စိတ်ဒဏ်ရာ (သို့မဟုတ်) မွေးမေ့ပန်းဦး (စ/ဆုံး)
ရေးသားသူ - ဖိုးလမင်း
အင်းစက် အတွေ့အကြုံဇာတ်လမ်းဖြစ်ပါသည်။ဤဇာတ်လမ်းမျိုးမကြိုက်လျှင် ဝင်မဖတ်ပဲကျော်သွားနိုင်ပါသည်။
အိမ်နီးချင်းနိုင်ငံကဇာတ်လမ်းလေးကို မြန်မာမှုပြုထားတာပါ။ အော်ရီဂျင်နယ် မူရင်းဇာတ်လမ်းနာမည်က တိုက်ရိုက်ပြန်ရင် “စိတ်ဒဏ်ရာ” ပါ။ ဒါပေမယ့် ဒီဆိုက်ထဲမှာ နာမည်တူဇာတ်လမ်းတစ်ခု အရင်တင်ပြီးသားဖြစ်နေလို့ နောက်ထပ်ဇာတ်လမ်းနဲ.ကိုက်ညီမယ့် နာမည်တစ်ခုကိုထပ်ရွေးပေးလိုက်ရပါတယ်။
........................................................................................
မွေးမေ့ပန်းဦး ( ၁ )
တစ်ခါတစ်လေ အပြင်လောကမှာ တကယ်မရှိနိုင်လောက်ဘူးဆိုတဲ့ အဖြစ်အပျက်မျိုးတွေ မယုံနိုင်လောက်အောင် အမှတ်မထင်ဖြစ်ခဲ့တာတွေ တကယ်ပဲရှိတတ်ပါတယ်။ဟုတ်ကဲ့ ကျနော်အခုပြောပြမယ့်ဇာတ်လမ်းကလည်း ကျနော့်ဘဝမှာ ဘယ်လိုမှမရည်ရွယ်ခဲ့ပဲနဲ. တကယ်ဖြစ်လာခဲ့တာပါ။
ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် လောကဇာတ်ဆရာကြီးက တစ်ခါတစ်လေမထင်တဲ့ဇာတ်ညွှန်းဇာတ်ကွက်တွေကို ဖန်တီးကပြခိုင်းတာကို ညီကိုတို.သိစေဖို.ပြန်ပြောပြချင်လို.။
ကျနော့်ဇာတ်လမ်းလေးကို စမပြောခင်၊ ကိုယ့်ကိုကိုယ်အရင်မိတ်ဆက်ပေးလိုက်ရအောင်၊ ကျနော့်နာမည်က ထက်မောင်မောင်ပါ၊ အသက်ကတော့ ၁၈နှစ် ရန်ကုန်က နာမည်ကြီးတက္ကသိုလ်တစ်ခုမှာ E မေဂျာဒုတိယနှစ်တက်နေပါတယ်။
ကျနော့်ဘဝမှာ လူမှန်းသိတတ်စကတည်းက ကျနော့် ရဲ့ဖခင်၊ အဖေဆိုသူကို တစ်ခါမှမတွေ့ဖူးခဲ့ပါဘူးကျနော့်မေမေကလည်း အဖေ့အကြောင်းကိုနည်းနည်းလေးယောင်လို့တောင်မှ မဟဖူးခဲ့ပါဘူး။ကျနော့်မေမေ နာမည်ကတော့ဒေါ်သဲဆုနွယ်ပါ။
အမေမို့လို့သာဒေါ်တပ်ခေါ်ရ၊တကယ်တော့ ကျနော့်မေမေဟာ အရွယ်ကောင်းတုန်းအရမ်းလှပဆဲ ဖြစ်ပါတယ်။ပြောရင်ယုံကြပါ့မလားမသိဘူး၊မေမေ့ရဲ့အသက်က ၃၃နှစ်ပဲရှိပါသေးတယ်။
ကျနော်နဲ့ဆို ၁၅နှစ်ပဲကွာတာကလား၊မေမေ့အသက် ၁၄နှစ်တုန်းက ဘဝခြေလှမ်းအမှားတစ်ခုကြောင့် အမှတ်မထင်အိမ်ထောင်ကျခဲ့ပြီး၁၅နှစ်မှာ ကျနော့်ကိုမွေးလာခဲ့တာတဲ့။ဒါကအကြမ်းဖျင်းသိခဲ့ရတာပါ။
မေမေဟာ အရွယ်ကောင်းတုန်း ငယ်တုန်း ကိုယ့်ကိုကိုယ်ရဲ့အလှနဲ့ကျန်းမာရေးကိုအထူးဂရုစိုက်သူဆိုတော့ ၃၃ နှစ် ဆိုတဲ့အသက်က ကြည့်လိုက်ရင် ၂၀ကျော် အစိတ်ပိုင်းလောက်ထင်ရအောင် နုလှပါတယ်။ကျနော် ၁၅၊ ၁၆ လူပျိုပေါက်လေးဖြစ်လာတော့ သားအမိနှစ်ယောက်လမ်းအတူထွက်ရင် ဘယ်သူကမှ သားအမိလို့မထင်ပဲ မောင်နှမလို့ထင်ရလောက်အောင်မေမေကအရွယ်တင်ပါတယ်။
ကျနော်တွေ့မြင်သိရသလောက်၊ မေမေ့ကို လူပျို၊ လူလတ်၊ လူကြီး အတော်များများ လာရစ်ကြ၊ လာဖန်ကြတာပါပဲ။ ဒါပေမယ့် မေမေ့ကြည့်ရတာ ဘယ်သူ့ကိုမှ အထူးတလည်ပြန်ပြီးစိတ်ဝင်စားပုံ မပြပါဘူး။ ဘာဖြစ်လို့ဆိုတဲ့အကြောင်းရင်းကိုလည်းမသိပါဘူး။
နောက်ဆုံးတစ်နေ့မှာတော့ မေမေ့ရဲ့ဇာတ်လမ်း၊ ကျနော်နဲ့ မိသားစု အကြောင်း အမှန်တရားကိုသိခွင့်ရခဲ့ပါတယ်။ နောက်ပိုင်းမှာကျနော်ဒီအကြောင်းပြောပြပါ့မယ်။
ကျနော့်အမေရဲ့အလုပ်က ပရိုက်ဗိတ်တက္ကသိုလ် တစ်ခုမှာ နည်းပြဆရာမပါ။ ဒါကြောင့်မို့ အလုပ်နဲ့နီးနီးနေရာမှာနေစရာအခန်းရှာငှားရပါတယ်။ မေမေကရန်ကုန်သူမဟုတ်ပဲ နယ်ကဇာတိမို့လို့ပါ။
ကျနော်ငယ်ငယ်က ကျနော့်ဖွားဖွား ဒေါ်သက်မေ (မေမေ့အမေ) နဲ့ နောက်ထပ်မေမေ့အမ အဒေါ် ၂ယောက်တို့နဲ့အတူ နယ်ကအိမ်မှာပဲနေခဲ့ရ၊ ကြီးခဲ့ရပါတယ်။ ဘိုးဘိုးကတော့ ကျနော်မမွေးခင်ကတည်းကဆုံးပါးခဲ့တယ်လို့သိရပါတယ်။
ဖွားဖွားတို့က ရပ်ကွက်ထဲမှာလူအတော်အတန်သိပြီး အခြေအနေခိုင်ခန့်တဲ့ မိသားစုတစ်စုပါ။မေမေရန်ကုန်မှာအလုပ်အကိုင်အခြေကျပြီးတဲ့နောက်ပိုင်း နဲနဲစုမိဆောင်းမိရှိလာတော့ ရပ်ကွက်တစ်ခုက ၃လွှာမှာ အိမ်ခန်းလေးတစ်ခုဝယ်လာနိုင်ခဲ့တယ်။ အဲ့ဒီနောက်ပိုင်းတော့ မေမေလည်းကျနော့်ကိုခေါ်ပြီးရန်ကုန်မှာပဲကျောင်းတက်ခိုင်းပြီး အတူနေစေခဲ့တယ်။
အိမ်ခန်းလို့ဆိုပေမယ့်လဲ ကိုယ်နေနေတဲ့နေရာဆိုတော့ ကျနော်တို့ကတော့ အိမ် လို့ပဲခေါ်တာပေါ့။ အိပ်ခန်းတစ်ခန်းပါပြီး မကျဉ်းမကျယ်ဆိုတော့ ၂ယောက် ၃ယောက်လောက်တော့ နေပျော်တာပေါ့နော်။
ဒါပေမယ့် ဖွားဖွားနဲ့ အဒေါ်တွေ တခါတလေတက်လာပြီးလာနေကြတဲ့ အခိုက်အတန့်မှာတော့လည်း ကျဉ်းကျဉ်းကြပ်ကြပ်ဖြစ်သွားပြန်ရော။ကျနော် မေမေနဲ့အတူလာနေဖြစ်ပြီးတဲ့နောက်ပိုင်း မေမေလည်းကျနော့်ကို ဂရုတစိုက်ထိမ်းကွပ်ကြပ်မတ်ပေးခဲ့၊ ချစ်ခြင်း ပူပင်ခြင်းဆိုတဲ့ မေတ္တာတွေပေးခဲ့ပါတယ်။
မေမေ အလုပ်ကအားလပ်တဲ့ အချိန်တွေမှာဆို သားအမိနှစ်ယောက် ကြုံရင်ကြုံသလို ရှော့ပင်းထွက်ကြ၊ နယ်ဖက်အလည်ထွက်ကြနဲ့ပေါ့။အိမ်မှာအိပ်ခနိးတစ်ခန်းထဲရှိတာမို့လို့ ရောက်ကတည်းက မေမေနဲ့အတူ အိပ်လာခဲ့တာပါပဲ။
သားအမိဆိုတော့ မေမေကသိပ်ဂရုမထားတာရယ်၊ တစ်ခန်းထဲလည်း အတူနေ အတူအိပ်တော့ အဝတ်အစားလဲတာကအစ အိမ်မှာလွတ်လွတ်လပ်လပ်ပေါ့ပေါ့ပါးပါး နေတာတွေနဲ့ဆိုတော့ ထဘီရင်လျားနဲ့၊ တခါတလေ ဘရာလေးတစ်ထည်ထဲနဲ့၊ မလုံမခြုံအနေအထားတွေနဲ့၊ မေမေ့ကို မကြာခဏတွေ့နေရတော့ ကြာတော့ ရိုးနေသလိုတောင်ဖြစ်နေပါပြီ။ တစ်ခါမှလည်းမေမေ့အပေါ်ကို လွန်လွန်ကျူးကျူး အတွေးတွေနဲ့ မတွေးခဲ့မပြစ်မှားခဲ့ဖူးပါဘူး။
ဒါပေမယ့် သူမရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်အချိုး အဆက်အပေါက်ပြေပြစ်မှုနဲ့ အလှတရားကိုတော့ စိတ်ထဲမှာအသိအမှတ်မပြု မချီးမွမ်းပဲမနေနိုင်ပါဘူး၊ ငါ့အမေက ဒီလောက်၊ ဒီလို၊ လှတာ ဘာညာပေါ့။
................................................................................................................
မွေးမေ့ပန်းဦး ( ၂ )
တစ်နေ့မှာပေါ့ မေမေ့ရဲ့ ၃၃နှစ်မြောက်မွေးနေ့ရောက်လာခဲ့တယ်၊ ကြားရက်ဆိုတော့ ဘာမှကြီးကြီးကျယ်ကျယ်လုပ် ဘယ်သူ့မှလဲအသိပေးမနေတော့ဘူး။
အိမ်မှာပဲ သားအမိနှစ်ယောက်ထဲ မီနီမွေးနေ့ပါတီပွဲလေး အကျဉ်းရုံးလုပ်ပြီး အစားအသောက် အကြော်အလှော်လေး နဲနဲပါးပါးလုပ်၊ ပုဇွန်ထုပ်တစ်ပိဿာလောက်ဝယ်လာပြီးရေနွေးငွေ့နဲ့ပေါင်း၊ အချဉ်ကလေးလုပ်၊ သီးရွက်စုံ ဆလဒ် လေးနဲ့ ညနေဖက်သားအမိ နည်းနည်းပါးပါးသောက်ကြတာပေါ့။သောက်တာကတော့ ဘီယာပါ။ ဟင်နီကင်ဗူးတွေဝယ်လာပြီးရေခဲစိမ်ထားတာလေ။အဲ့ဒီညက မေမေ တော်တော်များများသောက်ဖြစ်သွားတယ်။
ကျနော်က တစ်ဗူးသာသာလေးပဲသောက်ပြီးဘီယာဆက်မသောက်ချင်တော့တာနဲ့ အချိုရည်ဗူးတွေပဲသောက်လိုက်တော့တယ်။ အမြည်းပဲများများစားဖြစ်တယ်။
သားအမိနှစ်ယောက် စကားတွေပြောလိုက်၊ သောက်လိုက်၊ နောက်ဆုံးမေမေတော်တော်မူးပြီးစိုက်ကျသွားပြီ။ကျနော်လည်းမေမေ့ကိုပခုံးသိုင်းတွဲခေါ်သွားရပြီး အိပ်ရာပေါ်တင်သိပ်ပေးလိုက်တယ်။ပြီးတော့ နောက်ဖေးဝင်၊ ပန်းကန်တွေခွက်တွေ ဆေးကြော သိမ်းဆည်းပြီးတော့ ရေမိုးချိုး၊ အိပ်ရာဝင်ဖို့ပြင်တယ်။
ဒါပေမယ့် အတော်များများသောက်ထားပြီးချွေးပြန်နေတဲ့ မေမေ့ဆီက ဘီယာနံ့၊ချွေးနံ့တွေကြောင့် အိပ်လို့မရတာနဲ့ မွှေးပွပုဝါ အသေးလေးတစ်ခုယူ ရေအေးလေးစိမ်ပြီး မေမေ့ဆီယူလာခဲ့တယ်။
ပြီးတော့ သူမရဲ့ အဝတ်အစားတွေကို တစ်စချင်းချွတ်ပေးပြီး တစ်ကိုယ်လုံးကိုရေပတ်တိုက်ပေးလိုက်ရတယ်။အဲဒီတုန်းက တကယ်ပါပဲ ကျနော်မေမေ့အပေါ်မှာ ဘာမှထွေလီကာလီ မစဉ်းစားခဲ့တာအမှန်ပါ။
ဒါပေမယ့် မေမေ့ရဲ့ဝတ်လစ်စလစ် ခန္ဓာကိုယ်ကို နေရာအနှံ့ပွတ်သပ်တိုက်ချွတ်ပေးနေတဲ့ ကျနော့်ရဲ့လက်တွေကတော့တုန်ယင်နေမိတာကိုတော့ ဝန်ခံရပါလိမ့်မယ်။တစ်ကိုယ်လုံးနှံ့နေအောင်ရေပတ်တိုက်သန့်စင်ပေးပြီး မှန်တင်ခုံပေါ်ကမေမေသုံးနေကျ ကိုယ်လိမ်းပေါင်ဒါတွေနဲ့လည်းဖို့ပေးလိုက်ပါတယ်။
"ဟား... အခုမှမွှေးသွားတာ"
ကိစ္စပြီးတော့ ပစ္စည်းပစ္စယတွေယူပြီးနေရာတကျသွားသိမ်းနေလိုက်တာ မေမေ့ကိုဒီအတိုင်းပဲ အဝတ်မရှိ တုံးလုံးကြီးထားပစ်ခဲ့တယ်။
နောက်တစ်ကြိမ်အခန်းထဲပြန်ဝင်လာတော့ မေမေ ပုဇွန်ထုပ်ကွေးလေးကွေးနေလိုက်တာ၊ ချမ်းလို့နဲ့တူပါရဲ့။ကျနော်လည်း အရမ်းအိပ်ချင်နေအောင်မျက်လုံးတွေစင်းနေပြီမို့လို့ မေမေ့ကိုအဝတ်လဲပေးမနေတော့ပဲ စောင်ပဲကောက်ခြုံပေးထားလိုက်တယ်။ ပြီးတော့မေမေ့ဘေးဝင်လှဲ၊ စောင်ခြုံပေါ်ကနေမေမေ့ကိုဖက်ထားရင်ကနေ အိပ်ပျော်သွားပါတော့တယ်။
နောက်တစ်ကြိမ်အိပ်ရာကနိုးပြီး သတိထားမိတော့ မနက်လင်းအားကြီး အရုဏ်တက်ချိန်လောက်ရှိနေပြီ။ကျနော်မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့မေမေလဲနိုးနေတယ်။ မေမေကျနော့်ကိုကြည့်နေရင်းပြုံးပြလာပြီးတော့...
"အမေ့သားလေးကတော်လိုက်တာ မေမေမူးနေတုန်း ဂရုစိုက်ပြုစုပေးဖော်ရတာကျေးဇူး...."
"ရပါတယ်မေမေရာ ဒါသားပြုစုပေးရမယ့်ဝတ္တရားပဲမဟုတ်လား၊ ဒီအမေလေးတစ်ယောက်ပဲရှိတာကို"
မေမေ နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက်ကြီးပြုံးပြီး ကျနော့်ကိုယ်လုံးကိုသူ့ဖက်ဆွဲယူလိုက်ကာ သူ့ရင်ခွင်ထဲထည့်ဖက်ထားလိုက်ပါတယ်။ မေမေကကျနော့်မျက်နှာကိုရင်ခွင်ထဲဆွဲသွင်းထားတော့ ကျနော့်နှာခေါင်းနဲ့ မေမေ့နို့အုံကြီးနဲ့ဖိကပ်ညှပ်ထားသလိုဖြစ်နေတာပေါ့။
ကျနော်ကြက်သီးတွေဖြင်းကနဲထသွားတယ်၊ ဘယ်လိုကြီးမှန်းမသိဘူး မွှေးလဲမွှေး၊ နွေးနွေးအိအိကြီးအထိအတွေ့ကိုခံစားရတယ်။ဘာဖြစ်လို့လဲတော့မသိဘူး မေမေနဲ့ အခုလိုနီးနီးကပ်ကပ်နွေးနွေးထွေးထွေးနေခွင့်ရတုန်းမှာ ကျနော်မသိတဲ့ အဖေ့အကြောင်းကိုမေးချင်စိတ်တွေပေါ်လာခဲ့တယ်။
ဒါနဲ့ပဲ..
"မေမေ..သားတစ်ခုလောက်မေးလို့ရမလား ဟင်"
"ဘာများလဲ သားရဲ့"
"ဟို...ဟိုလေ သားဒီအရွယ်အထိရောက်သာလာတယ်၊ သားအဖေအကြောင်းကို ဘာတစ်ခုမှ မသိခဲ့ရဘူး၊ မေမေ သားကို ဖေဖေ့အကြောင်းပြောပြပေးလို့ရမလား ဟင်"
ကျနော့်စကားဆုံးတော့ချက်ချင်းပဲသတိထားမိတာက မေမေ့မျက်နှာ ရုတ်ချည်းပျက်သွားပြီး စိတ်ရှုပ်ထွေးသွားပုံပဲ။ဒါနဲ့
"မေမေ..ဘာဖြစ်လို့လဲ ဟင်၊ တကယ်လို့မေမေ စိတ်မချမ်းသာဘူးဆိုရင် ပြောမပြလဲရပါတယ် သားမမေးတော့ဘူးနော်"
မေမေ အားနည်းတဲ့ အပြုံးယဲ့ယဲ့လေးနဲ့တစ်ချက်ပြုံးလိုက်ပြီး..
"သားဘဝမှာ သားသိသင့်တဲ့အချက်တွေလည်းဖြစ်လို့ မေမေပြောပြပါ့မယ်"
ကျနော်ဟာမေမေပြောပြတဲ့ ဇာတ်လမ်းလေးထဲမှာ စီးမြောသွားပါတယ်…သဲဆုနွယ်ရဲ့ ငယ်ငယ်ကဇာတ်ကြောင်းလေးပေါ့…။
...........................................................................................
မွေးမေ့ပန်းဦး ( ၃ )
သဲဆုနွယ်
နယ်မြို့လေးတစ်မြို့က ။ဖြတ်ဖြတ်လတ်လတ် လန်းလန်းဆန်းဆန်း၊ကိုးတန်းကျောင်းသူလေးအသက်က ၁၄နှစ်။ ငယ်ဂုဏ်နဲ့အစွမ်းကုန်ဖူးပွင့်လှပနေဆဲအရွယ်၊သိပ်ချစ်စရာကောင်းတဲ့ အပျိုပေါက်မလေးပေါ့။စာကလည်းတော်၊ အတန်းထဲမှာ အမြဲပထမ၊ကျောင်းနှစ်ပတ်လည်ဆုပေးပွဲတွေမှာလည်းအမြဲ ဆုချိတ်ခဲ့တာ။
နဝမတန်း အတန်းတင်စာမေးပွဲကြီးစစ်အပြီး နောက်တစ်နေ့မှာ သဲဆုနွယ် သူ့အမေဒေါ်သက်မေဆီခွင့်တောင်းတယ်။
သူ့အရင်းနှီးဆုံးသူငယ်ချင်းရွှေစင်တို့အိမ်မှာ စာမေးပွဲအပြီးပျော်ပွဲရွှင်ပွဲ ကျွေးမွေးပွဲလေးလုပ်ပေးမယ်ပေါ့၊ရွှေစင်တို့အိမ် တစ်ညလောက်သွားအိပ်ပါရစေပေါ့။ရွှေစင်တို့မိဘတွေကလည်းမြို့မျက်နှာဖုံးတွေလေ၊ရွှေစင်ကလည်း ကျောင်းသွားရင်းအိမ်မှာအမြဲဝင်ထွက်နေတာ။
ဒီတော့ ဒေါ်သက်မေအနေနဲ့လည်း ဘာမှအထွေအထူး သံသယဖြစ်စရာမရှိ၊ သွားစေသတည်းပေါ့၊ သူများအိမ်မှာကောင်းကောင်းနေ ဘာ ညာ နဲ့တောင်မှာလိုက်သေးတာ။သူငယ်ချင်းအရင်းကြီးဆိုပြီးစိတ်ချယုံကြည်မိတဲ့ အမှားကပဲ သဲဆုနွယ်ရဲ့ဘဝမှာ အခုအချိန်ထိယောက်ျားတွေကိုရဲရဲမကြည့်ရဲ မုန်းတီးရွံ့ကြောက်ရှောင်ရှားခဲ့ရတဲ့အဓိကအကြောင်းရင်းဖြစ်လာခဲ့ရတယ်။
အဲဒီနေ့ညနေက ရွှေစင်တို့အိမ်ရောက်တော့ အတူချိန်းထားဖိတ်ထားတဲ့သူငယ်ချင်းတွေ စားကြသောက်ကြ ဆော့ကြနဲ့ပေါ့၊
ညဦးပိုင်းရောက်တော့ တခြားသူငယ်ချင်းတွေ စက်ဘီးကိုယ်စီနဲ့ပြန်ကုန်ကြရော၊ သဲဆုနွယ်ကိုသာ ရွှေစင်က သူငယ်ချင်းအရင်းကြီးပဲဟာ ငါ့အိမ်မှာအိပ်ဖူးတယ်ရှိအောင် အိပ်သွား၊ ညကျရင် အဖေဝယ်ပေးထားတဲ့ ဂိမ်းအသစ်နဲ့ဆော့ကြမယ်ပေါ့။ ကြိုတင်စည်းရုံးထားတာ။
မိုးချုပ်စပြုတော့ သူ့မိသားစုနဲ့လူရင်းတချို့ပဲကျန်တော့တယ်၊ ဆက်စားသောက်ကြရင်း ရွှေစင်က လူကြီးတွေသောက်နေတဲ့ဝီစကီကို သဲဆုနွယ်ကိုသောက်ကြည့်ဖို့အတင်းတိုက်တွန်းတယ်။ သူကိုယ်တိုင်လဲသောက်နေပြီ။ ရွှေစင်တို့အိမ်က နဲနဲဆိုရှယ်ကျတယ်လေ။
သဲဆုနွယ် မသောက်ဘူး၊ အကြောင်းအမျိုးမျိုးပြပြီးအတင်းငြင်းတယ်၊ ရွှေစင်ကလည်းအတင်းမရမကတိုက်တယ်။ နောက်ဆုံး သဲဆုနွယ်ကိုဘယ်လိုမှတိုက်လို့မရမှန်းသိတော့အသာပြန်ရှိုသွားတယ်။ အချိုရည်ပဲတိုက်တော့တယ်။
ခဏကြာမေ့သလောက်ရှိမှ မသိမသာအချိုရည်ထဲ အရက်ရောထည့်မွှေပြီး ကဲ..ဒီတခွက်တော့ အားလုံးဖန်ခွက်ချင်းတိုက်ပြီး တကြိုက်ထဲကုန်အောင်မော့ရမယ်ဆိုပြီး တစ်ခါထည်းကုန်အောင်သောက်ခိုင်းလိုက်တာ။
သူငယ်ချင်းစိတ်ဆိုးမှာလဲကြောက်တော့ အချိုရည်ဆိုရင်တော့ရပါတယ်ဆိုပြီး ရွှေစင်ပြောတဲ့အတိုင်း သဲဆုနွယ် အားရပါးရကုန်အောင်ကြိုက်ချလိုက်တာရင်ထဲပူဆင်းသွားတယ်။ ရလဒ်ကတော့ အူရိုင်းသဲဆုနွယ် မိနစ်ပိုင်းအတွင်းမူးယစ်ရီဝေပြီးစိုက်ကျသွားတော့တယ်။ရွှေစင်က
"ဟဲ့ ဆုနွယ် ရရဲ့လား၊ နင်မနိုင်ဘူးဆိုရင် ငါ့အခန်းထဲသွားဝင်လှဲနေလိုက်၊ ငါလိုက်ပို့မယ်"
ဆိုပြီး တွဲခေါ်သွားတယ်။ သဲဆုနွယ်လည်း ရွှေစင့်အိပ်ရာပေါ်မှာမှိန်းနေရင်းအိပ်ပျော်သွားခဲ့တယ်။ ရွှေစင်လည်း အပြင်ပြန်ထွက်ပြီး တခြားသူတွေနဲ့ဝိုင်းဆက်နေတယ်။
မူးမေ့နစ်မြောနေရာက တစ်ကြိမ်ဝေေ၀ဝါးဝါး ပြန်နိုးထလာချိန်မှာတော့ ခန္ဓာကိုယ်ပေါ်မှာ တစ်ခုခုလေးလေးလံလံကြီးလာဖိထားလိုခံစားရလို့ မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့ တကယ်ပဲ ကိုယ်ပါ်မှာမိုးပြီးတက်ဖိထားတဲ့တစ်စုံတစ်ဦးရဲ့မျက်နှာကိုအနီးကပ်မြင်လိုက်ရတယ်။
အိပ်မှုန်စုမ့်မွှား နဲ့ဖြစ်နေရင်းက အသိဉာဏ်တွေစုစည်းပြီး သေချာကြည့်လိုက်တော့ သူကိုယ်ပေါ်ကမျက်နှာကြီးက ဦးမင်းဟန်၊ သူ့သူငယ်ချင်းရွှေစင်ရဲ့ အဖေဖြစ်နေတယ်။ သူ့ကိုမတရားကျင့်ဖို့ ကြိုးစားနေတာပဲ။အဲဒီလူကြီးရဲ့ သမီး သူ့ရဲ့ချစ်လှစွာသောသူငယ်ချင်းအရင်းကြီးဆိုတဲ့ ရွှေစင်ကလည်း အဝတ်အစားမပါ ကိုယ်လုံးတီးနဲ့ ဘေးကထိုင်ကြည့်နေတယ်။
'ဒါ...ဒါက ဘာလဲ ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲ'
သဲဆုနွယ် လက်ရှိအခြေအနေကိုသဘောပေါက်လိုက်တော့ ကိုယ့်ကိုကိုယ်ကာကွယ်ဖို့အတွက် အတင်းရုန်းကန်တော့တယ်။
"ဟဲ့ကောင်မလေး ရုန်းမနေနဲ့၊ နင်အသားမနာချင်ရင် ငြိမ်ငြိမ်နေစမ်း၊ ဟဲ့ ရွှေစင် သမီး နင့်ဟာမလေးကိုလာချုပ်ထားစမ်း"
"ဟုတ်ကဲ့ ဒယ်ဒီ၊ စိတ်ချ"
"ဟဲ့ သဲဆု၊ ငြိမ်ငြိမ်နေစမ်းပါ၊ ငါ့ဒယ်ဒီကနင့်ကိုကောင်းအောင်လုပ်ပေးမလို့ ဟဲ့"
"အို ဘာကောင်းတာလဲ မသိဘူး မသိဘူး ရွှေစင်မလုပ်ပါနဲ့ ငါ့ကိုလွှတ်ပါ လွှတ်ပါဟယ်"
"ဟဲ့ သဲဆု ငြိမ်ငြိမ်နေပါဆို ဒီကောင်မ"
ရွှေစင်က အတင်းရုန်းနေတဲ့ သဲဆုနွယ်ရဲ့လက်တွေကိုဝင်ချုပ်ပေးနေတယ်။ဦးမင်းဟန်က ယောက်ျားကြီးအားနဲ့ ပေါင်ကြားမှာညှပ်ဖိထိုင်ထားတော့ ၁၄နှစ်သမီးသာရှိသေးတဲ့ သဲဆုတစ်ယောက် ဘယ်လိုမှမလှုပ်နိုင်တော့ဘူး။
"ဦး သ သမီးကို မ..မလုပ်ပါနဲ့ ဦးရယ် လွှတ်ပေးပါနော်"
"ဟဲ ဟဲ ဟဲ ကောင်မလေး၊ ဦးက သမီးကိုချစ်လွန်းလို့ပါ၊ ဒါကြောင့် နင့်ကိုအရ ပါလာအောင်ရွှေစင့်ကိုခေါ်ခဲ့ခိုင်းလိုက်တာ၊ ဦးက မင်းကိုနိဗ္ဗာန်ဘုံပို့ပေးမလို့"
"အိုး အိုး သမီးကိုသနားပါဦးရယ် လွှတ်...လွှတ်.. မ လုပ် ပါ နဲ့.."
သဲဆုနွယ် အကျောက်အကန်ရုန်းတယ်၊ဒါပေမယ့်ပေါ့ ကာမဘီလူးစီးနေတဲ့ ဦးမင်းဟန်နဲ့ သူငယ်ချင်းအရင်း မိန်းမရိုင်းမ ရွှေစင်တို့ နှစ်ယောက်ရဲ့အင်အားတွေကိုမလွန်ဆန်နိုင်တော့ပဲ သဲဆုနွယ် အသံတွေ တိမ်ဝင်ပျောက်ကွယ်သွားရပြီလေ။
ခန္ဓာကိုယ်မှာရော၊ နူးညံ့လှတဲ့စိတ်နှလုံးအိမ်မှာရော၊ နာကျင်လှစွာ၊ နာကျည်းလှစွာ ခံစားခဲ့ရသောအခိုက်အတန့်..
"အား... အိုး.. အင့် အင့်..အမလေး သေပါပြီ"
လူ့တိရစ္ဆာန် မွန်းစတားကြီး ဦးမင်းဟန်ကတော့ သမီးရွယ်မိန်းကလေး ဘယ်လောက်ပဲ သေလောက်အောင်၊ သနားစရာကောင်းလောက်အောင်၊ အော်နေနေ၊ စာနာစိတ် သနားစိတ်ရှိပုံမရပါဘူး၊ အပျိုစင်နုနုထွတ်ထွတ်လေးရဲ့ ပန်းဦးကိုချွေရင်း ကာမအရသာကိုမြိန်နေအောင်ခံစားနေပါတော့တယ်။ဦးမင်းဟန်ရဲ့လီးကြီးက သဲဆုနွယ်ရဲ့စောက်ပတ်နုနုလေးထဲ ကြမ်းတမ်းလှစွာ ထိုးခွဲဝင်ရောက်ပြီး ဒလကြမ်းဆောင့်နေပါတော့တယ်။
ဖောက် ဇွပ်.. ဖျစ် ဖျစ်..ဖတ်..ဖတ်..ဖတ်..
အားးးအစ်..အစ်..အားးးးးးးးးးးး
အလိုလည်းမတူ အခုမှလောကမှာ အပျံသင်ကာစရှိသေးတဲ့ သဲဆုနွယ်၊ နာကျင်မှုတွေနဲ့အတူ ကာမအရသာဆိုတာ ဘယ်မှာ ခံစားနိုင်ပါ့မလဲကွယ်။သဲဆုနွယ် မေ့သလိုဖြစ်ပြီး မိန်းမောသွားတယ်။
.............................................................................................................................
မွေးမေ့ပန်းဦး ( ၄ )
"အား..ဟင့် ဟင့်..အိ..အိ.. ကောင်းနေပြီ.. ဆောင့်...ဆောင့်ပေး ဒယ်ဒီ"
ဖတ်..ဖတ်..ဖတ်..ဖွတ်..ပလွတ်..
ငြီးသံ အော်သံတွေ အသားချင်းရိုက်ခတ်သံတွေ ပေါ်လာလို့ သတိဝင်လာပြီးမျက်လုံးဖွင့်ကြည့်တော့ ဦးမင်းဟန်ကာမဘီလူးကြီးလေ သူ့သမီးအရင်းရွှေစင် ကို၊ သူ့ရဲ့သူငယ်ချင်းဆိုတဲ့ မိန်းမရိုင်းမကို၊ အားရပါးရဆောင့်ဆောင့်ပြီးလိုးနေတာတွေ့လိုက်ရတယ်၊ ကိုယ့်မျက်လုံးကိုလည်းကိုယ်မယုံနိုင်၊ သားအဖအရင်းကြီး ကိုယ်တုံးလုံးချွတ်ပြီးလိုးနေဆော်နေကြတာ။
"အိုးးး ကောင်းလိုက်တာ ရွှေစင်..အဖေ့မယားလေးရယ်၊ ဟိုဟာမလေးက အစိမ်းသက်သက်လေး ပါကင်ဖွင့်ချင်လို့သာ လုပ်ရတာ အောက်ကနေ၊ နွားအော်သလိုအော်နေတာပဲ၊ သမီးကိုလုပ်ရတာလောက်မကောင်းဘူး၊ ငါ့သမီးက အပေးအရမ်းတော်တာပဲ"
"ဟင့်ဒါနဲ့များ သဲဆုကိုလုပ်ကြည့်ချင်တယ်ဆိုပြီး တဂျီဂျီနဲ့၊ ဒီကမနဲကြိုးစားပေးလိုက်ရတာ၊ သူ့အမေတွေ ဒီကိစ္စသိသွားရင်မလွယ်ဘူးနော်၊ မိုးမီးလောင်မှာ"
"ထားလိုက်ပါ မိန်းမလေးရယ် ဒယ်ဒီရှင်းနိုင်ပါတယ်၊ သိပ်စကားများနဲ့ကွာ ဒီမှာကောင်းနေတာ စိတ်ပါလက်ပါခံစမ်းပါ"
"သမီးကို လိုးလို့ကောင်းရင်လဲ စိတ်ကြိုက်လိုးပေါ့ ဒယ်ဒီရယ်၊ မိန်းမကကြည်ဖြူလို့ လင်ကြီးကိုခံနေတာပဲ၊ နောက်ဒါမျိုးထပ်ခေါ်မပေးတော့ဘူးနော်၊ မယားလေးကိုသာစိတ်ကြိုက်လိုး"
"အေးပါ ရွှေစင် မယားလေးရယ်၊ မယားလေးကိုသာဖေကြီးအသည်းစွဲပါ လေးဖက်ကုန်းပေးဦးနော်၊ လင်ကြီးဒေါ့ဂီဆွဲမယ်"
ရွှေစင် ကုတင်ဘေးဆင်းပြီးကော်ဇောပေါ်မှာလေးဘက်ထောက်ကုန်းပြီး ဖင်လေးကော့တင်ပေးလိုက်တာတွေ့ရတယ်။ဦးမင်းဟန်ရွှေစင့်နောက်ဒူးထောက်နေရာဝင်ယူပြီး သူ့ဒစ်ကြီးနဲ့ ရွှေစင့်စောက်ဖုတ်ကိုတေ့ကာဆောင့်သွင်းချလိုက်တယ်။
စွပ်..စွပ်..ဗြိ..ဖတ်..ဖတ်..
"အားး အိ..အိ..ဆောင့် နာနာဆောင့် လင်ကြီး အိုးးး"
သဲဆုနွယ် မျက်စိရှေ့တင် အင်းစက်အောကား အစိမ်းကြီး အော်ရီဂျင်နယ် ကြည့်နေရပေမယ့် သွေးတွေဆူ ရာဂစိတ်တွေဖြစ်မလာဘူး။ နာကျင်မှုကပိုများနေတယ်၊ သူ့တစ်ကိုယ်လုံးကိုင်ရိုက်ထားသလိုနာနေတဲ့အပြင်၊ သူ့ဘဝကိုဖျက်ဆီးလိုက်တဲ့သားအဖ၊ ခွေးတွေ တိရစ္ဆာန်တွေလိုပဲ သားအဖချင်းအားရပါးရလိုးနေကြတဲ့ သူတို့နှစ်ယောက်ကိုကြည့်ပြီး စိတ်ထဲကရွံမုန်းမှု နာကျည်းမှုတွေသာပိုလာတော့တယ်။
ရွှေစင်တို့ သားအဖနှစ်ယောက် မိုးမမြင်လေမမြင်ဆော်နေကြတုန်းမှာ အိမ်သာဝင်သလို ဘာလိုနဲ့ မယောင် မလည် ခိုးထွက်ခဲ့ပြီး မိစ္ဆာစံအိမ်က ညတွင်းချင်းပဲထွက်ပြေးပြီး အိမ်ပြန်လာခဲ့တယ်။ညကြီးအချိန်မတော် ဒဏ်ရာဒဏ်ချက်တွေနဲ့ အိမ်ပြန်ရောက်လာတဲ့သမီးကိုကြည့်ပြီးဒေါ်သက်မေမှာ ရင်ပတ်စည်တီး၊ ညတွင်းချင်းဆေးရုံပြေးကြရတယ်။ သဲဆုနွယ်ရဲ့အင်္ဂါဇာတ်တွေ သွေးတရဲရဲနဲ့စုတ်ပြဲနေပြီလေ။
"တောက်.. မိုက်ရိုင်းစုတ်ပဲ့လိုက်တာ၊ ဒင်းလို မြို့မျက်နှာဖုံး ဘုရားလူကြီးတစ်ယောက်က ငါ့သမီးနုနုထွတ်ထွတ်လေးကိုလုပ်ရက်လိုက်တာ၊ ဒင်းကိုအရှင်မထားဘူး"
တောက်တခတ်ခတ်နဲ့ ကြိမ်းသာကြိမ်းရ၊ တကယ်တော့ ခင်ပွန်းသည်ဆုံးပါသွားတာ၂နှစ်ရှိခဲ့ပြီး၊ သမီးတွေနဲ့ မိန်းမသားတွေချည်းရှိတဲ့အိမ်၊ တုတ်တပြက် ဓားတပြက်သွားလုပ်ဖို့ကလဲမတန်၊ အားမတန်မာန်လျှော့ရပြီး၊နောက်တစ်နေ့မှပဲ ရဲစခန်းသွားတိုင်အမှုဖွင့်၊ ရဲတွေခေါ်သွားပြီး ဦးမင်းဟန်ကိုဆွဲလာခဲ့။ ဦးမင်းဟန်ကလည်း အေးဆေး ခပ်ပြုံးပြုံးပဲ၊သူကမြို့မိမြို့ဖလေ ။စခန်းရောက်တော့သိတဲ့အတိုင်း စခန်းမှူးကပြာပြာသလဲ။
ဒီဟာကြီးမှတ်လောက်အောင်ထောင်ထဲထည့်ချင်ပေမယ့် ဦးမင်းဟန်က မြို့လူကြီးလည်းဖြစ်၊ သြဇာအရှိန်အဝါကလည်းကြီးမား၊ ပုဂ္ဂိုလ်ရေးရော မြို့ရော နာမည်အပျက်မခံချင်ကြဘူးလေ။
နောက်ဆုံးတော့ ဒေါ်သက်မေကို စခန်းမှူး၊ လူကြီးအချို့ နဲဦးမင်းဟန်ကိုယ်တိုင်တောင်းပန်ပြီး အခြေအတင်ညှိနှိုင်းကြပြီး နစ်နာကြေးထိုက်ထိုက်တန်တန်ပေးပါမယ်ဆိုပြီးတော့ ကြေအေးခဲ့ကြရတယ်။ဒေါ်သက်မေလည်း နစ်နာကြေးငွေ သိန်းတစ်ရာရတော့ ကြေအေးပေးခဲ့တယ်၊ လွန်ခဲ့တဲ့ ၁၈နှစ်က သိန်း ၁၀၀ ဆိုတော့ စဉ်းစားကြည့်ပေါ့။
လျော်ကြေးရခဲ့ပြီးနောက်ပိုင်း ဒီလူတွေနဲ့ ထင်းခွေမကြုံ ရေခပ်ကြုံ မြင်တွေ့ဆက်ဆံနေရမှာစိုးလို့ မိသားစုကိုခေါ်ပြီး တခြားတစ်မြို့ကို အပြီးအပိုင်ပြောင်းခဲ့ပြီးအခြေချနေလိုက်တော့တယ်။
..............................................................................................................................
မွေးမေ့ပန်းဦး ( ၅ )
"အဲဒီလိုဖြစ်ပျက်ပြီးနောက်ပိုင်း မေမေ့မှာ ဒီအဖြစ်ဆိုးကြီးကြောင့် ဘဝတသက်တာ နာကျင်ခဲ့ရပြီး စိတ်ဒဏ်ရာရခဲ့တာပဲ"
မေမေက မျက်ရည်လေးစမ်းစမ်းနဲ့ သူ့အတိတ်ကအရိပ်မဲ အဖြစ်ဆိုးကြီးကိုပြန်ပြောပြတယ်။
"အဲ့ဒီနေ့က အဓမ္မအကျင့်ခံလိုက်ရတဲ့ရလဒ်ကတော့ မေမေသားကိုကိုယ်ဝန်ရှိလာခဲ့တာပေါ့"
"ကဲ သားသိချင်တဲ့မင်းအဖေအကြောင်းသိရပြီမဟုတ်လား မမြင်ဘူးတဲ့မင်းအဖေဆိုတာကိုရောချစ်ချင်သေးလား၊ သွားရှာချင်သွားရှာလေ"
ကျနော်ခေါင်းငိုက်စိုက်ကျသွားတယ်။ ဒီလောက်အဖြစ်ဆိုးကြီးမှန်းရိပ်မိခဲ့ရင် ကျနော်မေးမိမှာမဟုတ်ဘူး။ အခုတော့မေမေ့ရဲ့ တစ်သက်တာနာကျည်းနေတဲ့စိတ်ဒဏ်ရာကိုမှသွားဆွပေးမိသလိုဖြစ်နေပြီ။
"သားကိုခွင့်လွှတ်ပါမေမေ၊ သားမေမေဒီလောက်ခံစားရမှန်းမသိလို့မေးမိတာပါ။ သား သွားလည်းမရှာပါဘူး၊ သားမှာအဖေဆိုတာလည်းမရှိပါဘူး၊ သားဒီအကြောင်းကိုလုံးဝမေ့ပစ်လိုက်တော့မယ်၊ မေမေလည်းမေ့ပစ်လိုက်ပါတော့၊ သားဘဝမှာမေမေ့တစ်ယောက်တည်းကိုပဲ အဖေလိုရော အမေလိုပါချစ်တော့မယ်"
မေမေကဆက်ပြောတယ်။
"မေမေလည်း အဲဒီကတည်းက လိင်မှုဆက်ဆံတယ်ဆိုတဲ့ကိစ္စကြီးကိုလည်းကြောက်သွားတယ်၊ ယောက်ျားတွေအားလုံးကိုမုန်းတီးနာကျည်းပြီး မပတ်သက်ချင်တော့ဘူး။ ဒါပေမယ့်မေမေ့မှာသားယောကျ်ားလေးမွေးလာတော့ တခြားယောက်ျားတွေကိုမုန်းပေမယ့် ဒီသားလေးတစ်ယောက်ထဲကိုပဲချစ်ရတော့တာပေါ့"
ကျနော်ကြည်နူးစွာမေမေ့ပါးလေးကိုနမ်းလိုက်ပြီး…..
"ကျေးဇူးတင်ပါတယ်မေမေ၊ ဒါနဲ့ သားကိုဘယ်လိုမွေးလာတယ်ဆိုတဲ့အကြောင်းတော့ မပြောပြရသေးဘူးနော်"
"ခုနကပြောသလိုပေါ့ အဲ့ဒီညကအမှားကြောင့် သားကိုကိုယ်ဝန်ရှိလာခဲ့တယ်၊ သိသိချင်း ပထမတော့ မေမေလုံးဝလက်မခံနိုင်ခဲ့ဘူး၊ သားကိုဖျက်ချဖို့ကြံစည်ခဲ့တယ်၊ ဒါပေမယ့် သားရဲ့အဖွားက တားပြီးမေမေ့ကိုနားချတယ်။ ကလေးဖျက်ချတယ်ဆိုတာဟာ တော်တော်ကြီးတဲ့အကုသိုလ်အလုပ်၊ မလုပ်ကောင်းဘူး၊ ပြီးတော့ ဗိုက်ထဲကကလေးခမြာလည်းဘာမှမသိရှာဘူး၊ အပြစ်လဲမရှိဘူး၊ သမီးမလုပ်ပါနဲ့တဲ့"
ကျနော်ခေါင်းညိတ်ပြီး နားထောင်ပေးတော့မေမေကဆက်ပြောတယ်၊
"အဲ့ဒီမှာမေမေလည်းစိတ်ပြောင်းသွားပြီးသားဗိုက်ကိုကိုးလကျော်ဆယ်လလောက် ကြိုးစားပြီးလွယ်ခဲ့တယ်"
"ဒါဆိုသားကမေမေ့ဗိုက်ထဲတော်တော်ကြာကြာကြီးကိုနေခဲ့ရတာပေါ့နော်"
"အမယ် အဲ့ဒီကလေးက မေမေ့ဗိုက်ထဲက ထွက်ကို ထွက်မလာချင်တဲ့ပုံစံပဲ၊ ဆရာဝန်ပေးထားတဲ့ ဂျူးဒိတ်ပြည့်တော့လဲဗိုက်မနာ၊ နောက်ဆံး ၁၀လ ပြည့်လုလု ဘာအရိပ်အယောင်မှမမြင်လို့ အဖွားက အိုဂျီနဲ့တိုင်ပင်ပြီးဗိုက်ခွဲမွေးခဲ့ရတယ်"
မေမေက ကျနော့ကိုမွေးတုန်းက အလေးချိန် ၈ပေါင်လောက်ရှိအောင်ထွားကြောင်း၊ မွေးရထိမ်းရ အလွန်လွယ်တဲ့ ကလေးဖြစ်ပြီး အီလဲမအီ၊ ဂျီလည်းမကျကြောင်း၊ ပြီးတော့ တစ်အိမ်လုံးမှ တစ်ယောက်တည်းမွေးလာတဲ့ ယောက်ျားလေးဖြစ်လို့ အဖွားကရော မေမေ့အမ ကြီးတော်တွေကပါသည်းသည်းလှုပ်ကြကြောင်းတွေ ဆက်ပြောနေတယ်။
"သားကို ဗိုက်ခွဲမွေးပြီးတဲ့နောက် မေမေကျောင်းပြန်တက်ခဲ့တယ်၊ နောက်ဆုံးတော့မေမေ မဟာဘွဲ့ရတဲ့အထိ သင်ယူနိုင်ခဲ့ပြီး ဒီအလုပ်ကိုရခဲ့တယ်။ မေမေ့အတွက် လျော်ကြေးရခဲ့တဲ့ငွေတွေကို ဖွားဖွားတို့ကိုပဲပေးထားခဲ့ပြီး မေမေလုံးဝမထိ မသုံးခဲ့ဘူး၊ ဒီလူကြီးမေမေ့ဘဝကိုဖျက်ဆီးပြီးမှရခဲ့တဲ့ ပိုက်ဆံကိုမသတီဘူး၊ လုံးဝမသုံးချင်ဘူး ကိုယ့်မိဘလက်ငုတ်ပိုက်ဆံနဲ့ကျောင်းတက်၊ အလုပ်ရတော့ ကိုယ့်ချွေနည်းစာနဲ့ပဲ ဒီအိမ်ခန်းလေးတစ်ခုကိုဝယ်နိုင်တော့မှပဲ သားကိုမေမေ့ဆီ ခေါ်လိုက်တာ"
အဖြစ်အပျက်တွေပြောရင်း မေမေသူ့ဘဝကိုဝမ်းနည်းလာလို့နဲ့တူတယ် တရှုတ်ရှုတ်နဲ့ငိုပါတော့တယ်။ကျနော်လဲမေမေ့ကိုနှစ်သိမ့်တဲ့အနေနဲ့ကိုယ်လုံးလေးကို ဆွဲဖက်ပြီးတော့ ကျောလေးကိုပွတ်ပေးနေမိတယ်၊ မေမေကလည်းပြန်ဖက်ထားပါတယ်။
အဲ့ဒီအချိန်မှာ နှစ်ယောက်စလုံးမေ့နေတာက မေမေ့မှာညဦးပိုင်းရေပတ်တိုက်ပေးပြီးကတည်းက ဘာအဝတ်အစားမှပြန်ဝတ်မထားခဲ့ပဲ စောင်အောက်မှာကိုယ်လုံးတီးဖြစ်နေတာကိုပဲ။
ကျနော် မေမေ့ရဲ့မျက်ရည်တွေကို ယုယုယယသုတ်ပေးလိုက်ပြီး ဖြေသိမ့်ပေးတဲ့အနေနဲ့ မေမေ့ပါးလေးကိုအသာနမ်းလိုက်တော့ မေမေကလည်းတုန့်ပြန်နမ်းလာပါတယ်။ နှစ်ယောက်စလုံးလဲပိုတိုးပြီးတင်းတင်းကြပ်ကြပ်ဖက်ထားမိကြပါတယ်။
မေမေ့ရဲ့ ၃၆ဆိုဒ်လောက်ရှိတဲ့နို့အုံကြီးက ကျနော့ရင်ပတ်မှာနွေးအိစွာဖိကပ်နေပါတယ်။ အဲ့ဒီအထိအတွေ့ကြောင့် ကျနော်ဘာမှမတွေးလိုက်မိခင်မှာပဲ ကျနော့်ပေါင်ကြားကကောင်ကလေးက သူ့အလိုလိုနိုးကြားထကြွလာပါလေရော။
မေမေဟာအထိအတွေ့ အခြေအနေပြောင်းလဲလာမှုကို သတိထားလိုက်မိပုံရပါတယ်။ ကျနော့်တုတ်တိုက မေမေ့ပေါင်ကြားဆီးစပ်ကို အနေတော်ပဲသွားထောက်နေမိတာကိုး။
မေမေဟာ အဓိပ္ပာယ်ဖော်ရခက်တဲ့ အကြည့်တမျိုးနဲ့ ကျနော့်မျက်နှာကို အခိုက်အတန်.တစ်ခုလောက် အတော်ကြာရီဝေစွာ ကြည့်နေလိုက်ပြီးတော့ လက်ကကျနော့်ရဲ့ချာတိတ်လေးကိုလှမ်းပြီးကိုင်ဆုပ်လိုက်ပါတော့တယ်။
မေမေ့ရဲ့နူးညံ့တဲ့လက်ဖဝါးနုနုလေးနဲ့ ဖမ်းအုပ်အကိုင်ခံလိုက်ရရုံလေးနဲ့တင် ကျနော့မှာ ဓါတ်လိုက် ရှော့တိုက်ခံရသလိုဖြစ်ပြီး၊ သေးထွက်တော့မတတ် (အဲ ဟုတ်သေးပါဘူး၊ ဘယ်လိုပြောရမလဲ) လရည်တွေထွက်ကျလုမတတ်ပါပဲ…. ။
ဘယ်လောက်တောင်ကောင်းလိုက်တဲ့ဖီလင်လဲဆိုတာ ပြောမပြတတ်လောက်အောင်ပါပဲ….၊ မေမေဟာ ကျနော်ဒုတ်ကိုကိုင်ပြီးရှေ့တိုးနောက်ငင်ကစားပေးနေရင်းက ကျနော့်ရဲ့နဖူးလေးကိုလည်းညင်သာစွာနမ်းလိုက်တယ်။ကျနော်ကလည်းအားကျမခံလက်လှမ်းလိုက်ပြီး မေမေ့နို့အုံကိုကိုင်ကြည့်ပစ်လိုက်တယ်လေ…..။
အိုး..ဟို..မိုင်ဂေါ့.. မေမေ့နို့အုံသားလေးတွေဟာ မာမာတင်းတင်း နဲ့အိစက်လျက်ရှိနေတုန်းပါလား၊ နို့သီးခေါင်းလေးတွေကလည်း အပျိုနု့ို့လေးလိုပန်းရောင်နဲ့ညိုနုရောင်အစပ်လေး၊ အအိုတွေနို့လို အရောင်ရင့်ပြီး မဲမနေဘူး၊တကယ့်ကိုဘာမှအကိုင်မခံရသေးတဲ့ အပျိုစင်နို့လိုပါပဲ။
(နောက်မှမေမေပြန်ပြောပြတာက သူ့ကိုဟိုလူကြီးအတင်းကြံခံရတုန်းက နို့ကို အညှစ်၊အနယ်၊အကိုင်မခံရ၊ ကျနော့်ကိုမွေးပြီးတော့လဲ အမေ့နို့ကိုမွေးမွေးခြင်း ၂ရက်လားပဲတိုက်ခဲ့ပြီး ဆက်မတိုက်ပဲ၊ နို့ဗူးတိုက်မွေးလာခဲ့တာတဲ့၊ ဒါကြောင့်အပျိုစစ်စစ်နို့နဲ့မခြားဖြစ်နေတာပေါ့)
ကျနော်ဟာ မေမေ့ရဲ့ မာတင်းကြွတက်လာနေပြီဖြစ်တဲ့နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို လက်ညှိုးလက်မကြားမှာလှိမ့်ပြီး စိတ်လှုပ်ရှားစွာဖြစ်ညှစ်ပွတ်သပ်ကစားနေမိလိုက်ပါတယ်၊ ပြီးတော့မှတင်းအိနေတဲ့မေမေ။
.......................................................................................................................................
မွေးမေ့ပန်းဦး ( ၆ )
မေမေဟာ ကျနော့်လီးကိုရှေ့နောက်ပွတ်တိုက်ဂွင်းထုကစားပေးနေရာကရပ်လိုက်ပြီး ထထိုင်လိုက်တယ်၊ပြီးတော့ ကျနော့်ညဝတ်အင်္ကျီကကြယ်သီးလေးတွေကိုတစ်လုံးချင်းဖြုတ်ဖွင့်လိုက်ပြီး အင်္ကျီကိုဆွဲချွတ်ချလိုက်ပါတယ်။ ကျနော့်ရဲ့ရင်အုပ်ကို ညာလက်ဖဝါးနုနုလေးနဲ့ပွတ်သပ်ပေးနေပြီး မေမေနှာခေါင်းလေးက ကျနော့်ရင်အုပ်ပေါ်ညင်သာစွာကျလာကာ မထိတထိ နူးနူးညံ့ညံ့ နမ်းရှုတ်နေပါတော့တယ်။
ကျနော့်မှာ ကိုယ့်အမေဆီက တခါမှမထင်မှတ်တဲ့ ဒီလိုအထိအတွေ့အပြုအမူမျိုးကို ရုတ်တရက်ခံစားလိုက်ရတော့ ရှိန်းကနဲ ဖျင်းကနဲ ကြက်သီးမွေးညင်းတွေထအောင်ခံစားလိုက်ရတယ် သွေးတွေလည်းဗလောင်ဆူကုန်ပါပြီ။တစ်ချိန်ထဲမှာပဲ မေမေ့ရဲ့ဘယ်ဘက်လက်က ကျနော့ ညဝတ်ဘောင်းဘီသားရေပျော့ကြိုးကိုဆွဲချကာချွတ်ပစ်လိုက်ပါပြီ။
ရင်ပတ်ကိုနမ်းနေတဲ့မေမေ့မျက်နှာလေးဟာအောက်ဖက်ကိုရွှေ့လာပြီး တုတ်တစ်ချောင်းလိုမာနေပြီဖြစ်တဲ့ ကျနော့်လီးကိုဆွဲယူကာ သူမရဲ့နှုတ်ခမ်းရွရွလေးကိုဟပြီးနူးညံ့တဲ့ပါးစပ်လေးနဲ့ငုံစုပ်လိုက်ပါတော့တယ်။
အိုး ဘယ်လိုမှပြောပြလို့မရနိုင်တဲ့ အရသာပါလား ..ကျနော့်ရဲ့မွေးမိခင်ကိုယ်တိုင်က ကျနော့်လီးကိုစုပ်ပေးနေတယ်၊ ဒါဟာ အိပ်မက်လား။
မေမေဟာ ကျနော့ရဲခြေထောက်ဖက်ကိုမျက်နှာလှည့်ထိုင်ပြီး ပုလွေမှုတ်ပေးနေတော့ကျနော်ဟာ မေမေ့ရဲ့ဖြူဝင်းနေတဲ့ပေါင်သားလေးတွေကိုပွတ်သပ်ပေးနေရာက ပေါင်လေးတစ်ဖက်ကိုကျနော်ဖက်ကိုဆွဲတင်လိုက်တာနဲ့ အလိုက်သင့်ပဲ စစ်(စ)တီနိုင်း ပိုဇေရှင်ဖြစ်သွားပြီးမေမေ့ရဲ့ဖင်ဆုံကြီးဟာ ကျနော်မျက်နှာပေါ်ရောက်လာပါတော့တယ်။
ကျနော့်ရဲ့မျက်နှာရှေ့မှာ မိန်းမတို့ရဲ့လျို့ဝှက်အပ်တဲ့အင်္ဂါရပ်၊ ယောနိလို့လို့ခေါ်မလား၊ အရပ်အခေါ် စောက်ဖုတ်ကြီး၊ ဒါပေမယ့် အဲ့ဒီစောက်ဖုတ်ပိုင်ရှင်ကတော့ ကျနော့်မွေးသမိခင်ကိုယ်တိုင်၊ မယုံနိုင်လောက်စရာပါပဲ။
ကျနော်သေချာကြည့်မိပါတယ်၊ ကျင့်သားရသွားပြီဖြစ်တဲ့မျက်စေ့က ကုတင်ခေါင်းရင်းမီးပွင့်လေးရဲ့အလင်းရောင်နဲ့ပဲကောင်းကောင်းကြီးထင်ရှားစွာမြင်နေနိုင်ပါပြီ။ အိုး.. ပဒုမ္ပနီမျိုးလို့ပဲခေါ်ရမလား၊ မေမေ့ရဲ့စောက်ပတ်လေးဟာ ပိရိ စေ့စပ် သေသပ်လှပါတယ်။
လှလိုက်တာမေမေရယ်၊ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးတွေဟာဖောင်းထွတ်ပြီး ပိရိစွာစေ့ကပ်လျက်ပဲရှိပြီးလန်ထွက်နေတာမျိုး၊ တွန့်လိပ်နေတာမျိုးမရှိပါ။ သွေးအရောင်နဲ့ဖြူဝင်းတဲ့အသားကြောင့် စောက်ဖုတ်ဟာ ပန်းရောင်သန်းနေတုန်း၊ အမွှေးအုံကလည်းသိပ်ထူထဲခြင်းမရှိ ခပ်ပါးပါးမြက်ရိုင်းတောလေး။
ကျနော် မေမေ့စောက်ပတ်လေးကိုကြည့်ကာ ကသိုဏ်းရှုနေပြီး ငုတ်တုတ်မေ့နေသလိုဖြစ်နေတဲ့ကျနော့်ကို သတိထားမိတော့၊ မေမေဟာသူ့ဖင်ကြီးကိုကျနော့်နှာခေါင်းနားတွန်းဖိကပ်လာပါတယ်။မေမေ့စောက်ဖုတ်လေး ကျနော့်ပါးစပ်နဲ့ဟပ်မိတဲ့အချိန်မှာတော့ ကျနော်ဘာလုပ်ရမယ်ဆိုတာသတိဝင်လာပြီးအော်တိုပဲ ကျနော့်လျှာဟာမေမေ့စောက်ဖုတ်နုတ်ခမ်းသားနုနုကိုလျက်ပေးနေမိပြီးသားဖြစ်နေပါပြီ။
ရှီးးး...စစ်စ်စ်...အား...
မေမေတွန့်ကနဲဖြစ်သွားပြီး လီးစုတ်နေတဲ့ပါးစပ်ကိုခဏချွတ်ကာ မေမေ့ထံကညည်းသံရှည်လေးထွက်လာပါတော့တယ်၊ကျနော်မေမေ့စောက်ဖုတ်နှတ်ခမ်းသားထူထူလေးနှစ်ဖက်ကို လက်ညှိုးလက်မနဲ့တစ်ဖက်တစ်ချက်စီဖြဲဟလိုက်တော့မေမေ့စောက်ခေါင်းသားရဲရဲလေးပေါ်လာပါတယ်။ စောက်ခေါင်းထိပ်မှာလည်းပြူးနေတဲ့စောက်စိလေး။
ကျနော်မေမေ့စောက်စိဖူးဖူးလေးကိုလျှာနဲ့သိမ်းလျက်ပြီး စောက်ခေါင်းထဲကိုလျှာထိုးထည့်ကာလှည့်မွှေကလိ စုပ်လိုက် လျက်လိုက်နဲ့ ကိုယ့်အမေအရင်း မွေးမိခင်ကို ကောင်းကောင်း ဂျာပေးနေမိပါတယ်။
ပလွတ်..ဖလပ်..ဖလပ်.. ရှူး..ပြွတ်...
"အားးးး..စစ်...အီးးး...မေမေ့သားလေး... အားားးးးးး"
မေမေဟာ အသံမထိမ်းတော့ပဲ စိတ်လွတ်လက်လွတ် အားရပါးရ ညည်းနေပါတော့တယ်။မေမေ့စောက်ဖုတ်ထဲကစောက်ရည်တွေ ဒလစပ်ရွှဲကျလာပြီး ကျနော်လည်းအတော်ထန်နေပြီဖြစ်လို့ ထွက်ကျလာသမျှစောက်ရည်တွေကို အကုန်လျက်ပစ်၊ စုတ်ပစ်လိုက်ပါတယ်။မေမေဟာ ပြန်ကုန်းထလာပြီးကျနော့်ဖက်ကိုလှည့်လာကာ ကျနော့်ကို အငမ်းမရဖက်လာတယ်။
"သားလေး.. အားး..မေမေ့သား.."
ကျနော့်မျက်နှာတစ်ခုလုံးကိုအငမ်းမရ အနမ်းမိုးတွေရွာချပြီးတော့ ကျနော့်နှုတ်ခမ်းတွေကိုစုတ်နမ်းလာပါတယ်။
နမ်းသာနမ်းရ မေမေ့ကြည့််ရတာ နှုတ်ခမ်းစုတ် တစ်ခါမှနမ်းခဲ့ဘူး နမ်းတတ်ပုံမပေါ်တာ သိသိသာသာကြီးပါ။မေမေကျနော့်ကိုမလိမ်ခဲ့ပါဘူး၊ အမှတ်မထင်ဖျက်ဆီးခံခဲ့ရတဲ့တစ်ညကလွဲလု့ိ ဘယ်ယောက်ျားတွေနဲ့မှကြည်ကြည်ဖြူဖြူ စိတ်တူကိုယ်ပါ ဆက်ဆံခြင်းမှမရှိခဲ့ဖူးပဲလေ။
ကျနော်မေမေ့ ပခုံးလေးကိုဆွဲကိုင်ယူလိုက်ပြီး တဖက်ကိုလှည့်ကာ မေမေ့ကိုအိပ်ရာပေါ်ပက်လက်အနေအထားတွန်းလှဲချလိုက်တယ်၊ ကျနော်မေမေ့အပေါ်ကနေရာယူပြီး သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ကြည့်ဖူးတဲ့ ဗွီဒီယိုတွေ၊ ခိုးဖတ်ဖူးတဲ့ အောစာအုပ်တွေက နည်းလမ်းတွေပြန်စဉ်းစားပြီး မေမေ့ကိုကျနော့်ဖက်ကစပြီးစစ်ဆင်ရေးစပါတော့တယ်။
...............................................................................................................
မွေးမေ့ပန်းဦး ( ၇ )
ကျနော်ဟာ မေမေ့ရဲ့ လှပ တင်းမာ ဝင်းအိနေတဲ့ ဘယ်ယောက်ျားမှ မစို့ဘူးသေးတဲ့ အပျိုစင်နို့လေးကို အားရပါးရ တရှိုက်မက်မက်စို့ပေးလိုက်ပါတယ်၊ ပန်းညိုနုရောင်နို့သီးခေါင်းလေးတွေကိုလည်း လျှာလေးနဲ့လှိမ့်လှည့်စုပ်ယူကလိပေးနေလိုက်တယ်။
"အားးး ဟင်း..အင်း.. ဘယ်လိုတွေလုပ်နေတာလည်း သားရယ်.. ဟင့်... ဟင့်..."
မေမေဟာ သူ့ဘဝတစ်သက်တာမှာဘယ်ယောကျ်ားဆီကမှမခံစားခဲ့ရဖူးတဲ့ ပထမဆုံးအကြိမ် နို့ကိုကိုင်တွယ်စို့စုပ်၊ ကလူနှိုးဆွခြင်းကို သားအရင်းဖြစ်သူကျနော့်ဆီက ဘဝမှာမမေ့လောက်အောင်သွေးသားဆူပွက်ခံစားနေရတာကို သူမရဲ့မိန်းမောတပ်မက်တဲ့အမူအရာမျက်နှာလေးကိုကြည့်ပြီးသိနိုင်ပါတယ်။
ခဏကြာတော့ ကျနော်နို့ကိုလွှတ်လိုက်ပြီး အောက်ဖက်ကိုစုန်ဆင်းလိုက်ပြန်ပြီး မေမေ့စောက်ဖုတ်ကိုဒုတိယအကြိမ်မြောက်ဂျာပစ်လိုက်တယ်။
အရည်တွေရွှဲနေပြီဖြစ်တဲ့စောက်ပတ်ကို အရင် အရည်တွေကုန်အောင်လျှာနဲ့လိမ်းပြီးစုပ်ပစ်တယ်၊ ပြီးတော့မှစောက်စိလေးကိုဖွဖွလေးလျက်ပေးတယ်၊ လျှာနဲ့ကပ်ပြီးစစ်ကနဲ စစ်ကနဲစုပ်တယ်၊ မေမေ့မှာ ထွန့်ကနဲ ထွန့်ကနဲ။
ကျနော် မေမေ့စောက်ခေါင်းနီနီရဲရဲလေးပေါ်လာအောင်လက်နဲ့ဖြဲပြီး လျှာကိုထိုးသွင်းကာလှည့်လျက်၊ လျှာနဲ့ထုတ်လိုက်သွင်းလိုက်လိုးပေးပြီး စိတ်ကြိုက်ကိုလုပ်နေလိုက်တယ်။မေမေ့မှာပေါင်တံတွေဆတ်ကနဲ ဆတ်ကနဲ၊ တွန့်လိမ်ကောက်ကွေး၊ လက်နှစ်ဖက်ကကျနော့်ဆံပင်တွေကိုဆုပ်ဆွဲပြီး… ကျနော့်မျက်နှာကိုသူ့စောက်ဖုတ်နဲ့ အတင်းဖိကပ်ထားတော့တာ၊
"ပလွတ် ပလွတ် ပလောက် ဖလပ် ဖလပ် ပြွတ်"
"အား..ဟင့်..အင့်..ရှီး..စစ်စ်..အားးး.."
ကျနော်စောက်ဖုတ်ကိုလျက်နေရင်းက ပေါင်အတွင်းသားလေးတွေကိုလည်း တပြိုင်တည်းပွတ်ပေးနေတယ်။ စောက်ပတ်ရဲ့အောက်ဖက်ကျကျမှာတော့ မေမေ့ရဲ့ဖင်၀ ခရေဖူးလေး၊ ဖင်သား၂ခုကြားကအလယ်ဆုံမှတ်၊ ဖြူဝင်းတဲ့တင်သားတွေအလယ်မှာအညိုနုရောင်ခရေပွင့်လေး၊ ကျနော်စောက်ဖုတ်ကိုဂျာပေးနေရင်းက လက်ခလယ်လေးနဲ့ခရေဖူးလေးကို ကစားလိုက်တယ်၊ လက်ခလယ်လေးကိုထိုးသွင်းလိုက်တော့ မေမေသိသိသာသာကြီးဆတ်ကနဲဖြစ်ပြီးတွန့်သွားတယ်။
ကျနော်လဲအခြောက်တိုက်ကြီးသွားထိုးရင်မေမေနာပြီးလန့်သွားမှာစိုးလို့ စောက်ရည်တွေနဲ့စိုရွှဲနေပြီးဖြစ်တဲ့ အဖုတ်ထဲကိုပဲ လက်ချောင်းသွင်းပြီးလိုးနေလိုက်တယ်၊ တစ်ခါ လက်ချောင်းမှာစောက်ရည်တွေရွှဲနိုင်သမျှ ရွှဲပြီးကပ်ပါလာအောင် ကလော်လာခဲ့ပြီးမှ ဖင်ဝကိုရွှဲအောင်သုတ်လိုက်တယ်။
ပြီးမှလက်ချောင်းလေးကို တဖြည်းဖြည်းချင်း ဖင်ပေါက်လေးထဲကို တစ်လက်မရဲ့ တစ်စိတ်ခြင်း တစ်စိတ်ခြင်းစီ တရစ်ရစ်ထည့်လာခဲ့ပြီး လက်ချောင်းတစ်ဆစ်လောက်ဝင်သွားချိန်မှာဖြည်းဖြည်းချင်း ထုတ်လိုက်သွင်းလိုက်လုပ်ပေးတယ်။ ပါးစပ်ကလည်းစောက်ဖုတ်ကိုဂျာပေးနေတယ်။
မေမေ မျက်လုံးလေးမှေး ပါးစပ်လေးဟ ညည်းပြီး ဒွာရနှစ်ပေါက်က ကာမဖီလင်ကိုတစ်ပြိုင်တည်း မိန်းမောစွာခံစားနေပုံရတယ်။ဒါလောက်ဆိုတော်ပြီလေ နောင်တချိန် ခရေပွင့်ခြွေဖြစ်ရင် အလျင်ရ (အကျင့်ဖြစ်နေ)အောင် ပရိုက်တစ်လုပ်ထားတာ။
ကျနော် ခရေပွင့်ကိုလွှတ်ထားခဲ့ပြီးမေမေ့ခြေထောက်တွေကို W ပုံစံကားပြီးတော့ ပေါင်သားကြီးနှစ်လုံးကို လျှာနဲ့အပြားလိုက် တလွှားချင်း တဗြင်းဗြင်းလျက်တယ်၊ ပေါင်သားတွေကို သွားနဲ့မနာအောင်ကိုက်တယ်။ ဒူးလေး နှစ်ဖက်ကိုလည်း ပါစပ်နဲ့ငုံခဲတယ်။ခြေသလုံးသားလေးတွေကိုလည်း လျှာနဲ့လျက်လိုက် ပါးစပ်နဲ့ခဲလိုက်၊
တစ်ကိုယ်လုံးကို တစ်လွှားခြင်းလျက်ပြီး ပွတိသပ်နှိုးဆွငုံခဲနေတော့ မေမေ့မှာထွန့်ထွန့်ကိုလူးနေတော့တာပဲ။ကျနော် မေမေ့တင်ပါးသားကြီးတွေဆီရောက်လာပြန်ပြီးလျက်ပေးပြန်တယ်။ ခေါင်းအုံးကိုယူ မေမေ့ခါးအောက်ထဲထည့်ပြီး ဖင်ကိုအိပ်ရာပေါ်ကကြွအောင်မပြီးတော့ တင်သားကြီးတွေလျက်ပေးရင်း ဖင်ကြားက ဖင်ပေါက်ဝခရေပွင့်လေးကိုတွေ့တော့ ကျနော်မရွံနိုင်တော့ဘူး၊ အညိုနုရောင် ခရေပွင့် မေမေ့ဖင်ပေါက်ဝလေးကိုလျှာနဲ့ထိုးကလိပြီးလျက်လိုက်မိတော့တယ်။
" အားးးးး...သ…သားးး အူးး.. ရှီးးး ဘာတွလုပ်နေတာလဲသားရယ်.. အဲ့နေရာ ညစ်ပတ်တယ်... သား..မရွံဘူးလား ကွာ"
"သား မေမေ့ကိုသိပ်ချစ်မိသွားပြီမေမေရယ်၊ မေမေ့တစ်ကိုယ်လုံးကို မချစ်တဲ့နေရာကိုမရှိတော့ဘူး၊ မေမေက သားမေမေ၊ သားချစ်သူ၊ မရွံပါဘူး"
"အိုးး သားရယ် ဒါလောက်တောင်ပဲလား"
ဖင်ဝလေးကိုလျက်ပေးနေရာကနေ ဖင်ပေါက်ဝအနားကပ်နေတဲ့ ဘယ်ညာတစ်ဖက်တစ်ချက်ကတင်သားဖင်သားနုနုလေးတွေကို ငုံအခဲလိုက်မှာတော့...
"အအိုးးး.. ရှီး.....အားးး မနေနိုင်တော့ဘူး... မရတော့ဘူးးးး... သား မေမေ့ကို ဘာလုပ်လုပ်... လုပ်ပါတော့ကွယ်...ဟင့် ဟင့်.."
ဒါလောက် တစ်ကိုယ်လုံးကို ဆွပေးနေပြီးသွေးသားတွေ မခံမရပ်နိုင်အောင် ဆူပွက်လာမှတော့ မေမေဘယ်လိုမှဆက်မတောင့်ထားနိုင်တော့ပါ၊သူ့ဘဝမှာ မုန်းလှပါတယ်ဆိုပါတယ်ဆိုတဲ့ ယောက်ျားရဲ့အထိအတွေ့၊ ကြောက်လှပါတယ်ဆိုတဲ့လိင်ဆက်ဆံမှု အခုသူ့ဘဝမှာတစ်ယောက်တည်းချစ်ရပါတယ်ဆိုတဲ့ သူ့သားအရင်းက အထွတ်အထိပ်ရောက်အောင်နှိုးဆွပေးလိုက်တော့၊ သူကြောက်တဲ့လိင်ဆက်ဆံမှု ကိုမေ့လျော့စွာပင် သားအရင်းထံမှတောင်းခံနေမိပါပြီ။ သွေးသားတောင်းဆိုမှုကိုဘယ်လိုမှမလွန်ဆန်နိုင်တော့ပါ။
မေမေ့ပါးစပ်ကတောင်းဆိုသံကြားရပြီးတဲ့နောက် ကျနော် အထက်ကိုပြန်ဆန်ပြီး မေမေ့နို့တွေကိုစို့၊ ပြီးတော့ မေမေ့နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးကိုစုပ်နမ်းလိုက်ပြန်တော့ မေမေလည်းအငမ်းမရပြန်နမ်းလာပြန်တယ်။ မေမေ့နားရွက်ဖျားလေးတွေကို လျှာလေးနဲ့လျက် သွားဖျားလေးနဲ့ကိုက်ပေးနေချိန် မေမေကျနော့်တကိုယ်လုံးကိုအတင်းသိမ်းကြုံးဖက်ထားပြီး..တိုးတိုးလေးနဲ့...
"လုပ်.. လုပ်ပေးပါတော့ မောင်ရယ်..."
မေမေ့ပါးစပ်ဖျားကကျလာတဲ့အသံလေးက ဆည်းလည်းလေးလို၊တစ်ခါမှ မေမေ့ဆီက ဒီလိုအခေါ်အဝေါ်မျိုး ဒီလိုအသံမျိးနဲ့ ခေါ်တာကြားရလိမ့်မယ်လို့ ထင်မထားခဲ့ဘူး၊ မမျှော်လင့်ခဲ့ဘူး။
ကျနော့်သွေးတွေနားထင်ရောက်သွားပါပြီ၊ ဘာကိုမှလည်းမမြင်တော့ပါ။
....................................................................
မွေးမေ့ပန်းဦး ( ၈ )
"အိုး... မေရယ်.. သဲရယ်.. သိပ်ချစ်တယ်ကွာ"
မေမေ့ပေါင်ကြားက အသင့်ဖြစ်ပြီးရွှဲအိနေပြီဖြစ်တဲ့ စောက်ဖုတ်အဝကို ကျနော့်လီးကိုတေ့ပြီးဖိချလိုက်ပါတော့တယ်။
ကျနော် သတိမလွတ်ဘူး၊ မေမေ့ဘဝမှာ ယောက်ကျားနဲ့ တစ်ခါဆို တစ်ခါထဲဆက်ဆံခဲ့ဘူးတာ၊ အလိုမတူတော့ဘာမှန်းမသိခဲ့လိုက်၊ နှစ်ပေါင်းများစွာလည်းကြာခဲ့ပြီ။ဒီတော့ ဒီကိစ္စမှာ အစိမ်းသက်သက်လိုဖြစ်နေတဲ့မေမေ့ကို ဖြည်းဖြည်းခြင်းချော့လုပ်မှရမယ်။ကျနော် ဖြည်းဖြည်းလေးကျနော့်ဒစ်ကို စောက်ပတ်ဝထဲဖိမြှုပ်လိုက်တယ်၊မေမေမျက်လုံးလေးမှိတ်ထားတယ်။
"အား.. ဖြေးဖြေး.. နာတယ်"
ဟုတ်တယ် မေမေ့စောက်ဖုတ်က တော်တော်ကြီးကို ကြပ်နေတယ်။
ကျနော် မေမေ့ပါးကိုဖြည်းဖြည်းကုန်းနမ်းရင်း
"အရမ်းနာလို့လား...သဲ"
ကျနော်မေမေ့ကို သူ့နာမည်အရင်းကိုအဖျားဆွတ်ပြီးတော့ပဲခေါ်လိုက်မိတယ်။မေမေက ကျနော့်အမေးကို အသာလေးပဲခေါင်းညိတ်ပြတယ်။
ကျနော် လီးကိုရောက်တဲ့နေရာမှာ ဝင်သလောက်အသာလေးပဲစိမ်ထားပြီး အာရုံကိုနှိုးပေးတဲ့အနေနဲ့ မေမေ့နို့တွေကိုစို့ပေးနေတယ်။ ခဏကြာတော့ မေမေ့အောက်ကဖင်ကိုလှုပ်ပေးလာပြီး စောကိဖုတ်ကြွက်သားတွေကညှစ်လာရော။ဒါနဲ့ ကျနော်လည်းဖြည်းဖြည်းခြင်းဆက်ပြီးလီးကိုတရစ်ရင်းဆက်သွင်းလိုက်တယ်။
"အားးး ကျွတ်ကျွတ်"
မေမေတစ်ခါညည်းတိုင်းခဏနားပြီး သွင်းလိုက်တာ သုံးကြိမ်မြောက်မှာ အဆုံးထိဝင်သွားပါတော့တယ်။အဆုံးဝင်ပြီးတဲ့နောက် ကျနော် ဆက်မလှုပ်ရှားသေးပဲ ခဏထပ်စိမ်ထားတုန်း မေမေကတော့ သူမနှုတ်ခမ်းလေးတွေကိုပါးစပ်နဲ့တင်းတင်းကိုက်ထားတယ်။ကျနော့်လီးအဆုံးအထိဝင်သွားချိန်မှာ မေမေ့စောက်ခေါင်းလေးအတွင်းပိုင်းဟာ တော်တော်ကြီးကိုကြပ်ထုတ်နေတယ်လို့ခံစားရပြီး ကျနော့်လီးတွေလည်းကျိန်းစပ်နေပါတော့တယ်။
ခဏအကြာမှာတော့နှစ်ယောက်စလုံးအနာသက်သာလာခဲ့ပြီးမာတောင်နေတဲ့လီးကြီးဟာ ကြပ်ထုတ်နေတဲ့စောက်ခေါင်းကြွက်သားနဲ့ ညှစ်ပေးနေတဲ့ ကာမရာဂ အထိအတွေ့ကိုပြန်လည်သတိထားမိပြီး၊ဆူပွက်နေတဲ့သွေးသားတွေကအော်တိုပဲပြန်လည်လှုပ်ရှားလာကြတော့တယ်။
မေမေဟာ အောက်ကဖင်ကြီးရမ်းပေးလာတဲ့အချိန် ကျနော်က လီးကိုတဖြည်းဖြည်းချင်းသွင်းလိုက်ထုတ်လိုက်နဲ့မေမေ့ကိုစလိုးပါတော့တယ်။
အဲ့ဒီအချိန် ကျနော်ဖတ်ဘူးတဲ့ ပါကင်ဖွင့်အောဇာတ်လမ်းတွေမှာရေးထားတာတွေကိုသွားသတိရမိတယ်၊ သူတို့ရေးထားတာနဲ့ ကျနော်အခုလက်ရှိခံစားနေရတဲ့ဖီလင်နဲ့ အတူတူပဲ၊ အခုဟာက မေမေ့ကိုပါကင်ဖွင့်နေရသလိုကြီးပဲ။
ဘာဖြစ်လို့လဲဆိုတော့
* မေမေက ယောက်ျားနဲ့ တစ်ခါဆိုတစ်ခါပဲဆက်ဆံဘူးတယ်၊
* ဆက်ဆံတာကလည်းသဘောတူကြည်ဖြူ အကြာကြီးဆက်ဆံတာမဟုတ်ပဲ လောလောမြန်မြန်နဲ့ပြီးခဲ့တာဖြစ်တယ်၊
* အဓမ္မအကျင့်ခံရတာကြောင့် ဒဏ်ရာရစုတ်ပြဲသွားခဲ့တာကို ဆရာဝန်တွေနဲ့အသေအချာပြန်ချုပ်ထားခံခဲ့ရတယ်၊
* ကလေး (ကျနော့်ကို) မွေးတုန်းကလည်း ပုံမှန်မွေးလမ်းကြောင်းကမမွေးပဲ ဗိုက်ခွဲမွေးခဲ့တယ်၊
* အချိန်ကလည်းအနှစ် ၂၀ နီးပါးကြာခဲ့ပြီ၊ ဒီကာလအတွင်း လီးအစစ်ရော အတုရော မတွေ.ခဲ့ရဘူးလေ။
ဒီတော့ မေမေဟာ ခန္ဓာကိုယ်တည်ဆောက်ပုံအရ တကယ့်ကိုအပျိုစစ်စစ်တစ်ယောက်လိုပါပဲ။ဒါကြောင့် ဒီနေ့ည မေမေနဲလိုးဖြစ်တာဟာ တကယ်ပဲ ကျနော့်အနေနဲ့ ကိုယ့်အမေအရင်းကိုကိုယ်ပါကင်ပြန်ဖောက်နေရသလိုခံစားမိတယ်။ မေမေဟာတကယ့် အပျိုရိုင်းလေးတစ်ယောက်လိုပါပဲ။
ကျနော်ဟာချစ်တဲ့မေမေကို အရမ်းနာကျင်သွားမှာစိုးတဲ့အတွက် အပျိုစင်လေးတစ်ယောက်လို ဖြည်းဖြည်းခြင်း ကိုင်တွယ်လှုပ်ရှားပြီ ညင်ညင်သာသာလေးပဲ သတိထားပြီးတချက်ချင်း လိုးနေလိက်တယ်။
လီးကိုနည်းနည်းချင်းထုတ်လိုက်ပြန်ဖိချလိုက် ၃-၄ကြိမ်လုပ်ပြီးတော့နှစ်ယောက်စလုံးကထွက်တဲ့ချောဆီတွေကြောင့် အဝင်အထွက် တိုင်မင် မှန်လာပါတယ် ။ဒါကြောင့် လီးကိုအဆုံးနီးပါးဆွဲထုတ်ပြီးပြန်ဆောင့်ချပါတယ်၊ ဒါတောင်ခပ်စေးစေး ခပ်ကြပ်ကြပ်ပါပဲ။
"အား... ကျွတ်ကျွတ်... ဖြေးဖြေး သား"
"သဲ.. နာနေတုန်းပဲလား"
"အင်း...နာနေတုန်းပဲ ဒါပေမယ့် အစကလောက်တော့ မဆိုးတော့ပါဘူး ရပါတယ် ဖြေးဖြေးဆက်လုပ်"
"ဒါဆို မောင်ဖြေးဖြေးဆောင့်မယ်နော်"
ဇွိ ဇွိ... ဖတ် ဖတ် ဖတ်...
"အား.. ကျွတ်ကျွတ်... အင်း..ဟင်း"
"အူးးး..သဲစောက်ဖုတ်ကြီးကကြပ်နေတာပဲကွာ၊ ကလေးတစ်ယောက်အမေလို့မထင်ရဘူး"
မေမေ ကျနော့်လက်မောင်းကိုဖြန်းကနဲလှမ်းရိုက်တယ်/
"ဟွန့် ဘာတွေလျှောက်ပြောနေတာလဲ၊ သူများကဗိုက်ခွဲမွေးထားတာကို"
"သြော်.. ဟီး မေ့လို့ မေ့လို့.. ဒါဆိုအပျိုစစ်စစ်လေးစောက်ဖုတ်မို့ ဒါလောက်ကြပ်နေတာကိုး"
ဖြန်း..
"သွား...သိဘူး"
တစ်ချက်ထပ်ရိုက်ခံရတယ်။
ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ်.. ဗြစ် ဗြစ် ဒုတ် ဖွတ်...
"အီးးး ကျွတ်ကျွတ်.. မေ့စောက်ပတ်လေးကွဲများသွားပြီလားမသိဘူး"
"သဲ.. ရရဲ့လား.. အရမ်းနာနေပြီလားဟင်"
"ရပါတယ်... ဆက်လုပ်.. နာတော့နာတယ် ဒါပေမယ့်အရမ်းကောင်းတယ် ဆောင့် ဆောင့် ဆက်ဆောင့် အူးးးးး"
ဖွတ် ဖွတ် ဖတ် ဖတ် ကျွိ ကျွိ ဖြစ် ဖြစ်...
"သဲလေး.. မောင့်မေမေ... မောင့်မိန်းမ... သိပ်ချစ်တယ်သဲရယ် သဲစောက်ဖုတ်လေးကအရမ်းလိုးလို့ကောင်းတယ်၊ စီးပိုင် ကြပ်ထုတ်နေတာပဲ အပျိုလေးလိုပဲ သဲနာမှာကြောက်လို့ညှာလုပ်နေရတယ် သဲဆီက ပထမဆုံးအကြိမ် ပန်းဦးရသလိုပဲ သိပ်ချစ်တယ် သဲရယ်"
..................................................................................................................
မွေးမေ့ပန်းဦး ( ၉ )
(ဇာတ်သိမ်း)
"သားလေး အားးးး မေမေ့ကိုသဲလို့ခေါ်တယ်နော်"
"သဲရဲ့ နာမည်ကိုက အဖျားဆွတ်ခေါ်တော့ သဲပဲလေ။ ပြီးတော့ မောင့်အသဲ အသက်လိုချစ်လို့ အခုသဲကမောင့်မိန်းမဖြစ်နေပြီလေ မေမေလို့ခေါ်ရမှာထက် ချစ်သူတွေလိုနာမည်လေးအဖျားဆွတ်ခေါ်ချင်တာ"
"ဒါဆိုလဲ မောင့်သဘော၊ ဟုတ်သား မောင့်မိန်းမဖြစ်သွားပြီပဲနော် သဲလို့ပဲခေါ်ခေါ် မိန်းမလို့ပဲခေါ်ခေါ်ကြိုက်သလိုခေါ်၊ မိန်းမလဲမောင့်ကိုသိပ်ချစ်တယ်၊ အားးး ဖြေးဖြေးမောင်... အု..."
"မိန်းမရယ် သိပ်ချစ်တယ် အခုလိုကိုယ့်အမေအရင်းက သိပ်ချစ်တဲ့မိန်းမဖြစ်လာမယ်လို့ မတွေးမိခဲ့ဘူး ကိုယ့်အမေအရင်းကို အခုလိုလိုးရမယ်လို့မထင်ခဲ့မိဘူး၊ လိုးလို့ကောင်းတယ်မိန်းမရယ်"
"အိုးး မောင် စကားအပြောတွေသိပ်ကြမ်းတာပဲ တကယ့်ကိုပြစ်ပြစ်နှစ်နှစ် အမေနဲ့သားလိုးတဲ့အကြောင်းပြောနေတာများ၊ ကဲ...စိတ်ကြိုက်သာလိုးပေတော့ ကိုယ်မေကိုယ်လိုးလေးရေ၊ အမေကလဲသားအရင်းရဲ့အလိုးခံရတာ ကောင်းပါသတဲ့ လင်လေးရယ်"
"လိုးမှာ လိုးမှာ မပူနဲ့စိတ်ချ မိန်းမကိုသိပ်ချစ်လို့နေ့တိုင်းလိုးမှာ၊ ဗိုက်ကြီးအောင်ကိုလိုးပစ်ဦးမှာ မောင့်အတွက် သားသားလေးဖြစ်ဖြစ် မီးမီးလေးဖြစ်ဖြစ်မွေးပေးဦးနော် မိန်းမရယ်...နော် ကဲ ကဲ မောင့်ကလေးလေးတွေ အချစ် ဗိုက်ထဲထည့်ပေးလိုက်တော့မယ်"
"စွိ စွိ ဖတ်ဖတ် ဖောက်ဖောက် ဗြစ် ဒုတ် အားးးးးးထွက်ကုန်ပြီ ထွက်ကုန်ပြီ"
"အားးး မ..လဲ...ပြီးပြီ.. အူးးးးးစစ်…."
ကျနော့်ရဲ့ ပျစ်နှစ်နေတဲ့ သုက်ရည်တွေဟာ လချောင်းထိပ်ကနေ မီးတောင်ပေါက်သလိုရုန်းကန်ထွက်လာပြီး မေမေ့ရဲ့စောက်ခေါင်းမွေးလမ်းကြောင်းကတဆင့် သားအိမ်ထဲကိုအရှိန်ပြင်းစွာ ပန်းထွက်သွားခဲ့ပြီး များပြားလှတဲ့လရည်တွေဟာ စောက်ဖုတ်ဝကပြန်ပြီးယိုစီးထွက်ကျလာပါတော့တယ်။
ကိုယ့်မွေးမိခင်အရင်းရဲ့စောက်ဖုတ်ဝဟပြဲပြဲလေးထဲကနေ ကိုယ့်ရဲ့အဖြူရောင်ပျစ်ချွဲချွဲလရည်တွေလျှံထွက်ကျလာပြီး မျက်နှာမှာချွေးသီးလေးတွေစို့လို့ မောဟိုက်စွာအသက်ရှိုက်ရှူနေတဲ့ ကျနော်ကမေမေလို.ခေါ်တဲ့အမျိုးသမီးရဲ့ ပုံရိပ်လေးဟာ မျက်စေ့ထဲမှာ တသက်တာစိတ်လှုပ်ရှားဖွယ်ရာစွဲမြဲနေတော့မှာပါ။ကျနော်မေမေ့ရဲ.နှင်းဆီနှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးကိုတရှိုက်မက်မက်စုပ်နမ်းလိုက်ပါတယ်။ မေမေကလည်းကျနော့်ကျောကုန်းကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင်သိုင်းဖက်ရင်း ဆူလောင်ပြင်းပြစွာ အငမ်းမရတုန်.ပြန်နမ်းလာပါတယ်။
“သိပ်ချစ်တယ် မိန်းမရယ်…သဲရယ်….”
“သဲလည်း မောင့်ကိုသိပ်ချစ်သွားပြီကွယ်”
“သဲပြောတော့..ယောက်ျားတွေကို ကြောက်တယ်..မုန်းတယ်ဆို..”
“မေမေ..အဲ..သဲ ပြောပြခဲ့ပြီးပြီမဟုတ်လား လို.၊ ယောက်ျားတွေအားလုံးကိုကြောက်ခဲ့မုန်းခဲ့ပေမယ့်၊ ကိုယ်တိုင်မွေးထုတ်ထားခဲ့တဲ့ သားကိုတော့ တုန်နေအောင်ချစ်ခဲ့တယ်။ တခြားယောက်ျားတွေကို ဘယ်လိုမုန်းမုန်း၊ သားလေး ထက်မောင်လို.ခေါ်တဲ့ ဟောဒီ မောင့်ကိုတော့ ရင်နဲ.လွယ်ခဲ့ရတဲ့သားအရင်းဖြစ်လို. သိပ်ချစ်ခဲ့တယ်၊ ဘယ်လိုမှမုန်းလို.မရခဲ့ဘူး”
“ဒီနေ.သားရဲ့အထိအတွေ.တွေနဲ.မထင်မှတ်ပဲတွေ.လိုက်ရတော့မေမေ ဘယ်လိုဖြစ်သွားမှန်းကိုမသိဘူး၊ လုံးဝမလွန်ဆန်နိုင်တော့ဘူး၊ တစ်သက်လုံးကြောက်လှပါတယ်ဆိုတဲ့ လိင်မှုကိစ္စကို အသည်းတလှိုက်လှိုက်နဲ.ဘယ်လိုလုပ်ပြီး အရမ်းလိုချင်သွားမိတယ်မသိဘူး၊ မေမေ့ရဲ.ဒီတစ်သက်မှာ၊ ဒီလောကမှာ ယောက်ျားတစ်ယောက်ကိုချစ်မိတယ်ဆိုရင် အဲ့ဒီသူဟာ မေမေ့ရဲ့ တစ်ဦးတည်းသောသား၊ ဟောဒီကမေမေ့ယောက်ျားလေး တစ်ယောက်ထဲပါပဲကွယ်”
“ဒါဆို…ဟောဒီ မောင့်မေမေ၊ မောင့် သဲလေးနဲ. တသက်လုံး လင်မယားလိုတူတူနေသွားကြမယ်နော်…အချစ်၊ ပြီးရင်သားသား မီးမီးလေးတွေမွေးပြီး ပျော်ရွှင်တဲ့အိမ်လေးတည်ဆောက်ကြမယ်၊ ဒါနဲ. မောင်ခုနကထည့်ပေးလိုက်တာ သားလေးဖြစ်မလား၊ မီးလေးဖြစ်မလား မသိဘူး”
ကျနော့်ဒီစကားကြားတော့မေမေ့မျက်နှာလေး ရဲပဒေါင်းခတ်သွားတယ်…ကျနော့်လက်မောင်းကိုလိမ်ဆွဲပြီး..
“သားရယ် မကောင်းဘူးကွာ သိပ်ဆိုးတာပဲ၊ဘာလို့ အထဲမှာပြီးလိုက်ရတာလဲ၊ မေမေဘာတားဆေးမှထိုးထားသောက်ထားတာမရှိဘူး၊ မေမေကိုယ်ဝန်ရှိလာရင်ဘယ့်နှယ်လုပ်ကြမလဲ”
“မိန်းမကလည်းကွာ.. မောင်ကတမင်ကိုထည့်လိုက်တာ၊ မောင်တို.အခုလင်မယားလိုလုပ်ပြီး လင်မယားဖြစ်ပြီးကြပြီလေ၊ လင်မယားလိုပဲနေကြမယ်မဟုတ်လား၊ မောင် သဲနဲ. ကလေးရချင်တယ်၊ သဲကိုမောင့်ရင်သွေးလေး လွယ်ပေးစေချင်တယ်”
“သားရယ်…တို.နှစ်ယောက်ကြားမှာ ဆက်ဆံရေး ဘယ်လိုပဲပြောင်းလဲပြောင်းလဲ၊ တကယ့်အမှန်တရားက အပြင်လောကမှာ တို.တွေဟာ သားအမိအရင်းလို.သိထားကြတယ်။ ပေါ်ပေါ်ထင်ထင် ကလေးတွေဘာတွေယူပြီးနေလို.မဖြစ်ဘူးလေ…နောက်ပြီး တို.မှာက အသိုက်အဝန်းနဲ.၊ သား ဖွားဖွားတို့ အန်တီတို့ရှိသေးတယ်လေ၊ တော်ကြာ ဗိုက်ထွက်လာတော့ သူတို.ကိုဘယ်လိုပြောမလဲ၊ ရှင်းရခက်မယ်”
“သိဘူး… မောင်ကတော့မောင့်မယားလေးနဲ. တကယ့်လင်မယားလိုနေချင်တာပဲသိတယ်”
“တကယ့်လင်မယားဖြစ်ချင်တာထားလိုက်ဦး၊ ဖြစ်လို.ရတယ်၊ ဒါပေမယ့်ကလေးရှိလို.တော့မဖြစ်နိုင်ဘူး၊ မောင့်ကိုပတ်ဝန်းကျင်က မေမေ့ရဲ. သားလို.ပဲသိထားတာ၊ တကယ်လို.ဗိုက်ထွက်လာရင် ကြည့်ကောင်းအောင်၊ ဖအေပြပြီး လင်ကောင်ပေါ်အောင် တခြားတစ်ယောက်ယောက်အယူပြရတော့မယ်၊ အဲ့ဒီတစ်ယောက်ယောက်ကို မောင်လက်ခံနိုင်လား”
“အာ…ဒါတော့ဘယ်ဖြစ်မလဲ..၊ မောင့်မေမေ..သဲလေးကို ဘယ်ယောက်ျားနဲ.မှမမြင်ချင်ဘူး၊ အာ့ဆို..ဒီတိုင်း တိတ်တိတ်ချစ်နေတာကမှကောင်းသေး..”
“အဲ့လို လိမ်လိမ်မာမာ တွေးစမ်းပါမောင်ရယ်၊ ကြာကြာဝါးမယ့်သွား အရိုးကြည့်ရှောင်တဲ့၊ အပြင်မှာသားအမိ အိမ်မှာ၂ယောက်ထဲရှိတဲ့အချိန် လင်မယား ဟုတ်ပြီလား”
“ဟုတ်ပါပြီမိန်းမရယ်…ဒါဆို..နောက် အိမ်ထဲမှာရှိတိုင်း၊ မိန်းမနဲ.အမြဲလိုးကြမယ်နော်”
“ဟွန်. ဒါပဲတွေးနေ…အရူးအမဲသားကျွေးမိသလိုဖြစ်နေပြီ..ဒုက္ခပါဘဲ”
"ချစ်တာကိုး မောင့်မိန်းမရယ်"
"ကဲ...နောက်မှအတိုးချချစ်တော့ လင်လေးရေ၊ အခုတော့ မိန်းမဟိုဟာက အရမ်းကြိမ်းပြီးနာနေတယိ..၊ နားချင်ပြီကွာ..."
အဲဒါမှကွိုင်ပဲ…
နားပြီးမှနောက်တစ်ချီဆွဲမယ်လို.စိတ်ကူးထားကာမှ….၊
ဒါပေမယ့်ဟုတ်ပါတယ်လေ၊ မေမေဟာ လွန်ခဲ့တဲ့အနှစ်နှစ်ဆယ်က အိပ်မက်ဆိုးလိုအဖြစ်အပျက်တစ်ခုကလွဲပြီး၊ ဒီနေ.ညမှာမှ မင်္ဂလာဦးညကို နဖူးတွေ.ဒူးတွေ.တွေ.ကြုံလိုက်ရတဲ့ အရိုင်းသတိုးသမီးလေးတစ်ယောက်မဟုတ်လား။
စောစောကပဲ ပါကင်ဖေါက်လိုက်သလို မေမေတော်တော်နာကျင်နေတာကိုကျနော်ကိုယ်တိုင်သိနေတယ်လေ။ကျနော်.. ကိုယ့်အမေအရင်းကိုပြန်ပြီး ပန်းဦးချွေလိုက်လေသလား.....။
ကျနော့်ရဲ့အပျိုစင်မလေးမေမေကိုသနားလို့ ဆက်မလုပ်တော့ပဲ မယားအသစ်စက်စက်လေးကိုယုယစွာဖက်ပြီးအိပ်ပျော်သွားပါတော့တယ်။အိပ်မက်ထဲမှာတော့ တောက်ပပြီး ပျော်ရွှင်ဖွယ်ကောင်းတဲ့ အနာဂါတ်တစ်ခု....။
ပြီးပါပြီ။
မွေးမေ့ပန်းဦး နောက်ဆက်တွဲ
လေးလ (၄လ) ခန့်ကြာမြင့်ပြီးနောက်........
"ဘာ... နင်..နင် ဘယ်လိုပြောလိုက်တယ် မိသဲ"
ဖွားဖွားဒေါ်သက်မေ၏ ထိတ်လန့်ဖွယ်အသံနက်ကြီးက၊ အလန့်တကြားထွက်ပေါ်လာ၏။
"ဟုတ်..ဟုတ်ပါတယ်...မေမေ.."
ဒေါ်သဲဆုနွယ်၏ အထစ်ထစ် အငေါ့ငေါ့ အသံ….။
"နင့်မှာဗိုက် ၃ လရှိနေပီ ဟုတ်လား၊ ပြီးတော့ ဒါ သားမောင်နဲ့ရတာ.......? နင်ရူးနေပြီလား"
"ဟုတ်ပါတယ် ဖွားဖွား၊ သားတို့ကို ခွင့်လွှတ်ပါ။ သားနဲ့ မေမေတို့ အတူတူနေကြရင်းနဲ့ အရမ်းချစ်မိသွားကြပြီး မှားမိကြပါတယ်၊ ပြင်မရတဲ့အမှားပါဖွားဖွား။ သားတို့ မထင်မှတ်ပဲနဲ့ ဘယ်လိုမှမလွန်ဆန်နိုင်ပြဲဖစ်သွားတာပါ။ သားတို့ဖွားဖွားကို ကန်တော့ပါတယ် တောင်းပန်ပါတယ် ဖွားဖွားရယ်၊ သားတို့ကိုကူပါဦး"
ထက်မောင်မောင်ရဲ့တိုင်တည်ချက်….။
"အံမယ်လေး ဘုရားဘုရား ငါတော့သွေးတက်ပြီးလဲသေတော့မယ်ထင်တယ်၊ မိုက်လုံးကြီးလှကြချည်လား...ဟင်။ နင်တို့တွေကို မိုးကြိုးမပစ်ကြဘူးလား၊ မစားကောင်းတဲ့အသီးကိုစားကြတယ်၊ သဲဆုနဲ့ သားမောင်ရယ် မိုက်လိုက်တာ၊ ခုတော့ဘာလုပ်ကြမလဲ"
သဲဆုနွယ်ရဲ့ အစ်မကြီး ဒေါ်မြမြနွယ်ရဲ အထိတ်တလန့် အာမေဋိတ်နဲ့ မှတ်ချက်….
ဒေါ်သက်မေက ဆက်ပြောတယ်။
"နင်တို့ ခွေးဇာတ်ခင်းကြတာပေါ့လေ၊ နင်တို့ကိုယ်နင်တို့ သားအမိအရင်းကြီးဆိုတာ သတိမရကြဘူးလား၊အခုအတိုင်းဆို ပတ်ဝန်းကျင်ကို ဘယ်လိုမျက်နှာပြကြတော့မှာလည်း၊ ငါ့နှယ် သေသာ သေလိုက်ချင်တယ်နော်။ ဒီဗိုက်ပေါ်လာရင် ပတ်ဝန်းကျင်တံတွေးခွက် ပက်လက်မြောဦးတော့မယ်။ အရင် အပျိုတုန်းကလည်း အရှက်ကွဲပြီးပြီ။ မိသဲနော်… မိသဲ…."
“အားလုံးသမီးအပြစ်တွေချည်းပါမေမေ.. အီးး ဟီး ဟီး…သမီးကိုသာသတ်လိုက်ပါတော့၊ သမီးမနေချင်တော့ဘူးမေမေ၊ အီး..ဟီး ဟီး ..အင့်..”
ထက်မောင်မောင်ကတော့ ဘာလုပ်ရမှန်းမသိ၊ မျက်လုံးကြီးပြူး အံကြိတ်ပြီး လက်သီးကျစ်ကျစ်ပါအောင်ဆုပ်ထားတယ်။
"စိတ်အေးအေးထားစမ်းမိသဲ၊ ပြဿနာတစ်ခုရှိရင် အဖြေဆိုတာ ရှိရမယ်။ ဘယ်လိုရှင်းရမယ်ဆိုတာ စိတ်အေးအေးထားပြီးဝိုင်းဖြေရှင်းကြတာပေါ့၊ နော်..မေမေ"
ဒေါ်သက်မေသမီးအလတ် သဲဆုနွယ်ရဲ့ အမငယ် ဒေါ်ရီဝေနွယ်ရဲ့စကား….။
"ငါတော့အခုအချိန်ဘယ်လိုမှ စဉ်းစားလို့ မထွက်သေးဘူးဟေ့၊ ဗိုက်ပေါ်လာရင်သာ ပတ်ဝန်းကျင်ကို ဘယ်လိုမျက်နှာပြရမလဲပဲ….."
ဒေါ်သက်မေက စကားထောက်တယ်….။သဲဆုနွယ်မျက်ရည်စမ်းစမ်းနဲ့….
"ဒါဆို ဒီကိုယ်ဝန်ကို သမီးသွားဖျက်ချပါရစေ မေမေရယ်၊ မေမေတို့ တစ်ရှက်က နှစ်ရှက် မဖြစ်ရအောင်.."
"ဘာ...မိသဲ နင်ဒီစကားမျိုးပြောပြန်ပြီလား။ ဒီ အကုသိုလ်ကြီးတဲ့အလုပ်ကို မလုပ်ပါနဲ့လို့ ဘယ်နှစ်ခါ ပြောရမလဲ။ အရင်တစ်ခါကလည်း ငါမတားခဲ့ရင် သားမောင် လူတောင်ဖြစ်လာမှာမဟုတ်ဘူး၊ အရင်က ဟိုသေနာကျကြီးသွေးပါတာတောင် အကုသိုလ်မဖြစ်ချင်လို့တားခဲ့တယ်…။ အခုက အားလုံးငါတို့သွေး။ ငါ့သမီးဖြစ်တဲ့နင်နဲ့ ငါ့မြေးဖြစ်တဲ့ သားမောင်တို့ရဲ့သွေး။ ငါ့ရဲ့မြေး၊ ငါ့ရဲ့မြစ်ကလေး။ ဖျက်ဖို့စကားထပ်မပြောနဲ့။ ငါတို့နည်းလမ်းရှာကြမယ်"
ဒေါ်သက်မေက အကြီးအကျယ် ဟောက်တော့တယ်….။
"မှားပြီးလွန်ပြီးမှတော့ ကိုယ့်သမီးနဲ့ ကိုယ့်မြေးဆိုတော့လည်းဘာမှအပြစ်မပြောလိုတော့ဘူး။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် သားမောင်က အဆောင်မှာနေပြီးကျောင်းပြန်တက်၊မိသဲကိုတော့ လင်ကောင်ဖော်ပြီး ကလေးအဖေပြရအောင် တစ်ယောက်ယောက်နဲ့စပ်ပေးစားမှဖြစ်မယ်"
ဖွားဖွားဒေါ်သက်မေကသူ့အိုင်ဒီယာကိုပြောတယ်။သဲဆုနွယ်ထိတ်လန့်တကြားပြာပြာသလဲ ဝင်ငြင်းတယ်….။
"မေမေ... အဲ့လိုမလုပ်ပါနဲ့မေမေရယ်။ သမီးယောက်ကျားတွေကိုမုန်းတယ်၊ မေမေလည်းအသိပဲ၊ တခြားဘယ်သူနဲ့မှ မယူချင်ဘူး။ အခုမောင့်ကိုတောင်ကိုယ့်သားမို့လို့ တသက်လုံးမှာတစ်ယောက်ပဲချစ်ခဲ့ရတဲ့ယောကျ်ားလေးမို့လို့ အလိုနောက်ပါသွားမိတာပါ။ သမီးတခြားဘယ်ယောက်ျားကိုမှမယူဘူးမေမေ၊ ယူမယ့်အစားကိုယ့်ကိုကိုယ်သတ်သေလိုက်မယ်"
ထက်မောင်မောင်ကလည်း ဝင်ပြောတယ်…။
"ဖွားဖွားရယ်…သဲကို တခြားယောက်ျားနဲ့မပေးစားပါနဲ့၊ သားနဲ့သဲတို့သိပ်ချစ်ကြလို့ပါ၊ သားလည်းသဲနဲ့မခွဲနိုင်သလို၊ မေသဲကလည်း သားနဲ့မခွဲနိုင်ပါဘူး၊ သားတို့ချစ်ခြင်းကိုမခွဲပါနဲ့နော် ဖွားဖွား"
"ဟုတ်ပါတယ် မေမေရယ်"
ဒေါ်သက်မေဟာ ထက်မောင်မောင်နဲ့ သဲဆုနွယ်တို့ သားအမိရဲ့ ပြောစကားတွေကို နားထောင်အပြီး အသည်းယားစွာနဲ့….
"အောင်မယ်လေး.. လေး...လေး...အဖြစ်သည်းနေ၊ အချစ်သည်းနေလိုက်ကြတာ.... တစ်ယောက်ကလည်း မောင်တဲ့၊ တစ်ယောက်ကလည်း သဲတဲ့၊ နင်တို့နှစ်ယောက်ဘယ်လောက်ပဲ မခွဲနိုင် မခွဲနိုင်၊ နင်တို့က သားအမိအရင်းကြီးတွေလေ၊ လင်မယားလို အတူနေကြဖို့ ဘယ်လိုဖြစ်နိုင်မှာလဲ...ဟဲ့"
ဒေါ်သဲဆုနွယ်ရဲ့ အမနှစ်ယောက်ဖြစ်ကြတဲ့ ဒေါ်မြမြနွယ်နဲ့ ဒေါ်ရီဝေနွယ်တို့ကတော့ သူတို့သားအမိဖြစ်နေပုံကိုကြည့်ပြီးမျက်ရည်ဝဲနေကြတယ်။ သူတို့တူကိုရော သူတို့ညီမကိုရော အရမ်းချစ်ကြတာလေ။ နှစ်ယောက်စလုံးရဲ့စိတ်ဆင်းရဲမှုကို ဖြစ်မှာမလိုလားဘူး။
သူတို့ထဲကမှ ထက်ထက်မြက်မြက်ရှိပြီး တင်္ခနုပတ္တိဉာဏ်ကောင်းတဲ့ အမငယ်ဖြစ်သူ ဒေါ် ရီဝေနွယ်က….
"မေမေရယ် ဒီလိုလုပ်ပါလား၊ သဲဆုနဲ့သားမောင်တို့ကိုသိကြတဲ့ပတ်ဝန်းကျင်က ဒီမြို့ကပဲရှိကြတာ။ ရန်ကုန်မှာကျတော့ ဟိုဘက်ခန်းနဲ့ဒီဖက်ခန်းကပ်နေတာတောင် အတွင်းကျကျသိချင်မှသိကြတာ၊ ဘာသိဘာသာနေကြတာပဲ။ သဲဆုရဲ့အလုပ်ပတ်ဝန်းကျင်ကလည်း ဘာမှထဲထဲဝင်ဝင်မသိပါဘူး။ သူတို့နှစ်ယောက်ကို တရားဝင်ရုံးတက်လက်မှတ်ထိုးခိုင်း၊ အခုအိမ်ခန်းကိုပြန်ထုတ်ရောင်းပြီး၊ တခြားကိုယ်နဲ့မျက်မှန်းမတန်းမိတဲ့ ရပ်ကွက်တခုမှာပြန်ဝယ်ပြီး လင်မယားနေကြပေါ့၊ ဒီမြို့ကိုတော့ အလည်တောင်ပြန်မလာကြနဲ့ပေါ့။ ၁၀နှစ်-၁၅နှစ်ကြာရင်ကြာ၊ အတိုင်းအတာတစ်ခုထိစောင့်ပေါ့။ သဲဆုတို့မိသားစုကိုတွေ့ချင်ရင် ဒီကလူတွေပဲ ရန်ကုန်တက်ကြပေါ့၊ မကောင်းဘူးလား"
ဒေါ်မြမြနွယ်က….
"ဟုတ်တယ် ဒီနည်းပဲရှိတော့တာပဲ၊ ဖြစ်ပြီးချစ်ပြီးမှတော့ စိတ်ဆင်းရဲကိုယ်ဆင်းရဲခွဲမနေစေချင်ဘူး။ သဲဆုမှာလည်းအခုမပေါ့မပါးနဲ့၊ မွေးလာမယ့်ကလေးကိုလည်းမိရင်းဖရင်းနဲ့ သိုက်သိုက်ဝန်းဝန်းပဲနေစေချင်တယ်၊ တခြားတစိမ်းကို အဖေမငှားစေချင်ဘူး။ ကဲ..နင်တို့လည်း ဘဝရှေ့ရေးအတွက် အဆင်သင့်ပြင်ထား၊ နောက်လည်းကိုယ့်ကိုသိနေတဲ့ဒီမြို့ကို ခြေဦးပြန်မလှည့်နဲ့တော့"
ဒေါ်သက်မေ ဟင်းးးး ကနဲသက်ပြင်းရှည်ကြီးချလိုက်ပြီးတော့....
"အင်းလေ…..အဲ့ဒီလိုပဲလုပ်ရတော့မှာပဲ။ ဘယ်တတ်နိုင်မလဲ၊ ကဲ…ငါပြောသလိုလုပ်၊ သားမောင်ရဲ့သန်းကောင်စာရင်းကို ငါတို့ဆီပြန်လာထည့်ထား၊မိသဲဆုက နာမည်ပြောင်း၊ မှတ်ပုံတင်အသစ်လုပ်၊ အိမ်အသစ်မှာသန်းခေါင်စာရင်းအသစ်လုပ်၊ရုံးသွားလက်ထပ်ရင် မအေနာမည်နဲ့မယားနာမည်တူနေပြီး တော်စပ်ပုံတွေသံသယရှိသွားမှာစိုးလို့ဟေ့။ဟိုကောင်… သားမောင် နင်က ဈေးကိုပြေး၊ ကန်တော့ပွဲတစ်ပွဲဝယ်လာ အဲ့ဒီကန်တော့ပွဲနဲ့ နင့်မယားသဲဆုကိုငါ့ဆီလာတောင်း။နင်တို့လင်မယားငါ့ဆီလာကန်တော့ကြ"
အမယ်ဒါမျိုးကျ ဒေါ်သက်မေတို့က အကွက်စေ့သား...။
...........................................................................................................
အခုမှပဲကျနော်တို့ သားအမိ/လင်မယား ၂ယောက်လုံးပြုံးနိုင်တော့တယ်။
ကျနော်…မေမေ-မယားလေး သဲဆုကိုပြုံးပြီးကြည့်လိုက်ပြီး မေမေ့ရဲ့လက်ခုံနုနုလေးကိုဖွဖွအုပ်ပြီးဆုပ်ကိုင်လိုက်တော့ သဲဆိုတဲ့မေမေကလည်းရှက်ပြုံးလေးနဲ့ပြန်ကြည့်လာတယ်၊ကျနော်တို့ နှစ်ယောက်စလုံးကို အကဲခတ်ကြည့်နေတဲ့ ဖွားဖွားက မဲ့ပြုံးလေးတစ်ချက်ပြုံးပြီး ခေါင်းတရမ်းရမ်းနဲ့၊ ပြီးတော့မှတစ်ကိုယ်ထဲပြောနေသလိုနဲ့....
"ကြုံ ကြုံဘူးပေါင်တော၊် အမေနဲ့သားအရင်းချင်း ချစ်ကြကြိုက်ကြ၊ ပြန်ယူကြ၊ ဗိုက်ကြီးကြ၊ ကလေးမွေးကြနဲ့၊ အေးလေ ဖိတ်ခြင်းဖိတ် ကိုယ့်အိတ်ထဲဖိတ်တော့လည်းကောင်းသားပဲ။ ဘယ်သူ့ကိမှသွားအနှောင့်အယှက်ပေးနေတာမှ မဟုတ်တာ..."
ဖွားဖွား မြည်တွန်နေတာကြည့်ပြီး အန်တီမြနဲ့ အန်တီရီဝေတို့က တခွိခွိ ရီနေကြတယ်။
................................................................................................................................................
"ကဲ...ဒီလင်ဒီမယား အိုအောင်မင်းအောင်ပေါင်းရပါစေကွယ်။ သားသမီးတွေ မြေးတွေနဲ့စည်ပင်ပြီး သာယာပျော်ရွှင်တဲ့မိသားစုလေးဖြစ်ပါစေ"
ဖွားဖွားဒေါ်သက်မေရဲ့ ဆုပေးသံ…
ကျနော်နဲ့ ကျနော့်မွေးမေ (သဲဆုနွယ်) တို့လင်မယား ဖွားဖွားကို ခြေဦးတိုက်ကန်တော့ကြပါတယ်။ဖွားဖွားရှေ့မှာ အုန်းငှက်ပျောအစုံ ကန်တော့ပွဲကြီး...။
"ကဲ..သားမောင်၊ သားမောင်က အခုဖွားဖွားမြေးမဟုတ်တော့ဘူး၊ အမေ့ရဲ့ သားမက်ဖြစ်သွားပြီ၊အမေ့ရဲ့ သမီးလေးသဲဆုကို သားမောင်လက်ထဲအပ်ပါတယ်၊ သစ္စာရှိရှိ ချစ်ချစ်ခင်ခင်ပေါင်းပါနော်၊ အိမ်ထောင်ဦးစီးပီသစွာ အစစအရာရာ ကာကွယ်စောင့်ရှောက်ပါနော်၊ စိတ်ချမယ်နော်သား"
"စိတ်ချပါအမေ၊ အမေ့သမီးသဲကို သားရဲ့အသက်အသည်းနှလုံးနဲ့ထပ်တူ ချစ်သွားစောင့်ရှောက်သွားပါမယ်"
"သာဓု သာဓု သာဓု"
မေမေသဲလေးကိုကြည့်လိုက်တော့ နှင်းဆီရောင်မျက်နှာလေးနဲ့ ချစ်စဖွယ်ပြုံးပြလို့နေပါတယ်။
"မေမေ"
"ဟင်....ဘယ်လိုကြီးလဲ လင်မယားအဖြစ် အခုပဲ အမေက ဆုပေးခဲ့ပြီးပြီလေ ဘယ့်နှယ် မေမေလာခေါ်နေရပြန်တာလဲ"
"သြော် ဒီကစပြီးရှေ့ကို တရားဝင်လင်မယားအဖြစ် တသက်လုံးနေသွားကြရတော့မှလေ၊ အခု မေမေလို့အားရပါးရ တဝကြီးခေါ်ထားလိုက်ချင်လို့"
မေမေအားရပါးရပြုံးလိုက်ပါတယ်။
"မေမေ့သားရယ်၊ သားဟာ မေမေ့ရဲ့ထာဝရ သားပါ၊ သားကြိုက်တဲ့အချိန်မေမေလို့ခေါ်နိုင်ပါတယ်။ သားရဲ့အမေအဖြစ်က မပြောင်းလဲသွားပါဘူး။အခု မေမေက သားရဲ့ချစ်မယားလည်းဖြစ်သွားပြီဆိုတော့ မေမေပဲခေါ်ခေါ်၊ သဲ၊ အချစ်၊ မိန်းမ၊ မယားလေး ကြိုက်သလိုသာခေါ်တော့....ဟိ..ဟိ.."
ဖွားဖွားတို့အိမ်အပေါ်ထပ်က ကျနော်တို့ညားကာစမောင်နှံအတွက်ပြင်ထားပေးတဲ့ အခန်းလေးထဲမှာ လင်မယား ၂ ယောက် တွတ်ထိုးနေကြတာပါ။
ဒါဖြင့်...
"မောင့် သဲ မေမေ မယားလေးရေ"
"ရှင်...ရှင့် မေမေ့ မောင် လင်လေးရယ်"
"ချစ်တယ် မိန်းမရယ်"
"မောင့်ယောက္ခမကြီးကလည်းသဘောတူလိုက်ပြီ၊သဲတို့တွေ တရားဝင်ချစ်လို့ရကြပြီ၊ တရားဝင်လည်းလင်မယားလိုနေခွင့်ရကြပြီ၊ မောင်လိုချင်တဲ့ ဘေဘီလေးလည်း သဲဗိုက်ထဲမှာရှိနေပြီ၊ ဘာလိုသေးလဲမောင်ရယ်"
“လိုတာပေါ့”
“ဘာလဲ”
“အခုပဲဟိုဟာကြီးကိုလိုချင်တယ်…”
“သွား…နှာဗူး... အု... အမေ့..”
မေမေ့ စကားမဆုံးခင် မေမေ့ကိုအတင်းဖက် ကစ်ဆင်ဆွဲပြီး လက်ကမေမေ့ပေါင်ကြားထဲရောက်သွားပါတော့တယ်။
"အိုးးးမောင်ရယ် ဖြေးဖြေး၊ အရမ်းမကြမ်းနဲ့သိလား၊ တော်ကြာဘေဘီလေးထိခိုက်သွားဦးမယ်…"
"မောင် ဆေးပညာပေးစာအုပ်တွေ ဖတ်ဖူးပါတယ်၊ ကိုယ်ဝန်မရင့်ခင် ၃, ၄-၅ လလောက်တော့ ဆက်ဆံလို့ရသေးတယ်တဲ့၊ မောင်ဖြည်းဖြည်းလုပ်မှာပေါ့၊ မောင်က နားရွက်လေးမေ့ကျန်မှာစိုးလို့ သေချာအောင် ထပ်တပ်ပေးမလို့ပါ"
"ဘာ...နားရွက်တပ်မယ်...ဟလား၊ ပေါက်ကရပြောဦး..၊အဲ့ဒီနားရွက်တပ်မယ့်အတံကြီးကို လိမ်ချိုးပလိုက်မယ် ကဲ...ကဲ..."
"အားးးးးးးလုပ်ကြပါဦးဗျို့… မိန်းမ ကျနော့်ညီလေးကို နှိပ်စက်နေပါတယ်ဗျ"
"အဟမ်း...အဟမ်း"
အောက်ထပ် တစ်နေရာက ချောင်းဟန့်သံထွက်လာလို့ ကိုယ့်အိမ်အောက်မေ့လို့ စိတ်လွတ်သွားတဲ့ ကျနော်တို့လင်မယားကိုယ်ရှိန်သပ်လိုက်ရပါတယ်။ ဒီညတော့ ကပ်တိုးလေးနဲ့ပဲကျေနပ်ရတော့မပေါ့……။
ကဲ…အဲဒါပါပဲဗျာ။
ကျနော်တို.မိသားစု၊ အိမ်ထောင်စုလေးရဲ့ သာယာတဲ့ဘဝကလေး ဘယ်လိုအစပျိုးခဲ့တယ်ဆိုတာ၊ ဒီနောက်ဆက်တွဲအပိုင်းလေးဖတ်မှလည်း ပြည့်စုံတော့မပေါ့…။
................................................................................................................
ဒီတစ်ခါ တကယ်ပြီးပါပြီ။
HAPPY ENDING
ကျေးဇူးအများကြီးတင်ပါသည်။
ဖိုးလမင်း
