မီးကိုစားတဲ့ ပိုးဖလံများ (စ/ဆုံး)

မီးကိုစားတဲ့ ပိုးဖလံများ (စ/ဆုံး)

နရသူ ရေးသည်။

ဇင်မာလွင်နှင့်ဝင့်ဝါခိုင်တို့ တစ်ကျောင်းတည်းအတူ တက်နေကြပေမယ့် တော်ရုံနှင့်မဆုံဖြစ်ကြပေ။ အတန်းချင်းတူပေမယ့် A ခန်းနှင့် B ခန်း စာသင်ခန်းချင်း မတူကြတာကြောင့်လည်း ပါပေလိမ့်မည်။ ယခု တွေ့မယ့်တွေ့ကြတော့လည်း သူမတို့ နှစ်ယောက်က မျက်နှာပူလောက်စရာ အဖြစ်မျိုး နှင့်ကြုံရပြန်သည်။

ဇင်မာလွင်ရော သူမပါ ဘဲကိုယ်စီနှင့် မောင်မယ်စုံတွဲတို့ ချစ်ပွဲ နွှဲလေ့ရှိကြရာ မြို့လယ်ခေါင်ရှိ ဘိတစ်ခုထဲမှာ လာရောက် ဆုံတွေ့ဖြစ်ကြတာ အံ့သြလောက်စရာပင်။ ဇင်မာလွင်နှင့် ဝင့်ဝါခိုင် အတွဲနှစ်တွဲက ဖြစ်ချင်တော့ အခန်းချင်း ဘေးချင်းကပ်ရက်ဖြစ်နေခဲ့ကြပြီး တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် မသိချင်ယောင်ဆောင်နေလို့ လည်း မရတာ့ ပါချေ။

ဇင်မာက သူနှင့်အတန်းတူ မျိုးမြင့်လှိုင်နှင့် အတူပါလာခဲ့သလို ဝင့်ဝါခိုင်ကလည်း သူမထက် အသက်နှစ်နှစ်လောက် ပိုကြီးသည့် အတန်းစာမေးပွဲ တဘုန်းဘုန်းကျလေ့ ရှိသူ ကျောင်းပျော်ကျောင်းဆွေးကြီး စိန်သောင်းနှင့် အတူ ဒီတည်းခိုခန်းကို လိုက်ပါလာခဲ့ကြပေသည်။

မျိုးမြင့်လှိုင်နှင့် စိန်သောင်းကလည်း တစ်ယောက်အကြောင်းတစ်ယောက် အတွင်းသိ အစင်းသိတွေ။

သူတို့ ချခဲ့ကြသည့် စော်တွေပေါင်းလည်း မနည်းတော့ ပြီ။နှစ်ယောက်စလုံး အောက်လိုင်းသန်ပြီး ဏှာထန်ကြသူတွေပီပီ အရပ်သူ မရှောင် ကျောင်းသူ မရှောင် ဖာသည်မ မရှောင် အပျိုအအိုမရွေး အစုံကစ်ကြသူတွေဖြစ်သည်။

မျိုးမြင့်လှိုင် ဆိုလျှင် ရုပ်ရည်လည်းရှိ သူဋ္ဌေးသားလည်းဖြစ်ပြန်တာမို့ စွံ လိုက်သမှ ( … …) သင်သည့် ဆရာမတောင် မချန်သူဖြစ်သည်။ သူ့အဖေက နိုင်ငံခြားသင်္ဘောလိုင်းတစ်လိုင်းမှာ မာလိန်မှူးအဆင့် ရှိသူဖြစ်ရာ တော်တော်ကလေး သုံးနိုင်ဖြုန်းနိုင်သည်။

စော်လည်း တော်တော်ကြည်သလောက် တစ်ယောက်ကိုမှလည်း အလွတ်ပေးခဲ့သူ မဟုတ်ချေ။ အထာပေးလို့ ကတော့ (… …) လေး လည်းမကျန်အောင် ဆော်မည်ဟူ၍ ကြွေးကြော်လေ့ ရှိသူပဲ ဖြစ်သည်။

ဒု သ န သော မကြောက်သူဟူ၍လည်း ပြောနိုင်ပါသည်။

သူတို့ နှစ်ယောက်ချင်း အတူချိန်းပြီးတော့ စော်တစ်ပွေ နှစ်ပွေ ခေါ်ဖိုက်တာမျိုးလည်း ရှိတတ်ကြသည်။ အခြားသူငယ်ချင်းတွေ ပါသည့်အခါလည်း ပါသည်။ နှစ်ယောက်တည်းလည်း ဖြစ်ချင်ဖြစ်မည်။

ပန်းခြံထဲရော တိရစ္ဆာန်ရုံ ကလေးကစားကွင်းနှင့် တည်းခိုခန်းတွေမှာပါ နာရီပိုင်းအလိုက် ဆက်ရှင်ဝင်ပြီးတော့ စော်ချလေ့ ရှိကြသူတွေ ဖြစ်သည်။

ဒါကြောင့်လည်း ရှစ်တန်းနှစ်လောက်ကတည်းက စာမေးပွဲအခါခါကျပြီး နှစ်နှစ် တစ်တန်းလောက် နေလာခဲ့ကြတာ ခုဆိုလျှင် ဆယ်တန်း အပြင်ဖြေ ဖြစ်ဖို့တောင် ၁၀၀ ရာနှုန်း သေချာသလောက် ရှိနေချေပြီ။

ဒီနေ့ လည်း ကျောင်းမှာ သူတို့ အသင့်ချုပ်ပြီး ဖြစ်သည့် ဇင်မာလွင်နှင့် ဝင့်ဝါခိုင်လို ရွက်ပုန်းသီးတွေထဲက ခပ်ထထခပ်ရွရွ ကောင်မလေးနှစ်ယောက်ကို တစ်ယောက်စီကိုင်ပြီး သူတို့ သွားလာနေကျနေရာကို ခေါ်ဆောင်လာခဲ့ကြပေသည်။

အဆင်ပြေလျှင် စော်ချင်းလဲချမည်ဟုလည်း မျိုးမြင့်လှိုင်ကပြောထားသည်။

………................................

ဇင်မာလွင်တစ်ယောက် အိပ်ခန်းကျဉ်းကလေးထဲမှာ မျိုးမြင့်လှိုင်နှင့်အတူ ရှိနေသည်။

မျိုးမြင့်လှိုင်က ရောက်ရောက်ချင်းဆိုသလို သူမကို ကုတင်ပေါ်သို့ ဆွဲတင်ပြီး သူမကိုယ်ပေါ်က အဝတ်အစားများကို ချွတ်စေ၍ သူလည်း ကိုယ်ပေါ်မှာရှိသမျှ အင်္ကျီရော ပုဆိုးကိုပါချွတ်ကာ နှစ်ယောက်သား ကိုယ်လုံးတီး အနေအထားဖြင့်ပင် တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက်ဖက်၍ နမ်းကြစုပ်ကြ ဘာဂျာရော ပုလွေရော စုံနေအောင် ကိုင်လိုက်ကြပါသည်။

တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် ရင်းနှီးပြီးသားသူတွေဖြစ်ကြတာမို့ ဇင်မာလွင် သူ့အထာကို နပ်နေချေပြီ။

မျိုးုမြင့်လှိုင်က သူမစောက်ပတ်ကို ဘာဂျာကိုင်ရတာကို မက်မက်စက်စက်ရှိလှသလို သူ့လီးကို ပုလွေမှုတ် စုပ်နမ်းပေး တာကိုလည်း အလွန်အင်မတန် စွဲလန်းနှစ်ခြိုက်လေ့ရှိသူဆိုတာ ဇင်မာလွင်ကောင်းကောင်းကြီး သဘောပေါက်နားလည်ပြီး ဖြစ်ပေသည်။

မျိုးမြင့်လှိုင်၏လီးမှာ ဏှာသန်သူပီပီ လဒစ်ထိပ်ခေါင်းက မှိုပွင့်လို ကားကားကြီးဖြစ်၍ လီးဒစ်အရင်းနားကပ်လျက် လီးကိုယ်ထည်အပေါ်ထိပ်နားမှာ ဂေါ်လီသီးတစ်လုံးကို ပြူးနေအောင် ထည့်သွင်းနှစ်မြုပ်ထားသည်။

လီးက လုံးပတ်လည်းတုတ်ကာ အရှည် ၇ လက်မခန့် ရှိမည်ဖြစ်ပြီး ဆယ်ကျော်သက်အရွယ်မျှသာဖြစ်သော ဇင်မာလွင်အနေနှင့် သူ့လီးဒဏ်ကို မျော့နေအောင် ခံစားရလေ့ ရှိကာ ထိုအရသာကိုပင် သူမမှာ တမ်းတမ်းစွဲကြီးဖြစ်နေခဲ့ရပါသည်။

သူမအနေနှင့် မျိုးမြင့်လှိုင်ဘာလုပ်ချင်ချင် အစွမ်းကုန်လိုက်လျောသည်မှာလည်း ထိုလီးကြောင့်ပင် ဖြစ်သည်။

" ငါ လိုးချင်ပြီ ဇင်မာ နင်အဆင်သင့် ဖြစ်ပြီလား "

" ရတယ် လိုးလေ ကိုမျိုး … လီးကတောင်နေတာ  …ထိပ်မှာ အရည်တွေတောင်စို့နေပြီ ဇင်မာ …  ပေါင်နှစ်ဖက် ဖြဲပေးမယ် "

ဇင်မာလွင်က ပြောလိုက်ပြီး ကုတင်ပေါ်မှာ သူမပေါင်တန်နှစ်ဖက်ကို ဖြဲကား၍ ပက်လက်လှန်ကာ လှဲအိပ်ပေးလိုက်လေသည်။

ဇင်မာလွင်၏စောက်ပတ် ဖောင်းအိအိကလေးမှာလည်း အရည်များရွှဲစိုနေပြီဖြစ်သည်။ မျိုးမြင့်လှိုင် အနှူးကောင်း တာကြောင့်ရော သူမကိုယ်နှှိုက်ကိုက အလိုဆန္ဒပြင်းပြ ထက်သန် နေတာကြောင့်ရော ယခုလို အရည်တွေ ထိန်းမနိုင်သိမ်းမရ ထွက်နေတာပဲ ဖြစ်ပေလိမ့်မည်။

ဇင်မာလွင့်စောက်ပတ်က အမွှေးအမြင်ခပ်ပါးပါးကလေးသာ ပေါက်နေသည်။သူမ၏ဖြူစင်ဝင်းမွတ်သော အသားအရေနှင့် စောက်ပတ်အုံဖောင်းမို့မို့ကလေးမှာ ရဲတွတ်နေသလိုဖြစ်ပြီး ကြွကြွရွရွလေးရှိနေကာ စောက်ရည်များရွှန်းလဲ့လျက် မျိုးမြင့်လှိုင်က သူမ၏စောက်မွှေးအုံကလေးကို လက်ဖြင့်အသာဖွ၍ ဆုပ်ဆွဲကစားလိုက်ရင်း သူ့လီးဒစ်ထိပ်ဖူးကြီးကို စောက်ပတ်အပေါက်ဝကလေးမှာ အသာတေ့၍ ဖိနှစ် ထိုးဆောင့်သွင်းပေးလိုက်သည်။

" ဖွပ်  စွပ် ဗြွတ် … "

" အ … အ ရှီး  အင့်     …   အင်းးး "

ဇင်မာလွင် မေးကလေးမော့၍ သွားပြီး အံကိုတင်းတင်းကြိတ် ထားလိုက်မိ၏။မျိုးမြင့်လှိုင်လီးက တစ်ထစ်ချင်းတစ်ရစ်ချင်း စောက်ခေါင်းကလေးထဲ တိုးဝင်လာပြီး လီးတဆုံး ရောက်လုနီးဖြစ်သွားသည်။ သူကတစ်ချက်ချင်းပင် ဖင်ကိုကြွ၍ ကြွ၍ဆောင့်လိုးနေပါသည်။

" ကောင်းလား ဇင်မာ ငါလိုးတာ ကောင်းတယ်မဟုတ်လား "

" အင်းဟင်း ဆောင့် ဆောင့်ပေးပါ မြန်မြန် ကိုမျိုးဂေါ်လီကြီးက အထဲမှာ တစ်မျိုးကြီးပဲ ကိုမျိုးရ ယ် "

" ဘယ်လို တစ်မျိုး ဖြစ်တာလဲ "

" အထဲမှာ တလိမ့်လိမ့်နဲ့ နေတာကိုပြောတာ စောက်ပတ်လည်း ပို ရွ ရွလာသလိုပဲ ဟင့် ဟင့် ဟင့် "

ဇင်မာလွင်က ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပင် ပြောလိုက်ပါသည်။

အမှန်တကယ်လည်း သူမစောက်ပတ်မှာ အရွကြီး ရွလျက်ရှိချေပြီ။ မျိုးမြင့်လွင် သူ့လီးကို ရက်စက်စွာပင် စောက်ခေါင်းကလေးထဲ အရင်းရောက်အောင်ထိုးသွင်းကာ သူမစောက်ခုံကြီးကို ဖိကပ်ထားလိုက်ရာက အထက်လှန်အောက်ထိုး ပင့်၍တစ်မျိုး ဘေးတစောင်းညှောင့်၍ တစ်ဖုံ သူ့ကိုယ်ကို ဇင်မာလွင့် ကိုယ်လုံးကလေးနှင့် ကပ်၍ ဂေါ်လီလီးအားကိုးနှင့် ဖိကြိတ် ညှောင့်လိုးပေးနေသည်။

ဇင်မာလွင် အသည်းခိုက်အောင်ပဲ ကောင်းသွားသည်။ လီးကတစ်ကြပ်နေကာ ဂေါ်လီလုံးက ချက်ကောင်းကိုထိမိသွား၍ ဖီလင်တွေ တလိမ့်လိမ့်တက်လာသည်နှင့် သူမဖင်ကလေးနှစ်ဖက်ကို ကော့ကော့ကြွကြွလုပ်၍ စောက်ဖုတ်ကိုဖွင့်ပေးထားလိုက်ရင်း အောက်ကနေ ဆတ်ကနဲဆတ်ကနဲ ကော့ပင့် ဆောင့်လိုး ပေးလာပါသည်။

" အင့် အ အင့် အင့် ဆောင့်  ဆောင့်ပေး ကိုမျိုး အား ကောင်းလိုက်တာ ကောင်း  ကောင်းတယ် လိုးပါ လိုးပေး ဟင့်အိအိ  အင့် အင့်  "

" ဖွတ် စွပ် …ဖတ် ဗွပ် … ဖွပ် စွိ ဇွပ် … ဖွပ် ဘုတ်ဘတ် …   ဗွပ်  "

စောက်ရည်သံတွေ နားရှက်စရာကြားနေရပါသည်။

" အ အသံ တွေ ထွက်  ထွက် လိုက်တာ  မျိုး  ရယ် "

ဇင်မာ ညည်းပြော ပြောသည်။ တစ်ဖက်ကလည်း သူ့ကို အကော့မပျက် ဂရုတစိုက်ပင် သူ့ဆောင့်လိုးချက်အတိုင်း လိုက်လိုက်ပြီး ဖင်ကို ကော့ကော့ထိုးပေးနေပေသည်။ လီးအဝင်အထွက် မြန်လာ သွက်လာသည်။ဇင်မာလွင် မဟန်တော့ဘဲ ကိုမျိုးရင်ဘတ်ကို လက်ဖဝါးလေးနှင့်တွန်း၍ တအားအား တအီးအီး အော်ညည်းရင်း တစ်ကိုယ်လုံးထွန့်လူး ကော့ပျံလာခဲ့ပါသည်။

ဒီအချိန်က အချိန်ကောင်းပင် … ။

မျိုးမြင့်လှိုင် ဇင်မာလွင့်စောက်ပတ်ထဲက သူ့လီးကို ရုတ်တရက် မပြောမဆို ဆွဲချွတ်ထုတ်လိုက်သည်။

" ဟင် ဘာ  ဘာလို့  ချွတ်ရပြန်  တာလဲ   အို  … အို   … ကိုမျိုး  "

" ငါ နင့်စောက်ဖုတ်ကို ယက်ချင်သေးလို့ ဇင်မာ ဒီလိုအချိန်မှာ နင့်စောက်ပတ်က ထွက်လာတဲ့ စောက်ရည်တွေဟာ အရသာအရှိဆုံးပဲ "

ဆိုပြီး ဇင်မာလွင်ပေါင်ကြားထဲ ခေါင်းတိုးဝင်၍ စောက်ပတ်တဝိုက်မှာ ရွှဲရွှဲယိုအောင်စိမ့်ထွက်နေသော စောက်ရည်များကို တရှိုက်မက်မက် စိမ်ပြေနပြေပင် စုပ်နေလိုက်ပါလေသည်။ ဇင်မာလွင် ငယ်သံပါအောင် အော်ဟစ်ငိုချင်စိတ် ပေါက်သွားမိတော့သည်။

" စုပ်ချင်လည်း စုပ်ပါ မြန်မြန် အ  အ အားးးး ဇင်မာ့  …စောက်  …စောက်ပတ်ကို လည်း လိုးပေးပါဦး နော် ကိုမျိုး "

" လိုးပေးမှာပေါ့ ဇင်မာ …နင် … လီးနဲ့ ပက်ပက်စက်စက် အလိုးခံရတာ ကြိုက်တယ် မဟုတ်လား "

" ကြိုက်တယ် လီးနဲ့ လိုးတာ ဘယ်မိန်းမ မကြိုက်ဘဲ နေမလဲ "

" ငါ့ လီးနဲ့ လိုးပြီးရင် ကော ဟိုကောင့် လီးနဲ့ထပ်ပြီး အလိုးမခံ ချင်ဘူးလား "

" ဘယ်ကောင် လဲ ဘယ်သူ့ကို ပြောတာလဲ"

" ဟိုဖက်ခန်းကကောင်လေ စိန်သောင်းကိုပြောတာ ဒီကောင်လည်း လီးကဒစ်ကြီးအကြီးကြီးနဲ့ ဝင့်ဝါ စောက်ပတ်ကွဲအောင် လိုးမှာ   သိလား … ဟင်းဟင်း "

" သူ … သူ …ဘာပြောလို့လဲ "

" နင့်ကို လိုးချင်တယ် တစ်ချီပေးလိုးတဲ့ "

" ……  ကို  ……မျိုး ဘာ … ဘာ ပြန် ပြောလိုက် … လဲ ဟင် "

" ငါပြောလိုက်တယ် နင်လက်ခံရင် လိုး လို့ … နင့်စော်လည်း ငါလိုးမယ် ပြောပေးစမ်းဆိုပြီး ပြောလိုက်တယ် "

" အို "

" နင် သူ့ လီးကို ကြည့် မလား အလိုးရောခံချင်လား … ပြော ဇင်မာ … "

ဇင်မာလွင် တဏှာအရမ်းကြွနေရပြီ။ ဒီတစ်ယောက်နှင့်လည်း အလိုးခံသည်။ဟိုတစ်ယောက်လည်း သူမကို လိုးချင်သည် တဲ့။ကြည့်ရတာ သူတို့ ယောက်ျားချင်း သိပ်ပြေလည်နေကြပုံ ရသည်။

" သိ   ဘူး  …ကိုမျိုး သဘောပဲ ကွာ သူ လိုး ဆိုရင်လည်း  လိုး ပေါ့ ဟို  ဟို ဝင့် …ဝင့် ဝါ ကရော ဘာပြောမလဲ မသိဘူးနော် "

ဇင်မာလွင် ဇဝေဇဝါကြီး ဖြစ်နေဟန်တူပေသည်။

" အိုးး သူက ဏှာဒီလောက်ထန်တဲ့ မိန်းမပဲဟာ ငါ သူ့ကို အချိန်မရွေးလိုးလို့ရတယ် ဟိုကောင်စိန်သောင်းကို အားနာလို့ လက်ရှောင်ပြီးနေတာ သူက လူကို စိုက်ကြည့်လိုက်ရင် လီးနေရာကိုပဲ အရင်ကြည့်တာလေ လီးကောင်းရင်ခံမှာအသေအချာပဲ ဟင်း ဟင်း ဒီနေ့တော့ တွေ့ကြပြီပေါ့ကွာ ကဲ ကဲ နင့်စောက်ပတ်ကို ဖြဲထားပေးတော့  ဇင်မာရေ ငါ့ လီးလည်း လိုးချင်လွန်းလို့ လချောင်းတစ်ခုလုံးပေါက်ထွက်မတတ်ဖြစ်နေပြီ"

မျိုးမြင့်လှိုင် ပြောလည်းပြော ဇင်မာလွင်ကို ပေါင်နှစ်ချောင်းဖြဲကားစေလိုက်ပြီး သူကိုယ်တိုင်လည်း စိတ်ထန်နေပြီဖြစ်၍ သူမစောက်ပတ်ကလေးထဲသို့ လီးကိုတရှိန်ထိုးကြီး ဆောင့်လိုးသွင်းလိုက်ရင်း တဇွပ်ဇွပ် တဖွပ်ဖွပ်နှင့်နေအောင် အဆက်မပြတ်ကြီး ဇယ်ဆက်သလို ဆောင့်ကာဆောင့်ကာ နေလေတော့၏။

" အား အ  အိ  အိ အ ဖြေး ဖြေး နာနာတယ် ကိုမျိုး လူကို အသေလိုးသတ်နေတာလား အိအီး ဟီးးး အီးးးး "

" ဇွပ် ဖွပ် ဖွပ် … ဘွတ်… ဖတ် ဘတ် ဘွတ်   … ဘွပ်  ဖွပ် …  ဘတ် ဗွပ် "

အသံတွေက ဆူညံပေါက်ကွဲစွာ ထွက်ပေါ်နေပေသည်။

မျိုးုမြင့်လှိုင်တင်ပါးနှစ်ဖက်က နိမ့်လိုက်မြင့်လိုက်နှင့် သူ့လက်နှစ်ဖက်က ဇင်မာလွင်၏ ဖင်သားအိအိကြီးတွေကို ဖျစ်ညှစ်ဆုပ်ဆွဲကာ အားရပါးရကြီး အပေါ်စီးကနေ ဖိဆောင့်လိုးချလျှက် ဇင်မာလွင်ကလည်း သူမကို အပီအပြင်ဆောင့်လိုးပေးနေသည့် မျိုးမြင့်လွင်ခါးကို တင်းတင်းကြီးဆွဲဖက်ကာ  အောက်ကနေ အသည်းအသန်ပင် ကော့ညှောင့် ပေးနေပါသည်။

နှစ်ယောက်သားလိုးဆောင့်မှုက အချက်ပေါင်းရာကျော်လာပြီဖြစ်သည်။ မျိုးမြင့်လှိုင်၏လိုးအားသန်မှုကို ဇင်မာလွင် တအံ့တသြဖြစ်ရသလို သူ၏ဂေါ်လီလီးက စောက်ဖုတ်နံရံများကို အကြမ်းပတမ်း ပွတ်ဆောင့် ပေးမှုအား ကြံ့ကြံ့ခံနိုင်စွမ်းသည့် ဇင်မာလွင်၏အလိုးခံနိုင်ပုံကို မျိုးမြင့်လွင်တစ်ယောက် လက်ဖျားခါ သွားမိလေသည်။

ပထမအကြိမ်လိုးစဉ်က ဇင်မာလွင် အကြောက်အကန် အော်ဟစ်ရုန်းကန်ပုံကို ပြန်လည်မြင်ယောင်မိသေးသည်။ သူမစောက်ဖုတ်က သွေးထွက်အောင် ခံခဲ့ရသည်။

အထူးသဖြင့် ဂေါ်လီလုံး၏ပွတ်တိုက်မှုကိုခံရသော စောက်ဖုတ်အတွင်းသားများက စုတ်ပြတ်သတ်မတတ် နာကျင်မှု ဝေဒနာခံစား ရပြီး နှစ်ရက်သုံးရက်လောက် အထိ လမ်းမလျှောက်နိုင်ဖြစ်ကာ ကျောင်းလည်းမတက်နိုင်ခဲ့ပေ။ ခုတော့ လိုးသက်ကလေး နည်းနည်းရလာပြီး လိုးသည့်အကြိမ်ပေါင်းလည်း မနည်းတော့တာကြောင့် သူမအနေနှင့် ဒီဂေါ်လီလီး၏အရသာကို ကောင်းကောင်းကြီး ခံစားတတ်နေပြီလို့သာ ပြောရတော့မည်။

" ဇင်မာ့ ခြေထောက်ကို ထမ်းပြီး … လိုးပါလား ကိုမျိုး "

" ကောင်းတယ် … အဲဒါမှ လီးအဝင်ပိုနက်မှာ ပေါ့ ခြေထောက်မြှောက်ပေးလိုက် … ဇင်မာ "

ဇင်မာလွင်ခြေနှစ်ဖက်ကို မြှောက်ကာ သူ့ပုခုံးပေါ်ပစ်တင်လိုက်သည်။ သူမစောက်ပတ်ထဲက လီးကို မကျွတ်စေဘဲ ခါးအားသန်သန်နှင့်မျိုးမြင့်လှိုင် ဆက်လိုးပေးသည်။ သူမပေါင်တန်နှစ်ဖက်ကို လက်နှင့်အားပါးတရ ဆုပ်ကိုင်၍ စောက်ပတ်ကို ဟဟပြဲပြဲကြီးဖြစ်စေကာ သူ့လီးဒစ်ကို အဆုံးအထိနှစ်သွင်း၍ ဂေါ်လီလီးကြီးကို ထိုးလိုက်ဆောင့်လိုက်လုပ်ရင်း တရစပ် မွှေ့လိုးပေးနေခြင်းပဲ ဖြစ်သည်။

" ကောင်းလား ဇင် မာ "

" အ အာ့ ကောင်းတယ် အရမ်းကောင်းတယ် ထိတယ် ကိုမျိုး ရယ် အာ့ အိ … အိ အ အားးး "

အချက်လေးဆယ်လောက်အရောက်မှာ သူ့လီးတင်းမာမှုက အဆမတန်မြင့်မားလာပြီး သုက်ထွက်ချင်သလိုဖြစ်လာသည်။

အာရုံပြောင်းသည့်အနေနှင့် သူမ၏အပေါ်ငေါ့ထောင်၍နေသော နို့အုံအိအိလေးနှစ်မြွှာရဲ့ထိပ်က ကျစ်ခဲသေည့် နို့သီးခေါင်းလေးနှစ်ခုကို တစ်လှည့်စီ ငုံခဲ၍ စို့စို့ ပေးနေမိသည်။

နို့ အစို့ ခံလိုက်ရသဖြင့် ဇင်မာလွင်လည်း သူမ၏စောက်ခေါင်းလေးထဲက စောက်ရည်ကြည်များ ပိုမို စိမ့်ထွက်လာသလို တစ်မျိုးကြီးခံစားလိုက်ရကာ ဖီလင်တွေတရိပ်ရိပ် တက်လာခဲ့ရပြန်ပါသည်။

" ဇင်မာ … ကိုယ် … ပြီးချင်ပြီ ဖင်ကို အောက်ကနေ … လက်နဲ့ထောက်ပြီး မြှောက်ပေးထားနော် အမုန်းဆောင့်ချင်လို့ "

" ဆောင့် ကိုမျိုး ဇင်မာ စောက်ပတ်ထဲမှာလည်း အရမ်းရွနေပြီ အပြီးသာ … လိုးပေတော့ ကြမ်းကြမ်း  လိုး … လိုးစမ်း … မညှာနဲ့ … ဆောင့် … ဆောင့် တအားဆောင့်   အင်း   ထိ ထိတယ် အင်း ဟင်း  … အင်း  "

ဇင်မာလွင် ခါးလေးကို ကော့ကော့ထိုးပေးလာ သည်။ သူ ကလည်းအဆက်မပြတ် ဖိဖိ ဆောင့်ချ၍ မိနစ်နှစ်ဆယ်လောက်အကြာမှာ နှစ်ယောက်စလုံး ထိန်းမနိုင်သိမ်းမရဖြစ်လာခဲ့ကြပြီး …

" အား  ကို ကိုမျိုး  ဆောင့်ဆောင့်ပေး …  လိုး ပါ တအားလိုးပေးစမ်းပါ…  အ  အား…   အား  … "

ဆိုပြီး ဇင်မာထွန့်ထွန့်လူးကာ စောက်ရည်များ လွှတ်ကနဲလွှတ်ကနဲ ပန်းထွက်သွားသလို သူလည်း လရည်တွေ တဗြစ်ဗြစ်သွန်၍ ညှစ်ထုတ်ပစ်လိုက်ရင်း ဂေါ်လီလီးကို သူမစောက်ခေါင်းလေးထဲ တဆုံး ဖိနှစ်ကာ လေးငါးဆယ်ချက်လောက် ဆက်ညှောင့်ပေးလိုက်ရာက ခဏအကြာမှာ ငြိမ်ကျသွားရတော့ သည်။

နှစ်ယောက်သား ခေတ္တခဏ အမောဖြေ၍ နားလိုက်ကြသည်။

ဇင်မာလွင်က ကိုမျိုးရင်ခွင်ထဲမှာ လဲလျောင်းရင်း မှိန်းနေရာက သူ့ လီးကို ဟိုဆုပ်ဒီနယ်လုပ်ကာ လှည့်ပတ် ကိုင်တွယ်ကြည့်နေပြီး …

" ကိုမျိုးလီးက  နဂိုကကြီးရတဲ့ အထဲ ဂေါ်လီထည့်ထားတော့ အခံရသိပ်ခက်တာပဲ ဟောဒီအလုံးကြီးက တလိမ့်လိမ့်နဲ့ သိပ်ကို အသည်းယားဖို့ ကောင်းတယ် "

ဆိုပြီး လီးချောင်း၏ အပေါ်ဖက်ထိပ်နားဆီမှ ပြူးထွက်နေသော တစ်လုံးတည်းသော ဂေါ်လီလုံး ( စိန်တစ်လုံး ဟုခေါ်သည်။ စာရေးသူ ) ကို လက်ကလေးနှင့် အသာအယာပွတ်သီး ပွတ်သပ်လုပ်၍ …

" ဟို စိန်သောင်းလီးရော ကိုမျိုး လိုပဲ လား "

" အေး ဟုတ်တယ် သူက ငါ့ဟာထက်ပိုကြီးတယ်…  ဂေါ်လီက အတူတူထည့်တာ … သူက သူများထက်ပိုကဲပြီး သုံးလုံး လေးလုံး ထည့်ထားတယ် "

" ဟင်း တော်တော် အတတ်ဆန်းကြတယ် နော်  "

" နင်တို့ မိန်းမတွေ ကောင်းဖို့ အနာခံပြီးလုပ်ရတာ … ကဲ  လာ … ငါ တို့ သွားကြစို့ … "

" ဟင်  …ဘယ်သွားမလို့လဲ ကိုမျိုး "

" သူတို့ အခန်း သွားလည်မယ် လေ … ဇင်မာပါ လိုက်ခဲ့ "

ဆိုပြီး ကိုမျိုးကသူမလက်ကို အတင်းဆွဲခေါ်နေ၍ မလိုက်ချင် လိုက်ချင်ဟန်နှင့် ဇင်မာလည်း ကိုးလို့ ကန့်လန့်နှင့် ထလိုက် လာခဲ့ရပါသည်။

သူတို့ ဖက်က အခန်းတံခါးက ပိတ်ထားသည်။

နှစ်ယောက်သား အလုပ်ဖြစ်နေကြတုန်းပဲလားတော့ မသိပါချေ။ ဇင်မာလွင် တွန့်ဆုတ်တွန့်ဆုတ် ဖြစ်နေသလောက် ကိုမျိုးကတော့ အတော်ကလေးကို စိတ်အားထက်သန် နေပုံရပါသည်။

" ဒေါက် ဒေါက် ဒေါက် "

တံခါးခေါက်သံပေးပြီး မကြာမီ သူတို့ အခန်းတံခါးလေးပွင့်လာသည်။

စိန်သောင်း၏ချွေးပြန်နေသောမျက်နှာကြီး ပေါ်ထွက်လာပြီး သူက စပ်ဖြီးဖြီး မျက်နှာပေးနှင့် …

" ဟာ …  လာ ခဲ့ … ငမျိုး … ငါက တခြားသူတစ်ယောက်ယောက် ထင်လို့ …အခန်းထဲဝင်ခဲ့ ကြ "

ဆိုပြီး  သူတို့နှစ်ယောက်စလုံးကို အခန်းထဲသို့ အတင်းဝင်ခိုင်းလိုက်ကာ တံခါးကို အသေအချာ ပြန်ပိတ်လိုက်သည်။

" ဝင့်ဝါရော ဘယ် မလဲ "

ဇင်မာလွင်က စိန်သောင်းတစ်ကိုယ်လုံး ကို ခပ်ရဲရဲပင်ကြည့်၍ မေးလိုက်ပြီး တစ်ဖက်က ကုတင်ပေါ်ကို သူမ၏မျက်စိအကြည့်က ရောက်ရှိသွားပြန်ကာ …

အခန်းတံခါးလာခေါက်သံကြား၍ ရမိရရာထမီတစ်ထည်ကိုကောက်စွပ်လိုက်ဟန်ဖြင့် ထမီရင်လျားမလုံမလဲ ရင်ညွန့်ကလေး တဝင်းဝင်း နှင့် ပေါင်သားတစ်ဖက်ရော ခြေသလုံးသား ဖွေးဖွေးကလေးနှစ်ဖက်ပါ အဖုံးအကွယ်မဲ့စွာ ပေါ်လွင်၍ နေသော ဝင့်ဝါခိုင်အနားကို အသာပင် တိုးကပ်သွားလိုက်ပြီး …

" ဟိတ် ကြည့်စမ်း ?? "

ဆိုပြီး သူမ၏ ရင်လျားထမီ အထက်ဆင်စကလေးကို အသာဆုပ်ဆွဲ၍ …

" အယ် ဇင်မာ အပုပ်မ … အယုတ်တမာမ … ဟင့် ဟင့် မ လုပ်နဲ့ လေ အို အို … "

ဝင့်ဝါခိုင်က ကိုမျိုးအရှေ့မှာ ထမီကျွတ်မှာစိုး၍လားမသိ သူမနို့အုံမို့မို့ကလေးကို ထမီစကလေးနှင့် အကဲပိုစွာ ဖုံးရမလို ဖိရမလို လက်ကလေးတကာကာနှင့် ဟန်လုပ်နေသည်။

" ဟင်း လုပ်မှာပဲ သူ့ကျတော့ ဒီမှာဇိမ်နဲ့ နှပ်နေပြီး  လူကိုများ နှုတ်ဆက်ဖော်တောင် မရဘူး ငဝါမ …  နင်တွေ့မယ် ဟင်း ဟင်း "

" နင်လည်း ဘာထူးသေးလဲ ဟဲ့ … ဟွန်း ငါက စကားပြောမလို့ဟာကို သူတို့ပဲ အခန်းထဲမှာ မွှန်ထူ နေကြပြီးတော့ များ … "

" အံမယ် သူကပဲ  တွေ့သလိုလိုနဲ့ ရှက်ရမ်းရမ်း မနေနဲ့ နော် ဟင်း … ခစ်ခစ် … ခစ် "

" အို မတွေ့ပေမယ့် ကြားနေသားပဲဥစ္စာ … အသံတွေ နားနဲ့တောင် မဆန့်ဘူး သိလား …ခိ ခိခိ "

" နင် နင် တော့ လား င ဝါ …စုတ်  မ  … ဟွင်း "

" လုပ် လုပ် မြန်မြန်လုပ် … ကို မျိုး … တဲ့  …  ပြီး .…ပြီးတော့ … ဘာ …ရယ်  … ဟို ဟာ အရမ်းရွနေပြီ မညှာနဲ့ ဆောင့် … တ အား … လ   လ …လုပ်      ……   အို    အိုး    ……   ဟင့်ဟင့်  ဟင့်   … "

" တော် … တော် တော့ နော် … ရပ် လိုက် တော့ အစုပ်ပလုပ်မ…  ချောင်းနားထောင်နေတယ်ပေါ့ လေ …ဟုတ်လား … ဟင်း   ကဲ … ကဲ ဟယ်  …ကဲ …"

" အ အာ   ဇင် မာ မ … ဖင် ကြီးမ …   အစိ ကြီး  … မ … ဟင့်   ဟင့်  အို  ဟင်း   …  "

" နင် … နင် … နော်   ပြောလေကဲလေ…  ငါ ညှစ်ပစ်လိုက်ရ ဟွန်းး … "

" ခိ ခိ … ခိ …    ဟင့် ဟင့်  … ခစ် ခစ် ……  ခစ်  ခစ် …"

ကောင်မလေးနှစ်ယောက် …

အရင်ကလည်း ရင်းနှီးဖူးသူတွေပီပီ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် စကားနာထိုးရင်း နို့ကိုင်လိုက် ဖင်ကိုင်လိုက် စောက်ပတ်နှိုက်လိုက် နှင့် ယောက်ျားနှစ်ယောက်ရှိနေ တာကိုတောင် သတိမထားနိုင်ကြဘဲ နှစ်ယောက်သား လုံးလားထွေလားဖြစ်သွားကြသည်။

သူတို့နှစ်ယောက်ဖြစ်ပျက်နေပုံကို မသိမသာစောင်းငဲ့ကြည့်၍ အကြံသမားနှစ်ယောက်က တစ်စုံတစ်ရာကို ဉာဏ်နီဉာဏ်နက် ထုတ်နေကြကာ တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် အပြန်အလှန် မျက်စပစ်ပြ လိုက်ကြသည်။

စိန်သောင်းအကြည့်များက ကုတင်ဘေးမှာ ဝင့်ဝါခိုင်ကို ကုန်းကုန်းကွကွကြီးလုပ်၍  စလိုက်နောက်လိုက် ချစ်စနိုးလေး ကိုင်လိုက်တွယ်လိုက် လုပ်နေသော ဇင်မာလွင်၏ ဖင်သားလုံးလုံးအိအိကြီးနှစ်ဖက် ဆီကို ရောက်ရှိသွားပြီး သွားရေတမြားမြားကျလျက်ရှိရာက ဖြည်းဖြည်းချင်းအနားတိုးသွားလိုက်ကာ သူမအနောက်ကို အရောက်မှာ  သူ့ပုဆိုးကို အသာချွတ်ချလိုက်သည်။

ပြီးတော့ လီးကြီးတန်းလန်းနှင့်ပင် ဇင်မာလွင့် ဖင်သားအိအိနှစ်ဖက်အကြားရှိ အကွဲကြောင်းကလေးထဲကို  အသာကပ်၍ ဖိထောက်လိုက်ကာဖြင့် …

" အိုးး  … … "

ဇင်မာလွင်၏ အမေဋိတ်သံကလေးက သူကြားသာရုံမျှ တိုးတိုးကလေး … ။

သူ၏လီးနွေးနွေးကြီးကား ဇင်မာလွင့်ဖင်သားအနောက်မှာ နေသားတကျရှိလျှက် … အကယ်၍များ သူမထမီသာ ခံမနေဘူးဆိုလျှင် ဖင်သား အိအိတစ်တုံးတစ်ခဲကြီးတွေ ပါ သူ့ လီးထိုးဖောက်၍ ဒိုးယိုပေါက်ဖြစ်သွားလေမလား မပြောတတ်ပါချေ။

မျိုးမြင့်လှိုင်ကမူ ခပ်တည်တည်နှင့် ဒီအတိုင်းပင် ကုတင်ပေါ်ကို တက်လိုက်သည်။

ဝင့်ဝါခိုင်နဘေးမှာ အသာကပ်ထိုင်ချလိုက်ပြီး သူမခါးလေးကို လက်တစ်ဖက်ကသိုင်းဖက်ရင်း သူမ၏နို့အုံ အိအိ တစ်ဖက်ဆီကို လက်နှင့်အသာ ဖိအုပ်ကာ ကိုင်လိုက်လေသည်။

ဝင့်ဝါခိုင် မသိသလိုလုပ်နေသည်။ သူ့ လက်က နို့အုံကို အောက်ခြေကနေ ညှစ်ကိုင်လိုက်ကာ  နို့သီးခေါင်းထိပ် ကလေးတွေကို လက်ညှိုးလက်မနှစ်ခုညှပ်၍ လှိမ့်ချေပေးလိုက်တော့ ဝင့်ဝါအောက်နှုတ်ခမ်းကို သွားနှင့်ဖိကိုက်ရင်း ခါးကလေး ကော့တွန့်တက်သွားခဲ့ရပေသည်။

ဇင်မာလည်း ထို့နည်းတူပင် …

အသာငြိမ်၍ နေသည်။စိန်သောင်း လီးထောက်ထားမှန်းသိလျက်နှင့်ပင် ကုတင်စောင်းလေးမှာ ဖင်ကိုကုန်းကွကွ လုပ်ပေးထားရင်း သူကသိုင်းဖက်လာချိန်မှာ သူမလက်ကလေးတစ်ဖက်က မသိမသာနှင့် စိန်သောင်း၏ ပူနွေးနွေးလီးကြီးကို လက်နောက်ပြန် ကိုင်စမ်းကြည့်လာသည်။

အာပါးပါး မနည်းပါလား …လဒစ်ကြီးက ကြီးလိုက်တာ ဧကန္တ ဟို ဂေါ်လီတွေကြောင့်ပဲဖြစ်ရမည်ဟု စိတ်ထဲကတွေးရင်း ကြက်သီးများ ဖျင်း ကနဲထမိသွားရသည်။သူမ စမ်းမိသမျှတော့ သူ့လီးက အဖုဖုအထစ်ထစ်အလုံးတွေ တော်တော်ကလေးများတာ တွေ့ရသည်။ ငါးလုံး ခြောက်လုံးလောက်များရှိ လေမလားပဲ။လီးထိပ်မှာရော လီးဘေးဝဲယာနှစ်ဖက်မှာပါ ပြီးတော့ လီးအောက်ခြေဖက်ဆီမှာလည်း တစ်လုံး ကျန်နေသေးသည်။

စိတ်ကူးပေါက်ပေါက်နှင့်ပင် ဝင့်ဝါ နားနားသို့ကပ်ပြီး …

" ငဝါမ နင့် ဘဲဘဲကြီးက ဂေါ်လီတွေအများကြီးနဲ့ မဟုတ်လား နင် ခံနိုင်တယ်ပေါ့ လေ  ဟင်း "

" ဘယ်သူပြောလဲ …နင့်ကို "

" ဒီမှာလေ … ဟင်း … ဟင်း "

ကိုယ်ကို တစ်ပတ်လှည့်ပြီး သူမ လက်မလွှတ်စတမ်း ဆုပ်ဆွဲထားသည့် စိန်သောင်းလီးကြီးကို ကိုင်ပြလိုက်တော့

" အို … ဟင်း  ဟင်း ဟင်း  "

ဝင့်ဝါခိုင် သူ့ပါးစပ်ကို သူ လက်ဝါးနှင့်အုပ်ရင်း တခိခိနှင့် ကြိတ်ရယ်လိုက်သည်။ပြီးတော့မှ ဇင်မာ့ကို မော့ကြည့်လိုက်ရင်း …

" နင် သူများ ပစ္စည်း ကိုင်ရင် … နင့်ပစ္စည်းလည်း သူများကို ပြမှရမယ်…  နော် မိဇင်မာ ဟင်းဟင်း … ဟင်း သိတယ်မဟုတ်လား "

" အော ဒီလိုလား  ကိုမျိုး ဒီမှာ ဝင့်ဝါကြည့်ချင်တယ်တဲ့ … ရှင့်ဟာ ကို ချွတ်ပြလိုက်ဦး … လာ ဒီနားလာ ကြည့် … လေ … ဝင့်ဝါ  … အားရအောင်ကြည့် … ကိုင်လို့လည်းရတယ် … မှုတ်ချင်လည်း မှုတ်လို့ရတယ် … နင့် သဘောပဲ ဟင်း ဟင်း "

" တကယ်နော် … ဟွင်း နောက်မှ … ဂျေ မ ဝင်နဲ့   …  ဟင်း ဟင်း  ဟင်း  "

" ဟယ် အဲ့ဒါ ခေတ်နောက်ကျနေပြီ  … မဝင်ဘူး စိတ်ချ နင်ရောပဲ နင့်ဘဲ ဟာကြီး လည်း  …ငါ  မှုတ်ပြမယ် ကြည့်နေ "

ဇင်မာ မခံချင်စိတ်ကလေးနှင့် စိန်သောင်းလီးကြီးကို တမင်တကာ ဖျစ်နယ်၍ ကိုင်ပြညှစ်ပြ ဂွင်းရိုက်သလို ရှေ့တိုးနောက်ငင် ဆွဲဆွဲဆောင့်ပြ လုပ်နေလိုက်သည်။ဝင့်ဝါလည်း ပါးစပ်အသာပိတ်၍ သူမလုပ်တာကို ပြုံးစိစိကြည့်ရင်း တစ်ဖက်ကလည်း ပုဆိုးကို ချွတ်ချလိုက်သော မျိုးမြင့်လှိုင်ရဲ့လီးချောင်းကြီးကို သူမလက်ကလေးတစ်ဖက်နှင့် မသိမသာကိုင်၍ပေးလာပါသည်။

" လီး စုပ်ပေး … ဇင်မာ "

စိန်သောင်းပြောသည်။

" အင်း … … ဒီရှေ့ နား   …တိုးလာလေ "

ဇင်မာလွင် ပြောပြီး စိန်သောင်းအရှေ့မှာ အသာထိုင်ချလိုက်သည်။

စကားအပို ပြောနေစရာပင် မလိုအပ်တော့ပါ။

စိန်သောင်း၏လီးကို ဇင်မာလွင် အားပါးတရထိုင်စုပ်ပေးနေချိန်မှာ ဝင့်ဝါကိုယ်တိုင်လည်း စိတ်ထဲမှာ သရိုးသရီဖြစ်လာခဲ့ရပြီမို့ ကိုမျိုး ( မျိုးမြင့်လှိုင် ) ရဲ့ လီးကို လက်ဖြင့် တဖတ်ဖတ် ဂွင်းရိုက်ဆောင့်ပေးနေမိရင်း  သူမပါးစပ်ဖြင့် အသာကလေး ကုန်းနမ်း၍ တပြွတ်ပြွတ် အသံထွက်လာသည်အထိ တဖြည်းဖြည်းနှင့် စတင်စုပ်ငုံ ပေးနေပါချေပြီ။

ယောက်ျားနှစ်ယောက် စလုံး အလွန့် အလွန် ဖီလင်ရှိပြီး ကောင်းသွားခဲ့ ကြသည်။

သူတို့နှစ်ယောက်၏ လီးကြီးတွေက အသည်းယားချင်စဖွယ် နီနီရဲရဲ မတ်တောင်၍ နေပုံမှာ သူမတို့ မကြာခဏ ဖုန်းထဲကနေ ခိုး ခိုးကြည့်ခဲ့ ရသည့် အပြာကားထဲကအတိုင်းပင် ဖြစ်နေသည်။ ဇင်မာရော ဝင့်ဝါပါ ကာမစိတ်တွေ အတိုင်းအဆမဲ့စွာဖြင့် တဖွားဖွား ယိုဖိတ်ဖြစ်ပေါ်လို့လာရချေပြီ။ ဇင်မာလွင် သူ့အရှေ့မှာပင် ထရပ်လိုက်ရာက ကိုယ်ပေါ်မှအင်္ကျီနှင့်ဘော်လီတွေ ချွတ်နေလိုက်သည်။

စိန်သောင်းက သူမ ထမီကို အထက်ဆင်စနေရာကနေ ကူညီဖြေလျော့၍ ချွတ်ချပေးသည်။ ကိုမျိုးကမူ ဝင့်ဝါ၏ရင်လျားထမီကို ဘယ်အချိန်ကတည်းကပင် ဖြေချလိုက်သည်မသိပါချေ။ သူ့ပါးစပ်က ဝင့်ဝါ၏ နို့အုံအိအိထွေးထွေးနှစ်ဖက်ကို ကျကျနနကြီး တစ်လှည့်စီ စို့၍ စို့၍ ပေးနေတာကို ဇင်မာလွင်တစ်ယောက် အမှတ်မထင်မြင်တွေ့လိုက်ရပြီဖြစ်သည်။

ဇင်မာလွင် ကိုမျိုးကို မျက်လုံးကလေးတစ်ဖက်အသာမှိတ် ပြလိုက် သည်။ကိုမျိုးကလည်း သူမကို ပြုံးစိစိကြည့်ကာ ခေါင်းအသာညိတ်ပြ၍ …  ဝင့်ဝါ၏ပေါင်ကြားထဲသို့ သူ့ လက်တစ်ဖက်က လျှောထိုးဝင်ရောက် သွားတာ ဇင်မာမြင်လိုက်ရပြန်သည်။

ဇင်မာလွင် နှစ်နှစ်ကာကာကြီးပြုံးလိုက်တဲ့ အပြုံးကို ဝင့်ဝါခိုင်တစ်ယောက် မျက်စောင်းကလေး အသာခဲ၍ တုံ့ပြန်ကာ ကြည့်လိုက်သည်။

သည့်နောက်မှာတော့ …

ဇင်မာရော ဝင့်ဝါပါ အနမ်းပက်စက်လွန်းလှသည့် ကိုမျိုးနှင့် စိန်သောင်းတို့၏ အနမ်း အရှုံ့ အစုပ် အယက်တို့ ရဲ့အောက်မှာ နှစ်ယောက်သား အလူးအလဲကော့ပျံ နေအောင်ကို ထွန့်ထွန့်လူးမျှ ခံစားလိုက်ကြရသည်။ ယောက်ျားနှစ်ယောက်က သူတို့ လေ့လာထားသမျှ ဘာဂျာအစွမ်းကို အပြိုင်အဆိုင်ပြနေကြသည်။ သူတို့အစွမ်းပြတာကအရေးမကြီးလှပေ။

ဇင်မာလွင် ရော ဝင့်ဝါခိုင်အတွက်ပါ တစ်ယောက်နှစ်ချီစီလောက် ကော့နေအောင်အမှုတ်ခံရပြီး စစ်မရောက်ခင် မြားကုန်သွားမည့် အဖြစ်ကိုတောင် တွေးပြီး  စိုးရိမ်ပူပန်နေမိကြလေတော့သည်။

နှစ်ဦးသား ဖတ်ဖတ်ကို မောသွားကြသည်။

" လိုး  လိုးတော့  ကိုစိန်သောင်း ရယ် "

" ကိုမျိုး ဝင့်ဝါလည်း မျော့နေ ပြီကွာ တော်ပြီ လိုးကြတော့ စို့ "

" ကဲ  ကဲ … ဒါဖြင့်လည်းလာကြ ဟောဒီကုတင် စောင်းမှာပဲ နှစ်ယောက်စလုံး တန်းစီအိပ်လိုက်ကြ တို့နှစ်ယောက် တစ်ယောက်တစ်လှည့်စီ လိုးကြတာပေါ့ အိုကေ နော် "

" ဟုတ် အို  ခေ   ခိ  ခိ  ခိ  "

" ခိ အဟင့်  ဟင့်   ဟင့် …  "

ကောင်မလေး နှစ်ယောက် စောစောက သူတို့မဟုတ်ကြသည့် အတိုင်း။ လိုချင်တာ ရ ပြန်တော့လည်း လျှာကလေးတစ်လစ်ထုတ် လို့ …စပ်ဖြီးဖြီး ကျေနပ်မှုအတိပြီးသော သနားကမား မျက်နှာပေးကလေးတွေ နှင့် …။

မျိုးမြင့်လှိုင်က ဝင့်ဝါခိုင်ကို ပယ်ပယ်နယ်နယ်ကြီး လိုးသည်။

ဇင်မာလွင့်ကိုမူ စိန်သောင်းက သူ့လဒစ်ထိပ်ပြဲကြီးနှင့် သူမစောက်ပတ်အဝကို အသေအချာကြီးတေ့ချိန်၍ ဆောင့်သွင်းချလိုက်သည်။

သူတို့ နှစ်ယောက်ပြိုင်တူပင် ကောင်မလေးနှစ်ယောက်၏ စောက်ပတ်တွေကို အလဲအကွဲ ဆော်ကြလေပြီ … ။

" အင်း ဟင်း   ဟင်း   အို့ အ အ မေ့ ကို စိန်သောင်း ရယ် အ  အ  အား  နာ  နာ  တယ် "

" လီး မဝင်လို့လား ဇင်မာ  ဘယ်လိုနေသေးလဲ "

" အခံရ ခက်တယ် ကွာ လီးက ကြီးကြီးနဲ့ ဂေါ်လီးကြီးတွေ စောက်ပတ်မှာ တစ်နေတယ် ကို စိန်သောင်း ဖြေးဖြေး လိုး ပါ "

" ဇွပ် ဖွပ် ဗွပ်  … ဘုတ်စွိ  ဇွပ် … ဘွတ် ဖတ်  ဘွပ်  ဘုတ် ဖတ် … "

" အိ အိယာ့ အ  အင် အင့် အင့်  အလာ့ လား  ကျွတ် ကျွတ် အင့်  အင့်  ဆောင့်  ဆောင့်  ကို စိန်သောင်း  အား အိ အ အာ့ …"

ဇင်မာတို့ အတွဲက အသံနှင့်အတူ ဝင့်ဝါနှင့်ကိုမျိုး လိုးဆောင့်ရာမှ ဖြစ်ပေါ်လာသော တစွပ်စွပ် တဗွပ် ဗွပ် စောက်ဖုတ်လေအံသံများကလည်း အိပ်ခန်းထဲမှာ ပျံ့လွင့်လို့ နေလေတော့၏။

မျိုးမြင့်လှိုင်က ဝင့်ဝါကို ပက်လက်လိုးနေရတာ အားမရ၍ ဟုဆိုကာ သူမကို ကုတင်စောင်းမှာ လက်ထောက်၍ ဖင်ကို အနောက်ပစ်ကာ ကုန်းခိုင်းလိုက်ပြီး သူကအနောက်ကနေ ဝင့်ဝါခိုင် ဖင်ကိုကြည့်၍ ခွေးကုန်းလိုးနေသည်။ မျိုးမြင့်လှိုင်လီးက ဝင့်ဝါစောက်ပတ်နှင့် အနေတော်ပင်ဖြစ်လေရာ လီးအဝင်ချောပြီး ဂေါ်လီဒစ်ကလေး တစ်ခံနေတာက လွဲလို့ ခပ်သွက်သွက်ပင် စိတ်လိုလက်ရဆောင့်လိုးပေးနိုင်လေသည်။

ဝင့်ဝါခိုင်လည်း ဂေါ်လီအများကြီး မဟုတ်သည့်တိုင် တစ်လုံးတည်းသော လီးထိပ်မှဂေါ်လီလုံးက သူမ၏ ကာမအထွတ်အထိပ်နေရာတစ်ခုဖြစ်သော စောက်ဖုတ်လိုဏ်ခေါင်းအတွင်းထိပ်က  ဂျီစပေါ့ လိုနေရာမျိုးကို ကျင်ကနဲကျင်ကနဲ ထိထိမိမိထိတွေ့မှုပေးလိုက်သဖြင့် ကိုမျိုးလီးကို စွတ်ပြီး အထင်ကြီးသွားမိသည်။

သူမ အလိုးခံရသည့်အချိန်တိုင်းမှာ အားကောင်းမောင်းသန် ယောက်ျားတစ်ယောက်၏ ခပ်ကြမ်းးကြမ်း ခပ်သွက်သွက် စက်သေနတ်ပစ်သလို လိုးဆောင့်မှုကိုမှ အကြိုက်တွေ့လေ့ရှိသူဖြစ်လေရာ ဝင့်ဝါအနေနှင့် ကိုမျိုး လီးနှင့် ယခုလို အားရပါးရကြီး လိုးဆောင့် ဆက်ဆံရတာကို အထူးတလည်ပင် နှစ်ထောင်းအားရ ကျေနပ်နေမိပေသည်။

ဇင်မာအဖို့ ရာမလည်း စိန်သောင်း လီးက ကိုမျိုးလီးထက်တောင် ပိုကြီးနေပြီး သူမစောက်ဖုတ်ထဲသို့ ဝင်အောင်တောင် မနည်းကြိုးစားသွင်းနေရသည်ဖြစ်ရာ ဂေါ်လီဒစ်တွေ အထစ်ထစ်အငေါ့ငေါ့နှင့် စောက်ဖုတ်အတွင်းဖက် နံရံအသားနုကလေးတွေကို တစ်တစ်ကြပ်ကြပ် မဆန့်မပြဲနှင့် ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဖိလှိမ့် ပွတ်တိုက်ပေးမှုအား ဖီလင်အတွေ့ကြီးတွေ့နေခဲ့ပြီး စိန်သောင်းဆောင့်ချလိုက် သူမက ဖင်ကိုကြွမြှောက်၍ စောက်ပတ်ကော့ထိုးပေးလိုက်နှင့် လီးတဝက်လောက် ဆောင့်ဆောင့်လိုးကြရင်း…တဖြည်းဖြည်းနှင့် လီးအဝင်နက်ကာ အရင်းအဆုံးထိတိုင်ရောက်ရှိလာခဲ့ကြပြီဖြစ်လေသည်။

ဇင်မာစောက်ရည်တွေက အလျှံပယ်စီးကျလာကာ စောက်ပတ်တဝိုက်မှာ ရွှဲစို၍နေချေပြီ။ စိန်သောင်းလိုးဆောင့်မှု နှင့်အတူ စောက်ရည်သံများက တဖွပ်ဖွပ် တဗွပ်ဗွပ် ထွက်ပေါ်လို့ လာခဲ့သည်။

" ကောင်းလား  ဇင်မာ ငါ့လီး ကတစ်နေသေးလား "

" အင်း တစ်နေတုန်းပဲ ဇင်မာ့စောက်ပတ်ထိပ်က အစိကလေးကို များများ ပွတ်ချေပေး … ဒါဆို အရည်အများကြီးထွက်လာပြီး အဝင်ချောလာ လိမ့်မယ်"

စိန်သောင်း သူမစောက်စိကလေးကို လက်လျှို၍ ဖိဖိပွတ်ပေးသည်။ တစ်ဖက်ကလည်း အဆောင့်အလိုး မပျက်စေဘဲ တစ်ချက်ချင်း တစ်ချက်ချင်း  လေးလေးပင်ပင်ကြီး ဖိလိုးဆောင့်ချပေးလျှက်ရှိပေသည်။

" လီး က အရင်းထိ ဝင်လား "

" ဝင်ပါတယ် တစ်ချက်တစ်ချက် စောက်ဖုတ်အထဲနံရံတွေကို ဂေါ်လီတွေ ပွတ်ပွတ်ဆောင့်သွားတာ တစ်မျိုးအခံခက်တယ် စောက်ဖုတ်ထဲမှာ လည်း ကို့လီးက မဆန့်မပြဲကြီးဖြစ်နေတာ ကွဲပြဲနေပြီလားမသီတော့ ပါဘူး "

ဇင်မာ ခပ်ညည်းညည်းကလေး ပြောသည်။

သူမပြောလည်း ပြောစရာပါပေ။ သူမစောက်ဖုတ်တစ်ခုလုံးမှာ စိန်သောင်းလီး ဝင်လိုက်ထွက်လိုက်နှင့် လိုးဆောင့်မှုများကြောင့် အပေါက်ဝကို ချဲ့၍ချဲ့၍ ပေးနေသည့်နှယ် စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားတွေ ပြဲလန်၍ပင် နေချေပြီ။သူ့ လီးထိပ်ကြီးက ငရုတ်ကျည်ပွေ့ကြီးထောင်းသလို တအုန်းအုန်းဆောင့်ချနေပုံမှာ သားအိမ်ပင် ပေါက်ထွက်တော့မတတ်ရှိလေသည်။ဇင်မာကား အံတကြိတ်ကြိတ်နှင့် တင်းခံနေဆဲပင်။

စွပ်ဖွပ် ဘုတ် ဘွတ်  ဖွပ်  လပ် ဇွိ စွတ်  ဖွပ် ဘုတ်ဘုတ် ဖတ်  …ဗွပ် စွိ  ဇွပ်

စိန်သောင်းတရစပ်ပင် ဆောင့်ကာဆောင့်ကာ ဖိလိုးပစ်လိုက်ပါသည်။စိတ်က ပိုထန်လာရပြီမို့ စောစောကလို အချိန်ဆွဲမနေတော့ဘဲ ဂေါ်လီလီးကို တဗွပ်ဗွပ်နှင့် ထောင်းလမောင်းကြေအောင် လိုးဆောင့်၍ပေးလိုက်တော့ ဇင်မာလွင်တစ်ယောက် ဖင်သားကြီးနှစ်ဖက် ကော့ပျံကာ ထွန့်လူးလာ ရလေသည်။

" အား ကောင်း ကောင်းလိုက်တာ မြန်မြန် လိုး လိုးတော့  ကိုစိန်သောင်း ဇင်မာ ပြီးချင်လာ ပြီ ဆောင့်ဆောင့် မလျှော့ နဲ့ တော့ ဟင်း  အင့်  အင်းး "

နှုတ်မှ တကျွတ်ကျွတ် မြည်တမ်း၍ ညည်းတွား မနေနိုင်တော့ပြီ။ဇင်မာ စောက်ပတ်တစ်ခုလုံး ကော့ကြွ၍ တက်လာရပြီး လီးကြီးနင့်ကနဲ နင့်ကနဲဆောင့်လိုးသွင်းမှုကို အံကြိတ်ကာ ခါးစည်းခံရင်း စောက်ခေါင်းလေးထဲက စောက်ရည်ကြည်များ ပွက်ကနဲ ပွက်ကနဲ ဒလဟောကြီး ညှစ်ပန်းထွက်လာခဲ့ရလေသည်။

ဇင်မာ တစ်ချီ ပြီးပြီ။

စိန်သောင်းလည်း သူမပြီးတာတွေ့တော့ အောင့်မထားတော့ဘဲ သူမစောက်ပတ်ကို ကွဲချင်ကွဲ ပြဲချင်ပြဲဆိုပြီး အချက်လေးငါးဆယ် ဆက်တိုက် ဖိ၍ ဖိ၍ ဆောင့်လိုးချလိုက်လေ ရာ သူ့လီးထိပ်မှလရည်များ တဗြစ်ဗြစ်နှင့် သူမစောက်ခေါင်းကလေးထဲက သားအိမ်ရှိရာဆီကို ပန်းလွှတ် ဝင်သွားရတော့သည်။

စိန်သောင်းက ထပ်မံလိုးချင်နေသေးသည်။

" ဇင်မာ ဟိုဖက်လှည့် နင့်ဖင်အနောက်ကနေ ငါလိုးပေးမယ် "

" ရတယ် ကိုစိန်သောင်း ဘာဖြစ်ချင်သလဲ ပြောပါ "

ဇင်မာ၏ကုန်းပေးလိုက်သော ဖင်သားအနောက်ကနေ စိန်သောင်းက သူမ၏စောက်ခေါင်းကလေးထဲကို သူ့ လဒစ်မြုပ်အောင်သွင်း၍ တစ်ချီပြီးသွားသည့်တိုင် လုံးဝမရပ်နားဘဲ ဒုတိယအချီကို ဆက်လိုးပေးနေသည်။ သူမ၏နို့နှစ်လုံးကိုလည်း ဆွဲဆွဲ၍ ဖျစ်လိုက်နယ်လိုက် ကစားပေးလိုက်သေးသည်။

သူမမှာ တစ်ချီပြီးကစမို့ စောက်ရည်များရွှဲနစ်နေသော စောက်ခေါင်းကလေးထဲမှာ စိုနူးနေပြီး လိုးရသည်မှာ တစွပ်စွပ် တဖွပ်ဖွပ်နှင့် အဝင်ချောလှသည်ဖြစ်ရာ စိန်သောင်း အတော်ကလေးအကြိုက်တွေ့နေရသည်။ သူမစောက်ပတ်ကလေးမှာ အနည်းငယ်ကျိန်းချင်ချင် ဖြစ်နေပေမယ့် မိန်းမဆိုတာ အကြိမ်ကြိမ်ဆက်ကာ ပြီးနိုင်စွမ်းသည့် ထူးကဲလှသည့် သဘာဝတရား၏ လက်ဆောင်မွန်ကို ရရှိထားသူတွေပီပီ ဇင်မာအနေနှင့် စိန်သောင်းအလိုးဒဏ်ကို ကောင်းစွာ ဖီလင်ရယူခံစားနိုင်စွမ်းရှိနေပေသည်။

စိန်သောင်းကလည်း ဒီလိုအခါမျိုးမှာ မာဆေး ကြာဆေးတွေ အမြဲတစေ သုံးစွဲထားတတ်သူမို့ ဘယ်လောက်ပဲ ပင်ပန်းပါစေ လီးကတော့ မာမြဲမာနေကာ နှစ်ချီသုံးချီဆက်တိုက် လိုးဆောင့်နိုင်သူ ဖြစ်လေသည်။ နှစ်ယောက်သား အရှိန်ရလာကြပြီး ကာမစည်းစိမ်ကို အပြတ်ပင်ဈာန်ဝင်ခံစား၍ စည်းကိုက်ဝါးကိုက် အတွဲညီစွာဖြင့် လှုပ်ရှားနေကြသည်။

တစ်ဖက်မှာတော့ မျိုးမြင့်လှိုင်နှင့်ဝင့်ဝါခိုင်တို့ အတွဲက ခွေးကုန်းတစ်ချီပြီး၍ အနားယူနေပေပြီ။ အနားယူသည်ဆိုရာ၌ ကိုမျိုး၏ အားပျော့သွားသောလီးကို ဝင့်ဝါက ပြန်လည်နိုးထလာအောင် သူမနှုတ်ခမ်းများဖြင့် လိုက်လံနမ်းစုပ်၍ လျှာနှင့်ယက်လိုက်ဆွလိုက် ကစားပေးနေပြီး နှစ်ယောက်သား စစ်စတီနိူင်း( 69  ) ပုံစံ ဖင်ကိုကုန်းကွပေးထားသည့် သူမ၏အရည်ရွှဲနေသော စောက်ပတ်ကိုတော့ ကိုမျိုးကအောက်ကနေ ပက်လက်လှန်ပြီး အပီအပြင်ကြီး ဘာဂျာကိုင်ပေးနေတာပဲ ဖြစ်လေသည်။

သည့်နောက်မှာတော့ ကိုမျိုး၏အလိုကျ ဝင့်ဝါခိုင်တစ်ယောက် သူ့ ကိုယ်ပေါ်တက်ခွ ထိုင်လိုက်ပြီး မြင်းစီးသမားတစ်ယောက်လို ရှေ့တိုးနောက်ငင် ဖိလိုက်ကြွလိုက်နှင့် စောက်ဖုတ်နှင့်လီးကို တစ်သားတည်းဖြစ်အောင် အဆက်မပြတ် လိုးဆောင့်၍ နှစ်ယောက်သား ဒုတိယအချီကို စတင်လိုက်ကြပေတော့ သည်။

စိန်သောင်း နှင့်ဇင်မာလည်း တစ်နာရီ နီးပါးကြာသည်အထိ လချောင်းရော စောက်ပတ်တွေပါ ပူထူကျိန်းစပ်သွားအောင် အဆက်မပြတ်ဆွဲပြီး ဒုတိယအချီ သုက်ရည်များပြိုင်တူ ပန်းလွှတ်လိုက်ကြပါသည်။

သူတို့ ပြီးသွားချိန်အထိ ဝင့်ဝါခိုင်တစ်ယောက် ကိုမျိုးကိုယ်ပေါ်မှာ မြင်းစီး၍ကောင်းနေတုန်းပင်။ သူမ၏မျက်နှာကလေးမှာ ချွေးသံတရွှဲရွှဲနှင့်  နွမ်းဖတ်ဖတ်ကလေး ဖြစ်နေသည့်တိုင်အောင် ရမ္မက်ဇောထန်ပြင်းနေမှုကြောင့် မောရမှန်း ပန်းရမှန်းတောင် သိပုံမရပါချေ။ နောက်ဆုံးကိုမျိုးက သူမကိုယ်ခန္ဓာလေးအားပွေ့ချီကာ ကုတင်အောက်ကြမ်းပြင်မှာ မတ်တပ်ရပ်လျက်သား ခါးတစ်ခွင်လိုးဆောင့်ပေးလိုက်တော့မှသာ နှစ်ယောက်သား သုက်ရည်ပန်းထွက်လာကြပြီး တစ်ချီပြီးဆုံးခြင်းသို့ ရောက်ခဲ့ရတော့၏။

ညနေစောင်းလောက်အထိ လိုးလိုက် နားလိုက်နှင့် လေးယောက်သား အပျော်ကျူးနေကြပြီး ဘယ်သူကဘယ်သူ့ ကို ဘယ်နှစ်ချီတိုင်အောင် လိုးသလဲဆိုတာကိုတောင် ကောင်းစွာ မမှတ်မိကြတော့ချေ။

အားလုံးမပြန်ကြခင်မှာ ကိုမျိုးက

" နောက်နေ့ အဆင်ပြေတာနဲ့ ငါလာခေါ်မယ် ဇင်မာရော ဝင့်ဝါပါ မနက် ၈ နာရီ ကျောင်းရောက်အောင်လာခဲ့ကြ ကြားတယ်မဟုတ်လား "

ဇင်မာလွင်ရော ဝင့်ဝါခိုင်ပါ သဘောတူကြောင်း ခေါင်းညိတ်ပြသည်။ဇင်မာ့ နဘေးမှ ဝင့်ဝါခိုင်က

" ကိုမျိုး တစ်ခုတော့ ပြောမယ်ကွာ "

" ပြောလေ ဝင့်ဝါ "

" တို့ ကိစ္စတွေကို လူမသိပါစေနဲ့နော် ငါတို့က မိန်းမသားတွေမို့ ခုလိုပြောရတာပါ "

ကိုမျိုးလည်း ခေါင်းအသာညိတ်ပြီး …

" စိတ်ချလိုက် ဝင့်ဝါ ဇင်မာရောပဲ ငါတို့ နှစ်ယောက်က ဒါမျိုး နှုတ်လုံတယ် နားလည်မှုလည်း ရှိပါတယ် ငါတို့ကလွဲရင် ဘယ်သူမှမသိစေရဘူး နင်တို့ စိတ်အေးအေးထားကြ ဟုတ်ပြီလား "

မိန်းကလေးနှစ်ယောက်လည်း ဒီတော့မှ ဟင်းကနဲ ပြိုင်တူသက်ပြင်းချနိုင်ကြကာ လာလမ်းအတိုင်း ကိုယ်စီ လှည့်ပြန်လာ ခဲ့ကြပေတော့သည်။

ဇင်မာလွင်နှင့်ဝင့်ဝါခိုင်က နေတာချင်းလည်းမတူ တစ်ယောက်တစ်လမ်းစီဖြစ်ကြ၍ ဇင်မာလွင် ကိုယ့်ဖာသာကိုယ် အငှားယာဉ်တစ်စီး လက်ပြတားလိုက်ပြီး အဆိုပါကားနှင့်ပင် အိမ်ကိုပြန်လာခဲ့ပါသည်။

ဒုတိယအကြိမ် သူတို့နှစ်ယောက်နှင့် ထပ်မံတွေ့ဆုံရမည်ကိုတော့ …

ဇင်မာလွင်တစ်ယောက် စိတ်ထဲကတွေးပြီး  ကြိုတင်ရင်ခုန်နေမိသည်။ လောကအရသာ ဆိုတာဒါပဲ မချောကလေးနှစ်ယောက်နဲ့ ကိုယ်နှစ်ယောက်… ဘယ်လောက်များ  ကြည်နူးစရာကောင်းလိုက်သလဲ လို့ … ။

………    ………............................................................

ဇင်မာ အိပ်မက်ထဲမှာတောင် သူတို့နှစ်ယောက်နှင့် တွေ့ဆုံနေမိပြီး … နိုးတစ်ဝက် အိပ်တစ်ဝက် ကြက်အိပ်ကြက်နိုးနှင့်ပင် တစ်ညတာခရီးရှည်ကို သူမ ခက်ခဲပင်ပန်းစွာ ဖြတ်ကျော် ခဲ့ရသည်။

အိပ်ယာမှ နိုးလာတော့ သူမတစ်ကိုယ်လုံး ချွေးတွေ ရွှဲနစ်လို့ … ။

ရေမိုးချိုး အဝတ်အစားလဲလှယ်၍ နံနက်စာအဆာပြေစားကာ ကျောင်းသွားမည်ဆိုပြီး အိမ်ကထွက်လာခဲ့သည်။ ကိုမျိုးနှင့် စိန်သောင်းက သူတို့ အလာကို ကြိုစောင့်နေကြပြီ။

ဝင့်ဝါခိုင်ရောက်လာတာနှင့် လေးယောက်သား ကျောင်းဝင်းထဲကနေ ခိုးကြောင်ခိုးဝှက်ထွက်လာကြပြီး ကျောင်းအနီးရှိ ကိုမျိုး၏ အသိအိမ်တစ်အိမ်မှာ အသင့်ယူလာသည့်အဝတ်အစားများ လဲလှယ်ဝတ်ဆင် လိုက်ကြသည်။

ဇင်မာလွင်က မီနီစကပ်တိုနံ့နံ့ကလေးနှင့် နို့နှစ်ရောင်ကိုယ်ကျပ်ဘလောက်စ်အင်္ကျီကလေးကို ဝတ်ဆင်ထားပြီး ဝင့်ဝါခိုင် ကတော့ ထုံးစံအတိုင်းပင် အင်္ကျီခပ်ပွပွ ဂါဝန်အတိုကလေးနှင့်ဖြစ်သည်။ နှစ်ယောက်သား ပေါင်သားဝင်းဝင်း အိအိကလေးများနှင့် ခြေသလုံးသား ဖွေးနုနုကလေးတွေပါ ပေါ်လွင်နေကြသည်။

ဖွံ့ဖြိုးစအရွယ် ကိုယ်လုံးအဆက်အပေါက် တစ်ရစ်ကြော့ရှင်း လှပသူများဖြစ်သဖြင့် ရင်ကလေးမော့မော့ တင်ကလေး ကော့ကော့နှင့် ကြွရရွကလေး လျှောက်လှမ်းနေကြပုံမှာ အခြားသူမပြောနှင့် မနေ့ တစ်နေ့ကပဲ ကိုယ်တိုင်အတွင်းကျကျ ဆက်ဆံဖူးခဲ့ကြသူ ကိုမျိုး နှင့်စိန်သောင်းတို့နှစ်ယောက်ကိုပင် ရင်ခုန်နှုန်းမြန်အောင် ပြုစားစေနိုင်စွမ်းရှိကြပြီး နှစ်ယောက်သား လီးတောင်ချင်ချင်ဖြစ်၍လာကြရသည်။

" ဟင်းဟင်း ငါတော့… လုပ်ချင်နေပြီ နော် …ဟင်းဟင်း "

" ကိုမျိုး နော် မကဲနဲ့ … ဟွင်း "

ဆိုပြီး ဇင်မာလွင် သူ့ကို ဟန့်လိုက်ရသေးသည်။

တက္ကစီကားပေါ်ရောက်တော့ ကိုမျိုးဇာတ်လမ်း စလာသည်။

စိန်သောင်းကို ကားရှေ့ခန်းမှာထိုင်ခိုင်းပြီး သူကမူ ကားနောက်ခန်းမှာ ကောင်မလေး နှစ်ယောက် တစ်ဖက်တစ်ချက်စီနှင့် ငြိမ့်၍ လာခဲ့ပြီး ခြေလက်တွေ အငြိမ်မနေဘဲ လူပျိုလက် ဝက်မြီး ဆိုသလို ခြေဆော့ လက်ဆော့ လုပ်လာခဲ့လေသည်။ ဇင်မာ့ စကပ်အောက်ကို လက်လျှို၍ နှိုက်လာသလို ဝင့်ဝါ ဂါဝန်အောက်ကို သူ့ လက်တစ်ဖက်သွင်း၍လည်း သူမ၏ဖောင်းမို့မို့ ဖြစ်နေသော စောက်ပတ်ကို အသာ နှိုက်စမ်းလာခဲ့သည်။သူမတို့ စောက်ပတ်ကလေးတွေ အရည်စိုလာသည်အထိ နှိုက်ဆွပေးနေခြင်းဖြစ်သည်။

" ကဲ …လိုက်တာ … ဟိုရောက်မှ တွေ့မယ် … ဟင်း  ဟင်း  "

ဝင့်ဝါက လေသံတိုးတိုးလေးကလေး နှင့်သူ့ကို ပြောပြီး ပေါင်တွင်းကြောဆွဲလိမ်ပစ်လိုက်တော့ ကိုမျိုး အား ကနဲ အော်သံထွက်သွားရသည်။

ကားလေးက စားသောက်ဆိုင်တစ်ဆိုင်ရဲ့အရှေ့မှာ ထိုးရပ်သွားပြီး အားလုံးကားပေါ်ကဆင်းလိုက်ကြသည်။ဆိုင် မှာ နံနက်စာ မှာယူ စားသောက်လိုက်ကြရင်း ခဏတာမျှ အချိန် ဖြုန်းနေပြီးမှ အနီးရှိ တည်းခိုခန်းသို့ ဝင်ရောက်ကာ မနေ့ကလိုပင် နှစ်ယောက်အိပ်ခန်း တစ်ခန်းစီ ယူလိုက်ကြသည်။

ဒီနေ့အဖို့ တော့ ကိုမျိုးနှင့်ဝင့်ဝါခိုင် ကတစ်တွဲ ဇင်မာလွင်ရယ် စိန်သောင်းရယ် က တစ်တွဲဖြစ်သွားကြသည်။ အိပ်ခန်းထဲရောက်တော့ သူတို့ တစ်လမ်းလုံး အောင့်အည်းမျိုသိပ်လာခဲ့ သမျှ ပေါက်ကွဲကြရချေပြီ။

ဇင်မာလည်း စိန်သောင်းရင်ခွင်ထဲသို့ရောက်၍ သူမနှင့် စိန်သောင်း နှုတ်ခမ်းချင်းဂဟေဆက်မိသွားကြပြီး နှစ်ယောက်သား တရှိုက်မက်မက် နမ်း၍ စုပ်၍ တဖြည်းဖြည်းနှင့် အကိုင်အတွယ် အနမ်းအစုပ် ကြမ်းသထက်ကြမ်းလာခဲ့ရလေသည်။

ဇင်မာလွင်၏ ကိုယ်အထက်ပိုင်းရှိ အင်္ကျီရော ဘရာစီယာပါ ပြေလျှော့ ကျွတ်ကျကုန်ကြပြီး နို့အုံအိအိနှစ်လုံးက အတိုင်းသားပင် ထွက်ပေါ်နေကြလျှက် ခန္ဓာကိုယ်အောက်ပိုင်းရှိ စကပ်တိုကလေး မှာလည်း ခါးအထက်ဆီ လန်တက်၍နေကာ ပင်တီပါး ကလေးအောက်မှ သူမ၏ စောက်ခုံ ဖောင်းအိအိ ကလေးကိုပါ  ကြွကြွရွရွကလေး မြင်တွေ့နေရပေသည်။

သူမ၏အတွင်းခံဘောင်းဘီကလေးကို စိန်သောင်းက အလျင်အမြန် ဆွဲချွတ်ယူလိုက်ရာက  သူ့နှာခေါင်းနား ကပ်ပြီး ရွှတ်ကနဲ နမ်းရှိုက်လိုက်ပေသည်။

စိန်သောင်း သူ့ပုဆိုးကို ချွတ်လိုက်သည်။ အတွင်းခံကိုပါ ချွတ်သည်။ သူ့လီးကြီးက ဘောင်းဘီအောက်ကနေ ဘွားကနဲ ပေါ်ထွက်လာပြီး ဇင်မာလွင်၏ ပါးစပ်နား သို့ အသာတိုးကပ်၍ …ဇင်မာ လီးချောင်းကြီးကို နို့အေးချောင်းစုပ်သလို တပြွတ်ပြွတ်အသံထွက်အောင် စုပ်နေလိုက်သည်။ လီးကြီးက သူမ၏ ပုလွေဒဏ်ကို နည်းနည်းကလေးတောင်မှ သည်းညည်းမခံနိုင်ဟန်နှင့် တမုဟုတ်ချင်း ရုန်းကြွ တောင်မတ်လို့ လာခဲ့ပေသည်။ ဇင်မာအလှည့် ပြီးတော့ သူ့ အလှည့်ပင်။

စိန်သောင်း ဇင်မာလွင်ရဲ့စောက်ပတ်ကို အငမ်းမရပင်နမ်းတော့သည်။ပါးစပ်နှင့်စုပ်သည်။လျှာကလေး ထိုး၍ ထိုး၍ အမျိုးမျိုးအဖုံဖုံ ယက်ဆွ ပေးလိုက်သည်။နာရီ ဝက်လောက်ပင် ကြာမြင့်မည်ဟု ထင်ရသည်။ နှစ်ယောက်သား ကုတင်ထက်မှာ နေရာယူလိုက်ကြပြီး ဇင်မာနှင့်စိန်သောင်း အလဲအကွဲဆော်ဖို့ ပြင်လိုက်ကြသလို ….................................................

ကိုမျိုးတို့ အခန်းဖက်ဆီမှ အသံများကလည်း တစွပ်စွပ် တဖွပ်ဖွပ် နှင့် ဆူညံစွာ ထွက်ပေါ်၍လာတာကို သူတို့ နှစ်ယောက်သား စတင်ကြားလိုက်ရတော့၏။

" ကိုစိန်သောင်း ဖင်ကုန်းပြီးလိုးပေးစမ်းပါ ဒီနေ့ တဝကြီးလိုး  အသေ လိုး သူ့ ဂေါ်လီကြီးကို ခံချင်လှပြီ "

ဇင်မာက တတွတ်တွတ်ပြောနေသည်။စိန်သောင်းက

" စောက်ပတ်ကို လိုးရမလား ဖင်ကို လိုး ရမလား ပြော လေ … ဇင်မာ … ဟင်း ဟင်း  "

" ဘယ်နေရာ လိုးလိုး ရတယ် စောက်ပတ်ကိုအရင်လိုး ပြီးမှ သူ …ဖင် လိုးချင်လည်းလိုးပေါ့ သဘောရှိသာလုပ် "

ဆိုပြီး ဇင်မာလွင်က သဘောကောင်းစွာဖြင့် ပြောရင်း ကုတင်ထက်မှာပင် သူမ၏ဖင်ကို လေးဘက်ကျကျ ကုန်းကုန်းကွကွကြီးလုပ်၍ ဖြဲကားပေးလိုက်လေသည်။စိန်သောင်း အနောက်ကနေ သူမဖင်သား နှစ်ဖက်အကြားရှိ စောက်ပတ်ထဲသို့ သူ့လီးကြီးကို ထိုးနှစ်ဆောင့်ထည့်လိုက်ပါသည်။

" စွတ် ဖွပ်  ဘွတ်   ဗြစ် ဇွပ် …"

" အ အင့် အိအိ  အာ့ အား   ဆောင့် ဆောင့်  ကိုစိန်သောင်း  မြန်မြန် ဟင့်ဟင့် အ အား   အားးးး "

စိန်သောင်း အပီအပြင်ဆောင့်သည်။ခွေးလိုးကို ပီပီပြင်ပြင်ကြီး အီဆိမ့်နေအောင် လိုးပေးနေသည်။ ဇင်မာလွင် သူ့လိုးဆောင့်ချက်များအောက်မှာ မျက်ဖြူဆိုက်မတတ် ဖြစ်သွားရရှာသည်။

ဂေါ်လီသီးတွေရဲ့အရသာကို ဒီနေ့ ကျမှပင် သူမ အပြည့်အဝ ခံစားနိုင်ခဲ့သည်။မနေ့က သူမ၏ စိတ်ထဲ စိုးတထိတ်ထိတ် ဖြစ်နေတာကြောင့်လည်း တလိမ့်လိမ့်နှင့် အသည်းအသန် ဖိကြိတ်ဆောင့်လိုးပေးနေသည့် ဂေါ်လီ လီးအရသာကို ပြည့်ပြည့်ဝဝ မခံစားနိုင်ခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။ ဒီနေ့မှသာ အတိုးရော အရင်းရောပေါင်းပြီး သူမအနေနှင့် တစ်လက်စတည်း အလိုးခံရပေတော့မည်။

မိနစ်ပိုင်းလောက်သာ ကြာသည်။ တဘုတ်ဘုတ် တဘွပ်ဘွပ် ဇယ်ဆက်သလို ဆောင့်လိုးမှုရဲ့အောက်မှာ ကော့နေအောင်ပဲ အလူးအလှိမ့်ခံရင်း ဇင်မာ စောက်ရည်များ တဗြစ်ဗြစ်ပန်းထွက်၍ တစ်ချီပြီးလိုက်ရ၏။

စိန်သောင်း အဆက်မပြတ်  ဆောင့်လိုးနေဆဲဖြစ်သည်။

ခွေးကုန်းလိုး၍ တစ်လီ .. ကုတင်စောင်းမှာ တစ်ချီ ဆော် ချင်တိုင်း ဆော်ပြီး စိန်သောင်း၏ လီးက လရည်တွေ ဇင်မာ့ စောက်ပတ်ထဲကို ဆောင့်ကြီးအောင့်ကြီး ပန်းလွှတ်ထည့်လိုက်သည်။ သူက ဇင်မာ့စောက်ပတ်ကို လိုးရုံနှင့် အားမရဘဲ သူမ၏ ဖင်စအိုပေါက်ကိုပါ ထပ်မံလိုးဆောင့်ဖို့ တာစူလာခဲ့ ပြန်တာ တွေ့ရသည်။

.................................................................

စိန်သောင်း …

သူ အသင့် ယူဆောင်လာသော ဖင်စအိုလိုးသည့် အခါမှာအသုံးပြုသည့် ကေဝိုင် ဂျယ်လီဘူးကိုထုတ်လိုက်ပြီး ဇင်မာ့ဖင်ဝထဲကိုရော သူ့ လီးဒစ်လုံးနှင့် လီးကိုယ်ထည် အပေါ်မှာပါ ရွှဲနေအောင် သုတ်လိမ်း၍ ဖင်ထဲကို သူ့လီးဒစ်ထိပ်နှင့် ထိုးနှစ် ကာ အပေါက်ဝချဲ့ချဲ့ပေးလိုက်ရင်း လဒစ်ကြီးကို တစ်ထစ်ချင်းတစ်ရစ်ချင်း ဖင်ပေါက်ထဲကို သွင်း၍ နေလေသည်။

လီးတစ်ဝက် လောက်အရောက်မှာ ရှေ့ဆက်မတိုးသေးဘဲ လီးဝင်သည့်အတိုင်းပင် အသာကလေးမျှော၍ ချော့လိုးကလေး လိုးနေလိုက်သည်။ နောက် … တဖြည်းဖြည်းချင်း အားစိုက်ကာ ဖိ၍ ဖိ၍ ဂေါ်လီလီးကြီးကို မညှာမတာပင် ဇင်မာ့ ဖင်ထဲသို့ မရောက်ရောက်အောင် ကြိုးစားပမ်းစား ထည့်သွင်းပြီး ဇပ်ဇပ် ဇပ်ဇပ်နှင့် နေအောင် ခွေးလိုး ဝက်လိုး လိုးပေးလိုက်သည်။

" အ အား တ တစ်မျိုးကြီးပဲ ကိုစိန်သောင်း ရယ် ဇင်မာတစ်ခါမှ ခုလို ဖင်မခံဖူးပါဘူး ဟင်း "

" မိန်းမတော်တော်များများလည်း ဖင်မခံဖူးပါဘူး  ဇင်မာရဲ့ …ဒါမေယ့် ခံဖူးတဲ့သူတွေကျတော့ ဖင်ခံတဲ့အရသာဟာ ဘာနဲ့မှမတူဘူး လို့ ပြောကြတယ် "

" ဟုတ် ဟုတ်တယ် နာ … သလို ကောင်း သလိုကြီး … ဖင်ဝမှာတစ်ဆို့ဆို့ … နဲ့ကွာ … အ  အ မေ့ … နာ တယ် ဖြေးဖြေးလိုး …ကိုစိန်သောင်း … အား   အ  အိ …  အ  ဟင်း …   ဟင်း  "

စိန်သောင်း သူမဖင်ကို တစ်ချက်ချင်းလိုးသည်။ အချက်လေးငါးဆယ် ဆောင့်လိုးအပြီးမှာ ဇင်မာ ဖင်ဇိမ် နည်းနည်းတွေ့လာပြီ ဟု ဆိုရမည်။

သူမ၏ဖင်ကို ပြဲပြဲကားကားလုပ်၍ ဖက်သားနှစ်ဖက်ကို ကုန်းထောင်ပေးထားပြီး နာကျင်မှုအရသာကို မျက်ရည်ပေါက်ပေါက် ကျလာသည်အထိ အပြတ်ပင် အံတင်းတင်းကြိတ်၍ အောင့်ခံပေး နေပေသည်။ စိန်သောင်းက သူမစောက်ပတ်ထဲကိုလည်း လက်လျှို၍ စောက်ခေါင်းထဲ လက်ထည့်ကာ ဆောင့် ဆောင့် လိုးပေးနေ သည်။ နို့အုံနှစ်ဖက်ကို ဖျစ်လိုက်ညှစ်လိုက်ကစားပေးသည်။

ဇင်မာ့စောက်ပတ်မှာ စောက်ရည်တွေက ရေကာတာကရေတွေ ထွက်ကျသလို ရွှဲရွှဲယိုအောင် စီးကျလာခဲ့ရကာ ဖင်လိုးမှု၏နက်ရှိုင်းသည့် အရသာကို ကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျ မက်မက်စက်စက် စီးမျောခံစား၍ နေလေတော့၏။

" နာသေးလား  ဇင်မာ  လျှော့လိုးရမလား "

" မလျှော့ နဲ့ ရတယ် ဆောင့်ဆောင့် ကိုစိန်သောင်း  လီးကို ဖင်ထဲမှာ ဒီအတိုင်းထည့်ပြီးတော့ လိုးပေး "

ဇင်မာက သူ့ကိုညှောင့်လိုးခိုင်းခြင်းဆိုတာသိလိုက်ရသည်မို့ စိန်သောင်းသူ့လဒစ်ပြဲကြီးအား အရင်းနားရောက် သည်အထိ ဖိကပ်ထည့်သွင်းကာ တစ်ချက်ချင်းဖင်ထဲကို လှည့်ပတ်ညှောင့်လိုးပေးနေလိုက်ပါသည်။

ဇင်မာရော သူပါ ခရီးရောက်လုနီးကြပါပြီ။ စောက်ပတ်ထဲက တင်းကနဲတင်းကနဲဖြစ်ဖြစ်သွားရပြီး ဇင်မာ့စအိုဝမှာ ထူပူ၍ နာရကျင်ရမှန်းမသိဖြစ်လာသည်။လီးနှင့်ထိုးမွှေဆောင့်လိုးသွင်းမှုကိုလည်း အတော်ကလေး ခံနိုင်ရည် ရှိလာသည်။ တကယ် ဖင်ခံဖူးတဲ့မိန်းမတွေသာ သိကြပေလိမ့်မည်။

ဖင်ခံရတာမဖြစ်နိုင်ဘူးဟုထင်ရပေမယ့် အစတစ်ချက်သာ ကသိကအောက်နိုင်တာဖြစ်သည်။ နောက်တော့လည်း စောက်ပတ်ထဲ လီးနဲ့အလိုးခံရသလို အရသာတစ်မျိုးစီရှိကြတာပဲ ဖြစ်ပေသည်။ အချက်လေးငါးဆယ် အဆောင့်မှာ စိန်သောင်းရော ဇင်မာပါ နှစ်ယောက်စလုံး တင်းမထားနိုင်ကြတော့ဘဲ စောက်ရည်နှင့် လရည်တွေ တဖျောဖျောပန်းထွက်သွားသည်။ ဖင်ခံရတာ အပြီးမြန်လှချည်လား ရယ်လို့ ဇင်မာ အတွေ့အကြုံ ကောင်းကောင်းရရှိသွားသည်။

ခဏနားနေကြပြီး ဇင်မာက စိန်သောင်းလီးကို ပုလွေကိုင်ပေးနေသည်။ပါးစပ်နှင့် တပြတ်ပြတ်စုပ်၍ လျှာနှင့်လဒစ်ထိပ်ခေါင်းကို ယက်ကာယက်ကာ ဆွပေးလိုက်သည်။ လီးတစ်ချောင်းလုံး ပါးစပ်ထဲသွင်း၍ စုပ်ငုံကာ ငုံ့လိုက်ကြွလိုက် ဂွင်းတိုက်သလို ပါးစပ်ထဲမှာ အသွားအပြန် ဆောင့် လိုးပေးသည်။ သူကလည်းဇင်မာ့နို့တွေကို စို့ လိုက် စောက်ပတ်လေးကိုင်လိုက် နှူးပေး ဆွပေးလိုက်နှင့် လုပ်နေတာမို့ စိတ်က ပြန်လည်ထကြွလာရပြန် ပါသည်။

ဇင်မာ စောက်ပတ်လည်းကျိန်းနေသလို ဖင်ပေါက်ဝမှာလည်း စပ်ဖျင်းဖျင်းဖြစ်နေသည့်တိုင် ဆက်လက်အလိုးခံချင်နေမှုကို ကိုယ့်ဖာသာ အံ့သြလို့ နေမိသေးသည်။

တအောင့်အကြာမှာ …

ကိုမျိုးလာရောက်ခေါ်ဆောင်၍ သူတို့ အခန်းဖက်ကို ဇင်မာတို့နှစ်ယောက် လိုက်ပါသွားခဲ့ကြရပြန်သည်။ အခန်းထဲရောက်တော့ ဝင့်ဝါခိုင်ကို ကုတင်ထက်မှာ ဝတ်လစ်စားလစ်ပုံစံအတိုင်း ခွေခွေကလေးလှဲလျောင်ပြီး ငြိမ်သက်နေတာကို တွေ့မြင်လိုက်ရသည်။

" ဝင့်ဝါက ဖင် ဇိမ်တွေ့နေတာလေ ငါသူ့ကို ဖင်ပေါက်ချည့်သက်သက် နှစ်ချီလိုးလိုက်တယ် …"

ဆိုပြီး ကိုမျိုးကရှင်းပြသည်။

ဝင့်ဝါလည်းသူတို့ အသံကြား၍ လှဲပြီးအနားယူနေရာက ထလာသည်။သူမမျက်နှာကလေးက မချိုမချဉ်ကလေး စိတ်မလုံမလဲ ဖြစ်နေဟန်တူပေသည်။

" ကဲ နင်တို့ နှစ်ယောက်စလုံး ငါနဲ့စိန်သောင်း တူးဘိုင်ဝမ်းလိုးမယ် ဇင်မာက အရင်စလိုက်ကြရအောင် "

" ရတယ် ကိုမျိုး စိတ်ကြိုက်လုပ်ပါ "

ဇင်မာက ပြောလိုက်ရာက ကိုမျိုးသင်ပြသည့်အတိုင်း ကုတင်ထက်မှာ ပက်လက်လှဲအိပ်ပေးလိုက်သော စိန်သောင်း၏လီးကြီးပေါ်ကနေ သူမက တက်ခွထိုင်၍ သူမအနောက်ကနေ ကိုမျိုးက ဖင်စအိုထဲလီးသွင်းပေးမှုကို အရသာယူကာခံစားနေလိုက်ပါသည်။

သူမပြီးတော့ ဝင့်ဝါခိုင်အလှည့်ပင် ဖြစ်လေသည်။

ဝင့်ဝါခိုင်ကို ကျတော့ သူတို့ နှစ်ယောက်က စောက်ဖုတ်နှင့်ဖင် တစ်ပြိုင်တည်းမလိုးဘဲ ကိုမျိုးနှင့်စိန်သောင်း တစ်လှည့်စီ သူမ၏ ဖင် ကျင့်သားရအောင်ဆိုပြီး ဖင်ပေါက်ကိုချည့် သက်သက် သုံးချီစီလောက် အလဲလဲအကွဲကွဲ ဆော်လိုက်ကြသည်။

ဝင့်ဝါခိုင် မျော့မျော့ကလေးသာ ကျန်သည်။

ဇင်မာက ဝင့်ဝါကို သနားမိသွားပြီး…

" ဇင်မာ့ကိုလည်း ဝင့်ဝါလိုးသလို ဖင်ကိုချည့်သက်သက် လိုးပေးစမ်းပါ ဖင်လိုးခံရတာ စောက်ပတ်အလိုးခံရတာ ထက် ပိုအရသာရှိတယ် ကိုမျိုးတို့လို လိုးတဲ့ သူအဖို့လည်း ပိုအကြိုက်တွေ့တာပဲ မဟုတ်လား "

ဆိုပြီး ပြော၍ … ဟိုနှစ်ယောက်ကလည်း ဖင်ချဖို့သာ အားသန်နေကြသူတွေပီပီ ဇင်မာ့ဖင်ကို တစ်လှည့်စီ ဝက်ဝက်ကွဲအောင် လိုးဆောင့်ပေးလိုက်ကြသည်။

" အား အိ  အိ  အင့်  ကျွတ်  ကျွတ် ဟင့် ဟင်း   အင်း  ဆောင့် ဆောင့်   ကိုမျိုး  အား အ လိုး  လိုးပေးပါ လိုးထည့်လိုက်စမ်းပါ အ  အား  ဟင်း  ဇင်မာ ဒီည မပြန်တော့ဘူး  တစ်ညလုံး လိုးပေး လိုး ပေးရမယ် နော်  ကိုမျိုး အိအိ အင့်  ဆောင့် မြန်မြန် ဆောင့်  အ  ထိ  ထိတယ်  ကောင်း  ကောင်း  လိုက်တာ နော်  အို့ အ  အ "

" စွတ် ဖွတ်  ဖွပ် ဘုတ် စွိ ဖတ်  ဗွပ် ဘွပ်  ဘွတ်  ဗလွတ်  ဗြွတ်  စွိ ဖွပ် ဇွပ် "

ဝင့်ဝါခိုင်နှင့်အတူ ဇင်မာလွင်တစ်ယောက် ကိုမျိုးနှင့် စိန်သောင်းတို့ အလိုကျ ကုန်းချည်တစ်လှည့် ပက်လက် တစ်ဖုံ ဖင်ခံ၍ တစ်သွယ် နည်းလမ်းပေါင်းစုံလင်အောင် ကာမအရသာကို မြိန်ရည်ယှက်ရည်ကြီး ကမ်းကုန်အောင် ခံစားလိုက်ကြသည်။

မိုးစုန်းစုန်းချုပ်၍ ည ၈ နာရီထိုးပြီးသည့် အချိန်ထိတိုင်အောင် ဇင်မာတို့ လေးယောက်သား အိမ်ကိုမပြန်နိုင်ကြသေးချေ။

လေးစားလျှက်

( နရသူ )

........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။

သော်က အပိုင်း ( ၃ )

သော်က အပိုင်း ( ၃ )

ဇာတ်သိမ်းပိုင်း

မောင်ကျော် ရေးသည်။

အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။

ရီသွယ် အတွေ့အကြုံ ဘယ်လောက်ရင့်..မရင့် သူမခန့်မှန်းတတ်သေးပါ။ ဒေါ့ဂီ ဆွဲလျင်...ကုတင်စောင်းလိုးလျင်...ခံနိုင်ရင်တော်ရဲ့....မခံနိုင်မှာ စိုးရိမ်သည်။ ဖင်ကြီးပေမယ့် စောက်ပတ်ကျဉ်းသည့် မဆွေလို မိန်းမမျိုးလည်း ရှိတတ်တာမို့ ပထမအချီမှာ သိပ်မကြမ်းချင်။

ဒါကြောင့် မမရီသွယ် ပေါင်နှစ်လုံးကြားမှာ ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်ပြီး ဖင်ကြီးနှစ်လုံးကို ဆွဲ၍ အံဝင် ခွင်ကျ အောင် နေရာပြင်လိုက်သည်။ ထင်သည့်အတိုင်းပါပဲ...ပေါင်နှစ်လုံးတန်းတန်းကြီး လိုက်ရွှေ့လာသည်။ နဲနဲလေးမှချွမပေးလာ...။ ဒူးကလေးမှ ထောင်မပေးလာ...။ အလိုးခံသက် နုဟန်တူပါသည်။ ပေါင်လေးနှစ်လုံးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့်မ,ပြီးတွန်းတင်ရင်း..

" စောက်ပတ် ဖွင့်ပေးထားမှ မမအရသာရှိမှာပေါ့ ဒါမှလီးဝင်တာ ထွက်တာကို မမ သေချာ ခံစားပြီး အရသာ ထိထိမိမိ သိမှာ...ဒီပေါင်ကြီးတွေကို  မမလက်နဲ့ဆွဲထားလိုက်.ပိုကောင်းအောင်....."

သော်က လီးချောင်းကို လက်ဖြင့်ကိုင်ပြီး စောက်ပတ်ကြီးကို အမြောင်းလိုက် ဆယ်ချက်ခန့် အသွားအပြန် ဖိပွတ်ဆွဲပြီး ဒစ်ဖြင့် စောက်စေ့ကိုဖိချေပေးသည်။ စောက်ရည်လိုက်လာသဖြင့် စောက်ခေါင်းဝမှာ ဒစ်ထိုးမွှေပေးလိုက်ပြီး တရစ်ရစ် တစ်အိအိ ထိုးသွင်းသည်။

ရီသွယ် ဒီအရသာကို မထိတွေ့ဖူးခဲ့။ ရည်းစားနှင့်လိုးတုန်းက စွတ်..ဆိုတစ်ခါထဲ ထိုးထည့်ခံလိုက်ရပြီး ဆက်တိုက် ဆောင့်လိုးသွားခဲ့တော့ ဘာမှန်းမသိခဲ့ရတာ အမှန်။ ခုတော့...တစ်ချက်မှ မဆောင့်သေးခင်လိုးတဲ့ အရသာကို အဆင့်ဆင့် သိလာသလိုလို..ခံစားရသည်။ ကောင်းချက်တွေကို အချိန်တိုင်းသိနေသည်။

လီးကြီး ဝင်လာချက်က သိမ်မွေ့နေသည်။ မလိုးခင်က ခံနိုင်ပါ့မလားလို့ ထင်ခဲ့ပေမယ့် ခုတော့ သိမ်သိမ်မွေ့မွေ့..ထိထိမိမိ ထိုးထည့်သွား၍ တစ်သိမ့်သိမ့် လှိုက်ဖိုခံစားရသည်။ စောက်ပတ်ကလည်း အလိုလို ညှစ်လာသည်။ ညှစ်ရမည်လို့ ရီသွယ် မသိခဲ့ပါ။ ညှစ်တော့တင်း..ပြည့် ပြီး အရသာကောင်းသည်။ ကောင်းတော့ ညှစ်ရမှန်း ရီသွယ် သိသွားသည်။ သိသွားတော့..ညှစ်တော့တာပေါ့...။

အဆက်မပြတ် ညှစ်သည်။ ဖင်ကြောတွေရှုံ့ပြီး ညှစ်သည်။ စအိုပေါက်ရှုံ့နေတာ ပွင့်မလာတော့အောင် ညှစ်သည်။ ကော့ကော့ ညှစ်လိုက်တော့ စောက်ရည်တွေ ဒလဟောထွက်ခါ ပြီးသွားသလို မူးမူးမိုက်မိုက် မောမောပန်းပန်း ခံစားနေရသည်။

" ကောင်းလိုက်တာ မောင်လေးရယ်....  " 

သော်က မမရီသွယ် အရိပ်အခြည်ကို ကြည့်ပြီး လီးကို အဆုံးထိဖိသွင်းတော့ ရှုံ့မဲ့ပြီး ရင်ဘတ်ကို တွန်းခံရသည်။ အသာလေးလျော့ပြီး ဆယ့်လေးငါးချက်ချော့ဆောင့်တော့ မမရီသွယ် ဖင်မြောက်လာသည်။ ဒီတော့မှ အဆုံးထိ ဆောင့်လိုးထည့်ပြီး လည်ပင်းကိုဖက်ကာ နှုတ်ခမ်းကိုဖိနမ်းထားသည်။

လည်ချောင်းသံ တွေ အူး.အူး..အူး..အူး နှင့် ထွက်နေပြီး ဖင်ကြီးရမ်းခါနေသည်။ ဖင်ရမ်းလေ..ဖိထိုးလေ လီးကြီးက သားအိမ်ဖွင့်ဝင်လေ....အောင့်လေ...သံသဆောင့်ချက်တိုင်းကို ပါးစပ်ပိတ်အံကြိတ်ပြီးလည်ချောင်းသံ တစ်အင့်အင့် ထွက်နေအောင် မာန်တင်းခံပေမယ့်...ကောင်းလာလွန်းတော့ ပါးစပ်ပွင့်ရတော့သည်။ ဆောင့်လိုးချက်တွေက အသက်အပြည့အဝပေးသည်။

မဆောင့်ပဲ.ရပ်ထားချိန်နှင့်..ဆောင့်လိုးနေချိန် အရသာ ကွာဟမှုကို ရီသွယ် ကောင်းကောင်း နားလည်သွားသည်။ အရင်လူ..လိုးသွားတုန်းက ဒီလို မသိခဲ့...ပြီးသွားပြီဆိုလို့သာ ပြီးမှန်းသိလိုက်ရသည်...။ ဝင်မှန်းမသိ..ထွက်မှန်းမသိ..ဆောင့်မှန်းမသိ..ဘာမှ သေသေချာချာမသိခဲ့ပါ..။ အခုတော့ ဆောင့်တဲ့ အရသာကိုသေသေချာချာသိပါပြီ...ပါးစပ်ပွင့်ပြီး အော်ခံလိုက်မှပဲ ပိုပိုကောင်းတော့သည်...။

" နာနာ ဆောင့်ပေးမောင်လေး..အင့်.ကောင်းလွန်းလို့..ဆောင့်..အာ့..ဆောင့်..အာ့..ပြင်းပြင်းကြီးဆောင့်...အင့်..ဆောင့်..အား..ကောင်းလိုက်ထာ..အင့်..ပြွတ်စွတ်ဖောင်း..ဖောင်း..ဖောင်း..အား..စွတ်စွတ် စွတ်..ဖောင်း..မြန်မြန်လေးကွာ..မြန်မြန်လေးသွက်သွက်လေး....အားဟားဟား...အား..."

မမရီသွယ်  လေထဲမှာ ကော့ ကော် ကန် ကားဖြစ်နေတာအကြာကြီး..။ ပြန်ကျမလာပဲ...ပင့်ပင့်ကော့နေသည်။ ဒီတော့မှ သော်က ဆွဆွလိုးပြီး ဖုန်းကနဲ ဖုန်းကနဲ အဆုံးထိဆောင့်လိုးကာ...လီးရည်တွေ ပန်းထည့်ပေးလိုက်သည်။ မမရီသွယ် အသည်းအသန်အော်ပြီးမှ...ဖုတ်ကနဲ ခြေပစ်လက်ပစ်ပြုတ်ကျလာပါသည်။

" ဘာလို့အော်တာလဲ...အဖိုးတို့ကြားကုန်တော့မယ်....နာလဲအောင့်ခံမှပေါ့..."

" ကောင်းလို့ဟေ့....ကောင်းလို့ဟဲ့..မအောင့်နိုင်အောင် ကောင်းလို့အော်တာ....ကြားလဲ မတတ်နိုင်တော့ဘူး...နင် ဘာလို့ကောင်းအောင် လိုးသေးလဲ "

" အာ....ပြောလေကဲလေ..."

" ဟုတ်တယ်...နင်လိုးလေ ငါ့စောက်ပတ်ပြဲလေလိုးလေပြဲလေပဲ..."

" ခ်ခ်....မမ...နင်လွန်ပြီနော်..."

" လွန်တော့ ဘာလုပ်ချင်လဲ...ထပ်လိုးမလား..ရော့...လိုး "

" အောက်ဆင်းမယ်..လာ....အဖိုးတို့ မေးနေလိမ့်မယ်...နင်ရောက်နေတာကြာပြီ.."

" ည ထပ်လိုးမယ်....နော် မောင်လေး "

" ခံချင် လာခဲ့လေ...အောက်မှာနင့်အသံနဲ့ဆိုအဖေတို့သိမှာသေချာတယ်.."

" သိပ်ကောင်းတာပဲ....ငါရူးတော့မယ်..."

" တနှာရူးမ...."

" ခ်ခ်....ခ်ခ်...."

အောက်ထပ်ကို မောင်နှစ်မနှစ်ယောက် ဖက်ပြီး ဆင်းသွားတော့ အဖေတို့က စ,နေကြသေးသည်။ မမရီနွယ် မလုံမလဲကြည့်တော့ လက်မ,ထောင်ပြ၍ စိတ်အေးသွားသည်။ နောက်မှ..ခြံထဲမှာ ထိုင်ရင်း အကျိူးအကြောင်းပြောပြတော့ ရယ်မောနေသည်။

" မမကို လင်ငယ်နေတယ် အထင်ခံရတာတော့ နာတယ်ကွာ...ခ်ခ်...မောင်အရင်းက လင်ငယ်ဖြစ်သွားရော...ခ်ခ်.."

" သူ့ ပြောပြလိုက်မယ်နော်..မမ "

" အင်း....ဒါပဲ ကောင်းပါတယ်...ပြောပြလိုက် နောက်လဲသိမှာပဲ....ညီအစ်မချင်း..."

နောက်ပိုင်းတော့ တော်တော် ရင်းနှီးသွားသည်။ စိတ်ရောလူရော...။ လူကြားထဲ ဖင်ကြီး ကိုင်နေလည်းဘယ်သူမှ ဘာမှသရိုးသရီ မထင်တော့..ပြောင်ပြောင်ပဲ နေလို့ရသွားသည်။ နေ့လည်နေ့ခင်း သူ စိတ်ထ,လာရင် ဘေးနားလာပြီး ဖင်ကိုင်ခိုင်းတတ်လာသည်။

လစ်အောင်လုပ်ပြီး စောက်ဖုတ်ပါ ကိုင်ခိုင်းတတ်လာသည်။ မမရီနွယ်လည်း သူ့ကို အတုခိုးလာပေမယ့် သူ့လို မထန်ရဲလှပါ။ သော်က တို့ ပွဲကြီးပွဲကောင်းတွေ့နေသည်။ ရီသွယ် ရာသီလာသည့်နေ့မှာတော့ ရီနွယ်စားရပါသည်။ ကျန်တဲ့ရက်တွေတော့...ရီသွယ်နှင့် မဆွေပါပဲ။ မမရီသွယ်နှင့် လိုးရတာက ညားခါစ,လင်မယားလို ဖြစ်နေသည်။ အသက်ကလည်း မကွာတော့ တကယ့်ညားလာခါစ, လင်မယားပါပဲ။

သွားအတူ လာအတူစားအတူ အိပ်အတူ ဖြစ်နေတော့ အဖေတို့က ကြည်ကြည်နူးနူးဖြစ်နေကြသည်။ အဖိုးတောင် မျက်စေ့နောက်ရသည် အထိ ကဲသည်။ တစ်ရက်တော့ သူ့ရည်းစားက ခဏတဖြုတ် အလည်လာနေသည်။ တစ်ယောက်တည်းတော့ မဟုတ်ပါ။ သူ့အမေ ခေါ်လာပါသည်။ မမရီသွယ်က ခပ်တည်တည် ခပ်စိမ်းစိမ်းဖြစ်နေသည်။ သော်က မျက်နှာကို တစ်ကြည့်ကြည့်..။

သော်က မမရီသွယ် ခံစားချက်ကိုသဘောပေါက်၍ သနားလို့  ကလေးကွက်နင်းပြီး အဒေါ်ကြီးကို ကပ်ပစ်လိုက်သည်။ ဒီတော့မှ မမရီသွယ် ပုံမှန်လေးပြုံးနိုင်ရယ်နိုင်သွားသည်။ အန်တီကြီးကလည်း အရွကြီး။သား..သား..နဲ့ ကပ်နေပါလေရော။ မမရီသွယ် နားလည်စွာ ရယ်ပြုံးနေသည်။

" အထာပေးနေပြီကွ..ခ်ခ်..မောင်လေးတော့ ပွတာပဲ...လိုးပစ်ကွာ...အားပေးတယ်..ခ်ခ် "

" နောက်မှလုပ်မယ်ကွာ...တကယ်လုပ်မှာ..နင်တို့လက်ထပ်ပြီးမှ..."

" ခ်ခ်...ငါ့မောင်...ငါ့လင်...ငါ့ယောက္ခမ...ခ်ခ် ရယ်ရတယ်နော်...လူတစ်ယောက် ဘဝသုံးခု..ခ်ခ် "

" မကပါဘူး မမရယ်...နင့်ခဲအိုလဲ ငါပါပဲ..ခ်ခ် "

" ခ်ခ်...ကောင်းကွာ...ငါလိုးမသော်က ခ်ခ်.."

ကျောင်းဖွင့်ပြီး သိပ်မကြာလိုက်ပါ။ မမရီသွယ်တို့ လက်ထပ်ကြသည်။ ကျေ ာင်းပြီးမှလို့ စီစဉ်ခဲ့ပေမယ့်..မမရီသွယ် ဗိုက်ကြီးသွားလို့ အပူတပြင်းပဲ လက်ထပ်လိုက်ရသည်။ မင်္ဂလာပွဲမှ အကြီးအကျယ်...။ သူတို့မြို့မှာရော...သော်ကတို့ ရွာမှာရော...ကျင်းပပေးလိုက်သည်။ မင်္ဂလာဆောင်ခါနီးတော့ မတင်မြ ဗိုက်ကြီးတစ်ကားကားဖြင့် ရောက်လာရှာသည်။ မွေးခါနီးပါ ပြီ..ရှစ်လထဲမှာဆိုပဲ...။

" ကလေးမွေးပြီးရင် နင့်ကိုပေးခဲ့မယ်..နင်မွေး "

" အာ...ကလေး အမေမရှိပဲ.ဘယ်လိုမွေးရမှာလဲဗျ....ကလေးအမေပါ နေခဲ့...မွေးမယ်..."

" မအေလိုး..."

အန်တီ့ နာမည်က ဒေါ်လှလှမြင့် ။ အသက်ကလေးဆယ့် လေး နှစ်။ ပုဂ္ဂလိက ဘဏ်တစ်ခုမှာ စာရေးပေါ့။သားလေး မောင်အောင်ရည်တစ်ယောက်ပဲ မွေးခဲ့သည်။ နှစ်ဆယ့်နှစ်နှစ် ရှိသွားပြီ..။ တက္ကသိုလ်မှာ စာသင်ပါဆိုမှ..ရည်းစားထားပြီး ကျောင်းမပြီးခင် အိမ်ထောင်ကျ သည်။ မိန်းကလေးဖက်က မျိူးရိုးတွေစီးပွားရေးတွေ လူမှုရေးတွေ..အားလုံးကျေနပ်စရာမို့ စိတ်အေးရပါသည်။

ခင်ပွန်းသည်ကလည်း ကျေနပ်နေသည်။ သူက ပြည်နယ်တစ်ခုမှာ မြို့နယ်အဆင့် ဌာနဆိုင်ရာ တာဝန်ခံတစ်ဦးမို့ ဒေါ်လှလှမြင့် လိုက်မသွားနိုင်။ ဇာတိမြို့မှာပဲ သားလေးကို ထိန်းကျောင်းနေခဲ့ရသည်။ ယောကျ်ားနှင့်အတူ မနေဖြစ်ခဲ့တာလည်း ဆယ်စုနှစ်ကျော်ခဲ့ပါပြီ။ ဝင်လမ်းတောင် တောထူနေပြီ..။

ခြုံရှင်းပေးမယ့်သူလဲ မရှိ။ ခုတော့..နာမည်လဲ မထိခိုက်..လူမြင်လည်းတင့်တယ်မည့် သားအရွယ် တူအရွယ် ကောင်လေးတစ်ယောက်တွေ့ပြီ..။ လက်ကြောတော့ တင်းဟန်မတူပါ။ ဆယ်တန်းကို သုံးနှစ်ဖြေရသတဲ့။ သူဌေးသား...သူဌေးမြေးမို့ ထင်ရာ လုပ်နေတဲ့ ခပ်နုနု ချဉ်စုပ်စုပ်လေး ဖြစ်နိုင်သည်။

ချဉ်ချဉ် တူးတူးမူးရင်ပြီးတာပါပဲ...။ လက်ကြောမတင်းလဲ လီးကြောတော့ တင်းမှာသေချာနေပါသည်။ အန်တီလှကလည်း ဒီလိုကောင်လေးမျိူးမှ အကြောလျော့ပစ်ချင်တာပါ။ ခက်နေတာက ဘယ်လို စ,ရမယ်မှန်း မသိ။ ဒီလိုနှင့်မင်္ဂလာပွဲပြီးလို့ နှစ်လလောက်ကြာသည်အထိ အီလည်လည်....။ နောက်တော့ ကောင်လေးနာမည်နဲ့ တစ်လသုံးခါလောက် ငွေတွေ ပို့ပို့လာတာမို့ သူလည်းတစ်လသုံးခေါက်လောက် သူ့ကားလေးနှင့်  အိမ်ရောက်ရောက်လာသည်။ ငွေကတော့ ရာဂဏန်းလောက်ပါ..။

သိန်းနှစ်ရာဆိုတာ ပုံမှန်လို ဖြစ်နေသည်။ အဝေးပြေးကားတွေ...ကုန်ကားတွေ...ပွဲရုံလုပ်ငန်းတွေက ငွေတွေဖြစ်နိုင်သည်။ ဘာငွေတွေဖြစ်နေနေ သူကတော့ အိမ်မှာ တစ်ညအိပ်သွားတာပါပဲ.။ အိမ်မှာက ကိုယ်နှင့်အမေနှစ်ယောက်ထဲ ခ်ခ်.။ အိမ်မှာ နေရင်း ပါးပေ့ ဟိုက်ပေ့ ဆိုတာတွေ ဝတ်ပစ်လိုက်သည်။ မတတ်နိုင်..တစ်ခါတစ်လေ အရိုးဆုံးတွေက အဆန်းဆုံး ဖြစ်ချင်ဖြစ်နေတတ်သည်။ အကင်းပါး နှုတ်သွက်ဖို့တော့လိုပါလိမ့်မည်....

" အားပါး....အန်တီလှ...လန်းလှချည့်လား.."

" ခ်ခ်...အိုပယ် ပါကွာ...အန်တီ ဖြစ်နေပါပြီ "

" ဖရိမ်က အလန်းကြီးပါ အန်တီလှရာ...လန်းလို့လန်းတယ် ပြောတာ ယုံစမ်းပါ..."

" ခ်ခ်...ဖရိမ်ပဲလား...အင်ဂျင်လဲ ကောင်းပါတယ်ကွ...မောင်းတဲ့ လူမရှိလို့ ရပ်ထားရတာ..ခ်ခ်.."

ဒီလောက် လမ်းဖွင့်ပေးရင် တော်ရောပေါ့နော်..။ ခ်ခ်....သူ့မျက်လုံးတွေက ဟိုက်ဟိုက်ကို ချောင်းကြည့်နေတာ အသိသာကြီး..။ အဲ...အောက်မှာ ဘာမှ ခံမဝတ်ထားဘူး...ပလိန်း။ တစ်စေ့တစ်စောင်းကြည့်လိုက်တော့....သူ့လီးကြီးလှုပ်နေပြီ...ခ်ခ်..။

" ဖြစ်နိုင်တယ် အန်တီ...မောင်းလို့တော့ ကောင်းမယ့်ပုံပဲ..."

ကောင်လေး မလွယ်ဘူး..။ ခ်ခ်....ကောင်လေးဘွတ်ချင်နေပြီမှန်းသိလို့ အိမ်ရှေ့တံခါးကို ပေါ်တင်ပဲ သွားပိတ်ပေးလိုက်သည်။ ကိုယ်က ဇာတ်လမ်းထွင်နေတာမှ မဟုတ်ပဲလေ....သူကလဲ ကိုယ့်ကို ဘွတ်ရုံက လွဲပြီး ဘာဇာတ်လမ်းတွေ လုပ်နေမှာမို့လဲ..။ ပညာလဲ ပြနေစရာ မလိုတော့ပါဘူး...။ ပြောင်ပြောင်ပဲ ခွင့်ပြုပေးလိုက်တော့ သည်....ကြာလွန်းလို့...။

" မောင်းမှာလား မောင်ရဲ့...ကောင်းတယ်ရှင် ခ်ခ်..."

သော်က အန်တီလှ နို့ကြီးကို ဆွဲနယ်ပြီး နှုတ်ခမ်းတွေ စုပ်နမ်းပစ်သည်။ အန်တီလှကလည်း အားကျမခံသော်ကလီးကြီးကို အုပ်ဆွဲ ဆုပ်နယ်ပစ်သည်။ သွေးတွေ ဆူလာတော့ အိပ်ခန်းထဲ နှစ်ယောက်အတူ ပြေးဝင်ပြီး အဝတ်တွေချွတ်ပစ်ကြသည်။ ပြီးမှ ရမက်ထန်သော အနမ်းကို အလုအယက်အငမ်းမရ နမ်းကြပြန်သည်။

" လိုးကြစို့နော်...ဘယ်လိုပေးရမလဲ..."

" ကုတင်စောင်းမှာပဲ လိုးမယ်အန်တီ...."

" အကြာကြီး လိုးနော်..."

အိမ်ထောင်သည်မို့ ကျွမ်းနေပြီ..။ သူ့ယောကျ်ား ဘယ်လောက်တောင် လိုးထားခဲ့သည် မသိ။ ကုတင်နခမ်းမှာပက်လက်လန်ပြီး ပေါင်ကြီးတွေမြှင့်တင်ကာ လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ဆွဲကားထားပေးသည်။ ပြူးပြဲပြဲစောက်ဖုတ်ကြီးထဲ လီးကို တေ့သွင်းတော့ ဇွိ...ကနဲ...စောက်ရည်သံပေးပြီး စေးစေးလေး ဝင်သွားသည်။

" အင့်...အင်ဂျင်ကောင်းသေးရဲ့လား ဟင် "

" အား...ဂွတ်ပဲ...ဂွတ်တယ် ရှယ်..."

" ဂွတ်ရင် ကြာကြာလေးသာ ဘွတ်ပစ်လိုက်ပါတော့ရှင်...အင့်..အင့်..အာ့...ကောင်းထာ..အင့်လိုး...လိုး...နာနာလေးလိုးပေး..အင့်..."

အန်တီလှ ကုတင်ပေါ်မှာ ပတ်ချ ာလည်လှည့်နေရသည်။ ဆောင့်လိုက်တိုင်း တစ်ထွာကျော်ကျော်ရွေ့တက်သည်။ သော်က အန်တီလှ လည်ကုတ်ကို လက်ပတ္တာယှက် အားယူဆွဲပြီး မရွေ့အောင်ထိန်းဆောင့်သည် ။ မရပါ။ ရွေ့ပြေးတာပါပဲ။ အန်တီလှ မွေ့ယာခင်းကို အားပြုဆွဲပြီးခံသည်။

မရပါ.။ ရွေ့ပြေးတာပါပဲ။ ကုတင်ပေါ်တက်...ဆောင့်ကြောင့်ထိုင် ခြေဖျားထောက်ပြီး ဆောင့်လိုးတော့မှ အန်တီလှ ခြေကျင်းဝတ်တွေ လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် အားပြုဆွဲပြီးခံသည်။ ဒီတော့မှ တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်လေး ဆောင့်လို့ ရပြီးဆီးခုံချင်းကပ်ခါ လီးတစ်ဆုံး ဆောင့်ဆောင့်လိုးပစ်သည်။

အိမ်မှာ ဘယ်သူမှမရှိတော့ လွတ်လွတ်လပ်လပ် အော်ပြီးအလိုးခံသည်။ ဆောင့်လိုက်တိုင်း အော်နေသည်။ လီးစ,ဝင်ကတည်းက အော်သံ...လီးရည်ထုတ်တဲ့ အထိ တတွတ်တွတ် အော်သည်။ ကောင်းလည်းကောင်း အော်သံကလည်း မြှောက်ပေးသလိုဖြစ်နေတော့..သော်ကရှိသမျှ အားတွေ အကုန်သုံးပြီးဆောင့်လိုးသည်။ အန်တီလှ...တကယ်တန်းတော့ မခံနိုင်...။ ပြီးပေးပါတော့ ဟု တောင်းပန်ယူရသည်။

ဒါလဲ...သော်က လီးရည် မထုတ်ပေးတော့ တစ်ဘုန်းဘုန်းထုပြီး ဖင်ကြီး ကော့ကော့ထိုးခံသည်။ အော်သံ မဆုံးတော့ပါ..။ ကောင်းသည့်ဒဏ် မခံနိုင်လွန်း၍ သော်ကပုခုံးကို ကိုက်ဆွဲတာ သွားရာ အကွင်းလိုက် ထင်ကျန်ရစ်သည်။ မြန်မြန်ကြီးဆောင့်လိုးပေးလိုက်တိုင်း သူ့ခမျှာပြီးတော့မည်ထင်ပြီး အော်လိုက် ကော့လိုက် မမရီလွင် ယောကျ်ားက ပြည်နယ်တစ်ခုမှာ တာဝန်ကျ နေသည်။ ဌာနကလည်းအုပ်ချူ ပ်ရေးဌာနတစ်ခု။ရာထူးကလည်း အဆင့်သိပ်မနိမ့်။ လုပ်ပိုင်ခွင့်လေးရှိတော့ တစ်ဖက်နိုင်ငံ သူဌေးတွေနဲ့ ဆက်သွယ်ပြီး ငွေရပေါက်ရှာသည်။ တော်တော်လေးအောင်မြင်ပါသည်။

ပြောရရင်တော့ မြေကွက်တွေက တော်တော် အကျိူးပေးတယ် ပြောရမည်။ သူလုပ်နေသည့် ကာလအတွင်းသိန်းပေါင်းသောင်း..သိန်းချီ ပြီးစားရသည်။ နာမည်ခံတော့ တိုင်းရင်းသားထဲကပေါ့။ ထားပါတော့....ဒါကအတွင်းရေး ဆိုင်လည်းမဆိုင်။ ဆိုင်တာက ကိုစိုးမြတ်ငွေချမ်းသာသည့်ဒဏ်ကို မခံနိုင်..။ အလုပ်ကထွက်ပစ်သည်။ အကျိူးဆောင် ကုမ္ပဏီဆိုပြီး အလုပ်ချဲ့ထွင်လာသည်။ ပိုပြီးအောင်မြင်လာတော့..အချွေအရံ အသိုင်းအဝန်းတွေမျးလာပြီး မိန်းမတွေတန်းစီ ရှုပ်ပါလေရော..။ စပွန်ဆာပေးထားတာတွေလည်း အများကြီး။

မမရီလွင်ကို အလှည့်မပေးနိုင်တော့။ မမရီလွင်က အသက်နှစ်ဆယ့်ခြောက်ပဲ ရှိသေးသည်။ သူကလေးဆယ်ပတ်ဝန်းကျင်..။ လျော့လည်းတစ်နှစ် နှစ်နှစ်ပေါ့။ တစ်လနေလည်း မမရီလွင် အလှည့် မရောက်.. နှစ်လနေလည်း..ပေါ်မလာ....ငယ်ငယ်လေးတွေက ဝိုင်းဖဲ့နေကြသည်။ မြို့မှာလည်းနေတယ်လို့ကို မရှိတော့..။

ဟိုဖက်နိုင်ငံသွားလိုက်..ရန်ကုန်သွားလိုက်..နေပြည်တော် ရောက်လိုက်...မမရီလွင် လင်နဲ့ အတူမနေရ..အလိုးမခံရတဲ့ အတူတူတော့ အိမ်တံခါးပိတ်ပြီး ရွာကို ပြန်လာသတဲ့.။ ပျော်သလိုနေမယ်..ဆိုပါလား...။အိမ်ထောင်ပြုပြီး ရွာကထွက်သွားကတည်းက အခုမှအိမ်ပြန်ရောက်သည်။ သော်က ဆယ့်သုံးနှစ်သားကျော်ကျော် ကထွက်သွားတာဆိုတော့ အခုအသက်နှစ်ဆယ် ပုံစံချင်းကွာသွားသည်။ ခပ်ချာချော အရပ်မြင်ြ့မင့် မှတ်တောင်မမှတ်မိ...။ ငယ်ရုပ်လေးပြန်တွေးကြည့်မှ ရေးရေးပဲထင်တော့သည်။

ရီရီလွင်က အစ်မဖြစ်သူ ရီရီနွယ်နှင့် အထက်.အောက်။ ငယ်စဉ်ကတည်းက သွားအတူလာအတူ ရင်းနှီးသည်။ ရီသွယ်နေသွားသည့်အိပ်ခန်းမှာ နေသည်..။ တစ်ညပဲ အိပ်လိုက်ရသည်...သိတော့တာပါပဲ..။ သူလည်း ညသေးပေါက်ထ,ရင်းသိလိုက်တာပါပဲ..။

" ပြွတ်..ပေါက်..ပလောက်..စွတ်..ပြွတ် ပြွတ်..ပေါက်..ပလောက် .စွပ်..ဖောင်း ..ပြွတ်..ပြွတ်..ပြွတ်စွပ်..ဖောင်း....မောင်လေး...နာနာဆောင့်...အင့်..ကြမ်းကြမ်းကွ...အင့်..ပြွတ်..ဖောင်း..အင့်..ဟုတ်ပီ..ဖောင်း..အင့်..ဟုတ်ပီ..ဖောင်း..ကောင်းထာ..ပြွတ်.ဖောင်း..ဆောင့်..အင့်..ဆောင့် ဆောင့် ..သွက် သွက် ဆောင့်တော့..အင့်..ပြွတ်ပေါက်.ပေါက်.ပေါက်..ပွတ်ဖောင်း...ဟား...ဟား....အားဟား...အာဟားဟား..ဟူး....ကောင်းထာမောင်လေးရယ်....."

အသံကြားရုံမျှဖြင့် ရီလွင် စောက်ရည် ရွှဲနေအောင် ထွက်သည်။ သူတို့ပြီးသွားပြီမို့ သေးပေါက်ချင်နေတာကိုအောင့်၍ အခန်းထောင့် အမှောင်ရိပ်မှာ ငုတ်တုတ်ထိုင်စောင့်သည်။ မကြာပါ..ရီနွယ်နှင့်သော်က သေးထွက်ပေါက်တော့ တွေ့တာပါပဲ။ သူတို့ပြန်ဝင်လာမှ တံခါးကိုအသာဖွင့်၍ သေးထွက်ပေါက်သည်။ ပြန်ဝင်လာပြီးချောင်းပြန်တော့လည်း ဇာတ်လမ်းကမပြတ်သေး..။

ကုလားကားထက် ပေရှည်မည် ထင်ပါရဲ့။ ငုတ်တုတ်ထိုင် နားထောင်လိုက်ရုံနဲ့ နှစ်ချီပြီးသွားသည်။ အာဂ မောင်လေးပါလား....။ ငါလည်း အစ်မပဲ..ရီနွယ်လည်း အစ်မပဲ...ဟင်း..တွေ့မယ် ။ မနက်လင်း..အိမ်သာသွားရင်း ခြံထဲဆင်းတော့ မာလကာသီးတွေ စားချင်စရာ..မြင်ရသည်။ အပင်က မြင့်နေတော့ မခူးနိုင်..။ကုလားထိုင်ဖြင့် တက်လျင်မှီနိုင်သည်။

အဲဒီမှာပဲ အကြံတစ်ခုရတော့သည်...။နေ့လည်လူကြီးတွေ တစ်ရေးတစ်မေ ာအိပ်ချိန်ကို စောင့်ပြီးမှ သော်ကကိုခေါ်သည်။

" မောင်လေး...ခြံထဲမှာ မာလကာသီးလိုက်ခူးပေးကွာ...မမစားချင်လို့..."

သော်က မမရီလွင်ကို အမှတ်မထင် ကြည့်လိုက်တော့ လီးတောင်ချင်စရာ..။ လည်ဟိုက်ဘလောစ်ကကြိုးစ,တွေချည်မထား..။ ဟောင်းလောင်းပွင့်ပြီ းနို့အုံအထက်ပိုင်းကို ပြူးပြူးကြီးမြင်ရသည်။

" လာကွာ...ကြာတယ်...ခူးပေး "

သော်က ထ,လိုက်လာတော့ မာလကာသီးက မမီမကမ်း...ခုန်ပြီးခူးကြည့်သည်။ မရ ။ နောက်တစ်ခါခုန်လိုက်ပြန်သည်....။ မာလကာပင်အကိုင်းကို ဆွဲပြီး ကိုင်ထားစဉ် ပုဆိုးကျွတ်ပြီး ကွင်းလုံးပုံကျ ပါရော....။ လီးကြီးက တောင်လျက်....။ ရုတ်တရက်မို့ သစ်ကိုင်းကို လွှတ်ပစ်ဖို့ တုန့်နှေးနေဆဲ ရီလွင်က ပုဆိုးကိုကောက်ယူပြီ းခါးမှာစည်းပေးသည်။ နို့အုံကြီးနှင့်ကျောပြင် ပွတ်သပ်နေကြသည်...ပုဆိုးကသေသေချာချာဝတ်၍မရ....။

" ခ်ခ်....မောင်လေး မာလကာသီးပဲ ကျွေးလိုက်တော့...ဒါပဲစားတော့မယ်...ခ်ခ် "

" အာ....အာ...."

ရီလွင် လီးချောင်းကြီးကို ဆုပ်ကိုင်ပစ်သည်.။ လက်နဲ့အပြည့်...

" ကြီးလိုက်တဲ့ လီးကြီးကွာ....ခ်ခ်...ဒါကြီးနဲ့ မနေ့ညက ရီနွယ်ကို လိုးနေတာမလား....မမ သိနေတယ်ကွ...ခ်ခ်..."

သော်က ဘာပြန်ပြောရမှန်းမသိ...။ မာလကာကိုင်းကို လွှတ်လိုက်ပြီး မရီလွင်ဖက် မျက်နှာချင်းဆိုင်လိုက်သည်။ မရီလွင် မျက်နှာကပြုံးထေ့ထေ့..။ လက်တစ်ဖက်က ပုဆိုးစ,ကိုင်ပြီး.လက်တစ်ဖက်က လီးကို နယ်နေသည်။ သော်က..လူပြိန်းမဟုတ်ပါ။

မရီလွင်ကို ဖက်ပြီးနို့ကြီးတွေကို ဆုပ်နယ်ပေးတော့ မရီလွင် ခါးကြီးကော့လာသည်။ နှုတ်ခမ်းတွေကို စုပ်နမ်းတော့ မရီလွင်ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်းပြန်နမ်းသည်။ သော်က မတ်တပ်ပဲလိုးတော့မည် စိတ်ကူးပြီး မရီနွယ်ထမီကို ဆွဲလှန်သည်...

" မောင်လေး အခန်းမှာလိုးမယ်...သွားနှင့်.မမ နောက်ကဟန်မပျက်လိုက်ခဲ့မယ်.."

ရီလွင် အိမ်သာထဲဝင်ပြီး စောက်ပတ်ကို ဆပ်ပြာဖြင့် သေသေချာချာဆေးသည်။ တကယ်လို့ မောင်လေးစောက်ပတ်ယက်ပေးရင် သန့်သန့်ရှင်းရှင်းလေး ဖြစ်စေချင်သည်။ စိတ်ချရပြီဆိုမှ ထမီဖြင့် ခြောက်သွားအောင်သုပ်ပြီး အိမ်ထဲဝင်ခဲ့သည်။ လူကြီးတွေ အိပ်နေတာမို့ သော်က အခန်းသို့ တက်ခဲ့သည်။

ထင်သည့် အတိုင်းပါပဲ....။ အခန်းထဲ ဝင်ဝင်ချင်း အဝတ်တွေချွတ်ပစ်ပြီး စောက်ပတ်အယက်ခံလိုက်ရသည်။ ရီလွင် အနေဖြင့် စောက်ပတ်အယက်ခံရဖို့ ဝေးလို့ အလိုးမခံရတာတောင် ကြာလှပြီ ဖြစ်သည်။ လေးငါးလလောက်တော့ အနည်းဆုံးကြာသွားပြီ။ ညားခါစ,တုန်းကတော့ ကိုစိုးမြတ်က စောက်ပတ်ယက်ပေးတာခံဖူးပါရဲ့။ မခံရတာ လေးငါးနှစ်လောက်ရှိပြီ။

သော်က မရီလွင်စောက်ပတ်ကြီးကို အကွဲကြောင်းကြီးအတိုင်း ပင့်ကာပင့်ကာယက်တော့ မရီလွင် လက်တွေက ဆံပင်ကြားထဲထိုးဝင်ပြီး ခေါင်းကိုဖိထားသည်။ ဖင်ကြီးက အငြိမ်မနေ..လှုပ်ရမ်းလူးလွန့်နေသည်။စောက်ခေါင်းထဲ လျှာထိုးထည့်တော့ ကော့ကော့ထိုးပြီး စောက်ရည်တွေ ထွက်လာသည်။ သော်က မျိူချပစ်ပြီး လက်တစ်ဖက်က စောက်စေ့ကို ဖိဖိပေးသည်။

မရီလွင် ငြီးတွားအော်ဟစ်နေပြီး တစ်ကိုယ်လုံးတုန်ရင်နေသည်။ စောက်စေ့ကို လျှာဖြင့် စုပ်ဆွဲပေးတော့ကောင်းလွန်းလို့ ငြီးတွားပြီးကော့ကော့ခုန်နေသည်။  အား....ကောင်းထာ...သွားနဲ့မကိုက်နဲ့ကွား...အား.ကောင်းထာ....အသံတွေ မရပ်နိုင်။ လက်ချောင်းနှစ်ချောင်းပူးကာ စောက်ခေါင်းထဲ ထည့်ဆောင့်ပေးတော့ လက်တွေကိုဆွဲဖိထားပြီး ဖင်ကော့ထားတာ အကြာကြီး...။ တအား တအားမြန်မြန်ပိတ်ဆောင့်ပေးလိုက်တော့ စောက်ရည်တွေ ရွှဲလိုက်လာခါ ပြီးသွားသည်။

ဖုန်း....ဆို အိပ်ယာပေါ်ပြုတ်ပျလာပြီး အသက်ကို ဖုတ်လှိုက် ဖုတ်လှိုက် ရှူ နေရသည်။ မျက်လုံး မဖွင့်နိုင်တာလား...မဖွင့်ရဲတာလား မသိ....မျက်လုံးမှိတ်ပြီးမှိန်းနေသည်။ သော်က မမရီလွင်ကိုယ်ပေါ်တွားပြီး တက်သွားတော့ လီးကြီးကိုဆုပ်ကိုင်ပြီး....

" လိုးလိုက်တော့မောင်လေးရယ်...မမ သေလိမ့်မယ်...လိုးတော့ နော်..."

သော်က ရီလွင့်ပေါင်ကြီးနှစ်လုံးကြားတွင် ဒူးထောက်နေရာယူတော့ ရီလွင်က အလိုက်တသိ ဖင်ကြီးမြှောက်ကာပေါင်များဆွဲတင်ပြီ းလက်ဖြင့်ဆွဲထိန်းထားသည်။ သော်က ရီလွင့်နို့ကြီးတွေ လက်ဖြင့်ဆွဲယူအားပြုပြီး လီးကို စောက်ခေါင်းထဲ ထိုးသွင်းတော့ တည့်တည့်ပဲ စေးပိုင်ကျပ်သိပ်စွာဝင်သွားသဖြင့် မျက်လုံးဝိုင်းပြီး အသက်ရှူ အောင့်ထားသည်။ ဖြေးဖြေးချင်း ထိုးသွင်းပေးရာမှ ဆတ်ကနဲ အဆုံးထိဆောင့်လိုးပစ်ရာ ရီလွင် ဖင်တွန်းပြီး နောက်ဆုတ်သွားသည်။ ချက်ချင်းလိုလိုပင် ဖင်ကြီးပြန်မြှင့်ပေးပြီး တစစ်စစ်ညှစ်ကာ

" ဆောင့်မောင်လေး...ပြင်းပြင်းလေးဆောင့်ပေး အင့်..ဟုတ်ပီ..ကောင်းလိုက်ထာ..ဆောင့်..အာ့ဆောင့်...စွတ်..ဖောင်း..ပြွတ်..ဖောင်း...အင်း..အင်းအသေဆောင့်..အင့်..ရတယ်.. အင့်.. အင့်.. ဆောင့်. အား..အာ့..အွန့်..ဆောင့်ပေး..ဆောင့်ပေး..အင့်..ကောင်းတယ်..."

သော်က အချက်သုံးလေးဆယ်လောက် မြန်မြန်လေး ဆောင့်လိုးပေးတော့ ဖင်ကြီးပင့်ပင့်ပြီး အားမရသလိုအော်သည်။ ဒါနဲ့ နို့ကိုင်ထားသော လက်တွေကို လွှတ်ခါ သူ့ခြေကျင်းဝတ်နှစ်ဖက်ကို ဆုပ်ကိုင်ပြီး ခေါင်းဘေးရောက်အောင် တွန်းဖိ၍ ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်လိုးပစ်တော့ သော်ကခြေကျင်းဝတ်တွေကို လက်ဖြင့်ဆုပ်ဆွဲပြီး အားရပါးရခံသည်။

" ပြွတ်...ဖောင်း...စွတ်..ဖောင်း..ပြွတ်ပြွတ်ဖောင်း.......စွပ်စွပ် စွပ် စွပ် ဖောင်း...ဆောင့်ပါမောင်လေး..ဆောင့်နာနာဆောင့်..အား..အာ့..အင့်..ကောင်းထာ...ရက်စက်တယ်..အာ့..ရက်ရက်စက်စက် လိုးတာ..အာ့..ဆောင့်..ကောင်းတယ်.."

ဖြေးဖြေးဆောင့်လိုက်...မြန်မြန်ဆောင့်လိုက်ဖိလိုးလိုက်...ဖွလိုးလိုက်...တစ်နာရီလောက်ကြာသွားသည်။ ရီလွင် အော်ရတာ မောလာသည်။ လည်ချောင်းသံ တစ်အင့်အင့်သာ ထွက်နိုင်တော့သည်။ မျက်နှာရှုံ့မဲ့နေပြီး စုပ်သပ်ကာ ငြီးနေရသည်။ ဘယ်နှစ်ကြိမ် ဘယ်နှစ်ခါ ပြီးခဲ့သည်ကို မမှတ်မိတော့ပါ။ ဒီတော့မှ..သော်က ခြေထောက်တွေကို လွတ်လိုက်ပြီး ရီလွင့်ကိုယ်ပေါ်အားလျားမှောက်လိုက်သည်။ ရီလွင်ခြေထောက်တွေ ပြန်မချပဲ သော်က ပုခုံးပေါ်ပြန်တင်ပစ်ပြီး...

" လိုးစမ်းပါ...အသေလိုးစမ်း...မမခံနိုင်တယ်..ဆောင့်...အင့်..ဟုတ်ပီ..ဆောင့်..အင့်..လိုး..အာ့..နာနာဆောင့်..အင့်..ကောင်းထာ..ဆောင့်..သွက်သွက် ဆောင့်..သွက်သွက်ဆောင့်...အာ့.အာ့.အာ့.".

သော်က ခြေဖျားထောက်ပြီး အားရပါးရ ဆောင့်ဆောင့်လိုးရင်း လီးရည်များ အတောမသတ် ပန်းထုတ်ပစ်လိုက်တော့ ရီလွင်ခြေထောက်ကြီးမိုးပေါ်မြှောက် ဖင်ကြီးလူးလှိမ့်ပြီး လီးရည်များကိုစုပ်ယူနေသည်။

" အားပါး...အားပါးပါး...များလိုက်တဲ့လီးရည်တွေ...အားပါးပါး...ရှီး...ကျွတ်ကျွတ်ကျွတ်....တစ်ချီထဲနဲ့ဗိုက်ကြီးသွားနိုင်တယ်...အားဟားဟား...ဟူး..ကောင်းလိုက်တာကွာ...ကောင်းလိုက်ထာ...အား..မမ ဗိုက်ကြီးရင် ဆုချမယ်သိလား...အား..."

အကြာကြီးမှိန်းနေသည်။သော်က ကလည်းမဆင်း..။လီးကလည်းမာနေဆဲ...

" တော်ပြီကွာ..နော်....ညမှဆက်ရအောင်..မမ တက်လာခဲ့မယ်...အဖေတို့နိုးနေပြီ ထင်တယ်...အားမွေးထားနော်....မမပြောတာမမေ့နဲ့..."

" အမွှာပူးမွေးအောင်လိုးပစ်မယ် သိလား..မမတို့ အမွှာကို နောက်ထပ် အမွှာမွေးအောင် လိုးပစ်မယ်ကြောက်ပါပြီမအော်နဲ့..."

" ခ်ခ်....စိမ်တယ်....အခုတော့ ထုတ်လိုက်ဦး..လီးက အထဲမှာပြန်တောင်နေပြီ...ချွတ်...ငထန်လေးစိမ်တယ်နော်...ဒါပဲ..."

မမရီလွင် ထွက်သွားပြီး တစ်အောင့်လောက်နေမှ မမရီနွယ်ကို ပြန်အသိပေးဖို့ သတိရသဖြင့် ကမန်းကတမ်း ပြေးဆင်းလာခဲ့မိသည်။ မမရီလွင်က မီးဖိုခန်းထဲမှာ မမရီနွယ်နှင့် တွတ်ထိုးနေရင်း စပ်ဖြည်းဖြည်းလှည့်ခါကြည့်သည်။

" ခ်ခ်...လာပြီ ငထန်....မေးကြည့်လိုက်ရီနွယ်..ခ်ခ်...လူ့ကိုမျော့သွားတာပဲ..."

" ခ်ခ်...ငါယုံပါတယ်...မောင်လေးအကြောင်း ငါသိတယ်...ငါ့ကို လိုးလာတာကြာပြီ..ခ်ခ်"

" အေးလေ...ငါမပြန်သေးသရွေ့တော့ ငါယူထားမှာပဲ...နင်ကအချိန်မရွေးခံလို့ရတယ်..ငါကလာတုန်း..ရောက်တုန်းကုန်းရတာ...ဖြစ်တယ်မဟုတ်လား "

" ဖြစ်ပါတယ်...ငါ့မောင်ကလဲ ငါ့ကို ပစ်မထားနိုင်ပါဘူး...ခ်ခ်...သူငါ့စောက်ပတ်ကို စွဲနေတာ..ကြည့်နေ.သူငါ့ကို လာမလိုးပဲ မနေနိုင်ဘူး..ခ်ခ်.."

" အေးပါ...ငါသူ့အခန်းက မထွက်ပဲကုန်းပြမယ်..နင်အပြောမကြီးနဲ့..."

" ခ်ခ်...သရီးဆမ်းဆွဲမှာပေါ့ဟဲ့...ခက်တာမှတ်လို့..ခိခ်.."

" အင်....နင်ဆွဲဖူးလို့လား..."

" ခ်ခ်...ရိုးနေပြီ....ရီသွယ်နဲ့...ခ်ခ် ..ငါ့မျက်နှာလဲ ရီသွယ် စောက်ပတ်နဲ့ တက်ပွတ်ထားတာ မျက်စေ့တောင် စောက်မွှေးစူးတယ် ခ်ခ်..."

" အင်....ဒို့ညီအစ်မသုံးယောက်လုံးကို သူလိုး ထားတာပေါ့...ဟုတ်လားမောင်လေး.."

သော်ကပြုံးဖြီးဖြီးနှင့်ခေါင်းညိတ်ပြတော့ လီးကိုလိမ်ပြီးဆွဲသည်။ သော်က ရီလွင့်ပါးလေးကို နမ်းပြီး ချော့လိုက်မှကျေနပ်သွားသည်။

" ကြည့်ပါဦး...သူ့လီးကြီးတောင်နေတာ ခ်ခ်.."

" သွားလေ....နင်တို့အပေါ်တက်ပြီး လိုးနေကြပေါ့...ငါအောက်မှာနိုင်ပါတယ်...."

" ဆက်လိုးမလား မောင်လေး "

" မေးမှမေးတတ်တယ်...မမသဘော..မမခံရင်လိုးမယ်..."

" သိပ်ခံပေါ့...ငတ်နေတာကြာပြီ.လီးကျိူ းအောင်အလိုးခံပစ်မယ်...ခ်ခ်.."

မမရီလွင် ချက်ချင်း ထိုင်ရာမှထ,ပြီး အပေါ်ထပ်သို့ပြေးသည်။

" ဟဲ့...ဟဲ့...နင့်နောက်မှာ လီးရည်တွေပြန်ထွက်လို့ စိုရွှဲနေတာ အကွက်လိုက် ဖြစ်နေပြီ...ထမီပြင်ဝတ် ဦးဟဲ့.."

မမရီလွင် သမင်လည်ပြန်ကြည့်ရင်း မျက်စေ့တစ်ဖက်မှိတ်ကာ တစ်ခစ်ခစ်ရယ်သည်။ ပြီးမှ ထမီကို လှည့်ဝတ်ပြီး အမြန်တက်ပြေးပြန်သည်။ မမရီနွယ် သော်က လီးကြီးကို လက်ဖြင့်ဆုပ်နယ်ဆွဲကာ..

" မမစောက်ဖုတ်ထဲ တစ်ချက်လောက် ခပ်ပြင်းပြင်းလေး ဆောင့်လိုးပေးသွား...အားရပါးရလေး.."

ပြောပြောဆိုဆို တံခါးပေါက်ဖက်မျက်နှာမူကာ ထမင်းစား စားပွဲကို တစ်တောင်ထောက်၍ ထမီကို ခါးအထိဆွဲတင်ပြီး ဖင်ကုန်း ကော့ထားပေးသည်။ စောက်ရည်များမှာ စောက်ခေါင်းဝ,တွင်ပြူ တစ်ပြူ တစ် စိမ့်စိုနေပြီးသော်က ပုဆိုးမ,ကာလီးကို လက်ဖြင့်ကိုင်ပြီးတေ့ ၍ နှစ်ချက်ဆွ..တစ်ချက်ဆောင့်.. ငါးချီလောက်ဆော့လိုးပြီး တစ်ချက်ပြင်းပြင်း လီးအဆုံးထိ ဆောင့်သွင်းကာ ဖင်ကြီးတွေနှင့် ပေါင်ရင်း ဖိကပ်ထားပေးလိုက်ပါသည်။

မမရီနွယ်က လေးငါး ဆယ် ချက်လောက် ညှစ်ဆွဲစုပ်ယူပြီး မတ်တပ်ရပ် ချွတ်လိုက်ကာ သော်ကကို လှည့်ကြည့်တော့ မျက်နှာနီရဲနေပြီး မျက်လုံးများ ရီဝေနေတာ တွေ့ရသည်။

" ကောင်းထာ မောင်လေးရယ်....သွားတော့..ရီလွင် မျော်နေလောက်ပြီ...ဗိုက်ကြီးအောင်သာ လိုးပေးလိုက်တော့..."

သော်က မမရီနွယ် နို့ကြီးကို နှစ်ဖက်စုံဆွဲညှစ်ပြီး ထွက်လာခဲ့သည်။ မမရီနွယ် စောက်ဖုတ်ကြားကို ထမီညှပ်ထည့်ရင်း ကျန်ခဲ့သည်။ မမရီလွင် ကုတင်ထောင့်မှာ ထိုင်ပြီး စောင့်နေပါသည်။ သော်က အဝတ်တွေချွတ်ပြီးကုတင်ပေါ်တက်တော့ အတင်းဖက်ပြီး လီးကိုဆွဲသည်။

" လီးစုပ်ချင်တယ်...လီးစုပ်ချင်တယ်...အားရပါးရ စုပ်ချင်တယ်...တောင်စမ်းကွာ...တောင်ထား.."

ပါးစပ်က တစ်ဖွဖွပြောပြီး လီးချေ ာင်းကြီးကို လက်တစ်ဖက်ဖြင့် ဆုပ်ကိုက်ကာ သော်ကကို ပက်လက်လန်သွား အောင်တွန်းလှဲသည်။ ပြီးမှဒစ်ကြီးကို တစ်ပြွတ်ပြွတ်စုပ်ပြီး ငုံထားလိုက် လျှာဖြင့် ရစ်ဆွဲစုပ်လိုက်သွားဖြင့် မထိတစ်ထိကိုက်လိုက် လုပ်သည်။

အားမရနိုင်သဖြင့် လီးတစ်ချောင်းလုံးကို လျှာဖြင့်အကြိမ်ကြိမ်ယက်ပြန်သည်။ လက်တစ်ဖက်က ဂွေးဥနှစ်လုံးကို ဖွဖွပင့်ကိုင်ဆော့နေပြီး လက်ချောင်းများက မွမွနယ်ပေးသည်။ ပြီးမှလီးတစ်ချောင်းလုံးကို ငုံပြီးလည်ချောင်းထဲ အရောက် ဖြည်းဖြည်းချင်းသွင်းယူပြန်သည်။ တစ်ဝက်ကျော်ကျော်တော့ ဝင်ပါသည်။ ဒစ်ကြီးမှာ အာခေါင်ကိုထောက်နေပြီး ခေါင်းလှည့်၍ ပတ်ချာလည်သွင်းယူသော်လည်း ထပ်မဝင်နိုင်။

သော်က ရီလွင်၏ ခေါင်းကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့်ဆုပ်ကိုင်ဖိပြီး ကော့ကော့လိုးပေးသော်လည်း တစ်ချေ ာင်းလုံး ဝင်သွားအောင် ဆက်မသွင်းနိုင်ပါ။ မျက်ရည်တွေဝဲပြီး တစ်ဟွတ်ဟွတ် သီးလာသည်။ နောက်ဆုံးတော့လက်လျော့ပြီးလီးကို နှုတ်ခမ်းတင်းတင်းစေ့၍ လိုးပေးပြန်သည်။ လီးကြီးမှ ာတံတွေးတွေ လျှာရည်တွေနှင့် စိုရွှဲပြောင်လက်နေပြီးအကြောတွေ ထောင်ထောင် ထ,နေသည်။

" ပလွတ်..ပြွတ်..ပြွတ်..ပလွတ် ပလပ်..ပလပ်" 

အသံတွေက ရမက်မီး ထ,ဖွယ် ဆူညံနေသည်။ လည်ချောင်းသံ တစ်အင်းအင်းမည်နေပြီး သော်က အပြီးလိုးပစ်ချင်စိတ် ပေါက်လာသည်။ မမရီလွင်၏ ခေါင်းကိုပေါင်နှစ်လုံးကြားညှပ်ခါ ကိုယ်ကို တစ်ပတ်လှိမ့်မည်ပြင်တော့ မမရီလွင် အလိုက်သိစွာ လီးကို မပြုတ်စေပဲ ပက်လက်လိုက်လှန်ပေးသည်။

အချက်နှစ်ဆယ်ခန့် သွက်သွက်ကြီး ဆက်ကာဆက်ကာ ဆောင့်လိုးပစ်တော့ မမရီလွင် ပါးစပ်ထဲ လီးရည်တွေ အလုံးအခဲလိုက် တစ်ပျစ်ပျစ်ပြေးဝင်သွားကြသည်။ မမရီလွင် လည်ချောင်းသံဖြင့် တစ်အူးအူးအော်နေပြီး လီးရည်တွေကို မျိူ ချသည်။ လီးချောင်းကြီးကို လျှာဖြင့် ရစ်စုပ်ဆွဲပြီး လီးရည်တွေကို တစ်ဂွတ်ဂွတ်မျိူ ချသည်။ အကြာကြီးစုပ်ထားပြီးမှ လီးချောင်းကို ဖြည်းဖြည်းချင်းခေါင်းမြှင့်ပြီး ထုတ်သည်။ ပြီးမှ ဒစ်ကြီးကို ငုံခဲပြီးသွားဖြင့် ဖွဖွကိုက်ကာ  မေးစေ့ကို ခါရမ်းနေသည်။

" အားရလိုက်တာ မောင်လေးရယ်.လီးကလဲ ကြီးလီးရည်ကလဲ..များ....ဒီလိုစုပ်လိုက်ချင်တာ ကြာလှပြီကောင်းလိုက်ထာ...."

" စောက်ပတ်ထဲထည့်ပေးလိုက်ရင် အသဲစွဲသွားမယ်..ခ်ခ်.."

" ယုံပါတယ်..ယုံပါတယ်...မမရီလွင် အခုတောင် မောင်လေးလီးကြီးကို အသဲစွဲနေပြီ...ခ်ခ်..လိုးချက်ကလဲ ကောင်းမှကောင်း...ဒီလို ယောကျ်ားမျိူးမှမစွဲရင် ဘယ်သူ့စွဲရမှာလဲ...ခ်ခ် "

" မမရီလွင် အရင်က အလိုးခံဖူးတဲ့ ဘဲတွေကိုရော...မစွဲဘူးလား..ခ်ခ်.."

" စွဲဘူးကွ...ဟီး...ကိုစိုးမြတ် မသိအောင် ..မမလေးငါးယောက်လောက် ကုန်းပေးဖူးတယ်..စွံပါဘူး"

" ဘယ်လိုဖြစ်...."

" တစ်ကိုယ်ကောင်းချည့်ပဲ...မမပြီးကို မပြီးခဲ့ရဘူး..ခိုးလိုးတာမို့လဲ မဟုတ်ပါဘူး...အေးအေးဆေးဆေး လိုးရတာတောင်  ဇိမ်နဲ့ ကောင်းအောင် မလိုးနိုင်ကြဘူး..ခ်ခ်.."

" ပြောပြ..မောင်လေးကို..."

" နှစ်ယောက်.သုံးယောက်လောက်က သိပ်သေးလွန်းတယ်ကွာ သူတို့တော့ နှစ်ခါစီပဲ ကုန်းခဲ့တယ်.စိတ်ကုန်လို့...မမဘော်ဒီနဲ့ လေးငါးလက်မ အားမရဘူးကွ  ။ နောက်နှစ်ယောက်က တပ်ထွက်တွေ..စမ်းပြီးသုံးလေးခါ ကုန်းပေးလိုက်သေးတယ်..မဆွဲနိုင်ဘူး...ဒါနဲ့ခေါက်လိုက်ရော...။ တစ်ယောက်တော့မဆိုးဘူး..အသက်ကြီးနေတော့ တစ်ချီထက် ပိုမရပြန်ဘူးခ်ခ်..ဘဲကြီးမမကို လိုးပြီး ဖလက်ပြနေလို့ ဆေးထိုးယူရတယ်...စွံပါဘူးကွာ..."

" ခ်ခ်...ဒို့မမလဲ တော်တော် ထန်တာပဲ..ဟိဟိ...လီးတော်တော်စားပြီးပြီ....ကောင်းကောင်း မစားရတာ တော့ နာတာပေါ့....မောင်စိုးမြတ်ရော.ဘယ့်နှယ်လဲ..ကောင်းရဲ့လား..."

" ခ်ခ်...ဒါပဲ စားရမှာပေါ့ကွ...မကောင်းလဲစား..ကောင်းလဲစားပဲ...ကဲ.လိုးကွာ မောင်လေး..လီးကြီးက တောင်နေပြီ...မမလဲစောက်ရည်ရွှဲနေပြီ..ဘယ်လိုလိုးပေးမလဲ...ကြည့်ပါဦးစောက်ပတ်ကြီးကို...ခ်ခ် "

ဟုတ်ပါသည်။ မမရီလွင်၏ စောက်ခေါင်းဝတွင် စောက်ရည်များ ရွှဲအိနေပြီး လက်နှင့်ထိုးကြည့်တော့ကြွက်မြီးတန်းပြီး လိုက်လာပါသည်။ သော်က လက်ညှိုးထိုးကြည့်ပြီ းမွှေလိုက်တော့ ဇွိ..ဇစ်..ဇွိ..ဇစ် အသံများထွက်နေပြီး စောက်ရည်များလက်ညှိုးမှာရွှဲစိုနေသည်။

လက်ညှိုးကို မမရီလွင်ပါးစပ်ထဲ တေ့ပေးတော့ လျှာဖြင့် ယက်ယူပြီး ချက်ချင်း လက်ကောက်ဝတ်ကိုဆုပ်ကိုင်ကာ လက်ညှိုးကိုတပြွတ်ပြွတ်စုပ်ရင်း မျက်လုံးချင်းဆုံအောင် စိုက်ကြည့်နေပါသည်။ လက်ညှိုးကို လျှာဖြင့် ရစ်နွယ်ဆော့ကစားနေတော့ လီးတောင်သည်ထက် တောင်ရသည်။

သို့ဖြစ်၍ မမရီလွင် ပေါင်ကြားတွင် နေရာယူလိုက်ပြီး ခါးနှစ်ဖက်ကို လက်ဖြင့်ဆွဲကာ စောက်ခေါင်းထဲ ဒစ်တေ့မွှေပေးလိုက်သည်။ မမရီလွင် နှုတ်ခမ်းကိုလျှာဖြင့် သပ်ခါ...ပေါင်ကြီးမြှင့်ပေးပြန်သည်။ ဘယ်လိုလိုးလိုးအရသာ ရှိသည့်စောက်ပတ်ကြီးမို့ နောက်မှပဲ အားရမည့်ပုံစံပြင်လိုးမည်ဟု ဆုံးဖြတ်ခါ လီးကို လျောသွင်းလိုက်တော့ အိကနဲ အိကနဲ ဝင်သွားသည်။ သူ့ပုခုံးနှစ်ဖက်ကို လက်လျှိုသွင်းပြီး ဖက်လိုက်တော့ မမရီလွင် သော်ကကျေ ာကိုသိုင်းဖက်ပြီး...

" လိုး..လိုး...အားရပါးရလိုး..စိတ်ကြိုက်သာလိုး စောက်ပတ်ပြဲအောင်လိုး..ခ်ခ်..ခ်ခ်..ဆောင့်..ဆောင့်ဆောင့်ပြီးလိုး..."

ဟု တနှာကြီးစွာ တောင်းဆိုသည်။ သော်က ဖြုန်းကနဲ..အချက်နှစ်ဆယ်ခန့် အမြန်ဆောင်လိုးပစ်တော့အော်ဟစ်ပြီး လူးလွန့်ကော့ထိုးကာ ကျောပြင်ကိုလက်ဖဝါးဖြင့်ပွတ်...ရိုက်..လက်သီးဆုပ်ဖြင့်ထုနေသည်..။ဖင်ကြီးကော့လိုက်လာပြီးလူးနေသည်။

" အာ့..ဆောင့်တယ်..ဆောင့်တယ်..ဟူး..အာ့ကောင်းတယ် မောင်ရေ...အား..တအားကောင်းပဲဆောင့်..အိ..ဆောင့်..ဟား..ဟား..စောက်ရည်တွေထွက်ကုန်ပီ..ခ်ခိ..ခ်ခ်..အိ..ကောင်းထာ..ဆောင့်.လိုးပစ်စမ်းကွာ..အိ..အုဟူး...ဆောင့်..အို..အင့်..ဟင်း..နာနာဆောင်ပစ်..အာ့..အာ့..ဟာ့..အားဟာ့..."

ဖြည်းဖြည်း..တစ်ချက်ချင်း..လီးကို ရှည်ရှည်ဆွဲထုတ်ပြီးမျောလိုးပေးတော့ ဖင်ကြီးလူးပြီး ကော့ကော့လိုက်ပေးသည်။ ခြေထောက်များကလည်း အငြိမ်မနေနိုင်...ခွလိုက် မြှောက်လိုက်..ကားလိုက်..ချလိုက်ဖြစ်နေသည်။ပါးစပ်ကလုံးဝမပိတ်နိုင်ပဲ တစ်ဖွဖွလိုးပေး ဆောင့်ပေးဖို့ တောင်းဆိုနေသည်မှာ စိတ်ကိုအချိန်ပြည့်နှိုးဆွနေသည်။

" အား...လီးကလဲရှည်လိုက်တာ...အင့်.အာ့..အောင့်ထာကွာ...ဆောင့်တော့..အင့်..အုဟူး..ထိတာ...... ....ထိတာ..သားအိမ်ထိတယ်..အွတ်...ကောင်းထား..မောင်..ကောင်းထာ...ဆောင့်..အဆုံးထိထည့်..အာ့.ဟုတ်ပြီ..အား..လိုးတယ်ဟေ့..လိုးတယ်တော့်...အင့်...........အု...အားဟာ့..လိုးချက်..အင့်..ဆောင့်.ရတယ် ခိခ်.အားပါး..ရယ်ရဲတော့ဘူး..ခ်ခ်..အာ့..ဆောင့်တာပဲ..အင့်..ဆောင့်တယ်..အာ့..."

သူက မထိတစ်ထိ စ,လေ..ကိုယ်ကစိတ်ကြီးလေ...သော်က ဆောင့်လေ..ရီလွင်ကဆွလေ...လိုးချက်တွေကြမ်းလာသည်။ သော်ကအံကြိတ်ပြီး အသေဆောင့်လိုးသည်။ လည်ပင်းကြောတွေ ထောင်လာပြီ။ နဖူးမှာချွေးတွေ...ကျောပြင်မှာချွေးတွေ စိုရွှဲလာပြီ။

ရီရီလွင်မှာလည်း သော်ကကို စိတ်ဆွပေးရင်း သူ့စိတ်တွေ သူမထိန်းနိုင်။ လိုးချက်ကကြမ်းတော့ ထိထိမိမိဖြစ်နေပြီး သူ့စိတ်တွေ လွတ်ထွက်သွားသည်။ အားရပါးရကော့ထိုးပေးပြီး ညှစ်စုပ်ဆွဲတော့ သူကိုယ်တိုင်ပြီးသွားသည်။

" ကောင်းတယ်..မောင်ရေ့...ဆောင့်.နာနာလေးသာ ဆောင့်..အာ့..အာ့..တအား လိုးတာပဲ..ခ်ခ်..ပီးနေပြီ...မမပီးနေပြီ...အာ့..ဆောင့်ကွာ...ဆောင့်စမ်း..အုလိုးတယ်ဟေ့..ခ်ခ်..စောက်ရည်တွေရွှဲနစ်နေပြီကွ..အား..ဆောင့်တာ..ဆောင်ထာ...ပီးသေးဘူးလား..အာ့..လိုးတယ်....လိုးစမ်း.. ဆောင့်..အင့် ..အင့်.. အားမောင်ရေ...မောင်ရေ...လိုးတယ်မောင်ရေ...အာ့..မမပီးနေပြီနော...အာ့..စောက်ရည်တွေသုပ်ဦးမယ်အား..ဆောင့်တယ်တော့..အင့်..မလျော့ဘူး..အာ့ပလွတ်..ပြွတ်..စွတ်..ဖောင်း...ဖုန်း..အင့်..ဖုန်း.အာ့သော်က ရီရီလွင်ကိုမယုံ..။

တော်တော်ကိတ်တဲ့ အပြင်တော်တော်လဲ နှာထန်သည့်မိန်းမ...လေးငါးယောက်လောက်ပဲ လင်မသိအောင် ကုန်းခဲ့သည်ဆိုတာ မဖြစ်နိုင်..။ လျော့ပြောတာပဲ ဖြစ်မည်...မိန်းမဆိုတာက ဒီကိစ္စမျိူးအမှန်အတိုင်းပြောတဲ့သူ မရှိနိုင်။

သူတို့ကို အထင်မသေးအောင် လိမ်ကြမည့်သဘောမို့ စိတ်မဆိုးပေမယ့်...မယုံ။ မယုံတော့ အသေဆောင့်လိုးသည်။ လီးလည်း တစ်ချီအစုပ်ခံထားရပြီး..စောစောကလည်း တစ်ချီလိုးထားပြီးဖြစ်သည်အပြင် နေ့တိုင်းရီနွယ်..မဆွေ...အန်တီလှ.. တစ်ယောက်မဟုတ်ရင် တစ်ယောက်ကို လိုးနေသူမို့..သူမပြီးနိုင်သေး..။

ရီလွင်ကို မထ,နိုင်အောင် လိုးပစ်မည် ဟု ဘာကို စိတ်နာမှန်းမသိ စိတ်နာပြီးဆုံးဖြတ်သည်။ ခုလည်း ရီလွင့် ခမျှာငါးရံ့ပြာလူး..ဖြတ်ဖြတ်ခါ ပြီး ကော့ကော်ကန်ကားဖြစ်နေပြီ။ မကျေနပ်နိုင်သေး....

" မမ...ကုန်းပေးကွာ...ဒေါ့ဂီ ဆွဲချင်တယ်.."

" အင်း...ကုန်းမယ်..တို့ကခွေးမျိူးတွေ ခွေးလိုလိုးရမှအားရတာ..ခဏနော်...စောက်ပတ်က အရည်တွေရွှဲနစ်နေပြီ...သုပ်လိုက်ဦးမယ်..ကျပ်ကျပ်လေးလိုးကြရအောင်...နှစ်ခါတောင်ဆက်တိုက်ပြီးထားတာ.. ဟီးဟီး...တစ်ခါမှဒီလိုမပြီးဖူးဘူး..ကောင်းထာ..."

စကားတွေ အရှည်ကြီးပြောပြီး သူ့ထမီဖြင့် စောက်ပတ်ကို သုပ်နေသည်။ ပြီးမှ သော်ကလီးကို တစ်ပြွတ်ပြွတ်ဆွဲစုပ်ပြီး စုပ်လို့ အားရမှထမီဖြင့်သုပ်ပေးသည်။

" လီးရည်တွေတော့ စောက်ပတ်ထဲ ထည့်ပေးနော် မောင်...မမကအဲလိုမှအားရတာ.....ခ်ခ်..စောက်ပတ်ထဲ ပူပူနွေးနွေးလီးရည်တွေဗျစ်ကနဲ ဗျစ်ကနဲ ပန်းထည့်ခံရတာ သိပ်ကြိုက်တာပဲ..."

" မမက လီးရည်တွေ အပြင်ထုတ်ပစ်တာ ခံရဖူးတယ်ပေါ့..မမကို လိုးတဲ့လူ တော်တော်များများ လီးရည်တွေအပြင်ထုတ်ကြသလား.."

" မောင်ကကွာ...မကျေနပ်ရင် အသေလိုးသတ်လိုက်...မမကိုလိုးဖူးတဲ့လူ လေးငါးယောက်ပဲ ရှိတာပါဆို...တကယ်ပါ....သတ်လိုက်..သတ်လိုက်..လိုးပြီးသတ်လိုက်...ရော့.."

စကားတောင်မဆုံးသေးပါ...။ မမ ရီလွင်ကိုယ်ကြီးဝပ်ပြီး ဖင်ဘူးတောင်းထောင်ထားပေးသည်။ ဒူးကို နဲနဲချဲထားပေး၍ ဖင်လုံးကြီးနှစ်လုံးကြားမှာ စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးက နည်းနည်းအာပြီး ပြူးထွက်နေသည်။သော်က ယက်ပေးမည် စိတ်ကူးခဲ့ပေမယ့် နဲနဲ အစာမကျေ သလိုမို့ စောက်ခေါင်းဝမှ ာလီးဒစ်ကိုင်၍ တေ့ပြီး တစ်အိအိထိုးထည့်သည်။ စောက်ပတ်ထဲမှာ စောက်ရည်မလိုက်သေးသည့်အချိန် လီးကြီးကြီးထိုးထည့်ခံရသဖြင့် မမရီလွင် ခါးကုန်းတက်လာပြီး တအားအော်တော့သည်။

" အား...ဝူး....ကျပ်လိုက်တာ...ပြဲပြီထင်တယ်..မောင်ရေ...တကယ်သတ်ထာလား... အား....ထည့်... ...... .တယ်..ထည့်တယ်...အား..ခဏလေး..အိ..အိ..အားအားမလေးလေ့...လိုးချက်ကရက်စက်တယ်...သေပြီသေပြီ...ပြဲပြီ...အင့်..အင့်..စောက်ရည်လေးတော့ချူပြီးမှလိုးပါလားမောင်လေးရယ်...ရက်စက်တယ်..အာ့ ဆောင့်ပြီ..ကြည့်...အင့်..အင့်..အင့်..

ပြောမယ့်သာပြောတာပါ...ဖင်ကြီးနောက်ပြန်တွန်းပြီး ဆောင့်လိုးနေပြန်သည်။ စောက်ရည်တွေ လိုက်လာတော့ အသံတွေကအကျယ်ကြီး ထွက်လာသည်။ ရီရီလွင်အတွက် ဒီအသံတွေက အဟန့်အတားအနှောင့် အယှက်မဖြစ်ပါ။ ပိုလို့တောင်စိတ်ထန်စေသလိုလို ဖြစ်နေသည်။

စိတ်ထန်လာတော့ သော်က တင်ပါးကို လက်ဖြင့် နောက်ပြန်ဆွဲယူပြီး လီးအဆုံးထိ ဆောင့်ခိုင်းသည်။ ဖင်ကြီးနောက်ပြန်တွန်းလိုက်..တင်ပါးကိုလက်ဖြင့်ဆွဲကပ်လိုက် အလုပ်တွေရှုပ်နေပြီးစောက်ရည်တွေတစစ်စစ်ညှစ်ထုတ်နေသည်။ စောက်ရည်ထွက်လေ..အသံကျယ်လေ..စိတ်ကြွလေ..ဆောင့်လေ. သံသရာမဆုံးနိုင်တော့။

သော်က ဆောင့်ရတာအားမရတော့ မုဆိုးဒူးထောက်ထိုင်...ရီရီလွင်၏ ဖင်ကြီးကို ခြေထောက်တစ်ချောင်းဖြင့်ခွပြီးဆောင့်သည်။ ဘယ်ဖက်အားမရလျင် ညာဖက်ပြောင်းလိုးသည်။ ရီလွင် အားရပါးရခံနေရသဖြင့် လုံးဝအငြိမ်မနေ...ဖင်ကြီးလှုပ်ခါလှုပ်ခါဖြင့် အဆက်မပြတ်ပြန်ဆောင့်လိုးသည်။ သော်က မလိုးမဆောင့်ပဲရပ်ထားလျင် သူကနောက်ပြန် မရပ်တန်းဆောင့်လိုးပေးနေသည်။

လီးကြီးက မာတောင်နေ၍ စိတ်တိုင်းကျပြန်ဆောင့်လည်း ကျွတ်ထွက်မသွား။ အားရပါးရကျေနပ်လှ၍ ခဏခဏပြီးသည်။ နောက်ဆုံးတော့ သော်က ရီလွင့်ဖင်ကြီးနှစ်လုံးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ဖိပြီး ဖင်လုံးအုံကြီးကိုကားယား ခွကာဒူးကွေး လိုးသည်။

လက်က ဖင်ကို ဆောင့်ချက်နှင့်အညီ နောက်ကိုဆွဲဆွဲပြီး လီးတစ်ချောင်းလုံး ဆွဲထုတ်ကာ ပစ်ပစ်ဆောင့်လိုးတော့ ရီလွင့်သားအိမ်ထဲ ဒစ်ကြီးကပြေးဝင်သဖြင့် ခါးလေးကုန်းကုန်းထ,လာသည်။ သောက, က အထ,မခံ။ ခါးကိုလက်ဖြင့်ဖိထားပြီး အတင်းဆောင့်လိုးတော့ ရီလွင်ခေါင်းအုံးကို ကိုက်ပြီး အသံကုန်အော်ရသည်။

ကောင်းတာကလည်း အလွန်ကောင်း...အောင့်တာကလည်း ရင်ခေါင်းထဲ လီးအချောင်းလိုက်ကြီး ဝင်လာသလား ထင်ရလောက်အောင်အောင့်....မူးမိုက်မတတ်ဖြစ်ပြီး တစစ်စစ်ညှစ်ခါစောက်ရည်တွေ ပန်းထုတ်မိတော့သည်။ သော်က ဆောင့်လို့ကောင်းတုန်း..။ အသဲတွေ အူတွေ ဆတ်ဆတ်ခါအောင် ကောင်းသည်။

" မောင်ရေ...အီး..အီး...ကောင်းတယ်..အောင့် တယ်...ဆောင့်...မမပြီးပြီမောင်...မမပီးနေပီ..အာ့မောင်ပြီးအောင် လိုးပေး...ပြီးအောင်လိုးပေးပါ..အင့်ဟုတ်ပြီမောင်...ဟုတ်ပြီ..အင့်..လီးရည်တွေအများကြီးပဲမောင်ရယ်...ကောင်းလိုက်ထာ..ပူပူကြီး...အာ့..ကောင်းတယ်မောင်ရေ...ထည့်ပါ..ထည့်ပါ..အားဟားဟား....အား.."

ရီလွင်တင်း၍မခံနိုင်တော့..။ တစ်သက်မှာ တစ်ခါမှ မရဖူးခဲ့သည့် အထွဋ်အထိပ်သို့ မြှောက်တက်မြင့်ပါသွားပြီး..ရုတ်တရက် ဖြုန်းဆိုအောက်သို့ပြုတ်ကျလာသည်။ အသဲတစ်အေးအေးဖြင့် စောက်ရည်များပန်းထွက်ကုန်သည်ကိုသာ သိတော့သည်...။ ကျန်တာ ဘာမှမသိတော့..။ ဘာကိုမှလည်း ဂရုမစိုက်တော့..။

ဖုန်း ဆို အိပ်ယာပေါ်ခြေကားယား လက်ကားယားမှောက်ကျသွားပြီး နှုတ်ခမ်းကို ပြတ်လုမတတ် ကိုက်ထားမိတော့သည်။ ရီလွင် တစ်ရက်တည်းနှင့် ကောင်းကောင်း ထိသွားသည်။ အနှစ်နှစ် အလလ အိမ်ထောင်ရေးမှာ ထိထိမိမိ နားမလည်ခဲ့ပါ။ ကိုစိုးမြတ်နှင့်သာမက ကြုံရသည့်ယောကျ်ားတွေကလည်း အတူတူတွေချည့်ပါပဲ။

စိတ်ဝင်စားစရာ..ယုံကြည်စရာ..တစ်ကွက်မှမတွေ့ခဲ့ရ။ တစ်လနေလို့ တစ်ခါတောင် အလိုးမခံရတဲ့ မိန်းမတစ်ယောက်ဘဝမှာ ဒီလိုခံစားရတာလည်း အပြစ်ဟု မဆိုသာပါ။ ပြီးတော့ ရီလွင်က လုံးကြီးပေါက်လှ..။ကျန်းမာရေးကလည်းကောင်း...အသက်က ၂၆ နှစ်..။ ကောင်းကောင်းကြီ းထိထိမိမိ အလိုးမခံရဖူးပေမယ့် သာမန်အဆင့်လောက်တော့ အလိုးခံခဲ့ရဖူးသူမို့ ခံစားခဲ့ဖူးသည် ။သဘာဝ မကျတာတွေနှင့်တော့မပျော်ပိုက်ချင်ပါ။

ခရမ်းသီးလဲမကြိုက်..သခွားသီးလဲ မလိုချင်..သူ့ရုပ်ရည် သူ့ကိုယ်လုံးနဲ့ဆို အားနာဖို့ တောင်ကောင်းတယ်လို့ ထင်သည်။ လီးမှလီးပဲ လိုချင်သည်။အဲ...နာမည်ဆိုးမထွက်အောင် အဆင့်မြင့်..အဆင့်တူ တစ်ချိူ့နှင့်လင်မသိအောင်ခိုးပြီး အလိုးခံကြည့်တော့လည်း အဆင်အပြေ...စိတ်တိုင်းမကျ ။ ယောကျ်ားတော်တော်ရှားလှသည်။ ဖြစ်ချင်တော့ သွေးသားရင်းချာထဲမှာမှ လာတွေ့ရသည်မှာ ဘာကိုယိုးမယ်ဖွဲ့ရမည် မသိတော့။

မထူးပါဘူး....။ မွှန်ထူနေလို့သာ မသိခဲ့တာ..ရီနွယ်ရော ရီသွယ်ပါ မောင်လေးနဲ့ အလိုးခံနေတာ သိရတော့အားအင်တွေ ဘယ်ကစီးဝင်လာမှန်းမသိ...အားရပါးရ စိတ်လွတ်လက်လွတ် အလိုးခံပစ်သည်။ တကယ်လည်းကောင်းလွန်းလှပါသည်။

မကောင်းလျင် ရပ်ပစ်လိုက်ဖို့ ရီလွင်ဝန်မလေးပါ။ ခုတော့....မရပ်နိုင်အောင် ကောင်းလွန်းလှသည်။ ဖြစ်နိုင်လျင် တစ်သက်လုံး ရီနွယ်လိုနေပြီး အလိုးခံသွားဖို့တောင် စိတ်ကူးမိသည်။ ခုလဲ စိတ်ကူးတည့်ရာ ထွက်လာတာ...မပြန်ခင်တော့ အားရပါးရ အလိုးခံဖို့ ထောင့်ပေါင်းစုံက စီစဉ်ထားပြီးပြီ။

အဆင်မပြေတာက မဆွေဆွေဝင်း..။ အိမ်က လူနှင့်အလိုးခံရတာ..ဖွယ်တယ်တယ်...ပေါ့ရွှတ်ရွှတ် ဆားမပါသည့်ဟင်း စစ်စစ်ဖြစ်နေသည်။ သော်ကကိုခေါ်မည်ဆိုပြန်တော့လည်း...သူ့အစ်ကို ကိုမောင်ထွန်းရဲ့မိန်းမ မသူဇာက အိမ်မှာရောက်နေလို့ အလိုးခံစရာနေရာမရှိ..။

လမ်းဘေး..ခြုံကြားမှာလည်း အလိုးမခံချင်ပါ...အရသာရှိရှိပဲ အားရပါးရခံချင်သည်။ သော်က အိမ်သွားမည်ဆိုတော့လည်း ရီရီလွင်က ရောက်နေပြန်လို့ မဖြစ်နိုင်။ မသူဇာကိုလေ့လာကြည့်တော့...အသက်က မဆွေနှင့် ရွယ်တူ..သုံးဆယ်ပါပဲ။ အဲ.ခပ်ရွရွလဲ တူပါ့။

ကိုထွန်းလည်း နိုင်သည့်ပုံမပေါ်.။ တော်တော်လေး ရွနေသည်။အင်း..သော်ကနဲ့ တေ့ပေးလိုက်ပြီး ဂွင်ရိုက်မှပဲ ထင်ပါရဲ့ ဟု အတွေးရိုင်းတွေဝင်မိသည်။ ဒါနဲ့ပဲ..မသူဇာကို သော်ကအကြောင်းတွေ....ထွန်စက်ဝယ်ပေး တဲ့ အကြောင်းတွေပြောပြီး စည်းရုံးရေးဝင်ကြည့်လိုက်တော့...မဆိုး..။ ကျေးဇူးဆပ်ချင်သည် ဆိုပဲ.။

" တကယ် ကျေးဇူးဆပ်နိုင်လို့လား မသူဇာရဲ့..သွားပြောမိလို့ စကားအလွန်ဖြစ်နေဦးမယ်..."

" တကယ်ပေါ့ ဆွေရယ်..သူကြိုက် ကိုယ်ကြိုက် ဖြစ်မယ်ဆိုရင် ကျေးဇူးသိတတ်တာလေးတော့ ပြချင်တာပေါ့...ခ်ခ်"

မသူဇာက ယောကျ်ားလေးအကြောင်း ပြောလျင်မနေနိုင်တာ မဆွေ လေ့လာထားပြီးပြီ။ ကျော်ရ ကိုပင် သူက ချိတ်ချင်သေးသည်။ ဖင်ပြ..နို့ပြရတာအမော..။ မိန်းမချင်းမို့ အကုန်သဘောပေါက်ပါသည်။

" မသူဇာဖက်က တတ်နိုင်တာမျိူးဆိုတာက...ဘယ်လိုဟာပြောတာလဲ...ညီအစ်မချင်း ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းတော့လုပ်နော်...မှားကုန်ရင်မကောင်းလို့ "

" သူဇာ့မှာ တတ်နိုင်တဲ့ဟာဆိုတာကလဲ...ခ်ခ်တစ်ခု..နှစ်ခုပဲရှိတာလေ...ဆွေကလဲ...မိန်းမချင်းပဲ ဒီထက်ပိုပြောရမှာလားတဲ့...ခ်ခ်."

" ဘာလဲ...စောက်ဖုတ်နဲ့နို့လား...ခ်ခ်.."

" တန်ဖိုးရှိတာဆိုလို့..ဒါပဲရှိတာလေ ဆွေရယ်..ခ်ခ်....မေးကြည့်ပေးလေ...စားမလား..လို့ ခ်ခ်  "

". အင်....အဲဆို သော်ကကိုခေါ်လိုက်မယ်လေ.မသူဇာ ညှိကြည့် ဖန်ကြည့်မလား..."

" ခ်ခ်...မသိမသာတော့ လုပ်နော်...ကိုထွန်းတို့ ကိုကျော်ရတို့ မရိပ်မိအောင်..ခ်ခ်...".

မနက်က အိမ်ကို မဆွေနှင်မသူဇာ ဆိုသည့် အစ်မကြီးတစ်ယောက် အလည်ရောက်လာသည်။ မဆွေသော်က အနားကပ်ပြီး နေ့လည်အိမ်ဖက်လာခဲ့ ဟု တိုးတိုးပြောသွားသဖြင့် မဆွေကို အလိုးခံမလို့လား ဟုပြန်မေးတော့ အင်း.တဲ့။ မျက်နှာက ပြုံးစေ့စေ့မို့ သိပ်မသင်္ကာချင်။

သူ့အိမ်မှာလည်း မသူဇာရောက်နေတာမို့ လွတ်လပ်တာ မဟုတ်။ မသူဇာကိုလေ့လာကြည့်လိုက်တော့ မျက်လုံးမျက်ဖန်က..လီးဆာသည့်ပုံစံ။ လူကိုတည့်တည့်မကြည့်...လီးကိုသာ တည့်တည့်ကြည့်ပြီးစကားပြောသည်။ သူ့နို့ကြီးအပြူးသားကို မြင်နေ၍ လီးတောင်နေပါတယ်ဆိုမှ သူက လီးကို မဲကြည့်နေတော့လှုပ်တုတ်တုတ် ငေါက်တောက်တောက်ဖြစ်နေတာ မမြင်ချင်မှအဆုံး။

ဖင်ကြီးကလည်း သိပ်မဖုတော့ပေမဲ့ ကားတာတော့ ဝိုင်းနေအောင်အားသည်။ မဖုတော့ဘူးဆိုပေမယ့် နိမ့်တုံမြင့်တုံတော့ဖြစ်နေပါသေးသည်..။ အရည်တော့ ရွှမ်းလိုက်မယ့်အမျိူး ဟု တွေးလိုက်မိသဖြင့် လီးကအတိုင်းအဆမရှိ တောင်သည်။ အရည်ရွှဲ ရွှဲစောက်ဖုတ်ကြီးထဲ..အခုပဲ လျောထိုးပြီး လိုးနေရသလိုလို ခံစားနေရသည်။

စောက်ဖုတ် အနေအထားကို ခန့်မှန်းကြည့်ပြီး တစ်ယောက်ထဲ စိတ်ကူးယဉ်နေ၍ မဆွေကပ်ပြောတာကို မကြားလိုက်မိ။ နဝေတိမ်တောင်ဖြင့ပြန်ကြည့်နေတာကိုမြင်မှ မဆွေကထပ်ပြော သည်။

" နေ့လည်တစ်နာရီလောက်လာခဲ့..မသူဇာ အလိုးခံချင်နေတယ်.."

" အင်း.....ရီလွင်လစ်ရင် လာခဲ့မယ် "

" မသူဇာပုံစံက လိုးချင်စရာကြီး...ရအောင်ဖန်ပြီးလိုးလိုက်....ဒါမှမဆွေနဲ့မောင် လွတ်လွတ်လပ်လပ် အိမ်မှာ လိုးလို့ရမှာ..."

မသူဇာကို လှမ်းကြည့်တော့ ရီနွယ်နှင့် စကားပြောရင်း မျက်လုံးက ဒီဖက်ရောက်နေသည်။ မဆွေက မသူဇာကို လက်မ,ထောင်ပြလိုက်ထာ မြင်ရသဖြင့် ပုခုံးတွန့်မိသေးသည်။ မသူဇာက နှုတ်ခမ်းကို လျှာဖြင့်သပ်ရင်း စောက်ဖုတ်နှိုက်လိုက်တာ မြင်ရသည်။ ပင်တီ ညှပ်နေတာလား...စောက်ရည်စိမ့်နေတာလားဝေခွဲမရပါ။

မသူဇာ ကိုထွန်းနှင့်အိမ်ထောင်ကျခဲ့တာ ဆယ့်နှစ်နှစ်လောက်ရှိပြီ။ ဘယ်လောက် ကြိုးစားပေမယ့် စီးပွားက မဖြစ်ထွန်းခဲ့ပါ။ ကိုထွန်းလည်းအမျိူးမျိူးကျိူးစားခဲ့တာ မသူဇာအသိပါ။ အငှါးကားမောင်း..စက်ပြင်ဈေးရောင်း အကုန်လုပ်ဖူးသည်။

မသူဇာလည်း တတ်နိုငသလောက် တစ်ဖက်တစ်လမ်းက ဝင်ငွေရှာကူချင်ပေမယ့် ကိုထွန်းက သိပ်မလွှတ်ချင်။ မသူဇာအပျိူ ဘဝကတည်းက စောက်ပတ် ရွချင်သည်။ ကျောင်းနေရင်း ဗိုက်ကြီးဖူးလို့ ဖျက်ချခဲ့ရဖူးသည်။ လင်ရတော့ ငြိမ်သွားပေမယ့် ရေရှည်မှာတော့ ကိုထွန်းမျော့သွားရသည်။

ကြာတော့လည်း လိုးရတာ အီသွားတာက တစ်မျိူး..အလုပ်ပင်ပမ်းတာက တစ်ဖုံ..စီးပွားရေးမဖွံ့ဖြိုးလာလို့စိတ်ဖိစီးတာကတစ်သွယ်...လိုးပင်မလိုးချင်တော့ပါ။ အရင်အတိတ်က အဖြစ်ဟောင်းတွေကို အပြစ်ဟုမြင်လာတတ်ပြီ။ လိုးနေဆဲနှင့်လိုးပြီးချိန်များတွင် ကြင်နာမှုဆိုတာဝေလာဝေး..လှည့်ပင်မကြည့်ချင်တော့။

တစ်ခါတစ်လေ..လိုးရင်းတန်းလန်း စဉ်းစားမိလျင် မလိုးတော့ပဲ လီးပျေ ာ့ညှိုးသွားတတ်သည်။ ကြာတော့ မသူဇာခမျှ ာသွေးလေမမှန် စိတ်ဂယောင်ဂတမ်း.ရူးချင်သလိုမျ ားတောင် ဖြစ်ရသည်။ ပယောဂလိုလို ဘာလိုလို...ဟိုဆရာ ဒီဆရာတွေနှင့် ကုခဲ့ရဖူးသည်။ အပေးအယူမမျှ တမှုရဲ့ နိမိတ်ပုံတွေကို ကိုထွန်းမရိပ်မိခဲ့သည်မှာ ယနေ့ထိပါပဲ..။

ကြာပါပြီ...စဖြစ်တာနဲ့ဆို....သုံးနှစ်လောက်တော့ ရှိပြီ....ဝတ္တရားတော့ မပျက်ကြပါ..။ ဒါပေမယ့်...မသူဇာက ဉဉ်မပျောက်..လစ်လျင်ကုန်းလိုက်ရမှ အိပ်ပျော်သည်....အလိုးခံရလျင် ကျန်းမာသည် ။ ပိုင်းလုံးသဘောမျိူးတော့ နည်းနည်းဆန်ချင်သည်။ နှာကြီးတာကို ငွေကြေးဥစ္စာနှင့် ထိန်းချူပ်သည်။ ဖာလည်းမဟုတ်ပါ။  သဘာဝ.ကတော့...နှာအလွန်ကြီးပါသည်.။ အိမ်အပြန်လမ်းတွင် ပြောလိုက်ကြသည်မှာလည်း မစားရဝ,ခမန်း...

" ကောင်လေးက အသက်သာ ငယ်တာ...လီးက တော်တာ်ကြီးမယ်ပုံ..သိလား.."

" မြင်ခဲ့လို့လား မသူဇာက...."

" တောင်နေတာ အကြီးကြီးလိုပဲ..လှုပ်တုတ်တုတ်နဲ့...ပြီးတော့ အရပ်ကလဲ အမြင့်ကြီး...ခြေမ,ကြီးကလည်း တုတ်တုတ်ကြီး...သေချ ာပါတယ် လီးကြီးမှာပဲ...ခ်ခ်.."

" ဒါဆို...မသူဇာဝါးပြီးရင် ဆွေ့ကိုလဲ ကျွေးရမယ်နော်..ဆွေလဲ လီးကြီးကြီးဆို ဝါးကြည့်ချင်တယ်..."

" ခ်ခ်...ကျွေးပါတယ် ဆွေရယ်..ရပါစေဦး..သူဇာဖြင့် စောက်ပတ်တောင် ရွလာပြီ..ဆွေပြောလို့ "

" မသူဇာက လီးကြီးတာ မကြောက်ဖူးလား...ကြောက်စရာကြီး..လီးကြီးကြီးနဲ့ ဆောင့်လိုးမှာများ တွေးမိရုံနဲ့ ရင်ဖိုတယ်...ခ်ခ်..."

" ကြောက်စရာမှ မဟုတ်တာဆွေရယ်..လီးကြီးကြီးနဲ့ ပြင်းပြင်းဆောင့်လေ...သူဇာက ကြိုက်လေပဲ..ကိုထွန်းတောင် လီးသိပ်မကြီးလို့...ခ်ခ်..ကြီးစေချင်တာ.."

" ကိုကိုက အကြာကြီးလိုးပေးလား မသူဇာကို "

" မလိုးဖြစ်တာ ကြာနေပြီ...သူဇာ ငတ်နေတာ....ခ်ခ်...ကိုကျော်ရကိုတောင် ဖန်စားမလို့ ခ်ခ်..ကျွေးမလား..ဆွေ "

" ရတယ်လေ....မသူဇာသာ ရအောင်ဖန်ပါ.ဆွေ မကန့်ကွက်ပါဘူး..သော်က ကိုလဲ ပြန်ကျွေးပေါ့...ခ်ခ်....လီးကြီးတယ်ဆိုတော့ ခပ်ကြောက်ကြောက် "

" ခ်ခ်....လီးကြီးကြီးနဲ့ ဆောင့်ဆောင့် လိုးခံရတာမှ အရသာအပြည့်ရတာ..ဆွေရဲ့...သူဇာ အလိုးခံဖူးတယ်....ဒါပေမယ့် ကိုယ်ကကောင်းနေတုန်း သူပြီးသွားရင်တော့  မမိုက်ဘူး..ရူးတာပဲ..ခ်ခ်...သူဇာကြုံ ခဲ့ဖူးတယ်..".

နေ့လည် သော်က မော်တော်ဆိုင်ကယ်လေးဖြင့် ရောက်လာတော့ မသူဇာက ကားဂိုဒေါင်ထဲမှာ သန့်ရှင်းရေးလုပ်နေသည်။ ဂိုဒေါင် ဆိုပေမယ့် အိမ်တစ်လုံးစာလောက်ရှိသည်။ အထပ်ခိုးဖွဲ့ထားပြီး လူအိပ်လို့ရသည့်အပြင် အောက်မှာ အခန်းတစ်ခန်းစတိုဖွဲ့ပြီး ကွပ်ပျစ်အသေအချာရိုက်ထားသည်။ ကားကြီးနှစ်စီးနှင့်ကားငယ်တစ်စီးထားနိုင်သည်။ လောလောဆယ်တော့ ကိုထွန်း၏ ထွန်စက်နှင့်ကျော်ရ၏ အိမ်စီးကားငယ်လေးသာ ထားသည်။

သော်က လာလျင်စတိုခန်းလေးမှာ အလိုးခံရန်ရည်ရွယ်ပြီး သန့်ရှင်းရေးလုပ်ထားပြီး ခုမှအလုပ်ပြ စောင့်နေခြင်းဖြစ်သည်။ သော်ကနှင့်မဆွေတို့ ရယ်ရယ်မောမော လမ်းလျောက်လာကြတာ တွေ့တော့ အပြင်ထွက်ပြီးကြိုဆိုမိသည်...။ တိုတိုပြောရလျင်တော့ မသူဇာလမ်းဖွင့်ပေးထားခြင်းဖြစ်ပြီး သော်က ဆိုတာကလည်း လိုးနေကျကြောင်ပါး..မျက်လုံးချင်းဆုံကြည့်ရုံဖြင့်အချက်ပြပြီးပြီ..။ မဆွေက အလိုက်တသိ အထပ်ခိုးပေါ်တက်ပြီးရှောင်ပေးသလိုနှင့် ချောင်းကြည့်သည်။

မဆွေ အထပ်ခိုးပေါ်တက်သွားပြီး ချောင်းသည်။ သူချောင်းကြည့်သည့် အချိန် စတိုခန်းထဲမှာ သူဇာနှင့်သော်က တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် မျက်လုံးချင်းဆုံပြီး စကားတွေနားလည်နေကြပြီ...။ သော်က မသူဇာ လက်မောင်းအိအိကြီးကို ဆုပ်ကိုင်တော့ မသူဇာက မခို့တရို့ပြုံးပြီး သော်ကကို မော့်ကြည့်သည်...။

" သိပ်ရဲတာပဲ....ဘာမှလဲ မပြောသေးပဲနဲ့..ခ်ခ်....သူ့မိန်းမကျ နေတာပဲ..."

သော်က..ဘာမှပြန်မပြောပဲ ပြုံးသည်။ ထို့နောက် မသူဇာ၏ လက်တစ်ဖက်ကို ဆွဲယူပြီး သူ့လီးကြီးပေါ် တင်ပေးသည်...။

" အိုး...အို...ဟို...ကိုင်ချင်ဘူး...အင်..ကိုင်ချင်ဘူးနော်...အိ...ဇွတ်ပဲ...ဟင့်..အား...အကြီးကြီးကွာ...ဒါ ကြီးနဲ့...ခ်ခ်...အိ...အူး...ရှည်လဲအရှည်ကြီးပဲ...အာ့ကြည့်ပါဦး..သူ့ဟာသူလဲ....အိ..ကြောက်စရာကြီး "

မသူဇာ လီးကြီးကို ပြန်မလွှတ်တော့ပါ။ သော်က မသူဇာကို လက်တစ်ဖက်က ပုခုံးဖက်ပြီး နှုတ်ခမ်းတွေ စုပ်နမ်းခါလပ်တစ်ဖက်က နို့ကိုဆုပ်ချေပေးနေသည်။ မသူဇာက သော်က ပုဆိုးကို လက်ထိုးနှိုက်ပြီး လီးကိုဆုပ်ကိုင်တော့ သိပ်မကြာလိုက်ပါ..ပုဆိုး ကျွတ်ကျသွားသည်။

" အူးဟူး....ကြည့်ပါဦး..ဒစ်ကားကြီးနဲ့..ဟူး...မာတောင်နေတာပဲ....ကြောက်တယ်နော်..ဒီလောက်ကြီးနဲ့ ခံဖူးဘူး...အားဟာ့..တအားညှစ်တာပဲ..သူ့နို့မဟုတ်တိုင်း...အိုး...စို့ပေးနော်...အင့် ဒီဖက်..."

သော်က နို့ကြီးကို ငုံ့စို့သည်။မသူဇာ လီးကြီးကို ဂွင်းတိုက်သလို ဆော့ပေးနေသည်။ သော်က လက်တစ်ဖက်က ထမီကိုချွတ်ချတော့ သော်က လက်တစ်ဖက်က ထမီကို ချွတ်ချတော့ ပေါင်လုံးတုတ်တုတ်ကြီးနှစ်လုံးကြားမှာ စောက်ဖုတ်ကြီး ညှပ်နေတာကိုပဲ မြင်ရသည်။

စောက်မွှေးတွေက ရိတ်ထားတာ တစ်ပတ်..ဆယ်ရက်လောက်ပဲ ရှိဦးမည်။ သိပ်မရှည်ပဲ ကြမ်းကြမ်းလေးတွေ ပေါက်နေကြသည်။ နခမ်းသားထူထူကြီးတွေ မဲနေတော့ စောက်မွှေးတွေ နခမ်းသားပေါ်အထိ ထူထူကြီးပေါက်နေပုံရသည်။ စောက်ဖုတ်က အလတ်ကြီးပါ။ နခမ်းသားများ စေ့နေပြီး စောက်စေ့ကို ဖုံးထားနေဆဲဖြစ်သည်။

စောက်ပတ်အခြေတွင် စောက်ရည် လဲ့လဲ့ဖြူ ဖြူ လေးစိမ့်နေပြီး ပြောင်လက်လက်ဖြစ်နေသည်။ မဆွေလည်းစောက်ရည်စိမ့်လာ၍ စောက်ပတ်ကြားထဲ ထမီစ,ညှပ်ထိုးထည့်ထားလိုက်သည်။ သော်က နို့ကို ငုံစို့နေရင်းကွပ်ပျစ်ပေါ် မသူဇာကို နေရာချ ပေးပြီး သူနံဘေးကပ်၍ ထိုင်သည်။

မသူဇာက သော်က၏ ဘယ်ဖက်ဘေးမှာ ခြေတွဲလောင်းချထိုင်တော့ သော်က မသူဇာ၏ ညာဖက်ပေါင်ကြီးကို သူ့ပေါင်တွေပေါ်ဆွဲတင်ပြီး စောက်ဖုတ်ကို ညာလက်ဖြင့်အုပ်ပြီး ပွတ်နယ်နေသည်။ နို့စို့နေရာမှ ဖြုတ်ပြီးမသူဇာ၏ နှုတ်ခမ်းတွေကို အငမ်းမရစုပ်နမ်းရာ မသူဇာကလည်း အားကျမခံ သော်ကကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့်သိုင်းဖက်ပြီး ပြန်နမ်းသည်။

သော်က မသူဇာ၏ စောက်စေ့လေးကို ဖိပွတ်နေရာ..မသူဇာ လည်ချောင်းသံ တစ်အင်းအင်း မည်ထွက်နေသည်။ ထိုနောက် သော်က၏ လက်ညှိုးနှင့်လက် ခလယ်ပူးလျက် မသူဇာ၏ စောက်ခေါင်းထဲ ထိုးထည့်ပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်းလက်ဖြင့် လိုးပေးနေသည်။ သော်က နှုတ်ခမ်းချင်းစုပ်နမ်းနေရာမှ ဖြုတ်လိုက်ပြီး

" ကောင်းလား မမသူဇာ...."

မသူဇာ သော်ကမျက်နှာကို အားမလိုအားမရ ကြည့်ပြီး...

" ကောင်းတယ် မောင်လေး...အီး...ဟင့်...ဟင့်..အီး...သွက်သွက်လေး..အင့်..ဟင့်..သွက်သွက်လေး မမကောင်းလွန်းလို့...အားဟာ့...အင့် အင့် အင့် "

သော်က မသူဇာ့နှုတ်ခမ်းကို ပြန်စုပ်နမ်းပြန်သည်။ လျှာချင်းလူးလှိမ့်နေဟန် တူပါရဲ့...မသူဇာပေါင်ကြီးသော်က ပေါင်နှစ်လုံးပေါ်မှ ချကာသော်ကပေါ်ကို မျက်နှာချင်းဆိုင်လှည့်လိုက်ပြီး လီးပေါ်တည့်တည့်ခွထိုင်သည်။ သော်ကလက်ကို စောက်ပတ်ထဲက ချွတ်ပေးလိုက်တော့ မသူဇာ သော်ကလီးကြီးကို ကိုင်ပြီး သူ့စောက်ခေါင်းပေါက်တွင် တေ့ကာထိုင်သည်။

အားရပါးရ မရှိလှသဖြင့် ကွပ်ပျစ်အစွန်းပေါ် ခြေဖဝါးနင်းပြီး သော်ကကိုခွ၍ ဆောင့်ကြောင့် ထိုင်ကာ အားရပါးရ ဆောင့်ချလိုးသည်။ နို့လုံးကြီးတွေ ခုံပေါက်နေကြပြီး သော်ကနို့တစ်လုံးကို ဆွဲစို့ကာ နိုတစ်လုံးကိုလက်ဖြင့် ဆုပ်နယ်ပေးနေသည်။

" မမ ဆောင့်တာ ကောင်းလား မောင်လေး "

" ကောင်းတယ် မမ...လီးအဆုံးဝင်တယ်.."

" မမလဲ ကောင်းတယ်...အားရတယ်..လိုးမယ်နော်..မောင်လေး..."

" ခ်ခ်...လင်မယားလဲ မဟုတ်ပဲနဲ့ အလိုးမခံနိုင်ပါဘူး...ခ်ခ်....အာ့..ဖြေးဖြေးဆောင့်ပါ...လီးကျိုးပါ့မယ်...ခ်ခ်.."

" အဆုံးထိပဲ မောင်ရေ....မောင့်လီးအဆုံးထိ ဝင်သွားတာပဲ...မမ သားအိမ်တောင် အောင့်တယ်.."

" ဆောင့်မမ..ဆောင့်..."

သော်က မသူဇာ၏ ဖင်ကြီးနှစ်လုံးကို ကိုင်ပြီး ဆွဲဆွဲဆောင့်ချသည်။ မသူဇာက မဆောင့်တော့ပဲ ဆီးခုံချင်းကပ်ဖိခါ ပွတ်လိုးနေပြန်သည်။ ဝိုက်လိုက်..ပွတ်လိုက်..ညှောင့်လိုက် လိုးနေသဖြင့် သောက မသူဇာခါးကိုဖက်ပြီး ကပ်ထားပေးသည်။ မသူဇာ၏နို့ကြီးနှစ်လုံးမှာ သော်ကမျက်နှာကိုဖိ၍ ကပ်ထားပြီး နို့တစ်လုံးကိုလက်ဖြင့်ကိုင်ကာ ဇွတ်အတင်းစို့ခိုင်းပြန်သည်။

အကြာကြီး ဝိုက်လိုးနေပြီး ဖင်ချွကာ တအား ဆောင့်လိုးပြန်သည်။ သော်က၏ ဆီးခုံ..လီးမွှေး .ဂွေးဥ တို့တွင်စောက်ရည်များစိုရွှဲအိနေပြီး မဆွေ ဆင်းစုပ်ပစ်ချင်စိတ် ပေါက်နေသည်။ ကြာကြာမစဉ်းစားနိုင်ပါ။ ထမီစွန်တောင်ဆွဲ၍ အမြန်ဆင်းလာပြီး သော်က၏ ပေါင်ကြားတွင်ထိုင်ကာ ဂွေးဥတွေကို စုပ်ပစ်လိုက်သည်။

သူ့မျက်နှာနှင့် မသူဇာစောက်ပတ်ကြီး တည့်နေပြီး စောက်ပတ်ထဲ လီးကြီးဝင်လိုက်ထွက်လိုက် လိုးနေတာမြင်နေရသည်။ မသူဇာစောက်ပတ်ထဲက စောက်ရည်တွေ ထွက်ပြီး စီးကျနေတာမြင်နေရတော့ မဆွေ အလိုးမခံရပဲ ပြီးသွားသည်။ မသူဇာအကြာကြီး လိုးသည်။ စိတ်တိုင်းကျလိုးရသဖြင့် မသူဇာ အလွန်ကျေနပ်နေသည်။ မဆွေကလည်းယခုလို ပြောင်ပြောင်တင်းတင်းဝင်လာပြီဖြစ်၍ တနှာပိုးတွေ အရမ်းထကြွလာပြီးစောက်ဖုတ်ကြီး ထူပူလာသည်။

ရွထလာသည်။ အားရပါးရ စောက်ပတ်ကြီးကွဲအောင် အဆောင့်ခံ အလိုးခံ ချင်လာပြန်သည်။ တနှာရည်များသောက်၍ မဆုံးနိုင်။

" မောင်လေး....မမ အဆောင့်ခံချင်တယ်..အလိုးခံချင်တယ်...မောင်လေးအပေါ်က ဆောင့်လိုးပေးနော်....အားရပါးရဆောင့်...မောင်လေးလီးကြီး မမခံနိုင်တယ်....ဆောင့်.."

ကွပ်ပျစ်စောင်းမှာတင် ဖင်ကြီးတင်ပြီး ပက်လက်လဲချကာ ပေါင်ကြီးတွေဆွဲမြှင့်ပြီး လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ဆွဲထားပေးသည်။ သော်က မသူဇာပုခုံးနှစ်ဖက်ကိုဆွဲပြီး ပွဲစ,ကတည်းက အကြမ်းဆုံး ဆောင့်ကာဆောင့်ကာ. လိုးပေးသည်။

" ဖောင်း..အား..ဖောင်း..အင့်..လိုး..ရတယ်နာနာလေး ဆောင့်..ကောင်းတယ် မောင်လေး..အင့် အင့် အင့် အင့် ဖောင်း ဖောင်း ဖောင်း...."

မသူဇာ၏ စောက်ပတ်ကြီးထဲ သော်ကလီးကြီး ဝင်ထွက်နေတာ မြင်နေရတော့ မဆွေ ဘယ်လိုမှ စိတ်မထိန်းနိုင်တော့..။ မသူဇာမျက်မျက်နှာကြီးပေါ် ဆောင့်ကြောင့် ခွထိုင်လိုက်ပြီး စောက်ပတ်ကြီးကို ပါးစပ်မှာ တေ့ကပ်ဖိပွတ်ပစ်သည်။

မသူဇာ စောက်ပတ်ယက်ရင်း အလိုးခံသည့်အရသာကို ထိထိမိမိခံစားလိုက်ရ၍ အကြိုက်ကြီး ကြိုက်သွားသည်။ မဆွေ၏ စောက်စေ့ကို ဆွဲစုပ်သည်။ စောက်ခေါင်းထဲ လျှာထိုးထဲ့ကာ စုပ်ရင်း စောက်ပတ်ကလည်းသော်ကလီးကြီးကို ညှစ်စုပ်ကာ စောက်ရည်ဖြိုင်ဖြိုင်ထွက်လျက်ပြီးသွားသည်။

ဖင်ကြီးကော့ပြီး လက်ကလည်း မဆွေ ပေါင်တွေကို ဆွဲကာစောက်ပတ်ကြီးကို အားရပါးရ စုပ်ညှစ်ရင်းလေးငါးမိနစ်ခန့် ငြိမ်ကျသည်။  ကွပ်ပျစ်လေးပေါ်မှာ သော်ကကို အလယ်ကထားပြီး မသူဇာနှင့်မဆွေတို့တစ်ဖက်စီက ဖက်ထားကာ ခဏအနားယူနေကြသည်။ တစ်ယောက်မှ အဝတ်မရှိကြတော့ပေမယ့် မရှက်ကြတော့ပါ။ အရှက်ကုန်အောင် အတူလိုးခဲ့ ခံခဲ့ ယက်ခဲ့ကြပြီး ဖြစ်၍ ဘာတစ်ခုမှ ရှက်စရာမကျန်တော့ပါ။

" မသူဇာ...ဆွေ့ကို သော်ကနဲ့ ပေးလိုးမှာလားဟင်...ဆွေလဲ မသူဇာတို့ကိုကြည့်ပြီး အလိုးခံချင်တယ် ဖြစ်မလား.."

" ဖြစ်တယ်လေ ဆွေရဲ့...ဆွေသာ ကိုထွန်းမသိအောင် နှုတ်လုံပေး...ဖြစ်တယ်.."

" ခ်ခ်...စိတ်ချ...မသူဇာလဲ နှုတ်လုံနော်...ဆွေတို့က မရီးနဲ့မတ်...မောင်နှစ်မလိုးရမှာ..ခ်ခ် "

" ခ်ခ်...အဲဒါပိုကောင်းတယ်ဆွေ...သူဇာကအဲလိုအလိုးခံချင်တာ...လိုးမယ့်လူမရှိလို့..ခ်ခ် "

" ဒါဆို..သော်ကနဲ့ဆွေ လိုးမယ်...မသူဇာ ခဏအနားယူလိုက်...ဆွေတို့အိမ်ထဲသွားလိုးမယ် "

" ရတယ်ဆွေ...ဆွေလိုးပြီးရင် သူဇာ ထပ်အလိုးခံဦးမှာ...မောင်လေး ဒီကို ပြန်လာနော်...မမ စောက်ပတ်ကိုပြန်လာလိုး....ဟုတ်ပြီလား.."

" ဟင်း...သူ့လင်ကျ နေတာပဲ...ခ်ခ်..လီးစုပ်ပေးရင် လာလိုးပေးမယ်..ရော့..."

" အွန်....ကြီးလိုက်တဲ့ လီးကြီးဟယ်...ဒီစောက်ပတ်ထဲက ထွက်လာတာမှ ဟုတ်ရဲ့လား မသိဘူး..ခ်ခ်...ကိုယ့်စောက်ပတ်ထဲ ဒီလောက်လီးကြီးနဲ့လိုးနေတာ သိတောင်မသိလိုက်အောင် ကောင်းတယ် တကယ်..ယောကျ်ားပီသလိုက်တာလဲ မာတောင်နေတာပဲ..မောင်လေးရယ်...ဆွေ့ကို မြန်မြန်လိုးပေးပြီး မမဆီသာ ချက်ချင်းပြေးလာလိုးပေးပါနော်...အလိုးခံချင်လှပါပြီ.....တောင်လိုက်တဲ့ လီးကြီး..အားရတယ် "

မဆွေ သော်ကလက်ကိုဆွဲပြီး အိပ်ခန်းထဲ အပြေးဝင်ခဲ့ကြသည်။ အိပ်ခန်းထဲ ရောက်လျင်ရောက်ချင်း အဝတ်တွေ ကပျာကယာချွတ်ပြီး ကုတင်ပေါ် အလုအယက်ပြေးတက်ကာ လုံးထွေးနေကြသည်။ မဆွေ၏ ဖွံ့ထွားလှသော ဖင်လုံးကြီးများကို သော်ကအတင်းငုံကိုက်ဆွဲပြီး စောက်ပတ်ကို ယက်ပစ်တော့ မဆွေကသော်ကလီးကြီးကို ငုံစုပ်ပစ်သည်။

ဘာလိုလိုနှင့် ခြောက်ဆယ့်ကိုးပုံစံ ရောက်သွားပြန်သဖြင့် သော်က မဆွေဖင်ကို အတင်းယက်သည်။ မဆွေကလည်း တစ်ခစ်ခစ်ရယ်ပြီး ကုန်းရုန်းထ,ကာ သော်ကမျက်နှာပေါ်ခွထိုင်ပြီး ပါးစပ်ကို စောက်ပတ်ဖြင့်ပွတ်သည်။ သော်က စောက်စေ့ကို မလွတ်တမ်းဆွဲစုပ်ပစ်တော့ မဆွေဖင်ကြီး ခုန်ခုန်ဆောင့်ပြီးအော်သည်။

" အားဟား...ကောင်းတယ်ဟ မောင်ရ..စုပ်.စုပ်အားဟား..ကျွတ်ကျွတ်..အီး...စောက်ရည်တွေ ထွက်ကုန်ပြီ...ထွက်ကုန်ပြီ...အားပါး..ဟား..စုပ်တယ်တော့်စုပ်တယ်တော့်...ပြွတ်..ပြွတ်..ပြွတ်..စုပ်စမ်း.. အာ့.. ကောင်းတယ်တော်ရေ့...သေပြီ..သေပါပြီ..ငတ်ကြီးကျ...အားပါးပါး...တော်တော့..တော်တော့..သေလိမ့်မယ်..မှားပါတယ်မောင်ရယ်...ဒီလိုလူမျိူး..လိုးပါဟဲ့.လိုး..လိုး..လိုးလိုက်ပါတော့ဟဲ့...အားမလေ့...လေ့..သေပါပြီ....သေပါပြီ...ကောင်းလှချည့်လားမောင်ရယ်အသေသတ်နေတာလား....လိုးတော့...."

မဆွေ မောနေပြီ။ သော်က မျက်ခွက်ပေါ် စောက်ပတ်ကြီးဖြင့် ဖိထားပြီးနို့တွေကို ဆုပ်ဆွဲချေပစ်နေပြီးအတင်းရုန်းထသောလည်း သော်က ကပေါင်ကြီးတွေကို ဖက်ကိုင်ဆွဲထားသဖြင့် သူထလျင်သော်ကစောက်ပတ်ကြီး စုပ်လျက်ပါလာသည်။ ရုံးမထွက်နိုင်လို့ လိုးပေးပါ တောင်းဆိုတော့လည်း မလိုးပေး။သော်က ခေါင်းကြီး လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ကိုင်ဆွဲပြီး မျက်နှာကို စောက်ပတ်ဖြင့် ဖိပွတ်ကာ စောက်ရည်များပန်းထုတ်ပစ်လိုက်မိပါတော့သည်...။

စောက်ရည်တွေ ရွှဲရွှဲအိနေပြီး ဖျန်းကနဲ သာမန်ထက် ပိုကဲလာသည်ကို သိလိုက်သည့်ခဏ သော်က မျက်နှာဖြင့် စောက်ပတ်ကြီးကို ဖိကပ်နမ်းရှိုက်လိုက်ပြီး မဆွေကို ပက်လက်လှဲစေလိုက်သည်။ မဆွေမျက်လုံးလေး ကလည်ကလည်ဖြင့် ပက်လက်လေးလှဲလိုက်တော့ သော်က မဆွေ၏ ပေါင်ကြားမှာ နေရာယူပြီး ပေါင်လုံးကြီးနှစ်လုံးကို ဆွဲယူထောင် မ,လိုက်ကာ ဖင်လုံးနှစ်လုံးကြားမှပြူးပြူးလေးချောင်းကြည့်နေသည့် စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးအကြား စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ သူ့လီးကြီးကို မတန်တစ်ဆထိုးထည့်သွင်းပစ်လိုက်သည်။

ပေါင်ကြီးနှစ်လုံးကို မိုးပေါ်ထောင်၍ လက်ဖြင့်ဖက်ပြီးလိုးသဖြင့် မဆွေလက်တွေ အိပ်ယာခင်းကို မွမွချေကာ ဖင်ကြီးအပေါ်သို့ ကော့ထိုးပြီး ရုန်းသည်။ ရုန်းလေ..စောက်ခေါင်းက လီးတည့်တည့်တက်လာလေ..ရုန်းလေ..တည့်လေ..ဆောင့်လိုးလေ..လီးအဝင်နက်လေ...စေးစေးပိုင်ပိုင် ကျပ်ကျပ်သိပ်သိပ်ဖြင့် သော်ကအားရပါးရ ဆောင့်ဆောင့်လိုးပေးသည်မို့ မဆွေ စောက်ပတ်ထဲက စောက်ရည်တွေ အံပြီးထွက်လာကြသည်။

စောက်ရည် အနှစ်ဖြူ ဖြူ များ ကသော်က လီးတန်ကြီးတွင် ကပ်စေးနေပြီး ချောဆီထည့်ပေးထားသလို ဖြစ်နေ၍ သော်က တစ်ဖုန်းဖုန်းဆောင့်ဆောင့်လိုးလေသမျှ မဆွေကျေ ာ ကော့အောင် အရသာတွေ့နေလေတော့သည်။

" နာနာဆောင့်ပေးမောင်...ကောင်းလိုက်တာဖောင်း..ဖောင်း..ပြွတ်..ဖောင်း..အင့်..ကောင်းတယ်ပြွတ်..ဖောင်း..စွတ်..ဖောင်း..ဆောင့်..ရတယ်.အာ့ကောင်းတယ်..ဆောင့်..ကောင်းတယ်မောင်..အွတ်စောက်ပတ်ထဲပြည့်နေတယ်..အာ့..ဆောင့်..နာနာလေး..အင်း..နာနာလေးဆောင့်..အား..ကောင်းထာဆောင့်ပါ...ဆောင့်ပါ..ကြမ်းကြမ်းကြီးဆောင့်လိုး..အင့်..အင့်.. ဖြဲ ကားပြီးလိုးပစ်စမ်းပါမောင်ရယ်..အင့်ကောင်းလွန်းလို့ပါ..အင့်..အင့်.."

သော်က..ပူးပြီး ဖက်ထားသည့် မဆွေ၏ ပေါင်ကြီးနှစ်လုံးကို မဖက်တော့ပဲ ခြေကျင်းဝတ်မျ ားမှလက်ကိုကိုက်ကာ ပေါင်ကြီးတွေကို ဘေးတစ်ဖက်တစ်ချက်စီသို့ ချဲပစ်တော့ စောက်ခေါင်းကြီး ပွင့်အာလာသည်။ထိုအချိန်မှ သော်ကဖင်လုံးကြီးတွေကို ခွကာ..ဆောင့်ကြောင့်ထိုင် ခြေဖျားထောက်ပြီး အသဲအသန် သွက်သွက်ကြီး အချက်နှစ်ဆယ် အစိတ်ခန့် ပက်ပက်စက်စက် မညှာမတာ ဆောင့်လိုးပစ်ပြီး လီးရည်များဆတ်ကနဲ ဆတ်ကနဲသားအိမ်ထဲ ပန်းထုတ်ပစ်လိုက်တော့ မဆွေ အသံကုန်အော်ဟစ်ကာ ဆတ်ဆတ်တုန်ပြီး ဖင်ကြီးပစ်ကျသွားသည်။

..................................................

ရီလွင်...သတိတော့ထားမိသား..။ ရွာရောက်ခဲ့သည့်နေ့ကမှ ရာသီလာလို့ ပြီးခဲ့သည်။

တစ်ညအိပ်ပြီး အလိုးခံဇာတ်လမ်းစ,ခဲ့တာ ဒီနေ့ထိ တစ်ရက်မှမပြတ်ခဲ့..။ အခု..ရာသီရက်မှာ..မလာတော့။ ထိန်များထိန်နေသလားဟု သံသယအတွေးဖြင့် စောင့်ကြည့်နေခဲ့သည်..။ သေချာပါ ပြီ...ဗိုက်ကြီးတာပါပဲ.။တစ်နေ့မပြတ် အလိုးခံနေမှတော့...မဆန်းလှပါ။ လင်ရပြီး ခုနစ်နှစ်လောက်နေမှ ဗိုက်ကြီးတာက ဆန်းနေသည်။ ဒီတော့...အဖိုးထံ ကိုစိုးမြတ် ခြေလှမ်းပျက်တာတွေပြောပြပြီး ထိန်းပေးဖို့ ပူဆာရသည်။

အဖိုးက ကြောင်လက်သည်းဝှက်..။ ခြေဆန်လက်ဆန် ရှည်သည်။ အဆိပ်ပြင်းသည်။ အထက်ပိုင်း မြင့်မြင့်ကြီးအထိ ကျွမ်းဝင်သည်။ ခေတ်ကို မျက်ခြည်ပြတ်မခံတော့ မတိမ်ကော..။ ဘယ်သူတွေ ဘယ်လိုပြောင်းပြောင်း..အဖိုးမပြောင်းပါ။ ဒီတော့..ကိုစိုးမြတ်ထံ တစ်ချက်ပဲ ဖုန်းခေါ်ပေးလိုက်သည်..။ ကိုစိုးမြတ်တုန်ခါသွားရသည်။ သူလုပ်ခဲ့သမျှ မြေကွက်တွေနေရာမှာ ငလျင်တွေ လှုပ်သွားသည်။

လက်ထဲရှိသမျှ ငွေကြေး..ပိုင်ဆိုင်မှုတွေ အားလုံး အမဲရောင် ပြောင်းချင်သလိုလို ဖြစ်သွားသည်။ဆောက်တည်ရာ မရသဖြင့် ရီလွင့်ထံ အပြေးကလေ းဖူးမျော်ရတော့သည်။ ရီလွင်ကလည်း ပညာသည်ပါပဲ..။ ကဲ...လာခဲ့...အိပ်ယာထဲ တစ်ည..နှစ်ည အနားယူပြီးမှ အဖိုးနှင့်တွေ့ကြသည်။ အဖိုးက ပြတ်သားသည်။ ရီလွင်ကို ကြင်ကြင်နာနာဆက်ဆံပါ...ငါ့မြေးထိ ဓားကြည့်..ဒါပဲ..။ တစ်ခါတစ်လေတော့လည်း ဆားမပါသည့်ဟင်းကို စားသင့်ပါက စားလိုက်ရပါမည်။

နောက်တစ်ရက်တော့ ကိုစိုးမြတ် တစ်ယောက်တည်း ပြန်သွားသည်။ လုပ်ငန်းတွေက ပုံမှန်လည်ပတ်လျက်ပါပဲ....ဟုတ်ကဲ့..ရီရီလွင်ဗိုက်ကြီးသွားပါသည်။ ဆွေဆွေဝင်းလည်း ရီရီလွင့်ကိုအမီ လိုက်ပြီး ဗိုက်ကြီးပစ်လိုက်ပါသည်။ ကျော်ရ နှင့် ရီရီလွင် အမွှာမောင်နှစ်မမို့ ကလေးရတော့လည်း အတူတူ ရ ကြတာ မဆန်းလှပါ..။

ဗိုက်ကြီးတော့ ပို ပြီးလိုးလို့ ကောင်းလာသည်။ ဗိုက်ကြီးသည် မမတွေကလည်း ဆီးပုန်းလေးတွေ ဖောင်းမို့တက်လာသလို နှာတွေက တွန်းကန်ပွင့်လာကြသည်။ ပေါင်ရင်းသားလေးတွေ ပြည့်ပြည့် စောက်ဖုတ်ကြီးတွေက ဖောင်းဖောင်း အခုမှလိုးရတာ အဆီအနှစ်ပြည့်ပြည့်ကောင်း...မတင်မြကို ဗိုက်ကြီးကြီးနဲ့ လိုးခဲ့ရတာသတိရလာသည်။ ခုတော့ ကလေးမွေးပြီးတာ သုံးလေးလကျော်သွားပြီ..။

" ဟား....ပိန်းပန်းလေးက လှလိုက်တာနော်.."

မတင်မြ ပိန်းပန်းအိုးလေးကိုနေရာရွှေ့....မြေဆွပေါင်းသင်နေဆဲ...လူရိပ်တစ်ခု ထိုးလာခြင်းနှင့်အတူ အသံလေးတစ်သံကြားလိုက်ရသည်...

မော့ကြည့်လိုက်တော့ သော်က...လက်ကလေးပိုက်၍ ရပ်နေသည်။ သူဝတ်ထာသည့် ဂျင်းဘောင်းဘီရှည်မှာ ဇစ်ပွင့်နေပြီး လီးမာမာတောင်တောင် ဒစ်ကားကား ကြီးက. တစ်ထွာလောက် ငေါက်တောက်ထွက်ပြီး မတင်မြကို ခေါင်းညိတ်ခေါ်နေသည်။

မတင်မြ မခန့်ပြုံးလေးပြုံးကာ ဆောင့်ကြောင့် ထိုင်နေရာက မြေကြီးပေါ်ဖင်ချထိုင်လိုက်ပြီး အောက်စ,ကိုလွှတ်..အပေါ်စ,ကိုပင့်တင်မ,၍    စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်း ကြီးကိုလှန်ပြပေးလိုက်သည်။

........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။

သော်က အပိုင်း ( ၂ )

သော်က အပိုင်း ( ၂ )

မောင်ကျော် ရေးသည်။

အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။

" အို...မလုပ်နဲ့ကွာ...မဆွေ ဒါမျိူးမကြိုက်ဘူး "

မကြိုက်ဘူးလဲ ဆိုသေး...လက်တစ်ဖက်က ထမီဆွဲ...လက်တစ်ဖက်က ပုဆိုးဆွဲ..။ သော်က ထမီကို လက်လွှတ်ပြီး နို့အုံကြီးကို အုပ်ဆွဲတော့ မဆွေ ပုဆိုးကို လက်လွတ်ပြီးလီးကို အုပ်ဆွဲသည်။ နို့အုံကြီးကို ဖိနယ်ရင်း

" ဒါမျိုးတော့ ကြိုက်တယ်မလား "

" သွားပါ...လူကို နောက်ဆုတ်မယ်လေး  ရှေ့တိုးမယ်လေးနဲ့....အလိုးခံထားတဲ့ စောက်ပတ်ကိုမှ အားမနာ...ပြောချင်တာတွေ ပြောခဲ့ပြီးမှ လာမချော့နဲ့.."

ပါးစပ်ကသာ လာမချော့နဲ့လို့ ပြောနေရပေမယ့် လီးတုတ်တုတ်ကြီး ကိုင်မိကတည်းက စောက်ရည်တွေ စိမ့်နေပြီ။ နှာခေါင်းတွေ နီနေပြီ။နို့နယ်ခံနေရတော့ ပိုဆိုး။ ဒီလီးကြီးနဲ့ အလိုးခံထားရပြီး အကြောင်းသိမို့ ချက်ချင်းပဲ အလိုးခံချင်နေလှပြီ..။

" ကဲ....လိုးမှာဖြင့်လဲ လိုးပါတော့...အရှုံးပေးပြီးအလိုးခံလိုက်ပါ့မယ်....ခ်ခ်..."

သူကိုယ်တိုင်ပဲ ထမီချွတ်ချပြီး ကုတင်ပေါ်ဖင်ချထိုင် ပက်လက်ကြီးလှန်ကာ ပေါင်တုတ်တုတ်ကြီး နှစ်လုံးကို မြှင့်ထားပေးလိုက်သည်။ သော်က လီးကြီးထိုးသွင်းလာတော့ ပုခုံးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့်သိုင်းဖက်ပြီး နှုတ်ခမ်းတွေကိုအားရပါးရစုပ်နမ်းပြီး

" ဒီတစ်ချီပြီးမှပဲ လီးစုပ်တော့မယ်နော်..အခုသိပ်ခံချင်နေလို့...နာနာလေးသာဆောင့်လိုးပေးတော့ "

သော်က ဖင်အားသုံးကာ အချက်နှစ်ဆယ်အစိတ်လောက် တစ်ဖုန်းဖုန်း ပစ်ဆောင့်လိုးပစ်လိုက်သည်..။

" အာ့..ဆောင့်..အီး..ကောင်း..ကောင်း..အင့် ကောင်းထာ..ဆောင့်...အင့်..လွန်တယ်..ဆောင့် နာနာလေး..အင့်..နာနာလေး..အင့်..ဟုတ်ပြီ..အင့် အား..ရှည်တာ...အင့်...အင့်...သေပြီ..အာ့.."

" ကောင်းလား...အင့်.."

" ကောင်းတယ်..အာ့..ဆောင့်..အင့်....နာနာလေးဆောင့်..အား..ကောင်းတာ....ပြီးတော့မယ်..ဆောင့်ပေး..ကြမ်းကြမ်းဆောင့်ပေး..အား..အား..အား..အင့်..ကောင်းထာ..အဆုံးထိထည့်..အဆုံးထိထည့်...ကပ်ထားပေး..အာ့..ကပ်ထားပေး..အား..ကောင်းနေပြီ...ကောင်းနေပြီ...အင့်..အင့်..အင့်.."

" ပြီးပြီလား..အင့်.."

" အင်း...တစ်ချီု ပြီးပြီ....ကောင်းထာကွာ..နင့် နေတာပဲ...ကောင်းထာ..."

သော်က ကိုယ်ကိုပြန်မတ်၍ မဆွေပေါင်ကြီးတွေကို မိုးပေါ်ပူးပြီး ဆွဲထောင်ပစ်သည်။ စောက်ဖုတ်ကြီးက ဖင်နှစ်လုံးကြားမှာညှပ်၍ ဖောင်းနေပြီးပေါင်ကြီးတွေ ဖက်ကာ လီးကိုအသာထိုးထည့်တော့ စေးစေးပိုင်ပိုင် ကျပ်ကျပ်သပ်သပ် ဝင်သွားသည်။

" ကောင်းထာကွာ....လီးဝင်လာတာကိုက ထိတယ်....ဆောင့်ကွာ...မနားတမ်းဆောင့်...နာနာနဲ့ကြမ်းကြမ်းသာဆောင့်...."

အဲဒီလိုနဲ့ပဲ..သော်က ဇာတ်မျောကြီးကိုက,ရပြန်ပါသည်။ မဆွေကိုလည်း အပြစ်မပြောတော့ပါ။ နှာထန်လွန်းတာကိုအပြစ်လို့ဆိုရင်လဲ....လူတိုင်းနှာထန်ကြတာပါပဲ..။ နောက်တစ်ပါတ်လောက်ရွာမှာ ဆက်နေပြီး အဖိုးထံခွင့်ပန်ကာ မြို့သို့ပြန်ခဲ့သည်။ နေ့လည်ထမင်းစားပြီးချိန်လောက် အရောက်မှန်းပြီးမြို့သို ပြန်ခဲ့သည်။ ဘာမှမဝေးလှပါ..။ ရှစ်မိုင်ပိုပိုပေါ့။

အိမ်ဝင်းထဲဝင်တော့ မတင်မြကို ပိန်းပန်းပင်တွေကြား ကုန်းလိုက်ကွလိုက် ပေါင်းသင် မြေဆွပေးနေတာတွေ့ရသဖြင့် ခြေသံမကြားအောင် သူ့အနောက်သွားရပ်နေ လိုက်သည်။ မတင်မြက သိပါသည်။ သော်ကခြံထဲဝင်လာကတည်းက သိသည်။ ကိုကျော်မြကားထွက်သွားပြီး ကလေးလည်းကျောင်းမှာမို့ အိမ်မှာတစ်ယောက်တည်း..။

ခ်ခ်...ကိုယ်တော်က အချိန်ကောင်းကိုမှ ရွေးပြီးပေါ်တော်မူလာသည်။ မသိဟန်ဆောင်ပြီး ဖင်ကြီးကုန်းကာ ပန်းအိုး ပေါင်းသင်သလိုလို မြေဆွသလိုလို လမ်းဖွင့်ပေးထားလိုက်သည်။ သော်က လီးကြီးကို လက်ဖြင့်ကိုင်ထိန်းကာ ဖင်ကုန်းနေသည့် မတင်မြစောက်ဖုတ်နေရာကို မှန်း၍ထိုးထည့်ပြီး ပွတ်ဆွဲလိုက်တော့ မတင်မြ ဖင်တွန့်သွားပြီး အိကနဲ ပါးစပ်မှ အသံထွက်ခါ မတ်တပ်ရပ်မိသည်။

သူထင်တာက ဖင်ကို လီးနဲ့ထိုးဆွမည်ထင်ခဲ့သည်။ ခုတော့..စောက်ဖုတ်တည့်တည့်မှ လာထိုးထည့်သည်။ထမီတွေပုဆိုးတွေများ မခံထားလျင် တိုက်ရိုက်များ ဝင်သွားလောက်သည်။ တော်တော်ဆိုးတဲ့ ကောင်လေး...။ မတ်တပ်ရပ်လိုက်တော့ သူ့လီးကြီးကဖင်ကို ထောက်နေပြန်ရော..။

ခ်ခ်..သော်က လီးကို လက်ဖြင့်ထိန်းပြီး ပေါင်ရင်းကြားကို နောက်ကပွတ်ထိုးဆွဲသဖြင့် မတင်မြ မနေနိုင်...လီးကို နောက်ပြန်ဆုပ်ကိုင်ပြီး အိမ်ထဲသို့ အတင်းဆွဲပြေးသည်။ သော်က ကို့ရို့ကားရား ကွတကွတ ပြေးလိုက်ရတော့သည်။ ခ်ခ်..ခ်ခ်..မှတ်ပလားဟဲ့....။

" လွှတ်ဦးလေ...လွှတ်ဦး...လွှတ်ပါဦး..."

" စောက်ပတ်မှ မလွှတ်ဘူး...ငါ့စောက်ပတ်ထဲဝင်မှ လွှတ်မယ်..."

" ထည့်ပေးမယ်..ထည့်ပေးမယ်..လွှတ်..လွှတ် နာလှပြီ...."

" ခ်ခ်...မလွှတ်ဘူး....နင်ဒီလီးကြီးနဲ့ ငါ့စောက်ပတ်ကို နာအောင် လိုးခဲ့ပေါင်းများပြီ..မရဘူး..နာချင်နာ.. "

" အား....နောက် မလိုးတော့ပါဘူး..အိ ""

" ခ်ခ်....မလိုးရင်  သတ်ပစ်မှာပေါ့ဟဲ့...နင့်လီးကြီး ပန်းသေအောင်  ငါသတ်ပစ်မှာ..ခ်ခ် "

လီးဆွဲရင်းတန်းလန်းဖြင့် အခန်းထဲဆွဲပြေးသည်။ အခန်းထဲရောက်မှ လက်တစ်ဖက်က ထမီ အထက်ဆင့် ဖြေလျော့ပြီး ကွင်းလုံးကျွတ်ချွတ်ချ လိုက်ခါ ပေါင်ကိုကွပြီးစောက်ပတ်ကြီးထဲ လီးတေ့၍ ကော့ခါကော့ခါသွင်းသည်။ မဝင်။ ရမက်ထန်သည့် မျက်ဝန်းနက်နက်တောက်တောက်များဖြင့် သော်ကကို မော့ကြည့်ပြီးပြုံးစစ ဖြင့်ပြောသည်....

" ထည့်ပေး...."

" ဖင်ကုန်းလိုက်...."

" ဖွီး....ခွေးမျိူး...ခွေးလိုးတော့ တော်တော်ကြိုက်ခ်ခ်....အင့်...လိုး "

ကုတင်ဘေးဘောင်ကို လက်ထောက်ပြီး ဖင်ကုန်းပေးတော့ သော်က တစ်ခေါက်ကွေးနှစ်ဖက်ကို ကိုင်ပြီးနည်းနည်းချဲလိုက်သည်။ ဖင်လုံးကြီးတွေ ကားထွက်လာတော့ စောက်ပတ်က အာတာတာ။ သော်က လျှာပြားကြီးဖြင့် ယက်တင်လိုက်တော့ မတင်မြ ဖင်ကြီးရမ်းခါသွားပြီး နောက်ပြန်ဆောင့်ဆောင့်တွန်းသည်။

" လိုးပါတော့ကွာ...လိုးပါတော့....အော်ငိုပစ် လိုက်တော့မယ်....လိုး.."

သော်က မတ်တပ်ပြန်ရပ်ပြီး လက်တစ်ဖက်က မတင်မြခါးကို ဖိထားခါ လက်တစ်ဖက်က လီးချောင်းကိုကိုင်ပြီး စောက်ခေါင်းပေါက်ဝ,ဒစ်ကို တေ့ပေးလိုက်တော့ မတင်မြဖင်ကြီးနောက်သို့ တစ်အိအိတွန်းပြီး သွင်းသည် ။ လီးအလယ်လောက်ထိ ဝင်လာတော့ သော်ကဆောင့်ပြီးလိုးထည့်လိုက်ရာ အီး.....ဟု သံရှည်ဆွဲအော်ပြီး မတင်မြခါးကြီးကုန်းတက်လာသည်။

လက်တစ်ဖက်ဖြင့် အသာပုတ်တော့ ခါးပြန်ကော့ပေးပြီး ဖင်တွန်းခံသည်။ ဆောင့်လိုက်...တွန်းလိုက်..လိုးလိုက်..တွန်းလိုက် နှစ်ယောက်သား စေးစေးပိုင်ပိုင်အချက်ကျကျ လိုးနေကြသည်။ ကောင်းလွန်း၍ မတင်မြ ပါးစပ်မပိတ်နိုင်သလို စောက်ပတ်ကလည်း အသံစုံထွက်နေသည်။

" ပြင်းပြင်းဆောင့်..အင့်..ဆောင့်..အာ့..နာနာဆောင့်..အား...ဆောင့်...အသေဆောင့်ကွာ..အင့်...ဆောင့်ထား...အင့်..အား..ခွာပြီးဆောင့်လိုး..အင့် ကောင်းတယ်..ကောင်းတယ်..အာ့..အင့်.ဆောင့်..နာနာဖိဆောင့်..မြန်မြန်လေး..အာ့..အင့်..အင့်..လိုး.အသေလိုး..အအား..ရတယ်..ဆောင့်..ဘာမှမဖြစ်.. ..ဘူး ..အင့်..ဆောင့်..ဆောင့်..ဘွတ်...ဖူး..ဘလွတ်..ဖူး...ဖုန်း...ဗွီ...ဗွတ်...ဘလပ်တပ်တတပ်..ဗွတ်.ဖူး.ကောင်းတယ်...ဆောင့်..အားပါး...နာနာဆောင့်ပါပြီးတော့မယ်...နာနာဆောင့်...

" ကောင်းလား..."

" ကောင်းတယ်..တအားကောင်းတယ်..ဆောင့်ပြီးခါနီးပြီ..နာနာဆောင့်..အင့်အင့် အင့်အင့်.. .အား. အာ့..အင့်.အင့်..ပြီးပြီ..ဆောင့်ထား..ဆောင့်ထား..ပြင်းပြင်းလေး...အင့်.အင့်..အင့်..အားဟားဟား..ပြီးအောင်လိုး..အင့်..အင့်..ပြီးအောင်လိုး..အင့် အင့်အပြီးဆောင့်..အားဟာ့..အားဟာ့..အား..ကောင်းလိုက်ထာ...အား..လီးရည်တွေအများကြီးပဲ..အားအင့်..အင့်..ဟား...အား...ဟူး..ဖူး......"

ကုတင်စောင်းမှ ာနှစ်ယောက်သား မှောက်လျက်ထပ်နေကြသည်။ လီးကြီးက မတင်မြဖင်နှစ်လုံးကြားမှာ တွဲလောင်း ပြောင်ပြောင်လက်လက် စိုစိုရွှဲရွှဲ...။ သော်က မတင်မြကို သိုင်းဖက်ပြီးနို့လုံးကြီးတွေကို ဆုပ်ညှစ်ထားသည်။ ဖင်ကို ဖိဖိဆောင့်တော့ မတင်မြဖင်ကြီးတွန်းတွန်းကော့သည်။ မျက်စေ့တော့ မဖွင့်နိုင်ကြ ပါ။

" ကောင်းလား..ခွေးလိုးမ.."

" ကောင်းချက်....ဆောင့်တိုင်းကောင်း..ခ်ခ်..ထပ်ဆောင့်ပေးပါဦး.."

" တကယ်နော်...."

" တကယ်.."

သော်က သူ့လီးမာမာကြီးကို ကိုင်၍ စောက်ပတ်ထဲ တေ့ထိုးထည့်ပြီး လေးငါးဆယ်ချက်ဆောင့်ပေးတော့ တစ်အင်းအင်း လည်ချောင်းသံပေးပြီးခံသည်။

" အားပါး....တောင်လာပြန်ပြီကွ...လိုး..လိုး..ဆက်ဆောင့်..အင့်..အီး..ဆက်ဆောင့်..အင့်..အား မတင်မြပါးစပ်ဖျားမှာ သော်က ပန်းတွေပွင့်နေသည်။သင်တန်းပြီးသည့်နေ့တစ်ပိုင်းလုံး သော်ကကိုအဝ,စားသည်။ညရောက်ပြန်တော့ ကျော်မြဆီကတစ်ချီ စားပြီး ရေတွင်းနားမှာသော်ကဆီကအဝ,စားပြန်သည်။

စိတ်ရှိတိုင်းစားနေရတော့ သီချင်းကလေးတစ်အေးအေး..။ အဆီတွေတိုး အသားတွေတက်ပြီး တစ်တုံးတစ်ခဲ....မြင်တဲ့ ယောကျ်ားတိုင်း လိုးချင်စရာဖြစ်လာသည်။ အပြင်ကို ယောင်လို့များမထွက်လိုက်နဲ့...အနားကပ်ပြီး လိုးစကားတွေ အမျိူးမျိူးအပြောခံရမည်သာ မှတ်တော့ ။

အပြောခံရတာ အစ,ပိုင်းမှာ မခံချိမခံသာ ဒေါသထွက်ရပေမယ့် နောက်ပိုင်း ကြားရဖန်များလာတော့ သာယာလာသည်။ အပြောခံချင်လာသည်။ သူများပြောတာတွေ ဖီလင်တက်လာပြီး အိမ်ရောက်တော့ သော်ကဆီ အသေကုန်းပေးတော့သည်။

မြင်းစီးလို့ အားမရတော့ ကုလားထိုင်ပေါ်ထိုင်ခိုင်း ပြီးသော်ကကို တင်းတင်းဖက်ခါ အံကြိတ်ပြီးပိတ်လိုးပစ်သည်။ ကျော်မြနှင့်တော့ ဒီလိုပုံလိုးလို့   မဖြစ်။ အိပ်ယာထဲ ရိုးရိုးလိုးဖြစ်တာ များသည်။ ညီအစ်ကိုနှစ်ယောက်ကို လင်လုပ်ထားရတော့ မတင်မြ ငတ်မှာမပူရတော့..။ အစားကောင်းတွေ စားပိုးနင့်အောင်စားတော့ မတင်မြ ဗိုက်ကြီးပါလေရော...။ ကလေးအဖေ ဘယ်သူမှန်း မတင်မြမခွဲ ခြားနိုင်တော့။ ကျော်မြလား သော်က လား..သူကိုယ်တိုင်မသိ။

မတင်မြဗိုက်ကြီးပြီဆိုတာ သိတာနှင့် ကွန်ပျူ တာသင်တန်းဆင်းတာ ရက်သိပ်မကွာပါ။ သော်က အိမ်ကိုသာ အေးအေးဆေးဆေးပြန်ခဲ့သည်။ မရီနွယ်ပျော်ရပါလေရော...။ ခရီးရောက်မဆိုက် ညမှာပဲ ကလေးတွေသိပ်ပြီး သော်ကအခန်းကို တက်သွားခဲ့သည်။ သော်က မတင်မြကျေးဇူးတွေကြောင့် အလိုးဆရာကြီး ဖြစ်နေပြီ..။ မမရီနွယ် အခန်းထဲရောက်တော့ သော်ကအိပ်ယာထဲမှာ မှေးပြီး အိပ်မပျော်တစ်ချက် ပျော်တစ်ချက်..။

မတင်မြနှင့်နှုတ်ဆက်ပွဲ လိုးလာခဲ့သဖြင့် နုံးနေသည်။ လူနုံးပေမယ် လီးမနုံးပါ...မာမာတင်းတင်းပါပဲ..မတင်မြ အပေးကောင်းတာတွေ သတိရလေလေ.မာလာလေလေ...။မရီနွယ် သော်က လီးကြီးအမြောင်းလိုက်စင်းစင်းကြီးလှုပ်နေတာ အခန်းဝ,ကမြင်သည်။ အူတွေပွပြီး စောက်ပတ်ရွလာသည်။

အလိုးမခံရတာလဲ တစ်လကျော်နှစ်လ ကြာခဲ့ပြီဖြစ်သည့်အပြင် ဒီညတော့ တစ်ဝ,ကြီး အလိုးခံလိုက်မည် ဟုဆုံးဖြတ်ထားခဲ့ပြီး ဖြစ်၍ ဒီလိုကြီးမြင်လိုက်ရတော့ လက်တွေခြေတွေ တုန်ခါသွားလောက်အောင် စောက်ပတ်ရွသွားသည်။ ခြေလှမ်းဖွဖွနင်းကာ အနားတိုးကပ်သွားပြီး လီးကြီးကို အလျားလိုက်လက်ဝါးဖြင့်အုပ်ကာ ဖွဖွပွတ်ဆွဲရင်း ခြောက်သွေ့လာသည့် နှုတ်ခမ်းတွေကို လျှာဖြင့်သပ်နေမိသည်။

လေးငါးကြောင်းလောက် ပွတ်ဆွဲတော့မှ ရွှေလီးက တောင်တော်မူသည်။ အီး...ကနဲ သံရှည်ကြီး လည် ချောင်းထဲက ထွက်လာကာ တင်းတင်းကြီး ဆုပ်ညှစ်ပစ်လိုက်သည်။ သော်က အိပ်မပျော်တစ်ဝက်ပျော်တစ်ဝက်မို့ မတင်မြ လီးလာကိုင်တယ်လို့ပဲ ထင်နေမိသည်။ မျက်လုံးဖွင့်ကာ သေသေချာချာကြည့်မှ မမရီနွယ်..။

နှာခေါင်းတွေ မျက်နှာတွေ နီမြန်းနေပြီး မျက်လုံးက ရီဝေစွာ ပြန်ကြည့်နေသည်။ လက်ထဲက လီးကြီးကို မညှစ်တော့ပဲ ဖြည်းဖြည်းချင်း ဖွဆွဲပွတ်သပ်နေသည်။ နှုတ်ခမ်းလေးစူလိုက်ပြီး...

" ဒီလောက်ကြီး လီးတောင်နေတာများ မမ ကို လာမလိုးပဲ  မူတူး လုပ်နေသေးတယ်...ခ်ခ်..မောင်မလာ မလိုးတော့ မယ်လာအလိုးခံတာပေါ့..."

သော်က မရီနွယ်၏ လက်မောင်းလေးကို လက်တစ်ဖက်ဖြင့် ဆုပ်ဆွဲယူတော့ မရီနွယ် ကိုယ်တစ်ပိုင်း ကိုင်းပြီးပါလာသည်။ အငမ်းမရ စုပ်နမ်းပြီးလက်တစ်ဖက်က နို့အုံကိုအုပ်ကိုင်တော့ ဘာအခုအခံမှမရှိ။ အိအိ စက်စက် နို့လုံးကြီးကို အားမလိုအားမရညှစ်နေဆဲ မရီနွယ်ကုတင်ပေါ် တစ်ကိုယ်လုံးရောက်လာသည်။မရီနွယ်က အင်္ကျီလှန်ပြီးသူ့အပေါ်ကိုယ်တစ်မှောက်ကာ နို့လုံးကြီးပါးစပ်မှာ အပ်ပေးသည်။

ပလွတ်ပလွတ်မည်အောင် နို့ကြီးကိုစို့ုပြီး လက်တစ်ဖက်ခါးကိုဖက်ကာ ကျန်လက်တစ်ဖက်က နို့တစ်လုံးကိုဆုပ်နယ်သည်။ မရင်နွယ် သော်ကခေါင်းကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့်အုပ်ကိုင်ပြီး မျက်နှာကို နို့လုံးကြီးဖြင့် ပွတ်နယ်ရင်း ခြေထောက်တစ်ဖက်က သော်ကကို ခွသည်။ ထမီကို ဘယ်တုန်းက ချွတ်လိုက်သည် မသိ။သော်က လက်တစ်ဖက်ဖြင့် မရီနွယ်စောက်ဖုတ်ကို ပင့်ပြီး စမ်းကြည့်တော့ စောက်မွှေးတွေမှာတောင် စောက်ရည်တွေစိုနေပြီ။

" တအား ရွနေတာပေါ့..ဟုတ်လား.."

" ခ်ခ်..အလိုးခံချင်တာ...အလိုးခံချင်တာ.."

" ဒီလောက်ချစ်စရာကောင်းတာ...လိုးပေးရမှာ ပေါ့မမရယ်...နေ့တိုင်းလိုးပေးမယ်..."

" နေ့တိုင်းအလိုးခံပါမယ်ရှင်....ခ်ခ်.."

သော်က မရီနွယ်ခါးကိုဖက်ပြီး တစ်ပတ်လှိမ့်ပစ်တော့ မရီနွယ် အောက်ရောက်သွားပြီ။ မရီနွယ်ပုခုံးတစ်ဖက်တစ်ချက်မှာ လက်ထောက်ပြီး ကိုယ်ကိုမြှင့်လိုက်တော့ မရီနွယ်က စောက်ခေါင်းပေါက်မှာ လီးဒစ်ဖူးကို တေ့ပေးပြီးပေါင်လုံးကြီးတွေ ဆွဲမြှင့်တင်ပေးသည်။ သော်က အချိန်မဆွဲတော့ပဲ မှောက်လျက်ပင် လီးကိုထိုးသွင်းသည်။

" အိ...ရှီး...ကျွတ်ကျွတ်ကျွတ်...ဖြေးဖြေးထည့်မောင်လေး...နဲနဲကျပ်နေသေးတယ်..အုဟု.... ဟု..ရှီး. ..ကျွတ်ကျွတ်...ကောင်းထာကွာ...ထည့်..အဆုံးထိထည့်...အင်းဟင်းဟင်း...နေဦး.မဆောင့်နဲ့ဦး.ခဏလေး....လီးအရသာခံချင်လို့..."

လီးအဆုံးသွင်းပြီး ဆီးခုံချင်းကပ်ခါ ဖိထားပေးလိုက်တော့ မရင်နွယ် တစ်စစ်စစ်ဆွဲစုပ်ပြီ းညှစ်ညှစ်ဆွဲကာ လီးအရသာ ယူသည်။ လီးကြီးက တင်းတင်းပြည့်ပြည့်ကြီး ထိုးသွင်းပေးထားတော့ ညှစ်ရတာ အားရပါးရ ဖြစ်နေပြီး စောက်ရည်တွေ တစ်ဖျန်းဖျန်းထွက်သည်။ သော်က ခေါင်းငုံ့ပြီး...

" ကောင်းလား.."

" အွင်...ကောင်းတယ်....ဆောင့်ချင်ပလား "

" ဆောင့်မယ်နော်...စောက်ပတ်က တအားညှစ်တော့ ဒစ်ကြီးရွလာပြီ..."

" ခ်ခ်..ပြီးသွားဦးမယ်...ထိန်းထားပေးဦးနော်..မဝ,သေးဘူး...အင့်..ဆောင့်.."  

သောက ဖြည်းဖြည်း ဆောင့်ပေးသည်။ မရင်နွယ် ဖင်ကြီး ကော့၍ လီးကို အကျွတ်မခံစတမ်း လိုကပ်ထားသည်။ အဆောင့်နှင့်အကော့ အချက်ကျကျလိုးနေကြသည်မို့ အရသာက ငြိမ့်ငြိမ့်လေးကောင်းနေသည်။

ခဏလေးနေတော့ သော်က အချက်နှစ်ဆယ်ခန့် ပြင်းပြင်းကြီး တစ်ဖုန်းဖုန်း လှိမ့်ဆောင့်သည်။ မရင်နွယ်သော်ကကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် သိုင်းဖက်ပြီး ဖင်ကြီးကော့၍ လိုက်ကပ်ထားသည်။ ဆောင့်ချင်သလိုသာဆောင့်..အကွာမခံ....ဆောင့်ချင်သလောက်ဆောင့် ဖင်ကြီးမြှောက်ပြီး လိုက်ပူးသည်။ စောက်ပတ်ထဲက လီးကို အကျွတ်မခံ။ ဆွဲဆွဲညှစ်ပြီး လိုက်ပူးကပ်ထားသည်။ အားမရတော့ သော်ကခါးကိုခြေခွင်ချိတ်ခွပြီးလိုကပ်ထားသည်။

" နာနာဆောင့်..အင့်..အင့်..ဆောင့်..အသေသာ ဆောင့်..အင့်..စွတ်..ဖုန်း..ပြွတ်..ဖုန်း.ဆောင့်ကောင်းတယ်..ကောင်းတယ်..သိပ်ကောင်းတယ်.ဆောင့်..အာ့...ဆောင့်ပါ..အင့်..ရပါတယ်..အာ့..ဆောင့်ပေး..ဆောင့်ပေး..ကြမ်းကြမ်းဆောင့်..အား နာနာဆောင့်..မောင်လေး..ဆောင့်..အာ့..အင့်.."

သော်ကလည်း ဒူးထောက်အားကို အားမရ၍ ခြေဖျားထောက်ပြီး တစ်ကိုယ်လုံးအားဖြင့် ဆောင့်ဆောင့်လိုးသည်။ မရီနွယ်ဖင်ကြီး ကပ်မလိုက်တော့ပဲ ပေါင်နှစ်လုံးမြှောက်ကားပြီးခံသည်။ စောက်ဖုတ်ကြီးမှ ာပွင့်နေပြီး သော်က လီးတစ်ချေ ာင်းလုံးနီးပါး ဆွဲဆွဲထုတ်ပြီး တစ်ဖုန်းဖုန်းဆောင့်လိုးသည်။

" အိုး...အူးဟူး..ဆောင့်..ဆောင့်.ကောင်းတယ် အင့်..အာ့..ဆောင့်..နာနာဆောင့်..ကောင်းထာ..အာ့အား...ဆောင့်..ပြင်းပြင်းသာဆောင့်..အင့်..အင့်..အု.တအားကောင်းနေပြီ..ဆောင့်..အင့်.."

နှစ်ယောက်လုံး စိတ်တွေ တအားကြွလာပြီး လိုးဆောင့်ချက်တွေ ပိုကြမ်းလာသည်။ သော်က နဖူးပြင် ရင်ဘတ် တို့တွင်ချွေးမျ ားရွှဲနေပြီး လည်ပင်းကြောမေးရိုးတွေ ထောင်တက်နေသည်။ မရင်နွယ် လက်တွေသော်က ပုခုံးနှစ်ဖက်ကို အားပြုထားပြီး တစ်ခါတစ်လေ သိုင်းဖက်ခါ နမ်းနေသည်။ ဖင်ကြီးလည်း အငြိမ်မနေနိုင် လှုပ်ရမ်းကော့ထိုးနေသည်။

သော်က လီးတစ်ချောင်းလုံး စောက်ပတ်အပြင် ဆွဲထုတ်ပြီး အမြင့်မှ ပိတ်ပိတ် ဆောင့်လိုးတော့ မရီနွယ် တံခေါက်ကွေးကို လက်နှစ်ဖက်နှင့်ဆွဲကားပြီး စောက်ပတ်ကြီးဖွင့်၍ခံတော့သည်။ မျက်လုံးများပြူးကျယ်နေပြီး သော်ကမျက်နှာကို မျက်တောင်မခတ်ပဲ စူးစူးစိုက်စိုက် ကြည့်ပြီးအလိုးခံသည်။ အားပါသည့်ဆောင့်လိုးချက်တိုင်းက မရင်နွယ်ဆန္ဒတွေ ပြည့်ဝစေသည်။ လိုးတဲ့လူက မောင်အရင်းဖြစ်နေတော့ စိတ်လှုပ်ရှားမှုတွေ ရင်လှိုင်းထန်ပြီ းခဏခဏပြီးသည်။

" လိုး..မောင်လေး..အား..အးရပါးရလိုး..အင့်ဆောင့်..နာနာဆောင့်..အင့်..နာနာဆောင့်.. အား. အား...ကောင်းလိုက်တာကွာ..ဆောင့်..အင့်..အားမောင်လေး..သွက်သွက်လိုး..အာ့.သွက်သွက်လေးဆောင့်..အား..ကောင်းထာ..ကောင်းထာ.."

သော်က စောက်ခေါင်းကိုဒစ်နှင့် လေးငါးဆယ်ချက်ဆွဆွပေးပြီး လီးကို အမြင့်ကြီး ဆွဲထုတ်ကာ ဖုန်းကနဲပစ်ပစ်ဆောင့်လိုးသည်။ မရင်နွယ် အင့်ကနဲ အင့်ကနဲ လည်ချောင်းသံလျှံထွက်ကာ အားရပါးရပြီးသည်။အား.....ဟု အော်သံရှည်ကြီး ထွက်လာပြီးဖင်ကြီး ရမ်းခါနေမှ သော်ကလီးရည်တွေ တစ်ဖျန်းဖျန်းတစ်ဗြန်းဗြန်း ပန်းထည့်ပေးလိုက်သည်...အီးဟီး...မမရေ....ကောင်းတာဟ....ကောင်းထာ....ဟု သော်ကအော်တော့ မရင်နွယ်က ပါးစပ်ကိုလက်ဖဝါးနှင့် လိုက်ပိတ်သည်။ အမောမဖြေအား....အဖေတို့အမေတို့..အဖိုးတို့ကြားမှဖြင့် မောင်နှစ်မ လိုးနေတာမပြောပဲ သိကုန်တော့မည်..။ နှစ်ဦးသားတင်းတင်းကြပ်ကြပ်ဖက်ပြီး ငြိမ်နေကြသည်။

သော်က လီးထဲမှလီးရည်တွေ တစစ်စစ် ခါထုတ်နေသဖြင့် စောက်ပတ်ထဲမှာ ခေါင်းကြီး တစ်ဆတ်ဆတ်လှုပ်နေသည်က အရသာ..။ လီးချောင်းကြီးကလည်း တင်းတင်းလာတာကို စောက်ပတ်က အရသာခံပြီးသိနေသည်။ အရသာရှိလေလေ..စောက်ရည်ထွက်လေလေ..။

စောက်ပတ်ထဲမှာ လီးရည်တွေရော စောက်ရည်တွေရော ပြည့်လျှံအံထွက်နေသည်။ လီးရည်တွေကပို၍ များပါလိမ့်မည်။ ဖင်ကြားမှာလည်း ကပ်စေးစေး..အခုမှ အနေခက်ရသည်။ လိုးနေဆောင့်နေတုန်းကတော့ဒါတွေ ဘာဖြစ်ဖြစ် ဂရုမစိုက်...ဆောင့်ပေးနေဖို့ပဲ အရေးကြီးသည်။ ခုမှ စိုစိစိ ရွစိစိ မနေတတ်တော့သလိုလို...။ အော်...မိန်းမ မိန်းမ. နှာကလဲ ကြီးပါပေ့။

" ခ်ခ်....အော်တာကွာ မောင်ကလဲ..အဖိုးတို့ ကြားတော့မှာပဲ.."

" ဟီး...ကောင်းလွန်းလို့ မထိန်းနိုင်ဘူး..အော်မိသွားတာ..ခ်ခ်.."

" မမစောက်ပတ်က လိုးလို့ကောင်းတယ်ပေါ့.."

" ကောင်းပါတယ်ဆို....အအိုပြောရင်ဘယ်သူမှမယုံဘူး.."

" ခ်ခ်..မမပြောသားပဲ....ခ်ခ်...ကိုမြစိန်လီးပဲဝင် ဖူးသေးတာပါဆို..ခ်ခ်.."

" မောင်နှစ်မ လိုးရတာ ပိုကောင်းတယ်.."

" ခ်ခ်...မမလဲ အဲလိုပဲ...မောင်လေးနဲ့ လိုးရတာ ပိုဖီးရှိတယ်...ခ်ခ်...တစ်သိမ့်သိမ့်ပဲ..တစိမ်း အလိုးမခံချင်တော့ဘူး...မောင်နှစ်မပဲ အလိုးခံချင်တော့တယ် ခ်ခ်.."

" အစ်ကိုတွေနဲ့ရော...အလိုးမခံချင်ဘူးလား.."

" ခ်ခ်...မောင်လေးနဲ့ပဲ ခံချင်သလိုပဲ...သူတို့နဲ့သိပ်စိတ်မလာဘူး...ခ်ခ်..တစ်ခါမှ တွေးမကြည့်ဖူးဘူး..မောင်လေးနဲ့ပဲ ခဏခဏစိတ်ကူးမိတယ်..ခုမှမောင်လေးက အလိုးကောင်းတော့ အရင်ထက် ပိုစွဲတယ်..မောင်လေးရော...သွယ်သွယ့်ကိုမလိုးချင်ဘူးလား...ခ်ခ်.."

" မမသွယ်နဲ့က အနေဝေး အမြင်ဝေးတော့ ခုထိလိုးချင်စိတ်မဖြစ်မိသေးဘူး...လိုးမိရင်တော့ စွဲမယ်ထင်တယ်..မမလို မတူဘူး..မမဖင်ကြီးက အမြဲမြင်နေရတော့ အမြဲလိုးချင်စိတ်ဖြစ်ခဲ့တာ..ခုတော့ မောင်လေးလဲ မမကို စွဲသွားပြီ...အပေးလဲ ရက်ရက်စက်စက်ကောင်းတယ်.."

" ခ်ခ်...ရက်ရက်စက်စက် ထပ်ပေးမယ်..အောက်ထပ်သွားစို့..လာ...ကလေးတွေ နိုးမစိုးလို့..အော်ပြီးမလိုးနဲ့နော်..အဖိုးတို့အဖေတို့ကြားမယ် "

" အင်းပေါ့..အင်းပေါ့...မမကအော်ပြီးခံပေါ့..ခ်ခ်..ခ်ခ်.."

" ခ်ခ်...တိုးတိုးလေးအော်တာပါကွာ...ခိခိ" 

" မဆွေ...ဒီပုံမျိူးဆို ညီအစ်ကိုသတ်ကြလိမ့်မယ်ဆင်ခြင်ပါဦး...နေ့တိုင်းကြီး "

" ခ်ခ်...သိပ်သိသာနေလားရီ.."

" သူများတော့သိမှာ မဟုတ်လောက်ဘူး..မောင်နှစ်မတွေ ဆိုတော့ မသိသာပေမယ့် ကျော်ရ သိရင်ခက်မယ်..."

" မသိလောက်ပါဘူး...သူအိမ်မှာမရှိတုန်းလာတာများတယ်..."

" အဖိုးက လည်တယ်နော...အလာစိပ်နေတာထူးနေလို့...."

" အင်းပါ...ဆင်ခြင်ပါ့မယ်...ရီတော့နှုတ်လုံပေးနော်..."

" လုံပါတယ်..ရီကအကြောင်းမဟုတ်ပါဘူး..ဒါနဲ့...ကျေ ာ်ရက မဆွေကိုမပေးနိုင်လို့လား "

" ပေးပါတယ်...နည်းတယ်..ပျက်တယ်..အားမရဘူး...ခ်ခ်. ဆွဲလဲမဆွဲနိုင်တဲ့အပြင်  အကြီးအသေးလဲကွာတယ်.."

" မဆွေ ဒီလောက်တောင့်တာ တော်ရုံလူကဖြို နိုင်မှာမဟုတ်ဘူး..ခ်ခ်....သော်က ဖြို နိုင်လား "

" ခ်ခ်...ဖြို နိုင်တယ်..ဆွဲနိုင်တယ်...ဆွေ သူနဲ့အားရတယ်....ဒါကြောင့်ပါ..."

" ရက် ခြားလိုက်ပါမဆွေရယ်...အန္တရာယ်ကင်းကောင် လုပ်ကြပါ..."

မဆွေ ရက်နည်းနည်းကျဲ သွား၍ စိတ်ချမ်းသာရသည်။ ကျော်ရ ပွဲရုံလုပ်ငန်းတွေ လက်မလည်နိုင်..။ ဒီအချိ န်မှပဲ ရီသွယ်ကကျောင်းပိတ်လို့ ပြန်လာသည်။ ရီသွယ် ဆိုတာက သော်က အထက်..။ ရတနာပုံမှာနောက်ဆုံးနှစ် တက်နေသည်။ သူလည်း ဘမျိူးဘိုးတူပါပဲ။ ခန္ဓာကိုယ် အချိူးအဆက်က တော်တော်လေးကြည့်ကောင်းသည်။ လျှိူ ပြောတာပါလေ..တကယ်အရှိက ကြည့်လိုက်ရင် လီးတောင်စေရနိုင်မည့် အချိူးအဆက်ပါ။ မရီနွယ်နဲ့ ဘာမှမထူးပါဘူး။ အနုနှင့်အရင့်..အပျိူ နှင့်အအိုပဲ ကွာသည်။

နှာထန်တာလည်း အတူတူလောက်ကျ သည်။ ရီသွယ်ရောက်လာတော့ မဆွေ အလာကျပ်သွားသည်။ ရီနွယ်က အကြောင်းသိပေမယ့် အရွယ်လည်းမကွာ..အိမ်ထောင်သည်ချင်းမို့ မဆွေစိတ်ထဲ ရင်းနှီးနေပြီးအရာရာပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ရှိဖို့ဝန်မလေး။

အခု ရီသွယ်နှင့်တော့ အရွယ်လည်းကွာ..အပျိူ လေးလည်းဖြစ် မို့ ရှိန်းနေပြီး သိပ်မပူးရဲ။ အသိမခံရဲ..။ စားချင်လျင်ကျော်ရ အိမ်မှာမရှိတဲ့ ရက် သော်ကကိုအိမ်ခေါ်စားရတော့သည်။ အငတ်တော့ မမခံပါ။ သော်ကဆိုသည့် လူပျိူ သိုးကတော့ ဘယ်အချိန်ဖြစ်ဖြစ် အမြဲတောင်။

ရီသွယ်က ရည်းစားရှိသည်။ကျောင်းကပါပဲ..။ ရည်းစားနှင့်လည်း လေးငါးခါ ချိန်းစားဖူးသည်။ ဒါပေမယ့် ငါးဆားနူ လို့ပဲပြောရမလား...လူတော်လို့ပဲ ပြောရမလားမသိပါ...။ လက်ထပ်ဖို့အထိ ရည်ရွယ်ကြတာမို့ ကြောင်တောင်တောင်....မလိုးရက်သလိုလို မလိုးရဲသလိုလို...မထိရက် မကိုင်ရက် လုပ်နေသည်။ ပထမဆုံး အကြိမ်တုန်းကများ ပင်တီချွတ်ပြီး မှောက်လိုက်ရုံလေးရှိသေး လီးရည်တွေ ပန်းထွက်ကုန်လို့..။

ရှက်ရှက်နဲ့ ပြန်လာပြီး ရည်းစား ကွဲမလိုတောင် ဖြစ်ခဲ့ဖူးသည်။ နောက်တစ်ခါလည်း...သိပ်မထူးပါ။ ထမီလှန်ပေးပြီး သူက ပေါင်ကြားမှာ ဆောင့်ကြောင့်ကြီး ထိုင်လိုက်တော့ ဟင့်..ဟဲ့..အို..လို့မူလိုက်တာနဲ့ပဲ ထမီပြန်ဖုံးပေးပြီး ဟိုဖက်လှည့်ဂွင်းတိုက်ထုတ်ပစ်သည်။

တော်တော်လေး ပြန်ချော့တော့မှ မျက်နှာမများချင်တာရယ်...ရိုးပါတယ်လေ...။ လို့တွေးလိုက်မိတာတွေရယ်ကြောင့် ရှက်ရှက်နဲ့ပြန်ဆက်ခဲ့ရသည်။ နောက်နှစ်ခါသုံးခါလောက်တော့ ထပ်ချိန်းတွေခံပြီးပေးခဲ့ပါသည်။ အပျိူ ရည်ပျက်တယ်ဆိုရုံလောက်တော့ အလိုးခံလိုက်ရသည်။

အချက်နှစ်ဆယ်လောက်မှ ပြည့်ကောပြည့်ရဲ့လားမသိ...။ နွားသိုးကြိုးပြတ်ဆောင့်ပြီး လီးရည်တွေ ထွက်သွားသည်။ အဖော်စွပ်ထားလို့ တော်ပါသေးရဲ့..။ ဒါပေမယ့်..ဘာမှန်း မသိလိုက်ပါ။ အရသာ ရှိရှိမပြောနဲ့....အရသာ သိသွားအောင်တောင် မခံခဲ့ရ။ အဲလိုယောကျ ာၤးမျိုးလဲ လောကမှာ ရှိသေးသည်။ ဒါပေမယ့် လက်ထပ်မှာပါပဲ။ ကျောင်းပြီး လျင်လက်ထပ်ကြဖို့ လူကြီးချင်းလည်းကြောင်းလမ်းပြီးဖြစ်သည်။

အိမ်ပြန်ရောက်တော့ မောင်လေးက အတော့်ကိုထွားပြီး လူကြီးတစ်ယောက်လို ဖြစ်နေတာကို တွေ့၍ အံ့ဩသွားမိသည်။ အရပ်မြင့်တာများ သူ့ရည်းစားထက်လေးငါး လက်မလောက်ပိုမြင့်မည်။ ယောကျ်ားရင့်မ,ကြီးဖြစ်နေပြီ။ သူ့ကိုကြည့်သည့် မျက်လုံးတွေကလည်းစူးစူးရှရှ...ဘာလိုလို ။ ခြေဆန်လက်ဆန်လည်းရှည်သွယ်တုတ်ခိုင်လွန်းတော့..အင်း.......ခ်ခ်။

ကိုယ့်မောင်လေး ဆိုသည့် အသိဝင်လာတော့ ရင်မောသွားပြီး သက်ပြင်းကလေး ဟူး..ကနဲ ချမိသည်။ ဒါပေမယ့်...မောင်နှစ်မချင်းပဲ...ဘယ်သူသိမှာကျလို့...ဖြစ်ချင်တာဖြစ် စိတ်မညစ်နဲ့..ဆော်သာဆော်......ဟု မျက်မြင်အနေ အထားကိုလက်ခံပြီး အားတင်းလိုက်သည်။

မောင်လေးရှေ့ကို တမင် သွားပြီး အထာတွေပေးပစ်သည်။ ယောကျ်ားဆိုတဲ့ အမျိူးက ဖင်ကြိုက်တဲ့ အမျိူး သူတို့ လီးဘယ်လောက်ရှိရှိ ဖင်ကြီးတဲ့ မိန်းမမှကြိုက်ချင်ကြသည်။ ကိုယ်ကလဲ ဖင်ကြီးကြီး ဆိုတော့ ခ်ခ်မောင်လေးရှေ့ဖင်ကြီးပြလိုက်ရတာ အမော..။

ပင်တီတွေ အနားပေးပစ်လိုက်သည်။ လက်မောင်းကြီးတွေကို ခိုတွဲပြီး နို့အုံကြီးတွေနဲ့ ပွတ်ပစ်လိုက်သည်။သူကသိလား မသိလားတော့ မပြောတတ်...ကိုယ်ကတော့ အာသီသတွေ တိုးတိုးလာပြီး အလိုးခံပစ်ချင်စိတ်တွေတောင် ပေါက်မိသည်။

သေသေချာချာ အနီးကပ်နေမှ သူတွက်တာ မှန်လောက်တယ်..ဟုမှတ်ချက်ချ လိုက်သည်။ ပေါင်ကြားက ဖုဖုဖောင်းဖောင်း အမြောင်းကြီးက တော်တော်တုတ်ပြီး ရှည်ရှည်ကြီး....ခ်ခ်..။ ကိုင်ကြည့်ချင်လိုက်တာ အူကိုယား..လို့.။ မြင်းကမလှုပ်လျင်တော့ ခုံကလှုပ်ရပေလိမ့်မည်...နောက်ဆုံးဘယ်လိုမှ မဖြစ်ရင် မိန်းမမာယာသုံးပစ်လိုက်မည်။ အောက်စ,လွှတ်ပြသင့်ရင် လွှတ်ပြလိုက်မည်....ထမီလှန်ပေးသင့်လျင်လည်း လှန်ပေးလိုက်တော့မည်.။ မောင်နှစ်မချင်း ဘာပြဿနာမှ ပေါ်စရာအကြောင်းမရှိ..။ ရှက်နေစရာလည်း မလို..။ သူများသိမှာ မြင်မှာ ကြားမှာ ကိုလည်း တစ်စက်မှပူစရာမရှိ...။

" အင့်...နာနာလေးဆောင့်မောင်လေး..အင့်ပြွတ်..စွတ်..ဖောင်း..စွတ်စွတ်စွတ်.ဖောင်း..ပြွတ်ပြွတ်ဖောင်း...အင့်...အာ့..ဆောင့်မောင်လေး..စွတ်စွတ်ပြွတ်..ဖောင်း..အင့်..ကောင်းထာ..မောင်လေး.အင့်..ကောင်းထာ..ဆောင့်..စွတ်ပြွတ်..ဖောင်း..ဖောင်း..ဖောင်း...အားပါး..ကောင်းတယ်..ပြီးပေးမောင်လေး မမစောကိပတ်ထဲပြီးပေး...ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ်ဖောင်းဖောင်းဖောင်း. .ဖောင်း.. အင့်..အိ.. အင့်...ကောင်းထာကောင်းလိုက်ထာမောင်လေးရယ်...ပြီးတယ်နော်..လီးရည်တွေများလိုက်တာ....ရှီး..ကျွတ်ကျွတ်..."

ညနက်သန်းခေါင်...ရီသွယ် သေးပေါက်ချင်လာလို့ အိမ်သာအသွား...မမရီနွယ် အခန်းကို ဖြတ်တော့ဖုတ်..ဖတ်..ပြွတ် ဖတ် အသံတွေကြားလိုရပ် ပြီးခဏ  နားထောင်လိုက်မိသည်။ အိုးဟိုး....မောင်လေးဆိုပါလား....။ လိုးနေတဲ့ အသံတွေမှန်းတော့ ကြားလိုက်မိကတည်းက သိသည်။ မမ ဘယ်သူနဲ့ အလိုးခံနေပါလိမ့်....ကိုမြစိန်လည်းမရှိ.....ဘယ်သူနဲ့ လင်ငယ်နေပါ လိမ့် ဆိုတဲ့ အတွေးတွေနဲ့ အသေအချာရပ်ပြီး..ချောင်းကြည့်စရာ အပေါက်ရှာရင်း ကုလားထိုင်ကိုမမြင်မကန်း ခလုပ်တိုက်မိသည်။

ဒုန်း....ကနဲ အသံထွက်သွားလို့ ကမန်းကတမ်း တံခါးဖွင့်ပြီးအပြင်သို့ထွက်ခဲ့ရသည်။ အသံတော့ သိပ်မကျယ်ပါ။သေးပေါက်ပြီး ပြန်လာတော့ မမအခန်းထဲက ဘာသံမှမကြားရတော့...။

သို့လော..သို့လော...တွေးပြီး မျက်စေ့ကြောင်သွားသည်။ အေးလေ...သူ့ဟာသူ ဘယ်သူနဲ့ လင်ငယ်နေနေ...ကိုယ်က မောင်လေး သော်ကနဲ့ တစ်ချီ တစ်မောင်း ဆွဲစမ်းရရင်ပြီးတာပါ ပဲ......အဲ..အကြံရပြီ...မမရီနွယ်လင်ငယ်နေတာကို အရင်းပြု၍....ခ်ခ်..ခ်ခ်..ဟု ဒုံးဒုံးချ ဆုံးဖြတ်လိုက်ပြးမျက်စေ့မှတ်ထားလိုက်သည်။ဘယ်အချိန်ပြန်ပြီး အိပ်ပျော်သွားမှန်းမသိလိုက် အိပ်ယာနိုးတော့မိုးလင်းနေပြီ....။

သော်က ဒုတိယ အချီအပြီးဆောင့်လိုးချက်များနှင့်အတူ လီးရည်တွေ ပန်းထုတ်အပြီး...အပြင်ဖက်က ဒုန်း...ကနဲ အသံခပ်အုပ်အုပ်ကြားရ၍ ပုဆိုးကို အမြန်ကောက်ဝတ်ပြီး အခန်းအပြင်ထွက်ကြည့်တော့ တံခါးဖွင့်ပြီး မမရီသွယ် ထွက်သွားတာမြင်လိုက်သည်။ သေချာအောင် လှေခါးရင်းက စောင့်ချောင်းကြည့်တော့မမရီသွယ် အစစ်။

ဒါနဲ့...မမရီနွယ် အခန်းထဲ ပြန်ဝင်ပြီး အကျိူးအကြောင်းပြောပြတော့ မမရီနွယ် စိတ်နဲနဲအေးသွားဟန်တူသည်။ တော်ပါသေးရဲ့...အဖေတို့အမေတို့ မဟုတ်လို့...ဟုပြောပြီး ရင်ဘတ်ကိုလက်ဝါးဖြင့်ဖိထားသည်။မမရီနွယ်ပါးကလေး တစ်ချက်နမ်းပြီး အပေါ်ထပ်ပြန်တက်ခဲ့သည်။ အင်း......မမရီသွယ် သိသွားလောက်ပြီ....ဘယ်လိုလုပ် ရင်ကောင်းမလဲ.......ဘယ်လိုလုပ်ရရင် ကောင်းမလဲ....။

တကယ်တော့ မမရီသွယ်ကလည်း အကိတ်။ ဖင်ကြီးတွေက မမရီနွယ်လောက်နီးနီး...သူကပိုပြီး တင်း  တင်း မာမာ..နဲ့ အထောင်းခံနိုင်မယ့်ပုံ။ အပေးထန်မယ့်ပုံမျိူး။ နို့အုံကြီးတွေကလည်း အပျိူ သာဆိုရတယ်..မို့တက်ဖုဖောင်းနေတာများ ဘော်လီအလွတ် အသားစိုင်ကြီးတွေတောင်မြင်နေရသည်။

လက်မောင်း.လက်ဖျံ.လက်ပြင်သားတွေ အိအိစက်စက်...ကိုယ့်အစ်မမို့ ထိန်းနေရသည်။ ထိမိတိုက်မိတိုင်း လီးတောင်ချင်လာတာတော့ အမှန်...။ ဇဝေဇဝါ...မသေမချာခန့်မှန်းရသလောက်တော့....သူလဲကိုယ့်ကို အထာပေးနေသလိုလို....မောင်နှစ်မဆိုတော့လည်း ရိုးရိုးသားသား ဖြစ်ချင်ဖြစ်မှာပေါ့လေ....ကိုယ်ကတော့ အထာပေးတယ်လို့ပဲ ထင်နေမိသည်။

အင်း.....မနက် အစောကြီး မျက်နှာသစ်ပြီးပြီးချင်း အပေါ်ထပ်တက်သွားသည်။ မနေ့ညက စိတ်ကူးထားသည့်အတိုင်း အဝါရောင်နုနု လည်ဟိုက်ဘလောက်စ် ကိုရွေးပြီးဝတ်ခဲ့သည်။ ဇာဘရာ အုံသေးသေးလေးဝတ်ထား၍နို့လုံးကြီးတွေထင်းထင်းမို့မို့..ဘလောက်စ်ကို ထိုးဖောက်မြင်နေရသည်။

ထမီအသားရောင်ပါးပါးကို ခါးမှာ မထိတစ်ထိလွှားလိုက်တော့ ဖင်လုံးကြီးတွေက တစ်လုံးတက်..တစ်လုံးဆင်း...အကုန်မြင်ရသည်။သော်က အိပ်ချင်မူးတူး....မနက်ထ,တော့ လီးတောင်နေသည်ကို..ရီသွယ်အခန်းဝ,ကလှမ်းကြည့်ရင်းရင်ဖိုသွားသည်။ တကယ်ကြီးတာပါလား....။ သော်က အိပ်ယာကမထ,နိုင်အောင်ကုတင်စောင်းမှာဖင်တေ့ထိုင်ပြီး လက်မောင်းကိုဖိထားပြီးမှ

" မောင်လေး....မမရီနွယ် မနေ့ညက လင်ငယ်နဲ့ အိပ်နေတယ်...သိလား.."

သော်က မျက်လုံးပြူ းပြီးရီသွယ်ကိုကြည့်တော့ မျက်နှာကိုမမြင်..။ နို့လုံးကြီးတွေကိုပဲ မြင်ရသည်။

" သူ့ဟာသူ.ဘယ်သူနဲ့ လင်ငယ်နေနေ..သိထားရုံတော့ သိထား သင့်တယ်ထင်လို့ လာပြောတာ....ဟွန့်....နင်ကလဲ ငါ့နို့အုံချည့်ပဲကြည့်နေတာပဲ...နှာဗူး....ခ်ခ်..."

" အာ....မမရီသွယ်နို့ကြီး ကလဲ...ကြည့်ချင်စရာကြီးကို...ပေါက်စီကြီးကျနေတာပဲ..ဟိဟိ.."

" စားမလား..ပေါက်စီ...ခ်ခ်....မုန့်ပေါင်းပါကျွေး ပစ်လိုက်မယ်...ခ်ခ်...."

" တကယ်လား...."

" အင်း....ခ်ခ်....မုန့်ပေါင်း ဖောင်းဖောင်းကြီး..နင့်လက်တစ်အုပ်မက,ဘူး...ခ်ခ်.."

" တကယ်ကျွေးမှာလား.မမ.."

သော်က မေးလည်းမေး...လက်ကလည်းထမီကြားကို ထိုးနှိုက်ပစ်သည်။ နောက်မှဖြစ်ချင်ရာဖြစ်။ဘေးစောင်းလေး ဖြစ်နေတော့ စောက်ဖုတ်ကို မအုပ်မိ။ မမရီသွယ် မျက်နှာကို ကြည့်လိုက်တော့ မချိူ မချဉ်ပြုံးနေသည်။

" ကျွေးမှာလားလို့...မမ "

" အွန်း....ဘယ်သူမှမသိစေနဲ့နော်..."

မမရီသွယ် တံခါးကို ချက်သွားချသည်။ သော်က မမရီသွယ် အနောက်ကို လိုက်သွားပြီး နောက်မှသိုင်းဖက်ကာ လည်ကုတ်ကိုစုပ်နမ်းရင်း နို့အုံကြီးတွေကို လက်ဖဝါးဖြင့်အုပ်ကိုင်ကာ ဆုပ်နယ်သည်။

လည်ကုတ်ပြီးတော့ လည်ပင်း...လည်ပင်းပြီးတော့ နားရွက်နေရာလပ် မကျန်နမ်းတော့ မမရီသွယ် စိတ်တွေထန်လာသည်။ တစ်သက်လုံး ဒီလိုတစ်ခါမှ အနမ်းမခံဖူးခဲ့။ ရည်းစားဖြစ်သူကလည်း ဒီလိုနမ်းရကောင်းမှန်းတောင် မသိ။ အရေးထဲ...လက်ကြီးတွေကလည်း နို့လုံးကြီးတွေကို အားရပါးရ ဆုပ်နယ်နေသည့်အပြင် လီးကြီးကလည်း ဖင်ကြားကို ထိုးထိုးထည့်ခံနေရတော့ လက်ဖြင့်ဖမ်းပြီးဆုပ်ကိုင်ထားလိုက်သည်။

သော်ကလက်တွေ ဘလောက်စ်အင်္ကျီကိုအောက်ခြေက ပင့်မ ယူလာတော့ လက်နှစ်ဖက်မြှောက်ထားပေးလိုက်မိသည်။ လီးကြီးကတော့ ဖင်နှစ်လုံးကြားကို ထိုးထည့်ခံနေရသည်။ စောက်ပတ်ကို မထိသေး..   ဒါပေမယ့်...စိတ်တွေက ထိစေချင်နေသည်။ ဒါကြောင့်လည်း ထမီကို ကွင်းလုံးကျွတ်ချွတ်ချလိုက်ပြီသော်က ပုဆိုးကိုပါ ဆွဲချွတ်ပစ်လိုက်သည်။ သော်က ရီသွယ့်ကို မျက်နှာချင်းဆိုင်အောင် ဆွဲလှည့်လိုက်ပြီး မျက်နှာကို စေ့စေ့ကြည့်တော ရီသွယ့် မျက်လုံးတွေက လီးကြီးကို ကြည့်နေတာတွေရသည်။

" ကိုင်ထားလိုက်လေ မမ...အဲဒီလီးကြီးက ခဏနေရင် မမစောက်ပတ်ထဲ ဝင်တော့မှာ...."

" အခု ဝင်အောင်ထည့်လိုက်ပါလား ဟင် "

" မမစောက်ပတ် ပြဲသွားမှာစိုးလို့....စောက်ရည်ရွှဲမှထည့်ပေးမယ်လေ..."

" အခုရွှဲနေပြီ...မနက်အစောကြီးထည်းက အလိုးခံချင်နေတာ...အခုလိုးပေးကွာ..နော်.."

" လီးစုပ်ပေးရင် လိုးပေးမယ်...."

" ခ်ခ်....စုပ်ဖူးဘူး...စုပ်တတ်သလို စုပ်ပေးမယ်နော်...ခ်ခ်.."

" မမ အလိုးရော..ခံဖူးလား...."

" ဟာကွာ....ရှက်စရာကြီး...ခ်ခ်  နှစ်ခါ..သုံးခါခံဖူးတယ်...အားမရဘူး...ခ်ခ်.."

" မမအားရအောင် မောင်လေး လိုးပေးမယ်..."

" အင်း...ဒီလီးကြီးနဲ့ဆို အားရမယ်ထင်တယ်..အရင်ကခံခဲ့တာ ဒီလောက်မကြီးဘူး..."

" ဒါဆို..မမ လီးမစုပ်နဲ့တော့...ဒီတိုင်းပဲလိုးလိုက်တော့မယ်နော်..."

" ခ်ခ်..ရဘူး...စုပ်မှာပဲ...အွတ်..ပြွတ်.."

ရီသွယ်..သော်ကရှေ့မှာ ဒူးထောက်ချပြီး ဒစ်ကြီးကိုပါးစပ်ဟ,၍သွင်းပြီး လျှာဖြင့် စုပ်ကြည့်သည်။ မာမာတင်းတင်းကြီးမို့ အားမလိုအားမရဖြစ်လာကာ သွားဖြင့် ကိုက်ကြည့်သည်။ ပိုပြီးအားမရတော့..ခေါင်းလေးပင်ဆတ်ဆတ်ခါပြီး မချင့်မရဲကိုက်သည်။ နောက်တော့ လီးချေ ာင်းကို လက်ဖြင့်ကိုင်ပြီး အားရပါးရ ဆွဲစုပ်ပစ်မိပြန်သည်။

ပါးစပ်ထဲ ပြည့်နေသလိုလို...လျှာဖြင့်ရစ်ပတ်ကစားရင်း စိတ်အတွေးတွေ လီးကြီးမှာရစ်မူးပြီး စောက်ရည်တွေ အလိုလို စိမ့်ထွက်နေသည်။ သော်က ရီသွယ်၏ဦးခေါင်းကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ထိန်းပေးရင်းဖြည်းဖြည်းချင်း ကော့လိုးနေရာမှ ငုံ့ကြည့်တော့ သူ့ကို မျက်လုံးလှန်ကြည့်နေသည့် ရီသွယ့်မျက်ဝန်းနှင့် ဆုံကြသည်။

ရီသွယ် သော်ကလီးကြီးကို အလွန်အားရပြီး ချစ်သွားသည်မို့ သော်ကကို မျက်စေ့တစ်ဖက်မှိတ်ပြပြီး ခေါင်းကိုရှေ့နောက်ကစားကာစုပ်သည်။ သော်ကရီသွယ့်ဦးခေါင်းလေးကို ဆွဲ၍ချွတ်လိုက်ပြီး

" လိုးရအောင်နော်.မမ ...ပါးစပ်ထဲ ပြီးသွားလိမ့်မယ်...မောင်လေးက စောက်ပတ်ထဲ ထည့်ပေးချင်တာ...လိုးမယ်နော်..."

" အွန်း....ဒါပဲနော်...ဘယ်သူ့မှမပြောရဘူး "

သော်က ရီသွယ့်ကိုကုတင်ပေါ်ပက်လက်အိပ်ခိုင်းပြီး ရိုးရိုးပဲလိုးပေးသည်။

အပိုင်း ( ၃ ) ဆက်ရန် >>>>