Tuesday, September 30, 2014

အပျိုကြီးဆရာမရဲ့ သွန်သင်ဆုံးမမှု (စ/ဆုံး)

အပျိုကြီးဆရာမရဲ့ သွန်သင်ဆုံးမမှု (စ/ဆုံး)

စာရေးဆရာ - ကိုတုတ်ကြီး

လွန်လေပြီးသော အခါက ရန်ကုန်ရွှေမြို့တော်ကြီးရဲ့ နာမည်အကြီးဆုံး ကျောင်းတကျောင်းက (၉)တန်းကျောင်းသားလေး တယောက်ဖြစ်တဲ့ ကျွန်တော်မောင်ဦး (၁၅)နှစ်ဟာ ပညာကိုရိုးသား ကြိုးစားစွာ သင်ကြားနေတဲ့အရွယ်ဘဲရှိပါသေးတယ်။ ဒါပေမဲ့ပြောင်းလဲချိန်ကိုမမျှော့်လင်ဘဲ ရောက်ရှိလာပါတော့တယ်။

အဲဒီနေ့ကတော့မှ တ်မှတ်ရရ (၁၁.၁၁.၀၃)နေ.ပါ။ ဆရာမ ဒေါ်ရီရီတို့အိမ်မှာ ကျူရှင်ကိုညနေ (၆) နာရီမှ(၈)နာရီထိ ကျောင်းသား/သူ (၆)ယောက်နှင့်အတူတူ တက်ရပါတယ်။ ကျွန်တော့် အကြောင်းနည်းနည်း အရင်ပြောပြပါမယ်။ မောင်ဦးဟာရန်ကုန်သားလူပျိုစစ်စစ်ပါ။

တဦးတည်းသော သားပါ ။ အဖေက သင်္ဘောအရာရှိ(chiefofficer) အမေက ဗိုလ်ချုပ်ဈေးမှာ လက်ဝတ်ရတနာ(စိန်ထည်)ဆိုင်ဖွင့်ပါတယ်။ မိဘများအလုပ်မအားသဖြင့် အိမ်မှာတယောက်ထဲ နေရတာပြင်းတာနှင့် အမေသူငယ်ချင်း ဆရာမ ဒေါ်ရီရီမှာ အပ်ထားသောကြောင့် အမြဲဘဲ ဆရာမအိမ် မှာ ဝင်ထွက်သွားလာပြီးစားအိမ်သောက်အိမ်လို ဖြစ်နေပါပြီ။

ကျွန်တော်နေ့လည်(၁၂)နာရီ ကျောင်းဆင်းပြီး အိမ်ပြန် ရေမိုးချိုးထမင်းစားပြီး ဆိုင်ခဏသွားထိုင်။ ညနေ (၄း၃၀)နာရီ အမေဆိုင်သိမ်းရင် ဝိုင်းသိမ်းပြီးနောက် ညနေ (၅)နာရီလောက်ဆို ဆရာမအိမ်မှာ အမြဲရောက်နေပါပြီး ဒီအချိန်ဆရာမအိမ်မှာ ဘယ်သူမှ မရောက်သေးပါ၊

ဆရာမအိမ်မှာသူ.တူမ ၊မမသင်းတယောက်နှင့် အတူတူနေပြီး မမသင်းက အထက်တန်းရှေ.နေလုပ်ပြီး နေစဉ့်အိမ်ကို (၆း၃၀)နာရီမှပုံမှန် ပြန်လာတတ်ပါတယ်။ ကျွန်တော်ရောက်ချိန်ဆို ဆရာမက ညစာချက်ပြုတ်ပြီး ခဏနားနေချိန်ပါ။ အမြဲ ပုံမှန်ပါဘဲ။ ခဏနေ ဆရာမရေချိုးရန် အခန်းထဲအဝတ်ဝင်လဲပြီး ရင်ရှားနှင့်ရေချိုးခန်းထဲရေဝင်ချိုးပြီး ရင်ရှားနှင့် ပြန်ထွက်လာတတ်ပါတယ် ။

နေစဉ့် မြင်တွေနေကြမို့ ကျွန်တော့်အတွက်တော့ ရိုးနေပါပြီး။ အော်..သတိရလို့ ဆရာမ အသက်က ကျွန်တော့်အမေ အသက်နှင့်မကွာပါဘူး ။ အလွန်ဆုံးရှိ (၃၆)နှစ်ပါ။ ဆရာမက မွန်အင်္ဂလိုကပြားမပါ။ အိမ်မှာနေရင် အမြဲဂါဝန်ဒူးဖုံးကို ဝတ်ပါတယ်၊ ကျွန်တော်ရောက်ရင်အမြဲဘဲ-----

“ သား ဘာစားလာခဲ့လဲ  ”

“ အိမ်မှာဒီနေ.ငါးကြော်ထားတယ်စားမလား  ”

ဒါမဟုတ် တခုခု ကျွေးတတ်ပါတယ်။ နေစဉ့်သွားနေကြဆိုတော့ တခါတလေ မာမီက ရာသီပေါ်သသီးနှံ၊အစားတမျိုးမျိုးထည့်ပေးတတ်ပါတယ်။ ဆရာမက အစားတခုကို သေချာပုဂံနှင့်ထည့်ပြီးကျွန်တော်ကို ကျွေးတတ်ပါတယ်။ အနေကြာလာသောအခါ ဆရာမနှင့်ကျွန်တော်ရင်းနှီးမူက ပိုလာပါတော့တယ်။ အိမ်မှာ မီးခလုတ်ပြတ်တာတို့ အခြားခိုင်းစရာရှိတာတို့ဆိုရင် ကျွန်တော်ကို ခိုင်းလာပါတော့သည်၊ ဇာတ်လမ်းစတာကတော့ဆရာမအိမ်မှာ ရေချိုးခန်း မီးခလုတ်ပြင်တာက စတာပါဘဲ။ တနင်္ဂနွေနေ့ကျောင်းပိတ်ရက်ဆိုင်မှာ မထိုင်ချင်တာနှင့်

မာမီအား-----

“ ဆရာမ အိမ်မှာ အချိန်ပိုခေါ်ထားလို့သွားရမယ်  ”

ဆိုလို့ မာမီကိုယ်တိုင်ကားနှင့် နံနက် ဆိုင်မဖွင့်မီ (၁၁) နာရီမှာ လိုက်ပို့ပေးပါတယ်။ ဆရာမ အိမ်ရောက်တော့မမသင်းက ကိက်စနှင့် အပြင်ထွက်သွားတာ တွေ့ရပါတယ်။

“ ကျူရှင်က နေ့လည်(၁)နာရီပါ  ”

မာမီက ဆရာမနှင့် ခဏ ထိုင်စကားပြောပြီး ပြန်သွားပါတယ် ၊အဲဒီမှာ ဆရာမက

“ မောင်ဦးရေ ရေချိုးခန်းမီးမလာလို့ ခဏကြည့်ပေးပါအုံး၊ မနက်ကတည်းကမီးမလာလို့မှောင်မဲနေတာဘဲ  ”

ဟု အခန်းထဲမှလှမ်းပြောပါတယ်၊ကျွန်တော်ကလည်း

“ ဟုတ်ကဲ့  ”

ဆိုပြီး ဆရာမအခန်းရှေ့ကနေ ဖြတ်လျှောက်ပြီး အခန်းထဲလှမ်းကြည့်လိုက်တော့ ဆရာမရေချိုးဖို့ အပေါ်အကိၤျချွတ်နေတာကို တွေ့လိုက်ရပါတယ်။ အခန်းမှာ လိုက်ကာကာထားပေမယ့္ နည်းနည်းလေးဟနေတာကနေတွေ့ရတာပါ။ ကျွန်တော်ကအောအခွေမျိုးစုံကြည့်ဘူးပေမယ့်အပြင်မှာ တခါမှမမြင်ဘူးတာကြောင့် နောက်ဖေးသွားသလိုလိုနှင့်အခန်းနားကပ်ပြီး လိုက်ကာကြားထဲကနေ ချောင်းကြည့်နေပါတော့တယ်။

ဆရာမက အပေါ်အင်ကျီကိုခေါင်းကဆွဲချွတ်ပြီး ဘရာဇီယာကို လက်တဖက်ဆီကနေ တဖက်ချင်းဆွဲချပြီးနောက်ကချိတ်ကို ရှေ့သို့ဆွဲလှည့်လိုက်တော့နို့၂လုံးက အလုံးလိုက်ပေါ်လာပါတော့တယ်။ ဆက်ပြီး ဆရာမက အောက်ကဂါဝန်ကို ချွတ်ချလိုက်ပါတယ်။ ပြောင်ပြီးရှင်းနေတဲ့ အဖုတ်ဖေါင်းဖေါင်းလေးကို မြင်လိုက်ရတဲ့ ကျွန်တော်လည်း ရင်တွေဒုတ်ဒုတ်ခုန်နေပြီး အောက်ကငပဲးလည်း ရုတ်တရက် ဒေါင်းကနှင့်ထောင်တက်လာပါတော့တယ်။

ဆရာမ ဘာဆက်လုပ်မလဲ ဆက်ကြည့်နေတုံး ရေလဲထမိန်ကိုဝတ်ပြီး ဆရာမ အခန်းပေါက်ကနေ ထွက်လာတာတွေ့တော့ ကျွန်တော်လဲလှည့်ပြီးရေချိုးခန်းမီးခလုတ်ပြင်ဖို့မြန်မြန်ပြေးပါတော့တယ်။ ဒါပေမဲ့ နောက်ကနေထွက်လာတဲ့ဆရာမက

“ မောင်ဦးဘာဖြစ်လို့ပြေးသွားတာလဲ  ”

မေးလိုက်တော့

“ အမလေး ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး  ”

တုန်တုန်ရင်ရင်နှင့် နောက်ပြန်လှည့်ပြီးဖြေလိုက်ပါတယ်၊ ဒါပေမဲ့ အောက်ကငပဲးက ပုဆိုးကြားကနေ တင်းပြီးတောင်နေတာကိုလက်နှင့်ဖိထားလိုက်မှ အခြေနေပိုဆိုးသွားပါတော့တယ်။

“ မောင်ဦးလက်ထိသွားလို့လားပြစမ်းဆရာမကို  ”

ဟု ဆိုကာ လက်ကိုလှမ်းဆွဲလိုက်ပါတော့တယ်၊ကျွန်တော်ကလဲလန်.ပြီး

“ ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး  ”

ဟု ဖြေပြီး နောက်ဆုတ်လိုက်တော့ ငပဲက လှုပ်ပြီးခါရမ်းနေတာကိုဆရာမတွေ.လိုက်ရတော့ သဘောပေါက်သွားပြီး

“ မင်းငါရေချိုးဖို.အဝတ်စားလဲနေတာကို လာချောင်းနေတာမဟုတ်လား  ”

ကျွန်တော်ကလည်းလန်.ဖြန်.ပြီး 

“ မဟုတ်ပါဘူးဖြတ်သွားရင်းတွေ.လိုက်လို.မမြင်ဘူးလို.ဆက်ကြည့်နေတာပါ  ”

ဟု အရောင်ရောင်အမှားမှားနှင့်ပြန်ဖြေလိုက်တော့ 

“ ငါမင်းကိုမသက်(ကျွန်တော့်မာမီ)နှင့်တိုင်ပြောမယ်  ”

“ မတိုင်ပါနှင့် ဆရာမရယ်  ရှစ်ခိုးတောင်ပန်ပါတယ်  ”

ဟု ပြောပြီး လက်အုပ်ချီကာ ဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်မှပိုဆိုးပြီး၊ ဆရာမဝတ်ထားတဲ့ ရေလဲပိုင်းကို ဆွဲချသလိုဖြစ်သွားပြီးရင်စီးထားတဲ့ နေရာကနေကျွတ်ပြီး၊ နို့အပေါ်ပိုင်းအနည်းငယ်ပေါ်သွားတော့ ဆရာမကလည်း-- 

“ အမလေး  ”

လို့အော်ပြီးထမိန်အပေါ်ပိုင်းကို လှမ်းအကိုင် ကျွန်တော်ကလည့်ထပြီး ပြန်ကိုင်အပေးမှာ ဆရာမရဲ့နို့တလုံးကိုလက်ဖဝါးနှင့်ကိုင်လိုက်သလို ဖြစ်သွားပါတော့တယ်၊ ဆရာမကလည်းလန်.ပြီး

“ မောင်ဦး ဘာလုပ်တာလဲ  ”

ဆိုပြီး မျက်နှာကြီးနီပြီး သူ့လက်နှင့်ပြန်အုပ်လိုက်တော့ကျွန်တော့်လက်ကနို့အုံပေါ်အုပ်ပေးသလို ဖြစ်နေပြီးကျွန်တော်လက်ပေါ် ဆရာမလက်ကထပ်ဖိသလိုဖြစ်နေတော့ ကျွန်တော့်ဘဝမှာ ပထမဦးဆုံး တစိမ်းမိန်းမတဦးရဲ့ နို့ကိုစတင်ကိုင်လိုက်ရပြီးရင်ထဲမှာ တဒိန်းဒိန်းတဒိုင်းဒိုင်းနှင့် ကုလားဘုရားပွဲလှည့်လာသလို၊ရထားအစင်း ၁၀၀လောက် ခုပ်မောင်းသွားသလို ခံစားရပြီးကြောင်တောင်တောင်နှင့်ဆက်ကိုင်ထားလိုက်ပါတော့တယ်၊ ဆရာမလဲ အစပိုင်းသတိလက်လွှတ်ဖြစ်သွားပြီးနောက်မှ

“ မောင်ဦးလွှတ်စမ်း  ”

ဆိုပြီး လက်ကိုခါချပြီးရေချိုးခန်းဘက်ဆက်ထွက်သွားပါတော့တယ်၊ ဒီနေရာမှာ ဆရာမပုံစံကို အနည်းငယ်ပြန်ပြောပြပါမယ်၊ ဒါမှနောက်ပိုင်းအခန်းကောင်းခန်းတွေကို ဆက်လက်ရှုစားနိုင်အောင်ပါ၊ ဆရာမအဖေကမေမြို.ကဂေါ်ရခါးအင်္ဂလိုပါ။ အမေကမော်လမြိုင်ကမွန်မစစ်စစ်ပါ၊ မွှေးချင်းညီအမ ၂ယောက်ဘဲရှိပြီး အမကမေမြို.နာရီစင်နားမှာ အနွေးထည်ဆိုင်ကြီးဖွင့်ထားပါ တယ်၊ ဆရာမက မွန်အင်္ဂလိုကပြားမဆိုတော့ နို့တွေကအနေတော်ကြည့်ကောင်းပြီး nandahlaingလောက်ရှိပါတယ်၊ ဖင်ကတော့ တော်တော်ကြီးပြီးအဆိုတော်ဂျင်နီဖင်ထက် အနည်းငယ်ကြီးပြီးလုံးဝန်းပါတယ် ခင်ဗျာ၊ ဆရာမရေချိုးခန်းဘက်သွားပြီးမီးခလုတ်ဖွင့်ကြည့် လိုက်တော့ --

“ ဟင်မောင်ဦး မီးမလာပါလား မလုပ်ရသေးဘူးလား  ”

“ ဟုတ်ကဲ့ အခုဘဲလုပ်မလို.ဘဲ  ”

“ ဒီလောက်တောင်ကြာနေပြီးငါကပြီးသွားပြီး အောင့်မေ့နေတာ မင်းငါအဝတ်လဲတာကိုဘယ်အချိန်ထဲကချောင်းနေတာလဲမှန်မှန်ပြောစမ်း  ”

ကျွန်တော်ကမီးမလာတာကို လုပ်မလို.ရေချိုးခန်းနားကပ်လားတော.ဆရာမကပါးစပ်က ပြောလဲပြောလက်ကကျွန်တော်ဗိုက်ခေါက်ကို လိမ်ဆွဲပါတော့တယ်၊ ကျွန်တော်ကကြောက်လဲကြောက်နေတာနှင့်ခုနကတောင်နေတဲ့လီးလဲငြိမ်ကျသွားပြီးဇော်ချွေးများနှင့်မြန်မြန်ရေချိုးခန်းမီးခလုတ်ကိုစမ်းဖွင့်၊မီးလုံးလဲနှင့်မြန်မြန်လုပ်ပေးပြီးဆရာမကိုတောင်မ ကြည့်ရဲဘဲ၊ 

“ ပြီးပြီးဆရာမမီးလုံးမကောင်းတာပါ ရပါပြီး  ”

ဆရာမ ရေချိုးခန်းထဲဝင်သွားတော့ နောက်ကနေ လိုက်ကြည့်တော့ ဆရာမ မျက်နှာခပ်တည်တည်နှင့် ရေချိုးခန်းတံခါးကိုပိတ်လိုက်ပါတယ်၊ ကျွန်တော်လဲခုနကအရှိန်နှင့် ရေချိုးခန်းတံခါးမှာအပေါက်များရှိမလားလို.ရှာကြည်.လိုက်တော့ ကံထရိုက်တိုက်ရဲ့ ထုံးစံအတိုင်းတရုတ်ကလာတဲ့ ဖိုင်ဘာတံခါးအောက်ခြေမှာလေဝင်ပေါက်ကန်.လံတွေမှာတချောင်းကျိုးနေတာကိုတွေ.ရတာနှင့်တံခါးနားအသာကပ်ပြီးမုဆိုးထိုင်ထိုင်ကာအထဲကိုချောင်းလိုက်တော့ဆရာမရဲ့နောက်ပိုင်းပေါင်အထိဘဲမြင်ရပြီးဒူးထောက်ပြီးကြည့်လိုက်တော့မဆရာမရဲ့ဖြူဖွေးနေတဲ့ဖင်လုံးကြီးနှင့်ကြောပြင်ကိုတွေ.လိုက်ပါတယ်၊ကန်ထဲကရေကိုခပ်ချိုးလိုက်တော့၊

“ ဗွမ်း  ”

ကနှင့်ရေတွေကျွန်တော်မျက်နှာလာစင်တော့မြန်မြန်ပုဆိုးနှင့်မျက်နှာကိုသုတ်ပြီးဆက်ချောင်းပါတော့တယ်၊ရေ၃ခွက်လောက်လောင်းပြီးဆပ်ပြာတိုက်ဖို.တံခါးဘက်ကိုလှည့်လိုက်တော့ခုနအခန်းထဲမှာတုံးကအဝေးကဘဲမြင်ရတဲ့အမွှေးရိတ်ထားတဲ့အဖုတ်ဖေါင်းဖေါင်းလေးကိုအနီးကပ်မြင်လိုက်ရတော့တံထွေးတောင်လည်ပင်းမှာ

“ ဂလု”

နှင့်သီးသွားပါတယ်၊ဆရာမကဆပ်ပြာ ယူပြီးမျက်နှာကိုအရင်တိုက်ပြီးရေနှင့်သစ်လိုက်ပါတယ်၊ ဆက်ပြီးလည်ပင်းပြီးမှနို့ကိုဆပ်ပြာ တိုက်လိုက်တော၊့လက်သီးဆုပ်လောက်ရှိတဲ့နို.၂လုံးဟာဆပ်ပြာများချယ်သထားတဲ့နှင်းများဝေဆာနေတဲ့တောင်ပူဇာ၂လုံးဟာ ကျွန်တော်အသဲနှလုံးထဲထိဆွဲငင်လှုပ်ခပ်သွားပါတော့တယ်၊ဆက်ပြီးတဖြေးဖြေးချက်နှင့်ဗိုက်၊ပြီးတော့ဆီးခုံ၊အဖုတ်ကြား၊နောက်တဖက်လှည့်ပြီးကြောကုန်းနှင့်ဖင်ကိုတိုက်ပြီး၊ကျွန်တော်မျက်နှာမူရာဖက်လှည့်ပြီးပေါင်ကိုအနည်းငယ်ဟပြီးပေါင်ကြားကအဖုတ်ကြားကိုလှမ်းအတိုက်ကျွန်တော်မြင်လိုက်ရတာကတော့ အက်ကွဲကြောင်းကြားက အစိလေးပါ။

ဆက်ပြီးဆရာမက ရေလောင်းချိုးပြီးခါနီးမို.၊ကျွန်တော်လည်းမြန်မြန်အပြင်ကိုထွက်ခဲ့ပါတော့တယ်။ ဆရာမကအပြင်ထွက်လာပြီးအခန်းထဲဝင်ခါနီးကျွန်တော်ကိုလှမ်းကြည့်ပြီး ဘာစိတ်ကူးပေါက်သွားလဲတော့ မသိဘဲ၊ပြုံးစိစိနှင့်ဝင်သွားပါတယ်၊ ဒီလိုနှင့်စာသင်ချိန်မှာ စာဆက်သင်ပြီးမာမီလာကြိုမှာကို ရင်တထိတ်ထိတ်နှင့်စောင့်နေပါတော့တယ်၊မာမီလာတော့ဆရာမထွက်လာပြီးဧည့်ခန်းမှာစကားပြောတော့ကျွန်တော်မှာရင်တထိတ်ထိတ်ထပ်ဖြစ်ရပြီးဆရာမကမာမီကိုတိုင်းလိုက်မှာကိုအရမ်းကြောက်နေရပါတယ်။

ဒါပေမဲ့ ဆရာမကဘာမှာမဖြစ်သလိုရီရီပြုံးပြုံးနှင့်ပြောဆိုနေသဖြင့် ရင်အေးသွားရပါတော့တယ်၊ ဒီလိုနှင့်တပါတ်လုံးကျောင်းနှင့်ကျုရှင်ဆက်တတ်ပြီးတနင်္ဂနွေနေ.ထပ်ရောက်လာတော့ကျွန်တော်လည်းအစောကြီးမာမီကိုဆရာမဆီပို.ခိုင်းပါတယ်၊တပါတ်လုံးလည်းညအိပ်ရာဝင်ရင်မျက်လုံးထဲကမထွက်တာကဆရာမအခန်းထဲမှာအဝတ်လဲတဲ့ပုံရယ်ရေချိုးတဲ့ပုံရယ်ဒါကိုဘဲစဉ်းစားမိနေပါတယ်၊ဒါကြောင့်လည်းဒီနေ.အခြေအနေပေးရင်ထပ်ချောင်းလို.ရအောင်အစောကြီးလိုက်ပို.ခိုင်းချင်ဖြစ်ပါတယ်၊အရူးကိုအမဲသားကျွေးမိပြီးနှင့်တူပါတယ်၊ဒါပေမဲ့၂လလောက်အခြေအနေမပေးဘဲဆရာမတူမရှိနေလို.ဘယ်လိုမှအဆင်မပြေခဲ့ပါ။

ဒါပေမဲ့ ဆရာမရေဝင်ချိုးဖို.အခန်းထဲဝင်တဲ့အချိန်နှင့်ရေချိုးထွက်လာပြီး ပီးအခန်းထဲဝင်တဲ့အချိန်မှာကျွန်တော်ကိုပြုံးစိစိနှင့်လှမ်းကြည့်ပြီးမျက်လုံးချင်းဆုံတဲ့အချိန်မှာရီသွားတာကိုသတိထားမိလာပါတော့တယ်၊ဆရာမတူမကလဲထူးခြားမူ.ဘာမှမပြဘဲ၊ကျွန်တော်အထင်ဆရာမကမမသင်းကိုဘာမှမပြောပြဘဲနေချင်ဟာတခုတော့ထူးခြားနေပါတယ်လိုတဖက်သတ်အတွေးနှင့်ကျွန်တော်စိတ်ကူးမှာရူးနေရပါတော့တယ်၊ဆရာမနှင့်ကျွန်တော်ရဲ့ရင်းနှီးမူဟာပိုပြီးခိုင်မာလာပြီးနေ.စဉ်ကျွန်တောကျုရှင်လာချိန်မှာစားစရာတခုမဟုတ်တခုလုပ်ပြီးဗိုက်ပြည့်နေပြီးမစားချင်ဘဲငြင်းရင်အတင်းဘဲလက်ကိုဆွဲပြီးကျွေးပါတော့တယ်။

အကြောင်းအမျိုးမျိုးပြပြီးတခုပြီးတခုဟိုဟာလုပ်ခိုင်းဒီဟာလုပ်ခိုင်းတဖြေးဖြေးနှင့်ကျုံးသွင်းမှန်းသီတင်းကျွတ်ကျောင်း(၁၀)ရက်ပိတ်မှသီရပါတော့တယ်၊ဒီလိုနှင့်သီတင်းကျွတ်ကျောင်း (၁၁)ပိတ်ရက်ပါတော့တယ်၊မမသင်းကအိမ်မပြန်တာ၂နှစ်လောက်ရှိလို.ဒီနှစ်တော့အဖေကိုမေမြို.ပြန်ပြီးကန်.တော့မည်(ဖခင်မှာမြန်မာစစ်စစ်)ဖြစ်၍အလည်လိုက်ခဲ့ရန်ခေါ်တော့ဆရာမက--

“ မောင်ဦးကျောင်းပိတ်ရက်မှာအချိန်ပိုရှိလို.လိုက်လိုမရဘူး  ”

“ သွားချင်ရင်နွေကျောင်းပိတ်ရက်မှမင်းအမေကိုပြောပြီး၊ဆရာမအတူတူခေါ်သွားမယ်  ”

“ ညီးကဟိုမှာဘယ်လောက်ကြာမှာလဲ   ”

“ တပါတ်လောက်ဘဲနေမှာဒီမှာအလုပ်တွေရှိသေးတယ်  ”

“ ဘယ်နေ.သွားမှာလဲ ”

“ မနက်ဖြန်မနက်မှလက်မှတ်သွားဝယ်မှာ  ”

မမသင်းလဲ မေမြို့သွားပြီးနောက်တနေ့မှာအချိန်ပိုရှိလို့စောစောမာမီကကျူရှင်ကို ကားလိုက်ပို့တော့ ဆရာမက မာမီကို-

“ အိမ်မှာဘယ်သူမှမရှိလို.နင်သား ငါ့ဆီမှာ အဖေါ်ရအောင်တပါတ်လောက် ထားပါလား ”

“ မရီ ငါ့အိမ်မှာတော့ကောင်မလေး ၃ယောက်တောင်ရှိတယ်၊ တယောက်ပို့ပေးရမလား ”

“ မလိုပါဘူး၊ မောင်ဦးလည်းနေတိုင်းကျူရှင်လာတက်နေတာနင်လိုက်ပို့နေရတော့ပင်ပန်းမှာစိုးလို့ ”

“ အဲဒါဆိုလဲပြီးရော်၊ သားကရောဆရာမဆီမှာခဏနေမှာလား ”

“ ရပါတယ် ”

ရေငတ်တုံးရေတွင်းထဲကျသလိုကျွန်တော်ကဟန်ဆောင်ပြီး၊စိတ်မပါသလိုပြောလိုက်တော့၊ဆရာမကမြန်မြန်ဝင်ပြီး

“ နင်သူ.အဝတ်အစားဘဲလာပို.လိုက်၊ကျန်တာငါတာဝန်ထားပါ ”

“ ဒါဆိုညနေဆိုင်သိမ်းရင်မာမီဝင်လာခဲ့မယ်၊သားသိပ်မဆိုးနှင့်နော်၊ဆရာမပြောစကား နားထောင်၊bye-- ”

ဆိုပြီးပြန်သွားပါတယ်၊

“ မောင်ဦး၊ငါရေချိုးလိုက်အုံးမယ်၊ဘာစားပြီးပြီးလဲ` ဆိုပြီးပြုံးစိစိနှင့်အခန်းဘက်ထွက်သွားပါတယ် ”

“ စားပြီးပြီး ”

ဆိုပြီး မသိမသာအနောက်နားကကပ်လိုက်သွားပါတယ်၊

“ နင်အိမ်မှာအပြာကားတွေခိုးခိုးကြည့်တယ်ဆိုနင်မာမီကပြောတယ်၊ဟုတ်လား ”

ဆရာမကပြောလဲပြောအပေါ်အင်္ကျီကိုစချွတ်လိုက်ပါတယ်၊ ပထမတော့ အနည်းငယ်အံသြနေပြီး ဘာသံမှမထွက်ဘဲ ခပ်မဆိတ်ဘဲနေနေတော့၊

“ ဘာလဲဆိတ်ဆိတ်နေဝန်ခံတာလား၊ငါနင်အကြောင်းကိုကောင်းကောင်းသိတယ် ”

“ နင်အမေငါကိုအားလုံးပြောပြထားပါတယ် ”

အပေါ်ပိုင်းမှာအတွင်းခံ bra ဘဲဝတ်ထားတာကိုတွေ့တော့ ကျွန်တော်ရဲ့ဖွားဘက်တော် ငပဲဟာ စတင်တာစူနေပါပြီ။ ဆရာမရှေ.မှာမို.မနည်းစိတ်ကိုထိန်းပြီးနေနေရပါတယ်၊ ဆရာမကလည်းကျွန်တော်ထွက်သွားမှာစိုးလို့ စကားမရှိစကားရှာပြောနေသလိုပါဘဲ၊

“ နင်ဒယ်ဒီကဘယ်တော့ပြန်လာမှာလဲ ”

“ ၆ လ ဘဲရှိသေးတယ်၊၃နှစ်လောက်နေမယ်တဲ၊့ဒီတခေါက်ြပြန်လာရင် captain စာမေးပွဲဖြေရမယ်တဲ့ ”

ကျွန်တော်ကလည်းစကားရှာပြီးလိုက်ဖေါ်းနေရတယ်ဒါမှအနားကနေမြင်နေရမယ်၊

“ သား လာပါအုံး၊ဆရာမချိတ်ဖြုတ်လို့မရလို.ကူညီပါအုံး ”

လို ပြောပြီးကြောပြင်ကိုကျွန်တော် ဘက်လှည့်ထားပါတယ်၊ ဇာတ်လမ်းကတော့စပြီးလို့ ကျွန်တော်စိတ်ထဲထင်နေပါတော့တယ်၊ကျွန်တော်ကလည်းချိတ်ဖြုတ်ပေးပြီးတော့အနားမှာပေပြီးရပ်နေလိုက်တော့၊

“ သား၊ဟိုတလောကဆရာမရေချိုးတာကိုမင်းချောင်းနေတယ်မဟုတ်လား၊မှန်မှန်ပြောစမ်း ”

ကျွန်တော်ကလည်းမထူးတော့တာနှင့်၊

“ ဆရာမဘယ်လိုသိလဲ ”

“ သိတာပေါ့နင်အပြင်ထွက်သွားတဲ့ခြေသံမကြားရဘူး ”

“ ရေချိုးခန်းအောက်အပေါက်ကအတွင်းကနေကြည့်ရင်အပြင်ဘက်ကိုအကုန်လုံးမြင်ရတယ် ”

“ သားကကုန်းကုန်းကွကွနှင့်လုပ်နေတာအကုန်မြင်ရတယ် ”

“ ဆရာမဒါဆိုမာမီကိုအကုန်လုံးပြောပြလိုက်ပြီးလား ”

“ မပြောပါဘူး၊သားကလည်းသွေးနှင့်ကိုယ်၊ဆရာမကလည်းသွေးနှင့်ကိုယ်ဘဲဒါလောက်တော့ရှိမှာပေါ့ ”

“ ဒါပေမဲ့မမှားသင့်တာကိုမမှားရအောင်သင်ပေးရမှာပေါ့ ”

“ မင်းအပြင်မှာမိန်းမတွေသွားရှုတ်ဘူးသလား ”

“ ဟာဆရာမကလည်းမိန်းမတွေပုံစံကိုအပြင်မှာတွေ.ဘူးတာဆိုလို.၊မာမီပြီးရင်ဆရာမဟာပထမဦးဆုံးဘဲ ဒါပေမဲ့ခွေထဲမှာတော့တွေ.ဘူး တာပေါ့ ”

“ သားကမိန်မတွေအကြောင်းကိုသိချင်တာလား ”

“ သိချင်တာပေါ့ ”

“ ဒါကြောင့် မသင်းနှင့်မေမြို.ကိုပေးမလိုက်တာသိပြီးလား ”

“ ဒါဆိုဒီညကစပြီးသားသိချင်တာကိုဆရာမသင်ပေးမယ်၊ဒါပေမဲ့သားမာမီကိုပြန်မပြောပြရဘူးသိလား ”

“ ဟုတ်ကဲ့ ”

“ သားကဆရာမချွတ်တာကိုအကုန်လုံးလိုက်ကြည့်မလိုလား၊မာမီကိုလုံးဝ(လုံးဝ)ပြန်မပြောပြရဘူးနော် ”

ကျွန်တော်လဲမထူးတော့တာမို.ချော်လဲရောထိုင်ပြီးအလိုက်သင့်ပြန်ပြောလိုက်ပါတယ်၊

“ ဆရာမကလည်းမာမီကိုမပြောပါဘူး၊ကျွန်တော်သိချင်တာကိုသင်ပေးပေါ့၊ဒါဆိုရင်ဒီမှာကြည့်´ 

ဆိုပြီးနို့၂လုံးကိုကျွန်တော်ဘက်လှည့်ပြပါတယ်၊နောက်ပြီးအောက်ကစကဒ်ကိုရေလဲပိုင်းမခံဘဲဒီအတိုင်းချွတ်ချလိုက်တော့၊ကျွန်တော်လဲကြောင်ပြီးဒီအတိုင်းမိမွှေးတိုင်းဖမွှေးတိုင်းကိုယ်တုံးလုံးကြီးကိုရင်ထဲမှာတဒိတ်ဒိတ်နှင့်စိုက်ကြည်.နေပါတော့တယ်။

“ ကဲသားတော်ပြီးညကြမှကျန်တာကိုဆက်သင်ပေးမယ်တော်ကြာ မင်း သူငယ်ချင်းတွေလာတော့မယ်ဆရာမရေချိုးလိုက်အုံးမယ်´ 

ဆိုပြီး နောက်ဘက်သို.ထွက်သွားပါတယ်၊အဲဒီနေရာမှာဘဲဆက်ရပ်နေမိပြီးအခြေအနေတွေကအရမ်းကိုမြန်ဆန်နေပြီးဘယ်လိုမှထင်မထားသောဆရာမရဲ့ကိုယ်တကိုယ်လုံးကိုမြင်လိုက်ရပြီးကြက်သေသေနေပါတယ်

(စာဖတ်သူများအနေနှင့်လည်းဒီလောက်မြန်လိမ်မယ်လို.မထင်စေလိုပါဇာတ်လမ်းအရမ်းရှည်မှာစိုးလို.အချို.ကိုအကျဉ်းချုံလိုက်ချင်းဖြစ်ပါတယ်)

နောက်ပြီးဆရာမနောက်လိုက်ပြီး

“ ဆရာမစိတ်မဆိုးရင်တခုလောက်တောင်းဆိုချင်ပါတယ်၊´

“ သားက ဘာတောင်းဆိုချင်လို.လဲ ´

ကျွန်တော်က

“ ဆရာမရေချိုးတာကိုကြည့်ချင်လိုပါ´

“ ဟိုတနေ.ကချောင်းရတာဆိုတော့အားမရဘူး၊အသေချာလဲမမြင်ရဘူး´

“ မလုပ်နှင့်လေဆရာမမှာလည်းအရှက်ရှိသေးတယ်လေ၊ ဒါတောင်အနေနီးလို့ သားကို ဘယ်လိုဖြစ်ပြီးခုနကတကိုယ်လုံးချွတ်ပြမိလဲမသိတော့ဘူး..အခုတောင်ဆရာမနောင်တရနေမိပြီး၊တသက်လုံးယောင်္ကျားတောင်မယူဘဲ ဒီအတိုင်းနေလာခဲ့ပြီးမှသားနှင့်ကျမဘယ်လိုဖြစ်သွားသလဲမသိတော့ဘူး´

လို ပြောပြီးရေချိုးခန်းထဲဝင်သွားပါတယ်၊ကျွန်တော်လဲအခြေအနေကောင်းပြီးလို.ထင်ထားတာအခုချက်ချင်းပြောင်းလဲသွားတော့ဘာကိုမှမပြောနိုင်ဘဲဧည့်ခန်းဘက်သိုထွက်လာခဲ့ပါတော.တယ်၊ဆရာမလဲရေချိုးပြီးပြန်ထွက်လာပြီးအကျီ်လဲကာစာသင်မဲ့ဧည့်ခန်းဘက်ကိုထွက်လာပါတယ်၊သူငယ်ချင်းများရောက်လာပြီးစာသင်နေပေမဲ့စိတ်ထဲလုံးဝမပါဘဲတမျိုးကြီးဖြစ်နေပါတယ်၊ဆရာမကလည်း(ကွက်ကြည့်)2နှင့်လုပ်နေလို.မနည်းထိန်းပြီးကျူရှင်ပြီးအောင်သင်လိုက်ပါတယ်၊ကျုရှင်ပြီးတော့သူငယ်ချင်းတွေပြန်သွားတော့ 

ဆရာမက 

“ ထမင်းစားကြမယ်လာ´

ဆိုပြီး လက်ကိုအတင်းဆွဲခေါ်ပါတော့တယ်၊ထမင်းစားပွဲမှာလဲကျွန်တော်ပုဂံထဲဟင်းတွေအတင်းထဲ့ပေးပါတယ်၊

“ သားကဆရာမကိုစိတ်ဆိုးနေတာလား´

“ မဟုတ်ပါဘူး´ 

“ ဘာမဟုတ်တာလဲ´ 

“ ဆရာမပြောပြီးပြီးညကြရင်သင်ပေးမယ်လို.´

လဲပြောလိုက်ရောစိတ်ထဲမှာကုလားဘုရားပွဲလှည့်လာသလို ဒိန်းတတ်တတ်ဒိန်း ဖြစ်ပြီးမျက်နှာမှာပြန်ပြီးကြည်သွားပါတော့တယ်၊

“ ညကြရင်ရေကိုသေချာချိုးထား၊မာမီလာရင်လဲအေးအေးဆေးဆေးနေကြားလား´

“ ဟုတ်ကဲ့´

ညနေဆိုင်သိမ်းပြီးမာမီလာတော့ အဝတ်အစား၂စုံယူလာပါတယ်၊

“ သားဒီမှာနေလို.အဆင်ပြေပါ့မလား၊ပြန်လိုက်ချင်လိုက်ခဲ့လေ´

ပြောတော့ကျွန်တော်ကအကြောက်အကန်

“ ရပါတယ်၊ဆရာမအိမ်လဲသားအိမ်လိုပါဘဲမာမီပြန်ချင်ပြန်ပါ၊`

“ ဒါဆိုလဲသားသဘောဘဲ´

“ မရီရေ သားတော်မောင်ကိုနိုင်အောင်ထိန်းပေတော့´

“ ရပါတယ်ကြိမ်လုံးနှင့်ဆော်မှာပေါ့´

မာမီနှင့်ဆရာမစကားပြောနေတုံးကျွန်တော်ကသီချင်းအခွေကိုထိုင်ကြည့်နေပါတယ်၊မကြာပါဘူးမာမီပြန်ခါနီး

“ သားမာမီပြန်မယ်စာလဲသေချာကျက်နော်´

ဆိုပြီးကျွန်တော်ပါးကိုနမ်းလိုက်ပါတယ်၊

“ အမလေး၊ဒီသားအမိအဖြစ်သဲနေလိုက်တာ´

ဟုပြောဆိုပြီးအောက်ထပ်ကားထဲအထီလိုက်ပို. ပြီးပြန်တက်လာပါတော့တယ်။ညနေစာစားနေတုံးဆရာမကဟင်းတွေပုံဂံထဲလာထည့်ပြီးကျွန်တော်ကိုလာပြီးချော့နေပါတယ်။

“ သားကတဦးတည်းသောသားဆိုတော့ စာကိုဖြစ်မြောက်အောင်ကြိုးစားပါ၊ ဟိုဟာဒီဟာတွေ သိပ်မစဉ်းစားပါနှင့်´

ဟု လာပြောတော့ကျွန်တော်ကအရဲစွန်.ပြီး

“ ဆရာမကသားကိုမသင်ပေးချင်လို.လား´

“ အဲဒီလိုပြောတာမဟုတ်ဘူးသားကိုသင်ပေးလိုက်တော့သားကဖာတွေနှင့်သွားစမ်းရင်မာမီအ ပြစ်ဘယ်ကင်းမလဲ၊တော်ကြာသားမာမီကမာမီကိုအပြစ်တင်နေအုံးမယ်၊´

( ဆရာမကသူကိုသူ မာမီ ဟုကင်ပွန်းတပ်နေတော့ ရောကုန်မှာစိုးလို မာမီရီ လိုခေါ်ပါမယ်၊)

“ သားကိုတော့မာမီရီစိတ်ချပါ၊ဒီအရွယ်ထိဘယ်မိန်းမတွေနှင့်မှအရောမဝင်ဘူးဖူး´

“ သိပါတယ် သားမာမီပြောပြထားတာ မာမီရီသိပါတယ်၊သားကအရမ်းအသန်.ကြိုက်တယ်၊အိမ်ဖေါ်ကောင်မလေးတွေထမင်းခပ်ကျွေးတာမစားဘူး၊မာမီခပ်မှစားတယ်အရမ်းချွဲတတ်တယ်၊ 

“ မာမီကသားအကြောင်းတွေတော်တော်သိနေတာဘဲ၊ဘာလုပ်ဖို.စုံစမ်းထားတာလဲ၊´

“ မစုံစမ်းပါဘူးသားမာမီပြောပြတာနားထောင်ထားတာပါ၊ဒါမှကိုယ့်တပည့်ကိုဘယ်လိုကိုင်တွယ်ရမယ်ဆိုတာသိတာပေါ့´

“ မဟုတ်တာမာမီစုံစမ်းထားလိုသိတာပါ၊မလိမ်ပါနှင့်´

“ သွားလူဆိုး´ 

ဆိုပြီး မာမီရီရှက်သွားတဲ့ပုံနှင့်ပြောပြီးရီနေပါတော့တယ်၊(လူကြီးရှက်တော့ရီတယ်)

“ သားထမင်းစားပြီးခဏနားTV ကြည့်ပြီးရင်၊ရေချိုးထားတော့မယ်နော်´

“ ဘာဖြစ်လို.ဒါလောက်လောနေတာလဲ၊အေးအေးဆေးဆေးနားပါအုံး၊´

မာမီရီကတမင်ပြောပြီးရီနေလိုက်တော့၊ကျွန်တော်မှာ နေမထိထိုင်မသာဖြစ်နေပါတော့တယ်၊ မလုပ်နှင့်ဆိုပိုလုပ်ချင်ဘယ်လိုများသင်ပေးမလဲလို.အရမ်းလဲသိချင်မေးရမှာလဲအားနာနှင့်ဆိုတော့ကျွန်တော်မှာမြောက်မီးခဲကိုင်မိသလိုဖြစ်နေပါတော့တယ်၊ည၉နာရီထိုးတော့ဆရာမကရေချိုးပြီးညဝတ်အင်ကျီအရှည်ကိုဝတ်ပြီးကျွန်တော်နားလာထိုင်ကာ

“ သားရေသွားချိုးတော့လေပြီရင်အခန်းထဲသွားကျမယ်သားကိုမာမီတခုချင်သေချာသင် ပေးမယ်´

“ ဟုတ်ကဲ့´

ဆိုပြီး မာမီလာပို.ထားတဲ့ညဝတ်အင်ကျီနှင့်ဘောင်းဘီထုပ်ကိုယူကာရေချိုးခန်းဘက်ထွက်လာပြီးရေချိုးခန်းအဝင်မှာမာမီရီကိုလှမ်းကြည့်လိုက်တော့ကျွန်တော်ကိုပြုံးပြီးကြည့်နေပါတယ်ရေချိုးခန်းထဲဝင်ပြီးအခန်းတံခါးကိုစိရုံလေးထားပြီးအင်ကျီနှင့်ပုဆိုးကိုချွတ်ပြီးဇလုံထဲထည့်လိုက်ပါတယ်ရေလောင်းပြီးဆပ်ပြာတိုက်မလို.လုပ်နေတုံးတံခါးနည်းနည်းလှုပ်သွားလို.လန်.ပြီးကြည့်လိုက်တော့မာမီရီရေချိုးခန်းဝမှာရပ်နေတာကိုမြင်လိုက်တော့

“ မာမီဘာလုပ်မလို.လဲ´ 

“ ဘာမှမလုပ်ဘူး မင်းကိုတခုသင်ပေးမလို.´

“ ဘာလဲဟင်´

“ သားရေချိုးရင်သားဟာကိုသန်.ရှင်းရေးရောလုပ်ရဲ့လား၊လာမာမီပြမယ်´

ကျွန်တော်ကိုယ်တုံးလုံးကိုတစိမ်းမိန်းမတယောက်ရှေ.မှာချွတ်ထားတာပထမဦးဆုံးပါဘဲ၊ရင်ထဲမှာဟာတာတာနှင့်အေးသလိုလိုပူသလိုလိုနှင့်ငပဲးကလဲပျော့နေပါတယ်၊အပြာကားတွေအိမ်မှာခိုးကြည့်ပေမဲ့အိမ်ဖေါ်တွေရှိတော့လွှတ်လွှတ်လပ်လပ်တခါမှမကြည့်ခဲ့ ရပါ၊မာမီရီကပြောလဲပြောလက်တွေ.လဲပြရန်လက်ကိုဆွဲလိုက်တော့ကျွန်တော်လဲအလိုက်သင့်ပါသွားပြီး

“ မင်းလီးထိပ်ကအရေပြားတောင်ပွင့်နေပြီး၊မင်းအပြာကားတွေကြည့်ပြီးဂွင်းထုတယ် မဟုတ်လား´

ဟု ဒဲဒိုးကြီးမေးလိုက်တော့ 

“ ဟုတ်ကဲ့´

ဟုဖြေပြီး ဆရာမလုပ်သမျှကိုငြိမ်ခံနေမိပါတော့တယ်၊

“ မင်းလီးထိပ်ရဲ့အရေခွံကိုအနောက်လှန်ပြီးဒစ်ရဲ့ပတ်ပတ်လည်ကိုသေချာဆပ်ပြာနှင့်တိုက်ပြီး ဆေးလိုက်´ 

မာမီရီကလီးထိပ်ကိုကိုင်ပြီးလှန်လိုက်တော့ကျွန်တော်ရဲ့ငပဲးလည်းမာပြီးတောင်တင်းလာပါ တော့တယ်၊

“ ဟာမင်းငပဲးကလည်းစံချိန်မီပါဘဲလားမင်းဒယ်ဒီလောက်ရှိနေပြီးအနည်းဆုံး(၆)လက်မခွဲလောက်ရှိတယ်၊´

“ ဟင်ဒယ်ဒီဟာကိုမာမီရီဘယ်လိုလုပ်သိတာလဲ´ 

“ အမလေးစစ်ဆေးရေးလေးရဲ့မင်းမာမီပြောပြတာပေါ့´

“ ကဲပြောင်အောင်ဆေးပြီးရေချိုးပြီးထွက်လာတော့၊´ 

ပြောပြီးထွက်သွားပါတယ်၊ကျွန်တော်လဲရေချိုးပြီးအမြန်ထွက်လာရျ်အပေါ်အင်ကျီတောင်မဝတ်ဘဲအခန်းထဲဝင်လိုက်တော့မာမီရီမှာကိုယ်တုံးလုံးနှင့်ဖြစ်နေတာတွေ.လိုက်ရတော့

“ သားကိုသွားဆေးပေးတာနှင့်အင်ကျီတွေစိုကုန်လို.မထူးတော.ဘူးဆိုပြီးချွတ်ထားလိုက်တာပါ၊လာမာမီပြမယ်၊နို.ကိုတော့မသင်ပေးတော့ဘူးသားသိနေပြီးတာဘဲ၊လာဒီကုတင် နားလား´

ကုတင်စောင်းမှာမာမီရီကထိုင်လိုက်ပြီးသူ.ရဲ့ဖောင်းကားနေတဲ့အဖုတ်ကိုပြပြီး၊

“ ဒါကမိန်းမတိုင်းရှိတယ်ပိပိခေါ်အဖုတ်ပေါ့၊လာဒီနားထိုင်´ 

ဆိုပြီးကုတင်ပေါ်ထိုင်ခိုင်းပြီးပေါင်ကိုနည်းနည်းဟကာ

“ ဒါကအစိလေး၊အောက်မှာသေးပေါက်တဲ့အပေါက်လေးတွေ၊အောက်မှာလိင်ဆက်ဆံတဲ့အပေါက်ကြီးရှိတယ်၊

“ မာမီဟာကစိနေတာဘဲ၊အပြာကားထဲကဟာအပေါက်ကြီးကအထဲကိုမြင်နေရတယ်၊ဘာဖြစ်လို.လဲ´

ဒါကမာမီကလိင်မဆက်ဆံဘူးဖူး၊လီးမဝင်ဘူးဖူးလိုပြောတာ၊

“ ကျွန်တော်မှာကြည့်ရင်းနှင့်feel တွေအရမ်းဝင်လာပြီးကိုင်ကြည့်ချင်စိတ်ပေါက်လာတာနှင့်၊

“ မာမီရီ သားမမြင်ဘူးသေးလို. ပေါင်နည်းနည်းဟပေးပါ၊သေချာကြည့်ချင်လိုပါ၊´

“ သားကအဝေးကနေကြည့်နေတာကို၊လာသားဘောင်ဘီကိုချွတ်ပြီးကုတင်ပေါ်တက်လိုက်သားငပဲးကိုလည်းသေချာဆေးခဲ့လား´

“ ဟုတ်´ 

ကျွန်တော်မှာလဲစိတ်ထဲမှာတထင့်ထင့်၊ရင်ထဲမှာလဲတဒိန်းဒိန်းနှင့်တကယ်မှဟုတ်ရဲ့လား၊ အိပ်မက်များလား၊တခုခုကိုဝေခွဲမရဖြစ်နေပါတော့တယ်၊မျက်လုံးကလဲမာမီရီအဖုတ်ကိုဘဲကြည့်နေမိပါတယ်၊တံတွေးတောင်ဘယ်နှစ်ကြိမ်မျိုမိမှန်းမသိတော့ပါဘူး၊(တခါတလေဖြစ်ရပ်မှန်တွေဟာစိတ်ကူးယဉ်ဇာတ်လမ်းတွေထက်တောင်ကောင်းနေတတ်ပါတယ်၊)ကျွန်တော်လဲတုံ.ဆိုင်းမနေဘဲချက်ချင်းကုတင်ပေါ်တက်ပြီးမာမီရီအနားကပ်ထိုင်လိုက်တော့၊

“ မွှေးကြိုင်နေတာဘဲမာမီရီဘာတွေလိမ်ထားတာလဲ၊´

“ လာ သားကိုလဲလိမ်းပေးမယ်´

“ လိင်ဆက်ဆံတဲ့အခါမှာအဓိက ကတဖက်လူကိုဆွဲဆောင်မူ.ရှိအောင်ကိုကိုယ်တိုင်သန်ရှင်းပြီးမွှေးကြိုင်နေမှပေါ့၊အနားကပ်လို.နံနေရင်ဘယ်သူကပ်ချင်တော့မှာလဲ´

မာမီကပြောလဲပြောကျွန်တော်ကိုယ်လုံးနေရာအနှံဘာတွေနှင့်မှန်းမသိဘဲလိမ်းပေးနေပါတယ်၊

“ အော်ဒါကြောင့်မာမီရီအနားကပ်ရင်အမြဲဘဲမေးွှကြိုင်နေတာကို၊ကျောင်းကဟိုလူပျိုကြီးဆရာကောင်းနှင့်ဆရာဘသော်တို.မာမီအနားအမြဲကပ်ပြီးသရေတမြန်းမြန်းနှင့်ဖင်ကိုကြည့်ပြီး ပစ်မှားနေတာကို´

“ သားကအဖေတူဆိုတော့အရပ်ကလဲမြင့်၊ရင်အုပ်ကလဲကာကာအရမ်းကြည့်လိုကောင်းတာဘဲ

“ ကျွန်တော်က GRAND မီးရထား residence မှာမင်ဘာဝင်ပြီးကစားနေတာကြာပြီးမာမီရီ´

“ အော်ဒါကြောင့်ကို´

မာမီရီကအပေါ်ပိုင်းလိမ်းပြီးတဖြေးဖြေးဗိုက်ကနေအောက်ကိုဆင်းလာရာငပဲးနားလဲရောက်ရောမာမီလက်နှင့်ဒစ်ကိုအောက်နည်းနည်းဆွဲချလိုက်တဲ့အခါမှာတကိုယ်လုံးကြက်သိမ်းေတွေထပြီးဆတ်ကနဲဖြစ်သွားပါတယ်၊

“ သားအမွှေးတွေရိတ်ထားတာဘယ်သူသင်ပေးတာလဲ`

“ သားမာမီကအမွှေးစပေါက်ကတဲ့ကအမြဲသန်.ရှင်းရေးလုပ်ဖို.သင်ပေးထားတာ၊´

“ ဒယ်ဒီကအမြဲသင်္ဘောပေါ်မှာဘဲဆိုတော့သားကမာမီနှင့်ဘဲအနေများပါတယ်´

ဆက်ပြီးမာမီရီလက်တွေဟာဗိုက်ကိုလိမ်းပြီးဆီးစပ်နားရောက်တော့ကျွန်တော်ငပဲးထိပ်မှာအရေတွေစိုနေပါပြီးခြေတွေလက်တွေလဲအေးပြီးရင်ထဲမှာအေးကနဲဖြစ်ပြီးလေထဲမြောက်တက်သွားသလိုခံစားရပါတော့တယ်၊

“ သား မင်းအပြာကားတွေဘယ်ကရလဲ´

“ သားသူငယ်ချင်းဆီမှာအများကြီးရှိတယ်´

“ မာမီတခါမှမကြည့်ဘူးသေးလိုနောက်နေ.ကြရင်ဌါးလာခဲ့တူတူကြည့်ရအောင်နော်၊သားကအမြဲကြည့်နေကြဆိုတော့ပိုကျွမ်းမှာပေါ့၊´

“ ဟုတ်ကဲ့၊မာမီရီ အခုသား ကိုသင်ပေးပြီးပြီး ဆိုတော့သားလက်တွေ.လုပ်ချင်တယ်´

“ ခဏနေအုံးသားငပဲးကိုမာမီသေချာကိုင်ပေးမယ်´

“ မာမီအစိကိုလဲသားအပြာကားထဲကလိုလုပ်ပေးမယ်´

ကျွန်တော်ငပဲးကိုမာမီရီကလက်နှင့်ညစ်လိုက်ပွတ်ပေးလိုက်ဘဲလုပ်နေပြီး၊ကျွန်တော်ကမနေနိူင်တော့ဘဲမာမီရီကိုလှမ်းဖက်ပြီးကျွန်တော်ပါးစပ်နှင့်မာမီရီပါးစပ်ချင်းတေ.ကာစနမ်းပါတော့တယ်၊လက်တဖက်ကမာမီရီခါးကိုဖက်ပြီးပွတ်ပေးနေပြီးတခါမှမကိုင်ဘူးသောနို.ကိုကျန်လက်တဖက်နှင့်ကိုင်လိုက်ပွတ်လိုက်လုပ်ပေးနေမိပါတယ်၊ဆက်ပြီးပါးစပ်ခြင်းအားရအောင်နမ်းကာတဖြေး ေဖြေးခေါင်းကိုအောက်ကိုနှိမ့်ဆင်းလာပြီးall ကားထဲကလိုနို.ထိပ်ကလေးကိုစုပ်လိုက်ဖွဖွလေးကိုက်လိုက်လုပ်ပေးနေပြီးခုနကနို.ကိုင်နေသောလက်ကမာမီအဖုတ်ကိုအပေါ်ယံပွတ်ပေးနေရာမ ှမာမီပြထားသောအစိလေးကိုစမ်းကိုင်ပြီးလက်ခလယ်နှင့်ပွတ်ပေးလိုက်တဲ့အခါမှာမာမီရီကိုယ်လုံးလေးတွန်.ကနဲဖြစ်သွားပြီးအာလေးသံကြီးနှင့်-

“ အား သားဘာလုပ်လိုက်တာလဲ၊မာမီကိုယ်ကြီးမိုးပေါ်မြောက်တက်သွားသလိုဘဲကောင်းလိုက်တာ၊သားကလူလည်ကြီးဘာမှနားမလည်သလိုဟန်ဆောင်ပြီးနေတာမာမီရီကတကယ်အောင့်မေ့လို သင်ပေးနေလိုက်တာ၊သားမာမီပြောသလိုဘဲမိန်းမအထာအရမ်းကျွမ်းနေပြီးဟုတ်တယ် မဟုတ်လား´

“ မာမီကလဲ သားကလက်တွေ.တခါမှမလုပ်ဘူးဖူး၊ခွေနှင့်စာအုပ်၊ပုံတွေဘဲကြည့်ဘူးတာပါ´

“ သားလက်တွေ.သွားမလုပ်ရဘူးနော်၊စာကိုဘဲအဓိကထားဆယ်တန်းအောင်မှလုပ်ချင်တာ လုပ်၊ဒီကြားထဲမှာလုပ်ချင်ရင်မာမီဆီလာခဲ့၊ကြားလားလူဆိုးလေး´

“ ဟုတ်ကဲ့´

စကားလဲပြောလုပ်ငန်းလဲဆက်ပြီးအပေါက်နားကိုလက်နှင့်ကိုင်လိုက်တော့အဖုတ်တခုလုံးအရေများနှင့်ရွန်းလဲ့နေတာကိုကိုင်လိုက်မိပါတယ်၊မာမီရီကလဲလက်တဖက်နှင့်ကျွန်တော်ခါးကိုဖက်ပြီး၊တဖက်ကလီးကိုဆုပ်နယ်နေတာကိုတွေ.လိုက်ရတော့၊တကယ်ဘဲအတွေ.ကြုံမရှိသေးသောအပျိုကြီးမှန်းသိလိုက်ရတော့စိတ်ထဲမှာအားလဲနား။သနားလဲသနားမိပါတော့တယ်၊၂ယောက်သားကုတင်ပေါ်ဒူးထောက်နေရာမှကျွန်တော်ကမာမီရီကိုတိုးတိုးလေးနားနားကပ်ပြီး-

“ မာမီရီကုတင်ပေါ်လဲလိုက်ကျွန်တော်ဒီထက်ကောင်းအောင်လုပ်ပေးမယ်´

ကျွန်တော်ကပြောပြီးအလိုက်သင့်လွှတ်ပေးလိုက်ပြီး၊မာမီရီကကုတင်ပေါ်လှဲပြီးကျွန်တော်ဘာဆက်လုပ်မလဲလို.မျက်လုံးလေးမှေးပြီအသင့်အနေထားနှင့်ဇိမ်ခံနေပါတယ်၊ကျွန်တော်ကဆက်ပြီးမာမီရီပေါင်၂ချောင်းကိုအသာလေးမပြီးနည်းနည်းလေးဟထားပါတယ်။

“ မာမီရီကအသက်ကြီးပေမဲ့မပျက်စီးသေးဘူး၊နို.၂လုံးကလဲတောင်ပူဇာလေးလိုဘဲ၊ဖင်ကလဲလုံးပြီးအဖုတ်လေးကလဲမို.ဖေါင်းပြီးအိနေတာဘဲ၊မာမီရီ အရင်ကရည်းစားမထားဘူးဖူးလား၊´

“ အမလေးသားရယ်ချီးမွမ်းခန်းဖွင့်နေလိုက်တာလုပ်မှဖြင့်မြန်မြန်လုပ်မာမီမနေနိုင်တော့ဘူး၊ရည်းစားရှိမှတော့ဒီလိုနေပါအုံးမလား၊´

ကျွန်တော်ကဆက်ပြီးမာမီရီကိုယ်လုံးပေါ်အသာထပ်ပြီး၊နို.ကိုစဆို.ပြီး၊တဖြေးဖြေးဗိုက်ကိုနမ်း၍အောက်ကိုဆက်ဆင်းလာရာဆီးစပ်နားရောက်တော့၊မာမီရီကအလန်.တကြားထပြီး

“ သားဘာလုပ်မလို.လဲ၊ဘုန်းနှိမ့်နေအုံးမယ်၊´

“ မာမီရီကလဲခေတ်မမှီလိုက်တာ၊အိမ်မှာဒယ်ဒီနှင့်မာမီတို.လုပ်တာသားချောင်းကြည့်လို.ရိုးနေ  ပြီးဒယ်ဒီပြန်လာရင်အမြဲဘဲသားကမာမီနှင့်တူတူမအိပ်ရတော့ဘူး၊ကိုယ့်အခန်းပြန်အိပ်တော့ အိပ်မပျော်ရင်၊ဒယ်ဒီတို.အခန်းကိုလှမ်းမြင်နေရလို.သိတာ၊´

“ မလုပ်ပါနှင့်၊ပြောမရရင်လဲသားသဘောဘဲ´

မာမီရီကပါးစပ်ကတာမလုပ်နှင့်ပြောပြီးပေါင်ကပိုကားလာကာအရမ်းခံချင်ပေမဲ့ဟန်ဆောင်ပြီးတားနေပါတယ်၊ကျွန်တော်ကဆက်ပြီးဆီးစပ်ကိုတချက်နမ်းပြီးအစိလေးကိုလျှာနှင့်တချက်လျှက်ပြီးပါးစပ်နှင့်ဆို.လိုက်ဖွဖွလေးကိုက်ဆွဲလိုက်နှင့်ကလိပေးလိုက်ရာမာမီရီဆီကနေ----

“ ဟင်းဟင်းဟင်း နှင့်ကောင်းလိုက်တာသားရယ်မာမီတော့သေတော.မယ်ဟင်းဟင်းဟင်း´

မရပ်မနားဆက်တိုက်ထွက်လာပါတယ်၊ကျွန်တော်ကအစိကိုငုံပြီးall ထဲကလိုတအားစုပ်လိုက်တာ

“ အား´´

ဆိုပြီးမာမီရီကတွန်းထုတ်လိုက်ပါတယ်၊

“ သားမလုပ်နှင့်တော့မာမီမခံနိုင်တော့ဘူး၊မာမီတသက်မှာဒီလောက်ကောင်းတဲ့အရသာမခံစားဘူးသေးဘူး၊သားနှင့်တွေ.တော့မှလောကစည်းစိမ်ကိုအပြည့်အဝခံစားရတော့တယ်၊´

“ ဒါဆိုသားကိုလဲပြန်လုပ်ပေးပေါ့၊´

“ ဘယ်လိုလုပ်ပေးရမှာလဲမာမီမှမလုပ်တတ်တာ´

“ သားပြပေးမှာပေါ့´ 

“ ဒါဆိုပြပေးလေဘယ်လိုလုပ်ရမှာလဲ´

ကျွန်တော်ကကုတင်ပေါ်လှဲလိုက်ပြီးမာမီရီကိုဆွဲကာ 

“ ကျွန်တော်လုပ်သလိုကျွန်တော်လီးကိုစုပ်ပေးပေါ့´

“ လုပ်ပေးမယ်လေ´

ဆိုပြီးထောင်မတ်နေတဲ့ကျွန်တော်လီးကိုလက်နှင့်ကိုင်ပြီးပါးစပ်နားကပ်ကာ---

“ သား ဘယ်လိုလုပ်ရမှာလဲပြလေ´

“ ဒစ်ကိုလျှာနှင့်ဖြေးဖြေးချင်လျှက်ပေး´

“ အားကောင်းလိုက်တာ၊ကွမ်းသီးလုံးကိုငုံပြီးအထဲမှာဒီလိုဘဲလျှာနှင့်ပတ်ဆွဲလိုက်၊အမလေး ကောင်းလိုက်တာ၊မာမီရီဒီလိုဘဲဆက်တိုက်လုပ်၊ပြီးမှငုံလိုက်ဆွဲထုတ်လိုက်လုပ်ပေးပါ၊သားလဲအရမ်းကောင်းတာဘဲ။´

“ မာမီရီနှင့်သား တပြိုင်တည်းစုတ်ပေးလျှက်ပေးကြရအောင်၊´ 

“ သားကဘယ်လိုလုပ်ချင်သေးလိုလဲ၊

ဒီလိုလဲအရမ်းကောင်းတာဘဲ၊မာမီတော့မရပ်ချင်ဘူးသားရယ်´

“ မာမီကလဲအခုပုံစံကတယောက်ပြီးမှတယောက်လုပ်ပေးနေရတော့အားမရဘူးလေ´

“ ဒါလည်းဟုတ်တာဘဲ၊ကဲမြန်မြန်ဘယ်လိုလုပ်ကြမလဲ၊သားကပုံစံပြောပြမှပေါ့´

“ ဒါဆိုမာမီရီကုတင်အောက်ဘက်နည်းနည်းလျှောလိုက်၊သားကပြောင်းပြန်ပြန်အိပ်မယ်ပြီးရင်

သားကမာမီရီရဲ့အစိကိုစုပ်ပေးမယ်၊မာမီရီကသားလီးကိုစုပ်တတ်သလိုစုပ်ပေးပေါ့၊ဒါဆို ၂ယောက်လုံးကောင်းတာပေါ့´

“ ဒါဆိုလာလေ မာမီရီရင်ထဲကအရမ်းတောင်းတနေတယ် ဘာတွေဆက်လုပ်ရမလဲလို.အရမ်းသိချင်နေတယ်ကလေးရယ်'

ကျွန်တော်လဲဆက်ပြီး(69)ပုံစံနှင့်စတင်လှုပ်ရှားပါတော့တယ်၊မာမီရီရဲ့အစိကိုစစုပ်လိုက်ပြီးလက်တဖက်နှင့်ဖင်ကိုပွတ်ေပေးနေမိပြီးမာမီကလဲကျွန်တော်ငပဲးကိုမစုပ်တတ်စုပ်တတ်နှင့်ဖြေးဖြေးချင်းငုံလိုက်စုပ်လိုက်လျှာနှင့်လျှက်လိုက်လုပ်ပေးနေတဲ့အတွက်တကယ်လောကစည်းစိမ်ကို ၂ယောက်သားအရောက်သွားနေပါတော့တယ်။

“ ကောင်းလိုက်တာကလေးရယ်၊မာမီတို. လိုးကြရအောင်လားကလေးရယ်၊မာမီဘယ်လိုမှမနေနိုင်တော့လိုပါကလေး´

“ မမလိုဘဲကျွန်တော်လဲအရမ်းကောင်းနေပြီး--ိုးတာတော့ဟုတ်ပါပြီးဗိုက်ကြီးလာရင်ဘယ်လိုလုပ်မလဲ´

“ ဒါအတွက်တော့မမကနားလည်ပါတယ်ကလေးရယ်ဒီအတွက်စိတ်မပူပါနှင့်၊´

“ လာမမ အပေါ်မှာအိပ်ပါကျွန်တော်ဖြေးဖြေးချင်လုပ်မယ်´ 

“ အရမ်းတော့မလုပ်နှင့်ကလေးရယ်´

“ မမပက်လက်လန်ပြီးပေါင်ကားထားပေးမမအဖုတ်ထဲကိုကျွန်တော်လီးထိုးထည့်လိုက်မယ်´

ကျွန်တော်ကပြောလဲပြောဒူးထောက်ပြီးမမပေါင်ကြားထဲဝင်ရျ်အဖုတ်ဝကိုလီးနှင့်တေ့လိုက်တဲ့အခါ---

“ သားအရမ်းမလုပ်နှင့်နော်မာမီကြောက်တယ်၊´လိုပြောနေစဉ်မှာပင်မမအဖုတ်ထဲကို

ကျွန်တော်လီးကိုထိုးထည့်လိုက်တဲ့အခါမှာ ---

“ အား´´ 

လိုအော်ပြီး မာမီတယောက်လက်နှင့်တွန်းထုတ်နေပါတယ်၊ကျွန်တော်ကလည်းအတင်းဖက်ပြီးဖြေးဖြေးချင်းထိုးသွင်းလိုက်ပြီးပြန်ထုတ်လိုက်တဲ့အခါမှာကျွန်တော်လီးတခုလုံးသွေးတွေနှင့်ပေကျံနေပြီး

“ ကလေးမကောင်းဘူးနားလိုက်တာကျွတ်ကျွတ်´

“ မမတအားနာသွားလားမမကတကယ့်အပျိုဘဲနဂိုကကျွန်တော်ကမယုံဘူး´ 

“ မမကမလိမ်ပါဘူးကလေးရယ်၊ဒီအချိန်ထိဘယ်ယောင်္ကျားနှင့်မှမဆက်ဆံဘူးပါဘူးကလေးနှင့်မှကြွေသွားတာပါကွာ´

“ မမနည်းနည်းတင်းခံလိုက်ခဏနေရင်အရမ်းကောင်းလာလိမ့်မယ်စာအုပ်ထဲမှာဖတ်ဘူးတယ်`

“ ဖြေးဖြေးဘဲလုပ်အရမ်းနားနေတယ်ဒီနေ.နားလိုက်မယ်နောက်နေ.မှဆက်လုပ်ကြတာပေါ့၊`

“ ဘာမှမဖြစ်ပါဘူးစိတ်မပူပါနှင့်တော်ကြာနေမှထပ်လုပ်ပေးပါအုံးလို.တောင်းဆိုနေပါအုံးမယ်´

ကျွန်တော်လဲဆက်ပြီးအပေါ်ကနေမှန်မှန်လေးဆောင့်ပေးနေရာမှမမလဲပြန်မှေးပြီးဇိမ်ခံနေပါတော့တယ်၊

“ ကောင်းလားမမ´

ခေါင်းဘဲငြိမ့်လိုက်ပြီး 

“ တဖြေးဖြေးနာတာပျောက်ပြီးကောင်းလာပြီးကလေးရယ်´

ကျွန်တော်ကအောက်ကဆောင့်ပေးနေပြီးအပေါ်မှာနို.ကိုတဖက်ချင်းစို.ပေးနေပါတယ်၊

“ နည်းနည်းမြန်လိုက်သားအရမ်းကောင်းနေပြီးရင်ထဲမှာလဲတမျိုးကြီးဘဲဟုတ်ပြီးတအားဆောင့်--တအားဆောင့်မာမီအရမ်းကောင်းနေပြီး´

ဖတ် ဖတ် ဖတ် နှင့်တအားမြည်နေပြီးဆက်တိုက်ဘယ်နှစ်ခါလောက်ဆောင့်လိုက်မှန်းမသိဘဲ၊

“ ဟင် ဟင် ဟင် --အားကောင်းလိုက်တာကလေးရယ်'

ရင်ထဲမှာ ဟာကနဲဖြစ်ပြီး မာမီခဏငြိမ်သွားတာတွေ.လိုက်ရပြီး--- 

“ မာမီပြီးသွားပြီးကလေးရယ်´ 

“ သားလဲပြီးချင်နေပြီးဖင်ကိုနည်းနည်းကော့ပေးဒါဆိုပိုကောင်းတယ်´

ဖွတ်ဖွတ်ဖတ်ဖတ်နှင့် အချက် ၂၀လောက်ဆက်တိုက်အားနှင့်ဆောင့်လိုက်ရာ---

“ အားကောင်းလိုက်တာ မာမီရယ်´ 

ဆိုပြီး မမဗိုက်ပေါ်ကိုအရုပ်ကြိုးပျက်လှဲချလိုက်ပါတော့တယ်။၂ယောက်စလုံးပထမဦးဆုံးဆိုတော့မီးကုန်ယမ်းကုန်အပြိုင်ဆွဲပြီးမာမီရီအဖုတ်ထဲသုတ်ရေပန်းထုတ်လိုက်ပေမဲ့ကျွန်တော်ငပဲးဟာနည်းနည်းလေးပျော့သွားပေမဲ့တောင်နေတုံးပါဘဲ၊မာမီရီကပက်လက်လန်ပြီးကျွန်တော်ကိုဖက်ထားရာမှ---

“ သားရေပြီးသွားရင်ရေသွားဆေးကြမယ်လေ´

“ ခဏနေပါအုံးအထဲထည့်ပြီးမာမီကိုဖက်ထားချင်သေးတယ်´ 

လိုပြောပြီးမာမီရီနို.သီးခေါင်းလေးကိုစုပ်လိုက်၊ဖွဖွလေးကိုက်လိုက်၊နယ်လိုက်နှင့်ဇိမ်ခံပြီးအလုပ်ရှုတ်နေပါတော့တယ်၊၁၀မိနစ်လောက်ကြာပြီးနောက်ရေချိုးခန်းဘက်ကို၂ယောက်စလုံးထလာပြီးရေချိုးခန်းထဲအတူတူဝင်ကာ--

“ မာမီကောင်းလားဟင်`

“ ကောင်းတာပေါ့သားကမိန်းမအထာလဲကျွမ်းပြုစုကလဲကောင်း၊ဆောင့်အားကလဲကောင်းငပဲးကလဲကြီးတော့မာမီအရင်ကယောင်္ကျားမယူမိတာကိုနောင်တရမိတယ်`

“ အခုလဲသားရှိနေပြီးဘဲမာမီရီခံချင်တဲ့အခါပြောပေါ့၊´

မာမီရီကသူ.အဖုတ်ကိုရေလောင်းပြီးဆပ်ပြာနှင့်ဆေးလိုက်ရာ

“ အားအရမ်းဆပ်တာဘဲပြဲများသွားပြီးလားမသိဘူး´

“ ဘာမှမဖြစ်ပါဘူးစစချင်းလုပ်ရင်အပျိုမြှေးပေါက်တာ၊မာမီရီကတော့အပျိုကြီးအမြှေးပေါက်တာပါနောက်တခါဆိုအဆင်ပြေသွားမှာပါ`

မာမီရီကသူ.အဖုတ်ကိုဆေးနေတာကိုကြည့်ပြီးကျွန်တော်က

“ သားလီးကိုလဲဆေးပေးနော်၊´ 

“ ကိုယ်ဘာသာကိုဆေးပေါ့´

လိုမျက်စောင်းလေးထိုးပြီးပြောလိုက်ပါတယ်၊

“ လာလူဆိုး´ 

ဆိုပြီးကျွန်တော်ငပဲးကိုရေလောင်းပြီးဆပ်ပြာနှင့်စိမ်ပြေနပြေဆေးပေးနေချိန်မှာဘဲ၊

“ သားလီးကပြန်တောင်လာပြန်ပြီး´

ဆိုပြီးကျွန်တော်မျက်နှာကိုမော်ကြည့်ပြီးပြောလိုက်တယ်၊

“ မာမီရီ၊တခါလောက်ထပ်လုပ်ချင်တယ်´ 

“ သားကမညောင်းဘူးလား၊မာမီကနည်းနည်းစပ်တာဘဲဖြစ်တာ´ 

“ သားလဲဘာမှမဖြစ်လို.ပြန်တောင်လာတာပေါ့၊`

“ ဒါပေမဲ့ခဏစောင့်မာမီဗိုက်ဆာလာပြီးတခုခုစားရအောင်လုပ်လိုက်အုံးမယ်´

ပြောပြီးနောက်ဖေးဘက်ရင်ရှားနှင့်ထွက်သွားပြီးကော်ဖီနှင့်ပူတင်းပေါင်မုန်.ကိုယူလာပြီးအတူတစားသောက်ပြီးနောက်ဖေးကိုပြန်သွားလေရာ-

“ မာမီရီမြန်မြန်လုပ်လေကြာလိုက်တာမစောင့်နိုင်တော့ဘူး´

“ ဘာဖြစ်နေတာလဲ၊ဒီမှာအဖုတ်ကနည်းနည်းနာနေလို.လမ်းလျှောက်တာတောင်ကွတကွတဖြစ်နေတာ´

လိုပြောပြီးရင်ရှားထားတဲ့ထမိန်ကိုချွတ်ပြီးnakedနှင့်ကုတင်ပေါ်ကိုတက်လိုက်ပါတယ်၊

“ မာမီခုနကလိုဘဲအရင်စုပ်ကြမယ်၊ပြီးရင်လေးဖက်ထောက်ပုံစံနှင့်လုပ်မယ်´

“ ရပါမလား၊မာမီအဖုတ်ဝမှာနာနေသေးတယ်၊သားကိုဘဲစုပ်ပေးမယ်လာ´

ဆိုပြီးတောင်နေတဲ့လီးကြီးကိုလက်နှင့်ကိုင်ပြီးပါးစပ်နားကပ်ကာလျှာနှင့်ထိပ်ကိုလျှက်ပေး ပါတော့တယ်၊

“ အားကောင်းလိုက်တာမာမီရယ်”

ဆက်ပြီးပက်လက်လန်နေရာမှပေါင်ကိုကားပြီး-

“ မာမီကျွန်တော်ပေါင်ကြားထဲဝင်ပြီးအောက်က“ဥ”ကနေဖြေးဖြေးခြင်းလျှာနှင့်အပေါ်ထိပ်အထိလျှက်ပေးပါအရမ်းကောင်းလို.ပါ။”

“ သားကအရမ်းဇိမ်ခံတတ်တာဘဲ”

မာမီကပြောလဲပြောဥကိုလျှာနှင့်လဲလျှက်လီးအပေါ်ဒစ်ဆီကိုလျှာနှင့်လျှက်လိုက်ပြီးငုံလိုက်ရာ

“ အားအရမ်းကောင်းတာဘဲမာမီရယ်”

“ မာမီကိုလဲသားလျှက်ပေးမယ်”

“ မရဘူးအရမ်းနာနေတယ်ထိလို.တောင်မရဘူးနောက်နေ.မှလုပ်ပေးတော့ဒီနေ.တော့တော်ပြီအိပ်ကြရအောင်”

“ မာမီကလဲသားကအခုအရမ်းကောင်းနေတာဘယ်လိုလုပ်အိပ်လို.ရမှာလဲ”

“ သားကလဲမဆိုးနှင့်ကွာမာမီကမခံနိုင်လို.ပါဆို”

“ ဒါဆိုရင်မာမီသားလီးကိုခဏစုပ်ပေးသားဂွင်းတိုက်လိုက်မယ်၊ဒါဆိုခဏလေးနှင့်ပြီးသွားမယ်”

“ ကဲကိုယ်တော်ချောသဘောပါဘဲ”

မာမီကပြောပြီးလက်နှင့်လီးကိုကိုင်ပြီးဂွင်းတိုက်ပေးပြီးပါးစပ်နှင့်စုပ်ပေးနေပါတယ်၊

“ သားကတရက်ထဲ ၂ခါ၊ ၃ ခါမလုပ်နှင့်၊ဖြေးဖြေးဘဲလုပ်ပါ”

“ မာမီကလဲသားကအခုမှစလုပ်ဘူးတာ၊အရမ်းလုပ်ချင်တာပေါ့”

“ အေးပါမာမီကမခံနိုင်လို.ပါ၊မာမီလဲအရမ်းကောင်းပါတယ်”

“ သား၊မာမီနှင့်ဒီလိုလုပ်တာဘယ်သူ.ကိုမှမပြောနှင့်နော်”

“ ဟုတ်ကဲ့”

“ မာမီသားပြီးချင်နေပြီး၊လက်ကိုမြန်မြန်လေး ထုပေးပါ”

ပြောနေတုံးမှာဘဲ

“ အားကောင်းလိုက်တာ မာမီရယ်”

“ နင်ဟာတွေငါကိုယ်လုံးမှာပေကုန်ပြီးရေသွားချိုးရအုံးမယ်၊ပြီးရင်အိပ်တော့မယ်”

“ မာမီကလဲသားကရေမချိုးတော့ဘူး၊အိပ်တော့မယ်၊အရမ်းကောင်းလဲကောင်း၊ညောင်းလဲညောင်းနေပြီး”

“ဟဲ၊အိပ်ယာတွေအားလုံးပေကုန်မယ်၊သွားရေသွားဆေးပြီးမှအိပ်”

“ ဟုတ်ကဲ့ပါမာမီရယ်၊သားက စတာပါ”

မာမီကပြောရင်းနှင့်ရေချိုးခန်းဘက်သွားဆေးပြီး၊ပြန်လာတော့တကိုယ်လုံးကိုတဘက်နှင့်သုတ်လိုက်ပြီး၊

“ သားရေသွားချိုးပြီးဆေးလိုက်အုံး၊ပြီးမှမမသင်းကုတင်မှာသွားအိပ်တော့၊ မာမီကုတင်ကတယောက်အိပ်ဆိုတော့ ကျဉ်းတယ်”

ဒီလို.နှင့်မာမီလဲ အိပ်ယာပေါ်တက်လာပြီးပက်လက်လန်အိပ်လိုက်ပြီး၊ကျွန်တော်လဲရေချိုးခန်းမှာရေသွားချိုးပြီးပြန်လာတော့

“ မောလိုက်တာကောင်းလဲကောင်း၊ညောင်းလဲညောင်း၊နာလဲအရမ်းနာတာဘဲ”

“ မာမီက အခုမှအပျိုတွေအလိုးခံရသလိုအစဘဲ ရှိသေးတာကိုး”

“ နောက်မှ နေတိုင်းတသသနှင့်ဖြစ်နေအုံးမယ်”

ကျွန်တော်ကပြောရင်းနှင့်မာမီနို.ကိုဖြေးဖြေးချင်းကိုင်ပြီနယ်နေပါတယ်။

“ မာမီနို့ကအရမ်းကိုင်လို့ကောင်းတာဘဲ၊ခဏကိုင်ပြီးမှအိပ်မယ်၊သားလီးကိုလဲမာမီ ခဏကိုင်ပေး”

“ သားကလဲ မာမီအိပ်ငိုက်နေပြီး၊နောက်နေ့ကျမှထပ်လုပ်တော့”

“ မာမီဂတိတည်တယ်နော်၊နောက်နေ့ကျမှပေးမလုပ်ဘဲ မနေရဘူးနော်”

“ ကဲပါ သာလိကာရယ်၊ သွားအိပ်တော့”

“ ဟုတ်ကဲ့”

ဒါနှင့်ဘဲ အိပ်ယာဝင်ပြီး ကုတင်ပေါ်မှာလှဲနေပြီးခုနကမာမီနှင့်လုပ်ခဲ့တာကိုပြန်စဉ်းစားပြီး ဘယ်အချိန်အိပ်ပျော်သွားမှန်းတောင် မသိတော့ပါဘူး။ နောက်တနေ.မနက်( ၉)နာရီလောက်မှအိပ်ယာကထတော့၊ မာမီအိပ်ယာကို လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ ဘယ်သူမှမရှိဘဲ နောက်ဖေးမှာဟင်းချက်နေသံကိုကြားနေရပါတယ်။မထချင်သေးတာနှင့်အိပ်ယာပေါ်လှဲနေရာမကြာပါဘူးခြေသံကြားတာနှင့်

“ ဟဲ့ ကာလနဂါးအိပ်လိုက်တာအချိန်လဲကြည့်အုံး၊မနက်က မာမီနိုးတော့သားကိုကြည့်လိုက်တာ အောက်ကဟာကြီးကထောင်မှတ်နေတာဘဲ”

“ မာမီကလည်းဘာမှန်းမသိဘူး”

“ အမလေး အခုမှရှက်တော်မူနေတယ်၊မနေ့ကလိုးတုံးကနွားသိုးကြိုးပြတ်လုပ်လိုက်တာ မာမီဟာတောင်အခုထက်ထိ နာနေတုံးဘဲ၊တအားလုပ်တာကိုး”

“ မာမီကလည်းသားကအခုမှမထမဦးဆုံးလိုးဘူးတာ အရမ်းလုပ်ချင်တာပေါ့၊ ပြောနေရင်း တောင်မှတခါလုပ်ချင်လာပြီး”

“ သားကလည်းတော်ပြီးနောက်နေ့မှထပ်လုပ်တော့ မာမီဟင်းချက်ရအုံးမယ်”

မာမီက ပြောပြီးထွက်သွားရာ နောက်ပိုင်းကိုကြည့်ပြီး ကျွန်တော်ကလည်းထလာပြီး ရေချိုးမျက်နှာသစ်ပြီးမှန်ထဲမှာညတုံးကအကြောင်းတွေကို စဉ်းစားပြီးပြုံးမိပါတော့သည်။


 

........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ ။


အပျိုကြီး မမဖြူ (စ/ဆုံး)

အပျိုကြီး မမဖြူ (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ။

မမဖြူက အသက် ၃၀ နီးပါး ရှိနေပြီ ။ အပျိုကြီးဆိုတာတောင်မှ အတော်ပင်ဟိုင်းနေပြီဟု ပြောရမည် ။ မမဖြူ က အတော်လှသည် ။ အသားဖြူ ဖြူ နှင့် ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်က ဗွီဒီယိုမင်းသမီးတွေလိုလှသည် ။ အချိုးကျသည်။ သူ့ကို ကြိုက်တဲ့သူတွေ ရှိမှာပဲ ။ ဘာလို့သူက မယူခဲ့တာလဲ ဆိုသော အတွေးတွေက ဖိုးချို ခေါင်းထဲ မကြာခဏ ရောက်လာနေကျပေါ့…။

ဖိုးချို အသက် ၂၀ ထဲရောက်နေပြီ ။ မိန်းမတွေရဲ့ အလှအပကို ခံစားတတ်ရုံမက ရွာမှာနေတုံးက ရွာလူကြီးရရဲ့ သမီးကိုပင် ခိုးပြေးဖူးသည် ။ သူ့သမီးကို ခြေသလုံးအိမ်တိုင် ဖိုးချိုနဲ့ သဘောမတူလို့ အတင်းလိုက်ခွဲပြီး သူ့သမီးကို မြို့သို့ ပို့လိုက်သည် ။ အသက် ၁၉ နှစ်နဲ့ ဖိုးချို တစ်ခုလပ် ဘ၀ တိုးတိုးတိတ်တိတ် ရောက်ခဲ့ရသည် ။

ရွာတွင် မနေချင်တော့သဖြင့် မြို့သွားချင်ကြောင်းပြောတော့ ဖိုးချို၏ တစ်ဦးတည်းသော ဦးလေးက သူ၏ သူငယ်ချင်း ရန်ကုန်တွင် ကားဘော်ဒီရုံ လုပ်နေသူ ကိုစံဖေထံသို့ စာရေးပေး လိုက်သည်။

လက်ရင်းတပည့်လိုချင်နေသူ ကိုစံဖေကလဲ ဖိုးချိုကို လိုလိုလားလား လက်ခံခဲ့သည် ။ ကိုစံဖေ့ ဇနီး မခင်လှကလဲ တစ်ရွာထဲသား ဖိုချိုကို ခင်သည် ။ ကိုစံဖေက မြို့တက်သွားတာ ကြာပြီမို့ သိပ်မသိခဲ့ပေမဲ့ မခင်လှကိုတော့ ရွာမှာနေထဲက ဖိုးချို ကောင်းကောင်းသိသည် ။

ကိုစံဖေတို့ လင်မယားက ဖိုးချိုကို သူတို့နှင့် တစ်အိမ်ထဲ အတူ နေထိုင်စေခဲ့သည် ။ အိမ်မှာက ကိုစံဖေတို့ လင်မယားနှင့် ကိုစံဖေ၏ ညီမ ဖိုးချိုအခေါ် မမဖြူ ဟုဆိုသော ဖြူဖြူ စန်းတို့သာ ရှိလေသည် ။

ကိုစံဖေက ဘော်ဒီဆရာ ဝင်ငွေကကောင်းတော့ ဇိမ်ခံရင်း ကဇော်သမား ဖြစ်လာခဲ့ရသည် ။ ၂၄ နာရီ ကိုစံဖေထံမှ အရက်နံ့က မပြတ်ရနေတတ်သည် ။ အခု ဖိုးချိုကလည်း ရောက်လာပြီး တစ်နှစ်ကျော်လောက်ကြာလာတော့ အလုပ်လဲ ကြိုးစား အပင်ပန်းလဲခံလေသော ဖိုးချိုကို အတော်လေး မျက်နှာလွှဲလို့ ရနေပေပြီ ။

ဒီတော့ ကိုစံဖေက ခါတိုင်းထက် ပိုသောက်လာသည် ။ လက်ထဲမှာ ငွေကသီးနေတော့ မခင်လှကလဲ ကိုစံဖေကို မတား ။ သူကပင် ကြည်ဖြူ စွာဖြင့် ကိုစံဖေသောက်ရာတွင် မကြာခဏ လိုက်ပါနေတတ်သေးသည် ။ အခုလည်း ညနေ ၄ နာရီထိုးသည်နှင့် ကိုစံဖေက အလုပ်သိမ်းကာ ရေချိုးပြီး လင်မယားနှစ်ယောက် ထွက်သွားကြချေပြီ .။

ဖိုးချို ၆ နာရီ ထိုးမှ အလုပ်ကို လက်စသတ်ကာ ရေချိုးလိုက်သည် ။ ရေမိုးချိုးပြီး အဝတ်အစားလဲနေတုန်း မမဖြူရဲ့ အသံက ထုံးစံအတိုင်း ထွက်ပေါ်လာသည် ။

“ ဖိုးချိုရေ ထမင်းစားကြမယ်ဟေ့.. ”

“ ဟုတ်ကဲ့…မမ.. ”

ဒါက ညနေတိုင်း ကြားနေရသည့် အသံဖြစ်သည် ။ ထမင်းဝိုင်းတွင် ထိုင်ကြတော့ ဖြူဖြူ စန်းက ဖိုးချိုနဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင် ထိုင်စားသည် ။ ထမင်းတစ်လုပ် စားလိုက် ဖိုးချိုမျက်နှာကို မျက်လုံးကြီးတွေ ဝင့်ကြည့်လိုက်ဖြင့် လုပ်နေသည် ။

ဖိုးချိုကတော့ ထမင်းကိုသာ ငုံ့ပြီးလွေးနေသည် ။ မျက်လုံးကို လှန်မကြည့်ရဲ့ ။ ဗြောင်သာ မကြည့်ရဲတာ ၊ မကြာခဏတော့ မမဖြူကို ခိုးခိုးပြီးကြည့်တတ်သည် ။ မမဖြူကလဲ လှတာကိုး…။ လူသားစားဖူးသော ကျားက လူနံ့ရလျင် အမြှီးနှံ့ ခေါင်းထောင်ရှာတတ်သည် ။ ဖိုးချိုကတော့ ဖြူ ဖြူ စန်းကို ခိုးခိုးကြည့်ပြီး သာယာနေတတ်သည် ။

ဖိုးချို ထမင်းကို ခေါင်းမဖော်တမ်း ငုံ့စားနေပေမဲ့ မမဖြူ ထမင်းစားလိုက် သူ့ကို မျက်လုံးရွဲနဲ့ ကြည့်လိုက် လုပ်နေမည်ကို အတတ်သိသည် ။

“ ဟယ်..ဟင်းက အရည်နဲ့သွားပြီ ”

ပြောပြောဆိုဆို မမဖြူက ဟင်းပန်ကန်ကို ကောက်ကိုင်ပြီး မီးဖိုချောင်ဖက် သို့ ထွက်အသွား သူမ၏ နောက်ကျောကို ထုံးစံအတိုင်း ဖိုးချို ခိုးကြည့်လိုက်တော့ ခါတိုင်းနဲ့ မတူ ရင်ထဲတွင် တင်းသွားရသည် ။

ကားအယ်လုံထစ် ပြီး လှုပ်ခါနေသော တင်သားကြီးနှစ်လုံးက ခါတိုင်းထက်ပိုပြီး ဘာမှမထူးပေမဲ့ ထိုတင်သားကြီး နှစ်ခုစပ်ကြား အောက်ဖက်နားတွင် ဖြူ ဖြူ စန်း ဝတ်ထားသော ထမိန်မှာ အမြှောင်းလိုက်လေး စိုနေသည်ကို တွေ့မြင်လိုက်ရခြင်း ဖြစ်သည် ။

မမဖြူ ငါ့ကို ကွက်ကြည့်ကွက်ကြည့်လုပ်ပြီး စိတ်ကူးနဲ့ သာယာနေတာပါလား ဆိုသည့်အချက်က ဖိုးချိုစိတ်ထဲ သံမှိုစွဲသွားခဲ့လေသည် ။

================ ================ ===========

“ ဒုန်း….ဒုန်း……ဒုန်း ဒုန်း… ”

ဖိုးချိုနားစွင့်လိုက်တော့ မမဖြူ အခန်းထဲက တူထုသံမှန်း သိလိုက်သည်..။

“ ဒုန်း ဒုန်း… ”

“ မမဖြူ…ဘာရိုက်နေတာလဲ…ကျနော် လုပ်ပေးရမလား.. ”

“ ခြင်တောင်ကြိုးနိမ့်နေလို့ သံကိုမြှင့်ရိုက်နေတာပါကွယ်. ”

“ ဒုန်း…ဒုန်း… ”

ဖိုးချို လှစ်ခနဲ မမဖြူ၏ အိပ်ခန်းထဲ ရောက်သွားသည်.။ ဖြူဖြူစန်းတစ်ယောက် ကြမ်းပြင်တွင် ခြေဖျားလေးထောက် လက်နှစ်ဖက်ကိုအပေါ်သို့ ဆန့်ပြီး တစ်ဖက်က သံကိုကိုင် တစ်ဖက်က တူနဲ့ မမှီမကန်း လှမ်းရိုက်နေသည်..။

“ ဒုန်းဒုန်း…ဟောတော့… ”

ခြေဖျားကိုထောက် ခါးကိုစန့်ပြီး လက်နှစ်ဖက်ကိုလည်း မမှီမကန်း ဆန့်ထားရသဖြင့် ခါးကထမိန်က ကွင်းလုံးကျွတ်ကျတော့သည်..။ ဖွေးခနဲ ဖင်ကြီးကပေါ်သွားသကဲ့သို့ စောက်မွှေးအဖုတ်လိုက်ကြီးကလည်း ဖိုးချိုကို တစ်ကိုယ်လုံးတောင့်တင်းသွားစေသည်..။

မမဖြူ ထဘီကိုငုံ့၍ ကုန်းကောက်လိုက်စဉ် ဖင်နှစ်ခြမ်းကြားမှ နောက်သို့ ပြူးထွက်လာသော စောက်ပတ်ကြီးကို ကွက်ကွက်ကွင်းကွင်းကြီး တွေ့လိုက်ရသည်…။ ထို့ကြောင့် ဖိုးချိုဝတ်ထားသော ဘောင်းဘီတိုလေးထဲမှ လီးက ဖြောင်းခနဲ ထောင်ထသွားပြီး တောင်မတ်လာတော့သည်..။ မမဖြူ လှည့်ကြည့်လိုက်သောအခါ ဘောင်းဘီတိုလေးထဲက လီးက ငေါက်တောက်ကြီး တန်းနေသည်ကို အသဲယားစဖွယ်ကြီး တွေ့လိုက်ရပြီး ထဘီကို ဖြစ်ကတတ်ဆန်း လုံးထွေးဝတ်ကာ ကြက်သေ သေသွားမိသည်..။

စိတ်ထဲမှာ ဘယ်လိုဖြစ်သွားသည်မသိ ၊ မမဖြူ၏ ခါးလေးကို ဖိုးချို ဆတ်ခနဲ ဆွဲယူလိုက်ရာ ခါးလေး ကော့ခနဲ ဖြစ်ကာ ရင်ချင်း အပ်မိသွားသည်..။ ခန္ဓကိုယ်နှစ်ခု ပူးကပ်လိုက်မိသည်နှင့် သန်စွမ်းသော ဖိုးချို၏ လက်များက မမဖြူ၏ တစ်ကိုယ်လုံးကို သိမ်းကြုံးဖက်ကာ နှုတ်ခမ်းချင်း တေ့စုပ်လိုက်သည်..။

လီးတန်ကြီးကလည်း မမဖြူ၏ ပေါင်ကြားထဲ သို့ သန်သန်မာမာကြီး တိုးဝင်သွားလေသည်..။ ပူနွေးချိုမြသော အနမ်းစွမ်းအားက မမဖြူ၏ ခန္ဓကိုယ်ရှိ အကြောအချဉ်များကို ကိုင်တွယ်လှုပ်ခါပစ်လိုက်သည်..။ သူမ၏ ခန္ဓကိုယ်လေး ငလျင်လှုပ်သလို သိမ့်သိမ့်တုန်သွားသည်..။ မမဖြူ၏ လက်နှစ်ဖက်ကလည်း ဖိုးချိုလည်ပင်းကို ရစ်သိုင်းထားမိလျက်သား ဖြစ်သွားလေသည်..။

ဖိုးချိုက လူငယ်ပီပီ လျင်သည်..။ မမဖြူ ဝတ်ထားသော ရင်စေ့ဘလောက်စ် အင်္ကျီလေးကို ဗြန်းခနဲ ဆွဲကာ ရင်ဘတ်နှိပ်စေ့တွေကို တစ်ချက်တည်းနှင့် ဆွဲဖြုတ်ပစ်လိုက်သည်..။ ပေါက်စီကြီးတွေအလား ဖွေးဖြူသော နို့နှစ်လုံး လှစ်ခနဲ ထွက်လာတော့ ဖိုးချို ငုံ့၍ စို့သည်..။စို့တာမှ အငမ်းမရ..အတင်းစို့လေတော့ မမဖြူမှာ ရင်ဘတ်ကလေး ကော့တက်လာသည်..။

“ အ….အ…နာ….နာတယ်..ဖြေးဖြေး… ”

မရပါ…။ အရှိန်တက်နေသော ဖိုးချိုက အတင်းငုံ၍ စို့နေသည်..။ တအားစို့သောကြောင့် နို့သီးထိပ်မှ အရည်ကြည်လေးများပင် စိမ့်၍ ထွက်လာကြသည်..။ နို့ရည်ကြည်တို့က ချိုမြိန်လှသလို နှစ်ယောက်စလုံး၏ သွေးသားတွေကိုလည်း ဗြောင်းဆန်သွားစေသည်..။

နို့စို့ရင်း ဖိုးချို၏ လက်တစ်ဖက်က စောက်ပတ်ကြီးကိုနှိုက်ကာ ရွရွလေး ပွတ်ပေးသည်..။ အပေါ်အောက်နှစ်ဖက်ညှပ်၍ ခံစားနေရသောကြောင့် မမဖြူမှာ တအင်းအင်းဖြစ်လာပြီး ပေါင်တန်ရှည်ကြီးတွေက ကားထွက်လာသည်..။

ဖိုးချိုက မမဖြူ၏ လက်တစ်ဖက်ကို ဆွဲယူပြီး မာကြောတောင့်တင်းနေသော လီးကြီးပေါ် တင်ပေးလိုက်သည်..။ လီးကြီးက နဲတာကြီးမဟုတ်..။ မမဖြူတစ်ယောက် ကြက်သီးတွေ ဖြိုးဖြိုးဖျင်းဖျင်း ထသွားမိသည်..။ ဖိုးချို သူ့ဘောင်းဘီလေးကို ချွတ်ပစ်လိုက်ရာ လီးကြီးက တရမ်းရမ်းဖြင့် ထွက်လာတော့သည်..။

မမဖြူသည် လီးကြီးကို အံ့သြစွာ ကြည့်ရင်း ဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်ကာ လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် လီးကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်ရာမှ လီးထိပ်ကို အသာဖြဲကြည့်လိုက်လေသည်..။ သပြေသီးမှည့်လို ညိုမဲပြောင်တင်းနေသော လီးထိပ်ကြီးက မမဖြူကို ချုပ်ထိန်းလိုက်သည်..။ အများအားဖြင့် လီးထိပ်တွေက နီရဲနေကြတာ တွေ့ဖူးသည်..။ ဖိုးချို၏ လီးဒစ်ကြီးကတော့ ထိုသို့မဟုတ် ၊ သပြေသီးမှည့်ရောင် ညိုမဲပြောင်တင်းနေသည်..။

ဒစ်ကြီးကလည်း ငါးမျှားချိတ်လို နောက်ပြန်ကော့နေသည်..။ စောက်ခေါင်းထဲသို့ ထိုးဝင်သွားပါက ဒစ်က စောက်ပတ်အတွင်းသားနုနုလေးတွေကို ရက်ရက်စက်စက် ဆွဲချိတ်ပစ်မည့်သဘော ရှိသည်..။ မမဖြူ၏ မျက်နှာဖွေးဖွေးလေး နီမြန်းလျက် စောက်ပတ်ဝက တစစ်စစ် ဖြစ်လာရသည်..။ အရည်ကြည်လေးတွေ စိမ့်ထွက်နေတော့သည်..။

“ ဟင်း……ဟင်း…သန်လိုက်တဲ့…ဟာကြီး… ”

မမဖြူက ပြောပြောဆိုဆို လက်ညှိုးလေးဖြင့် လီးထိပ်ကို တောက်ကနဲ ရိုက်လိုက်ရာ ဖိုးချိုဖင်ကြီး တုန်ခါသွားရသည်..။

“ ချစ်စရာကြီး…ကွယ်… ”

တုန်တုန်ရင်ရင်လေး ပြောရင်း လီးတန်ကြီးကို ပါးပြင်လေးနှင့် ဖိကပ်ကာ ပွတ်လှိမ့်ရင်း ကျေကျေနပ်နပ်လေး ကြည်နူးနေရှာသည်..။ မချင့်မရဲ ဖြစ်လာသော မမဖြူက လီးထိပ်ကို နှုတ်ခမ်းလေးများဖြင့် ပြွတ်ခနဲ တစ်ချက် စုပ်နမ်းလိုက်ရာ ဂွေးစေ့ကြီးနှစ်လုံးက ကျုံ့ခနဲ အပေါ်သို့ လိမ့်တက်သွားသည်..။

မမဖြူသည် လီးထိပ်က အရေပြားကို အောက်သို့ ဆွဲချလိုက်ပြီး အညိုရောင်သန်းနေသော လီးထိပ်ကြီးကို လျှာဖျားလေးဖြင့် တို့ထိ ကစားလိုက်သည်..။ လက်ထဲ၌ ဆုပ်ထားသော လီးတန်ကြီးက တင်းခနဲတင်းခနဲ ထကြွသွားပြီး အကြောကြီးတွေ ထောင်ထသွားလေသည်..။

မမဖြူ၏ လျှာဖျားလေးက လီးထိပ်ရှိ အရေကြည်လေးတွေ ထွက်နေသော အပေါက်လေးထဲသို့ ဆတ်ခနဲ နေအောင် ထိုးလိုက်သော အခါ…

“ အာ့….အ….မမ….အား… ”

“ အင့်…အွန့်..အိ.အွန့်… ”

ဖိုးချိုက ရုတ်တရက် မထိန်းချုပ်နိုင်တော့ပဲ သူ၏ လီးတန်ကြီးကို မမဖြူ၏ နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာကြားသို့ ဆောင့်၍ ထိုးထည့်လိုက်မိ လေတော့သည်..။

မမဖြူ၏ ပါးစပ်ထဲ လီးကြီးက ကြပ်သိပ်စွာဝင်သွားပြီး လီးထိပ်က အာခေါင်ကို သွား၍ ထိုးမိလေရာ အသက်ရှူပင် မှားသွားရလေသည်..။ ဖိုးချိုကတော့ မမဖြူရဲ့ ခေါင်းလေးကို စုံကိုင်လျက် ဆောင့်ကာဆောင့်ကာ လိုးပစ်လိုက်သည်..။ မမဖြူ မျက်နှာလေး နီရဲကာ မျက်ရည်လေးများ ဝိုင်းသွားပြီး ဖိုးချို၏ လမွှေးအုံကြီးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် စုံကိုင်တွန်းကာ ခေါင်းကို နောက်သို့ ဆွဲကာ ရုန်းဖယ်လိုက်ရလေသည်..။ ထိုအခါကျမှ ဖိုးချို၏ လီးတန်ကြီးက မမဖြူ လက်ထဲမှ ပြွတ်ခနဲ လွတ်ထွက်သွားရလေသည်..။

“ သွား……ဘာလုပ်မှန်း မသိဘူး…..ဆိုးလိုက်တာ… ”

မမဖြူ မျက်နှာနီလျက် ဖိုးချိုကို မျက်စောင်းလေးထိုး၍ ပြောသည်..။ ဖိုးချို ကမန်းကတန်း ထိုင်ချလိုက်ကာ မမဖြူ၏ ပခုံးလေးနှစ်ဖက်ကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်..။

“ ကျနော် စိတ်မထိန်းနိုင်လို့ပါ….မမဖြူရာ ”

“ မင်း စိတ်မထိန်းနိုင်တာကလဲ ..ငါ့မှာ အသက်တောင် ဘယ်လိုရှူရမှန်း …မသိဘူး… ”

ဖိုးချိုက မမဖြူရဲ့ ပါးကို ဘယ်ပြန်ညာပြန် ညင်သာစွာ နမ်းလိုက်သည်..။ ဒေါပွနေသော အပျိုကြီး မမဖြူ တစ်ယောက် ကျေနပ်သွားရလေသည်..။

“ တော်ပြီ….. မစုပ်ပေးတော့ဘူး ”

“ မမကို ကျနော် ယက်ပေးမယ်…နော်… ”

“ အို…………မလုပ်နဲ့….ဟင့်အင်း…….ဟင့်အင်း… ”

“ အဲဒီလို လုပ်ပြီး…နှူးနှပ်ထားမှ လုပ်တဲ့အခါကျတော့ မမဖြူလဲကောင်း ကျနော်လဲ ကောင်း… ”

“ အံမယ်…..မင်းလုပ်တာကို ဘယ်သူက ခံမယ် ပြောနေလို့လဲ….ရီရတယ်…တော့…ခစ်ခစ်….ခစ်.. ”

ဖိုးချို တင်းသွားသည်..။ လီးကြီးက တဆတ်ဆတ် တုန်နေသည်..။ တွေ့ကြသေးတာပေါ့….ဟု စိတ်ထဲက ရေရွတ်ပြီး ဒူးထောက်ထိုင်နေသော မမဖြူကို အိပ်ယာပေါ်ဆွဲလှဲ လိုက်သည်..။ အားဖြင့် ဆွဲလှဲလိုက်ပေမယ့် မမဖြူက ရုန်း၍ တောင့်ထားသဖြင့် ပုံလျက်သား လဲကျမသွား..။ ဖြစ်သလို ဝတ်ထားသော ထဘီက ကျျွတ်ကျသွားပြီး လူက အိပ်ယာပေါ် လက်ထောက်မိကာ လေးဖက်ကုန်းလျက်သားလေး ဖြစ်သွားရသည်..။

ဖိုးချိုက ဖြတ်ခနဲ သူမနောက်သို့ ဒူးထောက်ဝင်လိုက်ပြီး မမဖြူ၏ ကျောကို လက်တစ်ဖက်ဖြင့် ဖိကာ လီးထိပ်နဲ့ တေ့ထောက်လိုက်သည်..။

“ အဲ့…ဟဲ့….အဲဒါ ….ဖင်နော်….အပေါက်မှားပြီး ထိုးမထည့်လိုက်နဲ့…..နေအုံးလေ… ”

ဖိုးချိုက ဖင်ဝကို လီးထိပ်ကြီးဖြင့် တရွရွ မွှေနှောက်ပေးလိုက်ရာ မမဖြူဖင်ကြီး ကော့ထောင်၍ လာသည်..။

“ ဟဲ့….အို…ဖင်..ဖင်ကို မလုပ်နဲ့…..နော်… ”

မမဖြူ ပြောနေစဉ် ဖိုးချိုက စအိုဝကို လီးထိပ်ဖြင့် မွှေမွှေပေးရင်း လက်တစ်ဖက်က ဖင်ကြားအောက်မှ နောက်ဖက်သို့ ပြူးထွက်နေသော စောက်ဖုတ်ကြီးကို ဆွဲပွတ်လိုက်ရင်း လက်ချောင်းဖြင့် စောက်စေ့လေးကို ချိတ်ချိတ်ပြီး ဆွပေးလိုက်သည်..။

“ အား…..ကျွတ်ကျွတ်….အိုး…အိုး… ”

မမဖြူ ဖင်ကြီး ဆတ်ခနဲဆတ်ခနဲ ကော့ကော့ တက်သွားသည်..။ ဖိုးချိုက အစေ့လေးကို လက်ညှိုးဖြင့် ဖိ၍ ဆွဲနေစဉ် သူ့လီးကြီးကလည်း စအိုဝလေးကို မနားတမ်း ပွတ်ပေးနေသည်..။

“ ရှီး…..အ….ကျွတ်..ကျွတ်….အားလားလား…….ဟင်း…အင်း… ”

မမဖြူ၏ ဖင်ကြီးက ရမ်းခါနေသည်..။ စောက်ရည်ကြည်များကလည်း ပေါက်ခနဲ ပေါက်ခနဲ…ယိုစီးကျ၍လာသည်..။

“ အင်း..အိုး..အိုး…………အ..အ…အား….ဟင်း…… ”`

မမဖြူ၏ ကော့ထောင်နေသော ဖင်ကြီးက ဟိုရမ်းသည်ရမ်း နိမ့်လိုက်မြင့်လိုက် ဖြစ်နေသည်..။ ဖိုးချို၏ လီးထိပ်မှာလည်း အရည်ကြည်လေးတွေ စိမ့်ထွက်လာသည်..။ ဖိုးချို က မမဖြူ၏ စောက်ပတ်အဝ ဝိုင်းဝိုင်းလေးကို ဖြဲ၍ လီးကြီးကို တေ့သွင်းလိုက်သည်..။ ရှုံ့ထားသောကြောင့် မမဖြူ၏ စောက်ပတ်က တင်းကျစ်နေပြီး လီးထိပ်ကြီးကို ဖမ်းညှစ်ထားရာ ဖိုးချိုမှာ အားစိုက်လျက် ဆောင့်ချလိုက်သော အခါတွင်မှ လီးဒစ်ကြီးက ကျွံဝင်သွားရလေသည်..။

“ အား…..အား….ဖြေး ဖြေး…..အမလေး…..လေး… ”

လီးက ကြီးလွန်းတော့ ခံရတာ မသက်သာလှချေ…။ ဖိုးချိုကလည်း လီးဒစ်ဝင်သွားပြီး နူးညံ့စိုအိသော စောက်ခေါင်းအတွေ့ကို ရသွားသည်နှင့် လီးကို ခပ်ဖိဖိလေး ဆောင့်ဆောင့်ပြီး လိုးလိုက်သည်..။

“ အင်း… ”

ဟူသော အသံရှည်လေးဆွဲရင်း မမဖြူမှာ ရှေ့မှထောက်ထားသော လက်နှစ်ဖက်က ပျော့၍ ကွေးပြီး ဝပ်ကျသွားလေသည်..။

“ ဗြစ်…ဘွပ်….စွပ်….ဖလွတ်… ”

“ ဟင့် …ဟင့်….အင့်…ဟင့်….အိုး……အို….အင့်…. ”

စောက်ပတ်အုံကြီးကသာ မတရားထွားကားနေသော်လည်း စောက်ခေါင်းပေါက်က ကျဉ်းကျဉ်းလေး ဖြစ်သောကြောင့် ကြီးမားလှသော ဖိုးချို၏ လီးကြီးမှာ အရသာတွေ့လှသည်..။ ဆက်ကာဆက်ကာ ဆောင့်လိုးလိုက်ရာ မမဖြူရဲ့ ဖင်ကြီးမှာ လှုပ်ခနဲ လှုပ်ခနဲ ဖြစ်သွားရာမှ တုန်တုန်သွားသည်..။ စောက်ပတ်အုံကြီးက ပို၍ နောက်သို့ ပြူးလာပြီး ခံအားကလည်း ကောင်းနေသောကြောင့် ဖိုးချို၏ လိုးအားကလည်း ပို၍ ထန်လာရတော့သည်.။ ထိသလား မမေးနဲ့..တစ်ချက်ဆို ဆိုသလောက် ပစ်ပစ်နှစ်နှစ် ဆောင့်ချလိုက်တိုင်း စောက်စေ့လေးမှာ ကျင်တက်သွားသည်..။

“ ဗြစ်….ဒုတ်… ”

ဟူသော အသံမျိုးလေးသာ နားထဲဝင်လာလို့ကတော့ ဆိမ့်ကျင်သွားအောင် ကောင်းပြီး အသဲကို စွဲသွားတတ်လေသည်..။ ဖိုးချိုက ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး လေးငါးချက်လောက်ဆောင့်လိုက် မှေးပြီး ခပ်ဖွဖွလေး ဆွဲဆွဲထုတ်လိုက် ဖြေးဖြေးလေး သွင်းလိုက် စောက်ပတ်ညှစ်အားလေးကို ခံစားလိုက်ဖြင့် အမျိုးမျိုးလုပ်ချင်တိုင်း လုပ်ပြီးနောက် မမဖြူ၏ ဖင်ကြီးကို ပွတ်ကာ သပ်ရင်း ခပ်ကြမ်းကြမ်း ခပ်သွက်သွက်ကြီး ဆောင့်ပါတော့သည်..။

“ ပြွတ်…ဘွပ်….ဗြစ်….ဒုတ်….ဒုတ်….အ..အင့်ဟင့်….အင့်…ပလွတ်……ဒုတ်… ”

မမဖြူကလည်း သူမ၏ ဖင်ကြီးကို အားကြိုးမာန်တက်နောက်သို့ ပြန်ပြန်ကော့ပေးနေသည်မှာ ဖင်ကြောကြီးများ ထောင်လာသည်အထိပင် ဖြစ်သည်.။

“ ဘွတ်….ပလွတ်…..မမ……ဗြစ်….ဒုတ်…လုပ်…လုပ်….အင်း…..ဟင့်….ဟင်း… ”

“ အင်း… ”

အသံရှည်လေးဆွဲရင်း မမဖြူတစ်ယောက် ခေါင်းထောင်ကာ ဖင်ကြီးရမ်းသွားချိန်မှာတော့ ဖိုးချိုကလည်း သူ့လီးကြီးကို အဆုံးစိုက်သွင်းပြီး အရေများကို ပန်းပြီးထည့်လိုက်ပါတော့သည်..။

------------------------×------------------------------×----------------------------

“ ကိုစံဖေ…..ကိုစံဖေ… ”

အသံကို ခပ်အုပ်အုပ်ခေါ်ကာ မခင်လှက စံဖေကို လှုပ်နှိုးသည်..။ စံဖေ တုတ်တုတ်မျှ မလှုပ်ပေ…။ တရှူးရှူးဖြင့် အိပ်မောကျနေသည်..။

“ ကျွတ်….ဒီနေ့ လျှော့သောက်ပါလို့ ပြောထားတဲ့ ဥစ္စာ..အိပ်နေလိုက်တာ..သေနေတဲ့ အတိုင်းပဲ… ”

အတော်ပင် ဒေါသထွက်လွန်း၍သာ မခင်လှ ဒီလို မြည်တွန်တောက်တီးလိုက်ရခြင်း ဖြစ်သည်..။ အမှန်က ကိုစံဖေက မခင်လှထက် အသက် ဆယ်နှစ်မျှ ကြီးသည်…။ မခင်လှအသက်က ခုမှ ၃၀ ထဲ ရောက်ရုံသာ ရှိသေးသည်..။ သွေးသားအဆူဖြိုးဆုံး အရွယ် ဟု ပြောရမည်ဖြစ်သည်..။

တဖြေးဖြေး အရက်၏ ကျေးကျွန်ဖြစ်လာသော စံဖေက သူ့ထက်အများကြီးငယ်ပြီး ဆူဆူဖြိုးဖြိုး လှပတောင့်တင်းသော မခင်လှကို ပင် ဂရုမပြုနိုင်အားတော့ မူးပြီးရင်းသာ မူးနေခဲ့သည်..။

စိတ်ရှည်ရှည်ဖြင့် စောင့်စားခဲ့ပေမယ့် မနေနိုင်တော့သည့်အဆုံး မခင်လှ ဒီနေ့ အရက်ကို လျှော့သောက်လာခဲ့ဖို့ နဲ့ ကျမနဲ့လဲ အေးအေးဆေးဆေး နေပါအုံး ဆိုတဲ့ စကားကို ပြောထွက်ကာ မှာလိုက်ပေးမယ့် စံဖေ ဘယ်လောက်တောင် သောက်လာသည် မသိ ။ ပြန်ရောက်လာကထဲက အိပ်ယာထဲ အလျားထိုးဝင်ကာ အိပ်လေတော့သည်..။

မခင်လှကလည်း ဒီနေ့မှ စံဖေ၏ နောက်သို့ လိုက်၍ မသွားဖြစ်…။ အိမ်မှာ ဖြူဖြူ က မရှိ..။ သူတို့၏ ညီမ ဝမ်းကွဲများ အလည်လာ၍ ပြန်သွားသော ပဲခူးသို့ ဖြူဖြူက လိုက်ပါသွားခဲ့သည်..။ နှစ်ရက်သုံးရက်လောက်နေမှ ပြန်လာမည်ဖြစ်၍ ဖိုးချိုနဲ့ သူမအတွက် ညစာကို ချက်ရပြုတ်ရသေးသည်..။ သက်ပြင်းအခါခါ ချရင်း ခြင်ထောင်ထဲ တွင် ငုတ်တုတ်ထိုင်လျက် အိပ်ပျော်နေသော စံဖေကို စိတ်ပျက်လက်ပျက် ကြည့်နေမိသည်..။

မခင်လှ စိတ်ကတော့ မလျှော့ချင်သေးပါ..။ ဘယ်လိုလုပ်ရင်ကောင်းမလဲဟု တွေးနေမိသည်..။ နောက်ဆုံးကြိုးစားသည့်အနေဖြင့် မခင်လှက ပြေလျော့နေသော စံဖေ၏ ပုဆိုးကို ပေါင်လည်လောက်အထိ ဆွဲချလိုက်သည်..။ မဲနက်နေသော ဥကြီးတွေပေါ်တွင် စင်းစင်းကြီးဖြစ်နေသော လီးချောင်းကြီးက ပျော့တွဲတွဲကြီး..။

မခင်လှ လက်ညှိုးလက်မတို့ဖြင့် ညှပ်၍ လီးချောင်းကြီးကို မလိုက်သည်..။ ပြီးတော့ လက်ဖဝါးဖြင့် အောက်မှ ပင့်ကိုင်လိုက်ပြီး ပျော့တွဲတွဲ လီးချောင်းကြီးကို ဆုတ်ကိုင်လိုက်သည်..။ ထို့နောက် အပေါ်က အရေပြားကို ဆွဲတင်ဆွဲချဖြင့် လုပ်ပေးသည်.။

ခဏကြာတော့ လီးက မာသလိုလို ဖြစ်လာသည်..။ အရည်ပြားဆွဲချလိုက်တော့ ပြဲပြဲသွားသော လီးထိပ်ကြီးကို ကြည့်ရင်း မခင်လှ၏ စိတ်တွေက ပို၍ ထလာသည်..။

စံဖေ၏ မျက်နှာကို လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ စံဖေက မနိုးသေး..။ အိပ်၍ ကောင်းနေဆဲပင်…။ အရေပြားဆွဲချလိုက်၍ ပေါ်လာသော ဒစ်ကြီးကို လက်မထိပ်လေးဖြင့် ဖွဖွလေး ပွတ်ပေးသည်..။ လီးခေါင်းကြီးက ပွသလိုဖြစ်လာပေမယ့် လီးတန်ကြီးကတော့ မထူးခြား ပျော့ခွေနေဆဲသာ ဖြစ်သည်..။

လီးကို အသာဆုပ်၍ ရှေ့တိုးနောက်ငင်ဖြင့် ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး ဂွင်းတိုက်ပေးသည်..။ ထိုသို့လုပ်ရင်း စံဖေ၏ မျက်နှာကိုလည်း လှမ်းလှမ်းကြည့်သည်..။ စံဖေက တုပ်တုပ်မျှ မလှုပ်သလို သူ့လီးကလည်း နိုးထလာခြင်း မရှိပေ..။

မနေနိုင် မထိုင်နိုင်ဖြစ်နေသော မခင်လှ၏ ပေါင်ကြား၌သာ အရည်တွေက ရွှဲသထက် စိုရွှဲလာသည်..။

“ ကျွတ်…မသာကြီး….သေနေလိုက်တာ… ”

မခင်လှ စိတ်ပျက်၍ လီးကို လက်ထဲမှ လွှတ်ချလိုက်သည်..။ စိတ်ပျက်လက်ပျက်ဖြင့် စံဖေကို ကျောခိုင်းလိုက်ပြီး ရင်လျားထားသော ထဘီကို ဆွဲတင်၍ ဝတ်လိုက်သည်..။ ဟုတ်ပါသည်..။ မခင်လှက စောစောက စံဖေကို နှိုးတော့မည်ဟု ကြံကထဲက အဝတ်အစားတွေကို ချွတ်ကာ ထဘီကို ရင်လျားထားခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်..။ ဒါမှ စံဖေနိုးလာ၍ အလုပ်ဖြစ်လျင် လွယ်ကူမည်သည်..။

ပေါင်ကြားမှ ထွက်နေသော အရည်များကို အိမ်သာသို့ဝင်၍ ရေဆေးသည်..။ ပြီးတော့ အဝတ်အစားပြန်ဝတ်ကာ ကျိတ်မှိတ်အိပ်တော့မည်ဟူသော အတွေးဖြင့် မခင်လှ ခြင်ထောင်ကို မ၍ ထွက်ကာ အိပ်ခန်းထဲထွက်ပြီး အိမ်နောက်ဖေးဖက်သို့ လျှောက်လာခဲ့သည်…။ ထိုသို့ လျှောက်လာရင်း ခြေရင်းဖက်တွင် ခြင်ထောင်ထောင်၍ အိပ်နေသော ဖိုးချို၏ ထံသို့ မခင်လှ၏ မျက်လုံးက ရောက်သွားသည်..။

...........................................................

“ ဟင်း……အတော်အအိပ်ဆိုးတဲ့ ကောင်လေး ”

ဟုတ်ပါသည်..။ ခြင်ထောင်ထဲတွင် အိပ်နေသော ဖိုးချိုက ခြင်ထောင်ကို ကန့်လန့်ကြီး အိပ်နေကာ ခါးအောက်ပိုင်း ကိုယ်တပိုင်းက ခြင်ထောင်အပြင်ဖက်သို့ ရောက်နေသည်..။ ပြီးတော့ ပုဆိုးက ခါးတွင် မရှိ..။ ဒူးဆစ်အထိ လျှောကျနေသည်..။

မြင်လိုက်သော မခင်လှ သူမဘာသာပင် သတိမထားမိလိုက်ပဲ ဖိုးချိုး၏ အနားသို့ ရောက်သွားကာ အနီးကပ် ငုံ့၍ ကြည့်လိုက်မိသည်..။

“ ဟယ်……နည်းတာကြီး မဟုတ်ဘူး ”

မခင်လှ တစ်ယောက်တည်း တိုးတိုးလေး တုန်တုန်ခိုက်ခိုက် လေး ပြောလိုက်မိသည်..။ မဲနက်လုံးတစ်နေသော ဂွေးဥကြီးက နဲတာကြီး မဟုတ်သလို မာမာတောင့်တောင့်ဖြစ်နေသော လီးကြီးကလည်း အကြီးကြီးပဲ….။ ကိုစံဖေ၏ လီးထက် သိသိသာသာကြီးကို ကြီးကြောင်း မခင်လှ တွေးလိုက်သည်..။

ဗြုန်းဆို မခင်လှ ငုတ်တုတ်ထိုင်ချလိုက်သည်..။ ပြီးတော့ ခြင်ထောင်ထဲသို့ နားစွင့်လိုက်တော့ ဖိုးချိုက တရှူးရှူး အိပ်မောကျနေသည်..။ ရှည်ရှည်ဝေးဝေး မစဉ်းစားချင်တော့ပဲ မခင်လှ၏ လက်တစ်ဖက်က ဖိုးချို၏ လီးကြီးကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်..။

ကိုင်လိုက်သော လက်က တုန်တုန်ရင်ရင်ဖြစ်နေပြီး လက်ထဲက လီးကြီးကတော့ တဒိတ်ဒိတ် သွေးတိုးနေသည်..။ လက်ဖြင့် ဆုပ်ထားဆဲမှာပင် လီးကြီးက တင်းခနဲ တင်းခနဲ ဖြစ်ကာ ကြီး၍လာသည်…။

“ ဟယ်….သန်လိုက်တဲ့ ဟာကြီး… ”

ပူနွေးမာကျောလှသော လီးကြီး၏ အတွေ့က မခင်လှအား အရာရာကို မေ့သွားစေသည်..။ လက်တစ်ဖက်က လီးချောင်းကြီးကို ကိုင်ရင်း ကျန်သော လက်တစ်ဖက်က လုံးတစ်နေသော ဂွေးဥကြီးကို အောက်မှနေ၍ ပင့်မကာ ကိုင်လိုက်သည်..။

ပြီးတော့ ဂွေးဥကြီးကို ဖွဖွလေး ဆုတ်ဆုတ်ပြီး ညှစ်ကြည့်နေမိသည်..။ ကျန်လက်တစ်ဖက်အတွင်းမှ လီးချောင်းကြီးကတော့ စံချိန်လွန်အောင်ပင် မာတောင့်လာပြီး ဆုတ်ကိုင်ထားသော မခင်လှ၏ လက်ထဲမှ ရုန်းကန်ထွက်နေသယောင် ..တဆတ်ဆတ်တုန်ခါ၍ လာရသည်…။ ထကြနေသော သွေးသားများနှင့် ထိတွေ့နေရသော အထိအတွေ့များကြောင့် မခင်လှမှာ တစ်လောကလုံးကို မေ့သွားခဲ့ရပြီ..။

လီးပေါ်မှ လက်ကို လွှတ်လိုက်တော့ ဖိုးချို၏ ဧရာမလီးကြီးက မိုးကိုမျှော်ကာ ထောင်မတ်လျက် လီးခေါင်းကြီးက တဆတ်ဆတ်ဖြစ်နေသည်..။ သည်လီးကြီးကို တရှိုက်မက်မက် ကြည့်ရင်း မခင်လှ ဖိုးချို၏ ဘေးတွင် ဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်ရာမှ ရင်ဘတ်တွင် စည်းနှောင်ထားသော ရင်လျားထားသည့် ထဘီကို ဖြည်၍ ချွတ်ချလိုက်သည်..။

ပြီးတော့ ဒူးကို တစ်ဖက်စီကြွပြီး ထဘီကို ကွင်းလုံးကျွတ်သွားအောင် ချွတ်ပစ်လိုက်သည်..။ ဖွေးနှစ်လုံးတစ်နေသော နို့ကြီးနှစ်လုံးနှင့် မခင်လှတစ်ယောက် အသက်ရှူသံတွေ ပြင်းနေပြီ…။ ရင်အစုံက နိမ့်ချည်မြင့်ချီ ဖြစ်နေသည်..။

မခင်လှ အလိုလိုနေရင်း မောနေသည်..။ တုန်ရင်နေသော လက်ချောင်းလေးများဖြင့် တဆတ်ဆတ်ဖြစ်နေသော လီးကြီးကို လှမ်း၍ ဆုပ်ကိုင်လိုက်ကာ ဖိုးချို၏ ခါးဆီသို့ ခွတက်လိုက်သည်…။သည်အခိုက်မှာပင် ခြင်ထောင်က လှုပ်ခနဲ လန်တက်သွားပြီး ကြုံးထ၍ ထိုင်လိုက်သော ဖိုးချိုက သူ၏ ကိုယ်ပေါ်တွင် ကုန်းကုန်းကွကွဖြစ်နေသော မခင်လှကို သိမ်း၍ ဖက်ကာ အိပ်ယာပေါ်သို့ လှဲချလိုက်သည်..။

“ အို….ဟဲ့….ကောင်လေး….ခွေးလေး….နိုးနေရက်သားနဲ့….ဟဲ့…လွှတ်…လွှတ်…..အို……လွှတ် ဆို…… ”

ရှက်ရမ်းရမ်း၍ ပြောနေသော်လည်း မရုန်းပါ…။ ရုန်း၍လည်း မရပါ…။ ဖိုးချိုက ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ကြုံး၍ ဖက်ထားတော့ မခင်လှ အသက်ရှူပင် မရချင်တော့…။ဖိုးချိုက မခင်လှ၏ နို့ကြီးနှစ်လုံးကို ငုံ့ကြည့်သည်..။ ဖွေးနှစ်နေသော နို့ကြီးတွေက မမဖြူ၏ နို့တွေထက် နှစ်ဆခန့်ကြီးသည်..။ အားရစရာကြီးပင်…။ နို့သီးတွေကလည်း ခပ်ထွားထွား…။ နို့တစ်လုံးကို ငုံ၍ အငမ်းမရ စို့လိုက်သည်..။

“ အ…..ကျွတ် ကျွတ်… ”

မခင်လှ ရင်ဘတ်ပင် ကော့တက်သွားရသည်..။

“ တော်တော် နို့စို့သန်တဲ့…ကောင်လေး… ”

သန်လိုက်တာမှ ရင်ခေါင်းထဲအထိပင် တစစ်စစ် ဖြစ်သွားရအောင် စို့ပစ်နေသည်..။ တအားစို့လေတော့ ခံရတဲ့သူက ကျင်ခနဲ ကျင်ခနဲ နာနာသွားပြီး နို့ရည်ကြည်တွေက တစိမ့်စိမ့်ထွက်လာသည်..။ ထိုနို့ရည်ကြည်တို့၏ ချိုမြိန်သော အရသာကိုပင် ဖိုးချိုက ခုံမင်နေသည်…။ နောက်ထပ် နို့တစ်လုံးကို ပြောင်းစို့ရင်း ဖိုးချို၏ လက်တစ်ဖက်က မခင်လှ၏ ပေါင်ကြားသို့ ရောက်သွားသည်…။

“ ဟဲ့…..အို အို…..လက်ကြီးနဲ့…… ”

မခင်လှ ပေါင်နှစ်လုံးကို အတင်းစေ့သည်..။ ဒါပေမယ့် သူမထက်မြန်သော ဖိုးချို၏ လက်က စောက်ဖုတ်ကြီးကို အမိအရ ဖမ်းဆုတ်မိနေပြီ…။ ထွက်နေသည့် အရည်တွေက အဆမတန် ဖောင်းကားနေသော စောက်ဖုတ်ကြီးသာ မက ပေါင်တွင်းသားတွေထိပါ ရွှဲနစ်နေသည်..။ ရေဖြင့် လောင်းထားသလားပင် အောက်မေ့ရသည်..။

သူ့အကြောင်းကို သူသိသော မခင်လှ အတော်ရှက်သွားသည်..။ မျက်နှာကို တစ်ဖက်သို့ စောင်း၍ လွှဲထားလိုက်မိသည်..။

“ အ…အ….ကျွတ် ကျွတ်……အင်း…..ဟင်း… ”

ဖိုးချိုက မခင်လှ၏ နို့သီးကို နို့အုံကြီး ရှေ့ထွက်လာအောင် နှုတ်ခမ်းနှင့် ညှပ်၍ ဆွဲလိုက်ပြီးမှ အားကုန်စုပ်၍ စို့လိုက်ခြင်းဖြစ်သည်..။ ဆန္ဒတွေ ပြင်းလွန်းလာသဖြင့် မခင်လှ တစ်ကိုယ်လုံး ကတုန်ကရင်ကြီး ဖြစ်လို့လာရလေသည်..။

“ ကဲ….အစ်မ စောစောက အပေါ်က တက်ပြီးလုပ်မလို့မို့လား….လုပ်တော့လေ… ”

ပြောလဲ ပြော ဖိုးချိုက မခင်လှ၏ ကိုယ်ပေါ်မှ လှိမ့်ဆင်းကာ ပက်လက်လှန်ချလိုက်သည်..။ ဖိုးချို၏ ကြီးမားလှသော လီးကြီးက အကြောပြိုင်းပြိုင်းဖြင့် တောင်မတ်လျက် ရှိသည်..။

“ ဟွန်း….တော်တော် အသက်သာခို… ”

မခင်လှက ပက်လက်လှန်နေရာမှ လီးကြီးကို မျက်လုံးလေးစွေကာ ကြည့်နေရာမှ ပြောလိုက်ပြီး ထ၍ ထိုင်လိုက်သည်.. ။ ပြီးတော့ ဖိုးချို၏ ခါးပေါ်သို့ တက်ခွလေရာ ဖိုးချိုက ပြုံးဖြီးဖြီးနှင့် သူမကို ကြည့်နေကြောင်း တွေ့လိုက်ရတော့ မခင်လှ မျက်နှာလေး ရဲသွားသည်..။

“ ကြည့်မနေနဲ့….မျက်လုံးမှိတ်ထား… ”

ခပ်ဆတ်ဆတ်လေသံနှင့်အတူ လက်တစ်ဖက်က လီးကြီးကို လှမ်းကိုင်လိုက်သည်..။ ပြီးတော့ ဖိုးချိုမျက်လုံးမှ မှိတ်ထားရဲ့လားဟု ကြည့်လိုက်ရာ ပြောထားသည့်အတိုင်း မျက်လုံးမှိတ်ထားသည်ကို တွေ့ရ၍ မခင်လှသည် လက်ထဲမှ လီးကြီးထိပ်ဖြင့် သူမ၏ စောက်ပတ်ကြီးထိပ်ရှိ စောက်စေ့ကို ဖိဖိပြီး ပွတ်သည်..။ ထိုသို့ ပွတ်ရင်း မခင်လှ၏ ပါးစပ်လေးက ဟ၍ဟ၍ သွားသည်.။

စောက်စေ့ကို လေးငါးကြိမ်မျှ ပွတ်ပြီးသောအခါတွင်မှ လီးထိပ်ကြီးကို စောက်ပတ်ဝတွင် တေ့ြ့ပီး မခင်လှ တဖြေးဖြေး ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ချသည်..။ ထိုသို့ လီးကို စောက်ပတ်ထဲ သွင်းရင်း မခင်လှ၏ ပါးစပ်လေး ဟ၍ သွားရုံမက လည်ပင်းကြောလေးများ ထောင်အောင်ပင် သူမ၏ မျက်နှာလေးက မော့၍ သွားသည်..။

“ ဟင်း ဟင်း….ကြီးလိုက်တဲ့ ဟာကြီးကွယ်….ဟင်း…..ဟင်း… ”

သူမဘာသာ ငြီးတွားရင်း ဖြေးဖြေးချင်းထိုင်ချကာ လီးကိုသွင်းယူသည်..။ လီးတန်ကြီး တဆုံးဝင်ရန် လက်နှစ်လုံးလောက်အလိုတွင်တော့ အောက်မှ ဖိုးချိုက ခါးကိုဆတ်ခနဲ ကော့ကာ လီးကိုဆောင့်၍ သွင်းလိုက်သည်..။

“ ဗြစ်….အမလေး…ကျွတ်…လန့်လိုက်တာ….မျက်လုံး ဘာလို့ဖွင့်တာလဲ..ပြန်မှိတ်ထား… ”

စောက်ခေါင်းထဲသို့ လီးချောင်းကြီးတစ်ခုလုံး တဆုံးဝင်သွားတော့ မခင်လှက ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်လျက်မှပင် ဇကောဝိုင်းပြီး နှဲ့ နှဲ့ပွတ်ပေးသည်..။ ပြီးတော့မှ ဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်ပြီး ခန္ဓာကိုယ်အပေါ်ပိုင်းကို ဖိုးချို၏ ကိုယ်ပေါ်သို့ မှောက်ချကာ ဖင်ကြွပြီး တစ်ချက်ချင်း ဆောင့်၍ လိုးသည်..။

“ ဗြစ်….ပလွတ်….ဖွတ်……ဗြစ် …ဗြစ်… ”

ဖိုးချိုက ခေါင်းထောင်ထ၍ မခင်လှ၏ နို့ကြီးနှစ်လုံးအား တစ်လုံးကိုဆွဲ၍ တစ်လုံးကို အားရပါးရ စို့သည်..။

“ ပြွတ်….စွတ်…..တတ်လဲတတ်နိုင်တဲ့ ကောင်လေး…..ဟင်း..ဟင်း……ပြွတ်ပြွတ်… ”

မခင်လှ၏ ဆောင့်ချက်က တစ်ချက်ချင်း လေးလေးမှန်မှန်နှင့် ဆောင့်သည်..။ ပြီးလျင် လေးငါးချက်လောက် ဆောင့်လိုက် စောက်ပတ်ဝကို လီးအရင်းတွင် ကပ်၍ နှဲ့လိုက်နှင့် လိုးသည်..။ ထိုသို့ဆောင့်၍ လိုးရင်း မခင်လှ၏ မျက်လုံးလေးတွေက စင်း၍ ကျသွားရသည်..။

တစ်ချက်ချင်း လေးလေးနှင့် မှန်မှန်ဆောင့်လိုးရင်း အရသာခံကာ ဇိမ်ယူနေသော မခင်လှမှာ ခဏအကြာတွင် အသက်ရှူသံတွေ ပြင်းလာပြီး မောသံပေါက်လာသည်..။ တစ်ချက်ချင်း လိုးနေသောကြောင့် အောက်မှ ဖိုးချိုကလည်း အားမရနိုင် ဖြစ်လာသည်..။

မခင်လှ၏ ဆောင့်ချက်တိုင်း လီးကိုခပ်ပြင်းပြင်း အောက်မှ ပင့်ပင့်ဆောင့်ပေးလိုက်တော့ မခင်လှမှာ တအင့်အင့်နှင့် ဖြစ်လာရုံမက ဟင်းခနဲ ဟင်းခနဲ လေအံသံလေးတွေပါ ထွက်လာသည်..။ အားမရနိုင်သော ဖိုးချိုတစ်ယောက် သူ့စိတ်တိုင်းကျ အားပါးတရ ဆောင့်လိုးချင်စိတ်က ပြင်းသထက် ပြင်းလာသည်..။

“ ပြွတ်…ပြွတ်…..အင်း…..ဗြစ်…..ဟင့်ဟင့်… ”

“ အစ်မမောရင် ကျနော် တလှည့် လိုးပေးအုံးမယ်….နော်… ”

“ အင်း… ”

“ မချွတ်နဲ့ ….မမ… ”

မခင်လှက စောက်ပတ်ထဲမှ လီးကိုချွတ်၍ ဘေးကိုပက်လက်လှန်ချတော့မည့်အလုပ် ဖိုးချိုက အချိန်မှီ ပြောလိုက်ရင်း မခင်လှကို တင်းကြပ်စွာဖက်လိုက်ပြီး လီးကြီးကို စောက်ခေါင်းထဲသို့ တဆုံးဖိကပ်၍ သွင်းထားလိုက်သည်..။

ထို့နောက်တွင်မှ ဖက်လျက်သား မခင်လှကို ဘေးသို့ ပက်လက်လှန်ချလိုက်ရင်း ဖိုးချိုက မခင်လှ၏ ကိုယ်ပေါ်တွင် ပါသွားသည်..။ မခင်လှ၏ ကျောပြင်လေး အိပ်ယာနှင့် ထိသည်နှင့် ဖိုးချိုက ဒူးထောက်လိုက်သည်..။

ထိုအခါတွင်တော့ သူတို့နှစ်ယောက်မှာ လှေကြီးထိုး ပုံစံဖြစ်သွားပြီး မခင်လှက ပက်လက်လှန်လျက် ဒူးထောင်ပေါင်ကားလုပ်ထားပြီး ဖိုးချိုက သူမ၏ ထောင်ထားသော ပေါင်နှစ်ချောင်းကြားတွင် ဒူးထောက်လျက် ရှိနေသည်..။

ပုံစံပြောင်းခြင်းကြောင့် မခင်လှ၏ စောက်ခေါင်းထဲသို့ တဆုံးထည့်ကာ ဖိကပ်ထားသော ဖိုးချို၏ လီးကြီးမှာ အပြင်သို့ တဝက်ခန့်ထွက်နေလေသည်..။ ထိုအပြင်သို့ တဝက်ခန့်ထွက်နေသော လီးကြီးကို ဖိုးချိုက တစ်ချက်ထဲနှင့် ဆောင့်၍သွင်းလိုက်သည်..။

“ ဗြစ်…..ဒုတ်….အ……အမေ့…….အီး….အင့်… ”

မခင်လှ၏ ဝတ်လစ်စလစ် ကိုယ်လုံးလေး သိမ့်ခနဲလှုပ်သွားသည်..။ ဖိုးချိုက မခင်လှ၏ နို့နှစ်လုံးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် လှမ်း၍ဆွဲကိုင်ကာ လီးတန်ကြီးကို တဆုံးနီးပါး ထုတ်၍ အားပါးတရ ဆောင့်၍လိုးတော့သည်..။

“ ပြွတ်….ဗြစ်……ဒုတ်…..အင့်.အဟင့်…….ပြွတ်ပြွတ်… ”

မခင်လှကလည်း အောက်မှနေ၍ အငြိမ်မနေ ဖိုးချို၏ ဆောင့်ချက်နှင့် အညီ စောက်ပတ်ကြီးကို ကော့၍ကော့၍ ပေးနေရုံမျှမက တစ်ချက်တစ်ချက်လည်း ကော့ ဝိုင်းဝိုင်းပေးသည်..။

ဖိုးချို၏ဆောင့်ချက်တွေက တဖြေးဖြေး အားပါလာရုံမျှမက သွက်၍လည်းလာသည်..။ မခင်လှ ဆက်ပြီး ကြာကြာမထိန်းနိုင်တော့ပါ…။ သူမ၏ နို့နှစ်လုံးကို ညှစ်ကိုင်နေသော ဖိုးချို၏ လက်ဖျံနှစ်ဖက်ကို သူမ၏ လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ညှစ်ကိုင်လိုက်ကာ ခါးကကော့ကော့တက်သွားရင်း ပြီးသွားလေတော့သည်..။

“ ပြွတ်….ဒုတ်…ပြွတ်ပြွတ်….အမလေး….အ…အ..အီး……..အား….ဟင်း…. ”

မခင်လှ၏ မျက်နှာလေးက ရှုံ့မဲ့သွားပြီး စောက်ပတ်အတွင်းသားတွေက စောက်ခေါင်းထဲမှ လီးကြီးကို လက်နှင့် ညှစ်၍ဆွဲဆုတ်လိုက်သည့်အလား ဆွဲညှစ်လိုက်လေတော့ ဖိုးချိုလည်း မခံစားနိုင်တော့ပဲ သုတ်ရေတွေ ပန်းထုတ်လိုက်ရပါတော့သည်..။



........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။



Monday, September 22, 2014

ပုံပြင်ဟောင်းလေးတစ်ပုဒ် (စ/ဆုံး)

ပုံပြင်ဟောင်းလေးတစ်ပုဒ် (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

“ ကလင် ကလင် ကလင်….”

စက်ဘီးဘဲလ်သံကြားလို့ ဒေါ်ကျော့ခိုင် ခေါင်းလေးမော့ကြည့်မိသည်။

“ အန်တီရေ ဇွဲမာန် ရှိလား”

“ ရှိတယ် သမီးရေ။ အပေါ်ထပ်မှာ ပစ္စည်းတွေထည့်နေတယ်။ သားရေ အောက်ဆင်းခဲ့ဦး။ ဒီမှာ အေးမြလေး ရောက်နေတယ်”

“ ဟုတ် လာပြီ အမေရေ”

အမေ့ကို အသံလှမ်းပြုရင်း စာအုပ်တစ်ချို့ကို သေတ္တာထဲထည့်ပြီး အောက်ထပ်သို့ ဆင်းလာခဲ့သည်။

“ အေးမြ ထူးထူးဆန်းဆန်း ဘာလဲဟ”

“ နင် မနက်ဖြန် ကျောင်းသွားတော့မှာလေ။ အဲ့ဒါ ငါ့ကို မုန့်လိုက်ကျွေးဦး”

“ ဟာ… နင်ကလည်း ပစ္စည်းတွေ သိမ်းလို့ မပြီးသေးဘူးဟ”

“ လာပါဟာ ငါလွမ်းနေရမှာ။ ခဏလေး တစ်နေရာ သွားထိုင်ရအောင်ဟာနော်။ လာပါ ဇွဲမာန်ရာ”

ချစ်သူရဲ့ အသံတိမ်ဝင်သွားပြီး မျက်ရည်လေးတွေ ဝိုင်းလာတော့ ကျနော်လည်း မနေနိုင်တော့ပြီ။

“ အမေရေ သား အေးမြနဲ့ အပြင်ခဏသွားဦးမယ် ”

“ အေး အေး အရမ်းမကြာနဲ့နော် လုပ်စရာတွေ ရှိသေးတယ်”

“ ဟုတ် မေမေ…”

“ လာ နင့်စက်ဘီးနဲ့ပဲ သွားရအောင်။ ငါ့ဘီး ထုတ်မနေတော့ဘူး”

စက်ဘီးလေးနင်းထွက်လာတော့ ချစ်သူလေးက ခါးလေးဖက်ပြီး ကျောပြင်ကို ပါးလေးအပ်ကာ ငြိမ်၍ လိုက်လာသည်။

“ အေးမြ နင်ဘာစားမှာလဲ”

“ ဘာမှမစားဘူးဟာ ငါဖက်ထားချင်တယ် ဒီလိုလေး။ ငါလွမ်းနေရမှာ သိလား။ နင်က မနက်ဖြန်ညနေဆို သွားပြီ။ ငါတို့ကျောင်းက နောက်လကုန်လောက်မှတဲ့။ ငါလွမ်းနေမှာ”

ပြောရင်း တသိမ့်သိမ့် ရှိုက်ငိုနေသော ချစ်သူလေးကြောင့် ရင်ထဲဆို့နင့်လာသည်။ ၁၀ တန်းအောင်စာရင်းတွေထွက်ပြီး သက်ဆိုင်ရာ တက္ကသိုလ် အသီးသီးကို သွားရောက်ကြရမည့် ချစ်သူနှစ်ဦး၏ နှုတ်ဆက်ချိန်။ အတွေ့အကြုံ အသစ်တွေကို ရင်ခုန်မျှော်လင့်ရင်း ချစ်သူလေးကိုလည်း သနားမိပြန်သည်။

“ အေးမြ ငါတို့ ဘယ်သွားကြမလဲ”

“ ချစ်သူများနေ့က ငါတို့ ချောကလက် ထိုင်စားခဲ့တဲ့နေရာ သွားမယ်လေ။ ငါ့မှာ ချောကလက်ပါတယ်။ နင့်ကို ကျွေးချင်လို့ ”

ခါးကိုတင်းတင်းဖက်ပြီး ပြောလာသော အေးမြစကားကြောင့် ရင်ထဲလှိုက်သွားသည်။ ၁၀ မိနစ်လောက် စက်ဘီးနင်းလာပြီး ထင်းရှူးတောစပ်နားရောက်တော့ ကုန်းစောင်းလေးနားမှာ စက်ဘီးရပ်လိုက်ပြီး ထိုင်စရာရှာကြသည်။

“ အေးမြ နင်ငိုမနေနဲ့လေ”

“ ဟာ.. ငိုချင်နေတာကို ငိုမှာပဲ”

“ ဘယ်မှာလဲ ချောကလက် ဟိုနားလေး သွားထိုင်စားရအောင်”

ထင်ရှူးပင်ကြီး၏ အောက်ခြေတွင် ထင်းရှူးဆီထုတ်ထားသောကြောင့် အပင်၏ ပင်စည်မှာ ခွက်ကြီးဖြစ်နေပြီး မြေအနည်းငယ် နိမ့်သဖြင့် တော်ရုံ မမြင်နိုင်သော နေရာလေးကို ရွေးလိုက်သည်။

“ လာ အေးမြ အပင်သွားမမှီနဲ့ အင်္ကျီတွေ မဲကုန်မယ်”

“ အင်းပါ”

မျက်နှာချင်းဆိုင်ထိုင်ပြီး ချောကလက်လေး ခွံ့ကျွေးရင်း မျက်ရည်ကျနေသော ချစ်သူလေးကို ဆွဲပွေ့လိုက်ပြီး နဖူးလေးနမ်းရင်း မျက်ရည်တွေ သုတ်ပေးနေလိုက်သည်။ ချော့စရာ စကားရှာမရ။

“ မငိုပါနဲ့ အေးမြရယ်။ ကျောင်းမတူပေမယ့် ပိတ်ရက်ကြ ပြန်တွေ့ရမှာပဲ”

ချော့မရ အေးမြက ငိုနေတုန်း။ ကြံမိကြံရာနှင့် အေးမြလက်ထဲက ချောကလက်ကို ကိုက်ပြီး အေးမြမျက်နှာလေးကို ဆွဲမော့ကာ ခွံ့ကျွေးလိုက်သည်။ ထိုချောကလက်အပိုင်းလေး ကုန်သည်အထိ ပါးစပ်နှင့် ခွံ့ကျွေးပြီး သေးသေးလေးသာ ကျန်တော့သဖြင့် အေးမြပါးစပ်ထဲ လျှာနှင့် ထိုးထည့်ပေးလိုက်သည်။ အေးမြရဲ့ ဝင်သက်ထွက်သက်တို့က ပါးပြင်မှာ ရိုက်ခတ်လျက်။

အေးမြလည်း ချောကလက်ကို ဖမ်းယူရင်း လျှာကိုလည်း ဆွဲစုပ်လိုက်သည်။ ကျနော်လည်း အေးမြရဲ့ အောက်နှုတ်ခမ်းလေးကို စုပ်နမ်းလိုက်ရင်း ခါးလေးဖက်ကာ အေးမြကိုယ်လုံးလေးကို ဆွဲယူလိုက်တော့ အလိုက်သင့်လေး လှဲချလာသည်။ အေးမြဖင်လေးကို ကိုင်ပြီးပွတ်ရင်း မျက်နှာကို အနမ်းများ ဆက်တိုက်ချွေကာ ချစ်သူရဲ့ မျက်ရည်တွေကို နှစ်သိမ့်စေတော့သည်။

အေးမြရဲ့ အင်္ကျီကြယ်သီးတွေကို ဖြုတ်လိုက်တော့ မျက်လုံးဝိုင်းလေးနှင့် ငြိမ်ပြီး ကြည့်နေသည်။ အတွင်းခံအင်္ကျီချိတ်တွေ ဖြုတ်မနေတော့ပဲ အပေါ်သို့ လှန်တင်ကာ ဖွံ့ထွားခါစ နို့လေးတွေကို တစ်လှည့်စီစို့ရင်း နို့အုံတွေကို ဆုပ်ချေပေးလိုက်သည်။ အောက်က ဖွားဖက်တော်ကလည်း အေးမြရဲ့ နံကြားကိုထောက်ပြီး တင်းနေပြီ။ အေးမြရဲ့ လက်ကိုယူပြီး ကိုင်ခိုင်းတော့ ငြင်းသည်။

“ အာ.. မကိုင်ဘူး ငါကြောက်တယ်။ ဒီအတိုင်းပဲနေဟာ”

“ ဟာ.. အေးမြကလည်း ကိုင်ထားပါဆို”

“ မကိုင်ဘူးလို့ နင့်ကိုဖက်ထားမယ် နော်”

ပြောရင်း လည်ပင်းကိုဖက်ပြီး သူ့ရဲ့နို့တွေပေါ် ဆွဲချတော့ ငုံပြီးစို့ရင်း စကပ်ရဲ့ဇစ်ကို စမ်းကာ အောက်သို့ ဆွဲချတော့ သူမ အကြောက်အကန် ငြင်းတော့သည်။

“ မလုပ်နဲ့ ဇွဲမာန် ဒါတော့မလုပ်နဲ့ဟာ ငါကြောက်တယ်”

“ ဘာကြောက်တာလဲဟ နင်ကလည်း”

“ မသိဘူး ကြောက်တယ်ဟာ... ငါ့ကိုချစ်ရင် မလုပ်နဲ့နော်”

“ မလုပ်ဘူးကွာ ဒီအတိုင်းပဲ ကိုင်ထားမယ်နော် ချွတ်လိုက် ”

“ အကုန်မချွတ်ဘူး နင့်လက်ထည့်လိုက်”

“ ပြီးရော”

အေးမြရဲ့နှုတ်ခမ်းတွေကို ပြန်နမ်းရင်း လက်တွေက စကပ်အောက်မှ ဖင်လုံးလေးကို အတွင်းခံပေါ်ကနေ ဆုပ်ကိုင်ပြီး ပေါင်ကြားထဲသို့ လက်ညိုးလေးဖြင့် မထိတထိ ပွတ်ပေးနေလိုက်သည်။ အေးမြလည်း ကျနော့်လည်ပင်းကို အတင်းဖက်ရင်း ပခုံးပေါ်သို့ မျက်နှာလေးအပ်ကာ တအင်းအင်းနှင့်။ ကျနော်လည်း လက်ကို အရှေ့ဖက်သို့ ပြောင်းလိုက်ပြီး

“ အေးမြ ပေါင်နည်းနည်းကားကွာ”

နားနားလေးကပ်ပြီး လေသံလေးနှင့် ပြောလိုက်သည်။ ပေါင်လေးနည်းနည်း ကားပေးတော့ အတွင်းခံထဲ လက်နှိုက်ရန် ပြင်လိုက်စဉ် အေးမြလက်က ကျနော့်လက်ကိုဖမ်းပြီး တားဆီးထားကာ ကျနော့် နှုတ်ခမ်းတွေကိုနမ်းရင်း ခေါင်းသာခါနေသည်။

“ အေးပါ အထဲက မကိုင်ဘူး။ အပြင်ကပဲ ကိုင်တော့မယ်။ လွှတ်နော်”

လို့ ပြောလိုက်တော့မှပဲ ကျနော်လက်ကို လွှတ်ပြီး လည်ပင်းကို ပြန်ဖက်လိုက်သည်။ နှုတ်ခမ်းကိုတော့ နမ်းနေဆဲ။ ကျနော်လည်း ဘောင်းဘီပေါ်ကနေ အေးမြအဖုတ်လေးကို ပွတ်ပေးနေရင်း ဘောင်းဘီလေး စိုထိုင်းလာတာကို သတိထားမိနေသည်။

ပေါင်ကြားထဲ လက်အသာထိုးထည့်ရင်း ဘောင်းဘီဘေးက မျှော့ကြိုးလေးကို ဘေးကပ်ကာ အရည်တွေ တစိမ့်စိမ့် ထွက်နေသော အေးမြရဲ့ အမွှေးနုနုနှင့် အဖုတ်လေးကို ပွတ်ပေးရင်းနဲ့ နို့တွေကို စို့လိုက်သည်။ ဘယ်လောက်မှ မကြာလိုက် အေးမြတစ်ယောက် ကျနော့်ခေါင်းကို ဆွဲမပြီး နှုတ်ခမ်းတွေကို အတင်းနမ်းကာ အဖုတ်လေး ပွစိပွစိဖြစ်ပြီး သက်ပြင်းချကာ ငြိမ်ပြီး ကျနော့်ကို အတင်းဖက်ထားတော့သည်။

“ အေးမြ အေးမြ နင့်အရည်တွေ ထပ်ထွက်လာတယ်ဟ”

“ အာ… ဘာတွေပြောနေတာလဲ ရှက်စရာကြီးဟာ”

“ ထဦး ဒီမှာကြည့်လို့”

“ မကြည့်ဘူး”

ကျနော့်ရင်ထဲ မျက်နှာအတင်းထိုးထည့်ကာ အရှက်သည်းနေသော ချစ်သူလေးအား ဆံပင်များကို ငုံ့နမ်းပြီး အရှက်ပြေစေရန် ကြိုးပမ်းပေးရပြန်သည်။ ကျနော့်လီးကတော့ တင်းသထက် တင်းလျက်ပေါ့။ ဒီအတိုင်း ငြိမ်နေကြရင်း ၅ မိနစ်ခန့်ကြာတော့

“ ဇွဲမာန် ဖယ်ပေးဦး ဟိုဘက်လှည့်နေ”

“ ဘယ်လိုဖယ်ရမှာလဲဟ နင်ထမှ ရမှာပေါ့”

“ အဲ့ဒါဆိုလည်း နင်မကြည့်နဲ့ မျက်စိမှိတ်ထား”

“ အင်း မကြည့်ဘူး”

အေးမြလည်း ရင်ခွင်ထဲမှ ရုန်းထရင်း

“ ဟိုဘက်လှည့်နေနော် မကြည့်နဲ့”

“ အေးပါဟာ မကြည့်ဘူး”

“ ရပြီ ပြန်လှည့်တော့”

ကျနော်လည်း ပြန်လှည့်ရင်းနဲ့ “ကြည့်ရတော့မှာလား” လို့ မေးလိုက်သည်။

“ မသိဘူးကွာ”

မျက်နှာလေးနီနီ ရှက်ပြုံးလေးနှင့် ရင်ထဲ ပြေးဝင်ဖက်လာသော ချစ်သူလေးကို ဆီးပွေ့ရင်း ရောက်တတ်ရာရာ ချစ်စကားလေးများဖြင့် ထိုတစ်ညနေ ကုန်ဆုံးခဲ့ပြန်သည်။ အိမ်ပြန်လမ်းမှာ စကားမဆိုမိကြပဲ လက်ကလေး ဆုပ်ကိုင်ရင်းနဲ့ ငြိမ်သက်တိတ်ဆိတ်စွာ။

ဒီနေ့ညဆို အိမ်နဲ့ခွဲပြီး အဝေးမှာ နေရတော့မှာပါလားဆိုတဲ့ အသိနဲ့ ဝမ်းနည်းသလိုလိုနှင့် သားအမိနှစ်ယောက် ထိုင်စကားပြောနေစဉ် အေးမြ ထပ်ရောက်လာပြန်သည်။

“ ဇွဲမာန်ရေ…”

“ ဟေ့ ငါရှိတယ် လာခဲ့”

“ သား ဒီနေ့ ဘယ်သွားဦးမလို့လဲ။ မနေ့ကလည်း အကြာကြီးပဲ။ ဒီကောင်မလေးကလည်း လွန်တယ်။ ခရီးသွားခါနီးအထိ မပြောချင်တော့ဘူး”

အမေလည်း ပြောဆိုပြီး အိမ်နောက်ဘက်ကို ထွက်သွားသည်။ အေးမြလည်း အခြေအနေကို ရိပ်မိသည် ထင်သည်။ မျက်ရည်လေးလည်လည်နှင့် အနားကပ်ကာ

“ ဇွဲမာန် ငါဒီနေ့ စိတ်တွေ ထိန်းမရလောက်တော့ဘူး သိလား”

ရပြီ ဒီလောက်ဆို သဘောပေါက်ပြီ ကျနော်လည်း အမြန်ပင်

“ အမေ့ သား အေးမြကို အိမ်လိုက်ပို့လိုက်ဦးမယ်”

“ သား ကားဘယ်အချိန်လဲ အချိန်မှီအောင်ပြန်ခဲ့”

“ ဟုတ်”

စက်ဘီးပြေးထုတ်ရင်း

“ လာ အေးမြ သွားရအောင်”

နှစ်ယောက်သား စက်ဘီးကိုယ်စီနင်းရင်း ထွက်လာစဉ် မိုးလေးက တဖွဲဖွဲ။ မိုးကလည်း အမှတ်တရနေ့ ကို အားဖြည့်ပေးသည်ထင်သည်။

“ ဇွဲမာန် အိမ်မှာ ဘယ်သူမှမရှိဘူး အိမ်သွားရအောင်”

“ အိုကေ ဘယ်သူအရင်ရောက်လည်း ပြိုင်မယ်လေ”

ပြောရင်း စက်ဘီးကို ဒုန်းနင်းပြေးတော့ အေးမြလည်း အားကျမခံ လိုက်နင်းရှာသည်။ စိတ်တွေက စောနေသည်လေ။ အိမ်ရှေ့ရောက်တော့ စက်ဘီးဒေါက်ထောက်ပြီး အေးမြဆီက အိမ်သော့ယူကာ ဖွင့်ဝင်လိုက်သည်။ အေးမြက တံခါးကို ကလန့်ပြန်ထိုးပြီး ကျနော့်ဆီပြေးလာကာ ခါးကိုဖက်ပြီး ရင်ထဲ ငြိမ်နေသည်။

“ အေးမြ နင်သေချာလား”

ခေါင်းလေးငြိမ့်ပြီး အဖြေပြန်ပေးသည်။ ကျနာ်လည်း သူ့ရဲ့ စိုရွှဲနေတဲ့ အင်္ကျီကို ချွတ်ချလိုက်ပြီး နှုတ်ခမ်းကို ငုံနမ်းလိုက်သည်။ အေးမြလည်း အလိုက်သိစွာ လုံချည်ကို ဖြည်ချလိုက်ပြီး

“ ငါ မနေ့က တစ်နေကုန် နေမရဘူးဟာ။ ညလည်း အိပ်မပျော်လို့ နင့်ဆီ အရဲစွန့်ပြီး လိုက်လာတာ”

“ ငါသိတယ် အေးမြ ငါလည်းတူတူပဲ”

သူမ ဖင်လေးတွေကိုင်ရင်း နမ်းရင်းနှင့် အေးမြလက်တွေက ကျနော့်ပုဆိုးကို ဆွဲဖြည်ချလိုက်သည်။ အိမ်နေရင်းနဲ့ ထွက်လာတာမို့ အတွင်းခံဝတ်မထား လီးက တရမ်းရမ်းနှင့် ထွက်လာသည်။ ကျနော်လည်း အင်္ကျီချွတ်လိုက်ပြီး အေးမြရဲ့ဘရာစီယာကို ဆွဲလှန်မည်လုပ်တော့ အေးမြက ကျောလှည့်ပေးသဖြင့် ချိတ်များကိုဖြုတ်ပြီး နို့တွေကို လွတ်လပ်စွာ ငုံစို့လိုက်တော့သည်။

ဧည့်ခန်းထဲရှိ ထိုင်ခုံပေါ်တွင် ထိုင်ရင်း အေးမြက အပေါ်မှခွကာ သူမအဖုတ်ကို အတွင်းခံဘောင်းဘီပေါ်မှ ထိုးဆွရင်း နို့တွေကိုစို့လိုက် နှုတ်ခမ်းကိုနမ်းလိုက်နှင့် အလုပ်များလျက် ရှိတော့သည်။ အေးမြကို မတ်တပ်ရပ်ကာ ဘောင်းဘီလေးကို ချွတ်ချပေးရင်း အဖုတ်လေးကို ရွှတ်ခနဲ နမ်းလိုက်သည်။ အမွှေးနုပါးပါးနှင့် ဖောင်းအိအိ စောက်ဖုတ်လေးက အရည်လေး စိုစိစိနှင့်။

အေးမြက သူ့အခန်းထဲ လက်ဆွဲခေါ်သွားပြီး ကုတင်ပေါ်တွင် ပက်လက်ကလေး လှဲချပြီး ပေါင်လေးစိကာ လက်လှမ်းကြိုရှာသည်။ ထွေးပိုက်ရင်းနှင့် နို့တွေစို့ပြီး အဖုတ်ဝသို့ လီးတေ့ကာ ဖိထိုးကြည့်သည်။ မရ ။

“ အား… ဇွဲမာန် နာတယ်”

“ အေး ခဏလေးပါ”

တဖြည်းဖြည်းချင်းလေး ဖိထိုးကာ ဝင်သလောက်ကို အသွင်းအထုတ်လုပ်ရင်း တအိအိနှင့် လီးတဝက်ခန့် ရောက်လာပြီ နှစ်ယောက်လုံး ဆန္ဒတွေ ပြင်းနေသော်လည်း ခက်ခဲလှသည်။ နှုတ်ခမ်းလေးနမ်းရင်းနှင့်ပင် အဆုံးထိရောက်အောင် သွင်းလိုက်ပြီး အသွင်းအထုတ်ကို အသာယာလေး လုပ်ပေးနေလိုက်သည်။ ကြပ်တည်းလှသော အေးမြရဲ့ အဖုတ်တွင်းကလည်း အတွေ့ထူးကို ပေးနိုင်လှသောကြောင့် ကျနော့်မှာလည်း ထိန်းသိမ်းရ ပင်ပန်းလှ၏။ အရမ်းလည်း မကြမ်းရဲ။ အေးမြလည်း နာသွားနိုင်သလို ကျနော်လည်း ပြီးသွားနိုင်သည်။ စိတ်ကို အနိုင်နိုင်ထိန်းရင်း ဖြည်းဖြည်းပင် လိုးနေလိုက်သည်။ နို့တွေစို့ရင်း နှုတ်ခမ်းလေး နမ်းရင်းပေါ့။

“ အ့ အ့ ဇွဲမာန် အရမ်းကြပ်တယ်ဟာ နာလိုက်တာ”

“ အင်းပါ အေးမြရယ် ခဏပဲ သည်းခံနော်”

“ နင့်ကို ချစ်လွန်းလို့နော် သိလား”

“ အင်းပါ ငါနည်းနည်း မြန်ကြည့်မယ်နော်”

“ အင်း အ့ အ့ ”

“ အေးမြ နာသေးလား”

“ အရမ်းမနာဘူး ရတယ် လုပ်”

“ အင်း”

အတိုင်အဖောက် မညီစွာနှင့်ပင် အေးမြလေး ဟိုးအမြင့်ကြီးကနေ ပြုတ်ကျသလို လေဟုန်စီးခဲ့ရသည်။ အေးမြလေးပြီးသွားတော့ ကျနော့်ကို အတင်းကုတ်ဖက်တက်ရင်း အဖုတ်ကလည်း လီးကို တအားညှစ်ထားသည်။ ညှစ်ထားတဲ့အချိန် တဆုံးလိုးပေးလိုက်ရာ အေးမြလည်း ကော့တက်သွားပြီး ကျနော်လည်း အေးမြအဖုတ်ထဲ အရည်များ ပန်းထည့်ကာ နှစ်ယောက်သားဖက်ရင်း မှိန်းမောနေလိုက်ကြသည်။

“ ထ ဇွဲမာန် ပြန်ဖို့လုပ်တော့ ၃ နာရီထိုးတော့မယ်။ အဖေတို့ ပြန်လာတော့မယ်။ နင် ကားဂိတ် ဘယ်အချိန်သွားမှာလဲ”

“ ၅ နာရီခွဲလောက်မှ သွားမှာပါ”

“ အဲ့ဒါဆို ပြန်တော့လေ။ ငါ့ကိုမမေ့နဲ့နော် ဇွဲမာန်”

မျက်ရည်လေး စမ်းစမ်းနှင့် မှာရှာသည်။ ကျနော်လည်း အဝတ်တွေပြန်ဝတ်ပြီး နှစ်ယောက်သားဖက်ကာ နမ်းကြပြန်သည်။

“ သွားတော့ အရမ်းနောက်ကျနေမယ်။ ငါလွမ်းနေတာ မမေ့နဲ့နော်”

“ အင်းပါဟာ စာရေးနော် အေးမြ”

“ အင်းပါ။ ငါကျောင်းရောက်လို့ အဆောင်သိရရင်လည်း လိပ်စာပို့လိုက်မယ်။ ငါ့ဆီ စာမှန်မှန်ပို့နော်”

ပြောရင်းနဲ့ ငိုကျန်ခဲ့သော အေးမြကို ကျောခိုင်းပြီး စက်ဘီးလေးတွန်းကာ အိမ်ပြန်ခဲ့သည်။ ရင်ထဲက လွမ်းဆွတ်မှုတွေက ထိုအချိန်က နှိုင်းစရာမရှိခဲ့။

အိမ်ရောက် ပြင်ဆင်ပြီး ကားဂိတ်ဆင်း ။ လိုက်ပို့ကြသော သူငယ်ချင်းများ ဆွေမျိုးများကို နှုတ်ဆက်ရင်း သားအမိနှစ်ယောက် ကားပေါ်တက် နေရာယူကြသည်။

“ သား… ဟိုမှာ..”

အမေညွှန်ပြရာ ကြည့်လိုက်တော့ “ဟင် အေးမြ အဝေးကနေ ငေးကြည့်နေပါလား…”။ ကားမှန်ကို နောက်သို့ ဆွဲကပ်လိုက်ပြီး အေးမြမြင်အောင် လက်ပြလိုက်သည်။

တဖြည်းဖြည်းနှင့် အေးမြအရိပ်ကလေး မှုန်ဝါးပျောက်ကွယ်သွားတာ ၂၀၀၂ ခုနှစ်ကနေ အခုထိပါပဲ။ တစ်ခါမှ ပြန်မတွေ့ရတော့ပါဘူး။ တခါတရံ အမေ့ဆီက သတင်းအချို့ ပြန်ကြားနေတာက လွဲလို့ပေါ့…။

“ မဆုံနိုင်ပြီလား… ဘဝတွေက… နှလုံးသားနုနု အပျံသင်ခါစအရွယ်.. ပုံပြင်ဟောင်းလေးတစ်ပုဒ်… ရင်မှာရှိခဲ့တယ်… လွယ်အိတ်တစ်လုံး ပခုံးထက်မှာ… အပျော်ဆုံး ကျောင်းတက်ချိန်… ငါတို့ကျောင်းသားဘဝ……………”



........................................💚💛💖💝💙........................................

ပြီးပါပြီ။



Friday, September 19, 2014

ဖေကြီးချစ်တဲ့ မီးလေး (စ/ဆုံး)

ဖေကြီးချစ်တဲ့ မီးလေး (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - ဇင်မျိုး

အင်းစက်ဇာတ်လမ်း ဖြစ်ပါသည်။

ကျွန်တော့် နာမည်က ဇင်မျိုး၊ အသက်က ၃၆ နှစ်ပါ။ ကျွန်တော့်သမီး နာမည်က ချောအိအိခန့်၊ အသက်က ၁၄ နှစ် ရှိပြီ။ သမီးလေးက အသားဖြူဖြူ၊ ကိုယ်လုံးတောင့်တောင့်နဲ့ ခန္ဓာကိုယ်လှပတဲ့ မိန်းမချောတစ်ယောက်ဖြစ်တယ်။ တစ်ဦးထဲသော သမီးလေးဖြစ်သည့်အတွက် အမေလိုရော အဖေလိုရော မောင်နှမလိုရော သူငယ်ချင်းလိုရော လိုလေသေးမရှိဖြည့်ဆည်းပေးတယ်။ ကျနော်တို့မှာက အဖေတစ်ခု သမီးတစ်ခု ဖြစ်ခဲ့တာ သမီးတစ်သက်ပဲ။

ကျနော့်မိန်းမဟာ သမီးလေးကို မွေးပြီးပြီးချင်း မီးတွင်းထဲမှာပဲ ဆုံးခဲ့တယ်။ မိန်းမဟာ သမီးလေးအသက်ကို သူမအသက်နဲ့လဲပြီး မွေးခဲ့တာပါ။ မွေးပြီးတော့ ကျနော်တစ်ယောက်ထဲ သမီးလေးကို နို့ဘူးတိုက်ပြီး စောင့်ရှောက်ခဲ့တယ်။ သမီးလေးဟာ မွေးကတည်းက ယောကျာ်းဆိုလို့ ကျနော့်တစ်ယောက်ထဲ အနားမှာပဲ နီးနီးကပ်ကပ် နေခဲ့ရတော့ ကျနော်နဲ့သမီးလေးဟာ သံယောဇဉ်အချစ်တွေ ပိုငြိတွယ်ခဲ့တယ်။

ကျနော်တို့အိမ်လေးက ကိုယ်ခြံနဲ့ကိုယ် ၄၀’ ၆၀’ လုံးချင်းတိုက်လေး၊ ဧည့်ခန်းတစ်ခန်း၊ အိပ်ခန်း နှစ်ခန်း၊ မီးဖိုချောင်တစ်ခန်းပါတယ်။ သမီးလေးအမေဆုံးပြီးတော့ အဖေတစ်ခု သမီးတစ်ခုနဲ့ မော်လမြိုင်ကို ပြောင်းလာပြီး ခြံနဲ့အိမ် ဝယ်ကာ နေခဲ့တယ်။

အဖေနဲ့သမီး နှစ်ယောက်ထဲဆိုတော့ အိပ်ခန်းတစ်ခုထဲမှာပဲ အတူတူအိပ်ခဲ့တယ်။ ကျန်တဲ့အိပ်ခန်းကိုတော့ စတိုခန်းအဖြစ် ထားလိုက်တယ်။ ကျနော်နဲ့သမီးလေးအိပ်တဲ့ အခန်းမှာက ရေချိုးခန်း အိမ်သာတွဲလျက် တစ်ခန်းပါပြီး ကုတင်က နှစ်ယောက်အိပ်ကုတင် တစ်လုံးရှိတယ်။

သမီးလေးကို ၉ တန်းဖြေပြီး ၁၀ တန်း အရောက်မှာ သတိထားမိလာကာ ဆန့်ကျင်ဘက်လိင်ဖြစ်တဲ့ သမီးလေးအပေါ် ၅၂၈ ရော၊ ၁၅၀၀ ရော ပေါင်းပြီးချစ်မိလာတယ်။ တစ်ရက်တော့ အိမ်မှာသားအဖ နှစ်ယောက်ထဲ ရှိတဲ့အချိန် သမီးလေးကို ခေါ်ပြီး စကားပြောဖြစ်တယ်။

“ မီးလေး ကျောင်းစာတွေလုပ်ရတာ အဆင်ပြေရဲ့လား”

“ ပြေပါတယ် ဖေကြီး”

“ ဖေကြီး မီးလေးကို ပြောစရာရှိတယ်၊ မေးလဲမေးချင်တယ်”

“ ဟုတ် ပြောလေ ဖေကြီး”

“ မီးလေးမှာ ရည်းစားရှိနေပြီလား”

“ မရှိပါဘူး ဖေကြီးရဲ့ ရည်းစားလည်း မထားချင်ပါဘူး”

“ အင်းပါ ဖေကြီးယုံပါတယ်၊ ဖေကြီးက ဒီတိုင်းမေးကြည့်တာပါကွယ်”

“ ဟုတ်ကဲ့ပါ ဖေကြီးရဲ့ မီးလေးကလည်း ဖေကြီးနဲ့ပဲ တစ်သက်လုံးနေသွားမှာ”

“ လိမ္မာလိုက်တဲ့ ဖေကြီးချစ်တဲ့ မီးလေး”

“ မီးလေးလည်း ဖေကြီးကို အရမ်းချစ်တယ်”

“ အင်းပါကွယ်”

ပြီးတော့ သမီးလေး ကျနော့်အနားကနေ ထွက်သွားတာကို ကြည့်ရင်း ကျနော့်ခေါင်းထဲမှာ မမှားကောင်းတဲ့ အတွေးတွေ ရောက်လာခဲ့တယ်။ ဒီလိုနဲ့ အကြံအစည်များနဲ့ ကျနော်ဟာ လူ့လောကစည်းဘောင်ကို ဖျက်စီးပြီး ကာမအမှောင်ထဲ ဝင်ခဲ့တယ်။

အိမ်ထဲမှာက နှစ်ယောက်ထဲရှိတာဆိုတော့ ကျနော်ဟာ သမီးလေးအနားကို အချိန်တိုင်းလိုလို ပူးပူးကပ်ကပ် အသားချင်းထိပြီးနေတယ်။ ပြီးရင် သမီးလေးကို အင်းစက်အကြောင်းတွေ တစ်နေ့ကို နည်းနည်း သွယ်ဝိုက်ပြီး ပြောပြတယ်။ အဲ့လိုပြောတဲ့အချိန်ဆို သမီးလေးရဲ့ ခါးလေးကို ဖတ်ထားလိုက်၊ သမီးလေးရဲ့ပခုံးကို ဖတ်ထားလိုက်နဲ့ ပြောပြတယ်။ သမီးလေးက ကိုရီးယားဇာတ်လမ်းကြိုက်တော့ သမီးလေးဖုန်းထဲကို ကိုရီးယားကားလို့လိမ်ပြီး အဖေနဲ့သမီး လိုးနေတဲ့ အောကားတွေ ထည့်ပေးတယ်။ သမီးလေးကလည်း စစချင်းထည့်ပေးပြီး နောက်မှ ကျနော့်ကို ရှက်စနိုးလေးနဲ့

“ ဖေကြီးကလဲ ဘာဇာတ်လမ်းတွေ ထည့်ပေးမှန်းမသိဘူး”

ပြောတော့ ကျနော် စချင်သွားကာ

“ ဟုတ်လား ဆောတီး ဆောတီး ဖေကြီး မှားပေးမိသွားတာဖြစ်မယ် ပြန်ဖျက်ချင် ဖျက်လိုက်လေ”

လို့ ပြောပြီး မသိဟန်ဆောင် လှည့်ထွက်ခဲ့တယ်။ ဒီလိုနဲ့ တစ်ရက် နေ့လည်ခင်းမှာ ဧည့်ခန်းဆိုဖာပေါ် မှာ စာအုပ်တစ်အုပ် ဖွင့်ဖတ်ကာ နားထဲ နားကြပ်ထည့် သီချင်းနားထောင်နေတဲ့ သမီးလေးကို တွေ့လိုက်တော့ အကြံတစ်ခု ခေါင်းထဲပေါ်လာတယ်။ သမီးလေးကလည်း ဒီနေ့မှ ဂါဝန်အတိုလေး ဝတ်ထားတော့ အရပ်ရှည်တဲ့ သမီးလေးအတွက် ဂါဝန်လေးမှာ တိုနှံ့နှံ့ဖြစ်နေတယ်။

“ မီးလေး”

လို့ ကျနော် လှမ်းခေါ်လိုက်တဲ့ အသံကို သမီးလေး မကြားဘူး။ အဲ့တာနဲ့ အနီးအနားခုံပေါ်မှ ခဲဖျက်တုံးလေးတစ်ခုနဲ့ လှမ်းပေါက်လိုက်တော့ သမီးလေးက ကျနော့်ဘက်ကို လှည့်ကြည့်ပြီး သီချင်းကို ပိတ်လိုက်ကာ

“ ဘာခိုင်းမလို့လဲ ဖေကြီး”

“ ဘာမှမခိုင်းပါဘူး၊ မီးလေး ဒီနေ့ ကျူရှင်က အက်ဆေး ကွန်ပရီဟန်းရှင်း အိမ်စာ မပါဘူးလား၊ နားမလည်တာရှိရင် ဖေကြီးကို မေးလို့”

“ ဟုတ် ဖေကြီး ပါတယ် ခဏလေး”

ဟု ပြောကာ စာအုပ်ကို လှန်လှောရှာနေတယ်။ ကျနော်လည်း ဆိုဖာပေါ်မှာ ထိုင်လိုက်တော့ သမီးလေးက ထပြီး ရှေ့စားပွဲပေါ်မှာ စာအုပ်ကို တင်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ကျနော့်ပေါင်ပေါ် တက်ထိုင်လိုက်တယ်။

သမီးလေး ထိုင်လိုက်တဲ့အချိန်မှာ သူ့ဂါဝန်အနောက်လေးကို အသာလှန်ကာ ထိုင်လိုက်တော့ သမီးလေးဖင်သားလုံးလုံးလေးနှင့် ကျနော့်ပေါင်ခြံကြားမှာ ပါးလွှာသော ပလေကပ်ပုဆိုးသာ ခြားနေတော့တယ်။ အိစက်နူးညံ့သော ဖင်လုံးနဲ့ ပူနွေးတင်းမာတဲ့ ပေါင်ခြံတို့ ဖိကပ်မိကြတဲ့အခါ ကျနော့်လီးကြီးက ရုတ်ချည်း ထောင်မတ်လာတယ်။ သမီးလေးက သူ့ခါးကို နှဲ့ပြီး ဖင်ကလေးကို ရွေ့လိုက်တော့ ကျနော့်လီးတန်ကြီးဟာ သမီးလေးရဲ့ ပေါင်နှစ်လုံးကြား တည့်တည့်ကို ကျသွားတယ်။ ကျနော်လည်း အာရုံကိုလွှဲပြီး သမီးလေးကို ပြောလိုက်တယ်။

“ ဟာ မီးလေး အက်ဆေးက အများကြီးပဲ၊ အချိန်ယူရမယ်ထင်တယ်”

“ ဟုတ်တယ် ဖေကြီး၊ ဖေကြီး ဖတ်ပြ မီးလေးနားထောင်မယ်”

ဟု ဆိုကာ သမီးလေးဟာ သူ့ပေါင်လုံးလေး နှစ်လုံးကို နည်းနည်းကားလိုက်တော့ ထောင်မတ်နေတဲ့ ကျနော့်လီးကြီးက သမီးလေးရဲ့ စောက်ဖုတ်လေးကို ဒဲ့ဒိုးကြီး ထောက်မိသွားတယ်။ သမီးလေးရဲ့ အပျိုစင် စောက်ဖုတ်လေးဟာ ကျနော့်လီးကြီးနဲ့ ပုဆိုးနဲ့ပင်တီလေး နှစ်ထပ်သာခြားပြီး ဖိကပ်မိနေတယ်။ ကျနော့်လီးကြီးဟာ ကိုယ့်သမီးအရင်းရဲ့ အပျိုစင်စောက်ဖုတ် ဖောင်းဖောင်းလေးကို တိုက်ရိုက်ထိနေတော့ ကျနော့်ကာမစိတ်တွေ ပြောပြမတတ်အောင် ခံစားနေရတယ်။

ကျနော်လည်း ဆိုဖာနောက်မှီကို ကျောမှီလိုက်ပြီး ညာဖက်လက်နဲ့ စာအုပ်ကို ကိုင်ကာ မျက်လုံးနားမှာ ထားရင်း ကျန်လက်တစ်ဖက်က သမီးလေးရဲ့ ဗိုက်လေးကို လက်ဝါးနဲ့ သိုင်းဖက်ထားလိုက်တယ်။ သမီးလေးကလည်း ကျနော်ဖတ်ပြတာကို နားထောင်နေတာ ငြိမ်ငြိမ်မနေပဲ ခန္ဓာကိုယ်ကို ယိမ်းသလို ဟိုဘက်လှုပ်လိုက် ဒီဘက်လှုပ်လိုက်နဲ့ ဖင်လုံးကို ပွတ်တိုက်နေတယ်။ ကျနော်တို့ သားအဖနှစ်ယောက်မှာ အဝတ်အစားသာ မရှိပါက ညှောင့်ပြီး လိုးနေကြတဲ့ပုံစံ ဖြစ်နေတယ်။ တဖြေးဖြေးနဲ့ အရှိန်ရလာတော့ ကျနော်ဟာ ကာမစိတ်တွေ ဦးနှောက်ထဲ ပြင်းထန်လာတယ်။

အဲ့တာနဲ့ ကျနော်လည်း စာအုပ်ကို စားပွဲပေါ်အသာတင်ပြီး လက်နဲ့ သမီးလေး ပေါင်သားလေးကို ကိုင်လိုက်ပြီး နည်းနည်းကားလိုက်တော့ ပုဆိုးပါးပါးအောက်မှ ကျနော့်လီးကြီးနဲ့ သမီးလေးစောက်ဖုတ်လေးကို ဖြေးဖြေးချင်း ထိုးပွတ်လိုက်တယ်။ သမီးလေးကလည်း သူ့ပေါင်နှစ်လုံးကို မသိမသာဖြဲကာ ဖင်ကို ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် လုပ်နေပြီး သမီးလေးရဲ့ စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းဟာ ကျနော့်လီးတန်ကြီးကို ပြန်ပွတ်နေတယ်။

ကျနော့်လီးတန်ကြီးဟာ သမီးလေးရဲ့ စောက်စိလေးကိုပါ ပွတ်ထိနေတော့ သမီးလေးရဲ့ အပျိုစင်စောက်ဖုတ်လေးဟာ မခံနိုင်တော့ပဲ သမီးကိုယ်လုံးလေး တုန်တက်ကာ တစ်ချီ ပြီးသွားတယ်။ သမီးလေးဟာ သူ့စောက်ဖုတ်လေးထဲက စောက်ရည်များ တစိမ့်စိမ့်ကျကာ ပြီးသွားတော့ ကျနော့်လီးကြီးကို သူ့ပေါင်နှလုံးကြား ဆွဲညှစ်ထားပြီး ကျနော်လည်း လရည်များ ပုဆိုးထဲ ပန်းထွက်ကာ တစ်ချီ ပြီးသွားခဲ့တယ်။ ပြီးမှ သတိပြန်ဝင်လာကာ ကျနော်က စာအုပ်ကို ကမန်းကတန်း ကောက်ကိုင်လိုက်ပြီး

“ မီးလေး ဒီအက်ဆေးက နည်းနည်း ခက်တယ်၊ ခဏနေမှ ဖေကြီး တစ်ခေါက် ပြန်ရှင်းပြမယ်နော်”

“ ဟုတ်ကဲ့ ဖေကြီး”

ဟု ပြောပြီး သမီးလေးလည်း ရှက်ရှက်နဲ့ ကျနော့်ပေါင်ပေါ်မှထကာ နောက်ဖေးကို ထွက်သွားတယ်။ ကျနော်လည်း ပုဆိုးထဲမှာ ပန်းထွက်သွားသည့် လရည်များဆေးကြောဖို့ အိပ်ခန်းထဲ ဝင်ခဲ့တယ်။

နောက်နေ့ နေ့ခင်းဖက် ကျနော်တစ်ယောက်ထဲ အတွေးတွေ လွန်နေတုန်း

“ ဖေကြီး”

လို့ သမီးလေး ခေါ်လိုက်တော့မှ အတွေးရပ်ကာ သမီးလေးကို ပြန်ထူးလိုက်တယ်။

“ ဟေ”

“ မနေ့က မီးလေး အက်ဆေးကို ဆက်ရှင်းပြဦးလေ”

“ အာ ဟုတ်သားပဲ မီးလေးက ဘာမှ လာမမေးတော့ မေ့နေတာပေါ့”

“ ဘယ်ကလာ မေ့ရမှာလဲ ဖေကြီးရဲ့”

“ အင်းပါ အင်းပါ အခု ရှင်းပြမယ် လာခဲ့”

မနေ့က သမီးလေး စောက်ဖုတ်လေးနဲ့ ကျနော့်လီးကြီး ပွတ်သတ်ခဲ့မိတာ ပြန်သတိရသွားပြီး ကျနော့်ရဲ့ တဏှာစိတ်တွေဟာ ထကြွလာတယ်။ ဒီတစ်ခါတော့ ကျနော် အရဲစွန့်ကာ ပိုပြီး နီးနီးကပ်ကပ် အရသာခံဖို့ စဉ်းစားလိုက်တယ်။

မနေ့က သမီးလေး သူ့ဂါဝန်ကို လှန်ပြီး ထိုင်လိုက်တာ ကျနော် သတိထားမိတော့ ဒီတစ်ခါ ကျနော့်ပုဆိုးကို အသာလျှောချပြီး ကျနော့်လီးကြီးနဲ့ တိုက်ရိုက် ထိစေဖို့ တွေးလိုက်တယ်။ အဲ့တာကြောင့် သမီးလေး ကျနော့်ပေါင်ပေါ် ထိုင်ခါနီးမှာ ပုဆိုးခါးပုံစကို အရှေ့ဘက် ဖြည်ချပြီး ကျနော့်လီးကြီးကို ဖော်ထားလိုက်တယ်။

သမီးလေးကလည်း မနေ့က အထိအတွေ့အရသာ ခံစားပြီးသွားတော့ ဒီနေ့မှာ သမီးလေး ပင်တီမဝတ်ထားတာ သတိထားမိလိုက်တယ်။ ထိုင်တဲ့အချိန်မှာလည်း မနေ့ကလိုပဲ ဂါဝန်လေးကို အနောက်ဘက် မသိမသာ လှန်ပြီး ထိုင်ချလိုက်တယ်။ အဲ့အချိန်မှာ သားအဖနှစ်ဦးစလုံးရဲ့ စိတ်ထဲ ဟင်ကနဲ ဟာကနဲ ဖြစ်သွားတယ်။ ဒီနေ့က တစ်ဦးနှင့် တစ်ဦး အသားချင်း ထိကပ်မိသွားကြတာကိုး။ ဒီအချိန်မှာ နှစ်ယောက်စလုံးဟာ ဘာမှမပြောပဲ ခပ်တည်တည်နဲ့ ဆက်ထိုင်နေကြတယ်။

အသားချင်း ထိနေတာဆိုတော့ ကျနော့်လီးကြီးဟာ ဖြောင်းကနဲ ချက်ချင်း မာတက်လာတယ်။ ကျနော့်လီးကြီး သမီးလေး ဖင်ကြားမှာ ထိနေတော့ နဂိုကတည်းက စိုနေတဲ့ သမီးလေးစောက်ဖုတ်ထဲကနေ စောက်ရည်တွေ စိမ့်ထွက်လာတယ်။ သမီးလေးက သူ့ဖင်ကို နောက်ဆုတ်ထိုင်လိုက်တော့ ကျနော့်လီးကြီးက သမီးလေး ပေါင်ခွဆုံကြားကနေ ထောင်ထဖို့ ကြိုးစားလာတယ်။

သမီးလေး စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းကို ကျနော့်လီးကြီးနဲ့ ပွတ်မိတဲ့အခါ ကျနော့်လီးကြီးပေါ်ကို သမီးလေး စောက်ရည်ကြည်တွေ စိုစွတ်လာပြီး ကျနော်လည်း ဘာဆက်လုပ်ရမှန်း မသိပဲ ဖြစ်နေတယ်။ သမီးလေးလည်း သူ့ရဲ့အပျိုစင်စောက်ဖုတ်ကို အဖေအရင်းရဲ့ လီးကြီးနဲ့ တိုက်ရိုက် ဖိကပ်ခံထားရတော့ ဒူးတွေ ကိုယ်တွေ အားအင်ကုန်ခမ်းသွားသလို ချိနှဲ့နေတယ်။ သားအဖနှစ်ယောက်စလုံး ဝေခွဲမရတော့။ အခုလို သမီးလေးစောက်ဖုတ်နဲ့ ကျနော့်လီးကြီး ထိပ်တိုက် ထိမိလိမ့်မယ်လို့ ဘယ်လိုမှ မထင်ထားတော့ ဒုက္ခရောက်နေတယ်။

သမီးလေးလည်း ဖီလင် တဖြေးဖြေး တက်လာတော့ ခန္ဓာကိုယ်ကို ရှေ့ကုန်းပြီး စားပွဲပေါ် လက်နှစ်ဘက်ထောက်ကာ ပေါင်နှစ်လုံးကို ကားပေးလာတယ်။ သမီးလေး ပေါင်နှစ်လုံးကို ကားပေးလိုက်တော့ ဟသွားတဲ့ သမီးလေး စောက်ဖုတ်တွေက ကျနော့်လီးကြီးမှာ နွေးနွေးထွေးထွေးလေး ခံစားလိုက်ရတယ်။

ကျနော် အသိစိတ်တွေ လွတ်သွားပြီ။ ကာမတဏှာစိတ်တွေက ဦးနှောက်ထဲ မြင့်တက်လာတော့ လက်ထဲက စာအုပ်ကို ဘေးကြမ်းပြင်ပေါ် ပစ်ချပြီး သမီးလေး ‌ပေါင်လုံးအောက်ကနေ လက်လျှိုသွင်းကာ ကျနော့်လီးကြီးကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်တယ်။ နောက် လက်တစ်ဖက်နဲ့ သမီးလေးဖင်ကို ကြွစေပြီး ကျနော့်လီးကြီးပေါ်ကို စိုစွတ်နေသော သမီးလေးစောက်ဖုတ်ဝကို တေ့ကာ သမီးလေးဖင်ကို ပြန်ထိုင်စေလိုက်တယ်။

“ အားးး ဖေကြီးး မီးလေးး နာတယ် အီးးးး”

ဟု ဆိုကာ အသံအကျယ်ကြီး ထွက်လာတယ်။ ကျနော့်လီးဒစ်ကြီးက သမီးလေးရဲ့ အပျိုစင်စောက်ဖုတ်ဝကို တင်းကြပ်စွာ တိုးဝင်ခဲ့တယ်။ သမီးလေးရဲ့ အပျိုစင်စောက်ဖုတ်ကို ပါကင်စဖောက်တာဆိုတော့ ကြပ်တည်းနေပြီး နာနေတော့ သမီးလေးခင်မျာ ဖင်လေးကို ဆက်မထိုင်နိုင်ပဲ ကုန်းကုန်းကွကွကြီး ဖြစ်နေတယ်။ သမီးလေးစောက်ဖုတ်ထဲကနေ စောက်ရည်တွေ စီးကျလာပြီး ကျနော့်လီးကြီးတစ်ခုလုံး စိုသွားတယ်။

ဒီလိုနဲ့ ကျနော်လည်း အချိန်မဆွဲတော့ပဲ သမီးလေးရဲ့ ဖင်ကို တစ်ချက်မြောက်ပြီး ဖိသွင်းလိုက်တော့ သမီးလေးဟာ ခြေကုတ်ထားရာကနေ ချော်လဲကာ ကျနော့်လီးကြီးပေါ်ကို ထိုင်ချသလို ဖြစ်သွားပြီး

“ ဗျစ်….ဗျိ…”

“ အားးးး သေပါပြီ ဖေကြီးရဲ့ အီးးးးးး နာတယ် ဟင်ဟင်းးး မီးလေးဟာကြီး ကွဲပြီလား မသိဘူးး ဖေကြီး အားးးးးး နာတယ် အီးးးးးး”

“ အားးး ကောင်းလိုက်တာ မီးလေးရယ် အစမို့နာတာပါ မီးလေးရဲ့”

တကယ်တော့ အမှတ်တမဲ့ ခြေချော်ပြီး ထိုင်ချလိုက်သလို ဖြစ်သွားတော့ လီးကြီးက အပျိုစင် အမြှေးပါးကို ထိုးခွဲလိုက်သလို ဖြစ်သွားတော့ သမီးလေး ရုတ်တရက် စောက်ဖုတ်ထဲမှာ စပ်‌နေပြီး လုံးဝမလှုပ်ရဲပဲ အသာငြိမ်နေတယ်။ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ နာတာ သက်သာသွားတော့ သမီးလေး အသာထိုင်ချကြည့်တယ်။

“ ဗျိ ဗျစ်”

“ အားးးးး”

ကျနော့်လီးကြီး တစ်ခုလုံး တဖြေးဖြေးချင်း အဆုံးထိ ဝင်သွားတယ်။ ပြီးတော့ နှစ်ယောက်စလုံး မလှုပ်ရှားပဲ ကျနော့်လီးကြီးကို သမီးလေးစောက်ဖုတ်လေးထဲ စိမ်ရင်း ငြိမ်နေကြတယ်။ ဖြေးဖြေးချင်း ကျနော့်လီးကို အသာဆွဲထုတ်ကာ သမီးလေး ခါးကို အသာပြန်ဆွဲပြီး လိုးစေတယ်။

အဲ့လို တစ်ချက်ချင်း ဖြေးဖြေးလုပ်ပေးရင်း အရှိန်ရလာတော့ သမီးလေးတစ်ယောက် အရသာ ရှိလာပြီဆိုတာကို တွေ့လိုက်ရတယ်။ တဏှာဇောတွေ အရှိန်ပြင်းလာတဲ့အချိန်မှာ ကျနော်က သမီးလေးခါးကို ကိုင်ကာ မြှောင်ပေးလိုက် ဆွဲချလိုက် လုပ်တော့ သမီးလေးကလည်း အလိုက်သင့်လေး ဖင်ကို ကြွလိုက် ထိုင်လိုက် ပြန်လုပ်လာတယ်။

“ စွတ်…. ဖွတ်.. ဖုတ်”

“ အားး ဟာာာ အီးးဟီးး ဖေကြီးးး မီးလေးကို လိုးးတယ် အားး အီးးး”

“ ဖွတ်…ဖတ်..ဖတ်”

“ အင်းဟင်းးး ဖေကြီး မီးလေးကို အရမ်းချစ်တယ်ကွာ အားးးးးးး လိုးလို့ကောင်းလိုက်တာ မီးလေးရယ်”

သားအဖနှစ်ယောက် လိုးနေကြသည်မှာ အရှိန် တဖြည်းဖြည်း တက်လာပြီး သမီးလေးပါးစပ်ကနေ ငြီးသံလေးရော အံကြိတ်သံလေးရော ထွက်လာပြီး ကိုယ်လုံးလေး တောင့်တင်းသွားတယ်။ သမီးလေးအတွက် တစ်ခါမှ မကြုံဖူးသေးတဲ့ ကာမအရသာဖီလင်ကို အထွတ်အထိပ်ထိ ပထမဆုံးအကြိမ် အဖေအရင်းရဲ့ လီးကြီးနဲ့မှ ခံစားလိုက်ရတယ်။

ကျနော်လည်း သမီးလေးရဲ့ စေးကြပ်လှတဲ့ အပျိုစင်စောက်ဖုတ်လေးအတွင်း နူးညံ့အိစက်တဲ့ အတွင်းသားလေးနဲ့ ဖျစ်ညှစ်ပေးခံရတော့ ကျနော့်လီးကြီးလည်း တင်းလာပြီး ကျနော့်လရည်တွေ တပြွတ်ပြွတ်နဲ့ သမီးလေးစောက်ဖုတ်ထဲ ပန်းထည့်ရင်း တစ်ချီ ပြီးသွားခဲ့တော့တယ်။




...........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................ 

ပြီးပါပြီ။




Thursday, September 18, 2014

မချို (စ/ဆုံး)

မချို (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အိတ် (x) ကလေး

မချိုဆိုတာ ကျွန်တော့် မိန်းမရဲ့သူငယ်ချင်း  အပျိုတော့မဟုတ်ဘူး။ ကလေးနှစ်ယောက် အမေပေါ့ဗျာ။ ကလေးနှစ်ယောက် အမေဆိုမှတော့ နို့လုံးကြီးကြီးနဲ့ ဖင်လုံးကြီးကြီးဘယ်ဟုတ်မလဲ။ မချိုမှာထူးခြားပြီးဆွဲဆောင်မှုရှိတာက သူ့ရဲ့မျက်နှာဗျ။သူ့ရဲ့မျက်နှာကကြာရုပ်ပြောရရင် မျက်နှာမြင်တာနဲ့လီးတောင်ပြီးလိုးချင်စရာဖြစ်နေတယ်။

မျက်နှာမြင်လိုးချင်ပါစေဆိုတဲ့ ဆုများတောင်းခဲ့လေသလားပေါ့ဗျာ။ဟဲဟဲ မချိုရဲ့ခန္တာကိုယ်အချိုးအစားက နို့တွေက ရှိသင့်သလောက်ရှိပေမယ့် နဲနဲတွဲကျနေတယ် ။ ဖင်လုံးတွေက လမ်းလျှောက်ရင် ရမ်းခါနေတယ် ။အသားကတော့ဖြူဖွေးနေတာပဲ ။ကျွန်တော်ဆိုသူ့ကိုစမြင်ဖူးထဲက လိုးချင်နေတာ။ မချိုအသက်က ၃၅ လောက်ရှိမယ်။

မနက်ဖက်ဆို သူ့ယောင်္ကျားလက်မောင်းလေးကိုချိတ်လို့ သူရဲ့ယောင်္ကျားကို အလုပ်သွားဖို့ လိုက်ပို့တာနေ့တိုင်းတွေ့ရတတ်တယ်။မျက်နှာမှာ မိတ်ကပ်ခပ်ပါးပါးလိမ်း နှုတ်ခမ်းနီဆိုးထားပြီးပြုံးပြရင် ပါးချိုင့်လေးပေါ်ပေါ်လာတယ်။ကျွန်တော့်မှာတော့ မချိုကိုစိတ်ကူးနဲ့မှန်းပြီး လိုးနေရတာပေါ့ဗျာ။

သူ ကျွန်တော့်မိန်းမဆီ အလည်လာရင် ကျွန်တော်လဲသူတို့စကားပြောတာ နားထောင်သလိုလို ဘာလိုလိုနဲ့ သူတို့ထိုင်နေရာသွားထိုင်ပြီး မချိုရဲ့အမှတ်တမဲ့ပေါ်လာတဲ့ရင်သားဖြူဖြူဖွေးဖွေးလေးတွေ ဝတ်ထားတဲ့အင်္ကျီကခါးတိုဆိုတော့ လှုပ်ရှားရင်ပေါ်လာတဲ့ ခါးနဲ့ ဗိုက်သားဖြူဖြူလေးတွေကိုခိုးကြည့်ရင် းတံတွေးမြိုချနေရတယ်။တခါတလေတောင် မိန်းမကိုမချို အမှတ်နဲ့ စိတ်ကူးယဉ်ပြီးတောင်လိုးဖြစ်တယ်။

တစ်နေ့မှာတော့ မချိုအိမ်ရောက်လာပြီးတော့ သူ့ယောင်္ကျားက နောက်မိန်းမတစ်ယောက်နဲ့ဖောက်ပြန်နေတဲ့အကြောင်းတွေလာပြောပြီး ကျွန်တော်ကို စုံစမ်းပေးခိုင်းတယ်။

ကျွန်တော်လဲ တတ်နိုင်သမျှစုံစမ်းပေးလိုက်ပါတယ်။နောက်တော့ သူ့ယောင်္ကျားက အဲ့မိန်းမနဲ့ ထွက်သွားပါလေရောဗျာ။မချိုခမျာငိုကြီးချက်မနဲ့ အိမ်ရောက်လာပြီးရင်ဖွင့်ရင်းမိုးချုပ်သွားတော့ ကျွန်တော့်မိန်းမက အိမ်မှာပဲအိပ်ခိုင်းလိုက်တယ်။

ကျွန်တော့်မိန်းမနဲ့မချိုက အခန်းထဲမှာအတူတူအိပ်ကြပြီး ကျွန်တော်ကတော့ အိမ်ရှေ့မှာပဲ အိပ်လိုက်တယ်။ဒီလိုနဲ့ ကျွန်တော်တရေးနိုးတော့ အပေါ့သွားချင်လာလို့အိမ်နောက်ဖက်ကို ထွက်လာခဲ့လိုက်တော့ အိမ်သာကမီးလင်းနေတယ်။မိန်းမများ အပေါ့ထသွားတာလား တွေးမိတယ်။

အိမ်သာရှေ့ရောက်တော့ အထဲကနေတအင်းအင်းနဲ့ အသံတွေကြားလိုက်ရတော့ ကျွန်တော်အံသြသွားပြီး အိမ်သာတံခါးအောက်ဖက်လွတ်နေတဲ့ နေရာက နေချောင်းကြည့်လိုက်တော့ မချိုဗျ ။သူ့စောက်ဖုတ်ကိုပွတ်ရင်းနဲ့ဖီလ်းတွေတက်နေတာ။ ကျွန်တော်လဲ အကြံရသွားတယ် ဖုန်းကိုအမြန်ပြေးယူပြီး အိမ်သာအောက်ဖက် လွတ်နေတဲ့ နေရာကနေလေးဘက်ထောက်ပြီး ခက်ခက်ခဲခဲဗီဒီယိုရိုက်လိုက်တယ်။    

ငါးမိနစ်လောက်ကြာတော့ မချိုအာသာပြေသွားပုံရပြီး စောက်ဖုတ်ကို ရေဆေးနေတော့ ကျွန်တော်လဲဗီဒီယိုရိုက်နေတာရပ်လိုက်ပြီး လေးဘက်ထောင်နေရာမှပြန်ထလိုက်တယ်။ မချို အိမ်သာတံခါးဖွင်ပြီးထွက်လာတဲ့အချိန်ကျွန်တော့်ကိုရုတ်တရက်မြင်လိုက်ရတော့ လန့်သွားတယ်။ ပြီးတော့မျက်နှာလဲ နီရဲပြီးရှက်သွားပုံရတယ်။ ကျွန်တော်လဲ ဖုန်းကိုဖွင့်ပြီးသူအာသာဖြေနေတဲ့ဗီဒီယိုကိုပြပြီး

'' ဒီဗီဒီယိုကို အင်တာနက်ပေါ်တင်လိုက်ရမလား''

မေးတော့မ ချိုက တုန်တုန်ရင်ရင် မလုပ်ပါနဲ့ လို့ ပြောပြီးဖုန်းကိုလိုက်လုပါလေရော။ ကျွန်တော်လဲ ဖုန်းကို အနားမှာရှိတဲ့ ကြောင်အိမ်ပေါ်တင်လိုက်ပြီး မချိုလက်တွေက ဖုန်းဆီကိုမရောက်ခင်လက်တွေကိုဖမ်းချုပ်ပြီးကျွန်တော်နဲ့မျက်နှာချင်းဆိုင်ဖြစ်အောင်ဆွဲလှည့်လိုက်တယ်။

ပြီတော့ ကျွန်တော်မချိုရဲ့ထမိန်ပေါ်ကနေ စောက်ဖုတ်နေရာလေးကို မှန်းပြီး လက်နဲ့ထိုးနှိုက်လိုက်ရင်း နောက်လက်တစ်ဘက်မချိုရဲ့လက်တွေကို ချုပ်ထားလိုက်တယ်။ မချိုကအောက်ခံဘောင်းဘီ မဝတ်ထားတဲ့အခါ လက်နဲ့ထိုးနှိုက်လိုက်တော့ ထမိန်ပါသူ့စောက်ဖုတ်အဝထဲဝင်သွားတယ်။ ကျွန်တော်က 

'' မချို ကျွန်တော့်ဆန္ဒကိုလိုက်လျှောပေးရင် ဗီဒီယိုဖျက်ပေးမယ်''

ပြောတော့မရဘူးဗျာရုန်းကန်ရင်း

'' နင်မိန်းမကိုနှိုးပြီးတိုင်လိုက်မယ်''

ဆိုပြီးအော်နေတယ်။ အဲ့တာနဲ့ကျွန်တော် ဒေါသထွက်သွားကာ စောက်ဖုတ်နှိုက်နေတာကို ရပ်လိုက်ပြီး မချိုပါးဖြန်းခနဲ့ တစ်ချက်ချလိုက်ကာ အိမ်သာဘေးကရေချိုးခန်းထဲ အတင်းဆွဲခေါ်သွားပြီး ရေချိုးခန်းတံခါးကိုပိတ်လိုက်တယ်။ ကျွန်တော်တို့အိမ်က ရေချိုးခန်းက အသံနဲနဲလုံတယ်လေ။ ဒါမှမချိုအော်သံတွေ မကြားမှာပေါ့။ ရေချိုးခန်းထဲ ရောက်တော့မချိုထမိန်ကိုဆွဲချွတ်ချလိုက်တယ်။မချိုကသူစောက်ဖုတ်ကို လက်နဲ့ကာထားပြီးပေါင်နှစ်ဖက်ကိုအတင်းစိထားတယ်။   

ကျွန်တော်လဲ ဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်ကာ လက်နှစ်ဖက်ကို အတင်းဆွဲဖယ်လိုက်ပြီးစိထားတဲ့  ပေါင်ကြားထဲကဗိုက်သားနဲ့ပေါ်နေတဲ့ ဆီးခုံလေးကိုအတင်းဆွဲစုပ်လိုက်တယ်။ လက်နှစ်ဖက်ကလည်း မချိုရဲ့ဖင်ပျော့ပျော့နှစ်လုံးကို ဆုတ်နယ်နေလိုက်တယ်။

မချိုကတော့ အပေါ်ကနေ ကျွန်တော့်ရဲ့ ခေါင်းတွေနဲ့ ကျောကုန်းတွေကို ထုရိုက်နေတယ်။ ကျွန်တော်မချိုရဲ့ဖင်နှစ်ခြမ်းကို ဆွဲဖြဲလိုက်ပြီးဖင်ပေါက်ဝထဲ လက်ညိုးထိုးထည့်လိုက်တော့ မချို ပေါင်နဲနဲကားလာပြီးစောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းလေးနဲ့ စောက်စိလေးပေါ်လာတယ်။ ကျွန်တော်လဲ ရတဲ့အခွင့်အရေးကို လက်လွတ်မခံပဲ မချိုရဲ့စောက်စိလေးကို ဆွဲစုပ်လိုက်ပါတော့တယ်။ 

ငါးမိနစ်လောက်ကြာတော့ မချိုကျွန်တော့်ကို ထုရိုက်နေတာရပ်သွားကာ ရုန်းကန်နေတာလဲ မရှိသလောက်ဖြစ်သွားတယ်။ ကျွန်တော်လဲ အားတက်သွားပြီး စောက်ဖုတ်တစ်ခုလုံးကို မြင်ရလောက်တဲ့အထိ မချိုပေါင်ကို ဆွဲကားလိုက်ပြီး ရေချိုးခန်းနံရံဘက်ကိုတွန်းပြီးမှီပေးလိုက်တယ်။ပြီးတော့စောက်ဖုတ်တစ်ခုလုံးကိုလျှာနဲ့အပြားလိုက်ယက်ပေးလိုက်တော့မချိုထံမှညည်းသံနဲနဲထွက်လာတယ်။

ကျွန်တော်လဲ ဖင်နှစ်ခြမ်းကို ပွတ်နယ်နေရင်းစောက်ဖုတ်ကို ယက်ပေးနေတာ အချိန်နဲနဲကြာလာတော့ မချို တစ်ကိုယ်လုံးတဆတ်ဆတ်တုန်လာကာ သေးအတွေကျွန်တော်မျက်နှာပေါ်ကိုပန်းထုတ်လိုက်တယ်။ကျွန်တော်လဲစောက်ဖုတ်ယက်နေတာရပ်လိုက်ပြီး'' မချို ကောင်းလား'' လို့မေးလိုက်တော့ခေါင်းညိမ့်ပြတယ်။ကျွန်တော်က

'' ဖုန်းထဲဟာဖျက်ပေးစေချင်လား'' 

လို့ မေးလိုက်တော့မချို က

'' ဖျက်ပေးပါ'' 

'' အဲ့ဒါဆိုကျွန်တော့်ဆန္ဒကိုလိုက်လျှောမှာလား''

'' အင်း'' 

မချိုကြည့်ရတာယောင်္ကျားရဲ့ အလိုးကိုမခံရတာကြာတော့ အလိုးခံချင်နေပုံရတယ်။ ကျွန်တော်လဲ မချိုကိုမတ်တပ်ရပ်နေရာမှစောင့်ကြောင့်ထိုင်ခိုင်းလိုက်ပြီး ကျွန်တော်ထကာပုဆိုးကို ဆွဲချွတ်တယ်။လီးကတောင်ပြီးလီးထိပ်မှာတောင်အရည်ကြည်လေးတွေစို့နေတယ်။

'' မချို ကျွန်တော့်ရဲ့လီးကိုစုပ်ပေးဗျာ'' 

မချိုဆီကတုန့်ပြန်သံမကြားရတော့ကျွန်တော် သိပ်သဘောကျတဲ့ မချိုရဲ့မျက်နှာလေးကို ကြည့်ပြီးလီးကိုအရင်းမှကိုင်ကာ ပါးတွေကိုဘယ်ပြန်ညာပြန်လီးနဲ့ရိုက်လိုက်တယ်။ 

ပြီးတော့မချိုရဲ့နှုတ်ခမ်းတွေကို လီးထိပ်နဲ့ပွတ်ရင်း လီးတံတစ်ဝက်လောက်ကို ပါးစပ်ထဲထိုးသွင်းလိုက်တယ်။သုံးလေးချက်လောက်ပါးစပ်ထဲကို လီးအသွင်းအထုတ်လုပ်လိုက်တော့ မချို လီးကို စစုပ်လာတယ်။ ကျွန်တော်လဲစောင့်ကြောင့်ထိုင်ရင်း လီးစုပ်နေတဲ့မချိုရဲ့စောက်ဖုတ်လေးကိုခြေမလေးနဲ့ ပွတ်ပေးနေတယ်။မချိုဖီလ်းတက်လာပုံရတယ် စောက်ဖုတ်ထဲကအရည်တွေစီးကလာကာ စောက်ဖုတ်ကိုပွတ်ပေးနေတဲ့ခြေမတောင်တစ်ချက်တစ်ချက်စောက်ခေါင်းထဲဝင်ဝင်သွားပြီးမချိုရဲ့လီးစုပ်ချက်တွေပိုအားပါလာတယ်။

မချိုလီးစုပ်ပေးနေရင်းကျွန်တော်ပြီးချင်သလိုဖြစ်လာတာကြောင့် မချိုကို ရေချိုခန်းနံရံကိုလက်ထောက်ကာကုန်းခိုင်းလိုက်ပြီး ကျွန်တော်ကနောက်ကနေ ဆောင့်လိုးပါတော့တယ်။ကလေးနှစ်ယောက်အမေဆိုတော့ လိုးရတာသိပ်စီးစီးပိုင်ပိုင်တော့ မရှိလှဘူးပေါ့ဗျာ။ကျွန်တော်လဲမိန်းမနိုးလာမှာစိုးတာကြောင့်ခပ်မြန်မြန်ပဲ လိုးပြီ မချိုစောက်ဖုတ်ထဲသုတ်ရည်တွေပန်းထုတ်လိုက်ပါတော့တယ်။

ပြီးတော့မချိုရှေ့တင်ရိုက်ထားတဲ့ ဗီဒီယိုကို ဖျက်ပေးလိုက်ပြီးနောက်ညတွေလဲ အဆင်ပြေရင်လိုးဖို့ပြောထားလိုက်တယ်။ မချိုကလည်းသူ့ကို လိုးပေးမဲ့ယောင်္ကျားမရှိတာကြောင့်ရော အခုလိုးရတာအားမရတာကြောင့်ရောလိုလိုလားလားနဲ့သဘောတူပါတယ်။

နောက်နှစ်ရက်လောက်အကြာမှာ ထုံးစံအတိုင်း မချိုအိမ်ကိုရောက်လာပြန်ပါတယ်။ ကျွန်တော်လဲကြိုတင်ကြံစည်ထားတဲ့ အတိုင်း သူတို့အတွက်ဖာလူဒါသွားဝယ်ပေးတော့ ကျွန်တော့်မိန်းမသောက်မယ့်ခွက်ထဲမှာ ဒိုင်ယာဆီပင်ငါးလုံလောက်ကြိတ်ထည့်ပေးလိုက်ပါတယ်။ သူတို့တွေ စကားပြောနေရင်း ညကိုးနာရီလောက်ရောက်တော့ မိန်းမကအိပ်ချင်တယ်ဆိုပြီး မချိုနဲ့အတူအိပ်ခန်းထဲဝင်သွားပါတော့တယ်။

ကျွန်တော်လဲမိန်းမအိပ်ပျော်လောက်မယ့် အချိန်ကို စောင့်ရင်း ညဆယ်နာရီလောက်သူတို့အိပ်နေတဲ့အခန်းကိုအသာသွားကြည့်တော့ကျွန်တော့်မိန်းမဖြစ်သူကအိပ်ပျော်နေပြီးမချိုကတော့ဟိုလှိမ့်ဒီလှိမ့်နဲ့ပေါ့။

ကျွန်တော်လဲအခန်းထဲ ခြေဖွဖွနင်းကာဝင်သွားပြီး မချိုကိုလက်တို့ကာ အိမ်ရှေ့ခန်းသို့ခေါ်လာခဲ့လိုက်တယ်။အိမ်ရှေ့ခန်းရောက်တော့ ကျွန်တော်မချိုကိုဆွဲဖက်လိုက်ပြီးနှုတ်ခမ်းတွေကို ဆွဲစုပ်ကာနမ်းရင်းသူ့ဖင်တွေကိုဆွဲညစ်ပေးလိုက်တယ်။သူကလည်းကျွန်တော်ကိုပြန်ဖက်ကာအနမ်းတွေကိုပြန်တုန်ပြန်ပေးနေတယ်။

ကျွန်တော်မချိုရဲ့  ထမိန်ကိုအောက်သို့ပုံကြသွားအောင်ဆွဲချွတ်လိုက်တော့ မချိုရဲ့ဗိုက်ချပ်ဘောင်းဘီခဲရောင်လေးပေါ်လာတယ် ပြီးနောက်ဘော်လီအသားရောင်လေးပါဆွဲချွတ်လိုက်တယ်။ မချိုရဲ့နို့ကြီးတွေဟာအောက်ကိုနဲနဲတွဲကြနေပေမဲ့ဖြူဖွေးနေတဲ့နို့လုံးတွေရဲ့ထိပ်ကနို့သီးခေါင်းညိုညိုလေးတွေကတော့ထောင်ထနေတယ်။

ကျွန်တော်မချိုကိုဆိုဖာရှေ့မှာရှိနေတဲ့ စားပွဲလေးပေါ်ထိုင်ခိုင်းလိုက်ကာ ပေါင်ကိုဖြဲလိုက်ပြီး အောက်ခံဘောင်းဘီဂွကြားလေးထဲကနေလက်နှိုက်ကာ သူ့ရဲ့စောက်စိလေးကိုပွတ်ပေးလိုက်တယ်။ မချို ကကျွန်တော်သူရဲ့အစိလေးကိုပွတ်ပေးနေတဲ့ လက်ကိုကိုင်ပြီးတအင့်အင့်နဲ့ညည်းနေတယ်။

ပြီးနောက် ကျွန်တော် သူ့ကို မတ်တပ်ရပ်ခိုင်းလိုက်ပြီး ဗိုက်ချပ်ဘောင်းဘီကိုချွတ်လိုက်ကာ စောက်ဖုတ်ထဲကိုလက်ခလည်နဲ့အထုတ်အသွင်းနဲနဲလုပ်ပေးလိုက်တော့အရည်ကြည်လေးတွေစို့လာတယ်။ လက်ခလည်ကိုပြန်ဆွဲထုတ်ပြီးစားပွဲပေါ်မှာလက်ထောက်ကာကုန်းခိုင်းလိုက်တယ်။ နောက်ဖက်ကိုထွက်လာတဲ့မချိုရဲ့ဖင်သားဆိုင်ပျော့ပျော့တွေကို နှုတ်ခမ်းနဲ့တပြွတ်ပြွတ်မည်အောင်ဆွဲစုပ်ပေးလိုက်တော့ မချိုရဲ့ဖင်လုံးတွေမှာကြက်သီးဖုတွေထလာပြီ။

'' အွန်းး အင်းး  ဟင့်ဟင့် ဘယ်လိုတွေလုပ်နေတာလဲဟယ်''

'' မချိုရဲ့ယောင်္ကျားက ဒါမျိုးမလုပ်ဖူးလား'' 

'' ဟင့်အင်း'' 

နောက်မချို ဖင်ဝလေးကို ယက်ပေးနေရင်း စောက်ဖုတ်ထဲကို တချက်တချက်လျှာဖျားလေးထိုးသွင်းပေးလိုက်တော့ မချို တဟင်းဟင်းနဲ့အသံတွေပါတုန်လာတယ်။စောက်ဖုတ်အဝကအမှေးတွေဟာပြဲလန်ကာ ဟလာပြီးစောက်ဖုတ်အထဲကအတွင်းသားပန်းရောင်ကိုပါမြင်လာရတယ်။ထို့နောက်မချိုမတ်တပ်ရပ်စေကာနှုတ်ခမ်းတွေကိုနမ်းလိုက်ရင်းဖင်လုံးတွေကိုပွတ်ချေပေးလိုက်တယ်။

ကျွန်တော်မချိုရဲ့နို့တွေကိုအားရပါးရစို့ပေးနေရင်းပုဆိုးကို ချွတ်ချလိုက်ကာတောင်နေတဲ့လီးကို မချိုရဲ့လက်ထဲထည့်ပေးလိုက်တယ်။မချိုကလည်းလီးကိုကိုင်ကာလက်နဲ့ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လုပ်ရင်းဂွင်းထုပေးတယ်သူ့ယောင်္ကျားကသင်ပေးထားတယ်ထင်တယ်။

ဂွင်းထုပေးနေရင်းမချိုဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်ကာ ကျွန်တော်ရဲ့ လီးထိပ်ဖျားလေးကိုစုပ်ပေးနေတယ်။ လီးတစ်ချောင်းလုံးကိုလဲလျှာနဲ့တခါတခါယက်လိုက်သေးတယ်။ မချိုက လီးစုပ်တာပိုင်နိုင်တော့ ခံစားရတာစောက်ရမ်းကောင်းတယ်။ပြီးသွားမှာစိုးလို့ စိတ်တောင်မနဲ ထိမ်းထားရတယ်။ မချိုရဲ့လီးစုပ်ချက်တွေကပြင်းထန်လာပြီး လီးအရင်းထိတိုင်အောင်ပါးစပ်ထဲထည့်စုပ်ပေးနေတယ်။

ကျွန်တော်မတ်တပ်ရပ်ပြီးလီးစုပ်ခံရတာညောင်းလာတော့ကြမ်းပြင်ပေါ်ပက်လက်လှန်ကာလှဲချလိုက်တယ်။မချိုလဲဒူးထောက်ပြီးဖင်ကုန်းကာဆက်စုပ်ပေးနေတယ်။လီးထိပ်ကိုပါးစပ်ထဲထည့်ပြီးဂွင်းလဲထုပေးနေသေးတယ်။      

ကျွန်တော်လဲပြီးသွားမှာစိုးတာကြောင့်မချိုကို လီးစုပ်တာရပ်ခိုင်းလိုက်ပြီး အပေါ်ကနေတက်ဆောင့်ခိုင်းလိုက်တယ်။ကျွန်တော်ကပက်လက်လှန်လှဲနေပြီးမချိုကကျွန်တော့်လီးကိုကိုင်ကာသူ့စောက်ဖုတ်ဝတေ့ရင်းဆောင့်ချလိုက်ပါတော့တယ်။

'' အ အ  အ အု အု'' 

မချိုကတော့ညည်းညူနေရင်း တဖောင်းဖောင်မြည်အောင် အပေါ်ကနေဖင်ကြီးကိုကြွကာ ဆောင့်လိုးပေးနေတယ်။

၁၉ ချက်လောက်ဆောင့်အပြီးမှာတော့ မချိုညောင်းသွားတယ်ထင်တယ်။ ဆက်မဆောင့်တော့ပဲကျွန်တော်ရဲ့ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကိုနောက်ပြန်ကိုင်ကာ ခါးအားနဲ့စောက်ဖုတ်ကိုစကောဝိုင်းလှည့်သလိုမွှေ့ပေးနေတယ်။သူရဲ့စောက်ဖုတ်အတွင်းသားနံရံတွေကို ကျွန်တော့်လီးနဲ့ထိပြီးတအီးအီးနဲ့ မချိုအော်ညည်းနေရတယ်။

'' မချို နောက်ပြန် ပြန်ဆောင့်ပေးပါလား မချိုရဲ့ဖင်ကိုကြည်ပြီးလိုးချင်လို့''

'' အင်း'' 

မချို ကျွန်တော့်ကို နောက်ပြန်ဆောင့်ပေးနေတော့ကျွန်တော့်မျက်နှာရှေ့က သူ့ရဲ့ဖင်ဝလေးကို လက်ခလယ်နဲ့ပွတ်ပေးလိုက်တယ်။ မချိုဖီလ်းတက်လာပြီးအားရပါးရဆောင့်ပါတော့တယ်။

'' မချိုမောနေပြီလားကြမ်းပြင်ပေါ်ပက်လက်လှန်လိုက်'' 

'' အင်းမောနေပြီ''    

ပြောရင်းမချိုကျွန်တော့်ကိုယ်ပေါ်မှဆင်းကာ   ကြမ်ပြင်ပေါ်မှာပက်လက်လှဲလိုက်တယ်။ကျွန်တော်လဲအချိန်မဆိုင်းပဲမချိုရဲ့ပေါင်နှစ်ချောင်းကိုကားပစ်လိုက်ပြီးဒူးထောက်ထိုင်ကာအားရပါးရတရစပ်ဆောင့်လိုးပါတော့တယ်။ 

'' အ  အင့် အင့် ဟင့် ဟး ကောင်းတယ်အကို မြန်မြန်လေး လိုးပေး ..…သားအိမ်ကိုသွားထိတာအရမ်းကောင်းအ အ '' 

'' လိုးပေးမှာပေါ့'' 

မချိုရဲ့ညည်းသံတွေက ကျွန်တော့်ကိုပိုထန်လာစေပြီး အားပါတဲ့ဆောင့်ချက်တွေဖြစ်လာစေတယ်။ကျွန်တော်ဆောင့်လိုးလို့  အားရသွားတော့ မချိုကိုဖင်ကုန်းခိုင်းလိုက်တယ်။ မချိုလေးဘက်ထောက်ကာဖင်ကုန်းလိုက်တော့သူ့ရဲ့စောက်ဖုတ်ပြဲအာအာကြီးကနောက်ကိုပြူထွက်လာတယ်။

ကျွန်တော်လီးတံကိုကိုင်ပြီး တစ်ဆုံးဆောင့်ထည့်လိုက်တော့ စောက်ဖုတ်ထဲက ဘွတ်ဘွတ်ဆိုအသံထွက်လာပြီး မချိုကဖင်လေးရှုံ့သွားပြီးစောက်ဖုတ်ထဲကကျွန်တော့်ရဲ့လီးတံကြီးကိုဆွဲညှစ်လိုက်တယ်။ '

" အိုး ကောင်းတယ် မချို ကျွန်တော့်လီးတဆုံး ဝင်လာတိုင်းညှစ်ပေး'' 

ကျွန်တော်ဆောင့်လိုးလိုက်တိုင်းလီးထိပ်ကသားအိမ်ကို သွားသွားထိတဲ့ချိန်မချို စောက်ဖုတ်ကိုညှစ်ပေးလိုက်တဲ့အရသာက ကောင်းလိုက်တာ ဘယ်လိုပြောရမှန်းတောင်မသိဘူး။မချိုလဲလီးကသားအိမ်ကိုထောက်လောက်အောင်အလိုးတခါမှမခံဖူးဘူးထင်တယ်။

ကျွန်တော့်လီးထိပ်လဲကြိမ်းနေတာပဲမပြီးအောင်မနဲ ထိန်းထားရတယ်။ ကလေးနှစ်ယောက်အမေဖြစ်ပေမယ့် လိုးရတာ  တော်တော်တော့မိုက်တယ် မချိုကအပေးလဲ ကောင်းတာကိုး ။ကျွန်တော် ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာထောက်ထားတဲ့မချိုရဲ့လက်နှစ်ဖက်ကိုဆွဲယူလိုက်ပြီး ဒူးထောက်လျှက်နဲ့ခါးကိုမတ်အောင်လုပ်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့နောက်ကနေမချိုလက်ကိုဆွဲပြီးတဖန်းဖန်းမည်အောင်ဆောင့်လိုးပစ်လိုက်တယ်။

မချိုရဲ့အော်ညည်းသံတွေက ဆူညံနေတာပဲ အိပ်ဆေးတိုက်ထားလို့သာ ကျွန်တော့်မိန်းမနိုးမလာတာ။တော်တော်ကြာကြာလေးဆောင့်လိုးပြီးတော့ ကျွန်တော်ပြီးချင်လာတယ် ။ အဲ့ဒါနဲ့မချိုရဲ့လက်နှစ်ဖက်ကိုလွတ်လိုက်ပြီး အဲ့အစားမချိုရဲ့နို့သီးနှစ်လုံးကို အသေဆုတ်ညစ်ထားပြီးနောက်ကနေဆောင့်လိုးတယ်။

အချက်၂၀လောက်ဆောင့်ပြီတော့ ကျွန်တော်လီးကို စောက်ဖုတ်ထဲက ဆွဲထုတ်လိုက်ကာ မချိုရဲ့ကျောပေါ်ကိုသုတ်ရည်တွေပန်းထုတ်လိုက်တယ်။မချိုလဲဒူးမခိုင်တော့ပဲလဲကျသွားပြီးမှိန်းနေတယ်။ ကျွန်တော်လဲမောသွားကာ ရေသောက်ပြီးခနနားနေရတယ်။ ၁၅ မိနစ်လောက်ကြာတော့ 

'' မချိုတစ်ကိုယ်လုံးညစ်ပတ်နေပြီမလားရေသွားချိုးလိုက်လေ''

'' အင်း ရေချိုးပြီးမှအိပ်မယ်အကို'' 

မချိုပြောရင်းကိုယ်တုန်းလုံးကြီးနဲ့ရေချိုးခန်းထဲဝင်သွားတယ်။ကျွန်တော်လဲနောက်ကနေကပ်လိုက်သွာလိုက်တယ်။

'' ဟာ ဘာလိုက်လုပ်တာလဲ''

'' ရေတူတူချိုးမယ်လေ မချိုရဲ့''

'' အာရှက်စရာကြီး တစ်ခါမှအဲ့လို ရေမချိုးဖူးပါဘူး'' 

'' ရှက်မနေပါနဲ့မချိုရယ် အခုပဲလိုးပြီးကြတာကို လာလာ''

ကျွန်တော် မချိုလက်ကိုဆွဲပြီး မချိုကိုရေချိုးခန်းထဲခေါ်သွားကာ ရေပန်းဖွင့်ပေးလိုက်တယ်။ ကျွန်တော်လဲမချိုကိုဆွဲဖက်ပြီးရေပန်းအောက်ဝင်ချိုးလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ရေပန်းပိတ်ပြီးမချိုရဲ့နို့့တွေ ဂျိုင်းကြားတွေ ဖင်ကြားနဲ့စောက်ဖုတ်လေးကို ဆပ်ပြာတိုက်ပေးလိုက်တယ်။

မချိုကလဲ ကျွန်တော့်လီးကိုပြန်ပြီးပွတ်နေတယ်။ ကျွန်တော်လက်ခလယ်မှာ ဆပ်ပြာသုတ်ပြီးမချိုဖင်ပေါက်ထဲကိုလက်တချောင်းလုံး ထိုးထည့်ကာ အထုတ်အသွင်းလုပ်ပေးလိုက်တော့ မချို ကျွန်တော့်ရဲ့ နှုတ်ခမ်းနမ်းလာတယ်။ လက်ကလဲကျွန်တော်လီးကိုပွတ်ပေးနေတော့ ကျွန်တော်လီးကပြန်ထောင်စပြုလာပြီ ။

'' မချို ကျွန်တော်ဖင်လိုးချင်တယ် ကုန်းပေးပါလား''

'' အာ မလုပ်ပါနဲ့ တစ်ခါမှမခံဖူးဘူး နာမှာကြောက်တယ်''

'' မချိုယောင်္ကျားက ဖင်မလိုးဘူးလား''

'' ဟင့်အင်း''

'' မနာအောင်ဖြည်းဖြည်းလေး လုပ်ပေးမယ်လေ မချိုနာရင်ဆက်မလုပ်တော့ဘူးလေ နော်''

ကလေးနှစ်ယောက်မွေးခဲ့ပေမဲ့ သူယောင်္ကျားတောင်မလိုးဘူးသေးတဲ့ ဖင်ပါကင်ကို ကျွန်တော် အရမ်းလိုးချင်သွားတယ်။

'' ဖြည်းဖြည်းလေးပဲထည့်ကြည့်မယ်နော် မချို ဖင်ကုန်းလိုက်''

မချိုရဲ့ဖင်ပေါက်ဝကို ဆပ်ပြာလေးနဲ့ပွတ်ပေးလိုက်ပြီး လီးထိပ်ကိုတေ့ကာ ဒစ်ဖျားလေးဝင်အောင် သွင်းလိုက်တယ်။

'' အ ဖြည်းဖြည်း'' 

ဒစ်ဖျားဝင်သွားတော့ ဆက်မသွင်းသေးဘဲ ခဏနေလိုက်ပြီး မချိုစောက်ဖုတ်ကို လက်နဲ့နှိုက်ပြီးပွတ်ပေးနေလိုက်တယ်။ပြီးမှ မချိုရဲ့ခါးကိုကိုင်ကာ လီးကိုတဆုံးထိုးထည့်လိုက်ပါတော့တယ်။

'' အားးးးးးး အမေ့ သေပါပြီ''

 မချိုထအော်လိုက်တယ်။သူတင်မဟုတ်ပါဘူးကျွန်တော့်လီးလဲ နဲနဲနာတယ်။မချိုက အတင်းရုန်းနေတယ်။

'' အား မခံနိုင်ဘူး မလုပ်ပါနဲ့တော့ '' 

ကျွန်တော်လုံးဝမညှာပဲ မချိုခါးကို ကိုင်ထားပြီးအတင်းဆောင့်ဆောင့်လိုးတယ်မချိုကအော်နေသေးတော့ ကျွန်တော်မချိုပါးစပ်ကို လက်ဝါးနဲ့ လှမ်းပိတ်ပြီး ဆက်လိုးတယ်။ပါးစပ်ပိတ်ထားတော့ မချိုက တ အု အု တ အ အ နဲ့ညည်းနေတာပေါ့။

မချိုရဲ့ဖင်ပေါက်က ကြပ်နေတော့ ကျွန်တော် သိပ်ဆောင့်မလိုးနိုင်တော့ပဲ အချက် ၅၀လောက်မှာပဲ ပြီးသွားပြီး မချိုဖင်ထဲကိုသုတ်ရည်တွေ ပန်းထုတ်လိုက်တယ်။မချိုလဲရေချိုးပြီးတော့အခန်းထဲမိန်းမဘေးမှာ သွားအိပ်တယ်။ကျွန်တော်လဲ အိမ်ရှေ့ခန်းမှာသွားအိပ်လိုက်တော့တယ်။

မနက်မိုးလင်းတော့ မချို ကြည့်ရတာကွတတဖြစ်နေတယ်။အဲ့ဒီနောက်ပိုင်းကျွန်တော်နဲ့ မချိုလဲ လစ်ရင်လစ်သလိုပုံစံမျိုးစုံနဲ့ခိုးလိုးဖြစ်နေတော့တာပါပဲ ဗျာ။



........................................💚💛💖💝💙........................................

ပြီးပါပြီ။