ရမ္မက်ကြွေး အပိုင်း ( ၂ )

ရမ္မက်ကြွေး အပိုင်း ( ၂ ) 

CooCo ရေးသည်။

ဧည့်ခန်းထဲရှိ ဆက်တီ ဆိုဖာကြီးပေါ်တွင် ပုံ့ပုံ့လေး ထိုင်နေသော ယမုံ့ကို မြင်ရသည်။ ယမုံ့သည် အပေါ်က ဂါဝန်မရှိတော့ ။ ဘရာဇီယာနှင့် အတွင်းခံလေးမျှသာ ကျန်တော့သည်။ ဇေယျာထွန်း အံကြိတ်လိုက်ရင်း ထိုလူ့ ခန္ဒာကိုယ်ကို တစ်ရွတ်ဆွဲကာ အိမ်ထဲ ဆွဲသွင်းသည်။ ယမုံကလည်း လာကူသည်။ ပြီးတော့ ဂါဝန်ကိုယ်ကျပ်လေးကို ပြန်လည် ဝတ်ဆင်ရန်ပြင်သည်။ ဇေယျာထွန်းက ခေါင်းခါ၍ မဝတ်ရန် တားမြစ်လိုက်သည်။ ပြီးတော့ အိမ်ထဲတစ်လျှောက် လှည့်ပတ် ရှာဖွေ ကြည့်ရှုသည်။

တွေ့ပြီ.. သူလိုချင်သည့် အရာ ။ မျက်နှာကျက်ပေါ်မှ အလှမီးဆိုင်းပန်းကြီး ။ ကြီးမားသည်နှင့်အမျှ အလွယ်တကူ ပြုတ်မကျစေရန် မျက်နှာကျက်နံရံကို ဖောက် ချိတ်ဆွဲထားသည့် သံချိတ် အကြီးကြီး။ ဇေယျာထွန်း ကျောပိုးအိတ်ထဲမှ ကြိုးခွေကို ထုတ်၍ ကြိုးစ တစ်ဖက်ကို ကိုင်ကာ ထိုသံချိတ်ထံ လှမ်းပစ်တင်သည်။ လေးငါးခါမျှ ကြိုးစားအပြီး ကြိုးစသည် သံချိတ်တွင် သွားတင်သည်။ 

ကျန်ကြိုးစတစ်ဘက်ကို လျှော့၍ အပေါ်ရောက်နေသော ကြိုးစ အောက်ရောက်လာအောင် လုပ်သည်။ ကြိုးစ နှစ်ချောင်း ပူးချည်ကာ ကွင်းလျှော ပြုလုပ်ပြီး ခပ်တင်းတင်း ဆွဲလိုက်သည့် အခါမှာတော့ ကြိုးသည် သံချိတ်ကြီးတွင် ချည်ပြီး ဖြစ်သွားသည်။

ဇေယျာထွန်း မုဒိန်းကောင်၏ အတ္တဘော ခန္ဒာကိုယ်ကြီးကို တွဲထူမကာ လက်နှစ်ဘက်ကို ကြိုးဖြင့် ချည်သည်။ ထိုလူသည် သတိလစ်မသွားသည့် မှိုင်းမှိုင်းဝေဝေ မျက်လုံးကြီးများဖြင့် ဇေယျာထွန်း လုပ်သမျှကို လိုက်ကြည့်နေသည်။ လက်နှစ်ဘက်ကို ချည်ပြီး၍ တွဲလောင်းကြီးဖြစ်သွားသောအခါ ခြေထောက်တစ်ဘက်စီကို ချည်ပြန်သည်။ ကြိုးစများကို အခန်းထောင့်မှ လေးလံသော ဘီရိုကြီးများ ၊ စာအုပ်တင်စင်ကြီးများဖြင့် တွဲလိုက်သည်။ ယခုတော့ မုဒိန်းကောင်သည် ဇေယျာထွန်းရှေ့တွင် လက်နှစ်ဘက်မြှောက်၍ ခြေကားယား ရပ်ကာ ရှိနေချေပြီ။

ဇေယျာထွန်းသည် ကျောပိုးအိတ်ထဲမှ လက်ကိုင်ပဝါ အသစ်တစ်ခုကို ထပ်ယူလိုက်ကာ ထိုလူ့ ပါးစပ်ထဲ ထိုးထည့်သည်။ ထိုလူက မပီဝိုးတဝါးသံကြီးဖြင့် ညည်းညူရင်း လက်ကိုင်ပဝါကို လျှှာဖြင့် တွန်းထုတ်သည်။ သို့ရာတွင် သူ့ လှုပ်ရှားမူက နှေးကွေးလွန်းသည်ဖြစ်ရာ လက်ကိုင်ပဝါ တစ်ထည်လုံးသည် သူ့ပါးစပ်ထဲ ရောက်သွားသည်။ ဇေယျာထွန်းက ပါးစပ်ကို တိပ်ဖြင့် ပိတ်ပေးလိုက်သည်။ ပြီးပြီ.. မည်သည့်အသံမျှ ထွက်လာနိုင်မည် မဟုတ်တော့။

မပြီးသေးသည်က ဇေယျာထွန်း ။ ထိုလူ၏ ကိုယ်ပေါ်မှ အဝတ်အစားများကို ဆွဲချွတ်သည်။ ကြိုးတွေခံနေ၍ ဆက်ချွတ်မရသည့်အခါ ကပ်ကြေးဖြင့် ညှပ်ထုတ်ပစ်လိုက်သည်။ အဝတ်အစားတွေကို ကပ်ကြေးဖြင့် ညှပ်နေရင်း ပေါင်ဆုံဂွကြားမှ လိင်တံရှေ့အရောက် ထိုလူ့ ခန္ဒာကိုယ်ကြီး သိသိသာသာ တုန်တက်သွားသည်။ သူ ကြောက်နေပြီ။ ဇေယျာထါန်း ဟက်ဟက်ပက်ပက်ရယ်မောလိုက်ရင်း ယမုံ့ကို လက်ယပ်လှမ်းခေါ်ကာ လက်ထဲ ကပ်ကြေးကို ထည့်ပေးလိုက်သည်။ ယမုံ အဝတ်အစားတွေကို ညှပ်တာကတော့ ဇေယျာထွန်းထက် တိကျသေချာ စေ့စပ်သည်။ အပေါ်ယံ အရေပြားများကို ထိတွေ့ ပွတ်တိုက်ကာ ကပ်ကြေးဖြင့် ညှပ်နေရာ ကပ်ကြေးဦးချွန်နှင့် ထိမိ ထိုးမိသည့် နေရာများသည် သွေးစလေးများ စို့လာကြသည်။

တစ်ချက်တစ်ချက် တမင်တကာပင် လိင်တံကို ကပ်ကြေးသွား နှစ်ခုကြား ညှပ်၍ မထိတထိ မညှပ်တညှပ် လုပ်သေးသည်။ ထိုလူကား မျက်နှာပေါ်တွင် ချွေးသီးလုံးကြီးများ စို့ထွက်လာချေပြီ။ မကြာခင်တွင်ပင် သူ့ကိုယ်ပေါ်၌ အဝတ်အစားများ ကင်းစင်သွားသည်။ ယမုံက ဇေယျာထွန်းကို ဘာဆက်လုပ်မလဲဟူသော အမူအယာဖြင့် လှမ်းကြည့်သည်။ ဇေယျာထွန်း ကျောပိုးအိတ်ထဲမှ ပစ္စည်းများ ထပ်ထုတ်ပြန်သည်။ လိင်တံတု တစ်ချောင်းနှင့် ချောဆီဗူး တစ်ဗူး။ ဟိုလူကား မျက်နှာ အကြီးအကျယ် ပျက်သွားပြီး ခေါင်းတစ်ခါခါဖြင့် ငြင်းဆန်ပြောဆိုနေသည်။ အသံကတော့ ထွက်မလာနိုင်ရှာ။

ဇေယျာထွန်းသည် လိင်တံတုကို ချောဆီ ပျစ်ပျစ်သုတ်၍ ထိုလူ့ စအို ဖင်ပေါက်ထဲ ဖိထိုးထည့်သည်။ အစိမ်းသက်သက် စအိုပေါက်သည် ကျပ်တည်းလွန်းနေ၍ လက်နှစ်ဘက်ဖြင့် အားစိုက် ထိုးသွင်းနေသည်ကိုပင် မဝင်ချင်။ ထိုလူကား တစ်ကိုယ်လုံး တစ်ဆတ်ဆတ်တုန်ရင်း တွန့်လိမ်နေသည်။ ဇေယျာထွန်း ထိုလူ့ ဖင်ထဲကို ချောဆီများ သုတ်၍ နောက်တစ်ခါ ထပ်ထိုးထည့်ပြန်သည်။ ဟိုလူကလည်း ရသလောက် ပြန်ညှစ်ရင်း ဝင်လာသည့် လိင်တံတုကို တားဆီးသည်။ မရတော့ ။ သူ ဘယ်လောက် ညှစ်ထား ညှစ်ထား ၊ လိင်တံအတုဆိုသည်က နာတတ်သည် မဟုတ်သည့်အပြင် ချောဆီတွေ ရွှဲနေအောင် သုတ်ထားသည် ဖြစ်လေရာ တစ်အိအိနှင့်ပင် ဝင်သွားလေတော့သည်။

ဇေယျာထွန်းသည်လည်း ချွေးများရွှဲနေအောင် မောသွားသည်။ ယမုံ့ကို လှမ်းခေါ်ကာ ဆက်တီပေါ်တွင် အတူဖက်၍ ထိုင်ချလိုက်ရင်း သူတို့၏ ရန်ကြွေးကို အသေအချာထိုင်ကြည့်လိုက်ကြသည်။ ရမ္မက်စိတ်တစ်ခု အတွက်နှင့် သူတစ်ပါး မယားကို အနိုင်ကျင့်ခဲ့သူ။ အလိုမနူပါပဲ အဓမ္မ အကြိမ်ကြိမ် ပြုခဲ့သူ ။ အနိုင်ကျင့်ရုံမျှ မက ၊ ဓာတ်ပုံတွေ ဗွီဒီယိုတွေပါ ရိုက်ပြီး အရှက်ခွဲလိုသူ။ ဗွီဒိယို .. ဟုတ်သည် ဗီဒီယို ။ ဇေယျာထွန်းသည် စားပွဲပေါ်တွင် တင်ကျန်နေသည့် ထိုလူ့ ဖုန်းကို ယူဖွင့်ကြည့်လိုက်သည်။ Gallery ထဲတွင် ယမုံ့ ဓာတ်ပုံနှင့် ဗီဒီယိုများ အများအပြား။ အကုန် Delete လုပ်ပြစ်လိုက်ပြီးနောက် စားပွဲပေါ်က ပိုက်ဆံအိတ်ကို ယူဖွင့်ကြည့်ပြန်သည်။ ပိုက်ဆံ ရှစ်သောင်းခန့်နှင့် လိပ်စာကတ်များ ။

နာမည်က မင်းသူ ၊ အလုပ်က IT ၊ နေတာက .. ။ ဇေယျာထွန်း ဖုန်းကို ပြန်ယူကာ စားပွဲပေါ်တွင် ပိုက်ဆံအိတ်ကို မီထောင်၍ ဗီဒီယို ရကောဒင်းခလုတ်ကို နှိပ်လိုက်သည်။ ပြီးတော့ ကျောပိုးအိတ်ထဲမှ နှာခေါင်းစည်း Mask နှစ်ခုကို ယူကာ တစ်ခုကို ယမုံ့အားပေး၍ တစ်ခုကို သူကိုယ်တိုင် တပ်လိုက်သည်။ ထို့နောက် ဘောင်းဘီကို ချွတ်ပစ်လိုက်ပြီး ယမုံ့ကို လီးစုပ်ပေးဖို့ ပြောလိုက်သည်။ ယမုံသည်လည်း စိတ်တွေ တက်ကြွလွန်းနေသည် ထင်သည်။ လိင်တံကို စုပ်လိုက်သည်မှာ အားရပါးရ။ ဇေယျာထွန်း ခဏချင်းအတွင်းမှာပင် ထောင်ထလာအောင် စုပ်အားသန်သည်။

ပြီးသည်နှင့် ယမုံ့ကို နှာခေါင်းစည်းတပ်ဖို့ ပြောပြီး တွဲလောင်းချည်ခံထားရသော မင်းသူထံ သွားသည်။ ဖင်စအိုထဲတွင် စိုက်ဝင်နေသော လိင်တံတုကို ဆတ်ကနဲ ဆွဲချွတ်လိုက်သည်။ မင်းသူ တစ်ကိုယ်လုံး တုန်တက်သွားရင်း ဖျတ်ဖျတ်လူးသွားသည်။ သွေးများ ရဲကနဲ ဖြာဆင်းလာသလို မစင်တွေပါ ထွက်ကျလာသည်။ ဇေယျာထွန်း ရယ်မောလိုက်ရင်း နောက်ဘေးဘက်သွားကာ ရေခတ်၍ ဆေးကြောပစ်ရသည်။ အခန်းတစ်ခုထဲမှ တွေ့သည့် စောင်ဖြင့် သုတ်သင်ရှင်းလင်းပစ်သည်။ အားလုံးပြီးတော့ လှုပ်ရှားလိုက်ရသည်ဖြစ်၍ လိင်တံက ပျော့နေချေပြီ။ ဇေယျာထွန်း မင်းသူအနား ပြန်ရောက်သည်နှင့် ယမုံက အလိုက်သိသည်။ သူ့ ယောက်ကျား မည်သို့ လက်စားချေချင်နေသည်ကို သူ ရိပ်မိချေပြီ။

ဇေယျာထွန်း လိင်တံကို ဒူးထောက်ကာ အားပါးတရ စုပ်ပေးသည်။ အာခေါင် ထောက်သည်အထိ၊  ထောင်ထလာသည်အထိ ။ ထောင်လာသည်နှင့် ဇေယျာထွန်းသည် မင်းသူနောက်တွင်ရပ်၍ ဖင်သားနှစ်ခြမ်းကို ဖြဲကာ သူ့လိင်တံကို ထိုးထည့်သည်။ မင်းသူသည် တစ်ကိုယ်လုံး တွန့်လိမ်၍ ရုန်းသည်။ ခေါင်းတစ်ခါခါဖြင့် စကားတွေပြောသည်။ စကားလုံးအနေနှင့်တော့ ထွက်မလာ ၊ ဝူးဝါးမျှလောက်သာ။ သူမည်မျှ ရုန်းရုန်း ကြိုးဖြင့် ချည်နှောင်ခံထားရသည် ဖြစ်သည့်အပြင် ဖင်စုံကို လက်ဖြင့်ချူပ်ထားသည် ဖြစ်သောကြောင့် ပြေးမလွတ်။

ဇေယျာထွန်း၏ လိင်တံသည် မင်းသူ၏ ဖင်ထဲသို့ တစ်ဖြေးဖြေးချင်း တိုးဝင်လာနေသည်။ မင်းသူ အတင်းညှစ်ကာ စအိုကို ရှုံ့ထားဖို့ ကြိုးစားသော်လည်း အရာမထင်။ လိင်တံတုက လမ်းကြောင်းဖောက်ပြီးသား ဖြစ်နေသည့်အပြင် ချောဆီများကလည်း ဟိုးအတွင်းထဲထိ ရောက်နေလေရာ တအိအိနှင့်ပင် ဝင်နေသည်။ ဇေယျာထွန်းကား မင်းသူ ညှစ်ထားတိုင်း ကောင်းနေချေပြီ။ ယမုံ့သည် ဖုန်းကိုယူ၍ မင်းသူ၏ အဖြစ်ကို အသေအချာ ဗွီဒိယိုရိုက်ယူနေသည်။ အစပိုင်းတော့ မင်းသူ မမြင်။ သူ့မျက်နှာရှေ့တည့်တည့်က လာရိုက်မှ သိသွားကာ အပြင်းအထန် ရုန်းကန်ဖို့ ကြိုးစားသည်။ မျက်နှာကျက် မီးပန်းဆိုင်းကြီးပင် ပြုတ်ကျလုမတတ် ရမ်းခါသွားသည်။

လင်မယားနှစ်ယောက်ကတော့ ဒါတွေ ဂရုမစိုက် ။ ကိုယ် လုပ်စရာရှိသည်ကိုသာ ဆက်လုပ်နေကြသည်။ နောက်ဆုံးတွင်တော့ မင်းသူ ငိုတော့သည်။ ကလေးတစ်ယောက်လို ၊ မိန်းကလေးတစ်ယောက်လို မျက်ရည်ပေါက်ကြီးများ ကျလာရင်း ရှိုက်ရှိုက်ပြီးငိုသည်။ သူငိုလေ နောက်က ဇေယျာထွန်းက လှိမ့်ဆောင့်လေ။ ဇေယျာထွန်းသည် ကျပ်တည်းလှသည့် ယောက်ကျားတစ်ယောက် စအိုကို လိုးနေရခြင်းဖြစ်ရာ ခံစားမူက အရမ်းကောင်းနေသည်။ ချီးနံ့ နည်းနည်း နံနေတာကလွဲလျှင် တော်တော်ကို ကောင်းသည်။ ပြီးချင်စိတ်တော့ မဖြစ်မိ။ ဘယ်ဖြစ်မည်နည်း .. မနက်ကတည်းက ကာဗိုက်တာဆေး တစ်လုံးသောက်ထားသည်။

အတန်ကြာ ဆောင့်လိုးပြီးချိန်တွင်တော့ မင်းသူ ခွန်အား လျော့လာသည်။ သူ့လိင်တံကို ညှစ်မထားတော့။ ငိုသံလည်း ထွက်မလာတော့။ ခေါင်းငိုက်စိုက်ချ၍ အသေကောင်ကြီးလို ဆောင့်သမျှ ငြိမ်ခံနေသည်။ ဒါကို ဇေယျာထွန်း မကြိုက်။ ယမုံ့ကို လှမ်းပြောလိုက်သည်။ ကင်မရာကို စားပွဲပေါ်တွင် ထောင်ထားခဲ့ကာ မင်းသူ လီးကို လာစုပ်ပေးရန်။ ယမုံ အံ့သြသွားသော်လည်း လင်ဖြစ်သူ၏ စကားကို နားထောင်သည်။ ကင်မရာကို ဗီဒီယို ရကောဒင်းဖွင့်၍ ထောင်ထားခဲ့ကာ မျက်နှာပေါ် နှာခေါင်းစည်း အုပ်သည်။ ပါးစပ်ဖြင့် လုပ်ရမည်ဖြစ်၍ ပါးစပ်ကိုတော့ မဖုံး။ နှာခေါင်းအလယ်တည့်တည့်သာ ဖုံးသည်။

ပြီးသည်နှင့် ကားယားကြီး ရပ်နေရသော မင်းသူ ပေါင်ခွကြားထဲဝင်ကာ ပျော့သေးနေသော လိင်တံကို နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးများ ဖွင့်၍ ငုံကာ စုပ်ယူလိုက်သည်။ ဖုံးနေသော လိင်တံအရေပြားကို လျှာဖြင့် တွန်းထုတ်လိုက်ပြီး ထိပ်ဖူးထစ်ဖျားကို စုပ်ဆွဲလိုက်သည်။ ငြိမ်နေသော မင်းသူ ကိုယ်ကြီးသည် ဆတ်ကနဲ တုန်သွားရင်း အမျိုးအမည်မဖော်နိုင်သည့် ညည်းသံကြီးထွက်လာသည်။ တစ်ပြိုင်တည်းမှာပင် စအိုကြွက်သားများ ကြုံ့သွား၍ ဇေယျာထွန်း လိင်တံကြီးကို ညှစ်ပေးသလိုဖြစ်သွားသည်။ ကောင်းသွားသည့် ဇေယျာထွန်းက အားရပါးရ ဖိထိုးလိုက်ရာ မင်းသူ အောင့်တက်သွားပြီး ရှေ့လိင်တံက အရသာ ပျောက်သွားသည်။ ယမုံက သူ့ပါးစပ်ထဲ တိုးဝင်လာသော လိင်တံကို စုပ်ဆွဲလိုက်ပြန်သည်။ မင်းသူ ကျဉ်ကနဲဖြစ်ကာ ဖင်ကုန်းသွားပြန်၏ ။ ထိုအခါ နောက်က ဇေယျာထွန်းသည်..

...........................................................................................................................

မင်းသူသည် ဒူးခေါင်းတွေထဲတွင် အားအင်ဟူ၍ တစ်စက်ကလေးတောင် မရှိတော့သည်ကဲ့သို့ မတ်မတ်ရပ်ထားနိုင်ရန်ပင် မနည်းအားယူနေရသည်။ နောက်ကနေ သူ့ကို လိုးနေသော ဇေယျာထွန်း၏ လိင်တံသည် နာကျင်မူမှနေ၍ ကောင်းလာနေသည့် ခံစားချက်ကို ဖြစ်ထွန်းလာစေသည်။ စအို ရှုံ့ကြိုးကို ဖြတ်၍ သူ့ လိင်တံ ဒစ်ခေါင်းကြီး တိုးဝင်လာတိုင်း ဖော်ပြနိုင်ခြင်းငှာ မစွမ်းသာသည့် ခံစားမူသည် ခါးအောက်ပိုင်း တစ်ခုလုံးသို့ ပျံ့နှံ့သွားသည်။ 

တစ်ပြိုင်တည်းမှာပင် ရှေ့ပေါင်ခွကြားထဲတွင် ပယ်ပယ်နယ်နယ် ထိုင်ကာ စုပ်နေသော ယမုံ။ သူကလေး၏ နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးများ နှင့် လျှာနုနုလေးက ပေးသော အရသာကို အလွန်နှစ်သက်မိသောကြောင့် လုပ်မိတိုင်း ပါးစပ်ထဲတွင် ပြီးမိသည်ချည်း။ ယခုလည်း သူကလေးသည် ရှေ့မှနေကာ အားရပါးရ စုပ်နေသည်။

အခါတိုင်းထက် ပို၍ စုပ်အားသန်သန်ဖြင့် စုပ်နေသလို နည်းလမ်းမျိုးစုံကိုပါ အသုံးပြုနေသည်။ ကိုယ်တိုင် အဓမ္မ ကျင့်ခံနေရကာ ဖင်ထဲတွင် လိင်တံကြီး ဝင်လာနေသည့်အတွက် လီးတောင်ဖို့ ဆိုသည်ကို စဉ်းစားကြည့်လို့တောင် မရနိုင်သည့်အချိန်တွင် အရေပြားကို ဖြဲ၍ ဒစ်အသားလုံးသက်သက်ကို လျှာနုနုလေးဖြင့် ထိုးအမွှေခံရသည့်အခါ လိင်တံသည် ထောင်ထလာသည်။ လိင်တံ ထောင်လာဖို့ အရေးသည် ခါးအတွင်းရှိ ကြွက်သားများနှင့် စအိုမြှင့် ကြွက်သားများကို ညှစ်ထားနိုင်မှသာ ထောင်လာမည်ဖြစ်လေရာ စအိုကို ညှစ်ထားသလို ဖြစ်ရလေသည်။

ထိုအခါ နောက်က လုပ်နေသူ ဇေယျာထွန်း၏ လိင်တံကို ညှစ်ပေးသလိုဖြစ်ပြီး ဇေယျာထွန်းလဲ ကောင်းသကဲ့သို့ မင်းသူကိုယ်တိုင်ပါ သူ့ လိင်တံကြီး၏ အထိအတွေ့ လှုပ်ရှားမူ အသေးစိတ်ကို သိမြင်ခံစားလာမိသည်။ အချိန်ကလည်း အနည်းငယ်ကြာပြီဖြစ်၍ စအိုကြွက်သားများ ခံနိုင်ရည်ရှိလာကာ အရည်မြုပ်ဖြူဖြူများ ထွက်ကျစပြုပြီ။ 

အဆုံးထိဝင်သွားပြီး နောက်ပိုင်းက ပေါင်ခြံတစ်ခုလုံး သူ့ တင်ပါးနှင့် ထိကပ်သွားချိန် ရှေ့ဘက်ရှိ ယမုံက လိင်တံကို စုပ်ဆွဲလိုက်ချိန် ၊ တစ်ခါ နောက်က လိင်တံက စအိုရှုံ့ကြိုးကို ဖြတ်အထွက် ရှေ့က ယမုံက ဒစ်ဖျားကို လျှာနဲ့ လျက်လိုက်ချိန်များသည် မင်းသူအတွက် လောက နိဗ္ဗာန်ဖြစ်လာသည်။ သူ့ကိုယ်သူလည်း မသိတော့။ ဘယ်နေရာတွင်ရောက်၍ ဘာတွေဖြစ်နေသည်ဆိုတာကို မသိတော့။ လောလောလတ်လတ် သူ့ ခန္ဒာကိုယ်သည် ထူးခြားဆန်းကြယ်သည့် အရသာသစ်များနှင့် တုန်ရီမောဟိုက်နေသည်။

တစ်ချက်.. ဇေယျာထွန်းသည် တစ်ဖြည်းဖြည်း မောလာပုံရကာ အပြီးသတ်ချင်စိတ် ဖြစ်လာသည်။ မြန်မြန်ပြီးနိုင်ရန် ဒစ်ဖျားကို အရသာအပြည့်ပေးနိုင်စေရေး လိင်တံကို တစ်ဆုံးထုတ် တစ်ဆုံးသွင်း စတင် လှုပ်ရှားသည်။ မင်းသူ ခေါင်းမော့ မေးဆွဲ၍ တစ်ကိုယ်လုံး အဖျားတက်သလို တုန်တက်သွားသည်။ စအိုဝလမ်းကြောင်းအတိုင်း တစ်ဆုံးထုတ်ပြီး၍ ဖြေးဖြေးချင်း တစ်ဆုံးဝင်လာနေသော လိင်တံကြီး။ အဓိက အာရုံကြောများရှိသည့် စအိုရှုံ့ကြိုးကို အချက်တိုင်း ထိထိမိမိကြီး ဖြတ်ကျော်တိုးထွက်နေသည့် ဒစ်ခေါင်းကြီး။ ရှေ့က ယမုံကလည်း ဒစ်ခေါင်းကို စုပ်ရုံမျှသာမက လက်ကလေးနှစ်ဘက်ဖြင့် ဂွေးဥတွေကို ဖွဖွလေးကိုင်တွယ် ပွတ်နယ်တော့ရာ မင်းသူ ဘယ်လိုမှ မခံနိုင်တော့။

တစ်ကိုယ်လုံး တစ်ဆတ်ဆတ်တုန်လျက် ၊ ဒူးခေါင်းများ ပေါင်အတွင်းသားများနှင့် အောက်ပိုင်းတစ်ခုလုံး ယမ်းခါလျက် လိင်တံအတွင်းမှ သုတ်ရည်များ တစ်ရှိန်ထိုး ပန်းထွက်သွားသည်။ ပြီးနေစဉ်တုန်းကတော့ အရမ်းကောင်းသည်။ နောက်က စအိုထဲမှာ စိုက်ဝင်နေသည့် လိင်တံကြီးကို ညှစ်ထားရင်း သုတ်ရည်များ တစ်ဖျင်းဖျင်းနှင့် ထွက်ရသည့် အရသာသည် သူ့ တစ်သက်တာတွင် အကောင်းဆုံးပြီးခြင်းဖြစ်သည်။ လောကတစ်ခုလုံး ဘာဖြစ်နေသည်မဆိုထားနှင့် ကမ္ဘာပျက်နေသည်ဆိုလျှင်တောင် မင်းသူ မသိ။ မင်းသူသည် ကြိုးဆွဲထားသည့်အတိုင်း ပျော့ခွေကျသွားကာ မောနေသည်။ သူ့ ခန္ဒာကိုယ်ကြီးသည် မာရသွန်ပြိုင်ပွဲ ဝင်လိုက်ရသလို မောချိနွမ်းနယ်ကာ အားအင်ဟူ၍ တစ်စက်ကလေးမျှ မကျန်တော့အောင်ဖြစ်သွားသည်။

သတိဝင်လာချိန်တွင် နောက်ကလုပ်နေသာ လိင်တံကြီး စအိုထဲက ထွက်သွားသည်ကို သတိထားမိသည်။ သူ လန့်သွားသည်။ သူ့ယောက်ကျားရှေ့တွင် သူ့မိန်းမပါးစပ်ထဲ ပြီးမိချေပြီ။ မင်းသူ ဇေယျာထွန်းကို ကြိုးစားပမ်းစား လှည့်ကြည့်ပြီး တောင်းပန်သည်။ စကားလုံးများနှင့် ပြောပြခွင့်မရသောကြောင့် မျက်နှာအမူအယာ ၊ မျက်လုံးအကြည့်များဖြင့်။ သို့ရာတွင် ဇေယျာထွန်းက သူ့ကို ဖုတ်လေသည့် ငပိ ရှိသည်ပင် ယူဆဟန်မတူ။ စားပွဲပေါ်က ဖန်ခွက်ကို ယူ၍  သူ့ မိန်းမ ယမုံဖြစ်သူထံ သွားကာ သုတ်ရည်များကို ခွက်ထဲ ထွေးထည့်စေသည်။

ထို့နောက် မင်းသူ့ထံ လျှောက်လာကာ ကြိုးများကို ဖြေသည်။ ပျော့ခွေယိုင်နဲ့နေသော မင်းသူကို တွဲ၍ ဆိုဖာ ဆက်တီများဆီ ခေါ်သွားသည်။ တစ်ယောက်ထိုင် ဆိုဖာဆက်တီနှစ်လုံး၏ လက်တန်းများကြားတွင် မင်းသူ ခေါင်းကို ညှပ်သည်။ လက်နှစ်ဘက်ကို တန်းတန်းဆန့်စေ၍ ဆိုဖာများကို ရစ်ပတ်ချည်နှောင်သည်။ မင်းသူသည် ဆိုဖာနှစ်လုံးကြား လက်တန်းများထဲတွင် ပက်လက်မော့မော့ကြီးဖြစ်နေသည်။ ဇေယျာထွန်း ကျောပိုးအိတ်ထဲမှ ပစ္စည်းတစ်ခုကို ယူလိုက်ပြန်သည်။ အချင်း သုံးလက်မခန့်ရှိသည့် ရာဘာဝါယာပြားကွင်း တစ်ကွင်း ။ ဘေးတစ်ဘက်စီတွင် ကြိုးစများချည်နှောင်ထားသည်။

ဇေယျာထွန်း မင်းသူထံ လျှောက်လာကာ ပါးစပ်က တိပ်ကို ဖြေသည်။ အထဲက လက်ကိုင်ပဝါကို ထုတ်သည်။ ရာဘာအပြားကွင်းကို နှာခေါင်းပိတ် မေးဖြဲကာ သွားများအောက်တွင် တပ်သည်။ ကြိုးစများကို နောက်စေ့တွင် ချည်သည်။ မင်းသူကား ဇေယျာထွန်းရှေ့တွင် ပါးစပ်အဟောင်းသားဖြင့် မဟချင်လည်း ဟပေးရလျက်သား။ ဇေယျာထွန်းက စားပွဲပေါ်က မင်းသူ၏ သုတ်ရည်များ ထည့်ထားသော ဖန်ခွက်ကို ယူလိုက်သည်။ ယမုံရှေ့က အဖြတ်က ယမုံက ဖန်ခွက်ထဲ စထွေးတစ်ချက် ထွေးပေးလိုက်သည်။ ဇေယျာထွန်းက ရယ်မောကာ သူလည်း စထွေးထွေး ထည့်လိုက်ပြန်သည်။ ထိုခွက်သည် မင်းသူ၏ ပါးစပ်ရှေ့သို့ ရောက်လာသည်။ ပြီးတော့ လောင်းချလိုက်သည်။ မင်းသူ ခေါင်းကို ဘယ်ညာယမ်း၍ ရှောင်တိမ်းရန် ကြိုးစားသည် မရ။ ဆိုဖာ၏ လက်တန်းများသည် သူ့ ခေါင်းကို ညှပ်ထားသည်။

သုတ်ရည်များနှင့် စတွေးများသည် သူ့ပါးစပ်ထဲ ဝင်ကျလာသည်။ မင်းသူ ကြိုးစားအော်ဟစ် တောင်းပန်သည်။ မလုပ်ပါရန် တားမြစ်သည်။ ဝင်လာသည့် အရာများ အာခေါင်ထဲ ကျမလာစေရေး လျှာဖြင့် တွန်းထုတ် ဖယ်ရှားသည်။ ထိုစဉ် ဇေယျာထွန်း၏ လီးကြီးသည် သူ့ပါးစပ်ထဲ တိုးဝင်လာသည်။ မင်းသူ ရုတ်တရက် မင်တက်သွားကာ ငြိမ်ကျသွားသည်။ လိင်တံ ထိပ်ဖျားကြီး အာခေါင်ကို ထောက်မိချိန်တွင် သူ အပြင်းအထန် ရုန်းကန်သည်။ လက်နှစ်ကို ချည်ထားသော ကြိုးများ ပြတ်ထွက်တော့မတတ် ဖြစ်သည်အထိ ။ လက်ကောက်ဝတ်များ ပွန်းပဲ့ နာကျင်၍ သွေးများ ထွက်လာသည်အထိ။

သို့ရာတွင် ဇေယျာထွန်း၏ လိင်တံကတော့ သူ့ အာခံတွင်းထဲကို ထိုးဖောက်ဝင်စ ပြုနေလေပြီ။ သု့ရည်များသည်ပင်လျှင် အာခေါင်ကိုဖြတ်၍ လည်ချောင်းထဲသို့ ကျရောက်သွားသည်။ မင်းသူ ညှီစို့စို့အနံ့နှင့်အတူ အသက်ရှုရ ကျပ်လာသည်။ အာခေါင်ကို ထောက်မိလာသည့် လိင်တံထိပ်ဖျားကြီးကြောင့် အန်ချင်သလိုလိုလည်း ဖြစ်လာသလို ပျို့တက်လာသည်။ ဇေယျာထွန်းကတော့ အနားပေးရန် စိတ်ကူးရှိပုံမရ။ သူ့ လိင်တံကို အတင်းချည်းသာ ဖိထိုးထည့်နေသည်။ မင်းသူ ကိုယ်လုံးကြီး ကော့တက်လာသည်။ ခြေထောက်တွေက ဆောင့်ကန်ရင်း ရုန်းကန်သည်။ လက်တွေက ဆိုဖာအသားစများကို ဖမ်းမိဖမ်းရာ ဖမ်းညှစ် ဆုပ်ကိုင် ဖျစ်ညှစ်သည်။

ထိုအချိန်တွင်ပင် ဇေယျာထွန်း၏ လိင်တံကြီးသည် လျောကနဲ အာခေါင်ဝ အာသီးများကိုဖြတ်၍ လည်ချောင်းအတွင်း စိုက်ဆင်းကျသွားသည်။ မင်းသူ နှာခေါင်းမှ နှာရည်များ ထွက်ကျလာသည်။ ယမုံက ထလာကာ နာရည်များကို သန့်စင်ဖယ်ရှားပေးသည်။ မင်းသူကို သနားဂရုနာတွယ်၍တော့ မဟုတ်။ နှာရည်များကြောင့် မင်းသူ အသက်ကျပ်၍ သေလျှင် သူ့လင် လူသတ်သမားဖြစ်မည် စိုးသောကြောင့်သာ။ ဇေယျာထွန်းသည် သူ့လိင်တံကြီးကို မင်းသူ ပါးစပ်ထဲ ထိုးစိုက်ထားရင်းက ယမုံနှင့် နမ်းသည်။ မွတ်မွတ်သိပ်သိပ် .. ပြင်းပြင်းထန်ထန် .. နမ်းသည်။ တစ်ပြိုင်တည်းလိုလိုပင် ခါးကို လှုပ်၍ မင်းသူ ပါးစပ်ကို လိုးသည်။ အဆုံးထိ ညှောင့်သည်။ ယမုံကလဲ နှစ်သက်လိုလားစွာ ဇေယျာထွန်းကို တုံ့ပြန်သည်။

သူ့လက်ချောင်းလေးတွေကလဲ အငြိမ်မနေ .. မင်းသူ၏ ရင်ဘတ်မှ နို့သီးခေါင်းလေးများကို သာသာဖွဖွ လာကိုင်သည်။ ပြီးတော့ နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို လက်ညိုး လက်မတို့ဖြင့် ဖိညှပ် ချေမွ ပွတ်လှိမ့်သည်။ မင်းသူ တွန့်ကနဲ ဖြစ်သွားကာ "အား" ကနဲ အော်လိုက်မိသည်။ ပါးစပ်ထဲ ဆို့နေသည့် လိင်တံကြီးကြောင့် အသံကတော့ မထွက်။ လျှာကသာ ဇေယျာထွန်း လိင်တံကြီး အောက်ပိုင်းတစ်ခုလုံးကို လျက်ပေးသလိုဖြစ်သွားသည်။ ဇေယျာထွန်း ကောင်းသွားပြီး နင်းဆောင့်သည်။ ယမုံလက်ကလဲ ဖျစ်ညှစ်နေလျက် ၊ ဇေယျာထွန်းကလဲ ဆောင့်ချလျက်။ မင်းသူ ခမျာ.. အသံမထွက်နိုင်ပါပဲ အော်ဟစ်ရင်း..

မကြာပါ။ ဇေယျာထွန်းပြီးသွားသည်။ သူ့ကိုယ်လုံးကြီး တစ်ခုလုံး ဆန့်ငင်ဆန့်ငင်ဖြစ်လျက် သုတ်ရည်တွေကို မင်းသူ အာခေါင်ထဲ ပန်းထည့်ရင်း ပြီးနေသည်။ လည်ချောင်းထဲအထိ ပန်းဝင်လာနေသော သုတ်ရည် တစ်ချို့ကို မင်းသူက အာခေါင်အားကို အသုံးပြု၍ ပြန်လည် ထွေးထုတ်ရန်ကြိုးစားသည်။ ကြုံညှစ်သွားသည့် အာခေါင်ကြောင့် အရည်ထွက်နေဆဲဖြစ်သည့် ဇေယျာထွန်း ကောင်းသွားကာ အတင်းဖိထိုး ထည့်လိုက်ပြန်သည်။ မင်းသူ ချောင်းတစ်ဟွတ်ဟွတ်ဆိုးကာ သီးသွားသည်။ သုတ်ရည်တစ်ချို့ ဝမ်းထဲ ရောက်ကုန်သလို တစ်ချို့သည် နှာခေါင်းဝမှ အပြင်ထွက်လာကြသည်။

.......................................................................................................

နေလုံးနီနီသည် မြကျွန်းသာ၏ ကုက္ကိုပင်ထိပ်ဖျားတွင် လေးတွဲ့စွာ ယီးလေးခိုနေသည်။ ညနေစောင်းပြီ။ မှောင်ရီပျိုးစအချိန်ကို မင်းမင်းတစ်ယောက် စိတ်မရှည်လွန်းစွာ ဖြစ်နေရသည်။ သူသည် သူ၏ ခဲညိုရောင် ဟွန်ဒါဖစ်လေးကို ကမ္ဘာအေးဘုရားလမ်းရှေ့ရှိ မြကျွန်းသာ ကားရပ်နားကွင်းတွင် ရပ်ထားရင်း နေဝင်ချိန်ကို စောင့်နေခြင်းဖြစ်သည်။ အရေးထဲ ဖင်ကြားထဲက လှိုက်ကနဲ တက်လာသော ယားယံမူသည် တစ်ကိုယ်လုံးကို တွန့်ကနဲ တွန့်ကနဲ ဖြစ်စေသေးသည်။ စိတ်ဆာလွန်းဆာဖြင့် ဖင်ဝကို လက်ခလယ်နှင့် လှမ်းထိုးရင်း "ခဏလေး စောင့်ပါဦး"ဟု ကိုယ့်ကိုကိုယ် ပြန်ပြောနေမိသည်။

ဝတ်ထားသော သရီးကွာတား ဘောင်းဘိုတိုကို ကားထဲတွင်ပင် ချွတ်၍ မိန်းမဝတ် အလတ်စတစ် အသားကပ် ဘောင်းဘီကို ပြောင်းဝတ်လိုက်သည်။ ခေါင်းပေါ်ွင် ရွှေအိုရောင် သရီးစတပ် ဆံပင်တုကို စွပ်သည်။ တီရှပ်ကတော့ နဂိုကတည်းက အရောင်တောက်တောက်မို့ လဲမနေတော့။ ဟိုမုန်းဆေးထိုးထား၍ ဆူတက်လာသည့် ရင်သားများကို သိသာနိုင်စေရန်သာ တီရှပ်အောက်နားစများအား ဘောင်းဘီထဲ ထိုးထည့်လိုက်သည်။ မင်းသူဘဝဆိုလျှင်တော့ Gym ကစား၍ တက်လာသည့် ကြွက်သားများဟု ထင်စရာဖြစ်သည်။ မင်းမင်း သက်ပြင်းချလိုက်ရင်း ကားမှန်ပြတင်းမှ ဝင်ခါနီးနေရောင်များကို လှမ်းမျှော်ကြည့်လိုက်သည်။ နေဝင်ချိန်။ မင်းသူဘဝ နေဝင်ပြီး မင်းမင်းဘဝ စတင်တော့မည်။

မင်းသူဘဝမှ မင်းမင်းဘဝပြောင်းချိန်သည် တစ်လလျှင် အနည်းဆုံးတစ်ကြိမ်ခန့်တော့ ပေါ်လာတတ်သည်။ ဇေယျာထွန်းတို့ လင်မယားသည် သူ့ကို လုပ်ချင်တိုင်းလုပ်ပြီး ထားမပစ်ခဲ့ခင် စကားတွေ အများကြီး ပြောသွားကြသလို ဗွီဒီယို အမြောက်အများလည်း ရိုက်ခဲ့ကြသည်။ ဖေ့ဘုတ်အကောင့်ကို မဖျက်ရန်။ ခေါ်လျှင်လာရန် ၊ ဆက်သွယ်ဖို့ ဖုန်းနံပါတ်ပေးထားရန် ၊ ခိုင်းသမျှ လုပ်ရန် နှင့် စိတ်အခန့်မသင့်လျှင် ဗွီဒီယိုဖိုင်များ တင်မည်ဟု ဆိုခဲ့ကြသည်။ မင်းသူ၏ ဖုန်းနှစ်လုံးစလုံးကိုလည်း ယူသွားကြသည်။ 

မင်းသူသည် နာနေ ၊ အောင့်နေသော ဖင်ဖြင့် ထိုင်ရခက် ၊ ထရခက် ဝေဒနာ နှင့် အစာစားတိုင်း အာခေါင်ထဲက နာသော ဝေဒနာကို နှစ်ပတ်ကျော်ခန့် ခံခဲ့ရသည်။ တစ်လခန့်အကြာတွင်တော့ သူတို့က သူတို့ တိုက်ခန်းကို ခေါ်သည်။ မင်းသူ မသိချင်ယောင်နေသောအခါ မင်းသူ၏ အကောင့်ဖြင့် SEX Group တစ်ခုတွင် မူဗီဖိုင်အတိုလေး တစ်ခု တက်လာခဲ့သည်။ မျက်နှာကို ခပ်ဝါးဝါး အရာတစ်ခုဖြင့် ဖုံးကွယ်ထား၍ မည်သူမှန်း မသိနိုင်သော်လည်း မင်းသူကတော့ ကိုယ့်ရုပ်ကိုကိုယ် မှတ်မိသည်။

ဖေ့ဘုတ်ယူဆာ တော်တော်များများကတော့ မြန်မာ မဟုတ်ဟု ထင်ပြီး အားပေးကြသော်လည်း မင်းသူ အလွန် တုန်လှုပ်ခဲ့ရသည်။ ဖခင်ဖြစ်သူ နာမည်ကျော် ဆရာဝန်ကြီး၏ သိက္ခာ ၊ လောလောလတ်လတ် ရပ်တည်နေရသော ဝန်ထမ်းဘဝ ၊ မကြာခင် လက်ထပ်တော့မည့် ချစ်သူ ဟန်နီ ၊ ပတ်ဝန်းကျင် မှ ငယ်ပေါင်း သူငယ်ချင်းများ .. မင်းသူ ချုံးပွဲချ၍ ငိုမိသည်။ စားပွဲ ၊ ကုလားထိုင်တွေကို ရိုက်ချိုးမိသည်။ 

မူးနေအောင် သောက်မိပြီးနောက်တွင်တော့ ဇေယျာထွန်းတို့ တိုက်ခန်းသို့ ရောက်သွားသည်။ သူတို့သည် ယခင်အခါကလိုပင် သူ့ကို ညှပ်ပူးညှပ်ပိတ် ဆက်ဆံကြသည်။ သုတ်ရည်တွေ သောက်ခိုင်းကြသည်။ မတူသည်ကတော့ ယခုတစ်ကြိမ်တွင် ကြိုးနှင့် တုပ်မထားသကဲ့သို့ မင်းသူကလည်း ရုန်းကန်ခြင်းမရှိ။

ဤကဲ့သို့ လေးကြိမ်တိတိ ခေါ်ကာ ဆက်ဆံ ခံရပြီးနောက်တွင်တော့ သူတို့ဘက်က ကျေနပ်သွားဟန် တူသည်။ ဆက်သွယ်လာခြင်း အလျင်းမရှိတော့။ မင်းသူသည် စိတ်သက်သာရသလို ခံစားရသည်။ သက်ပြင်းချ၍ စိတ်လျှော့မိသည်။ သို့ရာတွင် သူ့ သက်ပြင်းသည် ကြာရှည်တော့ မခံ။ သူသည် တက္ကသိုလ်ကျောင်းသားဘဝကတည်းက လက်တွဲလာသည့် ချစ်သူ့အပေါ် စိတ်ပါသော်လည်း မည်သို့မျှ ဆက်ဆံ၍မရတော့ ။ 

လုပ်၍ မရခြင်းမဟုတ် ။ မပြီးခြင်းသာဖြစ်သည်။ တစ်စုံတစ်ခု လိုနေသလို ခံစားနေရသည်။ သုတ်ထွက်ဖို့ နေနေသာသာ လုပ်နေရင်း တန်းလန်းကနေ ပျော့ပျော့သွား၍ ချစ်သူက ပြုစုယုယ စုပ်ပေးနေသည့်တိုင် ပြန်ထောင်မလာတော့။ မင်းသူ လန့်လာသည်။ စအိုထဲကလည်း ယားသည်။ စိတ်ထဲကလည်း အလိုလိုနေရင်း အလိုမကျဖြစ်နေသည်။ ချစ်သူနှင့်သာမက သူငယ်ချင်းများနှင့်လည်း အဆင်မပြေ ။ အလုပ်ထဲတွင်လည်း အဆင်မပြေ ။ မိဘနှင့်လည်း အဆင်မပြေ။

စိတ်ညစ်ညစ်နှင့် မြန်မာပလာဇာရှေ့ အင်းယားကန်ဘောင်နားတွင် ကားရပ်ကာ  မြက်ခင်းပေါ် ဆင်းထိုင်၍ တစ်ယောက်ထဲ ဘီယာသောက်နေစဉ် အာဖရိကန်နှစ်ယောက် ရောက်လာပြီး သူ့ကို ဝင်လုံးသည်။ လေးဗူးမြောက် ဘီယာကို သောက်နေသည့် သူကလည်း အနည်းငယ် ထွေနေသဖြင့် လိုက်လိုက်လျောလျော ။ ထိုမှတစ်ဆင့် အာဖရိကန်နှစ်ယောက်နှင့် အတူ အနီးရှိ မိုင်းလပ်စ် ဟိုတယ်ပေါ် ရောက်သွားကြသည်။ 

အာဖရိကန်နှစ်ယောက်က သူ့ကို လိုးကြသည်။ စုပ်ခိုင်းကြသည်။ သူ အားရကျေနပ်လွန်းစွာ ခိုင်းသမျှ လုပ်မိသည်။ စိတ်သည် အလွန့်အလွန်ကို ကြည်လည်လန်းဆန်းလာသလို မျက်လုံးအစုံကလည်း မြူးကြွ တောက်လက်နေသည်။ အာဖရိကန်နှစ်ယောက်က ခေါ်စရာနာမည်မေးသောအခါ မင်းသူက မင်းမင်းဟု ဖြေပေးလိုက်သည်။ မင်းမင်း၏ ပထမဆုံး ဖောက်သည်နှစ်ယောက်။ ပိုက်ဆံတော့ မရသည့်အပြင် ဟိုတယ်ခကိုပါ မင်းမင်း ရှင်ပေးလိုက်ရသည်။

ဤသို့ဖြင့် တစ်လလျှင် တစ်ကြိမ်ခန့်တော့ မင်းသူသည် မင်းမင်းဘဝပြောင်းလဲ၍ အင်းယားကန်ဘောင် အနီးသို့ ရောက်လာစမြဲ။ အာဖရိကန်နှစ်ယောက်၏ ချိတ်ဆက်မူ ရှိသူများသည် မင်းမင်းကို လာရှာကြလိမ့်မည်။ သို့မဟုတ် မြန်မာပလာဇာထဲမှ ထွက်လာမည့် နိုင်ငံခြားသား တစ်ယောက်ယောက်က သဘောတကျ စျေးလာညှိလိမ့်မည်။ နေဝင်ပြီ ။ မင်းမင်း ကားထဲမှထွက်ကာ ရမုဖြင့် သော့ပိတ်လိုက်သည်။ 

သူ့ လက်ထဲတွင် ကားသော ရမုတစ်ခုမှလွဲ၍ မည်သည့်အရာမျှ ပါမလာ။ ပိုက်ဆံအိတ်နှင့် လက်ကိုင်ဖုန်းသည် ကားအတွင်း ဒက်ရှ်ဘုတ်ထဲတွင် ထားခဲ့သည်။ လိုလိုမယ်မယ် ပိုက်ဆံတစ်သောင်းသာလျှင် ဘောင်းဘီအိတ်ထဲတွင် ထည့်ထားသည်။ မင်းသူမှန်း သိစေနိုင်မည့် သက်သေ အရာမှန်သမျှ ဘာတစ်မျှမပါ။ မင်းသူသည် ယခုအချိန်မှစ၍ မင်းသူ မဟုတ်တော့.. မင်းမင်းဖြစ်သွားချေပြီ။

မင်းမင်းတစ်ယောက် ကားရပ်နားဝင်းဘေး ပလက်ဖောင်းမှတစ်ဆင့် အင်းလျားကန်ဘက်သို့ လှုပ်လီလှုပ်လဲ့ လျှောက်လာခဲ့သည်။ ဖြတ်သွားသည့် ကားများပေါ်က ရွှီကနဲ လေချွန်သံများ ၊ တစ်ပြွတ်ပြွတ် ခေါ်သံများ ကြားရသောလည်း မင်းမင်း လှည့်မကြည့်။ မြန်မာအချင်းချင်းနဲ့တော့ လုပ်၍ မဖြစ်။ အကြောင်းသိသွားမည် စိုးသည်။ နောက်ပြီး သူတို့က သိပ်မသန် ။ ဟိုကောင်တွေက သန်လွန်း ကြမ်းလွန်းတာ ကြိုက်သည်။ ထို့ကြောင့် မင်းမင်းသည် ဖော်ရိန်နာသာ လက်ခံသည်။

......................................................................................................

မြန်မာပလာဇာရှေ့ ဘတ်စ်ကားမှတ်တိုင်နောက် မြက်ခင်းပြင်ပေါ်တွင် ရပ်ရင်း အခြေအနေကို အကဲခတ်သည်။ ကန်ဘောင်ပေါ်တွင် သူ့လို ယောက်ကျားပြည့်တန်ဆာတွေ ရောက်နေချေပြီ။ တစ်ချို့က ခုံတန်းတွေတွင် ထိုင်လျက် ၊ တစ်ချို့က မြင်ခင်းပေါ်တွင် ရပ်လျက်.. ယောက်ကျားပြည့်တန်ဆာ.. မင်းမင်း ကိုယ့်အသုံးအနှုန်းကိုယ် လန့်သွားသည်။ လူပျိုဖော်ဝင်စက ဖာချဖူးသည်။ 

လူချင်းအတူတူပေမည့် လူလို့ သတ်မှတ်မထားမိသည့် လူတန်းစားတစ်မျိုး ။ ပိုက်ဆံပေးလျှင် လိင်ဆက်ဆံ၍ရသည့် လူ ၊ လိင်ပိုင်းဆိုင်ရာတင်သာမက ရုပ်ပိုင်းနှင့် စိတ်ပိုင်းပါ စော်ကား၍ ရသည့် လူ ။ သူကိုယ်တိုင်ပင်လျှင် ပိုက်ဆံတစ်ခါသာပေး၍ နှစ်ခါချခဲ့သည်။ ပိုက်ဆံထပ်တောင်းတော့ မူးမူးနှင့် ပါးရိုက်မိသည်။ ဖာသည်မက သူ့ကို ပြန်ရိုက်သောအခါ သူငယ်ချင်းများက ဝိုင်းထိုးကြ၍ ဖာသည်မ တော်တော်အထိနာသွားခဲ့သည်။

မင်းမင်း ကြောက်နေခဲ့သော်လည်း မည်သည့်ရဲမျှ အိမ်ရောက်မလာခဲ့ချေ။ ဖာသည်မသည် ရဲတိုင်လျှင် သူကိုယ်တိုင် အဖမ်းခံရမည်ဖြစ်၍ လျော်လိုက်ခြင်းသာ။ ထိုစဉ်မှစ၍ မင်းမင်းသည် လိင်အကြမ်းဖက်ခြင်းကို စတင်ခဲ့သည် ဆိုရမည်။ ယခုတော့.. ယခု.. မင်းမင်း တွေးလက်စအတွေးကို ချက်ချင်းရပ်ပစ်လိုက်သည်။ ဖော်ရိန်နာများသည် ကြမ်းသည်ဆိုသော်လည်း ကိုယ်ထိလက်ရောက် နစ်နာအောင်လုပ်သူများ မဟုတ်ကြ။ ထို့ပြင် သွားမည့်နေရာကလည်း ဟိုတယ်ကြီးသာဖြစ်၍ Security ကောင်းသည်။ သူ့ကို အသားနာအောင် လုပ်ရန် မဖြစ်နိုင်ဟု ကိုယ့်ကိုကိုယ် အားပေးလိုက်သည်။

ထိုစဉ် မြန်မာ ပလာဇာထဲမှ ဥရောပတိုက်သား နှစ်ဦး သည်ဘက်လမ်းသို့ ကူးလာသည်ကို တွေ့သည်။ မင်းမင်း ကားမှတ်တိုင်ဘေးသိုွှ လှမ်းထွက်လိုက်သည်။ ဖြူဝင်းသောအသားရေသည် တင်းရင်းသော အဖြူရွှေရောင်စပ် တီရှပ်အောက်တွင် ထင်းနေလိမ့်မည်။ လုံးဝန်းသော တင်ကို ပြူထွက်လာစေရန် ခါးကို နည်းနည်းကော့ထားရင်း ဒေါက်မြင့်ပေါ်တွင် ဖနောင့်ကို နေသားတကျဖြစ်အောင် ကြွချီလိုက်သည်။ 

မင်းမင်း၏ မာယာထောင်ချောက်ထဲသို့ အဖြူကောင်နှစ်ယောက်စလုံး စိုက်ဆင်းလာသည်။ သူတို့က ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပင် စျေးလာညှိသည်။ တစ်ညလုံးစာ အတွက် မင်းမင်းက အစိမ်းတစ်ရာဟု ဆိုသည့်အခါ သူတို့က သဘောတူသည်။ ထပ်မံ စျေးဆစ်သည်က သူတို့တွင် မြန်မာစုံတွဲ တစ်တွဲလည်းပါမည်။ စုစုပေါင်း ယောက်ျား ၃ ယောက် ၊ မိန်းမ တစ်ယောက် အားလုံးကို ကျေနပ်အောင် လုပ်ပေးရမည်ဟု ပြောလာသည်။

မင်းမင်း ခေါင်းခါလိုက်သည်။ မြန်မာတွေနှင့် မဆက်ဆံလို ၊ လုပ်ရင်းကိုင်ရင်း ဆံပင်တုတွေ ၊ မိတ်ကပ်တွေ ပျက်နိုင် ၊ ကျွတ်နိုင်သည်။ သူ့ မူလမျက်နှာကို မြင်သွားပြီး မှတ်မိသွားတာမျိုး မဖြစ်စေချင်။ ဆောရီးဟု ပြောသောအခါ သူတို့က ဘာဖြစ်လို့လဲဟု ပြန်မေးသည်။ မင်းမင်းက မြန်မာတွေနှင့်ဆိုလျှင် မလုပ်။ သူ့မျက်နှာကို မှတ်မိသွားမှာကြောက်သည်ဟု ဆိုသည့်အခါ သူတို့ ပို သဘောကျသွားသည်။ 

မင်းမင်းသည် ပရော်ဖက်ရှင်နယ် ကြေးစားမဟုတ်။ ရံဖန်ရံခါသာ လုပ်စားသည့်သူမှန်း ရိပ်မိသွားကာ စျေးထပ်တိုးပေသည်။ အစိမ်း ၁၅၀ ။ မင်းမင်းက ခေါင်းထပ်ခါသည်။ ထိုအခါ အဖြူကောင်တစ်ကောင်က သူ့ ကုတ်အင်္ကျီ ထဲမှ မျက်နှာဖုံးတစ်ခုကို ထုတ်ပြသည်။ ဟော်လိုဝင်း သရဲပွဲတော်များတွင် အလှတပ်သည့် မျက်နှာဖုံး ။ မျက်လုံးနှင့် ပါးစပ်ပေါက်တစ်ခုသာ လွတ်နေပြီး ကျန်သောနေရာများ ဖုံးကွယ်နေသည့် ငှက်မွှေးများတပ်ထားသော မျက်နှာဖုံး ။ မင်းမင်း သဘောကျသွားသည်။ မဆိုး ။ သည်ဟာနှင့်ဆိုလျှင်တော့ မည်သို့မျှ မှတ်မိနိုင်စရာမရှိ။

အားလုံးသဘောတူပြီးသည့်နောက် ကုက္ကိုင်းလမ်းဆုံရှိ ဂျဝဲလ်ဟိုတယ်သို့ ရောက်လာကြသည်။ မြန်မာစုံတွဲသည် ကလပ်မှအပြန် ဤဟိုတယ်သို့ ဝင်လာကြမည်။ သူတို့က သွေးပူ စနှင့်ကြမည်။ မင်းမင်း ယူထားသည့် ပိုက်ဆံနှင့် တန်အောင် ပြုစုရသည်။ စုပ်ပေးရင်း ခံပေးရသလို ၊ လုပ်ပေးရင်းဖြင့်လည်း ခံပေးရသည်။ သူတို့ကတော့ အားရကျေနပ်ပေလိမ့်မည်။ မင်းမင်း၏ စိတ်ပါ လက်ပါ ညည်းညူသံများနှင့် တစ်လ တစ်ကြိမ်မျှသာ လုပ်လေ့ရှိသည့် စအိုဝကျပ်ကျပ်ကြောင့်လည်း သဘောခွေ့ကျပါလိမ့်မည်။ မင်းမင်း အတွက်ကတော့ စိတ်လဲအဆာပြေ ပိုက်ဆံလဲ အဆင်ပြေ။

သူတို့နှစ်ယောက် တစ်ယောက်တစ်ချီစီ ပြီးသွားပြီး နားနေချိန်တွင် တံခါးခေါက်သံကြားရသည်။ မင်းမင်း ကုတင်ပေါ်မှ လူးလဲထကာ မှန်တင်ခုံပေါ်မှ Mask ကို ပြေးတပ်သည်။ ဆံပင်တုကို သပ်ရပ်အောင် ပြုလုပ်သည်။ အခန်းတံခါးဝမှ လူဝင်လာသံများ ကြားရသည်။ အဖြူနှစ်ကောင်က ဝင်လာသည့် စုံတွဲကို လှမ်းနှုတ်ဆက်သည်။ ထိုစုံတွဲမှလည်း အပြန်အလှန် နှုတ်ဆက်စကားဆိုသည်။ အမျိုးသမီးဖြစ်သူ၏ အသံသည် မင်းမင်း၏ နားထဲတွင် အလွန်ရင်းနှီးနေသည်။ မင်းမင်း ဖျတ်ကနဲ လှည့်အကြည့် .. လုံးဝ ထင်မှတ်မထားသည့် ချစ်သူ ။ တစ်ဘဝစာ ရည်ရွယ်၍ ချစ်ခဲ့မိသည့် ချစ်သူ ။ ငယ်စဉ်ကတည်းက ကျွမ်းဝင်ခဲ့ရသည့် ငယ်ချစ်။ ကိုယ်တိုင် မည်မျှ ကဲကဲ ၊ နုနုလှလှ ရွရွလေးကြည့်ရင်း မြတ်နိုးခဲ့ရသူ။

ဟန်နီသည် အတန်ငယ် ရီဝေလာပုံရသည်။ ဘေးမှ မြန်မာကောင်က သူ့ပခုံးကို တွဲဖက်ထိန်းနေရသည်။ NGO တစ်ခုတွင် အလုပ်ပြောင်းလုပ်သွားသည့် ဟန်နီသည် မင်းမင်း၏ စိမ်းကားမူများကြောင့် စိတ်ဖြေလက်ပျောက် သောက်တတ်လာရာမှတစ်ဆင့် အပေါင်းအသင်း မှားခဲ့ချေပြီ။ မင်းမင်းတစ်ယောက် ပျာယာခတ်ရပြီတည်း။ မြန်မာကောင်သည် ဟန်နီ့ကို ဆိုဖာခုံပေါ်တွင် နေရာ ချပေးလိုက်ပြီ။ ဟိုအဖြူနှစ်ကောင်ကလည်း အလွန်တရာ သဘောကျနေပုံဖြင့် တစ်ဟီးဟီး တစ်ဟားဟား ။ မြန်မာကောင်ကတော့ ကိုယ့်မြန်မာမိန်းကလေးအား အဖြူကောင် အရှင်သခင်များထံ လက်ဆောင် ပဏ္ဍာနှင်းအပ်နိုင်သဖြင့် ဂုဏ်ယူ ဝင့်ကြွားနေသယောင်ယောင်။

...............................................................................

အဖြူကောင်တစ်ကောင်က ဟန်နီရှိရာသို့ ထသွားသည်။ မင်းမင်း သူတို့နှစ်ယောက်ထံ အမှတ်မဲ့ လျှောက်သွားမည် အပြု ကျန်တစ်ကောင်က လှမ်းခေါ်သည်။ မင်းမင်း ဘာလုပ်ရမည်မှန်း မသိသေး။ သူ့အနေနှင့် ဟန်နီ့ကို ကာကွယ်ချင်သည်။ ဟန်နီသည် မူးယစ်ခြင်းတွင် ဆင်ခြင်ဉာဏ် ကင်းမဲ့နေရှာပြီ။ အသိဝင်လာချိန်တွင် နောင်တရလိမ့်မည်။ ထိုအဖြစ်မှ ကာကွယ်ပေးနိုင်ရန်သည် ချစ်သူဖြစ်ဖူးသည့် သူ့တွင် တာဝန်ရှိသည်ဟု မင်းမင်းထင်သည်။ သို့ရာတွင် ၆ပေ ကျော် အရပ်နှင့် အဖြူနှစ်ကောင်ကို မည်သို့ တိုက်ခိုက်ရမည်နည်း။ မင်းမင်း တွေဝေနေဆဲတွင်ပင် အဖြူကောင်သည် ဟန်နီထိုင်နေရာ ခုံရှေ့တွင် ဒူးထောက်ချလိုက်ပြီး စကပ်ကို ဆွဲလှန်လိုက်သည်။ ပြီးတော့ လျှာကြီးထုတ်၍ ပေါင်သားဝင်းဝင်းလေးများစတင်ကာ လျှက်တော့သည်။

မင်းမင်း မျက်လုံးတွေ ပြာသွားသည်။ ထို အဖြူကောင်ရှိရာသို့ ခြေအလှမ်း နောက်ဘက်မှ အဖြူကောင်က မင်းမင်း လက်ကို လှမ်းဆွဲရင်း သူ့ အနားဆွဲခေါ်သည်။ ပြီးတော့ အရှက်လုံရုံမျှ ပတ်ထားသည့် ရေချိုးခန်းသုံး တံဘက်ဖြူကို လှစ်ဟကာ သူ့ လိင်တံကြီးကို စုပ်ခိုင်းသည်။ အကျင့်ဖြစ်နေသည့် လက်နှင့် ပါးစပ်သည် လီးကို မြင်သည်နှင့် အလိုလို ဂွင်းထုပေးပြီးသား ၊ စုပ်ပေးမိပြီးသားဖြစ်သွားသည်။ သတိဝင်လာ၍ ဟန်နီ့ထံ လှမ်းကြည့်တော့ အဖြူကောင်သည် ဟန်နီ့ စောက်ဖုတ်ကို လျက်ရှိနေချေပြီ။ ဟန်နီသည် မျက်လုံးလေး မှေးစင်းကား နှုတ်ခမ်းလေး ဟလာသည်။

မင်းမင်း ဗြုန်းကနဲ မတ်တပ်ထရပ်လိုက်ရင်း အသံကျယ်ကျယ်ဖြင့် " ဟန်နီ " ဟု ခေါ်လိုက်သည်။ ရုတ်တရက် နာမည်ခေါ်သံကြားလိုက်ရ၍ ဟန်နီ ပြူးပြူးပျာပျာဖြစ်သွားသည်။ သည်အခန်းထဲတွင် သူ့ကို သိနေသူ ရှိနေပြီလား ။ အသံလာရာသို့ ကြည့်လိုက်မိရာ ရွှေရောင်ဆံပင်နှင့် မျက်နှာဖုံးတပ်ထားသည့် ယောက်ကျားတစ်ယောက် ၊ အသားအရေကတော့ အာဆီယံ အရောင်။ ခန္ဒာကိုယ်ပုံပန်းကလည်း မြင်ဖူးသလိုရှိသည်။ ဟန်နီ အသိဝင်လာပြီး ပေါင်ကြားထဲမှ အဖြူကောင်မျက်နှာကြီးကို တွန်းဖယ်ကာ လန်တက်နေသော စကပ်စကို ပြန်ဖုံးသည်။

ထိုစဉ် မျက်နှာဖုံးတပ် ယောက်ကျားသည် သူ့ ဆံပင်တုကို ဖယ်လိုက်သည်။ ပြီးတော့ မျက်နှာပေါ်က မျက်နှာဖုံးကို ချွတ်ခွာလိုက်သည်။ ဟန်နီ ပါးစပ်အဟောင်းသား .. ချစ်ရပါသော ရည်းစား ။ တက္ကသိုလ်တက်စဉ် ငယ်နုချိန် အခါကတည်းက တွဲလာခဲ့သော ချစ်သူ ၊ ထိုချစ်သူသည် ဖင်တုံးလုံးနှင့် မိန်းမသုံး မိတ်ကပ်တွေနှင့် ၊ ရင်သားများသည်လည်း ဆူဆူဖြိုးဖြိုး ပုံ့ပုံ့မို့မို့ ဖြစ်နေလျက်။ ဟန်နီ အံ့သြတကြီး ကြည့်နေစဉ်မှာပင် ချစ်သူသည် အဖြူကောင်တစ်ကောင် ရှေ့တွင် ထိုင်ချလိုက်ပြီး ထိုလူကြီး၏ လိင်တံကို အားပါးတရစုပ်တော့သည်။

ဟန်နီ့ရင်ထဲတွင် ဖော်မပြတတ်သော ခံစားချက်သည် ထူးဆန်းလွန်းစွာ ဖြစ်တည်သည်။ တစ်ခြားမိန်းမတစ်ယောက်ယောက်နှင့် အတူတူတွေ့လျှင် သဝန်တိုမည် ၊ စိတ်ဆိုးမည်။ ယခု တွေ့နေရသည်က ယောက်ကျားတစ်ယောက်နှင့် ။ နောက်ပြီး သူကိုယ်တိုင်၏ ပေါင်ကြားထဲတွင်လည်း ယောက်ကျား တစ်ယောက်ရှိနေသည်။ ဟန်နီ ရုတ်တရက် မည်သို့ ဆုံးဖြတ်ရမည်ကို ဦးဏှောက်က တွေးမရတော့။ လုပ်မိလုပ်ရာ ရှေ့စားပွဲပေါ်မှ တစ်သျှူးဗူးကြီးဖြင့် မင်းမင်း မျက်နှာကို ပေါက်ထည့်လိုက်သည်။ မျက်နှာတည့်တည့်ကို ထိမှန်သွားသော်လည်း ဗူးက စက္ကူဗူးဖြစ်ရာ အထိမနာ ၊ သို့သော် အသံကတော့ ကျယ်သည်။ အဖြူကောင်အပါအဝင် ကျန်လူ အားလုံး အံ့သြမင်တက်ကာ ငြိမ် ကြည့်နေကြသည်။

စတင်လှုပ်ရှားသူက ဟန်နီ ။ မင်းမင်းထံ လျှောက်လာကာ လက်ကို ဆွဲ၍ ခေါ်သည်။ လိုက်ခဲ့ဟုလည်း ပြောသည်။ အဖြူကောင်က ချက်ချင်း ဝင်၍ ကန့်ကွက်သည်။ သူတို့ ဒေါ်လာ ၁၅၀ နှင့် ငှားလာတာဟူ၍ ။ ဟန်နီ စားပွဲပေါ်တင်ထားသည့် စလင်းဘက်အိတ်ကို ဖွင့်ကာ ဒေါ်လာတစ်ရာတန် သုံးရွက်ကို စားပွဲပေါ် တင်ပေးလိုက်ပြီး မင်းမင်းကို အဝတ်အစားများ ဝတ်ခိုင်းသည်။ ပြီးတော့ ဟိုတယ်ထဲမှ ထွက်ကာ ကားဘယ်မှာ ထားခဲ့လဲဟု မင်းမင်းကို မေးသည်။ မင်းမင်းက မြကျွန်းသာရှေ့မှာဆိုတော့ ။ ဘာမှပြန်မပြောပဲ ဟိုတယ်အပြင်ထွက်၍ တက္ကစီငှားကာ ကားပေါ်တက်စေသည်။

မြကျွန်းသာရှေ့တွင် ကားကို ရပ်ခိုင်းပြီး "ကား ဘယ်နားမှာလဲ" ဟု မေးပြန်သည်။ မင်းမင်းက ရပ်ထားသည့်ကားကို လက်ညိုးထိုးပြသောအခါ ဟန်နီသည် မင်းမင်းဘက်ကို လှည့်၍ စိမ်းစိမ်းကြီးကြည့်သည်။ ကြည့်နေရင်းမှပင် လက်တစ်ဘက်သည် မြှောက်တက်လာပြီး မင်းမင်းပါးပေါ်ရောက်လာသည်။ ဖြည်းဖြည်းသက်သာ မဟုတ်။ ဖြောင်းကနဲ မြည်အောင်ရိုက်ချလိုက်ခြင်းဖြစ်ရာ တက္ကစီမောင်းသမားပင် လန့်သွားပြီး နောက်လှည့်ကြည့်သည်။ ဟန်နီက မင်းမျင်းမျက်နှာကို လက်ညိုးတည့်တည့်ထိုး၍

 " နင့်ကို ချစ်ခဲ့မိတာ နောင်တ အရမ်းရတယ် ၊ အခု လိုက်ပို့တယ်ဆိုတာ နောက်ဆုံး သံယောဇဉ်ပဲ၊ ယောက်ကျားမှတ်လို့ ချစ်ခဲ့မိတယ် ၊ အားကိုး ယုံကြည်ခဲ့မိတယ် .. အခုတော့.. ဟားဟား.. သွားတော့.. နင်.. ဆင်းတော့ ၊ ငါ့နှင့် နောက်ကို ဘယ်တော့မှ လာမပတ်သက်နဲ့ ၊ ငါ့ဘဝထဲမှာ နင်သေသွားပြီ ၊ သွားလေ.. ဆင်းဆို.. အခု.. ဆင်း"

ပြောပြောဆိုဆို တက္ကစီပေါ်မှ အတင်းတွန်းချတော့ရာ မင်းမင်းသည် ယက်ကန်ယက်ကန်ဖြင့် ပလက်ဖောင်းပေါ်ရောက်သွားသည်။ သူ ပြောပြချင်သည်။ သူ ခံစားနေရသည်များကို ပြောပြချင်သည်။ သို့ရာတွင် မည်သို့ ပြောပြ၍ ဖြစ်မည်နည်း ။ သူများ မယားကို စော်ကားမိ၍ လက်စားချေခံရသည်မှစကာ ဖြစ်တည်လာသည့် စိတ်အစွဲအကြောင်း .. မည်သို့သော မျက်နှာဖြင့် ချစ်သူကို ရှင်းပြရပါမည်နည်း။ မြန်မာပလာဇာကြီးကား ပိတ်သွားချေပြီ။ နောက်ဘက်အနီးရှိ ဆောက်လက်စ တိုက်ကြီးများရှေ့က လမ်းဘေးဆိုင်လေးတွေကား မီးလင်းနေတုန်း။ မင်းမင်း ထိုဆိုင်လေးများရှေ့သို့ ရောက်သွားသည်။

ဆိုင်ထဲမှ အလုပ်ကြမ်းသမား ယောက်ကျားကြီးများ၏ အကြည့်သည် မင်းမင်းထံ စုပြုံရောက်လာသည်။ သူတို့ရှေ့တွင် ထောင်ထားသည်က Grand Royal မည်းမည်းတောင့် နှစ်တောင့်။ မင်းမင်း အရက်သောက်ချင်လာသည်။ ဘောင်းဘီနောက်အိတ်ထဲသို့ လက်နှိုက်စမ်းကြည့်လိုက်သောအခါ ထည့်ထားသော ပိုက်ဆံ တစ်သောင်းတန်သည် ဟိုတယ်တွင် ထွက်ကျခဲ့ပြီထင်သည်။ ဟန်နီ တွန်းတွန်းထိုးထိုးဖြင့် အလောတကြီး အဝတ်ဝတ်ခိုင်းရာမှ ထွက်ကျခဲ့ခြင်းဖြစ်မည်။ ပိုက်ဆံအိတ်ကတော့ ကားထဲတွင် ရှိသည်။ ပြန်ယူရန် လှည့်ထွက်မည်အပြု ဆိုင်ထဲမှ ယောက်ကျားကြီးတစ်ယောက်က "ရွှတ်" ကနဲ လေသံပြုကာ မင်းမင်း အနားရောက်လာသည်။

"အရက်သောက်ချင်လို့လား ၊ လာလေ.. ငါတို့နှင့် အတူသောက် ၊ လာပါ.."

စစချင်းတော့ စကားနဲ့ ခေါ်သည် ။ နောက်တော့ လက်ပါလာပြီး လက်ဆွဲပြီး ခေါ်သည်။ စိတ်နှင့် လူ မကပ်သလိုဖြစ်နေသော မင်းမင်းသည် ထိုလူကြီးနှင့် ဆိုင်ထဲပါသွားသည်။ သူ့ရှေ့သို့ လာချပေးသော အရက်ခွက်ကို တစ်ဂွတ်ဂွတ်ဖြင့် မော့ချပစ်လိုက်သည်။ လည်ချောင်းတစ်လျှောက် ပူဆင်းသွားသည့် ခံစားမူသည် ဝမ်းတွင်းတစ်ခုလုံးကိုပါ နွေးထွေးသွားစေသည်။ ပြီးတော့ ချက်ချင်း ရိပ်ကနဲ ဆောင့်တက်လာသည့် ရီဝေမူ။ နောက်တစ်ခွက် ။ မင်းမင်း မော့ချပစ်လိုက်ပြန်သည်။ ရီဝေမူသည် နှစ်ဆဖြစ်သွားသည်။

ထိုစဉ် မင်းမင်းကို လာခေါ်သည့် လူကြီးက လက်ကိုဆွဲကာ ဆိုင်နောက်ဘက်သို့ ခေါ်သွားရာ ယိုင်တိုင်တိုင်ဖြင့် ပါသွားရသည်။ ဆိုင်နောက်ဘက်တွင်တော့ သစ်သားဖြင့် ရိုက်လုပ်ထားသည့် ကွပ်ပျစ်ဆန်ဆန် ခပ်ကျယ်ကျယ် ထိုင်စရာတစ်ခု ။ ပတ်ဝန်းကျင်က လင်းချင်းနေသော်လည်း ထိုနေရာက အမှောင်ကျသည်။ ဆိုင်အမိုးနှင့် နောက်ဘက်က ခြုံနွယ်များ၏ အကာအကွယ်ကြောင့် တမင်သာ လာမကြည့်လျှင် မမြင်နိုင်သည့်နေရာ။

ထိုလူက မင်းမင်းကို ကွပ်ပျစ်ပေါ်တွင် လှဲချစေကာ ပုဆိုးလှန်၍ မင်းမင်း ရင်ဘတ်ပေါ် တက်လာသည်။ ပြီးတော့ သူ့လိင်တံ ပျော့တွဲတွဲကြီးကို မင်းမင်း ပါးစပ်ဝတွင် တေ့သည်။ မင်းမင်း ထိုအနေအထားကို ပြန်မြင်ယောင်သည်။ သူ ယမင်းကို အဓမ္မပြုစဉ်အခါကလည်း ထိုသို့ စတင်ခဲ့သည်ချည်း။ မင်းမင်း သက်ပြင်းချလိုက်ရင်း တောင်းဆိုလိုက်သည်။

" ကျွန်တော် အရက်သောက်ချင်သေးတယ် ၊ တစ်ခွက်လောက်.."

ထိုလူကြီးက စိတ်မရှည်ဟန်ဖြင့် ကျွတ်ကနဲ စုပ်သပ်လိုက်ပြီးနောက် ဆိုင်ရှေ့ပြန်ထွက်သွားကာ ပုလင်းနှင့် ဖန်ခွက်ကို ယလာပေးသည်။ ရေဗူး မပါ။ မင်းမင်း အရက်ကို ခွက်ထဲ ထည့်မနေတော့။ ပုလင်းလိုက် မော့နိုင်သမျှနှင့် မျိုချနိုင်သမျှ မျိုချပစ်လိုက်ရာ တစ်ခွပ်ခွပ်ဖြင့် သီးတောင်သွားသည်။ ဟိုလူကြီးကတော့ မင်းမင်း သီးနေသည်ကိုပင် မစောင့်နိုင်။ ဇွတ်အတင်း တွန်းလှဲလိုက်ပြန်ရင်း တက်ခွပြန်သည်။ ပြီးတော့ သူ့လိင်တံကြီး ပါးစပ်ထဲ တိုးဝင်လာသည်။ နယ်တကာလှည့် အလုပ်ကြမ်းလုပ်နေသည့် လူကြမ်းပီပီ ခန္ဒာကိုယ်က သန်မာ ထွားကြိုင်းသလောက် လိင်တံကလည်း ထွားသည်။ ဆိုးသည်က ဂေါ်လီတွေပါ တပ်ထားခြင်းပင်။

မင်းမင်းသည် တစ်လိမ့်လိမ့်နှင့် ပွတ်တိုက်ခံနေရသော ဂေါ်လီလုံးတွေကြောင့် လျှာတောင် နာသလိုလို ဖြစ်လာသည်။ သူ့ လိင်တံကလည်း ချက်ချင်းကြီးဆိုသလို တင်းမာ ထောင်မတ်လာရာ ဂေါ်လီတွေက ပိုတောင်ကြီးလာသလို ထင်ရသည်။ ထိုလူက သူ့ လိင်တံ ထောင်လာသည်နှင့် ပါးစပ်ထဲ နှစ်ချက် ၊ သုံးချက်ခန့် ဆောင့်ပြီးနောက် မင်းမင်းကို ဆွဲလှန်ကာ ကွပ်ပျစ်ပေါ်တွင် မှောက်ရက်ဖြစ်အောင်ပြုသည်။ မှောက်သွားတော့မှ သတိထားမိသည်က သူ့ရှေ့တွင် အရက်သောက်ရင်း ထိုင်ကြည့်နေသည့် ယောက်ကျားကြီး နှစ်ယောက်။ နောက်က လူကြီးကလည်း ဘောင်းဘီစကို ဆွဲချွတ်နေသည်။ ရှေကလူနှစ်ယောက်ထဲမှ တစ်ယောက်ကလည်း ရှေ့တိုးလာကာ မင်းမင်းပါးစပ်ထဲ လိင်တံကို လာထည့်သည်။

ဤသို့ဖြင့် မင်းမင်းသည် နောက်က ဖင်ချနေသည်ကို ခံယူနေရရင်း ရှေ့မှ လီးကြီးကို စုပ်ပေးနေရသည်။ မူးနေ၍သာ တော်တေ့သည်။ သူတို့ လီးတွေက ဂေါ်လီတွေ တပ်ထား၍ နာသည်။ အကျင့်ရထားပြီးဖြစ်သည့်တိုင် စအိုလမ်းကြောင်းကို ဂေါ်လီလုံးတွေက ဆွဲကုတ်သလိုဖြစ်နေရာ ကြာလာတော့ သွေးတွေပါ ထွက်လာသလို စပ်ဖျင်းဖျင်းလည်း ဖြစ်လာသည်။ ကံဆိုးသည်က မင်းမင်းတစ်ယောက်တည်း မူးနေသည် မဟုတ်။ သူတို့ကလည်း မူးနေသည်ဖြစ်ရာ အလွယ်တကူ မပြီးကြ။ ထို့ပြင် သူတို့က သုံးယောက်။ တစ်ယောက်နှင့် တစ်ယောက်အကြား လူအလှည့်အပြောင်းတွင် မင်းမင်း နားချိန်ရသည်။ နားချိန်ရတိုင်း လုပ်မိသည်က ပုလင်းထဲက အရက်ကို သည်အတိုင်း မော့ချမိခြင်းပင်။

နောက်ဆုံး မင်းမင်း ဘာမျှ မသိတော့။ အသိသည် ခန္ဒာကိုယ်က လွတ်ထွက်သွားသည်။ မှောင်အတိကျသွားသလိုလို.. အိပ်ပျော်သွားသလိုလို ။ သတိဝင်လာပြီး ဆတ်ကနဲ ထလိုက်ချိန်တွင် လောကသည် တိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက်နေပြီဖြစ်၏။ လမ်းဘေးမီးတိုင်များနှင့် မာကျူရီမီးသီးများ ၊ ကားလမ်းပေါ်မှ တစ်ခါတစ်ရံ ဖြတ်သွားသည့် ကားသံမှလွဲလျှင် တစ်ခြား မည်သည့်အသံမျှ မကြားရ။ လူးလဲထရန် ပြင်လိုက်ချိန်တွင် ခါးအောက်ပိုင်း စအိုတစ်ခုလုံး ကျိန်းစပ်နေသည်ကို ခံစားရမိသည်။ ပါးစပ်ထဲတွင်လည်း ချွဲပြစ် ညှီစို့လျက်။ ရင်ပူ၍ စထွေးမျိုချချင်တာတောင် ပါးစပ်ထဲတွင် စထွေးမရှိ ၊ သုတ်ရည်များသာ ပါးစောင်အတွင်း ပြည့်လျှံနေသည်။

မင်းမင်း သုတ်ရည်တွေကို ထွီကနဲ ထွေးချလိုက်သော်လည်း အကုန်မစင်။ ပလုတ်ကျင်းစရာနှင့် သောက်စရာတစ်ခုခုများ တွေ့မလားဟု အနီးအနား လှည့်ပတ်ကြည့်သော အခါတွင်လည်း ရေဗူးမရှိ။ လက်လေးလုံးခန့် ကျန်နေသည့် အရက်ပုလင်းကိုသာ တွေ့သည်။ မင်းမင်း အရက်ဖြင့်ပင် ပါးစပ်ကို ဆေးကြောရင်း နည်းနည်း ထပ်သောက်လိုက်မိရာ သွေးတွေ ပူနွေးလာပြန်သည်။ စအိုတစ်ဝိုက်က နာကျင်ခြင်းသည် သက်သာသလိုလို ရှိသည်။ ထို့ကြောင့် ပုလင်းကို လက်က ကိုင်ကာ နည်းနည်းချင်း သောက်ရင်း ကားရပ်ထားခဲ့သည့် မြကျွန်းသာရှေ့သို့ ပြန်သည်။

ကားအနီးရောက်မှ ဘောင်းဘီအိတ်ထဲမှ သောရမုကို လိုက်ရှာရာ မတွေ့တော့။ ဘယ်မှာ ကျန်ခဲ့ပြန်ပြီ မသိ။ စိတ်ညစ်ညစ်ဖြင့် ကားကို မှီထိုင်လိုက်စဉ် ကားတံခါးက လော့ခ်မကျသည်ကို သတိထားမိသွားသည်။ ဝမ်းသာအားရ တံခါးဖွင့်ကာ ကြည့်လိုက်တော့ ကားသော့သည် ဒက်ရှ်ဘုတ်ပေါ်တွင် ရှိသည်။ အထဲမှ ပိုက်ဆံအိတ်နှင့် ဖုန်း .. စိုးရိမ်စွာဖွင့်ကြည့်တော့ နှစ်ခုစလုံး မရှိတော့ ။ ရှိနေသည်က ခပ်ကြမ်းကြမ်း ရေးထားသည့် ပညာမဲ့လက်ရေးဖြင့် စာရွက်ကြမ်းတစ်ခု။

"နောက်လဲ တွေ့ကြသေးတာပေါ့" တဲ့။

မင်းမင်း ကားထဲရှိ ထိုင်ခုံပေါ်သို့ အရုပ်ကြိုးပြတ် မီထိုင်ချလိုက်ရင်း လက်ထဲက ပုလင်းကို တစ်စက်မျှ မကျန်တော့သည်အထိ မော့ချပစ်လိုက်သည်။ ရှက်ခြင်း ၊ နာကျည်းခြင်း ၊ နောင်တရခြင်း ၊ မျှော်လင့်ချက် ကုန်ဆုံးခြင်း ။ ကိုယ့်ကိုကိုယ် လူအဖြစ်မှ လျှောဆင်းကျသွားပြီဟု ခံစားမိသည်။ ကားဒက်ရှ်ဘုတ်ကို နဖူးနှင့် ပစ်ဆောင့်ထည့်လိုက်သည်။ တစ်ချက် .. နှစ်ချက်.. သုံးချက်.. တော်တော်နာသည်။ သို့သော် ဘာမျှမဖြစ်။ လူ့ပြည်တန်ဆာဘဝ ၊ လူ့လိင်ကျွန်ဘဝက မည်သို့မျှ ပြောင်းလဲခြင်းမရှိ။ မင်းမင်း အဝတ်အစားတွေကို ပြန်လဲသည်။ ဟိုလူတွေသည် ပိုက်ဆံနှင့် ဖုန်းကိုသာ ယူသွားသည်။ ဘောင်းဘီကိုတော့ ချန်ထားခဲ့သည်။ မင်းမင်း ဆံပင်တုနှင့် စတော်ကင် ဘောင်းဘီကို ကိုင်ကာ ကားထဲမှ ထွက်သည်။

ကားရပ်နားဝန်းအနီး ခြုံပုတ်ထဲသို့ လွှင့်ပစ်လိုက်သည်။ ထို့နောက် ကွန်ကရစ် ပလက်ဖောင်းလေးအတိုင်း လျှောက်လာရင်း ကန်ဘောင်ပေါ်ရောက်လာသည်။ ကန်ဘောင်ပေါ်မှ တစ်ဆင့် ရေထဲဆင်းသည်။ ဟိုး ခပ်ဝေးဝေး ကန်တစ်ဘက် ပြည်လမ်းမဘက်မှ ကားများ စတင်သွားလာနေကြပြီ။ အင်းယားရေပြင်သည် မနက်စောစောဆိုသည့်တိုင် နွေးထွေးနေသည်။ မင်းမင်း ကန်စပ်မှတစ်ဆင့် လမ်းလျှောက်ကာ ရေထဲသို့ တစ်စ တစ်စ တိုးသွားသည်။ သူသည် တစ်ဖြည်းဖြည်းဖြင့် ရေထဲတွင် လည်ပင်း မှ မေးစေ့ ၊ ထိုမှ နဖူးစပ်၊ ထိုမှ စုန်းစုန်းမြုပ်၍ လုံးဝမမြင်ရတော့သည့်တိုင်အထိ ဆင်းလျှောက်သွားသည်။

နောက် သုံးရက်ခန့်အကြာ သတင်းစာများနှင့် ဖေ့ဘုတ်ပေါ်တွင် အင်းယားကန်ရေပြင်ထဲမှ လူလတ်ပိုင်းအရွယ် ယောက်ကျား အလောင်းတစ်လောင်း ပေါ်လာသည်ဟု သတင်း ဖော်ပြလာကြသည်။ ထိုအလောင်းတွင် ဒဏ်ရာဒဏ်ချက်များ မတွေ့ရှိရပဲ ရင်ခွဲ ဆေးစစ်ချက်အရ အရက်အလွန်အကျွံ သောက်သုံးပြီး ရေဆင်းကူးရာမှ ရေနစ်သေခြင်းဖြစ်မည်ဟု မူခင်းဆရာဝန်က သုံးသပ်ထားကြောင်းလည်း ဖော်ပြထားသည်။

........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။

ရမ္မက်ကြွေး အပိုင်း ( ၁ )

ရမ္မက်ကြွေး အပိုင်း ( ၁ )

CooCo ရေးသည်။

"အချစ်ရေ.. ကိုယ်ပြန်လာပြီ.."

ဇေယျာထွန်း တံခါးကို ဖွင့်၍ အခန်းထဲ အဝင်တွင် မြူးကြွကြွ လှမ်းအော်လိုက်သည်။ ဇနီးချောလေးသည် နောက်ဘေးဘက်တွင် ရှိနေပေလိမ့်မည်။ ဇေယျာထွန်းက နာမည်ကြီး သတင်းစာတိုက်ကြီးတစ်ခုမှ သတင်းထောက်တစ်ယောက်ဖြစ်သလို ဇနီးဖြစ်သူ ယမုံကလည်း ရုပ်သံချန်နယ်တစ်ခုမှ ပရန်စန်တာမလေး တစ်ယောက်ဖြစ်သည်။ 

ပွဲတစ်ခုတွင် အတူတူ သတင်းယူကြရာမှ ဆုံခဲ့မိကြပြီး ချစ်ခြင်းတူ၍ သံယောဇဉ်နှောင်ရာမှ တစ်ဆင့် ဘဝတစ်ခုကို အတူတူလက်တွဲဖြတ်သန်းရန် ဆုံးဖြတ်ခဲ့ကြသူတွေ။ နှစ်ယောက်ပေါင်း လစာငွေလေးများဖြင့် ကြည့်မြင်တိုင်မြို့နယ်ထဲတွင် တိုက်ခန်းလေးတစ်ခန်း ငှားရမ်းနေထိုင်ခဲ့ကြသည်။ ဇေယျာထွန်းက အကြီးတန်းသတင်းထောက်တစ်ယောက်ဖြစ်၍ မကြာခဏ ခရီးထွက်ရလေ့ရှိသည်။ ယမုံကတော့ ရန်ကုန်တစ်ဝိုက်တွင်သာ သတင်းယူရသူ။

ညားခါစတုန်းကတော့ ဇေယျာထွန်း ခရီးထွက်ရတတ်သည်ကို ယမုံက သဘောမကျ။ တစ်ယောက်တည်း လွမ်းပြီး ကျန်နေရသည့် ခံစားမူကို မနှစ်သက်။ ကြာလာတော့လည်း အဆင်ပြေလာသလို ယောက်ကျား ခရီးထွက်သည်ကိုပင် သဘောကျလာတတ်သည်။ ကိုယ့်ယောက်ကျားကိုယ် လွမ်းရသည့် ဖီလင်သည် ရူးမိုက်စကာလ အပျံသင်ဘဝက ငယ်ချစ်ဦးကို လွမ်းရတာနှင့် လားလားမျှမဆိုင်ချေ။ 

မနက်အိပ်ယာနိုး၍ ဘေးမှာ ကားယားကြီး မရှိသည့် လင်တော်မောင်နေရာ ကွက်လပ်ကို မြင်ရတာကစ၍ စျေးသွားသည့်အခါ ခြင်းတောင်းလေးသည်က အလယ်၊ ညဘက် တိုးဝင်စရာ ရင်ခွင်မရှိသည်ကအဆုံး အရာရာသည် လွမ်းစရာတွေချည်း ။ ယောက်ကျားပြန်လာ၍ ဆုံမိကြသည့်အခါ တစ်ဦးရင်ခွင်ထဲ တစ်ဦး တိုးဝင်ရင်း ကျစ်ကျစ်ပါအောင်ဖက်၍ သူ့ရင်ခုန်သံကို နားထောင်နေရရုံဖြင့် လွမ်းခဲ့ရသမျှသည် မျက်ရည်စအဖြစ် ပျော်ဆင်းသွားတတ်မြဲ။

စိတ်ပါလာ၍ ကုတင်ပေါ်ရောက်ပြီး အချစ်ပွဲနွှဲကြသည့်အခါ အခါတိုင်းထက် ပို၍ စိတ်လှုပ်ရှား ပြင်းထန်နေရသည်ကိုလည်း ကြိုက်သည်။ ယောက်ကျားကလည်း ငတ်လာခဲ့သမျှ ကြမ်းကြမ်းရမ်းရမ်း ၊ ယမုံကလည်း လွမ်းသမျှကို အတိုးချ၍ မီးကုန်ယမ်းကုန်။ ယခုလည်း ဇေယျာထွန်း ခရီးဝေးက ပြန်လာခဲ့ပြီ။ ယမုံသည် နောက်ဘေး ရေချိုးခန်းထဲမှ ထွက်လာသည်။ ထမီရင်လျားလေးနှင့် ယမုံ့ ခန္ဒာကိုယ် အပေါ်ပိုင်းလေးသည် ဝင်းမွတ်ဖြူစင် နုဖွေးနေ၏။

ဇေယျာထွန်း ကျောပိုးအိတ်ကို ပစ်ချလိုက်ကာ ယမုံ့ကိုယ်လေးကို ပြေး ပွေ့ဖက်ပစ်လိုက်သည်။ ယမုံသည် "အင့်" ကနဲ မြည်အောင် အသက်ရှုကျပ်သွားသော်လည်း သည်အရသာကို မက်မောသည်။ သူ့ရင်ခွင်ကြီးထဲတွင် ခေါင်းထိုးဝင်ကာ ကျောပြင်ကြီးကို မမီမကမ်း ပြန်လည်ဖက်တွယ်ရင်း မကြာသေးခင်က အဖြစ်အပျက်များကို မြင်ယောင်လာသည်။ 

" ဟင့်အင်း.. မဟုတ်ဘူး.. ကိုကို့အပေါ် သစ္စာမဲခဲ့တာ မဟုတ်ဘူး ၊ သမီး အနိုင်ကျင့်ခံရတာ၊ ကိုကို သိလား.. သူ သမီးကို အနိုင်ကျင့်တယ် ၊ ကိုကိုသိရင် သမီးကို ဆူမှာလား ၊ စိတ်ဆိုးပြီး ကွာရှင်းမှာလား ၊ သမီးကြောက်တယ် ၊ ကိုကို သမီးကို ခွဲမသွားပါနဲ့နော်.. နော်.."

စကားလုံးများသည် ယမုံရင်တွင်းမှာသာ ပဲ့တင်ထပ်နေကာ နှုတ်ခမ်းဝဆီသို့ ရောက်မလာခဲ့။ လည်ချောင်းဝတွင် တစ်ဆို့နေသော ခံစားချက်သည် ယမုံ့မျက်ဝန်းများကို စိုစွတ်လာစေသည်။ ဇေယျာထွန်းသည် တစ်လိမ့်လိမ့် စီးကျလာသည့် ယမုံ့ ပါးပြင်ပေါ်က မျက်ရည်စများကို သုတ်ဖယ်ပေးရင်း..

" ငိုပြန်ပြီ.. ဒီ ကလေးမကတော့.. တိတ်တော့နော်.. ခု ကိုကို ပြန်ရောက်လာပြီပဲ.."

ချော့သူက ချော့သည့်အခါကျမှ ဝမ်းနည်းတတ်သူသည် အသံထွက်၍ပင် ငိုမိတော့သည်။ ယောက်ျားဖြစ်သူ ဘာမှ မသိသေး ။ သူ့ ဇနီးသည်ကို ဖြူစင်နေသူဟု ထင်မှတ်နေဆဲ။ ယမုံသည် အခံရခက်လွန်းစွာ သည်းသည်းမည်းမည်း ငိုသည်။ ဇေယျာထွန်း မျက်မှောင်ကြုံ့သွားသည်။ ယမုံ တစ်ခုခုတော့ ဖြစ်နေချေပြီ။ လူရည်လည်ပါးနပ်ရာတွင် နာမည်ကျော်သည့် သတင်းထောက်ဖြစ်၍ ရင်းနှီးလွန်းသည့် ဇနီးသည်၏ အနေအထားသည် ပုံမှန်မဟုတ်ဆိုသည်ကို ချက်ချင်း ရိပ်မိသွားသည်။

"ကလေးလေး.. ဘာဖြစ်တာလဲ.. ဘာဖြစ်ခဲ့လို့လဲ.. ကိုယ့်ကို ပြောပြလေ.. "

ယမုံ ခေါင်းခါသည်။ ဇေယျာထွန်း စိတ်ကို ဆွဲဆန့်ရင်း ချော့မော့မေးသည်။

"ပြောပြပါ.. ကလေး ဘာဖြစ်တာလဲ၊ တစ်ခုခုတော့ ဖြစ်နေတယ် ၊ ကိုယ် သိချင်တယ်"

 "ကိုကို စိတ်ဆိုးမှာ.."

 "ကိုကို စိတ်ဆိုးမယ့် ကိစ္စ.. ကလေး လုပ်မိတယ်ပေါ့.."

 "မဟုတ်ဘူး.. သမီး လုပ်တာ မဟုတ်ဘူး ၊ သမီး ငြင်းပါတယ်.. ဒါပေမယ့်.. "

ပြောနေရင်း တန်းလန်း ယမုံ သူ့စကားကိုသူ ပြန်သတိထားမိကာ ချက်ချင်း ရပ်သွားသည်။ ယောက်ကျားဖြစ်သူ၏ မျက်နှာကို မော်ကြည့်တော့.. ချစ်လင်၏ မျက်လုံးများ နီရဲစ ပြုလာကြောင်း သတိထားမိသည်။ သွားပြီ ။ သူ့ ယောက်ကျား သတင်းထောက်သည် ချက်ဆို နားခွက်က မီးတောက်သူ ။ ယမုံ ဘာဖြစ်ခဲ့သည်ကို သူ ရိပ်မိသွားပြီ။

" ဘယ်သူလဲ.. ဘယ်ကကောင်လဲ.. ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲ.. ကိုယ့်ကို ပြောပြ.."

မေးခွန်းများ မေးရင်း မျက်ရည်စများ စီးကျလာသော ယောက်ကျား၏ မျက်နှာကို လက်ဖဝါးလေးဖြင့် ဖွဖွ ငြင်သာ သုတ်ဖယ်ပေးကာ ယမုံ ချော့သည်။

" ကိုကို .. စိတ်ထိန်းနော်.. သမီး ကိုကို့ကိုပဲ ချစ်တယ်ဆိုတာ ကိုကို အသိပါ ၊ သမီး ကိုကို့အပေါ် သစ္စာ မဖောက်ဘူး ၊ ယမုံ မတတ်နိုင်လို့ ဖြစ်သွားခဲ့ရတာ ၊ ကိုကို နားလည်လားဟင် ၊ ယမုံ့ကို စိတ်မဆိုးနဲ့နော်"

" စိတ်မဆိုးပါဘူး ၊ ယမုံ့ကို စိတ်မဆိုးဘူး ။ ကိုယ်သိချင်တာက ဘယ်သူလဲ .. ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲ၊ ခုပြော ၊ အဲ့ဒါ ကိုကို သိချင်တယ်"

ယမုံ သက်ပြင်းလေးချ၍ ယောက်ကျားဖြစ်သူ၏ လက်ကို ဆွဲကာ အိမ်ရှေ့ခန်းကို ခေါ်လာခဲ့သည်။ ပလက်စတစ် ဆက်တီခုံတွင် ဝင်ထိုင်ကြရင်း ဧည့်ခန်းကြမ်းပြင်တစ်နေရာကို ငေးကြည့်လိုက်မိသည်။ ဟုတ်သည်။ အဖြစ်အပျက်များသည် လွန်ခဲ့သည့် ငါးရက်က ထိုကြမ်းပြင်ပေါ်တွင် စတင်ခဲ့သည်ဟု ဆိုနိုင်သည်။

...............................................................................................................

ယမုံသည် ယောက်ကျားဖြစ်သူ ကျောပိုးအိတ်လွယ်၍ နှုတ်ဆက်အနမ်းပေးကာ ခရီးထွက်သွားသည်နှင့် ဖေ့ဘုတ်ပေါ်တွင် အလွမ်းစတေးတပ်တစ်ခု ရေးတင်လိုက်သည်။ ပြီးသည်နှင့်  ပြင်ဆင်ခြယ်သကာ ရုံးဖယ်ရီကို စီး၍ အလုပ်သွားသည်။ စီးရင်း ပျင်းလာသဖြင့် ကားပေါ်တွင် ဖုန်းထုတ်၍ ကြည့်စဉ် မက်စေ့တစ်စောင်ရောက်နေကြောင်း တွေ့သည်။ မက်စေ့ပို့သူက ဖရန့်လစ်ထဲက Wolf ဆိုသည့်သူ ။ အားပေးစကားပြောခြင်းဖြစ်၍ ကျေးဇူးတင်ကြောင်း ပြန်ပြောလိုက်သည်။ 

ယမုံတို့လို ရုပ်သံလောကက ပရန်စန်တာများသည်လည်း ပရိတ်သတ်နှင့် လူလုပ်ရသည်ဖြစ်၍ အားပေးသူများကို ပြန်လည် တုံပြန်ပေးရသည်။ Wolf ဆိုသည့်လူက သူများတွေလို ဖွန်ကြောင် စကားများ စ မလာတတ်သူဖြစ်၍ အလိုက်အထိုက် ပြန် စကားပြောဖြစ်တတ်သည်မှာ ၆ လ ခန့်ပင်ရှိခဲ့ပြီ။ ယခုလည်း ကားလမ်းပိတ်၍ ဖယ်ရီပေါ်တွင် ပျင်းနေသည့်အတူတူ Wolf က စကားလာပြောသည်ကို ပြန်ပြောပေးနေမိသည်။

Wolf က အားပေးစကားများပြောရင်းမေးသည်။ ယောက်ကျား ခရီးထွက်တာ ဘယ်နှစ်ရက်ကြာမှာမို့လို့ လွမ်းရတာလဲဖြင့် ရယ်မော စနောက်သည်။ ယမုံက ငါးရက်ဟု ပြန်ဖြေရင်း ငါးကမ္ဘာကြာမည်ဟု ခံစားရကြောင်း ပြန်ပြောတော့ ထိုလူက ရယ်သည်။ ယမုံလည်း ထိုလူနှင့် လိုက်ပါ ရယ်မောရင်း စိတ်နည်းနည်း ပေါ့သွားသည်။ ညနေရုံးဆင်းလျှင် အမေတို့ အိမ်သွား ထမင်းစားမည်ဟု ကြံထားသော အစီအစဉ်ကိုလည်း ဖျက်လိုက်သည်။ ကိုကို မရှိပေမယ့် ကိုကို့ အရိပ်တွေရှိသည့် အခန်းလေးထဲတွင် ယမုံ နေရဲပါသည်။ 

ညနေ ငါးနာရီ ရုံးဆင်းပြီးနောက် ဖယ်ရီဖြင့် ပြန်လာရင်း လမ်းထိပ်တွင်ပင် ဟန်ဘာဂါ တစ်လုံး ဝယ်သည်။ ဒါသည် ယမုံ့အတွက် ညစာပင်။ ကိုကိုရှိလျှင်တော့ ထမင်းချိုင့်အတွက် ဟင်းချက်ရမည်။ ကိုကို့ကို ကိုယ်တိုင် ချက်ပြုတ်ပေးချင်သည်။ ချက်ထားသမျှကို ကိုကို အားရပါးရ စားနေလျှင် ယမုံ ကျေနပ်သည်။

တိုက်ခန်း လှေကားထိပ်ရောက်၍ လှေကားသော့ဖွင့်မည် ပြုစဉ် သော့ခလောက် ပျောက်နေသည်ကို တွေ့သည်။ သော့ပျက်ပြန်ပြီထင်သည်။ တိုက်ခန်းမှာ ၇ လွှာ ဖြစ်၍ စုစုပေါင်း ၁၄ ခန်းရှိသည့်အတွက် တစ်နေ့ တစ်နေ့ သော့ခလောက်ခမျာလည်း အဖွင့်အပိတ် ရာနှင့်ချီလုပ်ရရှာရာ ကြာကြာမခံနိုင်ဖြစ်ပုံပေါ်သည်။ 

ယမုံ ကိုယ့်အခန်းရှိရာ လေးလွှာသို့ ရောက်၍ အခန်းတံခါးကို ဖွင့်ဝင်ပြီး ပြန်ပိတ်မည်ပြုစဉ် အပေါ်ထပ် လှေကားထောင့်မှ လူတစ်ဦးသည် ဘွားကနဲဆိုသလို ပေါ်လာပြီး ပိတ်တော့မည့် တံခါးကို ဆောင့်တွန်းကာ ယမုံ့ ကိုယ်လေးကို ဖမ်းချူပ်လိုက်သည်။ ယမုံ ရုတ်တရက်မို့ ကြောင်သွားစဉ် ထိုလူသည် အခန်းတံခါးကို ပြန်ပိတ်ပြီးနောက် လော့ခ်ချလိုက်သည်။ ပြီးတော့ သူ့ ဂျာကင်အိတ်ထဲမှ ဆိုလိုတိတ်အခွေကြီးကို ထုတ်၍ ယမုံ့ လက်တွေကို ပတ်စည်း တုပ်နှောင်သည်။

ယမုံ သတိဝင်လာကာ ရုန်းကန် အော်ဟစ်ရန်ကြိုးစားမည်ပြုစဉ် ချွန်မြသော ဓားသွားလေးတစ်ချောင်းသည် ယမုံ့ လည်တိုင်ကျော့ကျော့လေးပေါ် တင်လာသည်။ ယမုံ မလှုပ်ဝံ့တော့။ ပခုံးထက်က စလင်းဘက်အိတ်လေးကို ထိုလူ့ထံ ထိုးပေးလိုက်ရင်း ပစ္စည်းများကို ယူပါရန် နှင့် အညံ့ခံကြောင်း သင်္ကေတပြလိုက်သည်။ ထိုလူက ယမုံ့ စလင်းဘက်အိတ်ကို ဂရုမစိုက်။ လက်တွေကိုသာ တိတ်ဖြင့် အထပ်ထပ်စည်းနှောင်နေသည်။ ပြီးတော့ ပါးစပ်ကို တိပ်ဖြင့်အုပ်သည်။

စိတ်ချသွားပြီဟု ထင်သွားပုံရသည့် သူသည် ယမုံ့ကိုယ်လေးကို ပွေ့ဖက်၍ ကြမ်းပြင်ပေါ် တွန်းလှဲချလိုက်သည်။ ယမုံသည် ဓားပြနှင့် ရင်ဆိုင်နေရပြီဟု သူ့ကိုယ်သူ ထင်သည်။ တစ်ကယ်တော့ ယမုံတို့မှာ ဓားပြဝင်တိုက်ရလောက်အောင် ပစ္စည်းဥစ္စာ ကုံလုံကြွယ်ဝနေသည် မဟုတ်။ လခစား ဝန်ထမ်း လင်မယားနှစ်ယောက် ခြစ်ခြစ်ကုပ်ကုပ် နေထိုင်စားသောက်ရင်း စုမိဆောင်းမိ ငွေကြေးဆိုသည်မှာ တိုက်ခန်းငှားခ ပေးဖို့မျှသာ။ 

သို့ဆိုလျှင် သည်လူ လိုချင်သည်မှာ ဘာဖြစ်နိုင်သနည်း ။ ယမုံ တွေးရင်း စိုးရိမ်စိတ် ဆောင့်တက်သွားသည်။ ထိုလူသည် လူကို လိုချင်တာဖြစ်မည်။ ကိုကိုသိလျှင် ပြဿနာ အကြီးအကျယ် တက်မည်။ ယမုံ့ကိုတောင် ခွဲခွားသွားနိုင်သည်။ ယမုံ စဉ်းစားနေချိန်တွင်ပင် ထိုလူသည် ဂျာကင်အင်္ကျီ ကို ချွတ်ပြီး၍ ဂျာင်းဘောင်းဘီမှ ခါးပတ်ကို ချွတ်နေချေပြီ။

ယမုံ ဝူးဝူးဝါးဝါး အော်ဟစ်ကာ လက်ကို နောက်ပြန် တုပ်နှောင်ခံထားရသည့်ကြားက လူးလဲ ကုန်းရုန်းထသည်။ ထိုလူက ကုန်းထလာနေသော ယမုံ့ကို တစ်ချက်မျှကြည့်၍ ယမုံ့ ဝမ်းဗိုက်ကို လက်သီးဖြင့် တစ်ချက်ထိုးလိုက်သည်။ အောင့်ကနဲ နာကျဉ်မူနှင့်အတူ ယမုံ ခွေခွေကလေး ပြန်လဲကျသွားသည်။ ထိုလူသည် ခပ်တိုးတိုးလေး ရယ်မောလိုက်ရင်း သူ့အိတ်ထဲမှ ဖုန်းကို ထုတ်ကာ အခန်းထောင့်တွင် ထောင်၍ ဗီဒီယို ရိုက်ကူးသည့် ခလုတ်ကို နှိပ်သည်။ 

ယမုံ မြင်လိုက်မိ၍ နာကျင်နေသည့်ကြားက ကိုယ်လုံးလေးကို ချာကနဲလှည့်၍ ကင်မရာမြင်ကွင်းမှ လွတ်အောင် ကျောခိုင်းလိုက်သည်။ ထိုလူက ဤသို့ အဖြစ်မခံ။ ယမုံ့ကိုယ်လုံးလေးကို ပွေ့ဖက်ဆွဲလှည့်လိုက်ရင်း မျက်နှာကို ချူပ်ကိုင်၍ ကင်မရာဘက် လှည့်စေသည်။ ပြီးတော့ .မုံ့မျက်နှာ တစ်ခုလုံးကို နမ်းသည်။ ရွံ့သည်။ မခံမခံရပ်နိုင်ဖြစ်ခြင်းသည် ယမုံ့ နှလုံးသားထဲတွင် အလုံးအရင်းဖြင့် ဖွဲ့တည်သည်။

သို့ရာတွင် ရုန်းကန်လို့က မရ။ လက်နှစ်ဘက်စလုံးသည် ယမုံ့ ခါးနောက်တွင် လက်ပြန်အနေအထားဖြင့် ရှီနေသည်။ ကိုယ်လုံးကလေးကို တွန့်လိမ်၍ မျက်နှာကို ဘယ်ညာယမ်းခြင်းအားဖြင့်သာ အလိုမတူကြောင်း ပြသနေရသည်။ ထိုလူကတော့ ဂရုမစိုက်ပါ။ သူ ဂရုစိုက်သည်က ယမုံ့ ထမီစလေးကို လိပ်တင်၍ ပေါင်းသား တုတ်တုတ်လေးကို ပွတ်သပ် ကိုင်တွယ်နေခြင်းပင်။ ယမုံ အပြင်းအထန် ရုန်းကန်သည်။ 

အင်းအားကမမျှရတဲ့ ကြားထဲ.. လက်နှစ်ဘက် အကူအညီမပါ၍ ရုန်းကန်ခြင်းသည် ထိုလူ့အတွက် အနှောင့်အယှက်ဖြစ်ပုံမရ။ ထမီစလေးသည် ကွင်းလုံးကျွတ်၍ ကြမ်းပြင်ပေါ် ပုံကျသွားသည်။ ယမုံ ငိုလေပြီ။ ငိုရုံသာ တတ်နိုင်တော့သည်။ ကိုကိုရေ.. ကယ်ပါဦး.. လို့ အကျယ်ကြီး အော်မိသော်လည်း တိပ်စည်းခံထားရသည့် နှုတ်ခမ်းမှ အသံသည် ဝူးဝူးဝါးဝါးမျှလောက်သာ ထွက်သည်။

ထိုလူသည် ယမုံ့ ပေါင်လုံးလေး နှစ်လုံးကို ဖြဲကားတိုးဝင်လာကာ သူ့ကိုယ်လုံးကြီးဖြင့် တက်ဖိစပြုလာသည်။ ယမုံ ရုန်းကန်ရသည်မှာ မောလွန်းမက မောပြီ။ သို့သော် ချစ်ရသည့် ကိုကို့အတွက် အားလျှော့၍ မဖြစ်။ ဓားနဲ့သာ အထိုးခံလိုက်ချင်တော့သည်။ ထို့ကြောင့် ယမုံ့ မျက်နှာလေးရှေ့သို့ ရောက်လာစော ထို့လူ ရင်ဘတ်ကြီးကို ခေါင်းဖြင့် တိုးဝှေ့တိုက်ပစ်လိုက်သည်။ 

ထိုလူက သူ့လိင်တံကြီးကို ယမုံ့ကိုယ်ထဲ ထိုးသွင်းရန် ကြံရွယ်နေချိန်ဖြစ်၍ အငိုက်မိသွားကာ ယိုင်ကနဲဖြစ်သွားသည်။ အနည်းငယ် ဒေါသထွက်သွားပုံဖြင့် အသက်ရှုသံ ရှုးကနဲ တစ်ချက်ထွက်လာပြီးနောက် ယမုံ့လည်တိုင်လေးကို ဖျစ်ညှစ်ဆုပ်ကိုင်လာသည်။ ယမုံ အသက်ရှုကျပ်လာသလို လည်ပင်းကလဲ နာလာသည်။ ခေါင်းလေးကို ဘယ်ညာ ယမ်း၍ ရုန်းသော်လည်း မလွတ်။ နောက်ဆုံး မျက်လုံးတွေထဲက ပြာလာပြီး ရင်အုံတစ်ခုလုံး မို့မောက်ခုံးကြွကာ အသက်ကို အပြင်းအထန် ရှုရချိန်ကျမှ သူက လွှတ်ပေးသည်။

 ယမုံ မရုန်းနိုင်တော့။ ရုန်းရန် ခွန်အားဟူ၍လည်း တစ်စက်ကလေးမျှ မရှိတော့။ ခေတ္တမျှ ပြတ်တောက်သွားသည့် လေကိုသာ အသည်းအသန် ရှုသွင်းနေရရင်း အဆမတန် မောဟိုက်နေသည်။ ထိုအချိန်တွင် ထိုလူသည် သူ့လိင်တံကြီးကို ယမုံ့ကိုယ်လေးထဲ ထိုးသွင်းလာသည်။ စိတ်မပါလက်မပါနှင့် အနိုင်ကျင့်ခံနေရသည်ဖြစ်၍ အရည်ကြည်မထွက်သောကြောင့် အဝလေးသည် ကြမ်းတမ်း ခြောက်သွေ့ နေသည်။ 

ထိုလူကတော့ ယမုံ့ကို ထည့်တွက်သည် မဟုတ်ချေရာ သူ့လိင်တံ ထိုးသွင်းနိုင်ဖို့ကိုသာ အာရုံစိုက်၍ ဖိသွင်းနေသည်။ နာသည်။ ကိုကိုသည် ယမုံ့ကို မည်သည့်အခါကမျှ ဤသို့ မဆက်ဆံ။ သူ စိတ်ပါနေချိန်တောင် ယမုံ့ဘက်က အဆင်သင့်မဖြစ်လျှင် စိတ်ထိန်းပြီး သူ့ဘာသာ လက်နှင့် လုပ်တတ်သူ ။ ကိုကို.. ကိုကိုရေ.. ယမုံ့ကို ကယ်ပါဦး..။

ကိုကိုကတော့ ရောက်မလာနိုင်ပါ။ ရောက်လာသည်ကတော့ ကိုယ်အတွင်းပိုင်းထဲသို့ တိုးဝင်လာနေသော လိင်တံ။ အိမ်ထောင်သက် ၈ လကျော်ခဲ့ပြီဖြစ်သည့်အပြင် သမီးရည်းစားဘဝမှာကတည်းက အတူတူနေခဲ့ဖူး၍ လိင်ဆက်ဆံခြင်းသည် ယမုံ့အတွက် ဆန်းသည်တော့မဟုတ်။ သို့ရာတွင် ဆက်ဆံဖူးသည်က ကိုကို တစ်ဦးတည်းနှင့်။ ကိုကိုဆိုသည့် ကိုကိုကလည်း ယမုံ့ကို ချစ်ခင်လွန်းသည့်သူ ။ ပထမဆုံးအကြိမ် အပျိုစင် ပန်းဦးကို ဆွတ်ခူးသည်ကပင် နူးညံ့ငြင်သာလွန်းသည့်သူ။ အိမ်ထောင်ကျ၍ စိတ်ရှိတိုင်း နေခွင့်ရသည့် အချိန်တွေမှာတောင် ယမုံ့ဘက်က ခွင့်ပြုမှ သို့မဟုတ် ယမုံကိုယ်တိုင်က အားပေးအားမြှောက်ဖြင့် တက်ကြွလွန်းနေမှ ကြမ်းတတ်သူ။

ယခုတော့ တစ်စိမ်းတစ်ရံစာလူသည် ယမုံ့ကို မညှာမတာ ထိုးသွင်းနေချေပြီ။ ခါးအောက်မှာ ရှိနေသည့် လက်နှစ်ဘက်ကြောင့် ကော့ပေးသလိုဖြစ်နေသည့် အနေအထားကလည်း ထို့လူ့ကို တက်ကြွစေမည်လား မသိ။ ထိုလူသည် အရည်ကြည်မျှပင် မထွက်သေးသည့် ယမုံ့ ကိုယ်လေးထဲ အတွင်းသို့ ခပ်ကြမ်းကြမ်းကြီး ဆောင့်ချနေသည်။ စောက်ဖုတ် နှုတ်ခမ်းသားများ ပွန်းပဲ့ကုန်ပြီထင်သည်။ 

စပ်ဖျင်းဖျင်းနှင့် ပူစပ်ခြင်းကို ခံစားရသည်။ ယမုံ မျက်ရည်များနှင့် နာနာကျင်ကျင် ညည်းတွားသည့်အခါ ထိုလူ၏ ဆောင့်ချက်များက ပိုမို ပြင်းထန်လာသည်။ ယမုံ့အထင် ထိုလူသည် လူပျိုဖြစ်ရမည်။ သိပ်ကြာကြာမဆောင့်နိုင်။ ပြီးသွားသည်။ ကိုကို လူပျိုတုန်းကလည်း ဤပုံစံပင်။ နောက်ပိုင်း အကျင့်ရလာမှ ထိန်းတတ်လာခဲ့သည်။ ယမုံသည် ကိုကို့ကို သတိရရင်း နံရံပေါ်မှ မင်္ဂလာဦး ဓာတ်ပုံကြီးကို လှမ်းကြည့်လိုက်မိသည်။

ထိုလူက ယမုံ့ကိုယ်လေးပေါ်မှ ဖယ်ခွာထရပ်ရင်း ယမုံကြည့်ရာဘက်သို့ လိုက်ကြည့်သည်။ နံရံပေါ်မှ စုံတွဲပုံကြီးကို မြင်သည့်အခါ " ဟက်" ကနဲ ရယ်သွမ်းသွေးလိုက်ရင်း အိမ်နောက်ဘက်သို့ ထွက်သွားသည်။ ရေခဲသေတ္တာ တံခါးဖွင့်သံကြားသည်။ အမောပြေ ရေသောက်တာဖြစ်မည်။

ယမုံကတော့ မျက်ရည်များ စီးကျလာရင်း ဓာတ်ပုံထဲက ကိုကို့ မျက်နှာကိုသာ နာနာကျင်ကျင် ကြည့်နေမိသည်။ ထိုစဉ် ဟိုလူ ပြန်ရောက်လာပြီး ယမုံကြည့်နေသည် ဓာတ်ပုံကြီးကို နံရံချိန်မှ ဖြုတ်ကာ ယမုံ့အနီး ကြမ်းပြင်နံရံတွင် ထောင်သည်။ ပြီးတော့ ယမုံ့ကိုယ်လေးကို မှောက်ရက်အနေအထားဖြစ်အောင် ဆွဲလှန်လိုက်သည်။ တစ်ဘက်ထောင့်မှ ရိုက်နေသည့် ဖုန်းကင်မရာကိုလည်း မမေ့မလျော့ သွားပြန်ယူကာ ဆက်တင်ပြန်ချိန်နေပုံရသည်။ ယမုံ အံကိုကြိတ်၍ မျက်ရည်ကျရင်း သူလုပ်သမျှတွေကို မြင်နေရသည်။

ထိုလူသည် ယမုံ့ စိတ်တွေကိုပါ ရိုက်ချိုးတော့မည့် ပုံ ။ ယမုံ့ကို ယမုံ့ ယောက်ကျား ဓာတ်ပုံရှေ့တွင် လိင်ဆက်ဆံတော့မည်။ ထင်သည့် အတိုင်းပင် သူသည် မှောက်ရက်ကလေးဖြစ်နေသည့် ယမုံ တင်ပါးများနောက်တွင် နေရာဝင်ယူရင်း တင်သားလုံးလုံးလေးများကို ကိုင်တွယ်ဖျစ်ညှစ်ကာ နောက်တစ်ချီအတွက် အစပျိုးနေသည်။ ယမုံ သူ့မျက်နှာရှေ့မှ ကိုကို့ဓာတ်ပုံကို မကြည့်ရဲတော့။ မျက်လုံး အစုံံကို မှိတ်ချလိုက်စဉ် မျက်ရည်ပူများသည် ပါးပြင်ပေါ် လိမ့်ဆင်းကျလာသည်။

နောက်ကလူကတော့ ထောင်မတ်လာနေသော လိင်တံကို ယမုံ့တင်ပါးလုံးလေး နှစ်ခုကြားတွင် ညှပ်သွင်းကာ ဖိကပ်ပွတ်ရင်း ဇိမ်ယူနေသည်။ ခဏအကြာတွင်တော့ သူ့လိင်တံသည် ယမုံ့ စောက်ဖုတ်လေးအတွင်း ထိုးဝင်လာသည်။ ပထမတစ်ခါ ပြီးထားပြီး အရည်တစ်ချို့ ထွက်စပြုနေ၍ အဝင်ကတော့ မကြမ်းတမ်းတော့။ သို့ရာတွင် စပ်ဖျင်းနေသည့် နှုတ်ခမ်းသားများသည် သူ့လိင်တံ ဖြတ်သန်း ပွတ်တိုက်သွားတိုင်း ပူစပ် နာကျင်နေသည်။ ယမုံ ခါးလေးကိုင်း၍ နာကျင်မူကို ကြိုးစားဖြေသိမ့်သည့်အခါ သူက လေးဘက်ထောက်ပေးသည် ထင်ရော့သလား မသိ။ ခါးကို လက်နှစ်ဘက်ဖြင့် စုံကိုင်ကာ နင်းဆောင့်တော့သည်။ ယမုံသည် ကိုကို့ ဓာတ်ပုံရှေ့တွင် လှုပ်ရမ်းနာကျင်နေလျက်။

အချိန်တွေ မည်မျှကြာသွားသည်ကို ယမုံ သတိမထားမိ ။ သူ လက်မှတိပ်တွေကို ဓားနှင့်ဖြတ်ပေးပြီး အခန်းထဲမှ ထွက်သွားချိန်အထိ ယမုံသည် ကြမ်းပြင်ပေါ်တွင် မှောက်ရက်ကလေး ရှိနေခဲ့သည်။ ထို မုဒိန်းကောင်ကတော့ အဆာဝတော့ ဌာနပြန်ချေပြီ။ ယမုံ့ ခမျာမှာသာ နာကျင်ကျေကွဲစိတနှင့် ကိုကို့ ဓာတ်ပုံကို ပိုက်၍ ရှိုက်ကြီးတစ်ငင် ငိုနေမိသည်။ ငို၍ မောသည့်အခါ ထရပ်ကာ နာရီကြည့်တော့ ၈ နာရီပင် ခွဲချေပြီ။ 

ယမုံ ရေချိုးခန်းအတွင်း ဝင်ကာ တစ်ကိုယ်လုံးကို ဆပ်ပြာတိုက်သည်။ စောက်ဖုတ်အတွင်းသားများထဲကိုပါ ရေပန်းဖြင့် ထိုး၍ ဆေးသည်။ ဖြစ်နိုင်လျှင် သည်အင်္ဂ ါအစိတ်အပိုင်းကို ဓားဖြင့် လှီးထုတ်ချင်သည်။ ကိုကို မဟုတ်သည့် ယောက်ကျားတစ်ယောက်က အနိုင်အထက်ပြု၍ ဆက်ဆံသွားသည့် အရာ။

ယမုံ ရေပန်းအောက်တွင် ငုပ်တုပ်လေးထိုင်ချရင်း ဝမ်းပမ်းတစ်နည်း ငိုမိပြန်သည်။ သေသွားလျှင် ကောင်းမည်။ အအေးပတ်ပြီး သေလျှင်ကောင်းမည်။ ယမုံ ရေပန်းအောက်တွင် ညဉ့်နက်သည်အထိ ငုပ်တုပ်လေး ထိုင်နေခဲ့မိပြီး တစ်ကိုယ်လုံး အေးစက်၍ နှုတ်ခမ်းသားများ ပြာနှမ်းလာသည့်အခါ အချမ်းဒဏ်ကို မခံနိုင်တော့၍ အိပ်ယာထဲ ဝင်ရသည်။ အိပ်မပျော်ခင် နွမ်းနယ်နေသာ ခန္ဒာကိုယ် ၊ နာကျင်နေသော စိတ်အဟုန်ဖြင့် အိမ်မက်ဆိုးဖြစ်ပါစေကြောင်း ဆုတောင်းမိသည်။ အကယ်၍ အိမ်မက်မဟုတ်ပဲ အဖြစ်ဆိုးဆိုပါကလည်း ဤမျှဖြင့် ပြီးပါစေဟုသာ။

ယမုံ့ ဆုတောင်းသည် မပြည့်ခဲ့ချေ။ နောက်တစ်နေ့ရောက်၍ ယမုံ ခွင့်ယူကာ နားနေစဉ် အိမ်ရှေ့တံခါး ဘဲလ်တီးသံကြားရသည်။ နွမ်းနယ်နေသော ခန္ဒာကိုယ်ဖြင့် မထချင် ထချင် ထရင်း တံခါးချောင်းကြည့်ပေါက်မှ ကြည့်လိုက်စဉ် ယမုံ့ ခန္ဒာကိုယ်တစ်ခုလုံး တုန်လှုပ်ချောက်ခြားသွားမိရသည်။ ဟိုလူ.. မနေ့ကလူ တံခါးရှေ့တွင် ပြောင်စပ်စပ် မျက်နှာပေးဖြင့် ရပ်ရင်း လက်ထဲက ဖုန်းကို ထောင်ပြနေသည်။ ရုတ်တရက်မို့ ယမုံ လန့်သွားက  သေချာမကြည့်လိုက်မိ ။ နောက်မှ တံခါးပိတ်ထားတာပဲဟု တွေးရင်း ချောင်းကြည့်လိုက်တော့ ထိုလူသည် လက်ထဲမှ ဖုန်းကို ထောင်ပြနေသည်။ 

ဖုန်းစကင်တွင် ပေါ်လာနေသည်က လင်မယားစုံတွဲ ဓာတ်ပုံရှေ့တွင် မှောက်ရက်ကလေး ရှိနေသည့် ယမုံ့ကို နောက်မှ တလမန်းကြမ်း လိုးနေသည့် ထိုလူ ။ ယမုံ့ မျက်လုံးများ ပြာသွားသည်။ ထိုလူက ဖုန်းက စကရင်ကို လက်ညိုးလေးဖြင့် ထိတွေ့ရင်း ဗွီဒီယိုကို ပိတ်ကာ ဖေ့ဘုတ်ကို ဖွင့်ပြသည်။ ထို့နောက်  ပို့တင်သည့် ခလုတ်ကို နှိပ်သည်။ ယမုံ့ကို ဆက်ဆံနေသည့် ဗွီဒီယိုကို ရွေးသည်။ Uploading.. ယမုံ ငိုယို အော်ဟစ်ကာ တံခါးကို လှည့်ဖွင့်ရင်း ထိုလူ့လက်ထဲက ဖုန်းကို ဝင်လုသည်။

ဖုန်းကတော့ ယမုံ လက်ထဲ မရောက်။ ထိုလူကသာ ယမုံ့ အခန်းထဲ ရောက်လာသည်။ ငိုယိုရင်း ဖုန်းကို လိုက်လုနေသော ယမုံ့လက်တွေကို ဖမ်းချူပ်ထိန်းသိမ်းရင်းက ယမုံ့နားနား ကပ်၍ တိုးတိုးလေးပြောသည်။

" ငြိမ်ငြိမ်နေ.. မနေရင် တင်လိုက်မှာ.."

ယမုံ ငြိမ်ကျသွားသည်။ အနိုင်ကျင့်ခံရတာ ဟုတ်သည် ၊ မဟုတ်သည်ဆိုသည်ကို စစ်ဆေးကြမည့်သူ ရှိ ၊ မရှိဆိုသည်က မသေချာ။ သေချာသည်က ရုံးက လူတွေ တွေ့သွားလျှင် ကိုယ်ကျင့်တရားဖောက်ပြန်သည့် မိန်းမဟု ကဲ့ရဲ့ပြစ်တင်ကြမည်။ ကိုကိုတွေ့သွားလျှင်.. ကိုကိုသာ တွေ့သွားလျှင်.. ဘာတွေဖြစ်မည်ဆိုသည်ကို ယမုံ ဆက်မစဉ်းစားရဲ။ ယမုံ ငြိမ်နေစဉ်မှာပင် ထိုလူက အခွင့်ကောင်း ယူလာသည်။ ယမုံ့ကိုယ်လေးကို စွေ့ကနဲ မြှောက်ချီ ပွေ့မကာ အိမ်အတွင်း အိပ်ယာပေါ် ခေါ်သွားသည်။

ယမုံသည် ထိုလူ့လက်ထဲတွင် အသေကောင် အရုပ်တစ်လရုပ်လို ပါသွားသည်။ ကိုကိုနှင့် နှစ်ကိုယ်တူ ပျော်မွေ့ခဲ့သည့် အိပ်ယာ ။ ယမုံ ခါးနာမည်စိုး၍ သူသိပ်ကြိုက်သည့် အရက်ကို လျှော့ကာ မဖြစ်ဖြစ်အောင် ဝယ်ပေးခဲ့သည့် Swety Home မွေ့ယာ ။ ထိုမွေ့ယာပေါ်တွင် ယမုံသည် တစ်ခြားယောက်ကျားတစ်ယောက်၏ ရင်ခွင်အောက်တွင် ရောက်နေသည်။ မျက်ရည်များက စီးကျလာပြန်သည်။ 

ထိုလူက ယမုံ့ ပါးပြင်ပေါ်က မျက်ရည်စများကို လက်ညိုးဖြင့် လာထိပြီး ခပ်တိုးတိုးလေး ရယ်သည်။ ပြီတော့ အိပ်ခန်းတွင်း လှည့်ပတ်ကြည်၍ မှန်တင်ခုံကို တွေ့သည့်အခါ ဖုန်းကို ထုတ်ယူပြီး ဗီဒီယို ရိုက်ဖို့ ပြင်ဆင်နေပြန်သည်။ သည်လူသည် ယမုံ့ကို တစ်လျှောက်လုံး အနိုင်ကျင့်တော့မည်လား မသိ။ သူ့တွင် ဖုန်းနှစ်လုံးပါလာခဲ့သည်။

တစ်လုံးကို ကုတင်ဘေး မှန်တင်ခုံပေါ်တွင် ထောင် ရိုက်ထားပြီး တစ်လုံးကို လက်ကကိုင်၍ ယမုံ့ကို အသေအချာ တည်ရိုက်နေသည်။ ယမုံ မျက်နှာလွှဲပြီး ခေါင်းအုံးတွေကြားထဲ ဖွက်ထားမိသည်။ ကျောပေးသလို ဖြစ်သွားသည့် အနေအထားတွင် သူသည် အိမ်နေရင်း ဝတ်ထားသည့် ယမုံ့ ဂါဝန်ကို ဆွဲလှန်လာသည်။ ယမုံ တွန့်ကနဲဖြစ်သွားကာ ခါးခါးသီးသီး ရုန်းဖယ်ပစ်လိုက်သည့်အခါ ထိုလူက သွားကြားက ထွက်သည့် လေသံဖြင့်..

"ခိုင်းတာလုပ် ၊ ငြိမ်ငြိမ်နေ ၊ ငါ တစ်ကယ်တင်မှာနော်.. ညက နမူနာ တင်လိုက်တာတောင် ဒီမှာကြည့်လိုက် ၊ လာ.. ကြည့်စမ်း.."

သူက ဖေ့ဘုတ် Group တစ်ခုထဲတွင် တင်ထားသည့် ဓာတ်ပုံ တစ်ပုံကို ပြသည်။ ယမုံ လက်နောက်ပြန် တိပ်စည်းခံထားရပြီး ပက်လှန်ကလေး လဲနေပုံ ၊ ထမီသည် ခါးအထက်တွင် ရောက်နေသည်။ မျက်နှာကို မည်းမည်းကြီးဖြစ်အောင် ဖျက်ထား၍ မရင်းနှီးသူတွေကတော့ သိနိုင်မည်မဟုတ်။ သို့သော် ကိုကိုသာ မြင်မိလျှင် ယမုံမှန်း အသေအချာ သိနိုင်မည့်ပုံ ။ 

ဒီ ကိုယ်လုံး ၊ ဒီခါး ၊ ဒီ ရင်သားနှင့် ဒီ တင်ဆိုင်တွေကို ကိုကို အလွတ်ရနေမည်လေ။ Like လုပ်ထားသည့် အရေအတွက်က ကြောက်ခမန်းလိလိ 2K ကျော်နေသလို ကွန်မန့်တွေက ရာချီသည်။ ယမုံ လက်အုပ်ကလေးချီ၍ မျက်ရည်စက်လက်ဖြင့် ပြန်ဖျက်ပေးပါရန် တောင်းပန်သည့်အခါ သူက ရယ်မောပြီး မွေ့ယာကြီးပေါ် တက်လာကာ ယမုံ့ ကိုယ်လုံးလေးပေါ် တက်ခွသည်။ ခွသည့် နေရာက ရင်နှစ်မွှာအထက် မျက်နှာအနား ။

ယမုံ သိလိုက်ပြီ ။ သူ့ လိင်တံကြီးကို စုပ်ခိုင်းတော့မည်။ ထင်သည့်အတိုင်းပင် သူက ဘောင်းဘီဇစ်ကို ဖွင့်၍ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီထဲမှ လိင်တံကို ထုတ်ကာ ယမုံ့ နှုတ်ခမ်းသားများကို ထိတွေ့ပြီး စုပ်ခိုင်းလာသည်။ ယမုံ မျက်ရည်များ ကျလာရင်း နှုတ်ခမ်းတွေကို ဖွင့်ပေးလိုက်ရသည်။ 

သူ့ လိင်တံက ထောင်မလာသေး၍ ခံတွင်းထဲ အဆုံးထိ ထည့်ထားနိုင်သည်။ သိပ်တော့မကြာ .. ယမုံ့ အာခံတွင်းထဲတွင်ပင် သူ့ လိင်တံသည် တင်းမာ ထောင်မတ်လာသည်။ ယခုမှ ယမုံသူ့ မျက်နှာကို အသေအချာ မော့ကြည့်မိသည်။ အသားလတ်လတ် ၊ ခပ်ပြည့်ပြည့် ၂၈ နှစ်အရွယ် ယောက်ကျားတစ်ယောက် ။ ဆံပင်ပုံစံက အမိုက်စား ကိုရီးယား မင်းသားတွေပုံစံ ။ ရုပ်ရည်က ဇာတ်ကားများထဲက လူဆိုးတွေလို ကြမ်းကြမ်း တမ်းတမ်း မဟုတ်။ ပညာတတ် အဆင့်ရှိ လူငယ်တစ်ဦး၏ ရုပ်ရည်မျိုး ။ စိတ်သည် ရုပ်ရေနှင့် မဆိုင်မှန်း ယမုံ အခုမှ သိသည်။

သူ့လိင်တံက ကိုကိုနှင့် အတူတူလောက်ပင် ။ ကိုကိုက နည်းနည်း ပိုရှည်သည်ဟုတော့ ထင်သည်။ အရပ်လည်း ပိုရှည်သည်လေ။ ယမုံ တွေးနေစဉ်မှာပင် သူက ဖုန်းဖြင့် ယမုံ့ ပါးစပ်ကို လိုးနေတာကို ဗွီဒီယို ရိုက်တော့သည်။ ယမုံ ဘေးမှ ခေါင်းအုံး တစ်လုံးကိုယူ၍ မျက်နှာပေါ် ဖုံးကွယ်သည့်အခါ သူက ခပ်ကြမ်းကြမ်းပင် ခေါင်းအုံးကို ဆွဲဖယ် လွှင့်ပစ်လိုက်သည်။ ယမုံ ဘာမှ မတတ်နိုင်။ 

သူသည် ယမုံ့ကို ပြီးသည်အထိ ပါးစပ်ကို လုပ်သွားပြီး သုတ်ရည်တွေကို မျိုချခိုင်းသည်။ ကိုကိုပင်လျှင် ယမုံ့ကို သည်လို မခိုင်းခဲ့စဖူး။ ပြီးခါနီး တစ်အားကောင်းလာလျှင် ဆွဲထုတ်ပြီး ရင်ဘတ်တွေပေါ် ပြီးတတ်သူ ။ မတော်တဆ ယမုံ့ မျက်နှာကို အနည်းငယ် စင်သွားလျှင် "ဆောရီးနော်"လို့ ပြောကာ တစ်ယုတစ်ယ သန့်စင် ပေးတတ်သူ။ ကိုကိုရေ.. ယမုံ့ကို လာကြည့်ဦးဟုသာ အော်ပစ်လိုက်ချင်သည်။ တစ်ကယ့်လက်တွေ့ကတော့ အာခေါင်ထဲ ဝင်လာနေသော ညှီစို့စို့ ငံကျိကျိ သုတ်ရည်များကို မျိုချရင်း သူ့ လိင်တံထိပ်ဖျားကိုသာ လျက်ပေးနေရလေသည်။

သူပြီးသွားသော်လည်း ဇာတ်လမ်း မဆုံးသေးမှန်း ယမုံ နားလည်သည်။ ဒါက ဇိမ်ခံသည့် အဆင့်သက်သက်သာ ရှိဦးမည်။ တစ်ကယ် လုပ်မည်က ယခုမှ စမည်။ ယမုံ သက်ပြင်းမောကြီးကို ချရင်း အိပ်ယာထဲမှ လူးလဲထကာ နောက်ဘေး ရေချိုးခန်းဘက်သွားသည်။ ပါးစပ်ထဲ ကျန်နေသေးသည့် သုတ်ရည်များကို ရေဖြင့် ပလုတ်ကျင်း ဆေးကြောရင်း မျက်ရည်များက ကျလာပြန်သည်။ 

ယမုံသည် ရေချိုးခန်းထဲတွင် ထိုင်ရက်ကလေး ပြုတ်ကျသွားကာတစ်အင့်အင့် ငိုနေမိသည်။ ငိုလို့မှ အားမရသေး နောက်ဘက်တံခါးဝတွင် သူ ရောက်လာကြောင်း အသံကြားရ၍ လှည့်ကြည့်တော့ သူ့တွင် အဝတ်အစားများ မရှိတော့ ။ အနည်းငယ် ရွှဲနေသည့် ဝမ်းဗိုက်ကြီးအောက်မှ လိင်တံသည် မတင်းမပျော့ တွဲလောင်းကြီး ကျလျက်။ သူက လက်ထဲက ဖုန်းဖြင့် ဗွီဒီယိုရိုက်နေရင်းက ယမုံ့ကို အမိန့်ပေးသလို လှမ်းပြောသည်။

" အဝတ်တွေ ချွတ်.."

ယမုံ မငြင်းဝံ့ ။ ဖြစ်လာမည်ကို သိနေပြီပဲ။ ရင်ဆိုင်ရုံသာ။ ယမုံ ဂါဝန်ကို လှန်ချွတ်သည်။ ဘရာစီယာကို ချိတ်ဖြုတ်၍ ဖြေလွှတ်လိုက်သည်။ သူကလည်း ရေချိုးခန်းအတွင်း ဝင်လာသည်။ ယမုံ့ ရင်သားများကို ကိုင်တွယ် ဆုပ်နယ်ရင်းက " ငါ့ကို ရေချိုး ၊ ဆပ်ပြာတိုက်ပေး" ဟု ခိုင်းသည်။ ယမုံ ရေခွက်ဖြင့် ရေခပ်ယူကာ သူ့ကို ပခုံးပေါ်မှ လောင်းချိုးပေးသည်။ ဆပ်ပြာဖြင့် တစ်ကိုယ်လုံးကို ပွတ်တိုက် ဆေးကြောပေးရသည်။ သူက ယမုံ့လက်ကို ဆွဲယူ၍ ပေါင်ကြားထဲက ဂွေးဥတွေကိုပါ တိုက်ခိုင်းသည်။ 

အမွှေးထူထူ ဂွေးဥတွဲကြီးအား ဆပ်ပြာဖြင့် တိုက်သည့်အခါတွင်တော့ အမြုပ်များသည် ဖွေးဖွေးလှုပ်အောင် ထတက်လာသည်။ ထိုအမြုက်များကြားမှ သူ့ လိင်တံကလည်း ထောင်မတ်လာနေသည်။ သူက ရေချိုးခန်းအတွင်း ခြေဆင်းထိုင်ချလိုက်ရင်း ယမုံကို အပေါ်မှ တက်ဆောင့်ဖို့ ပြောသည်။ ယမုံ သူ့ကို ကျောခိုင်း၍ နောက်ပြန် ခွလိုက်သည်။ သူ့ လိင်တံကြီးကို ကိုင်ကာ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းဝတွင်တေ့ပြီး ဖြေးဖြေးချင်း ထိုင်ချသည်။

ဆပ်ပြာများကြောင့် သိပ်အခက်အခဲမရှိသော်လည်း မနေ့က ဒဏ်ကြောင့် စပ်ဖျင်းဖျင်း ဖြစ်နေသော နှုတ်ခမ်းသားများသည် စပ်ပူ စပ်လောင်ဖြစ်သွားကြသည်။ ယမုံ ခပ်သဲ့သဲ့လေး ညည်းရင်း ပြန်ကြွမည်လုပ်တော့ သူက အောက်ကနေ ပင့်ဆောင့်ထည့်လိုက်သည်။ ယမုံ ခါးလေးကော့၍ ခေါင်းမော့ကာ တစ်ကျွတ်ကျွှတ်မြည်အောင် ညည်းညူလိုက်ရသည်။ ရက်စက်သည်။ ညှာတာမူမရှိသည့် မုဒိန်းသမား။ ကိုကိုရေဟု စိတ်ထဲက တကာ ငိုချရုံသာ ယမုံ လုပ်နိုင်သည်။ ယမုံ့ ခန္ဒာကိုယ်လေးကတော့ သူ့ ပေါင်ရင်းပေါ်တွင် ယိမ်းထိုး လှုပ်ရှားနေလျက်။ သူ့ လက်ထဲက ဖုန်းသည်လည်း ဗွီဒီယို ရိုက်မြဲ ရိုက်လျက်။

........................................................................................

 ညနေ ငါးနာရီ ထိုးတော့မှ သူပြန်သွားသည်။ နည်းပေါင်းစုံ လုပ်နည်းပေါင်းစုံဖြင့် မညှာမတာ ၊ မရပ်မနားဆိုသလို သူ လုပ်သွားသည်။ အတွေ့အကြုံ ၈ လ ခန့်ရပြီးသည့် ယမုံပင်လျှင် နွမ်းနယ်နာကျင်နေသော စိတ်အဟုန်ဖြင့် သူ လုပ်နေသမျှကို နာနာကျင်ကျင်သာ ကြည့်နေရသည်။ ကိုယ့် ခန္ဒာကိုယ်ထဲ အလိုမတူသည့် လိင်တံအချောင်းကြီး ဝင်ထွက်နေသမျှကို ဒီအတိုင်း ကြည့်နေရခြင်းသည် ငရဲကျနေသည်ထက် ဆိုးသည်ဟုပင် ထင်သည်။

အရေးထဲ စောက်ဖုတ်ထဲက အရည်တွေက အလိုက်ကန်းဆိုးမသိ ထွက်ထွက်လာသည့်အခါ ယမုံ ကိုယ့် ခန္ဒာကိုယ်ကို ကိုယ် စိတ်ဆိုးသည်။ မထွက်စေချင် ။ ဘာအရည်မှ မထွက်နဲ့ဟု စိတ်တင်းရင်း ထိန်းသော်လည်း မရ။ ခန္ဒာသည် ယမုံ့ ခန္ဒာဖြစ်သော်လည်း ယမုံ မပိုင်သည်ကဲ့သို့။ တစ်ကယ်လည်း တရားသဘောအရဆို ကိုယ့်ခန္ဒာကိုယ်ကို မည်သူမျှ ပိုင်ခြင်းမရှိ။ မအိုချင်လည်း အိုရမည် ၊ မနာချင်လည်း နာရမည်။ ဖြစ်နေသည်ကို နှလုံးသွင်းထားသည်က အမြင်မှန်ဟု ဘုန်းဘုရားတို့ ဟောတာ ကြားဖူးသည်။

ယမုံ သူ့မျက်နှာကို စေ့စေ့ကြည့်ကာ သည်းခံဖို့ ကြိုးစားရသည်။ မနားတမ်း ဆောင့်နေ၍ လှုပ်ခါနေသည့် ကြားက ၊ ဖိပွတ် ဆောင့်ချခံရတာများ၍ နာကျင် ကျိန်းစပ်နေသည့်ကြားက ပစ္စုပ္ပန်တည့်တည့်ဖြစ်သည့် ဝင်လေ၊ ထွက်လေကို ကြိုးစား သတိကပ်ကာ ရှုမှတ်ကြည့်သည်။ မရ။ အောက်ပိုင်းက ပေးသည့် နာကျင်မူက တစ်ချက်တစ်ချက် ကောင်းကောင်းလာသည့် ခံစားချက်ကို မတွန်းလှန်နိုင်။ ထိုအခါ အရည်တို့က ပိုမို စိမ့်ထွက် ယိုကျလာသည်။ ယမုံ နည်းစံနစ်ပြောင်းသည်။ သူ့ လိင်တံကြိး တိုးဝင်လာလျှင် ဝင်တယ်ဟု မှတ်လိုက်သည်။ သူ့ လိင်တံကြီး ပြန်ထွက်သွားလျှင် ထွက်တယ်ဟု မှတ်လိုက်သည်။ မဆိုး ။ အာရုံသည် ခံစားမူအပေါ်မှ မရှိတော့ ။ ယမုံသည် တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်ပင် မတရား အဓမ္မကျင့်နေသူကို ပြန်လည်ရင်ဆိုင် ကြည့်နိုင်လာသည်။

သို့ရာတွင် မထိန်းချူပ်နိုင်သည့် ခန္ဒာကိုယ်ကတော့ အရည်တစ်ပွက်ပွက် ထွက်၍ အသံမျိုးစုံ မြည်နေစဲပင်။ သူသည် တစ်ကယ့်ကို အားရပါးရနှင့် ဆက်တိုက်ဆိုသလို လုပ်သည်။ ဆေးတစ်မျိုးမျိုး သုံးလာပုံရသည်။ သာမန်လူကတော့ ၂ ခါ ၊ ၃ ခါထက် ပိုလုပ်နိုင်မည်မဟုတ်။ အလွန်ဆုံး ၅ ခါလောက်သာရှိမည်။ သူကတော့ နေရာစုံပြောင်းကာ နားလိုက် လုပ်လိုက်ဖြင့် ၇ ခါတိတိ လုပ်သွားသည်။ ပြန်ကာနီး ပြောသွားသေးသည်။ မနက်ဖြန် ည ၇ နာရီလာမည်။ တံခါးဝက စောင့်နေပါဟူ၍ ။ ယမုံက အောက်လှေကား တံခါး သော့လဲပြီးပြီဟု ဆိုသည့်အခါ အိမ်ရှေ့ရောက်လျှင် ဖေ့ဘုတ်မှ မက်စေ့ပို့လိုက်မည်။ သော့ပစ်ချပေးဟု ပြန်ပြောသည်။

ယမုံ သက်ပြင်းသာ ချလိုက်ရတော့သည်။ နောက်တစ်နေ့ ရုံးသွား ၊ ညနေစောင်း ပြန်လာပြီး ၇ နာရီထိုးသည်နှင့် အင်တာနက်ဖွင့်၍ စောင့်ရသည်။ စောင့်ရင်း ကိုယ့်ကို မတရားကျင့်မည့်သူအား ငုပ်တုပ်ထိုင်စောင့်နေရသည့် ကိုယ့်ကိုကိုယ် မုန်းတီးစိတ်ပင် ဝင်လာမိပြီး မျက်ရည်တွေက ကျလာပြန်သည်။ ထိုစဉ် အင်တာနက် ဖွင့်ထားသည့် ဖုန်းမှ မက်စေ့ဝင်လာကြောင်း အသံမြည်လာသည်။ ကြည့်လိုက်တော့ Wolf ဆိုသည့်လူ ၊ ရေးထားသည်က "အိမ်ရှေ့ရောက်ပြီ .. သော့ချလိုက်"တဲ့ ။ 

သြော်.. ဒီလူကိုး ။ အပျင်းပြေ စကားပြောခဲ့သည့် အင်တာနက်မိတ်ဆွေသည် ရန်သူဖြစ်နေသည်တကား။ သူသည် ယမုံ့အကြောင်းကို အချိန်တော်တော်ယူ၍ စောင့်ကြည့် မေးမြန်းနေခဲ့ခြင်းပင်။ ယခုမှတော့ ယမုံ ဘာမှ မတတ်နိုင်။ ကိုကိုနှင့် မခွဲခွာရစေရန် သူ့ အလိုကို လိုက်ဖို့သာရှိမည်။ ယမုံ သော့ကို ပစ်ချပေးလိုက်ပြီး မကြာတင်ပင် သူ အခန်းထဲရောက်လာသည်။ သူ့လက်ထဲက ကျွတ်ကျွတ်အိတ်တွင်လည်း ပုလင်းသံ တစ်ခွမ်ခွမ်ဖြင့် ဘီယာပုလင်းတွေပါလာသည်။

သူသည် အခန်းထဲ ရောက်သည်နှင့် ပိုင်စိုး ပိုင်နင်းပင် ယမုံ လက်ထဲ အိတ်ကို ထိုးထည့်ပေးကာ ဖန်ခွက်နှင့် စားစရာ တစ်ခုခု လုပ်ပေးဟု ဆိုသည်။ ကိုကိုပင်လျှင် အရက်သောက်သည့်အခါ ယမုံ့ကို အမြည်း မလုပ်ခိုင်းခဲ့စဖူး။ ကျလုလု မျက်ရည်တွေကို ထိန်းကာ ယမုံသည် သူ သောက်ဖို့ ပြင်ဆင်ပေးရသည်။ သူကတော့ ယမုံလုပ်နေသမျှကို ဖုန်းထုတ်၍ ဗွီဒီယို ၇ိုက်နေပြန်သည်။ ယမုံ ပြင်ဆင်ပေးပြီးသည့်အခါ သူက ထမင်းစားပွဲတွင် လာထိုင်ရင်း ယမုံ့ကို ထိုင်ခိုင်းသည်။ ယမုံက ဘေးခုံတွင် ဝင်ထိုင်မည်ပြုစဉ် သူက လက်ကာပြကာ တား၍ ကြမ်းပြင်ကို လက်ညိုးထိုးပြသည်။

သူ တစ်ခုခု ရက်စက်တော့မည်။ ကြမ်းပြင်ပေါ်တွင် ယမုံထိုင်ချလိုက်စဉ် သူက သူ့လိင်တံကြီးကို စုပ်ခိုင်းသည်။ ယမုံ သူ့ဘောင်းဘီ ခါးပတ်ကို ချွတ် ၊ ဇစ် ကြယ်သီးဖြုတ်ကာ ဘောင်းဘီကို ချွတ်ပေးရသည်။ အတွင်းခံကို ချွတ်ပေးရသည်။ ပြီးတော့ ခုံပေါ်တွင် ထိုင်ရင်း အရက်သောက်နေသော သူ့ လိင်တံကြီးကို စတင် စုပ်ပေးရသည်။ သူကတော့ အရက်လေး တစ်ကြိုက်သောက်လိုက် ၊ အမြည်းစားလိုက် ၊ စုပ်တစ်သပ်သပ်ဖြစ်လိုက်ဖြင့် ဇိမ်ခံနေတော့၏။

.............................................................................................

ဇေယျာထွန်း အံကိုကြိတ်၍ နားထောင်းရင်း မျက်ရည်များနှင့် ပြောပြနေသော ယမုံ့ ကိုယ်လုံးလေးကို လှမ်းဖက်ကာ ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲသွင်းလိုက်သည်။

"အဲ့ဒီ အတိုင်းပဲ ကိုကို ၊ သူ လေးရက်စလုံး ညဘက်တွေမှာ ရောက်လာတယ် ၊ မနက် ၆ နာရီလောက်ဆို ပြန်သွားတယ်။ ကိုကို သမီးကို မမုန်းပါနဲ့နော် ၊ သမီးကို မခွဲသွားပါနဲ့ ၊ သမီးလေ.. မီး.. ကိုကို့ကို မခွဲနိုင်ဘူး ၊ ကိုကိုသိရင် ယမုံ့ကို စိတ်ဆိုးမှာ စိုးရိမ်ပြီး.. … "

ယမုံ ငိုလေပြီ ။ ချစ်ရသော ယောက်ကျား၏ ရင်ခွင်ထဲသို့ ခေါင်းတိုးဝင်ကာ ရှိုက်ကြီး တငင် ငိုသည်။ ဇေယျာထွန်းကား အံကိုကြိတ်၍ တွေဝေနေဆဲ။ ယမုံ ငြိမ်ကျနေသော သူ့လင် မျက်နှာကို အလန့်တကြား မော့ကြည့်သည်။

" ကိုကို.. ကိုကို.. မီးကို မသဒီတော့ဘူး မဟုတ်လားဟင်.. မီး ဘာလုပ်ရမလဲ.. မီး သေချင်တယ်.. ဟင့်.. ဟီး.. ဟီး.."

 " မဟုတ်ဘူး.. အချစ်ကလေး.. ဒါ အချစ်ရဲ့ အမှားမှ မဟုတ်တာ။ မစိုးရိမ်နဲ့ ၊ ကိုကို ကလေးကို ချစ်တယ်။ အမြဲတမ်း ချစ်သွားမှာ ၊ ခု စဉ်းစားနေတာက ဘာ လုပ်ရမလဲဆိုတာ စဉ်းစားနေတာ"

 "ကိုကိုက ဘာလုပ်ချင်လို့လဲ"

 "ဖြစ်သင့်တာကတော့ တရားရုံးနဲ့ ရဲစခန်းမှာ အမူဖွင့်ပြီး ဦးတိုက်လျှောက်ထားသင့်တာပဲ ၊ ဒါပေမယ့် အဲ့ဒီလိုဆိုရင် လူသိရှင်ကြားဖြစ်သွားမယ် ၊ ယမုံ့ အလုပ်မှာ အနှောင့်အယှက်ဖြစ်မယ် ၊ ပတ်ဝန်းကျင်က မေးငေါ့တာတွေကို ကလေးလေး ခံနိုင်မှာ မဟုတ်ဘူး ၊ တစ်ခုခု ပြန်မလုပ်ပဲနေပြန်ရင်လည်း ကိုကို ယောက်ကျားမဟုတ်တော့ဘူး"

 " ကိုကို မဟုတ်တာတွေ မလုပ်နဲ့နော် ၊ သူ့အမှားကို ကိုယ့်အမှား မလုပ်ပါနဲ့ ၊ သမီးကြောက်တယ်"

 "စိတ်ချပါ.. ကလေးရယ်.. ကိုယ် သေသေချာချာ စဉ်းစားပြီးမှ လုပ်မှာပါ ၊ လောလောဆယ် ယမုံ့ ဖုန်းကို ကိုကို့ပေးထား ၊ မနက်ဖြန်ကျရင် ဖုန်းအသစ်တစ်လုံး ဝယ်ပေးမယ်၊ ဖေ့ဘုတ် အကောင့်သစ်တစ်ခု ထပ်ဖွင့်လိုက် ၊ ဒီတစ်ခါ မသိတဲ့လူဆိုရင် လုံးဝ လက်မခံနဲ့တော့ ၊ ဟုတ်ပြီနော်"

"ဟုတ်ကဲ့ ကိုကို"

"လောလောဆယ်တော့ ကလေးလေး နားပါဦး ၊ ကိုကို ခရီးထွက်မိတာ နောင်တရသွားပြီ ၊ နောက်ဆို ကိုကို ခရီးထွက်တိုင်း ယမုံ့ကို ခေါ်မယ် ၊ ခွင့်ယူပြီး လိုက်ခဲ့"

ဇေယျာထွန်းသည် ယမုံ့ကို အိပ်ယာပေါ် ခေါ်သွားကာ အသာအယာ လှဲလျောင်းစေသည်။ ထို့နောက် ရေနွေးနှင့် ရေအေးကို ရောစပ်၍ ဇလုံထဲ ထည့်ကာ ယမုံ့တစ်ကိုယ်လုံးကို သန့်ရှင်းရေး လုပ်ပေးရင်း ကြပ်ပူထိုးပေးသည်။ သူထင်ထားသကဲ့သို့ပင် ယမုံ့ ခန္ဒာကိုယ်လေး၌ အညိုအမည်း လက်ချောင်းရာများ ၊ လက်ဝါးရာများသည် အထင်းသား ရှိနေကြသည်။ ဇေယျာထွန်း အံကိုကြိတ်၍ ယမုံ့ ဒဏ်ရာတွေကို ဆေးကြော ပေးသည်။ ဆေးလိမ်းပေးသည်။ ယမုံသည် မျက်ရည်များ တွင်တွင်ကျရင်းက ချစ်ရသော ခင်ပွန်းသည်ကို အားနာသနားစိတ်ဖြင့် ယူကျုံးမရဖြစ်ကာ ငိုရပြန်သည်။ ဇေယျာထွန်းကတော့ ကြင်ကြင်နာနာ ထွေးပွေ့ကာ ချော့မြူနေဆဲပင်။

ယမုံ အိပ်ပျော်သွားသည်နှင့် ခြင်ထောင်ချပေးပြီး အခန်းအပြင်ထွက်သည်။ သော့ပြင်သမားနှင့် ၀ရိန်ဆရာကို ဖုန်းဆက်ခေါ်ကာ အခန်းတံခါး၏ လုံခြုံမူကို အသစ်ပြုလုပ်ပေးရန် မှာသည်။ CCTV သမားကို ဖုန်းဆက်၍ လာရောက်တပ်ဆင်ရန်မှာသည်။ အခန်းဝတွင် တစ်လုံး၊ လှေကားထောင့်တွင် တစ်လုံး ၊ ဧည့်ခန်းနှင့် နောက်ဘေးတွင် တစ်လုံးစီ ။ 

ပြီးသည်နှင့် လက်တော့ထုတ်၍ အင်တာနက်ချိတ်ကာ ဖေ့ဘုတ်ထဲမှ ယမုံ့ အကောင့်ကိုဝင်သည်။ သူတို့ လင်မယားနှစ်ယောက်စလုံး ပါတ်စ်ဝပ် တစ်မျိုးတည်းသုံးသည်။ ကြည့်ချင်တဲ့ လူက ကြည့်ချင်တဲ့ အချိန် ဝင်ကြည့် ။ သံသယ မထားကြေး ။ စယူကာစက တစ်ကြိမ် နှစ်ကြိမ်မျှ ဝင်ကြည့်ဖူးသော်လည်း နောက်ပိုင်း ယမုံ့ကို ယုံသောကြောင့် ဝင်မကြည့်ဖြစ်တော့ ။

သူသာ စောစောစီးစီးက ကြည့်မိပြီး သတိထားမိခဲ့လျှင် ဤ ဖြစ်ရပ်က ကာကွယ်နိုင်လိမ့်မည် ။ ယခုတော့ မမီနိုင်တော့ ။ ဇေယျာထွန်းသည် Wolf ၏ Profile အတွင်း ဝင်ရောက်ကြည့်သည်။ Share ပို့စ်များမှ လွဲ၍ ဘာမှမတွေ့ ။ တင်ထားသည့် ဓာတ်ပုံတွေက အင်တာနက်မှာ အလွယ်တကူ ရှာတွေ့နိုင်သည့် ပုံတွေ ။ သဲလွန်စ တစ်ခုတစ်လေကိုမျှ ရှာမရချေ။ Friend List ထဲတွင် ဝင်မွှေကြည့်ပြန်သည်။ ပိတ်ထားသည်။ ကြည့်၍မရ။ လမ်းစဆုံးပြီဟုပင် တွေးလိုက်ရသည်။ ထိုစဉ် မက်စေ့ဘောက်မှ တိန်ကနဲ အသံနဲ့အတူ မက်စေ့တစ်စောင် ရောက်လာသည်။ ရေးထားသည်က..

 " မင်း ယောက်ကျား ပြန်ရောက်ပြီလား" တဲ့။

ပို့သူက Wolf ။ ဇေယျာထွန်း ဆဲဆို ရန်ဖြစ်ပစ်လိုက်ချင်စိတ်ကို မနည်းမျိုသိပ်လိုက်ရသည်။ စိတ်ကို အေးစေရန် ရေအေးအေး တစ်ခွက် ပြေးသောက်ပြီး ခဏမျှ တည်ငြိမ်အောင် ကြိုးစားသည်။ ပြီးသည်နှင့် မက်စေ့ပြန်ပို့လိုက်သည် .. ယမုံ့လေသံဖြင့်..

 "အင်း.. ရောက်ပြီ.."

"ဒါဆို.. ငါ မလာရတော့ဘူးပေါ့.. ဘယ်လိုလဲ ငါနှင့်နေရတာ ကြိုက်လား ၊ မင်း ယောက်ကျားနှင့် နေရတာ ကြိုက်လား"

"မသိဘူး ၊ မပြောတတ်ဘူး"

"ဟားဟား.. လုပ်ပါ.. ပြောစမ်းပါ ၊ ဥပမာ.. သူ့လီးက ကြီးလား ၊ ငါ့လီးက ပိုကြီးလား"

"ရှင်က ပိုကြမ်းတယ်"

 "ဟားဟား.. မင်းက ကြမ်းတာ ကြိုက်တယ်မလား ၊ အကြမ်းမကြိုက်တဲ့ မိန်းမ မရှိပါဘူး ၊ မင်းဆာရင် ပြောနော် ၊ မင်းယောက်ကျားက ခပ်နုနုပါကွာ ၊ အရသာ ဘယ်တွေ့မလဲ ၊ ငါ တစ်ရက်ရက် ချိန်းလိုက်မယ် ၊ လာခဲ့ ၊ မလာရင် သိတယ်နော် ၊ ဘာတွေလုပ်မယ်ဆိုတာ"

 "ဟုတ်.. မတင်ပါနဲ့ ၊ လာပါ့မယ် ၊ ဒါပေမယ့် ကြိုတော့ ပြောပါ ၊ ကိုကို့ကို ခွင့်တောင်းရမှာမို့"

 "ဘယ်လိုခွင့်တောင်းမှာလဲ .. ငါ့ဆီ အလိုးခံဖို့ သွားလိုက်ဦးမယ်လို့ တောင်းမှာလား"

 "ရှင်နော်.. မမိုက်ရိုင်းနဲ့ ၊ အပြင်ထွက်ဖို့ ပြောရမှာပေါ့ ၊ နို့မို့ တစ်မျိုးထင်သွားမှာ.."

 "စတာပါ.. ဖာသည်မရယ်.. ကြိုပြောမှာပေါ့.. ဒါပဲ"

 "ကျွန်မ ဖာသည်မ မဟုတ်ဘူး၊ အဲ့လို မပြောပါနဲ့"

 "သြော်.. အေး.. ဟုတ်တာပေါ့ .. ဖာသည်မဆို ပိုက်ဆံပေးနေရဦးမယ် ၊ မင်းက ပေးစရာမလိုဘူး ၊ ကျွန်မ .. အခိုင်းအစေ.. ဟုတ်ပြီလား.. ဟားဟား.."

ဇေယျာထွန်း ပြန်ပြောရန်ပြင်နေစဉ်မှာပင် တစ်ဘက်လူက အောက်သွားပြီဖြစ်ကြောင်း မီးစိမ်းလေး ပျောက်သွားသည်။ ဇေယျာထွန်းသည် တုန်ယင်နေသော လက်အစုံဖြင့် ဖုန်းကို ပိတ်လိုက်ပြီး တောက်တစ်ချက် ခေါက်လိုက်သည်။ တွေ့ကြဦးမှာပေါ့လေ..။

ဇေယျာထွန်းသည် စိတ်ဒဏ်ရာ ရသွားရှာသော ယမုံ့ကို နှစ်သိမ့်ဖို့ ကြိုးစားရသည်။ အခါတိုင်း ရင်ခွင်ထက်တွင် နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက် ခပ်တိုးတိုးလေး ဟောက်ရင်း အတစ်ရေးမှ မနိုးတတ်သော ယမုံသည် ညည အလန့်တကြား ထထိုင်ရင်း ငိုတတ်သော ယမုံဖြစ်လာသည်။ အတူတူ ပူးပူးကပ်ကပ်ရှိနေရင်း ခန္ဒာအထိကြောင့် တင်းမာ ထောင်ထလာသည့် လိင်တံကို ကိုင်ရင် ကောင်းနိုး ၊ မကိုင်ရင် ကောင်းနိုးဖြစ်လာသည်။ အခါတိုင်းဆိုလျှင်တော့ ဇေယျာထွန်း လိင်တံမာလာလျှင် သူကပင် ဇိုးဇိုးဖတ်ဇတ် ကိုင်ကာ ဂွင်းထု၍ တစ်မျိုး ၊ ပါးစပ်ဖြင့် တစ်ဖုံ စတင်တတ်သူ။ အခုတော့ မျက်ရည်လေးများ စို့စို့ဖြင့် မျက်နှာကိုသာ ဝမ်းပမ်းတနည်းကြည့်နေသည်။

ဇေယျာထွန်းမှာလည်း လုပ်ရ ကောင်းနိုး ၊ မလုပ်ရကောင်းနိုး  ဝေခွဲမရ။ ယမုံ့ကို မသဒီတော့တာ မဟုတ်။ နာကျင်နေမည့် ခန္ဒာကိုယ်လေးကို မထိရက်တာသာဖြစ်သည်။ မလုပ်ပဲနေပြန်လျှင်လည်း ရွံရှာလို့လို့ ထင်မှာ စိုးရပြန်သည်။ ဇေယျာထွန်းသည် ဆေးဆိုင်မှ ပရိုပနယ်လောဆေးများဝယ်၍ သောက်ရတော့သည်။ ထိုဆေးများသည် နှလုံးငြိမ်ဆေးဖြစ်၍ လိင်တံထောင်မလာနိုင်ရန် အကူအညီပေးသည်။

ခက်ခဲသော ကာလသည် တစ်လနီးပါးကြာမြင့်လာပြီးနောက် ဗုဒ္ဓဟူးနေ့ မနက်ခင်းတစ်ခုတွင် ယမုံ့ဖုန်းထဲသို့ ဖေ့ဘုတ် မက်စေ့တစ်စောင် ဝင်လာသည်။ ပို့သူက Wolf..

"လာမယ့် စနေနေ့ ၊ လှည်းတန်း စိန်ဂေဟာရှေ့က စောင့် "

ဇေယျာထွန်း စာပြန်ရေးလိုက်သည်။

"လူမြင်ကွင်းကြီးတော့ မတွေ့ပါရစေနဲ့ ၊ လူရှင်းတဲ့ ဘက် သွားပါ၊ ရှိကြီးခိုးပါတယ်"

"ငါက ဟိုတယ် သွားမလားလို့ ၊ ဒါဆို မင်း.. ဟိုတယ် တစ်ခုခုက စောင့်နေလေ ၊ ဘယ်ဟိုတယ်လဲ ပြော ၊ ငါ မနက် ၁၀ နာရီလောက် လာခဲ့မယ်"

 "ဟိုတယ်လဲ မလုပ်ပါနဲ့ ၊ ရှင့်မှာ မြို့စွန်ဘက်က အသိတွေ ၊ အိမ်တွေ မရှိဘူးလား ၊ ကိုကိုက မြို့ထဲမှာ တောက်လျှောက်ပတ်နေတာ ၊ သူနဲ့ တွေ့ရင် ရှင်းရခက်မယ်"

 "ဒါလဲ ဟုတ်တာပဲ ၊ လှော်ကားဘက် သွားမယ် ၊ ငါ့ ဦးလေး ခြံရှိတယ်။ လူမနေဘူး ၊ အစောင့်တောင် မနည်းရှာပြီး ငှားထားရတာ"

  "အင်း.. ကောင်းတယ် ၊ ညနေ ၄ နာရီထိုးရင်တော့ ပြန်မှာနော် ၊ ဝေးတော့ ကားပိတ်မှာနဲ့ ကြာမှာစိုးလို့"

  " ၆ နာရီ ထိုးမှ ပြန် ၊ မတွေ့ရတာ ဒိလောက်ကြာနေပြီ ၊ အမုန်းဆွဲရမယ့်ဟာကို"

  " ရှင် .. အဲ့ဒိလို မလုပ်နဲ့လေ ၊ နောက်တစ်ခါ မတွေ့ချင်တော့ဘူးလား"

  "အေးလေ.. ဒါဆိုလဲ ပြီးတာပဲ ၊ မင်း ဘယ်နားက စောင့်မလဲ ၊ ငါ ကားနှင့် လာခေါ်မယ်"

  "မခေါ်နှင့် ၊ လိပ်စာပြော ၊ တက္ကစီငှားပြီး ၊ လာခဲ့မယ် "

  "အင်း.. ရွှေပြည်သာ ၊လှော်ကားလမ်း ၊ ကွန်ပြူတာတက္ကသိုလ်နား ၊ …. အိမ်ယာ ၊ ခြံနံပါတ်…"

   "အိုကေ.. မနက် ၁၀ နာရီနော်"

တစ်ဘက်လူ လော့အောက်ဖြစ်သွားသည်နှင့် ဇေယျာထွန်းသည် ယမုံ့ကို ခေါ်၍ တိုင်ပင်သည်။ ယမုံက အစပိုင်း စိုးရိမ်နေသော်လည်း နောက်တော့ သဘောတူသွားသည်။ လင်မယားနှစ်ယောက် ပေါင်း၍ ဆုံးမကြမည်။ ဟုတ်သည်။ သည်လို တဏှာကောင်မျိုး ၊ သူများ မယားကိုမှ ကြိုက်တတ်တဲ့ ကောင်မျိုး မှတ်လောက်အောင်တော့ ပညာပေးရမည်ပင်။

ချိန်းဆိုထားသည့် စနေနေ့ မနက်တွင် ဇေယျာထွန်းသည် သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်၏ နံပါတ်အနီတပ် တက္ကစီတစ်စီးကို တစ်နေကုန်စာစျေးပေး၍ စီးလုံးငှားကာ ယမုံ့ကိုတင်ပြီး ရွှေပြည်သာဘက်သို့ မောင်းလာခဲ့သည်။ စိတ်လှုပ်ရှားနေကြ၍ စောထွက်လာမိပြီး ရွှေပြည်သာရောက်သည့်အခါ ၉ နာရီမျှသာ ရှိသေး၍ မြင်းလှည်းဂိတ်အနီးက လက်ဘက်ရည်ဆိုင်တွင် ထိုင်ရင်း အချိန်ဖြုန်းရသေးသည်။ နာရီဝက်ခန့် နားပြီးနောက်မှ ဟိုလူပြောသည့် လိပ်စာအတိုင်းမောင်းလာခဲ့ရာ ၁၀ နာရီ မထိုးခင် ၁၀ မိနစ်အလိုတွင် ခြံရှေ့သို့ ရောက်သည်။

ယမုံသည် ကားပေါ်က ဆင်းဖို့ တွန့်ဆုတ် တွန့်ဆုတ် ဖြစ်နေရှာသည်။ ဇေယျာထွန်းက လက်ကလေးနှစ်ဘက်ကို ဖျစ်ညှစ်ဆုပ်ကိုင်ကာ အားပေးလိုက်မှ သက်ပြင်းလေးချ၍ ဆင်းသွားသည်။ ယမုံသည် ကိုယ်ကျပ်ဂါဝန်လေးဖြင့် လှချင်တိုင်း လှနေသည်။ ခြံစောင့်က သူ့ သခင်မှာထားသည်ထင့် ။ ယမုံ လျှောက်လာသည်ကို မြင်သည်နှင့် တံခါးဖွင့်ပေးသည်။ ဇေယျာထွန်း ကားကို ဘက်ပြန်ဆုတ်ကာ လာလမ်းအတိုင်း မောင်းထွက်သည်။ ခြံကို မမြင်ရတော့သည့် လမ်းကွေ့ကျော်ရောက်ပြီး အရိပ်ကောင်းသည့် ကုက္ကိုပင် တစ်ပင်အောက်တွင် ကားကို ထိုးရပ် ၊ စက်ပိတ်၍ စောင့်နေလိုက်သည်။ မကြာပါ .. ဟွန်ဒါဖစ် ခဲညိုရောင်လေး တစ်စီးသည် ဇေယျာထွန်း ကားဘေးမှဖြတ်၍ လမ်းထဲဝင်သွားသည်။

ဇေယျာထွန်း နောက်ခန်းမှ ကျောပိုးအိတ်ကိုယူ ကားတံခါးများကို လော့ချကာ ထိုကားနောက်မှ လိုက်သည်။ မှန်းထားသည့်အတိုင်း ထိုကားသည် ယမုံဝင်သွားသည့် ခြံထဲ မောင်းဝင်နေသည်။ ဇေယျာထွန်း ခြံစည်းရိုး အုတ်တံတိုင်းများကို ကွယ်၍ ကိုယ်ကိုနှိမ့်ကာ ခြံဘေးမှ ဖြတ်သည်။ ကားမောင်းလာသည့် လူရွယ်သည် ခြံစောင့်နှင့် ရယ်ရယ်မောမော စကားပြောနေသည်။ လူရွယ်က အိတ်ထဲမှ ပိုက်ဆံတစ်ထပ်ကို ထုတ်ယူကာ ခြံစောင့်ကို ကမ်းပေးသည်။ ခြံစောင့် မျက်နှာ ပြုံးပြုံးကြီးဖြစ်သွားကာ ပိုက်ဆံ တစ်ထပ်ကို အိတ်ထဲထည့်၍ ကင်းတဲလေးဆီ ပြန်လာနေသည်။ လူရွယ်ကတော့ အိမ်ထဲ ဝင်သွားချေပြီ။

ဇေယျာထွန်း ခြံစောင့်ကို အကဲခတ်နေစဉ် ခြံစောင့်က ကင်းတဲလေးဘေးတွင် ထောင်ထားသော စက်ဘီးကို ယူပြီး တက်ခွသည်။ ဟိုကောင်သည် ခြံစောင့်ကို အရက်ဖိုး ၊ လက်ဘက်ရည်ဖိုးပေးပြီး ပထုတ်လိုက်တာဖြစ်မည်။ ဇေယျာထွန်း ကမန်းကတမ်း ခြံစည်းရိုးကို ကျောခိုင်းကာ လမ်းမကြီးဘက် လမ်းလျှောက်သည်။ ခြံစောင့်၏ စက်ဘီးလေးသည် သူ့ကို ကျော်တက်သွားသည်။ မမျှော်လင့်ပဲ အရက်ဖိုး ရလိုက်သဖြင့် ပျော်မြူးနေဟန်ရှိသော ခြံစောင့်၏ လေချွန်သံသည် ဇေယျာထွန်း၏ နားထဲတွင် မနှစ်မြို့စရာပင်။ စက်ဘီးလေး အတော်လှမ်းလှမ်းသို့ ရောက်သည်နှင့် ဇေယျာထွန်း ခြံဘက်ပြန်လှည့်သည်။

ခြံတံခါးက သော့ခတ်ထားသော်လည်း ကျော်ဝင်ရသည်မှာ အခက်အခဲမရှိ။ အခက်အခဲကတော့ အိမ်ထဲ ဝင်ဖို့ မလွယ်ခြင်းပင်။ မှန်ပြတင်းများ၏ နောက်တွင် စိုက်ထားသည့် သံပန်းများသည် အလွယ်တကူ ဝင်လို့ မလွယ်တော့ချေ။ ဇေယျာထွန်း ခေတ္တမျှ တွေ၍ စဉ်းစားလိုက်ပြီး ကျောပိုးအိတ်ထဲမှ ပစ္စည်းတစ်ချို့ကို ထုတ်သည်။ ဆေးဗူး နှင့် လက်ကိုင်ပဝါ တစ်ထည်။ ဆေးဗူးက အခမ်းအနားများတွင် ဖော့စာလုံးကပ်သည့်အခါ သုံးသည့် ကော်ဗူး အရည် ။ အနံ့ပြင်းသည်။ များများနှင့် တည့်တည့်ရှုမိလျှင် သတိလစ်မသွားသည့်တိုင်း မူးဝေထိုင်းမှိုင်းသွားသည်။ ဘိုင်ပြတ်နေသည့် မူးယစ်ဆေးသမားများ သုံးတတ်ကြကြောင်း သတင်းလိုက်ရင်း သိထားသည့် ဇေယျာထွန်းသည် ထိုဆေးကို အသုံးပြုတော့မည်။

ဆေးဗူးထဲမှ အရည်များကို လက်ကိုင်ပဝါပေါ် အတော်များများ လောင်းချလိုက်ပြီးသည်နှင့် အိမ်တံခါးမကြီးရှေ့တွင်ရပ်ကာ အသံခပ်ပြင်းပြင် လေးငါးချက် ခေါက်လိုက်သည်။ မကြာပါ ..

 "ဦးညိုကြီး.. အာရုံပဲဗျာ.. ခင်ဗျားကို မနှောင့်ယှက်ဖို့ ပြောထားတယ်လေ" 

ဆိုသည့် အသံနှင့်အတူ တံခါး ပွင့်လာသည်။ ဇေယျာထွန်းသည် လေ၏ လျင်မြန်ခြင်းမျိုးနှင့် ထိုလူ၏ မျက်နှာကို ပြေးဖက်ကာ လက်ကိုင်ပဝါနှင့် အုပ်လိုက်သည်။ ထိုလူသည် ရုတ်တရက် ကြောင်သွားပြီး ခေတ္တမျှ ငြိမ်မိသော်လည်း ချက်ချင်းဆိုသလို ဇေယျာထွန်းကို ကန်ကြောက် ရန်ပြုရန်ကြိုးစားသည်။

သူ နောက်ကျသွားပြီ။ ဆေးအစွမ်းက ချက်ချင်းဆိုသလို သူ့ အရှိုက်မှတစ်ဆင့် ဦးဏှောက်ထဲ စီးမျောသွားချေပြီ။ အားမရှိတော့သည့် လက်သီးများသည့် ဇေယျာထွန်း၏ မေးရိုးကို လာထိသော်လည်း ထိရုံမျှသာ ရှိတော့သည်။

 

အပိုင်း ( ၂ ) ဆက်ရန် >>>>

ယုံမှတ်လို့ ပုံအပ်မိပါတယ် အပိုင်း ( ၂ )

ယုံမှတ်လို့ ပုံအပ်မိပါတယ် အပိုင်း ( ၂ )

နရသူ ရေးသည်။

ကိုမင်းကလည်း ချိုချိုသွယ်၏ခါးအောက်ပိုင်းကို ထမီတစ်ကွင်းလုံးပင့်လှန်တင်၍ စောက်ပတ်ကို လက်ချောင်းများနှင့် ထိုးဆွဆောင့်ပေးရင်း လဲ့ယမင်းစကပ်ကိုလည်း လှန်တင်လိုက်ရာက သူမ၏ စောက်ပတ်ကလေးကို ကုန်းနမ်းပစ်လိုက်လေသည်။

"အ …  အမေ့ … မမ ရယ် …အိ အီး  … ဟင့် ဟင့် "

"ယ … ယမင်း  … ဘာ … ဘာလဲ ဟင် "

"မမ လူကြီး ယမင်း  စ  စပတ် ကို … ယက်  … ယက်နေပြီ မမ ရဲ့…  ဟင့် ဟင့် "

"ဟင်း  …နင် နင် ပဲ … ပေးယက်နေတာ မဟုတ်ဘူးလား စောက် ကောင်မလေး … ဟွန်းး "

"သွား ဘာမှန်းလဲ မသိ  ဘူး…  မမ ကလဲ …  အား   အ အ …  ယား  …တယ်  ဟင့် … အို … အင့်  … အင်း ဟင့်  "

"မမလည်း အရည်တွေ တော်တော်ထွက်နေပြီ ယမင်း  … ငါတို့  အခန်းထဲသွားကြစို့ "

"…… …… "

လဲ့ယမင်း စကားပြန်မပြောနိုင်သေး။ ကိုမင်း အသည်းအသန်မှုတ်ပေးနေတာမို့ လူက လှုပ်ရှားလို့ မရသလိုတောင် ဖြစ်နေပြီ။

"မောင် … "

"ဘာလဲ ဟင် သွယ် "

"လူမြင်လို့ မကောင်းဘူး မောင်ရယ် … အခန်းထဲသွားရအောင် သူ့ကိုပါ မောင်ပဲ …အခန်းထဲကို ခေါ်လာခဲ့တော့ "

ချိုချိုသွယ် လူးလဲ ကုန်းရုန်းထလိုက်ပြီး ထမီစလေးကို လက်တစ်ဖက်နှင့်စွန်တောင်ဆွဲ၍ ထမီမနိုင်ပုဝါမနိုင်ဆိုသလို အိပ်ခန်းထဲ အပြေးတစ်ပိုင်းဝင်သွားလိုက်သည်။

ကိုမင်းလည်း လဲ့ယမင်းတစ်ကိုယ်လုံးကို လှဲအိပ်ရက်သားပင် ပွေ့ချီယူလိုက်ရာက ချိုချိုသွယ်အနောက်ကနေပြီး သူမအိပ်ခန်းထဲကို ထပ်ချပ်မကွာပင် လိုက်ဝင် လာခဲ့ပေတော့သည်။

အိပ်ခန်းထဲမှာ ချိုချိုသွယ်ကို ထမီမပါ ဗလာကိုယ်ထည်း လဲလျှောင်းအိပ်စက်နေလျှက်ရှိတာကို တွေ့ရလေသည်။ လဲ့ယမင်းကို သူမနဘေးမှာအသာချလိုက်ပြီး ကိုမင်း ပုဆိုးကို ချွတ်ပစ်လိုက်ပါသည်။

သူ့လီးကြီးကား မချောနှစ်ယောက်စောက်ပတ်နံ့ကို ရရှိလေသဖြင့် မမှုတ်ဘဲနှင့်တောင် အစွမ်းကုန်တောင်မတ် ထကြွနေလျှက်ရှိလေပြီ။

ကိုမင်းက ချိုချိုသွယ်ကို စိတ်မကွက်စေလို၍ သူမကိုဦးစားပေးပြီးကိုင်သည်။ ချိုချိုသွယ်၏ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ဆွဲဖြဲပြီး သူမပေါင်ခွကြားရှိစောက်ပတ်ကို သူ့မျက်နှာအပ်ကာ ကုန်း၍နမ်းစုပ်ပေးလိုက်ရင်း လျှာနှင့် လိုက်လံယက်ဆွပေးသည်။ အကွဲကြောင်းကလေးကို လျှာနှင့်ယက်ကာယက်ကာ သပ်တင်ပေးလိုက်ပြီး စောက်ခေါင်းတစ်ခုလုံးကို လျှာထိုး၍ လှည့်ပတ်မွှေနှောက်ပေးလိုက်ကာ စောက်စိကလေးကိုပါ ပါးစပ်နှင့်ငုံ၍ တပြွတ်ပြွတ်စုပ်ဆွဲ ကိုက်ကစားပေးသည်။

ချိုချိုသွယ့်စောက်ပတ်က စောက်ရည်တွေ ဒလဟောကြီး စီးဆင်းကျလာခဲ့ရချေပြီ။

တစ်ဖက်ကလည်း သူ၏လီးကြီးမှာ လဲ့ယမင်း၏မျက်နှာနှင့်တည့်တည့် သူမနှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာ၏အရှေ့မှာ တရစ်ဝဲဝဲရှိနေသည်ဖြစ်ရာ လဲ့ယမင်းလည်း စိတ်ထဲက မရိုးမရွဖြစ်လာရပြီး ကိုမင်းအပြောကိုတောင် မစောင့်နိုင်တော့ဘဲ သူ၏ လဒစ်ပြဲကြီးကို လက်နှင့်ဆုပ်ဆွဲယူလိုက်ရင်း လီးကြီးအားသူမ နှုတ်ခမ်းများဖြင့် ပြွတ်ကနဲနေအောင် စုပ်၍ နမ်းပစ်လိုက်မိပါလေတော့၏။

လဲ့ယမင်းပါးစပ်ထဲမှာ ကိုမင်းလီးက မဆန့်မပြဲကြီးတောင်ဖြစ်နေပေသည်။ သူမက လျှာကလေးကို တစ်လစ်ထုတ်ပြီး ကိုမင်းလီးဒစ်ခေါင်းကြီးကိုဝေ့ဝိုက်လှည့်ပတ်၍ ယက်ဆွပေးနေပါသည်။ လဒစ်ကြီးကား နီရဲတောင်မတ်နေပြီဖြစ်၍ သူမနမ်းစုပ်မှုအောက်မှာ ဒစ်ကြီးပြူးထွက်လာကာ ပို၍ပင် ကြီးထွားလာသလိုတောင် ထင်မှတ်ရလေသည်။

လဲ့ယမင်း သူ့လီးကြီးကို မင်သက်စွာငေးကြည့်ရင်း တံတွေးအကြိမ်ကြိမ် မျိုချနေမိလေသည်။

"တော်ပြီ … လိုးရအောင် … သွယ်ရေ "

လဲ့ယမင်းကို ပြောသယောင်နှင့် ချိုချိုသွယ်ကိုပါ တစ်ဆက်တည်း အသိပေးပြောကြားလိုက်ပြီး ကိုမင်းက ချိုချိုသွယ့် ကိုယ်လုံးကလေးကို နေရာပြင်ပေးလိုက်ကာ သူမပေါင်နှစ်ဖက်အကြားမှာ ဝင်ထိုင်လိုက်ပါသည်။

ချိုချိုသွယ် ကိုမင်းအရှေ့မှာ ဒူးထောင်ပေါင်ကားကြီးဖြစ်ကာ စောက်ပတ်ကိုဖြဲပေးထားသလိုဖြစ်နေပေသည်။ ကိုမင်းက သူ့လီးဒစ်ထိပ်ခေါင်းကြီးကို သူမစောက်ပတ်အဝမှာတေ့ပြီး ဗြုန်းဆို မပြောမဆိုဆောင့်ချလိုက်ရာ လီးထိပ်ကြီးက သူမစောက်ခေါင်းကလေးထဲကို စွတ် ဗြွတ် ဆိုပြီး ကျွံနစ်ဝင်သွားရပြီး လီးတစ်ဆုံးအထိရောက်ရှိသွားရလေသည်။

"အ ထိတယ် … မောင်ရယ် တစ်ခါတည်း လိုးချလိုက်တာပဲ ဟင်း အောင့်သွားတာပဲကွာ … လျှော့ လျှေ့ာ့ ပါဦး "

"စွတ် ဖွပ် ဘွပ် …ဘုတ် စွိ ဇွတ်  ဖွပ်ဗွပ် …ဘုတ်  ဖတ် ဗလပ် … စွပ် ဗွပ် "

ကိုမင်း မလျှော့ပါ။ မလျှော့သည့်အပြင် ပိုပြီးတော့တောင် အားပါပါ ဖိဆောင့်ချလိုက်ရင်း ချိုချိုသွယ်ကို ဖင်ဘူးတောင်းပင်ထောင်မတတ် ပေါင်နှစ်ဖက်ကိုဆွဲကိုင်မြှောက်ပင့်ပြီး ဒူးကောက်ကွေးကို လက်နှစ်ဖက် အားနှင့်ဖိ၍ အပေါ်စီးကနေ တရစပ်ပင်ဆောင့်လိုးချနေပေရာ ချိုချိုသွယ်စကားတောင်မပြောနိုင်ရှာဘဲ တအွန်းအွန်းညည်း၍ ကော့ပျံနေရလေတော့သည်။

သူက ချိုချိုသွယ်ကို လိုးနေချိန်မှာ လဲ့ယမင်းလည်း အနားကပ်လာ၍ ကိုမင်းလည်း သူမခါးလေးကိုဆွဲဖက်ရင်း နို့အုံကလေးကို စို့ပေးကာ အသီးကလေးတွေကို လျှာနှင့်ထိုးယက် ကစားပေးသည်။ သူမပေါင်ခွကြားရှိ စောက်ပတ်ကလေးကိုလည်း လက်နှင့်နှိုက်ပွတ်၍ ဆောင့်ထိုးနှူးဆွပေးလိုက်သေးသည်။ လဲ့ယမင်း ကိုမင်းနှုတ်ခမ်းကို သူမနှုတ်ခမ်းကလေးနှင့်ဖိကပ်နမ်းစုပ်နေရာက တအိအိနှင့် သူမနှုတ်ဖျားမှ အသံကလေးများ ထွက်လာရလေသည်။

ကောင်မလေးမှာ စောက်ပတ်အတော်ပင်ရွပြီး တော်တော်ကလေး လိုလားနေပြီဖြစ်မှန်း မေးစရာမလိုဘဲ နှင့်တောင် သိနိုင်နေပါပြီ။

ချိုချိုသွယ် သူ့ကို ကုန်းလိုးပေးနေသော ကိုမင်းကို အောက်ကနေ အသာပွေ့ဖက်ပြီး သူ့နားနားတိုးကပ်၍ လေသံကလေးဖြင့် …

"ကောင်မလေးကို လိုးပေးလိုက်ဦး မောင် "

"ရတယ် သွယ်တစ်ချီပြီးအောင်လိုးပေးမယ်  နောက်မှ သူ့ကိုလိုးတာပေါ့ "

ကိုမင်းက အချိန်မဆွဲဘဲ ခပ်မြန်မြန်တစ်ချီပြီးအောင် အားသွန်၍ဆောင့်လိုးပေးလိုက်ရာ လီးကြီးက သူမစောက်ပတ်ကလေးထဲကို တဇွပ်ဇွပ်တဗွပ်ဗွပ်နှင့် အတင်းဝင် အတင်းထွက်ဖြစ်နေပြီး လိုးဆောင့်ချက်များ ကလည်း ပြင်းလွန်လှသဖြင့် ချိုချိုသွယ် ဖင်ကြီးမြောက်ကာကြွကာနှင့် ကော့ပျံနေအောင် အလိုးခံနေရကာ တထွန့်ထွန့် တလွန့်လွန့်လူးရင်း သူမစောက်ခေါင်းကလေးထဲမှ စောက်ရည်တွေက တဖြစ်ဖြစ်နှင့် ဖျစ်ကာညှစ်ကာ ပန်းလွှတ်ထွက်သွားရလေသည်။

ကိုမင်းက သူ့လီးကို ချိုချိုသွယ်စောက်ပတ်ကနေ ဆွဲချွတ်ထုတ်လိုက်ပြီး လဲ့ယမင်းဖက်ကိုလှည့်လိုက်သည်။

"အစ်ကို ဘယ်လို လိုးမလဲ "

လဲ့ယမင်း သူ့လီးကို စိုက်၍ကြည့်လိုက်ရာမှ မေးလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။

"ပက်လက်ပဲ လိုးမယ် ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကို ကားထောင်ပြီး စောက်ပတ်ကိုပါ ဖြဲထားပေး ဖြစ်တယ်မဟုတ်လား "

"အင်း ဖြစ်ပါတယ် နည်းနည်းတော့ လျှော့ဆောင့်ပေးနော် အစ်ကို့လီးကြီးက ဒီလောက်တောင် ကြီးချင်တိုင်း ကြီးနေတာ ဟင့် ဟင့် "

ကိုမင်း ခေါင်းကိုသာ ညိတ်ပြလိုက်ပြီး လဲ့ယမင်းစောက်ပတ်အဝမှာ သူ့လဒစ်ထိပ်ကို တေ့၍ တစ်ချက်နှစ်ချက် ထိုးမွှေပေးလိုက်လေသည်။ သူမစောက်ပတ်မှာ အမွှေးအမြင်ခပ်ပါးပါးကလေးသာပေါက်နေတာမို့  ပြောင်ရှင်းကာနေပြီး ဖောင်းမို့တင်းကြွနေကာ အပျိုစင်စောက်ပတ်ကလေးလို့တောင် ပြော၍ရပေသည်။

နှုတ်ခမ်းသားများ အသားပြည့်၍ ထူပြီး အကွဲကြောင်းကလေးက မဟတဟနှင့် စောက်စိကလေးမှာ ပဲကြီးစေ့ အရွယ်ခန့် တော်တော်ကလေးကြီးနေကာ သူမစောက်ပတ်တစ်ခုလုံး အရည်တွေရွှဲရွှဲစိုနေတာကို တွေ့ရသည်။

သူ့လဒစ်ကို ဖြည်းဖြည်းချင်း ဖိဆောင့်ချလိုက်ရာ ထင်သလောက်တစ်ကြပ်မနေဘဲ တဖြည်းဖြည်းနှင့်ပင် တိုးနစ်ဝင်သွားပြီး လီးတဝက်လောက်ရောက်တော့မှ ရှေ့ဆက်မတိုးတော့ဘဲ တစ်ခုခု ခံ၍နေသလို တစ်ဆို့ဆို့ဖြစ်ကာနေပေသည်။

ကိုမင်း ရသလောက်အနေအထားနှင့်ပင် တင်းတိမ်လိုက်ပြီး ခပ်သွက်သွက်ဆောင့်ချပေးလိုက်တော့ လဲ့ယမင်းလည်း ကော့ပျံနေခဲ့ရပြီး တအိုးအိုးတအင့်အင့် အံကလေးတကြိတ်ကြိတ်နှင့် သူ့လီးကြီး၏ နင့်ကနဲနင့်ကနဲနေအောင် လိုးဆောင့်ပေးမှုကို တရှိုက်မက်မက် ဖင်ကြီးကော့မြောက် ကြွခံ၍ ပေးနေတာကို တွေ့မြင်နေရလေသည်။

လီးက တဝက်သာသာလောက် စိုက်ဝင်သွားသည်။ တစ်ချီနှစ်ချီ ဆက်လက် လိုးဆောင့်ပေးခြင်းအားဖြင့် သူ့လဒစ်ကြီးအဆုံးထိရောက်အောင် လိုးသွင်းနိုင်လိမ့်မည်ဆိုတာ ကိုမင်း သူအတွေ့အကြုံများအရ သိလိုက်ပါသည်။ တစ်ခါတည်း ဆောင့်လိုးချလိုက်လျှင်မူ သူမစောက်ပတ်ကွဲပြဲသွားရုံအပြင် ဘာအကျိုးအမြတ် တစ်စုံတစ်ရာကိုမှလည်း ရရှိနိုင်မှာမဟုတ်ပါချေ။

မုဒိန်းသမားတွေ ဖာဘိမှာ ပါကင်ဖွင့်သည့် ဖာခေါင်းတွေသာ အဆိုပါ တစ်ချက်ထိတစ်ဆုံးလိုး ဆိုသည့် လိုးဆောင့်နည်းမျိုးကို အသုံးပြုကြလိမ့်မည်ဖြစ်သည်။

ကိုမင်း သူမကို အပျိုစင်ပါကင်လိုးသလို လီးကိုတစ်ရစ်ချင်း လှည့်ပတ်ထည့်သွင်း၍ လိုးပေးနေလေသည်။ ဆေးလီးကြီးဖြစ်၍ လီးကိုယ်ထည်အလယ်နားလောက်ဆီမှာ တစ်ကြပ်နေသည့်တိုင်အောင် လဲ့ယမင်းအနေနှင့် သူဆောင့်လိုးလေသမျှကို တစ်ချက်ကလေးသော်မျှ မညည်းမညူဘဲ အံကလေးကြိတ်ကာကြိတ်ကာဖြင့် အလိုးခံနေပုံမှာ အံ့သြလောက်ဖွယ်ရာပင် ကောင်းနေသေးတော့သည်။

"ယမင်း … နာသေး လား နာရင်ပြော နော် "

"မ မနာ ဘူး … ရ … ရ တယ် အစ်ကို အားရသလို လိုးပေး ဆောင့် …တအား ဆောင့်လိုးစမ်းပါ … အစ်ကို ရယ်…"

လဲ့ယမင်း အားမလိုအားမရဖြစ်ဟန်နှင့်ပြောသည်။

သူမကလည်း အင်အားချင်းသာ မမျှပေမယ့် သူ့လဒစ်ထိပ်ပြဲကြီးကို သူမစောက်ပတ်ထဲ တစ်ဆုံးထည့်သွင်း၍ အလိုးခံချင်နေပုံရပေသည်။

ကိုမင်း လိုးဆောင့်ရင်းက သူမနို့ကို ဖျစ်ညှစ်ဆုပ်နယ်၍နေသည်။ ဒီအချိန်မှာ ချိုချိုသွယ်လည်း သူတို့နှစ်ယောက် ရမ္မက်သည်းထန်စွာဖြင့် အပြင်းအထန်လိုးဆောင့်နေပုံကိုကြည့်ရင်း တဏှာအပြတ်ကြွလာဟန်တူသည်။ သူတို့နှစ်ယောက်၏ အနားကို ရောက်ရှိလာပြီး လဲ့ယမင်း၏ ရင်သားဖင်သား လုံးလုံးအိအိကလေးများကို သူမလက်ကလေးများနှင့် ပွတ်သပ်ဆုပ်နယ်ကာ ကိုင်တွယ်ကစားပေးလာသည်။

သူမ၏နှုတ်ခမ်းကလေးကို သူ့နှုတ်ခမ်းများဖြင့် ဖိကပ်စုပ်နမ်းပြီး အပေါ်စီးကနေ ရင်သားထိပ်အချင်းချင်း ထိတိုက်လှုပ်ခတ်၍ ဖင်ကြီးကုန်းကုန်းကွကွနှင့်ပင် ပွတ်သီးပွတ်သပ်လှုပ်ရှားပေးနေလေရာ ကိုမင်းကလည်း လဲ့ယမင်းအား တစ်ဖက်ကနေလိုးရင်း ချိုချိုသွယ်၏ ကုန်းကွပေးထားသော စောက်ပတ်ကိုလည်း သူ့လက်ချောင်းများသွင်း၍ တရစပ်ပင် ထိုးလိုက်နှိုက်လိုက်လုပ်ပြီး လှုပ်ရှား ဆွပေးနေမိပြန်လေသည်။

လဲ့ယမင်းစောက်ပတ်ကို လီးတဝက်ထည့်လိုးရင်း လိုးချက်မြန်ဆန်လာခဲ့ရကာ နှစ်ယောက်သား အသက်ရှူနှုန်းလည်း ပြင်းထန်လာခဲ့ကြသည်။ အချက်သုံးလေးဆယ်လောက် ဇယ်ဆက်သလို လိုးဆောင့်ချလိုက်ရင်း ကိုမင်းလရည်ထွက်သွားချိန်မှာ လဲ့ယမင်းလည်း ကော့ပျံနေအောင်ပင် စောက်ပတ်တစ်ခုလုံး ရွစိရွစိ ဖြစ်လာခဲ့ပြီးနောက် တစ်ချီပြီးဆုံးခြင်းသို့ ရောက်ရှိသွားခဲ့ရလေပြီ။

ကိုမင်းလီးကို သူမတို့နှစ်ယောက် တစ်လှည့်စီ အလုအယက် စုပ်ကြသည်။ မှုတ်ပေးကြသည်။

ကိုမင်းလည်း သူမတို့နှစ်ယောက်၏စောက်ပတ်တွေကို ဖင်သားကြီးများအနောက်ကနေ လက်လျှိုနှိုက်သွင်းပြီး အပီကိုင်ကာဆွပေးနေပြန်ပါသည်။

သူ့လီးကြီးပြန်တောင်လာချိန်မှာတော့ ချိုချိုသွယ် ကိုမင်းအပေါ်ကနေ မြင်းစီး၍ သူမဖင်ကြီးကို တလှိမ့်လှိမ့်လုပ်ပြီး ဆောင့်လိုးပေးလိုက်သည်။ ဒီတစ်ချီ အချိန် တော်တော်ကိုကြာသွားသည်။

ချိုချိုသွယ်လည်း စောက်ပတ်တစ်ခုလုံးထူပူသွားအောင်ဆောင့်လိုးပြီး စောက်ရည်များထွက်ကျလာရပြန်ကာ လဲ့ယမင်းကို အလှည့်ပေးလိုက်ရသည်။

ကိုမင်းနှင့်လဲ့ယမင်း ခွေးကုန်းကုန်းပြီး လိုးကြတော့ ချိုချိုသွယ် အနားကနေ ထိုင်စောင့်ပေးရင်း လဲ့ယမင်းခံသာအောင်ဆိုပြီး သူမစောက်ပတ်ထိပ်ကလေးကို အသာအယာလက်လျှို၍ စောက်စိကလေးကို ဖျစ်ညှစ်ပွတ်ချေပေးနေသည်။

ခွေးကုန်းလိုးမှုက ကိုမင်းလီးကြီးကို မထင်မှတ်ဘဲ လဲ့ယမင်းစောက်ပတ်ထဲသို့ အရင်းဆုံးထိတိုင် ဝင်ရောက်သွားစေခဲ့ပါသည်။ လဲ့ယမင်းစောက်ပတ်ကလေးက လီးဝင်လိုက်ထွက်လိုက် ပြုလုပ်နေချိန်မှာ ဟဟပြဲပြဲကလေး အပေါက်ဝကျယ်၍ သွားရလေတော့သည်။

သာမန် မိန်းမပျိုကလေးတစ်ယောက်သာဆိုလျှင် လဲ့ယမင်းစောက်ပတ်မှာ ပြဲရွဲကုန်ပြီ ဖြစ်သည်။

ခုတော့ သူမမှာ အပျိုစင်စစ်စစ်လည်းမဟုတ်သည်ကတစ်ကြောင်း ယောက်ျားသုံးလေးယောက်မကလိုးဖူးသော စောက်ပတ်လည်း ဖြစ်နေတာမို့ ကိုမင်းလီးဒဏ်ကို အံကြိတ်ကာခံရင်း စောက်ပတ်အနားသားကလေး အနည်းငယ်မျှ စုတ်ပြဲကာ စပ်ဖျင်းဖျင်းဖြစ်သွားရုံမှအပ ဘာမျှ ဆိုးဆိုးဝါးဝါးမခံစားလိုက်ရဘဲ ကာမအရသာကို တင်းပြည့်ကျပ်ပြည့်ပင် ရရှိသွားခဲ့ပါသည်။

ကိုမင်းရောသူမပါ လရည်နှင့် စောက်ရည်များထွက်ပြီး ကိစ္စပြီးသွားကြလေရာ သုံးယောက်သား အနားယူသည့်အနေနှင့် အခန်းပြင်ကို ပြန်ထွက်လာခဲ့ကြသည်။

ဧည့်ခန်းဆီရောက်တော့ ချိုချိုသွယ် အိမ်မီးတွေအကုန်ပိတ်ပစ်လိုက်ပြီး တီဗွီအောက်စက်ထဲကို အမေရိကန်အောခွေတစ်ခွေ ထိုးထည့်လိုက်ကာ ရေခဲသေတ္တာထဲက အအေးဘူးတွေထုတ်သောက်ပြီး အမောဖြေရင်း သုံးယောက်သားအတူတကွ အောခွေထိုင်ကြည့်ကြသည်။

တစ်အိမ်လုံး မှောင်နှင့်မည်းမည်း ဖြစ်နေပြီး တီဗွီမှ အလင်းရောင်ကလေးသာ သူတို့သုံးယောက်အပေါ်သို့ ကွက်၍ ကျရောက်နေပေရာ ကဗျာဆန်လှသော ညကလေးတစ်ညလို့တောင် ဆိုရချိမ့်မည်။

ရုပ်ရှင်ကားထဲမှ မင်းသမီးကလေးတစ်လက်ထဲကို လူမည်းအမျိုးသားသုံးယောက် ဝိုင်းကိုင်နေကြသည့် အခန်းကိုကြည့်ရင်း ချိုချိုသွယ်ရော လဲ့ယမင်းပါ ဈာန်ဝင်စားပြီး ဖီလင်တွေတက်ကာ ဏှာအပြတ်ထလာကြပြန်သည်။

ချိုချိုသွယ်နှင့်လဲ့ယမင်းက ကိုမင်း၏တစ်ဖက်တစ်ချက်စီမှာ ထိုင်နေကြခြင်းဖြစ်သည်။ သုံးယောက်သား ပွတ်သီးပွတ်သပ်လုပ်ရင်း ကိုမင်း၏လက်များက ချိုချိုသွယ်နှင့်လဲ့ယမင်းကို နို့ကိုင်လိုက် ဖင်သားအိအိကြီးများကို စမ်းလိုက်လုပ်၍ သူမတို့ပေါင်ကြားထဲကို တစ်လှည့်စီ ပွတ်သပ်ပေးနေသည်။

အမျိုးသမီးနှစ်ယောက်၏ လက်များကလည်း ကိုမင်း၏ပုဆိုးကိုချွတ်လှန်၍ သူ၏လီးကြီးကို တောင်မတ်လာအောင် တစ်လှည့်စီ ဂွင်းရိုက်ဆောင့်ပေးနေကြပြီ ဖြစ်သည်။

ကိုမင်းလီးက တမုဟုတ်ချင်းပင် မာန်ဖီထောင်ထလာပါသည်။

"နည်းတာကြီးမဟုတ်ဘူး အစ်ကိုရယ် "

လဲ့ယမင်းက ခပ်ညည်းညည်းကလေးလုပ်ပြီး ပြောလိုက်သည်။

"ယမင်း မှုတ်ပေးလေ "

"အင်း မှုတ်ပေးမယ် "

လဲ့ယမင်း သူ့အရှေ့မှာ ကျုံ့ကျုံ့ကလေးထိုင်ချလိုက်ရာက ကိုမင်းလီးကြီးကို အပီစုပ်နမ်းပေးလေသည်။

ကိုမင်းကလည်း လဲ့ယမင်းလီးစုပ်ပေးတာကို ဇိမ်ယူခံစားရင်း ချိုချိုသွယ်ကိုယ်လုံးအိအိကလေးကို သူ့ဖက်ကို ဆွဲယူလိုက်ကာ…

"သွယ် ဒီခုံပေါ်တက်လေ ကိုယ် မှုတ်ပေးမယ် "

ဆိုပြီး သူထိုင်နေသောဆက်တီပေါ်တက်ရပ်ခိုင်းလိုက်ကာ သူမထမီကို ပင့်လှန်စေလိုက်ရာက သူ့အပေါ်ကနေ တက်ခွရပ်ခိုင်းပြီး သူမ စောက်ပတ်ကိုမျက်နှာအပ်၍ အပီအပြင်ဘာဂျာကိုင်နေလိုက်လေသည်။

"အ အား ကျွတ်ကျွတ်  မောင် …  မောင်ရယ် အ အနေ ခက်လိုက်တာကွယ် "

ချိုချိုသွယ်နှုတ်မှ ညည်းသံကလေးတစ်စ ထွက်ပေါ်လာခဲ့သည်။ ချက်ကောင်းကိုမိသဖြင့် သူမကိုယ်ကလေးက တွန့်ကနဲဖြစ်ကာ ဟန်ချက်ပျက်ပြီး ကိုမင်းမျက်နှာကြီးကို သူမစောက်ပတ်နှင့် ယောင်ယမ်း၍ ဖိကပ်ထားလိုက်မိပေသည်။ သူမစောက်စိထိပ်ဖူးကလေးကို ကိုမင်းက တပြွတ်ပြွတ်မြည်အောင် စုပ်ပေးနေခြင်းဖြစ်သည်။

ချိုချိုသွယ် ထမီတစ်ကွင်းလုံး ချွတ်ပစ်လိုက်ကာ ကိုမင်း၏ခေါင်းကို ထိန်းကိုင်၍ သူ့မျက်နှာကို သူမစောက်ပတ်ကလေးနှင့် ပွတ်တိုက်ပေးနေမိသည်။ ကိုမင်း၏ လျှာကြီးတစ်ခုလုံးမှာလည်း သူမကိုမရိုးမရွကလေးဖြစ်အောင် စောက်ပတ်အုံတစ်ခုလုံးကို ထိုးမွှေ့ယက်ဆွပေးနေလျှက်ရှိချေပြီ။

စောက်ခေါင်းထဲကို လျှာသွင်း၍ ယက်ပေးသည်။ အစိကလေးကို သွားနှင့် မနာကျင်အောင်ကိုက်ခဲကာ ကလိဆွပေးသည်။

ချိုချိုသွယ်တစ်ယောက် အောကားကြည့်ရတာထက်ပင် ပိုဇိမ်တွေ့ပြီး ချက်ချင်းလက်ငင်းပင် ကိုမင်းအလိုးကို ခံချင်စိတ်ပေါက်လာမိလေသည်။

လဲ့ယမင်းလည်း တဏှာအကြွကြီး ကြွနေပြီဖြစ်သည်။

သူ့လီးကြီးကိုစုပ်ရင်း သူမပေါင်ကြားထဲကို လက်နှိုက်ကာ သူမ၏စောက်ပတ်ဖောင်းအိအိကလေးကို ပွတ်ကာသပ်ကာဖြင့် အစိကလေးကို တဆတ်ဆတ်လှုပ်နှူး ဆွပေးနေမိပေသည်။

ကိုမင်းလီးနံ့ကို နီးနီးကပ်ကပ် ရှူရှိုက်နေရတာမို့လည်း လဲ့ယမင်းစောက်ပတ်မှာ စောက်ရည်များဖြင့် ရွှဲရွှဲစိုနေရပြီဖြစ်လေသည်။

ကိုမင်းလီးကြီးကလည်း အစုပ်အမှုတ်သန်လှသော သူမ၏ပုလွေအစွမ်းကြောင့် လီးတစ်ချောင်းလုံး သံမဏိမောင်းတံကြီးလို မာတောင်တောင့်တင်းကာ တဆတ်ဆတ်တုန်ခါလှုပ်ရှားလျှက်ရှိလေပြီ။

မကြာမီအချိန်ကလေးအတွင်းမှာပင်…

သုံးယောက်သား ကာမစိတ်တွေ ပိုထန် ပိုသည်းလာခဲ့သည့်အလျှောက် ကိုမင်းလည်း လဲ့ယမင်းကို ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာပင် ဖင်ကုန်းခိုင်းလိုက်ကာ သူမဖင်သားအနောက်မှ ပြူးပြူးကလေးထွက်ပေါ်လို့နေသော စောက်ပတ်အဝမှာ သူ့လီးကြီးကိုတေ့ချိန်၍ တစ်ချက်နှစ်ချက်စောက်စိကလေးကလေးကို ထိုးမွှေပေးလိုက်ရင်း အပေါ်စီးကနေ သူမစောက်ပတ်ကို ဇွပ် ဘွပ် ကနဲအသံထွက်အောင်ပင် သူ့လီးကြီးကို ဖိဆောင့်လိုးချလိုက်လေသည်။

လီးကြီးက သူမ စောက်ပတ်ထဲကို တအိအိနှင့်ထိုးနှစ်ဆောင့်ဝင်သွားလေသည်။

လဲ့ယမင်း လန့်မအော်မိအောင် ပါးစပ်ကိုမနည်းပိတ်ထားလိုက်ရသည်။ တစ်ကြပ်စွာတိုးဝင်လာသောလီးက သူမဖင်သားအနောက်ကနေ စောက်ခေါင်းကလေးထဲကို တဖြည်းဖြည်း ကျွံနိမ့်ဆင်းလာရပြီး အတွင်းထဲထိအရောက် တွင်းဝင်ဖြောင့်သည့်မြွေတစ်ကောင်လို တစ်ထစ်ချင်းတစ်ရစ်ချင်း မျှော့သွေးစမ်း၍ ထိုးဖောက်ဝင်ရောက်လာလေသည်။

ဒီတစ်ကြိမ်မှာတော့ သူ့လီးကြီးက လဲ့ယမင်းစောက်ပတ်ထဲကို အဆုံးထိ ထည့်သွင်းလိုးဆောင့်ပေးနိုင်ပြီပဲ ဖြစ်သည်။

တစ်ချက်ချင်း လိုးဆောင့်ရင်းဖြင့် သူမစောက်ပတ်ကလေးက သူ့လီးနှင့်အသားတကျရှိလာသည်။ လီးအဝင်လမ်းလည်းဖြောင့်လာရပြီမို့ ခါးအားသန်သော ကိုမင်း၏ ဆောင့်ချက်ကြမ်းကြမ်းတွေကို လဲ့ယမင်းတစ်ယောက် မီးပွင့်မတတ်ပင် စတင်ခံစား လာခဲ့ရပြီဖြစ်လေသည်။

ကိုမင်းက သူမကို ချိုချိုသွယ်အား လိုးသည်နှင့်မတူအောင် တစ်မူကွဲ၍လိုးပေးနေခြင်းဖြစ်သည်။ သူ့လီးကြီးကို လဲ့ယမင်းစောက်ပတ်ထဲသို့ တစ်ချက်တည်းတွင်းဝင်အောင် ဆောင့်လိုးခြင်းမျိုးမဟုတ်ဘဲ နှစ်ဆင့်သုံးဆင့်ခံ၍ သူမ၏ကျဉ်းမြောင်းလွန်းသည့် စောက်ပတ်နှင့်လိုက်ဖက်ညီအောင် အတိုးအလျှော့လုပ်၍ အားအရှိန်ကိုထိန်းပြီး ဖိဆောင့်ချပေးနေခြင်းဖြစ်သည်။

လဲ့ယမင်းအနေနှင့်သူ့လိုးဆောင့်မှုကို ခုသာခံသာရှိလာသည်။ လီးလည်းတစ်ဆုံးဝင်သလို သူမသားအိမ်ကို ဒိန်းကနဲဒိုင်းကနဲ အရှိန်နှင့် ပြေးဆောင့်လိုက်တာမျိုးမဟုတ်ဘဲ ညင်သာစွာ ထိတိုက်မိရုံကလေးဖြစ်၍ ကာမအရသာကို တင်းပြည့်ကျပ်ပြည့်ရရှိနေပေသည်။

ကိုမင်း အချိန်တော်တော်ကြာအောင် သူမကို စိတ်ရှည်လက်ရှည် မျှောလိုးပေးပြီး စောက်ရည်အရွှဲသားနှင့် အဝင်လမ်းချောလာပြီဆိုတော့မှ သူ ထိန်ချန်ထားခဲ့သည့် အားအင်တွေကို ရှစ်ဆယ်ရာနှုန်းလောက် ထုတ်သုံးလာပြီး သူမကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း ခပ်သွက်သွက် ထိထိမိမိကလေးလိုးပေးလာပါသည်။

"ကောင်းလား ယမင်း ကိုယ်လိုးတာ ခံနိုင်ရဲ့လား "

"ရ ရတယ် ဆောင့် အစ်ကို မမ သွယ်ကို လိုးသလို ယမင်းကိုလည်း လိုးပေးတော့ …ယမင်းစောက်ပတ် တအားရွနေပြီ အစ်ကို ဆောင့် မြန်မြန် လိုး လိုး ပေးပါ "

ကိုမင်း မီးကုန်ယမ်းကုန် ဆော်လေပြီ။ သူမကို အားပြည့်အင်ပြည့် တဖောက်ဖောက် တဘွပ်ဘွပ် အသံထွက်အောင် ဇယ်ဆက်သလို လိုးပစ်လိုက်သည်။

တစ်နာရီနီးပါးလောက် ကြာမည်ထင်ပါသည်။

လဲ့ယမင်းစိတ်ထဲမှာတော့ တစ်ကမ္ဘာလောက်ပင် ကြာရှည်နေမလား မပြောတတ်တော့ပါချေ။

အပျိုစစ်စစ်စောက်ပတ်ကဲ့သို့ နီရဲဖောင်းကြွကာ အမွှေးအမြင်ခပ်ပါးပါးကလေးမျှသာ ဝိုင်းရံပေါက်ရောက် နေကြလျှက် ပြောင်ပြောင်ရှင်းရှင်းကလေးဖြစ်နေသော သူမ၏စောက်ပတ်ထဲသို့ ကိုမင်းလီးကြီးက တစ်ကြပ်စီးပိုင်စွာဖြင့်ပင် ဝင်ချည်ထွက်ချည် လိုးဆောင့်စခန်းသွားနေလျှက်ရှိသည်။

စောက်ရည်သံတဗွပ်ဗွပ်နှင့် အသံတွေပို၍ကျယ်လောင်လာခဲ့ရလေပြီ။

ကိုမင်းလည်း အသားကုန်ပင် ရေကုန်ရေခမ်းဆိုသလို လိုးဆောင့်ချ၍ အချက်ပေါင်းရာချီလာသည့်အချိန်တွင် သူမစောက်ခေါင်းလေးထဲမှ စောက်ရည်များက ထိန်းမနိုင်သိမ်းမရစွာဖြင့် အပြင်ဖက်သို့တိုင်အောင် တပွက်ပွက်ထွက်လျှံကာ ယိုစိမ့်စီးဆင်း ကျလာခဲ့ရပေသည်။

လဲ့ယမင်း ဘယ်နှစ်ချီပြီးလို့ ပြီးသွားမှန်း ကိုယ့်ဖာကိုယ်သတိမထားမိအောင်ပင် မွှန်ထူသွားမိသဖြင့် နည်းနည်းကလေးတော့ ရှက်မိသလိုလို ဖြစ်သွားရပါသည်။

ကိုမင်းက ချိုချိုသွယ်ကိုလည်း ထိုအတိုင်းပင် ဖင်ကုန်းစေပြီး အနောက်မှနေ၍ သူမဖင်သားကြီးနှစ်ဖက်ကို သူ့လက်ဖြင့်ဆွဲကိုင်ကာ အားယူ၍ တဖြောင်းဖြောင်း ဆောင့်လိုးပေးနေပြန်ပါသည်။ ချိုချိုသွယ်အနေနှင့် ဒီတစ်ညတာအတွက် သူမ၏ကာမလိုအင်မှာ ပြည့်စုံရုံမျှမက အတိုင်းထက်အလွန်ပိုလျှံ၍ပင် နေရပါချေပြီ။

အမျိုးသမီးနှစ်ယောက် တစ်ယောက်နှစ်ချီ သုံးချီစီလောက်ပြီးသွားကြသည်။ သူ့လီးက လရည်တစ်ကြိမ်သာထွက်ခဲ့ပြီး တောင်မတ်နေတုန်းပင် ရှိပါသေးသည်။

ကိုမင်း လီးကြီးကို သူမတို့ နှစ်ယောက် အလုအယက်ဆွဲယူစုပ်နမ်းပြီး ဂွင်းရိုက်ဆောင့်ပေးလိုက်ကြရင်း သူ၏ လီးထိပ်ဆီမှ ထွက်ကျလာသော လရည်များကို တစ်ယောက်တစ်လှည့်စီ ပါးစပ်နှင့်ခံ၍ မြိန်ရည်ယှက်ရည်ပင် နှစ်ယောက်သား စုပ်မျိုချလိုက်ကြပေသည်။

နောက်ပိုင်းကျတော့ သူတို့နှစ်ယောက်က ကိုမင်းကို ကြမ်းပြင်မှာ ဒီအတိုင်းပက်လက်လှဲအိပ်စေပြီး အပေါ်စီးကနေ ကိုမင်း၏ ကိုယ်ပေါ်ကိုတက်ခွထိုင်ကာ တစ်ယောက်တစ်လှည့်စီ မြင်းစီးသလိုလုပ်ပြီး ဖင်ကြီးကို တလှိမ့်လှိမ့် နှိမ့်ကာကြွကာဖြင့် ထပ်ပြန်တလဲလဲ လိုးဆောင့်ပေးနေလိုက်ကြသည်။

တစ်ညလုံးလုံး တစ်ပြန်စီ တစ်လှည့်စီ လိုးကြပြီး မိုးလင်းကာနီးကျမှ သုံးယောက်သား ခြေကုန်လက်ပမ်းကျကာ အတူတကွ အိပ်စက်အနားယူလိုက်ကြလေသည်။

သူမတို့နှစ်ယောက် နိုးလာချိန်မှာ ကိုမင်းက မရှိတော့ပြီ။

ပတ်ဝန်းကျင်ကလူတွေ မရိပ်စားမိနိုင်အောင်လို့ ကိုမင်းတစ်ယောက် ယခုလို စောစီးစွာပင် အိမ်မှထွက်ခွာသွားခြင်းဖြစ်ကြောင်း နှစ်ယောက်သား သဘောပေါက်နားလည်မိကြပေသည်။

ချိုချိုသွယ်တို့နှစ်ယောက် တစ်ယောက်မျက်နှာတစ်ယောက်ကြည့်၍ နှစ်သိမ့်ပြုံးကလေး ကိုယ်စီ ပြုံးလိုက်မိကြသည်။ လဲ့ယမင်းလည်း သူမအပေါ်နားလည်မှုအပြည့်ပေးသည့် ဆရာမလေးကို ရင်ထဲကနှစ်နှစ်ကာကာပင် ချစ်မိသွားသလို ကျေးဇူးလည်း အထူးတလည် တင်မိသွားရပါသည်။

ချိုချိုသွယ် ကျေးဇူးကြောင့်ပင် သူမမှာ ကိုမင်းလို ချစ်ရေးချစ်ရာမှာ တုဖက်ကင်းလှသည့် ပြည့်စုံသော ယောက်ျားရင့်မာကြီး တစ်ယောက်နှင့် ဆုံဆည်းချစ်ခွင့် ကြုံခဲ့ရသည်ပဲ မဟုတ်ပါလား။   

ချိုချိုသွယ်တစ်ယောက် သူမ ဟန်းဖုန်းကလေးကိုထုတ်၍ ကိုမင်းဆီဆက်သွယ်ပြီး ညနေအရောက်လာခဲ့ဖို့ ဖုန်းထဲကနေပြောဆိုနေသည်ကို လဲ့ယမင်းတစ်ယောက် ထိုင်ငေးကြည့်ရင်း သူမမျက်နှာပေါ်ဝယ် ကျေနပ်ပီတိဖြစ်မှုနှင့်အတူ လျှို့ဝှက်၍ အဓိပ္ပါယ်ဖော်ရန်ခက်သော အပြုံးကလေးတစ်ခု ဖြစ်ပေါ်၍ လာခဲ့ရလေသည်။

လေးစားလျှက်

နရသူ

ပြီးပါပြီ။

ယုံမှတ်လို့ ပုံအပ်မိပါတယ် အပိုင်း ( ၁ )

ယုံမှတ်လို့ ပုံအပ်မိပါတယ် အပိုင်း ( ၁ )

နရသူ ရေးသည်။

"အင့် အမေ့ ကျွတ် ကျွတ် "

"နာလိုက်တာ မောင်ရယ် မောင့်ဟာကြီးက ကြီးလိုက်တာကွယ် "

ဒေါ်ချိုချိုသွယ် ပြောလိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်။

မောင်နှင့်တွေ့ဆုံချိန်တိုင်း သူမအမြဲတစေ ဒီလိုပဲ ပြောပြောနေရသည်။

မောင့်ဒုတ်က ကြီးလွန်းလှသည်။ သူမအနေနှင့် အသက်သုံးဆယ်ဝန်းကျင် အရွယ်ရောက်ပြီးသား မိန်းမသားတစ်ယောက်ဖြစ်ပေမယ့် အပျိုပေါက်မကလေးတစ်ယောက် ပါကင်အဖွင့်ခံရသည်နှင့်မခြား သူလုပ်သမျှကို အံတကြိတ်ကြိတ်ဖြစ်ကာ အတော်ကြီးကို အောင့်အည်းခံနေရပါသည်။

ယောက်ျားလိုးတာတော့ ချိုချိုသွယ် ခံဖူးသည်။ ဒုတ်လည်း ဒီလောက်ကြီး  မဟာဒယားမကြီးလှပါ။

သူမအထက်တန်းကျောင်းသူဘဝက ရည်းစားဖြစ်သူနှင့်ချိန်းရင်း ပန်းခြံတစ်ခုမှာ လွန်လွန်ကျူးကျူး ဆက်ဆံခြင်းကို ခံခဲ့ရပါသည်။ ပထမတော့ နာကျင်သည်။ သွေးများထွက်သွားပလားလို့တောင် ထင်မိပေမယ့် သွေးတော့မထွက်ခဲ့ပါ။ ကျိန်းစပ်စပ်တော့ဖြစ်ရပါသည်။ သူနှင့် တစ်လနှစ်လတွဲခဲ့ပြီး လေးငါးကြိမ်လောက် ဆက်ဆံဖြစ်ခဲ့ကြသည်။

ချိုချိုသွယ် သူ့စာရိတ္တကို မကြိုက်၍ နှစ်ယောက်သားခွာပြဲခဲ့ကြသည်။

နောက်တစ်ယောက်က အိမ်နားမှ အစ်ကိုကြီးတစ်ယောက်ဖြစ်ပြီး သူနှင့်ကျတော့ ရည်းစားလည်းမဟုတ်ဘဲနှင့် အနေနီးစပ်ရာကနေ သူမတို့ အိမ်ပေါ်မှာပဲ အလုပ်ဖြစ်ခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ အမေတို့ သိသွားမှာစိုးတာနှင့်ပင် ခပ်မြန်မြန်ဇာတ်လမ်းဖြတ်လိုက်ရပါသည်။ သူက လီးတော့နည်းနည်းကြီးသည်။ ခြောက်လက်မခန့်ရှည်မည်ဟု ထင်ပါသည်။ ချိုချိုသွယ် သူနှင့်ဆက်ဆံရတာကိုတော့ ဖီလင်နည်းနည်းဖြစ်မိသည်။

နောက်ပိုင်း သူလည်းမယားရှိသူဖြစ်၍ အိမ်ကိုအလာကျဲသွားခဲ့ပေမယ့် မျက်နှာချင်းဆိုင်ဆုံမိတိုင်းပင် အရင်ကတစ်ခါနှစ်ခါ ပတ်သက်ဆက်ဆံခဲ့ရတာတွေ ပြန်တွေးပြီး အိပ်ယာဝင်ချိန်တွေမှာ စိတ်ကူးယဉ်နေ မိခဲ့ပါသေးသည်။

သူမကျောင်းပြီးသွားတော့ အိမ်မှာ လည်ရာပြန်စားရေး လုပ်ပြီး သုံးလေးနှစ်လောက် အချိန်ဖြုန်းခဲ့သည်။

နောက် အဖေနဲ့အမေက တိုက်တွန်းလွန်းတာနှင့် ကျောင်းဆရာမအလုပ်ကို လျှောက်ခဲ့ပြီး မူလတန်းကနေ အလယ်တန်းပြဆရာမလေးတစ်ယောက်အဖြစ် တဖြည်းဖြည်း လုပ်သက်လည်းရ ရာထူးလည်းတိုးမြင့်လာခဲ့ရပြီ ဖြစ်သည်။

ကိုမင်းနှင့်တွေ့တာကတော့ သူမ လက်ကိုင် Phone တစ်လုံးနှင့် Viber ကနေ မိတ်ဖွဲ့စကားပြောရင်း တွေ့ဆုံဖြစ်ခဲ့ကြခြင်းဖြစ်သည်။ Phone ထဲမှာ တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက်ကြူခဲ့ကြသည်။ စာတွေ Message တွေ ဓာတ်ပုံတွေ အပြန်အလှန်ပို့ခဲ့ကြသည်။ လူချင်းမတွေ့ဆုံမီ အချိန်ကတည်းကပင် ကိုမင်းတစ်ယောက် သူမ၏ မမြင်ကွယ်ရာဖြစ်သော လျှို့ဝှက်အပ်သည့် ခန္ဓာကိုယ်အစိတ်အပိုင်းတော်တော်များများကို တွေ့မြင်ဖူးခဲ့ပြီဖြစ်သည်။

နှစ်ယောက်သား စတင်ချိန်းတွေ့ကြတော့ ရှော့ပင်းစင်တာတစ်ခုအနီးမှ စားသောက်ဆိုင်တစ်ဆိုင်မှာဖြစ်သည်။ နေရာစုံ လျှောက်လည်ကြသည်။ အတူသွား အတူစား ရင်းနှီးမှုပိုလာကြသည်။ နောက်တော့လည်း အဆင့်တွေ တဖြည်းဖြည်းတက်ပြီး တည်းခိုဆောင်တစ်ခုမှာ အချိန်ပိုင်းရယူ၍ ကာမဆက်ဆံသည့်အဆင့်သို့ တက်လှမ်း ရောက်ရှိခဲ့ရခြင်းပင် ဖြစ်ပေတော့သည်။

ဒီခေတ်က ယောက်ျား မိန်းမ ချစ်လွယ်ကြိုက်လွယ်ပြီး ကာမခရီးလမ်းကို အဆုံးစွန်ထိ ရောက်ရှိကြဖို့ လွယ်ကူလွန်းသည့်ခေတ်ဖြစ်သည်။ လူရိုးဆိုတာရှားသည်။ အထူးသဖြင့် ယောက်ျားဆိုတဲ့ကျားသတ္တဝါတွေဟာ ဘယ်သောအခါမှ မရိုးဘူးဆိုတာလည်း ချိုချိုသွယ် သိပြီးလည်းဖြစ်ပါသည်။

သို့ပေမယ့် လူဆိုတာ အသွေးအသား လိုအင်ဆန္ဒကို ဆန့်ကျင်တွန်းလှန်နိုင်သူ အလွန်ရှားပါသည်။

ချိုချိုသွယ်လည်း အသက် ၃၀ ပြည့်လုပြီဖြစ်တာမို့ အပြင်မှာ ဘယ်လောက်ပဲ အေးဆေးတည်ငြိမ်ဟန်ပြပေမယ့် သူမ၏ အတွင်းစိတ်သဏ္ဍာန်ကတော့ ရာဂတဏှာဆိုသည့် ရသာရုံရမ္မက်ကို လိုချင်လွန်းအားကြီး၍ ရင်ထဲမှာ လှိုင်းကြက်ခွပ်သာမကဘဲ အိမ်လောက်ကြီးသည့်လှိုင်းလုံးကြီးတွေပါ ထန်ချင်တိုင်းထန်နေခဲ့ပြီဖြစ်ပေသည်။

ဒီမှာပင် ကိုမင်းလို ကာမသျှတ္တရကျမ်းကျေသူနှင့် စတွေ့မိခဲ့ခြင်းလို့သာ ဆိုရမည်ဖြစ်ပေတော့သည်။

ကိုမင်းကလည်း အကိုင်အတွယ်ကျွမ်းသည်။ ကြမ်းလည်းကြမ်းသည်။ မြို့တွင်းမှာ ကိုယ်ပိုင်ကားတစ်စီးနှင့် အငှားတက္ကစီပြေးဆွဲနေသူဖြစ်ပြီး အတွေ့အကြုံရင့်သူဖြစ်သည်နှင့်အမျှ လိုင်းလည်းစုံသည်။ မ ကိစ္စကိုလည်း တွေ့မရှောင်ဆိုသည့် ဘွဲ့တစ်ခုရအောင်ပင် သူတကာထက်ပိုပြီး ပျိုပျိုအိုအို တစ်ခုလပ်ပါမကျန်အောင် အရချိုင်ကာ လှုပ်ရှားတတ်သူတစ်ဦးလည်းဖြစ်သည်။

ချိုချိုသွယ်ကို သူငှားထားသည့် အိပ်ခန်းကလေးထဲမှာ နေ့ခင်းကြောင်တောင်ကြီး အခန်းတံခါးပိတ်၍ မီးကုန်ယမ်းကုန်ဆော်နေပေသည်။

ချိုချိုသွယ်၏ အဖြူအစိမ်းကျောင်းဝတ်စုံကလေးမှာ ကုတင်အောက်မှာ ပုံကျနေလေပြီ။ သူမ၏ခန္ဓာကိုယ် တစ်ခုလုံးမှာ အဝတ်ဗလာကျင်းလျှက် မိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်းပင် ဖြစ်နေပေသည်။

ကိုမင်းက သူမ၏ပေါင်တန်ဖွေးဖွေးကြီးနှစ်ဖက်ကို တစ်ဖက်တစ်ချက်စီ ပြဲပြဲကားကားပြုလုပ်၍ သူမ၏ပေါင်ခွဆုံအရပ်ရှိ အမွှေးအမြင်များ အုံ့အုံ့ဆိုင်းဆိုင်းဖြစ်နေလေသော စောက်ပတ်ဖောင်းအိမိကြီးကို သူ၏လီးကြီးဖြင့် အဆက်မပြတ် တရစပ်ပင် ဖိကာဖိကာ လိုးဆောင့်ချနေလျှက်ရှိပေသည်။

"ဇွပ် ဖတ်ဗွပ် ဇွပ် ဖတ် ဘုတ် ဖတ် ဇွပ် ဘွတ် ဖွပ် ဗလပ် ဗွပ် "

ဟူသော အသံများက တားမနိုင်ဆီးမရ ထွက်ပေါ်နေလေသည်။

ချိုချိုသွယ်မှာ ကိုမင်းလီးကြီးက သူမစောက်ပတ်ထဲကို လဒစ်ထိပ်ကနေ လီးအရင်းအဆုံးအထိ အရှိန်ပြင်းပြင်းနှင့် ဆောင့်ဆောင့်ဝင်နေသဖြင့် ကာမအရသာကိုထိထိမိမိကြီးခံစားနေရကာ သူ့လီးမှာလည်း တခြားယောက်ျားလီးများနှင့်မတူဘဲ တမူထူးပြီး ဆေးထိုးထားသောလီးဖြစ်နေသဖြင့် လက်တစ်ဆုပ်စာမက မတန်တဆကြီးမားနေ၍ သူမစောက်ပတ်နှင့် သူ့လီးကြီးမှာ သတ္တဝါနှင့်လက်နက် မမျှဘဲဖြစ်ကာ ကွဲပြဲမတတ်ပင် မချိအောင် ဝေဒနာခံစားနေရပါသည်။

"အား အအ နာတယ် မောင် ရယ်  အ အ …  လျှော့ လျှော့ပါဦးကွယ် ဖြေးဖြေး ဟင့်ဟင့် "

"နာလား …မသွယ် … မောင့်လီးက မသွယ်စောက်ပတ်ထဲ အဆုံးထိ ဝင်နေပြီပဲ ဥစ္စာ … နာ သေးလားလို့ … "

"အင်း နာ တာထက် တင်းနေတာ မောင်ရယ် သွယ့် အဖုတ်ကလေးတော့ စုတ်ပြတ်သွားတော့မယ်နဲ့ တူတယ် ဟင်း ဟင်း "

ကိုမင်းက သူမကို အနည်းငယ်လျှော့ပေးလိုက်ပြီး သူမအဖုတ်ထဲမှာ လီးကို ဒီအတိုင်းပင် ထည့်စိမ်ထားလိုက်ရာက သူမနှုတ်ခမ်းလေးများကို စုပ်နမ်းနေသည်။ ရင်သားနှစ်မြွှာကို ဆုပ်နယ်ဖျစ်ဆွဲ၍ ကစားပေးသည်။

ချိုချိုသွယ်၏လက်များကလည်း သူ့ကျောပြင်ကျယ်ကြီးအား ဖက်တွယ်ကာ ပွတ်သပ်ပေးလျှက်ရှိလေသည်။

"ချစ်တယ်မောင်ရယ် မောင့်ဟာကြီးက သွယ့်အထဲမှာ တအားတစ်ကြပ်နေတာ ဒီအတိုင်းစိမ်ထားတာတောင် အားရပါးရကြီး မောင်လိုးနေသလိုပဲ ဟင်း ဟင်း "

"မောင်လည်း သွယ့်ကိုလိုးရတာ အရမ်းအားရတယ် သွယ့်အခေါင်းကလေးက အပျိုပေါက်ကလေးလိုးရသလို ကြပ်ထုပ်နေတော့ အပြီးမမြန်အောင် မနည်းကြီးကြိုးစားပြီး ထိန်းနေရတယ် "

"အို ပြီးလည်း ပြီးပေါ့ မောင်ရယ် နောက်ထပ် မောင်လုပ်ချင်ရင်လည်း ပြောပေါ့ သွယ်က မောင့်ကို တားနေလို့လား "

"မပြောတတ်ဘူးလေ တချို့မိန်းကလေးတွေက တစ်ခါလိုးပြီးရင် နောက်တစ်ခါမပေးချင်ကြဘူးတဲ့ မောင်ကြားဖူးတယ် "

"ဟင်း ဘယ်သူပြောလဲ သွယ်ကတော့ မောင်နဲ့နေရတာ ပျော်တယ် အားလည်းရတယ် နာရင် နာပစေ မောင်လုပ်သမျှ ခံချင်လွန်းလို့ကို ကျောင်းနေ့တဝက်ဖျက်ပြီး လာရတာပါ မောင်ရဲ့ … သိရဲ့လား ဟင်း ဟင်း  "

ချိုချိုသွယ် သူ့ကိုအမှန်အတိုင်းပင် ပြောလိုက်လေတော့သည်။

နှစ်ယောက်သား အမောပြေပြီမို့ ကိုမင်းပြန်လှုပ်ရှားလိုက်သည်။

သူ့လီးကြီးကို သူမစောက်ဖုတ်အဝအထိ လဒစ်ပေါ်အောင်ပြန်ချွတ်ဆွဲထုတ်လိုက်ရာက တစ်လက်စတည်း အဆုံးအထိ ထိုးဖောက် တိုးဝင်သွားအောင် တစ်ခါပြန်ဆောင့်လိုးချလိုက်ပါသည်။ ချိုချိုသွယ် အင့်ကနဲ နှုတ်မှအသံထွက်သွားကာ မျက်နှာရှုံ့ရှုံ့မဲ့မဲ့ဖြစ်သွားသည်။

"ဆောင့် မောင် အသေဆောင့် သွယ့်အဖုတ်တစ်ခုလုံး ကွဲပြဲသွားအောင်ဆောင့် မညှာနဲ့ "

သူမကပြောလိုက်တော့ ကိုမင်းက …

"တကယ်လား သွယ် "

"တကယ် ပေါ့ သွယ် အရမ်း ရွနေပြီ ပြီးချင်နေပြီလား မသိဘူး မောင်ရယ် ဆောင့်ဆောင့်လေ ခုနကလို ကြမ်းပေး အဲလိုလိုးတာ သွယ် သိပ်ကြိုက်တယ် "

"ကောင်းပြီ သွယ် …စောက်ပတ်ကွဲဖို့သာ ပြင်ပေတော့ ဟင်း ဟင်း "

ကိုမင်း အသည်းအသန်ပင် ဇယ်ဆက်သလို ဆောင့်လိုးချနေပေတော့သည်။ 

ဆရာမလေး ဒေါ်ချိုချိုသွယ်တစ်ယောက် သူမစကားနှင့်သူမ ထွန့်လူးကော့ပျံလို့ နေရပါချေပြီ။ ကိုမင်း၏လီးက စောက်ပတ်ဖောင်းအိအိကလေးထဲကို မဆန့်မပြဲပင် ဝင်လိုက်ထွက်လိုက်နှင့် ခပ်ကြမ်းကြမ်းခပ်ရမ်းရမ်း ပွတ်တိုက် ဆောင့်ဝင်နေလျှက်ရှိပါသည်။

သူမ၏ပုံမှန်ထက်ပင် ကြီးမားရှည်လျားနေသော ဗီဇံခေါ် စောက်စိထိပ်ဖူးကလေးက လီးဝင်လီးထွက် ပြုလိုက်ချိန်တိုင်းမှာ ကိုမင်း၏လီးကြီးနှင့် ထိတိုက်မိသွားပြီး အတွေ့ဓာတ်ကို ကောင်းစွာခံစားရရှိနေရကာ ချိုချိုသွယ်၏ တဏှာဇောတွေအကြွကြီးကြွလာစေသလို ဖြစ်နေပြန်ပါသည်။

"အား ကောင်းလိုက်တာ မောင်ရယ် … ဆောင့် တအား ဆောင့်ပေး … လိုးပေးစမ်းပါ… အ အိ အား "

"မောင့်လီးကို ခံနိုင်ပြီလား မသွယ် ဟင် "

"ခံ  ခံနိုင်ပါတယ် … အ  အကျွတ်ကျွတ် တအားထိ တယ်… မောင်ရယ် … သွယ့်အစိကလေးကို ပွတ်ပေးစမ်းပါဦး … အင်းဟင်း ဟင့် ပွတ်ပွတ်…  အ ကောင်းတယ် ဆောင့်ဆောင့် ပေးပါ …  မြန်မြန် မြန်မြန် သွယ့် ကို လိုးပါ … နာနာလေး လိုးစမ်းပါ မောင်ရယ် လိုးလိုး "

ချိုချိုသွယ် အပြတ်ထန်ပြီး ကြမ်းလာပါတော့သည်။ နှုတ်ထွက်လည်း ရဲလာခဲ့ရသည်။ သူမပြီးချင်နေပြီဆိုတာ သိလိုက်ရ၍ ကိုမင်းလည်း အချက်သုံးလေးဆယ်လောက် သူမစောက်ပတ်ထဲကို အကွဲအပြဲဆောင့်လိုးချလိုက်လေရာ ချိုချိုသွယ့်စောက်ပတ်ထဲက စောက်ရည်များက ဒလဟောပင် အံထွက်ကျဆင်း လာခဲ့ရလေတော့သည်။

ကိုမင်းက ချိုချိုသွယ်ကိုပုံစံပြောင်းပြီး ကုတင်ပေါ်မှာ လေးဘက်ထောက် ဖင်ကုန်းစေလိုက်ကာ အနောက်ကနေပြီး သူမဖင်အိအိနှစ်ဖက်အကြားမှ စောက်ပတ်ပြူးပြူးကလေးကို သူ့လဒစ်ပြဲကြီး ထိုးစိုက်ထည့်သွင်း၍ ခွေးကုန်း လိုးနေလိုက်ပြန်သည်။

လီးကြီးက သူမစောက်ခေါင်းထဲကို မဝင်ချင့်ဝင်ချင်ပုံစံနှင့် ဆောင့်အောင့် တိုးဝင်သွားသည်။ သူမ၏ စောက်ရည်များက ရွှဲစိုနေလို့သာ တော်ပေသေးသည်။ နို့မဟုတ်လျှင် သူ့လီးက သူမစောက်ဖုတ်ကလေးထဲကို ဘယ်လိုမှပင် ရှောရှောရှူရှူ ဝင်နိုင်မှာမဟုတ်ချေ။ ကိုမင်း ပြီးချင်ဇောနှင့် တရစပ်ကြီး ဆောင့်လိုးချနေသည်။

ချိုချိုသွယ်မှာ စောစောကပင် ပြီးခဲ့တာမို့ စောက်ပတ်က ကျိန်းစပ်စပ်ကြီးဖြစ်နေသည့်တိုင် ကိုမင်းလိုးသမျှကို သူမအံကလေးကြိတ်၍ ကုန်းခံနေပေသည်။ လိုးဆောင့်ချက်များက တစ်စတစ်စ ပိုမိုပြင်းထန်မြန်ဆန်လာသည်။

ကိုမင်းက သူမ၏ဖင်သားဆိုင်အိအိကြီးနှစ်ဖက်ကို ဆုပ်ကိုင်ဖိဖြဲပြီးလိုးပေးနေသလို တစ်ချက်တစ်ချက်တွင် သူမနို့အုံထွားအိအိနှစ်လုံးကိုပါ လက်လျှိုကာ နှိုက်ဆွဲပြီး နို့သီးကိုကိုင်၍လည်း လိုးပေးနေတာမို့ ချိုချိုသွယ် ဖော်မပြနိုင်လောက်အောင် ကောင်းသွားရပြီး ငြိမ်းကာစတဏှာမီးလည်း ပြန်လည် အသက်ဝင်ကာ နိုးထလာခဲ့ ရပြန်သည်။

ကိုမင်း ပြီးချင်ချင်ဖြစ်လာကာ အချက်သုံးဆယ်လေးဆယ်ခန့် ဆက်တိုက်လိုးဆောင့်ပြီး သူ့လရည်တွေကို သူမစောက်ခေါင်းလေးထဲသို့ တဗြစ်ဗြစ်နှင့်ပန်းလွှတ်ထုတ်လိုက်ပါသည်။ ပထမဆုံးအချီဖြစ်တာမို့ သူ့လရည်ပျစ်ပျစ်တွေက ချိုချိုသွယ် စောက်ခေါင်းတစ်ခုလုံးမှာ ပြည့်လျှံ၍ သွားသလိုတောင် ထင်မှတ်ရလေသည်။

"အား  ကောင်းလိုက်တာ သွယ်ရယ် "

ကိုမင်း သက်ပြင်းရှည်ကြီးချလိုက်ရင်းက ပြောလိုက်သည်။

"သွယ်လည်း ကောင်းနေပြီ …  မောင်ရယ် … မရပ်နဲ့ …ဆောင့်ပေးဦး "

"စိတ်ချ … သွယ် မပြီးမချင်း မောင် ဆက်လိုးပေးမယ် …မောင့်လီးကို ပြန်စုပ်ပေးစမ်းပါဦး "

သူ ပြောလိုက်တော့ ချိုချိုသွယ်က …

"ရတယ် မောင် …သွယ် စုပ်ပေးရမှာပေါ့ "

ဆိုပြီး လီးကိုပြန်ချွတ်ခိုင်းလိုက်ကာ သူမကိုယ်လေးကို တစ်ပတ်လှည့်ပြီး သူ့လရည်နှင့် သူမ၏စောက်ရည်များ ချွဲကျိပေကျံနေသော ကိုမင်း၏လီးကြီးကို သူမပါးစပ်ကလေးထဲ ထည့်သွင်းလိုက်ကာ မရွံမရှာပင် နမ်းလိုက်စုပ်လိုက် လျှာကလေး ထိုးထိုး၍ ယက်လိုက် လုပ်ပေးနေပါသည်။

ကိုမင်းလီးကြီးကို တစ်ချောင်းလုံး နို့အေးချောင်းစုပ်သလို ပါးစပ်ထဲထည့်ငုံကာစုပ်ရင်း လဥတွဲတွဲနှစ်လုံးကိုလည်း ပါးစပ်ဖြင့် တပြွတ်ပြွတ်အသံထွက်အောင် အာငွေ့ပေး၍ စုပ်ငုံလိုက်သေးသည်။

ကိုမင်းလီးက ပျော့ခွေသွားဖို့တောင်မှ အချိန်မရလိုက်ရှာဘဲ ပြန်လည်တောင်မတ်လို့လာခဲ့ပေသည်။ လီးကြီးမှာ လုံးပတ်အတော်ပင်ကြီးထွားလှကာ လီးကိုယ်ထည် အလယ်နားလောက်တွင် အသားထစ်ကြီးလို အထစ်လိုက် အရစ်လိုက် တစ်လုံးတစ်ခဲကြီးဖြစ်လျှက် ထွားချင်တိုင်းထွားနေသည်မှာ ကျောချမ်းလောက်စရာပင်။

သူ့လီးကိုစုပ်လိုက် လှည့်ပတ်ကြည့်လိုက်လုပ်၍ ချိုချိုသွယ့် စောက်ပတ်ဆီမှာလည်း တဏှာရည်တွေ တစိမ့်စိမ့် ယိုစိမ့်စီးကျလာခဲ့ရကာ သူမပေါင်ခွဆုံရပ်ဝန်းတစ်ခုလုံးမှာ စိုစိစိချွဲကျိကျိကလေးဖြစ်လာရလေသည်။

"လိုးကြစို့ …မောင်ရယ် "

သူမအသံက ကိုမင်းကို ခယတောင်းပန် နေသည့်အလား …။

ကိုမင်း သူမကို အသနားပိုသွားမိသည်။

"လိုးတာပေါ့ သွယ် မောင့်ကို …ဖင် ကုန်းပေးဦး နော် "

ဆိုပြီး …

သူ့လီးတောင်လာပြီဖြစ်၍ ကိုမင်းလည်း ချိုချိုသွယ်ကို ဖင်ပြန်ကုန်းစေလိုက်ပြီး အနောက်ကနေ ထပ်မံ၍ လိုးဆောင့်ပေးလိုက်ပြန်ပါသည်။ ချိုချိုသွယ်လည်း ကောင်းခန်းရောက်မှ ရပ်လိုက်ရပြီး ခုလိုပြန်လည် ဆက်ဆံချိန်မှာ ကာမဇိမ်ခံမှုက တစ်ကပြန်စရသလို ဖြစ်သွားခဲ့တာမို့ လီးကြီး အနောက်ကနေ တရှိန်ထိုး အတင်းဝင်အတင်းထွက် လိုးဆောင့်သွင်းမှုကို အံတကြိတ်ကြိတ်နှင့် ကော့နေအောင် ခံရပြန်လေတော့သည်။

ဒုတိယအချီလည်းဖြစ်ပြီး သူတို့ နှစ်ယောက်စလုံး ဒီတစ်ချီမှာ တော်တော်ကလေး အချိန်ကြာမြင့်စွာ ရေကုန်ရေခမ်းပင် ဆက်ဆံလိုက်ရပါသည်။

လီးနှင့်စောက်ပတ် ပူထူအောင်ဆော်ပြီး တစ်နာရီနီးပါးလောက်ကြာမှ ကိုမင်းရောသူမပါ လရည်နှင့် စောက်ရည်များ ပြိုင်တူပင် ပန်းညှစ်ထွက်သွားရကာ ကုတင်ပေါ်မှာ အတန်ကြာအောင် ငြိမ်ကျသွားကြလေသည်။

ခဏနားလိုက်ကြပြီး ချိုချိုသွယ်က ကိုမင်းရင်ခွင်ထဲမှာ လဲလျှောင်းကာ စကားပြောနေကြရင်း သူမလက်ကလေးတစ်ဖက်နှင့် သူ့ဒုတ်ကြီးကိုကိုင်ကာ ဆွပေးနေပြန်သည်။

ကိုမင်းလည်း သူမတဏှာပြင်းပုံကို သိထား၍ သူမကိုယ်လုံးအိအိလေးကို သူ့မျက်နှာပေါ်သို့ တက်ခွကာ ထိုင်စေလိုက်ပြီး တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် စစ်စတီနိုင်း(69)ပုံစံ ပြောင်းပြန်နေလိုက်ကြရာက ကိုမင်းက အောက်မှနေပြီး သူမစောက်ပတ်ကို နမ်းစုပ်ယက်ပေးလိုက်သည်။ ချိုချိုသွယ်လည်း ကိုမင်း၏ ခြေရင်းဖက်ဆီ မျက်နှာမူကာ သူ့ဒုတ်တန်ချောင်းကြီးကို အားပါးတရစုပ်၍ လျှာကလေးနှင့် လိုက်လံ ယက်၍ဆွ၍ ပေးနေ လေသည်။

နှစ်ယောက်သား စိတ်ပြန်လည်ကာ ရာဂသွေးတွေဆူပွက်လာခဲ့ကြရင်း ချိုချိုသွယ်တစ်ယောက် ကိုမင်းရဲ့အပေါ်ကနေ ဦးဆောင်၍ မြင်းစီးသလိုလုပ်ပြီး သူ့လီးကြီးကို အပေါ်စီးကနေ သူမဖင်ကြီး တလှိမ့်လှိမ့်နှင့် တက်ထိုင်ကာ စကောဝိုင်းမွှေ့ဖိဆောင့်ချပေးလိုက်သည်။

လီးကြီးက ဒုံးကျည်တစ်စင်း မိုးပေါ်ထောင်ထားသလို တန်းတန်းမတ်မတ်ကြီး ထောင်မတ်နေပေရာ သူမကအပေါ်ကနေ အားပါပါ ဖိထိုင်ချလိုက်တိုင်း စောက်ပတ်ကလေးထဲကို သူ့လီးတဆုံး စိုက်နစ် တိုးဝင်သွားရပြီး တဒုတ်ဒုတ်နှင့်နေအောင် သူမစောက်ခေါင်းလေးအတွင်းမှ သားအိမ်ကို ဝင်ရောက်ဆောင့်ထိုးမိ နေပေသည်။

ချိုချိုသွယ် အီဆိမ့်နေအောင် ကောင်းလွန်းလှသဖြင့် …

"အား အ ရှီး …အင်း ဟင့်ဟင့် … "

ဟူသော ညည်းသံကလေးပါ သူမနှုတ်ဖျားမှ ထွက်ပေါ်လာရပြီး  ကိုမင်းလီးကို သူမစောက်ပတ်ထဲ အရင်းထိ စိမ်ထိုးထည့်သွင်းထားလျှက်က ဖင်ကို ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လုပ်၍ လှိမ့်ကြိတ်ဆောင့်လိုးရင်း သူမအလိုလားဆုံးသော ကာမစည်းစိမ်ကို အပြတ်ပင် ဖီလင်ယူခံစားနေမိလေသည်။

အချိန် တော်တော်ကလေး ကြာမြင့်လို့ သွားသည်။

ကိုမင်းလည်း သူကြိုတင်သောက်သုံးထားခဲ့သော ဆေးအစွမ်းဖြင့် တော်ရုံနှင့်မပြီးစီးနိုင်ဘဲ သုက်အထွက်ကို ကြာရှည်အောင် ထိန်းထားနိုင်လေရာ ချိုချိုသွယ်တစ်ယောက် အပေါ်စီးကနေလိုးရင်းဆောင့်ရင်း နှစ်ချီမက သုံးချီလောက်ပင်ပြီးရသည်အထိ ကာမအရသာကို ပြည့်ပြည့်ဝဝ ခံစားရရှိသွားရပေတော့သည်။

ကိုမင်းတစ်ယောက် သူမပြီး၍ မိနစ်နှစ်ဆယ်လောက်ကြာတော့မှ သူမကို ကုတင်စောင်းမှာပက်လက်အိပ်စေလိုက်ကာ အားပါးတရလိုးဆောင့်ရင်း သုက်ရည်တွေကို သူမသားအိမ်ထဲသို့ အဆက်မပြတ်ပန်းထုတ်လိုက်ပါသည်။

ကိစ္စပြီးသွားကြတော့ နှစ်ယောက်သား တည်းခိုရာအခန်းမှ ထွက်လာခဲ့ကြကာ လူချင်းခွဲလိုက်ကြပြီး ကိုမင်းက သူ့ကားနှင့်ပြန်သွားသလို ချိုချိုသွယ်လည်း အခြားတက္ကစီတစ်စီး လက်ပြတားပြီး အဆိုပါကားနှင့်ပင် အိမ်ကို ပြန်လာခဲ့လိုက်သည်။

အိမ်ရှိရာ လမ်းထိပ်ဆီကိုရောက်တော့ ကားကိုရပ်ခိုင်းလိုက်ပြီး သူမကားပေါ်မှဆင်းလျှောက်လာလိုက်ပါသည်။

ကိုမင်း အလုပ်ကောင်း၍ သူမပေါင်ခွဆုံတစ်ခုလုံး ကွတတကလေးပင် ဖြစ်နေရပြီး လူသူမရိပ်မိအောင် အတော်ကလေးသတိထား၍ လျှောက်နေရပေသည်။

သူမ အိမ်ပြန်ရောက်သည်နှင့် ကိုယ်ပေါ်မှ အဝတ်အစားများလဲလှယ်ဝတ်ဆင်လိုက်ကာ ရေတောင်မချိုးနိုင်ဘဲ အိပ်ခန်းထဲက ကုတင်ထက်မှာပင် တုံးလုံးလှဲချလိုက်ရာကနေ တစ်ရေးတမော အိပ်ပျော်ခြင်းသို့ ရောက်ခဲ့ရတော့သည်။

............................................................................................................................

နောက်တစ်နေ့တွင်လည်း စနေ တနင်္ဂနွေ ကျောင်းပိတ်ရက်ဖြစ်၍ ကိုမင်းနှင့်သူမ ထပ်တွေ့ကြသည်။ တစ်ပတ်မှာ သုံးရက် သောကြာ စနေနှင့်တနင်္ဂနွေနေ့ ရောက်တိုင်း သူတို့နှစ်ယောက် အမြဲတစေတွေ့ဆုံ၍ အချစ်ပွဲ ဆင်နွှဲဖြစ်ခဲ့ကြပေသည်။

ကျန်သည့်ရက်တွေက ကိုယ့်အလုပ်နှင့်ကိုယ်မို့ တွေ့ဆုံဖို့ရာ အချိန်လည်းမရနိုင်ကြပါချေ။ သည်လိုနှင့် …

ပထမလပတ်စာမေးပွဲများပြီးစီး၍ ကျောင်းရက်ရှည်ပိတ်ရက်များအတွင်း အိမ်ကလူတွေလည်း ဘုရားဖူးထွက်သည်နှင့် ကြုံကြိုက်တာမို့ ချိုချိုသွယ်တစ်ယောက် ကိုမင်းကို Phone ဖြင့် ဆက်သွယ်အကြောင်းကြားပြီး သူမ၏နေအိမ်မှာပင် ညဖက်တွေ့ဆုံ Date လုပ်ကြဖို့ ချိန်းလိုက်ပါသည်။

ထိုနေ့ နံနက်ပိုင်းတွင် ချိုချိုသွယ့်နေအိမ်မှာ သူမနှင့်အတူ တပည့်မကလေးတစ်ယောက်ဖြစ်သော ကိုးတန်းကျောင်းသူလေး လဲ့ယမင်းတို့ နှစ်ယောက်သား အိမ်မှာပင် စကားတပြောပြောနှင့်တီဗွီကြည့်ကြ ချက်ပြုတ်စားသောက်လိုက် လုပ်နေကြပေသည်။

လဲ့ယမင်းက ငါးတန်းနှစ်လောက်ကတည်းက သူမ၏တပည့်အရင်းတစ်ယောက်ဖြစ်ခဲ့ပြီး နှစ်ယောက်သား အခြား ကျောင်းသူကလေးများထက်ပိုပြီး လက်ပွန်းတတီး ချစ်ခင်ရင်းနှီးစွာ နေလာခဲ့သူတွေဖြစ်ကာ သူမ၏နေအိမ်မှာ လဲ့ယမင်း၏ စားအိမ်သောက်အိမ်လိုလည်း ဖြစ်နေခဲ့ပါသည်။

လဲ့ယမင်းနှင့် သူမတို့နှစ်ယောက်က အိမ်ချင်းလည်း သိပ်မဝေးကြဘဲ လေးငါးခြောက်အိမ်လောက်ပဲခြားကာ တစ်လမ်းတည်းသားတွေလည်း ဖြစ်ကြသည်။ နှစ်ယောက်သား အတွင်းရေးကိစ္စမှန်သမျှကို တိုးတိုးဖော် အနေနှင့် တိုင်ပင်ပြောဆိုနေကျပင်ဖြစ်ကာ သမီးရည်းစားနှစ်ယောက်သဖွယ် အတူအိပ်အတူစား တပူးတွဲတွဲ ရှိကြလေသည်။

ချိုချိုသွယ် ကိုမင်းနှင့်တွေ့သမျှ ကြုံသမျှကို သူမကို ခရေစေ့တွင်းကျ ပြောပြခဲ့သလို လဲ့ယမင်းလည်း ရည်းစား များသလောက် ပညာရေးစိတ်မဝင်စားဘဲ ရှစ်တန်း ကိုးတန်းစာမေးပွဲတွေကို အလီလီအခါအခါ ကျရှုံးခဲ့သူတစ်ယောက်ပီပီ သူမနှင့်ပတ်သက်ခဲ့သမျှ ယောက်ျားသနာတွေရဲ့အကြောင်းကို ဆရာမလည်းဖြစ် အစ်မရင်းတစ်ယောက်လို တိုးတိုးဖော်သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်လိုလည်းဖြစ်နေသော ချိုချိုသွယ်ကို အကုန်အစင်ပင် ရင်ဖွင့်ပြောကြားခဲ့သည်သာဖြစ်ပါသည်။

အိမ်သားတွေ ဘုရားဖူးထွက်ခိုက် သူမကိုသာ ညအိပ်ဖော်အဖြစ် အိမ်မှာအတူခေါ်အိပ်ကာ နှစ်ယောက်သား ယောက်ျားသားတွေနှင့်ပတ်သက်သည့် ဏှာအကြောင်းတွေပြောဆိုကြပြီး တီဗွီကလာသော ဇာတ်လမ်းတွဲတွေ ကြည့်လိုက် လဲ့ယမင်းဘော်ဒါတစ်ယောက်အိမ်က မ'လာခဲ့သည့် 18+ ခေါ် အပြာအောကားတွေ တစ်ခွေပြီး တစ်ခွေထိုးကြည့်လိုက်နှင့် အကြိုက်တွေ့နေကြလေသည်။

သူမတို့နှစ်ယောက်သား အိပ်ခန်းထဲမှာ လက်ဖက်သုတ်တစ်ပန်းကန်နှင့် အမေရိကန်အောခွေတစ်ခွေ အတူထိုင်ကြည့်ရင်း တစ်ယောက်နို့ကိုတစ်ယောက်ကိုင်လိုက် အဖုတ်နှိုက်လိုက်ပွတ်လိုက်လုပ်နေကြရင်း ဖီလင်တွေတက်နေခဲ့ကြသည်။

"မမ ရယ် မမလူ … ကိုမင်း ပုံတွေ … ယမင်းကို ပြမယ်ဆို "

"အင်း ဟုတ်သားပဲ ဒီထဲမှာ မမသိမ်းထားတယ် "

သူမ Lock လုပ်ထားသည့် Phone Screen ကို ဖွင့်ပြီး Memory Card ထဲက Audio Manager ထဲမှာ အသေအချာ သိမ်းဝှက်ထားသည့် Viber မှ ကိုမင်း ပေးပို့ထားခဲ့သော လီးပုံတွေကို လဲ့ယမင်းအား ပြပေးလိုက်တော့ သူမက မျက်တောင်မခတ်စတမ်း ပြူးုပြဲစိုက်ကြည့်နေပြီး တအံ့တသြကလေးဖြစ်နေပါသည်။

"အား …တော်တော်ကြီးတဲ့ လီးကြီးပဲနော် မမ စပ်ဖျင်းဖျင်းမဖြစ်ကုန်ဘူးလား ဟင်းဟင်း "

"စပ်ဖျင်းဖျင်းဘယ် က ပါ့မလဲ …ယမင်းရယ် … ကွဲပြဲကုန်တာပေါ့ လို့  …မမလည်းအစကတော့ သူ ဒီလောက်ကြီးမယ် ဘယ်ထင်ပါ့ မလဲ "

"ယမင်းသာ ဆို ခံနိုင်ပါ့မလားတောင် မသိဘူး ဒီည သူလာမယ်ဆို ယမင်းတော့ သေချာ ခိုးချောင်းမှာပဲနော် မမ သိလား "

"ဟင်း ချောင်းပဲချောင်းချောင်း ခံပဲ ခံခံ …ကိုယ့်ပြသနာကိုယ်ရှင်းရင် ပြီးတာပါပဲ ယမင်းရယ် ဟင်းဟင်း ဟင်း "

"အမလေးတော် မမလူ ဟာရီး မခံရဲပါဘူးတော့ ခစ်ခစ် ခစ် "

လဲ့ယမင်း ကြက်သီးထသလို ပုခုံးကလေးတွန့်ပြရင်း တခိခိ တခစ်ခစ်ရယ်နေပါသည်။

ချိုချိုသွယ် သူမပုံစံကလေးကိုကြည့်၍ မချင့်မရဲ ဖြစ်လာပြီး ကောင်မလေး စကပ်အောက်မှနေပြီး သူမပေါင်ခွဆုံကြားထဲကို လက်ထိုးနှိုက်ပေးလိုက်လေသည်။ သူမပေါင်ခွဆုံနေရာကလေးမှာ နူးညံ့စွာ ဖောင်းမို့ အိတင်းနေပြီး အရည်တွေစိုစိစိဖြစ်နေတာကို စမ်းမိသွားသည်။

"ဟင်း လူကို မထုံတက်တေးနဲ့ စောက်ရည်တွေတော့ ရွှဲနေပြီ "

"ရွှဲပါဘူး ဘယ်မလဲ မမ ရဲ့ …ဟင့်ဟင့် "

"ချွတ် … ပြ လေ မမ ကြည့်စမ်းမယ် "

"သမီးတစ်ယောက်တည်း မရဘူး မမပါ ချွတ် "

ချိုချိုသွယ် သူမထမီကို ခါးမှနေ၍ ဆွဲချွတ်ချလိုက်သည်။ လဲ့ယမင်းလည်း လျှာတစ်လစ်ကလေးလုပ်ပြီး သူမလည်းမနေသာတော့ဘဲ စကပ်လေးကို ကုန်းချွတ်နေလိုက်သည်။

အတွင်းခံ ပင်တီကလေးကိုပါ နှစ်ယောက်စလုံး အတူတကွ ချွတ်ပစ်လိုက်တော့ စောက်ဖုတ်ကလေးနှစ်ခုက ပုံစံတစ်မျိုးစီနှင့် ချိုချိုသွယ် ဖောင်းဖောင်းမို့မို့ ပြန့်ပြန့်ကားကားကြီးဖြစ်ကာ အမွှေးးအမြင်တွေ ထူထပ်နေပြီး လဲ့ယမင်းအဖုတ်ကလေးကမူ အမွေးအမြင်ခပ်ပါးပါးကလေးသာ ပေါက်ရောက်၍ ပြောင်ပြောင်ရှင်းရှင်းကလေး ဖြစ်နေပြီး စောက်ဖုတ်မှာ ဆရာမ ဒေါ်ချိုချိုသွယ်လောက် အပြန့်မကျယ်ပေမယ့် ဖောင်းဖောင်းမို့မို့ဖြစ်သည့် နေရာမှာတော့ နှစ်ယောက်သား သိပ်မကွာခြားလှဘဲ လက်တစ်ဝါးစာလောက်  မို့မို့တင်းတင်း အိအိကလေး ရှိနေတာကို မြင်တွေ့လိုက်ရလေသည်။

သူမတို့နှစ်ယောက် ကိုယ်ခန္ဓာချင်း ပူးပူးကပ်ကပ် ဖြစ်သွားခဲ့ကြသည်။

တစ်ယောက်နှုတ်ခမ်းကို တစ်ယောက်နမ်းစုပ်၍ ပြုလုပ်နေကျရှိသည့်အတိုင်း တစ်ယောက်နို့ကိုတစ်ယောက် ကိုင်ကြ ဆုပ်ချေညှစ်နယ်နေကြသည်။ ကိုယ်ပေါ်ရှိ အင်္ကျီနှင့် ဘရာစီယာကလေးတွေပါ ကျွတ်ကွာကျသွား ရသည်။

ကုတင်ပေါ်မှာ မျက်နှာချင်းဆိုင်လူးလှိမ့်၍ ပေါင်တန်အချင်းချင်း ယှက်လိမ်လိုက်ကြပြီး နို့အုံအချင်းချင်း နို့သီးကလေးတွေ ထိပ်တိုက်တွေ့လျှက် ပေါင်ခွဆုံရှိ စောက်ပတ်ချင်းလည်း ထိတွေ့မိတ်ဆက်ကာ ပွတ်သီးပွတ်သပ် လုပ်လိုက်ကြပါသည်။ ခါတိုင်းဆိုလျှင် ညအိပ်ချိန် လူခြေတိတ်မှ တစ်ခါတစ်ရံ စခန်းသွားဖြစ်ကြပေမယ့် ဒီနေ့ ကျတော့ နှစ်ယောက်စလုံး ဘာရယ်ကြောင့်မှန်းမသိ ခါတိုင်းထက်ပိုထန် ပိုကြွပိုရွနေသလို ထင်မှတ်ရပေသည်။

ကိုမင်းလီးကပဲ ဆွဲဆောင်နေလို့လား အပြာMovie တွေ ကပဲ နှိုးဆွလှုံ့ဆော်ပေးနေလို့များလားတော့ မသိပါချေ။ သူတို့နှစ်ယောက်သား ဣန္ဒြေသိက္ခာလေးတွေတောင် မဆည်နိုင်ကြဘဲ ဆိတ်ကွယ်ရာမှာ ဖြစ်ချင်တိုင်း ဖြစ်လို့နေကြလေတော့၏။

"ယမင်း ခပ်ကြမ်းကြမ်း လုပ်နော် "

"အင်း ဟင်း မမလူ လိုးသလို လုပ်ပေးရမလား "

"ကောင်းတာပေါ့ နင်ကရော ဘယ်နှစ်ယောက်တောင် ကုန်းချင်တိုင်း ကုန်းပြီးပလဲ မသိဘူး အပေါက်တောင် တော်တော်ကျယ်ပြီး စပတ်ပြဲနေပြီ ဟင်း ဟင်း "

"အန် မမလောက်ပြဲပါဘူး မမကြီးက ကိုမင်းဒစ်ပြဲကြီးနဲ့ ဟဝှာပြုထားတာ ပြဲရွဲနေတာပဲ "

"ဟွန်း ကောင်မနော် ငါ နှိုက်ဆောင့်ပစ်လိုက်ရ …ဟင်း ဟင်း "

"ဆောင့် ဆောင့် မမ ဆောင့်ချင်သလောက်ဆောင့် မမလည်း ဖြဲပေးထား ယမင်း လက်နဲ့ဆောင့်ပေးမယ် "

"အ အ  မသာ မကလေး … ခိခိ အင့် အ  အိအိ… ဟဲ့ … ဖြေး ဖြေး  ပြဲကုန်ပြီ  …အ  အိအင့်  အား "

တစ်ယောက်တစ်ပြန်စီ ပေါင်ကြားလက်ထည့်၍ နှိုက်လိုက် ဆောင့်လိုက်နှင့် …စောက်ရည်တွေအရွှဲသား မထိန်းနိုင်မသိမ်းနိုင်အောင်ပဲ ဖြစ်လာရလေသည်။ တစ်ယောက်အပေါ် တစ်ယောက်တက်ခွပြီး စောက်ဖုတ်ကို တစ်ပြန်စီ နမ်းစုပ်၍ယက်ပေးကြပြန်သည်။

စောက်ခေါင်းကလေးထဲကိုလည်း လက်နှင့်မွှေနှောက်၍ လိုးဆောင့်ပေးကြသည်။ အချိန်ကုန်လို့ ကုန်သွားမှန်းတောင် နှစ်ယောက်သား သတိမထားမိလိုက်ကြပဲ ဖြစ်သွားသည်။

ညနေ ၅ နာရီ ထိုးပြီးချိန် လောက်ကျမှ သူတို့နှစ်ဦးသား အိပ်ခန်းထဲကနေ ပြန်ထွက်လာနိုင်ကြပါသည်။

ချိုချိုသွယ်တို့  နှစ်ယောက် ရေချိုးစားသောက်ပြီး၍ ခေတ္တအနားယူနေကြချိန်မှာပင် ကိုမင်းရောက်ရှိလာသည်။ သူ့ကားကိုတော့ အိမ်ရှေ့ယူမလာခဲ့ဘဲ လမ်းထိပ်က ဆိုင်တစ်ဆိုင်မှာ အပ်နှံထားခဲ့ကာ ဒီအတိုင်းပင် ချိုချိုသွယ်တို့ လမ်းထဲကို လျှောက်ဝင်လာခဲ့ခြင်းဖြစ်ပါသည်။

ချိုချိုသွယ်က ကိုမင်းကို လဲ့ယမင်းနှင့် မိတ်ဆက်ပေးလိုက်ရသည်။ သုံးယောက်သား ဧည့်ခန်းရှိ တီဗွီရှေ့မှာ ထိုင်ကာ စကားစမြည်ပြောဆိုနေကြပြီး အလိုက်သိသော လဲ့ယမင်းက သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်နှင့်ချိန်းထား၍ အပြင်ကိုခဏသွားလိုက်ဦးမည်ဆိုပြီး အိမ်သော့ကိုပါယူကာ ရှောင်ထွက်သွားလိုက်သည်။

ချိုချိုသွယ်နှင့်ကိုမင်းတို့ နှစ်ယောက်သား တစ်ယောက်မျက်နှာတစ်ယောက်ကြည့်ကာ ပြုံးလိုက်ကြပြီး ချိုချိုသွယ်လည်း ကိုမင်းကို အသာပင်လက်ကမ်းပေးလိုက်ရာ ကိုမင်းက သူမလက်ကိုဆွဲ၍ နှစ်ယောက်သား သူမအိပ်ခန်းထဲကို ဝင်လာခဲ့ကြပါသည်။

"မောင် … လိုးချင်လှပြီ သွယ်ရယ် "

ကိုမင်းက သူမကိုယ်လုံးကလေးအား သိမ်းကျုံးပွေ့ဖက်ကာ နမ်းလိုက်ရင်းက ပြောသည်။

"ဟင်းဟင်း  ဟင်း သွယ်လည်း မောင့်လိုပါပဲ မောင်ရယ် …မောင် ဒီည သဘောရှိပျော်နိုင်ပါတယ် သွယ့်အိမ်မှာ လွတ်လွတ်လပ်လပ်ပဲ ဘယ်သူတစ်ယောက်မှ မရှိကြဘူးလေ "

"ဟိုကောင်မလေး လဲ့ယမင်း ဆိုလား … သူကရော "

"သူက သွယ့်တပည့်မကလေးပါ  သွယ်တို့ ကိစ္စ သူဝင်စွက်မှာ မဟုတ်ဘူး "

ချိုချိုသွယ်ပြောလိုက်ပြီး ကိုမင်းကို ပြုံးစစနှင့်ကြည့်လိုက်ရာက …

"ဘာလဲ … မောင် သူ့ကို စိတ်ဝင်စားလို့ လား "

"အို မဟုတ်ပါဘူး သွယ်ကလဲ "

"စိတ်ဝင်စားရင်ပြော သွယ်ပြောပေးမယ် "

ချိုချိုသွယ်က သူ့ကို နောက်သလိုလို အတည်လိုလိုလုပ်ပြီး ပြောသည်။

ကိုမင်းက ဘာမျှပြန်မပြောဘဲ တဟင်းဟင်းသာ ရယ်နေလိုက်သည်။

ချိုချိုသွယ်၏ကိုယ်ပေါ်ကအင်္ကျီပါးကလေးကို ကိုမင်းက အသာချွတ်ပေးလိုက်ပြီး ရင်နှစ်မြွှာကို စည်းနှောင်ထားသည့် ဘရာစီယာကလေးကိုပါ အသာဖြုတ်ချွတ်ပေးလိုက်ပြန်သည်။ သူမ၏ ထွားထွားအိအိရှိလှသော ရင်သားကြီးနှစ်မြွှာက ဘရာစီယာအောက်ကနေ ခုန်ထွက်လာကြသည်။

အိမ်ထောင်မရှိသေးသူပီပီ သူမ၏နို့သီးခေါင်းချွန်တက်တက်ကလေး နှစ်ခုက ကျစ်ခဲလှစွာဖြင့် အပေါ်ဖက်သို့ ငေါ့၍ ထောင်ထနေတာကို တွေ့ရပေသည်။

ချိုချိုသွယ်ကိုယ်တိုင်လည်း သူမထမီကို လိုလိုလားလားပင် ချွတ်ပေးပြီး ဆက်လက်၍ ကိုမင်းကိုယ်ပေါ်ရှိ အဝတ်တွေကို သူမလက်ကလေးနှင့် အသာအယာ ချွတ်ယူလိုက်လေသည်။

နှစ်ယောက်စလုံး ခန္ဓာကိုယ် ဗလာကျင်းသွားပြီး လျှို့ဝှက်အပ်ရာ ကိုယ်အင်္ဂါတွေ တစ်ခုမကျန် ပေါ်ထွက်လာရကာ တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် ဖက်ရမ်းနမ်းရှုံ့၍ ကုတင်ပေါ်ကို နှစ်ယောက်သား ဖိမှောက်ထပ်လျက်သား လဲပြိုကျသွားခဲ့ကြလေသည်။

မကြာမီ အိပ်ခန်းလေးထဲမှ အသံဗလံများထွက်လာကြပြီး သူတို့နှစ်ယောက်ဆီမှ မာန်သွင်းသံ အသားဆိုင်အချင်းချင်း ပွတ်တိုက်ရိုက်ခတ်သံ တအိုးအိုးတအင့်အင့်ညည်းညူသံတွေက အိပ်ခန်းအပြင်ဖက်သို့တိုင် တားမနိုင်ဆီးမရ ဖိတ်လျှံ၍ ထွက်ပေါ်လာခဲ့ရပါချေပြီ။

ချိုချိုသွယ် စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ်ပင် ကာမရေယာဉ်ကြောထဲမှာ တစိုက်မတ်မတ် မျောပါနေမိလေသည်။

ကိုမင်း၏လိုးဆောင့်ချက်များက ကုတင်ပေါ်မှာ လေးဘက်ကုန်းပေးထားသော ချိုချိုသွယ်၏ဖင်သား ကားကားအိအိကြီးနှစ်ဖက်ပေါ်ကို အဆက်မပြတ်ကျရောက်နေပြီး သူ့လိင်တန်ကြီးကလည်း သူမ၏စောက်ပတ်ထဲသို့ တစ်ကြပ်စီးပိုင်စွာဖြင့် တဇွပ်ဇွပ်တဗွပ်ဗွပ်အသံပြုကာ တိုးဝင်လိုက် ပြန်ထွက်လိုက်နှင့် ထွက်ချည်ဝင်ချည် ဖြစ်ကာ နေလေတော့သည်။

ချိုချိုသွယ်တစ်ယောက် ကော့နေအောင်ကို ပက်ပက်စက်စက်ပင် အလိုးခံနေရပေသည်။

ကိုမင်းက သူမကို ပုံစံအမျိုးမျိုးပြောင်း၍ ဆက်ဆံနေပြီး ချိုချိုသွယ်လည်း ကိုမင်းလုပ်လေသမျှကို မညည်းမညူလိုက်ပါ၍ ပက်လက်တစ်မျိုး မှောက်ရက်တစ်ဖုံ အမျိုးမျိုးအသုံးတော်ခံပြီး သူ့အလိုကျ လိုက်လျောဖြည့်ဆီး ပေးနေပေသည်။

အချိန်အားဖြင့် တစ်နာရီနီးပါးလောက် ကြာမြင့်သွားခဲ့သည်။

ကိုမင်းလိုးဆောင့်ချက်များက ပြင်းသထက်ပြင်းလာသည်။ ထိရောက်မှုလည်း ရှိလာသည်။ ခွန်အားနှင့်ပြည့်စုံသလောက် ခါးအားလည်းသန်သူဖြစ်၍ သူအဆက်မပြတ်ဆောင့်လိုးပေးမှုကို ခံရင်း ချိုချိုသွယ် တစ်ချီပြီး တစ်ချီ ပြီးနေရပါသည်။ ချိုချိုသွယ် သူ့လီးကြီးကို တော်တော်ခိုက်သွားသည်။

ရင်ခေါင်းတစ်ခုလုံး ဆို့ဆို့နင့်နင့်ကြီးဖြစ်အောင်ပင် အားပါးတရ တရစပ်လိုးဆောင့်ပေးနေသော ကိုမင်းလီးကြီးမှာ သူမကို တစ်ချီမကဘဲ နှစ်ချီသုံးချီဆက်တိုက်ပင် ကာမပန်းတိုင်ကို အလီအလီအချီချီ ဆိုက်ရောက်သွားစေသဖြင့် လူတစ်ကိုယ်လုံး ခွေယိုင်ကာနုံးချိမတတ်ပင် ဖြစ်သွားရလေသည်။

ကိုမင်းလည်း နောက်ဆုံးပန်းတိုင်ကို ရောက်လုနီးနေပြီမို့ သူမကို လုံးဝ သက်ညှာနိုင်ခြင်းမရှှိတော့ဘဲ ထပ်တလဲလဲဆင့်ကာဆင့်ကာ လိုးဆောင့်ချလိုက်ရင်း အချက်လေးဆယ် ငါးဆယ်အရောက်မှာ သူ့လီးထိပ်ဆီမှ လရည်ပျစ်ချွဲချွဲ များက သူမသားအိမ်ဆီသို့ တဗြစ်ဗြစ်နှင့် အဆက်မပြတ် ပန်းလွှတ်ရောက်ရှိသွားရလေတော့၏။

နှစ်ယောက်သား ခြေကုန်လက်ပန်းကျကာ ခေတ္တခဏအနားယူလိုက်ကြသည်။

ချိုချိုသွယ်က ကိုမင်း စားဖို့သောက်ဖို့ သွားရောက်စီစဉ်ပေးပြီး နှစ်ယောက်သား အားရှိအောင် စားသောက်လိုက်ကြကာ ဒုတိယအကြိမ် နှစ်ချီမြောက်အဖြစ် ထပ်မံစခန်းသွားလိုက်ကြပြန်ပါသည်။

နှစ်နာရီနီးပါးလောက် ကြာအောင် နှူးလိုက်ဆွလိုက် စုပ်လိုက်ယက်လိုက်နှင့် နည်းမျိုးစုံလင်စွာဖြင့် အချစ်စခန်းကို မြိုင်မြိုင်ဆိုင်ဆိုင်ကြီးဖွင့်လိုက်ကြပြီး နှစ်ယောက်စလုံး အားအင်တွေ တော်တော်ကလေး ကုန်ခမ်းသွားကြကာ လူလည်းတော်တော့်ကို ပြိုင်းသွားခဲ့ကြပေသည်။

ည ၁၁ နာရီထိုးပြီးချိန် လောက်မှာ …

အိမ်ခန်းတံခါးကို သော့ဖွင့်ဝင်ရောက်လာသံ ကြားရ၍ လဲ့ယမင်းတစ်ယောက် အပြင်မှပြန်ရောက်လာပြီဆိုတာ သိလိုက်ရပြီး နှစ်ယောက်သား အခန်းပြင်ထွက်ကာ ဧည့်ခန်းဖက်ဆီလျှောက်လာခဲ့ကြသည်။

လဲ့ယမင်းလည်း အပြင်မှပြန်ရောက်သည်နှင့် အင်္ကျီအဝတ်အစားများ သွားရောက်လဲလှယ်ဝတ်ဆင်လိုက်ကာ တီရှပ်ချိုင်းပြတ် မီနီစကပ်တိုနံ့နံ့ကလေးနှင့် ပြန်ထွက်လာခဲ့ပြီး သူတို့နှစ်ယောက်နှင့် မလှမ်းမကမ်းမှာ လာရောက်ထိုင်လိုက်ရင်း တီဗွီကြည့်လိုက် စကားစမြည်ပြောဆိုလိုက် လုပ်နေကြပါသည်။

လဲ့ယမင်း၏မျက်လုံးအကြည့်များက ကိုမင်း၏တစ်ကိုယ်လုံးဆီကို ကျရောက်နေလျှက်ရှိပြီး အထူးသဖြင့် သူ၏ပေါင်ခွဆုံရှိ ကိုမင်းဝတ်ဆင်ထားသော ပုဆိုးအောက်မှနေ၍ အမြှောင်းလိုက်ကြီး ဖြစ်ပေါ်နေသော သူ၏ လီးကြီးရှိရာကို မျက်တောင်မခတ်စတမ်းပင် စူးစူးရဲရဲကလေးစိုက်ကြည့်နေလေသည်။

ဒါကို ချိုချိုသွယ်လည်း ကောင်းကောင်းကြီးရိပ်စားမိပြီး စိတ်ထဲကနေ ကြိတ်ပြုံးလိုက်မိပေသည်။

ကိုမင်း၏မျက်လုံးများကလည်း လဲ့ယမင်း၏ ကိုယ်ပေါ်က ဖွံ့ဖွံ့ဖြိုးဖြိုးရှိလှသောရွှေရင်အစုံနှင့်တကွ မီနီစကပ်အောက်မှ ပေါင်တန်ဖွေးဖွေးကလေးနှစ်ဖက်ဆီကိုပါ တရစ်ဝဲဝဲနှင့် ရောက်ရှိနေသည်ပင်။

လဲ့ယမင်း သူမကိုယ်ကလေးကို မသိမသာပင် အနေအထားပြင်၍ ထိုင်လိုက်သည်။ ဆက်တီခုံမှာ ခြေနှစ်ဖက်ကိုခပ်ဟဟကလေးလုပ်ပြီး ခြေတစ်ဖက်ချိတ်ထိုင်လိုက်လေရာ သူမ၏မီနီစကပ်ကလေး လပ်ဟာသွားပြီး စကပ်အောက်မှနေ၍ ဘာအခုအခံရယ်မှမရှိသော ပေါင်ခွဆုံအရပ်ရှိ စောက်ပတ်အုံ ဖောင်းအိအိကလေးမှာ အမွှေးအမြင် ခပ်ပါးပါးကလေးများ ဝိုင်းရံလျှက် သူမတင်ပါးအောက်ကနေပြီး အောက်စလွတ်၍ ထွက်ပေါ်လာတာကို ကောင်းစွာ တွေ့မြင်လိုက်ရလေသည်။

သူမ တမင်တကာပင် စကပ်အောက်နားစကလေးကို လွှတ်ပြလိုက်ခြင်းဖြစ်ကြောင်းကို ကိုမင်းလည်း သဘောပေါက်လိုက်ပါသည်။ ပုဆိုးအောက်မှ သူ့လိင်ချောင်းကြီးလည်း သူမစောက်ပတ်ကို အသေအချာ မြင်လိုက်ရတာမို့ ဖြောင်းကနဲခုန်ထလာတော့မတတ် ဖြစ်သွားခဲ့ရလေသည်။

ချိုချိုသွယ်ထိုင်နေသည့်နေရာနှင့် လဲ့ယမင်းနေရာကလေးမှာ ဘေးတိုက်လောက်ကျပြီး ကိုမင်းနှင့်ကျတော့ ခပ်စွေစွေကလေးဖြစ်နေ၍ သူ့နေရာမှကြည့်လျှင် အသေအချာမြင်နေရခြင်းဖြစ်သည်။

ကိုမင်းလည်း ချိုချိုသွယ်နဘေးမှာ ထိုင်နေရာကနေ သူမခါးကို မသိမသာကလေးဖက်လိုက်ရာက ချိုချိုသွယ်၏ နို့အုံတစ်ဖက်ကို အသာပွတ်သပ်ပေးနေသည်။ နောက် တဖြည်းဖြည်းနှင့်သူ့လက်က သူမပေါင်တန်များဆီ လျှောဆင်းသွားကာ ပေါင်နှစ်ဖက်အကြားကို မသိမသာဝင်ရောက်၍ ဖိအုပ်ကိုင်လိုက်လေသည်။

လဲ့ယမင်း ထိုင်ရာကအသာထပြီး တီဗွီဇာတ်လမ်းတွဲကြည့်ရတာ ပျင်းလာ၍ အချစ်ကားပဲ ကြည့်တော့မည် ဆိုပြီး သူမတို့နှစ်ယောက် နေ့ခင်းကကြည့်ခဲ့သည့်ကားတွေထဲက စိတ်ကြိုက်အခွေတစ်ခွေ ရွေးပြီး စက်ထဲထည့်လိုက်သည်။

ပြီးတော့ ခုနက သူမထိုင်ခဲ့သော ဆက်တီခုံဆီမသွားတော့ဘဲ ချိုချိုသွယ်တို့နှစ်ယောက် ထိုင်နေရာဆီ လျှောက်လာခဲ့ပြီး သူမနဘေးမှာ အသာပင် ကပ်ထိုင်လိုက်ပါသည်။

ဂျပန်အချစ်ဇာတ်ကားဖြစ်ပြီး ဟိုအခန်းဒီအခန်းတွေပါဝင်ကာ မင်းသမီးလေးကလည်း သူမ၏ နူးညံ့သိမ်မွေ့သော ရုပ်ရည်ကလေးနှင့် ဘယ်လိုမှ မလိုက်ဖက်လှစွာပင် အရုပ်ဆိုးဆိုးလူကြမ်းကြီးတွေနှင့် တွဲဖက်၍ အိပ်ယာဝင်ခန်းတွေကို ပီပီပြင်ပြင်ကြီး သရုပ်ဆောင်ထားလေသည်။

ချိုချိုသွယ်အနေနှင့် အတွင်းသိပင်ဖြစ်၍ လဲ့ယမင်းတစ်ယောက် ဘယ်လိုဘယ်ပုံအထာပြနေပြီ ဆိုတာကို ကောင်းစွာ ရိပ်စားမိပြီးဖြစ်ရာ သူမဖက်ကို အသာလှည့်၍ကြည့်လိုက်ရင်း ခါးကလေးကို မသိမသာဖျစ်ညှစ်၍ ထွေးဖက်ထားလိုက်မိပါသည်။ လဲ့ယမင်းလည်း သူမခါးကို ပြန်ဖက်ထားသည်။

တစ်ဖက်မှာလည်း ကိုမင်းက သူမကို ပေါင်ကြားထဲလက်ထည့်၍ ကိုင်နေပြီမို့ စိတ်ကနည်းနည်းတော့ ထွေလာရပေပြီ။

ဇာတ်လမ်းက ဇာတ်ရှိန်တဖြည်းဖြည်းမြင့်တက်လာလေလေ ချိုချိုသွယ့်ပေါင်ခြံတဝိုက်မှာ အရည်တွေ တရွှဲရွှဲ ရွှန်းစိုလာရလေလေဖြစ်ကာ သိသိသာသာမူပျက်လာပါသည်။

ကိုမင်းလက်တစ်ဖက်က သူ့ဖက်မှာရှိနေသည့် ချိုချိုသွယ်၏ပေါင်တန်တစ်ဖက်ကို ထမီလှန်ကာပွတ်သပ်ပေးနေရင်းက တဖြည်းဖြည်းနှင့် သူမ၏စောက်ပတ်ဆီရောက်ရှိလာပြီး သူမစောက်ပတ်ကို ထမီအောက်ကနေလက်လျှို၍ ကိုင်ကာ စောက်ခေါင်းပေါက်ကလေးထဲသို့ လက်ချောင်းများထည့်သွင်း၍ မွှေနှောက်ဆွပေးနေပါသည်။

သူမထမီက ပေါင်ရင်းထိရောက်အောင် လန်တက်သွားရာက ကိုမင်းလည်း သူမခြေထောက်တစ်ဖက်ကို သူ့ပေါင်ပေါ်သို့ ဆွဲတင်လိုက်ပြန်ရာ ချိုချိုသွယ်မှာ ခြေတစ်ဖက် ကားရယားကြီးဖြစ်သွားရလျှက် ကိုယ်ကလေး လျှောဆင်းသွားရပြီး လဲ့ယမင်းပုခုံးပေါ် သူမခေါင်းကလေးမှေးတင်ထားရသည့်အဖြစ်သို့ ရောက်ရှိသွားခဲ့ လေသည်။

လဲ့ယမင်းလည်း ချိုချိုသွယ်နှုတ်ခမ်းကလေးကို ငုံ့ကာနမ်း၍ သူမကိုယ်ကလေးကို ဆက်တီပေါ်မှာ ချိုချိုသွယ်နှင့် ဘေးချင်းယှဉ်ရက်သားဖြစ်အောင် ကိုယ်တစ်ခြမ်းစောင်း ဒူးတစ်ဖက်ထောင်၍ လှဲအိပ်ချလိုက်လေရာ သူမခြေတစ်ဖက်က ခြေရင်းဖက်တွင်ရှိသော ကိုမင်း၏ ပေါင်ပေါ်ကို ရောက်ရှိ ထိမိသွားပြီး သူမခါးမှ စကပ်ကလေးပါ ခါးအထက်ကိုလန်၍တက်သွားရသဖြင့် ကိုမင်းကို သူမ၏စောက်ပတ်ကလေးအား အနီးကပ်ဖြဲပြလိုက်သလို ဖြစ်သွားရပါသည်။

ကိုမင်းလက်ကလည်း မြန်သည်။ သူမခြေထောက်ကို ကိုင်ပြီး ထိန်းထားပေးသလိုနှင့် သူမ၏ ပေါင်ခွကြားထဲ ရောက်လာပြီး စောက်ပတ်ဖောင်းအိအိကလေးကို လက်နှင့်အသာ ပွတ်သပ်ပေးနေလေသည်။

လဲ့ယမင်းက ချိုချိုသွယ် လှုပ်ရှား၍မရအောင် သူမကိုယ်အပေါ်ပိုင်းကို တင်းတင်းဖက်ထားလိုက်ရင်း နှုတ်ခမ်းချင်း ဖိကပ်ထိတွေ့လျှက် အပြတ်ပင်နမ်းစုပ်ပေးနေသည်။ တစ်ယောက်နို့ကို တစ်ယောက် နယ်ပေးသည်။

အပိုင်း ( ၂ ) ဆက်ရန် >>>>>