Friday, April 12, 2013

ကာမရေလျဉ် (စ/ဆုံး)

ကာမရေလျဉ် (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - စံနက်ကျော်

မယုံတော့မရှိနဲ့ ဟင်းတခွက်ပေးရုံ ၊ လ္ဘက်ရည်တခွက် တိုက်ရုံနဲ့ သူနဲ့အိပ်ခွင့်ရတဲ့ မိန်းမတယောက် သီဟတို့ရွာမှာ တကယ်ရှိတယ်။ ဒါပေမယ့် ဒီမိန်းမက သီဟတို့ ရွာသူ စစ်စစ်တော့ မဟုတ်ဘူး။ သူ့ ယောက်ျား ကိုစိန်ထွားက ဒီရွာသား။ ကိုစိန်ထွားနဲ့ညားတော့ သူလည်း ဒီရွာသူ ဖြစ်ရတော့တာပေါ့။ သူ့အသားရေက ဖြူဝင်းနေသည့်အတွက် သူ့နာမည်က မဖြူဝင်း။ 

မဖြူဝင်း ဒီရွာကို ရောက်စက အ သက် ၂၀ ကျော်ရုံရှိအုံးမှာပါ။ သူ့ယောက်ျား စိန်ထွားက နယ်လှည့်ပြီး လက် သမားအလုပ် လုပ်သူဆို တော့ အဲဒီလို နယ်လှည့်အလုပ်လုပ်ရင်း မဖြူဝင်းနဲ့ ညားခဲ့ တာပါ။ ကိုစိတ်ထွားအသက်က ၃၀ ပေါ့။ မဖြူဝင်းက အချောအလှကြီးမဟုတ်ပေမဲ့ ပလီပလာ ခရာတတ်တဲ့ အမူအယာ ၊ ညှို့အားကောင်းပြီး ကြည်လင်တဲ့ မျက်လုံး ၊ ဆေးမ ဆိုးရပဲ အလိုလို နီမြန်းနေတဲ့ နှုတ်ခမ်းထူ တွဲတွဲ။ ရီလိုက်လျှင် အနည်း ငယ်ချိုင့်ခွက်သွားတဲ့ ပါးချိုင့်လေး။ ကြည့်လိုက်လျှင် ညှို့အားပြင်း တဲ့ မျက်လုံးရွဲကြီးတွေ။ အရပ် အ မောင်း ခေါင်ကောင်းပြီး အများပြောတဲ့ ရွှေဘိုမင်းကြီးကြိုက် လုံးကြီးပေါက်လှ ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည်။  ပြည့်ပြည့်ဖြိုးဖြိုး စွင့်စွင့်ကားကား ထွားထွားအိအိ တင်သား။ တင်းရင်းမို့မောက်နေတဲ့ ရင်သားအစုံ။ 

အားလုံးခြုံလိုက်တဲ့အခါ မဖြူဝင်း ရဲ့ ရူပါရုံဓါတ်က ယောက်ျားတွေကို ဖမ်းစားနိင်စွမ်း ရှိလှပါတယ် ။ သူ့ ပုံကိုကြည့်ပြီး လူကြီးပိုင်း လူငယ်ပိုင်းတွေဟာ စိတ်နဲ့ပြစ်မှား  ဖေါက်ပြန်မိတတ်ကြတာချည်းပဲ ။ ဒါပေ မဲ့ တောဆိုတော့ ဟိုငဲ့ဒီငဲ့ ဟိုတွေးဒီတွေးနဲ့  ကိုယ်ထိလက်ရောက် တော့ မစရဲကြပါဘူး။  ဖေါက်ပြန် စိတ်ထဲမှာပဲ ဖေါက်ပြန်သောင်းကြမ်း နေကြတာပါ။ 

“ ကိုစိန်ထွား မိန်းမ ရလာလို့တဲ့ ”

“ ကောင်မလေးက ဖြူဖြူချောချောလေးတော့ ”

“ အံမယ် လူပျိုကြီးက ရမဲ့ရတော့ တကယ့် ချောချောလှလှ” 

တရွာလုံးနီးပါး ကလေးလူကြီးတရုံးရုံးနဲ့ပေါ့။ အဲဒီနေ့က ကိုစိန်ထွားအိမ်မှာ စည်လိုက်တဲ့ဖြစ်ခြင်း။ ပေ တစ်ရာပတ်လည်လောက်ရှိတဲ့ အိမ်ဝင်းကြီးတစ်ခုလုံး ကလေးလူကြီးယောက်ျားမိန်းမ အပြည့်ပါဘဲ။ သီဟ အသက်က အဲဒီတုန်းက ၉ နစ်လောက်ပဲရှိအုံးမှာပါ။ ကိုစိန်ထွားတို့အိမ်နဲ့ သီဟတို့အိမ်က တောင်ဖက်မြောက်ဖက် ကပ်လျက် ဆိုတော့ သီဟက အစောဆုံးရောက်သွားတာပါပဲ။ ကိုစိန်ထွားနဲ့ သီဟ အဖေက ညီကိုတဝမ်းကွဲဆိုတော့ သီဟက ကိုစိန်ထွားရဲ့အ သဲပါပဲ။ 

ကိုစိန်ထွားတို့က သားအမိ နှစ်ယောက်ထဲ နေကြတာ။ သူ့ညီမက အိမ်ထောင်ကျပြီး ယောက်ျားနဲ့ လိုက်နေတယ်။ ကိုစိန် ထွား အ ဖေကတော့ သီဟ မမွေးခင်ထဲက ဆုံးသွားတယ်။ ရှိတဲ့မြေယာတွေကို သူ့ညီမတို့လင်မယားက လုပ်ပေးကြတယ်။ 

တခါတရံမှသာ ကိုစိန်ထွားကိုယ် တိုင် တောလိုက်လေ့ရှိတယ်။ အ များအားဖြင့်တော့ လက်သမားအလုပ်နဲ့ပဲ ရွာစဉ်လှည့်နေရတာ။ သူ က လက်သမားအဖွဲ့ခေါင်းဆောင်ပါ။ ပညာလဲ တော်ပါတယ်။ ရိုးသားဖြောင့်မတ်မှုလည်း ရှိပါတယ်။ ကိုစိန်ထွားရဲ့ ရိုးအမှု မဖြူဝင်းရဲ့ သွက်လက်ချက်ချာမှုကို ကြည့်ပြီး တောအရပ်ထုံးစံအတိုင်း မဖြူဝင်းက ကိုစိန်ထွားကို အပိုင်ဖမ်းလိုက် တာလို့ ကွယ်ရာမှာ အတင်းပြောလိုပြော။ တချို့ကတော့ တယ်စွံတဲ့ ကို စိန်ထွားလို့ မြှောက်လိုမြှောက်။ ကိုစိန်ထွား နေရာမှာနေပြီး မဖြူဝင်းရဲ့စွဲမက်စရာ အလှကို စိတ်ကူး ယဉ်လိုယဉ်။ အို.. တရွာလုံး လှုပ်ခတ်သွားတာတော့ အမှန်ပဲ။ အဆိုးဆုံးကတော့ ရွာတောင်ပိုင်းက ကိုတင်အုံးဟာ အဆိုးဆုံးပဲ။ 

ကိုတင်အုံးက အသက် ၄၅ နှစ် လောက်ရှိပြီ။ မိန်းမဆုံးတာလည်း  ၃ နှစ်လောက်ရှိပြီဆိုတော့ ကာမ ငတ်ပြတ်နေတဲ့ မုဆိုးဖိုတယောက် ပေါ့။ ရွာအနောက်ပိုင်းမှာ အရက်ဝိုင်းဖွဲ့မိရင်း… 

“ စိန်ထွားတို့ကတော့ တယ်ကော်တာပဲဟေ့…မိန်းမ ဆူဆူဖြိုးဖြိုး ချောချောတောင့်တောင့် အယ်ကယ် နေတာပဲ..မအေလို့း ဘယ်လောက်ဆော်လိုက်မယ် မသိဘူး” 

ဤသို့ ကိုတင်အုံးက အစဖေါ် ပေးလိုက်တော့… 

“ အေးကွာ..မိန်းမကတော့ ခပ်မိုက်မိုက်ပဲ၊ စိန်လှမြိုင်ဇတ်ထဲက ပြဇတ်မင်းသမီးနဲ့ အတော်တူတာပဲ မောင်။ ဟင်း…တွယ် လိုက်ရရင်တော့ကွာ…ဖင်လုံးကြီးက အယ်နေတာပဲ .. ဟဲ…ဟဲ..” 

ကိုတင်အုံး ခင်းပေးတဲ့ လမ်းပေါ်မှာ ကိုမြရှိန်က ဆက်လျှောက်တယ်။ ဒါပေမယ့် ကိုမြရှိန်မှာ အိမ် ထောင်ရှိတယ်။ 

“ အင်း..ချောလဲ ချောပါရဲ့ ဒါပေမယ့် စိန်ထွားထက် ၁၀ နှစ်လောက် ငယ်တယ်ကွ..ပြီးတော့ တဏှာ ရာ ဂလဲကြီးမဲ့ပုံပဲ။ ဒီလို ကိုယ့်ထက်ငယ်တဲ့ မိန်းမကို ယူထားတဲ့ ယောက်ျားများ ဘယ်တော့မှ စိတ်ချလက် ချ မနေရဘူး.. အမြဲတမ်း စိတ်ပူနေရတယ်။ ဘယ်အချိန်များ လင်ငယ် နေမလဲနဲ့ အမြဲတမ်းတွေးပူနေ ရတတ်တယ်။ လှတာနဲ့ ညားတော့ သောကပွား..ဗျာများရတာပေါ့ကွာ” 

ကိုမြရှိန် စကားကို ကိုတင်အုံးက ထောက်ခံတယ်။ 

“ အင်း… စိန်ထွားကြီး အတော့ကို ဖြိုရလိမ့်မယ်မောင်.. ဒီကောင့်ငပဲက ခပ်သေးသေးရယ်ကွ.. မစို့မပို့ လောက်ကလေး ဆော် နိင်လို့ကတော့ ၃ လတောင် ခံမယ်မထင်ဘူး။ နောက်မီးသေချာပေါက် လင်း မှာ” 

သည်စကား ပြောလာသည်က ကိုကြည်စိုး။ သူလဲ အိမ်ထောင်နဲ့ပါ။ တော်သေးရဲ့လို့ ပြောရမှာပဲ။ သူ တို့ဝိုင်းက အရှေ့ဖျားက တမာပင်ကြီးအောက်မှာမို့ ဘယ်သူမှတော့ မကြားပါဘူး။ အရက်ရှိန်လေး နဲ့ ယောက်ျားသားတွေပီပီ ယောက်ျားစကားတွေကို အားပါးတရ ပြောနေကြတယ်။ တကယ်တော့ ကိုစိန်ထွားလဲ မဖြူဝင်းအကြောင်းကို ကောင်းကောင်းသိတာ မဟုတ်ဘူး။ 

မဖြူဝင်းဟာ တဏှာရာဂအားကြီးပြီး  သွေးသားသောင်းကြမ်းတာ အမှန်ပါ။ သူ့ရွာမှာ သူနဲ့ညိဖူးတဲ့လူတွေ အ တော် များတယ်။ ဘယ်သူ့မှလဲ အတည်မယူဖူး။ သူ့ စိတ်ကလဲ အတည်ယူဖို့ထက် အခုလို လူပေါင်းစုံနဲ့ ကမျဥ်း ကြောထနေရတာကိုပဲ သဘောကျကျေနပ်နေတယ်။ ဒီလို ရမ်းချင်တိုင်း ရမ်းလို့ရနိင်တဲ့အခွင့်အရေးကလဲ ရထားတယ်ကိုး။ အဲဒါကတော့ မဖြူဝင်းဟာ သား သမီး မရနိင်တဲ့ အမြုံ ဓါတ်ပါနေတာပါပဲ။ စောစောကတော့ မသိဘူး။ တားဆေးမစားပါဘဲ ဟိုလူနဲ့ဖြစ် ဒီလူနဲ့ဖြစ် ထင်သလို သောင်းကြမ်းခဲ့ပေမယ့် ဗိုက်လုံးဝ မကြီးဘူး။ ဒါကို ကောင်းကောင်းကြီးသိတော့မဖြူဝင်း ပိုပြီး ရဲတင်းလာတယ်။ 

ဘယ်သူနဲ့လိုးလိုး ဗိုက်မှ မကြီးနိင်ဘဲကိုး။ အခု ကိုစိန်ထွားနဲ့ မဖြူဝင်းတို့ ဖူးစာ ဆုံးခဲ့တဲ့ရွာက မဖြူဝင်းရဲ့ အဒေါ်ရွာမှာပါ။ သူ့ရွာမှာ နာမည်က ပျက်လှပြီ။ တောဆိုတော့  မြို့အရပ်လိုမဟုတ်ဘူး။ ဘာလေးဖြစ်လိုက် ဖြစ်လိုက် တရွာလုံးသိတော့ တာပဲ။ ကလေးသိ ခွေးသိ ဆိုသလိုပေါ့။ ဒီတော့ မဖြူဝင်းတစ်ယောက် ရွာမှာ အခြေမလှလို့ အဒေါ်ရွာကို ခေတ္တအလည်ရောက်လာခိုက် လက် သမားဆရာ ကိုစိန်ထွား နဲ့ ငြိခဲ့ကြတာပါ။ ဒီလိုနဲ့ ရွာပါလာရောဆိုပါတော့။ 

သီဟဆိုတဲ့ ကောင်လေးက တကယ့်လူရှုပ်လေး။ အသက်က ၉ နှစ် တဏှာကြောကမသေးဘူး..ဘယ် ဘဝက တဏှာပါရမီတွေ  ဖြည့်ဆည်းလာတယ်မသိဘူး..သူ့လဗြွတ်ကို ခွေးပေါက်စတွေ ပါးစပ်ထဲ ထည့်ပြီး စို့ခိုင်းတဲ့ကောင်။ ခွေးဖင်ပူးတာကြည့်ပြီး သူ့ အိမ်မှ မွေးထားတဲ့ နီမဆိုတဲ့ ခွေးမဝဝတုတ် တုတ်လေးကို လူကြီးတွေ အလစ်မှာ ခိုးခိုးလိုးတတ်တယ်။ 

ကောင်လေးက စာတော် ညဏ်ကောင်းလေး။ ဒီတဏှာ ရာဂ အတတ်ပညာတွေကိုလည်း အရွယ်နဲ့မ လိုက်အောင် ဝါသနာထုံ တယ်။ သီဟက ကိုစိန်ထွားရဲ့အသဲဆိုတော့ ကိုစိန်ထွား အိမ်ဟာ သီဟအတွက်တော့ တံခါးမရှိ ဓါးမရှိ အချိန် မရွေး ဝင်ထွက်လို့ရတဲ့အိမ်။ တနေ့ နေ့ခင်းကြောင်တောင်ကြီး ကိုစိန်ထွားတို့အိမ်ဘက် သီဟ ရောက်သွားတယ်။ 

ကိုစိန်ထွား အ မေကလည်း နေ့ခင်းဘက်မှာ  အိမ်လည်လေ့ ရှိတယ်။ သီစ အမှတ်တမဲ့နဲ့ အပေါ်ထပ်လှမ်းကြည့်မိတော့ အနောက်ခန်းအပေါ်ထပ်ဆီက ကျွိ…ကျွလိနဲ့ ချိုး ချိုးချွတ်ချွတ် အသံတွေ ကြားလိုက်ရတယ်။ အိမ်ကလဲ ဝါးကြမ်းခင်းဆိုတော့ အလှုပ်လှုပ်နဲ့ပေါ့။ ဒါ…ဘာလဲ ဆိုတာ သီဟ ရိပ်မိလိုက်တယ်လေ။ ဦးလေးစိန်ထွားတစ်ယောက် မဖြူဝင်းကို လိုးနေတာ ကလွဲလို့ ဘာများဖြစ်ရအုံး မှာလဲ။ အသံတွေက တော်တော်လေးမြည်နေတယ်။ အသက်ကသာ၉ နှစ် ငယ်ပါက ပေါ့သေးသေးမဟုတ်။ အရှည် ၄ လက်မ အတုတ်က ၃ လက်မပတ်လည်ရှိတယ်။ လူကောင် ကလည်း ခပ်ထွားထွား။ 

ကိုစိန်ထွား သူ့အိမ်လှေကားက အတွင်းဘက်က တပ်ထားတာ။ အဲဒီလှေ ကားထိပ်ရဲ့ ညာဘက်ဘေး အခန်းမှာ အခု ကိုစိန်ထွားနဲ့ မဖြူဝင်းတို့ လိုးနေကြတယ်လေ။ သီဟတစ်ယောက် ခြေသံဖေါ့ပြီး အပေါ်တက်ခဲ့လိုက်တယ်။ အခန်းကြမ်းပြင်နဲ့ သူ့မျက်နာတဲ့တဲ့အ ရောက်မှာ ထရံပေါက်ကနေ အထဲချောင်းကြည့်လိုက်တယ်။ အားလားလား ကိုစိန်ထွားနဲ့ မဖြူဝင်းတို့ ကိုယ်တုံးလုံးချွတ်ပြီး အားရပါးရ လိုးနေကြတာကို တွေ့ လိုက်ရတယ် 

မဖြူဝင်းက ပေါင်တံဖွေးဖွေးတုတ်တုတ်ကြီး နှစ်ချောင်းကို အထက်မြှောက်ထားပြီး ကိုစိန်ထွားက ပေါင် ကြားထဲမှာ ဝင်ပြီး အထက် ကနေ ခွမှောက်ပြီး အားရပါးရ ဆောင့်ဆောင့် လိုးနေတယ်။ မဖြူဝင်း ခါး အောက်မှာလည်း ခေါင်းအုံးတစ်လုံး ခုထားတယ်။ ကိုစိန် ထွားက အသားညိုသူမို့ သူ့ဖင်ကြီးတွေက မဲ ပြောင်နေတယ်။ မီးကုန်ရမ်းကုန် ဆော်နေလို့နဲ့တူပါရဲ့ ကိုစိန်ထွား ဖင်မဲမဲကြီးဟာ  ဆောင့်တိုင်းဆောင့် တိုင်း ဖင်ကြောကြီးတွေ ရှုံ့ခွက်နေတယ်။ 

မဖြူဝင်း ဆိုတဲ့အတိုင်း အသားအရေက ဖြူဝင်းနေတာ ဆိုတော့ ဖင်ဆုံ ပေါင်တံ ခြေသလုံးကစလို့ ဖြူ ဝင်းနေတာပေါ့လေ။ သီဟ က ဘေးတိုက်အနေအထားကချောင်းကြည့် ရတာမို့ စောက်ဖုတ်တွေ လီ တွေတော့ မမြင်ရဘူး။ ဒါပေမယ့် နိ့အုံဖွေးဖွေး ဥဥကြီး ကိုတော့ အထင်သား မြင်နေရတယ်။ ကိုစိန် ထွားက အဲဒီနိ့ကြီးတွေကို ကုန်းကုန်းစို့ပေးရင်း တအား ပစ်ပစ်ဆောင့်နေတယ်။

“ ဖွတ်…ဖွစ်… ဇွတ်… ဇွပ်..ဖွပ်…ရွတ်..ဖွတ်…ဖတ်..ဖတ်…အား…အင့်…အင်း…အား..” 

မဖြူဝင်းက သူ့ဖင်ဆုံ ဖွေးဖွေးကြီးကို ကော့ကော့ခံရင်း ကိုစိန်ထွားကျောပြင် မဲမဲကြီးကို တင်းနေ အောင်ဖက်ထားတယ်။ အချက်ပေါင်း ၃၀ ကျော်လောက်ရှိတော့ ကိုစိန်ထွား တစ်ကိုယ်လုံး ဆတ်ကနဲ ဆတ်ကနဲ တုန်ခါတက် သွားပြီး မဖြူဝင်းရဲ့ ကိုယ် လုံးပေါ် မှောက်ကျသွားတယ်။ သီဟလဲ ကြည့်ပြီး လီးတောင်နေတာပေါ့လေ။ သူ့လီးက ကလေးဆိုတော့ ဒစ်မ မပြဲသေးဘူး။ 

ဒီ တော့ ဒစ်အရေပြားကို သူ့လက် နဲ့ ပွတ်ချေပြီး အရသာ ယူနေတယ်။ အတော်လာတဲ့ ကောင်လေး။ ကြီးလာရင် အတော်ကြောက်စရာ ကောင်းမယ့်အကောင်။ ကိုစိန်ထွား ဆက်မဆောင့်နိင်တော့ဘဲ မှောက်ရက်ကြီး မှိန်းနေတယ်။ 

“ အင်း…ဖယ်စမ်းပါဦး…လေးလိုက်တာ” 

မဖြူဝင်းက ကိုစိန်ထွား ကိုယ်လုံးကြီးကို တွန်းဖယ်လိုက်တယ်။ ကိုစိန်ထွားက သူ့ကိုယ်လုံးကြီးကို မ ဖြူဝင်းရဲ့တဖက်မှာ လှဲချလိုက် တယ်။ သီဟမျက်စိမြင်ကွင်းမှာ ကိုစိန်ထွားရဲ့ ကိုယ်လုံးကြီးကို မဖြူဝင်း ရဲ့ ကိုယ်လုံးက ကွယ်ထားတယ်။ 

“ ဟွန်း…ဒီအတိုင်းချည်းပဲ… ကြာကြာ လိုးပေးပါဆို ..ခဏလေးနဲ့ ပြီးပြီးသွားတာ အားကိုမရဘူး ” 

မဖြူဝင်းက ကိုစိန်ထွားဘက် တစ်စောင်းလှဲအိပ် လိုက်ရင်း ကိုစိန်ထွားရင်ဘတ်ကို လက်နှင့် ပွတ်ရင်း မကျေမနပ် ပြောလိုက်တယ်။

“ ကြည့်ပါဦး.. တခါလေး လိုးရုံနဲ့ လီးကလဲ ဖြစ်သွားလိုက်တာ” 

မဖြူဝင်းက ကိုစိန်ထွားပေါင်ကြားက ပျော့ခွေငိုက်ဆင်းနေတဲ့ လီးငုတ်တိုကို လက်ဖဝါးနဲ့ ဆုတ်ကိုင် ရင်း မကျေမနပ် ပြောလိုက် တယ်။ 

“ လိုးပေးမှာပါကွာ… ခဏလေး စောင့်ပါအုံး..”

ကိုစိန်ထွားက မောဟိုက်သံကြီးနဲ့ ပြောလိုက်တယ်။ သီဟ တစ်ယောက် သူ့မျက်စိတည့်တည့် အောက်မှာ မြင်နေရတဲ့ မဖြူဝင်းရဲ့ ခုံးထနေတဲ့ ဖင်အုံဖွေးဖွေးကြီးကို ကြည့်ပြီး အာခေါင်တွေ ခြောက် လာတယ်။ ဖင်အုံကြီးက ဧရာမ ဖင်ဆုံကြီးကိုး။ ဒီရွာမှာတော့ မဖြူဝင်းဖင်ဆုံလောက်ရှိတဲ့ မိန်းမဆိုလို့ အယောက် ၂၀ ကျော်လောက်ပဲ ရှိတယ်။  အအိုထဲကပြောတာနော်. ဒီအထဲ သီဟ အမေလဲပါတယ်လေ။ 

ဒါပေမယ့် သီဟအမေက မဖြူဝင်းလောက် အသားမဖြူဘူး အသားဝါ အသားလတ်အမျိုးအစား။ အရပ် အမောင်းချင်းတော့ သိပ်မကွာဘူး။ ဒါပေမယ့် သီဟအမေက မဖြူဝင်းထက် သန်မာကျစ်လစ် တယ်။ တောင်သူ အလုပ်တွေကို  ယောက်ျားနဲ့ ရင်ဘောင်တန်းပြီး လုပ်ရတာကိုး။ သီဟ တစ်ယောက် ဖင်ဆုံစစ်တမ်း ပြုနေလေရဲ့။ မဖြူဝင်း လက်တွေက ကိုစိန်ထွား ပေါင်ကြားထဲက ပျော့ခွေနေတဲ့ လီးကို ဂွင်း တိုက်ပေးနေတာနဲ့ တူတယ်။ တလှုပ်လှုပ်နဲ့။

“ လီးကလဲ ဖျင်းလိုက်တာ… ခုထိ မတောင်သေးဘူး..ဒီက မပြီးသေးဘူး” 

“ အေးပါ မိန်းမရာ… တောင်တော့မှာပါ” 

“ ဘာတောင်တော့မှာလဲ.. ဒီမယ် ပျော့နေတုံး ” 

မဖြူဝင်းအသံတွေက စိတ်မရှည်သံ မကျေနပ်သံတွေ ထွက်နေပါတယ်။ မဖြူဝင်းက ကိုစိန်ထွားလီး ကြီးကို ဂွင်း တိုက်ပေးနေ သလို ဆွပေးနေရမှ… 

“ အော်…နေဦး…မနေ့ညက တော်သောက်တဲ့ ကြက်ဥနဲ့စပ်ထားတဲ့ အရက် ယူလိုက်မယ်..” 

“ အေး..ဟုတ်သားပဲ” 

မဖြူဝင်းက တစောင်းအိပ်နေရာမှ ထလိုက်ပြီး ခြေရင်းအနောက်ဖက်ရှိ ဗွီရိုပေါ်တွင် တင်ထားသော အရက် ပုလင်းကို သွားယူ လိုက်တယ်။ ဖင်ဆုံ ပြည့်ပြည့်ဖြိုးဖြိုးကြီးက ထွားကားတင်းအိပြီး ဝင်းပြောင် နေတယ် ။ အရက်ပုလင်းကို လှုပ်လိုက်တော့ နို့အုံမို့မို့ဝင်းကြီးကလဲ လှုပ်ရမ်းနေတယ်။ မဖြူဝင်းက အရက် ပု လင်းကိုယူပြီး ကိုစိန်ထွား ရှိရာ ပြန်လာတော့ သီဟနဲ့မျက်နာချင်းဆိုင် ဖြစ်သွားတယ်။ 

ပေါင်တံရင်းက  စောက်ဖုတ်ကြီးက တင်းခုံးဖေါင်းကြွနေပြီး  စောက်မွှေးတွေကလည်း မဲမှောင်ပြောင်လက်နေတယ်။ စောက်ဖုတ်ကြီးက အလိုးခံရတာ အားမရသေးတော့ ဟတတကြီးဖြစ်နေပြီး အတွင်းသားနုနုတွေက ဟစိဟစိဖြစ်နေတာကို ထင်ထင်ရှားရှားကြီး မြင်နေရတယ်။ သီဟတစ်ယောက် သူ့လီးတံလေးကို ခပ် တင်းတင်းလေးညှစ်ဆုတ်လိုက်မိတယ်။ ကိုစိန်ထွားပေါင်ကြားက လီးတံက အခုတော့ ဆတ်ကနဲ တောင်နေပါပြီ။ 

ဟုတ်တော့လည်း ဟုတ်ပါ ရဲ့ သူ့လီးက သီဟလီး ထက် နဲနဲပဲကြီးပုံရတယ်။ အရှည်က ၅ လက်မလောက်ပဲ ရှိမယ်ထင်တယ်။ ၉ နှစ်သာရှိသေးတဲ့ သူ့လီးတောင် လေးလက်မ လောက်ရှိတာကို သီဟက  ရှာရှာဖွေဖွေ ပေတံနဲ့တိုင်းကြည့်ထားတယ်။ ဒါတောင် လီးတောင်လာရင် နည်းနည်းရှည်လာသေးတယ်။ တဆက်တည်း သူ့အဖေလီးကြီးကို မျက်စိထဲ မြင်ယောင်လာတယ်။ သူ့အဖေလီးက ၈ လက်မကျော် ကျော်ရှိတယ်။ အတုတ် ကလဲ အမေသောက်သောက်နေတဲ့ ရုပ်ပျိုဆေးဘူးလောက် ရှိတယ်။ 

ပြီး တော့ အကြောကြီးတွေကလဲ ပြိုင်းပြိုင်းထနေတယ်။  ဒစ်ကြီးကလဲ ပြဲလန်နေပြီး စစ်သားတွေ ဆောင်းတဲ့ သံ ခမောက်ကြီး စွပ်ထားသလို တင်းပြောင်နေတယ်။ သီဟတစ်ယောက် သူ့အဖေလီးကြီးကို မဖြူဝင်းစောက်ဖုတ် ပြဲပြဲကြီးထဲ စိတ်ကူးနဲ့မှန်းထည့်ကြည့်နေ တယ်။ အတော် လိုက် ဖက်ညီမှာပဲ။ အခု ဦးလေးစိန်ထွားလီးက စောက်ဖုတ်နဲ့ မလိုက်အောင် သေးနေလေရဲ့။ ကိုစိန်ထွားက ပက်လက်အိပ်နေရာမှ ထထိုင်လိုက်ပြီး အရက်ပုလင်းကို ဆွဲယူပြီးမော့သောက်လိုက် တယ်။ အဲဒီအချိန်မှာ မဖြူဝင်းက သီဟကို ကျောပေးပြီး ဆောင့်ကြောင့်ကြီး ထိုင်နေတယ်။ 

ကိုစိန်ထွား နောက်တခါ မော့သောက်လိုက်ပြန်တယ်။ မဖြူဝင်းက အရက်ပုလင်းကိုယူပြီး ဘီရိုပေါ် ပြန် ထားတယ်။ သီဟ မဖြူဝင်းစောက်ဖုတ်ကြီးကို နှစ်ခါမြင်ရပြန်ပြီ။ အခုမှ သေချာကြည့်မိတာက စောက်ဖုတ် နှုတ်ခမ်း သား ညိုညိုကြီးတွေ။ နှုတ်ခမ်းသားကြီး နှစ်မွှာက အပြင်စွန်းထွက်နေပြီး ထူထူပွပွကြီး။ အသားဖြူသ လောက် စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားကြီးတွေက အညိုရောင်သမ်းနေတဲ့အတွက် သီဟစိတ်ထဲ အံ့သြော နေလေရဲ့။ သူထင်တာက အသားဖြူရင် စောက်ဖုတ်လဲ ဖြူရမယ်ပေါ့။ 

အခုတော့ မဖြူဝင်း စောက်ဖုတ် နှုတ်ခမ်းသားကြီးတွေက သူ့အမေ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားတွေ ထက်တောင် ညိုမဲနေသေးတယ်။ ကိုစိန်ထွားက ပက်လက်လှန်အိပ်ပြီး ဒူးနှစ်ချောင်းထောင် ကားထားသော မဖြူဝင်းရဲ့ပေါင်နှစ်လုံးကြား မှာ ဒူးထောက်ထိုင်လိုက် ကာ သူ့လီးကြီးကို စောက်ဖုတ်ထဲ ထိုးသွင်းလိုက်တယ်။ လီးကြီးက ဗြွတ်က နဲ ဝင်သွားတယ်။ စောက်ဖုတ်ကကျယ်ပြီး လီး ကသေးနေလို့အခုလို လျှောကနဲ ဝင်သွားတာနဲ့တူပါ ရဲ့။ ကိုစိန်ထွားလက်က မဖြူဝင်းကို ကျော်ခွပြီး ထောက်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ တစ်ချက်ချင်း ခပ်မှန်မှန် ဆောင့်နေတယ်။ 

“ ဖွတ်…ရွှတ်…ဖွတ်…. ဖွတ်ရွှတ်ဖွပ်..ဖွတ် … ဖတ် ..ဖတ်…ဖတ် ..ဘွပ်…” 

ဆောင့်ချက်တွေက တစတစနဲ့ ပြင်းထန်လာပါတယ်။ ဒါပေမယ့် မဖြူဝင်းခမျာ အားမရဘူးနဲ့တူတယ်။ 

“ ခဏ နေဦး ” 

ကိုစိန်ထွား ဆောင့်နေတာကို ရပ်ခိုင်းလိုက်ပြီး ခေါင်းအုံးကို သူ့ခါးအောက် ဆွဲခုလိုက်တယ်။ သည် တော့ ဖင်ကြီးက မြောက်ကော့ တက်လာတယ်။ ကိုစိန်ထွားကလည်း အားရပါးရ ပစ်ပစ်ဆောင့်တယ်။ အရက်နဲ့ ကြက်ဥသတ္တိကြောင့်ထင်ပါရဲ့။ သူ့ရဲ့ဆောင့် ချက်တွေက စောစောက တချီလိုးတုန်းကထက် ပိုပြီးပြင်းထန်လာတယ်။ မဖြူဝင်းကလည်း ကောင်းလာပြီနဲ့တူပါရဲ့။သူ့ဖင်ဆုံကြီး ကို ဝိုက်ဝိုက်ပြီး ကော့ ကော့ခံပါတယ်။ 

“ ဖွပ်.. ဖွပ်.. ဖွတ်…ဘွတ်…” 

“ အ.. .အ.. .အင့်. .အင့်.. အ ….အင့်..” 

မဖြူဝင်းနှုတ်သံက နာလို့ညီးသံမျိုးမဟုတ်ပဲ အားသိပ်မရလို့ ညှစ်ညှစ်ပြီးတော့ ကော့ခံရင်း ထွက်လာ တဲ့ အသံမျိုး။ ဒီလို သီဟဘာလို့ သိနေတာလဲဆိုရင် သူ့အဖေနဲ့ သူ့အမေကို ညညလိုးရင် သူက မကြာမကြာ ချောင်း ကြည့်ထားတာကိုး။ သူ့အမေဆိုရင် သူ့အဖေက အားရပါးရဆောင့်ဆောင့်လိုးလိုက်တိုင်း စုတ် တသပ်သပ်နဲ့ အမလေး အလိုလေးတပြီး တွန့် လိမ်ကော့ထိုးအောင် ခံရတာကို သီဟက သိနေတာ  ကိုး။

ဒါကြောင့် အခု မဖြူဝင်းရဲ့  အင့်…အ အသံတွေက နာလို့ထွက်လာ တဲ့ အသံတွေမဟုတ်ဘဲ အား မရလို့ထွက်လာတဲ့ အသံတွေလို့ သိနေတာပေါ့။ ကိုစိန်ထွား ဆောင့်ချက်တွေက ဇောကပ်ပြင်းထန်လာတယ်။ အခုတော့ မဖြူဝင်းလဲ ကောင်းလာပြီနဲ့ တူပါတယ်။ ကိုစိန်ထွား ကို တင်းနေအောင်ဖက်ထားရင်း ဖင်ဆုံကြီးကို ကော့ကော့ခံတယ်။ 

“ အား…အီး… အင်း… ဟုတ်ပြီ… ဟုတ်ပြီ…ဆောင့်.. ဆောင့်… ဆောင့်… အား.. ကျွတ်…ရှီး…အား.. ကောင်း… ကောင်း..  ကောင်းလာပြီ…အမေ့…အင့်…အင်း…ဟင်း..” 

အရက်အရှိန် သတ္တိကလဲ ပြနေပြီမို့ ကိုစိန်ထွားရဲ့ ဆောင့်ချက်တွေကလဲ ကျားရိုင်းတကောင်လို အ တင်း ပစ်ပစ်ဆောင့်ပါတော့တယ်။ မဖြူဝင်းလဲ ကြမ်းပြင်ပေါ် ဆန့်ပစ်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ စောက်ဖုတ်ကြီးကို မြှောက်ကော့လိုက်ပြီး ဟီး ကနဲ ငြီးသံကြီးနဲ့အတူ  ငြိမ်ကျသွားတယ်။ ကိုစိန်ထွားလည်း လေးငါးဆယ်ချက် ဆောင့်ပြီး မဖြူဝင်း ရင်ဘတ်လေးပေါ် မှောက်ကျသွားပါတယ်။ အဲဒီနောက် နှစ်ယောက်သား  အတော်ကြာကြာ ဖက်မှိန်းနေကြတယ်။ ဒါကို ပြီးသွားပြီ ဆိုတာ သီဟက သိတာပေါ့။ ဒီတော့ လှေကားပေါ်က အသာလေး ဆင်းလာခဲ့ပီး သူ့ အိမ်ဖက် လစ်ခဲ့တယ်။ 

“ ဟဲ့  ကောင်လေး… ထမင်း မစားသေးဘူးလား… ဟွန်း… တော်တော် အဆော့မက် ” 

သူ့အမေက အဝတ်လှမ်းရင်း သီဟကို လှမ်းပြောတယ်။ 

“ ဟုတ်ကဲ့. ..အမေ ..” 

နှုတ်က ဤသို့ပြောထွက်လိုက် သော်လည်း သီဟ စိတ်ထဲက ပြောလိုက်သော စကားမှာ…

“ ဆော့တာ .. သားမဟုတ်ဘူး ..ဦးလေး စိန်ထွားနဲ့ မဖြူဝင်းတို့ရယ်…” 

ကိုစိန်ထွား လက်သမားအလုပ်နဲ့ ခရီးထွက်သွားပြန်တယ်။ သီဟကတော့ ထုံးစံအတိုင်း မဖြူဝင်းတို့ အိမ်ဖက် အမြဲရောက် တယ်လေ။ သူကိုယ် နှိုက်ကလည်း မဖြူဝင်းကို ကြိုက်နေတာကိုး။ ကလေး ဆို ပေမယ့် ဏှာက မသေးတော့ သီဟမှာ မဖြူဝင်းကြီးကို သွားသွားကြည့်ရတာ အမော။ တနေ့ အိမ်အရှေ့ဖက်မှာ ဂွတလက်နဲ့ ငှက်ပြစ်နေတဲ့ သီဟကို မဖြူဝင်းက လှမ်းခေါ်တယ်။

“ သီဟေရ…သီဟ..ခဏ ” 

မဖြူဝင်းက ထမီရင်လျားကြီးနဲ့ အဲဒီအချိန်မှာ ကိုစိန်ထွားအမေကလဲ မရှိဘူး။ အိမ်မှ သူတို့နှစ် ယောက်ထဲရယ်.. အိမ်အောက်ထပ် ရောက်တော့.. 

“ လာစမ်း… မမ ကို ဆေးလိမ်းပေးစမ်း..” 

မဖြူဝင်းက အိမ်အောက်ထပ် အနောက်ဖက်ခန်းထဲ ခေါ်သွားပြီး ပက်လက်လှန် အိပ်လျှက် သူ့နို့ ကြီး နှစ်လုံးကို ဖေါ်ထားတယ်။

“ အင့်… မမ နို့တွေကို ဆေးလိမ်းပေးစမ်း…ပြီးရင် မမ မုန့်ဖိုးပေးမယ်…” 

သီဟက မဖြူဝင်းပေးမှာ ထိုင်လိုက်ပြီး မဖြူဝင်းပေးသောဆေးကို လှမ်းယူလိုက်သည်။ 

“ အဲဒီ ပုလင်းထဲက ဆီတွေကို မင်း လက်ဖဝါးထဲထဲ့ပြီး လက်ဖဝါးချင်း ပွတ်လိုက်..ပြီးတော့မှ လိမ်းပေး မမ နို့တွေကိုက် ကိုက်နေလို့..” 

သီဟကလဲ မဖြူဝင်း ခိုင်းသည့်အတိုင်း လုပ်ပေးတယ်။ နုထွတ်တင်းအိနေတဲ့ နို့ကြီးတွေက ပွတ်ရ ကိုင်ရတာ အရသာ ရှိလှပါတယ်။ ဆုတ်ဆုတ် ညှစ်လိုက် ဖိဖိပွတ်လိုက် ဆွဲဆွဲပွတ်လိုက် လုပ်ပေးနေရာ မဖြူဝင်းတယောက် အရသာ တွေ့တွေ့လာပြီး စောက် ဖုတ်ကြီးတခုလုံး ကြွဖေါင်းလာသည်။ ငယ်သေးတဲ့ သီဟကိုတော့ ဘာမှ အသုံးချလို့ မရမှန်းသိနေတဲ့အတွက် နို့ကြီးတွေကို  ဆေးလူးပြီး ပွတ်ခိုင်း ဆုတ်ခိုင်းရုံမှအပ ဘာမှ မ ခိုင်းပါ။ 

တကယ်တော့ မဖြူဝင်း လိမ်းခိုင်းသည်မှာ ဆေးမဟုတ်ဘဲ အုန်းဆီတွေသာဖြစ်ကြောင်း သီဟကောင်း ကောင်းသိနေပါတယ်။ ဒါပေမယ့် သူ့အဖို့လဲ အခုလို လုပ်ပေးနေရတာကိုက အရသာ တွေ့နေပါတယ်။ မဖြူဝင်းကလည်း သီဟက နို့အုံကြီးနှစ်လုံးကို အုန်းဆီတွေနဲ့ ပွတ်ပွတ်လူးပြီး ဆုတ်ချေပေးနေတာ ကိုပဲ အကျေနပ်ကြီး ကျေနပ် လျှက် သူ့လက်မောင်းတဖက်ကို ပေါင်ကြားထဲသွင်းပြီး ခပ်ရွရွလေး ပွတ် ပေးနေမိပါတယ်။ စောက်ဖုတ်ကြီးက ရွကြွတက်လာပြီး ခုံးခုံးကြွကြွပြဲပြဲဟဟ ကြီးဖြစ်လာပါတယ်။ 

မဖြူဝင်းက အလက် ခလယ်ကို စောက်ခေါင်းထဲ တဆုံးသွင်းပြီး ထိုးဆွ မွှေနှောက်နေပါတယ်။ စောက်ရေတွေကလည်း စို ရွှဲအိုင်ထွန်းနေပါတယ်။ ပြီးတော့ စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်း ထိပ်မှာရှိတဲ့ စောက်စိ ပြူးပြူးကြီးကို လက် ခလယ်ထိပ်နဲ့ ခပ်ဖိဖိလေး ပွတ်ချေပေးလိုက်ပါတယ်။ အင့်ကနဲ အင့်ကနဲ အသံထွက်သွားပြီး တွန့်တွန့်သွားတာမို့.. 

“ မမ… .နာလို့လား ဟင်..“ 

သီဟက သူဆေးလိမ်းပေးတာကို နာလို့ တွန့်သွားတာထင်ပြီး စိုးရိမ်တကြီး မေးလိုက်တယ်။ 

“ မ … မဟုတ်ဘူးမောင်လေး… နာနာသာ ဆုတ်လိမ်းပေး..” 

“ ဟုတ်ကဲ့ . . . .မမ ..” 

သီဟက ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆုတ်ဆုတ်ညှစ်ပြီး ပွတ်လိမ်းပေးပါတယ်။ မဖြူဝင်းကလည်း သူ့စောက်စိပြူးပြူးကြီးကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း ပွတ်ချေဖိဆွ နေပါတယ်။ စောက်ရေတွေ ကလည်း အဆက်မပြတ် စိမ့်ထွက်နေပါတယ်။ သူ့ခန္ခာကိုယ်ကလဲ တဆတ်ဆတ်နဲ့ တုန်နေတာ တခါ တခါ ရင်ဘတ်ကြီးကို ကော့ကော့ထိုးပြီး အီးကနဲ အီးကနဲ အသံတွေ ထွက်နေပါတယ်။ နောက် မကြာခင်မှာပဲ ဟင့်ကနဲ ဟင့်ကနဲဖြစ်သွားပြီး ဆေးလိမ်းပေးနေတဲ့ သီဟလက်တွေကို တင်းနေ အောင်ဆုပ်ထားလိုက်ပါ တယ်။ 

ဆုတ်ထားတဲ့ လက်တွေက ပြေလျော့သွားပြီ မဖြူဝင်းတယောက်ငြိမ် သက်သွားပါတယ်။ သီဟလည်း ဆက်မပွတ်တော့ပဲ သည်အတိုင်းကြီး သူ့လက်ဖဝါးကို နို့အုံတင်းတင်းအိအိကြီးပေါ်အုပ် ထားရင်း ငြိမ်နေလိုက်တယ်… တော်တော်ကြာမှ မဖြူဝင်းက ခေါင်းအုံးထဲလက် လျှိုပြီး 

“ ရော့ .. မင်းအတွက် မုန့်ဖိုး… နောက်လဲ လိမ်းပေးနော်…” 

“ ဟုတ်ကဲ့..မမဖြူ..”

သီဟ မဖြူဝင်းပေးသော မုန့်ဖိုးကိုယူပြီး အိမ်ပေါ်က ပျော်ရွင်စွာ ဆင်းပြေးလာခဲ့ပါတော့တယ်။  

........................................................................................................

သီဟဆိုတဲ့ ကောင်လေးက ရွာရိုးကိုးပေါက် အကုန်လျှောက်လည်ပတ်နေတဲ့ ကောင်လေး။ သူ့လက်ထဲမှာ အမြဲတမ်း သားရေဂွတလက် ပါတယ်။ အဖိတ်-ဥပုသ် ကျောင်းပိတ်ရက် ၂ ရက်မှာ သူ့ လွတ်လပ်ရေး ရက်ဖြစ်သည်။ ဒီနေ့တော့ မဖြူဝင်းတို့ အိမ်ဖက် မရောက်တော့။ 

ရွာအနောက်ပိုင်းက တောခြုံတွေမှာ လှည့်ပတ်ပြီး ငှက်ပြစ်နေသည်။ စာ သုံးကောင်နှင့် ကျီးကန်းတကောင် ရထားပြီးဖြစ် သည်။ ဟိုး လွန်ခဲ့သော တပတ်လောက်က စာတကောင် ၂ ကျပ်ပေးမည်ဟု ဦးတင်အုံးက မှာထားသဖြင့် စာ လိုက်ပြစ်နေရာ အခု ၃ ကောင် ရပြီ။ ၆ ကျပ်ဖိုးရပြီမို့ သီဟ ပျော်ရွင်အူမြူးနေသည်။ သူ့အတွက် ကျီးကန်း တကောင် အပိုဆုပါရလိုက်သေးသည်။

ကျီးကန်းကိုတော့ မဖြူဝင်းကို ကြော် ခိုင်းမည်။ ဦးတင်အုံးအိမ်က ရွာ တောင်ဖက်ဖျားမှာ ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် ရွာအပြင်ဘက်လမ်းကပတ်ပြီး ဦတင် အုံးအိမ်ရှိရာလာခဲ့ သည်။ တောင်ဖက် စည်းရိုးက တိုးဝင်ခဲ့ပြီး အိမ်ဝင်းထဲ ဝင်လာသည်။ တအိမ်လုံး တိတ်ဆိတ်နေသည်။ သီဟ အတွေ့အကြုံအရ ယခုလို တိတ်ဆိတ်နေလျှင် တခုခုထူးခြား နေတတ်သည်ကို သဘောပေါက်ထားသည်။ 

ယခုလည်း ဦးတင်အုံးအိမ်မှာ လူမရှိသလို တိတ်ဆိတ် နေသည်။ ဦးတင်အုံးက သူ့အမေနှင့်  မောင်နှမ တဝမ်းကွဲတော်သဖြင့် ဘကြီးတင်အုံးဟု သီဟက ခေါ် သည်။ သူ့ဝါသနာအတိုင်း အိမ်အနောက်ခန်းဘက်က ပတ်ပြီးအတွင်း ချောင်းကြည့်သည်။ လားလား သူထင်သည့်အတိုင်း ဖြစ်နေတာ့၏။ 

ဦးတင်အုံးနှင့် မဖြူဝင်းတို့ အနောက်ခန်းထဲမှာ လိုးနေ ကြသည်။ အဝတ် အစားတော့ မချွတ်ကြ။ မဖြူဝင်းက ထမီကို ခါးအထိလှန်ပြီး ဒူးထောင်ပေါင်ကား အနေအထားဖြင့် အောက်ကခံနေသလို ဦးတင်အုံးကလည်း သူ့ပုဆိုးကို ပင့်လှန်ပြီး အပေါ်က တက် ခွ၍ လိုးနေခြင်းဖြစ်သည်။ 

သီဟ ကံကောင်းသည်ဟု ဆိုရမည်။ ဦးတင်အုံးမှာ ဘကြီးဝမ်းကွဲတော် သော်လည်း အနေဝေးသဖြင့် ဦးစိန်ထွားလောက် မရင်းနှီး။ သံယော ဇဉ်မရှိ။ အခု ဦးစိန်ထွား မိန်းမက ဦးတင်အုံးကို အလိုးခံနေသောအခါ သီဟစိတ်ထဲ မကျေမနပ်ဖြစ်သွား သည်။ ယောက်ျားရှိပါလျှက် တခြား ယောက်ျား ကို အလိုးခံလျှင် လင်ငယ်နေခြင်း နောက်မီးလင်းခြင်း ဖြစ်ကြောင်း သီဟ ကောင်းကောင်းနားလည်ထား၏။ 

ရွာအရှေ့ပိုင်းကနေ ရွာတောင်ပိုင်းအထိ ရောက် လာပြီး အလိုးခံသည်ဆိုတော့ ဦးတင်အုံးထက် မဖြူဝင်းက ပိုအပြစ်ရှိသည်။ပြီးတော့ ဦးစိန်ထွားလည်း မရှိခိုက်ဖြစ်သည်။ သီဟက အခြေအနေကို ဆက်ကြည့်သည်။ ဦးတင်အုံးက ဆောင့်လို့ကောင်းတုန်း.. မဖြူဝင်းကလည်း သူ့ဖင်ဆုံကြီးကို ကြွကြွပြီး  ကော့ကော့ခံ၏။ 

“ ဖွတ်… ဖွတ်… ဖွပ်….ပြွတ်…ဖတ်…” 

“ ဖွတ်…ပြွတ်…. .ဒုတ်….ပလွတ်…. ဖတ် .. ဖတ် …ဗြစ်…”

“ အင့်… အင့်… အ. ..အင့်.. . .အစ် . . .အီး … အ .. . အ .. . အင့်.. . အ. .” 

မဖြူဝင်းအသံက ဦးစိန်ထွားနှင့်လိုးတုန်းကလို အားမရ၍ တအင့်အင့်နှင့် ကော့ကော့ခံနေသောအသံ ဖြစ်သည်။ သီဟ ချောင်းနေ သည်မှာ အတော်ကြာပြီဖြစ်သည်။ သူမရောက်ခင်ထဲက လိုးနေပုံထောက် တော့ ဦးတင်အုံးတယောက် အတော်ကြာကြာလိုး နိုင်ကြောင်း သတိပြုမိသည်။ သူချောင်းနေတာပင် မိနှစ် ၂၀ ကျော်လောက်ရှိပြီမို့ အနည်းဆုံး နာရီဝက်ကျော်လောက်ပြီ။ 

သည်တော့ ဦးစိန်ထွား ၂ ချီလိုးချိန်နှင့် ဦးတင်အုံး ၂ ချီလိုးချိန်မှာ တူမျှနေသည်။ သည်အချက်က ဦး စိန်ထွားထက် ဦးတင်အုံးက များစွာသာနေသည်။ ဦးတင်အုံးက မဖြူဝင်း၏ ချိုင်းနှစ်ဖက်အောက်တွင် သူ့လက်နှစ်ချောင်းကို လျှိုသွင်းပြီး ပုခုံးနှစ်ဖက်ကို တင်းနေအောင် ဖက် ထားခြင်းဖြစ်၏။ ထိုသို့ဖက်ထားရင်းက အပေါ် အင်္ကျီကြယ်သီးများကို ဖြုတ်လှန် ပြီး အတွင်းခံ ဘရာစီယာကို အထက်သို့လိပ် တင်လျှက် ဖေါ်ထားသော ဖွေးဖွေးနုနုဝင်းဝင်းအိအိ နို့ ကြီးနှစ်လုံးကို ပါးစပ်ဖြင့် စို့၍ လိုးနေခြင်းဖြစ်ရာ ဤအချက်ကလည်း ဦးစိန် ထွားထက်သာသည်။ 

“ ပြွတ်….ဖွတ်… ပြွတ်…ပလွတ်..” “ပြွတ်…ပြွတ်…ပြွတ်…ဖွတ် … ပလွတ်…” 

ဤသို့ နို့ကိုစို့ပေးရင်း လိုးနေသည်ဖြစ်ရာ မဖြူဝင်းအဖို့ အတော်လေးအရသာ တွေကနေပုံရသည်။ အောက်ကနေ ဖင်ဆုံကြီး တို့ ကြွကြွပြီး ကော့ကော့ခံနေရာမှ သူ့ရင်ဘတ်ကြီးကို ကော့ကော့ပေးနေ သည်။ သည်တော့ နို့ကြီးနှစ်လုံးက အတော့ကို  ကော့တက်လာပြီး ပိုမိုတင်းရင်းလာသည်။ ဦးတင်အုံးက နို့သီးဖျားလေးတွေကို လျှာဖြင့် လှည့်ပတ်၍ လျှက်ပေးလိုက်ရာ

“ အား…ကျွတ် .. ကျွတ်…အားလားလား..ရှီး…အင့် ” 

တကိုယ်လုံး ကော့ထိုးတက်သွားပြီး ဖျပ်ဖျပ်လူးသွား၏။ ဦးတင်အုံး ဆောင့်ချက်တွေက ပိုမို၍ အရှိန်ပြင်းထန်လာသည်။ အလားတူ မဖြူဝင်း၏ အောက်ပေးက လဲ ကြမ်းရမ်းလာ သည်။ 

“ ဖွတ်…ဗြစ်….ဖတ်…ဘွတ်..”

“ ကောင်းရဲ့လားဟ…” 

“ ဖွတ်…အင့်… အမေ့….ကောင်း .. ကောင်းတယ်…အမေ့…ဆောင့်…အ .. ဆောင့်ပါ….အမေ့…” 

“ ဖွတ်…ဘွတ်…..ဖတ် ..နင့် ယောက်ျားနဲ့ ဘယ်သူကကောင်းလဲ…ဖွတ်…ဗြစ်….ပလွတ်…”

“ တော်.. တော်က …ကောင်းတယ်….အမယ်လေး…အီး…ရှီး ..ကျွတ်..ကျွတ်.. ဟုတ်ပြီ…ဟုတ်ပီ.. ဆောင့်.. အ…. အင့်.. . .ဆောင့်. .. . .အင့်.. အင့်. ..” 

“ တော်.. တော်က …ကောင်းတယ်….အမယ်လေး…အီး…ရှီး ..ကျွတ်..ကျွတ်.. ဟုတ်ပြီ…ဟုတ်ပီ.. ဆောင့်.. အ…. အင့်.. .  .ဆောင့်. .. . .အင့်.. အင့်. ..” 

မဖြူဝင်းက ဒူးထောင်ပေါင်ကား အနေအထားမှ သူ့ခြေဖဝါးကို ကြမ်းပေါ်ထောက်လိုက်ပြီး ဖင်ဆုံကြီး ကို အတင်ကော့မြှောက် ထားပြီး ဦးတင်အုံး၏ ဆောင့်ချက်ကို ရင်ဆိုင်အံတု၍ ခံလိုက်သည်။ 

၃ ချက် ၄ ချက်လောက် ဆောင့်ပြီးသည့်နှင့် ဦးတင်အုံး ဖင်ကြောကြီးများ ရှုံ့ခွက်သွားပြီး ဆတ်ကနဲ ဆတ်က နဲတုန်သွားပြီး မဖြူဝင်း ကိုယ်ပေါ် မှောက်ကျသွားသည်။ မဖြူဝင်းကလည်း ဦးတင်အုံးလည်ပင်းကို တင်းနေအောင် ဖက်ထား၏။ ခေတ္တမျှ မှိန်းနေကြပြီးနောက် ဦးတင်အုံးက ဦးစွာ မဖြူဝင်း ကိုယ်ပေါ်က ခွါလိုက်သည်။ ထို့နောက် သူ့လီးကြီးကို ဆွဲနှုတ်၏။ လီးကြီးက အရှိန်သေသွားပြီး ပျော့ခွေ ငိုက်ဆင်း နေသည်။ လီးအရှည်က ဦးစိန်ထွားလီးနှင့် သိပ်မကွာပါ။ ယောင်ယောင်လေးပဲ ရှည်ပါသည်။ အတုတ် ကတော့ သိသိသာ သာ တုတ်သည်။ 

သို့သော် သီဟ အဖေလီးမှီဖို့ အပုံကြီးလိုပါသေးသည်။ မဖြူဝင်း ကျေနပ်အားရသွားခြင်းမှာ ကြာကြာလိုးနိင်လို့ ဟု သီးဟက မှတ်ချက်ချလိုက်မိသည်။ မဖြူဝင်းက သူ့နို့ကြီးနှစ်လုံးကို အတွင်းခံ အင်းကျီနှင့် ဆွဲဖုံးလိုက်ပြီး အပေါ်ကြယ်သီးများကို အိပ်ရင်း တန်းလန်းမှ တပ်လိုက်သည်။ သူ့ထမီကို ဆွဲဖုံးလိုက်ပြီး လူးလဲထသည်။ ဦးတင်အုံးက သူ့အိပ်ထောင် ထဲမှ အစိတ်တန် တရွက်ထုတ်ပေးလိုက်သည်။ မဖြူဝင်းက အစိတ်တန်ကို လိပ်၍ သူ့ရင်ဘတ်ထဲ ထိုးထည့်လိုက်သည်။

“ နောက်လဲ …ခံဦးနော်…”

“ အင်းပါ…”

“ ကောင်းတယ်မဟုတ်လား..” 

“ ကောင်းသားပဲ… တော်ရော..ကောင်းလား..”

“ အေး..နင့်စောက်ဖုတ်ကြီးက အသားထူတော့ လိုးရတာ အရသာ သိပ်ရှိတာပဲ…” 

“ တော်ကလဲ ကြာကြာလိုးနိင်တာပဲ…အာဂလူကြီး..ဘာဆေးတွေများ..စားထားလို့လဲ..” 

“ စာကလေးနဲ့ ပဒက်နဲ့ ဖေါ်ထားတဲ့ဆေးလေ..ဒီဆေးက အကြာကြီးစိမ်းလိုးနိင်တဲ့ဆေးဟ..” 

“ ကျုပ်ကို ဆေးနည်း ပေးစမ်းပါ….အိမ်ကလူက မြန်လွန်းလို့ လေးငါးဆယ်ချက်လောက် ဆောင့်ရုံနဲ့ လရေ ထွက်ပြီး လူက ဖလက်ပြသွားပြီ…”

“ အေးပါ… နောက်ရက် လာဦးလေ..ဆေးနည်း ရေးပေးထားမယ်…”

“ ဟုတ်ကဲ့…ဟုတ်ကဲ့..” 

မဖြူဝင်းက သူ့ထမီကို ပြင်ဝတ်သည်။ ထိုအခိုက်ကလေးမှာပင် သီဟက အိမ်အရှေ့ဖက် ဖောင်းတဲ အောက်ရှိ ခုံရှည်ပေါ်တွင် ပက်လက်လှန် အိပ်နေလိုက်သည်။ မဖြူဝင်း သီဟကို မြင်လိုက်တော့ မျက် လုံးပြူးသွားသည်။ စိတ်ထဲ ထူပူသွားသည်။ ဦးတင်အုံးလည်း သီးဟကို တွေ့လိုက်ရာ အံ့သြသွားသည်။ သို့သော် ဟန်ဆောင်၍

“ ငါ့တူကြီး… ဘယ်အချိန်က ရောက်နေတာလဲ..” 

“ တရေးတောင်ရပြီ… ဘကြီးရ…” 

“ ဟေ… ဟုတ်လား.. ဘကြီးကို ခေါ်လိုက်ရောပေါ့…” 

“ သိဘူးလေဗျာ… ဘကြီးက အိပ်နေတာ မှတ်လို့…”

သည်တော့မှ မဖြူဝင်း မျက်နာအနေရ သက်သာ သလိုဖြစ်သွား၏။

“ မမ..ဘာလာလုပ်တာလဲ…”

“ မန်ကျီးရွက် လာခူးတာပါကွာ…” 

မဖြူဝင်းက ပုဆိုးနှင့်ထုတ်ထားသော မန်ကျီးရွက်များကို ပြလိုက်သည်။ 

“ ဒီမယ် .. စာ သုံးကောင်..” 

သီဟက သူ့ခါးပိုက်ထဲက စာ သုံးကောင်ကို ထုတ်လိုက်ပြီး စားပွဲပေါ် တင်လိုက်သည်။ 

“ အော်…အေး အေး..” 

ဦးတင်အုံးက သူ့အိပ်ထောင်ထဲမှ ငါးကျပ်တန်တရွက်နှင့် ကျပ်တန်တရွက် ထုတ်လိုက်ပြီး သီဟကို ပေးသည်။ သီဟက မယူ.။

“ မရဘူး ဘကြီး… အခုချိန်ကစပြီး စာ ဈေးတက်သွားပြီ.. တကောင် တဆယ်ပဲ… မဝယ်ချင်နေ.. ကျုပ် က ဦးကြည်စိုး ရောင်း လိုက်မှာ…” 

မဖြူဝင်းက သူ့တို့နှစ်ယောက် အရောင်းအဝယ် လုပ်နေတာကို ကြည့်ရင်း အတွေးမျိုးစုံတွေးနေ သည်။ ဘာကြောင့် သီဟ စာ  ဈေးတက်သွားသနည်း။ သူတို့နှစ်ယောက် အခန်းထဲမှာ လိုးအပြီးတွင် စာကလေး အကြောင်းပြောမိကြသည်။ ဒါကိုသိ၍ ဈေး တက်လိုက်သလား။ ဒါပေမယ့် သီဟစကားအရ  ဦးကြည်စိုးကလည်း ကြိုက်ဈေးပေး၍ မှာထားလား။ ဇဝေဇဝါတော့ ဖြစ်သွား မိသည်။ ဦးတင်အုံးက သီဟ တောင်းဆိုသည့်အတိုင်း ဆယ်တန် ၃ ရွက် ထုတ်ပေးလိုက်သည်။ သီဟက ဘေး အိပ်ထဲ ကောက် ထည့်ပြီး 

“ မမ. မပြန်သေးဘူးလား..” 

“ အေး..ပြန်တော့မှာ..”

“ လာ.. သွားကြစို့…သြော် ..ဘကြီး..ဒီမှာ ကျီးကန်း တကောင် ရှိသေးတယ်. ဒါကတော့ ပိုက်ဆံမပေး ပါနဲ့ ကိုယ့်ဘကြီးမို့ အလကား ပေးခဲ့မယ်…ရော့…” 

သီဟက ခါးပိုက်ထဲမှာ ရှိနေသော ကျီးကန်းအသေကို စားပွဲပေါ်တင်ထားခဲ့ပြီး မဖြူဝင်းနှင့်အတူ ပြန် လာခဲ့သည်။ စာကလေး တန်ဘိုးကို သူ ကောင်းကောင်းသိလိုက်၏။ ဒီလူကြီးတွေ သူ့ကို ဘာကြောင့် စာကလေးရှာခိုင်းတာ ဘာကြောင့်ဆိုတာ ကွင်း ကွင်းကွက်ကွက် သိလိုက်ပြီ။ သိကြသေးတာပေါ့ ကွာ သီဟတဲ့..ဟေ့..။ သီဟနှင့် မဖြူဝင်းတို့ ဦးတင်အုံးခြံထဲက ထွက်ခဲ့ကြသည်။ ရွာလယ်လောက် အရောက်တွင်

“ ကျွန်တော်က မမကြီးထက် ပိုနေ့တွက် ကိုက်တယ် ငါးကျပ် ပိုရတယ်လေ… ဟား..ဟား…ဟား…” 

သီဟစကားကြောင့် မဖြူဝင်း ထိတ်လန့်အံ့သြသွားသည်။ သီဟကိုလည်း မျက်လုံးအပြူးသားနဲ့ ကြည့်နေသည်။

“ မကြောက်ပါနဲ့ မမရ… ဘယ်သူ့မှ မပြောပါဘူး..တကယ်ပြောတာ…ဒါပေမယ့်…” 

သီဟက စကားကို မဆက်ဘဲ ရပ်ထားလိုက်ရာ “ဘာ..ဘာလဲ….ပြောလေ  မောင်လေး..” 

“ မမ… ဖေဖေ့ကို အလိုးခံရမယ်…” 

အလွန်ထူးဆန်းသော တောင်းဆိုမှုဖြစ်သည့်အတွက် မဖြူဝင်း အံ့သြသွားသည်။ ပြီးတော့ ပြုံးသွား သည်။ ရင်ထဲက အလုံးကြီး လည်း ကျသွား၏။ သို့သော် သီဟ စိတ်ကူးကို သိချင်၍ 

“ ဘာလို့ မင်းအဖေအလိုးကို ခံစေချင်တာလဲ…” 

“ တနေ့က မမနဲ့ ဦးကြီးစိန်ထွားတို့ လိုးနေကြတာ ချောင်းကြည့်နေတယ်လေ.. မမက ဘီရိုပေါ်က အရက်ပုလင်း ယူလာတော့ မမ စောက်ဖုတ်ကြီးကို မြင်လိုက်ရတယ်။ စောက်ဖုတ်ကြီးက အကြီးကြီး ပဲ အသနီကြီးကို ထွက်လို့..” 

မဖြူဝင်းက သီဟ စကားကို သဘောကျသွား၏။ 

“ ဒီတော့ ဘာဖြစ်..” 

“ ဘာဖြစ်ရမှာလဲ မမကြီးရ.. ဦးကြီးစိန်ထွားလီးက သေးနေတော့ မမကြီးစောက်ဖုတ်နဲ့ ဘယ်လိုက်မှာ တုန်း..” 

“ အဲဒီတော့…” 

“ ဖေဖေ့လီးကြီးက အကြီးကြီး.. ဦးကြီးစိန်ထွားနဲ့ ဘကြီးတင်အုံးလီး ၂ ချောင်းစာ မကဘူး.. ပြီးတော့.. ၈ လက်မလောက်ရှည်တယ်.. ကျူပ်က စိတ်နဲ့မှန်းပြီး ဖေဖေ့လီးကြီးနဲ့ မမစောက်ဖုတ်ကြီးကို ပေးစား ကြည့်တယ်.. တကယ် လိုက်တာဗျ…” 

“ ဟွန်း… ကိုယ့်ဖက်ကိုယက်တဲ့ လိပ်ကလေး..” 

“ ဟာ.. ဘယ်ကယက်ရမှာလဲ မမအတွက် ဥစ္စာ..” 

“ အလိုတော်…ဘာဆိုင်လဲ..” 

“ ဆိုင်တာပေါ့ဗျ…မမက လီးသေးတော့ အားမရဘူးလေ.. ဖေဖေ့လီးမျိုးနဲ့မှ အားရမှာမို့ အကောင်းအ ကြံပေးတဲ့ဥစ္စာ..”

“ တော့ အဖေနဲ့ ကျုပ်နဲ့က ခင်မှ မခင်သေးဘဲ…” 

“ အံမယ် ..မပူနဲ့ သီဟတစ်ယောက်လုံး ရှိတယ်… မမသာ ဖီးလိမ်းပြင်ဆင်ထား..ဖေဖေ့ကို  ည လွတ် လိုက်မယ်..” 

“ အမယ်.. ဘယ်သူက ခံမယ်ပြောလို့.. လွတ်ရမှာလဲ…ခစ်…ခစ်…ခစ်..” 

မဖြူဝင်း သဘောတွေကျ၍ တခစ်ခစ် ရယ်နေသည်။ 

“ ခံလိုက်ပါ မမရာ…အဟုတ်ကိုပြောတာ ဖေဖေ့လီးကြီးက အကြီးကြီးဗျ…” 

“ မမမှ မမြင်ဖူးသေးဘဲ မင်းပြောတာ ယုံရမှာလား..”

“ ရော့ ဟောဒီမယ် ပိုက်ဆံ ၃၀ ယူထား.. ကျုပ်ပြောတဲ့အတိုင်း မဟုတ်ရင် ပြန်မပေးနဲ့.. ဟုတ်ရင်တော့ ၆၀ ပြန်ပေးရမှာ.. ရော့…”

မဖြူဝင်းက သီဟကို မျက်စောင်းလေးထိုး ၍ 

“ တကယ် စိမ်ပြီနော်…” 

“ အင်း…တကယ်..”  

“ တကယ်ပြောတာ…အဖေ အဖေ… မဖြူဝင်းက ညလာခဲ့ပါတဲ့..” 

သီဟအဖေ ကိုထွန်းတင် မျက်နာမှာ သကာရေတွေ လောင်းထားသလို ပြုံးဖြီးဖြီးကြီးနှင့် ဖြစ်၏။ ကို ထွန်းတင်လည်း မဖြူဝင်းကို စိတ်ဝင်စားပါသည်။ အိမ်နီးချင်းမို့ အသာရှောင်နေ၏။ စိတ်ကူးနှင့် ပြစ် မှားခဲ့သော ညတွေ မနည်းတော့။ အိမ်က မိန်းမလိုးလျှင်တောင် မဖြူဝင်းအမှတ်နှင့် စိတ်ကူးယဉ် လိုး ခဲ့သည် မဟုတ်လား။ သီဟရွာထဲ လည်နေခိုက် လင်မယားနှစ်ယောက် ချစ်ဗျူဟာခင်းနေကြသည်။ ဒီကောင်က ၈ နာရီ ကျော်မှ ပြန်လာတတ်သည်မို့ လွတ် လွတ်လပ်လပ် ချစ်စခန်းဖွင့်နေသည်။ 

ကိုထွန်းတင်က သူ့မိန်းမ စိတ်ကျေနပ်အောင် လိုးပေးပြီးသောအခါ ရေနွေးကြမ်းထဲ အိပ်ဆေးခတ် တိုက်လိုက် ၏။ အင်အားစိုက်၍ ခံ လိုက်ရသည်မို့ သီဟအမေ ပင်ပန်းသွားသည်။ ဒါ့အပြင် အိပ်ဆေးက သတ္တိပြလိုက်သောအခါ သီဟအမေ တချိုးထဲ အိပ်မောကျသွား ပါတော့သည်။ ကိုးနာရီထိုးတော့ ကို ထွန်းတင် မဖြူဝင်းတို့အိမ်ဖက် ကူးခဲ့သည်။ ဦးရေနှင့် ကြက်ဥစပ်ထားသော အရက်တပိုင်းချခဲ့၏။ မဖြူဝင်းတယောက် ကိုထွန်းတင်ကို လည်တဆန့်ဆန့်နှင့် မျှော်နေမိ၏။ 

သီဟပြောစကားအရပင်  ကြက်သီးထစရာကြီးမို့ ကိုထွန်းတင် လီးကြီးကို စိတ်ကူးနှင့် မှန်းကြည့်ရင်း ရာဂ စိတ်တွေ ထကြွလာပြီး စောက်ဖုတ်ကြီးမှာလည်း မို့မောက်တင်းအာလာသည်။ ကိုယ်တော်ချော က တော်တော်နှင့် ပေါ်မလာ သည်မို့ လူလည်း ဂဏာမငြိမ်ဖြစ်နေသည်။ ရေမိုးချိုး ဖီးလိမ်းပြင်ဆင်ထားသည်။ မဖြူဝင်းအလှက သန့်ရှင်း ဝင်းဖန့်နေပြီး လူကလည်း သမင်လေးလို မြူးကြွနေသည်။ လာခဲ လှသည်မို့ အိမ်နောက် ဖေးထွက် အမျှော် အမှောင်ထဲတွင် တရိပ်ရိပ် လှမ်းလာသော လူရိပ်ကို တွေ့လိုက်ရ၏။ 

ကိုထွန်းတင်က လည်း အိမ်ဒေါင့်တွင် ရပ်နေသော အရိပ်ကို အမှောင်ထဲတွင် ခပ်ရေးရေး  မြင်နေရပါ၏။ နှစ်ယောက်သား နီးကပ်လာ၏။ ကိုထွန်းတင်က မဖြူဝင်းကို သိုင်းဖက်လိုက်ပြီး ပါးနှစ်ဖက်ကို နမ်း၏။ သနပ်ခါးနံ့သင်းသင်းလေးက သူ့စိတ်ကို နှိုးဆွလိုက်သည်။ ထို့နောက် ဖူးရွနွေးထွေးသော နှုတ်ခမ်း အစုံကို စုပ်လိုက်သည်။ မဖြူဝင်း တကိုယ်လုံး ကျင်စက်နှင့်အ တို့ခံရသလို တုန်သွားသည်။ ရင်တော့ ခါးကော့၍ ကိုထွန်းတင် ရင်ခွင်ထဲရောက်နေသော မဖြူဝင်းစိတ်ထဲတွင် နေ့လည်က သီဟစကား ကို ကြားယောင်လာ၏။ 

“ ဖေဖေ့လီးကြီးနဲ့ မမစောက်ဖုတ်ကြီးကို ပေးစားကြည့်တယ်.. ဟာ..တကယ်လိုက်တာဗျ…” 

မဖြူဝင်း လက်တွေက တောင်စပြုနေသော လီးတန်ကြီးကိုစမ်းမိ၏။ နှလုံးသွေးတွေ ဒိန်းကနဲ ဆောင့် ခုန်သွားသည်။ အမယ်လေး မတမိရုံ တမယ် တုတ်လိုက်သည့်လီးကြီးက လက်တဆုပ်မက။ လီးတန် အရင်းကနေ အောက်သို့ပွတ်ဆွဲကြည့်သည်။ သည်တခါ အမလေးတမိ၏။ သို့သော် စိတ်ထဲမှာမို့ ကိုထွန်းတင် မကြားပါ။ ကိုထွန်းတင်က မဖြူဝင်းလက်ကိုဆွဲပြီး ထိုင်ခိုင်းလိုက်သည်။ ပြီးတော့ တိုးတိုးလေးမေးလိုက်၏။ 

“ ဘယ်နေရာ လုပ်ကြမလဲ..”

“ အောက်ထပ် အနောက်ခန်းထဲလေ..” 

“ အဖွားကြီးရော…” 

“ သိုးနေတာ ကြာပေါ့..” 

“ စိတ်ချရပါ့မလား…”

“ စိတ်ချရပါတယ်… သောက်နေကျဆေးထဲ အိပ်ဆေးထည့်ထားတာ သူ့ဘေးမှာ ကပ်လိုးနေရင်တောင် သိမှာ မဟုတ်ဘူး..အဟင်း…ဟင်း…” 

ကိုထွန်းတင်က မြေကြီးပေါ် ဖင်ချထိုင်လိုက်ပြီး ခြေနှစ်ချောင်းကို စင်းကာ ခပ်ကားကား လုပ်ထားရင်း ပုဆိုးကို မလှန်လိုက်ပြီး 

“ ဖြူဝင်း ထမီလှန်လိုက်.. ပြီးတော့ အကိုကြီးလီးပေါ် ခွထိုင်ပြီး နှင့်စောက်ဖုတ်ထဲ အဆုံးထိရောက် အောင်သွင်းလိုက်..” 

မဖြူဝင်းက ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်နေရာမှ သူ့ထမီကို ခါးအလယ်အထိ ပင့်လှန်လိုက်သည်။ အမှောင် ထဲ မှာမို့ မျက်နာပူ ရှက်သွေးဖျန်းစရာ မလိုဘူးလေ။ ထို့နောက် ကိုထွန်းတင်ပေါင်နှစ်လုံးပေါ် ခွထိုင်လိုက် ပြီး လီးကြီးကိုစမ်းကာ စောက်ဖုတ်အဝတွင် တေ့ထားလိုက်သည်။ ဒစ်နွေးနွေးကြီးက အဖုတ်ဝသို့ တိုးဝင်လာသည်။ ခံချင်စိတ်ကလည်းပြင်းပြ။ အဖုတ်ကြီးကလည်း အ လွန်အမင်းရွကြွ။ စောက်ရေတွေက လည်း ဗွက်ထနေသဖြင့် မဖြူဝင်းက တဖြေးဖြေးချင်း ဖိဖိထိုင်လိုက် ရာ လီးကြီးက တရစ်ခြင်း ဝင်နေသည်။ 

“ ဗြစ်…ဖွိ…ဖွတ်..ဗြစ်…ဗြစ်…ဖွိ…ဖွတ်..”

“ ကျွတ်…ကျွတ်…အား…အ…ကျွတ်…ရှီး…အ..” 

ဤမျှကြီးမားသော လီးမျိုး သူ့တသက် မခံဘူးသေး… ကောင်းလိုက်သည့်ဖြစ်ခြင်း.. တကိုယ်လုံး တ ဖြိုးဖြိုးတဖျင်းဖျင်း ဖြစ်နေသည်။ လီးကြီး အဆုံး ထိဝင်သွားသောအခါ.. 

“ ဖြူဝင်း…အကိုကြီးလည်ပင်းကို ဖက်ထား..မတ်တပ်ရပ်မှာနော်…ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကိုလည်း ခါး ချိတ်ထားအုံး…” 

မဖြူဝင်းက ကိုထွန်းတင် ပြောသည့်အတိုင်းလုပ်ပေးသည်။ ကိုထွန်းတင်က ဘယ်လက်နှင့်ညာခြေ ထောက်ကို အားယူထောက်ရင်း ဆတ်ကနဲ မတ်တပ်ရပ်လိုက်သည်။ လီးတံကြီးမြုပ်လျှက်သားနှင့် မဖြူဝင်းတကိုယ်လုံး မြောက်ပါလာသည်။ ကိုထွန်းတင်က ထိုအတိုင်းပွေ့ချီ၍ အိမ်အောက် ထပ် အနောက်ခန်းဆီသို့ ခပ်သွက်သွက်သွားသည်။ 

ဘယ်တုံးကမှ မကြုံဖူးသေးသော အရသာထူးကြီးကို ခံစားရင်း မဖြူဝင်း တငြိမ့်ငြိမ့်နှင့် ပါလာသည်။ အခန်းတွင်းရှိ ပုတ်ကြီးဘေးတွင် ဝပ်လျှက်ချောင်းနေ သော သီဟကို ဘယ်သူမှ မသိကြ။


ပြီးပါပြီ။


မချောသုံးယောက် ကိုယ်တစ်ယောက် (စ/ဆုံး)

မချောသုံးယောက် ကိုယ်တစ်ယောက် (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - တုတ်ကြီး

ကျွန်တော့်နာမည်က ကျော်ကျော်၊ အသက်က  (၁၅)  နှစ် ကျော်ကျော် ရှိပီပေါ့။ ကျွန်တော့်ညီမလေးက သင်းသင်း တဲ့၊ အသက်က ကျွန်တော့်ထက် (၄) လလောက်ငယ်တယ်၊အစ်ကို နဲ့ ညီမ (၄) လပဲ အသက်ကွာတယ်ဆိုပြီး အံသြနေကြလား၊ အမှန်က သင်း သင်းနဲ့ ကျွန်တော်ဟာ လင်ကပါတဲ့သားနဲ့ မိန်းမကပါတဲ့သမီးပေါ့။

ရှင်းအောင်ပြောရရင် ကျွန်တော့် အဖေ ဦးအောင်မြင့်နဲ့ သင်းသင်း အမေဒေါ်ထားထားတို့ဟာ လွန်ခဲ့တဲ့ (၄) နှစ်က အိမ်ထောင်သစ်ထူထောင်ကြတာမို့ လင်ပါ သားကျွန်တော်နဲ့ မယားပါသမီး သင်းသင်းတို့ဟာ အိမ်တစ်အိမ်ထဲမှာ မောင်နှမတွေအဖြစ်နဲ့ ကြီးပြင်း ခဲ့ရတာပါ။

အဖေနဲ့လက်ထပ်ပြီးတဲ့ နောက်ပိုင်းဒေါ်ထားထားတုို့သားအမိ ဒဂုံမြို့သစ်ကကျွန်တောတ် တို့အိမ်ကို ပြောင်း လာတော့အိပ်ခန်း ၂ ခန်းပဲ ရှိတာမို့ အဖေတို့ လင်မယားကတစ်ခန်း၊ ကျွန်တော်တို့ မောင်နှမက တစ်ခန်းအိပ်ကြရတာပေါ့၊ ဒီလိုနေလာကြရာကကျွန်တော့် အသက် (၁၅) နှစ်ကျော်ကျော် (၈)တန်းရောက်တဲ့နှစ်မှာ ပြဿနာစတက်တော့တာပါပဲ။ ပြဿနာကိုစပြီး မီးမွှေးတာကဒေါ်ထားထားပေါ့။ 

ဒေါ်ထားထားက အသက် (၃၂) နှစ်လောက် ရှိပေမယ့် ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်က အတော်လှတယ်၊ ရင်ထွားထွား တင်ကားကားနဲ့ မြင်တဲ့လူတိုင်းစိတ်နဲ့ ပြစ်မှားချင်စရာပုံစံမျိုးလေ၊ ဖေဖေကပိန်ကပ်ကပ် မဲချောက်ချောက်ဆိုတော့ရှေ့သွားနောက်လိုက် မညီကြဘူးပေါ့.။

ဖေဖေနဲ့ ညားကာစကတော့ဒေါ်ထားထားဟာ အတော်လေးခြေငြိမ်ပါတယ်၊ အဲဒီအချိန်ကျမှ ဗွေဖေါက်လာတာဗျ။ ဖေဖေက စာရင်းစစ်ဆိုတော့ တစ်လမှာ တစ်ပတ်လောက်နယ်ကိုစာရင်းစစ်ထွက်ရတယ်။ ဖေဖေ စာရင်းစစ်ထွက်သွားရင် ဒေါ်ထားထားကတစ်ခန်း၊ ကျွန်တော်တို့ မောင်နှမကတစ်ခန်းအိပ်ကျရတာပေါ့။

အဲဒီ ပြဿနာတက်တဲ့ညက ညဘက် ၁၂ နာရီကျော်လောက်မှာ ဟိုဘက်ခန်းက အသံသဲ့သဲ့ကြားလို့ သူခိုး များကပ်တာလားလို့ စိုးရိမ်စိတ်နဲ့ အိမ်ယာကအသာထပြီး ကြည့်လိုက်တော့ အသံက ဒေါ်ထားထားရဲ့ အိပ်ခန်း ထဲကထွက်လာနေတာကိုး။

“ မောင်က သိပ်ကြမ်းတာပဲကွယ်၊ ဖြည်းဖြည်းလုပ်စမ်းပါ၊ မထားဘယ်မှထွက်မပြေးပါဘူး။ မောင်ကြမ်းနေတာနဲ့အသံတွေအရမ်းထွက်ပြီးခလေးတွေနိုးကုန်ပါ့မယ် ”

“ အင်းပါမမရဲ့၊ ဒီမှာငတ်ပြတ်နေတာလေး အားရအောင်လိုးပါ ရစေအုံး၊ဒါပြီးရင်ဖြည်းဖြည်းပဲ လိုးမှာပါ ”

“ ဟင်း နော်၊သိပ်အဖြစ်သည်းမနေနဲ့ ၊ အိုး ကြည့်ပါလား၊ပြောရင်းဆိုရင်းလုပ်ပြန်ပြီ”

အိပ်ခန်းထဲကအသံတွေက သိပ်မကျယ်ပေမယ့်နားထဲမှာ သဲသဲကွဲကွဲကြားနေရတာမို့ စပ်စုချင်ဇောနဲ့ ချောင်း ကြည့်လို့ ရနိုင်မယ့်အပေါက်ကိုရှာလိုက်တော့အိပ်ခန်းနံရံမှာ အပေါက်တစ်ပေါက်ကို အဆင်သင့်တွေ့လိုက်ရတယ်၊ချောင်း လိုက်တော့ ...

“ ဟာ၊ကိုဇော် ”

ပါးစပ်က အသံလွှတ်ကနဲ ထွက်သွားတာမို့ ကိုယ့်ပါးစပ်ကိုယ် ပြန်ပိတ်ထားလိုက်မိတယ်။ ဟုတ်ပါရဲ့ ဗျာ၊ အိမ်ကိုရေလာလာထဲ့ပေးနေတဲ့ ကိုဇော်ပေါ့၊ ကုတင်ပေါ်မှာ အန်တီထားနဲ့ဖြစ်ချင်တိုင်းဖြစ်နေကြတယ် ။ ၂ ယောက်စလုံး ကိုယ်တုံးလုံး နဲ့ ကိုဇော်ကအပေါ်ကနေတလှုပ်လှုပ်နဲ့ ဖိဖိချနေတယ်။

ငါးတိုင်အား မီးလုံး  အရောင်နဲ့ ဆိုပေမယ့် မြင်ကွင်း ကပီပြင်ပါတယ်။ အန်တီထားဟာအောက်ကနေ ပေါင်နှစ်ချောင်း ကို  ဖြဲကားပေးထားပြီး ကိုဇော်က ဖြဲကားပေးထားလို့ပြဲနေတဲ့ အန်တီထားရဲ့စေက်ဖုတ်အပေါက်ထဲကို သူ့လီးကြီးထိုးထဲ့ပြီးအားရပါးရ ဆောင့် ဆောင့်ချနေတာ မြင်လိုက်ရတယ်။

“ မောင်ရယ်၊ဆောင့်စမ်းပါကွယ်၊ မထား အရမ်းကောင်းနေပြီ၊ ပြီးတော့မယ်”

“ မမပဲ ခုနကအရမ်း မဆောင့်နဲ့ ဆိုပြီး ၊ ခုမ တစ်မျိုးပြောပြန်ပြီ ဟင်း  ”

“ စကား အထအန မကောက်နဲ့ကွယ်၊ ဒီမယ် ယားလွန်း လို့ သေတော့မယ်၊လိုးမှာသာလိုးစမ်းပါ၊ မထားကို ညှာမနေနဲ့၊လိုး၊လိုး၊သေအောင်သာလိုးပစ်လိုက်စမ်းပါမောင်ရယ် ”

ကိုဇော်ဟာအပေါ်ကနေ မနားတမ်း ဆောင့်ဆောင့်ချလိုက်တာ သိပ်မကြာခင်မှာပဲ တအီးအီးတအားအားနဲ့ညည်းသံတွေထွက်လာပြီးနှစ်ယောက်သားကုတင်ပေါ်မှာခြေပစ်လက်ပစ်နဲ့ငြိမ်သက်သွားကြပါတော့တယ်။ဒီလို အဖြစ်အပျက်မျိုးကို တစ်ခါမှမမြင်ဖူး၊ မတွေ့ဖူးတဲ့ ကျွန်တော်လဲ သူတို့ ဘာများဆက်လုပ်ကြဦးမလဲဆိုတာကိုသိချင်စိတ်နဲ့ဆက်ချောင်း ကြည့်နေမိတယ်၊

ကျွန်တော် မိထွေးဒေါ်ထားထားဟာအင်မတန်နှာကြီးပုံရပါတယ်၊ဆယ်မိနစ် လောက်နားပြီးတာနဲ့ လှဲနေရာက လူးလဲထလိုက်ပြီး..

“ ဘယ်လိုလဲ၊တစ်ချီထဲနဲ့ဖလက်ပြသွားပြီလား၊ဆက်မလိုးနိုင်တော့ဘူးလားမောင် ”

“ ဟင်း၊ဟင်း ၊ဘယ်သူက ဖလက်ပြတယ်ပြောသေးလို့လဲ မမရဲ့၊ဘာလဲ၊မမမောနေပြီလား၊ ဆက်မခံချင်တော့ဘူးလား”

“ မမောပါဘူးမောင်ရယ်၊ မောင်လုပ်ရင်မမကတစ်ညလုံးလဲ ခံနိုင်ပါတယ်၊မောင်မလုပ်နိုင် မှာ စိုးလို့မေးတာပါ၊”

“ အောင်မလေး၊ ပြောမှပြောရက်တယ် မမရယ်၊ဒီက မမယောက်ျားကြီး မရှိတဲ့အချိန်မှလိုးခွင့်ရတာပါ၊စိတ်ချမမ၊ မမကိုတစ်ညလုံး လိုးပေးမှာပါ၊ ဟင်းဟင်း  ”

ဖေဖေမရှိတုန်း မှာအန်တီထားက နောက်လင်ငယ်နေတာကို စိတ်ဆိုးမိပေမယ့် အခုလောလောဆည်မှာ မြင်နေရတာကသိပ်ကြည့်လို့ ကောင်းနေပြီးတစ်ခါမှလဲမမြင်ဖူး ခဲ့တာမို့ သူတို့လုပ် နေတာကိုအစအဆုံး ချောင်းကြည့် ဖို့ဆုံးဖြတ်လုက်တယ်။

“ မောင့်ဟာကြီး ထပ်တောင်လာအောင် မထားပုလွေမှုတ်ပေးရမလား ”

“ မမမှုတ်ချင်မှုတ်လေ၊ ဒီကလဲဘာဂျာကိုင်ချင်နေတာပဲ ”

စစစ် တီနိုင်းဆွဲကြတာပေါ့။ ကဲ မမက အပေါ်ကတက်ပေး၊ဒါမှအောက်ကနေပြီး အပီမှုတ်လို့ရမှာ ”

“ မင်းပြောတာနဲ့ကို မမအသည်းတွေ ယားနေပြီသိလား၊ ကဲ မှုတ်မှုတ် မင်းစိတ်တိုင်းကျအောင်မှုတ်စမ်း ”

အန်တီထားဟာ ပါးစပ်ကပြောနေယင်းနဲ့ ကိုဇော်ရဲ့မျက်နှာပေါ်ကို ပြောင်းပြန် တက်ခွလိုက်ပါတော့တယ်။စောစောတုန်းက အပီလိုးထားရလို့ နည်းနည်း ပျော့ချင်နေတဲ့ကိုဇော့်လီးကြီးကို အန်တီထားကပါးစပ်ထဲ က ဆွဲစုတ်လိုက်ချိန်မှာ ကိုဇော်က လည်းသူ့မျက်နှာပေါ် ခွထားတဲ့အန်တီထားရဲ့ဖင်ကြီး တွေကို လက် ၂ ဖက်နဲ့ ဖြဲပြီး ထင်းကနဲ ပြူထွက်လာတဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးကို အားရပါးရ ယက်တော့တာပါပဲ။ 

“ အားလားလား၊ဘယ်လိုများလုပ်လိုက်တာလဲမောင်ရယ်၊အူး အူး၊ အို၊ဟင်းဟင်း”

အပေါ်ကတက်ခွပြီး လီးစုတ်ပေးနေတဲ့ အန်တီထား တစ်ယောက်သွက်သွက်ခါသွားအောင် ကိုဇော်က အစွမ်းပြနေပါတယ်။ကျွန်တော့ နေရာကနေ အနီးကပ် မြင် နေရတာမို့ ကိုဇော်က အန်တီထားကို စောက်ပတ်တင် ရိုးရိုးယက်တာမဟုတ်ဘဲ ဖင်ပေါက်ကလေးကိုပါ ယက်ပေးနေတာ မြင်ရပါတယ်၊ တစ်ခါတစ်ခါမှာ ကိုဇော်က သူ့လျာကြီးနဲ့စောက်ခေါင်းထဲ မွှေမွှေပေးပါတယ်။

“ မောင်ရယ်၊ မောင်ဘယ်လိုလုပ်နေတာလဲကွယ်၊မထား မနေနိုင်တော့ဘူး၊ ထွက်ချင်နေပြီ သိလား၊ လီးနဲ့လိုး ပေးပါတော့၊အယားပြေသွားအောင် မထားကို လေးဘက်ထောက်ပြီး လုပ်ပေးစမ်းပါ၊ မောင့်လီး နဲ့အသေသာလိုးပစ်လိုက်စမ်းပါ မောင်ရယ်၊နော်နော် ”

အန်တီထားဟာ မှောက်ရက်အိပ်နေရာက လူးလဲထပြီး ကုတင်ပေါ်မှာ အဆင်သင့်လေးဘက်ထောက်ပေးလိုက် ပါတယ်၊ သူ့ကြည့်ရတာ တော်တော်လေးအရှိန်တက်နေပုံရပါတယ်။ လေးဘက်ထောက်ပြီး ဖင်ကြီးကို နောက်ပြစ်ပေးလိုက်တော့ ဖင်အယ်အယ်ကြီးနှစ်ခု ကြားက ပြုးထွက်နေတဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးက ထင်းကနဲ ပြူထွက်လာပါတယ်။

ကိုဇော်ဟာ ချက်ခြင်းပဲ ဒူးထောက်လိုက်ပြီ းသူ့လီးကြီးကိုစောက်ခေါင်းဝမှာတေ့လိုက်တယ်။ သူ့လီးက အတော့်ကိုကြီးတယ်။ ဒါကြာင့်လဲ နှာထန်တဲ့ အဲ အန်တီထားတစ်ယောက်သူ့ကိုတန်းတန်းစွဲ ဖြစ်နေတာထင်ပါရဲ့ ။ကိုဇော်ဟာ လီးကြီးသလိုအလိုးလဲ တော်တော်သန်တယ်၊သူကအားကုန် စောင့်ချလိုက်တိုင်း အန်တီထားတစ်ယောက် တုန်တုန်သွားတာမြင်နေရတယ်။

“ မောင်ရယ်၊ ကောင်းလှချည်လား၊ ဘာဖြစ်လို့မွှေမွှေလိုးနေတာလဲ၊ မထားအရမ်းထိတာပဲ၊ ထွက်ချင်နေပြီ၊မောင်....သိရဲ့လား”

“ သိတာပေါ့မမရယ်၊ မမဟာလေးက အထဲကဆွဲဆွဲဆုပ်နေတာပဲဟာ၊မမထွက်တောမ့ယ်ဆိုတာသိလို့ မမပိုကောင်း အောင် အားပြင်းပြင်းနဲ့ဆောင့်ပေးနေတာပေါ့ ”

ကိုဇော်ဟာ ပါးစပ်ကပြောနေယင်း သူ့ လီးတုတ်တုတ်ကြီးကို အဖျားရောက်တဲ့အထိ   ဆွဲဆွဲထုတ်ပြီး ဆောင့်ချပေးနေတယ်။အန်တီထား တစ်ယောက်ကတော့ အောက်ကဖင်ကြီးပင့်ပင့်ခံရင်း လူးနေတာပေါ့။ ကောင်းလွန်းလို့ ထင်ပါရဲ့၊ ညည်းသံတွေဟာတစ်ခန်း လုံးညံနေပါတယ်။ အရည်တွေရွှဲနေတာမို့ လီးဝင်သံ၊ထွက်သံတွေလဲကြားနေရပါတယ်၊ အတော့်ကို လိုးနိုင် ခံနိုင်တဲ့ စုံတွဲပါပဲ။ ကိုဇော်က အလိုးပက်စက်သလို အန်တီထားကလဲ နှာကြီးတဲ့နေရာမှာ စံတင်လောက်ပါပေတယ်။

“ ဘွတ် ဘွတ် ပြွတ် ပြွတ် ”

“ အင့်၊ အင့်၊ ဆောင့်၊ နာနာလေးဆောင့်လေ ”

“ လိုးလို့သိပ်ကောင်းတာပဲမမရယ်၊ ချွတ်တောင်မချွတ်ချင်တော့ဘူး”

“ ဘယ်သူကချွတ်ခိုင်းနေလို့လဲ၊ဟင်း”

“ မမယောကျ်ားကြီးပြန်လာရင် ချွတ်ရမှာပေါ့မမရဲ့၊ အဲဒီအခါကျ ဒီလီးကြီးက ဘယ်သူ့ကို သွားလိုး ရမှာလဲ ”

“ အိုကွယ်၊ မင်း လီးကြီးက မိန်း မမရှားပါဘူး၊ ဟိုဘက်ခြံက ဝင်းဝင်းကို နေ့လယ်ဘက် ရေထည့်ပေးရင်း မင်းလိုး လိုးနေတာ မမ မသိဘူးများ ထင်နေသလား ”

“ ဟင်၊ အဲဒီကိစ္စ မမ ဘယ်လို သိတာလဲ၊ သူ့ယောကျ်ားရော သိနေပြီလား”

“ ဘယ်သူမမှ သိပါဘူး။ မမတောင် ဝင်းဝင်း ပြောပြလို့ သိတာပါမောင်ရဲ့ ”

“ဘာ၊ ဝင်းဝင်းက မမကို  ပြောပြတယ်၊ဟုတ်လား”

“ ဒါပေါ့၊ ဝင်းဝင်းနဲ့ မမက ငယ်သူငယ်ချင်းတွေပဲ၊ ကိုးတန်းကျောင်း သူ ဘဝ ကတည်းက ကျူရှင်ဆရာတစ်ယောက်နဲ့ မမတို့နှစ်ယောက်ဖြစ်ကြပြီ းတစ်ယောက်တစ်လှည့်အလိုးခံခဲ့ဖူးတယ်၊ အခုလဲ မောင်နဲ့သူနဲ့ ဖြစ်ကြတော့ မောင်သိပ်အလိုး ကောင်းတာတွေ၊ ဘာဂျာမှုတ် ကျွမ်းတာတွေကို သူကပဲ မမကို ဖေါက်သည်ချတော့ မမလဲကိုယ်တိုင် ခံချင်လာလို့ မောင့်ကို ရအောင်လုပ်လိုက်တာ၊ ကဲ .. ရှင်းပြီလား ”

“ သြော်၊ ဒါကြောင့် မမကအကုန်သိနေတာကိုး၊ကောင်းပါတယ်လေ၊နောက်ဆိုရင်တစ်ယောက်အိမ်မှာ မအားလဲ အားတဲ့လူအိမ်မယ် ချိန်း ပြီး နှစ် ယောက်စလုံးကို တစ်ခါတည်းလိုး ပစ်လို့ရတာပေါ့၊ ဟင်းဟင်း ”

“ အင်းပါ၊ အဲဒီကျမှ နှစ်ယောက်စလုံး လိုးချင်လိုးပါ၊အခုတော့ မမကိုပဲ ဝအောင်လိုးပေးပါဦး မောင်ရယ် ”

လေးဘက်ထောက်လိုးတာက တစ်ချီ၊ ခုတင်စောင်းမှာကတစ်ချီ၊ အန်တီထားက အပေါ်တက်လိုးတာ တစ်ချီ၊အဲဒီလို သုံးချီထပ်လိုးပြီးမှ သူတို့ လိုးပွဲကပြီးသွားတယ်။ မပြီးလို့လဲ မရတော့ဘူးလေ။ မိုးကလင်းတောမ့ယ်။ကျွန်တော်လဲ မိုးလင်းကာနီးမှ အိပ်ယာဝင်ရတော့တာပေါ့ ။  ညီမလေး သင်းသင်းကတော့ ဘာမှမသိရှာဘဲ အိပ်မောကျနေတုန်းပါဗျာ။နောက်တနေ့ကျတော့ တစ်နေ့လုံး ကျွန်တောစဥ်း စားနေမိတယ်၊ ဒီ ပြဿနာကို ဘယ်လိုဖြေရှင်းရင် ကောင်းမလဲပေါ့၊ ပြဿနာက စဉ်းစားလေ ခေါင်းရှုပ်လေမို့ ဘာလုပ်ရမယ်ဆိုတာ အဖြေပေါ်မလာဘူး။

ဖေဖေ့ကို ဖွင့်မပြောရင်လဲ ဖေဖေ့ဘဝကသနားစရာ၊ ဖွင့်ပြောလိုက်ရင်လဲ ပြဿနာတွေ တက်ကြပြီး အိမ်ထောင်စု တစ်ခုလုံး ဖရိုဖရဲဖြစ်ကြတော့မယ်၊ အဲဒီလိုလဲ မဖြစ်စေချင်ပါဘူး၊ နောက်ဆုံးမှာကြံရာမရ ဖြစ်ပြီးသင်းသင်းကို ဖွင့်ပြောဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်မိတယ်။

သူ့အမေ  ကိစ္စ ဆိုတော့ သူ သိထားသင့်တယ်လေ။ ညနေဘက် သူ့အမေ ဈေးသွားဝယ်နေတုန်း မှာ ညတုန်း ကအဖြစ်အပျက်တွေ အားလုံးကို ဖွင့်ပြောပြလိုက်တယ်၊ လိုးကြဆော်ကြတာတွေတော့ အသေးစိပ် ဘယ်ပြောမလဲ ဖြစ်နေကြပြီဆိုတာပဲ ပြောပြတာပေါ့။သင်းသင်းဟာ ကျွန်တော့်စကားဆုံးတာနဲ့တသိမ့်သိမ့်ရှိုက်ငိုနေတယ် ၊ ပြီးမှကျွန်တော့်ကို စူးစူးရဲရဲ စိုက်ကြည့်လိုက်ပြီး..

“ မဖြစ် နိုင်ပါဘူး ကိုကျော် မေမေ ဘယ်တောအဲဒီလုပ်မှာ မဟုတ်ပါဘူး။ ဒါ မေ့မေ့ကို တမင်ချောက်တွန်းတာပဲ ”

“ ငါ ကိုယ်တိုင် မျက်စိနဲ့မြင်တာပါ သင်းသင်းရာ ”

“ အင်းလေ၊နင်ကမိထွေးဆိုတော့နဂိုကတည်းကမုန်း နေလို့ပြောတာပေါ့။ ဒါမှ မေမေနဲ့ နင့်အဖေကွဲမှာပေါ့ ”

နဂိုကတည်းက စိတ်ညစ်နေရတဲ့ အထဲ သင်းသင်း ကပါ စွပ်စွပ်စွဲစွဲလာပြောနေတာမို့ စိတ်မရှည်နိုင်တော့ဘဲ ပြောသင့်၊ မပြောသင့်မစဉ်းစားဘဲ ပြောချလိုက်မိတယ်။

“ အေး၊ နင်မယုံရင် ဒီည ကိုဇော် လာတဲ့အခါ နင်ပါလိုက်ကြည့်၊အဲဒီကျမှ ငါပြောတာကို နင်ယုံမှာ ”

စိတ်တိုတိုနဲ့ ပြောချလုက်ပြီး မှ နောင်တရမိတယ်၊ ဟုတ်တယ်လေ၊ ကိုဇော်နဲ့ သူ့အမေတို့ ပက်ပက်စက်စက်လိုးနေ၊ခံနေကြတာကို သူ မြင်လို့ဘယ်ကောင်း ပါ့မလဲ။ 

ဒါပေမယ် အဲဒီလို လက်တွေ့မပြရင်လဲ ကိုယ့်ကိုတောင် အထင်လွဲနိုင်တာမို့ ဗြောင်ပဲရှင်း ဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တော့တယ်။  ည (၁၁) နာရီလောက်မယ်  ချိုးချိုး ချွတ်ချွတ် အသံတွေကြားတာမို့ အိပ်မောကျနေတဲ့ သင်းသင်း ကိုအသာလေး နှိုး ပြီးမနေ့ကချောင်း ကြည့်ခဲ့တဲ့ အပေါက်ဆီကိုခေါ်ခဲ့တယ်။သူလဲ အသံတွေကြားနေပုံရတယ်၊ မျက်နှာ မကောင်းဘူး။ချောင်းကြည့်တဲ့ အပေါက်ကိုအမှောင်ထဲမှာ လက်နဲ့ထောက်ပြတော့ သူကမျက်လုံးလေးကပ်ကြည့်တယ် ...

“ အို ”

အလန့်တကြားနဲ့ ယောင်ပြီးအော်တော့မလို ဖြစ်သွားတဲ့ သူ့ကိုယ်လုံးလေးကို နောက်က သိမ်းကြုံး ပွေ့ဖက်လိုက်ရင်း ပါးစပ်ကိုလက်နဲ့အမြန်အုပ်ပစ်လိုက်ရတယ်၊ ကျွန်တော့်ရင်ခွင်ထဲ မှာ သူ့ ကိုယ်လုံးလေးဟာ တုန်ရင် နေရှာတယ်။

အပေါ်မှာရှိတဲ့ အပေါက်လေးကနေချောင်း ကြည့်လိုက်တော့ မနေ့ကလိုပဲ ကုတင်ပေါ်မှာက လုပ်ငန်းစနေကြပါပြီ။ လုပ်တာကတင် ပက်စက်တာမဟုတ်ဘူး၊ ပြောနေကြတာကလဲ တကယ့်ကိုပဲ နှာကြွစရာတွေချည်းပါပဲ။သင်းသင်းဟာ တစ်ခါမမှ မမြင်ဘူး၊မကြားဘူးတာတွေကို မြင်နေကြားနေရတာမို့ မင်တက်မိ သလိုဖြစ်နေပြီးကျွန်တော့်ရင်ခွင်ထဲမှာပဲ ငြိမ်နေပါတယ်၊ မျက်လုံးကတော့ အပေါက်ကလုံးဝမခွာသေးပါဘူး။

ရှင်းရှင်းပြောရရင် အပေါက်တစ်ပေါက်ဆီကနေ လိုးပွဲကို စိမ်ပြေနပြေ ကြည့်နေကြတာပေါ့ဗျာ။ ပွဲကလဲတော်တော်ကြမ်းနေတယ်။ မနက်ဖြန်ကျရင် ဖေဖေပြန်လာတော့မှာမို့ ဒီညမှာ မီးကုန်ယမ်းကုန် လိုးနေကြဟန်တူပါတယ်၊။

“ ဟင်း၊ ဟင်း၊ အရည်တွေ ထွက်ကုန်ပြန်ပြီ မောင်ရယ်၊မောင်လိုးတာက သိပ်ကောင်းတာကိုး၊ နောက်ထပ်ဆက်လိုး နိုင်ပါ့အုံးမလား၊ မထား လေးဘက်ထောက်ခံချင်သေးတယ်နော်၊ နောက်ဆုံးအချီကျရင် လေးဘက်ထောက်ပြီးအားရပါးရခံအုံးမှာ ”

“ စိတ်ချပါ မမရယ်၊ မနက်ဖြန်ကျရင် မမယောကျ်ားကြီး ပြန်လာတော့မှာဆိုတော့ သူမလာခင် မမကို ဝအောင်လိုးပေးထားမှာပါ၊ တစ်ညလုံး မမကိုစိတ်တိုင်းကျလိုးပြမယ်၊ကြည့်နေ၊ဟင်း ”

“ အဲဒီလို အလိုးကောင်းလွန်းလို့ မထားက စွဲနေရတာပေါ့ မောင်ရယ်”

“ ကျွန်တော်လဲ စွဲတာပါပဲမမရယ်၊ မမရဲ့ ယောကျ်ားကြီး ပြန်လာရင် မလိုးရတော့မှာကို တွေးပြီး သိပ်စိတ်ညစ်နေတာဗျ၊ သိရဲ့လား ”

“ အဲဒီ အတွက်တော့မပူစမ်းပါနဲ့ မောင်ရယ်၊လူလစ်ရင် ဝင်းဝင်းတို့ အိမ်မယ် ချိန်း တွေ့လို့ရပါတယ်။ မမ စီစဥ် မှာပေါ့၊ မမကလဲ မောင့်လီးကြီးနဲ့ ကြာကြာခွဲမနေနိုင်ပါဘူး၊ နေ့တိုင်း မဟုတ်ပေမယ့် သုံးရက် တစ်ခါလောက်တော့တွေ့ရမှာပါ ”

သူတို့ ၂ ယောက်ကပုံစံအမျိုးမျိုးနဲ့လိုးနေကြရင်း စကားတွေ တွတ်ထိုးနေကြချိန်မှာ ကျွန်တော်ကတော့အကြီးအကျယ် ဒုက္ခရောက်နေရပြီပေါ့။

ဟုတ်တယ်လေ၊ကျွန်တော်နဲ့ သင်းသင်း တို့က ၂ ယောက်သားကိုယ်လုံးချင်း ထပ်ရက်ပူးကပ်ပြီး ချောင်းနေကြတာဆိုတော့ ကြည့်နေရတဲ့ မြင်ကွင်းကြောင့် စိတ်ထပြီး တောင်လာတဲ့ ကျွန်တော့်လီးက သင်းသင်းရဲ့ ဖင်သားအိအိလေးကို ပုဆိုးကြားက ရုန်းထွက်ပြီး သွားထောက်မိနေပြီကိုး။

ထောက်မိတဲ့ အတွေ့အထိကပိုလို့ တောင် ကောင်းနေသေးတယ်၊ သင်းသင်းရဲ့ ဖင်လေးဟာ လုံးဝိုင်းပြီး ကားစွင့်နေတာကို ကျွန်တော်လဲ အခုမှ သတိထားမိတော့တယ်၊ အရင်တုန်းကတော့ ကိုယ့်ညီမအရင်းလေးလိုပဲ စိတ်ထဲမှာရှိတာမို့ ဘာမှဂရုမစုကိုက် နေခဲ့ပေမယ့် အခုလို အထိအတွေ့အရသာကို ခံစားရတော့ မှ သူဟာ ကျွန်တော်နဲ့ဘာမှသွေးမတော်၊ သားမစပ်ပါလားလို့စိတ်ရိုင်းတွေဝင်လာမိတယ်။ သင်းသင်းကလဲ ခက်ပါတယ်ဗျာ။

အမှန်မှာ သူကရုန်း ထွက်သွားသင့်တာပေါ့၊ ဒီလောက်လီးကြီးနဲ့ ထောက်မိနေတာ သူမသိဘဲနေပါ့မလား၊ နောက်ပြီး ကိုဇော်က သူ့အမေကို ပုံစံအမျိုးမျိုးနဲ့လိုးနေ၊ ဆော်နေတာကို သူလက်တွေ့မြင်ပြီးပြီပဲ၊ သူမယုံဘူးဆိုလို့ လက်တွေ့ပြတာ တွေသင့်တာကို တွေ့ပြီးရင် ထွက်သွားသင့်တာပေါ့။

အခုဟာက သူပါရောပြီး ချောင်းကြည့်နေတာ တချက်ကလေးတောင် မလှုပ်ဘူး၊ ည၀တ် ထမီပါးလေးတစ်ထည်ထဲကိုအောက်ခံဘောင်းဘီမပါဘဲ ဝတ်ထားတော့ သူ့ဖင်ကိုထောက်မိနေတဲ့ ကျွန်တော့်လီးက ဖင်အက် ကွဲကြောင်း လေးထဲကိုတောင် ရောက်နေပါပြီ။

သူ့ ဖင်တုံတုံလေးတွေကြားမှာ ကျွန်တော့်လီးကြီးက တဆတ်ဆတ်တုန် နေတာပေါ့။ စိတ်ကို ထိန်းပေမယ့် ကိုယ့်ရှေ့မှာ အားရပါးရ လိုးနေကြတာကို မြင်နေရတာမို့ လီးကကြာလေ တောင်လေပါပဲ။အခန်းထဲမှာ ကိုဇော်ကအန်တီထားကို ဖင်ထောင် ခိုင်းပြီးလေးဘက်ထောက် ကျကျနန ဆောင့်ဆောင့်ပြီးလိုးနေချိန်မှာကိုယ်ကလဲ ဖင်ကလေးနောက်ပစ်ပေးထားတဲ့ သင်းသင်းနောက်မှာ အဲဒီပုံစံ နဲ့ ရှိနေတာမို့ စိတ်က ယောင်ပြီး ရှေ့ကို သုံးလေးချက်လောက်တော့ထောက်ပြီး ကော့ပေးနေမိတယ်။

နောက်မှ သတိဝင်လာပြီး ညီမလေးသင်းသင်းရဲ့ မျက်နှာကို အားတုံ့ အားနာနဲ့ တောင်းပန်သလို လှမ်းကြည့်တော့ ကျွန်တော် အရမ်းအံ့သြသွားမိတယ်၊ ကျွန်တော်ထင်ထားတာက သင်းသင်း ကျွန်တော့်ကို စိတ်ဆိုးနေမယ်လို့ထင်ထားတာကိုး။

အခု လက်တွေ့မြင်နေရတာက ညီမလေးသင်းသင်း ဟာ မျက်လုံး လေးမှေးစင်းထားပြီး အံကြိတ်ယင်း သူ့ဖင်လုံးလုံး လေးကို နောက်ဘက် အတင်းတွန်း ကပ်ပေးနေတယ်လေ။သူ့ ကြည့်ရတာတစ်ခုခု ကို အားမလိုအားမရ ဖြစ်နေပုံပါပဲ။ ကျွန်တော် သိလိုက်ပါပြီ။ သင်းသင်း ဟာ အခန်းထဲက လိုးပွဲကို ကြည့်ပြီး စိတ်တွေအရမ်းထရွနေပြီလေ။

အခုအချိန်မှာ စကားသွားပြောလိုက်ရင် သူသတိဝင် သွားနိုင်တယ် ဆိုတာရိပ်မိတာမို့ ဘာစကားမှ မပြောဘဲ လက်တွေ့လှုပ်ရှားဖို့ ကျွန်တော် ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်၊သူ့ကိုယ်လုံးလေးကို သိုင်းဖက်ထားတဲ့လက် ၂ ဖက်ကိုအသာဖြေချလိုက်ပြီး ဘယ်ဘက်လက်ကို သူ့ရင်အုံ လေးပေါ်မသိမသာ တင်ကြည့်လိုက်တယ်။

သူ့ကိုယ်လုံးလေး တုံကနဲ ဖြစ်သွားပေမယ့် ဘာမှတော့ ပြန်မပြောရှာဘူး ၊ အခြေအနေကောင်းနေပြီလို့ စိတ်ထဲကကျိတ် ဆုံးဖြတ်လိုက်ပြီး ဘယ်ဘက်လက်ကို သူ့ဘလောက်(စ်) အင်္ကျီလေးအောက်ကအသာရှိုသွင်း လိုက်တယ်။ညအိပ်ချိန်မို့ အောက် မှာ ဘာအခုအ ခံမှဝတ်မထားတော့ ရင်သား ထွားထွားမို့ မို့လေးကို လက်နဲ့စမ်းမိတာနဲ့ အရဲစွန့်ပြီးဘယ်ဘက်လက်နဲ့ အသာဖွဖွလေးဆုပ်ကိုင်ပြီး ပွတ်ချေပေးလိုက်တယ်။

အပေါ်ယံကြည့် ရင် ဘာမမှ ရှိဘူးထင်ရပေမယ့် လက်နဲ့ဆုပ်ကိုင်မိတော့မှ သူ့နို့ကြီးတွေက တော်တော်လေးထွားကျိုင်းတာကို ဝမ်းသာအားရ သိလိုက်ရတယ်။

“ အဟင်း၊ဟင်း ”

သင်းသင်းပါးစပ်က ညီးသံသဲ့သဲ့လေး ထွက်လာပေမယ့် ရုန်းတော့မရုန်းရှာပါဘူး၊ ဘယ်ဘက်နို့အုံလေးကို ဆုပ်ချေပေးနေရင်း ခုမှ ထွက်ပြူကာစသာ ရှိသေးတဲ့ အပျိုစစ်စစ် နို့သီးခေါင်းလေးကို လက်ညိုးနဲ့လက်မ ကြားမှာ ပွတ်ချေပေးလိုက်လို့ ကော့တက်လာတဲ့ အချိန် မှာ ညာဘက်လက်ကသူ့ရဲ့  ညဝတ်ထမီလေးကို အချိန်ကိုက်ပဲ အသာမတင်လိုက်ပြီး စောက်ဖုတ်လေးကို လက်နဲ့ သာသာလေး ပွတ်ပေးလိုက်တယ်။သင်းသင်းခမျာ ရုန်းဖို့တောင် သတိမရရှာတော့ဘူး ထင်ပါရဲ့ ၊ ငြိမ်ပြီးနေပါတယ်၊စောက်ဖုတ်လေးကို ပွတ်ပေးနေယင်း လက်ခလယ်နဲ့ သူ့ရဲ့စောက်ခေါင်း လေးထဲကိုအသာလေး မွှေပေးလိုက်တော့ အရည်တွေ ရွှဲရွှဲစိုနေတာကိုသိလိုက်ရပါတယ်။

ဟုတ်မှာပေါ့လေ၊ ကျွန်တော်တောင် ရုပ်ပျက်ဆင်းပျက် လီးတောင်နေတာပဲ၊ သူလဲ ချောင်းကြည့်ရင်း စောက်ရည်တွေ ထွက်နေတော့မှာပေါ့၊ ကျွန်တော်လဲ လက်တစ်ဘက်နဲ့  နို့ကိုခြေပေးနေယင်း ကျန်တဲ့လက်တစ်ဘက်နဲ့ သင်း သင်းရဲ့ စောက်ဖုတ်ကျဉ်းကျဉ်းလေးကို စိမ် ပြေနပြေ မွှေပေးနေမိပါတယ်။

ကျွန်တော့်လီးကအရမ်းတောင်မတ်ပြီး နေရထိုင်ရခတ်နေတာမို့ သင်းသင်းရဲ့ လက်လေးတွေကို ဆွဲယူပြီး တောင်မတ်နေတဲ့ လီးပေါ် တင်ပေးထားလိုက်တော့သင်းသင်းဟာ ဘာမှမပြောဘဲ လဲ လီးတန်ကို ဆုပ်ကိုင်ဖျစ်ညှစ်ထားရှာပါတယ်။

အန်တီထားဟာ မျက်လုံးလေးတွေ မှေးစင်းပြီး ဇိမ်နဲ့အလုပ်ခံနေတာမို့ ဒီအချိန်မှာ သူ့သမီးလေး သင်းသင်းတစ်ယောက်လဲ စောက်ဖုတ်လေးကို ဇိမ်နဲ့အမွှေခံနေပြီး စောက်ရည်တွေအရွဲသားနဲ့ ကျွန်တော့်လီးကြီးကို ဆုပ်ကိုင်နေပြီဆိုတာ မသိနိုင်တော့ပါဘူး။ကျွန်တော်လဲ သိပ် ချိန်မဆွဲသင့်ဘူးလို့ စဉ်းစားမိတာနဲ့ သင်းသင်း ရဲ့နားရွက်နားကိုကပ်ပြီး လေသံတိုးတိုးနဲ့ပဲ

“ ညီမလေး၊အစ်ကိုတို့ အခန်းကို ပြန်ကြရအောင် ”

ညီမလေး သင်းသင်းဟာ အိပ်မက်မက်နေတဲ့သူလို စကားတစ်ခွန်းမှ ပြန်မပြောဘဲ နောက်က တိတ်တိတ်ဆိတ်ဆိတ်ပဲ လိုက်လာပါတော့တယ်။အိပ်ခန်းထဲ ပြန်ရောက်တော့ ခါတိုင်း ဘယ်တော့မှချက်မထိုးတဲ့အခန်းကို ကျွန်တော်က ချက်ထိုးပိတ်လိုက်တော့ဘာမှမပြောဘဲ ကြည့်နေရှာတယ်၊

အိပ်ခန်းတံခါးပိတ်ပြီး သူ့ကို စိမ်ပြေနပြေ လိုးတော့မယ်ဆိုတာ သူလဲ ရိပ်မိနေပုံပါတယ်။ ကုတင်ဆီကို တစ်လှမ်းချင်း လျှောက်လာကြရင်း အရင်တုန်းက မောင်နှမနှစ်ယောက်အတူတူ အိပ်ခဲ့ကြတဲ့ ခုတင်ပေါ် မှာ ညီမလေးကိုတင်ပြီးလိုး ရတော့မယ်ဆိုတဲ့အသိကြောင့် ရင်တွေတုန်နေမိပါတယ်။

သင်း သင်းကို ကုတင်ပေါ်အသာတွန်းလှဲလိုက်ပြီး ကျွန်တော်က အပေါ်ကထပ်ရက် အိပ်ချလိုက်ယင်း သူ့ဘလောက် (စ်) လေးကို မ တင်ပြီး နို့ကြီးတွေကို ကလေးတစ်ယောက်လိုပဲ အငမ်းမရစို့နေမိပါတယ်၊ သင်းသင်းဟာ ရှက်ရှာလို့ထင်ပါတယ်၊

မျက်လုံးတွေကို လက်နဲ့အုပ်ထားပြီး အံကြိတ်ယင်း အရသာခံနေပါတယ်၊ ကိုဇော်လုပ်သလိုမျိုး ဘာဂျာမှုတ်ချင်ပေမယ့် သင်းသင်းရှက်သွားမှာကို စိုးရိမ်လို့ ရိုးရိုးပဲ လုပ်တော့မယ်လို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်မိပါတယ်၊ ဟုတ်တယ်လေ။နောက်ဆိုရင် တစ်ကုတင်ထဲမှာ အတူတူ အိပ်ရင်းညတိုင်း လိုးရတော့မှာပဲဟာ၊ အဲဒီတော့ မှ စိတ်တိုင်းကျဘာဂျာတွေ၊ ပုလွေတွေကိုင်ရမှာပေါ့။နို့တွေစို့လို့ဝတော့ သင်းသင်းရဲ့  ထမီလေးကို အသာဆွဲဖြေချလိုက်ပါတယ်။

သင်းသင်း ကတော့ ဘာမှမပြောရှာပါဘူး၊ ထမီချွတ်လို့လွယ်အောင် သူ့တင်ပါးလေးကို တောင်အပေါ်ကိုပင့် ပေးပါသေးတယ်။ထမီကျွတ်သွားတော့ မြင်လိုက်ရတဲ့မြင်ကွင်းကြောင့် ကျွန်တော်ဖြုံသွားမိတယ်၊ဟုတ်တယ်လေ၊ သင်းသင်းရဲ့စောက်ဖုတ်လေးက တစ်ကယ့်သေးသေးလေးရယ်၊အမွှေးတောင် မပေါက်သေးဘူး၊ ပေါင်ကလေးကို ကားထားပေမယ့် အန်တီထားရဲ့ စောက်ဖုတ်လိုပြဲထွက်မနေဘူး။

အကွဲရာလေးကို သေးသေးလေးပဲတွေ့ရတယ်။ ကျွန်တော့်လီးက ကိုဇော့်လီးလောက် မရှည်ပေမယ့် လုံးပတ်က ကိုဇော့်ထက်တောင် တုတ်တဲ့ လီးမျိုးဆိုတော့ သင်းသင်းစောက်ဖုတ်လေးထဲကို သွင်းလို့တောင်ဝင်ပါ့မလားလို့ တွေးပူနေမိတာပေါ့။ဒါပေမယ့် လိုးချင်စိတ်ကသိပ်ပြင်းထန်နေတာမို့မရရအောင် ချော့လိုးမယ်လို့ကျိတ်ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်။

“ ညီမလေး၊ နည်းနည်းတော့ နာမယ်နော်၊ ကိုကို ဖြေးဖြေးလေးပဲ သွင်း ကြည့်မယ်။ ဒီတစ်ခါပြီးသွားရင်နောက်မနာတော့ပါဘူး၊သိလား”

သင်းသင်းဟာ ရှက်ရှာတယ်နဲ့ တူပါတယ်၊ဘာမှပြန်မပြောဘဲ ခေါင်းလေးကိုသာ ငြိတ်ပြပါတယ်၊ ပါးစပ်ကမပြောပေမယ့် ကျွန်တော်လိုးတော့မယ်ဆိုတာ သိလို့ပေါင်လေးတွေကို မသိမသာကားပေးလိုက်ပါတယ်။မတတ်နိုင်တော့ဘူးလေ၊ သူကလဲခံချင်၊ ကိုယ်ကလဲ လိုးချင်နေပြီဆိုတော့ မဝင်၀င်အောင် ချော့သွင်း ရတော့မှာပေါ့၊ ပဆိုးကိုအသာဖြေချပြီး ကျွန်တော့် လီးကိုသူ့စောက်ပတ်အဝမှာ အသာတေ့ပြီးမွှေပေးလိုက်တယ်။

သင်းသင်းပါးစပ်ကညည်းသံသဲ့သဲ့လေး ထွက်လာတယ်၊ သူလဲ အမေတူသမီးမို့ နှာကတော့ တော်တော်ကြီးပုံရ တယ်၊ သူ့အမေ ပက်ပက်စက်စက် အလိုးခံနေတာကိုမြင်ပြီးကတည်းက နှာစိတ်တွေထကြွပြီး သူကိုယ်တိုင်လဲ အနာခံပြီး အလိုးခံတော့မယ်နဲ့ တူပါရဲ့၊အံလေးတွေ တင်းတင်းကြိတ်ထားတယ်။

လီးဒစ်ကိုစောက်ခေါင်းဝမှာ အသာတေ့ပြီးဖိသွင်းလိုက်တော့ ပထမတစ်ချက်မှာချော်ထွက်သွားတယ်၊ အပေါက်လေးကကျဉ်းလွန်း နေတာကိုး၊ စိတ်မရှည်နိုင်တော့တာနဲ့ သူ့ပေါင်တွေကို ဖြဲကားပြီးပြဲထွက်လာတဲ့ စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားကျဉ်းကျဉ်းလေးထဲကို ဒစ်ဖျားသေချာတေ့ပြီး အားနဲ့ဖိသွင်းချလိုက် မိတယ်။

“ အား၊ နာလိုက်တာကိုကိုရယ်၊ ညီမကို သနားပါအုံး ”

အသံစူးစူးလေးနဲ့ ညည်းအော်လေးအော်လိုက်တဲ့အသံကြောင့်ကျွန်တော်သတိပြန်၀င်လာတယ်၊ညီမလေးကို လဲ အရမ်း သနားသွားတယ်။

“ ဆောရီး၊ ညီမလေးရယ် ကိုကို သတိလက်လွတ် ဖြစ်သွားတယ်။ မေမေတို့ လုပ်နေတာကိုကြည့်ပြီး စိတ်တွေအရမ်းထလာလို့ ညီမလေးကို တောင်လုပ်မိတော့မလို့ဖြစ်သွားတယ်၊ ကံကောင်း လို့ပေါ့၊ ညီမလေးကအော်လိုက်လို့သာပေါ့၊ဟင်း ”

ကျွန်တော်အချိန်မီ သတိဝင်လာတာမို့ ညီမလေးကိုတောင်း ပန်ယင်း ဒစ်ဖျားလေးဝင်နေတာကို ပြန်ဆွဲထုတ်မလို့ပြင်လိုက်တယ်။အဲဒီအချိနာမှာထူးထူးခြားခြားပဲ သူ့စောက်ဖုတ်လေးထဲ၀င်နေတဲ့ ကျွန်တော့်လီးထိပ်ဖျားဟာတင်းကနဲ အညှစ်ခံလိုက်ရတယ်၊ သင်းသင်းရဲ့ စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးတွေကဆွဲညှစ်လိုက်တာလေ။

“ ညီမလေး က ကိုကို့ကိုအော်တာမဟုတ်ပါဘူး ကိုကိုရယ်၊ ရုတ်တရက်မို့လန့်သွားမိတာပါ၊ ကိုကို လုပ်ချင်ရင် လုပ်ပါ၊ ညီမလေးမအော်တော့ပါဘူး ”

ပါးစပ်ကတိုးတိုးလေ းတောင်းပန်စကားဆိုရင်း ကျွန်တော့်တင်ပါးကို လွတ်ထွက်သွားမှာစိုးလို့ လက်နှစ်ဘက်နဲ့ အတင်းကုပ်ခြစ်နေတဲ့သင်းသင်းကို ကြည့်ပြီးကျွန်တော် သဘောပေါက်လိုက်ပါပြီ။ သင်းသင်းကိုယ်တိုင်ကသိပ်အလိုးခံချင်နေပြီကိုး။

ဘာတတ်နိုင်တော့မလဲလေ၊ကိုယ့်ဘက်က အလွန်ဖြစ်မှာစိုးလို့ဆင်ဆင်ခြခြင် နေဖို့ သတိပေးစကားပြောသေးတာပဲ၊ ပြောမရတော့လဲလိုးကြရုံပဲ ရှိတော့တာပေါ့။ အောက်ကို ငုံ့ ကြည့်လိုက်တော့ တောင်မတ်နေတဲ့လီးကြီးကဒစ်မြုပ်ပြီး ဝင်နေတုန်းပါပဲ။

သင်းသင်းကလဲမျက်လုံးလေး စင်းပြီး အံကလေးကျိတ်ယင်း ဆက်၀င်လာတော့မယ့် လီးကို ငံ့လင့်နေပုံပါပဲ၊ညှာတာစရာ ဘာအကြောင်းမှ မရှိတော့တာမို့ခါးကိုအသာနွဲ့ပြီး ဝင်လက်စလီးကိုဆောင့်သွင်းချလိုက်ပါတော့တယ်။

“ အု၊အင်း၊အင်း ”

သင်းသင်းဟာ သူ့စကားအတိုင်းလုံးဝမအော်ဘဲကျိတ်ခံ ရှာပါတယ်။ မိန်း မတစ်ခါမှ မလိုးဘူးသေးတာမို့ လီးတစ်ချောင်း လုံး မှာကျင်စိမ့် သွားတဲ့ အရသာကို ထူးထူး ခြားခြားခံစားလိုက်ရပါတယ်၊ ဒါတောင် လီးကအဆုံးဝင်သေးတာမဟုတ်ပါဘူး၊ ထက်ဝက်လောက်ပဲ ဝင်ပါသေးတယ်။

“ သိပ်နာနေပြီလား ညီမလေး ”

“ နည်းနည်းတော့နာတာပေါ့ ကိုကိုရယ်၊လုပ်ပါ၊ကိုကို့စိတ်တိုင်း ကျဆက်လုပ်ပါ၊ ညီမလေးကို အားနာမနေပါနဲ့၊အခု ကိုကို့ဟာကြီး အဆုံးထိ ဝင်သွားပြပြီလား ”

“ ဆုံးကာနီးပါပြီ ညီမလေးရဲ့ ၊အကုန်၀င်ပြီးသွားရင် ညီမလေးကို ဇိမ်ရှိအောင်လိုး ပေးလို့ရပါပြီ၊ အဲဒီကျ ညီမလေးကို စိမ့်နေအောင်လိုးပြမယ် ကြည့်နေ ”

ပါးစပ်က တတွတ်တွတ်ပြောယင်း ဝင်နေတဲ့ လီးကိုလဲ အသာလေးညှောင့် ပေးနေတာပေါ့။ ကျွန်တော် သင်းသင်းကို ချီးကျူးတယ်၊ တကယ့်ကိုဇွဲခတ်တဲ့ မိန်းကလေးပါပဲ။

ဘယ့် နှယ့် ဗျာ၊ လီးတစ်ချောင်း လုံးဝင်နေတာ နည်းတဲ့အားမဟုတ်ဘူး၊ သူ့စောက်ဖုတ်သေးသေးလေးဟာ လီးကြီးက တိုးဝင်ထားတဲ့ဒဏ်ကြောင့်ပြည့်အက်နေတယ်၊ ဒါတောင်သူ့ကတိအတိုင်း တစ်ချက် လေးမှမအော်ဘဲကျိတ်မှိတ်ခံတယ်၊သူ့လက်တွေကတော့အိပ်ယာခင်းစကို  ဖြစ်ညှစ်ဆုပ်ကိုင်ထားရှာတာပေါ့။

စိတ်ထဲမှာ အရမ်းသနားသွားမိတယ်၊ လီးကလဲဒီ အတိုင်းဆက်သွင်းရင် လွယ်မာှ မဟုတ်ဘူး၊ ဒါကြောင့်  အစီအစဉ်ပြောင်း ပစ်လိုက်တယ်။စောက် ခေါင်း ကျဉ်းကျဥ်း လေးထဲမှာ တိုးဝင်နေတဲ့ ကျွန်တော့်တော့လီးကြီးကိုပြန် ဆွဲထုတ်လိုက်တာမို့ 

“ ဖွတ်” 

ကနဲ မြည်သံထွက်လာသလို သင်းသင်း ရဲ့ ပါးစပ်ကလဲ

“ ဟာ”

ဆိုတဲ့ ညည်းသံ သဲ့သဲ့ထွက်လာပါတယ်၊ 

“ ဟာ ဘာဖြစ်လို့လဲ ကိုကို၊ ဘာဖြစ်လို့ပြန်ချွတ်လိုက်တာလဲ၊ ညီမလေးကကိုကိုပြောတ့အဲ တိုင်း မအော်ဘဲခံပေးနေတာပဲဟာ ”

မကျေမနပ်နဲ့ ညည်းသံလေးစွက်ပြီးပြောနေတဲ့ သင်းသင်း ရဲ့နှုတ်ခမ်းလေးတွေကို နှုတ်ခမ်းချင်းတေ့စုပ်ပေးပြီး ချော့လိုက်ရတယ်၊ခုနက နာလွန်းလို့တဆတ်ဆတ်တုန်နေတဲ့ နှုတ်ခမ်းလေးတွေဟာကျွန်တော့်ရဲ့အနမ်းအောက်မာှ ငြိမ်သက်သွားပါတယ်။ သင်းသင်းရဲ့ လျှာလေးတွေဟာ ကျွန်တော့်လျှာတွေနဲ့အလုအယက်၊ အပြိုင်အဆိုင် ပွတ်သပ်နေပါတယ်။

“ ညီမလေးကို ဒီအတိုင်း လုပ်ရင် သိပ်နာနေမှာစိုးလို့ ညီမလေးခံနိုင်ရည် ရှိအောင်လုပ်ပေးမလို့ပါကွယ် ”

“ ဟုတ်ပါရဲ့ကိုကိုရယ်၊ ကိုကို့ဟာကြီးက မေမေ့ကိုလုပ်ပေးနေတဲ့ ဦးဇော်ထက်တောင် ကြီးနေလားမသိဘူး။ညီမလေးရဲ့ အထဲမာှ ပြည့်ကျပ်နေတာပဲ ”

သင်းသင်းက ညည်းပြောလေးပြောနေတဲ့အချိန်တွင် ကျွန်တော်က သူ့နို့လေးတွေကိုတစ်လုံးပြီးတစ်လုံး စိမ်ပြေနပြေ စို့ပေးလိုက်တာမို့ သူ့ကိုယ်လုံးလေးဟာတုန်ခါလာပြန်ပါတယ်။နို့စို့နေယင်း လက်တစ်ဘက်က စောက်ဖုတ်လေးကို ပွတ်ပေးပြီး လက်ခလယ်နဲ့ စောက်ပတ်ထဲကို မွှေပေးလိုက်တော့သင်းသင်းဟာ ဖီလင်တွေတက်လာ ပြန်တာပေါ့။

သင်းသင်း တစ်ယောက်မျက်လုံးလေးတွေ မှေးစင်းနေတုန်းမှာ နို့ စို့ပေးနေတဲ့ ကျွန်တော့် နှုတ်ခမ်းတွေဟာ ရုတ်တရက်အောက်ကိုနေရာပြောင်းယူလုပ်ပြီး သင်းသင်း ရဲ့ စောက်ဖုတ်လေးပေါ်မှာအသာအယာ ဖိကပ်ပေးလိုက်တယ်။

ကျွန်တော့်လျာနဲ့စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးတွေကို ခပ်ပြင်းပြင်းလေး ယက်ပေးပြီးစောက်စေ့လေးကိုပါ လျာနဲ့ထိုးမွှေပေးလိုက်တော့ သင်းသင်း ဟာထွန့်ထွန့်လူးနေတော့တာပေါ့။

“ ကိုကိုရယ်၊ ဘယ်လိုလုပ်နေတာလဲကွယ်၊ညီမလေး နေရသိပ်ခက်တာပဲ ”

“ ဘာလဲ၊ညီမလေးနာနေလို့လား၊ ကိုကိုကညီမလေးနာတာတွေသက်သာပြီး ခံနိုင်ရည်ရှိလာအောင်လုပ်ပေးနေတာပဲဟာ ”

“ နာလို့မဟုတ်ဘူး ကိုကိုရဲ့ ၊ ကိုကို ယက်ပေးနေတာကောင်းလွန်း လို့ ညီမလေး ဟိုအထဲကတစ်မျိုးကြီးဖြစ်နေပြီ၊နေလို့မရတော့ဘူး၊ သိရဲ့လား၊ အို၊ အိုး ”

ကျွန်တော်သိလိုက်ပါပြီ၊ သင်းသင်း တစ်ယောက်ဘာဂျာအမှုတ်ခံရတာ ကောင်းလွန်းလို့အရည်ထွက်ချင်နေပြီလေ၊ တစ်ခါမှ စောက်ရည်မထွက်ဘူးတော့ ဘာဖြစ်မှန်းမသိဘူး ဖြစ်နေရှာတာပေါ့။

“ ညီမလေး ဘာမှကြောက်မနေနဲ့၊ အဲဒါအရသာကောင်းလွန်း လို့အရည်တေထွက်ချင်နေတာ၊ စိတ်ကိုတင်းမထားနဲ့၊စိတ်လျှော့ချလိုက်ရင် ညီမလေး အရည်တွေထွက်ပြီးအရမ်းကောင်းသွားမှာ၊ ကဲ၊ ထုတ်ထုတ်၊ ညီမလေးအရည်တွေထွက်သွားအောင်ကိုကို ကောင်းကောင်းစုပ်ပေးမယ် ”

သင်းသင်းကို နားလည်အောင် ရှင်း ပြပြီးတာနဲ့ သူ့ရဲ့စောက်စိနုနုလေးကို အဓိကထားပြီးအားရပါးရစုပ်ပေးတော့တာပေါ့။မခံမရပ်နိုင်အောင်ကောင်း လွန်း လို့ထင်ပါရဲ့၊သင်းသင်းရဲ့ စောက်ဖုတ်လေးဟာ အပေါ်ကိုကော့ကော့တက်လာတာမို့ ဖြဲကားထားတဲ့ သူ့ရဲ့ ပေါင်လေးတွေကို လက်နှစ်ဘက်နဲ့ ဖျစ်ညှစ်ပြီး ထိန်းထားရတယ်။

“ ကိုကို၊ ကိုကို၊ ညီမလေး ဘယ်လိုမှ စိတ်ထိန်းမရတော့ဘူး၊ အား၊ အား၊ထွက်ပြီ ကိုကို၊ ညီမလေး ထွက်ပြီ၊ စုပ်ပေးပါ စုပ်ပေးပါကိုကိုရယ်၊ အားရပါးရစုပ်ပစ်လိုက်စမ်းပါ၊အင်း ၊အင်း ”

ပါးစပ်ကညည်းညူယင်း သင်းသင်းရဲ့ စောက်ရည်တွေဟာ တပွက်ပွက်နဲ့စောက် ခေါင်း ထဲက အံကျလာတယ်၊အပျို စင်မို့လားမသိဘူး၊ ချိုမွှေးတဲ့ရနံ့ကိုရှုရှိုက်ရတယ်၊

“ မောသွားပြီလား ညီမလေး ”

မျက်လုံး လေးတွေ မှေးမှိတ်ပြီးအသက် ရှူသံ ခပ်ပြင်း ပြင်းနဲ့ မောဟိုက်နေရှာတဲ့ သင်းသင်းရဲ့ ဆံနွယ်လေး တွေ ကို အသာအယာ ပွတ်သပ်ပေးရင်း မေးလိုက်မိတယ်၊

“ ဘယ်လိုဖြစ်သွားမှန်း တောင်မသိပါဘူး ကိုကိုရယ်၊ တစ်ကုယ်လုံး ထူပူ ကျင်စိမ့်ပြီးအသည်းထဲမှာအေးကနဲ၊ အေးကနဲ ဖြစ်သွားတာပဲ သိလိုက်တယ်၊ ဘာဖြစ်မှန်းတောင် သေချာမသိလိုက်ပါဘူး၊ ဟင်း၊ဟင်း ”

“ အဲဒါ ပြီးသွားတာပေါ့ ညီမလေးရဲ့ မသိဘူးလား ”

“ သိရအောင် ညီမလေးက အဲဒီလိုလုပ်ဖူးတာမှမဟုတ်ဘဲ ကိုကိုရယ် ”

“ အင်းပါ၊ နောက်ဆိုရင် ညီမလေးကို အကုန်သိအ်ာင် ကိုကိုသင်ပေးမယ်။

ဒိထက်ကောင်း တဲ့အရသာတွေလဲညီမလေးကိုပေးအုံးမယ် သိလား ”

စကားပြောယင်း သူ့ကို ခွဖက်လိုက်တော့ တောင်မတ် နေတဲ့လီးကြီးက သူ့ပေါင်ကိုသွားထောက်မိနေတော့တာပေါ့။

“ ဟင်၊ ကိုကို့ဟာကြီးက အခုထိမာနေတုန်းပဲ၊ ကိုကို့ဟာကြီးကိုညီမလေးအထဲထည့်မယ်ဆို၊ မထည့်တာ့ဘူးလား ”

“ ထဲ့မှာပေါ့ညီမလေးရဲ့ ညီမလေးကို ခံနိုင်ရည်ရှိအောင် ခုနကစုပ်ပေးနေတာက ကိုကို့ဟာကြီးကို စိတ်တိုင်း ကျသွင်း လို့ ရအောင် နှူးတာပေါ့။ ခုဆိုရင် ညီမလေးကတစ်ချီထွက်ပြီး သွားပြီဆိုတော့ အထဲမှာ အရည်တွေ ရှိနေပြီ၊ညီမလေး အမောပြေသွားရင် ကိုကို့ဟာကြီးကို ဇိန်နဲ့ခံနိုင်ပြီပေါ့ ”

“ ညီမလေးမမောပါဘူး ကိုကိုရယ်၊ ကိုကိုလုပ်ပေးထားတာ ကောင်းလွန်းလို့ ဇိမ်ယူနေတာပါ၊ ကိုကိုလုင်ချင်ရင် လုပ်တော့လေ၊ ညီမလေးကို အားနာမနေပါနဲ့  ”

“ ဒါဆို ကိုကိုလုပ်ပေးတော့မယ်၊ တကယ့်အရသာအစစ်က လီးနဲ့လုပ်မှရတာ ညီမလေးရဲ့ ၊နည်းနည်းတော့ အောင့်ခံနော်၊ တစ်ခါနာပြီးရင် နောက်ဘယ်တော့မှမနာတော့ဘူး၊ကိုကို ဖြေးဖြေးလေး ချော့သွင်းပေးပါ့မယ်ကွယ် ”

သင်းသင်းဟာ ကျွန်တော်လိုးတော့မယ်ဆိုတာနဲ့ပေါင်လေးကို မသိမသာကားပေးပါတယ်၊ အရည်တွေရွှဲစိုပြီးအိနေတဲ့ စောက်ခေါင်းအဝလေးမှာလီးတေ့ပြီး ဖိသွင်း လိုက်တော့ ပထမတစ်ခါလောက် မခက်ခဲတော့ဘဲ သုံးပုံတစ်ပုံလောက် ရှောကနဲ ဝင်သွားပါတယ်။

သင်းသင်းမျက်နှာလေးကတော့ နည်းနည်း ရှုံ့မဲ့နေတုန်းပါပဲ၊အင်းပေါ့လေ၊ ဘယ်လောက်ပဲ စိတ်တွေထနေ ပေမယ့်အပျိုစစ်စစ်စောက်ဖုတ်လေးထဲ လီးအသွင်း ခံရတာဆိုတော့ မနာဘဲ ဘယ်နေပါ့မလဲ။လီးကိုဖြေးဖြေးချင်း ချော့ပြီး သွင်းလိုက်၊ထုတ်လိုက် လုပ်ပေးတော့ တဖြေးဖြေးနဲ့တဝက်လောက်အထိ ဝင်သွားတယ်။

“ နာသေးလား ညီမလေး၊ ကိုကို အတတ်နိုင်ဆုံးချော့လိုးပေးမယ်နော် .. ။ ခဏလေးအောင့်ခံလိုက်၊ အဆုံးထိဝင်ပြီးရင် ညီမလေး အရမ်းကောင်းတော့မှာပါ၊သိလား ”

ပါးစပ်က ချော့ချော့မော့မော့နဲ့ စကားတွေတတွတ်တွတ်ပြောယင်း လီးကို ဖြးဖြေးချင်းညှောင့်သွင်း လိုက်တယ်။ ခုနတုန်း ကတစ်ချီထွက်ပြီး သားဆိုတောသူ့စောက်ခေါင်းထဲ မှာ အရည်တွေရွဲနေတာမို့ ကျွန်တော့်လီးကြီးဟာ ဖြေးဖြေးချင်းတိုးဝင်သွားပါတော့တယ်။

နှုတ်ခမ်းတွေကိုနမ်းစုတ်လိုက်၊နို့သီးခေါင်းလေးတွေကိုစို့ပေးလိုက်နဲ့ အပေါ်ပိုင်းကို ဆွပေးယင်း အောက်ကကျွန်တော့်လီးကြီးကို ထုတ်လိုက်  သွင်းလိုက်နဲ့ သာသာလေး ဆောင့်ပေးနေတာမို့ မကြာခင်မှာပဲ လီးတစ်ချောင်းလုံးအဆုံးထိဝင်သွားပါတော့တယ်။

ကျွန်တော့်လီးရဲ့အရသာကလဲ အထဲရောက်လေ ပိုကောင်းလေမို့အရည်တွေထွက်မသွားအောင် စိတ်ကို မနည်း ထိန်းထား ရပါတယ်၊ သင်းသင်းလဲအရသာတွေ့လာပြီထင်ပါရဲ့၊အောက်ကခံနေယင်း မသိမသာကော့ကော့ပေးလာပါတော့တယ်။

ကျွန်တော့်နှုတ်ခမ်းတွေကိုလဲအငမ်းမရ ပြန်စုပ်နမ်းနေပြီလေ။

“ နာနေသေးလားညီမလေး၊ ခံရတာ ဘယ်လိုနေသေးလဲ ”

“ ဟင့်အင်း၊ မနာတော့ဘူးကိုကို၊ ညီမလေးခံနိုင်ပါပြီ ”

“ ညီမလေးက မနာတာဘဲပြောတယ်၊ ကောင်းရောမကောင်းဘူးလား ”

“ ဟင်း၊ ကိုကိုကလဲ ရှက်စရာတွေ မေးနေပြန်ပြီ၊ကောင်းလို့ ညီမလေးကငြိမ်ခံနေတာပေါ့၊ ဒါတောင်မသိဘူးလား ဟွန်း”

“ သိတော့သိတာပေါ့၊ ညီမလေးပါးစပ်က ဖွင့်ပြောတာ ကြားချင်လို့တမင်မေးတာ၊ ဟင်းဟင်း ”

စကားတွေပြောနေပေမယ့် လိုးတာ၊ ဆောင့်တာကိုတော့တစ်ချက်ကလေးမှမလျော့ပါဘူး၊အရှိန်ကို မသိမသာတင်ပြီး ခပ်ပြင်းပြင်းလေးဆောင့်ဆောင့်ထဲ့ပေးနေလိုက်တယ်။တစ်ခါတစ်ခါများ လီးကို ဒစ်ထိပ်ဖျားရောက်တဲ့ အထိဆွဲဆွဲထုတ်ပြီးဆောင့်ချလိုက်တာ သင်းသင်း ခမျာ အင့်ကနဲ၊ အင့်ကနဲအသံတွေထွက်လာရှာပါတယ်။အချက် (၅၀) လောက် ဆက်တိုက်ဆောင့်ထဲ့ပေးလိုက်တော့...

“ ဆောင့်၊ ကိုကို၊ ဆောင့်ဆောင့်၊ နာနာလေးဆောင့်ပေးပါကိုကိုရယ်၊ ညီမလေးအရမ်းကောင်းနေပြီ၊မနေတတ်တော့ဘူး၊ အားအား၊ ထွက်၊ ထွက်ကုန်ပြီ ကိုကိုရဲ့၊ဟင်းဟင်း ”

သင်းသင်းဟာကျွန်တော့်ကို မလွတ်တမ်းဆွဲဖက်ထားရင်း အောက်ကနေကော့ကော့ခံနေရှာပါတယ်၊ကျွန်တော့်လီးတစ်ချောင်း လုံးကိုလဲ စောက်ခေါင်းထဲက ဆွဲညှစ်ထားသလို ခံစားနေရတာမို့စိတ်ကို ဘယ်လိုမှထိန်း မထားနိုင်တော့ဘဲ လီးကို  အဆုံးထိ ဖိကပ်ဆောင့်ချပြီးသုတ်ရည်တွေကို ပန်း ထုတ်ပေးလိုက်ပါတော့တယ်။

“ ကောင်းလိုက်တာ ကိုကိုရယ်၊ ဘယ်လိုပြောရမှန်းတောင် မသိတော့ပါဘူး၊ဟင်း ”

“ ကိုကိုလဲ သိပ်ကောင်း တာပဲကွယ်၊ ညီမလေးကကိုကို့ကို စိတ်တိုင်းကျ အလိုးခံပေးလို့အရမ်း ကျေးဇူး တင်တယ် သိလား ”

အရည်တွေထွက်သွားပြီးလို့နည်းနည်းပျော့နေတဲ့လီးကို စောက်ဖုတ်ထဲကမချွတ်ဘဲစိမ်ထားရင်းနှစ်ယောက်သား တွတ်ထိုးနေကြတယ်၊စကားပြောယင်းလက်တွေကနို့နှစ်လုံးကို တစ်လှည့်စီ ပွတ်ချေပေးနေတာပေါ့၊ အရသာက သိပ်ကောင်းတာမို့ မကြာခင်မှာပဲစောက်ဖုတ်ထဲက လီးကြီးကပြန်တောင်မတ်လာတာပေါ့။

“ ဟင်၊ကိုကို့ဟာကြီးက ပြန်တောင်လာပြန်ပြီ၊ဘာလဲ၊ကိုကိုက မဝသေးလို့လား ”

“ အခုမှ တစ်ချီပဲလုပ်ရသေးတာ၊ဘယ်လိုလုပ်ပြီး၀မှာလဲ ညီမလေးရဲ့ ၊ ကိုကိုက ညီမလေးသိပ်မောနေမှာကိုအားနာလို့ကျိတ်မှိတ်နေရတာ၊ မသိဘူးလား ”

“ သြော် ၊ ကိုကိုကလဲ၊ညီမလေးကိုများ အားနာနေရသေးတယ်၊ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြောလိုက်ရောပေါ့ ၊ကဲ၊ ကိုကိုဘယ်နှစ်ခါ ထပ်လုပ်အုံးမလဲ၊အားမနာနဲ့၊ပြော ”

“ ညီမလေးက ခံနိုင်မယ်ဆိုရင် တစ်ညလုံးလုပ်ချင်တာပေါ့ ညီမလေးရဲ့”

“ အံမယ်၊ ဘာဖြစ်လို့ မခံနိုင်ရမှာလဲ၊ ကိုကိုကလုပ်ရတာ၊ညီမလေးကဇိမ်နဲ့အောက်ကခံနေမာှပေါ့။ ကဲ ... ကိုကို လုပ်ချင်သလိုလုပ် ၊ညီမလေးရအောင် ခံပြမယ်၊ရှုံးတဲ့လူက မနက်ကျရင် မုန့်ဟင်းခါးဝယ်ကျွေးကြေးလောင်းမလား”

ဒီလောက်လီးကြီးနဲ့ ပယ်ပယ်နယ်နယ် အလိုးခံပြီးတာတောင်ကလေးစိတ်မပျောက်သေးဘဲမုန့်ဟင်းခါးကျွေးကြေးအလောင်းအစားလုပ်ပြီးစိမ်ခါ်နေတဲ့ သင်းသင်းကို ဒီည အပီလိုးပြလိုက်ဖို့ဆုံးဖြတ်လိုက်ပြီးတောင်မတ်နေပြီဖြစ်တဲ့ လီးကြီးကို အဖုတ်ထဲက အသာဆွဲချွတ်လိုက်တော့

“ ဖွတ်”

ကနဲမြည်သံ ထွက်လာပါတယ်။ အဲဒီညကကုတင်စောင်း မှာတင်ပြီးတစ်ချီ၊ဆောင့်ကြောင့်မုဆိုးထိုင်နဲ့တစ်ချီ၊ နောက်ဆုံးမှာလေးဘက်ထောက်ကုန်းခိုင်းပြီး တစ်ချီ၊နောက်ထပ်သုံးချီ ထပ်လိုးပစ်လိုက်တယ်။သင်းသင်းကလဲခံကောင်း ကောင်းနဲ့ မညည်း တမ်းခံသလို ကျွန်တောက် လဲလိုးလို့ကောင်းကောင်း နဲ့လီးကို တောင်ပြန်မ ချွတ်ဘဲ လိုးနေလိုက်ကြတာဟာနောက်ဆုံး အချီလိုးပြီးချိန်မှာ မိုးတောင်လင်းနေပါပြီ။

နောက်နေ့မှာအိပ်ယာက ကိုးနာရီလောက်မှ နိုးကြတယ်။ အန်တီထားကတော့ဈေးသွားနေပါပြီ၊ သူလဲ ညကတစ်ညလုံးအလိုးခံခဲ့တော့ အိပ်ယာထနောက်ကျနေလို့ ခုမှဈေးကိုအမှီပြေးသွားပုံရတယ်။ ဟုတ်တယ်လေ၊ ဒီ နေ့ ဖေဖေပြန်လာတော့မာှ မဟုတ်လား။

ဖေဖေ့အတွက် ဟင်းတွေဘာတွေချက်ဖို့ဈေးသွားဝယ်ရတော့မှာပေါ့၊ ဖေဖေ အရက်နဲ့မြည်းဖို့ ကြော်ရ၊ လှော်ရတော့မှာပေါ့၊ ဖေဖေက ညတိုင်းအိမ်မှာပဲ အရက်ကိုအေးအေးဆေးဆေး သောက်တတ်တာကိုး။ ကျွန်တော်နဲ့ သင်းသင်းကတော့ နားလည်မှုတစ်ခုယူလိုက်ကြတယ်။ ကိုဇော်နဲ့ဖြစ်နေတဲ့ ကိစ္စ တွေကို ၂ ယောက်စလုံးရေငုံနှုတ်ပိတ်နေလိုက်ကြမယ်ပေါ့။

ကျွန်နော်တို့က ဖွင့်ပြောလိုက်ရင် လဲ ပြဿနာတွေတက်ပြီးအိမ်ထောင်စုတစ်ခုလုံး ပြိုကွဲသွားမှာမဟုတ်လား။ည (၆) နာရီလောက်မှာ ဖေဖေ ပြန်ရောက်လာတယ်၊

အန်တီထားကတော့ သူ့ထုံး စံအတိုင်း

“ ကိုကြီး ”

“ ကိုကြီး”

နဲ့နေတာပေါ့၊ ဘာမှမသိရှာတဲ့ ဖေဖေကလဲ သူ့မယားလေးကို အပြတ်ကြင်နာနေတာပေါ့လေ၊ကျွန်တော်တို့မောင်နှမနှစ်ယောက်ကလဲ အလိုက်သိသိနဲ့ စောစောပဲ အိပ်ယာဝင်လိုက်ကြတယ်။ မကြာခင်မှာပဲဧည့်ခန်းထဲမာှ အသံတွေတိတ်ဆိပ်သွားတာမို့ ဖေဖေတို့လဲ အိပ်ခန်းထဲရောက်နေ ပြီဆိုတာ သိလိုက်တယ်။ 

အိပ်ယာပေါ်မာှငြိမ်နေရာကကျွန်တော်လူးလဲထလိုက်တော့ သင်းသင်းက ကျွန်တော့်လက်ကိုလှမ်းဆွဲလိုက်တယ်။

“ ကိုကို၊ဘယ်သွားမလို့လဲ ”

ဖေဖေနဲ့အန်တီထားတို့ကို သွားချောင်းမယ့် ကျွန်တော့်စိတ်ကူးကိုပြောမပြချင်ပေမယ့် မပြောရင်လဲမဖြစ်တာမို့ဖွင့် ပြောပြလိုက်ရတယ်။

“ ကောင်းပါ့မလား ကိုကိုရယ်၊ တော်ကြာ မေမေတို့သိသွားရင် မကောင်းဘူးနော် ”

“ မသိနိုင်ပါဘူး ညီမလေးရဲ့၊ မာမီက ဖေဖေတစ်ယောက်လုံး ရှိနေရက်နဲ့ ကိုဇော်နဲ့ဖြစ်တာဆိုတော့ ဖေဖေ့ မှာဘာများ အားနည်းချက်ရှိနေလို့လဲဆိုတာ သိချင်လို့ကိုကိုကသွားကြည့်မှာပါ ”

ယောက်ျားနဲ့မိန်းမ ပုံစံအမျိုးမျိုးနဲ့လိုးကြတာကိုချောင်း ကြည့်ချင်နေတဲ့ကျွန်တော့်ရဲ့၀ါသနာကိုသင်းသင်းရိပ်မိ သွားမှာစိုးလို့ အရှက်ပြေ ရှင်း ပြလိုက်မိတယ်။အဲဒီလို ရှင်းပြလိုက်ကာမှ အခြေအနေကပိုဆိုးသွားပါတယ်။

“ ဟုတ်တယ်နော်၊ မေမေကအဲဒီလို ဘာလို့လုပ်တာလဲ မသိဘူး၊ ကိုကိုကြည့်ရင်ညီမလေးလဲလိုက်ကြည့်မယ်၊ မနေ့ညကလိုပဲ အတူတူ သွားချောင်းကြတာပေါ့ ”

ဒီလိုနဲ့ပဲ ကျွန်တော်တို့မောင်နှမ ၂ ယာက်မနေ့ညကချောင်း ခဲ့တဲ့နေရာကိုရောက်သွားပြန်တာပေါ့။ အပေါက်လေးက ချောင်း ကြည့်လိုက်တော့ကုတင်ပေါ်မှာဖေဖေနဲ့အန်တီထားတို့နှစ်ယောက်စလုံး ကိုယ်လုံးတီးနဲ့တွေ့လိုက်ရပါတယ်။

အန်တီထားဟာ ဖေဖေ့ မျက်နှာပေါ်တက်ခွပြီး ဘာဂျာအမှုတ်ခံနေယင်း ဖေဖေ့ရဲ့တောင်မတ်နေတဲ့လီးတန်ကြီးကို အားရပါးရစုပ်ပေးနေပါတယ်။

“ စစ်စတီနိုင်း” (69) ပုစံ လုပ် နေကြတာပေါ့ဗျာ၊ ဖေဖေ့လီးကလဲ တကယ့်စံချိန်မီလီးကြီးပါပဲ၊ပြောမယ်ဆိုရင် ကိုဇော့်လီးထက်တောင်ပိုကြီး ပါသေးတယ်၊ ဒါတောင် အန်တီထားကလင်ငယ်နေတာကိုတော့ ကျွန်တော်လဲ စဉ်းစားလို့ မတတ်တော့ပါဘူး။ 

ဖြစ်နိုင်တာကအန်တီထားဟာနှာသိပ်ကြီးတဲ့ မိန်းမဆိုတော့ ဖေဖေတစ်ယောက်ထဲကလိုးလိုးပေးနေတာကို အားမရဘဲ အမြဲတမ်းအလိုးခံချင်နေလို့ ကိုဇော့်လို အလိုးသန်တဲ့လူမျိုးကို လိုက်ရှာပြီး ကုန်း နေတာပဲဖြစ်မှာပါ။ဒါကြောင့်လဲ ဟိုဘက်အိမ်ကမဝင်းဝင်းနဲ့ဖြစ်နေတာကို သိသိကြီးနဲ့တောင် ပေါ်တင်ကြီးအိမ်မှာခေါ်ပြီးကုန်းနေတာဖြစ်မှာပေါ့။အခုလဲ ဖေဖေ့လီးကြီးကို စုပ်ပေးပြီးသူ့စောက်ဖုတ်ကိုအယက်ခံနေယင်း စိတ်တွေသိပ်ထလာလို့နဲ့တူပါရဲ့၊

ဖေဖေရဲ့ တောင်မတ်နေတဲ့လီးကြီးကိုဘယ်ဘက်လက်နဲ့ နောက်ပြန်ကိုင်ပြီး သူ့ရဲ့ပြဲအာနေတဲ့ စောက်ပတ်အဝမှာ သေချာတေ့ပြီးဖိချလိုက်တယ်၊ မိန်းမကအပေါ်က တက်လိုးတဲ့ သဘောမျိုးပေါ့။အပေါ်ကနေပြီး တစ်ချက်ချင်းကိုဆောင့်ဆောင့်ထည့်နေတာ ရင်တုန်ဖို့တောင်ကောင်းတယ်။

“ ကောင်းလိုက်တာ ကိုကြီးရယ်၊ကိုကြီးဟာကြီး နဲ့သုံးရက်လောက်ဝေးနေရတော့ အခုအရမ်းလိုးလို့ ကောင်းနေတာပေါ့၊ နို့တွေကိုဆွဲပေးပါအုံး၊ နာနာလေးဆွဲပါကိုကြီးရဲ့၊ထားပြီးတော့မယ်၊ပြီးတော့မယ်၊ အင်း၊ဟင်း ”

အန်တီထားဟာ ပါးစပ်က အဆက်မပြတ်ညည်းညူယင်း ဖေဖေ့ရဲ့လီးတုတ်တုတ်မဲမဲကြီးကိုဒစ်ထိပ်ဖျားရောက်တဲ့အထိ ဆွဲဆွဲထုတ်ပြီး အချက်(၃၀)လောက်ဆက်တိုက်ဆောင့်လိုးပြီး အရည်တွေပန်း ထွက်သွားဟန်တူပါတယ်။

ဖေဖေ့ ကိုယ်ပေါ်ကို မှောက်ကပ်ချလိုက်ပြီး တအီးအီး ၊တအားအား ညည်းညူယင်းအောက်ပိုင်းက သူ့ဖင်ကြီးနဲ့ တအားကျိတ်ပွတ်နေပါတော့တယ်၊ ဖေဖေကိုယ်တိုင်လဲအောက်ကနေ သူ့လီးကြီးနဲ့ကော့ကော့ ဆောင့်တင်ပေးနေရင်းအရည်တွေကိုပန်းထုတ်ပေးနေပါတယ်၊ကျွန်တော်တို့ကိုကျောပေးထားတာမို့အန်တီထားရဲ့ လီးဝင်နေတဲ့စောက်ဖုတ်ကြီးထဲက အရည်တွေတပွက်ပွက်နဲ့ စီးကျနေတာကို သေသေချာချာမြင်နေရပါတယ်။ 

အမေဖြစ်တဲ့အန်တီထားတစ်ယောက်နှာတွေကြွပြီး ပက်ပက်စက်စက်တက်လိုးနေတာကိုကြည့်ယင်း သင်းသင်း လဲစိတ်တွေအတော်ထနေပြီထင်ပါတယ်၊ သူ့ကိုယ်လုံးလေးဟာသိသိသာသာကို တုန်ယင်နေပါတယ်၊ ဖင်ကိုလဲ နောက်ကိုပင့်ပြီးပစ်ပစ်ပေးနေပါတယ်။

ကျွန်တော် သိတာပေါ့၊အမေတူသမီး သင်းသင်းတစ်ယောက် နှာစိတ်တွေ အကြီးအကျယ် ထရွနေပြီလေ။ဒီ ကိစ္စကတော့ ကျွန်တော့်ဘက်ကဖြေရှင်း ပေးရမယ့် ကိစ္စမို့သင်းသင်းရဲ့ ထမီကို နောက်ဘက်ကအသာဆွဲလှန်လိုက်ပြီး ကျွန်တော့်ပုဆိုးကို ဖြေချယင်းတောင်မက်နေတဲ့လီးကိုသင်းသင်းရဲ့ အရည်တွေရွှဲစိုနေတဲ့စောက်ပတ်အဝမှာအသာတေ့ပြီး မတ်တပ်ဆော်တဲ့ပုံစံနဲ့ လီးကို ဖိသွင်းချလိုက်ပါတယ်။

“ အိုး၊ကိုကိုရယ်။ကောင်း၊ ကောင်းလိုက်တာနော်၊အင်း၊ဟင်း ၊အို ... ကိုကိုရယ် ”

ညည်းသံသဲ့သဲ့လေး ထွက်လာပြီးသင်းသင်းဟာချောင်း ကြည့်နေတဲ့ အပေါက်က မျက်လုံးကိုအသာခွာပြီးလက်နှစ်ဘက်ကို ကြမ်းပြင်ပေါ် ထောက်လိုက်ပါတယ်၊မတ်တပ်ရပ်ပြီး ဖင်ကုန်းယင်းနဲ့အလိုးခံတဲ့ အနေအထားပေါ့ဗျာ၊ ကျွန်တော်လဲ လီးထဲက စိမ့်နေအောင်ကောင်း နေပြီမို့ စိတ်ကိုဘယ်လိုမှ ထိန်း မထားနိုင်တောပဲ ခပ်ကြမ်းကြမ်းပဲလိုးဆောင့်နေမိပါတယ်။

“ အို၊ အိုး၊ ကိုကိုရယ်၊ ဆောင့်ပါ၊ နာနာဆောင့်ပေးပါ၊ ညီမလေးသိပ်ကောင်း နေပြီကိုကိုရဲ့ ဆောင့်ကိုကို၊ ဆောင့် ဆောင့်၊ ညီမလေးပြီးတော့မယ် ကိုကိုရဲ့၊ အား၊အား၊ ထွက် ထွက်ပြီကိုကို၊ ညီမလေး ထွက်ပြီ သိရဲ့လား၊အား အား ”

အသံတိုးတိုး နဲ့ညည်းပြောလေးပြောယင်းစောက်ခေါင်းထဲက အရည်တွေအံထွက်လာတာမို့ကျွန်တော်လဲစိတ် ကိုဘယ်လိုမှမထိန်းနိုင်တော့ဘဲ လီးကိုအဆုံးထိဖိထိုးသွင်းပြီး ကျွန်တော့်လရည်တွေကို အားရပါးရပန်းထုတ်ပေးလိုက်မိပါတယ်။

၂  ယောက်စလုံးပြိုင်တူဆုံပြီး ပြီးသွားကြတာမို့အီစိမ့်နေအောင် ထူးထူးခြားခြား အရသာတွေခံစားကြရပါတယ်။ သင်းသင်း ရဲ့ ကြောပြင်ကို အသာမှေးပြီး နားနေချိန်မှာ လီးထဲက လက်ကျန်လရည်တွေက တစစ်စစ်နဲ့ စိမ့်ထွက်နေတုန်းပါပဲ။

လက် ၂ ဖက်က နို့တွေကို ဆုပ်နယ်ချေနေယင်း ဖြေးဖြေးလေးကပ် ညှောင့်ပေးတော့နှစ်ယောက်စလုံးရဲ့ လီးနဲ့စောက်ဖုတ်ထဲက အရည်တွေဟာ သင်းသင်းရဲ့စောက်ပတ်လေးထဲကနေ ကြမ်းပြင်ပေါ်ကို တပေါက်ပေါက်နဲ့ စီးကျနေပါတော့တယ်။

ဖေဖေကလဲ တော်တော့်ကို အလိုးသန်တဲ့လူပါ၊ခဏနားပြီးတာနဲ့ နောက်တစ်ချီလိုးဖို့ စိုင်းပြင်း တော့တာပဲ၊ ဒီတစ်ချီမှာ အန်တီထားကို ကုတင်စောင်း ပေါ်မှာပက်လက်တင်ပြီး ဖေဖေကကုတင်အောက်က မတ်တပ်ရပ်လိုးတာပါ၊ ဖြဲကားထားတဲ့ အန်တီထားရဲ့ပေါင် ၂ ချောင်း ကိုပုခုံးပေါ်ထမ်းတင်ပြီးပြဲအာနေတဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးကို ဖေဖေ့လီးကြီးနဲ့အားရပါးရဆောင့် ဆောင့်လိုးနေတဲ့ မြင်ကွင်းဟာ တကယ့်ကိုကြည့်လို့ကောင်းလှပါတယ်။

“ အား၊ အမယ်လေး၊ ကောင်းလှချည့်လားကိုကြီးရယ်၊ ထားကိုဘယ်လိုများလုပ်ပေးနေတာလဲ၊ ဒီမှာကောင်းလွန်းလို့သေတော့မယ် ”

“ ရိုးရိုးလုပ်တာပဲကွယ်၊ ဘာများထူးခြားနေလို့လဲ၊ပြောပါအုံး  ”

“ ဘာရိုးတာလဲ၊ ကိုယ့်လီး ကိုကိုယ်ပြန်ကြည့်ပါအုံး၊ဒီလောက် စိမ် ပြေနပြေမွှေလိုးနေတာခံရတဲ့လူက ကော့နေတာပေါ့၊ဟင်း ”

အန်တီထား ပြောမှ သတိထားကြည့် မိတယ်၊ဟုတ်ပါရဲ့၊ ဖေဖေလိုး တာကလီးကိုတစ်ချောင်း လုံး ဆွဲဆွဲထုတ်ပြီး လီးပြန်သွင်းတဲ့အခါ ခါးကိုနွဲ့ပြီး၊ နွဲ့ပြီး သွင်း နေတာကိုး။ ခါးနွဲ့သွင်းတာဆိုတော့ စောက်ပတ်ထဲဝင်တဲ့လီးကလဲစောက်ခေါင်း တစ်ခုလုံးကို မြွှေ ပြီးဝင်သွားတာပေါ့၊ တကယ့်ကို ထိချက်ပြင်း တဲ့လိုးနည်းပါပဲ၊ ကျွန်တော်အရမ်းသဘောကျသွားတာမို့ အဲဒီလို မွှေလိုးတဲ့လိုးနည်းနဲ့သင်းသင်း ကိုလိုးဖို့စီစဉ်လိုက်တယ်။

အသံမထွက်ဘဲလက်ဟန်၊ ခြေဟန်နဲ့ကြမ်းပြင်ပေါ်မာှ လှဲအိပ်ပေးဖို့ သင်းသင်းကိုအမူအယာ ပြလိုက်တော့ အရိပ်ပြရင် အကောင်မြင်လွယ်တဲ့ သင်းသင်း ဟာကြမ်းပြင်ပေါ် အသာလှဲချလိုက်ပါတယ်။သူ့ထမီလေးကို အသာမတင်ပြီး ပုဆိုးကိုဖြေချယင်း သူ့ကိုယ်လုံးလေးပေါ် ထပ်အိပ်ချပြီး တောင်မတ်နေတဲ့ လီးကို တေ့သွင်းလိုက်တယ်။

အတုမြင် အတတ်သင်ဆိုတဲ့အတိုင်း ဖေဖေ့လိုးနည်းကို အတုယူပြီး ခါးကို နွဲ့ပြီး လီးတစ်ချောင်း လုံးမွှေ မွှေပြီးသွင်းပေးလိုက်တာပေါ့။စောက်ခေါင်းကျဉ်းကျဉ်းလေးထဲကို လီးကြီးနဲ့ မွှေလိုးရတဲ့အရသာဟာ ဘယ်အရသာနဲ့မှ မတူအောင်ကို ကောင်းလွန်းလှတာမို့ ကျွန်တော်ဟာ လီးရဲ့အထိအတွေ့အရသာကိုခံစားယင်း အချက် (၅၀) ကျော် လောက် ဆက်တိုက်ဆောင့်လိုးချလိုက်ပါတယ်။

“ အင်း၊ဟင်း၊ ဆောင့် ကိုကို၊ ဆောင့် ဆောင့်၊ညီမလေး ပြီး၊ပြီး၊ ပြီးတော့မယ်၊သိပ်ကောင်းတာပဲ ကိုကိုရယ်၊အရမ်းကိုထိတာပဲ၊ သိ၊ သိလား ”

သင်းသင်းဟာ နားနားကပ်ပြီး တိုးတိုးလေး ညည်းရှာပါတယ်။ ကျွန်တော့လဲ လီးကြီးကိုထုတ်လိုက်၊သွင်း လိုက် နဲ့ သုံးကြိမ်လောက်ဆက်တိုက်ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆောင့်ပေးလိုက်ပြီး လရည်တွေပန်းထွက်ချိန်မှာ လီးတစ်ချောင်း လုံး အဆုံးထိ ဖိကပ်ပြီး လရည်တွေကိုသင်းသင်းရဲ့သားအိမ်ထဲရောက်အောင်အရှိန်ပြင်း ပြင်းနဲ့ ပန်းထုတ်ပေးလိုက်ပါတယ်။

“ အိုး၊ကျွတ် ကျွတ်၊ ကောင်းလိုက်တာ ကိုကိုရယ်၊ဘယ်လိုဖြစ်သွားမှန်း တောင်မပြောတတ်တော့ပါဘူး၊ အင်းဟင်း ဟင်း”

တိုးတိုးလေး ညည်းပြော ပြောနေတဲ့သင်းသင်းရဲ့ ပေါင်တန် ၂ ချောင်း ကိုအစွမ်းကုန်ဆွဲကားပြီး ပြဲကားထွက်လာတဲ့ သူ့စောက်ဖုတ်လေးကို လရည်တွေ တစိမ့်စိမ့်ထွက်နေတဲ့ လီးကြီးနဲ့ ဆက်တိုက်ဆောင့်လိုးရတာ သိပ်ကိုအရသာရှိလှပါတယ်။

“ ပြွတ်..ပြွတ်”

နဲ့ အသံတွေ ထွက်နေသလို သင်းသင်းရဲ့ စာက်ခေါင်း ထဲက ထွက်ကျလာတဲ့ ကျွန်တော်တို့ ၂ ယောက်ရဲ့သုတ်ရည်တွေဟာလဲသင်းသင်းရဲ့ ဖင်ကြားကနေ ကြမ်းပြင်ပေါ်ကိုတစိမ့်စိမ့် ယိုစီးလို့ နေပါတော့တယ်။နှစ်ယောက်သား အမောဖြေပြီးလို့ဖေဖေတို့ အိပ်ခန်းထဲ ပြန်ချောင်းလိုက်ကြတော့ ပွဲကပြီးနေပါပြီ၊ ကုတင်ပေါ်မှာနှစ်ယောက်သား ဖက်ပြီး အနားယူနေကြပြီလေ။

သင်းသင်း ကို အသာလက်တို့ခေါ်ပြီး အိပ်ခန်းထဲ ပြန်ခဲ့ကြတယ်၊အိပ်မပျော်ခင်မှာ သင်းသင်းက လာဆွနေတာနဲ့ သူကျေနပ်သွားအောင် လေးဘက်ထောက်ပြီးတစ်ချီလိုးပေးလိုက်ပါသေးတယ်၊ တကယ်နှာကြွတဲ့ကောင်မလေးပါပဲ၊

တစ်ညလုံးလိုးရင် တစ်ညလုံးခံမယ်ဆိုတဲ့အစားမျိုးပါပဲဗျာ၊နောက်နေ့ကျတော့ မနက်(၈) နာရီကျော် မှ ကျွန်တော် အိပ်ယာကနိုးတယ်၊ သင်းသင်း ကမနက်ပိုင်းဆို တော့ (၇)နာရီ ကျောင်းချိန်အ မှီ ထသွားပြီပေါ့။ကျွန်တော်က နေ့လည် (၁၂) နာရီမှ တက်ရမှာမို့ အေးအေးဆေးဆေးပါပဲ၊ဖေဖေလည်းရုံးသွားနေပါပြီ။ထမင်းစားခန်းထဲမှာ ကော်ဖီသောက်နေတုန်းအန်တီထားတစ်ယောက် ထမီရင်ရှားနဲ့ဝင်လာတယ်၊

ရေချိုးပြီး ခေါင်းလျော်လာတယ်နဲ့တူပါရဲ့၊ ဆံပင်တွေကိုတဘက်နဲ့စိမ်ပြေနပြေသုတ်နေတယ်၊ လက်နှစ်ဘက်ကိုစုံမြှောက်ပြီးသုတ်နေတာမို့ ရင်ရှားထားတဲ့ ထမီပါးပါးအောက်မှာ ဖွံ့ဖြိုးထွားကျိုင်းတဲ့ကိုယ်လုံးအလှဟာ အထင်းသား ပေါ်နေတာပေါ့၊ ဒီကိုယ်လုံးကြီးကို မြင်တော့

နေ့စဥ် ဆက်တိုက်ချောင်း ကြည့်ခဲ့ရ တဲ့ အန်တီထားရဲ့ ဝတ်လစ်စလစ်ကိုယ်လုံးကြီးနဲ့ပြဲအာနေတဲ့ စောက်ဖုတ်ဖေါင်းဖေါင်းမို့မို့ကြီးကို မျက်စိထဲပြန်မြင်ယောင်ပြီး လီးတောင်လာမိတယ်၊အရင်တုန်းကတော့ဖေဖေ့မိန်းမပါလားဆိုတဲ့အသိနဲ့ အမေရင်းလိုပဲ သဘောထားခဲ့ပေမယ့် ကိုဇော်နဲ့ပက်ပက်စက်စက် အလိုးခံနေတာ မြင်ပြီးကတည်းက ကျွန်တော့်စိတ်ဓါတ်တွေလဲပြောင်း လဲသွားပါပြီ။

ကိုဇော်တောင်မှလာလာလိုး နေသေးတာပဲ၊ ငါလဲ အခွင့် အရေးရရင်လိုးပစ်လိုက်မယ်လို့ စိတ်ထဲက ကျိတ်ဆုံးဖြတ်ထားပြီးပါပြီ။အန်တီထားဟာကျွန်တော့် မျက်နှာကို စူးစူးရရဲ စိုက်ကြည့်နေပါတယ်။သူ့ကြည့် ရတာတစ်ခုခုကိုမေးချင်နေပေမယ့်မေးဖို့ခက်နေပုံရပါတယ်၊သင်းသင်း ကိစ္စများရိပ်မိသွားပြီလားလို့ကျွန်တော်စိတ်ပူနေတုန်း မှာပဲ... 

“ ကျော်ကျော်၊ သား ညကဘယ်အချိန်အိပ်တာလဲ ”

တစ်ခုခုတော့ ထူးခြားနေပြီဆိုတာ သိလိုက်ပါပြီ။

“ သြော်၊ ညက ကျောင်းစာတွေလုပ်နေလို့ (၁၁) နာရီလောက်မှ အိပ်ပျော်တယ်၊ မာမီရဲ့ ”

အန်တီထားက အားရပါးရ ရယ်နေပါတော့တယ်၊ကျွန်တော့အဖြေစကားက သူ့အတွက် ပြက်လုံးတစ်ခုဖြစ်နေပုံပါပဲ။

“ ကျောင်းစာတွေ လုပ်နေတယ်၊ ဟုတ်လားကျော်ကျော်၊ ကဲ၊ ဒီမှာ လာကြည့်စမ်းပါအုံး ”

အန်တီထားဟာ စပ်ဖြဲဖြဲနဲ့ ရယ်ယင်း ကျွန်တော့် နားရွက်ကိုဆွဲပြီး သူတို့ အိပ်ခန်းဘက်ကို ဆွဲခေါ်သွားပါတယ်၊ ကျွန်တော်တို့ ချောင်းကြည့်နေကြ နေရာကို ရောက်တော့နံရံကအပေါက်နေရာကို လက်ညှိုးညွှန်ပြပြီး

“ ဒီအပေါက်တွေက ဘာလုပ်တာလဲ၊ ကျော်ကျော် ”

“ ဘယ်သိမှာလဲ မာမီရဲ့၊ သူ့ဟာသူ နဂိုထဲကပေါက်နေတာဖြစ်မှာပေါ့ ”

အန်တီထားဟာ အားရပါးရ ရယ်နေပါတော့တယ်၊ပြီးမှကြမ်းပြင်ကို လက်ညှိုးထိုးပြပြီး

“ ဒါဖြင့်၊ ဒါတွေက ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲ၊ ရှင်း ပြစမ်းပါအုံး ”

ကျွန်တော့်စိတ်ထဲမှာထိတ်ကနဲ ဖြစ်သွားပါတယ်၊ဟုတ်ပါရဲ့၊ ညက ကျွန်တော်နဲ့သင်းသင်းဒီနေရာမှာလိုးကောင်းကောင်းနဲ့လိုး ထားကြတာ အရည်တွေကဗွက်ထနေတယ်၊ အခုချိန်ထိအရည်တွေက ခြောက်မှမခြောက်သေးဘဲကိုး။

“ မာမီ့ကို မှန်မှန်ပြောစမ်း ကျော်ကျော်၊ ဒါ သားလက်ချက်မဟုတ်လား ”

အခုမှစိတ်နည်းနည်း အေးသွားပါတယ် အန်တီထားဟာကျွန်တော် နဲ့ သင်းသင်း တို့ဖြစ်ကြတာကိုသိလို့စစ်မေးနေတာမှ မဟုတ်ဘဲလေ၊ ဒီကိစ္စ လောက်ကတော့ကျွန်တော်ရှင်းတတ်ပါတယ်၊

“ ဟုတ်တယ် မာမီ ဒီအပေါက်ကချောင်း ချောင်းကြည့် ပြီး ကျွန်တော် စိတ်မထိန်းနိုင်လို့ အဲဒါတွေ ထွက်ကုန်တာပါ ”

“ ကျော်ကျော်ရယ်၊ နင်ဘယ်က အတတ်ကောင်းတွေ တတ်နေတာလဲ၊ဟင်း ”

အန်တီထားဟာ ကျွန်တော့်ဗိုက်ခေါက်ကိုဆွဲလိမ်ရင်း ဆူလိုက်ပါတယ်၊နာလွန်းလို့ ကိုယ်ကိုတွန့်လိမ်လိုက်တဲ့အချိန် မှာ ပဆိုးထဲကတောင်မတ်နေတဲ့ လီးကြီးဟာရမ်း ခါနေပါတယ်၊ ဒါကိုအန်တီထားလဲ သတိထားမိတယ်နဲ့တူပါရဲ့ ၊ အရွယ်နဲ့ မလိုက်အောင် ထွားကျိုင်းနေတဲ့ ပဆိုးအောက်က လီးကြီးကို တအံ့တသြနဲ့ ငေးကြည့်နေပါတော့တယ်။

“ ဟဲ့၊ကျော်ကျော်၊ ငါမေးနေတာ မကြားဘူးလား၊ နင်ဘာဖြစ်လို့အဲဒါတွေလျှောက်လုပ်နေတာလဲ၊ နင့်အရွယ်လေးနဲ့ ဒါတွေဘယ်ကတတ်နေတာလဲ၊မှန်မှန်ပြောစမ်း ”

ဗိုက်ခေါက်ကို တအားအဆွဲခံထားရတာမို့ အရမ်းနာနေတာကြောင့်စိတ်တိုတိုနဲ့ပြောချလိုက်မိပါတယ်။

“ မာမီသင်ပေးလို့တတ်တာပေါ့၊ မာမီနဲ့ကိုဇော်ဖေဖေခရီးထွက်တဲ့ညတွေမာှ လုပ်ကြတာတွေကြည့်ပြီးစိတ်ထလွန်း လို့ဒါတွေလုပ်တတ်နေတာပေါ့၊ မနေ့ညကလာကြည့်တာကလဲ ဖေဖေက လစဥ်မမီဘဲ ပန်း သေနေလို့ မာမီက ကိုဇော်နဲ့ အဲဒီလို အလုပ်ခံနေတာလားဆိုတာသိချင်လို့ တမင်လာကြည့်တာ၊ ဖေဖေလဲ တကယ်သန်တဲ့လူပါဗျာ၊ ဖေဖေ့ဟိုဟာက ကိုဇော့် ထက်တောင်ကြီးသေးတယ်၊ဒါလောက်ကြီးတာကြီးကိုရထားတာတောင်မာမီက မကျေနပ်နိုင်ဘူးလား ”

ကျွန်တော့်စကား မဆုံးသေးခင်မှာ အန်တီထားတစ်ယောက် မျက်စိမျက်နှာတွေအကြီးအကျယ် ပျက်နေပါပြီ၊

“ ဟင်၊ နင် နင် အဲဒီ ကိစ္စ တွေ နင့်အဖေကိုပြောပြလိုက်ပြီလား ”

ကျွန်တော်အားရပါးရရယ်ချလိုက်မိပါတယ်။ ဒီတစ်ခါကျွန်တော့်အလှည့်ရောက်ပြီလေ။

“ ဒီနေ့မနက်မှ ပြောမလို့စီစဉ်ထားတာ၊ဖေဖေကရုံးကို အစောကြီးထွက်သွားလို့ မပြောရသေးပါဘူး ”

“ ကျော်ကျော်ရယ်၊ ဒီကိစ္စ ဟာ ပေါ့သေးသေးကိစ္စ မဟုတ်ဘူး၊ ဒါကိုသားသိပါတယ်ကွယ်၊သားကသာ အဲဒီကိစ္စ တွေ ဖွင့်ပြောလိုက်ရင် ပြဿနာတွေ အကြီးအကျယ်တက်တောမပေါ့၊ မာမီလဲ ဒုက္ခရောက်တော့မှာပေါ့ ၊ အိုကွယ်၊ သားဖေဖေသာ ဒီကိစ္စတွေသိသွားရင် မာမီလဲဘဝပျက်တော့မှာပေါ့၊ မာမီ့ကိုသနားပါကွယ်၊ဖွင့်မပြောလိုက်ပါနဲ့ ”

အန်တီထားဟာ မျက်ရည်တွေအရွှဲသားနဲ့ကျွန်တော့်ကို ရင်ခွင်ထဲမှာဖက်ထားပြီးချော့နေရှာပါတယ်၊ထမီရင်ရှား ခပ်ပါးပါးအောက်က နို့ကြီးနှစ်လုံးဟာကျွန်တော့်မျက်နှာနားမှာမထိတစ်ချက်၊ ထိတစ်ချက်ဖြစ်နေတာမို့ နို့ကြီးတွေကိုဆွဲကိုင်ချင်စိတ်တွေ တဖွားဖွားပေါ်နေသလို လီးကလဲတားမရ၊ ဆီးမရဖြစ်ပြီး တောင်မတ်နေပါတော့တယ်၊

ဖြစ်ချင်တော့တောင်နေတဲ့ လီးက အေးအေးမနေဘဲ ကျွန်တော့်ကိုပွေ့ဖက်ထားတဲ့အန်တီထားရဲ့စောက်ဖုတ်ကြီးနဲ့ သွားသွားထိုးထိ မိနေတာမို့ လက်ကိုမသိမသာအောက်ချပြီး လီးကို ပေါင်ကြားထဲ ဆွဲညှပ်ထားလိုက်ရတယ်။အန်တီထားကလဲ တော်တော်လျင်တယ်၊ကျွန်တော့်အခြေအနေကို ရိပ်မိပုံရပါတယ်၊သူ့ညာဘက်ဒူးက ကျွန်တော့်ဒူး နှစ်ချောင်းကြားကို မသိမသာတိုးဝင်လိုက်တာနဲ့ပေါင်ကြားထဲညှပ်ထားတဲ့ လီးကြီး ဟာမတ်ကနဲ ပြန်ထွက်လာပြန်တာပေါ့။

လီးကိုလက်နဲ့ ပြန်မသိမ်းနိုင်ခင်မှာပဲ အန်တီထားကပေါင်ကိုကားပြီးရှေ့ကိုဖိကပ်လိုက်တာမို့ ကျွန်တော့်လီးကြီးဟာအန်တီထားရဲ့ပေါင်နှစ်လုံးကြားမှာ ညှပ်ရက် ပက်ပင်းမိနေတော့တာပေါ့။

“ သား၊ကျော်ကျော်၊ ဟို ကိစ္စ သားဖေဖေကိုသွားမပြောလိုက်ပါနဲ့နော်၊သားဖြစ်ချင်နေတာ မာမီ သိပါတယ်၊ သားကိုစိတ်ချမ်းသာအောင် မာမီက အလိုလိုက်ပေးမှာပေါ့။ အရေးကြီးတာက မာမီတို့ မိသားစုအေးအေးချမ်း ချမ်းနေနိုင်ဖို့ ပဲမဟုတ်လား ”

ယောကျ်ားကျမ်း နောကြေနေတဲ့ အန်တီထားဟာပါးစပ်ကတောင်းပန်နေယင်း သူ့လက်နှစ်ဘက်နဲ့ကျွန်တော့်တင်ပါးအချိုင့်တွေကို ဆွဲညှစ်လိုက်တာမို့တစ်ကိုယ်လုံးတင်းကနဲဖြစ်သွားပြီးတောင်နေတဲ့ လီးဟာ အန်တီ ထားရဲ့စောက်ဖုတ်ကို အဝတ်တွေခံထားတဲ့ကြားက ကပ်ဆောင့်လိုးလိုက်သလို ဖြစ်သွားပြန်ပါတယ်။

“ ပြောလေ ကျော်ကျော်၊ သားရဲ့ ဖေဖေကိုမတိုင်တော့ပါဘူးလို့ မာမီ့ကို ကတိပေးလေ ”

အန်တီထားရဲ့ အကိုင်အတွယ်တွေကြားမှာမလှုပ်နိုင်အောင်ဖြစ်နေတာမို့ ကျွန်တော့်အသံတွေတောင်တုန်နေပါပြီ”

“ ဟုတ်၊ ဟုတ်ကဲ့၊ ကျွန် ၊ကျွန်တော် ကတိပေးပါတယ်၊ မာမီရယ် ”

ကျွန်တော့် ကတိစကားကြားရတော့မှ အန်တီထားလဲ စိတ်အေးသွားပုံရပါတယ်၊သက်ပြင်းချသံ 

“ ဟင်း” ကနဲ ကြားလိုက်ရတယ်။

“ သား၊ ဒီမာှ ခဏစောင့်ဦးနော် ”

အိမ် ရှေ့တံခါးမကြီးကို ချက်ချပြီး ပိတ်လိုက်သံ

“ ဒိန်း ”

ကနဲကြားလိုက်ရချိန် မှာ ကျွန်တော့်ရင်ထဲမှာလဲ

“ ဒိန်း ”

ကနဲ တုန်ခါသွားပါတော့တယ်။

“ သား၊ မာမီတို့ အခန်းထဲသွားရအောင် လာလေ ”

အခု ချိန် ကျမှတော့ ရှက်နေလို့ ကြောက်နေလို့ဘာမှမထူးတော့ပါဘူး၊အန်တီထားတောင် သဘောတူနေပြီပဲ လို့  ကိုယ့်ကိုယ်ကို ရဲဆေးတင်ပြီး အိပ်ခန်းထဲကိုခပ်တည်တည်ပဲ လိုက်ဝင်သွားမိတယ်။

“ သားကလိမ်မာတော့ မာမီက သားကို ဆုချတဲ့အနေနဲ့ သားစိတ်တိုင်းကျနေပေးမယ်၊သားက ညတိုင်းညတိုင်းမာမီ့ကိုချောင်းချောင်းကြည့်ပြီးစိတ်ကူးနဲ့ဖြေသိမ့်နေရတယ်မဟုတ်လား၊ ကဲ အခု သားစိတ်တိုင်းကျလုပ်ချင်သလိုသာလုပ်ပေတော့၊ မာမီ့ကို ဘာမှအားနာဖို့မလိုဘူးနော်၊သိလား”

အန်တီထားဟာ ရင်ရှားထားတဲ့ ထမီလေးကို ကွင်း လုံးကျွတ်ပုံချလိုက်ပြီး ကိုယ်လုံးတီးနဲ့ ကုတင်ပေါ်လှဲအိပ်ယင်း ကျွန်တော့်ကို ပြုံးပြုံးကြီး စိုက်ကြည့်နေပါတယ်၊

လူနှစ်ယောက်က တစ်ည တစ်ယောက်စိမ်ပြေနပြေလိုးကြဆော်ကြတာကိုတောင်မညည်းမညူဘဲ ခံခဲ့တဲ့ ကိုယ်လုံးထွားထွားအိအိကြီးကိုကိုယ်တိုင်စိတ်တိုင်းကျ လိုးခွင့်ရတော့မှာမို့ ကျွန်တော့် စိတ်တွေဟာထူးထူးခြားခြားတက်ကြွလို့နေပါတယ်၊ 

ဒါ့အပြင် အန်တီထားက ကျွန်တော့်ကို ကလေးလေးတစ်ယောက်လိုသဘောထားပြီး ပါးစပ်ပိတ်သွားအောင်တမင် အလိုးခံနေတယ်ဆိုတာ သိထားတော့ကျွန်တော့်စိတ်ထဲမှာမခံချင်စိတ်တွေအလိပ်လိုက်၊ အလိပ်လိုက်ဖြစ်ပေါ်နေပြီး အန်တီထားတစ်ယောက် လက်မြောှ က်အရှံးပေးသွားအောင်လိုးပြလိုက်ချင်စိတ်တွေလဲထူးထူးကဲကဲဖြစ်ပေါ်နေပါတယ်။

ကျွန်တော့် အဝတ်အစားတွေကို ကုတင်ဘေးမှာ ချွတ်ချလိုက်ပြီးကိုယ်လုံးတီးနဲ့ကုတင်ပေါ် လှမ်းတက်လိုက်ချိန်မှာအောက်ကရမ်းခါနေတဲ့ လီးကြီးကိုကြည့်ပြီး အန်တီထားတစ်ယောက်နည်းနည်းတော့ဖြုံသွားပုံရပါတယ်။

“ ဟယ်တော့ ၊ သားဟာကြီးက အကြီးကြီးပါလား၊အရွယ်နဲ့တောင်မလိုက်ဘူး ”

“ လီးကြီးတော့ မာမီ့ကို အရသာပိုရှိအောင်လုပ်ပေးနိုင်တာပေါ့၊ မာမီဘယ်လိုမျိုးကြိုက်တတ်တယ်ဆိုတာ သိပြီးသားပါဗျာ ”

ပါးစပ်ကပြောနေယင်း လက်တစ်ဘက်ကနို့ကိုအသာခြေပေးပြီး၊ ကျန်တဲ့ နို့တစ်လုံးကို ပါးစပ်နဲ့ အားရပါးရဆွဲဆွဲစို့ ပေးလိုက်တယ်၊ နို့ကြးီတွေက လုံးဝိုင်းအိစက်နေတာမို့ အရသာက အင်မတန်ထူးကဲ လှပါတယ်။ နို့ဆိုလို့သင်းသင်းရဲ့ ထွက်ပြူစနို့လေးကိုပဲ ကိုင်ခဲ့ဖူးတဲ့ ကျွန်တော့်အဖို့ အန်တီထားရဲ့နို့ကြီးတွေဟာ တကယ့် ကို အရသာထူးခြားနေတာပေါ့ဗျာ။

၂ မိနစ်လောက်နို့တွေကိုဇိမ်ခံပြီးတာနဲ့ ကျွန်တော့် ခေါင်းကိုအောက်ဘက် အသာရှောချလိုက်ပြီးအန်တီထားရဲ့ ပေါင် ၂ ဖက်ကို ဆွဲဖြဲလိုက်လို့ပေါ်လာတဲ့ စောက်ပက် ပြဲပြဲကြီးမှာကျွန်တော့် နှုတ်ခမ်း ကိုအသာအယာ ဖိကပ်ပေးလိုက်ပါတယ်။

“ သား။ ကျော်ကျော်၊အဲ အဲဒီလို မ မလုပ်”

အန်တီထားရဲ့အသံက လမ်းတစ်ဝက်မှာပဲ ရပ်သွားတယ်၊ ကျွန်တော့်လျာဖျားကစောက်စိပြူးပြူးလေးကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းယက်ပစ်လိုက်တာကိုး၊ အန်တီထားတစ်ယောက် ငြိမ်ကျသွားတာနဲ့ ခပ်ကြမ်းကြမ်းပဲဘာဂျာမှုတ်ပစ်လိုက်တယ်၊

မှုတ်အားကလဲ ဘာကောင်း သလဲမမေးနဲ့တစ်ချက်ကလေးမှအသက်မရူဘဲ ဆက်တိုက်ကို မတှု ်တာ၊ တစ်ခါတစ်ခါများစောက်ခေါင်း ထဲကို လျာနဲ့မေေွှ ပးနေယင်း အားမရလို့ နှာခေါင်းတစ်ခု လုံးပါမြုပ်ပြီး စောက်စိကို နှာခေါင်း နဲ့ပွတ်ပွတ်ပေးလိုက်တယ်။

“ သား၊ သား၊ ကျော်ကျော်၊ ကောင်းလှချည်လားသားရယ်၊ ဘယ်လိုများ လုပ်နေတာလဲ၊မာမီ့တစ်သက်မှာဒီလောက် ကောင်းတာမျိုး တစ်ခါမှ မကြုံဖူးသေးဘူး၊စုပ်ပါ၊စုပ်ပေးပါ၊ မာမီထွက်တော့မယ်၊အင်း၊ ဟင်း၊ အိုအိုကွယ်၊ ထွက် ထွက်ပြီ သားရေ၊ မာမီထွက်ပြီ၊ စုပ်၊ စုပ်၊အစိကို နာနာလေးစုပ်၊ အား၊အား၊ အမလေးနော်၊ ဟင်းဟင်း ”

အန်တီထားရဲ့ ညည်းသံတွေ ပွက်ပွက်ညံသွားပါတော့တယ်။ အန်တီထား တစ်ယောက်ကော့ပျံသွားတာကိုကြည့်ပြီး စိတ်ထဲမှာ တော်တော်ကျေနပ်သွားမိတယ်၊ကျွန်တော်သိတာပေါ့၊

အန်တီထားက ကျွန်တော့်ကိုခလေးလေးလိုသဘောထားပြီး ကျွန်တော့်ကိုနှုတ်ပိတ်တဲ့အနေနဲ့ တမင်ခံပေးနေတာပဲဟာ၊ ဒါကြောင့် သူထင်ထားသလို ခလေးမဟုတ်မှန်းသိသွားအောင် ဘာဂျာအပြတ်မှုတ်ပေးလိုက်တာပေါ့၊ ခုတော့သူလဲ အရည်တွေကောင်းကောင်းထွက်သွားပြီး တော်တော့်ကို အီစိမ့်သွားရှာပါပြီ။

“ ကောင်းလိုက်တာသားရယ်၊ မာမီ တစ်ကိုယ်လုံးကျင်စိမ့်သွားတာပဲ၊တစ်သက်နဲ့တစ်ကိုယ် အဲဒီလောက်အရည်တွေထွက်တာမျိုး တစ်ခါမှ မကြုံဖူးသေးဘူး၊သားကအတွေ့သိပ်ကောင်းတာပဲ၊ လျာနဲ့တောင် ဒီလောက်ကောင်းနေရင် ဟိုဟာကြီးနဲ့ဆိုဘယ်လိုများနေမလဲ မသိဘူး၊မာမီ့ကို လုပ်ပေးပါနော်၊ သားကျောင်း သွားဖို့က နှစ်နာရီလောက်လိုသေးတာပဲ။နှစ်ချီ သုံးချီလောက် ကောင်းကောင်းလုပ်လို့ရပါသေးတယ်၊ အင်းလေ၊သားကငယ်သေးတော့လုပ်ရောလုပ်နိုင်ပါ့မလား၊မသိဘူး ”

အန်တီထားရဲ့ အထင်သေးသလို ရိသဲ့သဲ့စကားကြောင့် စိတ်တိုသွားမိပေမယ့်ဟန်ဆောင်ပြီး ပြုံးပဲနေလိုက်ပါတယ်။

“ ကျွန်တော်က ချာတိတ်ပဲ မာမီရယ်၊ကိုဇော်တို့ ဖေဖေတို့လိုတော့ ဘယ်လုပ်နိုင်မှာလဲ ၊ အင်းပါ၊ကျွန်တော်လုပ်နိုင်သလောက်တော့ လုပ်ပြပါ့မယ်၊ အခု မာမီအမောပြေပြီလား ”

“ ဒါမျိုးဆိုတာ ဘယ် နှစ်ခါလုပ်လုပ်လုပ်မောတယ်မရှိဘူး သားရဲ့။ မာမီက သားရဲ့အထိအတွေ့အရသာကိုအရမ်းခံ ကြည့်ချင်နေပြီ၊ သားလုပ်ချင်သလိုသာစိတ်တိုင်းကျလုပ်ပေတော့ ”

ဘာဂျာအမှုတ်ခံထားရလို့ အရည်တွေ ပေပွနေတဲ့စောက်ခေါင်းအဝမှာလီးကိုအသာတေ့ပြီး စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားတွေကို ဒစ်ဖျားနဲ့ ခပ်ကြမ်းကြမ်း ပွတ်ပေးလိုက်တော့ အန်တီထား တစ်ယောက် ကော့ကော့တက်လာပါတယ်။

“ သား၊ကျော်ကျော်၊ ဘယ်လိုလုပ်နေတာလဲကွယ်၊မာမီ အရမ်းယားနေပြီ၊လီးသွင်း ပြီးလိုးပေးပါတော့ကွယ်၊လိုး ပါတော့၊ ဟင်း၊ဟင်း  ”

အန်တီထားဟာ အောက်ကနေဖင်ကြီးကိုကော့ကော့ပေးရင်းလီးကို အထဲ၀င်အောင် လုပ်ပေးနေပါတယ်၊ဒါပေမယ့်ကျွန်တောက် နောက်ကိုအသာဆုတ်လိုက်တာမို့လီးကဝင်မသွားသေးပါဘူး။

သူ့ရဲ့ညာဘက်ပေါင်ကို ကျွန်တော့် ဘယ်ဘက်လက်နဲ့ ဖိတွန်း လိုက်ပြီး ပြဲထွက်လာတဲ့စောက်ဖုတ်ကြီးကို ညာဘက်လက်မာှ ညှစ်ကိုင်ထားတဲ့  လီးထိပ်နဲ့ ခပ်ကြမ်းကြမ်းပဲဖိပွတ်ပေးနေလိုက်ပါတယ်၊

“ အင်း”

“ အင်း”

နဲ့ညည်းသံတွေထွက်လာတော့ စောက်စိနေရာလေးကို ဒစ်နဲ့ဆက်တိုက်ပွတ်ပစ်လိုက်ပါတယ်။

“ အံမယ်လေးသားရယ်၊ဘယ်လိုများလုပ်နေတာလဲကွယ်၊လိုးပါ၊လိုးထဲ့လိုက်စမ်း ပါ၊သားရဲ့လီးကြီးကို မာမီအရမ်းခံချင်နေပြီ၊ သွင်းပေးပါတော့၊သွင်း၊သွင်း၊ အား၊ယားလိုက်တာကွယ် ”

အောက်ကနေ ဘယ်လိုပဲ တောင်းပန်၊ တောင်းပန်၊ကျွန်တော်ကတော့လီးကိုထိုးမသွင်း ဘဲစောက်စိကိုပဲမနားတမ်းဖိပွတ်နေလိုက်တယ်၊စောက်ခေါင်း ရဲ့  အထိအတွေ့ကသိပ်ကောင်း နေလို့ လီးကိုဖိသွင်း လိုက်ချင်ပေမယ့် စိတ်ကိုထိန်း ပြီးဒစ်နဲ့ပဲဆက်တိုက်မွှေပေးနေတော့ သိပ်မကြာခင်မှာပဲ။

“ အား၊အား၊ထွက်ပြီသားရေ၊ မာမီ့အရည်တွေထွက်ကုန်ပြန်ပြီ၊ ဟင်းဟင်း၊ သားကမာမီ့ကိုတမင်သက်သက်ပညာတွေပြနေတာကိုး၊ လီးနဲ့ မလိုးသေးဘဲနဲ့ မာမီ့ကိုနှစ်ချီပြီးအောင် လုပ်ပြလိုက်တာကိုး၊မာမီတော့စွဲပြီသားရေ၊ အရမ်း စွဲသွားပြီ၊ သားကသိပ်ကျွမ်းတာပဲကိုး ”

အန်တီထားတစ်ယောက် စကားတွေ တတွတ်တွတ် ပြောနေချိန်မှာ ကျွန်တော်ကတော့ ကုတင်အောက်ကိုဆင်းပြီး မတ်တပ်ရပ်လိုက်ပါပြီ။

“ မာမီ၊ကုတင်စောင်းမှာ လိုးရအောင် ”

“ လိုးလေ၊ သားစိတ်ကြိုက် လိုးစမ်းပါကွယ်၊မာမီကတောင် လိုးပါတော့လို့ တောင်းပန်နေရတယ်၊သားကတော့ တကယ့်လူပဲ၊ ဟင်း၊ဟင်း ”

အန်တီထားဟာ ကုတင်စောင်းတင်ပြီး လိုးလို့ရအောင် အလိုက်သင့် နေရာယူပေးလိုက်တယ်၊ ကုတင်စောင်းမှာ ဖင်ဆုံကားကား ကြီးကိုတင်ပြီး ပေါင်တန်ကြီးတွေကို အဆင်သင့်ဖြဲပေးလိုက်တာနဲ့ သူ့ပေါင်တန်တုတ်တုတ်ကြီးတွေကို ပခုံးပေါ်ထမ်းတင် လိုက်ပြီးတောင်မတ်နေတဲ့ လီးကြီးကိုစောက်ပတ်ထဲ ဖိသွင်းထဲ့လိုက်ပါတော့တယ်။

“ ပြွတ်၊ဘွတ် ”

“ အိုး ”

“ အို၊သားရယ် ”

အခန်းထဲမှာ အသံတွေ ဆူညံသွားပါတော့တယ်၊ကျွန်တော်ကိုယ်တိုင်လဲ စိတ်မထိန်းနိုင်တော့ဘဲ “ အိုး ” ကနဲအော်ညည်းမိသွားတယ်၊ တကယ်ပါပဲဗျာ၊ လီးတစ်ချောင်းလုံး ကျင်စိမ့်သွားအောင်ကို အရသာက ထူးခြားလွန်းလှပါတယ်။

သင်းသင်းစောက်ဖုတ်လေးက ကျဉ်းပြီးလိုးလို့ကောင်းတာမှန်ပေမယ့် အန်တီထားရဲ့ စောက်ဖုတ်နဲ့ယှဉ်လိုက်ရင်တော့ ဆီနဲ့ရေပါပဲ။အန်တီထား စောက်ဖုတ်ကြီးက လီးဝင်သွားတာနဲ့ အထဲက ဘယ်လိုတွေ လုပ်လိုက်လဲတော့မသိဘူး၊ လီးတစ်ချောင်းလုံးမှာ ကျင်ကနဲ၊ စိမ့်ကနဲဖြစ်သွားပြီး ရင်ထဲမှာပါအေးပြီး တုန်တုန်ယင်ယင်ဖြစ်လာတယ်။

“ ကောင်းလိုက်တာ သားရယ်၊ သားလီးကြီးကအလုံးတုတ်တော့ မာမီ့အထဲမှာပြည့်ကျပ်နေပြီး အရမ်းကိုခံလို့ကောင်းတာပဲ၊ မာမီတော့အရမ်းကို ခိုက်သွားပြီ၊ ကဲ၊ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး ဆောင့်လိုးပေးပါအုံးသားရယ် ”

ကျွန်တော်ကိုယ်တိုင်လဲ လိုးလို့ သိပ်ကောင်းနေတာမို့ အားရပါးရကို ဆောင့်ဆောင့်လိုးနေမိပါတယ်၊သင်းသင်းကို လိုးတုန်းကလို နာသွားမှာတွေ အောင့်သွားမှာတွေ စိတ်ပူမနေရတော့ စိတ်ရှိလက်ရှိကိုကြုံးကြုံးပြီးလိုး နေမိတာပေါ့။

ကျွန်တော်ဆောင့်ချလိုက်တိုင်းအောက်ကနေပြီးဖင်ကြီးကို ဝေ့လိုက်ဝိုက်လိုက် လုပ်ပေးတာကလဲ အရသာထူးခြားလွန်းနေတာမို့ အချက်(၁၀၀)ကျော်လောက် လိုးဆောင့်ပြီးချိန်မှာ စိတ်ကိုဘယ်လိုမှထိန်းမထားနိုင်တော့ဘဲ လီးကိုအဆုံးထိဖိကပ်ပြီးလရည်တွေကို အားရပါးရ ပန်းထုတ်ပေးလိုက်မိပါတော့တယ်၊

“ အား၊အား၊ကျွန်။ ကျွန်တော်၊ ထွက်၊ ထွက်ပြီ၊အင်း၊ဟင်း ”

“ အို၊အိုး၊ကောင်း၊ ကောင်းလှချည်လားသားရယ်၊အရမ်းကောင်းတယ်ကွယ်၊ သားလိုးပေးတာ မာမီနှစ်ချီတောင်ပြီးသွားတယ်၊သား သိလား ”

“ သိတာပေါ့ မာမီရယ်၊ မာမီ့ဟာကြီးက အထဲကဆွဲဆွဲညှစ်နေတာ ကောင်းလွန်းလို့ လီးကို အရည်မထွက်အောင် မနည်းထိန်းထားရတယ်၊ မာမီကအရမ်းကျွမ်းတာပဲနော် ”

“ နှစ်ယောက်စလုံးကျွမ်းလို့လဲ ခုလိုအရသာတွေတစ်ဝကြီးခံစားကြရတာပေါ့ သားရ့၊ဲ မာမီက အိမ်ထောင်သည်မို့ကျွမ်းတာ ထားပါတော့၊ သားက လူပျိုပေါက်လေးဖြစ်ပြီး ဘာလို့ဒီလောက်တောင် အတွေ့အကြုံတွေရင့်နေရတာလဲ၊ သမီးလေး သင်းသင်းနဲ့များ ”

အန်တီထား ဆက်ပြောမယ့်စကားကို ရိပ်မိလိုက်တာမို့ ဒေါသထွက်ဟန်ဆောင်ပြီး၊

“ တော်တော့၊ မာမီ၊မာမီ ဆက်ပြောမယ့် စကားတွေကို သားသိတယ်၊ သားညီမလေးနဲ့သားကို မာမီက စွပ်စွဲချင်နေတာလား၊ ညီမလေးဟာ သားနဲ့ငယ်ငယ်ကတည်းကမောင်နှမ အရင်းလို နေခဲ့ကြတာပါ။ သားစိတ်ထဲ မှာ သူ့ကိုညီမ အရင်းလိုပဲသဘောထားတယ်၊ ဒီလိုကိစ္စ မျိုးကိုစိတ်တောင်မကူးဘူး၊ သားဒီကိစ္စ တွေကျွမ်းနေတာကမာမီတို့လုပ်နေတာတွေ အမြဲတမ်း ချောင်းချောင်းကြည့်ပြီး သားကိုယ်တိုင်သာ အဲဒီလိုလုပ်ရရင် ဘယ်လိုလုပ်လိုက်မယ်ဆိုတာမျိုးကို စိတ်ကူးယဉ်ပြီး ဂွင်းတိုက်ခဲ့တဲ့အကြိမ်တွေများလွန်းတော့ အခုတစ်ကယ်လုပ်တဲ့အခါ စိတ်ကူးယဉ်ထားတဲ့ အတိုင်း အားရပါးရလုပ်လိုက်လို့ ကျွမ်းသလိုဖြစ်နေတာပါ။သားအတွက် လက်တွေ့မိန်းမလိုးဖူးတာဟာဒီတစ်ခါ ပထမဆုံးပါပဲ။ မာမီဟာ ကျွန်တော့်ရဲ့လက်ဦးဆရာပါဗျာ ”

ခပ်တည်တည်နဲ့ ပြောချလိုက်တဲ့ ကျွန်တော့်စကားတွေကို အန်တီထားတစ်ယောက် လုံးဝယုံကြည်စိတ်ချသွားပုံရပါတယ်။

“ သား၊ မာမီ့ကို စိတ်မဆိုးနဲ့နော်၊ မာမီကမမှားတန်တာ မမှားရအောင် သတိပေးတာပါ၊ သမီးလေးကိုသားက ညီမရင်းလေးလိုသဘောထားတာ မာမီ သိပါတယ်ကွယ် ”

အန်တီထားက တောင်းပန်တော့ ကျွန်တော်လဲကျေကျေနပ်နပ်ပဲ ခေါင်းညိတ်လိုက်ပါတယ်၊

“ ကဲ၊သားက ဒါပြီးရင် ကျောင်းသွားရအုံးမယ်မဟုတ်လား၊ သားမောနေရင် နောက်နေ့ကျမှ စိတ်တိုင်းကျလုပ်ပေါ့၊ တော်ကြာ ကျောင်းမမှီဘဲနေအုံးမယ် ”

“ အောင်မယ်၊ ခုမှ ဆယ်နာရီပဲ ရှိသေးတာ ဘာလို့ကျောင်းမမှီရမှာလဲ၊ လုပ်မယ်ဆိုရင် နောက်ထပ် နှစ်ချီလောက်တောင် လုပ်လို့ရသေးတယ်၊ သိရဲ့လား ”

“ အောင်မယ်လေး သားရယ်၊ နှစ်ချီတော့မလုပ်ပါနဲ့၊ အခုတောင် လေးချီဆက်တိုက်ထွက်သွားလို့မာမီ ဖလက်ပြနေပါပြီ၊ မာမီ သားကို လက်မြှောက်ပါပြီ ”

အန်တီထားဟာ ပြောပြောဆိုဆိုပဲ အဝတ်အစားတွေကို ပြန်ဝတ်ဖို့ပြင်လိုက်ပါတယ်။

“ ဒါဆို တစ်ချီတော့ လိုးအုံးမယ် မာမီရယ်၊ကျွန်တော် လိုးလို့မှ မဝသေးတာ ”

“ ဟယ်တော့၊ သားက တစ်ကယ်အတည် ပြောနေတာကိုး၊ ကဲ၊ လိုး လိုး၊ သားစိတ်ကျေနပ်အောင် လိုး၊မာမီကဘယ်လိုခံပေးရ မလဲ၊ပြော ”

“ ဒီတစ်ခါ လေးဘက်ထောက်လိုးချင်တယ်၊မာမီခံနိုင်ပါ့မလား ”

“ အဲဒီလေးဘက်ထောက်ပုံစံက မာမီ အကြိုက်ဆုံးပုံစံပဲသား၊ ခံလို့သိပ်ကောင်းတယ်၊ သားရဲ့ လီးတုတ်တုတ်ကြီးနဲ့ဆို အီဆိမ့်သွားမှာပဲ၊ ဟင်း ”

အန်တီထားဟာ ကုတင်ပေါ်မှာ ချက်ခြင်းပဲလေးဘက် ထောက်ပေးလိုက်ပါတယ်၊ တံတောင်နှစ်ဘက်ကို ထောက်ပြီး ဖင်ကြီးကို အစွမ်းကုန်ပင့်မြှောက်ပေးထားတာမို့ စောက်ဖုတ်ကြီးဟာ ဖင်တုံးအယ်အယ်ကြီးရဲ့နောက်ကို ပြူးထွက်နေပြီး ပြဲအာနေတာမို့ ကျွန်တော့်စိတ်တွေဟာ အရမ်းတက်ကြွလာပါတယ်။

ဖင်ကြီးကိုကော့ပေးထားပြီး ထိုးဝင်လာမယ့်လီးကြီးကို မျော်လင့်နေတဲ့အန်တီထားဟာ စောက်ခေါင်းထဲကိုမထင်မှတ်ဘဲ လျာကြီးတိုးဝင်လာပြီး စောက်စိကိုမွှေအရက်ခံလိုက်ရတော့ထွန့်ထွန့်လူး ကော့ပျံသွားပါတယ်။

“ အို၊ အိုး၊ သား၊ သားရယ်၊ ဘယ်လိုများလုပ်လိုက်တာလဲကွယ်၊ အင်း။ ဟင်း၊ ကောင်း၊ကောင်းလိုက်တာ၊ လိုးကွယ်၊ သားလီးကြီးနဲ့လိုးပေးပါတော့၊ မာမီ အရမ်းယားနေပြီ၊ မနေနိုင်တာ့ဘူး သားရဲ့  ”

စိတ်တွေထရွပြီး နောက်ကိုဖင်ကြီးကော့ပေးလေ၊စောက်စိကိုယက်တဲ့ လျာနဲ့ပိုထိလေဖြစ်တာမို့၊ အန်တီထားဟာ အိနြေ မဆယ်နိုင်တော့အောင် ဖြစ်နေပါတော့တယ်။

“ မာမီ့ကိုမနှိပ်စက်ပါနဲ့ သားရယ်၊ လိုးတော့ကွယ်၊လိုး၊လိုး ”

ဒီတစ်ခါတော့ ကျွန်တော်ကိုယ်တိုင်လဲ စိတ်တွေအတော် ကြွရွနေပြီဆိုတော့ ဘာဂျာမှုတ်နေရာကနေ အမြန်ကုန်းထလိုက်ပါတယ်။လေးဘက်ထောက်ပေးထားတဲ့အန်တီထားရဲ့နောက်က ဒူးထောက်လိုးရမှာ အားမရလို့မတ်တပ်ရပ်ရက်ကပဲ ကိုယ်ကိုရှေ့ကိုင်းပြီး လီးကိုတေ့ပြီးဆောင့်သွင်းလိုက်ပါတယ်၊ လီးဝင်သွားတာနဲ့ ဖင်ကြီးကိုလက်နှစ်ဘက်နဲ့ ကိုင်ညှစ်ပြီး အားရပါးရ ဆောင့်ဆောင့်လိုးထည့် လိုက်ပါတော့တယ်။

“ ပြွတ်၊ပြွတ်၊ဘွတ် ”

“ အား၊အီး၊ဟင်း ဟင်း၊ကောင်းလိုက်တာ သားရယ်၊အရမ်းထိတာပဲ၊ ဆောင့် ဆောင့်၊ နာနာဆောင့်၊သားလီးကြီးကအောက်ကို စိုက်စိုက်ဝင်နေတာ သိပ်ကိုအရသာရှိတာပဲ၊ဟင်း ”

အန်တီထားဟာ အောက်ကနေ ဖင်ကြီးကိုဝိုက်ဝိုက်ပြီးအရသာယူနေပါတယ်၊ သူအပေးကောင်းတာကအရသာရှိပေမယ့် လိုးရတာကြာတော့ တကယ့်ကို အားမလိုအားမရ ဖြစ်နေတာမို့ ဖင်ကြီးကိုငြိမ်နေအောင် တအားညှစ်ကိုင်ထားပြီးလီးကို စောက်စိနဲ့ထိအောင်အဆုံးထိဆွဲဆွဲထုတ်ပြီး အချက် (၅၀) လောက် ဆက်တိုက်ဆောင့်ချပေးလိုက်ပါတော့တယ်။

“ အား၊ အား၊ ထွက် ထွက်ပြီသားရေ၊ မာမီထွက်ပြီ၊သား အရည်တွေပန်းထည့်ပေးပါတော့၊ ဆောင့်၊ ဆောင့်၊ဆောင့်ယင်းနဲ့ အရည်တွေ ထုတ်လေ၊အင်း၊အင်း၊ထုတ်ထုတ်တော့ ”

ကျွန်တော်လဲ စိတ်ကို ဘယ်လိုမှ ဆက်ထိန်းမထားနိုင်တော့ဘဲ လရည်တွေကို အားကုန်ပန်းထုတ်ပေးလိုက်ပြီးလီးကို အဆုံးထိ ဖိကပ်ထားယင်း အန်တီထား ကိုယ်လုံးကြီးပေါ်မှေးယင်း အနားယူနေလိုက်ပါတယ်။

“ သိပ်ကောင်းတယ် မာမီရယ်၊ နောက်လဲ ဒီလိုပဲအမြဲတမ်း လုပ်ပါရစေနော် ”

“ မာမီလဲ သားကို သိပ်ခိုက်သွားပြီကွယ်၊ မာမီ့တစ်သက်မှာ အခုလောက် အရသာရှိရှိ အလိုးခံရတာမျိုးမကြုံဖူးသေးဘူး၊ မာမီ့ကို ငါးချီတောင်ဆက်တိုက်ပြီးအောင်ဘယ်သူမှ လိုးမပေးနိုင်သေးဘူး။ သားလိုးပေးမှပဲ မာမီလဲ လီးအရသာကို အီစိမ့်သွားအောင် ခံရတော့တယ်၊ နောက်နေ့တွေကျရင် မနက်ကိုးနာရီကဆယ့်တစ်နာရီအထိ သားစိတ်တိုင်းကျလိုး ပေတော့၊ သားဖေဖေရုံးပိတ်တဲ့ ရက်တွေတော့ ဆင်ဆင်ခြင်ခြင် နေပေးပေါ့သားရယ် ”

ကျွန်တော်နဲ့ အန်တီထားတို့ နှစ်ယောက်ကြားမှာနားလည်မှုရသွားပြီမို့ စိတ်ထဲမှာ ကျေနပ်သွားပါတယ်။ဒါပေမယ့် ကိုဇော့်ကိစ္စ ကို သိပ်မကျေနပ်သေးလို့ရှင်းအောင်မေးလိုက်တယ်၊

“ ကိုဇော်နဲ့ ကိစ္စ ကရော ဘယ်လိုလုပ်မှာလဲ မာမီ ”

“ သားကလဲ၊ သဝန်ကြောင် နေပြန်ပြီ၊ သားတောင်မှသားဖေဖေမသိအောင် မာမီ့ကိုလိုးနေရတာပဲဟာ၊ သူ့ကိုလဲတစ်ခါတစ်လေတော့ ခွင့်ပြုလိုက်ပါကွယ်၊ နောက်ပိုင်းကျရင်သူ့ကို မာမီအဆက်ဖြတ်မှာပါ၊ လောလောဆယ်အဆက်ဖြတ်လိုက်ရင် သူက ပြဿနာရှာနေမှာစိုးလို့ပါ၊မာမီပြောတာ သားနားလည်မှာပါနော် ”

ကျွန်တော် နားလည်ကြောင်း ခေါင်းငြိတ်ပြယင်းစိတ်ထဲက ကျိတ်ပြုံးနေမိတယ်၊ အန်တီထားဟာတော်တော့်ကို နှာကြီးတဲ့ မိန်းမပါပဲ။ကျွန်တော်တို့ သားအဖနဲ့နေ့ရောညပါ အလိုးခံဖို့ အခွင့်အရေးတွေ ရနေတာတောင် ကိုဇော့်ကိုလဲ အဆက်အသွယ်မဖြတ်နိုင်ဘဲ ဖေဖေ ခရီးထွက်တဲ့အခါ ညဘက်အလိုးခံချင် နေသေးတာကိုး၊ ကောင်းပါတယ်လေ၊ ကိုဇော်နဲ့မလိုးဖြစ်တော့လို့ ကျွန်တော့်ကိုခေါ်ပြီးအလိုးခံနေရင် သင်းသင်းကရိပ်မိသွားမှာပေါ့။

အခုတော့ အဲဒီကိစ္စ ကို ပူစရာမလိုတော့ဘူးပေါ့၊ ညဘက်တစ်ညလုံး သမီးကိုမှန်မှန်လိုးပြီး နေ့လယ်ဘက် မအေကို မှန်မှန်လိုးနေရုံပဲပေါ့။ဖေဖေ ခရီးထွက်သွားလို့ ကိုဇော် နဲ့ညဘက်လိုးကြ၊ ဆော်ကြတော့လဲ ကျွန်တော်နဲ့ သင်းသင်းတို့အတွက်ချောင်းကြည့်ဖို့၊ လိုးနည်း ခံနည်းတွေကို ပညာယူဖို့အခွင့်အရေးကောင်းကောင်းရတာပေါ့။

မှန်တာပြောရရင်ကျွန်တော်ကိုယ်တိုင်လဲ အဲဒီလို သူများလိုးတာကိုချောင်းကြည့်ရတာ သိပ်ကြိုက်နေတယ်၊ အဲဒီလိုချောင်းကြည့်နေယင်း သင်းသင်းကိုလိုးရတာဟာသိပ်ကောင်းတာကိုး။ဒါပေမယ့် အခွင့်အရေးရတုန်းကျွန်တော်ကလဲ အခွင့်အရေးတစ်ခုကိုရအောင် ထိုက်ထိုက်တန်တန် တောင်းလိုက်ပါသေးတယ်။

“ မာမီက အန်တီဝင်းတို့အိမ်မှာ သူနဲ့ ချိန်းတွေ့မှာလား၊ အဲဒီလိုချိန်းတွေ့ရင် ကျွန်တော့်ကိုလဲ တစ်ခါလောက်တော့ခေါ်ပါနော် ”

အန်တီထားရဲ့မျက်နှာမှာ အံ့သြသွားတဲ့ ဟန်ပေါ်လာပါတယ်။ သူတို့အကြောင်း ကျွန်တော်ဘယ်လောက်အထိများသိနေသလဲဆိုတာ စူးစမ်းသလိုကျွန်တော့်ကိုလှမ်းကြည့်နေပါတယ်။

“ အံ့သြသွားလား မာမီ၊ ကျွန်တော်အကုန်လုံးသိပါတယ်၊ မာမီနဲ့ အန်တီဝင်းတို့ ငယ်ငယ်တုန်းကကျူရှင်ဆရာ တစ်ယောက်နဲ့ နှစ်ယောက်အတူတူအိပ်ခဲ့ကြတာကအစ နောက်ပိုင်း ဖေဖေအိမ်မှာရှိတဲ့အချိန်တွေကျရင် အန်တီဝင်းတို့အိမ်မှာဆုံကြပြီးကိုဇော့်ကိုနှစ်ယောက်အတူတူ အလိုးခံကြဖို့ ချိန်းထားတာအထိ ကျွန်တော်အားလုံး သိပါတယ်။ ကျွန်တော်ပြောနေတာက ကိုဇော့်ကို နှစ်ယောက်ပြိုင်တူ မျက်နှာအငယ်ခံပြီး တစ်ယောက် တစ်လှည့်ဆီ၊ အလိုးခြံကမှာထက်မာမီက ကိုဇော့်ကို အလိုးခံနေတ့အဲ ချိန်မှာ အန်တီဝင်းကိုကျွန်တော်က ကျေနပ်သွားအောင် လိုးပေးချင်လို့ ပြောနေတာပါ၊ မာမီ့အနေနဲ့ ပြောပေးရင်ဖြစ်ပါတယ်၊ အဲဒီကိစ်္စကိုပြောပေးပါနော် ”

အန်တီထားဟာ ကျွန်တော့်ကိုကြည့်ယင်း စဉ်းစားနေပါတယ်၊ သူ့အနေနဲ့ သိပ်မလိုက်လျောချင်ပေမယ့် နိုင်ကွက်ကို အကိုင်ခံထားရတာမို့ အရမ်းလဲ မငြင်းရဲဘူးဖြစ်နေတယ်လေ။

“ အင်းပါကွယ်၊မာမီ အဝင်းကို စည်းရုံးကြည့်ပါအုံးမယ်၊ သားကလဲ သိပ်လောဘကြီးတာပဲ ”

“ မာမီပြောရင်ရမှာပါ၊ ရအောင်ပြောပေးနော်၊အချိန်လဲ အကြာကြီးဆွဲမနေနဲ့၊သိလား ”

အဲဒီနေ့ကစပြီး ကျွန်တော့် အတွက် နေ့တိုင်းဟာ ပျော်စရာကောင်းနေတော့တာပါပဲ၊ ညတိုင်း ညီမလေး သင်းသင်း နဲ့ အတူတူအိပ်ရတယ်၊ အင်းလေ၊ အရင်တုန်းကလဲကုတင်တစ်ခုထဲမှာ နှစ်ယောက်အတူတူ အိပ်ခဲ့ကြတာပါပဲ။အဲဒီတုန်းကတော့ မောင်နှစ်မတွေလိုအိပ်ခဲ့ကြတာကိုး၊ အခုဟာက လင်မယားတွေလိုပုံစံအမျိုးမျိုးနဲ့တစ်ညကို သုံးချီလောက် အနည်းဆုံးလိုးပြီးမှ ဖက်အိပ်ကြတယ်။

အိပ်ခန်းတံခါးကိုလဲ ချက်ထိုးပြီးအိပ်ကြတယ်လေ၊သူငယ်ချင်းတွေဆီက ဝယ်ထားတဲ့နိုင်ငံခြားထုတ် လိုးနည်းပုံစံ (၁၀၀) စာအုပ်ကိုကုတင်ပေါ်မှာ နှစ်ယောက်ဇိမ်နဲ့ကြည့်ပြီးမှ ဓါတ်ပုံထဲက ပုံစံတွေကို တစ်မျိုးပြီး တစ်မျိုးစမ်းပြီးလိုး ကြည့်ကြတာပေါ့။ 

တစ်ချို့ပုံစံတွေက လိုးကြည့်တ့အဲ ခါ တော်တော့်ကိုထိထိမိမိရှိပေမယ့် တစ်ချို့ပုံစံတွေက ဘာမှအလုပ်မဖြစ်ပါဘူး၊ ဒါပေမယ့် လိုးနည်းမျိုးစုံ လိုးနေရတော့ နှစ်ယောက်စလုံးစလုံးဇိမ်တွေ့နေကြတာပေါ့။တစ်ပတ်လောက်အတွင်းမှာ သင်းသင်းဟာလီးစုပ်တဲ့နေရာမှာ အရမ်း ကျွမ်းကျင်လာပါတယ်၊ နဂိုကတည်းက နှာသိပ်ကြီးတဲ့ သင်းသင်းဟာ လက်ဖျားခါလောက်အောင်ကို လီးစုပ်ကောင်းလာတယ်။

သူအကြိုက်ဆုံးပုံစံက "စစ်စတီနိုင်း" လို့ခေါ်ကြတဲ့ ဖင်ပြန်ခေါင်းပြန်တစ်ယောက်က လီးစုပ်ပေးပြီး တစ်ယောက်က စောက်ဖုတ်ရက်ပေးတဲ့ ပုံစံပါပဲ။ညတိုင်းပထမအချီမှာ အဲဒီပုံစံနဲ့တစ်ချီပြီးအောင်လုပ်ပေးမှ ကျေနပ်တတ်တယ်၊ ပြီးတယ်ဆိုတာက ကျွန်တော့်လရည်တွေကို သူ့ပါးစပ်ထဲမှာပန်းထုတ်ပေးရပြီး သူကလဲ စောက်ရည်တွေကိုကျွန်တော်ဘာဂျာမှုတ်နေတုန်းမှာ တပြစ်ပြစ်နဲ့ပန်းထုတ်ပေးတာပါ။

နှစ်ယောက်မှာ တစ်ယောက်ကထွက်ပြီဆိုတာနဲ့ တစ်ကိုယ်လုံးတုန်လာတာမို့ ကျန်တဲ့တစ်ယောက်က အလိုလိုသိလာပြီး ဖီလင်တွေ ဆိမ့်တက်လာပြီး ပြိုင်တူပြီးသွားကျတာပါပဲ၊ အဲဒီလို တစ်ချီလုပ်ပေးပြီးမှနောက်ပုံစံတွေပြောင်းပြီးလိုးကြတယ်။ ကျွန်တော်က တစ်ညတစ်မျိုး မရိုးအောင်လိုးတာကိုသင်းသင်းကလဲ သိပ်ကျေနပ်နေပါတယ်။

သူ့ကို လိုးရတာရင်တွေတင်တွေသိပ်မထွားသေးလို့ ပထမပိုင်းမှာ သိပ်အားမရပေမယ့် လီးနဲ့တွေ့ပြီး နှစ်ပါတ်လောက် အကြာမှာရင်ထွားထွား၊ တင်ကားကားနဲ့ အရမ်းဖွံ့ ဖြိုးလာတာမို့ လိုးရတာ အင်မတန်ကို ဇိမ်ရှိလာပါတယ်၊ သိပ်လျင်တဲ့အန်တီထားက ရိပ်မိသွားမှာစိုးလို့ ဘော်လီကိုတောင်ကြပ်ကြပ်ဝတ်ခိုင်းပြီး ဘလောက်(စ်)ပွပွ ဝတ်ဖို့ သတိပေးထားရပါတယ်။

ကံကကောင်းချင်တော့ အန်တီထားခမျာယောက်ျား သုံးယောက်ကြားမှာ ဗျာများနေတော့ သူ့သမီးအခြေအနေကိုတောင် ဂရုမစိုက်နိုင်ပါဘူး၊ လင်ကြီးဖြစ်တဲ့ ဖေဖေနဲ့ ညတိုင်းဇိမ်နဲ့ အလိုးခံသလို၊မနက်ပိုင်းအိမ်မှာ ဘယ်သူမှမရှိတ့အဲ ချိန်မှာ ကျွန်တော်နဲ့အားရပါးရ နှစ်ပါးသွားကြပြီး၊ 

ညနေကျရင် ဈေးသွားဝယ်ယင်း အန်တီဝင်းတို့အိမ်မှာ ကိုဇော်နဲ့ချိန်းတွေ့ပြီးနှစ်ယောက်သား တစ်ယောက်တစ်လှည့် ကိုဇော်နဲ့ စခန်းသွားတတ်ကြပါတယ်။ကျွန်တော်ကလဲ အန်တီထားအဲဒီလောက် နှာကြီးတာကို မကျေနပ်လို့ မနက်ပိုင်းလိုးခွင့်ရတဲ့ အချိန်တွေမှာ ပုံစံ (၁၀၀) စာအုပ်ထဲက ထိထိမိမိအရှိဆုံးပုံစံတွေကိုရွေးပြီး လိုးပစ်တာပါပဲ။

အန်တီထားကလဲကျွန်တော်လိုးပေးတာ ကောင်းကြောင်း ပါးစပ်ကတဖွဖွငြီးယင်း အားရပါးရကို ခံတာပါပဲ၊ ကျွန်တော်လိုးတာကိုလဲ သူ့အနေနဲ့ တကယ် စွဲစွဲလန်းလန်း ဖြစ်နေပုံရပါတယ်။ခက်တာက ဖေဖေနဲ့ လိုးတ့အဲ ခါမှာရော၊ ဖေဖေခရီးထွက်သွားလို့ ကိုဇော်နဲ့ ချိန်းလိုးတ့အဲ ခါမှာရော သူကလိုးပေးနေတဲ့လူကို သိပ်ကောင်းကြောင်း တဖွဖွ ပြောနေတာပဲမို့တစ်ခါတစ်ခါ စိတ်နာနေမိတယ်။

အန်တီထားနဲ့စလိုးဖြစ်ပြီး သုံးပတ်လောက်ကြာတော့ ကျွန်တော့်စိတ်ထဲမှာအန်တီဝင်းကို လိုးချင်စိတ်တွေ အရမ်းပြင်းထန်လာတော့တယ်။အရင်တုန်းက အမြေဲ တွေ့နေကြဖြစ်တဲ့အန်တီဝင်းရဲ့ သွယ်သွယ် လျလျကိုယ်လုံးလေးဟာ နှာစိတ်နဲ့ကြည့်တော့မှ အရမ်းကို မက်မောစရာ ဖြစ်နေတယ်လေ။

ကျွန်တော်လိုးနေရတဲ့ သင်းသင်းနဲ့ အန်တီထားတို့မှာ သင်းသင်းက ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်အခုမှ ဖွံ့ ဖြိုးကာစအပျိုစစ်စစ်လေးမို့လိုးရတာ တစ်မျိုးဆန်းသလို အန်တီထားကျတော့လဲမြင်တဲ့လူတိုင်း မက်မက်မောမော ဖြစ်လောက်အောင်ကို ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ကတင်းတင်း ရင်းရင်းနဲ့ရင်အရမ်းထွားပြီး တင်သားကြီးတွေကလဲ အရမ်းကိုအယ်တာမို့ လိုးရတာ အင်မတန်ကိုအရသာရှိတာအမှန်ပါပဲ။

ဒါပေမယ့် ကျွန်တော့်စိတ်ထဲမှာ အန်တီဝင်းကိုလိုးခွင့်ရရင် အရသာအဆီအနှစ်တွေ ခံစားရမယ်ဆိုတာအလိုလို သိနေတယ်၊ အန်တီဝင်းရဲ့ ခန္ဒာကိုယ် အချိုးအဆက်က အရမ်းထူးခြားနေတာကိုး။

အန်တီဝင်းရဲ့ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်က အန်တီထားလောက်လဲ မထွားဘူး၊သင်းသင်းလိုလဲ ဖွံ့ဖြိုးကာစ ပုံစံမဟုတ်ဘူး၊ ဟိုဗျာ၊အပင် ပါ်မှာ မှည့်ဝင်းနေတဲ့ ပန်းသီးကြီးလိုမျိုးပေါ့၊ မြင်တာနဲ့ကို စားလို့ကောင်းမယ်ဆိုတာ အလိုလိုသိနိုင်တယ်၊အဲဒီလိုမျိုးပေါ့။ 

အန်တီဝင်းမျက်နှာက အမြဲတမ်း ပြုံးနေတတ်တယ်၊ သူ့ထက်အသက် (၁၅) နှစ်လောက်ကြီးတဲ့ဦးဘမြင့်ကို လင်လုပ်ထားရပေမယ့် အများအမြင်မှာ လင်ကိုသိပ်ဂရုစိုက်တဲ့မိန်းမကောင်း တစ်ယောက်ပါပဲ။သူ့ယောက်ျားကြီးကိုလဲ သူတစ်ကယ်ချစ်ကြောက်ရိုသေပါတယ်။

ဦးဘမြင့်ဟာ အသက်ကြီးနေလို့သူ့သွေးသား ဆန္ဒကိုစိတ်တိုင်းကျ မဖြည့်စွမ်းနိုင်တာကြောင့် သူ့ခမျာ ကိုဇော်နဲ့တိတ်တိတ်ပုန်းခိုးတွေ့ပြီး သွေးသားဆန္ဒကိုဖြေဖျောက်နေတဲ့ အပြစ်ကလွဲရင် သူဟာ တကယ့်မိန်းမကောင်းတစ်ယောက်လိုနေတတ်တဲ့သူပါ။

စကားပြောတာကအစ တိုးတိုးလေး ပြောတတ်ပြီး လမ်းလျှောက်ရင်လဲ လှုပ်လီလှုပ်လဲ့ ညင်ညင်သာသာလေးလျှောက်တတ်ပါတယ်၊ မျက်နှာသွယ်လျလျနဲ့မျက်လုံးမျက်ခုံးသိပ်လှသလို အရပ်အမောင်းကောင်းပြီးရင်တွေ၊ တင်တွေကလဲအချိုးကျကျပြည့်တင်းနေတာပါ။

အထူးခြားဆုံးကတော့ ကလေးတစ်ယောက်မှမမွေးဖူးတဲ့ သူမို့ခါးက ရက်ရက်စက်စက်ကိုသေးသွယ်ပြီး ခါးသိမ်သိမ်အောက်မှာ ကားစွင့်မို့မောက်နေတဲ့ တင်သားလုံးလုံးဝန်းဝန်းနဲ့ အဆီပြင်လုံးဝမရှိတဲ့ ဗိုက်သားရှပ်ရှပ်လေးအောက်က ပြေဆင်းနေတဲ့ ဆီးခုံနေရာလေးပါပဲ။

သိပ်လှတယ်ဗျာ၊ အခုမှ မိန်းမတွေကို စိတ်ဝင်စားနေတဲ့ ကျွန်တော့်အနေနဲ့ လမ်းမှာတွေ့သမျှ မိန်းမတွေကို ဂရုတစိုက်လျှောက်ကြည့် နေတာမို့ အန်တီဝင်းရဲ့ ထူးခြားတဲ့ အရည်အချင်းတွေကို ပိုတွေ့နေရတာပေါ့။ ခက်တာက သားသမီးမရှိတဲ့ အန်တီဝင်းဟာ ကျွန်တော့်ကို သားတစ်ယောက်လိုသဘောထားပြီး အမြဲတမ်းဆက်ဆံတတ်တာမို့ သူ့ကိုတကယ်တမ်းလိုးဖို့ကြတော့ အတော်ခက်နေတာပေါ့။

ဒါပေမယ့် ကိုဇော့်ကိုတောင်မှ အလိုးခံသေးတာပဲဆိုတဲ့အသိစိတ်ကြောင့် သူ့ကို "စွဲ"သွားအောင် လိုးပြလိုက်ချင်စိတ်တွေကလဲ တဖွားဖွားဖြစ်ပေါ်နေပါတယ်။စိတ်ကိုထိန်းမရတော့တာမို့ တစ်မနက်မှာ အန်တီထားကိုလိုးနေယင်းနဲ့ ဗြောင်ပဲဖွင့်ပြောပြီး အကြပ်ကိုင်ရတော့တာပေါ့။ အန်တီထားဟာ ဒီ ကိစ္စ ကို စီစဉ်ဖို့ အတော်ခက်နေပုံရပါတယ်။

ဟုတ်တာပေါ့လေ၊ သူကလင်ပါသားကျွန်တော်နဲ့ တိတ်တိတ်ပုန်းအလိုးခံနေတာကိုပါ ဖွင့်ပြောပြရမှာကိုး၊ ဒါပေမယ့်ကျွန်တော်က မဖြစ်မနေ စီစဉ်ပေးဖို့အတင်း အကြပ်ကိုင်နေတာမို့ တစ်ရက်နှစ်ရက်အတွင်းစီစဉ်ပေးမယ်လို့ ပြောရှာပါတယ်။

“ မာမီက သားနဲ့ မာမီဖြစ်နေတဲ့ အကြောင်းနဲ့သားကသူ့ကို အရမ်းသဘောကျနေတယ် ဆိုတာပဲ ပြောလို့ရမှာနော်၊ သားကို အကြောင်းတစ်ခုခုပြပြီး သူနဲ့နှစ်ယောက်ထဲဆုံအောင်စီစဉ်ပေးမယ်၊ ကျန်တဲ့ အပိုင်းကတော့ သားအပိုင်းပဲ၊ သူ့ကို လက်ခံလာအောင် သားဖာသာစည်းရုံးပေတော့၊ သူက လက်မခံရင် မာမီလဲ ဘာမှမတတ်နိုင်ဘူး၊သိလား ”

အန်တီထားရဲ့စကားကြောင့် စိတ်ထဲမှာ တော်တော်လှုပ်ရှားနေမိတယ်၊ အန်တီဝင်းက ဣန္ဒြေတော်တော်ကြီးတာမို့ ဘယ်လိုများ အစပျိုးရပါ့မလဲလို့ တွေးပူနေမိတာပေါ့၊ဒါပေမယ့် မိန်းမဆိုတာ မိန်းမပါပဲလေ၊ လီးနဲ့တွေ့ရင်ပျော့သွားရမှာပေါ့လို့တွေးပြီး စိတ်ဖြေလိုက်တယ်။ အန်တီထားဟာ ကတိတော့တည်ရှာပါတယ်၊ နောက်တစ်ရက်ကျော်စနေနေ့ နေ့လယ်မှာဖေဖေ အိမ်ရှေ့ခန်းမှာထိုင်နေတုန်းထမင်းစားခန်းထဲကို လက်ကုပ်ခေါ်သွားပြီး ပြောပြတယ်။

“ သားရေ၊ မဝင်းက ခိုင်းစရာရှိလို့သားကိုခဏလောက် လာခဲ့ပါအုံးတဲ့ သားလဲ အားနေတာပဲ၊ သွားကူပေးလိုက်ပါ သားရယ် ”

အန်တီထားက မျက်စိတစ်ဘက်မှိတ်ပြီး ပြောနေတာမို့ အခြေအနေကိုချက်ခြင်းပဲ သဘောပေါက်လိုက်ပါတယ်။

“ ဟုတ်ကဲ့ မာမီ ၊ကျွန်တော် အခုပဲ သွားလိုက်ပါ့မယ် ”

ကျွန်တော်ကလဲ အထာပေါက်ပါတယ် ဆိုတ့သဲ ဘောနဲ့ပြန်မျက်စိမှိတ်ပြပြီး အန်တီဝင်းတို့ခြံဘက်ကို အသာထွက်လာခဲ့တယ်၊တစ်ခါတစ်လေ အန်တီဝင်းက ခိုင်းစရာရှိရင်ဒီလိုပဲ ခေါ်ခိုင်းနေကျမို့ ဘာမှ အထူးအဆန်း မဖြစ်တော့ပါဘူး။ ထူးဆန်းနေတာက ကျွန်တော့်စိတ်ပါပဲ။

ဟိုမှာဘယ်လိုအခြေအနေနဲ့ ကြုံရမယ်ဆိုတာ ကြိုတင် သိမထားတော့ ရင်ခုံနေမိတယ်လေ၊ ကျွန်တော်ကြိုပြောခဲ့သလိုပါပဲ၊အန်တီဝင်းကို နည်းနည်းရှိန်နေတာလဲ ပါတာပေါ့။

“ အန်တီဝင်း၊အန်တီဝင်း ”

အိမ်ရှေ့ဘာဂျာတံခါးကို အသာလှုပ်ယင်း အသံဖွဖွနဲ့ခေါ်လိုက်တော့ အိမ်ထဲက အန်တီဝင်းထွက်လာတယ်။

“ သြော်၊ကျော်ကျော်၊လာလေ ”

ဘာဂျာတံခါးကို သော့ဖွင့်ပေးလိုက်ပြီး ကျွန်တော်အိမ်ထဲရောက်တာနဲ့ ဂျိန်းခနဲပြန်ပိတ်ပြီး သော့ခတ်လိုက်တာမို့ စိတ်ထဲမှာ ကတုန်ကယင် ဖြစ်သွားမိတယ်။

“ အန်တီ၊ ကျွန်တော့်ကို ခေါ်တယ်ဆိုလို့ ”

ကျွန်တော့်အသံတွေ တုန်နေတာကို သတိထားမိတဲ့ အန်တီဝင်းဟာ ဟက်ဟက်ပက်ပက် ရယ်ချလိုက်ပါတယ်။

“ ကျော်ကျော်ရယ်၊ မဝင်းက မင်းကိုခေါ်တာမဟုတ်ပါဘူး၊ မင်းက မဝင်းနဲ့နှစ်ယောက်ချင်း တွေ့ချင်တယ်ဆိုပြီး မင်းမာမီကို ပူဆာတာမို့ မဝင်းက တမင်အတွေ့ခံရတာပါ၊ကဲ၊ ရှက်မနေနဲ့၊ ယောကျ်ားဖြစ်ပြီးအဲဒီလို သတ္တိမရှိတာမျိုး မဝင်းမကြိုက်ဘူး၊ ကျော်ကျော်ဘာဖြစ်ချင်နေတာလဲ၊ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြော၊ မင်းဦးလေးလဲညမိုးချုပ်မှပြန်ရောက်မှာ ”

အန်တီဝင်းက ပွင့်လင်းပေမယ့် ကျွန်တော်က ဘာပြန်ပြောရမှန်းမသိလို့ အန်တီဝင်းရဲ့ လှပတဲ့ မျက်နှာလေးကိုပဲ ငေးကြည့်နေမိတယ်။

“ ဟင်း၊ ဟင်း၊ ကျော်ကျော်က စတုန်းကစပြီးခုမှရှက်နေပြီလား၊ ကဲ မဝင်းနဲ့ လိုက်ခဲ့ပြီး မဝင်းခိုင်းတာတွေအကုန်လုပ်ပေတော့၊ ကျော်ကျော်က မစရဲတော့လဲ မဝင်းကပဲစပေးရတော့မှာပေါ့ ”

အန်တီဝင်းရဲ့ ခနဲ့တဲ့တဲ့ စကားကြောင့်စိတ်ထဲမတော့ မခံချင်စိတ်တွေ ဝုန်းကနဲပေါ်လာပါတယ်။

“ ကျွန်တော်က အန်တီ့ကို အားနာနေလို့ပါဗျာ၊ အန်တီကဘာမှစပေးစရာမလိုပါဘူး၊ ကျွန်တော် အဲဒီလောက်မညံ့ပါဘူး၊ လာ၊ အိပ်ခန်းထဲသွားကြမယ် ”

စိတ်တို နေလို့ အသံခပ်ပြတ်ပြတ်နဲ့ပြောယင်းအန်တီဝင်းရဲ့ လက်ကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆွဲပီး အိပ်ခန်းထဲခေါ်ချသွားလိုက်တယ်။ ကျွန်တော် စိတ်တိုနေတာကိုသိလို့အန်တီဝင်းမျက်နှာဟာ ပြုံးစေ့စေ့ဖြစ်နေပါတယ်။ အခြေအနေကို ကျွန်တော်ကောင်းကောင်း ရိပ်မိနေပါပြီ။

အန်တီဝင်းဟာ မလွှဲသာလို့ မာမီပြောတာကို ခေါင်းညိတ်ခဲ့ပေမယ့်သူ့ စိတ်ထဲမှာ ကျွန်တော့်ကို ကလေးလေးတစ်ယောက်လိုပဲသဘောထားပြီး သူ့စိတ်ထဲမှာ အပျော်သဘောနဲ့ ဟာသလုပ်နေတာကိုး။ ကျွန်တော့်စိတ်ထဲမှာ အန်တီဝင်းတစ်ယောက် ကျွန်တော့်ကို တမ်းတမ်းစွဲဖြစ်သွားအောင်၊နောက်ပိုင်း မတွေ့ရမနေနိုင်ဖြစ်နေအောင်၊ အစွမ်းပြလိုက်မယ်လို့ ကျိတ်ပြီး ဆုံးဖြတ်ချက်ချလိုက်မိတယ်။

ဒီလို ကိစ္စ  မျိုးမှာ ရှက်နေ ကြောက်နေလို့ အလုပ်မဖြစ်ဘူးဆိုတာကိုလဲ နားလည်လိုက်ပါတယ်။

“ အန်တီ့ အဝတ်အစားတွေ ချွတ်လိုက်ပါလား ”

ရဲရဲတင်းတင်းပြောချလိုက်တဲ့ ကျွန်တော့်စကားကြောင့် အန်တီဝင်းတစ်ယောက် နည်းနည်းတော့ဖြုံသွားပုံရပါတယ်၊ဒါတောင်မှ ကျွန်တော့်ကိုပြုံးစေ့စေ့နဲ့ ကလိနေပါသေးတယ်။

“ မဝင်းက ဘာဖြစ်လို့ အဝတ်အစားတွေ ချွတ်ပေးရမှာလဲ၊ ကျော်ကျော်ရဲ့  ”

ဒီတစ်ခါတော့ ကျွန်တော် တော်တော်လေး စိတ်တိုနေပါပြီ၊ မိန်းမတစ်ယောက်က ဒီလောက်အထိ “ ရိ""နေတာကိုလဲ စိတ်မရှည်ချင်တော့ဘူးလေ။

“ အန်တီပဲ ခုနတုန်းက ဘာဖြစ်ချင်သလဲပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြောဆိုပြီး အခုမှ ဘာဖြစ်လို့ မေးနေတာလဲဗျာ၊ အန်တီ့ကို ကိုယ်တုံးလုံးချွတ်ပြီး စိမ်ပြေနပြေစည်းစိမ်ခံစားချင်လို့ အဝတ်အစားတွေ ချွတ်ခိုင်းတာပေါ့၊ကဲပါ၊ အန်တီရှက်နေရင်လဲ ကျွန်တော်ပဲချွတ်ပါ့မယ် ”

ပြောပြောဆိုဆိုပဲ အန်တီဝင်းကို ကုတင်ပေါ်အသာထိုင်ခိုင်းလိုက်ပြီး ဝတ်ထားတ့ဘဲ လောက်(စ်)နဲ့ဘယာစီယာကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆွဲချွတ်ပစ်လိုက်ပါတယ်၊ဘယာစီယာချိတ်ဖြုတ်ချလိုက်လို့ ဘွားကနဲ ပေါ်ထွက်လာတဲ့ နို့ကြီးနှစ်လုံးကိုကြည့်ပြီး ကျွန်တော်တောင်စကားမပြော နိုင်အောင်ဖြစ်သွားရပါတယ်။ ဟုတ်ပါရ့ဗျာ။ တစ်သက်နဲ့ တစ်ကိုယ် ဒီလောက်လှတဲ့ နို့မျိုး မမြင်ဘူးပါဘူး။

သင်းသင်းနို့တွေက အပျိုဖြစ်ကာစ အခုမှစပြီး ဖွံ့ဖြိုးကာစပုံစံမျိုးမို့ သိပ်မထွားဘူး၊ အန်တီထားကျပြန်တော့လဲကလေးတစ်ယောက် မွေးခဲ့ပြီးပြီဆိုတော့ နို့ကအရမ်းကြီးပေမယ့်နည်းနည်းတော့ ပျော်တွဲတွဲဖြစ်နေပြီ၊အခုကျွန်တော်တွေ့နေရတဲ့ အန်တီဝင်းရဲ့ နို့ကြီးကတော့လုံးဝန်းထွားကျိုင်းပြီး လုံး၀ ပုံစံမပျက်သေးဘဲ နို့သီးခေါင်းလေးတွေကလဲ အပြင်ကိုသိပ်ထွက်မနေဘဲ နို့အုံကြီးထဲမှာမြုပ်နေတယ်၊တစ်ကယ်လှတဲ့ စို့ချင်စရာကောင်းတဲ့နို့ကြီးတွေပါပဲဗျာ။

“ ဟဲ့၊ ကျော်ကျော်၊ ဘာတွများ အထူးအဆန်းတွေ့လို့ ဒီလောက်တောင်စိုက်ကြည့်နေရတာလဲ ”

“ အန်တီဝင်းနို့ကြီးတွေက တကယ်လှတယ်ဗျာ၊ဒီလောက်လှတဲ့ နို့ကို ကိုင်ရမှာတောင် နှမြောတယ် ”

ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ပြောချလိုက်တဲ့ ကျွန်တော့်စကားကြောင့်အန်တီဝင်းမျက်နှာမှာ ရှက်သွေးဖြန်းသွားပုံရပါတယ်၊သူလဲစိတ်နည်းနည်းတော့"ထ"လာပုံပါပဲ။

“ အေး၊ကိုင်ရမှာနှမြောနေရင် ထိုင်သာကြည့်နေ၊မင်းဦးလေး ပြန်လာတ့အဲ ထိ ထိုင်ကြည့် ”

တမင်အရွဲ့တိုက် အပြောခံလိုက်ရလို့ စိတ်တိုတိုနဲ့ညာဘက်နို့အုံကို ဆွဲငုံလိုက်ပြီး ဘယ်ဘက်နို့အုံကိုဘယ်ဘက်လက်နဲ့ စိမ်ပြေနပြေဆွဲချေပစ်လိုက်ပါတယ်။

ဒီအချိန်မှာ ညာဘက် လက်ကလဲ ပြေကျနေတဲ့ ထမီထဲကိုလက်လျိုလိုက်ပြီး စောက်ဖုတ်ဖေါင်းဖေါင်းအိအိကြီးကိုအသာပွတ်ပေးပြီး စောက်ခေါင်းထဲကို လက်ခလယ်ထဲ့ပြီးမွှေပစ်လိုက်ပါတယ်၊ အထဲမှာ အရည်တွေစိမ့်ထွက်နေပြီမို့စောက်ခေါင်းလေးဟာ စီးစီးပိုင်ပိုင်ဖြစ်နေပါပြီ။

“ အန်တီ့ကို ဦးလေးပြန်မလာခင်မှာ ငါးချီပြီးသွားအောင်လိုးပြမယ်၊ မလိုးနိုင်ရင် လီးကို ဖြတ်သာပြစ်လိုက် ”

စကားဆုံးတာနဲ့ ဘာမှထပ်မပြောတော့ဘဲနို့နဲ့စောက်ပတ်ကို အားရပါးရနှိုးဆွပေးနေပါတော့တယ်၊ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆွပေးလိုက်တော့ ညည်းသံလေးတွေထွက်လာပါတယ်။

“ ဟင်း၊ဟင်း၊ ကျော်ကျော်ရယ်၊ စကား မပြောတော့လဲ ဘာမှမပြောဘူး၊ ပြောမယ့်ပြောတော့လဲ မဝင်းကို ငါးချီတောင် လိုးမယ်တဲ့။ ပါးစပ်ကရဲလိုက်တာကွယ်၊ဟင်း၊ဟင်း ”

“ ပါးစပ်ကရဲတာ မဟုတ်ဘူး အန်တီ၊ တစ်ကယ်လက်တွေ့ လိုးပစ်မယ်လို့ဆုံးဖြတ်ထားလို့ပြောနေတာ၊ကဲပါလေ၊ စောင့်ကြည့်ပေါ့ ”

ပါးစပ်ကပြောနေယင်း ကျွန်တော့်ခေါင်းကအောက်ဘက်ကို အသာရှောဆင်း သွားတာမို့ အန်တီဝင်းတစ်ယောက် အလန့်တကြားဖြစ်သွား ပါတယ်။

“ ဟဲ့၊ကျော်ကျော်၊ဘာ ဘာလုပ်၊ အို၊အိုး ”

လျောကျနေတဲ့ ထမီကိုဆွဲချွတ်ပစ်လိုက်ပြီး ပေါင်တန်သွယ်သွယ်ကို လက်နှစ်ဘက်နဲ့ဖြဲကားယင်း ပြူးထွက်လာတဲ့စောက်စိလေးကို နှုတ်ခမ်းနဲ့ဖိစုပ်လိုက်ယင်း လျာနဲ့ခပ်ကြမ်းကြမ်းရက်ပေးလိုက်တာမို့ အန်တီဝင်းရဲ့ စကားသံတွေတစ်ပိုင်းတစ်စနဲ့ ရပ်သွားပါတယ်။ နေ့တိုင်း သင်းသင်းနဲ့အန်တီထားတို့ကို ဘာဂျာမှုတ်နေကျမို့ ဘာဂျာမှုတ်တဲ့နေရာမှာတော့ တော်ရုံတန်ရုံ မိန်းမ တစ်ယောက်ကိုကော့ပျံသွားအောင် ကျွန်တော့် အစွမ်းပြနိုင်ပါတယ်။

“ အား၊အား၊ဟင်း၊ ကောင်းလှချည်လား ကျော်ကျော်ရယ်၊ ဘယ်လိုများလုပ်နေတာလဲ၊အို၊အိုး ”

အန်တီဝင်းတစ်ယောက် ပါးစပ်ကညည်းယင်း ကျွန်တော့်ခေါင်းကို အလန့်တကြား ဆုပ်ကိုင်ထားလိုက်ရှုာပါတယ်၊မကိုင်လို့လဲမရဘူးလေ။ကျွန်တော်က ရေရေလည်လည်အစွမ်း ပြလိုက်တာကိုး၊လီးပေါင်းစုံ အတွေ့အကြုံ ရှိထားတဲ့အန်တီထားက မိန်းမတစ်ယောက်ကိုစွဲသွားအောင်ဘာဂျာမှုတ်နည်းကို လက်ထပ်သင်ပေးခဲ့တာကိုး၊

ကျွန်တော့်လျှာကစောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားတေကို စိမ်ပြေနပြေရက်နေတ့အဲ ချနိ ်မှာ စောက်ခေါင်းထဲကစိမ့်ထွက်နေတဲ့ အရည်တွေဖင်ဝမှာစိုအိနေတာမို့ လက်ညိုးလေးနဲ့အသာမွှေပေးနေယင်းလက်ညိုးကိုပါ ဖင်ပေါက်ထဲဝင်အောင်အသာထိုးသွင်းပြီးဖင်ကိုလက်ညိုးနဲ့ လိုးပေးနေတာကိုး။ အန်တီထားကတော့ အဲဒီလို ဖင်ကိုဆွပြီး ဘာဂျာမှုတ်ပေးတာမျိုးကို ဘယ်မိန်းမမှတောင့်မခံနိုင်ဘူးလို့ ပြောပြထားတယ်၊ သူ့ကိုလုပ်ပေးတိုင်းလဲ စောက်ရည်တွေပန်းထွက်ပြီး တစ်ချီတော့ အနည်းဆုံးပြီးတယ်၊

တစ်ခါတစ်လေများ အရသာ ရှိလွန်းလို့ပါဆိုပြီးနောက်တစ်ချီတောင် ထပ်မှုတ်ပေးခိုင်း တတ်တယ်။ အခု အန်တီဝင်းကို ကြည့်ရတာ အတော် "လူး" နေပါပြီ၊ ညည်းသံတွေကလဲ အခန်းထဲမှာ ညံနေပါပြီ၊ ကျွန်တော့် အတွေ့အကြုံအရဆိုရင် နောက်ဆယ်ချက်လောက် ဆက်တိုက်"မှုတ်" ပေးတာနဲ့ သူပြီးတော့မှာပါ၊ 

ဒါကိုသိလို့တမင်ပဲအရှိန်ကိုလျော့ပစ်လိုက်တယ်၊ စောစောတုန်းက "ရိ" ထားတဲ့အတွက် ကလဲ့စားချေတာ ပေါ့ဗျာ။

“ အား၊အင်း၊ပြီး၊ပြီးတော့မယ် ကျော်ကျော်။လုပ်ပါ၊ဆက်လုပ်ပါကွယ်၊ ကောင်းတယ်၊ သိပ်ကောင်းတာပဲ၊အို၊မရပ်ပါနဲ့၊ လုပ်၊လုပ်လေ၊ ကြမ်းကြမ်းလုပ်စမ်းပါ၊ဟင်း။ထွက်ပြီ၊ထွက်ပြီ ”

အန်တီဝင်းဟာ တစ်ကိုယ်လုံး တွန့်လိမ်ကော့ပျံပြီးစောက်ရည်တွေကို တဖျစ်ဖျစ်နဲ့ ပန်းထုတ်ပေးလိုက်ပါတော့တယ်။အထာကျွမ်းနေတဲ့ကျန်တော်ကလဲ စောက်စိကိုဆွဲငုံလိုက်ပြီးလျာနဲ့ ခပ်ကြမ်းကြမ်းရက်ပေးနေယင်း လက်ညိုးကိုလဲ အဆက်မပြတ် ထုတ်လိုက်၊ သွင်းလိုက်လုပ်ပေး လိုက်ပါတယ်။

“ ကောင်းလိုက်တာ ကျော်ကျော်ရယ်၊ အရည်ထွက်နေတာတောင် ဆက်စုပ်နေတော့ ချင်ဆီထဲက သွေးတွေတောင် ထွက်ကုန်ပြီလားမသိပါဘူး၊ ဒီလိုအရသာမျိုး ၈၀ တစ်ခါမှမခံဖူးဘူး၊ တစ်ချီထဲနဲ့ မဝင်းတော့ မျော့သွားပြီ ”

“ အန်တီမောရင် ခဏနားလိုက်အုံးလေ၊ အမောပြေမှ ဆက်လုပ်ကြတာပေါ့ ”

ပြောပြောဆိုဆို ဒူးထောက်နေရာက ကျွန်တော်မတ်တပ်ရပ်လိုက်ပြီး သူ့ဘေးမှာထိုင်ချလိုက်တယ်။

“ ဟယ်၊ကျော်ကျော်၊နင့်ဟာကြီးက ”

အောက်ပိုင်းမှာ ပုဆိုးမရှိတော့တဲ့ ကျွန်တော့်အဖြစ်ကိုသတိရပြီး ပုဆိုးကိုကောက်ပတ်လိုက်ပါတယ်။

“ အန်တီကလဲ အလန့်တကြားနဲ့ ဒါများ မမြင်ဘူးတာ ကျနေတာပဲ ”

“ မြင်တော့မြင်ဘူးတာပေါ့ ကျော်ကျော်ရယ်၊ နင့်ဟာကြီးက အရွယ်နဲ့မလိုက်အောင် ကြီးလွန်းလို့ လန့်သွားတာပေါ့ဟဲ့၊ ဆေးတွေ ဘာတွများ လိမ်းထားတာလား ”

“ ဘာဆေးမှ မလိမ်းဘူး၊ အဲဒါ သဘာ၀ အတိုင်းပဲ ”

“ ဟင်း၊ ဒီအရွယ်မှာ တောင် ဒီလောက်ကြီးနေရင်နင့်အသက်နှစ်ဆယ်လောက် မိန်းမယူတ့အဲ ခါကျရင် ညားတဲ့မိန်းမတော့ တစ်ချီထဲနဲ့ အသက်ထွက်မှာပဲ၊ ဟင်းဟင်း ”

“ လီးကြီးလို့ စိတ်ညစ်တဲ့ မိန်းမ မရှိပါဘူး အန်တီရာ၊ပိုတောင်ကြိုက်ကြအုံးမယ်၊အခု အန်တီတောင် ဒါကြီးကိုသဘောကျနေပြီမဟုတ်လား ”

“ အေးကွယ်၊ ကျော်ကျော့်ကို အစက ဒီလောက်အစွမ်းကောင်းမယ်လို့ လုံးဝထင်မထားဘူး၊ အခုတော့ဟိုဟာနဲ့တောင်မလုပ်ရသေးပဲမဝင်းမျော့နေပြီ၊ဟိုဟာကြီးနဲ့လုပ်နိုင်ပြီလား ”

“ ကျွန်တော်က မေးရမယ့်စကားပါ အန်တီရာ၊ကျွန်တော်ကအခုချိန်ထိ မလိုးရသေးလို့ လီးက အရမ်းတောင်နေတာ၊ အန်တီ အမောမပြေသေးဘူးထင်လို့စောင့်နေတာဗျ၊သိလား ”

“ သြော်ကွယ်၊စောစောကပြောရောပေါ့၊ အန်တီကခံနိုင်ပါတယ်၊ ကဲ၊ ဘယ်လို လုပ်ချင်သလဲ၊ ကျော်ကျော်စိတ်တိုင်းကျပြော ”

ကျွန်တော်လဲ ပါးစပ်ကမပြောတော့ဘဲ အန်တီဝင်းရဲ့ပေါင်တွေကို ကုတင်စောင်းပေါ်ဆွဲတင်လိုက်ပြီး ကုတင်စောင်းမှာပေါင်တန်နှစ်ချောင်း ဆွဲကားပြီး ပြဲထွက်လာတဲ့စောက်ခေါင်းဝမှာ လီးကိုတေ့ပြီး ဖိသွင်းချလိုက်ပါတော့တယ်။

“ အိုး၊ကျော်ကျော်ရယ်၊ ကောင်းလိုက်တာကွယ်၊မင်းလီးကြီးကအတွေ့ သိပ်ကောင်းတာပဲ၊ စွဲတယ်ကွယ်၊ဆောင့်၊ဆောင့်၊ နာနာလေးသာဆောင့်၊မဝင်း သိပ်ကောင်းနေပြီ၊ သိလား ”

ကုတင်စောင်းတင်လိုးတဲ့ပုံစံက အဝင်သိပ်ကောင်းသလို အန်တီဝင်းကလဲ အပေးသိပ်ကောင်းတာမို့အရသာသိပ်ရှိနေပါတယ်၊လီးတစ်ချောင်းလုံးကိုဒစ်အထိဆွဲဆွဲထုတ်ပြီး ဆက်တိုက် ဆောင့်ထဲ့ပေးလိုက်တော့အန်တီဝင်းခမျာ ပါးစပ်က အသံကုန်ညည်းယင်း စောက်ရည်တွေ ပန်းထွက်လာသလို ကျွန်တော့်လီးတစ်ချောင်းလုံးဟာလဲ စောက်ခေါင်းထဲကထူးထူးကဲကဲညှစ်ပေးနေတဲ့ အတွေ့အထိ ကြောင့် အရမ်းကောင်းသွားပြီးလရည်တွေတပြစ်ပြစ် ပန်းထုတ်ယင်း လီးကိုအဆုံးအထိဖိကပ်ပြီး ဇိမ်ယူနေမိပါတော့တယ်။ 

အဲဒီနေ့ကညနေငါးနာရီလောက်အထိ မနားတမ်းလိုးလိုက်ကြတာအန်တီဝင်းခမျာ နောက်ထပ် လေးချီတောင်ထပ်ပြီးသွားတာမို့ကျွန်တော့်ကို တစ်ပတ်တစ်ခါမှန်မှန် လာလိုးပေးဖို့တောင်းပန်ယူရတဲ့ အထိဖြစ်သွားပါတော့တယ်။ ကျွန်တော့်အတွက်ကတော့ မိန်းမသုံးယောက်နဲ့ ဇိမ်ကျနေတော့သည်။




........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။