Sunday, September 29, 2013

အပျိုကြီးမမ (စ/ဆုံး)

အပျိုကြီးမမ (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

စိုင်းသည် ရေချိုးခန်းထဲ၌ တကိုယ်လုံးလှုပ်ရှားထားသည့် အကြောအချှုများပြေပျောက်စေရန် ရေပန်းအောက်တွင် စိမ်ပြေနပြေရေချိုးနေပါသည်။

ထို့နောက် ရေတဝကြီးချိုးပြီးလေမှ ကြီးမားကျယ်ပြန့်သည့် မွှေးပွတဘက်ကြီးတထည့်ဖြင့် မိမိကိုယ်ပေါ် အောက်ပိုင်းသို့ပတ်ထားလိုက်လေသည်။

ရာဂစိတ်များ၏ နွယ်းနယ်မှုကြောင့် ပင်ပန်းထားသည်ကို ပြေပျောက်စေချင်သောကြောင့် လက်ကျန်ရှင်းရန် ကျန်နေသေးသည့်အရက်ဝိုင်းကို တကိုယ်တည်း ပြန်လည်လှုပ်ရှားစေပါသည်။

ထိုသို့ဧည့်ခန်းစားပွဲပေါ်တွင် အဝတ်အစားမလဲသေူဘဲ ဖီလင်အပြည့်ယူနေသောစိုင်းသည် အရက်ကလေး တမြ မြနှင့် အပျိုဖြန်းကလေး ဝေေ၀အား လိုးခဲ့ရပုံနှင့် တခုလမ်မလေး ခင်ခင်၏ ရာဂစိတ်ကြီးမားလွန်းသည်ကို ပြန်လည်စမြုံ့  ပြန်နေစဉ်တွင် တိုက်ရှေ့  ၌ မီးခိုးရောင် ဖီးထက်ကာတစင်း ဝင်လာပါသည်။

ကားပေါ်တွင် ချောမောလှပသည့် မိန်းကလေးနှစ်ယောက်ပါရှိ၍ တယောက်က စိုင်း၏ဇနီးမိမိပင်ဖြစ်ပါသည်။ နောက်တဦးကို မြင်လိုက်ရသောအခါတွင် စိုင်းသည်အံ့အားသင့်သွားရပါသည်။

သူမသည် ဇော်အောင်၏ ဧည့်ခံပွဲတွင်တွေ့စဉ်တုန်းကလို ပါဝါမျက်မှန်မတပ်ထားပါ။ ဒီတစ်ခါတော့ သူမမှာ လည်းဘီးမျက်မှန်ကို တပ်ထားပါသည်။

စိုင်းသည် တဒင်္ဂအတောအတွင်း မိမိ၏အလှနှင့် ဒေါ်ကျော့ကျော့ခိုင်၏ အလှဝယ်ယစ်မူးနေပါသည်။ သူမသည် ဆံပင်ကိုတော့ ထုံးစံအတိုင်း နောက်တွဲထုံးလေးပင်ဖြစ်ပါ၏။ လည်တိုင်က အရစ်ကလေးသုံးရစ်နှင့် စင်းစင်းလေး ဖြစ်နေပေသည်။ အသားရောက်က ဝါဝင်းနေပြီး ဝတ်ထားသည့် အရောင်ကလည်း ဖော့ရှန်အဝါရောင် ပါးပါးကလေးပင်ဖြစ်သည်

လက်မောင်းသားလေးများက အင်္ကျီအဝါရောင်လက်ပြတ်အောက်တွင် တစ်တစ်ရစ်ရစ်လေးဖြစ်ပြီး ဆင်စွယ်လက်မောင်းတစကို တွေ့နေရပါသည်။

လုံချည်ကလဲ ဖေ့ါရှန်အပါးစား အဝါရောင်ပင်ဖြစ်ပါသည်။ ပျော့ပျော့အိအိ ဖော့ရှန်သားအောက်တွင် စင်း လုံးချောသည့် ပေါင်တန်လေးများက အောက်ခံပင်တီဘောင်းဘီအောက်က အသားများကို တင်းနေသယောက်မြင်တွေ့ရပါသည်။

သူမက ကားတံခါးကိုဖွင့်၍ ကိုယ်ကို အနည်းငယ်ရှေ့ ငိုက်၍ ဆင်းလိုက်သည်။ သည်တွင်ခါးနှင့် တင်ပါးထက်တွင် လက်နှစ်လုံးလောက် ရွှေဝါရောင်း ဝင်းလက်သွားသဖြင့် လျှပ်စီးတန်းကလေးလက်လိုက်သလို ဖြစ်သွားသည်။ သိမ်နွဲ့နွ့ဲခါး၊ ဖွံ့ထွားထွားတင်မှာ အိစက်နုညံ့လှသည့် ဖေ့ါရှန်သားလုံချည်အောက်တွင် တင်ပဆုံအိအိကလေးလှုပ်ခါနေပါသည်။

စိုင်းသည်မနေ့ကမှ တွေ့ဆုံခဲ့ရသည့်ကျော့အား ယခုလိုမြန်မြန်ဆန်ဆန်ကြီး ပြန်လည်တွေ့လိမ်မည်ဟု မထင်ပါ။ ထို့ပြင် မိမိနှင့် အတူရောက်ရှိလာသည့်အတွက် မို့မို့ထွားထွားလှပခြင်းများ ပြိုင်ဆိုင်နေကြသည့် အလှပိုင်ရှိင်နှစ်ဦးကို ငေး၍ ကြည့်နေယင်းပင် ပြုံးရယ်စွာဖြင့် ဧည့်ခန်းစားပွဲဆီသို့ဝင်လာနေသည်ကို တွေ့ရပေသည်။

ကိုကိုစိုင်းရေ ဟောဒါက မိမိနဲ့ကောျင်းတုန်းက တခန်းထဲသားချင်းပါ။ ခုနဈေးမှာ ဈေးဝယ်ယင်း ပြန်တွေ့ကြလို့ အိမ်ကို ခေါ်လာတာလေ။ ကျော့ရေ ဟောဒါဒို့ရဲ့ ကိုစိုင်းပေ့ါ။

ဟဲဟဲ သိရတာ ဝမ်းသာပါတယ်ဗျာ။ မိမိရယ် မနေ့ကဇော်အောင်တို့ဆီမှာကတဲက ကျော့နှင့်ကိုစိုင်းတို့က မိတ် ဆွေဖြစ်လာကြတာပါ။ မနေ့ညက ပြောမလို့ပါနော်….။ ဒါပေမဲ့ စိုင်းသည် မနေ့ညကဘယ်သူ့အကြောင်းမှ ပြောပြချိန်မရလိုက်ပါ။ နှစ်ဦးစလုံးသည် အချစ်နိဗ္ဗာန်ဘုံ အလည်တခေါက်တို့ ရောက်ရှိနေခြင်းကြောင့်ဖြစ်ပါသည်။

ဒါကြောင့်မို့ ဒါပေမဲ့၏နောက်တွင် စကားဘာမှ ပြန်မပြောတော့ဘဲ မီမီအားပြုံးစေ့စေ့ဖြင့် ကြည့်နေရပါသည်။

‘  ကဲပေါတော် တကထဲမှဖြင့် နောက်ကျမှ အလွမ်းသယ်ကြပါနော် လိုယင်းကိစ္စကိုပြောအုန်းမီမီရဲ့ ..” ဟုကျော့က ဝင်ပြောလိုက်မှ

‘ ကိုစိုင်းရေ.  ကျော့ကရုံးကိစ္စနဲ့ မြို့ကိုသွားမလို့ အဲဒါ မီမီရောလိုက်သွားမယ်နော်… မေမေတို့ဆီကို မရောက်တာလဲကြာနေပြီ.’

‘ ဒါပေမယ့်..ဒါပေမယ့်ပေ့ါနော် နော်  ကိုကိုစိုင်း မီမီလိုက်သွားမယ်နော်….မနက်ဖြန်ပြန်လာမှာပါကွယ်.’

ပြောယင်း ကျော့ရှိနေသည်ကိုပင် သတိမထားနိုင်တော့ပါ။ ကိုစိုင်း၏ နွေးထွေသော နှုတ်ခမ်းထူထူကြီးအား လျင်မြန်စွာဖမ်းယူစုတ်နမ်းလိုက်လေသည်။ ထို့နောက်စိုင်း၏ ပါးတဘက်တချက်စီကို ရွှတ်ကနဲ့နမ်းယင်းဖြင့်….

‘ ဟွင်းနော်..ကိုကိုစိုင်း မီမီမရှိတုန်းဒါကြီးတောင်နေတိုင်း လျောက်အလေလိုက်မနေနဲ့နော်… အပြင်ကိုမထွက်ရဘူးနော် ဒါဘဲ….’

ပြောယင်းတန်းလန်းနှင့်ပင် တံဘက်ဘောက်တွင်ခိုးလိုးခုလုဖြစ်နေသည့် လီးရှိသည့်နေရာသို့ ညင်သာစွာ လက်ဖြင့်ပုတ်လိုက်၊ ဆောင့်ဆွဲလိုက်နှင့် လုပ်နေပါတော့သည်။

စိုင်း၏အဖြစ်ကိုလည်း ကြည့်ပါဦး။ ရေချိုးပြီးအဝတ်မလဲသေးဘဲ မွေးပွတံဘက်ကို ပတ်ထားပေမယ့် ဧည့်ခန်းစွားပွဲပေါ်သို့ ခြေထောက်ခွဲထားပြီး စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ် ပိုးလိုးပက်စက်ထိုင်နေသည့် အတွက် ဝတ်ထာသည့်မွှေးပွတဘက်ကွဲကြောင်းသည် ပေါင်ရင်းထိရောက်နေပါသည်။

ဖြူဖွေးနေသည့် ပေါင်တန်ရှည်တွင် အမွှေအမျှင်များ ထူထပ်စွာပေါက်နေသေး၍ ကြည့်မြင်တွေ့နေကြသူများအဖို့ အသည်းယားစရာဖြစ်ချေလိမ့်မည်။

ကျော့ရှိနေသည်ကိုပပ်င သတိမရတော့ဘဲ ထင်တိုင်းလုပ်နေသည့် မီမီအား ကြက်သေသေ၍ ကြည့်နေမိပည်။ ကျော့သည် အပျိုကြီးပီပီ ရှက်ရမှန်း၊ မျက်နှာလွှဲပစ်ရမှန်းပင် မသိတော့ဘဲ ထိုအဖြစ်အပျက်ကို စိုက်၍ ကြည့်မိပါသည်။

မိမိသည် ပြောပြောဆိုဆိုနှင့်ပင် အနွေအင်္ကျီယူရန် အခန်းထဲသို့ ဝင်ရောက်သွားပါတော့သည်။ ထိုအခါမှ မိမိ၏ ရှေ့မှာပင် မသင့်တော်သည့်ပုံစံအနေအထားရှိနေသော်လည်း ခြေပြင်ကာဆက်လက်နေထိုင်နေသည့် အတွက်ကြောင့် ခုနက မီမီနှင့် ကွယ်နေသော စိုင်းအား အနီးကပ်ဆုံး မျက်ဝါးထင်ထင်မြင်တွေ့နေရပါသည်။

စိုင်းသည် ကိုယ်ခန္ဓာကျစ်လျစ်တောင့်တင်း၍ ရုပ်ချောသော ယောက်ျားတဦးဖြစ်ပါသည်။ ၎င်းလက်နှင့် ဝမ်းဘိုက်များတွင်လည်း မွှေညှင်းစိမ်းမျာဖြင့် ပို၍ပင်နုနေပေသေးသည်။

အကယ်၍များ တဘက်သာမရှိပါက တကိုယ်လုံးမွှေမျှင်များဖြင့်ပင် ကိုယ်လုံးတီးပုံကို စိတ်မှခန့်မှန်းကြည့်မိသည်။

သူမ၏မျက်စေ့များသည် အရက်ရှိန်ကြောင့်ပင်ဖြစ်လေမလား ဒါမှမဟုတ် ရမက်ခိုးအရှိန်ကြောင့်ပင်လားတော့ မသိပါ ရီဝေ၍ရဲနီနေပါသည်။

မွှေးပွတဘက်၏ အလက်နေရာတွင် မို့မောက်နေသည့် သဏ္ဌာန်တခုက နိမ့်ချီမြင့်ချီလှုပ်ရှားနေသောကြောင့် ကျော့ကစိုက်ကြည့်နေသည်ကို စိုင်းကမသိချင်ယောက်ဆောင်ပြီး မွှေးပွတဘက်ပေါက်ထွက်လုနီးပါဖြစ်သွားရလောက်အောင် စိုင်း၏ပုန်းရှိုးကွယ်ရှိုးဖြစ်နေသည့် လီးကြီးအား တဆက်ဆက်လှုပ်ရမ်းပေးနေမိပါသည်။

ထိုစဉ်မီမီသည် ဧည့်ခန်းထဲသို့ ပြန်လည်ရောက်လာပါသည်။ စိုင်းသည်သူမတို့အား ကားဆီလိုက်ပိုရန် ကုလား ထိုင်မှ အထတွင် ခါးတဖက်တချက်တွင် ညှပ်ထားသည့် မွှေးပွတဘက်စက ပြေလျော့၍ အောက်သို့ပုံကျသွားပါသည်။

ထိုအခါတွင် ခုနက မီမီလက်ဖြင့်ကိုင်ထားပေသည့် အရှိန်ကြောင့် အထဲကတောင်နေခဲ့သော လီးကြီးသည် ကျော့အား မိမိ၏လီးကြီးကြောင်းကြွားနေခဲ့သည့်ရမက်အတွက်ကြောင့် လီးကြီးသည် တောင်မတ်၍ နေပေသည်။

ထို့ပြင် တငေါက်ငေါက်ဖြင့် ဆန့်ငင်ဆန့်ငင်ဖြစ်နေပါသည်။

ဧည့်ခန်းထံရှိသူတို့မှာ ငေးကြောင်နေပြီး စိုင်းသည်ပင်လျှင် တဘက်ကိုပြန်ပတ်ရန် သတိလက်လွတ်ဖြစ်နေပါသည်။ မိန်းမသားနှစ်ဦးမှာလည်း ရှက်ခြင်း၊ ကြောက်ခြင်း၊ မျက်နှာလွှဲခြင်းမရှိခဲ့သည့်အပြင် စိုင်း၏ တုတ်ခိုင်မာကြောသောလီးကြီးအား ငေးစိုက်ကြည့်နေမိပါတော့သည်။ ထိုအချိန်တွင် စတင်လှုပ်ရှားသူက မိမိရယ်ပါ။

‘ ဟယ်..ကြည့်စမ်း..ကြည့်စမ်းပါအုန်း…မီမီတောင်အပြင်မရောက်သေးဘူး၊ အကဲထနေပြီနော်… ဒါဘဲနော်..ကိုကိုစိုင်း မီမီအပြင်သွားနေတုန်း ပွေနေယင့်တော့ အသိဘဲ’

ပါးစပ်ကပြောယင်ပင် မည်သူမှမရှိသည့်အလား စိုင်း၏နီထွေးပြန့်ကားနေသည့်ဒစ်ကြီး တဆတ်ဆတ်မာန်ထနေသော လီးကြီးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် အားရပါရ ဆုပ်ကိုင်ပြီးနောက်မှ အားမလိုအားမရဖြစ်လာသည့်အခါ မီမီ၏ပါးစပ်ဖြင့်သာ ကိုက်မိပါတော့သည်။

ထို့ပြင် လီးကြီး၏ရှေ့ဖျားပိုင်းရှိ ကြီးမာသောဒစ်ကြီးကို လျှာဖြင့်ကလိပေးနေခြင်း၊ မီမီ၏ပါးစပ်ထဲသို့ ရှေ့ တိုးနောက်ဆုတ် လိုးနေသည့် ပုံဏ္ဍာန်မျိုး လုပ်ပေးနေပါတော့သည်။ စိုင်းသည် ကျော့၏ရှေ့တွင်ဖြစ်လင့်ကစာ သူ၏လီးကြီးအား ဤကဲ့သို့ ကာမရသ၏အဓိကသော့ချက်ကို ဖွင့်လှစ်နေသောကြောင့် တကိုယ်လုံးရှိ အကြောအချဉ်များသည် ကဖြင်းဖြင်းအရှိန်တက်လာပါ၍ မီမီ၏ခေါင်းအား အားရပါးရ လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ထိန်းကိုင်းထားပြီး ဖီးလ်အပြည့်အဝခံစားနေရသည့်အလား မျက်လုံးများပင် မှေးစင်း၍ ထားပါတော့သည်။ နောက်မှ မီမီသည် ကျော့ရှိသည်ကို သတိရပြီး..

‘ ဟင်း..ဟင်း…ကိုကိုစိုင်းရယ်.  အပျိုကြီးရှေမှ ဒီလိုဖြစ်ရတယ်…တော်ကြာ သူလဲမီမီတို့အဖြစ်ကို ကြည့်ပြီး လင်လိုချင်သွားလိမ့်မယ်နော်…’

ကျော့အားနောက်ပြန်ကြည့်ယင်း ပြုံးစေ့စေ့ဖြင့် စနေပါတေ့ာသည်။ စိုင်းကလည်း အသိတရားပြန်ရောက်လာသောကြောင့် ပုံကျနေသည့် မွှေးတဘက်အား ပြန်ကောက်၍ ခါးပေါ်သို့ ပြန်ပတ်ထားလေတော့သည်။

ကျော့သည် ဒီအသက်အရွယ်ရောက်လာသည်အထိ ကာမစပ်ရှက်ကြပုံများနှင့် အာသာဖြေလာသည့် နည်းပေါင်းစုံကို အတွေ့အကြုံ့ရင်သူပီပီ နိုင်ငံခြားမှလာသည့်စာအုပ်များမှ တွေ့ရုံမြင်ဘူးရုံသာ ရှိခဲ့ဘူးသော်လည်း အခုလို အပြင်ဘက်တွင် အနီးကပ်ဆုံးမြင်တွေ့လိုက်ရသည့်အပြင် ကာမစပ်ရှက်မှုအတွက် နှုးဆွပေးနေသောအဖြစ်အပျက်ကို မျက်ဝါးထင်ထင်မြင့်တွေ့လိုက်ရသဖြင့် အိမ်တွင်းပုန်း တဏှာရမက်ကြီးသော ကျော့၏ရင်ထဲမှာ တဖိန်းဖိန်းတရှိန်းရှိန်းဖြစ်လာပြီး အာခေါင်များပင် ခြောက်သွေ့လာခဲ့ပါသည်။

နောက်ပြီးတော့ စိုင်းကို တပ်မက်မောသောအကြည့်ဖြင့်ကြည့်ယင်း တချိန်ချိန်တွင် ထိုသို့သော ကြီးမားတုတ်ခိုင်သော လီးကြီးပိုင်ရှင်ဖြစ်သူများနှင့် တွေ့ချင်စမ်းပါဘိဟု ရင်တွင်းမှ ကြိတ်ပုန်းကြိမ်းဝါးမိလိုက်ပါတော့သည်။ ထို့နောက်ကျော့နှင့်မီမီတို့သည် စိုင်းအားနှုတ်ဆက်၍ ကားပေါ်တက်ရောက်ကာ မောင်းထွက်သွားလေတော့သည်။

နောက်တနေ့မနက်တွင် မြို့မှကျော့ကျော့ခိုင် ပြန်လည်ရောက်လာသောကြောင့် စိုင်းသည်ထိပ်ထိပ်ပြာပြာဖြင့်ပင် ကြိုဆိုမိတော့သည်။ ဤတွင် ကျော့ကျော့ခိုင်က စိုင်းရယ်ဖြေးဖြေးမေးရောပေ့ါ. အခုလောလောဆယ်တော့ ကျော့ရဲ့ပစ္စည်းများကို ယူချပေးပါ ဟုပြောနေသောကြောင့် စိုင်းသည် သွက်လက်စွာဖြင့် ကူညီပေးနေလေသည်။ ထို့နောက် အမောပြေစေရန် ကျော့အတွက် ဝိုင်ချိုချိုတခွက်ကို ထဲ့ပေးပြီးလျှင် အကျိုးအကြောင်းကိုးမေးမိပါတော့သည်။

ကျော့သည် ခရီးပန်းလာသည့်ဟန်ဖြင့် ဧည့်ခန်းကုလားထိုင်ပေါ်တွင် ရော့ရိရော့ရဲပုံစံအနေအထားနှင့် ညာဘက်လက်ထဲတွင်ကိုင်ထားသော အရက်ချိုချိုတခွက်ကို မက်မောစွောမော့သောက်ယင်းမှ လမ်းမှာကားပျက်ကြောင်း၊ မီမီသည်မြို့ မှ မိဘများထံတွင်နေခဲ့ကြောင့်း၊ မိမိသည်လည်း အလုပ်ကိစ္စအတွက် စာရွက်စာတမ်းများ ပြန်လာယူခြင်းဖြစ်ကြောင်း၊ နောက်လေးငါးရက်ခန့်မှ ပြန်၍သွားရမည်ဖြစ်ပါ၍ မိမိ၏အိမ်တွင် အမနှင့်တူမနှစ်ယောက်ထဲသာ ကျန်ခဲ့၍ ကိုစိုင်းမှ အိမ်လိုက်ပို့ပေးပါရန် ပြောပြလေသည်။

ထို့ပြင် စိုင်းနှင့်ကျော့တို့သည် စကားအေးအေးဆေးဆေး ပြောကြဆိုကြနှင့် နောက်ပြီးတော့လည်း ပုလင်းထဲမှ အရက်သည်လည်း ဖန်ခွက်ထဲကိုရောက်၊ ဖန်ခွက်ထဲမှ အရက်များသည်လည်း လက်များမှတဆင့် ပါးစပ်ထဲဆီသို့ အများအပြားစီးဆင်း၍ ဝင်ရောက်လာကြသောအခါ တဦးနှင့်တဦး အာရွှင်၍ လာကြပါတော့သည်။

‘ ကိုစိုင်းရယ် သောက်လို့တော့ ကောင်းပါတယ်နော်၊ ကျော့ရဲ့ အိမ်ကိုလည်း လိုက်ပို့ယင်းနဲ့ ကျော့ရဲ့အမနဲ့ တူမကလေးတွေကိုလည်း မိတ်ဆက်ပေးယင်း အခုတခါတည်းလိုက်ပို့ပေးပါအုန်းနော်’

ခရာတာတာညုတုတုဖြင့်ပြောနေသော ကျော့အားစိုင်းသည် ရမက်တွေဝေနေသော အကြည့်ဖြင့်ကြည့်ယင်း ကျော့အားမိမိကားပေါ်တက်စေ၍ လိုက်ပို့ပေးစေပါသည်။ ကားပေါ်တွင် ကျော့သည် ကားစီးလာသည့်ဒဏ်ကြောင့်လည်းကောင်း၊ စိုင်း၏အိမ်တွင်သောက်ထားသည့် အရက်အရှိန်ကြောင့်လည်းကောင်း ထိုင်ခုံပေါ်တွင်ကောင်းကောင်းမထိုင်နိုင်တော့ပါ။ ကားမောင်းနေသည့် စိုင်း၏အပေါ်သို့ မှီ၍လိုက်လာသညါသည်။ စိုင်းသည်လည်း ထိတွေ့လျက်ရှိသော ဆန္ဒထက် အသွေးအသား၏ထိတွေ့မှုကြောင့် မိမိ၏သွေးများသည် ဆူပွက်၍လာပါတော့သည်။

ကျော့၏ခန္ဓာကိုယ်မှ ရေမွှေရနံ့သည်လည်း မိမိ၏နှာခေါင်းဝတွင် ကလူကျီစယ်ကစာနေမှုကြောင့် မောင်းနှင်နေသော ကားစီယာတိုင်ကို လက်တဘက်ဖြင့်ထိန်းသိမ်းမောင်းနေပြီး ကျန်လက်တဘက်မှနေ၍ မိမိဘက်သို့အိကျလာသော ကျော့၏ကိုလုံးကျစ်ကျစ်လေးအားဖက်ထာခဲ့ပြီး ဖြေးညှင်းစွာ ပွတ်သပ်ပေးနေပါတော့သည်။

ထို့ပြင် ကျော့၏ရှည်လျားသွယ်တန်းပြီး ဖြောင့်စင်နေသည့် ပေါင်တန်တလျောက်လုံးအား ဖွဖွလေး ပွတ်၍ပေးနေပါတော့သည်။ ကျော့သည် မှေးထားလျက်ရှိသော မျက်ဝန်းတစုံကို မဖွင့်ချင်ဖွင့်ချင်ပုံစံမျိုးဖြင့် ပြန်လည်ကြည့်ယင်းက

‘ ဟင်းနော်… ကိုစိုင်းကလေး မီမီပြောလည်းပြောစရာဘဲ မနေ့တုန်းကတင် မီမီသတိပေးသွားပြီးသားနော်.. ကျော့ကိုလာပြီး အကဲထမနေပါနဲ့နော် မီမီနဲ့တွေ့ယင် တိုင်ပြောလိုက်မှာဘဲနော်..’

ပါးစပ်က ညင်းပယ်သည့်စကားလုံးများပြောနေသော်လည်း လက်တွေ့တွင်မူ စိုင်း၏ပြုသမျှ နုနေရပါသည်။ ထို့ပြင် မိမိ၏ကိုယ်လုံးကလည်း စိုင်းဘက်သို့ ပူးကပ်နေပါသည်။ ကျော့သည် အားလုံးတွေ့ရှိထားရသော မိန်းမများထက်ပို၍ တနှာရမက်ကြီးပေလိမ့်မည်။ 

ထို့ပြင် အတွေ့အကြုံရှိသော စိုင်းကလည်း ကျော့အား စိတ်တူကိုယ်တူ ချစ်ရည်မျှပြီး မီးကုန်ယမ်းကုန်ကြိတ်လိုက်ရလျှင် ကောင်းလေမလားလို့ စိတ်ထဲမှနေ၍ စဉ်းစားနေသော်လည်း သူ၏လက်တဖက်ကတော့ သူမ၏ကိုယ်မှ တစက္ကန့်ကလေးမျှမခွာခဲ့သေးပါ။

ထို့ပြင်ကျော့၏ပခုံးပေါ်မှ မိုး၍ဖက်ထားပြီးလျှင် အင်္ကျီလည်ဝိုက်မှ တွဲကျနေသည့်အောက်မှ ရုန်းကန်ထွက်နေသည့်အလား ဖွံ့ဖြိုးကြီးမားလွန်းသည့် နို့နှစ်လုံးအား ဟိုဘက်သည်ဘက်ရွေ့လား၍ ကိုင်တွယ်ပွတ်ချေပေးနေပါတော့သည်။

‘ ဟယ် စိုင်းရယ်..မကဲပါနဲ့ကွယ်။ လမ်းမကြီးပေါ်မှာ မကောင်းပါဘူးနော်.. အိမ်ရောက်လို့ရှိယင်.. ဟင်း…’

ကျော့၏ ဆက်၍ ပြောမည့်စကားကို ဆုံးအောင်နားထောင်ချင်ပါသော်လည်း ‘စိုင်းရေ ကျော့တို့တိုက်ကို ရောက်နေပြီ၊ အဲ… အဲဒီမှာဘဲရပ်ပြီး အစောင့်ကိုဟွန်းတီးပြီးခေါ်လိုက်ပါတော့နော်…’ ဟုနောက်ဆုံးပြောလိုက်ပါ တော့သည်။

စိုင်းသည် တိုက်ထဲသို့ဝင်သည့် ဝင်းတံခါးလာရောက်ဖွင့်ပေးစေရန် ကားဟွန်းကို ကြာရှည်စွာ တီးသော်လည်း ဝင်းတံခါးကို မည်သူမျှလာ၍ မဖွင့်ပေးပါချေ။ ထိုအခါတွင်ကျော့သည် စိတ်မရှည်တော့သည့်ဟတ်ဖြင့် ဒယီးဒယိုင်ဆင်းသွားလေတော့သည်။

စိုင်းသည် ကားကို တိုက်ရှေ့ရှိ ပေါ်တီကိုအောက်သို့မောင်းသွားပြီးလျှင် ကျော့၏အလားကို စောင့်နေပါတော့သည်။

ကျော့သည် မိမိမရှိသည့်အချိန်တွင် တိုက်ကိုဂရုစိုက်ရန်သေသေချာချာမှာသွားခဲ့ပါသော်လည်း အချိန်ကြာမြင့်စွာ ခေါ်သော်လည်း အစောင့်ကိုမတွေ့သောကြောင့် ဆူရန်ကားဂိုဒေါင်ရှိ အခန်းသို့ ရောက်ရှိသောအခါတွင် အစောင့်၏ကားဂိုဒေါင်အတွင်းမှနေ၍ ညည်းညူသံများကြားနေရသောကြောင့် ကျော့သည် ဘေးပြတင်းပေါက်မှနေ၍ ချောင်း၍ ကြည့်မိပါတော့သည်။

အခန်း၏အုတ်တမံသလင်းပေါ်တွင် ဖျာတချပ်ခင်းထားပါသည်။ ဖျာပေါ်တွင်အစောင့်ဖြစ်သူ မောင်အေးနှင့် အမဖြစ်သူ လှလှခိုင်တို့သည် ပတ်ဝန်းကျင်တွင် မည်သူမျှမရှိသည့်အလား နှစ်ဦးစလုံးတွင် အဝတ်အစားမဲ့စွာဖြင့် လိုးကြရန် တာစူ၍ နေပါတော့သည်။

မောင်အေးသည် လှလှ၏တကိုယ်လုံးရှိ အသားများ ပဲ့ထွက်မတတ် အပေါ်နှင့် အောက်ပွတ်ချေ၍ ပေးနေပါသည်။ ထို့အပြင် လှလှ၏ကြီးမားလှပသည့် နို့နှစ်လုံးအား ပွတ်ချေပေးလိုက် နို့သီးခေါင်းကို လက်နှင့်ချေပေးလိုက်၊ ပါးစပ်ဖြင့်လည်း စုပ်လိုက်ကိုလိုက်နှင့် အလုပ်ရှုပ်နေပါတော့သည်။

ကျော့သည်ရန်ထောင်ရန်လာသည့်ကိစ္စကို မေ့နေပြီး၊ ခုနက ဟွန်းတီး၍ ခေါ်မရသည့် ကိစ္စမှာလည်း ရှင်းပါပြီ။ ရာဂကိစ္စများကို မာန်တက်နေသောအခါတွင် ပတ်ဝန်ကျင်ကို ဥပက္ခာပြုပေတော့မည်။ ကြည့်ယင်း ကြည့်ယင်းနှင့် မောင်အေးနှင့်လှလှခိုင်တို့သည် အားမလိုအားမရဖြစ်လာကြသည်လို့ထင်ပါသည်။

တယောက်နှင့်တယောက်၏ အင်္ဂါဇာတ်မျာကို ကြမ်းတမ်းစွားကိုင်တွယ်နေကြရင်း ပို၍ရမက်ကြီးမားသော လှလှသည် မောင်အေး၏လီးကြီးကို ပါးစပ်ဖြင့် စုပ်၍ပေးပါတော့သည်။ မောင်အေးသည်လည်း မိမိလီးအား အားရပါးရစုပ်ပေးသောကြောင့် အကြောအချဉ်များ ကျင်တတ်လာပြီး ရမက်များလည်း ထလာသည်ကိုတွေ့ရပါသည်။ ထို့ကြောင့် ကြိတ်မနိုင်ခဲ့မရဖြစ်နေပြီး ပါးစပ်ဖြင့်လီးကြီးအား မြိန်ရေရှက်ရေ စုပ်ပေးနေသည့် လှလှ၏ခေါင်းအား လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ကြမ်းတမ်းစွားဆုတ်ကိုင်ထားမိပါတော့သည်။

ထို့နောက် မောင်အေးသည် ကာမစပ်ယှက်ရန် စိတ်ထဲထိန်းမနိုင်သိမ်းမနိုင်ဖြစ်လာသည့်အလျောက် လီးကြီးအား အားရပါးရစုပ်ပေးနေသည့် လှလှအား ပက်လက်အိပ်စေပြီးလျှင် အပေါ်မှနေ၍ မီးကုန်ယမ်းကုန်တက်၍ လိုးနေပါတော့သည်။ အောက်မှနေသော လှလှခိုင်သည်လည်း အညံ့မခံပါ။ 

အပေါ်မှတက်၍ ဆောင့်လိုးနေသော မောင်အေး၏ခါးနှစ်ဖက်ကို တင်းကြပ်စွားဖက်တွယ်ထားပြီး သူ၏ဖင်ကြီးအား မြှောက်၍ ပင်ကော့ပေးနေပါတော့သည်။ မောင်အေးသည်လည်း စက္ကန့်အမျှ အားရပါရဆောင့်လိုးနေပြီးလျှင် သူ၏စိတ်ကိုမထိန်းနိုင်တော့ဘဲ သုတ်များကို စောက်ဖုတ်ထဲသို့ ဒလအောသွင်းလိုက်ပါတော့သည်။ သူမ၏ ကိုယ်ပေါ်သို့ နွမ်းလျစွာဖြင့် မှောက်ချိုက်ပါတော့သည်။

လှလှသည် သူမ၏လိုအင်ဆန္ဒမပြည့်စုံလေဟန် တူပါသည်။ အောက်မှနေ၍ ဖင်ကြီးကို မြှောက်ခါပင့်ခါဖြင့် စောင့်ပေးနေပါသည်။ မောင်အေးကိုလည်း ညစ်ညစ်ပတ်ပတ် ဆဲရေးတိုင်းထွာနေပါတော့သည်။

‘ ဟင်း … သူ့လီးကြီးက ကြာကြာတောင် မတောင်နိုင်ဘဲ အရင်ပြီးတော့နော်၊ သူများကောင်းအောင် လုပ်မပေးဘဲနဲ့ ကဲလိုက်သေးတယ်။ တော်ပါပြီ နောက်ခါများ သူများစောက်ဖုတ်များလိုးချင်လို့ တောင်းလို့ရှိရင် မပေးတော့ဘူးနော်’ 

ဟု စိတ်ဆိုးမာန်ဆိုးပြောနေပြီး သူမ၏ကိုယ်ပေါ်တွင် ဝက်မှိန်းမှိန်းနေသော မောင်အေး၏ ကိုယ်ကြီးကို ဘေးဘက်သို့တွန်းချလိုက်ပါသည်။ သူမ၏ ကာမဆန္ဒမပြည့်စုံသေးသည့်အတွက် ပျော့ကျနေသည့် လီးအားတပ်မက်စွာစိုက်ကြည့်နေပြီး ပြည်လည်၍ နိုးကြွလာအောင်း နှိုးဆွပေးနေပေသည်။

မောင်အေး၏လီးကြီးသည် မောပန်းသွားသည့်အလား ပြန်လည်၍ ထောင်မလာတော့ပါ။ မောင်အေးသည်လည်း မိမိ၏ လိုအင်ဆန္ဒပြည့်ဝမှုကြောင့် အာသာပြေသွားပြီဖြစ်သည့်အတွက် လှလှ၏ဘေးတွင် ဇိမ်ဖြင့်မှေးနေတော့သည်။ လှလှသည် မိမိ၏လိုအင်ဆန္ဒ မပြည့်စုံသေးပါ။ အခုမှ ကာမ၏အရသာကို စလုံးရေစခါရှိသေးသည်။ ရမက်ကြီးလှသော လှလှသည် မောင်းအေးကို အားကိုး၍ မရနိုင်မှန်းသိပြီးဖြစ်သည့်အတွက် မိမိကိုယ်၏ ဆန္ဒရမက်သွေးပြေစေရန် နည်းလမ်းရှာဖွေရပါတော့သည်။

ဂိုဒေါင်အခန်းသည် ကာထားသည့် အခန်းဖြစ်နေ၍ အပြင်က ကားရေဆေးသည့်ပိုက်နှင့် တဆက်တည်းထားသည့်အပြင် ထိုရေပိုက်နှင့် ရေပိုက်လုံးရှိဖြင့် ပန်းခြံထဲရှိ ပန်းပင်များကို ရေလောင်းပိုက်ကို မြင်တွေ့လိုက်သောအခါတွင် အကြံတခု ရသွားပါလေတော့သည်။

ဤအကြံသည် မည်ကဲ့သို့အကြံဖြစ်ပါသနည်းဟု အသေးစိတ်ညွန်ပြချင်ပါသည်။ ထိုအခါတွင် မောင်အေးကဲ့သို့သော ကာမစပ်ယှက်ရာတွင် တကိုယ်ကောင်းဆန်ပြီး တဘက်သပ်ကြီးပြီးမြောက်စေ၍ အခြားတဘက်အတွက် အာသာမပြေမဖြစ်စေရန် အောက်တွင်ဖော်ပြလျက်ရှိသော လှလှခိုင်၏ (တကိုယ်တည်း ဆန္ဒဖြေဖျောက်နည်းကို ယူကြပါကုန်)။ ထို့ကြောင့် လှလှခိုင်၏ ကာမဆန္ဒ မပြေပျောက်သေးသည့်အတွက် တကိုယ်တည်း ကာမရမက်ဖြေဖျောက်နည်းကို ဆက်လက် ကြည့်ရှုကြပါရန်။

လှလှခိုင်သည် အနီးအနားတွင်ရှိသော ရေပိုက်ကို ယူလိုက်ပါသည်။ ထို့နောက်တွင် ရေတိုင်နှင့် ဆက်သွယ်စေပြီး ရေတိုင်မှ ခလုပ်ကို အဆုံးထိ ဖွင့်ချလိုက်ပါတော့သည်။ ပိုက်၏ အစွန်းတဖက်တွင် ကားရေဆေးရန်အတွက်နှင့် ပန်းပင်လောင်းရာတွင် အဝေးသို့ရောက်စေရန်အတွက် သံခေါင်းစွပ်တတ်ထားသည်။ ထွက်ပေါ်လာသောရေအားသည် သေးငယ်သည့်အပေါကမှ ရုန်းထွက်လာသည့်အလား ပြင်းထန်စွာသက်ရောက်လျက်ရှိပါတော့သည်။ 

လှလှခိုင်စည် မိမိ၏ကြီးမားချောမွတ်သည့် ပေါင်နှစ်ဘက်ကို ဘေးသို့ကားနိုင်သမျှ ကားစေပြီးလျှင် မိမိ၏အာသာမပြေသေးသည့် ကာမဆန္ဒများကို ဖြေဖျောက်ရန်အတွက် တာစူနေပေသည်။ စောက်ဖုတ်ဝသို့ ရေပန်းဖြင့်ထည့်ထားစေပြီးလျှင် လိုအင်ဆန္ဒပြည့်ဝစေရန် ဖြေဖျောက်နေပေတော့သည်။ ရေပန်းအားသည် ပိုက်၏ထိပ်ဝတွင်းသေးငယ်သော အပေါက်ဝမရုန်းကန်ထွက်လာရသောကြောင့် ရေပန်းအားပြင်းထန်နေပေသည်။

လှလှခိုင်သည် ပေါင်နှစ်ဘက်ကိုဘေးသို့ဖြန့်ကားထားပြီး လက်တဖက်ကနောက်ဘက်သို့ ထောက်ထား၍ ကျန်လက်တဘက်က ရေပိုက်ခေါင်းကို မိမိ၏စောက်ဖုတ်ဝနားသို့ ထားရှိစေပြီး တဟင်းဟင်းဖြင့် ကာမစိတ်များ အထွတ်အထိပ်သို့ ရောက်ရှိနေပါတော့သည်။ ရေပန်းမှ ပြင်းအားသည်လည်း လျော့မသွားပါ။ ခလုပ်အဆုံးထိဖွင့်ထားသောကြောင့် အရှိန်ပြင်းစွာဖြင့် ရေအားထွက်နေပါသည်။ လှလှခိုင်၏စောက်ဖုတ်ဝသို့ အရှိန်ပြင်းစွာဖြင့် ဝင်ရောက်ထိတွေ့နေပြီးလျှင် အတွင်းသားများအား အားရှိပါးရှိရိုက်ခတ်လာသောကြောင့် ဆူဝေနေသည့်ကာမရမက်များ ပြေပျောက်သဖွယ်ရှိပြီဟုထင်ပါသည်။

စိုင်းသည် ဘေးပြတင်းပေါက်မှ နေ၍ အထဲရှိသူများအား ကုန်းကုန်းကွကွဖြင့်ချေင်းကြည့်နေသာ ကျော့ကျော့ခိုင်ကို မြင်တွေ့ရသောအခါတွင် စိုင်းသည် ကျော့ကျော့ခိုင်၏ နောက်မှနေ၍ ဂိုဒေါင်အတွင်းရှိ အဖြစ်အပျက်များကို ကြည့်မိသည်။ 

ကာမစပ်ရှက်နေကြသည့် အမဖြစ်သူလှလှခိုင်နှင့် မောင်အေးတို့ နီးကပ်စွာဖြင့် တွေ့လိုက်ရသောအခါ တကိုယ်လုံးရှိ သွေးသားများသည် ဆူပွက်နေပြီး တကိုယ်လုံးရှိ ကြွက်သားများသည်တုန်လာပြီး မိမိနောက်မှနေ၍ ဘယ်အချိန်ကတည်းကရောက်နေသည်မသိ ကြီးမာသောတင်ပါးဆုံပေါ်တါင် နွေးထွေးစွား ထိတွေ့နေသည့် စိုင်းလီးကြီးဖြင့် ပွတ်ဆွဲနေမှုကြောင့် ရာဂစိတ်များထလာသည်။ 

တကိုယ်လုံးရှိသွေးသားများသည် တရှိန်းရှိန်းတဖိန်းဖိန်း ဖြစ်လာပြီး ခြေထောက်များပင် မရပ်တည်နိုင်တော့ပါ။ ဒူးညွတ်၍ခွေလို့သွား၍ ရပ်လျက်ရှိသည့် စိုင်းသည်ညင်သာစွာ ပွေ့ဖက်၍ ကျော့ကျော့ခိုင်၏ နီထွေလှသည့် နှုတ်ခမ်းတစုံကို အငမ်းမစုပ်ယူပေးနေသည့်အပြင် အဓိကသော့ချက်ဖြစ်သော အချစ်၏နောက်ကွယ်တွင်ရှိသော အချစ်၏သော့ချက် (သို့မဟုတ်) ကာမ၏သော့ချက်များအားလုံးကို ဖွင့်ရန်ကြိုးစားနေပေတော့သည်။

စိုင်သည် ကျော့ကျော့ခိုင်၏ နှုတ်ခမ်းတွေကိုစုတ်ယူနေရာမှ လျှာဖျားကလေးဖြင့် ကလိနေသေးသည့်အပြင် ကျစ်လျစ်တုတ်ခိုင်သည့် ကျော့၏ကိုယ်လုံးတလျောက်အား ညင်သာစွာ ပွတ်သပ်ပေးနေပါသည်။ ကျော့သည် သွေးသားရမက်ထဲမှ ဆူကြွလာသည့် ရမက်ဆိုးတွေကို တားဆီး၍ မရနိုင်တော့ပါ။ 

မနေ့တုန်းက စိုင်း၏ကြီးမာကျယ်ပြန့်သည့် လီးကြီးကို မြင်လာကထဲက စိုင်းနှင့်အလိုးခံချင်စိတ်ပေါ်ပေါက်နေခဲ့ပါသည်။ အခုလို တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင်ဆုံတွေ့ကြရသော ကာမပွဲတော်ကြီးတွင် မကြုံလိုက်မဆုံလိုက်ရလျှင် မိမိသာလျှင်ငတ်လိမ့်မည်အထင်ဖြင့် မိမိ၏ဂုဏ်အရှိန်တောင် မငဲ့ညှာတော့ပါ။ 

နောက်ပြီး အပျိုကြီးဖြစ်သောကြောင့် ကာမဆန္ဒများကို မစားသုံးဘဲမနေတော့ပါ။ ကာမဆန္ဒများအနှံ့ပြင်းပြ၍ နေပြီးလျှင် စိုင်း၏ကာမဆန္ဒများကို အင်တိုက်အားတိုင်ဖွင့်၍ စိတ်တူကိုယ်တူဖြစ်စေရန်အတွက် အပျိုကြီးတဦးပီပီ ရှက်အားပိုနေသည့်အပြင် ကာမစက်ရှက်မှုအတွေ့အကြုံကို ရင့်ကျက်စေ၍ အပေးအယူမျှတလေအောင် စိုင်းအာပြန်လည်ဖက်တွယ်နေပြီး စိုင်း၏လုံချည်ထဲမှ ထိုးလို့ထောင်နေသည့် လီးကြီးအား အားရပါးရ ကိုင်တွယ်နေပါသည်။

ထို့နောက်ကျော့သည် မိုးတိုးမတ်တတ်ဖြင့် ကာမ၏သော့ချက်များ ပြိုင်တူဖွင့်နေရသည်မှာ အားမလိုအားမရ ဖြစ်လာသည့်အတွက် မျှော်မှန်းထားသည့်အတိုင်းအချိန်မကြာသေးသောကာလတွင် တောင့်တခဲ့ရသော စိုင်းနှင့်အတူ ကာမပွဲတော်ကြီးတစ်ခုတည်ရန်အတွက် မိမိကရှေ့တောင်ပြီး တိုက်ပေါ်ရှိ မိမိအခန်းသို့ ခေါ်ဆောင်သွားပေတော့သည်။ 

အခန်းထဲသို့ရောက်သောအခါ စိုင်းသည်သူမထက်ဦးအောင်လှုပ်ရှားမှု ပြုလိုက်ပါသည်။ စိုင်းသည် ဝတ်ထားသော အဝတ်အစားများကို လျင်မြန်စွာ ချွတ်လိုက်ပြီးလျှင် ကုတင်ပေါ်တွင် ပိုလိုးပက်လက်ဖြင့် တနှာကြည့် အကြည့်ဖြင့် မခို့တရို့လုပ်နေသော ကျော့ဆီသို့သွားပြီးလျှင် ကျော့၏အပေါ်မှမိုး၍ နှုတ်ခမ်းအစုံကိုနမ်းယင်းဖြင့် သူမ၏လျာဖျားကလေးကို ကလိလိုက်သောအခါတွင် တကိုယ်လုံးရှိအကြောပေါင်းတထောင်သည် တပြိုင်တည်း နိုးကြွလာသည့်အလား တွန့်တက်၍လာပါတော့သည်။

စိုင်းသည်ကျော့၏ကိုယ်ပေါ်တွင်ရှိနေသေးသည် အင်္ကျီကိုချွတ်လိုက်သောအခါ ဝင်းဝါအိစက်နေသည့် သူမ၏ အသားဆိုင်များကို မြင်လိုက်ရသည့်အပြင် ပုံဖေါ်သည့်ဘရာစီယာမဟုတ်သည့်အပြင် အရှိကိုအရှိအတိုင်း ဖွံ့ဖြိုးတောင်းတင်လှသည့် နို့နှစ်လုံးသည် အပြင်ဘက်သို့ ပြူထွက်၍နေသည်ကို တွေ့ရသောအခါတွင် စိုင်း၏ရာဂစိတ်များသည် မထိန်းသိမ်းနိုင်တော့ပါ။ 

တဆင့်ချင်းတဆင့်ချင်းလည်း အချိန်ဆွဲမနေတော့ပါ။ ကြီးမားကျယ်ပြန်နေသည်ဟု ထင်ရသည် နို့နှစ်လုံးကြီးအား အငမ်းမရမြင်တွေချင် ထိတွေ့ချင်သည့်စိတ်များကိုလည်း မတားဆီးနိုင်တော့ပါ။ 

ကျော့၏ဘရာစီယာချိတ်ထားသော သံချိတ်ကလေးကို အလောတကြီး လျင်မြန်စွာဖြုတ်ပစ်လိုက်သောအခါတွင် ကျော့၏ကိုယ်လုံးနှင့် သူမ၏နို့နှစ်လုံးတို့သည် တင်းကြပ်စွာဖွက်ထားသည့်အလား ဒါမှမဟုတ် ဘရာစီယာအတွင်းတွင် မွန်းကြပ်စွာခိုအောင်းနေသောကြောင့် အပြင်သို့အပြေအလွှားတိုးထွက်လာသည့်အတွက် ကြီးမားကျယ်ပြန်သော နို့ကြီးနှစ်လုံးသည် ထင်သည့်ထက်ပို၍ ကြီးမားနေသောကြောင့် လွန်စွာရမက်ကြီးကြသောသူများ လာရောက်တွေ့ဆုံနေရသောကြောင့် စိုင်းသည်ပွဲကြီးပွဲကောင်းတွေ့ရှိရတော့မည်အတွက် ပျော်မြူနေပေတော့သည်။

စိုင်းသည် ကြီးမားလှသည့် နို့ကြီးနှစ်လုံးကို ငေးကြည့်နေယင်း မိမိလက်ဖြင့် အသာအယာပွတ်ချေပေးနေပြီး နို့သီးအုံကလေးကို ကိုက်လိုက်နှင့် ကာမ၏ အဓိကသော့ချက်များကို စိတ်တူကိုယ်တူပြိုင်နိုင်ရေးအတွက် အ စွမ်းကုန်ဖြည့်ဆိးပေးနေပါတော့သည်။ အောက်မှရောက်ရှိနေသော ကျော့သည်လည်း အညံ့ခံနိုင်ပါ။ စိုင်း၏ကာမရမက်များကိုလည်း ပြန်လည်ဖွင့်လှစ်ပေးနေပါတော့သည်။ 

ထို့ပြင်လည်း စိုင်း၏ကာမရမက်များကို ကျင်လည်စွာဖွင့်ပေးနေသောကြောင့် မိမိ၏တကိုယ်လုံးရှိ သွေးကြောများမှ ကာမသွေးများသည် ဒီရေအလားတိုးတက်လာသည့်အတွက် အညိမ်မနေတော့ပါ။ လူးလွန့်လှုပ်ရှား၍ နေပါတော့သည်။

‘ စိုင်းရယ်.. ကျော့မနေတတ် မထိုင်တတ်တော့ဘူးကွယ် ဟင်းဟင်း… ဒါကြောင့်မို့လဲ မီမီက အသဲစွဲသွားအောင် ချစ်နေတာပါနော်’

‘ အို..အို စိုင်းရယ် ရင်ထဲမှာ ဘယ်လိုကြီး ဖြစ်နေမှန်းမသိပါဘူးကွယ်.. ဟင့် ဟင့်… ကွယ်လေ .. ကြည့်ပါလားကွယ်… နို့သီးကို အားရပါးရ စုပ်နေလိုက်တာ သူ့ကိုယ်သူ ကလေးပေါက်စကလေးကျနေတော့တာဘဲ…အား… အား… ယားလှပြီကွယ်လို့  ဟားး…ဟေ့..စိုင်း..ကျော့ကို မညှင်းဆဲပါနဲ့တော့ကွယ်….’

ပြောယင်းဆိုယင်းဖြင့်ပင် သူမဝတ်ထားသော လုံချည်ကိုပင် စိုင်းဆွဲချွတ်နေစရာမလိုတော့ပါ။ ကာမ၏ သွေးဆိုးများကို ရွထလာသေကြောင့် မနေနိုင်သည့်အဖြစ်သို့ ရောက်ရှိနေယင်းကပင် ကျွတ်ထွက်နေသည့် အောက်ပိုင်းသို့ တပ်မက်စွာဖြင့်အငမ်းမရကြည့်ရှုနေမိပါသည်။ 

ကျော့၏ပေါင်တန်များသည် ဖြူဖွေးသရောင်ရှိပေမဲ့ အဝါရောင်သန်းနေပြီးလျင် စောက်ဖုတ်၏အလည်တည့်တည့်တွင် စောက်ဖုတ်မွှေညင်းစိမ်းများပေါက်ရောက်နေသည်ကို မြင်တွေ့ရပါသည်။ စောက်ဖုတ်သည် ကြီးမားမို့မောက်လွန်းအားကြီးသည့်အတွက် စိုင်းကပွဲတော်တည်ရန် အသင့်ဖြစ်နေသည့်အလား စောင့်မျှာ်နေသယောင်ရှိပေတော့သည်။




........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။



Thursday, September 26, 2013

ဗူးသီးနုနုမခူးရ (စ/ဆုံး)

ဗူးသီးနုနုမခူးရ (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - ALL BLUE BOOKS ( GAY )

" ဒီည ကိုတရုတ်ကြီးတို့် အိမ်က ကြက်ခိုးပီး ချက်စားမယ် ဟျောင့်.." 

ဘိုမင်း ပြောလိုက်တာ 

" အေး..ဟုတ်တယ်ကွ၊ ဟို လူပျိုကြီး ကိုထွန်းလှ အိမ်က ဘူးသီးခိုးမယ်ကွာ ဘူးသီးနဲ့ ကြက်သားရောချက်စား.. အဟား.ရှယ်ပဲကွာ.ရွှတ်လွှတ်.." 

လျှာသပ်လိုက်ပီး ဟန်ပါပါ ပြန်ဖြေလာတဲ့ စိုးကြီးစကားကို ခေါင်းတစ်ငြိမ့်ငြိမ့်နဲ့ထောက်ခံလိုက်တဲ့ ဘိုမင်း။ တန်ဆောင်မုန်းလပြည့်ညမို့ ကြက်ခိုးပီး ကာလသားဟင်းချက်စားဖို့ အစီအစဉ်ဆွဲနေတဲ့ ဘိုမင်းနဲ့ စိုးကြီးဆိုတဲ့ ငပေ ၂ကောင်။ အသက်ကလည်း ၁၈၊ ၁၉ ရွယ်တူတွေမို့ တစ်ပူးတွဲတွဲပေါင်းသင်းဖြစ်နေတာ။

ညနေ ၆နာရီလောက်တည်းက ၂ယောက်သား ဖင်တစ်ကြွကြွနဲ့ ကိုထွန်းလှ အိမ်ရှေ့ပတ်လိုက်၊ ကိုတရုတ်ကြီးတို့ အိမ်ရှေ့ သွားလိုက်နဲ့ အကဲခတ်နေကြတာ။ 

တန်ဆောင်မုန်းလပြည့်နေ့ဖြစ်လို့ လကြီးကလည်းသာ ကြယ်တွေကလည်းစုံ။  ဟိုဟိုဒီဒီမှာလည်း ပန့်သကူရှာတဲ့သူတွေ၊ သံပုံးရိုက်ဆော့နေကြတဲ့လူစုတွေ၊ ပိုက်ဆံကျဲသူ ပိုက်ဆံကောက်သူ အရွယ်စုံလူကုန် ပျော်နေကြတာ၊ ဘိုမင်းနဲ့ စိုးကြီးတို့လည်း သူတို့အကြံနဲ့ သူတို့မို့ ကျိတ်ပျော်လို့ဗျာ။ 

၂ ယောက်သား ပိုက်ဆံပေါင်းလို့ ဂရမ်းအပြားတစ်ပြားလည်း ဝယ်ထားသေးတော့ ကြက်ကာလသားဟင်းအမြည်နဲ့ ဂရမ်းနဲ့တော့ တွေ့ပီပေါ့ကွာ 😁😂..။ 

ည၁၀နာရီလောက် ရောက်တော့ လမ်းပေါ်မှာလူတွေကျဲသွားပီ။ ရပ်ကွက်တစ်ခုလုံးလည်း လရောင်အောက်မှာ တိတ်ဆိတ်စွာ အိပ်မောကြလျက်..။  သစ်ပင်အမှောင်ရိပ်ခိုပီး ကိုတရုတ်ကြီးတို့ခြံဝင်းထဲခိုးဝင်လာကြတဲ့ ဘိုမင်းနဲ့စိုးကြီး..။ ရဲဆေးတင်တဲ့အနေနဲ့ အရက်လေးနည်းနည်းစီလည်း အာစွတ်ထားလိုက်ကြသေးတယ်။ 

ကြက်ခြံက အိမ်ရဲ့ အနောက်ဖက်မှာမို့ အိမ်မကြီးကို ပတ်လို့ သွားကြမယ်အလုပ် ကိုတရုတ်ကြီးတို့ လင်မယားအခန်းထဲက အသံတစ်ချို့ကြောင့် ၂ယောက်သား အိမ်နောက်ဖေးမသွားသေးပဲ ထရံပေါက်ကနေ ချောင်းကြည့်မိကြတယ်။ မြင်လိုက်ရတဲ့မြင်ကွင်းကြောင့် ရှေ့ဆက်မတိုးမိကြလောက်အောင် ဖြစ်သွားကြတယ်၊ အထဲက မြင်ကွင်းက...

၂ ယောက်အိပ် ကုတင်ကြီးပေါ်က ကိုတရုတ်ကြီးနဲ့ သူ့မိန်းမ မထားတို့ လင်မယား ဘာသာဘာဝ သံဝါသပြုနေကြတာ။ ဇာခြင်ထောင်အတွင်းက အဝတ်ဗလာနဲ့ နူးနှပ်နေကြတဲ့ ကိုတရုတ်ကြီးတို့ လင်မယားရဲ့ လိုးခန်းက အဖွင့်ပဲရှိသေးသဗျ။ အောက်ဖက်မှာ ပက်လက်ကြီး ပေါင်ဖြဲကားအိပ်နေတယ် မထားရဲ့ အပေါ်မှာ ကိုတရုတ်ကြီးကထပ်ရက်.. နို့သီးဖြူဖြူကြီးကြီး ၂လုံးကို ညှစ်လိုက် စို့လိုက်နဲ့ လုပ်နေရင်း ဖီးလ်ယူနေတာ။ 

မထားက အသားဖြူဖြူ တရုတ်မပေမယ့် စောက်ဖုတ်ကြီးကတော့ မဲပုတ်လို့။ စောက်မွှေးတွေကလည်း အရှည်ကြီးပဲ။ ဘိုမင်းနဲ့စိုးကြီးတို့ ၂ယောက်သား ပုဆိုးအောက်က တောင်နေတဲ့ လီးတွေပွတ်ရင်း ချောင်းနေမိကြတာ။ ကိုတရုတ်ကြီး ဖင်ကြီးကလည်း ဖွေးပြောင်လို့။ ဖင်ကြားမှာလည်း ဖင်မွှေးတွေက မဲပြွတ်လို့၊ လဥကြီး ၂လုံးက တွဲကြနေပီး အချောင်းလိုက် အမြှောင်းလိုက်နဲ့ လီးကြီးကတော့ အားကျစရာကြီးဟေ။

ဒစ်ထိပ်ကြီးကြီးကားကားနဲ့ ထောင်နေလိုက်တာ သွေးကြောကြီးတွေဆိုပေါက်ထွက်မတက်ပဲ။ နို့စို့လို့ဝတော့ 69 ပုံစံပြောင်းပီး သူ့လီးကို မထားပါးစပ်ထဲထည့်၊ မထားစောက်ဖုတ်ကို သူ့မျက်နှာအပ်လို့ လျှာကြမ်းကြီးနဲ့ဖြဲယက်နေတော့တာ.. ။ 

" ပြတ်..ပြတ်...ပလတ်..ပြတ်..ပတ်..ရှလွှတ်...ရွှတ်..ပြွတ်.." 

" အွင်း...အွင်း...အင်း...အင်း...ဟင်း.." 

လင်ရောမယားပါ အပေးအယူမျှမျှ မှုတ်စုပ်နေတဲ့မြင်ကွင်းကြောင့် ဘိုမင်းတို့လည်း မနေနိုင်ကြတော့ ပုဆိုးကွင်းသိုင်းပီး ဂွင်းစထုကြပါတော့တယ် ။ 

" ဖက်..ဖက်..ပက်...ဘက်.." 

ခပ်အုပ်ထွက်လာတဲ့ အသံတို့နဲ့ မက်တပ်ရပ်ရက် ဂွင်းထုနေကြတာ လာရင်းကိစ္စ ကြက်ခိုးဖို့ ဟာတောင် မေ့သွားကြတော့တာ...။ 

" အား...အိုးး...ဖြေးဖြေး ထည့်ပါ ယောက်ျားရယ်..." 

" အေးပါကွာ." 

အပေါ်ကနေတက်ခွပီး စောက်ဖုတ်ဝကို လီးတေ့လို့ ဖောင်းကနဲမြည်အောင်စောင့်သွင်းလိုက်တဲ့ လိုးချက်ကြောင့်အီသွားပုံရတယ်။ စောက်ဖုတ်ထဲ တစ်ဆုံးနစ်ဝင်သွားတဲ့ လီးကြီးက တစ်ချက်ချင်း ရှေ့တိုးနောက်ငင် ဝင်လိုက်ထွက်လိုက်နဲ့ လုပ်နေတာ.. လိုးတယ်ဆိုတာအဲ့ဒါ...။ 

" ဖောင်း...ဖုတ်..ဖုတ်..ဖက်...ပက်...ဘက်....ဖြောင်း.ဖြောင်း..ဘွတ်.ဖွတ်...ပြွတ်...ဗျစ်.." 

စောက်ခေါင်းထဲ လီးဝင်သွားချိန်ဆို ဘေးနုတ်ခမ်းသားတွေပါ နစ်ဝင်သွားသလို အပြင်ပြန်ဆွဲထုတ်လိုက်ချိန်ဆိုလည်း အသနီ (အသားနီ)တွေက လီးတစ်ချောင်းလုံး ရစ်သိုင်းပီး ပါလာလိုက်ပုံက အမြင်နဲ့တင် စည်းပိုင်နေမယ့်ပုံ။ 

" အား..အား..အိုး. အ.အား..မိန်းမ အပေါ်ကတက်စောင့်စမ်းကွာ...." 

ချွေးတွေ ရေလောင်းထားသလို ရွှဲလာကာ မောဟိုက်လာပုံရတဲ့ ကိုတရုတ်ကြီးက လီးကို ပလွတ်ကနဲမြည်အောင် ဆွဲထုတ်လိုက်ပီး ပက်လက်လှန်ပေးလိုက်တယ်။ မထားက အပေါ်ကနေ တက်လို့ မြင်းစီးသလို နှဲ့ကာ မွှေကာ လုပ်ပေးနေတာ။ ကိုတရုတ်ကြီးကလည်း အောက်ကနေ ပက်လက်လှဲကာ လီးကိုထောင်ထားပီး ဖင်ကြီးများကို ကိုင်စောင့်ကာ လိုးပေးနေတော့တာ။ 

" အင်း..အဟင်း..အင်း..အွင်း..ကောင်း..ကောင်း..လိုက်တာ ယောက်ျားရယ်...အိုး.." 

အပေါ်ကနေ စိတ်တိုင်းကျ နှဲ့ကာ အလိုးခံနေရတဲ့ပုံစံမို့ မထားတစ်ယောက် စောက်ရည်များစိမ့်ထွက်လာကာ ဖီးလ်တွေတက်နေတော့တာ.။  အောက်ဖက်က ကိုတရုတ်ကြီးကလည်း အသန်အမာ လီးကြီးကို ထောင်ထားပေးပီး ပက်လက် လှန်ကာ ဇိမ်ယူနေတော့တာ...။ 

ဖင်ကြီးမြှောက်ကာကြွကာနဲ့ ထောင်ထောင်လိုးနေရင်းက အမောပြေလာတဲ့ ကိုတရုတ်ကြီးက သူမိန်းမ မထားကို လေးဘက်ကုန်းခိုင်းလိုက်ကာ ခွေးလိုး လိုးပါတော့တယ်..။ ဖင်ပြောင်ကြီးကို ရှုံ့ကာ ရှုံ့ကာ နဲ့ အတင်းဖိလိုးနေတာ ကုတင်ကြီးတစ်ခုလုံးလည်း တကျွိကျွိမြည်လို့... ။ 

" ဖောင်း...ဖောင်း..ဘွတ်..ဗွတ်..ဗျစ်..ပြစ်..ပြွတ်..ပြွတ်..ပြတ်..ပတ်.." 

လဥတွဲကြီး ၂လုံးက တစ်ဖက်ဖက်ရိုက်လို့ လိုးနေရင်းက 

" အား..အား...အိုး..အ.အား..." 

အသံခပ်အုပ်အုပ်ငြီးရင်း လရည်ပူတွေ စောက်ခေါင်းထဲ ပန်းထည့်လိုက်ပါတော့တယ်...။ 

ကြက်တစ်ကောင်တော့ အရခိုးခဲ့ပေမယ့် ချက်တောင်မစားချင်တော့။ ဘိုမင်းရော စိုးကြီးပါ မျက်လုံးထဲကမထွက်တဲ့ ကိုတရုတ်ကြီးတို့ လင်မယားရဲ့ လင်ခန်းမယားခန်း အကြမ်းကို မြင်ယောင်လျက်...။ လူပျိုကြီး ကိုထွန်းလှ ခြံဘက်ထွက်လာခဲ့ကြတယ်။ 

စည်းရိုးကပိုကရိုနဲ့ ထွန်းလှခြံဝန်းက ဝင်ရထွက်ရအတော်လေး လွယ်တယ်။ ညွှတ်နေအောင် ဖြစ်တဲ့ ဘူးစင်အောက် တိတ်တဆိတ်ဝင်လိုက်ကြပီး အနုဆုံး ဘူးသီးကိုမှရွေးကာ ခြွေခိုးနေတဲ့ သကောင့်သား၂ယောက်... ။ 

" လာ..သွားမယ် ရပီ."

စိုးကြီးက လောက်ပီဆိုတဲ့ပုံစံနဲ့ အချက်ပြလို့ ဘိုမင်းကို ခေါ်နေတာ။ 

" နေဦးကွ ခဏလေး..နားထောင်စမ်း.." 

အသံ.. ပွဲကြမ်းနေတဲ့အသံ.. လူပျိုကြီး ကိုထွန်းလှအိမ်ထဲက အသံ.. ၂ ယောက်သား တိုင်ပင်မထားရပဲ အနားကပ်သွားကာ ချောင်းကြည့်မိကြပြန်ပါပီ။ ဒီလပြည့်ညကတော့ ဘိုမင်းနဲ့ စိုကြီးအတွက် HD လပြည့်ညပဲ 😂။ 

" စောင့်..စောင့်စမ်းပါ ဖိုးထောင်ရ၊ မင်းကလည်း ယောက်ျားမဟုတ်တဲ့ အတိုင်းပဲ..စောင့်..အေး...ဟုတ်တယ်..အား....ထိတယ်..ထိတယ်.အမေ့..အိုး..." 

အားပါးးပါးးး ရပ်ကွက်ထဲက ဇိုးသမား ဖိုးထောင်က ထွန်းလှဖင်ကို ကိုင်စောင့်လိုးနေတာ...။ မထင်မှတ်ထားတဲ့ မြင်ကွင်းကြောင့် ၂ယောက်သား ကြက်သေ သေသွားခဲ့တယ်။ ကုတင်စောင်းမှာလေးဘက် ကုန်းရင်း အတင်းစောင့်လိုးခိုင်းကာ အထန်တစ်လိုင်းဖြစ်နေတဲ့ လူပျိုကြီး ကိုထွန်းလှက အပုန်းကြီး။ 

အရက်သမားဖိုးထောင်ကို အရက်ဖိုးပေး ပေးပြီး လာလာလိုးခိုင်းနေတာ အတော်ကြာပေါ့။ လိုးခိုင်းဆို ဖိုးထောင်လီးကလည်း ကြီးတာကိုးဗျ။ ရှည်ကလည်းရှည် ကြီးကလည်းကြီး မာကလည်းမာနဲ့ မာကြီးရှည်လီးမျိုး..။  

" ဖြောင်း..ဖုတ်..ဖုတ်..ဖောက်..ဖွတ်..ဘွတ်...ဘွတ်..ဗွတ်..ဗျစ်.." 

" အိုး...အား...အား...အိုး..အား...ကောင်းလိုက်တာ..ဖိုးထောင်ရယ်..မနားနဲ့ မနားနဲ့...ကြမ်းကြမ်းစောင့်လိုး..စောင့်လိုး..အိုး..အား..အိုး..အမလေး.. အိုး..အား..." 

တစ်ဖြောင်းဖြောင်း တစ်ဖောင်းဖောင်းနဲ့ လိုးခွဲနေတဲ့ဖိုးထောင်ရဲ့ အရှိန်က ကြောက်စရာ၊ ဖီးလ်တက်နေလို့်သာ ခံလို့ဖြစ်နေတာ၊ အတင်းအဓမ္မလိုးရင် စအိုကွဲလို့ ချီးအတောင့်လိုက်ထွက်ကြနိုင်တယ်။ လတံကြီးကို ဖင်ခေါင်းထဲ တစ်ဆုံးထိုးသွင်းလိုက် တစ်ဆုံးဆွဲထုတ်လိုက်နဲ့ အစွမ်းကုန်လိုးနေသလို ထွန်းလှကလည်း ဖင်ကြီးကော့ကာ အပေးကောင်းနေပြန်တော့တာ..။ 

ဒီတစ်ချီမှာတော့ ဘိုမင်းနဲ့ စိုးကြီးလည်း မနေနိုင်ကြတော့.. ယောက်ျားမှာ ဘူးသီး၊ မိန်းမမှာ ခရမ်းသီးဆိုတဲ့အတိုင်း လက်ထဲလည်း ခူးထားတဲ့ ဘူးသီးအနုလေးတွေ၊ ခေါင်းပိုင်းကိုချိုးချလိုက်ပီး ခလောင်းပေါက်ဖြစ်သွားတဲ့ ဘူးသီးနုနုအတွင်းထဲ တောင်နေတဲ့သူတို့လီးတွေ ထိုးထည့်လို့ ရှေ့တိုးနောက်ငင်လုပ်ကာ လိုးကြပါတော့တယ်။ နွေးတာနဲ့ အေးတာပဲကွာပီး အရသာကတော့ စောက်ဖုတ်တွေ ဖင်တွေကို လိုးနေရတဲ့အတိုင်း ဖီးလ်တက်စေတဲ့ ဘူးသီးလိုးခြင်း အတက်ဆန်းနဲ့ ဖင်လိုးပွဲကို ချောင်းမဝဖြစ်နေခဲ့ကြတာ။ 

ဖိုးထောင်ရဲ့ မညှာမတာ လိုးခွဲနေမှုကို ဖင်ပူးတောင်း ထောင်ပီး အားပါးတရခံနေတဲ့ထွန်းလှတို့ရဲ့ တူနှစ်ကိုယ် လိုးသမျှတွေကို ဘူးသီးနုနုနဲ့ နှစ်ပါးသွားရင်း ရှုစားနေတဲ့ ငနဲ ၂ ကောင်.။  အဲ့ညက ဘာမှလည်း ချက်မစားဖြစ်ခဲ့ပါ..။ နောက်ရက်များကျတော့ ထွန်းလှအိမ်ကို ညဖက်သွားကာ ဖိုးထောင်ခြေရာနင်းလို့ 2 in 1 တွေ ဆွဲ လိုးဖြဲကြပါတော့တယ်။ ထွန်းလှကလည်း ဘယ်သူလာလိုးလိုး ခံရရင်ပီးရော ဆိုတဲ့ အစားမို့ ဘိုမင်းနဲ့ စိုးကြီးတို့လိုးတာကိုလည်း ဖင်ပြဲအောင်ခံတာ။ 

" ကောင်လေးတွေ..အာ့ဆို ဟိုနေ့ညက ငါ့ခြံထဲက ဘူးသီးနုတွေ ဖွာလန်ကျဲနေတာ နင်တို့၂ယောက်လက်ချက်ပေါ့" 

" ဟီး..ဟုတ်တယ်.." 

" အေး..နောက်ခါ လီးယားနေရင် ငါ့ဖင်ထဲလာထည့်၊ ဘူးသီးနုနုတော့ မခူးနဲ့၊ ဟုတ်ပီလား.." 

၂ ယောက်သား ခေါင်းငြိမ့်လိုက်ကြပီး ထွန်းလှကို ဖင်ရော ပါးစပ်ပါမကျန် ထိပ်ပိတ်နောက်ပိတ် ဗျင်းကြပါတော့တယ်... ။




........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။




Thursday, September 19, 2013

မင်္ဂလာဦးည (စ/ဆုံး)

မင်္ဂလာဦးည (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ – မန္တလာမောင်မောင်တုတ်

ကျွန်တော်တို့ ရည်စားသက် သုံးလကျော် ဆယ်တန်စာမေးပွဲ ဖြေအပြီးမှာ ခိုးပြေးခဲ့ကြတယ်။ ခိုးပြေးတဲ့ နေရာကတော့ ကျွန်တော့် အဒေါ် အပျိုးကြီး ဝယ်ထားတဲ့ အိမ်ကို ခိုးပြေးခဲ့ကြတယ်။ အဒေါ်က တာဝန်နဲ့ နယ်ကို သွားနေရတာဆိုတော့ အဲ့အိမ်မှာဘယ်သူမှ မရှိကြဘူး။

ကျွန်တော်ကတော့ အဲ့အိမ်ကို အရင်ကတည်းက တစ်လကို တစ်ကြိမ်လောက်တော့ သွားဖြစ်တယ်။ အဒေါ်က အိမ်ရှင်းဖို့ မီတာဆောင်ဖို့ အတွက်ဆိုပြီး အိမ်သော့ အပိုပေးထားတယ်။ အဲ့တော့ ကျွန်တော်တို့ ခိုးပြေးကြတော့ အဲ့အိမ်ကိုပဲ ခိုးပြေးခဲ့ကြတယ်။ အိမ်အပြင်ကိုတော့ ထွက်လို့ မရဘူးပေါ့။ ဒါမှ ကျွန်တော်တို့ ဒီရောက်နေတယ်ဆိုတာကို မသိကြမှာလေ။

စားဖို့ သောက်ဖို့ အတွက် အရင် အဲ့အိမ်ကို သွားကတည်းက ဝယ်ဖြည့်ထားတယ်။ ညဆိုရင်တော့ အိမ်အပြင် မီးတွေက အချိန် အလိုအလျောက်စနစ် တပ်ထားတဲ့အတွက် ညနေ ခြောက်နာရီခွဲဆိုရင် လင်းနေပြီ။ အိမ်ထဲမှာတော့ ညအိပ်မီးလောက်ပဲ ထွန်းလို့ရတယ်။ လိုက်ကာ အထူတွေ တက်ထားတော့ အပြင်ကကြည့်ရင် ညအိပ်မီးလောက်ပဲ ထွန်ထားတာဆိုရင် အထဲက အလင်းက အပြင်ကို မထွက်တော့ဘူး။ အဲကွန်းတော့ ဖွင့်ထားလို့ရတယ်။

အိမ်က ဘယ်ဘက်ကို ငါးပေပဲခွာပြီး ကပ်ဆောက်ထားတော့ ညာဘက်မှာ ပေသုံးဆယ်လောက် လွတ်နေပြီး ညာဘက် ဘေးခြံကလဲ လူမနေ အိပ်ခန်နဲ့ အဲကွန်းက ညာဘက်မှာဆိုတော့ အဲ့ကွန်ဖွင်းထားတာ ဘယ်သူမှ မသိနိုင်တော့ဘူးပေါ့။ အိမ်အခြေအနေကို ပြောပြနေတာ အကြောင်းရှိလို့ပါဗျာ။ တစ်မျိုး မထင်ပါနဲ့။

ကဲ ကျွန်တော်တို့ရဲ့ ပထမဆုံး မင်္ဂလာဦးည အကြောင်း လာပြီဗျာ။ ကျွန်တော်တို့ အဲ့အိမ်ကို ရောက်သွားတော့ ည (၈) နာရီလောက် ဖြစ်နေပြီ။ အိမ်ထဲရောက်တော့ ကျွန်တော်က

‘ ချစ် ရေချိုးမလား’

‘ ကို အရင်ချိုးလေ ပြီးမှပဲ ချစ်ချိုးတော့မယ်’

အဲဒါနဲ့ ကျွန်တော်လဲ ရေချိုးပြီး အဝတ်အစား လဲလိုက်တယ်။ နဂိုထဲက အဲ့အိမ်မှာ ကျွန်တော့် အဝတ်တွေ ရှိနေတော့ အဆင်ပြေတာပေါ့။ ပြီးတော့ သူရေသွားချိုးတယ်။ သူမှာက အဝတ် အပိုမပါတော့ ကျွန်တော်ရဲ့ တစ်ထည်ထဲသော ပုဆိုးနဲ့ ရှပ်လက်ရှည် တစ်ထည် ပေးလိုက်တယ်။

ကျွန်တော့် အဝတ်တွေဝတ်ပြီး ထွက်လာတဲ့ပုံက ကပိုကရိုလေးနဲ့။ ရည်းစားဘဝ ဘာမှ မလုပ်ခဲ့ရသမျှ ဒီညတော့ အတိုးချပြီပေါ့ဗျာ။

‘ ချစ် အိပ်ကြရအောင်’

‘ ကို ကလဲ အစောကြီးရှိသေးတယ် အိပ်သေးဘူး TV ကြည့်ရအောင်နော်’

ကျွန်တော်လဲ အိပ်ဖို့ကို အမျိုးမျိုး ပြောတာပဲ မရဘူး။ TV ကြည့်မယ်ပဲ လုပ်နေတယ်။ အဲဒါနဲ TV ပဲ ထိုင်ကြည့်နေလိုက်တော့တယ်။ သူ့ကို ဖက်ထားပြီး သူ့လက်မောင်လေးတွေကို ပွတ်ပေးနေလိုက်တယ်။ ပါးလေးကို နမ်းလိုက် နှုတ်ခမ်းလေးကို နမ်းလိုက် လုပ်နေမိတယ်။

တစ်ဆင့်တက်ပြီး သူ့နို့လေးတွေကို အင်္ကျီ အပေါ်ကနေ အုပ်ပြီး ကိုင်လိုက်တယ်။ အဲ့တော့မှ သိတယ် သူအတွင်းခံ မဝတ်ထားဘူးပဲ။ သူ့နိ့လေးတွေကို နယ်ပြီး နို့သီးခေါင်းလေးကို စမ်းလိုက်တော့ နို့သီးခေါင်းလေးက အပြင်တောင် မထွက်သေးဘူး။

ကျွန်တော်လဲ သူ့အင်္ကျီကို လှန်တင်ပြီး စို့ဖို့လုပ်တော့ သူအင်္ကျီကို အတင်းပြန်ဆွဲတယ်။ ကျွန်တော်လဲ မရတော့ဘူး အောက်ကကောင်က အရမ်းတောင်နေပြီ။ သူဝတ်ထားတဲ့ ကျွန်တော့် ပုဆိုးကိုခြေထောက်နဲ့နင်း အတင်းဆွဲချွတ်လိုက်ပြီး သူ့စောက်ဖုတ်လေးကို လက်နဲ့ ကိုင်လိုက်တယ်။ ကျွန်တော့်လက်ကို သူဆွဲဖယ်တယ် မရဘူး။ ကျွန်တော် တောင့်ထားလိုက်တယ်။ သူဖယ်လို့ မရမှန်းလဲသိရော ငိုပါလေရောဗျာ။

‘ ကို ချစ်ကို အတင်းကြီး မလုပ်ပါနဲ့နော် အချိန်လေး နည်းနည်းလောက် ပေးပါဦးနော် ‘

ဆိုပြီး ငိုနေတယ်ဗျာ။ အခုမှပဲ လက်ခံရတော့တယ်။ သူများတွေ ပြောပြောနေတဲ့ ပါကင်လုပ်ရတာ အာယုံနောက်တယ်ဆိုတာ သိပ်မှန်တယ်ဗျာ။

ကျွန်တော်လဲ သူ့နားမှာ ဆက်နေရင် ထပ်လုပ်မိပြီး ကျော်မကောင်း ကြားမကောင်း ဖြစ်တော့မယ်ဆိုပြီး သူ့ခေါင်းလေးပုတ်ပြီး မငိုနဲ့တော့နော်လို့ ပြောပြီး ဆေးလိပ်သောက်ဖို့ ထမင်းစားခန်းဘက်ကို ထွက်လာလိုက်တယ်။ အောက်ကကောင်က အရမ်းတောင်နေတော့ ဆေးလိပ် ထိုင်သောက်နေရင်း စိတ်ကို ပြန်ဖြေနေတာ ဆေးလိပ် နှစ်လိပ် ကုန်သွားမှပဲ အိမ်ရှေ့ကို ပြန်ထွက်လာခဲ့တယ်။ (ကောင်းခန်း စပြီဗျို့ မှန်းထုမှန်း ကလှိုင်းဖို့ ပြင်ထားကြတော့)

ကျွန်တော် အိမ်ရှေ့ခန်း ပြန်မရောက်ခင်မှာ စာကြည့်ခန်းတံခါးက နဲနဲဟနေတာတွေ့တော့ အထဲကို ချောင်းကြည့်လိုက်တယ်။ အဲ့အခန်းက လိုက်ကာ မတက်ထားတော့ အပြင်က ဝင်လာတဲ့ အလင်းရောင်နဲ့ ချစ် မတ်တက်လေး ရပ်နေတာကို တွေ့နေရတယ်။ သူ ကျွန်တော့်ကို နောက်ချင်လို့ ပုန်းနေတာထင်တယ်ဆိုပြီး ကျွန်တော်လဲ တိတ်တိတ်လေး စာကြည့်ခန်းထဲကို ဝင်လိုက်တယ်။ အထဲရောက်မှပဲ အခြေအနေကို သဘောပေါက်တော့တယ် ချစ်ဘာရပ်လုပ်နေလဲ ဆိုတာကို။

ဘယ်ဘက် ဘေးအိမ်က လင်မယားပေါ့ဗျာ အမှန်အကန်ကို လိုးနေလိုက်ကြတာ။ သူတို့ လိုးနေတာမြင်ပြီး လီးပါ ချက်ချင်း ပြန်တောင်သွားတယ်။ ကျွန်တော်တို့အိမ်က လူမနေတာများတော့ လူမရှိဘူးထင်ပြီး အိုက်လို့ထင်တယ် ပြတင်းပေါက်တွေ ဖွင့်ပြီး လိုးနေကြတာ။ သူတို့ဘက်ကနေ ကျွန်တော်တို့ကို မမြင်ရဘူး။ မှန်အနက်တွေ ကျွန်တော်တို့ ပြတင်းပေါက်မှာ တပ်ထားတာဆိုတော့ အပြင်ကနေ မမြင်နိုင်ဘူး။ ပြီးတော့ စာကြည့်ခန်းကို မီးလဲ မဖွင့်ထားဘူးဆိုတော့ အပြင်က မြင်နိုင်စရာ လုံးဝမရှိဘူး။

ဘေးအိမ်က လိုးနေကြတဲ့ လင်မယားကို ကျွန်တော် ကောင်းကောင်း သိတယ်။ ဘဲကြီးက အသက်လေးဆယ်လောက် ဖြစ်နေပြီ သင်္ဘောသား။ အစ်မကြီးကတော့ နှစ်ဆယ့်ငါးလောက်ပဲ ရှိဦးမယ်။ သူတို့လဲ သူတို့အိမ်မှာ နှစ်ယောက်ထဲ။ ဘဲကြီး သင်္ဘောတက်နေတဲ့ အချိန်ဆို အစ်မကြီး အမေနဲ့ ညီမက လာနေပေးကြတယ်။ အခု ဟိုဘဲကြီးက သင်္ဘော ပြန်ရောက်ခါစထင်တယ် အမုန်းတွယ်နေတာ။

အစ်မကြီးကို ပြတင်းပေါက်ဘောင်မှာ လက်ထောက်ခိုင်း နို့ကြီးတွေကို ကိုင်ပြီး နောက်ကနေ မတ်တပ်ကြီးကို လိုးနေကြတာ။ အစ်မကြီးဆို နှုတ်ခမ်းကြီးကိုက်ပြီး တော်တော်ဖီးတက်နေပုံပဲ။

သူတို့ လိုနေကြတာကို လမ်းမက မမြင်နိုင်ဘူး။ အုတ်တံတိုင်း ခပ်မြင်မြင်တွေ ကာထားကြတာ။ ကျွန်တော်တို့ အိမ်နဲ့ကြားမှာတော့ သံဇကာပဲ တပ်ထားတယ်။ အိမ်ချင်း ငါးပေကျော်လေးပဲ ကွာတာဆိုတော့ သူတို့ကို ကောင်းကောင်း မြင်နေရတယ်။ အသံတော့ မကြားရဘူး အိမ်က အသံ လုံနေတယ်။ အသံပါ ကြားရရင် ပိုကောင်းမှာဗျာ။

အစ်မကြီးရဲ့ နို့ထွားထွားတွေပေါ်မှာ ချွေးလေးတွေတောင်စိုလို့။ ပြေးပြီး အဲ့နို့ကြီးကို ကိုက်စို့ပစ်လိုက်ချင်တယ်။ ဒါပေမဲ့ဗျာ အခန်းထဲမှာက ပါကင်လေး ရှိနေတယ်လေ။ ကျွန်တော် ဝင်လာတာကို ချစ်သိပုံတောင် မရဘူး။ သူလဲ ဟိုဘက်အိမ်က လင်မယား လိုးနေတာကို ကြည့်နေတယ်။

ကျွန်တော်လဲ သူနားကိုကပ်ပြီ ချစ် ကြည့်လို့ကောင်းလားလို့ မေလိုက်တော့ သူလန့်ပြီး တွန့်သွားတယ်။ ပြီးလှည့်ထွက်ဖို့ လုပ်တော့ သူ့ပခုံးလေးကို ကိုင်ထိန်းပြီး ဆက်ကြည့်ရအောင်လို့ ပြောလိုက်တော့ ပြန်ညိမ်သွာတယ်။ သူ့အောက်ပိုင်းမှာ ဘာမှမဝတ်ထားဘူး။ ကျွန်တော် ချွတ်လိုက်ကတည်းက ပြန်မဝတ်ဖြစ်တာထင်တယ်။

ကျွန်တော်လဲ နောက်ကနေဖက်ပြီး သူ့နို့လေးတွေကို လက်တစ်ဖက်က ကိုင်ပြီး လက်တစ်ဖက်က သူ့ပေါင်လေးတွေကို ပွတ်ပေးလိုက်တယ်။ ပေါင်းအတွင်းဖက်လေးကို ပွတ်လိုက်တော့ အားပါးပါး အရည်တွေ အများကြီးပဲ။ ပေါင်အထိတောင် စီးကျနေတာ။ ဟိုဘက်အိမ်က လင်မယား လိုးတာကြည့်ပြီး တော်တော် ဖီးတက်နေတာထင်တယ်။ ကျွန်တော့် အကြိုက်ပေါ့။

‘ ချစ် ခံချင်နေပြီလား’

‘ ဟာ မခံချင်ပါဘူး ‘

‘ ချစ်ကသာ မခံချင်ဘူးပြောတာ အောက်မှာ အရည်တွေ အများကြီးပဲ ‘

‘ ဘာတွေပြောမှန်းလဲ မသိဘူး ရှက်စရာကြီးကွာ ‘

သူ့ နို့လေးတွေကို အပြင်ကနေ ကိုင်ရတာ အားမရတော့ဘူး။ အင်္ကျီကြယ်သီ သုံးလုံးလောက် ဖြုတ်၊ အင်္ကျီရင်ဘက်ကို ဟလိုက်ပြီး သူ့နို့လေးတွေကို နယ်လိုက်တယ်။ အကာမပါပဲ ကိုင်ရတာဆိုတော့ တော်တော်ကိုင်လို့ ကောင်းတယ်။ နောက်ကနေ သူ့ဖင်တုံးလေးကို ကိုင်ရင်း စောက်ဖုတ်အဝလေးကို ပွတ်ပေးနေလိုက်တယ်။

ကျွန်တော် ဘောင်းဘီကို ချွတ်ပြီး ထောင်နေတဲ့ လီးပေါ်ကို သူလက်ယူပြီးတော့ တင်ပေးလိုက်တော့ သူ့လက်ချောင်းလေးတွေနဲ့ လီးကို ညစ်ထားတယ်။ ဟိုဘက်မှာတော့ မောသွားလို့ထင်တယ် ဖြေးဖြေးလေး လုပ်နေကြတယ်။ ဘဲကြီးက အစ်မကြီးရဲ့ နို့တွေကို နယ်လိုက် နို့သီးခေါင်းလေးကို ခြေလိုက်နဲ့ လက်ညှိုးနဲ့ လက်ခလယ် နှစ်ချောင်းပူးကို အစ်မကြီးကို စုပ်ခိုင်းနေတယ်။ လျှာနဲ့လဲ လျက်တယ်။ အနောက်ကနေလည်း ဖြေးဖြေးလေး လိုးနေတယ်။

‘ ကို ချစ်ခြေထောက်တွေ ညောင်းနေပြီ ‘

အဲ့လိုပြောတာနဲ့ ကျွန်တော်လဲ ပြတင်းပေါက်နားက စားပွဲပေါ်ကို ပွေ့တင်ပြီး ကျွန်တော်က နောက်ကနေ ဖက်ပြီး သူ့ဒူးကို ထောင်ခိုင်းပြီး ပေါင်ကို ကားခိုင်းလိုက်တယ်။ လက်တစ်ဖက်က ပေါင်ကားပေးထားတဲ့ ကြားက စောက်ဖုတ်အဝလေးကို နည်းနည်းလေး ထိုးထည့်လိုက် စောက်စိလေးကို ပွတ်လိုက်လုပ်ပြီး နောက်လက်တစ်ဖက်နဲ့ နို့လေးတွေကို ကိုင်ရင်း ကျွန်တော့်မယား အသစ်ချွတ်ချွတ်လေးနဲ့ ဟိုဘက်အိမ်က လင်မယား လိုးနေကြတာကို ချောင်းကြည့်ရတာ တော်တော်ကို ဖီးတွေ အရမ်းတက်တယ်ဗျာ။

ကျွန်တော်လဲ သူ့ကို မျက်နာချင်ဆိုင် ဆွဲ့လည့်ပြီး နှုတ်ခမ်းတွေကို နမ်း၊ နို့ကိုစို့ပြီး ဘာဂျာပါ ပေးလိုက်တယ်။ သူဆို ကော့ပြန်လန်နေတာပဲ။ ကျုပ်ပါးစပ်လဲ ပေပွသွားတာပဲ။ အဲမှာ သူက မေးလာတယ်။

‘ ကို လုပ်တော့မလား’

တဲ့။ ကျုပ်ကလဲ ဒါကို စောင့်နေတာဆို‌တော့ သူ့ကိုပြန်မေးလိုက်တယ်။

‘ ခံချင်နေပြီလား’

လို့။ သူ ခေါင်းညိမ့်ပြတယ်။ အဲ့တော့ ကျုပ်လဲ လီးနဲ့ သူ့စောက်ဖုတ်လေးကို အပေါ်အောက် ပွတ်ပေးပြီး လိုးဖို့ ပြင်နေလိုက်တယ်။

‘ ကို ထည့်လိုက်တော့ကွာ’ တဲ့။

‘ အရမ်းနာရင် ပြောနော် ချစ်’

ဆိုပြီး ဖြည်ဖြည်ချင်း ထည့်လိုက်တယ်။ သိပ်တောင် မထည့်လိုက်ရသေးဘူး အမှေးပါးကို သွားထောက်မိတယ်။ သူ့ဆီက ‘အ’ ဆိုပြီး ညည်းသံ ထွက်သွားတယ်။

‘ ချစ် နာသွားလို့လား’

‘ ရတယ် ကိုထပ်ထည့်လေ’

ဆိုပြီး နှုတ်ခမ်းလေးကို ကိုက်ပြီး မျက်လုံး မှိတ်ထားတယ်။ သူ့မျက်နာဘေးလေးက အရမ်းချစ်ဖို့ကောင်းတယ်ဗျာ။ ကျွန်တော်လဲ လီးကို နည်းနည်းလေး ဆွဲထုတ်ပြီး ဖိပြီး ထိုးထည့်လိုက်တယ်။ အမှေးပါး ပေါက်သွားပြီ။ သူ့ တကိုယ်လုံး ကော့တက်သွားပြီး မျက်လုံးထောင့်လေးက မျက်ရည်ဥလေး ကျလာတယ်။ အသံတစ်ချက်မှ မထွက်ဘူး သတ္တိခဲလေးဗျာ။ အံကြိတ်ခံတယ်ဆိုတာ ဒါကို ပြောတာထင်တယ်လို့တောင် တွေးလိုက်မိတယ်။

ကျွန်တော်လည်း ခပ်မှန်မှန်လေး ဆောင့်ပေးနေလိုက်တော့ သူနာတာတွေ ပျောက်ပြီး ပြန်ကောင်းလာလို့ထင်တယ် ညည်းသံလေးတွေ ထွက်လာပြီး တစ်ချက်တစ်ချက် လီးကို သူစောက်ဖုတ် အတွင်းကနေ ပြန်ပြန်ညစ်တယ်။ အရမ်းကောင်းတယ်ဗျာ။ မပြီးသွားအောင် မနည်းထိမ်းထားရတယ်။

ကျွန်တော်လည်း ခပ်မြန်မြန်လေး ဆောင့်လိုးလိုက်တော့ သူကော့တက်လားပြီး သူ့စောက်ဖုတ် အတွင်းသားနဲ့ လီးကို ပိုညှစ်လာတယ်။ နှုတ်ခမ်းလေးကိုလည်း ကိုက်လိုက်ပြီး မျက်လုံးလေးတွေ မှိတ်သွားတယ်။ ကျွန်တော်လည်း အားနဲ့ ပိုဆောင့်ပေးလိုက်တော့ သူ ဇက်ကနဲ ဇက်ကနဲ သုံးခါလောက် တွန့်ပြီး ညိမ်ကြသွားတယ်။ (အခုအချိန်ထိ သူပြီးတော့မယ်ဆို နှုတ်ခမ်းကိုက် မျက်လုံးလေး မှေးပြီး ပြီးတယ်။ အခုတော့ သူနှုတ်ခမ်း ကိုက်လိုက်ပြီ ဆိုတာနဲ့ သူပြီးတော့မယ် ဆိုတာကို သိနေပြီလေ)

ကျွန်တော်လဲ စိတ်တင်းထားတာကို လွတ်လိုက်ပြီး လီးထိပ်ကနေ သုတ်ရည်တွေ သူ့စောက်ဖုတ်ထဲ ပန်းထည့်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ လီးကို ပြန်မထုတ်တော့ပဲ သူ့အပေါ်မှာ မှောက်ပြီး အမောဖြေနေလိုက်တယ်။

ခဏနေတော့ ဟိုဘက်အိမ်က အတွဲကို သတိရပြီး လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ သူတို့လည်း ပြီးသွားလို့ နားနေကြပုံပဲ။ ကျွန်တော် ကြည့်နေတုန်း ဘဲကြီးက အစ်မကြီးကို ဆွဲထူတယ်။ ပြီးသူက ကုတင်ပေါ်က နံရံမှာမှီပြီး အစ်မကြီးကို သူ့ကိုမှီခိုင်းပြီး အစ်မကြီး ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ကားလိုက်တယ်။

အိုး…… လှလိုက်တဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးဗျာ။ ကျွန်တော်နဲ့ မျက်နာချင်းဆိုင်ဆိုတော့ အသေအချာကို မြင်ရတာ။ ဖောင်းပြီတော့ လိုးချင်စရာကြီး။ ဘဲကြီးက စောက်ဖုတ်ကို လက်တစ်ဖက်နဲ့ ဖြဲပြီး တစ်ဖက်ကစောက်စိကို တို့လိုက် တို့လိုက် လုပ်နေတယ်။

ကျွန်တော်လဲ ချစ်ကို ဆွဲထူလိုက်ပြီး သူတို့ဘက်ကိုလည့်ထိုင်ခိုင်းလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ကားပြီး စောက်ဖုတ်ကို ပွတ်ပေးနေလိုက်တယ်။ ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက် ကြည့်နေတုန်းမှာပဲ ဘဲကြီးက အထုပ်တစ်ခုကို လှမ်းယူလိုက်တယ်။ အထုပ်ကို ဖွင်လိုက်တော့ အထဲက ထွက်လာတာက လီးတုကြီး။

‘ ကို အဲဒါဘာကြီးလဲ’

‘ လီးတုကြီးလေ ချစ်၊ နောက်ကို ချစ်ကို ဝယ်ပေးမယ်’

‘ ဟာ ကိုကလဲ ချစ်က လိုချင်တယ် ပြောနေလို့လား’

‘ ချစ် မလိုချင်လဲ ကိုကတော့ ဝယ်ပေးမှာပဲ ‘

အစ်မကြီးက စောက်ဖုတ်ကို ဖြဲထားပေးပြီး ဘဲကြီးက လီးတုကြီးကို စောက်ဖုတ်ထဲ ဖြေးဖြေချင်း ထည့်ပြီး လက်တစ်ဖက်က စောက်စိကို ကိုင်နေတယ်။ ပြီးတော့ ပုံမှန်လေး သွင်းလိုက် ထုတ်လိုက် လုပ်နေတယ်။

အစ်မကြီးလဲ အရမ်းကို ဖီးတွေ တက်နေပုံရတယ်။ လီးတုကြီးမှာလဲ အစ်မကြီးရဲ့ စောက်ရည်တွေ ရွှဲနစ်နေတာပဲ။ ဘဲကြီးက အစ်မကြီးကို ကုတင်ပေါ် ဆွဲလှဲလိုက်ပြီး အစ်မကြီးရဲ့ ဖင်အောက်မှာလဲ ခေါင်းအုံးကို ခေါက်ပြီးတော့ ခုလိုက်တယ်။ လီးကြီးနဲ့ စောက်ဖုတ်ကို ပွတ်ပြီး ခုနက လီးအတု အိတ်ထဲကနေ ဘူးတစ်ခုကို ထုတ်ပြီး သူ့လီးကို ဘူးထဲက အဆီတစ်မျိုးနဲ့ လိမ်းပြီး အစ်မကြီးရဲ့ ဖင်ဝမှာ လီးကို တေ့လိုက်ပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်း ဖင်ထဲကို သွင်းလိုက်တယ်။

အစ်မကြီးကတော့ လွတ်နေတဲ့ သူ့စောက်ဖုတ်ကြီးကို ပွတ်နေပြီး ကော့ပြန်လန်နေတာပဲဗျာ။ အဲ့အချိန်မှာ ဘဲကြီးက အစ်မကြီး လက်ထဲကို လီးတုကြီး ပေးလိုက်တယ်။ အစ်မကြီးလဲ လီးတု လက်ထဲရာက်လာတာနဲ့ သူ့စောက်ဖုတ်ဝမှာတေ့ပြီး ထိုးထည့်လိုက်တယ်။ နှစ်ပေါက်လုံး လိုးခံရတာ တော်တော်ကို အရသာ ရှိနေတယ်ထင်တယ်။ တော်တော်ကို နှာထန်ကြတဲ့ လင်မယားဗျာ။

ကျွန်တော်လဲ ချစ်ရဲ့ စောက်ဖုတ်ကို အားရပါးရ ပွတ်ပြီး ကလိုင်းနေမိတယ်။ ချစ်လဲ ဟိုလင်မယား လိုးနေတာကို ကြည့်ပြီး တအားဖီးတွေ တက်နေတယ် ထင်ပါတယ်။ ကလိုင်းနေတုန်း အရည်တွေပါ ပန်းထွက်ပြီး ပြီးသွားတယ်။

သူပြီသွားတယ် ဆိုပေမဲ့ သူ့စောက်စိလေးကို ဆက်ပြီး ကလိနေရင်း နို့လေးတွေကိုပါ နယ်ပေးလိုက်တယ်။ သိပ်မကြာခင်မှာ သူဖီးပြန်တက်လာတယ်ထင်တယ် သူ့ညည်းသံလေးတွေ ပြန်ကြားလာရတယ်။ သူ့ကို သွေးတိုးစမ်းပြီး စနောက်ချင်နေတာနဲ့ သူကို မေးလိုက်တယ်။

‘ ချစ် ဟိုဘက်အိမ်က အစ်မကြီးက ခပ်တောင့်တောင့်ကြီးနော် နှာလည်း ထန်မဲ့ပုံပဲ လိုးလို့တော့ တော်တော်ကောင်းမှားပဲ’

လို့ ပြောလိုက်တော့ သူက ကျွန်တော်ကို ပြန်ခံပက်တယ်။

‘ ကို လိုးချင်ရင် သွားလိုးလေ။ ကို သွားလိုးရင် ချစ်ကလဲ အဲ့ဘဲကြီး လိုးတာကို ခံလိုက်မှာပေါ့’ တဲ့။

‘ ချစ်က အဲ့ဘဲကြီး လိုးတာကို ခံမယ်ဆိုရင် ကိုက အဲ့ဘဲကြီး ချစ်ကိုလိုးဖို့ ချစ်စောက်ဖုတ်ကို ဟော့လို ဖြဲထားပေးလိုက်မှာပေါ့’

လို့ ပြောပြီး စောက်ဖုတ်ကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ကိုင်ပြီး ဖြဲလိုက်တယ်။ အဲလိုပြောပြီး စောက်ဖုတ်ဖြဲလိုက်တဲ့ အချိန်မှာ သူ့ရဲ့ ကိုယ်လုံးလေး သိသိသာသာ တုန်တက်သွားပြီး မျက်လုံးလေးမှေး နှုတ်ခမ်းလေးကိုက် ညည်းသံရှည်လေး သူဆီက ထွက်လာပြီး ခြေချောင်းလေးတွေပါ ကုတ်သွားရှာတယ်။

စကားနဲ့တင် ဖီးအရမ်းလာသွားတယ် ထင်တယ်။ ဟိုဘက်အိမ်က လင်မယား ခပ်ကြမ်းကြမ်း လိုးတာကိုကြည့်ရင်း ကျွန်တော်တို့ နောက်တစ်ချီ ထပ်လိုးကြတယ်။ ပြီးတော့ စာကြည့်ခန်းထဲက စာပွဲပေါ်က ကျွန်တော့် သုတ်ရည်နဲ့ သူ့အမှေးပါး ပေါက်သွားလို့ ထွက်လာတဲ့ သွေးစနဲ့ရောပြီး စာပွဲပေါ် ပေနေတာတွေကို သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပြီး ရေအတူ သွားချိုးကြတယ်။

ရေချိုးခန်းထဲရောက်တော့ ဆပ်ပြာတိုက်ပေးရင်း လီးပြန်တောင်လာလို့ ထပ်လိုးလိုက်ကြသေးတယ်။ အိပ်ခန်းထဲ ရောက်တဲ့ အချိန်မှာ မိုးတောင် လင်းတော့မယ်။ ကျွန်တော်တို့ လင်မယားရဲ့ မင်္ဂလာဦးညကတော့ အိပ်ခန်းထဲ မဟုတ်ပဲ စာကြည့်ခန်းထဲ ဖြစ်သွားတယ်ပေါ့ဗျာ။ ဒါပါပဲ။




........................................💚💛💖💝💙........................................

ပြီးပါပြီ။



Saturday, September 14, 2013

စားချင်သလို စားလို့ရတယ် (စ/ဆုံး)

စားချင်သလို စားလို့ရတယ် (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

ကျနော် မန္တလေးကနေ ရန်ကုန်ကို ရွှေမန်းသူ အိပ်စ်ပရက်စ်ကားနဲ့ လာခဲ့တယ်။ ကားကညနေ (၅း၄၅) မှာကားကြီးဝင်းကစထွက်တယ်ဗျ။ ကျနော်ကခုံနံပါတ် (၁၅) ဆိုတော့ ပြူတင်းပေါက်ဘေးမှာလေ။ ခုံနံပါတ် (၁၄) ကလွတ်နေလို့စပါယ်ယာကိုမေးတော့ ကျောက်ဆည်ကတက်မှာတဲ့။ ကျနော်လည်းမှေးပြီးလိုက်လာတာပေါ့။ ကားထဲက မီးတွေလင်းသွားလို့ ကျနော်မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်တော့ ကျနော်ခုံဘေးက ခရီးသည်အစ်မတစ်ယောက်ဖြစ်နေတယ်။

သူနဲ့ကျနော် အပြန်အလှန် မိတ်ဆက်ကြတယ်။ ဆောင်းတွင်းမို့ အအေးဒဏ်ခံနိုင်အောင် ဆောင်တွေပေးထားတယ်။

" မောင်လေး မအေးဘူးလား စောင်ခြုံလေ"

ဆိုပြီး အဲ့ဒီအစ်မကြီးက စေတနာနဲ့ ပြောရှာတယ်။ ကျနော်တို့က ငပေငတေလိုနေတဲ့ ကောင်တွေမို့လား။ ဒါနဲ့ကျနော်စောင်ခြုံထားလိုက်တယ်။ အဲ့ဒီအစမကြီးက အသက်ကခန့်မှန်းရင် (၃၀) ဝန်းကျင်လောက်ရှိပြီ။ ကျနော်ထက် ( ၈ ) နှစ်ကျော်လောကြီးမယ်။ ညိုချောဗျ။ ရီလိုက်ရင်ပါးချိုင့်က ပါသေးတယ်။ ကျောက်ဆည်ကနေကား ဆက်ထွက်တော့ ကျနော်လည်း အိပ်လာတာပေါ့။

ကျနော်တမှေးအိပ်ပျော်နေတုံးမှာပဲ ကျနော့်လီးကို တစ်ယောက်ယောက်ကကိုင်စွနေသလို ခံစားရလိုက်လို့မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်တော့ ဘေးကအစ်မကပြုံးပြတယ်။

" အဆင်ပြေလားတဲ့"

မေးတယ်။ ကျနော်လည်းခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်တယ်။ ဒါမိန်းမတွေရဲ့ အားသာချက်ဘဲနော်။ သူတို့စိတ်ထလို့ဘယ်ယောကျာ်းကိုမဆို စလိုက်ရင် ဘယ်သူကမှညင်းတာ မရှိဘူးလေ။ ယောကျာ်းသာနှာထပြီးတစ်စိမ်းမိန်းမကိုဒီလိုသွားလုပ်လို့မှ မရတာနော။

သူလက်က ကျနော်စောင်ထဲကို လျှိုသွင်းပြီးပုဆိုးပေါ်ကနေ ကိုင်စွနေတာလေ။ ကျနော်ပုခုံးကိုမှီလာလို့ သူအသက်ရှုမြန်နေတာကို သိလိုက်တယ်။ သူလည်း အတော်စိတ်ထနေပုံဘဲ ဗျ။ ကျနော်လည်း ဘေးကစောင်ခြုံထဲလက်လျှိုသွင်းပြီ းဖက်လိုက်တယ်။ နောက်နို့တွေကို ပွတ်ကစားပေးလိုက်တယ်။ သူဝတ်ထားတာ ဘလောက်အကျီမို့ကျောအောက်ကနေ မ,တင်လိုက်ပြီး ဘရာချိတ်ကိုဖြုတ်ဖို့ လုပ်တော့ သူကရှေ့ကိုနဲနဲကုန်းပေးတယ်။ ဘရာစီယာချိတ်လည်းပြုတ်ရော နို့ကို ကိုင်တော့တာပေါ့။ 

အိုး တင်းနေတာဘဲဗျာ။ နို့သီးခေါင်းကလည်း ပြောင်းဖူးစေ့လောက်လေးဗျ။ တအင်းအင်းညီးသံတိုးတိုးလေးထွက်လာတယ်။ သူလက်ကလည်း လီးကို စွနေရာကနေပုဆိုးကိုဖြေပြီး ကိုင်ထားတယ်။ လီးရည်ကြည်တွေနဲ့လီးထိပ်ကို ပွတ်တာဗျာ။ ကျနော်ကြင်ကနဲ ဖြစ်ဖြစ်သွာတာပေါ့။ နောက်ဂွင်းထုပေးတော့တာဘဲဗျ။ ကျနော်ကို သူ့ဘက်လှဲ့ခိုင်းပြီးကစ်ဆင်ဆွဲသေးတယ်။ တစ်ကားလုံးလည်းအိပ်နေကြပြီလေ။

ကျနော်လည်း ဖက်ပြီးနို့ကိုင်နေတဲ့ဘယ်လက်ရုတ်ပြီးထမီထဲ လက်လျှိုသွင်းလိုက်တယ်။ ဟာဗျာ အရည်တွေမှ ရွှဲနင့်နေရောဘဲ။ ကျနော်လည်းလက်ခလယ်နဲ့စောက်စိကို ဖွဖွလေးကုတ်ဆွဲလိုက်တာပေါ့။

" မောင်လေးရယ်--"

ရင်ခွင်ထဲ တိုးဝင်လာတယ်။ သူလက်ကလည်းဂွင်းထုပေးတာမြန်လာတယ်။ပြီတော့

" မောင်လေးဒစ်က အကြီးကြီးဘဲနော်" 

လို့ပြောသေးတယ်။ ကျနော်လည်းပြီချင်လာပြီလေ။ ဒါကြောင့် လီးရည်တွေပန်းထွက်ရင်ကားက ပေးထားတဲ့စောင်မှာပေမှစိုးလို့ ပုဆိုးကိုပြန်အုပ်လိုက်တယ်။

" ပြီးတော့မှာလား"

တဲ့မေးတယ်။ ကျနော်ခေါင်းညိမ့်ပြတော့ သူ့ဆလင်းဘက်အိပ်ထဲက လက်ကိုင်ပုဝါလေးထုတ်ပြီး လီးရည် တွေသုတ်ပေးဘို့လုပ်တယ်လေ။ ကျနော်ပြီးသွားတယ်။ သူကပြီးနေတာတောင် ဆက်ထုပေးနေတာဗျ။အရမ်းကောင်းတယ်ဗျာ။ နောက်

" မောင်လေးအရည်တွေကအများကြီးနော်" 

တဲ့။ ကျနော်အလှဲ့ပြီးတော့ သူ့အလှည့်ပြန်ရောက်ပြီ။ ကျနော်ထမီအောက်က လက်လျှိုပြီး စောက်ဖုတ်ထဲ လက်နဲ့ထဲ့ ဆောင့်ပေးလိုက်တယ်။ သူအရမ်းကောင်းနေတယ်။ နော်မှီကိုခေင်းတခြမ်းစောင်းမှီရင်း ဖီးလ်ယူနေတယ်ဗျ။ ကျနော်လည်း မရပ်မနားဆောင့်တာပေါ့။ ဆယ်ငါးမိနစ်ကြာမယ်ထင်တယ်။

" တော်ပြီမောင်လေး" 

လို့ပြောလာတယ်။ ကျနော်လက်ပြန်ထုတ်တော့ သူလက်ကိုယူပြီးလက်ကိုင်ပုဝါနဲ့ သုပ်ပေးတယ်။ ကျနော်က

" မမလည်းအရည်တျွေအများကြီး နော်"

လို့ပြောတော့

" အရမ်းကောင်းတာကိုး မောင်လေးရယ် မောင်လေးဒါကြီးနဲ့ လုပ်တာကိုခံချင်လိုက်တာ"

လီးကို ပုဆိုးပေါ်က အုပ်ကိုင်ရင်း တောင်းတောင်းတတ လေသံလေးနဲ့ ပြောလာတယ်ဗျာ။ (၁၁၅) မိုင်ရောက်တော့မှ သူနဲ့ကျနော်စကားတွေပြောဖြစ်တယ်။

" မောင်လေးက လူပျိုလား"

တဲ့။ ကျနော်က ဟုတ်တယ်လို့ ပြောတော့

" မမလည်း အိမ်ထောင် မရှိပါဘူး"

တဲ့။ သူသုံးနှုံးသွားတဲ့ စကားကအရမ်းလှတယ် နော်။ နောက်တော့

" မမကို အထင်မသေးပါနဲ့၊မမမောင်လေးအိပ်ပျော်နေတဲ့ မျက်နှာလေးကိုကြည့်ရင်း ဖီးလ်အရမ်းဝင်လာလို့ပါ" 

တဲ့။ ပြီးတော့ 

" မမ ဆန္ဒကို လက်ခံပေးလို့ကျေးဇူးပါ"

တဲ့။ရန်ကုန်ကျရင်ကျနော်နဲ့အတူနေဘို့ပါ ပြောတယ်။ အခုမှသူ့ကိုသေချာကြည့်မိတော့မှ ပုပုလုံးလုံးလေးဗျ။ကားပြန်ထွက်တော့ ကျနော်ကိုဂွင်းတစ်ချီထုပေးသေးတယ်။ သူ့ကိုလည်းလက်နဲ့ ငါးမိနစ်လောက်ဆောင့်ပေးရတယ်။ သူဘယ်နှစ်ချီပြီးတယ်ဆိုတာ ကျနော်မသိဘူး။

ရန်ကုန်ရောက်တော့ မနက်လေးနာရီမထိုးသေးဘူး။ ကကနဲ့သူ့တိုက်ခန်းကို ခေါ်သွားတယ်။ ဟိုရောက်တော့ မျက်နှာသစ်ရေချိုးပေါ့ဗျာ။ နံနက်စာကတော့ သူပဲရေခဲသေတ္တာထဲက ထုတ်ပြီး စီစဉ်တယ်။ အိမ်ရှေ့မှာ ချိတ်ထားတဲ့ဓာတ်ပုံတွေကြည့်မှ သူမဟာရှေ့နေဆိုတာသိရတော့တယ်။

" ကဲ မုန့်လာစားတော့လေကွာ"

ဆိုမှကျနော်သတိပြန်ဝင်ပြီး သူအနားကိုသွားတယ်။ပေါင်မုန့်နဲ့ကြက်ဥဟဖ်ဖရိုက်ကြော်ဗျ။ပြီးမှသူအကြောင်းပြောပြတယ်။ မိဘတွေမရှိတော့ဘဲ တစ်ဦးတည်းတဲ့။ မန္တလေးကိုအမှုလာလိုက်တာတဲ့။ စကားပြောဆို့ပီးလာ ဆိုပြီးသူအိပ်ခန်းထဲခေါ်သွားတယ်။ မတ်တတ်ရပ်လျက်ကစ်ဆင်ဆွဲကြတယ်။ 

ပြီးသူရောကျနော်ရောအဝတ်တွေချွတ်ပြီး ကုတင်ပေါ်တက်တယ်။ ကျနော်သူနို့တွေစို့တော့ သူလူး ပြီးညီးနေတာပေါ့ဗျာ။ ကျနော်လည်း ဒီလိုတခါမှ မကြုံဘူးတော့ တတ်သမျှမှတ်သမျှဗိုက်တွေပါလျာနဲ့ ယက်ပစ်တာဗျ။ သူမခါယမ်းနေရော။ ကျနော် သူပေါင်ကြားထဲဝင်ပြီးဘာဂျာကိုင်တော့ သူပေါင်ကားပေးတာ ၉ဝိံ ပဲဗျ။တော်တော်အကြောပျော့တယ်။ ဘားဂျွမ်းကစားဘူးတယ်နဲ့ တူတယ်။

ဖီးလ်တက်ပြီးထွက်လာတဲ့ စောက်ရည်တွေလည်းမနဲဘူး။ သူ့အကြောင်းသူသိလို့ထင်တယ်။ မွှေ့ယာပေါ်မှာထမီခင်းထားတယ်လေ။ ကျနော်လည်းစောက်စိကို နှုတ်ခမ်းထဲမြုတ်ကာ စောက်ရည်တွေ ကျအောင်စုတ်တာပေါ့။ တခါတလေလည်း အတွင်းအသားနုလေးတွေကို လျာထိပ်နဲ့ထိုးယက်တယ်လေ။ သူမလဲ ကော့ပျံခါယမ်းရင်း

" မောင်လေးရယ် မမကောင်းလွန်းလို့ အသဲခိုက်အောင် ချစ်သွားပြီ"

တဲ့။ ပြောတယ်ဗျ။ သူမောလို့ဆိုပြီးအတင်းရပ်ခိုင်းတယ်။ ကျနော်ရပ်လိုက်တော့သူ ခနနားတယ်။ ကျနော်လည်းလီးကအတော့်ကို တောင်နေပြီလေ။ သူကကျနော့်အပေါ်တက်ခွပြီးနှုတ်ခမ်းကိုစုပ်ရင်းနို့တွေနဲ့ရင်ဘတ်ကို ပွတ်တယ်။ ကျနော်လျာက တခါတခါသူ့ပါးစပ်ထဲ ပါသွားတယ်။ လည်ပင်းကိုဖွဖွလေးစုပ်လိုက်ယက်လိုက်လုပ်တာဗျာ။ ကျနော်ဖီးလ်အရမ်း ရှိတာဘဲ။ နောက်နားရွက်လေးကိုဖွဖွလေးကိုက်လိုက်နားပေါက်ထဲလျာနဲ့ထိုးလိုက်လုပ်တော့ ကြက်သီးဖြန်း့ဖန်းထရတာပေါ့ဗျာ။

ပြီးကျနော့်နို့တွေကိုလျာနဲ့ယက်ပေးတယ်။ အား လား လား ကျနော်လူးရတဲ့အလှဲ့ပေါဗျာ။ လီးကိုနို့နှစ်လုံးကြားထဲထဲ့ပွတ်ပြန်တယ်။ ပြီးမှဂွေးဥကို တစ်ချက်စုပ်ပြီးပုလွေကိုင်တော့တာဘဲဗျ။ ဒစ်ကိုဖြဲပြီး လျာနဲ့ဝိုက်ယက်လို့ကလီးတန်ပတ်လည်ကို လျာနဲ့ယက်ခိုက်လုပ်ပြီးစုပ်တော့တာဘဲဗျာ။ ကောင်းလွန်းလို့ ကျနော်အံကြိတ်ထားရတယ်။ အတော်ကြာမှ

" မောင်လေးလိုးတော့လေ"

တဲ့။ ပြောတယ်။ကျနော်လည်းအတွ့အကြုံမရှိတော့ ယောင်တောင်တောင် ဖြစ်နေတာပေါ့။

" မတ်တတ်ရပ်လိုက်မမပြမယ်"

ဆိုပြီး ကုတင်ပေါ်ရပ်ခိုင်းတယ်။ သူက ကျနော်ဘက်ခေါင်းလှည့်အိပ်ပြီး ကျောကနေကွေးလိုက်တယ်။ သူခြေနှစ်ချောင်းကို ထိန်းခိုင်းထားတယ်။

ပြီးအပေါ်ကနေလိုးခိုင်းတော့တာဘဲ။ဆပ်ကပ်ထဲကပုံစံမျိုးတွေနေပြီး လိုးခိုင်းတာ။ ကျနော် စာတောင်ဖွဲ့မရေးတတ်ပါဘူးဗျာ။ ကျနော်တစ်ချီပြီးတော့ သူသုံးချီပြီတယ်တဲ့။ ကျနော်ကိုသူကမေးတယ်။

" မမအပေးကောင်းရဲ့လား"

တဲ့။လိုးပြီးသွားတော့ ရင်းနှီးသလိုဖြစ်သွားပြီး

" မမပေး တဲ့ပုံစံတွေကိုကျနော်အံ့အောပြီးနေတာ"

လို့ ပြောတော့ သူ ဟက်ဟက်ပက်ပက်ရယ်တယ်။

" မမကိုရော ချစ်ရဲ့လားတဲ့"

ပြီးတော့

" မမကမင်းရဲ့လိုးမယား ဖြစ်သွားပြီနော်" 

တဲ့။ သူ့အသုံးအနှုံးလေးတွေက အရမ်းလှတယ်မို့လား။ ကျနော်အတွက်တော့ စားချင်တိုင်းစားလ့ိုရတဲ့ ဟင်းအိုးကြီးရသွားတာပေါ့ဗျာ။


........................................♡♡♡........................................

ပြီးပါပြီ။



အန်တီကြီးနှစ်ယောက်နဲ့ ကျွန်တော် (စ/ဆုံး)

အန်တီကြီးနှစ်ယောက်နဲ့ ကျွန်တော် (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

အဲဒီတုန်းက ကျနော် ၉တန်းအောင်ခါစ ။ နယ်သို့ ဦးလေးလင်မယား အလည်လာကြရင်းက ရန်ကုန်သို့လိုက်လည်ရန် မရမကခေါ်သဖြင့် လိုက်ခဲ့ပါတယ်။ ဦးလေးတို့ လင်မယားက သားသမီးမရှိတော့ ကျနော့်ကို ပိုဂရုတစိုက် လုပ်ပေးတယ်။

ကျနော့်ဦးလေးဦးရဲထွန်း နှင့်ဒီအရွယ်အထိဆုံဖူးတာဆို၍ ၄ ကြိမ်လောက် ပဲ။ ဦးလေးမိန်းမ အန်တီစန်းစန်းနဲ့ က အခုတခါ ပဲ ဆုံဖူးတာ။ ဦးလေးရုံးသွားပြီဆို အန်တီစန်းစန်းက အဖော်ပြုပေးတယ်။

သို့သော် အစမို့မရင်းနှီး ကျနော့်ပုံကကိုရိုးပုံရိုးအ စကားသိပ်ပြောလေ့မရှိ ။ စိတ်ထဲမှာ စကားလုံးတွေ စီရင်းသာ အချိန်ကုန်လေ့ရှိ တာမျိုး။ဒါပေသည့် ကျနော့်မှာအရည်အချင်း တစ်ခုမွေးရာပါ ပြောရမလား ဘယ်သူက ဘယ်လိုဘယ်လို ဆက်ဆံဘယ်လိုပြော ရတယ်က အစသိတာ။ဦးလေးရုံးသွားပြီးတော့ အန်တီစန်းစန်းက ရေအတင်းချိုးခိုင်းတယ် ။

ကျနော်က ဘောလုံးကန် ဘောင်းဘီတိုကပ်ကပ် ။ အန်တီစန်းစန်းက ဘောင်းဘီစကပ်ပုံစံအထဲက အသားကိုမြင်ရတဲ့ အဖြူအပါး ။ရေအတူချိုးတယ် ။ အန်တီစန်းစန်း ဒီကနေ့ အတော်လောနေတယ်။ ဒါ့ကြောင့် အတူချိုးတာဖြစ်မယ်။သူ့ဘာသာ ရေတွေ တဗွမ်းဗွမ်းလောင်း ပိုက်ကလည်းဖွင့်ထားသေး ခေါင်းလောင်းချိုးနေတာ။

ပြီးတော့မှ သတိရပြီးကျနော့်ကို ပိုက်အောက်ဝင်ခိုင်းတာ ။မျက်နှာပေါ်စီးကျရက်ကပင် အန်တီစန်းစန်း၏ တင်သားဆိုင်ကြီးတွေက ချွတ်ထားသည့်အတိုင်း အမွှေးမည်းမည်းကြီးတွေနှင့် ပြောရအုံးမယ် နို့တွေပါဖော်ထားတာ။ ကျနော့်ကိုခလေးလို သဘောထားတဲ့ သဘောပေါ့။

တစ်ကိုယ်လုံးဆပ်ပြာတိုက်ပြီးတော့ ရေဘားကိုပိတ်ခါ ကျနော့်ကိုဆပ်ပြာတိုက်ပေးတယ်။ သားရယ် ခလေးပဲရှိသေးတာ ဘောင်းဘီချွတ်လိုက်တဲ့ ။ ကျနော့ကို တောသားခလေးဆိုပြီးလျှော့တွက်တာ ။မိန်းမမလုပ်ဖူးဘူးထင်နေတာ။

ကျနော် အန်တီစန်းစန်းရဲ့ အသားအရေလှတာ တစ်ခုတည်းနဲ့တင် တစ်ကိုယ်လုံးနမ်းပစ်ခြင်တာ ရုပ်ကတော့ ဆိုးတဲ့ အထဲတောင် ပါသေး။ ဘောင်းဘီကိုချွတ်ပြီးတောင်နေတဲ့ လီးကို ပေါင်နဲ့ညှပ်ပြီးနောက်ထဲ ဖွက်ထားရတယ် ။ တောင်နေတာ လျော့အောင်ပေါ့ ။အမွှေးပေါက်စကို ကျနော်ရိတ်ထားတော့ သူက မထင်ရှာဘူး။အမွှေးပေါက်တာကို ကျနော့်ပေါင်ကြားထဲ ဆပ်ပြာ နဲ့ပွတ်တယ်သတိထားမိပြီး..

" သားပေါင်ကားထား ယောကျ်ားလေးဆိုတာ တစ်ကိုယ်ရည်သန့်ရှင်းမှုရှိရတယ်ကွယ့်"

ကျနော့လီးကို လက်ကဆွဲယူပြီး ဆပ်ပြာတုံးကိုလှမ်းယူ။ လီးကအန်တီစန်းစန်းလက်ထဲမှာတင် အဆမတန်ကြီးလာနေတယ် ။ဆပ်ပြာတုန်းကိုလက်နှစ်ဖက်နဲ့ အမြုပ်ထွက်အောင်ပွတ်ပြီး ကျနော့်လီးကိုပြန်ကိုင်တယ် သေသေချာချာကို ကြည့်နေတယ်ဗျာ။

ကျနော်ကတော့ဘာမှမသိသလို ဘရပ်ရှ်တစ်ခုကိုအသာယူခါ အာရုံဝင်စားနေတယ်ဆိုသလို ကျနော့်ကိုအကဲခတ်ရှိုးလိုက်သေး ဆပ်ပြာပွတ်ရင်းကနေ သက်ပြင်းချသံကြားရတယ်။နောက်တော့ဂွင်းထုပေးလာတဲ့အထိ လီးကိုရေဆေးလိုက် ဒစ်ဖျားကို ဖြဲကြည့်လိုက် လက်သည်းနဲ့အရည်ပြားကြား ကိုထောက်ကြည့်တယ်။

" အား""

" သား နာသွားလို့လား"

" ဟုတ်ကဲ့ "

ခလေးအကွက်နင်းကြည့်လိုက်တယ်ဘယ်ရမလဲ။

" အန်တီ စောစောကလို ဆပ်ပြာတိုက်ပေးတာ ဇိမ်ရှိတယ်နော် "

" သား ထပ်တိုက်ခြင်လို့လား"

" ဟုတ်ကဲ့"

အန်တီစန်းစန်းတချက်ပြုံးတယ် အဲဒိအပြုံးကိုကျနော်သိတာပေါ့။ ဒီတခါတော့ ဆပ်ပြာနည်းနည်းလေးနဲ့အသာအယာ ဖီးတက်အောင် ထုပေးနေတယ်။ ကျနော်လရည်မထွက်အောင်လျှာကိုကိုက်ထားတယ်။အလီတွေဆို အာရုံလွှဲနေရတယ်။

" ကောင်းလား သားလေး"

ကျနော်လည်း ပိုပိုသာပြောရတယ်။

" စောစောကထက် ပိုကောင်းတယ်"

အန်တီစန်းစန်းပြုံးပြန်သည်။

" ဒီထက်ကောင်းတာရှိသေးတယ် အင်းအဲဒါကို သားလုပ်ခြင်လား"

ကျနော်ခေါင်းငြိမ့်ပြတယ် သနားစရာပုံစံပေါ့။

" ဘယ်သူ့ကိုမှ ပြောပြလို့မဖြစ်ဘူးနော်"

" ဘာဖြစ်လို့လဲ အန်တီ"

" သားကြီးလာရင်သိလိမ့်မယ် သားလူပျိုဖြစ်ခါနီးပြီ အခုတောင်သားဟာက လူကြီးတွေထက်သာနေပြီ"

ကျနော့်လီးပေါ်ကဆပ်ပြာရည်တွေရေလောင်း ဆေးပေးတယ် ရေကအေးတော့ တောင်နေတာလျှော့သွားတယ်။

ကျနော့်ထက်ကြီးတဲ့သူတွေ ဖာသည်မကိုခေါ်ပြီးမှုတ်ခိုင်းဖူးတယ် ။ကျနော့်အတွက် ပထမမဟုတ်ပေမဲ့ တောသားလူလည်ပဲလေ။အန်တီက လျှာဖျားလေးနဲ့ဒစ်ကို ပတ်လည်ရစ်တယ်။တကယ့်ဆရာကြီးပဲ ဒါနဲ့ဦးလေးကိုချုပ်ထားတာပဲ ။ဖာသည်မထက်တောင် ကျွမ်းကျင်တယ်။

" အန်တီ သားခြေညောင်းလို့ "

အန်တီကမော့ကြည့်တယ် ။

" သားမလုပ်ခြင်တော့ဘူးလား"

" လုပ်ခြင်သေးတယ်"

" ဒါဆိုပက်လက်လှန်" 

တဲ့။ကျနော်ပဲလေ အန်တီ့ဘေးတိုက်ပက်လက်လှန်ပေး လိုက်တယ်အကြံနဲ့ အန်တီကဘယ်ပုံဖြစ်ဖြစ်ရပါတယ်ဆိုတဲ့သဘောနဲ့ ကျနော့ဗိုက်ကိုယ်နဲ့ဖက် ဘေးကိုလက်ထောက်ပြီး စုပ်ပေးတယ်။ ပက်လက်အနေအထားကနေကြည့်ရင်း အန်တီ့ဖင်ကြီးက အတော်ကြည့်ကောင်းတယ်။ မှုတ်ပေးတာ ကောင်းတယ်ဆိုတဲ့ သဘော ကျနော်ကော့ပေးတယ် ။ ကျနော့်ဆီးခုံကိုဖိပြီးရှေ့တိုးခါ လီးကိုအဆုံးထိ သွင်းလိုက်စုပ်လိုက်၊ အဲ့တော့ဖင်ကြီးက ကြွလိုက်ချလိုက်ဖြစ်လာရတယ်။

ဒါကျနော့်ခလေးကွက်လေ။ကျနော်ဖီးတက်ပြလေ အန်တီဇော တွေထန်လေပဲ။ရင်ဘတ်တွေကိုလက်နဲ့နောက်ပြန်ပွတ်ပေးလိုက်သေး။

ကျနော် မသိမသာကိုယ်အပေါ်ပိုင်းကိုကိုင်းပြီး အန်တီတင်ပါးကိုကိုင်လိုက်တယ် ခြေတွေလှုပ်ရမ်းပြီး ကောင်းနေတာကြောင့်ကိုင်မိတယ်ပေါ့ ဖင်ကြီးကြွတက်နေတုန်း လက်ခလယ်ကို အလစ်ဝင်လျှိုစောက်ဖုတ်ကိုချိန်ထားပေးလိုက်တယ်။မတော်တဆလိုလိုပေါ့။

အန်တီချိန်သားကိုက်ပြီးကို ကျနော့်လက်ခလယ်နဲ့စောက်ဖုတ် ကိုဖိပွတ်လာတယ်။ပထမတော့မလှုပ်မယှက်ပေါ့။နောက်တော့အထဲဝင်အောင်ထိုးကလိပေးတာ ငြင်းဆန်တဲ့သဘောမရှိ ဖင်ကြီးကို ကျနော်ဆွဲယူတယ်။အလိုက်သင့်ပါလာတယ်။

ကျနော့မျက်နှာနားအထိ ဖင်စအိုဝ ကို နှာခေါင်းနဲ့နမ်းတင်ပါးကြီးတွေဖက်ပေါ့။လီးကိုပါးစပ်ကချွတ်လိုက်ပြီး တံတွေးမြိုချပြီး

" သား သားလေး ခန "

ကျနော့်မျက်နှာပေါ်ခွထိုင်လိုက်တယ်။

" သား အန်တီလုပ်သလို လျှာနဲ့နမ်း အီးပါတယ်ဖင်မဟုတ်ဘူး သေးပေါက်တဲ့ဖင်ကိုနော်"

ရီရတယ်နော် စောက်ဖုတ်ကိုလက်နဲ့ထောက်ပြပြီး

" ဒီနေရာလား အန်တီ"

လို့ ခလေးအထာနဲ့

" ဟုတ်တယ်သား သားနမ်းတတ်သလိုနမ်းတော့ကွယ်နော် ဘယ်နှစ်နာရီရှိကုန်ပြီလဲမသိ"

အန်တီကျနော့်လီးကို ပြန်တောင်အောင်ဆွပေးရပြန်တယ်။လုပ်ပုံက စိတ်မရှည်သလိုပဲ ကြမ်းလည်းကြမ်းတယ်။

နာလည်းနာတယ် အန်တီစောက်ဖုတ်ကြီးက အမွှေးကြားထဲကနေ နီရဲပြဲကားနေတော့ လီးကပြန်တောင်တာပေါ့။အန်တီခပ်သွက်သွက်ကိုစုပ်နေတယ်။ပထမတော့ နှာခေါင်းနဲ့လှည့်ပတ်နမ်းတယ် ဖင်ကြီးကိုဖိနှာခေါင်းနဲ့ပွတ်တာ လီးစုပ်နေတဲ့အန်တီ လီးကိုကိုင်ပြီး ခေါင်းမော့တက်သွားတယ်။

" အား အင်း"

ပွတ်နေတာရပ်လိုက်တော့မှ ကျနော့်လီးကို ပြန်စုပ်ပေးဖို့ သတိရတယ်။ အန်တီဖီးယူခြင်နေတာ ကျနော့်ကိုခလေးမို့ မလုပ်တတ်တာကို စိတ်ဆိုးရအခက် အားမလိုအားမရဖြစ်နေတာ ။နှာခေါင်းနဲ့ပွတ်ဆွဲရင်းမှ လျှာလေးကိုအသာထုတ်လိုက်ပါရတယ် တော်ကြာရိပ်မိမှ စောက်ဖုတ်ဝကို လျှက်နေလိုက်တယ်။

အန်တီပေါင်ကိုကားပြီးကျနော့်လျှာနဲ့တည့်အောင်ချိန်ပေးနေရှာတယ်။အကွဲကြောင်းအတိုင်းလျှာပြားနဲ့မယက်တော့ပဲလျှာကိုစုချွန်ပြီး ယက်ပေးလိုက်တယ်။

" အား အဲ့လိုသားလေး မှန်တယ် အဲ့တိုင်းနော် "

ခေါင်းကိုမော့ ဖီးတွေယူနေရှာတယ် လက်တစ်ဖက်ကိုထောက် လက်တစ်ဖက်က ဂွင်းထုပေးတယ် စောက်စိကို လျှာထိပ်နဲ့ဖိထိုး ချော်သွား လျှာနဲ့သိမ်းရစ် ပညာစုံကို တဖြည်းထုတ်သုံးလာရတယ်။အန်တီဂွင်းထုဖို့တောင်မေ့နေတယ်။မကြာဘူးအန်တီစောက်ဖုတ်ထဲက အရည်တွေကျလာတယ်။

ကျနော်ယက်လို့မရတော့အောင်ကျနော့်မျက်နှာ အပေါ်ဖိထိုင်ပြီးပွတ်တယ်ဗျာ။အသက်မနည်းခိုးရှူရတယ်။အန်တီငြိမ်ကျသွားတယ်။ပြီးတော့မှသတိရဟန်ဖြင့်

" သားမျက်နှာတွေပေကုန်ပြီ စောရီးသားလေးရယ် အန်တီ့သားလေးကို မျက်နှာသစ်ပေးမယ်"

" သားအန်တီ့ကို ယက်ပေးရတာ လုပ်ပေးခြင်စိတ်ရှိရဲ့လား"

" ဟုတ်ကဲ့ အန်တီတောင်သားကိုစုပ်ပေးသေးတာပဲ ...အန်တီကို သားယက်ပေးတာ ကုသိုလ်တောင်ရသေးတယ်"

" သားအန်တီပဲ အန်တီခိုင်းတာလုပ်ပေးရမယ်လို့ မေမေကမှာထားတယ်"

အန်တီက ကျနော့်ပါးကိုနမ်းတယ်။

" လိမ္မာတယ် မေမေ့ကိုလည်းဒီအကြောင်းသွားမပြောနဲ့နော် သားလေး သားဦးလေးမသိစေနဲ့ ဦးလေးမရှိတဲ့အခါမှ သားလေးအန်တီလုပ်ပေးတာ လိုခြင်ရင်ပြောနော်လုပ်ပေးမယ်"

" အန်တီလည်း သားကို ခိုင်းနော်သား ကြိုးစားလုပ်ပေးမယ်"

................................................

အန်တီအမအိမ်သွားလည်ကြတယ်။ ကျနော့်ကို ကိုရဲထွန်း အမသားလေ တောသားလေးပေါ့။ အန်တီ့အမက အန်တီနဲ့မတူ ပိန်ပိန်ပါးပါးကြည့်လို့ကောင်းတယ်။ အန်တီသန်းသန်းတဲ့ အသက် ၄၀ ။ ၅၀လောက်ပေါ့။သားဘယ်နှစ်တန်းရောက်ပြီလဲ မေးတယ်။သားကိုးတန်းပါ ဆိုတော့ သမီးနဲ့ရွယ်တူပဲ အငယ်မလို့ အန်တီစန်းစန်းကိုပြောတယ်။

အန်တီစန်းစန်းတို့ညီအမတွေ ယောင်းမတွေ စုခါပိုကာဒေါင်းကြတာ ဆိုရှယ်လည်းအတော်ကျပဲ။ ကျနော့်ကို တောသားခလေး ဘာမှမသိထင်ပြီး ဗန်းစကားနဲ့ပြောနေကြတယ် sex ကိစ္စတွေ အန်တီရဲ့အထက်အန်တီညိုဆိုတာ ၄၀လောက်ရှိမယ်။ကျနော့်အကြောင်းပြောနေတာ 

" အန်တီ့ကို ကျနော်လူပျိုဖြစ်ပြီလား "

အသက်ကအစမေးနေတယ်။

" ၁၄ နှစ်ဆိုတော့ saveဖြစ်တယ် လရည်မထွက်ဖူးပေါ့..တားဆေးမသောက်ရဘူးဆိုပဲ"

အန်တီကို ကျနော်နဲ့ဟိုဟာလုပ်လားအစ်နေတယ်။ အန်တီကတော့ငြင်းတယ်။ အန်တီညိုက သားလေးအန်တီ့ညို့တိုက်ခန်း လိုက်လာခဲ့အုံး ဖိတ်နေတယ်။အန်တီကတော့ နောက်တော့ သွားတာပေါ့ဆိုတယ်။

အန်တီစန်းစန်းတို့ ညီအမတွေက ၅ ယောက်လောက်ရှိတယ်။ အကုန်လုံးပဲဆိုပါတော့ အကြီးဆုံးကတော့ အရမ်းချမ်းသာတယ် ။ ညီအမအားလုံးအကြီးဆုံး ကိုစီးပွားရေးအရမှီတွယ်နေရတယ် ။ ဒါမှမဟုတ် သူ့ဩဇာအရိပ်ကမလွတ်ဘူး။

ကြောက်လည်းကြောက်ကြရတယ်ဆိုတယ် ။ သူလာရင်မဟုတ်တာဘာမှမလုပ်ရဲဘူးတဲ့ ယောကျ်ားကအကောင်ကြီးကြီးတွေနဲ့ အတော်ရင်းပြီး လုပ်ပိုင်ခွင့်အတော်ရတယ်ဆိုတာ ကျနော်နောက်ပိုင်းကျမှသိရထားပါ ။ သူနဲ့ပတ်သတ်မှုကိုနောက်မှပြောတာပေါ့။အဲဒိနေ့က လူစုံတာနဲ့ပိုကာဝိုင်းလုပ်ကြတယ် ညနေစောင်းအထိ ကျနော့ကို အန်တီသန်းသန်းကသူ့သမီး နဲ့တီဗီဂိမ်းသွားဆော့ခိုင်းတယ်။

ကောင်မလေးကနင့်နဲ့ငါနဲ့ပြောတာကို သီးခံနေရတာအတော်ဆိုးပ ကျနော်ငယ်စဉ်က ကျန်းမာရေးချူခြာလို့ ၂ခါအတန်းအောက်ရတယ် ကျောင်းထားလည်းနောက်ကျတယ် အဖေကပြောဖူးတယ် ။မင်းမွေးသက္ကရာဇ်တွေ ငါပိုက်ဆံပေးပြီး ကိုပြင်ထားတာ။

ဆယ်တန်းတော့မကျနဲ့ဆိုတယ် ။ကျနော့်ကိုလူတွေသိတဲ့ အသက်ထက် ကျနော် ၃ နှစ်ပိုကြီးနေတာ။ ငယ်သူငယ်ချင်းတချို့ကလွဲလို့ဘယ်သူမှမသိကြ။အခုဆိုကျနော့်အသက် ၁၇နှစ်တောင်ကျော်နေမှတော့ လူပျိုမဖြစ်ပဲနေမလား အန်တီစန်းစန်းက ကျနော်လရည်တောင်မထွက်သေး ဘူးထင်သွားတာ။

အန်တီသန်းသန်းအခန်းထဲကုတင်မှာအိပ်ခြင်သွားအိပ်ဆိုလို့ကျနော်သွားအိပ်တယ်အိပ်မပျော်ပါဘူး။ အိပ်ပျော်မယ်ကြံတုန်းတံခါးဖွင့်သံနဲ့အတူ တခုခုလာရှာတဲ့အသံ မသန်းဘယ်နားမှလဲ အန်တီညိုပဲ ကုတင်အောက်မှာလို့ အန်တီသန်းသန်းလှမ်းအော်တယ်။

ကုတင်အောက်ဖင်ကြီးကုံးဝင်နေတာ ကျနော်ခိုးကြည့်မိတယ်အယ်စတုံကြီး။အရက်ပုလင်းယူမှန်းသိရတယ်။အံမယ်မခေဘူးဗျ ကျနော့်ကိုကြည့်နေတာ အိပ်ပျော်ခြင်ဆောင်နေရတယ် ကျနော့ခေါင်းကို ပွေ့ခေါင်းအုံးပေါ်တင်ပေးတယ် ရေမွှေးနံ့ရတယ်။

" လူငယ်တွေများအိပ်လိုက်ရင် သိုးနေတာပဲ"

အင်္ကျီတွေဆန့်ပေးသလိုလိုနဲ့ပုဆိုးပေါ်ကနေ ကျနော့်ဟာကို ထိကြည့်တယ် ။ ပြီးတော့ကိုင်ပါလေရော တံတွေးမြိုချတာကျနော်ကြားနေရတယ်။ကျနော်အိပ်ပျော်သွားတယ်။ ညနေမိုးချုပ်စ အန်တီတို့ညီအမ တွေအရက်တထွေထွေနဲ့လမ်းခွဲကြတယ်။အန်တီက အိမ်ပြန်ရောက်ရေချိုးတယ်။ဖုန်းဝင်လာတယ် ကျနော်ကိုင်လိုက်တော့ဦးလေးအသံ ။သူ့မိန်းမရေချိုးနေကြောင်းဖြေလိုက်တယ်။

ရုံးမှာအိပ်ရမှာဖြစ်ကြောင်းအန်တီကိုပြောဖို့ ကျနော့်ကို အိမ်ပြန်ခြင်ပြီလားမေးတော့ ဟုတ်ကဲ့လို့သာဖြေလိုက်တယ်။ အန်တီညစာပြင်နေတာတွေ့တာနဲ့ ဦးလေးက ဒီညရုံးမှာအိပ်မှာဖြစ်ကြောင်းပြောလိုက်တယ်။အန်တီလည်းအံ့ဩပျော်ရွှင်သွားပုံရတယ်။တယ်လီဖုန်းဆီသွားပြီး ဖုန်းနံပါတ်တွေနှိပ်တယ် ။

" ဟလို မညို လာမလား? ဘဲဘဲ ဒီညပြန်မလာဘူး ရှားတောင့်ရှားခဲနော်....ပလိစ် အခွေယူခဲ့တဲ့"

အန်တီ တီဗီရှေ့မှာ အစားအသောက်တွေပြင်နေတယ်။ကျနော်ပါကူသယ်ရတာပေါ့။ကားဟွန်းတီးသံကြားတယ်။

" သား တံခါးဖွင့်ပေးလိုက် တခါတည်း သော့ပြန်ခတ်လိုက် အန်တီညို မင်းဦးလေးမရှိလို့ အဖော်လာအိပ်ပေးမှာ"

အန်တီညိုနဲ့အန်တီအရက်အတူသောက်ကြတယ်။အန်တီ ကျနော့်ကို သူတို့နားလာစေခြင်ပုံမရ။

" သား အပေါ်ထပ်မှာစာအုပ်တွေရှိတယ် သွားဖတ်ချည် သားလိုတာရှိရင် အန်တီ့ကို လှမ်းပြော"တဲ့။

ကျနော့်ရင်ထဲမကောင်းလှ။ ကျနော်အန်တီခိုင်းတဲ့အတိုင်းအိမ်ပေါ် တက်။စာအုပ်တွေ ထိုင်ဖတ်နေမိတယ်။ စကားပြောသံများတိတ်ဆိတ်သွားသည်ကို သတိထားမိမှ ခြေသံခပ်ဖွဖွလှေကားအတိုင်း ဆင်းလာခဲ့မိတယ်။

အောက်ထပ်တစ်ခုလုံးမှောင်နေတာပဲ။အလင်းရောင်ထွက်လာပုံက လင်းလိုက်မှောင်လိုက်။ အသံက သဲ့သဲ့ အခန်းနံရံကကွယ်နေသဖြင့် အောက်ထပ်အထိ ဆင်းခဲ့မိတယ်။အန်တီတို့နိုင်ငံခြားအပြာကားကြည့်နေကြတာပဲ။၂ယောက်စလုံးအတော်မူးနေပြီ ။အခွေတစ်ခွေပြီးတော့ အန်တီဆိုဖာပေါ်ကထသည် ။

" မညို ဇေယျာအိပ်ပျော်နေပြီထင်တယ် ကျမသွားကြည့်အုံးမယ်"

" နင်ကလဲ ကောင်လေးသနားပါတယ် ပျင်းနေမှာပေါ့"

ကျနော်လည်းအပေါ်ထပ်ခြေဖွဖွ့မြန်မြန်တက်ရတာပေါ့။ စာအုပ်ခပ်ထူထူ ၂အုပ်ခေါင်းအုံး ကွေးကွေးလေးပေါ့။

" သား သား "

ကျနော်မထူး 

" သားလေးထ "

ကျနော်လူးလိမ့်ထတယ်အောက်ထပ်မီးများပြန်ဖွင့်ထားတယ် ။ခလေးကွက်ကို စသုံးတယ်။ အောက်ထပ်လှေကားမှာ အန်တီညို 

" အေးပေါ့ ခလေးပျင်းနေမှာပေါ့ ညီးကလည်း"

" သားဗိုက်ဆာတယ် ရင်လည်းပူတယ်"

တီဗီရှေ့ ဆိုဖာပေါ်ထိုင်ရင်း အချိုရည်နဲ့ ရောထားတဲ့အရက်ခွက်ကို မော့ချပလိုက်တယ်။

အန်တီက အတင်းတားတယ် မမှီ။အန်တီညိုက အန်တီ့ကို လက်ပြတယ် ။ နောက်ထပ်တစ်ခွက်ထည့်တယ် အန်တီကတားတယ်။ အန်တီညိုက သားစားဆိုပြီး အာလူးကြော်ခွံ့တယ်။ ကျနော်လည်း ရေဆာတယ် လို့ပြောတော့ အအေးသောက်ဆိုပဲ။အရက်ခွက်မော့သောက်ပြီးကျနော်လည်းထိုင်နေတယ်။

အန်တီညိုနဲ့ကျနော်ထိုင်နေတာက ဆိုဖာအရှည် ။အန်တီက တစ်ယောက်ထိုင်မှာ သူတို့ညီအမနောက်တစ်ခါးကြည့်ဖို့ ကျနော့်အခြေအနေကြည့်နေတယ်။ ဘယ်ရမလဲ ။အန်တီသားခေါင်းတွေမူးလာပြီ။သားဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ အန်တီညို့ကို ပြောလိုက်တယ်။

" သားမျက်လုံးလေးမှိတ်နေနော်"

ကျနော်လည်း အန်တီညို ပုခုံးကိုမှီပြီး အူရိုင်းလေး ချာလည်လည်နေတဲ့ပုံ ။အန်တီညိုက သူ့ပေါင်ပေါ်ခုံးအုံးပြီးအိပ်ပျော်အောင်လုပ်ပေးနေတယ်။အန်တီဧည့်ခန်းထဲပြန်ဝင်လာတယ် ခနအတွင်းအပြောင်းအလဲကို ဖန်တီးထားပြီ။

" ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲ"

" အူရိုင်းလေးဆိုတော့ မူးတာပေါ့ အေ ဖွင့်မှာသာဖွင့်စမ်းပါ ..ညီးတူ ဘာမှသိတာမဟုတ်ဘူး"

အခန်းမီးမှိတ်ပြီးတီဗီကိုဖွင့်တယ်.။ အန်တီအောက်စက်ထဲအခွေထိုး ထည့်သံ ဂလွပ် ကြားရတယ်။ စားပွဲအရိပ်ကအန်တီညို့ပေါင်ပေါ်အိပ်နေတဲ့ ကျနော့်ကို ကွယ်ထားတယ် အန်တီက ခုံရှေ့တိုးရီမုဒ်ကိုင်ပြီး ရှေ့မှာထိုင်နေတယ်။

ကျနော်လည်း အန်တီညိုပေါင်ပေါ်မှာ ခေါင်းအုံးတာကိုပြင်လိုက်တယ် ။အန်တီစကတ်ကြားကို လက်ကဝင်ပြီး ပေါင်ကိုဖက်အိပ်တယ်ပေါ့။ ဇာတ်လမ်းနဲ့ half ကားဖြစ်ပုံရတယ်။ကောင်မနဲ့ကောင်လိုးတဲ့အခန်းရောက်လာတယ်။အန်တီညို ပေါင်နှစ်ဖက်ပူးကပ်တွန့်လာတယ်.။

ကျနော့လက်က ပေါင်ကြားထဲမှာ အန်တီညို့ပေါင်တွေကိုစုပြီး ကျနော့လက်ကို ညှစ်နေတယ်။ဒါကိုပဲ ဖီးယူနေတယ်။အခွေရပ်သွားတယ်။အန်တီ က

" ကောင်းခန်းဆိုလုပ်ပြီ "

အခွေပြန်ထုပ်ပြီးအန်တီအခွေကို ခေါက်တယ် ။

" မှိုတက်နေတာ"

အခွေပြန်ထည့် 

" ဂလွပ်"

အခွေရစ်ကျော်သံကြားရ တယ်။

အန်တီညိုကကျနော့်ခေါင်းကို ပေါင်ရင်းမရွေ့တယ်။ကျနော့်လက်ကလည်းပေါင်ရင်းကို ဖက်လို့ပေါ့။ကောင်နဲ့ကောင်မနမ်းကြပြီး အဝတ်တွေချွတ်။ကောင်ကကောင်မအဖုတ်ကို ယက်ပေးတယ်။အန်တီညို ကျနော့်ဆံပင်တွေကိုခပ်ဖွဖွလက်ချောင်းလေးတွေနဲ့ ကောင်မအော်သံကြားရတယ်။

" အား အိုးရက်စ်"

အန်တီညို ပေါင်၂ဖက်ကားသွားတယ်။ ကျနော့် လက်လည်း အန်တီညို့ စောက်ဖုတ်ကြား ကျသွားတယ်ပေါ့။ အန်တီညိုကတော့ ပေါင်ကားလိုက်စုလိုက် အပြာကားထဲကအတိုင်း ဖီးတက်နေတယ်။ကောင်မကယက်ပေးတဲ့ကောင်ကို ဆံပင်တွေသပ်ပေးသလို ကျနော့်ခေါင်းကို လက်တစ်ဖက်နဲ့ပွေ့ရင်း သပ်ပေးနေတယ်။အစားထိုးခံးစားမှုပေါ့။

အန်တီညို့ အဖုတ်နဲ့ကျနော့် လက်မထိတထိ အန်တီညို ဆိုဖာ အောက်လျှောချ ဆက်တီပေါ် ခြေလှမ်းတင်တယ်။ကျနော့်လက်က စောက်ဖုတ်ထဲ ကျနော့လက်ညိုးက စောက်စိ လက်ခလယ်ကစောက်ဖုတ်ထဲ အန်တီညိုသာသာကလေး လှုပ်တယ်။ကျနော်ကိုယ်လှည့်ခါ အန်တီညို့ဘက်လှည့်အိပ် လက်ကိုလည်းတခါတည်းကစားပေးလိုက်တယ်။

အန်တီညို အိမ်သာလားဟေ့ အန်တီ့ကို ပြောသံကြားတယ်။ရေသွားဆေးတာဖြစ်မယ်။အန်တီမရှိတော့အန်တီညိုကျနော့်လက်ကို တွန်းထည့်လာတယ်။ကျနော်အလိုက်သင့်ကလိပေးတယ်။

အန်တီပြန်ဝင်လာပြီး ကျမ မရတော့ဘူးအိပ်တော့မယ်တဲ့ ။ တော်သေးကျနော့်ကိုသတိမရလို့ အန်တီညိုကျနော့်ပုဆိုးလှန်ထားတာကို မြင်သွားပုံရတယ်။ ကျနော့်ကိုခွဖင်တပြန်ခေါင်းတပြန် တံတောင်ထောက်တီဗီဖက်လှည့်ခါ ကျနော့်လီးကိုဆွတယ်။

အန်တီညိုအဖုတ်နံ့က ကျနော့ကိုခေါ်နေတယ်။ကျနော်ရှေ့တိုးတော့ကျနော့ပုခုံးအပေါ်ခွပေးရင်း ဘယ်ရမလဲ ကျနော်အဖုတ်ကိုယက်တော့တယ်။အန်တီညို အော်လာတယ်။တီဗီရပ်သွားတယ်။အန်တီညိုကျနော့်ကိုနှိုးတယ်။

" သားသားထ "

ကျနော့်ကိုထူတယ်။

" သားမူးနေလား"

" ဟုတ်"

" ခနလေးထိုင်အုံး အန်တီပြန်လာခဲ့မယ်"

အန်တီ့ညို့ကို သွားချောင်းပုံရတယ်။တီဗီပိတ်လိုက်တယ်။ကျနော့်ကိုဖက်ပြီး ကျနော့်လီးကို ဆွတယ်။ကျနော့်လီးတောင်လာတယ်။

" သား ကောင်းလား"

" ကောင်းတယ်"

အန်တီ့ညို့ပါးကိုကျနော်နမ်းလိုက်တယ်။ အန်တီညိုက နုတ်ခမ်းခြင်းနမ်းဖို့ဆွဲယူတယ်။ အန်တီညိုဦးဆောင်နမ်းသမျှကျနော်လိုက်ပေးတယ်။ အလုပ်သဘောသိသွားတဲ့အနေအထားနဲ့ ကျနော်ပြန်နမ်း တော့ အန်တီညိုအဝတ်အစားတွေချွတ်ကာ ကျနော့်ကို သူ့နို့ဆီ ရွှေ့ပေးတယ် ။ နို့သီးတွေကမာတောင်နေတယ်။ကျနော့်အင်္ကျီကိုပါချွတ်တယ်။

နောက်တော့မခိုင်းရဘဲ အန်တီညို့ စောက်ဖုတ်ကို ယက်ပလိုက်တယ်။အော်ချက်ဗျာ။ အန်တီညို ကျနော့်ကို အပေါ်တက်ခွ ခိုင်းပြီး ကျနော့်လီးကို သူ့အဖုတ်ထဲထည့်ပေးတယ်။

" သား ဆောင့်ထည့်နော်"

ကျနော် အတွေ့အကြုံမရှိလေဟန် ချော်ထိုးတယ်။ ဖင်ပေါက်ကို တေ့ထိုးတော့ 

" မဟုတ်ဘူး အား"

သေသေချာချာကိုင်ပြီး ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်ဖို့ ကျနော့်ဖင်ကိုပါ လက်တစ်ဖက်နဲ့ ကစားပေးတယ်။ စိတ်ချရတော့မှ ဖီးယူနေတယ်။ကျနော်အားကုန်ကိုလိုးပေးတယ် ။ သုတ်ရည်တွေပန်းထွက်တာ မနားဘဲ ဆက်လိုးတယ်။ကျနော်တချီပြီးတာမရိပ်မိ။အန်တီညို အဖုတ်ကချောင်နေပြီ။အန်တီညိုက 

" သားပက်လက်လှန်လိုက်"

ကျနော့်အပေါ်ကတက်ခွ လီးကိုယူပြီး လှိမ့်နေတယ်။

" သားရလား အန်တီ့ဖိထားတာ ခံနိုင်လား"

ဟုတ်ကဲ့ပေါ့ ။ အန်တီညိုစိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ် လှုပ်ရှားတော့တယ် ကျနော့်ကိုဆွဲထူတယ်။ ကျနော်ကအန်တီညို့ နိုးကြီးတွေဆွဲစို့ အန်တီညို့တင်ပါးရိုက်သံ အော်သံတွေဆူညံနေတယ်။ အန်တီညို ပြီးသွားတယ် ကျနော့်ကို ချစ်တယ်ခလေးရယ် တဲ့ ။

ဘယ်ရမလဲ  အန်တီ့ညိုကို ကျနော်ဆွဲလှည့်ပြီး လေးဘက်ထောက်လိုးပစ်တယ် ။ အန်တီညို အော်လိုက်တာ ကျနော့်သုတ်တွေနောက်တခါပန်းထည့်ပြီး ခြောင်ကျိလာတာနဲ့ ဖင်ပေါက်ကို ခပ်မြန်မြန်ထိုးထည့်လိုက်တယ် ။တခါတည်းဆောင့်လိုးတာ။

" သားရယ် ဘယ်ထဲထည့်နေတာလဲ "

လိုးရတာစီးစီးပင်ပင် စအိုကပြန်ညှစ်တော့ အတော်ကောင်းလှတယ်။ အန်တီညိုခါးကိုကိုင်ပြီး မတ်တပ်ထလိုးတယ်။ အန်တီညိုလည်း အရသာအသစ်ကို ကြိုက်သွားရှာတယ်။ ကျနော်လည်း စောက်ဖုတ်ထဲ ပြောင်းလိုးရင်း နောက်ဆုံးအချီပြီးသွားတော့တယ်။

မနက်နိုးလာတော့ အန်တီညိုမရှိတော့ အန်တီဈေးပြန်လာတာတွေ့တယ် ။မနက်စာစားကြပြီးတော့ အန်တီညကအရက်သောက်ထားလို့ ခေါင်းနောက်အကြောတက်နေလို့ ကျနော့်ကို နှိပ်ခိုင်းတယ်။ ကျေးဇူးတင်တဲ့ အနေနဲ့ကျနော့်ဂွေးကို ထုပေးတယ်။ သူ့ဘာသူလုပ်ပေးရင်းကိုစိတ်ပါလာပြီး ကုန်းစုပ်တော့တယ်။ ကျနော်လည်းနှိပ်တာမဟုတ်ဘဲ ခန္ဓကိုယ်အနှံ့ ပွတ်ပေးနေမိတော့တယ်။

အန်တီဆံပင်တွေကို ထိုးဖွရတာ အရသာဗျာထမိန်ပေါ်ကနေတင်ပါးကြီးကိုပွတ်တယ်။ နောက်တော့နို့တွေကို နှိုက်ပေါ့။ အန်တီမောသွားတယ်နဲ့တူတယ် ။ ပက်လက်ကလေးလှန်ပြီး ဒူးလေးတွေထောင်လို့ 

" ဒီဘက်ဘေးလာလေ လက်နဲ့လုပ်ပေးမယ်"

" အန်တီမောနေမယ် သားပြန်လုပ်ပေးမယ်"

ဒူးနှစ်ဖက်ကြားထမိန်ထဲဝင်ပြီး စောက်ဖုတ်ကိုယက်ပေးလိုက်တယ်။

အန်တီ ထမိန်ဆွဲတင်ပြီး ကျနော့်ကို ကျေးဇူးတင်တဲ့အနေနဲ့ ကျနော့်ဆံပင်တွေ ဖီးသင်ပေးနေတယ်။ လျှာနဲ့အစိကိုဖိထိုးပေးတယ် ချော်သွားတယ်။လျှာနဲ့လိပ်ပြီး ပါးစပ်နဲ့စုပ်တယ် ။

" ပြွတ် အား သားသား ကောင်းလိုက်တာ ခလေးရယ်""

အန်တီ့ကို နာရီဝက်လောက်ရှယ်ယက်ပေးလိုက်တာ

" သားသား သားဟာလေးကို အန်တီ့ထဲထည့်လိုက်တော့"

ကျနော့်ကို သူ့အပေါ်ဆွဲယူတယ်။ ပေါင်ကို ကားပေးပြီး ကျနော့်လီးကို သူ့အဖုတ်ထဲ ထည့်ပေးတယ်။ ကျနော်ယက်ထားတာရယ် အန်တီ့စောက်ပတ်အရည်တွေရယ် အမွှေးတွေပါစိုနေတယ်။

" သား ထိုးထည့်တော့ "

ကျနော့် တင်ပါးကို ဆွဲယူတွန်းပေးတာ ပလွတ်ခနဲဝင်သွားတယ် ။ အန်တီစောက်ဖုတ်က အန်တီညိုစောက်ဖုတ်လောက်မကျယ်သေး ခလေးမမွေးတာကြောင့်လည်းပါမယ်ထင်တယ်။ လိုးနေရင်းအန်တီ့နို့ကို အကျီအပေါ်ကကိုင်လုပ်တာ အန်တီ့က လှန်ပေးတယ် နို့ကိုင်လိုးရတာ အတော်ကောင်းတယ်။ အန်တီ့ ပါးစပ်ကြီးဟ အော်ရှာတယ်။

" အင်း အင်း အား" 

ဟနေတဲ့ ပါးစပ်ထဲ ကျနော့်လျှာထိုးသွင်းတော့ အန်တီက လျှာကိုလီးစုပ်သလိုပြန်စုပ်တယ်။ ကျနော်ကလူငယ်ဆိုတော့အားပါတယ် ကြမ်းတယ်။ လှေကြီးထိုးရိုးရိုးနဲ့ တချီဆိုတချီ ။

" အန်တီ အန်တီ့ထဲက အရည်တွေထွက်လာတယ်""

ဆိုပြီး ကျနော့်လရည်တွေကိုအမြန်သုတ်ရတယ်။

" အာ့ဘာဖြစ်လို့လဲ"

" ဟဲဟဲ သိတယ်မလား

" ကောင်းလို့ပေါ့ သားလေးရဲ့ မေမေ့သားလေးရဲ့"

အန်တီနဲ့ကျနော် တစ်နေ့ကို၂ကြိမ် အနည်းဆုံးတစ်လလောက် လိုးကြတယ်။ ပြန်ခါနီးမှာ ရေချိုးခန်းထဲ အန်တီစုပ်ပေးတော့

" အန်တီ ကျနော့်ဆီမှာလည်း အရည်တွေ ထွက်နေတယ်"

အန်တီသေသေချာချာကို ကိုင်ကြည့်တယ်။

" အထဲမထည့်နဲ့တော့". 

" ဘာပြု"

" ဗိုက်ကြီးလိမ့်မယ်"

ကျနော် ရန်ကုန်က ပြန်လာပြီးနောက် ၄ လခန့်မှာ အန်တီ ကိုယ်ဝန်ရတယ်။ သူ့ယောကျ်ားဆေးသောက်လို့ မြုံနေတာ ကောင်းသွားပြီ ထင်နေရှာပေါ့.……။



........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။




Friday, September 13, 2013

ဗိုလ်ကတော် ဒေါ်နီနီကျော် (စ/ဆုံး)

ဗိုလ်ကတော် ဒေါ်နီနီကျော် (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

ဇော်ရဲတယောက် ချောင်းသားကမ်းခြေမှာ ၁၀ ရက်လောက် အပြတ်ကဲလိုက်သည်။ ထိုအကြောင်းများကို စာဖတ်သူများ အီသွားနိုင်သဖြင့် မပြောတော့ပါ။ မမချိုတို့နှင့် ဆက်ဆံရေးသည်ပုံမှန်အတိုင်းပင်ဖြစ်ပြီး မမချိုရန်ကုန်မှ မပြောင်းမချင်း ဇော်ရဲနှင့် တပတ်တခါလောက်တော့ ကဲဖြစ်ခဲ့သည်။ 

မမချိုနှင့် ပတ်သက်ပြီး စစ်တပ်ဂုဏ်သရေရှိအသိုင်းအဝိုင်းမှ မမကြီးများနှင့်လည်း ကြုံရင်ကြုံသလို ထပ်မံပြီး ကဲဖြစ်သည်များကိုလည်း ပြောပြပါဦးမည်။ သို့သော် ဇော်ရဲတယောက် လူပျိုရည်ပျက်ရသည့်အကြောင်းကိုမူကား ချစ်သောစာဖတ်သူများ သိချင်ပြီးဖြစ်လောက်နေသဖြင့် ယခု တင်ပြလိုက်ရပါသည်။

ဇော်ရဲတယောက် မိဘပိုက်ဆံဖြင့် ၁၀ တန်းကျောင်းသားဘ၀တွင် တေပေခဲ့သောကြောင့် စာမေးပွဲမကျသော်လည်း သူငယ်ချင်းများကဲ့သို့ အမှတ်မကောင်းသဖြင့် ရိုးရိုးမေဂျာအမှတ်ကိုသာ ရရှိခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့် နိုင်ငံခြားသို့ အလုပ်သွားလုပ်ရန်သာ ရည်ရွယ်ပြီး အဝေးသင်တက္ကသိုလ်ကိုသာ တက်ခဲ့သည်။ 

သို့သော် ထိုအချိန်ထိ မိန်းမအတွေ့အကြုံ လုံး၀မရှိသေး။ တနှစ်တတန်း မှန်မှန်အောင်ခဲ့သောကြောင့် ၁၀ တန်းအောင်ချိန်တွင် ၁၆ နှစ် ကျော်ကာစပင်ရှိသေးသည်။ ယခုကဲ့သို့လည်း ထွားထွားကြိုင်းကြိုင်းမဖြစ်သေး။ ပိန်ပိန်ရှည်ရှည်နှင့် အတော်အကြည့်ရဆိုးသည်။ လတ်သောအသားအရေသည် အနည်းငယ်ညိုသယောင်ထင်ရသည်။

သူငယ်ချင်းများ ခေါ်တိုင်းအ အပြင်ထွက်လည်သဖြင့် နေလောင်ထားသော အသားအရေများကို မိဘများက အဖိုးတန်အသားအလှဆီများဖြင့် အိမ်ရောက်တိုင်း လိမ်းပေးရသည်။ သို့သော် မည်မျှပင် ခန္ဓာက သေးသွယ်နေစေကာမူ သူ၏ ဖွားဖက်တော်ကြီးကတော့ အရွယ်နှင့် မလိုက်အောင် ကြီးမားနေသည်မှာ သူနှင့် အနီးဆုံးပေါင်းသင်းနေသော သူငယ်ချင်းများ အသိပင်ဖြစ်ပါတော့သည်။ 

အရွယ်က ကလေးဘဝကျော်ပြီဖြစ်သဖြင့် လူပျိုစိတ်များ၀င်နေသော်လည်း မိဘက အရိပ်တကြည့်ကြည့်ရှိနေတတ်သောကြောင့် အခြားလိုလေသေးမရှိသည်များကို တောင့်တပူဆာရဲသော်လည်း မိန်းမကိစ္စကိုတော့ သူမစမ်းသပ်ရဲ။ သူငယ်ချင်းများတိုက်တွန်းမှုဖြင့် စမ်းသပ်လိုစိတ်ဖြစ်သော်လည်း အကြောင်းကြောင်းကြောင့် လွဲချော်ခဲ့ပြန်သည်။ ထို့ကြောင့် ရေမရောသေးသည့် လူပျိုစစ်စစ်ဘ၀ကို ဇော်ရဲတယောက် ထိုအချိန်က ပိုင်ဆိုင်ခဲ့ဖူးပါသည်။

သို့သော် . သို့သော် . တက္ကသိုလ်မတက်ရသေးခင် ကျောင်းပိတ်ရက်အတွင်း သူငယ်ချင်းများနှင့် အချိန်ဖြုန်းနေစဉ်အတွင်း ဇော်ရဲလူပျိုရည်ပျက်ဖို့ရာ အကြောင်းက ဖန်လာပါတော့သည်။ ဇော်ရဲမိသားစုနှင့် ဆွေမျိုးတမျှခင်သော (.... ) မြို့နယ်မှ မ၀တဥက္ကဌ ဗိုလ်မှူးကြီးအောင်ခိုင်နှင့် သူ၏ ချစ်ဇနီး ဒေါ်နီနီကျော်တို့ ရန်ကုန်သို့ အလုပ်ကိစ္စဖြင့် ရောက်သောအခါ သူတို့အိမ်တွင် တည်းပါသည်။ 

ဒေါ်နီနီကျော်က အရာရှိတယောက်၏ ကတော်မှန်း သိသာသည်။ ညင်သာသိမ်မွေ့သော အပြောအဆိုအနေအထိုင်ဖြင့် လှပသန့်ရှင်းသပ်ယပ်စွာ နေထိုင်တတ်သည်။ ၀တ်စားဆင်ယင်မှုတွေကလည်း မင်းကတော်စိုးကတော်လိုမျိုး ၀တ်စားဆင်ယင်တတ်သည်။ အသက်က ၄၀ ကျော်ကာစပင်ရှိဦးမည်။ 

သို့သော် ချမ်းသာစွာနေထိုင်ရသူတွေ၏ ထုံးတမ်းစဉ်လာအတိုင်း အရွယ်တင်နုပျိုသည်။ အသက် ၂၈ နှစ်ဟုပြောပါက မည်သူမဆိုယုံကြည်မည်ဖြစ်သည်။ ခန္ဓာကိုယ်အချိုးအစားကလည်း အသက်အရွယ်ကြောင့် ခါးတွင် အဆီအနည်းငယ်ရှိနေသည်မှအပ ရင်သားထွားထွား၊ တင်သားကားကားဖြင့် လုံးကြီးပေါက်လှ ရွှေဘိုမင်းကြိုက်ပုံစံဖြစ်သည်။

ထို့ကြောင့်လည်း မ၀တဥက္ကဌကတော်ဖြစ်သည်ပေကိုး။ ဇော်ရဲကို တူသားတယောက်လို လင်မယားနှစ်ယောက်လုံးက အထူးပင်ချစ်ခင်ကြသည်။ ရောက်သည့်နေ့ကပင် ဇော်ရဲ၀တ်ဖို့ဆိုပြီး ၀ယ်ပေးသောအ၀တ်အစားတွေက နည်းနည်းနောနောမဟုတ်။ ဇော်အဖေရောအမေရောကပင် တောင်းပန်ယူကြရသည်။ ယောက်ျားလုပ်သူဗိုလ်မှူးကြီးက စစ်ရုံးသို့ တာ၀န်ဖြင့် တနေကုန်သွားနေရချိန်တွင် ဒေါ်နီနီကျော်က ဇော်ရဲတို့အိမ်တွင် ကျန်ရစ်ခဲ့သည်။ လူကုံထံတွေသာနေနိုင်သည့် ရပ်ကွက်မို့ ပတ်၀န်းကျင်က တိတ်ဆိတ်လွန်းသည်။ 

ဇော်ရဲအဖေကလည်း ရုံးသွား၊ အမေကလည်း ဗိုလ်ချုပ်စျေးသွားဖြင့် အိမ်တွင် ကားဒရိုင်ဘာ ကိုအောင်ဖေတို့ လင်မယား၊ ဇော်ရဲနှင့် ဒေါ်နီနီကျော်သာ ကျန်ရစ်ခဲ့သည်။ အိမ်တွင် ဧည့်သည်ရောက်နေသဖြင့် အပြင်သို့ မထွက်ရန် မိဘများကပြောထားသောကြောင့် ဒေါ်နီနီကျော်၏ အဖော်အဖြစ် ဇော်ရဲတယောက်နေပေးရသည်။

ထိုအချိန်က အမှန်အတိုင်း ၀န်ခံရရင် ဇော်ရဲတယောက် ကလေးစိတ်သာသာပင်ရှိနေပါသေးသည်။ တနေ့ မိခင်ဖြစ်သူ ဗိုလ်ချုပ်စျေးအသွားကိုလိုက်ပို့ရင်း ဒေါ်နီနီကျော်က ဗိုလ်ချုပ်စျေးထဲရှိ မိခင်ဆိုင်နှင့် သိပ်မဝေးသော အထည်ဆိုင်တခုသို့ ခေါ်သွားပြီး ဇော်ရဲအား ဂျင်းဘောင်းဘီများ ၀ယ်ပေးပြန်သည်။ 

ပြီးနောက် မိခင်အားထားခဲ့ပြီး အိမ်သို့ ပြန်ခဲ့ကြသည်။ ထိုရက်ပိုင်းအတွင်း ဗိုလ်မှူးကြီးကလည်း ဇော်ရဲတို့အိမ်သို့ အိမ်ပြန်မလာဘဲ စစ်ရုံးမှ အရာရှိရိပ်သာတွင်သာ နေထိုင်လေ့ရှိသည်။ အိမ်သို့ပြန်ရောက်သော် 

“  သားရေ . အန်တီတို့၀ယ်ခဲ့တဲ့ ဂျင်းဘောင်းဘီလေးတွေ ပြန်၀တ်ပြပါဦး၊ ကိုယ့်တူ လူချောကို ထပ်ကြည့်ရဦးမယ်.... ”

ဇော်ရဲက ရှက်ရွံ့သောအမူအယာဖြင့် ဟုတ်ကဲ့လုပ်လိုက်ရသည်။ ဇော်ရဲတခုသတိထားမိလိုက်သည်ကတော့ ဒေါ်နီနီကျော် ခိုင်းသမျှကို အညှို့ခံထားရသည်ပမာ လိုက်လုပ်နေရခြင်းပင်။ ဇော်ရဲက အခန်းထဲသွားပြီး၀တ်မည်ဆိုတော့

“  အောင်မလေး ကိုယ့်အန်တီကိုရှက်နေပြန်ပြီ၊ အန်တီရှေ့မှာ ၀တ်စမ်းပါ ကလေးပဲ၊ ဘယ်သူမှရှိတာလဲမဟုတ်ဘဲနဲ့.... ”

သို့သော် ဇော်ရဲတယောက် မ၀တ်ရဲပါချေ။

အဘယ့်ကြောင့်ဆိုသော် အန်တီနီနီကျော်ကို ယနေ့မှထူးထူးခြားခြားဂရုစိုက်ပြီး ကြည့်မိခဲ့၍ အန်တီနီနီကျော်၏ အိစက်လှပသော တင်သားစိုင်ကြီးများသည် သူ့စိတ်အား တမျိုးတဖုံ ပြောင်းလဲသွားစေခဲ့သည် မဟုတ်လော။ မှန်ပါသည်။ အန်တီနီနီကျော်၏ တင်သားစိုင်ကြီးများကြောင့် အမျိုးအမည်မသိသော ဝေဒနာကို ဇော်ရဲတယောက် စတင်ခံစားနေရသဖြင့် သူ့ပေါင်ကြားတွင်းမှ အရွယ်နှင့်မလိုက်အောင် ထွားကြိုင်းသန်မာစပြုနေပြီဖြစ်သော လီးကြီးက အောက်ခံဘောင်းဘီအား ရုန်းထွက်နေစပြုနေသောကြောင့် ဖြစ်ပါသည်။ 

သို့သော် အန်တီနီနီကျော်ကလည်း မရပါချေ။ 

“  ကဲပါသားရယ် လိမ္မာပါတယ်။ အန်တီက ကိုယ့်တူလေး မင်းသားလို လှစေချင်လို့ ၀ယ်ပေးတာကို။ အန်တီကျေနပ်အောင်၀တ်ပြမှပေါ့။ ကိုယ့်အန်တီကိုရှက်နေသေးတယ်.... ” 

ဟု ပြောလည်းပြော ချွတ်လည်းချွတ်လိုက်လေသည်။ ပုဆိုကျွတ်သွားသောအခါ အောက်ခံဘောင်းဘီအောက်မှ ရုန်းကန်ရင်း အန်တီနီနီကျော်၏ မျက်၀န်အစုံ ပြူးကျယ်သွားလောက်အောင်ပင် ဇော်ရဲ၏ လီးကြီးက ကြိုဆိုလိုက်ပါသည်။

“  အိုး . သားက ကလေးမှ မဟုတ်တာပဲ။ လူကြီးဖြစ်နေပြီ။ ဒါ့ကြောင့်ရှက်နေတာကိုး.... ” 

ဟု ပြောဆိုကာဖြင့် ဇော်ရဲလီးကြီးကို အန်တီနီနီကျော်က မသိမသာ ကိုင်ကြည့်လိုက်ပါတော့သည်။ 

“  အား ပါးပါး . သားဟာက နည်းတာကြီးမှ မဟုတ်ဘဲကွယ်။ မင်းအန်ကယ်တောင် သေးသေးလေးရယ်။ အန်တီပွင့်ပွင့်လင်းမေးမယ်နော်။ သား မိန်းမတွေနဲ့ အိပ်ဖူးလား.... ”

“  ဟင့်အင်း ..... ”

ဟု ဇော်ရဲကပြောဆိုလိုက်သည်။ ဇော်ရဲ၏ အခန်းထဲတွင်တော့ အန်တီနီနီကျော်နှင့် ဇော်ရဲ (၂) ဦးထဲသာ၊ ကျောင်းတွင် အပြာစာအုပ်များ၊ သူငယ်ချင်းများနှင့်ကြည့်ဖူးသော အပြာကားများတွင် ဖိုမ လိင်ဆက်ဆံပုံများ တွေ့ဖူးသော်လည်း ရည်းစားတယောက်မှမထားဘူးသေးသော ဇော်ရဲအဖို့ အခန်းထဲတွင် အမျိုးသမီးတဦးနှင့် နဖူးတွေ့ဒူးတွေ့ကြုံရသည်တွင်တော့ ဇော်ရဲတယောက် ကြက်သီးမွှေးညင်းတွေထကာလာပြီး ရင်တွေအရမ်းခုန်နေသည်။ 

ဒါဟာ အချစ်ဆိုတာများလား . ဇော်ရဲမေးခွန်းတွေ အကြိမ်ကြိမ်ထုတ်နေမိပြန်သည်။ အန်တီနီနီကျော်ကတော့ ရင်စေ့အင်္ကျီလေးကို ခွတ်လိုက်သည်။ ကြီးမားလှပသော နို့အုံဖွေးဖွေးကြီးက ဘရာစီယာ ကိုကျော်ကာ လျှံထွက်နေသည်ဟုထင်ရသည်။

“  မေမေတို့ ဖေဖေတို့သိရင်တော့ မလွယ်ဘူးထင်တယ်အန်တီ။ သားကြောက်တယ်.... ”

“  သားရယ် အန်တီကရော သိအောင်လုပ်ပါ့မလား။ မင်းမေမေတို့ မသိစေရပါဘူး။ အန်တီခိုင်းတာပဲလုပ်ပေး.... ”

ဟုဆိုကာ ဇော်ရဲလီးကြီးအား အောက်ခံဘောင်းဘီအပြင်သို့ ဆွဲထုတ်လိုက်ပါတော့သည်။ ထို့နောက် ဇော်ရဲကို ခုတင်ပေါ်သို့ အသာတွန်းချလိုက်ပြီး သူမ၏ ထမီကို ချွတ်ချလိုက်ပါသည်။ လှပသော ပန်းနုရောင်အောက်ခံဘောင်းဘီက အန်တီနီနီကျော်၏ အသားစိုင်များကို တင်းကြပ်စွာ တုပ်နှောင်ထားသကဲ့သို့ ဖြစ်နေပါသည်။ 

ထိုအောက်ခံဘောင်းဘီလေးကို အန်တီနီနီကျော်ချွတ်ချလိုက်ချိန်တွင်တော့ ဇော်ရဲတယောက် ကမ္ဘာကြီးတခုလုံးနှင့် အဆက်ပြတ်သွားသည့်အလား လောကကြီးကို ခေတ္တမေ့သွားပါတော့သည်။ နီရဲမို့ဖောင်းနေသော အန်တီနီနီကျော်၏စောက်ဖုတ်လေးက သူ့ဘ၀တွင် ပထမဆုံးအရှင်လတ်လတ်မြင်ဖူးသော စောက်ဖုတ်လေးအဖြစ် တသက်မမေ့နိုင်အောင် ဖြစ်သွားရပါတော့သည်။

အန်တီနီနီကျော့်စောက်ဖုတ်လေးကို မြင်တွေ့လိုက်သည်နှင့် ဇော်မျိုးတယောက် ကမ္ဘာကြီး အိုးထိမ်းစက်ပမာ ခြားခြာလည်သွားသည်ဟု ထင်မိတော့သည်။ စောက်ဖုတ်တခုလုံး အမွှေးအမျှင်များ ကင်းစင်အောင် ရိတ်ထားပြီး စောက်ဖုတ်အုံတခုလုံးက နီရဲ မို့ဖောင်းနေသည်။ ဇော်ရဲတယောက် ကလေးဘ၀က ကျွတ်ခါစ၊ လူပျိုဘ၀စတုန်းပင်ရှိသေးသည်။ ယခုကဲ့သို့ အဖြစ်အပျက်ကို နဖူးတွေ့ဒူးတွေ့ကြုံတွေ့ရသောအခါ ရင်တွေအရမ်းခုန်လာသည် အာခေါင်တွေ ခြောက်သွေ့လာသည်။ 

တသက်လုံး လက်းမွှေးမီးမလောင် ခြေမွှေးမီးမလောင် နေခဲ့ရသော သူဌေးသမီးဘ၀၊ တက္ကသိုလ်မှ မဟာတန်းတက်နေရင်း အိမ်မှပေးစားသော ဗိုလ်ကြီးအောင်ခိုင်နှင့် ယူတုန်းက သူမအသက်က ၂၀ ကျော်ခါစပင်ရှိသေးသည်။ မ၀တဥက္ကဌကတော်ဆိုတော့ အရာရာကို ဖြစ်စေနိုင်သူဟုထင်မိသည်။ 

သို့သော် သူလိုချင်သော အချစ်မျိုးကိုကား ဒေါ်နီနီကျော် တယောက် မရရှိခဲ့ပါ။ အဆိုပါလိုချင်တပ်မက်သည့် အချစ်သည်ကား ရမ္မက်တွေနှင့် လှိုက်ဖိုမောပြီး ပင်လယ်ပြင်က လှိုင်းလုံးကြီးများစီးရသည့် အချစ်မျိုးဖြစ်သည်။ သို့သော် ဗိုလ်ကြီးအောင်ခိုင်မှ ဗိုလ်မှူးကြီးအောင်ခိုင်ဖြစ်သည်အထိ ဒေါ်နီနီကျော် အပေါ် အေးစက်သည့်ရေခဲတုံးလို အချစ်မျိုးကိုသာ ပေးဆပ်ခဲ့သည်။

မ၀တဥက္ကဌကတော်ဆိုတော့ သိက္ခာကြီးများ တနင့်တပိုးနှင့် ဟန်ဆောင်နေရသည်။ အမျိုးသမီးရေးရာမှာလည်း မြို့နယ်တခုလုံး၏ အကြီးအကဲဖြစ်ပြန်သဖြင့် သူမ၏ လွတ်လပ်ခွင့်များ ဆိတ်သုဉ်းနေခဲ့သည်။ ယခုတော့ သူမအတွက် လိုချင်တောင့်တနေသော အချစ်အိုအေစစ်ကလေးကို သားအရွယ် ကောင်းလေးငယ်ငယ်လေးဆီမှ ရမည်ကိုသိသဖြင့် ဆယ်ကျော်သက်တယောက်လို ရင်တွေဘာတွေ ပြန်ခုန်နေပြန်သည်။ ရင်ခုန်ရုံသာမက ရင်ပါဖိုသွားရသည်ကတော့ အမှန်ပင်ဖြစ်ပါသည်။ 

သူလိုချင်သောအချစ်ကိုပေးမည့် ကောင်းလေးငယ်ငယ်လေးဆီမှလည်း မတန်တဆ အရွယ်နှင့်မလိုက် ကြီးမားထွားကြိုင်းသော လီးကြီးကို မြင်လိုက်ရသောကြောင့်ပင်ဖြစ်ပါသည်။ အန်တီနီနီကျော်တယောက် ရင်ခုန်ခြင်း ရင်ဖိုခြင်းများကို ခေတ္တမေ့လျော့ကာထားပြီး ထိုသတ္တဝါကြီးအား မည်သို့ လိမ္မာယဉ်ကျေးလာအောင် သွန်သင်ရမည်ကို အကြံထုတ်ရင်း ဇော်ရဲအား ခုတင်ပေါ်သို့ ညင်သာစွာ တွန်းချလိုက်ပါတော့သည်။ အိစက်ညက်ညောနေသော မွေ့ယာ၏ အထိအတွေ့က သာမန်နေ့များက လဲလျောင်းအိပ်စက်ရသည်နှင့်မတူ အတော်ပင်ထူးခြားနေသည်ဟု ဇော်ရဲထင်မိသည်။

ကြက်သီးမွှေးညင်းများပင် ထနေမိသည်။ အန်တီနီကျော်တယောက်ကတော့ ဇော်ရဲလီးကြီးကိုကိုင်ကာ ပွတ်သပ်နေပါသည်။ အန်တီနီကျော်ကိုကြည့်ရသည်မှ မြွေအလပ္ပာယ်ဆရာမလေးတဦးနှင့်ပင်တူနေပါသည်။ သူမ၏ ဖြူနု၀င်းဝါနေသော လက်ချောင်းမို့မို့ကလေးများကြားမှ ဇော်ရဲ၏ လီးကြီးက ပြင်းထန်စွာထောင်မတ်လာနေပြီဖြစ်ပါသည်။ 

“  သားရေ ဒါရှက်စရာမဟုတ်ဘူးနော်၊ သားနဲ့အန်တီကြားမှာ ဘာတွေမှမရှိတော့ဘူး။ နောင်တချိန် သား မိန်းမတွေနဲ့ နေရင် အတွေ့အကြုံမစိမ်းရအောင် အန်တီလုပ်ပေးနေတာ။ နောက်ပြီးကျရင် သားဇိမ်ကျသွားလိမ့်မယ်.... ”

ဇော်ရဲကတော့ ကြောက်ရွံ့ခြင်း ရင်ခုန်ခြင်းများစွာဖြင့် အချစ်၏အရသာကို စတင်ခံစားစပြုနေပြီဖြစ်ပါသည်။ အန်တီနီကျော်က ဇော်ရဲ၏ လီးကြီးအား လက်ဖြင့် ပွတ်သပ်ပေးရာမှ သူမ၏ နီရဲဖူးကြွနေသော နှုတ်ခမ်းအစုံဖြင့် စုပ်လိုက်ပါသည်။ 

“  အိုး သား လီးကြီးက အန်တီ့ပါးစပ်နဲ့တောင် မဆံ့ဘူးကွယ်၊ အားပါး ပါး ကြီးလိုက်တာကြီး.... ” 

ဟုပြောဆိုပြီး လီးဒစ်ပိုင်း၀င်အောင် စုပ်ယူလိုက်ပါသည်။

“  အား . သား တမျိုးကြီးပဲ အန်တီနီကျော်ရယ်၊ မလုပ်ပါနဲ့.... ”

ဇော်ရဲထံမှ ညည်းညူသံနှင့်အတူ ထွက်ပေါ်လာခြင်းဖြစ်ပါသည်။ ၁၅ နှစ်သားခန့်မှစပြီး ဂွင်းထုဖူးသဖြင့် လီးအပေါ်ယံအရေခွံကျွတ်ကာ လူကြီးတယောက်လိုဖြစ်လာခဲ့သော်လည်း အန်တီနီကျော်၏စုပ်ချက်ကို ဇော်ရဲတယောက် မခံနိုင်သေးပါ။ အန်တီနီကျော်ကလည်း အတော်ပင် ကျွမ်းကျင်ပါးနပ်သူတယောက်ဖြစ်ပါသည်။ လီးကိုစုပ်ပြီး ပြန်ထုတ်သောအခါ လျှာဖျားဖြင့် လီးထိပ်ကို သပ်ကာ ထုတ်ပေးပါသည်။ 

ထိုကဲ့သို့ အကြိမ် ၄၀ ခန့်မျှ ဆက်တိုက်စုပ်လိုက် ထုတ် လုပ်ပေးသောအခါတွင်တော့ ဇော်ရဲမျက်လုံးများမှေးစင်းကာ အန်တီနီကျော်၏ ပခုံးသား အိအိဖောင်းဖောင်လေးများကိုကိုင်းရင်း စည်းစိမ်တွေ့လာပါသည်။ ဇော်ရဲ လီးထိပ်မှလည်း ကာမရှေ့ပြေးအရည်ကြည်များ စိမ့်ယိုထွက်စပြုလာပါပြီ။ ထိုအရည်များကို အန်တီနီကျော်တယောက် ထွေးမထုတ်ပစ်ခဲ့ပါ။ ဇော်ရဲတယောက် ကာမအရသာကို စတင်မြည်းစမ်းရင်းမှ စတင်နှစ်သက်လာပါတော့သည်။

ထိုအချိန်တွင် အန်တီနီကျော် စောက်ဖုတ်ကလေးထဲမှနေ၍ ကာမအရည်ကြည်များ စိမ့်ထွက်စပြုနေပြီဖြစ်ပါသည်။ ၁၅ မိနစ်ခန့်မျှ ဇော်ရဲ၏ လီးကြီးကို စုပ်ပေးပြီး အန်တီနီကျော်တစ်ယာက် ဇော်ရဲအပေါ်မှ ခွထိုင်ခြင်းကို ပြုလုပ်ပါတော့သည်။ ဇော်ရဲနောက်ကျောကို ခေါင်းအုံးများနှင့် မှီ၍ ထိုင်ထားစေသည်။ ထို့နောက် ထောင်မတ်နေသည့် ဇော်ရဲ လီးကြီးအား တံတွေးထပ်ဆွတ်ပြီး သူမ၏ လှပဖောင်းမို့နေသော စောက်ဖုတ်နီနီရဲရဲလေးထဲသို့ သွင်းလိုက်ပါသည်။ သို့သော် .

“  အောင်မလေး ကျွတ်ကျွတ်ကျွတ် . ကြီးလိုက်တာသားရယ်၊ အန်တီ့အဖုတ်လေးတော့ ကွဲတော့မှာပဲ.... ”

ဇော်ရဲတယောက် နားမလည်ပါ။ သူသိသည်ကတော့ အန်တီနီကျော့်စောက်ဖုတ်ထဲသို့ သူ့လီးကြီး ၀ငျသှားကာ မည်ကဲ့သို့သော အရသာမျိုးဖြစ်မည်နည်းဟူသောမေးခွန်းပင်ဖြစ်ပါသည်။ အန်တီနီကျော်၏ လှပဝိုင်းစက်စွင့်ကားသော ဖင်သားဖွေးဖွေးကြီးများကလည်း ဇော်ရဲ၏ ကာမဆိပ်ကို ပိုတက်သည်ထက်တက်စေရန် နှိုးဆော်ပြန်ပါသည်။ အန်တီနီကျော်နောက်တကြိမ်ထပ်ကြိုးစားပြန်ပါသည်။ ယခုတကြိမ်တွင်တော့ အန်တီနီကျော်သည် ဇော်ရဲလီကြီးတွင်သာမက သူမ၏ စောက်ဖုတ်လေးတွင်လည်း တံတွေးများ စိုရွှဲနေအောင် သုတ်လိမ်းလိုက်ပါသည်။

ထို့နောက် သူမ၏ ဖင်သားဖွေးဖွေးကြီးများကို အနည်းငယ်ပိုဖြဲလိုကပြီး ဇော်ရဲလီးပေါ်သို့ ဆောင်ချလိုက်သောအခါ . 

“  အား .... ” 

ဇော်ရဲရော အန်တီနီကျော်ရော ၂ ဦးစလုံး၏ အော်သံထွက်သွားပါသည်။ `နာတယ် အန်တီနီကျော်ရယ် . သား နာတယ်.... ” 

“  ကောင်းသွားမှာပါသားရယ်။ ခဏလေးတော့ သည်းခံနော်သား။ အန်တီလဲ အရမ်းနာနေတာပဲကွယ်။ သားလီးကြီးကကြီးတာကိုးသားရဲ့.... ”

“  အန်တီနီကျော်ရော သားရော ကွဲသွားနိုင်လားဟင်.... ”

“  အန်တီတံတွေးဆွတ်ထားပါတယ်သားရဲ့ အား အိုး .... ”

ဟုပြောကာ အန်တီနီကျော်က ထပ်မံဆောင့်ချလိုက်ပြန်ပါသည်။ အသက်အရွယ်လည်းရ၊ အိမ်ထောင်သည်လည်းဖြစ်၊ အတွေ့အကြုံလည်းရင့်ကျက်သော အန်တီနီကျော်၏ လှုပ်ရှားမှုအောက်တွင် ဇော်ရဲတယောက် ယုန်သူငယ်ပမာ ဖြစ်ရပါတော့သည်။ တဖြည်းဖြည်းနှင့် အန်တီနီကျော်၏ ဆောင့်ချက်များအောက်တွင် နှစ်ဦးစလုံး အရသာတွေ့လာပါသည်။ 

ဇော်ရဲတယောက် အန်တီနီကျော်၏ ကြီးမားလှပသော နို့အုံကြီးများကို နောက်ကျောမှ သိုင်းဖက်ကာ ပွတ်ချေပေးနေမိသည်။ အန်တီနီကျော်က ဇော်ရဲ၏ ညာဖက်လက်ကိုယူကာ သူမ၏ စောက်စေ့လေးဆီသို့ ပွတ်ချေပေးခိုင်းသည်။

“  အား . ကောင်းလိုက်တာသားရယ်။ အန်တီနီနီကျော်လိုချင်တဲ့ အရသာကို သားက ပေးနိုင်တယ်။ အန်တီနီကျော်ရင်တွေခုန်လာပြီကွယ်။ အား ကျွတ်ကျွတ်ကျွတ် . ကောင်းလိုက်တာ.... ”

ဇော်ရဲတယောက်လည်း အန်တီနီကျော်၏ ဖင်သားကြီးများကိုကြည့်ကာ ထူးခြားသော အရသာတမျိုးကို ခံစားနေရပါသည်။ ထိုအရသာသည် သူသိပ်ကြိုက်သော အစားကောင်းအသောက်ကောင်းများ စားသောက်ရသည်နှင့်လည်းမတူပါ။ ခြားကိုခြားနားလှသည့် အရသာထူးဟု ထင်နေမိပါသည်။ 

၁၅ မိနစ်ခန်မျှ အန်တီနီကျော်တယောက် ဇော်ရဲအပေါ်မှ ဆောင့်ပေးပြီးသည့်နောက် ဇော်ရဲလီးကြီးကို သူမ၏ စောက်ဖုတ်လေးထဲမှ နှုတ်လိုက်ပါသည်။ ထို့နောက် ဇော်ရဲဘေးတွင် ပက်လက်လှန်ကာ ပေါင်ကိုကားပေးလိုက်ပါသည်။ ထို့နောက် ဇော်ရဲအား အပေါ်မှ တက်လုပ်ပေးရန်ပြောလိုက်သည်။ ဇော်ရဲတယောက် မလုပ်တတ်လုပ်တတ်နှင့် အန်တီမျိုး၏စောက်ဖုတ်လေးထဲသို့ လီးကြီးကို ကိုင်ကာသွင်းလိုက်ပါသည်။ 

သို့သော် ၂ ကြိမ်ခန့်မျှ ချော်ထွက်နေသဖြင့် အန်တီနီကျော်မှ ကိုင်ကာထည့်ပေးရပါသေးသည်။ ဇော်ရဲ၏ ကျောပြင်ကိုသိုင်းဖက်ကာ ဇော်ရဲ၏နှုတ်ခမ်းများအား အန်တီနီကျော်မှ အငမ်းမရစုပ်လိုက်ပါသည်။ ထိုအချိန်တွင်တော့ ဇော်ရဲတယောက် မြေကြီးနှင့် လွတ်ထွက်သွားလေသလား၊ မိုးပေါ်တွင် ပျံဝဲနေသလားဟုပင်ထင်မိပါသည်။

ဇော်ရဲတချက်ဆောင့်သွင်းလိုက်တိုင်း အန်တီနီကျော်မှလည်း ဖင်ကြီးကို အပေါ်သို့မြှောက်ကာကော့ပေးပါသည်။

“  သားရေ . အန်တီတော့ ကောင်းလာပြီ၊ အန်တီပြီးတော့မယ်.... ”

ဇော်ရဲတယောက် အန်တီနီကျော်ပြောခြင်းကိစ္စကို နားမလည်နိုင်ပါ။ ပြီးသည်ဆိုခြင်းကိုလည်း သူကောင်းကောင်းမသိပါ။ လီးထဲမှ သုတ်ရည်များထွက်လျှင်ပြီးသည်ကိုတော့ အပြာကားများကြည့်ပြီး ကောင်းစွာသိနေပါသည်။ စောက်ဖုတ်ကတော့ မည်ကဲ့သို့ပြီးသည်ဆိုခြင်းကိုမူ သူမသိပါ။ သို့သော် အန်တီနီကျော်၏စောက်ဖုတ်အတွင်းသားများသည် စလုပ်စနှင့်မတူဘဲ ပိုမိုတင်းကြပ်လာနေသည်ကိုတော့ ကောင်းစွာသတိထားလိုက်မိပါသည်။

“  သားရေ အန်တီနီကျော်ပြီးတော့မယ်။ ခပ်ပြင်းပြင်းလေးဆောင့်ပေး .. အား . ကောင်းလိုက်တာ .. ကောင်းလိုက်တာ.... ”

“  အား ပြီးတော့မယ် သားရေ .. ပြီးတော့မယ်. ခပ်ပြင်းပြင်းလေးလုပ်ပေးပါဦး ကောင်းလိုက်တာသားရယ် .. .. အိုး ရှီး.အား.... ”

ညည်းညူသံမျိုးစုံထွက်ပြီး ဇော်ရဲ၏ ခါးကို တင်းကြပ်စွာဖက်ပြီး အန်တီနီကျော်တယောက် ဖင်ကြီးကိုကော့ခါဖြင့် ပြီးဆုံးခြင်းသို့ ရောက်သွားပါလေတော့သည်။ ဇော်ရဲတယောက်လည်း အန်တီနီကျော်စောက်ဖုတ်ကလေးကို စည်းချက်ညီညီ ပြင်းပြင်ထန်ထန်ဆောင်ကာဖြင့် ကာမစည်းစိမ်ကို တွေ့ရှိနေပါသည်။ 

အန်တီနီကျော်စောက်ဖုတ်ကလေး၏ တင်းကြပ်သောဝေဒနာသည် လူပျိုရိုင်းဇော်ရဲအဖို့ မည်သို့မျှ ခံနိုင်စွမ်းရှိမည်မဟုတ်သည်ကိုလည်း စာရှုသူမိတ်ဆွေများကောင်းကောင်း သဘောပေါက်နေမည်ဟု ထင်ပါသည်။

“  အား .. အန်တီနီကျော်.. သားလီးထိပ်က တမျိုးကြီးဖြစ်လာတယ်။ အန်တီနီကျော်.. ကျဉ်လာသလိုပဲ၊ အား ..အိုး .... ”

ဇော်ရဲသည်လည်း ပြီးခါနီးသည်ကို ကောင်းစွာမပြောတတ်သေးဘဲဖြစ်နေပြန်သည်။ အန်တီနီကျော်၏ စောက်ဖုတ်လေးကတော့ ဇော်ရဲလီးကြီးအား ပိုမိုတင်းကြပ်စွာ ညှစ်ပေးနေသဖြင့် ဇော်ရဲ၏ ပြီးချင်စိတ်အား ကောင်းစွာ မထိမ်နိုင်အောင်ဖြစ်နေပြီ ဖြစ်ပါသည်။

“  အဲဒါ သားလည်းပြီးတော့မယ်။ သား သုတ်ရည်တွေကို အန်တီ့စောက်ဖုတ်ထဲပန်းထည့်လိုက်။ ထိန်းပြီးပန်းနော် တအားဆောင့်မပန်းလိုက်နဲ့ အန်တီအောင့်သွားလိမ့်မယ်။ ဖြည်းဖြည်းနော်သား.... ”

“  အား တမျိုးကြီးပဲ အန်တီနီကျော် သားလည်း အန်တီ့လိုကောင်းတာမျိုးလားမသိဘူး။ အား အိုး အား ပြီးပြီး အန်တီမျိုး .. ပြီးပြီ ..အား..... ”

 ဇော်ရဲ အန်တီနီကျော်ပြောသည့်အတိုင်း မလိုက်နာနိုင်ပါချေ။ အဘယ့်ကြောင့်ဆိုသော် လူပျိုရိုင်းအဖို့ အကောင်းဆုံးအချိန်ဖြစ်ကာ စိတ်နှင့်လူနှင့်လည်း လုံး၀မကပ်ပါတော့ချေ။ အန်တီနီကျော်စောက်ဖုတ်တွင်းသို့ သုတ်ရည်နွေးနွေးများကို အသားကုန်ပန်းထည့်လိုက်ပါတော့သည်။

အန်တီနီကျော်လည်း သားအိမ်ကိုပြင်ထန်စွာဆောင့်သည့် နာကျင်သောဝေဒနာကို ခံစားမိသော်လည်း ပထမဆုံးအကြိမ် လီးအလွန်ကြီးသော လူပျိုလေးတဦးနှင့် ကာမစပ်ယှက်ရသည့်အရသာကို မိုးမမြင်လေမမြင် ခံစားလိုက်ပါတော့သည်။ 

သားအိမ်တွင်းသို့၀င်လာသည့် ပူနွေးသောအသိစိတ်ကြောင့် ကြက်သီးမွှေးညင်းများဖြင့်ထကာ ဖင်ကြီးကိုကော့ရင်း ဇော်ရဲအား ယခင်ကထက် တင်ကြပ်စွာဖက်ထားလိုက်ပါတော့သည်။ ထို့အတူ ဇော်ရဲသည်လည်း အန်တီနီကျော်၏ ကိုယ်လုံးအိအိနွေးနွေးပေါ်သို့ မှောက်ချကာ အန်တီနီကျော်၏ နှုတ်ခမ်းများကို အငမ်းမရစုပ်ရင်း ကာမစည်းစိမ်ကို ခံစားလိုက်ပါတော့သတည်း။




........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................
ပြီးပါပြီ။




ချစ်မ (စ/ဆုံး)

ချစ်မ (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - cmuguy

လူပျိူတစ်ယောက်အတွက် သူချစ်နေတဲ့ ကောင်မလေးနဲ့ ပထမဆုံး အထိအတွေ့ဟာ မမေ့နိုင်စရာပါ။

ပထမဆုံး အထိအတွေ့က ကြိုက်နေတဲ့ အစ်မကြီးတစ်ယောက်နဲ့။ သူက ကိုယ့်ထက် ၂ - ၃ နှစ်လောက် ကြီး ပါ တယ်။ လွန်ခဲ့တဲ့ ၁၀ နှစ်ကျော်၊  အသားဖြူ၊ အရမ်းဝတာ မဟုတ် ဘဲ ကိုယ်လုံးခပ်ပြည့်ပြည့်။ လုံးလုံးလေး။ (ကျနော်က ပိန်ပြီး ကိုယ်လုံးလှတဲ့ ကောင်မလေးတွေနဲ့ သိပ်မဝဘဲ ကိုယ်လုံးပြည့်ပြည့် (ကိတ်တာမျိုးမဟုတ်) ကောင်မလေးမျိုးကို ပိုပြီး ရင်ခုန်တယ်။ ချစ်မက ဂုတ်ဝဲထက် နည်း နည်းရှည်တဲ့ ဆံပင်ဖြောင့်စင်းလေးနဲ့။ သနပ်ခါးပါးပါးလေး လူးထားတဲ့ မျက်နှာဝိုင်းဝိုင်းလေးက သိပ်ချစ်စရာ ကောင်း တယ်။ အသားဖြူတော့ ပို ပြီး ကြည့်လို့ ကောင်း၊ ရိုးရိုးရှင်းရှင်းလေးနဲ့ ဆွဲဆောင်မှုရှိတော့ ဒီကကောင် ရူးတာပေါ့။

ချစ်မက တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်နဲ့ စကားပြောတာကအစ ရင့်ကျက်တဲ့ပုံပေါက်တယ်။ သူ့ကို ကြိုက်တဲ့သူတွေလည်း မနည်းဘူး လို့ သိရတော့ စိတ်တွေပူ။ ကိုယ်က အခြားမြို့မှာ တတိယနှစ်၊ အခြား နယ် တက္ကသိုလ်တစ်ခုမှာ ဂုဏ် ထူးတန်းတက်နေတဲ့ သူ့ကို  ကိုယ်က တကူးကတ လိုင်းကား စီးပြီး သွားတွေ့ရတယ်။ ချစ်တယ် ပြောတယ်။ အစ်မတွေ၊ အဒေါ်တွေကြားထဲမှာ ကြီးပြင်းခဲ့ရတာမို့ ချစ်မက အပျိုကြီး ပုံစံ ခပ်ရှက်ရှက်ရယ် လို့ ထင်မိတယ်။ (ခုထိလည်း အပျိုကြီးတဲ့။ ၄၀ လောက် ရှိပြီပေါ့)။ အဖြေကို ပြတ် ပြတ်သားသား မပေးဘူး။ လက်ခံတော့ တွေ့ တယ်။ သူ့အဆောင်ရှေ့က ဗာဒံပင်ရိပ်မှာ သူနဲ့တွေ့တိုင်း ရင်ထဲမှာ ခပ်နွေးနွေး၊ တလှပ်လှပ် ခံစားရတယ်။ ပြန် စဉ်းစားရင် အဲဒီ ခံစားမှုကို သတိရတယ်။ ရင်ခုန်တယ်။ 

အရည်လဲ့ပြီး မျက်တောင်ကော့ကော့နဲ့ မျက်လုံးဝိုင်း ဝိုင်းလေး၊ ပန်း ရောင်နုနု သူ့နှုတ်ခမ်းလေးတွေကို တမေ့ တမော ငေးကြည့် နေခဲ့ဖူးတယ်။ ကိုယ်က သူငယ်ချင်း မိန်း ကလေးလည်း မရှိ၊ မိန်းကလေးတွေနဲ့ အနေမနီးလို့ သူနဲ့ နီးနီးလေး ကပ် ပြီး စကားပြောရတာ၊ မျက်နှာ လေး ကို ငေးကြည့်ရတာ တကယ့်အထူးအဆန်း ဖြစ်နေခဲ့တယ်။ အဖြေလည်း မရ၊ အခြားသူတွေကို အရေးပေး တာ မျိုးလည်း မရှိ၊ ကိုယ်ကလည်း ဘဝက  မတည်ငြိမ်တော့ ဆက်ပြီးလည်း အတင်းအကျပ် မတောင်းဆို တော့ ပါ ဘူး။ ကျောင်းပြီးခါနီးပြီးဆိုတော့ ဘဝအတွက် အရေးကြီးတာတွေ လုပ်ရတော့မယ် ဆိုတဲ့အသိနဲ့ အချစ်ကိစ္စ တွေကို သိပ်မစဉ်းစားဖြစ်တော့ဘူး။ ဒီလိုနဲ့ ကျောင်းပြီးတော့ ရန်ကုန်ဆင်း၊ အလုပ်ရှာနဲ့ ချစ်မနဲ့ မတွေ့ရ တော့ ဘူး။ ဖုန်းတော့ တစ်ခါတလေ ဆက်ဖြစ်တယ်။ သူကလည်း ဆက်တယ်။

ချစ် မ ကြီး နဲ့  မမျှာ်လင့်ဘဲ ရင်းရင်းနှီးနှီး နေဖြစ်သွားတာ သူ ရန်ကုန် ကိုလာပြီး ကျူတာ စာမေးပွဲ ဖြေတုန်းက။ ချစ်မက အလုပ်ဖုန်းကို ဆက်တော့ ဒိတ်ခနဲ ရင်ခုန်သွားပြီး အံ့ဩသွားတယ်။  ကော်ဖီဆိုင်တစ်ဆိုင်မှာ တွေ့တယ်။ အရင် အတိုင်းပဲ လှလှပပ။ ကိုယ်လုံးလေးကလည်း အရင် လို ပြည့်ပြည့် တင်းတင်း၊ တင်းတင်းကျပ်ကျပ် ဆွဲဖက် ထား ချင်စရာလေး။ နွေးအိနေမှာပဲ လို့တောင် စိတ်ကူးမိတယ်။ အလုပ် အကြောင်း၊ သူငယ်ချင်းတွေ အကြောင်း ဟိုပြောဒီပြောပြောရင်း စိတ်ကူးရလာတာနဲ့ အချိန်ရလား၊ ရုပ် ရှင် ကြည့်မလားလို့  မေးတော့ ကြည့်လေ တဲ့။ 

နေပြည်တော် ရုပ်ရှင်ရုံ ကို ရောက်သွားတယ်။ ဂျက်လီ ကား။ ချစ်မ ရဲ့ လက်ဖောင်းဖောင်းလေးကို ကိုင်ပြီး ရုပ်ရှင်ပိတ်ကားက အလင်းပြန်နဲ့ မျက်နှာ ဝိုင်းဝိုင်းလေးကို ခုထိ သတိရ နေတယ်။ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ စိတ်တွေ ထိန်းမရတော့ ချစ်မကို ကွာစေ့ အခွံနွှာ ကျွေး သလိုနဲ့ ချစ်မရဲ့ ရင်ဘတ်ကို မထိတထိ လုပ်မိတယ်။ အိထွေးတဲ့ အထိအတွေ့၊ သူလည်း ရင်တွေ ခုန်နေမှာပဲလို့ ခန့်မှန်းမိတယ်။ အရဲကိုးပြီး ချစ်မရဲ့ လုံခြည်ပေါ်ကနေ ချစ်မရဲ့ ညီမလေးရှိရာကို အသာ စမ်း လိုက်တယ်။ ချစ်မ ငြိမ်နေတယ်။ မရုန်းဘူး။ 

ကိုယ့်လက်ကို အသာလေး ကိုင်ထားပြီး သက်ပြင်းရှိုက်သံ ခပ်တိုးတိုးလေးကြားရ တယ်။ ချစ်မရဲ့ ညီမလေးဟာ ပြည့်ပြည့်ဖောင်းဖောင်းလေးနေမှာပဲ လို့ စိတ်ထဲမှာ မှန်းဆမိတယ်။ အောက်ခံ ဘောင်းဘီအောက်က ညီလေးက လည်း ရုန်းကြွနေပြီ။ တစ်ချိန်လုံး ချစ်မရဲ့ အဖုတ်လေးကို လုံခြည်ပေါ်ကနေ အုပ် ကိုင်လိုက်၊ အမွေး လေးတွေနဲ့ ဟကွဲ ကြောင်းရှိမယ့်နေရာ စမ်းလိုက်၊ ပွတ်လိုက်နဲ့ ချစ်မလည်း feel တွေ တက်နေမှာပဲ၊ ကိုယ် လည်း ရင် တဒိတ်ဒိတ်နဲ့ စိတ်တွေ လှုပ်ရှားနေခဲ့တယ်။ ချစ်မရဲ့ လုံခြည်မှာ အရည်တွေ ရွှဲနေတာပဲ။ 

ရုပ်ရှင်ပြီးတော့ ချစ်မက အိမ်သာသွား၊ လုံခြည်ကို အသေအချာ ပြန်လှည့်ပြီး ဝတ်လာတယ်။ မျက်နှာလေးက နီရဲရဲလေး ဖြစ်နေတယ်။ ချစ်မက ရုပ်ရှင်ပြီးတော့ သိပ်စကားမပြောဘူး။ အအေးသောက်တယ်။ ပြီးတော့ ပြန်တော့မယ်တဲ့။ သူနေတဲ့ နေ ရာလိုက်ပို့မယ်ဆိုတော့ မလိုက်နဲ့တဲ့။ နေခဲ့ဆိုပြီး ကားငှားပြန်သွားတယ်။ သူ ရန်ကုန်မှာ ကျနော်နဲ့ လာတွေ့တာ ကို သူများတွေတွေ့မှာ စိုးလို့ ထင်ပါရဲ့။ ကိုယ်လည်း အိမ်ပြန်ရောက်မှ တင်းထားတာတွေ လျှော့လိုက်ရတော့ တာပေါ့။ နောက်တစ်ခါ သူ နယ်မပြန်ခင် တွေ့တာက တစ်ခါ။

ချစ်မပြန်ခင် တစ်ရက်မှာတော့ ကိုယ်နေတဲ့ တိုက်ခန်းကို ခေါ်သွားလိုက်တယ်။ အဲဒီတုန်းက သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ စမ်းချောင်း မှာ တိုက်ခန်း (hall type) ငှား ပြီး အတူနေကြတာ။ နေ့ခင်းဘက်ဆိုတော့ အားလုံးကိုယ်စီ အလုပ် သွားကြတော့ ဘယ်သူမှ မရှိဘူး။ တိုက်ခန်းကို လိုက်ခဲ့ပါ၊ အေးအေးဆေးဆေး စကားပြောနိုင်တာပေါ့ ဆိုပြီး ချစ်မကို ပြောတာ့ သဘောပဲလေ ဆိုပြီး ဘယ်အချိန်ဆိုရင်တော့ ပြန်ရမှာ တဲ့။ 

ဒီလိုနဲ့ တိုက်ခန်း ကို နှစ် ယောက် တည်း ရောက်သွားတယ်။ တကယ်တော့ ခေါ်လို့သာ ခေါ်သွားတာ၊ ကြီးမားတဲ့ မျှော်လင့်ချက်၊ ဘာတွေ ဘယ်လို လုပ်လိုက်မယ် ဆိုပြီး စိတ်ကူးယဉ်ထားတာတွေ လုပ်ကြည့်မယ်ဆိုတဲ့ ရည်ရွယ်ချက်ကြီးနဲ့ ခေါ်တာ မျိုးတော့  မဟုတ် ဘူး။ အဲဒီအချိန်မှာ လူက ဘာကိုမှ သိပ်မစဉ်းစားဘူး ဖြစ်နေခဲ့တယ်။ ရှားရှားပါးပါး ချစ်မ ရန် ကုန် ရောက်တုန်းလေး သီးသန့်တူတူနေကြည့်ချင်တယ် ဆိုတာပဲ သိတယ်။

ရောက်တော့ ချစ်မ အေးဆေး နားနော် ဆို ပြီး ကျနော်အိပ်တဲ့ ဖျာပေါ်မှာ နေရာပေးလိုက်တယ်။ ဘေးမှာ သေတ္တာတွေ၊ စာအုပ်ပုံတွေ ရှုပ်ပွ လို့ပေါ့။ နေ့ ခင်းဆိုတော့ ဆူညံမှုမရှိ အေးအေးဆေးဆေးတော့ အရှိသား။ ချစ်မ က ကျနော့်ဖတ်တဲ့ စာအုပ်တွေ လျှောက် လှန်ကြည့်တယ်။ ကျနော်လည်း ပေါ့ပေါးပါးပါး အဝတ်အစား လဲပြီး ချစ်မ ကိုယ်တစောင်းလှဲနေတဲ့ နေရာနား ထိုင်ချလိုက်တယ်။ 

ပြီးတော့ ချစ်မ ပါးဖောင်းလေးကို အသာနမ်းလိုက်တယ်။ ချစ်မက တောင့်တောင့်ကြီးဖြစ် နေ တယ်။ ကြောက်နေတယ် ထင်တယ်။ ကျနော့်ကို မျက်လွှာကြီး လှန်ကြည့်ပြီး ဘာမှတော့ မပြောဘူး။ ကျနော် လည်း ရင်တွေ သိပ်တုန်နေတယ်။ ကျနော်လည်း ချစ်မကို အသာ လှဲချ၊ ချစ်မ ပက်လက်ကလေး ဖြစ်သွားမှ မျက်နှာနဲ့ ကိုယ်အပေါ်ပိုင်းကို အနှံ့နမ်းတော့တာပဲ။ အားမရတော့ ချစ်မ အင်္ကျီကို ချွတ်ဖို့ ကြိုးစားတယ်။ မရဘူး။ အဲဒါနဲ့ ကြယ်သီးလေးပဲ ဖြုတ်ပြီး ပေါ်လာတဲ့ ချစ်မရဲ့ ရင်သားလေးတွေကို ဆုပ်ခြေကြည့်တယ်။ ထွေးအိနေတဲ့ အထိအတွေ့ကို တကယ် မမေ့တော့ဘူး။ ဖြူဆွတ်နေတဲ့ ရင်သားဖောင်းဖောင်းလေးတွေကို ထိကိုင်ရတာ စိတ် လှုပ်ရှားရတယ်။ 

ချစ်မ ရဲ့ နို့တွေက တင်းတင်းရင်းရင်းတော့ သိပ်မရှိလှဘူး။ အကြီးကြီးလည်းမဟုတ်ဘူး။ ဘေး ကို နည်းနည်းလေး အိကျနေတယ်။ နို့သီခေါင်း နီရဲရဲလေးကိုလည်း အသာ ဖြစ်ညှစ်ကြည့်မိတယ်။ ချစ်မရဲ့ ဗိုက် က သာမန် အတိုင်း ဆိုရင် နည်းနည်း စူထွက်တယ် ထင်ရပေမဲ့ ပက်လက်လှန်လိုက်တော့ ဗိုက်ပူတတယ် မထင် ရဘူး။ ချပ်ချပ်လေးလိုပဲ။ ကျနော်လည်း နို့တွေ တစ်ဖက်ပြီး တစ်ဖက် ပြောင်းစို့လိုက်၊ ကိုင်ညှစ်လိုက်၊ ချစ်မ နှုတ်ခမ်း၊ လည်တိုင် လေးကို နမ်းလိုက်နဲ့ အလုပ်တွေ ရှုပ်နေခဲ့တာပဲ။ အဲဒီအချိန်က မိန်းကလေး တစ်ယောက်ရဲ့ အပေါ်ပိုင်း လုံးတီးအလှကို ပထမဆုံး ကိုယ်တွေ့ မြင်ဖူးတွေ့ဖူးတာမို့ ထူဆန်းအံ့ဩနေခဲ့တာ။

တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ကျနော်လည်း အဆင့်တွေတက်မိတော့တယ်။ နို့တွေ စို့ရင်း ချစ်မရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်အောက်ပိုင်းကို ဆင်း၊ ချက်ကလေးကို နမ်း၊ ပြီးတော့ ချစ်မရဲ့ ထဘီကို ဖြေလိုက်ပါတယ်။ အသာလေးပဲ ပြေသွားတယ်။ ပြီးတော့ ချစ်မရဲ့ ပင်တီလေးကို ရင်ခုန်စရာတွေ့ရတယ်။ အောက်က အမွေးလေးတွေကြောင့် အနက်ရောင် သမ်းနေတဲ့ နေရာလေးကို တွေ့တယ်။ 

ကျနော့် ဘာမှ သိပ်စဉ်းစားမနေဘူး။ အောက်ခံဘောင်းဘီကို ချွတ်လိုက် တော့ ချစ်မ ရဲ့ ညီမလေး ဖောင်းဖောင်းလေး ပေါ်လာတာပေါ့။ အမွေးလေးတွေကို လက်နဲ့ ကစားတယ်။ ဖွတယ်။ အက်ကွဲ ကြောင်းလေးကို ဖြဲကြည့်တယ်။ အရည်လေးတွေ စိမ့်ထွက်နေတယ်။ အက်ကွဲကြောင်းရဲ့ အပေါ်ထိပ်မှာ ပန်းနု ရောင် အစေ့လေးကိုလည်း တွေ့ရတယ်။ မမအဖုတ်နားကပ်ပြီး ကျနော် နမ်းကြည့်သေးတယ်။ ညှီအဲ့အဲ့ အနံ့ လေးရသလိုပဲ။ 

ကျနော် ပါးစပ်နဲ့၊ လျှာနဲ့ တော့ လျှက်မပေးခဲ့ဘူး။ အဲဒီတုန်းက အဲလို မလုပ်ချင်ဘူး။ အော ကား ကြည့်တဲ့အခါမှာလည်း အဖုတ်ကို နမ်း၊ ယက်ပေးတာတွေ မခံစားနိုင်ဘူး။ ငါဆိုရင်တော့ မလုပ်ဘူး လို့ပဲ စိတ် ထဲမှာ ပြောမိတယ်။ (ခုတော့ စိတ်ပြောင်းခဲ့ပါပြီ။) ချစ်မရဲ့ အဖုတ်လေးကို ရင်ခုန် အံ့ဩစွာ ကြည့်ရင်း၊ ဟိုဆွ၊ ဒီ ကိုင်၊ နှိုက်ရင်း သတိရလို့ ချစ်မ မျက်နှာကို မေ့ကြည့်လိုက်တော့ ချစ်မက မျက်လုံးလေး မှိတ်ထားတယ်။

အဲလောက် အဆင့်ရောက်နေမှတော့ ကျနော့် ညီလေးကလည်း တော်တော် ထောင်မတ်နေပါပြီ။ ကျနော်လည်း ချစ်မရဲ့ အဖုတ်လှလှလေးကို တဝကြီးကြည့်၊ မွှေနှောက် ကိုင်ကြည့်ပြီးတော့ ခဏနားလိုက်ပြီး ချစ်မ ဘေးကို လှဲလိုက်တယ်။ ချစ်မကို ဖက်ထားရင်း ချစ်မရဲ့ လက်တစ်ဖက်ကို အသာယူပြီး တင်းမာထောင်မတ်နေတဲ့ ကျနော့် ညီလေးဆီကို ခေါ်သွားလိုက်တယ်။ ချစ်မက ညီလေးကို အသာလေး ကိုင်ထားပေးတယ်။ ပြီးတော့ မရဲ တရဲ မျက်လုံးလေး ဖွင့်ကြည့်ပြီး အကြီးကြီးနော် လို့ တိုးတိုးလေး ပြောတယ်။ ချစ်မဘက်ကို လှည့်ပြီး ဖြူ ဖွေးတဲ့ ချစ်မရဲ့ ပေါင်တံကို ကျနော့် ညီလေးနဲ့ ပွတ်ဆွဲပြီး ဆော့ကစားနေတယ်။

အဲဒီအချိန်မှာ ချစ်မရဲ့ ညီမလေးအထဲကို ထိုးသွင်းဖို့ လုံးဝ စိတ်မကူးမိဘူး။ ဘာဖြစ်လို့လဲ ဆိုတော့ ရန်ကုန်ကို ဆင်း အလုပ်လုပ်က တည်းက အိမ်ထောင်ကျလို့တော့ မဖြစ်သေးဘူး ဆိုတဲ့ အသိက ခိုင်ခိုင်မာမာ ရှိခဲ့လို့ပါပဲ။ နောက်ပိုင်း ရည်းစားလည်း မထား၊ နောက်ပိုင်း သူငယ်ချင်းမက၊ ရည်စားမကျ တွေ ရှိခဲ့ပေမဲ့ ကိုယ့်ဘက်က စည်း မကျော်အောင် လုံးဝ သတိ ထားပါတယ်။ အခု ချစ်မကြီးနဲ့ အတူရှိချိန်မှာလည်း အဲလိုပါပဲ။ သူနစ်နာသွား အောင်မလုပ်ဘူး ဆိုတဲ့ အတွေးက ရှိနေတယ်။ (တကယ်တော့ စဉ်းစားကြည့်ရင် ဒီလို နှစ်ယောက်တည်း ရှိနေ တာကိုက သူ့အတွက် နစ်နာနေပါပြီ။ 

ဒါပေမဲ့ အဲဒီတုန်းကတော့ ထိုးသွင်းကိစ္စလုပ်ပြီးမှ ကိုယ့်တာဝန်ဖြစ် သွား တာ လို့ ယူဆခဲ့တာပါ။ မိန်းမရလို့ မဖြစ် သေးဘူးဆိုတဲ့ အသိက တား ထားတာ။) တကယ်တမ်း နှစ်ယောက် တည်း တွေ့တဲ့အချိန် နှစ်ဦး သဘောတူ ဖြစ်လာရင်လည်း နောက်ဆုံးဘူတာထိ မသွားဘူး၊ ဒါပေမဲ့ နောက်ဆုံး ဘူထာမရောက်ခင်အလို တစ်ဘူတာထိတော့ သွားမယ် ဆိုတဲ့ စိတ်ကူးတော့ ရှိတယ်။ 

အဲဒီတော့ ကျနော်ရဲ့ လက် ကမြင်းမှု၊ နမ်း စုပ်မှုတွေကြောင့် ချစ်မကြီး ဘယ်လို ခံစားရတယ်ဆိုတာကို ကျနော် မစဉ်းစားမိ ဘူး။ ထိုး သွင်း မှုလုပ်ရင် သူ ခွင့်ပြု၊ မပြုလည်း ကျနော် မသိဘူး။  ကွန်ဒုံးသုံးလို့ရတာပဲ ဆိုပြီးတော့လည်း ကြိုတင် ရည် ရွယ် ပြီး စီစဉ်မထားဘူး။ ဒါပေမဲ့ ကျနော့် ညီလေးထဲက loading တွေကို လျှော့ပစ်ဖို့ လိုတယ်။ ဒီအတိုင်းလည်း လက် နဲ့ မာစတာဗေးရှင်း မလုပ်ချင်ဘူး။ အဲဒီတော့ ချစ်မကို ချစ်မ၊ ခဏ ထဦးနော်။ ရေချိုးခန်းထဲ သွားရအောင် လို့ ခေါ်ပါတယ်။ ချစ်မက ဘာမှ ငြင်းဆန်မနေဘဲ အသာလေး ထဘီ ပြင်ဝတ်ပြီး အတူ ရေချိုးခန်းထဲ ရောက် သွားကြ တယ်။ 

ရောက်တော့ ချစ်မ လုံချည်ကို ခြွတ်ပစ်ကလိုက်ပြီး ကျနော့်ညီလေးကို ဆပ်ပြာနဲ့တိုက်၊ ပြီးတော့ မတ်တပ်ရပ်လျက်ပဲ မျက် နှာချင်းဆိုင်က ချစ်မရဲ့ စေ့ထားတဲ့ ပေါင်ကြားထဲ ထိုးထည့်ပါတယ်။ ချစ်မက ထူးဆန်း သလို ကြည့်တယ်။ ဘာမှတော့ မပြောဘဲ လိုက်လျောပါတယ်။ ကျနော်က အရပ်မြင့်တော့ နည်းနည်း ကုန်းကွ ကွ ဖြစ်နေတယ်။ မကြာဘူး။ တင်းထား၊ ထိန်းထားရတာတွေများတော့ မကြာခင်ပဲ ညီလေးထဲက အရည်တွေ ထွက်ပြီး ပြီးသွားပါတယ်။ ချစ်မရဲ့ ပေါင်အတွင်းသားတွေ ပေကုန်တာပေါ့။ 

ကျနော်လည်း ချစ်မ ရေဆေးပေး၊ ကိုယ့်ကိုယ် ကိုယ် လည်း ဆေးကြောပြီး ရေချိုးခန်းထဲကနေ အတူ ထွက်လာ ခဲ့တယ်။ ကျနော်က ဒူးတွေ တုန် ပြီး ခပ်ယိုင် ယိုင် တောင် ဖြစ်နေခဲ့သေးတယ်။ ပြီးတော့ ချစ်မနဲ့ စောနက ကျနော် အိပ်တဲ့ ဖျာပေါ်မှာ အသာ ဆက်ပြီး အတူ လှဲနေ တယ်။ အတော်လေးကြာတော့ ချစ်မက နာရီကြည့်ပြီး ပြန်တော့မယ် တဲ့။ ကျနော်လည်း အဲဒီအချိန်ကျမှ သတိရပြီး ချစ်မကိုလမ်းထိပ်ကို လိုက်ပို့ပါတယ်။

ချစ်မနဲ့ပတ်သက်ပြီး အဲဒီ ၂ ခါထဲမို့ ခေါင်းစဉ်နဲ့တော့ ကိုက်ပါ့မလား မသိဘူး။ အလုပ်ထဲမှာတွေ့တဲ့ ကောင်မ လေး  (နောက်တော့ရည်းစားပေါ့) နဲ့ အနေနီးအတွေ့အကြုံအချို့ကို ရေးချင်ပါတယ်။ ခေါင်းစဉ်ကိုတော့ နောက် မှ သင့်တော်သလို ပြောင်းရင် ရပါသလား။

အလုပ်ထဲမှာက အခြားဌာနက ကောင်မလေးတစ်ယောက်နဲ့ ငြိခဲ့တယ်။ သူက ကျနော့်ထက် ၄ နှစ်လောက် ငယ် တယ်။ အဲဒီအချိန် သူက ကျောင်းပြီးခါက အသက် ၂၂-၂၃ လောက် ရှိမှာပေါ့။  သူ့နာမည်ကို စန္ဒာလို့ပဲ ဆိုပါစို့။ တကယ်တော့ ကျနော်က ကောင်မလေးတွေနဲ့ သိပ်ရင်းရင်းနှီးနှီးရှိတာတော့ မဟုတ်ဘူး။ စကားလည်း သိပ်ပြော ဆိုတတ်တာလည်း မဟုတ်ဘူး။ ဒါပေမဲ့ ရုံးက လူတွေတစ် သိုက်ကြီးနဲ့ ရုံးနားက လက်ဖက်ရည်ဆိုင်၊ တစ်ခါတလေ လက်ဖက်သုပ်သွားစားရင် သူနဲ့ပါ ရင်းနှီးသွားတယ်။

စန္ဒာက ရန်ကုန် ဇာတိ။ အသားဖြူဖြူ။ စန္ဒာက မာဂရက်မစ်ချယ်က စကားလက်ရဲ့ အလှကို ဖွဲ့သလို အလှကြီး မဟုတ်ပေမဲ့ ယောက်ျားတွေ လှည့်ကြည့်ရတဲ့ ပုံစံမျိုး။ ခန္ဓာကိုယ်က သေး သေး သွယ်သွယ် မဟုတ်။ အရပ် မြင့်မြင့်။ တောင့်တောင့်။ အသက်ရလာရင် စိုးမြတ်သူဇာလို ဖြစ်လာမယ့်ပုံမျိုး။ အပျိုဖော်ဝင်စအချိန်မှာ လေ့ ကျင့် ခန်း တွေလုပ်၊ အစားတွေ အများကြီးစားခဲ့လို့ ခန္ဓာကိုယ်က ထွားလာတာလို့ သူက ပြောဖူးတယ်။ 

ဆံပင်က ကျော လယ်မရောက်တရောက်။ နောက်ကျောမှ ကျနေတဲ့ ဆံပင်ရဲ့ ၄ ပုံ ၃ ပုံလောက်ကို လှိုင်းတွန့်လေးတွေလို ဖြစ် အောင် ကောက်ထားတယ်။ သူက ခေတ်မီတယ်။ အဝတ်အစားကိုလည်း ခန္ဓာကိုယ်အလှပေါ်လွင်အောင် လှလှပပဝတ်တတ်တယ်။ ရေမွှေးကို အကောင်းစားဆွတ်တယ်ထင်တယ်။ သူ့ခန္ဓာ ကိုယ်ကနေ စူးရဲ တဲ့ အနံ့ မဟုတ်ဘဲ ချိုအီအီလေး ဖြစ်နေတဲ့ ရေမွှေး နံ့ သင်းပျံ့ပျံ့လေး ရနေတတ်တယ်။ ခုချိန်ထိ အဲဒီ ရေမွှေးနံ့ရရင် သူ့ကို ချက်ခြင်း သတိရမိတယ်။ တကယ်တော့ သူ့မှာ အခြားရည်စားတွေလည်း ရှိမှာပါ။ ဒါပေမဲ့ အဲဒီတုန်းကတော့ အခြားရည်းစားတွေ ရှိတယ်လို့ မထင်မိ ဘူး။

တကယ်တော့ စန္ဒာနဲ့က အနေနီးလို့ ဖြစ်သွားတာ။ သူ့မှာ စိတ်ညစ်စရာ မိသားစု ပြဿနာတချို့ ရှိတယ်။ သူ့ အဖေ နဲ့ အမေ က အတူမနေဘူး။ သူက အဖွားနဲ့ နေတယ်။ အဲဒါတွေ ပြောပြရင်း၊ ကိုယ့်အကြောင်း သူ့ အကြောင်း စပ်စု၊ မေးစမ်းရင်း ရင်းနှီးသွားတာ။ ရိုးသားမှု အရင်းခံလို့ ကျနော့်ကို ချစ်တယ်လို့ သူ ပြောဖူး တယ်။ ကျနော်ကတော့ အဲဒီအချိန်မှာ သူ့ကို စိတ်ဝင်စားလှရယ်တော့ မဟုတ်ဘူး။ 

သူ့အမေ က နောက်အိမ်ထောင်နဲ့ မို့ ကျနော်တို့ ကာရာအိုကေ ဆိုတဲ့အခါ အမေ သီချင်း တွေ ဆိုရင် သူ မျက်နှာ မကောင်းဘူး။ သူ သူ့အမေကို ချစ်ပေမဲ့ စိတ်လည်း နာနေတဲ့ သဘော ရှိတယ် ဆိုတာ ကျနော် သိရလို့ နောက်ဆို အမေ သီချင်း မဆိုတော့ဘူး။ ဒီလိုနဲ့ စန္ဒာ က ကျနော့်ကို အရေးပေးတော့ အတူ သွား၊ လာ၊ စားသောက်ရင်း သဒ္ဓါလွန်တော့ တဏှာကျွန် ဆိုသလို သူငယ်ချင်းအဖြစ် ကနေ ရည်းစားမကျ အဖြစ်ကို ရောက် မှန်းမသိ ရောက်တော့တာပဲ။ 

သိတဲ့အတိုင်း တစ်ရုံးထဲမှာ ရည်းစား ထား ရင် ရုံးက မကြိုက်ဘူး မဟုတ် လား။ office romance တွေက ကုမ္ပဏီရဲ့ productivity ကို ထိခိုက်စေ တယ်လေ။ ဒီတော့ အသာလေး သိသာသိစေ၊ မမြင်စေနဲ့ ဆိုသလို လူကြီးတွေ၊ မန်နေဂျာတွေ မျက်စိမနောက် အောင် အလုပ်ကို ကြိးစား လုပ် ရင်း အသာ လေး နေရတာပေါ့။

ဒီလိုနဲ့ စနေ့နေ့တစ်ရက်တော့ ရုံးက သူ့သူငယ်ချင်း အစ်မကြီးတစ်ယောက်က သူ့အိမ်ကို နေ့လယ်စာ လာစားဖို့ ကျနော် တို့ နှစ်ယောက်ကို ဖိတ်တယ်။ ဒီလိုနဲ့ မြို့ထဲက သူနေတဲ့ တိုက်ခန်း အပေါ်ဆုံး ထပ်ကို ရောက်သွား တယ်။ သူ့အိမ် မှာ သူတစ်ယောက်တည်း ချက်ပြုတ်နေတာ၊ စန္ဒာ နဲ့ ကျနော်လည်း ကူညီချက်ပြုတ်ပြီး စား သောက်ကြ၊ ပြီး တော့ နင်တို့နှစ်ယောက် နားကြဦး ဆိုပြီး ထပ်ခိုးပေါ်သွားကြ၊ ဆေးကြော ပြီးရင် ငါလာခဲ့ မယ် လို့ ပြောတာနဲ့ ကျနော်တို့ နှစ်ယောက်တည်း ထပ်ခိုး (ဟောင်ကောင် ပုံစံ တိုက်ခန်း) မှာ ဖျာတစ်ချပ်စီနဲ့၊ စာအုပ်တစ်အုပ်စီနဲ့ ငြိမ့်ကြတာပေါ့။ 

အဲဒီအချိန်ထိ ဘာမှ ထူးထူးထွေထွေ စိတ်ကူးတွေ မရှိပါဘူး။ ဒါပေမဲ့ အိမ်ရှင် အစ်မကြီး က လည်း ရောက်မလာသေး၊ ထပ်ခိုးမှာ ငါတို့ နှစ်ယောက်ထဲပါလား ဆိုတဲ့ အသိ ဝင်လာ တဲ့အချိန် စိတ်ကူး ရိုင်း တွေ ဝင်တော့တာပဲ။ ဖျာ ပေါ်မှာ ကိုယ်တစောင်း လှဲနေတဲ့ သူကလည်း ကျနော့် ကို မကြာမကြာ သူ့မျက်လုံးကို လှန်ပြီး ကြည့်တယ်။ ရင်ထဲမှာ လှိုက်ခနဲ၊ နွေးခနဲ  ဖြစ်သွားတယ်။ အဲဒီအချိန်မှာ စန္ဒာဟာ အတော်တော့ လှသား လို့ စိတ်ထဲမှာ တွေးမိတယ်။ 

စာဖတ်ရင်း ရောက်တတ်ရာရာ ပြောနေတဲ့ ကျ နော့် အသံတွေ လည်း စိတ် လှုပ် ရှား နေတော့ အသံတွေလည်း တုန်လာတယ်။ ပြီးတော့ စကားမပြော ဖြစ် ကြတော့ဘူး။ အဲဒီအချိန်မှာ သင်ဖျူး ပေါ်က သူ့လက်မောင်းဖြူဖြူအတွင်းသားလေးကို ကျနော် နမ်းမိတယ်။ သူ မငြင်းဘူး။ စန္ဒာ့ကို ချစ်လား ဟင် လို့ လေသံတိုးတိုးလေးနဲ့ မေးတယ်။ ကျနော်လည်း အင်း လို့ ပြန်ဖြေတယ်။ ပြီးတော့ တိတ်ဆိတ်သွားပြန်ရော။ အဲဒီ အချိန်မှာ အိမ်ရှင်အစ်မကြီးက ‘ ဟေး ရေနွေးလာပြီဟေ့ နင်တို့ နှစ်ယောက် သောက်ဖို့’ ဆိုပြီး ရေနွေးခရားနဲ့ ပန်းကန်လုံးလေးတွေ လာချတယ်။ ပြီးတော့ အိမ်ရှင်းလိုက်ဦးမယ် ဆိုပြီး ဆင်းသွားပြန်ရော။ ကျနော်တို့ နှစ် ယောက်ကို တမင် ရှောင်ပေးတယ် ထင်ပါတယ်။

ကျနော့် သူ့ပါးလေးတွေကို နမ်းမိတယ်။ ရေမွှေးနံ့ အီအီလေး ရတယ်။ ဝတ်ထားတဲ့ အဖြူရောင်ချည်ထည် အင်္ကျီ လေးနဲ့ စန္ဒာဟာ အဲဒီအချိန်မှာ သိပ်လှနေတာပဲ။ သူ့ပုခုံးလေးတွေကို အသာဆုပ်ကိုင်မိတယ်။ အသားလေး တွေ က နုညက်နေတယ်။ အသားအရေကို ပြု ပြင်ထိန်းသိမ်းတဲ့ မိန်းကလေးတစ်ယောက်ကို အနီးကပ်မြင် ရတာ အသက် ရှူမှားစရာပါပဲ။ နှုတ်ခမ်းလေးက တုန်နေသလိုပဲ။ မျက်လုံးက ပိုပြီး ဝိုင်းစက်နေ နေပြီး ကျနော့် ကို ကြည့်တဲ့အကြည့်ကို ဘာသာမပြန်တတ်ဘူး။ စိုးရိမ်နေသလို၊ တစ်ခုခုကို တောင်းဆိုနေသလို၊ အဓိပ္ပာယ်တွေ ပါ တယ်လို့ ထင်တယ်။ 

သူ့အသက်ရှူသံကို ကျနော် ကြားရသလို ကျနော့် အသက်ရှူသံတွေ ပြင်းထန်လာ တာ လည်း သူ သတိထားမိမှာပဲ။ ကျနော် သက်ပြင်းတွေ အခါခါ ချမိတယ်။ စိတ်တွေလည်း ယောက်ယက်ခတ် နေတယ်။ အခြေအနေက လုံးဝ လုံခြုံ၊ လွတ်လပ်တဲ့ အခြေအနေ မဟုတ်လို့  အဲဒီလို အသည်း တယား ယား၊ ရင် တဖိုဖိုကကို အရသာတစ်မျိုး ဖြစ်နေတယ်။ အောက်က အစ်မကြီး တက်လာရင် ဟန်မပျက်နေနိုင်အောင် လည်း စဉ်းစားထားရသေးတယ်။ 

ကျနော် ဖတ်လက်စ စာအုပ်ကို ချထားလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ အရဲကိုး ပြီး စန္ဒာ ရဲ့ ရင် ဘတ်ပေါ်ကို ကျနော့်လက်တင်လိုက်တယ်။ အိအိလေးရယ်။ ရင်သားတွေက မကြီးဘူး။ ခပ်ငယ် ငယ်ပဲလို့ ထင် တယ်။ သူမရုန်းဘူး။ သူ့ရင်သားလေး တွေကို အင်္ကျီပေါ်ကနေ အငမ်းမရ နမ်းမိ တယ်။ သူက ကျနော့်ဆံပင်တွေ ကို ဖွတယ်။ ကျနော်အားမရတော့လို့ သူ့အင်္ကျီ အောက်က အသာလျိုပြီး သူ့ရင်သားလေးတွေကို ကိုင်စမ်းမိ တယ်။ နမ်းတယ်။ အင်္ကျီပေါ်ကနေ နမ်းစုပ်တယ်။ တကမ္ဘာလုံးကို မေ့သွား စေမယ့် အထိအတွေ့ပါပဲ။

အတော်လေးကြာတော့ ကျနော်မနေနိုင်တော့ဘူး။ ရင်သားလေးတွေကို ဆုပ်နယ်နေတဲ့ လက်တစ်ဖက်က တောင် ဘက် ဆီ ဆင်းသွားတော့တယ်။ သူ့ဗိုက်သား ရှပ်ရှပ်လေးကို ပွတ်ပြီး လုံခြည်အောက်က အသာလျို၊ အောက်ခံ ဘောင်းဘီအောက်က သူ့ ညီမလေးကို စမ်းမိ တယ်။ အဲဒီ အချိန်မှာ သူက သူ့လက်တစ်ဘက်နဲ့ ကျနော့် လက်ကို ဆွဲထားတယ်။ ဒါပေမဲ့ ကျနော့်လက်က သူ့ ညီမလေး ဆီ ရောက်နေပြီ။

စမ်းမိသမျှ အ မွေး တွေ သိပ် မရှိဘူး။ စိုတော့ စိုနေတယ်။ ကျနော့် လက်ချောင်း တွေမှာ စိုစိစိ၊ ခပ် နွေးနွေး ခံစားရတယ်။ ဒီတစ်ခါမှာ တော့ သူ့လက် က အတော်ရုန်းတယ်။ ကျနော့်လက်ကို အဇွတ် ပြန် ဆွဲတယ်။ ကျနော်က မျက်စိကို မှိတ်၊ သူ့ နို့လေး တွေ မပြတ် နမ်းရင်း လက်က အင်ဂျင်ဝိုင်တိုင်းဖို့ ကြိုး စားနေတာ။ ဒါပေမဲ့ စန္ဒာဟာ သူ့အောက် ပိုင်းကို ကျူး ကျော်တာ မကြိုက်ဘူး ဆိုတာ သိရတော့ ကျနော် လက်လျှော့လိုက်ပါတယ်။ 

အဲဒီ အချိန်မှာ သူလည်း စိတ်တွေ ပြေ လျော့ သွားပြီ ထင်တယ်။ အစ်မကြီး တက်လာ လိမ့်မယ် လို့ တိုးတိုးလေး ပြော ရင် ကျနော့် ခေါင်း ကို အသာ ဆွဲ ဖယ် တယ်။ ပြီးတော့ လှဲနေ ရာကနေ ထထိုင် တယ်။ ကျနော်လည်း  လှုပ်ရှားမှုတွေရပ်ပြီး သူ့ဘေး မှာ ငုတ် တုတ် ပေါ့။ သူ စိတ်မဆိုးဘူးဆို တာ တော့ သိတယ်။ တောင်းလည်း မတောင်းပန်မိဘူး။ ရှက်နေတဲ့ သူ့မျက်နှာ ခပ်ရဲရဲ လေးက သိပ်ချစ်စရာ ကောင်း နေခဲ့ တယ်။ သူ့ပုခုံးလေးကို လက် နှစ်ဖက်နဲ့ ဆုပ် ကိုင်ရင်း ဘာ စကားမှ မပြော ဘဲ အဲဒီ အခိုက် အတန့် လေးရဲ့ သာယာမှုကို ငြိမ်ငြိမ် သက်သက်လေး ခံစားနေမိ တယ်။ 

ဒါပေမဲ့ ကျနော့် ရင်ထဲ မှာတော့ မုန်တိုင်းက ပြီးမသွားသေးဘူး။ မုန်တိုင်း ပြီးဖို့ လိုတယ်။ မဟုတ်ရင် စန္ဒာ့ကို နောက် တစ်ခါ ထပ် ရန် ရှာမိလိမ့်မယ်။ ဒါကြောင့် အိမ်သာသွားဦးမယ်နော် လို့ ပြောပြီး အောက်ထပ်က အိမ်သာထဲမှာ တင်းကျပ်နေမှု တွေပြေလျော့အောင်၊ ခန္ဓာကိုယ်အောက်ပိုင်း အပူ ထုတ်လိုက်ရပါတယ်။ အဲလို လုပ်ပြီးမှပဲ နေသာ ထိုင်သာ ရှိသွား ပြီး ရင်ထဲက  မုန်တိုင်းလည်း ပြီးသွားပြီး ငြိမ်း ချမ်းသွားတော့တယ်။

ကိုယ်တွေ့အဖြစ်အပျက်တွေ ဆိုပေမဲ့ ရင်ခုန်စရာကောင်းတဲ့ လိုရင်းကို မရောက်ဘဲ ရှည်လျားပေများကုန်တယ်။ နှစ်ကိုယ်ကြားအတွေ့အထိ၊ အတွေ့အကြုံတွေက သိပ်မျှော်လင့်ထားသလောက် မဟုတ် ရင် သည်းခံကြပါနော်။ ကိုယ်တကယ် ဖြစ်ခဲ့၊ ကြုံခဲ့တာကို ရေးတာမို့ romantic မဆန်၊ ရင်မခုန်ရလို့ ပျင်းစရာ ဖြစ်နေလား မသိဘူး။ အတွေ့အထိကြောင့်ဖြစ်ရတဲ့ ယောက်ျားလေးတစ်ယောက်ရဲ့အချစ်စိတ် အပြောင်း အလဲကို လည်း တစ်ပိုင်းတစ်စ ထင်ဟပ်မယ်လို့ ထင်ပါတယ်။

စန္ဒာနဲ့ကအစမှာ သိပ်အလေးအနက်ကြီးမဖြစ်ခဲ့ပေမဲ့ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ အရူးအမဲသားကျွေးမိသလို ဖြစ်ပြီး အတွေ့ အထိကို စွဲလမ်းသွားတော့တယ်။ သူရော၊ ကိုယ်ရော ယူဖြစ်မှာ မဟုတ်ဘူးဆိုတာ မပြောဘဲ သိနေပေမဲ့ နှစ်ဦး သား တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် အဖော်လုပ်ပေးရတာကို အခြေအနေ မပေးလို့ ဆိတ်ကွယ်ရာ နှစ်ဦးသား တွေ့တဲ့ အချိန်တော့ မရှိ လှ တော့ဘူး။ ကြံတော့ ကြံ စည်နေတာပဲ။ တိမ်တိုက် အမှတ် ၉ ဆီ ပျံသန်း ချင် နေတာလေ။ အဲဒီ အချိန်ဟာ ကျနော့် ဘဝမှာ မွှန်ထူတဲ့ ကာလ ဖြစ်မယ်။ 

အလုပ်ထဲက အစ်ကိုကြီးတွေက မင်းမူပျက်နေတာ သိပ်သိသာ တယ် တဲ့။  ၆ လ လောက်ကြာတော့ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ စန္ဒာက ခပ်ခွာခွာလုပ် လာတယ်။ ကျနော်လည်း ပျာ တော့ တာ ပဲ။ ဘာ ဖြစ်လို့လဲ လို့ ဖုန်းဆက်ပြီး ခဏခဏ မေးတယ်။ သူက လှည့် ပတ်ဖြေတယ်။ နောက်ဆုံး တော့ ကွယ် ဝှက် မနေတော့ဘဲ မေ့လိုက်ပါ လို့ ပြောတော့တာပဲ။ 

အဲဒီမှာ ကျနော်မွန်ထူပြီး ဆင်ခြင်မှုမရှိတော့သလိုကို ဖြစ် သွား တယ်။ နှစ်ဦးသား ယူဖြစ်မှာလည်း မဟုတ်၊ မက်မောသာယာစရာကောင်းလှတဲ့ အတွေ့အထိကို ဆုံးရှုံးရ တော့ မှာကြောင့် ဖြစ်မယ်။ အဲဒီတုန်းက အသည်းကွဲဒဏ်ရာနဲ့ မိုးရွာကြီးထဲ စမ်းချောင်း ကနေ ကမာရွတ်ကို ခြေ ကျင် လမ်းလျှောက်ပြန်ခဲ့တာ။ အဆောင်ရောက်တော့ ညောင်းကိုက်နေတာပဲ။

နောက်ပိုင်း သွေးအေးသွားတဲ့အခါကျမှ ပြန်စဉ်းစားမိတယ်။ ဘာကြောင့် စန္ဒာကိုမှ အရူးအမူးဖြစ်သွားခဲ့ တာလဲ၊ အရင်က လည်း ချစ်မကြီးနဲ့ (နောက်ဆုံး ဘူတာ အထိမဟုတ်ပေမဲ့) အတွေ့အထိ အတွေ့အကြုံတွေ ရှိခဲ့ တာပဲ။ ကိုယ် တကယ် ချစ်ခဲ့တဲ့၊ တစ်မြို့ တစ် နယ်စီကိုတောင် တကူးတကသွားတွေ့ရအောင် ချစ်ရတဲ့ ချစ်မကြီး ကို တော့ စွဲစွဲလမ်းလမ်း မဖြစ်တော့ဘဲ လပိုင်း လောက် ရင်းနှီးခဲ့တဲ့ စန္ဒာကိုမှ ဘာကြောင့် စွဲလမ်းသွားရ တာလဲလို့ ကိုယ့် ကိုယ်ကိုယ် မေးမိတယ်။ ဒီလို အဖြေရ တယ်။

ချစ်မကြီးက ဣန္ဒြေကြီးတယ်။ မပွင့်လင်း၊ အရှက်အကြောက်ကြီး။ စကားကိုလည်း ဝေဝေဆာဆာ မပြောတတ်။ ကိုယ်လုံးပြည့်ပြည့်နဲ့ လှပေမဲ့ ပြင်ဆင်မှုက ရိုးရိုးပဲ။ ငြိမ်သက်တည်ငြိမ်တဲ့ အလှ။ အနေဝေးတယ်။

စန္ဒာကတော့ လှတယ်ဆိုတာထက် ပြင်ဆင်ဝတ်စားတတ်တယ်။ ခန္ဓာကိုယ် ကောက်ကြောင်းတွေက ပူပြင်း လောင်မြိုက်တဲ့ ဆွဲဆောင်မှုရှိတယ်။ လုံခြည်ကို တင်းနေအောင် ဝတ်ထားရင် သူ့ တင်ပါးပြည့်ပြည့်လေးကို မကြည့်ဘဲ မနေနိုင်အောင်ပဲ။ စကားပြောတာ၊ အမူအရာ ချစ်စရာကောင်းတယ်။ အလိုက်သိတယ်။ တွေ့တဲ့လူ တိုင်း (ယောက်ျားတိုင်း) ချစ်အောင် ပြောတတ်တယ်။ 

လူကြီးတွေအမြင်မှာ ခေးကြီးတစ်ယောက်၊ သိတတ်လိမ္မာ လွန်းလှသော သူငယ်မကြီး တစ်ယောက်ပဲ။ ကက်ဆက်ခွေထဲ အသံသွင်းပြီး ချစ်တဲ့ အကြောင်းတွေ ပြောတာ၊ စက္ကူစုတ်လေးတွေမှာ စာတိုလေးတွေရေးပြီး အမှတ်တရပေးတာ စသည်ဖြင့် စွဲလမ်း သွားအောင် လုပ်တတ် တယ်။ အနေနီးတယ်။ အဲဒီ ကျွမ်းကျင်မှုတွေမှာ ကျနော် အရည်ပျော်ကျတော့ တာပဲ။

နောက်မှ သူငယ်ချင်းတွေဆီက ကျနော် ပြန်သိရတာက စန္ဒာက သူ့ကို ဆလွန်းကားလေးနဲ့ မကြာခဏ လာကြို တဲ့ အသက်ကြီးကြီး သူ့အစ်ကိုဝမ်းကွဲဆိုတဲ့ သူနဲ့ မရှင်းမလင်း ဖြစ်နေတာ။ အဲဒီ အစ်ကိုကြီးက စပွန်ဆာ ဆိုပါ တော့။ အဲဒီလို သိရမှ ကျနော် ပိုအသည်း ကွဲတာပဲ။ သံသယတော့ရှိပေမဲ့ ဖြစ်နိုင်ချေ ရှိတယ်လို့ ထင်တယ်။ သူ့ အနေနဲ့ ဈေးကြီးတဲ့ အဝတ်အစားတွေ၊ အသုံးအဆောင်တွေ သုံးနိုင်တာ ဒါကြောင့်ဖြစ်မယ် လို့ ကောက် ချက်ချ မိတယ်။ ဒီလိုနဲ့ ဘဝမှာ အသည်းကွဲတဲ့ ဝေဒနာ ပထမဆုံး ခံစားခဲ့ရတာပဲ။ ခါးသီးလှ၊ အခံရဆိုး လှပါတယ်။

(နိုင်ငံခြားမထွက်ခင် တစ်ခါ စန္ဒာနဲ့ မမျှော်လင့်ဘဲ မနက်စောစော ဘတ်စ်ကားပေါ်မှာ တွေ့တော့ သူက စခေါ် တယ်။ အချိန်ရလားဟင် ဆိုပြီး ဗိုလ်အောင်ကျော်လမ်းထဲက ကော်ဖီဆိုင်မှာ ထိုင်ရင်း သူ့ အကြောင်းတွေ ပြော ရင်း ငိုလိုက်တာ။ မျက်ရည်တွေဆိုတာ တစ်စက်စက်ကျရင်း ရှေ့က စားပွဲခုံပေါ်မှာ အိုင် ထွန်းနေတာပဲ။ မိန်းကလေး တစ်ယောက်ရဲ့ မျက်လုံးထဲက မျက်ရည်တွေ အဲလောက် ထွက် တာ အံ့ဩစရာပဲ။ သူစိမ်းကားခဲ့တာ တောင်းပန်တယ်။ ခွင့်လွှတ်ဖို့ ပြောတယ်။ ဒီကလည်း စိတ်နာတာတွေပျောက်ပြီး ဘာမှ မပြောခင် အရည်ပျော်ကျလုလုရယ်။ အရင်လို ပြန်နေရအောင်၊ ပြန် ချစ်ရအောင် လို့တော့ မပြောဘူးခင်ဗျ။ ဒီလိုနဲ့ သူငယ်ချင်း ပြန်ဖြစ်သွားပါတယ်။ ခုတော့ FB မှာ တွေ့ရပေမဲ့ မဆက်သွယ်ဖြစ် တော့ပါ။ သူဆွတ်တဲ့ ရေမွှေးနံ့ရရင် သူ့ကို သတိရမိတုန်း။)

စန္ဒာနဲ့ချစ်တဲ့အချစ်ကတော့ ဆရာသိန်းဖေမြင့်က သူ့ရည်းစားတစ်ယောက်ကို ချစ်တဲ့အချစ်ကို ဦးနုက မှတ် ချက် ချသလို infatuation ရူးမိုက်တဲ့အချစ် လို့ ပြောရမှာပဲ။ အတွေ့အထိ နဲ့ ပတ်သက်လာရင် ဆင်ခြင်ထိန်းသိမ်းဖို့ အင်မတန် ခက်တယ်ဗျာ။ ကိုယ်တွေ့ပါ။

စန္ဒာကြောင့် အသည်းကွဲပြီးနောက်ပိုင်း အသည်းနှလုံးကို အလိုလိုက်လို့ မဖြစ်ဘူး။ ဘဝ ပျက် သွား မယ်လို့ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ်ဆုံးမရင်း နောက်တစ်နှစ်လောက်ကြာတော့ ဟက်တက်ကွဲနေတဲ့ အသည်းကို ကုသ ပေး မဲ့သူ ပေါ်လာခဲ့ပါ တယ်။  သူနာမည် မှာ နွယ် ပါလို့ နွယ် လို့ပဲ ဆိုပါစို့။ သူက ကျနော် စန္ဒာနဲ့ ရည်းစားလိုလို ဖြစ် နေကတည်းက ကျနော့်ကို ကြွေနေခဲ့တာဆိုပဲ။ ကုမ္ပဏီ မတူပေမဲ့ အလုပ်သဘာဝချင်း ဆက် စပ်လို့ စန္ဒာ ကို လည်း သိနေတယ်။ သူ စိတ်တိုရင် မကြာခဏ ခနဲ့တတ်တယ်။

နွယ် က ပိန်ပိန်ပါးပါး။ အသားက ညိုစိမ့်စိမ့်ရယ်။ ဆံပင်ကတော့ ခါးအထိရောက်တယ်။ အရပ်ခပ်ပုပု။ လှတဲ့ အထဲတော့ မပါ။ ရွက်ကြမ်းရေကျိုထက် နည်းနည်းလေးပဲ သာမယ်။ စန္ဒာနဲ့စာရင် နွယ့်မျက်နှာက plain ပဲ။ ပြင်ဆင်ချယ်သမှု ရှိပေမဲ့ တစ်ခုခု လိုနေသလိုပဲ။ ( နှိုင်းယှဉ်ရရင် ခိုင်သင်းကြည် နဲ့ သူ့ သမီးမျက်နှာမျိုး။ သူ့သမီး လည်း လှပေမဲ့ တစ်ခုခု လိုနေသလိုပဲ။) နွယ်က စန္ဒာလို့ ရှိုက်ဖိုကြီးငယ်အသွယ်သွယ်၊ အောက်ပါ အရည်အချင်း၊ အထက်ပါ အရည်အချင်းတွေတော့ မရှိလှ။

အထက်ရော အောက်ရော ခပ်ပြား ပြား ပဲ။ နွယ်ခြေစုံရပ်ပြီး မတ် တပ် ရပ်နေရင် သူ့ခြေသလုံး နှစ်ဘက်က မသိ မသာလေး အပြင်ဘက်ကို ကွေးထွက် နေတယ်။ ကာတွန်း စော မင်း ဝေရေးတဲ့ မိန်းကလေးပုံတွေလိုပဲ။ အကြောင်းအရာတစ်ခုကို စိတ်ဝင်စား အောင် ပြော တတ်တယ်။ ခံယူချက် ရှိတယ်။ ရည်မှန်းချက်ရှိတယ်။ နွယ်က စိတ်ကူးယဉ်တာတွေ မရှိဘူး။ လက်တွေ့ကျကျစဉ်းစား တယ်။

ဆရာကြီး တက္ကသိုလ်ဘုန်းနိုင်က မိန်းကလေး အလှဖွဲ့ရာမှာ အသားညိုတဲ့ မိန်းကလေးဇာတ်ကောင်တွေရဲ့ အလှကို ဖွဲ့တာ အနုပညာမြောက်လှတယ်။ ရှေးကဗျာလင်္ကာ စာသားတွေရော၊ သူကိုယ်တိုင် တီထွင်ရေးဖွဲ့တဲ့ စကားလုံး တွေကြောင့်ရော အသားညိုတဲ့သူတွေ လှရင် အသားဖြူသူတွေ မမီဘူးလို့ တွေးမိတယ်။ ရှေ့က ချစ်မ၊ စန္ဒာ နှစ် ယောက်လုံး အသားဖြူကြတော့ မလှပေမဲ့ အသားအရေ ညိုညက်ညက်နဲ့ နွယ်ကိုအပြောင်းအလဲတစ်ခု အဖြစ် စိတ်ဝင်စား မိတာလည်း ပါမှာပဲ။

နွယ် က မိဘနဲ့ ညီငယ်တွေကို ထောက် ပံ့နေရတဲ့ ကျနော့် ဘဝကိုလည်း နားလည်တယ်။ သူ့ကိုတော့ ရင်ခုန် တာထက် သူ့ရဲ့နား လည်မှုကြောင့် ချစ်မိ တာက ပို တယ်လို့ ထင်တယ်။ သူနဲ့ အတူသွား၊ လာရတာ ပျော်ပြန် ရော။ သူက ပျော် အောင် လုပ်တာ များပါ တယ်။ IC ပွဲ တောင် အတူသွား ကြည့်လိုက်သေးတယ်။

ကာယကံမြောက် အချစ်နယ်ကျွံကြတဲ့ အကြောင်းကို ရောက်အောင် ခပ်တိုတို ပြောပါမယ်။

ရှေ့မှာ နှစ်ယောက်နဲ့ နီးစပ်တဲ့ အတွေ့အကြုံတွေ ရှိခဲ့တော့ နွယ်နဲ့ အနီးကပ်နေရတာတွေကို အရင်ကလောက် ရင်တထိတ်ထိတ်ခုန်ပြီး လှုပ်လှုပ်ရှားရှားတော့ မဖြစ်လှဘူး။ ဒါပေမဲ့လည်း ယောက်ျား လေးဆိုတော့ သိတယ် မလား။ လူပျို့လက်ဝက်မြီး ဆိုသလိုပဲ။ တစ်ရက် မိုးတွေ သည်းသည်းရွာလို့ တက်စီနဲ့ အိမ်ပြန်လိုက်ပို့၊ တက် စီ က  ဖြေး ဖြေးပဲ မောင်းလို့ရ၊ မသိမသာလေး နွယ့်ပုခုံးလေးတွေ ဖက်ရင်း ရင်သားတွေကို အုပ်ကိုင်မိတယ်။ 

သူ ကျနော့် ကို အရေးပေး၊ အလို လိုက် တာတွေ သိ ထားတော့ စိတ်ထဲမှာ နွယ်က ကန့်ကွက်မှာမဟုတ်ဘူးလို့သိနေတယ်။ ယောက်ျားတစ်ယောက် ရဲ့ intuition ခေါ် မလားဘဲ။ နွယ့် ရင်သားတွေက လုံးလုံးကြွကြွမဟုတ်ဘဲ ခပ်မို့မို့ လေးရယ်။ A လောက်ပဲ ရှိမယ်။ နို့သီးလေး တွေကတော့ ခံတံချောင်းထိပ်က ခဲဖျက်ထက် နည်းနည်းလေးပဲ ကြီး မယ် ထင်တယ်။

နောက်တော့ ကျနော်နေတဲ့ တိုက်ခန်းရယ်၊ ဟိုတယ် မှာ ၂ ခါ တွေ့ဖြစ်တယ်။ အေးအေးဆေးဆေး နားလို့ ရအောင် အိမ်လိုက်ခဲ့၊ ဘယ်သူမှ မရှိဘူး ဆိုပြီး ခေါ်တော့ လိုက်လာတယ်။ ချက်ပြုတ်စားကြ၊ နမ်း၊ ပွတ် သပ်တာ လောက်ပါပဲ။ တောင်ဘက်အရပ်က ခြုံပုတ်လေးဆီလည်း အလည်သွားလို့ ရနေပြီ။ အမွေး သိပ်မရှိလှ။  ဒုတိယ အကြိမ်မသွားခင် တစ်ခုခု ဝယ်လိုက်ဦးမယ်နော်ဆိုပြီး ကွန်ဒုံးဝယ်လိုက်တယ်။ နွယ်မြင်တယ်။ ဘာမှ မပြော ဘူး။ နွယ်ကိုတော့ ယူဖြစ်မယ်လို့ ဆုံးဖြတ်ထားပြီးပြီ။ နွယ်နဲ့ ၂ ခါ ရေအတူချိုးတယ်။ 

သူက ရှင်နဲ့ ရရင် တော့ အအေးပတ်ပြီး ဖျားမှာပဲ တဲ့။ ပထမထိုးသွင်းမှုမှာ အတော်နာကျင်ပုံရတယ်။ သွေးစ တော့ မတွေ့ရ။ စပ် ဖျဉ်း ဖျဉ်း ဖြစ်နေတယ်လို့ ပြောတယ်။ ပထမဆုံးအကြိမ်မှာ သူရော၊ ကိုယ်ရော ကျေနပ်မှု သိပ်မရပါ ။ 

ဒါပေမဲ့ ငါ့ ကြောင့် နွယ် defloration ဖြစ်သွားပြီ  ဆိုပြီး သူ နာကျင်နေမလား ဆိုတဲ့ အတွေးနဲ့အတူ ထူးထူးခြားခြား တစ် မျိုးလေးတော့ ကျေနပ်နေသလို၊ ဂုဏ်ယူနေသလို ခံစားရတယ်။ ယောက်ျား တစ်ယောက်ရဲ့ အတ္တစိတ်ပဲ။ နောက် တစ်ခါတော့ ဟိုတယ်ခန်းတစ်ခုမှာ။ အဲဒီထဲမှာ ကိုယ်လုံးပေါ် မှန်ရှိတယ်။ ကုန်းပေးနေတဲ့ နွယ့်ကို နောက်ကနေ လုပ်ရင်း သူ့ကို ဒူးထောက်ပုံစံဖြစ်သွားအောင် ဆွဲလှန်လိုက်တယ်။ 

ကိုယ်က သူ့နောက် မှာ ဒူးထောက်လို့ ၊ ညီ လေးကတော့ နွယ့်ညီမလေးထဲကို ထိပ်ဖျားလောက်ပဲ ဝင်မယ်ထင်တယ်။ သူ့ကျောပြင်နဲ့ ကျနော့်ရင်ဘတ်က ကပ်နေတယ်။ သူ့ချိုင်းကြားကနေ ရင်သားနှစ်ဘက်ကို ဆုပ်လိုက်တယ်။ သူနဲ့ ကျနော် နှစ် ယောက်စလုံးရဲ့ ပုံရိပ် ကို ရှေ့ကမှန်မှာ မြင်ရတာ သိပ်စိတ်လှုပ်ရှားကျေနပ်ဖို့ ကောင်းတာ မှတ်မိနေတယ်။ သူလည်း ကြိုက်တယ်တဲ့။ သူလည်း သူ့ လုံးတီးပုံကို ခုမှ မှန်ထဲမှာ မြင်ဖူးပြီး ရင်ခုန်နေတယ်။ အဲဒီအတွေ့အကြုံက မမေ့နိုင်စရာပဲ။

ခန္ဓာကိုယ်ချင်းရင်းနှီးပြီး သွားတော့ နှစ်ယောက်သား ပိုပြီး နားလည်မှု ရသွားသလို ခံစားရတယ်။ ပိုပြီး တစ် သားတည်းဖြစ်သွားသလိုပဲ။ ရှေ့ဆက်ဖို့ ခွန်အားတွေလည်း ရလာတယ်။ နှစ်ယောက်တစ်အိပ်မက် ရည်မှန်း ချက်တွေ လည်း ပြတ်သားလာတယ်။ ဒါပေမဲ့ ကံကြမ္မာ ဖြစ်လာပုံက လူကြီးပိုင်းတွေ အလုပ်ထွက်ကြပြီး ကုမ္ပဏီက ခပ်ယိုင်ယိုင် ဖြစ်လာတယ်။ ပရောဂျက်တွေလည်း မသေချာမရေရာ ဖြစ်လာတယ်။ 

သူ့အိမ်က ကျ နော် နဲ့ တွဲနေတာ သိပေမဲ့ ဘာမှ မကန့်ကွက်ခဲ့ဘူး။ ဒါပေမဲ့ နောက်ပိုင်း နွယ်က နေ့တိုင်း အိမ်လိုက်မပို့နဲ့ တော့ နော် လို့ ပြောတော့ ပြဿနာ ရှိတာကို ရိပ်မိလာတယ်။ တိုတိုပြောရရင် နောက်ဆုံး အဆက်ဖြတ်ရမလို ဖြစ် လာ တယ်။ နွယ်ကအစပိုင်းတော့ကြိုးစားပုံပဲ။ ဒါပေမဲ့အနာဂတ်မသေချာတဲ့ကျနော့်လိုကုမ္ပဏီဝန်ထမ်းတစ် ယောက် ရဲ့ အနာဂတ်ကို သူ့အစ်မတွေက သဘောကျပုံမရဘူး။ 

ဒီလိုနဲ့ တစ်ရက် မှာ နွယ်က သူ့ဘက်က အခြေ အနေ တွေ ကို ရှင်းပြပြီး ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ပြော ပြီး လမ်းခွဲကြဖို့ ပြောတယ်။ သူနဲ့ သက်တူရွယ်တူ ကုမ္ပဏီ ပိုင်ရှင် လူငယ် တစ် ယောက်ရဲ့ ကမ်းလှမ်းမှုကို လက်ခံ လိုက် ပြီတဲ့။ ကျနော် အံ့ဩမိတယ်။ သူနဲ့ ကျနော် အရင်းနှီးဆုံးဖြစ် ခဲ့ကြ ပြီနော်။  နွယ်က လက်တွေ့ကျကျ ဆုံးဖြတ်သွားတာပဲ လို့ ယူဆမိတယ်။ နွယ့်ကို ကျနော်က စ ချစ်ခဲ့ တာ မဟုတ် ပေမဲ့ အဲဒီအချိန်မှာ တော်တော်လေး လှုပ်လှုပ်ရှားရှား ဖြစ်သွားခဲ့တယ်။ 

ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် မညှာ တမ်း ပြန်မေးကြည့်တော့ နွယ့်ကို ချစ်တဲ့အချစ်က စန္ဒာတုန်းကလောက် လှိုက်လှိုက် လှဲလှဲ မဟုတ် လှဘူး။ ဒါပေမဲ့ ငါ့ကို သူတို့တွေ မလိုချင်ကြပါလား ဆိုပြီး ငြင်းပယ်မှု ခံရသူ တစ်ယောက်ရဲ့ တုန်လှုပ်မှုကြောင့် ပါ။ ယောက်ျား တစ် ယောက်ရဲ့ မာနကို ထိသွားလို့ပါ။ ဖြစ်ရပ်မှန်၊ အရှိတရားဖြစ်တဲ့ ကိုယ့်အခြေအနေကို လက်မခံချင်ဘဲ လက်ခံလိုက်ရလို့ပါ။ နွယ်နဲ့ ကျတော့ အသည်းကွဲတယ်ဆိုတာထက် မခံချင် စိတ်က ပိုများ တယ်။ ငြိမ်မနေ နိုင်လို့၊ ဘာမှလည်း မတတ်နိုင်လို့ ရက်အတော်ကြာ အားကစား ကွင်း ကြီးထဲ ပတ်ပြေး၊ အလေးတွေ မ လုပ်နေခဲ့ရတယ်။

ဒီလိုနဲ့ ပြည်တွင်းမှာတော့ မဖြစ်တော့ဘူးလို့ ဆုံးဖြတ်ပြီး ရရာနေရာက ပိုက်ဆံချေး၊ စင်ကာပူထွက်၊ အလုပ်ရ၊ ဇနီးလောင်းနဲ့တွေ့၊ လက်ထပ်။ အခု ကလေးတစ်ယောက်ရ၊ ဒါပါပဲ။


ပြီးပါပြီ။