Sunday, August 17, 2014

ချွေးမလေး အေးအေးလှိုင် (စ/ဆုံး)

ချွေးမလေး အေးအေးလှိုင် (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

ဦးသိုက်မောင်း အေးအေးလှိုင်အိမ်ကို ရောက်တော့ ဟွန်းသံ အရင်ပေးလိုက်သည်။ အရင်က သူ့ကားဟွန်းသံ ကြားသည်နှင့် သူ့ချွေးမမှာအိမ်ထဲမှထွက်ခါသူ့ကို ထွက်ကြိုလေ့ရှိသည်။

ဒီနေ့မှ လူရိပ်လူရောင်မမြင်သဖြင့် ကားပေါ်မှဆင်းပြီး အိမ်ထဲဝင်ကြည့်လိုက်တော့ ဧည့်ခန်းတွင် သူ၏ချွေးမလေးကို ဖင်သားဖြူဖြူလုံးလုံးလေးက ထမီလှန်ပြီးပေါ်နေသည်။ ဖင်သားနှစ်ခြမ်းကို ဦးသိုက်မောင်းမြင်လိုက်ရတော့ မျက်လုံးကခွာမရ ဖြစ်သွားသည်။

နောက်မှ ဧည့်ခန်းထဲဝင်ပြီးအနားတိုးကြည့်လိုက်မှ အေးအေးလှိုင်၏ ကျောကုန်းမို့မို့လေးက တုန်တုန်သည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ ဦးသိုက်မောင်း သူ့ချွေးမပုံစံကိုကြည့်ပြီး တစ်ယောက်ယောက်သူ့ချွေးမကိုမုဒိန်းကျင့်သွား သလားလို့ထင်သွားသည်။

ဒါကြောင့် သူ့ချွေးမပခုံးကိုလှမ်းကိုင်လိုက်ပြီး ဆွဲထူကာ လောတကြီးဆွဲလှည့်လိုက် သည်။ မြင်လိုက်ရသည်က အေးအေးလှိုင်၏ ဝိုင်းစက်နေသောမျက်လုံးများမှ မျက်ရည်စီးကြောင်းများနှင့် ပါးစပ်နားတဝိုက်တွင် သားရည်များပေပွနေသည်။ဘလောက်(စ်)အင်္ကျီကလဲ ကြယ်သီးသုံးလုံးပြုတ်ထွက်နေ သောကြောင့် လုံးထစ်သောရင်သားဆိုင်မှာ ဘရာစီယာအောက်မှဝင်းဝင်းဝါဝါပေါ်နေသည်။ဦးသိုက်မောင်း အေးအေးလှိုင်မျက်နှာပေါ်ဝဲကျနေသောဆံစများကို အသာသပ်တင်လိုက်ပြီး အသံကတုန်ရီစွာဖြင့်မေးလိုက် သည်။

“ သ.မီး..အေး..ဒါ…ဒါ…..ဘယ်သူ.လုပ်တာလဲ..ဖေ့ဖေ့ကိုပြောပါဦး..ဘာဖြစ်တာလဲ….ပြောစမ်းပါဦး……”

“ အဖေ….ရယ်…သမီး..သမီး…ဟီး..ဟီး….” 

အေးအေးလှိုင်ဦးသိုက်မောင်း ရင်ခွင်ကိုခေါင်းတိုးဝင်ပြီး သည်းထန်စွာငိုကြွေးတော့သည်။ဦးသိုက်မောင်း အေးအေးလှိုင် ကျောပြင်ကို သပ်သပ်ပြီးစုပ်သပ်ကာချော့နေရသည်။အေးအေးလှိုင်ကို အသာဖေးမကာ ဆိုဖာပေါ်ထိုင်ခိုင်းပြီး မှသူ့ခါးကိုဖက်၊ရင်ခွင်ထဲခေါင်းထိုးဝင်ခါ ငိုနေသောချွေးမကိုအသာခေါင်းကိုမပြီးမှ

“ သမီး…သမီး..အဖေပြောတာနားထောင်နော်..သမီးအဖေ့ကိုပြောနော်..ဟုတ်ပြီလား…ငိုနေတာနဲ့ ဒီကိစ္စကမပြီးဘူး……ပြောနော်…အဖေဒီကိစ္စရှင်းပေးမယ်…ပြော…သမီးကို..ဘယ်သူကဘာလုပ်သလဲ”

“ ဘာ…..ဘာ…..မှ..မဟုတ်ပါဘူး…….အဖေရယ်..ဟင့်..ဟင့်…..ဟင့်”

“ သမီး..ပြောစမ်း…အဖေ့ကိုယုံစမ်းပါ…ဒါငိုနေလို့မပြီးဘူး..သမီးကိုဘယ်သူလုပ်တာလဲ”

“ ဟို..အဖေ့သားကိုကိုကြီးပေါ့…သမီးကို..ဟင့်..ဟင့်” 

ဦးသိုက်မောင်း မျက်စိထဲကိုကိုကြီးရုပ်က ထင်းခနဲပေါ်လာသည်။ခေါင်းထဲတွင် လည်းဒိုင်းခနဲဖြစ်သွားသည်။သေစမ်းသောက်ကြိုးနဲ ..ငါလိုးမသား.ငါ့သား..ခွေးကောင် သိပြီ..တောက်ဒီကောင်ကွာ ကိုယ့်မိန်းမကို မျက်ရည်မျက်ခွက်ဖြစ်အောင် ..ဘာလုပ်လိုက်လို့လဲ..ငါကလည်း..လျှာရှည်ပြီး..ဟာကွာ.. ဦးသိုက်မောင်း မျက်နှာဘယ်နားသွားထားရမှန်းတောင်မသိတော့..အေးအေးလှိုင်ကိုလည်းမျက်နှာချင်း မဆိုင်ရဲ။ ထိုသို့ဖြစ်မှန်းလည်းအေးအေးလှိုင်ကမသိ ပြောလက်စနဲ့ တစ်သက်လုံးရင်ထဲသိမ်းထားသမျှ ဦးသိုက်မောင်းကို ရင်ချင်းအပ်၊ ခါးကိုဖက်ပြီးအပီအပြင် ရင်ဖွင့်တော့သည်။

“ ဟင့်..အဖေ့သား..မကောင်းဘူး.ဟင့်..သမီးကိုညားခါစကတော့..နတ်သမီးလေးဆိုပြီး..နေ့ကော.ည.ကော ထမီတောင်မကပ်ရဘူး..ဟင့်..အစစအရာရာလည်း.သမီးသဘောဆိုပြီး..သမီးကိုအရမ်းအလိုလိုက်ခဲ့တာ..ဟင့် သိတယ်မလား..အဖေ..ဟင့်” 

“ အင်း..သိ.သိ..သိပါတယ်” 

“ အခုတော့..ဟိုဟာမ..ပေါ်လာကတည်းက.သမီးကို အရမ်းနှိပ်စက်တာပဲ.အဖေရယ်.ဟင့်..သမီးသူ့အပေါ် ဘာများမယားဝတ္တရားမကျေပွန်တာ ရှိသလဲ၊သမီး ကိုဘယ်အချိန်ဘာလုပ်လုပ်သမီး တစ်ခါမှမငြင်းဖူးဘူး၊ ပြောတော့ သမီးကအိပ်ရာမှာ သူ့ကိုမပြုစုတက်ဖူးဆိုပြီး၊သမီးလောက် သူ့အပေါ်ကောင်းတာရှိမလား၊ ဖင်ချမယ်ဆိုလည်း ကုန်းရ၊လရည် မြိုဆိုလည်း မြိုချ၊ တစ်ခါတစ်လေ နေမကောင်းဖြစ်ချင်တာတောင် သူအောင့်ထားရမှာ စိုးလို့ ကြိတ်မှိတ်ခံရတာပဲ..ဟင့်..နောက်ဆုံး ကုန်ကုန်ပြောမယ်အဖေရယ်သူ ဟို ကောင်မကိုယူတော့..သမီးသူစိတ်ဆင်းရဲအောင်ဘာမှ မလုပ်ခဲ့ပါဘူး..ဟင့်..သမီး..သူ့စိတ်တိုင်းကျနေခဲ့တာ ပါ..ဒါတောင် သမီးကိုအကောင်းမမြင်ဘူး ..ဟင့်..ဟင့်…”

“ ဟို.အခုသမီးကို….သားက..ဟို..ဘာဖြစ်ကြတာလဲဟင်…” 

“ သမီးကို..သူသက်သက်ရန်လုပ်တာပါ.အဖေရယ်…အဖေ့သားက အရင်တစ်ပတ်ကပြောတယ်လေ… သမီးနဲ့ဟိုဟာမနှစ်ယောက်ကို တစ်ပြိုင်ထဲလိုးမယ်ဆိုပြီးပြောတယ်…ဟိုဟာမကသဘောတူတယ်တဲ့.. သူကအရှက်မရှိပေမယ့်..သမီးကဘယ်လိုဖြစ်ပြီး အဲကောင်မနဲ့မျက်နှာချင်းဆိုင်ပြီး ကုန်းရမှာလဲ..ဟင့် အဲဒါကို..မဖြစ်နိုင်ဘူးပြောတာ..သူကစိတ်ဆိုးတယ်လေ..အဖေစဉ်းစားကြည့်..သမီးတို့နှစ်ယောက်က သူ့မိန်းမတွေဖြစ်လို့ သာတယ်နာတယ်ဆိုပြီးမတွက်ရဘူးတဲ့၊ ဟိုဟာမက လည်းလွန်ခဲ့တဲ့ရက်က သမီး ဆီဖုန်းဆက်သေးတယ်၊မမစောက်ပတ်ကို နေ့တိုင်းယက်ချင်တယ်ဆိုပြီး၊အရှက်မရှိ ပြောရဲလိုက်တာ အဖေရယ်…သမီးလည်းပြောပစ်ပလိုက်တယ်…ငါ့စောက်ပတ်ကိုယက်ချင်ရင်..ငါသေးပေါက်တိုင်း နင်မျက်နှာလာခံပေးရမယ်ဆိုပြီး” 

“ အဲ…အဲ.ဒီတော့.သူ…က..ဘာ..ပြန်..ပြော….လဲ” 

“ မမက စကားပြောတာအရမ်း ဆက်စီ ဖြစ်တာပဲဆိုပြီး သမီးကိုရယ်ပြီးပြောတယ်လေ၊သမီးလေ စိတ်ဆိုးလိုက် တာအရမ်းပဲ၊ သူ့ကိုမျက်နှာချင်းဆိုင်မြင်ရရင်ထသတ်မိမလား မသိဘူး၊ ဟင့် ပြောသာပြောရတာပါ အဖေရယ်..အဖေ့သားက သမီးကို ဂရုမစိုက်တာကြာပါပြီ။ သမီးသူ့အပေါ်ဘယ်လောက်ကောင်းကောင်း သမီးကို အသိအမှတ်မပြုတော့ဘူး..အဖေရယ်..ဟင့်..ဟင့်” 

“ ဟို..သမီး…အဖေအကြံတစ်ခုပေးရမလား…..”

“ ဘာများလဲအဖေ….”

“ သမီး…..ကလေး ယူဖို့ကြိုးစားကြည့်ပါလား..ကလေးရရင်ဒီကောင် အချိုးပြောင်းသွားမှာပါ”

“ ဟင်..အဖေကလဲ..ရမယ် ..အားကြီး.သူ့ဟာမတောင် မရတာ..သမီးဆီလာတိုင်း ဖင်ပဲချတာ…ဘယ်လိုရမှာလဲအဖေကလဲ..” 

“ အွန်…..အင်း..ဒါ..က…ဘယ်လို..ဟိုလေ…သ..မီး သူ့ကိုညှိလို့မရဘူးလား…အဖေ..ပြောတာ…သိ တယ်..မလား” 

“ ဟင့်…..မရလို့ပေါ့..အဖေရယ်…..သမီးကိုက ..ကံဆိုးပါတယ်…ဟီး….”

ဦးသိုက်မောင်းသူ့ရင်ခွင်ထဲဝင်နေသော သူ့ချွေးမအေးအေးလှိုင်ကျောကိုအသာပွတ်ပေးရင်း ချော့နေရသည်။ အေးအေးလှိုင် ခေါင်းကိုကျော်ကြည့်လိုက်တော့ ထမီအထပ်ဆင်လျော့ပြီး ဖင်အကွဲကြောင်းလေးကို ခါးကော့ထားသဖြင့် မြင်နေရသည်။အေးအေးလှိုင်အသားမှာ ဖြူပြီး စိုနေသဖြင့် ဖင်သားနှစ်ထစ်မှာ ပြောင်တင်း နေသည်။ဦးသိုက်မောင်း အေးအေးလှိုင် ခါးဆီသို့ညာဖက်လက်ကို အသာထိုးထည့်ကာဖက်လိုက်သည်။ 

ဘယ်လက်ကတော့ ကျောကုန်းလေးကို ပွတ်ပွတ်ပေးရင်း၊ တိတ်ပါသမီးရယ်ဆိုပြီး ချော့နေသည်။ မျက်လုံးကတော့ အေးအေးလှိုင်ဖင်အကွဲကြားဆီမှ မခွာတော့၊ညာဖက်လက်ဖဝါးက ထမီနှင့် အကျီကြားပေါ် နေသောခါးသားလေးကို အသာပွတ်ရင်း လက်ဖဝါးက နောက်ဖက်ဆီသို့ရောက်ရောက်လာ သည်။ 

အဓိကအေးအေးလှိုင်၏ ဖင်ကိုနှိုက်ရန် လက်ကိုဖြည်းဖြည်းချင်း ရွေ့ရွေ့လာသည်။ ဦးသိုက်မောင်း ၏ညာလက်ကတော့ ရန်သူ့စခန်းကိုခြေမှုန်းရန် တွားသွားလာသော ကွန်မန်ဒိုစစ်သည်ကဲ့သို့ သူ၏ ရည်မှန်းချက်သို့ ဖြည်းဖြည်းချင်းလာနေ၏။ထိုအချိန် အေးအေးလှိုင် ငိုသံပျောက်သွားပြီး ဦးသိုက်မောင်း ရင်ခွင်ထဲဝင်ရာမှ ရုတ်တရက် ခွာလိုက်သဖြင့် လန့်သွားသေးသည်။အေးအေးလှိုင်က ဘာမှမပြော ဦးသိုက်မောင်း ပခုံးပေါ်မေးတင်ပြီး ရင်ချင်းအပ်ခါပြန်ဖက်သည်။ဦးသိုက်မောင်းလည်း အခြေအနေကောင်းသဖြင့်ဆက်လက်ချီတက်သည်။

ခဏအတွင်း အေးအေးလှိုင်ဖင်သားတခြမ်းပေါ်လက်ဖဝါးရောက်သွားသည်။ အးအေးလှိုင် လက်ကိုနောက်ပြန်ပြီး ဦးသိုက်မောင်းလက်ကောက်ဝတ်ကိုဆွဲယူလိုက်သည်။ဦးသိုက်မောင်း စိတ်ထဲလန့်သွားပြီးအေးအေးလှိုင်မျက်နှာကို မဝံ့မရဲကြည့်လိုက်တော့ အေးအေးလှိုင်မျက်နှာမှာ စိတ်ဆိုးပုံမရပဲ သူလက်ကိုမျက်နှာနားဆွဲကပ်လိုက်သည်။ 

“ အဖေ.ကလဲ..ဖင်နှိုက်ရင် ခြောက်ကပ်ကပ်ကြီး..ဖြစ်နေမှာပေါ့.ကျမလုပ်ပေးမယ်..” 

ပြောပြီးသည်နှင့် အေးအေးလှိုင် နှုတ်ခမ်းကိုအသာဟပြီး လျှာကိုထုတ်သည်။ပြီးသည်နှင့် ဦးသိုက်မောင်း၏ လက်ညှိုး၊လက်ခလယ်၊လက်သူကြွယ်၊လက်သုံးချောင်းကို ပူးပြီးစုပ်တော့သည်။ဦးသိုက်မောင်း စကား မပြောနိုင် မျက်လုံးပြူးပြီးသာကြည့်နေသည်။တံတွေးများရွှဲလာမှ လက်ကိုလွှတ်လိုက်ပြီး 

“ ရပြီ..အဖေ..” 

ပခုံးပေါ်ပြန်မေးတင်ပြီး ဦးသိုက်မောင်းကိုလက်နှစ်ဖက်ဖြင့်ဖက်ခါ ခါးကိုကော့ဖင်ကိုကောက်ပေးလိုက်သည်။ ဦးသိုက်မောင်း လည်းဒီလောက်အချိန်အနေကောင်းသဖြင့် အေးအေးလှိုင်ခါးဘေးမှ ဖြတ်တက်ပြီး ဖင်ကြားထဲသို့ တံတွေးများရွှဲနေသောလက်သုံးချောင်းကို နှိုက်ပြီးထည့်လိုက်သည်။

“ အ..အဖေ..ဖြည်းဖြည်း..အင့်..အင့်…အ..” 

အစဦးမို့ ဦးသိုက်မောင်း လက်ခလယ်ကို အေးအေးလှိုင်ဖင်ပေါက်ထဲသို့လက်တဆစ်လောက် အသာလိမ် ထည့်လိုက်သည်။အေးအေးလှိုင် ဖင်ကိုကောက်သွားပြီးခေါင်းလေးမော့တက်သွားသည်။ ဖင်ပေါက်ထဲသို့ ဝင်နေသော လက်ချောင်း၏အထိအတွေ့ကို စပ်ဖြင်းဖြင်းလေး အေးအေးလှိုင်ခံစားနေရသည်။ စိတ်ကလည်း ဖင်နှိုက်ခံရကတည်းက တဟုန်းဟုန်းတောက်လောင်လာတော့ ဦးသိုက်မောင်းကိုပိုမိုတင်း ကြပ်စွာဖက်လိုက်ရင်း ဖင်ကိုအသာကြွပြီး ခါးကိုပိုကော့ပေးလိုက်သည်။ 

“ သမီး..ဖင်ကကိုင်လို့နှိုက်လို့ကောင်းလိုက်တာ..သမီးရယ်….” 

ဦးသိုက်မောင်း ကလက်ခလယ်ကို သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက်လုပ်နေရင်း ဘယ်လက်ကခါးကိုဖက်ရာမှ ထမီထဲလက်ကို ထိုးထည့်ပြီး ရှေ့ပေါက်ကိုလှမ်းြ့ပီး ပွတ်ဆွဲလေးလုပ်လိုက်တော့ အေးအေးလှိုင် ဆတ်ဆတ် လူးသွားသည်။ဦးသိုက်မောင်း အေးအေးလှိုင်ဖင်ပေါက်ထဲလက်ကိုတစ်ဆစ်တိုး၊ရှေ့ပေါက်ကိုလည်း လက်ကိုတစောင်း ပွတ်ပွတ်ဆွဲတော့ စောက်ပတ်ထဲမှ အရည်များစိမ့်စိမ့်ထွက်လာသည်မှာ ဦးသိုက်မောင်း လက်ကိုရွှဲကုန်သည်အထိဖြစ်သည်။ တဖြည်းဖြည်း ထမီထဲလက်က သွက်သွက်လာပြီးဖင်ထဲလည်းလက်နှစ် ချောင်းပူးဝင်သည်အထိ ဦးသိုက်မောင်းဇာတ်ကြမ်းတိုက်ပြီးမှ လက်တွေကိုပြန်ရုတ်လိုက်သည်။

ဖင်ကို ဆိုဖာမှ လွတ်အောင်ကြွထားသော အေးအေးလှိုင်မှာ ဦးသိုက်မောင်းလက်တွေပြန်နှုတ်သွားသဖြင့် ဆိုဖာပေါ်သို့ အရုပ်ကြိုးပြတ် လဲကျသွားသည်။ လဲကျသည်နှင့် နဂိုကကျွတ်နေသောထမီမှာ ပေါင်လည်သို့ရောက်သွားပြီး အမွှေးကြဲကြဲနှင့် စောက်ပတ်ပြဲပြဲမှာ အရည်များရွှဲပြီး ဦးသိုက်မောင်းရှေ့တွင် ခြေထောက်များကားလျက်ပေါ် နေသည်။အေးအေးလှိုင် ရွှေရင်အစုံမှာ လည်းနိမ့်ချည်မြင့်ချည်နှင့် ဘလောက်(စ်) အင်္ကျီ အောက်မှ လှုပ်ရှားနေ သည်။

ဦးသိုက်မောင်း မတ်တက်ရပ်ကာ အေးအေးလှိုင်ကိုမိုးကြည့်ပြီး ကုန်းလိုက်ခါ အေးအေးလှိုင်၏ ဘလောက်(စ်) အင်္ကျီ ကြယ်သီးများကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့်ဆွဲ ဖြဲလိုက်သည်။

“ ဗြိ” 

ကြယ်သီးများအဆုံးထိပြုတ်ထွက်ယုံသာမဟုတ် အင်္ကျီ သားတောင်နည်းနည်းစုတ်သွားသည်။ ရင်ဘတ်ကြယ်သီးများ တစ်လုံးမကျန်ပြုတ်ထွက်သွားသဖြင့် အောက်ခံအဖြူရောင် ဘရာစီယာမှာ နို့နှစ်လုံးနှင့် ဟာလာဟင်းလင်းပေါ်ထွက်နေသည်။ဦးသိုက်မောင်း ပုဆိုးကိုကွင်းလုံးပုံချလိုက်သည်။ အမွှေးမည်းမည်းကောက်ကောက်များကြားမှ အကြောများထောင်ကာ ဖြောင့်တန်းနေသောနီညိုရောင် လီးထစ်နှင့် လီးမည်းမည်းတစ်ချောင်းက အေးအေးလှိုင်ကိုမျက်လုံးကျယ်သွားစေသည်။

“ သမီး..ပေါင်ကားထားလိုက်”

“ လိုးတော့မလား..အဖေ..ပြီးရင်သမီးအထဲမှာ ..ပြီးလိုက်ပါနော်..သမီး..အဖေ့အတွက်..မြေးမရပေမယ့် သားဖြစ်ဖြစ်..သမီးဖြစ်ဖြစ်..မွေးပေးချင်လို့ပါ..နော်..”

“ ဒါကတော့..ကံပေါ့ကွာ..အဖေကြိုးစားပါ့မယ်..”

ဦးသိုက်မောင်းဆိုဖာပေါ်ဒူးတင်ပြီး အေးအေးလှိုင်ကိုယ်ပေါ်ထပ်ချလိုက်သည်။လီးကစောက်ပတ်နှင့် တတန်းတည်းဖြစ်အောင်ချိန်ပြီး စောက်ပတ်ထဲသို့ဒစ်မြုပ်အောင်အရင်သွင်းလိုက်သည်။ 

“ ရှီး..အ..အဖေ..ရတယ်လိုး..လိုး..ကောင်းလိုက်တာ..အ..အ..အင်း..လိုး.အဖေ”

စစခြင်းမို့ အရည်ရွှဲနေသော စောက်ပတ်ထဲသို့လီးကထစ်ထစ်ပြီးဝင်ကာ အဆုံးထိရောက်ခါနီးမှ ပြန်ဆွဲထုတ် ပြီးပြန်ဆောင့်သည်။လေးငါးချက်လုပ်ပြီးမှ လီးတစ်ချောင်းလုံးကို စောက်ပတ်ထဲအဆုံးထိရောက်အောင် ဆွဲဆောင့်လိုက်သည်။

အေးအေးလှိုင်သွယ်စင်းဖြူနေသော သူ့ပေါင်နှစ်ချောင်းကိုဦးသိုက်မောင်းလီး ဝင်လမ်းထွက်လမ်းသာစေရန် အစွမ်းကုန်ကားပြီးလက်နှစ်ဖက်က ဦးသိုက်မောင်းဂုတ်ကို ကိုင်ကာ ပါးစပ်မှ ဦးသိုက်မောင်းကိုလိုးရန်တိုက်တွန်းနေသည်။ 

“ လိုး..ပါ..ကောင်းလိုက်တာ…အဖေရယ်.အဖေ့လီးက ..ခံလို့ကောင်းလိုက်တာ..လိုး..လိုး.. အင့်.အ..အင့်..ဟုတ်ပြီ..အဖေ..ဆောင့်ပါ..ဆောင့်..ပါ” 

ဦးသိုက်မောင်း အေးအေးလှိုင်ကိုလိုးနေရင်း ဆောင့်ချက်များမြန်လာသည်။ဆီးစပ်ချင်းရိုက်သံကလည်း တဘက်ဘက်ဖြင့် ဧည့်ခန်းထဲကျယ်လောင်လာသည်။အေးအေးလှိုင် ၏တအင်းအင်း ညည်းငြူသံများက ဦးသိုက်မောင်းကို ဓါတ်ဆီလောင်းနေသဖြင့် အေးအေးလှိုင်ကိုတောင်သတိမရတော့သူသိသည်က သူ့လီးဝင်ထွက်နေသော သူ့ကိုအရသာအပြည့်ပေးစွမ်းနေသော စောက်ပတ်ကိုသာငုံ့ငုံ့ကြည့်ပြီး နင်းကန်သာလိုးနေသည်။

“ လိုး..လိုး..ကောင်း..အ..အင့်..အင့်.အင့်..အင့်..အင့်..အင့်….အင့်.မြန်မြန်လေး.အ.အ..” 

ဦးသိုက်မောင်းတဆတ်ဆတ် လိုးလိုက်သဖြင့်ဘာမှတောင်မကြာလိုက်ပါ။အေးအေးလှိုင်ကောသူကောရှေ့ဆင့် နောက်ဆင့်ဆိုသလိုပြီးသွားသည်။လီးရည်များ တဇစ်ဇစ်ဖြင့် စောက်ပေါက်ထဲသွင်းထုတ်ရင်း ဦးသိုက်မောင်း မျက်လုံးမှိတ်ခေါင်းမော့ပြီး တုန်တက်သွားသည်။ နောက်ငါးမိနစ်အကြာ… အေးအေးလှိုင် ခွိ ခနဲတချက်ရယ်လိုက်သည်။ဆိုဖာပေါ်လှဲရင်း သူ့ချွေးမကိုရင်ခွင်ထဲထည့်ကာ ဘရာစီယာအောက်လက်ထည့်ပြီး နို့နှိုက်နေသော ဦးသိုက်မောင်း နားမလည်သည့်ပုံစံဖြင့် အေးအေးလှိုင် မျက်နှာကိုကြည့်ပြီးမေးလိုက်သည်။

“ ဘာဖြစ်တာလဲ..သမီး.”

“ ဟိ..ဘာမှတော့မဟုတ်ပါဘူး..ခုန အဖေမလာခင်တုန်းက..အဖေ့သားက သမီးကိုကွင်းထုခိုင်းနေတာ.. ခစ်..အဲဒါ..သမီးကဧည့်ခန်းထဲမှာလုပ်ရတာရှက်လို့ဆိုပြီးသူ့ကိုပြောတာစိတ်ဆိုးသွားတယ်၊ သမီးပါးစပ်ထဲ လီးဆောင့်ထည့်ပြီး ထွက်သွားတာလေ..အဲဒါတွေးမိလို့”

ဦးသိုက်မောင်း အေးအေးလှိုင်ဘရာစီယာကိုအပေါ်သို့တွန်းတင်ရင်း တင်းထွတ်သောနို့ကိုလက်က သာသာလေးညှစ်လိုက်သည်။

“ ဒါက..ရယ်စရာလား” 

“ ဟွန်း..အဖေကလည်း.စဉ်းစာကြည့်လေ..သားဖြစ်တဲ့ကိုယ့်ယောကျ်ားကိုကျတော့ ကွင်းထုပေးဖို့ရှက်ပြီး သူ့အဖေကိုအဲဒီနေရာမှာ အလိုးခံရတာ..မရယ်ရဘူးလား..ဟင်း..”

“ သမီးစိတ်မလုံရင်..အခန်းထဲသွားမယ်လေ..အဖေထင်တယ်တစ်ချီတည်းတော့ .ကလေးမရနိုင်ဘူး..” 

“ အင်း..သွားမယ်အဖေ..ထ..ဒါပဲနော်…သမီးဖင်ချလဲ..စောက်ပတ်ထဲပြီးပေးရမယ်..ဘယ်အပေါက်လုပ်လုပ် စောက်ပတ်ထဲပြီးပေးရမယ်နော်..အဖေ..သမီးအဖေ့ကို..အားကိုးမယ်နော်…”

“ အေးပါသမီးရယ်..အဖေကအသက်ကြီးတော့..သိပ်တော့မျှော်လင့်ချက်မထားနဲ့…ကိုကိုကြီးကိုသာရအောင် သိမ်းသွင်း..ဆေးစစ်ဖို့လိုတာ၊အခြားလိုတာတွေကို အဖေ့ကိုပြော..သိလား”

“ ဟုတ်ကဲ့..” 

နှစ်ဦးသား ဖင်အပြောင်သားဖြင့် ဦးသိုက်မောင်း အေးအေးလှိုင်ပခုံးကိုဖက်တွဲကာ အေးအေးလှိုင်တို့ လင်မယားအခန်းဆီသို့ နောက်တစ်ချီ ဆွဲရန်အတွက်ထသွားကြသည်။

အခန်းထဲဝင်လိုက်တော့ ကိုကိုကြီးနှင့်အေးအေးလှိုင် တို့မင်္ဂလာဓါတ်ပုံက ကုတင်ခေါင်းရင်းတွင် ချိတ်ဆွဲထားသည်ကိုတွေ့ရ၏။ ဦးသိုက်မောင်းအေးအေးလှိုင်ဖင်ကို ဖြတ်ခနဲရိုက်ကာကုတင်ပေါ်တက်ခိုင်းလိုက်တော့ အေးအေးလှိုင်က မူနွဲ့နွဲ့ပြုံးပြရင်း ကုတင်ပေါ်လေးဖက်ထောက်တက်ကာ ကျန်သေးသောဘရာစီယာနှင့် အင်္ကျီ ကိုချွတ်လိုက် သည်။ကုတင်ပေါ်တွင် အေးအေးလှိုင်တစောင်းအိပ်လိုက်ပြီး ပေါင်ကိုကွေးလက်ကိုနောက်ပစ်ကာ ဖင်ပေါက်ကိုလက်ဖြင့်အသာနှိုက်လိုက်သည်။ 

“ အဖေ..ဒီတစ်ခါ..ဖင်လိုးပါလား……ဟင်..” 

ဦးသိုက်မောင်း၏ အနည်းငယ်ပြော့နေသောသူ့လီးက အေးအေးလှိုင်စကားသံကြောင့်ဆက်ခနဲဖြစ်သွားသည်။ ဦးသိုက်မောင်းမျက်လုံးများက အရောင်တလက်လက်ထွက်လာနေတော့သည်။




........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။




Friday, August 15, 2014

အောင်သွယ်တော် မမညို (စ/ဆုံး)

အောင်သွယ်တော် မမညို (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

တောသားလေး ဖိုးထူးသည် မိန်းမ လိုချင်နေ၏။ အသက် က ၁၈ နှစ်။ ကြုံရာ ကျဖမ်းအလုပ်လေး နဲ့ တရက် ၃၀၀၀ လောက် ရှာနိုင်ပြီကိုး။ သို့သော် သူက မစွမ်း။ အပျိုမ ချောလေးတွေ ကို မစရဲ။ သည်တော့ ရွာအ နောက်ပိုင်းကရွက် ပုန်းသီးအပျိုပေါက် မ လေး မိသူကို ကြိုက်ဘို့ ရွေးသည်။ 

ဒါပေမဲ့ ပြိုင် ဘက် မရှိတာတောင် စာမ ပေးဝံ့။ မိသူ အမဝမ်းကွဲ မမညိုကိုဘဲ အားကိုး အောင် သွယ်ခိုင်းရ ချေသည်။ မမညို နှင့် သူ့ယောက်ျားကလည်း ဖိုးထူးကို သ ဘောကျသည်။ ရိုးသည် ။အလုပ်ဇွဲ ကောင်းသည်။ 

ထို့ကြောင့် မိသူ ကို ပြန်ကြိုက်ဘို့နားချ၏။ ဖိုးထူး ကသူခံစားချက် အချစ်တွေကို ရှက်ပေမဲ့ မမညို ကိုဘဲ ပြောပြရသည်။ ရင် ဖွင့်ရ သည်။ မမညိုက အဲဒါကို မိသူ ည အိမ်လာအိပ်တော့ ပြန် ပြောရသည်။ တခါ မိသူ ပြန်ပြောတာကို ဖိုးထူး လာတော့ ပြန် ပြောပြရပြန်၏။ 

သို့ဖြစ် ရကား ဖိုးထူးသည် မမညိုနှင့် အကြိမ်ကြိမ် တွေ့ရ စကားပြောရ အသုပ်လေးဘာလေးလည်း အလိုက်တသိ ဝယ်ကျွေးရသည်။ 

......................................................................................

၃ လ လောက်ကြာတော့ မမညိုက 

" ငါ့ညီမက ရှက်တတ်တော့ ငါ့တောင် မပွင့်လင်း ဘူး။ နင့်ကို ကြိုက်ချင် ပုံတော့ ရတယ်။ ဒီလိုလုပ် တည သူ့ကို နင် ကိုယ်တိုင် ဝင်ပြော ။ ငါ ရှောင် ပေးမယ် တဲ့"

အဲဒါမှ ဂွ။ ဖိုးထူးကလည်း ဒီဘက်မှာ မစွမ်း။ ဒါနဲ့ ဘဲ ကိုယ့်ထက် ကြီးတဲ့ စော်ကြည်ဘဲတွေ လက်သွက်တဲ့ ကိုကြီးတွေထံ နည်းတောင်းရ ဆရာတင် ရပြန်သည်။ သူတို့ပြောတာက ရှင်း သည်။ 

" ဟ ၂ ယောက်ထဲ တွေ့ရမှတော့ လုံးပေါ့ကွတဲ့" 

လွယ်ပါ့မလား။ ဒါပေမဲ့ ဘာပဲပြောပြော ကိုယ်က ကြိုက်ချင် မှ တော့ ကြိုးစားရ တော့မည်။ သတ္တိ ရှိရ ပေ တော့ မည်။ 

" အို ဘာကြောက် ရမှာလဲ။ ယောကျ်ားဘဲ"

..........................................

မမညိုက သူ့ကို ရွာဘုရားပွဲ ညမှာ ချိန်းသည်။ သူတို့ညီအမ ၂ ယောက်ကရုပ် ရှင်ကြည့်မည်။ တကားပြီးရင် ပြန်လာမည်။ သူ့ယောက်ျားက မြို့သွားသည်မို့ ညီမ ၂ ယောက် အိမ်မ ထဲက အခန်းမှာ အတူအိပ်ပြီး၊ မိသူ အိပ်ပျော်လျှင် မမညိုက အခန်းထဲက ထွက်ကာ အပြင် ဝဲတဲ မှာ ပြောင်းအိပ်မည်။ ဖိုးထူး က မိသူ အခန်းထဲဝင်။ ကြိုက် သ လောက် ပြောပေ တော့။ ရသမျှ အခွင့်အ ရေး ယူချင် သ လောက် ယူပေ တော့ ဟု မမညို မှာ၏။ 

ဖိုးထူး အဲသည်ည ချိန်းတဲ့အချိန်စောင့်ရတာ မော လှသည်။ အရက်သောက်၍ ရဲဆေးတင် သည်။ စောသေး၍ ဗွီဒီယိုရုံ ဝင် ကာ အပြာကား ကြည့် သည်။ ကောင်းလိုက်တဲ့ ဂျပန်ကား။ ကောင်မ က တကယ့်ချောချော တောင့်တောင့် ကြီး။ နို့ကြီးတွေ တင်ကြီးတွေက အယ်နေသည်။ ကြည့်ရင်း ဖိုးထူးဟာ ထ နေသည် မှာ ညောင်း တောင် ညောင်း၏။ ဇာတ်ကားပြီးအောင် ကြည့်နေ၍ နာရီဝက် လောက်နောက်ကျမှ ဖိုးထူး လာခဲ့သည်။ 

......................................................

မမညို အိမ်လေးက မှောင် မဲ တိတ်ဆိတ်နေ၏။ ဖိုးထူးက ဆူးတံခါးကို အသာမ ဝင် သည်။ မိသူ အိပ်နေတဲ့ အိမ်မကြီးက ခန့်ညားနေသလို ထင် ရပြီး ဖိုးထူး စွတ်မဝင် ရဲ။ သတ္တိက မွေးပါလျက် နဲ ပြန်သည်။ ဒါကြောင့် ဘယ်လိုက စရမလဲ မေးဘို့မမညို ရှိရာ သွားမိသည်။ 

တွေ့လိုက် ရ တော့ ဖိုးထူး ရင် ဖိုသွားသည်။ မမညို တကယ် အိပ်ပျော်နေပြီ။ မောပန်း၍ ခြေပစ် လက်ပစ် အိပ်နေသဖြင့် လုံချည်ကျွတ်ကာ ခြေဖျား ရောက်နေသည်။ လ ရောင် ဖွေးဖွေးအောက်မှာ ဝင်းလဲ့သော နို့အုံ ကြီးတွေ ဖင် ကားကြီးတွေက ပုရိသ တွေ ကို ချဲ လင့် ခေါ်နေသလိုပါဘဲ။ ဖိုးထူး မ နှိုးဝံ့တော့ဘဲ ပြန်လစ်ကာ မိသူ အခန်း ဝင် သည်။ 

ကုတင်ပေါ်က မိသူကို လက်နှိပ်မီးနဲ့ ထိုးကြည့်၏။ ငါးဖောင် ရိုး ပြားချပ်ချပ် ဘော်ဒီကို ၅ မိနစ်လော က် ကြည့်ပြီး တပ်ခေါက် ခဲ့၏။ မမညို ကုတင် ခြေရင်းရပ်ကာ မမညိုတကိုယ် လုံးကို ငေးကြည့်မိပြန်သည်။ ကြည့်မဝ။ မျက်တောင် ခတ် ဘို့မေ့နေ၏။ 

ပြီးတော့ ကုတင်ပေါ် ခြေဖွတက်ကာ မမညိုရဲ့ ကားနေတဲ့ ပေါင်ကြား နေရာယူသည်။ သူ့ဟာ ကို ကိုင် ကာ မို့ဖောင်း ဝင်းဝါနေတဲ့ ခုံလေး အောက်ခြေကို အသာတေ့၏။ နည်းနည်းဖိ နှစ် လိုက်တော့ မမညို အဟ လေး ထဲ အဖျားမြုပ် သွားသည်။ အား ကောင်းလိုက်တာ ။ မို့မောက်နေ သော နို့အုံကြီးတွေ ကို ဆုပ်ချေ ချင်ပေမဲ့ မကိုင် ဝံ့သေး။ သူ့ဟာကို တဖြည်းဖြည်း အရင်းထိ မြုပ်ဝင် အောင် သွင်းသည်။ နောက် မျှင်းမျှင်း ပြန်ထုတ်။ ပြန်သွင်း။ အ အ ကောင်းလိုက်တာ မမညိုရယ်။ ၄ ခါလောက် သွင်းထုတ် လုပ်တော့ ဖြတ်ကနဲ မမညို နိုးကာ သူ့ကို လက်မောင်းဆွဲ ချုပ်ကာ 

" ဟင် ။ ဖိုးထူး နင် ဒါဘာလုပ်တာလဲ"

ဖိုးထူး မမညိုကို ပြန်မကြည့်ဝ့ံ။ ခေါင်းငုံ့။မမညိုရင် ခွင်ကြား ခေါင်းထိုးဝင် ခါးကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဖက်ပြီး ငိုသံစွက်လျက် ။ 

" ဘယ်လိုမှ မထိမ်းနိုင် လို့ပါ မမညိုရယ်။ ပေးချင် တဲ့အပြစ် ပေးပါ။ ခံပါ့မယ်ဗျာ "

မမညိုက 

" အိမ်ထဲမှာ မိသူရှိတယ်လေ ။ သွား လုပ်ပါလားဟဲ့ ခွေးရဲ့"

ဖိုးထူးက ခေါင်းရမ်း၏။ 

" ကြည့်ပြီးပြီ။ မလုပ်ချင် ဘူး။ ငါးခြောက်ပြားကျနေတာဘဲ ပိန်ကပ်လို့"

မမညိုတွေးလျက် ငြိမ်သွားသည်။ ဟင်းကနဲ သက်ပြင်းတချက် ချကာ ပက်လက်လှန် လှဲလိုက် သည်။ ဖိုးထူး ဖြတ်ကနဲ အ တွေးပေါက်သည်။ မမညိုတွေဝေ နေတုန်း ဆက်လုပ်မှ ။ 

ပြီးတော့ သူ့ဟာက လောလောဆယ် မမညိုဟာထဲ ဝင် နေတုန်းမို့လား။ ဖိုးထူး ခပ်သွက်သွက် စွတ်လုပ်သည်။ ပေါင် တံ အိအိကြီးတွေကို ဘေးဖြဲ မ တင်၏။ ငွားငွားစွင့်စွင့် ပေါ်လာတဲ့ မမညို မုန့်ပေါင်းထဲ ကို အပီ ထိုးထည့်သည်။ ပိုပြီး ကြပ်စေ့ ပိုင် နိုင် သွားသည်။ အားထည့်ပြီး ဆောင့်သွင်း ပြန်ထုတ် နွှာသည်။ ပထမ တော့ မမညိုကိုယ်ကြီးက သစ်ဆုတ်းကြီး လိုပါဘဲ။ မလှုပ် မယှက်။ 

၁၀ မိနစ်လောက်ကြာတော့ ခါးက ပင့်ပေးသည်။ ဘယ် ညာ ရွေ့ လှုပ်ပေးလာသည်။ ဖိုးထူး အားတက်လာပြီး ရဲရဲဝံ့ဝံ့ လုပ်သည်။ နို့ကြီးတွေ အသားကုန် ဆွဲ စို့သည်။ ခေါင်းကိုကိုင် ကာ ပါးစပ် ချင်း တေ့စုပ်သည်။ တော်တော်နဲ့ လွှတ်မ ပေး။ 

" ချစ်တယ်မမရယ်။ မမကိုဘဲ ချစ်တယ်။ အ အ ကောင်းလိုက်တာ ။ခုနလိုလေး ပြန်ကော့ ပေးပါဦး" 

အသံနည်းနည်းကျယ်လာတော့ မမညိုက သူ့ ဗိုက်ကြောကို မနာအောင် ဆွဲလိမ်ပါသည်။ 

...........................................................................

ဖိုးထူး တချီပြီးလို့ပြန်တော့ မမညိုက ဝင်းတံခါးပေါက်အထိ လိုက်ပို့၏။ ပြီးတော့ ရှေ့ရေးအတွက် သင်ပြသည်။

မနက်ဖန် မမ ယောင်္ကျား ပြန်လာတော့မှာ။ တွေ့ချင် တဲ့ရက် ည နေမှာ အရက်တပုလင်း ဝယ်လာပြီး ယောက်ျားကို လာပေးလိုက်။ မမက ဖိုးထူးဟာ ဒီည မိသူနဲ့ ချိန်းတွေ့မှာမို့ယောကျ်ား ကို ရှောင်ပေးဘို့လာဘ်ထိုးတာ။ ည ၁၀ နာရီ ထိ လျှောက်လည်ချေ။ ၁၀ ကျော်မှ အိမ်ပြန်ခဲ့လို့ ပြောထားမယ်နော် တဲ့။ 

ဒီတော့ ဖိုးထူးက 

" အာ မမညိုကလည်း ကျုပ်က မိသူကိုမှ မချစ်တာဘဲ "

လို့ပြန်ပြောတယ်။ မမညိုက ဖိုးထူးဗိုက်ကြောကို တခါလိမ် ပြီး 

" ဟယ်! အ လိုက်တာ က လေးရယ်။ ပြောတော့ မိသူနဲ့လို့ပြောပေမဲ့ တွေ့တော့ မမနဲ့တွေ့မှာပေါ့ဟဲ့ "

ဆိုပါ၏။ ဖိုးထူး ပျော်သွားပြီး မမညိုကို ဖက်နမ်းသည်။ နို့ကြီးကို ကျီစယ် စို့သည်။ နောက် စိတ်တခါ ထ လာတာနဲ့ မတ်တတ် ရပ် တပွဲ ဆော်ထည့်ပါသည်။




........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။



Sunday, August 3, 2014

ကျွန်မ အရမ်းစွဲသွားပြီ ဦးလေးဖေတင် (စ/ဆုံး)

ကျွန်မ အရမ်းစွဲသွားပြီ ဦးလေးဖေတင် (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

“ ပြွတ်...စွပ်....စွပ်...... ”

“ အ....အား...... ”

“ သိပ်နာနေလား...... ”

“ အင်း....ဟင်း.. ”

မနေ့ညကမှစပြီးခံဖူးသည့် စောက်ပတ်က အခုဒုတိယညရောက်လာပေမယ့် လိုးပြီးရင်း လိုးရင်း လုပ်နေတာကြောင့် နာကျင်ကျိန်းစပ်နေသည်။ အပျိုဖော်ဝင်ဝင်ခြင်း ခိုးရာလိုက်ခဲ့သည့် အကျိုးဆက်တွေပါ။ ဆီးခုံ မွေးညှင်းနုလေးတွေ စထွက်ခါစမို့ စောက်ဖုတ် နုတ်ခမ်းသားနုနုလေးတွေကျိန်းစပ်နေလေသည်။

“ ဒါဆို မနက်မှဆက်လုပ်မယ်လေ...... ”

“ ဟင့်အင်း....ဝင်နေပြီပဲကွာ....ဖြေးဖြေးလုပ်.... နောက်မှကြမ်းချင်ကြမ်းပေါ့...... ”

အားအင်ချိနဲ့သော သွယ်သွယ်၏ လေသံလေးက အိမ်ထောင်ဦး ဒုတိယည၏ ဂီတသံစဉ်လေး ဖြစ်နေသည်။ အထဲ ကို တစ်ချောင်းလုံးဝင်နေပြီ။ အရည်ကြည်တွေက ရွှဲကနဲ ရွှဲကနဲ ထွက်လာနေသည်။ စောက်ဖုတ်အုံတစ်ခုလုံး၏ အပြင်ဖက် ရော အတွင်းဖက်မှာပါရှိသည့် ကြွက်သားတွေ အသားစိုင်တွေက တဖြေးဖြေး မာကျစ်ကာ ဖောင်းထလာကြပြီ။ ဒီအခြေအနေ တွင် ဘယ်လိုလုပ်ပြီး ရပ်လိုက်လို့ဖြစ်မလဲ။ သွယ်သွယ်မှာ ဒီအချိန်တွင် အလိုးရပ်လိုက်မည့်ဒဏ်ကို မခံနိုင်ပါ။

“ သွယ် သိပ်နာနေမှာစိုးလို့ပါ...... ”

“ လုပ်မှာလုပ်ကွာ စကားပြောမနေနဲ့...... ”

စောက်ခေါင်းထဲတွင် ငြိမ်၍စိမ်ထားသော လီးချောင်းပူပူမာမာကြီးကို အမြန်ဆုံးပြန်၍ လှုပ်ရှားစေချင်နေသည်။ တင်း နေသော ဖင်ကြီးမှာ ဝင်း၍ဖွေးနေသည်။ ထိုဖင်ကြီးနှစ်ခြမ်းကြားမှ ပြူးပြီးထွက်နေသော စောက်ဖုတ်သေးသေးလေးမှာ ဖူးထွက်နေသည်။ ခါးလေးကို စုံကိုင်၍ လီးကို တစ်ချက်ချင်း ဆွဲဆွဲနှုတ်ကာ လိုးပေးသည်။

“ ပြွတ်....ပြွတ်...ဖွတ်....ပြွတ်...... ”

“ အင့်....အင်း.....ဟင်း.....အ....အ....အင်း....... ”

“ သွယ်သွယ် နာသေးလား...... ”

“ တဖြေးဖြေးပျောက်လာပြီ....လုပ်....အကို့ သဘောကျသာလုပ်တော့...... ”

“ ဗြွတ်....ပြွတ်...စွပ်....ဖွတ်...... ”

“ အင့်....အမလေး....လေး...အကိုရယ်...... ”

သွယ်သွယ်၏ ဖင်ကြီးရှေ့တိုးနောက်ငင်နှင့် လုပ်ပေးလာသည်။ အရည်ကြည်လေးတွေက ပထမချော်ချွတ်ချောမော နေရာမှ အထဲတွင် တဖြေးဖြေးစေးထန်းလာသည်။ နှစ်ယောက်စလုံး အကျေနပ်ကြီး ကျေနပ်မိနေကြသည်။

..........................................................................................................................

လင်မယားညားတာမှ တစ်ပတ်ပင်မပြည့်သေး။ သိန်းအေးက အလုပ်ဖြင့် နယ်သို့ဆင်းသွားရသည်။ သိန်းအေး အလုပ် က အဆောက်အဦး ဆေးသုတ်သည့် ကန်ထရိုက်။ သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်နှင့် အတူတွဲလုပ်သည်။ နယ်တွင် တိုက်သုံးလုံး လက်ခံထားသည်။ အဆောက်အဦးအပြင်ဘန်းသာမက အတွင်းဖက် နံရံကြမ်းခင်း၊ အခန်းစီး မျက်နှာကျက်တွေပါ တစ်တိုက် လုံး လက်ခံထားတော့ အနည်းဆုံး တစ်လလောက်ကြာမည်။

ဒီတော့ သွယ်သွယ် တစ်ယောက်ထဲ အိမ်တွင်နေ၍ မဖြစ် တော့။ အမဖြစ်သူတို့ အိမ်သို့ပြောင်း၍ နေခဲ့ရသည်။ သွယ်သွယ်၏ အမ နွယ်နွယ်က သာကေတ (၇) ရပ်ကွက်ထဲတွင်နေသည်။ သူ့ယောက်ျား ကိုစိုးက လိုင်းကားဒရိုက်ဘာ။ သားသမီးမရှိတော့ ဆယ်ပေအိမ်လေး တစ်လုံးကို အပိုင်ဝယ်၍နေနိုင်ခဲ့သည်။ အရင်က သွယ်သွယ်မှာ အမဖြစ်သူနှင့် အတူနေခဲ့ရာမှ သိန်းအေးနှင့် အိမ်ထောင်ကျပြီး အိမ်ခွဲဆင်းသွားတာဖြစ်သည်။

ဒီတော့ ပတ်ဝန်းကျင်းက သွယ်သွယ်အဖို့ စိမ်းမနေပါ။ မိတ်ဆွေအပေါင်းအသင်း အိမ်နီးချင်းတွေနဲ့ သွယ်သွယ် နေပျော်ပါ သည်။ ဒါပေမယ့် အိပ်ယာဝင်ချိန်တွင်တော့ လင်ဖြစ်သူကို သတိရလှသည်။ ဟိုတုန်းက အကြောင်းတွေကို ပြန်တွေးပြီး သတိရနေတတ်သည်။ သွယ်သွယ် စိတ်ကူးယဉ်တွေးတောမိနေတာက မဆုံးသေး။ အခန်းထဲမှ အမဖြစ်သူတို့လင်မယား၏ အသံက သဲ့သဲ့ထွက်၍လာသည်။

“ ပြွတ်....ပြွတ်....စွပ်....စွပ်....ဘွပ်....ပြစ်...... ”

“ အင့်....အင့်....အင့်....အင့်.. ”

အိမ်လေးက ငြိမ့်ကနဲ သိမ့်ကနဲခါယမ်း၍ တကျွီကျွီမြည်နေသည်။

“ ဖြေးဖြေးပါဆို ကိုစိုးကလဲ...... ”

“ ဖြေးဖြေးလုပ်ရတာ အားမရဘူးဟ...... ”

“ အပြင်ဖက်မှာ သွယ်သွယ်ရှိတယ်...... ”

“ သူလည်း အိမ်ထောင်ကျနေပြီပဲကွာ.... သူအပျိုတုန်းက ငါအသံမမြည်အောင် ကြိတ်လုပ်ခဲ့တာပဲ.... ခုတော့ မတားပါနဲ့ကွာ...... ”

“ ပြွတ်....ပြွတ်....စွပ်....စွပ်....ပြွတ်....ပြွတ်...... ”

“ အင့်....အင့်....အင့်...... ”

နွယ်နွယ်နှင့် ကိုစိုးတို့ အသံက ခပ်အုပ်အုပ် ပြောနေသော်လည်း သွယ်သွယ်မှာ သူတို့အသံတွေကို သဲသဲကွဲကွဲကြား နေရသည်။ သွယ်သွယ် သက်ပြင်းလေးတစ်ချက်ချ၍ ထဘီလေးကို ဆွဲလှန်ကာ လက်ကလေးတစ်ဖက်က အရည်လေးတွေ စိမ့်ထွက်နေသော စောက်ဖုတ်လေးကို ရွရွလေး ပွတ်ပေးနေမိသည်။ စိတ်ထဲတွင် ဝမ်းနည်းသလိုလည်း ခံစားနေရသည်။

“ ပြွတ်....ပြွတ်....ဖွတ်...ဖွတ်...... ”

“ အင်း....ဟင်း....အင့်...ဟင်း....ဟင်း.... ကောင်းလိုက်တာ ကိုစိုးရယ်....ဟင်း....ဟင်း...... ”

မအောင့်နိုင် မအီးနိုင်ဘဲ ညီးတွားလိုက်သော အမဖြစ်သူ နွယ်နွယ်၏ ညီးတွားသံ နောက်ဆုံးစကားရပ်က သွယ်သွယ် ကို အိပ်ယာထဲမှ ငေါက်ကနဲ ထထိုင်သွားစေသည်။ တဆက်ထဲ သွယ်သွယ် ခြင်ထောင်ကို မ၍ ထွက်လိုက်သည်။ အိမ်က ဆယ်ပေအိမ်ဖြစ်ပြီး အိမ်ရှေ့ခန်းနှင့် အတွင်းဖက်ကို ဝါးထရံခြား၍ကာထားသလို နောက်ဖေးမီးဖိုချောင်နှင့်လည်း ဝါးထရံခြား ၍ ကာထားသည်။

သွယ်သွယ် အိပ်တာက မီးဖိုချောင်ခေါင်းရင်း ပိုင်းဖက်တွင်ဖြစ်သည်။ ခြေရင်းဖက်တွင် ဝင်ပေါက်ထွက် ပေါက်တစ်ခုရှိ၍ ထိုဝင်ပေါက်ထွက်ပေါက်၏ အပြင်ဖက်တွင် ငါးပေပတ်လည်ခန့် အဖီလေးထိုး၍ မီးဖိုရှိသည်။ ခြင်ထောင်ထဲမှ ထွက်လာပြီးသည်နှင့် သွယ်သွယ်မှာ မီးဖိုချောင်နှင့်အတွင်းဖက် ပိုင်းခြားကာထားသော ထရံနားသို့ ကပ်၍ တစ်ဖက်သို့ ချောင်းကြည့်လိုက်သည်။ အိမ်ရှေ့ခန်းတွင် ထွန်းထားသော နှစ်ပေမီးချောင်း၏ အလင်းရောင်က သူမ၏အမ နွယ်နွယ်တို့ အိပ် ခန်းထဲသို့ လင်းလင်းချင်းချင်း ဝင်ရောက်လျက်ရှိသည်။

မြင်လိုက်ရသူ သွယ်သွယ်သည် သွေးသားတွေ သောင်းကျန်းနေသည့်အကြားကပင် မျက်စိရှက်သွားသည်။ ကိုစိုးရော နွယ်နွယ်ပါ နှစ်ယောက်စလုံးတွင် အဝတ်အစားမရှိကြပေ။

နွယ်နွယ်က အိပ်ယာပေါ်တွင် ခန္ဓာကိုယ်အပေါ်ပိုင်းကို ပြားနေအောင်ဝပ်၍ ဖင်ပူးတောင်း ထောင်ပေးထားပြီး ကိုစိုးက နောက်မှနေ၍ သူမ၏ ဖင်သားကြီးနှစ်ခုကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင်ဆုပ်ကိုင်ကာ ဆောင့်ဆောင့်လိုးနေသည်။

နောက် သို့စူထွက်နေသော စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးထဲသို့ လီးကြီးအရည်တရွှဲရွှဲဖြင့် ဝင်လိုက် ထွက်လိုက်ဖြစ်နေသောနေရာကို အသေအချာကြည့်လိုက်မိရင်း သွယ်သွယ် အသက်အောင့်လိုက်မိကာ တစ်ကိုယ်လုံး ကြက်သီးဖြန်းကနဲထသွားမိသည်။ အိမ် ထောင်သည်ဘဝရောက်လို့ ကိုယ်ကိုယ်တိုင် အလိုးခံခဲ့ရပေမယ့် ဒီလိုယောက်ျားနှင့် မိန်းမ ပယ်ပယ်နယ်နယ်လိုးနေကြတာမျိုး ကို သွယ်သွယ် တစ်ခါမှ မမြင်ဘူးခဲ့ပေ။ အမြင်ဆန်းသလောက် ကာမမီးရှိန်ကလည်း ငယ်ထိပ်ထိရောက်လာသည်။ ဒူး ထောက်၍ ထိုင်လိုက်ကာ သွယ်သွယ်သည် ပေါင်နှစ်လုံးကို ချဲလိုက်ပြီး ထဘီကို လှန်တင်ကာ သူမ၏ လက်ကလေးက စောက်ပတ်ပေါ်သို့ ပြန်၍ရောက်သွားပြန်သည်။

“ ပြွတ်....ဖွတ်....စွပ်....စွပ်....ဖွတ်.... ဆောင့်စမ်းပါ..... လုပ်စမ်းပါ....ကိုစိုးရယ်... .နာနာလေး.... အင်း....ဟင်း...ဟင်း ...အင်း...... ”

စောစောက ဖြေးဖြေးလုပ်ပါဆိုခဲ့သော နွယ်နွယ်မှာ အခုပွဲကြမ်းလာပြီ။ ကိုစိုးကလည်း အကြိုက်တွေ့သွားသည်။ တင်သားကြီးနှစ်ဖက်ကို ကိုင်ထားသော သူ၏ လက်နှစ်ဖက်က နွယ်နွယ်၏ ခါးပေါ်ရောက်သွားပြီး ခါးလေးကို သေသေချာချာ လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ညှပ်ကိုင်ကာ သူ၏ လီးချောင်းကြီးကို တဆုံးနီးပါး ထုတ်ထုတ်ပြီး အားရပါးရ ဆောင့်တော့သည်။

“ ပြွတ်....ဖွတ်....စွပ်....စွပ်....ဖွတ်....ပြွတ်...... ”

“ အင်း....ဟင်း....ကောင်းလိုက်တာ ကိုစိုးရယ်.... ဟင်း....ဟင်း.... ဘယ်လိုကောင်းမှန်းမသိဘူး.... ဟင်း....ဟင်း..... ဟင်း...... ”

တမိုက်လောက်ရှိသော လီးတန် တုတ်တုတ်မဲမဲကြီးက အလိုးခံနေသော အမဖြစ်သူ နွယ်နွယ်၏ စောက်ဖုတ်ထဲသို့ အားရပါးရ လိုးဆောင့်ရင်း သူမ၏ သွေးသားတွေကိုသာ ထိုးဆွနေတာမဟုတ်။ ကြည့်နေသော သွယ်သွယ်၏ တစ်ကိုယ်လုံးရှိ သွေးသားတွေကိုလည်း အပြင်းအထန် ထိုးဆွနေလေသည်။ အရည်ကြည်တွေ ဆက်တိုက်ထွက်နေသော စောက်ခေါင်းဝသို့ သွယ်သွယ်၏ လက်ချောင်းလေးထိုးသွင်းမည်ပြုပြီးမှ သွယ်သွယ်၏ အကြည့်က မီးဖိုချောင်ခြေရင်းဖက်သို့ ရောက်သွားသည်။

ညနေဈေးမှ သူမကိုယ်တိုင်ဝယ်ခဲ့သည့် ခရမ်းသီးများကို တွေ့လိုက်ရသည်။ သွယ်သွယ် တစ်ဖက်ခန်းသို့ တစ်ချက်ချောင်း ကြည့်လိုက်ပြီးမှ ခရမ်းသီးများရှိရာအနီးသို့ လျှောက်လာပြီး ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ချလိုက်ကာ အရှည်လေးလက်မကျော်ကျော် လောက်နှင့် လုံးပတ်တစ်ကျပ်လုံးလောက်ရှိသော ခရမ်းသီးလေးတစ်လုံးကို ကောက်ကိုင်လိုက်ပြီး နောက်မှနံရံသို့ ကျောမှီ၍ ခပ် လျှောလျှောလေးထိုင်ကာ ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ထောင်၍ကားလိုက်ပြီး ထဘီလေးကို လှန်တင်လိုက်ပြန်သည်။ ပြီးတော့ အမွှေး လေးတွေ ခပ်စိပ်စိပ်ပေါက်နေသော စောက်ဖုတ်လေးကို လက်ဖဝါးဖြင့် သုံးလေးခါလောက် ပွတ်တိုက်ပြီးမှ စောက်ဖုတ်နှုတ် ခမ်းသားနှစ်ဖက်ကို အသာဖြဲ၍ ခရမ်းသီးကို တေ့လိုက်သည်။

“ အင်....ဟင့်....ဟင့်...... ”

ခရမ်းသီးထိပ်နှင့် စောက်စေ့လေးကို ထိုးမွှေရင်း သွယ်သွယ် တစ်ကိုယ်လုံး ဆတ်ဆတ်တုန်သွားသည်။ ပြီးတော့မှ မျက်လုံးစုံမှိတ်ကာ ခရမ်းသီးကို စောက်ခေါင်းထဲသို့ တဖြေးဖြေးနှဲ့၍ သွင်းယူရင်း သွယ်သွယ်၏ ပါးစပ်လေးက ဟ၍ ဟ၍ လာ သည်။ သွယ်သွယ်လက်ထဲမှ ခရမ်းသီးကို စောက်ခေါင်းထဲသို့ ဝင်နိုင်သလောက်ဝင်အောင် သွင်းသည်။

“ ကျွတ်....ကျွတ်....ကျွတ်....အဟင်း....ဟင်း...... ”

ခရမ်းသီးကို စောက်ခေါင်းထဲမှ တဝက်လောက် ပြန်ထုတ်လိုက် နှင့် လုပ်သည်။ ခရမ်းသီးကို ရိုးရိုးသွင်းတာထုတ်တာမဟုတ်ဘဲ လက်ဖြင့် ကိုင်ထားရင်းက ခရမ်းသီးကို လှည့်၍ လှည့်၍ စောက်ခေါင်းထဲတွင် မွှေမွှေပြီး သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက်လုပ်နေတာဖြစ်သည်။ ဒီအချိန်တွင် သွယ်သွယ်အား တွေ့မြင်ရသူ မည်သူမဆို သွယ်သွယ်မှာ တဏှာကြီးကြောင်း ကောက်ချက်ချမည်မှာ မလွဲဧကန်ဖြစ်လေသည်။

“ စွပ်...စွပ်....စွပ်.....အင်း...အင်း....ဟင်း.... ဟင်း....... ”

အရည်တွေက ရွှဲသထက်ရွှဲရွှဲပြီး ထွက်လာသလို သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက်လုပ်နေသော ခရမ်းသီးလေးကလည်း အဝင် အထွက် သွက်လက်လျင်မြန်၍လာသည်။

“ စွပ်....ပြွတ်....စွပ်....စွပ်.....အင်း....ဟင်း.... ဟင်း.. .အင်း..... အင်း....ကျွတ်....ကျွတ်...... ”

သွယ်သွယ်မှာ အားမလိုအားမရဖြင့် လျှာလေးကို ထုတ်၍ သူမ၏ နှုတ်ခမ်းလေးကို ယက်လိုက်ပြီး ခရမ်းသီးကို သွက် သွက်ကြီး အထုတ်အသွင်း လုပ်နေသည်။ ခဏမျှအကြာတွင်တော့ သွယ်သွယ်မှာ မေးကြောလေးတွေ ထောင်ထလာအောင် အံကိုကြိတ်လိုက်ပြီး ခရမ်းသီးကို လက်ဖြင့်အသေအချာဆုပ်ကိုင်၍ ခပ်ပြင်းပြင်းလေးအချက် ၁၀၀ ကျော်လောက် စောက်ခေါင်းထဲသို့ ထိုး စိုက်ကာ....

“ အ....အ...အင်း....အီး...... ”

ဟူသော မသဲမကွဲညီးသံလေးနှင့်အတူ တစ်ကိုယ်လုံး ပျော့ကျသွားလေတော့သည်။

“ လူပျိုကြီး....ခုမှအိပ်ယာထလာသလား...... ”

အသံကြားရုံနှင့် မသန်းရီမှန်း ဖေတင် သိလိုက်သည်။ လက်တစ်ဖက်က သွားပွတ်တံကိုင်ရင်း အိမ်ရှေ့ရေစည်ဘေး သို့ မျက်နှာသစ်ရန် ဆင်းလာသော ဖေတင် ခေါင်းရင်းအိမ်ဖက်သို့ လှည့်ကြည့်လိုက်သည်။

“ ဟုတ်တယ် မသန်းရီရေ....အလုပ်ပိတ်ရက်မို့ နေမြင့်အောင် အိပ်လိုက်တာ....ဟဲ....ဟဲ...... ”

မသန်းရီစကားရှည်တတ်မှန်းသိ၍ မပြောချင်ဘဲနှင့် ဖေတင် သေသေချာချာ ရှင်းပြလိုက်သည်။ ပြီးတော့ ဖေတင်က သူမကိုလည်း စူးစူးရဲရဲ ကြည့်လိုက်မိသည်။ ကလေးတစ်ယောက်အမေ အသက်(၃၅)နှစ်လောက်ရှိပြီဖြစ်သော မသန်းရီက ပါတိတ်တပတ်နွမ်းဝမ်းဆက်လေးနှင့် လှချင်တိုင်း လှနေသည်။ အရပ် ၅ ပေပင်မပြည့် ခန္ဓာကိုယ်က တလုံး တခဲကြီးမဟုတ်သော်လည်း စွဲမက်စရာကောင်းလောက်အောင်တော့ အချိုးကျ ဖွံ့ထွားလုံးတစ်စွင့်ကား၍နေသည်။ သူ့ကို ဖေတင် စူးစူးရဲရဲကြည့်နေမှန်းသိ၍ မသန်းရီ မျက်နှာရဲသွားသည်။

“ သိပါဘူးတော်....လူပျိုကြီးတွေ ညဖက်ဘာတွေ အလုပ်ရှုပ်နေမှန်းမှ မသိတာ....ဟင်း....ဟင်း...... ”

“ သန်းရီကလည်းဟာ စောစောစီးစီး လုပ်ပြီ...... ”

ဖေတင် သူမထံမှ အကြည့်ကိုလွှဲလိုက်ပြီး ရေစည်ပေါ်မှ ရေဖလားကို လှမ်း၍ကိုင်လိုက်သည်။

“ အမသန်းရီကလည်း ကျမဦးလေးက ရိုးပါတယ်... .အဲ့လိုမပြောပါနဲ့.... ဟင်း...ဟင်း...... ”

အဲ လာပြန်ပြီတစ်ယောက်။ ဖေတင် ခြေရင်းအိမ်ဖက်သို့ လှည့်ကြည့်လိုက်သည်။ တီရှပ်အဖြူရောင်လေးနှင့် ထဘီအနက် လေးနှင့် ရယ်ကြဲကြဲလုပ်ကာ ရပ်နေသော သွယ်သွယ်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။

“ အေး....ဟုတ်သားပဲဟာ....ညီးပဲ သန်းရီကို ကြည့်ပြောပါတော့...... ”

“ မိသွယ်....ညီးဘာသိလို့လဲ.... ဒီလူပျိုကြီးအကြောင်းကို နောက်မှငါပြောပြမယ်.... လာ....သွားကြမယ်...... ”

“ အမ...ဈေးခြင်းတောင်းမပါဘူးလား...... ”

“ ညီးကရော.. ”

“ ဟင်း....ဟင်း...အမ ခြင်းတောင်းထဲ ကပ်ထည့်မလို့ ဝက်သားတစ်မျိုးထဲဝယ်မှာ...... ”

“ ကောင်မလေးနော်.... အချောင်တော်တော်လိုက်... .ဟင်း....ဟင်း....ညီးလည်း မလွယ်ဘူး...... ”

“ လာပါ အမရာ....ကျွတ်ကျွတ်အိတ်ဝယ်ပြီး ထည့်ကြတာပေါ့...... ”

သူတို့နှစ်ယောက် လမ်းမပေါ်ရောက်သွားကြလျှင် ဖေတင်က မသိမသာခိုး၍ကြည့်လိုက်သည်။ သွယ်သွယ်ရဲ့ အလုံး အထည်ကလည်း မသေးလှပါလား။ သန်းရီလောက်ကို ရှိနေသည်။ ဖေတင်၏ အတွေးက မဆုံးသေး။ သူ့ထံသို့ သမင်လည် ပြန်လှည့်ကြည့်လိုက်သော မသန်းရီ၏ မျက်လုံးများနှင့် ဆုံမိလိုက်သည်။ ဖေတင် သူမတို့ကို ခိုးကြည့်နေတာတွေ့တော့ မသန်းရီ မျက်နှာပြုံးဖြီးဖြီး ဖြစ်ပြီး ပြန်လှည့်သွားသည်။

မသန်းရီ ယောက်ျားအောင်ချစ်က သင်္ဘောကျင်းတွင် အလုပ်လုပ်သည်။ သူတို့တွင် သမီးတစ်ယောက်ရှိပြီး ဒီနှစ် ဆယ်တန်းဖြေရမည် ဖြစ်သည်။ သားသမီးမရှိသော အောင်ချစ်၏ အမက အကုန်အကျခံကာ ဘော်ဒါထားပေးထားသည်။ အောင်ချစ် အလုပ်က တစ်ပတ်မှ နှစ်ရက်ခန့်သာ အိမ်ပြန်နားရသည်။ တစ်ယောက်ထဲဖြစ်နေသော မသန်းရီမှာ မိန်းမချင်း အဖော်များနှင့် သူမ၏အိမ်တွင် တရုံးရုံးဖြစ်လျက်ရှိသည်။ မသန်းရီတို့ ဒီအိမ်တွင်နေလာတာ သူတို့၏ သမီးလေးတစ်သက်ပင် ကြာခဲ့ပြီဖြစ်တော့ ဖေတင်နှင့်က ငယ်ပေါင်းကြီးဖော်တွေလို ပြောမနာဆိုမနာဖြစ်နေသည်။

သွယ်သွယ်ဆိုသော ကောင်မလေးကတော့ နှပ်ချေးတွဲလောင်းကတည်းက ဖေတင်တို့ ထိန်းလာတာဖြစ်သည်။ ဖေတင့် အမေ ဒေါ်အေးရှိတုန်းကဆိုလျှင် သွယ်သွယ်က ဒေါ်အေး၏ လက်ကတုံးတောင်မွှေး။ အိမ်မှာလာပြီး စားလိုက်၊ အိပ်လိုက် လုပ်နေရုံမက ဒေါ်အေးဘယ်သွားသွား အဖော်အဖြစ် သွယ်သွယ်ကပါတတ်သည်။ အခု ဖေတင့်အမေ ဒေါ်အေးဆုံးသွားတာ ခြောက်နှစ်ကျော်ပြီ။ သွယ်သွယ်ပင်လျှင် အပျိုဖော်ဝင်၍ အိမ်ထောင်ပင် ကျသွားပြီဖြစ်သည်။

ဖေတင်တို့က သားအမိ နှစ်ယောက်ထဲနေတာ ဖြစ်သည်။ အခု မိခင်ဖြစ်သူက မရှိတော့သည့်အခါ ဖေတင်တစ်ယောက်ထဲ နေထိုင်ခဲ့တာဖြစ်လေသည်။ ဖေတင်မှာအရပ်ခြောက်ပေကျော်ခန့်မြင့်ပြီး ပေါင်ချိန် ၂၅၀ ကျော်ခန့်မြင့်ကာ အလုပ်က ဝပ်ရှော့ဆရာဖြစ်သည်။ အလုပ်ဆင်းသည့်ရက်တွင် သူဌေးက ထမင်းကျွေးသည်။ အလုပ်ပိတ်ရက် ဆိုလျှင် လမ်းထိပ်က ထမင်းဆိုင်မှာ စားသည်။ ဒါက တစ်ခါတစ်ရံမျိုးမှသာ စားဖြစ်တာဖြစ်သည်။ များသောအားဖြင့် ခေါင်းရင်းအိမ်မှ မသန်းရီနှင့် ခြေရင်းအိမ်မှ နွယ်နွယ်နှင့် သွယ်သွယ်တို့ အိမ်မှလည်း အလုပ်ပိတ်ရက်ဆိုလျှင် ထမင်းဟင်းများ သူ့တစ်ယောက် စာ လာပို့တတ်သည်။

ဆယ်လေးငါးနှစ်အတူတူ နေလာကြတာဆိုတော့ ခင်မင်ရင်းနှီးမှုက ဆွေမျိုးတွေလို ဖြစ်နေကြလေ သည်။ ဖေတင် အိမ်ပေါ်သို့ပြန်ရောက်၍ မျက်နှာသုတ်ပြီး ဘေးပြတင်းပေါက်ကို ဖွင့်လိုက်တော့ သွယ်သွယ်တို့ အိမ်ကို တွေ့ လိုက်ရသည်။ ဖေတင် မသန်းရီပြောသွားသော

“ ညက ဘာတွေအလုပ်ရှုပ်နေမှန်းမှ မသိတာ.. ”

ဆိုသော စကားကို အမှတ် ရလိုက်သည်။ သူတို့အိမ်တွေက (၁၀)ပေအိမ်လေးတွေဖြစ်ပြီး တစ်အိမ်နှင့်တစ်အိမ်က သုံးပေမျှသာ ကွာခြား၍ ညလူခြေ တိတ်ချိန်တွင် တစ်ဖက်မှ ကိုစိုးနှင့် နွယ်နွယ်တို့ ကဲကြသည့်အသံတွေက အတိုင်းသားကြားနေရသည်။ ထိုအခါမျိုးတွင် ဖေတင် မနေနိုင်။ အိမ်နှစ်လုံးကြားသို့ဝင်၍ ချောင်းတတ်သည်။ ဝါးထရံကာအိမ်ဆိုတော့ ဖေတင်အဖို့ အခွေကြည့်ရသည် ထက်ပိုပြီး ရှင်းရှင်းလင်းလင်းရှိလှသည်။ ညတုန်းကတော့ ဖေတင် ကံဇာတာ တက်လာသည်။

နွယ်နွယ်တို့ လင်မယား ကာမစပ်ယှက်နေတာ တင်မက သွယ်သွယ်တစ်ယောက် စိတ်တွေထပြီး ဖြစ်ချင်တိုင်းဖြစ်နေပုံကိုပါ တွေ့မြင်ခဲ့ရလေသည်။

အိမ်နှင့် (၇)ဈေး မိန်းမခြေလှမ်း (၁၅) မိနစ်ခန့်သာ လျှောက်ရသည်။ မသန်းရီနှင့် သွယ်သွယ်တို့ ကားမစီးတော့ဘဲ ခပ်ဖြေးဖြေးပဲ လျှောက်လာကြသည်။

“ အမသန်းရီ.....ဦးလေး ဖေတင်အကြောင်း ပြောမလို့ဆို...... ”

“ အော် အေး....... ”

“ ပြောလေအမ... ”

“ ညီးကလည်းအေ...လောလိုက်တာ.... ဘယ်ကစပြောရမလဲလို့ စဉ်းစားနေတာ.... အင်း.... ဒီလိုအေ့...အကိုဖေတင် က လူပျိုကြီးဆိုတော့ မိန်းမမရှိဘူး....... ”

“ ဟွန်း....ဒါများ အဆန်းလုပ်လို့....... ”

“ နားထောင်စမ်းပါအုံးအေ....ညီးကလဲ....... ”

“ ဆက်ပြောလေ....နားထောင်နေတယ်....... ”

“ ဟိုတစ်နေ့က သူအလုပ်ကပြန်လာပြီး ခဏနေတော့ ဒိုဘီကလာပို့ထားတဲ့ သူ့အဝတ်တွေ ငါသွားပို့တယ်.... အဲဒါ သူဘာလုပ်နေတယ် မှတ်လဲ....

“ ဘယ်သိမှာလဲ....... ”

“ နိုင်ငံခြားကလာတဲ့ ဝတ်လစ်စလစ်ပိုစတာကြီးကို ချိတ်ပြီး အဲဒီရှေ့မှာရပ်ပြီး ဂွင်းထုနေတယ်....... ”

“ အယ်....သူကလည်း မနေနိုင် ဝယ်စားလိုက်ရင် ရတာပဲဟာ....... ”

“ မိန်းမမရှိတော့ သနားစရာပေါ့ဟာ....

“ ဟီ...ဟိ....အမကလည်း ပါးစပ်က သနားနေတယ် .... ထဘီချွတ်ပြီး ဝင်သွားလိုက်ရင်ပြီးရော....... ”

“ သေနာမလေး....လင်ရမှ ပါးစပ်က ကြမ်းလာတယ် ... .ညီးသာဝင်သွား....... ”

“ ကျမကတော့ ဒါမျိုးမကြုံသေးပါဘူး....... ”

“ နေပါအုံးအေ....ငါ့စကား ဘယ်ရောက်သွားလဲ မသိဘူး.... ငါပြောချင်တာက အဲ့ဒါမဟုတ်ဘူး.... ငါတွေ့လိုက်ရတဲ့ သူ့ပစ္စည်းကြီး....... ”

ဘာ ပြောစမ်း....ပြောစမ်း....အမ ဘယ်လိုဟာကြီးလဲ..... ”

ပြာပြာသလဲမေးလိုက်သော သွယ်သွယ်အား မသန်းရီက လှည့်၍မျက်စောင်းထိုးလိုက်သည်။

“ ပြောမှာပေါ့အေ.....ညီးကလဲဖြစ်နေလိုက်တာ.... သူ့ဟာကြီးက သစ်သားငြုပ်ကျည်ပွေ့ကြီးလား မှတ်ရတယ်အေ.... နဲတာကြီးမဟုတ်ဘူး....ငါဖြင့် အဲဒါကြီး မြင်လိုက်ရပြီး (၂)ရက်လောက် အိပ်မပျော်ဘူး လီးကြီးမှာလည်း ဂေါ်လီတွေ ပတ်ချာလည်ပြည့်လို့ ကြောက်စရာကြီး..... ”

“ ဟိဟိ....အမကလည်း ဖြစ်ရတယ်.....ဟိဟိ..... ”

“ ဟဲ့ မသန်းရီတို့ ဒီမှာ ငါးကြင်းခုတ်သားတွေ ရှိတယ်နော်..... ”

ဈေးဝရောက်၍ ဈေးသည်တစ်ယောက်က ဆီးကြိုအော်ပြောလိုက်သံကြောင့် သူမတို့နှစ်ယောက် စကားစပြတ်သွား ကြလေသည်။

............................................................................................................................

ဟင်းပန်းကန်လေးကိုင်၍ သွယ်သွယ် သူမ၏ အိမ်ပေါ်မှ ဆင်းလိုက်သည်ကို ဖေတင် တွေ့လိုက်သည်။ သူ့ဆီသို့ သွယ်သွယ်လာတော့မည်။ အပေါ်က ဝတ်ထားသော တီရှပ်အဖြူလေးက ဈေးသွားတုန်းက တီရှပ်လေးဖြစ်ပေမယ့် အထဲက ဘော်လီကိုတော့ ချွတ်ထားပုံရသည်။ အိမ်ပေါ်မှအဆင်း နို့နှစ်လုံးက ဗရမ်းဗတာ ခါရမ်းသွားသည်ကို တွေ့မြင်လိုက်ရသည်။ အောက်ဖက်ကဝတ်ထားတာတော့ ဈေးသွားတုန်းက ထဘီအနက်လေးမဟုတ်ဘဲ အရောင်လွင့်ပျယ်စ ပွင့်ရိုက်ထဘီ အနီ ရောင်လေးကို ဝတ်ထားသည်။ ဖေတင် မသန်းရီကိုတော့ တိုက်စစ်ဆင်ပြီးပြီ။

သွယ်သွယ်ကိုလည်း တိုက်စစ်ဆင်ရဦးမည်။ ဖေတင် ငေါက်ကနဲထ၍ အတွင်းခန်းဖက်သို့ ဝင်လာလိုက်သည်။ ပြီးလျှင် အခန်းထဲတွင် ချိတ်ဆွဲထားသော ဝတ်လစ်စလစ်ပုံရှေ့တွင် ရပ်လိုက်ပြီး သူ့ ပုဆိုးကို ကွင်းလုံးချွတ်ချလိုက်သည်။ ဖေတင်က ညကသွယ်သွယ်တစ်ယောက် ဖြစ်ချင်တိုင်း ဖြစ်နေတာကိုတွေ့မြင်ခဲ့ရပြီး နောက် သွယ်သွယ်ကို မသင့်တော်ပေမယ့် အတော်လိုးချင်နေတာ ဖြစ်သည်။ သွယ်သွယ်ကို အခုတွေ့လိုက်ရတော့ သူ့လီးကြီးက ထောင်းကနဲ ထောင်းကနဲ ထ၍လာသည်။ ပုဆိုးချွတ်ချလိုက်ပြီးသည်နှင့် ဖေတင်က အိမ်ရှေ့ခန်းနှင့် အတွင်းခန်း ဝင်ပေါက် ထွက်ပေါက်ဖက်ကို တစောင်းပေး၍ သူ့လီးကြီးကို လက်တစ်ဖက်ဖြင့် ဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။

သွယ်သွယ်အိမ်ပေါ်သို့ လှမ်းတက်လိုက်တော့ ကိုဖေတင်ကို မတွေ့ရ။ အသံပြုမည် ကြံလိုက်ပြီးတော့မှ မနက်က မသန်းရီ ပြောသွားသည်ကို သတိရလိုက်ပြီး လက်ထဲက ဝက်သားဟင်းပန်းကန်လေးကို အိမ်ရှေ့စားပွဲပေါ် တင်လိုက်ပြီး ခြေသံမကြားအောင် အတွင်းသို့ဝင်သည့်အပေါက်နားကပ်၍လာပြီး အထဲသို့ ကြည့်လိုက်သည်။

“ အာ....ဟာ..... ”

အမသန်းရီပြောသည့်အတိုင်းပင်။ ဦးလေးဖေတင်၏ ပစ္စည်းကြီးက ငြုပ်ကျည်ပွေ့ကြီးလား အောက်မေ့ရသည်။ ဦးလေးဖေတင်က သူ့ရှေ့က ဝတ်လစ်စလစ်ပုံကို ကြည့်ကာ သူ့လီးကြီးကို လက်တစ်ဖက်ဖြင့် ဆုပ်ကိုင်ပြီး တစ်ချက်ခြင်း ဂွင်း တိုက်နေသည်။ လီးကြီးသာ ဧရာမဖြစ်တာမဟုတ်။ အောက်က ဂွေးအုမဲမဲကြီးတွေကလည်း ဖောင်းတင်းလုံးတစ်ပြီး နဲတာကြီး မဟုတ်။ ပုဆိုးကို ကွင်းလုံးချွတ်ချထားသဖြင့် သူ၏ တုတ်ခိုင်တောင့်တင်းလှသော ပေါင်တံကြီးတွေကလည်း ကြွက်သားအ မြောင်းမြောင်းထ၍ နေသည်။

သွယ်သွယ်၏စိတ်တွေ ထိန်းမရအောင် ထ၍လာသည်။ သွယ်သွယ် မျက်စေ့ကိုမှိတ်ကာ အခန်း တံခါးကိုမှီပြီး ထဘီကိုမ၍ လက်လျှိုသွင်းပြီး စောက်ဖုတ်လေးကို ဖွဖွလေးပွတ်၍ပေးနေမိသည်။ သူမ၏ ရင်တစ်ခုလုံး ဘလောင်ဆူစေကာ ရာဂစိတ်များ ထကြွလောင်မြိုက်လာသည်။ အလိုးခံချင်စိတ်တွေကလည်း ထိန်းမရအောင် ထ၍လာသည်။

ဖေတင် ပြုံးလိုက်သည်။ သွယ်သွယ်က မသန်းရီထက်ပိုပြီး ထန်သည်။ မသန်းရီတုန်းက ဒီလိုမျိုးမဟုတ် သူလုပ်ပြတာကို တဝကြည့်ပြီး တုန်တုန်ယင်ယင်ဆင်းပြန်ပြေးသွားသည်။ အခုတော့ သွယ်သွယ်က သူ့ကိုပင် ဂရုမထားတော့ လောက်အောင် စိတ်တွေထနေပြီ။ သွယ်သွယ်၏ ပါးပြင်လေး နွေးကနဲတစ်ချက် ခံစားလိုက်ရသည်။

“ ဟင်....ဦးလေး..... ”

“ လာ....ကုတင်ပေါ်ကို..... ”

“ ဟင့်အင်း..... ”

“ လာပါဆို.....အချိန်ကြာတယ်.....ခရမ်းသီးထက် ပိုကောင်းတယ်ဟ....သိလား...... ”

သွယ်သွယ် ရှက်စိတ်တွေက ရာဂစိတ်နှင့် အပြိုင်ဖြာသွားသည်။ သွယ်သွယ်ငိုင်၍အသွား ဖေတင်က သူမကို အရုပ်လေးတစ်ရုပ်လိုပွေ့၍ ကုတင်ပေါ်တင်လိုက်သည်။ ဖေတင်၏ လီးကြီးက တရမ်းရမ်းဖြစ်နေသည်။ သွယ်သွယ် ကြောက်လွန်း၍ မျက်လုံးစုံမှိတ်ထားလိုက်သည်။ ဖေတင်က သူမ၏ ထဘီကိုလျင်မြန်စွာ ဆွဲချွတ်ပစ်လိုက်သည်။ ရိတ်ထားပုံရပြီး ပြန်ပေါက်ကာစ အမွှေးငုတ်တိုလေးများဖြင့် စောက်ဖုတ်အထက်ဆီးခုံဝင်းဝင်းလေးကို လီးထိပ်လုံးလုံးကြီးဖြင့် ပွတ်သပ်ပေးလိုက်သည်။

“ အ....အ..... ”

သွယ်သွယ် တွန့်ကနဲ တွန့်ကနဲဖြစ်သွားသည်။ အကွဲကြောင်းလေးကြားသို့ လီးထိပ်ကို ခပ်ဖိဖိလေးစိုက်ပြီး အထက် အောက်စုံချီဆန်ချီ ဆွဲပေးလိုက်သည်။ သွယ်သွယ်၏ ပေါင်နှစ်လုံး ကားခနဲဖြစ်သွားသည်။ လီးဒစ်ကြီးကို ခါးလည်မှကိုင်ပြီး စောက်ပတ်အောက်ဖက်နားရှိ အလိုးခံသည့်အပေါက်သို့ နှစ်သွင်းဖိချလိုက်သည်။ သွယ်သွယ်ထံမှ အူး ကနဲ အသံတစ် ချက်ထွက်လာပြီး ကော့တက်ကာအတင်းရုန်းသည်။ ဖေတင်က သွယ်သွယ်၏ တီရှပ်လေးကို အပေါ်သို့လှန်တင်လိုက်သည်။

ငေါက်ကနဲ ငေါက်ကနဲ ကျစ်လစ်မာတင်းသော နို့ကြီးနှစ်လုံး ထွက်ပြူ၍လာသည်။ ဖြူဝင်းသောနို့အုံကြီးများတွင် အကြောစိမ်းကြီးများက ယှက်သန်းနေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ နို့ကြီးနှစ်လုံးကို စုံကိုင်ကာ ဖွဖွချေပေးရင်း မသိမသာလေးဆွဲကာ လီးကို ဖြေးဖြေးချင်းစိုက်ချလိုက်သည်။

“ အိ....အိ....အ.....အမေ့ရေ သေပါပြီ .. အားပြန်ချွတ်ပေးပါ ကွဲသွားပြီ...အီး...... ”

လီးတန်ကြီးက တဝက်လောက်ထိဝင်သွားကာ ဂွေးအုကြီးများက သွယ်သွယ်၏ ဖင်ဝကို ဖိကပ်မိနေသည်။ အမွှေးကြမ်းကြီး များ၏ ယားကျိကျိအထိအတွေ့နှင့် စောက်ခေါင်းထဲသို့ ဇိကနဲစိုက်ဆင်းလာသော လီးတန်ကြီး၏ အတွေ့အရသာများကြောင့် သွယ်သွယ် လောကကြီးကို မေ့သွားကာ မျက်တောင်များစင်းပြီး တဟင်းဟင်းဖြစ်လာသည်။ ဖေတင် သူ့ကိုယ်ပေါ်မှ စွပ် ကျယ်ချိုင်းပြတ်ကို ခေါင်းမှဆွဲ၍ ချွတ်လိုက်သည်။ ဖေတင် ကိုယ်လုံးတီးဖြစ်သွားပြီ။ ထို့နောက် လီးကို တဆုံးသွင်းကာ ဖိကပ် စိမ်ထားပြီး နို့ကြီးနှစ်လုံးကို ငုံ့၍စို့သည်။

“ ဟင်း....ဟင်း....အား သေပါပြီ ဟင်း.....အင်း.... ချွတ်.....ချွတ်ပေးပါ ဦးလေး သေရပါတော့မယ်.. အမေရေ. ”

စောက်ခေါင်းထဲက လီးက ခဏကြာအောင် ငြိမ်နေတော့ သွယ်သွယ် မနေတတ်တော့။ အဖျားတက်သလို တဟင်း ဟင်းဖြစ်လာပြီး ဖေတင်၏ လက်မောင်းအိုးကြီးတစ်ဖက်ကို ထုရိုက်ရင်းအထဲမှ မဆန့်မပြဲဝင်နေသော လီးကြီးကိုလည်း စောက်ဖုတ်နှင့် ညှစ်၍ပြောသည်။ ဖေတင်ကိုယ်ကိုကြွကာ လီးကို လျှောကနဲဆွဲ၍ ထုတ်လိုက်သည်။

“ ပြွတ်....ဖွတ်...အင်း....ဟင်း..... ”

ဖေတင် လီးကို ပြန်၍ဆောင့်အချ သွယ်သွယ်က မစောင့်နိုင်တော့ဘဲ သူမ၏ ဖင်ကြီးကို တစ်ထွာလောက်မြင့်အောင် ကော့ပင့်ဆောင့်၍ လီးကြီးကို ပြန်၍သွင်းလိုက်သည်။ ပြီးတော့မှ ကျေနပ်သွားပုံဖြင့် ဟင်းကနဲ သက်ပြင်းချလိုက်သည်။ ငယ်ငယ်ချောချောလှလှ သိပ်ထန်သောကောင်မလေးကို ချနေရပြီမို့ ဖေတင် အကျေနပ်ကြီး ကျေနပ်၍နေသည်။

“ သွယ်သွယ်....အပေါ်ကနေပြီး စိတ်ကြိုက်တက်ဆောင့်ပါလား....

“ အင်း....လုပ်မယ်....ဆင်း....ဆင်း....ဦးလေး.... မြန်မြန်ဆင်း...... ”

သွယ်သွယ် ရာဂစိတ်တွေ ပေါက်ကွဲနေပြီး အငမ်းမရပြောပြီး ပက်လက်ဖြစ်သွားသော ဖေတင်၏ အပေါ်သို့ ခွတက် ကာ ဧရာမလီးကြီးကို လက်တစ်ဖက်ဖြင့် ကိုင်လိုက်ပြီး အားရပါးရဖိဆောင့်ချလိုက်သည်။

“ ပြွတ်...ဖွတ်....ဗြစ်....ဗြစ်....ပြွတ်....အား...အ.... အား...... ”

မိန်းမကြမ်းတော့ ယောက်ျားမခံနိုင်ဖြစ်ရသည်။ လီးကြီးအပေါ်ယံအရေပြားကို စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားများဖြင့် ဖိညှပ်ကာ အားရပါးရဖိဆောင့်ချလိုက်သည့်အတွက် စောက်ပတ်ထဲသို့ လီးတဆုံးဝင်သွားသည့်အချိန်တွင် အရေပြားကို လီး အရင်းထိဖိဆွဲဆောင့်ချလိုက်သလို ဖြစ်သွားသည့်အတွက် ကျင်ကနဲ နာသွားပြီး ဖေတင် မျက်နှာကြီးမဲ့သွားကာ အား ကနဲ အသံထွက်သွားသည်။

လီးတဆုံးဝင်သွားပြီးနောက် သွယ်သွယ်က ဆီးခုံခြင်းပွတ်လှည့်ပေးကာ ဒူးထောက်ချလိုက်ပြီး ဖေတင်၏ ရင်အုပ်ကြီးပေါ်သို့ သူမ၏ လက်လေးများထောက်လိုက်ပြီး ရှုံ့မဲ့မဲ့ဖြစ်နေသော ဖေတင်၏ မျက်နှာကို အငမ်းမရငုံ့၍နမ်းသည်။ ပြီးတော့မှ သူမက ဖင်ကိုကြွကြွပြီး တစ်ချက်ခြင်း ဆောင့်ဆောင့်လိုးသည်။

“ ပြွတ်....ပြွတ်...ဖွတ်...စွပ်...ပလွတ်....ဗြစ်... .ပြွတ်... .ဗြစ်....ဗြစ်...စွပ်....စွပ်..... ”

“ အင်း....ကောင်းလားဟင်....ဦးလေး..... ”

“ အင်း....သွယ်သွယ့်ဟာလေးက ကြပ်ညှပ်နေတာပဲ ... .သိပ်ကောင်းတာပဲ..... ”

“ ပြွတ်....စွပ်....ဗြစ်....ပြွတ်.....စွပ်....ပြွတ်...... ”

“ ဒါဆို ဦးလေးကြိုက်ရင် ကျမတို့ နေ့တိုင်း လုပ်ကြမယ်နော်..... ”

“ ရွှတ်..... ”

“ အင့်....အင့်....အင့်..... ”


ပြီးပါပြီ။




Saturday, August 2, 2014

ဇဇ (သို့) စိတ် (စ/ဆုံး)

ဇဇ (သို့) စိတ် (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - Steven Job

အခန်း ( ၁ )

သူရဇ္ဇ (ခ) ဇဇ (နာမည်တူခဲ့ကခွင့်လွှတ်ပါ)

ကျောင်းနာမည် သူရဇ္ဇ၊ အိမ်အခေါ်က ဇဇ၊ မိသားစုထဲ သမီးသုံးယောက်မွေးပြီးတော့ အငယ်ဆုံးသား။ အမတွေကြား ကြီးပြင်းလာတော့ သိမ်သိမ်မွေ့မွေ့၊ အဖေဖြစ်သူက အခြောက်ဖြစ်သွားမှာစိုးလို့ ရပ်ကွက်ထဲကဇိုးလေးတွေနှင့် ပေါင်းခိုင်တယ်။ လူက အီမိုကေနှင့်အသားဖြူဖြူ၊ အရပ်ကငါးပေလေးလောက်ပါ။ ရပ်ကွက်ထဲက ဇိုးလေတွေနှင့်နေတော့ ဂွင်းလေး တိုက်တတ်တယ်။ ဒါပေမယ့် လုပ်နေရင်း လီးက ပျော့သွားတယ်။ ဖာသွားချတယ်၊ လိုးနေရင်း ပျော့သွားတယ်။ လီးကမတောင်ပဲ သုတ်က ထွက်သွားတတ်တယ်။ စိတ်က မလာလို့ မဟုတ်ဘူး။ အဖေဖြစ်သူက ကျားကျားလျားလျား ဖြစ်စေချင်တယ်။ ရန်ဖြစ်ရင် နောက်ကနေ လိုက်ရှင်းပေးတယ်။ ကိုယ်ဟာကိုယ် လူမိုက်လိုလိုနှင့် ဂျိုလေးတကြွကြွပေါ့။

ဒီလိုနှင့် သူငယ်ချင်းတွေနှင့်လမ်းသွားရင်း ဟိုဘက်ရပ်ကွက်က တစ်ကောင်နှင့် သွားတိုက်မိတယ်။ စကားများကြတာ ဟိုဘက်ကကောင်က မချေမငံ ပြောလို့ ဝိုင်းသမလိုက်တာ ။ အဲဒီလူ စုတ်ပြတ်သတ်သွားတယ်။ လူနှစ်ယောက်က ချုပ်ပေးပြီး ဇဇနှင့်နောက် တစ်ယောက်ကထိုးကြတာ။ ပွဲပြီးတော့ ဟို တစ်ကောင်အကြောင်းပြောပြီး ဟား နေကြတာ။ ရဲစခန်းတိုင်လည်း အဖေက အာမခံနှင့်ထုတ်မှာ။ ဒါပေမယ့် ရဲစခန်းကလည်း အကြောင်းမကြားဘူး။ 

နောက်တစ်လလောက်မှာ ညဘက် သူငယ်ချင်းဆော်နှင့်ချိန်းပြီး ပြန်လာတယ်။ စာသင်ကျောင်းနား အရောက်မှာ ကျောင်းဝန်းဘက်ကလူတွေ ထွက်လာပြီးဝိုင်းချုပ်တော့ ဇဇ ပြေးမလွတ်ဘူး၊ ဘယ်သူတွေလည်းကြည့်တော့ သူတို့ ထိုးလိုက်တဲ့သူ။

" ဟေ့ကောင်သူရဇ္ဇ၊ မင်းတို့အလှည့်တုံက ငါ့ကို လူအင်အားနှင့်ဝိုင်းထိုးတယ်၊ ဒီတစ်ခါ ငါတို့အလှည့်"

" ဟေ့ကောင်တွေ လမ်းပေါ်မှာလူမြင်မယ်၊ကျောင်းခြံထဲဆွဲခေါ်လိုက်"

လူအင်အားမမျှတော့ ဇဇမှ ာပါသွားတယ်။ စာသင်ခန်းဘက်ခေါ်ပြီးတော့

" ဒီကောင်က ငါ့ကိုထိုးသွားတာ ငါ့မှာအမာရွက်တွေထတုန်း မအေလိုးကို ပညာပြမှ ရမယ်"

" ဟေ့ကောင်တွေ ထိုင်ခုံပေါ်မှောက်ချလိုက်"

" အေးးအေး"

" ဟေ့ကောင်တွေ ငါ့ကိုဘာလုပ်မလို့ လဲ"

" အေး မင်းကို ဖင်ချမလို့"

" ဘာကွ .မင်းတို့..မင်းတို့"

စကားတောင်မဆုံးသေးဘူး ။ ပုဆိုးအချွတ်ချခံလိုက်ရတယ်။

" မလုပ်ကြပါနှင့်ကွာ ငါတောင်းပန်တယ်။"

" ဟားးဟား တူဖြစ်တုန်းထုရင်ပေဖြစ်တဲ့အခါလည်း ခံပေါ့ကွာ"

ဇဇ ရုန်းလို့မရတော့ဘူး၊ စာရေးထိုင်ခုံမှာ မှောက်နေရတယ်။ ဖင်ကိုဂျေသုတ်ပြီး လီးတချောင်းြွတ်ကနဲ ဝင်လာတယ်။

" မလုပ်ကြပါနှင့် ငါတောင်းပန်ပါတယ်"

တောင်းပန်နေတုန်းမှာပဲ လီးက အဆုံးထိဝင်သွားတယ်။

" ဗျစ်..ဗျစ်..ဗျစ်"

" အားးး မအေလိုးနာတယ်"

သူဆဲပေမယ် လိုးတဲ့အကောင်ကရပ်မပစ်တဲ့ အပြင် အင်အားနှင့်ထပ်လိုးတယ်။ ဂျေသုတ်ထားပေမယ့် နာကျင်တစ်ဆို့မှု့က ရှိနေတယ်။ နာကျင်မှု့နှင့်အောက်အီးခံနေရတယ်။

" ဗျစ်..ဗျစ်....ဗျစ်..ဘွတ်"

" အားးဟားး....အာ့ နာတယ်။

ဖင်ထဲကစပ်ဖျဉ်းဖျဉ်းကြီးခံစားရတယ်။ ဇဇခမျာ အံဩမိတယ်။ ကိုယ်ဖင်ကို သူများလိုးနေပေမယ့် လီးက တောင်နေတာ၊ အလိုလို အရည်တွေထွက်လာတယ်။ ရှေ့လူပြောင်းပြီး နောက်တစ်ယောက်လိုးတယ်။ ပထမ လူလိုးပြီးတဲ့ သုတ်ရည်တွေဖင်ထဲရှိလို့ သိပ်မနာပေမယ့် အောင့်နေတာ။ ဒုတိယလူလိုးတဲ့ အချိန်မှာ လီးကအရမ်းတောင်ပြီး သုတ်ထွက်သွားတယ်။ မကျေနပ်ပေမယ့် စိတ်ထဲမှာ တစ်မျိုးခံစားရတယ်လေ။

ဒုတိယလူ လိုးတဲ့အခါ ဇဇဟာ ရုန်းကန်နိုင်လောက်တဲ့ အင်အားက မရှိတော့ဘူး။ ရုန်းကန်နေရင် ပိုနာလို့ စိတ်လျော့ပြီး စအိုကြွက်သားကို ဖွင့်ပေးရတော့တယ်။ ဒုတိယလူ သုတ်တွေပန်းသွားပြီးတဲ့ အခါ နောက်တစ်ယောက်က ထပ်လိုးပြန်တယ်။ သုတ်ရည်တွေများပြီး ဖင်က အသံတွေတောင် ထွက်လာတယ်။ တဗွက်ဗွက် မြည်နေတာ။ အသံကြားပြီး ရှက်လာတယ်။

ဒါပေမယ့် ခုနတုန်းက သုတ်ထွက်သွားတဲ့ သူလီးက ပြန်တောင်တယ်။ ကိုယ်ဘာသာလည်း အံ့ဩမိတယ်။ တတိယလူ လိုးတဲ့အခါကျတော့ ဇဇဖင်ဟာ ချောနေပြီး စအိုကြွက်သားကို ဖွင့်ထားစရာ မလိုတော့ဘူး။ လီးကိုအဆုံးထုတ်၊ ပြန်လိုး ချောချောချူချူ ဝင်တယ်။ အဲလူ လိုးနေတုန်း ဇဇလည်း ဒုတိယတကြိမ် သုတ်ထွက်သွားတယ်။ ငါးယောက်လုံး လိုးပြီသွားတဲ့ အခါ ဇဇ တစ်ယောက် ချက်ချင်း မထနိုင်ဘူး၊ ဟိုလူတွေ ထွက်သွားမှ ထလို့ရတယ်။ ဆောင့်ကြောင့် ထိုင်လိုက်တဲ့အခါ သုတ်တွေ စအိုထဲက ထွက်ကျကုန်တယ်လေ။

...................................................

အခန်း ( ၂ )

ဇဇအိမ်ပြန်လာပေမယ့် ဒီအကြောင်းမပြောရဲဘူး၊ ယောက်ျားချင်း မုဒိန်းကျင့်ခံရတယ်ဆိုတာ ရှက်လွန်းလို့။ အိမ်မှာပဲ အခန်းအောင်းနေရတယ်။ ဖင်တွေလည်းကျိန်းနေတာ။ ကိုယ့်ဖင်ကိုယ်ကိုင်မိရင် အဲဒီအကြောင်းတွေပဲ တွေးမိတာလေ။ တွေးမိရင်းလီးက တောင်လာတယ်။ တပတ်လောက်နေပြီးတော့လည်း ဖင်ကိုကိုင်ကြည့်မိတယ်။ အတွေးကရောက်သွားပြန်ရော။ အဲဒီတော့ လီးကတောင်လာတယ်။ တောင်နေတဲ့လီးကို ပြန်ကျအောင်ဂွင်းတိုက်မယ် လုပ်တော့ မရပြန်ဘူး။ ဒီတော့ဇဇက ကိုယ့်ဖင်ထဲ လစ်တစ်ဆစ်လောက် ထည့်ပြီးတိုက်တယ်။

အဆင်ပြေတယ်။ ခါတိုင်းလိုမဟုတ်ဘူး။ ဖီလ်းအရမ်းရှိတာ။ နောက်တော့လည်း လက်နှင့် အဆင်မပြေတော့ဘူး၊အဲဒါထက်ကြီးတဲ့ပစ္စည်းတွေ သုံးရတယ်။ တဖြေးဖြေးနှင့်လူလည်း လီးကိုသတိရလာတယ်။ ဖြေဖြောက်ရတာ မလွယ်ဘူး၊ ဂွင်းတိုက်ရတာ မလွတ်လပ်တော့ဘူး၊ ဖင်ထဲတစ်ခုခုထည့်မှဆိုတဲ့ စိတ်က ဖြစ်နေတာလေ။ အပြင်မှာလည်း ဖင်မခံချင်ပါဘူး။ အခြောက်လည်း မလုပ်ချင်ဘူးလေ၊ ကိုယ်က လီးတောင်နေကိုး။ တဖြေးဖြေးနှင့်ဖင်ထဲပစ္စည်းထည့်တဲ့ကိစ္စကို မေ့ထားချင်လာတယ်။ လူလည်းအရင်လိုအပြင်မထွက်ပဲ အိမ်အလုပ်ကို ကူတာပေါ့။သူငယ်ချင်းနှင့်လည်းချစ်သူတွေ ဖြစ်နေပြီ။ အဲ သူနှင့်တွေ့ရင်လည်း လီးကတောင်လာပြန်တယ်လေ။

အိမ်ကလည်း ဇဇတစ်ယောက်ငြိမ်လာလို့ အိမ်ထောင်ချပေးချင်လာတယ်။ သဲသဲတို့ဖက်ကလည်းသဘောတူတာကြောင့် သဲသဲနှင့်ယူလိုက်ကြတယ်။

မင်္ဂလာဆောင်ပြီးတာနှင့်ငွေဆောင်ကို ဟန်းနီးမွန်းထွက်ခဲ့တာပေါ့။ သဲသဲလည်းအရပ်က ငါးပေနှစ်လက်မလောက်ရှိတယ်၊ လုံးကျစ်ကျစ်ကိုယ်မှာ တင်သားလုံးလုံးလေးတွေနှင့် ချစ်စရကောင်းတယ်။ အားလုံးက အသက်ဆယ့်ရှစ်ပြည့်ပြီးရုံလေးသာရှိတော့ ခေတ်မှီတဲ့ စုံတွဲလေးပေါ့။ သုသဲဆိုရင်ဆံပင်ဂုတ်ဝဲကို ဆေးရောင်နှစ်မျိုး ကာလာဖောက်ထားသေးတာ။

ငွေဆောင်ရောက်တော့ ညဖြစ်နေပြီ။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်လင်မယားဆိုတော့ လိုးရမှာပေါ့။ သူငယ်ချင်းကနေချစ်သူဖြစ်ပြီး လင်မယားဖြစ်တာလေ။ အားလုံးကပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပါ။

" သဲသဲ"

" ဟင်"

" ရင်ခုန်နေလား"

" အင်းပေါ့"

" နင်ရော ရင်မခုန်ဘူးလား"

" အေးခုန်တာမှ ရင်ရော လီးရောပဲ"

" ပြစမ်းပါအုံး"

" ကျနော်လည်းလီးကိုပြတယ်"

" အယ်ကြီးသားပဲ"

" ဟင်..နင်ကလီးမြင်ဖူးလို့လား"

" အမလေးဟယ်.ဖုန်းရှိရင်အကုန်မြင်ဖူးတာပဲ"

" အော..နင်အပြာကားကြည့်တာပေါ့"

" အေး လူလစ်ရင်ကြည့်တယ်"

" ကြည့်ပြီးနင်ဘာလုပ်လဲ"

" ငါလက်နှင့်ငါလုပ်တယ်လေ"

" နင်ကော မလုပ်ဘူလား"

" လုပ်တာပေါ့ဟ"

" ဟီးးဟီးးအတူတူပဲ"

" အေးငါနို့စိုချင်တယ်၊"

" စို့ လေ.ငါလည်းတိုက်ကြည့်ချင်တာရော့ စို့"

" အားနို့ကလည်း လုံးကျစ်ကျစ်ကလေးပဲချစ်စရာ"

" ဟားးဟ..ရယ်ရတယ်"

" ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ်"

" အားကောင်းတယ်ဇဇ..အားးးး"

.............................................................................

အခန်း ( ၃ )

" ပလပ်..ပလပ်".

" အိုး..အင်းးဟင်းးဟင်းး"

" ပြွတ်..ပြွတ်..ပြွတ်

ကျနော်လည်း တီဗီတွေထဲက အတိုင် းနို့ကိုအမျိုးမျိုးစို့လိုက်တယ်။ နို့ကလည်း လုံးကျစ်ကျစ်ကလေးဆိုတော့ နို့အုံကြီးတစ်ခုလုံးပါးစပ်ထဲသွင်းပြီး စို့ပစ်တာ။ နို့သီးခေါင်းကလေးတွေကို စို့လိုက်၊ လျှာဖျားလေးနှင့်ယက်လိုက်စုပ်လုပ်နှင့် လုပ်တော့ သဲသဲလည်းဖီလ်းလင်တွေ တက်လာတယ်။ တအင်းအင်းးကို အော်နေတာ၊ ဟိုတယ်ခန်းဆိုတော့ အော်လို့ရတယ်။ ဘယ်သူမှမရှိတာနှစ်ယောက်သား စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ်ပေါ့

" အာ..နင် နို့ပဲစို့နေတော့မှာလား"

" ဟမ်..ဘာလဲမှုတ်ပေးရမှာလား"

" ချစ်သက်သေလည်း ပြစမ်းပါဟ"

" ပြောတတ်ပါ့.သဲသဲရာ"

" ငါလည်းခံစားဖူးချင်တာလေ၊နင့်ကိုလဲပြန်လုပ်ပေးမှာပေါ့"

" အေးပါ လုပ်ပေးပါ့မယ်"

" ဇဇ နင်အားလုံးချွတ်ဟာ၊ငါလည်းအားလုံးချွတ်ပေးမယ်"

" အေး ကောင်းတယ်"

ကျနော်တို့လည်း အားလုံးချွတ်လိုက်ကြတယ် ။ သဲသဲက ခေါင်းအုံးခုပြီးတောင် ပက်လက်လှန်နေပေးသေးတယ်။ ကျနော်လည်း သဲသဲပေါင်ကိုအပေါ်တင်ပြီးအဖုတ်ပြူးလာအောင်လုပ်တယ်။ ပြီးတော့မှအဖုတ်ကို သေသေ ချာချာယက်လိုက်တယ်။

" ဘယ်လိုလည်းအဖုတ်ကောလှလား"

" လှတော့လှတယ်၊အမွေးတွေ ထူတယ်ဟ"

" မနက်ဖြန်နင်ငါ့ကိုအမွေးရိတ်ပေး ၊ ငါလည်းနင့်အမွေးရိတ်ပေးမယ်"

" အေး ကောင်းတယ်"

ကျနော်လည်းပြောပြီး အဖုတ်ကိုယက်လိုက်တယ်။ အပြားလိုက်ယက်လိုက်ဖြဲပြီးလျှာကို စု ယက်လိုက်၊ အစေ့ကိုစုပ်လိုက်နှင့်တော်တော်ကြာအောင်ယက်တာ၊ သဲသဲအဖုတ်ထဲကအရည်တွေထွက်လာတယ်။ ကျနော်လည်းမရွံအားပါဘူး၊ မြိုချက်လိုက်တယ်။သဲသဲလည်းတဟင်းဟင်း တအားအားးအော်ညည်းနေတာပဲလေ

" အားးကြိုက်တယ်ဟာ၊အရမ်းကောင်းတာပဲ၊ယောကျ်ားရရင်ယက်ခိုင်းမယ်အားခဲထားတာ ဟီးဟီး"

" အေးလေ.ငါလည်းစုပ်ပေးဦး"

" စုပ်ပေးမှာပေါ့"

သဲသဲလည်း ကျနော့်လီးကိုစုပ်ပေးတာလေ၊ လီးကလည်းသွေးကြောတွေပေါက်ထွက်မတတ်တောင်လာတယ်။ သဲသဲကတော့ သင်စရာမလိုဘူး၊ လီးစုပ်တတ်တယ်။ လျှာသိမ်းပြီးယက်လိုက်၊လီးထိပ်ဝကိုလျှာဖျားလေးနှင့်ထိုးလိုက်ဒစ်တွေကို လျှာနှင့်ယက်လိုက်နှင့်ငါးမိနစ်လောက်ကြာတယ်

" တော်ပြီ ဇဇ အာညောင်းလာပြီ"

" အေးပါ..ငါလိုးတော့မယ်"

" လိုးတော့..ရပြီ"

သဲသဲကလှဲချလိုက်ပြီး ကျနော့်ကိုပြောတယ်။ ကျနော်လည်းသူ့ပေါင်ကြားဝင်ပြီး လိုးလိုက်တယ်။ လီးကိုဖြေးဖြေးချင်းထည့်တာပါ။

" ဗျစ်..ဗျစ်..ဗျစ်"

လက်ဆော့ထားလို့ လိုးရတာသိပ်မကျပ်ပါဘူး။ အမှေးပါးနားအထိပဲတင်းနေတာ။ကျနော်ဆက်လိုးပြီးလီးကို အဆုံးထိသွင်းတယ်။

" ဗျစ်..ဗျစ်....ဗြိ"

" အာ့.....ဖြေးဖြေးဟ၊အမှေးပါး ပေါက်သွားတယ်ထင်တယ်"

" နင်လက်နှင့်လုပ်တာ အမှေးပါး မပေါက်သေးဘူးလား"

" ငါကအစေ့ပဲ ပွတ်တာ"

" အော်...အေးအေးးအေးး"

ကျနော်လည်း တဖြေးဖြေးချင်းအသွင်းအထုတ်လုပ်တယ်။

" ဗျစ်..ဗျစ်..ဘွတ်..ဖတ်..ဖတ်"

" အင့်..အင်းးဟင်းးး"

" လိုးနေရင်းတန်းလန်းလီးကပျော့ချင်လာတယ်။လိုးနေတယ်လိုးနေတယ်လို့ စိတ်ကိုနှစ်မြုပ်ပြီးလိုးတယ်။

" ဗျစ်..ဗျစ်..ဗျစ်..ဘွတ်"

" ဇဇ..ပျော့သွားသလိုပဲ"

" အေးဟ..ငါ့ကိုစုပ်ပေးဦး"

" လာလေ"

သဲသဲက ပက်လက်အနေအထားကခေါ်တော့ ကျနော်ရှေ့ကိုတိုးပြီး သဲသဲပါးစပ်ထဲလီးသွင်းလိုက်တယ်၊ သဲသဲကကျနော့်ဖင်ကိုကိုင်တယ်ဗျ။ ဗြုန်းဆို ဟိုကောင်တွေကို သတိရလာတယ်၊ဖင်ချခံခဲ့တာသတိရပြီး လီးကတောင်လာတယ်။

" ရပြီ.သဲ..သဲ"

" အေးးလုပ်တော့"

ကျနော်လည်းထပ်လိုးတယ်။ကျနော်ပြီးသွားတယ်။သုတ်တွေထွက်သွားတော့တယ်။

" ဇဇ.နင်ပြီးသွားတာလား"

" အေး..လေ"

" ငါမပြီးသေးဘူး"

" ဟင်"

" ငါက အဖုတ်ပွတ်တာဝါရင့်နေပြီ၊အနည်းဆုံး နာရီဝက်လောက်ကြာတယ်ဟ"

" ဟေ"

" ငါတန်းလန်းကြီးဟ၊ငါ့ကိုနို့စို့ပေး၊ ငါဘာသာပွတ်မယ်"

" အေးပါ ငါစို့ပေးမယ်"

ကျနော်လည်းအာညောင်းအောင် စို့ပေးလိုက်တယ်။ သူကပြီးခါနီး

" လာ ငါနင့်လီးစုပ်ပေးမယ်"

ကျနော်လည်းသူ့မျက်နှာပေါ်ခွတိုင်ပြီး လီးကို သဲသဲပါးစပ်ထဲထည့်လိုက်တယ်။သဲသဲကလက်တဖက်က သူ့အဖုတ်ကိုပွတ်ပြီးလက်တဖက်က ကျနော့်ဂွေးဥနှင့်ဖင်ကိုလာပွတ်တယ်။ ကျနော်လီးကြပ်တောင်လာတယ်။ သဲသဲက နောက်သလိုပြောင်သလိုနှင့် ကျနော့်ဖင်ထဲလက်တစ်ဆစ်ထိုးထည့်တယ်။ သဲသဲလည်းပြီးတော့ ကျနော်လည်းသုတ်တွေ ထွက်သွားတယ်။

" ထွီ.လူညစ်ပတ်..ပါးစပ်ထဲပြီးသွားတယ်၊ကောင်စုပ်"

" ဆောရီး..ငါဘယ်လိုဖြစ်သွားတယ်မသိဘူး"

" အေးငါလည်း သတိထားမိတယ်၊နင့်ဖင်ထဲလက်ထိုးထည့်တာ နင့်လီးတောင်လာတာ"

" အေးးဟုတ်တယ်ဟ"

" အေးနောက်တစ်ခါလုပ်ရင် နင့်ဖင်ထဲ ငါ့လက်ထိုးပြီးလုပ်ခိုင်းမယ် သိလား၊"

" အေးပါဟ"

" နင်အခြောက်များ ဖြစ်နေတာလား"

" ဟာ..နင်ကလည်း"

" မရှက်ပါနှင့်လင်မယားတွေဖြစ်နေပြီကို"

" မရှက်ပါဘူးဟ တကယ်ပါ"

" အင်းနင်ဆိုက်ကိုဖြစ်နေသလိုပဲ"

" ဟာ..နင်ကလည်း"

ငွေဆောင်မှာနေတဲ့ အချိန်လိုးရင်သဲသဲက ဖင်ထဲလက်သွင်းပေးတယ်။ ပက်လက် ကုတင်ကို ကျောမှ လိုးမှ အဆင်ပြေတယ်ဗျ။ ကျနော်ပြီးလဲ သူကမပြီးဘူး၊ ကျနော်မှာနို့စို့ပေးရင်စို့၊မဟုတ်ရင် သဲသဲအဖုတ်ကိုယက်။ သူပြီးမှ ရပ်ရတယ်။ ကုန်းလိုးရင်လည်း အဆင်မပြေဘူးဗျာ။သဲသဲကလည်း ကာမစိတ်ပြင်းထန်တယ်၊ လိုးတိုင် းသူပြီးရမှပါ ။နောက်တော့ ငွေဆောင်ကပြန်လာလိုက်တယ်။

...........................................................

အခန်း ( ၄ )

ငွေဆောင်ကပြန်လာပြီး အိမ်မှာလည်းဒီအတိုင်းပါပဲ။ ကြာလာတော့ သဲသဲက ကျနော့်ကို စိတ်ညစ်လာတယ်။ အိမထောင်ရေးဆိုတာ ငွေရှိရုံနှင့်မှ မလုံလောက်တာလေ၊ ကြင်နာယုယမှု့နှင့်ကာမဆန္ဒပြည့်ဝမှ သာယာတာလေ။ ပထမလတွေမှာသာ စကားမများပေမယ့် နောက်တော့ စကားက များလာတယ်။

သူနှင့်ဆက်ဆံရင် သူ့အလိုလိုက်ပြီးစုပ်ပေးမှုတ်ပေးရုံနှင့် မရတော့ဘူး။ ကျနော်လည်းကိုယ်ဟာကိုယ် အားမရဘူးလေ၊ သူကလည်းအားမရဘူး။

" ဇဇရယ် နင့်ကိုလည်းသနားသလို ငါ့ကိုလည်းငါ သနားတယ်"

" ဟင်ဘာဖြစ်လို့လည်း သဲသဲ"

" နင်စဉ်းစားလေ၊ငါလည်းအပျိုဘဝကကိုယ့်လက်နှင့်ကိုယ်ပြီးတာပဲ၊ လင်ယူရင်လင်လိုးပေးရင် ပြီးမယ် မှတ်တာ၊ ငါတို့အိမ်ထောင်ကျလာတာ ကြာပြီ၊ ငါလည်း နင်လိုးလို့မပြီးဘူး၊ငါလည်းပြီးချင်တယ်"

" အေးပါ"

" နင်လည်းကြည့်လေ နင့်ဖင်ခေါင်းတောင်ကျယ်နေပြီ၊ ငါလက်သွင်းရတာ တမျိုး၊ ဟိုပစ္စည်းသွင်းရတာ တစ်မျိူး၊ ဒီပစ္စည်းထည့်ရတာတစ်မျိုးနှင့် ငါစိတ်ကုန်လာပြီ"

" အဲလိုတော့ မပြောပါနှင့်သဲသဲရယ်၊ငါကနင့်ကို အရမ်းချစ်တာပါ"

" ငါသိလို့ပြဿနာမတက်တာပေါ့၊ ငါလည်းလီးနှင့်အလိုးခံချင်တာကိုပြောနေတာ"

" ငါလူခေါ်ပေးရမလား"

" ဟယ် မလုပ်ပါနှင့်ဟယ် အရှက်တွေကွဲကုန်ပါ့မယ်"

" အေးလေ၊ ငါမစွမ်းတော့ လူအကူအညီတောင်းတာပါဟ"

" အမလေး.နင်က ငါ့ကိုတခြားလူနှင့်လိုးခိုင်ပြီး ကွဲမလို့လား"

" မဟုတ်ပါဘူး၊နင်ကကွဲခိုင်းတောင်ငါမကွဲနိုင်ဘူး"

" အေးပါ၊ငါသိပါတယ်"

" ဒါဖြင့်ဒီလိုလုပ်ပါလား သဲသဲ"

" ဘယ်လိုလုပ်မှာလဲ"

" ငါတို့အပြင်မှာ တစ်ယောက်ယောက်နှင့် ဒိတ်ရအောင်လေ"

" ဟယ်ဘယ်လိုလူတွေမှန်းလဲ မသိဘူးငါမလုပ်ရဲဘူး၊တော်ပါတော့ဟာ၊"

" အေးပါဟာ"

" နင်လည်းဘယ်လိုလုပ်မှာလဲ၊ဖင်ခံကြည့်ပါလား"

" အမ်..သဲသဲ.နင်နှော်နင်"

" အေးးနင်လည်းဖင်ခံမှဖြစ်မှာ မဟုတ်ရင်နင်နှင့်ငါကွဲလိမ့်မယ်၊ နင်က ဖင်ခံမှလီးကတောင်မှာ"

" နင်ဖင်ခံဖူးတာပဲ"

" နင်အဲဒါမပြောနှင့်တော့လေ"

" မဟုတ်ဘူး၊နင်စမ်းကြည့်ပေါ့၊"

" ငါက ဘယ်လို စမ်းရမှာလဲ"

" နင်စည်းရုံးလို့ရတဲ့သူပေါ့"

" ငါဒီမှာ လုပ်လို့မဖြစ်ဘူး"

" အေးအခြေအနေကောင်းရင် စမ်းကြည့်ရအောင်"

.........................................................

နောက်တော့လည်း ဒီကိစ္စကို မေ့မေ့ပျောက်ပျောက်ဖြစ်သွားတယ်။ ကလေးကလည်းမရသေးဘူး၊ ဘယ်ရမလဲ။ လုပ်ရတာ အဆင်မှမပြေတာလေ။ တစ်နှစ်လောက်နေတော့ မုံရွာဘက် ခရီးထွက်ခဲ့တယ်။ မုံရွာဘုရားဖူးမယ်ပေါ့။ စိတ်ထဲမှာလည်းမွန်းကြပ်နေတယ်။ ကျနော့်လိုပဲ သဲသဲလည်း စိတ်တွေ ထွက်ပေါက်ရအောင် သွားကြမယ်ဆိုပြီး ကားဂိတ်မှ ာလက်မှတ်ဖြတ်တာ၊ နောက်ဆုံးခုံပဲရတယ်။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် သွားပြီးမုံရွာမှ ာတပတ်လောက်နေမယ် ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်။

ကားလက်မှတ်ဖြတ်ပြီး ကားဂိတ်ကိုသွားကြတယ်၊ ကားဂိတ်ရောက်တော့ ဟိုကြည့်ဒီကြည့်ပေါ့။ အဲဒီမှ ာလူရည်သန့်သန့်တစ်ယောက် ရောက်လာတယ်။ ကားသမားက သူ့ကို ဆရာ ဆရာနှင့်ရိုရိုသေသေ ခေါ်တယ်။လူကလည်းအသက်မကြီးသေးဘူး။ ရှိလှမှ နှစ်ဆယ့်ခွန်ပေါ့။

သူကရုပ်ရည်ဖြောင့်ဖြောင့်ပဲ။ မှာစရာရှိတာမှာနေပြီးမှ ကားပေါ်တက်သွားတယ်။ ကျနော်တို့လည်းကားပေါ်တက်တော့ သူကလည်း နောက်ဆုံးတန်းအစွန်မှာ ထိုင်နေတယ်။ ကျနော်တို့ခုံက သူ့ဘေးမှာ။ ကျနော်က အလယ်ကဖြစ်တော့ သဲသဲကို သူ့ဘေးနားထိုင်းခိုင်းရတယ်။အဲလိုမထားရင် မဖြစ်ဘူး။ သဲသဲကကားစီးရင် အိပ်ငိုက်တတ်လို့၊ နောက်ပြီး ကျနော့် ဘေးကလည်း ယောက်ျားကြီးတွေ ကွမ်းစားနေတာ။သဲသဲကကွမ်းနံမခံနိုင်တဲ့သူလေ။

................................................

အခန်း ( ၅ )

" သဲသဲ"

" ဟင် "

" အဲဒီဘက်ကထိုင်လေ"

" အကိုကြီးကန်တော့နှော်"

" အားရတယ်ညီလေး.ရတယ်"

" လာထိုင်.ညီမလေး"

နှစ်လိုဖွယ်အပြုံးနှင့် အကိုကြီးက ပြောတယ်။

" အကိုကြီးက မုံရွာဘဲလား"

" ဟုတ်တယ် ညီ"

" ကျနော်ကသူရဇ္ဇပါ၊ခေါ်ရခက်ရင်ဇဇလို့ခေါ်နှော် အကိုကြီး"

" အော်အေးပါညီလေး"

" အကိုကြီးက မုံရွာကပဲလား"

" မဟုတ်ပါဘူးညီရာအလုပ်ကိစ္စလေးရှိလို့"

" ဒါနှင့်ညီလေးတို့ကရော"

" ကျနော်တို့က ဘုရားဖူးထွက်တာပါ"

" ေဩာ်..ဟုတ်လား"

ကျနော်လည်း စကားစမြည်ပြောရင်းအကိုကြီး နာမည်ကို မေးလိုက်တယ်။

" ခရီးသွားရင်မိတိဆွေဖွဲရတာပေါ့ အကိုကြီး၊သူကသဲသဲပါ"

" အေးညီလေး.အကိုကဇော်မိုး"

" ဟုတ်ကဲ့ အကိုကြီး တွေ့ရတာဝမ်းသာပါတယ်"

" အေး ညီလေး အကိုလည်း ဝမ်းသာပါတယ်"

" အကိုက ရန်ကုန်ကပဲလား"

" ဟုတ်တယ် ညီလေး"

" ကျနော်တို့က မုံရွာကို မရောက်ဖူးဘူး အကိုကြီး"

" ဟုတ်လား ညီ၊အကိုကတော့ ရောက်ဖူးတယ်"

" အဲဒါဆို ဟိုရောက်ရင် အကိုကြီးကို အကူအညီတောင်းရမယ်"

" ရပါတယ်ကွာ၊ အကိုကူညီပါ့မယ်၊ မင်းတို့ဘုရားဖူးသွားတာဆိုတော့ ဟိုရောက်ရင် အကိုအားရင် လိုက်ပို့ပေးမယ်"

" ဟိုမှာ ဘုရားတွေကို ဘာနှင့် သွားရလဲ"

" စိတ်မပူနှင့်ညီ၊ အကိုကားကို ဟိုတယ်မှာ ရပ်ထားခဲ့တာ၊ အခုကရန်ကုန်အရေးကြီးကိစ္စပေါ်လို့ ထွက်လာတာ၊ ကားမမောင်းချင်လို့ ထားခဲ့တာ၊ တစ်ယောက်တည်းဆိုလည်း ကားမောင်းရ ပျင်းတယ်ကွ"

" ကိုကြီးက ဘောစိပေါ့"

" မဟုတ်ပါဘူး၊ အကိုက အင်ဂျင်နီယာပါ"

" ဟား မိုက်တယ်၊သဲသဲအကိုက အင်ဂျင်နီယာဟ"

" ကောင်းလိုက်တာ"

" အကိုကြီးက ရန်ကုန်မှ ာမိသားစုရှိလား"

" အကိုက တစ်ကိုယ်တည်း လူပျိုကြီးပါကွာ"

ဇဇ ကြိတ်ပြီးဝမ်းသာသွားတယ်။ ဇော်မိုးမှာကျောင်းပြီးကတည်းက အလုပ်လုပ်နေရာမှ ယခု ကုပ္မဏီမှာရှယ်ယာရှင်ဖြစ်နေပြီး မုံရွာတွင် တင်ဒါဖွင့်ပွဲအတွက် ရောက်နေခြင်းဖြစ်သည်။ ဟိုတယ်တွင် ခဏနေပြီး ရန်ကုန်တွင် ကိစ္စပေါ်လာသဖြင့် ချက်ချင်းပြန်ကာ လိုင်းကားစီးပြီး ပြန်ခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ ကားပေါ်တွင်ချာတိတ်လင်မယားစုံတွဲနှင့်တွေ့ပြီး စကားပြော၍ လိုက်ပါလာခဲ့သည်။ ကားထွက်ပြီးမကြာမှီ သဲသဲမှာ အိပ်ငိုက်လာလေသည်။ မိုင်တိုင် ၁၁၅မိုင် ရောက်၍ကားရပ်တော့ သူတို့နှစ်ယောက်အား နိုးကာ ကားပေါ်မှဆင်းကြသည်။

" ညီလေး ထ.ထ"

" အင်းး.၁၁၅ မိုင်တောင် ရောက်ပြီ၊သဲသဲ..သဲသဲ.ထ.ထ"

" အေးပါ၊နိုးပါပြီ"

ကားပေါ်မှဆင်းပြီး ကိုဇော်မိုးကရှေ့ကနေကာသန့်စင်ခန်းသို့ သွားလေသည်။ ဇဇလည်းနောက်မှလိုက်လာပြီးနောက်

" အကိုကြီး ရှေ့ကသွားလိုက်၊ ကျနော်သဲသဲကိုစောင့်လိုက်ဦးမယ်"

" အေးညီလေး၊ ဘာစားမလဲ အကိုမှာထားလိုက်မယ်၊"

" ထမင်းကြော်ကြက်သားနှင့်နှစ်ပွဲမှာပေးပါ အကို"

" အေး.ညီလေး"

ဆိုပြီး ကိုဇော်မိုးဆိုင်ဘက်ထွက်သွားချိန် သဲသဲကသန့်စင်ခန်းမှ ထွက်လာသည်။

" သဲသဲ"

" ဘာလဲ"

" အကိုကြီးကို သဘောကျလား"

" ဘာကို ပြောတာလဲ"

" ဟိုလေ.နင့်နှင့်ငါ ပြောထားတဲ့ ကိစ္စ"

"ဟင်.."

သဲသဲမှာသတိရပြီးရှက်သွားလေသည်။

" ဟေ့ ကြည့်လည်းလုပ် သောက်ရှက်ကွဲနေမယ်"

" နင်သဘောကျရင် ငါရှေ့တိုးမှာ"

" နင့်သဘောပါ" 

သဲသဲမှ ာသဘောကျသော်လည်း ဆင်ဝှေ့ရန်ရှောင်နည်းနှင့်ပြောလိုက်သည်။ ဆိုင်ထဲရောက်ကာ ကိုဇော်မိုးမှာထားသေ ာစားစရများစားပြီး ကားပေါ်ပြန်တင်ခဲ့သည်။

ညဘက်ရောက်လေ သဲသဲမှာအိပ်ငိုက်လေဖြစ်ပြီး ပထမတော့ ဇဇအားမှီနေရာမှ တဖြေးဖြေး ကိုဇော်မိုးပေါ်သို့ မှီလာသဖြင့် ကိုဇော်မိုးမှာ သဲသဲအားရင်ခွင်ထဲ ထည့်ထားရသည်။

................................................................

အခန်း ( ၆ )

တစ်လမ်းလုံးလည်း သဲသဲဟာဇော်မိုးအပေါ်မှီအိပ်ရုံမက ရင်ခွင်ထဲရောက်နေလို့ ဇော်မိုးလည်းပွေ့ထားရလေသည်။ မုံရွာရောက်ချိန် မနက်လေးနာရီလောက်မှ ရောက်သဖြင့်နှစ်ယောက်စလုံးကို နှိုးရလေသည်။

" အကို ရောက်ပြီလား"

" အေးဟ."

ဇော်မိုးမှာ ကားကိုလိုက်ရှာရာ ဟိုတယ်မှ လာရောက်ခေါ်ပေးသဖြင့် ကားဆရာအား စောင့်ခိုင်းပြီး

" ညီလေးမင်းတို့ရော အကိုနှင့်လိုက်တည်းမလား"

" အကို ဒီကဟိုတယ်တွေလူပြည့်နေပြီ၊ ဘုရားဖူးတွေရော အကိုတို့လိုလူတွေရော စုပြုံရောက်နေတာ။ဟိုတယ်တွေ ပြည့်ကျပ်လို့"

" ဟေ.ဟုတ်လား"

" ညီလေးတို့အခန်းမလွယ်ရင်လည်း ကိုယ့်အခန်းတည်းပေါ့ကွာ၊မင်းတို့က စုံတွဲဆိုတော့ အားတော့ နာတယ်"

" ကောင်းတာပေါ့ အကို"

" ကိုဇော်မိုးက အလုပ်လုပ်လို့ရအောင်"

Extra bed ပါသောနှစ်ယောက်ခန်းယူထားသဖြင့် ဇဇတို့ကိုခေါ်၍ ရလေသည်။ ဇဇလည်းကိုဇော်မိုးအခန်းဆီသို့ လိုက်သွားသည်။ အခန်းထဲရောက်တော့ အခန်းထဲမှာ စာရွက်စာတမ်းများနှင့် ပရင်တာပါ တွေ့ရသည်။ စာရွက်စာတမ်းများမှာ စီစီရီရီနှင့်သပ်သပ်ရပ်ရပ်ထားသည်ကိုတွေ့ရသည်။

" ကဲ ညီလေး ဟိုဘက်ကုတင်မှ ာမင်းတို့အိပ်၊ငါဒီဘက်မှာအိပ်မယ်"

ဆိုပြီးပြောသဖြင့် ဇဇတို့လည်းနှစ်ယောက်အိပ်ကုတင်မှ ာအိပ်ကြသည်။ မိုးလင်း ခုနှစ်နာရီရှစ္နာရီမှ ဇဇနှင့်သဲသဲတို့ နိုးလာရာ၊ကိုဇော်မိုးရေချိုးနေငည်ကို ကြားရသည်။ ရေချိုးခန်းမှထွက်လာစဉ် ဇဇနှင့်သဲသဲတို့ကြည့်လိုက်ရာ ကြွက်သားများတောင့်တင်းပြီးအဆီမရှိသေ ာဝမ်းဗိုက်မှာကြွက်သားများနှင့်ပြည့်နေသည်ကိုတွေ့ရသဖြင့် ဇဇက သဲသဲဖက်လှည့်ကြည့်ရာ၊သဲသဲလည်းပြုံးပြသည်။

" ကဲ ညီလေး ထကြ.ရေချိုး၊ပြီးရင်အောက်ထပ်မှာ နံနက်စားစား၊ဟိုတယ်က ဖရီးကျွေးတယ်"

" ဟုတ်ကဲ့ အကို"

" ကဲ ငါအောက်ကိုဆင်းလိုက်မယ်၊မင်းတို့လိုက်လာခဲ့"

ကိုဇော်မိုးဟာ သဲသဲရေချိုးပြီးထွက်လာလျှင်ရှက်နေမှာစိုး၍ အောက်ကိုဆင်းခဲ့သည်။ဆယ့်ငါးမိနစ်ခန့်ကြာသော် ဇဇတို့လည်းရေတောင်မချိုးအားပဲ မျက်နှာသစ်သွားတိုက်ပြီးလိုက်လာကာ၊နံနက်စာစားကြသည်။

" ညီလေး နေ့လည်ပိုင်းမင်းတို့ခဏနားကွာ၊ညနေ ငါဘုရားလိုက်ပို့ပေးမယ်၊ အကို အလုပ်ရှိသေးတော့ခဏသွားလိုက်ဦးမယ်"

" ဟုတ်ကဲ့ အကို"

ဇော်မိုးလည်း ကားစက်နိုးပြီးအပြင်ကို ထွက်ခဲ့သည်။ ညနေရောက်မှ ကိုဇော်မိုးရောက်လာပြီးမိုးညင် းသံဗုဒ္ဓေဘုရားကိုလိုက်ပို့၍ ဖူးကြရသည်။ ညဘက်မှညနေစာကို ကိုဇော်မိုးလိုက်ကျွေးရာကို လိုက်စားပြီး ဟိုတယ်ပြန်ခဲ့ကြသည်။

....................................................................

အခန်း ( ၇ )

" အကို အဆင်ပြေလား"

" မသိသေးပါဘူးကွာ၊စီစစ်နေကြတုန်းပါ"

" ကြာအုံးမှာလား အကို"

" တပတ်လောက်တော့ကြာမယ် ပြောတယ်၊စောရင်လည် းငါးရက်ပေါ့"

" အော.ဟုတ်လား၊ဒါဆိုကြာကြာနေလို့ ရတာပေါ့"

" အေးပေါ့ကွာ"

" အကိုတစ်ခုလောက် မေးချင်လို့"

" မေး"

" ဒီလို အကိုအခြောက်တွေနှင့်ပတ်သက်လို့ပါ"

" ဟေ ဘာဖြစ်လို့လဲ"

" ကျနော် သိချင်တာပါ"

" ဘာကိုသိချင်လည်းပြော"

" ဘာလို့အခြောက်ဖြစ်ရတာလဲ အကို"

" အင်း.တစ်ချို့ကတကယ်ခြောက်တယ်၊တစ်ချို့ကစီးပွားရေးအရ ခြောက်တယ်"

" အမှန်အကန်အခြောက်ဆိုတာ ဘယ်လိုလဲ"

" ဒီလိုညီလေးရယ်၊ဘုရားဟောအတိုင်းဆို ဝဋ်နာကံနာပေါ့၊သူကတစ်မျိုး၊တချို့ကဗီဇ၊တစ်ချို့ကလည်းပတ်ဝန်းကျင်ပေါ့၊ ဝဋ်နာကံနာကလွဲရင်ကျန်တာက ပြုပြင်လို့ရတယ်"

" တစ်ခုချင်းရှင်းပြပါလား အကို"

" ဟာ.သဲသဲရှိတယ် ညီ"

" ရတယ်အကို၊သဲသဲလည်းသိချင်တယ်၊ပြဿနာနည်းနည်းရှိလို့"

" အေးဒီလိုကွ၊ဝဋ်နာ ကံနာဆိုတာရှေးဘဝကလုပ်ခဲ့တဲ့အကျိုးကျေးဇူးပေါ့ကွာ၊ ရှေးဘဝကကြာခိုတဲ့ ကောင်မျိုးပေါ့၊ သူကနောက်ဘဝမိန်းကလေးဖြစ်ရင်ဖြစ်၊မဖြစ်ရင်အခြောက်ပေါ့၊ သူက ကျတော့ကိုယ်တိုင် မလုပ်နိုင်ဘူး၊သူများဆီမှာ အလုပ်ခံရမှ၊ ဒါမှမဟုတ် စုပ်ပေးယက်ပေးရမှသာ အာသာပြေတာ။ နောက်တစ်ခုက ပတ်ဝန်းကျင်ကြောင့်ဗီဇပြောင်းတာလေ၊ အဲဒါမျိုးကလည်းစိတ်ရောဂါပေါ့၊ အစတော့စမ်းကြည့်ရင်း အရသာတွေ့တော့ အဲဒီအပေါ်မှာ သာယာသွားတာ"

" နောက်တစ်ခုက ဟိုမုန်းအားနည်းပြီး အဲဒီအပိုင်းမှကိုယ်တိုင်မစွမ်းဆောင်နိုင်ဘူး၊ဒါပေမယ့်သူက လုပ်လို့ရတယ်။ အားနည်းမယ်၊ အဲဒီအပေါ်မှာ အဲလိုအလုပ်ခံလိုက်ပြီး အဲဒီအပေါ်သာယာသွားတဲ့အခါမှာ ကိုယ်တိုင်အားစိုက်မှု့မလုပ်ဖြစ်ပဲ နေတဲ့လူပေါ့၊ ကြာလာရင် သူလည်းခြောက်သွားနိုင်တယ်။

" နေအုံးညီလေးက ဘာလို့ အဲဒါမေးတာလဲ"

" အဟင်းပြောရရင် နည်းနည်းရှက်စရာကောင်းတယ်"

" ဟေ.ဘာဖြစ်လို့လည်း"

" ဒီလိုအကိုရ၊ ညီလေးကအမတွေကြားမှာကြီးတယ်၊နည်းနည်းတော့ ကာမစိတ်အားနည်းတယ်လေ၊ အဲဒီကြားမှာ ကျနော် ယောက်ျားခြင်းအနိုင်ကျင့်ခံရတော့ အဲဒီကိုပဲစိတ်ရောက်တယ်၊ကိုယ့်ပစ္စည်းက မမာဘူးလားဆိုတော့ မာတယ်၊ ကြာကြာမလုပ်နိုင်ဘူး၊ ဖင်ထဲတစ်ခုခုထည့်မှ ရတယ်၊ အိမ်ထောင်ကျတော့လည်း ခဏပဲရတယ်၊ သဲသဲ လိုအပ်ချက်အပေါ်မစွမ်းဆောင်နိုင်ဘူးလေ၊ ကန်တော့ပါရဲ့အကိုရယ်သဲသဲနှင့်တိုင်ပင်ပြီး စမ်းကြည့်မလားလို့ပါ"

" ဟေ"

" အဲဒါနှင့်အကိုနှင့်တွေ့တော့ သဲသဲကလည်း သဘောတူတယ်၊ သူကလည်းဆန္ဒမပြည့်ဝတော့အပြင်မှာ စမ်းချင်တယ်၊အကို့ကို နှစ်ယောက်လုံးက သဘောကျတယ်လေ"

" ဟားးဟားးးငါ့ညီ အကိုက ယောက်ျားချင်းရင်မခုန်သလို သူများမိန်းမလည်းမလုပ်ချင်ပါဘူးကွာ"

" ကူညီပါအကို၊တကယ်လို့သာ ဒီလိုမျိုးအခြေအနေဆို ကျနော်နှင့်သဲသဲ အိမ်ထောင်ရေးမသာယာနိုင်လို့ပါ"

" ဟုတ်တယ်အကို အပြင်မှာလည် းဖွင့်မပြောရဲဘူး၊သဲသဲတို့က အကို့ကိုမြင်ပြီးမှ ယုံကြည်ပြီး ဖွင့်ပြောတာပါ။

" အော်..ဒီလိုလား"

" ငါ မင်းကို ဆရာဝန်နှင့် ပြပါ့မယ်"

" မဟုတ်ဘူး အကို၊တစ်ခါလောက်စမ်းကြည့်ရအောင်။

" အင်း လေ၊သဲသဲကိုငါလုပ်ရင်မင်းကသဘောတူပါ့မလား"

" တူပါတယ် အကို"

" ဟိုက်"

" အေးလေ.မင်းအခက်အခဲ ငါကူညီပါ့မယ်"

................................................................

အခန်း ( ၈ )

" ကဲ ညီလေးဘယ်လိုလုပ်မလဲ၊ငါကအားနာတယ်"

" အားမနာပါနှင့် အကိုကလဲ"

" ဒီလိုညီလေး အကိုကဆော်တွေနှင့်ပဲ လုပ်ဖူးတာလေ၊ သူတို့ စုပ်ပေးရင်အကိုက လုပ်လိုက်ရုံပဲ၊နောက်ပြီး အကိုကလုပ်ရင်ကြာတယ်၊နှစ်ကြိမ်လောက်လဲ လုပ်ချင်တယ်၊ မင်းကယောက်ျားချင်းဆိုတော့ မင်းလည်းလုပ်ချင်မှာ မဟုတ်ဘူး"

" သမီးလုပ်ပေးမယ်လေ အကို"

ဇဇတောင် အံဩသွားတယ်။သူမခိုင်းရဘဲနှင့်သဲသဲကမှုတ်ပေးမယ်ဆိုလို့။

" ကဲ မနက် စောစောထရမှာမို့စကြတာပေါ့ "

" သမီးရေချိုးခန်း သွားလိုက်ပါဦးမယ်"

ဇဇနှင့်ကိုဇော်မိုးအဝတ်အစားတွေ ချွတ်လိုက်တယ်။ပြီးမှကိုဇော်မိုးဘက်ကိုကြည့်လိုက်တော့မှအံ့ဩသွားတယ်။

အိုးးးနည်းတာကြီးမဟုတ်ဘူး၊တွေးရင်း ရင်ခုန်သွားကာ လီးကတောင်လာတယ်။ အံမယ်မဆိုးသေးဘူး၊အခြေအနေကောင်းတယ်။ ကြည့်ရတာနှင့်လီးက တောင်လာပြီ။ သဲသဲအပြင်ထွက်လာပြီး ဇဇကိုကြည့်ပြီး 

" အံမယ်ထူးထူးဆန်းဆန်း"

" အေးဟုတ်တယ်သဲသဲ"

ကြည့်နေရင်းလီးက တောင်လာတယ်။

" နင်အကို့ကို အရင်စုပ်ပေးလိုက်၊သူ့ကိုဦးစားပေးရမယ်"

" အေးပါ"

ဆိုပြီး သဲသဲ ကိုဇော်မိုးဘက်ကိုကြည့်လိုက်တော့ တွဲလောင်းကျနေတဲ့လီးကို လန့်သွားတယ်။သူကအဖုတ်နှင့်ခံရင် ရပေမယ့်ဇဇအတွက်တော့ လန့်မိတယ်။ စိတ်ထဲမှာ အမလေးနည်းတာကြီးမဟုတ်လို့တောင် ထင်သွားတယ်။

သဲသဲ ကိုဇော်မိုးဆီသွားပြီးလီးကို ကိုင်ကာ တချက်ချင်းစုပ်ပေးတယ်။ ဇော်မိုးက သဲသဲလီးစုပ်ပုံက ဆရာမကြီးဖြစ်နေတာကို သိလိုက်တယ်။ တကယ်လည်းကျွမ်းကျင်ပါတယ်၊ ဒီလိုလီးစုပ်ကျွမ်းတဲ့ မိန်းမရှိတာတောင် ဟိုအကောင်က မလာဘူးဖြစ်နေတာ။ သဲသဲလည်းစုပ်ရတာအရသာ ရှိနေတယ်၊ အားရှိပါးရှိကို စုပ်ပေးတယ်။

" ကိုကြီး.သမီးအောက်ကနေမယ်၊ကိုကြီးသမီးအပေါ်ကတက်ပြီး ကျမပါးစပ်ထဲလီးထည့်ပေး"

" ဇဇ ငါ့ကိုလာမှုတ်အုံးလေဟာ"

" အေးပါဟ"

သဲသဲအိပ်ရာပေါ်လှဲလိုက်တော့ ဇဇက သဲသဲ ပေါင်ကြားဝင်ပြီး အဖုတ်ကို ယက်ပေးတော့တယ်။ကိုဇော်မိုးက သဲသဲမျက်နှာပေါ်ခွလိုက်ပြီး လီးကို သဲသဲပါးစပ်ထဲထည့်လိုက်တယ်။ သဲသဲကအသေအချာကို စုပ်နေတယ်။ သူ့ကိုကြည့်ရတာ တကယ့်ကို ဖီလ်းအပြည့်နှင့်လေ။

ဇဇလည်း ငါးမိနစ်ကျော်ကျော်လောက် သဲသဲအဖုတ်ကို ယက်ပေးပြီး ရပ်လိုက်တယ်၊၊ ဇဇရပ်တော့ ကိုဇော်မိုးလည်းရပ်တယ်။

" သဲသဲ..အားလုံးအဆင်ပြေအောင် ကုတင်ပေါ်ကန့်လန့်ခံ အိပ်လိုက်ပါလား"

" ဟုတ် အကိုကြီး"

ဆိုပြီး သဲသဲကကုတင်ပေါ်ကန့်လန့်ဖြတ်အိပ်ပေးတယ်။ ကိုဇော်မိုးက သဲသဲပေါင်နှစ်ခြမ်းခွဲပြီးလီးကို အဖုတ်ထဲ သွင်းလိုက်တယ်၊၊ လီးဝင်သံက တဗျစ်ဗျစ်နှင့်မို့ ဇဇလည်း လီးက တဆတ်ဆတ် တောင်လာတယ်။ လီးဝင်ကတည်းက သဲသဲငအော်ညည်းနေတော့တယ်။ တအာ့တရှီးရှီးနှင့်အရမ်းအော်ညည်းနေတယ်။

သဲသဲမှာ တစိမ်းလူ လီးကြီး ဝင်လာတော့ ရင်ခုန်တာ။ ကြီးလွန်းတော့ တဗျစ်.ဗျစ်နှင့်မြည်လာတယ်။ ကိုဇော်မိုးလိုးချက်ကလည်း အရမ်းကို ကောင်းတယ်၊ လိုးချက်တိုင်း ဇိမ်ရှိလွန်း့လို့ အော်နေရတယ်။ အဖုတ်ထဲမှာပြည့်ကျပ်ပြီးခံလို့ အရမ်းကောင်းတယ်။

" ဗျစ်..ဗျစ်...ဘွတ်..ဖတ်..ဖတ်..ဖတ်"

" အာ့..အင့်..ဟင့်..အ ကောင်းလိုက်တာ"

ယောက်ျားရှေ့မှာတောင် ဟန်မဆောင်နိုင်ပဲ အော်ညည်းနေမိတယ်။ ဇဇလည်းမြင်နေရတာမို့လီးက တကယ်တောင်လာတာကြောင့် သဲသဲမျက်နှာပေါ်ခွထိုင်ပြီး လီးကို သဲသဲပါးစပ်ထဲလီးထည့်လိုက်တော့တယ်။ ကိုဇော်မိုးကအခြေအနေကိုကြည့်ပြီး ဆက်တိုက်လိုးလိုက်တယ်။

" ဘွတ်  ဖတ်  ဗြိ..ဖျစ်..ဗျစ်"

" အာ့အင်းးးရီးးအာ့   ပြီးပြီ ပြီးပြီ အားး"

" ညီလေးရရင် လာလုပ်ကွာ"

" ဟုတ်..အကို"

ကိုဇော်မိုးက ဖယ်ပေးလို့ ဇဇကလည်း သဲသဲပေါင်ကြားဝင်ကာ လိုးလိုက်တယ်။ ဒီအခေါက်မှာတော့နည်းနည်းပိုကြာပြီး ငါးမိနစ်လောက် လုပ်လိုက်ရတယ်။ လီးကြပ်ပြီးပျော့သွားတယ်။

" အကိုကြီးလုပ်ပေးပါ"

ကိုဇော်မိုးက ကြည့်နေသည့်အတွက် သဘောပေါက်တယ်။ ဇဇလည်း ကိုဇော်မိုးဝင်လာသဖြင့်သဲသဲအဖုတ်ထဲ လီးသွင်းလျက်ပင် ကုန်းပေးလိုက်ရင် းသဲသဲနို့ငိုစို့လေသည်။

..............................................

အခန်း ( ၉ )

ကိုဇော်မိုးလည်း ယောက်ျားချင်းမလုပ်ချင်သော်လည်း သူများ အခက်အခဲကူညီတတ်သူမို့လုပ်ပေးတော့မည် ဆုံးဖြတ်ပြီး အုန်းဆီပုလင်းကိုကိုင်ကာ ဇဇဖင်ကိုလောင်းချပြီးလီးကို သွင်းလိုက်သည်။ ခါတိုင်းဆော်တွေကိုသာလုပ်ပေးနေကြမို့ ဒီတစ္ခါတော့ အထူးအဆန်းအနေဖြင့်လုပ်ရသဖြင့် စိတ်ထဲမှာတစ်မျိုးဖြစ်ရသည်။ လီးကို ဇဇဖင်ထဲထည့်လိုက်လေရာ လီးမှာ ပြွတ်ကနဲဝင်သွားလေသည်။

ဇဇလည်း ဖင်တွန့်ကနဲ ဖြစ်သွားလေသည်။ ထိုးသွင်းနေကျ ပစ္စည်းများနှင့် မတူ။လီး၏အထိအတွေ့ကြောင့်လီးမှာ ချက်ချင်းတောင်လာသည်။ သဲသဲလည်း ဇဇလီးတောင်မှန်းသိရသဖြင့် အံ့ဩမိသည်။ ဇဇမှာလှုပ်ရှား၍ မရပေ။ ကိုဇော်မိုူလည်းလုပ်ပြီးမှ မထူးတော့ဘူးဆိုသည့်ပုံစံဖြင့် ဇဇခါးကိုဆွဲပြီးရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် လုပ်လေသည်။ ဇဇလည်း ကိုဇော်မိုးဆွဲခေါ်သကဲ့သို အလိုက်သင့်လိုက်ပြီး သဲသဲကို လိုးလေသည်။

သဲသဲရော ဇဇပါ ထူးဆန်းသောအတွေ့အကြုံကြောင့် ဖီလ်းဖြစ်ရသည်။ သို့သော် ဇဇမှ ာအကြာကြီး ဖင်မခံနိုင်ပေ။ နာလည်းနာလာသဖြင့် စိတ်ထဲမှာ တော်တော်ထိန်းထားရသည်။ စိတ်ကဖင်ကိုသာ အာရုံရောက်နေသဖြင့် လိုးရသည်ကို သိပ်သတိမထားမိပဲ သဲသဲကို လိုးနေလေသည်။သဲသဲမှာ တအင်းတ အားအားအော်ရင်း ပြီးသွားလေသည်။ သဲသဲပြီးသွားပြီးငါးမိနစ်ခန့်ကြာသော်

" အကိုရပြီ၊ကျနော့်ဘာသာ လုပ်တော့မယ်"

" အေးပါကွာ"

ဆိုပြီး ဇော်မိုးလည်း ဝဋ်ကျွတ်သကဲ့လို့ လီးကိုဆွဲနှုတ်သွားလေသည်။ ဇဇလည်း ဆက်ပြီးလိုးရာနောက်ထပ်ငါးမိနစ်လောက်ထပ်ပြီး လိုးနိုင်လေသည်။ ကိုဇော်မိုးမှ ာဇဇလိုးနေစဉ်ရေချိုးခန်းသို့ဝင်ပြီး ရေဆေးရန် ထွက်လာခဲ့သည်။ သို့သော်ကိုဇော်မိုးမှာ တကြိမ်မှမပြီးသေးချေ။ ဇဇပြီးသွားသောအခါ သဲသဲလည်း တော်တော်လေး ပင်ပန်းသွားခဲ့ပြီ။ သို့သော် ကိုဇော်မိုးပုံစံကိုမြင်ရသဖြင့် အားနာသွားကာ

" အကိုမပြီးသေးရင် ကျမ စုပ်ပေးပါ့မယ်"

" အေးပါဟာ"

ဆိုပြီး ကိုဇော်မိုးက မတ်တပ်ရပ်ပေးပြီး လီးကို သဲသဲမျက်နှာသို့ ပို့လိုက်ရာ သဲသဲလည်းလီးကိုကိုင်ပြီး ဂွင်းတိုက်ပေးလေသည်။ တချက်တချက်လည်းစုပ်ပေးပြီး ဂွေးဥများကိုလည်း ဖွဖွလေးဆုပ်ကိုင်ပေးလေသည်။ ထို့နောက်တွင် မြန်မြန်ပြီးစေရန် လီးကို ဝင်နိုင်သမျှပါးစပ်ထဲ သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက်လုပ်ပေးပြန်သည်။

ထိုမြင်ကွင်းကို မြင်ရပြီး ဇဇလည်း ထူးခြားစွာ လီးတောင်ပြန်သည်။ သဲသဲလည်း ဆယ်မိနစ်ခန့်စုပ်ပေးရာ ကိုဇော်မိုးက သုတ်လွှတ်သဖြင့် သဲသဲလည်းချောင်းထဲစီးဝင်သွားသဖြင့် သဲသဲမှာခဏငြိမ်ပြီး နေလိုက်ရသည်။ ကိုဇော်မိုးမှ သုတ်ကုန်အောင်လွှတ်လိုက်သည်အထိ သဲသဲစောင့်ပြီးမှလီးကိုပါးစပ်ထဲမှ လွှတ်ကာရေချိုးခန်းဖက်သွားပြီး ထွေးထုတ်ရလေသည်။

.......................................................

အခန်း (၁၀)

" သဲသဲရေ.ပြီးသွားတယ်မဟုတ်လား"

" အင်း နှစ်ကြိမ်တောင်"

" ငါလည်း ဒီလိုဖြစ်နေတယ်"

" အခြေအနေ တိုးတက်လာတာလား"

" အေ းနင်ဘယ်အချိန်တုန်းက ပြီးတာလဲ"

" ကိုကြီးနှင့်တုန်းကတစ်ကြိမ်၊ နင်နှင့်လုပ်တော့တကြိမ်ပေါ့'"

" အကို.လုပ်တာ သဲသဲပြီးတယ်တဲ့ အကို"

" မင်းကလည်း သဲသဲရှက်နေပါအုံးမယ်"

" မရှက်ပါဘူးကိုကြီးရ၊တကယ်လည်း ကောင်းတယ်လေ"

" အကို ညီလေးတို့မှာ အဲလိုဖြစ်နေတယ်။"

" ညီလေးက မလာတာမှမဟုတ်ပဲ၊ကုသရင်ရပါသေးတယ်"

" ဘယ်လိုလုပ်ရမှာလဲ အကို"

" အင်း ဆေးကုသမှု့ခံရမယ်"

" ဟင်..အကိုကလည်း ရှက်စရာဗျ"

" မရှက်နှင့် ညီအဲဒါစိတ်ကြောင့်ပဲ"

" ကုရင်ကြာမှာလား အကို၊ဘယ်လို ကုရမှာလဲ"

" စိတ်ရောဂါကုဆရာဝန်နှင့်ပြရမယ်၊နောက်ပြီးဟိုမုန်းလွဲနေတာ၊ ဘယ်သူပဲဖြစ်ဖြစ်ဟိုမုန်းကနှစ်မျိုးလုံးထွက်တယ်၊ကျားနှင့်မပေါ့၊အဲဒီမှာလွဲနေတာလို့ထင်တယ်"

" ဆေးရုံမှာအကြာကြီး ကုရမှာလား အကို"

" မဟုတ်ပါဘူး၊ပြပြီးဆေးစားရမယ် ထင်တယ်"

" နောက်တစ်ခုက မင်းတရားထိုင်ရလိမ့်မယ်"

" ဗျာ.အဲဒါနှင့်ဆိုင်လား"

" ဆိုင်တာပေါ့၊စိတ်ကြောင့်ဖြစ်တာလည်းပါတယ်"

" အကိုရန်ကုန်ရောက်ရင် ပြပေးပါလား၊ကျနော်ကတခြားလူတွေ မသိစေချင်ဘူး"

" အေးလေ ငါပြပေးမယ်"

" ကဲ မင်းရော သဲသဲရော ပင်ပန်းနေကြပြီ"

" အကိုရော စိတ်ကျေနပ်ပြီလား"

" အင် းရပါတယ်ကွာ"

" မဟုတ်ဘူးအကို အနည်းဆုံးနှစ်ကြိမ်လောက်မှအဆင်ပြေတယ် ပြောတယ်လေ"

" မင်းကိစ္စ အဆင်ပြေရင် ရပါတယ်ကွာ"

" အကိုက ကျနော်တို့ကို ကူညီပေးတာပဲ၊ ရတယ်မဟုတ်လား သဲသဲ"

" အကို သဲသဲကို အားမနာနှင့်သဲသဲလုပ်ဆို လုပ်ပေးပါ့မယ်"

" ဒါဆိုလည်း မနက်ဖြန်ပြန်စမ်းကြတာပေါ့"

" ကျေးဇူးပါ အကို"

" ရတယ် ညီ"

" Good night"

အဲဒီနေ့က ညနက်မှအိပ်ပျော်သွားတယ်။ကိုဇော်မိုးကိစ္စကလည်းစီစစ်ဆဲမို့လို့ နောက်နေ့ဗောဓိတစ်ထောင်ဘက်လှည့်ဖူး၊ ကျောက္ကာဂူနီဘက်သွား၊မြို့ထဲကဘုရားတွေလည်းဖူးကြတယ်။ကျနော်လည်း ပျော်သလို သဲသဲလည်းပျော်ပါတယ်။ မုံရွာမှာစားရတဲ့ အသားကတော့ ဆိတ်သားပေါ့။ ဈေးချိုတယ်၊လတ်ဆတ်တယ်၊ ကျနော်နှင့်သဲသဲက အမုန်းဆွဲတယ်၊ ကိုဇော်မိုးကတော့အရံဟင်းပေါတာ သဘောကျတယ်။ စားရတာဈေးချိုတယ်။ ဝန်ဆောင်မှု့တွေလည်းကောင်းကြတယ်ဗျ။ ညနေထမင်းစားပြီးမှ ဟိုတယ်ပြန်ခဲ့တယ်။ ဟိုတယ်ပြန်ရောက်မှရေချိုးကြတယ်။

ညနေအိပ်ရာထဲလှဲလိုက်ပြီးမှ

" အကို ကျနော် အရင်စကြည့်လိုက်မယ်"

" လုပ်ပါဟ"

" ကဲ သဲသဲ စ,ရအောင်လေ"

" အေးပါဟ"

" သဲသဲ ကိုယ်မှုတ်ပေးမယ်လေ"

" အင်း ကြာကြာမှုတ်ပေး၊ငါပြီးခါနီးနင်လုပ်လေ"

" အေးးအေးး"

ဇဇလည်း သဲသဲကို မှုတ်ပေးလိုက်တယ်။ ဇဇကအစေ့ကို ချည်းစုပ်ဆွဲနေတာ။ လက်နှင့်အဖုတ်ထဲအသွင်းအထုတ်လုပ်ပြီး အစေ့ကိုတပြွတ်ပြွတ်စုပ်နေတာ။ သဲသဲလည်းကိုဇော်မိုးရှိလို့လားမသိဘူး။ တမင်များညည်းနေသလို ထင်ရတယ်။ တဟင်းဟင်းနှင့်မနေ့ကတော့နည်းနည်းရှက်သေးပေမယ့် ဒီနေ့ကတော့ သဲသဲမရှက်တော့ပါ။ ယောက်ျားခွင့်ပြုချက်နှင့်လိုးရတာမို့ စိတ်ထဲမှ ာမလုံမလဲလည်းမဖြစ်ပါ။ ပိုပြီးစိတ်ထနေတော့တယ်။ ဆယ်မိနစ်ခန့်မှုတ်ပြီးသောအခါ

" ဇဇငါပြီးတော့မယ် လုပ်တော့"

ဇဇလည်း ထလိုးလေသည်။ကြမ်းကြမ်းလေးပင်လိုးလိုက်သည်။သဲသဲလည်း အော်ပြီးတုန်တက်လာသည်။ ငါးမိနစ်ခန့်လိုးပြီးသောအခါ သဲသဲမှာ ပြီးသွားလေသည်။ သဲသဲပြီးသွားပြီဆိုသောအသိဝင်လာသဖြင့် စိတ်လျှော့ချလိုက်ရာ ဇဇမှာလည်း လီးကပျော့သွားလေသည်။ သုတ်ထွက်ခြင်းမရှိပဲ ပျော့သွားသဖြင့်ဇဇစိတ်ညစ်သွားသည်။ ထို့ကြောင့်ကုတင်ပေါ် ခြေပစ်လက်ပစ်ထိုသ်ချလိုက်သည်။

" ညီလေး တိုးတက်လာပြီ"

" ဗျာ"

" မင်းက စိတ်လျော့လိုက်တာကိုးကွ"

" ဟုတ်တော့ ဟုတ်တယ် အကို"

" မင်းဖင်ခံချင်စိတ်ကို မေ့နေတာ မဟုတ်လား"

" အင်း.ဟုတ်တယ် အကိုဟုတ်တယ်"

" အေးလေ.မင်းကတရားထိုင်ပြီး ဆေးသောက်ရမယ်၊ အဆုတ်၊ကျောက်ကပ်အားကောင်းလာရင်မင်း ရပြီ"

" တကယ်လား အကို"

" အေးပေါ့ကွာ၊ငါလိမ်မပြောဘူး"

" ဘာတွေလုပ်ရမလဲ ပြောပါ"

" လောလောဆယ်မနက်စောစောထ၊ပြီးလမ်းလျောက်၊အသက်ရှူလေ့ကျင့်ခန်းလုပ်၊အဲဒါဆိုတိုးတက်မယ်။ ကျန်တာဆရာဝန်နှင့်တိုင်ပင်ပေါ့၊ ပြီးတော့တရားထိုင်၊သမာဓိအားကောင်းမယ်၊အာရုံစူးစိုက်မှု့တွေရမယ်။"

" အိုကေ အကို"

" သဲသဲအကိုနှင့်လုပ်ချင်သေးလား"

" ဇဇခွင့်ပြုရင်ပေါ့"

" ငါသိပါတယ်ဟာ၊ရှက်မနေပါနှင့်အကိုကကျွမ်းတော့ နင်ခိုက်နေတာ မဟုတ်လား"

" ကဲအကိုကို ပြီးအောင်လုပ်ပေးစမ်းပါ၊လူပျိုကြီးမိန်းမလိုချင်စိတ် ပေါက်လာအောင်"

" ဒီအတိုင်းလေးပဲ ကောင်းပါတယ် ညီလေး၊ယူရင်တစ်ယောက်ပေါ့"

" ဟားးးးဟားးး"

" လာ ကိုကြီး သဲသဲချွတ်ပေးမယ်"

သဲသဲက အကို့ကိုအဝတ်အစားတွေချွတ်ပေးနေတယ်။ကျနော်လည်း ဘီယာလေးတစ်ဗူးဖောက်ပြီး ဇာတ်လမ်းကြည့်လိုက်တယ်ဗျာ။

သဲသဲက အကို့ကို အိပ်ခိုင်းပြီးလီးကိုစုပ်တယ်။ပယ်ပယ်နယ်နယ်စုပ်ပေးတာဗျ။နောက်တော့သဲသဲကအပေါ်ကနေပြီးတက်ခွကာ လိုးနေပါတော့တယ်။

...............................................................................

အခန်း (၁၁)

သဲသဲက ကိုဇော်အပေါ်တက်ပြီးခွလိုက်တယ်။ စိတ်ထဲမှာ ဒီအကိုနှင့် လုပ်ရတာတကယ်လည်း ဖီလင်အပြည့်ရှိတယ်လေ။ ဇဇလို မဟုတ်ပဲလီးကကြီးလည်းကြီးရှည်လည်းရှည်မို့လို့ အားလည်းရတယ်။ နောက်ပြီး အကိုလိုးရင်အရမ်းလည်းခံလို့ကောင်းနေတယ်လေ။သဲသဲရှေ့ကိုကုန်းလိုက်ပြီး အကို့ကိုနို့တိုက်လိုက်တယ်။

ဇော်မိုးက အထာနပ်ပါတယ်။သဲသဲနို့တိုက်တော့ သဲသဲနောက်ကျောလေးကို အသာအယာလေးဖက်လိုက်ပြီး နို့ကိုစို့လိုက်တယ်။

" ပြွတ်..ပြွတ်.ပြွတ်"

" အား..အင့်ဟင့်..ဟင့်."

သဲသဲ စိတ်တွေလှုပ်ရှားလာပြီ းညည်းမိတယ်။တစိမ်းနှင့်လိုးနေတာ ယောက်ျားကလည်းကြည်ဖြူပြီး ကြည့်နေတာလေ။

ဇော်မိုးလည် းသဲသဲအလိုလိုက်ပြီးသဲသဲစိတ်တွေထသထက်ထအောင် နို့ကိုတပြွတ်ပြွတ်စို့လိုက်၊ငုံခဲလိုက်၊နို့သေးလေးမို့တအုံလုံးစို့လိုက်လျှာဖျားနှင့်နို့သီးခေါင်းကို မွေလိုက်တယ်။ သဲသဲလည်းစိတ်တွေကြွလာပြီးတအင်းအင်းနှင့်ညည်းမိတော့တယ်။

သင်းသင်းလည်းစိတ်ကျေနပ်သွားပြီး အပေါ်ကနေ တချက်ချင်းလိုးညောှင့်လိုက်တယ်။ ကိုဇော်မိုးကသဲသဲခါးသေးလေးကိုင်ပြီး မလိုက်ဆောင့်ချလိုက်လုပ်ပေးတဲ့အခါ သဲသဲမှာကောင်းလွန်းအားကြီးနေတယ်။ လီးဝင်ချက်ကလည်း ဇွိ.ဗျိ..နှင့်ကိုမြည်နေတော့တယ်။

" အားးရှီးးးအိုးးးအင့်..ဟင့်..ဟင့်.ဟင့်"

" ဇွိ ..ဗျိ..ဗျစ်..ဗျစ်.....ဘွတ်..ဖတ်..ဖတ်"

" အား အကို.အရမ်းထိတယ်.အားးးးး"

ငါးမိနစ်ခန့်သဲသဲအပေါ်ကဆောင့်ပြီး သဲသဲကမတ်တပ်ရပ်ကာ အကို့ခြေရင်းဘက်မျက်နှာမူလိုက်ပြီးပြန်ခွကာ လိုးမလို့ ပြင်တယ်။ ကိုဇော်မိုးကုတင်ကျောမှိကိုမှမီပြီး ထိုင်လိုက်တ်း။

သဲသဲက နောက်ပြန်ဆုတ်ကာလီးပေါ်တက်ထိုင်လိုက်ကာ အဖုတ်ထဲလီးသွင်းလိုက်တယ်။ သဲသဲက ကိုဇော်မိုးဒူးခေါင်းနှစ်ဖက်ကို လက်နှင့်ထောက်အားယူပြီး တချက်ချင်းဆောင့်တော့တယ်။

" ဗျစ်..ဗျစ်....ဗျစ်...ဘွတ်..ဖတ်..ဖတ်"

" ဇွိ..ဗျိ..ဗျစ်..ဘွတ်.ဘွတ်"

" အင့်  .အင့်..ဟင့်..ဟင့်..ဟင့်...."

ကိုဇော်မိုးက သဲသဲတင်လုံးကျစ်ကျစ်ကလေးကို ကိုင်ပြီး မ,တင်လိုက် ဆောင့်ချလိုက်နှင့်သဲသဲကို ကူပြီးလုပ်ပေးလိုက်တယ်။ သဲသဲတစ်ယောက်ဒီပုံစံကို အရမ်းခိုက်တယ်တယ်လေ။ ကိုယ်တိုင်လိုးရတဲ့ အတွက်စိတ်တိုင်းကျ လှုပ်ရှားနိုင်တယ်လေ။

လီးဝင်ချက်ကလည်း တစ်ထစ်ထစ်နှင့်စိတ်တွေလည်းအရမ်းလှုပ်ရှားလာပြီး သဲသဲမှာပြီးချင်လာပါတော့တယ်။

" ရှီးးးးအားးးးရှီးးးးအားးအင့်ဟင့်..အင့်"

" ဗျစ်..ဗျစ်...ဘွတ်..ဘွတ်..ဗျိ.ဗြိ..ဖတ်..ဖန်းးးဖန်းးး

" အာ့ အကိုပြီး.ပြီ.အားးးး.."

သဲသဲ တစ်ယောက်အော်ဟစ်ညည်းကာ ပြီးသွားရတော့တယ်။ သဲသဲကပြီးသွားတော့ ကိုဇော်မိုးအပေါ်ကဆင်းကာ

" အကို သဲသဲ.ဘယ်လိုနေပေးရမလဲ"

" ကုတင်ပေါ်မှာ ဖင်ဘူးတောင်းလေးထောင်ပေး"

ဆိုပြီး ကိုဇော်မိုး အောက်ဆင်းသွားတယ်။ သဲသဲလည်း သဘောပေါက်တယ်။ ကုတင်စွန်းဘက်မှာ ဒူးကွေးပြီးဖင်ဗူးတောင်း ထောင်ပေးလိုက်တယ်။ ဒူးနှစ်လုံးကိုလက်နှင့်ဖက်ပြီးတော့ပေါ့။သဲသဲ အဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားတွေ ပြူးထွက်လာတယ်။ ကိုဇော်မိုးက ကုတင်အောက်ကနေပြီးသဲသဲ အဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားထဲလီးကိုသွင်းပြီး လိုးလိုက်ပါတော့တယ်။

..................................................................

အခန်း (၁၂) ဇာတ်သိမ်း

ကိုဇော်မိုး က သဲသဲအဖုတ်ထဲ လီးသွင်းလိုက်တော့

" ဗျီ..ဗျစ်..ဗျစ်"

" အို့..အင့်..ဟင်းးဟင်းးး'"

ကိုဇော်မိုးလည်း သဲသဲ ခါးကိုလက်နှင့်ကိုပြီး တချက်ချင်း ဆောင့်တယ်။ နောက်မှအရှိန်တင်ပြီးအားနှင့်ပစ်ဆောင့်လိုက်တော့တယ်။

" ဗျစ်..ဖတ်..ဖတ်..ဘွတ်ဘွတ်"

" စွပ်..ဗျိ..ဗျိ..ဗြစ်...ဗြစ်..."

" အင့်...ဟင့်..ဟင့်..အကိုအထဲမှာ မပြီးနဲ့နှော်"

" အော် အေးးအေးး"

" သဲသဲ ဆေးမသောက်ထားဘူး"

" အေး.ပါ"

" ဘွတ်..ဖတ်..ဘွတ်.ဖန်းးဖန်းးးဖန်းးး"

" အင့်..ဟင့်..ဟင့်..ဟင့်."

" အကို..ပြီးခါနီးအပြင်ထုတ်နှော် သမီးစုပ်ပေးမယ်"

" အင်းးးး"

" ဇွိ..ဗျိ..ဗျစ်.ဖန်းးဖန်းးဖန်းးးး"

ဇော်မိုး ရှစ်မိနစ်ခန့်လုပ်ပြီးသောအခါ ပြီးချင်လာတယ်။

" အားးသဲသဲ..အကို ပြီးတော့မယ်"

" ထုတ်လိုက်အကို သဲသဲစုပ်ပေးပါ့မယ်။"

ဇော်မိုးလီးကို အပြင်ဆွဲထုတ်လိုက်သည်၊ သဲသဲလည်းထလာပြီး ကိုဇော်မိုးလီးကို စုပ်လိုက်သည်။ နှစ်မိနစ်ခန့်ဂွင်းတိုက်လိုက်၊ စုပ်လိုက်လုပ်လိုက်သောအခါ သုတ်များပန်းထွက်လာသဖြင့်အပြင်မထွက်အောင် ငုံစုပ်ထားလိုက်ရသည်။

သုတ်ထွက်တာရပ်သွားမှရေးချိုးခန်းဖက်ကိုပြေးပြီး ထွေးထုတ်ရလေသည်။

နောက်ရက်မှာတော့ ကိုဇော်မိုးအလုပ်က အဆင်ပြေသွားသလို မုံရွာရှိဘုရားများလည်းစုံပြီဖြစ်သဖြင့် ကိုဇော်မိုးနှင့်အတူ ဇဇတို့လည်းရန်ကုန်ပြန်ခဲ့သည်။ ရန်ကုန်ရောက်ပြီး ဇဇအားစိတ်ရောဂါကု ဆရာဝန်နှင့်ပြပြီး ဆရာဝန်ကြားချက်နှင့်ဆေးများသောက်ခြင်း၊ လေ့ကျင့်ခန်းများလုပ်ခြင်းတရားစခန်းသို့သွား၍ အာနာပါနတရားများရှူမှတ်ခြင်းဖြင့်နှစ်လလောက်တွင် ဇဇလည်းပြောင်းလဲလာလေသည်။

ဇဇလည်း ဝမ်းသာမဆုံးသလို သဲသဲလည်းအဆင်ပြေလာသဖြင့် ကျေနပ်လေသည်။ နောက်များမကြာမှီ သဲသဲတစ်ယောက်ကိုယ်ဝန်ရလာပြီး မိသားစုအားလုံးလည်းပျော်ရွှင်ကြရသည်။ ဇဇသည် ကိုဇော်မိုးအားကျေးဇူးတင်၍မဆုံးတော့ပေ။



ပြီးပါပြီ။


သားယောင်္ကျားလေး မွေးထားသူများ သတိချပ်စေလိုပါတယ်။ ဆယ်ကျော်သက် အရွယ်မှာ  ပတ်ဝန်းကျင်မှ အပုန်း၊လိင်တူဆက်ဆံလိုသူတွေနဲ့ (တချို့ဦးလေး၊အကိုဝမ်းကွဲ၊အိမ်နီးချင်းတွေထဲမှာလည်း ရှိနေတက်တယ်။) လွဲမှားတဲ့ လိင်ဆက်ဆံမှုမှာ သာယာပြီး အခြောက်ဖြစ်သွားတက်တယ်။ သမီး မိန်းကလေးတွေကို အမေ၊အဒေါ်တွေက တိုးတိုးတိတ်တိတ် သွန်သင်ပေးတက်တဲ့ အလေ့အထ မြန်မာ့ယဉ်ကျေးမှုမှာ ရှိပေမယ့် ယောင်္ကျားလေးတွေကို အဖေကိုယ်တိုင်က သွန်သင်ပေးလေ့မရှိကြပါဘူး၊ (လိုအပ်ရင် မိခင်ကလဲ နည်းမှန်လမ်းမှန် သွန်သင်သင့်ပါတယ်။)

ဒီ ဇာတ်လမ်းလိုမျိုး တချိန်က နာမည်ကျော် မြန်မာ့ တိုင်းရင်းဆေးတိုက် ပိုင်ရှင်တစ်ယောက် အကြောင်း ကြားဖူးပါတယ်။