အတွေ့ (စ/ဆုံး)
ရေးသားသူ - အမည်မသိ။
ညက တညလုံး အိပ်မရတာ အတော်ကို ဆိုးတယ်ရှင်။ အိမ်ထောင်သည် ဘဝမို့ အလိုလို တောက်လောင် လာတဲ့ ကာမမီးကို ငြိမ်းမရတဲ့ ခံစားချက်ပေါ့။ ကျမနာမည် ဇာဇာလှိုင်ပါ အသက်က ၃၇ ထဲမှာ အိမ်ထောင်ရှိတယ် ။အိမ်မှာပဲ ကုန်စုံဆိုင် ဖွင့်ထားတာပါ ။ အလှကုန် ပစ္စည်းရော မုန့်မျိုးစုံရော အဝတ်အထည်တွေပါ အစုံရောင်းတယ်။
ကျမယောင်္ကျားက ကိုအောင်ထွေး အသက်က ၄၂ထဲမှာ ။ကျမထက် ၅နှစ်ထဲ ကြီးပေမယ့် ဆီးချိုဝင်တော့ လူက တဖြည်းဖြည်း ပိန်လာပြီး အားအင်မရှိတော့ သလိုပဲရှင်။ မရှက်တမ်း ပြောရရင် ကျမတို့ မလိုးဖြစ်တာ ၆လလောက်ရှိပြီ ။အိမ်ထောင် စကျကတည်းက ကိုထွေးနဲ့ မီးကုန်ရမ်းကုန် လိုးခဲ့တဲ့ကျမ ညဘက်ဆို သွေးသားဆန္ဒက တောင်းတော့တာပဲ။
ကျမက အိမ်မှာပဲ ကုန်စုံဆိုင်လေး ဖွင့်ထားတာပါ။ကိုထွေးက အရင် ကိုယ်ပိုင်ကားဝယ်ပြီး မြို့ထဲ ကယ်ရီလိုက်တာ။ ရောဂါဖြစ်တော့ ကားရောင်းပြီး ရေးတဲ့ငွေ ဘဏ်အပ် ဘဏ်တိုးယူနေတာပေါ့။စီးပွားရေးက အဆင်ပြေပါတယ်ရှင်။အဆင်မပြေတာက အိမ်ထောင်ရေးသုခပဲ။
ညပိုင်း အိပ်ယာထဲ ဖုန်းဖွင့် အောကားကြည့် လက်နဲ့ပဲ အာသာဖြေနေရတာပေါ့။တရေးနိုးတော့လည်း မနေနိုင်တာနဲ့ ကိုထွေး ပုဆိုးလှန်ပြီး လီးစုပ်ပေးလိုက်တယ် ၁၀မိနစ်လောက် စုပ်တာကို လီးက မာတယ်ဆိုရုံလေးပဲ ပါးစပ်က ထုတ်တာနဲ့ ပြန်ပျော့သွားတာ။ ကျမ စိတ်ဓါတ်ကျလာရတယ်။ ဒီ ၆လ အတွင်း ၃ခါပဲ အလိုးခံလိုက်ရတာ ။
လိုးတော့လည်း ခဏနဲ့ လီးကပျော့ပြီး ကျွတ်ထွက်သွားတော့တာပဲ။ကိုထွေးက တခုတော့ ကောင်းပါတယ်။ မလိုးနိုင်တော့ပေမယ့် စောက်ပတ်တော့ အမြဲယက်ပေးပါတယ်။ ဒါပေမယ့် လီးဝင်ဘူးတဲ့ စောက်ပတ်ဆိုတော့ အားမလို အားမရဖြစ်မိတာပေါ့။
ကျမ လီးစုပ်ပေးတုန်း ကိုထွေး နိုးလာပါတယ် ။ကျမကို ပက်လက်လှဲခိုင်းပြီး စောက်ရည်ပန်းထွက်အောင် ယက်ပေးနေတယ်။ မနက်လင်းတော့ စိတ်က မကျသေးဘူး ရေချိုးခန်းထဲ သေးပေါက်ပြီး စောက်ပတ်လေးပွတ်ရင်း ညက အောကားထဲ လိုးပုံတွေ ပြန်တွေးနေတာ။
" ဒေါက် … ဒေါက် … တီတီ လှိုင် …… သား ဆိုင်ဖွင့်ခဲ့ပြီ … ကျောင်းသွားဖို့ ရေချိုးချင်လို့ အမြန်လေး "
ပွတ်ကောင်းနေတုန်း တံခါးလာခေါက်လို့ အရသာ ပျက်သွားမိတယ်။ ကျမတူလေး သန်းဇော် ပါ ။အဖေနဲ့အမေက ကျမ တူလေးကို သူ့အဖေနဲ့ မထားချင်လို့ အိမ်ခေါ်ထားလိုက်တာ။ ညီမလေး နာမည်က နီနီလှိုင်ပါ။သူ့ယောင်္ကျားနာမည်က ဇော်ထူး တဲ့ ကျမထက် ၃နှစ်လောက် ငယ်ကြပါတယ်။ သူတို့လင်မယားက ဇော်ထူး အမွေဆိုင်အိမ်မှာ နေကြတာ။ ညီမလေး ဆုံးပြီးမှ တူလေး သန်းဇော် ကို အိမ်ခေါ်လိုက်တယ်။ ဇော်ထူး ကတော့ ကျောင်းပို့ ကျောင်းကြို လာလုပ်ပေးရှာတယ် ။ကျမ အဖေက အိမ် မအိပ်ရဘူး။
သန်းဇော် အဖေ ဇော်ထူးက ဆိုင်ကယ်ပွဲစား လုပ်တယ် ဆံပင်ရှည်ရှည်နဲ့ အသောက်အစားလဲ ရှိတော့ အိမ် မအိပ်ခိုင်းတာပါ။ အိမ်မအိပ်ဖူး ဆိုပေမယ့် ညဆို ၈ခွဲ ၉နာရီ လောက်မှ အိမ်ကပြန်တယ်။ ဒီလိုနဲ့ အဖေက အသဲရောဂါ ဆိုးလာတော့ ဆေးရုံတင်လိုက်ရတယ်။ လိုလိုမယ်မယ် ကျမတူ သန်းဇော်ရဲ့ အဖေ ဇော်ထူးကို အိမ်ခဏ ခေါ်ထားမိတာ။ အဲဒီမှာ ကျမ နဲ့ ဇော်ထူး ငြိကြတော့တာပဲ။
ညပိုင်း ဆေးရုံမှာ ကိုထွေးနဲ့ ကျမ အဖေ့ကို စောင့်ပေးရတယ်။ မနက်ကျ ဇော်ထူးက သူုသားကျောင်းပို့ရင်း ကျမကို ဆေးရုံလာခေါ်ရတာပေါ့။ ကျမလည်း မနက်ဆို အဖေ့ သေးအိုးတွေ သွန် ။တရက်စာ အဝတ်ဟောင်းတွေ အိတ်နဲ့ထုတ် ဇော်ထူးလာခေါ်ရင် အိမ်ပြန်လိုက်ရတယ်။
အိမ်ရောက်တာနဲ့ မုန့်စား အဖေ့ အဝတ်တွေ လျှော်ဖွတ်ပေါ့။ ပြီးတာနဲ့ ဆန်ပြုတ်တို့ ကြက်ပေါင်းရည်တို့ အမေက စီစဉ်ပေးထားပါတယ်။ဒါပေမယ့် ကျမ ချက်ချင်း ဆေးရုံ ပြန်မသွားပါဘူး ခဏတဖြုတ် အိပ်ပြီး နေ့လည်မှ ဆေးရုံ ပြန်သွားတာ။ ကျမ လာမှ ကိုထွေးက ဇော်ထူးနဲ့ ပြန်လိုက်ပြီး အိမ်ပြန်နားရတယ်။ ညနေစောင်းမှ ကိုထွေးက ပြန်လာပြီး ကျမနဲ့ ဆေးရုံ တညလုံး စောင်ကြတာပေါ့။
တရက်ကျ မနက်ပိုင်း အိမ်ပြန်လာပြီး ရေချိုးမယ် လုပ်တုန်း အမေခေါ်တာနဲ့ ရေချိုးခန်းထဲကနေ ရင်လျားပြီး ထွက်ခဲ့လိုက်တယ်။ အဖေ့ဖို့ ကြက်ပေါင်းရည် လုပ်ဖို့ ကြက်သား ဝယ်မရဘူး ပြောပြနေတာ။ ဒါနဲ့ တရက်တလေ တခြားဟာ ကျွေးမယ်ပေါ့။ အမေနဲ့ စကားပြောပြီး ရေချိုးခန်းဘက် ပြန်လျှောက်လာခဲ့တယ်။ မြင်ကွင်းက ကျမ သွေးသားတွေ ဆူပွက်လာရောပဲရှင်။ ဇော်ထူးပေါ့ ကျမ ခုနက ချွတ်ခဲ့တဲ့ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီကို ရှုရင်း မတ်တပ်ရပ်လျက်လေး ဂွင်းထုနေတာ။ ကျမလည်း အသံမပေးပဲ တံခါးကွယ်ပြီး ကြည့်နေမိတယ်။
ဘေးတိုက်အနေထားမို့ ဇော်ထူးပေါင်ကြားက လီးကို မြင်နေရတာပေါ့ ။ညာလက်က လီးကို ကိုင်ထုပြီး ဘယ်လက်က ကျမ စောက်ပတ်နဲ့ထိတဲ့ ဘောင်းဘီဂွနေရာလေးကို တရှုံ့ရှုံ့ နမ်းနေရှာတာ။ မနေ့က ဆေးရုံမှာ တညလုံး ဝတ်ထားတဲ့ ဘောင်းဘီမို့ သေးနံ့ရော စောက်ချီးနံ့ရော ထွက်နေမှာပေါ့။ အတွင်းခံဂွကြားလေး နမ်းတိုင်း အပြင်တံခါးဝက ချောင်းကြည့်တဲ့ ကျမ စောက်ဖုတ်ထဲက ဆစ်ကနဲ့ ဆစ်ကနဲ့ ယားနေမိတယ်။ ကြည့်နေတုန်းလီးကိုင်ထားတဲ့ ဇော်ထူး လက်တွေ မြန်လာပြီး လီးထိပ်ကို ကျမ အတွင်းခံဘောင်းဘီလေးပေါ် တင်ပြီး လရည်တွေ ပန်းထုတ်နေတာ။
သူထွက်လာတော့ မီးဖိုခန်းဘက် ခဏ ရှောင်နေပြီးမှ ကျမ ရေချိုးခန်းထဲ ပြန်ဝင်လာတာပေါ့။ စိတ်လှုပ်ရှားရင်း ရေချိုးခန်းတံခါး အရင်ပိတ်လိုက်ရတယ် ကျမလို ပြန်ချောင်းရင် အခက်သားလေ။ ခုန ကျမ တင်ထားတဲ့ ရေချိုးခန်းနံရံရဲ့ ဘားတန်းလေးပေါ် အတွင်းခံလေးက အလိပ်လိုက်လေးပါပဲ။ လှမ်းယူတဲ့ ကျမ လက်တွေတောင် တုန်ခါနေမိတယ်။ ထင်တဲ့ အတိုင်းပဲ ကျမ စောက်ပတ်နဲ့ထိတဲ့ ဘောင်းဘီဂွနေရာလေးမှာ ဇော်ထူး လရည်တွေ ပျစ်ခဲနေတာ။ ကျမလည်း မနေနိုင်ပါဘူး နမ်းကြည့်မိတော့ ဝေးကွာနေတဲ့ လရည်နံ့ ညှီစိုစို့လေး ရလိုက်တာပဲ။
နေ့လည် ဆေးရုံလိုက်ပို့တော့ ဇော်ထူးမျက်လုံးတွေက ကျမ ပေါင်ကြား ဝဲနေတော့တယ်။ ကျမလည်း ပေါင်ကြားအကြည့်ခံရတိုင်း စောက်ပတ်က တဖျင်းဖျင်းနဲ့ ယားတက်လာတတ်တာပဲ။နောက်ရက် ကျမ ရေချိုးတိုင်း တံခါးပေါက်မှ လူရိပ် အမြဲတမ်း တွေ့နေမိတယ်။ ကျမ ရေချိုးတာ ချောင်းကြည့်ပီး ဇော်ထူးက ဂွင်းထုနေတော့တာပေါ့။ ကျမလည်း မသင့်တော်လို့သာ ထိန်းထားရတာ ဇော်ထူး တကယ်ကြိုးစားရင် လိုက်လျောဖို့ ဆုံးဖြတ်ပြီးသား။ သူကလည်း ကျမကို ရှိန်းနေရှာမှာပဲ။
တရက်ကျ ရေချိုးနေတုန်း လူရိပ်ကို မျက်လုံးဒေါင့်က မြင်လိုက်ရတယ်။ လူရိပ်က ပျောက်မသွားပဲ အခန်းဝမှ ငြိမ်နေတာပေါ့။ ရေအဝ ချိုးပြီး အတော်ကြာမှ ကျမ ထွက်ခဲ့လိုက်တာ။ အိပ်ခန်းထဲ သနပ်ခါးလူး ယက်ခတ် သနပ်ခါး ခြောက်တော့ ကုတင်ပေါ် ခဏမှေးရင်း အိပ်ပျော်သွားတယ်။ အိပ်ခန်း တံခါးပေါက် ကျောပေးရင်း ဒူးတဖက်ကွေးအိပ်နေတဲ့ ကျမ ဖင်ကြားထဲ ခပ်နွေးနွေး အသားစိုင်တခုက ထိကပ် ပွတ်ဆွဲနေလို့ ဆက်ကနဲ့ နိုးလာခဲ့တာ။
" ဟင် … မင်း မင်း … ဇော်ထူး … မမလှိုင် အခန်းထဲ ဘာ လုပ် …… အ အားးးး ရှီးးးး …… အဟင့် ဟင့် …… ကျွတ် "
ကျမ အံအောမှင်သက် နေတုန်း ဖင်ဝကနေ စောက်ပတ် အက်ကွဲကြောင်းလေးထဲထိ လျှာထိပ်လေးနဲ့ ဖိယက်ပစ်တာ။ တားချိန်တောင် မရလိုက်ပါဘူး ။ကျမဘက်ကလည်း ဆာလောင် မွတ်သိပ်နေတာ ရိပ်မိထားပုံပါပဲ။ ကျမကိုယ်လုံးကို ပက်လက်ဆွဲလှန်ရင်း ကုတင်ပေါ်တက်ပြီး စောက်ပတ်ကို ကျကျနန ယက်တော့တာပေါ့ရှင်။ ကျမ စောက်ပတ်ကလည်း အပြုစု အယုယ ဝေးနေတော့ ကြာကြာ မခံနိုင်ပါဘူး စောက်ရည်တွေ ပန်းထွက်ကုန်တယ်။ အနားယူနေတုန်း အဝတ်စားတွေ အကုန်ဆွဲချွတ်ပစ်တာ ကျမလည်း ဟန်ဆောင်ပြီးတောင် မငြင်းမိပါဘူး လိုက်လျောမိတာပါပဲ။
ကျမနို့တွေက အပျိုတွေလို တင်းမနေပေမယ့် တွဲမကျသေးပါဘူး ။နို့သီးခေါင်း နီညိုလေးတွေက စူပြီး ကော့နေတာ ကိုထွေးဆို အိမ်ထောင်ကျကာစ တပြွတ်ပြွတ်စို့တတ်တာ။ ခုလည်း နို့သီးခေါင်းတွေက ဇော်ထူး ပါးစပ်ထဲ ရောက်နေပါပြီ။ ထူးခြားတာက ကျမ ဘေးကနေ နို့စို့ရင်း အရည်ထွက်ပြီးစ စောက်ဖုတ်ကို ပွတ်သပ်ပေးနေတာ ချက်ချင်းပဲ ကျမ ကာမစိတ်တွေ ပြန်ကြွလာရတယ်။
" မမလှိုင် …… ကျနော် လိုးတော့မယ်နော် "
ဇော်ထူးက ခပ်တိုးတိုး ပြောလိုက်ပေမယ့် ကျမနားထဲ မိုးကြိုးပစ်ချလိုက်သလိုပါပဲ။ ကျမ စကားမပြောပဲ မျက်လုံးလေး မှိတ်ထားလိုက်တယ်။ မကြာပါဘူး စောက်ခေါင်းလေးထဲ ဇော်ထူးလီး ဝင်လာတော့တာပဲ။
" ဗျစ် … အ … အင့် …… အို့ … အားးးး "
ဇော်ထူးလီးကြီ ကျမ စောက်ပတ်ထဲ တစ်ရစ်ပြီးတစ်ရစ် ဝင်လာတာနဲ့ ပေါင်နှစ်ဖက်ကို မြှောက်ကွေးပြီး ဖြဲပေးမိတာ။ ကျမ ယောင်္ကျား ကိုထွေး ကျမ်းမာရေး ကောင်းစဉ်က ခဏတိုင်းလိုးဖူးပေမယ့် ဒီလို သူစိမ်းယောင်္ကျားကို တစ်ခါမှအလိုးမခံဖူးတော့ ဒိတ်ကနဲ့ ဒတ်ကနဲ့ ရင်ခုန်လာပြီး လူကလည်း ကတုန်ကယင်ဖြစ်လာရတယ်။ ရှက်မိပေမယ့် မတတ်နိုင်ဘူးလေ ။ကျမ အနေနဲ့ကလည်း သူစိမ်းယောင်္ကျား တယောက်ကို အလိုးခံဖို့ ဆိုတာ ဘယ်လိုမှ မဖန်တီးတတ်ပါဘူး။ ခုတောင် ဇော်ထူးဘက်က စပေမယ့် ကျမ အတော့ကို အနေရ ခက်နေတာ။
" ဘွတ် … အ အ …… ကောင်းလား မမလှိုင် "
" အဟင့် ဟင့် … အင်းဟင်း "
ဇော်ထူးက ကျမယောင်္ကျား ကိုထွေးလို စကားပြောရင်း လိုးချင်ပေမယ့် ကျမက မျက်စိလေးမှိတ်ပြီး သူဆောင့် လိုးသမျှ ကော့ထားပေးလိုက်ပါတယ်။
" သမီးရေ … နေ့လည် ဆေးရုံသွားရင် … ညည်းအဖေဖို့ ပုဆိုး လျှော်ထားတာတွေ ငါ မီးကြွေ တိုက်ထားပေးတယ် … ဧည့်ခန်းထဲက စားပွဲပေါ်မှာ … အမေ အရပ်ထဲ ခဏသွားမလို့ "
" ဟုတ် … ဟုတ်ဟုတ် …… အမေ "
အလိုးခံနေတုန်း အမေ့အသံကြားလို့ ခေါင်းနပန်းကြီးသွားရတယ်။ အခန်းတံခါးက ဇော်ထူး မပိတ်ပဲ ဝင်လာပုံပါ ဟနေတာ အမေသာ အခန်းထဲ ဝင်လာရင် ကွိကနဲ့ မိကုန်မှာပဲ။ ဇော်ထူးလည်း ရုတ်တရက် လန့်ဖြန့်ပြီး ကုတင်ပေါ်က ဆင်းပြေးရင်း အခန်းထဲက ဘီဒိုတောင်ဘက်ခြမ်းလေးထဲ ဝင်ကပ်နေတယ်။ လူကသာ ဘီဒိုဘေး ရောက်သွားပေမယ့် ပုဆိုးက ကျမ ခြေရင်းမှာဆိုတော့ လီးကြီးက ရှေ့တည့်တည် ထောင်မတ်ပြီး တဇပ်ဇပ် တုန်နေရှာတုန်း။ ကျမ ကြည့်လိုက်တော့ ဇော်ထူးက လက်တဖက်နဲ့ သူ့လီးကို အုပ်ကိုင်ထားရင်း မျက်လုံးတွေက အိပ်ခန်း တံခါးပေါက်ကိုပဲ ကြည့်နေတာပေါ့။
အမေများ ဝင်လာမလား ဆိုပြီး ကြောက်နေပုံပါ။ကျမလည်း ခဏငြိမ်ပြီးမှ ထမိန်ရင်လျားရင်း အိပ်ခန်းတံခါး သွားပိတ်မိတာ။ တံခါး ပိတ်ပြီးတော့ အတွေးတခု ဝင်လာပြီး မျက်နှာမထားတတ်အောင် ဖြစ်နေမိတာပေါ့။ ကျမ ဘက်က စိတ်ပါလို့ ဇော်ထူးကို ထပ်လိုးခိုင်းဖို့ တံခါးပိတ်ပေးသလို ဖြစ်နေတာလေ။ ကုတင်ပေါ် ပြန်လှဲတော့ ကုတင်နား လျှောက်လာပြီး ထမိန်ပြန်ချွတ် ပေါင်တန်နှစ်ဖက် ဖြဲပြီး ဒုတိယ အကြိမ် လိုးတော့တာပဲ။
ဇော်ထူး လရည်တွေ ကျမစောက်ပတ်ထဲ ဝင်လာတော့ တကိုယ်လုံး ကြက်သီးတွေထလာတာ တဖျန်းဖျန်းနဲ့ပါ။ ကောင်းလိုက်တာလဲ မပြောနဲ့ လီးနဲ့ဝေးနေတဲ့ ကျမ စောက်ဖုတ်ကို လိုးလိုက် ယက်လိုက်နဲ့ ကျမဖြင့် ၂ချီဆက်တိုက် ပြီးခဲ့ရတယ်။ ဇော်ထူး ကိုယ်လုံးကို ခပ်တင်းတင်း ဖက်ထားပြီးမှ ကိုယ့်ကိုကိုယ် ပြန်ကြည့်တော့ စိတ်ထဲ ရှိန်းကနဲ့ ခံစားမိနေတာပေါ့။ ကျမ စောက်ပတ်ထဲ ဝင်နေတဲ့ လီးက ကျမလင်ရဲ့ လီးမဟုတ်ဘူးလေ။
စောက်ပတ်ထဲမှာ ဇော်ထူးလီးကြီးက တဇပ်ဇပ်နဲ့ လရည်တွေ ညှစ်ထုတ်နေတုန်းပဲ။ ဇော်ထူးမျက်နှာ မကြည့်ရဲတော့တာနဲ့ မျက်စိလေး မှိတ်ပြီး ခေါင်းလွဲထားမိတယ် ။လက်ကတော့ မလွတ်မိသေးဘူး ကျမကိုယ်ပေါ် မှောက်ကျလာတဲ့ ဇော်ထူးကျောပြင်ကို ဖက်ထားလျက်ပါပဲ။
အမှန်တိုင်း ပြောရရင် လရည်မဝင်တာကြာတဲ့ ကျမစောက်ပတ်လေးရဲ့ လတ်တလော ခံစားမှု့ ပျောက်ကွယ်သွားမှာ စိုးလို့ပေါ့ရှင်။ တင်းကနဲ့ တင်းကနဲ့ လရည်ညှစ်ထုတ်နေတဲ့ လီးကြီးကို စောက်ခေါင်းအတွင်းသားလေးနဲ့ ခပ်တင်းတင်း ညှစ်ပေးတော့ ကျမ လည်တိုင်ကို ဇော်ထူး နူတ်ခမ်းကျရောက်လာပြီး အကွက်ထင်အောင် စုပ်တော့တာပဲ။
ခုချိန် ဇော်ထူး လီးကြီး ပြန်ထုတ်သွားမှာ ကျမ စိုးရိမ်နေမိတယ် ။လီးတချောင်းလုံး စောက်ပတ်ထဲ အရင်းထိစိမ်ထားတဲ့ အရသာလေးက တမျိုးလေးပဲ ခံစားမှု့ကောင်းတယ်။ ကျမ စိတ်ခံစားချက်ကို ဇော်ထူး သိသွားမှာလည်း ရှက်မိသေးတယ်။
" ကောင်းလား … မမလှိုင် "
" အ … အဟင့် ဟင့် … ဘာ တွေ မေး နေတာလဲ … ကိုထူး ရာ "
ကောင်းလား မေးရင်း စောက်ခေါင်းထဲ မြုပ်နေတဲ့ သူ့လီးနဲ့ ကြိတ်လှည့် ဖိပေးနေတာ ကျမဖြင့် ကောင်းလွန်းလို့ အောက်ကနေ ကော့ပေးထားမိပြန်တယ်။ စကားပြောရင်း
ရှက်စိတ်တွေပျောက်ပြီး ကာမစိတ် ပြန်ကြွလာလို့ တစ်တစ်ခွခွ တွေ ပြောမိပြန်ရော။
" ကျနော် … လိုးပေးတာ ကောင်းလား မေးတာပါ "
" အာ … ကောင်းတယ် ကောင်းတယ် … မမလှိုင် စောက်ဖုတ်ထဲ … မင်းရဲ့ လီးကြီး အမြဲထည့်ထားပြီး … ဆွဲမထုတ်ချင် အောင်ကို … ကောင်းတာ … ကျေနပ်ပြီလား … ဟွန့် "
" မမလှိုင် စောက်ပတ်က … ဒီလောက် လိုးကောင်းမယ်လို့ ထင်မထားမိဘူး … တကယ်ဗျာ … ကျနော် နေ့တိုင်း မလိုးရတောင် … ယက်ချင်မိတယ် "
ဇော်ထူးက နောက်ရက်တွေ အတွက်ပါ စရံ သပ်နေပြီ ဘာနေနေပါ ။ကျမ စောက်ပတ်လေး လိုးကောင်းတယ် ဆိုလို့ စိတ်ထဲ ဘဝင်ကျနေမိတာပေါ့ရှင်။
" တော်ပါ မင်းတို့ ယောင်္ကျားတွေက … ရှေ့တစ်မျိုး ကွယ်ရာ တမျိုးပါနော် "
" တကယ်ပါ … မမလှိုင် စောက်ပတ်လေးက … အိစက်ပြီး စီးစီးပိုင်ပိုင်လေး … တအား လိုးကောင်းတယ်ဗျာ "
" ဒါတော့ … မင်းလီးက … ကိုထွေး လီးထက် တုတ်နေလို့ပါ "
ကျမ စကားကြောင့် ဇော်ထူး မျက်လုံးတွေ အရောင်တောက်လာပါတယ်။ ကျမ ယောင်္ကျား လီးထက် သူ့လီးက တုတ်တယ် ပြောလိုက်လို့လေ။ တကယ်လည်း အတိုအရှည် မသိသာပေမယ့် လီးဝင်လာကတည်းက လင်တော်မောင့် လီးထက် ထွားနေတာ သိနေတာပေါ့။ အဲဒီနေ့က စပြီး ဇောထူးက မနက်တိုင်း ဆေးရုံကနေ ကျမ လာခေါ်ပြီး အိမ်ရောက်တာနဲ့ လိုးတော့တာပဲ။
အမေ လစ်တာနဲ့ ကျမ အခန်းထဲ ဒါမှ မဟုတ် မီးဖိုချောင် ရေချိုးခန်း အစုံပါပဲ။ ဇော်ထူးကလည်း မိန်းမ သေလို့ လွတ်နေတဲ့အချိန် ကျမကလည်း လင်တော်မောင်က မလိုးနိုင်တော့လို့ ငတ်နေတဲ့အချိန် ဆိုတော့ တွေ့တာနဲ့ လိုးဖို့ပဲ စဉ်းစားကြတာပေါ့။ အဖေ ဆေးရုံ ဆင်းမှပဲ ကျမတို့ အဆက်ပြတ်သွားရတာ။ အဖေ အိမ်ရောက်တော့ ဇောထူးလည်း ရှိန်းနေပုံပါ ကျမလည်း ဘေးနား ကိုထွေးရှိတော့ မစရဲတော့ပါဘူး။
၂ရက်လောက်နေတော့ အိမ်စျေးဆိုင်လေး ပြန်ဖွင့် ကျမနဲ့ ကိုထွေး လင်မယား နှစ်ယောက် စျေးအတူရောင်းကြတာပဲ။ ညနေပိုင်း ဇော်ထူး ကလေးကျောင်းကြိုပြီး လာပို့တော့ လက်ဟန်ခြေဟန်တွေ ခဏတိုင်း ပြနေရှာတယ်။ ဇော်ထူးကို သနားမိပေမယ့် အခြေနေက မပေးတော့ မတတ်နိုင်ဘူးလေ ကျမ ကိုယ်တိုင်တောင် အရင်လို လက်နဲ့ပဲ အာသာ ဖြေနေရတာ။
တရက်ကျ နေ့ခင်း ၂နာရီလောက် ဆိုင်ရှေ့ ဆိုင်ကယ်လေးနဲ့ ရောက်လာတယ်။ ဆေးလိပ် တဗူးဝယ်တော့ ပိုက်ဆံမယူပါဘူး။ ကိုထွေး ရှိလားမေးလို့ လက်ဖက်ရည်ဆိုင် သွားတဲ့ အကြောင်း ပြောတော့ ဇော်ထူး မျက်လုံးလေး အရောင်တောက်လာတယ်။
" ကိုကြီးထွေးက … ဘယ်ချိန် ပြန်လာတတ်လည်း မမလှိုင် "
" နေ့လည် ၁၂ဆို … ထမင်းစားပြီးတာနဲ့ ထွက်တာ … ၂ချက်ခွဲ ၃နာရီလောက်မှ ပြန်လာတတ်တာ … ဘာလို့လည်း ကိုထူး "
ဇော်ထူးက စကားပြန်မပြောပဲ ဆိုင်ထဲဝင်လာပြီး ကောင်တာရဲ့ နောက်ဖက် နံရံဒေါင့်လေးနား ကျမဆွဲခေါ်ပြီး ထိုင်ခိုင်းလိုက်တယ်။ ကျမ တင်ပလင်ခွေပြီး ထိုင်ပေမယ့် ဇော်ထူးက ဒူးထောက်လျက်အနေထားနဲ့ ကျမ မျက်နှာအနံ့ နမ်းတော့တာပဲ။ အဲချိန် ရင်တအားခုန်နေမိရတယ် စျေးဝယ်များ ရောက်လာမလား ဆိုင်ရဲ့ နောက်ဖေးပေါက်ကပဲ အမေဝင်လားမလား ကိုထွေးဝင်လာမလား ခံစားမှု့ပေါင်းစုံပါပဲရှင်။
စျေးဝယ်လာရင် အလှကုန် ပစ္စည်း ထည့်ထားတဲ့ မှန်ကောင်တာ ကွယ်နေလို့ ရုတ်တရက် ကျမတို့ကို မမြင်နိုင်ပေမယ့် ဆိုင်နောက်ဖေး တံခါးပေါက်က လူဝင်လာရင်တော့ ဘွားကနဲ့ မြင်နေရမှာ။ ဇော်ထူး အနမ်းတွေ တုံ့ပြန်ရင်း ကျမ စိတ်မလုံလို့ နောက်ဖေး တံခါးပေါက်ဆီပဲ ခိုးကြည့်နေမိတာပေါ့။
တဖြည်းဖြည်း ဒူးထောက်နမ်းနေတဲ့ ဇော်ထူးပုဆိုးထဲက လီးကြီး ထောင်ထွက်လာပြီး ဆက်ကနဲ့ ဆက်ကနဲ့ တုန်နေရှာတာ။ ကျမ နူတ်ခမ်းကို ခပ်ပြင်းပြင်း တချက်ဆွဲစုပ်ပြီးတာနဲ့ သူ့ခါးကို ကော့ပေးထားတော့ မျက်နှာရှေ့ ပုဆိုးထဲက လီးကြီးက တန်းနေတာပဲ။ ကျမလည်း ဟန်မဆောင်နိုင်ဘူး လီးထိပ်ကို တချက်နမ်းပြီး ပုဆိုးအပြင်ကနေ မျက်နှာတပြင်လုံး ဘယ်ညာရမ်းပြီး လီးနဲ့ မျက်နှာပွတ်ရင်း တရှိန်းရှိန်းနဲ့ ရမ္မက်စိတ်တွေ တောက်လောင်လာတယ်။
ပုဆိုးအောက်နားစ ဆွဲလှန်တော့ လီးအရည်းပြား ပတ်ပတ်လည် အကြောတွေ ထပြီး ဒစ်ကြီးက ပန်းရောင်ထနေတာပေါ့။ ထိပ်မှာ အရည်ကြည်လေး စို့နေတာနဲ့ ဆွဲစုပ်ပစ်တာ ပထမဆုံး ဇော်ထူးရဲ့ လချီးနံ့ ခပ်ပြင်းပြင်းလေး ကျမ နှာခေါင်းထဲ တိုးဝင်လာပြီး လီးထိပ်အပေါက်က အရည်ကြည်လေးက ညှီစို့စို့ ငံကျိကျိလေးပဲ။ကျမယောင်္ကျား ကိုထွေးက တကိုယ်ရည် သန့်ရှင်းရေး ဂရုစိုက်ပေမယ့် ဇော်ထူးက ဖြစ်သလို နေတတ်ပုံပါ သူ့မိန်းမ ကျမညီမ မရှိတော့လို့များ လီးကို မဆေးတော့တာလား မသိပါဘူး။
ဇော်ထူးလီး စုပ်တိုင်း ၁မိနစ်လောက်ထိ လီးနံ့ ခပ်ပြင်းပြင်း အမြဲရတယ် အစပိုင်း ပျို့တက်လာပေမယ့် နောက်ပိုင်း အဲဒီလီးနံ့ကပဲ ကျမ ကာမစိတ်ကို ထကြွစေသလို ခံစားလာရတော့တာ။ ကြာကြာ မစုပ်လိုက်ရပါဘူး။ ၅မိနစ်လောက်ကျ ကျမ ခေါင်းကို ဖမ်းကိုင်ပြီး ခပ်တိုးတိုး အံကြိတ်ညည်းရင်း လရည်တွေ ပန်းထည့်တော့တယ်။ လည်ချောင်းထဲ လီးအရည်ပြား တင်းကနဲ့ ဖြစ်ကတည်းက ကျမလည်း လည်ပင်းကြွက်သားတွေ လျော့ပြီး လရည်မျိုဖို့ အဆင်သင့် လုပ်ထားလိုက်တာပေါ့။
ဗျစ်ကနဲ့ ညှီစို့စို့ လရည်တွေ ထွက်ကျလာတာနဲ့ တပြိုင်ထဲ လိုလို ကျမ အာခေါင်ပျော့ထဲထိ လီးထိပ်က ဝင်လာပါပြီ။ အဲဒါ ဇော်ထူး အကျင့်ပါ လရည်ထွက်တာနဲ့ ကျမ နူတ်ခမ်းကို လီးအရင်းထိ ဖိကပ်ရင်း ဇိမ်ယူတတ်တယ်။ လရည်ကုန်မှ ပါးစပ်ထဲက လီးကို ဆွဲထုတ်ပြီး ကျမရှေ့ ဒူးထောက်လျက်အနေထားကနေ ဖင်ချထိုင်တာ။ ကျမ နူတ်ခမ်းဒေါင့် ပေကပ်နေတဲ့ လရည်တွေ သူ့လျှာနဲ့ ဆွဲစုပ်ပြီး မျက်နှာချင်းဆိုင် အနေထားနဲ့ ထမိန်အောက်နားစထဲ လက်သွင်းပြီး စောက်ပတ်ကို ပွတ်ချေတော့တာပဲ။
စောက်စိလေး ညှပ်ဆွဲလိုက် အက်ကွဲကြောင်းထဲ လက်ချောင်းလေးနဲ့ ထိုးခွဲလိုက်နဲ့ ကျမ ဖင်တွေ ကြွတက်မတတ်ပေါ့ စောက်ခေါင်းထဲ လက်ခလယ်သွင်း မွှေပြီး လက်ခလယ်ကို ပြန်စုပ်ပြသေးတယ်။ လက်ခလယ်မှာ ကပ်နေတဲ့ ကျမစောက်ရည်တွေ ပြောင်နေအောင် စုပ်ပြတော့ ကျမ စိတ်ထဲ့ သိမ့်ကနဲ့ သိမ့်ကနဲ့ ခံစားမှု့က တမျိုးလေးပဲ ကျမယောင်္ကျား ကိုထွေးနဲ့ တုန်းက မကြုံဖူးတဲ့ ကာမ စည်းစမ်တွေ အကုန်ရနေတော့တာ။ အဲဒီချိန် ဇော်ထူး ပါးစပ်ကို ကျမ ဆွဲစုပ်တော့တာပဲ သူ့ပါးစပ်က ကျမ စောက်ရည်နံ့လေးတွေကို အရသာခံရင်းပေါ့။
အဲချိန် နောက်ဖေး တံခါးနား လူရိပ်တွေ့လိုက်လို့ နှစ်ယောက်သား လူချင်း ခွာလိုက်ရတယ်။ ဇော်ထူးက ဖျက်ကနဲ့ ထရပ်ပြီး ကောင်တာနားထောင်ထားတဲ့ တံမျက်စည်း နဲ့ ဆိုင်ထဲ လှဲကျင်းနေတာ။ ကျမလည်း ကောင်တာ နောက်ကျောဘက် အသားတံခါးလေး ဖွင့်ပြီး ချိုင်းလိမ်ဆီ ပုလင်းတွေ ဟိုရွေ့ ဒီရွေ့ နဲ့ အလုပ်များချင်ယောင် ဆောင်နေလိုက်ရတယ်။
" ဟော … ဇော်ထူး … မိန်းမ သေမှ သိတတ်လှချည်လားကွ … ဟားဟားးး "
" ဒီဘက် ဆိုင်ကယ် တစ်စီး လာကြည့်ရင်း … လမ်းကြုံတာနဲ့ ဝင်လာတာ ကိုကြီးထူးရေ … အမှိုက်တွေ ပွနေတာနဲ့ … လှဲကျင်း ပေးနေတာပါ "
ဇော်ထူးက ခပ်တည်တည် ပြောနေတော့ ကိုထွေးက မျက်နှာကြီး တပြုံးပြုံးနဲ့ ရောက်ရာ ပေါက်ရာ စကားတွေ ပြန်ပြောနေတော့တာ။ ဇော်ထူး ပြန်သွားမှ ကျမလည်း စိတ်ထဲက အလုံးကြီး ဒုန်းကနဲ့ ပြုတ်ကျသွားရတယ်။ ကျမ စောက်ပတ် ဇော်ထူးနိုက်နေတာ ကိုထွေး မြင်သွားပြီး ထင်နေတာ တော်ပါသေးရဲ့။
ခါတိုင်း ၂ချက်ခွဲ ၃နာရီ လောက်မှ လက်ဖက်ရည်ဆိုင်က ပြန်လာတတ်တဲ့ ကိုထွေးပေါ့ ဒီနေ့မှ စကားပြောဖေါ် သူငယ်ချင်းတွေ မလာလို့တဲ့ ။၂နာရီ ၁၅မိနစ် ကျော်ကျော်လေးနဲ့ အိမ်ပြန်လာတာ။ ကျမဖြင့် ခုထိ စိတ်ထဲ တရှိန်းရှိန်းလေး ခံစားနေတုန်းပဲ။
ကိုထွေး ထင်တာက ကျမတို့ လင်မယားက ဇော်ထူး ကလေးကို စောင့်ရှောက်ပေးလို့ ကျမတို့ဆိုင်ကို ဇော်ထူးက လမ်းကြုံ ကူလုပ်ပေးတာ ထင်နေရှာတာ။ ဇော်ထူးက သူမရှိချိန် ကျမ လာလိုးတာများ သိရင် ဘယ်လို နေရှာမလည်း မသိဘူး။ ကျမနဲ့ ဇော်ထူး အခွင့်ရေး ရသလောက်ကို ဆက်ဆံဖြစ်ခဲ့တာပေါ့။ အရင်လို လိုးခွင့် မရပေမယ့် ကိုထွေး နေခင်းဘက် အပြင်ထွက်ချိန် မှန်းပြီး ဇော်ထူး ရောက်ရောက် လာတတ်တယ်။လူသိပ်မရှင်းလို့ စျေးဝယ်ကျရင် ကောင်တာနောက်ဖက် ထိုင်ပြီး ဂွင်းထုပေးလိုက်တာပဲ ဇော်ထူးကလည်း လက်နဲ့ ကျမစောက်ပတ် အရည်ထွက်အောင် မွှေပေးပါတယ်။
တရက်ကျ ကိုထွေး ထမင်းစားပြီး လက်ဖက်ရည်ဆိုင် သွားတာနဲ့ ကျမလည်း အမေ့ကို ဆိုင်စောင့် ခိုင်းပြီး ရေချိုးဖို့ အိမ်မကြီးထဲ ဝင်လာခဲ့တာ။ ကျမတို့စျေးဆိုင်က ခြံဝန်းကြီးရဲ့ အရှေ့မြောက်ဒေါင့်လေးကို ပေ၂၀ ပေ၃၀ တိုက်ခန်းပုံစံလေးဆောက်ပြီး အုတ်ခင်းလေးနဲ့ပါ။ နေတဲ့အိမ်က ခြံဝန်းအလယ်မှာ နံကပ် ၂ထပ်လေး ဆောက်နေကြတာ။ မြေက အဖေ့ဘက်က အမွေရထားတာ အကျယ်ကြီးပဲ ။အရပ်ထဲ ကျမတို့ ခြံဝန်းက အကျယ်ဆုံးပေါ့။ မျက်နှာပွင့် ပေ၆၀ တောင်မြောက်က ပေ၁၀၀ကျော်တယ် မြောင်ဘက်မျက်နှာလှည့်ပါ။
ကျမတို့ အိပ်ခန်းထဲ ရောက်တာနဲ့ ရေချိုးမလို့ အဝတ်ချွတ်တုန်း ရုတ်တရက် ဇော်ထူး ရောက်လာတော့တာပဲ။ ကုတင်ပေါ် လေးဖက်ထောက်ခိုင်းပြီး ကျမနို့နှစ်လုံး စုံကိုင်လိုးတာ။ တအား လိုးချင်နေတော့ ခဏပဲ ကျမ စောက်ဖုတ်ထဲ ပူကနဲ့ ခံစားမိလိုက်ပါတယ်။ ဇော်ထူး ပြီးတာနဲ့ ကျွန်မလည်းရေချိုးမယ် ဆိုပြီး ရေချိုးခန်းထဲ၀င်တော့ နောက်က ကပ်ပါလာတာ။
" သွားတော့လေ … ကိုထူး … မမလှိုင် ရေချိုးမလို့ "
" မသွားပါဘူး … မမလှိုင် စောက်ပတ်ကို ရေဆေးပေးချင်လို့ "
" အာ … အိမ်ရှေ့ ဆိုင်ထဲမှာ အမေရှိတယ် … ကိုထူးရ …… သိပ် အတင့်မရဲနဲ့ "
ကျမ စကားမဆုံးသေးဘူး ထမိန်ဆွဲချွတ်ပြီး ခုန သူလိုးထားတဲ့ ကျမ စောက်ဖုတ်လေးကို လက်နဲ့ သေချာပွတ်သပ် ဆေးပေးနေတာ။ ကျမ ယောင်္ကျားတောင် မလုပ်ပေးဖူးလို့ စိတ်ထဲ ကြည်နုးရင်း ဇော်ထူး ဆေးပေးတာကို ငြိမ်ခံနေလိုက်တယ်။ မျက်လုံးကတော့ ရေချိုးခန်း တံခါးပေါက်ကို ကြည့်ထားလိုက်တာ။ မတော်တဆ အမေ ခြေသံကြားရင် ထမိန်ပြန်ဝတ်ဖို့ ထမိန်ကိုလည်း ညာလက်နဲ့ အဆင်သင့် ကိုင်ထားရသေးတယ်။
လူမသိအောင် ခိုးစားတဲ့ အရသာက ဝတယ်လို့ မရှိပါဘူးရှင်။ ခုလည်း ကျမစောက်ပတ်လေး ဖိပွတ်တာနဲ့ ယားတက်လာသလို မျက်နှာချင်းဆိုင် ငုတ်တုတ်ထိုင်ရင်း ကျမစောက်ပတ်ပွတ်ဆေးနေတဲ့ ဇော်ထူး ပုဆိုးအောက်က လီးပြန်တောင်လာပါပြီ။
" မမလှိုင် … ထရပ်လိုက်ဗျာ "
မတ်တပ်ရပ်တာနဲ့ အဝတ်တင်ဖို့ တပ်ထားတဲ့ ရေချိုးခန်း နံရံက စတီးဘားတန်းလေးပေါ် လက်တင်ခိုင်းနေတာပေါ့။ ဘာလုပ်မလည်း ကျမ ရိပ်မိနေတယ်လေ ညာလက်က ထမိန်ကို ဘာတန်းလေး ညှပ်ရင်း ခြေထောက်နှစ်ချောင်း ခွဲရပ်ရင်း ဖင်နောက်ပစ်ပေးလိုက်တယ်။ ဇော်ထူးလီးကြီးက ကျမနောက်ကျော ဘက်ကနေ ပေါင်ကြားထဲ ဝင်လာပြီး စောက်ပတ်အုံလေးကို ချိတ်ဆွဲပွတ်ပေးနေတာပေါ့။ သူ့လီးကြီးက အနောက်ကနေ ကျွန်မ ပေါင်ကြားထဲ အချက် ၂၀လောက် ပွတ်ဆွဲပြီးမှ ကျမ ခါးလေးကို စုံကိုင်ပြီး ဆွဲလိုးတော့တာ။
လိုးရင် ဘာစိတ်ကူးပေါက်လဲ မသိဘူး ဇော်ထူးလက်က ရေပန်းကြိုးခလုတ်လေး ဆွဲချပစ်တာ အပေါ်က ရေစက်လေးတွေ ဝေါကနဲ့ ပန်းထွက်လာတာပေါ့။ ရေချိုးခန်းနံရံ ပေါ်က စတီးဘာတန်းလေး ကိုင်ထားတဲ့ ကျမလက်နှစ်ဖက်ကို ဆွဲယူပြီး ရေပန်းအလယ် ဆွဲယူရင်း လက်နှစ်ဖက် နောက်ကချုပ်ပြီး တဘွတ်ဘွတ်နဲ့ ဆောင့်လိုးတော့တာပဲ။
ရေပန်းအောက် အလိုးခံရတာ ဒါပထမဆုံးပဲ စိတ်ထဲ တစိမျိုးလေးခံစားမိတယ် တကိုယ်လုံး ရေစိုနေပေမယ့် ကျမဖင်သားနဲ့ ဇော်ထူး ဆီးစပ် အသားစိုင်ချင်း ထိကပ်တိုင်း ထိတဲ့နေရာလေးက နွေးကနဲ့ပါပဲ။လိုးရင်းတန်းလန်း ဇော်ထူးက လီးဆွဲထုတ်တော့ ရင်ထဲဟာသွားတယ် စောက်ခေါင်းလေးထဲ ဒစ်ကြီးက ကြိတ်ဆွဲနေလို့ ခံစားမှု့က တအားကောင်းနေချိန်လေ။
" အာ … ကျွတ် … ခံလို ကောင်းနေတာ ဘာလို့ … လီးကို ထုတ်လိုက်တာလဲ …… ကိုထူး ရယ် "
ကျမ မကျေနပ်တဲ့ အသံလေးနဲ့ လှည့်ပြောတော့ ဇော်ထူးက ရေချိုးခန်းထောင့်က အဖေ မဆုံးခင် ရေချိုးရင် ထိုင်ဖို့ လုပ်ထားတဲ့ ခုံပုလေး ကျမနားယူချလာတာ။ ရေပန်းအောက် ခုံပုလေး ချပြီး ထိုင်ရင်း ကျမကို သူ့ပေါင်ပေါ် မျက်နှာချင်းဆိုင် ခွထိုင်ခိုင်းတယ်။
ထိုင်ချလိုက်တာနဲ့ ကျမခါးကို ဘယ်လက်နဲ့ ထိန်းရင်း ညာလက်က စောက်ခေါင်းပေါက်နဲ့ လီးထိပ်တေ့ပြီး သွင်းလိုက်တာပဲ။ ကော့ထိုးသလိုဖြစ်လို့ ဖင်ပြန်ကြွတုန်းခါးဆွဲပီး ဆောင့်ချလိုက်တာ ဗျစ်ကနဲ့ပဲ။ စောက်ဖုတ်တစ်အုံလုံး ဖျင်းကနဲ့ လီးထိပ်က သားအိမ်ဝ လာထိနေတာ။ ကျမ ခါးကို စုံကိုင်ရင်း သူ့ပေါင်နှစ်ဖက် မြှောက်လိုက် ချလိုက်နဲ့ ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် လုပ်ပြီး ဆီးခုံးထိအောင် ကြိတ်လိုးတော့တာပဲ။
" ရှီးးးး းးးး … ကောင်းတယ်မလား … မမလှိုင် "
ကျမလည်း အလိုက်သင့် ဇော်ထူးပေါင်ပေါ် မျက်နှာချင်းဆိုင် ခွထိုင်ပြီး ဖင်ကို နောက်ပစ်လိုက် ရှေ့ပြန်ကပ်လိုက် လုပ်ရင်း ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်တယ်။တကယ်လည်း ကျမ အတွက်က လိုးနည်းအသစ်မို့ စိတ်လှုပ်ရှားရင်း လီးအရသာ ခံနေမိတာ။
" အ …… ဟူးးးးး …… ဖင်ကိုဝိုက်ပြီး … ဖိလိုးလိုက် မမလှိုင် …… အင်းးး ဟုတ်တယ် … အင်းဟင်း "
ပြောလည်းပြော ကျမ ဖင်ကို ဆုပ်ကိုင်ရင်း ဆွဲလိုးနေတော့ ကျမ ဖင်ကို ဝိုက်လှည့်ပေးမိတာ တကယ်ကိုရှင် လီးထိပ်က စောက်ခေါင်းထဲ အတွင်းအသားနုလေးတွေ ချိတ်ဆွဲပစ်တယ်။ လီးအရသာ အသစ်တမျိုးလေး ခံစားလာရတာပေါ့။ နောက်ကျ သူပြောစရာ မလိုအောင်ကို ခါးအားနဲ့ ဖင်ကို ဝိုက်လှည့်လိုက်တယ်။ ဆီးခုံးချင်း ကပ်နေအောင် ဖိလိုးလိုက်နဲ့ လီးတစ်ချောင်းလုံး စောက်ပတ်ထဲ ထည့်ပြီး မွှေသလိုဖြစ်တော့ တအားကို ကောင်းနေမိတာ။
ကျမ ခေါင်းမော့ပြီး လီး အရသာခံနေချိန် နို့သီးခေါင်းနှစ်ဖက်ကို ဆွဲစုပ်ပစ်တာ မကြာပါဘူး သူ့ ကျောပြင်ကို ဆွဲဖက်ရင်း စောက်ရည် ထွက်ကုန်တော့တာပဲ။ ဇော်ထူးလည်း ကျမ ပြီးတော့ ၁၀ချက်လောက် ကော့လိုးပြီး လရည်တွေ ကျမ အဖုတ်ထဲ ပန့်းထုတ်ပစ်တော့တာပဲ။
ဒီလိုနေလာရင်း ၈လ လောက်ကြာတော့ အဖေ အသဲရောဂါနဲ့ပဲ ဆုံးပါးသွားတာ။ အဖေဆုံးတာနဲ့ အမေကလည်း ဇော်ထူးကို အိ်မ်ခေါ်ထားလိုက်တယ် အဓိက က ကျမတို့လင်မယား စျေးရောင်း တဖက်နဲ့ မအားတဲ့ကြားက သူ့မြေးကို လုပ်ကိုင်ပေးနေရတာ မကြည့်ရက်လို့တဲ့ ဖအေ အရင်းဖြစ်တဲ့ ဇော်ထူးကိုပဲ အိမ်ခေါ်နေခိုင်းတာပါ။
.............................................................................................
ဇော်ထူးကို အရက်မသောက်ဖို့ ညပိုင်း အိမ်စောစော ပြန်ဖို့ အမေကိုယ်တိုင် သေချာမှာထားရတာ။ ဇော်ထူးကလည်း အရက် သိပ်မသောက်တော့ပါဘူး ဆိုင်ကယ် အရောင်းဝယ် ဖြစ်တဲ့နေ့မျိုးလောက် နဲနဲပါးပါး လောက်ပဲ သောက်တတ်တယ်။
ကျမကလည်း အရက်နံ့ရရင် အကပ်မခံဘူး တဖြည်းဖြည်း အရက် လုံးဝမသောက်တော့ပဲ ဘီယာလောက်ပဲ သောက်တော့တာ။ တဖြည်းဖြည်း ဇော်ထူးအပေါ် ကျမလည်း သံယောစဉ် အမျှင်တန်းမိလာတယ်။ ဟင်းချက်ရင်တောင် ဇော်ထူး ကြိုက်တတ်တဲ့ ဟာလေးတွေ ထည့်ချက်ပေးတတ်နေပြီ။ ဒါပေမယ့် လင်တော်မောင် ကိုထွေး အပေါ်လည်း မေတ္တာ မပျက်ပါဘူး။ ကိုထွေးလည်း ကျမ်းမာရေးက အတော်ကို ညံ့လာတာ အဓိက က ဆေးလိပ် တအားသောက်တာ ဖြတ်ခိုင်းဖို့ နေနေသာသာ လျော့သောက်ပါ ဆိုတာကို မရတာ။
ကိုထွေး စိတ်လာတဲ့အခါ ၁လ ၃ကြိမ်လောက် ကျမနဲ့ လိုးဖြစ်ကျပေမယ့် လီးက သိသိသာသာကို တောင်မလာတော့တာ။ လရည်ထွက်တဲ့ အထိ ကျမ စုပ်ပေးလိုက်တာပါပဲ။ ကျမ်းမာရေး ညံ့လာတဲ့ ကိုထွေးက ဘာမှ မဖြစ်ပဲ အမေက ကောက်ကာငင်ကာ ဆုံးသွားတယ်ရှင်။ ဆရာဝန်က သွေးတိုးပြီး ဦးနှောက်ကျော ပျက်တယ် ပြောတာ။ အမေ့ နာရေးကြ နယ်က အမျိုးတွေ ရောက်လာကြတယ်။ ဒါနဲ့ ကျမတို့ လင်မယားရယ် ဇော်ထူးတို့ သားအဖရယ် အပေါ်ထပ် ရွေ့အိပ်ကြတာ အောက်ထပ်မှာ အမေ့အမျိုးတွေ အတွက် နေရာ ထိုင်ခင်း စီစဉ်ပေးထားလိုက်တာပေါ့။
ညပိုင်း စားသောက်ပြီး ကျမ နဲ့ အမေ့အမျိုးတွေ ရောက်ရာပေါက်ရာ စကားပြောတုန်း ကိုထွေးက နားချင်တယ် ဆိုပြီး အိမ်ပေါ်တက်သွားတော့ သိပ်မကြာဘူး ကျမလည်း တနေကုန် ဧည့်ခံရ နာရေး ကိစ္စတွေနဲ့မို့ နားချင်တာနဲ့ အမျိုးတွေ နူတ်ဆက်ပြီး အိမ်ပေါ်တက်လာခဲ့တယ်။ လှေကားထိပ်ရောက်တော့ ဇော်ထူးက အောက်ဆင်းမလို့ ထင်တယ် ကျမ တက်လာတာ လှမ်းကြည့်နေတာ။
" မမလှိုင် … အိပ်တော့ မလို့လား "
" အေးဟာ … ညှောင်းကိုက်နေတာ နားတော့မလို့ "
ပြောပြီး ကျမ တို့အိပ်ခန်းဆီ လျှောက်လာတော့ ဇော်ထူး နောက်ကနေ ကပ်ပါလာတယ် သူတို့ သားအဖ အိပ်ခန်းက ကျမတို့နဲ့ ကပ်လျက်မို့ သူ့အိပ်ခန်း သွားမယ်ပဲ ထင်တာ။ ကျမတို့အိပ်ခန်း တံခါးနား ရောက်တော့ နောက်ကျော ဘက်ကနေ ကျမဖင်ကြားထဲ လီးနဲ့ထောက်ပြီး ဘယ်လက်က နို့အုံကို သိုင်းညှစ်ပြီး ညာလက်က ထမိန်အပြင်ကနေ ပေါင်ကြား နိုက်တော့တာပဲ။
" ဟာ … အမေ့ နာရေးကြီးနဲ့ … ကိုထူးကလည်း … နောက်ရက်မှ နော် "
ကျမ ငြင်းပေမယ့် ဇော်ထူး လက်နှစ်ဖက်က တရစပ် လှုပ်ရှားနေတော့ စိတ်တွေ ကြွလာပြီး ပေါင်နှစ်ဖက်က အလိုလျောက် ကားပေးမိတယ်။ တကယ်ပါ ရာဂနတ် ဖမ်းစားပြီဆို အသိစိတ်ပါ ကွယ်သွားတတ်တာမျိုး။ ခုလည်း ကျမ ယောင်္ကျားက အိပ်ခန်းထဲ အိပ်ပျော်နေတာ ကျမက အိပ်ခန်းဝမှာပဲ သူစိမ်းယောင်္ကျားနဲ့ သာယာနေမိတာပဲလေ။
စကားပြောရင်း ဇော်ထူးလီးကို လက်နောက်ပြန် စမ်းပြီး ကိုင်လိုက်မိတာ ရှီးကနဲ့ စုပ်သပ်ပြီး နို့အုံကို တအားညှစ်တော့တာပဲ။ ကျမ ကိုယ်ကို ဆွဲလှည့်ပြီး တံခါးပေါက်ဘေးနား နံရံ မှီပြီး ထိုင်ခိုင်းနေပြီ ကျမ ဘာလုပ်ရမယ်ဆိုတာ စိတ်က အလိုလို သိနေပါတယ်။ ပုဆိုး အောက်နားစ ဆွဲမတာနဲ့ လီးထိပ်ကို ဖမ်းငုံပေးလိုက်တာ အိ့ကနဲ့ ခပ်တိုးတိုး ညည်းရင်း ကျမခေါင်းကို လှမ်းကိုင်တော့တာပဲ။
လီးထိပ်ကို ပါးစပ်ထဲ ထည့်စုပ်ရင်း ဒစ်ကို သွားလေးနဲ့ဖိကိုက်ပြီး လျှာနဲ့ ဝိုက်စုပ်လိုက်တာ ချက်ချင်း ကျမပါးစပ် ဆွဲလိုးတော့တာပေါ့။ကျမ အဆင်သင့် မဖြစ်သေးလို့ ဇော်ထူး ပေါင်တန်နှစ်ဖက်ကို လက်နဲ့တွန်းရင်း ခေါင်းနောက်ဆုတ်လိုက်တယ်။
" ပလွတ် … ဇွိ … အဟွတ် ဟွတ် "
နောက်က နံရံခံနေလို့ လီးက အရှိန်နဲ့ တိုးဝင်လာတော့ ရှောင်မရပဲ အာခေါင်ကို ဒစ်နဲ့ ထိုးမိတော့ တဟွတ် ဟွတ် သီးနေမိတာ။ လက်ဟန် ခြေဟန်နဲ့ အိပ်ခန်းဘက် ကျမယောင်္ကျား ကြားသွားနိုင်ကြောင်း ပြပေမယ့် ဇော်ထူးက ကျမပါးစပ်ထဲက လီးကို မထုတ်ပေးပဲ ဆွဲလိုးနေတယ်။ ကျမလည်း မျက်ရည်တွေ ကျလာရင်း လည်ပင်းကြွက်သားတွေ လျော့ပြီး အသက်အောင့်ထားလိုက်ရတာပေါ့။
" အု … ပလွပ် … ဖူး ဖလူး … ဇွိ … အု အု "
မနားတမ်းကို ကျမ ပါးစပ်လိုးပြီး လရည်ထွက်ကာနီးမှ ပါးစပ်ထဲက ထုတ်ပြီး ဘေးပန်းထုတ်ပစ်တာ။
" ဆောရီးနော် … မမလှိုင် … ကျနော် တအား တင်းနေလို့ပါ "
" အင်းပါ … နောက်ရက်မှ လုပ်တော့ … ခု အာသာ ပြေတယ်မလား "
" ပြေပါပြီ … မမလှိုင် ရဲ့ … အိပ်ချင် လည်း အိပ်တော့ "
ဇော်ထူး သူအိပ်ခန်းထဲ ဝင်သွားမှ ကျမလည်း ကျမတို့အိပ်ခန်းထဲ ဝင်လာခဲ့တယ်။ ကိုထွေး ဘေးနား ဝင်လှဲလိုက်ပေမယ့် ကျောပေးပြီး အိပ်ပစ်လိုက်တာ တော်ကြာ ကျမ ပါးစပ်က လရည်နံ့တွေ ရနေမဆိုးလို့ပေါ့ အပေါ်ထပ်မှာ ရေချိုးခန်း ရှိပေမယ့် မသုံးတာ ကြာပါပြီ အောက်ထပ်ဆင်းပြီး ပါးစပ် ဆေးရအောင်လည်း လူက မလှုပ်ချင်လောက်အောင် ပင်ပန်းနေပြီ။ နာရေး ရက်လည်ပြီးတော့ အမေ့အမျိုးတွေလည်း အကုန် တစ်ယောက်ပြီး တစ်ယောက် ပြန်ကုန်ကြတယ်။
နောက်ရက်တွေ အိမ်မှာ လူအတော်ရှင်းသွားတာပေါ့။ တူလေးက ကျောင်းသွား ကိုထွေးကလည်း နေ့လည် ထမင်းစားပြီး အပြင်ထွက်ဆိုတော့ ဇော်ထူးနဲ့ ကျမ နှစ်ယောက်ထဲ လွတ်လွတ်လပ်လပ် အချိန်တွေ ပိုများလာတာ။ တခါတလေ စျေးဆိုင်နောက်ခန်းလေးထဲ မှာပဲ လိုးဖြစ်ကြတယ်။
" မမလှိုင် … ခါးနဲနဲ ကော့ပေးထားနော် "
ခုလည်း နေ့ခင်းဘက် ဇော်ထူး အိမ်ပြန်လာတော့ ဆိုင်ခန်းနောက်ထဲ ကျမ စောက်ပတ်ကို နိုက်တော့တာပဲ ကျမလည်း နံရံမှီထိုင်ပြီး ညာဘက်ခြေထောက်ကွေးရင်း ဘယ်ဘက်ဒူးထောင်ထားပေးလိုက်တယ်။ ဇောထူးက ကျမထမိန်အောက်စကနေ လက်သွင်းပြီး နိုက်တာပါ။ စောက်ရည်ရွှဲလာတော့ လေးဖက်ထောက် ကုန်းခိုင်းလို့ ကုန်းပေးတော့ ခါးကော့ခိုင်းနေတာပေါ့။
ထမိန်ကို ခါးပေါ်ချိတ်တင်ပြီး ကော့ပေးထားတော့ ကျမဖင်ကြားက စောက်ဖုတ်က ဇော်ထူးရှေ့ ပြူးထွက်နေမှာ တွေးမိတာနဲ့ ရှက်စိတ်ဝင်လာပြီး စိတ်တွေလဲ ကြွလာရတယ်။ခါတိုင်းလို ခါးဆွဲလိုးပြီး ထင်နေတုန်း ဖင်ဝလေး နွေးကနဲ့ ဖြစ်ပြီး အသားစိုင်လေးတခု လာထိလို့ နောက်လှည့်ကြည့်လိုက်တာ။ ဇော်ထူးက ကျမဖင်နောက် ဒူးထောက် ခါးညွတ်ရင်း ဖင်ဝကို လျှာနဲ့ယက်ပေးနေတယ်။
" ဟဲ့ … အဲဒါ … ဖင် ဖင် … ဖင်ပေါက်ကြီး … မယက်နဲ့လေ "
" ဖင်လိုး မလို့ … မမလှိုင်ရဲ့ … ငြိမ်ငြိမ်လေး ခံစမ်းပါ … မကြောက်နဲ့ "
ပြောမယ့်သာ ပြောရတာ ဖင်ပေါက်ထဲ လျှာထိုးမွှေတော့ တကိုယ်လုံးက အကြောတွေ အီစိမ့်လာပြီး ပြီးချင်သလိုတောင် ဖြစ်တယ်။ ဇော်ထူးက ဖင်ဝလေး လျှာနဲ့ ဝိုင်းပေးလိုက် ဖင်ပေါက်ထဲ လျှာထိပ်လေး ထိုးမွှေလိုက်နဲ့ အားရမှ ကျမကို ဖင်ဖြဲခိုင်းနေတာ။ ကျမလည်း ကျမဖင် အလိုးခံဖို့ ကိုယ်တိုင် ဖြဲပေးရတဲ့ အဖြစ် လင်တော်မောင် ကိုထွေးမြင်ရင် ရိုက်သတ်မလားတောင် မသိဘူး။
ပေါင်နှစ်ချောင်း ထပ်ကားပြီး ခါးခွက်ပစ်လိုက်ရင်း ကြမ်းပြင်ပေါ် ရင်ဘတ်အပ်လိုက်ရတယ်။ ပြီးမှ လက်နှစ်ဖက် နောက်ပစ်ရင်း ဖင်နှစ်ခြမ်း ဖြဲပေးလိုက်တာပေါ့။ ဖင်ကြားထဲ အရည်တခုခု စီးလာလို့ မေးတော့ ဇော်ထူးက ဖင်မနာအောင် ဂျယ်တမျိုး သုတ်ပေးတာ ပြောတယ်။ သူ့လီးကိုလည်း သုတ်ရင် ဂွင်းထုနေတာ တဘက်ဘက်နဲ့ပဲ။
" ဖင်ထဲ လီးစဝင်ရင် … နဲနဲ နာလိမ့်မယ် … မမလှိုင် ခဏ အောင့်ခံလိုက်နော် "
" ဟိုလေ … မမလှိုင် ဖင်မခံဖူးဘူးနော် … ကိုထူး "
" အင်းပါ … မမလှိုင်ရဲ့ … တအားနာရင် ထုတ်ပေးမှာပါ "
စကားပြောရင်း ကျမဖင်၀ထဲ လီးတေ့သွင်းလိုက်တာ။ဆတ်ကနဲတုန်ပြီး အသက်ကို အောင့်ထားလိုက်တယ်။ ဖင်ကိုတော့ လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ထပ်ဖြဲပေးလိုက်တာပေါ့။
" ဗျစ် … အ အမလေး … ဗြိ … အ …… ကျွတ်ကျွတ် … မ ရ ဘူး … ကိုထူး … အီးးးး နာ တာ ဟာ "
" အင်း … လက်နဲ့ ဖြဲထား မမလှိုင် … တဝက်ကျော်ကျော် ဝင်သွားပါပြီ … ရှီးးးး းးးး "
ကျမ အသက်ရှုသံမြန်လာပြီး ရင်ထဲ ဒိန်းကနဲ့ ဒိန်းကနဲ့ပဲ ဖင်ထဲ သပ်လျိူထားသလိုကြီး ခံစားနေရတာပါ။ ဇော်ထူးက ဖင်ကို ညှစ်ချေရင်း လီးအရင်းထိုးထည့်တော့တာ။
" အ … ကျွတ်ကျွတ် … ထုတ် ထုတ် … ဇော်ထူး … မရဘူး … သေပြီ သေပြီ … အမလေး "
ကျမ ငိုသံပါနဲ့ ပြောလို့ လီးကို ထုတ်ပြီး နောက်ကနေ စောက်ဖုတ်ယက်ပေးနေတယ်။ ဖင်ပြန်လိုးလိုက် ကျမ နာရင် ပြန်ထုတ်လိုက်နဲ့ ၄ခါ လောက်မှ ကျမ ဖင်ခံနိုင်လာတာပါ။ ဇော်ထူး လီးကြီး ဝင်လာတိုင်း ဖင်ကို ကော့ပေးထားလိုက်တာပေါ့။ ဒါပေမယ့် ဖင်ခံရင်း စောက်ဖုတ်အယက်ခံရတဲ့ အရသာကို ပိုနှစ်ချိုက်မိလာတယ်ရှင်။
" ရရဲ့လား … မမလှိုင် "
" အင်း … ရတယ် ခံနိုင်ပါပြီ … ဒါမဲ့ … ဟို ဟို … မမလှိုင် စောက်ဖုတ် ယက်ပေးဦးကွာ "
ကျမ စကားဆုံးတော့ ဇော်ထူးက ဖင်ထဲက လီးပြန်ထုတ်ပြီး စောက်ပတ် ယက်ပေးရှာတယ်။ ဖင်ပြန်လိုးတော့ ကျမလည်း ဖင်ကို အစွမ်းကုန် ထောင်ပေးလိုက်တာ ဆွဲဆွဲ လိုးတော့တာပဲ။ သိပ်ကြာကြာ မခံလိုက်ရပါဘူး ကျမ ဖင်ထဲ ယားကျိကျိနဲ့ လရည်တွေ ပန်းထုတ်ပစ်တယ်။ ဇော်ထူး ပြီးသွားပေမယ့် ကျမက မပြီးလိုက်ဘူး။ ကျမ လေးဘက်ကုန်းနေရကာနေ ဖက်ချထိုင်ပြီး နံရံမှီနေတုန်း ဇော်ထူးက သူ့လီးကို ပုဆိုးနဲ့သုပ်ပြီး သန့်ရှင်းနေတာ။
" မမလှိုင် … ထမိန် လှန်ပြီး ပေါင်ဖြဲထား ကျနော် … ပြီးအောင် ယက်ပေးမလို့ "
ကျမလည်း တန်းလန်းကြီးမို့ ဟန်မဆောင်တော့ပါဘူး ထိုင်လျက်အနေထားနဲ့ပဲ ဒူးထောက် ခါးညွတ်လာတဲ့ ဇော်ထူး ခေါင်းကိုဆွဲပြီး စောက်ပတ်နဲ့ မျက်နှာ အပ်ပေးလိုက်တယ်။ ဒါပေမယ့် မပြီးလိုက်ပါဘူး ကျမ ယောင်္ကျား ကိုထွေး ပြန်လာလို့ လူချင်းခွာလိုက်ရတာ။ နောက်ရက်က စပြီး ကိုထွေးက အပြင်မထွက်ပြန်ဘူး ကျမနားပဲ အမြဲကပ်နေတယ်။
ကျမနဲ့ ဇော်ထူးလည်း အရင်လို လွတ်လွတ်လပ်လပ် လိုးခွင့်မရခဲ့ပါဘူး ညပိုင်း ကိုထွေး အိပ်ပျော်သွားမှ ဇော်ထူး တို့ သားအဖ အိပ်ခန်းဖက် အိမ်သာသွားသလိုနဲ့ အချက်ပြီး လိုးခဲ့ရတာ။ တခါတခါတော့ ဇော်ထူးသား ကျမတူလေး သေးထပေါက်တာနဲ့ ကြုံရင် ရေချိုးခန်းထဲ နှစ်ယောက်သား ငြိမ်နေရတယ်။
အိမ်သာနဲ့ ရေချိုးခန်းက ကပ်လျက်မို့ပါ တူလေး သေးပေါက်ပြီးတော့လည်း ဖအေကို လိုက်ရှာ မဆိုးလို့ ဇော်ထူးက အိပ်ခန်းထဲ ခဏပြန်ပြီး အိပ်ချင်ယောင်ဆောင်ပေါ့။ ပြီးမှ ပြန်လိုးခဲ့ကြတာ မလိုးခင် ဇော်ထူးကလည်း တချီပြီးအောင် ကျမ အဖုတ်ကို ယက်ပေးသလို ကျမကလည်း တချီပြီးအောင် ပြန်စုပ်ပေးရတာပဲ။
နောက် ၈လ လောက်ကျ ကိုထွေးလည်း လူ့လောက ကနေ ထွက်ခွာသွားပါတယ်။ ကျမ လက်ပေါ်မှာပဲ အသက်ထွက်သွားတာ မသေခင် သူပြောတဲ့ စကားကြောင့် ကျမ အံအောထိတ်လန့် ခဲ့ရတာပေါ့။ အမေဆုံးတဲ့ ညက ကျမတို့အိပ်ခန်းပေါက် တံခါးဘေး ဇော်ထူးက ကျမ ပါးစပ်ကို လိုးတော့ သူသိတယ်တဲ့။ တရေးနိုး ရေထသောက်ရင်း မြင်တာပြောတယ်။ ဒုတိယ တခါကျ ဆိုင်ခန်း နောက်ဖေးထဲမှာ ကျမ ဇော်ထူးကို လေးဘက်ကုန်းပေးတာလည်း သူသိတယ်တဲ့။
သူမရှိတော့ရင် ရပ်ကွက်ကလည်း အပြောမခံရအောင် ဇော်ထူးနဲ့ လက်ထပ်ဖို့ တတွတ်တွတ် ပြောရင်း ဆုံးသွားတာပါ။ ဒါပေမယ့် ခုထိ ဇော်ထူးနဲ့ ကျမ လက်မထပ်ဖြစ်ပါဘူး။ တအိမ်ထဲ အတူနေပြီး ညားနေကြတာ ကြာပါပြီ။ အသက်အရွယ် ရလာပေမယ့် ရမ္မက်စိတ်ကြွလို့ ဇော်ထူးလီးကို စုပ်ပေးတိုင်း ကိုထွေး မသေခင် ပြောတဲ့ စကားတွေ နားထဲ ကြားယောင်မိတုန်းပါပဲရှင်။
........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................
ပြီးပါပြီ။
