Wednesday, September 14, 2011

မိန်းမတွေက ဒီလိုပဲ (စ/ဆုံး)

မိန်းမတွေက ဒီလိုပဲ (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - မန္တလာမောင်မောင်တုတ်

ထွေးအိ ထိုင်နေတာက ချောင်းစပ်ရှိ တရုတ်စကားပင်ကြီး၏ ခြေရင်းရေစပ်ရှိ သစ်မြစ်ဆုံကြီးပေါ်တွင်ဖြစ်သည်။ စိမ်းမြကြည်လင်နေသော ချောင်းရေပြင်ကို ထွေးအိ ငုံ့ကြည့်လိုက်သည်။

ထိုအခိုက် ကြွေကျလာသော စကားပွင့်ကြောင့် ရေမျက်နှာပြင်လှုပ်ခါသွားပြီး ကြည်လင်သောရေ၌ ထင်ဟပ်နေသော ထွေးအိရဲ့ ရုပ်ပုံလွှာမှာ တွန့်လိမ်ကောက်ကွေး၍ လှုပ်ခါသွားရသည်။ သူမ၏ရုပ်လွှာမှာ ခုလို တကယ်ပဲရုပ်ပျက်ဆင်းပျက် ဖြစ်နေပြီလား ထွေးအိ တွေးလိုက်မိသည်။ ကြွေကျလာသော တရုတ်စကားပွင့် ဖြူဖြူလေးကချောင်းရေပြင်တွင် အခိုက်အတန့်လေးသာ ရပ်တန့်သွားပြီးနောက် ရေစီးနှင့်အတူ မျောပါသွားသည်ကို ထွေးအိလိုက်ပြီး ကြည့်နေမိသည်။

တရုတ်စကားပန်းပွင့် ဖြူဖြူလေးက ရေစီးအတိုင်း လွတ်လွတ်ကျွတ်ကျွတ်ကြီး မျောပါသွားရသည် မဟုတ်။

ရေစပ်တွင်ရှိသော သစ်မြစ်ဆုံများ၊ ကျောက်တုံးများကို ကွေ့ပတ်ကာ မျောပါသွားရသည်။ ပန်းပွင့်လေးက အရာဝတ္ထုတို့ကို လွယ်လွယ်ကူကူတော့ ကွေ့ပတ်သွားနိုင်သည် မဟုတ်ပါ။ ဆုံတွေ့သော အရာတို့ကို ရေစီးအရှိန်နှင့်အတူတိုးတိုက်ထိခိုက်မိပြီးမှသာ ရေစီးနှင့် ပါသွားရခြင်းဖြစ်သည်။

ထွေးအိဘဝကရော တရုတ်စကားပန်းပွင့် ဖြူဖြူလေးလို ကြွေကျသွားခဲ့ပြီး အခု ရေစုန်မျောရ တော့မှာလား။မျောချင်တိုင်းမျော ဆိုပြီး စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ် မျောချလိုက်ရင်လည်း လမ်းခုလတ်မှာ ကြုံတွေ့ရမည့် အပိတ်အပင်အတားအဆီးများနှင့် ဘယ်လို ရင်ဆိုင်ရလိမ့်ဦးမလဲမသိ။ ထွေးအိရင်မှာ တင်းကြပ်လှသည်။ ဒီလိုအတွေး ဒီလိုခံစားချက်တွေနှင့် ထွေးအိရင်ထဲ မွန်းကြပ်နေခဲ့ရတာ ကြာခဲ့ပြီဖြစ်သည်..။

အမှန်တော့ အပြစ်ရှိသူက ထွေးအိရယ်ပါ။ ထွေးအိက ဆတ်ဆော့ မိတာကိုး။ သူ့ကိုရော အပြစ်မရှိဘူးလို့ပြောလို့ရမလား။ တကယ်ဆို သူက ကိုယ့်ထက် အသက် အများကြီး ကြီးတဲ့သူပဲ။ စဉ်းစားချင့်ချိန်နိုင်တာပဲ။ ထွေးအိက ဆတ်ဆော့အုံးတော့ သူကဆင်ခြင်နိုင်တာပဲ။ အို ..ဒါမျိုး ဆိုတာကလဲ အခက်သားကလား။ စဉ်းစားဉာဏ်တွေ ကွယ်ပျောက်သွားတတ်တာမျိုး မဟုတ်လား။

ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ထွေးအိ သူ့ကို အပြစ်ရှိတယ်လို့တော့ မရိုးစွပ်ချင်တာ အမှန်ပါ။ တော်သေးသည် တစ်နေ့မှစိတ်မအေးခဲ့ရ။ တွေး၍ ပူနေခဲ့ရသော ကိစ္စက အခု ၃ လကျော်လာတဲ့အထိ ဘာမှ ထူးခြားမှု ရှိမလာတော့ ထွေးအိပူပန်ရတာ တစ်မျိုး သက်သာသွားသည်။ ဒါပေမယ့် အရိပ်မည်းကြီးက ထွေးအိနောက် ကပ်ပြီးလိုက်ပါနေသေးသည်။

ဒီအရိပ်မည်းကြီးကတော့ ဘယ်တော့မှ ကင်းကွာသွားမလဲ မသိတော့ပါ။ ထွေးအိ အမြဲတွေးနေမိတာက ငါဟာ ဟိုတုံးကလို သန့်သန့်စင်စင် မဟုတ်တော့ဘူး ဆိုတဲ့ ခံစားချက်ကြီးက ထွေးအိရင်မှာ ဘယ်လိုမှ ပျောက်၍မသွား။

“ ဟင်း........... ”

ထွေးအိ သက်ပြင်းကို လှိုက်လှိုက်လှဲလှဲကြီး ချလိုက်သည်။ ပြီးတော့ ချောင်းရေပြင်ထက်သို့ ငုံ့ကြည့်လိုက်မိပြန်သည်။ ရေပြင်တွင် ထင်ဟပ်နေသော သူမ၏ ပုံရိပ်က ပကတိ ကြည်လင်သန့်စင်လို့ နေသည်။ ကျစ်ဆံမြီးလေးနှစ်ချောင်း ဘယ်ညာချ၍ မျက်နှာဝိုင်းဝိုင်း နှာတံပေါ်ပေါ် မျက်ဆံကြီးကြီး လေးနှင့် သူမ၏ ရုပ်လွှာက ဘာမှ ပြောင်းလဲမသွား။ ပါးလေးနှစ်ဖက်တောင် မသိမသာလေး ပို၍ ဖောင်းလာပြီး အရင်ကထက်ပင် ပိုပြီး လှလာသယောင် ထင်မှတ်ရသည်။

ဒါပေမယ့် ထွေးအိ ရင်ထဲမှာတော့ သူမကိုယ် သူမ ညစ်နွမ်းနေပြီ ဆိုသည့် အစွဲအလန်းကြီးက ရင်ထဲမှာအမြဲ မွန်းကြပ်နေရသည် မဟုတ်ပါလား။ အဲဒီနေ့ အဲဒီအဖြစ်ပျက်ကိုလည်း ထွေးအိ တစ်သက်လုံး မေ့လို့ရလိမ့်မည်မဟုတ်တော့ပါ။ မှတ်မှတ်ရရ ထွေးအိ ၁၈ နှစ် တင်းတင်းပြည့်တဲ့ ပြီးခဲ့တဲ့ ဝါခေါင်လဆန်း (၁၀) ရက်နေ့ကပေါ့။

မွေးနေ့ရောက်တိုင်း ထွေးအိ အမြဲ လုပ်နေကျအလုပ်တစ်ခု ရှိသည်။ ညနေစောင်းတွင် ရွာဦးစေတီသို့ သွား၍ပန်းနှင့် ဆီမီး ကပ်လှူသည့် အလေ့အထလေးပင် ဖြစ်သည်။ ရွာဦးစေတီက ရွာနှင့် တဆက်တစပ်တည်း ရှိသည်မဟုတ်ပါ။ ရွာတန်းရဲ့ ထိပ်တွင် ဘုန်းတော်ကြီးကျောင်းဝင်းကြီးရှိသည်။ ကျောင်းဝင်း အလွန်တွင် ရေကန်ကြီး သုံးကန်ရှိသည်။ ထိုရေကန်ကြီးများကို လွန်၍ ဆယ်မိနစ် ဆယ့်ငါးမိနစ်လောက် လမ်းလျှောက်သွားပါမှ ရွာဦးစေတီသို့ရောက်သည်။

ရွာဦးစေတီ၏ ပရဝုဏ်ဘေးတွင် ရွာဦးနတ်စင်များ ရှိသည်။ အခါကြီးရက်ကြီးနေ့များတွင် ရွာဦးစေတီတွင်လူစည်ကား နေပေမယ့် ကျန်ရက်တွေမှာတော့ လူသူ ကင်းရှင်းနေသည်။ ထွေးအိ ရွာဦးစေတီကို ရောက်၍ ပန်း၊ဆီမီးများ လှူဒါန်းကာ ဆုတောင်းသည်။ ပြီးတော့ ညနေဆည်းဆာချိန်တွင် ရွာဦးစေတီမှ ကြည့်လျင် လယ်ကွင်းများ၊ရွာမှ အိမ်တန်းများ၊ လယ်ကွင်းတွေ အလွန် ခြံများနှင့် ရှုခင်းမှာ ကြည်နူးဖွယ်ကောင်းလှသဖြင့် ထွေးအိ ချက်ချင်းမပြန်သေးပဲ ရွာဦးစေတီ၏ တံတိုင်းမုခ်ဝ တွင်ရှိသော အုတ်ခုံကြီးပေါ်သို့ တက်ကာ ခဏထိုင်နေလိုက်သည်..။

ထွေးအိ ပတ်ဝန်းကျင် ရှုခင်းတွေကို ကြည့်၍ မဆုံးမီမှာပင် မိုးစက်မိုးပေါက်တွေ ကျရောက်လာတော့သည်။

ထွေးအိ အုတ်ခုံပေါ်မှ ခုန်ဆင်းပြီး လှမ်းအထွက်လိုက် မိုးက ပိုသည်းလာသည်။ ထွေးအိတွင် ခမောက်လည်းမပါ၊ ထီးလည်း မပါချေ။ ရွာဘက်သို့ ထွေးအိ ခပ်သုတ်သုတ်လေး လျှောက်ပြန်လာခဲ့သည်။ မိုးက မစဲဘဲ သည်းမြဲသည်းလို့ နေသည်။

ထွေးအိတစ်ကိုယ်လုံး စိုရွှဲ၍ နေပြီ။ ရေကန်ကြီးများနား အရောက် ထွေးအိ ချမ်း၍ တုန်လာသည်။ တစ်ချက်တစ်ချက် တိုက်လိုက်သော လေက ချမ်းအေးလှသည်။ ဘုန်းကြီးကျောင်းဝန်းကြီးကို လွန်၍လာသည်။ နောက်ထပ်ဆယ်မိနစ်ခန့် လျှောက်လျင် အိမ်သို့ ရောက်တော့မည်။ အားတင်း၍ ဆက်လျှောက်ပါက လျှောက်နိုင်သည်။

ဒါပေမယ့် ထွေးအိ မလျှောက်ချင်တော့။ ဘုန်းကြီးကျောင်းဝင်း အလွန်နားတွင် ထွေးအိတို့ အစ်မ မအေးမိတို့ခြံရှိသည်။ ထွေးအိ အစ်မဖြစ်သူ၏ ခြံထဲသို့ ပြေးဝင်ခဲ့သည်။

“ ဟာ...ထွေးအိ..ဘယ်လိုဖြစ်လာတာလဲ...မိုးရွာထဲကြီး...သွား သွား..အိမ်ပေါ်တက်..နင့်အစ်မ အဝတ်တွေနဲ့ လဲထားလိုက်... ”

“ ဟို....ဟို ..ရွာဦးစေတီက...ပြန်လာတာ.... ”

ထွေးအိ အိမ်ရှေ့သို့ ရောက်လျင် အိမ်ရှေ့ကုန်းထဲ၌ အင်္ကျီမပါ ကျောပြောင်ကြီးဖြင့် နွားစာစဉ်းနေသောသူမ၏ ခဲအို ကိုလှဦးက လှမ်း၍ ပြောသည်။ လှဦး ညနေတိုင်း သောက်တတ်သည်။ လှဦးကို ပြန်ပြောသော ထွေးအိအသံက ချမ်းလွန်းသဖြင့် လေက သိပ်ပြီး မဆက်ချင်။ ထွေးအိ ရေစိုကြီးနဲ့ပင် အိမ်ပေါ်သို့ တက်လာခဲ့သည်။

“ နင့်အစ်မနဲ့ သံချောင်းတော့ နင်တို့အိမ်ကို သွားတယ်.. မိုးတိတ်မှ ပြန်လာမယ်နဲ့ တူတယ်... ”

အိမ်ရှေ့မှ လှမ်းပြောလိုက်သော လှဦးအား ထွေးအိဘာမှ ပြန်၍ မပြောမိ။ သံချောင်းဆိုတာက ၄ နှစ်သာရှိသော သူမ၏ တူလေးဖြစ်သည်။ မီးဖိုချောင် နောက်ဘက် နံရံတွင် ဝါးထရံကြား၌ ညှပ်၍ လှန်းထားသော အစ်မဖြစ်သူ၏ ထဘီတစ်ထည်ကို ဆွဲယူ၍ ရေစိုအဝတ်နှင့် လဲကာ ဝတ်လိုက်သည်။ ပြီးတော့ သူမရဲ့ ရေစိုနေတဲ့ ထဘီကို ညှစ်ကာ နံရံရှိ ဝါးတန်းကြား၌ ညှပ်၍ ပြန်လှန်းလိုက်သည်..။

ထို့နောက် သူမ၏ ကိုယ်အပေါ်ပိုင်းမှ အင်္ကျီများကို ချွတ်၍ ထဘီကို ရင်လျားပြီး အခန်းထဲသို့ ဝင်လာခဲ့သည်။အခန်းထဲရှိ ကြိုးတန်းပေါ်မှ အစ်မဖြစ်သူ၏ အင်္ကျီများထဲမှ တစ်ထည်ကို ဆွဲယူလိုက်သည်။ ဘော်လီတော့ မဝတ်တော့။ အင်္ကျီ ခပ်ထူထူ လေးပဲ ဝတ်ပြီး ပြန်မည်ဟု တွေးကာ ထွေးအိ အခန်းပေါက်ကို ကျောပေးပြီး ရင်လျားထားသောထဘီကို ခါးသို့ လျှော၍ ဝတ်လိုက်သည်..။

ထွေးအိရဲ့ ခန္ဓကိုယ် အပေါ်ပိုင်း တစ်ခုလုံး ဘာအဝတ်အစားမှ မရှိပဲ ဟာလာဟင်းလင်း ဖြစ်သွားသည်။ထွေးအိ လက်ထဲမှ အင်္ကျီကို ဝတ်ရန် လက်နှစ်ဖက် ပင့်မြှောက်ကာ ဘယ်ဖက်လက်ဖြင့် အင်္ကျီလက်ပေါက်ကိုအစွပ်......

“ အမ..လေး…..ဟင်..အစ်ကို လှဦး….လွှတ်…လွှတ်ပါ….. ”

သူမ၏ နောက်မှ နေ၍ တစုံတယောက်က သိုင်းဖက်လိုက်သဖြင့် ထွေးအိ ကြောက်အားလန့်အား လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ လှဦးကို တွေ့လိုက်ရသည်။ ကြောက်လန့်စွာဖြင့် ထွေးအိက ရုန်းလိုက်ပေမဲ့ မြဲမြံလှတဲ့ လှဦးရဲ့ လက်နှစ်ဖက်က သူမကို အတင်းညှစ်၍ ဖက်ထားသလို လှဦး လက်ဖဝါးတစ်ဖက်ကလည်း သူမ၏ နို့လေးတစ်ဖက်ကိုအုပ်ကိုင်ကာ ဖွဖွလေး ဆုပ်နယ်နေသည်။ လှဦးထံမှ အရက်နံ့က ထွေးအိ ခေါင်းပင် ကိုက်ချင်လာသည်။ ထွေးအိအတင်းရုန်းသည်။ သူမခန္ဓကိုယ်က လှုပ်၍ပင် မရချေ။

“ လွှတ်ပါ….အစ်ကိုလှဦး…ရှင်…ခွေးကျင့်ခွေးကြံ …မကြံနဲ့…အစ်မနဲ့ ပြန်တိုင်ပြောမှာ….နော်… ”

“ ထွေးအိကလဲ ဟာ ခုဟာက ဘယ်သူမှ သိတာမှ မဟုတ်တာ နင့်အစ်မ ပြန်တိုင်လိုက်လို့ အေးမိ အော်ကြီးဟစ်ကျယ်လုပ်မှ .နင်ပဲ .အရှက်ကွဲလိမ့်မယ် ”

“ အို..အို….မသိဘူး….လွှတ်…လွှတ်….ဟင့်…..အဟင့်..အီး…ဟီး… ”

ထွေးအိ ငိုချလိုက်သည်။ လှဦးကတော့ တပြားသားမှ မလျှော့ပါ။ လက်တစ်ဖက်ဖြင့် ထွေးအိကိ နောက်မှ ကြုံး၍ဖက်ထားပြီး ကျန်လက်တစ်ဖက်က ထွေးအိ၏ နို့နှစ်လုံးကို ဘယ်ပြန်ညာပြန်ပင် ကိုင်၍ ဆုပ်နယ်နေပါသေးသည်။

ထွေးအိ တစ်ကိုယ်လုံး အပူလှိုင်းတို့က တဖြေးဖြေး ရစ်ပတ်လို့ လာသည်။ ထွေးအိ သူ့ကို ဘာမှ မပြောနိုင်တော့။ငိုမြဲ ငိုလျက်သာ ရှိသည်။

“ အီး..ဟီး ဟီး…ဟီး…ဟင့်….အီး….ဟီး…… ”

ပြီးတော့ လှဦးက ထွေးအိရဲ့ မွှေးညှင်းနုနုလေးတွေ ပေါက်နေသော ဂုတ်ပိုးသား နုနုဖွေးဖွေးလေးတွေကိုနှုတ်ခမ်းနှင့် ဖိစုပ်၍ ဒလစပ်ပင် နမ်းနေသည်။ ထိုသို့ နမ်းရင်း သူ့လျှာဖျားဖြင့် ဂုတ်ပိုးသားလေးတွေကို ထိုးထိုးပြီး ယက်လိုက်သေးသည်။

ထွေးအိ ဒူးတွေ မခိုင်တေ့၊ ညွှတ်၍ ကျချင်လာသည်။ ထွေးအိ ဘာလုပ်ရမှန်း မသိတော့။ လွတ်ရာလွတ်ကြောင်းဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ ဆိုတာကိုလဲ မစဉ်းစားနိုင်တော့။ တစ်ကိုယ်လုံး ရစ်သိုင်း၍လာသော ဖိန်းရှိန်းလို့ လာသော အပူလှိုင်း ခံစားချက်တို့သာ အာရုံက ရောက်၍ရောက်၍ လာသည်။ တဟီးဟီး ငိုသံလေးက တဖြေးဖြေး ပျောက်၍ သွားပြီး တစ်ချက်တစ်ချက် ရှိုက်သံလေးများနှင့် အတူ မျက်ရည်များကတော့ တစိမ့်စိမ့် ထွက်နေဆဲ ဖြစ်သည်။

“ ဟင်…မလုပ်နဲ့…..မလုပ်နဲ့…..လို့…. ”

ထွေးအိ လှမ်းဆွဲလိုက်ပေမယ့် နောက်ကျသွားပြီ။ ခါးတွင် ဖြစ်သလို ပတ်ထားသော ထဘီလေးက ကွင်းလုံးကျွတ်ကျသွားသည။် ဒီမှာတင် ထွေးအိနို့လေးတွေပေါ်မှ သူ့လက်ကြီးက  ထွေးအိရဲ့ တင်သားဖွေးဖွေးကားကားကြီးများ အပေါ် ရောက်သွားပြီး ညှစ်နယ်ပါတော့သည်။

“ အိ…အိ…မလုပ်ပါနဲ့….ဟင့် ဟင့်…… ”

သူ့လက်ဖဝါး ကြမ်းကြမ်းကြီးက ထွေးအိရဲ့ တင်သား ဖွေးနုနုကြီးတွေကို အားရပါးရ ဆုပ်နယ်နေလိုက်တာထွေးအိကိုယ်လေးပင် ရှေ့သို့ ငိုက်ငိုက်ကျ သွားရသည်။ ထွေးအိကို မြဲမြံစွာ ထိန်ချုပ်ဖက်တွယ်ထားသော သူ့လက်ကြီး တစ်ဖက်ကတော့ ထွေးအိကိုယ်လေးကို မလွှတ်။ တင်းတင်းကြီး ဖက်ထားမြဲ။ ခက်တာက ထွေးအိ ဖင်ကိုင်မခံနိုင် ခြင်းပင် ဖြစ်သည်။ နောက်မှ တင်သားကြီးတွေကို အကိုင်ခံရလျင် အရှေ့က ဟာလေးက တရွရွဖြစ်လာကာ ဖောင်းထလာတတ်သည်။

“ အို အို….မလုပ်နဲ့…တော်တော့ တော်ပါတော့ဆို .ဘာတွေမှန်းလဲ မသိဘူး….တော် ”

ထွေးအိ တောင်စဉ်ရေမရ ဘာတွေ ပြောလို့ ပြောမိမှန်း မသိတော့။ တစ်ကိုယ်လုံး တဆတ်ဆတ် တုန်ခါနေသော ထွေးအိ ရုန်းကြည့်ပြန်သည်။ သူမ၏ အဝတ်မဲ့ ခန္ဓကိုယ်လေးက လှုပ်၍ပင် မရအောင် သူ့လက်ကြီးက ခိုင်မြဲသန်စွမ်းလှသည်။

“ ထွေးအိကလဲ ဟာ..အလကား အပင်ပန်းခံပြီး ရုန်းနေသေးတယ် ဘယ်သူ သိတာမှတ်လို့... ”

“ အစ်မတို့ ..ပြန်…လာရင် ခက်မယ်….. ”

“ ဟဲ..ဟဲ…နင့်အစ်မနဲ့ နင့်တူက ငါသွားခေါ်မှ ပြန်လာမှာဟ… ကဲ..လာပါဟာ.. ”

လှဦးက ထွေးအိကိုယ်ပေါ်မှ ဖက်ထားသော သူ့လက်ကြီးကို ဖယ်လိုက်ပြီး အိပ်ယာထဲ ဆွဲခေါ်သည်။ ခြေတစ်လှမ်းစာမျှ ဝေးသော အိပ်ယာဆီသို့ ထွေးအိ ကိုယ်လုံးလေး ရောက်၍အသွား လှဦးက လက်တစ်ဖက်မှ ထွေးအိကို ကိုင်ထားရင်း ကျန်လက်တစ်ဖက်က သူ့ကိုယ်ပေါ်မှ ပုဆိုးကို ချွတ်ချလိုက်သည်..။

“ ဟာ…. ”

ထွေးအိမြင်ဖြစ်အောင် မြင်လိုက်ရသေးသည်။ တစ်မိုက်လောက် ရှိသော သူ့ဟာကြီးက အကြောတွေအပြိုင်းပြိုင်းထလျက် တန်းမတ်နေသည်။ ထိပ်ကြီးက အိမ်ရှေ့မန်ကျည်းပင်ကြီးတွင် တွေ့ရသော ပုတ်သင်ညိုအကောင်ကြီး၏ ခေါင်းကြီးလောက် ရှိသည်။ ပြီးတော့ ပုတ်သင်ညိုခေါင်းလို တဆတ်ဆတ် ငြိမ်ကလျက် ထွေးအိကိုဖျားယောင်းခေါ်ဆောင်နေသလို ဖြစ်နေသည်။ ထွေးအိ သူ့ဟာကြီးကို ကြည့်မိရင်း ခဏမျှ ငိုင်ကျသွားသည်။

ထိုခဏမှာပင် လှဦးက အိပ်ယာပေါ်ထိုင်ချလိုက်ပြီး သူမကိုပါ ဆွဲထိုင်ချလိုက်သည်။ ထွေးအိတစ်ယောက်အိပ်ယာပေါ် ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်လျက်လေး ဖြစ်အသွား ထွေးအိကို ဖက်၍ လှဲချလိုက်တော့မည် အလုပ် ထွေးအိတစ်ယောက် အခွင့်အရေးကို လက်လွတ်မခံပဲ လက်တစ်ကမ်းအကွာမှာ ရှိသော ထဘီကို လှမ်းဆွဲကာ ဆတ်ခနဲထ၍ ပြေးသည်။

“ ဖုန်း….အ..မလေး.သေ ပါပြီ…. ”

ဘယ်ရမလဲ လှဦးကလဲ နပ်ပြီးသား၊ ရှေ့ရောက်မှတော့ လက်လွတ်မခံနိုင်ပေ။ ထွေးအိထ၍အပြေး သူ့ခြေထောက် တစ်ဖက်ဖြင့် ထိုး၍ ခြေဂလန့် ထိုးခံလိုက်တော့ ထွေးအိ ဝုန်းခနဲ ပစ်လဲကျသွားတော့သည်။

“ အား….အီး…အ…..နာလိုက်တာ… ”

ထွေးအိ ခါးလေးကို လက်ဖြင့် နှိပ်ရင်း ငြီးတွားနေရာမှ ထ၍ထိုင်ရန် ကြိုးစားလိုက်သည်။

“ ထွေးအိကလဲဟာ…နင်က အသားနာခံချင်တာကိုး…အလကား အချိန်တွေ ကြာနေတယ်… အသားလဲနာတယ်…ငြိမ်ငြိမ် သက်သက် နေလိုက်ရင် ခုလောက်ဆို နင် အိမ်ပြန်လို့ရသွားပြီ… ”

ထွေးအိ ထထိုင်ရန် ကြိုးစားလိုက်ပေမယ့် ခါးက အတော်နာနေသဖြင့် မထိုင်နိုင်တော့ပါ။ မျက်နှာလေးရှုံ့မဲ့ရင်းသာ လက်တစ်ဖက်က ခါးကို နှိပ်နေရသည်။ ထွေးအိ ပုံစံလေးက တစောင်း မကျတကျ ပက်လက်ကလေးဖြစ်နေပြီး ပေါင်ဖြူဖြူလေးတစ်ဖက်က ကြွနေသည်။ ပေါင်ကြားမှ အုပ်ဆိုင်းနေသော မဟူရာတောလေးက သူမ၏ ရတနာသိုက် တံခါးကို စိုးစိမျှ မမြင်ရလေအောင် ဖုံးကွယ်ထားသည်။

လက်ဖက်ရည်ကြမ်း ပုဂံသာသာမျှ သူမ၏ နို့တင်းတင်းလေး နှစ်လုံးက မူလက ဖွေးအုနေပေမယ့် လှဦးရဲ့ကိုင်တွယ် ညှစ်နယ်မှုကြောင့် နီရဲ၍ နေသည်။ အပျိုနို့သီးသေးသေးလေးတွေက မြင်ရုံဖြင့် သိသာလောက်အောင်ထောင်ထ၍ နေချေပြီ။ ပေါင်ကြားမှ အင်္ဂါစပ်ကိ စမ်းကြည့်စရာ မလို။ နို့သီးတွေမာ၍ ထောင်လာလျင် ထိုမိန်းမစပ်ယှက်ခံရန် အသင့်ဖြစ်နေပြီဆိုတာ လှဦးသိပြီးသာ…။

အိပ်ယာခြေရင်းတွင် လဲကျနေသော ထွေးအိအား လှဦးကဖက်၍ အိပ်ယာပေါ် ဆွဲတင်လိုက်သည်။ ပြီးတော့ ဖက်ထားလျက်က ထွေးအိရဲ့ နို့ကို ကုန်း၍ စို့ပေးလိုက်သည်။

“ အ….အ..ဟ….ကျွတ် ကျွတ်… ”

ကောင်မလေး နာသွားတာတော့ မဖြစ်နိုင်။ နို့သီးကို လျှာဖျားလေးဖြင့် ထိုးယက်ရင်း ဖွဖွလေး ကိုက်စို့ပေးလိုက်တာဖြစ်သည်။ နာတာမဟုတ်ရင် ထွေးအိ ခံရခက်သွားတာ ဖြစ်ပေလိမ့်မည်။ လှဦးရဲ့ လက်တစ်ဖက်က သူမ၏ပေါင်ကြားကို လှမ်းလိုက်တော့ ထွေအိက ပေါင်နှစ်လုံးကို တင်းနေအောင် စေ့ထားလိုက်သည်။

စောက်မွှေး ထူထူလေးတွေကို လက်ဖဝါးဖြင့် ပွတ်ရင်း စောက်ဖုတ်အပေါ်ပိုင်း အသားခုံနုနုလေးကို သူ့လက်ဖဝါး ကြမ်းကြမ်းကြီးဖြင့် ဆုတ်၍ဆုတ်၍ ညှစ်ညှစ်ပေးသည်။ နို့လေးနှစ်လုံးကို ဘယ်ပြန်ညာပြန် ဇိမ်ဆွဲ၍စို့ပေးရင်း လှဦး ထွေးအိမျက်နှာကို လှမ်း၍ ကြည့်သည်။ အပျိုမလေး မျက်လုံးစုံမှိတ်ပြီး နှုတ်ခမ်းလေးတွေကို တင်းတင်းစေ့ထားသည်ကို တွေ့ရသည်။

လှဦးက သူ့လက်ကို ပေါင်ကြားသို့ မသိမသာ ထိုးသွင်းကြည့်သည်။ ပေါင်နှစ်လုံးက စေ့ထားသော်လည်းစောစောကလို တင်းတင်းကြီး မဟုတ်။ ဒါကြောင့် ပေါင်လေးထဲ လက်ကို ဆတ်ခနဲ ထိုးသွင်းလိုက်တော့ သတိရသွားသော ထွေးအိက ပေါင်ကို တင်းတင်းကြီး ပြန်စေ့လိုက်သည်။ လှဦး၏ လက်တစ်ခုလုံး ပေါင်ကြားသို့ ဝင်မသွားသော်လည်း လက်ညှိုးနှင့် လက်ခလယ်ကတော့ ပေါင်ကြားတွင် တိတိပပကြီး ညှပ်၍ သွားသည်။

ညှပ်သွားတာမှ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသား နှစ်ခုကြား အကွဲကြောင်းနှင့် ကပ်လျက်ဖြစ်သည်။ စောက်စေ့ငုတ်လေး ထွက်နေတာကိုတောင် ထိမိနေရသည်။ နို့စို့နေရက်က ပေါင်ကြားထဲတွင် ညှပ်နေသော သူ့လက်ညှိုးလက်ခလယ်တို့ကို ဖြည်းဖြည်းချင်း ရှေ့တိုးနောက်ငင် လုပ်ပေးသည်။ ထိုအခါ အပြင်သို့ ထွက်ပေါ်နေသော စောက်စေ့ ငုတ်ကလေးကို ဆွဲဆွဲပွတ်သလို ဖြစ်နေသည်။ မကြာလိုက်....

“ အင်း...ဟင့်...... ”

ထွေးအိနှုတ်ဖျားမှ အသံလေးထွက်သွားပြီး ထွေးအိပေါင်နှစ်ဖက်မှာ ဟတယ်ဆိုရုံလေး ဟသွားသည်။ လှဦး ၏ လက်ဖဝါးတစ်ခုလုံး ပေါင်ကြားသို့ ရောက်သွားသည်။ စောက်ဖုတ်မျက်နှာစာကို လက်ဖဝါးဖြင့် အုပ်ကာ အကိုင် လိုက် ရွှဲ၍နေသော အရည်တွေကို စမ်းမိလိုက်သည်။ လှဦးလက်ညှိုး စောက်ခေါင်းထဲသို့ တဖြေးဖြေး တိုးဝင်သွားသည်။ ပြီးတော့ နို့သီးလေးတွေကို နှုတ်ခမ်းဖြင့် ဖိကြိတ်ရင်း လက်ညှိုးကို စောက်ခေါင်းထဲသို့ ထိုးသွင်းလိုက် ပြန်နှုတ်လိုက် လုပ်ပေးသည်..။ ထွေးအိ မခံနိုင်....။

“ အ..အ...အင်း.....ကျမပြန်ပါရစေတော့...အဟင်း.....မဟုတ်ရင်လဲ အသေသာ...သတ်လိုက်ပါတော့....ရှင်...ဟင့်...ဟင့်..... ”

ထွေးအိ၏ အသံက စောစောကလို ဒေါသသံ မဟုတ်၊ မောသံဖြင့် စကားကို မနဲအားယူ ပြောနေရပြီး တောင်းပန်ခယသံ ဖြစ်သည်။ လှဦး ပြုံးလိုက်ပြီး ထွေးအိရဲ့ ကိုယ်ပေါ်လှိမ့်တက်လိုက်ရာမှ ပေါင်နှစ်လုံးကို ဆွဲဖြဲလိုက်သည်။

ထွေးအိ မျက်လုံးအစုံကို မှိတ်ထားပြီး နှုတ်ခမ်းလေးတွေကို တင်းနေအောင် စေ့ထားသည်။ လှဦးက သူ့လီးကို လက်တစ်ဖက်မှ ကိုင်၍ စောက်ပတ်ဝကို တေ့ပြီး ဆတ်ခနဲ ထိုးသွင်းလိုက်သည်။

“ ဗြစ်.....အမေ့.....အင့်...... ”

ထွေးအိမျက်နှာလေး မော့ပြီး သွေးကြောလေးတွေ ထောင်သွားသည်။ လီးထိပ်ခေါင်းတစ်ခုလုံး ဝင်သွားပြီ။ခေါင်းဝင်မှတော့ ကိုယ်ဆန့်ပြီပေါ့။ လီးကို ထပ်၍ စိတ်ရှည်လက်ရှည် ဖိဖိသွင်းသည်..။

“ ဗြစ်...အိုး....ပြွတ်...ဖွတ်......အား...အီး.....ဗြစ် ဗြစ်...အား..အား... ”

လှဦး အောက်သို့ ငုံ့ကြည့်သည်။ စောက်ဖုတ် နှုတ်ခမ်းသားလေး နှစ်ခုက သူ့လီးကြီးကို မဆန့်မပြဲ ငုံကာလက်ခံနေသည်။ လီးက တစ်ဝက်သာသာတော့ ဝင်သွားပြီ။ လှဦး ထွေးအိရဲ့ မျက်နှာလေးကို လှမ်း၍ ကြည့်လိုက်သည်။ မျက်နှာလေး ရှုံ့မဲ့ကာ ခံနိုင်အောင် ခံမည်ဟု ဆုံးဖြတ်ထားသည့် ပုံပေါက်နေပါသည်။ လှဦး တဖန် ဆောင့်၍ လီးကို ဆတ်ခနဲ သွင်းလိုက်ပြန်သည်။

“ ဗြစ်....ဗြစ်.....ဘွတ်......အီး.....အင့်.......အင်း.................. ”

ထွေးအိ သံရှည်လေးဖြင့် ငြီးလိုက်ရင်း ပေါင်နှစ်ဖက်က အစွမ်းကုန်ကား၍ ထွက်သွားသည်။ အထဲမှာ အရည်တွေက အတော်ကြီး ရွှဲ၍ ထွက်နေသည်။ လှဦး သူမ၏ နို့နှစ်လုံးကို ကုန်း၍ စို့လိုက်ပြီး ကျန်နေသော လီးကို ဖိဖိပြီးသွင်းလိုက်သည်။

“ ပြွတ်....ပြွတ်....ဗြစ်....ဒုတ်.....အင့်......အီး...... ”

ထွေးအိ ခါးလေး ကော့တက်သွားသည်။ သူ့လီးကြီးက စောက်ဖုတ်လေးထဲမှာ မဆန့်မပြဲကြီး ပြည့်သိပ်၍နေသည်။ ထွေးအိ ခါးနာသော ဝေဒနာ ဘယ်ရောက်သွားမှန်းတောင် မသိလိုက်တော့။ အထဲတွင် ပြည့်သိပ်ကြပ်ညှပ်စွာ ရောက်နေသော သူ့လီးကြီးကို အားမလိုအားမရဖြင့် ဆွဲဆွဲပြီး ညှစ်နေမိသည်။ သူမကို သူမတော့ ဘာတွေလုပ်မိနေမှန်း မသိ။

“ ကောင်းလိုက်တာ....ထွေးအိ...ရယ်.... ”

တစ်ကိုယ်လုံး ဆိမ့်တက်သွားသော လှဦးက တိုးတိုးလေး ငြီးလိုက်ရင်း ထွေးအိ၏ စောက်ခေါင်း ကျဉ်းကျဉ်းလေးထဲသို့ မချိမဆန့် တဆုံးတိုင် ဝင်နေသော သူ့လီးကြီးကို ထပ်၍ ဖိသွင်းသည်။

“ အို့......အစ်ကိုကလဲ .....ဟင်း......ဟင်း......အ....အ....အို....... ”

တဆုံးဝင်၍နေသော လီးကို ထပ်၍ ဖိသွင်းလိုက်တော့ လီးက ထပ်၍ မဝင်တော့ပဲ လီးအရင်းနှင့် စောက်ပတ်ဝဖိလိုက်မိသည့် ဒဏ်က ယောက်ျားအားနှင့်ဆိုတော့ ထွေးအိ အတော်လေး ခံစားသွားရသည်။

“ ချစ်လွန်းလို့ပါကွယ်......အားမရဘူး....တွေးအိရယ်.... ”

“ ဟွန်း.....ဘာမှန်းလဲ ..မသိဘူး....... ”

တွေးအိက နှုတ်ခမ်းလေး စူ၍ အမူပိုပိုလေးပြောလိုက်သည်။ လှဦးက သူ့လီးကို ဆွဲထုတ်၍ ဖင်ကြီးကိုကြွကာ ကြွကာနဲ့ လိုးသည်။

“ ဗြစ်....ပလွတ်....စွပ်...ဖွတ်.....ပြစ်....ဗြစ်....ဖွတ်..... ”

“ အား....အင်း....ဟင်း...ဟင်း.............. ”

ထွေးအိ မျက်လုံးလေးတွေ မဖွင့်တော့ပဲ ဆောင့်ချက်နှင့် အညီ သူမ၏ ဦးခေါင်းလေးက ဘယ်ညာ ခါယမ်းနေတော့သည်။ ဒါတင်မက ထွေးအိ ဖင်ဖွေးဖွေးကြီးတွေက လည်း လုံးခနဲ လုံးခနဲ ဖြစ်လို့လာသည်။

“ ဗြစ်….ဗြစ်….ပလွတ်…..ပြစ်…. ”

“ အင်း…အစ်ကိုရယ် ခုမှ ထွေးအိတို့ ဘယ်လိုဖြစ်ရတာလဲ .အင်း….ဟင်း….. ”

ထွေးအိ အလူးအလဲ ခံစားနေရသည့်ကြားက သူမသိချင်သော အရာကို အားယူ၍ မေးသည်.. ။

“ ဗြစ်….ဖွတ်….ပလွတ်….ဗြစ်….ပလွတ်….ဖွတ်….ဖွတ်….. ”

“ အင်း…အီး…..အား………….. ”

“ အစ်ကို အေးမိနဲ့ မရခင်ကတည်းက ထွေးအိကို သဘောကျနေတာ တစ်နေ့တော့ မဖြစ် ဖြစ်အောင် ချစ်ဖို့ဆုံးဖြတ်ထားတာ… ”

“ ဗြစ်….စွပ်….ဖွတ်……ဗြစ်……… ”

“ အစ်ကိုရယ်… ”

“ ဒါပေမယ့် အစ်ကို ထွေးအိရဲ့ စိတ်ကို နားလည်တယ်… ဒီတစ်ခါ ပဲ ချစ် လိုက်ရရင် တော်ပါပြီ…… ”

“ ဟင်……… ”

ထွေးအိက ဟင်ခနဲ ဖြစ်ကာ သူ့ကို အလန့်တကြား မျက်လုံးဖွင့်ကြည့် လိုက်မိသည်။ ပြီးတော့ သူမ၏ ခေါင်းကို ရမ်းကာ မျက်လုံးနှစ်လုံးကို ပြန်၍ ပိတ်ထားလိုက်သည်။ ခဏအတွင်း မျက်လုံးဒေါင့်စွန်းမှ မျက်ရည်စလေးများ စို့၍ထွက်လာသည်။ လှဦးက ဒူးထောင်၍ လိုးနေရာမှ သူမ၏ ကိုယ်ပေါ်သို့ မှောက်ချကာ နို့လေးနှစ်လုံးကို ဘယ်ပြန်ညာပြန် စို့ရင်း ဖင်ကိုကြွကြွပြီး ဆောင့်ဆောင့်လိုးသည်။

ထွေးအိမှာ ဆောင့်လိုးသည့်ဒဏ်ရော လှဦး၏ ကိုယ်လုံးကြီး ဖိထားသည့် ဒဏ်ကိုပါ နှစ်ခုစလုံး ခံစားနေရသည်။ ဒါပေမယ့် ထွေးအိ ကျေနပ်နေသည်။ သူမ၏ ကိုယ်ပေါ်သို့ မှောက်ချထားသော လှဦးကိုယ်လုံးကြီးကို လက်ကလေး နှစ်ဖက်ဖြင့် မိမိရရ ပြန်ဖက်ထားသည်။

“ ဗြစ် ….ဗြစ်…ဖွတ်….ဖွတ်….စွတ်….ပလွတ်…အီး …အား…အင်း….အိုး…အစ်ကို့…….အီး..အား… ”

ထွေးအိ သူမကိုယ် သူမ ဘယ်လိုဖြစ်သွားမှန်း မသိ၊ လှဦး၏ ကိုယ်လုံးကြီးကို အတင်းကြုံးဖက်ပြီး အပေါ်မှ ဖိထားသည့်ကြားက သူမ၏ ခါးလေး အတင်းကော့တက်လာကာ တစ်ကိုယ်လုံး ခါဆင်းသွားသည်။ ထွေးအိ ပြီးသွားပြီ ဆိုသည်ကို သိလိုက်သော လှဦးကလည်း ခပ်သွက်သွက် အချက် ၂၀ ခန့် ဆောင့်ဆောင့်လိုးပစ်လိုက်ပြီးသုတ်ရေတွေကို ပန်းထည့်လိုက်လေသည်။

အတန်ကြာအောင် တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် ဖက်၍ ငြိမ်နေကြပြီးတော့မှ လှဦးက ဘေးသို့ ပက်လက်လှန်ချလိုက်သည်။ ထွေးအိ သူမဘေးတွင် ပက်လက်ဖြစ်သွားသော လှဦးကို တစ်ချက်ငဲ့စောင်း ကြည့်လိုက်ပြီးမှ ထ၍ ထိုင်လိုက်သည်။ ထို့နောက် လှဦးကို ကျောပေး၍ အဝတ်အစားများကို ပြန်၍ဝတ်သည်။ သူတို့နှစ်ယောက်တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် စကားမပြောဖြစ်ကြချေ။

လှဦးက သူ့ကို ကျောပေး၍ အဝတ်အစားများ ဝတ်နေသော ထွေးအိကို မျက်တောင်မခတ် နောက်မှ ကြည့်နေမိသည်။ အင်္ကျီတွေ ဝတ်ပြီးသွားတော့ ထွေးအိက နောက်ဆုံး ထဘီကို ခြေထောက်မှ စွတ်လိုက်ပြီး မတ်တတ်ထ၍ရပ်ကာ ဝတ်လိုက်သည်။ သူမတစ်ကိုယ်လုံး သပ်သပ်ရပ်ရပ် ပြင်ဆင်ပြီးတော့မှ အပြင်သို့ ထွက်သွားသည်။ ထွေးအိလှဦးကို တစ်ချက် လေးမှ လှည့်မကြည့်ပေ။

အခန်းဝသို့ လှမ်းထွက်သွားသော ထွေးအိ၏ မျက်ဝန်းတို့တွင်တော့ မျက်ရည်များ ဝိုင်းလျက် ရှိသည်ကိုလှဦး အထင်းသား မြင်တွေ့လိုက်ရသည်။ ထွေးအိ အိမ်ရှေ့ကို ရောက်တော့ သူမဖိနပ်ကို စီးပြီး အိမ်အောက်သို့ဆင်းလိုက်သည်။ အပြင်တွင် မိုးက မသည်းတော့ပေမယ့် စဲတော့ မစဲသေးချေ။ ထွေးအိ ဟိုဟိုသည်သည် ရှာကြည့်လိုက်တော့ ခမောက်တစ်ခုကို တွေ့သဖြင့် ဆွဲ၍ ဆောင်းကာ မိုးဖွဲဖွဲကြားသို့ ထွက်လာခဲ့သည်။

ထွေးအိ ခြေလှမ်း၍ လျှောက်လိုက်တိုင်း အထဲမှ အရည်တွေက ပြန်၍ ထွက်ကျလာနေသည်။ လျှောက်ရင်းနဲ့ပေါင်ကြားတစ်ခုလုံး စေးထန်းထန်း ဖြစ်လာကာ ခက်ခဲလာသည်။ လမ်းလျှောက်ရင်း ထွေးအိ ဘေးဘီကြည့်၍လူလစ်တာနှင့် ပေါင်ကြားထဲ လက်နှိုက်ကာ ဝတ်ထားသော ထဘီနှင့် သုတ်ပစ်လိုက်သည်။ ထဘီတွင် အကွက်လိုက်စွန်းထင်းသွားသည်။ ဒါပေမယ့် ကိစ္စမရှိ..။

ခေါင်းပေါ်တွင် ဆောင်းထားသော ခမောက်က ခန္ဓကိုယ်အပေါ်ပိုင်း လောက်သာ မိုးရေကို ကာကွယ်ပေးနိုင်ပြီးမကြာမီမှာပင် သူမ၏ ထဘီလေးတစ်ခုလုံး မိုးရေတို့ဖြင့် စိုစိုရွှဲသွားမှာ သေချာလေသည်။

လှဦးနှင့် ထွေးအိတို့ ကိစ္စကို အစ်မဖြစ်သူ မအေးမိပင် မသိလိုက်။ သူတို့နှစ်ယောက်တည်းသာ သိထားကြသည်။ နောက်ပိုင်းတွင် လှဦးနှင့် ထွေးအိတို့ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် တတ်နိုင်သမျှ ရှောင်နေကြသည်။

မလွှဲသာလို့ နှစ်ယောက်သား ဆုံမိကြလျင်လည်း ကိုယ့်ကိုယ်ကို ထိန်းကာ ပုံမှန်အတိုင်း ပြောဆိုဆက်ဆံ ကြသည်။နောက်ပိုင်းတွင် ထွေးအိက လှဦးကို အကဲခတ် ဆန်းစစ်ကြည့်သည်။လှဦးက သူမအပေါ် မရိုးသားသော အရိပ်အယောင်များ ဘာကိုမှ မတွေ့ရသဖြင့် ထွေးအိ တစ်မျိုး စိတ်အေးရသည်။ ဒါပေမယ့်လည်း ခက်သည်က ထွေးအိဖြစ်သည်။ သူမလိပ်ပြာ သူမ မလုံ။ ပတ်ဝန်းကျင်က မသိ၍ ရိုက်ခတ်မှု မရှိသော်လည်း သူမကိုယ် သူမတော့ သိနေတာက ခက်လှသည်။

ဒီအရိပ်မည်းကြီးကို သူမစိတ်ထဲက ဘယ်လိုများ ဖျောက်ဖျက်ပစ်ရပါ့မလဲ ဆိုသော မေးခွန်းက ထွေးအိ သူမကိုယ်ကို ပြန်မေးမိနေသည်မှာ အကြိမ်ပေါင်း မရေတွက်နိုင်တော့ပေ။ သူမ၏ ခန္ဓကိုယ်က ညစ်နွမ်းနေပြီလားဆိုသည့်အတွေးက ထွေးအိရင်ထဲတွင် ခိုင်ခိုင်မာမာ ကိန်းအောင်း၍ နေသည်။

ယခုလည်း ချောင်းစပ်ရှိ တရုတ်စကားပင် သစ်မြစ်ဆုံကြီးပေါ်တွင် ထိုင်ရင်း သူမ၏ အရိပ်မည်းကြီးကို ပြန်ပြောင်း စဉ်းစားမိနေကာ သက်ပြင်းတွေ အခါခါချနေမိသည်။ စဉ်းစားပြီးသွားပြန်တော့ ပေါင်လေးတစ်ဖက်ကို ဟ၍လက်လေးတစ်ဖက်ကို ပေါင်ကြားထဲ သွင်းပြီး စောက်ဖုတ်လေးကို ထဘီပေါ်မှ စမ်းလိုက်မိသည်။ ဒီအရာက ဘာနှင့်မှ ထိ၍ ရသောအရာ မဟုတ်ပါ။

လက်ဖြင့် ထိကိုင်ပြီ ဆိုကတည်းက ထိုလက်ကင်းကွာသွားမှာကို စောက်ဖုတ်လေးက မလိုလားသည့်အပြင်ထိထားသော ခုအနေအထားထက် ပိုပြီး ဖိကပ်ပွတ်သပ်လာမှာကို လိုလားနေသည်။ ထွေးအိ သူမလက်ဖြင့် စောက်ဖုတ်လေးကို အသာလေးဖိ၍ ပွတ်သပ်ပေးနေမိသည်။ ပွတ်ရင်း ပေါင်နှစ်ချောင်းက ပို၍ကားသွားရသည်။ ထွေးအိထိုင်နေသော နေရာက ရေကန်ကြီး သုံးကန်၏ ရှေ့ဖက် ချောင်းကမ်းစပ်တွင် ဖြစ်သည်။

သူတို့ရွာက ဒီချောင်းလေး ကမ်းပါးတစ်လျှောက် တည်ထားသော ရွာကလေး ဖြစ်သည်။ ကမ်းစပ်တွင် လူသူကင်းရှင်းမှန်း သိတော့ ထွေးအိ ပို၍ ကဲလာသည်။ ထဘီအောက်နားစလေးကို အသာလေး ဆွဲတင်လိုက်ပြီး ထဘီကြားထဲ လက်ကို သွင်းကာ စောက်ဖုတ်လေးကို စမ်းလိုက်ပြန်သည်။ သူမ၏ ခဲအို လှဦးလုပ်တာ ခံလိုက်ရပြီးကထဲကရိပ်ထားသော စောက်မွှေးလေးတွေက လက်တစ်ဆစ်ခန့်ပင် ပြန်၍ ထွက်နေကြပြီ ဖြစ်သည်။

ပထမဆုံး လက်ဖျားလေးဖြင့် စောက်မွှေးလေးတွေကို ပွတ်သပ်လိုက်ပြီးမှ အကွဲကြောင်းမှ ငေါက်တောက်လေး ထွက်နေသော စောက်စေ့ကို လက်မထိပ်ဖြင့် တို့ထိကာ ပွတ်ပေးရင်း ထွေးအိ မျက်လုံးလေးများ စင်းလာသည်။

ရွာ လမ်းမကြီးပေါ်မှ ချောင်းဖက်သို့ ဆင်းလာပြီး လူတစ်ရပ်လောက် ပေါက်နေသော ဗျိုက်တောပင် များကိုကျော်ဖြတ်လိုက်မည် ဆိုပါက ထွေးအိကိ အတိုင်းသား မြင်ရမည် ဖြစ်သည်။

စောက်ပတ်ဝတွင် စိုစိစိလေး ဖြစ်နေသော အရည်လေးတွေက စောက်စေ့ကလေးကိုလည်း ထိလိုက်ရောအပြင်သို့ စို့ထွက်လာသည်။ ထွေးအိ စင်းကျနေသော မျက်လုံးနှစ်လုံးကို မဖွင့်တော့ပေ။ လက်ညိုးလေးကို စောက်ခေါင်းထဲသို့ အသာလေး ထိုးထည့်လိုက်သည်။ ထွက်နေသော အရည်လေးတွေကြောင့် ချောချောချူချူ တစ်ချောင်းလုံး ဝင်သွားသည်။

ဒီတော့ ထွေးအိက သူမ၏ လက်ညိုးကို စောက်ခေါင်းထဲသို့ သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက် လုပ်ပေးသည်။ လက်ကလှုပ်နေတော့ ထွေးအိရဲ့ ကိုယ်လုံးလေးမှာ တသိမ့်သိမ့် လှုပ်နေသည်။ ခဏအတွင်းမှာပင် ဖြေးဖြေးလေး လှုပ်ရှားနေသော သူမ၏ လက်က သွက်သွက်လက်လက်ကြီး လှုပ်ရှားလာသည်။ ထွေးအိ မျက်လုံးလေးတွေ မှိတ်ထားရင်းနှုတ်ခမ်းလေးက ဟ၍လာသည်။

“ ထွေးအိ… ”

“ အမလေး………….. ”

ခေါ်လိုက်သော အသံက တိုးတိုးလေး ဖြစ်ပေမယ့် ထွေးအိ နားထဲတွင် မိုးကြိုးပစ်လိုက် သည်ဟုပင် ထင်လိုက်ရသည်။ ထဘီးကြားထဲ ထိုးသွင်းထားသော လက်ကို ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး တပြိုင်နက်ထဲမှာပင် ထွေးအိ မျက်လုံးဖွင့်၍ ကြည့်လိုက်သည်။

“ ဟင်……ဆရာလေး…… ”

ရွာမူလတန်းကျောင်းမှ ဆရာလေး ဝင်းကိုအား တွေ့လိုက်ရသည်။ ထွေးအိ မျက်လွှာလေး ချကာ ခေါင်းလေးငုံ့သွားသည်။ သူနဲ့မှ ပက်ပင်းတိုးရသတဲ့လား။ ထွေးအိ ရှက်လိုက်တာ မပြောပါနဲ့။ ဖြစ်နိုင်လျင် ဒီနေရာမှ ချက်ချင်းထ၍ပြေးသွားလိုက်ချင်သည်။ အမှန်တော့ ထွေးအိနှင့် ဆရာလေး ဝင်းကိုတို့က ရှေ့လထဲတွင် လက်ထပ်ကြရန် လူကြီးတွေက သဘောတူပြီးကြတဲ့သူတွေ ဖြစ်သည်။

ဆရာလေး ဝင်းကိုနှင့် ထွေးအိတို့ ကြိုက်နေကြတာလည်း တစ်နှစ်ကျော် ကြာခဲ့ပြီ ဖြစ်သည်။ ဒီနေရာကသူတို့ နှစ်ယောက် တွေ့နေကျ နေရာလေး ဖြစ်သည်။ ဝင်းကို ထွေးအိ အဖြစ်အား တွေ့လိုက်ရတော့ သူ့ကိုသတိရပြီးထွေးအိ လုပ်ချင်တာ လုပ်နေသည်ဟု တွေးမိပြီး သနားသွားသည်။

ဝင်းကို ထွေးအိရဲ့ ပုခုံးနှစ်ဖက်ကို ညင်သာစွာ ကိုင်၍ သူမကို ဆွဲထူလိုက်သည်။ ပြီးတော့ ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲသွင်း၍ ဖွဖွလေး နမ်းသည်။ မြတ်နိုးယုယစွာ ညင်ညင်သာသာ နမ်းလိုက်တာ ဖြစ်ပေမယ့် ထွေးအိက ဒီလို နမ်းတာကိုအားမရနိုင်။ သူမ ပါးကို ထိုး၍ တိုးကပ်ပေးသည်။

“ ထွေးအိ …အိမ်ကို လိုက်ခဲနော်…အိမ်မှာ ဘယ်သူမှ မရှိဘူး… ”

“ ဟင့်အင်း…မလိုက်ချင်ဘူး.. ”

ထွေးအိ သူ့ခါးကို ဖက်ထားလျက်က သူ့ရင်ခွင်ထဲမှ ခေါင်းလေး ခါရမ်း၍ ပြောသည်။

“ လိုက်ခဲ့ပါလား ထွေးအိရာ… လွတ်လွတ်လပ်လပ် တွေ့ရတာပေါ့… ”

“ ဟင့်အင်း…ရှေ့လထဲဘဲ လက်ထပ်တော့မယ့်ဟာ…… ”

“ ဒါတော့..ဒါပေါ့…..ဒါပေမဲ့… ”

“ ဘာလဲ..ထွေးအိကို အထင်သေးသွားပြီလား။ အဲဒါ ထွေးအိ တစ်ယောက်ထဲ မဟုတ်ဘူး ရှင့် မှတ်ထား ”

ပြီးတော့မှ ထွေးအိက တိုးတိုးလေး…

“ မိန်းမတွေက ဒီလိုပဲ… ” ဟု ပြောလိုက်သည်။

“ အော်….ထွေးအိရယ်……… ”

ဝင်းကို ထွေးအိရဲ့ နဖူးလေးအား တစ်ချက်နမ်းလိုက်ပြီး ခါးကိုဖက်ကာ ရွာလမ်းမကြီးပေါ်သို့ အတူ လျှောက်သွားလေတော့သည်။



........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။



Sunday, September 11, 2011

ကောင်းလိုက်တာ ကြီးနီရယ် (စ/ဆုံး)

ကောင်းလိုက်တာ ကြီးနီရယ် (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အိတ်ကြီး

အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။

သံချောင်းမှာ လူသာငယ်သော်လည်း ပညာက ခေသူမဟုတ်တော့ပေ၊ ယောက်ကျားတို့ တက်အပ်သည့်ပညာ အစုံကို ၁၀တန်း တဖုန်းဖုန်းကျ ခြင်းဖြင့် အနစ်နာခံကာ သင်ယူတတ်မြောက်သွားခဲ့ပေသည်။သူ၏ လက်ဦးဆရာ မှာ ဘအောင် ဟုသူခေါ်လေ့ရှိသည့် ဦးမျိုးအောင်ဖြစ်လေသည်၊ ဦးမျိုးအောင်မှာ သံချောင်း၏ ကြီးဒေါ် ဒေါ်နီလာမိုး ၏ယောက်ကျားဖြစ်လေသည်၊ ဒေါ်နီလာမိုးမှာ သံချောင်း၏ အမေဒေါ်ကြည်ပြာမိုး၏ အမ အရင်း ဖြစ်လေသည်။

သံချောင်းမှာ အမည်အရင်းက မိုးထက်အောင် ဖြစ်လေသည်၊ သို့သော် ငယ်စဉ်က အလွန်ချူခြာသဖြင့် မာမာချာချာရှိစေ ရန်သံချောင်းဟုအမည်ပေး နောက်ပြောင် ယတြာခြေ ခေါ်ကြရင်းဖြင့် သံချောင်းဟုနာမည်တွင်ခဲ့ရလေသည်။သံချောင်း၏ အမေ ကြည်ပြာမိုး မှာ ညီအမ ၃ ယောက် ရှိလေသည်။ နီလာမိုး၊ ကြည်ပြာမိုး နူင့် သန္တာမိုး တို့ ဖြစ်ကြလေသည်။

ကြည်ပြာမိုးမှာ အသက်ငယ်ငယ် ၁၈ နူစ်လောက်မှာ အိမ်မှာခိုင်းသည့် ဒရိုင်ဘာနူင့် မှားယွင်း မိလေသည်၊ နောက် မိဘတွေက ဒရိုင်ဘာကို အလုပ်ထုတ်ပြီး နှင်ချလိုက်လေသည်၊ နောက်တလလောက် ကြာတော့ရာသီမလာနောက်ကျတော့ ဖျက်ချ ဖို့လည်း ငရဲကြီးမှာကြောက်၊ သူတို့ အဖေရဲ့ တပည့် လူပျိုကြီး တယောက်ကို လှည်းကျိုးထမ်းခိုင်း လိုက်လေသည်။

အသက် ၄၀ အရွယ် လူပျိုကြီး သက်အောင် ကလည်း ၀မ်းသာအားရ ငှက်ပျောတုံး ဖက်ရတော့မည့် အစား ကိုယ့်ထက် အသက် ၂၀ ကျော်ငယ်သော မယားချောချောလေးရတာဆိုတော့၊ နွားမ ရွှံ့ပိတ် ရုံမက ကွန်ကရစ် နဲ့ ပိတ်လည်း ယူမှာပဲ ဆိုတော့၊ အတော်ဖြစ်သွားသည်။အဲလိုနဲ့ သံချောင်းတယောက် လူလားမြောက်ခဲ့ရသည်။

 ကြည်ပြာမိုးက လည်း စောစောစီးစီး အိမ်ထောင်ကျ ပြီး ခလေးလည်း မွေးလိုက်ရတော့ နည်းနည်း နောင်တ ရသလိုဖြစ်သွားပြီး ကျောင်းလေးဘာလေး ပြန်တက်၊နဂိုလ် ထဲကလည်း ညဏ်လေးက မဆိုးဆိုတော့ ဘွဲ့ရပြီး ကျောင်းဆရာမ ဖြစ်လာခဲ့သည်။

သံချောင်းကတော့ သူ့ အမေ ဘက်မလိုက် လို့လားမသိ နည်းနည်းထုံသည် ( စာနဲ့ ပတ်သက်ရင်ပြောပါတယ် ) အဲဒါကြောင့် ၁၀ တန်းမှာ တဘုံးဘုံး ကျသည်၊ အဲဒါကတော့ ထုံတာတင်မက အခြားအကြောင်းလည်း ရှိသေးသည်၊ သူ့ကြီးဒေါ်လင်မယားတို့ရဲ့ အပြစ် လို့ပဲ ဆိုရမလားမသိ။ကြည်ပြာမိုး ရဲ့ သင်ခန်းစာယူပြီးတော့ မိဘတွေက နီလာမိုးကို စိတ်ချရအောင် မိဘခြင်းရင်းနှီးသည့်၊ ဒုရဲအုပ် ကျောင်းဆင်းကာစ မောင်မျိုးအောင်နူင့် လက်ဆက်ပေးခဲ့သည်။

သူတို့လင်မယားမှာ ခလေး မဖြစ်ထွန်းခဲ့ပေ၊ထို့ကြောင့်သံချောင်းကို သားအရင်းလို ပင် ခေါ်ထားပြီး အလိုလိုက်ထားခဲ့ကြသည်၊ ဦးသက်အောင်ကလည်း သံချောင်းကို လမစေ့ ပဲမွေးခဲ့ လို့ သိပ်သင်္ကာကင်း တာမဟုတ်တော့ ဒီလောက်ကြီး သံယောဇဉ် မရှိလှခြေ၊ဒါကြောင့် နွေရာသီတိုင်း သံချောင်းက ကိုမျိုးအောင်တို့ လင်မယား တာ၀န်ကျရာ ကို သွားနေလေ့ရှိလေသည်။

သံချောင်း စပြီး ပညာတတ်သည့် နူစ်မှာ ဦးမျိုးအောင်မှာ မြို့နယ်မှုး ဘ၀နူင့် နယ်မြို့လေး တမြို့မှာ အခြေကျနေသော အချိန်ဖြစ်သည်၊ ထိုမြို့လေးမှာ မှောင်ခိုသမားတို့ ဖြတ်သန်းသွားလာ ရာလမ်းကြောင်းကျသဖြင့် စခန်းမှုးဦးမျိုးအောင်တို့ မှာရေလျှံလေသည်။သံချောင်း ၁၈ နူစ်လောက်မှာ စပြီး သူ့ဘကြီးနဲ့ စားသောက်ဆိုင် လိုက်ထိုင် အမြီး လိုက်စား၊ ဘီယာ စသောက် စပြုလာလေသည်။

တနေ့တော့ သူ့ဘကြီး နဲ့ စီးပွားရေးသမားတွေစားသောက်ဆိုင်တခုမှာ စားသောက် ကြရင်းနဲ့ သူ့ဘကြီးကို ပြုစုရအောင်ဆိုပြီး တနေရာကို ခေါ်လေသည်၊ ဦးမျိုးအောင်လည်း အတော်မူးနေပြီ ဆိုတော့ သံချောင်းကို လက်ညိုးထိုးပြ ပြီး ၊ကျူပ်တူ ကိုရှင်ပြုပေးခြင်တယ်။

မင်းတို့မှာ သန့်တာလေးတွေရှိလား ဆိုတော့၊ ဟာဆရာလိုချင်ရင် ရတာပေါ့ ဆိုပြီး တနေရာသို့ အားလုံး ကားမောင်းသွားကြလေသည်၊ သံချောင်းမှာ ဒီလောက်ကတော့ သိပါသည်၊ ရှင်ပြုရမယ်ဆိုတော့ ရင်တွေ တဒုန်းဒုန်းခုန်နေပြီ။

အဲဒီညမှာပဲ သံချောင်းတယောက် မိန်းမ ချဘူးသွားတော့သည်၊ ကောင်မလေးက လည်း သူတို့ အဆိုအရ အသစ်ကလေး ဆိုပေမဲ့ ၊ သံချောင်းလို မလည်မ၀ယ်ကောင် ကိုတော့ ကောင်းကောင်း ကိုင်တွယ် ထိန်းသွားနိူင်သည်၊သံချောင်းကလည်း စာမှာသာ မတော်တာ ဒါမျိုးကျတော့ သွက်သလားမမေးနဲ့ ပထမဦးဆုံး အတွေ့ အကြုံမှာတောင် ၃ ချီလောက် ဆွဲပစ်လိုက် သည်။

နောက်တော့ နွားမြင်ရင် လက်ညိုးထိုးတော့သည်။ ကြေးစားတွေနဲ့ ကြုံလာတာ များတော့ အမှန်အကန်ကို လုပ်ချင်လာသည်။ ဦးမျိုးအောင်က လည်း မိန်းမဘက်က တူတော်သော်လည်း သူငယ်ချင်းလိုပေါင်းပြီး အရက်အတူတူသောက်၊ ဖာအတူချ လုပ်နေတော့ သူ့လျို့၀ှက်ချက်ကို ပါသံချောင်းကို အသိပေးထားသည်။

သူ့မှာ အမှန် အကန် အငယ်လေးတယောက်ရှိနေသည်။ သူက ထောက်ပံ့ ထားပြီး ပုံမှန် ဝါးနေသည်၊ သံချောင်းကလည်း အားကျပါ၏၊သို့သော် ၁၀တန်းတောင် မအောင်၊ အလုပ်အကိုင် ၀င်ငွေမရှိသည့် သူ့လိုကောင်က ဒါမျိုးလေးတွေ ဘယ်လို ရှာလို့ရမှာလည်း၊ အဲဒီတော့လည်း ဖရီး ဝါးဖို့ရှာရတာပေါ့၊ အဲဒီမှာ မနွေးနဲ့ သွားညှိသည်။ မနွေးက သူတို့ ရဲစခန်း၀င်းထဲကဦးမျိုးအောင်ရဲ့ တပည့် ဒုရဲအုပ်တယောက်ရဲ့ မိန်းမ၊ အဲဒီမိန်းမကလည်း ခလေးတယောက် အမေသာဆိုတယ် တောင့်တောင့်ဖြောင့်ဖြောင့်ကြီး၊ သူ့ယောက်ကျားကလည်း ဆားပုလင်းဆိုတော့ ည ညပြန်မအိပ်တာ ပုံမှန်လို ဖြစ်နေပြီ။

သူ့ကို စခန်းမှုးတူ ဆိုပြီး မျက်နှာသာပေး ထားတော့ အဲဒီအိမ်ကို အချိန်မရွေး ၀င်ထွက် နေနိူင်တယ်၊ အဲလိုနဲ့ မနွေးနဲ့ သူနဲ့ ညှိ ကြတယ်၊ အဲဒီမှာ ကြေးစားနဲ့ အမှန်အကန် ဘယ်လိုကွာတယ်ဆိုတာ သံချောင်း ကောင်းကောင်းသဘောပေါက်သွားတယ်၊၊

သံချောင်းတယောက် ကြေးစားဆီမသွားတော့ ပြီ၊ သူကြေးစား တွေဆီကရထားတဲ့ အတွ့အကြုံက လည်း များနေပြီမို့၊ လီးတချောင်းသာ စားဘူးတဲ့ မနွေး တယောက်လည်း သံချောင်းကို အတော်ကြီး စွဲသွားသည်။ အဲဒီမှာ နူစ်ယောက်စလုံး ကောင်းကောင်းဆော်ဖြစ်ကြသည်။

မနွေးမှာ အလုပ်မလုပ်သော အိမ်ထောင်ရှင်မ ဖြစ်ပြီး ရဲစခန်း၀င်းထဲ နေတာ ဆိုတော့၊ သူ့လို ကတော်တွေ အချင်းချင်း အတင်းအဖျင်း တွေက စုံသည်၊သံချောင်း မနွေးဆီက သူမထင်မှတ်တာတွေကြားရသည်၊ အဲဒီတော့မှ ဒီတ၀န်း လုံး မှာ တော်တော်များများက ဖေါက်ပြန် နေကြတာ သိရတော့သည်။သံချောင်းမှာ အသိနောက်ကျလေခြင်းလို့ ဖြစ်ရသည်။ ဒီလိုမှန်းသာသိရင် ဒီစခန်း၀င်း ထဲ ရှောက်ပတ် စားယုံသာ လို့ တွေးမိလေသည်။

တနေ့ သူ မနွေးတို့ အခန်းသို့ အလာ၊ စခန်း၀င်းထဲ ရေလိုက်ထမ်းထည့်ပေး နေသည့်ကောင်လေး မောင်ကံ နူင့် မနွေးတို့ စကားများနေတာ တွေ့ရပြီး၊ မောင်ကံ့ကို မနွေးက အလျှော့ပေးပြီး တောင်းပန်နေတာတွေ့ရသည်။မောင်ကံ ထွက်သွားမှ မယောင်မလည်နူင့် သူမနွေး တို့ အခန်းထဲ ၀င်လာခဲ့လိုက်သည်။

 မနွေး မှာ တော်တော် ဒေါသ ထွက်နေပုံရသည်၊ မောင်ကံက မနွေး ကို အကျိုးအကြောင်းမေးပြီး ၊ မောင်ကံ က အလုပ်မဟုတ်ကြောင်းသိရသဖြင့် သူသွား ပြောမယ်ဟု၊ ဆိုလိုက်ရာ မနွေးက ပြာပြာသလဲ အတင်းဆွဲထားပြီး၊ သံချောင်းကို တောင်းပန်လေရာ သံချောင်းမှာ မကျေနပ်ပေမဲ့ ၊ လာရင်းကိစ္စ အချိန်ရတုန်းလုပ်ရမှာမို့ အခန်းထဲ ၀င်ကြပြီး မနွေးကိုပေါင်နူစ်လုံး ပုခုံးပေါ်ထမ်း ဆော်ပစ်လိုက်လေသည်။

တချီပြီးသွားလို့ အမောဖြေကြတော့၊ မောင်ကံကိစ္စ ကို ထပ်မေးရာ မနွေးက ေ၀့လည်ကြောင်ပတ်လုပ်နေသဖြင့်၊ သံချောင်းက မသင်္ကာဖြစ်ပြီး မနွေးကို မောင်ကံနူင့်စွတ်စွဲကာ ၊ဒေါပွပါတော့သည်၊ မောင်ကံကိုလည်း သွားရိုက်မည်၊ တကဲကဲ လုပ်သဖြင့် နောက်ဆုံးမှာ မနွေးက အဖြစ်အပျက် ကို ဖွင့်ပြောပါတော့သည်။

ကြားလိုက်ရသည့် အကြောင်းအရာမှာ သံချောင်း၏ခေါင်းကို တူနဲ့ ထုလိုက်သလို ခံစားလိုက်ရလေတော့သည်။ မနွေး ပြောပြချက်အရ၊ ဆိုလျှင် မောင်ကံမှာ သူ့ဒေါ်ကြီး ၊ ဒေါ်နီလာမိုး ၏ အချစ်တော် ဟုဆိုသည်၊ မောင်ကံမှာ စခန်းမှုး ကတော်ရဲ့ ပစားပေးထားသည်။

စခန်းမှုး ကတော်နူင့် ဖြစ်နေသည်ဟု၊သတင်းသဲ့သဲ့ ထွက်နေသည်၊ လက်ဆုပ်လက်ကိုင်တော့ ဘယ်သူမှ မပြနိုင်ကြခြေ၊သို့သော် မောင်ကံ နူင့် တခုခု ဖြစ်ပြီ ဆိုပါက ထိုသူများမှာ ဒေါ်နီလာမိုး ၏အငြိုအငြင်ကို ခံရသည်ဟု ဆို၏၊သံချောင်းမှာ မယုံ၊ သို့သော်လည်း မနွေး ပြောတာ ကလည်း ယုတ္တိ ယုတ္တာ နဲ့ဆိုတော့ သူကိုယ်တိုင် ချောင်းဖမ်းဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။

သံချောင်းတို့ နေသော စခန်းမှုး အဆောင်မှာ သူများတွေနဲ့ မတူ သီးသန့် နူစ်ထပ်အိမ်ဆောင်လေး ဖြစ်ပြီး ခြံဂိတ်တံခါးလည်းရှိသည်၊ သို့ပေမဲ့ များသောအားဖြစ့် မပိတ်ထားတတ်ပါ၊ မနွေးပြောပုံအရဆိုရင်၊ စခန်းမှုး ခရီးထွက်သွား တိုင်း မောင်ကံစခန်းမှုးတို့ အဆောင်ကို ရေ တနေကုန် ဖြည့်ရ လေ့ရှိသည်ဟုဆိုသည်၊

ထိုသို့ဖြင့် တနေ့ ဦးမျိုးအောင် ခရီးထွက်စရာ အကြောင်းပေါ်လာခဲ့သည်၊ ခါတိုင်း သံချောင်းရှိနေချိန်တွင် တခါနူစ်ခါလောက်တော့ ခရီးထွက် ရတတ် သည်၊ အခုတခါတော့ သံချောင်းက လည်းအကြံနဲ့ ဆိုတော့ ဦးမျိုးအောင် မနက် အစောကြီး ထွက် သွားပြီးတာနဲ့ သူလည်း သူ့သူငယ်ချင်းအိမ် သွားအုန်းမယ် နေ့လည်စာ မစားတော့ဘူး ညနေမှပြန်လာတော့မယ်ဟု ပြောလိုက်လေသည်။နောက်တော့ သူ့ကြီးဒေါ် အိမ်သာတက်နေတုန်း

”ကြီးနီ ကျနော်သွားပြီနော်”

”အေးအေး ညနေသိပ်မမှောင်စေနဲ့နော် သားလေး”

သံချောင်းက အိမ်ရှေ့ တံခါး၀ကို အသံမြည်အောင်ပိတ်ပီး သူ့ဖိနပ် ကိုကောက်ယူကာ ခြေသံလုံနိူင်သမျှလုံအောင်ထား၍ အပေါ်ထပ်ရှိသူ့အခန်းတွင်းသို့ ၀င်ခဲ့ပြီး သူ့ကုတင်အောက်တွင် ပုန်းနေလိုက်တော့သည်။

သူတို့ အိမ်ယာလေးမှာ အောက်ထပ်တွင် ဧည့်ခန်း မီးဖိုချောင် ရေချိုးခန်း အိမ်သာရှိပြီး၊ အပေါ်ထပ်မှာ အိပ်ခန်း၂ခန်းဆက်ရက်ရှိသည်၊ ဦးမျိုးအောင်တို့ အခန်းမှာ သံချောင်း အခန်းနူင့်ကပ်လျက်သစ်သားပျဉ်ထောင် နံရံတချပ်သာ ခြားလေသည်။

သံချောင်းမှာ သူဘာသာ စောင်ခေါင်းအုန်းများဖြင့် သက်တောင့်သက်သာ ကုတင်အောက်တွင်လှဲလှောင်းနေရာ တချက်ငိုက်သလိုဖြစ်သွားရာမှ၊ စကားတီးတိုးပြောသံများကြားရသဖြင့် မျက်လုံးကျယ်ပြီး ရင်တွေ တဒိတ်ဒိတ်ခုန် လာခဲ့သည်။

သံချောင်း ကြိုတင် ရှာဖွေထားသော ချောင်းကြည့်ပေါက်မှ ချောင်းကြည့်လိုက်သော အခါမှာတော့ သူ့ကြီးဒေါ် ဒေါ်နီလာမိုး တယောက် ထမိန်ရင်လျှားနူင့် မောင်ကံကတော့ ကိုယ်တုန်းလုံး ဖြစ်နေပြီ၊တယောက်နဲ့ တယောက်ဖက်ရမ်း နမ်းရှုံ့ လို့နေကြသည်။

”လွမ်းလိုက်တာမမ ရယ် ကျနော့်မှာ မမ ကို မလုပ်ရတာကြာတော့ ဘောတောင်အောင့်နေလို့ ဂွင်းထုထု နေရတယ်”

”အင်းပါကွာ မမလည်း သိပါတယ်၊ ငါ့တူ လည်းရောက်နေတော့ မလွတ်လပ်ဘူးလေ၊ သူရှိနေတော့ ဘယ်လိုမှ မဖြစ်နိူင်ဘူး၊ အခုတောင်သူ သူ့သူငယ်ချင်းဆီသွားနေလို့ ၊ ခနနေရင် ပြန်လာမှာ သိပ်အချိန်မရဘူး”

သံချောင်း ချောင်းကြည့် နေစဉ်မှာပဲ မောင်ကံက ဒေါ်နီလာမိုး ရင်လျားထားသော ထမိန်ကို ဆွဲဖြေချလိုက်ရာ သံချောင်းမှာ ကိုယ့်ကြီးဒေါ်ကြီးမို့ ယောင်ယမ်းပြီး နံရံမှ မျက်စေ့ခွာလိုက်မိလေသည်။သို့သော်လည်း ကြည့်ခြင်စိတ်က ပြင်းပြလာသဖြင့် ပြန်ချောင်းလိုက်ပြန်လေသည်။မောင်ကံမှာ သူနူင့်ရွယ်တူလောက်ပင်ဖြစ်ပြီး ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည် အရပ်အမောင်းမှာလည်း အတူတူ လောက်ဖြစ်ရာ ၊ သူ့ကြီးနီ တယောက် ဘာလို့ အဲဒီကောင်လေးနဲ့ ဖြစ်ရတာလည်း ဟုလည်း စဉ်းစားမရပေ။

သူသိသော ကြီးနီ ဆိုသည်မှာ လိင်ကိစ္စ ဆိုတာ မပြောနူင့် စကားတောင် ညစ်ညစ် ပတ်ပတ် မပြောတတ်၊ အမြဲတမ်း ဘုရား တရားနူင့် နေသူဟုသာ သူသိထားသူ၊ အင်္ဂလိပ်ကား ကြည့်လို့ နမ်းတာတို့ ဟိုပေါ် ဒီပေါ်တို့ပါရင်တောင်၊ သူ့ယောက်ကျားကို ၊ ဟေ့ ကိုအောင် နော် ကလေးရှေ့မှာ ဘာတွေကြည့်နေတာလည်း ဟု တားမြစ် ပိတ်ပင်တတ်သူ ဖြစ်လေသည်

သံချောင်း ဒီတခါပြန်ချောင်းကြည့်လိုက်တော့ ကြီးနီ ၏ထမိန်မှာ ခါးမှာရောက်နေပြီ၊ ကြီးနီမှာ ကုတင်စောင်းမှာ ထိုင်လျှက် ဖြစ်၍ ကွင်းလုံးကျွတ်မကျ သွားခြင်းဖြစ်ပြီး၊ မောင်ကံက ကုတင်စောင်းမှာ မတ်တတ်ရပ်လျှက်က ကြီးနီ ၏ နိူ့ကြီးတွေကို ကုန်းစုပ်နေတာကို တွေ့ရသည်။

 ကြီးနီမှာ မျက်လုံးများ မှေးလျှက် မောင်ကံ ၏ ဆံပင်များကို သူများလက်ချောင်းများ ဖြင့် ထိုးဖွ ကုန်ခြစ်နေလေသည်။ နောက်တော့ မောင်ကံက ပဲတွန်းလိုက်၍လား ကြီးနီကပဲ ဆွဲချလိုက်လို့လားမသိ၊ ကြီးနီမှာ ကုတင်ပေါ်ပက်လက်လန်ကျသွား ကာ သူမပေါင်လုံးကြီးများမှာ မြောက်တက်လာ ပြီးကုတင်စောင်း တွင် ဒူးထောင် ပေါင်ကားပုံစံဖြစ်သွား၏၊

သူမထမိန်မှာလည်း ပေါင်ရင်းသို့ လျှောကျသွားရာ၊ သူမပေါင်တွင်းသား များမှာ ဖွေးကနဲ ပေါ်လာပြီး ခွဆုံကြားမှ အမွေးထူထူမဲမဲ အဖုတ်ကြီးကို သံချောင်း နေရာမှ အထင် အရှားတွေ့နေရတော့သည်၊ထိုအချိန်မှာတော့ သံချောင်းခေါင်းထဲမှာ သူ့ကြီးဒေါ်ဖြစ်သော်လည်း သူ့ စိတ်ထဲ မှာ ရုပ်ရှင်ကြည့်နေရသလိုပင် ဖြစ်နေပြီး စိတ်ဝင်တစား ကြည့်နေမိတော့သည်။

မောင်ကံမှာ နဂိုလ်ကထဲက ကြီးနီ၏ ပေါင်နူစ်ခုကြား ရပ်နေခြင်းဖြစ်ရာ၊ ယခုတော့ သူ၏ ထောင်မတ်နေသော လီးကြီးမှာ ကြီးနီ၏ အဖုတ်ဝမှာ ခေါင်းတယမ်းယမ်း နူင့် မထိခလုပ်ထိခလုပ်ဖြစ်နေလေတော့သည်။မောင်ကံက ကြီးနီ၏ နိူ့ကြီးများကို ကုန်းစုပ်နေရင်းက သူ့လက်တဘက်ဖြင့် သူ့လီးကြီးကို ဆုပ်ကိုင်ကာ ကြီးနီ အဖုတ်ဝတွင်တေ့ကာ ဖိသွင်းလိုက်သည်ကို မြင်လိုက်ရလေသည်။

သံချောင်း တို့ အဖွားမှာ ကရင်မဖြစ်ပြီး ယောက်ကျားက မွန် နူင့်ရသော်လည်း၊ သမီး ၃ ယောက်စလုံးမှာ အမေဘက်က အသားအရည်ဝင်းဝါ မှုကို ရကြလေသည်။ ထို့ကြောင့် ဖြူဖွေး ချောမွတ်နေသော ကြီးနီပေါင်လုံးကြီးများက ညိုမောင်းမောင်း အသားအရောင်ရှိ မောင်ကံကို ခါးလည်မှညှပ်ပြီး နောက်ဘက်တွင်ချိတ်ထားလျှက် လုပ်နေကြရာ သံချောင်း အဖို့ စိတ်တွေကြွလာပြီး လီးတောင်လာခဲ့ရတော့သည်။

ကြီးနီမှာ တကယ်တမ်းက သံချောင်းအမေ ကြည်ပြာမိုး ထက်၂နူစ်သာကြီး ၍ အသက် ၃၈နူစ်သာ ရှိသေးသည်၊ ညီအမ ၃ ယောက်တွင် သူက နည်းနည်း ဝသည်ဟု ဆိုရမည်ဖြစ်သော်လည်း၊ ယောက်ကျားတွေအမြင်မှာတော့ လုံးကြီးပေါက်လှ လို့ဆိုရမည်ဖြစ်ပေသည်။

သံချောင်းနေရာမှ ကြီးနီ မျက်နှာကို သေသေခြာခြာ မမြင်ရသော်လည်း မောင်ကံ ့ဖင်မဲကြီး ရှုံ့ရှုံ့ ပြီး ကြီးနီ ပေါင်ခွဆုံ ကြားထဲ ဆောင့်ဆောင့် ချနေတာကိုတော့ မြင်နေရသည်၊သံချောင်းလည်း မနေနိူင်တော့ပါ၊ သူ့ပုဆိုးအောက်မှ ထောင်မတ်နေသော လီးကြီးကို ဆုပ်ကိုင် ပြီး ဂွင်းတိုက် ပေးနေမိတော့သည်။ 

ဟေး......သားလေး ပြန်လာပြီလား ဘယ်လိုလဲ ပျော်ခဲ့ရဲ့လား”

“ဒီလိုပါပဲ ကြီးနီရယ် ဂိမ်းပဲ ထိုင်ဆော့ရင်း ပျင်းလာလို့”

“ရေအေးအေး သောက်ပြီးခနနား ရေချိုး လိုက်နော် ညနေစာ စားရအောင်”

သံချောင်းတယောက် ရေမိုးချိုး ပြီး ဒေါ်နီလာမိုး ပြင်ဆင်ပေးသည့် ထမင်း ဟင်းများကို စားသောက်ရင်းမှ ဒေါ်နီလာမိုးကို မသိမသာခိုးခိုးကြည့်နေမိသည်၊

နေခင်းတုန်းက မြင်ခဲ့ရသည့် ပေါင်လုံးကြီးများ၊နိူ့ကြီးများ၊ ကိုပြန်မြင်ယောင်နေမိသည်။ဒေါ်နီလာမိုးကို အရင်ကတော့ ဒေါ်ကြီးမို့လို့ သတိမထားမိခဲ့ပေမဲ့ အခုတော့ သူ့မျက်စေ့မှာတော့ အမြင် တမျိုး ဖြစ်နေ လေပြီ၊ အခု ထမိ်န်အင်းကျီ ၀တ်ထားပေမဲ့ ဒေါ်နီလာမိုး၏ တောင့်တင်း ဖွံ့ထားလှသောကိုယ်လုံးကိုယ်ထည်က သရည်ကျ စရာကောင်းလှပေသည်၊ ဘအောင်က နေ့တိုင်းစားနေရလို့ ရိုးသွားတာ ဖြစ်မယ် ဟုလည်း တွေးနေမိသည်။

ညဘက်ရောက်လာတော့ ထုံးစံ အတိုင်း စခန်း၀င်းထဲ က မီးစက်သံ တဖုန်းဖုန်းနဲ့ မိန်ပြပြ မီးပွင့်လေး တွေပွင့်လာကြသည်၊ သံချောင်းတယောက် မှာ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ တွေးရင်းတွေးရင်း ဒေါ်နီလာမိုးကိုခိုးခိုး ကြည့်ရင်း စိတ်တွေ ဖေါက်ပြန်လာတော့ သည်၊

သူ့ခေါင်းထဲ မှာတွေးမိနေသော အခွင့်အရေး ကို အသုံးချရင် ဘာဖြစ်နိူင်မလဲ၊ စဉ်းစားရင်းပင် ရင် တဒိန်းဒိန်း ခုံလာခဲ့သည်၊နောက်တော့ သံချောင်းက တချက်သန်းလိုက်ပြီး၊“ကြီးနီ သားသွားအိပ်တော့မယ်”“အေးအေး အိပ်တော့အိပ်တော့ ကြီးနီ လည်း ခနသိမ်းဆည်းပြီးရင် အိပ်တော့မယ်”သံချောင်းတယောက်အိပ်ယာထဲ ၀င်ပြီး စောင်ခေါင်းမြီးခြုံကာ အိပ်နေလိုက်သည်။

နည်းနည်းကြာတော့ သူ့ အခန်းတံခါးအသာဟ သွားသံကြားပြီး ဒေါ်နီလာဖြိုး ခြေသံကိုကြားနေရသည်၊ သူအသက်ရူသံကို ပုံမှန်ဖြစ်အောင်ထားပြီး အိပ်ပျော်ခြင်ယောင်ဆောင်နေလိုက်သည်၊ နောက်တော့ဒေါ်နီလာဖြိုး သူမအခန်းသို့ ၀င်သွားသံကြား နေရသည်။

သံချောင်းမှာ နေ့ခင်းက သူအိမ်က အသာခိုးမထွက်လာခင် ကြားခဲ့ရသော မောင်ကံနူင့် ကြီးနီ တို့ အချိန်းအချက်ကို ပြန်စဉ်း စားပြီး သူ လှုပ်ရှားသင့်မသင့်ကို စဉ်းစားနေမိသည်။နေ့ခင်းက မောင်ကံ တချီပြီးတော့ ကြီးနီက အတင်းနှင်ထုတ်နေ၏၊ ငါ့တူပြန်လာလိမ့်မယ် နင်ပြန်တော့ ဆိုတော့ မောင်ကံ မှာ ကပ်ချွဲနေ၏။

နောက်ဆုံးတော့ ကြီးနီက ညသန်းကောင် ပြန်လာဖို့ အခြေအနေကောင်းရင် နောက်ဘေးတံခါးကို ဂလန့် ဖြုတ်ထားပေးမည်၊ မကောင်းပါက ပိတ်ထားမည်၊ တံခါးပွင့်နေပါက အသာအယာတိုး၀င်လာပြီး သူတို့ အခန်းထဲ တိုက်ရိုက် ၀င်လာခဲ့ဖို့၊ အသံကို တတ်နိူင်သလောက် မထွက်ဖို့ ၊ စကားလုံး၀မပြော ပဲ လုပ်စရာရှိတာ လုပ်ပြီး ပြန်ထွက် သွားဖို့ အတိုင် အဖေါက်ရိုက်နေတာကို ကြားခဲ့ရပြီး ဖြစ်သည်။

ကင်းတဲက သံချောင်းခေါက်သံ ၁၀ချက် ကြားတော့ သံချောင်း မနေနိူင်တော့ပြီ၊ အိမ်အောက်ထပ်ကို ခြေဖျားထောက်ဆင်းသွားကာ၊ အနောက်ဖေးတံခါးကို ဂလန့်ချလိုက်လေသည်၊ နောက်တော့ သူ့အခန်းထဲ ပြန်၀င်ကာ အိပ်ယာပေါ် ပြန်လှဲနေလိုက်လေသည်။

သံချောင်းတယောက် ချီတုံ ချတုံ ဖြင့် စိတ်မဆုံးဖြတ်နိူင် ဖြစ်နေရသည်၊ သို့ပေမဲ့ သူ့ အတွေးအာရုံမှ ဖျောက်ဖျက် မရနိူင်သော ကြီးနီ၏ ချောမွတ် ဝင်းဝါ သော ပေါင်လုံးကြီးများ၊ လုံးဝန်း မို့မေါက်တင်းရင်းနေသည့် နိူ့လုံးကြီးများက၊ သံချောင်း ၏ လီးကြီးကို ခေါင်းတဆတ်ဆတ် ငြိမ့်ကာ လုပ်စမ်းပါကွာ ဟုပြောနေသလိုရှိလေသည်။

ဆုံးဖြတ်ချက် ခိုင်ခိုင်မာမာ ချပြီးသွားတော့ သံချောင်း တယောက်၊ မကြောက်တော့ပြီ၊ လာမဲ့ဘေးပြေးတွေ့တာက ပိုကောင်းမည်၊ဟုစိတ်ဒုံးဒုံး ချပြီးပြီ။သံချောင်း ကုတင်ပေါ်က ထပြီး သူ့အခန်းမီးကို ထဖွင့်လိုက်သည်၊ ပြီးတော့ နည်းနည်း အသံမြည်အောင်လှုပ်ရှား ပြလိုက်သည်။ သူထင်သည့်အတိုင်းပင် ကြီးနီ ဆီမှ အသံထွက်လာ၏။

“သားလေး သံချောင်း မအိပ်သေးဘူးလား”

“တရေးနိူးလို့ မျက်လုံးကြောင်သွားလို့ ကြီးနီ သားပြန်အိပ်မှာပါ၊”

“အေးအေး ပြန်အိပ်တော့ အိပ်ပျော်အောင်၊ ကြီးနီ လည်း မနက်သွားစရာရှိသေးတယ်”

“ဟုတ်ကဲ့ ကြီးနီ”

ပြောပြောဆိုဆိုနူင့် သံချောင်းက မီးခလုပ်ကို ပိတ်လိုက်ပြီး၊ သူ့အခန်းမှ ခြေဖျားထောက်ထွက်ကာ ဒေါ်နီလာမိုးတို့ အခန်းသို့ အသာ ဝင်သွားလိုက်သည်။

မျက်လုံးကို အမှောင်ထဲ ကျင့်သားရအောင်ခနမှိတ်ပြီး ပြန်ဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့၊ အမှောင်ထဲပေမဲ့ ခုံးမျက်စ သုံးရက်လ ၏မပီမပြင် အလင်းရောင်က ပိတ်ထားသော ပြတင်းပေါက် ဟတတ ကြား မှ ဝင်နေလို့၊ ဒေါ်နီလာမိုး ကုတင်ပေါ် တစောင်းအိပ်နေသော ပုံရိပ်ကို မြင်နေရ၏။

သံချောင်း အနားသို့ တိုးကပ်သွားရင်း ဒေါ်နီလာမိုး ကျောဘက် ကုတင်ဘေးမှရပ်ကာ၊ လက်တဘက်က ဒေါ်နီလာမိုး ၏ ကားစွင့်နေသောတင်ပါး ကြီးကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်ပြီး နောက်လက်တဘက်ကဒေါ်နီလာမိုး၏ ပါးစပ်ရှိရာနေရာကို မှန်းပြီး အုပ်ကိုင်လိုက်သည်။ ဒေါ်နီလာမိုးမှာ ဆတ်ကနဲ၊ တွန့်သွားသော် လည်း အသံမထွက်ပဲ ငြိမ်နေသည်။

သံချောင်းက လေသံလေးဖြင့်“ကိုသံချောင်း မအိပ်သေးဘူး အသံမထွက်နဲ့နော်”ဟုပြောလိုက်ရာ ဒေါ်နီလာမိုး ခေါင်းကိုငြိမ့်ပြမှ ပါးစပ်အုပ်ထားသောလက်ကို လွတ်လိုက်သည်၊ နောက် သူ့လက်နူစ်ဘက်နူင့် ဒေါ်နီလာမိုး တင်ပါး ခါးတို့ကို ကိုင်ပြီး မှောက်ရက်နေစေလျှက်၊ ခါးထစ်ခွင်ကဆွဲမ လိုက်ရာ ဒေါ်နီလာမိုး တယောက် ဖင်ဘူးတောင်း ထောင် လျှက် ပုံစံဖြစ်သွားတော့၏။

သံချောင်း ဒေါ်နီလာမိုး ထမိန်ကို မတင်၍ ခါးပေါ်မှာ ပုံထားလိုက်ပြီး ပေါင်ခွဆုံ ကြားကို သူ၏လက်ဖဝါး ပက်လက်ထားကာ အုပ်ကိုင်လိုက်ရာ၊ ဒေါ်နီလာမိုး ၏ အဖုတ်ကြီးမှာ အရည်တွေ စိုရွဲ နေပြီ ဆိုတာကိုတွေ့လိုက်ရလေသည်။

ဒေါ်နီလာမိုးအတွက်မှာလည်း တဘက်ခန်းက သူ့ တူတော်မောင် နိူးနေမှန်းသိရက်နူင့် ခိုးစားရတော့မှာ ဖြစ်လို့ ပိုပြီးစိတ်လှုပ်ရှားကာအဖုတ်ကြီး မှာ တလှုပ်ရွရွနဲ့ ဖောင်းပွနေကာမောင်ကံ ( ဟုသူထင်နေသော သံချောင်း ) ၏ လက်ဖဝါး ကြီးနဲ့ အုပ်ပြီး ဆုပ်ညှစ် ခြေလိုက် တော့ အွန့် ကနဲ အသံထွက်သွား မိ၍ ကမာန်းကတမ်း ခေါင်းအုန်း ထောင့်စွန်း ကို ပါးစပ်ဖြင့် ကိုက်ထား လိုက်လေသည်။

သံချောင်းမှာ ဖြေးဖြေး အချိန်ယူပြီး လုပ်ဖို့ ကြံ စည်ထားသော်လည်း ဖောင်းကားပြီး အရည် တွေရွဲနေ သော သူ့ကြီးဒေါ် စောက်ဖုတ်ကြီး မှာ ပူနွေး နူးညံ့ လွန်းသည်သာ မက၊ သူကြီးဒေါ် ကိုယ်တိုင်ကခေါင်းအုန်းကို မျက်နှာအပ်ပြီး ဖင်ဘူးထောင်း ထောင် ပေးထားတာ ဆိုတော့၊ ရသည့် အခွင့်အရေး အပြည့်အ၀ယူ အသုံးချလိုက်တော့သည်။

သူ၏ မာတင်း ဖူးယောင်ထ နေပြီဖြစ်သော ဒစ်ဖူးကြီးကို ဒေါ်နီလာမိုး ၏နူးညံ့ နွေးထွေး လှသော အဖုတ်နူတ်ခမ်း ၀တွင် တေ့လျက်ဖိသွင်းချလိုက်မိတော့သည်။ သူ့လီးကြီးမှာ ဒေါ်နီလာမိုး စောက်ခေါင်းတွင်းသို့ တင်းကြပ်သော်လည်း အရည် ရွမ်းနေသဖြင့် တအိအိနူင့် ၀င်သွားတော့သည်။

ဒေါ်နီလာမိုးစိတ် ထဲ တွင်လည်း ဒီကောင်လေး အသံမထွက်အောင် ခိုးလုပ်ရလို့လားမသိ၊ လီးကြီးကလည်း မာတင်း ဖူးယောင်နေ လိုက်တာ ခါတိုင်းနဲ့ တောင် မတူဘူးဟု ထင်မိလေသည်။ သို့သော်လည်းသူကိုယ်တိုင်က စိတ်လှုပ်ရှား လွန်း ၍ စောက်ရည်တွေပင် တစိမ့်စိမ့်ကျနေ ပြီဖြစ်ရာ၊ စောက်ခေါင်းထဲ လီးကြီး ၀င်လာတာနဲ့ ဘာမှ စဉ်းစားမနေတော့ ပေ၊ အရသာကောင်းလှသော ကြိတ်လိုးလေး ကိုသူမဖင်ကြီးကော့ကာ ကော့ကာနူင့် ဇိမ်ဖြင့် အလိုးခံနေတော့သည်။

မနက်အိပ်ယာထ သံချောင်းတယောက်၊ သူ့ကြီးဒေါ်နူင့် မျက်နှာချင်း ဆိုင်ရမှာ စိတ်မလုံဘူးဖြစ်နေ သော်လည်း၊ သိပ်နေမြင့်အောင်လည်း အိပ်တတ်သူမဟုတ်ရာ ၊ ထပြီး အောက်ထပ်ဆင်းလာတော့၊ဒေါ်နီလာမိုးတယောက် ပြုံးပြုံးရွှင်ရွှင်ဖြင့် သူ့ အတွက် မနက်စာ ပြင်ဆင်ထားသည်များကို စားဖို့ လုပ်ပေးနေသဖြင့် မျက်နှာ ကမန်းကတမ်း သစ်၊ ဝင်ထိုင် ဟင်းရည် ပူပူလေး နူင့် မုန့်ဟင်းခါး ကိုစားသောက်နေလိုက်လေသည်။

စားနေရင်း တချက်တချက် ဒေါ်နီလာမိုး ကို အကဲ ခတ် ကြည့်သော်လည်း မျက်နှာ ပုံစံ ဘယ်လိုမှ မပြောင်းလဲ သဖြင့် သူမ မသိဟုသာ၊ နားလည်လိုက်ပြီး၊ မောင်ကံကို ဘယ်လို နူတ်ပိတ်ရမလည်းဟုသာ တွေးနေမိသည်။ဒေါ်နီလာမိုးကို အကဲခတ်ရင်းက မှ ဒေါ်နီလာမိုး၏ ဖေါင်းတင်းလှသော နိူ့ကြီးများ၊ လုံးထစ် စွံ့ကားသော တင်သားကြီးများ ကိုကြည့်ရင်း ညတုန်းက ၃ ချီဆက်တိုက် ဖင်ထောင်လိုးခဲ့ရသည့် အရသာကိုပြန်စဉ်းစားရင်း လီးပင် ပြန်မာလာခဲ့လေသည်။

ညက တချီပြီးသွားတိုင်း ဒေါ်နီလာမိုးသူ့ကို လှည့်ဖက်တာတို့ စကားပြောတာတို့ လုပ်ရင်း သူမှန်းသိသွားမှာ စိုးသဖြင့်၊ ဒေါ်နီလာမိုး အဖုတ်ထဲ မှ သူ့လီးကို မချွတ်ပဲ၊ တတ်လျှက် ဒေါ်နီလာမိုးကြောပြင်ကိုမျက်နှာအပ်၊သူ့လက်နူစ်ဖက်က ဒေါ်နီလာမိုး၏နိူ့နူစ်လုံးကို ဆုပ်နှယ် ပြီး အမောဖြေ ရသည်။

ခနနေလို့ သူ့လီးကြီး ပြန်မာလာတာနဲ့ စပြီး အသွင်း အထုတ်လုပ်ပြန်လေသည်။ အဲလိုမျိုး သုံးချီ ဆက်တိုက်ဆွဲပြီး မှ အမောဖြေနေတုန်း ဒေါ်နီလာမိုး အိပ်ပျော်သွားသလို အသက်မှန်မှန်ရူရင်း ငြိမ်သက်သွားတော့ အသာချွတ်နင်းရင်း ထွက်လာခဲ့ခြင်းဖြစ်လေသည်။

နောက်တော့ ထူးထူးခြားခြား ချထားပေးသည့် နိူ့ခွက်၊ ကြက်ဥပြုတ်နူင့် ငှက်ပျော်သီး တို့ကို ငုံကြည့်ပြီး၊

“ဒါတွေက ဘာလုပ်ဖို့လည်း ကြီးနီ”

“နင်ညက အားကုန်ထားတာ တွေ ပြန်ဖြည့်ဖို့လေ”

“ဗျာ”

ဒေါ်နီလာမိုး မှာ ပထမတော့ မသိသေး ပေ အမှောင်ထဲ သူမနောက်ကျောမှ ချဉ်းကပ် လာသူမှာ သူမ အပျော်ကုန်း မောင်ကံဟု ပင်ထင်နေပြီး ဖီး တွေတက်နေတာမို့ အလိုက်သင့်လေး ပင် သူမပေါင်ကြီး တွေ ကားပေးပြီး ဖင်ကို ကော့ပေးထားမိသည်။

သို့သော် သူမ စောက်ဖုတ်ထဲ လီးကြီး ဝင်လာသော အခါ မောင်ကံ မဟုတ်မှန်း ချက်ချင်းသိလိုက်၏၊ မောင်ကံ က လူသာငယ်သော်လည်း၊နယ်ထိန်းတွေနဲ့ ပေါင်းပြီး ဂျင်ဖြစ်နေပြီမို့၊ သူ့လီးကြီး ဘေးတဖက် နူင့် အပေါ်တည့်တည့် မှာ ဂေါ်လီထည့်ထား၏။ဂေါ်လီထည့်ထားသော လီးဖြင့် တခါမှ အလိုးမခံဘူးသဖြင့် ပထမဆုံး အကြိမ် အလိုးခံရတုန်း က ဒေါ်နီလာမိုး တယောက် ဖြတ်ဖြတ်လူးခဲ့ရသည်။ 

ဒါကြောင့်လည်း မောင်ကံ ကို လက်သပ်မွေး ပြီး စားနေခဲ့ခြင်း ဖြစ်လေသည်။ ညတုန်းက သူမ အဖုတ်ထဲ လီး ဝင်လာတာနဲ့ လီးကြီးကလုံးပတ်တုတ်သဖြင့် တင်းကျပ်နေသော်လည်း အဖုအထစ်မရှိ ချောမွေ့နေသဖြင့် မောင်ကံမဟုတ်မှန်း သိလိုက်သည်၊

သို့သော်လည်း သူမ ဘာလုပ်ရမလည်း စဉ်းစားနေတုန်း လီးကြီးမှာ သူမစောက်ခေါင်း အတွင်းမှာ ပြည့်သိပ်သွား၏၊မောင်ကံနူင့် ခိုးကြောင်ခိုးဝှက်၊ တဖက်ခန်းက တူတော်မောင်မသိအောင် လှုပ်ရှားမည် ဆိုသော အတွေးက လည်း သူမ၏စိတ်ကို ပိုမို နိူးကြွနေစေသဖြင့်၊ ရွထနေသော အဖုတ်ထဲ လီးကြီး တချောင်းလုံး ပြည့်ပြည့် နူစ်နူစ် ဝင်လာသော အခါမှာ၊ ဦးနှောက်က တချို့ အခန်းတွေက တံခါးပိတ်ပြီး မသိခြင်ယောင်ဆောင်သွားကြတော့၏၊ထိုကြောင့်ပင် ပထမဆုံး အချီကို အားရပါးရပင် အလိုးခံလိုက်ပြီးကာမဆန္ဒ အထွတ်အထိပ်ကို ရောက်ခဲ့ရ၏။

တချီပြီးတော့ ဘယ်သူဖြစ်နိူင်မလဲ ဟု စဉ်းစားရင်း၊ မိမိ ဂုဏ်သိက္ခာ အတွက်လည်း ကြောက်၊ မောင်ကံကိုလည်း ဒေါပွ၊ရင်း အကြံထုတ်နေခိုက်၊ ထိုသူ၏လက်များက သူမ၏ စန်းစန်းတင့်သော နိူ့သီးခေါင်းတွေကို ပွတ်ခြေပေးရင်း နိူ့အုံကြီးတွေကိုပါဆုပ်နှယ်ပေးနေတော့ရာ၊ သူမ ရဲ့ ကာမတဏှာ စိတ်တွေက တဖန်နိူးကြွလာပြန်ပြီး နောင်လာနောင်ခါဈေးဟု သဘောထားလျက်၊ ဒုတိယ အချီ တက်တက်ကြွကြွ အလိုးခံမိပြန်တော့သည်။

ဒုတိယ အချီပြီးကာနီးတွင် သူမနိူ့ကို တအားညှစ်လိုက်တာခံရသဖြင့် သူမကို အနောက်မှလိုးနေသူ၏လက်ကောက်ဝတ်ကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်ရာ သူမရင်ထဲ ဟာကနဲ ဖြစ်သွား၏၊ ထိုသူ၏လက်ကောက်ဝတ်မှာစမ်းမိလိုက်တာက ခမဲကြိုး အပြားလေး၊ သူကိုယ်တိုင် သူ့တူတော်မောင်အတွက်၊ ဘုန်းဘုန်းဆီမှ လျှောက်ပြီး ချည်ပေးခဲ့တဲ့ ကြိုးလေး၊ ကိုင်လိုက်တာနဲ့ သူချက်ချင်း မှတ်မိသွားသည်။

အဲဒီအချိန်မှာ သူမနဲ့သူမကို လိုး နေသူ သံချောင်း ( အခုတော့သိလိုက်ပြီ ) တို့အထွတ်အထိပ် ရောက်ခါနီး ဆိုတော့ သူမကိုယ်ကိုလည်း မထိန်းနိူင်တော့၊ သူမ၏ ဖင်ကြီးကို ကော့ကာကော့ကာ ဖြင့် သံချောင်း၏လီးကြီး သူမအဖုတ်ထဲ အဆုံးထိ ဝင်နိူင်စေအောင် လုပ်ပေးရင်း တုန်တက်ကာ တချီပြီးသွားခဲ့ရတော့သည်။

ဒုတိယ အချီ ပြီးသွားတဲ့ အချိန်မှာတော့ သူမခေါင်းထဲ မှာ အတွေးတွေ အများကြီး ဖြစ်ခဲ့ရသည်၊ ပထမဆုံးက တခြားလူ မဟုတ်ပဲ ကိုယ့်တူတော်မောင်ဖြစ်နေသဖြင့်၊ မိမိ သိကွာ အတွက် စိတ်အေးသွားခဲ့ရသည်။ဒုတိယ အချက်က ကိုယ့်တူတော်မောင် က ကိုယ့်ကို ပြန်လိုးနေတာခံရလို့ စိတ်ထဲ မှာ တမျိုးကြီး ဖြစ်ကာ ပိုစိတ်ကြွသလိုပင်ဖြစ်နေ၏။

နောက်တချက်က သံချောင်းတယောက် သူမနဲ့ မောင်ကံ ဖြစ်နေတာ သိသွားပြီဆိုတာ သေခြာတော့၊ သူ့ ယောက်ကျားကို ပြန်မတိုင်ရန် နူတ်ပိတ်ဖို့ရာ၊ ပေးဆပ်ရမည့်နည်းလမ်းမှာ အခုလို အလိုးခံဖို့သာ ရှိတော့သည်ဟု တွေးမိသည်၊ နောက်ဆုံးတချက်က သံချောင်း၏ လီးကြီးမျာ လုံးပတ်တုတ်ပြီး ရှည်လျှားလှကြောင်း သူမ စောက်ဖုတ်ထဲ ပြည့်ကြပ်နေတာနူင့် ခံစားသိနေရသဖြင့်၊ မောင်ကံ နူင့်ပင်မတူ အရသာရှိလှပေသည်၊

မောင်ကံက ဂေါ်လီသာရှိသည်၊ လုံးပတ်သေးပြီး လီးမှာလည်း အဲလောက်မရှည်လှပေ၊အဲလို စဉ်းစားနေတုန်း သံချောင်း၏နိူးဆွမှုနူင့် မာတင်းလာသော လီးကြီးက သူမ၏ ကာမ ဆန္ဒကို ပြန်လည်တက်ကြွစေခါ သူမတူတော်မောင်မှန်း သိရက်နဲ့ ပင် တတိယ အချီကို ပျော်ပျော်ကြီးအလိုးခံခဲ့ခြင်းဖြစ်တော့သည်။အဲလို တွေး နေရင်းက ပင် သုံးချီ ဆက်တိုက် ပြင်းပြင်းထန်ထန် အလိုးခံလိုက်ရသဖြင့် သူမ ကိုယ်တိုင်လည်း နွမ်းလျ သွားပြီး မှေး ကနဲ အိပ်ပျော်သလို ဖြစ်သွားကာ သူမ တရေးနိူးတော့ သံချောင်းသူမ ကုတင်ပေါ်မှာ မရှိတော့ခြေ။

“အောင်မယ် အခု မှ ရှက်မနေပါနဲ့ တခါထဲ ညတုန်းက လူကို အနားကို မပေးဘူး”

“အဟီး ကြီးနီကလည်း ဗျာ၊ ဘာတွေလျှောက်ပြောနေတာလဲ”

“ငါအမှန်ပဲ ပြောနေတာလေ၊ နောက်ဆုံး ငါပင်ပန်းပြီး အိပ်ပျော်သွားမှ နင်ပြန်သွားတာမဟုတ်လား”

“အင်း အဟီး ကြီးနီက လည်း အပေးကောင်းတာကိုးဗျ၊”။

“အယ်မယ် နင်က မိန်းမ ဘယ်နူစ်ယောက်တောင် ကြုံဖူးလို့လဲ ငါ့များ အပေးကောင်းသလေး ဘာလေးနဲ့”

“ကြီးနီက လည်း ကျနော့်ကို အထင်သေးလို့ဗျာ၊ ကျနော်က ဘအောင်တူလေဗျာ ဟဲဟ”

“နင်က ဘအောင်တူ မဟုတ်ပါဘူးဟ၊ ငါ့တူ အရင်းကြီးဟာကို၊ ဒီမယ် သားလေး နင် ဘယ်သူ့မှ ပေးသိလို့ မဖြစ်ဘူးနော် ငါတို့ သူများ တံတွေး ပင်လယ် မှာ ပက်လက်မျှောမယ်၊”

“အဲလောက်တော့ သားလည်း သိပါတယ် ကြီးနီရယ်၊ ဒါပေမဲ့ ကြီးနီနဲ့ မောင်ကံ အကြောင်းက သတင်းထွက်နေပြီ၊ ကြီးနီ ဆင်ခြင်မှ ရမယ်၊ ဘအောင် မကြာခင် သတင်းကြားသွားရင် မကောင်းတော့ဘူး၊”

“ငါလည်း စဉ်းစားမိပါတယ်၊ဘယ်လို ခွာပစ်ရမလည်း စဉ်းစားနေတာ”“အဲဒါ ကျနော့်တာဝန်ထား။

ကျနော် ဒီကောင့်ကို သွားချိန်းခြောက်လိုက်မယ်၊ ဘအောင် သူ့အပေါ် သိပ်မသင်္ကာတော့ဘူးလို့၊ မင်းတခြားမြို့ကို လစ်တော့လို့ ၊တော်ကြာမင်းဆွဲစိခံရရင် မလွယ်ဘူးလို့၊အချူပ်ထဲ မှာတင် ကိစ္စတုန်းသွားနိူင်တယ်လို့၊ ပြောလိုက်မယ်”

”အင်း အဲဒါဆိုရင်တော့ ဒီကောင် လန့်သွားမှာ အမှန်ပဲ”

”ကြီးနီ ဒီလောက် မိုက်တာကို ဘအောင်က ဘာလို့ ပစ်ထားသလဲ မသိပါဘူးဗျာ

“ဘာမိုက်တာလဲ နင်နော် ကိုယ့်ကြီးဒေါ်ကို”

”အင် ကြီးနီကလည်း သားတို့ ဒီအခြေထိရောက် ပြီးမှ ဘာရှက်စရာရှိလို့လဲလို့”

”ဒါတော့ဒါပေါ့ကွာ…ဟေ့နေ့ခင်းကြောင်တောင်ကြီး မလုပ်နဲ့နော်။ တော်ကြာ တယောက်ယောက်လာနေအုန်းမယ်”

သံချောင်းက ပြောပြောဆိုဆိုနူင့် ထလိုက်ပြီး 

ဒေါ်နီလာမိုးကို အနောက်မှသိုင်းဖက်လိုက်ပြီး သူမ၏ ဖွံ့ထွားလှသော နိူ့ကြီး နူစ်လုံးကို အုပ်ကိုင် ဆုပ်ညှစ်လိုက်ရင်းက သူ၏ မာတောင်နေသောလီးကြီးဖြင့်ဒေါ်နီလာမိုး၏ ကားစွင့် ကော့ကောက် နေသော ဖင်ကြီး အကွဲကြောင်းကြားကို ထောက်ပွတ်ပေးလိုက်သဖြင့် ဒေါ်နီလာမိုး ရုတ်တရက် လန့်သွားခြင်းဖြစ်သည်။

“လာပါကြီးနီရယ် အပေါ်ထပ်သွားရအောင်၊ ဒီအိမ်ပေါ် အသံမပေးပဲ ဘယ်သူတက်လာရဲလို့လဲ”

ပူနွေး မာတင်းနေသော သံချောင်း၏ လီးကြီး သူမ ဖင်ကြားလာထောက်နေပြီး သူမနိူ့ကြီးတွေကိုလည်း ပယ်ပယ်ဆုပ်နှယ်ခံနေရတော့ နဂိုလ်ထဲက တဏှာပြင်းသော ဒေါ်နီလာမိုးတယောက် ဒူးများညွတ်ခွေကျ မလောက် ဖီးတက် လာပါတော့သည်။ 

ကိုယ့်တူအရင်းဆိုသည့် အသိကလည်း မတူသော လှုံ့ဆော်မှုကို ပေးနေသည် ဟုထင်မိသည်။ အဲလိုနူင့် သူတို့ နူစ်ဦး အပေါ်ထပ် ဒေါ်နီလာမိုးတို့ အိပ်ခန်းတွင်းရောက်ခဲ့ကြပြီး နူစ်ယောက်စလုံး ကိုယ်လုံးတီး ဖြစ်သွားကြတော့သည်။

ဒေါ်နီလာမိုးကို ကုတင်ပေါ် ပက်လက် ဒူးထောင်ပေါင်ကား နေစေပြီး သံချောင်းတယောက်၊ ပေါင်ကြီးနူစ်လုံးကို ဖြဲကာ ဒေါ်နီလာမိုး၏ အဖုတ်ကြီးကို ကုန်းမှုတ်လေတော့သည်၊ သူ့လက်များကလည်းဒေါ်နီလာမိုး၏ ဖွံ့ထွားလှသော နိူ့ကြီးများကို ဆုပ်နယ်ပေးနေသဖြင့် ဒေါ်နီလာမိုးမှာ ဖီးတွေတက်ပြီး ကော့လန်ထိုးနေတော့သည်။

သံချောင်းမှာ ဒေါ်နီလာမိုး၏ အဖုတ်နူတ်ခမ်းသားများကို သူ့နှုတ်ခမ်းဖြင့် အသာအယာဖိဆွဲလိုက် လျှာဖြင့်ရက်လိုက် လုပ်ရင်းမှ၊ သူ့လက်ခလယ်ဖြင့်လည်း စောက်ခေါင်းထဲ ထိုးထိုးသွင်းလေရာ၊ဒေါ်နီလာမိုး၏ စောက်ခေါင်းမှ အရည်များမှာ သူ့လက်ဖဝါးပေါ်ထိကို ရွဲကျလာတော့သည်။

သံချောင်းက ဒေါ်နီလာမိုး၏ စောက်ရည်များဖြင့် ရွဲစိုနေသော သူ့လက်ခလည်ကို စောက်ဖုတ်ထဲမှ ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး ဒေါ်နိလာမိုး၏ ခရေပွင့်ပုံ ဖင်ပေါက်လေးထဲ ထိုးထည့်လိုက်ရာ ဒေါ်နီလာမိုးမှာ အင့်ကနဲ ကော့တက်လာတော့သည်။

သံချောင်းက ဒေါ်နီလာမိုး၏ တင်းကျပ်ကျပ် ဖင်ပေါက်လေးထဲလက်ခလည်ထိုးသွင်းထုတ်လုပ်ပေးနေရာက ဒေါ်နီလာမိုး ဘာမှ မပြောသဖြင့် ရဲတင်းလာပြီး ဒေါ်နီလာမိုး ၏ ပေါင်တန်၊ခါး တင်ပါးဆုံများကို ကိုင်တွယ်လျှက် ကုတင်ပေါ် လေးဘက်ထောက် ဖင်ဘူးတောင်းထောင်ပုံစံရအောင် ပြောင်းပေးလိုက်တော့သည်။

တကယ်တော့ သံချောင်းမှာ ဒေါ်နီလာမိုးလို အိုးကောင်းလှသော စော်ကြီး များကို ဖင်ဗူးတောင်းထောင် ပြီး ဖင်လိုးချင်နေသည်မှာ ကြာလှပြီ၊သို့သော် ဒေါ်နီလာမိုးမှာ သူ့ကြီးဒေါ်မို့လို့ သူ တခါမှမမှန်းဘူးခဲ့ ၊ သူကြုံခဲ့ စားဘူးခဲ့သူတွေကလည်း ဒေါ်နီလာမိုးလောက်တောင့်တာ တယောက်မှ မကြုံဘူး၊ ထို့ကြောင့် လမ်းမှာ၊ ဈေး မှာ တွေ့ရတတ်သော ဖင်တောင့်တောင့် အိုးကောင်းကောင်းဆော်ကြီးများကို စိတ်ထဲ မှာသာ ပစ်မှားခဲ့ ဘူး၏။

အခု တော့ ရေကန် အသင့်ကြာအသင့်၊ ဖောင်းကား ပြည့်တင်းလှသော အိုးကြီးက သူ့မျက်နှာရှေ့တည့်တည့်မှာ၊ သူ့လက်ညိုးနူင့် လက်ခလည်ပင် ဒေါ်နီလာမိုး၏ဖင်ထဲ ဝင်ထွက်နေပြီ၊ သံချောင်းက သူ့လက်တွေကို ဖယ်ပြီး သူ့လီးကြီးကိုဖင်ဝတွင် တေ့လိုက်ရာ

”ဟေ့သားရော့ရော့အုန်းဆီသုံးအုန်း နင့်ဟာကြီးက သိပ်ကြီးတယ်ရမှာမဟုတ်ဘူး”

သံချောင်းက ကုတင်ဘေးစားပွဲပေါ်က ဒေါ်နီလာမိုး လှမ်းယူပေးလိုက်သော အုန်းဆီပုလင်းကို ယူသူ့လက်ဖဝါးထဲ ထည့်ကာ သူ့လီးကြီး တချောင်းလုံးကို ပွတ်နယ်လိုက်သည်၊ ဒေါ်နီလာမိုး၏ ဖင်ဝကိုလည်း နည်းနည်း လောင်းချပြီး သူ့လက်မနူင့်ဖိသွင်းလိုက်သည်။ အရမ်းကို ချောမွေ့သွားမှ သူ့ဒစ်ကြီးကို ဒေါ်နီလာမိုး ဖင်ပေါက်ဝမှာ တေ့ကာဖြေးဖြးခြင်း ဖိသွင်းလိုက်လေတော့သည်။

“အီး..အင့် အင့်…”

“အား..ကောင်းလိုက်တာ ကြီးနီရယ်”

ပထမ စေးစေးကျပ်ကျပ်ပေမဲ့ အုန်းဆီ အရှိန်ကြောင့်အဆုံးထိ ဝင်သွား၏၊ ဒေါ်နီလာမိုး၏ တင်ပါး အိအိ ကြီးများ က သံချောင်းပေါင်ခြံကို အိကနဲ လာထိသည်ဖီလင်ကလည်း ကောင်းလှသည်။သံချောင်းကလီးကြီးကို ဒစ်နားအထိဆွဲထုတ်ပြီး အားရပါးရ ပစ်ဆောင့်လိုက်၏။

စွတ်..ဖတ်.စွတ်..ဖတ်.စွတ်..ဖတ်.

.“အား..အား”

သံချောင်းမှာ ဒေါ်နီလာမိုး၏ ခါးကျင်ကျင်လေးကို ဆွဲကိုင်ကာ အားရပါးရ မုန်တိုင်းထန်သလို ဆောင့်လေတော့သည်။ ဒေါ်နီလာမိုးကလည်း မွေ့ယာကို လက်နူစ်ဖက်က ဆုပ်ကိုင်လျှက် ခေါင်းကိုကိုပါးစပ်ဖြင့်ကိုက်ထားပြီး ကြိတ်မှိတ်ခံလေသည်။အချက် ၂၀ ကျော်လောက်ပဲ ခံပါသည်၊ အီစိမ့်နေအောင်ကောင်းလှသော ဖီလင်ကြောင့် သံချောင်းခမျာ မထိန်းထားနိူင်တော့ပဲ သူ့သုတ်ရည်များ သူ၏ကြီးဒေါ် ဖင်ခေါင်းထဲ တပြွတ်ပြွတ် ပန်းထုတ်ပစ်လိုက်မိလေတော့သည်။

“အား ကောင်းလိုက်တာ ကြီးနီရယ်”



ပြီးပါပြီ။



ဝဋ် (သို့) ကာမသားကောင် (စ/ဆုံး)

ဝဋ် (သို့) ကာမသားကောင် (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - steven law

အင်းစက်ဇာတ်လမ်း ဖြစ်ပါသည်။

သူရိန်ခ ဆိုတဲ့ ကျနော် လူပေါ်ကျော့လေးမိဘက အရမ်းအချမ်းသာကြီး မဟုတ်ပေမယ့် ပြေလည်တယ်။မောင်နှမနှစ်ယောက်တည်းရှိတယ်။ မမကတော့ ခင်ခင်ခတဲ့။ဖေဖေနှင့်မေမေက နယ်နဲ့ရန်ကုန်တလှည့်စီနေပြီး စီးပွားရေးလုပ်တာ။

ဖေဖေညီကလည်း ရန်ကုန်မှာပဲ လုပ်ငန်း တစ်ခုရှိတယ်။ သူကအိမ်ထောင်ကျတာ မကြာသေးဘူး။ ဦးလေးကအသက်ကြီးမှ မိန်းမငယ်ငယ်ယူထားတယ်။ ကျနော့်ထက် လေးနှစ်ကြီးတယ်။ မမထက်တော့ နှစ်နှစ်ကြီးတာပေါ့။ကျနော် ကိုးတန်းအရွယ်လောက်ကတည်းက အပြာစာအုပ်တွေ ဖတ်ဖူးတယ်။ အရမ်းလည်းကြိုက်တယ်။ဒါပေမယ့် လက်တွေ့မလိုးဖူးဘူး။အရမ်းလည် းလိုးချင်တယ်။ဖာလည်းမချရဲဘူး။

အပြင်မှာ မကဲရဲတော့ အနီးက လူတွေကိုစိတ်ကဝင်စားလာတယ်။ အနီးမှာ ဘယ်သူရှိလဲ။ မမပဲပေါ့။ မမကိုမှန်းပြီးဂွင်းချည်းလှိမ့်တိုက်တာ။ သူ့အခန်းထဲသွား သူရေချိုးပြီးချိန်ကြည့်ပြီးဂွေလှိမ့်ပေါ့။ ကြာလေ နေမြင့်လေအရူးရင့်လေဆိုတဲ့အတိုင်း မမကို တအားလိုးချင်နေပြီ။ ဒီလိုနဲ့ဒုတိယနှစ်မှာတော့ ကျနော့်စိတ်တွေက အရမ်းကိုကြွလာတယ်။ လိုးလည်းလိုးချင်တယ်။ မမခင်ခင်ခလည်း အရမ်းလှလာတယ်။ အဲပြောရရင်တော့ အလှတွေအရမ်းပြင်လာတာပေါ့။ မေမေတို့နယ်သွားရင် အိမ်မှာမောင်နှမနှစ်ယောက်ပဲကျန်ခဲ့တာ။

မမက ရည်းစားထားတယ်။တစ်ယောက်တည်းလည်း မဟုတ်ဘူး။ ဒီလောက်လှတဲ့ မမကိုကြိုက်တဲ့ လူပေါတာ မဆန်းဘူး။ မောင်နှစ်မနှစ်ယောက်တည်းဆိုတော့ သူ့အခန်းကိုယ်ဝင်ပြသနာမရှိဘူး။ ဒါပေမယ့် ပြဿနာက မမကိုမြင်ရင်စိတ်တွေ အရမ်းလှုပ်ရှားလာတယ်။ ကျနော်စိတ်ထဲမှာ မမကိုသူ့ရည်းစားတွေ လိုးမှာကို တွေးပူပန်လာတယ်နှမြောတာပေါ့။

အဲဒီကစပြီးပြဿနာတက်တော့တာပါ။ ခင်ခင်ခအခန်းထဲမွှေနေတတ်တဲ့ ကျနော်။ သူ့အိပ်ထဲမှာတားဆေးကတ်စတွေ့တာကစပြီးမနာလိုဝန်တိုစိတ်တွေကနေပြီး လိုးချင်တဲ့စိတ်က ပေါ်လာတယ်။ လိုးရအောင်လည်း ကြံစည်နေတာ။ မမ မသိအောင်ဓာတ်ပုံတွေ ရိုက်တယ်။ ဒီလိုနှင့်အိမ်မှာဖေဖေတို့နယ်သွားတုန်းတရက် မမနှင့်သူ့ဘဲဟိုတယ်လစ်တာတွေ့တော့ နောက်ယောင်ခံလိုက်ခဲ့တယ်။ ဟိုတယ်အဝင်မှာ ဓာတ်ပုံရိုက်ပြီးသူတို့ ဟိုတယ်ထဲဝင်သွားတော့ ကျနော်လည်းသူ့အခန်းဘေးနားမှာ တခန်းငှားပြီးစောင့်ကြည့်တယ်။နှစ်နာရီကြာပြီးမမနှင့်သူ့ဘဲအခန်းထဲက ထွက်လာတာဓာတ်ပုံရိုက်တယ်။သူတို့ထွက်သွားမှကျနော်လည်းဟိုတယ်ကထွက်ခဲ့တာပေါ့။

" အင်း မမတော့ ဒီနေ့ပြေးမလွတ်ဘူး ငါရအောင်လိုးမယ်"

ဆုံးဖြတ်ချက်ချလိုက်ပြီး ညနေ မမရေချိုးပြီးတော့ သဘက်ပတ်ပြီး အပြင်ထွက်လာတယ်။

" အယ် မောင်လေးသူရိန် ဘယ်တုန်းက ရောက်နေလဲ"

" မကြာသေးပါဘူး"

" အော် အေး မမအဝတ်လဲလိုက်မယ်"

" နေပါဦးခန'၊ပြောစရာရှိလို့"

" ဘာ ပြောစရာရှိလို့လဲ"

" နင် ရည်းစား ဘယ်နှစ်ယောက်ရှိလဲ"

" အမ် ဘာလုပ်မလို့လဲ"

" နင် ဘယ်နှစ်ယောက်နဲ့ အိပ်ပြီးပြီလဲ"

" မအိပ်ပါဘူး၊နင်ဘာတွေပြောနေတာလဲ"

" ဟင်းးဟင်းး တကယ်လား"

" အေး တကယ်"

" အေး အဲဒါဆိုလည်းပြီးရော၊ငါ့မှာနင်ဓာတ်ပုံတွေရှိတယ်။အင်တာနက်ပေါ် တင်မလို့"

" ဘာ ငါ့ ဓာတ်ပုံ"

" အေးလေ နင်နဲ့ နင့်ဘဲဟိုတယ်မှာချိန်းတဲ့ပုံတွေ"

" ဟယ် တကယ်လား မောင်လေး"

" အေး ပေါ့ ကြည့်မလား"

" မလုပ်ပါနဲ့ မောင်လေးရယ်၊ငါ့မုန့်ဖိုးပေးပါ့မယ်"

" ဟတ် ဟားးဟားးး"

" ငါ့မှာ မုန့်ဘိုးတွေ အများရီးရှိတယ်"

" အင်း အဲဒါဆိုလည်းနင်ကြိုက်တာပြော "

" ငါလည်းငါ့ပိုက်ဆံနဲ့ ဝယ်နိုင်ပါတယ်"

" အေး အဲဒါဆိုပြီးရော၊အင်တာနက်ပေါ်တော့ မတင်နဲ့"

" ငါ လိုတာ မရရင်တင်မှာ"

" အမ် နင်ဘာလိုချင်လို့လဲ"

" ငါ နင့်ပစ္စည်းတွေမြင်ဖူးချင်တယ်"

" မောင်လေး နင် ... နင်.. နင်"

" နင် ပြရင်ဖျက်ပေးမယ်၊မဟုတ်ရင်တင်မှာ"

" နင် နင် နင်မောင်နှမချင်းနှော်"

" ဟင်းးဟင်းး အင်တာနက်ပေါ်ငါတင်လိုက်ရင်နင်အိမ်ပေါ်က ခေါင်းနဲ့ဆင်းရမှာ"

" မလုပ်ပါနဲ့ မောင်လေး"

" မလုပ်စေချင်ရင်ပြလေ"

" ဟင်း ဒုက္ခပါပဲကွာ"

" မမ ငါကြည့်ရုံပဲကြည့်မှာပါ"

" အင်း ကြည့်ရုံပဲနော်"

" အင်းပါ"

လို့ဆိုပြီးကျနော်ဖက်လိုက်တော့မမ ပြေးလို့မရပါဘူး။လက်တဖက်နှင့်ဖက်ထားပြီးကျန်တဖက်ကသဘက်ကိုဖြေချလိုက်တယ်။

" အင့် အာ့မောင်လေး"

လုံးဝန်းတဲ့စနေနှစ်ခိုင်ဖွံ့ဖွံထွားထွားးကပေါ်လာတော့ စိတ်မထိန်းနိုင်ပဲ နို့နှစ်လုံးကြားမျက်နှာအပ်ကာ နမ်းလိုက်တယ်။

" ဟဲ့  မောင်လေး အာ...မလုပ်ရဘူး၊နင်ကြည့်ရုံပဲ ကြည့်မယ်ဆို"

" အင်း အရမ်းလှလို့ပါဟ"

" ငါ နို့စို့ချင်တယ်ဟာ"

" ဟဲ့ မောင်နှမချင်းမလုပ်ရဘူး၊ငရဲကြီးမယ် နင်လွှတ်တော့"

လိုးချင်နေတဲ့ကျနော် ဘယ်ရမလဲ။မမနို့တွေကို တပြွတ်ပြွတ်စို့ရင်းပြောလျော့နေတဲ့သဘက်ကြီးကိုအောက်ကိုချွတ်ချလိုက်တယ်။

" ပြွတ်  ...ပြွတ်.....ပြွတ်"

" အာ့ ..သူရိန်ခ နင်ဘာတွေလုပ်နေလဲ"

သူ့စကားနားမထောင်ပါဘူး၊နောက်မှာ အဝတ်မရှိတဲ့ တင်သားကြီးကိုတွေကို ဆုပ်နယ်ပြီးမမနို့ကို့ စို့လိုက်တယ်။ဖင်ကြားထဲ လက်နှိုက်ကာအဖုတ်ကို မရရအောင် စမ်းနှိုက်တော့

" အာ့  အာ့   အာ. သူရိန် မလုပ်နဲ့ ငါနာတယ်"

" အားး ငါအဖေနှင့်အမေကို တိုင်မယ်"

" တိုင်လိုက် ငါဂရုမစိုက်ဘူး"

သုတ်ပိုးကဦးနှောက်ထဲရောက်နေပြီ။ဘာမှမကြောက်တော့တဲ့ကျနော် မမကိုကုတင်ပေါ်မှောက်ချလိုက်ပြီးလက်နှစ်ဘက်နှင့်နောက်ကျောကိုဖိထားပြီးနောက်ကနေ လီးကိုမမစောက်ဖုတ်ထဲထိုးထည့်လိုက်တယ်။ အရည်တွေသိပ်မထွက်သေးတော့မမစောက်ဖုတ်ကတင်းကြပ်ပြီးဝင်သွားတယ်"

" ဗျစ်  ဗြိ ဗြိ   ဖျစ် ဖျစ်"

" အားးး  နာတယ်ဟ ၊သေပါပြီ  ဟီးးးအီးအီးး"

" သူရိန်ခ မလုပ်နဲ့မောင်လေး အင့်ဟင့် ဟင့်ဟီး ဟီး"

" မမ နင်တခြားလူတွေလိုးတာကျတော့ခံတယ် ငါလိုးတာဘာလို့မခံရတာလဲ"

" ဇွပ် ဖတ် ဖတ်ဘွတ် ဗျစ်  ဗြိ ဗြိ"

" အားး  ဟေ့ကောင်  ငါ  ဖာခေါင်း ဟဲ့အဲဒါ ငါ့ရည်းစားတွေလေ..ဟီး ..အီးးအီးး"

" ငါလည်းယောက်ျားပဲလီးချင်းအတူတူပဲ"

" ဘာ ငါ ကနင့်အမလေ..အီး ဟီးဟီး"

" အေး နင့်မောင်လေးလီးလဲ ခံကြည့်လေ"

" ဇွပ် ဖတ် ဖတ်  အားဖန်းဖန်း"

" နင်အေးအေးဆေးဆေးခံကြည့်စမ်းပါ ငါအလိုးကောင်းမကောင်း"

ပြောရင်းလိုးရတာအရသာလည်းပိုရှိဖီးလည်း အရမ်းကောင်းနေတယ်။ မမလည်းပြော မနိုင်တော့ဘူး၊လီးကလိုးနေတာအရှိန်ရနေပြီ။ တဇွပ်ဇွပ် တဘွတ်ဘွတ်နဲ့ဝင်နေပြီ။ ကျနော်မမရဲ့ခါးကို ကိုင်ပြီးမနားတမ်းဆောင့်တ်း။ ဆယ့်ငါးမိနစ်လောက်မှာတော့ မမစောက်ဖုတ်ထဲ ကညှစ်နေသလို ခံစားရတယ်။မမလည်းကောင်းလွန်းလို့ ပြီးခါနီးပြီ"

" မမ ပြီးးတော့မလား"

" မသိဘူး ငါ့လာမမေးနဲ့"

" ဇွပ် ဖတ် ဖတ်ဘွတ် ဗျစ်  ဗြိ ဗြိ"

" ဇွပ် ဖတ် ဖတ်  အားဖန်းဖန်း"

ကျနော်လည်းအပြာစာအုပ်ထဲကအတိုင်းပြီးခါနီးတော့မြန်မြန်ပဲဆောင့်လိုက်တယ်။

" ဇွပ် ဖတ် ဖတ်  အားဖန်းဖန်း"

" အင့်အင်းဟင်းးဟင်းးဟင်းး"

မမပြီးခါနီးတော့ ညည်းသံပါထွက်လာတယ်။တကုန်လုံးတချက်ကလေးတုန်သလိုဖြစ်လာပြီး

" အီး ဟီးးဟီးးး အားးးအားးး"

မမပြီးသွားပြီ ကျနော်လည်း အချက်ငါးဆယ်ခန့်ထပ်ဆောင့်ပြီးမမအဖုတ်ထဲ သုတ်တွေပန်းဖွက်လိုက်တယ်။သုတ်တွေအများကြီးပန်းထွက်တာအရမ်းကောင်းတယိဗျာ။ကျနော်ပြီးသွားတော့လီးကိုချွတ်ပြီးဖုန်းကောက်ကိုင်ကာမမ စောက်ဖုတ်ကိုအနီးကပ်ဓာတ်ပုံရိုက်လိုက်တယ်။မမကတော့မှောက်ရက်ငိုနေတာပေါ့။ကျနော်လည်းစိတ်ကြိုက်ဓာတ်ပုံရိုက်ပြီး အခန်းထဲကအပြင်ကိုထွက်လာလိုက်တော့တယ်။

............................................................................................

ခင်ခင်ခ တစ်ယောက်ကုတင်ပေါ်မှောက်၍ သာငိုချလိုက်တယ်။ မောင်ဖြစ်သူရဲ့ အလိုးကိုခံလိုက်ရပြီ။ရည်းစားတွေရဲ့ အလိုးသာခံဖူးပေမယ့် မောင်ကလိုးမယ်လို့မထင်မိဘူး။ စိုးရိမ်မိတာက လက်ရှိတွဲနေတဲ့ ရည်းစားမသိစေချင်တာပါ။ ပြန်စဉ်းစားကြည့်တော့ သူမကအလိုးခံဖူးသား။ အပျိုစင်မှ မဟုတ်တာ။ ဒီတော့စိတ်ကို လျော့လိုက်ပြီးနေရတယ်။ အဲနေ့ကစပြီးခင်ခင်ခအခန်းကို အမြဲပိတ်ထားရတယ်။ တော်ကြာ သူရိန်ခလာ လိုးနေမှာစိုးလို့။

သူရိန်ခခဏတာ ပဲငြိမ်နေတယ်။ဘာပြဿနာမှမတက်တော့ အတင့်ရဲလာတယ်။ခင်ခင်ခ အခန်းလော့ချထားပေမယ့် သော့တုလုပ်ပြီးဝင်ကာ ထပ်မံပြီးလိုးဖို့ကြံ စည်ပြန်တယ်။

" ဟင်  သူရိန် နင် ဘာလာလုပ်ပြန်ပြီလဲ"

" မမ ငါမနေနိုင်လို့"

" နင့်ဘာသာ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ငါ့အလုပ်မဟုတ်ဘူး"

" နင် ကလည်း ဟာ ခဏပဲကို"

" ဒီမှာသူရိန် ငါတစ်ခါပဲစော်ကားခံမယ် နောက်တစ်ခါဆို ငါ့ဘာသာသတ်သေပစ်မယ်"

" ဟင်းဟင်းးးနင်သတ်သေရဲလို့လား"

" အေး တခြားလူဆိုရင်ပြဿနာမရှိပေမယ့် နင်နဲ့တော့ မဖြစ်ဘူး၊ငါသတ်သေမယ်"

သူရိန်ခ ရှေ့ဆက်မတိုးရဲဘဲ ပြန်လာပြီးအိပ်ခန်းထဲဝင်ကာ ဂွေလှိမ့်လိုက်တယ်။ခင်ခင်ခ တစ်ယောက်လည်းကြာရင်ပြဿနာတက်တော့မယ်ဆိုပြီး သူမချစ်သူနဲ့ခိုးရာ လိုက်သွားတယ်။ချစ်သူအပေါ်ဂျင်းထည့်သလို ဖြစ်ခဲ့ပေမယ့် သူ့အလိုအတိုင်းဖောင်ပြန်ခဲ့တာ မဟုတ်လို့ ဖြေနိုင်ခဲ့တယ်။သူ့ချစ်သူကိုလည် းတစ်လုံးတလေမှဖွင့်မပြောရဲပါဘူး။မိမိကံဆိုးလို့သာ မှတ်ယူခဲ့တယ်။

သူရိန်ခ တစ်ယောက်အမဖြစ်သူ ခင်ခင်ခယောကျားနောက်လိုက်ပြေးသွားလို့လိုး ရမယ့်သားကောင်ကို ရှာပြန်တယ်။အိမ်မှာမိသားစုတွေစုံနေတုန်း

" သူရိန်ခ ရေ"

" ဗျာ လေးလေး၊ဘယ်ကလှည့်လာလဲ"

" အေး မင်းဆီတမင်လာတာ"

" ဗျာ "

" အေးကွ ငါနိုင်ငံခြားသွားစရာရှိတယ်။ငါ့အလုပ်မှာငွေပေးငွယူ ကိစ္စတွေခဏလုပ်ပေး၊မင်းတီတီလေးဆီကထုတ်ပြီးရှင်းပေးကွာ"

" ဟုတ်ကဲ့ လေးလေး"

" နောက်ပြီးငါ့အိမ်မှမင်းတီလေးတစ်ယောက်ပဲ ရှိနေတာကွ ာညအိပ်စောင့်ပေးဦး"

" ဟုတ်ကဲ့..လေးလေး"

ဒီလိုနဲ့ လေးလေးနိုင်ငံခြားထွက်သွားတော့ သူရိန်ခ လေးလေးအိမ်ကိုရောက်ရပြန်တယ်။လေးလေးမိန်းမ နှင်းဝတ်ရည်နှင့် အတူအိမ်မှာနေရတယ်။မနက်ပိုင်းစားစရာရှိတာစား အလုပ်ထဲ ဖုန်းဆက်။အလုပ်သမားအတွက်ပိုက်ဆံယူပြီးအလုပ်ထဲသွားရှင်းပေါ့။အလုပ်အကေကြာင်းနားလည်လို့တော့မဟုတ်ဘူး၊လူအရေအတွက်ကြည့်ပိုက်ဆံရှင်းရုံပဲ။မမနှင်းကတော့ငွေရေးကြေးရေးကိစ္စသူရိန်ခအပေါ်ယုံကြည်မှု့အပြည့်ရှိတယ်။

မမနှင်းလို့ခေါ်တာက သူရိန်နဲ့လေးနှစ်ပဲကွာတာမို့ပါ။မမနှင်းက အိမ်ထောင်ရှင်ဖြစ်နေပေမယ့် ကလေးမမွေးသေးလို့အခုထိလှနေတုန်းပဲ။ဖြူဝင်းတဲ့အသားအရေနှင့်လိုက်ဖက်တဲ့ပိတုန်းရောင်ကေသာရှည်ကြီးနှင့်ပေါ့။တင်သားကြီးတွေကအယ်နေတာ။ဆွဲလိုက်လို့ကတော့အိနေမှာပဲလို့တွေးမိတယ်။နှင်းဝတ်ရည်ကတော့အိမ်ထောင်ရှင်လည်းဖြစ်သူ့ယောက်ျားရဲ့တူဖြစ်နေတော့သူရိန်ခအပေါ်မှာယုံကြည်မှု့ရှိတယ်။အိပ်ရာဝင်ခါနီးလိုးရှင်းတကိုယ်လုံးလိမ်းပြီးအတွင်းခံမပါဘဲဒူးထိဖုံးတဲ့ဂါဝန်ကြီးတွေကိုဝတ်တယ်။

တချက်တချက်ကုန်းလိုက်တိုင်း လည်ဟိုက်ဂါဝန်ကြောင့်ရင်သားတွေ တစွန်းတစပေါ်လာတတ်တယ်။ကျနော်လည်းအဲလိုမြင်ရင်လီးကတောင်လာတတ်လို့ညဘက်ဆိုမမနှင်းကိုမှန်းပြီးဂွင်းထုလာတတ်ပြီ။

ဒီလိုနှင့်နှစ်ပတ်ကျော်လောက်မမနှင်းနှင့်အိမ်မှာအတူနေရင်းရင်းနီးသထက်ရင်းနီးလာတယ်။မမနှင်းကလည်းတူဖြစ်နေတော့စတတ်နောက်တတ်တယ်။

" ဟေ့ သူရိန် နင်အလုပ်ထဲနောက်ကျမှ ရောက်တယ်ဆို၊ဘယ်ကောင်မလေးအိမ်ဝင်နေတာလဲ"

" မမနှင်းကလည်းဗျာ ကောင်မလေးမရှိပါဘူး".

" ဟုတ်ရဲ့လားဟယ်"

" မမနှင်းကလည်း မူးလို့ရှူစရာတောင်မရှိလို့ညဘက်ဆို ဂွေလှိမ့်နေရတာဗျ"

" ခစ် ခစ် ခစ် နင်ကကိုယ့်အဒေါ် ကိုပေါက်ကရပြောစရာလား"

" ဟဲ ဟဲ မမနှင်းလည်အိမ်ထောင်ကျဖူးသားပဲ"

" အမယ် မြှောက်နေပြန်ပြီ"

" မမြှောက်ပါဘူး မမနှင်းအတည်ပြောနေတာ"

" ကဲပါ ဘာလိုချင်လဲပြော မမနှင်းဝယ်ပေးမယ်"

" ဘာမှ မဝယ်ချင်ဘူး"

" ဒါဖြင့် ဘာစားမလဲ"

" ကျနော်ကြိုက်တာ ကျွေးမလား"

" အင်း ကျွေးမယ်လေ"

" ဒါဖြင့်မှတ်ထား"

မမနှင်းတစ်ယောက်သဘောရိုးနှင့်ပြောပေမယ့် ကျနော်ကတော့ အကြံအစည်ရှိနေတယ်။

" မမနှင်း လေးလေးကို သတိမရဘူးလား"

" ဟယ် ငါ့ယောက်ျားပဲ သတိရတာပေါ့"

" အင်းလေးလေးက အသက်ကြီးပြီ"

" အင်း အသက်ကြီးတော့ ပိုတောင်ကြင်နာသေး"

" ဟီး  တကယ်ကြီးလား"

" အင်းလေ မနက်ဆိုအာဘွားလေးပေးပြီ းမှနှိုးတာ"

" ဟာဟ...လေးလေးက တယ်လည်းကဗျာဆန်တာပါလား"

" အင်းနင်လည်းမိန်းမရမှ သိလာမှာ"

" အင်း ဟုတ်ပါတယ်"

" ဒါနဲ့ မမနှင်း အရင်အတူနေလာပြီးအခုလိုခွဲနေရတော့ တစ်ခုခုလိုသလို မထင်ဘူးလား"

" အင်း အရမ်းလွမ်းတာပေါ့ဟ"

" ဟားးးဟားးး လေးလေးပြန်လာမှအချစ်စခန်းကြမ်းကြမ်းဖွင့်ကြပေါ့ဗျာ"

" ဟယ် ဒီကောင်လေးတော့"

" ဟားးဟားးးးး"

" ခစ် ခစ် ခစ်"

မမနှင်းလေးလေးကို လွမ်းနေပြီဆိုတော့လေးလေးနေရာကိုပဲ မြင်လာတယ်။ ဖြူဖြူဖွေးဖွေးရေဆေးငါးကြီးကိုလိုးချင်တဲ့စိတ်က တားမရဆီးမရဖြစ်လာတယ်။ အကြံအစည်တွေထုတ်ရင်းမင်္ဂလာဈေးကအသိဆေးဆိုင်မှာမိန်းကလေးကို ကာမစိတ်တွေပြင်းပြစေတဲ့ဆေးဝယ်ပြီး ရေဘူးတွေထဲမှာထည့်ထားလိုက်တယ်။

နှင်းဝတ်ရည်ကတော့သူရိန်အပေါ် မယုံသင်္ကာမဖြစ်ပဲရေဘူးတွေကို ယူသောက်ပြီးကာမစိတ်တွေထကြွနေတယ်။ဒါပေမယ့်လင်ယောက်ျားမရှိလို့လင်ကို လွမ်းနေတယ်လို့သာထင်နေမိတယ်။ ခေါင်းပဲမူးသလိုလို ဟိုဝှာပဲယားနေသလိုလိုကြီးသူရိန်ခရှေ့မှာအဲလိုဖြစ်မိတော့ ရှက်တယ်။မျက်နှာမှာရှက်သွေးတွေဖြာနေမိပြီးမိမိဖြစ်နေတာကိုသူရိန်ခမရိပ်မိအောင် ဟန်လုပ်ပြီးနေရတယ်။ကျနော်ကတော့ ရိပ်မိနေတယ်။

မမနှင်းကိုဂရုစိုက်ပြီးကြည့်နေတာလည်း ပါတာပေါ့။အခန်းထဲဝင်ပြီးအပြာကားဖွင့်တယ်။အသံကိုတိုးတိုးလေးကြားရအောင်လုပ်ပြီးအခန်းအပြင်ထွက်ကာ

" မမနှင်းရေ စာရင်းလုပ်ရအောင်"

" အေးပါ သူရိန် လာပြီ"

" ဒီမှာ ကျနော်မမနှင်းဆီက ယူထားတဲ့စာရင်း၊

ဒါက အလုပ်သမားခေါင်းဆောင်တွေထုတ်ထားတဲ့စာရင်းနဲ့ သူတို့လက်မှတ်"

" အင်း "

" ဒါကပစ္စည်းဝယ်ထားတဲ့ စာရင်း၊ဒါက ဘောက်ချာတွေ"

" အင်း"

နှင်းဝတ်ရည်မှာ စိတ်ကမပါဘူး၊တချက်တချက်သူရိန်ခနေတဲ့ အခန်းကအပြားကားကအသံတွေက သူ့နားထဲဝင်လာလေစိတ်ထဲမရိုးမယွဖြစ်လေနှင့်သူရိန်ခပြောသမျှ အင်းသာလိုက်မိလေသည်။ဟိုအသံတွေကြားပြီး သူရိန်ခအနားမနေချင်တော့ဘူး၊အခန်းထဲပဲနားချင်လာတယ်

" ဒီဟာတွေ ပေါင်းရင်ဒီလောက်ကျတယ်။ပိုငွေကဒီမှာ"

" အင်း"

" မမနှင်း ဘယ်လိုဖြစ်ပြီး တအင်းထဲ အင်းနေတာလဲ"

" အင်း အော်  အေး အေး ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး သူရိန်"

" တစ်ခုခု ဖြစ်နေတာပါ"

" အေးဟယ် ညီးစီစီနဲ့"

" အာ့ဆို..အခန်းထဲပြန်လေ ကဲပါနားလိုက်။ဒီစာရင်းတွေနှင့်လက်ကျန်ငွေတွေကို စီစစ်ပြီးကျနော်လာပို့မယ်။

" အေး ကျေးဇူးပါ သူရိန်ခရယ်"

နှင်းဝတ်ရည်အိပ်ရာထဲလှဲလိုက်ပြီးအိပ်နေလိုက်တယ်။စိတ်ထဲမှာတစ်ခုခု လိုချင်နေသလိုမျိုးဖြစ်ပြီးပိပိထဲကလည်းတဆစ်ဆစ်ဖြစ်နေတယ်။ခဏကြာတော့ သူရိန်ခအခန်းထဲရောက်လာပြီး

" မမနှင် းခေါင်းကိုက်နေတာလား"

" အင်းဟယ် တမျိုးကြီးပဲ"

" ကျနော် နှိပ်ပေးရမလား""

" အာ ရတယ်မလုပ်နဲ့၊မသင့်တော်ဘူး"

" အာ မမနှင်းကလည်းဘယ်သူမှ မြင်တာမှမဟုတ်တာ"

" အင်း မကောင်းပါဘူး သူရိန် ရပါတယ်"

" လာပါ မမနှင်းကျနော်ခေ ါင်းဖြေးဖြေးနှိပ်ပေးမယ်"

" ရပါတယ် ဟာ ထားလိုက်"

ကျနော်နောက်မဆုတ်တော့ဘူး၊မမနှင်းကုတင်ပေါ်တင်ပါးလွှဲထိုင်ရင်းမမနှင်းနဖူးကို ဖြေးညင်းစွာနှိပ်ပေးလိုက်တယ်။ မမနှင်းဆီကရတဲ့လိုးရှင်းနံ့ရှန်ပူနံ့ကကျနော်ရဲ့ နှခေါင်းထဲပျံ့နှံ့လာတယ်။ လီးကတဆတ်ဆတ်တောင်နေတယ်။ မမနှင်းကမျက်လုံးလေးမှိတ်ပြီးအနှိပ်ခံနေချိန်သူရိန်ခတစ်ယောက် မမနှင်းရဲ့ရ င်သားနှင့်ပေါင်ကြားကိုပဲကြည့်နေမိပြီးလီးအရမ်းကို တောင်လာတယ်၊ လက်ညောင်းသလိုဘာလိုလိုနှင့်လက်ပြောင်းပြီးမမနှင်းကုတင်ပေါ်တက်ထင်လိုက်တယ်။နှင်းဝတ်ရည်သတိထားမိတာကစူရိန်ခကုတင်ပေါ်တက်ထိုင်လိုက်တာကိုပါပဲ။

" မမနှင်း သက်သာရဲ့လား"

" အင်း သက်သာပါတယ်"

" ခန္ဓာကိုယ် နှိပ်ပေးရမလား"

" မနှိပ်နဲ့တော့ သူရိန်ရပြီ"

" ကျနော်က တော့မရဘူး"

" ဘာ "

" ကျနော်မမနှင်းကို ရင်ခုန်နေပြီ"

" ဘာသူရိန် ငါ နင့်ဦးလေးမိန်းမနှော်"

" အင်း အာ့ကြောင့် စောင့်ထိန်းနေရတာပေါ့"

" ဘာ သူရိန်နင်သွားတော့ သွားတော့"

ဒီလိုပြောပြီးမှနောက်ဆုတ်မရမှန်း ကျနော်သိတယ်။နောက်ဆုတ်ရင် လေးလေးသိသွားပြီးပြဿနာတက်မယ်။ကျနော်လည်းငတ်မယ်။

" မသွားဘူးမမနှင်း"

ဆိုပြီးသူရိန်ခမမနှင်းအပေါ်ကတက်ဖိတယ်။မမနှင်းမရုန်းနိုင်ပါဘူး။

" သူရိန် မသင့်တော်ဘူး၊နင့်ဦးလေးသိရင်င ါ့ကိုသတ်လိမ့်မယ်"

" မမနှင်းမပြောရင် ဘယ်သူမှ မသိဘူး"

" သူရိန် ပြန်မတိုင်ပါဘူးဟာ နင်ပြန်ပါတော့နှော်၊ငါ့မှာကာမပိုင်ယောက်ျားရှိတယ်"

" ကျနော် မလုပ်ပဲပြန်ရင်ကိုယ့်သေတွင်း ကိုယ်တူးသလိုဖြစ်မှာပေါ့"

" မလုပ်ပါနှင့် သူရိန်ရယ် ငါရှိကြီးခိုးပါတယ်"

တဏှာစိတ်မွှန်နေတဲ့ သူရိန်ချော့လည်း  မရခြောက်လည်းမရတော့ပါဘူး၊မမနှင်းဂါဝန်ဂါဝန်ကိုအပေါ်တင်လိုက်ကာ။နို့တွေကိုတပြွတ်ပြွတ်စို့လိုက်တယ်။

" အား သူရိန်မလုပ်နဲ့ပါနှင့်"

" ပြွတ်  ပြွတ်  ပြွတ်"

" အာ့..သူရိန်မလုပ်နဲ့လေ"

" မမနှင်း ကျနော်မနေနိုင်တော့ဘူးကွာ"

" ပြွတ်ပြွတ် ပြွတ်"

နှင်းဝတ်ရည်မှာကာမစိတ်ကြွဆေးမိထားသူဖြစ်နေတော့ သူရိန်ခပြုသမျှနုရတော့တဲ့ အခြေအနေရောက်ရပြီး။သူရိန်ခရဲ့နို့စို့မှု့မှာစိတ်ပါလာတယ်။ယောက်ျားမဟုတ်တဲ့ အခြားတစ်ယောက်အပေါ်မသာယာဖို့ အသိဉာဏ်ကတားဆီးနေလည်းကိုယ်ခန္ဓာက မလိုက်ပါဘူး။သူရိန်ခနို့စို့မှု့အဖုတ်ပွတ်မှု့မှာနစ်မြောနေလို့ ညည်းသံလေးထွက်လာတယ်။

" အင်းး ဟင်းးးဟင်းးး"

" ပြွတ်  ပြွတ်  ပြွတ်"

သူရိန်ခ နို့စို့ပြီး မနှင်းရဲ့အဖုတ်ကို ယက်လိုက်တယ်။

" အာ့ဟ  ဟ  အိုး  ဟော့ဟော့"

မမနှင်းပုံစံကအဖုတ်ယက်ခံဖူးပုံမပေါ်ဘူး။ လေးလေးကအသက်ကြီးပြီးစီးပွားရေးလုပ်နေလို့လားမသိဘူး။ဘုန်းနိမ့်မှာများကြောက်နေတယ်ထင်တယ်။ မမနှင်းပုံစံကကျနော် အဖုတ်ယက်ပေးတော့ စိတ်တွေအရမ်းထနေတဲ့ ပုံပါ။

" ပလပ်  ပလပ် ပလပ်"

" အာ့ အင်းဟင်းးဟင်းးးး"

မမနှင်းရဲ့အစေ့ကလေးကိုတပြွတ်ပြွတ်စုပ်လိုက်တာမမနှင်းခါးကော့သွားတယ်။

" ပြွတ် ပြွတ်  ပြွတ်"

" အားး အီးဟီးဟီး အိုးးးအား"

လျှာနှင့်အဖုတ်ထဲမွှေလိုက်တယ်။

" ပလပ် ပလပ် ပလပ်"

" အီး အီးအားးအားးဟင်းဟင်း"

ဆယ်မိနစ်လောက်လုပ်လိုက်တော့ မမနှင်းတစ်ယောက်တွန့်လိမ်ကာ တအီးအီးတအားအားအော်ပြီးပြီးသွားတယ်။ကျနော်လည်းဒူးထောက်ပြီးမမနှင်းပေါင်ကြားထဲဝင်ကာ မမနှင်းအဖုတ်ထဲလီးထိုးထည့်လိုက်ပြီးလိုးလိုက်တယ်။အရည်တွေစိုရွှဲနေတဲ့ အဖုတ်ထဲကိုလီးက ဇွိကနဲဝင်သွားတယ်။

" ဇွိ ဗျိ ဗျိ ဗြစ်...ဗြစ်"

" အာ့  အင်းဟင်းးးဟင်းး"

" ဘွတ် ဖတ်ဖတ် ဘွတ် "

" ဗျစ်  ဗျစ် ဗြွိ ဗျစ် ဖန်းဖန်း ဖန်း"

" အင်းဟင်းဟင်းး အာ့"

ကာမဆေးအရှိန်နဲ့နှင်းဝတ်ရည်တေစ်ယောက် ဒုတိယအကြိမ်မြောက်ပြီးသွားပြန်တယ်။ ကျနော်လည်းမမနှင်းပေါင်ကိုကားပြိးအပေါ်ကိုတွန်းတင်ကာ ခါးကိုဆွဲကိုင် အားထည့်ပြီးလိုးလိုက်တယ်။လီးဝင်သံတွေတဇွပ်ဇွပ်တဖတ်ဖတ်ဥရိုက်သံတွေတဖတ်ဖတ်နဲ့အရမ်းကောင်းတယ်။

ဆီးခုံချင်းထိသံတဖန်းဖန်းနဲ့ဆူညံနေတာပါပဲ။လေးလေးလီးကသေးလို့လားမသိဘူး။လိုးရတာစေးပိုင်နေတာပဲ။အရမ်းကိုကောင်းလွန်းနေလို့ဆယ်ငါ့မိနစ်လောက်မနားတန်းလိုးလိုက်ပြီးသုတ်တွေပန်းထည့်လိုက်တယ်။ပူနွေးနွေးသုတ်တွေဝင်လာပြီးနှင်းဝတ်ရည်တစ်ယောက်ငြိမ်ကျသွားတော့တယ်။ကျနော်လည်းမမနှင်းဘေးနားမှာပဲလှဲအိပ်လိုက်တော့။မမနှင်းထထိုင်ပြီး

" သူရိန်ခ"

" ဗျာ မမနှင်း "

" ငါသေသာ သေလိုက်ချင်တော့တယ်"

" ဘာလို့ မမနှင်း"

" ငါ နင့်လေးလေးအပေါ်သစ္စာဖောက်လိုကိမိပြီ၊နင့်ကြောင့်နင့်လေးလေးသိရင်ငါခွေးလုံးလုံးဖြစ်ပြီသိရဲ့လား"

" မမနှင်းမပြောရင် ဘယ်သူမှမသိဘူး"

" အေး နင်လည်းပါးစပ်လုံပါစေ၊မလုံရင်နင့်ကိုလည်း မုဒိန်းမှု့နှင့်ငါတရားစွဲရမှာပဲ"

" လုံပါတယ်မမနှင်းရယ်။ကျနော်မနေနိုင်လို့လုပ်မိတာကျနော့အပြစ်တွေပါ"

" အေးသွားတော့နင့်အခန်း ငါ့ယောက်ျားနှင့်အိပ်တဲ့ကုတင်ပေါ်နင်နဲ့ငါမအိပ်ဘူး"

" ဟုတ်ကဲ့ပါဗျာ"

ကျနော်လည်း ကိုယ့်အိပ်ခန်းကိုပြန်လာတာပေါ့ဗျာ။နောက်ရက်ကျတော့မမနှင်းကသူ့အမေကိုအိမ်လှမ်းခေါ်အိပ်တော့ကျနော်ဆက်မလိုးရဘူးပေါ့။ဟီးကျနော်လေးလေးရဲ့ယုံကြည်မှု့ကိုအလွဲသုံးစားလုပ်ပြီးလေးလေးဂျင်းထဲ့ခဲ့တာပါ။

.........................................................................

ကျနော် အခုဆို ပျိုပျိုအိုအိုပြည့်တန်ဆာကအစ အကုန်လုပ်ဖူးပြီ။ရည်းစားလည်းရပြီ။နာမည်လေးကဖူးပြည့်စုံတဲ့။လှတယ်ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ပြည့်တယ်။စိတ်တူကိုယ်တူရည်းစားရတာပေါ့။မယူခင်နှစ်နှစ်လောက်ကတည်းကလိုးလာတာ။ကျောင်းပြီးတော့ လက်ထပ်လိုက်ကြတာပေါ့ဗျာ။အသွင်တူမှအိမ်သူဖြစ်တယ်ဆိုတာအမှန်ပဲ။ကျနော်က အခုထိအပြာ စာအုပ်ဖတ်တယ်။အပြာကားတွေကြည့်တယ်။

မိန်းမကိုလည်းအပြာစာအုပ်တွေ ဖတ်ခိုင်းတယ်။အတူတူ အပြာကားတွေကြည့်တယ်။ပုံစံမျိုးစုံလုပ်ဖူးတယ်။အင်းပြောရမှာကတော့စီးပွားရေးကအဆင်ပြေတယ်။မင်္ဂလာဆောင်တော့တိုက်တစ်လုံးကားတစ်စီးနှင့်စီးပွားရေးလုပ်ငန်းအချို့ကိုလက်ဖွဲ့အဖြစ်ရတယ်။စီးပွားရေးကလည်းပြေလည်တယ်။

ဒါပေမယ့် တဏှာစိတ်ပြင်းတဲ့ ကျနော်စိတ်ထဲမှာတစ်ခုစမ်းကြည့်ချင်လာတယ်။အဲဒါက အပြာကားတွေမှာ လိုကျနော် ဖူးကို မိန်းမကိုနှစ်ယောက်ညှပ်လိုးကြည့်ချင်တယ်။ထူးထူးဆန်းဆန်းအရသာခံစားကြည့်ချင်တာပေါ့။ကျနော်ကျနော့်မိန်းမကိုကျုံးသွင်းတာပေါ့။အစကတော့

" ဖူး"

" ဘာလဲ ကိုကို"

" ကိုကိုတို့ အိမ်ထောင်မကျခင်ကတည်းကလိုးလာတာ အခုအသစ်အဆန်းလေး လုပ်ကြည့်ရအောင်"

" အမယ် ပုံစံမျိုးစုံလုပ်ဖူးနေပြီ ဘာအသစ်အဆန်းထွင်အုံးမလဲ"

" ဒီလိုဖူး။ကိုကိုကတခြားလူအဖြစ်သရုပ်ဆောင်မယ်"

" အမ် ထူးထူးဆန်းဆန်း"

" ကိုယ်မျက်နှာဖုးတတ်ပြီးဖူးကိုလုပ်မယ်။ဖူးကလည်း ကိုကို့အစားနောက်တစ်ယောက်အဖြစ်ခံစားကြည့်ပေါ့"

" အယ် ထူးထူးဆန်းဆန်း"

" လုပ်ကြည်မယ်မလား"

" ကိုကိုနဲ့ပဲ လုပ်ရမယ်မလား"

" အင်းလုပ်တာက ကိုကိုပဲ ဒါပေမယ့်ဖူးကတခြားလူလို့မှတ်ထားရမယ်"

" အင်း"

" ခေါ်ရင်မောင်လို့ခေါ်ပေး"

" အင်း ဟုတ်ပြီစမ်းကြည့်မယ်"

" မောင်အခန်းအပြင်ကတံခါးခေါက်ဝင်လာမယ်"

" အင်း"

" ဒေါက် ဒေါက်ဒေါက်'

" ဖူး မောင်လာပြီ"

" အင်းမောင်လာခဲ့လေ"

" အင်း "

" ဖူးယောက်ကျား မရှိဘူးမလား"

" အင်း မရှိဘူးမောင် သူအလုပ်သွားတယ်"

" အင်းဖူး ရယ် သူလာမှာကြောက်လို့အချိန်မရဘူးဖူး"

" အင်းပါဖူးနားလည်ပါတယ်"

" မောင်..ဖူးကိုအရမ်းလွမ်းနေတာ"

" အင်းဖူးလည်းမောင့်လို့ပါပဲမောင်။အိမ်ကယောက်ျားရှေ့မှာမို့စိတ်ထိန်းနေရတယ်။စိတ်ကမောင့်ဆီမှာပဲ"

" ကဲပါ ဖူးရယ် မောင့်လီးကို စုပ်ပေးကွာ"

" အင်းပါ မောင်ရယ်"

" လာ ဖူးစုပ်ပေးမယ်"

" ပြွတ်...ပြွတ်.. ပြွတ်"

" အား ကောင်းလိုက်တာဖူးရယ် မောင်အရမ်းကောင်းနေပြီ"

" တကယ်လား မောင် ဖူးလည်းစိတ်တွေ အရမ်းထနေပြီမောင်"

" ပြွတ် ပြွတ်  ပြွတ်"

တကယ်တော့ဖူးလည်းအတွေ့အကြုံ အသစ်ကိုခံစားရပြီးအရမ်းကို စိတ်ပါနေတယ်။ ခါတိုင်းထက် ပိုပြီးစိတ်ထလာလို့ လီးကိုတပြွတ်ပြွတ်စုပ်ယုံမက ဂွေးဥတွေပါ စုပ်ပေးတယ်။လီးဒစ်ကြီးကိုလည်း လျှာဖျားနှင့်သပ်ပြီးယက်လိုက်တယ်။

" ပလပ်  ပလပ်"

" အားး ဖူးရယ်အရမ်းကောင်းတယ်"

" မောင်ကောင်းရင်ဖူးကျေနပ်ပါတယ်"

" အင်းအရမ်းကောင်းတယ်"

တကယ်လည်းကျနော်အရမ်းကောင်းနေတယ်။

" ကဲဖူးမောင်လီးအရမ်းတောင်ပြီးလိုးချင်နေပြီ'"

" လိုး ပါမောင်၊အားရအောင်လိုးသွား၊မောင်နှင့်ဖူးကအချိန်ပြည့်လိုးရတာမဟုတ်ဘူး၊မောင်စိတ်ကြိုက်လိုး"

" ဖူး ဖင်လိုးခံဖူးတယ်မလား"

" ခံဖူးတယ်မောင် ၊ယောက်ကျားကဖင်လိုးလေ့ ရှိတယ်"

" ဟုတ်လား အာ့ဆို မောင်လည်းဖင်လိုးကြည့်မယ်နှော်"

" မောင့် စိတ်ကြိုက်သာလိုးသွားမောင်၊မောင့်မှာခိုးကြောင်ခိုးဝှက်လာလိုးရတာ မောင့်ကိုသနားတယ်။"

" အင်း မောင်နှင့်ဖူးယောက်ကျားအဆင်ပြေရင်နှစ်ယောက်ပေါင်းတောင် လိုးချင်လိုက်သေး"

" အိုး မောင်ကလည်းမဖြစ်နိုင်စရာ၊ဘယ်ယောကျားက ရမှာလဲ အဲလို"

" အင်း တနေ့နေ့ဖြစ်လာမယ်မယ်လို့ ယုံကြည်တယ်။"

" အဲဒါတော့ဖြစ်နိုင်မယ်မထင်ပါဘူး၊အခုတောင်ခိုးကြောင်ခိုးဝှက်လုပ်ရတာ"

" သူခွင့်ပြုရင်ဖူးကရောဘယ်လိုလုပ်မလဲ:

" မောင်နဲ့သာလုပ်မယ်ဆိုဖူးခွင့်ပြုမှာပေါ့"

" တကယ်လား ဖူး"

" တကယ်ပါမောင်၊ကဲပါမောက်လုပ်စရာရှိတာလုပ် ဟိုကပြန်လာလို့မိသွားရင် ကွိကနဲ နေမယ်"

" အင်း ဖူးကုန်းပေးနှော်"

" အင်း ကုန်းပေးမယ်"

ဖူးကုန်းလိုက်တော့ ဖူးအဖုတိမှာအရည်တွေရွှဲနေတယ်။ ဖူးလည်းအရမ်းစိတ်ပါနေတယ် ထင်တယ်။ အခုကထူးထူးဆန်းဆန်းလုပ်ရတာလေ။ဖူးကုန်းလိုက်တော့ကျနော်ဖူးစောက်ပတ်ထဲလီးကိုထိုးထည့်လိုက်တယ်။

" ပြွတ် ကောင်းလိုက်တာမောင်ရယ်။ရင်ထဲအင့်ကနဲပဲ"

" ပြောလည်းပြောချင်စရာာ။စိတ်တွေကြွပြီးကျနော့်လီးကအားမာန်အပြည့်နဲ့ပိုကြီးလာသလိုပဲ"

" ဗျစ်  ဖြစ် ဗျိ ဘွတ်ဖတ်ဖတ်ဖတ်"

" အာ့ အင်းအင်းဟင့် ဟင့်မောင့်လီကပိုကြီးလာသလိုပဲမောင်"

" အင်းမောင်လည်းစိတ်တွေထန်နေတယ်"

" ဗျစ်  ဖြစ် ဗျိ ဘွတ်ဖတ်ဖတ်ဖတ်"

" အင်းဟင်းအင်းမောင်ရယ် အရမ်းကောင်းတယ် မောင်ရယ်"

ကျနော်မနားတမ်းဆယ်မိနစ်လောက်ဆောင့်လိုးထည့်လိုက်တယ်။ပြီးမှကျနော်လီးကိုထုတ်ပြီးဖူးဖင်ထဲတံတွေးထည့်ကာဖင်ဝကိုလီးနှင့်တေ့ပြီးထိုးထည့်လိုက်တဲ့အခါ

" ဗြွတ် ဗျိ ဗျိဗျစ်"

" အာ့ အင်းအင်းဟင့်အာ့ အိုးရှီးရှီး"

လီးကဖင်ထဲမှာ ပြည့်ကျပ်နေတယ်။ဖူးကလည်း အရမ်းကောင်းနေလို့ ညှစ်ထားတယ်။

" အားးရှီးကောင်းလိုက်တာ မောင်ရယ်"

" ဖူးခံနိုင်လား"

" အားးရှီးရှီး  ခံနိုင်တယ်မောင်၊မြန်မြန်သာ လိုးပေးပါမောင်"

" အေးပါ ဖူးရယ်ဖူးမခံနိုင်မှာစိုးးလို့"

" ခံနိုင်တယ် အား  အိုး အရမ်းကောင်းနေပြီ"

" ဗြွတ် ဗျိ ဗျိဗျစ် ဇွိ  ဗျိ ဗျိ  ဇွပ် ဖတ် ဖတ်"

" အာ့ အင်းအင်းဟင့်အာ့ အိုးရှီးရှီး"

" အိုး......ကောင်းတယ်မောင် အားးရှီးရှီး"

ဖူးတစ်ယောက်စိတ်တွေ အရမ်းထနေမှန်းသိသာတယ်။ အရမ်းလည်းညည်းနေတယ်။ ကျနော်လည်းဖင်ထဲကကြပ်ထုတ်နေသလိုခံစားရတယ်။ လီးကို ပြန်ထုတ်ပြီး၊အဖုတ်ထဲပြန်ထည့်လိုးတယ်။ ဖင်ဝလေးဟကနဲ ဖြစ်သွားပြီးပြန်စွေသွားတယ်။ အဖုတ်ထဲ မနားတမ်းဆက်လိုးတယ်။ငါးမိနစ်လောက်အဖုတ်ထဲ လိုးလိုက်တဲ့အခါ။

" ဗြွတ် ဗျိ ဗျိဗျစ် ဇွိ  ဗျိ ဗျိ  ဇွပ် ဖတ် ဖတ်"

" အာ့ အင်းအင်းဟင့်အာ့ အိုးရှီးရှီးအိုးပြီးတော့မယ်မောင် ဖူးပြီးတော့မယ်"

အဖုတ်ထဲ ညှစ်သလိုစအိုဝကလည်း ပွစိပွစိနှင့်ဖြစ်လာလို့

" ဗျစ် ဇွိ  ဗျိ ဗျိ  ဇွပ် ဖတ် ဖတ်"

" အိုးးးးးအားးးရှီးးရှီးးးပြီးပြီ.အားးး၊"

ကျနော်လည်းပြီးသွားလို့ သုတ်တွေကို ဖူးစောက်ခေါင်းထဲမှာပဲ လွှတ်ထည့်လိုက်တယ်။ပြီးမှနောက်ထပ်အချက်နှစ်ဆယ်လောက်ဆက်လိုးပြီး ဖူးအပေါ်မှောက်ချလိုက်တာ ဖူးရော ကျနော်ရောကုတင်ပေါ်ထပ်လျက်မှောက်ချလိုက်ကြတယ်၊။

" ဟားးးကောင်းလိုက်တာ ဖူးရယ်၊အရမ်းစိတ်ကြွတာတာပဲကွာ ၊ဖူးရော ကောင်းရဲ့လား"

" အင်း တမျိုးကြီးမောင် ။ဖူးလည်းစိတ်တွေကြွနေတာ။"

" အင်း  အပြင်မှာ တကယ်လုပ်ကြည့်ရအောင်"

" အမ် ကိုကို ရူးနေလား"

" ဟီး ရူးကြည့်တာလေ၊လုပ်ကြည့်ပါလား"

" မလုပ်ရဲပါဘူး ကိုကိုရယ်"

" အရမ်းကောင်းမယ်နှော်ဖူး"

" အမလေး မလုပ်လိုက်ပါနှဲ့ကိုကိုရယ်၊စောက်ရှက်တွေကွဲပါ့မယ်"

" မကွဲအောင်လုပ်မှာပေါ့ ဖူးကလည်း"

" အာ ကိုကိုကရေ ာခွင့်ပြုမှာလား"

" အင်း ကိုကိုစမ်းကြည့်ချင်တယ်"

" မလုပ်ပါနှင့်ကိုကိုရယ်"

ဒီလိုနှင့်ကျနော်နဲ့ဖူးလိုးတိုင်းအခြားလူနဲ့လိုးသလိုပုံစံအမျိုးမျိုးလိုးဖြစ်တယ်။ ဖူးကိုလည်းနှစ်ယောက်ပြိုင်လိုးလိုးဖို့နားချတာကြာတော့ဖူးလည်းစိတ်ဝင်စားလာတယ်။ အပြာစာအုပ်တွေမှာကိုယ့်မိန်းမနှင့်သူများလိုးတာကိုဖတ်ခိုင်းပြီးနှစ်ယောက်ပြိုင်လိုးတာကိုလည်း ဖတ်ခိုင်းတယ်။

" ကိုကိုပြောလွန်းလို့သာ ဖူးလုပ်ရမှာ၊ကိုယ့်လင်ယောက်ျားကလွဲပြီး ဘယ်သူနှင့်မှမလိုးချင်ဘူး"

" အင်းဘာမှမဖြစ်ပါဘူးဖူး၊အပြာစာအုပ်တွေမှာတွေ့လား"

" အဲဒါကစာအုပ်လေ အခုကလက်တွေ့ကြီး"

" ဘာမှ မဖြစ်ပါဘူး ဖူး"

" ဟင်းလုပ်ပြီးမှဖူးကိုကိုကို ပစ်သွားရင်ဘယ်လို လုပ်မလဲ"

" ဘာလို့ပစ်ရမှာလဲ၊ကိုကိုလုပ်ခိုင်းလို့ဖူးကလုပ်ရတာ"

" အင်းကိုကို မခံစားနိုင်မှာစိုးတယ်"

" အမယ်လေးမိန်းမ ဘာမှမဖြစ်ဘူးကိုကိုတာဝန်ယူတယ်"

" အင်း..ဒါဆိုဒီလိုလုပ်"

" ပြောလေ ဖူး"

" ဖူးနှင့်ကိုကို ပြဿနာ မတက်ရအောင်ဖူးကို တစ်ခုလုပ်ပေး"

" ပြော ဖူးပြောတာ အကုန်လုပ်ပေးမယ်"

" ဒီလို အခုဖူးတို့ ပိုင်ဆိုင်သမျှကို ဖူးနာမည်နဲ့ စာချုပ်ချုပ်ပေး၊ဖူးကိုအဲဒီကိစ္စနှင့်ပြဿနာရှာရင်ကိုကိုအဝတ်တစ်ထည်ကိုယ်တစ်ခုနှင့်ဆင်း"

" အမ် "

" ဟုတ်တယ်လေ ဖူးကကိုကို့ကိုချစ်လို့ယူထားတာဖူးကကိုကိုနဲ့မခွဲနိုင်ဘူး၊ဖူးဘက်ကကိုကိုနဲ့လမ်းမခွဲဘူး"

" အင်း လေ ဖူးဘက်ကမှန်ပါတယ်"

တဏှာစိတ်ထန်နေတဲ့ကျနော်ဘာမှမတွေးဘူး။ဖူးပြောတဲ့အတိုင်းအားလုံးဖူးနာမည်အပြင်စာချုပ်ပါချုပ်ပေးလိုက်တယ်။

" ကဲရပြီလား ဖူး"

" ရပြီ ကိုကို၊ဒါပေမယ့်အဲကိစ္စမပေါက်ကြားရအောင်ကိုကိုတာဝန်ယူရမယ်။ဖူးတို့နဲ့လုပ်မယ့်သူကလည်း ရောဂါကင်းပြီးရည်ရည်မွန်မွန်သမားဖြစ်ရမယ်။ကိုကိုကဖူးရောသူ့ကိုရောပြသနာမလုပ်ရဘူး"

" အင်း..စိတ်ချပါ၊ဖူးဘက်မှာ အဲလို လူရှိလား"

" အာကိုကိုကလည်း ဘယ်ရှိမလဲ"

" အင်းအဲ ဒါဆို ကိုကို ရှာမယ်"

" တစ်ခုရှိတယ်ကိုကို ကိုကို့သူငယ်ချင်းအပေါင်းအသင်းတွေနဲ့တော့ မဖြစ်ဘူး တော်ကြာပွသွားမယ်"

" အင်း..ကိုကိုနားလည်ပါတယ်ဖူး"

" ဟုတ်ကဲ့ကိုကို"

ဒီလိုနှင့်ကျနော်လူရှာတယ်။ ဒါပေမယ့်စိတ်ကြိုက်မရဘူးပေါ့ဗျာ။ ဒီကြားထဲအလုပ်ပေါ်လာလို့ မန္တလေးဘက်ကိုဖူးနှင့်ကျနော်ခရီးထွက်ခဲ့တယ်။ အမြန်လမ်းမကြီးကနေ ကားမောင်းထွက်ခဲ့ရင်း မိတ္ထီလာကျော်တဲ့အခါကျတော့ ကျနော့ကားကထိုးရပ်သွားတယ်။ ကားတွေကို တစ်စီးပြီးတစ်စီးတားတယ်။အဆင်မပြေဘူးဗျ။အဲအချိန် မှာ Hilux vigo တစ်စီးလာတော့တားလိုက်တယ်။ အဲကားကလူတစ်ယောက်ဆင်းလာတယ်။ကျနော့်ထက်အသက်နည်းနည်းပိုကြီးပုံရတယ်။ဘော်ဒီတောင့်တောင့်နဲ့ ရုပ်သန့်သန့်တည်တည်ကြည်ကြည်ပါပဲ။

" ဟေ့ ညီလေး ဘာဖြစ်လဲ"

" လာဖြစ်မှန်းမသိပါဘူးအကိုရာ၊ကားကထိုးရပ်သွားတယ်"

" Heat တက်တာလား"

" အင်းဒီမှာတော့ မပြဘူး"

" အော် အေးအေး၊အခုနှိုးလို့မရဘူးလား"

" မရဘူး အကို "

" ဘက်ထရီကြောင့်လား"

" မသိပါဘူး အကို"

" အေး အဲဒါဆိုလည်းကြည့်ပေးမယ်ကွာ၊ဘက်ထရီကြောင့်ဆိုရင်အကိုမှာ ထောက်ကြိုးပါတယ်"

" ဟုတ်ကဲ့ အကို"

" ဘောနပ်ဖုံးဖွင့်ကွာ"

" ဟုတ် အကို"

သူကျနော့ကားအင်ဂျင်တွေကြည့်၊ဘက်ထရီငုတ်နဲ့အိုးကြည့်ပြီး၊

" နေအုံးကွ၊ဒါတွေကောင်းတယ်၊ရေတိုင်ကီခဏ ဖွင့်ကြည့်မယ်"

" ဟုတ်အကို "

" ဟ..ညီလေးမင်းရေတိုင်ကီရေမထည့်ခဲ့ဘူးလား"

" ထည့်ခဲ့တယ် အကို"

" မင်းတိုင်ကီ ရေမရှိတော့ဘူး"

" ဗျာ ဟုတ်လား၊"

" အင်းနေအုံး အော်ရေတိုင်ကီအဖုံးကဝါရှာမလုံတာကွ"

" ဟင်ဟုတ်လား"

" အေး..ရေထည့်ကြည့်မယ်ငါရေဗူးယူလိုက်မယ်"

သူ့ကားကရေဗူးတွေယူပြီးကားရေတိုင်ကီထဲထည့်လိုက်ပြီးအဖုံးဖုံးတယ်

" မင်းစက်နှိုးကြည့်လေ"

" ဟုတ်အကို"

ကားစက်နှိုးတော့နိုးလာတယ်။

" နေအုံးညီ...ပြန်ရပ်လိုက်၊အကိုရေတိုင်ကီဖုံးပြန်လုပ်ပေးမယ်၊ယာယီသုံးပေါ့ကွာ"

" ဟုတ်အကို သူကသူ့ကားထဲကကျွတိစလေးကို ညှပ်ပြီးရေတိုင်ကီထဲထည့်ကာပြန်ဖုံးပေးတယ်

" ကဲညီ ရပြီ ဟိုရောက်ရင်တိုင်ကီဖုံးလဲလိုက်"

" ဟုတ်ကဲ့ အကို"

" ဖြေးဖြေးမောင်းညီ"

" အကို့နောက်ကလိုက်ခဲ့မယ်၊မန္တလေးလမ်းလည်းသိပ်မကျွမ်းလို့"

" အေးရတယ်..ညီ..အကိုလည်းဖြေးဖြေးမောင်းမယ်"

" ဟုတ်ကဲ့ဒါနှင့်အကိုနာမည်လေးပြောခဲ့အုံးလေ"

" ရော့အကို့လိပ်စာကဒ်၊လိုအပ်ရင်ဖုန်းဆက်၊ကဲအကိုရှေ့ကမောင်းမယ်"

ဆိုပြီးကားပေါ်တက်သွားတယ်။ သူ့လိပ်စာကဒ်လေးဖတ်ကြည့်လိုက်တော့ သူ့နာမည်က ကိုပိုင်စိုးထက်အလုပ်က အားကစားပစ္စည်းဖြစ်တဲ့ Golf set ရောင်းဝယ်ရေး။ ကျနော်ဖူးကိုကြည့်လိုက်တယ်။ ဖူးကလည်း ကျနော့်အကြည့်ကိုသဘောပေါက်ပြီးပြုံးနေတာပေါ့။ကျနော်နှင့်ဖူးကကားကို ဖြေးဖြေမောင်းပြီးကိုပိုင်စိုးထက်ကားနောက်ကလိုက်ခဲ့တယ်။လမ်းမှာဖူးနှင်စကားပြောရင်းပေါ့။

" ဖူး ကိုပိုင်စိုးထက်က မဆိုးဘူးနှော်"

" အင်း..ကြည့်ရတာရည်ရည်မွန်မွန်နဲ့သဘောကောင်းပုံရတယ် ကိုကို"

" ဖူး ဘယ်လိုသဘောရလဲ"

" ဘာလဲ ကိုကို"

" ကိုကိုနဲ့ဖူးနဲ့ကိစ္စလေ"

" အမလေးကိုကိုရယ် မုန်ဆီကြော်ကဘယ်နေမှန်းမသိနှုတ်ခမ်းနာနဲ့တည့်ပါ့မလားဆိုသလိုဖြစ်နေပြီ"

" အင်း ဖူးပြောတာလဲမှန်တယ်"

" ဟုတ်တယ်လေ အိမ်ထောင်ရှိမှန်းမသိ ဘာရှိမှန်းမသိ"

" အင်းအဲဒါတော့ ဟုတ်တယ်၊လူကကျန်းမာသန်စွမ်းတယ်။သဘောလည်း ကောင်းတယ်၊မိန်းမမရှိရင်ကောင်းမှာပဲ"

" ဟင်းကိုကို..ကတော့လုပ်ပြီ"

တကယ်လည်းဖူးလည်းကိုပိုင်စိုးထက်ကိုသဘောကျတယ်။ဘာလို့လည်းဆိုတော့ကိုကိုနဲ့ဖူးလုပ်ကြပီဆိုကိုကိုနေရာအခြားလူအစားထိုးပြီးစိတ်ကူးနေကြမို့လို့။အခုကကိုကိုကိုယ်တိုင်ကလုပ်စေချင်တာလေ။တွေးရင်းတောင်ရင်ခုန်လာတယ်။မန္တလေးနားရောက်ခါနီးတော့ကိုပိုင်စိုးထက်ကလမ်းဘေးရပ်ပြီးကားပေါ်ကဆင်းလာတယ်။ကျနော်လည်းသူ့နောက်နားရပ်ပြီးကိုပိုင်စိုးထက်ဆီသွားလိုက်တယ်။

" ညီလေး မင်းတို့ဘယ်သွားမလဲ"

" အင်း ကိုပိုင်စိုးရေကျနော်တို့ကဟိုတယ်တည်းမှာဗျ..ဘယ်ဟိုတယ်ကောင်းလဲလိုက်ပို့ပေးပါလား"

" အော် ဟိုတယ်တည်းမလို့လား"

" ဟုတ်ကဲ့အသိမရှိလို့ ဟိုတယ်ဘဲတည်းရမယ်"

" အာ အ ကိုကို့ကျနော့်နာမည်မပြောရသေးဘူးကျနော်ကသူရိန်ပါ။သူကဝတ်ရည်"

နည်းနည်းအမည်လွှဲလိုက်တယ်။

" အော် အေးညီလေးသူရိန် ဒီလိုလုပ် အကို့အိမ်လိုက်တည်း၊အိမ်ကကအကျယ်ကြီးပါကွ"

" ဟာ အကိုက အားနာစရာ"

" အားနာစရာမရှိဘူး၊ထမ်းထားရတာမှ မဟုတ်တာကွာ"

" ဟာ အကို့ဇနီးကပြောရင်"

" ဟားးးငါကလူပျိုကြီးပါကွာ၊နောက်ပြီးအိမ်မှာငါတစ်ယောက်တည်းနေတာပါ"

ကျနော် ပျော်သွားတယ်။ဒီအခွင့်အရေးဘယ်လက်လွတ်ခံလို့ရမလဲ။

" ဟုတ်အဲဒါဆို လိုက်ခဲ့မယ်အကို"

ကျနော်တို့သူ့အိမ်လိုက်သွားတယ်။အိမ်ကအ ကြီးကြီးပါပဲအိမ်ထဲမှာလည်းသပ်သပ်ရပ်ရပ်ပါ။

" ညီလေး ကိုယ့်အိမ်လိုသဘောထား"

" ဟုတ် အကို"

" ညီမလေးလည်း နားချင်လောက်ပြီ"

" လာ ကြ ဒီအခန်းမှာနားကြရေချိုးခန်းအိမ်သာရှိတယ်အေးအေးဆေးဆေးနား"

" ဟုတ် အကို"

သူထွက်သွားတော့တံခါးပိတ်လိုက်တယ်။ပြီးမှ

" ဖူး အဆင်ပြေတယ်"

" အင်း ဒါပေမယ့် ဟိုကိစ္စကပြောတာ အဆင်ပြေပါ့မလား"

" ပြေအောင်ပြောမှာ"

" ကိုကိုစဉ်းစားနှော်၊တော်ကြာအရှက်တကွဲဖြစ်မယ်"

" ဟာ ဘာမှမစဉ်းစားဘူး၊ဒီအခြေအနေရောက်ပြီ"

" အင်းသူ့ဘက်ကအဆင်ပြေရင်ဖူးဘက်ကရော"

" အင်းပြေပါတယ်"

" ဟားးးဖူးကြည့်ရတာကိုပိုင်စိုးကိုစိတ်ဝင်စားနေပုံပဲ"

" တော်ပါ ဖူးချစ်တာကိုကိုတစ်ယောက်တည်း၊ကိုကိုလုပ် လို့ဖူးလည်းစိတ်ပါလာတာ"

" အင်း ကိုကိုလည်းရင်တောင်ခုန်တယ်"

" ဖူးလည်းကြောက်နေသလိုတုန်နေသလိုပဲ"

" အင်း နားကြရအောင်"

ခဏမှေးလိုက်ကြပြီးညနေရောက်တော့နိူးလာကြတယ်။

" အော  နိုးလာကြပြီလား"

" ဟုတ်အကို ရေချိုးလိုက်ပြီးရင်ငါအပြင်မှာကျွေးမယ်"

" အားနာစရာကြီးဗျာ၊ကျနော့မိန်းမကလည်းခရီးသွားရလိုညည်းစီစီဖြစ်နေတယ်အပြင်မသွားချင်ဘူးဖြစ်နေတာ"

" အေး ဟုတ်တယ်အကိုလည်းနည်းနည်းညည်းစီစီဖြစ်လို့ဘီယာလေးဘာလေးသောက်မလို့"

" ဟီးအားနာတယ်အိမ်မှာပဲချရအောင်လားကျနော်သွားဝယ်လိုက်မယ်"

" ဝယ်စရာမလိုဘူး အိမ်မှာအပြင်းတွေရှိတယ် ။အမြည်းနှင့်ထမင်းကငါ့ချိုင့်ဆွဲစားတဲ့ဆိုင်ကမှာလိုက်မယ်"

" ဟုတ် အကို "

" ညီလေးတို့ ရေချိုးကြ"

"ဟုတ် အကို"

ရေမိုးချိုးပြီးတော့အခန်းပြင်ထွက်လာတော့စာပွဲမှာအမြည်းကပြည့်နေပြီ။

" ညီလေးသူရိန်ရေ ာညီမလေးရောလာဟေ့"

" ဟုတ်ကဲ့ အကို"

" ကဲ မင်းကဧည့်သည်ဆိုတော့ ငါထည့်ပေးမယ်"

" ဟုတ် အကို၊"

" ညီမလေးကရော ဘာသောက်မလဲ"

" ဘီယာရှိရင် သောက်မယ်"

" အေးရှိတယ် ရော့ဒီမှာ"

လေးငါးခွက်သောက်ပြီးစကားပြောရတာပိုအဆင်ပြေလာတယ်။

" အကိုကလူပျိုကြီးမိန်းမဘာလို့မယူလဲ ၊ဟဲဟဲနည်းနည်းစပ်စုကြည့်မယ်"

" ဒီလိုကွ ငါလည်းချစ်သူရှိခဲ့တယ်၊ဆင်းရဲလို့ သူ့မိဘတွေသဘောမတူဘူးဆိုပြီးချမ်းသာတဲ့ လူနှင့်လက်ထပ်သွားတာပါပဲကွာ"

" အခုအကိုအဆင်ပြေနေပြီပဲ"

" ငါကြောက်သွားတာမိန်းမတွေကို၊ဒီအတိုင်းလေးကောင်းပါတယ်ဟားးဟားး"

" ဘာဖြစ်လို့လဲ အကို"

" ဟားးဟားးမိန်းမဆိုတာရှိလည်းကောင်းမရှိလည်းကောင်းပါတယ် မိန်းမတွေကအသက်ဆယ့်ရှစ်နှစ်အရွယ်မှာဘောလုံးနှင့်တူတယ်၊ တဖက်ဆယ့်တစ်ယောက်ကတစ်လုံးထဲလုပေါ့ကွာ။ သုံးဆယ်ကျော်တော့ဘောလီဘောလိုပါပဲ၊ဟိုဘက်ကပုတ်လိုက်ဒီဘက်ကပုတ်လိုက်ပေါ့။ လေးဆယ်ကျော်တော့တို့ဂေါ့ ဖ်သမားတွေလိုဝေးဝေးပြေးလေကောင်းလေပဲ"

" ဟားးဟားးအကိုက ပြောရော့မယ်"

" အော မင်းတို့အိမ်ထောင်ကျတာဘယ်နှစ်နှစ်ရှိုပြီလဲ"

" သုံးနှစ်ရှိပြီအကို"

" ကလေး မယူသေးဘူးလား"

" ဟီး ယူချင်တာပေါ့အကိုရာ ၊မရသေးလို့"

" အော အေးပါညီလေးရာကြိုးစားပေါ့"

" ကဲ ထမင်းစားရအောင်"

" ဟုတ် အကို "

" ညီမလေးထည့်စားအားမနာနဲ့၊ညီလေးထည်းပေးလေကွာ"

" ဟုတ် အကို"

ထမင်းစားပြီးတော့ 

" ကိုကို မိန်းမ နည်းနည်းမူးသွားပြီ အိပ်ရာထဲလှဲအုံးမယ်ကိုကိုတို့ပြောကြ"

" အော် အေးအေး"

ဖူးကအလိုက်တသိအိပ်ရာထဲဝင်သွားတယ်။ကျနော်မီးစင်ကြည့်ကရမှာပေါ့။

" ဒီလိုအကိုရေ ကျနော်တို့မိသားစုတွေကလေးလိုချင်နေကြတာရူးမတတ်ပဲ"

" အေး လေ ယူသင့်တာပေါ့"

" ခက်တာက ကျနော့မှာ အားနည်းချက် ရှိတယ်"

" ဟေဟုတ်လား"

" ဟုတ်တယ် ဘယ်သူမှတော့မသိဘူး၊ကျနော်နှင့်ကျနော့်မိန်းမပဲသိတာလေ"

" အင်း ကျနော်ဒုက္ခ ရောက်နေတာ"

" အင်းကွာ  ဘယ်လိုကူညီပေးရမှန်းငါလည်းမသိဘူး"

" ဒီလို အကိုရာ  ကလေးရဖို့ကကျနော့်အတွက်အရေးကြီးတယ်

" အင်း"

" အဲဒါ ဘယ်သူနဲ့ပဲရရ ကျနော့်ခလေးဆိုပြီး ချစ်ရတော့မှာပဲ"

" အမ် သူရိန်မဟုတ်တာကွာ"

" အကိုမသိဘူးနှော် ကလေးမရရင် အမွေတွေက တူတွေ တူမတွေဆီ ရောက်သွားမှာ"

" အော အဲလို"

" အဲဒါ အကို့ကို ခင်လို့ရင်ဖွင့်တာ"

" အင်း"

" ကျနော် ဘယ်လိုလုပ်ရမှန်းမသိဘူး"

" ဖန်ပြွန်သန္ဓေဆိုရင်ကောကွာ"

" အဲဒါလည်းသူများဆီကသုတ်ပိုးအလှူခံရမှာပဲ"

" အင်းအဲဒါလည်းဟုတ်တယ်"

" နောက်ပြီးအောင်မြင်မယ်မအောင်မြင်မယ်ပြောမရဘူး၊ပိုက်ဆံကုန်ပြီးအဖတ်မတင်အလကားပဲ"

" အင်း အဲဒါလည်းဟုတ်တာပါပဲ"

" အဲ ဒါလူကိုယ်တိုင်ပဲလုပ်ခိုင်းမလို့"

" ဟေ မင်းမိန်းမလက်ခံပါ့မလား"

" အင်း ကျနော်တို့ နှစ်ယောက်သညှိပြီးသား"

" အင်းမင်းစဉ်းစားလေ မင်းအဲဒါ လုပ်ပြီးမင်းမိန်းမကို ကြည်ဖြူပါ့မလား"

" အာ အကိုကလည်းကျနော်တို့မခွဲရအောင်လုပ်နေတာ"

" အေးပါကွာ၊အဲတော့မင်းဘယ်လိုစီစဉ်ထားလဲ"

" အကိုကူညီပါလား"

" ဟာ ဟေ့ကောင်သူရိန် ဒုက္ခပဲကွာ"

" ဟုတ်တယ်အကိုတခြားလူဆိုရင်လည်း ကျနော်စိတ်ထဲအဆင်မပြေဘူး၊ အကိုကလူပျိုလူလွတ်လည်းဖြစ်တယ်။ကျန်းမာရေးလည်းကောင်းတယ်။နောက်ပြီးအကိုကနှုတ်လုံမယ်"

" ဟာ  သူရိန် မလုပ်ပါနှင့်ကွာ ၊အားနာစရာငါကမင်းတို့လင်မယားကိုခင်လို့ပါ"

" အကိုကျနော်တို့အပေါ်စေတနာရှိမှန်းသိလို့ပါ"

" အေးစဉ်းစားပါအုံးကွာ"

" ကျနော်စဉ်းစားပြီးပြီ"

" မင်းမိန်းမကရောငါ့ကိုကြည်ဖြူပါ့မလား"

" ကြည်ဖြူပါတယ်အကိုသူလည်းအကို့ကိုသဘောကျပါတယ်"

" အေးကွငါလည်းမိန်းမလိုက်စားတဲ့ကောင်မျိုးတော့မဟုတ်ဘူး၊သူများမိန်းမကိုလုပ်ရမယ်ဆိုတော့တမျိုးကြီးဟ"

" ရတယ်...အကို ကျနော်ကြည်ကြည်ဖြူဖြူခွင့်ပေးထားတာပဲ"

" နောက်မှ ပြဿနာတက်ပါ့မယ်ကွာ"

" အကိုသာမဖွရင်ဘာမှမဖြစ်ဘူးအကို၊အကိုလည်းဂုဏ်သိက္ခာရှိတဲ့လူတစ်ယောက်ပဲလေ"

" တကယ်လား သူရိန်"

" အာမခံတယ် အကို"

" အေးပြီးရောကွာ"

" တစ်ခုတော့ရှိတယ်အကို ၊နည်းနည်းပါးပါးတော့ နှိုးဆွရမှာပေါ့၊"

" အေးကွာ ငါနားလည်ပါတယ်၊မင်းသာမင်းမင်းမိန်းမကို သေချာပြောပြပေါ့"

" အိုကေ အကိုအခုပဲပြောလိုက်မယ်"

ကျနော်ပျော်သွားတယ်။ ကျနော်လုပ်ချင်တာတွေဖြစ်လာတော့မယ်။ ရှေ့တွေနောက်တွေ စဉ်းစားမနေတော့ဘူး၊ဖူးရှိရာအခန်းထဲဝင်လိုက်ပြီး

" ဖူးရေ အိုကေတယ်ဟ"

" ဟင် ဟုတ်လား ကိုကို"

" အေး သူလာလိမ့်မယ်"

" အင်းး ရင်ထဲတမျိုးကြီးပဲ ကိုကိုရယ်"

" ဘာမှမဖြစ်ဘူး"

" အင်း အာ့ဆိုလည်းသွားတော့ ဖူး သန့်ရှင်းရေးလုပ်လိုက်မယ်"

ကိုကိုထွက်သွားတော့ ဖူးစိတ်ထဲမှာတမျိုးကြီးခံစားရတယ်။ ရင်ခုန်နေသလိုကြီး။အရင်ကတော့ စိတ်ကူးနဲ့လုပ်တာ။ အခုကလက်တွေ့ပြီးတော့ကိုပိုင်စိုးလိုဘေည်ဒီတောင့်တောင့်နဲ့လူမျိုး။

" အင်း  အမလေး  ဘယ်လိုနေမယ်မသိဘူး"

တွေးမိရင်းအဖုတ်ထဲကရွစိရွစိဖြစ်လာသလိုခံစားရပြီးချက်ချင်းတောင်အလိုးခံချင်တယ်။ လူကလည်း ဘီယာသောက်ထားတော့စိတ်ထဲရီဝေဝေလေးနှင့်တဏှာစိတ်ကကြွနေတာကိုယ့်ဟာကိုယ်တော့သိတယ်။ဒါပေမယ့်ကိုပိုင်စိုးအပေါ်မှာပဲမူတည်တယ်လေ။ဖူးအဖုတ်ရေဆေးလိုက်တော့အထဲကချွဲချွဲလေးတွေဖြစ်နေသေး ရင်တွေလဲတလှပ်လှပ်ခုန်

" ကဲအကိုသွားလိုက်ကျနော်စီးကရက်သွားဝယ်အုံးမယ်"

" မင်းမကြည့်ရဲတာလားသူရိန် စဉ်းစားချိန်ရသေးတယ်"

" ဟဲဟဲ အကိုကအစပျိုးတဲ့အချိန်အကိုရှက်နေမှာစိုးလို့။နောက်လုပ်တဲ့ အချိန်ဝင်ခဲ့မယ်။ရရင်နှစ်ယောက်အတူတူဆွဲမယ်"

" အေးကောင်းတယ် မင်းမိန်းမဖြူဖြူဖွေးဖွေးလေးကိုနှစ်ယောက်ဆွဲလိုက်ရရင်တော့ကွာ"

" လုပ်စမ်းပါ သွားတော့ အကိုကျနော်လည်းဆေးလိပ်ဝယ်လိုက်အုံးမယ်"

သူရိန်အပြင်ထွက်က်သွားတော့ကိုပိုင်စိုးဖူးရှိရာအခန်းကိုသွားပြီးတံခါးခေါက်လိုက်ပြီး

" ဒေါက်..ဒေါက်..ဒေါက်"

" အကို ဝင်ခဲ့မယ်နှော်"

" ဟုတ် အကို"

ဖူးလည်း ကိုပိုင်စိုးလာမှန်းသိပြီးဝင်ခဲ့ဖို့ပြောလိုက်တယ်။

" ညီမလေးရယ် ညီမလေးလိုလှတဲ့လူမျိုးကို အကိုသဘောကျတယ်။ဒါပေမယ့်ကာမပိုင်လင်ရှိလို့သာ"

" အကိုအဲဒါတွေပြောမနေနဲ့တော့ လေ"

" ကြိုက်ရင်လုပ်ပေး"

ဘီယာမူးတဲ့အရှိန်လေးနှင့်ဖူးကိုပိုင်စိုးအပေါ် စပြီးဆွဲဆောင်လိုက်တယ်။ကိုပိုင်စိုးက ဇတ်ကနဲပဲ ဖူးကိုယ်လုံးလေးဖက်ပြီးအနမ်းပန်းတွေခြွေချလိုက်တော့

" အိုး အမေ့ ..အဟင့်ကိုပိုင်စိုး"

နှူတ်ခမ်းတွေကြင်လည်စွာနမ်းတော့ဖူးလည်းပြန်နမ်းတယ်။ နှစ်ယောက်လုံးရင်ခုန်နေကြမှန်းအရမ်းသိသာတယ်။ ကိုပိုင်စိုးကအငမ်းမရနမ်းရင်းအသက်ရှူသံတွေပြင်းနေသလိုဖူးလည်းကိုပိုင်စိုးလိုရင်ခုန်သံတွေမြန်နေတာပေါ့။ကိုပိုင်စိုးဖူးကိုနမ်းတဲ့အချိန်ပ၊ဖူးကကိုပိုင်စိုးလီးကြီးကိုကိုင်ပြီးပုဆိုးအပေါ်ကနေဆွပေးနေမိတ်း။လီးကတဖြေးဖြေးတောင်လာတော့ ဖူးလန့်မိတယ်။ကိုပိုင်စိုးလီးက ကိုကိုထက်ကြီးတယ်လေ။

" ညီမလေးအကျီချွတ်ကွာ"

" ဟု တ်..ကို ပိုင်"

ဖူးအင်္ကျီ  ရောစကပ်ပါတွေချွတ်လိုက်တယ်။ ကိုပိုင်စိုးလည်းအပေါ်ကအင်္ကျီ  ချွတ်လိုက်တော့ အဆီမရှိတဲ့ဝမ်းဗိုက်ပြင်နှင့်ကြွက်သားတွေကိုကြည့်မိပြီးဖူးရင်တွေတလှပ်လှပ်ခုန်လာပြန်တယ်။ ဖြူဖွေးဖွင့်ထွားတဲ့ နို့ကြီးကိုဘယ်ညာနှစ်ညာတလှည့်စီစို့ရင်းဖူးရဲ့ကာမခုလုတ် ဖူးဖူးလေးကိုလက်နဲ့အသာအယာပွတ်ပေးတယ်။ယောက်ျားကြောင့်မခုန်တာကြာပြီဖြစ်တဲ့ဖူးရင်တွေတလှပ်လှပ်နဲ့ အာခြောက်သလိုဖြစ်နေတယ်။အာခေါင်သာခြောက်တာပိပိကတော့စိုချွဲနေပြီးကာမရှေ့ပြေးအရည်ကြည်လေးတွေစီးဆင်းပြီးနေတယ်။

" ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် "

" အာ့ အင်းဟင်းဟင်း........."

ချိုချိုကို ကလေးစို့သလိုမျိုးမလုပ်ပဲကာမစိတ်နှိုးဆွတဲ့ ပုံမျိုးလုပ်တာကြောင့်ဖူးတစ်ယောက် ကိုပိုင်စိုးရဲ့နှိုးဆွမှု့အောက်မှာ ကာမစိတ်တွေကြွပြီး တအားအားတအင်းအင်းနှင့်ညည်းညူမိတယ်။ကိုပိုင်စိုးလေ ဖူးရဲစောက်ဖုတ်ကြီးကို ယက်တော့ အားတောင်နာတယ်။ကိုကိုလိုးနေကျစောက်ဖုတ်ကို ကိုပိုင်စိုးကမရွံမရှာယက်နေတာ။

" ပလပ် ပလပ် ပလပ်"

" အမလေး အားဟားးဟား အိုး"

ကာမဖူးလေးတပြွတ်ပြွတ်စုပ်တယ်။လျှာနှင့်ထိုးမွှေတယ်၊အဖုတ်ထဲ လက်ခလယ်နှင့်ကွေးတင်ပြီး ဂျီစပေါ့ကိုဆွတယ်။

" အိုးးရှီးရှီး အားးးကိုပိုင် ရယ် အား ရှီးရှီး"

ကိုပိုင်စိုးလျှာစွမ်းအောက်မှာဖူးအလှူးအလိမ့်ခံစားရတယ်။လူပျိုကြီးမို့အထင်သေးမိတာမှားပြီ။အစုပ်အယက်တော်တာကကိုကိုထက်အများကြီးသာတယ်။ဖူးတအားအားတအင်းအင်းညည်းရင်းဖူးတကြိမ်ပြီးသွားရတယ်။

" အားကောင်းလိုက်တာ..ကိုပိုင်ရယ်။အမှုတ်နှင့်ပြီးတာဒီတကြိမ်ပဲရှိတယ်၊၊ကိုပိုင်ကိုလည်းဖူးပြန်လုပ်ပေးမယ်"

ကိုပိုင်စိုးပုဆိုးကိုချွတ်ပြီးအိပ်ရာပေည်လှဲချလိုက်တော့ ဒုံကျည်ဖူးလို မိုးပေါ်ထောင်မတ်နေတဲ့ လီးက အကြောတပျိုင်းပျိုင်းထနေတယ်။ လီးကြီးကလည်းတော်တော်ထွားပြီးရှည်တယ်။ ဒစ်ကြီးကနီရဲပြီးမှိုပွင့်ကြီးလိုပါပဲ။ဖူးလီးဒစ်ကြီးတံတွေးတချက်ထွေးကာအားရပါးရစုပ်လိုက်တယ်။လီးကပါးစပ်ထဲမဆံ့လောက်အောင်ဖြစ်နေတော့လီးဒစ်ကိုလျှာနှင့်ပတ်လည်ယက်လိုက်တယ်။လီးအဝလေးကိုလည်းလျှာနှင့်ထိုးမွှေပေးလိုက်တော့

" အားးးကောင်းလိုက်တာညီမရာ အိုးး"

ကိုပိုင့် ဂွေးဥတွေကို ဖွဖွလေးဆုပ်နယ်ပေးလိုက်တယ်။

" အားးလုပ်တတ်လှချည်လားကွာ..အားရှီးရှီး".

ဂွေးဥတွေကို တလုံးစီစုပ်ပေးလိုက်တာလီးက မူလထက် ပိုတောင်ပြီးချက်နားကပ်နေတော့တာပဲရှင်။

" အားးအရမ်းကောင်းတယ်ညီမလေး တော်ပြီလိုးချင်ပြီ"ဖူးစုပ်ရတာ ကောင်းလွန်းလို့ လီးကိုမလွှတ်ချင်လွှတ်ချင်နဲ့လွှတ်လိုက်ပြီး

" ကိုပိုင် ရပြီလား"

" ရပြီ ညီမလေး လိုးရအောင်"

" ဟုတ် ကိုပိုင် ဖူးစိတ်အရမ်းကြွနေတယ်။ကိုပိုင်လီးကြီးနှင့်အရမ်းလိုးခံချင်နေပြီ"

" လာညီမလေးကုတင်ကန့်လန့်ခံအိပ်"

ဒီပုံတွေကလိုးနေကျလေ ၊ဖူးကောင်းကောင်းသိတယ်။ပြင်စရာမလိုအောင်ကိုနေရာတကျ နေပေးလိုက်တယ်။ကိုပိုင်ကကုတင်အောင်ကနေပြီးဖူးခြေထောက်ကိုမြှောက်ကာပုခုံးနှစ်ဖက်ကိုခွထားစေပြီးလီးကိုဖူးစောက်ဖုတ်ထဲတေ့ပြီးထည့်လိုက်တယ်။

" ပြွတ်  ဗျစ်  ဗျစ် ဗြစ်"

" အာ့...အိုးး   အာ့အင့်ဟင့်"

လီးစဝင်ကတည်းကအကြောတွေစိမ့်အောင်ကောင်းနေတာရှင်။မှိုပွင့်လိုဖြစ်နေတဲ့လီးဒစ်ကြီးကဂျီစပေါ့ကိုအဝင်ရောအထွက်ရော ထိတယ်။ရှည်တော့ နာမယ်ထင်တာ။လိုးတတ်တဲ့ကိုပိုင်စိုးလုပ်တာမနာပဲအရမ်းကောင်းလွန်းလိုညည်းသံကအလိုလိုထွက်နေမိတယ်။

" ဇွိ  ဗျိ ဗျိ ဘွတ် ဖတ် ဖတ် ဖန်းဖန်း"

" အာ့အင်းးဟင့်အင့် အင့်.၊ကောင်းလိုက်တာကိုပိုင်တစ်ဆို့နေတာပဲ"

" ဗျစ် ဗျစ် ဘွတ် ဘွတ်ဖွတ်ဖွတ်  ဖတ်ဖန်းဖန်း"

" အားးဟီးးဟားးအင့်အင့်ဟင့် ဟင့် မညည်းပဲမနေနိုင်လောက်အောင်ကောင်းလွန်းနေတယ်

" အားး ကောင်းတယ် ..အားးးရှီးရှီးးး"

ဆယ်ငါးမိနစ်လောက်အားရပါးရဆောင့်ပြီး

" ညီမလေးကုန်းပြီးလုပ်ချင်တယ်ကွာ"

" ဟုတ် အကို စိတ်ကြိုက်ပြောလုပ်ပေးမယ်။အကိုလိုးတာအရမ်းကောင်းတယ်"

ဖူးကုတင်ပေါ်ကုန်းလိုက်တော့ကိုပိုင်နောက်ကဖူးခါးကိုဆွဲပြီးနေလိုးချိန်မှာပဲ

" ဘွတ် ဖတ် ဖတ်  ဖန်းဖန်းးဖန်း"

" အားး အိုး  အာ့အင်းးဟင်းးဟင်း"

" ဟာ   မိုက်တယ် ကွာ "

လိုးနေတဲ့မြင်ကွင်းကအရမ်းကောင်းတယ်။စိတ်တွေကလည်းအရမ်းကြွတယ်။ တဏှာစိတ်ငယ်ထိပ်ရောက်တယ်ဆိုတာအဲဒါမျိုးလေ။ဖူးပုံကြည့်လိုက်ဦး။တဏှာစိတ်တွေဆူဝေနေတဲ့ပုံ။တအားကိုညည်းနေတယ်။

" ဟာ  ညီလေး သူရိန်"

" လုပ်အကို ဆက်လုပ်  ဆက်လုပ် ကျနော်လည်းဝင်မယ်"

ကျနော်လည်းပုဆိုးကိုချွတ်ချလိုက်ပြီး။ဖူးရှေ့မှာပက်လက်လှင်န်အိပ်လိုက်တယ်။ဖူးကအလိုက်သိစွာပဲကျနော့်လီးကို စပြီးလွေတော့တာပဲ။

ကိုပိုင်စိုးနှင့်ဖူးလိုးတာကိုကြည့်ရင်းအရသာရှိချက်ကတော့ပြောမနေနဲ့။ အရမ်းကြည့်ကောင်းတယ်။ လီးကတဆတ်ဆတ်တုန်တယ်။ဖူးလည်းတဏှာစိတ်အပြည့်နဲ့ကိုလွေတာ။ ကိုပိုင်စိုးဆောင့်ချက်ကလည်းတဖန်းဖန်းနဲ့။ လီးဝင်လို့အဖုတ်ထဲကအသံကလည်းကျနော့်စိတ်ကိုဆူဝေစေတယ်။ကိုပိုင်စိုးတချက်ဆောင့်လေ ကျနော်လီးကဖူးပါးစပ်ထဲကိုဝင်လေနဲ့အရသာကောင်းတယ်။လီးကဖူးပါးစပ်ထဲဝင်ပြီးဖူးမှာအဆင်မပြေဘူးဘလီးကလည်ချောင်းထဲထိရောက်တော့

" အားးကိုပိုင် ခဏ ရပ်ပေးဖူးမရတော့ဘူး"

" ဘယ်လိုလုပ်မလဲဖူး"

" ကိုပိုင်အောက်ကနေ ဖူးအပေါ်ကတက်ဆောင့်မယ်"

" အင်းကောင်းတယ်"

ကိုပိုင်စိုး ကုတင်ပေါ်မှ ပက်လက်လှန်လိုက်တော့ ဖူးအပေါ်က နေခွကာကိုပိုင်စိုးလီးကို အဖုတ်နဲ့တေ့ပြီးထည့်လိုက်တယ်။တချက်နှစ်ချက်ဆောင့်ရသေးတယ်။ ကျနော်လည်း ကျနော်လိုချင်တဲ့ အနေအထားရလို့ ဖူးပုခုံးကို တွန်းပြီးကိုပိုင်စိုးအပေါ်မှောက်ခိုင်းလိုက်တယ်။ ဖူးသဘောပေါက်ပြီး ကိုပိုင်စိုးရင်ဘတ်ပေါ်မှောက်ချတော့ ကျနော်ဖူးဖင်ဝကို တံတွေးထွေးကာလီးစသွင်းတယ်။လီးနှစ်ချောင်က အဖုတ်မှာတစ်ချောင်း ဖင်မှာတချောင်းဝင်နေတယ်။လီးနှစ်ချောင်းကအထဲမှာအလွှတစ်ခုပဲခြားသလိုခံစားရတယ်ဗျာ။လီးနှစ်ချောင်းထိနေသလိုပဲ။အားရပါးရနောက်ကနေပြီးဒူးကွေးပြီးလိုးလိုက်တယ်။

" ဗျစ်  ဗျစ် ဗြိ  ဗြိ  ဘွိ"

" အာ့ အမလေးး အိုးး အားးရှီးရှီး"

ဖူးအောက်က ကိုပိုင်စိုးကလည်း ကိုယ်လုံးတောင့်တင်းသူမို့ဖူးကိုကိုင်မြှောက်သလိုအောက်ပင့်ပြီးလိုးတယ်။သူ့လီးကကျနော်ထက်ပိုရှည်ကြီးသူမို့ကျွတ်မကျဘူးဗျာ။ကျနော်လည်းဖူးခါးကိုကိုင်ကာ ပုံမှန်ဆောင့်တော့တယ်။ခနာကြာတော့ ကိုပိုင်စိုးကလည်းတိုင်ပင်ကိုက်ပြီးလိုးတော့ အရသာအရမ်းရှိတယ်။ဖူးကလည်းအရသာရှိလွန်းလို့တအားအားတအင်းအင်းအော်နေတာ။

" အားရှီးရှီး ရှီးအားးးအား"

မီးငယ်ဖင်ဇိမ်ရောအဖုတ်ဇိမ်ရော အရမ်းရှိတယ်။အလုပ်ဖူးတာလုပ်ရလို့ကျေနပ်တယ်။ကိုကိုပဲအလိုးကောင်းသူမှတ်နေတာကိုပိုင်စိုးကပိုကောင်းနေတယ်။ကြီးမားပြီးရှည်တဲ့လီးကအရမ်းကို ထိထိမိမိကောင်းလွန်းတယ်ရှင်။

" အားးရှီး  းရှီးး  ငါပြီးတော့မယ်"

တချက် နှစ်ချက်လောက်ဆောင့်ပြီးကိုပိုင်စိုးငြိမ်သွားပြီး သူ့လီးကပြွတ်ကနဲအသံထွက်ကာ ကျွတ်ထွက်လာပြီး ဖူးစောက်ခေါင်းထဲသုတ်တွေစီးထွက်သွားတော့တယ်။ကိုပိုင်စိုးကလိုးတာကြာသွားပြီးကျနော်တို့ လီးနှစ်ချောင်းကထိသလိုဖြစ်နေတော့သူဆက်ပြီးတောင့်မခံနိုင်ပဲပြီးသွားတာကြောင့် ကျနော် လိုးတာရပ်လိုက်တယ်။ဖူးလည်းကိုပိုင်စိုးအပေါ်ကထပြီးကုန်းပေးတယ်။ကျနော်လည်းဖူးဖင်ကိုပဲဆက်လိုးလိုက်တယ်။ကိုပိုင်စိုးထလာပြီးကျနော်ဖူးဖင်ကိုလိုးနေတာကိုကြည့်ပြီးလီးက ပြန်မာလာပုံရတယ်။

" ညီမလေး ကို့လီးစုပ်ပေးအုံး"

ဆိုပြီးဖူးရှေ့ဒူးထောက်ကာနောက်ကိုလှန်ပြီးဖူးပါးစပ်ရှေ့လီးကိုထောင်ပေးပြန်တယ်။ဖူးလည်းသုတ်ရည်တွေနှင့်အဖုတ်ရည်တွေစိုရွှနေတဲ့လီးကိုထပ်မှုတ်ပေးရတယ်။ကျနော်လည်းအဲမြင်ကွင်းမြင်ရတော့စိတ်က တာရှည်မထိန်းနိုင်ဘူးလေ။ဖူးခါးကိုင်ပြီး ဆောင့်လိုးတယ်

" ဘွတ် ဖတ် ဖတ်  ဖန်းဖန်းးဖန်း"

" အာ့အင်းးဟင့်အင့် အားးးးရှီး ရှိးးး"

ကျနော်အချက်တစ်ရာလောက် မနားတန်းဆောင့်တာ ကျနော်လည်း ပြီးဖူးလည်းပြီးသွားတော့တယ်လေ။

" အားးး ဖူးပြီးပြီပြီးပြီ ကိုကို ၊အားး"

ဆိုပြီးမှောက်ကျသွားတော့တယ်။ ကိုပိုင်စိုးမှာ တန်းလန်းကြီးဖြစ်နေတော့

" ဟာညီမလေး မရတော့ဘူးလား"

" အရမ်းပင်ပန်းသွားပြီကိုပိုင်၊ညီမလေးတတ် နိုင်တော့ဘူး"

" အင်း  ငါမှာတိုးလိုးတန်းလန်းကွာ"

" အာ့ဆိုလဲ ညီမလေးအပေါ်တက်ပြီးဂွင်းထုပြီးပြီးလိုက်ပါ"

ကျနော်အံ့အားသင့်သွားတယ်။ဖူးတစ်ယောက် အရမ်းသဘောကောင်းလွန်းနေတယ်လေ။ ကျနော့်စိတ်ထဲ မနာလိုတောင်ဖြစ်မိလာတယ်။ ကိုပိုင်စိုးက ဖူးရင်ဘတ်ပေါ်ခွပြီးဂွင်းထုတယ်။ ဖူးကဂွေးဥတွေကို လက်နှင့်ညှစ်ပေးနေတယ်။တချက်တချက်ကိုပိုင်စိုးဖူးနို့တွေကိုကိုင်ပြီးဂွင်းထုတယ်။ပြီးခါနီးတော့ဖူးပါးစပ်ထဲလီးထည့်တော့ ဖူးကပါးစပ်ဟပေးသေးတယ်ဗျာ။

ကျနော့်မှာ လိုအင်ဆန္ဒပြည့်ပြီးမှ ဖူးနှင့်ကိုပိုင်စိုးလုပ်နေတာကို ကြည့်ပြီးအရမ်းခံစားလာရတယ်။ကိုပိုင်စိုးကပြီးသွားတော့သုတ်တွေကိုဖူးပါးစပ်ထဲပန်းထည့်လိုက်တယ်။ဖူးလည်းကိုပိုင်စိုးသုတ်တွေမြိုချတယ်။တကယ်ဆိုကျနော်လည်းအရင်ဖူးကိုသုတ်တွေမြိုချခိုင်းဖူးတယ်။ဖူးလည်းလုပ်ဖူးပါတယ်။

ဒါပေမယ့် ကျနော်သုတ်တွေလေ၊ကျနော်က သူ့ယောက်ကျားပဲ။ အခုကသူစိမ်း ဒါပေမယ့်ကျနော် မကျေနပ်တဲ့အရိပ်အယောင်မပြရဲဘူး။ ကျနော်ဆတ်ဆော့တဲ့ကိစ္စပဲလေ။ကိုပိုင် သူပြီးသွားတော့ ကျနော့်အခန်းထဲကထွက်သွားတယ်။ဖူးလည်းပင်ပန်းလွန်ူလို့နှိုက်နှိုက်ခြိုက်ခြိုက်အိပ်ပျော်ပေမယ့် ကျနော့်မှာခံစားရလွန်းလို့အိပ်မပျော်ဘူးဗျာ။

ကျနော်တဖြေးဖြေးအတွေးပေါက်လာတာက အရင်ကမမခင်ခင်ခယောင်္ကျား လေးလေးတို့ကိုဂျင်းထည့်ခဲ့တာ။သူတို့မသိဘူး။အခုကကျနော့်အတွက်ကတော့ကိုယ့်ဘာသာဂျင်းထည့်မိတာ။ဝဋ်ဆိုတာလည်စမြဲပဲလေ။အခုတော့ဖူးကိုစွန့်ပစ်လို့လည်းမရဘူး။ကျနော်ခြေသလုံးအိမ်တိုင် မဖြစ်ချင်ဘူး။

ဒီ ကိစ္စနှင့်ပြဿနာ တက်ရင် ကျနော်အဝတ်တစ်ထည် ကိုယ်တစ်ခုနဲ့ဆင်းရမှာ။ အခုတော့ဗျာ စားရမှာလည်းသဲတရှပ်ရှပ် ပစ်ရမှာလည်း အဆီတဝင်းဝင်းနဲ့ဗျာ။ နောက်ရက် မန္တလေးကသာ ပြန်လာတယ်။ ကျနော့်မှာ ခံစားချက်တွေတပုံတပင်ကြီးနဲ့ ထွေးထုတ်မရ အန်ထုတ်မရနဲ့ တသက်လုံး နေသွားရမယ့် အဖြစ် တွေးလို့စိတ်ကိုမချမ်းမြေ့ရပါဘူးဗျာ။ ဖူး မေးရင်လည်း ဘာမှမဖြစ်ဘူးရယ်မောပြီးသာ ဖြေရတော့တာပေါ့ ဗျာ၊၊


 အားလုံးကိုလေးစားလျက်

 Steven Law


........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။



Monday, September 5, 2011

အလွမ်းပြေ အနမ်း အပိုင်း ( ၂ )

အလွမ်းပြေ အနမ်း အပိုင်း ( ၂ )

{ ဇာတ်သိမ်းပိုင်း }

ရေးသားသူ -  xaxa  

" ဖောက် . . . ဖောက် . . . ဖောက်"

ဆီးခုံ ၂ခု ဆောင့်ရိုက်သံတွေက တိတ်ဆိတ်မှု့ကို ဖြိုခွင်းသွားတယ်။ ထိုအသံကပဲ သူတို့ကိုအားပါစေတယ်။ ဆောင့်ရိုက်နေတဲ့ အရှိန်ကို ပိုပြီးပြင်းထန်နေစေတော့တယ်။

ကျွန်တော်လဲ အရမ်း ကောင်းနေပြီ။ ဒါပေမယ့် လှေကြီးထိုး ရိုးရိုးနည်းနဲ့ ဆောင့်နေရတာ အားမရတော့ မမူယာကို လေးဘက်ထောက်ခိုင်းလိုက်တယ်၊ မမူယာကလဲ ဖာမို့ထင်တယ်။ ရင်ဘက်ကို အခင်းနဲ့ ဖိကပ်ပြီး ဖင်ကိုထောင်နေအာင် ထောင်ထားပေးတယ်။ ဖင်ကြီး ၂ လုံးကြားမှ စောက်ဖုတ်တခုလုံးက နောက်ပိုင်းသို့ လှပစွာပြူးပြူးကြီး ထွက်နေတယ်။ စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ အရည်တွေဆို စိုရွဲပြီး အိပ်ယာခင်းပေါ်ကိုတောင် တစက်တစက်ကျနေတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း မမူယာနောက်က ဒူးထောက်နရာယူလိုက်ပြီး လီးကြီးကို မမူယာ ၏စောက်ဖုတ်တွင်းသို့ ဆောင့်သွင်းလိုက်တော့တယ်။

" အား ကောင်းလိုက်တာ မောင်လေးရယ် ...ကောင်းလိုက်တာ ...မြန်မြန်လေးလုပ်ပေးပါတော့ ...မမပြီးတော့မယ်၊ ဒီလောက်ကောင်းတာမျိုး မမတခါမှ မရဖူးဘူး မောင်လေးရယ်...မြန်မြန်လုပ်ပေးပါတော့"

တောင်းလည်းတောင်းဆို၊ စောက်ဖုတ်တွင်းမှ ကြွက်သားများလည်း ညှစ်ညှစ်နေရာ ထွန်းလှ တစ်ယောက်လည်း နတ်ပြည်ရောက်နေတော့တယ်။ အရင်ဆုံး မမူယာ ပြီးအောင် ခပ်ကြမ်းကြမ်း စတင်ဆောင့်ပါတော့တယ်။  ဖြည်းဖြည်းမလိုးတော့ဘဲ မမူယာရဲ့ ဆန္ဒများပြည့်စေရေးအတွက် အစွမ်းကုန်ကြိုးစား ဆောင့်လိုးနေလိုက်တယ်။

" အား ..... ပြီးပြီမောင်လေးရယ် .... ပြီးပြီ.........အား ...... ကောင်းလိုက်တာ ......အား ....... အိုး"

မမူယာ ကတော့ အိပ်ယာခင်းများကို လက်ဖြင့် တင်းကြပ်စွာဆုပ်ကိုင်ရင်း ပြီးသွားပါတော့သည်။ သို့သော် စောက်ဖုတ်တွင်းကကြွက်သားတွေကတော့ သူရဲ့လီးကြီးကို အားရပါးရ ညှစ်နေပါသေးတယ်။ ထွန်လှလည် မမူယာပြီးသွားပြီဆိုတော့စိတ်ကို လွတ်လိုက်ပြီး အားကုန်ဆောင့်လိုးတော့တယ်။

" မမ ကျွန်တော်ပြီးတော့မယ်...... ပြီးတော့ မယ် ...... အား ............ ရှီး ............အိုး ......"     

.................................................................  

မန္တလေးကနေ ရွာပြန်ရောက်ပြီး နောက်နေ့မှာပဲ ဦးလူ၀ အလှူပွဲက စသည် ။ သူကိုတော့ ဦးလူဝက အလုပ်တွေ ဘာတွေ အကူမခိုင်း ။ နားနားနေနေ နေခိုင်းသည် ။ မန္တလေးကအကြောင်းတွေဖွမှာ စိုးလို့ထင်တယ်။ အလှူအကြိုနေ့ည အလှူမှာကလဲ ပွဲထည့်ထားတော့ လူက စည်စည်ကားကား ရှိလှတယ်။

သူလဲ အလှူပွဲမှာ ခင်မာလာ ကိုတွေ့လို တွေ့ငြားလိုက်ရှာကြည့်တော့ ခင်မာလာတို့ ဒီနေ မလာ ဟု သိရတော့ စိတ်ညစ်သွားတယ်။ အဲဒါနဲ့ အိမ်ကိုဘဲ ပြန်လာလိုက်တယ်။  အိမ်ထဲဝင်လိုက်တော အပေါ်ထပ်မှာ မီးကလင်းနေသေးတယ်။ မမတို့မအိပ်ကြသေးဘူးလား မသိဘူး လို့ တွေးရင်း ရေသောက်မလို့ရေခွက် ရှာတော့ ရေအိုးစင်ပေါ်မှာမတွေ့ ။ အော် ထမင်းစားပွဲပေါ်ရောက်နေတာဘဲ ရေခွပ်ထဲမှာလဲ ရေတွေနဲ့ပြည့်နေတာနဲ့ အသစ်မခပ်တော့ဘဲ  တရှိန်ထိုးမော့လိုက်တော့ အား ..လားလား ရင်ထဲကို ပူဆင်သွားတာဘဲ။ အော် ဒါက အရက်တွေကိုး။ လူကတခါတလေ ထန်ရေလောက်သာ သောက်ဖူးတာ။

" ဟေ့ ထွန်းလှ..ပြန်ရောက်နေပြီလား  " 

လူသံကြားလို့ ထင်တယ် ။ မမက လှမ်းမေးတယ် ။ တကယ်တော့ ကိုမင်းထိုက် က အရက်ထဲမှာ ကာမအားတိုး ဆေးထည့်ပြီး မလိုးတာ ကြာပြီ ဖြစ်တဲ့ မမကို ဒီနေ့အပြတ်လိုးမယ်ဆိုပြီး အားခဲထားတာ ။ ဒီဆေးကလဲ သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်က ပေးထားတာ တိုင်းရင်းဆေးစစ်စစ် တဲ့။

သောက်မလို့လုပ်နေတုန်း ဟိုဘက်ရွာက ပွဲစားတွေ ရောက်လာတော့ အလှူက လောင်းကစားဝိုင်းတွေဘက် လိုက်ပို့ပေးရတယ် ။သူကိုယ်တိုင်ကလဲ လောင်းကစား ၀ါသနာပါတယ်လေ။

မမ တစ်ယောက် အိပ်လို့မပျော်။ ကိုမင်းထိုက်ကိုသာ ဒေါ်သထွက်နေမိတယ်။ ခုနက ပွတ်သီးပွတ်သတ်လုပ်ထားပြီးတော့ သူက အပြင်ထွက်သွားတယ်။ စောက်ဖုတ်ကြီးက ခံချင်လွန်းလို့နဲ့ တူတယ် စောက်ရည်တွေကရွဲနေပြီ။

နို့သီးခေါင်းလေးတွေကလဲ စူနေပြီ ။ ဒီအချိန်မှာ သူစောက်ပတ်ထဲကို ပူနွေးနွေး လီးကြီးဝင်လာရင် ဘယ် လောက်တောင် အရသာ ရှိလိုက်မလဲ လို့ တွေးနေစဉ် ရုတ်တရက် ဗိုက်ကအောင့်လာသည်။ ဆေးဗူး ဆေးဗူးကို ဘယ်နား ထားမိပါလိမ့်...နေ့လည်နေ့ခင်း  ထမင်းစားပြီးဆေးသောက်တတ်တော့ အောက်ထပ်မှာပဲ မေ့ကျန်ခဲ့တာဖြစ်မယ်။ ထမယူနိုင်တော့လောက်အောင် ဗိုက်ကတအားအောင့်နေပြီ။

" ဟေ့ ထွန်းလှရေ ခဏလာပါဦး"

အပေါ်ထပ်က မမ ခေါ်သံကြားရတယ် ။ တစ်ခုခု ဖြစ်နေလားမသိ ။ သူပြေးတက်သွားတယ်။ မမတို့ အခန်းထဲရောက်တော့

" ငါ သောက်နေကျဆေးပုလင်းလေး  အောက်ထပ်မှာကျန်ခဲ့တယ်ဟဟယ်။ အဲဒါလေးရှာပြီး ယူလာခဲ့ပေးပါဦး ...ငါ ခုဗိုက်မတရာအောင့်နေလို့"

ဆေးပုလင်းကို တွေတော့ မမအခန်းကိုနောက်တစ်ခေါက်ရောက်သွားပြန်တယ် ။ အဲဒီတော့မှ သတိထားမိလိုက်တယ်။ အကို့ ကိုမတွေ့ပါလား..။ မမ ဆေးသောက်သော်လည်း ဗိုက်နာတာက မသက်သာသေး ။

" အင်း…ကျွတ်…ကျွတ်…ဗိုက်ကလဲအောင့်လိုက်တာ…နော်.."

" ဟာ…မမ…မမ….ဒုက္ခပါဘဲ ကျွန်တော် ဘာလုပ်ပေးရမလဲ"

ဟု ပြာပြာသလဲမေးနေသော ထွန်းလှကို သူ့ကို တော့ဂရုစိုက်သားဆိုပြီး မမက ကျေနပ်နေတယ်။

" အမ ဗိုက်ကိုဆေးလူးပေးပါလား မောင်လေးနော် ဆေးဗူးက ကုတင်ဘေးက ခြင်းလေးထဲမှာ "

တကယ်တော့ ဆေးလူးပေးရတဲ့နေရာက ဗိုက်ဆိုပေမယ့် မမရဲ့ ဆီးခုံနားလေးက စောက်မွေးလေးတွေကိုတောင် တစွန်းတစ မြင်နေရတော့ ထွန်းလှရင်ထဲမှာ ဘလောင်ဆူနေပါပြီ။

ထွန်းလှ လက်ကြမ်းကြီးက သူမဗိုက်ပေါ်မှာတရွရွ ဆေးလိမ်ပေးနေတော့ မမ အတွေ့ထူးမှာ မူးမူးမေ့မေ့ ဖြစ်နေပြီ။ မမ မရတော့။ ဒီနေ့ည အလိုးမခံရရင်တော့ အသက်ထွက်ဖို့သာရှိတော့တယ်။

အဲဒါကြောင့် မိန်းမသဘာဝ ကိုယ်ကစ၍ မသင့်သော်လည်း သူမစဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်။ ဆုံးဖြတ်ချက်ကိုလည်း ချက်ခြင်းအကောင်ထည်ဖော်လိုက်တော့တယ်။….ဒီနား…ဒီနား…နှိပ်…နှိပ်ပေးစမ်းပါ…. ဆိုပြီး မမကသူ့ထမိန်ကို ခြေထောက်နဲ့ဆွဲချပြီး ထွန်းလှလက်ကို ဆွဲကာစောက်ဖုတ်ကြီးပေါ်တင်လိုက်တော့တယ်။  သူအရမ်းမြင်ချင်ခဲ့သော မမစောက်ဖုတ်ကြီး...။

စောက်မွေးမပေါက်တာလား ရိတ်ထားတာလားမသိဘူး .။ ဖောင်းတင်း ပြူးပြောင် ရှင်းသန့်နေသော စောက်ဖုတ်ကြီးက အထင်းသား ပေါ်လွင်နေတယ်.။ အဆီတွေ စုဝေးနေသော ဆီးခုံမို့မို့ က ဝင်းဝါသော အရေပြားကြောင့် တင်းပြောင် ချောမွတ်နေတယ်။ ဖောင်းအိအိ အသားစိုင်တွေက ပေါင်ရင်းစပ်ဆီမှ အလည်သို့ စုခုံးလာပြီး  စောက်ဖုတ်အက်ကွဲဆီသို့ ဝိုက်ဆင်းသွားသည်..။ ထိုအက်ကွဲကြားမှ နီညိုရောင် သန်းနေသော အပြင်နှုတ်ခမ်းသား ထူထူကြီးက  ပြူးထွက်လို့နေတယ်။

ထွန်းလှ လီးကြီးမှာ မာကြောတောင့်တင်းလာတယ်။ အရိပ်ပြမှတော့ထွန်းလှအကောင်မြင်ပြီးပေါ့ ။မမဘာလိုချင်နေလဲဆိုတာ သိလိုက်တော့ မမ၏ ကိုယ်လုံးကို အတင်းဖက်လိုက်ပြီး သူမ၏ နှုတ်ခမ်းများကို နမ်းစုပ်လိုက်တယ်။ မမကလည်း အားကျမခံဘဲ ထွန်းလှ ရဲ့ အနမ်းများကို တုံ့ပြန်ရင်း ထွန်းလှရဲ့လီးကြီးကို ပုဆိုးအောက်မှ လှမ်းကိုင်လိုက်တယ်။

ခုနက သောက်ထားတဲ့ဆေးအရှိန်နဲ့ သံမဏိချောင်းကြီးကဲ့သို့ မာနေတဲ့ ထွန်းလှလီးကြီးကို ဂွင်းလာတိုက်နေတော့ ထွန်းလှလဲ ပုဆိုးနဲ့ဆွဲချွတ် ပြီးလွင့်ပစ်လိုက်တယ်။

နှုတ်ခမ်းချင်း အငမ်းမရ စုပ်နေရင်း ထွန်းလှလက်က မမ ရင်ဘတ်ပေါ် ရောက်သွားတယ်၊ အင်္ကျီပေါ်မှ အုပ်ကာ နို့အုံအိအိကြီးများကို ဆုတ်ချေပေးလိုက်တယ်။ ပါးစပ်မှ တဟင်းဟင်းနှင့် ပြင်းပြင်းပြပြ ထွက်လာတဲ့ အသက်ရှူသံတွေက တခန်းလုံးဆူညံတယ်လို့ထင်ရတယ်။ မမဝတ်ထားတဲ့ ရင်စေ့ဘလောက်စ် အင်္ကျီလေးကို ဗြန်းခနဲ ဆွဲကာ ရင်ဘတ်နှိပ်စေ့တွေကို တစ်ချက်တည်းနှင့် ဆွဲဖြုတ်ပစ်လိုက်တယ်။မမရဲ့ နို့ကြီးတွေက ပေါက်စီကြီးတွေအလား ဖွေးဖြူပြီး ပြူထွက်လာတော့   ငုံ့ပြီးစို့လိုက်တယ်။

စို့တာမှ အငမ်းမရ..အတင်းစို့ ပြီး လက်တဖက်က မမစောက်ဖုတ်ကြီးကို ရွရွလေး ပွတ်ပေးလိုက်တော့ မမ မှာ ရင်ဘတ်ကလေး ကော့တက်လာလိုက် ဖင်ကြီးမြောက်တက်လာလိုက်နဲ့ ခဏကြာတော့ 

" လိုးပါတော့ မောင်လေးရယ် မမကိုလိုးပါတော့" 

ဆို တဲ့ မမ အသံနဲ့ အတူကျွန်တော် လည်း မမကို အရမ်းလိုးချင်နေပြီလေ။ အဲဒါကြောင့်ကျွန်တော်က မတ်တတ်ထရပ်လိုက်ကာ မမ၏ ပေါင်ခွကြားထဲမှာ နေရာယူလိုက်ပြီးပေါင်နှစ်ချောင်းကို ဖြဲကာ ရင်ဘတ်ဆီ တွန်းဖိလိုက်တော့ မစောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းအိအိကြီးက မို့ဖောင်းပြီး ပြူးထွက်လာတယ်။

အဲ့ဒီနောက် လီးတန်ထိပ်ဖူးကြီးနဲ့ စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားကို သုံးလေးခါလောက် ပွတ်ဆွဲလေးဆွဲပေးလိုက်တော့ စောက်ရည်တွေတဖြည်းဖြည်းကျလာတယ်။ ပြီးတော့ လီးတန်ကြီးကို လက်နှင့် အသေအချာကိုင်၍ စောက်စိကြီးကို ဖိထိုးလိုက်ပြီး လီးတန်ကြီးကို အောက်သို့ ဖိနှိပ်ချလိုက်တော့တယ်။

“ ဖွတ်….ဖွတ်..ပလွတ်…..ပလွတ်……”

ဆိုတဲ့ အသံနဲ့အတူ လီးတန်ကြီးက အရှိန်အဟုန်ဖြင့် စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းအိအိကြီးထဲ နစ်ဝင်သွားတော့တယ်၊ အအိုဆိုပေမယ့် စောက်ဖုတ်ကတော်တော်ကြပ်နေသေးတယ်။

“ အင်. ရှီး...အား.....” 

မမထံမှ အသံတိုးတိုးလေးကိုကြားရတယ်။

“ နာလို.လား....ဟင်........မမ”

“ အင်း...နဲနဲတော.နာတယ်...ရပါတယ်...မောင်လေးလုပ်ပါ...မ အောင်.ခံပါ့.မယ်”

" ပြွတ်.. ဖွတ်.. ပလွတ်.. ပြွတ်.. "

" အင်း.. ဟင်း.. ဟင်း.. ဟင်း.. ရှီး.. အ.. အား.. "

" စောက်ပတ်ထဲ လီးအဆုံးဝင်လားဟင် မမ "

" အင်း.. အ.. ဝင်တယ်.. ဝင်တယ်.. မမ သားအိမ်တောင် ထောက်သွားတယ်.. အား.. အား.. "

ကျွန်တော်လည်း ၀င်နေတဲ့ အဆုံးထိ ဖိကပ်ထားရင်း မမ ရဲ့ နဖူးပြေပြေလေးကို ညင်ညင်သာသာလေး နမ်းလိုက်တယ်။ အဲ့ဒီနောက် လီးကို မမ ရဲ့ စောက်ပတ်နုနုလေးထဲမှာ ဖြေးဖြေးချင်း အသွင်းအထုတ် စလုပ်ပေးလိုက်တယ်။ လေးငါးခြောက်ချက်လောက် လုပ်ပေးလိုက်တော့ မမ၏ စောက်ပတ်အတွင်းမှ ကာမ၏ ရှေ့ပြေးအရည်ကြည်လေးများထွက်လာတော့တယ်။

ထိုအရည်လေးများကြောင်. လုပ်ရတာလည်း အရင်ကလိုမ ကြပ်တော့ ပဲ လျောကနဲ လျောကနဲဖြစ်လာတယ်။ဖွေးအုနုရွနေတဲ့ မမရဲ့နို့ကြီး ၂လုံးမှာလည်း ကျွန်တော်ဆောင့်လိုက်တိုင်းလူပ်ခါရမ်းနေတယ်။ အချက် ၂၀ခန့်အရောက်တွင်...

“ မောင်လေး...အား...မောင်လေး...မောင်လေးကို အရမ်းချစ်တယ်ကွာ...မမကို ဒီထက် နဲနဲ မြန်မြန်လေး လုပ်ပေးစမ်းပါကွာ”

“ မမ ကောင်းလွန်းလို့ ပါ...အား.......အား....ကလေးရယ်.......မမ  ဘယ်လိုနေရမလဲမသိတော့ဖူးကွာ ”

မမရဲ့ နှုတ်မှ ရုတ်တရက်ထွက်ပေါ်လာသော အသံများက ကျွန်တော့် စိတ်များကို ပိုမိုတက်ကြွလာစေတယ်။ ကျွန်တော်...ခါးကိုပြန်ဆန့် လိုက်ပြီး မမ ရဲ့ ခြေထောက် ၂ ချောင်းကို ရင်ဘက်ထိ ဆွဲမတွန်းက်လိုက်ကာ အနေအထားကို ပြင်လိုက်တယ်။

အဲဒီအခါ...မမ ရဲ့စောက်ပတ်လေးက ပြုးထွက်လာကာ ဖင်လေးကလည်း အောက်မှအိပ်ယာအထက်ကို  တတောင်ခန့် မြောက်တက်သွားတယ်။

ပြီးတော့ ကျွန်တော် အားရှိပါးရှိစဆောင့်တော့တယ်။ မမ ရဲ့ ဖြူဝင်းတဲ့ မျက်နှာလေးက ရမက်စိတ်ကြောင့်.ရဲရဲနီလျှက်.....။နီတျာတျာ နှုတ်ခမ်းလေးတစ်စုံက တဆတ်ဆတ်တုန်နေတယ်။ အချက် ၅၀ ခန့် အရောက်တွင်မတော.

“ အား....မောင်လေး...မမ ကိုမညှာနဲ. ခပ်နာနာလေးဆောင်.ပေးစမ်းပါ...အေးဟုတ်ပြီ...အဲလိုလေး...အား.... ရှီး...ကောင်းလိုက်တာမောင်လေးရယ်..ကောင်းလိုက်တာ..”

ပြောရင်းဆိုရင်းဖြင်. မမ  ကသူ့ခါးလေးကို ကျွန်တော့် ဆောင်.ချက်နဲ့ အညီ ကော.ပေးနေရာမှ..ကျွန်တော့် ခါးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင်.စုံဖက်ကာ ဇတ်ကနဲကော့ ကော့ ပေးရင်းနဲ့

“ အား....မောင်လေးရယ်...မမ   ပြီးပြီ...အား...ကောင်းလိုက်တာ”

ဟုပြောရင်းခုတင်ပေါ်ကို ဝုန်းကနဲပြန်ကျသွားတော့တယ်။ ကျွန်တော့်မှာသာ ဆန့်တငံ.ငံ.နဲ့ မပြီးသေး မမကတော့ပြီးသွားပြီ။ တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် ခပ်ဖွဖွလေး ဖက်ထားကြပြီး ကုတင်ပေါ်မှ ာပက်လက်လှန်ကာ အမောဖြေနေတယ်။ ကျွန်တော့်မှာသာ မပြီးသေးတော့ စိတ်ညစ်နေရတယ်။ လီးကြီးက လည်း တင်းမာပြီး တောင်နေသေးတော့ မမကိုယ်လုံးကို သွားသွားထောက်နေတယ်။

" ဟေး    ထွန်းလှနင်မပြီးသေးဘူး မဟုတ်လား ခဏလေးပါဟယ် ငါမောလို့ပါ "

" ဟုတ် အမ ကျွန်တော်မပြီးသေးဘူး မမကိုထပ်လိုးချင်သေးတယ် ရတယ်..မဟုတ်လား မမ ဟင်"

" ဟ ဟ ဟ ဟ.... ရပါ့ရပါ့ရှင် နင်ကတော့ စံပါဘဲ ငါ့ ယောက်ကျားနဲ့များ ကွာပါ့.. ဟိုက ငါးခါလောက်ဆောင့်ပြီးတန်းထွက်တာ ခဏလေးဘဲ "

ဟု ပြောပြီး မမက သူထမိန်ကို ယူကာ ခုနပြီးထားတဲ့ စောက်ရည်တွေကို သုတ်လိုက်တယ်။

" ဒီတစ်ခါ မမကိုဘယ်လို လိုးရမလဲ ဆိုတော့"

" ဟဲ့........နင်ကဘာတွေ အတတ်ဆန်းခြင်လို့တုန်း နင့်လီးကြီး ငါ့စောက်ခေါင်းထဲ ဝင်လာရင် လိုးတာမဟုတ်ဘူးလား "

" အော်....ဒါတော့ဒါပေါ့အမရယ် ကျွန်တော်က မမကိုကောင်းစေချင်တဲ့ စေတနာနဲ့နော် ..ထိထိမိမိလေး လုပ်ပေးမလို့"

အဲဒီလို ပြောလိုက်တော့ မမ ကစိတ်ဝင်တစားနဲ့

" အေး ..ဒါဆို ငါကဘယ်လို နေပေးရမလဲ"

" ဒီတစ်ခါ ကျွန်တော် ကအောက်ကနေမယ် မမက အပေါ်ကနေ တက်ဆောင့် မြင်းစီးသလို့ပေါ့"

ဟု ပြောပြီး ထွန်းလှက ပက်လက်လှန်  ပေးလိုက်တော့ ငေါက်တောက်ကြီး ဒုံးကျည်ကြီးလို မတ်တောင်နေတဲ့ လီးကြီးကိုကြည့်ပြီး မမ ရဲ့စောက်ခေါင်းထဲ လှိုက်လှိုက်ကြီး ယားကြွလာတယ်။ စောက်ဖုတ်ကြီးကလည်း စောက်ရေတွေနဲ့စိုရွဲလာပြန်တယ်။

မို့မောက်ချွန်ကော့နေသော နို့အုံကြီးက ဖွေးဥပြီး ဝင်းအိတင်းပြောင်နေတယ်။ အဖုတ်ကြီးက သိသိသာသာပြဲ အာလာနေတယ်။ အကြောအပြိုင်းပြိုင်းထကာ သွေးကြောကြီးတွေ တင်းဖောင်းနေတဲ့ လီးမဲကြီးကို လာပါလာပါ ဖိတ်ခေါ်နေသလို မမ က ကုတင်ပေါ်တက်ပြီး ထွန်းလှကိုယ်ပေါ် ကားယားခွကာ သူမစောက်ဖုတ်ကြီးကို လက်နှင့်ဖြဲပြီး ဒစ်ဆံကြီးထိပ်မှာတေ့ကာ ထားလိုက်ပြီး တဖြည်းဖြည်းချင်း ဖိသွင်းယူလိုက်တယ်။ လီးတန်ကြီးက တင်းတင်းကြပ်ကြပ် အနေအထားဖြင့် စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းအိအိကြီးထဲ တထစ်ထစ်နဲ့ တိုးဝင်နေတော့တယ့တယ်။

“ ဗြစ်…….ဗြိ….ဖွတ်….ပလွတ်…..ပြွတ်…….ဖွတ်….ဗြစ်…..”

ခုနက တခါလိုးထားသောလည်း မမစောက်ဖုတ်ကြီးမှာ လီးကိုတင်းတင်းကြပ်ကြပ် ကြီးရစ်ပတ်ထားဆဲပါ။လေးငါးခါလောက်ဆောင့်လိုက်တော့ လီးနှင့် စောက်ဖုတ်မှာ မဟာမိတ်ဖြစ်လာပြီး အဝင်အထွက်တွေက ချောမွတ်လာတော့တယ်။

မမက ဘယ်လောက်များ လီးငတ်နေတယ်မသိဘူး။  ဖြည်းဖြည်းနဲ့ အားမရတော့တဲ့အတွက် ခပ်ပြင်းပြင်း ဆောင့်ဆောင့်ချတော့တယ်။

“ ဖွတ်…ပလွတ်…….ပြွတ်…..ဘွတ်…..ဗြစ်…..ပလွတ်……ဖွတ်…..”

“ အင့်….အင့်…..အ……..အီး….အ.အား…….”

ကျွန်တော် လဲ မမရဲ့ဆောင့်ချက်အတိုင်းအောက်ကနေ ပြန်ပြန်ကော့ပေးနေမိတယ်။ အထက်အောက်တုန်ခါနေသော မမရဲ့နို့ကြီးနစ်လုံးကိုလည်း အလွတ်မပေးဘဲ မမှီတမှီနဲ့ ခါးလေးကနေ သိမ်းဖက်လို့ နို့အုံကြီးတွေကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း စို့ပေးးလိုက်တော့ မမမျက်နှက ဒီကောင်ကလေး လုပ်တတ်လိုက်တာ.ဆိုတဲ့ ကျေနပ်တဲ့ မျက်နှာ ပေးလေးနဲ့ကျွန်တော်နူတ်ခမ်းကို တချက်လာနမ်းတယ်။ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ဆောင့်ချက်တွေက ကြောက်ခမန်းလိလိ ပြင်းထန်လာပြီး စောက်ရေတွေ ဒလဟောထွက်ကျလာသည်မို့ ဖိထိုင်ချလိုက်တယ်.။ 

“ ဗြစ်…….ဗြစ်………ဖောက်….ဒုတ်……..”

ဤမျှ ဆူဖြိုးထွားကြိုင်းသော ခန္ဓာကိုယ်ကြီးဖြင့် အားရပါးရ ဖိချလိုက်ရာ အရှိန်ပြင်းလွန်းသဖြင့် ထွန်လှတစ်ယောက်   လီးတန်ကြီး တစ်ချောင်းလုံး ပူ၍ ကျင်တက်လာပြီး  အားမလို အားမရ ဖြစ်လာတော့ မမခါးကိုကိုင်ပြီးတစ်ကိုယ်လုံးရှိ အားအင်များကို စုစည်းညှစ်ထုတ်ကာ အံကြိတ်၍ ၁၅ ချက်ခန့် ဆောင့်၍ လိုးပေးလိုက်တယ်။ လိုးအပြီးတွင်တော့….

“ အ…မလေး….မောင်…..မောင်…….လေး……ကောင်း…ကောင်း…တယ်….အိုး……အိုး….မမပြီ......ပြီးတော့မယ် အားးးး”

" ကျွန်တော်လဲ ပြီးတော့မယ် မမ စောက်ဖုတ်ကြီးက လိုးလို့ကောင်းလွန်းလို့ ပြီးတော့မယ် အားးးးးးးးးးးးး "

အားပါးတရ ဆောင့်လိုးရင်း လီးထဲ့က သုတ်ရည်တွေ မမရဲ့ စေက်ဖုတ် အိအိဖောင်းဖောင်းကြီးထဲ ပန်းထည့်လိုက်တော့တယ်.။

မမလည်း ထွန်းလှ လီးတန်ကြီးမှ သုတ်ရေများ ပန်းထုတ်ခြင်း ခံလိုက်ရသဖြင့် စောက်ပတ်ထဲတွင် နွေးခနဲ နွေးခနဲ ဖြစ်သွားကာ ဖော်မပြတတ်အောင်ပင် အရသာတွေ့သွားရတော့တယ်။ ၂ ချီတောင် အလိုး ခံရ တော့ မမပင်ပန်သွားပြီ ထင်ပေမယ့် ကျွန်တော် နုတ်ခမ်းကိုလာစုတ်တော့ မမ  ကို အလိုက်သင့်လေးပြန်နေပေးပြီး ကျွန်တော်လက်ကတော့ မမစောက်ဖုတ်ကြီးနဲ့ နို့ကြီး ၂ လုံးကို တလှည့်စီမထိတထိလေး ပွတ်သတ်ပေးနေမိတယ်။

" မမ ကျွန်တော် လိုးပေးတာ ကောင်းရဲ့လားဟင်"

" ကောင်းတော့ ကောင်းပါတယ် မောင်လေးရယ်  .ဒါပေမယ် မမက အိမ်ထောင်သည်လေ "

" တော်ပါတော့..မမရယ် စိတ်မကောင်းစရာတွေ ပြောမနေပါနဲ့ ..ဒီညတော့ အမကို တညလုံး လိုးမယ်နော် အကိုကလဲ မနက်လောက်မှပြန်လာမှာဆိုတော့"

" အင်းပါ..မောင်လေးရယ် မမလဲမောင်လေးရဲ့လီးကြီးကိုစွဲနေပါပြီ"

" ကျွန်တော်ကလဲ အတူတူပါဘဲ မမစောက်ဖုတ်စီးစီးလေးကိုလိုးပြီး မမရဲ့ နို့ထွားထွာ နဲ့ဖင်အိအိ တွေကို ကိုင်ရတာကို အရသာတွေ့နေပါပြီ"

ဒီလိုနဲ့ မနက် ၅ နာရီလောက်ထိ မမနဲ့ကျွန်တော် အကြိမ်ရေတော်တော် များများလိုးဖြစ်ခဲ့ကြတယ်။နောက်တနေ့မိုးလင်းတော့ မှကိုမင်းထိုက်နဲ့ သူ့သူငယ်ချင်း တွေ့ပြန်ရောက်လာတယ်။

" ဟေကောင်  ထွန်းလှ မင်းညက  ဒီပေါ်မှာတင်ထားတဲ့အရက်ခွက် သောက်လိုက်သေးလား"

" မသောက်ပါဘူး အကို သွန်ပစ်လိုက်တယ်လေ"

" အာ...... နှ မြောစရာကြီးကွာ "

" ဘာလို့လဲ အကို"

" ထားလိုက်တော့....ဒီမှာတခြားရွာကငါ့သူငယ်ချင်းတွေပါလာတယ်။ ရွာထဲမှာ ကြက်နစ်ကောင်လောက်သွားဝယ်လာခဲ့ ။ ပြီးရင် ချက်အရက်တဂါလံလောက်လဲ ဝယ်ထားဦး ။ ပိုက်ဆံကိုတော့ မင်းမမဆီက ယူသွား"

မမက မီဖိုထဲမှာ ထမင်းကြော်နေသည်။

" မမ အကိုက ပိုက်ဆံပေးလိုက်ပါတဲ့ကြက် ၂ကောင်နဲ့ အရက်ဖိုး"

" အော်......ထွန်းလှ အေးးးး ရော့ပိုတာ ပြန်မပေးနဲ့။ နင်လိုတာသုံး "

ဆိုပြီး တစ်ထောင်တန်တထပ်ပေးလိုက်တယ်။ မမက က တညလုံး အလိုးခံထာတာတောင် ဒီနေ့မနက် လန်းလန်ဆန်းဆန်းပါလား သနပ်ခါးလေးကိုတောင် ဖုံနေအောင် လိမ်းထားသေးတယ်။

" ဟဲ့ ဘာကြည့်နေတာလဲ နင့်အကိုမြင်သွားလို့ငါတို့ကို သတ်နေဦးမယ် .. ငါတို့သူရှေ့မှာ အနေထိုင်ဆင်ခြင်ရမယ်လေ "

" လှလွန်းလို့ပါ မမရယ် သွားလိုက်ဦးမယ် အမ အခြေနေပေးရင်တော့ တွေ့ကြဦးမယ်နော် မမ "

" အေးပါဟယ်...ငါလဲတွေ့ချင်ပါတယ်"

အရက်နဲ့ကြက်တော့ရပြီ အိမ်ပြန်လာတော့လမ်မှာ ခင်မာလာတို့တို့အိမ်မှာ လက်တိုလက်တောင် ခိုင်းတဲ့ကောင်မလေးက သူကိုစာတစ်ဆောင်လာပေးတယ်။

" ဘာ စာလဲဟ"

" မသိဘူး မမက ပေးခိုင်းလိုက်တာ "

အိမ်ရောက်တော့မှဘဲ ဖတ်တော့မယ် ဆို ပြီးပုဆိုးလိပ်ထဲ ညှပ်လိုက်တယ်။ အိမ်ရောက်တော့ ဟင်ချက်တာဝိုင်းကူလုပ်ရင်တော်တော်မှောင် သွားတယ်။ ရေမိုးချိုးပြီးနားတဲ့အချိန်မှ စာကို သတိရတယ်။ ဖောက်ဖက်လိုက်တော့

" မောင်"

" ဒီည ခင်တို့ခြံထဲကိုလာခဲ့ မောင်နဲ့တိုင်ပင်စရာရှိတယ်..ည 12 နာရီလောက်နော်."

စာကဒါဘဲပါသည်။ ဘာတိုင်ပင်မလို့ပါလိမ့် သူနဲ့ခင်ကမထင်မှတ်ဘဲ မြန်မြန်ဆန်ဆန်ချစ်သူတွေ ဖြစ်ခဲ့ကြသည်။ ချစ်သူဖြစ်ပြီးနောက်နေ့မှာဘဲ ဦးလူဝနဲ့မန်းကိုလိုက်သွားခဲ့ရသည်။ ပြန်လာတော့လဲ အလူရက်နဲ့ဆိုတော့ လူကခပ်ရူတ်ရူတ်ဆိုတော့ကာ ခင်မာလာဆီကို မသွားဖြစ်ခဲ့။ခုတော့လာခဲ့ပါတဲ့ ။ ရင်တွေကတော့တအားခုန်နေပြီ မထမဆုံးရီးစားနဲ့နစ်ယောက်ထည်းတွေ့ရမှာပါလား။

ညမြန်မြန်ရောက်ပါတော့။ ညစာစားတော့လည်း သိပ်စားမဝင် ဘူး ။ ခပ်မြန်မြန်လပ်စသပ်လိုက်တယ်။ ခဏနေရင် သောက်ကြစားကြနဲ့ဆူဆူညံညံမကြားချင်တာနဲ့ အိမ်ကနေပြီးစောထွက်လာလိုက်တယ်။ ခုမှ ဂ နာရီလောက်ပဲရှိသေးတယ်။

အဲဒါနဲ့ ရွာကမီးကင်းတဲမှာ ကာလသားတသိုက်ရဲ့ တစ်တစ်ခွခွ အတွေ့ကြုံလေး တွေကိုနားထောင်ပြီး အချိန် ဖြုန်း လိုက်တာ ၁၁ နာရီကျော်သွားတယ် ။ အဲဒါနဲ  စကားဝိုင်းမှ စကားဖြတ်ကာ ခင်မာလာတို့ခြံသို့ခြေထောက်ကို ဦးတည် ခြံနောက်ခွေးတိုးပေါက်ကနေ တိုးဝင်လိုက်လိုက်တော့မှ ခင်မာလာက ရောက်မှလာပါ့မလား ဆိုပြီစိတ်ပူမိသေးတယ်။

ဒါပေမယ့်

" ထွန်းလှ....ထွန်းလှ ငါ..ဒီမှာဆိုတဲ့ခင်မာလာ ရဲ့ အသံအုပ်အုပ်ကိုကြားလိုက်ရတယ်"

" တော်ပါသေးတယ်ဟာ နင်ရောက်မှလာပါ့မလားလို့ စိတ်ပူလိုက်ရတာ"

စကားလည်းပြောရင်းမှာ တဆက်တည်း ခင်မာလာရဲ့ခါးလေးကို ဖက်ကာပါးလေးကို ခပ်ဖွဖွလေး နမ်းလိုက်တော့အပျိုစင်နံလေးက သင်းသင်းလေးမွေးနေတယ်။

" ဘာဖြစ်လို့ အရေးတကြီးခေါ်ရတာလဲ ခင်ရယ်"

" အမေတို့က ခင်ကိုအိမ်ထောင်ချပေးတော့မယ်  ဟိုဘက်ရွာက လယ်ပိုင်ရှင်ကြီးသားနဲ့တဲ့ ခင်ကမောင်နဲ့ဘဲလက်ထပ် ချင်တာလေ"

" ဒါဆိုလည်းခင်ကိုမောင်ခိုးပြေးရမှာပေါ့ ခင်အမေတို့က မောင်နဲ့တော့သဘောတူကြမှာမဟုတ်ဘူး"

" ဒါဆိုလည်း ကြာတယ် နက်ဖြန်ည   ၁ နာရီလောက် ခင်ကိုလာခိုး တော့ ခင်ဒီသစ်ပင်နားကဘဲစောင့်နေမယ်"

ထိုအခိုက်မှာဘဲ  ချောင်းဆိုးသံကြားတော့ခင်မာလာ ကနက်ဖြန်နောက်မကျစေနဲ့ပြောပြီးအမှောင်ထုထဲသိုတိုးဝင်ပြောက်ကွယ်သွားပါတော့တယ်။ အိမ်ကို ပြန်ရောက်တော့ အပေါ်ထပ်က

ဖေါက်…ဖေါက်…ဖေါက်...အား..ရှီး…ဟင်း..... ဆိုတဲ့အသံတွေကြားရတယ်။

မမ နဲ့ ကိုမင်းထိုက် တို့လိုးနေကြပြီ ထင်တယ် ။ အရင်ကသူစောစော အိပ်လို့အသံတွေကို မကြားးမှီ အသံတွေကြားလို့ ခေါင်းထောင်လာသော ညီလေးကို နက်ဖြန်ညဆိုရင် မင်းစိတ်ကြိုက်ပါကွာလို့စိတ်ထဲကပြောပြီးမျက်လုံးအတင်းမှိတ်ကာ အိပ်လိုက်သည်။ လရောင်လည်းမရှိ ပိတ်းပိန်းမှောင်နေသောညမှာ ထွန်းလှအောင်မြင်စွာ မိန်မခိုးလာနိုင်ခဲ့တယ်။ သူ့မှာ အသိမိတ်ဆွေလည်းများများစားစားမရှိတော့ မမတို့ အိမ်ကိုဘဲခိုးလာလိုက်တယ် အင်း ခင်မာလာကတော့ သူအိပ်ခန်းထဲရောက်လာပြီ။

မနက်မှဘဲ မမနဲ့ကိုမင်းထိုက်ကိုအသိပေးတော့မယ်..ဟု ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ် ။ ခင်မာလာကတော့ရှက်လို့ထင်ပါ့ ။ခေါင်းကိုသာတွင်တွင်ငုံ့ထားတယ်။ ဒါနဲ့သူကဘဲ စကားစလိုက်တယ်။

" ခင် ... အိပ်တော့ရအောင်နော်"

ခင်မာလာ ထံမှ "အင်း" ဆိုတဲ့စကားတစ်လုံးသာ ထွက်လာတယ်။ ခွင့်ပြုချက်ရပြီဖြစ်သဖြင့် အချိန်မဆိုင်းတော့ပဲ ခင်မာလာ ကိုယ်လုံးလေးကို ဖက်လျက် နှုတ်ခမ်းများကို နမ်းစုတ်လိုက်ရင်း ကုတင်ပေါ်သို့ ဆွဲလှဲချလိုက်တော့တယ်။

နှစ်ယောက်သား ကုတင်ပေါ် ကန့်လန့်ဖြတ် လဲကျသွားတယ်။. ပြီးမှ ဘေးစောင်း ယှဉ်အိပ်လျက ခင်မာလာ ၏ မို့မောက်လုံးဝန်းသော နို့အုံများကို မြတ်မြတ်နိုးနိုးဖြင့် ပွတ်သပ်ပေးလိုက်တယ်။ ထွန်းလှလက်ဝါးကြီးနှစ်ဖက်ကသူမ၏နို့အုံပေါ်သို့ လာ ရောက်ဆုပ်ကိုင်လိုက်သဖြင့်ကြက်သီးဖြန်းဖြန်းထသွားမိသည်။ သူမရဲ့စောက်ဖုတ်လေးကလည်း အရည်တွေရွဲနေလေပြီ။

ခင်မာလာ က သူမရဲ့ ဘော်လီအင်္ကျီကို ချွတ်ပေးလိုက်တော့ ကျွန်တော် လက်တွေက ပို၍ ပင်အငမ်းမရပင် ။ ထွက်ပေါ်လာတဲ့ သူမ၏ ရင်သားအစုံကို အတင်းပင်ဆုပ်နယ်ပြီးစို့လိုက်တော့ ခင်မာလာ တစ်ယောက် တ အင့်အင့် နဲ့ မြွေတစ်ကောင်လို တွန့် လူးနေပါတယ်။ တစောင်းလှည့်ထားတဲ့ ခင်မာလာရဲ့ အပေါ်ခြမ်းပေါင်တန်ကြီးက ထောင်သွားတယ်။ ခပ်စင်းစင်းလှဲထားတဲ့ အောက်ဖက် ပေါင်တန်ကမူ ထွန်းမှ ၏ ပေါင်ကြားသို့ မသိမသာလေး တိုးဝင်လိုက်တယ်။ ကြွတက်လာသောအပေါ်ပေါင်နှင့် အောက်ပေါင်ခွကြားသို့ သူ့ခြေထောက်တစ်ဖက်ကို ထိုးသွင်းလိုက်ပြီး ပုဆိုးကိုဆွဲလှန်လိုက်တယ်။

အဝတ်မဲ့သွာတဲ့ ပေါင်သားချင်းထိတွေ့မှုက နှစ်ဦးစလုံး၏ ခန္ဓာကိုယ်တွင်းမှ ရာဂကာမသွေးများကို ပွက်ပွက်ဆူလောင်ကာ ထကြွလာစေတယ်။

ခင်မာလာ ရျ့ လက်တစ်ဖက်က သူမ၏ထဘီကို ဆွဲတင်ပေးလိုက်ရာပေါင်လည်ထိ လိပ်တက်နေပြီ ဖြစ်တဲ့ သူမ၏ထဘီက ခါးဆီသို့ရောက်၍သွားတော့ရာ မဲမှောင်နေသော စောက်မွှေးထူထူကြီးကြားမှ အက်ကြောင်းတင်းတင်းကြီးထကာ ဖင်နှင့်တဆက်တည်းမျှ ရှည်လျားသောစောက်ဖုတ်ကြီးမှာ ဘွားကနဲ ပေါ်လာတယ်။ထွန်းလှလည်း  သူ့လီးကို ကိုင်ကာ စောက်ပတ်ဝသို့ တေ့ကပ်လိုက်တယ်။

" ထွန်းလှ…ဖြေးဖြေး ပဲ လုပ်နော်….”

“ အင်း…ပါ……”

အင်းပါလို့ နှုတ်က ပြောလိုက်ပေမယ့် ထွန်းလှက က လိုးပြီဆိုကထဲက တအားဆောင့်၍ ခပ်သွက်သွက်ကြီး လိုးတော့တယ်။

“ ပလွတ်…..ဖွတ်…ပလွတ်..ပြစ်…ဖွတ်……”

“ ဟင့်…အင့် အင့်……..ဖြေးဖြေးချင်းပဲ လုပ်ပါဆို….အင့် ဟင့်….”

ထွန်းလှ၏ ဆောင့်ချက်ကြောင့်ခင်မာလာ ရဲ့ ကိုယ်လုံးလေးမှာ သိမ့်သိမ့်တုန်နေလေတယ်။ ခင်မာလာ ဘာပဲ ပြောပြောထွန်းလှ က ဂရုမစိုက်နိုင်တော့ပဲ အတင်း နင်း၍ ဆောင့်လိုးနေသည်..။ မောလွန်း၍ လည်း သူ့ပါးစပ်ကို ဟကာ တဟင်းဟင်း အသက်ရှူနေရတယ်။

“ ဗြစ်….ပလွတ်….ပြစ်…..ဖွတ်….ဖတ်….စွပ်…ဖွတ်……”

တဖြည်းဖြည်း ခင်မာလာ  အရသာ တွေ့လာပြီး ကာမရှိန် တက်လာတယ်။

“ ဖွတ်….စွတ်….ဖွတ်….ဟင်း..ဟင်း…လုပ်….လုပ်..ပင့်ဆောင့်ပေးစမ်းပါ…..အင်း…ထိလိုက်တာ….ထွန်းလှရယ်….အထဲမှာ…နင့်နေတာပဲ…နင့်ဟာကြီးက…တအား ဆောင့်ပေးပါ…အ…အ….အင်း……”

ဒီလို အရသာမျိုး မခံစားရဘူးတော့ခင်မာလာမှာ လူအရှင်လတ်လတ်နတ်ပြည်ရောက်နေသလို ခံစားလိုက်ရတယ်။ ယခင်က လက်နဲ့ပွတ်တာလောက်တာ လုပ်ဖူးသော ခင်မှာလာ စောက်ဖုတ်ထဲကို ထွန်းလှလီးကြီး အဝင်အထွက်လုပ်နေတာကို မရဲတရဲ ခိုးကြည့်မိတော့ အရင်ကလက်ခလယ်လေးတစ်ချောင်းကိုတောင် တင်းကြပ်နေတဲ့ စောက်ဖုတ်က ထွန်းလှလီးတုတ်တုတ်ကြီး ဝင်ဆံ့နေတာကို အံသြမိတယ်။

ထွန်းလှ ကလည်း အပျိုစောက်ဖုတ်ကျဉ်းကျဉ်းလေးကို လုပ်ရသဖြင့်ပြီးချင်နေပြီ ဖြစ်ရာ ခပ်သွက်သွက်ကလေး ဆောင့်လိုက်တော့

'' ဘွတ် - - ဖွတ် - - ဖွတ် - - ဘွတ် - - ဖွတ်ဖွတ် - - အမေ့ - - အင့် - - အား - - ကောင်း - - ကောင်း - - လိုက်တာထွန်းလှရယ် - - ဟင်း - - ရှီး - - ကျွတ် - - ကျွတ် - - ''

ဆိုပြီး ငြိမ်သွားတော့ ခင်မာလာ ပြီးသွားပြီထင်ကာ ထွန်းလှလည်း အဆက်မပြတ် ဆက်တိုက် လိုးဆောင့်လိုက်ရာ လီးတန်ကြီးထိပ်မှ သုတ်ရေများ တပြွတ်ပြွတ် ပန်းထွက်ကာ ခင်မာလာ စောက်ခေါင်းအတွင်းမှ သားအိမ်ဝဆီသို့ ဖြင်းခနဲဖြင်းခနဲ ဝင်သွားလေတော့တယ်။



...........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................ 

ပြီးပါပြီ။