Thursday, June 25, 2009

အချစ်ကို မျှဝေခံစားခြင်း (စ/ဆုံး)

အချစ်ကို မျှဝေခံစားခြင်း (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - ချမ်းမြေ့သာဇံမောင်မောင်နှံ

“ ဦးလေး…..အဲဒီအိမ်ရှေ့မှာရပ်…..ရပ်…..”

“ ကျွိ….”

“ ဟုတ်တယ် ဦးလေးရေ…ကျေးဇူးပဲ…”

သင်းသင်း တစ်ယောက် ဆိုက်ကားပေါ်မှ ဆင်းပြီး ဆိုက်ကားခ ပိုက်ဆံပေးလိုက်သည်..။ အထုပ်အပိုးများကို သယ်ပြီး ခြံတံခါးဆီသို့ လျှောက်လာလိုက်လေသည်..။ အထုပ်အပိုးဆိုပေမယ့် ခရီးဆောင်အိတ်တစ်လုံးနှင့် လက်ဆွဲအိတ်တစ်လုံးမျှသာ ဖြစ်သည်.။

ခြံတံခါးသော့ဖွင့်ဝင်ပြီး ပြန်ပိတ်လိုက်သည်..။ အိမ်ထဲသို့ တောက်လျှောက်ပဲ ဝင်လာခဲ့လိုက်သည်..။ ခြံတံခါးကို သော့ခတ်ထားသဖြင့် ဒီအချိန်မှာဆိုလျင် နှင်းနှင်းအေးတို့ အိမ်မှာ ရှိတော့မှာ မဟုတ်ဘူး ဟူ၍ တွက်ဆထားပြီး ဖြစ်သည်..။

အိမ်အဝတွင် အိမ်တံခါးက အပြင်မှ သော့မခတ်ထားပဲ ပိတ်ထားသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်..။ ဒီတော့ သင်းသင်းမှာ ဇဝေဇဝါ ဖြစ်သွားရသည်..။ ဒီအချိန်ဆိုလျင် ရုံးသို့သွားနေပြီ ဖြစ်သည်..။ နှင်းနှင်းအေး၏ ယောက်ျားဖြစ်သူ ကိုကိုကျော်ကတော့ ဈေးထဲမှာ ဆိုင်ခန်းဖွင့်ထားပြီး အထည်မျိုးစုံရောင်းသည်..။

ဒီနေ့ကလည်း ဈေးပိတ်ရက်မဟုတ်သဖြင့် ကိုကိုကျော် အိမ်မှာ မရှိနိုင်ပေ…။ ဒီတော့ အိမ်ထဲမှာ ဘယ်သူရှိနိုင်မည်နည်း..။ သင်းသင်းမှာ ဦးနှောက်ခြောက်မတတ် စဉ်းစားနေရပြီ..။ အိမ်တံခါးဝမှာ ဖိနပ်ချွတ်ကို လှမ်းကြည့်လိုက်သည်..။ အိမ်တံခါးက သံဇကာတပ်ထားသဖြင့် အတွင်းကို လှမ်းမြင်ရသည်..။

ဖိနပ်စင်မှာတော့ ဖိနပ်တွေ အစီအရီတင်ထားသော်လည်း ချွတ်ထားသောဖိနပ်မှာ မိန်းမစီးဖိနပ်မဟုတ်..။ ယောက်ျားစီး ဖိနပ်ကိုသာ တွေ့ရသည်..။ ဒီတော့မှ အိမ်အတွင်းမှာ ရှိနိုင်သူသည် ကိုကိုကျော်ကလွဲလို့ ဒီ့အပြင်လူမဟုတ်မှန်း စုံထောက်ဉာဏ်ဖြင့် စဉ်းစားလိုက်လို့ ရလာသည်..။

ကိုကိုကျော်တစ်ယောက်တည်း အိမ်မှာ ဖြစ်သဖြင့် ရင်ထဲမှာတော့ နည်းနည်းခုန်သွားမိတာကို သင်းသင်းမှာ ကိုယ့်ဖာသာကိုယ်ပင် သတိထားမိလိုက်ရသည်..။

“ ကိုကိုကျော်….ကိုကိုကျော်….”

“ ဒုန်း…ဒုန်းဒုန်း……”

“လာပြီ….လာပြီ….”

သင်းသင်းမှာ တံခါးကို ဆွဲလှည့်ရမ်းလိုက်ပြီး ကိုကိုကျော်ကို ခေါ်လိုက်သည်..။ မိမိဆုံဖြတ်ချက် မှန်သွားကြောင်းကို အိမ်ထဲမှ ပြန်ထူးသံက သက်သေပြနေသည်..။ အိမ်ထဲမှ ပြန်အော်ထူးသံမှာ ကိုကိုကျော်၏ အသံပင် ဖြစ်သည်..။ အသံနှင့် အတူ မရှေးမနှောင်းမှာပင် အိပ်ခန်းထဲမှနေ၍ ပုဆိုး ပိုသီဘတ်သီနှင့် ထွက်လာသော ကိုကိုကျော်ကို တွေ့လိုက်ရသည်..။

ကိုကိုကျော်၏ ပုံစံမှာ အိပ်မှုံစုံမွှားပုံစံမျိုးနှင့် ဖြစ်သည်..။ ဖရိုဖရဲဖြစ်နေသော ပုဆိုးမှာ ကမန်းကတန်း ဝတ်လာရ၍ထင်သည်..။ အတိုအရှည်က မညီ..၊ ခါးပုံစကလည်း ရင်ဘတ်ပေါ်ရောက်နေသည်..။ ခါးအောက်ပိုင်း ပုဆိုးအတွင်းမှ အရာတစ်ခုက ထိုးထိုးထောင်ထောင် ထွက်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်..။ သင်းသင်းမှာ ထိုအရာဆီသို့ အကြည့်ရောက်သွားရာ ရင်ထဲ၌ တင်းခနဲ ဖြစ်သွားရသည်..။

မသိမသာလေး ထပ်မံကြည့်မိပြန်သည်..။ မိမိ ရင်ထဲ၌ လှုပ်ခတ်သွားသော ငလျင်ငယ်လေးကို မိမိဘာသာပင် သင်းသင်း သိလိုက်ရသည်..။ တံခါးဝဆီသို့ ကိုကိုကျော် ရောက်လာပြီး အတွင်းမှ ချက်ကိုဖြုတ်ကာ တံခါးကို ဆွဲဟဖွင့်ပေးလိုက်သည်..။

“ သင်းသင်းရာ…. ကိုကျော်က ပြန်မလာလောက်သေးဘူးတောင် ထင်နေတာ….”

“ သင်းသင်းလဲ ကြာကြာဆက်မနေချင်တော့တာနဲ့ ပြန်လာတာပါ ကိုကျော်ရာ… ကိုကျော်ရော ဒီနေ့ ဈေးမထွက်ဘူးလား….”

“ ဈေးထွက်သေးတယ်…၊ နည်းနည်းနေမကောင်းချင်တာနဲ့ ခေါင်းတွေကလဲ နဲနဲ ကိုက်နေတာမို့ ဆိုင်ပိတ်ပြီး ပြန်လာတာ သင်းသင်းရ……”

“ ဟင်… ဟုတ်လား…. အခုကော နေကောင်းသွားပြီလား… ဘယ်လိုနေသေးလဲ ကိုကျော်…”

“ဆေးသောက်ပြီး အိပ်နေတာလေ…. သင်းသင်းအော်ခေါ်လိုက်လို့ ကမန်းကတန်းထလာတာ…၊ အိပ်လိုက်ရလို့လားမသိဘူး… ခေါင်းတော့ မကိုက်တော့ဘူး….”

“ ညက အိပ်ရေးပျက်သွားလို့နဲ့ တူတယ်… အိပ်ရေးပျက်အောင် လင်မယားနှစ်ယောက် ဘာတွေလုပ်နေလို့လဲ….”

“ သင်းသင်းကလဲ…. ဒီလိုပါပဲ.. ဘာရယ်မဟုတ်ပဲ .. အိပ်ရေးပျက်တာပါ…”

“ အင်းပါ….အင်းပါ….ထားပါတော့….”

မျက်လုံးလေးထောင့်ကပ်ပြီး ခပ်ဆတ်ဆတ်အသံလေးဖြင့် ပြောနေသော သင်းသင်းကိုကြည့်လျက် ကိုကိုကျော် တံခါးဖွင့်ပေးလိုက်သည်..။ လူကတော့ တံခါးရွက်ဘေးမှာပင် ရပ်နေသေးသည်..။ သင်းသင်းက တံခါးဖွင့်ပြီး ရပ်မြဲ ရပ်နေသော ကိုကိုကျော် ရှေ့မှ ဖြတ်လျက် ခရီးဆောင်အိတ်ကိုတစ်ဖက် ၊ လက်ဆွဲအိတ်ကိုတစ်ဖက်ဆွဲကာ အိမ်ထဲဝင်လာခဲ့သည်..။

“ အိုး…” ဟူ၍ ယောင်ပြီး မအော်မိအောင် မနည်းထိန်းလိုက်ရသည်..။ ရင်ထဲမှာတော့ ထိုအသံက ပဲ့တင်ထပ်သွားရသည်..။ အသည်းနှလုံးထဲမှာ တုန်လှုပ်ပြီး အထဲမှ ကလီစာတွေ ကပြောင်းကပြန် ဖြစ်ကုန်ပြီလား အောက်မေ့ရသည်..။

ဘာကြောင့်လည်းဆိုတော့ တံခါးဝမှနေ၍ အိမ်ထဲအဝင်မှာ ကိုကိုကျော်၏ ပုဆိုးအတွင်းမှ ထောင်ထနေသော မာတောင့်တောင့် အရာကြီးနှင့် သင်းသင်း၏ ဖင်ကြီးတို့ တိုးတိုက်မိသွား၍ ဖြစ်သည်..။

သင်းသင်းက အိမ်ထဲဝင်လိုက်သည်တွင် မလွတ်လောက်ဘူးထင်၍ ကိုကိုကျော်က နောက်သို့ တိမ်းရှောင်ပေးလိုက်သော်လည်း တိုးတိုက်မိအောင် တိုးတိုက်မိသွားရခြင်း ဖြစ်သည်..။

သင်းသင်းရင်ထဲမှာ တဒိန်းဒိန်းနှင့် နှလုံးခုံသံတွေ မြန်လျက် ခြေဖျားလက်ဖျားတွေ တုန်ကာ ဂဏာမငြိမ် ဖြစ်လာရသည်..။ သင်းသင်းရဲ့ တင်ပါးကို ထိုးထောက်မိလိုက်သော ပူနွေးနွေး မာတောင်တောင် အတန်ကြီး၏ အရသာကို သင်းသင်း သိထားခဲ့ပြီးပြီ မဟုတ်ပါလား…။

ကိုကိုကျော်ကလည်း ထိုးထောက်မိလိုက်မှန်း သိလိုက်သော်လည်း နှစ်ယောက်စလုံးမှာ မသိလေဟန်ပြုကာ ဖာသိဖာသာပင် နေလိုက်မိကြသည်..။ သင်းသင်းမှာ ဧည့်ခန်းအတွင်း ဆက်တီခုံများဘေးတွင် အထုပ်အပိုးများချလျက် မတ်တတ်ရပ်လျက် အမောဖြေနေလိုက်သည်..။

ရင်ထဲမှ တဒုတ်ဒုတ်နှင့် ခုန်နေတာကို သက်သာလို သက်သာညား ရေတစ်ခွက် ခပ်သောက်လိုက်သည်..။ ပြီးမှ ဆက်တီခုံ နှစ်ယောက်ထိုင်ပေါ်တွင် ခြေပစ်လက်ပစ် ထိုင်ချလိုက်သည်..။

ကိုကိုကျော်က တံခါးပြန်ပိတ်လိုက်ပြီး ချက်ထိုးလိုက်ကာ ဧည့်ခန်းထဲ ဝင်လာသည်..။ သင်းသင်း၏ ဘေးတွင် ကပ်လျက် ထိုင်ချလိုက်သည်..။ သင်းသင်းက ကိုကိုကျော် လာထိုင်မှန်း သိသော်လည်း ထမသွားပဲ ကိုယ်လုံးချင်းမထိအောင်သာ ဘေးသို့ ကပ်ပေးလိုက်သည်..။ ခေါင်းကလေးငုံ့လျက် ကုလားထိုင် လက်ရမ်းကို လက်တစ်ဖက်ဖြင့် ပွတ်နေသည်..။ ကိုကိုကျော်က သင်းသင်းကိုယ်လုံးလေးနှင့် ထိမိအောင် ကပ်လိုက်ပြီး သင်းသင်း၏ လက်ကလေးတစ်ဖက်ကို သူ့လက်ဖြင့် ဆွဲယူကိုင်လိုက်သည်..။

“ အို………”

“သင်းသင်း ….ရယ်….”

“ ရှင်….ကိုကိုကျော်….”

“ ကိုကျော် ..မညာတမ်း ပြောမယ်နော်….”

“ ရှင်…ဘာလဲ…ကိုကျော်…”

သင်းသင်း ရင်တွေ အရမ်းခုန်လာသည်..။ ကိုကိုကျော် ဆွဲကိုင်ထားသော လက်ကိုလည်း ပြန်ရုန်းရန် သတိမရတော့ချေ…။ ကိုကိုကျော် ဘာတွေ ပြောတော့မည် ဆိုတာကိုလည်း သိနေသည်..။ ပြောလည်း ပြောစေချင်သည်..။ နားလည်းထောင်ချင်သည်..။ နားလည်း မထောင်ဝံ့အောင် ဖြစ်နေသည်..။

“ သင်းသင်းရယ်…..“

“ပြောလေ…ကိုကိုကျော်…ဘာလဲဟင်…“

“ သင်းသင်းရယ်… သင်းသင်းကို ကိုကျော်လေ ဟိုးအရင်တုန်းထဲက ချစ်ခဲ့တာဆိုတာ သင်းသင်းယုံရဲ့လား… ဟင်…“

သင်းသင်းနှုတ်ဖျားမှ အသံမထွက်သော်လည်း ရင်ထဲမှာတော့ အသံလှိုင်းများက ပြောနေမိသည်..။ တကယ်တမ်းဆိုရရင် သင်းသင်းကသာ ဟိုတုန်းထဲက ကိုကိုကျော်ကို စပြီး ချစ်ခဲ့မိတာပါ…။ နှုတ်ဖျားမှတော့ အသံထွက်ပေါ်လာခြင်း မရှိပါ..။ မိန်းကလေးဆိုတော့ သိက္ခာထိန်းရဦးမယ်လေ….၊ သင်း ဘာပြန်ပြောရမှာလည်း….။ ကိုကိုကျော်ကို ချစ်လည်း ချစ်ခဲ့သည်..။ အခုလို ဖွင့်ပြောလာတော့လည်း ကြာရှည်စွာ မြိုသိပ်ထားခဲ့ရတာကို သနားမိလေသည်..။

“ သင်းသင်းကိုလေ…. ကိုကိုကျော် သိပ်ချစ်တာပဲ…. ကွယ်….“

“ အို…..ကိုကိုကျော်ရယ်….“

ကိုကိုကျော်က မြုံစိစိလုပ်နေသော သင်းသင်းကို မချင့်မရဲ ဖြစ်လာသည်နှင့်တူသည်..။ သင်းသင်း၏ ကိုယ်လုံးလေးကို ဆွဲဖက်ပြီး ရင်ခွင်ထဲ သွင်းလိုက်သည်..။ သင်းသင်းမှာ

“အို…ကိုကိုကျော်ရယ်”

ဟုသာ ရေရွတ်လိုက်မိပြီး ကိုကိုကျော့် အလိုကျ ရင်ခွင်ထဲသို့ အလိုက်သင့်လေး တိုးဝင်လိုက်သည်..။ သင်းသင်းအနေနဲ့ ဆက်ပြီးတော့လည်း ဟန်မဆောင်ချင်တော့ပေ..။ ကိုကိုကျော်ကတောင် ချစ်ကြောင်းပြောလာတော့မှ မိမိကလည်း မညာချင်တော့ပါ..။ ကိုကိုကျော်ကိုလည်း မိမိကိုယ်တိုင်က ချစ်နေမိတာပဲ ဖြစ်သည်..။

ကိုကိုကျော်က သင်းသင်း၏ ကိုယ်လုံးအိအိလေးကို တင်းကြပ်စွာ သိုင်းဖက်ထားလိုက်ပြီး သင်းသင်း၏ ဆံပင်လေးတွေကို မြတ်နိုးစွာ နမ်းလိုက်သည်..။

သိုင်းဖက်ထားသော ကိုကိုကျော့် လက်တွေကလည်း သင်းသင်း နို့အုံကြီးတွေကို ဖိကိုင်ထားမိသလို ဖြစ်နေသည်..။ သင်းသင်းမှာ ရင်အခုန် မြန်လာသည်နှင့်အမျှ စောက်ပတ်ထဲမှလည်း စစ်ခနဲ စစ်ခနဲ ဖြစ်လာသည်..။

“ သင်းသင်းရယ်… ကိုကိုကျော်လေ…. နှင်းနှင်းရှေ့မှာ မနည်းကြီး ဟန်ဆောင်နေ နေရတယ်.. သိလား… နှင်းနှင်း မရိပ်မိအောင် မသိအောင်လည်း ကြိတ်မှိတ်နေရတာ…“

“ အင်းပါ….ကိုကိုကျော်ရဲ့…“

“ သင်းသင်းကို နှင်းနှင်းထက် အရင်ကတည်းက စပြီးချစ်ခဲ့တာပါ….၊ ဒါပေမယ့် နှင်းနှင်းနဲ့ အရင်ဖြစ်သွားတော့ နှင်းနှင်းကိုပဲ လက်ထပ်လိုက်ရတယ်…ကွယ်…. “

“ သိပါတယ်…ကိုကိုကျော်ရယ်… သင်းသင်းကလည်း ကိုကိုကျော့်ကို ပြောပြချင်ပါတယ်…“

“ အင်း… ပြောပြလေ… ဘာလဲဟင်… သင်းသင်း…“

“ သင်းသင်းလဲလေ ကိုကိုကျော့်ကို စတွေ့ကတည်းက ချစ်မိသွားတာပါ…၊ ဒါပေမယ့် နှင်းနှင်းက သင်းရဲ့ ကျေးဇူးရှင်လေ…၊ ဒီတော့ သူ့ကို ဦးစားပေးလိုက်တာပါ… ကိုကျော်ရယ်..၊ သင်းသင်းလေ အခုထိ ကိုကိုကျော့်ကို ချစ်နေတုန်းပါပဲ…“

“ တကယ်နော်….သင်းသင်း…“

“ တကယ်ပါ ကိုကျော်ရယ်.. ကိုကျော်က သင်းကိုချစ်နေပေမဲ့ မနည်းဟန်ဆောင်နေရတယ်ဆိုတာ သင်းသင်း သိပါတယ်..။ နှင်းနှင်းအလစ်မှာ သင်းသင်းကိုကြည့်တဲ့ ကိုကိုကျော့် အကြည့်တွေထဲမှာ သင်းသင်းကို ချစ်တဲ့ အရိပ်အယောင်တွေ ထင်ဟပ်နေတာ သင်းသင်း သိတာပေါ့….”

“ အော်…. သင်းသင်းရယ်…. အချစ်ရယ်….“

“ နောက်ပြီးလေ… သင်းသင်း ဒီမြို့ကို အလုပ်ပြောင်းပြီး ဒီအိမ်မှာ လာနေတယ်ဆိုတာကလည်း ကိုကျော့်ကို မပိုင်ရပေမယ့် ကိုကျော့်အချစ်ကို မရပေမယ့် ကိုကျော်နဲ့ အမြဲတွေ့နေရအောင် ပြောင်းပြီး လာနေတာပါ…“

“ အော်… ဒီလောက်တောင် ချစ်ရသလား… သင်းသင်းရယ်….“

သင်းသင်းက ကိုကျော်ကို ချစ်နေကြောင်း ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ပြောပြလိုက်သဖြင့် ကိုကိုကျော်က မချင့်မရဲဖြစ်လာပြီး သင်းသင်းကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ထပ်မံ သိမ်းပွေ့လိုက်ပြီး ဖက်ထားလိုက်သည်..။ သင်းသင်း မျက်နှာလေးကို မော့ခိုင်းပြီး နဖူးလေးကို နမ်းလိုက်သည်..။ ပြီးမှ ပါးပြင်နှစ်ဖက်ကို တစ်ဖက်ပြီး တစ်ဖက် နမ်းရှုံ့လိုက်သည်..။ သင်းသင်းမှာ မျက်စိလေးမှိတ်လျက် ကိုကိုကျော်၏ အနမ်းကို ငြိမ်သက်စွာပင် ခံယူနေလိုက်သည်..။

ကိုကိုကျော်က ပါးပြင်များကို နမ်းရှုံ့ပြီး သင်းသင်းရဲ့ နှုတ်ခမ်းထူထူများကို သူ့နှုတ်ခမ်းထူထူကြီးများဖြင့် ဖိကပ်နမ်းစုပ်လိုက်သည်..။ သင်းသင်း၏ကိုယ်ကို တင်းတင်းဖက်လိုက်ပြီး လက်များဖြင့် ကျောပြင်လေးကို ပွတ်သပ်ပေးနေလေသည်..။ သင်းသင်းကလည်း အားကျမခံ ကိုကိုကျော့် ကျောပြင်ကြီးကို ပြန်လည် သိုင်းဖက်ပြီး တက်ကြွစွာပင် ပြန်၍ နမ်းစုပ်ပေးလိုက်သည်..။

ကိုကိုကျော်နှင့် သင်းသင်းတို့ နှစ်ဦးစလုံးမှာ ချစ်ခြင်းများက လွှမ်းမိုးထားသဖြင့် ရှည်ကြာသော အနမ်းများက တဖြည်းဖြည်းနှင့် မွတ်သိပ်စွာဖြင့် အားမလိုအားမရ ဖြစ်လာရတော့သည်..။ သင်းသင်းအနေဖြင့်လည်း ကိုကိုကျော်ကို တိတ်တခိုးချစ်ခဲ့ရပြီး ယခုမှပင် ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ချစ်ရသဖြင့် ထိန်းချုပ်ထားမှု တာရိုးကို ချိုးပစ်လိုက်တော့ရာ အနမ်းတွေက မဆုံးနိုင်တော့အောင်ပင်…။

သင်းသင်းနှင့် နှင်းနှင်းအေးတို့မှာ တစ်လမ်းထဲ အတူနေခဲ့ကြသော သူငယ်ချင်းများ ဖြစ်ကြသည်..။ အိမ်ချင်းကတော့ အနည်းငယ်လှမ်းသည်..။ သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက်မှာ ငယ်စဉ်ကလေးဘဝထဲကပင် အတူတူ ဆော့ကစားခဲ့ကြသည်..။ အတူတူ ကျောင်းသွားကျောင်းပြန် နေခဲ့ကြသည်..။ အတန်းကလည်း အတူတူ၊ ကျောင်းလည်း အတူတူဖြစ်သဖြင့် သူမတို့နှစ်ယောက်မှာ ညီအစ်မအရင်းအချာတွေလိုပင် ဖြစ်ခဲ့ကြသည်..။ မိဘများမှာလည်း ရင်းနှီးခင်မင်စွာ နေထိုင်ခဲ့ကြသည်မှာ နှစ်အိမ့်တစ်အိမ်လိုပင်..။

သင်းသင်း ငါးတန်းနှစ်မှာ သင်းသင်းအဖေက ကွယ်လွန်သွားခဲ့သည်..။ သင်းသင်းအမေ ဒေါ်ပိန်သေးမှာ သူနာပြုဆရာမဖြစ်သဖြင့် အိမ်မှာ အနေရနည်းသည်..။ ဒီတော့ အိမ်တွင် တစ်ယောက်တည်းဖြစ်ဖြစ်နေသော သင်းသင်းမှာ နှင်းနှင်းအေးတို့ အိမ်တွင်သာ အနေများခဲ့သည်..။

အမေဒေါ်ပိန်သေး အိမ်မှာ မရှိလျင် သင်းသင်းမှာ နှင်းနှင်းအေးတို့ အိမ်သည်သာ စားအိမ်သောက်အိမ် ဖြစ်လေသည်။ သင်းသင်း ဆယ်တန်းနှစ်ရောက်တော့ အမေက နောက်အိမ်ထောင် ပြုလိုက်သည်..။ အစပထမ ပိုင်းတွင် သင်းသင်းမှာ အိမ်တွင် ပုံမပျက် နေခဲသော်လည်း နောက်ပိုင်းတွင် ပထွေးဦးအုန်းကျော်နှင့် မယားပါသမီးတို့ နေရထိုင်ရတာ မသင့်တော်သဖြင့် နှင်းနှင်းတို့ အိမ်သို့ ပြောင်းပြီး ဆယ်တန်းဖြေခဲ့သည်..။

ဆယ်တန်းကို သင်းသင်းရော နှင်းနှင်းပါ နှစ်ချင်းပေါက် အောင်မြင်ခဲ့ကြသည်..။ တက္ကသိုလ်ကို အသီးသီး ဆက်တက်ဖြစ်ခဲ့ကြသည်..။ သင်းသင်းက ပညာရေတက္ကသိုလ် တက်ဖြစ်ပြီး နှင်းနှင်းက စီးပွားရေတက္ကသိုလ် တက်ခဲ့သည်..။ ဘွဲ့ရပြီးချိန်မှာ သင်းသင်းက ကျောင်းဆရာမ ဝင်လုပ်ခဲ့ပြီး နှင်းနှင်းအေးက ငါးလုပ်ငန်းဦးစီးမှာ ဝင်ခဲ့သည်..။

ကိုကိုကျော်နှင့် တက္ကသိုလ်မှာ တွေ့ဆုံသိကျွမ်းခဲ့ကြပြီး နှင်းနှင်းအေးနဲ့ ချစ်သူတွေ ဖြစ်သွားကြသည်..။ ကိုကိုကျော်က သင်းသင်းတို့ထက် တစ်နှစ်စောသည်..။ နှင်းနှင်းအေး အလုပ်ဝင်ပြီး တစ်နှစ်ခန့်အကြာတွင် ကိုကိုကျော်နှင့် အိမ်ထောင်ပြုလိုက်သည်..။ သူတို့နှစ်ယောက်မှာ တစ်မြို့စီ ဖြစ်နေသဖြင့် နှင်းနှင်းအေးက ကိုကိုကျော်ရှိရာမြို့သို အလုပ်ပြောင်းရွေ့ခွင့်တင်ကာ လိုက်သွားခဲ့သည်..။

သင်းသင်းကတော့ အိမ်မှာပဲ ကျန်နေခဲ့သည်..။ နောက်ခြောက်လလောက်ကြာမှ သင်းသင်းလည်း ခွင့်တင်ပြီး နှင်းနှင်းတို့ ရှိရာသို့ ပြောင်းခဲ့သည်..။ အခုဆို သင်းသင်းက နှင်းနှင်းအေးတို့အိမ်မှာ ရောက်နေတာ နှစ်လကျော်လောက်ပင် ရှိနေပြီ ဖြစ်သည်..။ ဟိုတစ်နေ့ကတော့ သင်းသင်းတို့မြို့မှာ အမေက အလှူလုပ်လိုသဖြင့် သင်းသင်း မြို့သို့ ခဏပြန်သွားခဲ့ရာ ယနေ့မှ ပြန်ရောက်ခြင်း ဖြစ်သည်..။

သူတို့သုံးယောက်မှာ တစ်အိမ်တည်း အတူနေကြသော်လည်း လူချင်းကတော့ ညနေထမင်းဝိုင်းကျမှသာ ပြန်ဆုံမိကြသည်ချည်း ဖြစ်သည်..။ မနက်ဆိုလျင် ကိုကိုကျော်က ဈေးထဲ ဆိုင်ဖွင့်ရန်အတွက် မနက် ၅ နာရီခွဲ အိမ်မှ စပြီး ထွက်သွားရာ ညနေ ၅ နာရီကျော် ဆိုင်သိမ်းမှ ပြန်ရောက်လာရသည်..။ နေ့လည်စာ ထမင်းကိုတော့ ဈေးမှာပင် စားသည်..။ နှင်းနှင်းအေးနှင့် သင်းသင်းတို့က ထမင်းဘူးကိုယ်စီထည့်လျက် ကျောင်းနှင့် အလုပ်ကို သွားကြသည်..။ ဒီတော့ ညနေပိုင်းမှပင် သင်းသင်း ၊ နှင်းနှင်းအေးနှင့် ကိုကိုကျော်တို့ ထမင်းလက်ဆုံ စားဖြစ်ကြသည်..။

မိသားစုလေးသဖွယ် နေထိုင်ခဲ့ကြခြင်း ဖြစ်သဖြင့် ကိုယ်စီချစ်ခြင်းများကို ရင်ထဲမှာပဲ သိမ်းဝှက်ထားခဲ့ကြရသည်..။ ယနေ့မှာမှ သင်းသင်းနှင့် ကိုကိုကျော်တို့မှာ ချစ်ခြင်း၏ ရက်စွဲအသစ်ကို စတင်ဖန်တီးခဲ့ကြရပြီ ဖြစ်သည်..။ ဒါကလည်း အကြောင်းအရင်းခံက ရှိနေပြန်ပါသည်..။

သင်းသင်းတစ်ယောက် မြို့ကို ပြန်သွားသည့်နေ့ကစပြီး ပထွေးဦးအုန်းကျော်၏ ကာမသင်တန်းကို သင်တန်းသားတစ်ယောက်အဖြစ် တက်ခွင့်ရခဲ့လိုက်သည်..။ ဦးအုန်းကျော်က ပေးသော ၊ လက်တွေ့လည်း ပြခဲ့သော ကာမအရသာ ၊ ကာမဆန္ဒတွေမှာ သင်းသင်းရင်ထဲတွင် ရမ္မက်မီးတောက်တွေအဖြစ် တောက်လောင်နေခဲ့လေပြီ…။

ဦးအုန်းကျော်က ကာမသင်တန်းမှာ ပြသခဲ့သော ဦးအုန်းကျော်၏ လီးတန်ကြီးနှင့် မိမိ၏ စောက်ဖုတ်ထဲသို့ အလိုးအဆောင့် အညှောင့် ခံစားရချက်များက သင်းသင်းအတွက် အမြဲသတိရစရာတွေ ဖြစ်နေခဲ့ရတော့သည်..။ ဒီလိုနဲ့ ကာမသင်တန်းကို ပူပူနွေးနွေး တက်ခဲ့ရသော အခြေအနေကြောင့် အခု နှင်းနှင်းတို့ အိမ်ပြန်အရောက် ကိုကိုကျော်နှင့် တွေ့ရတော့ ချစ်ဦးသူ ကိုကိုကျော်ကို အချစ်တွေ ပုံပေးလိုက်ရန် ဆုံးဖြတ်ခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်..။

ကိုကိုကျော်နှင့် သင်းသင်းတို့နှစ်ယောက်မှာ တစ်ဦးကိုတစ်ဦး အပြန်အလှန် မွတ်သိပ်စွာဖြင့် နမ်းနေကြတာ ကြာလာတော့လည်း အသက်ရှူမဝတော့ပဲ မောလာကြသည်..။ သင်းသင်းမှာ ပထွေးဦးအုန်းကျော်၏ လီးတန်ကြီးဖြင့် အလိုးခံခဲ့ရပြီး ကာမသင်တန်းကိုလည်း ရက်တိုတက်ခဲ့ရသဖြင့် ဖြစ်ပေါ်ခဲ့ရသော ကာမရမ္မက် မီးတောက်များမှာ အခုတော့ ပြန်လည် တောက်လောင်လာခဲ့ရပြန်ပြီ…။

ကိုကိုကျော်က သင်းသင်း၏ ကိုယ်လုံးလေးကို ဖက်ထားပြီး သင်းသင်း၏ ကျောပြင်ကို လက်များဖြင့် အသာပွတ်သပ်ပေးနေသည်..။

“ သင်းသင်းရယ်…. ကိုကျော်လေ … သင်းသင်းကို သိပ်ချစ်တာပဲ… ကွယ်….”

“ သင်းသင်းလဲ ကိုကျော့်ကို ချစ်ပါတယ်.. ကွယ်…”

“ ဒါဆိုရင်…..”

“ ဘာလဲဟင်….ကိုကျော်…”

“ ဟိုလေ…. သင်းသင်းကိုလေ… အရမ်းချစ်ချင်တယ်… ကွယ်…. ကိုကျော် စိတ်မထိန်းနိုင်တော့ဘူး… ကွယ်…”

“ သင်းသင်းလဲ သိပါတယ်…. ကိုကျော်ရယ်… ကို့သဘောဆန္ဒ အတိုင်းပါပဲ… သင်း မငြင်းပါဘူး…”

“ တကယ်နော်….သင်း…သင်း…”

“ တကယ်ပေါ့….ကိုရယ်….”

သင်းသင်းမှာ ကာမဆန္ဒမီးများ တောက်လောင်လာလျက် ရှိရာတွင် ကိုကိုကျော်၏ အနမ်းနှင့် အပွတ်အသပ်တို့က လေပင့်တိုက်ပေးနေသလို ဖြစ်လာသဖြင့် သူမ၏ စောက်ပတ်ထဲမှာ ယားကျိကျိ ဖြစ်လာပြီ ဖြစ်သည်..။

ကိုကိုကျော်မှာလည်း မိမိကို လိုးချင်နေပြီမှန်း သိသည်..။ မိမိကိုယ်တိုင်းလည်း ကိုကိုကျော့် အလိုးကို ခံချင်နေသည်..။ ဒီတော့ မိမိကို လိုးဖို့ကို သင်းသင်း ခွင့်ပြုလိုက်လေတော့သည်..။

“ ကဲ… ဒါဆိုရင်… အိပ်ခန်းထဲ သွားကြရအောင်နော် သင်းသင်း…..”

“ အင်း…….သွားလေ….”

ကိုကိုကျော်မှာ သင်းသင်း၏ ခွင့်ပြုချက်ရပြီ ဖြစ်သဖြင့် အချိန်မဆိုင်းတော့ပဲ သင်းသင်းကိုဖက်ကာ အိပ်ခန်းထဲသို့ ခေါ်သွားတော့သည်..။ အမှန်ကတော့ ကိုကိုကျော်က သင်းသင်းကို မိမိတို့လင်မယားတို့၏ အိပ်ခန်းထဲသို့ ခေါ်ချင်သည်..။ ဒါပေမယ့် သင်းသင်းက သူမ၏ အိပ်ခန်းထဲသို့သာ ခေါ်သွားတော့သည်…။

ကိုကိုကျော်က ယှဉ်ထိုင်လျက်ရှိသော သင်းသင်း ကိုယ်လုံးလေးကို ဖက်လျက် နှုတ်ခမ်းများကို နမ်းစုပ်လိုက်ရင်း ကုတင်ပေါ်သို့ ဆွဲလှဲချလိုက်သည်..။ နှစ်ယောက်သား ကုတင်ပေါ် ကန့်လန့်ဖြတ် လဲကျသွားသည်..။ ပက်လက်ကလေး ဖြစ်သွားသော သင်းသင်းကို အုပ်မိုးလျက် နှုတ်ခမ်းများကို အားပါးတရပင် စုပ်နမ်းလိုက်သည်..။ ပြီးမှ ဘေးစောင်း ယှဉ်အိပ်လျက် သင်းသင်း၏ မို့မောက်လုံးဝန်းသော နို့အုံများကို မြတ်မြတ်နိုးနိုးဖြင့် ပွတ်သပ်ပေးလိုက်သည်..။

သင်းသင်းဖက်ကို ဘေးစောင်း ကပ်လျက်ရှိသဖြင့် သင်းသင်း၏ ပေါင်တံဘေးသို့ ကိုကိုကျော်၏ ပုဆိုးထဲမှ ထောင်ထနေသော လီးကြီးက ထိုးထိမိနေသည်..။ သင်းသင်း၏ ပေါင်သားနုနုလေးကို လီးတန်မာမာကြီးက ပူနွေးနွေးကြီးဖြင့် ထိတွေ့၍ နေသည်..။ သင်းသင်းက တမင်ပင် ကိုကိုကျော်၏ လီးတန်ကြီးကို လက်ဖြင့် ပုဆိုးပေါ်မှ ခပ်တင်းတင်း လေး အုပ်ကာ ဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်..။ ကိုကိုကျော်၏ လီးတန်ကြီးမှာ ဦးအုန်းကျော်၏ လီးတန်ကြီးထက် ကြီးမည်ဖြစ်ကြောင်း ကိုင်တွယ်လိုက်၍ သိလိုက်ရသော သင်းသင်းမှာ ရင်တွေ တဒုန်းဒုန်း ခုန်လျက် ပျော်ရွှင်သွားရသည်..။

လီးတန်ကြီးကြီးနှင့် ဆောင့်လိုးခြင်း ခံရလျင် ကောင်းမွန်သော ကာမအရသာတို့ကို ခံစားရမှန်း နားလည်ခဲ့မိပြီး မဟုတ်ပါလား…။

“ သင်းသင်းရယ်…. ကိုကျော် ချစ်တော့မယ်နော်….”

“ အင်း.. အင်း.. ပါ… ကိုရယ်…. ကို့ဟာကြီးကလည်း ကြောက်စရာကြီးပါလား.. ကွယ်…”

“ ချစ်စရာကြီးပါ…သင်းရဲ့..”

“ ဟုတ်ပါ့မလား…ကိုရယ်…”

“ဟုတ်ပါတယ်… သင်းရယ်.. ချစ်စရာကြီးဖြစ်မှန်း ၊ ချစ်စရာကြီးကကောင်းမှန်း သိအောင် ကိုကျော် လိုးပြပေးမယ်…. နော်..”

“ အိုး…. ကိုကျော်ကလည်း နားရှက်စရာတွေ… ကွယ်…”

“အော်… သင်းသင်းရယ်…. မရှက်ပါနဲ့ကွယ်….. ယောက်ျားနဲ့ မိန်းမ လိုးကြတာဟာ ရှက်စရာ မဟုတ်ပါဘူး သဘာဝတရားမို့ သိပ်ကောင်းတာပါကွယ်….”

“ အင်းပါ…ပြောပါ..ပြောပါ…”

ကိုကိုကျော်က သင်းသင်း၏ နို့အုံများကို ချေမွကလိပေးနေသည်..။ သင်းသင်းမှာ ရင်ကလေး ကော့လျက် အကိုင်အတွယ်မှာ နစ်မျောလို့နေသည်..။ ပြီးလျင် သင်းသင်း၏ စောက်ပတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးကို လက်ဝါးကြီးဖြင့် အုပ်ပြီး ထမီပေါ်မှ ပွတ်သပ်ပေးလိုက်သည်..။ သင်းသင်းရဲ့ စောက်ပတ်ထဲမှာတော့ ယားယံသော ဝေဒနာတို့ ဖြစ်ပေါ်ခံစားရပြီး စောက်ရည်ကြည်တွေ စိမ့်ကျလာတော့သည်..။

“ သင်းရေ…. ကိုကျော် လိုးချင်လာပြီကွယ်… လိုးတော့မယ်”

“ အင်း…လိုး…လိုးပါတော့….ကို….”

သင်းသင်းမှာ အရှက်တရားကို နောက်ထား၍ ကာမဆန္ဒတွေ ဖြစ်ပေါ်နေသည့်အတိုင်း ကိုကျော်က လိုးမည်ဟူ၍ ပြောသည်ကို လိုးပါတော့ဟု ပြန်ပြောလိုက်မိသည်..။ ဒီလိုးမည်ဆိုသည့် စကားကလည်း သင်းသင်းအဖို့ တစ်မျိုးတစ်ဖုံ ကာမစိတ်တွေ နိုးကြားထကြွလာအောင် အထောက်အကူ ပြုလေသည်..။

ကိုကိုကျော်က ထထိုင်လိုက်ပြီး သင်းသင်း၏ ကိုယ်ပေါ်မှ အင်္ကျီကြယ်သီးများကို ဖြုတ်ပြီး အင်္ကျီကို ချွတ်ချလိုက်တော့သည်..။ အပျော့စား ဘရာစီယာအောက်မှ မောက်ကြွတက်နေသော သင်းသင်း၏ နို့အုံကြီးများက ဝင်းနုဖောင်းကြွလျက် ရှိနေသည်..။

“ အကုန်လုံးကြီးတော့… မချွတ်နဲ့… ကွယ်…. ကိုကျော်……..”

“အော်…. သင်းသင်းရယ်. …. မရှက်ပါနဲ့တော့ ကွယ်…. အကုန်ချွတ်ပြီး လိုးမှ ပိုကောင်းမှာ… ကွယ့်..”

“ ဒါဆို….ကိုကျော်…အရင်ချွတ်…..“

“ဒါမှ…. ကိုယ့်ချစ်ချစ်ကွ…. ဒါကြောင့် သင်းကို သိပ်ချစ်ရတာ…..“

ကိုကိုကျော်က ဘရာစီယာ အပျော့စားလေးအောက်မှ ရုန်းကြွ လျှံထွက်နေသော နို့အုံကြီးများကို ဆုပ်နယ် ပွတ်သပ်နေသည်..။ ပြီးနောက် ကုတင်အောက်သို့ ဆင်းလိုက်ပြီး ရှပ်အင်္ကျီ ကြယ်သီးများကို ဖြုတ်လျက် ချွတ်လိုက်သည်..။ ပုဆိုးကိုလည်း အောက်သို့ ကွင်းလုံးချွတ်ချလိုက်လေသည်..။

ပုဆိုးချွတ်လိုက်သဖြင့် ပေါ်ထွက်လာသော ကိုကိုကျော်၏ လီးတန်ကြီးမှာ တုတ်ခိုင်သန်မာလှပြီး ခေါင်းကြီးတရမ်းရမ်း ဖြစ်နေသည်..။ သင်းသင်းမှာ လီးတန်ကြီးကို မျက်စိလေးစွေလျက် လှမ်းကြည့်လိုက်သည်..။ လီးတန်ကြီးကို တွေ့လိုက်ရချင်း ခဏမှာပင် သင်းသင်းမှာ ခံချင်စိတ်တွေ မတရား ကြွတက်လာတော့သည်..။ ကိုကိုကျော့် လီးတန်ကြီးမှာ အကြောတပြိုင်းပြိုင်း ထလျက် သင်းသင်းအဖို့ အားရစရာကြီးပင် ဖြစ်လေသည်..။

သင်းသင်းက သူမ၏ ဘရာစီယာ ချိတ်လေးကို လက်ပြန်လျှို ဖြုတ်လိုက်ပြီး လက်မှလျှိုလျက် ဖြုတ်ခွာချလိုက်သည်..။ ထွက်ပေါ်လာသော သင်းသင်း၏ နို့အုံ ဝင်းဝင်းစက်စက် အိအိထွားထွားကြီးများကို ကြည့်လျက် ကိုကိုကျော် တံတွေးတစ်ချက် မြိုချလိုက်သည်..။

“ လှလိုက်တာ… သင်းသင်းရာ…. သင်းရဲ့ နို့အုံကြီးတွေက ချစ်စရာကောင်းလိုက်တာ….”

“ အို………ကိုကျော်ကလည်း…”

သင်းသင်း၏ ဝင်းအိနေသော နို့အုံကြီးများကို မက်မောစွာ ကြည့်လိုက်ပြီး လက်များနှင့် အုပ်ကိုင်လိုက်ကာ မချင့်မရဲ ပြောလိုက်သည်..။ သင်းသင်း က ရှက်ရွံ့စွာဖြင့် ကိုကိုကျော်အား လက်နှင့် လှမ်းရိုက်လိုက်သည်..။

ကိုကိုကျော်က သင်းသင်း၏ ထမီအထက်ဆင့်စကို ဆွဲဖြေ၍ လုံးကာ ခြေထောက်များဆီမှ ဆွဲချွတ်လိုက်သည်..။ တင်ပါးကြီးနှင့် ညိနေသဖြင့် သင်းသင်းက တင်ပါးကြီးကို ကြွပေးလိုက်ရသည်..။ ကိုယ်တုံးလုံး ဖြစ်သွားသော သင်းသင်းမှာ ကိုကိုကျော် သဘောကျ လိုးလာလျင် ခံနိုင်ရန်အတွက် ကုတင်အောက် ချထားသော ခြေထောက်များကို ကုတင်ပေါ်တင်လျက် ခေါင်းအုံးပေါ်တွင် ခေါင်းတင်လိုက်ရင်း ကုတင် အလျားလိုက် ပက်လက်ကလေး အိပ်ပေးလိုက်သည်..။

ကိုကိုကျော်က သင်းသင်း၏ ဝတ်လစ်စလစ်ကိုယ်လုံးကြီးမှ ရှိုက်ကြီးဖိုငယ် အသွယ်သွယ်တို့ကို တစိမ့်စိမ့်ကြည့်ရင်း ကုတင်ပေါ်သို့ လှမ်းတက်လိုက်သည်..။ ပြီးမှ သင်းသင်း၏ ပေါင်ကြားတွင် နေရာယူလိုက်သည်..။ သင်းသင်းကလည်း ပေါင်တန်ဖွေးဖွေးကြီးများကို အစွမ်းကုန် ဖြဲကားပေးလိုက်ရာ ကိုကိုကျော်မှာ စိတ်တိုင်းကျပင် ပေါင်ကြားတွင် နေရာယူလိုက်နိုင်သည်..။ သင်းသင်း၏ စောက်ပတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးမှာ အမွှေးမဲမဲလေးများ အောက်မှာ ဟတတလေး ဖြစ်သွားသည်..။

စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းမှာ ဟသွားပြီး အဖုတ် နှုတ်ခမ်းသားကြီးများက ခုံးမောက် ဖောင်းကြွလျက် ရှိသည်..။ အကွဲကြောင်း ထိပ်တွင် ရှိသော စောက်စေ့လေးမှာလည်း ငေါက်တောက်ကလေး မာတင်းထောင်ကြွနေသည်..။ စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားများနှင့် စောက်ပတ် အကွဲကြောင်းကြားတွင် စောက်ရည်ကြည်များက စိုစွတ်လျက် ရွှမ်းလက် တောက်ပြောင်နေတော့သည်..။

ကိုကိုကျော်က သင်းသင်း၏ စောက်ပတ်ကြီးကို ကြည့်မဝနိုင်သည့်အလား အသေအချာ ကြည့်ပြီး စောက်ပတ်အကွဲကြားတွင် လီးတန်ထိပ်ဖူးကြီးကို တေ့ထားလိုက်သည်..။ ချက်ချင်း လိုးမသွင်းသေးပဲ စောက်စေ့နီရဲရဲလေးကို လီးထိပ်ကြီးဖြင့် ဖိ၍ဖိ၍ ပွတ်ပေးလိုက်သေးသည်..။

“အင်း… ဟင်း… ဟင်း….. ကိုကျော်… ယားတယ်… အို့… အို ဟင်း……. ဟင်း..”

“ သင်းရေ… ကိုကျော်…. လိုးတော့မယ်နော်……”

“အင်း… လိုးပါတော့ ကိုကျော်ရယ်… လိုးပါ… အင့် ဟင်းဟင်း“

သင်းသင်းမှာ စောက်စေ့လေးကို လီးထိပ်ကြီးဖြင့် ဖိဖိပွတ်ပေးတာကို မခံစားနိုင်တော့သဖြင့် ဖင်ကြီးကို ကော့၍ ညီးတွားလိုက်သည်..။

ကိုကိုကျော်ကမူ စောက်ပတ်ထဲသို့ လီးတန်ကြီးကို မသွင်းသေးပဲ လီးတန်ကြီးထိပ်ဖြင့် စောက်ပတ်အကွဲကြားတလျောက် လျှောတိုက်လျက်တစ်မျိုး ၊ ဖင်သားခြမ်းကြီးနှစ်ခုကြားတွင် ပေါ်နေသော စအိုဝလေးကို လီးတန်ကြီးဖြင့် ထိုးဆွလျက် တစ်ဖုံ ၊ စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားတစ်လျှောက် အထက်အောက် စုန်ချည်ဆန်ချည် ပွတ်ဆွဲလျက် တစ်နည်းဖြင့် လုပ်ပေးနေရာ သင်းသင်း၏ စောက်ပတ်ကြီးထဲမှ အလွန်မတန်ပင် ယားယံလာပြီး စောက်ခေါင်းပေါက်လေးမှ စောက်ရည်ကြည်များ တသွင်သွင် ယိုစိမ့် စီးကျလာတော့သည်..။

လီးတန်ကြီးကို စောက်ပတ်ထဲ ဝင်စေချင်လှပြီ ဖြစ်သဖြင့် ကိုကိုကျော်ကို လိုးပါတော့ဟုပင် ပါးစပ်မှ ထုတ်ပြောရသည်..။ ကိုကိုကျော် လိုးလျင် လွယ်ကူစေရန် အတွက် လီးတန်ကြီး ဝင်လမ်းဖြောင့်စေရန် စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားတွေကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ဆွဲကိုင်လျက် ဖြဲပေးထားလိုက်သည်..။

“ ဗြစ်….စွပ်……….“

“ အ…အမေ့…”

“ နာသွားလို့လား… ဟင်.. သင်းသင်း….“

“ အင်း….. နာတယ်… နာ…. နာတယ်…. ရတော့ရတယ်… ကိုကျော်… လိုးသာလိုးပါ….”

သင်းသင်း၏ လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ဆွဲဖြဲပေးထားသောကြောင့် ပြဲဟသွားသော စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသား နှစ်ခုကြားထဲသို့ လီးတန်ကြီးကို ဖင်အားလှုပ်၍ ဖိဆောင့် ထိုးချလိုက်ရား လီးဒစ်ကြီးက နစ်ဝင်သွားပြီး သင်းသင်း စောက်ပတ်အဝတွင် တစ်လစ်ကြီး ဖြစ်သွားရသည်..။ ကိုကိုကျော်၏ လီးတန်ကြီးမှာ ကြီးမားလွန်းသဖြင့် သင်းသင်းမှာ စောက်ပတ်ထဲမှ စစ်ခနဲ နာကျင်သွားရပြီး လန့်ကာ အော်မိလိုက်သည်..။

ကိုကိုကျော်၏ ရင်ဘတ်ကိုလည်း လက်လေးများဖြင့် တွန်းထားလိုက်သည်..။ ဦးအုန်းကျော် လိုးထားသဖြင့်သာ ကိုကိုကျော်၏ လီးတန်ကြီးအဝင်ကို သည်မျှ ခံနိုင်နေခြင်း ဖြစ်သည်..။ ဦးအုန်းကျော် အလိုးသာ မခံခဲ့ရပါက ကိုကိုကျော့် လီးတန်ကြီးကြောင့် စောက်ပတ်လေးမှာ ကွဲသွားရမှာ အမှန်ပဲဖြစ်သည်..။

ဒါပေမယ့်လည်း နာကျင်ပြီးလျင် ကောင်းသောအရသာများက ကပ်လျက်ပါလာပြီး ခံကောင်းမည်မှန်း သိသဖြင့် ကိုကိုကျော်ကို ဆက်ပြီး လိုးသွင်းရန် လက်ဖြင့် ဆုပ်ကိုင်ကာ အချက်ပြပြီး ခွင့်ပြုလိုက်သည်..။

ကိုကိုကျော်က လီးတန်ဒစ်ကြီး တစ်လစ်တန်းလန်းနှင့် သင်းသင်း၏ နို့နှစ်လုံးကို တစ်လုံးအားလက်နှင့် ကိုင်တွယ်ဆုပ်ညှစ်လျက် တစ်လုံးကို ပါးစပ်ဖြင့် ငုံခဲကာ တပြွတ်ပြွတ် စို့ပေးလိုက်သည်..။ တစ်ဖက်ကို စို့ပေးပြီးး တစ်ဖက်ကို ပြန်ပြောင်း၍ စို့ပေးရင်း နို့သီးခေါင်းများကို လျှာဖြင့် ကလိပေးလိုက်သည်..။ သင်းသင်းမှာ ရင်ဘတ်ကလေး ကော့လျက် ကိုကိုကျော်၏ ခေါင်းကို ဆွဲကိုင်လျက် နို့သီးခေါင်းများ စို့နေခြင်းကို အဆင်ပြေအောင် နေပေးလိုက်သည်..။

နို့စေနေရင်းဖြင့် ကိုကိုကျော်က လီးတန်ကြီးကို တဖြည်းဖြည်းချင်း ထိုးသွင်းလိုက်သည်..။

“ ဗြစ်….စွတ်…စွတ်…..ဗြစ်……..”

“ အား…. အား…… ကိုကျော်ရယ်…. အား….. ကျွတ် ကျွတ်…….”

ကိုကိုကျော်၏ လီးတန်ကြီးက ကြီးမားသဖြင့် စောက်ပတ်ထဲ တိုးဝင်လာသော ဒဏ်ကို သင်းသင်းမှာ မနည်းအောင့်ခံလိုက်ရသည်..။ ကိုကိုကျော်က နို့အုံလေးများကို စို့ပေးရာမှ ပြောင်းလျက် သင်းသင်း၏ နှုတ်ခမ်းသားများကို ဖိကပ်နမ်းစုပ်လိုက်သည်..။

ဖင်ကြီးကို အသာဆွဲမြှောက်လျက် သင်းသင်းစောက်ပတ်ထဲမှ လီးဒစ်ကြီး ပေါ်လာအောင် ပြန်ဆွဲထုတ်ပြီး၊ တဖန် ဖင်အားဖြင့်ပင် လီးကို ဖိသွင်းလိုးလိုက်သည်..။ သင်းသင်းမှာ ရင်နှင့် မဆန့်သော နာကျင်မှုကို အံကြိတ်၍ ခံလိုက်ရသည်..။ လက်နှစ်ဖက်ကို ဘေးသို့ချလိုက်ပြီး အိပ်ယာခင်းကို ဆွဲဆုပ်လျက် နာကျင်မှုကို အံတုနေလိုက်ရသည်..။ နာကျင်မှုနောက်တွင် ကာမဆန္ဒတွေက ဒီရေလို တလိမ့်လိမ့် တက်လာသဖြင့်လည်း နာကျင်မှုကို ကြိတ်မှိတ်ပြီး အောင့်ခံရန် ဆုံးဖြတ်ထားပြီး ဖြစ်သည်..။

ကိုကိုကျော်ကလည်း လီးတန်ကြီးကို ပြန်ဆွဲနှုတ်ပြီး ပြန်လိုးဆောင့်လိုက်ပြန်သည်..။ ဆယ့်လေးငါးချက်လောက် ဖြေးဖြေးချင်း လိုးဆောင့်ပြီးချိန်တွင်မှာတော့ ကိုကိုကျော်မှာ အားမရတော့ချေ..။ သင်းသင်း၏ ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ဆွဲဖြဲပြီး လီးတန်ကြီးကို အရှိန်နှင့် ဆောင့်လိုးသွင်းလိုက် ၊ ပြန်ထုတ်လိုက်ဖြင့် အဆက်မပြတ် လိုးဆောင့်ပေးနေသည်..။

“ ဖွတ်……. စွပ်…. စွပ်… ဖွတ်….. စွတ်….. ပြွတ်…“

“ အမေ့…. အား.. အင့်.. အင်း… အိုး…. အမေ့….. အား…. အင်း….”

“ ဖွတ်….. စွပ်… ပြွတ်…. ဖွတ်… စွပ်…..”

သင်းသင်း၏ စောက်ခေါင်းအတွင်းမှ စောက်ရည်များ မတရား ထွက်လာသဖြင့် ရွှဲအိုင်နေလျက် ရှိရာ လီးကြီး ဝင်လိုက်ထွက်လိုက်တိုင်း တစွပ်စွပ်အသံများ မြည်လာလေသည်..။

သင်းသင်းမှာ ကိုကိုကျော်၏ လီးတန်ကြီးဖြင့် လိုးဆောင့်နေမှုကို အံကြိတ်ခံစားနေရသည်..။ ကိုကိုကျော်မှာလည်း အံကြိတ်ခံနေသော သင်းသင်း၏ သဘောကို သိလာရသဖြင့် ရမ္မက်ရှိန်များ တက်လာပြီး မညှာတော့ပဲ အတင်းပင် ဆောင့်၍ ဆောင့်၍ လိုးနေပါတော့သည်..။ ကိုကိုကျော့်လီးကြီးမှာ စောက်ပတ်လေးထဲ ကြပ်တည်းစွာ လိုးဆောင့်ဝင်လိုက်တိုင်း စောက်ခေါင်းထဲမှ စောက်ရည်များက ပြန်အန်ထွက်ကာ လီးတန်ကြီးကို စိုစွတ်စေသည်..။

စောက်ရည်များက လီးတန်ကြီးပင် မကပဲ ဂွေးဥကြီးများကိုပင် စိုရွှဲနေလေရာ ကိုကိုကျော်က လိုးဆောင့်လိုက်တိုင်း သင်းသင်း၏ ဖင်စအိုဝကို ဂွေးဥကြီးများက တဖတ်ဖတ် အသံမြည်အောင် ရိုက်ခတ်နေသည်..။ သင်းသင်း၏ ဖင်ကြားနှင့် ပေါင်ခြံတွေပါ စောက်ရည်များက စိုရွှဲနစ်လာသည်..။ လီးတန်ကြီး အဝင်အထွက်မှာ စောက်ရေများ အိုင်ထွန်းနေမှုကြောင့် ချောချောချူချူ ဖြစ်လာပြီး သင်းသင်းမှာ နာကျင်မှုများ သက်သာကာ ကောင်းသည့်ဘက်သို့ ရောက်လာပြီ ဖြစ်သည်..။

ပို၍ကောင်းသထက် ကောင်းလာအောင် သင်းသင်းသည် ပေါင်နှစ်ချောင်းကို အစွမ်းကုန် ဖြဲကားလျက် လီးကြီးဝင်လာတိုင်း ဖင်ကြီးကို ကော့ကော့တင်ပေးနေသည်..။ ကိုကိုကျော်ကလည်း သင်းသင်း၏ နို့အုံကြီးနှစ်လုံးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ဆုပ်ကိုင်လျက် တအားဆောင့်လိုးပေးနေသည်..။

သင်းသင်းမှာ ပေါင်နှစ်ချောင်းကို အစွမ်းကုန် ဖြဲကာ ခြေထောက်ဖျားများကို မြှောက်တင်လိုက်ပြီး ကိုကိုကျော့် ခါးဆီ ခြေထောက်များကို ချိတ်လိုက်သည်..။ ခါးကို ခြေထောက်ချိတ်ရာတွင် တင်းကြပ်စွာ ကပ်ထားလျက်ရှိရာ ခြေထောက်ဖျားများမှာ ကိုကိုကျော့် တင်ပါးများကို ထိမိနေလေသည်…။

“ ပြွတ်…. စွပ်….. စွပ်……. ဖတ်………. ပြွတ်……… ဖွတ်…… စွပ်…”

“ ကောင်းတယ်မို့လား…….ဟင်………”

“ အင်း….. ကောင်းတယ် ကိုကျော်… ကောင်းတယ်…. အား…. အီး…….”

“ ကိုကျော် ဆောင့်တော့မယ်နော်….”

“ အင်း…. ဆောင့်..ပါ.. ဆောင့်… ကိုကျော်…… ဆောင့်ပါ….”

“ ပြွတ်……..စွပ်….ဖတ်……….”

ကိုကိုကျော်၏ လီးတန်ကြီးကို အရှိန်နှင့် ဆောင့်၍ လိုးလိုက်တိုင်း စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးမှာ အတွင်းသို့ ခွက်ဝင်သွားသည်..။ ကိုကိုကျော်က လီးတန်ကြီးကို အပြင်သို့ ပြန်ဆွဲနှုတ်လိုက်တိုင်း စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးများက အပြင်သို့ ခုံးထွက်လာသည်..။ ဤသို့ဖြင့် သင်းသင်း၏ စောက်ပတ်လေးမှာ ခုံးလိုက်ခွက်လိုက် ဖြစ်နေရုံမက သင်းသင်း၏ စအိုဝလေးမှာ ရှုံ့၍ ရှုံ့၍ သွားလေသည်..။

တစ်ခါတစ်ခါ လိုးဆောင့်သည့်အရှိန်က စောက်စိလေးကိုပါ ပွတ်တိုက်၍သွားသဖြင့် သင်းသင်းမှာ အီဆိမ့်နေအောင် ကောင်းသွားရသည်..။ စောက်ပတ်ထဲ ဝင်လာသော ကိုကိုကျော်၏ လီးတန်ကြီးကို ပြန်မထွက်ခင်မှာ စောက်ခေါင်းအတွင်းသားများနှင့် ပြန်ပြီး ညှစ်၍ ညှစ်၍ ဆွဲဆွဲပေးထားလိုက်သည်..။

သင်းသင်း၏ စောက်ပတ်လေးမှာ ကျဉ်းနေသဖြင့် ကိုကိုကျော်မှာ လိုးရ အလွန်ပင်ကောင်းနေလေသည်..။ သို့နှင့် သင်းသင်း၏ နို့အုံကြီးကို တအားဆွဲလျက် အဆက်မပြတ် လိုးဆောင့်လိုက်ရာ လီးတန်ကြီးထိပ်မှ သုတ်ရေများ တပြွတ်ပြွတ် ပန်းထွက်ကာ သင်းသင်း၏ စောက်ခေါင်းအတွင်းမှ သားအိမ်ဝဆီသို့ ဖြင်းခနဲဖြင်းခနဲ ဝင်သွားလေတော့သည်..။

နွေးခနဲ ပန်းဝင်လာသော သုတ်ရည်များကြောင့် သင်းသင်း၏ စောက်ခေါင်းထဲမှာ အရသာရှိသွားပြီး လီးတန်ကြီးကို စောက်ခေါင်းအတွင်းသားများဖြင့် ဆွဲညှစ်ပေးရင်း သူမ၏ အဖုတ်မှ သုတ်ရည်များဖြင့် လီးတန်ကြီးကို ဖြန်းပက်လိုက်ပါတော့သည်..။

ဤသို့ဖြင့် ကိုကိုကျော်နှင့် သင်းသင်းတို့၏ ချစ်ခြင်းများအတွက် ရက်စွဲအသစ်ကို ဖန်တီးထုတ်ဖော်လိုက်ကြလေတော့သည်..။



........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။




Sunday, June 7, 2009

သီရိပစ္စယာသား (စ/ဆုံး)

သီရိပစ္စယာသား (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - ကမ္ဘာကျော်ရတနာဝင်းထိန်

အလင်းရောင်အား နည်းလှသော အုတ်တိုက်ကျဉ်းကျဉ်းလေးထဲ၌ နန်းအီတူး တစ်ယောက်တည်း ထိုင်နေသည်။ သာမန် အားငယ်ရှိုက်ငိုရင်း ထိုင်နေခြင်းမျိုးကား မဟုတ်… တင်ပြင်ခွေလျက် လက်နှစ်ဖက်ကို ဘေးသို့ဆန့်ကားကာ… အတွင်းသို့ လေကိုတဝကြီး ရှူသွင်း ရှူထုတ်ရင်း.. သမထ ကျင့်စဉ်ကို ကျင့်နေခြင်းဖြစ်သည်။

ထိုစဉ် အခန်းတံခါး ဖွင့်လာကာ ကြိမ်းစပ်သော အလင်းရောင် ဝင်လာလေသည်။ တံခါးဝ၌ အရပ် ၇ ပေလေးသစ်မျှ ရှည်လျားကြီးမားသော ဝက်ဝံကြီးအလား .. အမွှေးထူလဗြစ်နှင့် လူ့ဘီလူးကြီး မားမားမတ်မတ် ရပ်လာလေသည်။ ခါးဝတ်တန်စာ ဝတ်မထားသဖြင့် မြင်းလီးကြီးအလား … မဲကြုတ် ရှည်လျားသော လိင်တန်ကြီးကို ဦးစွာ တွေ့လိုက်ရလေသည်။ သာမန်လူထက် ၃ ဆမျှ ကြီးမားသော လိင်တန်အရင်းတွင် မဲနက်ရှုပ်ပွနေသော လီးမွှေးသန်သန်ကြီးများက အုံလိုက်ကျင်းလိုက် ပေါက်ရောက်ရှင်သန်နေကြသည်။ ပေါင်… ခြေသလုံး…. ဗိုက်… လက်မောင်းတို့၌လည်း သန်မာသော အမွှေးအမျှင်များက ကြမ်းတမ်းသော ဝက်မွှေးကြီးများနှယ် လွှမ်းမိုးနေလေရာ လူတစ်ယောက်ထက် မျောက်ဝံတစ်ကောင်နှင့်ပင် ပိုတူနေလေသည်။

နန်းအီတူး၏ ကိုယ်လုံးလေးကို စွေ့ကနဲ ဆွဲမယူလိုက်ရာ … အီတူးက အသက်ကလေး အောင့်ပြီး ခပ်ပျော့ပျော့လေး လိုက်ပါသွားလေတော့သည်။ လူ့ဘီလူးကြီးမှာ ခုခံရုန်းကန်ခြင်းမရှိပဲ အေးအေး သက်သာစွာ လိုက်လာသော နန်းအီတူး .. ကိုယ်လုံးလေးအား ကလေးငယ်လေး တစ်ယောက်ကဲ့သို့ လက်မောင်းပေါ်တင်ကာ .. အချုပ်ခန်း အပြင်သို့ ထွက်လာခဲ့လေသည်။ အချုပ်ခန်းအပြင်၌ ငယ်မှုးအား ကုလားထိုင်ကြီး တစ်လုံး၌ ကြိုးဖြင့် အထပ်ထပ် ရစ်နှောင်ထားကြ၏။

“ အီတူး …..”

ငယ်မှုး တစ်ယောက် အားကုန်အော်ခေါ်သည်။ သို့သော် အီတူးက အေးစက်သော မျက်ဝန်းများဖြင့် မျက်နှာကျက်သို့သာ မရွေ့မလျား စိုက်ကြည့်နေသည်။ လူ့ဘီလူးကြီးက အီတူးအား အိပ်စင် လေးထက် ပက်လက်ကလေး အသာချပြီး လက်နှစ်ဖက်ကို အားရကျေနပ်စွာ ပွတ်သပ်၏။ ထို့နောက် အီတူးကိုယ်ပေါ်မှ ရင်စေ့အင်္ကျီလေးကို ကြယ်သီးများ တစ်လုံးစီ ဖြုတ်နေလေသည်။

ငယ်မှုး တစ်ကိုယ်လုံး တုန်ခါလှုပ်ရှားနေသည်..။ ကြိုးတုတ်ထားသော အသားစိုင်များကြားမှ သွေး စိမ်းများ ပေါက်ပြဲစီးကျလာသည်အထိ ရုန်းကန်နေလေသည်။ မိမိ အသက်မက မြတ်နိုးရသူကို မိမိရှေ့၌ မြင်းလီးနှင့်အလားတူ ကြီးမားလှသော လီးကြီးဖြင့် လိုးပြမည့် အခန်းအနားကို အဘယ်သူက အရသာခံ၍ ငြိမ်ပြီး ကြည့်နေနိင်ပါမည်နည်း။

“ အီတူး …မခံနဲ့ …နင် …. နင်သေသွားလိမ့်မယ် ….အား …”

ပါးစပ်မှ အော်ရင်း ကိုယ်တွင်းရှိသမျှ အားဖြင့်လည်း ရုန်း၏။

“ အီတူး ………အီတူး …..”

လှိုင်ခေါင်းသံက ဟိန်းသွားသည်…။ နံရံရှိ ကျောက်သားများ ကြွေကျပဲ့စင် ကုန်သည်အထိ ကျယ် လောင်စွာ မြည်ဟိန်းသည်။ အယုဒ္ဓယနယ်သား လူ့ဘီလူးကြီးက ငယ်မှုးအား မီးတောက်မတတ် ရဲရဲနီနေသော မျက်လုံးပြူးကြီးများနှင့် တစ်ချက်လှမ်းကြည့်ကာ ရွံ့ရှာစက်ဆုတ်ဖွယ်သော အပြုံးကြီးကို ပြုံးလိုက်ကာ.. နန်းအီတူးလေး၏ လှပမောက်ကြွနေသော နိ့ကလေးနှစ်လုံးပေါ်သို့ အမွှေးအမျှင်များ ထူထပ်ပြွမ်းတည်းနေသော လက်ကြီးအစုံဖြင့် အုပ်စိုးကာ မထိမကိုင်းသေးပဲ ရှည်လျားသော လက်သည်းကြီးများဖြင့် နိ့သီးခေါင်းလေးများကို ထိခပ်လှုပ်ရှား ကစားရင်း ဝမ်းခေါင်းသံကြီးဖြင့် ရယ်သည်။

“ အီး… ဟီး… ဟီး… အား …. ဟား….. ဟား…. ဟား….. ဟား”

အမင်္ဂလာသံ အပြည့်အဝဖြင့် မရဏမင်း ရယ်သံကဲ့သို့ ခြောက်ခြားဖွယ် ကျယ်လောင်လွန်းလေရာ ငယ်မှုး… မျက်လုံးများကို တအားမှိတ်ပြီး ခေါင်းကို ငုံ့ချလိုက်မိသည်။ နန်းအီတူး… အဘယ့်ကြောင့် မလှုပ်မယှက် ငြိမ်နေဘိသနည်း…။ မြင်းလားကဲ့သို့ ကြီးမားရှည်လျားလှသော အယုဒ္ဓယ ဘီလူးကြီး၏ သိုကြီးကို မမှိတ်မသုံ ကြည့်နေခြင်းကပင် နန်းအီတူး … ကာမစိတ်များ နိုးကြားခြင်း ဖြစ်နေလေသလား …။

ခါးစည်းကြိုးကို တစ်ရစ်စီ တစ်ပတ်စီ ဖြုတ်ပြီးသောအခါ … ရှမ်းဘောင်းဘီ အနက်ကလေးကို ဖြေးဖြေးချင်း ဆွဲချွတ်နေပြန်သည်။ ပါးလှပ်သော ဗိုက်သား ဝင်းဝင်းကလေး အဆုံး၌ စောက်မွှေးလေး များ…. ဇောင်းထနေသော မြင်းမလေးကဲ့သို့ ထိုးထိုးထောင်ထောင်လေး ပေါ်လာလေသည်။ ဆီးခုံ အသားကလေးများက ဂွမ်းစိုင်လေးများကဲ့သို့ နူးညံ့အိစက်နေသည်။ မမြင်ဘူးသော ရှေးဟောင်း ပစ္စည်းတစ်ခုကို ပွတ်သပ်ကြည့်လိုက်သကဲ့သို့ အယုဒ္ဓယကြီးက လက်ဝါးကြမ်းကြီးဖြင့် ဖွဖွလေး ပွတ်သပ်ပေးရင်း အရသာခံနေသည်။

ပေါင်လေးနှစ်လုံးက ရုတ်တရက် ကားသွားသည်။ စောက်ပတ် အကွဲကြောင်းလေးထဲမှ ပြူးဝင်း မာတောင်နေသော… စောက်စိလေးက ငုတ်တုတ်လေး ပေါ်လာသည်။ လက်ညှိုးကြီးက စောက်စိလေးကို ဘယ်ညာခလုပ်တိုက်ခါ တိုက်ခါ စောက်ရေများ စိုရွှဲလာသည်အထိ ပွတ်သပ်၏။ ဒူးနှစ်ချောင်းကို ဆွဲယူပင့်မလိုက်သောအခါ …..

“ အ ..ဟား…အ ..ဟီးဟီး ….အီး …ဟီး..”

တစ္ဆေ… သူရဲကြီးနှယ် သူ့လီးကြီးအား အရင်းမှကိုင်၍ စောက်ပတ်အကြိုအကြား ဘေးနားတဝိုက် နှင့် အကွဲကြောင်းလေးတစ်လျှောက် လူးလိမ့်ပွတ်သပ်ရင်း.. အက်ကွဲသော ကြေးလင်ဗန်းအသံကြီးဖြင့် ရယ်ပြန်သည်။ ဖြဲဖြဲကားကားလေး ထောင်ထားသော ဒူးနှစ်ချောင်းကို အတန်ငယ် မလိုက်လေရာ… ရှုံ့တွနေသော စအိုပေါက်ကလေးက စောက်ပတ်အောက်မှ ခပ်ခွက်ခွက်ကလေး ပေါ်လာသည်။ လီးကြီးက အလျားလိုက် ထိုးတင်ထားပြီး.. ဒစ်ကြီး ပြဲကနဲပြဲကနဲ ဖြစ်သွားသည်အထိ… ဆောင့်.. ဆောင့်… လိုးလိုက်ရာ.. နန်းအီတူး စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ.. လီးအချောင်း အမြှောင်းအလိုက်.. ပွတ်တိုက်မှုကြောင့် စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားများ လုံးကြွဆူမို့လာသည်။

အိပ်ခင်းစောင်လေး နှစ်ဖက်ကို ကိုင်ထားသော လက်လေးနှစ်ဖက်မှာ အကြောလေးများ ထောင်ထလာသည်။ အယုဒ္ဓယကြီးက မုတ်ဆိတ်မွှေး… နှုတ်ခမ်းမွှေးများ ထူလဗြစ်နှင့် သူ့မျက်နာကြီးကို စောက်ပတ်လေးနှင့် ဖိကပ်ကာ ဗြိကနဲ ဗြိကနဲ ပွတ်သပ်လိုက်ပြန်သည်။ နူးညံ့အိစက်သော စောက်ပတ် ခုံးမို့မို့လေးမှာ ကြမ်းတမ်းသော မုတ်ဆိတ်မွှေး နှုတ်ခမ်းမွှေးများကြောင့် ပန်းနုရောင်လေး သန်းလာသည်အထိ ကာမသွေးတို့ ဆူဝေလာနေပုံရသည်။
ကြီးမားနီရဲသော လျှာကြီးကလည်း စောက်ဖုတ်ကြီးအား အောက်မှ အထက်သို့ ပင့်ကာ… ပင့်ကာ ဗြိကနဲ… ပြွတ်ကနဲ ဆွဲယှက်နေပြန်ရာ… အကွဲကြောင်းလေးမှာ.. ဗြိကနဲ.. ဗြိကနဲ ယှက်လိုက်တိုင်း ပြဲကနဲဖြစ်သွားရရှာလေသည်။ ယင်းသို့ ပြဲပြီး ပြန်စေ့လေတိုင်းလည်း… ချွဲကျိပျစ်ခဲသော စောက်ရည်စေးထန်းထန်းများက ပြစ်ကနဲ… ပြစ်ကနဲ… အံကျလာလေသည်။

ယင်းသို့.. နန်းအီတူး၏ စောက်ဖုတ်ကြီးကို ချိုမြိန်စွာယှက်နေစဉ်… သူ့လီးကြီးက အဂ်တေကျောက်ပြင် အကျိုးအပဲ့များ ကြား၌ ထိုးထောက်နေပြီး… ဖုံမှုန့် ကျောက်ခဲငယ်လေးများဖြင့် ထိကပ်တွယ်ငြိကာ ကွမ်းသီးခေါင်းကြီးမှာ ပေလူး ညစ်ပတ်နေပြီ.. ဖြစ်သည်။ ထို.. သဲမှုံများ ကျောက်ခဲငယ်.. အဂ်တေစများ စေးထန်းသော လရည်များနှင့် ကပ်လူးပေကျံနေသော လီးကြီးကို အရင်းမှကိုင်၍ ဝါးလုံးတစ်ချောင်းကဲ့သို့ ပင့်မြှောက်လျက်.. နန်းအီတူး.. စောက်ဖုတ်ဝကလေးကိုဖြဲကာ တေ့ပြီး မွှေနေပြန်လေတော့သည်။

ဖုံမှုံ့.. ကျောက်ခဲ.. အဂ်တေစများနှင့် စောက်ခေါင်းအဝ၌တေ့ပြီး… ညောင်စေးကျအောင် အမွှေခံနေ ရ၍ တင်းထားသော… အီတူး… အသက်ရှူမှားမတတ် ကောင်းမိသွားသေး၏။ စိတ်ကြိုက်မွှေနှောက် နှိုးဆွပြီးနောက်.. အယုဒ္ဓယကြီး၏ လီးကြီးက ကျဉ်းမြောင်းမာကျစ်သော အီတူးစောက်ခေါင်းလေး အတွင်းသို့ လိုးဝင်သွားလေတော့သည်။

“ ဗြစ် …ပြွတ် …အီး …ဟိ”

စောက်ဖုတ်ကလေး ချိုင့်ခွက်သွားသည်..။ နှုတ်ခမ်းသားလေးများ တရွေ့ရွေ့ခြင်း အပေါ်သို့ ပြန်တက်လာနေသည်…။ လီးကြီးက တဆတ်ဆတ်တုန်ကာ ထောင်ထားဆဲ…. ဝဲယာ စောက်ပတ် နှုတ်ခမ်းသားများ.. အပေါ်သို့ ခရုတစ်ကောင် တွားသွားသည့်နှယ်.. ပြန်တက်လာပြီး ခဏအကြာတွင် လီးကြီးအား ငုံမိသွားသည်နှင့် ……..

“ ဗြစ် …ဗြစ်….အ…”

စောက်ဖုတ်ကြီး ချိုင့်ဝင်သွားပြန်သည်။ နှုတ်ခမ်းသားများ… လီးအချောင်းနှင့် ကပ်လျက်ပါသွားပြန်သည်။ လီးကြီးက ခပ်တင်းတင်းလေး ဖိ ထောက်ထားပြန်သည်…။ စောက်ပတ် နှုတ်ခမ်းသားများက ယခင်နည်းအတိုင်း လီးအရင်းဆီသို့ တရွေ့ရွေ့ တွားသွားတက်လာ နေကြရပြန်၏။ ဝဲယာ စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားများ အပေါ်သို့ ပြန်လည်ရောက်ရှိသည်နှင့် လီးကြီးက ကျွံကျသွား၏ ..

“ ဗြွတ် ….အား …..”

“ အီး …အူး ….ဟား …..အား ..”

ငယ်မှုး… မျက်စေ့အစုံက ပြည့်ပြည့်ကြပ်ကြပ်ကြီး ဝင်ထွက်နေသော သူ့မိန်းမ စောက်ဖုတ်အတွင်းမှ အယုဒ္ဓယကြီး၏ ကြီးမားသော လီးကြီးကို…. စက်ဆုပ်စွာကြည့်ရင်း… လီးကြီးက စောက်ဖုတ်အတွင်း ဗြွတ်ကနဲ ဝင်သွားသည်နှင့် အာခေါင်ခြစ်၍ အော်ရင်း.. ခုန်ထလိုက်တော့သည်။ နန်းအီတူးအား ပက်လက်ကလေး တင်လိုးနေသော အိပ်စင်နားသို့ .. ဒယိမ်းဒယိုင်ဖြင့် ကပ်လာနေသည်။

“ ဗြစ် …ဗြစ်…အင့် …အင့် ….အာ ….အား …”

နှစ်ဆင့်ဆက်၍ ဆောင့်လိုးချလိုက်ခြင်းကြောင့် အီတူး၏ ဖြူဖွေးသော ပေါင်တန်ကြီးနှစ်လုံးမှာ ဘေး သို့ အစွမ်းကုန် ကားသွား၏။

“ ကျား …..ဟိတ်”

ငယ်မှုး.. အရူးတစ်ယောက်ပမာ သူ့မိန်းမအား လိုးသွင်းနေသော အယုဒ္ဓယကြီးအား ကြိုးအထပ်ထပ် ပူးတုတ်ထားသော ကုလားထိုင်ကြီးနှင့်အတူ …အားယူ၍ .. ဘေးစောင်း ပစ်တိုက်လိုက်လေသည် …။

“ ခွမ်း ….ခွမ်း ….ဒုန်း ….အ”

အယုဒ္ဓယကြီး၏ ကြီးမားတုတ်ခိုင်လှသော ကိုယ်ခန္ဓာကြီးဆီသို့ မရောက်မှီ အမွှေးအမြင် ထူထပ်လှသော အယုဒ္ဓယကြီး၏ လက်ကြီးနှစ်ဖက်က လေထဲတွင် ကြမ်းတမ်းစွာ မြောက်တက်သွားပြီး ပြေးဝင်လာသော ငယ်မှုးအား… ဘယ်ညာ.. ဖြတ်ရိုက်ချလိုက်၏။ ငယ်မှုး.. လုံးထွေးပြီး ဒလိမ့်ခေါက် ကွေး ခွေကျသွားသည်။ ထိုစဉ် အီတူးက မိမိစောက်ပတ်ထဲ လက်လေးသစ်မျှ ဝင်နေသော လီးကြီးကို… အားကုန်ဆွဲညှစ်ကာ… ပြတ်ထွက်သွားမတတ် ညှပ်လိုက်၏ ။

“ အား …..အား….”

မထင်မှတ်သော စောက်ပတ်တိုက်ကွက်ကြောင့် အယုဒ္ဒယ လူ့ဘီလူးကြီးမှာ လီးကို ပလာယာ တစ်ချောင်းဖြင့် ဆွဲညှပ်လိုက်သလို ခံလိုက်ရပြီး မျက်လုံးကြီးများ ပြူးထွက်လာသည်။ လက်နှစ်ဖက်ကို ဖိထောက်၍ နန်းအီတူး ညှစ်ထားသော လီးကို ဆွဲနုတ်ရန် ကြိုးစားနေသည် ။ အိပ်စင်လေးကို ဆုပ်ကိုင်ထားသော နန်းအီတူး လက်ကလေးများ တစ်စတစ်စ တင်းကြပ်လာပြီး အိပ်စင် သစ်သားဘောင်လေးမှာ .. တစတစ ကျုံ့ဝင်သေးသိမ်လာသည်။ အယုဒ္ဒယကြီးမှ ဂွေးစိကြီးများ အရင်းသို့တက်ကပ်လာလိုက် ပြန်ကျသွားလိုက်ဖြင့် ဝေဒနာကို အံကြိတ်ကာ ခံစားရင်း … စောက်ဖုတ်အတွင်းမှ လီးကြီးကို တအားဆွဲနှုတ်နေပေရာ … လီးကြီးမှာ.. မျှော့ကြိုးကြီးပမာ ရှည်ရှည်ထွက်လာပြီး သေးသိမ်သွားသည်။

နန်းအီတူး ခြေလေးနှစ်ခြောင်းက လေထဲသို့ ရုတ်တရက် မြောက်တက်သွားပြီး အယုဒ္ဓယ လူ့ဘီ လူးကြီး၏ မျက်နာကို တအားကုန် ဆောင့်ကန်ပစ်လိုက်တော့၏။

“ ဟိတ် ….ဖြောင်း …အီးယား ….ဝုန်း ..”

လီးရှေ့ လက်လေးသစ်ခန့်နေရာမှာ သိမ်နေသည့် လီးထိပ်မှ သွေးများ တစ်စက်တစ်စက် ကျနေ သည်။ လီးအုံကြီးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် အုပ်ကိုင်ကာ အယုဒ္ဓယကြီးမှာ တအီးအီး အော်ရင်း … ဖင်ပူး တောင်းကြီး ထောင်နေလေသည်။ နန်းအီတူးက အိပ်စင်ထက်မှ လျင်မြန်စွာ ထလိုက်ပြီး နှစ်လက်မ ပတ်လည်ခန့်ရှိသော အိပ်စင်တိုင်လေးကို ဆွဲချိုးပစ်လိုက်သည်။

“ ဗြောင်း …ဂျွမ်း..”

သစ်သားစ …အကျိုးဘက်မှ ချွန်မြသော အသွားများ ထွက်ပေါ်လာသည် …။ တုတ်စကို ကျစ်ကျစ် ပါအောင် ဆုပ်ကိုင်ရင်းဖြင့် ဖင်ပူးတောင်းထောင်နေသဖြင့် အမွှေးကြမ်းကြီးများ ပေါက်နေသည့် ဖင်ကြားမှ ဖင်စအိုဝကြီးအား အသေအခြာ ချိန်ရွယ်ပြီး အားကုန် ဆောင့်ထိုးချလိုက်လေ၏။

“ အိုး ….. ယား….. အား…… ဂယား….. အူး အီး ယား…..”

ဖင်စအိုထဲသိုက နှစ်လက်မပတ်လည်ခန့် သစ်သားချောင်း အဆုံးထိုးသွင်းခြင်း ခံလိုက်ရသော လူ့ ဘီလူးကြီးမှာ ဝမ်းခေါင်းသံကြီးဖြင့် အော်ဟစ်ရင်း နန်းအီတူးအား တိုက်ခိုက်ရန် ကြုံးထလာပြန်လေသည်။ ထိုအခါ နန်းအီတူးက သွက်လက်စွာဖြင့် အယုဒ္ဓယကြီး ဒူးနှစ်လုံးပေါ်သို့ ဖြတ်ကနဲ ပြေးတက်ခါ ပုခုန်းကြီးနှစ်ဖက်ပေါ်သို့ စွေ့ကနဲ ခုန်တက်ပြီး …အားနှင့် ဆောင့်ချလိုက်လေတော့သည် …။ ကြမ်းပြင်ပေါ်သို့ ဖင်ထိုင်လျက်ကျ၏။

“ ဝုန်း ….အီး…..ဂယား”

သစ်သားချွန်က စအိုထဲမှနေ၍ အစာအိမ်နှင့် အူမကြီးကို စုတ်ပြဲသွားစေပြီး … အဆုံးအထိ ဝင်သွားလေရာ အယုဒ္ဓယကြီး၏ နှာခေါင်း …. နား…. ပါးစပ်… မျက်တွင်းတို့မှ.. သွေးများ ယိုစီးကျလာပြီး မရှုမလှ ဇတ်သိမ်းသွားလေတော့သည်။ ကြမ်းပြင်၌ မေ့မျောနေသော ငယ်မှုးအား ကြိုးဖြေပေးပြီး နှစ်ယောက်သား … ဂူအပြင်သို့ ဒယိမ်းဒယိုင် ထွက်လာသောအခါ … အပြင်၌ မှောင်ရိပ်သန်းနေခဲ့လေပြီ……….။

“ ဘာလို့ …. အလိုးခံရတာလဲ … အီတူးရယ် …. ဟင်”

“ ဒီနည်းပဲ … ရှိတော့တယ် မောင်မောင် …။ ခံချင်လွန်းလို့မှ မဟုတ်ပဲ”

“ ဟင်း ….ဒါပေမယ့် …. တစ်ချက်တစ်ချက်တော့ ကောင်းသွားသေးတယ် မဟုတ်လား …။ ပြောစမ်းပါဦး မယ်မင်း နည်းက …ဟင်း”

လရောင် ဝိုးတဝါးအောက် ထနှောင်းပင် ခြေရင်းရှိ အုတ်ဂူလေးကို မှီထားသော ငယ်မှုးရင်ခွင်၌ နန်းအီတူး ရှက်ပြုံး နီနီလေးဖြင့်မှီကာ … ပုဝါစကို လုံးချေနေသည် ။ မကျေမနပ် .. မျက်နာကြီး စူပုတ်ထားသော ငယ်မှုးမျက်နှာ သိုးမှုံနေပြီး မကျေမနပ်ဟန် ထင်ရှားစွာ ပေါ်လွင်နေပေသည်။

“ အရှက်မဲ့ … မြွက်မဟပါနဲ့ မောင်မောင်ရယ် …။ အီတူးဟာ .. မောင်မောင့် အလိုးခံမလေး သက်သက်ပါနော် …”

ချစ်သူ အလိုမကျသည်ကို ပြုံးရယ် ချော့မော့နေရှာသော အီတူးလက်ကလေးများက … ငယ်မှုး လီးကြီးအား ခပ်ရွရွလေး ပွတ်ခြေပေးနေလေရာ … ငယ်မှုးမှာ အသက်ရှူသံကြီးများ ပြင်းထန်လာပြီး လီးကြီးမှာလည်း မာကျစ် ထောင်ထလာလေတော့သည် ….။

အီတူးက… လုံချည်အောက်စကို မရဲတရဲလေး မတင်ပေးလိုက်ပြီး.. လရောင်မှုံဝါးဝါး၌ မဲမဲကြီး ထောင်နေသော လီးကြီးကို အသာအယာ ဖြဲချပေးလိုက်သည်…။ လီးနံ့ကြီးက အီတူး နှားဝသို့ ထောင်းကနဲ ပျံ့လွင်လာသည်။ အီတူး တစ်ကိုယ်လုံး ဖိန့်ဖိန့်ကျင်ကျင် ခံစားလိုက်ရပြီး.. လက်တစ်ဖက် ကလည်း စောက်ဖုတ်လေးမှ အကွဲကြောင်းလေးကို လက်ချောင်းလေးဖြင့် ပွတ်တိုက်နေမိလေသည် ။

ငယ်မှုးက အီတူးနိ့ကြီးများကို အင်္ကျီအတွင်း လက်ကိုနှိုက်ပြီး ဆုပ်နှယ်နေရာမှ … အားမရတော့ပဲ အင်္ကျီကို အသာအယာ ဆွဲချွတ်လေရာ … အီတူးက ကြည်ဖြူစွာပင် ခါးလေးကော့၍ အချွတ်ခံလိုက်လေသည်။ လရောင်အောက်၌ လှပလုံးကျစ်ကာ မာမောက်နေသော နို့ကြီးနှစ်လုံးကို ရင်ခုန်စဖွယ် လှုပ်ကနဲ တုန်ခါပြီး အင်္ကျီအတွင်းမှ ပေါ်ထွက်လာသည်ကို တွေ့လိုက်ရ၏။

“ မယ်မင်း …. ယောနိအား …. စပ်ယှက်ရမှာ … စိုးမိပါဘိ”

“ အဆုံးထိမဝင်ခင်… မောင်မောင့်… ဘွားဖက်တော်ကြီး အပိုင်းပိုင်း ဖြတ်ပစ်နိုင်သည်ဟု .. ကြောက်ရွံ့သလော … မောင်မောင်”

“ အင်း … ဧကန်မုချပင် ဖြစ်သည် … မယ်မင်းရဲ့”

“ အမောင်ရယ် ….. အီတူး … ရာသီလာစဉ် … မောင်မောင်အတင်း အဓ္ဓမ စပ်ယှက်ခဲ့သဖြင့် သန္ဓေ ပင် တည်ခဲ့ပြီကော … မောင်မောင်”

“ အလကား … ကြည်စားသည်ပ … နှမရယ် …။ ဤမျှသန်မာသော စောက်ဖုတ်လေးအား … လိုးနေ ရင်းမှ သေသည်ရှိလည်း သေပါစံ့”

နှစ်ယောက်သား လုံးထွေးပွေ့ပိုက်ရင်း တစ်ယောက် အင်္ဂါကို တစ်ယောက် ဆုပ်ကိုင်နှိုးဆွ ထိုးမွှေနေကြရ၏။ အရသာရှိလှသော အရသာကို ခံစားရင်း ကြည်နူးနေကြပေ၏။

“ ဟား….ဟား….ဟား…. ယုန်ထောင်တာ …. ယုန်ရော ကြောင်ရော … မိနေပါလား စက္ကရ… ဟား.. ဟား..”

နှာခေါင်းနီ သိုင်းသမားနှင့် မြေခွေး မျက်လုံးသိုင်းသမားတို့က ငယ်မှုးတို့နှစ်ယောက်အား ခါးထောက် ကြည့်လိုက်၏။ ငယ်မှုးတို့ ကျောဖက်မှ အုတ်ဂူဟောင်းပေါ်တွင် မုတ်ဆိတ်ဖြူ သိုင်းဆရာကြီးက တိတ်ဆိတ်စွာ ရပ်လိုက်သည်။ ငယ်မှုးနှင့် အီတူးတို့ ကမန်းကတမ်း အင်္ကျီအဝတ်အစာများ ကောက်ဝတ်ကာ ကျောချင်းကပ်၍ ရန်သူကို ရင်ဆိုင်လိုက်၏။

“ နိ့ လူတစ်ယောက်အတွက် မင်းတို့နှစ်ယောက် အသက်ကို ပေးရပေတော့မည် … ငယ်မှုး..”

“ တိုက်ရင်း ….အသေခံတဲ့ …မြန်မာလူမျိုးကွ”

ငယ်မှုးက ဓါးလျင်စင်္ကြာ ခုတ်နည်းဖြင့် နှာခေါင်းနီကြီးအား … အတင်းဝင်ခုတ်လိုက်သည် ..။ အချိန်ဆွဲနေခြင်းက စိတ်ဓါတ်ရေးရာအရ အင်အားနည်းသူက တဘမ်းရှုံးတတ်သဖြင့် ငယ်မှုး အတင်းဝင်တိုက်၏။

“ ချွမ်း…..ချွင်…”

ဓါးချင်း ခတ်မိသံနှင့်အတူ တိတ်ဆိတ်သော သင်္ချိုင်း မြေထဲ၌ မီးများ တဖျပ်ဖျပ် ပွင့်နေကြသည်။

“ ရွမ်း…”

သံကြာပွတ်ကြီးက အသည်းယားဖွယ် မြည်ဟီးရင်း ငယ်မှုး ခြေအစုံကို လှမ်းရိုက်သည် …။ တစ်ခါ
သေဖူးထားပြီဖြစ်သော ငယ်မှုးက အုတ်ဂူတစ်လုံးပေါ်သို့ လွားကနဲ ခုန်တက်လိုက်လေရာ ကြာပွတ်က မြေပြင်ကို ရှပ်တိုက်ပြီး မြက်ပင်များကို တိကနဲ ဖြတ်ပစ်လိုက်လေသည်။ အုတ်ဂူပေါ်သို့ ရောက်သွားသော ငယ်မှုးနှင့် နန်းအီတူးမှာ တစ်နေရာဆီ ဖြစ်သွားကြလေသည်။

နန်းအီတူး၏ ဓါးချက်များက သွက်လက်သော်လည်း အားမပါလှပဲ ဖြစ်နေရာ နှာခေါင်းနီသိုင်းသမား ကြီး၏ ခုတ်ချက်တိုင်း၌ နန်းအီတူး ဓါးမှာ နောက်သို့ တွန့်တွန့်သွားတတ်၏။ ဤသို့သော အခြေအနေကို အခွင့်ကောင်းယူ၍ မြေခွေးမျက်လုံးက လှစ်ကနဲ လူချင်းဝင်ပူးပြီး… နန်းအီတူး ကိုယ်လုံးလေးအား ဖြစ်ညစ်ဖက်တွယ် လိုက်လေတော့သည်။ လက်နှစ်ဖက်က တံတောင်ဆစ်မှ အပေါ်သို့ ပင့်တင်ခြင်း ခံထားရသဖြင့် ဓါးဖျားများလေ၌သာ ဝဲရမ်းနေကြ၏။ တဒင်္ဂ တကယ့် တဒင်္ဂလေးအတွင်း နန်းအီတူး ဓါးဦးကို … အောက်သို့စိုက်ပြီး လက်ပြန်ကိုင်လိုက်ကာ ဒူးကို ကွေးညွတ်၍ မိမိခါးကို အသေဖက်ထားသော မြေခွေးမျက်လုံး၏ ညှပ်ရိုးအတွင်း စုံထိုး စိုက်ပစ်လိုက်လေသည်။

“ ဇြိ …အား….”

မြေခွေးမျက်လုံး သိုင်းသမား နာကျင်စွာ အော်ရင်း ဒူးခွေကျသွားကာ ငြိမ်သက်သွားလေသည်။ လျှပ်တပျက်ကလေးအတွင်း နန်းအီတူး … ဓါးကိုင်လက်များ လျင်မြန်သွက်လက်စွာ ဓါးပြန် … ဓါးထောင်… ကိုင်သွားခြင်းမှာ အံ့သြစဖွယ် လှုပ်ရှားသွားခြင်းဖြစ်ရာ နှာခေါင်းကြီးမှာ တွန့်သွား၏။ သို့သော် ဒုတိယ အကြိမ်ဝင်လာသော နှာခေါင်းကြီး၏ ဓါးအရှိန်မှာ ယခင်ကထက် ပိုမို ပြင်းထန်လာသည်။

“ ရွမ်း ….ကြိ …”

ပက်ဓါးတစ်ချက် အဖျားခပ်သွားချိန်၌ နန်းအီတူး နိ့ကြီးနှစ်လုံးမှာ အင်္ကျီကြာမှ ငွါးငွါးစွင့်စွင့်ကြီး လှုပ်ခါယမ်းလျက် ပေါ်လာလေသည်။ နှာခေါင်းနီကြီး မျက်လုံးများ ဝင်းဝင်းလက်သွားသည်။ ဖြူဝင်းအိမောက်သော ရင်နှစ်မွာကို အာသာငမ်းငမ်းကြီး စိုက်ကြည့်ရင်းမှ နန်းအီတူး ဓါးနှစ်လက်ကို ကြမ်းတမ်းသော အရှိန်ဖြင့် ခါထုတ်လိုက်သည်။ ဓါးနှစ်ချောင်းက အဝေးမြေပြင်သို့ ဖုတ်ကနဲ ကျသွား၏…။ နန်းအီတူး… နို့နှစ်လုံးကို လက်ဝါးဖြင့်အုပ်ကာ နောက်သို့ တစ်လှမ်းချင်း ဆုတ်နေရသည်။

ငယ်မှုးမှာလည်း သံမဏိကြာပွတ်သမား မုတ်ဆိတ်ဖြူကြီးနှင့် အသေအလဲ တိုက်ခိုက်နေပေရာ …. နန်းအီတူးအား မကယ်နိင်အောင် ဖြစ်နေရပေသည်။ နန်းအီတူး ကျောပြင်လေးနှင့် အုတ်ဂူတစ်ခုတို့ ကပ်သွားမိ၏ …။ နောက်ဆုတ်နေသော ခြေလှမ်းများ ရပ်တန့်သွားကြပြီး .. နှာခေါင်းနီကြီး ဓါးဦးက နန်းအီတူး လည်ပင်းလေးနားတွင် တေ့လိုက်သည်။ နန်းအီတူး မျက်လုံးလေးများဝိုင်းကာ မျက်နှာလေးမှာ ဖြူဖတ်ဖြူလျော်လေး ဖြစ်လာသည် …။ ဒူးများ ညွတ်ခွေချင်လာသည် …။ တဆတ်ဆတ် တုန်အောင်လည်း ကြောက်နေမိသည်။

“ ဘောင်းဘီ …ချွတ်စမ်း …..ကောင်မ..”

တောလိုက် ခွေးတစ်ကောင်၏ ဟိန်းဟောက်သံမျိုးဖြင့် အမိန့်ပေးလိုက်သည် …။ အီတူးက တုန့်ဆိုင်းနေလေရာ ဓါးဦးက လည်ပင်းအသားထဲသို့ နင့်ကနဲ ဝင်လာလေ၏၊

“ ချွတ် …. ချွတ်ပါ့မယ်ရှင် ….။ ရှင့်ဓါးကြီး ဖယ်ပေးပါ …”

“ အဟေး …. ဟေး….. မင်း သဘောပေါက် သဟာပဲနော်”

ပြေလျှော ကျွတ်ကျသွားသော ဘောင်းဘီလေး အောက်မှ စောက်မွှေးများ အထွေးလိုက်ပေါက်နေ သော ဆီးခုံလေး ပေါ်လာသည်….။ နှာခေါင်းနီကြီး မျက်လုံးများက ကြောက်ရွံ့စွာ ဖြူလျော်နေသော နန်းအီတူး မျက်နာကို အလစ်မပေးပဲ စိုက်ကြည့်ကာ ဓါးဦးကို လည်ပင်း၌ ထောက်မြဲ ထောက်ထားလေသည်..။ ကျန်လက်တစ်ဖက်က နန်းအီတူး စောက်မွှေးလေးများကို ခပ်ဖွဖွလေး ဆွဲယူပွတ်သပ်ရင်း မျက်နှာကြီးက တဏှာရာဂများ ပြင်းထန်လာဟန်ဖြင့် နီမြန်းတုန်ရီလာသည်.။ စောက်စိလေးကို လက်ညှိုးဖြင့် ထိုးဆွဲ ပွတ်နှိုက်လိုက်ရင်း …

“ ငါ …ခိုင်းသလိုလုပ်နော် …ဓါးဦးက …မြုပ်သွားမယ်မှတ် …”

“ ဟုတ် …ဟုတ်ကဲ့ပါရှင်…”

“ ငါ့ဘောင်းဘီကို ချွတ် … ဟုတ်ပြီ …ဟဲဟဲ … နင့်ယောနိထဲကို …ကိုင်ပြီး …တေ့ပေးစမ်း ..။ ပေါင်ကားထားလေ … အေး …အဲလိုမှပေါ့ … ဟင်းဟင်း …။ ငါ့ကိုတော့ အယုဒ္ဓယကြီးလို …စောက်ပတ်နဲ့ ညှပ်မယ်၏ မကြံနဲ့ ဓါးကိုထိုးထည့်လိုက်မှာ”

အီတူး မျက်ရည်များ ဝေဝဲလာသည် …။ မလူးသာ မလှုပ်သာ အခြေအနေမို့ သူ့လီးကြီးအား မကြည့်ပဲ စောက်ပတ်ထဲသို့ ကိုင်ပြီး သွင်းပေးလိုက်ရလေသည် ။ ပူနွေးသော လီးကြီး အထိအတွေ့က တစ်ကိုယ်လုံးကို ရှိန်းကနဲ စိမ့်ဝင်သွားစေရာ … ပေါင်ကြီးများ ခပ်ကားကား ပြဲသွားရလေသည်။

“ ဗြွတ် …..ဗြွတ်….ဗြစ် ….အ …အ…အင့်…”

မတ်တပ်ရပ်လျက် အနေအထားမှ လီးကြီးက စောက်ခေါင်းအတွင်းသို့ အထစ်အငေါ့မရှိ တန်းဝင်သွားရာ… စောက်ပတ်မှာ သူစိမ်းလီးတစ်ချောင်း အဝင်ခံလိုက်ရသည့်အတွက် အသစ်အဆန်း တစ် မျိုးလိုပင် အီဆိမ့်သွားအောင် ကောင်းသွား၏။ သတိလက်လွတ် အခြေအနေမျိုးဖြစ်ကာ နန်းအီတူး လက်နှစ်ဖက်က နှာခေါင်းနီကြီး ဖင်ကို ဆွဲဆုပ်ဖိချေ ပေးလိုက်မိကာ … မိမိကလည်း … ကော့၍ … ကော့၍ … အလိုးခံလိုက်မိ၏။

“ ပြွတ် …ပြွတ်… စွတ်… စွတ်…. ဖတ်… ဖတ်…”

“ အင် … အင်း…… အင့်…… အီး….. ဟီး….. ကျွတ်… အ”

နှာခေါင်းနီကြီးကလည်း အရုပ်ဆိုးလှသော သူ့မျက်နှာ မဲမဲကြီးဖြင့် ဖြူဝင်းနုထွတ်သော နန်းအီတူး မျက်နှာလေးကို ဖိကပ်ပွတ်သပ် နမ်းရှုံ့ရင်း ဖင်ကြီးကို နောက်သို့ တအားဆုတ်ကာ အားနှင့် ပစ်ဆောင့်နေပေရာ … နန်းအီတူး ဖင်သားဖွေးဖွေးကြီးများ အုတ်ဂူနံရံတွင် ဖိကပ် ပြားချပ်သွားရလေသည်။

“ ဗြွတ်… ဗြွတ်….ဗွိ….ဖတ်….ဖတ်….ဖတ်…”

“ အ….. ကျွတ်.. ကျွတ်…. အင်း …. ဟင်းဟင်း….. ရှီး…. ကျွတ်ကျွတ်..”

နှစ်ဦးစလုံး ကာမအထွတ်အထိပ်သို့ ရောက်လာကြသည် …။ နှာခေါင်းနီကြီးက နို့ကြီးများကို လက် တစ်ဖက်ဖြင့် ဆွဲလိုက် ပွတ်သပ်လိုက် နယ်ဖတ်လိုက် လုပ်ရင်း အဆက်မပြတ် ဆောင့်လိုးနေပေရာ လီးဥကြီးများက နန်းအီတူး၏ ပေါင်တွင်းသားများကို တဖတ်ဖတ် ရိုက်ခပ်နေလေသည်။

“ ဗြစ်….ဖွတ်….ဖတ်…..ပြွတ်…”

“ အ…အ…..အ… အင်း.. ဟင်း….. ကျွတ်… ရှီး…. အ… အား…”

နန်းအီတူး မျက်တောင်လေးများ မှေးစင်းသွားပြီး နှာခေါင်းနီကြီးအား တစ်အားဖက်၍ ဖင်ဖွေးဖွေး ကြီးကို ဆတ်ကနဲ ဆတ်ကနဲ ဆောင့်ကာ သက်ပြင်းလေးချလိုက်ရှာလေသည်။ နှာခေါင်းနီကြီးကလည်း လီးကို မနှုတ်တော့ပဲ ဆီးခုံနှစ်ခု ပူးကပ်ထားပြီး အုတ်ဂူအမာခံပေါ်သို့ နန်းအီတူးဖင်ကြီး ပင့်တက်သွားသည်အထိ ဖိကြိပ်ပြီး ဆောင့်သွင်းလိုက်ကာ လရည်များကို ပန်းသွင်းလိုက်တော့၏။ နှစ်ယောက်သား ခပ်တင်းတင်းကြီး ဖက်ထားမိကြ၏..။ နှာခေါင်းနီကြီးဖင်က အရှိန်မသေသေးသလို တွန့်ကနဲ တွန့်ကနဲ ဖိဆောင့်နေသေးသည်…။ ပြင်ပြသော အသက်ရှူသံများ ငြိမ်သက်စပြုလာသည်

“ ဝှစ်….ခွပ်…အင့်…..ဇွီ….အား…..”

နန်းအီတူး တံတောင်ဆစ်က ပြင်းထန်စွာ နှာခေါင်းနီကြီး၏ မေးရိုးကို ပင့်ရိုက်လိုက်ပြီး လက်တစ်ဖက်က ဓါးကို ဆွဲယူကာ ရင်ဝကို ထိုးစိုက်ချလိုက်လေသည်။ စောက်ပတ်၌ အာရုံ့ရောက်နေသော နှာခေါင်းနီကြီးခင်မျာ အလစ်ခံလိုက်ရပြီး မြေပြင်ပေါ်သို့ ပက်လက်ကြီး လန်ကျသွား၏။ စောက်ပတ်အတွင်းမှ လီးကြီးက ပြွတ်ကနဲ သုတ်ရည်များ အရွဲသားဖြင့် ကျွတ်ထွက်သွားကာ ပုတ်သင်ညို တစ်ကောင်ကဲ့သို့ ငေါက်ကနဲ ငေါက်ကနဲ တုန်ခါနေသေးသည်။

နန်းအီတူးက မြေပြင်တွင် ဆောင့်ကြောင့်လေး ထိုင်လိုက်ကာ နှာခေါင်းနီကြီး၏ လီးရည်များကို စောက် ခေါင်းထဲမှ ထွက်နိုင်သမျှ ထွက်စေရန် လက်ညှိုးဖြင့် ကော်ထုတ်ပစ်လိုက်သည်…။ ဘောင်းဘီဝတ် အင်္ကျီဝတ်ပြီး …. ငယ်မှုးနှင့် သံကြာပွတ်သမား မုတ်ဆိတ်ဖြူကြီး ရှိရာသို့ လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။

တပ်မှုး သီဟသူရ… ငစွာတေ… ငဗျစ္ဆတို့နှင့်အတူ ရီဝေသော မျက်လုံးများဖြင့် တွေတွေကြီး ကြည့်နေသော ငယ်မှုးကို တွေ့လိုက်ရသည်….။ နန်းအီးတူး… ရင်ထဲ လှစ်ကနဲ ဖြစ်သွားသည်။ ငယ်မှုး မျက်လုံးများက စကားလုံးပေါင်း အသိန်းအသောင်းကို ပြောနေလေသည်….။ အီတူး.. မျက်ရည်ပေါက်ကြီးများ ကျလာသည်..။

ငယ်မှုးရယ်…. နင်.. ငါ့ကို… ခွင့်မလွတ်နိင်တော့ဘူး မို့လား …. ဟင်…။ ငါ… ငါ .. လီးကြီးတစ်ချောင်း စလုံး အဆုံးထိ အလိုးခံနေရမှတော့ ငါ… ငါ.. ဘယ်လိုစွမ်းအားတွေနဲ့ တွန်းလှန်နိင်မှာလဲ .. ငယ်မှုး ရယ်….။ နင်ငါ့ကို မသဒီတော့ဘူး… မို့လား..။ နင် ငါ့ခန္ဓကိုယ်ကို ရွံ့ရှာ စက်ဆုပ်သွားပြီးမို့လား ….။ ရပါတယ်… ငယ်မှုး…။ ငါ့ဝမ်းထဲ နှင့်ရင်သွေးကို ငါမွေးမယ်…။ သေလ္လာ သက္ကရမှာ မွေးပြီး … အရိန္ဒမာပူရ အကျိုးကို ထမ်းဆောင်စေမယ် .. သိလား…။

သင်္ချီုင်းမြေသည် ကျက်သရေမဲ့စွာ တိတ်ဆိတ်နေ၏။ သွေးသံရဲရဲဖြင့် သေဆုံးနေသော သေလ္လာ သက္ကရမှ ကြေးစားသိုင်းသမား သုံးယောက်အလောင်းက အုတ်ဂူများ ကြားတွင် ပိုးလိုးပက်လက် လဲကျလျက်ရှိ၏။ မကောင်းဆိုးရွား တစ်ကောင်၏ အူမြူးသံကြီးလိုပင် သင်္ချီုင်းအလယ် ညောင်ပင်ကြီးအား လေထိုးသံကြီးက တဟဲဟဲ … အော်မြည်နေသည်။ လရောင် မှိန်မှိန်က အနောက်ဖက် တောအုပ်ထဲသို့ တိုးဝင်ပုန်းကွယ်ရန် ကြိုးစားနေလေပြီ ..။ သေလ္လာသက္ကရ မိုးကောင်းကင်တွင်လည်း နှင်းမြူတို့ အုံ့ဆိုင်း ဝေ့ဝိုင်းနေလေသည်။ မြင်းလေးစီးက သင်္ချိုင်းမြေကို ကျောခိုင်းလိုက်ကြ၏ ။

”အင့်….” ကနဲ ရှိုက်ငိုလိုက်သော နန်းအီတူး ရှိုက်သံကြောင့် ညာဉ့်ငှက်လေးတစ်ကောင် သစ်ခြောက်ပင်ထက်မှ အထိတ်တလန့် ပျံပြေးသွားသည်..။ အမှောင်ပြီးရင်.. အလင်းလာမယ်… မို့လား..။ အီတူး … ဘဝကတော့ အမှောင်ပြီးရင် အမှောင်ပါပဲလေ။ ချစ်သော … ငယ်မှုး .. သူ့ကို ကျောခိုင်းသွားပြီကိုး……..။

……………………………

“ သေလ္လာသက္ကရ … စားသောက်ဆိုင်ထဲကို… အမောင်တို့ ဝင်လောတော့ … မိမိ စားပွဲထိုးဘဝနဲ့ ရှိနေတာ .. အဟင်း ..ဟင်း ..”

“ ငဗျစ္စ …”

ရှေ့နောက် … ဝဲယာသို့ အသာ အကဲခပ်ရင်း လေသံ တိုးတိုးဖြင့်

“ ဘာကိစ္စ … အဲသည် … ရောက်နေရသတုန်း ”

“ အရည်းငယ် …ငဗျစ္စနဲ့ … အရည်းဆရာ … ငသူရတို့ … ငယ်မှုးတို့ .. ရုတ်ချည်း လေးယောက်ပူး ပျောက်တော့ … အရည်းကြီး ဂိုဏ်းချုပ် … ရှင်ကြီး စက္က အကျွန့်ကို တာဝန်ပေးသကိုး … အမောင်ရဲ့ …။ အသို့ဖြင့် … သေလ္လာသက္ကရကို ရောက်လာရသဟာကိုး..”

“ အခု … ရှင်ကြီး စက္ကတို့.. ပသို့ သဘောထားတုန်း .. လို့”

“ သဟာဖြင့် …. ပူပန်ဝန်မလေးပါလင့် … အမောင်ငယ် ..။ အကျွန် သေလ္လာသက္ကရကို ရောက်တော့အရည်းကြီးဂိုဏ်း စည်ပင်ပြီး အင်အားကြီးမားရေးအတွက် … တရားပွဲများ .. ကျင်းပနေတာ တွေ့ခဲရကြောင်း… အစီရင်ခံသဟာကို.. ယနေ့ညာဉ့်ယံမှာ စားသောက်ပွဲများနှင့် မာလနတ်ကွန်းရှေ့မှာ အ မောင်တို့ကို ဂုဏ်ပြုလေဦးမှာ .. အဟင်း … စိတ် အေးပြီလား .. ကဲ”

မယ်မိဿ၏ လက်သီးဆုပ် နုနုလေးက ငဗျစ္စ .. ရင်အုပ်ကြီးကို ဖွဖွရွရွလေး ထုလိုက်သော်လည်း ငဗျစ္စတစ်ကိုယ်လုံးမှာ သိမ့်ကနဲ တုန်လှုပ်သွားရလေသည်။ မလုံ့တလုံလေး ဝတ်ဆင်ထားသော ပုဝါပါး ကြပ်ကြပ်လေးအောက်မှ ရင်နှစ်မွှာက ခုံးထနေ၏။ ချက်အောက်… ခါးကြပ်… ဝတ်ဆင်ထားသော ပုဝါစမှ လွဲ၍ မိဿမ ဗိုက်သားလေးများ လွတ်လပ်စွာ ပေါ်လွင်နေသည်။ မိဿမ လက်လေးအစုံက ထွားကြိုင်းသော ငဗျစ္စ ပုခုံးနှစ်ဖက်ကို ယီးလေးခိုကာ .. မျက်နာလေး မော့ပေးထားသည်..။ ငဗျစ္စ … အသဲနှလုံးများ သွေးခုန်မြန်မှုကြောင့် ခပ်အောင့်အောင့်လေးပင် ဖြစ်လာသည်…။ ငဗျစ္စက… မိဿမလေး၏ ခါးသေးသေးလေးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် စုံကိုင်ပြီး တွန်းခွာလိုက်သည် ..။

“ ယခုတော့ဖြင့် …. အရေးတော်ပုံ ရှိသေး …. နှမ…..။ တစ်ချိန်မှာဖြင့် … ငါတို့ လွတ်လွတ်လပ်လပ် တွေ့ကြပါဦးအံ့ .. နှမ ..”

“ ဟွန်း …လိမ်လည်မုသား … မဆိုအပ်ရာ .. အမောင်”

“ မင်း ယောက်ျားပီပီပါ နှမရယ် … ယုံပါ…။ အခု အချိန်ဖြင့် .. တာဝန်တွေ ရှိနေသေးသဟာမို့ပါ ..”

“ အင်းပါလေ…. မိ မိဿတို့က မိန်းကလေးပါ အမောင် ..။ အမောင်တို့ အတောင်နှစ်ဆယ် ဝတ် တွေ မြွက်ဟသမျှ ခေါင်းငြိမ့် .. လိုက်ပါရသူတွေပါ….”

“ အနှော …စကားနာထိုးလေဘိလား …နှမငယ်…”

“ မဝံ့ပါ…အမောင်…။ ရင်ထဲကလာတဲ့ စကားဟာကိုး..”

အမှန်မှာ သမထီးတပ်ဝင်းထဲ ရောက်သည်နှင့်… ငဗျစ္စအား တဖက်သတ် ပိုးပန်းနေသော မိ မိဿ ကလေးက သမထီးတပ်ဝင်းကြီး အခြေအနေ အရပ်ရပ်ကို သတင်းပေးရှာသည်…။ ယခုကဲ့သို့ နှစ်ကိုယ်ထဲ တွေ့ရခိုက် ငဗျစ္စလူပျိုလီးကို အစာကြွေးပစ်လိုက်ခြင်သည်…။ သို့သော်… တပ်မှုး သူရ … ငစွာတေ.. ငယ်မှုးတို့က တစ်နေရာမှ.. စောင့်ကြပ် ကြည့်ရှု့နေမည်ကို … ငဗျစ္စ ကောင်းကောင်း သိနေ သည်…။ ထို့ကြောင့်လည်း မိဿမလေး မရိုးမရွ ဖြစ်နေချိန်တွင် … ငဗျစ္စ ဂယ်ပေါက်နား ရောက်နေပြီ ဖြစ်ကြောင်း သိသော်လည်း တောင်လာသော လီးကြီးကို ငဗျစ္စ ငရံ့ ဂုတ်ချိုးသလို… ချိုးဖဲ့ ဖိနိပ်ထားရ လေသည်။

မိဿမလေးကမူ … အဘယ့်ကြောင့် ငဗျစ္စ ရှောင်ဖယ်ဖယ် လုပ်နေသည်ကို မသိပဲ … ပေါင်ကြားမှ … လီးကြီးအား .. အတင်းနှိုက်ခါ ပွတ်သပ် နိူးဆွနေပေသည်…။

“ ဒေါက် …ဂလောက် ….ဂလောက်…”

“ ဟော …. ခဲနဲ့ ပေါက်ပြီး … အဲဒါ … အချက်ပေးတာပဲ ..။ ကဲ… ငတို့ လူခွဲကြရအောင် …”

ခဲတစ်လုံးက ငဗျစ္စတို့နှစ်ယောက် ထိုင်နေကြသော အင်ပင်ခြေရင်းသို့ လာမှန်သည်..။ ငဗျစ္စက လာစဉ်အတိုင်း အရည်းကြီးဝတ်ရုံ နက်ပြာကြီးကို ခေါင်းမှ အုပ်ချလိုက်သည်..။ မိ မိဿကလည်း ပုဝါနက်ကို .. တစ်ကိုယ်လုံး လွှမ်းခြုံလိုက်သည်…။

“ ကိုင်း …..သွား….ကြစို့ရဲ့ …”

…………………………

“ သေချာရဲ့လား… ငစွာတေရယ်….။ မောင်ရင့်သတင်းက လုပ်ကြံဖန်တီးထားသလိုကြီးများ ဖြစ်နေမလား”

“ ဟ….ငတို့ အထောက်သား….ငဖဲဆီက လာတယ်.. ကိုရင်ရဲ့ …။ အင်း… တန်ခူးလပြည့်ကျော်ဆို… နီးပြီ….ကပဲ”

“ အင်းလေ….ဒါဆိုလည်း…တပ်မှုးလေးကို အဓိက အသိပေးရမလို ဖြစ်နေပြီ”

“ အနိ့ ပေးကိုပေးမှဖြစ်မဲ့…ကိစ္စဟာကို.. သွေးသောက်ရဲ့…။ အိုပန်းဖြူဆိုလား… အိုပန်းအိ.. ဆိုလား.. အဲ့ဒီ .. သတို့သမီးလောင်းက … တပ်မှုး ငယ်ချစ်ဦးတဲ့ ဗျား …”

“ ကိုင်း…အဲဒါမှ…ဂွကို လုံးလုံးကျ …ကရော..”

“ ဟ ..ဂွကျမှသာ ကျ….။ တမင် ဂွတည့်တည့်လုပ်သဟာ ..”

“ ဟာ ….ရဲမက်ကလဲ…အနောက်သန်နေပြန်ပါ ပြီ ..”

ငစွာတေ… ဗျစ္စနှင့် ငယ်မှုးတို့ သတင်းထူးကို ရလာသည့် ကျည်းပင်စုရွာသူ… အပျိုချောလေး အား.. လယ်တိုင်ဝန် မုဆိုးဖို ငသစ်၏သား ငချမ်းအောင်နှင့် လက်ဆက်ရန်အတွက် သမထီး၌ ပန်းဦးလွတ်ရမည် ဆိုသော သတင်း …။ သတင်းက အတိအကျ… နေ့ရက်… နေ့နာရီ… စသည်ဖြင့် သုံးယောက်သား ခေါင်းခြင်းဆိုင်သည်…။ လုပ်သင့်သည်များကို သေသပ်ပိရိစွာ လုပ်ဆောင်နိုင်ရန် အဆင်သင့် ပြင်ဆင်သည်..။

ထိုသတင်းရပြီး နှစ်ရက်မြောက်သောနေ့တွင် သမထီးတပ်ဝင်း… ထွက်နေကျ… ကုက္ကိုပင်ကြီးမှ ကျော်၍ တပ်ဝင်းအပြင်ကို ငစွာတေ ထွက်သည်..။ သပြေကန်ရွာနှင့် ဆန့်ကျင်ဘက် .. ဆူးသမန်း လယ်ကျောကို ဖြတ်၍ မြင်းကို အပြင်းနှင်ခဲ့သည်….။ တပ်မှုး သီဟ.. သူရ၏ ချက်မြုပ်ရာ ဇာတိ ကျည်းပင်စု… ဆီသို့…..။ အညာဆန်သော ယောနယ် လမ်းတစ်ကျော …. စိမ်းမြသော မြေပဲခင်းကြီးများကို တွေ့ရသည်…။ ဖုံမှုံ့များတင်နေသော်လည်း … မြေပဲပင်အစိမ်းရောင်က ခပ်လှမ်းလှမ်းမှ ကြည့်လျင်.. စိမ်းမြဲစိမ်းနေသည်…။ မြေပဲခင်း၏ ဟိုမှာဘက်တွင်.. ယာစောင့်တဲ တစ်လုံးကို တွေ့ရသည်….။ ခပ်သဲ့သဲ့ ခွေးဟောင်သံကိုလည်း ကြားနေရသည်…။ ငစွာတေ မြင်းဇက်ကို တဲရှိရာသို့ လှည့်လိုက်သည်…။

…………………………

လောကကြီး၏ အလှည့်အပြောင်း များစွာကို အိုပန်းအိ ခံခဲရဖူးပြီ…။ ယခုတစ်ခါတော့… လောကကို ရင်ဆိုင်ရန် အိုပန်းအိ… အားမွှေးသည်… ရင်ဆိုင်သည်..။ ပထမ ကျေးဇူးရှင် ဖခင်ကြီး .. ဆုံးပါးသည်။ အမေက လယ်ကိုင်ဝန် မုဆိုးဖို ငသစ်အား ယုံစားပြီး… မိမိမြေလယ်ယာတို့ကို .. သူရင်းငှား အခစားဖြင့် သီးကောက်ခပေး၍ လုပ်စေသည်..။ တစ်နှစ်ကုန်သောအခါ.. လယ်ရှင်နှင့် မြေယာမဲ့ အလုပ်သမားတို့ ကိစ္စ .. မင်းတရားကြီးက ကိုင်တွယ် ဖြေရှင်းသည်…။ အချိုးကျ ဝေငှပေးပြီး သော လယ်များအား သီးထောက်ခပေးနေရပြီး …စာရင်းငှားက လယ်ပိုလုပ်လိုလာသည်….။

ဒီမှာ…. အမေက လယ်တိုင်ဝန် ငသစ်အား အကျိုးအကြောင်း သွားပြောသည်…။ လယ်တိုင်ဝန် က လယ်ယာများကို ဘိုးဘွားပိုင်မို့ … ကိစ္စမရှိ သူလုပ်ပေးမည်… မနက်အထိစောင့်ပါဆို၍ လယ် တိုင်ဝန်အိမ်၌ပင် အိပ်ရင်းစောင့်၏…. သန်းခေါင်ယံ အချိန်တွင်.. ကိုယ်ချီးသီး အဝတ်ဗလာဖြင့် လယ်တိုင်ဝန် အမေ့အခန်းထဲဝင်လာ၏..။ အမေ့အား… လိုးရန် အမျိုးမျိုးနားချသည်..။ အမေကလည်း အကြာက်အကန် ငြင်းသည်…။ သို့ဖြစ်လျင် လယ်မြေများ ကိစ္စ .. သင်းက တာဝန်မယူနိင်တော့ကြောင်း ပြောသည်…။ စကားပြောရင်း အမေ့ကို အကဲခပ်သည်…။ အမေငိုသည်… အားကိုးရာမဲ့.. မုဆိုးမ ဘဝတွင် ကောက်ရိုးတစ်မျှင်သည်လည်း အားထားရာပေပဲ….။

လယ်တိုင်ဝန်က ..အမေ့လက်ကလေးကို ဆွဲယူသည်…။ အမေ… မရုန်းတော့….။ ထိုမှ.. ပူနွေးသော လီးကြီးကို ဆုပ်ကိုင်ထားခိုင်းသည်…။ ပထမ… အမေ မဝံ့မရဲ မျက်နာလွှဲရင်း ကိုင်ထားရ၏ …။ အမေ့လက် မအားတော့မှ .. အမေ့စောက်ဖုတ်ကြီးကို ဖွဖွရွရွ .. ပွတ်သပ်သည်။ လင်သေထားသည်ကလည်း ကြာပြီ… လယ်တိုင်ဝန် အကိုင်အတွယ်.. ရဲဝံ့ကျွမ်းကျင်မှုလည်းပါသည်…။ အမေ့ ကာမစိတ်များ နိုးထလာလေသည်…။

အမေနှင့် လယ်တိုင်ဝန် တစ်ညလုံး ကာမစပ်ယှက်ကြသည်…။ တစ်ခါတစ်လေ… အမေက … အပေါ် မှ လိုးပေးရသည်…။ နောက်တစ်နေ့… အမေ…ကျည်းပင်စုရွာသို့ ပြန်လာသောအခါ ပေါင်များ မသိ မသာကွနေသည်….။ အမေ့ မျက်လုံးအိမ်များက ချိုင့်ဝင်နေသည်…။ အမေ့ကိုကြည့်ရသည်မှာ နလန် ထစ လူမမာလိုပင် ချိနဲ့ ယိမ်းယိုင်နေသည်….။ မယား သေထားသော မုဆိုးဖို … လင်သေထားသော မုဆိုးမ… တစ်ညလုံး မီးပွင့်မတတ်အောင် .. စပ်ယှက်ကြပြီး … အားရကျေနပ်ကြသောအခါ မိုးစင်စင်လင်းနေပြီ…။ ဒါတောင် အပြန်တွင် အမေ့ နောက်ကျောမှ ဖက်၍ လီးကြီးဖြင့် ကပ်ခါ ထောက်ကာ လယ်တိုင်ဝန်က စကားတိုးတိုး ပြောလိုက်သေးသည်….။

“ မင့်… သမီးနဲ့…. တို့သားလည်း…. ပေးစားကြရအောင်နော်..”

အမေ… ဘာပြောနိင်မှာလဲ…။ သူ့လက်ခုပ်ထဲကရေ… သွန်လိုသွန်… မှောက်လို မှောက်တော့ပေါ့..။ ဒါပေမယ့် အိုပန်းအိ… အညံ့မခံဘူး..။ ဒီလယ်တိုင်ဝန် မိဆိုးဖို ငသစ်ရဲ့သား ငချမ်းအောင်ဆိုသည်က တစ်ရွာထဲ မနေဖူးသော်လည်း… တစ်ကျောင်းထဲ နေဖူးကြသည်…။ အင်မတန်… ယုတ်ညံ့သိမ်ဖျင်းသော ယောက်ျားတစ်ယောက်ဖြစ်သည်။ ကျောင်းအောက်က ခွေးမလေးကိုလည်း လိုးသည်။ အိမ်မှာ မွှေးထားသော ဝက်မလည်း ချမ်းသာမပေး..။ ယုတ်စွအဆုံး နွားကျောင်းရင်းဖြင့် သူတို့အိမ်က နွားနီမကို လိုးနေခဲ့သည်မှာ အကြိမ်ပေါင်း မနည်းတော့ပြီ..။ နွားနီမသာ စကားပြောတတ်ပါက သူ့အား မယားစရိတ်ပင် တောင်းစရာ ကောင်းအောင် ယုတ်ကန်းသူဖြစ်သည်။

ဤသို့… တိရိစ္ဆာန်ပေါင်းစုံနှင့် လိုးခဲ့သော လီးကြီးက အိုပန်းအိ… စောက်ပတ်အသစ်စက်စက် ကလေးကို လိုးတော့မည် ဆိုတော့ အိုပန်းအိ .. မသဒီချင်…။ ဤသတ္တဝါကို လူကိုယ်ချင်း ပူးကပ်မိလျင်ပင် အောက်ဂလိကာ … ပျို့အန်ချင်လာအောင် .. ရွံ့မုန်း သည်..။

ချစ်သော.. ကိုရင်သူရ… သမထီးအရပ်မှာ ရှိသည်…။ နှစ်ညအိပ် ခရီးပြင်းနှင်ရုံဖြင့် ရောက်နိင် သည်ဟု သူရ ပြောဖူးသည်။ တောသူအချစ်က သစ္စာရှိကြောင်း ပြသချင်သည်…။ ကိုသူရတို့ တိုက် ဖျက်နေသော ပန်းဦးလွှတ်ချင်း အယူဝါဒကိုလည်း ပန်းအိ ကိုသူရနှင့် လက်တွဲ တွန်းလှန်လိုက်ချင်သည်..။ သို့မို့ကြောင့် တစ်စုံ တစ်ယောက်မျှ တိုင်ပင်ခြင်းမပြုပဲ .. ခရီးသွား လမ်းလာများအား မေးစမ်းရင်း … ဤယာတဲထဲ၌ .. တရေးဝင်အိပ်မိစဉ် … ငစွာတေနှင့် ဆုံဖြစ်ကြလေသည်….။

……………………

တဲရှေ့၌ ခွေးနှစ်ကောင် … ပြေးလွှားဆော့ကစားနေသည်…။ ငစွာတေ .. မြင်းကို ဇီးပင်ရိပ်၌ ချည်ထားပြီး တဲဆီ လာသည်..။

“ ရေလေး တစ်ပေါက်မျှ….သောက်ခွင့်ပြုပါ”

“ ငတို့လည်း….. တဲရှင်မဟုတ်ပေ…။ သောက်ရေအိုးတော့ရှိတယ်…။ သောက်ပါလေရော့..”

အသံ…. ရုပ်….. တို့က အညာသူမဆန် ဖြူဖွေးနူးညံ့သော ကျက်သရေရှိလှသည့် မျက်နာလေးအား ငစွာတေ တခဏမျှ ငေးကြည့်မိလိုက်သည်…။ ငစွာတေ ရေသောက်ပြီး… တဲရှေ့ ပြန်ထွက်၍ ထိုင်သည်…။ ခွေးနှစ်ကောင် လုံးထွေးသတ်ပုတ်ကစား နေဆဲပင်….။

“ ခွေးတွေက …တဲရှင်…ခွေးတွေမှတ်တယ်…”

“ မှန်ပေါ့…။ ငတို့လာတော့… ဒီမှာ ရှိနှင့်ပြီပဲ”

စကားဆက်စရာ ရှာမတွေ့….။ ဘာက စပြောရမှန်းလည်း မသိ…။ လှပချောမောသော မိန်းကလေး တစ်ယောက်နှင့် ဤသို့ ငစွာတေ မနေဘူး…။ ရင်တလှပ်လှပ်ခုန်၏။

“ ဝုတ်…ကိန်…ကိန်..”

ထွားကြိုင်းသော ခွေးထီးကြီးက ခွေးမလေးခါးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ညှပ်ခါ… နီရဲရှည်လျားသော လီး ချွန်ခွန်ဖြင့် ခွေးမလေး စောက်ဖုတ်ထဲသို့ လိုးသွင်းနေသည်..။ ငစွာတေ အိုပန်းအိကို မသိမသာ ကြည့်မိ၏။

“ သယ်….သည်ခွေးယုတ်”

ခဲတစ်လုံးကို ကောက်ယူပြီး အိုပန်းအိ ပေါက်လိုက်သည်..။ ခဲလုံးက ခွေးထီးနဘေးကို ခပ်သာသာလေး “ ဘုတ်” ကနဲထိသည်…။ ခွေးထီးက ဂရုမစိုက် ဆက်လိုးနေရာ လီးကြီးက ခွေးမလေး စောက်ဖုတ်ထဲသို့ ဝင်သွားပြီး… လက်ကိုပြန်ချပြီး.. ဖင်ချင်းပူးကာ လျှာတွဲလောင်းနှင့် တစ်ကောင်နှင့် တစ်ကောင် ကန်၍ လွန်ဆွဲနေကြတော့သည်..။

ခွေထီးက ခြေကို ကန်၍ ရှေ့သို့ အားယူဆွဲလေတိုင်း…. ခွေးမလေး၏ စောက်ဖုတ်လေးမှာ အပြင်သို့ စူထွက်ပြီး ပြူးပြူးကြီး ထွက်လာလေရာ…. ရဲရဲနီပြီး သွေးစက်ကလေးများပင် တစ်စက် တစ်စက် ကျသည်ကို … ငစွာတေနှင့် အိုပန်းအိ ပြိုင်တူ မျက်နှာလွဲလိုက်ကြ၏…။ နှစ်ဦးသား ရင်မှာလည်း အခုန်မြန်လာနေသည်…။ အထူးသဖြင့် ငစွာတေသည် သူလက်နှေးသဖြင့် တစ်ပါးသူ တစ်ယောက်နှင့် မှောက်မှားသွားခဲ့သူ ချစ်သူဦးကို… သတိရမိသည်….။

“ မိန်းမဆိုတာ …လိုးထားမှ…စိတ်ချရတယ်…”

ဟူသော သူ့သွေးသောက် ငယ်မှုး စကားကိုလည်း ကြားမိ၏ ..။ မိန်းမဆိုသည်မှာ … ယောက်ျား လိုး ရန်ပင် ဖြစ်သည်။ ယောက်ျားသည်လည်း မိန်းမကို လိုးဖို့ မွေးလာကတည်းက လီးပါလာခဲ့သည်…။ မလိုးသော ယောက်ျားသည် လောကကြီး၏ မွေးရာပါတာဝန် မကျေပြွန်သကဲ့သို့… အလိုးမခံဖူး… ကလေးမမွေးဖူးသော မိန်းမသည် လူ့လောက၌ အသားလွတ် ထမင်းလာစားပြီး…. သေခြင်းတရားကို စောင့်နေကြခြင်းသာ ဖြစ်သည်…။

လောကအကျိုး… လူ့သတ္တဝါမျိုးဆက် ကိစ္စများအတွက်… အဲဒီ လူလို့ခေါ်ကြတာတွေ.. သေသည်အထိ ဘာမှမလုပ်သွားကြ…။ ထမင်းစားသည့်အတွက်… ဆန်ကုန်သည်…။ မြေကြီးပေါ်၌ အ သက်ရှင်နေသည့် အတွက်လည်း မြေလေးသည်..။ ဆန်ကုန်မြေလေး အမျိုးစားများ အထဲတွင် ငစွာတေနှင့် အိုပန်းအိ မပါ။

အိုပန်းအိ အနေဖြင့် ယောက်ျားမပီသသူ … စိတ်ထားနှိမ့်ကျသူထက်စာလျှင် .. ယခုကဲ့သို့ သန်မာထွားကြိုင်း… တောင့်တင်းသော… ငစွာတေလို…. အားကောင်း မောင်းသန်ကြီးအလိုးကို ခံလိုက်ချင်သေးသည်..။ လယ်ကိုင်ဝန် ငသစ်၏သား ငချမ်းအောင်ထက်တော့ သာ၏။

တိတ်ဆိတ်နေသည်…။ ဇီးပင်ရင်းမှ မြင်းကြီးကလည်း.. အမွှေးတရမ်းရမ်းဖြင့်… စမြုံပြန်နေသည်..။ ရှေ့နောက် .. ဝဲယာ .. ရှုမျှော်မဆုံးသော မြေပဲခင်းကြီးကလည်း ပကတိလှိုင်း ငြိမ်သက်နေသော မြ ပင်လယ်ကြီးနှယ်…

“ ကိန်…ကိန်….အီ…အီ…”

ခွေးမလေး… နာကြင်စွာ အော်ပြန်သည်..။ ခွေးထီးကြီးက တဟဲဟဲဖြင့်… အားကုန်ကန်ဆွဲနေရာ စောက်ဖုတ်သေးသေးလေးမှာ မယုံနိင်စရာ တစ်ထွာခန့် စူထွက်နီရဲနေပေတော့သည်…။ အတွေးကိုယ်စီနှင့် ငြိမ်သက်နေကြသော ငစွာတေနှင့် အိုပန်းအိတို့ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် မဝန့်မရဲ ကြည့်လိုက်ကြသည်…။ ဘယ်အရပ်ကလာ၍ နာမည် ဘယ်သူဆိုသည်ကိုလည်း.. စကားမစပ် မမေးအားကြသေး…။ ရင်ခုန်တေးကို ပြိုင်တူ ရေရွတ်နေကြ နေမိခြင်းကို… တိတ်ဆိတ်သော မြေပဲခင်းကြီးက အားပေးနေသယောင်….။

ငစွာတေ… ဖြေးညှင်းစွာ ထရပ်လိုက်သည်..။ အိုပန်းအိ ရင်ထဲ ဒိတ်ကနဲ ဖြစ်သွားသည်…။ မျက်နာဖြူဖြူလေးမှာလည်း ရဲကနဲ ဖြစ်သွားရသည်…။ အဘယ့်ကြောင့်ဆိုသော်… မာထောင်နေသော သူ့လီးကြီး ကြောင့်ပေါ့။ အိုပန်းအိ ရင်ထဲ နွေးကနဲဖြစ်ကာ…. မျက်လုံးကို တဲအပြင်သို့… ပို့လွတ်ထား လိုက်သည်…။ သို့သော်လည်း ယာခင်းကို မမြင်…။ အားရစဖွယ် တောင်နေသော လီးကြီးကိုသာ မျက်စိက မြင်နေမိသည်…။

ငစွာတေ လက်အစုံက အိုပန်းအိ ပုခုံးလေးကို ဖွဖွကလေး … ညင်ညင်သာသာ အုပ်ကိုင်လိုက်သည်…။ ဘာကြောင့်မှန်းမသိ.. အိုပန်းအိ.. မရုန်းမဖယ်…။ မျက်နှာကို တစ်ဖက်သို့… စောင်းထားသောကြောင့်.. ရှက်သွေးဖြင့် ရဲရဲနီနေသော ပါးပြင်လေးကို ငစွာတေ.. သူ့နှာခေါင်းဖြင့် ဖိကပ်ကာ သက်ပြင်းအရှည်ကြီးကို ရှိုက်ထားရင်း… ရှည်ကြာသော အနမ်းကို နမ်းလိုက်သည်။ အိုပန်းအိ… မျက်တောင်ကော့ကြီးများ မှေးစင်းသွား၏။

“ သေသည်အထိ…. မေ့မရနိင်တဲ့… အနမ်းပါ… နှမ”

ဘာမှန်းလဲမသိ…။ မပီဝိုးတဝါး နားဝနား ကပ်ပြောသော သူ့အသံက ပန်းအိကို ပိုရှက်စေသည်..။ သူ့လက်များက တင်ပါးနှစ်ဖက်ကို အုပ်ကိုင်ပြန်သည်…။ ဖွံ့ထွားကြီးမားသော ဖင်သားတုန်တုန်ကြီးကို ဆွဲညှစ်ပွတ်သပ်လိုက်ဖြင့်.. အတန်ကြာ ဆုပ်နှယ်ပြီးမှ… ခါးရစ်ကြိုးကိုဖြေ၍ လျှောချလိုက် သည်…။

“ အို….”

အလန့်တထိတ် ခါးကြိုးကို ဆွဲရင်း…. ပန်းအိ ခါးဝတ်ကို ပြန်ဆွဲတင်သည်….။ ပြီးတော့လည်း… သူ့ မျက်နှာကို ကြည့်ဖြစ်သည်…။ ယောက်ျားပီသသော သူ့မျက်နှာ၌ အနိုင်အထက် ပြုလိုသော သဘောစိတ်… ပုံရိပ်များ ကင်းစင်ကာ… မေတ္တာသက်သက် တောင်းခံသော အသနားခံ မျက်လုံးများသာ တွေ့ရ၏..။ အိုပန်းအိ… မျက်ဝန်းများက အချစ်ရည်များ ရွှမ်းလဲ့လျက် ရှိနေသည်…။ တိတ်ဆိတ်သော ဝန်းကျင်… လူပြတ် လူရှင်းနေသော ကျယ်ပြန့်သည့် မြေပဲခင်းအလယ်မှ ယာတဲလေး၌ သစ္စာတရားကို ခြိမ်းခြောက်စပြုနေသော အတွေ့အထိများက ကြီးစိုး ချယ်လှယ်သာနေသည်…။

စကား တစ်ခွန်းစီမျှ မဟမိကြပါပဲ ကိုယ်ခန္ဓာချင်း စပ်ယှက်ကြရန် နှစ်ဦးသား အလိုလို သိနေကြခြင်းမှာ စင်စစ် အံ့သြစရာ ကောင်းနေသည်လားတော့ …မသိ..။ ယင်းအခြေအနေကို ပန့်ပိုးပေးနေသည်ကလည်း… တဲရှေ့မှ ခွေးထီးနှင့် ခွေးမလေး၏ ဖန်တီးမှုကလည်း… ပါလေနေသည်လားတော့ မသိ..။

ငစွာတေ လက်များက အိုပန်းအိ ဆီးခုံလေးကို တုန်တုန်ရီရီ စမ်းပွတ်ကြည့်သည်…။ ထိုမှ… ပေါင်ခွ ဆုံ အတွင်းသို့ လက်ကိုထိုးနှိုက်ကာ တစ်ကြိမ်တစ်ခါဖူးမှ မမြင်ဖူးသေးသော မိန်းမစောက်ပတ်ကို ရှာဖွေ နေမိသည်…။ ဒီမှာ… ဖိုမ အတွေ့အကြုံ မရှိသော ယောက်ျား မိန်းမတို့ မကြာခဏ ပြဿနာတက်ကြရသည် …။ အချို့ဆိုလျင် နို့နှိုက် အင်္ကျီချွတ်… ထမီချွတ်ပြီးခါမှ .. နေရင်းထိုင်ရင်း ပြဿနာတက်သွားသည်ကို ကြားဖူးကြပေမည်….။

ယခုလည်း ငစွာတေတို့ လုပ်နေချေပြီ…..။ စောက်ပတ်ဆိုသည်ကို မိန်းကလေးများ၏ ဆီးခုံအောက်၌ အမွှေးများကြားတွင် ရှိသည်ဟု ယေဘူယျအားဖြင့် သူသိထားသည်မှာ ဤမျှလောက်သာဖြစ်သည်…။ ထို့ကြောင့်… ဆီးခုံအောက် တဝိုက်ကိုသာ သဲကြီးမဲကြီး လက်ကိုထိုးနှိုက်ရှာဖွေနေသော်လည်း စောက်ပတ်ကို ရှာမတွေ့ရ…..။ အိုပန်းအိမှာလည်း ငစွာတေ အဘယ့်ကြောင့် ဆီးခုံကြီးကိုသာ ဖိပွတ်နေခြင်းကို သဘောမပေါက်..။ မိမိစောက်ပတ်လေးထဲသို့ စွတ်ကနဲ နှိုက်ဝင်သွားမည့် အချိန်ကိုသာ အသက်အောင့် စောင့်နေမိသည်…။

ငစွာတေ အပတ်လည်တော့လည်း အဖုတ်ကို တွေ့သွားသည်။ အော်… အော်… စောက်ပတ်ဆိုတာ ရှေ့ကိုမျက်နှာမမူ … မြေကိုမျက်နှာမူလို့… ပေါင်ကြားတဲ့တဲ့၌ တည်ရှိနေခြင်း ပါတကားဟု အားရဝမ်းသာ နှိုက်မိသွားသည်..။

“ အင်း….အင်း…ဟင်းး…..အ…”

အိုပန်းအိ… တစ်ကိုယ်လုံး တွန့်လိမ်ကာ တဲလေးအပေါ်က ဝါးလုံးတန်းကို ယောင်ကန်းပြီး ဆွဲခိုလိုက်သည်။ ငစွာတေက လမ်းကြောင်းတွေ့သော မုဆိုးနှယ် တောဆက်တိုးပြီ သူ့ပုဆိုးကို မြေပြင်သို့ ကွင်းလုံးချွတ်ချလိုက်သည်..။ ကြီးမားသော ကွမ်းသီးခေါင်းကြီး… ပြူးထွက်နီရဲနေသော လီးကြီးက .ဗိုက်သားနှင့် ကပ်လျက်ကြီး မိုးပေါ်ထောင်နေသည်…။ ဒါလည်း.. သဘာဝက ဖန်တီးထားခြင်းပင် ဖြစ်သည်..။

စောက်ပတ်ဝကို တေ့ပြီး အောက်မှပင် ဆောင့်လိုက်ခြင်းဖြင့်… လိင်အဂ်ါနှစ်ခု.. စပ်ယှက်ရာတွင် နာကျင်ခြင်းမရှိပဲ သဘာဝ အနေအထားအတိုင်း ပုံမှန် နေသွားနိုင်သည်…။ ဆိုလိုသည်မှာ… လီးကလည်း အပေါက်ထိ လိုက်ပြီး ကောက်ကွေးနေစရာ မလို… စောက်ပတ်ကလည်း လီးကြီးကောတင် ဆောင့်လိုးသမျှ နာကျင်မှု မခံစားရတော့ပေ…။

ငစွာတေက… လူပျိုသိုးပီပီ သိပ်ပြီး နူးနှပ်မနေ..။ လီးကို စောက်ပတ်အတွင်းသို့သာ အရအမိ လိုး သွင်းရန် စိတ်စောနေသဖြင့် လီးက မဝင်ပဲ ချော်ထွက်နေသည်…။ အပျိုစစ်စစ် အိုပန်းအိခင်မျာလည်း လီးကို ကိုင်သွင်းပေးရမှန်း မသိခြင်း.. ရှက်ခြင်း.. ကြောက်ခြင်းများဖြင့် မျက်စိကို ဇွတ်မှိတ်ကာ ဝါးတန်းကိုခို၍သာ နေတော့၏။

နောက်ဆုံး ငစွာတေက အရည်များ စိုစွတ်နေသော သူ့လီးထိပ်ကြီးအား နူးအိနေသော စောက်ပတ် အဝသို့ တေ့ပြီး လက်ဖြင့် ကိုင်သွင်းကာ လိုးသွင်းလိုက်သည်…။ လီးထိပ်က စောက်စိနား ထောက်နေသည်.. မဝင်..။ အိုပန်းအိ အောင့်သက်သက်ကြီး နာကျင်လှသည်…။ အရည်များနှင့် ချော်ပြီး လီးက အကွဲကြောင်းအတိုင်း အောက်သို့ တရွေ့ရွေ့ လျှောဆင်း ဆင်းလာသည်..။ စောက်ခေါင်းဝသို့ ဝင်ပြီ ဝင်သွားလေပြီ….။

“ ဗြွတ်…..အ….အား…”

အတားအဆီးမဲ့ စူးနှစ်စွာ ဝင်ရောက်သွားသော လီးကြီးက လုံးပတ် အတန်ငယ်ကြီးနေပေရာ စောက်ဖုတ်ကလေး တစ်ခုလုံး ပြည့်ကြပ် တင်းကျစ်သွားမိသည်မို့ အလိုးမခံဖူးသော အိုပန်းအိ အလန့်တကြား အော်မိပြီးမှ အရှက်စိတ်ဖြင့် အံကြိပ်ကာ ပါးစပ်ကို ပိတ်လိုက်၏……။ ပူကနဲ ဝင်သွားသော လီးအရသာကို ပထမဆုံး ခံစားလိုက်ရ၍လားတော့မသိ… အိုပန်းအိ အသဲထဲရော အူပါ ပြုတ်ထွက်ကုန်ပလား ထင်ရအောင် ကာမအရသာကို တွေ့သွားလေသည်…။

“ ဗြစ်…ဗြွတ်…ဗြွတ်…ဗြွတ်..စွတ်..ပြွတ်..”

“ အင်း…. အင်း…. ဟင်း….. ဟင်း…. အ… အာ…. အာ…. ကျွတ်ကျွတ်… ကျွတ်..”

ငစွာတေ.. လွှတ်ဟေ့ ဆိုကတည်းက မနားတမ်း ကြုံးဆောင့်လိုးနေလေသည် ဖြစ်ရာ လိင်အင်္ဂါနှစ်ခုစလုံး ပူထူရှိန်းပြီး ပထမဆုံး သုံးလေးချီ ဆောင့်လိုးမိချိန်မှာပင် နှစ်ဦးလုံး သုတ်ရည်များ အသီးသီး ပန်းထုတ်မိသွားကြသည်…။ တစ်ခါမှ မခံစားဖူးသော အပျိုနှင့် တစ်ခါမျှ မလိုးဖူးသော လူပျိုရိုင်းလေးတို့၏ လိုးပွဲက သန့်သန့်ရှင်းရှင်းလေး အရသာရှိလှဘိ၏…..။

အစုပ်… အယှက်… အနှိုက် .. အတိုက် မပါပဲ ပြီးသွားကြသော သူတို့နှစ်ဦး လိုးပွဲလေးမှာ ဘာအကာအရံမှ မရှိသော မြေပဲကွင်းအလယ် တဲလေးအတွင်း လွတ်လပ်ခြင်းကြီးစွာ စပ်ယှက်ကြရသဖြင့်လည်း… အရသာ ပိုတွေ့နေကြသည်…။ ခွေးထီးနှင့် ခွေးမလေးလည်း ဖင်နှစ်ခု ပူးမြဲပူးကာ.. ခွေးထီးလီးကြီး ရဲရဲနီနီကြီးက ခွေးမစောက်ဖုတ်လေးကို စူထွက်ပြီး ကားလာအောင်ပင် အပြင်သို့ ဆွဲထုတ်နိင်စွမ်းရှိလေသည်…။

ဒုတိယအချီကို ငစွာတေက အိုပန်းအိအား အသာအယာလေး မြေကြီး၌ လက်ထောက်ခိုင်း ကာ နောက်မှနေ၍ (နွားတက်) နတက် လိုးနည်းဖြင့် လိုးလေသည်….။ သုတ်ရည်များဖြင့် ပြောင်လက်နေသော စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ လက်တစ်ခုပ်စာမျှမက ပြူးပြူးကြီး နောက်သို့ ပြူထွက်နေ၏…။ ကြီးမားနီရဲသော လီးကြီးက အကွဲကြောင်းလေးကို ထိုးဖြဲပြီး ဒုတိယအကြိမ် စောက်ခေါင်းထဲသို့ အလည်အပတ် ဝင်သွားသည်…။

ဤအချိန်လည်း တာလွှတ်ကတည်းက ဆောင့်ချက်မှန်မှန် သွင်းသွားသော ငစွာတေ၏ လိုးချက်များမှာ အိုပန်းအိကို အသဲစွဲအောင် ကောင်းစေပြန်ရာ.. စောက်ခေါင်းထဲမှ သုတ်ရည်များ ဗြိကနဲ ဖွီးကနဲ မရှက်မကြောက်နိုင်ပဲ အသံထွက်အောင်ပင် ညှစ်ထုတ် ပန်းထုတ်လိုက်မိလေတော့သည်။ လီးကြီးက အရှိန်မသေ ခပ်သွက်သွက် တဘွတ်ဘွတ် အရည်မြည်သံကြီးများဖြင့် ဆက်လိုးနေသည်။

“ ဘွပ်…ဘွပ်…ဖွတ်…ဗြွတ်…ဘူ….ဘူ….ဘွတ်”

စောက်ခေါင်း ကျယ်လာသည်နှင့်အမျှ လေအဝင်များသွားပြီး လီးကြီးကို ဆွဲနှုတ်လိုက်တိုင်း အီးပေါက်သကဲ့သို့သော အသံကြီးများ ထွက်လာသည်..။ ငစွာတေက နောက်ဆုံး အားကုန်ပစ်ဆောင့်လိုက်ပြီး အိုပန်းအိ၏ စောက်ခေါင်းလေးထဲသို့ သုတ်ရည်များကို ပန်းထုတ်လိုက်သည်…။ ထို့နောက် သုတ်ရည်များဖြင့် စိုရွဲနေသော လီးကြီးကို စောက်ဖုတ်ထဲမှ ဖြေးညှင်းစွာ ဆွဲထုတ်လိုက်လေသည်…။

“ ဘွတ်…ဘွပ်…ဘွပ်…ဘွတ်…ဘွပ်”

စောက်ပတ်ထဲမှ လေများ အန်ထွက်လာသံမှာ နှစ်ဦးစလုံးအတွက် အထူးအဆန်း ဖြစ်နေသလို ဟန်ဆောင် မနေနိင်တော့ပဲ မျက်နှာနီနီဖြင့် ရယ်မိကြသည်..။

“ ဟား…ဟား…. ဟား… ဘာ…. ဘာ.. ဖြစ်တာလဲ … ဟင်”

“ အို….ဘယ်သိပါ့မလဲ….ခစ်…ခစ်….ခစ်”

သြော်… နာမည်… နေရပ်… ဘယ်ခရီး… စသည်များ မသိကြသေးပါပဲ မိုက်မှားမိကြပြီးဖြစ်သော ငယ်ရွယ်သူနှစ်ယောက်၏ ရှေ့ဘဝ ဘယ်သို့များ ဆက်သွားကြမည်ကို သူတို့နှစ်ဦးလုံး… မသိ… မသိခဲ့ကြပါလေ..။

…………………

“ အဲဒါ…တပ်မှုးလေးရဲ့ …အစီအမံပဲ..သွေးသောက်”

“ ကောင်းပြီလေ… မနက်လင်းအားကြီး အချိန်မှာ .. အရည်းကြီးတွေရဲ့ .. ဗာလာနတ်ဘုရား.. ယာဇ်ပူ ဇော်ပွဲပြီးတာနဲ့… ပန်းဦးလွတ်ပွဲကို… စတင်မှာ… ဟုတ်တယ်နော်…။ အိုပန်းအိကို… ကညှာဆောင်ထဲအထိ.. ခေါ်ပစေ.. ဟုတ်လား..။ တပ်မှုးအချက်ပေးတာနဲ့… အရိန္ဒမာပူရအရှင်နဲ့ ရဲမက်တွေကို.. မြို့တံခါးဖွင့်ပေးဖို့ .. မိဿမ.. ငဗျစ္စက… တာဝန်ယူမယ်..။ ငစွာတေက ကညာဆောင်က အိုပန်းအိကို… အကာအကွယ်ပေး…။ ငယ်မှုးနဲ့… ကျုပ်က အိမ်ရှေ့စံ ကိုယ်တော်လေးနဲ့ .. ရဲမက်တွေဦးစီးပြီး…. ဒီ ..သမထီးကို အမြစ်ပါလှန်မယ်… ဒါပဲ…”

“ အမြစ်ပါလှန်မယ်တဲ့…. လွယ်လိုက်ကြတာ…။ ကျုပ်နှလုံးသားကို… အမြစ်ကလှန်မဲ့ ပွဲဆိုတာလည်း… ထည့်တွက်ပါဦးလား… တပ်မှုးရယ်…ဟင်”

အိုပန်းအိဟာ… ခင်ဗျားချစ်သူဆိုတာ ကျုပ်သိရပြီးတဲ့နောက်… ကျုပ်နှလုံးသား… မြေလှန်ခဲ့ရပါပြီ ဗျာ..။ ငစွာတေဆိုတာ စက်ရုပ် မဟုတ်ဘူး…။ တပ်မှုးအရူးအမူး…. ခံစားခဲ့ရတဲ့ အချစ်ရဲ့ သန့်စင်မှု လောင်းရိပ်အောက်မှာ… တခဏလေးနဲ့ ဘဝပေး ခရီးကြမ်းကို.. ဆက်ရဦးမယ်ဆိုတော့… ကျုပ်ဖက်ကလည်း… စဉ်းစားပေးကြပါဦးဗျာတို့…။

စပြီ…. ပွဲစပြီ ဆိုကတည်းက သောက်ရင်ကလည်း ခုန်လိုက်တာ… တဒိတ်ဒိတ်နဲ့ ..။ ကြည့်လေ… ကိုယ့်ချစ်သူကို ငါးစာချရတဲ့…သမထီး စစ်ဆင်ရေး…. အရိန္ဒမာပူရ… နေပြည်တော်က.. ထီးနန်းရှင် မင်းတရားနဲ့ သူရဲကောင်းတွေကို… သံခင်းတမန်ခင်း ဟန်နဲ့… အရေးပြ မိတ်ဆုံစားပွဲကျင်းပတယ်ဆိုတာ..စောက်အဓိပ္ပါယ်မှမရှိတာ..။ အိမ်ရှေ့စံ ကိုယ်တော်လေးကလည်း.. သင်းတို့ထက် နှပ်သေးတယ်..။ ဟင်း…. စစ်ဆင်.. စစ်တက်.. စစ်ထိုး…စစ်ပြန်… ခံစစ်မကျန်… ဇယားချ .. စီစဉ်ထားပြီးသား….။

“ ငသူရ….သည်ပွဲဟာ…မောင်မင်းရဲ့ပွဲပဲ…”

တဲ့လေ..။ ကိုယ်တော်လေး… အမိန့်တော်ရှိလိုက်တာ…။ ကျုပ်သွေးတွေများ ကျွပ်ကျွပ်ဆူကုန်သလား မှတ်ရတယ်…။ အစဉ်ချော ကာရန်သင့်ခြင်တော့… ကျည်းပင်စုကို လွတ်လိုက်တဲ့ ကိုယ်တော်ချော ငစွာတေနဲ့ အိပန်းအိတို့ ဆူးသမန်းလယ်ကြောက မြေပဲတောမှာ ဆုံကြသကိုး…။ ကျုပ်လား… ဘာလဲ… ကျုပ်ကိုသိပ် အထင်သေးတာလား…။ ဟင်း… ဟင်း…. ဟင်း… သိပ်သိတာပေါ့ဗျာ…။ သင်းတို့ အမူအယာတွေ ကြည့်ကတည်းက ကျုပ် .. အကဲခပ်မိသားပဲ….။ ရှိပါလေ…. ဒီပွဲပြီးရင်…အရိန္ဒမာပူရအတွက် ကျုပ်…. တာဝန်ကျေပြွန်ပါတယ်…။ အားလုံးကို စွန့်လွှတ်မှာပါ… မစိုးရိမ်ပါနဲ့…..။ ကြည့်လေ…. တိုင်းပြည်အတွက်… ချစ်သူကိုတောင် ကျုပ်ပေးလှူထားပြီးပြီပဲ… ကျုပ် အသက်က .. ဘာအရေးလဲ…။

…………………

ဟုတ်တယ်… ကိုရင်သူရ ပြောသဟာတွေ… အမှန်ပါ..။ သူဟာ ပန်းအိကို… သံသယမျက်လုံးနဲ့တောင်မှ မကြည့်ခဲ့ပါဘူးလေ…။ ဟိုတစ်ယောက် ပန်းအိအပေါ် တန်းတန်းစွဲ အိန္ဒြေပျက်လောက်အောင် ဖြစ်နေမှတော့ ရိပ်မိပြီပေါ့….။ ဘာတတ်နိင်တော့မှာလဲ…။ အိုပန်းအိ… အတွေ့မှာ မှားခဲ့ပြီးပြီလေ…။ အခုတော့… အိုပန်းအိ ဆုံးဖြတ်ထားတယ်…။ သည် ပန်းဦးလွှတ်ခြင်း အယူဝါဒကို… ချုပ်ငြိမ်းစေဘို့… အရိန္ဒမာပူရပြည်သူ ပြည်သားတွေနဲ့ အတူ… တိုက်ပွဲဝင်ရင်း… အသေခံမယ်လို့. …….။

………………………

ဘယ်သူတွေ ဘာပြောပြောဗျာ။ လီးမြင်သမျှ အလိုးခံချင်တဲ့ မိန်းမတွေတော့ ကျုပ်နှလုံး နာနေမိပြီ…။ ခင်ဗျားတို့ မှတ်မိလား…။ နန်းအီတူးလေဗျာ….။ ဟင်း… ဟင်း… ဟင်း…. သူက… အရိန္ဒမာပူရ ရဲမက်စစ်သည်တွေနဲ့အတူ ပါလာတယ်ဗျ…။ သူ့မျက်လုံးတွေက ကျုပ်ကို…. သံယောဇဉ် အငွေ့အသက်တွေနဲ့ ကြည့်နေတုန်းပါပဲ…။ ငယ်မှုးဆိုတဲ့ကောင်က…. ဟင်… ဆိုရင် လှည့်မကြည့်တဲ့ ကောင်ဗျ….။ အိုဗျာ… ဟောဒီ သမထီးတပ်ဝင်းကြီး မီးဟုန်းဟုန်း တောက်လောင်ပြီး.. ပြာကျမယ်ဆိုရင်… ကျုပ်ကိုပါ စတေးမယ်…။

……………………

သူတို့တွေ အချစ်အတွက်နဲ့ ရတက်ဖြာနေကြတယ်လား….။ ငဗျစ္စ…ဆိုတာ.. အငယ်ဆုံးကောင်ပါ..။ အခုချိန်ထိတော့.. ကျုပ်ချစ်သူ… မိဿမ… သစ္စာရှိပြနေတာပဲ….။ သမထီးတပ်ဝင်းအတွင်း… အပြင် လှုပ်ရှားမှုမှန်သမျှ… သူ့ခြေ… သူလက်ပဲ…ဗျ..။ ဘာပြဿနာမှ… မတက်သေးတော့…. အချစ်ဆို တာ.. ချိုတယ်ဗျ….။

………………………

တစ်လွှာခြင်း….တစ်လွှာခြင်း…. ခွာချလိုက်သော ပုဝါဖြူများ အောက်မှ… အပျိုစင်လေး (သူတို့အ ထင်) စောက်ဖုတ်မှာ … ငွါးငွါးစွင့်စွင့် ကြွားကြွားခုံးခုံး မောက်မောက်ကလေး .. ပေါ်လာသည်…။ အိုပန်းအိ.. မျက်ရည်များ ဖိတ်လျှံလို့လာနေသည်…။ အရည်းကြီး ရှင်ကြီး စက္က၏ သေရည်အိုး အနံ့က အိုပန်းအိ နှာခေါင်းဝခေါင်းထဲသို့ ချဉ်စုပ်စုပ်ကြီး ဝင်လာသည်…။ စစ်မောင်းသံ.. အချက်မပေးသေးသမျှ… အိုပန်းအိ လှုပ်ရှားပိုင်ခွင့်မရှိ…။ ယခုကဲ့သို့ဆုံး အခြေအနေ ရောက်လာနေသည့်တိုင်လည်း စစ်မောင်းသံက ထွက်ပေါ်မလာ….။

ရှင်ကြီးစက္က ကိုင်နေကြ.. တောင်ဝှေးကြီးကို ကညာဆောင် နံရံတွင်မှီထောင်လိုက်သည်…။ ကိုယ်ခန္ဓာ ချေးအထပ်ထပ်ကြီးပေါ်မှ လောင်းလုံထည် နက်ပြာကြီးကို ချွတ်ချလိုက်၏…….။ သမထီးတပ်ဝင်း၏ ကာမ နိုးဆွမှု အဖွဲ့မှ…ပြင်ဆင်သုတ် လိမ်းပေးထားသော ဆေးမျိုးစုံကြောင့်… ရှင်ကြီးစက္က၏ သိုကြီးမှာ… အက်ကွဲ လု မတတ်.. ဖောင်းကား တင်းတောင်နေသည်…။ ရှင်ကြီးစက္က လက်ဝါးအစုံက… အိုပန်းအိ စောက်ဖုတ်ကြီးအား… အုပ်မိုးလျက်… ဂါထာလိုလို.. မန္တာန်လိုလို ရွတ်ဆိုနေ၏……။

“ ဥုံ…ကညာသမီး…. ငါ့လီးဝင်ရောက်… အနာပျောက်စေ… မင်္ဂလာတွေ ပြည့်စေသော်… ပြည့်စေ သော်… အောင်း….”

အောင်း…ဆိုသော… အော်သံကြီးအဆုံး၌… အိုပန်းအိ ပေါင်လေးနှစ်ချောင်းကို ဆွဲယူမတင်လိုက် ပြီး… ဒူးထောက်ကာ ဝင်ထိုင်လိုက်လေရာ…. စောက်ဖုတ်ဝလေးနှင့် လီးကြီးမှာ… တေ့ပြီးလျက်သား ဖြစ်သွားလေသည်..။ အိုပန်းအိ… မျက်လုံးကလေး ဝိုင်းသွားသည်.။ အချိန်းအချက်ပြုထားသော… စစ်မောင်းသံလည်း ငြိမ်သက်သက် ရှိနေဆဲ….။ ပူနွေးသော .. လီးကြီးအထိအတွေ့က အိုပန်းအိ စောက်ဖုတ်လေးကို… တင်းကနဲ တင်းကနဲ စေ့ကပ်သွားစေသည်။ ရှင်ကြီးစက္က၏ လက်မဲမဲကြီးနှစ်ဖက်က နို့လုံးလုံးလေးအစုံကို စုကိုင်ဆွဲညစ်ယူပြီး.. စောက်ပတ်အတွင်းသို့ လီးကို ငုံ့ကြည့်ရင်း လိုးသွင်းနေသည်….။

“ ရွပ်…..အ…..”

လေကို ဖြတ်သန်းသွားသော ဓါးသံနှင့်အတူ ရှင်ကြီးစက္က လန်ကျသွားသည်။။ ( ဟင်… ငစွာတေ..) ဘာ… စည်သံ.. ဘာမောင်းသံမှ မစမှီ ငစွာတေ စချေပြီ…။

“ ရှူး….တိုး…တို…။ အပြင်မှာ အရည်းကြီးတွေရှိတယ်…။ ဟိုဒင်း…. အင်း….. ဟို… ဝင်သွားလို့…. အော်တဲ့ အသံမျိုး…. အော်ပေးလိုက်…”

“ ဝင်သွားလို့…အော်တာ…ဘယ်လိုလဲ….ဟင်”

“ ဟာ… အရေးထဲ….။ နင့်စောက်ပတ်ထဲကို… ငါ့လီးဝင်တုန်းက နင်လန့်အော်တဲ့ အသံဟာ… ကဲ..”

“ အား……အ…..ကျွတ်…ကျွတ်….အင်း…”

“ ဒူ…. ဒူ….. ဒူ…. ဖောင်း…. ထိုင်း…. ဖြောင်း… ဖြောင်း…”

စရွေးကိုက်… သမထီးတပ်ဝင်းအတွက် ဒေါင့်စေအောင် လှုပ်ရှားကြလေပြီ…။ အိုပန်းအိ… ခေါင်း အုံးအောက်မှ ဓါးကိုဆွဲထုတ်ကာ ကညာဆောင် အပြင်သို့ ပြေးထွက်သွားသည်…။

“ ပန်းအိ…. အဝတ်တွေ… ဝတ်ဦး….အ…..အား…”

ကညာဆောင် အပြင်သို့ ပြေးအထွက် ငစွာတေ လည်မြိုသို့ မြှားတစ်စင်း ဝင်သွားသည်ကို တွေ့လိုက်၏….။ အရည်းပျိုတစ်ဦး၏ ဓါးချက်ကို ပတ်ရှောင်ထားခဲ့ပြီး ပြေးလာခဲ့၏….။ ငစွာတေ သေ ပြီ…..။

ငသူရ သွေးများ ကြွက်ကြွက်ဆူလာသည်…။ ခါးကြားမှ ပေါက်ဓါးကို ထုတ်ကာ… မြှားသမားကို ရှာ သည်..။ တွေ့ပြီ… သူတို့တက်နေကျ… ကုက္ကိုပင် ဂွဆုံ၌ လေးနှင့်မြှား ကိုင်ဆောင်ထားသော အရည်း ငယ် တစ်ဦး….။

“ ရွတ်…ဒုတ်….အား.”

ပစ်လွှတ်လိုက်သော ဓါးချက်က လေးသမား ရင်ဝကို တိုက်ရိုက်မှန်၏…။ သမထီး တပ်ဝင်းတစ်ခု လုံး ထိုးခုတ် အော်ဟစ်သံများ ဆူညံနေ၏။ အရည်းကြီး ဂိုဏ်ချုပ် ရှင်ကြီးအိန္ဒက … လှံတစ်ချောင်းဖြင့် အိမ်ရှေ့စံ ကိုယ်တော်လေးအားပစ်ရန် မြှောက်ရွယ်လိုက်သည်…။

“ ရွှီး…..ဒုတ်….အား..”

ဘုရင်မင်းမြတ်၏ လှံလျင်က လေကိုခွင်း၍ အရည်းကြီး ရင်ဝသို့ တန်းဝင်သည်…။

“ ရှင်ကြီးအိန္ဒ …ကျသွားပြီ….ဟေ့…”

သမထီး မိုးကောင်းကင် တစ်ခွင်လုံး မီးခိုးလုံးများ လိပ်တက်နေ၏။ မီးလောက်ပြန်နေသော နတ်ရုပ်ထုကြီးများ… ဖြိုးဖြိုးဖြောင်းဖြောင်း လောင်ကျွမ်းနေဆဲ ဖြစ်သော ကညာဆောင်များ… လက်ရဖမ်းမိထားသော.. အရည်းကြီး ဂိုဏ်းသားများကို ကြည့်ရင်း… ဝမ်းနည်းဝမ်းသာ မျက်နှာ၌ မျက်ရည်တွေ ကျနေသူတစ်ဦး…။ တိုင်းပြည်အတွက် ချစ်ရသူအတွက် အသက်ပေးသွားလေသူများကို … ဦးညွှတ် ဂုဏ်ပြုရင်း… ဆို့နစ်နေသော မျက်ဝန်းအစုံဖြင့်…. စစ်မြေပြင်ကို ဝေ့ကြည့်လိုက်သည်…။

မြှားတန်းလန်းဖြင့် ငစွာတေ၏ရှေ့ မလှမ်းမကမ်း ကညာဆောင်ရှေ့… လှေခါးရင်း၌.. အိုပန်းအိ…သွေးကွက်ထဲမှာ ကျဆုံးနေပြီး… ရန်သူကို ကျောချင်ကပ် ရင်ဆိုင်ရင်း ကျဆုံးခဲ့ရှာကြသော… ချစ်စခင်စ… (ငဗျစ္စ နှင့်….မိဿမလေး)… အရိန္ဒမာပူ…အလံကို တင်းတင်းကိုင်ရင်း… ကျဆုံးနေရှာသော… ငယ်မှုး……။

“ ကဲ….လာပါ…အီတူးရယ်….ပြန်ကြပါစို့….။ တို့များရဲ့ တာဝန်ကို သွေးတွေ နှလုံးသားတွေနဲ့ ရင်းပြီး… တိုက်ပွဲ ဝင်ခဲ့ကြပြီးပြီပဲ….။ ကျေနပ်ကြရအောင်….. နော်…”

ဟင့်…. ကနဲ ရှုက်ငိုရင်း… မျက်ရည်များ သွန်ချကာ အားရပါးရကြီး ငိုချလိုက်သော နန်းအီတူးတစ်ယောက် ကျယ်ပြန့်သော တပ်မှုး သီဟသူရ ရင်ခွင်ကို နှုံးချိစွာ မှီတွယ်လိုက်ရှာ၏…..။

(အချစ်သစ္စာ တွေ့နိုင်ကြပါစေသတည်း…)



........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။



Saturday, June 6, 2009

ကာမ ပန်းတိုင် (စ/ဆုံး)

ကာမ ပန်းတိုင် (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

ဒီနေ့ မရင်မြတစ်ယောက်ထဲ တောထဲလာခဲ့ရတယ်..။ အိမ်ကလူကတော့ သိတဲ့အတိုင်းပဲ မနေ့ညကအရက်တွေ အသောက်လွန်ပြီး အရက်နာကျလို့ အိပ်ယာက မထနိုင်ဖြစ်ပြီး အိမ်မှာ ကျန်ရစ်ခဲ့လေရဲ့…။ဒီထက်ဆိုးတာက မနေ့ညက အိပ်ယာဝင် ဇာတ်လမ်းလေ…။ ကိုယ်တော်ချောက အိမ်ပြန်ရောက်တော့ ည ၉ နာရီထိုးနေပြီ…။ သမီးလေးကတော့ မရင်မြ ဘေးမှာ အိပ်မောကျနေရှာပါပြီ…။

သူ့ယောက်ျား အခုလို အရက်တွေ အများကြီးသောက်တာ မရင်မြ မကြိုက်ပါ..။ အစပထမတော့အလုပ်ပင်ပန်းလို့ အညောင်းပြေ အညာပြေပါဆိုပြီး ခွင့်တောင်းလို့ လိုက်လျောခဲ့ပါတယ်..။ဟုတ်တော့ ဟုတ်တုတ်တုတ်ပဲ..။ အရက်သမား လုံးလုံး မဖြစ်ခင်ကတော့ တောထဲက အပြန် ရေမိုးချိုးအရက်တစ်ပိုင်းလောက်သောက် ၊ ထမင်းစားသောက်ပြိး ခြံတံခါး အိမ်တံခါးပိတ်ကာ လင်မယားနှစ်ယောက်အိပ်ယာဝင်တော့တာပါပဲ…။

တီဗီဘာညာ မပေါ်ထွန်းသေးတဲ့ ခေတ်မို့ ရေနံဆီမီးခွက်ကိုသာ သုံးရပြီး ရေနံဆီကုန်မှာစိုးလို့အကြာကြီးလည်း မထွန်းနိုင်ခဲ့ဘူး…။ညားပြီး တစ်နှစ်အကြာထိ သားသမီးလည်း မယူကြဘူး…။ဒီတော့ လင်မယားနှစ်ယောက်ထဲလွတ်လွတ်လပ်လပ် ပေါ့…။ အရွယ်တွေကလည်း နှစ်ဆယ်ကျော်ကျော်တွေမို့ အချစ်ရေးက အစသန်သန်ထန်ထန် အားမာန်တွေ အပြည့်ပေါ့လေ…။

ညညဆို သူက အရက်လေး တထွေထွေနဲ့ ထင်တိုင်းကျဲ လုပ်တော့တာပါပဲ..။သန်ကသန်ပါဘိနဲ့မရင်မြတစ်ယောက် အိမ်ထောင့်သုခတွေ လိုအင်တွေ ပြည့်ဝလိုက်တာ ပြောမနေပါနဲ့တော့..။အလုပ်ပင်ပန်းသမျှ ညညဆို ကာမစည်းစိမ်နဲ့ ပျော်ပါးဖြေဖျောက်ရတာမို့ အိမ်ထောင်ဦးမှာ အမြူးကြီး မြူးခဲ့၊ အပျော်ကြီး ပျော်ခဲ့ကြရပါတယ်..။

အဲဒီက စလိုက်တဲ့ အရက်…..အခုဆိုရင် သောက်လာခဲ့တဲ့ သက်တမ်းက သမီးလေး တစ်သက်တောင် ကျော်ခဲ့ပေါ့..။သမီးလေးက အခုဆို ၆ နှစ်တောင် ပြည့်တော့မယ်..။ ၂ တန်းတောင် ရောက်နေပြီ…။ သားသမီးအကျိုးမပေးလို့ထင်ပါရဲ့..။ ဒီတစ်ယောက်မွေးပြီး နောက်ထပ်လည်း မမွေးတော့ဘူး..။ ဒါကတော့ကံတရားမို့ မရင်မြလည်း မတတ်နိုင်ဘူးလေ..။

မနေ့ညက လုပ်ပုံ ပြောပြရအုန်းမယ်…။ ရွာလည်ပိုင်းကနေ အရက်လေး တမြမြနဲ့ အိမ်ပြန်လာတယ်…။ပြန်လာတာကို ပြောတာ..။ သူ့လက်ထဲမှာလဲ ငွေက သုံးထောင်ကျော်လောက် ပါတယ်..။ ငွေသုံးထောင်ကျော်ဆိုတာ နည်းတာမှတ်လို့…။ ဆန်တစ်ပြည်မှ ၆ ကျပ်ခွဲ ခေတ်ကိုး…။

ငွေကလေးကလည်း ပါ..၊ အရက်ကလေးကလည်း ထွေဆိုတော့ ငယ်မူတွေပြန်ပြီးကမျင်းကြောထချင်လို့နဲ့ပဲ တူပါရဲ့..။ မရင်မြကို ကြုံးထဲ့ပြီး ဖက်နမ်းပါလေရော…။ သွေးသားဆူဖြိုးပြီးကာမဓါတ်အားတွေ အားကောင်ဆဲ အရွယ်တွေမို့ မရင်မြလည်း ပျော်တာပေါ့လေ…။

ခါတိုင်းဆိုရင် စောက်ဖုတ်ထက် အရက်ကိုသာ သတိရနေတဲ့လူဆိုတော့ …အဟုတ်ကို ပြောပါတယ်…။မရင်မြ စိတ်ထဲ တကယ်ပျော်မိပါတယ်..။သမီးကလည်း နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက် အိပ်မောကျနေတာဆိုတော့ ယောကျ်ားဖြစ်သူရဲ့ အပွတ်အသပ်အနှိုက်အဆွတွေကို မရင်မြကလည်း ကျေကျေနပ်နပ် လွတ်လွတ်လပ်လပ်ကြီး သာယာနေမိတာပေါ့…။

သူကလည်း အားကျမခံ သူ့ယောကျ်ားကိုတင်မြရဲ့ လီးကြီးကို ပုဆိုးပေါ်က ကိုင်ဆုတ်ရင်းဆွပေးနေမိတယ်..။ စောက်ဖုတ်ကြီးကို အပီပြင် နှိုက်ဆွပေးနေတာ မရင်မြတစ်ယောက် ရာဂ စိတ်တွေထကြွလာတယ်..။သူ့ယောက်ျား ကိုတင်မြရဲ့ စိတ်ကို အကဲခတ်မရပေမယ့် သူ့ပေါင်ကြားက လီးတန်ကြီးက တဖြည်းဖြည်းနဲ့ထန်ထန်လာပြိး မတ်တောင်လာပြီလေ…။ 

မရင်မြက ထိုင်ပြီး အနှိုက်အဆွ ခံနေရာက ပက်လက်အိပ်ချလိုက်တယ်..။ အော်…အော်…ပြောရအုံးမယ်…။ မရင်မြ နာမည်နဲက သူ့ယောကျ်ား ကိုတင်မြ နာမည်က ရင်မြ တင်မြ အသံက ဆင်တူဖြစ်နေတာကိုး…။ ဒါနဲ့ပတ်သက်ပြီး သူ့ယောက်ျားပြောဖူးတာကို မရင်မြ ဘယ်တော့မှ မမေ့သေးဘူး…..ဘာတဲ့….

``မင်းနာမည်ရဲ့ အဆုံးက မြ..၊ ငါ့နာမည်အဆုံးကလဲ မြ…၊ ဒီတော့ ကြာသာပတေးနံကွာ..၊နေ့ချင်းထပ်တော့ မြတ်သတဲ့… ညညဆို လိုးတိုင်းလိုးတိုင်း ငါက အပေါ်ကချည်းထပ်မှောက်လိုးရတာဆိုတော့ အဟဲ…ဟဲ …။ ပြီးတော့ မင်းနာမည်ရဲ့ ရှေ့ဆုံးအလုံးက ရင်…၊ ရင်ဆိုတော့ဗုဒ်ဓဟူး…….၊ ငါ့နာမည် ရှေ့ဆုံးအလုံးက တင် ဆိုတော့ စနေ…စနေဗုဒ်ဓဟူး ရူးတောင် ကြီးပွားဆိုပဲဟ..မိန်းမရ….``

ဒီလိုပြောပြီး တဏှာရူးကြောတွေထပြီး လင်မယားနှစ်ယောက် လိုးလိုက်ကြ…၊ ခံလိုက်ကြတာ ပျော်စရာကြည်နူးစရာကြီး…။ သူ့ယောက်ျား ကိုတင်မြက ဒီလို နောက်တောက်တောက် လူမျိုးပါ…။ထားတော့….စောစောက အကြောင်း ပြန်ဆက်ရအောင်…။ 

မရင်မြက ပက်လက်အိပ်ရင်း ဆက်အနှိုက်ခံနေရတယ်…။ ငွေ ၃၀၀၀ ကလဲ ရထားဆိုတော့ ပျော်တာပေါ့…လေ…။ တောအရပ်မှာ ငွေ ၃၀၀၀ ဆိုတာ တကယ့်ကို နည်းတာမဟုတ်ဖူး…။ နှိုက်ရင်း နှိုက်ရင်းနဲ့စောက်ဖုတ်ကြီးက ရွ ရွလာတယ်…။ ဒုတ်နဲ့ အတို့ခံရတဲ့ ဂုံညှင်းဖားကြီးလို ၊ရာဂမာန်တွေကြွတက်လာပြီး ခုံးထဖောင်းကြွနေပြီလေ…။ အတွင်းကလဲ တလှုပ်လှုပ် တရွရွနဲ့ ရွစိကိုထိုးနေတော့တာပေါ့…။

မရင်မြကလည်း သူ့လီးကြီးကို ပုဆိုးပေါ်က ဆုတ်ကိုင်ပေးနေရတာကို အားမရလှတာနဲ့ ပုဆိုးပင့်လှန်ပြီးလီးကြီးကို ထိထိမိမိကြီး ဆုတ်ကိုင်ပြီး ဆွပေးလိုက်တယ်..။ကိုတင်မြတစ်ယောက်လည်း သဘောကျ ကျေနပ်နေတော့တာပေါ့…။ အရက်က တော်တော်လေးသောက်ထားတာမို့ မူးယစ်ရီဝေတဲ့ အရသာနဲ့ အတူ လီးကြီးကို ဆုတ်ကိုင်ဆွပေးနေတဲ့ အရသာကိုပါတစ်လှည့်စီ ခံစားနေမိတယ်.။

ကိုတင်မြလီးက နည်းနည်းနောနောဟာကြီး မဟုတ်ဘူး…။ လက်တစ်ဆုတ်စာမက တုတ်လွန်းပြီး အရှည်ကတစ်ထွာကျော်ကျော်လောက် ရှိတယ်....ဆိုပါတော့ ….၇ လက်မခွဲလောက်ပေါ့…။စောက်ဖုတ်အခေါင်းထဲ မကြာမကြာ အောင်းရလွန်းလို့နဲ့ တူပါရဲ့…။ လီးတန်ကြီးက မီးသွေးရောင်တောက်ထနေသလိုပဲ…။ ပြဲအာနေတဲ့ ဒစ်ထိပ်ကြီးကတော့ နီညိရောင်သန်းပြီး တင်းရင်းဖူးအာနေတာပေါ့လေ…။

မရင်မြ လီးတံကြီးရဲ့ အရေပြားတွေကို အရင်းဖက်ဆွဲဆွဲ လှန်ပြီး ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး စိတ်ပါလက်ပါဂွင်းတိုက်သလို လုပ်ပေးနေတယ်…။တစတစနဲ့ ကိုတင်မြ လီးကြီးဟာ စောစောကထက် တင်းကြွလာပြီး လီးကြီးကို ယှက်သိုင်းထားတဲ့သွေးကြောကြီးတွေပါ ဖောင်းကြွလာတယ်..။ မရင်မြက သူ့အင်္ကျီ ကျယ်သီးတွေကို ဖြုတ်ပစ်လိုက်ပြီးဘရာစီယာကို အထက်သို့ ပင့်လှန်လျက် နို့ကြီးနှစ်လုံးကို ဖော်ထားလိုက်တယ်..။

ကလေးမွေးတာကလည်း တစ်ယောက်တည်း..၊ အရွယ်ကလည်း ကောင်း…၊ သွေးသားကလည်းဆူဖြိုးတုန်းဆိုတော့ နို့ကြီးနှစ်မွှာက ဝင်းမွတ်အိထွားမို့တင်းနေတာပါ..။ မရင်မြက လွတ်နေတဲ့ သူ့ယောက်ျားလက်တစ်ဖက်ကို ဆွဲယူလိုက်ပြီး လုံးဝန်းမို့မောက်နေတဲ့ သူ့နို့အုံတင်းတင်းအိအိကြီးပေါ် တင်ပေးလိုက်တယ်..။

အရက်ကလေးက တရစ်ရစ်နဲ့ ကိုတင်မြကလည်း နို့အုံကြီးကို ညှစ်ညှစ်ပြီး ဖွဖွ ဆုတ်ချေပေးလိုက်တယ်..။မရင်မြခမျာလည်း ကာမခလုတ်တွေက တဖျစ်ဖျစ်နဲ့ ပွင့်ထွက်လာပြီမို့ ရမက်သွေးအရှိန်ကလည်း တစစနဲ့တက်တက်လာပါပြီ…။ 

ကိုတင်မြက သူ့ပုဆိုးကို ကွင်းလုံးချွတ်လိုက်ပြီး ဘေးနားမှာ ပုံထားလိုက်တယ်..။ တဆက်တည်းမှာပဲမရင်မြရဲ့ ထမီကို လည်း ချွတ်ပစ်လိုက်တယ်..။ ဒူးထောင်ပေါင်ကား အနေအထားမို့ မရင်မြက ခြေဆင်းပြီးအလိုက်သင့်ပြင်ပေးလိုက်တယ်..။ ရေနံဆီမီးရောင်အောက်မှာ ပေါင်တန်ဖွေးဖွေးတုတ်တုတ်ကြီးကကိုတင်မြရဲ့ ရမက်ဇောကို ပိုမိုတက်ကြွစေပါတယ်..။

ကိုတင်မြက မရင်မြကိ ဘေးတစောင်းအနေအထားဖြစ်အောင် ပြုပြင်ပေးလိုက်တယ်..။ ပြီးတော့ညာဘက်ပေါင်တံကြီးကို အထက်သို့ ကွေးတင်လိုက်ပြန်တယ်..။ တင်ဆုံထွားထွားကြီးက မို့မောက်ကားတက်လာပြီး ဖင်အိုးကြီးနှစ်မွှာကလည်း အက်ကွဲထွက်လာပါတယ်..။

ကိုတင်မြက မရင်မြရဲ့ ဘယ်ဘက်ပေါင်တံအပေါ် ခပ်ဖွဖွလေး ခွထိုင်လိုက်ပြီး သူ့ပေါင်ရင်းကိုမရင်မြဖင်ဆုံကြားဆီ တိုးကပ်လိုက်တယ်..။ ပြီးတော့ နောက်ကို ပြူးအစ်ထွက်နေတဲ့ မရင်မြ စောက်ဖုတ်စူစူကြီးကို လက်ခလယ်ထိပ်နဲ့ ခပ်ဖွဖွလေး စမ်းလိုက်တယ်..။ နှုတ်ခမ်းသားတွေက ထူပွကြွရွနေတယ်..။

လက်ခလယ်ထိပ်ကိုလည်း စောက်ဖုတ်အထဲ စွပ်ခနဲ ထိုးထည့်လိုက်သေးတယ်..။စောက်ဖုတ်အတွင်းသားတွေက နွေးနွေးရှိန်းရှိန်း စိုစိုစွတ်စွတ်ကြီး ဖြစ်နေပါပြီ…။ အစစ သေချာပြီဆိုမှ တောင်မတ်နေတဲ့ သူ့လီးကြီးကို လက်နဲ့ အသာဆကိုင်ပြီး စောက်ခေါင်းအဝမှာတေ့မြှုပ်လိုက်တယ်..။ အတွင်းသားနုနုတွေက စောက်ရည်ကြည်တွေနဲ့ ရေသမမွှေထားပြီးမို့လီးထိပ်ကြီးမှာ ဇွိခနဲ နစ်ဝင်သွားတယ်..။

စောစောက ဂွင်းတိုက်ထားသော အရှိန် ၊ အရက်ရှိန် ကိလေသာ ရမက် အရှိန် စသည့် အရှိန်မျိုးစုံထုံမွှမ်းထားသည့်အတွက် လီးချောင်းတန်ကြီး တလျောက် ရှိန်းခနဲ ဖိန်းခနဲ ကျင်တက်ယားဆိမ့်သွားရတယ်..။ကိုတင်မြက ဖင်ကြောကြီးကို ရှုံ့ခွက်ပြီး လီးကြီးကို အဆုံးထိ ဖိသွင်းလိုက်တယ်…။

``ဖျစ်…ဖျစ်..ဖွတ်…ဖျစ် ဖျစ်…ဖွပ်…``

``အ…အင်း…ကျွတ် ကျွတ် ကျွတ်……အ…..အလာ့…အင့်.ကျွတ်…``

ကလေးတစ်ယောက်သာ မွေးထားဖူးတဲ့ စောက်ဖုတ်ဖြစ်ရုံမက တစ်ပတ်တစ်ခါ ကျောက်ချဉ်ရေ စိမ်စိမ်ပေးနေသည့် စောက်ဖုတ်မို့ လီးကြီးက စီးစီးပိုင်ပိုင် တင်းတင်းကျပ်ကျပ်ကြီး ဝင်သွားပါတယ်..။ လီးကြီး အဆုံးထိ ဝင်သွားပြီးနောက် ကိုတင်မြက ခဏရပ်ထားပြီး စောက်ဖုတ်အငွေ့ခံကာနှပ်ထားလိုက်ပါသေးတယ်..။ 

နှပ်လို့ အားရတော့မှ သူ့လီးကြီးကို တစ်ဝက်ကျော်ကျော်လောက်ဆွဲနှုတ်လိုက်ပြီး လက်တစ်ဖက်က ပုခုံးကို ဆုတ်ကိုင်လျက် ကျန်လက်တစ်ဖက်က နို့အုံတင်းတင်းကြီးကိုဆုတ်ကိုင်ကာ ခပ်သွက်သွက် ညှောင့် ညှောင့်လိုးပါတော့တယ်….။

``ဖွတ်…ပြွတ်….ဖွတ်…ဖွတ်….ဖွတ် ပြွတ်….``

လီးဝင်လီးထွက် စည်းချက်ကျကျ သံစဉ်တွေထွက်ပေါ်နေသလို ကာမဂီတ ညည်းညူသံတွေကလည်းအဆက်မပြတ် ထွက်ပေါ်နေပါတယ်..။ သမီးဖြစ်သူက အအိပ်ကြီးသူမို့ တော်ပါသေးရဲ့..။ထိုသို့ တစောင်းအနေအထားခွ ဆောင့်လိုးနေရာမှ ကိုတင်မြက သူ့လီးကြီးကို ဆွဲနှုတ်လိုက်ပါတယ်..။မရင်မြကိုလည်း ပက်လက်အနေအထားဖြစ်အောင် ပြင်ပေးလိုက်ရာ မရင်မြကလည်း အလိုက်တသိဒူးထောင် ပေါင်ကားပေးလိုက်ပါတယ်…။ 

ကိုတင်မြက မရင်မြ ပေါင်ကြား ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်ပြီး အရှိန်ပြင်းထန်နေတဲ့ထပ်မံမြှုပ်သွင်းလိုက်ပြန်တယ်..။ ဒီတစ်ခါတော့ လီးတန်ကြီးက အထစ်အငေါ့မရှိ ချောချောရှူရှူ ပြွတ်ခနဲရွှတ်ခနဲ ဝင်သွားပါတယ်..။ ကိုတင်မြလက်နှစ်ဖက်က မရင်မြကိုယ်ပေါ် ကျော်ခွထောက်လိုက်ပြီး ကိုယ်ကိုရှေ့အနည်းငယ်ကုန်းလျက် အားပါးတရ အသားကုန်ကြုံးကြုံးဆောင့်ပါတော့တယ်..။ 

``ဖွတ်..ပြွတ်..ဖွတ် ဖွတ် ဖွတ်……ပြွတ်……``

``အင့်…အ…အမေ့…..အ အ……အင့်…အိ..အင့်…..အမေ့….အ ဟင့်….အိ…အ…``

အရက်အရှိန်နဲ့အတူ ကာမအရှိန်ပါ တက်လာပြီမို့ ကိုတင်မြရဲ့ ဆောင့်ချက်တွေက မီးကုန်ရမ်းကုန်ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဖြစ်နေသလို မရင်မြရဲ့ အကော့အပင့်တွေကလည်း သဲထိတ်ရင်ဖိုစရာကောင်းလွန်းလှပါတယ်..။

ကိုတင်မြရဲ့ ဦးနှောက်ထဲမှာ အရက်ရှိန်က ပျံ့နှံ့ ဝင်ရောက်သွားပြီမို့ ဘာကိုမှ မစဉ်းစားနေတော့ပဲ တရှူးရှူးတရှဲရှဲဖြင့် မာန်ထနေသော ဝက်သိုးကြီးလို အငမ်းမရ ဆောင့်ဆောင့် လိုးပါတော့တယ်..။မရင်မြတစ်ယောက်လည်း လီးအရသာကို ခံစားရင်း ကော့ကော့ခံကာ ငွေသုံးထောင်နှင့် ဝယ်ရမည့်အရာတွေကို စိတ်ကူးယဉ်လျက် ရှိပါတယ်..။ 

သည်တော့ ကိုတင်မြကာမဇောထန်သလောက် မရင်မြခမျာနောက်က မလိုက်နိုင်ပဲ ဖြစ်နေပါတယ်..။ လီးအရသာကလည်း ကောင်း စိတ်ကူးယဉ်လို့ကလည်း ကောင်းမို့ ကာမလိုအင် ပန်းတိုင် ရောက်ရှိရေးမှာ နှောင့်နှေးသွားပါတယ်…။

အရှိန်ပြင်းသော ဆောင့်ချက်တွေနှင့် အတူ ကိုတင်မြ လချောင်းတစ်ခုလုံး ထူပူယားကြွလာပြီးလရေပူပူတွေကို စောက်ခေါင်းထဲ ဗျင်းခနဲ ဗျင်းခနဲ ပန်းထည့်လိုက်ပါတော့တယ်..။ စောက်ခေါင်းထဲ ပူခနဲနွေးခနဲ ဖြစ်သွားတဲ့ အတွေ့က ကိုတင်မြတစ်ယောက် ပြီးဆုံးသွားပြီဖြစ်ကြောင်း မရင်မြကိုအချက်ပြလိုက်သလို ဖြစ်သွားပါတယ်..။

မရင်မြအဖို့ အခုမှ ကောင်းဆဲမို့ ကိုတင်မြနဲ့ ပြိုင်တူပြီးရန် ကော့ ကော့ပြီး ခံဖို့ ကြိုးစားပေမဲ့မမှီနိုင်တော့ပါ..။ တဖြည်းဖြည်း ကိုတင်မြလီးကြီးက အရှိန်သေသွားတာကို သိလိုက်ပါတယ်..။ ကိုတင်မြတစ်ယောက် မရင်မြကိုယ်ပေါ်မှောက်ချရင်း ဟောဟဲဆိုက်ကာ မောပန်းလျက်အမောဖြေနေပါတယ်..။ လီးကြီးကလည်း ပျော့ခွေ ညှိုးနွမ်းလို့ သွားပါပြီ…။ အားအင်လည်း ကုန်ခမ်းအရက်ရှိန်ကလည်း အတက်ကြမ်းနေပြီမို့ မှောက်ရက်တန်းလန်းကြီးဖြင့် ပင် ကိုတင်မြတစ်ယောက်အိပ်ပျော်သွားပါတော့တယ်..။

အခုမှ စတင် ကောင်းနေဆဲမို့ မရင်မြတစ်ယောက် အားမလိုအားမရ ဆတ်တငံ့ငံ့ကြီး ဖြစ်နေရှာပါတယ်..။သူ့ယောက်ျားကိုယ်လုံးကြီးကို ဘေးတွန်းချလိုက်ပြီး ပုဆိုးကို ဖြစ်သလို စွပ်ပေးလိုက်တယ်..။တခေါခေါ အိပ်နေတဲ့ ယောက်ျားကို စိတ်ပျက်လက်ပျက် တစ်ချက်ကြည့်ရင်း စောင်ပါးတစ်ထည်လွှမ်းပေးလိုက်တယ်..။ သူ့နို့အုံဖွေးဖွေး အိအိကြီးကိုလည်း ဘရာစီယာနဲ့ ဖုံးအုပ်လိုက်ပြီး အနီးမှာ ရှိတဲ့ထမီကို ရင်လျားဝတ်ရင်း အပြင်ဘက် သေးပေါက်ထွက်ခဲ့တယ်..။

ညဉ့်အတော်နက်နေပြီမို့ တစ်ရွာလုံး တိတ်ဆိတ်ကာ နေလေရဲ့…။မကောင်းမှုဟူသည် ဆိတ်ကွယ်ရာမရှိ ဆိုတဲ့ စကားပုံကို ဒီနေရာမှာ သုံးသင့် မသုံးသင့်ဖိုးတုတ်တစ်ယောက် တွေးမိပါရဲ့..။ အကြင်လင်မယားဖြစ်တဲ့ မိန်းမနဲ့ ယောက်ျား လောကထုံးစံအတိုင်းလိုးကြခံကြတာကို မကောင်းမှုလို့ သတ်မှတ်လို့ ဖြစ်ပါ့မလား ဟု ဖိုးတုတ် စဉ်းစားကြည့်သည်..။

သူများမယား ကြာခိုပြီး တိုးတိုးတိတ်တိတ် လိုးရင် ဒါ အပြစ်ရှိလို့ မကောင်းမှုလို့ သတ်မှတ်နိုင်ပါတယ်..။အခုဟာက ကိုတင်မြက မရင်မြရဲ့ လင် ၊ မရင်မြက ကိုတင်မြရဲ့ မယား…။ ဒီတော့ လင်နဲ့ မယား မို့လိုးကြခံကြတာ သဘာဝ မို့ အပြစ်မရှိပါဘူး…။

အဲ ခက်တာက ဒီလိုးတယ်ဆိုတာကြီးကို ဘယ်ယောကျ်ား မိန်းမမှ လူရှေ့သူရှေ့ ပေါ်ပေါ်တင်တင်ကြီးလိုးကြတာ မဟုတ်ဘူးလေ…။ လူဆိုတော့ ရှက်တတ်တယ် ထင်ပါရဲ့ ၊ အကောင်ပလောင်တွေကတော့ရှင်းတယ်..၊ စိတ်ထမုန်ယိုလာလျင် ဘယ်သူ့ရှေ့မှ မရှောင်ဘူး ။ တက်လုပ်လိုက်ကြတာပဲ..။

ဖိုးတုတ်က အသက်သိပ်မကြီးသေးပါဘူး…။ လေးတန်းအောင်တော့ ကိုရင်ဝတ်…။ လူထွက်လာတာခြောက်လလောက်ပဲ ရှိသေးတာ..။ ဉာဏ်ကောင်း စာတော်တဲ့သူမို့ စာဖတ်ဝါသနာလည်းတော်တော်ကြီးတယ်..။ ဆရာကြီး ပီမိုးနင်းရဲ့ ကျားမ သဘာဝ အကြောင်းရေးထားတဲ့ စာတွေတော်တော်လေး ဖတ်ဖူးနေတဲ့ကောင်..။ ဘယ်ဘဝက ဘယ်လို ပဌာန်းဆက်နဲ့ လာတဲ့ကောင်မျိုးလဲမသိဘူး..၊ လူငယ်သလောက် တဏှာရူး ကြမ်းမှ ကြမ်း ၊ ပြီးတော့ ဖွားဖက်တော် သူ့ငယ်ပါက အရှည်ခုနစ်လက်မခွဲ ကျော်ကျော်ခန့် ရှိပြီး အတုတ်က ငါးလက်မခွဲခန့် ရှိလေရဲ့..။

သူတို့အိမ်က နွားကောင်ရေ နှစ်ဆယ်ကျော် ရှိတာမို့ လူပျိုပေါက် ဖိုးတုတ်တစ်ယောက် လူထွက်ပြီးနွားကျောင်းနေရတယ်..။ သူ့လွယ်အိတ်ထဲမှာ အမြဲတမ်း စာအုပ် နှစ်အုပ်တော့ ပါလေ့ ရှိတယ်..။နွားကျောင်းရင်း စာဖတ်တယ်..။ဖိုးတုတ်တို့ အိမ်နဲ့ မရင်မြတို့ အိမ်က ကျောချင်းကပ်လျက် အနေအထား..၊ဒါပေမယ့် ဖိုးတုတ်တို့က ခြံဝင်းကျယ်တယ်..။ နွားခြံနဲ့ ဆိုတော့ ပေ တစ်ရာ ပတ်လည်လောက်တော့ရှိတယ်..။

မရင်မြတို့ အိမ်က နှစ်ခန်း သုံးပင် မြေစိုက်အိမ်ပါ.. ။ ဖိုးတုတ်တို့က လေးပင် သုံးခန်း နှစ်ထပ်ပျဉ်ထောင်အိမ်မို့ အပေါ်ထပ် အနောက်ခန်းထဲက ကြည့်ရင် မရင်မြတို့ဝင်းထဲကို အပေါ်စီးက နီးနီးကပ်ကပ်မြင်နေရတယ်..။ မရင်မြက အိမ်နောက်ဖေးက အုန်းပင်ကြီးအောက်မှာ ရေချိုးလေ့ ရှိတယ်..။ ဖိုးတုတ် အပေါ်ထပ်အနောက်ခန်းဘက်နေ ကြည့်ရင် တည့်တည့်ပဲ..။ ဖိုးတုတ်အဖေ နဲ့ အမေက အိမ်အောက်ထပ်မှာနေကြတာမို့ အပေါ်ထပ် တစ်ခုလုံးကို ဖိုးတုတ် တစ်ယောက်ထဲ အပိုင်စီးထားတယ်..။ 

သူ့အခန်းထဲကနေအပေါက်ဖောက်ထားပြီး မရင်မြ ရေချိုးတာကို ချောင်း ချောင်းကြည့်ရတာ အမော..။ ရေချိုးရင်းဖြူဖွေးတင်းမို့နေတဲ့ နို့အုံဝင်းဝင်းကြီးတွေကို ထမီလဲတဲ့ အခါ မကြာမကြာ မြင်ရတဲ့ဖင်ဆုံထွားထွားဖွေးဖွေးကြီးတွေ ..ဒါတွေကို ကြည့် ကြည့်ပြီး ဖိုးတုတ် မနေနိုင်…မထိုင်နိုင်ဖြစ်ပြီးဂွင်းတိုက်မိတာလဲ ခဏခဏပါပဲ..။

နောက်တော့ တဆင့်တက်ပြီး မရင်မြတို့ လင်မယား ညညလိုးတာကို နွားခြံထဲကနေ ခိုးဝင်ပြီးချောင်းကြည့်တတ်လာတယ်..။ မီးမှုတ်ပြီးမှာ လိုးကြတာဆိုတော့ တဖွတ်ဖွတ်နဲ့ အသံတွေသာကြားနေရပြီး ဘာမှ မမြင်ရဘူး..။ ဒါနဲ့တင် လီးတောင် ကျေနပ်ခဲ့ရတယ်..ဒီနေ့ည ကံကောင်းထောက်မစွာနဲ့ ရေနံဆီမီးခွက်ကြီးထွန်းပြီး အားရပါးရ တုံးလုံးချွတ် လိုးနေကြတဲ့မရင်မြတို့ လင်မယားကို တွေ့ခဲ့ရတယ်..။

သူရောက်သွားတော့ မရင်မြက ဒူးထောင်ပေါင်ကား ပက်လက်ကြီး အိပ်ပြီး ကိုတင်မြက အထက်ကတက်ခွလိုးပေးနေတယ်..။ ကြည့်ရတဲ့ ပုံက အရက်လဲ တော်တော်မူးနေပုံ ရတယ်..။ မကြာခင် ကိုတင်မြပြီးသွားလို့ မရင်မြက တွန်းဖယ်ပြီး စောင်ခြုံပေးပုံ..၊ သူမမျက်နှာမှာလည်း လိုအင် မပြည့်ဝလို့ အလိုမကျဖြစ်နေပုံ နို့ကြီးနှစ်လုံးကို ဘရာစီယာနဲ့ ဖုံးအုပ်ပြီး ထမီကောက် ရင်လျားပုံ . .၊ ပြီးတော့ ပေါင်ကြားထဲကစောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးနဲ့ မဲမှောင်နေတဲ့ စောက်မွှေးအုံ ဘုတ်သိုက်ကြီး …ဖိုးတုတ်တစ်ယောက်မနေနိုင်တဲ့အဆုံး မတ်တတ်ရပ်လျက်ကြီး ဂွင်းတိုက်လျက် သုတ်ရေတွေကို မရင်မြတို့ အိမ်ထရံမှာပန်းပစ်ထားခဲ့တယ်..။

ညအိပ်တော့လည်း တော်တော်နဲ့ အိပ်မပျော်ဘူး..။ တင်းရင်းမို့မောက်ပြီး ဝင်းအိမွှတ်နေတဲ့နို့အုံကြီးနှစ်လုံး..၊ ပြီးတော့ ဖြူဖွေးတုတ်ခိုင်တဲ့ ပေါင်တန်တစ်တစ်ကြီးတွေ ရဲ့ အရင်း ခွဆုံရှိ မဲမှောင်နေတဲ့စောက်မွှေအုံကြီးနဲ့ အတူ ဖောင်းကြွနေတဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီး…..ထွားကားပြီး နောက်သို့ကောက်ချိတ်ကော့ထွက်နေတဲ့ ဖင်အိုးမောက်မောက်ကြီး ….ဒါတွေက မျက်စိထဲမှာ တလည်လည်ဖြစ်ကာလီးက တောင်မတ်လာပြန်တယ်..။ ဒီတော့လည်း ငြိမ်သွားအောင် ထပ်ပြီး ဂွင်းတိုက်ရပြန်တော့တာပေါ့…ဒီတော့မှ နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက် အိပ်ပျော်သွားရတော့တယ်..။

..................................................................................................

``ဟဲ့နွား….ဟ……တောက်…..ဟဲ့..ဟိုကောင်မ….ကျန်း…..``

နွားသိုးတစ်ကောင်က နွားမတစ်ကောင်ကို ဇွတ်ကြီး တက်ခွနေလို့ လှမ်းအခြောက် ….နွားမတစ်ကောင်ကမရင်မြတို့ အခင်းထဲက ပြောင်းဖူးပင်ကို လှမ်းစားနေလို့ ဖိုးတုတ်တစ်ယောက် အလုပ်ရှုပ်ဗျာများသွားသည်..။

အချိန်က မွန်းလွဲ ၂ နာရီကျော်ခန့်မို့ ဆောင်းနေအရှိန်ဖြစ်လင့်ကစား အတော်လေး အရှိန်ပြင်းသည်..။ထို့ကြောင့် သနပ်ပင်ကြီးအောက်တွင် စာအုပ်ဖတ်နေရာမှ နွားမကို ထွက်မောင်းလိုက်သည်..။ စောက်ကန်းမက မရင်မြတို့ တဲရှိရာသို့ စွတ်ပြေးသည်..။ ဖိုးတုတ်နေရာနှင့် မရင်မြတို့ တဲမှာ ယာကွက်ဆယ်ကွက်ခန့် ခြားနေသည်မို့ အတော်လေးလှမ်းသည်..။ ဖိုးတုတ်က တဖက်ချောင်းတွင်းမှပတ်လိုက်သည်..။ မရင်မြတို့ တဲနားအရောက်တွင် နွားမက သူ့နွားအုပ်ရှိရာသို့ လှည့်ပြန်သွားသည်..။

တဲအပြင်တွင် လှည်းချွတ်ထားခဲ့သဖြင့် လူရှိနေသည်..။ ရေတောင်းသောက်မည်ဟု စိတ်ကူးရင်း တဲထဲအဝင်မြင်လိုက်ရသော မြင်ကွင်းကြောင့် ဖိုးတုတ် တဲပေါက်ဝတွင် တုံ့ကနဲ ရပ်လိုက်မိ၏…။ကြည့်ပါအုံး….မရင်မြတစ်ယောက် သူ့ကို ကျောပေးလျက် ပုဇွန်ထုပ်ကွေး ပုံစံ တစောင်းကြီးအိပ်ပျော်နေသည်..။ ဝတ်ထားသည့် ထမီကလည်း လျော့ရဲရဲကြီး ဖြစ်နေသည်..။ 

ပြီးတော့တကောက်ကွေးအထက် ပေါင်လည်လောက်ထိ ထမီက လန်တက်နေသည်..။ ခါးတိုလက်ပြတ်အင်္ကျီ မို့ထမီနှင့် အင်္ကျီ အစပ်မှာ လက်တစ်ဝါးစာလောက်ကွာနေပြီး ဖြူနုနု အတွင်းသားတွေကို အထင်းသားကြီးမြင်နေရသည်..။

မနေ့ညကပင် ကိုယ့်မျက်စိအောက်၌ တုံးလုံးကြီးချွတ်ကာ အောက်ကနေ အလိုးခံနေသောမိန်းမတစ်ယောက်ကို ယခုလို လူသူဆိတ်ကွယ်ရာ တောထဲမှာ မလုံ့တလုံပုံစံကြီးဖြင့် မျက်ဝါးထင်ထင်တွေ့မြင်လိုက်ရသောအခါ ရာဂလှိုင်းတွေက ဖိုးတုတ်၏ နှလုံးသားကို ဝုန်းကနဲ ရိုက်ခတ်လိုက်သည်..။ဖိုးတုတ်တစ်ယောက် စောစောက နွားမတစ်ကောင်ကို ဇွတ်တက်ခွသော နွားသိုးလိုရှူးရှူးရှားရှားဖြစ်သွားရသည်..။

ကိလေသာရာဂစိတ်ကား လူနှင့် နွားသိုး မခြားနားပါပေ..။ ဖိုးတုတ်က လူမို့ စောစောက နွားသိုးလိုဇွတ်ဝင်မလိုးခြင်းသာ ခြားနား၏..။ သို့သော် ဖိုးတုတ်ခြေလှမ်းတွေက ရှေ့သို့ တရွေ့ရွေ့ဖြင့်လှမ်းနေပါသည်..။ မျက်လုံးအစုံကလည်း ထမီစလွတ်သဖြင့် ပေါ်နေသော ပေါင်တွင်းသားဝင်းဝင်းတွေဆီမျက်တောင်မခတ် စူးစိုက်ကြည့်လျက် ရှိသည်..။

ဖိုးတုတ်က မရင်မြအိုးကြီးအနား တိုးကပ်သွားပြီး လျော့တိလျော့ရဲဖြစ်နေသော ထမီကို ခပ်ဖွဖွလေးအထက်သို့ ဆွဲလှန်လိုက်သည်..။ သည်တော့ ပြောင်းဝင်းတင်းအိနေသော ဖင်အိုးကြီးနှစ်မွှာကမွတ်မွတ်ထွားထွားကြီး ဘွားကနဲ ပေါ်လာသည်..။

ဖိုးတုတ်လည်းချောင်းတလျှောက် ချောက်သွေ့ကွဲအက်လာသလို ဖြစ်လာသည့်အတွက် တံတွေးကိုခပ်မြန်မြန် မျိုချလိုက်ရသည်..။ တဆက်တည်းပင် မနေ့ညက ကာမအလို မပြည့်ဝလို့ မချင့်မရဲဖြစ်နေသောမရင်မြရဲ့ အားမလိုအားမရ မျက်နှာကြီးကို ကွက်ကနဲ ပြန်မြင်မိသည်..။

ကာမလိုအင် မပြည့်ဝသူကို ဖြည့်ဆည်းပေးရခြင်းမှာ ယောကျ်ားကောင်းတို့၏ အလုပ်ဟု ပိုင်ပိုင်ကြီးဆုံးဖြတ်ချက် ချရင်း ဖင်အိုးကြီးနှစ်မွှာကြားမှ နောက်သို့ ပြူးထွက်နေသော ညိုညိုမောင်းမောင်းစောက်ဖုတ်ကြီးကို ငုံ့အကြည့် နွားထီးက နွားမစောက်ဖုတ်ကို မလုပ်မီ နမ်းကြည့်နေသော ပုံရိပ်များကသူ့စိတ်အာရုံတွင် ပေါ်လာသည်..။ သည်အလုပ်ကား လုပ်သင့်လုပ်ထိုက်သော ကာမရှေ့ပြေးအလုပ်ဟုဖိုးတုတ်ကမှတ်ယူလိုက်သည်..။

သဘာဝတရားနှင့် ပတ်သက်လို့ ပြုမူကျင့်သုံးရာ၌ အဟိတ်တိရစဆန်တွေက လူတို့ထက် သာ၏…။လွတ်လပ်၏..။ လူလုပ်ထားသည့် စည်းကမ်းဆိုတဲ့ဘောင်အတွင်းက လူတွေမှာ ထွက်ရဲသည် မဟုတ်..။အကောင်ပလောင်တွေလောကမှာ ဥပဒေမရှိ..။ သို့ဖြစ်ရကား ကာမဆက်ဆံရေးအလုပ်မှာလုပ်သင့်လုပ်ထိုက်သည်ကို သူတို့စိတ်တိုင်းကျ လုပ်ခွင့်ရကြ၏..။ ယခုလည်း စောက်ဖုတ်ကို မလိုးခင်နမ်းရှုပ်ရမည့် အလုပ်ကို သူတို့ဆီက နည်းနာယူပြီး လုပ်လိုက်သည်..။ ကိလေသာသွေးကြောင့် ပူနွေးနေသော နှာခေါင်းထိပ်ဖြင့် ညိုညိုဖောင်းဖောင်း စောက်ဖုတ်ကြီးပေါ် အိကနဲဖိပြီး တရှိုက်မက်မက် နမ်းရှုပ်လိုက်သည်..။

ငါးဖောင်ရိုး နံ့ကဲ့သို့သော ပြင်းပြင်းရှရှ ရနံ့သင်းသင်းလေးက ဖိုးတုတ်နှာခေါင်းထဲ စူးကနဲဝင်လို့သွားသည်..။ ယင်း ရနံ့သင်းသင်းလေးက တစ်ကိုယ်လုံးရှိ သွေးများကို လှုံ့ဆော်လိုက်သောအခါကာမအကြောမျိုးစုံ ဆုံစည်းပေါင်းစုရာ ဖြစ်သည့် သူ့ပေါင်ကြားရှိ လီးတန်ကြီးမှာ ဝုန်းကနဲထောင်မတ်လာသည်..။ ပုဆိုးကို ထိုးဖောက်တွန်းကန်ပြီး လီးကြီးမှာ ရှေ့သို့ ငေါငေါကြီးတိုးထွက်လာသည်..။

နှာခေါင်းဖြင့် နမ်းရရုံမျှ မကျေနပ်နိုင်တော့ပဲ…လျှာဖျားဖြင့်ပါ ပွတ်ဆွဲယက်ပေးလိုက်သည်..။ မရင်မြတစ်ကိုယ်လုံး တွန့်ကနဲ ဖြစ်လို့သွားသည်..။ အိပ်မက်ထဲတွင် သူ့ယောက်ျားနှင့် လိုးနေသည်ကိုမြင်မက်နေပြီး ကာမအရသာတွေ့ကာ နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက်ကြီး အိပ်ပျော်လျက်သာ ရှိနေပါသည်..။

ဖိုးတုတ်က စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားနှစ်လွှာကို ဖြဲလို့ရနိုင်သမျှ ဖြဲပြီး စောက်ဖုတ်အတွင်းသားနုနုများကိုလျှာဖြင့် ထိုးဆွကလိပေးပြန်သည်..။ ကျိချွဲချွဲ ငံပျပျ စောက်ရည်အရသာက တစ်ကိုယ်လုံးရှိကာမအရသာကြောများတလျှောက် စိမ့်ဝင်ပြန့်နှံ့သွားသည်..။

အရေပြားတွေ စုတ်ပြတ်ကွဲထွက်တော့မတတ် လီးတန်ကြီးတလျှောက် တင်းအက်ဖောင်းကြွလာသည်..။ဘယ်လိုမှ ထိန်းချုပ်မထားနိုင်တော့သည့်အဆုံး မှီသလောက်ပင် သူ့လီးထိပ်ကြီးဖြင့်ညိုမောင်းစိုအိနေသော စောက်ဖုတ်ကြီးထဲသို့ ဇိကနဲ ဖိသွင်းထည့်လိုက်သည်..။

လီးကြီးက ဒစ်ပြဲအရစ်ကြီးကျော်သည်အထိ မြုပ်ဝင်သွားသည်..။ ထိုမျှလောက်အနေအထားနှင့်ပင်ဖိုးတုတ်က အသွင်းအထုတ်လုပ်ပေးနေသည်..။ စောက်ဖုတ်တစ်ခါမှ မလိုးဖူးသေးသော လီးမို့ဂွင်းတိုက်ရသည်ထက် အဆပေါင်း ထောင်သောင်းမက သာလွန်သော အီဆိမ့်ရှိန်းဖိန်းသည့်ကာမအရသာထူးကြီးကို ခံစားနေရသည်..။

အလိုးခံနေသည်ဟု အိပ်မက်မက်နေသော မရင်မြတစ်ယောက်လည်း တကယ့်လီးအစစ်ကြီးဖြင့် အထိုးအဆွခံနေရသည်ဖြစ်ရကား တစတစ အရသာတွေ့သည်..။ အိပ်ပျော်နေလျက်ကပင် ဖင်ဆုံကြီးကို နောက်သို့ကော့ကာ ကော့ကာ ပေးလာသည်..။

တဖြည်းဖြည်းနှင့် လီးတန်ကြီး အဆုံးပိုင်းသို့ တရွေ့ရွေ့ချင်း ရောက်လာသည်..။ သည်တော့လီးဝင်လီးထွက် ပိုနက်လာရာ ဆောင့်ပေးနေသော ဖိုးတုတ်မှာ အရသာပိုပိုတွေ့လာသည်..။ ဖိုးတုတ်ကအရဲစွန့်ကာ မရင်မြပခုံးကို တင်းတင်းဆွဲပြီး အားရပါးရပစ်ဆောင့်ထည့်လိုက်ရာ…

``ပြွတ်ပြွတ်..ဖွတ်ဖွတ်….ပြွတ်…ဒုတ်….``

``အင့်….အမေ့…အား ရှီး….ကျွတ်ကျှွတ်….ဟင်….``

အရှိန်ပြင်းထန် အလိုးသန်သော လူပျိုသိုးဖြစ်ရုံမျှမက သူ့ယောက်ျားထက် လုံးပတ် ပိုတုတ်သော လီးကြီးမို့ယခုကဲ့သို့ အားပါပါ တဆုံးထိဆောင့်ထည့်လိုက်သောအခါ အင့်ကနဲ အသံထွက်သွားပြီး ဟင်ကနဲနိုးသွားရပါတော့သည်..။

သို့သော် လူးလဲထလို့ မရသေးပါ..။ လက်တစ်ဖက်က အားပါပါဖြင့် သူမပခုံးကို ဖိဆွဲပြီးအတင်းဆောင့်လိုးနေသောကြောင့် လူးထချင်စိတ်မရှိလောက်အောင်ကောင်းလွန်းနေပြီ ဖြစ်ရာသည်အတိုင်းပဲ ဆက်အလိုးခံနေလိုက်သည်..။ လီးအတုတ်ပမာဏကို မှန်ဆကြည့်ရုံနဲ့သူ့ယောက်ျားလီးမဟုတ်မှန်း အတတ်သိလိုက်၏..။ 

အတော့်ကို တုတ်သည့်လီး……စောက်ဖုတ်အခေါင်းတလျှောက် တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ကြီး အသွင်းအနှုတ် အဝင်အထွက် လုပ်နေသည်မှာအဖုတ်အုံတစ်ခုလုံး ပူရှိန်း ကျင်ဆိမ့်နေရသည်..။ ဆောင့်ချက်တွေကလည်း သန်လိုက်သည့်ဖြစ်ခြင်း…။နွားသိုးရိုင်း တစ်ကောင်နှင့် မခြား အင်အားကြီးမားလှသည်…။ 

``ဖွတ်…..ပြွတ်…ဖွတ် ဗြစ်……ပြွတ်….ပြွတ်…ပလွတ်….ဗြစ်…ဖွတ်….``

``ကျွတ်..အ….ကျွတ်..ကျွတ်….အား….ရှီး….အ အ….ကျွတ်…ကျွတ်….``

ကျောဘက်ကနေ ဖိတွန်းဆောင့်လိုးနေသူက ခုချိန်ထိ ဘယ်သူဘယ်ဝါမှန်း မသိသေး…။ လင်ဖြစ်သူမဟုတ်မှန်းတော့ အသေအချာသိ၏..။ သို့သော် မရင်မြခမျာ ကောင်းလွန်းအားကြီးနေရှာသည်..။မနေ့ညက အကြွေးကို ခုမှ ဆပ်လိုက်ရသည့်ပမာ အကျေနပ်ကြီး ကျေနပ်လျက် အားပါးတရကြီး ပစ်ပစ်ခံလိုက်သည်..။

``ဖွတ်..ဖွတ် ဖွတ်….ဖတ်….ဖွတ် ဖတ်…..``

``အင့်….အ..အင့်……ဟား..ကျွတ်..ကျွတ်.``

မတူညီသော သံစဉ်တွေ ပေါ်ထွက်နေသည်..။ ဖတ်ဟူသော အသံက ဖိုးတုတ်လဥနှင့် ဖင်ဆုံကြီးရိုက်ခတ်သံဖြစ်ပြီး…ဖွတ်ဖွပ် ဟူသော အသံက စောက်ခေါင်းအတွင်း လီးဝင်လီးထွက်ရာမှပေါ်ထွက်လာသော အသံဖြစ်၏…။ ဖိုးတုတ်က အချက်ပေါင်း တစ်ရာလောက် မနားတမ်း ဆောင့်သည်..။.ပြင်းပြင်းထန်ထန် ဆောင့်သည်..။ အသားကုန် ကြုံး ကြုံးဆောင့်သည်..။

မရင်မြ၏ စောက်ခေါင်းအတွင်း လှိုက်ကနဲ လှိုက်ကနဲ ကျဉ်တက်သွားပြီး တစ်ကိုယ်လုံးလည်းဇိုးဇိုးဇတ်ဇတ်နဲ့ တွန့်လိမ်ကောက်ကွေးကာ အီးကနဲ အသံကြီးနဲ့အတူ စောက်ရည်ပူနွေးနွေးတွေ ဖျင်းကနဲပန်းထွက်ကုန်တော့သည်..။ ပူနွေးသော စောက်ရည်တွေ ပက်ဖျန်းခံလိုက်ရသဖြင့် လီးတန်ကြီးတလျောက်နွေးကနဲ ဖြစ်သွားသည်..။ သည်အရသာမျိုးကား လက်နှင့် ဂွင်းတိုက်ရုံမျှဖြင့် လုံးဝမရနိုင်သောအလွန်ထူးခြားသည့် မေထုန်ရာဂ ကာမအရသာထူးကြီး ဖြစ်ပါတော့သည်..။

ဆက်လက်၍ အချက် ငါးဆယ် ကျော်ခန့် ဆောင့်အပြီးတွင် ဖိုးတုတ်လချောင်းကြီးတစ်လျောက် တစစ်စစ်ယားတက်လာပြီး ကျင်စက်နှင့် အတို့ခံရသလို တုန်ခါလျက် သုတ်ရေပူ ပျစ်ပျစ်တွေ ဒလဟောပန်းထွက်ကုန်ပါတော့သည်..။

မရင်မြရဲ့ စောက်ခေါင်းထဲမှာ စောက်ရည်ပူတွေနဲ့ လရေပူတွေ ဝဲလည်ခတ်နေတော့သည်..မရင်မြတစ်ယောက် ခြေကုန်လက်ပန်းကျသွားပြီး ကာမအရသာကို ခံစားရင်း အမောဖြေနေသည်..။စောက်ဖုတ်ထဲ မြှပ်ထားသော လီးတန်ကြီးမှာ ခုချိန်ထိ မာန်ရှိန်မကျသေးပဲ တင်းရင်းမာတောင့်နေဆဲဖြစ်သည်ကို အံ့သြဖွယ်ကောင်းစွာ သိရှိနေရသည်..။

တစ်ချီတစ်မောင်းတောင် ကောင်းကောင်းကြီး လိုးပြီးမှာတော့ ဘယ်သူဖြစ်ဖြစ် ဘာမှ မဆန်းတော့..။ဘယ်သူဘယ်ဝါ သတ်မှတ်ချက်ထက် လီးနှင့် စောက်ဖုတ် ညီညွတ်သင့်မြတ်ဖို့ကသာ ပဓာန ဖြစ်သည်..။ယခု လီးနှင့် စောက်ဖုတ် အဟုတ်ကို သင့်မြတ်နေသည်..။ 

မနေ့ညက မပြည့်ဝခဲ့သော ကာမဆန္ဒများခုတော့ တလုံးတဝတည်း ပြည့်စုံခဲ့ရပြီလေ…။ သည်မျှ ကြီးမားတုတ်ခိုင်သန်စွမ်းလှသော လီးကြီး ပိုင်ရှင်ကိုမရင်မြ သိချင်လာသည်..။ ထို့ကြောင့် ကိုယ်ကို ရှေ့သို့ ကျုံ့၍ ခါးကို ကော့ထည့်လိုက်ရာ လီးကြီးကဘွတ်ကနဲ ကျွတ်ထွက်သွားတော့သည်..။

ဖိုးတုတ်ကလည်း ပေါ့သေးသေးမဟုတ်..။ မရင်မြ လှုပ်လှုပ်ရွရွ ပြုလိုက်ကထဲက သတိအနေအထားဖြင့်ရှိနေသည်..။စောက်ဖုတ်ထဲက လီးကြီး ကျွတ်ထွက်သွားသည်နှင့် တပြိုင်နက် ကွပ်ပျစ်အောက်သို့ ငုံ့ထိုင်ချလိုက်သည်..။မရင်မြခမျာ ဖြတ်ကနဲ ပျောက်ကွယ်သွားသော အရိပ်ကိုသာ မြင်လိုက်ရသည်..။ ဘယ်သူမှန်း သဲသဲကွဲကွဲမသိလိုက်ရပါ..။

တကယ်ပင် ကြောက်ရွံ့ထိတ်လန့်သွားသည်..။ တစေ ္ဆသရဲများ ဝင်ပြီး လိုးသွားသလား…။ မရင်မြ တွေးကာကြောက်ရွံ့စိတ်တွေ ငယ်ထိပ်ရောက်ပြီး ဝင်းပြောင် အိမွှတ်နေသော ဖင်ဆုံကြီးကို ကပျာကယာ ထမီဖြင့်ဖုံးအုပ်ရင်း ဝုန်းကနဲ ထထိုင်ပစ်လိုက်သည်..။

ထိုအခြင်းအရာကြောင့် ငုတ်တုတ်ကလေး ထိုင်နေသော ဖိုးတုတ်မှာ ကြောက်ဒူးတုန်နေရှာတော့သည်..။မွှန်ထူနေသော ကာမစိတ်တွေမှာလည်း ကြက်ပျောက် ငှက်ပျောက် လွင့်ပြယ်သွားရသည်..။ မရင်မြကအပေါ်မှ ငုံ့ကြည့်ရင်း ဆံပင်ကို ဆွဲမလိုက်သည်..။ ဖိုးတုတ်က တော်တော်နဲ့ မထပဲ ပေကပ်နေသည်..။

တစ်ခေါင်းလုံး ထူပူ ကျိန်းဖိန်းလာတော့မှ မခံနိုင်တော့သည့် အဆုံး မတ်တတ်ရပ်လိုက်ရတော့သည်..။ မရင်မြတစ်ယောက် ဖိုးတုတ်မျက်နှာကို တွေ့လိုက်ရသောအခါ အလွန်အံ့သြသွားသည်..။ကိုယ့်မျက်စိအောက်တွင် ကြီးလာသည့်ကောင်လေး ..၊ မကြာခင်ကမှ လူထွက်လာသည့် ကိုရင်လူထွက်ဖိုးတုတ်…၊ တဏှာရူး သေနာကောင်လေး…၊ ဟင်….ဒါဆို စောစောက လိုးသွားတာ သူ့လီးပေါ့……မရင်မြတစ်ကိုယ်လုံး ဖျင်းကနဲ ကြက်သီးတွေ ထသွားရသည်..။ အရွယ်နှင့် မလိုက်အောင်ကြီးမားတုတ်ရှည်လွန်းလှသည့် လီးကြီးပဲ..။ သူမယောကျ်ားက တဖြည်းဖြည်း အရက်ချိုးကပ်လာပြီ…။

ကာမဆန္ဒကိုလည်း ယခင်လို ကျေနပ်မှုရအောင် မဖြည့်စွမ်းနိုင်တော့..။ သည်တော့ သည်ကောင်လေးဖိုးတုတ်ကို အမိအရ ချည်တုတ်ထားရမည်..။မရင်မြ ဖိုးတုတ်မျက်နှာကို ခပ်တည်တည် ကြည့်ရင်း…

``စောစောက ငါအိပ်ပျော်နေတုန်း ခိုးလိုးတာ နင်နော်….``

ဖိုးတုတ်က မည်သည့်စကားမှ မပြောပဲ မရင်မြကို ကြောင်ကြည့်နေ၏..။ မရင်မြက…..

``ဟုတ်…..ဟုတ်တယ် မဟုတ်လား….ဟင် ဖိုးတုတ်……….``

ဖိုးတုတ် အခုမှ တကယ်ကြောက်ရွံ့လာသည်..။ ကြောက်ရွံ့သည့်အမူအယာတွေက သူ့မျက်လုံးထဲမှာအထင်အရှားပဲ ပေါ်လွင်နေသည်..။ ခိုးထုပ်ခိုးထည်နှင့် မိနေသည်မို့ ငြင်းဆန်လို့ မလွယ်တော့….။သို့သော် စာပေဗဟုသုတကြွယ်ဝသော ဖိုးတုတ်မှာ လွယ်လွယ်ကူကူနှင့် တော့ အရှုံးမပေးသေး…။

``မ…..မဟုတ်ဘူး…မမ…ကျနော် မဟုတ်ဘူး….ဗျ……``

ဖိုးတုတ်က မရင်မြ မမြင်လိုက်ခင်မှာပဲ ငုံ့ထိုင်ချလိုက်သဖြင့် အကြံအဖန် ဇာတ်လမ်းထွင်၍လှည့်စားကြည့်ချင်သည့်အတွက် ဘူးခံလိုက်သည်..။မရင်မြအနေဖြင့်လည်း ဖိုးတုတ်ရယ်လို့ ရေရေရာရာ မသိလိုက်ပါ..။ အရိပ်ကိုသာ ဖျတ်ကနဲမြင်လိုက်ရသည်မို့ တိတိကျကျ မသိ..။ ထို့ကြောင့် တေ စ ္ဆ သရဲများ ဝင်လိုးသွားသလားဟု ထင်မှတ်ပြီးကြောက်စိတ်များပင် ဝင်ခဲ့သေးသည်..။ ထို့အပြင်လည်း ကိုယ့်မျက်စိအောက်တွင် ကြီးပြင်းလာသောကောင်းလေး၏ လီးမှာ သည်မျှလောက် တုတ်ခိုင်ရှည်လျား ကြီးမားပြီး သည်လောက်တောင်အလိုးသန်သည်ကို မယုံနိုင်အောင် ဖြစ်မိသည်..။

``နင်မလိုး…ဘယ်သူလိုးမှာလည်း….``

မရင်မြမျက်နှာမှာလည်း ဇဝေဇဝါ သံသယ အရိပ်တွေ ယှက်သမ်းသွားသည်ကို ဖိုးတုတ်တွေ့လိုက်ရသည်..။ထို့ကြောင့် ဆက်၍ ဘူးခံသည်..။ ဘူးတစ်လုံးဆောင် အိုတောင် မဆင်းရဲ ဟူသော စကားပုံရှိသည်မဟုတ်လား..။

``ကျ…ကျနော် မဟုတ်ဘူး….အိမ်က နွားမတစ်ကောင် အစ်မအခင်းမှာ ဝင်စားလို့ လိုက်ခြောက်ရင်းဒီဘက်ရောက်လာတာ..၊ ဒီကျမှ မောလို့ ရေသောက်ချင်လို့ တဲထဲ ဝင်လာတာ…၊ ထမီကျွတ်ပြီး တအီးအီး..တအင့်အင့် နဲ့ ဖြစ်နေတဲ့ အစ်မကို ဘာများဖြစ်တာလဲလို့ သိချင်လို့ အနားလာကြည့်မိတာ…၊ ဗြုန်း ဆိုအစ်မက ထလိုက်တော့ ကျနော်လဲ ကြောက်လန့်ပြီး ငုံ့ထိုင်လိုက်ရတာ…ကျနော် အစ်မကို တကယ်မလိုးဘူး….``

အိပ်မက်ထဲမှာ ယောက်ျားနှင့် လိုးနေသည်ဟု မြင်မက်မိသဖြင့် ပို၍ ဇဝေဇဝါ ဖြစ်သွားမိသည်..။

``ဒါဆို ..နင့်လီး ငါ့ပြစမ်း…..မှန်မှန် ပြောရင်ပြော..၊ မပြောလို့ကတော့ လူကြီးအိမ်တိုင်ပြီး တရားစွဲမယ်…ဘာမှတ်လဲ…``

ဖိုးတုတ်တစ်ယောက် ကြောက်ဒူးတွေ တဆတ်ဆတ် တုန်လာသည်..။

``ဟဲ့….ပြဆို……ပြလေ…………``

``ဟုတ်…….ဟုတ်ကဲ့….``

ပေါင်ကြားထဲက လီးတန်ကြီးက အရှိန်လုံးဝမသေ သေးပဲ တင်းတင်းဖောင်းဖောင်းကြီး ရှိနေသေး၏….။ဖိုးတုတ် လီးတန်ကြီးကို မျက်စိဖြင့် တပ်အပ်မြင်လိုက်ရသော မရင်မြတစ်ယောက် နှလုံးသွေးတွေ တဒိန်းဒိန်းခုန်လာသည်..။အားပါး….ကြီးလိုက်တဲ့ လီး……သေချာပါပြီ…စောစောက ငါ့ကိုလိုးတာ ဒီလီးမှ ဒီလီး အစစ်..၊ သူ့အကြံနှင့်သူ အူမြူး ရွှင်ပြလျက်……

``ဒီ လီး မဟုတ်လို့…နင့်အမေစောက်ပတ် လိုးတဲ့လီးလား ဟဲ့…..``

မရင်မြက ပြောပြောဆိုဆို ဖိုးတုတ်လီးကြီးကို ဆတ်ကနဲ…လှမ်းဆုတ်ကိုင်လိုက်သည်…။ ပြီးတော့လီးကြီးဆုပ်ကိုင်ရင်း တန်းလန်းက မလျက်….

``ဒီမယ်..မြင်လား….ငါ့စောက်ဖုတ်ထဲက အရေတွေ ခုထိ စိုနေတုန်း ရှိသေးတယ်…``

စောစောက တစ်ချီတစ်မောင်း ကောင်းကောင်းကြီးလိုးထားသော မိန်းမမို့ ယခုလို လက်နှင့် ဆုပ်ဖွခြင်းခံလိုက်ရသောအခါ ဖိုးတုတ်လီးကြီးမှာ သံမဏိချောင်းကြီးလို တင်းကနဲ တင်းခနဲ မာတင်းတောင်မတ်လာသည်..။ 

သည်အချက်က လူပျိုသိုးတစ်ယောက်၏ ကာမဓါတ်အား သတ္တိတွေ အဆက်မပြတ် ပြည့်ဝနေကြောင်းကိုဖော်ပြရာ ရောက်သည်..။ မရင်မြက မလွှတ်သေးပဲ ခပ်တင်းတင်း ဆုတ်ညှစ်လိုက်ရာနီညိုရောင်သန်းနေသော ဒစ်ပြဲကြီးမှာ အသဲယားစရာကောင်းလောက်အောင် တစ်ထွက်လာသည်..။လီးကြီး အတွေ့ဓါတ်က လက်ဖဝါးမှ တဆင့် စောက်ဖုတ်တိုင်အောင် ဖြတ်သန်းသွားသည်…။မရင်မြစောက်အုံကြီးမှာလည်း လှိုက်ကနဲ ဖိုကနဲ ယားကြွလာသည်..။

``နင်….ဒီလီးနဲ့ စောက်ဖုတ် ဘယ်နှစ်ခါ လိုးဖူးသလဲ….မှန်မှန်ပြောစမ်း….``

``ဒီ….ဒီတစ်ခါပဲ လိုးဖူးတာပါ…..မမ..``

ဟုတ်လည်း ဟုတ်လောက်သည်….လီးကြီးက နုနုထွတ်ထွတ် လတ်လတ်ဆတ်ဆတ်ကြီးမို့ ဖိုးတုတ်ပြောတာဖြစ်နိုင်လောက်သည်..။ ဒါပေမယ့် ပိုသေချာအောင် …..

``နင်….ကျိန်ရဲလား….``

``ဟုတ်ကဲ့….ကျိန်ရဲပါတယ်….``

ကြောက်စိတ်တွေ ပြေသွားပြီမို့ ဖိုးတုတ်က ရဲရဲတင်းတင်းပင် ပြောလိုက်သည်..။ မရင်မြလက်ထဲမှာပင်ဖိုးတုတ်လီးတန်ကြီးက တဖြည်းဖြည်း ရှည်လျားတုတ်ခိုင်လာသည်..။ ဆန္ဒမပြည့်ဝသော ညတွေများခဲ့ရသော မရင်မြမှာ ရာဂစိတ်တွေ လှိုင်လှိုင်ကြီး နိုးထလာတော့သည်..။

``နင်…ငါ့ကို စိတ်ဝင်စားလား….``

``ဟုတ်…ဟုတ်ကဲ့…``

``ဒါဖြင့် ငါ့ကို ယူမလား…..``

``ဟုတ်ကဲ့ ….ယူပါ့မယ်…..``

ကောင်လေးက စိတ်ပါလက်ပါ ပြောနေသည်မို့ မရင်မြ သဘောကျသွားသည်..။ သူ့စောက်ဖုတ်ကြီးကိုပထမဆုံးလိုးဖူးတဲ့ လူပျိုစစ်စစ်ရဲ့ လီးမို့ စွဲမက်သွားမှာလည်း သေချာသည်..။ တကယ်အားဖြင့်မရင်မြသည် ဖိုးတုတ်ထက် ဆယ်နှစ်ကျော် ကြီးသည်…။ ကာမအတွေ့အကြုံတွေ ရင့်ကျက်နေပြီးကိုယ်နေကိုယ်ထား ပျက်ယွင်းပြီးသော အိမ်ထောင်ရှင် အအိုမို့ မနူးမနပ် ကောင်လေးကို နှူးနှပ်ပြီးအပိုင်ကိုင်ဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်..။

လူသူကင်းမဲ့ တိတ်ဆိတ်တဲ့ တောထဲမှာ ဒီလိုအခွင့်အရေးက ရခဲကြုံခဲမို့ တစ်ချီလောက် အားရပါးရခံလိုက်အုန်းမည်ဟု ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်..။ သည်တော့ ဖိုးတုတ်စိတ်တွေ ထကြွလာအောင် ညစ်ညမ်းသောစကားတွေနှင့် ဆွပေးလိုက်အုန်းမည်..။

``ဒီပေါ် တက်ထိုင်လေ….``

ဖိုးတုတ်က ကွပ်ပျစ်ပေါ် တက်ထိုင်လိုက်သည်..။ မရင်မြက လက်တစ်ဖက်ကို ထောက်ရင်း ကိုယ်စောင်း ခါးလိမ်လျက် ထိုင်နေရာစွင့်ကားကောက်ထစ်နေသော တင်ဆုံထွားထွားအိအိကြီးမှာ မကြာခဏ ကြည့်ချင်စရာကောင်းလောက်အောင် ဆွဲငင်ညှို့ယူနိုင်လွန်းသည်..။ ခြေတွဲလောင်း ချထိုင်နေရင်းက ဖိုးတုတ်တစ်ယောက်မရင်မြ၏ ဖင်ဆုံမောက်မောက်ကြီးကို မကြာ မကြာ ခိုးကြည့်နေသည်…။

``နေစမ်းပါအုန်း….မင်းက မမကို ဘယ်တုန်းထဲက စိတ်ဝင်စားနေရတာလဲ….ဟင်…..``

``လူထွက်ပြီးကတည်းကပဲ….မမ…၊ မမ ရေချိုတိုင်း အိမ်ပေါ်ထပ်ကနေ ချောင်း ချောင်းကြည့်နေတာ….``

``ဟွန်း…..တယ်ဟုတ်နေ……ချောင်းကြည့်ပြီး ဘာလုပ်….``

သူတကယ်လုပ်တာကို အပြောရခက်နေသဖြင့် ဖိုးတုတ် ခေတ္တ ငြိမ်နေသည်…။

``ပြောလေ…မမရေချိုးတာ ချောင်းကြည့်ပြီး ဘာလုပ်တာလဲ….လို့……``

မရင်မြက မျက်စောင်းချိုချိုလေး ထိုး၍ ညုညုချွဲချွဲလေး ဇွတ်မေးလိုက်ပြန်၏…။

``အဟမ်း….ဟမ်း…..ဂွင်းတိုက် တာပေါ့….မမရာ….``

``မမ နို့ကော မြင်ဖူးလား….``

``အင်း……..``

``သဘောကျလား….``

``အင်း…………..``

``မကိုင်ချင်ဘူးလား…..``

``အင်း…………``

``လူအ လေးကျနေတာပဲ…တအင်းအင်းနဲ့…..``

မရင်မြက လက်ထောက်ထိုင်နေရာမှ ကိုယ်ကို မတ်၍ ခါးကိုဆန့်လိုက်ပြီး သူမအင်္ကျီ ကျယ်သီးများကိုတစ်လုံးချင်း ဖြုတ်လိုက်သည်..။ ပြီးတော့ အပေါ်အင်္ကျီကို လှပ်လိုက်ရာ ဘရာစီယာအတွင်းကအံထွက်ခုံးထနေသော နို့အုံ အိအိကြီးတွေက မို့မောက် ဝင်းမွတ် စိုလက်နေသည်..။ ဖိုးတုတ်က မျက်လုံးကြီးတွေ ကျွတ်ထွက်မတတ် စူးစူစိုက်စိုက် ပြူပြူပြဲပြဲ ကြီး ကြည့်နေစဉ် မရင်မြကသူ့အတွင်းခံ ဘရာစီယာကို အပေါ်သို့ မလှန်လိုက်သည်..။

နို့အုံ ဝင်းဝင်းအိအိကြီးတွေက ဘရာစီယာအတွင်းက ရုန်းထွက်ကာ အိကနဲ အိကနဲ တုန်ခါသွားသည်..။နို့အုံဖွေးဖွေး တဝိုက်တွင် အကြောစိမ်းကြီးတွေက ယှက်သန်းထားသည်မှာ ကြည့်ကောင်းလွန်းလှသည်..။ရမက်စိတ်ကိုလည်း ဆူကြွစေသည်..။ သည်တော့ ဖိုးတုတ် ပေါင်ကြားက ဒုတ်ကြီးမှာ ဖြောင်းကနဲကြွတက်လာတော့သည်..။ ဒုတ်နဲ့ အတို့ခံလိုက်ရသော မြွေဟောက်တစ်ကောင် ရှူးကနဲဒေါမာန်ထွက်လာသလို ရာဂမာန်တွေ ထကြွလာသည်..။

``အင့်..ကိုင်ကြည့်လေ….``

မရင်မြက ရင်ကိုကော့၍ ဝိုင်းဝန် မို့မောက်နေသော နို့အုံ ထွားကြီးတွေကို ရှေ့သို့ တိုးပေးလိုက်သည်..။တံတွေးတစ်ချက် မျိုချရင်း ဖိုးတုတ်က နို့အုံ နုနုထွတ်ထွတ်ကြီးကို ခပ်ဖွဖွ ဆုတ်ကိုင်သည်.။နို့အုံအဖျားပိုင်းက အထက်သို့ ငှက်ပျောဖူးလို တင်းရင်းချွန်ကော့ နေပြီး နို့သီးခေါင်းညိုညိုတဝိုက်မှာစူထွက် ဖောင်းမို့နေသည်..။

ရာဂဓါတ်အားတွေ ပြည့်လျှမ်းနေသော သွေးသားဆူဖြိုး အလှတွေး တစ်ရစ်တိုးပွားနေတဲ့ အအိုမ နို့အုံမို့လှပစွာ ထုဆစ်ထားသော လက်ရာမြောက် ပန်းပုရုပ်ပမာ အသက်ရှူမှားချင်စရာ…တင့်တယ်လွန်းသည်..။အတွေ့အကြုံရှိပြီးသော အအိုမတွေက အတွေ့အကြုံမရှိသေးသော အပျိုမတွေထက် သာလွန်သောအချက်တွေက မရေတွက်နိုင်အောင် ရှိသည်..။ 

မရင်မြက ဖိုးတုတ်နား တိုးကပ်လိုက်ပြီး ပုဆိုးကို မလှန်လိုက်သည်..။ ပေါင်ကြားတွင်းက လီးကြီးမှာကောင်းကင်သို့ ထိုးတက်တော့မည့် ဆိုဗီယက်လုပ် ဒုံးကျည်ကြီး တစ်စင်းလို မတ်ထောင်နေသည်..။မရင်မြက ဖိုးတုတ်လီးကြီးကို ခပ်တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ရင်း ဂွင်းတိုက်သလို ၃၄ ချက်လုပ်ပေးလိုက်ပြီးအရေဖျားများကို လခုံအရင်းထိ ဆွဲဖိလိုက်ရာ နီရဲနေသော ဒစ်ကြီးမှာ ပိုမိုပြူးထွက်လာပြီးတင်းတင်းတစ်တစ်ကြီး ဖြစ်သွားသည်..။

မရင်မြ စောက်ဖုတ်တစ်အုံလုံး အပြင်းအထန် ရွစိထိုးလာသည်..။ နှစ်ယောက်ပေါင်း သုတ်ရည်တွေ အပြင်ခံချင်လွန်းတဲ့ စိတ်ကြောင့် တစိမ့်စိမ့် ထွက်နေသော စောက်ရည်ကြည်တွေက ဖင်ကြားသို့တိုင်ယိုစီးကျဆင်းလာသည်..။

ဖိုးတုတ်တစ်ယောက် စောစောကလို ကြောက်စိတ်တွေ လုံးဝ မရှိတော့ပါ…။ ကြောက်စိတ်နေရာတွင်ကိလေသာရာဂ စိတ်တွေ အစားထိုးဝင်ရောက်လာသည်..။ သည်တော့ မရင်မြကို ပွေ့ဖက်လိုက်ပြီးရင်သားအစုံကို အနည်းငယ် ဆွဲမလိုက်ကာ တပြွတ်ပြွတ်နဲ့ စုပ်ပါတော့သည်..။ စုပ်ရင်း လျှာဖျားဖြင့်နို့သီးခေါင်းတဝိုက်ကို လှည့်ပတ်မွှေနှောက် ကလိဆွလိုက်သည်..။ မရင်မြ တစ်ကိုယ်လုံးထွန့်ထွန့်လူးလျက် ကော့ထိုးသွားသည်..။

``အဟင့် ဟင့်….ဟင့်….လုပ်တော့…ကွာ…..မမ မနေနိုင်တော့ဘူး….``

ဖိုးတုတ်ရဲ့ စောစောပိုင်း စိတ်ကူးက မရင်မြကို ဖင်ကုန်းခိုင်းပြီး လိုးရန်ဖြစ်သည်..။ သည်မျှ ရွထနေသောမရင်မြကို ဖင်ကုန်းခိုင်းပြီးလိုးရန် မသင့်တော်ဟု ယောကျ်ားပီသစွာ တွေးလိုက်သည်..။ သည်တော့မရင်မြတစ်ယောက် ဖီလင်အောက်မသွားစေရန် သူက ကွပ်ပျစ်ပေါ်ကဆင်းလိုက်သည်..။ 

အနည်းငယ်ရွဲ့စောင်းနေသော မရင်မြ ကိုယ်လုံးကို အသေအချာ ပြုပြင်ပေးလိုက်ပြီး ကွပ်ပျစ်အစွန်းသို့ ဆွဲယူကာပေါင်နှစ်ချောင်းကို အထက်သို့ ပင့်လှန်၍ ဘေးသို့ ဖြဲကားထားလိုက်သည်..။ သည်တော့ စောက်ဖုတ်ညိုဖောင်းဖောင်းကြီးက ပြူးအစ် အာထွက်လာသည်..။ နှုတ်ခမ်းသား ညိုညိုကြီးတွေကဘေးသို့လန်ထွက်နေပြီး အတွင်းသားတွေက နီရဲ တစ်ထွက်နေသည်..။ ဖိုးတုတ်က သူ့လီးထိပ်ကြီးဖြင့် စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းတလျောက် အထက်အောက် ပွတ်ဆွဲလိုက်သည်..။

``စွိ..စွတ်…..ပြွတ်…ဗျစ် ဗျစ်….``

ဟူသော အသံတွေ ပေါ်ထွက်လာပြီး ဒစ်ထိပ်ကြီးနှင့် စောက်စိငုတ်ပြူးပြူးကြီးမှာ ဒင်းကနဲပွတ်တိုက်မိသွားသည်..။

``အီး….အ အ…..အိုး…..ဘယ်လိုများ လုပ်လိုက်တာလဲ…မောင်လေးရယ်…….လိုးပါတော့..ဟယ်…..``

မရင်မြ မျက်လုံးထဲ မီးပွင့်သွားသလားတောင် အောက်မေ့ရလောက်အောင် ပြင်းထန်ထိမိသောကာမအရသာထူးကို ခံစားလိုက်ရကာ မအောင့်နိုင် မအီးနိုင် ပါးစပ်မှ ထုတ်ဖော် ပြောလိုက်သည်..။ထိုအရသာထူးကို မိန့်မိန့်မူးမူး ခံစားနေစဉ်မှာပင် ဖိုးတုတ်လီးတန်ကြီးက တစ်ရစ်ချင်း တစ်ရစ်ချင်းစောက်ခေါင်းအတွင်းသို့ နစ်နစ်ဝင်လာသည်..။

``ဗြစ် ဗြစ်….ထစ်…ထစ်….ပြွတ်….ပလွတ်….``

မရင်မြတစ်ယောက် မျက်လုံးစုံမှိတ်လျက် အံကြိတ်ပြီး ခံသည်..။ ဖိုးတုတ်က လီးကြီးကို တစ်ဝက်ကျော်ကျော်ပြန်နှုတ်သည်..။ ပြီးတော့ အရှိန်နှင့် ဆောင့်ထိုးသွင်းသည်….။သည်လို အသွင်းအနှုတ် ၊ အထိုးအဆောင့်..အကော့အပင့် တို့ မြိုင်ဆိုင်စွာဖြင့်ကာမပန်းတိုင်ကြီးဆီသို့ရောက်အောင် နှစ်ယောက်သား တက်ညီလက်ညီ ချီတက်နေကြပါတော့သည်..။


ပြီးပါပြီ။


မှတ်ချက် ။     ။ မြန်မာပြည်တွင် တချိန်က ခေတ်စားခဲ့သော အပြာစာအုပ်ပေါက်စန လေးများမှ ပြန်လည်ကူးယူဖော်ပြပေးပါသည်။