Sunday, July 13, 2014

ကြွက်သိုးတို့အိမ် (စ/ဆုံး)

ကြွက်သိုးတို့အိမ် (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမရာမောင်

သူငယ်ချင်းနာမည်က ကြွက်သိုး။ ငယ်ငယ်ကတည်းက ဆော့ဖော်ဆော့ဖက် ။ ဒီကောင်က ၇ တန်းလောက်မှာ ကျောင်းထွက်သွားတယ်။ အပြင်လောကအကြောင်း နောကြေတယ်။ ဒီကောင့်ကြောင့်ပဲ ဂွင်းထုတတ်လာတာ။ နှာကိစ္စကတော့ စကားပြောတိုင်းပါတယ်။

သူ့အမလင်မယား လိုးတာပါ ခြောင်းပြီး ထုတဲ့ကောင်။ သူ့အမအကြီးဆုံးက လင်နှစ်ယောက် ယူထားတယ်။ခြံဝိုင်းထဲမှာပဲ အိမ်ဆောက်နေတယ်။ ပထမယောင်္ကျားသေပြီးတော့ ဒုတိယအိမ်ထောင် ထူတယ်ပေါ့။ ဖင်အငြိမ်ဆုံးပေါ့ ။ ကျနော်တို့က မကြီးမခိုင်လို့ ခေါ်ကြတယ်။

သူ့အောက်ကတော့ တင်မာဝင်း။ သူကတော့ ၂ လင်ကွာ ။ ခလေးတစ်ယောက် အမေ ။ ကြားထဲမှာ အပျော်ကုံးတဲ့ လင်တွေကလည်း မနည်းလှ။ ကြွက်သိုး အထက်က အစ်ကိုက အရက်သမား။ စိတ်ကောင်းရှိတယ်။ အငယ်ဆုံး ကောင်မလေးကလည်း အပျိုဖြန်း။ ဆတ်စလူး ထနေပြီ။

ကြွက်သိုးက ကျနော့် အပေါ် သဘောအတော်ကောင်းတဲ့ ကောင်။ သူမိန်းမယူပြီးတော့တောင် သူ့မိန်းမကိုလေးဘက်ထောက်ခိုင်းထားပြီး ကျနော့်ကို တံခါးအကွယ်ကနေ ခေါ်ထုတ်ပြီး သူ့မိန်းမစောက်ပတ်ကို ပြတယ် ။ သူ့မိန်းမက မသိရှာ ။ ကျနော်လည်း လက်နဲ့ ထိကိုင်ကြည့်မိတယ်။ မိန်းမယူထားပေမယ့် ကျနော်နဲ့ အတွဲမပြတ်။ သူတို့တစ်အိမ်လုံးက ကျနော်နဲ့ ကြွက်သိုးကို လင်မယားလို့ ခေါ်ကြတယ် ။ ကြွက်သိုးက ကျနော့်ကို ပြောဖူးတယ်။ 

ငဇော် မင်းကို စိတ်ချတာတစ်ခုရှိတယ်။ မင်းမှာ ကြာကူလီစိတ် မရှိတာပဲ။ ငါကတော့ ရလို့ကတော့ အကုန်လိုးမှာ ဒါ့ကြောင့်လဲ ကြွက်သိုးက ကျနော့်ကို စိတ်ချတာ။ ကြွက်သိုးက သူ့အမေမုဆိုးမ ဒေါ်မြင့်နဲ့ စီးပွားမခွဲ။ကုန်ကူးတဲ့ အလုပ်ကို လုပ်ရတယ်။ အိမ်ထောင် ဦးစီးပေါ့။ ရထားနဲ့ ကုန်ကူးတယ် ။ စျေးမှာ သူ့အမေ ဒေါ်မြင့်က ရောင်းတယ်။ အပျိုပေါက်မ စန္ဒာရယ် ကြွက်သိုးရယ် အရက်သမားရယ်က ကူလုပ်ရတယ်။

ကြွက်သိုး အမေက လူကြားထဲတောင် အတော်နောက်တာ ။ လူပျိုကြီး ဂွေးကြည့်ခြင်လို့ဆိုပြီး ပုဆိုးဆွဲချွတ်တာ။ အဲ့လို နောက်တာကို မိသားစုစုံတိုင်း လုပ်လေ့ရှိတယ် ။ ကျနော်ကရှက်ပြီး ပြေးရင် ဝိုင်းရီကြတာ။ဓလေ့လို ဖြစ်နေပြီ။ ကျနော့် စိတ်ထဲမှာ အမြဲစိတ်ပါ ဖီးလာတာက တင်မာဝင်း။ သူတို့ ခြံဝင်းထဲ လူရှင်းတဲ့ရက်ဆို ကျနော် တင်မာဝင်းကို ကြံဖို့ချောင်းတယ်။

ဒါပေမယ့် မရဲပါဘူး။ တင်မာဝင်းကလည်း တစ်လတစ်ခေါက်တော့ ကုန်ကူးတယ်။ သူ့စီးပွားနဲ့ သူ။ တစ်ရက် နေ့လည်ပိုင်း လူရှင်းတော့ တင်မာဝင်း ကို တွေ့လိုတွေ့ညား သွားချောင်းတယ်။ ကြွက်သိုးအိမ်အောက်ကနေ ကြည့်နေတုန်း ဒေါ်မြင့်က သူ့အိမ်မကြီးကနေ  ...

“ ဟဲ့ ငဇော် ကြွက်သိုး ညက ခရီးထွက်သွားတယ် လေ..နင်မသိဘူးလား.. ”

လို့ ရုတ်တရက်လှမ်းအော်တော့ လန့်တောင်သွားသေး။

ဒေါ်မြင့်က စျေးရောင်းလို့လား မသိ ။ အသံကတော့ အော်ကျယ် အော်ကျယ်။

“ ဟဲ့ကောင်လေး လာစမ်း ငါ့ကို လာကူစမ်း  ”

ဆိုတော့ ကျနော်လည်း အိမ်မကြီးပေါ် တက်သွားတယ်။ ဒေါ်မြင့်မျက်နှာက မကြည်မသာ။ 

“ အဒေါ် နေမကောင်းလို့လား  ”

ဆိုတော့ 

“ အေးဟယ် ဟိုဟာတွေ စိတ်မချပေမယ့် မတတ်နိုင်ဘူးလာပြန်နားရတာပဲ..တံခါးမကြီးပိတ်ထားလိုက်ငဇော်..ကြက်တွေခွေးတွေတက်လို့  ” တဲ့။ 

ခန်းစည်းချထားတဲ့အခန်းထဲကို ရှေ့ကဝင်သွားပြီး လိုက်ခဲ့ တဲ့။ ကုတင်ပေါ်ခြေဆင်းထိုင်ချလိုက်တယ်။

“ အဒေါ် ကျနော်ဘာလုပ်ပေးရမလဲ ” ဆိုတော့

“ ငါ့ကိုဇက်ကြောဆွဲနှိပ်ပေးစမ်းဘာ ဟယ်...အကြောတွေတက်နေတယ်...ဆေးသောက်တာလည်း မရဘူးဟယ်.. ”

ကျနော်လည်း ဇက်ကြောဆွဲဂုတ်ပိုးသားတွေ နှိပ်ပေးတယ်။ ဆွဲကြိုးအတုတ်ကြီးက ဆွဲထားသေး ဆွဲကြိုးက ခံနေတော့ ဆွဲကြိုးခြွတ်ခိုင်းတယ်။ ဒေါ်မြင့်နှိပ်ခိုင်းသမျှ နှိပ်ပေးရတယ်။ ပေါင်တွင်းကြောတွေကို နှိပ်ခိုင်းပြန်တယ်။ ပေါင်တွင်းကြောတွေကို ထမိန်အောက်ထဲ လက်ဝင်ခိုင်းပြီး နှိပ်ခိုင်းတော့ ဒေါ်မြင့်ရဲ့ အဖုတ်မည်းကြီးက ပေါ်နေတယ် ။ ကျနော်လည်း အဲ့ကျမှမရိုးမသားစိတ်တွေ ဖြစ်လာတာပဲ။

ဒေါ်မြင့်က ပေါင်ခြံလေးကို နှိပ်စမ်းပါခလေးရယ်.. ဆိုပြန်တော့ စောက်ဖုတ်က ပေါ်တင်ကြီး မြင်နေရတယ်။ အသက် ၅၀ ကျော်ပြီး လူက ပိန်တယ်ဆိုပေမဲ့ ဒေါ်မြင့်က အတွင်းပိုင်းအသားအရည် ပျော့တွဲမနေဘဲ ကျစ်လျစ်နေတယ်။

ကျနော့်ကို ဆီးခုံအပေါ်ကိုလည်း နှိပ်ခိုင်းတယ်။ ထမိန်ကို မပေါ်ပေါ်အောင် နှိပ်ခိုင်းနေမှန်း သတိထားမိလာတယ်။ ကျနော့် ပေါင်ကိုလည်း ပြန်ပွတ်ပေးနေတော့ စိတ်ကထလာပြီး ငပဲက ထလာတယ်။ ထမိန်ပေါ်ရက်နဲ့ကို ထထိုင်ပြီးကျနော့ကို ခြေဆင်းထိုင်ခိုင်းပြီး သူကလည်း ကျနော့်ခြေထောက်ပေါ် သူ့ခြေဆင်းထိုင်လို့ မျက်နှာခြင်းဆိုင် ဇက်ကြောကို နှိပ်ခိုင်းတယ်။

နှိပ်နေရင်းက ကျနော့် ပေါင်ပေါ် လက်ရောက်လာတယ်။ ပြီးတော့ ကျနော့်ငပဲကို ပုဆိုးပေါ်ကကိုင်လိုက်တယ်။ ပါးစပ်ကလည်း ဒီတခါတော့ မိပြီ လို့ ပြောတယ်။ ပုဆိုးလှန်ပြီး လီးကို ကိုင်ဆွတော့ ကျနော်မနေနိုင်တော့ဘူး။ အဒေါ် ကျနော်မရတော့ဘူး။ လွှတ်ပါတော့ဆိုလည်း မရဘူး။

အဒေါ် လရည်တွေ ထွက်ကုန်လိမ့်မယ် ဆိုတော့ သူ့စောက်ဖုတ်ကြီးကို ပေါင်ကားပေးတယ်။ ကျနော်လည်း အံ့အားသင့်နေတယ်။ ဘာလုပ်နေလဲ ဒီထဲပန်းထည့်တဲ့။ တကယ့်တကယ်လုပ်တော့ အပေါက်က မတည့်။ အတွေ့အကြုံမရှိတော့ ဒေါ်မြင့်ကကိုင်ပြီး တေ့ပေးရတယ်။

တခါတည်း ဒေါ်မြင့်စောက်ဖုတ်ထဲ လီးဝင်သွားတာနဲ့ အားရှိသမျှ လိုးပစ်တယ်။ လရည်က မကြာဘူး ထွက် သွားတယ်...။ ဒါပေမယ့် ဆက်လိုးခြင်နေတာနဲ့ လိုးနေလိုက်တယ်။ ဒေါ်မြင့်က အပေးကောင်းတော့ ကြာလည်းကြာ ကောင်း လည်းကောင်း ဒေါ်မြင့်လည်း ပြီးသွားတယ်။ ကျနော်လီးကို သုတ်ပေးပြီး ပါးစပ် လုံပစေနော်။ ထပ်လုပ်ခြင်ရင်..တဲ့.....။

ဒေါ်မြင့်နှင့် မထင်မှတ်ဘဲ စားလိုက်ရတာဟာ ကျနော်ရဲ့ ပွဲဦးထွက် ကံကောင်းမှုဆိုတာ နောက်ပိုင်းနှစ်ကာလတွေ အတော်ကြာမှ သုံးသပ်သိရှိရပါတယ်။ စိတ်လက်ကြည်လင်ပေါ့ပါးပြီး ကြွက်သားတွေလည်းပျော့ပျောင်းလို့နေတယ်။ လူဟာ ငါစားဖူးပြီဆိုတဲ့ ဘဝင်လေးလည်း ဖြစ်နေတယ်။ ကြွက်သိုးကလည်း ပြန်မရောက်သေးတော့ တိုင်ပင်ဖော် မရှိ။ ဒေါ်မြင့်နဲ့ နေ့လည်ဖက် ဆုံရမလား။ စျေးဆိုင်ဖက်လမ်းကြုံသလိုနဲ့ ဝင်ပေမယ့် ဒေါ်မြင့်ကတော့ စကားလမ်းကြောင်းလည်း ဘာမှမဖြစ်သလိုနဲ့။

နောက်တစ်ခုက ခပ်တည်တည်ခပ်တန်းတန်းဖြစ်နေသလိုပဲ။ အရူးအမဲသားကြွေးတယ်ဆိုတာ ဒါမျိုးဖြစ်မှာ ။ ဒေါ်မြင့်ကို အရင်က ဂွင်းမှန်းထုတဲ့ အထဲတောင်မထည့်။ တင်မာဝင်းကသာ ထိပ်ဆုံး။ အခုတော့ ဂွင်းထုရတဲ့ အရသာတောင်မကြိုက်တော့။ တင်မာဝင်းကိုတောင် သွားခြောင်းဖို့ စိတ်မလာတော့။ ဒေါ်မြင့်စျေးဆိုင်မလာဘူးဆိုတဲ့နေ့က နောက်ဆုံးအကြိမ် ကြိုးစားခြင်းပါပဲ။ အခြေအနေအချိန်အခါ ပေးပါလျက် ဒေါ်မြင့်ရယ် သူရယ် ခြံဝင်းထဲမှာ ၂ ယောက်တည်း ။ ဒီထက်အခြေအနေ အချိန်အခါပေးတာ မရှိ ။ 

“ ကြွက်သိုးပြန်မရောက်သေးဘူး ငဇော်ရေ ... ” တဲ့။

လှေကားအတိုင်း အိမ်ပေါ်တက်တော့တံခါး ပိတ်ထားတယ်။ တံခါးခေါက်ပေမယ့် တံခါး ထမဖွင့်ပေး။ ဒါတောင် ဆယ်မိနစ်လောက် စောင့်သေးတယ် ။ စိတ်ထဲမှာ ရှက်တာရယ် မခံခြင်စိတ်ဖြစ်သွားတာရယ်က ကျနော့်ကို လမ်းကြောင်းပြောင်းသွားစေတယ်။ အားကစားရုံမှာ ဝိတ်သွားမတယ် ။ အပြေးလေ့ကျင့်တယ်။  ကြိုးခုန်တယ်။ ဒေါ်မြင့်အာရုံထဲက ထွက်ဖို့ အားကစားနဲ့ အာရုံပြောင်းလိုက်တယ်။ သိပ်တော့ မလွယ်ကူလှ။ကြွက်သိုး ကျနော့် အိမ်လာသေးတယ်လို့ ပြောတယ်။ မဆုံဖြစ်တာ မသွားဖြစ်တာ ၃ လနီးပါးရှိသွားတယ်။

ဂွင်းမတိုက် ဖာမချတော့ အသားအရည်ကျစ်လျစ်ပြီး လူဟာ လန်းဆန်းလို့နေတယ် ။ အားအင်က အပြည့်။ ၆ လတခေါက်မှ အိမ်ပြန်ရောက်တဲ့ အဖေတောင် ကျနော့်ကို အတော်အံ့သြချီးကျူးနေတယ်။ သုံးဖို့စွဲဖို့လည်း အတော်များများအမေတို့ မသိအောင် ပေးသွားသေးတယ်။

ကျနော် အရင်က ဖြစ်သလို ဝတ်စားတာတွေ နေထိုင်မှုတွေက အစပြင်ပလိုက်တယ်။ သန့်သန့်ရှင်းရှင်းသပ်ခက်ခက်။ လူကြီးဆန်တဲ့ အဝတ်အစားကိုပဲ ဝတ်ဖြစ်တော့တယ် ။ တောက်ပစျေးကြီးတာမျိုးတော့မဝတ်။ နောက်ပိုင်းမှ သိလာတာက ဂွင်းမထု ဖာမချဘဲ အားကစားပုံမှန်လုပ်တဲ့ အကျိုးဟာ ကျနော့်ကို အတော်အကျိုးရှိတာပါပဲ။

ယုံမလားမသိ ။ မိန်းမတွေ ပျိုပျိုအိုအို လိင်တိမ်းညွှတ်မှုရှိလာတာပဲ။ 

“ ကြွက်သိုး အိမ်ကို ခဏခဏလာတာအားနာစရာကောင်းတယ် ..သူ့အိမ်သွားလိုက်ပါအုံး .. ”

အမေကပြောတာနဲ့ ညဘက် ထွက်သွားလိုက်တယ်။ ဒေါ်မြင့် ကြွက်သိုးတိုမိသားစု အစုံအလင် ထမင်းစားနေတာနဲ့ကြုံတယ် ။ ကျနော့်ကို တံအံ့တသြ ကြည့်နေကြတယ်။

ထမင်းစားပြီးတော့ ကြွက်သိုးတို့ အိမ်ဘက်သွားကြ သူငယ်ချင်း ၂ ယောက်စကားတွေ ဖောင်ဖွဲ့ကြပေါ့။ နှာအကြောင်း မမေးတော့လို့ ကြွက်သိုးအံ့သြနေတယ်။ အိမ်ပြန်တော့ အပြင်သွားမလို့ လုပ်နေတဲ့ တင်မာဝင်းက အဖော်လိုက်ပေးပါအုံးဆိုပြီး လက်ကို အတင်းဆွဲတယ်။ လမ်းထဲမှာ မှောင်နေတော့ တင်မာဝင်းက ကိုယ်ချင်းထိပြီး လျှောက်နေတယ်။

“ အမေတို့ ကြွက်သိုးတို့ အိမ်ပဲ နင်ကလာတာ ငါ့အိမ်ကို လာလည်ပါအုံးဟယ် ..ငါကအိမ်မှာ အမြဲတမ်းရှိတယ်။ လာခဲ့နော် ... ” တဲ့။

စုပ်ရောလာဒ်ရော ပွင့်တယ်ဆိုတာ မကြာခင်ရက်ပိုင်းအတွင်း သိရတော့တာပါပဲ ။

အရင်က အဖတ်တောင်မလုပ်ခဲ့တဲ့ ၂ လင်ကွာ ခလေးတစ်ယောက် အမေ တင်မာဝင်းကိုယ်လုံးခြင်း လာထိပြီး ဖိတ်ခေါ်နေပြီ။ ကျနော့် အနေနဲ့ တိုးတက်မှုကိုမြှင့်သထက်မြင့်စေချင်တာက တစ်ဖက်၊ တင်မာဝင်းရဲ့အရပ်ပုပု ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည်လှလှနဲ့ ကြာမျက်လုံးကြာနုတ်ခမ်းတွေဆီက ခေါ်သံကို ပြန်ထူးခြင်တဲ့စိတ်ကလေးကလည်းရှိနေပြန်တယ်။

မနက် စျေးခေါင်းကွဲတဲ့ အချိန်မှာကြွက်သိုး ကျနော့်ကို လိုက်ရှာနေတယ်ဆိုတဲ့ သတင်းက ကျနော်ထိုင်နေကြ လက်ဖက်ရည်ဆိုင်ဆီ ရောက်လာခဲ့တယ်။ ဒီသတင်းနဲ့ အတူ မကြာတဲ့ အချိန်မှာ ကြွက်သိုးလက်ဖက်ရည်ဆိုင်ထဲ ရောက်လာပြီး 

“ သယ်ရင်း မင်းကို အမေက အရေးကြီးတိုင်ပင်စရာရှိလို့ ငါ့ကိုလာရှာခိုင်းတယ်..သွားရအောင် ...  ” တဲ့။

ဒေါ်မြင့်က အိမ်အပေါ်ထက်က ဆက်တီစားပွဲခုံမှာ ဆေးပေါ့လိပ်ဖွါရင်းစောင့်နေတယ်။ ကြွက်သိုးကတော့ ကျနော့်ကို ထားပြီး သူ့အိမ်ဘက် ထွက်သွားတယ်။

“ အရေးကြီးတယ်ဆိုလို့ အဒေါ်.... ”

ကျနော် စကားစပြီးထိုင်တော့

“ သိပ်တော့လည်းအရေးကြီးတယ်ရယ် မဟုတ်ပါဘူး  ”

ဆိုပြီး ကိစ္စကိုရှင်းတယ်။

“ ဒီလိုပါ..ဒေါ်မြင့်က ၂ လုံးထီစာအုပ်တွေကို ဆွဲစားခြင်တယ် ..သူတစ်ယောက်တည်း မနိုင်ဘူး..ကျနော်ကပိုက်ဆံတတ်နိုင်မှန်းသိလို့ ရှယ်ယာတစ်ဝက်ပါနိုင်သလား..နာမည်ခံပေးမှာက ဒေါ်မြင့်..စာအုပ်တွေကို မိသားစုထဲက တစ်ယောက်ယောက်ကို သိမ်းခိုင်းမယ..ခြံဝင်းတံခါးပိတ် အိမ်တံခါးပိတ်ပြီး စာအုပ်တွေကိုစစ်..အလျော်အစားလုပ်ရုံ..အန္တရယ် ဖမ်းရယ်ဆီးရယ်ဆိုရင် စာအုပ်တွေမီးရှို့အလွယ်တကူလက်စဖျောက်ဖို့လည်း လွယ်တယ်..ပြေးပေါက်လည်းရှိတယ်.. ”

ကျနော်လည်း အလုပ်မရှိတာနဲ့စာရင် မဆိုးပါဘူးပေါ့။ ခေါင်းငြိမ့်လိုက်တယ်။ အိမ်ကလည်း ဘာမှမပြောပါဘူး။ ကျနော့် သဘော။ အလုပ်စလုပ်ခါစက မကျွမ်းသေးတော့ စာရင်းတွေ စာအုပ်တွေ အလျော်အစား ငွေကအစ စိစစ်ရတော့ ညနေစောင်းမှောခါနီးမှသက်ပြင်းချနိုင်တယ်။ ဒေါ်မြင့်ကတော့ ကျနော်နဲ့ ကံစပ်တယ်ချည်းပြောနေတော့တာပဲ....။ အလုပ်သဘောလည်း ကျွမ်းသွားပြီ။ အကျိုးအမြတ်ကလည်း အတော်ရတယ်ဆိုရမယ်။

ဒေါ်မြင့်က ဆိုင်ကယ်တစ်စီးဝယ်ပြီး စာအုပ်သိမ်းဖို့ လုပ်တယ်။ အဲဒိမှာ တင်မာဝင်းက သူစာအုပ်သိမ်းပေးမယ်။ အားအားနေ ခလေးမုန့်ဖိုးရတယ် လုပ်မယ်ဆိုပြီး ဇာတ်လမ်းထဲ ဝင်လာတယ်။ ဒေါ်မြင့်လည်းစျေးဆိုင်ခင်း စျေးရောင်းအလုပ်တွေ မလုပ်ရတော့ဘဲ အိမ်မှာ အဆီအစိမ့်စားနေရလို့လား မသိ။ ပိန်ခြောက်ကပ်ကနေ အသားရည်ပြည့်ပြီး ဆူဖြိုးလာ အသားဖြူလာတယ်။

၂ ထပ်သစ်သားအိမ်ကို မြှင့်ပြီးအိမ်အောက်ထပ်ကို အုတ်ပတ်ကားလုပ်တယ် ။ အခန်းဖွဲ့ပြီး အိမ်ကို လုံခြုံလှပအောင် ပြင်နိုင်တဲ့အထိ ဖြစ်လာတယ်။ ကျနော်ကတော့ ကျနော့်အကျိုးအမြတ် ဝေစုကို အမေ့နာမည်နဲ့ဘဏ်ထဲကို ထည့်ခိုင်းထားတယ် ။ သူငယ်ချင်းကြွက်သိုးကို အရင်းတောင့်အောင် ပိုက်ဆံထောက်ပံ့ပေးတယ်။ ကျနော် သတိထားမိနေတာ ကြာပြီ။ အရင်ကတော့ အလုပ်ဇောနဲ့ သတိမပြုမိ။ ဒေါ်မြင့်က စာရင်းလုပ်ရင်လည်းကျနော်နဲ့ ပူးပူးကပ်ကပ်ထိုင်တယ်။

လက်ကိုင်လိုက် ပေါင်ပွတ်လိုက်နဲ့ အပြင်က လူရိပ်လူသံကြားမှ ထပြီး လူလာရင်တံခါးဖွင့် မျက်နှာခြင်းဆိုင်မှာ ထိုင်တယ်။ ကျနော်လည်း သွေးနဲ့ ကိုယ်သားနဲ့ကိုယ်ပဲ ။ တင်သားရင်သားငှါးစွင့် ရေဆင်းငါးကြီးလိုဖြစ်လာတဲ့ ဒေါ်မြင့်ရဲ့ အထိအတွေ့ကို သာယာမိတာအမှန်ပဲ။

ဒါပေမယ့် ဟန်ဆောင်ထားရတယ်။ စကားနဲ့လည်း မြူဆွယ်တာပဲ။ ယောက်ျားမရှိတာကြာတော့ ယောက်ျားရဲ့ အပြုအစု အယုအယလေးတော့ လိုခြင်သား ။ တခါတလေဆို သားအိမ်ကတောင် ယားကျိကျိဖြစ်တယ်ဆိုပြီး အခြားအကြောင်းပြောရင်းက လမ်းကြောင်းပြောင်းလာတယ်။ ဖုန်းနဲ့ အလုပ်ရလာတော့ တင်မာဝင်းကဖုန်းနဲ့ စာရင်းအနှစ်ချုပ်လှမ်းတင်တယ်။ အဲဒိရက်က ၂ လုံးထီထွက်မယ့် ရက်ကို မထွက်ဘူး။

ဒီတော့ တံခါးတွေ ပိတ်ထားတဲ့ အိမ်ထဲမှာ ပူလောင်အိုက်စက်နေတယ်။ တံခါးကလည်း အမြဲပိတ်နေကြ ထဖွင့်လို့မရ။  ဒေါ်မြင့်ကတော့ ရှင်းတယ်။ သူ့အတွက် အခွင့်ကောင်းဆိုတော့ အိုက်လိုက်တာဟယ် ဆိုပြီး ဗလာစီယာနဲ့ ယက်ခပ်နေတယ်။

ထမိန်ကိုလည်း ပေါင်သားတွေ ပေါ်အောင် လုပ်နေတယ်။ အိမ်ခေါင်မိုးသွပ်ပြားပေါ် မိုးသီးမိုးပေါက်တွေရွာချလာတော့ 

“ ငဇော်ရေ အိမ်အပေါ်ထပ် တံခါးတွေ မပိတ်ထားဖူးလားမသိဘူး ..မိုးပက်ထည့်ကုန်မယ်..လာကူအုံး ”

ဆိုပြီး လှေကားပေါ် ဦးဆောင်တက်သွားတယ်။ အောက်ကနေ ဖင်လုံးကြီးတွေကို ကြည့်ရင်း တက်နေရတော့ စိတ်က မရိုးမရွ။ အရင်က ဒေါ်မြင့်နေတဲ့ အခန်းထဲ ဝင်သွားတယ် ။ 

“ ဒီတံခါးက အားနဲ့ ဆွဲမှရမယ်လာပါအုံး ..နင့်အားသန်သန်နဲ့. ” လို့ ခေါ်တယ်။

တံခါးက ကြပ်တာတော့ မှန်တယ်။ မိုးလည်းလုံပါတယ် ။ တံခါးကို အားနဲ့ဆွဲနေတဲ့ ကျနော့်ခါးကို နောက်ကနေ ဒေါ်မြင့်ကိုင်ထားတယ်။

“ ရလားကွယ့် ရလားကွယ့်  ”

ပြောပြီး ကျနော့်ခါးကို ဖက်ပြီးကျနော်နဲ့ အတူ ကူဆွဲတယ်ပေါ့။ တကယ်တော့ အဲဒိတံခါး အဲ့လိုဖြစ်နေတာ ကျနော် လည်းသိ။ ဒေါ်မြင့်လည်းအသိ။ နို့နဲ့ နောက်ကနေပွတ်နေတာက အားပိုပါနေသလိုပဲ။

ဆင်နဲ့ဆွဲတာတောင် မရ။ 

“ အခန်းက မှောင်နေတယ်.. မရဘူး အဒေါ် ”

ကျနော် နောက်ပြန်လှည့်တဲ့အထိ မခွါ။ ဒေါ်မြင့်ပုခုံးကို ကိုင်ပြီး ကျနော်လည်း စဉ်းစားနေမိတယ် ။ လုပ်သင့်မလုပ်သင့်။ အဖွားကြီးလက်က ကျောတွေကို ပွတ်နေပြီ။ မျက်နှာကို မော့ပြီး ထိုးပေးနေတယ်။

ကျနော် မလုပ်ခြင်ဘူးလို့ စိတ်ထဲ ကပြောနေမိတယ်။ ပုခုံးပေါ်ကလက်ကို ဖယ်ပြီးငြင်းမလို့။ လက်နှစ်ဖက်က ဒေါ်မြင့်ဖင်သားဆိုင်ပေါ် ရောက်တဲ့အခါမှာတော့ လျှပ်စစ်အမဓါတ်က စီးဝင်လာနေတော့တယ် ။ဖင်တွေကို ဆုပ်ကိုင်ပွတ်ပေးနေမိတယ်။ စောစောက မော့ပေးနေတုန်းကတော့ ဖီးမလာ။ 

အခုတော့ ဒေါ်မြင့်မျက်နှာကို ဆွဲယူပြီး နုတ်ခမ်းစုပ်နေမိတယ်။ ဒေါ်မြင့်ကလည်း ခေသူမဟုတ်။ ပြန်စုပ်တယ် သူစုပ်ရင် ကိုယ်ကနား သူနားရင်ကိုယ်ကစုပ်နဲ့ အပေးအယူမျှနေတယ် ။ လျှာခြင်းထိရင်း စုပ်နမ်းတဲ့အခါ ကျနော့်ထိန်းချုပ်သမျှဟာ ပွင့်ထွက်သွားတော့တယ်။ ကုတင်ပေါ်ဒေါ်မြင့်ကို ပစ်တင်ပြီး ရမက်ကြမ်းတွေနဲ့ နမ်းမိတယ်။ နို့တွေကိုလည်း ခပ်ကြမ်းကြမ်းညှစ်ခြေရင်း စောက်ဖုတ်ကိုလည်း လက်နဲ့ပွတ်နေမိတယ်။ ဘဝမှာ ရွှဲစိုနေသော စောက်ဖုတ်ကို ပထမဆုံးကိုင်ဖူးတာပဲ။ ဘယ်တုန်းက ထမိန်ချွတ်ထားလည်းမသိ။ ကျနော်ပုဆိုးလှန်ပြီး စောက်ဖုတ်နဲ့လီးကို ပွတ်တော့ တဟင်းဟင်း ငြီးရှာတယ်။

“ ငဇော် မောင်လေး လိုးတော့ကွယ်...ထည့်ပါတော့... ” တဲ့။

လီးကို စောက်ဖုတ်ထဲ ခပ်ကြမ်းကြမ်းထိုးသွင်းတော့ ..အား အမလေး လို့ အော်တယ် ။ ခုတင်စောင်းတင်ပြီး ခပ်ကြောင်းညှောင့်ပေးတော့ လက်တွေက ကျနော့် လက်နှစ်ဖက်ကို ကိုင်ထားတယ်။ ခပ်ကြမ်းကြမ်းကို လိုးပစ်ခြင်စိတ်က ကျနော့်ကို ကစားခဲ့တဲ့ ဒေါ်မြင့်ဒီတခါတော့ နင့်အလှည့်ပဲ တွေ့ကြသေးတာပေါ့ ဆိုတဲ့ ကြိမ်းဝါးခဲ့မှုကိုသတိရမိတယ်။

မိုးသံလေသံကြားမှာ ကုတင်တိုင်တွေက ပျဉ်နံရံတွေကို သွားဆောင့်နေတာ တဒိုင်းဒိုင်း။ ဒေါ်မြင့် အားအားအား အမလေး အော်သံကလည်း ညံလို့။ ဖင်သားတွေ အိကျသွားအောင် ဖိလိုးလိုက် ပုခုံးပေါ်တင်ထားတဲ့ခြေနှစ်ဖက်ကိုအမျိုးမျိုးဖြဲလိုက်စုလိုက်နဲ့ လိုးပစ်နေလိုက်တယ်။

ကျနော် နှစ်ချီလောက်ပြီးနေပြီ။ ဒါပေမယ့် မရပ်ဘူး။ လီးနဲ့စောက်ဖုတ် တပ်လျက်။ ကျနော့ကို ခွဖက်ခိုင်းပြီး အောက်ထပ်ကို မချီလာ။ အောက်ထပ်က ကြမ်းခင်းမှာလည်း ထပ်လိုးလိုက်တယ်။ အဖွားကြီးကို အငြိုးနဲ့ကြောက်သွားအောင် လိုးပစ်နေပေမယ့် ပြန်ရတဲ့ရလာဒ်က ပြောင်းပြန်။ ဒေါ်မြင့်ကျ နော့်ကို သိသိသာသာဖက်လာတယ် ။ ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆောင့်နေတယ်။

ကျနော့်ခါးကို ခြေကျင်းလိမ်ပြီး အတင်းဖိကပ်ထားနေတော့တယ်။ ငိုသံလိုလို ရီသံလိုလို အော်ညဉ်းပြီး တုန်တက်ပြီး ငြိမ်သွားတော့တယ်။ အတော်ကြာမှ ကိုဇော် ဆိုပြီး ကျနော့်ကို နမ်းတယ်။ ကျနော့်လီးက အတောင်မကျ။ ဒေါ်မြင့်ကို ထထိုင်ခိုင်းပြီး ကျနော်လည်း ခေါင်းကို ဆံပင်ကနေဆွဲကိုင် မတ်တပ်ရပ်လို့ လီးစုပ်ခိုင်းတာ။ အဖွားကြီး သေသေချာချာကို စုပ်ပေးသဗျာ ။ သူလည်း လင် ၂ ဆက်နဲ့သူပဲ။ ပညာဘယ်သေးမလဲ ။ ကျနော်စွဲအောင်ကို ပညာပြစုပ်တာ။

လီးကို စုပ်လျက်က ကျနော့်ကို မော့ကြည့်တယ်။ ကျနော်လည်း အပြာကားထဲကလို ဖီးတက်ပြီး အော်ရတော့တာပဲ။ အကြောပေါင်းစုံ ဆိမ့်တက်လာပြီး လီးရည်တွေကို ပန်းထည့်ခြင်လာတာနဲ့ ဒေါ်မြင့်ခေါင်းကို ချုပ်ကိုင်ပြီး ပါးစပ်ထဲ အဆုံးထိ ထိုးသွင်း လိုက်တာ ။အာဂလောင်နဲ့ဖိကပ်ပြီး ပန်းထည့်နေလိုက်တာ။

ဒေါ်မြင့်လည်း အသက်ရှူကြပ်မှာပေါ့။ ရုန်းတယ် အားခြင်းကမမျှ။ ဒါကိုယ်က တကယ့်ဖီလင် ခေါင်းကိုလွှတ်ပေးလိုက်တော့မှ အဟွတ် အဟွတ် ဆိုပြီး လီးရည်တွေပါးစပ်ထဲ သီးပြီးချောင်းဆိုးနေရှာတယ်။ သိပ်ဆိုးတာပဲ တဲ့။ ပုဆိုးမဝတ်သေးဘဲ အိမ်ရှေ့လှမ်းကြည့်မိတော့ တင်မာဝင်း တံခါးဖွင့်ဝင်လာတယ်။ အိမ်ထဲမီးတွေ ကပြာကယာထွန်းပြီး အဖွားကြီးကို အသိပေးရတယ်။

ခြေရာလက်ရာ သိမ်းပြီး အဖွားကြီးအိမ်ပေါ်မှာ အိပ်ပျော်နေကြောင်း ခြေဟန်လက်ဟန်နဲ့ ပြတယ်။ အိမ်အောက်ကြမ်းပြင်က အရည်တွေကိုတော့ အငယ်ဆုံးမ ထမီယူ သုတ်ပလိုက်တယ်။ အိမ်တံခါးဖွင့်ထားလိုက်တယ်။ တင်မာဝင်းလည်း ရေစိုနဲ့ ဆိုင်ကယ်လာထားပုံရတယ် ။အမေရော တဲ့။ အဒေါ်အိပ်နေတယ်အပေါ်ထပ်မှာ လို့ ။ဟင်ဒါဆိုပြင်းနေမှာပေါ့။ အိမ်လိုက်ခဲ့ပါလား တဲ့။

ရေစိုအလှကလည်း ဆွဲဆောင်နေပြန်တယ်။ ငါလုပ်နိုင်ပါ့အုံးမလား လို့လည်း သံသယဝင်ပြန်တယ်။ တံခါးဝမှာ တင်သားတွေ တင်းကားနေတာကို အသားပေးပြီး ရပ်စောင့်နေတဲ့ တင်မာဝင်းအကြည့်ဟာ ကျနော့်ကို အသနားခံနေတာလား။ ခြင်္သေ့ကိုပြန်စားမယ့် ကဝေမသမင်ရဲ့ အကြည့်လေလား။

ထီးအတူဆောင်းပြီး လိုက်သွားလိုက်တယ်။ ကြွက်သိုး အိမ်ထဲဝင်ပြီး အာမီရမ်တစ်လုံး။ တောကြက်ဥတွေဝင်ယူခဲ့တယ် ။အဝတ်အစားလဲပြီး ဆံပင်တွေ တံဘက်နဲ့ သုတ်ရင်းအမြှီးလုပ်ပေးတယ်။ တောကြက်ဥ ၂ လုံးဗိုက်ထဲ အရင် ပစ်ထည့်ပြီး တင်မာဝင်းလုပ်ပေးတဲ့ အမြည်းကို စောင့်တယ်။ စီးကရက်တစ်ဗူး လာချပေးတာကို ဖွင့်ပြီးဟန်ပါပါသောက်နေမိတယ်။ ဆေးလိပ် သိပ်မသောက်တတ်။ အရက်လညးသိပ်သောက်လေ့မရှိတဲ့ငါ။ 

အခုတော့....

ရမ်ရဲ့အရသာက အူထဲပူဆင်းသွားတယ်။ အမြည်းအနည်းငယ်စားရင်း အရက်ငှဲ့ပေးနေတဲ့ တင်မာဝင်းဟာတစ်ခွက်ပြီး တစ်ခွက် ပိုလှလာတယ်။ အားအင်တွေပြန်လည်ပြည့်ဖြိုးလာသလို ခံစားရတဲ့ လစ်မစ်အရောက်မှာ 

“ တော်ပြီ မတင်မာဝင်း ကျနော်အတော်မူးနေပြီ မရတော့ဘူး..ပြန်တော့မယ် ”

ဆိုပြီးထလိုက်တာ ယိမ်းထိုးယိုင်လဲသွားတယ် ။ အမှန်တော့ ဒေါ်မြင့်လက်ချက်ကြောင့် ဒူးခြောင်သလို ဖြစ်နေတာ။

“ ပြန်မနေပါနဲ့လား..မိုးစဲထိနားနားနေနေစောင့်ပါအုံး  ”

တဲ့။ကျနော့်ကို တွဲပြီး သူ့အိပ်ယာထဲလှဲခိုင်းတယ်။ ကြမ်းပြင်မှာ မွေ့ယာခင်းထားတဲ့ အိပ်ယာပေါ့။ မိုးသက်လေကလည်း အအေးဓါတ်ကိုသယ်လာဆောင်လာတယ်။

ခြင်ထောင်ချပေးပြီး စောင်နဲ့ ဘေးပတ်လည်ကာပေးတယ်။ ကျနော့်အပေါ်ကနေ ကျော်ပြီး လက်ထောက် ခြင်ထောင်ကို ဖိပေးနေတဲ့ တင်မာဝင်းဆီက ရေမွှေးနံ့ရတယ်။ ခြင်ထောင်ကလည်း လျှောဖွပ်ပြီး သိမ်းထားတာကိုး။ အခုမှ ထောင်တဲ့သဘော ပရုပ်လုံးအနံ့က သန့်ရှင်းမှုကို ခံစားရစေတယ်။ တံခါးပိတ်သံ ပန်းကန်ခွက်ရောက်သိမ်းဆည်းသံတွေ ငြိမ်သွားတော့မှ တင်မာဝင်းခြင်ထောင်ထဲ ရောက်လာတယ် ။ 

လီးထိပ်မှာ သားရည်နှင့် ညှစ်ယူခံရသော အရသာမျိုးခံစားနေရပြီး အိပ်မက်လိုလို ဖြစ်နေတယ်။ အိပ်ယာခြင်ထောင်အခင်းအာလုံး သူစိမ်းပြင်ပြင် မှိန်ဖျော့ဖျော့မီးရောင်ကလည်း မှောရုံတောထဲ ရောက်နေသလိုလို။ငါဘယ်ရောက်နေလဲ အတော်စဉ်းစားယူလိုက်မှ ကျနော့်ကို ကျောပေး ကျနော့်လီးဆီက ထူးကဲသောအရသာပေးစွမ်းနေသူမှာ တင်မာဝင်းပဲ။ အိပ်မက်ထဲမှာ အခါခါ မယားအဖြစ်မှန်းခဲ့ရသော တင်မာဝင်းအိပ်မက်သခင်မ။ အခုတော့ ကျနော့်ကို ပြုစုပေးနေရှာတယ်။

“ အား ”

လို့ ကျနော့်မှာ အော်ညည်းမိလာရတယ်။ လီးဒစ်ကနေ အာခေါင်အဆုံးအထိ စုပ်သွင်းနေတာကိုး။ ကျနော်မခံစားနိုင်တော့။ တင်မာဝင်းထမိန်ကိုလှန်ပြီး ကျနော့်မျက်နှာပေါ် ခွခိုင်းလိုက်တယ်။ အမွှေးတွေပြောင်ရှင်းနေတဲ့ စောက်ဖုတ်ကို လျှာနဲ့သိမ်းကြုံး လှန်ယက်ပလိုက်တာ။တင်မာဝင်းဆီက ညည်းသံထွက်လာတဲ့အထိပဲ။

“ ကိုဇော် လိုးပါတော့ ”

မီးရောင်ဖျော့ဖျော့မှာ ရမက်မျက်ဝန်းလေးတွေကို ပြန်ကြည့်ရင်း စောက်ဖုတ်ထဲ ထိုးသွင်းလိုက်တော့တယ်။

“ အင့် အမေ့ အား အ အ ”

ကျနော့လက်မောင်းကို အတင်းဖျစ်ညစ်ကိုင်လာတယ်။ အားယူပြီး တစ တစ ဖြည်းရာကနေ မြန်မြန်လေးလိုးပေးလိုက်တယ်။ တင်မာဝင်း ဘာ့ကြောင့် လင်နဲ့ခနခန ကွဲရတာလဲဆိုတာ လက်တွေ့သိလာရတယ်။ကြွက်သိုးပြောတဲ့ မျှော့ ဆိုတာ သူ့အမ တင်မာဝင်းမှာ ရှိနေတာပါပဲ။

အောက်ကနေ သူမက ပြန်ညှောင့်ပေးရင်း ကျနော့်လီးတံ တစ်ခုလုံးကို စုပ်ဆွဲယူနေတယ် ။ ကောင်းလိုက်တာ ။ ကျနော်လည်း ..

“ ကောင်းလိုက်တာမိန်းမရယ်..အချစ်ရယ်  ”

တင်မာဝင်း ဆံပင်စလေး သပ်တင်ပေးရင်း နုတ်ခမ်းလေးစုပ်ရင်း ချစ်တယ်..မိန်းမရယ်..လို့ ပြောပြီးလိုးနေမိတယ်။ ဒေါ်မြင့်ကို လိုးထားတာရယ် အရက်အရှိန်ရယ်ကြောင့်သာ ခနလေးနဲ့ မပြီးသွားတာ။ တင်မာဝင်းက အတော်နှာထန်တာပဲ။ 

ဒါ့ကြောင့် အရင်ယောက်ျားတွေ မနိုင်တော့ပဲ ကွဲကြ ကွာကြရတာ။ တင်မာဝင်းက အပေါ်က တက်ဆောင့်ပေးပြန်တယ်။ ဖင်ကို ရှေ့နောက်ပစ်ညှောင့်တယ်။ စကောဝိုင်းပုံစံလှည့်ပြီး လီးထဲလရည်ကို ညှစ်ယူတယ်။ မထွက်သေး။ အပေါ်အောက်ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆောင့်တယ်။

“ အား အီး အား ဟင်းဟင်း အအား ”

ဆောင့်ရင်း ကျနော့် လည်ပင်းကို လက်နဲ့သိုင်းဖက်ပြီးခေါင်းက နောက်ပြန်လန်ကျမတက် ယိမ်းထိုးနေတယ်။ အော်ချက်ကတော့ မိုးသံလေသံကြောင့်သာ ကျနော်လည်း ပြီးခြင်လာပြီ။ အပေါ်က ခပ်မြန်မြန်ဆင်းခိုင်း။ လေးဘက်ထောက် အနေအထားနဲ့ ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆောင့်လိုးပစ်တယ်။ ကျနော့်ဟာက ရှည်တယ် ။ခါးတိုတဲ့တင်မာဝင်း သားအိမ်ကို ထိုးနေမိတယ်။

“ အား ကိုရယ် နာလိုက်တာ အား အားဆောင့် အောင့်တယ် ပြီးတော့မယ်။ဆောင့် ဆောင့် .. ” တဲ့။

ဆံပင်တွေပါ နောက်ပြန်လှန်သိမ်းပြီး ဆောင့်လိုးချတာ လေထဲတောင် မြောက်တက်သွားသလားမသိ ။ကာယ်လေ့ကျင့်ခန်းက ဒီနေရာမှာအသုံးဝင်လှတယ်။

အိပ်ယာထဲ အသံစုံမြည်ပြီး ၂ ယောက်သား အော်ညည်းသံနဲ့ ကျနော်လည်း တင်မာဝင်း ဖင်အပေါ်ကနေဆောင့်ပြီး သားအိမ်ထဲ လီးရည်တွေပန်းထည့်လိုက်မိတော့တယ်။ ပြီးတော့ အပေါ်က မှီဖက်ရင်းမှိန်းနေတာ။ ကျနော့် ကိုယ်အလေးချိန်ကို ခံနိုင်သဗျာ။ မနက် ၄ နာရီလောက်မှာ ကွေးကွေးလေးအိပ်နေတယ်။တင်မာဝင်း ထမိန်လှန်ပြီး ကပ်တွန်းလေး လိုးပေးလိုက်တယ်။

“ ကိုရယ် ဖြည်းဖြည်းနော် မိန်းမသားအိမ်တွေအောင့်နေလို့ ”

“ အာ့ဆို မလုပ်ရတော့ဘူးလား ”

လိုးနေတာကိုရပ်လိုက်တော့

“ လုပ်ပါ ခံနိုင်ပါတယ်..သူများကို စွဲအောင်လုပ်ပြီးတော့ မထားသွားနဲ့နော်..ကိုဇော်ကဆရာကြီးပဲ လူပျိုမဟုတ်တော့ဘူးမလားပြော ”

“ တင်မာ့ရှေ့မှာ ဘယ်နှစ်ယောက်လဲ ”

ကျနော် သူ့မျက်နှာလေးဆွဲယူပြီး နုတ်ခမ်းစုပ်ယူပစ်ပေမယ့် ပြောကွာ သိခြင်တယ် တဲ့။

“ တစ်ယောက်တည်းပါ  ” ဆိုတော့ 

“ ဘယ်သူလဲ .. ” တဲ့။ ပြောပြပါအတင်းလုပ်နေတယ်။

“ တကယ်လို့ပြောပြရင် စိတ်ထဲဘာမှမဖြစ်ပါဘူးလို့ ကတိပေးမလား  ” လို့ ပြန်ချုပ်တယ်။

“ အင်း ”

“ တကယ်နော် ”

“ တကယ် ”

“ ကိုယ့်ရဲ့ပထမဆုံး လူပျိုဘဝကို ယူသွားသူက ယောက္ခမကြီး ဒေါ်မြင့်ပဲ ”

“ ဟယ် မေမေ နဲ့ ”

“ ကိုယ့်ကို စိတ်ဆိုးလား မိန်းမ ”

“ မဆိုးပါဘူး   ” တဲ့။

နောက်ကနေလိုးပေးနေရင်းကို သူ့အမေနဲ့ ဘယ်လိုဘယ်ပုံ လိုးကြတယ် ဆိုတာက ခရေစေ့တွင်းကျ မေးနေသဗျာ။ ဘယ်နှစ်ခါ ဘယ်နေရာ ကအစ အဲ့လိုပြောပေးနေရင်းကို အရည်တွေ စိမ့်ထွက်လာပြီး တင်မာဝင်းကောင်းနေတယ်။ ပက်လက် ဆွဲလှန်ပြီးလီးကို အဆုံးထိ သွင်း ပြန်နုတ်။ အစိကို ချော်ထိုးလိုက်။ သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက် လုပ်ပေးတော့ ကျနော့်ကို အတင်းဆွဲဖက်လာတယ်။

တင်မာဝင်းပြီး ခြင်နေပြီ။ ခပ်သွက်သွက်လိုးပေးလိုက်တော့ မကြာဘူး ။ အတင်းဖက်ပြီး ငြိမ်ကျသွားတယ်။ မရဘူးလေ။ သူပြီးပေမယ့် ကျနော်က ဒါမျိုးကို ခြောင်းနေတာ။ ပေါင်နှစ်ခြောင်းကို မ ပုခုံးပေါ်ခြေနှစ်ခြောင်းပစ်တင်ပြီး လိုးပလိုက်တယ်။ တကယ်ကို အော်တာဗျာ။ လေးဘက်ထောက်ခိုင်းပြီး ထပ်ဆွဲတာ။ တင်မာဝင်း ငိုသံပါထွက်လာတယ်။ 

“ ကို့နာတယ်.. အား အား ဟင့် ဟင့်တော်ပါတော့ ကိုယ်ရယ် ယောက်ျားရယ်  ” တဲ့။

ဒါမျိုးဇွဲချွတ်ခြင်နေတာ တင်မာဝင်းလို့ စိတ်ထဲက ပြောနေမိတယ်။ အော်လေ လိုးလို့ကောင်းလေပဲ။ လှေကြီးထိုး ရိုးရိုး ပြန်ဆွဲလှန်ပြီး လိုးတော့မှ ပြီးခြင်လာတယ်။ စောက်စိကို လက်နဲ့ဆွပေးပြီး သုတ်ရည်ကို ပန်းထည့်တော့မှ တင်မာဝင်းလည်း နောက်တချီထပ်ပြီးသွားပြန်ရှာတယ်။ နာကျင်မှုနဲ့ရတဲ့အရသာကို တင်မာဝင်းစွဲသွားတယ်ဆိုတာ ကျနော်သိလိုက်တယ်။

“ လူရိပ်လူခြေ ကြည့်အုံးကို  ” တဲ့။

မနက် အလင်းရောင်ဝိုးတဝါးမှာ တံခါးအသာလှပ်လို့ ဖိနပ်သံ မကြားအောင် လျှောက်လာခဲ့တယ် ။ ဒေါ်မြင့်တံခါးဖွင့်သံ ကြားရတယ်။ တင်မာဝင်းလှမ်းကြည့်နေတာ သိနေတော့ ခြံတံခါးအသာဖွင့်။ ကိုယ့်အိမ်ကိုယ်ပြန်တာကောင်းပါတယ်လေပေါ့။

တင်မာဝင်းတော့ အီစိမ့်ပြီး ကျန်နေခဲ့မှာ သေချာတယ်။ လမ်းလျှောက်ရင် ထော့နဲ့ထော့နဲ့ ခြေထောက်နာနေသလိုလိုနဲ့ လှမ်းနေတာကို ညနေဘက်မှာ တွေ့ရတာပဲ။ ချစ်စဖွယ်မျက်စောင်းတွေ ထိုးလို့ပေါ့။ ကိုယ့်ထက်အသက်ခုနှစ်နှစ်လောက်ကြီးပေမယ့် ကိုယ့်ထက်ငယ်သွားသလိုပဲ။

လူရှင်းလို့ ညလာခဲ့ ရမလား ဆိုတော့ နှစ်ရက်လောက် နားပါရစေအုံး တဲ့။ ကျနော်လည်း ဒေါ်မြင့်တလှည့် တင်မာဝင်း တလှည့် လိုးပေးနေတာ ၂ နှစ်လောက်ကြာတော့ အငယ်ဆုံးမလေး စန္ဒာနဲ့ ကျနော့်ကို သဘောတူ ပေးစားကြတယ်။ ကျနော်ကလည်း ငြင်းမနေဘူး ။ ခေါင်းညိမ့်လိုက်တယ်  ဟီး ...........။



........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။



ကျားရဲရာ ကြမ္မာမယိုးသာ အပိုင်း ( ၄ )

ကျားရဲရာ ကြမ္မာမယိုးသာ အပိုင်း ( ၄ )

ဇာတ်သိမ်းပိုင်း 

ရေးသားသူ - နရသူ

စိုးယုမော်က …

"ရှင်တို့ ဆက်လုပ်ကြဦးမယ်မဟုတ်လား ကျွန်မမှာ သိမ်းထားတာတွေရှိပါတယ် အခန်းထဲမှာပဲ သောက်စားရင်း စကားပြောကြတာပေါ့ "

"အိုကေ သွားကြမယ် "

စိုးယုမော် သုံးယောက်စလုံးကို ချည်ပြီးတုပ်ပြီး သူမအခန်းထဲကို ခေါ်သွင်းလာခဲ့လေသည်။ ယမကာသမား ဆိုတာမျိုးက သူတို့အကြိုက်သာရမည်ဆိုလျှင် ကမ္ဘာ့အပြင်ဖက်ကို ခေါ်လည်း မလွဲမသွေ လိုက်ပါမည်ပဲ ဖြစ်သည်။ မိန်းမနှင့်အရက်ဆိုတာက အပျော်အပါးကို မက်မက်စက်စက် ခုံမင်နှစ်သက်လေ့ရှိသည့် ယောက်ျားတော်တော်များများ၏ သည်းခြေကြိုက်ပစ္စည်းတွေပင်ဖြစ်သည်ပဲ မဟုတ်လား။

လေးယောက်သား အတူတကွ သောက်ကြစားကြရင်း စိုးယုမော်က သူမကိုယ်ပေါ်မှ အကျၤ ီကို တစ်လွှာချင်း ချွတ်ချလိုက်လေသည်။

.........................................................................................................

စုစုမြတ်အိပ်ခန်းထဲမှာ ခင်သန်းဦးနှင့် စုစုမြတ်တို့နှစ်ယောက် အဝတ်ဗလာ လုံးတီးကိုယ်ခန္ဓာဖြင့် အမျိုးသားကြီးနှစ်ယောက်၏ အလိုကို ဆုံးခန်းတိုင် လိုက်လျောပေးနေရသည်။ သူတို့နှစ်ယောက်၏ခန္ဓာကိုယ်ကို အရှိအတိုင်းမြင်တွေ့ချင်သည်ဆို၍ တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် အပြန်အလှန် အဝတ်အစားများ ကူချွတ်ပေးကြရပြီး အမျိုးသမီးနှစ်ယောက်ကို အချင်းချင်းစောက်ပတ်ပွတ်ခိုင်း၍ သူတို့က အေးအေးလူလူပင် ပွဲကြည့်ပရိသတ်များလုပ်ကာ ပုဆိုးအောက်မှ လီးတပြင်ပြင်နှင့် နှစ်ယောက်သား မျက်စိအရသာခံ၍ နေကြပေသည်။

စုစုမြတ်က အတော်ကို ထန်လွန်းသည်။

ခင်သန်းဦးကို သဏ္ဍာန်လုပ်သရုပ်တူအောင်ပဲ လုပ်နေလေသလား သူကိုယ်တိုင် စိတ်ပါလွန်းနေ၍ပဲလားတော့ မသိပေ။ နှုတ်ခမ်းချင်းအပြန်အလှန်စုပ်၍ နို့သီးတွေစို့လိုက် ဖင်ကိုင်လိုက်လုပ်ရင်း သူမစောက်ပတ်ကို ခင်သန်းဦးလက်နှင့် ကျကျနန နှိုက်ကိုင်စေကာ သူမကိုယ်တိုင်လည်း ခင်သန်းဦးပေါင်ကြားထဲ လက်သွင်းပြီး စောက်ပတ်တစ်ခုလုံးကို အရည်တွေ ရွှဲရွှဲနစ်နစ်ဖြစ်လာသည့်တိုင်အောင် လက်ချောင်းနှစ်ချောင်းပူး၍ အားမနာစတမ်းပင် ထိုးနှိုက်ဆွနှူးပေးနေလေသည်။

"အ … မ … မမ ယား ယားတယ် ဟင့် …ဖြေးဖြေးလုပ်ပါ "

"မမ အရမ်းထ နေပြီ ညီမရယ် … မင်းနဲ့မမ ခုမှတွေ့ကြတာ စောက်ပတ်ကိုလည်း ကိုင်ချင်တယ် ယက်လည်းယက်ပေးချင်တယ် "

"ယက်ချင်ရင် နောက်မှ အေးဆေးယက်ပါ မမရဲ့ ဟိုမှာ သူတို့ကြည့်နေတာ ရှက်စရာကြီး "

"မရှက်ပါနဲ့ ကလေးရယ် ဟင်း ဟင်း ဟင်း "

စုစုမြတ် ပွဲကြမ်းနေသည်။ ခင်သန်းဦးလည်း ဒီအတိုင်းငြိမ်ခံနေလို့မရတော့။ သူကြမ်းသလို ပြန်ကြမ်း ပေးလိုက်ရသည်။ တစ်ယောက်စောက်ပတ်ကို တစ်ယောက်ကိုင်လိုက်ပွတ်လိုက် နို့သီးချင်းဖိလှိမ့်ပွတ်ချေကာ ဖျစ်လိုက်နယ်လိုက် စောက်ပတ်ချင်း လင်ကွင်းရိုက်််လိုက်ဖြင့် ဟို နှစ်ယောက်ကလည်း ကြည့်ကောင်းကောင်းနှင့် ထိုင်ကြည့်နေရာက ကြာကြာစိတ်မထိန်းနိုင်တော့ဘဲ ကုတင်ပေါ်ကို လိုက်တက်လာကြပြီး မိန်းကလေး နှစ်ယောက်စလုံးကို ဟိုကိုင်ဒီနယ်ပြုလာကြသည်။ တစ်ယောက်က ဖင်ကိုင် တစ်ယောက်က နို့ကိုင်နှင့် အပြတ် သောင်းကျန်းလာကြလေသည်။

အသားမည်းမည်း ဗလကောင်းကောင်းနှင့် တစ်ယောက်က ခင်သန်းဦးကိုယ်လုံးကလေးကို ပွေ့ချီလိုက်ပြီး နဘေးတစ်ဖက်ကို လှိမ့်ထွက်လာသည်။

"အိုး ကျွတ်ကျွတ် နာ တယ် ဦးကလဲ ဟင့် "

ခင်သန်းဦး နွဲ့တတ်လာသည်။ သူက ခင်သန်းဦး ပေါင်တန်နှစ်ဖက်ကို တစ်ဖက်တစ်ချက်စီဆွဲဖြဲပြီး ပေါင်ခွဆုံရှိ စောက်ပတ်မို့မို့ကလေးကို အသေအချာကိုင်ကြည့်ဖြဲကြည့်သည်။ အစိကလေးကို လက်ညှိုးလက်မနှင့် ပွတ်ချေပေးလေရာ သူမစောက်ခေါင်းကလေးထဲက တဏှာရည်တွေ စိမ့်ထွက်လာရလေသည်။

"လှရဲ့လားဟင် ဒီလောက်ကြည့်နေတာ "

"လှတယ် လိုးတောင် လိုးချင်လာပြီ "

"ဦး လီးတောင်ပြီလား "

သူက ပုဆိုးကို ချွတ်လှန်ပြလိုက်သည်။ လီးကြီးက မဲမဲသဲသဲ ဒစ်လုံးကြီးအပြဲသားနှင့် မားမားကြီးဖြစ်ကာ မတ်တောင်နေလေသည်။ လီးက ရိုးရိုးလီးမဟုတ်ဘဲ ဂေါ်လီသုံးလေးလုံး နှစ်မြှုပ်ထည့်သွင်းထားသည့် ဂေါ်လီလီးပဲဖြစ်သည်။ လီးကိုယ်ထည်တုတ်ထွားသလောက် ဂေါ်လီလုံးသုံးလုံးလောက်က ပြူးပြူးကြီးဖြစ်နေပေရာ ခင်သန်းဦး လီးကိုကိုင်ကြည့်ရင်း ကျောချမ်းသွားမိပါသည်။

သူမလက်ကလေးဖြင့် လီးကို ဆွဲဆောင့်ကာ ဆွကစားပေးသည်။

"လီးစုပ်ပေးရမလား "

"ကောင်းသားပဲ စုပ်ပေးလေ "

ခင်သန်းဦး လီးကို ကုန်းစုပ်လိုက်ချိန်မှာ သူကလည်း စောက်ပတ်ကို နှိုက်ကိုင်ပေးနေသည်။ သူမပါးစပ်ထဲက လီးက ပိုကြီးလာသလိုထင်ရသည်။ တစ်ဖက်မှာလည်း စုစုမြတ်တစ်ယောက် သူ့လူ လီးကို အားပါးတရကြီးစုပ်၍ အပြတ်ကိုပြုစုပေးနေပြီဖြစ်သည်။

ခင်သန်းဦး ပက်လက်အိပ်ချရင်း ဒူးနှစ်ဖက်ကို ထောင်ကားပေးလိုက်သည်။ ဂေါ်လီလီးက သူမစောက်ပတ်ထဲကို တစ်ချက်တည်း ကျွံဝင်လာပြီး သားအိမ်ကိုပင် ဒုတ်ကနဲဝင်ရောက်ဆောင့်လိုးမိသွားသည်။

"ဗြွတ် ဇွပ် ဖွပ် ပွပ် ဘုတ် ဖွပ် … ဗလပ် ဗွပ် "

"အင့် အိ အိ အား ဆောင့်ဆောင့်လေ အင့် ဟင့် ဟင့် အ ကောင်း ကောင်းတယ် ဟင်း လိုး အားရပါးရ လိုးစမ်းပါ လီးကြီးက အထဲမှာ အ အ မွှေ မွှေပေးနေတာ ကောင်းလိုက်တာ ဦးရယ် "

"နင့်စောက်ပတ်ကလေးက ကြပ်ထုပ်နေတာပဲ လိုးလို့ ကောင်းတယ် စောက်ပတ်ကို လက်နဲ့ဆွဲဖြဲထားလိုက် ဒါမှ လီးအဝင် ပိုကောင်းပြီး ဇိမ်ရှိမှာ "

"ဟုတ် ဟုတ်ကဲ့ ဖြဲ …ပေး ထား ပါတယ် ဆောင့် တအား လိုး ကြမ်းကြမ်းလိုးတာ ကျွန်မကြိုက်တယ် "

ခင်သန်းဦးလည်း ထန်နေပြီမို့ သူ့ကို အကြမ်းပတမ်းလိုးခိုင်းပြီး အောက်ကနေ သူမစောက်ပတ်ကို ကော့ကာကြွကာ ထိုးပေးလိုက်လေသည်။ သူလည်း ဆောင့်ကောင်းကောင်းနှင့် အသည်းအသန်ပင် တဘုတ်ဘုတ်တဇွပ်ဇွပ် အသံထွက်အောင် လိုးနေပေတော့သည်။

တစ်ချီမပြီးခင် ပုံစံပြောင်းသည့်အနေနှင့် ခင်သန်းဦးဖင်ကုန်းပေးလိုက်ပြန်သည်။ ဖင်အနောက်ကနေ ဖင်ပေါက်ထဲ လက်သွင်း၍ စောက်ပတ်ကို အကွဲကွဲအပြဲပြဲဆောင့်လိုးပေးလိုက်ရာ မချိအောင်ဝေဒနာခံစားရပြီး အပြီးလည်းမြန်သွားရပါသည်။ သူတစ်ချီအပြီးမှာ ခင်သန်းဦးလည်း နှစ်ချီတိုင်တိုင်စောက်ရည်ထွက်ကာ ပြီးလိုက်ရသည်။ အားမရသေးလို့ဆိုပြီး တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် စစ်စတီနိုင်းလုပ်ကာ စောက်ပတ်နှင့်လီးကို အပြန်အလှန် စုပ်ပေးယက်ပေးနေကြသည်။ ခင်သန်းဦးသူ့အပေါ်ကနေ သူ့မျက်နှာပေါ် ကျကျနန ဖင်ကြီးခွထိုင်၍ လီးကိုကုန်းစုပ်ပေးသည်။ သူကလည်း အောက်ကနေပြီး လီးအစုပ်ခံရင်း ခင်သန်းဦး စောက်ပတ်ကို အပီအပြင်ဘာဂျာကိုင်ပေးသည်။

သူ့လီးအပြတ်တောင်လာသလို သူမစောက်ပတ်တစ်ခုလုံးမှာလည်း စောက်ရည်များဖြင့် ပေပွကာ မြင်မကောင်းရှုမကောင်းအောင် ဖြစ်လာရတော့သည်။

"လိုးကြစို့ ဦးရယ် ကျွန်မစောက်ပတ် သိပ်ရွနေပြီ "

"နင် တက်လိုးပေး ပြီးမှ ငါတစ်လှည့် လိုးမယ် "

"ရတယ် ကြိုက်သလိုလုပ် "

ဆိုပြီး ခင်သန်းဦး သူ့ကို အပေါ်တက်ဆောင့်ပေးသည်။ အပေါ်ကနေ မြင်းစီးသလို လုပ်ကာ လီးကြီးကို သူမစောက်ပတ်ထဲတစ်ဆုံးဖိသွင်းပြီး အားပါးတရ ဆောင့်လိုးချပေးလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။ သူမဆောင့်ချက်က ထိထိမိမိရှိတာကြောင့် နှစ်ယောက်စလုံး အကောင်းလွန်နေကြလေသည်။ နာရီဝက်လောက် ဖိထိုင်ဆောင့်လိုးရင်း သူမစောက်ရည်ပန်းထွက်လာချိန်မှာ သူကတစ်လှည့် သူမကို ပက်လက်လှဲအိပ်ခိုင်းရင်း ပေါင်ကြားမှာ ဆောင့်ကြောင့်ဝင်ထိုင်၍ ခင်သန်းဦးဖင်သားအိအိကို အောက်ပင့်မ ပြီး တစ်ချက်ချင်း လီးသွင်းလိုးပေးသည်။ ဒုတိယအချီက ပိုကြာသွားပြီး ခင်သန်းဦး လေးချီလောက်ပြီးသည်။

စုစုမြတ်ကို လိုးနေသူက သူမကိုလူချင်းချိန်းပြီး လိုးပြန်သည်။ စုစုမြတ်လည်း ဂေါ်လီလီးနှင့်လိုးခွင့်ရလိုက်တာမို့ အတော်ကလေး အူမြူးသွားဟန်တူပါသည်။ ပက်ပက်စက်စက်ပင် တစ်ပြန်စီ အပေါ်နှင့်အောက် အပြိုင်အဆိုင် လိုးဆောင့်ပစ်လိုက်ကြလေသည်။ ခင်သန်းဦးလည်း ဒီတစ်ယောက်အလှည့်ကျတော့ စောက်ပတ်နည်းနည်း ကျိန်းသလိုရှိတာမို့ သူမဖင်ပေါက်ထဲကို လီးသွင်းပြီး လိုးခိုင်းလိုက်ရသည်။ ဖင်နှင့် စောက်ပတ်ကို သူသန်ရာ တစ်လှည့်စီ လိုးစေလိုက်သည်။

နောက်ဆုံးအချီမှာ စုစုမြတ်ကို သူတို့နှစ်ယောက်ညှပ်ပြီး စောက်ပတ်ရောဖင်ရော ပြိုင်တူလိုးသွင်းပေးမှုကို ခင်သန်းဦးတစ်ယောက် ရင်တမမနှင့်ထိုင်ကြည့်နေရသည်။ စုစုမြတ်လည်း ဟိုတစ်ယောက်ကို မမှုပေမယ့် ဂေါ်လီလီးနှင့်ပုဂ္ဂိုလ်က သူမဖင်ကို အားရပါးရ သူ့လီးကြီးနှင့်မညှာမတာလိုးနေတာကို တအီးအီးတအားအား အော်ညည်းရင်း အလူးအလှိမ့် ခံစားနေရပေသည်။

စုစုမြတ်ပြီးရင် သူမအလှည့်ပင် ဖြစ်လိမ့်မည်။

လီးတန်းလန်းနှင့်သူမဆီ တိုးကပ်လာကြသော သူတို့နှစ်ယောက်ကို ခင်သန်းဦးတစ်ယောက် အဆင်သင့်ပင် ဖင်ကုန်းပေးလိုက်လေသည်။ ဂေါ်လီလီးနှင့်လူက သူမဖင်ကို စလိုးသည်။ လီးကတော်ရုံနှင့်မဝင်၍ စုစုမြတ်က အုန်းဆီပုလင်းယူပြီး သူမဖင်နှင့်သူ့လီးပေါ်ကိုပါ နှစ်ခုလုံး စိုရွှဲသွားအောင် လောင်းထည့်ပေးလိုက်ရသေးသည်။ ပြီးတော့ နောက်တစ်ယောက် … ။

တစ်ချီပြီး နောက်တစ်ချီ … ဆက်တိုက်ဆောင့်လိုးရင်း စုစုမြတ်ကပါ သူမကိုဝိုင်းကူ၍ မိန်းကလေး နှစ်ယောက်စလုံး ကုန်းထောင်ပေးထားသော ဖင်ပေါက်နှစ်ပေါက်ထဲကို လီးဝင်သံ တဇွပ်ဇွပ် တဗွပ်ဗွပ် အသံထွက်အောင်ပင် လီးနှစ်ချောင်းအလဲအလှယ်ပြု၍ အားပါးတရ ရေကုန်ရေခမ်း လိုးပစ်လိုက်ကြပါသည်။ တစ်ချောင်းဝင် တစ်ချောင်းထွက် အဆက်မပြတ် လိုးသွင်းပေးနေကြသော လီးနှစ်ချောင်းကို ဘယ်သူဘယ်ဝါ၏ လီးလဲ ဆိုတာကိုတောင် သူမတို့နှစ်ယောက် မမှတ်မိနိုင်ကြတော့ချေ။ သူမတို့နှစ်ယောက်စလုံး ဖင်ရောစောက်ပတ်ပါ ပူကျိန်းသွားသည်အထိ အလိုးခံလိုက်ရခြင်းဖြစ်သည်။

နှစ်ယောက်သား ဝက်ဝက်ကွဲလိုးပြီးချိန်မှာ စုစုမြတ်ရော ခင်သန်းဦးပါ ကုတင်ပေါ်ကနေ မလှုပ်နိုင်အောင်ပဲ ဖြစ်ရလေတော့၏။ အားအင်အတော်ကလေး ကုန်ခမ်းသွားကြပြီမို့ သူတို့ လေးယောက် အတွဲနှစ်တွဲစလုံး ကုတင်ပေါ်မှာ ခြေပစ်လက်ပစ် လဲလျောင်းရင်း အနားယူနေကြပါသည်။

ဒီအချိန်မှာ …

စိုးယုမော်အခန်းထဲကို ဝင်လာပြီး ခင်သန်းဦးကိုလာခေါ်သည်။

ခင်သန်းဦးလည်း ကိစ္စတော့ ပေါ်ပြန်ပြီလို့တွေးရင်း သူမအနောက်ကနေ ခပ်ကုပ်ကုပ်ကလေး လိုက်ပါလာခဲ့ရသည်။

အခန်းထဲရောက်တော့ အခြေအနေမှန်ကို သိလိုက်ရသည်။ သူတို့သုံးယောက်စလုံးကို စိုးယုမော် တစ်ယောက်တည်းက ထိန်းထားခြင်းဖြစ်ကြောင်း သူမကောင်းစွာ ရိပ်စားမိလိုက်ပါသည်။ ခင်သန်းဦး မမစိုးကို အသနားပိုသွားမိသည်။

"အမူးလွန်နေကြပြီထင်တယ် "

"အမယ်လေး လူကသာမူးတာ ဟိုဟာတော့ မမူးဘူး ညီမရေ "

ကိုယ်တိုင်ခံလိုက်ရသူမို့ စိုးယုမော် ခပ်ညည်းညည်းကလေး ပြောလိုက်ပါသည်။ သူမအပြောမှန်ကန်ကြောင်းကို ခင်သန်းဦး မကြာခင်မှာပဲ သိလိုက်ရသည်။ တစ်ညလုံး ကုန်းအလိုးခံခဲ့သမျှ ဒီအခန်းထဲရောက်မှပဲ မျက်ဖြူဆိုက်ရလေတော့သည်။

မမစိုးယုမော်က သူမကို အားလုံးနှင့် မိတ်ဆက်ပေးလိုက်ပြီး တစ်ယောက်စီ၏လီးကို စုပ်ခိုင်းသည်။ သူတို့သုံးယောက်လီးတွေကလည်း စံမှီသည့် လီးများပင်ဖြစ်သည်။ ခင်သန်းဦးလည်း စိတ်ပါလက်ပါပင် စုပ်ပေးရာ စိုးယုမော်၏ဖင်နှင့်စောက်ပတ်ကို အသေအလဲလိုးခဲ့ကြသော လီးသုံးချောင်းက ပြန်လည်အားပြည့်ကာ တောင်မတ်လာကြပြန်သည်။

ခင်သန်းဦးရော စိုးယုမော်ပါ သူတို့သုံးယောက်အလိုကျ ပက်လက် ခွေးကုန်း တစ်တီတူး ပုစွန်ထုပ်ကွေး ကျားရေသောက် နည်းလမ်းစုံလင်စွာဖြင့် အလိုးခံကြသည်။ တစ်ချီလိုးလိုက် လီးပြန်စုပ်ပေးလိုက် ပြန်ပြီး ဖင်ဖြဲအလိုးခံလိုက်နှင့် သုံးယောက်သား ပတ်လည်ရိုက်လိုးပြီး ခင်သန်းဦးတို့နှစ်ယောက်လည်း တဏှာဇောအကြွကြီးကြွလျှက် မမောမပန်းနိုင်အောင် ကုန်းရုန်းအလိုးခံနေကြလေသည်။ စိုးယုမော်လည်း စောက်ပတ်တော်တော်ကျိန်းနေလေပြီ။ ကုတင်ပေါ်မှာ သူမနှင့်ဆက်ဆံနေသည့်တစ်ယောက်ကို သူမစောက်ပတ်အားမလိုးစေဘဲ ဖင်ကိုသာ လိုးခိုင်းလိုက်ရတော့သည်။

ခင်သန်းဦးကိုမူ ကျန်နှစ်ယောက်နှင့် လွှတ်ပေးထားလိုက်ပြီး ဖင်နှင့်စောက်ပတ်ကို ရှေ့နောက်နှစ်ယောက်ညှပ်၍ လိုးစေလိုက်သည်။ ခင်သန်းဦးလည်း သူမတစ်ယောက်တည်း ကော့ပျံနေအောင် အလိုးခံနေရလေသည်။

အထူးသဖြင့် သူမစောက်ပတ်ကိုလိုးသည့် လီးရော ဖင်စအိုကိုလိုးသည့်လီးပါ စံချိန်မီလီးကြီးတွေဖြစ်ရာ တစ်ချောင်းဝင်တစ်ချောင်းထွက် လိုးပေးနေသော လီးနှစ်ချောင်း၏ဒဏ်ကို အသည်းအသန်ခံစားနေရလေသည်။ နှစ်ယောက်သား တစ်ချီပြီးတော့မှပင် သူမလည်း အသက်ကောင်းကောင်း ရှူနိုင်ရတော့သည်။

သူတို့သုံးယောက်စလုံးက ဇွဲတော်တော်ကြီးသည်ဟု ဆိုရမည်။

တစ်ညလုံး အရုဏ်တက်ချိန်အထိ လိုးပြီး စုစုမြတ်အခန်းထဲက ဖောက်သည်တွေက မနက်ပိုင်း ပြန်သွားကြပေမယ့် သူတို့ကမပြန်ကြသေးဘဲ အမျိုးသမီးသုံးယောက်ကို တစ်လှည့်စီ ထင်တိုင်းကြဲလိုက် ကြသေးသည်။ ငွေလည်း အလုံအလောက် ပေးသွားကြပါသည်။ သူတို့ ပြန်သွားပြီးနောက်မှ စိုးယုမော်က စုစုမြတ်နှင့်ခင်သန်းဦးတို့ နှစ်ဦးကို အခကြေးငွေများ ဝေစုခွဲပေးသည်။ နောက်ထပ် ဖောက်သည်တွေနှင့်လည်း ဆက်လက်ပျော်ပါးစေပါသည်။ ခင်သန်းဦးလည်း ပေါက်သည့်နဖူး မထူးတော့ ဟုတွေးပြီး ကိုယ့်စိတ်ကိုကိုယ် လွှတ်ပေးလိုက်မိပေသည်။

ခင်သန်းဦးတစ်ယောက် နှစ်ရက်နှင့်နှစ်ညတိတိ စိုးယုမော်အိမ်မှာနေပြီး လာသမျှဧည့်သည်ကို လက်ခံတွေ့ဆုံကာ ငွေရေးကြေရေးအရလည်း တွက်ခြေတော်တော်ကိုက်သွားခဲ့သည်။

သုံးရက်မြောက်နေ့ကျမှ ဦးစိန်မြင့်အိမ်ကို ပြန်လည်ရောက်ရှိလာသည်။

မထင်မှတ်ဘဲ မိခင်ဖြစ်သူ မအေးမိကိုပါ တွေ့လိုက်ရတာကြောင့် ခင်သန်းဦးတစ်ယောက် အတော်ကလေး အံ့အားသင့်သွားမိသည်။ အမေများ သူမအကြောင်းကြားသိ၍ လိုက်လာလေသလား ဟုပင် တွေးပူမိသွားရသည်။

"နင့်အမေကို ငါ မနေ့ညကတည်းက ခေါ်ထားလိုက်တာ အကျိုးအကြောင်းလည်း ရှင်းပြထားတယ် "

ဦးစိန်မြင့်က ပြောသည်။ မအေးမိကလည်း သမီးဖြစ်သူကို လက်ဆွဲ၍ အခန်းထဲခေါ်သွင်းလာခဲ့ပြီး တိုးတိုးတိတ်တိတ် စပ်စုမေးမြန်းနေပေသည်။ ခင်သန်းဦးက အဖြစ်မှန်ကို မပြောရဲပေမယ့် အခြားယောက်ျား တစ်ယောက်နှစ်ယောက်နှင့် အိပ်တာလောက်ကိုတော့ အမေ့ကို ပြန်ပြောပြရှာသည်။

"တို့ သားအမိတွေလည်း ဘယ်လိုတွေဖြစ်ကုန်ပြီလဲ မသိဘူး"

မအေးမိက ခပ်ညည်းညည်းပြောသည်။ မည်သူမပြုမိမိမှု လို့ပင် ဆိုရချေမည်။ တရားခံဘယ်သူလဲ ဆိုတာ မေးနေစရာပင် မလိုပါ။ သူမကိုယ်တိုင်သာပဲ ဖြစ်သည်။

ယခုဖြစ်ရပ်မှာ သမီးရော အမေရော နှစ်ယောက်ပြိုင်တူ ခွေးဇာတ်လုံးလုံးခင်းရသည့် အဖြစ်ပါပေ။ အဘယ့်ကြောင့်ဟူမူ ကိုစိန်မြင့်အနေနှင့် သူမကို အိမ်ကနေ ခေါ်ထုတ်လာခဲ့သောညမှာပင် သူ့မိတ်ဆွေတစ်ယောက်ကို ပြုစုပေးပါဆိုပြီး မအေးမိကို သူစိမ်းတစ်ယောက်လက်ထဲ ဝကွက်အပ်နှံခဲ့လေသည်။ ထိုသူနှင့်သူမ ညတစ်ဝက်ကျိုးသည်အထိ ကိုစိန်မြင့်အိပ်ခန်းထဲမှာ အချိန်ဖြုန်းခဲ့ရပြီး ည ၁၁ နာရီလောက်ကျတော့ အရက်ကိုရေချိန်လွန်အောင် သောက်ထားသည့်အရှိန်နှင့် ကိုစိန်မြင့်ကိုယ်တိုင် အခန်းထဲကို ရောက်ရှိလာကာ နှစ်ယောက်သား တစ်ယောက်တစ်လှည့်ဆိုသလို သူမကို စောက်ပတ်လိုးလိုက် ဖင်ချလိုက်နှင့် ရှေ့ပေါက်ရော နောက်ပေါက်ပါ ရရာ အကုန်တွယ်စီးပစ်လိုက်ကြသည်။ မအေးမိအဖို့ ငရဲကျနေသလားဟုပင် အောက်မေ့ရပေသည်။ နောက်တစ်နေ့ကျတော့ စိန်မြင့်က သူမကို ငွေနှင့်ချော့သည်။

"ကျွန်မ ဘဝကို ဖျက်ဆီးလိုက်တာလား အစ်ကိုကြီးရယ် အစ်ကိုကြီးတစ်ယောက်တည်း မောင်ပိုင်စီးပြီး လိုးရင် ဖြေသာနိုင်ပါတယ် ခုတော့ …ကျွန်မအဖို့ ဖာသည်နဲ့တောင် မခြားတော့ဘူး …သမီးကိုလည်း စုစုမြတ်နဲ့ထည့်လိုက်တာ ဟိုဟာ လုပ်ခိုင်းလိုက်တာပဲ မဟုတ်လား "

"အေးမိကလဲ ရှည်ရှည်ဝေးဝေးလျှောက်တွေးမနေနဲ့ ငါ နင်တို့ဘဝကောင်းဖို့ ရပေါက်ရလမ်းချောင်ဖို့ ဒီလို စီစဉ်ပေးရတာပါ … နောင် အသားကျသွားတော့မှ ငါ့ကို ကျေးဇူးလာမတင်နဲ့ ငါက …နင်တို့သားအမိ ဘာပဲဖြစ်နေနေ အတူနေနိုင်တယ် ဒီကိစ္စတွေပြီးရင် နင့်ကို ငါ တရားဝင်လက်ထပ်ယူမယ် နင့် အလုပ်လည်း နင့်ဖာသာနင် ဆက်လုပ်နိုင်တယ် … ဖာခံတယ်ဆိုတာကလည်း ငါက လင်တစ်ယောက်လုံးလုပ်ပြီး နင့်ကို ခံခိုင်းတာ … ဘယ်သူဘာပြောမှာမို့လဲ ဘသူ့မှစောက်ဂရုစိုက်စရာမလိုဘူး"

ကိုစိန်မြင့်က သူမကို အထက်ပါအတိုင်း စကားအရှည်ကြီး ပြောပစ်လိုက်ပါသည်။ မအေးမိ တွေကနဲဖြစ်သွားရသည်။ အထစ်ထစ်အငေါ့ငေါ့လေသံနှင့် သူမက စိန်မြင့်ဖက်ကိုလှည့်ပြီး …

"အ အစ်ကိုကြီး …ကျ ကျွန်မကို … လက် ထပ်မယ်ဆိုတာ တကယ်… ပြောနေတာလား "

မေးလိုက်တော့ စိန်မြင့်က ခေါင်းညိတ်၍ …

"ငါ မဟုတ်ဘဲနဲ့ ပြောမလား အေးမိ တကယ် ပြောတာ နင့်ကို ငါ မဖြစ်မနေယူမှာ …ဒါမှ ငါလည်း နင့်အိမ်ကို အဝင်အထွက်ကောင်းမယ်မဟုတ်လား … အမေနဲ့သမီးနဲ့ အတူတူနေတော့ ဘယ်သူ့ကို ငါလိုးလိုး အပြင်လူ ဘယ်သူမှ ရိပ်မိစရာ မလိုတော့ဘူး "

စိန်မြင့်က အကြံပိုင်ပိုင်နှင့် သူ့အစီအစဉ်ကို ပြောပြလိုက်ရာ မအေးမိ ဘာစကားတစ်ခွန်းမျှပင် ခွန်းတုံ့မပြန်နိုင်တော့ချေ။ သူမအနေနှင့်ကလည်း ဤနည်းကသာ အသင့်တော်ဆုံးဆိုတာ တွေးမိပြီးသားပင် ဖြစ်သည်မဟုတ်ပါလား။

"ဘယ်လိုလဲ အေးမိ ငါ့အစီအစဉ် သဘောကျရဲ့လား "

"ကျ ကျပါတယ် အစ်ကိုကြီးရယ် ကျွန်မ ကျွန်မတော့ အစ်ကိုကြီးနဲ့နေရရင် ပြီးတာပါပဲ ဒီ့ပြင် ဘာခိုင်းခိုင်း လုပ်ပါ့မယ် "

"အေး ဒါဆိုလည်း ပြီးရော ဟိုကောင်မလေး ပြန်လာရင်လည်း ဒီကိစ္စသူမသိစေနဲ့ဦး နောက်မှ သူ့ကို တအံ့တသြပျော်စေချင်လို့ ဟဲ ဟဲ "

"ကိုကြီးက ခင်သန်းဦးလည်း ချစ်တာပဲနော် "

"ချစ်တယ် နင့်ကိုလည်းချစ် နင့်သမီးကိုလည်းချစ် မ ကိုခင်မှ ဥ ကိုလည်းခင်သတဲ့ ကြားဖူးတယ်မဟုတ်လား အေးမိရဲ့ "

"အို နှစ်ယောက်စလုံး သူ့မယားလုပ်ပြီးတော့များ …အေးမိတော့ တွေးကြည့်ရင် ရှက်စရာတွေချည်းပဲ ကိုကြီးလုပ်တာနဲ့ အရှက်တွေလည်းကုန်နေပြီ …မထူးတော့ပါဘူး ဈေးမရောင်စားဘဲ ဖာပဲခံစားရတော့မလိုပဲ ဖြစ်နေပြီ …ဟင့် ဟင့်ဟင့် "

"အေး ဒီလိုဆိုတော့လည်း နင်က ငါ့မယား ပိုပီသလာပြီ အေးမိရ ဟားဟား ဟား "

စိန်မြင့်က သဘောကျစွာဖြင့် တဟားဟားအော်ရယ်လိုက်ပါသည်။

နောက်တစ်ရက်ကျတော့လည်း စိန်မြင့်က မအေးမိကို သူ့အဖော်နှစ်ယောက်နှင့်ထည့်ပေးလိုက်ပြန်သည်။ သမိုင်းဖက်က အိမ်တစ်အိမ်မှာ အေးမိ တစ်ညလုံးနေပြီး ပျော်တော်ဆက်လုပ်ခဲ့ရကာ ဒီမနက်ကျမှ ပြန်ရောက်လာခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ သူမရောက်ပြီး စိန်မြင့်နှင့်အတူ သူ့အခန်းထဲမှာ နှစ်ပါးသွားအပြီးမှာ သမီးဖြစ်သူ ခင်သန်းဦးလည်း တိုက်တိုက်ဆိုက်ဆိုင် ပြန်လည်ရောက်ရှိလာခြင်းပင်။

ခုတော့လည်း သမီးနှင့်အမေနှစ်ယောက် ပြန်ဆုံတွေ့ကြပြီဖြစ်သည်။

စိန်မြင့် အိပ်ခန်းထဲ လိုက်ဝင်လာသည်။

ကုတင်ပေါ်မှာရှိနေကြသော အမေနှှင့်သမီးနှစ်ယောက်အကြား ခပ်တည်တည်နှင့်ဝင်ထိုင်ပြီး မအေးမိကိုတစ်ဖက် ခင်သန်းဦးကိုတစ်ဖက် ခါးကလေးပွေ့ဖက်လိုက်ရာက နှစ်ယောက်စလုံးကို တစ်လှည့်စီ ဖက်ရမ်းနမ်းရှုံ့လိုက်လေသည်။

"မနက်ဖြန် ဒါမှမဟုတ် သန်ဘက်ခါလောက် နင့်သမီးခင်သန်းဦးကို ငါ့ဧည့်သည်နှစ်ယောက်နဲ့ မြဝတီမဲဆောက်ဖက်ကို ထည့်ပေးလိုက်မယ် ငါ့အလုပ်တစ်ခုလုပ်ဖို့ စီစဉ်ထားလို့ "

ဆိုပြီး ဦးစိန်မြင့်က ခင်သန်းဦးတို့သားအမိနှစ်ယောက်ကို သူ့အလုပ်အကြောင်း အရိပ်အမြွက် ပြောပြလိုက်သည်။ သူ့အနေနှင့် အရက်အတုချက်လုပ်သည့်လုပ်ငန်းကို စီးပွါးဖြစ်လုပ်ကိုင်မည်ဖြစ်၍ သူ့အဆက်အသွယ်ဆီကနေတစ်ဆင့် ပစ္စည်းနမူနာနှင့်ကုန်ကြမ်းအချို့ကို မှာယူထားပြီး လူလွှတ်ကာ သွားရောက်ယူဆောင်ရမည်ဖြစ်ကြောင်း မဲဆောက်ဖက်ကို အမြဲသွားတတ်သည့် ၂၉ လမ်းထဲမှ ကုလားရာဂျစ်နှင့် အဖော်တစ်ယောက်ကို ပြောဆိုထားကြောင်း ခင်သန်းဦးအနေနှင့် လုပ်ငန်းကိစ္စ အဆင်ပြေဖို့ရန်အတွက် လမ်းခရီးတစ်လျှောက် သူတို့နှစ်ယောက် လိုအပ်တာတွေမှန်သမျှကို လိုက်ပါဖြည့်ဆီးပေးရမည်ဖြစ်ကြောင်းများ ပြောလိုက်ပါသည်။

"ငါ့ အလုပ်သာ အဆင်ပြေရင် နင်လည်း ဈေးထဲမှာ ဆိုင်ထွက်စရာမလိုတော့ဘူး "

ဟုလည်း မအေးမိကို ကြည့်ကာ ပြောလိုက်ပါသေးသည်။

"နင် သွားနိုင်မယ်မဟုတ်လား ခင်သန်းဦး "

မအေးမိက သမီးဖြစ်သူကို မေးလိုက်ရာ ခင်သန်းဦးက …

"ကျွန်မ ဟိုဖက်အထိ လိုက်ရမှာလား ဦး "

"မပြောနိုင်ဘူး လမ်းကြောင်းပေါ်မူတည်တယ် အစစ်အဆေးသိပ်မရှိရင် ဟိုဖက်အထိ လိုက်နိုင်တယ် လမ်းအခြေအနေသိပ်မကောင်းရင်တော့ မြဝတီက သူတို့အသိအိမ်တစ်အိမ်မှာ ခဏစောင့်တာပေါ့ "

ဦးစိန်မြင့်က သူမကို ပြန်လည် ရှင်းပြလိုက်သည်။

မအေးမိရော ခင်သန်းဦးပါ စိတ်ကူးကိုယ်စီနှင့် ရှိကြလေသည်။

စိန်မြင့်မှာ တကယ်တမ်းအားဖြင့် လူတော်လူထက်တစ်ယောက်ဖြစ်သည်။ ကြံရည်ဖန်ရည်လည်း ရှိသူတစ်ဦးပင်။ သူ့အရည်အချင်းကို မဟုတ်သည့်နေရာတွင် အသုံးချခြင်းကသာ သူ့ကို လူဆိုးလူမိုက် တစ်ယောက်အဖြစ်ကို ရာက်စေပြီး အများက အမြင်စောင်းခြင်းကိုခံရသူလည်း ဖြစ်ပေသည်။

ကုတင်ပေါ်တွင် အမေနှင့်သမီးနှစ်ယောက်စလုံးကို သူ့နဘေးမှာထားပြီး သက်တောင့်သက်သာ အနားယူရင်း မအေးမိကိုရော ခင်သန်းဦးကိုပါ သူ့လီးကို တစ်လှည့်စီစုပ်ခိုင်းလိုက်သည်။ မအေးမိတို့ သားအမိလည်း သူ့လီးကို စိတ်ပါလက်ပါစုပ်ပေးသည်။ သူ့လီးက တဖြည်းဖြည်းတောင်မတ်လာလေရာ ခင်သန်းဦးကပင် စတင်ပြီး စိန်ုမြင့်လီးပေါ်တက်ခွထိုင်ကာ အပေါ်စီးကနေ ဦးဆောင်၍ ဆောင့်လိုးချပေးလိုက်လေသည်။ လီးကြီးက ခင်သန်းဦးစောက်ပတ်ထဲကို တစ်ဆုံးအထိ ဆောင့်ဝင်သွားသည်။

ခင်သန်းဦး လေးငါးဆယ်ချက် အဆက်မပြတ်ဖိထိုင်ချလိုက်ရင်းက သူမခန္ဓာကိုယ်အရှေ့ပိုင်းကို စိန်မြင့်ကိုယ်ပေါ်သို့ မှောက်အိပ်ချလိုက်ကာ နှစ်ယောက်သား နှုတ်ခမ်းချင်း ဖိကပ်စုပ်နမ်းနေကြပြန်လေသည်။ ဖင်ကြီးကိုလည်း ကုန်းကုန်းကြီးလုပ်၍ တစ်ချက်ချင်း နှိမ့်လိုက်ကြွလိုက် လူးလှိမ့်ကြိတ်ကာ လီးကြီးကို လိုးသွင်းပေးနေသည်။ သူမဆက်ဆံဖူးခဲ့သမျှ ယောက်ျားတွေထဲမှာ ဘယ်သူနှင့်မှ မတူအောင် လီးလုံးပတ် တုတ်ခိုင်ကြီးမားလှသော စိန်မြင့်လီးကြီးကို ခင်သန်းဦးအနေနှင့် လိုး၍ပင် မဝနိုင်လောက်အောင် အတော်ကလေး လီးအရသာတွေ့နေရပေသည်။

"မောလား သမီး "

မအေးမိက သမီးဖြစ်သူအနားကပ်လာကာ မေးလိုက်ရင်း သူမဖင်သားအိအိကြီးနှစ်ဖက်ကို အနောက်ကနေ ပွတ်သပ်ဆုပ်နယ်၍ ဖင်ပေါက်အဝကလေးကို လက်နှင့်မသိမသာကလေး ထိုးမွှေကာ ဆွပေးလိုက်ပါသည်။ ထိုသို့ နှစ်ယောက်သားလိုးနေချိန်အတွင်းဖင်ပေါက်ကို အဆွခံရခြင်းမှာ ခင်သန်းဦး၏ကာမစိတ်ကို ပို၍ထကြွလာအောင် မီးထိုးလှုံ့ဆော်ပေးသလို ဖြစ်သွားရ၍ ခင်သန်းဦး ဆောင့်ချက်ပိုသွက်သွားရပါသည်။

သားအမိနှစ်ယောက် ဦးစိန်မြင့်အရှေ့မှာ ယခုလို ပွတ်သီးပွတ်သပ်လုပ်ရတာ အဆန်းမဟုတ်တော့တာမို့လည်း ခင်သန်းဦးအနေနှင့် ဒီအတွက် ရှက်ရွံ့စိတ်နည်းနည်းကလေးမှ မဖြစ်ပေါ်မိတော့ပါ။ နှစ်ယောက်စလုံး လိင်မှုကိစ္စကို တော်တော်ကလေး အသားကျနေကြပြီဟု ဆိုရမည်ဖြစ်သည်။ ခင်သန်းဦး ကိုယ်ကလေးကို အနည်းငယ် လှည့်စောင်းပြီး မအေးမိ၏ခါးလေးကို အသာပွေ့ဖက်လိုက်ရာက အမေလုပ်သူကို ကြင်ကြင်နာနာ အနမ်းပေးလိုက်သည်။

"မမောပါဘူး အမေရယ် … အမေလည်း ဒီဖက်ကို လာလေ"

အမေ့ကိုယ်လုံးကို အသာအယာဆွဲယူလိုက်ပြီး ဦးစိ်န်မြင့် မျက်နှာပေါ်မှာ ခွထိုင်စေလိုက်ပါသည်။ ဦးစိန်မြင့်လည်း သူမ၏ကြီးမားစွင့်ကားလှသည့် တင်ပဆုံအိအိကြီးနှစ်ဖက်ကို အောက်ကနေ ပင့်မကို်င်ကာ စောက်ပတ်ကိုပါးစပ်နှင့်တေ့၍ ပြွတ်ကနဲ အသံထွက်အောင် နမ်းစုပ်ပစ်လိုက်လေသည်။

"အင့် အမေ့ အ အစ်ကိုကြီးရယ် အီး ဟီး "

မျက်နှာချင်းဆိုင်ရှိသမီးဖြစ်သူ၏ ခါးကို ပွေ့ဖက်လိုက်ရင်း မအေးမိကိုယ်လုံးကြီး ငိုက်ကျသွားသည်။ ဦးစိန်မြင့်က သူ့လီးကို ခင်သန်းဦးစောက်ပတ်ထဲကို တစ်ဖက်က ကော့ထိုးညှောင့်ပေးရင်း မအေးမိစောက်ပတ်ကို အောက်ကနေ လျှာဖြင့် တပြပ်ပြပ်ယက်ပေးနေခြင်းလည်း ဖြစ်သည်။ သူ့လျှာနှင့်ဘာဂျာအစွမ်းက မအေးမိကဲ့သို့ လိင်ကိစ္စအတွေ့အကြုံရှိသူကိုပင် အရူးအမူးဖြစ်အောင် ပြုစားစေနိုင်စွမ်းရှိလွန်းလှပါသည်။

သားအမိနှစ်ယောက် အပေးအယူ တဖြည်းဖြည်းငြိကာ ရှက်ရွ့ံစိတ်တွေ ကုန်ခမ်းသွားကြသည်။

တစ်ယောက်နို့ကို တစ်ယောက်ကိုင်ကြသည်။ နို့စို့ပေးမိကြသည်။ နှုတ်ခမ်းချင်းလည်း နမ်းလိုက်စုပ်လိုက်နှင့် ကစ်ဆင်ဆွဲကာ သားအမိဆိုတဲ့အသိလည်း ပျောက်ရှကုန်ကြလေပြီ။ ခင်သန်ဦးလည်း သူမဖင်ကြီးကို တလှိမ့်လှိမ့်နှင့် ဦးစိန်မြင့်လီးကြီးအား တရစပ်လိုးဆောင့်ပေးလိုက်ပြီး သူမစောက်ခေါင်းလေးထဲမှ စောက်ရည်များကို တဖြစ်ဖြစ် ပန်းညှစ်ထုတ်လိုက်လေသည်။ မအေးမိလည်း ဘာဂျာအမှုတ်ခံရင်း လိင်စိတ််တအားထကြွလာရသဖြင့် သမီးနေရာကို အစားဝင်ပြီး စိန်မြင့်လီးပေါ်ကို တက်ခွထိုင်ကာ တစ်လှည့် တက်ဆောင့်လိုးပေးလိုက်ပါသည်။

အချက်နှစ်ဆယ်သုံးဆယ်လောက်အရောက်မှာ စိန်မြင့်လည်း ဇောကပ်လာပြီး မအေးမိကို ပုံစံပြောင်း၍ အောက်မှနေ၍ တစ်လှည့်နေစေလိုက်ကာ သူက လှေကြီးထိုးနည်းအတိုင်း မအေးမိ၏ပေါင်တန်နှစ်ဖက်ကို လက်နှင့်ဆွဲဖြဲလျှက် အပေါ်စီးကနေ လီးသွင်းကာ ဆောင့်လိုးချလိုက်လေသည်။

"အား ကောင်းတယ် ကောင်းတယ် အစ်ကိုကြီးရယ် ဆောင့် ဆောင့် အားရပါးရသာ ဆောင့်လိုးပေးစမ်းပါရှင် အ အား အင့်အင့် ဟင့် ကောင်းတယ် ထိတယ် "

"နင့်စောက်ပတ်ကို အသားကုန်သာဖြဲထား အေးမိ နင်တို့သားအမိကို လိုးရတာ ငါ့အတွက် နိဗ္ဗာန်ပဲ ဘာနဲ့မှမလဲနိုင်ဘူး အေးမိရ "

"ကောင်းတယ် လိုးသာလိုး ကိုကြီး စိတ်ရှိသလောက်လိုး ခံပေးမယ် ကျွန်မကိုလိုးပြီး သမီးကို ထပ်လိုးပေးလိုက်ဦး ဒီနေ့ ကျွန်မလည်း ပျော်တယ် ကိုကြီးလီးက ဘယ်လောက်လိုးလိုး ခံလို့ မဝတဲ့လီးကြီးပဲ ကျွန်မတို့ သားအမိကို ပစ်မထားဖို့သာ အရေးကြီးတယ် အစ်ကိုကြီးရဲ့"

"ငါ ပစ်မထားပါဘူး အေးမိရယ် "

စကားလည်းပြော လိုးလည်းလိုးနှင့် အချိန်တစ်နာရီကျော်သွားသည်။ နှစ်ယောက်သား ပြိုင်တူပင် စောက်ရည်နှင့်လရည်များ ပန်းထုတ်လိုက်ကြသည်။

ခင်သန်းဦးလည်း ရေချိုးခန်းမှာ တစ်ကိုယ်လုံးဆေးကြောသုတ်သင်ပြီး ပြန်ရောက်လာကာ ဦးစိန်မြင့်၏ လရည်များပေကျံနေသော လီးကြီးကို စိတ်လိုလက်ရ ထိုင်စုပ်ပေးနေပါသည်။ မအေးမိက သူမလည်း ရေဆေးသန့်စင်ဦးမည်ဆိုကာ အပြင်ပြန်ထွက်သွားသည်။

တစ်နေ့လုံး လိုးကြသောက်စားကြပြီး ညရောက်တော့ ခင်သန်းဦးလည်း တစ်စုံတစ်ခု သတိရမိတာနှင့် ဦးးစိန်မြင့်ကို …

"အငယ်မ ရောက်သေးတယ်မဟုတ်လား ခု ဘယ်ရောက်သွားလဲ "

ဆိုပြီး မေးရာ သူက …

"တစ်ညတော့ ရောက်လာတယ် ငါနဲ့တစ်ညနေပြီး အော်ဒါ ရတာနဲ့ ထွက်သွားလိုက်တာ ခုလောက်ဆို စိုးယုမော်အိမ်ပြန်ရောက်နေလောက်ပြီ "

"အမေနဲ့ မဆုံဖြစ်ကြဘူးလား "

"ဆုံတယ် သမီးရေ နင့်အငယ်မက ငါ့ကို လီးအတုနဲ့ပါ လိုးသွားသေးတာ တော်တော်ထန်တဲ့ ကလေးမ "

မအေးမိက ပြောလိုက်ပါသည်။ နှစ်ရက်တိတိ အိမ်ကို မပြန်ဖြစ်ကြဘဲ အမေနဲ့သမီး တစ်လှည့်စီ ဦးစိန်မြင့်နှင့် ပတ်လိုးနေကြလေသည်။ သူက တစ်ခါတစ်ရံ မအေးမိကိုရော ခင်သန်းဦးကိုပါ နှစ်ဦးစလုံးကို ကုတင်ပေါ်မှာ ဖင်ကုန်းခိုင်းပြီး တစ်ယောက်တစ်ပြန်စီ လိုးသည့်အခါမျိုးလည်းရှိသည်။ သားအမိနှစ်ယောက်ကို တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် စောက်ဖုတ်အပြန်အလှန်ယက်ခိုင်းရင်း သူက လီးကို ဂွင်းထု၍ ပေါက်ပေါက်ရှာရှာ ဖီလင်ယူတာမျိုးလည်း ရှိပေသည်။ မအေးမိနှင့်ခင်သန်းဦးလည်း နှစ်ယောက်သား ကာမကျူးချိန်မှာ သားအမိဆိုသည့်ကိစ္စကို ခဏမေ့ထားရလေသည်။

ဦးစိန်မြင့်အလိုကျ အလုံးစုံ လိုက်လျောကြရပါသည်။

တတိယမြောက်နေ့ကျမှ မအေးမိကို ဈေးမှာဆိုင်ထွက်ရန်ရှိသည်ဆိုတာနှင့် ပြန်လွှတ်ပေးလိုက်သည်။ ထိုညအတွင်းမှာပင် ဦးစိန်ုမြင့်အဆက်အသွယ်နှစ်ယောက်ဖြစ်သော ကုလားဒိန်ရာဂျူးနှင့် အဖော်တစ်ယောက် ရောက်လာကြပြီး ဦးစိန်မြင့်နှင့် အလုပ်စကားများပြောဆိုကြသည်။

ရာဂျူးအဖော်ကလည်း ပထန်ကုလားတစ်ယောက်ပင်ဖြစ်သည်။ အာဇစ်ဟုခေါ်သည်။ ဗမာနာမည် ခင်မောင်ထွေးဖြစ်သည်။ ရာဂျူးလည်းဗမာနာမည်ရှိပေမယ့် သူ့ကုလားနာမည်ကိုသာ လူသိများပါသည်။ သူတို့နှစ်ယောက်စလုံး ကုလားရေရော ဗမာရေရော လည်ကြသည်။ ထိုင်းစကားကို မိခင်ဘာသာစကားကဲ့သို့ မွှတ်နေအောင် ပြောဆိုနိုင်ကြသည်။ နှစ်ယောက်စလုံး လူကောင်ကြီးကြီး အရပ်ခြောက်ပေစီလောက် မြင့်မားကြပြီး ထူးထူးခြားခြား သန်မာထွားကျိုင်းသူတွေလည်း ဖြစ်ကြပေသည်။

ဦးစိန်မြင့်အိမ်မှာ တစ်ညအိပ်နေပြီး နောက်တစ်နေ့မနက်စောစောတွင် ဦးစိန်မြင့်ထံမှ ပိုက်ဆံကိုယူ၍ သုံးယောက်သား အိမ်မှထွက်လာခဲ့ကြသည်။ ရန်ကုန်မှ ဘားအံ မြဝတီလမ်းအတိုင်း ကားစင်းလုံးငှား၍ နေ့ချင်းရောက်ရှိခဲ့ကြပြီး မြဝတီမြို့ပေါ်က မိုတယ်တစ်ခုမှှာ ညအိပ်တည်းခိုကြသည်။

အမှတ် ( ၄ ) ရပ်ကွက်ရှိ ဓိဋ္ဌာန်အောင်ဘုရားနှင့် မလှမ်းမကမ်းတွင်တည်ရှိပြီး သောင်ရင်းမြစ်၏ ဟိုမှာဖက်ကမ်းရှိ မယ်တော်ဖက်အခြမ်းကို ကောင်းစွာလှမ်းမြင်တွေ့နေရလေသည်။ ထိုမှတစ်ဆင့် မဲဆောက်မြို့ကို အချိန်ခဏလေးအတွင်း ဖြတ်သန်းရောက်ရှိနိုင်မည် ဖြစ်သည်။

ထိုင်း မြန်မာ နှစ်နိုင်ငံချစ်ကြည်ရေး တံတားကြီးကိုလည်း ထည်ဝါစွာ တွေ့မြင်နေရလေသည်။

"နင့်ကို မဲဆောက်အထိ ခေါ်သွားမယ် ဒါပေမယ့် ဟိုမှာတစ်ရက်လည်ပတ်ပြီး နေ့ချင်းပြန်လာပြီး ဒီမှာပြန်စောင့်နေပါ … ငါတို့နှစ်ယောက်ထဲက တစ်ယောက် ပြန်လာခဲ့မယ် "

"ဘယ်နှစ်ရက်နေမှာလဲ "

"အလွန်ဆုံး သုံးလေးရက်လောက်ပဲ ကြာလှ တစ်ပတ်ပေါ့ "

ခင်သန်းဦးအဖို့ အချိန်ကြာကြာနေရလေ သူမအတွက် ပိုကောင်းလေပင်ဖြစ်သည်။

ရာဂျူးအပြောအရ သူက မဲကုဖက်ရှိအဆက်အသွယ်တစ်ယောက်ဆီ ဝင်တွေ့ပြီး သူ့အကူအညီနှင့် လုပ်ငန်းကိစ္စ ပြီးစီးသည်အထိ ဆက်လက်လုပ်ဆောင်ရမည်ဖြစ်သည်။ မဲကုရှိအလုပ်ရုံတစ်ခုမှာ ဝဏ္ဏအဖြစ်လုပ်ကိုင်နေသူ ရွှေမောင်းမှာ ၁၉၉၂ လောက်ကတည်းက မွန်ပြည်နယ် ကျိုက်ကော်ဖက်မှ လာရောက်အလုပ်လုပ်နေသူဖြစ်ရာ နယ်မြေကျွမ်းသလို အဖွဲ့အစည်းတော်တော်များများနှင့်လည်း အချိတ်အဆက်ရှိသူပင်ဖြစ်သည်။

ဒါ့အပြင် ခင်သန်းဦးမသိသည့်အချက်က ရာဂျူးအမြဲတစေ စတည်းချလေ့ရှိသော ရှမ်း(ထိုင်း)မတစ်ယောက်၏ နေအိမ်က တာ့ခ်ခရိုင် မဲဆောက်မြို့တောင်ဖက်ရှိ ဖုတ်ဖ(ဖုတ်ဖရ)မြို့နယ်အတွင်းမှာရှိကာ သူက သုံးလေးရက်အချိန်ရခိုက် သူမဆီသွားပြီး နှစ်ယောက်သား အလွမ်းသည်ရဦးမည် ဆိုတာကိုပင်ဖြစ်သည်။

ထိုညအဖို့ကတော့ ရာဂျူး အာဇစ်(ခေါ်)ခင်မောင်ထွေးတို့နှစ်ယောက်နှင့် ခင်သန်းဦး အချိန်တွေ ကုန်လွန်ခဲ့ရသည်။ လူမျိုးခြားကျွဲပေါက်ကြီးတွေလို ခန္ဓာကိုယ်နှင့် ဒီလူနှစ်ယောက်ကိုတော့ သူမ အတော်ကလေး လက်ဖျားခါရလေသည်။ရာဂျူးက သူမကို အရင်ဦးစွာဆက်ဆံသည်။

သူမတို့တည်းခိုရာအခန်းအတွင်းရှိ ကုတင်ကျယ်ကြီးပေါ်မှာ ခင်သန်းဦးက ကိုယ်ပေါ်မှအဝတ်အစားများကို အကုန်ချွတ်ပြီး မိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်းအနေအထားဖြင့် ရာဂျူးနှင့် ခင်မောင်ထွေးတို့နှစ်ယောက်၏ ဧရာမကြီးထွားရှည်လျားလှသော လီးကြီးနှစ်ချောင်းကို တစ်လှည့်စီ သူမပါးစပ်ထဲထည့်၍ စုပ်ငုံကာ ပြုစုပေးနေရသည်။ သူမက စိတ်လိုလက်ရပင် လီးစုပ်ပေးနေခြင်းဖြစ်ကာ ရာဂျူးလီးကို လဒစ်ထိပ်ခေါင်းကနေ စုပ်ဆွဲ၍ လီးအရင်းထိတိုင်ငုံခဲကာ လျှာနှင့်ယက်ပေးနေချိန်တွင် သူမလက်တစ်ဖက်ကလည်း အာဇစ်၏လီးကိုယ်ထည် တုတ်တုတ်ကြီးအား ဆုပ်ကိုင်ကာ လက်နှင့်အသွားအပြန် ဂွင်းရိုက်ဆောင့်ပေးသည်။

ရာဂျူး၏ဂွေးဥပျဉ်းတွဲကြီးနှစ်လုံးကိုလည်း ပါးစပ်နှင့်ပြွတ်ပြွတ်ဆိုပြီး အသံထွက်အောင် စုပ်ပေးသည်။

"အား ကောင်းတယ် ကောင်းတယ် နင်က လီးအစုပ်သိပ်တော်တယ် ခင်သန်းဦး …ဖြေးဖြေး ငါ့လရည်ထွက်အောင် မစုပ်လိုက်နဲ့ဦး နင့်စောက်ပတ်ကို အားရအောင် လိုးရဦးမှာ အား ဟား "

ရာဂျူးက ဖင်ကို ကော့ပြီး လီးကြီးကို သူမပါးစပ်ထဲ ထည့်လိုးပေးနေရာက ပြောလိုက်သည်။

"ဟိုကောင် အာဇစ်လီးလည်း စုပ်ပါဟ ငါ့လီးက အရမ်းတောင်နေပြီ ပေါက်ထွက်တော့မယ် "

"ပေါက် ပေါက်ပစေ စုပ်မှာပဲ ကျွန်မလီးစုပ်ရတာ ကြိုက်တယ် "

"ငါ့လီးလည်း စုပ်ပေးဦး "

အာဇစ်(ခင်မောင်ထွေး)ကပြော၍ သူ့လီးကိုတစ်လှည့် ပြန်စုပ်ပေးရသေးသည်။ သူ့လီးကလည်း လဒစ်ရော လုံးပတ်ပါ တုတ်ခိုင်ကြီးမားကာ အရှည် ၈ လက်မလောက်တော့ အသာကလေးရှိမည်ဖြစ်သည်။ ရာဂျူးလီးထက် ပိုတုတ် ပိုရှည်နေကာ ဦးစိန်မြင့်လီးနှင့် နင်လားငါလား ရှိပေလိမ့်မည်။ ခင်သန်းဦး လီးကြီးကို လက်နှစ်ဖက်နှင့် တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ကာ သူမပါးစပ်ထဲ မဝင်ဝင်အောင် အတင်းဖြဲဟ၍ စုပ်ပေးလိုက်ရသည်။ လီးက ချက်ချင်းပင် မတ်တောင်လာကာ အကြောအပြိုင်းပြိုင်းထပြီး ကြောက်မက်ဖွယ်ရာ မြွေဟောက်ကြီးတစ်ကောင် ပါးပျဉ်းထောင်သည့်အလား ဖြစ်၍လာတာတွေ့ရသည်။

သူ့လီးကိုစုပ်ရင်း ရာဂျူးဖက်ကိုလှည့်ပြီး ရာဂျူးလီးကိုပါ လက်နှင့်ဆုပ်ဆွဲ၍ ဂွင်းတိုက်ပေးသည်။ ရာဂျူးလည်း လီးအစုပ်ခံရင်းက သူမ၏နို့နှစ်လုံးနှင့် ဖင်သားအိအိကြီးနှစ်ဖက်ကို ဖျစ်ညှစ်နယ်ကာ စောက်ပတ်ဖောင်းအိအိကလေးကိုပါ လက်နှင့်ပွတ်သပ်၍ ဆွနှူးပေးနေပေသည်။ နှစ်ယောက်စလုံး လီးတောင်နေတာကို ကြည့်၍ ခင်သန်းဦးစောက်ပတ်မှာလည်း အရည်တွေ စိမ့်ထွက်ကာ စောက်ရည်တရွှဲရွှဲဖြစ်လာရချေပြီ။

"ဟိုဖက်လှည့်ကုန်းလိုက် ငါလိုးတော့မယ် "

ရာဂျူးကပြောလိုက်တော့ …

"ဖင်လိုးမလို့လား မလိုးနဲ့ဦး … စောက်ပတ်ပဲ လိုးပေးဦး "

"အေး စောက်ပတ်ပဲလိုးမှာပါ နင့်ဖင်ပေါက်စူတူတူကလေး ကြည့်ပြီး လိုးမလို့ "

ခင်သန်းဦးလည်း ဖင်မကုန်းချင်ကုန်းချင်နှင့် ကုန်းပေးလိုက်ရသည်။ သူ့လီးက ဖင်သားနှစ်ဖက်အကြားကနေပြီး သူမစောက်ပတ်ထဲကို တစ်တစ်ကြပ်ကြပ်နှင့်ပင် တိုးဝင်လာလေသည်။

"အင့် အိ အ …ဖြေး … ဖြေး လိုးနော် "

"စွတ် ဖွတ် ဗွပ် … ဘုတ် … စွိ ဇွပ် "

တစ်ချက်ချင်း တစ်ချက်ချင်း … စီးစီးပိုးပိုး ရှိလိုက်တဲ့လီးကြီးပါပေ။ စောက်ပတ်ထဲကို တစ်ဆုံးထည့်လိုးခြင်းမဟုတ်သေးဘဲ လီးတစ်ဝက်ခန့်သွင်း၍ သွက်သွက်မြန်မြန်လိုးပေးလာသည်။ လိုးရင်းကလည်း သူမနို့အုံနှစ်ဖက်ကို လက်လျှိုဆွဲကာ မလွတ်စတမ်း ဖျစ်ချေ နယ်ကစားပေးသည်။

ခင်သန်းဦးလည်း တဖြည်းဖြည်း အရသာတွေ့လာလေပြီ။

ရာဂျူးအဖော်ဖြစ်သော အာဇစ်ဖက်လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ သူမအလိုးခံနေပုံကိုကြည့်၍ ဖီးလ်အပြတ်တက်ကာ သူ့လီးကိုသူ ပွတ်သပ်ဆွဲဆောင့်၍ ဂွင်းရိုက်နေတာကို တွေ့ရလေသည်။ လီးမဲမဲသဲသဲကြီး နှစ်ချောင်းက တစ်ချောင်းနှင့်တစ်ချောင်း အပြိုင်အဆိုင်ဖြစ်ကာ အကြောအပြိုင်းပြိုင်းနှင့်နီရဲထောင်ထနေကြပေသည်။ ရာဂျူးက အရင် လက်ဦးမှုရယူကာ လိုးခွင့်ရလိုက်တာမို့ လက်မလေးတထောင်ထောင်နှင့် သူ့အဖော်ကို နောက်ပြောင်နေသည်။

ခင်မောင်ထွေး(ခေါ်)အာဇစ်က သူ့မျက်နှာကို ရှုံ့မဲ့ကာ …

"လိုးထား ရာဂျူး …ငါ့ အလှည့်ကျ မင်းတွေ့လိမ့်မယ် ငါက သူ့ကို စောက်ပတ်ရောဖင်ရော ကွဲပြဲအောင် လိုးခွဲပစ်မှာ မင်းလို ဘိန်းစားလိုး မလိုးဘူး "

ပြောလိုက်တော့ …

"အေးပါ လိုးသာလိုး …မင်းလိုးလေ ခင်သန်းဦး ပိုအကြိုက်တွေ့လေ ဖြစ်မှာပဲ သူက ငါတို့နှစ်ယောက်ကိုတောင် မကြောက်လို့ ဒီအထိ လိုက်လာသေးတာပဲ ဟားဟား "

ရာဂျူးပြောပြီး သူ့လီးကို ခင်သန်းဦးစောက်ပတ်ထဲ ပိုမိုအဝင်နက်အောင် ဆောင့်သွင်းပစ်လိုက်ကာ ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆွဲပစ်လိုက်လေသည်။ လိုးရင်းတန်းလန်းနှင့် ခင်သန်းဦး၏ဖင်ပေါက်စူပွပွကလေးထဲကို သူ့လက်နှစ်ချောင်းပူး ထိုးသိပ်ထည့်၍ လှည့်မွှေကစားပေးနေသည်။ ခင်သန်းဦးအကြောအချဉ်တွေ ဖျင်းကနဲဖျင်းကနဲဖြစ်လာပြီး ဖင်နှစ်ဖက်က အလိုလိုကော့ကော့ကြွကြွကလေး မြှောက်ပင့်ပေးလာမိသည်။ လီးအရသာကိုရော ဖင်ထဲလက်ထည့်လိုးသည့်အရသာကိုပါ ခံစားရခြင်းက သူမကို ရာဂစိတ် အပြင်းအထန် ထကြွလာစေသည်။

"အ အား လိုး လိုးပေး ကိုရာဂျူး ဆောင့်ဆောင့် ကြမ်းကြမ်းဆောင့် မညှာနဲ့ ကျွန်မ ရတယ် အသေလိုး "

"ငါ တကယ်လိုး မှာ နော် "

"အင်း လိုး ပါဆို … လီးအဆုံးထိ ထည့် လိုးပေး အဲဒါ ပိုကောင်းတယ် "

ရာဂျုးလည်း အပီအပြင်တွယ်ပစ်လိုက်သည်။ ဒီလောက် လီးကြီးကြီးနှင့် စောက်ပတ်တစ်ခုလုံး ပြဲရွဲအောင် လိုးပေးနေတာကို အားမလိုအားမရဖြစ်နေသည့် ခင်သန်းဦးဆိုတဲ့ ကောင်မလေးကိုလည်း သူတအံ့တသြ ဖြစ်နေမိလေသည်။ မိနစ်နှစ်ဆယ်အကြာလောက် စိတ်ရှိလက်ရှိ အသားကုန်လိုးပစ်လိုက်ရာက ရာဂျူး သုက်ရည်တွေ သူမစောက်ခေါင်းထဲကို ပန်းထုတ်လိုက်ပါသည်။ လီးကို တစ်ချက်နှစ်ချက် အသွင်းအထုတ်ပြု၍ ရာဂျူးလီးကို ဆွဲထုတ်မည်ပြုတော့ ခင်သန်းဦး သူ့ခါးကို လက်နောက်ပြန်သိုင်းဖက်လာပြီး ဆက်လိုးခိုင်းသည့်ပုံစံမျိုး ပြလာသည်။

"နင် ပြီးချင်ပြီလား "

"အင်း အင်းး ဟင်း "

သူ သဘောပေါက်သွားပြီး လီးကို သူမစောက်ပတ်ထဲက ပြန်မချွတ်သေးဘဲ နောက်ထပ် အချက်နှစ်ဆယ်သုံးဆယ်လောက် အားတင်းပြီးလိုးသွင်းပေးလိုက်ရာ ခင်သန်းဦး ခါးလေးကော့ထိုး၍ ကြွတက်သွားပြီး ဖင်နှစ်ဖက်ကို နောက်ပြန်ညှောင့်ဆောင့်ပေးလာရင်း သူမစောက်ပတ်လေးထဲက စောက်ရည်များကို တဖြစ်ဖြစ် ညှစ်ပန်းထုတ်လိုက်လေသည်။ အတန်ကြာမျှ လီးကို စိမ်ပေးထားပြီးမှ ပြန်ချွတ်ထုတ်လိုက်သည်။

ဒီတစ်ခါအလှည့်ကျသူက ခင်မောင်ထွေး ကုလားအခေါ် အာဇစ်ပင်ဖြစ်လေသည်။ သူကတင်းနေပြီဖြစိ၍ ခင်သန်းဦးကို ပက်လက်အိပ်ခိုင်းပြီး လှေကြီးထိုးပင် ကျုံးလိုးပစ်လိုက်လေတော့သည်။ ခင်သန်းဦးစောက်ပတ်လေးထဲ သူ့လီးကြီးက အပြည့်အကြပ်ပင် ဝင်ရောက်လို့သွားသည်။ လီးတစ်ဆုံးလိုးသွင်းမှုကလည်း သူမသားအိမ်ထိတိုင် ဒုတ်ဒုတ်ထိရောက်ရှိသွားစေပြီး လုံးပတ်ရောအလျားရော ဒင်းပြည့်ကျပ်ပြည့် လီးကြီးမို့ ခင်သန်းဦး တော်တော်ကို အကြိုက်တွေ့သွားမိလေသည်။

ရာဂျူးကဲ့သို့ပင် အချိန်အကြာကြီးဆွဲကာ အားသန်သန်နှင့်လိုးပေးနိုင်သူမို့လည်း ခင်သန်းဦးတစ်ယောက် သူ့လိုးဆောင့်မှုအောက်မှာ သတိလက်လွတ်ပင် မျောပါသွားမိလေသည်။ သူက ခင်သန်းဦးပေါင်တန်နှစ်ဖက်ကို တစ်ဖက်တစ်ချက်စီဖြဲကား၍ ပုခုံးမှာထမ်းပြီး လိုးသည်။ လီးသွင်းမှုက ပက်စက်ပြီး ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆောင့်ချလိုက် လီးပြန်နှုတ်ချိန်မှာ ဖြည်းဖြည်းချင်း လဒစ်ထိပ်ဖူူးကြီးတစ်ခုလုံးပေါ်သည်အထိ ပြန်လည်ဆွဲထုတ်ကာ နောက်ထပ် အားခပ်ပြင်းပြင်း ပြန်ဖိဆောင့်ချလိုက်နှင့် လီးတစ်ဆုံး အသွင်းအထုတ်ပြုလုပ်၍ အဆက်မပြတ်အပေါ်စီးကနေ အသားယူ လိုးဆောင့်ပေးနေပေသည်။ ကြာကြာတင်းမခံနိုင်တော့ဘဲ ခင်သန်းဦးတစ်ချီပြီးလိုက်ရသည်။

လိုးချက်ပြင်းပြင်းနှင့် ဇယ်ဆက်သလိုလိုးရင်း အာဇစ်က ခင်သန်းဦးဖင်နှစ်ဖက်ကို သူ့လက်နှစ်ဖက်နှင့် ဆုပ်ညှစ်ချေနယ် ကစားလိုက်သေးသည်။ ဖင်ပေါက်ဝထဲကိုလည်း လက်ချောင်းများဖြင့် ထိုးနှိုက်ဆောင့်၍ အရှေ့ကစောက်ပတ်ထဲ လီးသွင်းလိုးသလို အနောက်ကနေ ဖင်ကိုလည်း လက်နှင့်ခပ်သွက်သွက် လိုးပေးနေပါသည်။ ခင်သန်းဦး ရမ္မက်မီးတွေ ပြန်လည်၍ တောက်လောင်ဆူပွက်လာရပြန်ပါသည်။

"အား ဆောင့် အစ်ကိုရယ် ကောင်းလိုက်တာနော် လီးကြီး ပြည့်ပြည့်သွားတာပဲ ရင်ခေါင်းထဲတောင် ဒုတ်ကနဲဒုတ်ကနဲ တက်ဆောင့်နေတယ် သိလား အစ်ကို "

"နင် … ငါ့လီးကို ကြိုက်လား "

"ကြိုက်တယ် စောက်ပတ်ကွဲအောင် လိုးမယ်ဆို …အစ်ကို စိတ်ကြိုက်လိုးနော် ညီမကို … မညှာနဲ့ … အားလည်းမနာနဲ့ "

"နင်က ကြမ်းကြမ်းလိုးတာ ကြိုက်လို့လား "

"ဘယ်လို လိုးလိုး ကြိုက်တယ် လီးကြီးကြီးနဲ့ အလိုးခံရရင် ပိုပြီးတော့ ဇိမ်ရှိတယ် အားလည်းရတယ် "

"အေး နင် ကြိုက်အောင် ငါ လိုးပေးမယ် … စိတ်ချလိုက် "

သူကပြောလည်းပြော သူပြောသလိုလည်း လိုးပေးသည်။ ခင်သန်းဦးစောက်ပတ်တစ်ခုလုံးမှာ စောက်ရည်တွေချွဲကျိကာ လီးအဝင်လမ်းဖြောင့်နေပြီမို့လည်း လိုးရတာ ပို၍ ရှောရှောရှူရှူဖြစ်လာသည်။ လီးဝင်လီးထွက် ပိုမိုမြန်လာသွက်လာသလောက် စောက်ပတ်အတွင်းနံရံတွေကို ပွတ်တိုက်မှုအားလည်း ပိုကောင်းလာခဲ့သည်။ ခင်သန်းဦး နောက်တစ်ချီပင် ပြီးလုပြီးခင်ဖြစ်လာသလို ခံစားလိုက်ရပြန်ပါသည်။

တစ်နာရီကျော်ကျော်ကြာအောင် အာဇစ် အသည်းအသန် ထင်တိုင်ကြဲပြီးနောက် သူ့လရည်တွေကို သူမစောက်ပတ်အထဲသို့ ပန်းညှစ်ထုတ်လိုက်လေသည်။ ခင်သန်းဦးကတော့ သုံးချီလောက်အထိ ကိစ္စပြီးခဲ့ရလေပြီ။

သူတို့နှစ်ယောက်၏လီးတွေကို ခင်သန်းဦး နောက်တစ်ကြိမ် ပြန်စုပ်ပေးရသည်။ ရာဂျူးနှင့်အာဇစ်ကလည်း တွဲဖက်ညီစွာဖြင့် ခင်သန်းဦး၏စောက်ပတ်ကို တစ်ယောက်တစ်လှည့် ဘာဂျာကိုင်ပေးကြသည်။ လီးတောင်လာတော့ နှစ်ယောက်သား တစ်လှည့်စီ ထပ်မံလိုးဆောင့်ပေးကြပြန်ပါသည်။ နှစ်ချီစီလိုးပြီး ခေတ္တအနားယူကာ ဝိတ်တာခေါ်ပြီး အရက်နှင့်စားစရာများ မှာယူစားသောက်လိုက်ကြသည်။

ခင်သန်းဦးလည်း သူတို့နှင့်အတူ Regency အရက်ပြင်းကို ဝင်သောက်မိသွားသည်။ အရက်ရှိန်ကြောင့် သွေးလေလည်ပတ်မှု ပိုကောင်းလာပြီး ဖီလင်လည်း တရိပ်ရိပ်တက်ရလေသည်။ သူတို့နှစ်ယောက် သောက်လိုက်စားလိုက် သူမကို ကိုင်တွယ်လိုက်လုပ်၍ အတွေ့ရေယဉ်ကြောမှာ သူမတဖြည်းဖြည်း မျောပါလာခဲ့ရပြန်ပါသည်။

"နင် ဖင်ခံဖူးတယ် မဟုတ်လား …ခင်သန်းဦး "

"ခံဖူးတယ် အစ်ကိုတို့ ဖင်ချချင်လို့လား "

"အေး ချချင်တယ် ရှေ့ပေါက်နောက်ပေါက် အကုန်ဆော်ချင်တယ် ငါတို့နှစ်ယောက်လိုးတာ ခံချင်လား "

"အစ်ကိုတို့ လီးတွေ ဒီလောက်ကြီးတာ ဖြစ်ပါ့မလား "

"ဘာလို့ မဖြစ်ရမှာလဲ ရအောင်လိုးမှာပေါ့ "

"ဒါဖြင့် အစ်ကိုတို့သဘောပဲလေ ကောင်းမယ်ထင်ရင် ကြိုက်သလိုလုပ်ပါ"

နှစ်ယောက်တစ်ယောက် တူးဘိုင်ဝမ်းဆွဲလိုက်ကြသည်။ တစ်ယောက်က သူမ၏ ရှေ့ပေါက်ကို အောက်ကနေ လီးသွင်းကာလိုးရင်း ကျန်တစ်ယောက်က သူမအနောက်ကနေပြီး သူမအနောက်ပေါက်ဖြစ်သော ဖင်စအိုပေါက် ကလေးထဲသို့ လီးကြီးတေ့သွင်းကာ လိုးပေးခြင်းဖြစ်သည်။

ပထမ စတင်ချိန်မှာ ရာဂျူးကအောက်ကနေ ပက်လက်အိပ်၍ သူမကအပေါ်စီးကနေပြီး ရာဂျူး၏လီးပေါ် တက်ခွထိုင်ကာ စောက်ပတ်ထဲကို သူ့လီးသွင်း၍ လိုးပေးသည်။ အာဇစ်က သူမအနောက်ကနေ ကုန်းထောင်ပေးထားသည့် ဖင်ပေါက်စူပွပွကလေးကို သူ့လဒစ်ထိပ်ပြဲကြီးသွင်း၍ လိုးသည်။ စောက်ပတ်ထဲ ဝင်ရောက်နေသောလီးထက် ဖင်ပေါက်ထဲကို လိုးသွင်းပေးနေသောလီးက ပိုပြီး ကြီးမားနေသည့်အတွက် ခင်သန်းဦးကော့နေအောင် ခံစားလိုက်ရသည်။ တစ်ချီပြီးအောင် အတော်ကြီး ကြိုးစားအောင့်ခံလိုက်ရသည်။

နောက်တစ်ချီကျတော့ လီးပိုတုတ်သည့် အာဇစ်ကို သူမစောက်ပတ်ကိုသာလိုးစေပြီး ရာဂျူးလီးကို သူမဖင်ပေါက်ထဲ သွင်းစေလိုက်သည်။ နှစ်ယောက်သား အလျှော့အတင်းလုပ်ပြီး ရာဂျူးကဖင်ပေါက်ထဲကို လီးကိုဆောင့်ထိုးထည့်လိုက် သု့လီးပြန်နှုတ်ချိန်မှာ အာဇစ်က အောက်မှနေပြီးသူမစောက်ပတ်ထဲက်ု သူ့လီးကို ကော့ထိုးသွင်းလိုက်သည်။ အာဇစ်လီးကို ပြန်ကြွအထုတ်မှာ ရာဂျူးက တစ်လှည့် သူမဖင်စအိုပေါက်ထဲ လီးကြီးဖိဆောင့်လိုးချ၍ အဝင်အထွက်မှန်မှန်နှင့် စည်းကိုက်ဝါးကိုက်လိုးဆောင့်နေကြသည်။

သူမစောက်ပတ်က အရည်တွေ ရွှဲနစ်နေပြီဖြစ်သလို ဖင်ပေါက်ကိုလည်း သူတို့နှစ်ယောက်တစ်လှည့်စီ တံတွေးဆွတ် လိုးခြင်းမို့ လီးနှစ်ချောင်းက လီးဝင်လီးထွက် ပိုကောင်းလာသလောက် အလိုးခံရသည့် ခင်သန်းဦးကို်ယ်တိုင်မှာလည်း တစ်ချီစောက်ရည်ထွက်ကာ ပြီးလိုက် ပြန်စလိုက် နောက်တစ်ချီထပ်ပြီးလိုက်နှင့် ဘယ်နှစ်ချီတိုင်အောင် ပြီးးလိုက်မိမှန်းပင် မသိနိုင်တော့ချေ။

ခင်သန်းဦး အကောင်းလွန်ပြီး သတိပင် လစ်လုမတတ်ဖြစ်ရသည်။ ဖင်ကို ကောင်းကောင်းအလိုးခံဖူးသော မိန်းမတိုင်းအသ်ိပင် ဖြစ်ပေမည်။ ဖင်အလိုးကောင်းရုံသက်သက်နှဗ့်တောင်မှ မူးမူးမေ့မေ့ အရူးအမူး ဖီလင်တက်ကာ ခံစားရသည်ဆိုလျှင် စောက်ပတ်ရောဖင်ပေါက်ရော နှစ်ပင်တစ်ပြိုင်တည်း အလိုးခံရသည့် မိန်းမတစ်ယောက်အနေဖြင့် မည်သို့ခံစားချက်ရှိမည်ဆိုတာကို စာရှုသူတို့ အနေနှင့်လည်း ကောင်းစွာ တွက်ဆကြည့်နိုင်မည်ဖြစ်ပေသည်။

ထိုနည်းအတိုင်း သုံးလေးချီစီလောက် ဆက်တိုက်လိုးပြီး တစ်ညတာအနားယူချိန်ကို ရောက်ခဲ့ကြကာ ခင်သန်းဦးလည်း သူတို့နှစ်ယောက်အကြားမှာပင် ခြေပစ်လက်ပစ် အိပ်ပျော်သွားလေသည်။

နောက်တစ်နေ့ ၈ နာရီလောက်မှာ အားလုံး အဝတ်အစားလဲလှယ်ပြီး မြဝတီတံတားမှတစ်ဆင့် မဲဆောက်ဖက်ကို ကူးလာခဲ့ကြသည်။ခင်သန်းဦးအဖို့ မြင်မြင်ရာ အသစ်အဆန်းချည်းဖြစ်နေပေသည်။

ရာဂျူးတို့နှစ်ယောက်ခေါ်ရာကို ငေးရင်းမောရင်း လိုက်ပါလာခဲ့မိသည်။ သူမကို လည်ပတ်စရာနေရာစုံကို လိုက်ပြပြီး မီနီမတ်ကက်တွေ ဈေးတွေ စားသောက်ဆိုင်တန်းတွေ အထည်ချုပ်စက်ရုံ သိုးမွေးချည်ထည်စက်ရုံ အလုပ်ရုံတွေ အပျော်မယ်များကျက်စားရာ ဂေဟာတွေ ဇိမ်ခန်းတွေ လိုက်ပြသည်။ မြန်မာပြည်အနယ်နယ် အရပ်ရပ်မှ အလုပ်လာလုပ်သူတွေ ပေါများလှသည်။ 

အလုပ်စုံ ကရင်ဗမာ မရှိသည့်နေရာ တော်တော်ရှားပါသည်။ ဘန်ကောက်ကို ဆက်တက်မည့်သူတွေလည်း တွေ့ရသည်။ ဘန်ကောက်မှ ခေါက်ဆွဲ ကြာဇံစက်ရုံတွေ ဈေးဆိုင်တွေမှာ အရောင်းစာရေးအနေနှင့်ရော သူေဋ္ဌးအိမ်တွေဆီမှာ အိမ်ဖော်အနေနှင့်ပါ သွားရောက်အလုပ်လုပ်ကြသူတွေဖြစ်သည်။ ကရင်ပြည်နယ် ဘားအံမြို့အနီးတဝိုက်ရှိ အိန္ဒု သာမညစသည့် ကျေးရွာများဖက်မှ တိုင်းရင်းသားတွေ အများစုဖြစ်သည်။

နံနက်စာ စားသောက်အပြီး မဲဆောက်မှ ဆယ်မိုင်ခန့်ကွာဝေးသောအရပ်ရှိ နာမည်ကြီးနတ်နန်းဖြစ်သော ဖဝေါဘိုးဘိုးနတ်ကွန်းရှိရာဆီကိုပါ သွားရောက်ခဲ့သည်။ မြင်းဖြူရုပ်တုနှင့်ဓားလွတ်ကိုင်ဆက်သား ဖဝေါ(ခေါ်)မောင်နီ(ကရင်လူမျိုး ယိုးဒယားစစ်သည်တစ်ယောက်ဖြစ်သည်ဟုသိရသည်။) နတ်ရုပ်တုနှစ်ခု ယှဉ်တွဲလျှက်ရှိရာကို တအံ့တသြ ဖူးမြင်ခွင့်ရခဲ့သည်။

ဖဝေါရုပ်တုမှာ မျက်နှာတစ်ခုသာချန်ပြီး တစ်ကိုယ်လုံးကို ရွှေအပြည့်ချထားသည်။ ပန်းနှင့်သစ်သီးပူဇော်ကာ ရံဖန်ရံခါသေနတ် ဗျောက်အိုးများပစ်ဖောက်၍ စီးပွါးလာဘ်လာဘအတွက် လိုရာဆုတောင်းကြသည်။ ဒေသခံ ထိုင်းလူမျိုးအများအပြား လာရောက် ကိုးကွယ်ပသလေ့ ရှိကြသည်။ ဖဝေါက ကြက်ဝါသနာအိုးဖြစ်၍ သူ့ရုပ်တုရှေ့မှာ ကြက်ရုပ်အများအပြားထုလုပ်ထားပြီး ပန်းခြံတစ်ခုလို လုပ်ထားသည်။

အပြန် မဲဆောက်က အိမ်တစ်အိမ်မှာ တစ်ထောက်ဝင်နားပြီး ရာဂျူးက သူ့အဆက်အသွယ်တစ်ယောက်နှင့် တွေ့ဆုံ၍ လုပ်ငန်းကိစ္စပြောဆိုကာ တစ်နေရာကို ကားနှင့်ထွက်သွားကြသည်။ အာဇစ်ကို ချန်ထားခဲ့ပြီး အကယ်၍ ညနေ သူပြန်ရောက်မလာသေးလျှင် ဆက်မစောင့်တော့ဖို့နှင့် ခင်သန်းဦးကို ဟိုဖက်ကမ်း (မြန်မာပြည်ဖက်) ပြန်ပို့ပြီး နောက်တစ်နေ့ကျမှ သူ့နောက်ကို အေးအေးဆေးဆေးလိုက်လာခဲ့ဖို့ အာဇစ်ကိုမှာကြားသွားခဲ့ပါသည်။

ညနေ ၅ နာရီအထိ သူ ပြန်မလာတာမို့ အာဇစ်နှင့်ခင်သန်းဦးတို့ နှစ်ယောက်သား မြဝတီဖက်ကို ပြန်ကူးလာခဲ့ကြပါသည်။ ဒီညအဖို့တော့ သူတို့ နှစ်ယောက် တစ်ယောက်ချင်းသာ အားပါးတရ တွေ့ခွင့်ရမည်ဆိုပြီး ခင်သန်းဦးတွေးကာ တစ်ယောက်တည်းပြုံးမိသွားရသည်။တကယ်တမ်းကျတော့ သူမထင်သလိုမဟုတ်ပေ။

ညနေပိုင်း အာဇစ်နှင့်သူမ အခန်းထဲမှာ သူ့လီးကိုယ်စုပ် ကို်ယ့်စောက်ပတ်သူယက် လုပ်၍ နှစ်ယောက်သား လီးရောစောက်ပတ်ပါ တောင်လာရွလာချိန်မှာပင် တစ်စုံတစ်ယောက် အခန်းတံခါးလာခေါက်၍ ခင်သန်းဦးက တံခါးထဖွင့်ပေးလိုက်တော့ အာဇစ်ကြိုတင်ဖုန်းဆက်၍ ခေါ်ထားဟန်တူသော အမျိုးသမီး ခပ်ချောချောလေး တစ်ယောက်အား တွေ့လိုက်ရသည်။ တိုင်းရင်းသူ ကရင်မလေးဖြစ်သည်။ နော်ဖိုးမူ( နော်မူ )ဟုခေါ်သည်။

"ဝင်ခဲ့လေ နော်မူ"

အာဇစ်ကခေါ်လိုက်ပြီး သူမတို့နှစ်ယောက်ကို မိတ်ဆက်ပေးသည်။

"ငါ နင်ပျင်းနေမှာစိုးလို့ အဖော်ရအောင် ခေါ်လိုက်တာ နော်မူက စိတ်ရင်းကောင်းတယ် နင် အကူအညီတစ်ခုခု လိုအပ်ရင် သူ့ကို ပြောဆိုလို့ ရတယ် "

သူက ပြောလိုက်သည်။ အာဇစ်၏ကိုယ်အောက်ပိုင်းတစ်ခုလုံး ဗလာကျင်းကာ လီးတန်းလန်းကြီးဖြစ်နေရာ နော်မူက သူ့ဟာကြီးကို ငုံ့ကြည့်ပြီး ခိကနဲရယ်လိုက်သည်။ လီိးကြီးကိုလည်း သူမလက်တစ်ဖက်နှင့် ဖွရရွကလေး ဆုပ်ကိုင်ကြည့်လိုက်သည်။

"မတွေ့တာ ကြာပြီ အစ်ကို ဘယ်ရောက်နေလဲ"

သူမက တရင်းတနှီးလေသံနှင့်မေးလိုက်တော့ အာဇစ်ကလည်း ရန်ကုန်ပြန်ရောက်နေကြောင်း အလုပ်များနေ၍ ဒီဖက်ကို မရောက်ဖြစ်တာဖြစ်ကြောင်း ဘာညာဖြီးဖြန်းပြောဆိုလိုက်သည်။ တကယ်တော့လည်း လုပ်ငန်းကိစ္စ ကိုယ်ရေးကိုယ်တာအတွင်းရေးများအထိတောင် ပြောဆိုစရာမလိုအပ်ပါ။ ခရီးသွားဟန်လွဲ တွေ့ကြဆုံကြ ချစ်ကြတာပဲဖြစ်သည်။ လူသားအားလုံး ဘဝတစ်ချိုးတစ်ကွေ့တစ်နေရာရာမှာ တစ်ကြိမ်မဟုတ်တစ်ကြိမ်တော့ မလွှဲမရှောင်သာ တွေ့ဆုံပတ်သက်မိနိုင်ကြသူတွေချည်းပဲ မဟုတ်လား။

နော်မူဆိုသော ကြိုက်ကုန်းသာသာ အပျော်မယ်မလေးနှင့် သူရော ရာဂျူးရော ယခင်အခေါက်တွေ တောင်ပေါ်လမ်း( ကော့ကရိတ် မြဝတီလမ်း )လာစဉ်တုန်းက နှစ်ကြိမ်သုံးကြိမ်မက တည်းခိုခန်းတွေမှာ ဆုံတွေ့ဖူးခဲ့ကြသည်။ အတူအိပ်ခဲ့ဖူးကြသည်။ အတော်ကလေး ဝတ္တရားကျေပွန်ပြီး လိုက်လိုက်လျောလျော လည်းရှိကာ သဘောမနောကောင်းသူကလေးတစ်ယောက်မို့ အမှတ်ထင်ထင်ရှိခဲ့ကြခြင်းပင်ဖြစ်သည်။နော်မူက ခင်သန်းဦးအနားကိုကပ်လာပြီး သူမခါးလေးကို အသာဖက်လိုက်ရင်း …

"အစ်မက တော်တော်လှတယ်နော် "

ပြော၍ ခင်သန်းဦး၏ ရင်သားအိအိနှစ်မြွှာအား ပွတ်သပ်ဆုပ်နယ်လာသည်။ ခင်သန်းဦး မပွင့်တပွင့်ကလေးပြုံး၍ …

"အစ်မ မဟုတ်ပါဘူး …ညီမပါ … ကျွန်မက မမထက် အသက်အများကြီး ငယ်ပါတယ် "

"အိုး ဟုတ်လား … ဆောရီး နော် ညီမ … ဟင်းဟင်း … ညီမခင်သန်းဦးက အသက်ဘယ်လောက်လဲ … ခုလို မေးတာ စိတ်မဆိုးနဲ့နော် "

"ဆိုးစရာလား မမရဲ့ …ကျွန်မက ခုဆို ၁၈ နှစ်ထဲ ဝင်ပါပြီ "

"အော် ကျွန်မက ၂၁ နှစ်ရှိပြီ … သုံးနှစ်လောက်တောင် ငယ်တာပဲနော် "

"ဟုတ်တယ် မမရယ် … မမလို့ပဲ ကျွန်မခေါ်မယ်နော် "

"အင်း ဟင်း ကြိုက်သလိုခေါ်ပါ ညီမရဲ့ …ဟင်း ဟင်း "

စကားပြောနေရင်းက နော်မူ၏လက်များက ခင်သန်းဦးရဲ့ကိုယ်ပေါ်မှာပြေးလွှားနေလျှက်ရှိကြသည်။ သူမနို့အုံအိအိနှစ်လုံးကို ဖျစ်နယ်ပေးရင်း နို့သီးခေါင်းကလေးနှစ်လုံးကို လက်ညှိုးလက်မကြားညှပ်၍ ဖျစ်လှိမ့် ညှစ်ချေကာ ကစားပေးသည်။ နို့သီးကလေးတစ်လုံးစီကို စို့စို့ပေးသည်။ သူမက စလာပြီမို့ ခင်သန်းဦးလည်း မနေသာတော့ဘဲ နော်မူနှုတ်ခမ်းကလေးကို သူမနှုတ်ခမ်းလေးများဖြင့် ဖိကပ်ကာ စုပ်နမ်းပစ်လိုက်လေသည်။

သူမတို့နှစ်ယောက် ခန္ဓာကိုယ်ချင်း ပူးကပ်သွားကြသည်။ ကိုယ်အင်္ဂါချင်းလည်း ထိတွေ့ပွတ်တိုက်မိသွား ကြသည်။ နော်မူ၏ကိုယ်ပေါ်မှ အဝတ်လွှာတွေလည်း တစ်ခုမကျန် ကျွတ်ကျသွားရကာ ကုတင်အောက် ကြမ်းပြင်မှာ ပုံလျက်သားအတိုင်း ရှိနေချေပြီ။ ခင်သန်းဦးရော သူမပါ ဝတ်လစ်စားလစ် ဗလာကိုယ်လုံးတီး အနေအထားအတိုင်း ကုတင်ပေါ်ကို လဲပြိုကျသွားကြပါသည်။

တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် နို့ကိုင်ဖင်နှိုက်လုပ်ရင်း လုံးထွေးပွတ်သပ်နေရာက နော်မူက ခင်သန်းဦးနားနားကို တိုးကပ်ပြီး …

"မမ စောက်ပတ် ယက်ပေးမယ် ညီမ ပေါင်နှစ်ဖက်ဖြဲပေး နော် "

"ဟင့်အင်း ညီမလည်း ယက်မှာပဲ နှစ်ယောက်ပြိုင်ယက်တာပေါ့ မကောင်းဘူးလား"

ခြောက်ဆယ့်ကိုးပုံစံနေပြီး ဖင်ပြန်ခေါင်းပြန်စောက်ပတ်ယက်ကြသည်။ ကိုင်ကြနှိုက်ကြ ဆွကြသည်။ စောက်ရည်အလွန်ရွှန်းသောမိန်းမစားတွေပီပီ သူမတို့နှစ်ယောက်စလုံး၏စောက်ပတ်တွေဆီမှ စောက်ရည်များက ရွှဲရွှဲနစ်နစ် စီးယိုထွက်ကျလာကြလေသည်။ အာဇစ်က သူမတို့နှစ်ယောက် လုပ်ကိုင်နေကြပုံတွေကို ဖီလင်ယူ၍ ကြည့်ရင်း သူ့လီးကို ပွတ်သပ်ဂွင်းဆောင့်၍ နေသည်။

"ငါ့လီးကို လာစုပ်ပေးဦး "

သူကပြောလိုက်၍ ခင်သန်းဦးရော နော်မူပါ သူ့ဖက်လှည့်လိုက်ကြပြီး အာဇစ်ပေါင်ကြားမှလီးကို နှစ်ယောက်သား အပြိုင်အဆိုင်စုပ်ကြလေသည်။ လီးက တောင်လိုက်တာမှ သံချောင်းကြီးလို ဒေါင်ဒေါင်မြည် မာတောင်၍ နေလေပြီ။ နော်မူ တစ်လှည့်စုပ်လိုက် ခင်သန်းဦးက သူ့လီးကို ဂွင်းရိုက်ဆောင့်လိုက်နှင့် သူ့လီးကြီး မဟားဒယားတောင်မတ်လာတော့မှ အာဇစ်က …

"ကဲ ခင်သန်းဦး ဒီကိုလာ "

ဆိုပြီး ခင်သန်းဦးကို ကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်လှန်၍ ပေါင်ဖြဲအိပ်ခိုင်းလိုက်ရင်း သူမပေါင်နှစ်ဖက်အကြားမှာ နေရာယူပြီး စောက်ပတ်ဟပြဲပြဲကလေးထဲကို လီးသွင်းကာ လိုးဆောင့်ချလိုက်လေသည်။ နော်မူလည်း နဘေးကနေ နို့ကိုင်လိုက် ဖင်ကိုဆွလိုက်နှင့် ခင်သန်းဦး မရိုးမရွဖြစ်အောင် လုပ်ပေးနေသည်။

အာဇစ်ဆောင့်ချက်များက ကြမ်းလှပေသည်။ လီးကို ခင်သန်းဦးစောက်ပတ်ထဲသို့ တစ်ဆုံးဆောင့်လိုးချခြင်း ဖြစ်၍ သူတစ်ချက်တစ်ချက် ဆောင့်ချလိုက်တိုင်း လီးအရင်းခိုက်ကာ သူမသားအိမ်ထဲအထိ ဒုတ်ကနဲဒုတ်ကနဲ ထိတိုက်ဆောင့်မိသွားပြီး ရင်ခေါင်းထဲမှာ ကျင်ကနဲကျင်ကနဲဖြစ်သွားရသည်။

အာဇစ်က သူမခြေထောက်နှစ်ဖက်ကို ပင့်မထောင်ကားပြီး ခင်သန်းဦးဖင်သားအိအိနှစ်ဖက်ကို အောက်ကနေ ပင့်မဆွဲယူ၍ သူမစောက်ပတ်ကို ဇယ်ဆက်သလို တဘောက်ဘောက်တဇွပ်ဇွပ် အသံထွက်အောင် အသားကုန် ကျုံးဆောင့်နေပေသည်။

ခင်သန်းဦးလည်း ဒီတစ်ညအဖို့တော့ အာဇစ်လီးကြီး အဆက်မပြတ်လိုးသွင်းမှုကို အီဆိမ့်နေအောင် ခံရလေသည်။ အာဇစ်ကလိုးလိုက် နော်မူက သူမနို့ကို ဆုပ်ကာဆွဲကာစို့လိုက် သူမဖင်ပေါက်ထဲကို လက်ဖြင့်ထိုးနှိုက်၍ဆွလိုက်နှင့် အသွေးအသားရမ္မက်တွေက ဆည်ကာတာမှ ရေတွေကျိုးပေါက်ကျသလို ဝေါကနဲသွန်၍ ပေါက်ကွဲပွင့်အံထွက်လာရတော့သည်။ ခင်သန်းဦး အောက်ကနေပြီး သူမဖင်ကို မြောက်ကာကြွကာနှင့် ကော့မြှောက်ညှောင့်လိုးပေးသည်။ အာဇစ်က အပေါ်စီးကဖိဆောင့်ချလိုက် သူမကအောက်မှကော့ထိုး၍ ညှောင့်ပေးလိုက်နှင့် အပေးအယူမျှလာကြပြီး ကာမအရသာ အတွေ့ကြီးတွေ့ လာရလေသည်။

နာရီဝက်ခန့်ကြာအောင် နှစ်ယောက်သား သဲကြီးမဲကြီးလိုးရင်း သူရောခင်သန်းဦးပါ လရည်နှင့်စောက်ရည်များ ပြိုင်တူပန်းထွက်ကာ ကာမပန်းတိုင်ကို ရောက်ရှိသွားလေသည်။ ခဏနားပြီး ပျော့ခွေနေသောသူ့လီးကို အမျိုးသမီးနှစ်ယောက်က ထပ်မံ၍ ပုလွေကိုင်ပေးကြပြန်ပါသည်။ ဒီတစ်ကြိမ်လီးတောင်လာတော့ သူက နော်မူကိုလိုးသည်။ ဖင်ကုန်းခိုင်းပြီး ခွေးကုန်းလိုးခြင်းဖြစ်သည်။ နော်မူက သူ့လီးကို ဖင်ကြီးကုန်းကုန်းကွကွ လုပ်ပြီး အလိုးခံနေရာက ခင်သန်းဦးစောက်ပတ်ကိုလည်း တစ်ဖက်က စုပ်နမ်း၍ လျှာကလေးနှင့် လိုက်လံယက်ဆွ ပေးနေပြန်သည်။ သုံးယောက်စလုံး သူ့နည်းနှင့်သူ ကောင်းနေကြသည်။

နော်မူကို တစ်ချီပြီးအောင်လိုးပေးပြီး သူမပြီးနိုင်သေးသဖြင့် ခင်သန်းဦးက သူ့လီးပေါ် မြင်းထိုင်တက်ထိုင်ကာ ဇီဆောင့်လိုးပေးရသည်။ မိနစ်နှစ်ဆယ်လောက် ထပ်လိုးတော့မှ သူပြီးသွားသည်။အာဇစ်လည်းအနားယူပြီး မိန်းကလေးနှစ်ယောက်နှင့်အတူ Regency အရက်တစ်လုံး ကုန်အောင် ဖြိုလိုက်ကြကာ နောက်ထပ်တစ်ချီစီ ထပ်ဆွဲ၍ ကုတင်ပေါ်မှာပဲ ဖလက်ပြသွားလေသည်။

ခင်သန်းဦးနှင့်နော်မူလည်း ကုတင်ပေါ်မှာ လူးလှိမ့်ပွတ်သပ်၍ တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် ကလူကျီစယ်နေကြပြီး နော်မူက သူ့မှာလည်း အခန်းတစ်ခန်းရှိပြီး ဒီကိုစရောက်ကတည်းက ကိုယ်ပိုင်အခန်းငှားပြီးနေထိုင်ကြောင်း သူ့အခန်းကို လိုက်လည်မလား ဟုမေး၍ ခင်သန်းဦးလည်း အိပ်မပျော်နိုင်သေးတာနှင့် လိုက်မည်ဟုပြောပြီး သူမစတည်းချရာ ဒုတိယအထပ်ရှိ အိပ်ခန်းဆီ အတူလိုက်ပါလာခဲ့ပါသည်။

အဆင့်အတန်းမြင့်မြင့် သပ်ရပ်သန့်ရှင်းသောအခန်းဖြစ်ပြီး သူမတို့ သုံးယောက်နေထိုင်သောအခန်းလိုပင် ကုတင်မွေ့ယာနှင့် ရေခဲသေတ္တာတစ်လုံးစီ ပေးထားသည်။ နော်မူက ရေခဲသေတ္တာထဲမှ ဝိုင်နှစ်လုံးထုတ်ပြီး တစ်လုံးကို သူမအတွက်ဆိုပြီး ဖောက်တန်နှင့်ဖွင့်ဖောက်ပေးလိုက်သည်။

နှစ်ယောက်သား ဝိုင်တစိမ့်စိမ့်သောက်၍ စကားတွတ်ထိုးပြောဆိုကာ အချိန်ဖြုန်းနေကြရင်း နော်မူက သူမနှင့် အကြောင်းသိဖြစ်လာကြသူတွေပီပီ ခင်သန်းဦးနားနားကို ကပ်ပြီး …

"အဖော်လိုချင်သေးလား ညီမ လိုချင်ရင် မမကိုပြော …အသင့်ရှိတယ် "

ဆိုပြီး ပြောလိုက်ရာ …

"ဟို ကိုအာဇစ် ရှိသေးတယ် သူ နိုးလာရင် တစ်မျိုးထင်နေပါ့မယ် မကောင်းပါဘူး မမရယ် "

"သူ အိပ်ပြီဆို ခေါင်းချတာနဲ့ အိပ်ပျော်တာပဲ မနက်မှနိုးမှာ သူက ညီမ မပျင်းရအောင်ဆိုပြီး မမကိုတောင် အဖော်လုပ်ခိုင်းထားတာပဲ မနက်ဖြန်သူ ဟိုဖက်ကမ်းသွားတာနဲ့ မမနဲ့ညီမနဲ့ပဲ အတူတူ လှုပ်ရှားကြရမှာ သူတို့ပြန်မလာမချင်း တစ်ဖက်က အပိုသုံးဖို့လည်း ရတာပေါ့ ညီမလေးရယ် … "

နော်မူက သူ့ဖက်ပါအောင် အပြတ်ဆွယ်နေသည်။

"ဟင်း မမပြောတာနဲ့ ညီမတောင် စိတ်ထဲ တစ်မျိုးဖြစ်လာပြီ … မမဖာသာ မမပဲကြည့်လုပ်လိုက်တော့ ဟင်း ဟင်း "

"နင် ဒီမှာ ခဏနေလိုက်ဦး မမ ပိုင်တဲ့သူတွေ ရှိပါတယ်"

နော်မူ အင်္ကျီ နှင့်ထမီကို သပ်သပ်ရပ်ရပ်ဆွဲဆန့်ပြုပြင်လိုက်ရင်း အခန်းပြင်ကို လှစ်ကနဲထွက်သွားသည်။ ဆယ်မိနစ် ဆယ့်ငါးမိနစ်လောက်ကြာတော့ သူမပြန်ရောက်လာသည်။ အဖော်နှစ်ယောက်ပါလာသည်။ သက်လတ်ပိုင်းအရွယ်ခန့်ရှိ အမျိုးသားကြီးနှစ်ယောက်ဖြစ်သည်။

နော်မူက ခင်သန်းဦးကို မျက်စိကလေးတစ်ဖက် မှိတ်ပြလိုက်ပြီး သူတို့မမြင်အောင် ခင်သန်းဦးဖက်ကိုလှည့်ကာ လက်ညှိုးလက်မနှစ်ချောင်းကို ဝိုင်း၍ ပြလိုက်သည်။ ငွေရဖို့ အဓိက ငွေရလျှင်ပြီးရော ဆိုသည့်သဘော …။

အမျိုးသားကြီးနှစ်ယောက်စလုံးကို အခန်းထဲခေါ်သွင်းလိုက်ပြီး နော်မူ တံခါးကို အသေအချာ ပြန်ပိတ်လိုက်သည်။ ခင်သန်းဦးနှင့် သူတို့နှစ်ယောက်ကို မိတ်ဆက်ပေးလိုက်ပြီး ကုတင်ပေါ်မှာ တင်ပုလွှဲကလေး ထိုင်လိုက်ရာက နော်မူက …

"ကဲ … ရှင်တို့ ကြိုက်ရာ ရွေးကြပေတော့ ဒီညတော့ အချိန်လည်းသိပ်မရှိတော့ဘူး … ရှင်တို့ သဘောကျရင် မနက်ဖြန်နေ့လည်မှာ ဆုံကြရအောင် "

"ကောင်းပြီ … ဒေးဗစ် စကြရအောင် "

ခပ်ဖိုင့်ဖိုင့် ခန္ဓာကိုယ်နှင့်အမျိုးသားကြီးက သူ့လူကို ကြည့်၍ပြောလိုက်သည်။ ဒေးဗစ် … စောဒေးဗစ် တဲ့။ သူ့နာမည်ကတော့ စောသာဂေး… ကြာဖူးနေကျနာမည်လို ဖြစ်နေတာမို့ မှတ်ရတာ လွယ်ကူသည်။ နာမည်ရင်းတော့လည်း ဟုတ်ချင်မှ ဟုတ်ပေလိမ့်မည်။

ဒေးဗစ်က အသာဖြူဖြူ အရပ်မြင့်မြင့် နှုတ်ခမ်းမွှေးစစနှင့် မင်းသားချောချောသူဖြစ်သည်။ စောသာဂေးတော့ အရပ်ခပ်ပျပ်ပျပ် ဂင်တိုတိုပေမယ့် ဗလကပိုတောင့်သည်။ ကြံ့ခိုင်မှုလည်း ရှိသူပင်ဖြစ်သည်။ တကယ်တော့ သူတို့နှစ်ယောက်က ဟိုဖက်မှာ အခြေချ နေထိုင်သော တိုင်းရင်းသားအဖွဲ့တစ်ဖွဲ့မှ (   ) အဆင့်ရှိသူတွေ ဖြစ်ကြသည်။ နော်မူနှင့်လည်း နိုက်ကလပ်တို့ ဘာတို့သွားလာရင်း နှစ်ကြိမ်သုံးကြိမ်လောက် တွေ့ဆုံဖူးကြသူတွေ ဖြစ်သည်။ အရက်နှင့်ဆေးဝါးများ သုံးစွဲလေ့ရှိကြသည်။ မိန်းမမှုကို နှစ်ဦးစလုံး ဝါသနာကြီးကြသည်။

သူတို့နှစ်ယောက်က အမျိုးသမီးလေးနှစ်ယောက်၏ လက်တွေကို တစ်ယောက်စီဆွဲ၍ ကုတင်ပေါ်ကို တက်လိုက်ကြသည်။ စောသာဂေးက ခင်သန်းဦးကို မျက်စိကျသွားဟန်တူသည်။ သူမခါးလေးကို ပွေ့ဖက်ဆွဲယူလိုက်ကာ နှုတ်ခမ်းများကိုနမ်းစုပ်၍ နို့နှစ်လုံးကိုနယ်လိုက် ဖင်ကိုစမ်းလိုက်လုပ်နေပြီး သူမကို အင်္ကျီ နှင့်ထမီချွတ်ခိုင်းလိုက်သည်။ သူမ၏ကိုယ်လုံးတီး နိကက်အလှကို စိမ်ပြေနပြေထိုင်ကြည့်သည်။ ကုတင်ပေါ်မှာ သူမကို ပက်လက်အိပ်ခိုင်းကာ စောက်ပတ်ကို အပီအပြင်ဘာဂျာဆွဲလေရာ ခင်သန်းဦးလည်း သူ့ရဲ့အစုပ်အမှုတ်အောက်မှာ နစ်မျောလို့သွားရပေသည်။

ဒေးဗစ်နှင့်နော်မူလည်း အတွဲငြိကာ အပီအပြင်ကဲနေကြသည်။ နှစ်ယောက်သား ပွေ့လိုက်ဖက်လိုက် နမ်းစုပ်လိုက်နှင့် နော်မူကိုယ်ပေါ်ကအဝတ်လွှာတွေလည်း မလုံမလဲ ဖယိုဖရဲ ဖြစ်နေလေပြီ။ ဒေးဗစ်က သူမ အင်္ကျီ  ရော ထမီကိုပါ ဆွဲချွတ်ပစ်လိုက်သည်။ သူမခန္ဓာကိုယ်လည်း ဗလာကျင်းသွားပြီဖြစ်သည်။ အတွဲနှစ်တွဲက ဘေးချင်းယှဉ်လျက် ထင်တိုင်းကြဲနေကြတော့သည်။

နော်မူက လိုရင်းကို မြန်မြန်ရောက်အောင်ဆိုပြီး ဒေးဗစ်လီးကို အားပါးတရကုန်းစုပ်နေသည်။ ဒေးဗစ်ကလည်း သူမတစ်ကိုယ်လုံးရှိ အသားဆိုင်တွေကို တစ်ခုမှအလွတ်မပေးဘဲ ဟိုကိုင်ဒီနယ်ပြု၍ နှူးဆွပေးနေလေသည်။ နော်မူ၏မဟတဟကလေးဖြစ်နေသော စောက်ပတ်ကလေးထဲကို ဒေးဗစ်လက်များက ထိုးနှိုက်၍ ဆောင့်ပေးနေရာ စောက်ရည်တွေ ထိန်းမနိုင်သိမ်းမရ ထွက်အံကျလာခဲ့ရသည်။

ခင်သန်းဦးလည်း စောက်ပတ်တစ်ခုလုံး အရည်တွေရွှဲနစ်နေပြီး သာဂေးက သူမစောက်စိကလေးကို သူ့နှုတ်ခမ်း ထူအမ်းအမ်းကြီးများဖြင့်တပြွတ်ပြွတ်စုပ်လိုက် အကွဲကြောင်းတစ်လျှောက် အောက်မှနေ၍ အထက်သို့ သူ့လျှာပြားကြီးနှင့် ယက်လိုက်သပ်လိုက် စောက်ခေါင်းကလေးထဲကို လက်ညှိုးလက်ခလယ်နှစ်ချောင်းပူးပြီး တဇွပ်ဇွပ်ထိုးဆောင့်လိုက်နှင့် အဆက်မပြတ် ဆွပေးနေရာ ခင်သန်းဦးလည်း စောက်ရည်အထွက်လွန်၍ တစ်ချီပြီးလုလု ဖြစ်လာရလေသည်။

"အစ်ကိုကြီး လီးကို စုပ်ပေးမယ် "

သူမက ပြောလိုက်တော့ စောသာဂေးက …

"ကောင်းတယ် စုပ် ငါလည်း လီးတစ်ချောင်းလုံးတင်းနေပြီ "

ဆိုပြီး သူ့လီးကို ကော့ထိုးပေးလိုက်သည်။ ခင်သန်ဦးလည်း သူ့လီးကြီးကို လက်နှင့်တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်၍ ပါးစပ်ထဲ သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက်ဖြင့် ရေခဲချောင်းစုပ်သလို စုပ်ပေးလိုက်လေသည်။ လဒစ်ထိပ်ခေါင်းကို ငုံကာစုပ်ရင်း ဒစ်အောက်ခြေတစ်ဝိုက်ကို လျှာစောင်းကလေးနှင့်ရစ်ဝိုက် ယက်ဆွပေးသည်။ လီးကိုယ်ထည် တုတ်တုတ်ကြီးကိုရော လီးတန်အရင်းပိုင်းရှိ အသားထစ်နေရာကလေးကိုပါ လျှာနှင့်ယက်ကာယက်ကာ ဆွပေးသည်။ သူ့လီးကြီးကို ကြည့်ရင်း ဦးစိန်မြင့်လီးကိုပင် သတိရမိသေးသည်။

သာဂေးလီးလည်း ယိုးဒယားမှာအနေများသူပီပီ လီးမကြီးကြီးအောင် ခွဲစိပ်ပြုပြင်ထားသောလီးဖြစ်ပေရာ လက်တစ်ဆုပ်စာမက ကြီးမားလှတာတွေ့ရသည်။ တစ်ဖက်မှာ နော်မူနှင့်စခန်းသွားနေသည့် ဒေးဗစ်၏လီးကတော့ နဂိုလီးဖြစ်ပြီး သူကဆေးထိုးခြင်းမဟုတ်ဘဲ ဂေါ်လီ လေးငါးလုံးထည့်ထားတာကို တွေ့ရပါသည်။ နော်မူတစ်ယောက် ဒီည ဂေါ်လီကစားပွဲနှင့်တွေ့လေပြီဆိုပြီး အတွေးပေါက်မိရင်း ခင်သန်းဦးတစ်ယောက်တည်း ကြိတ်ပြုံးလိုက်မိသေးသည်။

နောက်ဆုံး လီးလည်းတင်း စောက်ပတ်လည်း ယားလွန်းမက ရွသထက်ရွ၍ လာရသည့်အလျောက် လေးဦးသား ကုတင်ထက်မှာ လိုးပွဲကြီးကို မြိုင်မြိုင်ဆိုင်ဆိုင်ကြီး ကျင်းပလိုက်ကြလေသည်။ စောသာဂေးက ခင်သန်းဦးကို ပေါင်ဖြဲလိုးသည်။ ဒေးဗစ်ကလည်း နော်မူကို ခွေကုန်းကုန်းခိုင်းပြီး အနောက်ကနေ ဖင်ရောစောက်ပတ်ကိုပါ တစ်လှည့်စီ လိုးသည်။ တစ်ယောက်နှစ်ချီလောက် လိုးပြီး အားရတော့မှ လူချင်းချိန်းပြီး စောဒေးဗစ်က ခင်သန်းဦးစောက်ပတ်ကို ယက်လိုက်လိုးလိုက် ဖင်ပေါက်ကိုဆွလိုက် လုပ်ပေးနေပြီး စောက်ပတ်ကိုတစ်ချီ ဖင်ကိုတစ်ချီ လိုးပစ်လိုက်သည်။

သာဂေးကြီးလည်း နော်မူစောက်ပတ်ကို နှစ်ချီထပ်လိုးပြီး အားရကျေနပ်သွား၍ မနက်ဖြန်ထပ်တွေ့ကြမည်ဆိုပြီး အချိန်းအချက်ပြုလုပ်လိုက်ကြကာ နှစ်ယောက်သား အခန်းထဲက ပြန်ထွက်သွားကြလေသည်။

မိန်းကလေးနှစ်ယောက်လည်း ရေသန့်စင်ဆေးကြောပြီး အာဇစ်ရှိရာအခန်းထဲကို ပြန်လာခဲ့ကြသည်။ ပထန်ကြီးကား အိပ်မက်ထဲမှာ နတ်သမီးလေးငါးရာတွေ့နေဘိသည့်အလား နှုတ်ခမ်းထောင့်လေးတွန့်ကွေးပြီး တခူးခူးဟောက်လျှက် စက်တော်ခေါ်တုန်းပင်ရှိနေပေတော့၏။

နောက်တစ်နေ့နံနက်တွင် အာဇစ်က သူမတို့ကိုနှုတ်ဆက်ပြီး ဟိုဖက်ကမ်းကိုကူးသွားသည်။ ရာဂျူးနှင့်တွေ့ဆုံပြီး ကိစ္စပြီးပြတ်သည်နှင့် မကြာမီပြန်လာမည်ဖြစ်ကြောင်းလည်း ပြောသွားသည်။ ခင်သန်းဦးအနေနှင့် ဒီအခန်းမှာပဲ တစ်ရက်နှစ်ရက်တန်သည် စောင့်ရဦးမည်ဖြစ်သည်။

ခင်သန်းဦးလည်း အဖော်ကောင်းနှင့်လည်းတွေ့ လမ်းစလည်းပေါ်ခဲ့ပြီမို့ နော်မူနှင့်လက်တွဲပြီး အပွဲပွဲနွှဲနေမိလေ၏။ စောသာဂေး ဒေးဗစ်တို့နှင့်လည်း ထပ်မံတွေ့ဆုံဖြစ်ခဲ့သည်။ သူတို့က ဟိုဖက်ကမ်းကို မကူးသေးဘဲ ဘားအံ အိန္ဒုဖက်ကို အလုပ်တာဝန်နှင့် ခရီးဆက်ရဦးမည်ဖြစ်၍ သူတို့အပြန်မှာ ဒီတည်းခိုခန်းမှာပင် နောက်တစ်ကြိမ်ထပ်တွေ့ဖို့ မျှော်လင့်ကြောင်း ပြောသွားကြသေးသည်။

နော်မူက ဒီနယ်မြေကို ကျွမ်းသူမို့ အဆက်အသွယ်လည်း တော်တော်ပေါသူဖြစ်သည်။ သူမနှင့်လိုင်းတူ မိန်းကလေးတော်တော်များများနှင့်လည်း ချိတ်မိထားသည်။ အချိန်ရှိသရွေ့ဖုန်းကို တဂွမ်ဂွမ်ဆက်၍ ခွင်ကောင်းကို ရှာနေတတ်သူပင်ဖြစ်သည်။ နော်မူကောင်းမှုဖြင့် တစ်ညတာအတွင်း ခင်သန်းဦး ဘတ်ငွေတော်တော်များများ စုဆောင်းမိသွားလေသည်။ နှစ်ရက်မြောက်နေ့တွင် နော်မူခေါ်၍ မြဝတီနှင့် အတန်ငယ် ကွာလှမ်းသော အစွန်အဖျားရပ်ကွက်တစ်ခုဆီကို နှစ်ယောက်သားရောက်ရှိခဲ့ရသည်။

ထိုနေ့အတွေ့အကြုံက ခင်သန်းဦးဘဝမှာ ဘယ်လိုမှမမေ့နိုင်စရာဖြစ်ရပ်တစ်ခုအနေနှင့် မှတ်မှတ်ရရ ရှိခဲ့ရသည်။ ဆေးကြောင်ကာ လွတ်ချင်တိုင်းလွတ်နေသော လူရွယ်တစ်သိုက်၏လက်ထဲမှာ သူတို့လက်ခုပ်ထဲကရေ ဆိုသလို သူမ၏ကာမကို သွန်လိုသွန်မှောက်လိုမှောက် ကြမ်းတမ်းရက်စက်စွာပင် ပေးဆက်နှင်းအပ်ခဲ့ရသည်။ နော်မူလို အရင့်အမာတစ်ယောက်တောင်မှ ခြေလက် မသယ်နိုင်လောက်အောင် တစ်နေ့နှင့်တစ်ည ငရဲကျသလို ခံခဲ့ရသည်ဆိုလျှင် ခင်သန်းဦးအနေနှင့်တော့ အထူးဆိုဖွယ်ရာပင် မရှိတော့ပြီ။

ထိုညက သူမတို့နှစ်ယောက်သား တည်းခိုရာအခန်းဆီ မပြန်နိုင်ကြဘဲ သူတို့ပေးသော ဆေးအရှိန်နှင့်ပင် မူးမူးရူးရူးဖြစ်နေခဲ့ကြကာ ယောက်ျားပျိုတစ်စုရဲ့အလယ်မှာ သူတို့ခိုင်းသမျှ လုပ်ပေးခဲ့ရသည်။ နောက်တစ်နေ့ နေ့ခင်းကျမှ ပြန်လာနိုင်ကြသည်။

သုံးရက်မြောက်နေ့တွင် ရာဂျစ်ပြန်ရောက်လာပြီး ရန်ကုန်ပို့မည့်ပစ္စည်းအချို့ကဲ့ယူလာကာ သူမကိုလည်း နေရေးထိုင်ရေး အဆင်ပြေမပြေမေးသည်။ ခင်သန်းဦးလည်း အဆင်ပြေကြောင်း သူကြားကောင်းအောင် ပြောလိုက်ရသည်။ တစ်ရက်နေပြီး ညနေ မဲဆောက်ပြန်ကူးကာ နောက်သုံးရက်အတွင်း ပြန်မည်ဖြစ်ကြောင်း ပြောသည်။ အာဇစ်က ဘန်ကောက်ကို ခရီးဆက်မည်ဖြစ်၍ ရာဂျူးနှင့်သူမနှစ်ယောက်တည်း ရန်ကုန်ပြန်ရမည်ဖြစ်သည်။

ရာဂျူးပြန်ပြီး မကြာမီ နော်မူ၏အိပ်ခန်းထဲမှာ ဧည့်သည်နှစ်ယောက်ကို လက်ခံတွေ့ဆုံရပြန်သည်။ ခင်သန်းဦးလည်း ဒီသံသရာထဲ တဝဲလည်လည်ဖြစ်နေသည့်အတူ မထူးဇာတ်ခင်းပြီး သူတို့နှစ်ယောက်စလုံးကို သူမခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံး ရက်ရက်ရောရော ပေးပစ်လိုက်လေသည်။ နော်မူတစ်လှည့် သူမတစ်လှည့် ဖင်ရောစောက်ပတ်ပါ အလိုးခံကြရသည်။ ခင်သန်းဦးမှာ ဖင်ပါကင်အဖွင့်ခံပြီးသည့်နေ့ကတည်းကပင် ဖင်အလိုးခံခြင်းကို စွဲလန်းမိခဲ့သူဖြစ်လေရာ အကယ်၍ ယောက်ျားဖက်ကသာအလိုရှိမည်ဆိုလျှင် သူမဖင်ပေါက်ကို လိုးချင်သလောက်လိုးခွင့်ပေးခဲ့သူဖြစ်သည်။

ရာဂျူးမပြန်လာခင်အချိန်အထိ ကဲချင်တိုင်းကဲပြီး နောက်သုံးရက်အကြာတွင် ပစ္စည်းတွေလည်း ပြည့်စုံသလောက်ရှိပြီဖြစ်၍ သူနှင့်အတူ ရန်ကုန်ကို ပြန်လာခဲ့ပါသည်။

ရန်ကုန်ကို နေ့ချင်းပင် ပြန်ရောက်ခဲ့ကြသည်။

ဦးစိန်မြင့်က သူမတို့ကို ဆီးကြိုနေသည်။

ခင်သန်းဦးလည်း သူတို့ အလုပ်နှင့်နပမ်းလုံးနေခိုက် အမေ့အိမ်ပြန်လာပြီး အမေနှင့်အတူနေထိုင်ခဲ့သည်။ တစ်လနှစ်လအချိန်အတွင်းမှာပင် ဦးစိန်မြင့်ငွေရွှင်လာသည်။ အရက်ကိစ္စအကြောင်းပြု၍ပဲလား ဒါမှမဟုတ် အခြားသူမတို့လက်လှမ်းမမှီသည့် လုပ်ငန်းကိုင်ငန်းတွေများ ရှိသေးလို့လားတော့မသိပါ။ ဝင်ငွေကောင်းပြီး လက်တံပိုရှည်လာသလောက် တပည့်လက်သားအခြေအရံတွေ ပေါများလာသော ဦးစိန်မြင့်တစ်ယောက် မယားကောင်းရှိရမည့်ထုံး နှလုံးမူပြီး မအေးမိကို တရားဝင်မယားတစ်ယောက်အဖြစ် အိမ်ပေါ်ခေါ်တင်ပစ်လိုက်သည်။

ခင်သန်းဦးလည်း တစ်နွယ်ငင် တစ်စင်ပါဆိုသလို မယားပါသမီးချောလေးတစ်ယောက်အနေနှင့် ဦးစိန်မြင့်၏ ဖူးဖူးမှုတ်အရေးပေးခြင်းကို ခံရလေသည်။ အမှန်က ဦးစိန်မြင့်တစ်ယောက် မအေးမိအပေါ် သူ့စကားတည်ကြောင်း ပြသလိုက်ခြင်းပင်ဖြစ်သည်။

မအေးမိတို့သားအမိ အိမ်ဟောင်းကိုရောင်းပြီး အလုပ်ဟောင်းဖြစ်သော ဈေးရောင်းသည့်အလုပ်ကိုစွန့်ကာ မြဝတီဖက်ကို မကြာခဏခရီးထွက်ကြသည်။ အလုပ်ကိစ္စ အရောင်းအဝယ်အကြောင်းပြုသည်ဆိုပေမယ့် အတွင်းသိတွေအဖို့တော့ သူမတို့သားအမိကိုယ်တိုင် ဦးစီးဖွင့်လှစ်ထားသော ဇိမ်နန်းတစ်ခုမက ရှိကြောင်းကို ရိုးတိုးရိပ်တိတ် သိရှိနေကြသည်ပဲ ဖြစ်သည်။ သူမတို့ လူတစ်လုံးသူတစ်လုံးဖြစ်လာဖို့အတွက် ဦစိန်မြင့်က သူမတို့နောက်ကွယ်မှနေပြီး အစစအရာရာ ကူညီထောက်ပံ့ ပေးထားခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။

ဦးစိန်မြင့်လူတွေဖြစ်သည့် ရာဂျူးနှင့်အာဇစ်လို အဝယ်တော်တွေအဖို့ရာမတော့ သူမတို့ဘိက နတ်ဘုံနတ်နန်း တစ်ခုလိုပင် ဖြစ်ကာနေပေသည်။ ရန်ကုန်မှ မဲဆောက် ရန်ကုန်မှ ဘန်ကောက် ခရီးစဉ်တွေတိုင်း ခင်သန်းဦးတို့သားအမိထံမှာ ဝင်ရောက်တည်းခိုလေ့ရှိကြသည်။ တပည့်မလေးငေ်္တသာမက ခင်သန်းဦးတို့သားအမိကိုယ်တိုင်လည်း ရာဂျူးတို့ကို ကျုယ်ထိလက်ရောက် ရက်ရက်ရောရော ပြုစုပေးလေ့ရှိကြသည်။ အတူလက်တွဲပါများတော့ အလုပ်ခွင်လေးတွေ ပိုသိပိုမြင်လာခဲ့ကြသည်။ လောဘရှိသော ခင်သန်းဦးအနေဖြင့် ရာဂျူး အာဇစ်တို့နှင့် ရှယ်ယာဝင်ပြီး တရားမဝင်ဆေးဝါး ရောင်းဝယ်တာတွေ တစ်ဆင့်ခံဖြန့်ဖြူးတာတွေ ဘာတွေအထိ လုပ်လာသည်။

အချိန်တိုကလေးအတွင်း ပိုမို အလုပ်ဖြစ်ကာ အောင်မြင်လာခဲ့ကြသည်။

သားအမိနှစ်ယောက် ရန်ကုန်အိမ်ရှိ ဦးစိန်မြင့်ထံ တစ်ယောက်ပြန်လျှင် တစ်ယောက်က မြဝတီရှိ အလုပ်ခွင်ထဲမှာ ကျန်နေရစ်ခဲ့သည်။ ဦးစိန်မြင့်ထံကို တစ်ယောက်တစ်လှည့်စီ ပန်းတော်ဆက်ရခြင်းပင် ဖြစ်လေသည်။ တစ်ခါတစ်ရံတွင် သူမတို့မရှိခိုက်မှာ ဦးစိန်မြင့်ခေါ်ထားသည့် အရပ်ထဲမှ ကောင်မလေး တစ်ယောက်စနှစ်ယောက်စနှင့် သူမတို့ ပက်ပင်း တိုးမိလေ့ရှိတတ်ကြသည်။

များမကြာမီ ဒီမိန်းကလေးတွေကိုယ်တိုင်လည်း သူမတို့ပိုင် ဇိမ်ဘိထဲကို မလွဲမသွေ ရောက်ရှိလာခဲ့ရသည်ပင်။

ကျားရဲရှိရာတောထဲကို တိုးမိမှတော့ တောမုဆိုးဖြစ်သော ကျားစဉ်းလဲ၏ကိုက်ခဲဝါးမျိုခြင်းတော့ ခံရမည်သာဖြစ်သည်။ ကံကြမ္မာအဆိုးအကောင်းဟူသည် မိမိကိုယ်တိုင်က နှစ်သက်ရာဖန်တီးခြင်းနှင့်သာ သက်ဆိုင်ပါပေသည်။

သူမတို့သားအမိအဖြစ်ကလည်း ဤနည်းနှင်နှင် …။ အကောင်းမှသည်အဆိုး အဆိုးမှသည်အကောင်းဖြစ်ဖို့ရန် မရ ရသည့်နည်းနှင့် ရုန်းကန်ရှင်သန်ရခြင်းပဲဖြစ်သည် မဟုတ်ပါလား။

ခင်သန်းဦး၏လုပ်ငန်းထဲမှာ မရှိမဖြစ်ဟုဆိုရမည့် အရေးပါအရာရောက်သူတစ်ယောက်တော့ရှိသည်။

သူသည်ကား …

မမနော် ဟု သူမက အမြဲတစေ ခေါ်ဝေါ်လေ့ရှိသည့် သူမ၏လက်တွဲဖော် (တစ်ခါက နာမည်ကြီး ကြေးစားမလေး) နော်မူပင် ဖြစ်ပေတော့သတည်း။


စာရှုသူအပေါင်းကို လေးစားလျှက်

နရသူ



ပြီးပါပြီ။



ကျားရဲရာ ကြမ္မာမယိုးသာ အပိုင်း ( ၃ )

ကျားရဲရာ ကြမ္မာမယိုးသာ အပိုင်း ( ၃ )

ရေးသားသူ - နရသူ

သားအမိနှစ်ယောက်သား စိန်မြင့်နဘေးမှာ ဝန်းရံ၍ထိုင်ကာ သူသောက်မည့် ဝီစကီအရက်ကို တစ်လှည့်စီ ငှဲ့ပေးနေကြသည်။ အမြည်းကို တစ်ယောက်တစ်လှည့် ခွံ့ကာ ဝိုင်းဝန်းစားသောက်နေကြရင်း စိန်မြင့်ကလည်း အရက်သောက်လိုက် အမြည်းစားလိုက်လုပ်၍ သူတို့နှစ်ယောက်ကိုလည်း အရက်အနည်းငယ်စီ တိုက်လိုက်လေသည်။ ခင်သန်းဦးရော အမေဖြစ်သူ မအေးမိပါ အရက်သုံးလေးပက်စီ သောက်လိုက်ရ၍ အာကလေးတရွှင်ရွှင်နှင့် ခေါင်းထဲမှာ မူးတူးတူးရီတီတီကလေး အရက်ရှိန်တက်ပြီး အူမြူးလာကြကာ စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ် ဖြစ်လာကြသည်။

တစ်နေ့ခင်းလုံး သောက်လိုက်စားလိုက် အိပ်ခန်းထဲဝင်ကာ အချစ်ပွဲနွှဲ၍ အပျော်ကျူးလိုက်နှင့် သုံးယောက်သား အပေးအယူမျှကာ ဟန်ကျနေကြလေသည်။ သားအမိနှစ်ယောက်လည်း ရေချိန်အလွန်ကိုက်နေကြပြီဖြစ်ရာ တစ်ဦးနှင့်တစ်ဦး အရှက်ကုန်နေခဲ့ကြလေပြီ။ အိပ်ခန်းထဲက ကုတင်ပေါ်မှာ အမေရော သမီးပါ ထမီနှင့်အကျၤ ီ ကိုယ်ပေါ်မှာ မကပ်ကြတော့ဘဲ စိန်မြင့် လက်ခုပ်ထဲကရေ ဆိုသလို သွန်ချင်သလိုသွန် မှောက်ချင်သလိုမှောက် ဖြစ်ချင်တိုင်းဖြစ်ရသည့်အခြေသို့ ဆိုက်ရောက်ခဲ့ကြပေသည်။

စိန်မြင့် တစ်ညအိပ်ပြီး နောက်တစ်နေ့မနက်ကျမှ ပြန်သွားသည်။

မအေးမိတို့ သားအမိ နောက်နှစ်ရက်လောက်အထိ အလုပ်မဆင်းနိုင်ကြပေ။ သုံးရက်မြောက်နေ့ကျမှသာ ပုံမှန် ဆိုင်ပြန်ထွက် နိုင်ခဲ့ကြပါသည်။ မအေးမိက သမီးကို ဗိုက်မကြီးအောင်ဆိုပြီး ဆေးဆိုင်မှဆေးဝယ်ပြီး ကြိုသောက်ခိုင်းလိုက်ရသည်။

ရက်သတ္တတစ်ပတ်အတွင်းမှာ စိန်မြင့် နှစ်ကြိမ်တိတိ ညဖက်လာအိပ်သွားပြီး မအေးမိတစ်လှည့် ခင်သန်းဦးကိုတစ်လှည့် တစ်ညသုံးချီစီလောက် လာလိုးသွားခဲ့ပါသည်။ အချိန်ရတာနှင့် သူ့ဆီကို လာခဲ့ဖို့လည်း မှာသွားသည်။ ဒီရက်ပိုင်းအတွင်း သူပေးသွားခဲ့သော မုန့်ဖိုးငွေတွေက သူမတို့သားအမိနှစ်ယောက် သုံးနှစ်စာလောက် ရှာရမည့်ငွေတွေ ဖြစ်နေတာမို့လည်း သားအမိနှစ်ယောက် အိမ်ကလေးကို တိုးချဲ့ပြုပြင်ဖို့နှင့် အိမ်ဆိုင်လေးတစ်ဆိုင်လောက် တည်တည်တံ့တံ့ ဖွင့်နိုင်ဖို့ အတွက် စိတ်ကူးအိပ်မက်တွေ ပြန်လည် အသက်ဝင် ရှင်သန်လာခဲ့ရလေသည်။

တစ်နေ့ မအေးမိတစ်ယောက် စိန်မြင့်အိမ်ကို နေ့ခင်းဖက်မှာ ရောက်ရှိသွားခဲ့ရာ နှစ်ယောက်သား အိပ်ခန်းထဲဝင်၍ တစ်နေကုန်အောင် ပျော်ပါးလိုက်ကြပြီးနောက် မအေးမိ မပြန်ခင် စိန်မြင့်က …

"အေးမိ ဒီည နင့်သမီးကို အိမ်လွှတ်လိုက်ဦး တစ်ည နေပြီးမှ အေးဆေး ပြန်ပစေပေါ့ "

"အစ်ကိုကြီးသဘောပဲ သမီးကိုပြောလိုက်ပါ့မယ် "

"အေး ဒီရက်ပိုင်း ငါအလုပ်များဦးမှာမို့ ခေါ်ခိုင်းရတာ နင်တို့အိမ်ကို လာနိုင်မှာမဟုတ်သေးဘူး"

"အေးမိလည်း လိုက်ချင်တယ် ဘယ်ဖြစ်ဖြစ် "

"အဆင်ပြေရင် ငါခေါ်လိုက်မယ် တကယ်လို့ တခြားတစ်ယောက်ယောက်နဲ့ ထည့်ပေးလိုက်ရင်ကော နင်လိုက်မလား"

စိန်မြင့်က အတည်ပေါက်နှင့်မေးလိုက်တော့ …

"ကိုကြီးသဘောပဲ ကြိုက်သလိုစီစဉ်ပါ "

အေးမိက ပြန်ပြောလိုက်သည်။

နိစ္စဓူဝ ဈေးရောင်းဆိုင်ထွက် ကိစ္စတွေနှင့်သာ ဗျာများနေရသည့်အတွက်လည်း စိတ်ပြေလက်ပျောက် သွားလာလည်ပတ်ချင်စိတ် ဖြစ်ပေါ်နေမိပေသည်။

ညရောက်တော့ သမီးဖြစ်သူကို စိန်မြင့်ခေါ်သည့်အကြောင်း ပြောပြလိုက်ရာ သမီးကလည်း ပြုံးတုံ့တုံ့ကလေးလုပ်၍ ခေါင်းညိတ်ပြီး ရေမိုးချိုး သပ်သပ်ရပ်ရပ် ဝတ်စားပြင်ဆင်ပြီး ညနေ ၅ နာရီခွဲ အချိန်လောက်မှာ အိမ်ကနေ ထွက်လာခဲ့ပါသည်။

စိန်မြင့်က သူမအလာကို စောင့်နေသည်။

"ငါ ညနေကတည်းက တွေ့ချင်လို့ မျှော်နေတာ "

"ဦးက ဘာဖြစ်လို့ တွေ့ချင်ရတာလဲ အမေ့ကို ခေါ်ထားလိုက် …ပြီးရော "

"နင့်ကို ပြောစရာရှိလို့ "

စိန်မြင့် သူမကို အိပ်ခန်းထဲခေါ်သွင်းလိုက်ပြီး …

"နင့်ကို လူတစ်ယောက်နဲ့ မိတ်ဆက်ပေးမယ် "

"ယောက်ျားလား မိန်းမလား "

"မိန်းမ "

"ဘယ်မှာလဲ "

"တစ်အောင့်နေရင် ရောက်လာလိမ့်မယ် "

"ဦးက အမေနဲ့သမီးတုန်းကလို လုပ်ဖို့လား "

"အေး ဟုတ်တယ် နင့်အမေ လာခိုင်းလည်း ရသားပဲ ဒါပေမယ့် ငါက သူနဲ့နင့်ကို ရင်းနှီးစေချင်လို့"

ခင်သန်းဦးလည်း …

"ဦး သဘောပဲ သမီးတော့ ဦးနဲ့နေရရင် ပြီးရောပဲ ကျန်တာ ဘာဖြစ်ဖြစ် ရတယ် "

လို့ ပြောလိုက်ရင်း နှစ်ယောက်သား ကုတင်ပေါ်တက်၍ ထုံးစံအတိုင်း တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် ပူးပူးကပ်ကပ် ပွေ့ဖက်လူးလှိမ့်ကာ ကာမရေယဉ်ကြောမှာ မျောပါနေလိုက်ကြပါသည်။

ခင်သန်းဦး ကိုယ်ပေါ်က အဝတ်လွှာတွေ တစ်ခုမကျန် ကျွတ်ကွာကျသွားရလေသည်။ ကုတင်ပေါ်မှာ မိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်း ခန္ဓကိုယ်ဗလာကျင်းပြီး ဦးစိန်မြင့်ရင်ခွင်ထဲမှာ လဲလျောင်းကာဖြင့် သူ့ရဲ့ ကိုင်တွယ်နှူးဆွမှုအောက်မှာ အတွေ့အထိအရသာကို ခံစားရင်း ဇိမ်တွေ့နေမိပေသည်။

"သမီး ဒီဖက်လှည့်စမ်း "

"ဘာလုပ်ဖို့လဲ ဟင် ဦး "

"သမီးစောက်ပတ်လေး ဦး မတွေ့ရတာ ကြာပြီ ကြည့်ချင်လို့ "

ခင်သန်းဦး ကိုယ်ကလေးကို တစ်ပတ်လှည့်ပြလိုက်သည်။

"ဒီအတိုင်းကြည့်မလို့လား ဦးရဲ့ "

"ဟင့်အင်း စောက်ပတ်ကို လက်နဲ့ဟပြီး ဖြဲပြပါလား "

ခင်သန်းဦး သူပြောသလို သူမပေါင်ကြားမှ စောက်ပတ်ကို လက်နှစ်ဖက်နှင့်ဟဟပြဲပြဲကလေး လုပ်ပြသည်။ ဦစိန်မြင့်လည်း ပုဆိုးအောက်မှ သူ့လီးကြီးအားဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး ခင်သန်းဦးစောက်ပတ်ကို ကြည့်ရင်း လီးကို ဂွင်းတိုက်ပေးနေပေသည်။ သူဂွင်းတိုက်တာ ငေးကြည့်ရင်း ခင်သန်ဦးလည်း စိတ်လှုပ်ရှားကာ ရင်တခုန်ခုန် ဖြစ်လာခဲ့ရသည်။

ဦးစိန်မြင့်လီးကြီးတောင်မတ်လာချိန်မှာ သူမစောက်ပတ်ကလေးလည်း အရည်များဖြင့် ရွှဲစိုစပြုလာရပြီဖြစ်သည်။ ခင်သန်းဦး မနေနိုင်တော့ဘဲ သူ့ဘေးနားကို အသာကပ်လာခဲ့လိုက်ကာ …

"ဦး … သမီးကို အရင် မှုတ်ပေး "

ဆိုပြီး ပြောလိုက်ရင်း သူမစောက်ပတ်ကလေးကို ဦးစိန်မြင့် မျက်နှာရှေ့မှာ ကပ်ထိုးပေးလိုက်လေသည်။ သူကလည်း ကောင်းပြီ ဟုဆိုရင်း သူမကိုယ်လုံးကလေးအား သူ့ဖက်သို့ ဆွဲယူပွေ့ဖက်လိုက်ကာ သူမပေါင်နှစ်ဖက်အကြားကို ခေါင်းတိုးဝင်၍ စောက်ပတ်မုန့်ပေါင်းကလေးကို အသာစုပ်နမ်းလိုက်လေသည်။

ခင်သန်းဦးကိုယ်လုံးလေးက ဦးစိန်မြင့်ခေါင်းပေါ်ကနေ ကျော်ခွ၍ ကုတင်ပေါ်မှာ ကုန်းကွကွကြီး မတ်တပ်ရပ် နေလိုက်ရသည်။ သူက ခင်သန်းဦး၏စောက်ပတ်ကလေးကို အောက်ကနေ အပီအပြင် လျှာနှင့်ယက်ဆွ ကစားပေးနေသည်။ စောက်ပတ်ထဲကို လက်ချောင်းများသွင်းနှိုက်ဆောင့်ရင်း အစိကလေးကို တပြွတ်ပြွတ်စုပ်ပေးသည်။ အကွဲကြောင်းတစ်လျှောက်ကိုရော စောက်ခေါင်းကလေးထဲကိုပါ လျှာသွင်းပြီး ထိုးယက်ပေးလေသည်။ ခင်သန်းဦးလည်း စောက်ပတ်ရွသထက် ရွလာရြ ပီဖြစ်သည်။ သူမစောက်ပတ်မှ စောက်ရည်များ ရွှဲနစ်စွာ ယိုစီးကျလာခဲ့ရတော့သည်။

"ဦး တော်ပြီ သမီး တစ်လှည့် လီးစုပ်ပေးမယ် နော် "

"ခပ်မြန်မြန်စုပ် ငါလည်း တအား လိုးချင်နေပြီ"

စိန်မြင့်ကပြောတော့ ခင်သန်းဦးလည်း သူ့ပေါင်ကြားထဲ ခေါင်းတိုးဝင်၍ လီးကို ခပ်နာနာကလေး စုပ်ဆွဲ၍ လျှာနှင့် အနှံ့အပြားလိုက်လံ ယက်ဆွပေးလိုက်ရလေသည်။ လီးကြီး၏ဒစ်ထိပ်ကို ငုံ၍ငုံ၍ပေးလိုက်သည်။ လီးကို်ယ်ထည်တစ်လျှောက်ကို လျှာထိုးယက်ပေးရင်း လီးတစ်ချောင်းလုံးကို သူ့အမေစုပ်သလို သူမပါးစပ်ထဲ ဝင်နိုင်သလောက်ဝင်အောင် သွင်းပြီး ရေခဲချောင်းစုပ်သလိုစုပ်ပေးနေသည်။ ဂွေးဥတွဲတွဲနှစ်လုံးကိုပါ စုပ်လိုက်ရာ ဦးစိန်မြင့် ခါးကြီးပင် ကော့တက်သွားရလေသည်။

"ကဲ လိုးပြီ ခင်သန်းဦး "

"လိုး ဦး စိတ်ကြိုက် အသားကုန်လိုး ရတယ် "

"ငါ စောက်ပတ်ရော ဖင်ရော လိုးမှာနော် "

"ကျွန်မပြောပြီးသားပဲ အကြိုက်သာ လိုးစမ်းပါ လို့ ဟင်းဟင်း "

ခင်သန်းဦး ပက်ပက်စက်စက်ပင် အလိုးခံပစ်လိုက်သည်။ ပက်လက် ဒူူထောင်ပေါင်ကားလုပ်၍ ဦးစိန်မြင့်က သူမပေါင်နှစ်လုံးကြားမှာ ဆောင့်ကြောင့်ဝင်ထိုင်ကာ ဖင်နှစ်ဖက်ကို အိုးပင့်ဆွဲယူပြီး သူ့လီးကြီးကို အပေါ်စီးကနေ အားပါပါကြီးဖိဆောင့် လိုးပစ်လိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။ လီးက အဆုံးထိ ဆောင့်ဝင်သွားရာ ခင်သန်းဦးလည်း ခါးလေးကော့တက်သွားရပြီး သူ့ပုခုံးနှစ်ဖက်ကို လက်ဖြင့် ဟီးလေးခိုတွဲ၍ သူမဖင်နှစ်ဖက်ကို ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်ပြုကာနှင့် သူ့လီးကို အောက်ကနေ ပြန်လည်ညှောင့်ဆောင့် လိုးပေးနေလိုက်ပါသည်။

တစ်ချီပြီးဖို့ကို နာရီဝက်လောက်ပင် ကြာမြင့်သွားသည်။

နှစ်ယောက်သား သုက်ရည်ပြိုင်တူ ပန်းထုတ်ပြီး အနားယူခိုက်မှာပင် အိပ်ခန်းတံခါးကို တစ်စုံတစ်ယောက် လာခေါက်ပြီး ခင်သန်းဦး တံခါးသွားဖွင့်ပေးလိုက်တော့ ဦးစိန်မြင့်ခေါ်ထားသည့် အမျိုးသမီး ရောက်ရှိနေတာတွေ့လိုက်ရပါသည်။ အမျိုးသမီးက အသက် ၃၀ ဝန်းကျင်လောက်တော့ ရှိမည်။ ရုပ်ရည်အတန်အသင့်ချောမောပြီး ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက် တောင့်တင်းအချိုးကျကာ ရင်ထွားထွား တင်ကားကား ဖွံ့ဖွံ့ဖြိုးဖြိုး ထွားထွားအိအိရှိလှသော မိန်းမတစ်ယောက်ဖြစ်၍ ယောက်ျားကြိုက်လို့ပင် ပြောရပေမည်။

"ယုမော် ဝင်လာလေ "

ဦးစိန်မြင့်ကခေါ်လိုက်ပြီး ခင်သန်းဦးကို သူမနှင့်မိတ်ဆက်ပေးလိုက်သည်။

"သူ့နာမည်က စိုးယုမော် ဦးတို့နဲ့ တစ်လမ်းကျော်မှာနေတယ် ယုမော် ဒါ ငါပြောတဲ့ ကောင်မလေး ခင်သန်းဦး တဲ့ "

"ဟုတ်ကဲ့ အစ်မ တွေ့ရတာ ဝမ်းသာပါတယ် "

စိုးယုမော်ကလည်း သူမလက်ကလေးကို ဆွဲယူလိုက်ပြီး သူလည်း တွေ့ရတာ ဝမ်းသာကြောင်း ခင်သန်းဦး လှသည့်အကြောင်းများကို ပြောဆိုနေသည်။

"ကဲ လာ ယုမော် ငါက အစောကတည်းက စောင့်နေတာ သူ့ကို နင့်လက်ထဲပဲ အပ်ပေးရမှာပဲ"

"အို ရတယ် တစ်ခါတည်း ပညာကုန် မချွင်းမချန်သင်ပေးလိုက်မယ် ဟင်း ဟင်း "

စိုးယုမော်ဆိုသော အမျိုးသမီးကပြောဆိုရင်း ဦးစိန်မြင့်ရင်ခွင်ထဲကို အသာတိုး ဝင်လိုက်လေသည်။ သူမနှင့်ဦးစိန်မြင့်က ယခင်ကတည်းက ရင်းနှှီးပြီးသား ဖြစ်ပုံရပါသည်။ နှစ်ယောက်သား ကိုယ်လုံးချင်း ပူးကပ်ပွေ့ဖက်၍ ဦးစိန်မြင့်၏လက်များက သူမကိုယ်ပေါ်မှာ ရှိသမျှ အဝတ်အစားများကို အားလုံးပင် ချွတ်ယူလိုက်သည်။ နိကက်ဖြစ်သွားသော စိုးယုမော်မှာ အသားအရေဖြူဝင်းပြီး ရင်သားတင်သား ပြည့်ပြည့်ဖြိုးဖြိုးနှင့်မို့ အတော်ပင် ကြည့်၍ ကောင်းနေပေသည်။

သူမ၏အလှမှာ ယောက်ျားတစ်ယောက်၏ ရာဂရမ္မက်ကို နိုးကြွစေနိုင်သော ဆူဆူဖြိုးဖြိုးအလှမျိုးဖြစ်သည် ဆိုတာကိုတော့ ဘယ်သူမှငြင်းနိုင်မည်လည်း မဟုတ်ပါချေ။

"ခင်သန်းဦး လာ "

ဦးစိန်မြင့်က သူမကိုပါ ခေါ်ယူလိုက်ကာ နှစ်ယောက်စလုံးကို သူ့လီးစုပ်ခိုင်းလိုက်သည်။ ခင်သန်းဦးလည်း နဂိုကတည်းကပင် စိတ်ပါနေပြီဖြစ်ရာ စိန်မြင့်ခိုင်းသမျှကို မညည်းမညူပင် လုပ်ပေးနေရှာသည်။ စိန်မြင့်လီးကို စိုးယုမော်ကစုပ်လိုက် ခင်သန်းဦးတစ်လှည့်စုပ်လိုက်နှင့် လီးတစ်ချောင်းတည်းကို သူတစ်ပြန်ကိုယ်တစ်လှည့် စုပ်၍ နှစ်ယောက်သား အပေးအယူမျှကာ နားလည်မှုရှိလာကြပါသည်။

တစ်ယောက် ခန္ဓာကိုယ်ကိုလည်း တစ်ယောက်ကိုင်စမ်းကြည့်လာကြသည်။ ခင်သန်းဦး လီးစုပ်နေချိန်မှာ စိုးယုမော် လက်တစ်ဖက်က ခင်သန်းဦး၏ရင်သားအစုံကို ဖျစ်လှိမ့်မယ်ပေးလာပြီး ခင်သန်းဦးလည်း သူ့အလှည့်မှာ စိုးယုမော်၏ ရင်သားဖင်သားများကို လိုက်လံပွတ်သပ်ပေးနေမိလေသည်။

"နင်တို့နှစ်ယောက် စောက်ပတ်အပြန်အလှန်ပွတ်ပြတာ ကြည့်ချင်တယ် ဖင်ပြန်ခေါင်းပြန်နေပြီး တစ်ယောက်စောက်ပတ်ကို တစ်ယောက် စုပ်ကြယက်ကြ ခင်သန်းဦး ရွံ့တွန့်တွန့်လုပ်မနေနဲ့ နော် "

"အင်းပါ ဦး ရဲ့"

စိန်မြင့်က အမိန့်ပေးသလို ပြောတော့ ခင်သန်းဦးလည်း ခေါင်းညိတ်၍ လျှာကလေးတစ်လစ်ထုတ်ကာ ပြန်ပြောလိုက်ပါသည်။ စိုးယုမော်နှင့် ခင်သန်းဦး တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် ပြုံးစိစိနှင့်ကြည့်လ်ုက်မိကြပါသည်။ စိုးယုမော်လည်း စိန်မြင့်လက်ထွက်ပင် ဖြစ်ဟန်တူပါသည်။ သူ့စကားကို အတော်ကလေးနာခံတာတွေ့ရပြီး အစစအရာရာ ဆိုသလို လိုက်လျောမှုလည်း ရှိနေပေသည်။ နှစ်ယောက်သား တစ်ယောက်ခါးကို တစ်ယောက်ပွေ့ဖက်၍ နှုတ်ခမ်းချင်း နမ််းစုပ်မိကြသည်။ တစ်ယောက် နို့ကို တစ်ယောက်ကိုင်ကာ ဆုပ်ညှစ်ဖျစ်နယ်၍ စို့ပေးနေမိကြလေသည်။

"ညီမလေး သိပ်လှတာပဲ နော် နို့ကြီးတွေက အယ်နေတာပဲ အစ်ကိုကြီး ဘယ်လောက်စို့ထားပြီးပြီလဲ မသိဘူး "

"မမကရော နို့ရော ဖင်ကြီးတွေပါ … ကားအိနေတာပဲ "

"မမက လူစုံတယ် … ညီမလို အစ်ကိုကြီးတစ်လက်ကိုင်မှ မဟုတ်တာ"

"ဘာလဲ ဟင် … တစ်လက်ကိုင် ဆိုတာ"

"အော် တစ်လက်ကိုင် … ဆိုတာ အစ်ကိုကြီး တစ်ယောက်တည်း ညီမလေးကို လိုးတာ လို့ပြောတာပါ ညီမရဲ့ ဟင်း … ဟင်း ဟင်း "

"ဟင့် ဟင့် မမကလည်း … "

စိန်မြင့်က ဝင်ပြောသည်။

"ယုမော် နင် ဒီကအပြန် သူ့ကို ခေါ်သွားရမယ်နော် တစ်လက်ကိုင် ဘာညာ လုပ်မနေနဲ့ သူ့ကို အတွေ့အကြုံကလေး ရအောင် Lessions ပေးမလို့ … ပြီးတော့ အလုပ်ကရှိသေးတယ် ဒီတစ်ခေါက် မဲလုံးနဲ့ ချိုကြီးတို့ အပြန်မှာ သူတို့သားအမိထဲက တစ်ယောက်ယောက်တော့ ထည့်ပေးလိုက်ချင်တယ် ငါပြောတာ နားလည်တယ် မဟုတ်လား "

ပြောလိုက်တော့ စိုးယုမော်လည်း …

"ကျွန်မ သဘောပေါက်ပါပြီ အစ်ကိုကြီးရယ် "

ဆိုပြီး ပြန်ပြောလိုက်ရင်း ခင်သန်းဦးကိုယ်ကလေးကို အိပ်ယာပေါ် ဆွဲလှဲချလိုက်လေသည်။ ခင်သန်းဦးမှာ အကင်းပါးသူ မိန်းကလေးတစ်ဦးပင်ဖြစ်လေရာ ကြိုက်ကုန်း ဒါမှမဟုတ် ခပ်ပျက်ပျက်ဖာသည်မ တစ်ယောက်သာ ဖြစ်သည့် စိုးယုမော်၏နေအိမ်တွင် မိမိအနေနှင့် သူမ၏ဖောက်သည် ယောက်ျားသားများနှင့် ဆုံတွေ့ရမည်ဆိုသည့်အဖြစ်ကို စကားအရိပ်အခြည်ကြည့်ခြင်းအားဖြင့် ရိပ်စားမိနေပြီဖြစ်သည်။

သူမအနေနှင့်လည်း ငွေကြေးလည်းရ အတွေ့အကြုံသစ်ကို ဖွေရှာချင်သေးသူမို့လည်း ထိုအဖြစ်က သူမ၏ရင်ခုန်သံကို နှစ်ဆလောက်ပိုပြီး အခုန်မြန်လာစေပါသည်။ စိုးယုမော်က သူမကိုနမ်းပြီး …

"မမ နို့စို့ပေးမယ် နော် ညီမလေး "

"အင်း မမ သဘော "

"ပြီးရင် မမအိမ်ကိုလည်း လိုက်ခဲ့ ညီမ ပျော်စေရမယ် "

"ညီ မ တော့ ခပ်လန့်လန့်ပဲ မမယုမော် ရယ် "

"ယောက်ျားနဲ့ မိန်းမ လိုးတာ ကြောက်စရာလန့်စရာလား ညီမလေးရယ် ဟင်း ဟင်း "


တဟင်းဟင်းနှင့်ရယ်ပြီး စိုးယုမော် အပီကိုင်သည်။ ခင်သန်းဦးထက်စာလျှင် အတွေ့အကြုံပိုရင့်သူ ဖြစ်သည့်အလျောက် စိုးယုမော်က ဦးဆောင်ပြီး သူမကို နမ်းလိုက်စုပ်လိုက် နို့ကိုင်ဖင်နှိုက်လုပ်၍ သူမစိတ်ကိုမကြွကြွအောင် ပွတ်သပ်နှူးဆွပေးနေလေရာ ခင်သန်းဦးလည်း ထွန့်ထွန့်လူးမျှ ရှိနေချေပြီ။ သူမလက်တစ်ဖက်က ခင်သန်းဦးစောက်ပတ်ရှိရာကို တိုးဝင်သွားပြီး လက်ချောင်းများဖြင့် ထိုးနှိုက်ပွတ်ဆွ၍ တဆတ်ဆတ် လက်နှင့်ဆောင့်ထိုးကာ လိုးပေးလိုက်ပြန်သည်။

"အ အ မ မမ ယု ရယ် … အား … အ အိ အင့်အင့် … ဟင်း "

ခင်သန်းဦး ကော့ပျံကာ ညည်းသံတအင့်အင့် ထွက်ပေါ်လာရသည်။ သူမစောက်ပတ်တစ်ဝိုက်မှ စောက်ရည်တွေလည်း အသည်းအသန်ပင် စီးကျလာရလေသည်။ စိုးယုမော် လက်နှင့်လိုးရုံဖြင့်ပင် သူမစောက်ပတ်ဆီမှ အရည်သံများက တဖွပ်ဖွပ်တဇွပ်ဇွပ် ထွက်ပေါ်နေရပေသည်။

မိနှစ်နှစ်ဆယ်ခန့် အကြာမှာ ခင်သန်းဦး ပြီးသွားသည်။ သူမကတစ်လှည့် စိုးယုမော်စောက်ပတ်ကို ပါးစပ်နှင့်စုပ် လျှာဖြင့် လိုက်လံယက်ဆွ၍ လက်နှင့်ထိုးဆောင့်ကာ လိုးပေးရသည်။ စိုးယုမော်လည်း အသားဖြူသလောက် စောက်ရည်သန်လှသူဖြစ်ရာ ခင်သန်းဦးလက်နှင့်လိုးပေးနေစဉ်မှာပင် သူမစောက်ပတ်တစ်ဝိုက်မှာ အရည်တွေက မြင်မကောင်းအောင် စီးကျလာရတော့သည်။

စိုးယုမော်ကို တစ်ချီပြီးအောင် ဆောင့်ပေးပြီး နှစ်ယောက်သား ဖင်ပြန်ခေါင်းပြန်နေလိုက်ကြကာ နောက်တစ်ကြိမ်ထပ်မံ၍ သူ့အဖုတ်ကိုယက် ကိုယ့်အဖုတ် သူဆွနှင့် အလုပ်များနေကြပြန်ပါသည်။

ဦးစိန်မြင့်က သူမတို့နှစ်ယောက် ထန်ချင်တိုင်းထန်နေကြပုံကို အသေအချာ အရသာခံ၍ စိုက်ကြည့်ရင်း သူ့လီးကို သူဆုပ်ကိုင်ကာ ဂွင်းရိုက်နေလေသည်။ နာရီဝက်လောက်ကြာတော့ မိန်းကလေးနှစ်ယောက် နှစ်ချီစီပြီးသွားကြပြီး ဦးစိန်မြင့်က နှစ်ယောက်စလုံးကို သူ့အနားခေါ်လိုက်ရာက တစ်လှည့်စီ ခွေးကုန်း ဘေးတစ်စောင်း ပက်လက် စုံနေအောင် လိုးပေးလိုက်ပါတာ့သည်။

ခင်သန်းဦးလည်း စိန်မြင့်၏ခပ်ကြမ်းကြမ်းလိုးပေးမှုကို ဒီတစ်ကြိမ်သာ ကြုံဖူးလိုက်ရပြီး ဖီလင်တွေ အပြည့်ရရှိသွားပါသည်။ သူက တစ်ယောက်နှစ်ချီစီ ထပ်လိုးပေးလိုက်ရာ စိုးယုမော်အားလိုးချိန်မှာ စိုးယုမော်က ခွေးကုန်းအလိုးခံရင်း ခင်သန်းဦးစောက်ပတ်ကိုလည်း ကုန်းမှောက်ကာ ဘာဂျာတစ်လီ ကိုင်လိုက်သေးသည်။ စိန်မြင့်၏လီးကြီး ဝင်လိုက်ထွက်လိုက်နှင့် စိုးယုမော်စောက်ပတ်ထဲကို တဖြောင်းဖြောင်းတဖွပ်ဖွပ် အသံထွက်အောင် မီးကုန်ယမ်းကုန်လိုးပေးနေပါသည်။ သူမကလည်း ဘယ်လောက်လိုးလိုး ခံနိုင်ရည်ရှိနေသည်။

သုံးယောက်သား အကောင်းလွန်နေခဲ့ကြပြီး နောက်ဆုံး စိန်မြင့်လရည်တွေ သူမအဖုတ်ထဲကို ပန်းထုတ်ပစ်လိုက်ကာ ခြေပစ်လက်ပစ် ငြိမ်ကျသွားတော့မှ သူမတို့နှစ်ယောက်သား အေးအေးဆေးဆေး နားခွင့်ရကြလေတော့သည်။

ဦးစိန်မြင့်က …

"ယုမော် နင်အိမ်မှာ ချိန်းထားတာ ရှိသေးတယ် မဟုတ်လား "

"အင်း ရှိ ရှိပါတယ် "

"ဒါဖြင့် ပြန်လိုက် ခင်သန်းဦးကို ခေါ်သွား မနက်ကျရင်သာ ဒီကိုတစ်ခေါက်ပြန်လာခဲ့ကြ ကြားလား "

"ဟုတ်ကဲ့ အစ်ကိုကြီး "

"အေး လမ်းမှာ ညစာစားဖို့ တစ်ခုခု ဝင်ဝယ်သွားလိုက် ရော့ ဒီမှာ ပိုက်ဆံယူသွားဦး "

"ဟုတ် အစ်ကိုကြီး အငယ်မကို ဒီလွှတ်လိုက်ရမလား "

စိုးယုမော်က ပြန်မေးလိုက်သည်။ အငယ်မဆိုတာ သူမွေးထားသော ချာတိတ်မလေး သုံးလေးယောက်ထဲက တစ်ယောက်ကို ပြောခြင်းဖြစ်သည်။ ဦးစိန်မြင့်လိုလူက အဖော်မရှိရင် ညမအိပ်တတ်ဘူး ဆိုတာကို သူမ အသိဆုံးပင်ဖြစ်သည်မဟုတ်လား။

အကယ်၍သာ အခြားအစီအစဉ်တွေ မရှိဘူးဆိုလျှင် ခင်သန်းဦးကို သူ ဒီအတိုင်း လွှတ်ပေးလိုက်မှာ မဟုတ်ပေ။ တစ်စုံတစ်ရာ အကြောင်းရှိ၍သာ သူမလက်ထဲကို အပ်နှံခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်ဆိုတာ စိုးယုမော် သိနားလည်မိပါသည်။ ဒီအတွက်လည်း သူမနှင့် ကြိုတင်၍ လက်ဝါးရိုက်ထားပြီး ဖြစ်ပါသည်။

စိန်မြင့်က ခဏစဉ်းစားဟန်ပြုပြီး …

"အင်း သူအားတယ်ဆိုရင်တော့ လွှတ်ခဲ့လိုက်လေ "

သူကပြောလိုက်သည်။

ခေတ္တခဏ အမောအပန်းဖြေကာ ဦးစိန်မြင့်ထုတ်ပေးသော စပျစ်ဝိုင်တစ်လုံးစီသောက်၍ သူ့ကိုနှုတ်ဆက်ပြီး နှစ်ယောက်သား သူ့အိမ်ကနေ ထွက်လာခဲ့ကြပါသည်။

"မမ အိမ်မှာ ဧည့်သည် ရှိတယ်ဆို "

"အင်းလေ ညီမ ဟိုရောက်တော့ သိမှာပေါ့"

"ညီမ ခုတောင် အိပ်ချင်ချင် ဖြစ်နေပြီ ပန်းသွားလို့လားမသိဘူး ဟီဟိ "

"အမယ်လေး နောက် အိပ််ချင်စိတ်တောင် ဘယ်ရောက်မှန်းမသိ ဖြစ်နေပါ့မယ် ညည်းလေးက တော်တော်ထ ဟွန်း မသိတာကျလို့ "

စိုးယုမော်က ရွှတ်နောက်နောက်ကလေးပြောတော့ ခင်သန်းဦး မခံချင်ဖြစ်သွားပုံရသည်။ သူမဖင်သားအိအိကြီးကို လက်ကလေးနှင့်ဆွဲဆိတ်ပြီး …

"မမပဲ ထ …ဦးစိန်မြင့် ဟာကြီး ဒီလောက်လိုးတာတောင် ဖြုံကိုမဖြုံတာ ဟွင်း"

"ဟယ် မဖြုံ ဘယ်ဟုတ်ပါ့မလဲ ဒီလိုပဲ အံကြိတ်ခံရတာပေါ့ ညီမရဲ့ မမဟာလည်း သူ ဟိုတုန်းကတည်းက အဖွင့်ကောင်းလွန်းလို့ ပြဲလန်ကုန်ပြီပဲ ဥစ္စာ ဟင်း ဟင်း ဟင်း "

နှစ်ယောက်သားစကား တပြောပြောနှင့် လျှောက်လာရင်း လမ်းထိပ်ဆိုင်မှာ ဂဏန်းပေါင်းနှင့်ထမင်းကြော် တစ်ယောက်တစ်ပွဲစီ ပါဆယ် ဝင်ဆွဲလာလိုက်ကြသည်။ နောက်တစ်လမ်းကူးသည်နှင့် စိုးယုမော်အိမ်ကို ရောက်ပြီ။

သုံးပင်နှစ်ခန်း ပျဉ်ထောင်အိမ်တစ်လုံးဖြစ်၍ အတန်အသင့်ကျယ်ဝန်းကာ သူမအိမ်က လမ်းသွယ်ထဲကနေ အတွင်းဖက်ခပ်ကျကျမှာ တည်ရှိတာကြောင့် လူသူအဝင်အထွက်ကို အကြောင်းမသိသူတွေ ဘယ်လိုမှ သတိထားမိနိုင်မှာ မဟုတ်ချေ။

ပီးတော့ သူမတို့အရပ်ကလည်း ပျံကျသမားတွေ အနယ်နယ်အရပ်ရပ်က တစ်ရွာမပြောင်းသူကောင်းမဖြစ်ဆိုပြီး ပြောင်းရွှေ့ရောက်ရှိလာတဲ့ လက်လုပ်လက်စားအခြေခံလူတန်းစားတွေ ကြီးစိုးရာအရပ်မို့ သူ့နည်းသူ့ဟန်နှင့်သူ ဘဝကိုရုန်းကန်နေကြရပြီး ဘယ်သူ့ကိုဘယ်သူမှလည်း ဂရုမစိုက်နိုင်အားကြပေ။ မနက်မိုးလင်းသည်နှင့် အိမ်ကထွက်ပြီး စက်မှုဇုန်တွေမှာ အလုပ်လုပ်သူ ကေတီဗွီနှင့်မာဆတ်တွေမှာ ခန္ဓာကိုယ်ရင်းပြီး စီးပွါးရှာသူ ( အချို့အမျိုးသမီးလေးတွေက ကုမ္ပဏီအကြောင်းပြပြီး အရက်ဘီယာ အရောင်းဝန်ထမ်းလုပ်သူတွေ တည်းခိုခန်းနှင့်ဖာခန်းအသီးသီးမှာ အချိန်ပိုင်းငွေရှာသူတွေ အမျိုးမျိုးရှိကြသည်။ ) တချို့ကျတော့ လူစည်ကားရာ ခုံးကျော်တံတားတွေမှာ ပန်းခြံနှင့်ကစားကွင်းလို နေရာမျိုးတွေမှာ ကျက်စားကြတာတွေလည်း ရှိပေသည်။

စိုးယုမော်ကဲ့သို့ အမျိုးသမီးတွေကလည်း အများသား။ သူမတို့ကျတော့ ကျောထောက်နောက်ခံ ဦးစိန်မြင့်ကဲ့သို့ လူမိုက်အားကိုးနှင့် ကိုယ့်ဖာသာကိုယ် တစ်သီးတစ်ခြားရပ်တည်နိုင်သူဖြစ်သည်။ အချို့များဆိုလျှင် တစ်သက်တာလုံး ဇိမ်နန်းခေါ် ဖာဘိမှာပင် ဘဝနိဂုံးချုပ်သည်အထိ မထင်မရှားနေထိုင်သွားရသည်သာ များပေသည်။

စိုးယုမော်က ခင်သန်းဦးကိုပါ အိမ်ပေါ် ခေါ်တင်လာခဲ့သည်။ အိမ်၏လက်ယာဖက်အခြမ်းကို သူမတစ်ယောက်တည်း နေထိုင်ဖို့အတွက် ပြင်ဆင်ထားပြီး ကျန်တစ်ဖက်ခြမ်းအား မိန်းကလေးသုံးယောက်ထားသည်။ အခန်းတွေ သီးခြားခွဲပေးထားခြင်းလည်း ဖြစ်သည်။

သူမက ခင်သန်းဦးကို အိမ်ရှေ့ခန်းမှာထားပြီး အခြေအနေစုံစမ်းဖို့ရန်အတွက် အိမ်နောက်ဖက်အခန်းတွေဖက် လှည့်သွားလိုက်သည်။ မကြာမီ စိုးယုမော် ပြန်ထွက်လာကာ ခင်သန်းဦးကို …

" ညီမ လာ မမနဲ့လိုက်ခဲ့ "

ဆိုပြီး လာခေါ်သွားသည်။

သူမ အဖော်အဖြစ်ခေါ်ထားသော မိန်းကလေးများအခန်းထဲမှာ ဧည့်သည်အသီးသီးရှိနေကြသည်။ အငယ်မဆိုသော သူမ၏တပည့်မကလေး သူ့အခန်းထဲကနေ အဝတ်ကပိုကယိုနှင့်ထွက်လာပြီး အခြေအနေကို လာရောက်ပြောပြသည်။ ဒီကောင်မလေးက သူမအတွက် အားကိုးရပေသည်။

"မမလူတွေ သမီးအခန်းမှာ ရှိတယ် မမ မလာမချင်းကို ထိုင်စောင့်နေတာ "

"ဘယ်နှစ်ယောက်လဲ အငယ်မ "

"သုံးယောက် "

"ကောင်းပြီ နင့်ကိစ္စ အရင်ဖြတ်လိုက်ဦး ပြီးရင် ဦးစိန်ဆီ နင့်ကို လွှတ်လိုက်မလို့ "

"ဟယ် တကယ် "

ကောင်မလေး ဝမ်းသာသွားသည့် ပုံစံက မဖုံနိုင်မဖိနိုင်နှင့်မို့ စိုးယုမော် အမြင်ကပ်ကပ်နှင့် သူမငယ်ထိပ်ကလေးကို ဒေါက်ကနဲ တစ်ချက်ခေါက်ပြီး မျက်နှာထိမျက်နှာထားနှင့် …

"မိန်းမ သွားရမယ်ဆိုတာနဲ့ ဖြစ်နေလိုက်တာ နည်းနည်းမှ အပိုးမသေဘူး ပြန်လာမှ ငါနဲ့တွေ့မယ် ဟွင်း "

အငယ်မ လျှာကလေးတစ်လစ်ထုတ်ပြီး ဖြဲစပ်စပ်မျက်နှာပေးနှင့် ဇက်ကလေးပုသွားသည်။ စိုးယုမော်က ဆက်ပြောသည်။

"ကဲ မယ်မင်းကြီးမ သွားမယ်ဆိုလည်းသွား ငါနဲ့ဒီက ခင်သန်းဦးရှိတယ် ဒါနဲ့ သောင်းဇံဆီကရော လူလွှတ်လာသေးလား"

"ဖုန်းတော့ဆက်လာတယ် မမရောက်ရင် သူ့ဆီပြန်ခေါ်ဖို့တော့ မှာလိုက်တယ် "

"အေး ကောင်းပြီ "

ဆိုပြီး …

"နင့်ဟာတွေ ပြောလိုက်ဦး ငါတို့ အဝတ်အစားလဲပြီး လာခဲ့မယ်လို့ မနေနိုင်လည်း ဒီဖက်ကို ကြွလာပစေတော့ "

သူမကို ပြောလိုက်ရင်း ခင်သန်းဦးလက်ကိုဆွဲပြီး ဒီဖက်အခန်းကို ပြန်ကူးလာခဲ့ကြပါသည်။ နှစ်ယောက်သား စားကြသောက်ကြသည်။ စိုးယုမော်က သူမအိမ်ရှိရေခဲသေတ္တာထဲမှာ သိမ်းထားသော Spy ဝိုင်နှစ်လုံးထုတ်ပြီး ခင်သန်းဦးနှင့် တစ်ယောက်တစ်လုံးစီ ဖောက်သောက်လိုက်ကြသည်။ စားသောက်ပြီး ခဏနားချိန်မှာ အငယ်မအခန်းထဲက လူရွယ်တစ်ယောက် သူမတို့ရှိရာဖက်ကို ကူးလာပြီး လာခေါ်တာနှင့် သူတို့နှစ်ယောက်လည်း လိုက်လာခဲ့ကြသည်။

အငယ်မ အိပ်ခန်းတံခါးက ဒီအတိုင်းပွင့်လျက်သားရှိနေတာမို့ အခန်းထဲက မြင်ကွင်းကို ကွက်ကွက်ကွင်းကွင်းပင် မြင်တွေ့နေရလေသည်။ အငယ်မကို အမျိုးသားကြီးနှစ်ယောက်က တူးဘိုင်ဝမ်း ဆွဲနေခြင်းဖြစ်သည်။

သူမကို အရှေ့တစ်ယောက် အနောက်တစ်ယောက်ညှပ်၍ စောက်ပတ်နှင့်ဖင်ကို ပြိုင်တူလိုးနေကြသည်။ သူတို့ပုံစံတွေက အပျော်တမ်းသမားတွေလိုမဟုတ်ကြဘဲ တကယ်လည်း အလိုးကျွမ်းကျင်ပြီး ဒီလောကမှာ ကျင်လည်ကျက်စားနေကြသူတွေဆိုတာ မပြောဘဲနှင့်ကို သိလိုက်ရပေသည်။

အငယ်မ ကိုယ်လုံးကလေးက ပိန်သွယ်သည်လည်းမဟုတ် ဝသည်လည်းမဟုတ်ဘဲ အနေတော် ငါးရံ့ကိုယ်လုံးကလေးဖြစ်လျှက် အတော်ပင်ကြည့်၍ကောင်းသူကလေးပင်ဖြစ်သည်။ အသက်က ၂၀ ဝန်းကျင်လောက်ပဲ ရှိဦးမည်။ ကုတင်ပေါ်မှာ ဝတ်လစ်စားလစ်အနေအထားအတိုင်း ပက်လက်အိပ်နေသော အမျိုးသားတစ်ယောက်၏ကိုယ်ပေါ် သူမက တက်ထိုင်၍ ဦးဆောင်လိုးပေးနေပြီး ကျန်တစ်ယောက်က သူမဖင်အနောက်ကနေပြီး သူမဖင်သားအိအိနှစ်ဖက်ကို လက်နှစ်ဖက်နှင့်ဖိဖြဲကိုင်ကာ ဖင်စအိုဝကလေးထဲကို လီးသွင်း၍ တစ်ချက်ချင်း ဆောင့်လိုးပေးနေပေသည်။

သူတို့နှစ်ယောက်လီးက စံချိန်မီ လီးများပင်ဖြစ်လေရာ အငယ်မတစ်ယောက် ကော့ပျံနေအောင် ပက်ပက်စက်စက် အလိုးခံနေရပါသည်။ နှစ်ယောက်သား ကြည့်ကောင်းကောင်းနှင့်ထိုင်ကြည့်ကြပြီး စိုးယုမော်က သူတို့ကို ခေါ်လာသောတစ်ယောက်နှင့် တီးတိုးပြောဆိုကြေးညှိနေကြလေသည်။ အတန်ကြာတော့ ခင်သန်းဦးဖက်ကို လှည့်ကာ …

"ညီမ သူနဲ့ ဟိုဖက်ခန်း လိုက်သွားလိုက်ပါ ခဏနေ မမလိုက်လာခဲ့မယ် "

ပြော၍ ခင်သန်းဦးကို သူနှင့်ထည့်ပေးလိုက်သည်။

ခင်သန်းဦးလည်း လူရွယ်နှင့်အတူ လိုက်လာခဲ့သည်။ အငယ်မအခန်းနှင့်ဘေးချင်းကပ်ရက် အိပ်ခန်းထဲကို ဝင်လာကြသည်။ အခန်းမီးကို ဒီအတိုင်း ဖွင့်ထားပြီး ဒီအခန်းမှာနေသည့် စုစုမြတ်ဆိုသော ကောင်မလေးက သူမဖောက်သည်သုံးလေးယောက်နှင့် အပြင်အော်ဒါ လိုက်သွားခဲ့၍ သူမအခန်းက အားနေခြင်းလည်း ဖြစ်သည်။

"မင်း နာမည် ဘယ်လိုခေါ်လဲ "

"ခင်သန်းဦး ပါ "

"လှတယ် ဖင်ကြီးက တောင့်လည်းတောင့်တယ် တော်တော်တောင် ဖြိုရမယ်နဲ့တူတယ် "

"အစ်ကိုကလဲ ဟင်း ဟင်း ".

ခင်သန်းဦး ကုတင်ပေါ်ကို လှမ်းတက်လိုက်ပြီး သူ့ဖက်ကို သမင်လည်ပြန်လေး လှည့်ကြည့်လိုက်သည်။ သူက သူမနေုာက်ကျောဖက်ကနေ သူမတင်ပါးအိအိကြီးနှစ်ဖက်ကို စူးစိုက်ကြည့်ကာ ဖီလင်ယူနေပုံရလေသည်။

"အစ်ကို ဒီ လာလေ "

"အင်း မင်း အင်္ကျီတွေ ချွတ်လိုက်ပါဦး "

"ဟုတ် ဟုတ်ကဲ့ ချွတ်ပါ့မယ် "

ခင်သန်းဦး ကုတင်ပေါ်ကနေ အသာဆင်းပြီး ကိုယ်ပေါ်ကအဝတ်လွှာတွေကို အကုန်အစင် ချွတ်ပစ်လိုက်လေသည်။ အင်္ကျီနှင့်ထမီကိုရော ဘရာစီယာလေးကိုပါ ချွတ်ချလိုက်သည်။ ပင်တီပါးကလေးကို ကုန်းချွတ်လိုက်ချိန်မှာ သူကအနောက်ကနေလာပြီး ခင်သန်းဦးဖင်ကြားထဲကို သူ့လီးဖြင့် လာရောက် ထောက်ထားလိုက်ပြီး ဖင်သားအိအိနှစ်ဖက်ကို သူ့လက်နှစ်ဖက်နှင့် ဆုပ်ကိုင်ဖျစ်နယ်ပေးနေလေသည်။

"ဖင်ကြီးက အိနေတာပဲ "

"အစ်ကို သဘောကျလို့လား "

"အင်း ဒီဖက်လှည့်လိုက် စောက်ပတ်ကလေး ကြည့်ချင်လို့ "

ခင်သန်းဦး ကိုယ်ကို တစ်ပတ်လှည့်ပြလိုက်သည်။ အမွှေးအမြှင်များဖြင့် အုံ့အုံ့ဆိုင်းဆိုင်းရှိသော သူမစောက်ပတ်ကလေးက သူမပေါင်တန်နှစ်ခုဆုံရာအရပ်မှာ ဖောင်းမို့မို့ကလေးဖြစ်ကာ ပနံရလျှက်ရှိသည်။ သူက ခင်သန်းဦး ပေါင်ကြားထဲကို လက်နှိုက်စမ်းပြီး စောက်ပတ်ကို အပီကိုင်နေသည်။ ခင်သန်းဦးစောက်ပတ်ကလေးက အရည်များ စိုစိစိဖြစ်လာတာကို တွေ့လိုက်ရသည်။

"ယားတယ် အစ်ကိုရယ် အစ်ကိုလည်း ချွတ်လိုက်လေ "

ခပ်တိုးတိုးကလေး ပြောလိုက်ပြီး သူ့ခါးမှ ပုဆိုးခါးပုံစလေးကို ခင်သန်းဦး အသာပင်ဆွဲချွတ်ချလိုက်သည်။ အတွင်းခံဘောင်ဘီအောက်မှ ဖုဖုဖောင်းဖောင်းဖြစ်ကာနေသော သူ့လိင်တန်ဆာကြီးက သူမရင်ခုန်သံကို မြန်သွားစေသည်။

"နည်းတာကြီး မဟုတ်ဘူး "

ခင်သန်းဦး ပါးစပ်ကပြောရင်း သူ့အတွင်းခံကို ဆွဲချွတ်ပေးလိုက်သည်။ ပိန်ပိန်ပါးပါးသူ့ခန္ဓာကိုယ်နှင့် ဘယ်လိုမှ လိုက်ဖက်မှုမရှိသည့် လီးချောင်းမည်းမည်းကြီးက ဘောင်းဘီအောက်ကနေ ခုန်ထွက်လာသည်။ လဒစ်ကြီးက ထိပ်ကားကြီးဖြစ်ပြီး အလျား ၈ လက်မခန့် ရှည်မည်ဟု ခန့်မှန်းလိုက်မိသည်။ ခင်သန်းဦး သူ့လီးကို လက်ဖြင့် ဆုပ်ကိုင်ကာ လှည့်ပတ်ကြည့်ရင်း ဂွင်းရိုက်သလို အသွားအပြန် ဆွဲဆောင့်ပေးနေမိသည်။

"လီးစုပ်ပေးမယ် မဟုတ်လား "

"အင်း "

ခင်သန်းဦး သူ့လီးကို စိတ်ပါလက်ပါပင် စုပ်ပေးလိုက်သည်။ လဒစ်ကြီးကို ငုံကာ တပြွတ်ပြွတ်စုပ်ဆွဲယူပြီး လီးကိုယ်ထည်တစ်လျှောက်ကို လျှာအစွမ်းပြ၍ ယက်ပေးသည်။ ဂွေးဥနှစ်လုံးကိုလည်း ငုံပေးယက်ပေးသည်။ လီးက သူမတံတွေးရည်တွေနှင့် စိုလက်တောက်ပြောင်ကာ ချက်ချင်းပင် တောင်မတ်လာလေသည်။ လီးတောင်လာလေလေ တုတ်တုတ်ထွားထွား ရှည်လမျောကြီးဖြစ်နေသည့် သူ့လီးကြီးက မဟားဒယား ပိုကြီးလာလေလေပင်ဖြစ်သည်။

"အစ်ကို လိုးချင်ပြီလား "

"နင့်စောက်ပတ်ကို အရင်မှုတ်ပေးချင်တာ "

"မှုတ်ချင်မှုတ်လေ လာ ဒီကို "

ဆိုပြီး ခင်သန်းဦး ကုတင်ပေါ်ကို တက်ကာ ဒူးထောင်ပေါင်ကားလုပ်ပေးလိုက်တော့ သူက ခင်သန်းဦး၏ ပေါင်နှစ်ချောင်းကြားထဲ တိုးဝင်ကာ မှောက်အိပ်ချလိုက်ရင်း သူမစောက်ပတ်ကို မျက်နှာအပ်လိုက်ရာက စောက်ပတ်တစ်ခုလုံးကို မရွံမရှာ လျှာနှင့်လိုက်လံ ယက်ဆွပေးသည်။ စောက်ခေါင်းလေးထဲကို လျှာသွင်း၍ မွှေနှောက်ယက်ပေးသည်။ သူမအစိကလေးကို စုပ်၍စုပ်၍ ပေးလိုက်ချိန်မှာ စောက်စိထိပ်ဖူးကလေးက မာတောင်ကာ အရွယ်အစားပိုကြီးလာသလို ထင်ရလေသည်။ သူမစောက်ခေါင်းကလေးထဲမှ စောက်ရည်တွေလည်း အဆက်မပြတ်ထွက်ကျကာ ပြီးချင်ချင်ပင် ဖြစ်လာရသည်။

"တော် တော်ပြီ အစိတောင် ကျိန်းလာပြီ အစ်ကိုရယ် ဟင့်ဟင့် "

"ဒီညတော့ အပီလိုးမှာနော် မအိပ်နဲ့တော့ "

"အစ်ကို့သဘောပဲလေ "

"ဟို နှစ်ကောင်လည်း လိုးဦးမှာ နင့်စောက်ပတ်တော့ ကွဲပြဲဖို့သာပြင်ပေတော့ "

"သူတို့ က …ဟို ဖင် ဖင်လည်း လိုးတာပဲ နော် "

"နှစ်ယောက်တစ်ယောက် လိုးရင် ဒီလိုပဲ လိုးရတာပေါ့ နင်ဖင်မခံဖူးဘူးလား "

"မခံဖူးဘူး "

"ဒါဖြင့် ဒီညတော့ ဖင်ပါကင် ဖွင့်ရဦးမှာပေါ့ ဟုတ်လား "

"ကြိုက်သလိုလုပ် ဒါနဲ့ အစ်ကိုတို့ သုံးယောက်က အတူလာတာလား "

"အတူတူပဲ မစိုးနဲ့လိုးရင် သုံးလေးယောက် တစ်ပြိုင်တည်း ဝိုင်းလိုးကြတာချည်းပဲ သူက အဲဒါမျိုးပိုကြိုက်တယ် "

"အင်း ခုတောင် သူတို့နှစ်ယောက်နဲ့ မမစိုး အလုပ်ဖြစ်နေကြပြီထင်တယ် "

"ကဲ စလိုက်ရအောင် ညီမ "

သူက ခင်သန်းဦးနှုတ်ခမ်းကလေးကို အနမ်းပေးလိုက်ရင်းက ပြောလိုက်သည်။ ပက်လက်လှဲအိပ်နေသည့် ခင်သန်းဦးပေါင်နှစ်ဖက်အကြားတွင် ဝင်ထိုင်ပြီး သူမသောက်ပတ်အဝမှာ သူ့လဒစ်ပြဲကြီးအားတေ့ချိန်ကာ စတင် ဖိဆောင့်သွင်းလိုက်သည်။

"စွတ် ဗြွတ် "

"အ ဖြေး ဖြေး အစ်ကိုရယ် ဟင့်ဟင့် "

လီးကြီးကတစ်ဝက်ကျော်ကျော်လောက် သူမစောက်ပတ်ထဲကို ဆောင့်ဝင်သွားသည်။ ဦးစိန်မြင့်လီးလောက် တရားလွန်မကြီးသည့်တိုင် လုံးပတ်အရွယ်အစား တင်းပြည့်ကျပ်ပြည့် စံချိန်မီသောလီးဖြစ်၍ နင့်ကနဲနေအောင် သူမစောက်ပတ်ထဲကို ပွတ်တိုက်ဝင်ရောက်ကာ ကာမအရသာကို အပြည့်အဝပေးစွမ်းနိုင်ပေသည်။ လီးကို သွင်းလိုက် ထုတ်လိုက်နှင့် လေးငါးဆယ်ချက် ဆောင့်လိုးပြီး သူမပေါင်တန်နှစ်ချောင်းစလုံးကို သူ့ပုခုံးတစ်ဖက်တစ်ချက်မှာ တင်ထမ်းလိုက်ကာ ဖင်အိုးကြီးကို ပင့်ဆောင့်လိုးသွင်းလိုက်ပြန်သည်။ ဒီတစ်ခါ သူ့လီးက အရင်းထိဆိုက်ရောက်သွားပြီး သူမရင်ခေါင်းထဲအထိ တက်ဆောင့်မိသလို ခံစားလိုက်ရသည်။

သူ့လီးက ဦးစိန်မြင့်လီးထက်ပိုရှည်မှန်း သိလိုက်ရသဖြင့် ခင်သန်းဦး စိုးရိမ်စိတ်ကလေးဝင်သွားမိသည်။ လီးရှည်လွန်းလျှင် သားအိမ်ခိုက်မိပြီး အလိုးခံရသူအနေဖြင့် မသက်သာလှမှန်း ကြားဖူးနားဝရှိခဲ့၍ ဖြစ်သည်။

သူကတော့ သူမ ခံကောင်းမကောင်းဆိုတာထက် သူအားပါးတရ လိုးရဖို့ကိုသာ အလေးထားဟန် တူပါသည်။ ခင်သန်းဦး ခါးလေးကို ဆွဲပြီး တစ်ချက်ချင်းလိုးပေးနေသလို လေးငါးချက်ဆောင့် တစ်ချက်နား ပုံစံမျိုးလည်း လိုးပေးလိုက်သေးသည်။ လီးကို အပေါ်စီးကနေလိုးရင်းက တစ်ချက်တစ်ချက် သူမစောက်ပတ်အတွင်းသား တွေကို လှည့်ပတ်မွှေနှောက်ကာ ဝေ့ဝိုက်ဆောင့်သွင်းပေးလိုက်ပြန်ရာ အရသာရှိလွန်းလှ၍ ခင်သန်းဦးတစ်ယောက် အသံကုန်ခြစ်ပြီးတောင် အော်ဟစ်ပစ်လိုက်ချင်မိသွားသည်။

လိုးချက်ဆန်းပြားသလောက် အချိန်အကြာကြီးဆွဲ၍ လိုးပေးနိုင်သူလည်း ဖြစ်သည်။ နာရီဝက်မက တစ်နာရီနီးနီး ကြာမြင့်မည် ဟု သူမစိတ်ထဲ ထင်မိလေသည်။ ခင်သန်းဦးစောက်ပတ်ကို လိုးရင်းနို့နှစ်လုံးကိုလည်း အားပါးတရ စို့စို့ပေးသည်။ ဖင်ပေါက်ကလေးထဲကိုလည်း လက်ချောင်းများဖြင့်ထိုးနှိုက်၍ ဆွဆွပေးလိုက်သေးသည်။ ဖင်နှင့်စောက်ပတ်ကို တစ်ပြိုင်တည်းလိုးပေးသလို ဖြစ်နေသဖြင့် ခင်သန်းဦးစောက်ရည်ထွက်တာလည်း ပြောမနေနှင့်တော့။ နှစ်ချီသုံးချီအထိ သူမ ဆက်တိုက်ပြီးခဲ့ပေမယ့် သူကတော့မပြီးသေးချေ။

နောက်ဆုံး သူမကို ပက်လက်လိုးပေးနေရာကနေ ဖင်ကို လေးဘက်ကျကျ မှောက်ခုံရက်ကုန်းခိုင်းပြီး အချက်လေးငါးဆယ် တက်သုတ်ရိုက်လိုးတော့မှပင် သူ့လရည်တွေ ပန်းထွက်ကာ ကိစ္စပြီးသွားရလေသည်။ ခင်သန်းဦးလည်း သူနှင့်မရှေးမနှောင်းမှာပင် နောက်တစ်ချီ မမှီမကမ်းပြီးလိုက်ရပြန်သည်။

တစ်ချီပြီးတော့ နှစ်ယောက်စလုံး တော်ရုံနှင့်မလှုပ်နိုင်ဘဲ ဖြစ်သွားသည်။ ခင်သန်းဦး သူ့ရင်ခွင်ထဲ လှဲအိပ်ချလိုက်ရင်း …

"တအားလိုးနိုင်လိုက်တာ အစ်ကိုရယ် ညီမ ဘယ်နှစ်ခါတောင် ပြီးသွားသလဲ မသိတော့ဘူး"

"လာ ဟိုဖက်ခန်း ပြန်သွားမယ် မစိုးတို့ နင့်ကို စောင့်နေလိမ့်မယ် "

အဝတ်အစားပြန်ဝတ်ပြီး စိုးယုမော်ရှိရာ အခန်းဖက်ဆီ ပြန်ရောက်လာကြသည်။

စိုးယုမော်ကား အမျိုးသားနှစ်ယောက်နှင့်အတူ ကုတင်ပေါ်မှာ ရှိနေတုန်းပင်။ စောစောပိုင်း ခင်သန်းဦးတစ်ဖက်ခန်းမှာ ရှိနေစဉ်အချိန်ကတည်းကပင် သူတို့သုံးယောက်သား အိပ်ခန်းထဲမှာ တူးဘိုင်ဝမ်း ဖိုက်ခဲ့ကြသည်။ တစ်နာရီကျော်လောက် ထင်တိုင်းကြဲပြီးနောက် မောမောနှင့် အနားယူနေကြခြင်းဖြစ်သည်။ စိုးယုမော်ကိုယ်ပေါ်မှာလည်း အဝတ်အစားပင်မကပ်ဘဲ ဝတ်လစ်စားလစ်ပုံစံအတိုင်း ရှိနေတာကို တွေ့ရပါသည်။

ခင်သန်းဦးကို မြင်တော့ စိုးယုမော် လက်ယပ်ခေါ်လိုက်သည်။

"ညီမ … ဒီက နေဝင်း …တဲ့ ဒီတစ်ယောက်က တင်မောင်သန်း …မင်းနဲ့တွဲတဲ့ ဖိုးကျော် ကိုတော့ မင်း သိမှာပေါ့ "

သူမက မိတ်ဆက်ပေးလိုက်တော့ ခင်သန်းဦးက ရယ်လိုက်ပြီး …

"ဖိုးကျော် တဲ့လား သူက နာမည်အမှန်မပြောဘူး မမရဲ့လူကိုပဲ ညာတာပါတေးနဲ့ ဟင်း ဟင်း "

ဖိုးကျော်လည်း တဟင်းဟင်းနှင့်ရယ်နေသည်။ စိုးယုမော်ဘေးကပ်ထိုင်ကာ ဖိုးကျော်က သူမခါးလေးကို သိုင်းဖက်လိုက်သည်။ စိုးယုမော်လည်း ပြန်ဖက်လိုက်ပြီး နှစ်ယောက်သား နမ်းစုပ်နေလိုက်ကြကာ မမစိုးယုမော်က …

"ကဲ မမတော့ ဒီနှစ်ယောက်ကို မင်းနဲ့ မိတ်ဆက်ပေးလိုက်ပြီ ကျန်တာတော့ ညည်းလေးတာဝန်ပဲ ဟင်းဟင်း ဟင်း"

ခင်သန်းဦး ခေါင်းကလေးငုံ့ပြီး ရှက်ရယ်ကလေး ရယ်လိုက်မိပါသည်။

ဒီနောက်မှာတော့ အိပ်ခန်းထဲမှာ သူ့လူနှင့်သူ အလုပ်ဖြစ်ကြပြီး နေဝင်းနှင့်တင်မောင်သန်းနှစ်ယောက်တွဲမှ ကုလားဒိန်နေဝင်းဆိုသော ပုဂ္ဂိုလ်က ခင်သန်းဦးကို သူ့အပါးခေါ်ယူလိုက်ကာ အင်္ကျီအဝတ်အစားများချွတ်၍ နှစ်ယောက်သား ကာမပွဲနွှဲလိုက်ကြပြန်ပါသည်။ စိုးယုမော်နှင့်ဖိုက်သော နေဝင်းနှင့်တင်မောင်သန်း နှစ်ယောက်စလုံးမှာလည်း သူတို့၏ဘော်ဒါကြီး ဖိုးကျော်လိုပင် လီးကြီးတွေစံချိန်မီဖြစ်ကြပြီး တုတ်တုတ်ရှည်ရှည်နှင့် အသည်းယားစရာကောင်းလွန်းလှပေသည်။

လီးအလွန်မက်သော စိုးယုမော်ကိုယ်တိုင် ဦးစားပေးရသူတွေမို့လည်း လီးအရွယ်အစားစံမှီပြည့်စုံသလောက် အလိုးကသန်လွန်းလှတာတွေ့ရပါသည်။ နေဝင်း တစ်ချီလိုးပြီး တင်မောင်သန်းတစ်ချီထပ်လိုးသည်။ တစ်ယောက်ကို တစ်နာရီနီးပါးလောက်ကြာသည်။ ဒီကြားထဲ စောက်ပတ်လိုးရုံသာမကဘဲ စောက်ပတ်အမှုတ်ပါ သန်သူတွေဖြစ်ကြတာမို့ ခင်သန်းဦးလည်း အလိုးခံလိုက် စောက်ပတ်အယက်အစုပ်ခံလိုက်နှင့် စောက်ရည်အလီလီထွက်ကာ လူလည်းမျော့မျော့ကလးသာ ကျန်တော့သည်။

သည့်နောက် မပြန်ခင် နောက်ဆုံးပိတ် အပြီးသတ်လိုးသည့်အနေနှင့် ကုတင်ပေါ်မှာ ခင်သန်းဦးရော စိုးယုမော်ပါ ဖင်ထောင်ကုန်းပေးကြပြီး ယောက်ျားသုံးယောက်စလုံး တစ်လှည့်စီ သူမတို့နှစ်ယောက်ကို ဖင်အနောက်ကနေ လီးသွင်းပြီး တစ်ယောက်ဝင်တစ်ယောက်ထွက် ပက်ပက်စက်စက် လိုးပစ်လိုက်ကြပါသည်။

ခင်သန်းဦးဖင်စအိုကိုတော့ ဖိုးကျော်က လူအလစ်မှာ သူ့လီးကိုတံတွေးဆွတ်၍ လိုးသွင်းပေးလိုက်ရာ ဖင်မှာ သွေးစကလေးများလိုက်ထွက်လာပြီး ဖင်ပါကင်လည်းပွင့် ဖင်လည်း ကွဲသွားခဲ့ရပါသည်။

ယောက်ျားသုံးယောက်စလုံး တစ်ညလုံး ညဉ့်ဦးပိုင်းကတည်းက အငယ်မတစ်ယောက်ကစပြီး သူမတို့နှစ်ယောက်ကိုပါ မနားစတမ်းလိုးလိုက်ရတာမို့ ပွဲထပ်မဆက်နိုင်တော့ဘဲ တပ်ခေါက်ပြန်သွားကြသည်။

သူတို့ပြန်ပြီးနောက်မှာတော့ ခင်သန်းဦးလည်း အိပ်မရနိုင်တော့ဘဲ စိုးယုမော်နှင့်အတူ ဝိုင်တစ်ပုလင်းပြီးတစ်ပုလင်း ထုတ်သောက်ကာ အချိန်ဖြုန်းနေကြလေသည်။ မမစိုးယုမော်က တစ်ညဉ့်တာအတွင်း ခင်သန်းဦးအတွက် ရသင့်ရထိုက်သောလုပ်အားခငွေကို အချိုးကျပင် တွက်ချက်၍ ထုတ်ရှင်းပေးလိုက်ရာ ခင်သန်းဦးတစ်ယောက် ငွေငါးထောင်တန်အုပ်ကို လက်ထဲမှာကိုင်ရင်း မယုံနိုင်အောင် ဖြစ်နေရလေသည်။

သူမအဖို့ တစ်သက်နှင့်တစ်ကိုယ် တစ်ခါမှ မရရှိခဲ့ဖူးသော ပမာဏအတော်ကလေး များပြားလှသည့် ငွေတွေပဲ ဖြစ်သည်။ ဒီအလုပ်က ဒါကြောင့် အစားချောင်တယ် ပြောကြတာကိုးဟူ၍ ခင်သန်းဦး ယခုမှပင် သဘောပေါက်လိုက်မိပါသည်။

"ညီမ ရှေ့ဆက် မမနဲ့လက်တွဲပြီး အလုပ်လုပ်သွားနိုင်ရင် ဒီ့ထက်ပို အကျိုးရှိလိမ့်မယ် ဘယ်လိုလဲ ညီမလေး "

စိုးယုမော်က သူမကိုပြောသည်။ ခင်သန်းဦးအနေနှင့်လည်း သူမကို ပြုံးတုံ့တုံ့ကလေးလုပ်၍ ခေါင်းညိတ်ပြရုံမှတစ်ပါး နောက်ထပ် ပေးစရာအဖြေမရှိတော့ချေ။ ဒီညအတွက် အဖြေကို သူမဘဝနှင့်ရင်းပြီးတော့ပင် ပေးခဲ့ပြီးသားဖြစ်နေပြီ မဟုတ်လား။

ညဉ့် ၁ နာရီခွဲ ၂ နာရီခန့်အချိန်တွင် သူမတို့လမ်းထဲကို ကားတစ်စီးဝင်ရောက်လာသံကြားရပြီးနောက် အပြင်ကို အော်ဒါအနေနှင့်လိုက်ပါသွားသော စုစုမြတ်ပြန်ရောက်လာတာတွေ့လိုက်ရသည်။ သူမနှင့်အတူ သက်လတ်ပိုင်းအရွယ်ခန့် အမျိုးသားကြီးနှစ်ယောက်လိုက်ပါလာသည်။ သူမအပြန်မှာ တွေ့ခဲ့ကြခြင်းပဲဖြစ်မည်။

စုစုမြတ်မှာ အသက် ၂၂ နှစ်ဝန်းကျင်ခန့်ရှိပြီး အသားဖြူဖြူ နှာတံပေါ်ပေါ် ရုပ်ရည်ရူပကာ ချောမောလှပသူ တစ်ယောက်ဖြစ်ကာ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်လည်း တောင့်တင်းစွင့်ကား အချိုးကျလှသူမို့ ယောက်ျားသနာတွေရဲ့အကြားမှာ အထူးတလည်ရေပန်းစားပြီး မကြာခဏ အုပ်စုဖွဲ့ခေါ်ယူခြင်းကို ခံရသူလည်း ဖြစ်ပေသည်။

စိုးယုမော်ဆီဝင်တွေ့ကာ အကျိုးအကြောင်းပြောပြပြီး စိုးယုမော်နဘေးမှာ ရှိနေသည့် ခင်သန်းဦးအားလည်း အမျိုးသားကြီးနှစ်ယောက်က မျက်စိကျသွားဟန်တူပေသည်။ ခေါ်တောတစ်သိန်းအားခန့်ရှိမည့် ခပ်ရိုင်းရိုင်းအကြည့်များဖြင့် သူမတစ်ကိုယ်လုံးကို အထက်ရောအောက်ပါမကျန်အောင် စူးစိုက်ငေးကြည့်နေကြပြီး သွားရည်တမြှားမြှားနှင့် မျက်စိအရသာခံနေကြဟန်တူပေသည်။

အခြေအနေကို ရိပ်မိသော စိုးယုမော်က အလိုရှိလျှင်ခေါ်ယူနိုင်ကြောင်း ပြောဆို၍ သူတို့ကို ခင်သန်းဦးနှင့်မိတ်ဆက်ပေးလိုက်ပါသည်။

စုစုမြတ်ကလည်း ခင်သန်းဦးကို စိတ်ဝင်စားမိသည်။ ခင်သန်းဦး၏ပုံစံက ခပ်ရိုးရိုးအေးအေးပင်ဖြစ်ပေမယ့် တစ်တစ်ရစ်ရစ် ဖွံ့ထွားလုံးဝန်းသော ငါးရံ့ကိုယ်လုံးကလေးနှင့် ဖျစ်ညှစ်ချစ်ချင်စရာကောင်းလှသူကလေးဖြစ်၍ ဆန့်ကျင်ဖက်လိင်ဖြစ်သော ယောက်ျားသားတွေချည်းသာမကဘဲ သူမကဲ့သို့ တဏှာအားသန်၍ ရာဂလွန်ကျူးသည့် အတွေ့အကြုံရင့် သမ္ဘာရင့်မိန်းမသားတစ်ယောက်ပင် ခင်သန်းဦးတစ်ကိုယ်လုံးကို အားပါးတရ ပွေ့ဖက်နမ်းစုပ်ပြီး နှစ်ယောက်အတူတကွ အချစ်စမ်းချင်နေမိလေသည်။

ငွေကြေးအပေးအယူကိစ္စ အဆင်ပြေအောင် ညှိုနှိုင်းလိုက်ကြပြီး ခင်သန်းဦးလည်း စုစုမြတ်ကဆွဲခေါ်သွားတာနှင့် သူမအခန်းထဲကို ကန့်လန့်ကန့်လန့်နှင့် လိုက်ပါသွားခဲ့ရလေသည်။

သူမတို့ ထွက်သွားပြီး မကြာမီမှာပင် စိုးယုမော် ညနေကတည်းက အချိတ်အဆက်လုပ်ထားသည့် ဖာခေါင်းသောင်းဇံဆီက လွှတ်လိုက်သည်ဆိုသော လူသုံးဦး ရောက်ရှိလာပြီး စိုးယုမော်နှင့် အိမ်ရှေ့ခန်းမှာ စကားပြောဆိုနေကြလေသည်။ သူတို့ကို ကရင်ခြံဖက်က ကောင်လေးနှစ်ယောက်က ဆိုက္ကားနှစ်စီးနှင့် လာရောက်ပို့ဆောင်ပေးခြင်းဖြစ်သဖြင့် စိုးယုမော်လည်း အဆိုပါကောင်လေးနှစ်ယောက်ကို ခေါ်ပြီး ဘောက်ဆူးချပေးလိုက်ရသေးသည်။ ဒီကောင်လေးတွေ ကိုယ်တိုင်လည်း သူမ၏ဖောက်သည်တွေပင် ဖြစ်ကြပေသည်။

သောင်းဇံလူတွေက အသက် ၄၀ နှင့်၅၀ ဝန်းကျင်တွေ ရုပ်ရည် ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဘာမဆိုလက်ရဲဇက်ရဲရှိမည့် သူတွေမှန်း သိသာနေသည်။ သောက်စားထားလိုက်ကြသည်မှာလည်း အနံ့တွေ မွှန်ထူလို့ပင် နေသည်။


 အပိုင်း ( ၄ ) ဆက်ရန် >>>