ဗလရှိတယ် ဇရှိတယ် (စ/ဆုံး)

ဗလရှိတယ် ဇရှိတယ် (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - ချမ်းမြေ့သာဇံမောင်မောင်နှံ

သူ့ကို တရွာလုံးက ငထွားဟု ခေါ်ကြသည်။ သူ့နံမယ်ရင်းကို မည်သူမျှ မသိကြပေ။ သူ့ပုံစံကလည်း ငထွားဟူသော နာမည်နှင့် လိုက်ဖက်လှသည်။သူ့အရပ်က ခြောက်ပေလောက် ရှိမည်။ သူ့ကိုယ်လုံးက ကာယဗလ သမားတွေ ပုံစံမျိုး။ ငထွား ရင်အုပ်ကြီးတွေ လက်မောင်းကြီးတွေ၊ ပေါင်လုံးကြီးတွေက အယ်နေသည်။ အသားရောင်က မဲချိတ်နေသည်။ မျက်လုံးက အနည်းငယ် ပြူးပြီး နှုတ်ခမ်းတွေက ခပ်ထူထူ ဖြစ်သည်။ ကြည့်လိုက်ရင်တော့ ခပ်ထုံထုံ ခပ်ထိုင်းထိုင်း၊ ပေါချာချာ ပုံစံမျိုးမှန်း သိသာလှသည်။

ငထွား သရက်ပင် ထိပ်ရွာသို့ ရောက်လာပုံက ခပ်ဆန်းဆန်း ဖြစ်သည်။ ရွာအနောက်ပိုင်းက ထင်းခုတ်သမားကြီး ဦးချစ်ကြောင့် ငထွားသည်ရွာသို့ ရောက်လာရခြင်း ဖြစ်သည်။ သရက်ပင်ဆိပ်ရွာဆိုတာက ဘိုကလေးမြို့ အပိုင်ထဲတွင်ဖြစ်သည်။ ဦးချစ်က ပင်လယ်စပ် ဘိုကလေးမြစ်ဝအနီး သစ်တောထဲတွင် ထင်းခုတ်ပြီး မြို့တက် ရောင်းနေသူဖြစ်သည်။

ဦးချစ်တွင် စပါးတင်းတစ်ရာပါ စက်တပ် သမ္ဗာန်ကြီး တစ်စီးရှိသည်။ ယင်းသမ္ဗာန်နှင့် သူ၏တပည့် မဲလေးနှင့်အတူ ထင်းသယ်ပို့နေကျ ဖြစ်သည်။ တစ်ခါတွင်တော့ ဦးချစ်တို့ ဆရာတပည့်နှစ်ယောက် ထင်းခုတ်အသွား နေဝင်ရီသရော အချိန် မြစ်ဝနားရောက်၍ ထင်းတောကို တွေ့ရရုံ ရှိသေးသည်။ မိုးသက်လေပြင်းများ ကျလာကာ သမ္ဗန်စက်ရပ်ကာ မျောတော့သည်။

မိုးကလည်း ချုပ်၊ မိုးသက်လေပြင်းများ ကျနေသည်မို့ ဘယ်ရောက်လို့ ဘယ်ပေါက်မှန်း မသိ၊ တစ်ညလုံးမျောချင်တိုင်း မျောနေခဲ့သည်။ သန်းခေါင်ကျော်လောက်တွင် မိုးက စဲသွားသော်လည်း လေကမရပ်။ လှိုင်းကလည်း ကြီးလှသည်။ နံနက် ရောင်နီပျိုးလာချိန်တွင် မိုးက တစ်ခါ သည်းလာပြန်သည်။ အလင်းရောင် ထွက်လာပြီဖြစ်၍ သူတို့ ပင်လယ်ထဲ ရောက်နေပြီဖြစ်သည်ကို ဦးချစ်တို့ ဆရာတပည့် ခန့်မှန်းမိသည်။ ကမ်းစပ်နှင့်တော့ သိပ်ပြီး မဝေးလှသေး။ ကမ်းစပ် တောတန်းကို ပြပြလေး လှမ်းမြင်နေရသေးသည်။

ဦးချစ်တို့ ကံကောင်းသည်ဟု ပြောရမည် ဖြစ်သည်။ ထိုအချိန်တွင် လေက ကမ်းတစ်ဖက်သို့ ဦးတည်ပြီးတိုက်ခတ်လာသဖြင့် ဦးချစ်တို့ သမ္ဗာန်မှာ ကမ်းစပ်သို့ ဦးတည်ပြီး မျောတော့သည်။ မိုးကသည်းသည်း၊ လေကထန်ထန်၊ လှိုင်းကလည်း ကြီးလှသည်။ ကမ်းစပ်ကို ထင်ထင်ရှားရှား တွေ့လာရသော အချိန်တွင်တော့ ဗြုံးကနဲ ဝုန်းဟူသော အသံကြီး ထွက်ပေါ်လာပြီး သမ္ဗာန်ထဲ ရေတွေ ဒလဟော ဝင်လာတော့သည်။

သမ္ဗာန်မှာ ကျောက်ဆောင်နှင့် တိုက်မိပြီး ကွဲ၍ ရေတွေ ဝင်လာပြီး မကြာမီပင် သမ္ဗာန် နစ်မြုပ်တော့မည်။ဦးချစ်တို့ ဆရာတပည့် အသက်လုရတော့သည်။ ရေထဲသို့ ခုန်ချပြီး တွေ့မြင်နေရသော ကမ်းစပ်ဆီသို့ ဦးတည် ကူးခပ်တော့သည်။ ဒါပေမယ့် သိပ်မလွယ်လှပါ။ ချောင်းထဲမြစ်ထဲတွင် အေးအေးလူလူ ကူးရတာမျိုး မဟုတ်။ မိုးထဲ၊လေထန် လှိုင်းကြီးနေသည့်ကြားထဲ ကူးခတ်နေရတော့ ခရီးက မတွင်လှပေ။

လှိုင်းဖြင့် မျောပါသွားနေသဖြင့် မြင်နေရသော ကမ်းစပ်ဆီ တော်တော်နှင့် မရောက်နိုင်။ တစ်ခါ တစ်ခါကမ်းစပ်လေးပင် မြင်ကွင်းမှ ပျောက်ပျောက်သွားသည်။ ကူးခတ်လိုက်၊ ရေစီးအတိုင်း မျောပါသွားလိုက်ဖြင့် ဦးချစ်တို့ ဆရာတပည့် နှစ်ယောက် ခြေကုန်လက်ပန်းကျလာတော့ကာ နောက်ဆုံး သတိလစ် မေ့မြောသွားရတော့သည်။

သတိပြန်ရလာတော့ ဦးချစ် တဲတစ်လုံးထဲတွင် ရောက်နေတာကို သတိပြုမိသည်။ သူ့တပည့် မဲလေးကို မတွေ့ရ။ သူ့ကို ကမ်းစပ်သောင်ပေါ်တွင် တွေ့၍ ခေါ်လာကာ ပြုစုထားသူက မဲမဲသဲသဲ လူကောင်ထွားထွားကြီး တစ်ယောက်ဖြစ်သည်။ ထိုလူထွားကြီးကတော့ ငထွားပင် ဖြစ်သည်။ အတိုချုပ်ပြောရလျှင်တော့ ထင်းသမ္ဗာန်မှောက်၍ ရေထဲမျောလာသော ဦးချစ်အား လပွတ္တာ မြစ်ဝ ကိုင်းသောင်မှ တစ်ကောင်ကြွက် ငထွားက ကယ်ဆယ်ခဲ့ခြင်း ဖြစ်လေသည်။

ဦးချစ် ရွာသို့ ပြန်လာတော့ တကောင်ကြွက် ငထွား တခါတည်း ပါလာသည်။ ဦးချစ်ကလည်း သမ္ဗာန်လည်းမရှိတော့၊ အသက်ဘေးလည်း ကြုံခဲ့ရသေးသဖြင့် ထင်းခုတ်သည့်အလုပ်ကို စွန့်လွှတ်ပြီး လယ်သမားဘဝဖြင့် အသက်မွေးခဲ့တော့သည်။ ငထွားကတော့ ဦးချစ်ရဲ့ သူရင်းငှားပေါ့။ ဦးချစ်နဲ့ပဲ အတူနေခဲ့ကာ သေလား ရှင်လား မသိရသော မဲလေး၏ နေရာတွင် အစားဝင်လာခဲ့တာ ဖြစ်သည်။

ပထမတော့ ရွာထဲက လူတွေက ငထွားကို ရှိန်ကြသည်။ နောက်တော့ ငထွားက သူ့ခွန်အား ဗလတွေနှင့် ရွာထဲမှာ ထင်းခွေ၊ ရေခပ်၊ ထင်းပေါက်၊ မြောင်းတူး၊ ကောက်လှိုင်းသယ် စတာတွေကို မနေတတ် မထိုင်တတ်လုပ်ကိုင်ပေးတတ်သည်။ အနေကြာလာတော့ ငထွားကို တစ်ရွာလုံးက ခင်လာကြတော့သည်။ သူ့ကို တစ်ရွာလုံးက တစ်ရွာသား ငထွားဟု ခေါ်ကြသည်။

အချိန်ကာလက ဘာမှပင် မကြာလိုက်။ ငထွားရွာကို ရောက်လာပြီး တစ်နှစ်ပင် မပြည့်တတ်သေး။ တစ်သက်ပတ်လုံး တောတက်လာခဲ့သော ဦးချစ်တစ်ယောက် ငှက်ဖျားရောဂါဖြင့် ဆုံးသွားတော့သည်။ ဦးချစ်တွင် အသက် (၄၀) အရွယ် ဇနီးသည် မသန်းမြင့် ကျန်ခဲ့သည်။ ဦးချစ်တို့မှာ သမီးတစ်ယောက်သာ ရှိပြီး မြို့ရှိ မသန်းမြင့်၏ အစ်မထံတွင် ငယ်ငယ်ထဲက သွားနေ၍ ကျောင်းတက်နေသည်။

ဦးချစ်ဆုံးသွားတဲ့အချိန်က နယုန်လ ဆိုတော့ လကုန်ခါနီးမှာ ထွန်တုံးပိတ်ပြီးတဲ့ အချိန်မို့ လယ်တွေကလည်း တန်းလန်းဖြစ်နေသဖြင့် ငထွားကပဲ ဆက်ပြီး လုပ်ပေးခဲ့ရသည်။ ဦးချစ်မရှိတော့သည့်နောက်ပိုင်း ငထွားက ခါတိုင်းထက် ပိုပြီး အလုပ်ကို ကြိုးစား အပင်ပန်းခံကာ လုပ်သကဲ့သို့ မသန်းမြင့်ကလည်း ငထွားအပေါ် ခါတိုင်းထက်ပိုပြီးတော့ ကောင်းလာခဲ့သည်။

နွေပေါက်၍ စပါးပေါ်ပြီးသည့် အချိန်မှာတော့ ညီမဖြစ်သူ မသန်းမြင့်ကို ရွာတွင် တစ်ယောက်တည်း မထားလိုတော့ မြို့တွင်နေသူ မသန်းမြင့်၏ အစ်မက လာ၍ခေါ်သည်။ ဒီတော့ မသန်းမြင့်မှာ လယ်ကိုရောင်း၍ မြို့ကို ပြောင်းသွားတော့သည်။ မသန်းမြင့်၏ လယ်များကို ဝယ်လိုက်သူကတော့ ကန်သင်းတစ်ဆက်တည်း လုပ်နေသူ သောင်းစိန်ပင် ဖြစ်သည်။ လယ်တွေကို ဝယ်လိုက်တော့ ခိုကိုးရာမဲ့ ငထွားမှာ သောင်းစိန်ထံ ပါလာသည်။

မူလကတည်းက ငထွားနှင့် သောင်းစိန်က လယ်ထဲတွင် ရင်းနှီးပြီးသား ဖြစ်သည့်အပြင် ငထွား၏ လုပ်ရည်ကိုင်ရည်ကိုလည်း သောင်းစိန်က သဘောကျပြီးသား ဆိုတော့ ငထွားကို သောင်းစိန်က လိုလိုလားလားပင် လက်ခံခဲ့သည်။ နဂိုကတည်းက ရွာထဲတွင် သောက်ဖော်သောက်ဖက်ဆိုတော့ သောင်းစိန်နှင့် ငထွားမှာ သူရင်းထိုင်နှင် သူရင်းငှားပုံစံမျိုး မဟုတ်တော့ပဲ သူငယ်ချင်းတွေလို ဖြစ်နေကြသည်။

ငထွားရောက်လာ၍လည်း သောင်းစိန်တို့ အတော်ကြီး သက်သာသွားသလို ငထွား၏ လုပ်အားကြောင့်လည်း သောင်းစိန်အဖို့မှာ အကျိုးဖြစ်ထွန်းခဲ့လေသည်။ ငထွားမှာ လယ်အလုပ်၊ နွားအလုပ်သာ မဟုတ်၊ သောင်းစိန်မိန်းမ ရွှေရီက ကလေးတစ်ဖက်နှင့်မို့ အာရုံတက် ထမင်း ချက်ရသော အလုပ်ကိုပါ ငထွားက တာဝန်ယူထားရသည်။

ဒီအချိန်က သောင်းစိန်နှင့် ရွှေရီတို့၏ သမီးလေး ဘုတ်အိမှာ လေးနှစ်အရွယ်သာ ရှိသေးသည်။ ဒီလိုနှင့်…… ငထွား သောင်းစိန်တို့ထံ ရောက်ခဲ့သည်မှာ ငါးလခန့် ကြာသွားပြီ ဖြစ်သည်။ တစ်ညတွင်တော့….

“ ဒုတ်…ဒုတ် ..ဒုတ်…….ဒုတ်…….”

ဟူသော ဆက်တိုက် ထွက်လာသည့် အသံများကြောင့် အိမ်ရှေ့တွင် အိပ်နေသော ငထွားမှာ လန့်နိုးလာခဲ့သည်။ ငထွား နားစွင့်လိုက်တော့ အသံတွေက သောင်းစိန်တို့ အိပ်နေသည့်ဖက်က ထွက်ပေါ်လာနေခြင်းဖြစ်သည်။

ငထွား စဉ်းစားလိုက်သည်။ မိုးက ကုန်သေးသည် မဟုတ်။ ပိုးကောင်မွှားကောင် (မြွှေ) များ အိမ်ပေါ်တက်လာပြီး အစာကိုက်နေသလား၊ ဒါမှ မဟုတ် နောက်ဖေးက စပါးပုတ်ထဲကို ကြွက်ဖောက်နေသလား ဆိုပြီး တွေးကာ ငထွား အိပ်နေရာမှ အသံမထွက်အောင် ဖြေးညှင်းစွာ ထလိုက်သည်။

သောင်းစိန်တို့ လင်မယား အိပ်နေရာက အိမ်အတွင်းပိုင်းတွင် ထရံပါးလေးဖြင့် အခန်းဖွဲ့ထားသည်။ အခန်းတံခါးကတော့ တပ်၍ မထားပေ။ ငထွား အသံမကြားအောင် ညင်သာစွာ ထ၍ ကြားနေရသော အသံကို နားစွင့်ရင်းထ၍ အလာ သောင်းစိန်တို့ အခန်းရှေ့အရောက် အသံက ယင်းအခန်းထဲမှ ထွက်ပေါ်နေသော အသံမှန်း သိလိုက်ရသဖြင့် အခန်းထဲသို့ အသာ လှမ်းကြည့်မိလိုက်သည်။

ငထွား တစ်ကိုယ်လုံး တောင့်သွားသည်။ ဖွင့်ထားသည့် ခေါင်းရင်းဘက် ပြူတင်းပေါက်မှ ဝင်နေသောလရောင်ဖြင့် သောင်းစိန်တို့ လင်မယား ဖြစ်ပျက်နေပုံကို ကွက်ကွက်ကွင်းကွင်း တွေ့မြင်လိုက်ရသည်။ ဝါဝင်းနေသော ရွှေရီ၏ ဝတ်လစ်စလစ် ကိုယ်လုံးကြီးပေါ်တွင် သောင်းစိန်က မှောက်လျက်သား၊ ပြီးတော့ သောင်းစိန်၏ ဖင်ကြီးက နိမ့်ချီမြင့်ချီ ဖြစ်သွားတိုင်း စောစောက သူကြားနေရသော တဒုတ်ဒုတ် အသံက ထွက်၍လာသည်။

ငထွား ခဏကြာအောင် ရပ်ကြည့်နေမိသည်။ ငထွားကြည့်နေသည်က အပေါ်မှ လိုးနေသော သောင်းစိန်ကိုမဟုတ်၊ အောက်မှ နေ၍ ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ကားကာ လက်နှစ်ဖက်ကို ဘေးသို့ ဆန့်ချထားပြီး မျက်နှာက တအားအားဖြင့် ရှုံ့ကာမဲ့ကာ ဖြစ်လိုက်၊ တအင်းအင်း ညည်းညူလိုက်ဖြင့် ပယ်ပယ်နယ်နယ် ခံနေသော ရွှေရီကိုပင်ဖြစ်သည်။

ကြည့်ရင်း ငထွား နေရထိုင်ရ ခက်လာသည်။ ဒါကြောင့် အသံမထွက်အောင် သူ့အိပ်ရာသို့ ပြန်လာခဲ့ပြီး လှဲအိပ်နေလိုက်သည်။ အသံတွေကတော့ ကြားနေရဆဲ ဖြစ်သည်။ ကြိတ်မှိတ်ပြီး အိပ်တော့မည်ဟု ကြံရွယ်၍ မျက်လုံးကို မှိတ်လိုက်တော့ ငထွားအာရုံထဲ မသန်းမြင့်က ရောက်လာသည်။ မသန်းမြင့်က ရွှေရီထက် အသက်အများကြီးကြီးသည်။ မသန်းမြင့်က အသက် (၄၀) လောက်ရှိပြီး ရွှေရီက အခုမှ အသက် (၂၆) နှစ်ကျော်သာ ရှိသေးသည်။

ကလေးရတာ တစ်ယောက်ချင်း တူပေမဲ့ ရွှေရီသမီးက (၄)နှစ်သာ ရှိသေးသည်။ မသန်းမြင့် သမီး ဌေးဌေးက အပျိုပေါက်လောက် ဖြစ်နေပြီ။ ဒါပေမယ့် ငထွားစိတ်ထဲ မသန်းမြင့်၏ ခန္ဓာကိုယ်က ပို၍ ထွားသည်ဟု တွေးမိလိုက်သည်။ အိပ်မပျော်နိုင်၍ ရောက်တတ်ရာရာများ စဉ်းစားနေမိပြီး သူနှင့် မသန်းမြင့်တို့ ပတ်သက်ခဲ့ရပုံ အကြောင်းများဆီ အာရုံရောက်သွားတော့သည်။

.............................................................

ရွာတွင် မသန်းမြင့် တစ်ယောက်တည်း ရှိ၍ မြို့တွင် နေသော မသန်းမြင့် သမီး ဌေးဌေးမှာ အသက် (၁၄) နှစ်မျှသာ ရှိသေးသည်။

အဲဒီနေ့က ငထွား ကွင်းထဲမှ အိမ်သို့ ပြန်ရောက်တာ နောက်ကျသည်။ မိုးစုန်းစုန်းချုပ် နေပြီး အိမ်ပြန်ရောက်တော့ မသန်းမြင့် အဆင်သင့်ပြင်ပေးသော ထမင်းကို စားသည်။ ငထွား အပြန်လမ်းတွင် ပေါက်ဖော်ကြီးဆိုင်တွင်ဝင်၍ ချက်အရက်တစ်ပိုင်း သောက်လာခဲ့သေးသည်။ ငထွား ထမင်းစားနေတုန်း မသန်းမြင့်က လှမ်း၍ ပြောသည်။

“ ကိုထွား……. ကျမ အနောက်ပိုင်းမှာ ကြွေးသွားတောင်းရအုံးမယ်..”

“ နင်ကလဲ….မနက်မှ သွားရောပေါ့… ညကြီး မိုးချုပ်ကို……”

“ ဒါနဲ့…ဌေးဌေးရော……….”

“ နင့်တူမ တစ်နေကုန် တစ်ရွာလုံး လျှောက်ဆော့ပြီး မောမောနဲ့ အိပ်နေပြီ…”

“ အနောက်ပိုင်းကို မနက်မှ သွားလို့ မရဘူးဟ..သူတို့က မနက် မြို့သွားကြမှာတဲ့…”

“ တားမရလည်း သွားဟာ…ငါ့လက်နှိပ်ဓါတ်မီး ယူသွား….”

“ ပေး….လေ…ယူသွားမယ်..”

မသန်းမြင့် ထွက်သွားသည်။ ငထွား ထမင်းစားပြီး၍ အိမ်ရှေ့တွင် အေးအေးလူလူ ထိုင်နေစဉ် သူစိတ်ထဲဘယ်က ဘယ်လို အတွင်းခန်းထဲ အိပ်နေသော ဌေးဌေးထံ ရောက်သွားသည် မသိပေ။ ထိုအခိုက်ပင် အတွင်းခန်းထဲမှာ အိပ်ပျော်နေသော ဌေးဌေး၏ ညည်းသံကို “ အင်း..အင်း..” ဟူ၍ ကြားလိုက်ရသည်။

ကောင်မလေးတော့ တစ်နေကုန် ရွာထဲ လျှောက်ဆော့ပြီး ပန်းဖျား ဖျားပြီလား မသိဘူးဟု တွေးကာ ငထွားထိုင်ရာမှ ထပြီး ဌေးဌေး အိပ်နေရာသို့ သွားကြည့်သည်။ ဌေးဌေးကို မြင်ရတော့ ငထွား ခေါင်းနပန်း ကြီးသွားသည်။

ခြေနှစ်ဖက်ကို ကား၍ ပိုးစိုးပက်စက် အိပ်နေသော ဌေးဌေး၏ စကပ်လေးမှာ ခါးသို့ လန်တက်နေသည်။ အိမ်ရှေ့တွင် ထွန်းထားသော ဘက်ထရီ မီးအလင်းရောင်က ဌေးဌေးကို ထင်ထင်ရှားရှား တွေ့နေရသည်။

အမွှေးနုနုလေးတွေ ပေါက်စပြုနေပြီဖြစ်သော စောက်ပတ်ကြီးက နည်းတာကြီး မဟုတ်၊ မိန်းမကြီး တစ်ယောက်၏ စောက်ပတ်လောက်ကို ရှိနေပြီ။ ပြီးတော့ ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ကားထားသဖြင့် စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ဖက်ကို ဆွဲဖြဲထားသလို ဖြစ်နေပြီး အပျိုပေါက် စောက်ပတ်က ဟမနေပေမဲ့ နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ဖက်က ဘေးနှစ်ဖက်သို့ တင်းကာထိပ်မှ လက်သန်းဖျား လောက် စောက်စေ့ကလေးက ပြူးပြူးလေး ပေါ်နေသည်။

အသက်အရွယ်နှင့် မလိုက်အောင် စောက်ပတ်အဟန့်ကြီးပုံ၊ စောက်စေ့အရွယ်တို့ကို ကြည့်၍ ဒီကောင်မလေး ကြီးလာရင်တော့ တော်တော်လှမှာပဲဟု ငထွားတွေးရင်း သူ့ဟာသူ သတိမထားမိဘဲ ဌေးဌေးအနား ရောက်၍ လာသည်။ ပြီးတော့ ငထွား ထိုင်ချလိုက်ပြီး ဌေးဌေး မျက်နှာကို တစ်ချက်လှမ်းကြည့် ပြီးတော့မှ လက်တစ်ဖက်က ဌေးဌေး၏ စောက်ပတ်ကြီးပေါ်သို့ ရောက်သွားသည်။

ယုယုယယလေး ကိုင်ပြီး ဖွဖွလေး ပွတ်ပေးလိုက်မိတော့ လက်ဖဝါးက စောက်စေ့လေးကို ခလုပ်တိုက်၍ အသွား ဌေးဌေး တစ်ချက် တွန့်၍ လှုပ်သွားကာ ပေါင်နှစ်ချောင်းက ပို၍ ကားသွားသည်။ ဌေးဌေး အပျိုတော့ ဖြစ်နေပြီဟု ဟိုတလောက သားအမိနှစ်ယောက် တိုးတိုး တိုးတိုးနှင့် ပြောပြီး ထမီစတွေ ဖြဲနေသံကို ကြားခဲ့ရသည်။

အပျိုပေါက်လေး၏ စောက်ပတ်နုနုလေးကို သူ့လက်ကြမ်းကြီးနှင့် ပွတ်ရင်း ငထွား၏ စိတ်တွေက ထောင်းခနဲ ထလာသည်။ အပွတ်ခံနေရသော စောက်ပတ်နုနုကြီးကလည်း နှုတ်ခမ်းသားတွေ ရဲလာကာ တဖြေးဖြေး နှုတ်ခမ်းသားကြီးတွေ ဖောင်းတင်းလာပြီး အရေကြည်လေးတွေ စိုလာသည်။ ကောင်မလေး နိုးနေပြီး ငြိမ်ခံနေတာကို ငထွား သတိထားမိလိုက်သည်။

ဟုတ်သည်.. ငထွားက ဇ ရှိသည်။ ဇ ကြောင့်ပင် အိုးပစ်အိမ်ပစ်၊ မိဘညီအစ်ကို မောင်နှမများကို စွန့်ခွာကာလိုင်းပေါက်တွင် ဇာတ်မြုပ်နေထိုင်ခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။ ကောင်မလေး နိုးနေမှန်း သိ၍ ငထွား ပို၍ လက်ရဲလာသည်။

စောက်စေ့လေးကို လက်ညိုးလက်မနှင့် ညှပ်ကာ ပွတ်ပေးပြီး အကွဲကြောင်းတစ်လျှောက် လက်ညိုးထိပ်ဖြင့် ထက်အောက် စုန်ဆန် ဆွဲပေးသည်။ ကောင်မလေး အရည်တွေက ရွှဲသထက် ရွှဲ၍ လာသည်။ ငထွား တစ်ချက် စဉ်းစားကာ ဆုံးဖြတ်လိုက်ပြီး ဌေးဌေး၏ ပေါင်နှစ်ဖက်ကို မ၍ ထောင်လိုက်သည်။

ဤအခိုက်မှာပင် အိမ်ရှေ့မှ ခြေဆေးနေသံ ကြားလိုက်ရသဖြင့် ဌေးဌေးအပါးမှ ငထွား ရုတ်ကနဲ ထ၍လာခဲ့သည်။ ငထွား အိမ်ရှေ့အရောက် အိမ်ပေါ်သို့ တက်လာသော မသန်းမြင့်နှင့် ပက်ပင်းတိုးသည်။

“ ဘယ်နှယ့်…ကြွေး ရခဲ့ရဲ့လား……….”

“ တော်သေးတယ်.. တစ်ဝက်တော့ ရခဲ့တယ်…ဟင်း…….”

မသန်းမြင့် ပြန်၍ပြောရင်း ငထွား သူမကို ကြည့်နေသော အကြည့်တွေက တစ်မျိုးဖြစ်နေသည်ကို သတိထားမိသည်။

“ ငါ… သွားအိပ်တော့မယ်….”

ငထွားက အိမ်ပေါ်တွင် မအိပ်၊ အိမ်ရှေ့ ကွင်းထဲတွင် အိပ်သည်။ သူအိပ်သော နေရာကို ဝါးထရံများဖြင့်ကာရံထားသည်။ ငထွား လှည့်ထွက်မည်အလုပ်…

“ ဟာ…..မသန်းမြင့်.. နင့် ခြေသလုံးမှာ………”

“ အမလေး….လုပ်….လုပ် ပါအုံး……”

ခြေသလုံးသားဖွေးဖွေးမှာ သွေးစီးကြောင်း တစ်ခု၊ ကြည့်လိုက်တော့ ကျွတ်တစ်ကောင် တွယ်နေသည်ကိုတွေ့လိုက်ရသည်။ မသန်းမြင့် ငထွားနား တိုးကပ်ပြီး ငထွား ခါးကို အတင်း ဖက်ထားလိုက်မိသည်။ နုထွေးသော အထိအတွေ့က ငထွား၏ တစ်ကိုယ်လုံးကို သင်းပျံ့သော သနပ်ခါးနံ့နှင့်အတူ လွှမ်းခြုံသွားသည်။

မသန်းမြင့်မှာလည်း ခြေသလုံးတွင် ကျွတ်တွယ်တာ မြင်လိုက်ရပြီး အလန့်တကြားနှင့် ဗြုံးကနဲ ငထွား ခါးကို ဖက်လိုက်ရပေမယ့် နှစ်ကိုယ်ချင်း ထိသွားတော့ မာကျစ်ဖုထစ်နေသော ကြွက်သားစိုင်တို့၏ ထိတွေ့ရမှုကြောင့် သတိ လက်လွတ်ဖြစ်ကာ ပို၍ တိုးကာ ဖက်ထားမိသည်။ မိန်းမသားပီပီ အရင်ကတည်းက ငထွား၏ ဗလကြီးကို ကြည့်ပြီး ရင်ခွင်ထဲ ဝင်လိုက်ရရင်တော့ သူမတစ်ကိုယ်လုံး နွေးထွေး လုံခြုံသွားမှာပဲဟု မိန်းမသား သဘာဝ မကြာခဏ စိတ်ကူးယဉ်မိခဲ့ဖူးသည်..။

အို…… သူမချက်အောက်နားကို ထောက်မိထားသည့် ငထွား၏ ပစ္စည်းကြီးက သစ်သားဒုတ်တံကြီး အလားပါပဲလား။

“ လုပ်ပါအုံး…ငထွားရဲ့… ဖြုတ်ပေးပါအုံး…..“

မသန်းမြင့် ကိုယ်လုံးကို လူးလွန့်၍ ခြေသလုံးသားကို ငုံ့ကြည့်ကာ ပြောသည်။ အမှန်တော့ ငထွားပစ္စည်းကြီးကို လက်နှင့် လှမ်းကိုင်လို့ မရဲသဖြင့် ကိုယ်လုံးနှင့် တိုက်၍ လှုပ်နေခြင်း ဖြစ်သည်။ ငထွား ငုံ့၍ သူမ၏ ခြေသလုံးဆီသို့ လက်ဖြင့် လှမ်းကိုင်လိုက်သည်။ မသန်းမြင့်က ငထွား ခါးကို မလွှတ်၊ ငထွား အငုံ့ သူ့မျက်နှာနှင့် မသန်းမြင့် နို့အုံကြီးကို တိုက်ထိမိတော့သည်။ ငထွားက မသန်းမြင့် ခြေသလုံးမှ ကျွတ်ကို ခွာ၍ အပြင်သို့ လွှတ်ပစ်လိုက်သည်။

“ ကဲ….ရေသွားဆေးတော့….”

“ ဟင့်အင်း….သွေးတွေနဲ့ ငါမလုပ်ရဲဘူး….”

ဒါ တမင်သက်သက် ပြောနေမှန်း သိသည်။ ငထွား အောက်ဆင်း၍ ရေခပ်လိုက်ပြီး မသန်းမြင့် ခြေသလုံးကို ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်၍ ပွတ်သပ်ဆေးပေးသည်။ အရသာခံ၍ ကြာကြာ ပွတ်ရင်း ဆေးပေးနေသည်။ မသန်းမြင့် ပေါင်ခွဆုံကြီးနှင့် ငထွားမျက်နှာက တန်းနေသည်။

ခဏအကြာ မသန်းမြင့် ထမီကိုမ၍ စုဆုတ်ထားသောကြောင့် ခြေတစ်ဖက်လှမ်းလျှင် ပေါင်ကားလိုက်သလို ဖြစ်နေပြီး ထမီကလည်း ဆုတ်ဆွဲထား၍ တင်းနေသဖြင့် ဖောင်းမို့သော စောက်ပတ်ကြီးက အထင်းသားဖြစ်နေတော့သည်။ အပျိုပေါက် ဌေးဌေး၏ အင်္ဂါစပ်ကို မြင်တွေ့ပွတ်သပ်မိခဲ့ရာမှ စခဲ့သော ငထွား၏ စိတ်များ ဘယ်လိုမှ ထိမ်းမရတော့ပေ..။

ငထွား ရေခွက်ကို အောက်သို့ ပြန်၍ မထားတော့ပဲ ဖိနပ်ချွတ်တွင်ပင် ထားလိုက်ကာ ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်နေရာမှ ဆတ်ကနဲ မတ်တတ်ရပ်လိုက်ရင်း မသန်းမြင့်၏ ကိုယ်လုံးကို ဗြုန်းကနဲ ပွေ့မလိုက်သည်။

“ အမလေး…..”

ဖြတ်ကနဲ လန့်သွားသော မသန်းမြင့်၏ တတောင်နှစ်ဖက်က ထောင်သွားသဖြင့် ထမီက ပေါင်ရင်းထိ လန်သွားသည်။ ဖွေးနှစ်စွာ ပေါ်လာသော ပေါင်လုံးကြီးနှစ်ချောင်းကို ငထွား ငုံ့ကြည့်လိုက်ပြီး မသန်းမြင့်ကို အိမ်ရှေ့ခန်းဆီသို့ ဖိနပ်ချွတ်မှ နေ၍ ပွေ့လာပြီး ကြမ်းပြင်ပေါ်သို့ ချလိုက်သည်.။

“ ဟွန့်……ဘာမှန်းလဲ မသိဘူး…..”

မျက်စောင်းထိုးကာ လေသံလေးဖြင့် ပြောလိုက်ရင်း မသန်းမြင့်၏ မျက်နှာက ပြုံးရိပ်သန်းလို့။ ငထွားကသူမဘေးသို့ ဆောင့်ထိုင်ချလိုက်ပြီး ပုဆိုးကို ချွတ်လိုက်တော့ မသန်းမြင့် မကြည့်ရဲသလို မျက်လုံးများကို မှိတ်ထား လိုက်တော့သည်။ ဒူးထောင်လျှက်သားဖြစ်နေသော ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ဆွဲကားပစ်လိုက်သည်။ 

အမွှေးမဲမဲတွေနှင့်စောက်ခုံကြီးက နည်းတာကြီး မဟုတ်။ ငထွားက မသန်းမြင့် ပေါင်နှစ်လုံးကြား ဒူးထောက်ဝင်လိုက်ပြီး တငေါက်ငေါက် ဖြစ်နေသော သူ့လီးထိပ်ကြီးကို ခပ်ပြဲပြဲ ဖြစ်နေသော စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသား နှစ်ခုကြားသို့ တေ့ကာ သွင်းလိုက်သည်။

“ အင်း……အင်း……..အ………..အင်း…..”

မသန်းမြင့်လည်း စိတ်တွေအတော်ပင် ထနေပြီမို့ အရည်တွေက ရွှဲနစ်နေသဖြင့် လီးကကြီးလွန်းသော်လည်း တစ်ချက်တည်းဖြင့် ဖြေးဖြေးချင်း အဆုံးထိ ဝင်သွားသည်။

မသန်းမြင့် တစ်ကိုယ်လုံး ဆိမ့်တက်သွားကာ တုန်တုန်ရင်ရင်ပင် ဖြစ်လာရသည်။ အားရစရာ ကောင်းလှသည်။ ဌေးဌေး မွေးပြီးကတည်းက အလိုးခံရတာ ချောင်ချောင်ကြီးဖြစ်ကာ အားမလိုအားမရဖြင့် ခံစားခဲ့ရတာ (၁၄) နှစ်ရှိပြီ။ အခုတော့ လင်ဖြစ်သူ ကိုချစ်သေပြီး ငထွားနှင့် အခုကြုံတော့မှ အထဲတွင် ပြန်ပြည့်သိပ်နေကာ လင်ရစက အလိုးခံရသလို အရသာရှိလှသည်။

ငထွားက အစတွင် မကြမ်းသေးပါ။ ဖြေးဖြေး ချင်းပဲ လိုးပေးနေသည်။ မသန်းမြင့်ကလည်း သူမစောက်ပတ် ဖောင်းဖောင်းကြီးကို ကော့ကော့ပေးပြီး မျက်လုံးများ စင်းကျနေသော မျက်နှာလေးက ပြုံးလို့နေသည်။

“ ပြွတ်….အား…..ပြွတ်…ဒုတ်….ဒုတ်……အင်း…..ဟင်း……”

တဖြေးဖြေး အရှိန်ရလာပြီး ဆောင့်ချက်ပြင်းပြင်းလိုးရင်း ငထွားလက်နှစ်ဖက်က မသန်းမြင့် နို့တွေဆီ လှမ်းသည်။ မသန်းမြင့် တဟင်းဟင်း အသက်ရှူသံနှင့်အတူ သူမ၏ အင်္ကျီနှင့် ဘော်လီကို တစ်ချက်တည်းတွဲ၍ ဆွဲလှန်ပေးလိုက်သည်။

အထင်းသား ဖွေးကနဲ ပေါ်လာသော နို့ကြီးနှစ်လုံးက အလပ်ကြီး ရှိသေးသည်။ ငထွား နို့အုံကြီးနှစ်လုံးကိုသူ့လက်ကြမ်းကြမ်းကြီးများနှင့် လှမ်းဆုတ်၍ မတင်းတိမ်နိုင်သည့်အလား တအားပင် ဖျစ်ညှစ်ဆုတ်နယ်ကာ တအားပင် ဆောင့်၍လိုးသည်။

“ အား..အိ…အ….အင့်..အိုး….ပြီး……ပြီး….အိုး..”

မသန်းမြင့် ဖင်ဆုံကြီး ကော့ထိုးတက်လာပြီး အရေတွေ ရွှဲနစ်နေအောင်ထွက်ကာ တစ်ချီ ပြီးသွားရတော့သည်။

မသန်းမြင့် တစ်ချီပြီးသွား၍ စောက်ဖုတ်ထဲမှာရော ငထွားလီးတန်မှာပါ အရည်တွေ ရွှဲနစ်နေသည်။

“ ပြွတ်…ပြွတ်…ပျစ်….ပလစ်….ဖွတ်…… ”

အခန်းထဲတွင် အိပ်နေသော ဌေးဌေးမှာ သူမစောက်ပတ်ကို ငထွား လာကိုင်ပြီး ကိုင်ဆော့ ပွတ်သပ်ခဲ့စဉ်ကနိုးနေခဲ့ပြီး အခု သူမ၏အမေနှင့် ငထွား လိုးနေပုံကို အစမှအဆုံး အခန်းကာရံထားသော ထရံပေါက်မှ ချောင်းကြည့်နေခဲ့သည်။ ဒါကို ငထွားရော မသန်းမြင့်ပါ မသိကြပေ။

“ ပြွတ်……ဖွတ်….ပြွတ်….ပလွတ်….ပြွတ်……..”

မသန်းမြင့် နောက်တစ်ချီ ပြီးချင်လာပြန်ပြီ။ ငထွားလည်း ပြီးချင်နေပုံရသည်။ အသက်ရှူသံပြင်းပြင်းနှင့် သူ့မျက်လုံးပြူးပြူးကြီးတွေက မသန်းမြင့်ကို မျက်တောင်မခတ်တမ်း ကြည့်နေရင်း အတင်းနင်း ဆောင့်၍လိုးနေသည်။

အတူတူပြီးချင်သော ဆန္ဒကြောင့် မသန်းမြင့် ငထွားလီးကို စောက်ပတ်ဖြင့် အတင်းအတင်း ညှပ်ညှပ်ပေးပြီး ကော့ကော့ပင့်ပေးသည်။

“ ပြွတ်…ဖွတ်…ဗြစ်….ဒုတ်…….အီး…….အ….အင်း….ဟင်း…..အား…အား…..အ…”

ထွက်လာသော ငထွားသုတ်ရည်တွေက ပြင်းလှသည်။ ရေပိုက်နှင့် ထိုးပစ်လိုက်သည့်နှယ် ဖြစ်သည်။ ဒုတိယအကြိမ် ပြီးလာပြီဖြစ်သော မသန်းမြင့်မှာ ပြင်းထန်လှသော ငထွား၏ သုတ်ရည်များ အထွက် မသန်းမြင့်မှာ ကော့ တက်သွားသည်။

ကောင်းလွန်းလှသဖြင့် မသန်းမြင့်မှာ ငယ်ထိပ်အထိပင် ဒိန်းကနဲ ဖြစ်သွားရသည်။ အဲဒီနောက်တော့ မသန်းမြင့်နှင့် ငထွားတို့ ဌေးဌေးလစ်ရင် လစ်သလို နေ့စဉ်ညစဉ် လိုးခဲ့သည်မှာ မသန်းမြင့် လယ်တွေရောင်း၍ မြို့ပြောင်းသွားသည်အထိပင် ဖြစ်လေသည်..။

..........................................................................

ငထွားမှာ သောင်းစိန်နှင့် ရွှေရည်တို့ လိုးနေကြတာ တွေ့ရပြီး အိပ်ရာထဲ ပြန်လှဲနေရင်း သူနှင့် မသန်းမြင့်တို့ဖြစ်ခဲ့သည့် အကြောင်းတွေကို ပြန်စဉ်းစားရင်း မနေနိုင် မထိုင်နိုင် ဖြစ်လာခဲ့ရသည်။ ငထွား အိပ်ရာမှ ထ၍ အိမ်နောက်ဖေးသို့ ဆင်းလာတော့ သောင်းစိန်တို့ လင်မယားက ငြိမ်သွားပြီ။ သောင်းစိန်က တရှူးရှူးဖြင့် အိပ်ပျော်နေသံကိုပင် ကြားနေရသည်။

အိမ်နောက်ဖေးတွင် စပါးငါးတင်းဝင် ပုတ်ကြီး နှစ်လုံးရှိသည်။ ထိုပုတ်ကြီးနှစ်လုံးကြားမှနေ၍ သွားလျှင် ပုတ်တွေလည်း လွန်ရော အိမ်သာကို ရောက်သည်။ ပထမတော့ ငထွား အိမ်သာထဲ ဝင်သွားမည် စိတ်ကူးပြီးမှ ပုတ်နှစ်လုံးလည်း လွန်ရော အိမ်သာပေါ် မတက်တော့ပဲ အိမ်သာဘက်လှည့် ပုဆိုးလှန်ပြီး ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ချလိုက်သည်။

သူငုံ့ကြည့်လိုက်တော့ သူ့လီးကြီးက တငေါက်ငေါက် တောင်ထနေပြီး တရမ်းရမ်း တခါခါ ဖြစ်နေသဖြင့် ငထွား လီးကို ဆုတ်ကာ ဂွင်းထုလိုက်သည်။ ငထွားမျက်လုံး မှိတ်လိုက်တော့ သူလိုးခဲ့ဖူးသော မသန်းမြင့်ပုံ မပေါ်လာဘဲ စောစောက သူ အမှတ်မထင် တွေ့လိုက်သော ရွှေရည် ခံနေသော ပုံက ပေါ်လာသည်။

သူ့ရှေ့ အိမ်သာထဲတွင် ရွှေရည် ရှိနေသည်ကို ငထွား မသိ။ ရွှေရည် တစ်ယောက် သောင်းစိန်လိုးတာခံပြီးခဏလှဲနေပြီးမှ အိမ်သာသို့လာပြီး ရေဆေးခြင်းဖြစ်သည်။ ရေဆေးပြီး ရေစစ်အောင် ထိုင်နေပြီးမှ ထ၍ အိမ်သာထဲမှထွက်မည်အလုပ် ငထွား အိမ်သာရှေ့သို့ ရောက်လာပြီး ထိုင်ချ၍ ဂွင်းတိုက်နေသည်ကို တွေ့မြင်လိုက်ရသည်။

ငထွားလီးမဲမဲကြီးက သစ်သားငြုပ်ကျည်ပွေ့ကြီးလောက် ရှိသည်။ စောစောကတင် တစ်ချီပြီးခဲ့သော ရွှေရည်မှာ တင်းထောင်ထနေသော ငထွားလီးကြီးကို မြင်လိုက်ရသည်နှင့် တစ်ကိုယ်လုံး ဖြိုးဖြိုးဖျင်းဖျင်း ဖြစ်လာကာ စိတ်တွေ ပြန်ထလာရသည်။

အမှန်တော့ ရွှေရည်မှ မဟုတ်။ ဘယ်မိန်းမ မဆို တစ်ချီလောက်နှင့် အားမရတတ်ကြတာ များသည်။ ကာမစိတ်တွေ ထန်ကာ ဂွင်းတိုက်နေသော ငထွားကို ကြည့်ရင်းကြည့်ရင်း ရွှေရည် စိတ်တွေ မထိန်းနိုင်တော့။ ထသထက် ထ၊ ရွသထက် ရွလာသည်။ အခုတင် ရေဆေးပြီးသား အဖုတ်က အရည်တွေ ပြန်စိုလိုက်လာသည်။ ရွှေရည် ငထွားကို ကြည့်ရင်း စောက်စေ့ကို လက်ဖြင့် ကလိရင်း ပွတ်ကြည့်မိသည်။

ခဏအကြာ ရွှေရည် စိတ်တွေ မထိန်းနိုင်အောင် ဖြစ်လာသည်။ ငထွားကလည်း လက်ဖြင့် လုပ်နေရသောကြောင့် တော်တော်နှင့် မပြီးနိုင် ဖြစ်နေသည်။ ကြာလျှင်တော့ ပြီးသွားတော့မည် ဖြစ်သည်။ ရွှေရည် ပြန်စဉ်းစားလိုက်တော့ သူမအိပ်ရာထဲမှ မထွက်ခင်ကပင် သောင်းစိန်မှာ မူးမူးရူးရူးဖြင့် အိပ်မောကျနေပြီ ဖြစ်သည်။ ရွှေရည် အိမ်သာတံခါးကို ဖြေးဖြေးဖွင့်ကာ ငထွားရှေ့သို့ ဗြုန်းကနဲ ခုန်ဆင်းလိုက်သည်။ ငထွား လီးပေါ်မှ လက်ကို လွှတ်၍ မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်လိုက်သည်။

“ ဟင်….ရွှေရည်…….”

ရွှေရည် ပြုံးပြလိုက်ပြီး ငထွားရှေ့တွင် ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ချလိုက်သည်။

“ ကိုထွား…ဘာဖြစ်လို့လဲ…ဟင်……”

ပြောမိပြောရာ ပြောလိုက်ရင်း ရွှေရည်၏ လက်တစ်ဖက်က ငထွားလီးကြီးကို လှမ်း၍ ဆုတ်ကိုင်လိုက်သည်။

လီးကြီးက လက်တစ်ကိုင်ပင် မကပေ။ ငထွား ဘာမှမပြောပဲ ရွှေရီကို ကြည့်နေလိုက်သည်။ ရွှေရီ၏ ကိုယ်တွင် ထမီလေးတစ်ထည်သာ ကပိုကရို ရင်ရှားထားသည်။ နို့အုံ အရင်းဖက်နှစ်ခုက အလယ်ကြား ကားကားလေးနှင့် အတူ ဆူဖြိုးစွာ တွေ့ရသည်။ လရောင်အောက်တွင် နုပျိုလှပနေသော ရွှေရီ့မျက်နှာလေးက နဖူးအစပ်တွင် ချွေးဥလေးတွေ သီးနေကာ လှချင်တိုင်း လှနေတော့သည်။

ငထွားလီးကြီးက ဆုတ်ကိုင်ထားသော ရွှေရီ၏ လက်ကလေးအတွင်း၌ တဒိတ်ဒိတ် ခုန်နေသည်။ ဆောင့်ကြောင့် ထိုင်နေသော ငထွားက ရွှေရီ့ ဘေးသို့ ဒူးတစ်ဖက်ထောက်ကာ ထိုင်ပြီး ရွှေရီကို ဖက်ကာ အငမ်းမရ နမ်းတော့သည်။ ရွှေရီ ကိုယ်လုံးလေး လှုပ်ရင်း မျက်နှာလေးကို မော့ပေးရင်း ငထွားလီးကြီးကို ဖွဖွလေး ဂွင်းတိုက်ပေးနေသည်။

ငထွား၏ လက်တစ်ဖက်က ရွှေရီ ရင်ဘတ်ပေါ်ရောက်သွားပြီး နို့အုံကြီးတွေကို ဆုတ်နယ်သည်။ ခဏအတွင်း နှစ်ယောက်စလုံး တုန်တုန်ယင်ယင် ဖြစ်လာရသည်။

“ လာလေ….ထ…..”

အသံလေး ကတုန်ကရင်နှင့် ပြောပြီး ရွှေရီ ထရပ်လိုက်သည်။ ငထွားလည်း မတ်တတ်ထရပ်မိသည်။ရွှေရီက ငထွားကို ကျောပေးကာ စပါးပုပ်ကြီးဘက်သို့ လှမ်းရပ်လိုက်ပြီး စပါးပုတ်ကြီးတွင် တင်ထားသော သစ်သားဆင့် အစွန်းပေါ်သို့ လက်ထောက်ကာ ကုန်းပေးလိုက်ပြီး သူမရင်ရှားထားသော ထမီလေးကို ခါးသို့ ဆွဲလှန်တင်ပေးလိုက်သည်..။

ငထွား ပုဆိုးကို ချွတ်၍ ကွင်းလုံး မတင်ကာ လည်ပင်းတွင် ပတ်လိုက်ရင်း ရွှေရီ၏ နောက်ပိုင်းကို မျက်လုံးပြူးကြီးနှင့် ကြည့်သည်။ ရွှေရီ့စောက်ပတ်ကြီးက စောက်ပတ် ခါးတောင်းကျိုက်။ ဆီးစပ်မှသည် စအိုဝနားထိအမြောင်းလိုက် စောက်ပတ် နှုတ်ခမ်းသားကြီးတွေက ဖောင်းတင်းနေသည်။ ဖြူဖွေးနေသော ရွှေရီ၏ ဖင်ဆုံကြီးတွေက မသန်းမြင့် ဖင်ဆုံကြီးတွေလောက် မကြီးသော်လည်း လုံးကျစ်၍ မာတင်းကာနေသည်။

ခုလို ရွှေရီက ကုန်းထားပေးတော့ စောက်ခေါင်းဝက စအိုဝနှင့် မျဉ်းပြိုင် ဖြစ်နေသည်။ ကြည့်နေရင်း ငထွား၏လီးကြီးက မာသထက် မာလာကာ ငထွား အသက်ရှူသံတွေက ပြင်း၍လာသည်။ ငထွား သူ့လက်ကြမ်းကြီးနှစ်ဖက်နှင့်ရွှေရီ့ တင်ဆုံနှစ်ဖက်ကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်တော့ လီးသွင်းတော့မည်ကို သိလိုက်သော ရွှေရီက ခါးကို ကော့၍ တင်ပဆုံကြီးကို ကော့၍ နောက်ပစ်ပေးသည်။

ပြီးတော့ ရွှေရီ တစ်ယောက် ရင်ထဲမှာ တဒိန်းဒိန်းနှင့် လီးအဝင်ကို စောင့်မျှော် နေမိသည်။ ငထွားလီးထိပ်ဖောင်းကားကားကြီးက ရွှေရီ စောက်ပတ်အဝကို ထောက်လိုက်လျင် ရွှေရီ မျက်လုံးကို စုံမှိတ်၍ ခေါင်းလေးထောင်ထားပြီး ဖင်ကြီးကို နောက်သို့ နည်းနည်းတိုးကာ လီးထိပ်ကြီးကို စောက်ပတ်ဝနှင့် ဖိလိုက်သည်။ 

ထိုစဉ် စီးကနဲ ထွက်လာသော စောက်ရည်ကြည်တစ်ချို့က လီးတံထိပ်ဖူးကြီးတစ်ခုလုံးကို စိုစွတ်သွားစေသည်။ ရွှေရီ၏ တင်သားတွေကို သူ့လက်ကြမ်းကြီးနဲ့ ဆုတ်ချေပွတ်သပ်ပြီးမှ ငထွားက လီးထိပ်ကို စောက်ပတ်ထဲ ထိုးသွင်းသည်။

“ ပြစ်…..ပြွတ်…..ဖွတ်….အ……အ……”

ရွှေရီမှာ အသံမထွက်အောင် နှုတ်ခမ်းနှစ်ခု တင်းတင်းစေ့ရင်း ညည်းသည်။ မဆန့်မပြဲ တိုးဝင်သွားသော ငထွား၏ ဧရာမ လီးကြီးကြောင့် ရွှေရီ၏ တစ်ကိုယ်လုံး ဆတ်ဆတ် ခါသွားလေသည်။

လီးကြီးက တစ်ဝက်လောက် ဝင်သွားပြီး စပါးပုတ်အောက်ခံ သစ်သားဆင့်အတန်းကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့်ကျားကန်ထောက်ပြီး ဖင်ကြီးကို ဆောင့်ကာ အံကြိတ်ခံသည်။ ကလေးတစ်ယောက်အမေ ဖြစ်ပေမယ့် ရွှေရီ့ စောက်ခေါင်းလေးက မသန်းမြင့်ထက် ကြပ်လွန်းလှသည်။ အသက်ကလည်း ရွှေရီက မသန်းမြင့်ထက် (၁၅) နှစ်လောက် ငယ်သည်။

စောက်ခေါင်းထဲသို့ တစ်ဝက်လောက်ဝင်နေသော ဧရာမလီးတန်ကြီးကို ဆက်၍ မသွင်းသေးပဲ ငထွား၏ လက်နှစ်ဖက်က ရွှေရီ၏ ရှေ့ပိုင်းဆီသို့ လှမ်းကိုင်ပြီး ရင်ဘတ်တွင် စည်းနှောင်ရင်ရှားထားသော ထမီစကို ဖြုတ်လိုက်ပြီး နို့အုံနှစ်လုံးကို လက်ဖြင့် စုံလိုက် ကိုင်၍ ဆုတ်နယ်ချေညှစ်သည်။ ရွှေရီ၏ ထမီကလည်း ကုန်းထားသော သူမ၏ ခါးတွင် ကွင်းလုံးစွပ်ထားသလို တန်းလန်းကြီး ဖြစ်နေတော့သည်။

စောက်ပတ်ဝတွင် လီးတစ်ဝက်ဝင်ကာ တစ်လစ်ကြီးဖြစ်နေသဖြင့် မနေတတ်အောင် ဖြစ်လာသော ရွှေရီကအားမလို အားမရဖြင့် လီးထိပ်ကို စောက်ပတ်ဖြင့် ညှစ်လိုက်သည်။ ငယ်ရွယ်သူမို့ ညှစ်အားကလည်း သန်သည်။

ငထွား တစ်ကိုယ်လုံး ဆိမ့်တက်သွားပြီး ရွှေရီ့နို့နှစ်လုံးကို အမိအရဆွဲကာ ဝင်နေသော လီးတစ်ဝက်ကို လက်နှစ်လုံးလောက် ပြန်ထုတ်ကာ အားယူပြီး သူ့လီးကြီးကို တစ်ချက်တည်း ဆောင့်သွင်းလိုက်သည်။

“ ဗြစ်….ပြွတ်….ဘွတ်….စွပ်..ဒုတ်………အ…….အီး…….”

“ အ…..အမလေး….သေပါပြီ…..အား……အင့်……”

ဘယ်လိုမှ မခံစားနိုင်တော့ပဲ ရွှေရီ၏ တင်းတင်းလေး စေ့ထားသော နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာ ပွင့်ဟကာ အသံထွက်လာသည်။ လီးကြီးက တဆုံးဝင်သွားပြီး ရွှေရီ နာလွန်းသဖြင့် ကုန်းထားသော ဖင်ကြီးက နိမ့်ချီမြင့်ချီ ဖြစ်သွားပြီး အသားတွေ တဆတ်ဆတ် တုန်နေသည်။ လီးကြီးကို ဒီအတိုင်း တဆုံးထည့်၍ စိမ်ထားလိုက်ပြီး သူ့လက်ကြမ်းကြီး နှစ်ဖက်ထဲမှ ရွှေရီ၏ နို့အုံနှစ်လုံးကို ဖွဖွလေး ဆုတ်နယ်ရင်း နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို ချေပေးသည်။

“ ဒီလိုကျတော့လဲ တတ်သားပဲ…” ဟု ရွှေရီ မျက်ရည်အဝိုင်းသားနှင့် တွေးမိသည်။

တဖြေးဖြေး နာအောင့်နေမှုတွေ ပျောက်သွားပြီး လီးကြီးမှာ ငြိမ်ချက်သား ကောင်းနေသဖြင့် ရွှေရီမှာ အားမလိုအားမရ ဖြစ်လာကာ လီးကြီးကို စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားတွေနှင့် ညှစ်ပေးလိုက်မိသည်။ ဒါက ငထွားကို အချက်ပြလိုက်သလို ဖြစ်သွားသည်။ ငထွားက စောက်ခေါင်းထဲမှ တဆုံးဝင်နေသော လီးကြီးကို လျှောကနဲ ပြန်၍ ဆွဲထုတ်လိုက်တော့ ရွှေရီ့ ဖင်ကြီးက နောက်သို့ ပါလာပြီး စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားတွေက လန်၍ ထွက်လာသည်။

ငထွားက တစ်ချက်ချင်း ဆောင့်၍လိုးသည်။

“ ပြွတ်….ပလွတ်….ပြွတ်….ပြွတ်….အင်း…အင်း…..အ….အီး…….အင့်….”

လီးက စောက်ခေါင်းထဲတွင် အပြည့်အကြပ် ဖြစ်နေကာ အရသာ ရှိလှသည်။ ကလေးမွေးပြီး ကတည်းက ကိုသောင်းစိန်လုပ်တိုင်း အထဲမှာ ချောင်တောင်တောင်ကြီး ဖြစ်နေသဖြင့် သိပ်ပြီးအားမရ ဖြစ်ခဲ့ရာ အခုတော့ ရွှေရီ အားရပါးရကြီးကို ခံနေရပြီ။ ရွှေရီ စိတ်ထဲတွင် သူမစောက်ခေါင်းထဲမှ ငထွား၏ လီးကြီး ထွက်သွားမှာကိုပင် မသိမသာ စိုးရိမ်နေမိသည်။

“ ပြွတ်….ပြွတ်…ပလွတ်…..ဖွတ်….ပြွတ်……”

ငထွား၏ ဆောင့်ချက်တွေက တဖြေးဖြေး စိပ်၍လာသည်။ စိမ့်ထွက်လာသော ရွှေရီ့ အဖုတ်ထဲမှ အရည်တွေကလည်း ပေါင်ခြံနှစ်ဖက်ပေါ်သို့ပင် စီးကျလာချေပြီ။

“ ပြွတ်….ပြွတ်….ဖွတ်…….ပလွတ်……..ပြွတ်……..”

“ ဆောင့်… ဆောင့်… ကိုထွား… ဆောင့်.. အ… အမလေး… အား… ကောင်း… ကောင်းတယ်… ဆောင့်….စမ်းပါ… အ…… အား…… အီး……”

ကုန်းထားသော ရွှေရီ၏ ဖင်ဆုံကြီးတွေ နိမ့်လိုက်မြင့်လိုက် ဖြစ်လာပြီး သူမ စောက်ပတ်အတွင်းမှ သုတ်ရည်တွေ ပန်းထွက်ကုန်တော့သည်။

“ အ…..တအား…ဆောင့်….ဆောင့်…ကျမ..ပြီး……အမေ့…..အမလေး…..ပြီးပြီ….အီး…အင်း………”

ငထွားလည်း သိပ်မကြာခင်ပဲ အားသုံးပြီး ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆောင့်ပစ်လိုက်ရာ လီးကြီးထိပ်မှ သုတ်ရည်များပန်းထွက်ရင်း ပြီးသွားရတော့သည်။

.............................................................

ငထွားနှင့် ရွှေရီတို့မှာ သောင်းစိန် လစ်ရင်လစ်သလို အလုပ်ဖြစ်ခဲ့ကြပြီး တစ်နှစ်ကျော်ကာလကို ကျော်ဖြတ် လာခဲ့သည်။

သောင်းစိန်နှင့် ရွှေရီတို့၏ သမီးလေး ဘုတ်အိလေးပင် အသက် (၅)နှစ် ကျော်လာခဲ့ပြီ ဖြစ်သည်။ အိမ်တွင်ညဖက် သောင်းစိန် အိပ်ပျော်သွားလျှင် သူတို့ အလုပ်ဖြစ်ကြသလို လယ်တဲသို့ ရွှေရီ ထမင်းပို့လာသည့်အခါတွင်လည်း သောင်းစိန် လယ်ထဲ မဆင်းသည့် နေ့များဆိုလျှင် ငထွားနှင့် ရွှေရီ နှစ်ပါးသွားဖြစ်ခဲ့ကြသည်။

ရွှေရီတစ်ယောက် ငထွားကို စွဲနေချေပြီ။ ညဖက် အိပ်ရာ ဝင်ချိန် သောင်းစိန် လုပ်မည်ဆိုရင်ကိုမှ အကြောင်းအမျိုးမျိုး ပြပြီး ရှောင်နေခဲ့သည်။ မလွှဲသာ၍ သောင်းစိန် လုပ်တာကို ခံရတော့မည်ဆိုလျှင် သောင်းစိန် မြန်မြန်

ပြီးသွားအောင် ခပ်နာနာလေး ညှစ်ပေးခြင်း ၊ အလိုးခံနေရင်းမှ အောက်မှ အားတက်သရော ပြန်အလိုးခံခြင်း တို့ကို လုပ်ပေးပြီး ရွှေရီ သောင်းစိန်ကို မြန်မြန် ပြီးသွားစေသည်။

ရွှေရီ သောင်းစိန် လုပ်လျှင် ဘယ်တော့မှ မပြီး။ ငထွားလိုးတာကို အားပါးတရခံရင်းမှသာ ပြီးတတ်လာသည်။ အခုလည်း ကြည့် ငထွား ညနေစာ အစားကို စောင့်ပြီး ငထွားနှင့်အတူ ရွှေရီ ထမင်းလက်ဆုံ ဝင်စားသည်။

“ ကိုထွား…. ရော့…အသဲအမြစ်လေး… ရှင့်အတွက် ချန်ထားတာ….”

“ အစ်ကို သောင်းစိန်ရော စားပြီးပြီလား…”

“ သူ့ကို ထည့်မပြောစမ်းပါနဲ့… ကျမ သူ့ကို စိတ်ကုန်လွန်းလို့ပါ…..”

“ ဟင်း………..”

ငထွားတစ်ယောက် ကဲကဲဆတ် ဖြစ်နေသော ရွှေရီကို ကြည့်ရင်း သက်ပြင်းချမိသည်။

“ ရွှေရီ…ငါတို့ အကြောင်းကို … ကိုသောင်းစိန် သိသွားရင် ခက်မယ်နော်….”

“ အော်…ကိုထွားကလည်း ပူစရာ မရှိပါဘူး… ပူတတ်ရန်ကော ရှင်… သူသိတော့ကော ဘာဖြစ်လဲ.. ကျမတို့ နှစ်ယောက် ထွက်ပြေးကြတာပေါ့…ဘာလဲ…ရှင်က ကျမကို ခေါ်မသွားချင်လို့လား….ဟင်း…ဒါပဲနော်….ဒီကတော့ သူ့အတွက်ချည် စဉ်းစားနေတာ…”

“ အော်… မဟုတ်ပါဘူး…ဟာ…နင့်မှာက လူမမယ် ကလေးလေးနဲ့….”

“ အော်… ဘာတတ်နိုင်မှာလည်း သူနဲ့ မွေးထားတာ သူ့ဟာသူ ဆက်ကျွေးလိမ့်မယ်.. မဟုတ်ဘူးလား…ရော့… ကိုထွား .. ဒီမှာ ရှင်ကြိုက်တဲ့ ကြက်ဖင်ဆီဖူးလေး….စား…လေ..”

ရွှေရီက ဇွန်းဖြင့်ခပ်၍ ငထွား ပန်းကန်ထဲ ထည့်ပေးသည်။ ငထွားလည်း ရွှေရီ့ကို ကြည်ရင်း စိတ်မသက်မသာဖြင့် သက်ပြင်းကို အခါခါ ချနေရတော့သည်။

............................................................

ဒီနေ့ အမတော်ကြေး ကိစ္စရှိ၍ သောင်းစိန် လယ်ထဲ မဆင်းဖြစ်။ ရွှေရီ လယ်ထဲသို့ ထမင်း သွားပို့ရင်း ငထွားနှင့် အလုပ်ဖြစ်နေသည်။

“ ပြွတ်….ပျစ်…….ပြွတ်….ဖွတ်……..အား…..ဆောင့်…ကိုထွား…ဆောင့်စမ်းပါရှင်..အားမရှိတော့ဘူးလား…အခုမှ စတာကို….ဆောင့်…ဆောင့်…ကျမကို အားမနာနဲ့… အင်း…အင်း….ဟင်း…..”

ရွှေရီမှာ အောက်မှ ဒူးထာင်ပေါင်ကား အနေအထားနှင့် ပေါင်ကြားတွင် ဆောင့်၍လိုးနေသော ငထွား၏ ဒကောက်ခွက်ကို ဖနောင့်နှစ်ဖက်ဖြင့် ဖိဆွဲ အားယူပြီး သူမ၏ ဖင်ကြီးကို ကြွကြွပြီး ကော့ကော့ပေးသည်။ ငထွားကလည်း အားရပါးရ ဆောင့် ဆောင့်လိုးသည်။

“ ပြွတ်…ပလွတ်….ပြွတ်….ပြွတ်….ဆောင့်….ဒုတ်..ဒုတ်….အ..အ အီး.ဆောင့်…..အမေ့…..အိုး……..အင့်…”

ငထွားက လီးကို စောက်ခေါင်းထဲမှ ဆွဲ၍ ထုတ်လိုက်ရာ လီးဒစ်ကြီးနှင့်အတူ စောက်ရည်ကြည်တွေ ကအပြင်သို့ စင်ထွက်ကုန်သည်။

“ အပြင်မှာ… လူ…….လူ………”

ငထွား မောသံကြီးနှင့် ပြောသည်။ အလန့်တကြား ရွှေရီ လူးလဲထပြီး အပြင်သို့ လှမ်းကြည့်သည်။ ပြေးထွက်သွားသော အသက် (၁၅) နှစ်အရွယ် ကောင်လေးတစ်ယောက်။

“ ဟင်…. ကြွက်နီ……ဒု..က္ခ ပါပဲ…”

ကြွက်နီဆိုသည်မှာ သောင်းစိန်၏ အစ်မက မွေးသော သောင်းစိန်၏ တူအရင်း ဖြစ်သည်။ သူတို့ လယ်တဲကဟိုဖက် တစ်ခေါ်လောက်တွင် ရှိသည်မို့ တဲသို့ ထမင်းပို့ရင်း ကြွက်နီ ပြန်လာတာ ဖြစ်မည်။

“ ကဲ….ဘယ်လို လုပ်ကြမလဲ…ရွှေရီ…..”

“ သူတို့ မလာခင်…. ကျမတို့ ထွက်ပြေးကြတာပေါ့…”

“ လောလောဆယ် ကျမ နားကပ်နဲ့ စရိတ်လုပ်ကြတာပေါ့…လာ…ကိုထွား…သွားကြမယ်…”

ဟု ပြောရင်း ရွှေရီက ငထွားလက်ကို ဆွဲရင်း တဲအပြင်သို့ ထွက်လာခဲ့လေသည်။ ထိုနေ့မှ စ၍ တစ်ရွာသားငထွားနှင့် ရွှေရီတို့မှာ သရက်ပင်ဆိပ် ရွာလေးမှ ပျောက်ချင်းမလှ ပျောက်သွားကြလေတော့သည်။

........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။

တဏှာအခံကြောင့် နေရာအမြန်ရပေမယ့် (စ/ဆုံး)

တဏှာအခံကြောင့် နေရာအမြန်ရပေမယ့် (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ 

လက်တစ်ဖက်က ရေဖလားကို ကိုင်ပြီး ရေစည်ထဲတွင်ပြည့်လျှံနေသော ရေများထဲသို့ ထိုးနှစ်ကာ ခပ်လိုက်ပြီး ကိုယ်လုံးပေါ်ကို လောင်းချလိုက်တဲ့ အချိန်မှာပဲ ကျမဟာ သူ့ကိုလှမ်းတွေ့လိုက်ရပါတယ်။သူက မြေပြင်ပေါ်မှာ အုံးလက်အလယ်ကြောရိုး အရင်းပိုင်းတစ်ပိုင်းကို ဖင်ခုပြီးထိုင်နေရာက လက်ထဲမှာ ဓားပါးလေးတစ်ချောင်း ကိုင်ထားပြီး အုံးလက်လေးတွေကို တံမြက်စီးတန်သပ်နေရာကနေ ကျမကို ကွက်ကြည့် ကွက်ကြည့် လုပ်နေတာကို တွေ့လိုက်ရပါတယ်။

ကျမရေချိုးနေတဲ့နေရာနဲ့ သူရှိတဲ့နေရာကြားမှာ ပန်းခြုံလေးများရှိကာ တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက်လည်း ပေ (၂၀) နီးပါးလောက် ဝေးလေတော့ မတ်တပ်ရပ်ပြီး ရေချိုးနေတဲ့ ကျမက မြေပြင်ပေါ်မှာထိုင်နေတဲ့သူ့ကို သဲသဲကွဲကွဲ မြင်နေရပေမယ့် သူကတော့ ကျမ သူ့ကို တွေ့နေရတယ်ဆိုတာ သိပုံမရပါဘူး။

သူ့ကိုတွေ့လိုက်ရပြီး သူက ကျမကို ခိုးကြောင်ခိုးဝှက်ကြည့်နေတယ်ဆိုတာလဲ ကျမက သိလိုက်ရရော ကျမ ဟာ လက်ထဲက ရေခွက်ကို ရေစည်ထဲချလိုက်ပြီး ကျမရဲ့ကိုယ်ပေါ်က ရင်လျားထားတဲ့ ထဘီတပတ်နွမ်းပါးပါးလေးကို အသာဖြန့်ပြီး ခပ်လျှော့လျှော့လေး ပြင်ဝတ်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့မှ ရေဖလားကို ကောက်ကိုင်လိုက်ပြီး ကျမရဲ့ကိုယ်လုံးပေါ်ကို ရေတွေ တဝုန်းဝုန်းနဲ့ အမြန်ပဲ လောင်းချိုးလိုက်ပါတယ်။

ကျမရဲ့ တကိုယ်လုံးမှာ ရေတွေ ရွှဲနစ်၍ သွားရပါပြီ။

ဒီအခါမှာတော့ ကျမဟာ လက်ထဲကရေခွက်ကို ချလိုက်ပြန်ပြီး သူရှိတဲ့ဘက်ကို ကျောပေးလိုက်ရာက ကျမဟာကုန်းပြီး ကျမရဲ့ခြေဖမိုးလေးတွေကို ခဏကြာတဲ့အထိ ချေးတွန်းနေလိုက်ပါတယ်။

ခဏမျှကြာသွားတဲ့အခါကျတော့မှ ကျမဟာ ခါးကိုပြန်ဆန့်လိုက်ပြီး သူရှိရာဘက်ကို လှည့်လိုက်ရာက ကျမရဲ့ပေါင်နှစ်လုံးကို ခပ်ကားကား ပြုလုပ်လိုက်ပြီး ကျမရဲ့ကိုယ်ပေါ်က ရင်လျားထားတဲ့ ထဘီအောက်နားစလေးကို ဒူးဆစ်အထိလှန်တင်လိုက်ပါတယ်။ ဒီအခါမှာတော့ ကျမရဲ့ ဖြူဖွေးပြီးနေတဲ့ ခြေသလုံးသားလေးတွေဟာ ထွက်ပေါ်၍ လာတဲ့အခါမှာတော့ ကျမဟာ အသာငုံ့ပြီး ချေးတွန်းပါတယ်။ တခါ ကျမရဲ့ထဘီအောက်နားစလေးကို ဆက်ပြီးတော့ အပေါ်ကို ပေါင်လယ်လောက်ထိ လှန်တင်လိုက်ပြီး ကျမရဲ့ တုတ်တစ်၍ ဖွေးနေသော ပေါင်လုံးကြီးတွေကို ကျမရဲ့ လက်ဖဝါးလေးနဲ့ ချေးတွန်းပေးနေပါတယ်။

ဒီလိုလုပ်နေရာကနေ ကျမက သူရှိတဲ့ဆီကို မျက်လုံးလေး အသာဝန့်ပြီး အမှတ်တမဲ့ကြည့်လိုက်တော့ သူက လက်ထဲမှာကိုင်ထားတဲ့ ဓားပါးလေးကိုရော အုံးလက်လေးတွေကိုပါ ချထားပြီး ကျမကို သပ်သပ်ကြီးထိုင်ကြည့်နေတာကို တွေ့ရပါတယ်။

ကျမက သူ့ဘက်ကို ကျမရဲ့ ရေတွေ တကိုယ်လုံးရွှဲစိုနေတဲ့ ကိုယ်လုံးလေးကို လှည့်ထားရာက မတ်တပ်ရပ်ရက်ကနေ ကျမရဲ့ ပေါင်နှစ်လုံးကို အသာကားကာ ထဘီအောက်နားစကိုလဲ ပေါင်လယ်လောက်ထိ လှန်တင်ထားတော့ မြေပြင်ပေါ်မှာထိုင်နေတဲ့ သူ့ရဲ့မျက်လုံးတွေက ကျမရဲ့ပေါင်ရင်းထိပင်မြင်နေရမလား မပြောတတ်ပါဘူးရှင်။ ပြီးတာနဲ့ ကျမဟာ ရင်လျားထားတဲ့ ထဘီလေးရဲ့ ဂျိုင်းကြား အောက်ဖက်နားမှာညှပ်ထားတဲ့ အထက်ဆင်စလေးကို ဆွဲဖြုတ်လိုက်ပြီး ထဘီလေးကို အောက်ကို လျှောချလိုက်ပါတယ်။

ကျမရဲ့ ဆူဖြိုးမို့မောက်နေတဲ့ နို့အုံဖွေးဖွေးကြီးတွေဟာ အကုန်လုံးနီးပါးပေါ်ထွက်လာ ပြီး နို့သီးခေါင်းလေးပေါ်ကာနီးဆဲဆဲလောက်မှာတော့ ထဘီလေးကို ဆက်၍ဆွဲမချတော့ဘဲ ရပ်လိုက်ကာ လက်လေးတစ်ဖက်နဲ့ ထဘီလေးကို ရင်ဘတ်မှာ အသာဖိလို့ ကျန်တဲ့လက်တစ်ဖက်က လက်ဖဝါးလေးနဲ့ ကျမရဲ့ ရင်ဘတ်ရင်ညွန့်လေးတွေကို ပွတ်ပေး၍ ချေးတွန်းနေပါတယ်။

ခဏကြာတဲ့အခါမှာတော့ ကျမနားကို လူတစ်ယောက် လာရပ်သလိုရှိတာကြောင့် ကျမက ခေါင်းငဲ့ကာကြည့်လိုက်တော့ သူလေ….မောင်တိုးပေါ့ ကျမရဲ့ ဘေးတစောင်းနားလေး ငါးပေကွာတဲ့နေရာကနေ ကျမကို မျက်လုံးပြူးကြီးနဲ့ ကြည့်နေတယ်လေ။

ကျမလဲှ့ကြည့်တာာ တွေ့လိုက်ရတော့ သူက….

“ မမ ကျွန်တော့်ကို ခေါ်လိုက်သလားလို့….”

ဆိုပြီး ယောင်ဝါးဝါးနဲ့ မေးလာပါတယ်။ ကျမရဲ့စိတ်ထဲက ဒင်းလေးလည်း မခေပါလားလို့တွေးပြီး မင်းကို မမ ပါးစပ်က ခေါ်တာမဟုတ်ပါဘူး မင်း မမနား ရောက်လာအောင် အမူအရာတွေလုပ်ပြပြီး ခေါ်လိုက်တာပါလို့ စိတ်ထဲက ပြောလိုက်ပါတယ်။ နှုတ်ဖျားကတော့ ထွက်မလာပါဘူး။ တကယ် နှုတ်ဖျားက ထွက်လာတာကတော့…..

သူ့ရဲ့အမေးစကားလည်းဆုံးရော ကျမက သူ့ကို ယဲ့ယဲ့လေးတစ်ချက်ပြုံးပြလိုက်ပြီး….

“ အေး…လာ…ကျောကုန်းကို ချေးတွန်းပေးစမ်းကွာ….”

လို့ပြောပြီး သူ့ဘက်ကို ကျမရဲ့ ကျောပြင်လေးကို လှည့်ပေးလိုက်ရင်ပဲ မောင်တိုးဟာ ကျမရှိရာကို လှမ်းပြီးတိုးကပ်လာပါတယ်။ ကျမကလည်း ကျမရဲ့ထဘီလေးကို ခါးနားထိ လျှော့ချပေးလိုက်တော့ ကျမရဲ့ဖြူဖွေးညက်ညောကာ ပြည့်တင်းနေတဲ့ ကျောသားလေးတွေ ထွက်ပေါ်လာတဲ့အခါမှာ…သူ့ရဲ့ လက်ဖဝါးနှစ်ဖက်ဟာ ကျမရဲ့ ကျောပြင်လေးပေါ်သု့ိ ဖိကပ်၍လာကာ ကျမရဲ့ ကျောပြင်လေးမှာ နွေးကနဲ ဖြစ်သွားရတဲ့အချိန်မှာပဲ ကျမရဲ့ရင်ထဲမှာ တော့ အေးကနဲ ဖြစ်သွားရပါတော့တယ်။

သူ့ရဲ့လက်ဖဝါးကြမ်းကြမ်းကြီးတွေဟာ ကျမရဲ့ကျောပြင်နုနုလေးပေါ်ဝယ် ချေးတွန်းပေ းနေတဲ့ပုံမျိုး မဟုတ်ဘဲ ကျောပြင်လေးကို အလျားလိုက် စုန်ချီဆန်ချီနဲ့ ဖွဖွလေး တရွရွနဲ့ ပွတ်ပေးလိုက်တော့ ကျမရဲ့တကိုယ်လုံးဟာ ကြက်သီးတွေ တဖျန်းဖျန်းထကာ တကိုယ်လုံးရေတွေ ရွှဲနေတဲ့ကြားက ထူထူပူပူဖြစ်၍လာရပါတယ်။

သူ့လက်ဖဝါးတွေဟာ ကျမရဲ့ ကျောပြင်လေးပေါ်မှာ ဖွဖွလေးတင်ထားရာကနေ ပွတ်ရင်း သပ်ရင်းနဲ့ တဖြေးဖြေး ဖိကပ်လာပြီး ရွရွလေး ပွတ်နေရာကနေ ခပ်သွက်သွက်လေး ပွတ်ပေးလာပါတယ်။

ပြီးတော့လည်း ကျမရဲ့ကျောပြင်ကို အလျားလိုက် ပွတ်နေရာကနေ ကန့်လန့်ဖြတ် ပွတ်လိုက် ဝေ့ကာဝိုက်ကာဖြင့် ပွတ်လိုက်နဲ့ လုပ်နေရင်းက တချက်တချက်မှာ အပေါ်ဖက်ကိုရောက်လာတဲ့ သူ့ရဲ့လက်ဖဝါးနှစ်ဖက်က ကျမရဲ့ဖွေးဖွေးလုံးလုံး ပုခုံးလေးနှစ်ဖက်ကို တစ်ဖက်တစ်ချက်ဆီ ဖြတ်ကနဲ ဖြတ်ကနဲ မချင့်မရဲနှင့် တချက်တချက်လာပြီး ဆုတ်နေပါသေးတယ်။ ဒီမျှတင်မကပဲ အောက်ကို စုန်ဆင်းသွားတဲ့ သူ့ရဲ့ လက်ဖဝါးကြမ်းကြမ်း နှစ်ဖက်ဟာ ခါးဆစ်နားရောက်နေတဲ့ ကျမရဲ့ထဘီအနားစလေးကို အောက်ဖက်သို့ တိုက်ချပြီး သူ့လက်ဖဝါးတွေက ကျမရဲ့ ခါးဆစ်အောက်ဖက်ကိုပင် ဆင်း၍ ဆင်း၍ ရောက်သွားရပါတယ်။

မောင်တိုးဟာ စိတ်တွေ ကြွလာလို့ မထိန်းနိုင်လို့ပဲလား။ ဒါမှမဟုတ် အတင့်ရဲလာတာလားတော့ မပြောတတ်ပါ။ သူ့ရဲ့လက်ဖဝါးတွေက အောက်ဖက်ကို စုန်ဆင်းရင်း လက်တစ်ဖက်က ကျမရဲ့ရေတွေရွှဲနစ်နေတဲ့ ထဘီလေးနဲ့ တသားတည်းကပ်နေတဲ့ ကျမရဲ့ဖင်သားစောင်း အိအိကြီးတစ်ဖက်ကို မထိခလုတ် ထိခလုတ်နဲ့ တို့ထိလိုက်ပါသေးတယ်။ ကျမဖြင့် ရင်ထဲမှာ တလှပ်လှပ်နဲ့ ဇိမ်တွေ့လွန်းတာကြောင့် ကျမရဲ့မျက်လုံးလေးနှစ်လုံးကိုပင် မှိတ်ထားမိပါတယ်။ ဒီလိုနေရင်းကနေ စိတ်တွေဟာ တစထက်တစ ကပြောင်းကပြန်ဖြစ်လာရတာနဲ့အမျှ ကျမဟာ ကျမကိုယ်ကျမပင် မထင်မှတ်မိဘဲ ကျမရဲ့ခါးကို ရှေ့ဖက်သို့ ညွတ်လိုက်ရာက နည်းနည်းလောက် ကုန်းလိုက်မိပြီး ရေတွေရွှဲနစ်နေတဲ့ ထဘီပါးလေးနဲ့ တစ်သားတည်းကပ်နေတဲ့ ကျမရဲ့ဖင်သားအိအိကြီးကို နည်းနည်းနောက်ကို ပစ်ပေးလိုက်မိတဲ့ အချိန်မှာပဲ ကျမရဲ့ရင်ထဲမှာလှိုက်ကနဲ ဖိုသွားရပါတယ်။

ကျမရဲ့ဖင်ကြီးနောက်ကို တိုးလိုက်တော့ သူ့ရဲ့ရှေ့ဖက်နဲ့ ဖိမိမတတ် ထိကပ်သွားရတဲ့အချိန်မှာပဲ သူ့ရဲ့ခပ်တိုတိုဝတ်ထားတဲ့ လုံချည်အောက်က အသဲအသန်ဖြစ်နေတဲ့ လီးချောင်းကြီးကို သွားပြီးတိုက်မိတော့တာပါပဲ။ တဆက်ထဲမှာပဲ ကျမဟာ ကျမရဲ့ဖင်သားလုံးလုံးကြီးတွေကို တစ်ချက် နှစ်ချက် အသာလေး လှုပ်လိုက်ပြီး ကျမရဲ့ဖင်သားတွေနဲ့ သူ့ဟာကြီးကို စမ်းကြည့်နေလိုက်မိပါတယ်။

အို….နဲတာကြီး မဟုတ်ပါဘူးရှင်။ မာပြီး တောင်နေလိုက်တာလည်း သန်လိုက် မာလိုက်တာ မပြောပါနဲ့တော့။ ကျမ ဖင်သားကြီးနဲ့တိုက်မိတာတောင် တန့်ခံနေသေးတယ်။ ကျမရဲ့ယောကျ်ား အကိုကြီးစိန်မြင့်ရဲ့လီးနဲ့ကတော့ ကွာလိုက်တာ…..အကိုကြီးက အသက်(၅၀)လောက်ရှိနေလို့လားတော့ မပြောတတ်ဘူး။ သူသိပ်ပြီး ထန်နေတဲ့ အချိန်မှာတောင် သူ့လီးက ခပ်ငိုက်ငိုက်ရယ်။ ကျမလို အသက်(၂၈)နှစ်သာရှိသေးတဲ့ ဆူဆူဖြိုးဖြိုးနဲ့လူက ဘယ်အားရကျေနပ်နိုင်မှာလဲ။ ပြီးတော့ ရကာစ တစ်လလောက်ပဲ နောက်တော့ တစ်ပတ်တစ်ချီတောင် မနဲလုပ်နေရသေးတယ်။

ဒါနဲ့တောင် သူက နှာထပြီး တဖက်ရွာက တခုလပ်မတစ်ယောက်နဲ့ ဖြစ်နေသေးတယ်လို့ ကျမ ကြားကြားနေရတယ်။ တွေးနေမိတဲ့ကျမဟာ ကျမရဲ့စောက်ပတ်အောက်နှုတ်ခမ်းစပ်နဲ့ စအိုပေါက်လေးကြားမှာ နင့်ကနဲ ခံစားသွားရတာကြောင့် ကျမရဲ့အသိစိတ်ဟာ မောင်တိုးဆီ ပြန်ပြီးရောက်သွားရပါတယ်။

အလိုရှင်….မောင်တိုးရယ်လေ…..ကျမရဲ့ဖင်သားကြီးတွေကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ တဖက်တချက်ဆီ ဆွဲကိုင်ကာ ဖင်သားအိအိကြီးတွေကို ဖျစ်လိုက်ညစ်လိုက် ဆုတ်နယ်လိုက် လုပ်ပေးနေရုံမကပဲ သူ့ရဲ့ရှေ့က လုံချည်တွင်းကနေ ငေါထွက်နေတဲ့ လီးတန်ကြီးဟာ ကျမရဲ့ဖင်ပေါက် (၂) ခုကြားနယ်လေးကို အမိအရ ဖိထောက်ထားပါတယ်။

သူ့ဆီကို ကျမ အမှတ်တမဲ့လှည့်ကြည့်လိုက်မိတဲ့ အချိန်မှာပဲ သူ့လီးကြီးထိပ်ဟာ ကျမရဲ့ဖင်သားကြီး နှစ်လုံးကြားကနေ နောက်ကို ဆုတ်သွားတဲ့အတွက် ကျမလည်း ကျမရဲ့မျက်နှာလေးကို ရှေ့ဖက်သို့ ပြန်လှည့်လိုက်တဲ့ အချိန်မှာပဲ…..

“ အင့်…. ”

မောင်တိုးလေ သူ့လီးတန်ကြီးထိပ်နဲ့ ကျမရဲ့ဖင်သားကြီး နှစ်ခြမ်းကြားကို ခပ်နာနာလေး ဆောင့်သွင်းလိုက်ရာ ရေစိုပြီး တသားထဲကပ်နေတဲ့ ကျမရဲ့ထဘီလေးဟာ ဖင်သားကြီး (၂)ခုကြားမှာ ချိုင့်ဝင်ပြီး ကပ်နေတဲ့အတွက် သူ့ရဲ့လီးတန်ကြီးထိပ်ဟာ မိမိရရပဲ ကျမရဲ့စအိုဝလေးကို တဲ့တဲ့ထိုးဆောင့်မိပါတော့တယ်။

ကျမဟာ အင့်ကနဲဖြစ်သွားရာက မျက်လုံးလေးတွေ ဖြတ်ကနဲမှေးကျသွားရပြီး တပြိုင်နက်ထဲမှာပင် ကျမရဲ့တကိုယ်လုံးဖြာကနဲဖြစ်သွားရကာ ထဘီစလေးကို လုံးထွေး၍ ရင်ဘတ်တွင်ဖိကပ်ထားသော ကျမရဲ့လက်လေးဟာလည်း ပြုတ်ထွက်သွားရကာ မောင်တိုးက ခပ်နာနာဆောင့်လိုက်တဲ့အတွက် ကျမရဲ့ ခပ်ကုန်းကုန်းလေးဖြစ်နေတဲ့ ကိုယ်လုံးလေးဟာ ရှေ့ကိုငိုက်၍သွားရတာကြောင့် ကျမရဲ့ရှေ့မှာရှိနေတဲ့ ပေါင်လယ်လောက်သာ အမြင့်ရှိသောရေစည်နှုတ်ခမ်းကို ကျမရဲ့ လက်လေးနှစ်ဖက်နဲ့ ဆန့်တန်း၍ မြဲမြံစွာကိုင်ကာ ထောက်လိုက်မိပါတော့တယ်။ မောင်တိုးကလည်း လျင်လိုက်တာလေ။ ကျမရဲ့ရင်ဘတ်မှာဖိထားတဲ့ ထဘီစလေးဖြတ်ကနဲ လွတ်ထွက်ပြုတ်ကျသွားရတဲ့ အချိန်မှာပဲ သူက ကျမရဲ့ထဘီကို သူ့လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ဆွဲချကာ ချွတ်လိုက်တော့ ရေစိုနေတဲ့ထဘီလေးဟာ ကျမရဲ့ခြေဖျားဆီကို ကွင်းလုံးလုံးပြီး ကျသွားတဲ့အချိန်မှာပဲ ကျမရဲ့ဖင်သားကြီး(၂)ခုကြားမှာ နွေးကနဲ ဖြစ်သွားရတာကြောင့် သဘာဝအရ အလေ့အကျင့်ရပြီးဖြစ်နေတဲ့ ကျမဟာ ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကို ပြင်ရပ်လိုက်ကာ ပေါင်နှစ်လုံးကို နဲနဲဟပေးလိုက်ပြီး ကျမရဲ့ခါးကိုလည်း ပိုပြီးညွတ်ကာ တင်ပါးကြီးတွေပေါ်က ဖင်သားကြီးတွေကို လုံးတစ်၍ မြှောက်ကြွပေးလိုက်ပါတော့တယ်။

ဒီအချိန်မှာပဲ လုံချည်ချွတ်ပြီးသား ဖြစ်နေတဲ့ မောင်တိုးရဲ့လီးတန်ကြီးဟာ ဖင်သားကြီးနှစ်လုံးကြားကနေ နောက်ကိုတစ်ရစ်ပြီး စူထွက်လျက် အရည်ကြည်လေးများပင် တစွန်းတစထွက်နေပြီဖြစ်လေသော ကျမရဲ့စောက်ခေါင်းဝသို့ ထိပ်ဖူးနွေးနွေးကြီး တေ့၍ထောက်လိုက်ပြီး ဖိ၍သွင်းလိုက်ပါတော့တယ်။

“ ဗြစ်…..ဗြစ်….အင့်….အင်း…..အ….ဗြစ်……ဟင်း…..ဟင်း…….”

ကျမရဲ့မျက်နှာလေးဟာ မော့တက်သွားပြီး မျက်လုံးလေးနှစ်လုံးစင်းကျသွားရာမှ မျက်နှာလေးဟာ ခပ်ရှုံ့ရှုံ့လေးဖြစ်သွားရပါတယ်။ ကျမရဲ့စောက်ခေါင်းထဲကို သူ့လီးတန်ကြီးတဝက်သာသာလောက် ဝင်သွားအပြီးမှာ ဆက်၍မသွင်းသေးဘဲ ရပ်ထားလိုက်တာကြောင့် ရမက်သွေးတွေ အဆမတန် ထကြွသောင်းကျန်းကာ ဆန္ဒတွေပြင်းပြနေတဲ့ ကျမဟာ…..

“ လုပ်….လုပ်…..သွင်းလေ…..ဆက်သွင်းလေ…..မောင်တိုး….လူလည်းကြည့်အုံး…”

ဒီလို ကျမက ကဗျာကသီပြောလိုက်တော့ ကျမရဲ့ဖင်သားဖွေးဖွေးကြီးနှစ်ဖက်ကို ဆုတ်ကိုင်ထားတဲ့ သူရဲ့လက်ဟာ ပို၍ဖိကပ်လာကာ တင်းကြပ်စွာ ကိုင်လိုက်ပြီး သူ့ရဲ့လီးတန်ကြီးကိုဖိပြီး ထိုးသွင်းလိုက်ပါတော့တယ်။

“ ဗြစ်….အိုး…..ဗြစ်….ဖွတ်……အမလေး ”

တအားကို ဖိသွင်းလိုက်တာပဲရှင်။ နှစ်ချက်ထဲနဲ့ တဆုံးဝင်အောင် ဆောင့်သွင်းလိုက်တော့ လင်ရှိပေမယ့် ကလေးမမွေးသေးဘဲ နပ်မှန်အောင်ပင် ခံမထားရတဲ့ ကျမရဲ့စောက်ပတ်ကျဉ်းကျဉ်းလေးဟာ အောင့်တက်သွားရပါတယ်။ သူ့လီးတန်ကြီးကတော့ ကျမရဲ့စောက်ခေါင်းထဲမှာ အပြည့်အသိပ် မဆန့်မပြဲဖြင့် တဆုံးဝင်၍သွားခဲ့ရပါပြီ။ နဲနဲနောနောဟာကြီး မဟုတ်ပါ။ စောက်ခေါင်းတစ်ခုလုံး ဖိသိပ်နေတဲ့အပြင် ထိပ်ဖူးကြီးကလည်း ရင်ဝကို ပြေးဆောင့်လိုက်သလိုပဲ မာလိုက်တာလည်း မပြောပါနဲ့။ သံချောင်း တစ်ချောင်းလိုပါပဲ။ ယောကျ်ားလီးကြီး စံချိန်မှီမှီနဲ့ ဒီလိုမာတာ ဒီတစ်ခါပဲ တွေ့ဖူးတာပါ။ ပြီးတော့ ဒီလောက်သန်မာလှတဲ့ လီးချောင်းကြီးမျိုး ဒီတစ်ခါပဲ ကျမရဲ့စောက်ခေါင်းထဲကို သွင်းဖူးတာပါ။

အားရပြီးကျေနပ်လိုက်တာ မပြောပါနဲ့တော့ရှင်။ ကျမရဲ့စောက်ခေါင်းထဲကလည်း စောက်ရည်ကြည်တွေဟာ ပွက်ကနဲ ပွက်ကနဲ ထွက်လာကြပါတော့တယ်။

ဒီကြားထဲမှာ မောင်တိုးက ကျမရဲ့စောက်ခေါင်းထဲမှာ တဆုံးဝင်နေပြီဖြစ်တဲ့ လီးတန်ကြီးကို ကျမစောက်ပတ်ဝနဲ့ သူ့လီးတန်အရင်းတို့ ဖိကပ်ပြီး သူ့ခါးကြီးကို လှုပ်ကာ သူ့တင်ပါးကြီးတွေကို လှုပ်ကာမြောက်ကာ လုပ်ပေးနေလေတော့ မောင်တိုးရဲ့လီးတန် မာမာကြောကြောကြီးဟာ ကျမရဲ့စောက်ခေါင်းထဲမှာ အပြည့်အကြပ်ဖြစ်နေတာတောင်မှ စောက်ခေါင်းနုနုလေးတွေကို ပတ်လည်လှည့်ကာ ဖိကြိတ်ပြီး ပွတ်နေတော့ရာ….

“ အ….အ….အီး….ဟင်း…..”

ဟူသော အသံလေးများဖြင့် ကျမရဲ့ဖင်သားဖွေးဖွေးကြီးတွေဟာ တကုန်းကုန်းနဲ့ မြောက်ကြွ မြောက်ကြွဖြစ်နေရပါတယ်။

“ မောင်တိုး……မင်းဘယ်လိုလုပ်နေတာလဲ….ဟင်း…..အို….အို....ဟင်း…..ဟင်း… ”

ပြောကာမှ မောင်တိုးက ပိုလုပ်လိုက်ပါသေးတယ်။ ကျမရဲ့စောက်ရည်ကြည်တွေဟာလည်း သူ့လီးတန်ကြီး လှုပ်လိုက်တိုင်း စောက်ပတ်ဝကနေ စိမ့်ကနဲ စိမ့်ကနဲ ထွက်လာရကာ…..ကျမရဲ့ ပေါင်တွင်းသားလေးများဆီသို့ပင် စီးကျနေပါပြီ။ ခဏနေတော့မှ မောင်တိုးဟာ သူ့လီးတန်ကြီးကို ရှောကနဲ ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး ဆတ်ကနဲ ဆောင့်ပြီးသွင်းကာ စပြီးလိုးပါတော့တယ်။

သူ့ဆောင့်ပြီး လိုးလိုက်လေတိုင်း အင့်ကနဲ….အင့်ကနဲ….ဖြစ်ရင်းက ကျမဖြင့် အရသာရှိလိုက်တာ မပြောပါနဲ့တော့ရှင်…..။ ကျမ သူ့ကို အထင်သေးမိတာ မှားပြီလားလို့တောင် တွေးမိပါတယ်။ သူ့ဟာ သူအလုပ်လုပ်နေတဲ့ မောင်တိုးကို ကျမက မိန်းမသား သဘာဝအတိုင်း ကိုယ့်ကိုသဘောကျ စေချင်လို့ ဂရုစိုက်စေချင်လို့ လူကလည်း လစ်တာနဲ့ ဒီလောက်ထိ ဖြစ်လာလိမ့်မယ်လည်း မထင်ဘဲ စမိရာမှ ခုတော့…..ကျမဖြင့် ကော့ပျံ၍နေရပါပြီ။

ပြီးတော့ ဒီလောက်ထိ ဖြစ်၊ မဖြစ်ဆိုတာကလည်းကျိန်သေတွက်လို့မရကြောင်းနဲ့ မစီးရင်တော့နေရော တက်စီးလိုက်ရင်တော့ စီးတဲ့သူနောက်ပါသွားတတ်တာ ကျမလို မိန်းကလေးတွေရဲ့ သဘာဝပါပဲလားလို့လည်း တွေးလိုက်မိပါတယ်။ မောင်တိုးကတော့ ဖင်ကုန်းပေးထားတဲ့ ကျမကို နောက်ကနေပြီးတော့ အားရပါးရကို ဆောင့်ပြီး လိုးနေပါပြီ။

အရသာတွေကောင်းသထက် ကောင်းလာရတဲ့ ကျမဟာ သူ့လီးတန်ကြီးက ကျမရဲ့စောက်ခေါင်းထဲကို ဆောင့်ဆောင့်ပြီး လိုးလိုက်လေတိုင်း ကျမရဲ့ဖင်ကြီးတွေကို နောက်ပြန်ကော့ကော့ပေးလိုက်ပါတယ်။

ဒီလို သူ့လီးတန်ကြီးက ကျမရဲ့စောက်ခေါင်းထဲကို ဆောင့်ဆောင့်ပြီး သွင်းလိုက်လေတိုင်း ကျမရဲ့ဖင်သားဖွေးဖွေးကြီးတွေဟာ တဖြတ်ဖြတ်ခါသွားပြီး ကျမရဲ့နောက်ကို စူထွက်နေတဲ့ စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားကြီးတွေဟာလည်း သူ့ရဲ့လီးတန်ကြီးနဲ့အတူ ကျမရဲ့စောက်ခေါင်းထဲကို ခွက်ခွက်ပြီး ဝင်သွားနေမှာ အမှန်ပါပဲရှင်။

မောင်တိုးက သူ့ရဲ့လီးတန်ကြီးကို ကျမရဲ့စောက်ခေါင်းထဲသို့ အားပါးတရ ဆောင့်လိုးပြီး နောက်တကြိမ် ဆောင့်ဖို့အတွက် သူ့လီးတန်ကြီးကို ဆွဲ၍ အထုတ်မှာလည်း ကျမရဲ့စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားကြီးနှစ်ခုဟာ သူ့လီးတန်ကြီးနဲ့ ကပ်ညှိပြီး အပြင်ကိုလန်ထွက်လာမှာ အသေအချာပါပဲ။

“ ပြွတ်….ဖွတ်…..ဖွတ်……ပလွတ် ”

“ အ….အင့်……ဟင့်……ကျွတ်….ကျွတ်……”

သူ့ရဲ့ဆောင့်ချက်တွေဟာ အလွန်အမင်းပြင်းထန်လာတာနဲ့အတူ မောင်တိုးဟာ အားမလို အားမရနဲ့ သူ့လက်တစ်ဖက်က ကျမရဲ့ ရှေ့ကနို့အုံကြီးတွေကို လှမ်းဆွဲပြီး မချင့်မရဲနဲ့ ဆုတ်နယ်နေပါသေးတယ်။

ကျမဖြင့် ကောင်းလွန်းလို့ ဘာမှမသိတော့ပါဘူး။ မောင်တိုးက အားပါးတရ ဆောင့်လိုက်တိုင်း ကျမရဲ့ကုန်းပေးထားတဲ့ ကိုယ်လုံးလေးဟာ ရှေ့ကို ဆတ်ကနဲ တိုးသွားတာနဲ့အတူ ကျမရဲ့ဦးခေါင်းလေးဟာလည်း နောက်ကို လန်လန်သွားပြီး ကျမဖြင့် တကျွတ်ကျွတ်နဲ့ မချိမဆန့်လေး စုပ်သပ်နေရပါတယ်ရှင်။ အဲဒီအချိန်မှာပဲ မောင်တိုးဟာ အားရပါးရဆောင့်လိုးနေရင်း…..

“ မမ ….အား…..မမ ကို ကျွန်တော်ချစ်သွားပြီ….မမ ရယ်….မမရော….ကျွန်တော့်ကို ချစ်လားဟင်…..”

ကျမလည်း သူ့မေးလာတာကြောင့် အံ့အားသင့်သလိုဖြစ်သွားပြီးဘာပြန်ပြောရမှန်းမသိအောင်ကို ဖြစ်သွားရပါတယ်….နောက်တော့ ကျမလည်း လိမ်မာပါးနပ်စွာနဲ့….

“ လုပ်မှာသာ…..လုပ်စမ်းပါ….မမလည်း….အား…..မင်း…ကို….ချစ်တာပေါ့….. အင်း….ဟင်း….အား…..”

မကြာခင်မှာပဲ ကျမရဲ့နို့အုံပေါ်က သူရဲ့လက်ရော ကျမရဲ့ဖင်သားကြီးပေါ်က သူ့ရဲ့လက်ရောဟာ ကျမရဲ့ခါးသေးသေးလေးပေါ်ကို ရောက်လာပြီး အတင်းကို ဆွဲညှစ်ကာကိုင်ရင်း မောင်တိုးဟာ သူ့လီးကြီးကို ကျမရဲ့စောက်ခေါင်းထဲသို့ အသားကုန်ဆောင့်ဆောင့်ပြီး လိုးလိုက်ပါတယ်။

“ ကောင်းလားဟင်….မမ….အား….အင်း….”

“ တော်ပြီကွာ….မောင်တိုး…..မမ ကို အဲဒါမျိုးတွေ မမေးနဲ့…….အား…..ဆောင့်…ဆောင့်…..မောင်တိုး….ဆောင့်……အား….ကျွတ်…..မမ ပြီးတော့မယ်……အား…..”

တခဏအတွင်းမှာပဲ ကျမဟာမျက်လုံးနှစ်လုံး စုံမှိတ်ပြီး အောက်နှုတ်ခမ်းလေးကို ပြတ်ထွက်လုမတတ် ကိုက်ရင်းလည်ချောင်းသံလေးနဲ့….   

“ အ….အ…..ဆောင့်……အ…..အင်း…..ပြီး….ပြီး…..အား…..ကျွတ်..ကျွတ်…”

ဟု မချိမဆန့်အသံပြုရင်း ကျမရဲ့ကိုယ်လုံးလေးဟာ တဆတ်ဆတ်ဖြစ်ရာက ပျော့ခွေကာ ကျသွားတော့မတတ် ရှေ့သို့အငိုက်မှာတော့ မောင်တိုးက သူ့ရဲ့လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ကျမရဲ့ခါးကို အတင်းဆွဲကာကိုင်ထားပြီး ခပ်ပြင်းပြင်းကို ဆောင့်လိုးနေပါတယ်။ ကျမလည်း မောင်တိုးပြီးကာနီးပြီဆိုတာ သူ့ရဲ့ဆောင့်ချက်တွေအရ သိလိုက်ပါတယ်။ တခဏအကြာမှာတော့…..

“ အား….မမ…..အား…..ဟင်း…..ပြီးပြီ…..မမရယ်……အား……”

ဟု ပြောပြောဆိုဆို မောင်တိုးဟာ ကျမရဲ့ဖင်ကြီးတွေကို သူ့ရှေ့သို့ ဆွဲကပ်၍ သူကလည်း ဖိကပ်ထားကာ မောင်တိုးရဲ့ခါးကြီးဟာ တတွန့်တွန့် ဖြစ်သွားရပါတော့တယ်။

ခဏကြာတဲ့အထိ ခါရမ်းနေတဲ့ ကျမရဲ့ဖင်သားဖွေးဖွေးကြီးတွေကို သူ့ရဲ့လီးတန်ကြီး တဆုံးသွင်းထားရက်ကပင် မောင်တိုးရဲ့ လက်နှစ်ဖက်ဟာ ညင်ညင်သာသာပွတ်၍ပေးကာ ဆုတ်လိုက် နယ်လိုက် လုပ်၍လည်း ပေးနေပါတယ်။ အတန်ငယ်ကြာတဲ့အခါမှာတော့ မောင်တိုးဟာ ကျမရဲ့စောက်ခေါင်းထဲက သူ့လီးကြီးကို ဖြေးဖြေးချင်းဆွဲထုတ်လိုက်လို့ လီးတန်

ကြီး တစ်ခုလုံး ထွက်သွားတယ်ဆိုရင်ပဲ ကျမဟာ ခါးဆန့်ပြီး ရပ်လိုက်ရာက ကျမရဲ့ခြေဖျားပေါ်က ရေစိုထဘီလေးကို ခြေဖျားလေးများကြွကာ ဆွဲယူလိုက်ပြီး ခါ၍ နဲနဲဖြန့်လိုက်ကာ ခြေထောက်မှကောက်စွပ်ပြီး ဝတ်လိုက်ကာ ရင်လျားလိုက်ပါတယ်။

ပြီးတော့ သူ့ရှေ့က ခြေတလှမ်းလှမ်းကာ လှည့်ထွက်လိုက်ပြီးတော့မှ ကျမဟာ သူရှိရာဖက်သို့ လှည့်ကြည့်လိုက်ပါတယ်။ အဝတ်အစားဆိုလို့ တစ်ခုမှ ဝတ်မထားတဲ့ မောင်တိုးဟာ သူ့ရဲ့မာတောင်ဆဲဖြစ်တဲ့ လီးတန်ကြီးဟာ အရည်တွေပေပွပြီး တောက်ပြောင်နေကာ သူက သူ့ရှေ့ကနေ လှည့်ထွက်သွားလုဆဲဆဲဖြစ်နေတဲ့ ကျမကို ခပ်တွေတွေရပ်ကာ ရီဝေေ၀လေးနဲ့ ကြည့်နေပါတယ်။

သူ့ရဲ့အကြည့်တွေထဲမှာ မသွားပါနဲ့လား မမရယ်….လို့ ပြောနေသယောင် အရိပ်အယောင်တွေကို တွေ့လိုက်ရတာကြောင့် ကျမရဲ့ရင်မှာ ညင်သာစွာနဲ့ လှိုက်ဖိုသွားရပါတယ်။

ပြီးတော့ သူ့ရှေ့ကနေ လှည့်ထွက်သွားဖို့ ခြေတစ်ဖက်တောင်လှမ်းထားပြီးဖြစ်တဲ့ ကျမရဲ့ လက်လေးတစ်ဖက်ဟာ သူ့လက်ကောက်ဝတ်လေးကို လှမ်းပြီး အသာအယာဆွဲကာ ပြီးသည်နှင့် ကျမက လှည့်ထွက်လိုက်လေတော့ မောင်တိုးရဲ့မျက်နှာလေးဟာ ဝင်းပသွားပြီး ချွတ်ထားတဲ့ သူ့လုံချည်ကို ကဗျာကသီ ကောက်ယူကာ မောင်တိုးဟာ ကျမဆွဲခေါ်ရာနောက်သို့ လိုက်ပါခဲ့ပါတော့တယ်။

ကျမကလည်း သူ့လက်ကိုဆွဲရင်း ခေါ်လာရာက နောက်ဖေးတံခါးပေါက်ကတဆင့် အိမ်ထဲသို့ လှမ်းတက်လိုက်ပါတော့တယ်ရှင်……။

...................................................................................................................

ကျမဟာ အိမ်ပေါ်ကို ရောက်တာနဲ့ တခါထဲပဲ သူ့ကို ကျမရဲ့အိပ်ခန်းထဲကို ဆွဲခေါ်သွားပါတော့တယ်။ အိပ်ခန်းနဲ့ တဖြေးဖြေးနီးလာလေလေ ကျမဟာ ကျမရဲ့လက်နဲ့ဆုတ်ကိုင်ထားတဲ့ သူ့ရဲ့လက်ကို ပိုပြီးဖျစ်ညှစ်ကာ ဆုတ်ကိုင်လာမိပါတယ်။ အိပ်ခန်းထဲရောက်တာနဲ့ ကျမဟာ သူ့ရဲ့လက်ကို လွှတ်ပေးလိုက်ပြီး အိပ်ခန်းတံခါးကို ပိတ်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးတာနဲ့ ကျမဟာ အိပ်ခန်းထဲမှာရှိတဲ့ ကျမနဲ့ ကျမယောက်ျားတို့ အိပ်တဲ့ နှစ်ယောက်အိပ် ကုတင်ကြီးနားကို လျှောက်သွားတော့ သူကလည်း တဖဝါးမခွာ ကျမရဲ့နောက်ကနေ လိုက်လာပါတယ်။

ကုတင်နားရောက်တော့ ကျမဟာ ကျမရဲ့ ကိုယ်ပေါ်မှာ ရင်လျားထားတဲ့ထဘီလေးကို ချွတ်၍ ချလိုက်တဲ့အချိန်မှာပဲ မောင်တိုးဟာ သူရဲ့လက်ထဲက ဆွဲကိုင်လာတဲ့ သူ့ရဲ့လုံချည်ကို လွှတ်ချလိုက်ပါတယ်။အမှန်တော့ မောင်တိုးဟာ ကျမခေါ်ဆောင်ရာနောက်ကို လုံချည်ပင်မဝတ်အားပဲ ကိုယ်လုံးတီးနဲ့ပင် အရည်တွေ ပေပွနေတဲ့ သူ့ရဲ့လီးတန်ကြီး တရမ်းရမ်းနဲ့ လိုက်ပါလာခဲ့တာဖြစ်ပါတယ်။

ဒီလို မောင်တိုးက သူ့လက်ထဲက လုံချည်ကို လွှတ်ချလိုက်ပြီးတာနဲ့ ဘာမှ အဝတ်အစားမရှိတော့တဲ့ ကျမရဲ့ကိုယ်လုံးလေးကို လှမ်းဖက်လိုက်တဲ့အချိန်မှာပင် ကျမကလည်း ကုတင်ကြီးပေါ်ကို လှမ်းပြီး တက်လိုက်သည့်အတွက် သူကလည်း ကျမကို အလိုက်သင့်ဖက်ကာ ကုတင်ပေါ်ကို လိုက်ပါလာပါတော့တယ်။

ပြီးတော့ နှစ်ယောက်သား အိပ်ယာပေါ်ကို လဲကျသွားကြပြီး….သူ့လက်တဖက်ဟာ ကျမရဲ့ လည်ပင်းအောက်ကနေ လျှိုပြီး ကျမရဲ့ကျောပြင်ကို ပွတ်ပေးလျှက် ကျန်တဖက်ကတော့ ကျမရဲ့ဖင်သားကြီးတွေကို ဖျစ်ညှစ်နေပါတယ်။ တခါတခါ သူ့လက်က ကျမရဲ့ပေါင်တွင်းသားလေးတွေကို ရွရွလေး ပွတ်လိုက်တော့ ကျမဟာ တတွန့်တွန့်ဖြစ်သွားရပါတယ်။

သူ့နှာခေါင်းကြီးကလည်း အငြိမ်မနေပါဘူး။ ပါးတွေကို နမ်းလိုက်၊ နဖူးကိုနမ်းလိုက်ဖြင့် တစ်ခုပြီးတစ်ခု လျှောက်ပြီး နမ်းနေပါတယ်။ လှုပ်လိုက်တိုင်း လှုပ်လိုက်တိုင်း ရင်ချင်းအပ်လို့ ကပ်နေကြတဲ့ ကျမရဲ့နို့နှစ်လုံးနဲ့ သူ့ရင်ဘတ်ကျယ်ကြီးဟာ ဖြေးဖြေးလေးပွတ်ပေးနေတာ ခံလို့ကောင်းလှပါတယ်ရှင်။ ကျမမှာလည်း အမောနည်းနည်းပြေသွားပြီဖြစ်တဲ့အတွက် သူ့ခါးကြီးကို ဖက်ထားတဲ့ ကျမရဲ့လက်နှစ်ဖက်ကို သူ့လည်ပင်းနဲ့ ကျောပေါ်ပြောင်းတင်လိုက်ပြီး တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက် ခပ်တင်းတင်းဖက်လျက် နှုတ်ခမ်းချင်း တအားဆွဲစုပ်ပစ်လိုက်ကြပါတော့တယ်။

သူကနည်းနည်းလျှော့လိုက်ရင် ကျမက လိုက်ပြီး တအားထပ်စုပ်ပါတယ်။ နောက်တကြိမ် ကျမရဲ့နှုတ်ခမ်းကို သူကတအား ဆွဲစုပ်ပြီး ကျမရဲ့တင်ပါးကြီးတွေနဲ့ ပေါင်တွင်းသားများကို ဖျစ်ညှစ်လိုက်တာနဲ့ ကျမရဲ့ရင်ထဲမှာ ဖိုကနဲ ဖြစ်သွားပြီး ကျမရဲ့ရာဂစိတ်တွေဟာလည်း တဟုန်ထိုးတက်ကြွလာပါတော့တယ်ရှင်…..။

သူလည်း အသက်ရှုသံတွေ ပြင်းထန်လာပြီး စိတ်တွေပြန်ပြီးထကြွလာပုံရပါတယ်။ ကျမလည်း စိတ်ထလာပြီမို့ မအောင့်နိုင်တော့ဘဲ သူ့ရဲ့ ကိုယ်လုံးကြီးကို ကျမရဲ့ကိုယ်လုံး ပေါ်ရောက်အောင် ဆွဲတင်လိုက်တဲ့အခါမှာတော့ သူဟာ ကျမရဲ့ကိုယ်ပေါ်ကို အလိုက်သင့်တက်လိုက်ပြီး သူ့ရဲ့လီးကြီးကို လက်တဖက်က ကိုင်ကာ ကျမရဲ့စောက်ပတ်ဝမှာတေ့ပြီး ထိုးသွင်းလိုက်ပါတယ်။

ကျမဟာ ချက်ချင်းဆိုသလိုပဲ ကျမရဲ့ကားနေတဲ့ ပေါင်ကြီးနှစ်လုံးကို စေ့ကပ်ထားလိုက်တဲ့အပြင် သူ့လည်ပင်းကို ကျမရဲ့လက်နှစ်ဖက်နဲ့ သိမ်းကြုံးပြီး တအားဖက်တွယ်ထားလိုက်ပါ တော့တယ်။ ကျမက အဲသလိုလုပ်လိုက်တဲ့အခါမှာတော့ သူလည်း ပေါင်နှစ်လုံးကို အနည်းငယ်ကားပြီး ခွကာ သူ့ဒူးနှစ်လုံးကို ကျမရဲ့ပေါင်ရင်းဘက်ဘေးမှာ ထောက်ပြီး သူ့တထောင်ဆစ်နှစ်ဖက်ကတော့ ကျမရဲ့ဂျိုင်းနားမှာလာပြီး ထောက်ထားပါတယ်။

သူ့လက်ဖျားလေးတွေနဲ့ ကျမရဲ့နို့နှစ်လုံးပေါ် ရွရွလေးပွတ်ပေးရင်း အောက်ပိုင်းကလည်း သူ့လီးကြီး သွင်းလိုက် ထုတ်လိုက်နဲ့ ဖြေးဖြေးနဲ့ မှန်မှန်ကြီးလုပ်ပေးလျှက်ပါပဲ။ကျမက ကျမရဲ့ပေါင်နှစ်လုံးကို စေ့ကပ်ထားတာမို့ စောင်ခေါင်းက သူ့လီးကြီးကို ပို၍ဖိညှပ်ထားသလို ဖြစ်ကာ နှစ်ယောက်စလုံးအရသာထူးနေကြပါတယ်။

“ အား…..ဗြစ်….ပြွတ်….အား….အင်း…...ကြပ်နေတာပဲ မမ ရာ…..”

သူက ရှေ့တိုးနောက်ငင်လုပ်လိုက် ဖြေးဖြေး အရင်းထိအောင်သွင်းပြီး ဖိကပ်မွှေလိုက်တဲ့အခါများမှာဖြင့် သူ့လီးကြီးနဲ့ ကျမအစေ့ကလေးထိလိုက်လို့ ထွက်ပေါ်လာတဲ့အရသာဟာဖြင့် ကျမရဲ့တကိုယ်လုံးဟာ ဖျတ်ဖျတ်လူးသွားရပါတယ်။

“ အား….အင်း…..အား…..မောင်တိုးရယ်…..အား….ဘယ်လိုလုပ်နေတာလဲကွယ်…..”

ကျမက ပြီးကာနီးလို့ ကျမရဲ့ပေါင်နှစ်လုံးကို ဖြဲကားပေးလိုက်တယ်ဆိုရင်ပဲ သူ့ဒူးနှစ်ဖက်ဟာ ကျမရဲ့ ပေါင်နှစ်လုံးကြားထဲကို လာထောက်ပြီး သူ့လက်ကြီးနှစ်ဖက်နဲ့ ကျမရဲ့ကားပေးထားတဲ့ ပေါင်နှစ်လုံးကို အထက်သို့  ကိုင်မြှောက်ပြီး သူ့ပခုံးပေါ်ရောက်အောင်တင်ပြီး ထမ်းလိုက်တဲ့အခါမှာတော့ ကျမရဲ့တင်ပါးကြီးတွေဟာ အထက်ကိုမြောက်ပါလာပြီး ကော့ကနဲပြဲအာနေပါတော့တယ်။ အဲဒီနောက်မှာတော့ သူ့လက်ကြီး နှစ်ဖက်နဲ့ ကျမရဲ့နို့ကြီးနှစ်လုံးကို တအားဆုတ်ကိုင်ကာအားယူပြီး သူ့ရဲ့လီးကြီးကို ဆုံးကာနီးအထိ ပြန်နှုတ်လိုက်ကာ အားရပါးရဆောင့်သွင်းလိုက်တဲ့အခါမှာတော့……

“ ဗြစ်….ဗြွတ်….ဖွတ်….အား…..ကျွတ်…..ကျွတ်…..အား……”

ကျမရဲ့နှုတ်ဖျားက ကျွတ်….ကျွတ်…..ကျွတ်…..ဟုပေါ်ထွက်လာသောအသံ နှင့်အတူ ကျမရဲ့ ကိုယ်လုံးလေးဟာ ခေါင်းရင်းကို မြောက်တက်သွား၍ ကျမရဲ့တင်ပါးတွေဟာလည်း ခွက်ဝင်သွားတဲ့အထိပါပဲရှင်။

ပထမတစ်ချက်တော့ သားအိမ်ကိုထိပြီး အောင့်သလိုလိုရှိပေမယ့် အဲဒီလို ဆက်တိုက် ဆယ့်လေးငါးခါလောက် ခပ်သွက်သွက်ဆောင့်လိုးပြီးတဲ့အခါမှာတော့ သူရော ကျမပါ  နှစ်ဦးစလုံး ကာမအထွတ်အထိပ်ကို ရောက်လာကြပါတော့တယ်။

“ အား….မမ….အား….အင်း….ချစ်တယ် မမရယ်……”

“ ပြွတ်….ဖွတ်….အင့်….အား….ပြွတ်…..ပြွတ်……”

“ အား….ကျွတ်….ကျွတ်…..ဆောင့်…..ဆောင့်…..မောင်တိုး….အား……”

အချိန်အနည်းငယ်အကြာမှာတော့ ကျမတို့ နှစ်ဦးစလုံး အားရတင်းတိမ်စွာနဲ့ တစ်ချီပြီးမြောက်သွားကြပါတော့တယ်။

သူတော့မပြောတတ်ဘူး။ ကျမမှာဖြင့် တကိုယ်လုံးနုံးချိပြီး မောဟိုက်သွားတော့တာပါပဲ။ သူလည်း သူ့လီးတန်ကြီးကို တအောင့်လောက်စိမ်ထား၍ သူ့ပခုံးပေါ်မှာတင်ထားတဲ့ ကျမရဲ့ပေါင်နှစ်လုံးကို အိပ်ရာပေါ်သု့ိ အသာအယာကလေး ဆန့်တန်းချထားပြီးနောက် ကျမရဲ့နဖူးဆံစပ်ကို ယုယုယယသပ်ပေးကာ နဖူးပြင်လေးကို ကုန်းနမ်း၍ ခြေရင်းတန်းပေါ်မှာ တင်ထားတဲ့ မျက်နှာသုတ်ပုဝါကို ဆွဲယူလျက် ကျမရဲ့ ပေါင်နှစ်လုံးနှင့် ဆီးစပ်ပါမကျန် ကျမရဲ့ကိုယ်ပေါ်မှာ ရှိတဲ့ချွေးတွေအားလုံံးကို တဖြေးဖြေးလေး သုတ်ပေးနေပါတယ်။

အဲဒီလိုသုတ်ပြီးတာနဲ့ ကျမလည်း သူ့လည်ပင်းကို သိုင်းဖက်ပြီး အအိပ်ခိုင်းလိုက်တော့ သူလည်း ကျမဘေးနားမှာ လှဲ၍နှစ်ယောက်သားဖက်ပြီး မှိန်းနေလိုက်ကြတာ မောမောပန်းပန်းနဲ့ အိပ်ပျော်သွားကြပါတယ်။

ကျမတို့နှစ်ယောက် အိပ်ပျော်သွားလိုက်ကြတာ ကျမနိုးလာတော့ ညနေဖက်မှောင်ရီပင်ပျိုးနေပါပြီ။ ကျမလည်း မောင်တိုးကို ကြည့်လိုက်တော့ ကျမကိုဖက်ရင်း အိပ်ပျော်နေဆဲပါပဲ။ သူလည်း အတော်မောသွားဟန်တူပါတယ်။ တအောင့်လောက်ကြာလို့ သူ့ကိုလှုပ်နိုးလိုက်တဲ့အခါမှာတော့ နိုးလာ၍ ကျမကို စိုက်ကြည့်နေလို့ ကျမက…..   

“ ကဲ….မောင်တိုးရေ…မှောင်ရီတောင်ပျိုးနေပြီ….အကိုကြီးကိုစိန်မြင့်ကမနက်ဖန်  ညနေ  ပြန်လာမှာဆိုတော့ အချိန်တွေ အများကြီးရှိပါသေးတယ်။ ထပါဦး ရေချိုးပြီး ထမင်းစားလိုက်ကြရအောင်…..”

ကျမက ဒီလိုပြောတော့ သူက ကျမကိုဖက်ထားတဲ့ လက်ကိုဖယ်ပေးလိုက်တော့ ကျမလည်း အိပ်ယာပေါ်ကနေ လူးလဲပြီးထလိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ ကုတင်ပေါ်က လှမ်းဆင်းလိုက်တဲ့ ကျမကို ဆွဲလိုက်ပြီး ကျမရဲ့ ကိုယ်လုံးတီးပေါ်က ကျမရဲ့ အိစက်နေတဲ့ ဖင်သားလုံးလုံးကြီးတွေကို လက်နဲ့လှမ်းပြီး ကိုင်ကာ ဆုတ်နယ်လိုက်ပါသေးတယ်။ကျမက စောစောက ချွတ်ချထားခဲ့တဲ့ ရေလည်းထဘီလေးကို ကောက်စွပ်ကာ ရင်လျားပြီး ရေချိုးရန် အိမ်ဘေးသို့ ဆင်းလာခဲ့ပါတယ်။ ကျမ ရေချိုးပြီးရင် လဲဖို့ထဘီကတော့ ညနေပိုင်းက ရေချိုးတဲ့နေရာမှာ ကျန်ခဲ့ပါတယ်။

ရွာထဲကို မီးစက်နဲ့မောင်းပြီးပေးတဲ့ မီးကလည်း လာနေပြီဖြစ်လို့ အိမ်ပြတင်းပေါက်ကနေ တဆင့် (၂) ပေမီးချောင်းရောင်ဟာ အိမ်ဘေးကို ထွက်နေတာကြောင့် ကျမရေချိုးရတာ အဆင်ပြေသွားပါတယ်။ မောင်တိုးဆိုတာက တခြားမဟုတ်ပါဘူး။ ကျမရဲ့ယောက်ျားကိုစိန်မြင့်ရဲ့တူ ဝမ်းကွဲဖြစ်ပြီး အိမ်မှာဗာရီယလုပ်ဖို့နဲ့ ကူဖော်လောင်ဖက် သဘောမျိုး ကျမတို့နဲ့လာနေတဲ့ ကောင်လေးဖြစ်ပါတယ်။

သူက ကျမနဲ့အကိုကြီး ကိုစိန်မြင့်တို့ အိမ်ထောင်မကျမှီထဲက ဒီအိမ်မှာ အကိုကြီး ကိုစိန်မြင့်နဲ့ အတူနေခဲ့တာဖြစ်ပါတယ်။ မောင်တိုးက အသက်(၂၀)ရှိပြီဖြစ်ပြီး အလုပ်ကြမ်းသမား ဖြစ်တာကြောင့် နဂိုက လူကောင်ထွားရတဲ့ကြားထဲ ကြွက်သားတွေကပါ အမြောင်းလိုက်ထနေပါတယ်။ ဟင်း….ဟင်း….ပြောရမယ်ဆိုရင် ကျမ အကြိုက်ပေါ့။

သားသမီးမရှိတဲ့ အသက်(၅၀)အရွယ် မုဆိုးဖို အကိုကြီး ကိုစိန်မြင့်နဲ့ ကျမ မအေးစန်းတို့ အိမ်ထောင်ကျပြီးတာ တစ်နှစ်နီးပါးကြာသွားခဲ့ပြီဖြစ်တဲ့ အချိန်အတွင်းမှာ အားရတင်းတိမ်မှုမရှိခဲ့ရတဲ့ ကျမဟာ ဆန္ဒတွေပြင်းပြလာရတဲ့အခါတိုင်း အတူနေတဲ့ နုပျိုသန်မာတဲ့ မောင်တိုးကို ကြည့်ကြည့်ပြီး ကျမဟာ သာယာနေခဲ့ရတာဖြစ်ပါတယ်။

ခုတော့ အိုးချင်းထား အိုးချင်းထိ ဆိုတာမျိုးလို အိုးချင်းကထိရုံမျှပင်မက အက်သွားမလားမသိပါ။ ကျမရဲ့စောက်ပတ်ဝလေးပင် ရေလောင်းချိုးနေတဲ့အချိန်မှာ စပ်ဖျင်းဖျင်းလေး ဖြစ်လာရပါသေးတယ်။ဒါပေမယ့် ရေချိုးရင်း ချိုးရင်းနဲ့ အဲဒီစပ်ဖျင်းဖျင်းဖြစ်နေတာလေးဟာ ပျောက်သွားတဲ့အတွက် ကွဲသွားတာမဟုတ်ဘဲ ကျမရဲ့ စောက်ပတ်၀ ပွန်းသွားတာသာဖြစ်ကြောင်း သေချာသွားတဲ့အတွက် ကျမ စိတ်သက်သာရာရသွားပါတယ်။

ကျမရဲ့စိတ်ထဲကလည်း ကျမစောက်ပတ်ဝလေးပင် ပွန်း၍သွားရလောက်အောင် အားကောင်းမောင်းသန်လှတဲ့ မောင်တိုးကို ကြိတ်ပြီးသဘောကျမိလိုက်ပါသေးတယ်။ ပြီးတော့မှ ကျမဟာ ရှက်ပြုံးလေးပြုံးလိုက်ရင်း ရေချိုးနေတာကို အဆုံးသတ်လိုက်ပါတယ်။ရေချိုးပြီးသွားတော့ ကျမ အိပ်ခန်းထဲပြန်ရောက်တဲ့အထိ မောင်တိုးက ကိုယ်လုံးတီးနဲ့အိပ်ရာပေါ်မှာ လှဲနေတုန်းပါပဲ။

“ ကဲ…..ကိုယ်တော် ထ ရေချိုး ၊ မမ သနပ်ခါးလိမ်းပြီးရင် ထမင်းစားကြရအောင်…..”

ကျမ ကိုယ့်လင်သားကို ပြောသလို ခပ်ညုညု ခပ်နွဲ့နွဲ့လေးပြောလိုက်ပါတယ်။တကယ်ကိုလည်း ခုချိန်မှာ ကျမစိတ်ထဲမှာ အဲသလိုကို ခံစားနေရတာပါ။

ကျမပြောလိုက်တော့မှ မောင်တိုးက အိပ်ယာပေါ်မှ လူးလဲထကာ ရေစက် ရေပေါက်လေးများနဲ့ပြည့်တင်းဝင်းဝါနေတဲ့ ကျမရဲ့ကိုယ်လုံးလေးကို ခဏရပ်ပြီး တပ်မက်စွာနဲ့ကြည့်ပြီးမှ သူက အိပ်ခန်းထဲက ထွက်သွားပါတော့တယ်။ကျမလည်း ခပ်မြန်မြန်ပဲ သနပ်ခါးရေကျဲလေး လူးလိုက်ပြီး အဝတ်အစားလဲလိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့မှ အိပ်ခန်းအပြင်ကိုထွက်ကာ ခုံခင်းပြီး ထမင်းပွဲကို ပြင်ပါတော့တယ်။

ဒီတော့မှ မောင်တိုးက ရေချိုးရာကနေ တက်လာပြီး အိမ်ရှေ့ခန်းဖက်ကို ထွက်သွားပါတယ်။ခါတိုင်းဆို ထမင်းပွဲပြင်ရတာက ကျမလုပ်ရတာ မဟုတ်ပါ။ ကျမတို့လင်မယားစားဖို့ မောင်တိုးက ထမင်းပွဲ ပြင်ဆင်ပေးရပါတယ်။

ကျမတို့လင်မယား ထမင်းစားပြီးတော့မှ မောင်တိုးက ထမင်းစားရပါတယ်။ ပြီးတော့ ကျမတို့စားပြီးတဲ့ ပန်းကန်တွေကိုပါ သူကစုပြီးဆေးရပါတယ်။ခုတော့ သူ ထမင်းစားဖို့ ကျမက ထမင်းပွဲပြင်ပေးနေရပါပြီ။ ဒီလိုလုပ်ပေးရတာကိုလည်း ကျမစိတ်ထဲမှာ ကျေနပ်နေမိပါတယ်။

ထမင်းပွဲပြင်ပြီးတာနဲ့ ကျမဟာ မောင်တိုးရှိရာ အိမ်ရှေ့သို့ထွက်လာတော့ ရေချိုးပြီး ပုဆိုးလဲကာ စွပ်ကျယ်အင်းကျီကိုပါဝတ်ထားတဲ့ မောင်တိုးဟာ ဘယ်တုန်းကမှ မဖီးတဲ့ သူ့ဆံပင်တွေကို သပ်သပ်ရပ်ရပ်နဲ့ ဖီးထားပြီး လားလား ဘသားချောက သူတစ်ခါမှ မထိုင်တဲ့ ကျမယောကျ်ား အမြဲထိုင်နေကျ ပက်လက်ကုလားထိုင်မှာ အခန့်သား ထိုင်နေပါတယ်။

“ မောင်တိုးရေ……ထမင်းခူးပြီးပြီ……”

ကျမကပြောလိုက်တယ်ဆိုရင်ပဲ မောင်တိုးက ကျမကို လှည့်ကြည့်ပြီးဘာမှ မပြောပဲ ခေါင်းတစ်ချက် ဆတ်ပြကာ ထိုင်ရာမှ ထလိုက်ပါတယ်။

သူ့ပုံစံ သူ့အမူအရာတွေကို ကြည့်ပြီး ကျွဲမြီးတိုရမယ့်အစား ကျမစိတ်ထဲမှာ သဘောကျ နှစ်သက်နေမိပါတော့တယ်ရှင်။

.........................................................................................................................................

တဏှာအခံကြောင့် နေရာအမြန်ရပေမယ့် (ဇာတ်သိမ်းပိုင်း)

ကျမနဲ့မောင်တိုးဟာ တစ်စားပွဲထဲမှာ မျက်နှာချင်းဆိုင်ပြီး ထမင်းစားကြတဲ့အခါကျတော့ ကျမတို့နှစ်ယောက်ဟာ ကိုယ့် အတွေးနဲ့ ကိုယ် တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် စကားမပြောဖြစ်ကြပါဘူး။ လင်ရလို့ ပထမဦးဆုံးညားတဲ့ညမှာ ထမင်းအတူစားရတဲ့ခံစားမှုမျိုးနဲ့ ကျမရဲ့ ရင်မှာ ကြည်နူးနေရပါတယ်။ ပြီးတော့လည်း ကျမအပင်ပန်းခံပြီး ချက်ထားတဲ့ ထမင်းနဲ့ဟင်းတွေကို အားပါးတရစားနေတဲ့ သူ့ကို ကျမက တိတ်တခိုးလေး မျက်လွှာလေးပင့်ကာ ပင့်ကာကြည့်ရင်း ကျမရဲ့ရင်ထဲမှာ ကျေနပ်နေရပါတယ်။

ဒီလိုနဲ့ထမင်းစားနေရင်းက ခဏကြာတဲ့အခါမှာ သူက ထမင်းစားပြီးသွားကာ လက်ဆေးဖို့အတွက် ထသွားပါတယ်။ သူစားတဲ့ပန်း ကန်ကိုတော့ ဒီအတိုင်းပဲ ထမင်းစားပွဲပေါ်မှာ ချန်ထားခဲ့ပါတယ်။ ကျမစားပြီးတော့မှ တစ်ခါထဲ ကျမက ပန်းကန်တွေကို စုပြီးဆေးလိုက်ပါ တယ်။ ခါတိုင်းဆို ဒီကိစ္စ ဒီအလုပ်က မောင်တိုးလုပ်နေကျတွေပါ။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ကျမကတော့ ကျေနပ်ပါတယ်လေ။ ပန်းကန်တွေဆေးပြီး ကျမအိမ်ရှေ့ကို ထွက်လာတော့ မောင်တိုးက အိမ်ရှေ့တံခါးတွေနဲ့ ပြတင်းပေါက်တွေကို ပိတ်ပြီးနှင့်နေပါပြီ။ ခါတိုင်းလည်း ကျမ ယောကျ်ား အိမ်မှာ မရှိရင် ဒီလိုပဲ ကျမနဲ့ မောင်တိုးတို့ အိမ်မှာ အတူကျန်နေခဲ့ကြဆိုတော့ ပတ်ဝန်းကျင်ကလည်း ကျမတို့ကို ထူးဆန်းမ နေပါဘူး။ နောက်ပြီး ကျမတို့နေတဲ့ နှစ်ဆောင်ပြိုင်အိမ်ကြီးကလည်း တစ်ဧကနီးပါးရှိတဲ့ ခြံထဲမှာ ဆောက်ထားတာဖြစ်ပြီး အိမ်ပတ်လည် ခြံထဲမှာလည်း သစ်ပင်တွေနဲ့ အုံ့ဆိုင်းနေတာဆိုတော့ ကျမတို့ပိုပြီး လွတ်လပ်ကြတာပေါ့။

အိမ်ရှေ့ရောက်လို့ ကျမက ကြည့်လိုက်တော့ မောင်တိုးဟာ စောစောကလို ပက်လက်ကုလားထိုင်မှာ ထိုင်မနေဘဲ ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ ထိုင်နေတာ တွေ့ရတာကြောင့် ကျမလည်း သူ့အနားမှာဝင်ပြီး ထိုင်ချလိုက်ပါတယ်။ ကျမ ထိုင်လိုက်ပြီးတဲ့အချိန်မှာပဲ မောင်တိုးဟာ ကျမ ရဲ့ ဘေးကို တဖြေးဖြေးတိုးကပ်လာ၍ သူ့လက်က ကျမကို သိမ်းကြုံးဖက်ကာ ကျမရဲ့ ကိုယ်လုံးလေးကို သူ့ရဲ့ပေါင်ပေါ်လှဲချလိုက်ပါတယ်။ ကျမလည်း အလိုက်သင့်ပါသွားပြီး ပက်လက်လှန်ကာ သူ့မျက်နှာမော့ကြည့်နေတုန်း ကျမ မျက်နှာပေါ်ကို သူ့မျက်နှာက ငုံ့ပြီးလာရာက သူ့ရဲ့နှုတ်ခမ်းကြီးတွေဟာ ကျမရဲ့ နှုတ်ခမ်းလေးပေါ်ဖိကပ်ပြီး စုပ်နမ်းလိုက်ပါတော့တယ်။

ကျမလည်း သူ့လည်ပင်းကိုဆွဲခိုပြီး ကျမရဲ့မျက်နှာလေးကို မြှောက်တင်ပေးလိုက်ပါတော့တယ်။ အဲဒီလို နှုတ်ခမ်းတွေကို စုပ်နမ်းရင်း စုပ်နမ်းနေတုန်းမှာ သူ့လက်ကြီးဟာ အငြိမ်မနေပါဘူး။ ကျမရဲ့ နို့အုံကြီးတွေကို အသာအယာပွတ်လိုက်။ တခါ တခါ တအားညှစ်ဆွဲလိုက် လုပ်နေပါတယ်။ နောက်တော့ ကျမရဲ့ အင်္ကျီထဲကို လက်ထိုးသွင်းပြီး နို့တွေကို နှိုက်လိုက် ဆွဲလိုက် လုပ်နေရတာ အားမရဘူးနဲ့ တူပါ တယ်။ ခဏနေတော့ ကျမရဲ့ အပေါ်အင်္ကျ ီက ကြယ်သီးလေးတွေကို တစ်လုံးပြီး တစ်လုံးလျှောက်ပြီး ဖြုတ်ပစ်လိုက်ပါတယ်။ ကြယ်သီး တွေ အားလုံး ဖြုတ်ပြီးတဲ့နောက် ကျမရဲ့အင်္ကျ ီကို ချွတ်ချလိုက်ပြီး တခါအတွင်းခံ ဘော်လီ အင်္ကျ ီဘေးက ဇစ်ကိုပါ ဆွဲဖြုတ်လိုက်ပြီး ကျမ ရဲ့ ဘော်လီအင်္ကျ ီလေးကိုပါ သူက ချွတ်ပြစ်လိုက်ပါတော့တယ်။

ကျမရဲ့ ခန္ဓာကိုယ် အထက်ပိုင်း တစ်ခုလုံးဟာ ကိုယ်လုံးတီးလေးဖြစ်သွားပြီး ဖြူဝင်း၍ ဖောင်းတင်းနေသော ကျမရဲ့ နို့အုံကြီးနှစ်လုံး ဟာလည်း လှုပ်လီလှုပ်လဲ့နဲ့ ထွက်ပေါ်လာရပါတော့တယ်။ ဒီအခါမှာတော့ သူ့လက်ကြီးက ကျမရဲ့နို့ကြီးနှစ်လုံးကို တစ်လုံးပြီး တစ်လုံး  ဘယ်ပြန်ညာပြန် စုန်ဆန်ကာ ကိုင်ရင်းနဲ့ နို့အုံကြီးတွေကို အရသာခံကာ ညှစ်လိုက် နယ်လိုက်လုပ်နေပါတယ်။ ပြီးတော့ ကျမရဲ့နို့သီးလေး တွေကို လက်ချောင်းလေးနှစ်ချောင်းကြားမှာ ညှပ်၍ လှည့်လိုက်တဲ့အခါများဆိုရင် ကျမဟာ စအိုဝလေးကိုပါ ရှုံ့ပြီးသွင်းလိုက်မိတဲ့အထိပါ ပဲ။

မကြာမီမှာပဲ သူ့ရဲ့နှုတ်ခမ်းတွေက ကျမရဲ့နှုတ်ခမ်းတွေကို စုပ်နေရာမှ လွှတ်ပေးလိုက်ကာ သူ့မျက်နှာကြီးက ပို၍ငုံ့ကျလာရာမှ ကျမ ရဲ့နို့သီးလေးနှစ်ဖက်ကို တစ်ဖက်ပြီး တစ်ဖက် ကုန်းစုပ်နေပါတော့တယ်။ မောင်တိုးဟာ တခါတခါမှာ ကျမရဲ့နို့အုံကြီး တစ်ခုလုံးကို ငုံခဲကာ မနာအောင်တွက်ဆပြီး သူ့ရဲ့သွားတွေနဲ့ တဇတ်ဇတ်လိုက်လိုက်ကိုက်တဲ့အခါ ကျမဟာ သူ့ကို တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ဖက်လိုက်ပြီး ကျမရဲ့ ခန္ဓာကိုယ် အောက်ပိုင်းတစ်ခုလုံးဟာ ကြွရွပြီး ကော့တက်လာရပါတယ်။ အဲဒီနောက်မှာတော့ အသက်ရှုသံတွေ ပြင်းပြင်းပြီးလာရတဲ့ မောင်တိုးဟာ ကောက်ခါငင်ကာ ကျမရဲ့ကိုယ်လုံးလေးကို စွေ့ကနဲပွေ့ချီလိုက်ပြီး အိပ်ခန်းထဲသို့ ခေါ်သွားတော့ရာ ကျမလည်း မျက်လုံး လေးတွေ မှိတ်ပြီး ရင်ထဲမှာကြည်နူးမှုလေးတွေ တသိမ့်သိမ့်နဲ့ သူခေါ်ရာနောက်ကိုလိုက်ပါသွားရပါတော့တယ်။

အိပ်ခန်းထဲရောက်တော့ မောင်တိုးဟာ ကျမရဲ့ကိုယ်လုံးလေးကို ကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်လှန်ချလိုက်ပါတယ်။ နောက် ကျမရဲ့လက် နှစ်ဖက်ကို ခေါင်းရင်းဖက်သို့ လှန်၍ချပေးလိုက်ပြီး သူကတော့ ကုတင်စွန်းမှာ တင်ပါးလွဲဝင်ပြီး ထိုင်လိုက်ပါတယ်။ ဒီလိုထိုင်နေရာကနေ သူက ကျမရဲ့နို့အုံကြီးတစ်ဖက်ကို ကုန်း၍ စို့လိုက်ရာက သူ့လက်တဘက်က ကျမရဲ့ကျန်တဲ့နို့အုံတစ်ဖက်က နို့သီးလေးကို လှိမ့်ပြီးချေနေ ပါတယ်။

သူ့လက်တစ်ဖက်က ကျမရဲ့အောက်ပိုင်းမှာ ဝတ်ထားတဲ့ ထဘီကိုဖြေလိုက်ပြီး အောက်သို့ဆွဲချကာ ကျမရဲ့အဖုတ်လေးကို ပယ်ပယ် နယ်နယ် ပွတ်ချေလိုက်၊ စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ဖက်ကို နှိုက်ပွတ်လိုက်၊ စောက်ဖုတ်ကြီးတစ်ခုလုံး အုံကြွပါလာအောင် ဆုပ်ဆွဲလိုက်နဲ့ လုပ်ချင်သလို လုပ်နေတာပါပဲ။ သူလုပ်သမျှဟာလည်း ကျမအဖို့ ကောင်းဖို့ကြီးပဲ ဖြစ်နေတာပါပဲရှင်။ သူ့ရဲ့လက်က ကျမရဲ့စောက်စေ့ လေးကို ပွတ်သပ်ပေးလိုက်တဲ့အခါများဆိုရင် ကျမဖြင့် ဖင်ကြီးတွေကို အိပ်ယာပေါ်ကနေ ကော့မြှောက်တက်သွားရတဲ့အထိပါပဲ။ ဒီကြားထဲ မောင်တိုးဟာ ကျမရဲ့စောက်ခေါင်းပေါက်ကိုပါ ချမ်းသာမပေးဘဲ သူ့လက်ခလယ်နဲ့ စောက်ခေါင်းထဲကို အဆုံးထိ ထိုးထည့်ကာ နှိုက်နေတော့တာပါပဲ။ တစ်ခါ တစ်ခါ ချာလပတ်လှည့်နေလိုက်သေးတယ်။ အဲ….သူ့လက်ခလယ် ပြန်နှုတ်လာတဲ့အခါ တစ်ခါထဲ ဆွဲနှုတ် တာမျိုးမဟုတ်ဘဲ တဖြေးဖြေးပွတ်လာပြီး ကျမရဲ့ အဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ဖက်ရဲ့ အတွင်းဂလိုင်ထဲကို လှည့်ပတ်ပွတ်နေပါသေးတယ်။ နောက်ပြီးမှ ကျမရဲ့ အစေ့လေးအပေါ်ကို တဖြေးဖြေးတိုက်ဆွဲလာတယ်ရှင့်။

အို….အဲဒီအချိန်မှာဖြင့် ကျမရဲ့ဖင်ကြီး တစ်ခုလုံးဟာ ကော့လန်ပြီး ခြေထောက်(၂)ချောင်းဟာလည်း အငြိမ်မနေနိုင်တော့ဘဲ ကား လိုက် စုလိုက် ဆန့်လိုက် ကွေးလိုက်ဖြင့် မနေတတ် မထိုင်တတ်နဲ့ ကျမဟာဖြင့် ဆပ်စလူးကို ခါနေရတော့တာပါပဲရှင်။ တစ်သက်နဲ့တ ကိုယ် ကျမယောက်ျားဖြင့် တစ်ခါမှ ကျမကို ဒီလိုကြင်ကြင်နာနာနဲ့ လုပ်မပေးဖူးပါဘူးရှင်။ သူလုပ်တဲ့အခါမှာဖြင့် ကျမကပင် သူ့လီးကို ကိုင် ပြီး အပေါက်ဝတေ့ပေးရသေးတယ်။ အဲဒီလိုတေ့ပေးလိုက်တာနဲ့ တပြိုင်နက် သူ့လီးကိုသာ မဝင်ဝင်အောင် အဆုံးထိ ဇွတ်တရွတ်သွင်းပြီး အခါနှစ်ဆယ် သုံးဆယ်လောက် ညောင့်ပြီး ဆန့်ငင်ဆန့်ငင်နဲ့ ပြီးသွားတာပါပဲ။

ကျမလည်း ပထမတော့ ယောက်ျားတွေဟာ အားလုံး ဒီလိုချည်းနေမှာပဲလို့ ထင်နေခဲ့ပါတယ်။ ဒီလောက်ကြာကြာလည်း တခါမှ မခံရ ဖူးပါဘူး။ တို့လို့တန်းလန်းနဲ့ ပြီးသွားပြီး သူကတော့ တခေါခေါနဲ့ အိပ်ပျော်သွားတာပါပဲ။ ကျမမှာသာ မျက်စေ့ကြောင်၍ တစ်ညလုံး အိပ်မ ပျော်တဲ့အခါများပါတယ်။ ကျမယောက်ျားဟာ လူကောင်ကတော့ ကြီးပါတယ်။ ထောင်ထောင်မောင်းမောင်းပါပဲ။ ဒါပေမယ့် သူ့ဟာက မောင်တိုးတဝက်စာလောက်ပဲ ရှိလိမ့်မယ်ထင်ပါတယ်။ ကျမက လူကြီးရင် လီးလည်းကြီးလိမ့်မယ် ထင်နေတာ တကယ်တော့ မဟုတ်ဘူး ရှင်။ အခုအချိန်မှာ မောင်တိုးဟာ ကျမ မနေနိုင် မထိုင်နိုင် ရွတက်နေတာကိုသိလို့ သူ့မှာရှိတဲ့ အဝတ်အစားတွေကို ချွတ်နေပါတယ်။ အား လုံးကျွတ်ကုန်လို့ သူ့လီးကြီးပေါ်လာတဲ့အခါ ကျမက အိပ်ယာပေါ်ကနေ ကြုံးထပြီး သူ့လက်နှစ်ဖက်ကိုဆွဲကာ သူ့ကို ကျမ ဘေးနားမှာ လှဲ ချလိုက်ပါတယ်။

အဲဒီနောက် ကျမဟာ သူ့ကို ပက်လက်လှန်ပြီး ကဗျာကသီထထိုင်ကာ သူ့လီးကြီးကို သေသေချာချာ ကျမ လက်ချောင်းလေးတွေနဲ့ ဆုတ်ကိုင်ပြီး ကြည့်နေမိပါတယ်။ မာတောင်နေတဲ့ သူ့လီးကြီးရဲ့ လုံးပတ်ကို ကျမရဲ့ လက်မနဲ့လက်ခလယ်ကို ကွင်းလုပ်ပြီး စွပ်ကြည့် တော့ အတော်ပဲရှင့်။ ကဲ….ဘယ်လောက်များကြီးသလဲ။ နောက်ပြီး အရှည်ကျပြန်တော့လည်း ကျမရဲ့လက်ဖဝါးကို ကားပြီး လက်မထိပ်နဲ့ လက်သန်းထိပ်တို့နဲ့ထွာကြည့်တာ သူ့လီးကြီးက လက်တစ်လုံးလောက်တောင် ပိုရှည်ပါသေးတယ်။ အားရစရာကြီးပေါ့ရှင်။ အဲ….နောက် ပြီး ကျမယောက်ျားရဲ့လီးလို တစ်ခါထဲ ဒစ်ကြီးပေါ်နေတာမဟုတ်ဘဲ သူ့လီးကြီးက ဖြဲချလိုက်မှ ပေါ်တာရှင့်။

သူ့အမွှေးတွေကို ရိပ်ထားတာ မကြာသေးဘူးနဲ့တူပါတယ်။ ဆီးစပ်ကို ပွတ်ကြည့်တော့ အမွှေးငုတ်တိုတွေက ယားတားတားနဲ့ မောင် တိုး လီးကြီးက ခံရတဲ့အခါသာ ကောင်းတာမဟုတ်ဘူးရှင့်။ အခုလို ကိုင်ကြည့်တော့လည်း ကိုင်ရတာ နွေးတေးတေးနဲ့ အရသာတမျိုးပါပဲ။ အဲဒီလို ကျမက သူ့လီးကြီးကို ပယ်ပယ်နယ်နယ် ကိုင်နေတဲ့အခါမှာ မောင်တိုးဟာ မနေနိုင် မထိုင်နိုင်ဖြစ်လာပုံရပါတယ်။ ကျမလက်နဲ့ ဆုတ်ထားတဲ့ကြားကနေပြီး သူ့လီးကြီးဟာ ဆတ်ကနဲ ဆတ်ကနဲ တောင်နေပါတယ်။ သူ့ရဲ့လီးတန်ကြီးအောက်က အုကြီးဟာလည်း မဲ နက်လုံးတစ်ပြီးနေကာ ကျမရဲ့လက်သီးဆုပ်လောက်ရှိပြီး ဖောင်းတစ်နေပါတယ်။

သူ့အုကြီးကို ကြည့်မိရာက အသဲယားလာတဲ့ကျမဟာ အုကြီးကိုကိုင်မယ်လုပ်ကာရှိသေးတယ်။ သူက ကျမကို ဆွဲလှဲလိုက်တော့ အ လိုက်သင့်လှဲပြီး ပက်လက်လှန်ပေးလိုက်ပါတယ်။ အဲဒီအခါမှာတော့ သူဟာ ထထိုင်ပြီး ကျမရဲ့ခေါင်းရင်းကိုလာကာ ဒူးနှစ်လုံးကို ကျမရဲ့ ပုခုံးနှစ်ဖက်အထက်နားမှာထောက်၍ ကုန်းချလိုက်တော့ သူ့လီးကြီးဟာ ကျမရဲ့မျက်နှာပေါ်ဝဲနေပါတယ်။ ဒါကြောင့်လည်း ကျမဟာ စုပ် ကြည့်ချင်စိတ်တွေပေါ်လာပြီး ကျမလက်တစ်ဖက်နဲ့ သူ့လီးကြီးကို ဆုတ်ကိုင်ပြီး ပါးစပ်ထဲကို ထိုးထည့်လိုက်ပါတယ်။ ကျန်လက်တစ်ဖက် က သူ့အုကြီးကို အသာအယာပွတ်ပေးနေမိပါတယ်။ ကျမရဲ့ လျှာကလည်း ပါးစပ်ထဲမှာရောက်နေတဲ့ သူ့လီးကြီးကို လျှာထိပ်နဲ့ တို့တို့ပြီး တပြွတ်ပြွတ်စုပ်နေလိုက်ပါတော့တယ်။

အဲဒီအချိန်မှာ မောင်တိုးဟာ ကျမကို ကလဲ့စားချေသည့်အလား ကျမရဲ့ထောင်နေတဲ့ ပေါင်နှစ်လုံးကို ဘေးသို့ဖြဲကားလိုက်ပြီး ကျမရဲ့ တင်ပါးနှစ်ဖက်အောက်လက်ကို လျှိုနှိုက်ကာ ဆုပ်နယ်လိုက်တဲ့အခါမှာတော့ ကျမရဲ့ အဖုတ်ဟာ အလိုလိုနှစ်ခြမ်းကွဲ၍ ပြဲကားသွားရပါ တော့တယ်။ အဲဒါကို အခွင့်ကောင်းယူ၍ မောင်တိုးရဲ့မျက်နှာဟာ ကျမရဲ့ဖြဲကားနေတဲ့ အဖုတ်ပေါ်ကိုရောက်လာပြီး သူ့နှာခေါင်းနဲ့ ကလိ ကာ တရှုံ့ရှုံ့လှိမ့်နမ်းနေပါတယ်။ နောက်တော့ မောင်တိုးဟာ ကျမအပေါ်မှာ ကုန်းနေတဲ့အနေအထားကနေ ဘေးသို့စောင်းပြီး ပက်လက် လှဲချလိုက်ပါတယ်။ သူ ပက်လက်လှန်လိုက်တဲ့အနေအထားအတိုင်း ကျမကလည်း အလိုက်သင့် ခန္ဓာကိုယ်ကို လှိမ့်လိုက်တဲ့အတွက် မောင်တိုးက ပက်လက်လှန်ရက်အနေအထားဖြစ်ပြီး ကျမက မောင်တိုးအပေါ်မှာ ကုန်းရက်အနေအထားဖြစ်သွားပါတယ်။ အခုဆို ကျမနဲ့ မောင်တိုးဟာ ဖင်ပြန်ခေါင်းပြန်နဲ့ 69 အနေအထားမျိုးဖြစ်သွားပါတယ်။

ကျမဟာ လက်တစ်ဖက်နဲ့ သူ့လီးကြီးပေါ်က အရေပြားကို ဖြဲချလိုက်ပြီး ဒစ်ကြီးပေါ်လာတဲ့အခါမှာတော့ ကျမရဲ့နှုတ်ခမ်းလေးနဲ့ ငုံစုပ် လိုက်ပါတယ်။ သူ့လီးကြီးဒစ်ကြီးအောက်ခြေတဝိုက်ကို ကျမလျှာဖြားလေးနဲ့ ပတ်လည်လှည့်ပြီး ယက်ပေးလိုက်တဲ့အခါမှာတော့ မောင်တိုး ရဲ့ ခါးကော့တက်လာပြီး သူ့လီးကြီးဟာလည်း ကျမပါးစပ်ထဲကို တိုးဝင်လာပါတယ်။ လီးကြီးကို လက်တစ်ဖက်နဲ့ ထိန်းကိုင်ထားပြီး အ ထက်အောင်စုန်ဆန် အသွင်းအထုတ်လုပ်ရင်း အားနဲ့စုပ်ပေးလိုက်တဲ့အခါမှာတော့….

“ အား…..ဟား….ကောင်းလိုက်တာ မမရယ်…..အ….အ….အား….”

ဆိုပြီး မောင်တိုးရဲ့ မချိမဆန့် အော်လိုက်တဲ့အသံကို ကြားရပါတယ်။ ကျမက သူ့လီးကြီးကို ငုံစုပ်ပေးနေသလို မောင်တိုးဟာ ရပ်မနေ ပါဘူးရှင်။ စောစောက ကျမစောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသား အပေါ်ယံကိုသာ နှာခေါင်းနဲ့နမ်းရှုံ့နေတဲ့ မောင်တိုးဟာ အခုဆိုရင် ကျမစောက်ဖုတ် ကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ သေချာဖြဲပြီး သူ့ရဲ့လျှာကြီးကို ကျမစောက်ခေါင်းထဲ ထိုးထည့်ပြီး ယက်ပေးပါတယ်။ ကျမဟာ ယားယားနဲ့ သူ့မျက်နှာ ပေါ်ကို စောက်ဖုတ်နဲ့ ဖိဖိပြီး ပွတ်ပေးလိုက်တာ သူ့ပါးစပ်တစ်ခုလုံး စောက်ရည်တွေ ပေကျံကုန်မှာပါပဲ။ ကျမဟာ သူ့ရဲ့လီးကြီးကို အာ ခေါင်အားနဲ့ ပါးပြင်နှစ်ဖက်ချိုင့်ခွက်နေအောင် အားယူပြီး အားနဲ့စုပ်စုပ်ပြီး လျှာနဲ့လည်း ယက်ပေးနေမိပါတယ်။ မောင်တိုးဟာ ကျမရဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးနဲ့ သူ့မျက်နှာပေါ်ဖိကပ်ထားတာကိုတောင် မောင်တိုးရဲ့လက်နှစ်ဖက်က ကျမရဲ့ရမ်းခါနေတဲ့ ဖင်ကြီးတွေကို ဆုပ်နယ်ပေး ရင်း ကျမရဲ့ စောက်ခေါင်းအတွင်းသားနံရံတွေကို သူ့လျှာကြီးနဲ့ ပွတ်ပွတ်ပြီး ယက်ပေးနေပါတယ်။ တခါတခါမှာ ကျမ စောက်ဖုတ်အဝနဲ့ သူ့ပါးစပ်အဝ တေ့လိုက်ပြီး အားနဲ့ စုပ်ပေးလိုက်တဲ့ခါများဆိုရင် ကျမရဲ့အသည်းနှလုံးတွေပါ ပြုတ်ထွက်ကုန်မလားထင်ရလောက်အောင် ကို ကောင်းလှပါတယ်ရှင်။ 

“ ပြွတ်…..အင်း….အား…..ပြွတ်…..ပလွတ်….ပြွတ်……အား…..ကောင်းလိုက်တာ မောင်တိုးရယ်…..အား….စုပ်……အား…..ယက်စမ်းပါ…..အထဲထိ…..အား…..ဟား…..”

“ ပြွတ်….ပလွတ်….အင့်…..ဗြွတ်…..ပြွတ်….ပလွတ်…..”

“ အား….မမ…..အ…..အား….ကောင်းလိုက်တာ မမရယ်…..အ….ဟား…..”

မောင်တိုးနဲ့ကျမဟာ အပြန်အလှန် အားရပါးရ စုပ်ပေးယက်ပေးလုပ်နေတာ ပြီးလုပြီးခင်ထိကို ဖြစ်လာပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ကျမက ဒီ အတိုင်း မပြီးလိုက်ချင်ပါဘူး။ ပြီးတော့ ကျမမှာ သူ့လျှာမမှီတဲ့

နေရာက သိပ်ယားနေပြီ။ ဒါကြောင့် သူ့လီးကြီးကို ကျမပါးစပ်ထဲကနေ ထုတ်လိုက်ပါတယ်။ နောက်ပြီး သူ့မျက်နှာပေါ်ခွထားတဲ့ ကျမရဲ့ပေါင်နှစ်ချောင်းကိုလည်း ဖယ်လိုက်ပါတယ်။ ကျမ သူ့ကိုယ်ပေါ်က ဆင်း လိုက်တယ်ဆိုရင်ပဲ မောင်တိုးဟာ ပက်လက်လှန်နေရာက ထထိုင်ပြီး ကျမကို အိပ်ယာပေါ်လှဲချလိုက်ပါတယ်။ ကျမက သူ့ကိုလက်တွေကို ဖယ်ပြီး သူ့ကိုပြန်တွန်းလဲှလိုက်တော့ သူက အိပ်ယာပေါ်ကို ပက်လက်လှန်ပြီး လဲသွားပါတယ်။

အဲဒီအချိန်မှာ သူ့ကိုယ်ပေါ်ကို ကျမက တက်ခွစီးလိုက်ပါတယ်။ သူကလည်း ပက်လက်ကနေ ကျမရဲ့ပေါင်သားနဲ့ ဖင်ကြီးတွေကို ဆုပ် နယ်ပေးစဉ်မှာ ကျမက သူ့လီးကြီးကို လက်တစ်ဖက်နဲ့ကိုင်ပြီး ကျမစောက်ဖုတ်ထဲ မဝင် ဝင်အောင် သွင်းနေပါတယ်။ ကျမဟာ သူ့လီကြီး ကို ကျမ စောက်ပတ်ဝနဲ့ သေသေချာချာတေ့လိုက်ပြီး ဖြေးဖြေးချင်းထိုင်ချလိုက်တဲ့အခါမှာ တဗြစ်ဗြစ်နဲ့ ဝင်သွားပါတယ်။ အဆုံးထိဝင်သွား တာနဲ့ တပြိုင်နက်ထဲ ကျမက မလှုပ်ရှားသေးဘဲ ခဏစိမ်ထားလိုက်ပါတယ်။ သူ့လက်တွေကလည်း ကျမရဲ့ဖင်ကြီးတွေကို ဆုပ်နယ်နေရာ ကနေ ကျမရဲ့နို့အုံကြီးနှစ်လုံးပေါ်ကို ရောက်လာပါတယ်။

သူက ကျမရဲ့နို့သီးနီနီရဲရဲလေးတွေကို သူ့လက်နှစ်ဖက်က လက်ညှိုးနှင့် လက်ခလယ်ကြားမှာ ညှပ်ပြီး သူ့လက်မတွေက ရွရွလေးပြိုင် တူ ချေလိုက်တဲ့အခါမှာတော့ ကျမမှာ စိမ်ထားရုံနဲ့ အားမရတော့ပါဘူး။ ကျမက စပြီး ညောင့်လိုက်ပါတော့တယ်။

“ ပြွတ်….ပြစ်….ဗြစ်…..အား….အင်း…..ပြွတ်….အား…..”

“ အား….ဟင်း…..ကောင်းလိုက်တာ…..မမရာ….အား….”

ကျမဟာ ဖြေးဖြေးမှန်မှန်နဲ့ စပြီး လှုပ်ရှားနေပြီဖြစ်ပါတယ်။ သူ့လီးကြီအရင်းနဲ့ ကျမစောက်ပတ်ဝ ထိတဲ့အထိ ထိုင်ချလိုက်ပြီးတဲ့အခါ ကျမဟာ သူ့လီးကြီးဒစ်ဖျားအထိ ပြန်ဆွဲထုတ်လိုက်ပါတယ်။ ဆွဲထုတ်ပြီးတဲ့အခါ ပြန်ပြီး အဆုံးထိထိုင်ချပေးလိုက်ပါတယ်။ အစပိုင်းမှာ တစ်ချက်ခြင်း လိုးပေးနေပြီး တဖြေးဖြေးနဲ့ ကျမရဲ့လှုပ်ရှားမှုတွေဟာ မြန်ဆန်လာရပါတယ်။ အခုဆိုရင် ဖြေးဖြေးချင်းညောင့်နေတာမဟုတ် တော့ပဲ အားရပါးရ ဆောင့် ဆောင့်ပြီး လိုးပေးနေပြီဖြစ်ပါတယ်။

“ ဗြစ်….ဗြစ်….ဗြစ်….ပြွတ်….ပြွတ်…..ပလွတ်…..ပြွတ်…..အား…..ကောင်းလိုက်တာ….မောင်လေးရယ်…..အား…….အင့်…..အင့်……အင့်…..”

“ ဗြစ်….ဗြွတ်….ပြွတ်…..အင့်….အင့်….အား…..ကောင်းလားဟင်….မောင်လေး…..”

“ ကောင်းတယ်……မမ….အ….အား……ဟင်း…….အား……မမ….ဆောင့်……ဆောင့်……မမ…ဆောင့်…..အား….”

“ ဗြစ်….ဗြစ်…..အား…..အောက်ကနေ ပြန်ဆောင့်ပေး မောင်လေး…….ဆောင့်…..ဆောင့်……အား…..ဟား…..အ….နို့တွေကို...ဆွဲ.....ဆွဲ....ပေးဦး....အ....ဟား....ဗြစ်....ပြွတ်...ပြတ်...

ပလွတ်…..အား….ဟား…..ရှီး…..အ…..မမ…ပြီးတောမယ် ..အား….ဆောင့်….အား..….ဟား….ဆောင့်….ဆောင့်…..”

“ အား…..ဟား….ကျနော်လည်း ပြီးတော့မယ် မမ…..ဆောင့်….ဆောင့်…..ကောင်းလိုက်တာ မမရယ်…..အား….ဟ…..ပြီး..ပြီ….မမ. …..အား…..”

“ ဗြစ်…ဗြစ်…ပြွတ်….ဗြစ်…..အင်း…..ဟင်း….အား……ကောင်းလိုက်တာ…..အား……အမလေး….ထွက်….ထွက်ကုန်ပြီ မောင်လေး…ရယ်….အား…..ရှီး…..အား….ပြီး….ပြီး…..အ….ဟား…..”

မောင်တိုးက ကျမထက် အရင်ပြီးသွားပြီး မောင်တိုးရဲ့လီးကြီးထိပ်က သုတ်ရည်တွေဟာ ကျမရဲ့စောက်ပတ်ထဲကို တပြစ်ပြစ်နဲ့ ပန်း ဝင်လာပါတယ်။ ပြီးချင်နေပြီဖြစ်တဲ့ ကျမဟာ အံကြိတ်ပြီး ဆက်ခါ ဆက်ခါ ဆောင့် ဆောင့်လိုးပေးလိုက်ပါတယ်။ ကျမရဲ့စောက်ဖုတ်အ တွင်းသားတွေနဲ့ မောင်တိုးရဲ့လီးကြီး ညှစ်လိုက်ပြီး အီဆိမ့်နေအောင်ကောင်းလှတဲ့ ကာမအရသာကို အပြည့်အဝခံစားရကာ ကျမရဲ့ စောက်ရည်တွေကို ပန်းထုတ်လိုက်ပါတယ်။ ကျမရဲ့စောက်ရည်တွေဟာ ဒရဟောစီးဆင်းလာပြီး သူ့ဆီးစပ်တစ်ခုလုံး ရွှဲရွှဲစိုသွားတော့တာ ပါပဲ။ စောက်ရည်တွေ ပန်းထုတ်ပြီး ပြီးသွားတဲ့နောက် ကျမ စောက်ပတ်ထဲမှာ သူ့လီးကြီးတပ်ရက်တန်းလန်းနဲ့ သူ့ကိုယ်ပေါ်ကို မှောက်ချ ပြီး မှိန်းနေလိုက်ပါတယ်။

ခဏလောက်အမောဖြေပြီးတဲ့အခါမှာတော့ ကျမဟာ သူ့အပေါ်ကနေ ဆင်းပြီး သူ့ရဲ့ဘေးမှာ ပက်လက်လှဲချလိုက်ပါတယ်။ မောင်တိုး ဟာ ကျမရဲ့ပါးပြင်လေးကို အားပါးတရ နမ်းရှိုက်လိုက်ပြီး ကျမရဲ့နို့အုံကြီးတွေကို ဖြစ်ညှစ်ပြီး ကိုင်နေပါတယ်။ နောက်တော့ သူက ကျမကို ရွှန်းရွှန်းစားစားကြည့်ပြီး ဘာမပြော ညာမပြောနဲ့ ကျမရဲ့နှုတ်ခမ်းတွေကို သူ့နှုတ်ခမ်းတွေနဲ့ ထိကပ်ပြီး နမ်းလိုက်ပါတော့တယ်။ ကျမက လည်း အလိုက်သင့် သူ့နှုတ်ခမ်းတွေကို ပြန်နမ်းမိပါတယ်။ မောင်တိုးရဲ့လျှာဟာ ကျမပါးစပ်ထဲရောက်လာပြီး ကျမရဲ့လျှာဖျားလေးကို သူ့ လျှာနဲ့ပွတ်သပ်ပြီး ကျမရဲ့နှုတ်ခမ်းတွေကို ဆွဲစုပ်ပြီး နမ်းပါတယ်။ ကျမဟာလည်း ကျမရဲ့လျှာနဲ့ သူ့လျှာကို ပြန်ပြီး ပွတ်သပ်ကာ နှုတ်ခမ်း ချင်း စုပ်ပေးရင်း ကျမရဲ့မျက်စိတွေကို မှိတ်ထားလိုက်ကာ သူ့ရဲ့အနမ်းမှာ နစ်မျောနေမိပါတယ်။ ခဏကြာတော့ မောင်တိုးဟာ နှုတ်ခမ်း ချင်း ခွာလိုက်ပြီး ကျမရဲ့နို့အုံကြီးတွေပေါ်ကို သူ့နှုတ်ခမ်းတွေ ပြောင်းရွှေ့လိုက်ပါတယ်။ မောင်တိုးဟာ ကျမရဲ့နို့အုံကြီးတွေကို တစ်လုံးပြီး တစ်လုံး ပြောင်းပြီး စို့ပေးနေပါတယ်။ ကျမရဲ့နို့အုံပေါ်ကိုလျှာဖျားလေးနဲ့ယက်ပေးပြီး နို့သီးတွေကို ငုံခဲကာ ပါးနှစ်ဖက်ချိုင့်ဝင်သွားအောင် ကို စုပ်ဆွဲပြီး စို့ပေးပါတယ်။

မောင်တိုးရဲ့ လက်တစ်ဖက်ကလည်း အငြိမ်မနေဘဲ ကျမရဲ့စောက်ဖုတ်ကို ပွတ်သပ်ပြီး ကလိနေပါတယ်။ ကျမရဲ့အရည်တွေ ရွှဲနစ် နေတဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲကို သူ့လက်ခလယ်နဲ့ ထိုးနှိုက်ဆွနေရင်း လက်ညှိုးနှင့် လက်မကြားမှာ ကျမရဲ့စောက်စေ့လေးကို ညှပ်ပြီး ပွတ်ချေ ပေးလိုက်တဲ့အခါမှာတော့ ကျမဟာ မနေနိုင်လောက်အောင်ဖြစ်လာပြီး ကျမရဲ့ဖင်ကြီးတွေဟာ မွေ့ယာပေါ်ကနေ တစ်ထွာလောက် ကော့ တက်လာပါတယ်။ မောင်တိုးဟာ တစ်ချီပြီးသွားပေမယ့် အားရတင်းတိန်ခြင်းမရှိသေးပဲ နောက်တစ်ချီထပ်လုပ်ဖို့အတွက် အစပျိုးနေတာ ဖြစ်ပါတယ်။ 

ကျမဟာ သူ့ရဲ့လုပ်ကိုင်ပေးတာတွေကို မှိန်းမောခံစားရင်း သူရဲ့လီးကြီးကို မျက်လုံးဖွင့်ပြီး ကြည့်လိုက်မိတဲ့အခါမှာတော့ မောင်တိုးဟာ စိတ်တွေတဖန်ပြန်ထလာပုံရပါတယ်။ သူရဲ့လီကြီးဟာ သံချောင်းတစ်ချောင်းလို မာတောင်ပြီး တဆတ်ဆတ်ဖြစ်နေကာ လီးထိပ်မှ အရည်ကြည်လေးတွေ စီးကျနေတာကို မြင်လိုက်ရပါတယ်။ မောင်တိုး ဆန္ဒတွေ ပြင်းပြလာရတာနဲ့အမျှ ကျမဟာလည်း သူ့ရဲ့ နူးနပ်မှုတွေအောက်မှာ နစ်မျောခံစားရင်း စိတ်တွေ တဖန်ပြန်ထလာပါတယ်။ ခဏအကြာမှာတော့ မောင်တိုးက

“ အရမ်းချစ်တယ် မမရယ်….မမကို ချစ်လို့ မဝသေးဘူး….”

“ မဝသေးရင် ချစ်ပေါ့….မချစ်ရဘူးလို့ ဘယ်သူကပြောနေလို့လဲ….”

“ မမရော ကျနော့်ကို ချစ်လားဟင်….”

“ သိပ်ချစ်တာပေါ့ မောင်လေးရယ်….မမကို ပစ်မသွားရဘူးနော်….ဒီလိုပဲ အမြဲတမ်းချစ်ရမယ် သိလား….”

“ မမ တစ်ယောက်ထဲမှာကိုပဲ ချစ်မှာ….မမကလွဲပြီး ဘယ်သူ့ကိုမှ ချစ်လို့ရမှာမဟုတ်တော့ဘူး….”

“ ဟုတ်ရဲ့လား….မောင်လေးရယ်….မမ မယုံရဲဘူး....”

“ တကယ်ပြောတာပါ မမရယ်…..မမကလွဲပြီး ဘယ်မိန်းမကိုမှ မချစ်ဘူး…..မမက ကျနော့်ရဲ့ အချစ်ဦးပါ….မမနဲ့ကျမှ အချစ်ဆိုတာကို ခံစားတတ်ခဲ့တာပါ….”

“ မောင်လေးက အပြောလည်း ကောင်းတယ်နော်….”

“ အပြောကောင်းတာ မဟုတ်ပါဘူး…..လက်တွေ့ ချစ်ပြမှာပါ….”

“ မမ…”

“ ဟင်…”

“ ကျနော်တို့ ချစ်ကြရအောင်နော်….”

“ အင်း….ချစ်လေ….”

“ မမ….ကျနော့်ကို လေးဘက်ကုန်းပေးပါလား…”

မောင်တိုးဟာ ကျမကို လေးဘက်ထောက်ပြီး ဖင်ကုန်းခိုင်းလာပါတယ်။ ကျမလည်း သူ့ဆန္ဒအတိုင်း လိုက်လျောပြီး မွေ့ယာပေါ်မှာ လေးဘက်ထောက်ပြီး ခါးလေးကို ခွက်လိုက်ကာ ကျမရဲ့ဖင်ကြီးတွေကို မြှောက်ကြွပင့်တင်ပေးပြီး ပေါင်နှစ်ချောင်းကိုလည်း ကားထားပေး လိုက်ပါတယ်။ ဘယ်တတ်နိုင်ပါ့မလဲနော်….ကျမက သူ့ကိုချစ်မိသွားတာကိုး သူ့ဆန္ဒကို လိုက်လျောပေးရတော့မပေါ့။ ကျမ လေးဘက် ထောက်ပြီး ဖင်ကုန်းပေးလိုက်တဲ့အခါမှာတော့ မောင်တိုးဟာ ကျမရဲ့ဆူဖြိုးကားစွင့်ပြီး အယ်နေတဲ့ ဖင်ကြီးတွေနောက်မှာ ဒူးထောက်နေ ရာယူရင်း ကျမရဲ့ရမ္မက်ကြွစရာ ထွားပြီး အယ်နေတဲ့ ဖင်ကြီးတွေကို တစိမ့်စိမ့်ကြည့်နေပါတယ်။ ကြည့်နေရင်း မောင်တိုးဟာ စိတ်တွေ မ ရိုးမရွဖြစ်လာပုံရပါတယ်။ 

မောင်တိုးဟာ ကျမရဲ့ဖင်ကြီးတွေဆီကို မျက်နှာအပ်ပြီး ကျမရဲ့ဖင်ကြီးတွေကို ကုန်းပြီး အားရပါးရ သူ့ရဲ့နှာခေါင်း နဲ့ထိုးပြီး နမ်းပါတော့တယ်။ မောင်တိုးက ကျမရဲ့ဖင်ကြီးတွေကို အားပါးတရနမ်းနေစဉ်မှာပဲ ကျမရဲ့စိတ်တွေဟာ ပိုထကြွလာပြီး စောက် ပတ်ထဲမှာလည်း ရွနေအောင်ယားလာတာကြောင့် ကျမရဲ့ဖင်ကြီးတွေဟာ လှုပ်ခါပြီးရမ်းလာပါတယ်။

“ မောင်တိုး….လုပ်တော့ကွာ….မမ မနေနိုင်တော့ဘူး….”

“ မမ….ဘယ်လိုဖြစ်နေလို့လဲဟင်….ကျနော်က ဘာလုပ်ပေးရမှာလဲ….”

“ တော်ပြီကွာ မမ မပြောချင်ဘူး….”

“ မမ…က ဘာမှမပြောရင် ကျနော်က ဘာလုပ်ရမှန်းသိမှာ မဟုတ်ဘူးလေ….ပြောမှသိမှာပေါ့….”

“ ကဲ….ဒီလောက်ကြားချင်နေရင်လည်း ပြောမယ်….မမ စောက်ပတ်ထဲမှာ ရွနေပြီ…..အရမ်းခံချင်နေပြီ မောင်ရယ်….မမကို လိုးပေး တော့နော်…..ဟုတ်ပြီလား…..”

“ ဟုတ်ပြီ မမရယ်….မမကို လိုးပေးတော့မယ်နော်….”

မောင်တိုးဟာ ပြောပြောဆိုဆို ကျမရဲ့ဖင်ကြီးတွေနောက်မှာ အကျအန ဒူးထောက်ပြီးနေရာယူလိုက်ပါတယ်။ မောင်တိုးက ကျမရဲ့ဖင် ကြီးတွေကို သူ့လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ဖျစ်ညစ်ဆုပ်နယ်လိုက်ရင်း ကျမရဲ့ပြူးထွက်နေတဲ့စောက်ဖုတ်အဝမှာ သူ့လီးကြီးကို တေ့လိုက်ပါတယ်။ အဲ ဒီနောက် မောင်တိုးဟာ သူ့လီးကြီးနဲ့ ဆိုင်းမဆင့် ဗုံမဆင့် မညှာမတာပင် စပြီး ဆောင့်လိုးလိုက်ပါတော့တယ်။

“ ဗြစ်…..ဗြစ်…..ဗြစ်….အမလေး…..အား…..မောင်တိုးရယ်…..ဟင်း…..ဟင်း….”

ဆောင့်လိုးလိုက်တဲ့အရှိန်ကြောင့် သူ့လီးကြီးဟာ ကျမစောက်ဖုတ်ထဲ အရှိန်ပြင်းစွာ ထိုးဝင်လာပြီး ကျမ စောက်ဖုတ်လေးမှာ အောင့် တက်သွားပြီး ကျမ တကိုယ်လုံး ကော့တက်သွားရပါတယ်။ မောင်တိုးဟာ ကျမရဲ့နို့အုံကြီးနှစ်လုံးကို ဆွဲကိုင်ပြီး အားယူကာ လွတ်လွတ် လပ်လပ်ပင်ဆောင့်၍ လိုးနေပါတော့တယ်။

“ ဗြစ်….ပြစ်….ပြွတ်…..ဗြစ်….ပလွတ်…..အား….အင်း…..အား…..”

“ ဗြစ်….ပြွတ်….ပြစ်….ပလွတ်…..ဘတ်…..ဖတ်…..ပြွတ်…..ဘတ်….”

သူ့ရဲ့ဆီးစပ်က အုကြီးတွေနဲ့ ကျမရဲ့စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသား ထိရိုက်သံတွေဟာ တရစပ်ထွက်ပေါ်လာပါတော့တယ်။ မောင်တိုးက အားပြင်းပြင်းနဲ့ ကျမ ကို ဆောင့်လိုးနေသလို ကျမကလည်း အားကျမခံ ကျမရဲ့ဖင်ကြီးတွေကို နောက်ပြန်ပစ်ပစ်ပြီး ဆောင့်ပေးနေမိပါ တယ်။ ကျမရဲ့ပြူးထွက်နေတဲ့ စောက်ဖုတ်ဟာ မပြူးနိုင်တော့ပါဘူး။ ခွက်ပြီး ဝင်ဝင်သွားနေပါတယ်။ ဆောင့်ချက်တွေက ပြင်းထန်လှပါ တယ်။ တခါ တခါ ကျမရဲ့ဖင်ကြီးတွေကို နောက်ပြန်ပစ်အဆောင့်နဲ့ သူက ကျမရဲ့စောက်ဖုတ်ကို အရှိန်နဲ့ဆောင့်အလိုး သွားဆုံတဲ့အခါမျိုး ဆိုရင် ကျမ ခန္ဓာကိုယ်ဟာ ရှေ့ကို ငိုက် ငိုက်ကျသွားရပါတယ်။ ကျမရဲ့ဖင်ကြီးတွေဟာ ရမ်းခါနေပြီး ကျမ မျက်လုံးတွေကို မှိတ်ထား လိုက်ကာ ခေါင်းကို နောက်လှန်ပြီး ကာမအရသာကို အပြည့်အဝခံစားနေမိပါတယ်။

သူက တတ်လည်းတတ်နိုင်လွန်းပါတယ်။ အချက်သုံးဆယ်လောက် တအားဆောင့်လိုးနေတာတောင် မပြီးသေးပါဘူး။ ကျမတောင် ပြီးချင်လာပါတယ်။ ပြောရင်းဆိုရင်း သူလည်း ပြီးခါနီးလာပြီထင်ပါတယ်။ ခပ်သွက်သွက်ဆောင့်နေပါပြီ။ ခပ်သွက်သွက်ဆိုတာ အဖျားဝင် သွားပြီး အရင်းက အုကြီးတွေပါ ဝင်သွားမတတ် ခပ်မြန်မြန်ဆောင့်ပြီး လိုးနေတာဖြစ်ပါတယ်။ ခဏကြာလို့ သူ့လီးကြီးက သုတ်ရည်တွေ ပန်းထွက်လာတဲ့အချိန်မှာပဲ ကျမက မပြီးသေးတဲ့အတွက် သူ့ကို ခပ်နာနာလေး ဆောင့်ပေးရန် မပွင့်တပွင့်နဲ့ ပြောလိုက်ရပါတယ်။

“ ဗြစ်…ပြွတ်….ပြစ်….ပလွတ်….ပလွတ်….ပြွတ်…..ဗြစ်…..”

“ အား…..အ……အား…ပြီး…ပြီး….အ…..ဟား…..ဟင်း……မမ…..အား……ကောင်းလိုက်တာ မမရယ်……”

“ ဆောင့်….ဆောင့်…..မောင်လေး….မမ ပြီးတော့မယ်…..ဆောင့်ပေးဦး…..အား…..ဟား……”   

သို့သော်လည်း မောင်တိုးမှာ သိပ်ပြီး မတတ်နိုင်တော့ပါ။ လုပ်ရုံသာ လုပ်ပေးနိုင်ပါတော့တယ်။ သူ့လီးတန်ကြီးကတော့ မာဆဲပါပဲ။ မောင်တိုးဟာ ပြီးသွားလို့ ဆောင့်အားလျှော့သွားတာနဲ့ ကျမဟာ ကုန်းပေးထားရာကနေ မောင်တိုးရဲ့ရှေ့မှ ထပြီး ထိုင်လိုက်ပါတယ်။ နောက်တော့ ကျမဟာ သူ့ကို ပက်လက်ဆွဲလှဲချလိုက်ပြီး အမြန်ပဲ ကျမက သူ့အပေါ်ကို တက်ခွကာ သူ့လီးတန်ကြီးကို ကျမရဲ့စောက်ပတ် ထဲသွင်းပြီး ကျမဟာ ပြီးခါနီး ဆန္ဒတွေက အဆမတန်ပြင်းထန်နေလေတော့ ကျမရဲ့ဖင်သားကြီးတွေကို မြှောက်ကာ ချကာနဲ့ လုပ်ပြီး စိတ် ထဲမှာ ရှိတဲ့အတိုင်း စိတ်ရှိလက်ရှိ အားရပါးရ  ဆောင့် ဆောင့်ပြီး လိုးပစ်လိုက်ပါတော့တယ်။

“ ဗြစ်….ဗြစ်….ပြွတ်…..ပြွတ်….ပြစ်…..ပြွတ်….”

“ အား…..ဟ…..အား…..အ…..မမ…..အ….ဟား….မမ……အမလေး…..”

“ အင့်…အင့်….ဗြစ်…..ဗြစ်…..အင့်…..ဟင့်…..အား…သိပ်ချစ်တယ်…မောင်….ရယ်…..အား…..အ…..ရှီး…..အ….အင့်….အင့်…..အင့်.....ဗြစ်....ပြွတ်....ဗြစ်.....အား....ဟား.....အ...ဗြစ်.....

ဗြစ်…..ပြွတ်…..အင့်….အင့်…..အင်း…..ဟင်း……အား…..ပြီး…ပြီး…..ရှီး…အား..ထွက်ကုန်ပြီ….မောင်…ရယ်…..အား….ဟင်း…..ဟား…..ကောင်းလိုက်တာ…..”

ဆောင့် ဆောင့် လိုးနေရင်း ပြီးခါနီးကော့တက်လာကာ လေးငါးချက် တအားပစ်ပစ်ဆောင့်လိုးအပြီးမှာတော့ ကျမရဲ့ တကိုယ်လုံးဟာ တဆတ်ဆတ်တုန်ကာ တဟင်းဟင်းဖြစ်ရင်းက ကျမရဲ့စောက်ရည်တွေဟာ ပွက်ကနဲ ပွက်ကနဲ ထွက်ကျကုန်ကြတာဟာ သူ့ဆီးခုံနဲ့ပေါင် ခြံတွေပေါ်မှာ ရွှဲကုန်တော့တာပါပဲရှင်။

အဲဒီညက ညသန်းခေါင်ကို အတော်လေး ကျော်သွားပြီးမှ ကျမတို့ ခြေကုန်လက်ပန်းကျကာ အိပ်ပျော်သွားရပါတယ်။ တွက်ကြည့် လိုက်တော့ ကျမဖြင့် (၈)ချီတောင် ပြည့်ပြည့်ဝဝပြီးခဲ့ရပါတယ်။ အားရကျေနပ်လိုက်တာ မပြောပါနဲ့တော့ရှင်…..။

...........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။

နက်နက်လေးမျက်တဲ့ စူးလေးတစ်ချက် (စ/ဆုံး)

နက်နက်လေးမျက်တဲ့ စူးလေးတစ်ချက် (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ။

သူမ၏ရှေ့မှာရှိနေသော မှန်ထဲတွင် ပေါ်နေသော သူမ၏ပုံရိပ်က မိစူးပြုံးလျှင်မှန်ထဲက ပုံရိပ်ကလည်းလိုက်၍ပြုံးနေသည်။ မိစူးမှန်ရှေ့မှာရပ်ရင်းက တစ်ချက် ပြုံးလိုက်ပြီး မှန်ထဲတွင်ပေါ်နေသော သူမ၏ပုံရိပ်ကိုသေချာစွာကြည့်လိုက်သည် ။

မိစူးအရပ်က ခပ်မြင့်မြင့်လေး။ မျက်နှာသွယ်သွယ် ကော့ရွှမ်းနက်မှောင် နေသော မျက်တောင် ကြီးများ မကျဉ်းမကျယ်နဖူးနှင့် အရည်လဲ့နေသော မျက်လုံးများ ဖြောင့်စင်းသောနှာတံများအပြင် လေးကိုင်းသဏ္ဍာန်နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာက နီနီရဲရဲပွင့်အာစ နှင်းဆီငုံလို ဖူးရွ၍နေသည်။ 

ကျော့ရှင်းပြေပြစ်သော လည်တိုင် ဆူဖြိုးတင်းရင်းမို့မောက် နေသောရင်နှစ်မွှာ ချပ်ချပ်ရပ်ရပ်ဗိုက်သားလေးများနှင့်ဖြောင့်စင်းတောင့်တင်းလွန်းသော သူမ၏ပေါင်တန်ရှည်များသည် အရင်းတုတ်၍အဖျားသွယ်လျက်ရှိသည်။ သေးကျင်သောခါးနှင့်လိုက်လျာစွာကား၍နေသော တင်ပါးကြီးတွေကလည်း အပျိုကြီးမမတို့ပင် ရှုံးလောက်သည်။

သူမကိုယ်သူမကြည့်ကာကျေနပ်သွားသော မိစူးတစ်ယောက် ပြုံးလိုက်မိသည်။

“ မိစူးကတော်တော် လှတာပဲ အရွယ်နဲ့ မလိုက်ဘူး  ”

ဟု မိစူးရပ်နေရာနောက်ဖက်ရှိ ကုတင်ပေါ်တွင်ထိုင် နေသော မမသန်းက မှတ်ချက်ပြုသည်။ ထိုသို့ချီးကြူးသောစကားသံကို ကြားလိုက်ရသဖြင့် မိစူးတစ်ယောက် ကျေနပ်စွာ ပြုံးလိုက်မိသည်။

မမသန်းတို့အိမ်နှင့် မိစူးတို့အိမ်မှာ တစ်လမ်းထဲတွင်ရှိပြီး မနီးမဝေးလေးဖြစ်သည်။ မမသန်းက အတန်းကြီးပြီး ယခင်ကမိစူးနှင့်အတူ ကျောင်းသွားနေကျဖြစ်သည်။ ခု မမသန်းအိမ်ထောင် ကျသွားသည်မှာ ၆ လခန့်ရှိပြီဖြစ်သည်။

မိစူးကတော့ ဟိုတုန်းကလိုပင် မမသန်း၏ အိမ်သို့တံခါးမရှိဒါးမရှိဝင်ထွက် မြဲပင်ဖြစ်သည်။ မိစူးသည် မမသန်းအနီးသို့တိုးကပ်၍လာပြီးမမသန်းထိုင်နေရာကုတင်စောင်းတွင်ဝင်၍ ထိုင်လိုက်သည်။

“ မမသန်းကို မေးစရာရှိလို့  ”

“ မေးလေ ”

“ ဟိုလေ လင်မယားတူတူ အိပ်တယ်ဆိုတာ ဘာလဲဟင်  ”

မိစူး၏ အမေးစကားကိုကြားလိုက်ရတော့ မမသန်းက မိစူးရဲ့တစ်ကိုယ်လုံးကို ခြေဆုံးခေါင်းဖျားကြည့်လိုက်ရင်း သူမ၏ စိတ်ထဲမှာ မိစူးက ငါ့ထက်တောင် တောင့်ပါသေးလားလို့ တွေးလိုက်မိပြီး သန်းသန်းတစ်ယောက် ရှက်ကိုးရှက်ကန်းဖြစ်သွားပြီးတော့မှ သူမရဲ့ဘေးမှာယှဉ်လျက်သား ထိုင်နေတဲ့ မိစူးရဲ့ကိုယ်လုံးလေးကိုသိမ်းကြုံးပွေ့ဖက်လိုက်ပြီး မိစူးရဲ့လုံးဝန်းပြည့်ဖြိုးနေတဲ့ နို့ အုံတွေကို ဆုတ်ကိုင် ဖျစ်ညှစ်ရင်းက

“ ယောကျာ်းနဲ့အတူနေတယ်ဆိုတာ ဟောသလို နို့တွေကိုသူ့လက်နဲ့ ဆုတ်ကိုင်ဖျစ်ညှစ်တာကစလို့ လိုးကြတာကိုပြောတာပေါ့ မိစူးရဲ့  ”

“ ဟင့် လိုးတယ်ဟုတ်လား  ”

“ အင်း လိုးတယ်လို့ ခေါ်တာပေါ့  ”

“ လိုးတယ် ဆိုတာဘယ်လို လုပ်ကြတာလဲ  ”

“ ရော့် ခက်ပေါ့မိ စူးရယ် ယောကျာ်းတွေရဲ့လီးဆိုတာနဲ့ တို့မိန်းမတွေရဲ့စောက်ဖုတ်ထဲကို လိုးသွင်းတာကိုပြောတာ  ”

ဟုဆိုရင်း မိစူးရဲ့ပေါင်ခြ ံနှစ်ဖက် ကြားက အဖုတ်ကလေးကို ထဘီပေါ်ကနေအုပ်ပြီး ထက်အောက်ပွတ်သပ်ပေးလိုက်တော့ မိစူးမှာကြက်သီးတွေဖြာပြီး တစ်ခါဖူးမှ မခံစားဘူးတဲ့ ခံစားမှုတစ်ရပ်ကို စတင် ခံစားလိုက်ရပါတော့တယ်။

ရင်ထဲကလည်း ကတုန်ကယင်ကြီးနဲ့ တမျိုးပဲ။ ဘယ်လိုအမည်တပ်ရမလဲတောင် မသိတော့လောက်အောင် ပါပဲ။

အဲဒီနေ့ကအိမ် ပြန်ရောက်တော့ တစ်ယောက်ထဲရင်ထဲမှာ ဟာတာတာကြီးဘာလိုနေမှန်း မသိဘူး။ မမသန်းရဲ့ကိုင်တွယ်ပွတ်သပ်ပေးတာကိုပဲ အမြဲခံချင် နေတယ်။ တစ်ရက်ခြားလောက်ဆိုသလို မမသန်းရဲ့အိမ်ဖက် ကိုမိစူးတစ်ယောက်ရောက်ဖြစ်သည်။

ရောက်တဲ့အခါ တိုင်းမှာလဲ နှစ်ယောက်သား အခန်းထဲမှာ တွတ်ထိုးနေမိသည်။

“ မမသန်း အခုလိုကိုင်လိုက်တာ နဲ့တပြိုင် ထဲမိစူးတစ်ကိုယ်လုံး ကြက်သီးတွေထသွားတယ်၊ အဲဒါ ဘာဖြစ်တာလဲဟင် မမသန်း  ”

“ အဲဒါ အရသာရှိတာလို့ ခေါ်တာပေါ့ ဖီးတက်တာလို့ လဲခေါ်တယ် မိစူးရဲ့  ”

“ ဟယ့် ဟုတ်လဲဟုတ်ဘဲနဲ့  ”

“ ဟုတ်တယ် ဒါတောင်မိန်းမချင်း ကိုင်တွယ်ပွတ်သပ်ရုံရှိသေးတာ ယောကျ်ား တစ်ယောက်ရဲ့အကိုင်အ တွယ် ခံလိုက်ရရင်လူတစ်ကိုယ်လုံးလေထဲ မြောက်တက် သွားသလိုခံစားရတယ် '

“ အိုး..ဟုတ်လား  ”

“ အင်းပေါ့ မမယောကျ်ားက မမကိုပွေ့ဖက်ပြီး ပါးလေးတွေကိုနမ်း နှုတ်ခမ်းချင်းစုပ်နေပြီး ဟောသလို နို့တွေကို ကိုင်တွယ်ပွတ်သပ်လိုက်ရင်တော့ တကိုယ်လုံး တဖျင်းဖျင်းနဲ့ ဓာတ်လိုက်သလို တုန်တုန်သွားအောင်ခံစားရတာ  ”

မမသန်းက ပြောရင်းဆိုရင်း မိစူးရဲ့ဘော်လီအင်္ကျီကို လက်ကို လှိုနှိုက်ပြီး တင်းမာနေတဲ့ နို့အုံလေးကို လက်နဲ့ဆုပ်ကိုင်ဖျစ်ညှစ်ပြလိုက်တော့ တကယ်ပါပဲ မိစူးတစ်ကိုယ်လုံးတုန်သွားလိုက်တာ အာခေါခြောက်လာသလိုလို ရေငတ်သလိုလိုကြီးပဲ မမသန်းကလက်နဲ့လျှိုပြီးကိုင်ရတာကို အားမရလို့လား မသိပါဘူး မိစူးဘော်လီချိ တ်လေးကိုလှမ်းပြီးဖြုတ်ပစ်လိုက်တယ်။

“ အိုး မမသန်းကလဲ အဟိ ယားတယ်  ”

တအုံလုံးပေါ်ထွက်လာတဲ့ နို့တစ်ဖက်ကို တခဏလောက် ဆုပ်ကိုင် ဖျစ်ညှစ်လိုက်ပြီး လက်တစ်ဖက် ကနောက်ကျောကို သိုင်းဖက်ကာ မိစူးရဲ့ပါးနှစ်ဖက်ကို ဘယ်ပြန်ညာပြန် နမ်းပစ်လိုက်သည်။ ပြီးတော့ မဟတဟလေးဖြစ်နေတဲ့ နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာကို ဖိကပ်နမ်းရှိုက်လိုက်တော့ မိစူးကျောလေးကော့တက် သွားရသလိုရင်ထဲက ကလီစာတွေပါခုန်ပေါက်ထွက်ကြတော့မလား ထင်မှတ်ရသည်။ ခံစားရတဲ့ အရသာကလည်းလူတစ်ကိုယ်လုံးနွေးထွေးလှိုက်ဖို စေပြန်သည်။

နို့ကိုဆုပ်ကိုင်ထားတဲ့လက်တစ် ဖက်ကလည်းအငြိမ်မနေ။ နို့တွေကိုဆုပ်ကိုင်ပွတ်ချေပြီး ဗိုက်သားချပ်ချပ် လေးကိုဖွဖွလေးပွတ်ပေးနေပြန်သည်။

အဲဒီကနေထဘီအထက်ဆင်ကြားထဲလက်ထိုးနှိုက်ပြီးဆီးခုံတဝိုက် ကို ပွတ်သသပ်ပေးပြန်တော့

“ အိုး အိုး အဟိ ယား ယားတယ် မမသန်းရယ်  ”

“ အင်းပေါ့ ဒီလိုနမ်းပြီးပွတ်သပ်ပေးတော့ မိစူးအခုခံစားနေရတာထက်တောင် ပိုသေးတယ်၊ အခုဟာကမိန်းမချင်းဆိုတော့ အရသာအပြည့်အဝ မခံစားရဘူးပေါ့။ ကိုကိုမြင့်ရဲ့လက်တွေက ဟောသလို ဟောသလိုပွတ်သပ်ထိုးဆွလိုက်ပြီဆိုရင် ”

“ အီး ဟီး ဟင်းဟင်း အိုး  ”

မမသန်းက ပြောရင်းဆိုရင်း သူ့လက်ချောင်းတွေကို မိစူးရဲ့အဖုတ်ပေါ်ကို အုပ်ကိုင်လိုက်တယ်။ မွေးညှင်းနုလေးတွေဝိုင်းရံနေတဲ့ စောက်ဖုတ်အကွ ဲကြောင်းတစ်လျှောက်ကို လက်ချောင်းလေးတစ်ချောင်းက ထက်အောက် ပွတ်သပ်ပေးလိုက်တော့

“ အားဟား ဟားဟား အိုး တစ်မျိုးကြီးပဲ မမသန်းရယ် မိစူးမနေနိုင်တော့ဘူး၊ မမသန်း မိစူး မနေတတ်တော့ဘူး  ”

မိစူး တွန့်လိမ်ရုန်းဖယ်လိုက်ပေမယ့် မမသန်းရဲ့လက်ချောင်းတစ်ချောင်းဟာ မိစူးရဲ့စောက်ခေါင်းထဲကို ပလွတ် ဆိုပြီးဝင်လာတယ်။ စောက်ဖုတ်ကလေးအတွင်းကလည်း စစ်ကနဲစစ်ကနဲ ဖြစ်သွားပြီး ဘာတွေမှန်းမသိဘူး ထွက်ကျလာတာကို ခံစားလိုက်ရတော့ မိစူးအကြောတွေ တောင့်တင်းသွားပြီးသိပ်ကို ထူးကဲတဲ့အရသာတစ်ရပ်ကို ခံစားလိုက်ရပြန်သည်။

မမသန်းရဲ့လက်ချောင်းလေးဟာ ဝင်ထွက်လှုပ်ရှားမှုမြန်လာသလို မိစူးရဲ့ခံစားမှုအရှိန်အဟုန်ကလည်းမြင့်တက်၍လာသည်။တကိုယ်လုံးအကြောတွေက တရွရွနဲ့ခံစားမှု အထွတ်အထိပ်ရောက်လာတော့ ခန္ဓာကိုယ်လေးကိုမတ်မတ် မရပ်နိုင်တော့ဘဲ ညွတ် ခွေကျသွားမတတ်ဖြစ်လို့ မမသန်းရဲ့ပခုံးပေါ်မေးတင်ပြီးအားပြုလိုက်ရတဲ့အထိပါပဲ။

“ အား မိစူးထွက် ထွက်ကုန်ပြီ ဘာတွေလဲဟင်  ”

စောက်ဖုတ် အတွင်းထဲက တဖျင်းဖျင်းနဲ့ဖြစ်လာပြီး စစ်ကနဲစစ်ကနဲ အရည်တွေ ထွက်ကျလိုက်တဲ့ အချိန်မှာ မိစူး ဒူးမခိုင်တော့ဘူး။ ညွတ်ကျသွားတယ်။ မမသန်းက အလိုက်သင့်ထိန်းကိုင်ရင်းကုတင်ဆီကို ဆွဲခေါ်သွားတယ်။ ကုတင်တိုင်ကိုအားပြုကိုင်ရင်း မိစူးရင်ဘတ်တစ်ခုလုံး ဖါးဖိုထိုးသလိုနိမ့် ချီမြင့်ချီနဲ့ လှိုက်မောနှုံးချိသွားရသလိုဘယ်လိုခံစားမှုမျိုးနဲ့မှမတူတဲ့အရသာထူးကို ပထမဆုံးအကြိမ်ခံစားလိုက်ရတော့သည်။

“ မိစူး  ”

တိုးတိတ်ညင်သာတဲ့ မမသန်းရဲ့ခေါ်သံဟာ ဟိုးအဝေးကနေ လှမ်းခေါ်လိုက်သလို ထင်မှတ်ရသည်။ မဖွင့်ချင်ဖွင့်ချင်နဲ့ မိစူးမျက်လုံးများကိုအသာပင့်ကြည့်လိုက်တော့ မမသန်းရဲ့ပြုံးရွှင်နေတဲ့မျက်နှာကို မြင်တွေ့လိုက်ရသည်။

“ ဘယ်နဲ့လဲ အရသာရှိသွားတယ်မဟုတ်လား။ ဒါတောင်မှ လီးနဲ့ တကယ်မတွေ့ရသေးလို့ လီးနဲ့သာအလိုးခံလိုက်ရရင်မိစူးဆွေမေ့မျိုးမေ့ အရသာထူးကိုဒီထက်ပိုခံစားရမယ် မှတ်ထား  ”

အဲဒီနောက်မှာ တော့မိစူးတစ်ယောက် မိမိဘာသာမိမိတကိုယ်ရေ အရသာဖြောဖျောက်ခြင်းကို စတင်ပြုလုပ်ခဲ့မိပါတော့တယ်။ မိမိဘာသာ မိမိလက်နဲ့ ဒီလောက်တောင်ကောင်းနေရင် ယောကျ်ားတစ်ယောက်ရဲ့လီးဆိုတာနဲ့သာခံလိုက်ရရင်ဆိုသောအတွေးတွေက မိစူးကိုအနေခက်စေခဲ့ပေသည်။

..............................................................

အောင်ဖေ တစ်ယောက် ဒီတစ်ခေါက် ခရီးထွက်တာ ၂ လကျော်လောက်ကြာသွားသည်။ ပြန်လာတော့အောင်ဖေ၏ မယားပါသမီးလေးမိစူးသာအိမ်တွင်ရှိနေသည်။ မိစူးရဲ့အမေခင်ကြည်က မြို့ နှင့်တစ်ည အိပ်ခရီးသွားရသော သူ့အမျိုးတွေရှိရာ ရွာတွင် အကြွေးသွားတောင်းနေသည်။

ဒီတစ်ခေါက် ပြန်လာတော့ မိစူးတစ်ယောက် တော်တော်ပင်ထွားနေချေပြီ။ နို့ကြီးတွေကလည်း အယ်လို့ တင်ဆုံကြီးတွေကလည်းကားလို့ ပိုပြီးတောင့်တင်း ပိုပြီးလှလာသည်။ မိစူးတို့အရွယ်မှာ သွေးသားဆူဖြိုးတဲ့တက်သစ် စအရွယ်ဖြစ်၍တစ်နေ့တစ်ခြား ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်တွေ ထွားမို့ပြည့် တင်းလာသည်မှာ သဘာဝပင်ဖြစ်သည်။

မိစူးရဲ့ဝတ်ပုံစားပုံ ပြောပုံဆိုပုံတွေကလည်း သိသိသာသာ ကြီးပြောင်းလဲလာသည်ကို အောင်ဖေ တွေ့ရသည်။ အိန္ဒြေကြီးတဲ့အပျိုကြီးတွေစတိုင်လ် မျိုးဖြစ်နေသည်။ အောင်ဖေ့ကိုလည်းခပ်တန်းတန်းဖြစ်နေကြောင်းအောင်ဖေသတိထားမိသည်။

မိစူးအသက်နှင့် စာလျှင်ခန္ဓာကိုယ်ကအပျိုကြီးဖားဖားဖြစ်နေချေပြီ။ ပြီးတော့ မိစူးတစ်ယောက် အောင်ဖေ့ကိုကြည့်သော မျက်လုံးရွဲကြီးတွေက အောင်ဖေလို လူတောင်ရင်ခုန်ချင်လာသည်။

မိစူး အမေခင်ကြည်ကအသက် ၃၄ နှစ်ရှိပြီဖြစ်သည်။ လှတုန်းတောင့်တုန်းချောတုန်းပင်ဖြစ်သည်။အောင်ဖေတစ်ယောက် ခရီးထွက်ရတာကြာသဖြင့်အောင့်အီးသီးခံခဲ့ရသမျှကို အိမ်ကျမှ မိန်းမနှင့်အားရပါးရသွန်ပစ်လိုက်မည်ဟုအားခဲထားခဲ့သမျှခုအိမ်ရောက်တော့ ခင်ကြည်ကရှိမနေသဖြင့် အောင်ဖေ တစ်ယောက်စိတ်ပျက်သွားရသည်။

ဒါပေမယ့် ဆန္ဒတွေပြင်းထန်နေလို့ လားတော့မသိ၊ မိစူးကိုကြည့်ရင်း လိုးချင်စိတ်တွေပေါက်သွားသည်။အောင်ဖေ တစ်ယောက်ထမင်းစားသောက်ပြီးတော့ အိပ်ယာထဲဝင်ပြီးမှိန်းနေတဲ့အချိန်မှာပဲ အနားကိုလူတစ်ယောက်ရောက်လာသလို ဖြစ်တာကြောင့် မျက်လုံးကိုဖွင့် ကြည့်လိုက်တော့ မိစူးဖြစ်နေတာကို တွေ့လိုက်ရတဲ့အတွက် အောင်ဖေတစ်ယောက်အံ့သြသွားရပါတယ်။

မိစူးကထဘီရင်လျှားလေးနဲ့ကုတင် ဘေးမှာရပ်ပြီး အောင်ဖေ့ကို ကြည့်နေသည်။ မိစူးတစ်ယောက်မနက်ကကျောင်းသွားဖို့ပြင်ဆင်နေတုန်း ထွေးအောင်ဖေကခရီးသွားရာက ပြန်ရောက်လာသည်။ သူရေချိုးနေတုန်းထမင်းပွဲပြင်ဆင်ပေးပြီးကျောင်းသွားဖို့ လွယ်အိတ်ကိုကောက်ကိုင်လိုက်တဲ့ အချိန်မှာပဲ မိစူးရဲ့စိတ်ထဲကိုလက်တဲ့စမ်းလိုတဲ့ စိတ်ကူးရိုင်းတစ်ခုက ဝင်လာသည်။

အမေကဒီနေ့မနက် မှရွာကိုသွားတာဖြစ်သဖြင့် ၂ ရက်လောက်နေမှပြန်ရောက်မည်။ သူနှင့်ပထွေးအောင်ဖေတို့နှစ်ယောက်ထဲသာ အိမ်မှာရှိနေသည်။ ဒီအချိန်မှာသူ့ကိုသွားစလို့ သူက မမသန်းပြောသလို မိစူးကိုတက်လိုးရင်သိပ်ကောင်းမှာပဲလို့ တွေးပြီးအသာအရိပ်ခြေကြည့်နေသည်။

အောင်ဖေထမင်းစားပြီး၍ အိပ်ခန်းထဲလည်းဝင်သွားရော မိစူးကသူမကိုယ်ပေါ်က အဝတ်အစားတွေအားလုံးကို အတွင်းခံပါမကျန် ချွတ်ပစ်လိုက်ပြီးထဘီလေးကို ရင်လျှားပြီးအိပ်ခန်းထဲကို လိုက်ပြီးဝင်သွားသည်။

အောင်ဖေက အိပ်ရာထဲတွင် လှဲနေပြီးမိစူးဝင်လာတာကို သိပုံမရပေ။ ထဘီရင်လျှားလေးနဲ့ ပထွေးရှိနေတဲ့အိပ်ခန်းထဲကို မိစူးတစ်ယောက်တောက်လျှောက်ဝင်သွားသည်။ အိမ်မှာအမေမရှိဘဲ သူမနှင့်ပထွေးနှစ်ယောက်ထဲရှိနေပြန်တာမို့ မိစူးပို၍ရဲတင်းနေသည်။

အရင်ထဲကပထွေးက စ မလိုလိုဘာ လိုလိုနဲ့ တွန့်ဆုတ် ဆုတ်ဖြစ် နေတာမို့မိ စူးကပဲ စပေးလိုက်မယ်လို့စိတ်ကူးပြီးအိပ်ခန်းထဲကိုရောက်လာခဲ့ ခြင်းဖြစ်သည်။ ပထွေးလိုးတာခံရတော့မှာ သေချာသလောက် ရှိနေတာမို့ မိစူး၏ စောက်ပတ်ကြီးသည်ဘာမှပင်မစရသေး၊ ဖောင်းတက်ကာစောက်ရည်ကြည်တွေ စိုရွှဲနေပြီးသွေးသားတွေလဲဆူဝေနိုးထနေပြီဖြစ်သည်။

သူအိပ်နေတဲ့ ကုတင်ဘေးမှာလာရပ်တဲ့ ကျွန်မမိစူးကိုမြင်လိုက်တော့ ပထွေးဖြစ်သွားပုံများမပြောလိုက်ချင်ဘူး။ မျက်လုံးပြူးကြီးနဲ့ကျွန်မကို တအံ့တသြ ကြီးကြည့်လို့ ပါးစပ်ကြီးကလည်း အဟောင်းသားပဲ။

သူ့ရဲ့လီးကြီးဆိုတာကလည်း ငေါက်ကနဲကိုမတ်ထောင်လာလို့ သူ ဝတ်ထားတဲ့ပုဆိုးရဲ့ပေါင်ရင်းခွကြားမှာထိုးထိုးထောင်ထောင်ဖြစ်နေတာ ကိုကျွန်မ မြင်နေရပါတယ်။ ထဘီရင်လျှားလေးနဲ့ကျွန်မ သူ့အနားရောက်လာတာကို ပထွေးကမယုံနိုင်အောင်အံ့သြသွားကြောင်း ကျွန်မရိပ်မိတယ်။ ကျွန်မခပ်ရဲရဲခပ်ကဲကဲလုပ်လိုက်ပုံကလည်းယုံနိုင်စရာမရှိဘူးလေ။

“ ခစ့် ခစ့် ခစ့် ဦးကလဲစိုက် ကြည့်နေလိုက်တာ လူကိုမမြင်ဖူးတာကျနေတာပဲ ကျွန်မ မိစူးပါရှင့် ခစ့် ခစ် ခစ်  ”

ပထွေးဖြစ်နေပုံကလည်းရယ်စရာမို့ကျွန်မက ခပ်ဟဟလေးရယ်လိုက်ပြီး ညုတုတုလေးပြောလိုက်တယ်။

“ အော့် အဲ့ မိစူး၊ ဟုတ်တယ့် နင် ကျောင်းမသွားဘူးလား  ”

ပထွေးကပြူးတူးပြဲတဲနဲ့ ပြန်မေးတယ်။

“ ဒီနေ့မသွားဘူး အိပ်ခန်းထဲမှာအသံကြားလို့ ဘာလဲလို့ဝင်ကြည့်တာ ဦးရဲ့  ”

ကျွန်မကပြန်ပြောရင်းပထွေးအိပ်နေတဲ့ ကုတင်ပေါ်တန်းတက်လိုက်တယ်။ ပထွေးလိုးတာခံချင်လို့ သူတစ်ယောက်ထဲရှိတဲ့အိပ်ခန်းထဲကိုထဘီရင်လျှားနဲ့ဝင်လာတဲ့ကျွန်မ ကုတင်ပေါ်တက်ဖို့လဲ တုန့်နှေးမနေတော့ပါဘူး။

မိစူးတစ်ယောက်ကုတင်ပေါ်လှမ်းတက်လိုက်တော့ အောင်ဖေတစ်ယောက် စိတ်လှုပ်ရှားပြီးအံ့သြနေပေမယ့်မိစူးကတော့မထူးတော့ဘူးဆိုတဲ့စိတ်နဲ့လက်သွက်နေသည်။ အောင်ဖေ၏ဘေးတွင်ထိုင် လိုက်မိသည်နှင့်မိစူးကအောင်ဖေ၏ပုဆိုးကိုဆွဲပြီးချွတ်လိုက်သည်။

မတ်တောင် နေသောလီးကြီးကငေါက်ကနဲ ပေါ်ထွက်လာသည်။ မိစူးကတောင်နေတဲ့လီးကြီးကိုမြင်လိုက်တာနဲ့ နဲနဲလန့်သလိုဖြစ်သွားပြီးမှအရောင်တလက်လက်ထနေသော မျက်လုံးများဖြင့်လီးတန်ကြီးကိုကြည့်၍နေသည်။

အဲဒီနောက်မိစူးသည် လီးတန်ကြီးကိုကြည့်ရင်းစိတ်ညှို့ခံထားရသူပမာ သူ့ရဲ့လက်တစ်ဖက်ကကြွတက်လာပြီး လီးတန်ကြီးကိုမရဲတရဲလာကိုင်သည်။ ဒီလိုကိုင် လိုက်ချိန်မှာပင်မိစူးသည်သူ၏နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးကိုလျှာဖြင့်တစ်ချက်သပ်ပေးမိလိုက်သေးသည်။

“ လီးစုပ်ပါလား  ”

အောင်ဖေ၏သွေးတိုးစမ်းကာပြောလိုက်သောစကားကြောင့်မိစူးရဲ့ကိုယ်လေးတွန့်ကနဲ ဖြစ်သွားရပြီး မမသန်းလီးစုပ်တဲ့အကြောင်းတွေပြေ ထားတာကိုသတိရလိုက်သည်။

“ အင်း စုပ်မယ် စုပ်မယ် အကြီးကြီးပဲနော်  ”

စိတ်ထဲမှာ မိစူးကိုကြည့်ရင်းမချင့်မရဲဖြစ်လာသောအောင်ဖေက မိစူးရဲ့ဆံပင်လေးတွေကိုဆွဲကိုင်ပြီး မိစူးခေါင်းကိုသူ့ပေါင်ကြားထဲမှာနေရာချထားပေးလိုက်သည်။ လီးနားရောက်တော့လီးထိပ်ဒစ်ဖူးကိုမိစူးကလျှာလေးဖြင့်စလျက်ပေးသည်။

ပြီးမှသူမ၏လက်ကလေးတစ်ဖက်ကလီးတန်ကြီးအရင်းကိုကိုင်ထိန်းကာပါးစပ်ကိုဟပြီးငုံစုပ်သည်။ ပြီးတော့လီးတန်ကြီးကိုငုံစုပ်ထားလျက်ကသူမ၏ခေါင်းလေးကိုရှေ့တိုးနောက်ငင်နဲ့လုပ်ကာ ကျကျနနကြီးလီးစုပ်နေတော့ရ ာအောင်ဖေမှာရမ္မက်တွေကြွတက်လာပြီးမိစူး၏နို့တွေကို လှမ်းကိုင်ပြီးပွတ်သည်။စစချင်းတော့ထဘီရင်လျှားပေါ်ကနေကိုင် ခြင်းဖြစ်သည်။

မိစူးရဲ့နို့ကြီးတွေကလည်း တင်းအယ်ပြီးအိထွေးနေတော့ ထဘီရင်လျှားလေးကိုဖြုတ်ချဖို့ ထိုးညှပ်ထားတဲ့အထက်ဆင်စလေးကိုအောင် ဖေကလက်လှမ်းလိုက်တော့ မိစူးကလဲသူ့ထဘီ လေးကိုဖြေချွတ်ပေးဖို့အတွက် သူမရဲ့လက်လေးကလဲညှပ်ထားတဲ့ အထက်ဆင်စ လေးနားရောက်လာပြီးနှစ်ယောက်အတူတူ ထဘီရင်လျှားလေးကိုဖြုတ်ချလိုက်ကြသည်။

ထွက်ပေါ်လာသောနို့ ကြီးများသည်ဖွေးအု၍ လုံးဝန်းမို့တင်းနေတာမို့ အောင်ဖေက သူမ၏နို့တွေကိုကြည့်ကောင်းကောင်းဖြင့်ကြည့်နေသည်။ ချက်ခြင်းလှမ်းပြီးမဆွဲမကိုင်မိဘဲဖြစ်နေသည်။

ဤသည်ကိုမိစူးကအားမလိုအားမရဖြစ်လေဟန်ဖြင့် အောင်ဖေ၏ညာလက်ကိုလှမ်းဆွဲ၍ သူမ၏နို့ပေါ်သို့တင်ပေးလိုက်သည်။

မိစူးကလီးကိုအားရပါးရစုပ်ပေးနေတာကိုခံရပြီးသူမ၏နို့တွေကိုဆွဲနေရတာက အောင်ဖေ့အတွက်အရသာတွေ့ဖွယ်ဖြစ်နေသည်။ မိစူးကခေါင်းကိုကြွလိုက်နှိမ့်လိုက်လုပ်သည်။လီးကြီးကသူမပါးစပ်ထဲသို့ ဝင်လိုက်ထွက်လိုက် ဖြစ်နေလေသည်။

အောင်ဖေ၏လီးကြီးကအတော်ပင် ကြီးသည်။ရှည်လဲရှည်သည်။မိစူးကတစ်ချက်တစ်ချက်တွင် လီးတန်ကြီးတစ်ချောင်းလုံးပါးစပ်ထဲဝင် အောင်သွင်းယူပြီးစုပ်ပေးနေသည်။

လီးဒစ်ကြီးသည်အာခေါင ်ကိုကျော် ရုံပင်မက လည်ချောင်းထဲထိ ရောက်ရောက်သွားသည်။ အောင်ဖေတစ်ယောက်အသဲခိုက်အောင်ကိုကောင်းနေရသည်။ ပြီးတော့အောင်ဖေက အံတကြိတ်ကြိတ်ဖင်တရှုံ့ရှုံ့တောင် ဖြစ်လို့ခံစားနေရပြီး မယားပါသမီးလေးမိစူးကို တအားလိုးပစ်ချင်နေသည်။

ထို့ကြောင့်လီးစုပ်နေသော မိစူး၏ခေါင်းကို အသာမတင်လိုက်သည် ။သူမပါးစပ်ထဲက လီးတန်ကြီးကထွက်၍လာသည်။ မိစူးစုပ်ပေးထားတာကြောင့် လီးတန်ကြီးတစ်ခုလုံးမှာ တံတွေးတွေစိုရွှဲနေပြီးမာန်တွေလဲ ထကာပြောင် လက်၍နေသည်။

မိစူးကအောင်ဖေကိုကြည့်၍နေသည်။အောင်ဖေကမျက်စိတစ်ဖက်မှိတ်ပြလိုက်တော့ မိစူးကအလိုက်သင့်လေးပါလာသည်။ ပြေလျော့နေပြီးဖြစ်သောထဘီကိုပင်သူ မကချွတ်ချပစ်လိုက်သည်။

သူ၏ မယားပါသမီးလေး မိစူးကိုယ်လုံးတီးလေးလဲဖြစ်သွားရော အောင်ဖေက သူ့ကိုယ်ပေါ်မှစွပ်ကျယ် အင်္ကျီကိုမချွတ်သေးဘဲ သူ့ခါးကခြေဖျားအထိလျှောကျနေပြီဖြစ်သောပုဆိုးကို ခြေနှစ်ဖက်ဖင့်ကန် ထုတ်ပစ်လိုက်သည်။

မိစူးသည်အောင်ဖေ၏ ဘေးတွင်ဝင်၍လှဲလိုက်သည်။ပြီးတော့အောင်ဖေ၏ ကိုယ်ပေါ်မှ စွပ်ကျယ်အင်္ကျီကိုအသာဆွဲလှန်လိုက်သည်။စွပ်ကျယ်အင်္ကျီလည်ပင်းလောက်လဲရောက်သွားရော အောင်ဖေ၏ရင်ဘတ်ပေါ်ကနို့သီးလေးတွေကိုမိစူးကငုံ၍စို့ပေးသည်။

နို့သီးတစ်ဖက်ကို စို့ရင်းကျန်နေသည့်နို့သီးတစ်ဖက်ကို လဲမိစူးကသူမ၏လက်ကလေးဖြင့် ပွတ်၍ပေးနေတော့ရာအောင်ဖေတစ်ယောက်တစ်ကိုယ်လုံးဖိန်းရှိန်း၍တက်လာသည်။

ခဏကြာတော့ မိစူးကခေါင်းလေးမော့လာသည်။ အောင်ဖေက သူမ၏နှုတ်ခမ်းလေးများကို စုပ်နမ်းရန်ပြင်ဆင်လိုက်သောအချိန်မှာပင်မိစူးသည်သူမ၏နှုတ်ခမ်းသားလေးတွေကို ခပ်ဖူးဖူးလေးလုပ်ပြီးအသင့်ကြိုလာသည်။

ပါးစပ်ချင်းထိစပ်မိတော့ မိစူးရဲ့လျှာလေးကထိုးထွက်လာသည်။ ထိုအခိုက်မှာပင် အောင်ဖေကလဲလျှာထုတ် ပြီးမိစူး၏လျှာဖြင့်ထိသည်။အောင်ဖေ၏လက်များကတော့ သူမ၏ နို့အုံထွားထွားအိအိတွေကိုဆုပ်နယ်သည်။မိစူးကအောင်ဖေ၏လီးတန်ကြီးကို လက်တစ်ဖက် နဲ့လှမ်းကိုင်လိုက်သလိုအောင်ဖေ၏လက်တစ်ဖက်ကလဲသူမ၏စောက်ပတ်ကိုနှိုက်သည်။

နှုတ်ခမ်းချင်းတေ့ကာအားရအောင်စုပ်နမ်းပြီးသွားတော့မိစူးရဲ့ကိုယ်လုံးလေးကိုအောင်ဖေက သူ့ရဲ့ညာဘက်မှာပက်လက်လှန်ချလိုက် ပြီးသူ၏စွပ်ကျယ်ကိုခေါင်းမှနေ၍ချွတ်လိုက်သည်။

ပြီးသည်နှင့် အောင်ဖေသည် မိစူး၏ပေါင်ကိုဆွဲမပြီးသူ၏ခါးပေါ်သို့တင်လိုက်ရာမှမိစူးရှိရာညာဘက်သို့သူ၏ကိုယ်လုံးကြီးကစောင်းလိုက်ပြီးသူမ၏ညာပေါင်ကိုသူ၏ဘယ်ပေါင်ဖြင့်လှမ်းခွချိတ်လိုက်သည်။

မိစူးနှင့်အောင်ဖေတို့ နှစ်ယောက်ပေါင်ကြားတွေအပ်မိထပ်မိသွားကြချိန်မှာပင် မိစူးရဲ့လက်လေးတစ်ဖက်ကအောင်ဖေ၏လီးတန်ကြီးကိုဆွဲယူပြီးသူမ၏စောက်ပတ်ဝတွင်တေ့ပေးလိုက်သည်။

“ သွင်းလေ ဦး  ”

အောင်ဖေ၏ နားရွက်နားကို ကပ်လာပြီး မိစူးက တိုးတိုးလေးပြောလာသည်။ အောင်ဖေက မိစူး၏ စောက်ပတ်မှာလီးတပ်ပြီး ပွတ်ဆွဲရန်စဉ်းစားထားသော်လည်း သူ၏မယားပါသမီးချောလေးမိစူးကိုယ်တိုင်ကလီးသွင်းဖို့တိုးတိုးလေးကပ်ပြောလာတော့ အောင်ဖေလည်းအချိန်ဆွဲ မနေတော့ပဲ သူမကိုယ်တိုင်ကိုင်ဆွဲ၍စောက်ပတ်ဝတွင်တေ့ပေးထားသော လီးတန်ကြီးကိုဖိ၍သွင်းလိုက်လေတော့သည်။ လီးကြီးကစောက်ပတ် ထဲသို့တိုး၍ဝင်သွားသည်။

“ အီး အ အင့် ဟင်း  ”

မိစူး၏ စောက်ပတ်ကတော့ဖုထစ်မို့ဖောင်းကြွတက်နေသည်။စောက်ပတ်အုံကလည်းကြီးသည်။ကောင်မလေး၏ ပေါင်းရင်းခွကြားတွင်မာန်ထနေသောဖားခုံညင်းကြီးတစ်ကောင်လိုဖြစ်နေသည်။ ဒါပေမယ့်မိစူးရဲ့စောက်ခေါင်းကကျဉ်းကျဉ်းလေးဖြစ်သည်။

လီးချောင်းကြီးကသူမ၏စောက်ခေါင်းထဲသို့တဖြည်းဖြည်းတိုးဝင်သွားသည်။

“ အား ကျွတ့် ကျွတ့် ဦးရာ ဟင့် ကျွတ့် ကျွတ်  ”

မိစူးကစုပ်သတ်၍ညီးရင်းကသူမကိုခွထားသောအောင်ဖေ၏ ပေါင်ကို လက်ဖြင့်ဆုပ်ကိုင်ဖြစ်ညှစ်လာသည်။

“ စောက်ပတ်ထဲလီးဝင်ရဲ့လားဟင်  ”

အောင်ဖေကလီးတန်ကြီးကိုဖိလိုးသွင်းရင်းမေးလိုက်သည်။

“ အင်း ဝင်တယ် ဝင်တယ် ကျွတ် ကျွတ်  ”

မိစူး၏ပြန်ဖြေသံကမောဟိုက်သံတွေစွက်နေကာ လှုပ်လှုပ်ခတ်ခတ်ဖြစ်နေသည်။ ဖိလိုးချလိုက်သောအောင်ဖေ၏လီးကြီးကတော့ကျဉ်းကျပ်တဲ့ မိစူးစောက်ခေါင်းထဲကို တဆုံးပင်ဝင်၍ သွားပြီးဖြစ်သည်။

ဘာအခုအခံမှမရှိပဲ စောက်ခေါင်းပေါက်ဒိုးယိုပေါက် ပွင့်နေတာမို့မိစူးသူမကိုယ်သူမလက်နဲ့ထိုးပြီးမကြာခဏဖြေသိမ့်နေခဲ့တာလား အလိုးခံဖူးတာလားဆိုတာအောင်ဖေတွေးနေမိသည်။

အောင်ဖေသည်သူ၏စိတ်များကိုထိန်းချုပ်လိုက်ကာဝင်နေသောလီးအရင်းပိုင်း သုံးလေးလက်မလောက် ကို ဆွဲထုတ်ပြန်သွင်းကာ ခပ် ဖြေးဖြေးလုပ်ပေးလိုက်သည်။ ပြီးတော့အောင်ဖေ၏လက်များကမိစူး၏နို့တွေကိုဆွဲ၍နယ်သည်။ပြီးတော့သူမ၏ဖင်သားကြီးတွေကိုလည်း ပွတ်သပ်၍ပေးနေသည်။

တခဏအတွင်းမှာပင်မိစူး၏ စောက်ပတ်ထဲက အရည်များစို၍ ထွက်လာသောကြောင့်ကပ်၍ ညှောင့်သလိုလုပ်ပေးနေသောအောင်ဖေ၏လီးကြီးသည်နွေးကနဲနွေးကနဲဖြစ်နေသည်။

“ ဟင်း ဟင်း လုပ့် လုပ်လေ ဦးရယ် ဟင့်  ”

အချက် ၂ဝ လောက်ခပ် ဖြေးဖြေးညှာင့်သလိုလုပ်ပေးပြီးတဲ့အခါမိစူးကပြောလာသည်။ မိစူးတစ်ယောက်အားမလိုအားမရဖြစ်၍နေသည်။

အောင်ဖေသည်း အားပါးတရဆောင့်၍ လိုးချင်ပေမယ့်လည်းမယားပါသမီးလေးမိစူးကို ကြည်စယ်သောအနေဖြင့်တပေါင်ကျော်တပေါင်ခွအနေအထားနဲ့ပင်အသာအယာဆက်ပြီးခပ်ဖြေးဖြေးညှောင့်ပေးသည်။

ဒါပေမဲ့အောင်ဖေက သူမရဲ့နို့သီးတွေကိုတော့ ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆွဲသည်။ပြီးတော့လဲ မိစူး၏ဖင်ကြီးတွေကိုခပ်တင်းတင်းဖျစ်ညှစ်သည်။ ကောင်မလေးပိုပြီးရမ္မက်ထန်လာအောင် လုပ်နေသည်။ ခဏအကြာမှာပင်အောင်ဖေညှောင့်နေသော မိစူးစောက်ပတ်မှာတဆတ်ဆတ် လှုပ်ခါ၍လာသည်။

မိစူး၏စောက်ပတ်ကအောင်ဖေ၏လီးချောင်းကြီးကိုညှစ်ညှစ်ဆွဲလာသည်။ ဖင်ကြီးတွေကိုလဲပို၍ကော့ကာပိုကြမ်းလာသည်။

“ ဟင်း အပေါ်ကတက်လုပ်ပါလား ဦးရယ်  ”

မချင့်မရဲကြီးပြောလာသည်။

“ ဆောင့်စမ်းပါ့ ဟင်း ဟင်း  ”

အငမ်းမရလဲတိုက်တွ န်းလာသည်။ မိစူးတစ်ယောက် ရမက်တွေအရမ်းကို ထန်လာသည်။ ထို့ကြောင့်ပင်အောင်ဖေသည်ခပ်ဆတ်ဆတ်ဆောင့်လိုးပေးလိုက်သည်။ ဆောင့်လိုးပြီးဆိုကထဲက တဖွတ်ဖွတ် တစွပ်စွပ် အသံတွေမြည်လာတော့သည်။မိစူးတစ်ယောက် ဟင့်ကနဲ ဟင့်ကနဲ အသက်ရှူမှားသံတွေပေါ်လာသည်။

“ ဆောင့်ပေးတာကောင်းလား  ”

“ အင်း ကောင်းတယ်  ”

“ ဒီထက်ပိုပြီးပြင်းပြင်းဆောင့်လိုးပေးရမလား  ”

“ အင်း ဆောင့်လေ  ”

“ နင်ခံနိုင်ပါတယ်နော် ငါ့လီးကအရမ်းကြီးတာ ငါကအဆောင့်လဲကြမ်းတယ်  ”

“ ဟင့် သိပါတယ် ဦးရဲ့ ဆောင့်သာ ဆောင့်ရတယ်  ”

“ ဒီလိုပုံစံ နဲ့အလိုးခံရတာဘယ်လိုနေလဲ  ”

“ မဆိုးပါဘူး ဒါပေမဲ့ အားမရဘူး သိလား  ”

“ အပေါ်ကတက်ခွပြီးလိုးရမလား  ”

“ အင်း အင်း ရတယ်  ”

ကောင်မလေးကြည့်ရသည်မှာသူ့ အပေါ်တက်ခွပြီးလိုးတာကို သဘောကျပုံပင် ဖြစ်သည်။

“ အင်း တက်မယ် ပြီးရင်ဖင်ထောင ်ပြီးကုန်းပေး ဟုတ်လား နောက်ကလိုးတာပေါ့  ”

အောင်ဖေက စီမံကိန်းချလိုက်သည်။

“ ရတယ် ရတယ် ကုန်းပေးမယ် ကဲ လီးထုတ်လိုက် လေ ပြီးတော့အပေါ်တက်  ”

အောင်ဖေကသူမစောက်ပက်ထဲသို့ လိုးထည့်ထားသောလီးကြီးကို ဆွဲထုတ်လိုက်သည် ။

“ ဟင့် ဦးဟာကြီးကရှည်လဲအရှည်ကြီးပဲ တုတ်လဲတုတ်တယ်  ”

သူ့စောက်ပတ်ထဲကလီးချောင်းရှည်ရှည်ကြီးဆွဲထုတ်တာကို မိစူးကအရသာခံနေသည်။ အောင်ဖေကလည်းကောင်မလေးဒီလိုခံစားရအောင်တမင်လီးတန်ကြီးကို ဖြေးဖြေးချင်းဆွဲထုတ်ယူနေတာဖြစ်သည်။

“ လီးကြီးတာမကြိုက်ဘူးလား  ”

“ ဟွန့် ကြိုက်တာ ပေါ့ ကြိုက်လို့ဦးဆီလာတာ  ”

လီးပြုတ်ထွက်သွားသည်နှင့် အောင်ဖေကအသာငေါက်ကနဲ ထသည်။ မိစူးကလည်းဒူးနှစ်ခုထောင်ပြီးပေါင်တံကြီးနှစ်ခုကို ကားပေးလိုက်သည်။မိစူး၏အဖုတ်ကြီးကပြူး၍ထွက်လာသည်။

“ ဒီလိုမျိုးကြိုက်ရဲ့လားဟင် ဦး ပေါင်ကြီးထောင်ပြီးဆွဲပေးထားရဦးမလား  ”

မိစူး၏စကားကအောင်ဖေကိုအံ့သြပြီးမျက်လုံးပြူးသွားစေသည်။တော်တော်ကိုရင့်သည့်စကားပင်။

“ ဒီလိုပဲခဏနေ နင့်စောက် ပတ်ထဲလီးထိုးသွင်းလိုက်ဦးမယ်။လီးဝင်သွားပြီးမှပေါင်တစ်ချောင်းကို အပေါ်မြှောက်ထောင်ပြီးနောက်တစ် ချောင်းကိုမွေ့ယာပေါ်မှာကွေးပြီးချထား  ”

“ ဒီလောက်တောင်ထနေတဲ့ ကောင်မလေး အားရပါးရကိုလိုးပစ်လိုက်မယ်   ”

ဟုအောင်ဖေက တစ်တစ်ခွခွကြီးပြောပာလိုက်သည်။ ပြောပြီးတာနဲ့ကားထားတဲ့သူ့ပေါင်တန်ကြီးနှစ်ခုကြားမှာ အောင်ဖေကဝင်ပြီးနေရာယူလိုက်သည်။

“ ပေး ဦးရဲ့လီး ကျွန်မစောက်ပတ်မှာတေ့ပေးမယ် ဖိသာလိုးချနော် သိလား ကျွန်မအဖုတ်က အရည်အပြတ်စိုနေတာ  ”

ကောင်မလေး ရဲတင်းပွင့်လင်းပုံမှာ အောင်ဖေပင်လက ်ဖျားခါယူရသည်။ ပြောလဲပြောသူမလက်ကလဲလှမ်းပြီး အောင်ဖေ၏လီးကြီးကိုဆွဲယူသည်။ပြီးတော့သူမ၏စောက်ပတ်ဝတွင်တေ့ပေးလိုက်တော့သည်။

အောင်ဖေကလီးကြီးကိုမိစူး၏ စောက်ခေါင်းထဲသို့ ထိုးသွင်းချလိုက်သောအခါ လီးထိပ်ဖူးကို လက်ချောင်းလေးနဲ့အသာဖိပြီးထိန်းသွင်းပေးလိုက်သည်။ အောင်ဖေ၏လီးကကြီးပြီးမိစူး၏စောက်ခေါင်းကကျဉ်းပေမယ့်စောစောကလိုးထားလို့အရည်တွေက စောက်ပတ်မှာရောလီးမှာပါစိုရွှဲပြီးချောနေတာကြောင့် တင်းတင်းကျပ်ကျပ်စီးစီးပိုင်ပိုင်နဲ့ပဲ စောက်ပတ်ထဲကိုလီးကြီးကဝင်သွားတော့သည်။

“ အားပါးပါး ဝင်လာပြီ ကောင်းလိုက်တာဦးရာ ကျွန်မစောက်ထဲပြည့်သိပ်သွားတာပဲ ဆောင့်နော ် တအားဆောင့်လိုး သိလား  ”

လီးသွင်းလိုက်တာကို အံလေးကြိတ် အသံတုန်တုန်ရင်ရင်မြည်တမ်းညည်းတွားရင်း ခံနေရာက လီးအဆုံးဝင်သွားတဲ့အခါမှာ တော့ တအားကိုဆောင့်ခိုင်းနေပါတော့သည်။

“ ဆောင့်မှာ ပေါ့ နင့်ပေါင်းတစ်ချောင်းထောင်ပြီးတချောင်းကွေးချပေးဦးလေ ဒါမှဆောင့် လိုးရတာပီပြင်ပြီးနင်လဲကောင်းမှာ  ”

“ အော့် အင်းဟုတ်သားပဲ့ အဲဒီလိုမဟုတ်လား  ”

မိစူးကပေါင်တန်ကြီးကိုထောင်တ င်ပြီးညာပေါင်ကိုတော့မွေ့ယာပေါ်ကွေးချပေးသည်။ အောင်ဖေက ထောင်ပေးထားသောပေါင်လုံးကြီးကိုကျကျနန ထိန်းကိုင်ပြီးသူ့အပေါ်မှာခပ်စော င်းစောင်းလေးဖြစ်အောင် အသာနေရာယူလိုက်သည်။ပြီးတော့တချက်ချင်းခပ်မှန်မှ န်အားပြင်းပြင်းဖြင့်ဆောင့်လိုးသည်။

“ ဘွပ် အားပါးပါး ဦးရယ်  ”

“ ဘွပ် အမလေးနော့် ဟင့်  ”

“ ဘွပ့် ထိတယ် ဟင်း ဟင်း ထိတယ်  ”

“ ဘွပ် ဘွပ် အာအိ ဘွပ် အာ့ အား  ”

အောင်ဖေကသူမ၏ဘိုက်ပေါ်မှာတည့်တည့်တန်းတန်းမဟုတ်ဘဲညာဖက်ခပ်စောင်းစောင်းဖြစ်အောင် နေရာယူပြီးဆောင့်လိုးနေသည်။

ဒီတော့ဆောင့်သွင်းလိုက်သော အောင်ဖေ၏ လီးတန်သည် မိစူး၏ စောက်ခေါင်းထဲသို့ တဲ့တဲ့မတ်မတ်မဝင်ဘဲ စောက်ပတ်ဘယ်ဖက်ခြမ်းကို ပိနေအောင်ဖိပြီးဝင်နေသည်။ မိစူးအတွက်တစ်မူဆန်းသောအရသာတွေ့စေ၏။

ထိုသို့ဆောင့်လိုးရင်းကအောင်ဖေသည်ခါးကိုဝိုက်၍ကစားပေးတော့ သူ၏ လီးသည်အဖုတ်ကို ထိုးမွှေသလိုဖြစ်နေပြန်သည်။ မိစူးကတော့ကော့ပြန်နေ၏။ အောင်ဖေကလဲ သူ၏ဆောင့်ချက်များတွင်အားကိုထပ်၍ထပ်၍ထည့်ပေးသည်။

ဆောင့်အားတွေပြင်းလာတာကို မိစူးကလဲအသဲခိုက်ကာ သူမ၏ဖင်ကြီးတွေကိုကော့ကော့ပြီးတင်ပေးနေသည်။ အချက်တစ်ရာကျော်မှန်မှန်နဲ့အားပြင်းပြင်းဆောင့်လိုးပေးလိုက်တော့ မိစူးတစ်ယောက်ပြီးသွားလေသည်။

မိစူးပြီးသွားချိန်တွင် အောင်ဖေက သူမ၏စောက်ပတ်ထဲသို့ လီးတန်ကြီးကို အဆုံးဖိကပ်ထိုးနှစ်ပေးထားသည်။ မိစူး၏နို့တွေကိုတော့ လက်နှစ်ဖက်နဲ့စုံကိုင်ပြီးခပ်ကြမ်းကြမ်းညှစ်နယ်ပေးသည်။

“ ဦးရာ ဦးဆောင့်လိုးတာကောင်းလိုက်တာ ကျွန်မပြီးသွားပြီး။ ဦးမပြီးသေးဘူးမဟုတ်လား ဖင်ထောင်ချချင်တယ်ဆို ကျွန်မကုန်းပေးမယ်  ”

ခဏကြာတော့ မိစူးပြောသည်။ အောင်ဖေကိုလဲတစ်ချက ်လှမ်း၍နမ်းလိုက်သည်။

“ ဒီလိုမှပေါ့ကွ နင်တော်တော်လိမ်မာတာပဲ ကဲ ဖင်ကုန်းပေး  ”

အောင်ဖေက စောက်ပတ်ထဲ ထည့်ထားသောလီးကိုဆွဲထုတ်ပြီးသူမ၏ကိုယ်ပေါ်မှဆင်းပေးလိုက်သည်။

“ ဖင်ချချင် လို့ဖင်ကုန်းခိုင်းတာလားဟင် ဦး  ”

တကယ်တော့အောင်ဖေကသူမကိုဖင်ကုန်းပေးဖို့သာပြောခြင်းဖြစ်သည်။ မိစူးက ဖင်ကုန်းပေးဆိုတာကိုသဘောပေါက်ပြီးမေးလာသည်။

သေချာပါပြီ။ မိစူးတစ်ယောက်သူ့အမေခင်ကြည်နှင့်အောင်ဖေတို့ လိုးတာကို မကြာ ခဏမြင်ဖူးထားတာပင်ဖြစ်မည်။ အောင်ဖေကဖင်ချတာကို ဝါသနာပါပြီးသားဖြစ်သည်။ မိစူးအမေခင်ကြည်ကို အောင်ဖေကမကြာခဏဆိုသလို ဖင်ချနေကျဖြစ်သည်။

မိစူးကိုလဲ အောင်ဖေကစောက်ပတ်ကို အရင်ချပြီးဖင်ပါအလိုးခံဖို့ဆက်ပြီးနှုးနှပ်ကျုံးသွင်းယူမယ်လို့စိတ်ကူးထားသည်။ အခုတော့မယားပါသမီးချောလေးက အစဖေါ်ပြီးမေးလာသဖြင့် အောင်ဖေဝမ်းသာအားရဖြစ်သွားရသည်။

“ နင်ဖင်ကော ခံချင်သလား  ”

အောင်ဖေက မေးချလိုက်သည်။ မေးပြီးမှအပြောရင့်သွားသလားလို့တောင် တွေးမိသည်။

“ အင်း ခံချင်တယ် ဦး ကျွန်မဖင်ကိုချချင် ချရတယ်  ”

အလိုလေးလေး ကောင်မလေးကသူ့ထက်ပင်ပိုရင့်နေပါသေးလားဟု အောင်ဖေအံ့သြသွားသည်။

“ အေး ဖင်ချမယ် ဖင်ကုန်းပေးပေတော့  ”

အောင်ဖေကလဲ အပြတ်ပြောချလိုက်တော့သည်။ မိစူးကပက်လက်အိပ်နေရာက လူးလဲထသည်။ ပြီးတော့ဒူးတုတ်ပြီးဖင်ထောင်ကုန်းပေးသည်။ မိစူးသည်ဖင်သားကြီးတစ်ခုလုံးကိုဖုထစ်တင်းပြီးလုံးကြွလာအောင်ကိုကုန်းပေးထားသည်။

ရှေ့ပိုင်းမှာတော့တံ တောင်ဆစ်နှစ်ခုကိုအားပြုပြီးထောက်ထားသည်။ဒူးနှစ်လုံးကို ခပ်ခွာခွာ လုပ်ထားသဖြင့်တင် ပါးကြီးတွေကကောက် ပြီးဖင်သားသည်ဆွဲဖြဲ စရာမလိုပဲပြဲ၍နေသည်။

အောင်ဖေသည် မိစူး၏ တင်ပါးကြီးနောက်တွင် ဝင်၍နေရာယူလိုက်ရာက အသာလေးကိုယ်ကိုကိုင်းချပြီး ပြဲတဲတဲအာ တာတာဖြစ် နေသောမိစူး၏စအိုပေါက်ထဲသို့လေတစ်ချက်ဖူးကနဲမှုတ်သွင်းပေးလိုက်သည်။အောင်ဖေ၏မယားပါသမီးချောလေးမိစူးသည်ခါးလေးတွန့်တင်ပါးကြီးယမ်းခါလှုပ်ရှားသွားတော့သည်။

“ အို့ ဟင့် ဦးကလဲနော်  ”

ပါးစပ်ကလည်း ညုတုတုလေးပြောသည်။ ဖွေးဥနေသေ ာဖင်သားခြမ်းကြီးနှစ်ခုကြားက စအိုလေးက ပန်းရောင်လေး စူတူတူ အာတာတာဖြစ်နေသည်ကို ကြည့်ရင်းကြည့်ရင်းအောင်ဖေ၏ စိတ်ထဲတွင် ကလိကလိဖြစ်လာသည့်အပြင်မယားပါသမီးချောလေးမိစူးကိုဖင်ယားအောင်လုပ် ပေးချင်တာကြောင့် အောင်ဖေကသူ့ဖင်ပေါက်လေးကိုလျှာဖြင့်ထိုးရက်ပေးလိုက်သည်။

“ အားပါးပါး ကောင်းလိုက်တာဦးရာ ရက်စမ်းပါ့ ကျွန်မဖင်ပေါက်ကို ကောင်းကောင်းရက်ပေးစမ်းပါ၊ ပြီးရင်ဖင်ထဲလီးသွင်းပြီးတအားလိုးနော်  ”

မိစူးကတော့တကယ့်ကိုကဲနေသည်။ သူမပြောသံဆိုသံတွေကြားရတာနဲ့တင် မိစူးသည် အတော့်ကို ရာဂကြီးကြောင်းသိသာလှသည်။

ထို့ကြောင့်အောင်ဖေလဲ မိစူးတစ်ယောက်စွဲစွဲမက်မက်ရှိသွားအောင်ပညာကုန်သုံး၍ ဖင်ကိုရက်ပေးတော့သည်။ စအိုဝလေးကိုလျှာနဲ့ရက်နေရာကလှာျကိုဆန့်နိုင်သမျှဆန့်ထုတ်ပြီးဖင်ပေါက်ထဲကို ထိုးထည့်ရက်ပေးလိုက်သည်။

သူမ၏ဖင်ထဲသို့လျှာကို ထိုးသွင်းလိုက်ပြန် ထုတ်လိုက် လုပ်ပြီးဖင်ကို လျှာဖြင့်ထိုးထိုးပေးလိုက်သည်။ မိစူးသည်ကော့ပျ ံ၍နေသည်။ ထို့ပြင်မိစူး၏စောက်ပတ်လေးတဆတ်ဆတ်တုန်လာသည်ကိုပင် ဖင်ထဲသို့လျှာထိုးသွင်းပေးနေသောအောင်ဖေကသတိပြုမိသည်။

အောင်ဖေကမိစူး၏ဖင်ပေါက်ထဲသို့လျှာအဆုံးဝင်အောင်ထိုးသွင်းလိုက်ပြန် ထုတ်လိုက် လိုးပေးနေတာဆိုတော့ အောင်ဖေ၏ပါးစပ်ကသူမ၏ဖင်ကြားထဲတွင်ဖြစ်ပြီးထိကပ်၍နေသည်။ အောင်ဖေ၏မေးစေ့ကမိစူး၏စောက်ပတ်နှင့်ကပ်မိနေသည်။ ထို့ကြောင့်အောင်ဖေသည် မိစူး၏ စောက်ပတ်တုန်လှုပ်တာကို ထိတွေ့သိရှိရသည်။

စောစောက အောင်ဖေကကောင်းကောင်းလိုးပေးထားတာကြောင့် အရည်တွေစိုရွှဲနေသည့်မိစူး၏ စောက်ပတ်သည် အခုဆိုရင်စောက်ရည်ကြည်တချို့တောင်အန်ထွက်ယိုစီးကျနေပြီဖြစ်သည်။

“ ဦးရဲ့ အား ဟင် လိုးပါတော့ ကျွန်မဖင် ပေါက်ထဲကို လီးကြီးထိုးသွင်းပြီးဖင်လိုးပါတော့ အမလေးနော့် ကျွန်မဖင်သိပ်ယားနေပြီရှင့် မနေနိုင်တော့ဘူး ဖင်လိုးခံချင်လှ ပြီ ဦးရေ ကျွန်မဖင်ကိုလိုးပါတော့  ”

မိစူး၏ပါးစပ်က အသာငမ်းငမ်းနဲ့ပြောသံ ထွက်လာလေသည်။အောင်ဖေကလည်းဖင်လိုးချင်နေတော့ လီးကတငေါက်ငေါက်ဖြစ်နေသည်။ခုကောင်မလေးကမနေနိုင်တော့ဘဲဖင်ယားပြီးရွလာပြီမို့ဖင်လိုးဖို့ပြင်ပါတော့သည်။

“ ဦး ရဲ့ အား ဟင်း ဟင်း လိုးပါတော့ ကျွန်မဖင် ပေါက်ထဲကို လီးကြီးထိုးသွင်းပြီးဖင်လိုးပါတော့ ကျွန်မဖင်အရမ်းယားနေပြီ့ ဖင်ခံချင်လှပြီ ဖင်ချပေးပါတော့  ”

“ အိုကေ ဖင်လိုးတော့မယ်  ”

အောင်ဖေကမိစူး၏ဖင်ကို ရက်နေရာကထလိုက်သည်။ ပြီးတော့ သူမ၏ဖင်သားခြမ်းနှစ်ခုကိုပယ်ပယ်နယ်နယ်ဆွဲဖြဲပြီး စအိုဝပေါ်သို့တံတွေးတစ်ချက်ထွေးချလိုက်သည်။ ဖင်ပေါက်ထဲသို့လီးသွင်းတော့မယ်ဆိုရင်အောင်ဖေ လုပ်နေကျ ဖြစ်သည်။

“ ဖင်ဝမှာလီးတေ့ပေး  ”

ဖင်ဖြဲတံတွေးဆွတ်ပြီးတော့ အောင်ဖေကေပြောပြန်သည်။ မိစူးကလည်းပထွေးခိုင်းတာကိုချက် ချင်းလုပ်သည်။ ညာလက်နောက်ပစ်ပြီးပထွေးရဲ့လီးကိုဆုပ်လိုက်သည်။ရဲရဲတင်းတင်းကိုကိုင် ခြင်းဖြစ်သည်။

အောင်ဖေ၏ လီးသည် မိစူးအတွက်ကြောက်စရာ လန့်စရာရှက်ရွံ့စရာမဟုတ်တော့တာ သိသာသည်။ အောင်ဖေက ချက်ခြင်းလိုးမသွင်းသေးဘဲ လီးထိပ်နဲ့စအိုကို ခပ်ဖိဖိလေးသာလုပ်ပေးနေသည်။ မိစူးကို တမင်ဖင်ယားအောင်လုပ် ပေးနေမှန်းသိသာလှသည်။ မိစူး၏စိတ်ထဲတွင်အရမ်းကို မရိုးမရွဖြစ်နေပြီးဖင်တရှုံ့ရှုံဖြစ်နေသည်။

“ သွင်းလေဦးရဲ့ ကျွန်မဖင်ထ ဲလိုးသွင်းပါတော့ ဒီမှာ တေ့ပေးထားတဲ့ဟာ သွင်းလေ သွင်းစမ်းပါ ဖင်လိုးခံချင်လှပြီဦးရဲ့ ထိုးပါ သွင်း သွင်း  ”

မိစူးတစ်ယောက်အငမ်းမရကိုဖြစ်၍နေသည်။ ဖင်ဝမှာလီးဒစ်ထိပ်ဖူးကြီးတေ့ထားတာကြောင့် ကျွန်မဆိုတဲ့မိစူးဟာကြက်သီးတွေတောင်ထ၍သွားရသည်။ တေ့ပေးပြီးတော့သူ့လီးထိပ်ဖူးကြီးက ဖိဖိလာတယ်။ထိုးသွင်းပြီအထင်နဲ့ကျွန်မဖင်ဝကိုဖွင့် ပေးလိုက်တယ်။

တင်ပါးကိုလဲကောက်ပြီးကော့ပေးလိုက်တယ်။ လီးဒစ်ထိပ်ဖူးက ဖိဖိလာပေမဲ့ ဖင်ပေါက်ထဲကို မဝင်ဘူးရှင့်။ ဒီတော့မှပထွေးကလီးကိုဖိမသွင်းသေးဘဲစအိုဝမှာတင်တေ့ဖိနေ ကြောင်းသိရတယ်။ ကျွန်မဖင်ပိုယားပြီး ဖင်လိုးခံချင်စိတ်တွေပြင်းထန်လာအောင်ဆွနေကြောင်းသိသာလှပါတယ်။

အစကတော့ကျွန်မလဲတောင့်ပြီးတင်းခံထားအုံးမလို့ပါဘဲ။ပထွေးကလဲဖင်လိုးချင်နေပြီ ဆိုတော့ သူဘယ်လောက်ကြာကြာကလိပေးနိုင်မလဲကိုလဲစမ်းကြည့်ချင်တာ။

ဒါပေမဲ့မရပါဘူးရှင်။ ကျွန်မကအရမ်းကိုဖင်လိုးခံချင်နေတာဆိုတော့ ဘယ်လိုမှတောင့်မထားနိုင်တော့ဘူး။ဖင်ထဲလီးကိုသွင်းဖို့ ပထွေးကိုပြောလိုက်ရတော့တာပေါ့။ ပထွေးကလဲ ကျွန်မကဒီလိုပြောလာမှာကို စောင့်နေတာ သိသာလှပါတယ်။ ကျွန်မထုတ်ပြောလိုက်တာနဲ့ဖင်ထဲကိုလီးကြီးကိုထိုးသွင်းချလိုက်တော့တာပါဘဲ။

ပထွေးရဲ့လီးကြီးက အရမ်းကိုကြီးတော့ စအိုဝထဲလီးစသွင်းကထဲက နာတော့တာပါပဲ။ပထွေးရဲ့လီးက သိပ်ကြီးသိပ်တုတ်တာမို့အတော့ကိုနာပါတယ်။

ဖင်လိုးခံတဲ့အခါ နာတာကိုကဘဲ ထူးခြားကြမ်းတမ်းတဲ့ အရသာမဟုတ်ပါလား။ ဖင်ထဲကို လီးဝင်လာလို့အောင့်ပြီးကျိမ်းစပ်နာကျင် လှပေမဲ့တစ်ကိုယ်လုံး ပူထူဖိန်းရှိန်းပြီးတကိုယ်လုံးလဲ ဆတ်ဆတ်တုန်ခါသွားပါတယ်။

“ အာ့ နာတယ် နာလိုက်တာ ဦးရယ် ဟင့် သေပါပြီ့ ကျွတ် ကျွတ့် အား အား  ”

ကျွန်မဟာနာလို့ အော်ဟစ်ညီးတွားမိပါတယ်။ တကယ်တော့ဖင်လိုးခံတဲ့အခါ နာနာကျင်ကျင်နဲ့ အော်ရဟစ်ရတာကိုကအရသာတစ်မျိုးပါ။ ဖင်ပေါက်ထဲလီးထိုးသွင်းတယ်ဆိုတာနဲ့ပြင်းပြတဲ့နာကျင်မှုနဲ့အတူကြမ်းရှထန်ပြင်းတဲ့ ကာမအရသာကလဲ တစ်ပြိုင်တည်းခံစားရတာမို့ ကျွန်မဟာနာလို့ (အရသာရှိရှိနဲ့) အော်ဟစ်ညီးတွားရင်းဖင်ကြီးကို ကော့ထောင် နိုင်သမျှ ကော့ထောင် ပေးပါတယ်။ လီးကို ကိုင်ထားတဲ့လက်လွှတ်လိုက်ပေမဲ့ ဘေးနားကအသာလေးဖေးထိန်းပြီး လီးဝင်လမ်းကြောင်းကောင်းမွန်အဆင်ပြေအောင် လုပ်ပေးလိုက်သေးတယ်။

“ အရမ်း နာနေသလားမိစူး  ”

သူကမေးတယ် မေးရင်း မေးရင်းနဲ့ကျွန်မဖင်ကို လက်ဝါးနဲ့ခပ်ဆတ်ဆတ်ရိုက်တယ်။ လီးကိုတော့ ဆက်သွင်းနေတုံးပင်ဖြစ်သည်။

ဒီလိုအမေးခံရဖင်ရိုက်ခံရတာတွေကနာ ကြင်မှုရောနှောထားတဲ့ ဖင်လိုးခံရတဲ့ အရသာကို ခံစားနေရတဲ့ကျွန်မအတွက် အရသာပိုရှိစေတာကတော့ အမှန်ပင်ဖြစ်သည်။

“ နာတာပေါ့လို့ ဦးရဲ့လီးကြီးကအကြီးကြီးပဲဟာကို  ”

“ လီးကြီးတော့ ပိုနာပေမယ့် ပိုလဲကောင်းတယ် မဟုတ်လား  ”

“ အင့် အင်း အား ကျွတ် ကျွတ့် နာတယ့် နာတယ်  ”

မေးမေးသွင်းသွင်းလုပ်နေတာဆိုတော့ကျွန်မဟာလဲဖြေးဖြေးညည်းညည်းနဲ့ဘဲပေါ့။ သူ့ရဲ့လီးကြီးကကြီးလဲကြီးရှည်လဲရှည်ဆိုတော့ထိုးသွင်းနေလိုက်တာ ကျွန်မ စအို ပေါက်တင်းကြပ်ပြဲလန်နေတာပါပဲ ။ တအိအိဝင် နေတဲ့လီးကြီးကလဲဆုံးပဲဆုံးပါတော့မလားလိုတောင့်ထင်နေရသည်။

နောက်ဆုံးတော့သူ့လီးကြီးတစ်ချောင်းလုံးဟာကျွန်မဖင်ထဲ အဆုံးဝင်လာပါလေရော။ သူ့ဂွေးအုကြီးကကျွန်မစောက်ပတ်ကိုလာထိတော့ဖင်ပါက်ထဲလီးအဆုံးဝင်အောင် သွင်းလိုက်နိုင်ပြီဆိုတာ သိသာလှပါတယ်။

နာတာကလဲအရမ်းပင်ဖြစ်ပြီးအရသာရှိတာကလဲအပြည့်ပင်ဖြစ်ပါတော့တယ်ရှင်။ သူ့ရဲ့လီးတန်ကြီးကကျွန်မရဲ့ဖင်ထဲကိုတစ်ဆုံးဝင်နေပြီးခဏအကြာမှာ ဘဲသူကလီးတန်ကြီးကို ခပ်ဖြေးဖြေးဘဲဆွဲထုတ်လိုက်တော့ ကျွန်မရဲ့ပါးစပ်က

“  အ အ အီး  ”

လို့အသံတေ ွထွက်ပြီးကျွန်မရဲ့ဖင်ကြီးဟာသူ့လီးကြီးနောက်ကိုပါသွားရပါတယ်။ သူကလီးတန်ကြီးကိုတစ်ဝက် မရှိတရှိလောက်ဆွဲထုတ်ပြီးတစ်ခါပြန် သွင်းပြီးတခါဖြေးဖြေးဆွဲထုတ်ပါတယ်။

ကျွန်မအကျင့်မရှိသေးတာကြောင့် သူကကျွန်မကို ညှာညှာတာတာနဲ့ ဖင်လိုးပေးနေတယ်ဆိုတာ ကျွန်မရိပ်မိပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ခဏအကြာမှာဘဲသူကသူ့ရဲ့လီးတန်ကြီးကိုခပ်သွက်သွက်ထုတ် ချီသွင်းချီနဲ့ဆောင့်ဆောင့်ပြီးလိုးပါတော့တယ်။

“ အမလေး့ အား့ ကျွတ် ကျွတ် ဦးရယ် ဦးရယ့် ဟင် ဟင်း ”

“ ဖွတ် ဘွတ် ဖွပ်  ”

“ အီး ဟင်း  ”

လီးတန်ကြီးတစ်ဝက်လောက်နှင့်ပင် ဆာင့်ဆောင့်ပြီးလိုးလိုက်တာ အချက် ၅ဝ လောက်လိုးပြီးတဲ့ အခါမှာ တော့ ကျွန်မရဲ့ရှေ့စောက်ဖုတ်လေးဟာကျင်ကနဲတင်းကနဲစစ်ကနဲ ပြင်းပြင်းထန်ထန်ဖြစ်လာပြီး

“ အမလေး ဦး အား ဦးရယ် အမလေး ကောင်း ကောင်းလိုက်တာ  ”

ဆိုပြီးကျွန်မဟာဖင်လိုးခံပြီးတစ်ချီပြီးသွားရပါတော့တယ်ရှင့် ။

..................................................................................

မိစူးတစ်ယောက် မမသန်းရဲ့ အိမ်ရှေ့ရောက်လို့အိမ်ထဲကို လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ မမသန်းရဲ့ အရိပ်အယောင်ကို မမြင်။ ဘယ်များသွားနေသည်မသိ။ဝင်းတံခါးကြီးကလည်းပွင့်လို့ နောက်ပြီးအိမ်တံခါးကလည်းဟောင်းလောင်း။

ဟင်း မမသန်းမီးဖိုထဲမှာနဲ့တူတယ် လို့တွေးရင်းမိစူးအိမ်ထဲကို ဝင်လိုက်တယ်။ လာနေကျအိမ်မို့အထူးအသံပေးမနေတော့ဘဲ မီးဖိုထဲကိုတခါထဲတန်းဝင်သွားမိသည်။ မီးဖိုထဲရောက်ပြန်တော့လဲမမသန်းကိုမတွေ့ ၊ အိမ်ရှေ့ခန်းကိုပြန်ထွက်လာတဲ့အခါမှာတော့ မမသန်းတို့အိပ်တဲ့ အိပ်ခန်းထဲက အသံတွေ ထွက်လာတာနဲ့တံခါးကိုအသာတွန်းကြည့်လိုက်သည်။

အသာအယာပင်တံခါးကပွင့်သွားသည်။ မိစူးက ခေါင်းပြူပြီးအထဲကိုကြည့်လိုက်တော့ မိစူးမျက်လုံးတွေတောက် ပြောင်၍ သွားရသည်။ အိပ်ခန်းထဲမှာတော့ မမသန်းနဲ့သူ့ယောကျ်ား ကိုကိုတင်တို့နှစ်ယောက်သားအဝတ်အစားတွေမရှိကြဘဲကုတင်ပေါ်မှာ လိုးနေကြသည်။ အပြင်မှာမိုးကလဲတစိမ့်စိမ့်ဖြစ်နေသည်။

“ ဗြစ့် ဗျစ့် အား အီး ကျွတ့် ကျွတ့် နာ့ နာတယ့် ကိုကို နာတယ်  ”

ကိုကိုတင်ရဲ့ရှည်လျားတုတ်ခိုင်တဲ့လီးကြီး တဝက်မျှဝင်သွားတဲ့အခါ မမသန်းကနာရှာလို့ထင်ပါရဲ့ဘယ်ညာခါယမ်းနေသည်။

မမသန်းရဲ့နဖူးဆံစပ်နဲ့နှာသီးဖျားလေးမှာ ချွေးလေးတွေစို့၍ သီးလာတာကိုမြင်လိုက်ရသည်။ ကိုကိုတင် က အလိုက်သင့်ပင် သူမအပေါ်ဝမ်းလျားမှောက်ချလိုက်ပြီးသူမရဲ့တဆတ်ဆတ် တုန်နေတဲ့ နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာကြားကိုဖိကပ်စုပ်ယူလိုက်ရင်းပြည့်တင်းမာခဲနေသော သူမရဲ့နို့အုံ ကို လက်တဖက်နဲ့ဆုတ်ကိုင်ဖျစ်ညှစ် ပွတ်သပ်ပေးနေသည်။

နောက်ပြီးသူမရဲ့ခန္ဓာကိုယ်တစ်လျှောက်ဝမ်းပြင်းသားရှပ်ရှပ်လေးကိုအသာအယာပွတ်သပ်ပေးနေသည်။ခဏအကြာမှာတော့မမသန်းသည်တွန့်လိမ်နေတာတေ ွပျောက်သွားပြီးကိုကိုတင်ကိုတောင်မှ ပြန်ပြီးနမ်းလာတဲ့အခါမှာတော့ ကိုကိုတင်က သူမရဲ့ပုခုံးလေးနှစ်ဖက်ကိုဆွဲကိုင် အားပြုပြီး တချက်ခပ် ပြင်းပြင်းလေးဖိသိပ်လိုက်ပြန်သည် ။

“ ဗြိ ဖောက် အား ဟင့် ဟင်း  ”

အဲဒီအသံသည်တိတ်ဆိတ်သော အခန်းလေးထဲတွင် ဗုံးပေါက်ကွဲသလိုဖြစ်သွားပြီး မိစူးရဲ့ရင်ထဲမှာလဲဒိန်းကနဲဖြစ်သွားသည်။

“ အီး နာလိုက်တာ ကိုကိုရယ်  ”

မမသန်းတယောက်ဘာတွေပဲ ညုနေညုနေ ကိုကိုတင်ကတော့တဆုံးဝင်နေသောသူ့လီးတန်ကြီးကို ဆွဲဆွဲထုတ်ပြီးဆောင့်ဆောင့်လိုးနေတော့သည်။

“ ပြွတ် ဖွတ် အား ဟင်း ဖွတ် ပြွတ်  ”

မမသန်းကလဲပက်လက် ခံနေရာကနေ သူ့ရဲ့စောက်ပတ်ကြီးကို ကော့ကော့ပြီးအားရပါးရမြှေက် ပြီးပေးနေသည်။ ကြည့်နေသောမိစူး၏ ခန္ဓာကိုယ်အတွင်းအနက်ရှိုင်းဆုံးနေရာအထိဝင်ရောက်စူးနစ်နေသောကာမရာဂဆူးသည်မမသန်းတို့နှစ်ယောက်ကိုတွေ့လိုက်ရပါမှမျက်ကနဲဖြစ်ပြီးရမ္မက်လှိုင်းတွေ တကိုယ်လုံးဖြာ၍သွားရတော့သည်။

မိစူး၏ လက်နှစ်ဖက်ကသူမ၏ တင်းရင်းနေသောနို့ အုံနှစ်လုံးပေါ်သို့ရောက်၍ လာပြီးသူမဘာသာဆုပ်သည်နယ်သည်။ ပြီးတော့ပေါင် လေးနှစ်ဖက်ကိုကွတတလေးကား၍သူမ၏ပေါင်နှစ်လုံးကြားသို့လက်ကိုထည့်ကာစောက်ဖုတ်ကြီးကို လက်ဖဝါးဖြင့်အုပ်၍ကိုင်လိုက်သည်။ပြီးတော့ဆုပ်သည်နယ်သည်။

မိစူး၏စောက်ဖုတ်ကြီးပင်ဖောင်းကား၍နေချေပြီ။ မမသန်းကိုလိုးနေသောသူမ၏ ယောကျ်ားကိုကိုတင်ကလည်းမမသန်း၏နို့နှစ်လုံးကိုအားရပါးရစို့၍ ခပ်သွက်သွက်ပင်ဆောင့်၍လိုးနေသည်။

မိမိဘာသာဆန္ဒတွေကိုဖြေဖျောက်၍ပွတ်သပ်နေသောမိစူးသည်တဖြေးဖြေအားမရနိုင်ဖြစ်၍လာသည်။ မိစူးသည်မမသန်းတို့၏အိပ်ခန်းဝ၌ပင်လျှင်သူမ၏ကိုယ်ပေါ်မှအဝတ်အစားအားလုံးကိုချွတ်လိုက်သည်။

သူမ၏အကြည့်က မမသန်းတို့လိုးနေတဲ့ဆီမှာ ရှိနေသည်။ မမသန်း၏ စောက်ပတ်ကြီးထဲသို့ သွင်းချီထုတ်ချီဖြင့်လုပ်နေသော ကိုကိုတင်၏လီးတန်ကြီးသည်မမသန်း၏ စောက်ခေါင်းထဲမှထွက်၍လာသော စောက်ရည်ကြည်များကြောင့်မာတောင်နေရသည့်အထဲပြောင်လက်၍ပင်နေသည်။

အကြောပြိုင်းပြိုင်းထ၍မာန်တက်နေသောကိုကိုတင်၏လီးတန်ကြီးကမမသန်း၏စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားထူထူကြီးတွေကြားသို့ အရည်တရွှဲရွှဲပြောင်ပြောင်တလက်လက်ဖြင့် ဝင်၍နေသည်မှာရင်ခုန်ဖွယ်ရာကောင်းလှသည်။

ကော့၍ကာ့၍ပေးနေသောမမသန်း၏စောက်ဖုတ်ကြီးကလိုးနေသောကိုကိုတင်၏လီးတန်ကြီးနောက်သို့လိုက်၍လိုက်၍ မိစူးသည်သူမ၏ဖောင်းကား၍စောက်ရည်တွေစိမ့်၍ထွက်နေပြီဖြစ်သောစောက်ပတ်ထဲသို့သူ၏လက်ခလယ်လက်ချောင်းကိုထိုးထဲ့ကာထုတ်ချီသွင်းချီလုပ်၍လိုးပေးသည်။

စောစောကလီးတန်ကြီးကိုတဝက်သာသာမှဖြင့် သာထုတ်ချီ သွင်းချီလိုးပေးနေသော ကိုကိုတင်သည်သူ၏လီးတန်ကြီးကို မမသန်း၏စောက်ပတ်ထဲမှတဆုံးနီးပါးထုတ်၍ အားကုန်ဆောင့်၍လိုးတော့သည်။

မိစူးကလဲသူမ၏စောက်ပတ်ထဲသို့ထိုးသွင်းထားသောလက်ချောင်းကိုခပ်သွက်သွက်ကြီးပင် ထုတ်ချီသွင်းချီဖြင့်အားပါးတရဆောင့်၍ဆာင့်၍လုပ်လာသည်။

မိစူး၏မျက်လုံးလေးများသည်ပင်မှေးကနဲမှေးကနဲဖြစ်၍လာရသည်။ ဒီအချိန်မှာပင်ရမ္မက်စိတ်များပြင်းထန်လာကာ အားမရနိုင်ဖြစ်၍လာရသော ကိုကိုတင်က

“ သန်း ကုန်းပေးပါလားကွာ ကိုကိုဆောင့်ရတာ အားမရလို့ပါ  ”

“ ဟင့်အင်း ဟင့်အင်း ဒီအတိုင်းပဲလုပ် မကုန်းချင်ဘူး ဟင့်  ”

ကိုကိုတင် ကလဲသန်းသန်းအကြိုက်ဘဲ လိုက်ကာ ဒီအတိုင်းပင်ဆက်၍လိုးသည်။ မိစူးတစ်ယောက်အခန်းထဲသို့ဝင် ကာသူတို့နားရောက်သွားသည်။

“ ဟင် မိစူး  ”

“ ဟင်  ”

“ လာ ဦး သမီးဖင်ကုန်းပေးမယ် လာလိုးချည်  ”

မိစူးကကုတင်ပေါ်ရှိသန်းသန်းပက်လက်လှန်အလိုးခံနေသောနေရာဘေးသို့အမြန် တက်လိုက်ကာ ပဆစ်ထုတ်ထိုငျ၍ဖင်ကုန်းပေးလိုက်သည်။

သန်းသန်းနှင့်ကိုကိုတင်ရသည်မှာ ၈ လခန့်ရှိပြီးကိုကိုတင်ကသန်းသန်းကိုအားပါးတရလိုးခဲ့ဖူးပြီ။ ခုမိစူးကို ကိုကိုတင် ကတခါမှမလိုးဘူးသေးတော့ အသစ်ဖက်သို့ပါတက်သည့် ယောကျ်ားသဘာဝအတိုင်း ကိုကိုတင်၏အာရုံကရောက်သွားသည်။ပြီးတော့အရင်ထဲကမိစူးကိုကြည့် ပြီးကိုကိုတင်ကပစ်မှားနေတာဖြစ်သည်။

လိုးချင်နေမိသည်။ ခုလဲ ဖင်ကုန်းထားသော မိစူး၏ဖင်ကြီးမှာတင်းပြောင်ဖြူ ဖွေး၍ လုံးတက်ကာ ကားနေပြီးသူမ၏နောက်သို့စူထွက်နေသောစောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ခုမှာ တင်းဖောင်း၍ စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ခုကြားတွင်စောက်ရည်လေးများစိုထွက်နေသည်။

ကိုကိုတင် သည်သူ၏ လီးတန်ကြီးကိုမမသန်း၏ စောက်ပတ်ထဲမှဆွဲ၍ ထုတ်လိုက်သည်။ သန်းသန်းတစ်ယောက်မျက်ရည်လေးတွေစို့ထွက်လာသည်။

ပြီးတော့ကိုကိုတင်ကတဆတ် ဆတ်တငေါက်ငေါက်ဖြစ် နေသော သူ၏ မာကြောပြီးပြောင်လက်နေသောလီးတန်ကြီးကို မိစူး၏နောက်သို့အတော်ပင်စူထွက်နေသောစောက်ရည်လေးများစီးကျ၍ထွက်နေသည့်စောက်ပတ်ဝသို့တေ့ကာ တခါတည်းဆောင့်၍လိုးသွင်းလိုက်ပါတော့သည်။

........................................💚💛💖💝💙........................................

ပြီးပါပြီ။