင်းမှာတော့ မမက ရုပ်ရှင်လိုက်ပြတယ်။ မမရဲ့ ကျောင်းတုန်းက ရည်းစားဟောင်းနဲ့တွေ့လို့ မုန့်သွားစားကြသေးတယ်။ အပြင်ခဏထွက်လာတဲ့ မမရဲ့အမေကျောင်းအုပ်ကြီးက မြင်သွားတယ်။ အိမ်ပြန်ရောက်တာနဲ့

" သမီး ဟိုကောင်နဲ့ပြန်တွဲနေတာလား ညည်းအဖေမကြိုက်ဘူးဆိုတာ မသိဘူးလား "

" မဟုတ်ဘူးမေမေ ရုပ်ရှင်ရုံရှေ့မှာတွေ့လို့ မုန့်စားဖို့ခေါ်လို့လိုက်သွားတာပါ သမီး ကိုအောင့်ကိုပဲ ယူမှာပါ "

ကိုအောင် ဆိုတာက ရဲအုပ်၊ သူ့အဖေရဲမှူးကြီးရဲ့တပည့်။ အနေအေးပြီးတော်လို့ သူ့သမီးနဲ့ စေ့စပ်ထားတာ။ ၂ ဦးလုံးကလည်း လက်ထပ်ဖို့ အဆင်သင့်ဖြစ်နေကြပြီ။

" ညည်းစကားကို ငါဘယ်လိုယုံရမလဲ အရင်တခေါက်က ပြောသမျှယုံလို့ သားအမိနှစ်ယောက်လုံး အရိုက်ခံရပြီးပြီလေ "

ထောင်မှူးသင်တန်းမတက်ခင် ကျောင်းတုန်းက ရည်းစားနဲ့ သဘောမတူပါဘူးပြောနေတဲ့ကြားက ရအောင်တွေ့ကြတယ်။ အမေ့ကို အမျိုးမျိုးအယုံသွင်းပြီး နောက်ဆုံး ခိုးပြေးဖို့စီစဉ်တဲ့အချိန်မှာ မိသွားတယ်။

" မိအေးအောင် လာခဲ့စမ်း "

" အား...အဖေ နာတယ် အား...လွတ်ပါတော့...အား "

အပြင်ကပြန်လာတဲ့ သမီးကို ကားပေါ်ကဆင်းတာနဲ့ နားရွက်ဆွဲပြီး အိမ်ထဲခေါ်လာတယ်။

" မောင် ဘာဖြစ်လာတာလဲ "

" ကျောင်းဆရာမဖြစ်ပြီး ကိုယ့်သမီးကိုယ်တောင်မထိန်းသိမ်းနိုင်ဘူး သွား...ကြိမ်လုံးတွေယူလာခဲ့ "

" ငါက သဘောမတူပါဘူး ပြောထားပြီးသားကို အကြိမ်ကြိမ်ခိုးတွေ့တယ် လိုက်ပြေးဖို့တောင်စီစဉ်နေပြီ ငါ့ကို အာခံချင်တာလား လာခဲ့ "

ဖျောင်း...ဖျောင်း....အား...ဖျောင်း...

" နာတယ် အဖေရဲ့ အားဟီးဟီး "

“ ၃ ချက်ပဲရိုက်ရသေးတယ် ငိုပြီး တဖက်နံရံနားကပ်နေပြီ "

" မိန်းမ မင်းလဲ လာခဲ့ ဖျောင်း...ကိုယ့်သမီး ဘာလုပ်နေမှန်းသိလား...ဖျောင်း.... ဖျောင်း...ဖျောင်း...”

အမေကတော့ အဖေလုပ်သူရဲ့ဒေါသကိုသိလို့ ထွက်မပြေးရဲဘူး။

" မိအေးအောင် ဒီနားကိုပြန်လာခဲ့ "

“ ဖျောင်း...ဖျောင်း...အီး ဟီး ဟီး သမီးမှားမှန်းသိပါပြီ အား...နောက်မလုပ်တော့ပါဘူး အဖေရဲ့ စကားနားထောင်ပါ့မယ် "

" အထုပ်ပြင် ထောင်မှူးသင်တန်းကိုပို့မယ် နင့်ကို "

သားအမိနှစ်ယောက် ကြိမ်လုံးကျိုးအောင်ရိုက်ခံလိုက်ရလို့ ၂ ရက်လောက်မထနိုင်ဖြစ်သွားတယ်။ ပုံမှန်ဆို အေးအောင်ကို သူ့အမေပဲရိုက်လေ့ရှိတယ်။ အခုအဖြစ်ကတော့ လက်ထပ်ခါနီးဖြစ်တာဆိုတော့ အဖေသာသိရင် အသတ်တောင်ခံရနိုင်တယ်။ ဒါကြောင့် အမေက စိတ်အရမ်းတိုပြီးရိုက်ဖို့ပြင်တယ်။ သူ့အဖေသိသွားရင် သားအမိနှစ်ယောက်လုံးမချောင်ဘူး။

" ပြော နင့်အဖေလက် အပ်ရမှာလား ငါရိုက်ရမှာလား "

" အမေကြိုက်သလိုလုပ်ပါ အဖေ့ကိုမပြောပါနဲ့နော် အမေ "

" အေး...ဒါဆိုကြိမ်လုံးသွားယူ နင့်အဖေပြန်မလာခင် ဒီမှာပဲ ရိုက်မယ် "

" ကားထဲမှာပါတယ် အမေ ခုပဲဝယ်လာတာ သူတို့နှစ်ယောက်ကို သမီးခဏခေါ်ထားတုန်း ပြောစကားနားမထောင်ရင် ရိုက်ဖို့ ဝယ်လာတာ "

" လာ ကားနားမှာ မှောက်လိုက် "

ဖျောင်း...ဖျောင်း...ဖျောင်း...ဖျောင်း...

မမက သူ့အမေရဲ့ အားပြင်းလှတဲ့ ရိုက်ချက် ၁၀ ချက်ရိုက်ခံလိုက်ရတယ်။

" နင်တို့အကြောင်းကို သမီးပြောပြောနေလို့ကြားဖူးနေပါတယ် လာ သမီးတို့ အေးအေးဆေးဆေးနေပါ အိမ်စည်းကမ်းတွေတော့ သမီးတို့ဆရာမပြောပြလိ့မ်မယ် "

" ဟုတ်ကဲ့ပါအန်တီ ကျေးဇူးတင်ပါတယ်ရှင့် သမီးတို့ကို စိတ်ကြိုက်ဆုံးမပါရှင့် "

မမအိမ်မှာနေတုန်း အိမ်မှုကိစ္စအားလုံး သူတို့လုပ်ပေးပြီးမှ မမကားနဲ့ ရုံးသွားကြတယ်။ မနက်အစောဈေးသွားရင် ကားမောင်းသွားခိုင်းတယ်။ ဆိုင်ကယ်ရှိနေပေမယ့် ပေးမစီးဘူး။ တစ်ရက်မှာ မမက လူကြီးခရီးစဉ်ရှိလို့ ရုံးအစောသွားခဲ့တယ်။ အန်တီ့ကားရှိပေမယ့် မမောင်းချင်လို့ ဆိုင်ကယ်နဲ့ဈေးသွားလိုက်တယ်။ ပြန်လာတော့ အိမ်ပေါက်ဝမှာ အန်တီက ကြိမ်လုံးနဲ့စောင့်နေပြီ။

" ဆိုင်ကယ်မစီးနဲ့လို့ပြောတာကို ဘာလို့နားမထောင်တာလဲ ဈေးခြင်းထားပြီးပြန်ထွက်လာခဲ့ "

အန်တီ့ရှေ့မှာ လက်ပိုက်ပြီးရပ်နေကြတယ်။

" ခေါင်းကြောမာတယ် ရိုက်နိုင်မှရတယ်လို့ သမီးပြောတော့ငါမယုံဘူး ခုတော့ လက်တွေ့ကြုံရပြီ နှစ်ယောက်လုံး လှည့်ဟိုဖက် "

ဖျောင်း...ဖျောင်း...ဖျောင်း...ဖျောင်း...

မနက်စောစောစီးစီး ၅ ချက်စီရိုက်ခံလိုက်ကြရတယ်။ အားထည့်မရိုက်တော့ သိပ်မနာလိုက်ဘူး။

" နောက်ပြောစကားနားမထောင်ရင် ပိုနာမယ်နော် ပြောစကားနားထောင် ကြားလား "

" ဟုတ်ကဲ့ပါ အန်တီ နားထောင်ပါ့မယ် "

ညနေထိနဲ့ ထောင်ကပြန်လာတဲ့အထိ ရိုက်ခံထားရတာ မမ မသိသေး။ ညအိပ်ရာဝင်ခါနီးမှ အန်တီက မမကို ပြောပြလိုက်တယ်။

" သူဇာတို့ ထွက်လာခဲ့ဦး ကြိမ်လုံးပါယူလာ "

ညဝတ်ဂါဝန်အတိုလေးတွေနဲ့ ထွက်လာတော့

" ပေးကြိမ်လုံး...ဆိုင်ကယ်စီးတယ်ဆို...နင်တို့ အန္တရာယ်ဖြစ်မှာစိုးလို့ ပေးမစီးတာလေ...ဂါဝန်တွေ လှန်တင်လိုက် ပြီး ဟိုဖက်လှည့် "

" ဟုတ်ကဲ့မမ အန်တီ့ကားယူသွားရမှာ မရဲလို့ "

" မေမေ ရိုက်တာကလည်း အရှိုးရာတောင်မထင်ဘူး သူတို့က ဒီလောက်နဲ့မမှတ်ဘူး သမီးရိုက်ပြမယ် "

စကားလည်းဆုံး လှည့်ထားပေးတဲ့ ဖင်ပြောင်တွေကို အားနဲ့ရိုက်လိုက်တယ်။

ဖျောင်း...အ...ဖျောင်း...အ...

“ ပြောစကားနားမထောင်ဦး ဖျောင်း...ဖျောင်း...”

ဖင်ပြောင်ဖွေးဖွေးလေးနှစ်ခုမှာ အရှိုးရာ ၅ ချက်စီ အနီတန်းကြီး ထင်သွားတယ်။ မမရဲ့ ကြိမ်လုံးစာမမိတာလည်းကြာပြီဆိုတော့ နာလို့ မျက်ရည်တောင်ထွက်တယ်။

" မျက်ရည်မကျနဲ့ ပြောစကားတော့နားမထောင်ဘဲနဲ့ အရိုက်မခံရတာကြာလို့တုတ်တောင်းနေတာ နင်တို့က သွားအိပ်တော့ "

ထောင်ကလွတ်ပြီး ဖင်လေးပွတ်ကာ အိပ်ရာဝင်တာ ပထမဆုံးအကြိမ် ဖြစ်သွားတယ်။

..................................................

ဇာတ်သိမ်း

နောက်ပိုင်း အကျဉ်းထောင်ရုံးမှာလဲ အလုပ်သင်ဆင်း အိမ်အလုပ်တွေလည်းလုပ်၊ မမ မင်္ဂလာဆောင်အတွက်လည်း ပြင်ဆင်ကူရတယ်။ လျောက်ထားတဲ့ ထောင်ကြပ်သင်တန်းတက်ဖို့ကလည်း ခေါ်စာကျလာတယ်။ မမ မင်္ဂလာဆောင်ပြီးမှသွားရမယ်။ မမ အမျိုးသားလောင်း ရဲအုပ်ကိုအောင်က မမကိုအရမ်းစိတ်ရှည်ပြီး အလိုလိုက်တယ်။ ရဲအုပ်ဆိုပေမယ့် မမရှေ့မှာဆို မမတပည့်လေးတစ်ယောက်လိုပဲ။ မင်္ဂလာမဆောင်ခင်မှာ ကိုအောင် ကြိမ်လုံးနဲ့ နှစ်ကြိမ်ရိုက်ခံရတယ်။ ဈေးဝယ်ဖို့ချိန်းတာ မလာလို့တစ်ကြိမ်၊ မင်္ဂလာဝတ်စုံသွားရွေးဖို့ ချိန်းထားတာ နောက်ကျလို့တစ်ကြိမ် သူဇာတို့ရှေ့မှာ ကြိမ်လုံးနဲ့ရိုက်ခံရတယ်။

" မောင် မလာသေးဘူးလား ဆိုင်ပိတ်သွားမယ်နော် "

" လာနေပြီ အေးရေ ကားပိတ်နေလို့ "

ဆိုင်ပိတ်ချိန်လောက်မှ ရောက်လာတယ်။ မမကစိတ်ကောက်ပြီး အခန်းထဲဝင်အိပ်နေတာ သူဇာတို့က ဘာလုပ်ပေးရမှန်းမသိဘူး။

" သွားရအောင် အေး "

" ဘယ်သွားမှာလဲ ဒီအချိန်ကြီးမှ မလာနဲ့ သွားပြန်တော့ "

" မောင် တကယ် ကားပိတ်နေလို့ပါ တောင်းပန်ပါတယ် တံခါးဖွင့်ပေးပါနော် "

" ကားပိတ်တတ်ရင် စောစောထွက်လာပါလား သွားပြန်တော့ "

" မပြန်ဘူး မထွက်လာမချင်း အခန်းရှေ့မှာပဲ ဒူးထောက်နေမှာ "

နောက် ၁၅ မိနှစ်လောက်နေတော့ အခန်းတံခါးပွင့်လာပြီး

" အေးက အချိန်တိကျမှကြိုက်တာ မောင်သိရဲ့နဲ့ အေးကို အလေးမထားဘူး အီး..ဟီးဟီး.."

ပြောရင်းသူဇာတို့ရှေ့မှာပဲ ငိုချလိုက်တယ်။ လူကြမ်းကြီးမမငိုတာ တစ်ခါမှမမြင်ဖူးတဲ့ သူဇာတို့ဘာလုပ်ရမှန်းမသိဘူး။

" မောင်မှားပါတယ် အေးကို ငိုအောင်လုပ်တဲ့အတွက် ကြိုက်တဲ့အပြစ်ပေးပါနော် "

မမမျက်နှာချက်ချင်းပြန်မာသွားပြီး

" ကောင်းပြီမောင့်ကို အပြစ်ပေးရမယ် ဒီလောက်အရေးကြီးတဲ့ မင်္ဂလာကိစ္စကို ပေါ့ပေါ့လုပ်တဲ့အပြစ်အတွက်... သဇင် ကြိမ်လုံးယူခဲ့ "

သူဇာတို့လည်း မထင်ထားဘူး လက်ထပ်ခါနီး အမျိုးသားလောင်းကို ကြိမ်လုံးနဲ့ ရိုက်လိမ့်မယ်ဆိုတာ။ ကိုအောင်က အပြစ်လုပ်ထားတဲ့ကျောင်းသားလိုပဲ မမရှေ့ကို လက်လေးပိုက်ထလာပြီး အရိုက်ခံဖို့ အဆင့်သင့်နေပေးလိုက်တယ်။

ဖျောင်း..ဖျောင်း..ဖျောင်း...

" အား.. မိန်းမ နာတယ် အား.."

လက်ပိုက်ဖြုတ်ပြီး ဖင်လေးပွတ်လို့အော်တယ်။

" ဘာမိန်းမလဲ မလေးမစားမလုပ်နဲ့နော် မင်္ဂလာပွဲဖျက်လိုက်မှာနော် လက်ပြန်ပိုက်ထား "

" သတ်ရင်သတ်ပါ မင်္ဂလာပွဲတော့မဖျက်ပါနဲ့ မိန်းမရယ် "

" ဘာလို့သတ်ရမှာတုန်း ထောင်ကျအောင်လုပ်နေတာလား ဟောသလိုပဲ ကြိမ်းလုံးစာကြွေးမှာ ရှင့်ကို "

ဖျောင်း...ဖျောင်း... ဖျောင်း..

" အား.. ကြောက်ပါပြီ မိန်းမရဲ့ နောက်ပြောစကားနားထောင်ပါ့မယ် အား လား သေပါပြီ အီးဟီး ကျွတ်ကျွတ် "

" ဒါအစပဲရှိသေးတယ်နော် ယူပြီးမှ မဟုတ်တာလုပ်လို့ကတော့ ဖင်ချွတ်ပြီးရိုက်မှာ မောင် ကြပ်ကြပ်သတိထား "

" ကလေးတွေရှေ့ ဘာတွေပြောနေတာလဲ မိန်းမရယ် "

" ကလေးမဟုတ်ဘူး အေးနဲ့အသက်က မကွာဘူး သူတို့လည်း ခဏခဏဖင်ချွတ်ရိုက်ခံရတာပဲ .. ရော့ ကြိမ်လုံးသွားပြန်ထား အဝတ်အစားလဲခဲ့နှစ်ယောက်လုံး မုန့်သွားစားမယ် "

ခုချိန်ထိ လက်ပိုက်မဖြုတ်သေးတဲ့ ကိုအောင်က

" ဟေး.. မိန်းမစိတ်ကောက်ပြေသွားပြီကွ အရိုက်ခံရတာတန်သွားပြီ ဟေး... "

ပြောပြီး မမကိုဖက်နမ်းလို့ မမက ဗိုက်ခေါက်လိမ်ဆွဲပြီး

" ကလေးတွေရှေ့မှာ ဘယ်လိုဖြစ်နေတာလဲ "

" အမလေးဗျ အား.. လွတ် လွတ်ပါတော့မိန်းမရယ် အား...နာလိုက်တာ အီး... ဗိုက်မှာရော ဖင်မှာပါ အညိုအမည်းတွေစွဲကုန်ပြီ မိန်းမရယ် အားလား... "

" မှတ်ထား သူများကို စိတ်ဆင်းရဲအောင်လုပ်ရင် ဒီထက်ပိုနာမယ် "

" စိတ်ချမ်းသာအောင်ထားမှာပါ ကတိပေးပါတယ်...လာ မြို့ထဲမုန့်သွားစားကြမယ် သူဇာ ကားနင်တို့မောင်းနော် ငါ နင့်မမနဲ့နောက်မှာ...အား... "

ပြောရင်း မျက်စပစ်ပြတာကို မမလက်က သူ့ဗိုက်ခေါက်ကို နောက်တစ်ကြိမ်ထပ်လိမ်ဆွဲလိုက်တယ်။

" အား... မောင်က ဘာပြောလို့တုန်း အေးဆေး နောက်မှာစကားပြောမယ်လို့ပြောတာကို အားလား...လက်ကလည်းတကယ်သန်တယ် "

" ဟွန်း ရှင့်အကြံမသိရင်ခက်မယ် ငြိမ်ငြိမ်မနေကြည့် အဲလက် ဆွဲဆိတ်ခံရမယ် "

ဟား..ဟား...ဟား.. ဟား..

သူဇာတို့ဝိုင်းရယ်ပြီး ကားမောင်းထွက်ခဲ့လိုက်တယ်။

" တော်သေးတယ် မမဘေးမှာ ကိုအောင်ရှိလာတော့ သမီးတို့မမကိုစိတ်ချပြီ မမစိတ်ဆိုးရင် ရိုက်စရာလည်းရသွားပြီ သမီးတို့နှစ်ယောက်က သင်တန်းသွားရတော့မှာ "

" အမယ်...နင်တို့ကို ဘယ်သူက အသလွတ်ရိုက်နေလို့တုန်း လုပ်နေတဲ့အလွဲတွေလည်းကြည့်ဦးလေ ရိုက်ချင်စရာတွေချည်း သင်တန်းပြီးရင်လည်း ငါ့နားပဲခေါ်ထားပြီး ရိုက်ဦးမှာ နင်တို့နှစ်ယောက်ကို "

" သဇင်တို့ကလည်း မမနားပဲနေမှာပါနော် မမက သမီးတို့အမေဆိုလည်းဟုတ်တယ် ကယ်တင်ရှင်ဆိုလည်းဟုတ်တယ် "

" ဟုတ်တယ်မမ သမီးတို့က မမရိုက်ချင်သလောက်ရိုက် စိတ်ဆိုးမယ့်အထဲမပါဘူးနော် မမနားမှာပဲ နေလို့ရသလောက်နေမှာ အိမ်ထောင်မပြုတော့ဘူး "

" အပြောကတော့ ကြွေလောက်ပါတယ် အလုပ်လုပ်ရင်တော့ ကြိမ်လုံးစာမိ တာပဲ "

" သင်တန်းမှာလဲ လိမ်လိမ်မာမာနဲ့ စည်းကမ်းတကျနေ နည်းပြတွေကလည်း အရိုက်ကြမ်းတယ်နော်...မမကိုယ်တိုင် လိုက်အပ်ပေးမယ် "

" ဟုတ်ကဲ့ပါ မမ "

အဲလိုနဲ့ မမတို့မင်္ဂလာဆောင်ပြီး မမက သင်တန်းထိ ကိုယ်တိုင်လိုက်ပို့ပြီး သင်တန်းကျောင်းအုပ်ဆီ သေချာအပ်ပေးတယ်။ နည်းပြ သူ့သူငယ်ချင်း မရီမြင့်ကိုလည်း သေချာအပ်တယ်။ ဖုန်းလုံးဝ မယူလာရဘူး။

" ငါ့ညီမတွေကို သေချာသင်ပေးဦးနော် ပြောစကားနားမထောင်ရင် ရိုက်သာရိုက် ကျိုးသွားလည်း ငါဆေးကုပေးမယ် "

" အေးပါ ခုခေါ်တဲ့ ၂၀ ထဲမှာ သူတို့ကအတော်ဆုံးပါပဲ လိမ္မာမှာပါ "

" နင်မထင်နဲ့နော် ပေကပ်ကပ်လေးတွေ ဒီလိုတော်အောင် ငါတော်တော်လေး ရိုက်သင်ထားရတာ "

" ဒီကျောင်းမှာ ဆိုးရင်တော့ နင်သိတဲ့အတိုင်းပဲလေ ဘယ်လောက်အရိုက်ကြမ်းကြသလဲ နင်ကိုယ်တွေ့ပဲ ဆိုးလို့မရပါဘူး "

" ကျောင်းမှာတော့ မသိဘူးဟေ့ ငါ့ကိုတော့ အရိုက်ခံပြီးကိုဆိုးကြတာ သူတို့နှစ်ယောက်က "

သင်တန်းတက်ပြီဆိုတာနဲ့ ကြုံရတဲ့ဒဏ်ပေးမှုတွေကတော့ ထိုင်ထ ဖားခုန် ဒိုက်ထိုး အကုန်လုပ်ရတယ်။ ညှာတယ်ဆိုတဲ့ နည်းပြမရှိဘူး အသားကုန်မောင်းကြတာ။ ထိုင်ထနဲ့ ဖားခုန် လုပ်ရလွန်းလို့ ၂ လလောက်နေတာနဲ့ ဖင်ဆိုဒ်တွေက ၂ လက်မလောက်ကြီးလာတယ်။ မမက ဒါတွေကြိုသိလို့ ယူနီဖေါင်းချုပ်တော့ ဖင်ဆိုဒ်ကို ကြီးထားပေးတာ။ ကွက်တိချုပ်လာတဲ့ သင်တန်းသူတွေဆို စကတ်အောက်က ဖင်ကြီးတွေက ကွဲထွက်တော့မတတ်ကို ဖောင်းကားနေတာ။ အဲလိုကျပ်ထုတ်နေတော့ အရိုက်ခံရတဲ့အချိန် ပိုနာတာပေါ့။

နည်းပြဆရာတွေက ထိုင်ထနဲ့ ဖားခုန်ဒဏ်ပေးကြပြီး နည်းပြဆရာမတွေက ကြိမ်လုံးနဲ့ ရိုက်လေ့ရှိတယ်။ မရီမြင့်ကတော့ အဆောင်မှူးလည်းဖြစ်တော့ နည်းပြတွေထဲမှာ အရိုက်အကြမ်းဆုံးပဲ။ ဒုတိယနှစ် သင်တန်းသူတွေဆို ပိုရိုက်တယ်။ ၃ လလောက်ပဲရှိသေးတယ် အရိုက်ကြမ်းလို့ ထွက်ပြေးတဲ့သူ ၄ ယောက်ရှိတယ်။ ညတိုင်း အဆောင်ထဲမှာ အရိုက်ခံရတဲ့သူတွေလိမ်းတဲ့ ပရုတ်ဆီနံ့တွေမွန်နေတယ်။ သူတို့ ၂ ယောက်က အသက်လည်းအကြီးဆုံး စာလည်းအတော်ဆုံးဆိုတော့ သူများ ၅ ခါလောက်ရိုက်ခံရမှ သူတို့ တစ်ခါလောက်ရိုက်ခံရတယ်။ အရိုက်ခံလွတ်သူကတော့ တစ်ယောက်မှမရှိဘူး။ ထောင်မှုူးကြီးသမီးတို့ ရဲမှူးကြီးသမီးတို့လည်း မညှာဘူး တန်းတူရိုက်ခံကြရတယ်။ ဆရာမရီမြင့်က သူတို့ကိုတော့ စာလည်းတော် သူငယ်ချင်းအေးအောင်ကလည်း အပ်ထားတာကြောင့် အချို့ကိစ္စတွေမှာတော့ မျက်နှာသာပေးတယ်။ ဒုတိယနှစ်မှာတော့ ခပ်ဆိုးဆိုး အေမီက ညဘက် သူ့ရည်းစားနဲ့ချိန်းထားလို့ သူတို့ ၂ ယောက်ကို အဖော်ညှိတယ်။ သူဇာက

" ငါတို့မလိုက်ရဲပါဘူးဟာ...ဆရာမသိရင် သေမှာဟ..."

" မမကလည်း ကူညီပါ ည ၉ နာရီ လူစစ်ပြီးမှဆိုတော့ ဆရာမလည်းသိမှာ မဟုတ်ပါဘူး "

" ငါတော့လိုက်လို့မရဘူး ငါကဒီနေ့အတန်းမှူး သဇင် နင်လိုက်သွားရဲလား "

" လိုက်သွားပေးလိုက်ပါ့မယ် သူ့အိမ်ကပို့တာတွေငါတို့စားထားတဲ့ မျက်နှာနဲ့ ဟီးဟီး "

အေမီက သူဌေးသမီးဆိုတော့ စားစရာတွေအများကြီးပို့တယ်။ ဖုန်းလည်း ခိုးကိုင်တယ် အေမီက။

" ၁၀ နာရီဆိုပြန်လာပါ့မယ် မမရယ် ကျေးဇူးတင်ပါတယ် "

အေမီရော သဇင်ပါ စကတ်တွေနဲ့ အုတ်နံရံကို ကျော်ခွပြီးခိုးထွက်ကြတယ်။ အေမီ့ ကောင်လေးက အပြင်မှာကားနဲ့ အဆင်သင့်စောင့်နေတာ။ နောက်မနက် ၈ နာရီ အတန်းမစခင် ၁၀ မိနစ်အလိုထဲက ဆရာမရီမြင့်က ကြိမ်လုံးကိုင်ပြီးအတန်းထဲ ဝင်လာတယ်။ အတန်းမှူးကျတဲ့ကျောင်းသူက သတင်းပို့နှုတ်ဆက်ကြပြီးတော့ ဆရာမက

" အေမီ၊ နန်းသဇင်နဲ့ မနေ့က အတန်းမှူး ထွက်လာခဲ့ "

တစ်ယောက်တော့ တိုင်လိုက်ပြီဆိုတာ သူတို့ရိပ်မိလိုက်တယ်။

" အေမီနဲ့ နန်းသဇင် ကိုယ့်အပြစ်ကိုသိလား "

" ဟုတ်ကဲ့ရှင့် သိပါတယ် ဆရာမ "

" အတန်းမှူးသူဇာကရော သူတို့အပြင်ထွက်တာ သိလား "

" သိပါတယ် ဆရာမ "

" သိရဲ့နဲ့ ဘာလို့ ဆရာမကို သတင်းမပို့တာလဲ နင်လည်းအပြစ်ရှိတယ် လှည့် "

ဖျောင်း...ဖျောင်း...ဖျောင်း...ဖျောင်း... ဖျောင်း..

" နောက်အတန်းမှူးတွေလဲ သတိထား အပြစ်လုပ်တာသိရဲ့နဲ့ ဖုံးကွယ်ပေးရင် နာမယ် "

ဖင်လေးကိုပွတ်ရင်း အေမီတို့အလှည့် ဘယ်လိုရိုက်မလဲ ကြည့်နေတယ်။

" နင်တို့စကတ်တွေချွတ်လိုက် မိန်းကလေးတွေဖြစ်ပြီး ညထွက်တဲ့အပြစ်က သင်တန်းကနေပါ အထုတ်ခံရနိုင်တယ်ဆိုတာ မသိဘူးလား "

နှစ်ယောက်လုံး စကတ်တွေချွတ်ပြီး ဖင်ပြောင်လေးတွေနဲ့ ၁၀ ချက်စီ အရိုက်ခံပြီး တစ်နေ့လုံး စကတ်ပြန်ဝတ်ခွင့်မရဘူး။ ည Night Study ချိန်ထိ ဖင်ပြောင်နဲ့ပဲ စာကျက်ရတယ်။ ကျောင်းသူတွေက သူတို့ဖင်မှာ အမြှောင်းလိုက်ထင်နေတဲ့ အရှိုးရာ ၁၀ ခုကိုကြည့်ပြီး နမူနာယူရအောင် အပြစ်ပေးထားတာ။ ကျောင်းသူတွေ အတွင်းခံမဝတ်ရတဲ့ စည်းကမ်းရှိတယ်။ အရင်နှစ်တွေက ကျောင်းသူတွေက စာမရလို့ အရိုက်ခံရမယ့်အချိန်ဆို မနာအောင် ဒိုက်ဘာတွေ ခံဝတ်လာကြတယ်။ နောက်ပိုင်း ဆရာမတွေ သိသွားတော့ ဘာအတွင်းခံမှ မဝတ်ရတော့ဘူး။ အပြစ်ကြီးရင်တော့ ဖင်ချွတ်ရိုက်တယ်။ ညနေ အဆောင်ထဲကို ဝင်ရှာတော့လည်း အေမီက ဖုန်းမိလို့ ထပ်အရိုက်ခံရတယ်။ ကျန်တဲ့ကျောင်းသူတွေလည်း အိပ်ရာမသိမ်းလို့၊ အမှိုက်ပွလို့ စတဲ့အကြောင်းတွေကြောင့် ၆ ယောက်လောက် အရိုက်ခံကြရတယ်။ လကုန်တော့ မမက မုန့်ဖိုးပေးရင်းနဲ့ လာတွေ့တော့ ဆရာမက မမကိုတိုင်တယ်။ မမစိတ်ဆိုးပြီးထပ်ရိုက်မယ်လုပ်တော့ မရီမြင့်က

" တော်ပါတော့ သူငယ်ချင်းရယ် ငါ ၁၀ ချက်ရိုက်ထားပြီးပါပြီ ၁၀ ရက်ရှိပြီ အရှိုးရာတောင် ခုထိမပျောက်သေးဘူး ကြည့်ကြည့်ပါလား "

" ဟုတ်တယ်မမ ဆရာမရိုက်တာ ခုထိ အရှိုးရာမပျောက်သေးဘူး "

ပြောပြီး စကတ်ချွတ်ပြတော့ အရှိုးရာ ၁၀ ခုလုံးထင်နေသေးတယ်။

" ရီမြင့် နင်သူတို့ကို သိပ်မရိုက်ဘူး ညှာတယ်လို့ကြားတယ်နော် အလိုမလိုက်နဲ့ သူတို့ကို "

" အေးပါ ရိုက်ရမယ့်အပြစ်ကတော့ ရိုက်ပါတယ် ခွင့်လွတ်သင့်တာတွေလည်း ခွင့်လွတ်လိုက်တယ် သူတို့ ဘဝကိုသနားလို့ပါဟ "

" နောက်တစ်ခါ လာတွေ့လို့ အပြစ်လုပ်ထားပြီးရိုက်ခံရတယ်ကြားရင် မမထပ်ရိုက်မှာနော် သဇင်နဲ့ သူဇာ ကြားလား "

" ဟုတ်ကဲ့မမ "

သင်တန်းဆင်းပြီး ပိုစတင်ကျတော့လည်း မမက သူ့ရုံးမှာပဲပြန်ခေါ်ထားတယ်။ အမှားတွေလုပ်ရင် ရိုက်ခံရသေးတယ်။ မမဘယ်လောက်ရိုက်ရိုက် သူတို့နှစ်ယောက်ကတော့ မမနားနေရရင်ပျော်နေကြတာ။ အေးအောင် ကလေးမွေးတော့လည်း ကလေးကို သူတို့နှစ်ယောက်ပဲ ထိန်းကြတယ်။ မမကလည်း သူတို့နှစ်ယောက်ကို အသက်ကြီးတဲ့အထိ ကလေးတွေလိုပဲ စောင့်ရှောက်မြဲ၊ အပြစ်လုပ်ရင် ကြိမ်လုံးနဲ့ ဖင်ချွတ်ရိုက်မြဲပါပဲ။ သူဇာနဲ့ သဇင်ကလည်း အိမ်ထောင်မပြုကြဘဲ Lesbian လိုပဲ တစ်သက်လုံးနေသွားကြတယ်။



........................................💚💛💖💝💙........................................

ပြီးပါပြီ။



အခွင့်အခါ သာတဲ့အခါ (စ/ဆုံး)

အခွင့်အခါ သာတဲ့အခါ (စ/ဆုံး)

StevenLaw ရေးသည်။

သီတာ တစ်ယောက် စိတ်ညစ်ညူးစွာဖြင့် အောင်မင်္ဂလာကားဝင်းထဲ Taxi ကို လိုက်ပို့ခိုင်းပြီး ELite ကားဂိတ်ကို ရောက်ခဲ့ရတယ်။ မိမိဘဝအခြေအနေကြောင့် ခရီး မထွကက် ဖြစ်ရတာကြောင့် စိတ်မောလူမောဖြစ်ကာ ခရီးဆောင်အိတ်ကို ဆွဲ၍ ခရီးသည် နားနေခန်းထဲ ဝင်လိုက်ပြီး ထိုင်လို့ရမယ့်နေရာကို ရှာလိုက်တော့ သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်ကို တွေ့ပြီး ဝမ်းသာသွားကာ

" ဟယ် ကျော်ဇင်"

" ဟေ့ သီတာမ ဘယ်သွားမလို့လဲ"

" ဟယ် ကျော်ဇင် နင်ကောဘယ်သွားမလို့လဲ"

" အေး ငါမုံရွာသွားမလို့"

" ဟယ် ငါလဲမုံရွာကိုသွားမှာဟ"

" ဟုတ်လား နင်တစ်ယောက်တည်းလား"

" အေးလေ တစ်ယောက်တည်း၊နင်ရောတစ်ယောက်တည်းလား"

" အေးနင်နဲ့ အဖော်ရပြီ"

" အေးဟယ်၊ဒါနဲ့နင်ကကိုယ့်ကားနဲ့ ကိုယ်ဘာလို့ မသွားတာလဲ"

" တစ်ယောက်တည်းမမောင်းချင်ဘူးလေ၊ဟိုမှာလဲ ကားတစ်စီးရှိသေးတယ်"

" အော "

" နင်ကရောဘာလို့မုံရွာသွားတာလဲ"

" ဒီလိုပါပဲဟယ်၊ငါ့မှာငွေရေးကြေးရေးကိစ္စတစ်ခုရှိလို့"

" ဟုတ်လား၊အလုပ်လုပ်ထားတာရှိလို့လား"

" အေးဟယ်ငါငွေချေးထားတာပြန်မရလို့"

" နင်ကလဲခုလိုခေတ်ကြီးငွေချေးစားရတယ်လို့

" နင့်လိုဘောစိမှမဟုတ်တာဟယ်၊ရှိတာလေးတိုးပွားအောင်ကြံရတာပဲ"

" နင် ဘယ်သူ့ဆီချေးထားလို့လဲ"

" မျိုးမင်းကို ချေးထားတာ"

" နင်က ဘာလို့မုံရွာအထိလိုက်လာတာလဲ"

" ဒီကောင်ဖုန်းခေါ်မရလို့"

သီတာကသူငယ်ချင်းကိုတွေ့ပြီး အဖော်ရပြီလို့တွေးကာ ပျော်သွားတယ်။ ကျော်ဇင်ဆိုတာက ငယ်သူငယ်ချင်းခုထိလူပျိုကြီးလုပ်နေတုန်း၊ သီတာမှာသာ အိမ်ထောင်ကျပြီး ကလေးတယောက်ရကာမှ ကွဲသွားရတယ်။ ခုလည်းကိုယ့်ဟာကိုယ်အားကိုးပြီးငွေရှာရတယ်၊အတိုးလေးရမလားလို့တွေးပြီးသူငယ်ချင်းတစ်ယောက်ကိုချေးငှားခါမှပဲ သူငယ်ချင်းကဖုန်းခေါ်မရတဲ့အတွက်မုံရွာအထိလိုက်လာရတော့တယ်။

အခုကျော်ဇင်နဲ့တွေ့တော့ အားနည်းနည်းရှိသွားတယ်။ လမ်းခရီးမှာကိုယ့်အသိနဲ့ပါမှ စိတ်ကအေးရတာ၊ခုလိုညဘက်ခရီးသွားရတော့ အဖော်နဲ့ဆိုစိတ်ချလက်ချအိပ်လို့ရတယ်လေ။ ကျနော် သဘောပေါက်လိုက်ပြီ။မျိုးမင်းကတောထဲ ရောက်နေတာ၊ဖုန်းလိုင်းမရှိတဲ့ နေရာမှာ၊မျိုးမင်းပူဆာလွန်းလို့သူ့ကိုအလုပ်ခွဲပေးထားတာက ကျနော်၊သူလုပ်တဲ့အလုပ်ကပြီးခါနီးပေမယ့်ပိုက်ဆံကထွက်မလာသေးဘူး။

နောက်ဆုံးအရစ်ထွက်မှငွေကပြန်ပေါ်မှာဆိုတော့ သီတာ့ငွေကိုသူပြန်မပေးနိုင်သေးတာဖြစ်မယ်။ သီတာကယောက်ျားရပြီး လင်နဲ့ကွဲတော့ သူ့ဟာ သူ ကြိုးစားနေတာဖြစ်မယ်။

ကားထွက်ခါနီးတော့လူခေါ်တာနဲ့ ကျနော်နဲ့ သီတာကားပေါ်တက်ခဲ့တယ်။ ကားပေါ်ရောက်တော့ သီတာက ကျနော်နဲ့ထိုင်ရအောင် နေရာပြောင်းပြီးထိုင်တယ်။ကျနော်လဲစကားပြောဖော်ရတော့ အဆင်ပြေတာပေါ့။

" ကျော်ဇင်ရယ်၊ငါလဲပိုက်ဆံချေးလိုက်တာစိတ်ဒုက္ခအတော်ရောက်တယ်"

" ဘာလို့လဲဟ"

" ငါ့ပိုက်ဆံချည်းမဟုတ်ဘူးလေ၊သူများပိုက်ဆံလဲပါသေးတယ်ဟ"

" အော် ဒီလိုလား"

" ဟိုဘက်က ပြန်တောင်းနေပြီ၊မျိုးမင်းကဖုန်းဆက်မရဘူး၊ငါဒုက္ခ အတော် ရောက်နေတာ၊ဒါကြောင့်မျိုးမင်းရှိတဲ့ နေရာကို လိုက်တာ"

" ပြန်ရမှာပါ၊စိတ်မပူပါနဲ့သီတာ"

" မပူလို့ရမလား ဟိုကအရေးတကြီးတောင်းနေလို့"

" ဟိုက ဘယ်လောက်တောင်းနေလို့လဲ"

" လောလောဆယ် ငါးဆယ်ပြန်ပေးရမယ်"

" အရေးတကြီးဆိုရင် ငါဆီကယူလိုက်လေ"

" နင် တကယ်ပေးမှာလား"

" ပေးမယ်"

" အေးဟယ် ကျေးဇူးတင်လိုက်တာ"

" မလိုပါဘူးဟာ အချင်းချင်းတွေပဲ"

သီတာစိတ်အေးသွားရသည်။

" သီတာငါတစ်ခုမေးမလို့အားနာနေတာနဲ့မမေးဖြစ်ဘူး"

" ဘာမေးမလို့လဲ အားနာလားဟယ်"

" နင်ဘာလို့အိမ်ထောင်ပျက်ရတာလဲ"

" ဟိုကောင် ဖောက်ပြန်လို့လေ"

" ဘာလို့ဒီ ကောင်ကဖောက်ပြန်တာလဲ"

" တဏှာရူးလို့ နေမှာပေါ့"

" ဘာလို့အဲလိုပြောနိုင်တာလဲ၊ဒီကောင်က တော်တော်တဏှာရူးလို့လား"

" တဏှာရူးလို့ပေါ့ ၊ကေတီဗီက ကောင်မကို ယူတာလေ"

" ကောင်မလေးက ကေတီဗီကလား"

" အေးဟုတ်တယ်၊ အမှန်အတိုင်းပြောရရင် သူတဏှာရူးလို့သာ အဲဒီကောင်မမျိုးကိုယူတာ၊ ရုပ်ကမပြင်ရင် ဘာမှမထွက်ဘူး၊ခန္ဓာကိုယ်ကလဲ ပိန်တယ်၊ပညာရေးကလဲဆယ်တန်းတောင် မအောင်တာ"

" ဖောက်ပြန်တာကအကြောင်းအမျိုးမျိုးပြလို့ရတယ် သီတာ၊ဒါပေမယ့်တကယ့်အကြောင်းရင်းရှိမှာပါ"

" နင်ပြောကငါကပဲဖောက်ပြန်လို့သူဖောက်ပြန်တယ်လို့ ပြောနေတာလား"

" မဟုတ်ဘူးဟ၊ အဲဒီကောင်ကို ငါတွေ့ဖူးသားပဲ၊အေးအေးဆေးဆေးသမားပါဟ"

စကားတပြောပြောနဲ့ဆိုတော့ 115 မိုင်ကိုရောက်လာတော့ကားပေါ်ကဆင်းရတာကြောင့် စကားကြောပြတ်သွားရတော့တယ်။ညစာစားပြီးညဆယ့်တစ်နာရီထိုးနေပြီ၊ကားပေါ်ပြန်တက်ပြီး စထွက်တော့ သီတာငိုက်လာတယ်။ဘေးမှာကျော်ဇင်ပဲရှိတော့အားနာစရာမရှိပါဘူး။ဒီတော့စိတ်ချလက်ချအိပ်ပစ်လိုက်တော့တယ်။

ကျနော်ကအိပ်မပျော်နိုင်ပေ။သီတာကသူ့ဘေးကကျနော်ဖြစ်နေတော့ သိပ်ရှိန်မနေဘူး။သူအိပ်ရင်းကျနော်ပေါ်မှီထားတယ်။ညရောက်လေ သူကကျနော့်ရင်ခွင်ထဲ ရောက်လာတယ်။ကျနော်လဲမနက်နှစ်နာရီလောက်ကျတော့နေနိုင်ဘူး။မထူးဘူးဆိုပြီးသီတာကိုယ်လုံးလေးကိုဖက်ထားလိုက်ကာ အိပ်ပြီးလိုက်တယ်။

သီတာ တရေးနိုးတော့ ကျော်ဇင်ကသူ့ကိုဖက်ထားပြီးအိပ်ပျော်နေမှန်းသိပြီးလှုပ်လိုက်ရင်ကျော်ဇင်နိုးသွားမယ်ဆိုပြီးငြိမ်ကာ အိပ်နေလိုက်သေးတယ်။တခုတော့သီတာဝန်ခံချင်ပါတယ်။ကျော်ဇင့်ရင်ခွင်ထဲရောက်တော့ စိတ်ကတမျိုးတော့ခံစားရတယ်။မနက်လေးနာရီလောက်မုံရွာဝင်မှ ကျနော်နိုးလာပြီး

" သီတာ ထတော့ မုံရွာရောက်ပြီ"

" ဟုတ်လား"

" ဆောရီးဟာ နင်အပေါ်ငါမှီပြီး အိပ်ပျော်လာတာ"

" အေး သိတယ်၊နင်စိတ်အေးသွားလို့ဖြစ်မယ်"

" အေးဟယ်"

" ငါဟိုတယ်မှာBooking လုပ်ထားတယ်သီတာ၊နင်လိုက်မလား"

" အေးလေ လိုက်ရမှာပေါ့"

ထိုသို့ကျော်ဇင်ခေါ်တဲ့အခါသီတာလိုက်ဖို့ဖြစ်သွားပြီ။ကျနော်နှင့်သူကားပေါ်ကဆင်းပြီးနောက် ကျနော်သုံးဘီးဆိုင်ကယ်ငှားကာဟိုတယ်သွားလိုက်တယ်။ဟိုတယ်ရောက်တော့ မနက်လေးနာရီခွဲပဲရှိသေးတာကြောင့်

" သီတာ ငါနဲ့အိပ်ရဲတယ် မဟုတ်လား"

" ဘာလို့မအိပ်ရဲမှာလဲ"

" အဲဒါဆို ဟိုဘက်ကအိပ် ငါဒီဘက်က အိပ်မယ်"

" အေးပါဟယ်"

သီတာရယ်ချင်သွားတယ်။သီတာကယောက်ျားရဖူးပြီး သူကမှမိန်းမ မရသေးတဲ့လူ။ကျနော်ကုတင်ညာဘက်ခြမ်းမှာဝင်အိပ်လိုက်ပြီး သီတာကဘယ်အခြမ်းမှာအိပ်တယ်။ သီတာစိတ်ထဲတမျိုးဖြစ်တာမှ တကယ်ကိုဖြစ်တယ်။ အခုပဲကျော်ဇင်နဲ့တစ်အိပ်ရာတည်းမှာ အတူအိပ်နေရတယ်။ကျော်ဇင်ကအိပ်တာတော်တော်မြန်ပါတယ်။သတိထားပြီးအိပ်နေတာဖြစ်မယ်။တချက်မှမလှုပ်ဘူး။ကျော်ဇင်ခနပဲဆိုပေမယ့် မနက်ခုနှစ်နာရီမှနိုးလာတယ်။သီတာကရေချိုးထားပြီးလို့မျက်နှာကိုမိတ်ကပ်ပြင်နေတယ်။

" နိုးပြီလားကျော်ဇင်"

" အေးနိုးပြီ၊နင်ကရေတောင်ချိုးပြီးပြီပဲ"

" အေးလေ နင်ကအိပ်တာသိုးနေတာပဲ"

" နင်ကတညလုံးငါ့ဆီမှီအိပ်တာဘယ်လိုအိပ်လို့ရမလဲ၊မနက်နှစ်နာရီကျော်မှမှေးခနဲအိပ်ပျော်သွားတာ"

" ကိုယ်တော်ရေချိုးလိုက်တော့ မနက်စာသွားစားမယ်"

" အေးပ ါချိုးလိုက်မယ်"

ကျနော်လဲရေချိုးလိုက်ပြီးသဘက်ပတ်ထွက်ခဲ့တယ်။ပြီးတော့ အဝတ်အစားဝတ်ပြီးခေါင်းဖြီးလိုက်တယ်။

" ပြီးပြီလား"

" အေး"

အခန်းအပြင်ထွက်ပြီးဟိုတယ်က စားသောက်ခန်းမဆီကိုသွားကာ မနက်စာစားလိုက်တယ်။စားသောက်နေရင်းကားကိုဖုန်းဆက်ခေါ်လိုက်တယ်။စားသောက်ပြီးကားရောက်လာတော့ ကားသော့ယူကာ အိပ်ခန်းထဲပြန်သွားလိုက်တယ်။ဒီနေ့ကမြို့ထဲမှာစာတင်ပြီးလူကြီးအချို့နဲ့ဆုံစရာရှိတယ်။

" သီတာအပြင်သွားမယ်"

" အေးသွားလေ၊ဒါနဲ့ ငါမျိုးမင်းဆီကိုဘယ်လိုသွားရမလဲ"

" ဒီနေ့တော့မျိုးမင်းဆီမသွားနဲ့ဦး၊မနက်ဖြန်မှလိုက်ပို့မယ်၊ငါဒီကလုပ်စရာလေးတွေလုပ်လိုက်ဦးမယ်"

" အေးပါဟယ်"

" ငါမနက်ပိုင်းအားတယ်၊နင်ဘုရားသွားမလားလိုက်ပို့ပေးမယ်"

" အေးသွားလေ"

ကျောက္ကာရွာဖက်ကိုကားမောင်းပြီးဘုရားကိုလိုက်ပို့ပေးလိုက်တယ်။

" သီတာငွေကခုပေးရမလား"

" ခုပေးရင်ငါငွေလွှဲလို့ရတယ်လေ"

" အေး အဲဒါဆိုရင် ဘဏ်ခနသွားပြီးငါငွေထုတ်မယ်၊တလက်စတည်းနင်လွဲစရာရှိတာလွှဲလိုက်ပေါ့"

" ကောင်းတယ်ဟာ၊ကြွေးပူနေတော့ စိတ်ကမအေးဘူးဖြစ်နေတာ"

" အေးပါဘာမှပူမနေနဲ့"

ဘဏ်ကိုသွားပြီးငွေထုတ်ကာသူက ငွေလွှဲလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ရုံးကိစ္စသွားကြပြီး နေ့လည်ထမင်းစားကာလူကြီးအချို့နှင့်တွေ့ပြီး စကားပြောရသေးတယ်။ ညနေအပြင်မှာထမင်းစားပြီးကိုးနာရီလောက်မှ ဟိုတယ်ပြန်ခဲ့တယ်။ဟိုတယ်ရောက်တော့ အဝတ်အစား လဲကာ အိပ်ရာပေါ်ခနလှဲပြီး သီတာက အဝတ်ပါးပါးလေးဝတ်ထားတာမြင်လိုက်ရပြီးကျနော့်စိတ်ထဲတမျိုးဖြစ်သွားရပြီး ငပဲက တောင်လာတယ်။စကားလမ်းကြောင်းလွှဲပြီးတော့ကားပေါ်မှာပြောခဲ့တဲ့စကားတွေကိုဆက်ပြောလိုက်တယ်။

" မနေ့က ကားပေါ်မှာစကားဆက်ပြတ်သွားလို့"

" ဘာလဲနင်ကဟိုကောင်နဲ့ကိစ္စလား"

" အေးလေ"

" ဘာသိချင်သေးလို့လဲ"

" နင်ပြောတာဟာ ဒီကောင်တဏှာရူးလို့သာနင့်လောက်မှအဆင့်မရှိတာကိုယူတယ်လို့ပြောချင်တာမလား"

" အေးလေ"

" နင်ကချောပါတယ်၊ဒါပေမယ့်ဘာလို့နင့်လိုမိန်းမကိုပစ်ပြီးမှဟိုကောင်မလေးကို ယူရတာလဲ"

" ငါလဲမပြောတတ်ဘူး"

" နင်က သူ့ကိုဝအောင်မကျွေးလို့လား"

" ဟေ့ ငါက ဘာဝအောင်ကျွေးရမှာလဲ"

" ဒီလိုဟာ၊ငါယူဆချက်တစ်ခုပြောပြမယ်၊ သမီးရည်းစားဘဝမှာတောင် Sex ကနှစ်ဆယ့်ငါးရာခိုင်နှုန်းလောက်တော့ပါတယ်။အိမ်ထောင်ပြုရင်တော့ ငါးဆယ်ရာခိုင်နှုန်းလောက်နဲ့ ကျန်တာက နားလည်မှု့တွေလို့ ထင်တာ"

" အင်း"

" အဲဒီတော့ဟာ ဒီကောင်ကတဏှာရူးဆိုရင် သူလိုချင်တိုင်းမပေးဖြစ်တာလား"

" အဲဒါလဲပါမှာပေါ့ဟယ်၊ငါကဆိုင်ဖွင့်တာဆိုတော့ ညအထိအလုပ်လုပ်ရတယ်။ပင်ပန်းတဲ့အခါကျတော့လဲ သူ့အလိုအတိုင်းလဲ မဖြစ်တာလဲပါမှာပေါ့"

" အင်း သူကကားမောင်းတာမဟုတ်လား"

" ဟုတ်တယ်သူ့အဖေအိမ်က ကားကိုမောင်းတာ"

" သူကဘယ်အချိန်ကားထွက်ရတာလဲ"

" မနက်အစောကြီးသွားရတာ၊စျေးကြိုကားတွေလေ၊နေ့လည်ကျတော့အော်ဒါလိုက်တယ်"

" အော၊နင်နေ့လည်စျေးရောင်းတော့ ထမင်းတွေဘာတွေချက်ဖြစ်ရဲ့လား"

" မနက်တော့ထမင်းတော့အစောကြီးချက်ဖြစ်ပေမယ့်ညနေကျတော့သူချက်ရတယ်"

" ခူးခပ်ကျွေးဖြစ်လား"

" မကျွေးဖြစ်ဘူး"

" နင်တို့နှစ်ယောက်အကြင်နာလျော့လို့ဖြစ်တာဟ"

" ဘာဆိုင်လို့လဲ"

" မဆိုင်ဘဲနေမလားနင်ကသူ့အပေါ်မှာဂရုမစိုက်ဘူးလေ"

" အင်းဟုတ်တယ်"

" Sexကိစ္စကရော အဆင်ပြေလား"

" ဟာ နင်ကလဲဘာတွေလျောက်မေးနေတာလဲ"

" သိချင်လို့ပေါ့ဟာ"

" လူပျိုကြီးကဒါတွေမေးရအောင်"

" ငါအလှည့်ကျရင်အဆင်ပြေအောင်လို့လေ"

" Sex ကိစ္စကလင်မယားချင်းပဲ လုပ်တော့ဖြစ်ပေမယ့် သူတောင်းတိုင်းငါမပေးခဲ့ဘူး"

" ဘာလို့လဲသီတာ"

" ညကျရင်ငါပင်ပန်းနေပြီ၊စိတ်မပါတော့ဘူး"

" သူကစိတ်ပါအောင်မနှူးနှပ်ပေးဘူးလား"

" အိမ်ထောင်ကျစကတော့လုပ်တယ်/နောက်တော့မလုပ်ဖြစ်ပါဘူး"

" နင်တို့အိမ်ထောင်ရေးခြောက်သွေ့သွားတာအဲဒါပဲ"

" ဟင် ဘာဆိုင်လို့လဲ"

" လင်ရယ်မယားရယ်ဖြစ်လာမှတော့ Sexကိစ္စက ပိုအရေးကြီးပြီ၊ပိုပြီးတော့နုရွနေရမှာ"

" ဟင်ဘာလဲဟ"

" နင်မသိဘူးလားမိန်းမဆိုတာ အိပ်ရာပေါ်ရောက်ရင်လင်သားအပေါ်မှာပြည့်တန်ဆာကဲ့သို့ ကျင့်သုံးနိုင်ရမယ်ဆိုတာ"

" မလုပ်နိုင်ပါဘူး၊ငါကပြည့်တန်ဆာမှ မဟုတ်တာ"

" ငါပြောတာကိုနင်နားလည်မှု့လွဲတာငါပြောချင်တာကနင့်ယောက်ျားနဲ့နင်ဆက်ဆံတဲ့အခါပြောတာ"

" ဟဲ့ပုံမှန်ပဲဆက်ဆံတာပေါ့"

" လှေကြီးထိုးရိုးရိုးပဲလား"

" အဲဒါ ဘာပြောတာလဲ"

" ပက်လက်လှန်လုံချည်မပြီးဒူးထောက်လုပ်တာကိုပြောတာ"

" အဲလိုပဲလေ"

" Doggy မလုပ်ဘူးလား"

" ဘာလဲဟ ဒေါ့ဂီ"

" ကုန်းပြီးလုပ်တာ"

" အာ အောင့်လို့မခံနိုင်ဘူး"

" အစကတည်းကနှူးနှပ်ထားရင်မနာပါဘူးဟာ"

" နင်ကဆရာကြီးလား"

" ဟားးးး"

ဒီလိုစကားတွေပြောနေတော့ သီတာ့စိတ်ထဲတမျိုးဖြစ်နေမိတယ်။ မလုပ်ရတာကြာပြီဖြစ်တဲ့ အတွက် လိင်စိတ်တွေကြွလာသလိုခံစားရပြီးအဖုတ်က စိုလာသလိုခံစားရပြီးရှက်သွားတာကြောင့်မျက်နှာရဲကနဲဖြစ်သွားရတယ်။

" နင်က ဘာလို့ဒါတွေမေးနေတာလဲ"

" ငါသိချင်တာတွေရှိလို့ပေါ့"

" နင်အိမ်ထောင်မပြုသေးဘူးလား"

" သီတာ အိမ်ထောင်ပြုတာကလွယ်ပေမယ့် အိမ်ထောင်တည်မြဲဖို့ မလွယ်ဘူးဟ"

" ဟုတ်တော့လဲ ဟုတ်ပါတယ်"

" နင်သိတဲ့အတိုင်းအိမ်ထောင်ပြုတာအသွင်တူဖို့ လိုတယ်"

" အင်း"

" Sex ဆိုရင်လည်းမျှတနေဖို့လိုတယ်မိန်းမဖြစ်သူကအရှက်သည်းနေရင်လဲအဆင်မပြေဘူး"

" နင်ပြောတာ ငါကအရှက်သည်းလို့ဖြစ်တာပေါ့"

" အဲဒီတစ်ခုကြောင့်ချည်းမဟုတ်ဘူး။သူ့ကို ဂရုမစိုက်တာတွေကြောင့်သူ့ကို ဂရုစိုက်တဲ့သူကိုယူသွားတာ"

" ငါကဒီထက်ပိုပြီးသူ့ကိုဘာဂရုစိုက်နေရမှာလဲ"

" နင်စဉ်းစားကြည့်လေ ၊နင်ကငွေရှာနိုင်တယ် ဆိုပြီးသူ့ကိုမှဂရုမစိုက်တာ"

" အဲလိုမဟုတ်ဘူးဟ၊ငါရှာတာငါ့မိသားစုအတွက်လေ"

" ငါသိပါတယ်၊ဒါပေမယ့်ငွေကချည်းအရာရာကိုဆုံးဖြတ်နိုင်တာမှမဟုတ်တာ"

" အင်းငါသိပါတယ်ဟာ၊ငါလည်းငါ့ခြေထောက်ပေါ်ရပ်တည်နိုင်တယ်ဆိုပြီးမာနထားခဲ့လို့ပါ"

" ဟုတ်တယ်လေ၊လင်မယားဖြစ်ပြီး Sexကိစ္စကိုတောင်အရှက်သည်းနေတာကို"

" ဟဲ့သူလုပ်ချင်ရင်လုပ်လို့ရတာပဲ"

" ငါတစ်ခုမေးမယ်၊နင်သူ့ဟာကိုနမ်းဖူးလား"

" မနမ်းချင်ပါဘူး"

" အဲဒါပြောတာ"

" နင်ကလဲအဲဒါတွေပြောမနေနဲ့တော့ ငါ နင်မရှက်ပေမယ့် ငါရှက်လာပြီ"

သီတာ အဲလောက်မတုန်းပါဘူး ။ နမ်းတယ်ဆိုတာစုပ်တာပဲလို့ သိထားပါတယ်။

" နင့်ကိုမေးဦးမယ် ကျော်ဇင်၊ နင်ကရောမိန်းမမယူပဲ မိန်းမကျမ်းကြေနေပါလား၊ မိန်းကလေးတော်တော်များများနဲ့တွေ့ထားတာလား၊နင်မရိုးဘူးနှော်"

" လူတိုင်းက Sex နဲ့မကင်းပါဘူး သီတာ၊ငါလဲလူသားပဲဘယ်လွတ်မလဲ"

" နင်အပြင်မှာမဟုတ်တာတွေနဲ့များလုပ်နေသလား ရောဂါရနေပါ့မယ်"

" အဲလိုကျတော့ လဲငါမလုပ်ရဲဘူးသီတာ"

" နင်ပေါက်ကရမလုပ်နဲ့မိန်းမလည်တွေနဲ့တွေ့ပြီး ကျော်မကောင်းကြားမကောင်းတွေဖြစ်ပါ့မယ်"

" ငါဆင်ခြင်ပါတယ်၊တခါတလေလဲစိတ်ရှိတိုင်းလုပ်မရဘူးလေ"

" မိန်းမယူပေါ့ဟဲ့"

" ပြောပြီးပြီပဲသီတာရာ"

" အင်း"

" သီတာအိပ်ကြမလား"

" အိပ်လေ "

Sex အကြောင်းတွေပြောပြီးကုတင်တဖက်တချက်မှာလဲလျောင်းလိုက်ကြတဲ့သီတာစိတ်ထဲတမျိုးကိုဖြစ်နေတယ်။

" ကျော်ဇင် ငါလေနင်နဲ့ဒီလိုအိပ်လို့ငါ့ကို အထင်မသေးနဲ့နှော်"

" မသေးပါဘူး သီတာရယ်"

ကျနော်က သီတာဘေးနားကပ်ပြီး သီတာကိုဖက်ထားလိုက်တယ်။သီတာငြိမ်နေမိတယ်။သီတာကို ကျနော့်ဆွဲလှည့်ပြီးနဖူးကိုနမ်းလိုက်တော့

" နင်ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲ ကျော်ဇင်"

" ငါ့စိတ်တွေတော်တော်လေးဖြစ်နေတယ်"

" ဖြစ်ရလေ ကျော်ဇင်ရယ်"

သီတာ့ ကိုယ်နံ့သင်းသင်းလေးကိုရှူရှိုက်လိုက်ပြီးခေါင်းကို ဖွဖွလေးနမ်းလိုက်တယ်။ သီတာ့စိတ်တွေပြိုလဲသွားသလိုပါပဲ။ ကျော်ဇင်စိတ်တွေဖြစ်နေသလို သီတာ့စိတ်တွေလဲဖြစ်နေတယ်။ ကျော်ဇင်ရဲ့တောင်နေတဲ့လီးကသီတာဗိုက်ကို လာထောက်နေတယ်။ သီတာမှာတော့လီးနဲ့အထောက်ခံရတော့ စိတ်တွေတမျိုးဖြစ်ပြီးထိန်းချုပ်ထားရတဲ့ စိတ်တွေပွင့်လာကာ ကာမစိတ်က လူးလွန့်လို့လှုပ်ရှားလာရတယ်။

အဖုတ်ထဲစိုစိစိဖြစ်ကာ ကျော်ဇင့်ရင်ခွင်ထဲဝင်ပြီးကျော်ဇင့်ကို ပြန်ဖက်ထားလိုက်တယ်။ ကျော်ဇင်က အငြိမ်မနေပါဘူး။သီတာတင်ပါးကြီးကိုကိုင်ပြီးဖျစ်ညှစ်ပေးပြန်တယ်။ နောက်တော့လုံချည်ကိုဆွဲချွတ်တော့ သီတာကြွပေးလိုက်တယ်၊ ကျော်ဇင်ကလုံချည်ကိုခြေမနဲ့ ညှပ်ပြီးချွတ်ချပေးတယ်။

သီတာ့အောက်ပိုင်းဗလာကျင်းသွားပြီး ကျော်ဇင့်ပုဆိုးလဲကျွတ်ကျသွားရတယ်။ ဒါပေမယ့် ကျော်ဇင့်လီးကိုသီတာမမြင်ရသေးပါ။ ပူနွေးနေတဲ့ကျော်ဇင့်လီးရဲ့အထိအတွေ့ကိုသာ သီတာထိတွေ့ခံစားမိတယ်။ကျော်ဇင်ကသီတာ့နှုတ်ခမ်းကိုနမ်းစုပ်တဲ့အခါသီတာမှာစိတ်ကြည်နူးမိပြီးပြန်လည်နမ်းလိုက်တယ်။

ပါးစပ်ထဲကျော်ဇင့်လျှာကြီးဝင်မွှေတော့ပြန်ပြီးစုပ်ယူလိုက်တယ်။တပြွတ်ပြွတ်စုပ်နမ်းပြီးတော့ကျော်ဇင်က သူ့ရဲ့ထထိုင်ကာသူ့ရဲ့အင်္ကျီကိုချွတ်ချလိုက်ပြီးသီတာ့အင်္ကျီကိုချွတ်မယ်ကြံတော့ သီတာကထထိုင်ကာ ချွတ်ပေးလိုက်ပြီးကျော်ဇင့်ပေါင်ကြားကိုကြည့်လိုက်တဲ့အခါ ကျော်ဇင့်လီးကချက်အထိရောက်ကာ ကပ်နေတယ်။အိမ်ထောင်ကျဖူးတဲ့သီတာမှာကျော်ဇင့်လီးကို ကြည့်ပြီးအံ့ဩမိတယ်။

မိမိလင်ဖြစ်ခဲ့သူရဲ့လီးဟာကျော်ဇင်လီးတဝက်သာသာလောက်ပဲ ရှိလိမ့်မယ်။ထိပ်ဖူးကြီးကနီရဲပြီးအကြောတွေတပျိုင်းပျိုင်းထနေတာကြောင့်အလွန်ကြီးမားနေသလိုဖြစ်နေတယ်။အင်္ကျီချွတ်လိုက်တော့မှ ကျော်ဇင်ကသီတာ့နို့ကိုတပြွတ်ပြွတ်စို့တော့တယ်။

" ပြွတ်!  ပြွတ်!"

" အာ့ဖြေးဖြေးလုပ်ပါကျော်ဇင် ရယ် ငါထွက်မပြေးပါဘူး"

ကျင်ကနဲကျင်ကနဲဖြစ်သွားတဲ့နို့စို့ခံရတဲ့အရသာက အကြောထဲ စိမ့်ဆင်းသွားရပြီးအဖုတ်ကတော့ စိုရွှဲလို့နေပါပြီ။မခံစားရတာကြာပြီဖြစ်တဲ့အတွက်စိတ်က ပိုပြီးထကြွလို့လာတယ်ကျော်ဇင်ကနို့စို့ရင်းအဖုတ်ကြားလက်နဲ့မွှေပါတယ်။

" အာ့! အင်းးဟင်းးဟင်းးး"

ဘာကြောင့်မှန်းမသိပါ၊ကျော်ဇင့်နဲ့မှစိတ်တွေထကြွပြီးညည်းမိသည်။ရနို့စို့နေရာမှဗိုက်သားပြင်ချပ်ချပ်လေးအားလျှာဖြင့်လျှောတိုက်ပြီးယက်လိုက်ရာ

" အာ့! ယားတယ်  ဟ"

" ဘယ်ကယားလဲ"

" အာ နင်နှော်"

ချက်ပတ်လည်ကိုဝိုက်ပြီးတချက်ယက်လိုက်တယ်။

" အိုး ကျွတ်ကျွတ်"

သီတာမှာ ယားပြီးခါးမှာ ကော့တက်လာသည်။ထို့ကြောင့်ပင် အဖုတ်က ပိုပြီးဖောင်းကားလာသလို မြင်ရတော့သည်။သီတာတစ်ယောက်မှာကာမစိတ်မိမိခန္ဓာကိုယ်ကကာမကိုတောင့်တနေမှန်းကိုယ်တိုင်မသိပေ။စိတ်ထဲမှာတော့ပျော်နေမိသည်။ရှေ့ဆက်ဖြစ်လာမည့်အရာအားဆက်မတွေးတော့ပေ။တလှိုက်လှိုက်နဲ့ရင်ဖိုသလိုဖြစ်လာပြီး ပိပိအတွင်းသားတွေယားယံလို့လာခဲ့ပြီ။စိုထိုင်းဆများရုံမကစိုရွှဲ၍ပင်လာသည်။ကျော်ဇင် ပိပိကိုလက်နှင့်ပွတ်ရာ

" အာ့  ...."

ကြက်သီးနွေးဖုတို့ထသွားရပြန်သည်။တဖြေးဖြေးနှင့်ကျော်ဇင်ရဲ့ခေါင်းကသီတာ့ ပေါင်ကြားထဲဝင်လာကာပေါင်ကိုမတင်ပြီးပိပိကိုလျှာနှင့်အပြားလိုက်ယက်ခြင်းကိုခံလိုက်ရသည်။

" ပလပ်  ပလပ်"

" အာ့! အိုးး ကျော်ဇင်ရယ် အားးရှီးး"

ကြက်သီးမွေးညင်းထသွားပြီး ခြေဖဝါးတွေတောင်တောင့်သွားပါတယ်။ မကြုံရတာကြာပြီမို့ ခံစားရတဲ့အထိအတွေ့က နူးညံ့ပေမယ့် လူကတုန်တက်သွားရတယ်။ မျက်လုံးလေးမှေးစင်းရင်း မိမိနို့ကို ပင်ပွတ်မိနေတော့တယ်။ သီတာမှာကောင်းလွန်းလှသဖြင့်  ရင်ထဲကလီစာတွေ ပြုတ်ကျသွားသလို တလှိုက်လှိုက်ခံစားလိုက်ရပြီ။ ပိပိထဲကဆစ်ကနဲဖြစ်သွားတာသိလိုက်ရတယ်။ပိပိထဲစိုရွှဲလာသလိုခံစားလိုက်ရပြီး

" သွားပြီ ထွက်ကုန်ပြီ"

ဟု စိတ်ထဲတွေးမိပြီးရှက်သွားမိပြန်တယ်။တပြွတ်ပြွတ်မြည်အောင် ယက်ပေးနေတာကြောင့် ကျင်တက်လာတဲ့ ခံစားမှု့နှင့်အတူပိပိထဲကပါယားယံလာခဲ့တယ်။ထို့အတူ ညည်းသံလဲထွက်ခဲ့ရပြန်တယ်။

" အာ့ အင်းအင်း ဟင်းဟင်း ကျော်ဇင် ငါမနေတတ်ဘူးဟာ၊နင်လုပ်ရင်လဲလုပ်ပါတော့"

ကျော်ဇင်လည်းယက်နေရင်းကနေသီတာပေါင်တွေကို လက်နှင့်ပွတ်ပေးပြီးတင်သားများကိုလဲ ဖွဖွလေးဆုပ်ကိုင်ညှစ်ပေးလိုက်တဲ့အခါမှာသီတာမှာအသံတွေပိုထွက်လာခဲ့တယ်။

" အိုး ကျော်ဇင်ရယ်နင်လုပ်တတ်လိုက်တာဟာ"

အပျိုမဟုတ်သောသီတာတစ်ယောက်မှာ ကျော်ဇင်ရဲ့နှူးနှပ်ဆွပေးမှု့မှာ ကာမစိတ်တို့ထကြွလာခဲ့ပြီ။ကျနော်လဲစိတ်ထန်နေပြီဖြစ်တဲ့အတွက်လူးလဲထကာ သီတာ့ပေါင်ကိုကားပြီးဒူးထောက်၍ပိပိအဝကိုလီးဒစ်လေးမြုပ်ရုံအပေါ်အောက်စုံဆန်လုပ်လိုက်တော့တယ်။

" အား ရှီးးရှီး  အားး"

သီတာမှာလီးကြောင့်ကာမစေ့ကို ထိတွေ့လာတဲ့ကျော်ဇင်ရဲ့လီးထိပ်ဖူးကြောင့်စိတ်တို့ပိုထကြွလာပြီးမိမိနို့တွေကိုအလိုအလျောက်ပွတ်ကိုင်မိရပြန်တယ်။သီတာတစ်ယောက်ကာမစိတ်တွေပြင်းထန်နေမှန်းသိတာကြောင့် ပိပိဝထဲကိုလီးအားဖိသွင်းလိုက်တယ်။

" ဗျစ် ဗျစ် ဗျိ ဗျစ်""

" အားး!အိုး ဖြေးဖြေးဟာနင့်ဟာကကြီးတယ်"

" အေးပါဟာ"

လီးကို လုံးဝဆွဲမထုတ်ပဲ စိမ်ထားလိုက်ကာသီတာရဲ့ နှုတ်ခမ်းလွှာအားစုပ်ယူလိုက်တော့ သီတာအငမ်းမရပင်ပြန်စုပ်နမ်းတယ်။သီတာရဲ့လက်အောက်ကျောအောက်နေလက်နှစ်ချောင်းလုံးအားထည့်ပြီးပုခုံးကို လှမ်းဆွဲထားလိုက်ရာကြည်ပြာလဲကျော်ဇင်ရဲ့ကျောပြင်ကို ဖက်ထားလိုက်မိသည်။နှုတ်ခမ်းချင်းစုပ်နမ်းလိုက်တဲ့အခါပိပိအတွင်းကလှုပ်ရှားလာပြီးညှစ်နေသလိုခံစားရလာတဲ့အခါ

" သီတာ ငါဆက်လုပ်မယ်နှော်"

" လုပ်လေအရမ်းမကြမ်းနဲ့ဦး"

" အေးပါဟာ"

လီးကိုဆွဲရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်ကို ဖြေးညှင်းစွာလုပ်လိုက်တဲ့အခါမှာတော့ သီတာမှာပိပိထဲကို ဝင်လာတဲ့ လီးရဲ့ပူနွေးနွေးအရသာနှင့်အတူပိပိနှုတ်ခမ်းသားကိုပွတ်ဆွဲသွားတဲ့ထူးခြားတဲ့ခံစားမှု့ကိုရလိုက်တယ်။ဒစ်ကားကြီးကပိပိအတွင်းသားတွေကိုတိုးဝင်သွားလိုက်၊ပွတ်ဆွဲပြီးပြန်ထွက်လာလိုက်နဲ့အရသာကိုစတွေ့လာပြီးကျော်ဇင်ကျောပြင်ကိုလက်သည်းနဲ့ကုတ်မိတော့တယ်။

" နာသေးလားသီတာ"

" ဟင့်အင်း ငါကောင်းနေပြီ"

" ခံနိုင်ပြီ လားသီတာ"

" အာ မသိဘူးဟာမမေးနဲ့ကွာရှက်တယ်"

" နင်ခံနိုင်ပြီဆိုငါနည်းနည်းမြန်ချင်လို့"

" လုပ်လေနာရင်ပြောမယ်"

" အင်း"

ကျနော်လည်းသီတာ့ပုခုံးကိုဆွဲပြီးလီးကိုရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်ကိုနည်းနည်းမြန်လိုက်တော့တယ်။

" ဗျစ် ဘွတ် ဖွတ် ဖွတ်"

ဖက်ထားရင်းလုပ်တာမို့အရမ်းကြမ်း၍ မရပေ။ တဖြေးဖြေးချင်းသာ အသွင်းအထုတ်လုပ်ရသည်။ အပျိုမဟုတ်တော့ပေမယ့်စေးပိုင်တင်းကျပ်မှု့ကိုအပြည့်အဝရရှိပြီးသီတာ၏လက်သည်းအချို့ကကျောပြင်ကိုလာပြီးမထိတထိနဲ့ထောက်နေတဲ့အခါစိတ်တို့ပိုကြွလာပြီးခါးကိုမတ်၍အရှိန်တင်ပြီးတဖွတ်ဖွတ်တဖန်းဖန်းမြည်အောင်လိုးလိုက်တယ်

" ဘွတ်ဖွတ်  ဖွတ် ဖွတ်"

" အာ့အင်းးဟင်းးဟင်း".

အစေ့နှင့်ထိတွေမှု့ဘေးနှုတ်ခမ်းသားများနဲ့ပွတ်တိုက်မှု့တွေကြောင့်သီတာမှာမခံစားဖူးသေးသောကာမအရသာတမျိုးကိုခံစားရပြီးညည်းမိတယ်။တချက်တချက်ဆောင့်ချက်တွေကြောင့်အရသာအရမ်းရှိပြီးသီတာမှာတုန်တက်လာခဲ့တယ်။

" ဖွတ် ဘွတ်  ဖန်း ဖန်းဖန်း"

" အာ့ !အိုးးရှီးးရှီးးးအိုးး"

ကာမစိတ်တို့အထွဋ်အထိပ်ရောက်လာပြီး ညည်းသံပိုထွက်ခဲ့ပြီးပိပိအတွင်းနံရံတွေကနေ အလိုအလျောက်တုန့်ပြန်ကာကျော်ဇင်လီးကို အရမ်းညှစ်သလိုလဲခံစားရလာတယ်။ ကျော်ဇင်မှာသီတာပြီးတော့ မယ်မှန်းသိနေပြီထို့အတွက်ပင်မနားတမ်းဆောင့်ပြီးပြိုင်တူပြီးနိုင်ရန်စိတ်နှစ်ပြီးမြန်မြန်ပင်လိုးလိုက်ရာ သီတာရဲ့အော်ညည်းသံနှင့်အတူကျော်ဇင်ရဲ့တဏှာသံပိုထွက်လာတယ်။

" ဘွတ်ဖတ် ဖတ်  ဖန်းဖန်း"

" အိုးးရှီးးအိုးး ရှီး  အိုး"

" အားငါပြီးတော့မယ်ကျော်ဇင်ဆောင့်ဆောင့်"

" အေးဆောင့်ပြီ"

ဘွတ်ဖတ် ဖတ်  ဖန်းဖန်း

" အိုးးရှီးးအိုးး ရှီး  အိုး.အာ့ ရှီးးရှီးးးအားး"

သီတာတစ်ယောက်အသည်းအသန်အော်လာပြီးနောက်ငြိမ်ကျသွားရပါတော့တယ်။ကျော်ဇင်လဲပြီးခါနီးတော့

" သီတာ ငါအထဲမှာပြီးလို့ရလား"

" ရတယ်လုပ်လုပ် ငါသန္ဖေတားပစ္စည်း မထုတ်ရသေးဘူး"

သီတာက ပြောသောကြောင့်အကြိမ်ငါးဆယ်ကျော်ခန့်ဆက်တိုက်တွန်းလိုးလိုးလိုက်ရာ သုတ်များတဖြောဖြောထွက်သွားရတော့တယ်။သုတ်များမထွက်တော့သည်အထိစိမ်ထားပြီးနောက်ပျော့ခွေစပြုလာလီးကိုဆွဲထုတ်ပြီးသီတာ့အနားကပ်ကာဖက်နမ်းလိုက်ပါတော့တယ်

" သီတာ ငါလုပ်တာကောင်းရဲ့လား"

" ဟာ  ကျော်ဇင်၊နင်တကယ်လုပ်တတ်လိုက်တာဟယ်"

စောင်ကိုဆွဲခြုံရင်းသီတာပြောလိုက်တယ်။ကျော်ဇင်လဲစောင်အောက်ကိုဝင်ကာသီတာကို ဖက်ထားလိုက်ပြီး

" တကယ်ကောင်းတယ်၊နင့်ဟာကကြီးပြီးတော့ အကြာကြီးလဲလုပ်နိုင်တယ်၊ အစကတော့ တော်တော်နာတယ်"

" နောက်တော့လည်းကောင်းသွားတာပဲလား"

" အင်း"

" နင့်ယောက်ျားနဲ့ငါနဲ့ယှဉ်ရင်ဘယ်လိုလဲ"

" အင်းသူကမနှူးမနှပ်ပဲလုပ်တော့ငါ့မှာ အလုပ်ကလဲပင်ပန်းတယ်ဆိုတော့ စိတ်မပါဘူးလေ"

" ဟုတ်လား"

" နင်ကလူပျိုသာဆိုတယ် လုပ်တတ်တယ်၊နင့်ဟာကြီးကလဲပြည့်ကျပ်နေတာပဲ"

စကားပြောနေရင်းသီတာကကျော်ဇင်လီးကိုစမ်းကိုင်လိုက်ပြီး

" ဟယ် ခုတော့လဲသူမဟုတ်သလိုပဲ"

" ဟင်းဟင်း သူခဏအနားယူတာပါ သီတာရာ၊နင်သာနမ်းပေးမယ်ဆိုရင်တော့ မြွေတစ်ကောင်လိုပါးဗျဉ်းထောင်လာမှာပါ"

" တကယ်ရသေးလို့လားဟယ်၊ငါ့ယောက်ျားကတော့ တစ်ခါပဲ""

" နင်သာ နမ်းပေးမယ်ဆိုရင်သူကချက်ချင်းမာလာမှာ"

" နင်နှော်တော်တော်လူလည်ကျတယ်"

သီတာပြုံးပြီးပြောလိုက်သည်။

" လုပ်ကြည့်စမ်းပါ သီတာ"

" ငါကွင်းထုပေးမယ်ဟာ"

သီတာကအိပ်ရာကထပြီးဂွင်းထုပေးနေရင်းကနေ ဘာကြောင့်မှန်းမသိ၊ ကျော်ဇင်ပြောသလို နမ်းကြည့်ချင်လာပြီးကျော့်ဇင့်လီးကိုငုံစုပ်ကြည့်လိုက်သည်။လျှာဖျားလေးနဲ့ တထိုးမွှေကြည့်တော့အာငွေ့ကြောင့်လားသီတာမသိချေ။

ကျော်ဇင့်လီးကအရမ်းပင်ကြီးလာသည်။ထိပ်ဖူးဝ၌အရည်တို့ စိမ့်ထွက်လာသည်၊ငံပြပြအရည်ဖြစ်သော် အနံ့နှင့်အရသာတို့ မဆိုးသောကြောင့်သီတာစုပ်ရတာအဆင်ပြေသည်။ထွက်လာသောအရည်တို့ကိုလည်း ပါးစပ်ထဲငုံမထားပဲမြိုချရင်းစုပ်လိုက်သည်။ထို့အပြင်ကျော်ဇင့်၏ဂွေးဥကြီးကိုလည်းအသာအယာညှစ်ပေးလိုက်သည်။

ကျော်ဇင်၏ဂွေးဥမှာပျော့တွဲမနေဘဲ၊ကျစ်လစ်နေသည်။သင်ပေးခြင်းမဟုတ်ပဲ ဂွေးဥကိုပါနမ်းပေးလိုက်သည်။ကျော်ဇင့်လီးကားအလွန်မာတောင်ကာမိုးပေါ်သို့ပြန်တက်မည်သကဲ့သို့ဖြစ်လာသည်။ထိပ်ဖူးကြီးလဲနီရဲလို့လာသည်။စုပ် ရသည်ကိုကျေနပ်လို့ နေမိသည်။မျက်လုံးမှိတ်ပြီးတအင်းအင်းညည်းနေသောကျော်ဇင်ကို

" တော်ပြီကျော်ဇင်ငါညောင်းနေပြီ"

" အာညောင်းရင်ရပ်လိုက်လေ၊ငါလဲအရမ်းလုပ်ချင်နေပြီ"

" အင်းလုပ်လေ"

သီတာပက်လက်လှန်ပြီးအိပ်လိုက်သည်။ကျော်ဇင်ကသီတာ့ပေါင်ကြားဒူးထောက်ဝင်ပြီးသူ့လီးကြီးနဲ့သီတာ့ ပိပိကို အထက်အောက်စုံဆန်လုပ်ပြန်သည်။ကျင်တက်သွားသောခံစားချက်နဲ့သီတာ ညည်းလိုက်သည်။ထို့နောက်ကျော်ဇင်ကအဖုတ်ဝကိုလီးတေတဖြေးဖြေးသွင်းလိုက်တော့သည်။

" ဖျစ်  ဗျစ်  ဖျစ်   ..."

" အာ့ အင်းးဟင်းးဟင်းး"

လီးက သီတာ့အဖုတ်ဖဲတိုးဝင်သွားသည်။ အရည်တို့စိုရွှဲနေ၍သာ တအိအိနဲ့ဝင်သွားသည်။ လီးအထဲရောက်သည့်အထိအတွေ့သည်လည်းအဖုတ်နံရံသားများကိုပွတ်သွားလေရာအရသာရှိနေသလိုခံစားလိုက်ရပြီး သီတာညည်းမိတေ့သည်။ကျော်ဇင်လည်းသီတာ့ပုခုံးကိုဆွဲပြီးလီးကိုရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လုပ်ပေးလိုက်တော့တယ်

" ဗျစ် ဘွတ် ဖွတ် ဖွတ်"

ဒုတိယအကြိမ်လိုးခြင်းဖြစ်သော်လည်းတဖြေးဖြေးချင်းသာအသွင်းအထုတ်လုပ်ရသည်။ စေးပိုင်တင်းကျပ်မှု့ကိုအပြည့်အဝရရှိပြီးသီတာ၏ လှမ်းဖက်ခြင်းကိုခံရကာလက်သည်းအချို့ကကျောပြင်ကိုလာပြီးမထိတထိနဲ့ထောက်နေတဲ့အခါစိတ်တို့ပိုကြွလာပြီးခါးကိုမတ်၍အရှိန်တင်ပြီး တဖွတ်ဖွတ်တဖန်းဖန်းမြည်အောင်လိုးလိုက်တယ်။

" ဘွတ်ဖွတ်  ဖွတ် ဖွတ်"

" အာ့အင်းးဟင်းးဟင်း"

အစေ့နှင့်ထိတွေမှု့ ဘေးနှုတ်ခမ်းသားများနဲ့ ပွတ်တိုက်မှု့တွေကြောင့်မှာခံစားဖူးပေမယ့်နောက်ထပ်ပေါင်းများစွာလိုချင်နေသောအရသာတမျိုးကိုခံစားရပြီးညည်းမိတယ်။တချက်တချက်ဆောင့်ချက်တွေကြောင့်အရသာအရမ်းရှိပြီးသီတာမှာတုန်တက်လာခဲ့တယ်။

" ဖွတ် ဘွတ်  ဖန်း ဖန်းဖန်း"

" အာ့ !အိုးးရှီးးရှီးးးအိုးး"

ကာမစိတ်တို့အထွဋ်အထိပ်ရောက်လာပြီးညည်းသံ ပိုထွက်ခဲ့တယ်။ပိပိအတွင်းနံရံတွေကနေက ကျော်ဇင်လီးကိုအရမ်းညှစ်သလိုလဲခံစားရလာတယ်။

ကျော်ဇင်ကသီတာမှာဒုတိယအကြိမ်ဖြစ်ပြီးပြီးမည့်အချိန်မှာကြာမည်မှန်းသိနေသည့်အတွက်ပင်မနားတမ်းဆောင့်လိုက်သေးသည်။ထိုနောက်တော့ ကျော်ဇင်ကသီတာ့ခါးကိုကိုင်၍ပင်လီးကိုမချွတ်ပဲမလိုက်ကာပက်လက်လှန်လှဲချလိုက်ရာ သီတာမှာ အလိုအလျောက်ကျော်ဇင်အပေါ်ရောက်သွားသည်။

သီတာသိလိုက်ပါပြီ ။ ကျော်ဇင်က မိမိကိုအပေါ်စီးကနေလုပ်ခိုင်းမှန်းသိတာကြောင့် ခြေထောက်တွေပုံမှန်အနေအထားရောက်စေရန်ပြုပြင်လိုက်ပြီး ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လုပ်ပေးလိုက်သည်။ငါးမိနစ်ခန့်လုပ်ပေးပြီးနောက်ကခါးကိုကိုင်ပြီးကြွခိုင်းလာတာကြောင့်ကြည်ပြာအပေါ်စီးကနေပြီးဆောင့်ချပေးလိုက်သည်

" ကျော်ဇင် ငါအရမ်းညောင်းနေပြီဟ"

" အေး အာ့ဆိုကုန်းပေးပေါ့"

" ဟင်..နင်နှော်အလကားရတိုင်း ရေတောင်အဝသောက်မယ့်လူမျိုး"

" အကွက်စုံမှ အရသာပိုသိတာဟ"

" မသာ...လိပ်မျိုးလုပ်ရင်လဲမြန်မြန်လုပ်ကျိမ်းစပ်နေပြီ"

ပါးစပ်ကသာပြေနေပေမယ့် သီတာကတော့ကျော်ဇင်အလိုကျ အိပ်ရာပေါ်လေးဘက်ထောက်ပြီးကုန်းပေးလိုက်သည်၊ကျော်ဇင်လည်းသူလုပ်ချင်တဲ့ပုံစံကိုသီတာက ခွင့်ပြုလိုက်တဲ့ အတွက် အိပ်ရာကထလာကာ သီတာ့နောက်မှာမတ်တပ်ရပ်ပြီးဖင်ကိုကြည့်လိုက်သည်၊ကိတ်လွန်းတဲ့ သီတာ့ဖင်ကြီးဟာဝိုင်းစက်လှပပြီးခါးကျဉ်ကျဉ်ကလေးကြောင့်ပိုပြီးဆွဲဆောင်မှု့ရှိနေတော့တယ်။တင်သားကို လက်ဖဝါးဖြင့်တချက်နှစ်ချက်ရိုက်ချင်စိတ်လည်း ပေါက်လာသဖြင့်ရိုက်ထည့်လိုက်တယ်။

ဖတ် ဖတ်

ကျော်ဇင် ကလီးကလီးကိုကိုင်ပြီးအ  ဖုတ်ထဲထည့်လိုက်သည်။   

ဖျစ် ဗျစ် ဖျစ် 

“ အာ့! အင်းးဟင်းးဟင်းး”   

ကုန်းပြီးခံရတဲ့အရသာကတ မျိုးပါ ။အစကတော့အောင့်သလိုဖြစ်ပြီးအထဲထိလီးကမြုတ်ဝင်သွားချိန်မှာ   တော့အဆုံးထိထိထိရောက်ရောက် ဝင်သွားတဲ့ခံစား မှု့မျိုးကိုသီတာ  ခံစားလိုက်ရသည်။  

“ ဘွတ် ဖွတ် ဖတ် ဖတ်ဖန်းဖန်းးး”   

“ အာ့!အင့်! အင်! အင်းဟင်းး”   

ကျော်ဇင့်ဆောင့်ချက် ကြောင့်သီတာမှာနာသလို အောင့်သလိုလိုနဲ့   ကောင်းသလိုလိုဖြစ်လာတယ်။ ကျော်ဇင်ကတင်သားနှစ်ခြမ်းကိုဖြဲကိုင်ပြီးဆောင့် ချက်ပြင်းပြင်းနဲ့လိုး  လေ သီတာမှာအော်ညည်းမိလေ၊တ ဖြေးဖြေးနဲ့သီတာမှာကာမစိတ်  အထွဋ်အထိပ်ထိရောက်လာတယ်။  ကျော်ဇင့်အတတ်ကောင်းတွေတတ် တယ်။

သီတာ့ဖင်စအိုဝကိုလက် သည်းနှင့်ထိသလိုမထိသလိုလုပ်  တော့သီတာစိတ်တွေပို ထလာပြီး   

ဘွတ် ဖွတ် ဖတ် ဖတ်ဖန်းဖန်းး

“ အာ့!အင့်! အင်! အင်းဟင်းးလုပ် လုပ် ငါ ငါပြီးတော့မယ် အင့်”    

ကျော်ဇင်လည်း ကြာကြာမထိန်းနိုင်  တော့ချေ။အရမ်းလှပတဲ့ဖင်ကြီးကို   အားရပါးရဆောင့်ရတဲ့ အရသာက  အလွန်ပင်ကောင်းလာကာပြီးခါနီး    လာပြီးသီတာနှင့်ပြိုင်တူပြီးနိုင်    ရန်စိတ်နှစ်ပြီးမြန်မြန်ပင်လိုးလိုက်   ရာသီတာရဲ့အော်ညည်းသံနှင့်   ပိုထွက်လာတယ်  ။

“ ဘွတ်ဖတ်  ဖတ် ဖန်းဖန်း”  

“ အိုးးရှီးးအိုးး ရှီး အား ငါပြီးတော့   မယ် အားး”   

“ ဘွတ်..ဖတ် ဖတ် ဖန်းဖန်း””   

“ ဟုတ် အာ့ ရှီးးရှီးးးအားးပြီးးပြီအား”   

သီတာတစ်ယောက် အသည်းအသန်အော်လာပြီးနောက်ငြိမ်ကျသွားရ  တယ်။ကျော်ဇင်လည်းကြည်ပြာ  မှောက်ချက်လဲကျ မသွားစေရန်ခါးကိုကိုင်ကာထိန်းထားနောက်အ ကြိမ်နှစ်ဆယ်ခန့်ဆက်တိုက်တွန်း   လိုး လိုးလိုက်ရာသုတ်များတဖြော   ဖြော ထွက်သွားရတော့တယ်။

“ ဟားးကောင်းလိုက်တာသီတာ   ရာလူလည်းချွေးတွေနဲ့နစ်ရောပဲ”  

“ အင်းလေ နင်က အလကားရတယ်ဆို ပြီးအသေ ကြိတ်နေတာကိုး” 

“ နင်ကသာအသေကြိတ်တယ်ပြော    နေတာငါကအားကိုမရသေးဘူး” 

“ တော်ပြီ ငါရေချိုးခန်းဝင် အုံးမယ်”  

သီတာကပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ထရာ  သီတာ့အဖုတ်ထဲကသုတ်ရည်   များစီးထွက်လာသဖြင့်   

“ ဟာ အများကြီးဟာ၊သုတ် တော်   တော်ပေါတာပဲ”   

“ စုထားတာတွေလေ”  

သီတာရေချိုးခန်းထဲဝင်ပြီးသန့်ရှင်း  ရေးလုပ်ပြီးပြန်ဝင်လာသည်။  

“ အိပ်ကြမယ် ကျော်ဇင် ငါလဲပန်း  နေပြီ”  

“ အေးပါဟာ အိပ်မယ်”   

နှစ်ယောက်သားအိပ်ရာပေါ်လှဲချ လိုက်သည်။ကျော်ဇင်ကသီတာ့ကို ဖက် ထားသည်။သီတာငြိမ်နေလိုက်သည်။မနက်မိုးလင်းမှသီတာနိုးလာ  သည်။ကျော်ဇင်ကသီတာကိုဖက် လျှက်အိပ်ပျော်နေဆဲ ဖြစ်သည်။  သီတာစဉ်းစားမိသည်က ခါတိုင်းယ ခုနှိုက်ခြိုက်စွာအိပ်ပျော်လေ့မရှိပေ ။ ညတွင်အနည်းဆုံးနှစ်ကြိမ်ခန့်နိုး  တတ်သည်။

ယခုတော့မိုးစင်စင် လင်းမှနိုးသည်။လူကလန်းဆန်းနေသည်။မနေ့ညကအဖြစ်ကြောင့်ဖြစ်  မည်ဟု တွေးလိုက် မိသည်။ 

“ ကျော်ဇင်ထတော့ဟ”   

“ ခနနေစမ်းပါဦးဟာဇိမ်ရှိတုန်းလေး၊ယူပါရစေဦး”  

“ မနက်စာငတ်သွားမယ်”   

“ ငတ်ပါစေဟာ”   

“ ငါထတော့မယ်၊နင်ဖယ်တော့”  

“ နင်ထမှတော့ဘယ်ကဇိမ်ရှိတော့မလဲ၊ငါလဲထပြီ”   

“ တော်တော်ဇိမ်ရှိချင်နေရင်မိန်းမယူ   လေ”  

“ ငါ့ဟာငါလွတ်လွတ်လပ်လပ်နေ   တာကိုမမြင်နိုင်ဘူးလား”  

“ နင်ဒီအတိုင်းနေလို့မဖြစ်ဘူး”  

“ အေးပါဟာ”  

“ ငါရေချိုးလိုက်ဦး မယ်”  

“ ငါနင့်အတူချိုးမယ်လေဟာ” 

“ နင်တကယ်ကဲတယ်သိလား”   

“ ဟီးးးး”  

ရေချိုးခန်းထဲနှစ်ယောက် အတူဝင်  ချိုးတော့ ကျော်ဇင်ကသီတာနောက်  ကျောများကိုဂျေးတွန်းပေးလိုက်   သည်၊ရေချိုးပြီးမနက်စာစားပြီး   သီတာ့ကိုခေါ်ကာ တောထဲသွား လိုက်တယ်။မျိုးမင်းနဲ့တွေ့တော့အကျိုးအကြောင်းပြောပြလိုက်တော့ သီ တာ ကျေနပ်သွားတယ်။

“ ကျော်ဇင် နင်လေ မျိုးမင်းနင့်ဆီကအလုပ်တွေယူလုပ် ထားတာမပြောဘူး”  

“ မျိုးမင်း နင်မပေးရင်ကျော်ဇင့်ဆီက တောင်းမှာ”   

“ အေးတောင်းလိုက်ဟ၊ဒီကောင်က   သူဌေး”   

“ နင့်ကိုဆက်သွယ်တာမရလို့သူ့ဆီက  ငါးဆယ်ယူထားလိုက်တယ်၊နင်ရမှ    ပြန်ဆပ် တော့”  

“ မဆပ်တော့ဘူး ငါရစရာရှိတာတွေ   ကဖြတ်လိုက်ရင်ငါတောင်အတိုး   သက်သာသေးတယ်” 

“ တကယ်လူလည်တွေ ချည်းပဲ” 

“ မလည်လိုချေးတာပါဟယ်”   

“ အေးပါပြီးရော၊ငါပြန်မယ်”  

“ အေးပြန်လေ”   

လမ်းမှာ ကျော်ဇင်အကြောင်းစဉ်း   စားလာ လိုက်ပြီး   

“ ကျော်ဇင်”   

“ ဟင် ဘာလဲသီတာ”  

“ နင်တော်တော်လည်တာပဲသိလား”  

“ ဘာလို့လဲဟ”    

“ နင်က သူများငွေနဲ့အလုပ် လုပ်ပြီး   ငါကိုဝိုက်လိုက်သေးတာ” 

“ ဟားး နင်ကလဲ ပြောရော့မယ်၊ နင်   ကရော မကြိုက်ဘူးလား” 

“ တော်ပြီဟေ့ကောင် နောက် တစ်ခါ  မရတော့ဘူး”

“ အေးပါ နင်မကြည်ဖြူရင်အတင်း   ယူလို့မှမရတာ”  

“ အေးအဲဒါကြောင့်နင်လူပျိုကြီး   ဖြစ်နေတာ”  

“ ဘာဆိုင်လို့”  

“ နင်တွေး ကြည့်ပေါ့ မိန်းကလေးက  ကိုယ့်ယောက်ျားမဟုတ်ပဲ ကြည်ဖြူ ပါတယ် လုပ်ပါလို့ ပြောမလားဟဲ့” 

သီတာပြုံးပြီးပြောလိုက်သည်။   

“ အောဒီလိုလား”    

ဟိုတယ် ပြန်ရောက်ကြပြီး  ညကျတော့ သီတာရန်ကုန်ပြန်ခဲ့ရ တယ်။ ကလေးကို အကြာကြီးခွဲထား  လို့မရ လို့ပါ။ ဒါပေမယ့် အိမ်အပြန်   ခရီးကတော့ သီတာ့အတွက်လန်း ဆန်းနေတယ်။ ကျော်ဇင်ပြန်လာရင်  သီတာ့ကိုလာခေါ်မှာသိနေ တယ်လေ။

တစ်ခုပဲ အချိန်အတိုင်းအတာ တစ် ခုထိလိုနေတဲ့ ကွက်လပ်မှာဖြည့်ဖို့  သူ့အတွက်သော်လည်းကောင်း ကိုယ့်အတွက်သော်လည်းကောင်း  ကျော်ဇင်ရှိနေပေးမယ် ဆိုတာ ယုံ ကြည်မိတယ်။ ပုံမှန်မဟုတ်ပေမယ့် အခွင့်အခါသာတဲ့အခါချစ်ပွဲဝင်ကြ ဆဲပါ။

.................................................................

{ စကားချပ် }

ဒီစာရေးဆရာ ဟာ ကိုဗစ်ကာလမှာ ဆုံးပါးသွားပြီလို့သိရသည်။ မြန်မာ့အပြာစာပေလောကတွင် အရေးဆန်းဆန်း အတွေးဆန်းဆန်းလေးတွေ ရေတက်သူမို့ နှမျှောမိပါသည်။ လူတိုင်း လင်ယူ၊ မယားယူကြသော်လည်း ပြန်လည်ချပြ မရေးတက်ကြဘူးလေ။




........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။