တို့က အအိုပါနော် (စ/ဆုံး)

တို့က အအိုပါနော် (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

သူကတော့ အသက် ၃၅လောက်ရှိပါပြီ၊ တရုတ်မဆိုတဲ့အတိုင်း အသားကတော့ ဖွေးနေတာပဲ၊ နဲနဲဝတယ် ရုပ်ကလဲ အလန်းကြီးမဟုတ်ပါဘူး၊ နို့ကြီးတယ်၊ ဖင်ကောက်တယ်၊ ကျနော် နိုင်ငံခြားကုမ္ပဏီတစ်ခုမှာအလုပ်စလျှောက်တော့ သူနဲ့တွေ့တာပဲ၊ သူကကျနော်တို့ ဌာနရဲ့ အကြီးအကဲပေါ့၊ ကျနော်က သူ့လက်ထောက်ပေါ့၊ ကျနော်က အလုပ်တခုလုပ်ပီဆိုလျှင် ငွေရေးကြေးရေးအဓိကမထားပဲ စေတနာထားပီးလုပ်တယ်။

အဲဒါကြောင့် သူကကျနော်ကို သူများတွေထက်ပိုသဘောကြတယ်၊ လက်အောက်ငယ်သားတွေအပေါ်လဲ ညှာ တာတယ်။ စက်ရုံက တရုတ်မတွေထဲမှာတော့ စိတ်ကောင်းအရှိဆုံးပေါ့၊ ကျနော်ကလဲ သူတို့လို စက်ရုံကအဆောင်မှာပဲနေတာလေ၊ ကျနော်က သုံးလွှာ သူက နှစ်လွှာမှာ၊ သူတို့ကတော့ တယောက်တခန်းရတယ်၊ ကျနော်တို့ကတော့ နှစ်ယောက်တခန်းနေရတယ်၊ကျနော်လဲလုပ်သတ်လေး ၆လ လောက်ရလာတော့ သူနဲ့အတော်ရင်နှီးလာတယ်၊ လျှော့ပင်ထွက်တာ အပြင်သွားတာ ဝန်ထန်းတွေအိမ်သွားလည်တာကအစ အတူတူသွားဖြစ်ကြတယ်၊ စကားပြောရင်လဲ အရမ်းပွင့်လင်းတယ်။

ညနေပိုင်း အလုပ်နားရင် သူနဲ့ကျနော် လမ်းလျှောက်ထွက်ဖြစ်ကြတယ်၊ အဲလိုအချိန်မျိုးမှာဆိုရင် သူ့အကြောင်း ကိုယ့်အကြောင်းတွေပြောဖြစ်ကြတယ်။ တရက်မှာတော့ သူက

“ အောင် မင့်မှာ ချစ်သူရှိလား”

“ ဟုတ် ရှိပါတယ်”

“ ဘာဖြစ်လို့လဲ”

“ ကြာပီလား ရီးစားဖြစ်တာ”

“ အင်း .. ၂နှစ်လောက်တော့ ရှိပြီ”

“ ဒါဆို မယူကြသေးဘူးလား”

“ အော် အစ်မကလဲ အိမ်ထောင်ပြုဖို့ဆိုတာမလွယ်ဘူးလေ ကိုယ့်ဘက်ကဘာမှ မပြည့်စုံသေးတော့ သည်းခံပီး စောင့်နေရသေးတာပေါ့ ကျနော်လဲ လိုချင်တာပေါ့”

“ အေးလေ ဟုတ်တော့လဲ ဟုတ်ပါတယ်၊ အစ်မတို့တုန်းကလဲ အဲလိုပဲ အမြန်ယူလိုက်ကြတယ်၊ဒါပေမယ်စီးပွားရေးအခြေအနေအရ တနယ်စီ ခွဲလုပ်ရတော့သူလဲ နောက်တယောက်နဲ့ ဖြစ်သွားတယ်၊ သူ့ကိုလဲ အပြစ်မပြောပါဘူး၊ မိန်းမနဲ့အနေဝေးနေတော့လဲ သူလဲ ဖြစ်ချင်မှာပေါ့”

“ အော် စိတ်မကောင်းလိုက်တာအစ်မရယ် ..ကျနော်ကအစ်မကိုအပျိုကြီးထင်နေတာ”

“ ရပါတယ် အောင်ရယ်”

“ ဘဝဆိုတာဒီလိုပါပဲ ကိုယ်ဖြစ်ချင်တိုင်းဘယ်ဖြစ်နိုင်ပါ့လဲ..စိတ်မကောင်းစရာတွေ တွေးမနေပါနဲ့ အစ်မရယ်..အော်ဒါနဲ့ကျနော်တို့ကုမ္ပဏီရဲ့စစ်ဆေးရေးအဖွဲ့က ဘယ်တော့လဲဒီလကုန်လာမယ်အောင်ရဲ့၊မနက်ဖြန်ကစပြီး စာရွက် စာတန်းတွေပြင်ဆင်ထားရမယ်နော် ”

“ ဟုတ်ကဲ့ပါ အစ်မ”

“ ဒီရက်ပိုင်း အချိန်ပိုဆင်းရမယ်နော် ”

“ ဟုတ်ရပါတယ် အစ်မ”

ဒီလိုနဲ့ သူနဲ့ကျနော် ရုံးမှာ အလုပ်တွေရှုပ်နေလိုက်တာ လကုန်လို့ စစ်ဆေးရေးအဖွဲ့ တွေ ပြန်သွားမှပဲနားရတော့တယ်၊ အဲဒီညမှာပဲ ကုမ္ပဏီက စစ်ဆေးရေးအောင်မြင်တဲ့ အထိမ်းအမှတ်နဲ့ ညစာစားပွဲပြုလုပ်ပေးတယ်။

ညစာစားပွဲမှာလဲ တရုတ်တို့ ထုံးစံအတိုင်း ဘီယာတွေ သောက် ကမ်ပိန်တွေလုပ်နဲ့ တော်တော်လေး ကောင်းနေကြတယ်၊ အဲဒီ မှာ ပါတဲ့တရုတ်ကြီးတွေကတော့ညစာစားပွဲအပြီးမှာ ကေတီဗီ ကိုဆက်ဒိုးကြတယ်၊ကျနော်ကတော့ တော်တော်လဲကောင်းနေတာနဲ့မလိုက်ဖြစ်ဘူး၊တရုတ်မတွေအဖွဲကလဲ မိသားစု ကာရာအိုကေဆိုင်ကို ဆက်သွားကြတယ်၊ နောက်ရက်အလုပ်ပိတ်တာကိုး၊ ကျနော်နဲ့ စီနီယာမမပဲ ပြန်လာခဲ့ကြတယ်၊ သူလဲ ပင်ပန်းထားတဲ့ ဒဏ်ကြောင့် သောက်လိုက်တာ တော်တော်မူးနေတယ်၊ အပြန်လမ်းမှာ နားထင်တွေ နှိပ်ပေးထားရတယ်၊ ကားပေါ်ကဆင်းခါနီးတော့ ဟန်မဆောင်နိုင်တော့ဘူး အန်ချတော့တာပဲ။ 

သူ့ကိုယ်ပေါ်မှာမက ကျနော်ပေါ်မှာပါ ပေကုန်တော့တာပဲ၊ ကျနော်လဲ သူ့လက်ကို ကျနော့် ပုခုံးပေါ်တင်တွဲပီး သူ့အခန်းထဲကို ပို့ပေးရတယ်၊ အဲဒီအချိန်မှာ သူ့နို့အိအိကြီးတွေက ကျနော် စိတ်ကို စွနေသလိုပဲ ဒါပေမယ့်လဲ ကိုယ့်စီနီယာဆိုတော့ စိတ်ကို တင်းပီး မေ့ဖျောက်ထားရတယ်၊သူ့အခန်းထဲရောက်တော့ သူ့ကို ခုံပေါ်မှာထိုင်ခိုင်းပီး ကျနော့် ဖုန်းနဲ့ပိုက်ဆံအိပ်ကို စားပွဲပေါ်တင်ပြီး တာဝါလိုက်ရှာပြီး ရေညစ်မျက်နှာတွေ ပုခုံးတွေ လက်တွေ သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပေးလိုက်တယ်၊ ပီးတော့ ရေခဲသေတ္တာထဲ သံပုရာသီးကို အရေညစ် သကြားနဲနဲထဲ့ပြီး ဖျော်တိုက်လိုက်တယ်၊ အဲဒီတော့မှ နဲနဲလေးလန်းလာတယ်။ အဲဒီတော့မှ 

“ အစ်မ ကျနော်အခန်းပြန်ပီးသန့်ရှင်းရေးလုပ်လိုက်အုံးမယ်နော်..လိုအပ်တာရှိရင် ကျနော်ကို လှမ်းခေါ်လိုက်နော်”

 “ အိုကေ အောင် ကျေးဇူးတင်ပါတယ်နော်”

“ ဟုတ်ရပါတယ် အစ်မ”

ဆိုပီး ပြန်လာလိုက်တယ်၊ အခန်းရောက်တော့ တံခါးဖွင့်ပြီး ကြည့်လိုက်တော့ အခန်းဖော်ကလဲ မရှိဘူး၊ ဒါနဲ့ အကျီဘောင်းဘီတွေချွတ်ပီး ရေချိုးခန်းထဲကို ဝင် ရေပန်းဖွင့်ပြီး ရေချိုး လိုက်တယ် ဆပ်ပြာတိုက်ရင်းနဲ့ လက်က လီးစီကို ရောက်သွားပီး စောစောက ထိခဲ့တဲ့ တရုတ်မရဲ့ နို့အိအိကြီးတွေကို သတိရကာ လီးတောင်လာတယ်။

ကျနော်လဲ လက်နဲ့  ၂ချက်သုံးချက်လောက်တိုက်ပီးပီးမှ အောကားကြည့်ရင်းထုမယ်ဆိုပီး ရေချိုးတာကို လက်စသတ်ပီး အပြင်ကို ထွက်လိုက်တယ်။ အခန်းဖော်လဲ မရှိတော့ ကျနော်လဲ သဘက်တောင်မပါတ်ဘဲ ထွက်လာခဲ့တယ်၊ အဲဒီမှ တရုတ်မက တခါးဖွင့်ပီး အခန်းထဲကို ဝင်လာရော

“ အား ဆောရီး အစ်မ”

 “ အယ်.. ရပါတယ် အောင်ဖုန်းနဲ့ပိုက်ဆံအိပ်မေ့နေလို့ လာပို့တာ”

“ အားနာလိုက်တာ အစ်မရယ်”

 “ ရပါတယ်ကွယ်လို့ 

ပြောရင် သူ့မျက်လုံးကကျနော့်အောက်ပိုင်းကို ရောက်နေတယ်၊ ပီးတော့မှ သတိရပီး

“ အစ်မခဏထိုင်အုံးနော် ကျနော် အင်္ကျီ လဲလိုက်အုံးမယ်”

ဆိုပီး အခန်းထဲဝင်ကာ ဘောင်ဘီတိုဝတ် စွပ်ကျယ် အင်္ကျီ ဝတ်ပီး၊ အပြင်ထွက်လာခဲ့တယ်။

“ အစ်မရယ် ကျနော်လာ ယူမှာပေါ့”

“  ရပါတယ်အောင်ရယ်၊ မင်းပြုစုပေးလို့ အစ်မလဲ တော်တော်လေး သက်သာနေပါပီ၊ အစ်မစောစောက တခါးခေါက်သေးတယ်၊ အောင်မကြားလို့ တံခါးကို တွန်းကြည့်လိုက်တော့မှ ပွင်နေတာတွေ့လို့ဝင်လာတာ ခ်ခ်..

 “ အစ်မကလဲ ရှက်စရာကြီးဗျာ”

“ အံမယ် ဒီကရှက်ရမှာလေ..”

“ ဟီး အစ်မကလဲ”

“ ကဲ ဆရာ ရှက်မနေတော့နဲ့ အစ်မအခန်းကို ပြန်တော့မယ် မအိပ်ချင်သေးရင် အစ်မအခန်းကိုလာခဲ့လေ စကားပြောရတာပေါ့”

“ ဟုတ်အစ်မ လာခဲ့မယ် ”

“ ခုတော့ မလာနဲ့အုံး အစ်မရေချိုးလိုက်အုံးမယ်”

 ဒီလိုနဲ့ ခဏကြာတော့ ကျနော် သူ့အခန်းတံခါးခေါက်လိုက်တယ်၊ သူက 

“ ဖွင့်ထားတယ် ဝင့်ခဲ့လေ”

“ ဟုတ် အစ်မ”

ဆိုပီး ဝင်လိုက်တော့ ကျနော် မင်သတ် သွားမိတယ်၊တရုတ်မရဲ့ ကိုယ်ပေါ်မှာ သဘတ်တထည်ပါတ်ထားပီး နောက်တထည်နဲ့ ခေါင်းသုတ်နေတယ်၊အဲဒါနဲ့ ကျနော်လဲ သူ့ကုတင်ပေါ် တက်ထိုင်ပီး သူ့ရဲ့ မပေါ့်တပေါ် ဖြစ်နေတဲ့ ဖင်ကြီးတွေ နို့ကြီးတွေကို ကြည့်နေမိတယ်။

သူ့က 

“ ဟဲ့ ဘာကြည့်နေတာလဲ လူကို ..အရည်လဲ ပျော်သွားပါအုံးမယ်”

“ ဟီး အစ်မက လှလို့ပါ”

“ အယ် ဒို့က အအိုပါနော် အောင့်ရီးစားလောက်တော့ ဘယ်လှမလဲ”

“ တမျိုးစီပေါ့ အစ်မကပိုတောင့်တယ် ”

ဆိုပီး မက်တပ်ရပ်ကာ သူ့ကို ဖတ်လိုက်တယ်။

“ ကျနော့်စိတ်တွေ ထိန်းလို့မရတော့ဘူးအစ်မရယ်၊ ကျနော်ကို ချစ်ခွင့်ပေးပါနော် ”

ဆိုပီး သူ့နှုတ်ခမ်းကို နမ်းလိုက်တယ်၊ သူ့ကလဲ ပြန်နမ်းတယ် အဲဒီလို နမ်းရင်းကနေ သူ့ရဲ့ရင်ဘက်မှာပါတ်ထားတဲ့ သဘက်ကို ဖြေပီးသူ့နို့ကို နယ်လိုက်တယ်၊ နို့သီးခေါင်းလေးကိုချေပေးလိုက်တော့

“ အား အား အား အောင် ဘယ်လိုလုပ်နေတာလဲ”

“ ချစ်လို့ပါအစ်မရယ်၊ ကျနော် နို့စို့ပေးမယ်နော်”

 အင်း၊ ပြွတ် ပြွတ်ပြွတ် အား အား 

“ အောင် ကြမ်းကြမ်းလေး စို့ပေးအားအား”

ကျနော်လဲ နို့စို့ရင်း ဘောင်းဘီနဲ့ အင်္ကျီ ကို ချွတ် ။ကျနော့်လီးကလဲ တအားကို ထောင်မက်နေတာပဲ။

“ အစ်မ ကျနော်လီးကို ကိုင်ထားနော်”

“ ဟင့် ဟင့် အို  အကြီးကြီးပဲကွယ်”

“ အစ်မစောက်ဖုတ်ကို ကျနော် ယက်ပေးမယ်နော် ”

“ အို မလုပ်ပါနဲ့ကွယ် မကောင်းပါဘူး”

“ အစ်မကလဲ အယက်ခံကြည့်ပါအုံး ပီးမှကောင်းမှန်းသိသွားမယ်”

“  ကဲ အစ်မ ကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်လှန်ပီး ပေါင်ကားထားနော် ကျနော်စယက်ပီ”

“  ရှီး အား ဘယ်လိုတွေများလုပ်နေတာလဲ အောင်ရယ်”

 “ အား အား ရှီးရှီး ကောင်းလိုက်တာ”

ဆိုပီး ကျနော့်ဆံပင်တွေကို ဆွဲပီး မျက်နှာက်ကို သူ့စောက်ဖုတိနဲ့ အတင်းကပ်တော့တာပဲ။ကျနော်လဲ လျှာကို စောက်ဖုတ်ထဲ ဝင်နိုင်သမျှဝင်အောင် ထိုးပြီး မွှေ့ပေးနေလိုက်တယ်၊ သူလဲ 

“အားရှီးရှီး မရတော့ဘူး အောင်. အား အား အစ်မပီးချင်လာပီ အားအား ”

ဆိုပီး စောက်ရေတွေပန်းထုတ်လိုက်တယ်၊ကျနော်လဲ သူ့စောက်ရေတွေကို ပြောင်အောင်ယက်ပီး လိုးဖို့ပြင်တော့တယ်၊ လီးကို စောက်ဖုတ်ဝမှာတေ့ပီး၊ လီးကို ရှေ့ထိုးနောက်ငင်လုပ်ပေးနေရင်း သူ့စိတ်ကိုစွလိုက်တယ်။ သူလဲ 

“ အစ်မမနေနိုင်တော့ဘူးအောင်ရယ် လိုးပါတော့ ၊အစ်မကို သတ်နေတာလား”

“ အစ်မကလဲ အဲဒါဆို လိုးပီနော်”

ဇွပ် ဗျစ် ဗျစ် 

“ အားနာတယ် အောင် ပြန်ထုတ် မရဘူး အောင် အောင်လီးက အရမ်းကြီးတယ် အစ်မအလိုးမခံရတာကြာပီအောင် နားတယ်”

“ အစ်မကလဲ ခဏလေး အောင့်ခံပါ ”

ဆိုပီး တဝက်လောက်ဝင်နေသောလီးကို့ ထပ်သွင်းလိုက်တယ်။

 “ အား ကြပ်လိုက်တာ အောင်ရယ်”

 “ အား ကောင်းတယ်အစ်မ အစ်မစောက်ရေတွေလဲ ရွှဲလာပီ ကျနော်လိုးတော့မယ်နော် ”

အား အား အင်း စွပ် စွပ် ဖွပ် ဖွပ် 

“ အား ကောင်းတယ် အောင် ”

“ ကောင်းတယ် အစ်မ ”

“ အား အောင်အစ်မနို့တွေကို လဲ စို့ပေးအုံး”

အား အား ဖွပ်ဖွပ် ဖက် ဖက် 

“ အိုး အား ကောင်းတယ် လိုးလိုး အားရအောင်လိုး အစ်မကို မညှာနဲ့ ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေးလိုးပေး”

“ ဟုတ်အစ်မ ကြိုက်တယ် အစ်မစောက်ဖုတ်ကြီးကို လိုးရတာ တအားကောင်းတယ်”

“ အစ်မ ကုတင်စောင်းမှာ လေးဘက်ထောက်ပေး ကျနော် နောက်ကနေ မက်တက်ရပ် အားရပါးရစောင့်ပေးမယ်”

 “ အင်း ကုန်းပေးမယ်လေ ရော့”

“ ဟုတ်ပီအစ်မ ခါးလေးကို နဲနဲကော့ပေးအုံး ”

“ ဒီလိုလား ”

“ ဟုတ်တယ်အစ်မ ကျနော် လိုးပီးနော် ”

အင်း ဖွပ် ဖွပ် ဖက် ဖက် စွပ် စွပ် ဖျန်းဖျန်း 

“ အားအား ကောင်းတယ် အဲလို ဖင်ကို ရိုက်ပီးလိုးပေး၊ အား ကြိုက်တယ်အားအား ကောင်းတယ် အောင် အားစောင့်စောင့် အား အား အောင် အစ်မ ပီးတော့မယ် ”

“ အား အစ်မ ကျနော် လဲ ပီးချင်နေပီ အပြင်မှာ ပီးရမလား ”

“ အား မပီးနဲ့အောင် အောင့်လီးရေတွေကို အစ်မစောက်ဖုတ်ထဲမှာ ပန်းပေးနော် ”

အား အား ပီးပီး အစ်မ ဖျင်းဖျင်း 

ဆိုပီး လီးရေတွေကို တရုတ်မ စောက်ဖုတ်ထဲကို ပန်းထဲ့ပီး သူ့ကိုယ်ပေါ်မှာ မှိန်းနေလိုက်တယ်။ တောက်တော်လေကြာတော့မှ 

“ ဖယ်အုံးအောင်ရယ်၊ စေးကပ်ကပ်နဲ့ ရေစေးအုံးမယ် ”

“ အစ်မ ကောင်းလား ” 

“ အင်း အရမ်းကောင်းတာပဲ အောင်ရယ် ”

“ နောက်ညတွေလဲ အစ်မကို လိုးမယ်နော်၊ အင်း လိုးလေအောင် ဘယ်သူမှတော့ သိလို့မဖြစ်ဖူးနော်  ”

“ အင်းပါ အစ်မရဲ့ ကျနော်နားလည်ပါတယ် ”

“ ကဲလာဒါဆိုလဲ ရေသွားဆေးမယ် ”

“ ဟုတ် အစ်မ”

ရေချိုးခန်းထဲရောက်တော့ လီးကို ဆပ်ပြာနဲ့ သေချာတိုက်ပေးတယ်၊ ပီးတော့ လီးကို သေချာစုပ်ပေးတယ် သူ့ပါးစပ်ထဲမှာ တချီပီးပီး လီးရေတွေကို မျိုချခိုင်းလိုက်တယ် ၊ နောက်တော့ ကုတင်ပေါ်မှာ မိုးလင်းတဲ့အထိ ၄ချီထပ်လိုးဖြစ်တယ်၊ အဲဒီလိုနဲ့ ၆လလောက် ကောင်းကောင်း လိုးလိုက်ရပီး သူ့နိုင်ငံကို ပြန်သွားတယ်။

 

........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။

တိမ်လို လေလို (စ/ဆုံး)

တိမ်လို လေလို  (စ/ဆုံး) 

ရေးသားသူ - မောင်ကျော် - ဆြဩ 

အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။

"ရော့..အဖေသင်္ဘောသီး...စားချင်တယ်ဆိုလို့"

" အာ...အဖေပြောတာ..ဒါမဟုတ်ပါဘူး..."

ကိုဘစော.အိမ်ရှေ့မှာ.စဉ်းစားနေဆဲ.သမီးဖြစ်သူ.မိုးမိုးက.သင်္ဘောသီးစိတ်.တစ်ပန်းကန်ကိုင်လျက်လာပေးသည်။ဘစော.ယောင်ချာချာဖြင့်မယူပဲ.ပြန်ငြင်းလိုက်မိတော့.မိုးမိုးက.မျက်စောင်းလေးတစ်ချက်ထိုး.တစ်ခိခိရယ်ရင်း အိမ်ထဲပြန်ဝင်သွားသည်။ ပါးစပ်ကလည်း မကြားတကြား ပြောသွားလိုက်သေးသည်။

"ဟင့်...အညိုးညိုးပဲ ဖေတို့က...ခုဟိုဟာ..ခုဒီဟာ..."

မိုးမိုးက.သမီးအကြီးဆုံး..။.အသက်နှစ်ဆယ်ရှိပြီ။.၁၅ နှစ် ၁၆ နှစ်နဲ့.အိမ်ထောင်ကျပြီး သူ့ယောင်္ကျားနဲ့.လိုက်နေသည်။.ကလေးတစ်ယောက်.မွေးခဲ့သော်လည်း.အဖတ်မတင်...လေးငါးလနှင့်.ဆုံးသွားခဲ့သည်။

အခု.သူ့ယောင်္ကျား.ဆေးမှုနဲ့ထောင်ကျတော့..အဖေ့အိမ်.ပြန်လာနေရသည်။.အမေက.မရှိတော့..။.ဆုံးသွားတာကြာပါပြီ။.ညီမနှစ်ယောက်အဖေနဲ့အတူ.ကျန်ခဲ့ကြသည်။.သူနဲ့ဆို.သုံးယောက်။အဖေနဲ့သူက.ငယ်ကတည်းက.ဇာတ်လမ်းရှိသည်။.ပြောမယ်ဆို...အဖေနဲ့သူ..သုံးနှစ်လောက်ခိုးခိုးအလိုးခံခဲ့ဘူးသည်။.လင်ယူပြီးမှ ပြတ်သွားသည်မှာ.ယနေ့ထိ။

အိမ်ပြန်ရောက်တဲ့.တစ်လကျော်အချိန်အတွင်း.အဖေက.သူနဲ့..ဇာတ်လမ်း.ပြန်စ,ချင်သလိုလို.ဖြစ်နေတာ.သတိပြုမိသည်။.မီးဖိုထဲ.ချက်ပြုတ်ရင်း.ဟိုတုန်းက.ဖြစ်ခဲ့လိုးခဲ့တာတွေ အတွေးထဲ.ပြန်ဝင်လာသည်။

အဖေက.ပန်းရံလုပ်ရင်း..အလုပ်ခွင်ထဲ အတူလုပ်သည့်.အမေနဲ့ညားခဲ့ကြတာဆိုပဲ။ အမေနဲ့ညားတော့..အမေက ၁၉ နှစ်အဖေက.၁၆ နှစ်တဲ့။.၁၆ နှစ်ဆိုပေမယ့် အဖေက.အလုပ်ကြမ်းသမားမို့ထွားသည်။ နုထွားကြီးပေါ့..။ ခုလဲ ထွားတာပါပဲ...ခ်ခ်..။

မိုးမိုးတို့ ညီအစ်မမွေးပြီးတော့ အမေ.ပန်းရံမလုပ်နိုင်တော့..။.စိတ်ကူးတည့်ရာ.ခြံထွက်သီးနှံလေးတွေ.ဈေးထဲမှာသွားပြီးရောင်းရာကစ,ပန်းရံမလုပ်တော့ပဲ ဈေးရောင်းစားတော့သည်။ ခြံထွက်သာမကရွာနီးချုပ်စပ်ထိလိုက်ဝယ်ပြီး.အမြတ်တင်ပြန်ရောင်းသည်။ နဲနဲကြာလာတော့ ဈေးမှာလည်း ဆိုင်ခန်းတွေ ဘာတွေ ရလာပြီး အတည်တကျ ဖြစ်သွားသည်။ အဖေကလိုက်ဝယ်...အမေက ပြန်ရာင်း.။

မိုးမိုးက အပျိုဖြစ်စောသလားတော့မသိ။ ဆယ့်သုံးနှစ်နဲ့ ရာသီလာပြီ။ အမွေးအတောင်စုံပြီ။ မျိးရိုးကထွားတော့..မိုးမိုးလည်း ထွားသည်။ ဈေးထဲမှာ..ကျောင်းထဲမှာ..အရပ်ထဲမှာ..ဘယ်နေရာရောက်နေနေ ယောင်္ကျားတွေက မိုးမိုးနို့ကိုပဲ တည့်တည့်တစ်မျိုး စောင်းလို့တစ်ဖုံ ကြည့်ကြတာ မိန်းမသဘာဝမို့ သတိပြုမိလာသည်။

ကျောင်းသားကြီးတွေက မိုးမိုးကို နာမည် ပေးထားတာ...ချို ချို အောင်...တဲ့။.ခ်ခ်..။

လူရှုပ်တွေ..။.ဖင်ကြီးတဲ့.ကောင်မလေးတွေတော့..တင်တင်အောင်ဆိုပဲ။ ပွဲတွေ လမ်းတွေဆိုလည်း နို့အကိုင်အနှိုက် ခဏခဏခံရသည်။ သမီးအပျိုလုပ်လာတော့ အဖေက သဘောမကျ။

တကယ်တော့.သူများကို.သဝန်တိုတာပါ။.သူများ.စားမှာကို.မကြည်ဖြူတာ။ သူ့ဟာသူ.ကြီးလာတဲ့နို့ကို.ဘယ်တားလို့ ရနိုင်ပါ့မလဲ..။

 ဒါကိုပဲ " နင်က နို့တော်တော်ကြီးချင်နေတာပေါ့..ဟုတ်လား...လာခဲ့.."

ဆိုပြီး..နို့တွေကို.ဆုပ်နယ်ပစ်တတ်သည်။နို့ကြီးလို့.သူများကြည့်တာ...နင်က.နို့ကြီးအောင်.တမင်လုပ်ပြတာ...ဆိုပါလား..။.အပြစ်က ကြီးတယ်နော်..ခ်ခ်..။

တစ်ခါကနှစ်ခါ...နှစ်ခါကသုံးခါ...အဲ..

သုံးခါက လေးခါ ဖြစ်လာတော့.မိုးမိုးနဲ့အဖေ နို့ကိုင်တာ.အဆန်းမဟုတ်တော့..။.အမေလစ်မှကိုင်တာနော်...အမေ့ရှေ့တော့.ခပ်တည်တည်ပဲ။.မိုးမိုး.နို့အကိုင်.အနယ်ခံရတဲ့.အရသာကို.သိလာတော့..လစ်ရင်.အဖေ့နားကပ်ပြီး ပတ်ချွဲ နပ်ချွဲ လုပ်တော့သည်။အဖေက ပထမတော့.စိတ်တိုတိုနဲ့.ပညာပေးတာ ပါပဲ..။ နောက်တော့.တဏှာစိတ်တွေ ပါလာသည်။ သိတာပေါ့..မိုးမိုးသိတာပေါ့။ 

ကိုင်တဲ့ လက်တွေက.ပထမ.တစ်ခါနှစ်ခါတုန်းက ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်း....အဲ.နောက်တော့ နုနုရွရွ ဖြစ်သွားတာ မသိပဲ ဘယ်နေပါ့မလဲ။ အဖေက.နုနုရွရွကိုင်လာတော့...မိုးမိုးစိတ်တွေ ကသောင်းကနင်း..အိုးနင်းခွက်နင်းတွေ ဖြစ်ကုန်သည်။

.ဘာဆိုင်လို့လဲတော့မသိ... နို့ကို.နုနုရွရွ.ဆုပ်ချေခံရတာနဲ့ပဲ...ဟိုးအဝေးကြီး.စောက်ပတ်က.စောက်ရည်တွေ.စိမ့်စိမ့်ကျတာ.ကြက်သီးတောင်တစ်ဖျဉ်းဖျဉ်းထ,သည်။.အဖေကလည်း.သိတာပါပဲ။.လူလည်ကြီးပါ..ဟွန်း..။.သုံးလေးမိနစ်လောက်.နို့နယ်ပြီးရင်..ထမီပေါ်ကနေ.စောက်ဖုတ်ကို.အုပ်ကိုင်စမ်းတော့တာပါပဲ။.ကိုယ်က.သိပ်သတ္တိမရှိသေး။

စောက်ရည်ထွက်နေတာ.သူ့ကိုလဲ.မသိစေချင်..ဆိုတော့.လက်ကြီးကို.အတင်းတွန်းလွှတ်...ဆွဲဆိတ်..ကိုက်..လုပ်လွှတ်တာပေါ့။ပထမ.တစ်ခါနှစ်ခါ.အဖေလက်လျှော့.နောက်ဆုတ်ပေမယ့်.နောက်တော့.မိုးမိုးကိုယ်တိုင်က စိတ်ပါပြီး.လျှော့ပေါ့တွန်းလွှတ်နေတော့..အကိုင်ခံ.အပွတ်ခံ..အနှိုက်ခံရတော့တာပေါ့..။

ဟီဟိ..။.ထင်တဲ့အတိုင်းပဲ..ကောင်းတာပေါ့..ခ်ခ်..။.နို့အကိုင်ခံရတုန်းက..စောက်ရည်.စိမ့်ရုံစိမ့်တာ..။.စောက်ဖုတ်.အနှိုက်ခံရတော့မှ ဗြန်းဗြန်းကျ အောင်ထွက်တော့တာပဲ..ဟီး..။စောက်စေ့လေး.ဖိဖိပြီး.ပွတ်ချေပေးတဲ့အခါများ..ဖင်ကြီးကို.မြောက်ကြွ.မြောက်ကြွတောင်.ဖြစ်သွားသေး။.စောက်ခေါင်းထဲ.လက်ညှိုးထိုးထည့်မွေနေတော့.အော်တောင်ငိုချင်လာတယ်။

အဲလောက်ကောင်းတာ..ခ်ခ်...။ ပါးတွေ..နှုတ်ခမ်းတွေတော့.အနမ်းမခံရသေးပါဘူး။.အဆင့်က.ခပ်ကြမ်းကြမ်းကိုကျော်တာ။.သားအဖလေ...သားအဖ..ဆိုတော့.ဒီလိုပဲပေါ့။.ခပ်ကြမ်းကြမ်းကို.ဇာတ်လမ်းစ,ခဲ့ကြတာ...အခုမှ.ဘာလို့နုချင်နေတာပါလိမ့်.အဖေရယ်....။

ဆက်ပြောလိုက်ဦးမယ်နော်..။ နည်းနည်း.ဇာတ်ရည်လည်အောင်လို့..။ ဘယ်ထိရောက်သွားပါလိမ့်... အဲ..စောက်ပတ်အနှိုက်ခံရတာ..ဟုတ်ပြီ အဖေက.ပထမ တစ်ခါနှစ်ခါတော့ လက်ညှိုးတစ်ချောင်းထဲထိုးနှိုက်ပြီး.ဆောင့်ပေးတာပါ။ နောက်..ရှောရှောရှူ ရှူ ဖြစ်လာတော့ လက်ခလယ်ပါလာရော..။

 အရင်ထက်ပိုကောင်းလာလို့ညှစ်ညှစ်နေမိတာ...ညှစ်ရတဲ့.အရသာကို.သိလာလာတာပေါ့..။ သိတော့ညှစ်တာပဲစုပ်တာပဲ။ အဖေ.ဆောင့်ဆောင့်မဆောင့်ဆောင့်..ညှစ်ပစ်တာပဲ။ စောက်ရည်ကလဲညှစ်လေထွက်လေ.ပဲ။ဒါနဲ့မရပ်ဘူး..အဖေလက်သူကြွယ်ရော.ထည့်တော့တာ။ သုံးချောင်းပူးပေါ့။.ကောင်းလိုက်တာလေ...။ပထမ နဲနဲနာချင်ပေမယ့် စောက်ရည်က ရွှဲအိနေတော့.မနာပဲ.ကောင်းနေတော့တာ။

စောက်ပတ်ထဲလဲ.ပြည့်နေတာပဲ..။ ညှစ်လို့ကလဲ အလွန်ကောင်း။ ဇိဇိဇိဇိနဲ့ နေတယ်။ ပြီးတာပေါ့။ အဖေက ပြီးအောင်ဆောင့်ပေးတာ။ ပြီးသွားလို့ တွန်းလွှတ်မှ မကြည်မလင်နဲ့ထွက်သွားတာ။

ခ်ခ်...

အဲတုန်းက ငယ်သေးတယ်လေ..။ အခန်းတွေ ဘာတွေ ပင်ပန်းခံပြီး ခွဲမနေဘူး။.အဖေ.အမေ မျက်စေ့အောက်မှာ အိပ်ကြရတာ။ ကြမ်းတစ်ပြေးထဲပေါ့။ မိုးမိုးနဲ့တိုးတိုးက အိပ်ယာတစ်ခု၊ အဖေ..အမေ..ခိုင်ခိုင်တို့က အိပ်ယာတစ်ခု.အိပ်ကြတာ။ ညီမအငယ်က ခိုင်သင်းကြည်..တဲ့.။ အိမ်မှာ.ခိုင်ခိုင်လို့ပဲခေါ်တယ်။.ပုံစံကတော့.တကယ့်ခိုင်သင်းကြည်ပုံ။.မျက်နှာကလွဲရင်ပေါ့လေ...။ အဲပြောပါဦးမယ်...အဲလိုအိပ်ကြတော့ ညညအဖေနဲ့အမေ လိုးရင် မြင်နေရတာပေါ့..။

ငယ်တုန်းကတော့...စိတ်ဝင်စားပေမယ့်.စိတ်မလှုပ်ရှားခဲ့ပါဘူး။.ခုတော့..မြင်လိုက်ရတဲ့ ခဏ..ကတုန်ကရင်ကြီးကိုဖြစ်..လို့။ အမေက နဲနဲညှက်ချင်တယ်..ညီမလေး.ခိုင်ခိုင်ပုံစံမျိုး..။အဖေက ထွားတယ်။.အမေက.အပြင်ပမ်းသာ သေးပေမယ့်.အဝတ်တွေ.ချွတ်လိုက်တော့ အကြီးကြီး။နို့ကြီးတွေလဲ.အိတွဲသယောင်နဲ့ အကြီးကြီးပဲ။.အဝတ်ဝတ်ထားရင်.လုံးဝမထင်ရဘူး။.ပေါင်ကြီးတွေကလဲ..အတုတ်ကြီးတွေပဲ။.အသားကဖြူတော့.ညဆို.ဖွေးဖွေးကြီး.မြင်ရတယ်။

အဲဒါလေ...အမေက.အောက်ကပက်လက်ပေါင်ကြီးတွေက.မြှောက်ထား.ကားထားတော့ အဖေက.အမေ့ပေါင်ကြားမှာ.မှောက်လျက်..ဒူးတေ့ထောက်ပြီး.ဖင်ကြီးလှုပ်ပဲ့..လှုပ်ပဲ့..နဲ့ဆောင့်လိုးနေတာ.မြင်လိုက်ရပါရောလား။ ရင်တွေဖိုပြီး.မျက်စေ့တောင်.မခွာနိုင်အောင်ကြည့်နေမိတယ်။.အသက်လဲ.မရှူရဲတော့လို့ကြိတ်ပြီးရှူရတယ်။.တိုးတိုးကတော့.တစ်ရှူးရှူးအိပ်။.အကြာကြီးလို့ပြောရမှာပဲ...မှောက်လိုးလိုက်...ထိုင်လိုးလိုက်..ပေါ့။ 

အမေ့စောက်ပတ်ကလဲ.အသံစုံထွက်..အဖေကလဲ.တအင့်အင့်ဆောင့်...အမေကလဲ တစ်အီးအီး ခံ...တိုးတိုး.မနိုးတာ အံ့တောင်အံ့ဩတယ်။.ပြီးတာတော့.မသိလိုက်ပါဘူး...အဆောင့်ကြမ်းပြီး.ငြိမ်ကျသွားတာပဲ.မြင်လိုက်တယ်။.သူတို့ပြောမှ ပြီးသွားပြီဆိုတာ.ကြားရတာ။

အဲ...မပြီးသေးတာက မိုးမိုးပေါ့..ခ်ခ်။စောက်ပတ်ထဲမှာ.စောက်ရည်တွေ..အိလို့။အိပ်လို့လဲ.မပျော်တော့ဘူး...မျက်စေ့တွေ ကြောင်ကုန်တယ်။.ချောင်းလဲမဆိုးရဲ..ဟိုဖက်ဒီဖက်လဲ.မလှည့်ရဲ...စောက်ပတ်ကလဲ စောက်ရည်ရွှဲ..။

အမေတို့ကလဲ.တိုးတိုး..တိုးတိုးနဲ့...လိုးတဲ့အကြောင်း.ပြောနေကြတာ မသဲမကွဲ.ကြားနေရတယ်။.ဘယ်လိုက ဘယ်လို.အိပ်ပျော်သွားတယ်တော့.မသိပါဘူး...မနက်လင်းတော့.စိတ်ထဲ.ကြောင်တောင်တောင်..။.အဖေနဲ့အမေ.လိုးနေကြတုန်းလားလို့.လှမ်းတောင်ကြည့်မိတယ်။ နောက်မှတစ်ယောက်ထဲ.ကြိတ်ပြုံးပြီး အိပ်ယာထခဲ့ရတာ..။

တစ်ပါတ်..ဆယ်ရက်လောက်.ညဆိုမအိပ်ရဲဘူး။.လိုးတာကို.မြင်လဲမြင်ချင်နေတယ်...မြင်လဲမမြင်ရဲဘူး။.ကိုယ်ကသာ ဒီလိုဖြစ်နေတာ..သူတို့ကတော့.အလိုးမပျက်ညတိုင်းလိုး ပါပဲ။.ချောင်းရင်း ချောင်းရင်းမကြောက်တော့ပဲ.စိတ်ပါလာတယ်.ဟိဟိ။အမေ့နေရာမှာ ကိုယ်တိုင်ခံကြည့်ချင်စိတ်ပေါက်လာတယ်...စိတ်ကူးယဉ်တတ်လာတယ်..။

တစ်နေ့တော့..ကျောင်းပိတ်တုန်း.ခြံထဲက သစ်ပင်သီးပင်လေးတွေ.စင်ပြင်ပေးနေတဲ့ အဖေ့ဆီ.မယောင်မလည်သွားတာပေါ့။ အခွင့်အရေးပေးရင်လဲ.အနှိုက်ခံ.အကိုင်ခံမယ်ပေါ့လေ...။.အဖေက.အလုပ်ခဏနားပြီး ပိန်နဲပင်အောက်က.ကွပ်ပျစ်ကိုခေါ်သွားတယ်။ ခြံဝင်းကအကျယ်ကြီး..ဝါးရုံပင်တောင်.နှစ်ရုံရှိတာ။.တခြားသီးပင်တွေလဲ.အုံ့အုံ့ဆိုင်းဆိုင်း... အများကြီးရှိတယ်...ခုထိ။

ဟိုရောက်တော့...ကိုင်တာပေါ့..။.ချက်ချင်းနို့ကိုင်တာ။.သားအဖဆိုတော့..နှူးနေ.နှပ်နေ နမ်းနေဖို့လဲ.မလိုပါဘူး။.မျက်စေ့ချင်းကြည့်ရင်.သိနေပြီ။.အလုပ်ဖြစ်နေပြီ။အရေးကြီးတာ.. နားလည်ဖို့ပဲ။.နို့ဆွဲခံနေရင်း..ထူးထူးခြားခြား နို့စို့ခံချင်လာတယ်။.မနေ့ညက အဖေနို့စို့တာ မြင်လိုက်ရတယ်လေ..အဲဒါနဲ့...

" အဖေ..နို့စို့ပေး.."

" ဟ...ငါ့သမီး..ဘယ်ကအတတ်ဆန်းတွေ  တတ်လာတာလဲ.."

" အဖေ..မနေ့ညက အမေ့ကို နို့စို့ပေးတာ သမီးမြင်တယ်..."

သွားပြီ..။စကားတွေ လွန်သွားပြီ။ပြန်ပြီး ဘွားတေး လုပ်လို့လဲမရတော့ဘူး။အဖေက မိုးမိုးကို အထိတ်တလန့် စေ့စေ့ကြည့်ပြီး...

" ဒါဆို...အဖေတို့လိုးနေတာလဲ သမီး မြင်တယ်ပေါ့..."

ဘယ်လိုလုပ် ညာလို့ရပါ့မလဲ..။ စကားလွန်နေပြီလေ..။ ခပ်တည်တည်လုပ်ပြီး...

" မြင်တယ်အဖေ..ခုမှမြင်တာမဟုတ်ဘူး... ကြာလှပြီ.." 

လို့ ပြောချလိုက်တယ်။အဲ....အဲဒီမှာစ,ပြီး.အလိုးခံရတော့တာပါပဲ..။

ဒီလိုလေ...။ မိုးမိုးက နို့စို့ပေးဆိုတော့ စို့ပေးဖို့ အဖေက မိုးမိုးဝတ်ထားတဲ့ စပို့ရှပ်လေး အောက်ခြေကလှန်တော့ မိုးမိုးကမစောင့်ဘူး။ လက်နောက်ပြန်ပစ်ပြီး ဘော်လီချိတ်တွေ ဖြုတ်ပေးလိုက်တယ်။ အဖေလုပ်နေရင် ကြာမှာလေ မစောင့်နိုင်ဘူး။

အဲဒီတော့..အဖေက နို့ကြီးတစ်လုံးကို လက်တစ်ဖက်နဲ့ဆုပ်ချေပြီး နို့တစ်လုံးကို စို့တော့တာပေါ့။ အိကနဲ..အိကနဲနေတာပဲ။စို့လိုက်တာကလဲ ကလေးကျနေတာပဲ။ပြွတ်ကနဲ ပြွတ်ကနဲ ပလွတ်ကနဲ စွတ်ကနဲ

အသံတွေတောင်ထွက်တယ်။ နို့အုံတွေမှာလဲ အဖေ့လျှာရည်တွေ တံတွေးရည်တွေနဲ့ စိုရွှဲပြောင်လက်နေတာပဲ။ နို့သီးခေါင်းကိုစုပ်.. လျှာလေးနဲ့ လှိမ့်ဆော့တော့ အူထဲထိယားတယ်။ ကိုက်ကလဲ ကိုက်လိုက်သေး..။ စောက်ရည်တွေ ဗြန်းဗြန်းထွက်ကုန်တယ်။ အဖေ့လက်က ထမီကြား.ထိုးဝင်လာတော့..ချွတ်ပေးလိုက်တာပေါ့။

ဖင်ချထိုင်နေတာဆိုတော့.စောက်ပတ်.နှိုက်ခံရတာ.အဆင်သိပ်မပြေလှဘူး။.ဒါနဲ့အဖေက မိုးမိုး.ပုခုံးလေးကိုင်တော့.အလိုက်တသိ ပက်လက်လှန်.လှဲပေးလိုက်တာ။အဖေကထမီဆွဲချွတ်ပစ်လိုက်တော့တာပဲ။ အဖေလိုးတော့မယ်ဆိုတာ သိနေသလိုပဲ။ ဒါပေမယ့် သေချာအောင် မေးကြည့်ရသေးတယ်။

" သမီးကို လိုးမလို့လားအဖေ "

" လိုးမှာသမီး...သမီးခံမယ် မဟုတ်လား "

" .အဖေ့လီးက.အကြီးကြီး..ရပါ့မလားအဖေ..."

" .ရတယ်သမီး...သမီးစောက်ပတ်က.လက်သုံးချောင်းတောင်.ဝင်နိုင်နေပြီ.."

" အဲဆိုလဲ လိုးအဖေ သမီးလဲ အလိုးခံချင်တယ်..."

အလိုးခံချင်နေသလို..ရင်လဲဖိုတယ်။အဖေအရင်းကြီးလေ...အဖေအရင်းကြီးက လိုးမှာဆိုတော့..လီးကိုတော့ကြိုက်တယ်... လူကိုမကြိုက်ဘူးလို့.ပြောလို့ရမလား မသိဘူး..ခံစားချက်ကတစ်မျိုးပဲ..။ ဒါပေမယ့် ဒါကခဏပါ။ လီးဝင်လာတော့လဲ အားလုံးကို ကြိုက်သွားတာပါပဲ...။

အဖေက.ကွပ်ပျစ်အောက်မှာ.မတ်တပ်မိုးမိုးက.ကွပ်ပျစ်ပေါ်မှာ.ပက်လက်။ မိုးမိုးရဲ့ပေါင်နှစ်လုံးကိုမ,ပြီး ကွပ်ပျစ်စွန်းပေါ် တင်လိုက်တော့ ဒူးထောင်ပေါင်ကား ဖြစ်သွား တာပေါ့နော်...။ 

အဲဒီပေါင်ကြားမှာအဖေကရပ်ပြီး မိုးမိုးစောက်ပတ်ထဲ သူ့လီးကြီး ကိုင်ပြီးထိုးထည့်တာ။ဘယ်အချိန်က.ပုဆိုးချွတ်လိုက်လဲတောင် မိုးမိုး.သတိမထားမိဘူး။.မိုးမိုးပုခုံးကို လက်တစ်ဖက်ကဆွဲ..လက်တစ်ဖက်က သူ့လီးကြီးကိုင်ပြီး.ထည့်ပေါ့။ 

အဖေ့ဒစ်ဖူးကြီး.စောက်ပတ်.ကွဲကြောင်းကိုဖောက်....စောက်ခေါင်းထဲ.ဝင်လာတော့.မိုးမိုးအသက်အောင့်.ဖင်ရှုံ့ထားမိတယ်။ သူပြောတော့သာ လက်သုံးချောင်းလေး ဘာလေးနဲ့...တကယ်တန်း.သူ့လီးကြီး.ဝင်လာတော့လဲ..တစ်ဆို့နေတာပဲ။လက်ချောင်းထိုးထည့်တာနဲ့.ဘယ်လိုမှမတူဘူး၊ တစ်ခြားစီ။.ပူပူနွေးနွေး ထိပ်ဖူးဒစ်ကြီး စောက်ပတ်နခမ်းသားကို ထိမိတာကအစ ကွာတယ်။.ရင်ထဲနှလုံးထဲမှာ ထိတ်ကနဲ ဖြစ်

သွားတာလဲ ဘယ်လိုမှမတူနိုင်ပါဘူး။ ထားပါတော့...ဒါတော့.သူလဲ.မိန်းမ.မဟုတ်တော့.ဘယ်သိနိုင်ပါ့မလဲ..။ တစ်ဆို့ဆို့နဲ့ တစ်အိအိ ထိုးဝင်လာတော့ စောက်ပတ်က အလိုလိုညှစ်တယ်ရှင့်..ကြိုဆိုပါ၏.လုပ်နေတာ..ခ်ခ်။

စောက်ရည်တွေ ဘယ်လောက်ထွက်ထွက်.. ကျပ်တာက ကျပ်တာပါပဲ။ ကျပ်တာမှ

တင်းနေအောင်ကျပ်တာ။ ဒါပေမယ့် အဲဒီအချိန်မှာ အဖေ့လီးကြီးကို တအားကြိုက်..တအားချစ်သွားပြီ။ အရင်က လုံးဝချစ်ခဲ့တာမဟုတ်ဘူး...စူးစမ်းချင်တာ.. သိချင်တာလောက်ပဲ အဆင့်ရှိတာ။ အခုလို စောက်ပတ်ထဲ.ထိထိမိမိ.ဝင်သွားမှ အရသာကိုလဲကြိုက်..လီးကြီးကိုလဲ.ချစ်.. ဒီလိုဖြစ်သွားမိတာ။

လီးကြီးက သားအိမ်ပေါက်ဝ.ရောက်တာတောင်.မဆုံးသေးဘူး...ဆက်ဝင်နေတုန်းပဲ...အဲဒီတော့မှ အောင့်တာရှင့်..ဗိုက်ထဲ..ရင်ခေါင်းထဲကအောင့်တာ..။.စောက်ပတ်က.မအောင့်ဘူး..။ စောက်ပတ်က.ဘာလာလာ ဘယ်လောက်ကြီးကြီး..လာခဲ့ပဲ။အဲ...သားအိမ်က.လက်မခံနိုင်ဘူး။.အောင့်တာကိုအောင့်ခံရင်း..လီးကြီးအဆုံးထိ.ဝင်သွားတော့.အဖေက.ခဏစိမ်ထားသေးတယ်။ 

တင်းကျပ်ကျပ်.ပြည့်နေတဲ့.အရသာက ဘာနဲ့မှမတူဘူး...ဘာနဲ့မှလဲ.မလဲနိုင်ဘူး။ အဲဒီလီးတုတ်တုတ်ကြီးကို.စောက်ပတ်က စုပ်နေညှစ်နေရတာကလဲ..ပြည့်ပြည့်ဝဝ အရသာတစ်ခုပဲ။

ပြောရတာ.အရသာတွေ များကုန်ပြီနော်...။ အဲဒီအရသာတွေက အနှစ်တွေ..ရှင့်။ လိုချင်တိုင်း ရတာမျိုးမဟုတ်ဘူး...လီးတိုင်းကလဲ.ပြည့်စုံအောင်ပေးတတ်မယ်.မထင်နဲ့.တစ်ချို့မပေးတတ်ဘူး...ပေးရကောင်းမှန်းတောင်.မသိတဲ့.လူတွေ အများကြီးရှိတယ်..။ အဲဒါ သဘောပေါက်။ ဒါတွေက.အဖေနဲ့.အဖေ့လီးကို.ချစ်ရကြိုက်ရခြင်း.အကြောင်းရင်းတွေပဲ။.အမှားရှိရင်.ခွင့်လွှတ်နိုင်ခြင်း.အကြောင်းရင်းတွေပဲ..။

အဲ...ထားပါတော့...စောက်ပတ်ထဲ.လီးကြီး ခဏစိမ်ထားပြီး.လေးငါးချက်.ကပ်ညှောင့်ပေးရော..။.ဒစ်ဖူးကွီးက.သားအိမ်ဝက ပြန်မထွက်ပဲ.ရှေ့ကိုချည့်.တိုးတိုးဝင်နေတော့.. အသားနဲနဲကျလာတယ်။.တော်ရုံထိုးမိဝင်မိတာလောက်နဲ့ မအောင့်တော့ဘူး။စောက်ပတ်ကတော့ ဒါတွေမသိဘူး..လီးတုတ်တုတ်ကြီးကို ညှစ်နေဖို့ စုပ်နေဖို့ပဲသိတာ။.အချိန်ပြည့်ညှစ်..အချိန်ပြည့်စုပ်ပေါ့ရှင်။.အောင့်လဲစုပ်..မအောင့်လဲစုပ်...သူကကောင်းနေတာကိုး....။.ကောင်းတာနဲ့...

အောင့်တာ..ယှဉ်ကြည့်တော့.ကောင်းတာက အနိုင်ယူတယ်သိလား..။.အောင့်တာကလဲ.တဖြေးဖြေးတော့.ကောင်းတဲ့ဖက်ကို ပြောင်းသွားတာပဲ..။ညှောင့်လို့လဲ.အားရတော့.ဆောင့်လိုးပါလေရောရှင်...။.အဲဒီမှာမှ..မူးမေ့အောင်.ကောင်းတဲ့အခန်း.ရောက်တော့တာပဲ..ခ်ခ်။ဆောင့်တာကလဲ ပညာပါတယ်ရှင်..။အဖေကတော့ အလိုးဆရာကြီးပါပဲ။ ပထမဖြေးဖြေးလေး ဆွဲထုတ်တယ်ရှင့်။ 

ဖြေးဖြေးချင်း စောက်ပတ်အတွင်းသား နုနုတွေနဲ့ သူ့လီးကြီး ပွတ်တိုက်ပြီး ဆွဲထုတ်နေတော့.ဘာများလုပ်မှာလဲ...ဘယ်လိုလဲ..လို့ စဉ်းစားဖို့ အချိန်ပေးထားသလို ဖြစ်နေလို့.စဉ်းစားနေတုန်း..သူ့လီး.တစ်ဝက်လောက်အရောက်မှာ..လျှောကနဲ.ပြန်ဝင်လာပါလေရော..။ကောင်းတယ်ရှင့်..။.ရှော..ရှော..ရှော..နဲ့ အချက်ပေါင်းငါးဆယ်..ခြောက်ဆယ်လား

တစ်ရာလောက်လား...ဆောင့်လိုးပေးနေတော့.ကောင်းလွန်းလို့.စောက်ရည်တွေ ရွှဲနေအောင် လိုက်လာတယ်။ ဒီတော့မှ လီးကို.တစ်ချောင်းလုံးနီးပါး.ဆွဲထုတ်တယ်ရှင်..။.အကုန်လုံးများ.ထုတ်ပစ်လေမလားလို့ ရင်တစ်ထိတ်ထိတ်နဲ့.ဖြစ်နေတုံး အားပြင်းပြင်းနဲ့..ဖြန်းဆိုပြန်ဆောင့်လိုးထည့်ပါလေရော..။

ဖြန်းဆိုတာက.မိုးမိုးဖင်ဆုံကြီးနဲ့ အဖေ့ပေါင်ရင်း.ရိုက်လို့ထွက်လာတဲ့ အသံပါ။ စောက်ပတ်ထဲ လီးကြီးဝင်သွားတော့.. ဇိ.လို့ပဲ.အသံထွက်တာရှင့်။အဲလိုအဲလို လိုးဆောင့်တော့.မိုးမိုးကိုယ်ကြီးရွေ့သွားရော..။.နှစ်ခါသုံးခါရွေ့တော့.လီးနဲ့စောက်ပတ် ဝေးသွားသလိုပဲ..သားအိမ်ဝကို.ဒစ်ဖူးက.လာမထိတော့ဘူး။.ဟာတာတာ.ဖြစ်တယ်ရှင်.. အထိအတိုးခံချင်တယ်။

ဒါကြောင့်လဲ ဖင်ကြီးကို ရှေ့ပြန်တိုးပေးပြီးကွပ်ပျစ်အနားစွန်းကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ဆုပ်ဆွဲပြီး.အားယူတောင့်ခံပေးထားလိုက်တယ်။.ကြိုက်သလောက်ဆောင့်..မရွေ့နိုင်တော့ဘူး။.အဖေက ပိုကြိုက်တာပေါ့...။ဆောင့်တယ်ရှင်...ရက်ရက်စက်စက်..ပက်ပက်စက်စက်ကို.ဆောင့်တာ။.ဖြန်း..ဖြန်း.. ဖြန်း.နဲ့.ခပ်လှမ်းလှမ်းကတောင်.ကြားနိုင်မယ်။ စောက်ပတ်ကလဲ စွတ်..ပြွတ်..စွတ်..ပြွတ်..နဲ့ ဆောင့်တိုင်း.အသံထွက်နေရော..။

အဲဒီအသံတွေက.တဏှာစိတ်ကို.နှိုးဆွတယ်ပြောရမှာပဲ။ ပိုပိုပြီးတက်ကြွလာလို့.အဖေ့ကို.ဆောင့်ပေးဖို့ချည့်ပဲ.တွင်တွင်တောင်းဆိုနေမိတယ်။ အဖေကလဲ.အသေအလဲ.ဆောင့်တာပဲ။ ဆောင့်လေ.ကောင်းလေပေါ့ရှင်...သိပ်ကြိုက်တာပေါ့။

မိုးမိုးခံနိုင်မှန်းသိတော့.အဖေက.လီးကို.တစ်ချောင်းလုံး.စောက်ပတ်အပြင်.ဆွဲ.ဆွဲထုတ်ပြီး တစ်ထွာကျော်လောက်အကွာကနေ အားကုန်ထည့်ပြီး ပစ်ဆောင့်ပါလေရော..။ ဖုန်းကနဲ...ဖုန်းကနဲနေတာပဲ။ အဖေ့ဂွေးဥ တွဲကြီးကလဲ မိုးမိုးဖင်ကို ဖတ်ကနဲ..ဖတ်ကနဲ လာလာရိုက်တယ်ရှင်..။ 

အောင်မယ်လေး... ကွပ်ပျစ်စွန်းကို ဆွဲထားပေလို့သာပေါ့..။ သူ့အားကြီးနဲ့ ဆယ့်လေးနှစ် သမီးလေးကို မညှာမတာ.ဆောင့်ဆောင့်ပြီး.လိုးနေလိုက်တာများ.နွားတောင်သေနိုင်တယ်..ခိခိ..။ကောင်းလွန်းလို့ လူလဲမျှော့နေတာပဲ။

နာလဲအောင့်ခံတာ..အောင့်လဲအောင့်ခံတာပဲ။ ဆောင့်လေ ကောင်းလေပဲ။ပက်ပက်စက်စက် ကောင်းတာ..။စောက်ရည်တွေဆိုတာ ဒင်းကြမ်းထွက်နေတယ်။.အဖေ့လီးချောင်းမှာရော..ဂွေးဥမှာရော..ပေါင်ခြံမှာရော..လမွေးတွေမှာရော..မိုးမိုးစောက်ရည်တွေ..ရွှဲနစ်ဝင်းပြောင်နေတာပဲ။

ခဏခဏ..ပြီးရတာပေါ့..။လိုးနေတာကိုပဲ.တစ်နာရီပိုပို..တစ်နာရီခွဲတော့အနည်းဆုံးကြာနေပြီ။.ဒီလောက်အလိုးကောင်းမှတော့..ဘယ်မိန်းမကြာကြာခံနိုင်မှာတုန်း..ပြီးတာမှ.မမှတ်မိလောက်အောင်ကိုပြီးတာ။

အဖေလဲ.သူ့သမီး.သူလိုးရတာ.အားရတယ်ထင်ပါရဲ့..။.မိုးမိုးစောက်ခေါင်းပေါက်ဝ,မှာ ဇတ်.ဇတ်.ဇတ်.ဇတ်အသံထွက်နေအောင် သူ့ဒစ်ဖူးကြီး.မြုတ်ရုံ.ဆွဆွပေးပြီး.ဖုန်း..ဖုန်း...ဆို.လီးအဆုံးထိ.ဆောင့်ဆောင့်လိုးထည့်ရင်း မိုးမိုးစောက်ပတ်ထဲ.လီးရည်တွေ ပန်းထည့်လိုက်ပါလေရော..။

အောင်မယ်လေး....အဲဒီတော့မှဂိုးတာရှင့်....ဘောလုံးစကားနဲ့ပြောရင် အဲဒီတော့မှ

" ဂိုး...." 

လို့အော်ရတော့တာ။ စောစောက ကောင်းခဲ့သမျှဟာ မိုင်နာလောက်ပဲလိမ်နေ ခေါက်နေ ပညာပြနေသလောက်ပဲ။ အခုမှ မူးမေ့စွဲနစ် သတိလစ်အောင် ကောင်းတော့တာ..။ အခုမှဂိုးတော့တာ။ခ်ခ်....တစ်ဂိုး...ဂိုးမရှိပေါ့နော်...ဟီဟိ..။

ဂိုးလဲဂိုးရော...မိုးမိုး အဖေ့ကို ဇွတ်အတင်းဖက်ပြီး နမ်းတာပဲ။ အဖေကလဲ မိုးမိုးနှုတ်ခမ်းတွေကို.ပြတ်ထွက်ပါသွားမတတ်စုပ်တာပဲ။.အကြာကြီးဖက်ထားတာ...။မောမှန်းလဲ မသိနိုင်ဘူး။အဖေ့လီးရည်တွေ တစ်စက်မှမကျန်အောင်.စုပ်ညှစ်ယူပစ်တာ..။စောက်ပတ်ကြီးနဲ့.စုပ်တာပြောပါတယ်။တစ်စစ်စစ်နဲ့စုပ်တာ။ ပွစိပွစိနဲ့ စုပ်တာ..။ ခြေထောက်တွေကလဲ အဖေ့.ခါးကိုခွပြီး စောက်ပတ်ထဲက လီးထွက်မပြေးနိုင်အောင် ဆွဲကပ်ထားပစ်တာ။ အဖေ့လီးကြီးကလဲ ထွက်ပြေးပါ...ဆိုရင်တောင်မှ ပြေးမယ့်ပုံ မပေါ်ပါဘူး။

လီးရည်တွေ ဒီလောက်ထွက်ပြီးတာတောင် မိုးမိုးစောက်ပတ်ထဲမှာ..ငေါက်တောက်ငေါက်တောက်နဲ့.ထ,ကြည့်နေသေးတယ်။ခေါင်းကြောကလဲ မာပါ့။လီးတန်ကြီးကလဲ ..တင်းနေတုန်းပဲ။မိုးမိုးလဲ.စောက်ပတ်နဲနဲတော့.ပြဲသွားတယ်.။အခြေဖက်နားကပေါ့။.သွေးလဲ နဲနဲထွက်သွားတယ်။ ဒါပေမယ့် သိပ်မတုန်လှုပ်ပါဘူး။ ကြောက်စိတ် စိုးရိမ်စိတ်လဲ မဖြစ်မိပါဘူး။

အဖေ့ကို ချစ်တဲ့စိတ်ကတော့ ပိုလာတယ်ရှင့်။လီးရည်ဝင်လို့ အသေခင်တယ်ပြောလဲ ခံရမှာပဲ။ ဒါပေမယ့် လီးရည်ဝင်တိုင်း အသေခင်တယ် ထင်ရင်တော့ သိပ်မှားသွားမှာပေါ့ရှင်..။ မိုးမိုးနဲ့ညားတဲ့ မိုးမိုးယောင်္ကျားဆို မိုးမိုးစောက်ပတ်ထဲ  လီးရည်တွေ အများကြီး ပန်းထည့်ပေးခဲ့ဘူးတာပေါ့..။ မိုးမိုးကို ခင်လားမေးရင်.အဖြေကတော့...ဟင့်အင်း..ပဲ။

အဲဒီနေ့ကတည်းက အဖေနဲ့မိုးမိုး...လင်ရတဲ့နေ့အထိ.လိုးခဲ့ကြတာပါ။ လင်ရတော့.တစ်နယ်တစ်ကျေး ပြောင်းသွားရတာမို့ အဖေနဲ့ မလိုးဖြစ်ကြတော့တာ ဒီနေ့ထိပဲဆိုပါတော့။ဟောတော့...ဟင်းချိုရည်အိုးကြီး တူးသွားပြီ..ခ်ခ်။ ဘယ့်နှယ်..လိုးတဲ့အကြောင်းစဉ်းစားမှ ဟင်းချိုရည်အိုး တူးရတယ်လို့။ ဒါနဲ့ပြောဦးမယ်...တူးပစေတော့။ အဖေကအခု...မိုးမိုးကို လိုးချင်လို့ ဂွင်ဖန်နေတာ..သိလား..။ ဟိဟိ...သိတာပေါ့။ တော်ပြီ..တော်ပြီ...ဟင်း.....။

တိုးတိုးကလည်း.ဆိုင်မှာ.ရင်မအေးပါ။မိုးမိုး.ပြန်ရောက်လာပြီမို့....အဖေနဲ့တော့ တွေ့ကြပြီ။ အဖေနဲ့ မိုးမိုးတို့ကသာ မသိကြတာပါ..။ သူတို့လိုးပွဲကို တိုးတိုးက မြင်ဖူးခဲ့ပြီးပြီ။အခု ပြန်ဆက်လိုးကြမယ်ဆိုရင် ဘယ့်နှယ်လုပ်ရပါ့..။

တိုးတိုးလည်း ဘာမှတတ်နိုင်မည်မဟုတ်။မိုးမိုးမရှိတဲ့နောက် အဖေနဲ့တိုးတိုး လိုးခဲ့ကြ သည်မှာဒီနေ့ထိ။ မိုးမိုးအိမ်ထောင်ကျတော့ တိုးတိုးက..(..)နှစ်ကျော်.(..) နှစ်.။ဖင်ကကြီးကြီး နို့ကထွားထွား။ထွားတာမှ ဖောင်းကားနေပြီအဖေနဲ့အမေ..အဖေနဲ့မိုးမိုး လိုးနေကြတာခဏခဏ တွေ့နေရတော့ တဏှာစိတ်ကြွပြီးနို့ကြီးတွေက ပိုကြီးလာသလိုပါပဲ။ 

ဆိုင်တာတော့ မဆိုင်ဘူးထင်ပါရဲ့.။မိုးမိုးယောင်္ကျားနဲ့ လိုက်သွားပြီးတဲ့နောက်... သိပ်မကြာလှပါဘူး...အဖေက ခိုင်လေးကို အမေ့ဆိုင်လွှတ်လိုက်ပြီး တိုးတိုးကိုခေါ်လို့ အဝတ်လဲရင်း အပြေးသွားတော့ ထမီကရင်လျှား..

" တိုးတိုး...သမီးလဲ သမီးအစ်မလို ဖြစ်လာပြီနော်...သမီးကိုယ်သမီး ကြည့်ထိန်း..မိဖက နေရာတကာ မပါနိုင်ဘူး.."

ဇာတ်လမ်းကလာပြီ။ တိုးတိုးက ခပ်ရွဲ့ရွဲ့ပါ....

" ခ်ခ်..သမီးဟာက သမီးထိန်းလို့ မရဘူး အဖေရဲ့...အဖေထိန်းပေးမှရမှာ.."

ပြောပြောဆိုဆို တိုးတိုးက ထမီကိုပြင်၍ ရင်လျှားသည်။ လျော့ရည်းရည်းမို့ နို့ကြီးတစ်လုံး ပေါ်သွားပါလေရော..။ဘစောမျက်လုံးတွေ ခွာမရတော့။ လီးက တောင်လာပြန်သည်။ တိုးတိုးကလည်း ဘစောလီးကို မျက်စေ့ထောင့်က မြင်နေသည်။ ခ်ခ်...လှုပ်နေပြီ လှုပ်နေပြီ...

" ညည်းဟာလေ...ပြောလေဆိုးလေ ငါမနိုင်မ သမီးဖြစ်နေပြီ.."

" ခ်ခ်...အဖေကတော့ နိုင်မှာပါ..မနိုင်ရင်လဲ  နိုင်တဲ့သူတွေ ပေးထိန်းလိုက်မယ်."

ဘစောရင်ထဲ မီးစ,ကြီးဝင်သွားသလိုပါပဲ။ မိုးမိုးကို လက်လွှတ်လိုက်ရတာက ပူပူနွေးနွေး.. တိုးတိုးကိုပါ သူများဝါးသွားလျင် ဆက်မတွေးချင်တော့.။ တိုးတိုးပုခုံးကို အသာဆွဲဖက်ပြီး နို့ကြီးကို ဆုပ်ကိုင်ပစ်လိုက်တော့...

" ခ်ခ်...နိုင်လားအဖေ..ကြီးတယ်နော် ခ်ခ်.."

အိကနဲ..အိကနဲ ဆုပ်တော့ တိုးတိုးက ကစောလီးကို လက်ဖမိုးနဲ့ မသိမသာ ထိကြည့်သည်။ ဟိဟိ...မာတောင်နေပြီ။ သံချောင်းကြီး.။ လက်ဖျားလေးနှင့် သိသိသာသာ ပင့်ကြည့်မိသည်။ ပြီးမှ မျက်နှာချင်းဆိုင်လှည့်ပြီး ဘစောရင်ဘတ်ပေါ် လက်ဖဝါးလေးတင်ပြီး ပြောသည်..

"ကျောင်းသွားရဦးမယ်အဖေ ..ပြန်လာမှ...နော်.."

" ကျောင်းမသွားနဲ့တော့ သမီးရာ... ခွင့်တင်လိုက်တော့"

" အာ...မရဘူးအဖေရဲ့...ဟိုမှာ ခိုင်လေးလဲ ပြန်လာပြီ..လွှတ်တော့..ဆုပ်ထားလိုက်တာလဲ နို့တွေ ဖွတ်ဖွတ်ကျေနေပြီ."

ဘစော သက်ပြင်းချပြီး လွှတ်ပေးလိုက်ရသည်။ ညရောက်တော့.. မိန်းမကို အသေလိုးသည်။ ဟိုစဉ်က ကြမ်းတစ်ပြေးတည်း အိပ်ခဲ့သော်လည်း မိုးမိုးကို ကွပ်ပျစ်စောင်းမှာ တင်လိုးပြီး နောက်တစ်နေ့ ကုတင်တစ်လုံးဆင်ပြီး အိပ်ခဲ့သည်။ တိုးတိုးတို့ညီအစ်မကအောက်ကြမ်းပြင်မှာပဲ အိပ်ကြသည်။

ည..မိန်းမလိုးတော့ တိုးတိုးနို့ကြီးတွေ မြင်ယောင်ပြီး စိတ်ကြွကြွနဲ့ အသေလိုးသည်။မိန်းမလည်း ဘုမသိ.ဘမသိနှင့် ကောင်းလိုက်တဲ့အပေး..။ကုတင်စောင်းတင်ပြီး အောက်က မတ်တပ်ရပ်လိုးတော့ ဆောင့်လို့ကောင်းနေတုန်း..ခြေကျင်းဝတ်ကိုကိုင်ဆွဲခံရ၍ အခြေလွတ်သွားသည်။ 

ငုံ့ကြည့်လိုက်တော့ တိုးတိုးက ခြင်ထောင်အပြင်ဖက် ကိုယ်တစ်ပိုင်းထုတ်၍ စောက်ဖုတ်ကြီးလှန်..ဒူးထောင်ပေါင်ကားပေးထားသည်။ ဘစော တိုးတိုးစောက်ဖုတ်ကြီး ငုံ့ကြည့်ရင်း မိန်းမကို ဆောင့်လိုးနေလိုက်သည်မှာ အိမ်ပြိုကျလေမလားထင်ရသည်။နောက်ရက်တော့ တိုးတိုး ကျောင်းမသွားတော့။ နေမကောင်းဟု အကြောင်းပြကာ ခွင့်တင်ပြီး အိမ်မှာ တစ်နေကုန် ဆေးထိုးခံလိုက်ရသည်။

ဒီတစ်ခါတော့ ဘစောနှူးပြီးနှပ်ပြီးမှ လိုးသည်။ နမ်းပြီး စုပ်ပြီး စောက်ပတ်ယက်ပြီးမှ လိုးသည်။ တိုးတိုးတစ်နေကုန် အိပ်ယာထဲက မထွက်တော့။ညနေရောက်တော့ တစ်ကယ်နေမကောင်းဖြစ်သွားသည်။ စောက်ပတ်ကကျိမ်း. ပေါင်တွေကွ..ဖင်ဆုံတွေ နာပြီး လမ်းတောင် ထမလျှောက်တော့..။

အဲဒီနောက်ပိုင်း အမေမမျှော်လင့်ပဲဆုံးသည်။ အမေဆုံးတော့ တိုးတိုး ၁၅နှစ်။ကျောင်းကထွက်ပြီး ဈေးပဲရောင်းတော့သည်။ ထူးပါဘူးလေ...ဆယ်တန်းအောင်လဲ ဈေးရောင်းရမှာပဲ..ခုကတည်းကရောင်းတော့ အိမ်အတွက် အဆင်ပြေတာပေါ့ဟု ဝိုင်းဝန်းအားပေးကြသူက အများသား။

တိုးတိုးကတော့ မိုးမိုးလိုမဟုတ်။ နေ့တိုင်းလိုလို အလိုးခံရသည်။အမေဆုံးပြီးတော့ အိမ်ပြင်..အခန်းတွေဖွဲ့ပြီး တိုးတိုးတို့ ညီအစ်မ တစ်ယောက်တစ်ခန်း၊အဖေက တစ်ခန်းအိပ်သည်။ ညဆို ဆောင်တော်ကူးကြတာပေါ့..။မသိဘူး မထင်ပါနဲ့..ခိုင်လေးကလည်း သိနေပါသည်။ သိရုံမက မြင်တောင်မြင်ပါသည်။

ခုတော့ မိုးမိုးအိမ်ပြန်ရောက်လာပြီ။အဖေနှင့် တိုးတိုးကလည်း ညားနေကြပြီ။

ဒါတွေတွေးနေ..စဉ်းစားနေရတာ အဖြေက ထွက်မလာ။ ခေါင်းပိုနောက်လာသည်။စိတ်ညစ်ပါတယ်လေ...အဖေပဲ ကြည့်လုပ်ပါလိမ့်မယ်...ဟုသာ အဖေ့ပေါ် ပုံချထားလိုက်သည်။အိမ်မှာက သီးပင်စားပင် မျိုးစုံအောင် စိုက်ထားသည်။ ရောင်းသင့်တာရောင်း..စားသင့်တာစား...အလျဉ်းသင့်သလိုပေါ့။

ကြော်ညာကောင်းလို ထွက်နှုန်းကောင်းပြီး ငွေမြန်မြန်ပေါ်နိုင်မည့် ထိုင်ဝမ်သင်္ဘောခင်းလည်း နိုင်သလောက် စိုက်ထားသည်။ မဆိုးပါ.. အသီးတော်တော်လှပါသည်။ ခြံထဲဆင်းနေစဉ်..မိုးမိုးက ရေတွင်းမှာ ရေလာချိုးသည်။ မိုးမိုးရောက်မလာမီက ညတိုင်းလိုလို တိုးတိုးနဲ့ လွတ်လွတ်လပ်လပ် လိုးခဲ့ရပေမယ့်..မိုးမိုးရောက်လာတော့ ဆင်ခြင်လိုက်တာမို့ မိန်းမ မလိုးဖြစ်တာလဲ ကြာပြီဆိုကြပါတော့။ လီးက စောက်ပတ်ဆာနေသည်။

မိုးမိုးကလည်း မီးဖိုချောင်အလုပ်တွေ ပြီးပြီမို့ ရေချိုးဖို့လာတာပါ။ ကူလီကူမာစိတ်မရှိ၊ ရိုးရိုးပါပဲ..။ ဒါပေမယ့် ခြံထဲမှာသူ့အဖေကို တွေ့လိုက်တော့ စိတ်ထဲမှာ မရိုးမရွ။အရင်က လိုးခဲ့ ခံခဲ့တာတွေ ပုံရိပ်ထင်လာသည်။ စောက်ပတ်ထဲက ရွလာသည်။ 

အဖေ ဘယ်လိုနေမလဲ...ကွဲကွာနေတဲ့ကာလ.. လေးငါးနှစ်ကြာခဲ့ပြီ..အဖေဘယ်လိုနေခဲ့လဲ...ငါ့ကိုမလိုးချင်တော့ဘူးလား..လိုးချင်နေမလား...ဘယ်သူနဲ့များ လိုးနေပါလိမ့်.. တိုးတိုးနဲ့လား.အမျိုးမျိုးတွေးနေမိရင်း ရေတွင်းသို့ရောက်လာသည်။ရေတွင်းရောက်..ရေချိုးတော့ ဘစော အုတ်ခုံလေးပေါ်ထိုင်ပြီး နားလိုက်တာ တွေ့ရသည်။ သူနှင့်ဘာမှမဝေး..လေးငါးလှမ်းပေါ့။ ထမီရင်လျှားကို အသာဖြည်လျှော့ထိုင်ပြီး ဆပ်ပြာတိုက်ပြနေလိုက်သည်။

ဘစော အမှတ်မထင် လှည့်ကြည့်မိတော့ မိုးမိုးနို့ကြီးကို ပြူးပြူးအိအိ ဖောင်းဖောင်းကားကား မြင်လိုက်သည်။ဘေးက ကြည့်တာမို့ သိပ်အားမရ။ နို့ကြီးတွေက မိုးမိုး အငြိမ်မနေသလောက် လိုက်လှုပ်နေကြသည်။ဘေးတိုက်ကြည့်ရတာ အားမရတော့.ဘာလိုလို.ညာလိုလို.ထ,ရပ်ပြီး

ရှေ့ကကြည့်ဖို့ လှမ်းထွက်သည်။ မိုးမိုးကလည်း မျက်စေ့ထောင့်က ခိုးကြည့်နေတာမို့ ဘစောထ,ရပ်တာကို မြင်သည်။ ထွက်လာမည့်ဖက်ကိုမှန်းပြီး အောက်စ,လွှတ်ထားပေးလိုက်သည်။

ဘစော ကတုန်ကရင် ဖြစ်သွားသည်။ကြည့်ဖို့ ကြိုးစားတာက နို့..။ မြင်လိုက်ရတာ စောက်ပတ်။ ကျောက်ချသလို ရပ်ပြီး ကြည့်နေမိသည်။ စောက်ပတ်မှနို့...နို့မှစောက်ပတ် အပြန်ပြန်အလှန်လှန်ကြည့်သည်။ နို့ကြီးတွေက ထိုင်ဝမ် သင်္ဘောသီးကြီးလိုပဲ..ဟုတွေးနေဆဲ မိုးမိုးကခေါင်းမော့ပြီး မျက်စေ့ချင်းဆုံအောင် စိုက်ကြည့်ပြီးမေးသည်..။

" ဘာတွေ လိုက်ကြည့်နေတာလဲ အဖေ.."

ဘစော.အမ်းတန်းတန်း.ကတုန်ကရင် ဖြေလိုက်သည်...

" သင်္ဘောသီး...."

မိုးမိုး တခစ်ခစ်ရယ်ပြီး မတ်တပ်ရပ်ကာ ထမီရင်လျှားကို ပြင်ဝတ်ပစ်လိုက်သည်။ ငတ်တော့...အိမ်ရှေ့ထိုင်ပြီး တစေ့စေ့ တွေးနေမိတော့လည်း.. မိုးမိုးက သင်္ဘောသီးခွဲလာပြီး ဆွသည်။လီးတဆတ်ဆတ် တောင်လာပေမယ့် တိုးတိုး သိသွားမှာ လန့်နေသည်။

မိုးမိုးကတော့...ကျွေးနေပြီ။ ခိုးစားလို့တော့မဖြစ်။ သိသွားတဲ့အချိန်..သားအဖအချစ်လင်မယားအချစ် အချစ်အားလုံး ပြိုကျသွားမှာ သေချာသည်။ဟူး.....မောပါဘိ။ခိုင်သင်းကြည် ကျောင်းမှာ ဆရာ စာသင်နေတာကို အာရုံမစိုက်မိ။ ဘယ်ဖက်နားကဝင်..ညာဖက်နားကထွက်။ အဖေ..မကွီးမိုးမိုး ..မမတိုးတို့ ပုံရိပ်များက အာရုံမှာ တရစ်ဝဲဝဲ။

ခိုင်လေး အသက် ၁၆ နှစ်ထဲရောက်ပြီ။ငယ်ငယ်လေးကတည်းက အဖေနဲ့အမေ၊အဖေနဲ့ မကြီးမိုး..၊ အဖေနဲ့မမတိုးတို့ လိုးကြတာကို သူမြင်ခဲ့ သိခဲ့သည်။ အဖေနဲ့မကြီးမိုး ပိန်နဲပငျအောကျမှာ ချိန်းချိန်းလိုးတော့ သူ့အသက်က ၉ နှစ်ကျော်ကျော်။ 

ဆော့လို့လဲကောင်း.. သစ်ပင်တက်လို့လဲကောင်းမို့ မာလကာသီး တက်ခူးစားနေတုန်း အဖေနဲ့ မကြီးမိုးကို မြင်ခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ နောက်ပိုင်း မကြီးမိုး ပျောက်ပျောက်သွားလျင် ပိန်နဲပငျအောကျပဲ သွားချောင်းသည်။ မာလကာပင်ပေါ် တက်ချောင်းတာပါ။ အမြဲတွေ့ရသည်။

မမတိုးနဲ့ အဖေတို့ လိုးတာတော့ဖြင့် မမြင်ချင်မှအဆုံး။ အမေကွယ်လွန်ပြီးတဲ့ နောက်ပိုင်း ပိုကဲသည်။ သူတို့ကျတော့ အနီးကပ်မို့ အသံတွေပါ ကြားနေရသည်။ ခုဆိုသုံးလေးနှစ်လောက်ရှိရောပေါ့။ ခိုင်လေးအပျိုမဖြစ်မီဆိုတော့.လေးနှစ်တော့ရှိမည်။

ထိုစဉ်က တစ်နေ့ ကိုယ့်အလှည့် ရောက်ရဦးမည်ဟု ကလေးသဘာဝ အတွေးဖြင့် ထင်ခဲ့ဖူးသည်။ ခုအပျိုဖြစ်လာမှ အလှည့်ကျ အလိုးခံရတာမျိုးမဟုတ်ပဲ.. လစ်လျင်လစ်သလို..အလိုးခံကြတာကို နားလည်လာရသည်ပေါ့။

အခု...မကြီးမိုးပြန်ရောက်လာတော့ သူတို့ သုံးယောက် လိုးဒုက္ခ ရောက်နေကြတာကို တွေ့ရ၍ ပြုံးမိပြန်သည်။ မကြီးမိုးကလည်း အိမ်နဲ့ကင်းကွာနေတာကြာပြီမို့ အဖေ့နား ရဲရဲတင်းတင်း မကပ်ရဲ....။မမတိုးကလည်း မကြီးမိုးသိမှာစိုး၍ ဆောင်တော်မကူးရဲ.... ခ်ခ်.. အဖေ ကြားကငတ်နေပြီမို့ သိပ်မကြည်ချင်တာ ကြည့်ပြီး ရယ်ချင်နေမိသည်။ 

ခိုင်လေး..သူ့နို့တွေ သူပြန်ဆုပ်ကိုင်စမ်းကြည့်ရင်း ငါ့ဟာလဲ သူတို့လောက် မကြီးပေမယ့်....တန်းတော့ဝင်ပါတယ်ဟုတွေးရင်း စောက်ပတ်က စိမ့်ကနဲဖြစ်သွားသည်။ အင်း....တစ်ခုခုတော့.. လုပ်လိုက်ဦးမည်..။စွန့်စားခန်းကြီးလိုလို ဘာလိုလို..ခ်ခ်....

ပုံမှန်ဆို.အဖေ.ဒီလောက်လက်မနှေးပါ။ အဖေ့စိတ်ကို.မိုးမိုးသိသည်။.တိုးတိုးနဲ့.လိုးနေလို့.တွေဝေနေတာ.ဖြစ်နိုင်သည်။ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း.သိရပြီးမှ.လုပ်တာ ပိုကောင်းမည်။တိုးတိုးနဲ့ စကားတောက်ကြည့်မည်ဟု.တွေးပြီး ဈေးဖက်ထွက်ခဲ့တော့.ခိုင်လေးနဲ့ ခြံဝမှာဆုံသည်။.မကြီးမိုး.ဈေးဖက်ထွက်သွားသည်။.အဝတ်အစားအမြန်လဲပြီး.အဖေ့ကို ရှာကြည့်တော့ အခန်းထဲမှာ အိပ်နေတာတွေ့သည်။

" အဖေ..."

" ခိုင်လေး...သမီး လာ.."

ခိုင်သင်းကြည်.အဖေ့ကုတင်ပေါ်ထိုင်ပြီး ငုံ့ကြည့်သည်.။.အဖေ့လီးကြီးက.ပုဆိုးအောက်မှာ.တောင်မတ်နေသည်။

" ဒီမှာကြည့်ဦး အဖေ.."

ဘစော..ဘာပါလိမ့်ဟု.ကြည့်မိတော့ ခိုင်သင်းကြည်.သူ့ဖက်လှည့်ပြီး.စောက်ပတ်ကြီး.လှန်ပြနေသည်။.လူသာငယ်ပေမယ့် စောက်ပတ်က.ဖောင်းကားပြီးအကြီးကြီးဖြစ်သည်။.ဘစောမျက်စေ့မလွှဲနိုင်။

" မကြီးမိုးလဲ.အလိုးခံရပြီးပြီ၊.မမတိုးလဲ.အဖေလိုးပြီးပြီ၊.ဒါကဘယ်တော့မှ.အလှည့်ရောက်မှာလဲ..အဖေ "

" အာ..ဟို..."

ဘစော အသံသာထွက်သည်။ စကားမပြောနိုင်...ကြောင်တောင်တောင် ဖြစ်နေသည်။ ခိုင်သင်းကြည်.သည်းမခံနိုင်။ပုဆိုးကိုဆွဲလှန်ပြီး လီးကြီးကို ဆုပ်ကိုင်ပစ်လိုက်သည်။ ဘစောအပေါ်ခွထိုင်ပြီး ခိုင်လေး စောက်ပတ်မှာတေ့၍...

" အဖေ.မလိုးရင်နေ...သမီးကတော့လိုးပြီ အဖေရေ..." 

ဟုပြောပြီး တအိအိထိုင်ချပစ်တော့..လီးကြီးက သိပ်မဝင်ချင်။.လက်ဖြင့် သေချာကိုင်ထားပြီး ထိုင်ချတော့မှ..တအိအိဝင်သွားသည်။ လီးကြီးအဆုံးထိဝင်သွားမှ.ခြေထောက်ကို နောက်ပစ်..ဒူးချပြီး.ဆက်ခါဆက်ခါ လိုးတော့သည်။.မရပ်မနားလိုးသည်။

ပွတ်ဝိုက်၍လိုးနေတော့.ခိုင်လေးစောက်စေ့က ဘစောဆီးခုံနှင့်.အချိန်ပြည့်ထိပွတ်နေပြီး စောက်ရည်တွေ.ရွဲနေအောင်ထွက်သည်။မရပ်မနားလိုးတော့.မရပ်မနားထွက်သည်။

 ဒစ်ဖူးကြီးကလည်း.သားအိမ်ဝကို.အချိန်ပြည့် ထိုးထိတိုက်နေသည်။.လီးတန်ကြီး.တစ်ချောင်းလုံး.စောက်ရည်တွေ.ရွှဲစိုနေပြီး.ချောမွတ်ပြောင်လက်နေသည်။ဘစောမှာလည်း.သမီးအပျိုလေး၏။ မဟားဒယား.မုဒိမ်းကျင့်ခြင်းကို.ခံနေရ၍စိတ်တွေလှုပ်ရှားပြီး.မျက်စေ့မှိတ်.အလိုးခံရသည်။.လီးကြီးကလည်း.ကျောက်တိုင်ကြီး စိုက်ထာသလို.မတ်မတ်တောင်နေပြီး ပြောင်လက်ရွှန်းစိုနေသည်။ ခိုင်လေးမှာတင်းပြည့်သော.ဖင်လုံးတွေနှင့်.ဖောင်းကြွ အိစက်သော.စောက်ဖုတ်ရှိသည်။ အင်အားပြည့်သော.လိုးဆောင့်ချက်တွေကို.ပိုင်ဆိုင်သည်။.ခိုင်လေး၏.လိုးဆောင့်ပွတ်ချေ ချက်တွေက.သည်းထန်သွက်လက်လွန်း၍ အဖေဖြစ်သူ.ကိုဘစောမှာ.လူးလွန့်ကော့လန်နေသည်။

ကြာကြာလိုးတော့မခံနိုင်ပါ...သမီးဖြစ်သူ၏.အနိုင်ကျင့်.လိုးဆောင့်ချက်များကို ဖင်ကြီးမြှောက်မြှောက်ကော့လိုးပြီး.တုန့်ပြန်မှ လက်ရည်ညီသွားသည်။.အနိုင်မခံ.အရှုံးမပေးသည့်.လိုးပွဲမို့.အချိန်ကြာလို့လဲ.ကြာမှန်းမသိ ဖိဖိလိုးရင်း.လီးအရသာ..စောက်ဖုတ်အရသာကို.အနှစ်အသားရှိရှိ.ဖွေရှာရင်း.လောကကို မေ့ထားကြသည်။

ခိုင်လေးက ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်လိုးတော့ နို့ကြီးနှစ်လုံးက.ခုန်ပေါက်.လက်ခုပ်တီးပေးနေကြသည်။.ဘစောကြည့်ရင်း.တဏှာ.ကြွလာသဖြင့်.လက်နှစ်ဖက်နှင့်.ဆုပ်ကိုင်ချေမွပေးသည်။ခိုင်လေးမှာ.နို့ဆွဲနယ်ခြင်း.ခံရလေလေ စိတ်တွေကြွပြီး.ဆောင့်လိုးလေလေ စောက်ရည်တွေ.ယိုစီးလေလေ...လီးတန်နှင့်ဂွေးဥ..လီးမွေးတွေမှာ.စိုရွှဲစေးကပ်နေသည်။ လီးမွှေးမှာ.စောက်ရည်တွေ.လိုးရင်းဂျပ်တည်ပူးကပ်ကုန်ကြသည်။ စောက်မွှေးရှည်သဖြင့် ဒစ်ကြောင်းမှာ.တစ်ခါတစ်ရံ.ကပ်ငြိရစ်ပြီး ဆောင့်လိုးချိန်နှင့်တိုက်ဆိုင်တော့နဲနဲနာသည်။

" ဖြေးဖြေးလိုးပေးပါသမီးရယ်..အဖေ ဂွေးအောင့်လို့ပါ.." 

ဆိုတော့ ကပ်ကပ်ပြီး ဖိချေပေးသည်။ ကပ်ဖိလေ ဒစ်ကြီးက သားအိမ်ပေါက်ဝထဲထိုးဝင်လေ...ဂွေးဥကြီးပါစောက်ခေါင်းထဲ.ဝင်သွားမလား.ထင်ရသည်။ခိုင်လေး.အဆောင့်လျှော့တော့.ဘစောက ကော့ကော့လိုးသည်။ ခိုင်လေးက ဘစောကိုယ်ပေါ်မှောက်ချဖိကပ်ပြီး ဖင်နောက်ပစ်၍ အဆောင့်ခံသည်။ ခါးကော့၍ အဆောင့်ခံသည်။ဖင်လုံးကြီးတုန်ခါသွားအောင် အောက်က ပင့်ဆောင့်ပစ်တော့ ခိုင်လေးမှာ ကောင်းပြီးရင်းကောင်းသည်။

သူကဆောင့်တော့လည်းကောင်းသည်။ ဘစောက.ပြန်ဆောင့်တော့လည်းကောင်းသည်။ ဆင်းကို မဆင်းချင်တော့..။ ခိုင်လေးမှာ သူအနိုင်ကျင့်သမျှ အငြိုမငြင်.အောက်က.အလိုးခံနေရှာသော အဖေဖြစ်သူကို.ကြာကြာလိုးတော့.သနားလာသည်။

" အဖေ လိုးပေး...ကြမ်းကြမ်းလိုးနော်..အဖေ "

ဘစော ခိုင်လေးကို ဆွဲဖက်လှိမ့်လိုက်တော့ ခိုင်လေးအောက်ရောက်သွားပြီး.ပေါင်နှစ်လုံးကြားမှာ.ဘစောမှောက်လျက်.ဖြစ်သွားသည်။လီးနှင့်စောက်ပတ်က.ကျွတ်မသွား.ဖိကပ်သွင်းပေးထားသည်။

ခိုင်လေးက.ပေါင်ကြီးတွေ.မြောက်ကားပြီး ဖင်ကိုမြှင့်ပေးထားတော့..ဘစောက သူခံခဲ့ရသမျှ အညှိုးဖြင့် အတိုးချ ပြန်ဆောင့်လိုးပစ်သည်။ ခိုင်လေးကလည်း လိုးစမ်း ဆိုပြီး ဆောင့်ချက်တိုင်းကို ပြန်ကော့ကော့ပေးပြီးခံသည်။ လုံးဝ အလျှော့မပေး...

ဆောင့်..အဖေ...ဆောင့်..အင့်.အင့်.လိုး.. ဆောင့်..ကြမ်းကြမ်းအဖေ..ကြမ်း..အား.. ရတယ်..အဖေ..ဆောင့်..ဆောင့်.ပလွတ်..ဖတ်. ဖုန်း..ပြွတ်..စွတ်..ဖြန်း.ကြိုက်တယ်အဖေ..ဆောင့်..ကောင်းတယ်.အား...ဆောင့်..အား..အင့်..ရတယ်..ဆောင့်ပါ..ဆောင့်..အား..

အသံတွေ ဆူညံနေသည်။လူသံလိုးသံ...ရောထွေးနေပြီး ချွေးသံရွှဲရွှဲ လိုးပွဲကို.အညှိုးဖြင့်.ဆင်နွှဲကြသည်။ ခိုင်လေး.ဘယ်နှစ်ကြိမ်.ဘယ်နှစ်ခါပြီးမှန်း မမှတ်မိနိုင်တော့ပါ။ ဘစောကတော့ မပြီးသေး....။မိုးမိုးနှင့်တိုးတိုး..တစ်နာရီလောက်.စကားပြောတော့.နားလည်အဆင်ပြေ.သွားကြသည်။တိုးတိုးကလည်း.မိုးမိုးဘဝကို နားလည်လက်ခံပေးသလို..မိုးမိုးကလည်း တိုးတိုးကို စာနာထောက်ထားသည်။

ညီအစ်မအရေးမို့ အခက်အခဲမရှိပါ။ အဖေပျော်သလိုလိုးပါစေပေါ့..။ ညနေ ၅ နာရီကျော်ကျော် ၆ နာရီလောက် အိမ်ပြန်ရောက်တော့ အဖေ့ကိုတွေ့ပြီး အကျိုးအကြောင်းပြောဖို့ အဖေ့အခန်းကို အတူတူသွားကြသည်။ တခြားအလုပ်တွေ မလုပ်အား...မလုပ်နိုင်...။လား...လား...အဖေ့အခန်းထဲ.အတူဝင်တော့... ခိုင်လေးက.အဝတ်မဲ့.ခန္ဓာကိုယ်ဖြင့် အောက်ပက်လက်...။

ပေါင်ကြီးနှစ်လုံးမိုးပေါ်ထောင်..အဖေက.ခိုင်လေးကိုယ်ပေါ်မှာ.မှောက်လျက်.ခြေဖျားထောက်.တစ်တောင်ထောက်...လီးကြီးက.ခိုင်လေးစောက်ပတ်ထဲ.ဝင်လိုက်ထွက်လိုက်....မိုးမိုးနှင့်တိုးတိုး.တစ်ယောက်မျက်နှာတစ်ယောက်ကြည့်မိကြသည်။ပြီးမှတဖြေးဖြေး ပြုံးလာကြပြီး အဝတ်တွေ.ကိုယ်စီချွတ်ပါးစပ်က.အသံပြိုင်တူထွက်မိသည်..။

" အဖေ..."

" ခိုင်လေး...."

ဘစော.လိုးရင်းဆောင့်ရင်း.ခိုင်လေး စောက်ပတ်ထဲ.လီးရည်တွေ.ပန်းထည့်ပေးနေစဉ်အသံကြား၍.လှည့်ကြည့်သည်။လေးယောက်သား.ကျီးကြည့်ကြောင်ကြည့်....

" ကဲ..ညီမလေးခိုင်ခိုင်...အမောပြေထမင်းသွားချက်လိုက်နော်...မမတို့.အဖေ့ကို ဆက်ပြီးပြုစုလိုက်မယ်..."

" ဟွန်း...သူများကကောင်းတုန်း...ကဲပါ.... ဘယ်သူအရင်အလိုးခံမလဲ..ခံမယ့်သူလာပေါ့..."

မိုးမိုးနှင့်တိုးတိုး တစ်ယောက်မျက်နှာတစ်ယောက်ကြည့်မိကြသည်။.ဘယ်သူအရင်အလိုးခံမလဲ..။.နှစ်ယောက်လုံးတော့မဖြစ်နိုင်..။ လီးက တစ်ချောင်းတည်း...

" ဒီလိုလုပ်.မမ....ခိုင်လေးစောက်ပတ်ကို အရင်ယက်နိုင်တဲ့သူ...အရင်အလိုးခံ...ဒါပဲ.. နို့မို့မဖယ်ပေးဘူး "

မိုးမိုးနှင့်တိုးတိုး...ခိုင်လေးစောက်ပတ်ကိုအလုအယက်.အပြေးအလွှား.ယက်ကြသည်။ဘယ်သူ.အရင်ယက်လိုက်ပါလိမ့်..ကိုဘစော...ပြုံးနေပါသည်။

    

 * အားပေးမှုကိုကျေးဇူးတင်ပါသည်... *

                             

........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။

တမ်းတတတ်သည် (စ/ဆုံး)

တမ်းတတတ်သည် (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - ကိုသစ်

ကပ်ကိုး ဇာတ်လမ်း ဖြစ်ပါသည်။

 

'' ပြွတ်" 

ဆိုတဲ့ အသံနဲ့အတူ မွန့်စောက်ပတ်ထဲ ကထွက်သွားတဲ့ လီး မဲမဲချောင်းကြီးကို ကြည့်ပြီး စောက်ပတ်ထဲ ဟာတာ တာ ခံစားလိုက်ရတယ်။ သောက်လေ သောက်လေ ငတ်မပြေတဲ့ ဆားငံရေလေ။ စာမေးပွဲတွေ အဲလောက် အများကြီး ရှိတဲ့ ကြား က နေ လာပြီး အလိုးခံရတဲ့ ဘဝလေ။ အရင်ကတော့ မဖြစ်သင့်ဘူး နောက် မဖြစ်တော့ဘူး ဆိုပေမယ့် နဖူးတွေ့ဒူးတွေ့ ခံစားရတော့လဲ မငြင်းနိုင်တော့ဘူးကွယ်။

“ ကိုဟိန်း တော်ရင် ပြန်တော့မယ် ဒီနေ့က ပင်ပန်းနေတယ်။ နောက်နေ့လာခဲ့မယ် အခုလဲ ဆေးရုံက တန်းလာရတာ”

ဟောက် ဆာဂျင် ဆင်းပြီးကတည်းက အပြင် ဆေးရုံတစ်ခုမှာ စဆင်းတော့ ဟိန်းလတ်နဲ့စတွေ့တာပဲ။ သူက အသားညိုညို နဲ့ အရပ် ကတော့ ပုံမှန်ပါပဲ။ ရုပ်ကတော့ ကုလားဆင်ရယ်။ ကိုယ့် အပေါ် အနွံတာခံတာရယ် ဂရုစိုက်တာလေးတွေနဲ့ပဲ တွဲခဲ့တာပါ။ လိုအပ်တာလဲ မရှိစေရဘူးလေ။ ချစ်လို့ရယ် မဟုတ်ပေမယ့် ကျောင်းကလဲ မဟုတ်။ ကျောင်းတုန်းကတော့ ချစ်သူရယ်လို့တော့ မထားဖူးပါဘူး။ စာတွေနဲ့ ရောထွေးနေတာရယ် ဂိုက်လိုက်သင်တာရယ် မိဘတွေက ကိုယ်နဲ့အတူတူ နေတာမဟုတ်တော့ ကိုယ့်ဖာသာ ချက်စား လျှော်ဖွတ်ဆိုတော့ ကျန်တာတွေ ခေါင်းထဲ မထည့်မိဘူးရယ်။

မဖြစ်သင့်ဘူးဆိုတာက ဟိန်းလတ်နဲ့ နေတာကို ပြောတာတော့ မဟုတ်ဘူး။ အကြောင်းအရင်း။ သူ့အကြောင်း အကုန်မသိသေးပဲနဲ့ ဒီလိုတွေ ဖြစ်ခဲ့တာရယ် တကယ် ချစ် မချစ် မသေချာပဲနဲ့ အလိုလိုက် အလိုက်သိတာတွေကို သာယာမိခဲ့တာတွေကိုပေါ့။ အချိန်သိပ်မရတော့ အပြင် ထွက် ချိန်ရယ်လို့တော့ သိပ်မရှိတော့ ပတ်ဝန်းကျင်ကလဲ သိပ်ပြီး မရိပ်မိတော့ တူတူသွား တူတူစားတွေကလဲ အခုလက်ရှိနေတဲ့ အမကလဲ မသိတော့ အဆင်ကို ပြေနေတာပဲ။ ဆေးရုံနားမှာ တွေ့တွေ့နေတော့ ဒီလိုပဲ ဖြစ်သွားတာပါပဲ။ 

သိပ်တော့လဲ မကြာလိုက်ဘူး တွဲနေရာကနေ နှစ်လလောက်ကြာတော့ ဆေးရုံကနေ ညဂျူတီကနေ အထွက်။ ဟိန်းလတ်တိုက်ခန်း လိုက်ရာကနေ အဖွင့် ခံလိုက်ရတာပါပဲ။ အဖွင့်ခံလိုက်ရတော့လဲ ဘာဖြစ်လဲဆိုတော့ ပွင့်သွားတာပေါ့။ ဖွင့်တဲ့နေ့ကဆို ကိုယ် မျှော်လင့်ထားတဲ့ SEX က အေးအေးဆေးဆေးလေး ထင်ပေမယ့် ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်းနဲ့ ဘာဂျာတွေ ကို ကင်းမြှီးကောက်ထောင်ပြီး အမှုတ်ခံရတာတွေ ခေါင်းက အောက်စိုက်နေတော့ ဟိန်းလတ်လီးကို ကိုယ့်ဖက်က အလိုက် တသိနဲ့ ပြန် စုတ်ပေးလိုက်ရတဲ့ Oral sex တွေ စုံလို့ပါပဲ။ 

ကိုဟိန်းလီး က ထိပ်က ဖြတ်ထားတာတွေ့တော့ ကျန်းမာရေး ရှု့ထောင့်က ကြည့်တော့ ကောင်းသားပဲ။ သူ့ family ကလဲ ဒီလိုလုပ်ပေးထားတာပဲ ဆိုပြီး ရိုးရိုးလေးပဲ စဉ်းစားမိတာ။ အဲဒီ့နေ့ကတော်တော် အီစိမ့်သွားတာ။ ခုတင်ပေါ်မှာ လူကို လိုးတာ ချာလပတ်ကို ယမ်းနေတာပဲ။ ပက်လက်တွေရော လေးဖက်ထောက်တွေရော ဒါတောင် first time မှာတောင် အပျိုစင်ကို ဖြုတ်ရတာကို တောင် အားမရနိုင်သေးပဲ လေးချီမြောက်မှာ ဖင် လိုးမယ် ဆိုလို့ ငိုယိုပြီး မနည်းတောင်းပန်ရသေးတယ်။ 

သူ ကျေနပ်အောင် ၆ ချီလောက် ညနေ 5နာရီလောက်အထိ မနက်စာစားချိန်ရယ် နေ့လည်စာစားချိန်လေးပဲ နားခဲ့ရတာ။ ဂျယ်တွေဆိုတာတော်တော်သုံးရတယ်။ ဒီလောက်လိုးတာ ပူထူကုန်လို့ မနည်းကို ဖက်ပြီး အလိုးခံရတယ်။ သာဒ့် အမ်ဘီတုန်းက ကြည့်တဲ့ အောကားထဲက ကောင်ထက်တောင် ဆိုးသေး။ တကယ်ကို မညှာမတာလိုးတာ။ ဘယ်တုန်းထဲက လိုးချင်နေမှန်းမသိဘူး။ ဒီလိုမှန်းသိ ကျောင်းထဲက ဂျူနီယာလေး ကိုယ့်ကို လဲ အခုထိ ကြိုက်နေတုန်းဖြစ်တဲ့ ကောင်းမြတ်ကိုပဲ ပြန်ကြိုက်လိုက်ရ ကောင်းသား။ သူကတော့ပျော့ဖတ်ဖတ်နဲ ဖြူဖြူ သန့်သန့်လေးပါပဲ။ အခုတော့ တော်ပါပြီ ဆိုတာတောင် မရ။ 

သူ့နဲ့သွားနေခါနီးဆို အရမ်းကြောက်တာပဲ။ ဘာဖြစ်လို့လဲဆိုတော့ တစ်ခါသွားရင် အနည်းဆုံး 4ချီလောက်ကတော့သေချာတယ်။ 4ချီဆိုတာ သူ ပြီးတဲ့ အချီကိုပြောတာ။ မွန်ပြီးတာဆိုရင် တော်တော်များတယ်။ လူကတော့ ပျော့ ခွေပြီးကိုနေတာ။

တစ်ရက်ပေါ့ သူနဲ့နှစ်ခေါက်လောက်နေပြီးတော့ အိပ်ရာပေါ်မှာ နားနေတုန်း သူ့ဖုန်းလာလို့ဘေးနား က နားထောင် အလီ ဆိုတာ သူ့ကုလားနာမည်ထဲက နာမည်တစ်လုံးမှန်းသိလိုက်ရတယ်။ ကိုယ့်ဖာသာ ဘယ်လောက်ပဲ လွတ်လပ်တဲ့ အတွေးတွေ ရှိနေပါစေ အသိုင်းအဝိုင်းကတော့ ဘယ်လိုမှ လက်ခံမှာ မဟုတ်ဘူးဆိုတာသိတော့ တွေဝေသွားတယ်။ ပုံစံကြည့်ရင်လဲ ဘယ်လိုမှ မထင်ရဘူးဆိုတော့။ 

ထားပါတော့ ဖြစ်ခဲ့တာတွေ အခုနောက်တော့ နှစ်ပတ်လောက်မှ တစ်ခါလောက်ပဲ သွားဖြစ်တော့တယ်။ သွားလည်း မထူးပါဘူး အလိုးခံရတာတော့ခံရတာပဲ။ ဦးနှောက်က တော့ ရှေ့ဆက်မတိုးသင့်မှန်းမသိပေမယ့် သွေးသားတွေကတော့ တောင်းဆိုနေတုန်းပဲ။

ဒီလိုနဲ့အချိန်တွေ ကြာလာတော့ တစ်ရက်ပေါ့။ သူနဲ့ လမ်းခွဲ သလို အနေအထားတစ်ခု ဖြစ်ခဲ့တယ်။ ဘာဖြစ်လို့လဲဆိုတော့ အဆက်အသွယ် တစ်ခု နဲ့တစ်ခုကြား တော်တော် ကြာပြီးမှ သူ့ဖက်က ချိန်းဆိုမှု တစ်ခုကို လက်ခံခဲ့တယ်။ "ထားခဲ့တော့မယ် ဆိုရင်လဲ ခဏ ငါ့ရဲ့ နဘေးနားမှာ" ဂျီလတ်သီချင်းလေးပို့ပြီး တောင်းဆိုတော့လည်း တစ်ခါလောက်တော့ ခွင့်ပြုနေချင်မိတယ်။ 

ဘာလို့လဲ ဆိုတော့ ကောင်းမွန်နဲ့က ချစ်သူတွေ ဖြစ်ခဲ့ပြီး အမနဲ့ကောင်းမွန် နဲ့ကလည်း အိမ်ကို ဝင်ထွက်နေတော့ ဟိုဖက်အိမ် ဒီဖက်အိမ် သိနေပြီပေါ့။ ကိုဟိန်းကိုလဲ ပြောလိုက်တယ်။ လက်တွဲကြဖို့ဆိုတာ အဆင်မပြေဘူးလေ။ တစ်ခန်းရပ်လေးပဲ ကောင်းပါတယ်လို့။ တစ်ခန်းရပ်တွေကတော့ ဆက်ရန် ဆိုပြီးပေါ်လာတတ်တာတော့ ကံကြမ္မာ လို့ ခေါ်ရမလားပဲ။ ကောင်းမွန်ကိုတော့ ပြောပြဖူးပါတယ်။ 

ဟိန်းလတ်နဲ့ကြိုက်ခဲ့ဖူးတာရယ် အတူတူ နေခဲ့ဖူးတာရယ်ပေ့ါ။ 

“မ ရယ် ပြီးခဲ့တာတွေအတွက် ကျွန်တော် ဘာတတ်နိုင်မှာလဲ။ နောက်ဖြစ်လာမယ့် အနာဂါတ်ကိုပဲ ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက် အကောင်အထည် ဖေါ်ကြတာပေါ့။ နောက်ပြီး ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက် က လျှောက်ရမဲ့ လမ်းကလဲ တူတယ်။ မကို ချစ်ခဲ့တာ အခုမှ မှ မဟုတ်တာ”

“မောင် ခွင့် လွှတ်တယ် ကျေနပ်တယ် ဆိုရင် ပြီးတာပါပဲ”

“နောက်ဆုံးတစ်ခေါက်လောက်တော့ နင့် တစ်သက် မမေ့အောင် ကြည့်ခွင့်လေးတော့ ပေးခဲ့ပါလား ဘယ်တော့မှ အပြစ်တွေ မမြင်ပါဘူး”

“အား အရမ်း မဆောင့်နဲ့ကွာ”

“ကောင်းလို့ပါ အရမ်းကောင်းတယ်။ မတွေ့တာကြာလို့ မသိဘူး။ ကြပ်နေတာပဲ”

“ဒီမှာ သေတော့မယ် ဖြေးဖြေးလုပ်ပါ”

“နောက်ဆို လိုးရတော့မှာ မဟုတ်ဘူး မွန် ရယ်။ ဒီနေ့တော့ မွန့်ကို တစ်သက် မမေ့အောင် လိုးပေးမလို့”

“လုပ်ကွာ အိမ်ကိုတော့ ညနေ ပြန်မှာနော်”

နောက်သုံးလေးရက်ဆို မင်္ဂလာဆောင်က ကပ်နေပြီ။ မောင် က နယ် ခဏပြန်ပြီး သူမိဘတွေ ပြန်ခေါ်နေလို့အခုလို လာခဲ့တာ။ လာတုန်းကတော့ စကားပြောဖို့ပဲလာတာ။ ခံစားနေရတဲ့ မျက်နှာလေးတွေ့တော့ လိုက်လျောမိတာ။ အရင်ကလဲ ဒီကိစ္စတွေပဲ ရှိခဲ့တာပဲဆိုတော့ ချစ်တယ်ဆိုတာ တကယ်တော့ မရှိပါဘူး။ ကိုယ့်လိုအင် ဆန္ဒတွေအတွက် ပဲ ဆန့်ကျင်လက်လိင်တွေကို လိုအပ်တာပါ။

ဖေါင်း ဖေါင်း

ပြွတ်ပြွတ် ဗွက် ဗွက်

အာ

ပြွတ်

“အာ့ ဘာလို့ဆွဲထုတ်လိုက်တာလဲ”

“တစ်မျိုးစမ်းချင်လို့”

“ဘာတွေ စမ်းမလို့လဲ ဒီလောက်လုပ်တာပဲ တော်တော်စုံနေပြီ”

“ကိုယ်တို့ တစ်ခါကြည့်တဲ့ ဗီဒီယို ထဲကလို လုပ်ချင်လို့နော်”

“ဘယ်လို ဟာလဲ”

“သဇင့် အောကားလိုလေ”

“အခုလဲ လုပ်နေတာပဲ”

“ဟိုလေ။ blindfold လေး လုပ်ပြီး မွန့်ကို လုပ်ချင်လို့”

“ဟာ ဒီတိုင်းလုပ်လဲ ရနေတာကို ကိုရယ်”

“လုပ်ပါ မွန်ရယ် ဒီတစ်ခါတည်းပါ အမှတ်တရပေ့ါ”

“ပြောမရလဲ သဘောပဲ”

“အင်း”

မွန်လဲ ကိုဟိန်းလတ် သဘောကျ နေ ပေးလိုက်တယ်။ သူ့တိုက်ခန်းမှာကလဲ ဘယ်သူ့မှ မရှိဘူးလေ။

“ဒါဆို ခဏလေးနော် ကို ကြိုးသွားယူလိုက်မယ် ဟိုဘက်ခန်းမှာ”

မွန်လဲ ခဏစောင့်နေလိုက်တယ်။ သူပြန်လာတော့ အကျီၤတွေတော့ မချွတ်သေးဘူး။ မွန် ခေါင်းငုံ့ပေးဆိုပြီး Blindfold လေးစွပ်ပေးတယ်။ ပြီးတော့ လက်ကို ပဝါစအရှည်လို ဟာလေးနဲ့ ချည်ထားပြီး နောက်ပြန်လှည့်ပြီး နံရံလေးမှာ ကပ်ပြီး မတ်တပ်လေး ဖြစ်အောင်ထိန်းပေးထားတယ်။ ကိုက အဲလို လုပ်နေရင်းနဲ့ပဲ မွန် စိတ်တွေ လှုပ်ရှားလာတယ်။ သဇင့်ရဲ့ အောကားထဲ က သဇင်တစ်ယောက် ဘယ်လိုများခံစားနေရမလဲဆိုပြီး ခြေထောက်လေးနှစ်ဖက်ကို လိမ်ပြီး မတ်တပ်ရပ်နေလိုက်တယ်။ အချိန်ကိုက်ပါပဲ အခန်းထဲကို လူတစ်ယောက် အသံဖွဖွလေးပေးပြီး ဝင်လာတယ်။ 

ပြီးတော့ အခန်းထဲက လူနှစ်ယောက် တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် မျက်ရိပ် ပြလိုက်ကြတယ်။ တစ်ယောက်က မွန့် နောက်ကနေ တိတ် တိတ်လေး ခွာပြီၤး နေရာဖယ်ပေးလိုက်တယ်။ နောက်ကနေ ရောက်လာတဲ့ တစ်ယောက်ကတော့ အရပ်အမောင်းကတော့ ဟိန်းလတ်ထက် မသိမသာ ပိုမြင့်ပြီးတော့ လူကောင်လဲ နည်းနည်းထွားတယ်။ ပို သိသာစေတာကတော့ တွဲလောင်းကျနေတဲ့ မပျော့မမာ အနေအထားမှာတောင် ဟိန်းလတ်ရဲ့ တောင်နေတဲ့ အနေအထားထက် ပိုကြီးပြီး ရှည်မျောမျော ဒစ်ဖြတ်ထားတဲ့ လီးမဲမဲကြီးတစ်ချောင်းပါပဲ။ ကော့နေတဲ့ မွန်မွန့်ဖင်တွေကို လီးနဲ့ဖွဖွလေးတို့ပေးလိုက်တော့ မွန်လဲ အသဲယားပြီး ကြက်သီးတောင်ထတယ်။ သဇင် လဲ အဲလို ခံစားရမှာပဲ ထင်တယ်။

“ကို လုပ်တော့လေ” 

လူမဲကြီးက မွန့်ပေါင်တွေကို ဖြဲလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ကုန်းပြီး ဖင်သားလေးတွေကို လျှာ နဲ့လျှက်ပေးတော့ 

“အင်းးးးးး မှုတ်ရင်လဲ မှုတ်ကွာ ..ဒီမှာ မနေတတ်တော့ဘူး”

ပလပ် ပလပ် ပလပ် 

“ယားတယ် ကိုရယ် မျက်နှာဖုံးတပ်ပြီး မှုတ်နေတာလား”

ပေါင်ကြားထဲမှာ မုတ်ဆိတ်မွှေးတွေလို နဲ့ ဘာတွေ အဆန်းထွင်နေပြန်ပြီလဲ မသိဘူး။ မှုတ်ခံရတဲ့ အထဲ ဒီတစ်ခါ ပိုမိုက်တယ်။ အမွှေးတွေပါ ပါတော့ ကိုတစ်ယောက်ကလေ။ တော်တော် အတတ်ဆန်းချင်တယ်။ ကောင်းလိုက်တာာ။ 

“အာ ပြီးပြီကွာ ကောင်းလိုက်တာ”

ဖြောင်းးးး ဖြောင်းးးးး ဖြောင်းးးးး

“နာတယ်.. ဘာလို့အရမ်းရိုက်နေတာလဲ” 

ဖင်သားလေးတွေက ကို လူစိမ်းက လက်ကြမ်းကြီးတွေနဲ့ အားရပါးရ နှစ်ချက်က ရိုက်ပလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ မာတင်းနေပြီဖြစ်တဲ့ သူ့လီး ကို တစ်ချက်နှစ်ချက်လောက် ဂွင်းတိုက်ပြီးတော့ မွန့်မွန့်ခါးလေးကို ကိုင်ပြီး လီးနဲ့စောက်ပတ်တေ့မိအောင် ချိန်နေတယ်။ မွန် ကလဲ ဘယ်ရမလဲ နာအောင်ရိုက်တော့ ဖင်ကို ဟိုဒီဖက် ယမ်းပြီး တေ့လို့မရအောင် လှုပ်ပေးလိုက်တယ်။ မှတ်ပလား ရိုက်ချင်ဦး။ 

အဲတော့မှ ကိုလူစိမ်းက လီးကိုကိုင်ထားတဲ့ လက်ကို လွှတ်ပြီး မွန့်မွန့်ခါးကို ကိုင်ပြီး ငြိမ်အောင်လုပ် ပြီးတော့ ဖင်ကြားထဲကို တံတွေးထွေးချတယ်။ တံတွေးတွေက ဖင်ဝကို ဖြတ်ပြီး စောက်ပတ် အဝ အရောက်၊ မွန်ကလဲ ယောင်ပြီး နွေးသွားလို့ ဖင်အကော့ ကျမှပဲ လီးကို ကော့ဖင်ကို တစ်ချက်ကောက်ပြီး ချိန်သားကိုက် လီးထိုးချပလိုက်တယ်။

ပလစ် ပလစ်

“အားနာတယ်။ ဘာတွေ လုပ်ထားတာလဲ နာတယ်။ ပြန်ထုတ်လိုက် ကိုဟိန်းလတ်”

မွန် နာလွန်းလို့ ကော့နေတဲ့ ဖင်တောင် နံရံကိုကပ်သွားတယ်။ လီးကတော့ အဆုံးမဝင်သေးပါဘူး။ နံရံမှာ ကပ်နေတဲ့ မွန့်စောက်ပတ်ထဲ ဝင်အောင် သူ့အရပ်နဲ့ မတူတဲ့အတွက် ဒူးကို ကွပြီး ပင့်လိုးပြီး ရသလောက်ဝင်အောင်လုပ်နေတယ်။

“တော်ပြီနော် ဟီးးးး ဟီးးးးးးးနာတယ် ခွေးကုလားဟိန်းထက် နှမသားချင်းကိုယ်ချင်းမစာနာ အတင်းလုပ်တယ်”

“ကောင်မ နင်မှ ငါ့ကို မယူချင်တာ။ အခုလိုးနေတာ ငါလိုးနေတာ မဟုတ်ဘူး။ ငါ့ ဦးလေး အီစမိုင် လိုးနေတာ”

“နင် ယုတ်မာလှချည်လား ငါ့ကို အခုလွှတ် ခွေးကုလား”

ပလောက်

လီးက စောက်ပတ်ကနေ ကျွတ်ထွက်သွားတယ်။

“အလီ ဒီကောင်မကို မျက်လုံးကာကို ချွတ်ပေးလိုက်။ ကုလားလီး ဘယ်လောက်ကောင်းတယ်ဆိုတာ မျက်နှာ ချင်းဆိုင်ပြီး လိုးပြမယ်။ နင့်မျက်နှာကို တည့်တည့်ကြည့်ပြီးလိုးမယ်”

မွန့်ကို အတင်းခုတင်ပေါ်ကို တင်ပြီး BLINDFOLD ကို ခွာလိုက်တယ်။ မြင်လိုက်ရတာ တော်တော်ရုပ်ဆိုးတဲ့ ကုလားကြီးတစ်ယောက်။ မဲနေတာပဲ။ လက်ကတော့ ချည်ထားတာက မလွှတ်သေးတော့ ရုန်းလေ လက်နာလေပဲဖြစ်နေတာ။ ပက်လက်လဲဖြစ်သွားရော အတွန်းခံလိုက်ရလို့ သတိလွတ်သွားတဲ့အချိန် လက် က နောက်ပြန်ချုပ်ထားတော့ ခါးလောက်မှာ ခုနေတယ်။ တော်သေးတာက မွေ့ယာဖြစ်နေတယ်။ အီစမိုင်လဲ အလစ်မှာ ပေါင်ကြားထဲဝင် ပေါင်နှစ်ဖက်ကို အလယ်ကနေလက်နဲ့ထောက်ထားတော့ ပေါင်ကို ဖြဲထားသလိုဖြစ်နေတုန်း လီးမဲမဲကို စိုက်ချပြစ်လိုက်တော့ နောက်တစ်ချက် သေလောက်အောင်နာတယ်။ ဒီတစ်ခါကတော့ အဆုံးထိဝင်တယ်။

“ခွေးကုလား နင့် နှမကို သွားလုပ် အခုပြန်ထုတ် ထွီးးးးး”

မျက်နှာကို တံတွေးထွေးခံရတော့ အီစမိုင်က 

“အေး ထွေး ဒီမှာကြည့် နင်ထွေးလိုက်တဲ့ တံတွေးတွေ နဲ့နင့် ဖင်ဝကို သုတ်ပြီး ဖင်ပါလိုးပစ်မယ်”

ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ လက်က မျက်နှာကတံတွေးကိုယူ ခါးအောက်ကနှိုက်ပြီး ဖင်ဝကို သုတ်လိုက်တယ်။ လန့်ပြီး အား မလုပ်ပါနဲ့ဆိုပြီး ခါးက လန့်ပြီးအကော့ အပါ်စီးကနေ ဆောင့်ဆောင့်လိုးတာ ရုန်းရင် ရုန်းတဲ့ဘက်ကို လိုက်ပြီးလိုးတာ။ လိုးနေတဲ့ကြားက နို့တွေကိုလဲ အလွတ်ပေးခံရတာ မဟုတ်ဘူး။ နို့လဲ အစို့ ခံရတော့ မုတ်ဆိတ်ပါပါတော့ အလိုးခံနေရင်းနဲ့ စောက်ပတ်ကလဲ အလိုက်ကမ်းဆိုးမသိဘူး။ အရည်တွေကော အသံတွေကော ထွက်တာ စုံနေတာပဲ။ မုန်းတယ်။ စောက်ဟိန်းလတ်။ ရင်ထဲမှာ စကားတွေ ရှိပေမယ့် အတွေ့နောက်ကို အသိက လိုက်နေတယ်။ မျက်ရည်တွေ ဝဲနေတဲ့ မွန့်ရဲ့ မျက်နှာလေးက သနားဖို့ထက် ဆွဲဆောင်တဲ့ မျက်နှာလေးမျိူးများ ဖြစ်နေမလား တော့ မသိဘူး။

လိုးချက်တွေကတော့ စိပ်လာတယ်။ ကောင်းလာပြီ။ ငါလိုချင်တာတွေ မဟုတ်ဘူး။ ဒီခံစားမှုတွေ မပေးပါနဲ။ နာတယ်။ နာတယ်။ နာတယ်။ ပြွတ်။ နာတယ်။ ကောင်းလာပြီ။ ပတ် ပတ် ပြွတ် ဖတ် ဖတ်။ ကောင်းတယ်။ မုန်းတယ်။ ဒီကုလားကြီးကို။ လရည်တွေ ထွက်လာပြီ။ အားးးး မလုပ်နဲ့။ အများကြီးပဲ မကုန်သေးဘူးးးးးး။ ထွက် နေတုန်းပဲ။ ညှစ်ပေးသလို ဖြစ်နေပြီ မွန်ညှစ်နေတာ မဟုတ်ပါဘူး။ မကုန်သေးဘူး။ ဘာတွေ ဖြစ်ကုန်ပြီလဲ။

“ကောင်းတာကွာ အလီ စောက်ရမ်းလိုးကောင်းတဲ့ စော်ပဲ မင်းကံကောင်းတယ်။ စောက်ပတ်က ဖေါင်းတင်းပြီး

 လိုးချက်တွေကို ပင့် ပင့်ခံတာ”

“မဟုတ်ဘူး”

“ဟိန်းလတ်ရယ် တောင်းပန်ပါတယ်။ ကြိုးဖြေပေးပါတော့။ လက်တွေ နာလှပြီ။ ဦးလေးရယ် ပြီးရင်လည်း တော်ပါတော့နော်”

“ဟား ဟား ဟား။ အဲလို ပြေပြေလည်လည် ပြောရင် ဖင်တောင် အလကားလိုးပေးလိုက်မယ်”

မချစ်သော်လည်းအောင့်ကာနမ်းတဲ့ ဒီအချိန်မှာ အာခံနေရင် ဘာမှ ထူးလာမှာမှ မဟုတ်တာ။ 

“မွန် ရေသွားဆေးပါရစေ” 

ရေနဲ့ ထိလိုက်ရင် စပ်တယ်။ သေချာတယ်။ အောက်သားလေးတော့ ကွဲသွားပြီ။ စောက်ပတ်တစ်ခုလုံးလဲ နီရဲနေပြီ။ အီးးးး ဟင်။ မျက်ရည်တွေ ကျလာတော့ မထူးပါဘူးဆိုပြီးးး ရေပန်းအောက်မှာ ခေါင်းထိုးပေးလိုက်တယ်။ ခဏနေတော့ ဟိန်းလတ်က လာပြီး ရေချိုးခန်းထဲက ခေါ်ထုတ်သွားတယ်။ တာဝါ လေးနဲ့ယုယု ယယ လာသုတ်ပေးတယ်။ ဟိန်းလတ်ကို ဖက်ပြီး ငိုမိတယ်။ ရက်စက်တယ်။

“ကိုဟိန်းလတ် ဟီး ဘာလို့ ကိုယ့်ချစ်သူ တစ်ယောက်ကို အဲလို လုပ်နေတာလဲ”

“ပြီးတာတွေ လာမပြောနဲ့တော့ မွန် ပြန်စရအောင်”

“တော်ပြီနော် မွန့်ကို သနားရင် အိမ် ပြန် ပါရစေနော်”

“အစောကြီး ရှိသေးတာ ခဏနေဦးနော်”

“ဘာလဲ ဆက် လိုးဦးမှာလားးမလုပ်ပါနဲ့တော့နော်”

“အခုမှ တော့ လာပြီး တားမနေနဲ့တော့ ဦးလေးလဲ အိမ်ရှေ့မှာ အရက် သောက်ပြီး စောင့်နေတယ် သူဝဦးမှာ မဟုတ်ဘူး”

“အောင်မလေးးးး” 

ဆိုပြီး ဒူးခွေကျသွားတော့ ဟိန်းလတ်က ပွေ့ပြီး အိမ်ရှေ့ကို ခေါ်သွားပါတော့တယ်။ အချိန်တွေ ကုန်လွန်ခဲ့တော့လည်း မွန့်အတွက် အတိတ်တွေ က မလှပပေမယ့် အနာဂါတ်တွေတော့ လှပမယ်ထင်ရဲ့ကွယ်။ အခုတော့ ဘေးနားမှာ လဲ ကိုယ့် ချစ်တဲ့ကိုယ့် အပေါ်နားလည်မှု ရှိတဲ့ အိမ်ထောင်ဘက်လဲ ရှိနေပြီ။ ယောင်္ကျား က GP ဖွင့်ပြီး အလုပ် ကြိုးစားနေတော့ နောက် နှစ်လောက်ဆို ဘွဲ့လွန်တောင် ဝင် ဖြေဖို့ဆုံးဖြတ်ထားတယ်။ 

လူတွေ က ဆရာဝန် ဖြစ်နေတာ ကို မြင်တာ သူပေးဆပ်လိုက်ရတဲ့အရာတွေကို ဘယ်သူမှ မြင်တာမဟုတ်ဘူး။ မမဆိုရင် အခုလို ရနှစ်ကျော်ကြီး သူပဲ ဒုက္ခခံ ပြီး ကြိုးစားပေးခဲ့တာ။ မွန် ကလဲ ကျေးဇူးသိတတ်တော့ ဆရာဝန်လဲ ဖြစ်ကော ယောင်္ကျား ယူလိုက်ကကော တော်တော် အားကိုးရတဲ့ ညီမလေ။

မောင်ကတော့ အတိတ်က အကြောင်းတွေကို ဘာမှ အပြစ်မတင်တဲ့အတွက် မျှော်လင့်ထားတာထက် ပိုကောင်းတဲ့ အိမ်ထောင်ရေးတစ်ခု ပိုင်ဆိုင်ခွင့်ရခဲ့တာတော့ လောကကြီးကို ကျေးဇူးတင်ရမယ်။ ဒါပေမယ့် မောင်နဲ့တူတူအိပ်တဲ့အခါကျတော့ တစ်ခါတစ်ခါတော့ လဲ အားမလို အားမရတော့ ဖြစ်သား။ တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် ချစ်နေကြလို့သာ ကြည်နူးမှုနဲ့ အဆင်ပြေ ပြီးမြောက်နေကြတာ။ 

တစ်ခါတစ်လေတော့လည်း ကျေနပ်အားရမှုဆိုတာတော့ လိုချင်သားရယ်။ ကောင်းမြတ် တစ်ယောက်ကတော့ အချိန်တွေ အကြာကြီး လိုချင်ခဲ့ရတဲ့ မွန် မွန့်ကို အခုလို တရားဝင် ပိုင်ဆိုင်ခွင့်ရခဲ့ရတော့ တစ်လောကလုံးမှာ သူ့လောက်ပျော်တဲ့လူတောင် မရှိဘူး လို့တောင် မင်္ဂလာဆောင်တုန်းက တွေးတွေးပြီး ပြုံးနေလို့ မ ကတောင် တားရတယ်။ (ကျွန်တော်က မွန့်ကို မလို့ခေါ်တာဗျ) အဲလောက်ကြီး ပြုံးနေရအောင် မောင်ဘာတွေ လုပ်ထားလဲ ပြောလို့ မနည်း မျက်နှာပိုးသတ်ရတယ်။

မင်္ဂလာဦးညလဲ ရောက်ကော တစ်ကိုယ်လုံးကို သေချာကို နမ်း ပွတ်သပ်ပြီး ချစ်ပေးလိုက်တယ်။ အရမ်းချစ်ဖို့ကောင်းတယ်။ မ ကို အိပ်ယာပေါ်က ကိစ္စနဲ့ပတ်သက်ရင် ကျေနပ်အောင် ကြိုးစားပေးမယ်လို့ ဆုံးဖြတ်ထားတယ်။ တစ်ခုပဲ ကံမကောင်းတာက မရဲ့ ပထမဆုံး လူတစ်ယောက် အဖြစ် ဖြစ်ခွင့်မရှိခဲ့တာရယ်။ အရင်လူနဲ့မ က တော်တော်ကြီး ပက်သက်ခဲ့တာတွေကို မ က ပြောတော့ ပထမတော့ တစ်မျိုးပဲ နောက်တော့ အဲလို ဖြစ်ခဲ့တာလေးတွေကို ပြန်ပြန်မေးပြီး လိင် ဆက်ဆံကြတာ အဲလို အခါမျိုးတွေကျရင် မ ရဲ့ စိတ်တွေ ပိုထလာပြီးတော့ ပြီးမြောက်တာတွေ မြန်မြန်သွားတယ်။ 

ဒီလို အခြေအနေလေးတွေကြောင့်လဲ ကျွန်တော်က ခဏခဏ ပြောပြီး လုပ်ဖြစ်ကြတယ်။ ရင်ထဲမှာတော့ မ သာ စိတ်ချမ်းသာမယ်ဆိုရင် ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ခွင့်ပြုထားမယ်လို့တော့ စိတ်ဆုံးဖြတ်ထားတယ်။ မ ပျော်ရင် စိတ်ချမ်းသာရင် ကျွန်တော့် ဘဝကြီး ပြည့်စုံပါတယ်။

......................................................................................................................

သက်မွန်တစ်ယောက်တော့ လောကကြီး ကို မေ့ပြီး အင်တိုက်အားတိုက် ဆောင့်လိုး တာကို ခံနေရပြီး ရှက်စရာကောင်းတာဆိုတာ ဘာမှန်းတောင် မသိတော့ပါဘူး။ ဟိုတယ်က ကန်တော်ကြီးနားက လူတွေ သိပ်မသိတဲ့ဟိုတယ်တစ်ခုရဲ့ စနေနေ့လေးမှာပေါ့။ တစ်ပါတ်တစ်ခါတော့ ဒီကိုလာပြီး ကာမ အလိုတွေ ဖြည့်ပေးနေရတာပေါ့။ စနေနေ့ဆိုတော့ နေ့ဝက်ဆိုပြီး လာတည်းနေတာပေါ့။ 

ကိုထွန်းဆိုတာလည်း ချောချော လှလှ လူတစ်ယောက်တော့ မဟုတ်ပါဘူး။ အသားမဲ မဲ အောက်သားတစ်ယောက်ပေါ့။ ဟိုးငယ်ငယ်တုန်းက လှေ လိုက်ပြီး အခုကျတော့ လှေ ပိုင်နဲ့ သင်္ဘောပိုင်နဲ့ အစစ အဆင့်မြင့်လာခဲ့သူပေါ။ အရင်တုန်းကဆိုရင် လှေပေါ်မှာပဲ ကိစ္စပြီးခဲရတာပေါ့။ နောက်တော့ အဲဒါတွေ မလိုတော့ဘူးလေ။ ပိုက်ဆံရှိလာတဲ့ နောက်တော့ ကောင်းကောင်းပဲ စားတော့တယ်။ အပျိုစစ်စစ်တွေကျတော့လည်း အဆင်မပြေဘူး ပြီးတော့ လိုချင်တဲ့ပုံစံမပေးနိုင်တာများတယ်။ ပါကင်ဆိုပြီး သွားမလုပ်နဲ့ သွေးထွက်တာပဲ အဖတ်တင်တယ်။ ကျန်တာတွေ က ဘာမှ ကို မကောင်းတာ။ ပြီးတော့ ပြောရဆိုရတာ ခက်သေး။ 

တော်ပါပြီ။

အခု ဒီဆော်ကျမှ လိုးလို့ကိုကောင်းတာ တော်တော်လဲ အပေးကောင်းတယ်။ ဆွဲနေတာတော့ ကြာပြီ ပေးခဲ့တာပိုက်ဆံဆိုတာ ဆောရီးဗျာ။ အပြောမတတ်လို့။ သူ့ကိစ္စတွေတော့မဟုတ်ဘူး သူ့ညီမ ကိစ္စတွေအတွက် ပိုက်ဆံလိုလို့ ချိတ်ဆက်မိရာကနေ တွေ့ခဲ့တာ တော်တော် တောင့်တဲ့ဆော်။ တစ်ခါတစ်လေကိုယ့်မှာ သင်္ဘောတွေ အတွက် အလုပ်ရှုပ်နေလို့ မတွေ့ဖြစ်တဲ့နေ့တွေဆို လီးကိုတောင်နေတာ။ တော်တော်လိုးလို့ကောင်းတဲ့ဆော် ကလေးတစ်ယောက်အမေ ယောင်္ကျား လဲ ရှိတယ်။ ပိုက်ဆံဆိုတာတော့ ကျွန်တော့်အတွက် ဆိုတာ ဘာမှမဟုတ်ပါဘူး။ ပြောတာကြာတယ်။ သက်မွန်ကို လိုးရတာ လွှတ်ကောင်းပဲ။

ဖေါင်း ဖေါင်း ဖေါင်း ပြွတ် ပြွတ်

“လိုးရတာ သိပ်ကောင်းတယ် သက်မွန်ကော အားးး”

“ကောင်းတယ်”

“ပြင်းပြင်းလေး ဆောင့်ပေး”

“ဒီလိုလေးလား” 

ကျွန်တော်လည်း လီးကို မွှေ့ထိုးလေး လိုးပေးလိုက်တယ်။

“အင်းးးးး အဲလိုလေး လိုးပေး ထိတယ်ကွာ”

“နောက်တစ်ချီ ပြီးရင် ဖင်လိုးချင်တယ်”

“ကိုထွန်းက အရမ်းလိုးတာပဲ ဖင်လိုးရင် တော်တော် နာမှာ”

“ဒါဆိုလဲ သက်မွန် အပေါ်ကနေ နေပေးလေ သက်မွန်ဖင်လေးက သိပ်လိုးကောင်းတာ ဖင်ထဲကိုလဲ လရည်တွေ ထည့်ပေးထားမယ် ပြန် မထုတ်နဲ့ အိမ်ယူသွားနော်”

“တော်ပါ ယောင်္ကျားနဲ့လိုးတုန်း လရည်တွေ ဖင်ထဲက စီးကျလာမှ ဟုတ်ပေ့ဖြစ်နေမယ် အရင်တစ်ခေါက်တုန်းကလဲ လရည်တွေ စောက်ပတ်ထဲ ကျန်လို့ မနည်း မရိပ်မိအောင် ပြောရသေးတယ်”

“အားသက်မွန် ခါးလေးပြန်ကော့ပြီး တောင့်တောင့်လေးနေပေး တစ်ချက်ချင်း လီးဝင်တာ ကြည့်ပြီး လိုးချင်လို့”

“သဘော အားးး ကိုထွန်း အဆုံးထိ ခဏလောက် ထည့်ထားပေးကွာ ဒီမှာ ကောင်းနေပြီ ဟားးး ပြီးပြီကွာ”

သက်မွန် စောက်ပတ်လေးက ညှစ်တာကို မခံစားနိုင်တာနဲ့ လီးကို ကော့အထိုး မှောက်ခုံလေးဖြစ်သွားတာနဲ့ အားရပါးရ ရိုက်ချက်ပြင်းပြင်းလေး အဆက်မပြတ် ရိုက်ပေးလိုက်တယ်။ ဒီကောင်မ လိုးရတာ စိမ့်နေတာပဲ။ လရည်တွေ ဆိုတာ ညှစ်ညှစ်ယူတာ။ စောက်ပတ်ကိုက ညှစ်အား သိပ်ကောင်းတာ။ ဒါကြောင့်လဲ အပတ်တိုင်း စနေဆို ဦးထွန်းလာမယ်ဆိုတာချည်းပဲ။ 

ဟိုတယ်ကကောင်လေးတွေဆိုတာ အခန်းကို ထောင့်ခန်းပဲပေးတာ။ ဒီကောင်တွေ ချောင်းနေတာလဲ သိတယ်။ အရင်တုန်းကတော့ အခန်းက အတည်တကျမဟုတ်ဘူး။ နောက်တော့ စနေဆို ဒီအခန်းပဲ ပုံသေဖြစ်နေပြီ။ ဟိုတယ်က ကောင်လေးတွေ ချောင်းနေတာသိတော့ လိုးရတာ ပိုကောင်းတယ်။ သက်မွန်အော်တာလည်း တော်တော်ကျယ်တယ်။ ဂျပန်မတွေထက်တော့ မလျော့ဘူး။ အော်သံလေးကြောင့်လဲသဘောကျတာ ဖြစ်မယ်။ ချောချော လှလှ တောင့်တောင့်လေး အပေးကောင်းလေး။ နှစ်ချီပြီးစားတာတောင် မရိုးနိုင်သေးတဲ့ ကောင်မလေး။ သူ့ညီမကိုပါ စားချင်တာ အိမ်ကို သွားရင် မတွေ့လို့။ မဆုံဖြစ်တာများပါတယ်။

“ကိုထွန်း ပြီးရင်လဲ ထတော့ ဒီမှာ ပိနေပြီ”

“ဒီအတိုင်းလေးပဲ နေဦး အရည်တွေ ကို ညှစ်ထား မထွက်စေနဲ”

“ကိုထွန်းကလဲ ဘာမှန်းလဲ မသိဘူး အရမ်း အနိုင်ကျင့်တာပဲ”

“မှောက်ခုံလေး အိပ်နေ ဒီအတိုင်းလေး ကြည့်နေချင်လို့”

“ပြီးရော”

ကိုထွန်းလဲ Room Service phone ကို ကောက်ကိုင်လိုက်တယ်။

“မင်္ဂလာပါ အကို ဘာများသုံးဆောင်ချင်ပါလဲ”

“အေးးးး ဘီယာ နှစ်လုံး tiger ပဲ ပေး ပြီးတော့ ကြက်သားလုံးကျော် shark တစ်ဗူး ပေး၊ အကို လက်ကျန်ပေးထားတဲ့ Double Black ပါ ချပေးး ကွာနော် ညီရာ။ ပြီးတော့ အရင် ပို့နေကျ ကောင်လေးပဲ ပို့ခိုင်းလိုက်ကွာ”

“အကို မောင်လွင်က နားတယ်။ အကို ကျွန်တော်တော့ မေးကြည့်ဦးမယ်။ တခြားလူ ပို့ရင်ကော အဆင်ပြေလားအကို”

“ဖြစ်နိုင်ရင်တော့ ပို့နေကျ လူပဲ ကောင်းပါတယ်”

“ဟုတ်ကဲ့ အကို ကျွန်တော် ကြည့်လုပ်ပေးပါ့မယ်”

“အေးကွာ အဆင်ပြေအောင် လုပ်ပေးပါဦး”

“ဟုတ်အကို ကျွန်တော်တို့အဆင်ပြေအောင်လုပ်ပေးပါ့မယ်”

“မြန်မြန်လေးတော့ လုပ်ကွာ နော်”

“ဟုတ်အကို ဒါပဲနော်”

“မောင်လွင် ဟေ့ကောင် ထတေ့ာ”

“ဟား ငါလိုးမ မင်းအမေသေလို့လာ ခေါ်နေတာလား”

“အေး မင်း အဖေ ခေါ်ခိုင်းလို့လာခေါ်တာ”

“လီးလား။ မလာဘူးကွာ”

“ဟေ့ကောင် ထတော့ ကိုထွန်း ရောက်နေလို့ လာခေါ်တာ ဟ မှာတာတွေသွားပို့ရမယ်”

“ငါဒီနေ့နားတယ်လေကွာ ရတယ်။ သွားပို့ လိုက်မယ် ငါ့လီးကွာ ညတုန်းက အောကားကြည့်တာ ကောင်းတာကွာ ကြည့်ဦး လီးတောင် ခုထိ မကျသေးဘူး”

“ဘောစိကော”

“မရှိဘူး မနက်ထဲက မင်းဘာသာ သွား”

“အေး ကိုထွန်း စော်ကြီးက မိုက်တယ်နော် အပေးကောင်းချက်ကွာ”

“မင်းဘယ်လိုသိလဲ”

“ဒီလိုပဲပေါ့ကွ”

“လစ်ပြီ ဟေ့ကောင် ကောင်တာမှာ လူမရှိဘူး”

“မင်းတစ်ယောက်ထဲလား”

“အေး နားတဲ့ကောင်တွေ များနေတယ် မင်းတောင် ရှိလို့တော်သေးတယ်”

“ဟေ့ကောင် ငါ ကိုထွန်း တစ်ခန်းပဲ ပို့မှာနော်”

“အေးပါ ပြီးရင် ပြန်အိပ်တော့”

“အေးးးးးး”

ဒေါက်ဒေါက်ဒေါက် Room Service

“အေး လာပြီ”

“စားစရာတွေလာပို့နေပြီ တော်ပြီ ထတော့မယ်”

“အဲအတိုင်းပဲနေနော် ပြောထားတယ်”

“အထဲမှာ အရည်တွေကော”

“တော်ပြီကွာ”

“လေကုန်တယ်။ ငြိမ်ငြိမ် ခဏလေးနေ”

“အေးလာပြီ ညီလေး ရေ အေး ဝင်ခဲ့လိုက်ကွာ မင်းပဲ ဘီယာထည့်တော့ တံခါးကိုတော့ လော့ချလိုက်”

“ဟာ” 

စော်ကြီး ဖင်ပြောင်ကြီးနဲ့ လီးပဲ ကွိုင်တတ်တော့မှာပဲ။ ဟဟ ဘဲကြီးက မျက်လုံးမှိတ်ပြနေတယ်။ ဘာအထာလဲကွ။ သူတောင် အလှူပေးနေတာပဲ ကြည့်တယ်ကွာ။

“မိုက်လားး ညီ”

“ဗျာ”

“ဟိုမှာလေ။ ငါ့စော်လေ။ မိုက်လား ခုနကမှ ငါလိုးပြီး လရည်တွေ အပြည့်ထည့်ထားပေးတာ”

“ဟာ ကိုကြီးကလဲ မနောက်ပါနဲ့ အမ ရှက်နေပါ့မယ် ကျွန်တော့်ကို ခွင့်ပြုပါဦး”

“မင်းကလဲ လာရှက် နေသေးတယ်။ ဘီယာထည့်ပေးဦးလေ”

ရှက်လိုက်တာ လူဆိုးကြီး သက်မွန်တစ်ယောက် ရှက်လို့မျက်နှာတောင် မဖော်ရဲဘူး။ ပြီးရင်တော့ တွေ့မယ်။

ကျွန်တော်လဲ အမ ဆီက မျက်နှာလွှဲပြီး ဘီယာထည့်ပေးတော့ 

“အကို နှစ်ခွက်လား”

“အေး နှစ်ယောက်ဆိုမှတော့ မင်းက ဘယ် နှစ်ခွက် ထည့်ချင်လို့လဲ”

“ဟဲဟဲ အမ မသောက်ဘူး ထင်လို့”

“သောက်မှာ ကဲ မင်းလက်ထဲက ခွက် ကို အမကို ပေးလိုက်”

“ဗျာ”

“နားမလည်ဘူးလား ပေးလိုက်လေ”

“ဟုတ်”

သက်မွန်လဲ မထူးတော့ဘူး ဆိုတော့ လက်ဖဝါးနဲ့စောက်ပတ်ကို အုပ်ကိုင်ပြီး ထလိုက်တော့တယ်။ ကိုထွန်းကိုမှ မလွန်ဆန်နိုင်တာ။ ဟ ထွက်ကျကုန်ပြီ စောက်လရည်တွေကလဲ။ ဖင်ပြောင်နဲ့ ဟိုတယ်။ စားပွဲထိုးရှေ့မှာ လရည်တွေ အပြည့်နဲ့ ထ ထိုင်ရတာ ဘယ်လောက်တောင် နေရခက်တယ်။ ဆိုတာ အခုမှ ပဲ ခံစားဖူးတော့တယ်။ လှလိုက်တဲ့ စော်ကွာ။

“သက်မွန် ဘီယာခွက် ယူလိုက်”

“ညီလေး မင်းနုတ်လုံတယ် မလား”

“ဟုတ် ဘာခိုင်းမလို့လဲ မသိဘူး”

“အေး သက်မွန်ရေ ဘီယာသောက်တော့ ညီ မင်း စားပွဲပေါ်က Tissue Box လေး ယူလိုက်”

“သက်မွန်ရေ မောင်လေးက လရည်တွေ သုတ်ပေးမလို့ ပေါင်ကားပေးလိုက်”

“ဟာ မဟုတ်တာ ကိုထွန်းကလဲ”

“ညီလေး သွား သန့်ရှင်းပေးလိုက် မင်းဆီမှာ စနိုးတာဝါ ကော ရှိလား”

“ရှိတယ်။ အကို ရေခဲ သေတ္တာ ထဲမှာ ကွိုင်ကော စနိုးတာဝါကော ရှိပါတယ်”

“မင်း အမကို သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပေးလိုက် ရတယ်မလားးး”

“အကို ကလဲ လာနောက်နေတယ်။ အကို နဲ့ အမ သာ သဘောတုူရင် ကျွန်တော်လုပ်ပေးမှာပေါ့ ကျွန်တော်က ဘာနာစရာရှိလဲ”

“အေး ဒါဆိုလဲ မင်း အမကို သန့်ရှင်းရေး လုပ်ပေးလိုက်တော့”

“ကိုထွန်းးးးးးးး မကောင်းဘူးကွာ”

“ဘာမကောင်းတာလဲ မောင်လေးက အကောင်းနဲ့ရှင်းပေးမှာကို မရစ်နဲ့တော့ ပြောတော့ ကိုထွန်း ကျေနပ်မယ် ဆိုရင် ဘာပဲ ဖြစ်ဖြစ်ဆို အရင်တုန်းက စကားတွေ မေ့ သွားပြီလား”

“အကို အမ ခွင့်မပြုရင်လဲ မလုပ်ပါနဲ့ ကျွန်တော်သွားတော့မယ် အကို လိုတာရှိရင် လှမ်းခေါ်လိုက်ပါ”

“နေပါဦးဟ မင်းကလဲ ဧည့်သည်စိတ်ချမ်းသာအောင် လုပ်ပေးရဦးမယ်လေ”

“ဟုတ်အကို ကျွန်တော်က အမ ကို အားနာလို့ပါ”

“ရတယ်။ ကိစ္စမရှိဘူး လုပ်စရာရှိတာ လုပ်ပေးလိုက် ငါ ဘီယာသောက်လိုက်ဦးမယ်”

ကိုထွန်း ဘီယာ သောက်ဖို့စားပွဲခုံဘေး က ခုံမှာ ထိုင်ပြီး တီဗွီ လိုင်းဖွင့်တော့ ဒီဟိုတယ်လေးရဲ့ ဝန်ဆောင်မှု တစ်ခု ဖြစ်တဲ့ ချန်နယ် တစ်လိုင်းမှာ အောကားပါ ထည့်ထားပေးတော့ ကိုထွန်းလဲ အသံကို နည်းနည်းကျယ်ပြီး ဘီယာလေးသောက် အရက် လေး တစ်ငုံ ငုံ ကြက်သားလေး တစ်ဖက်လောက် ဝါးပြီး ဇိမ်ကျနေတယ်။ ဒီမှာတော့ ရှက်လို့ရင်တွေတောင်တုန်တယ်။ ညီမလေးအရွယ်လောက်ရှိတဲ့ ကောင်လေး ကိုယ့်ပေါင်ကြားထဲဝင် ပြီးတော့ စောက်ပတ်ကို သုတ်ပေးမယ်ဆိုတော့ ပြီးတော့ သူက နုတ်လုံဦးမှ တော်ကြာ ဟိုတယ်က သူတွေကို ပြန်ပြောရင် ဒုက္ခ တွေတော့ ဖြစ်တော့မှာပဲ။

“မမ ပေါင်လေးဟပေးနော် ကျွန်တော် မလုပ်ပေးရင် အကို က ပြောနေဦးမယ် မမကို ဆူနေပါ့မယ်”

“ဖြည်းဖြည်းပဲ လုပ်နော် လက် ကို အရင်သွားဆေးလိုက် နောက်ပြီးတော့ ဒီလိုလုပ်တာ ဘယ်သူ့ကိုမှ မပြောပါနဲ့နော် အမ တောင်ပန်းပါတယ်။ သူ့ကို မလွန်ဆန် နိုင်လို့သာ”

‘ဟုတ် အမ ပေါင်လေး ကာပေးနော် ပြီးတော့ လက်လဲ ဖယ်ပေးနော်”

“လက်ဖယ်လိုက်ရင် ထွက် ကျ လာလိမ့်မယ်”

“ဟုတ်အမ”

မောင်လွင်တစ်ယောက် သက်မွန် ဖင်ကြားအောက်ကနေ ပြီးတော့ tissue လေး သုံး လေးရွက် လောက် ထပ်ပြီး တော့ သက်မွန် ရဲ့ လက် လေးကို ကိုင်ပြီး ဖယ်ခိုင်းလိုက်တော့ သက်မွန်လဲ ရှက် ရှက်နဲ့ မျက်လုံးလေး မှိတ်ပြီး ခုတင်ပေါ် လက်ထောက် ပြီး လှန်ချလိုက်တယ်။ ရှက်နေလို့လဲ ပြီးတာမှ မဟုတ် တာ မြန် မြန် လုပ်စရာရှိတာ လုပ်ပြီး သွားတော့လည်း ပြီး တာပါပဲ။ 

စောက်ဖုတ်ကတော့ ကွာ ဖေါင်းပြီး ယောင်ကိုင်းနေတာပဲ ဒီဘဲကြီး တော်တော် ချထားလို့များလား မသိဘူး။ Tissue လေးနဲ့ သေသေချာချာ သုတ်ပေးလိုက်တော့ ခြေထောက်လေးတွေ ဘေးကို ပိုကားသွားတယ်။ အကဲစမ်းသလို ဘာလိုလို နဲ့ လက်ချောင်းလေး တွေနဲ့ စောက်ပတ်ကို တို့ကြည့်လိုက်တယ်။ အိနေတာပဲ။ လက်ချောင်းမှာ လရည်တွေ ပေနေတော့ ဖင်ဝလေးကိုပါ မသိမသာ တို့ကြည့်တော့ တွန့်ကနဲ ဖြစ်သွားတယ်။

“ညီလေးဟေ့ကောင်”

“ဗျာ”

“ဘာလို့မင်းအသံတွေက တုန်နေတာလဲဟ ဘယ်လိုလဲ ငါ့ကောင်မလေး စောက်ပတ်က လှလား”

“ဟုတ် အကို”

“မင်း ကလဲ ရဲရဲ တင်းတင်း ပြောစမ်းပါ လှ လို့လှတယ်ပြောတာ ရှက်စရာမှ မဟုတ်တာ”

“ဟုတ်အကို အကို့ကောင်မလေး ရဲ့ စောက်ပတ် က အရမ်းလှတယ်အကို အမွှေးလဲ မရှိဘူး ဖေါင်းပြီးတင်းနေတာပဲ လုပ်လို့တော်တော်ကောင်းမဲ့ပုံပဲ” (အဲလို ပြောစေချင်တာမလား ပြီးရော)

“အေးကွာ အဲလိုပြောစမ်းပါကွာ”

“ဟေ့ မင်းရှင်းပြီးရင် ဖယ်တော့”

“ဟုတ်အမ”

“ကိုထွန်း သက်မွန် Restroom သုံးဦးမယ်”

“အင်းသွားလေ”

“ဘယ်လိုလဲ ညီ မင့်အမ ဖင်လုံးလေးတွေ ကော မိုက်လား”

သက်မွန်လဲ ကိုယ်လဲ အထ ကိုယ်တုံးလုံးနဲ့ဆိုတော့ တာဝါလဲ ရေချိးခန်းမှာ မယူထားတော့ အဲလိုလဲ အပြောခံရတော့ စောက်ဖုတ်ထဲတောင် ကျင်သလိုကြီး တစ်ယောက်က အမြဲတမ်း လိုးနေကျ ကျေးဇူးရှင် လူ နောက်တစ်ယောက်ကတော့ ဟိုတယ်။ ဝန်ထမ်းဆိုတော့ တစ်ခါမှလဲ အဲလို မပြောခံဘူးတော့ ရှက်လဲ ရှက်ရှက်နဲ့ ရေချိုးခန်းထဲ သွက်သွက်လေး ဝင်ပြီး ရေပန်းကို ဖွင့်ပြီး တစ်ကိုယ်လုံး ကို ရေနွေးနွေးနဲ့ စိမ်ချိုးပြီး တော်တော်ကြာနေပြီးမှ ထွက်မယ် စိတ်ကူးလိုက်တယ်။ ဒါမှလဲ ဟိုကောင်လေးလဲ ပြန် ပြီးမှ ကိုထွန်းကို စိတ်ကောက်ရမယ် ပိုက်ဆံကလဲ လိုနေပြီလေ။ ဒီနေ့ပေးမယ် ပြောထားတယ်။ ကလေးတစ်ယောက် စရိတ်နဲ့ ညီမ ဆရာဝန်ဖြစ်အောင် လိုက်လျော ပေးလိုက်ရတဲ့ အရာတွေ ဘဝမှာ တော်တော် များနေပြီ ယောင်္ကျားလဲ မသိအောင် အသုံးစရိတ်တွေလဲ တော်တော်လေး ရုန်းကန်နေရသေးတယ်။

“ကဲထိုင်ပါဦးဟ မင်းက အလုပ်ရှိသေးလို့လား”

“မရှိပါဘူး ကျွန်တော်ဒီနေ့မှ နားတာ အကို အခုလဲ အိပ်နေရင်း အကိုခေါ်လို့ထလာတာ”

“မင်းကို ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပဲ မေးမယ် မင်းစားချင်လား ငါ့ ဇယားလေးကို”

“ဟာအကို ကလဲ မကောင်းပါဘူး မလုပ်ပါနဲ့”

“မကောင်းလို့ပဲ မင်းခုနကတောင် ငါ့ ကောင်မလေးရဲ့ စောက်ပတ်တောင် သေချာကြည့်ထားသေးတာပဲ ကိုင်တောင် ကိုင်သေးတာပဲ”

“ဟာ အဲဒါကတော့ အကို ပဲ ကိုင်ခိုင်းပြီးတော့”

“ထားပါတော့ ငါက လို းခိုင်းရင် မင်းလိုးမလား”

“အကိုကလဲ ဘယ်သူက အမလို အမိုက်စားလေးကို မလုပ်ချင်ပဲ နေပါ့မလဲ”

“ဒါဆို လုပ်ချင်တယ်ပေါ့”

“ဘယ်ပြောကောင်းမလဲ အကိုရာ”

“မင်းက အဖြစ်ကော ရှိပါ့မလား ငါပေးလိုးရင်တောင် ငါ့ကောင်မလေး စိတ်တိုင်းကျ ဖြစ်အောင် လိုးပေးနိုင့်ပါ့မလား”

“ဘယ်ပြောကောင်းပါ့မလဲ အကို ရာ ညတိုင်း စော်ချနေတာပါ အကိုရာ စော်ကြည်အောင်တောင် ဂေါ်လီတောင် ပတ်ပတ်လည် ထည့်ထားတာ”

“မင်းက ရုပ်လေးကြည့်တော့ ထင်တောင် မထင်ရဘူး ဂေါ်လီတွေ ဘာတွေနဲ့ပါလား”

“အကိုကလဲ အရက်လေးသောက်ပြီးလိုးတောင် အကို့စော် အသာလေး နာရီဝက်မကအောင် လုပ်ပေးနိုင်တယ်”

“ဟုတ်မှလဲ လုပ်ပါ မောင်ကာလုရယ်”

“တကယ်ပြောတာ အကို အကို့စော် ကောင်းလွန်းလို့ အော်နေစေရမယ်”

“မင်းပြောတော့ မင်းစကားပေါ့ အဲတော့ မင်းလိုး တကယ် ကောင်းအောင်ဆော်ပေးနိုင်ရင် မုန့်ဖိုးပါ ပေးမယ် အများကြီး ပေးမယ်”(အဲလိုကောင်လေးကို စိတ်ကို ဆွပေးမှ သက်မွန်ကိုတကယ်တီးမှာ အဲဒါမှ အောကားထက်ကောင်းတာကို ကြည့်ရမှာ အဲလို လုပ်ချင်နေတာကြာပြီ)

“အကို သေချာရင် ပြီးတာပဲ အမကို ချနေတုန်း အကို ကကြည့်နေမှာလား”

“အေးပေါ့ကွ အဲလို ချတာကြည့်ချင်လို့လဲ မင်းကို ချခိုင်းတာပေါ့ကွ”

“အမကကော သဘောမတူရင် အော်ဟစ်လိုက်ရင် ကျွန်တော်ထောင်ကျမှာပေါ့”

“ဟေ့ကောင် ဒီကောင်မကို ငါပိုင်တယ်”

“ရော့ ခွက်ထဲကိုယ့်ဖာသာ ထည့်သောက် မူးပြီးမှောက်သွားရင်တော့ မင်းကို ငါ ဖင်ပြန်ချမယ်”

“မလုပ်ပါနဲ့ အကို အရက်က ဘယ်လောက်ကောင်းကောင်း ချရတာလောက် ကျွန်တော် မကြိုက်ပါဘူး”

“အေး မင်းမချခင် ငါ့စော်ထွက်လာရင် မင်း မချခင် ရေချိုးလိုက်ဦး သူက အသန့်ကြိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ကွိုင်လဲ ယူထားဦး ဒီတိုင်းတော့ ငါပေးမချဘူး ရေချိုးပြီး ကွိုင်ယူပြီး ပြန်လာခဲ့ ခုသွားတေ့ာ”

“ဟုတ်အကို ကျွန်တော် ခဏနေ ပြန်လာခဲ့မယ်”

“အေး တံခါးခေါက်လိုက် ဘီယာ နှစ်လုံးလောက်ပါ ထပ်ယူလာခဲ့”

...........................................................................................

ဒေါက် ဒေါက် ဒေါက်

“အေး ဝင်လာခဲ့ ကွာ”

“သက်မွန့်ကတော့ ရေချိုးခန်းထဲမှာပဲ ရှိနေတုန်းပဲ သန့်ရှင်းရေး လုပ်နေတယ် ပြီးတော့ မင်းမှုတ်လို့ရတာပေါ့”

“အာ အကိုကလဲ”

“ဘာလဲ မင်းမမှုတ်ဘူးလား”

“ကျွန်တော်က မမှုတ်ဘူး တန်းလိုးတာ လီးပြပြီးတော့ကို တန်းလိုးတာ ကျွန်တော့်လီးမြင်တာနဲ့ စောက်ရည်ထွက်တယ်”

“ဟုတ်ပါ့မလား ငါ့ကောင်ရာ”

“အကို ကြည့်ကြည့်လေ”

“အေးဒါဆိုလဲ သက်မွန့်ကို သွားခေါ်တော့မယ်”

 ဒေါက်ဒေါက်

“သက်မွန် ပြီးပြီလား”

“အင်း ကိုထွန်းပြီးပြီ”

“လာတော့ ကြာနေပြီ အအေးပတ်တော့မှာပဲ”

“လာပြီ ဆိုမှပဲဘယ်လို ဖြစ်နေလဲမသိပါဘူးး တကယ်”

တာဝါနဲ့ခန္ဓာကိုယ်တစ်ဝက်လောက် လုံအောင်ပတ်ပြီး ရေချိုးခန်းက ထွက်လိုက်တော့ အခန်းထဲမှာ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီတစ်ထည်ပဲ ဝတ်ထားတဲ့ကောင်လေးကို ခုတင်ပေါ်မှာ ထိုင်ပြီး ကိုထွန်းနဲ့ စကားပြောတာ တွေ့ရတယ်။ အောင်မာ ကို ထွန်း က အလိုလိုက်လို့ အရက်ခွက်ကိုပါ ကိုင်ပြီး သောက်နေသေးတယ်။ ဘယ်လိုတွေ ဖြစ်နေတာလဲ ဘာလို့ WAITER ကောင်လေးကို အဲလို ခုတင်ပေါ်ထိုင်ခိုင်းရတာလဲ။

“သက်မွန်လာ ရော့သောက်”

“မသောက်ချင်ပါဘူး ဘာတွေ ဖြစ်နေတာလဲ”

“ရော့ပါ သောက်ဆိုသောက် အရက်နဲ့ကျွဲရိုင်း ရောပေးထားတယ်။ ပြီးတော့ အစားလေးနည်းနည်းလဲစားဦး”

ဘာတွေမှန်းလဲ မသိဘူး မကောင်းတဲ့ အငွေ့အသက်တွေတော့ ရနေတယ်။ ဘုရားဘုရား ဟိုကောင်လေးကိုများ ငါ့ကို လုပ်ခိုင်းမှာတော့ မဟုတ်လောက်ဘူး ထင်တာပဲ ဒါဆို ဘာလို့ဘာလို့ ဟိုကောင်လေးက အဝတ်အစားတွေ ချွတ်ထားတာလဲ ဖြစ်ချင်ရာဖြစ် အရက်သာက်ပစ်မယ်။ Buttom ‘s up သောက်လိုက်တယ်။ ရင်ထဲမှာ ပူဆင်းသွားတာပဲ ကြက်သားဖတ် သုံးလေးဖတ်လောက် ဝါးပလိုက်တယ်။ သွေးတွေတောင်ပူတယ်။

“နောက်တစ်ခွက်ပေး”

“လုပ်လှချည်လား သက်မွန်ရယ် ဖြည်းဖြည်းပေါ့”

“ဖြည်းဖြည်းတွေဘာတွေ မသိချင်ဘူး မူးတာပဲကောင်းတယ်”

“အေးချကွာ ရော့ မင်းအမကို စပ်ပေးလိုက် ပျော့ပျော့လေးစပ်”

နောက်တစ်ခွက်လဲ အရင်တစ်ခွက်လိုပဲ သောက်ချလိုက်တာ လူလဲ ကောင်းသွားတော့တာပဲ။ 

“ကောင်လေးစတော့လေ” 

ကောင်လေးကို ပေါင်သားလေးတွေကို လာကိုင်တယ်။ “ဖေါင်း” လက်ကို ပုတ်ချလိုက်တယ်။

“သက်မွန် အကို သက်မွန်နဲ့ကောင်လေး လိုးတာကြည့်ချင်တယ်”

“ကိုထွန်းက လူကို ဘယ်လို မှတ်နေလဲ ဖာသည် မဟုတ်ဘူးနော် လူတကာနဲ့အလုပ်ခံတဲ့ ကောင်မ မဟုတ်ဘူးနော်”

“ဖာသည် မဟုတ်လို့လဲ ကြေးကြီးကြီး ပေးပြီး ဝယ်ထားတာလေ။ မင်းကို ငါပိုင်တယ်။ မင်းယောကျာၤးက အိမ်မှာ မင်းကို ပိုင်ပေမယ့် ဒီအခန်းထဲမှာတော့ ငါပိုင်တယ်”

“အဲလို ပြောပြီး လုပ်ချင်တိုင်း လုပ်လို့မရဘူးလေ”

“ရတာပေါ့ မင်းနဲ့ငါ သဘောတူညီမှုတစ်ခုရှိတယလေ။ ငါ ကျေနပ်မယ်ဆို မင်း ဘာမဆို လိုက်လျောမယ်ဆို”

“အဲဒါက ဒါတွေ မပါဘူးလေ”

“ပြောခဲ့လို့လား ဘာမဆိုလေ”

“ဟာ မသိတော့ဘူးကွာ ရှင်က လူကို တန်ဖိုးမထားဘူး”

“တန်ဖိုးထားလို့ အခုလို ဟိုတယမှာ လုပ်တာလေ။ တန်ဖိုးမထားရင် လမ်းဘေးမှာ လုပ်မှာပေါ့”

“လုပ်ဟာာ မသိတော့ဘူး လုပ်ချင်တာသာလုပ်တော့ နောက် ဘယ်တော့မှ လာမတွေ့တော့ဘူး”

“အခုတော့ လိုးခံလိုက်ဦး”

“ရှင်ကြည့်ချင်တယ် မလား ကြည့် ကြည့် နှမသားချင်းကိုယ်ချင်းမစာတဲ့လူကြီး”

“ကောင်လေး စတော့လေကွာ မင်းကလဲ လိုးချင်တာလဲ တစ်ပိုင်းကိုသေလို့ လိုးပါတော့ဆိုမှ”

“ဟုတ်”

သက်မွန်ဆိုတဲ့အမရဲ့ ပေါင်လေးတွေ ကိုင်တော့ အမက ပက်လက်လှန်ချပြီး ခေါင်းအုန်းကို မျက်နှာပေါ်အပ်ထားလိုက်တယ်။ ကျွန်တော်လဲ ဘယ်ရမလဲ တာဝါကို ဆွဲခွါ ချပြီးတော့ နို့သီးလေးတွေကို ကိုင်ကြည့်လိုက်တယ်။ တင်းနေတုန်းပဲ ခေါင်းလေးတွေက ထောင်လာတယ်။ တစ်ချက်လောက် အားရပါးရ စုံကိုင်ပြီးတော့ အားရပါးရ ညှစ်လိုက်တယ်။ အားးးး ခေါင်းအုန်းအောက်က အော်သံလေးက လုံးပြီးထွက်လာတယ်။ 

ဟိုဘဲကြီးတော့ အောကားကြည့်သလိုကို သေချာထိုင်ကြည့်နေတာ သေချာ လိုးရမယ်။ အလကားရတာ ပစ္စည်းကောင်းလေးတွေ တစ်ခါတစ်လေမှ စားရတာ စားနေကျ ဖာသည်မတွေလို မဟုတ်ဘူး။ ပေါင်လေးကို အသာဟပြီး ကြည့်လိုက်တော့ လီးက လဲ အလိုက်တသိနဲ့ ခုနက မပျော့မမာ ဖြစ်နေတဲ့ ပုံစံကနေပြီး တန်းပြီး မတ်ကနဲ ဖြစ်သွားတယ်။

အချိန် ဆွဲနေလို့မဖြစ်ဘူးဆိုပြီးတော့ ပါလာတဲ့ ကွန်ဒုံးကို စားပွဲပေါ်ကလှမ်းယူလိုက်တယ်။ 

ကွန်းဒုံးကလဲ အကောင်းစားဆိုတော့ Tiger Type လေ။ အဖုလေးတွေလဲ ပါတယ်။ ကျွန်တော်ဒုတ်မှာလဲ ဂေါ်လီက ထည့်ထားတာ ခြောက်လုံး။ တိုက်လုံး ခိုက်လုံး မိုက်လုံး ဆိုပြီး နှစ်လုံးစီထည့်ထားတာ နောက်ဆုံးအလုံးက ထည့်ထားတာ နှစ်ပါတ်လောက်ပဲရှိသေးတယ်။ ဖာတွေဆိုတာ အရင် ၅လုံးလောက် ထည့်ထားတာတောင် လီးထည့်လိုက်ရင် တွန့်တွန့်သွားတာ အခုစော်ကြီးကော ဘာခံနိုင်မှာ မို့လဲ။ ကောင်းကောင်းလေး လိုးပြစ်မယ်ဆိုပြီး ကွန်ဒုံးကို စွပ်လိုက်တယ်။ ပေါင်ကြားထဲကို ဒူးနှစ်ဖက်နဲ့ဝင်တော့ ခြေထောက်တွေက သိပ် အများကြီး မဟုတ်ပေမယ့် ကားတော့ ကားပေးတယ်။ လီးကို အသာကိုင်ပြီး စောက်ဖုတ်ဝကို တေ့ပေးလိုက်တော့။

“အင့်”

Waiter ကောင်လေးကတော့ စောက်ဖုတ်ကို လာတေ့တော့ တမျိုးကြီးပဲ လန့်တာလဲပါတယ်။ ကွန်ဒုံးကောပါရဲ့လားဆိုပြီး လက်ကို ပေါင်ကြားထဲနေ စမ်းမယ်လုပ်တော့ 

“ဘာမှ စိတ်မပူနဲ့ ကွန်ဒုံးပါတယ်” (ကိုထွန်းက သက်မွန်စိတ်ကို သိနေသလိုနဲ့ ပြောလိုက်တယ်) 

ကျွန်တော်လဲ သူ့လက်မရောက်ခင်မှာပဲ လူကို ခပ်ကွကွလုပ် ပေါင်ကိုကားအောင်လုပ်ပြီး စောက်ဖုတ်ဝကို ဖိချလိုက်တော့။ 

“ဟာာ မင်းကလဲ လီးတောင် ဝင်အောင် မထည့်တတ်ဘူးလား”

သူ့လီးက ဘယ်လိုကြီးလဲ ချောချောကြီးလဲ မဟုတ်ပါလားးးး။ အားးးး ဝင်လာပြီ သူ့ဒစ်ကြီးဝင်လာပြီ ပုံမှန်ပါပဲ။ အားးးးး နာတယ်။ အထစ်ထစ်တွေနဲ့ ဘယ်လိုကြီးပါလိမ့် ဂေါ်လီတွေထည့်ထားတာလား မသိဘူး။ အားးးး ဝင်လာပြီနော် တစ်မျိုးကြီးပဲ အတွင်းသားတွေ လိပ်ဝင်သွားတယ်။ နောက်တစ်ထစ်လာပြန်ပြီ နာတယ်။ အစိကို ထွသွားပြီ။ အားးးး အဆုံးထိဝင်လာပြီ နောက် စောက်ပတ်နားမှာ နောက် တစ်ခေါက် အလုံးကြီးနဲ့။ သေချာတယ်။ ဂေါ်လီပါတဲ့ လီးနဲ့ အလိုးခံရပြီ။ ပြန်ဆွဲထုတ်မလို လုပ်တယ်။ မလုပ်ပါနဲ့။

“မောင်လေး နေပါဦး မထုတ်ပါနဲ့ဦး ခဏလောက် နေဦးနော်”

“ဘာလဲ ကျွန်တော့်လီးကို အမ စောက်ပတ်ထဲမှာ စိမ်ထားပေးရမှာလား”

“ဟုတ်တယ်။ ဟာ အခုမှလဲ တွေ့သေးတယ်။ စကားလုံးသုံးတာ ရိုင်းလိုက်တာ”

သက်မွန် စိတ်ပေါက်ပေါက်နဲ့ ခေါင်းအုံးဖယ်ပြီး ကောင်လေး မျက်နှာကိုကြည့်တော့ စပ်ဖြီးဖြီးနဲ့ မုန်းဖို့ကောင်းလိုက်တာ။ 

“မမ” 

“ဘာလဲ” 

ကျွန်တော်လဲ အသည်းယားဖို့ကောင်းတဲ့ မျက်နှာလေးကြောင့် ခေါင်းကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ငြိမ်အောင်ကိုင်ပြီး Kissing ဆွဲပလိုက်တယ်။ 

“မလုပ် အွန်းးးးးးးးးးးး” 

“ပြွတ်” 

အားရပါးရ နုတ်ခမ်းတွေကို မလွတ်တမ်း နမ်းပလိုက်တယ်။ နုတ်ခမ်းတွေက တော်တော် ချစ်ဖို့ကောင်းတယ်။ သူ့ရဲ့ စောက်ပတ်လေးတွေလိုပါ ပါးပါးလေးနဲ့ လီးကို တစ်ဝက်လောက် ဖင်ကြွပြီး ဆွဲထုတ်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ပြန်ပြီး အဆုံးထိ ပြန်ထည့်လိုက်တယ်။ နုတ်ခမ်းသားလေးတွေ လိပ်ပြီး ပါလာတယ်။ အဲလို လေး ငါးချက်လောက် လုပ်ပေးလိုက်တယ်။ လီးကို ဆွဲထုတ်မယ့် အချိန်တွေ ကျတော့ စောက်ဖုတ်သားကို ညှစ်ပြီး ထွက်မသွားအောင် လုပ်ပေးတာကို တော်တော် သဘောကျတယ်။

“ကောင်းတယ် အကို အကို့စော် အရမ်းလိုးလို့ကောင်းတာပဲ”

“အင့် ဘာတွေ လျှောက်ပြောနေတာလဲ”

“လိုးကောင်းလို့ကောင်းတယ်ပြောတာ အမကလဲ”

ပတ် ပတ် စွိ ဖေါင်း

“အားးး ဖြည်းဖြည်းလုပ်နာတယ်။ ထိတယ်ကွာ အကုန်လုံးထုတ်ပြီး အဆုံးထိတစ်ချက်ချင်းစီပြန်ထည့်ပေး”

“ဒီလိုမျိုးလားးး”

“ဟုတ်တယ်။ ကောင်းတယ်။ လုပ်ပေးပါဦး ကိုထွန်း ကျေးဇူးပဲ ပြီးပြီ ပြီးပြီ ထွကိကုန်ပြီ”

“ကျွန်တော် မပြီးသေးဘူး”

“ခဏလေးနော် ဒီအတိုင်းလေး စိမ်ထား"

“အင်းးးးးး” (တကယ်ညှစ်တဲ့ စောက်ပတ်ကွာ)

ကိုထွန်းက ထလာပြီး မောင်လွင့်ရဲ့ နားနားကပ် ပြီး တိုးတိုးပြောလိုက်တယ်။ မောင်လွင်က အသြတဲ့ အမှုအရာနဲ့ကိုထွန်းကိုကြည့်တော့ ကိုထွန်းက ရတယ်။ လုပ်သာလုပ်ဆိုပြီး ပြောတော့ မောင်လွင့်မျက်လုံးတွေ အရောင်တောက်သွားတယ်။ အမလာဆိုပြီး ခဏနားပြီးတော့ သက်မွန်ကို ဆွဲထူလိုက်တယ်။ ခုတင်စောင်းလေးကို ခေါ်ပြီး ခြေထောက်တွဲလွဲကျနေတဲ့ပုံ ကို လုပ်ယူလိုက်တယ်။ သက်မွန်လဲ တော်တော်တော့ ပြိုင်းနေပြီ ကိုထွန်းချထားတာရယ် ကောင်လေးက မပြီးသေးပေမယ့် ဂေါ်လီနဲ့လုပ်ထားတော့ နည်းနည်းလဲ နုန်းနေတယ်။

ရုတ်တရက် မောင်လွင်က ဒူးထောက်ချပြီး ဖင်ကြားနဲ့စောက်ပတ်ကို လျှာနဲ့အားရပါးရ လျှာနဲ့လျှက်လိုက်တော့ ခြေဖဝါးလေးတွေ ကော့ပြီးတော့ ခေါင်းလေးပါ မော့သွားတဲ့ မသက်မွန်ရဲ့ တုံ့ပြန်မှုလေးကို တွေ့လိုက်ရတယ်။

လျှာနဲ့လျှက်နေရင်းကနေ ဖင်ကြားထဲနဲ့ ဖင်ဝကို တံတွေးတွေ ရွှဲနေအောင် မသိမသာလေး လုပ်နေလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ဖင်ကြားထိပ်ပေါ်ကနေ ပြီးတော့ တံတွေးကို ပြစ်ကနဲ နေအောင် ဖြည်းဖြည်းချင်းထွေးတင်ပေးလိုက်တော့ တံတွေးလုံးက စီးစီးလေးနဲ့ ဖင်ကုန်းနေတဲ့ အနေအထားမှာ တံတွေးလေးကျနေတာ သေချာကြည့်တော့ ဖင်ဝလေးလဲရောက်ရော လက်ချောင်းလေးနဲ့ သေချာ ဖမ်းပြီး ဖင်ဝလေးမှာ ဝှိုက်ပြီး သုတ်ပေးလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ကော့ တောင်နေတဲ့ လီးပေါ်ကို တံတွေးတစ်ချက် လက်ဝါးလေးပေါ် တင်ပြီး လီးကို ထိပ်နားလေးကို သုတ်လိမ်းပြီးတော့ မသက်မွန်ရဲ့ ခါးကို လက်တစ်ဖက်ကိုင် ပြီးတော့ ဖင်ဝကို တေ့ပြီး စိုက်သွင်းချလိုက်တယ်။

အားးးးး နားတယ်။ မလုပ်ပါနဲ့ ဖင်ကို မလုပ်ပါနဲ့ ကျန်တာအကုန်ပေးပြီးပြီးပြီပဲ။ မုန်းလိုက်တာ ”

ကိုထွန်းကြောင့်ပေါ့။ ဖင်က အခုထိ အိမ်သာသွားရင် နာနေတုန်းပဲ။ ဟို မသာကောင်လေးကလဲ လိုးလိုက်တာ အလကားရတဲ့စောက်ပတ်ဆိုပြီး လုပ်တာ လူသာငယ်တယ်။ လီးကလဲ မဟုတ်တာတွေ လုပ်ထားတော့ နာလိုက်တာလဲ မပြောပါနဲ့။ ကောင်းတယ်ဆိုတာ ခဏရယ် ပြီးတော့လဲ ခံစားရတာ မသက်သာဘူး။ လူလဲ ဖာသည်ဖြစ်နေပြီ ကိုထွန်းလုပ်ပေါက် က လူကို လူလို မြင်တာမဟုတ်ဘူး။

..........................................................................................................................

“ညီမလေး မွန်”

“မမ နေမကောင်းဘူးဆို ဘာဖြစ်လို့လဲ”

“လာလာ အိပ်ခန်းထဲလာ မမပြောမယ် နင့်ယောက်ကျားလဲ သွားမပြောနဲ့နော် ပြီးတော့နင့်အကိုလဲ မသိစေနဲ့ ကြားလား”

“ဘာဖြစ်လို့လဲ မမရဲ့ ညီအမ နှစ်ယောက်ထဲ ရှိတာ ပြောစရာလား”

“အေး အဲဒါတွေလဲ နင့်ကြောင့်ပဲ ဖြစ်တာ”

“ဟင် မမဖာသာ နေမကောင်းဖြစ်တာနဲ့ပဲ မွန် နဲ့ဆိုင်လို့လားလို့ ဘာလဲ ဒီရက်ပိုင်း မွန့်မလာလို့တော့ သတိရပြီး နေမကောင်းဖြစ်တာတော့ မဟုတ်ပါဘူးနော် ကိုကြီးမ ရှိလို့လွမ်းဖျားလွမ်းနာ ကျနေတာ မလား”

“တော်ပြီ နင့်အကို မရှိလဲ ဘာမှ မဖြစ်ဘူး တံခါးသာပိတ်လိုက်ပါ”

“ဓါတ်မီးက ဒီမှာ နင့်ကိုကြည့်ခိုင်းမလို့ အနာများဖြစ်နေလားဆိုပြီး စပ်နေလို့ ၂ရက်လောက်တော့ ရှိပြီ”

သက်မွန်လဲ ခုတင်ပေါ်ကို မှာ မှောက်ခုံလုပ်ပြီး အတွင်းခံမဝတ်ထားတဲ့ဂါဝန်ကို မပြီးဖင်ပေါ်အောင် လုပ်ပေးလိုက်တယ်။

“နင်ဆရာဝန် ဖြစ်ပြီဆိုတော့ ဒီဟာလောက်တော့ ကြည့်ရမှာပါ”

“မမက ဘာပြမှာလဲ”

“ဖင်ဝကို ကြည့်ပေးစမ်းပါ ကွဲသွားလားလို့”

“အော်”

“အားးးး”

“ဖြည်းဖြည်းသက်သာ ဖြဲပါဟဲ့ နာရတဲ့အထဲ”

“ဟင်းဟင်း နည်းနည်းပါ မမရဲ့ ဘာဖြစ်လို့လဲ နောက်တစ်ရက် နှစ်ရက်ဆို ပျောက်သွားမှာပေ့ါ”

“ဘာမှ မဖြစ်လဲ ပြီးတာပဲ”

“ဘယ်လို ဖြစ်တာလဲ ဝမ်းချုပ်ရင်းနဲ့ကွဲသွားတာတော့ မဖြစ်နိုင်ဘူး မမက ငယ်ငယ်ထဲက ဝမ်းမှန်တာပဲ”

“မဟုတ်ဘူးဟေ့ anal sex လုပ်တာ”

“ထင်သားပဲ မမက ဂျယ် ကို သုံးလေ နေပါဦး ကိုကြီးက မရှိတာ ကြာပြီ အခုမမဟာက သိပ်မကြာသေးသလိုပဲ”

“အေး အစကတော့ မပြောပဲ နေမလို့ပဲ အခုတော့ ဖင်ထဲမှာလဲ နာတယ်။ ပြီးတော့ နင့်မှ မပြောရင်လဲ ငါတစ်ယောက်ထဲဆိုလဲ အကြာကြီး ခံစားပြီးတော့ မနေနိုင်တော့ဘူး”

……………….

………………

…………………..

“မမရယ် မမ ဘဝနဲ့ ရင်းပြီးတော့ ညီမလေးကို ကျောင်းထားခဲ့တာ သိရတော့ ညီမလေးက ဘယ်လို ဆက်ပြီး နေရမှာလဲ နေပါဦး ကိုကြီးတော့ လုံးဝတော့ မသိပါဘူးနော်”

“ဟဲ့ သိစရာလား သူသိရင် နင်ကော ငါကော နှစ်ယောက်လုံးကို သတ်ပြစ်မှာပေါ့”

“မမရယ် ဒါနဲ့များ ညီမလေးကို အစထဲကပြောရောပေါ့”

“နင့်ပြောလဲ ကျောင်းတတ်နေတဲ့ ငါ့ညီမလေး စိတ်အနှောက်အယှက်ဖြစ်ရုံပဲ ရှိမှာပေါ့ မေမေတို့က အိမ်ပဲ ကျန်တာလေ။ အဲဒါလေးရှိတော့ သိပ်မသိသာဘူး နင့်အကို ကလဲ နင်တတ်နေတဲ့ ဆေးကျောင်းက မိဘတွေ ကျန်တဲ့ ငွေနဲ့တတ်နေတယ်ပဲ သိထားတာ”

“သြော်” 

မွန်မွန် တိုးတိုးလေးငြီးပြီး မျက်ရည်တွေဝဲ ပြီး ညီအမနှစ်ယောက် ဖက်ထားမိတယ်။

“အခုကိုထွန်းက နင့်ကို တွေ့ချင်လို့တဲ့”

“ဟင် ဘာဖြစ်လို့လဲ”

“ငါထင်တာတော့ သူလဲ ငါ့ကိုလုပ်သလို နင်ကို လဲ ဖြစ်ချင်တယ်ပြောတယ် ငါလဲ ခါးခါးသီးသီး ငြင်းတာပေါ့ ငါ့ညီမလေးကို ပညာတတ်စေချင်လို့ ငါပဲ အနစ်နာခံတာ နင့်ကိုတော့ မရဘူး”

မွန် ခဏတော့ ငြိမ်သက်မိသွားတယ်။ ဦးနှောဏ်ကလဲ စဉ်းစားရသေးတယ်။ တော်ကြာ မမတို့အိမ်ထောင်ရေးကို ထိခိုက်အောင် ဟိုလူကလုပ်လိုက်ရင်လဲ ဒုက္ခ။ အခုလို အသက်အရွယ် ရောက်လာတော့ စဉ်းစားတတ်လာပြီလေ။ အဲလို လူတွေ က သူတို့လိုချင်တာရတဲ့ အချိန်မှာ ဘာမှ မဖြစ်ပေမယ့် လိုချင်တာမရရင် အကြပ်ကိုင်တတ်တယ်ဆိုတာ။ လူတွေ အကြောင်းကို သိနေပြီလေ။ ကိုယ်ကလဲ ခံထားရပြီးပြီလေ။ မမသာမသိတာရယ် အပျို ဘဝထဲက ဖြစ်ခဲ့တာတွေက အရိပ်လို ဖြစ်နေတယ်။ အရိပ်ဆိုတာ ကိုယ်သွားသလာက် လိုက်နေတတ်တာရယ်။ မလိုက်စေချင်လဲ အမှောင်ထဲမှာ နေရမှာ တစ်ဘဝလုံး ကိုယ်ပြုတဲ့ကံက ပြန်လာတတ်တယ်မဟုတ်လား။ ကြက်သွန်ဖြူလိုလေ။ နည်းနည်းစားလဲ။ ညီမလေးကို ကြည့်လိုက်တော့ တစ်ခုခုကို စဉ်းစားနေသလိုပဲ။

“ညီမလေး နင်ဘာတွေ စဉ်းစားနေတာလဲ”

“မမ ညီမလေး မနက်ဖြန်လောက် ဖုန်းဆက်လိုက်မယ်”

“ဘာကိုလဲ”

“မမပြောတဲ့ကိစ္စကို စဉ်းစားမလို့”

“ဘာလဲ ငါ့ညီမလေးလေးက ဖြူဖြူစင်စင် လေးကို ဘာမှ မစဉ်းစားနဲ့ ကိုယ့်ဖာသာနေ မမကြည့်ရှင်းလိုက်မယ်”

“မမ နေဦး ညီမလေးပြောပြမယ် သေချာနားထောင်” (နောက်ကြောင်းပြန်သည်။)

“ငါတို့ညီအမလဲ အဖြစ်တွေကလဲ”

“မမနောင်တတွေ မရနဲ့တော့ ဖြစ်တာတွေကတော့ ဖြစ်ပြီးနေပြီ ဘယ်လိုကောင်းအောင်လုပ်မလဲ သာ စဉ်းစားတော့”

အဲဒီ့ညက အိပ်လို့မပျော်ဘူး ဆေးရုံမှာ ညဂျူတီကျတယ်။ လူနာကလဲ သိပ်ပြီး မရှိဘူး။ ပြီးတော့ ခွဲစိတ်ထားတဲ့ လူနာနှစ်ယောက်ကလဲ အေးအေးဆေးဆေး ဆိုတော့ အတွေးတွေက များတယ်။ ခွင့်လွှတ်ပါတော့ မောင်ရယ်။ မွန်ဖြူစင်ချင်တာပါ။ ညီအမနှစ်ယောက် ချိန်းပြီးတော့ မွန့်ရဲ့တိုက်ခန်းမှာပဲ ကိုထွန်းနဲ့တွေ့ဖို့စီစဉ်လိုက်တယ်။ မောင်ကလဲ နယ်မှာဆိုတော့ တော်ကြာ ဟိုတယ်ချိန်းမှ လူတွေ ပိုသိမယ်။ တိုက်ခန်းဆိုတော့ သိပ်မသိဘူး လူတကာတက်နေ ဆင်းနေပြုနေတော့ အဆင်ပြေတယ်။ ရာသီဥတု က မိုးကသည်းနေတယ်။ တိုက်ခန်းတစ်ခုထဲမှာ ဝရန်တာ တံခါးတွေ ပိတ်ထားတယ်။

“ဦးထွန်း လို့ပဲ ခေါ်မယ်နော်”

“ရတယ်။ ကြိုက်သလိုခေါ်ပါ”

“ဘယ်ကစချင်တာလဲ”

“အင်း” (သက်မွန် ညီမလေးက တော်တော်မိုက်တာပဲ )

“သက်မွန်နဲ့က အရင်က ဖြစ်နေတာဆိုတော့ သူနဲ့ပဲ ဦးအရင်စလိုက်မယ်”

“ညီမလေးတို့လင်မယား အိပ်တဲ့ အခန်းမှာဆိုရင်ကော”

“ရပါတယ်။ ဝင်နှင့်လေ။ ပြီးမှပဲ မွန်ဝင်လာတော့မယ် မမ ရတယ် နော်”

“အေးပါ ညီမလေးရယ်”

သက်မွန်ရယ် ကို ထွန်း ရယ် ဝင်မယ်လို့ထတော့ “ခဏ ဦးထွန်း” ။ မွန်မွန်တစ်ယောက် ဝတ်ထားတဲ့ ထမီအနက်ကို အောက်ကနေ မပြီးတော့ အတွင်းခံကို ချွတ်လိုက်တယ်။ ပေါင်သားဖွေး၂ လေးတွေ ကို မြင်လိုက်တော့ ကိုထွန်းတစ်ယောက် လီးက မတ်ကနဲ ပဲ။

“ရော့ ဒါကို ရှူပြီး မမကို လုပ်”

“ဟင်”

“ပြီးမှတွေ့မယ်” (မျက်နှာကတော့ သခင်မ တစ်ယောက်လိုပဲ )

ကိုထွန်း အစကထင်တာတော့ ရှက်နေမယ် ထင်တာ အခုတော့ မျက်နှာက မပြုံးမရယ်နဲ့။ တစ်ခုခုကို ရင်ဆိုင်တော့မယ် ဆိုပြီး မျက်နှာပေးရယ် နောက်တော့ မဖေါ်ပြတတ်တဲ့ အပြုံးလေး တစ်ခု အတွင်းခံပေးလိုက်တော့ မြင်ရတယ်။ အတွင်းခံကို လှမ်းယူလိုက်တော့ သက်မွန်တစ်ယောက်ကြောင် ပြီးကြည့်လို့ ငါ့ညီမ တစ်ယောက် ဘယ်လို တွေ ဖြစ်နေပါလိမ့်လို့တော့ စဉ်းစားမရဖြစ်နေတယ်။

ရှူကြည့်လေ။ PH care 5 5 သုံးထားတာ ခရမ်းရောင်လေ။ နောက်ဆို မရှူ ရရင်တောင် ဆိုင်မှာ ဝယ်ပြီး မှန်းရှူလို့ရအောင်ပြောပြတာ။ အခန်းထဲရောက်တော့ ထုံးစံအတိုင်းတော့ ကိုထွန်းကမဟုတ်တော့ဘူး။ သက်မွန်ကို အတင်းကို ခုတင်ပေါ်ဆွဲ တွန်း ထမီကိုလဲ ဆွဲချွတ် ပြီးတော့ အတွင်းခံလေးကို ချွတ်ပြီး ဘာမှမလုပ်သေးပဲ အတွင်းခံ နှစ်ခုလုံးကို တစ်လှည့်စီ ရှုူကြည့်နေတယ်။ ပြီးတော့ သူ့အဝတ်အစားတွေ ကို ခပ်မြန်မြန်ချွတ်ပြီး ခုတင်ပေါ်ကို တက်။ သက်မွန် မျက်နှာပေါ် ခွထိုင်ပေးနော် အောက်ကနေ လျှက်ချင်တယ်ပြောတော့ သက်မွန်မှာ ရင်ထဲမှာ ရင်ခုန်သံတွေ မြန်လာတယ်။ 

သူ့ အပေါ်တက်ခွလိုက်တော့ လျှာကြီးက တစ်ခါတည်းကိုလျှက်တော့တာပဲ။ ဖင်ဝနဲ့ စောက်ပတ်ဝမှာဆို ကိုထွန်းတံတွေးတွေကော သက်မွန်စောက်ရည်တွေဆိုတာ ရွှဲနေတာပဲ။ အဲဒီ အချိန် ကိုထွန်းက position ပြောင်းပြီးတော့ သက်မွန်ကို ခုတင်စောင်းကို ဆွဲ အတွင်းခံတွေကို သူ့ခေါင်း မှာ တစ်ခုချင်းစီ စွပ်ပြီး သက်မွန် စောက်ပတ်ဝကို တေ့ပြီး လီးထိုးသွင်းမယ် အလုပ်။

ဖြောင်းးးး။ အားးးး နာလိုက်တာ ဖင်ကို အနောက်ကနေ အရိုက်ခံလိုက်ရတယ်။ တော်တော်နာတယ်။ နောက်ကို လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ အဝတ်အစား မဝတ်ထားတဲ့ ချစ်စရာကောင်မလေးက မျက်နှာတည်တည်နဲ့ လက်ထဲမှာလဲ ယောင်္ကျားဝတ် ခါးပတ်တစ်ခုလဲ ပါရဲ့။ 

“မလိုးနဲ့ဦး ဒီဟာကိုကော လာလျှာပေး”

ကိုထွန်းကတော့ ကြောင်ပြီး ကုန်းကုန်းကြီးဖြစ်နေတော့

ဖြောင်း ဖြောင်း

“အားးးးးး”

“လာလျှက်လို့ပြောနေတယ်လေ။ မကြားဘူးလားးး”

ကိုထွန်းလဲ ကြောင်တောင်တောင် ဖြစ်နေတုန်း မွန်မွန်ဆိုတဲ့ကောင်မလေး ဆီကို သွားမယ်လုပ်တော့ 

“ဒီအတိုင်းမလာနဲ့ ဒူးထောက်ပြီးလာ” 

ခုတင်နဲ့မွန်မွန် မတ်တပ်ရပ်နေတဲ့နေရာက ခြေနှစ်လှမ်းစာလောက်ပဲ ဝေးတာ။ ကိုထွန်း စိတ်ထဲမှာ ဘယ်လို ဖြစ်သွားမှန်း မသိဘူး ခုနက အတွင်းခံရှူခိုင်းပြီးထဲက လူဆိုတာ အရင်တုန်းက ထွန်းနိုင် မဟုတ်တော့သလိုပဲ။ အဲကောင်မလေးရဲ့မျက်နှာကို ကြည့်လိုက်ရင် မလွန်ဆန် နိုင်သလိုဖြစ်နေတယ်။ ဒူးထောက်ပြီး သွားတော့

ဖြောင်း

“တော်တော် စောက်ပတ်လျှက်ချင်တယ် ဟုတ်လား”

“အေးး” 

လို့တိုးတိုးပြောမိတယ်။

ဖြောင်း

“အားးးး”

မွန်မွန် က နောက်ကို ဖြည်းဖြည်းချင်းဆုတ်ပြီး လျှောက်တော့ ကိုထွန်းက လေးဖက်ထောက်ပြီး လိုက်နေတယ်။ သက်မွန်ကတော့ စောက်ပတ်ထဲမှာ အရည်တွေစိုလာတယ်။ ကြည့်လေ။ ကို့ကို သူများတဲ့ လိုးခိုင်းတဲ့လူက အတွင်းခံကို ခေါင်းမှာစွပ်ပြီး ညီမလေး စောက်ပတ်ကို လျှက်ချင်လို့ လိုက်နေတဲ့ ပုံက စိတ်ထဲမှာလဲ ပျော်လာသလိုပဲ။ အခန်းထောင့်ကို မွန်မွန် ကျော ကပ်မိတော့ နောက်ဆုတ်တာကို ရပ်လိုက်တယ်။ ကိုထွန်းက အဲနားကို ရောက်တော့ မွန်မွန့်ခြေထောက်တစ်ဖက်က ဦးထွန်းပုခုံးပေါ် လှမ်းတင်လိုက်တယ်။

 “လျှက်လို့ရပြီ လျှက်တော့” 

ခွင့်ပြူချက်လဲရကော ခွေး တစ်ကောင်လို လျှက်တော့တာပဲ။ တော်တော်ကြာတော့

 “လာလိုက်ခဲ့” 

ခုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်လှန်ခိုင်းတယ်။ 

“ဒီအတိုင်းနေ လက်တွေက ဘယ်ကိုမှ မကိုင်နဲ့ကိုင်ရင် မလိုးပေးတော့ဘူး” 

ခေါင်းပဲငြိမ့်ပြနိုင်တော့တယ်။

“မမကို မှုတ်ပေးလိုက်” 

ခုတင်ပေါ်မှာ ကိုထွန်းက ပက်လက်လှန် ပြီး သက်မွန်ကို မှုတ်ပေးနေတယ်။ လက်နှစ်ဖက်ကတော့ဘေးမှာ ဆန့်ထားတယ်။ လက်လှုပ်ရင် သက်မွန်က ခါးပတ်နဲ့လှမ်းရိုက်တယ်။ ကိုထွန်းအောက်ပိုင်းမှာတော မွန် က ကိုထွန်းလီးကို အပေါ်ကို လှန်ပြီး စောက်ပတ်နဲ့ အပေါ်က ဖိပြီး ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လုပ်နေတယ်။ စောက်ပတ်ထဲကိုတော့ မထည့်သေးဘူး။ သိပ်မကြာဘူး ကိုထွန်းတစ်ယောက် လရည်တွေ ထွက်လာတော့ မွန်မွန်က လရည်ကုန်အောင် စောက်ပတ်နဲ့ ပွတ်ပေးလိုက်တယ်။ ပြီးတော့မှ ဂွေးဥနှစ်လုံးကို ကိုင်ပြီး လျှာနဲ့လျှက်လိုက်တော့ လီးက ငေါက်ကနဲ ဖြစ်ပြီး နောက်တစ်ခေါက်အတွက် အဆင်သင့်ရှိကြောင်း body language နဲ့ ပြလိုက်သလိုပဲ။

တကယ်တော့ မွန်မွန် တကယ် ကိုထွန်းလီးကို တွေ့ကထဲ က ခံချင်နေတာလို့ပြောရင်ကော။ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ပြန်တောင်လာတဲ့ လီးကို ကိုင်ပြီၤး မွန်မွန်တစ်ယောက် အတွင်းထဲထိရောက်အောင် တစ်ချက်ထဲ ထိုင်ချလိုက်တော့ နောက်တော့ ဖြည်းဖြည်းချင်း အဝင်အထွက်ကောင်းအောင် တစ်ချက်ချင်း အဆုံးထိ ထုတ်လိုက် ပြန် ထိုင်ချလိုက်နဲ့ သက်မွန်ကတော့ သူ့ကို မှုတ်ဖို့မေ့နေပြီးတော့ မျက်လုံးမှိတ်ခံစားနေတဲ့ ကိုထွန်း မျက်နှာပေါ်ကနေထပြီၤး ခုတင်ပေါ်ကဆင်းပြီး သူ့ညီမက သူ့ရဲ့ ဘဲကြီး အပေါ်မှာ လိုးပေးနေတာ ကြည့်ပြီး မတ်တပ်ရပ်ပြီၤး စောက်ဖုတ်နှိုက်နေပါတော့တယ်။ ညီမလေးပြီးချင်လာပြီ ထင်တယ်။ အသက်ရှူသံတွေ တွေ စိပ်လာတယ်။

နောက်တော့ ရှေ့တိုး နောက်ဆုတ်ကို အားရပါးရ လေးခါလောက်လုပ်လဲ ပြီးရော သက်ပြင်းတစ်ချက်ချပြီး ဆတ်ကနဲ ကိုထွန်းပေါ်ကနေ ထလိုက်တယ်။ လီးကြီး ကျွတ်ထွက်သွားတဲ့ အသံက ပြွတ်ဆိုပြီး ထွက်လာတော့ ကိုထွန်းက မျက်လုံးကြီး ဖွင့်ပြီး ဟာ လို့အော်ငြီးသံပါ တဆက်တည်း ကြားလိုက်ရတယ်။

“ဒီမှာ မပြီးသေးဘူးလေ”

“မမနဲ့ဆက်လုပ် မွန် ပြီးသွားပြီ”

ကိုထွန်းလဲ ခုတင်ဘေးမှာ ရပ်နေတဲ့ သက်မွန်ကို ဆွဲပြီး doggy ပုံစံလေးနဲ့ မညှာမတာ ဆောင့်လိုး တော့တယ်။ လီးက ပြီးခါနီးမှ ဆွဲထုတ်ခံလိုက်ရတော အတိုးချပြီး လိုးးခံလိုက်ရတာက သက်မွန်။ လိုချင်တာကို ရအောင် ယူသွားတာက မွန်မွန်။ ဘယ်လောက်တောင် ဖီးတွေ တက်နေလဲ မသိဘူး။ သက်မွန် စောက်ဖုတ်ထဲ ကိုထွန်း ပန်းထည့်လိုက်တဲ့ အရည်တွေက နည်းနည်းနောနော မှ မဟုတ်တာ။ ကိုထွန်း လီးလဲ ဆွဲထုတ်လိုက်ကော သက်မွန်လဲ မှောက်ခုံလေး လဲကျသွားပုံက ခြေပစ်လက်ပစ် စောက်ဖုတ်ကလဲ မနေနိုင်ဘူး ဘူ ဆိုပြီး လေတွေတောင် အန်ပြီး လရည်တွေ စီးကျလာတယ်။ 

ကိုထွန်း ခုတင်ပေါ်မှာ မောပန်းလွန်းလို့ အသက်ရှုတာတောင် မနည်းရှုနေရတယ်။ မွန်မွန်ကတော့ ကြံစည်ထားတဲ့ အတိုင်းပဲ သက်မွန် မှောက်ခုံလေးဖြစ်နေတဲ့ ဖင်ကနေ ထွက်လာတဲ့ လရည်တွေကို ဖင်ကြားလေး နှစ်ခုကို အသာဖြဲပြီး လက်ခလည် ချောင်းလေးနဲ့ ကော်ယူပြီးး သူ့ရဲ့ ဖင်ဝလေးမှာ ခပ်ကွကွလေးလုပ်ပြီး ပွတ် လိုက် လက်ချောင်းထိပ်ဖျားလေး တစ်ဆစ်လောက် မြုပ်အောင် လရည်တွေ နေအောင် လုပ်လိုက်တယ်။ ဒီနည်းတွေက ဟိုအကောင် လုပ်တဲ့ နည်းတွေလေ။

“ဦးထွန်းရသေးလား လိုးနိုင်သေးလား”

“ခဏလောက်တော့ နားချင်သေးတယ်”

“ဧည့်ခန်းထဲ သွားရအောင် လာကြ”

ကိုထွန်းတို့ နှစ်ယောက် လဲ တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက်တော့ မွန်မွန့်ကို နားမလည်နိုင်တဲ့ သဘော နဲ့တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် ကြည့်မိလိုက်တယ်။ နောက်တော့ ဧည့်ခန်းထဲမှာ ထိုင်ပြီးး မွန်မွန်က JD ကို ဖွင့်ပြီး ရေခဲနဲ့ စပ်ပြီၤး သုံးယောက်သားထိုင်သောက်နေတုန်း ကိုထွန်းလီးကို မွန်မွန် က ဂွင်းကို ဖြည်းဖြည်းချင်း ထုပေးးနေတယ်။

“ဦးထွန်း” (မျက်နှာကတော့ တည်တည်ပဲ)

“ဘာလဲ” 

ဆိုတဲ့ သဘောနဲ့မေးဆတ်ပြလိုက်တော့

“ဖင်ကို ဖြည်းဖြည်းချင်းလိုး ပေးမလားး” 

ခေါင်းပဲ ငြိမ့်ပြ လိုက်ရတော့တယ်။

မွန်မွန် လက်ဝါးထဲကို တံတွေးတွေ ထွေးပြီးတော့ ဦးထွန်းလီးကို ခပ်ဖွဖွလေး ၄ချက် ၅ချက်လောက် ထုပေးလိုက်တယ်။ သက်မွန်ကတော့ ပွဲကြည့် ပရိတ်သတ်တစ်ယောက်ပေါ့ အခုပွဲမှာ အလုပ်ခံချင်တာထက် သူများတွေ လုပ်တာကို ကြည့်ချင်စိတ်ပဲ ရှိနေတော့တယ်။ မွန် ထရပ်လိုက်တော့ ကိုထွန်းလဲ ထရပ်တယ်။ ဆိုဖာရဲ့ နောက်ကြောဖက် နဲ့ လက်တင်တဲ့ နေရာ ထောင့်မှာ ခေါင်းမှီတဲ့ နေရာမှာ ရင်ဘတ် အပ်ချလိုက်တယ်။ position ကတော့ မတ်တပ်လေးလုပ်လို့ အဆင်ပြေတဲ့ပုံ။ ဒါပေမယ့် ဖင်လိုးဖို့ဆိုရင်တော့ ရင်ဘတ်ကလေး ကော့ လိုက်မှပဲ အဆင်ပြေမယ်ဆိုတာသိတော့ ကိုယ်ကို ခပ်ကော့ကော့လေး ပြန်ပြင်ပြီး နေပေးလိုက်တယ်။ မွန့်လက်တစ်ဖက်က ဆိုဖာကို ကိုင်ပြီး

 “ဦးထွန်း မွန့်ဖင်နှစ်ဖက်ကို ဖြဲလိုက်” 

ကိုထွန်းဆိုတာ ရင်ဘတ်ထဲမှာ ဘုရားပွဲ လှည့်နေတာလေ။ မွန် ကိုထွန်းလီးကိုကိုင်ပြီး နောက်ပြန်ကိုင်ပြီး ဖင်ဝကို တေ့လိုက်တယ်။ ဖြည်းဖြည်းချင်းထည့်။ မွန်မွန့်ဖင်ဝထဲ ကိုထွန်းလီး ဖြည်းဖြည်းချင်း ဝင်သွားတယ်။ ပထမတော့ ဒစ် နောက်တော့လဲ အဆုံးထိပေါ့။

“ပြန်ထုတ်ပေး ဒစ်ဖျားထိထုတ် အင်း ဟုတ်တယ်” 

ကိုထွန်းကတော့ ဖင်သားနှစ်ဖက် ဘေးကို ဖြဲထားပြီး သူ့လီးကို ဖင်ထဲက ဆွဲထုတ်တော့ ခရေ ပွင့်ဖက်လေးတွေ ကတော့ အောက်ကနေ စူထွက်လာတယ်။ 

“အားးး ကောင်းလိုက်တာ အဲလိုလေးပဲ လုပ်နေ ကောင်းတယ် မဆောင့်နဲ့” 

ဒီလိုနဲ့ နှစ်တွေ အနည်းငယ်ကြာသွားတဲ့ နောက် မွန်မွန် တစ်ယောက် ဘွဲ့လွန်တက်ခဲ့တယ်။ မမကတော့ နောက် ကလေးတစ်ယောက် ရတယ်။ ကလေးကတော့ မွေးတုန်းကတော့ အသားညိုတယ်။ ကိုကြီးနဲ့ရခဲ့လား ကို ထွန်းနဲ့ရတာလား ဆိုတာတော့ မဝေခွဲတတ်ဘူးရယ်။ မျက်နှာပေါက်လေးက မမနဲ့ တူနေခဲ့တယ်။ 

မောင့်ကိုတော့ ခွင့်လွှတ်ဖို့ပြောတော့ မောင်ကတော့ ခွင့်လွှတ်ပါတယ်။ မဆန္ဒ နဲ့ မ စိတ်ချမ်းသာသလို နေရင် မောင်စိတ်ချမ်းသာပါတယ်တဲ့။ မွန် ဒီဘဝထဲက လွတ်မြောက်အောင် လုပ်တော့မယ် မောင်ရယ်လို့တစ်ခွန်းထဲ ပြောမိတယ်။ နောက်ပိုင်း လိင်ကိစ္စ ဆိုတာ တစ်ခါတစ်လေမှ ကိုထွန်းနဲ့ပဲ လုပ်ဖြစ်တယ်။

 

နောက်တော့ MRCP တက်ဖို့ စကောလားရှစ် ရခဲ့တယ်။ မွန် ခုတော့ အင်္ဂလန်ရဲ့ နယ်မြို့ဆေးရုံလေးမှာပေါ့။ ချစ်ရတဲ့ မောင်ကတော့ မွန့်ရဲ့ အရိပ်တွေ ကင်းဝေအောင် တစ်ခါတစ်လေ။မှပဲ ဖုန်းခေါ်ဖြစ်တယ်။ သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်လိုပေါ့။ တစ်ခါတစ်လေတော့လည်း မွန် တမ်းတမိပါတယ်။ အရာအားလုံးကိုပေါ့။

........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။

တစ်ဝမ်းကွဲ မရီး (စ/ဆုံး)

တစ်ဝမ်းကွဲ မရီး (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

မိုးကျော် အစ်ကို အိမ်ဘက်ကို ဘော်လုံးပွဲကြည့်ရန် ထွက်လာခဲ့သည်။ ည ၁ နာရီဆိုတော့ ပွဲစဖို့က နာရီဝက်လောက်တော့ လိုသေးသည်။

မရီးက တော့ ခုချိန်ဆိုအိပ်မောကျနေ လောက်ပြီ၊ မရီး အိပ်ပြီဆိုရင် အစ်ကိုနဲ့ ဘောပွဲကြည့်ရင်းအောကားကြည့်ကြတယ်လေ၊ ညီအစ်ကိုအရင်းတော့ မဟုတ်ဘူးဗျ၊ တစ်ဝမ်းကွဲပါ၊ တီဗွီကမရီးခြေရင်းမှာဆိုတော့ မရီး တင်ပါးဆုံကြီးကိုပဲ ကြည့်ကြည့်နေရတာ လိုးချင် စိတ်ကို ပေါက်နေတာပဲ။

မရီးက အသက် ၃၆ နှစ် ရှိပြီး ကလေး ၂ ယောက်မွေးပြီးတာတောင် လှလို့ဝလို့၊ အသားကလည်းဖွေးဖြူဝင်းအိနေတာ၊ အိပ်ရေးကြီးတာတော့ လွန်ရောပဲ၊ အစ်ကိုနဲ့က ငယ်ငယ်ကတည်းက တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် ဖင်လိုးဖင် ခံ နေခဲ့ကြတာ၊ ခုလည်း ဘောပွဲကြည့်ရင်း နေကြဖို့ပါ၊ အစ်ကိုကမရီးထက် ၇ နှစ်ငယ်တယ်၊ ကျွန်တော်နဲ့ အသက်တူပါ၊ လပိုင်းလောက်ပဲကြီးတယ်၊ ဒါပေမယ့် လီးကြတော့ ကျွန်တော်က နည်းနည်းကြီးတယ်။

မိုးကျော် ခြံတခါးကိုအပေါ်ကျော်ပြီး ချလဲ့(ဂျက်) ဖွင့်ဝင် လာခဲ့သည်၊ စေ့ထားသောအိမ်တံခါးကိုအသာဖွင့်ဝင်လာမိသည်၊ ခန်းစီးကာထားသော တီဗွီကြည့်နေကြအခန်းကို ဝင်လိုက်တော့ အစ်ကိုမရှိဘဲ မီးရောင်အောက်တွင် စောင် တစ်ထည်ကိုခွပြီး အိပ်ပျော်နေတဲ့ မရီးဖြစ်သူ မဝင်းမာ ကိုပဲတွေ့လိုက် ရသည်။

အိပ်ပျော်နေတဲ့ မရီးမှာမီးရောင်အောက်တွင်စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးနှင့် ခရေပွင့်ပုံ စအိုလေ းမှာအတိုင်းသားမြင်နေရသည်၊ လုံချည်မှာ ခါးပေါ်ထိရောက်လန်နေတာမို့ လုံးဝိုင်းနေ သောတင်သားစိုင်ကြီးက မိုးကျော်လီးကြီးကိုခေါင်းထောင် လာစေတော့သည်။

ခုမှပဲ အပြင်မှာ မရီးပစ္စည်း တွေကိုတွေ့ခွင့်ရသည်၊ အရင် ကတော့ အစ်ကို့ ဟမ်းစက်ထဲမှာသာကြည့်ရသည်၊ မိုးကျော်ခါးကြားမှ ဟမ်းစက်ကို ထုတ်လိုက်ပြီး မရီးပစ္စည်းများကို ဗွီဒီယိုရိုက်လိုက်သည်၊ ကလေးနှစ်ယောက်က သူအဘအိမ် မှာ အိပ်ကြတာမို့ အိမ်မှာ အစ်ကိုလင်မယားပဲနေကြသည်။

မိုးကျော် မရီးစောက်ဖုတ်ကို ရိုက်ပြီး အစ်ကို ကို စောင့်ရင်းပြန်ကြည့်မိတော့ ပေါင်ကြားမှ လီးကြီးက လီးရည်များရွဲနေပြီ စိတ်ကိုလည်းထိမ်းမထားနိုင်တော့ပါ၊ အစ်ကိုရိုက်ခဲ့တာတွေကြည့်တော့လည်း မရီး သူ့ကို လိုးတာကို မနိုးဘူးဆိုတာ သိနေတာမို့ မရီးကို လိုးဖို့ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။

မိုကျော်က မရီး ဗိုက်ကြီမှာ စိုးတာကြောင့် စောက်ဖုတ်ထဲ မလိုးပဲ ဖင် လိုးဖို့ ပြင် လိုက်သည်၊ ရင် ထဲကလည်း တဒိတ်ဒိတ်ခုန်နေသလို ဒူးတွေကလည်းတစ်ဆတ်ဆတ်တုန်နေသည်မို့ စိတ်ကိုမနည်းငြိမ်အောင် အာရုံကိုတစ်ခြား ပြောင်းထားရသည်။

အစ်ကိုကတော့ ပြောတယ်၊ ဖင်ကျတော့ အသာအယာလိုးရတာ၊ တအားမဆောင့်ရဲဘူးတဲ့၊ မိုးကျော်အစ်ကိုပြောသလို မရီးစအိုဝလေးကို သူ့ဒစ်ဖူးကြီးနဲ့တေ့လိုက်သည်၊ လက်တစ်ဖတ်ကလည် းဟမ်စက်နဲ့ပြန်ကြည့်ရအောင် ရိုက်နေရသည်။

အရင် ည တွေက လိုးမလား အစ်ကို ဖန်ပေးမယ်ဆိုတော့ ငြင်းခဲ့သည်၊ ခုတော့မထိန်းနိုင်တော့ပါဘူး၊ နိုးလည်းမရီးက မိုကျော်ကို တအားခင်ပြီးအလိုလိုက်သည်၊ ဒီကိစ္စတော့မသိ၊ မိုးကျော်မရီးဖင်တုံးကိုခွထိုင် လိုက်ပြီးဟမ်းစက်ကိုပိတ်၊ ခါးထိုးကာ မရီးဖင်ဝလေးကိုလိုးလိုက်သည်။

မရီးသက်ပြင်းချသံနှင့်အတူအနည်းငယ်တွန့်သွားတာမို့ အသာတေ့ထားပြီး ငြိမ်နေရသည်။လီးထိပ်ဖူးလေးကိုမရီးစအိုဝက ရှုံ့ပွ  ရှုံ့ပွ လုပ်နေတာမို့ လီးထိပ်လေးမှာ ယားလာပြီးလီးရည်ကြည်များစိမ်းထွက်လာသည်။ မိုကျော် တဖြည်းဖြည်း တိုးပြီးထည့်သည်။ စအိုဝက ကန်ကန်ထုတ်နေသည်။ ဒစ်ဖူးလေးပင် မဝင်သေးပေ။ မရီးကဝလည်းဝတာမို့ စအိုကနည်းနည်းကျင်းနေသည်။

မိုးကျော် ခရေပွင့်လေးကို ခြွေဖို့ ချွေးပြန်လာသည်၊ တော်တော်ထည့်နေရသည်၊ ဝင် မည်လုပ်လိုက် ညစ်ထုတ်လိုက်နှင့်ပင် လီးရည်များရွဲလာသည်၊ အသက်ပင် ဝအောင် မရှူနိုင် ပဲဖြစ်နေသည်။ မရီးကတော့ အိပ်မက်မက်နေတယ်လို့ ထင်နေလား မသိပါ ၊တစ်ရှူးရူးအိပ်နေသည်။ မိုးကျော်ဖြစ်ချင်ရာဖြစ်ဆိုပြီး တင်းကားနေတဲ့တင်ပါး ဆုံကိုကိုင်ကာ ဆောင့်လိုးပစ်ချင် စိတ်ပေါ်လာပေမယ့် ချုပ်တည်းထားပြီးလီးကို အရင်းကကိုင်ပြီးတောင့်ထားရသည်

" အစ်းးးးအစ်းးးအင့်းးးးးဟားးးးးဟားးး"

ဆိုပြီး ၁၅ မိနစ်ခန့်ကြာလာတော့ မိုကျော်ဒစ်အဖူးလေးဝင် သွားတော့သည်။ မရီးက တစ်ခေါခေါနဲ့ ပြန်အိပ်ပျော်သွားသည်။ မိုးကျော်အသာပင်ငြိမ်နေရသည်။ မဆောင့်ရဲဘဲ ဝင်နေတဲ့ ဒစ်အဖူးလေးကိုပဲ အရသာခံနေမိသည်။ ၁၅ မိနစ် လောက်ကြာအောင် စိမ်ထားပြီးစိတ်ကို မထိမ်းချုပ်နိုင်တော့ပဲ မရီးစအိုထဲကို လီးရည်းမျာ းပမ်းထုတ်လိုက်တော့သည်။

" အင်းးးအင်းးးးအားးးးးဟားးးးး"

မရီးပါးစပ်မှ ညီးတွားသံကြားလိုက်ရပြီး ငြိမ်ကြသွားသည်၊ မိုးကျော် လီးရည်ထွက်လို့လိုးပြီးတော့မှ မရီးသိမှာ ကြောက်လာသည်။

တစ်ဆစ်ဆစ်နဲ့ မရီးစအိုထဲလီးရည်များထွက်နေသည်၊ မရီးစအိုကလည်းလီးကြီးကို ပြုတ်တူနဲ့ညပ်ထားသလားခံစားနေရသည်။ မိုးကျော်ငုံ့ကြည့်တော့မှ လီးကြီးမရီးဖင် ထဲ တစ်ဝက်လောက်ဝင်နေတာ သိတော့သည်။ လိုးပြီးမှပြန်နုတ်ဖို့ခဲယဉ်းနေသည်၊ နုတ်လိုက်လို့နာသွားရင် မရီးနိုးမှာ ကြောက်နေမိသည်။ ၅ မိနစ်ခန့်ကြာမှ မရီးဖင်ထဲဝင်နေ သော လီးကြီးက မာန်သေပြီး ပျော့သွားသည်မို့ မရီးဖင်ထဲဝင်နေသော မိုးကျော်လီးကြီးကို အသာနုတ်လိုက်သည်။

ခုမှမိုးကျော်အသက် ရှူနိုင်တော့သည်။မရီး စအိုကို ကြည့်လိုက်တော့ မိမိလီးရည်များက အောက်က ဖင်တုံးပေါ်ကတစ်ဆင့် သင်ဖြူးပေါ်ကိုစိုရွဲနေအောင် စီးကျနေသည်။ မိုးကျော်အိမ်ပြန်မည်လုပ်မှအစ်ကိုဖြစ်သူ ကျော်မင်း ပြန်ရောက်လာသည် ။

" ဒါကြောင့်ငါ ပြောတာပေါ့ မင်းအမက သူ့ လုပ်တာတောင် မသိပါဘူးလို "

မိုးကျော်အစ်ကိုဖြစ်သူကို ဘယ်သွားလဲမေးကြည့်တော့ မင်းလာတာမြင်လို့ ငါမီးဖိုဘက်ခန်းကကြည့်နေတာတဲ့ ။

အဲဒီညကမရီဖင် လိုးပြီးပြန်လာခဲ့တော့တယ်။ မနက်အစ်ကိုရုံးသွားတော့ မရီးဘက်ရောက်သွားတယ် ။ မရီးရင် လျားကြီးနဲ့အဝတ်လျော်နေတယ် ။ ညကလိုးခဲ့တဲ့ ဖင်တုန်ကြီးကြောင့် လီးက ထောင် မတ်လာပြန်တယ်။ မရီးမိုးကျော်နောက်က ရောက်နေတာမသိဘူး။ ရင်လျားထားတဲ့လုံချည်က ပြေကျနေပြီး ဘရတ်စ် တိုက်နေတဲ့ လက်အောက်က နို့တစ်လုံးက ထွက်ကျနေ တော့သည်။

" အမ အစ်ကိုရုံးသွားပြီလား"

" သေနာလေး အသံမ ပေးဘူး ၊ ဒီမှာတော့ ဘယ်သူမှမရှိဘူးဆိုပြီး လုံချီတောင် မဝတ်အားဘူး"

မရီးလန့်သွားပြီး ပေါ်နေတဲ့နို့ကိုပြန်ဖုံးရန်ဖြန့်ဝတ်လိုက်မှ ညိုညိုနို့သီးခေါင်းနှင့် တင်းရင်းနေ သောရင်သားကိုပါမြင် လိုက်ရသည်မို့လီးကြီးလုံချီအ ပေါ်ထောင် တက်နေသည်။

မိုးကျော်မရီးလျော်ထားသော က လေးအဝတ်မျာကိုကူလှမ်းပေးလိုက်သည်။ အရင်ကလည်းကူလုပ်ပေးနေကြမို့မထူးဆန်းတော့ပါ ။လုံချီကပါးနေ တာမို့ မိုးကျော်လီးကြီးကိုအတိုင်းမြင်နေရသည်။

" မိုကျော်ရယ် မင်းလုံချီကလည်း ရေပါးစက္ကူဖြစ်နေပြီ၊ နေ ရောင်အောက်မှာအတိုင်းပဲ"

မရီးမြင်အောင် သေချာဝတ်လာခဲ့သည်။ခုတော့မရီးမြင် သွားပြီးသေချာကြည့်နေသေးသည်။မ အေးမာ မိုးကျော်လီးကြီးကို မြင် လိုက် ရသည်မို့ညက ယောက်ကျားဖြစ်သူ ဖင် လိုးပြီးစောက်ဖုတ်ခံချင်တော့မှ ဆက် မလိုးပဲ အောင့်သက်သက်ဖြစ်ခဲ့ရသည်မို့ ကာမစိတ်ကထလာပြန်သည်။

" မမြင် ရပါဘူး အမရယ် "

" မမြင် ရပဲလား ဒီလောက်ထောင် မတ်နေတာ လူပျိုလေးဖြစ်ပြီး လွန်ပါရော ဟင်း"

မဝင်းမာအဝတ်ကုန်းဖွတ် ရင်းပြောလိုက်သည်။မိုးကျော် မရီးမျက်နှာနားသို့သူ့လီးကြီးရောက်လာသည်။မ အေးမာလျော်ထားသောအဝတ်ကို လာယူခြင်းဖြစ်သည်။

" အမ လေး မိုးကျော်ရယ် ငါ့ပါးစပ်ထဲလည်းဝင် ပါဦးမယ် မင်းဟာကြီးက -"

မဝင်းမာ ဒေါသမဖြစ်ဘဲ ရေလာမြောင်းပေးတွေပြောနေသည်။

" အမက ဒုက္ခပေးတာကိုး အမအိမ် လာရတာ ငရဲကြီးတယ်"

" အယ်းးးးဘာဖြစ်လို့"

" ဘာဖြစ် ရမှာလဲဗျ ညကလည်း အစ်ကိုရှိတယ်ဆိုပြီး တီဗွီလာကြည့်တာ အမကလုံချီကခါးရောက်နေပြီး အထဲက ကလီဇာ တောင်မြင်နေရတယ်"

" သေနာလေး ဒါနဲ့ပဲ စိတ်နဲ့မှန်းလိုက်တယ်ပေါ့လေ းးးးဟွန်း "

" ဒါပေါ့ အမရယ် အကိုလိုမှ တောင့်တောင့်ဖြောင့်ဖြောင့် မိန်းမမရှိတာ "

မိုးကျော်စကားကြောင့် မရီးဖြစ်သူ မဝင်းမာကျေနပ်သလိုခံစားလိုက် ရသည်။ မိမိကိုတင်စားပြောဆိုလိုက်သောမိုးကျော်ကို

" ငါက ဒီလောက်ကို တောင့်ဖြောင့်နေ သေးလားမိုးကျော်ရယ်"

" ညကဆို မနည်းစိတ်ထိမ်းထားရတာ''

မဝင်းမာ အဝတ်တွေကုန်ပြီမို့ ရေချိုးရန်ပြင် လိုက်သည်။ရင် လျားထားသောလုံချီကိုပြင် ဝတ်လိုက်သည်။ထိုင် လျက်ပြင် ဝတ်တာမို့တင်းကားနေ သောနို့နှစ်လုံးက မိုးကျော်ကိုအ ပေါ်စီးမှဖေါပြ နေသလိုဖြစ်နေသည်။

" ကြည့်ပါလား အမ ရင်းသားတွေက ကလေးနှစ်ယောက်မွေးတာကိုပဲ တင်းကားနေတာပဲ"

" အမ ကျောကို ချေးတွန်းပေးစမ်း မိုးကျော"်

မဝင်းမာ ရှေ့ကိုထိုင် လျက်က နေကုန်းပေးလိုက်သည်။ မိုးကျော်မရီးကျောကိုချေးပွတ်ပေးလိုက်သည်။မဝင်းမာ ရင် လျားထားသောလုံချီစ လေးပြေကျလာသည်။မိုးကျော်မရီးဂျိုင်းအောက်က နေ နို့တစ်လုံးကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။မအေးမာဘာမှ မ ပြောတာမို့ ကျန်တဖတ်ပါနောက်က နေကိုင် လိုက်သည်။

" မင်းအစ်ကို ပြန်လာတော့မယ်နော် "

" စောပါသေးတယ်အမရယ်"

ရေချိုးခန်းက ၁၀ ပေပတ်လည်ကျယ်ပြီး ဘေးကအထဲကိုမမြင် နိုင်ပေ ပေမယ့် အထဲကနေအပြင် ကလာရင်မြင်နေရသည်။

" မိုးကျော်တော်တော့ကွာ ရင် သားတွေက တင်းနေတာ နာတယ် ၊ တအားညှစ်တာကိုး"

" အို့ းးး မိုးကျော် းးအိုးးးး

မိုးကျော် ထိုင်နေသော မရီးကုန်းအထ လုံချီကိုဆွဲချွတ်လိုက်သည်။မိမိလုံချည်ကိုလည်းချွတ်ချလိုက်ပြီး လုံချည်ကိုကုန်းကောက်နေ သော မရီးဖင် တုံးကြားထဲကို သူ့လီးကြီးတေ့လိုက်ပြီး ရှေ့က စောက်ဖုတ် ရှိရာကိုလက်နဲ့လှမ်းနှိုက်လိုက်သည်။

" မကောင်းပါဘူး မိုးကျော်ရယ်..တော်ကြာမင်းအစ်ကို လာ လာ အားးးအမလေး းးးဖင် ထဲဝင် ဝင် းးအား"

မိုးကျော် ဝင် ချင် တဲ့အ ပေါက်ဝင်စေတော့ အလွတ်မခံဘဲ နောက်ကနေ ဆောင့်လိုးလိုက်ရာ မရီးဖင် ထဲအဆုံးဝင် သွားတော့သည်။မရီးဖင် တုံးကြီးကိုလည်း လီးကြီးကျွတ်မထွက်အောင် ဆွဲကပ်ထာလိုက်သည်။မအေးမာစိတ်ထဲ မိုးကျော်လီးကြီးဗိုက်ထဲရောက်လာသလားထင် လိုက် ရသည်။ညက ယောက်ကျားကလည်းဖင် လိုးထားသည် မို့စပ်ပူနေသည်။

" ကျော်ကျော်ရယ် ဖင် ထဲတော့မ မလုပ်ပါနဲ့ကွယ်၊ မမ နာနေလို့ပါ အား အမ မေ့"

" ဒါဆို စောက်ဖုတ်ထဲလိုးမယ်နော်"

" အင်း းးးအင်းးကြာမ နေနဲ၊့ မင်းအကိုလာရင် ခက်မယ် နောက်မှ အေးဆေးနေ နော်"

မိုးကျော်လီးကြီးကို မရီးဖင် ထဲကနုတ်လိုက်သည်။မဝင်းမာလက်တဖတ်က ကန်ဘောင်ကို ကိုင်ပြီးကျန်လက်ဖတ်ကမိုးကျော်လီးကြီးကိုသူ့စောက်ဖုတ်ဝ တေ့ပေးလိုက်သည်။

" အစ် းးးအစ်းးးးးအစ်းးးးအား းးးးနာတယ် းးဖြည်းဖြည်း းးးနော် းးးးအမ လေး းးးအင့်"

မိုးကျော် ရေကန်ကို ကိုင်ပြီးကုန်းပေးနေသော မရီးကို နောက်က နေ နို့ နှစ်လုံးစုံကိုင်ကာပစ်စောင့်လိုးလိုက်သည်။ခုချိန်ထိမြင် သာမြင် ဘူး ပေမယ့် မလိုးဘူသေးးတာမို့ စောက်ဖုတ်လိုးခြင်းအရသာကိုကောင်းမှန်းခုမှသိတော့သည်။

" အမရယ် စောက်ဖုတ်လိုးတာခုမှပဲကောင်း မှန်းသိတော့တယ်၊အားးးကောင်းလိုက်တာအမရယ် းးးးအင့် းးးအင့်းးးးကောင်းတာ"

မိုကျော် မရီးစောက်ဖုတ်ကြီးကိုပစ်ပစ်လိုးနေလိုက်တာ မရီးဖင် တုံးကြီးအထက်အောက်ပြေးလွှားနေ တော့သည်။

" နာလိုက်တာ ကျော်ကျော်ရယ် သားအိမ်ကို ထိထိနေတာပဲ၊ းးးအ းးးအ မေ့းးးးနာတယ်..ကျော်ကျော်ရယ် ကုန်းပေးရတာ မ ကောင်းဘူး ကွယ်"

" ဒါဆို အမကန်ဘောင်ပေါ်ထိုင် လိုက်နော်..ဒါဆို အပြင် ကအစ်ကိုလာရင် လည်းမြင်ရတာပေါ့"

ခါးလောက်မြင့်သော ၉"လက်မအကျယ်ကန်ဘောင်ပေါ်မဝင်းမာထိုင် လိုက်သည်။ မိုကျော်မရီးပေါင်ကြားဝင် လိုက်ပြီး ခြေထောက်နှစ်ဖတ်ကို တစ်ဖတ်တစ်ချက်ခါးခေါက်ကွေးပေါ်တင်ပြီးမထားလိုက်သည်။မဝင်းမာ လက်တစ်ဖတ်ကမိုးကျော်လည်ပင်းကိုဖတ်ထားပြီး ကျန်လက်တစ်ဖတ်ဖြင့်မိုးကျော်လီးကြီးကိုင် ကာသူ့စောက်ဖုတ်ဝတေ့ပေးလိုက်သည်။

" ဘွတ် းးးဘွတ် းးးအင့် းးးးအားးးးအို့ းးးဘွတ် းးဘွတ်းးးအား းးကျော်ကျော်းးး"

မအေးမာ ကာမစိတ်ပြင်းထန်လာပြီး မတ်ဖြစ်သူလိုးချက်ကို ကျေနပ်လာသည်၊ မိုးကျော်လည်ပင်းကိုလက်နှစ်ဖက်ဖြင့်တအားဖတ်ထားနေသည်။မိုးကျော် ခုမှပထမဆုံးလိုးဘူတားမို့လားမသိ၊ က လေးနှစ်ယောက်ထွက်တဲ့မရီးစောက်ဖုတ်ကိုပင် ကျပ်ထုတ်နေသည်ဟုထင်ပြီး အရမ်းကောင်းနေသည်။

" အမ စောက်ဖုတ်က က လေးမွေးတာကိုပဲ ကျဉ်းပြီးကျပ်နေတာပဲနော်"

" ကျော်ကျော်ဟာက အတုတ်ကြီးကိုး"

" အစ်ကိုထက်ကြီးလားဟင် အမ"

မိုးကျော် မရီးစောက်မွေးများကြားကထွက်ထွက်လာသော မိမိလီးကြီးကိုကြည့်ရင်းမေးမိသည် ။နောက်မရီးနို့များကိုစို့လိုက်သည်။

" အင်း းးကြီးတယ် းးးအထဲကိုပြည့်နေတာပဲ းးအား းးးနို့စို့ပြီးလုပ်တော့ ကြက်သီးတွေထလာတယ် ကျော်ကျော်ရယ်းးး"

" အမ လီးရည်တွေ အပြင် ထုတ်မယ်နော်၊..တော်ကြာ အမ ဗိုက်ကြီးနေလိမ့်မယ်"

" ဟင့်းးအင်း "

အထဲပဲထုတ် ကြီး ကြီး၊ မအေးမာ က လီးရည်သားအိမ်ထဲဝင် တဲ့အရသာကိုမက်မောသည်။ ယောကျ်ားဖြစ်သူနဲ့ခံရင် လည်း လီးရည်ဝင်ပြီဆိုရင် ဘယ်အရသာနဲ့မှမလဲနိုင် ပါ။မိုးကျော်မရီးခါးကိုပွေ့ပိုက်လိုက်သည်။မအေးမာမိုးကျော်ခါးကိုခြေနှစ်ဖတ်ဖြင့်ချိတ်လိုက်ပြီးခါးကိုကော့ပေးကာမိုးကျော်လည်ကိုစုံဖက်လိုက်သည်။

" အမ ဒါဆို လီးရည်တွေ ထုတ်လိုက်မယ်နော်"

" အင်း းအင်း းး ထုတ် းထုတ်းးလိုက်တော့"

" ဘွတ်းးးးဘွတ်းးးးဗျစ်းးးးဗျစ်းးးအးးးအးးးကျော် းးကျော်ကျော် းးးအား းးးအမ လေး"

မဝင်းမာသာအိမ်နံရံကိုကျော်ကျော်လီးရည်များတဗျင်းဗျင်းပမ်းထုတ်သောအရသာကြောင့် မိုးကျောလီးဥနှစ်လုံးပါ စောက်ဖုတ်ထဲဝင် မည့်အလားဆွဲဖတ်ပြီးကပ်ထားမိသည်။

" လိုးရတာ ကောင်းလိုက်တာ မမ ရယ် မမ ကောင်းလားဟင်"

" အင်း းးအင်း ကောင်းပါတယ် ကျော်ကျော်ရယ်"

" ညကြရင် လိုးကြရ အောင်နော်းးးအင်းအင်း"

မဝင်းမာသိပ်မပြောနိုင်ပါ။အင်းပဲလိုက်နေရသည်။တစ်ဆစ်ဆစ်ညစ်ထုတ်နေသောမိုးကျော်လီးရည်အရသာကို ဇိမ်ယူ ခံစားနေမိသည်။မိုးကျော် မိမိလီးထိပ်ကိုအတွင်းက ကလီဇာတစ်ခုကလာပွတ်နေသလိုခံစားရတာမို့လီးထိပ်ကယားလာပြန်သည်။

" နောက်တစ်ချီ လိုးမယ်နော် အမ"

" တော်ပါတော့ ကျော်ကျော်ရယ်၊ တော်ကြာမင်းအစ်ကိုလာတော့မယ်နော်၊ ညမှ ပေးမယ်၊ မင်းအစ်ကိုလက်ဖတ်ရည်ဆိုင် သွားတဲ့အချိန်"

၂ ယောက်သား ဆက်လိုးချင်ကြ ပေမယ့် အချိန်ကြာနေပြီမို့ နာလိုက်ကြသည်။မအေးမာရေချိုးရန်ပြင် လိုက်သည်။ မိုးကျော်မရီးနို့ကိုနောက်ဆုံးမြည်းလိုက်ပြီး သုတ် ရည်များစိုရွဲနေသောလီးကြီးကိုမရီးရှေ့တွင် ဆပ်ပြာနဲ့ဆေးကြောနေ သေးသည်။

" အမ လေး နဲတာကြီးမဟုတ်ဘူး "

မဝင်းမာ မတ်ဖြစ်သူလီးကြီးကိုကြည့်ပြီးပြောလိုက်သည်။

" ထောင် မ နေနဲ့ ညမှ ထပ်စား"

မိုးကျော်သူ့လီးကြီးကိုအသာပုတ်ပြီးပြောလိုက်သည်။

" သေနာလေးနော် းးးဟွန်း"

မအေးမာ မျတ်စောင်းလေးတစ်ချတ် ပစ်လိုက်ပြီး ကျော်ကျော်နဖူးလေးကို အသာပုတ်လိုက်သည်။ မိုးကျော် မရီးကိုညလိုးရန် အိမ်ဘက်ပြန်လာပြီးအားမွေးနေလိုက်သည်။

ပြီးပါပြီ။