Saturday, November 8, 2025

ဖြစ်ရပ်မှန်ပုံပြင်များ အပိုင်း ( ၁ )

ဖြစ်ရပ်မှန်ပုံပြင်များ အပိုင်း ( ၁ )

by 90sGround (Wattpad)

(01) ကျောင်းသားနဲ့ ရည်းစားထားတဲ့ဆရာမ 

ဒါကတော့ ကျနော့်ဖြစ်ရပ်မှန်ပါ။ ကျနော်က ၁၀ တန်း။ ဆရာမ အိအိမွန်က ကျနော့်ထက် ၈ နှစ်လောက်ကြီးပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ ကျနော်က ၁၆နှစ်ပဲ ရှိသေးတော့ ၂၄ နှစ် အရွယ်ဆရာမက အသက်ကြီးလှပြီ ပြောလို့မရဘူး။ ၂၄နှစ်အရွယ် ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက် လှလှလေးနဲ့ ရုပ်ကလည်း ကျောင်းက ဆရာမတွေထဲတော့ အလှဆုံးပါပဲ။ 

ဆရာမ ငယ်ငယ်လေးဆိုတော့ ကျနော်မှ မဟုတ်ဘူး၊ ကျောင်းသားတိုင်း မှန်းထုကြတဲ့ ဂွင်းဘုရင်မလေးပါပဲ။ ရှေ့မှာ စာထွက်ရေးနေပြီဆိုရင် လက်ကရေးသမျှ အောက်က ဘစ်ရာထင်းနေတဲ့ ဖင်က လိုက်ခါနေတက်တာ ခင်ဗျားတို့လည်း သိမှာပါ။ 

တချို့ငရွဲ့တွေဆို စာသင်ခုံအောက်တင် လရည်ထွက်တဲ့ထိ ထုကြတာ။ ကျနော်လည်း အဲ့လောက်ကြီး အတန်းထဲတင် လရည်ထွက်တဲ့ထိ မထုပေမဲ့ ဖင်ကြီးကို သွားရည်တမျှားမျှား ကြည့်ပြီး ကျောင်းအိမ်သာတို့ အိမ်ပြန်ရောက်ရင်တို့ မှန်းထုတာပါပဲ။ 

ဟိုငပဲ့တွေနဲ့ မတူတာကတော့ ကျနော်က ရုပ်ရည်သန့်ပြန့်ပြီး အများရှေ့ဆို တည်တည် ကြည်ကြည် နေတက်တာပါ။ ဘယ်က ဇာတ်လမ်း စ လည်းဆိုတော့ viber ကပါ။ ကျနော်တို့ခေတ်က ဖုန်းလူတိုင်း မကိုင်နိုင်သလို ကျောင်းကိုလဲ ဘယ်သူမှ ယူမလာရဲပါဘူး။ ကျနော်က လွဲလို့ပေါ့။ 

အဲ့နေ့က မုန့်စားဆင်းချိန် ကျနော်နဲ့ သူငယ်ချင်းတစ်ယောက် ထောင့်ကပ်ပြီး အသံတိုးတိုးဖွင့်ပြီး အောကားကြည့်နေတာ။ မှတ်မှတ်ရရ သဇင် အောကား။ သည်းကြီးမည်းကြီး ကြည့်နေတုန်း ဖုန်းကို ဆွဲလုသွားလို့လိုက်ပြန်လုတော့ ဆရာမ အိအိမွန်။ ကျနော် ရုတ်တရက်ဆိုတော့ ဆရာမ လက်ထဲကကို ပြန်လုနေမိသေးတယ်။ 

" ဟိတ် ငြိမ်ငြိမ်နေ ငါရုံးခန်း ပို့လိုက်ရမလား"

ဖုန်း screenမှာ သဇင်က ဖီးလ်အပြည့်နဲ့ ညည်းနေတုန်းပဲ။ ဆရာမက ဖုန်းကို တစ်ချက်ကြည့်ပြီး

" ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ်နဲ့ အတက်ကောင်းတွေ တက်နေတာ" 

ကျနော် မျက်နှာငယ်လေးနဲ့ မလုပ်ပါနဲ့ ဘာညာ ငိုပြလည်း မရဘူး ..ဖုန်းကိုသိမ်းသွားတယ်။ ကျနော်တို့နှစ်ယောက် သွားပါပြီကွာ မိဘတွေ ခေါ်ခိုင်းရင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ.. ဘာညာနဲ့.. ငိုချင်နေပြီ။ ရန်ဖြစ်လို့ စာမေးပွဲကျလို့ ခေါ်ရတာ ဘာမှဖြစ်ဘူး ၊ အောကားကြည့်လို့ဆို တစ်ကျောင်းလုံးမှာ ကွဲလိုက်မယ့် စောက်ရှက်။ ၅ မိနစ် လောက်တောင်မကြာ အတန်းထဲက မိန်းကလေး တစ်ယောက်က 

" သီဟ နင့်ကို ဆရာမ အိအိမွန် ခေါ်ခိုင်းနေတယ် ..တဲ့" 

ကျနော် တစ်ကိုယ်လုံး ထူပူပြီး ခေါင်းတွေကို တင်းနေတာပဲ။ ရောက်သွားတော့ နားနေခန်းထဲ ဆရာမတစ်ယောက်တည်းရယ်။ 

" နင့် password ပြောစမ်း"

" မလုပ်ပါဗျာ ဆရာမကလည်း ကျနော် နောက်တခါ မလုပ်တော့ပါဘူးဆို.." ရှ

က်ရှက်နဲ့ပြောရရင် ကျနော် မျက်ရည်တွေကို ကျလာတာပါ။ 

" ဘာလို့ ငိုနေတာလဲ နင့်ငါဘာလုပ်လို့လဲ password မေးနေတာ မဖြေပဲနဲ့"

ဆရာမပုံစံက အတန်းထဲမှာတုန်းကလို မဟုတ်ပဲ ကြည်ကြည်လင်လင် ဖြစ်နေပြီဆိုတော့ ကျနော် အားတက်သွားတယ်။ ဆရာမ ဘယ်သူ့မှ မတိုင်ဘူးဆိုတာလည်း အလိုလိုသိနေတယ်။ password ပြောလိုက်တော့ 

" ရပြီ သွားတော့ နင့်ဖုန်း နက်ဖန်မှ ပြန်ယူတဲ့"

နောက်မှ သူကိုယ်တိုင်ပြန်ပြောပြတာ အဲ့နေ့က ကြည့်ပြီးပြီးချင်းပဲ ကျောင်းအိမ်သာထဲမှာ တစ်ခါ၊ အိမ်ပြန်ရောက်တော့ ၃ ခါ စောက်ပက်ပွတ်တယ် တဲ့။ ကျနော့် ဖုန်းထဲမှာ အောကား ၂၀၀ကျော်လောက် ရှိပါတယ်။

တစ်နေ့မှာ ကျောင်းက တခြားဆရာမ တစ်ယောက်ဆီက ဆရာမ အိအိမွန် ဖုန်းနံပါတ်ရတယ်။ ကျနော် viber ကို သွားပြီး 

" ဟိတ် ညီမလေး ဘာလုပ်နေလဲ ကိုကြီးကိုသိလား " ဘာညာ သွား စ တော့ ကျနော့် ဆရာမလည်း မခေဘူးဗျ။ ဘယ်သူမှန်းမသိပဲ ပြန်အီနေသေးတာ။ ပြီးမှ ကျနော်မှန်း သိပြီး 

"မသာ ငါ့ကို နောက်စရာများ မှတ်နေလား ဘာညာနဲ့.."

ကျောင်းမှာဆို ခပ်တန်းတန်းပေမဲ့ viber မှာ နေ့စဥ်ရက်ဆက် စကားပြောနေတော့ အရမ်းရင်းနှီးလာပြီး စ ကြ နောက်ကြပေါ့။ အဲ့တုန်းကဆို ကျနော်က အားပြီဆိုတာနဲ့ viber ထဲဝင် ဆရာမနဲ့ပြော။ ဆရာမကလည်း ကြိုက်တဲ့ချိန်ပြော reply က မြန်သားမမေးနဲ့။ တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် အရမ်းပွင့်လင်းလာပြီး သူက အောကားအကြောင်းတွေမေး ကျနော်ကလည်း ဆရာမလောက် မမိုက်ပါဘူးဗျာ ၊ ဆရာမ body ကဘယ်လို လှတာ ရုပ်လည်းချောတာ ​လျှာအရိုးမရှိလျောက်ပြော။ 

အဲ့လိုသူ့ ခန္ဓာကိုယ်အကြောင်း ပြောရင်းကနေ ကိုယ်လုံးပေါ်တဲ့ ပုံတွေတောင်းပြီ ဆရာမအိုးက ဘယ်လိုမိုက်တာ နို့က အကြီးကြီးပဲ ကျနော်ဆို ခိုးခိုးမှန်းရတာ ဘာညာပြောတဲ့ အဆင့်ရောက်။ သူကလည်း အဲ့လိုတွေပြောရင် အရည်တွေရွှဲလာတာပေါ့။ sexy ပုံလေးတောင်း၊ နို့ပုံလေးတောင်း၊ နောက်ဆုံး စောက်ပက်တွေ ဖင်တွေ ဖြဲပြတဲ့အဆင့်ထိ ရောက်လာတယ်။ 

ဆရာမ အမွေးအမြဲ ရိတ်ထားတာ ရှယ်ပဲ။ စာပို့ကြတော့လည်း အဲ့လိုပဲ အစက ဆရာမ ပိပိလေးကို နမ်းချင်တယ် ၊ ကနေ ဆရာမ စောက်ပက်ကြီးကို ဖြဲပြီး လျက်ချင်တယ် ဆိုတာမျိုးတွေ ဖြစ်လာတယ်။ ဆရာမက ကျနော့် ထက်တောင် ထန်တယ် ပြောရမယ်။ ကျနော့်ထက်လည်း ​ပက်ပက်စက်စက်တွေ ပြောတက်တယ်။ ဆရာမ ပြောလိုက်ရင် မာတောင်နေတဲ့ လီးကြီးပေါ်ကို စောက်ပက်ဖြဲပြီး တက်ဆောင့်ချင်တာ လီးရည်တွေသောက်ချင်တာ ဖင်ကြီးကို ဖြဲပြီးခံချင်တာနဲ့ အဲ့တုန်းက chat history လေးတွေ ss ရိုက်ထားပြီး အားတိုင်းပြန်ဖတ်ပြီး ထုနေတုန်းပဲ။ 

~~~~~~~~

မိန်းမရသွားမှ အိမ်ထောင်ရေးထိခိုက်မှာ စိုးလို့ အကုန်ဖျက်ပစ်တာ။ ဆရာမက ရုပ်ကလေးနဲ့ မလိုက်ဘူး ညစ်ညစ်ပက်ပက် အကုန်ပြောတက်တယ်။ ဥတွေကို စုပ်ရင်း ဖင်ပေါက်ကိုပါ ဖြဲလျက်ပေးချင်တယ် ဆိုတာမျိုးက အဲ့ခေတ်တုန်းက သူပြောမှ ကြားဖူးတာ။ စာနဲ့chat နေရင်းကနေ လူလစ်ရင် voice messageနဲ့ အရမ်းလီးဆာနေပြီ လိုးပေးပါတော့ဆိုပြီး မယားငယ်သံလေးနဲ့ ညုတက်သေးတယ်။ video call နဲ့ပွတ်ပြတယ်။ ကျနော်က ထု ပြတယ်။ ကျောင်းမှာတော့ လုံးဝ အရောမဝင်ဘူး။ ဘာမှလည်း ထိခွင့် ကိုင်ခွင့်မရှိဘူး။

ကျနော်ပြောတဲ့ အကြောင်းတွေထဲမှာ သူ့ကိုချစ်တယ်ဆိုတဲ့ စကားလေး တစ်ခွန်းနှစ်ခွန်းလည်း ပါတာပေါ့။ ကျနော် မျှော်လင့်မထားဘဲ သူကလည်း ချစ်ပါတယ်တဲ့။ ကျနော် ရုတ်တရက်ကြီး ရည်းစားရသွားတယ်။ အမှန်တော့ ကျနော်က အညှီအဟောက်တွေ ပြောကြရင်း အာသာဖြေရတာကို ပိုကြိုက်တာပါ။ 

တစ်ရက် ကျောင်းပိတ်တော့ ကျနော့်ကို မြို့တစ်မြို့ကို ဆိုင်ကယ်နဲ့ လိုက်ပို့ခိုင်းတယ်။ လမ်းမှာ လူရှင်းတဲ့ နေရာ ဆိုင်ကယ်ရပ်ပြီး ကစ်ဆင်ဆွဲ နို့နှိုက် ဖင်ကိုင်လောက်တော့ လုပ်လိုက်ရတယ်။ ဟိုဟို ဒီဒီ အဲ့လို ၂ခါ ၃ ခါလောက် တွဲသွားအပြီးမှာ ကျနော့် ဗီဇဆိုးကြီးပေါ်လာတယ်။ ကိုယ့်ထက်အသက်ကြီးတဲ့ စော်နဲ့ တွဲရတာကို ရှက်သလိုလို ဖြစ်နေတာ။ (အဲ့တုန်းက စိတ်ကိုပြောတာပါ၊ ခုတော့ တာဝန် ယူတက်တဲ့လူ တစ်ယောက်ဖြစ်နေပါပြီ။ ဤကား စကားချပ်။) 

ကျနော့် ရွယ်တူတွေ ၈ တန်းကျောင်းသူ ကိုးတန်းကျောင်းသူ ငယ်ငယ်လေးတွေနဲ့ တွဲနေချိန် ကျနော်က ၈ နှစ်ကြီးတဲ့ ကိုယ့်ဆရာမနဲ့ တွဲရတာ ရှက်နေတာ။ အမှန်တော့ ဆရာမက လှပါတယ်။ သူနဲ့ရွယ်တူတွေကြားမှာဆို စောက်ရမ်းမိုက်တဲ့ စော်ကြီးပေါ့။ 

အဲ့ဒါကို ကျနော် စောက်ရူးက ဇွတ်တွေ အပြစ်မရှိအပြစ်ရှာပြီး ဖြတ်ပစ်လိုက်တယ်။ အင်မတန် အသည်းမာတဲ့ဆရာမက အဲ့နေ့က ငိုရင်း ဖုန်းတွေတောက်လျောက်ခေါ်ပြီး သူ့တပည့်ကို အောက်ကျို့ခံ တောင်းပန်ရှာတာ ခုချိန်ထိ ပြန်တွေးမိတိုင်း စိတ်မကောင်းဖြစ်တုန်း။ နောက်တော့ ကျနော့်ကို စိတ်နာသွားပြီး block တယ် စကားလည်းမပြောတော့ဘူး ယောကျာ်းပါယူသွားတယ်။ 

သတ္တိမရှိခဲ့တဲ့ ကျနော့်ကို ခွင့်မလွတ်ပါနဲ့တော့ ဆရာမရယ်....


End                              


~~~~~~~~~~~~~~ 

(02)  မယားချက်ကျွေးသော ခယ်မဟင်းတစ်နပ် 

ဘော်ဒါတစ်ယောက် လာရင်ဖွင့်တာကို ခွင့်ပြုချက်နဲ့ ရေးတင်တာပါ။ သူများ အိမ်ထောင်ရေး ကိစ္စဆိုတော့ ကျနော် ဘာမှပြန်မကွန့်တော့ပဲ သူပြောတဲ့ အရှိအတိုင်းပဲ ရေးပြပါမယ်။ 

ကျော်ကိုနဲ့ သီရိက သမီးရည်းစားဘဝကတည်းက အရမ်း အတွဲညီကြတယ်။ ကျော်ကိုကလည်း အရပ်ရှည်ရှည် ရုပ်ဖြေင့်ဖြောင့်နဲ့ သီရိကလည်း ဂီတာရှိတ်ပုံ ကောက်ကြောင်းနဲ့ ခပ်ကဲကဲ ကောင်မလေး။ အိမ်ထောင်ကျတဲ့ထိ လင်မယားနှစ်ယောက်တူတူ ဘားတွေကလပ်တွေ သွားကဲတတ်ကြတဲ့ အတွဲ။ 

" ယောကျာ်း ဟိုစော်လေး မမိုက်ဘူးလား ဖင်လေးကိုလုံးကိတ်နေတာပဲ" 

" ကောင်မ အဆင်ငမ်းနေတာ ငါခေါ်နေတာတောင် မကြားဘူး" 

ဆိုတာမျိုးတွေ ဒီအတွဲကြားမှာ ကျနော်တို့ ကြား​နေကြ။ တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက် အရမ်းချစ်ကြပြီး ကျနော် အားကျရတဲ့ အိမ်ထောင်ရေးမျိုးပေါ့။

သူတို့အိမ်ကို သီရိညီမ ယဥ်ယဥ် လာနေပြီး အဲ့ကနေ ကျောင်းတက်တယ်။ ယဥ်ယဥ်က  သီရိနဲ့ လေးနှစ်ပဲကွာတယ်။ ယဥ်ယဥ်က သီရိနဲ့ ဆန့်ကျင်ဘက် ရိုးရိုးယဥ်ယဥ် ဗမာဝတ်စုံလေးတွေပဲ ဝတ်ပြီး စကားနဲတယ်။ လင်မယားနှစ်ယောက်ထဲ နေတဲ့အိမ် ခယ်မရောက်လာတော့ ဟိုကောင်က ဆရာအကြည်တော် ပြောသလို ကြွက်သေကောင်ပုပ် မြင်တဲ့ လဒစောက်ခွက်လို ပြုံးပြုံးကြီးပေါ့။ ဒါပေမဲ့ သူ့မိန်းမကို မလျှို့ဝှက်ပါဘူး။ ခယ်မလေးဖင်လေးက လုံးကိတ်နေတာပဲကွာ လိုးချင်လိုက်တာ၊ ခယ်မ ပါကင်ဖွင့်လိုက်ရလို့ကတော့ အီစိမ့်နေမှာပဲ ဆိုတာမျိုး သူ့စိတ်ဆန္ဒကို ပြောပြပါတယ်။ 

အစကတည်းက အရမ်းပွင့်လင်းကြတဲ့ လင်မယားဆိုတော့ မိန်းမကလည်း ချပေါ့၊ ကြိုးစားကြည့် အဆင်ပြေရင် threesome မယ် ဘာညာပေါ့။ လက်တွေ့မှာ ယဥ်ယဥ်က ခဲအိုကို အရောမဝင်ပဲ သူ့ဟာသူနေတော့ ကျော်ကို ဝင်လုံးရ ခက်နေတယ်။ လင်မယားနှစ်ယောက်လိုးရင် သီရိက ယဥ်ယဥ် နေရာကနေပေးပြီး 

" ကောင်းလိုက်တာ ခဲအိုရယ်  ခယ်မက ပါကင်ဆိုတော့ မမထက် လိုးကောင်းတယ် မှတ်လားဟင်"

ဆိုတာမျိုးလေးတွေ ပြောပေးတယ်။ သူ့ညီမ အိပ်တုန်း ထဘီသွားလှန်ပြီး ဖုန်းနဲ့ ဖင်ပုံ စောက်ဖုတ်ပုံလေးတွေရိုက်ပြီး ယောကျာ်းကို ပြပေးတယ်။ သီရိတို့ သူ့ယောကျာ်းကို ဘယ်လောက်ချစ်တက်လဲဆို လိုင်းပေါ်က ဖီးဆေးဆိုတာတွေ ဝယ်ပြီးတောင် သူ့ညီမကော်ဖီထဲ ထည့်တိုက်ပေးသေးတယ်။ အမှန်တော့ အဲ့ဆေးတွေက ဂျင်းတွေ။ ယဥ်ယဥ်ခမျာ ခေါင်းမူးလိုက်တာ ဗိုက်အောင့်လိုက်တာ တစ်ညလုံး ခံလိုက်ရတယ်။ ကံကောင်းလို့ ဆိုးဆိုးဝါးဝါးမဖြစ်တာ။ သူ့ညီမကို ဒဲ့ကြီးလည်းမပြောချင်ဘူး။ မလေးစားတော့မှာစိုးလို့တဲ့။ 

နောက်ဆုံး နင့် အောက်ခံ ဘောင်းဘီတွေ သေချာသိမ်းနော် ငါ့ယောက်ျားက မြင်ရင် ခိုးရှူနေလိမ့်မယ်၊ နင့် ဖင်ကလည်း လုံးကိတ်နေပါတယ်ဆို ထဘီအပျော့ကို ဝတ်ထားတယ် ဘစ်ရာကြီးကထင်းလို့ ဟိုမှာ ငါ့ယောကျာ်း လီးတောင်နေပြီ ဆိုတာလေးတွေ ပြောပြောပေးတော့ ယဥ်ယဥ် တဖြည်းဖြည်း စိတ်ပါလာပြီ။ အရင်က အရောမဝင်တဲ့ ခဲအိုကို စကားလေးပြော ကြာကြည့်လေးကြည့်ပြီး အထာပေးတက်လာပြီ။

ရှေ့မှာ မိန်းမက အကုန်အပြီးအစီး ချက်ပြုတ်ပေးသွားတာ ကျော်ကို ခူးခပ်စားရုံပဲ။ အဲ့လောက်တော့ ဒီကောင်နပ်ပါတယ်။ နကိုက ရုပ်ရှိတဲ့ ကောင်ဆိုတော့ သိပ်မခက်ပါဘူး။ မိန်းမကလည်း ၂ယောက်တည်း ထားခဲ့ပြီး ရှောင်ထွက်ပေးတယ်။ အိမ်မှာ ခဲအိုခယ်မ၂ယောက်ထဲ ဖြစ်နေတဲ့ အချိန်ကများနေတော့ အကြည့်အပြောလေးကတဆင့် နို့လေးကိုင် ဖင်လေးကိုင် နောက်ဆုံး လိုးကြတယ်ပေါ့ဗျာ။ ယဥ်ယဥ်က တကယ်ပါကင်လေးလို့ ပြောတာပဲ။ 

သူလည်း အလိုးခံရတဲ့ အရသာကို စွဲသွားပြီး အဲ့ရက်ပိုင်းတွေဆို မနက်လည်းလိုး ညလည်းလိုး အပျော်ကြီးပျော်​နေကြတာပေါ့။ ညတရေးနိုး ယဥ်ယဥ်က misscall ပေးပြီး လှမ်းခေါ်လို့ သူ့အခန်းထဲ သွားလိုးပေးရမျိုးလည်းရှိတယ်။ ယဥ်ယဥ်ကလည်း စောက်ပက်လေးဖြဲပြီး အလိုးခံဖို့ စောင့်နေတက်ပြီ။ ယဥ်ယဥ်ရှက်မှာစိုးလို့ သာမန်ခိုးစားနေကြသလိုလေးပဲ စားတာ။ နောက်မှ သေချာပြောပြပြီး threesome ဆွဲမယ်ပေါ့။ 

ဒါပေမဲ့ ညီအစ်မချင်းတူပေမဲ့ စိတ်ဓာတ်ချင်းမတူဘူး။ ယဥ်ယဥ်က ကျော်ကို သီရိကို လိုးရင်မကြိုက်ဘူး။ စိတ်ကောက်တယ်။ မယားငယ်က မယားကြီးကို ပြန်သဝန်တိုနေသလိုပဲ။ threesome ဖို့မပြောနဲ့ သူ့ရှေ့မှာ ကျော်ကိုနဲ့သီရိ ကြင်နာနေဟန်မြင်ရင်ကို မကျေနပ်ဘူး။ ဆောင့်တယ် အောင့်တယ်။ နောက်ဆုံး သီရိကိုကွာပြီး သူ့ကို ယူဖို့ပြောလာတယ်။ ခင်ဗျာတို့ပဲ စဥ်းစားကြည့်။ 

ဒီလောက် ကိုယ့်အပေါ် အစစအရာရာကောင်းပြီး ရင်ဘတ်ချင်းထပ်တူကျတဲ့ မိန်းမကိုပစ်ပြီး ခယ်မနောက် လိုက်ရလောက်အောင် ကျော်ကို စောက်ရူး မဟုတ်ပါဘူး။ သူ့မိန်းမနဲ့ တိုင်ပင်ပြီး မိန်းမက ရိပ်မိနေပြီ၊ အနေထိုင် မဆင်ခြင်ရင် မိဘတွေနဲ့တိုင်မယ် ပြောနေတယ် ဆိုပြီး ခွာချပစ်လိုက်တယ်။ ဒါတောင် တိတ်တိတ်လေး ခိုးပြေးကြမယ် လုပ်နေသေးလို့ အရူးကွက် နင်းနေရတယ်။ ယဥ်ယဥ် ခံစားချက်အတွက်လည်း သူတို့လင်မယားနှစ်ယောက်လုံး စိတ်မကောင်းကြပါဘူး။ နောက်ဆုံး ကျော်ကိုက ကျနော့်ကို

" ငါကတော့ကွာ မိန်းမအသစ် ၃ ခါပြန်လဲ လို့ရတယ် ဆိုရင်တောင် သီရိကိုပဲ ၃ ခါလုံးပြန်ရွေးမိမှာပဲ" လို့ပြောသွားတယ်။ 

ကျနော် ယဥ်ယဥ်အတွက် စိတ်မကာင်းဖြစ်မိတယ်။ ကျော်ကိုတို့ လင်မယားမှာ နစ်နာစေလိုစိတ် မရှိပေမဲ့ ယဥ်ယဥ်က သူတို့ ကစားခဲ့တဲ့ အရုပ်လေးလိုဖြစ်နေပြီး စိတ်ဒဏ်ရာလည်း ရသွားနိုင်တယ်။ မိန်းကလေးတိုင်းကတော့ သူ့first time အကြောင်းပြန်တွေးရင်း ကြည်နူးချင်ကြတာချည်းပဲ။ အဲ့တာကြောင့် လိင်ကိစ္စစတန့်ထွင်တော့မယ်ဆို လူမှုရေးအရှုပ်အရှင်းကိစ္စတွေ ထည့်စဥ်းစားပြီး အားလုံး perfect ဖြစ်တာသေချာမှ ဝိုက်ကြဖို့ အကြံပေးလိုက်ပါတယ်ဗျာ။


End                                     


~~~~~~~~~~

(03) လီးblogger ကောင်မလေးတစ် ယောက်အကြောင်း 

ဒီအကြောင်းကို ရေးဖို့စဥ်းစားလိုက်တိုင်း ယောကျာ်းတွေ အများကြီး နာမည်တွေ အများကြီး သုံးရမှာဆိုတော့ ဖတ်တဲ့လူတွေ ရှုပ်ထွေးသွားမှာစိုးလို့ ဖြစ်ရပ်မှန်ဆိုတဲ့ ဘောင်ကိုလဲကျော်မသွားအောင် အဆင်ပြေသလိုလေး ရေးပေးလို​က်ပါတယ်။

ကျနော်တို့ သာမန် သူငယ်ချင်းတွေ ဖယ်ထုက်ပြီး အမြဲတတွဲတွဲ စုစုစည်းစည်း သူငယ်ချင်းတွေ တွက်ကြည့်လိုက်ရင် ၇ ယောက်ရှိတယ်။ ပထမဆုံးသူငယ်ချင်း မင်းခန့်က ပန်ပန်လို့ ခေါ်တဲ့ စော်လေးနဲ့ ကြိုက်သွားတယ်။ ပန်ပန်ဆိုတာက ဘဲတကာနဲ့ ပတ်ရှုပ်ပြီး ဆယ်တန်းတဖုန်းဖုန်းကျနေတဲ့ စော်လေး။ ရုပ်လေးဘော်ဒီလေးက လှတပတလေးဆိုတော့ ချဥ်းကပ်တဲ့သူတွေ များတာပေါ့။ ပန်ပန်ကလည်း အဲ့ဒါကိုပဲ ဂုဏ်ယူပြီး သူတို့ မိန်းကလေးသူငယ်ချင်းတွေကြားမှာ စားစော်ကြီး အထာနဲ့ပေါ့။ မင်းခန့်ကလည်း သိပ် serious မဖြစ်ပါဘူး ဒီစော်အကြောင်းသိနေတော့ လိုးရပြီးရောပေါ့။ 

တစ်လလောက်ပဲ ကြာတယ်၊ မင်းခန့်နဲ့ ပြတ်ပြီး ကျနော်တို့အဖွဲ့ထဲကပဲ နောက်တစ်ကောင်ကို သွားအီတယ်။ ဟိုကောင်ကလည်း အစပိုင်းမှာ ဒိုင်လျိုလေး flirt နေပေမဲ့ နောက်ပိုင်း စိတ်မလုံလို့ မင်းခန့်ကို ဖွင့်ပြောတယ်။ မင်းခန့်က ရှင်းပါတယ်။ ငါလိုးပြီးသွားပြီ မင်းအလှည့်တဲ့။ 

အဲ့တော့ ဟိုကောင်ကလည်း ဖုတ်တာပေါ့ ၊ ရုပ်လေးသနားကမား ပစ္စည်းလည်းရှိတဲ့ စော်ဆိုတော့။ ပန်ပန်အဲ့လို ဘော်ဒါတစ်ဖွဲ့လုံးကို တစ်ယောက်ပြီး တစ်ယောက် ပတ်ကုန်းလာတာ ၊ နောက်ဆုံး ကျနော်ဆီရောက်လာတယ်။ ကျနော်ဆီ intro ဝင်တာက ရှေ့ကကောင်နဲ့ ပြတ်အပြီး သူအသည်း​ကွဲနေတဲ့ အထာနဲ့။ messenger နဲ့နော်။ Spy ပုလင်းလေးကိုင် sexy ဆန်ဆန်နို့ပေါ် ပေါင်ပေါ်ပုံလေးပို့ပြီး သူအသည်းကွဲနေပါတယ်ပေါ့။ ကျနော်က 

" ငါ့ကောင်က အဲ့လောက်လည်း ဆိုးတဲ့ ကောင်မဟုတ်ပါဘူး ဘယ်လိုဖြစ်ကြတာလဲ"ပေါ့။ 

သူကသာ သူ့ကိုယ်သူ လည်လှပြီ ထင်နေတာ ။ အမှန်က ကျနော်တို့က ကလင်ဒါ ခွင်ကျ ဘယ်သူပြီးရင် ဘယ်သူ့ကို ကုန်းမယ် ဆိုတာက အစ သိနေတာ။ ဒါမဲ့ ကျနော်က ရှေ့ကကောင်တွေလို လိုးရပြီးရောမဟုတ်ပဲ သူ့အကြောင်းတွေ အကြာကြီး အစ် အောက် မေးနေတာပေါ့။ နောက်ဆုံးတော့

" ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ် သူနဲ့က အဆင်မပြေပါဘူး"

" ဘာလို့လဲ"

" သွားကြားထိုးတံနဲ့ ထိုးနေသလိုပဲ🤭"

ကျနော် လန့်သွားတယ်။ ကျနော်တို့က ဘော်ဒါ အရင်းတွေ။ သေးပေါက်ရင်တောင် ဘယ်သူ အဝေးဆုံးရော​က်လဲ ပြိုင်ဖူးတဲ့​ ကောင်တွေဆိုတော့ သိတယ်။ ဘယ်​ကောင်မှ ၆လက်မ အောက် မရောက်ဘူး။ ကျနော်တစ်ယောက်ပဲ ၅ လက်မနဲ့ ဒစ်လည်နေတာ။

" ဟာ အဲ့လောက်လဲ မဟုတ်ပါဘူးဟ"

" တကယ် မင်းခန့်ကတော့ တုတ်ပါတယ် ဒါမဲ့တိုတယ်😁"

" ဒါဆို ငသက် ကရော "

" သူ့လီးကကျတော့ နည်းနည်းရှည်ပေမဲ့ ပိန်တာ"

" နင် ဘယ်လောက် အကြီးဆုံး ခံဖူးလဲ"

ဆရာဇော်ဇော် လီးကတော့ speed ဘူးကြီးဆိုဒ်လောက်ရှိတယ် ရှည်တယ်ဆိုတာထက် တုတ်တာ အဲ့တုန်းက အကြမ်းဆုံးပဲ"

" ဘာ အဲ့ဆရာဇော်ဇော်ဆိုတာ နင်တို့ ကျူရှင်ဆရာ မှတ်လား လူကောင်သေးသေးနဲ့ပါ ဟုတ်ရောဟုတ်ရဲ့လားဟာ"

" တကယ်ပါဆို"

ကျနော်လည်း speed ဘူးကြီးဆိုဒ်နဲ့လီး တစ်ခါမှ မမြင်ဖူးဘူး။ ဒါမဲ့ ကျနော်သာ လိုးရပြီးရော လိုးလိုက်ရင် နောက်လူဆီမှာ သီဟက သွားကြားထိုးတံလောက်ပဲရှိတယ် ဆိုပြီး စောက်တင်းချ ခံနေရတော့မှာဆိုတော့ ကန်တော့ဆွမ်းပါပဲ လီး blogger မလေးရေ။


End


~~~~~~~~~~~ 

(04) လက်တွေ့ဘဝမှာ Incest ဘယ်လိုခြေနေရှိလဲ

အပြာစာအုပ်တွေ အောကားတွေမှာ Incestက top(10) categories ထဲမှာ အမြဲရှိနေပါတယ်။ ရှေးအာဏာရှင် ဘုရင် အတော်​တော်များများဟာလည်း သူတပါးအမျိုးက ယုတ်တယ်၊ ငါ့အမျိုးကမှ မြတ်တာ ဆိုပြီး မောင်နှမချင်း ပြန်ယူကြတဲ့ နှမလိုးတွေပေါ့။ 

လူ့စိတ်သဘောကို စမ်းသပ်လေ့လာမှုတွေ လုပ်နေတဲ့ ဆရာကြီး ဆစ်ဂမန်ဖရွိုက်ကတော့ လူတွေဟာ မွေးကတည်းက သားကအမေကို ပိုချစ်ပြီး သမီးက အဖေကို ပိုချစ်ရခြင်းဟာ လိင်သဘောတရားကြောင့်ပဲ၊ သာမန်ပါပဲကွာ ဆိုတဲ့ အထာမျိုးပြောထားတယ်။ ဒါပေမဲ့ incest က မိသားစုတွင်း ဘက်လိုက်မှု၊ သက်ငယ်မုဒိန်း၊ မွေးလာတဲ့ကလေး မျိုးရိုးဗီဇချို့ယွင်းတာမျိုးနဲ့ တခြားလူမှုရေး အရှုပ်အထွေးတွေ အများကြီး ဖြစ်တက်လို့ ဥပဒေအရ တားမြစ်ထားတာရှိသလို လူမှုရေးအရလည်း ပြင်းထန်စွာရှံ့ချထားကြပါတယ်။

သို့သော်လည်းပေါ့နော်။ လူတွေမှာ တားမြစ်ထားတဲ့ အရာကိုမှ စူးစမ်းလေ့လာချင်ကြတဲ့ စိတ်မျိုးရှိကြတယ်။ မလုပ်ရဘူး မကောင်းဘူးနော် ဆိုတဲ့အရာကို လုပ်ကြည့်လိုက်ရမှ နေသာထိုင်သာ ရှိသွားတက်ကြတာ။ မီဒီယာ ခေတ်ရောက်လာတော့ ဖအေက သမီးကို မုဒိန်းကျင့်လို့၊ မောင်နှမနှစ်ယောက်ခိုးစားနေတာ ဗိုက်ကြီးသွားလို့ ဆိုတဲ့ သတင်းတွေ ခဏ ခဏ ကြားရပါတယ်။ ဒါက ပေါ်သွားတဲ့ ကိစ္စတွေပေါ့။ အဲ့လိုပေါ်လာတဲ့ကိစ္စ အရေအတွက်ကိုကြည့်ပြီး မပေါ်လာပဲ အေးအေးဆေးဆေးလေး ခိုးစားနေကြတာတွေ ဘယ်လောက်ရှိမလဲ ခန့်မှန်းကြည့်လို့ရပါတယ်။ သူများပြောစကား ကြားဖူးနားဝမဟုတ်ပဲ ကိုယ်တိုင် မြင်ကြားသိခဲ့ရတဲ့ ကိစ္စ၂ ခု ပြောပြမယ်။

~~~~~~~~

မောင်အေးနဲ့ မယ်ထွေးတို့ မောင်နှ​မနှစ်ယောက် အရွယ်မရောက်ခင်မှာပဲ မိဘနှစ်ပါးကွဲပြီး ဖအေက မယ်ထွေးလေးကို ခေါ်ပြီး ထွက်သွားတယ်။ မောင်အေးက ကျနော့် သူငယ်ချင်းပါ။ သူတို့မိဘတွေ ၁၀နှစ်ကျော်အကြာမှာ ပြန်ပေါင်းကြတော့ မောင်အေးက ၁၀တန်း နဲ့ မယ်ထွေးက ၈ တန်း၊ ၂ယောက်လုံးက အပျိုပေါက် လူပျိုပေါက်ဖြစ်နေပြီ။ လူမှန်းသိတက်စ အရွယ်ကတည်းက ကွဲသွားကြပြီး ဒီအရွယ်မှ မောင်နှမ၂ယောက်ပြန်ဆုံ ကြတော့ မောင်နှမတွေလို့ မခံစားရပဲ ရှက်ကို့ရှက်ကန်းလေးတွေ ဖြစ်နေတယ်။ မောင်အေးကလည်း နှမကို ကြင်ကြင်နာနာ မယ်ထွေးကလည်း ကိုကို ကိုကိုနဲ့ပေါ့။ 

အဲ့တုန်းကဆို မယ်ထွေးလေးက လှရက်နိုင်လွန်းလို့ မောင်အေးဟာ တစ်ကျောင်းလုံးရဲ့ ယောက်ဖကြီးပေါ့။ အဲ့ကတည်းကလည်း ကျနော် သတိထားမိပါတယ်။ မောင်အေး သူ့နှမချစ်ပုံက လွန်လွန်းတယ်။ အိမ်မှာလည်း တူတူနေကြတယ်၊ ကျောင်းလည်းတူတူ လာကြတယ် အဲ့ကြားထဲ မုန်းစားဆင်းချိန် ၁၅မိနစ်လောက်လေးကို မယ်အေးအခန်းကို မရရအောင် သွားတွေ့တက်တယ်။ နောက် ၂နှစ်ကျော်တော့ မယ်ထွေး ၁၀တန်းကို ထူးထူးချွန်ချွန်အောင်လို့  ထိုင်းကို ကျောင်းသွားတက်ရတယ်။ 

ကျနော်နဲ့ မောင်အေး ဘီယာဆိုင်ထိုင်​နေတုန်း ထိုင်းက သူ့ညီမဆီက viber call ဝင်လာတယ်။ မောင်အေး စားပွဲက တစ်ယောက်တည်း ထ ထွက်သွားပြီး လူရှင်းတဲ့နေရာမှ ာဖုန်းသွားပြောတယ်။ ကျနော်ဘီယာသောက်ရင်း ကြည့်နေတာ ဒီကောင့်ပုံက နှမနဲ့ပြောတဲ့ပုံလည်း မဟုတ် မယားတရူးလိုလို ဘာလိုလိုနဲ့ နောက်ဆုံး ဖုန်းပြောရင်း ငိုပါငိုနေသေးတယ်။ စားပွဲလည်း ပြန်လာထိုင်ရော ကျနော် သူ့ပုခုံးဖက်ပြီး သားကြီး မင်း အဆင်ရောပြေရဲ့လား ပေါ့။ အဲ့လိုမေးလိုက်မှ မောင်အေး ငိုပါလေရော။ သောက်ထားတဲ့ အရှိန်ကလည်း ရှိတာကိုး။

" ငါ သူ့ကို အရမ်း လွမ်းတယ်ကွ ာ"တဲ့။ 

ကိုယ့်သူငယ်ချင်း ခံစားချက်အပြည့်နဲ့ ငိုနေတော့ ကျနော် ပျက်ရယ်မပြုရက်ပါဘူး။ သူတစ်ယောက်တည်း ကြိတ်မှိတ်ခံစားနေရတဲ့ ဝေဒနာကို အိတ်ဖာသွန်မှောက် အကုန် ရင်ဖွင့်ပါလေရော။ မောင်နှမချင်း ပြန်ဆုံကတည်းကကို မရိုးသားတော့တာ ၂ယောက်လုံး။ တစ်ရက် မိဘတွေမရှိတုန်း အိမ်မှာ နှုတ်ခမ်းချင်းနမ်းမိတယ်။ မယ်ထွေးကလည်း အတက်စမ်းချင်တဲ့အရွယ်ကိုး။ 

အဲ့ချိန်က စ ပြီး လူကွယ်ရာဆို သမီးရည်းစားတွေလိုပဲ နမ်းတယ်၊ နို့ကိုင်တယ်၊ လီးစုပ်ပေးတယ်၊ စောက်ပက်လျက်ပေးတယ်၊ ပြောရရင် လိုးတဲ့ကိစ္စကလွဲရင် အကုန်လုပ်ကြတယ်။ ဒါတောင် မောင်အေးက လုပ်ချင်သေးတာ။ မယ်ထွေး​က ဗိုက်ကြီးတဲ့သတင်းတွေ ဖတ်ဖူးတော့ ခါးခါးသီးသီးငြင်းလို့ မလုပ်ရတာ။ မယ်ထွေး ဗမာပြည်ပြန်လာတော့ မောင်အေး အိမ်ထောင်ကျနေပြီ။ အရမ်းချစ်ကြတဲ့ မောင်နှမတွေဆိုတော့ ခုချိန်ထိ ခိုးစားနေကြဦးမယ် ထင်တာပဲ။

~~~~~~~~~~~~

နောက်တစ်ခုက အဖေနဲ့သမီး ကိစ္စ။ ရပ်ကွက်ထဲက ရွှေရည်လို့ ခေါ်တဲ့ ၂၈ နှစ်အရွယ် အစိုးရဝန်ထမ်းမိန်းကလေးတစ်ယောက်က ငယ်ငယ်တည်းက အမေဆုံးသွားပြီး အဖေနဲ့ နှစ်ယောက်တည်း အတူနေတယ်။ သူ့အဖေက အသက် ၆၀ တော့ မပြည့်သေးဘူး။ တစ်ရက်မှာ အလိုက်ကန်းဆိုး နားမလည်တဲ့ ရွှေရည့် မိတ်ဆွေ ​မိန်းမကြီးတစ်ယောက်က အိမ်လာလည်တာ တံခါးလည်းမခေါက် အသံလည်းမပေးပဲ စွတ်ဝင်သွားတယ်။ တွေ့လိုက်ရတဲ့ မြင်ကွင်းက ဧည့်ခန်းထဲမှာပဲ ပက်လက်လန်လှဲနေတဲ့ သူ့အဖေလီးပေါ်ကို ရွှေရည် ဖင်ပြောင်ကြီးနဲ့ တက်ဆောင့်နေတာ။ 

ဖီးအပြည့်ညည်းနေတုန်း ဟိုကောင်မ မြင်တော့ နှစ်ယောက်လုံးလန့်ဖျန့် အဝတ်တွေ ကောက်ဆွဲ။ ရွှေရည်ငိုပြီး တောင်းပန်ရတာပေါ့ အစ်မရယ် ဒီအကြောင်းတွေ ဘယ်သူ့မှ မပြောပါနဲ့ တောင်းပန်ပါတယ် ..ရှက်လွန်းလို့ သေရပါလိမ့်မယ်ပေါ့။ ဟိုကောင်မကလည်း ရပါတယ် ညီမရယ် နားလည်ပါတယ် ဘယ်လိုက ဘယ်လိုတွေဖြစ်ကုန်ကြတာလဲ ဆိုပြီး စကားနှိုက်မေး။ ခုချိန်ထိ တဏှာစိတ်​တွေ ရှိနေသေးလျ​က်နဲ့ နောက် အိမ်ထောင်မပြုပဲ သမီးအပေါ် ကျွေးမွေးစောင့်ရှောက်လာတယ်။ အဖေအာသာဖြေနေတာတွေ့ရင် စိတ်မကောင်းလို့ သဒ္ဓါလွန်ပြီး တဏှာကျွံသွားရတာပါပေါ့။ ဘယ်လောက်ကြာပြီလဲဆိုတော့ လေး ငါးနှစ်ရှိပြီ တဲ့။ ဒီလော​က်အကြာကြီး ပိပိရိရိ ဗိုက်လည်းမကြီးအောင် ခိုးစားလာပြီးမှ ဟိုဟာမကြီးကြောင့် ပေါ်ကုန်ပြီ။

ရပါတယ်၊ စိတ်ချ အစ်မဘယ်သူ့မှမပြောဘူး ဆိုပြီး ပြန်သွားတယ်။ ဒါပေမဲ့ ရွှေရည်တစ်ယောက် သူ့အဖေသူ ပြန်တက်ညှောင့်နေတယ်ဆိုတဲ့ ကိစ္စကြီးက ပြောလိုက်ရရင်  စောက်ရမ်းပါးစပ်အရသာရှိမယ့် အတင်း အဖျင်းကြီးဆိုတော့ ဟို​ကောင်မကြီးက ဘယ်လိုမှ မအောင့်နိုင်ဘူး။ 

အဲ့တော့ ဘယ်သူ့မှ ပြန်မပြောနဲ့နော် ဆိုပြီး သူစိတ်ချတဲ့ တစ်ယောက်နှစ်ယောက်ကို ပြောပြပြီး ပါးစပ် အရသာခံတယ်။ အဲ့ကနေ နည်းနည်း နည်းနည်းနဲ့ သတင်းကပြန့်လာတော့ ရွှေရည်တို့ မနေရဲတော့ပဲ နယ်ပြောင်းသွားရတယ်။ ကျနော်သာဆို အဲ့ဟာမကြီး အိမ်ထဲဝင်လာကတည်းက ခုတ်သတ်ပြီး အလောင်းဖျောက်ပစ်မှာ။

ဆိုတော့ incest အပေါ် ကျနော့်သ​ဘောထား ဘယ်လိုရှိလဲဆိုရင် ကျနော်က အမေအဖွားအိုကြီးနဲ့ ရုပ်ဆိုးဆိုးအဒေါ်တွေကြား နေလာတော့ ခံစားလို့တော့ မရဘူး။ ဒါပေမဲ့ ယွန်းဝတီလွင်မိုးလို ရုပ်ကလေးနဲ့ ညီမတစ်ယောက်လော​က်ရှိနေရင် ဘယ်လိုဖြစ်လာမယ် အာမမခံနိုင်ဘူး။ ဘော်ဒါတွေ incest  စွဲလန်းနေပြီး partnerက အလိုတူနေတယ်ဆိုရင် ပြောချင်တဲ့စကားက ဗိုက်မကြီးစေနဲ့ ဘယ်သူမှ မသိစေနဲ့။


End                             


~~~~~~~~~~~~~~~

(05)  ရူးသွပ်နေသော masochist များ 

ကျနော်က ရည်းစား အရမ်းများခဲ့တယ်။ တဏှာလည်း အရမ်းကြီးတာကိုး။ COC ထဲက Archer Queen ကိုတောင် မှန်းထုတဲ့ကောင်။ ကျနော်တွဲခဲ့တဲ့ Masochistတွေအကြောင်း ပြောချင်နေတာကြာပြီ။ masochist ဆိုတာ စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာသော်လည်းကောင်း ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာသော်လည်းကောင်း နှိပ်စက်ခံရ ချိုးနှိမ်ခံရတာကို ထန်တက်တဲ့သူ​​တွေပေါ့။ 

ဒါက ယျေဘူယျသဘောပြောတာ။ အဲ့ဒီကနေ ခွဲထွက်လာတဲ့ မတူညီကြတဲ့ fetish အစုံရှိကြတာပေါ့။ယောကျာ်းလေး maso တွေတော့ တွေ့နေရတာ ဒုနဲ့ဒေးပဲ။ သူတို့ကတော့ femdom maso တွေ

" မမဖင်ကြီးနဲ့ ကျနော့်မျက်နှာပေါ် အသက်ရှူကြပ်အောင် ဖိထိုင်ပေးပါ"

" ပါးစပ်ထဲကို သေးပေါက်ချပေးပါ သခင်မ"

ဆိုတာတွေ အများကြီး။ မိန်းကလေးတွေကျတော့ ဒီလိုကြီး ပွင့်မထွက်ရဲဘူး။ မြုံနေတက်တယ်။ ကိုယ်​က ပွင့်ထွက်လာအောင် ဖော်ထုက်ပေးရတယ်။ ကျနော်ဘယ်စော်နဲ့လိုးလိုး စကားတွေအများကြီးပြောရင်းလိုးတာ ကိုယ်ကမေးလိုက် သူကပြန်ဖြေလိုက်နဲ့။ သူတို့ပြောမထွက်ရဲတဲ့ စကားတွေ မပြောပြောအောင် လိုးမေးတယ်။ နောက်ဆုံးအရှက်ကုန်တဲ့ အဆင့်ရောက်သွားကြတာချည်းပဲ။ အဲ့လိုရည်းစားအများကြီးထဲက ကြိုးနဲ့တုပ်ပြီးလိုးပေးပါ ပါးရိုက်ပေးပါ လည်ပင်းညှစ်ပေးပါဆိုတဲ့ သမာရိုးကျ maso တွေအကြောင်း မပြောတော့ဘူး။ ကျနော်လက်ဖျားခါခဲ့ရတဲ့ အကြမ်းဆုံးmaso၃ယောက်အ​ကြောင်း​ပြောပြမယ်။

ပထမစော်က ရည်မွန်။ ရည်မွန်က နည်းနည်းထူးဆန်းတယ်။ သူအရှက်ကုန်ပြီးတဲ့နောက်ပိုင်း သူ့နဲ့လိုးရင် သူ့ကို ခွေးမ လို့ ဆဲပေးပါဆိုပြီးကျနော့်ကို မှာထားတယ်။ ဒါ သူ့အာသီသပေါ့။ ဘယ်လော​က်ညစ်ပတ်နေအောင်ဆဲဆဲ အဲ့လောက် မဟုတ်ဘူး။ ခွေးမလို့ဆဲရင် တွန့်လိမ်ကောက်ကွေးနေအောင် ပြီးတဲ့စော်။ 

တစ်နေ့ သူနဲ့တည်းခိုခန်းမှာလိုးတော့ ကျနော် ခွေးလည်ပတ်ကြိုးလေး ယူသွားပြီး သူ့လည်ပင်းမှာ ပတ်ပေးပြီး အခန်းထဲမှာ ခွေးကြောင်းသလို သူ့ကို လေးဘက်ထော​က်လေး လျှောက်ပတ်ခိုင်းနေတယ်။ တည်းခိုခန်းက အကြီးကြီးမဟုတ်ပါဘူး အခန်း ၆ ခန်း ၇ ခန်းပဲရှိတဲ့ သာမန်အိမ်ကြီးကြီး တစ်လုံးလိုပဲ။ အခန်းတွေ ပူးကပ်ကပ်လေးတွေ။

"​ နင်က အဆင့်မရှိတဲ့ ခွေးမ လူလူချင်း ခွေးလို ဆက်ဆံခံရတာကို ထန်နေတဲ့ ခွေးမ သွား ရေချိုးခန်းထဲမှာ ခွေးမလို သေးပန်းပြစမ်း"

ရည်မွန် တကယ်ခွေးမလေးကို ပေါင်​ကားပြီးသေးပန်းတယ်။ သူတော်တော် ထန်နေပြီ။ ပြီးတော့ လိုးလည်းလိုးကြရော ကျနော်သူ့အကြိုက် ခွေးမဆိုတဲ့ စကားကို အထပ်ထပ်ပါအောင်ဆဲတယ်။ ပြီးခါနီးကျ

" နင်က လူလား ခွေးမလား ပြောစမ်း"

" ခွေးမပါ အဆင့်အတန်းမရှိတဲ့ ခွေးမကြီးပါ"

"​ ခွေးမဆို ခွေးလိုဟောင်စမ်း"

" ဝုတ်ဝုတ်"

" ကျယ်ကျယ်ဟောင်စမ်း စောက်ခွေးမ"

" ဝုတ်ဝုတ်ဝုတ်"

ကျနော်တို့ အခန်းအရမ်းဆူညံနေတော့ ဘေးခန်းတွေရော တည်းခိုခန်း တစ်ခုလုံးပါ တိတ်ဆိတ်သွားပြီး နားစွင့်နေကြတယ်။

" ထပ်​ကျယ်ဦး ခွေးမကြီး ​နင်ခွေးမကြီးဆိုတာ တစ်လောကလုံး ကြားအောင် ဟောင်ပြလိုက်စမ်း"

" ဝုတ်ဝုတ်ဝုတ် ဝုတ်ဝုတ်"

တကယ်ဗျာ။ ခင်ဗျားတို့ပြောရင် ယုံမှာမဟုတ်ဘူး။ ပြီးခါနီး အထန်ဆုံး ဖြစ်နေတဲ့ချိန် ရည်မွန်ဘာကိုမှ စောက်ဂရုမစိုက်ပဲ ဟောင်တာ တည်းခိုခန်းတင်မကဘူး ဘေးအိမ်တွေပါ ကြားရတယ်။ အဲ့လိိုအော်ရင်း ဟောင်ရင်းနဲ့ပဲ အားရပါးရ ပြီးသွားတယ်။ ပြီးသွားတာနဲ့ တဏှာစိတ်အရှိန်လျော့သွားပြီး ရည်မွန်အရမ်းရှက်နေပြီ။ ဒီလိုအခြေနေမှာ သူပိုရှ​က်မယ့် စကားမျိုးတွေ ပြောမနေချင်လို့

" ဘာမှမဖြစ်ဘူး အသဲ သဲဘဝမှာ ဒီတစ်ခါလိုးရတာ အကောင်းဆုံးပဲမှတ်လား စိတ်ထဲထားမနေနဲ့" 

ပြောသာပြောတာ အမှန်တော့ စိတ်ထဲမှာ ကျနော်လည်းရှက်နေတာ။ ပြန်မထွက်ရဲလို့ လူရှင်းတဲ့ချိန်စောင့် သူ့မျက်နှာ mask လေးတပ် ဦးထုပ်ငိုက်ငိုက်စောင်းပြီး ခေါ်ထုက်ရတယ်။

````````````

နောက်တစ်ယောက်က ယုယ။ ယုယက အေးဆေးသမား။ ဒါပေမဲ့ သူကလည်း ကျနော်သတိတရ အရှိဆုံး ၃ ယော​က်ထဲမှာ ပါတယ်။ ကျနော်တို့ ချိန်းလိုးပြီဆို မလိုးခင် နာရီဝက် လိုးပြီးနာရီဝက် သူ့ကို အချိန်ပေးရတယ်။ ကျနော့်ကို အေးဆေး လှဲခိုင်းထားပြီး တစ်ကိုယ်လုံးကို ယပ်တာ။ စိတ်ပါလက်ပါ အေးအေးဆေးဆေးကို ရှယ်လျက်တာနော်။ လီးတွေစုပ်တယ် ဘောကိုယပ်တယ်။ ပြီးရင်း အောက်ကို ဆင်းပြီး ပေါင်တွေ ခြေချောင်းတွေ လျက်တယ်စုပ်တယ်။ 

အ​ပေါ်တစ်ခါပြန်တက်လာပြီး ချိုင်းတွေ ယပ်တယ်။ ရမ္မက်တွေ ဆူဝေပြီး ထန်လို့အငမ်းမရ ယပ်နေတာမျိုးမဟုတ်ဘူး။ အလုပ်တစ်ခုကို အေးအေးဆေးဆေးလုပ်နေသလို​မျိုး စိတ်ရှည်လက်ရှည်ယပ်တာ။ ကျနော်ဆို တစ်ခါတစ်လေ သူယက်တာ ကြာတော့ တစ်ကိုယ်လုံး ချွတ်ပေးထားပြီး ဘီယာလေးသောက်လို​က် ဖုန်းနဲ့ ဂိမ်းလေးဆော့လိုက်နဲ့ သူယပ်ပြီးတဲ့ထိ စိတ်ရှည်လက်ရှည်စောင့်ရတယ်။ သူယပ်ပြီဆို 

" အင်းး အမ်းး ဟမ်းး ပလပ် ပလပ်"နဲ့ တော်တော်စိတ်ကြွဖို့ ကောင်းတယ်။ အဲ့လိုယပ်နေရင်းနဲ့ 

" ချီးယပ်ချင်တယ် ချီးယပ်ချင်တယ်" 

ဆိုပြီး ကျနော့်ကို အတင်းကုန်းခိုင်းပြီး ဖင်ပေါက်ကို စိမ်ပြေနပြေယပ်တက်တယ်။ သူက ဖင်ယပ်ချင်တယ်တို့ လီးစုပ်ချင်တယ်တို့ မပြောဘူး။ ချီးယပ်ချင်တယ် လချီးစားချင်တယ် တံတွေးစားချင်တယ် ဆိုတာမျိုး ညစ်ညစ်ပတ်ပတ် ပြောတက်တယ်။ ဖင်ယပ်ရင်လည်း ဖင်ကို အတင်းဖြဲပြီး လျှာကိုအဆုံးထိထိုးယပ်တာ။ သူ့ကိုပက်လက် လှဲအိပ်ခိုင်းပြီး သူ့မျက်နှာပေါ် ခြေဖဝါးနဲ့ ပွတ်ပေးရတယ်။ မျက်နှာပေါ်နဲ့ ပါးစပ်ထဲ တံတွေးထွေးထည့်တယ်။ 

ရေချိုးခန်းထဲခေါ်ပြီး သူ့မျက်နှာပေါ်သေးပန်းတာထိ လုပ်ဖူးတယ်။ သေးတွေတစ်ခါ နှစ်ခါတော့ သူသောက်လိုက်သေးတယ်။ နောက်ပိုင်းအဆင်မပြေလို့ဆိုပြီး မြိုတော့မချပဲ ပါးစပ်ထဲ အပန်းခံပြီး ပြန်ထွေးထုက်တယ်။ လိုးပြီဆိုရင်တော့ သာမန်ပါပဲ။ ဒါ ကျနော်အဆင်ပြေအောင် အလိုးခံတာ သက်သက်ပဲ။ ကျနော်ပြီးပြီဆိုမှ အဲ့ညစ်ပက်နေတဲ့ လီးကို ပြန်ယပ်တယ်၊ ဖင်တွေယပ် ခြေချောင်းတွေစုပ်ရင်း စောက်ပက်ပွတ်တယ်။ အဲ့ခါမှ သူပြီးတယ်။ သူနဲ့ချိန်းလိုးပြီး ပြန်ရင် ရေချိုးလိုက်ရသလိုပဲ တစ်ကိုယ်လုံးကို ပြောင်လက်သွားတာပဲ။

`````````

နောက်တစ်ယောက်က ပလောင်မလေး။ သူ့တိုင်းရင်းသူနာမည် ပီအောင် မခေါ်တက်လို့ သဲသဲလို့ပဲခေါ်တာ။ သူကတော့ အသားနာမှ ပြီးတဲ့ classic masochist စစ်စစ်ပေါ့။ ကျန်တဲ့ချိန် ပုံမှန်ပဲ သူအရမ်းထန်လာပြီး ပြီးခါနီးပြီဆို ရိုက်ခိုင်းပြီ။ သူနဲ့ လိုးရတာ အစပိုင်းတွေမှာ အကျေနပ်ကြီး ကျေနပ်နေမိတာပေါ့။ မျက်နှာလှလှ ချစ်စရာစော်လေးကို ရိုက်နှက်လိုးနေတာဆိုတော့ ဘဝင်တွေကို ခိုက်နေတာ။ ပါးတွေနားတွေရိုက် ဖင်ကို ခါးပတ်နဲ့ နီ​ရဲနေအောင် ရိုက်လိုး ရှယ်ပဲ။ စော်ကလည်း ကြိုက်သလားမမေးနဲ့။ အဲ့လိုလိုးလာရင်း ကြာတော့ သဲသဲက ရိုးလာပြီး သူ့​ကို ဆောင့်ကန်ခိုင်းတယ်။ ကျနော်ခြေရင်းမှာ ပြားပြားဝပ်ပေးပြီး 

" ဆောင့်ကန်ပစ် ဆောင့်ကန်ပစ် မျက်နှာတွေပါ ဖြတ်ကန်ပစ်" နဲ့။ 

မျက်လုံးတွေက ရဲရဲတောက်နေပြီး လျှာကြီးသပ်ပြီးအကန်ခံဖို့စောင့်နေတယ်။ ပါးရိုက်တာ ဖင်ရို​က်တာဆိုတာက အောကားတွေထဲမှာလည်း မြင်နေကျဆိုတော့ ရိုက်ရဲနှက်ရဲတယ်။ စောက်ခွက်ဖြတ်ကန်ဖို့ ကျနော်သိပ်မရဲဘူးဖြစ်နေတာ။ ဒါပေမဲ့ သူmode အော​က်သွားမှာစိုးလို့ ကြိုးစားပြီး အားထည့်ကန်ပေးလိုက်ပါသေးတယ်။ အဲ့ကတည်း ကျနော်ရိပ်မိတယ် ကြာရင် မလွယ်ဘူးလို့။ အဲ့လို တစ်ဆင့်ပြီးတစ်ဆင့် တက်လာလိုက်တာ စောက်ခွက်ထိုးပေး အရိုးတွေကျိုးအောင် ဆောင့်ကန်ပေး ဆိုတဲ့ အဆင့်တွေ ရောက်လာတယ်။ 

ကျနော် အဲ့လော​က်ကြီး လုပ်မပေးရဲတော့ စိတ်ကောက်ပြီး ၂ရက် ၃ရက်စကားမပြောတာမျိုးတွေဖြစ်လာတယ်။ ကျနော်စိတ်ထဲမှာ ဒီပလောင်မ ရူးနေပြီ ဒါ စိတ်မမှန်တော့တဲ့ လက္ခဏာတွေပဲဆိုပြီး စိတ်ညစ်လာတယ်။ နောက်ဆုံးလိုးတဲ့ အခေါက်မှာ သူက နံရံမှာကပ် ဖင်လေးကော့ပေးပြီး မက်တပ်ဆော်နေကြတာ။ အစကအကောင်း သူပြီးခါနီးလည်းကျရော ကျနော့်ကို ဘာပြောလည်းဆိုတော့ သူ့မျက်နှာကို အုတ်နံရံနဲ့ကိုင်ရိုက်ပေး​တဲ့။ သွေးထွက်အောင် ရိုက်တဲ့။ ကျနော် လိုးနေတုန်း ပြသနာမဖြစ်ချင်လို့ သူ့နောက်စေ့ကအုပ်ကိုင်ပြီး နံရံနဲ့ ခပ်ပြင်းပြင်းပစ်ဆောင့်ပေးလိုက်သေးတယ်။ 

ဒါပေမဲ့ သူပြီးခါနီးဆဲဆဲအခြေအနေမှာ သူကြိုက်တဲ့ limit နဲ့ အားရပါးရမပြီးရတော့ ပျော့တယ် သွေးထွက်အောင် မဆောင့်ပေးဘူးဆိုပြီး ပြဿနာတက်ကြရော။ ဒီတစ်ခါတော့ ဒါလေးတောင် မလုပ်နိုင်ဘူးလား နင်ယောကျ်ားမဟုတ်ဘူးလား ဘာညာနဲ့ အကြီးအကျယ်ပြဿနာတက်ပြီး  အပြီးပြတ်ကြပါလေရော။ 

ခုကျနော် ပြောနေတာတွေက ကြားရတဲ့လူ မယုံချင်စရာဖြစ်​ပေမဲ့ ကြုံဖူးမှသိကြမှာ။ ခုကျနော်ရေးနေတဲ့ " အတိုင်းအတာ" က နွေးနွေးတို့ မစပယ်တို့ဆိုတာ အဲ့စော်တွေကို reference ယူထားတာ။ မိတ်ဆွေတို့ ကြုံဖူးတဲ့ masochist တွေအကြောင်းလည်း ဗဟုသုတအနေနဲ့ မျှဝေပေးခဲ့ကြပါဦး။


End


~~~~~~~~~~~~~~~~~ 

(06) လွယ်မယောင်နဲ့ခက်တဲ့ cuckold ကိစ္စ 

ခုနောက်ပိုင်းမှာ cuckoldက mainstream ထဲမှာ အရမ်းနာမည်ကြီးလာပေမဲ့ လက်တွေ့ဘဝက cuckold သမားတွေကတော့ ဒစ်လည်နေဆဲပါပဲ။ cuckold ဆိုပေမဲ့လည်း မတူကြတဲ့ fetishတွေ kink တွေအပေါ်မူတည်ပြီ cuckold အမျိုးအစားအများကြီးကွဲပြားကြပါသေးတယ်။ ခုမှ နာမည်ကြီးလာလို့ cuckold ရယ်လို့ အမည်တပ်ပြောဆိုနေကြပေမဲ့ ဒီ Kink or fetishဟာ long long ago ကကတည်းက ရှိနေပြီးသားပါ။ 

ဆရာကြီးပီမိုးနင်းရဲ့ မိန်းမစိတ်ကျမ်းမှာတောင် cuckold အကြောင်း တခန်း ၂ခန်းဖော်ပြထားတာတွေ့ရတယ်။ ဒါပေမဲ့ ဖြစ်ရပ်မှန်ဆိုတဲ့ ခေါင်းစဥ်အောက်မှာ ကျနော်ကိုယ်တိုင်မြင်တွေ့ကြားသိထားရတာမျိုး တစ်ခုမှမရှိသေးပါဘူး။ ဒါဆို ဘာလို့ ဒီစာကိုရေးနေသေးလဲဆိုရင် ဘော်ဒါတွေကို သိစေချင်တာလေးရှိလို့ပါ။ နည်းနည်းလည်း အရေးကြီးမယ်ထင်လို့။

ကိုယ်တိုင်ဝင်ကြိတ်ရမှ ကျေနပ်ကြတဲ့ threesome cuckold သမားတွေမှာတော့ သိပ်ပြဿနာမရှိလှဘူး။ ကိုယ်ပိုင်တဲ့ စိတ်တူကိုယ်တူဘော်ဒါတစ်ကောင်ခေါ်ပြီး လာကွာ ချမယ် ဆိုတာမျိုး လုပ်လိုက်လို့ရတယ်။ ပိုက်ဆံယူပြီး မိန်းမကို ဖာခံခိုင်းတဲ့ sell wife cuckold တွေတော့ရှိပေမဲ့ ဖာခေါင်းနဲ့ဖာသည်မပေါင်းပြီး လင်မယားဟန်ဆောင် လုပ်စားကြတာတွေရှိတော့ သိပ်အဝယ်မလိုက်ဘူး။ 

လင်မယား၂ယောက်လုံးကို control လုပ်တာခံချင်တဲ့ submissive cuckold တွေကျ ဘယ်သူမှ အသိမခံချင်ဘူး။ ဘော်ဒါချင်းလည်း feel မလာဘူး။ အဲ့တော့ အပြင် bull ခေါ်ရပြီ။ အဲ့မှာ ဇာတ်လမ်းစတာ။ telegram gp တစ်ခုမှာ cuck တစ်ယောက် ရင်ဖွင့်ရင်း အကူအညီတောင်းနေတာ တွေ့ဖူးတယ်။ သူက အခုမှအစဆိုတော့ အရမ်းစိတ်တွေလှုပ်ရှားနေပြီး သေချာမစဥ်းစားပဲ နက်ဖန် လှည်းတန်းတစ်ဝှိက်မှာ bull လိုပါတယ်။ cb ကြွပါဆိုပြီး လုပ်ချလိုက်တယ်။

သူများမယားfreeလိုးရလည်း မနည်းဘူးဆိုပြီး တာဇံတွေ အလျိုလျိုပေါ်လာပြီး ကျနော် bullပါ ကျနော် bull ပါနဲ့ ဝိုင်းဇွတ် bull ကြတာပေါ့။ အဲ့မှာ သူက နည်းနည်းသန့်သန့်ပြန့်ပြန့်ထင်တဲ့ ဘဲကို ဟိုတယ်ကိုချိန်းလိုက်တယ်။ ရောက်လဲလာရော တာဇံက respect မရှိ၊ Privacy မသိ၊ ethic နတ္ထိ။ hotwifeက high class ပြီးတော့ first time။ 

ဒါပေမဲ့ ဒီထိရောက်လာပြီးမှ မထူးပါဘူးဆိုပြီး ကျွေးလိုက်တယ်။ တာဇံက ခုမှတွေ့တဲ့ High class စော်ကို အဆင့်တွေကျော်ပြီး စောက်ကောင်မ ဖာသည်မ နဲ့ သူဖတ်ဖူးတဲ့ အောစာအုပ်ထဲကလိုတွေ လျှောက်ပြော။ video မရိုက်ပါနဲ့ဆိုတာကို မျက်နှာမပါပါဘူးဆိုပြီး ဇွတ်တွေရိုက်။ တော်တော်အောင့်အီးသည်းခံလိုက်ကြရတယ်။ 

hotwife ကလည်း သူ့ယောက်ကျားကို စိတ်တွေဆိုးပြီး နောက် cuckold အကြောင်းတစ်သက်လုံး လာမပြောနဲ့တဲ့။ အဲ့ဒါတင်မပြီးဘူး နောက်နေ့ကျ တာဇံက ဖုန်းတွေတောက်လျှောက်ဆက်၊ message တွေပို့ သူ့လုံးဝလဲပေးမလိုးတော့ရာ သူရိုက်လာတဲ့ video ကို လိုင်းပေါ်တင်ပြီး ဘယ်လမ်း ဘယ်နေရာက ဘယ်သူလို့ခေါ်တဲ့ ဆော်ကြီး သူဖြုတ်ထားတာဘာညာ လျှောက်တင်။ ရေးနေရင်းနဲ့တောင် လက်ယားတယ် အဲ့မေလိုးကို။ 

အာ့ဆို ဘယ်လိုလုပ်မလဲဆိုရင် bull တစ်ယောက်မှာရှိသင့်တဲ့ အရည်အချင်းတွေနဲ့ ပြည့်ဝတဲ့ educated bull တွေရှိပါတယ်။ ကျနော်အရင်Twitter သုံးတုန်းကတော့ bull community တစ်ခုရှိတယ်။ သူတို့ wall မှာလည်း ဒီ bull နဲ့ date လာတာ အရမ်းအဆင်ပြေတယ်။ မိန်းမကလည်း အရမ်းကြိုက်နေပြီး နောက်လည်း ပေးလိုးဖို့ပူစာနေတယ်ဆိုတဲ့ Feedback ကောင်းလေးတွေ ၂၀ကျော်လောက် တွေ့ရတယ်။ 

သူတို့က educated bull တွေဆိုတော့ ခင်ဗျားတို့ခွင့်ပြုချက်မရပဲ ခင်ဗျားမိန်းမရဲ့ အသားကိုတောင် ထိမှာ မဟုတ်ပါဘူး။ အေး ကျနော့်မိန်းမကို ဖာသည်မလို အရှက်ကုန်အောင် လိုးပေးပါဆိုလည်း သူ့ limit နဲ့သူ အပိုအလိုမရှိအောင် လုပ်ပြတက်တယ်။ ဒါမဲ့ သတိဆိုတာပိုတယ်မရှိရအောင် bullက privacy ပေါက်ကြားမှာကို cruck လင်မယားထက် ပိုကြောက်ရတဲ့ ပညာတက် ဂုဏ်သရေရှိ အသိုင်းအဝိုင်းက ဖြစ်နေရင် ပိုအဆင်ပြေတာပေါ့။ မလောပါနဲ့။ တွေ့လာမှာပါ။ bul lကိုဆေးစစ်ဖို့လည်း မမေ့ပါနဲ့။ တာဇံတွေကို သတိထားပါ။ 

ကျနော်ကတော့ မိန်းမကို စည်းရုံးလို့ကို မရသေးတာဆိုရင်တော့ မိန်းမဘက်က လိုက်လျောဖို့ဆိုတာ အပြန်အလှန် လေးစားချစ်ခင်ယုံကြည်ကြဖို့ လိုပါတယ်။ ခင်ဗျားမိန်းမက ခင်ဗျားအခုထန်နေတုန်း ပေးလိုးတယ် ၊ နောက် လင်မယားစကားများရင် ဒါတွေ ပြန်အစဖော်ပြီး သူ့ကို ထောင်းလိမ့်မယ်ဆိုတဲ့ သံသယစိတ်မျိုးရှိမနေဖို့လိုပါတယ်။ 

အဲ့လိုပေးလိုးလို့ နောက်ဆက်တွဲ ပြဿနာ တစုံတရာရှိလာရင်လည်း ခင်ဗျား ဖြေရှင်းပေးနိုင်တယ်ဆိုတဲ့ ယုံကြည်စိတ်ရှိဖို့လဲလိုတယ်။ သူကမှ ခင်ဗျားကို ယုံကြည်တယ်ဆိုရင် စည်းရုံးရမခက်ပါဘူး။ ဘာလို့ဆို loyalty နဲ့မဆိုင်ပဲ ဘယ်မိန်းမ မဆို တခြားသူတက်လိုးတာကို စိတ်ကူးယဥ်ဖူးတဲ့သူချည်းပဲ။

စိတ်ပညာမှာ အဲ့လို အတိအလင်း ဖော်ပြထားပါလျှက်နဲ့ ငါကတော့ ငါ့ယောကျာ်းကလွဲ ဘယ်သူ့မှ စိတ်ကူးမယဥ်ဖူးဘူးလို့ ​ဗြောင်ငြင်းလာရင်တော့ စိတ်ကျန်းမာရေးဆေးခန်းပါပို့လိုက်ပါ။ အဲ့ဒါကြောင့် စည်းရုံးရခက်နေတယ်ဆိုရင် လင်မယား၂ယောက်ကြားက ယုံကြည်မှုကို အရင်တည်ဆောက်ကြစေချင်ပါတယ်။ အဆင်ပြေကြပါစေ။


                                      

The End 



ဆြာ ကာဠီဒါသ Blog ကနေ မ လာတာပါ။


https://karleedartha.blogspot.com/



ပြီးပါပြီ။

............................................⭐⭐⭐⭐⭐..........................................




Friday, November 7, 2025

ပြီးတော့လဲ ပြီးတာပါဘဲ အပိုင်း ( ၇ )

ပြီးတော့လဲ ပြီးတာပါဘဲ အပိုင်း ( ၇ )

{ဇာတ်သိမ်းပိုင်း}

ရေးသားသူ - dobinpokhin

လူ့ဘဝ ကံကြမ္မာဆိုတာမျိုးက ကြိုတင်မြင်နိုင်ကြတာ မဟုတ်ဘူးလေ၊ မောင်မောင် အရင်က စာတွေ ဖတ်တယ်ဆိုတာကလဲ လောကီနဲ့ဆိုင်တဲ့ စာတွေလောက်သာ ဖတ်တာပါ၊ လူကငယ်သေးတော့ ဘာကိုမှလဲအလေးအနက်မထား၊ ဘာသာရေး ကိုးကွယ်ဆည်းကပ်မှု နားလဲမလယ်၊ အစစအရာရာ ကိုယ်ဖြစ်စေချင်တဲ့ အတိုင်း ဖြစ်လာမှဘဲလို့  တွက်ထားတာပါ၊ သူနဲ့မာလာလဲ ရှေ့ဝါမဝင်ခင်လက်ထပ်၊ စီမံချက်အတိုင်း သူက ကားလုပ်ငန်းတွေ ဆက်လုပ်၊မာလာက ဈေးဆိုင်ဆက်ဖွင့်၊ ဒါပေမဲ့..

" မောင်မောင်၊ အိမ်ကိုအမြန်ပြန်လာ၊ အရေးကြိီလို့" 

အိမ်မှာ အတူနေတဲ့ မရီးရဲ့ဒေါ်လေးက ဖုန်းဆက်ပြောတာ၊

" ဘာဖြစ်လို့လဲ ဒေါ်လေး၊ မရီးဘာဖြစ်လဲ၊ တူမကြီးရော ရှိလား"

ခါတိုင်းအိမ်က ဖုန်းဆက်ဖူးတာ မဟုတ်တဲ့ပြင် မရီး၊ ဒါမှမဟုတ် တူမအကြီးမ ဆက်တာမဟုတ်ဘဲ ဒေါ်လေးကဆက်တာမို့ နဲနဲတော့ စိတ်ထဲ ထင့်သွားမိတာ ၊

" မောင်ကိုကြီး ကားချင်းတိုက်မိလို့တဲ့၊ အဲဒါ လိုက်ကြရမှာ၊ မောင်မောင် ချက်ချင်းပြန်ခဲ့၊ မကော့ပြောခိုင်းတာ"

မောင်ကိုကြီးဆိုတာ အကိုကြီး၊ အကိုကြိီကားချင်းတိုက်လို့၊ ဘယ်မှာလဲ၊ ဘယ်တုန်းက ဖြစ်တာလဲ၊ အကိုကြီးအခြေအနေက ဘယ်လိုလဲ၊ စသဖြင့်မောင်မောင် ဗျာများသွားတယ်၊ ဒေါ်လေးကတော့ အသေးစိတ် ဘာသိမှာလဲ၊ မရီးခိုင်းလို့သာ ဖုန်းဆက်ရတာ၊ မရီးကိုယ်တိုင် မဆက်တာကိုတော့ အပြစ်မတင်ချင်တော့ပါ၊ ဒီအချိန် မရီး ဘာလုပ်လို့ လုပ်ရကောင်းမှန်း သိမထင်ပါ၊

မောင်မောင် စက်ပြင်ဆရာကို အကျိုးအကြောင်းပြောပြပြီး ဆိုင်ကယ်နဲ့ မြစ်ကြီးနားကို အားချင်းဆင်းလာခဲ့တယ်၊ စိတ်က ဆောင်နေလို့ မိုင်(၁၀၀)ခရီးကို ခါတိုင်း(၄)နာရီလောက်ကြာတာကို (၃)နာရီလောက်ဘဲ ကြာတယ်၊ အိမ်ရောက် ရောက်ချင်း တွေ့လိုက်ရတာ မရီးနဲ့တူ/တူမလေးတွေအားလုံး ငိုကြွေးနေကြတာ။

" ဘယ်လို ဖြစ်တာတဲ့လဲ အမ" 

မောင်မောင့် အမေးကို မရီး ငိုနေရာက

" ရွှေဘိုဆေးရုံမှာလို့ ပြောတာဘဲကွယ်၊ သတိမရသေးဘူးဆိုဘဲ၊ ဒဏ်ရာပြင်းတယ်တဲ့"

" ဒါဆို ကျွန်တော်တို့ လိုက်ကြမယ်လေ၊ အမ ဘယ်လို စီစဉ်ထားလဲ"

" ငါတော့ ဘာမှ မစီစဉ်ရသေးဘူး၊ မင်းဟာမင်းသာ ကြည့်လုပ်တော့"

မောင်မောင် သူ့သူငယ်ချင်းကို ပြောပြီး လူစီးကားတစ်စီး စီစဉ်ပါတယ်။ သူငယ်ချင်းကလဲ မောင်မောင်တစ်ယောက်ထဲ ကားမောင်းရမှာ ပင်ပန်းမယ်ဆိုပြီး သူပါလိုက်မယ် ပြောပါတယ်၊ ဒါနဲ့ ဒေါ်လေးအိမ်စောင့်နေခဲ့ပြီး မရီး၊တူ/တူမတွေနဲ့အတူ ရွှေဘိုကို မနားတမ်း မောင်းလာကြပါတယ်၊ မြစ်ကြီးနား-ရွှေဘို (၂၈၉)မိုင်ခရီးကို မောင်မောင်နဲ့ သူငယ်ချင်းတယောက်တလဲ မောင်းကြတာ၊ ရွှေဘိုကို မနက်(၉)နာရီလောက် ရောက်ပါတယ်။

" ဆေးရုံရောက်ကတဲက လူနာက သတိ ပြန်မလည်တော့ပါဘူး၊ ဒဏ်ရာကအတော်ပြင်းပါတယ်၊ နံရိုးသုံးချောင်းကျိုးပြီး တချောင်းက အသဲကို စိုက်ဝင်သွားတာပါ၊ အဲဒီဒဏ်ရာနဲ့ဆုံးရတာပါ"

အကိုကြီး ကွယ်လွန်သွားပါပြီ၊ မောင်မောင်တို့ အသက် မမီလိုက်ပါ၊ အမှန်ကတော့ ဆေးရုံရောက်ပြီးပြီးချင်းဆုံးတာပါ၊ ယာဉ်မောင်းက ဒဏ်ရာဘဲရတာ၊ ဖုန်းနံပတ်ကို ယာဉ်မောင်းဆီကရလို့ ရဲက ဆက်တာပါ၊ သေတယ် မပြောဘဲ ဆေးရုံမှာလို့ပြောတာပါ။

ဖြစ်ပုံက ရွှေဘိုအထွက် လှတောရွာနားမှာ တဘက်ကလာတဲ့ (၂၂)ဘီးတွဲကားကြီးနဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင်တိုက်မိတာပါ၊ တဘက်ယာဉ်မောင်းက မူးနေတယ်ဆိုဘဲ၊ အကိုကြီးတို့(၁၂)ဘီးကားက ယာဉ်မောင်းက ညာဘက်၊ အကိုကြီးက ဘယ်ဘက်က ထိုင်တာမို့၊ တိုက်မိတဲ့အခါ အကိုကြီးအကြီးအကျယ်ခိုက်မိတာပါ၊ ငိုနေကြတဲ့မရီးနဲ့ တူ/တူမလေးတွေကို ကြည့်ရင်း မောင်မောင်မျက်ရည်ကျချင်ပေမဲ့ သူဘဲအစစအရာရာ ဦးဆောင်လုပ်ရဦးမှာမို့စိတ်ကို တင်းထားရတာ။

    ဣဓ  မောဒတိ  ပေစ္စ  မေဒတိ၊

    ကတပုညော  ဥဘယတ္ထ  မောဒတိ။

    သော  မောဒတိ  သော  ပမောဒတိ၊

    ဒိသွာ ကမ္မဝိသုဒ္ဓိ မတ္တနော။

ကောင်းမှုပြု သူသည် ဤဘဝ၌လည်း ဝမ်းမြောက်ရ၏။ တမလွန်ဘဝ၌လည်း ဝမ်းမြောက်ရ၏၊ ယခုဘ၀ နောင်ဘ၀ နှစ်တန်ဘဝတို့၌လည်း ဝမ်းမြောက်ရ၏။ ထိုသူသည် မိမိ၏ စင်ကြယ်သော ကောင်းမှုကံကို သိမြင်ရ၍ ဝမ်းမြောက်ရ၏။(ယမကဝဂ္ဂ ဓမ္မပဒ)

အကိုကြီးရဲ့ ရုပ်ကြွင်းကို ရွှေဘိုမှာဘဲ မီးသင်္ဂြိုဟ်ပါတယ်၊

သူတော်ကောင်းတရားကို ကောင်းစွာကျင့်ရာ၏။

မကောင်းသဖြင့် မကျင့်ရာ၊

သူတော်ကောင်းတရားကို ကျင့်သောသူသည်

ဤဘဝ၌လည်းကောင်း တမလွန်ဘဝ၌လည်းကောင်း ချမ်းသာစွာနေရ၏။

ဘုန်းကြီးတရား ဟောနေတဲ့ အသံကြားနေရပေမဲ့ ဘာတွေမှန်း မောင်မောင် မခံစားနိုင်ပါ။ သောက ပရိဒေဝနဲ့ အတူ ရင်ထဲမှာ လှိုက်မောနေတာပါ၊ ရုတ်တရက်ကြိီး ခွဲခွါသွားတဲ့ အကိုကြိီးအတွက် မောင်မောင် တရားနာရင်း မျက်ရေတောက်တောက်ကျလာတာပါ၊

အကိုကြိီးအတွက် ရေစက်ချ အမျှဝေတဲ့အခါ မရီး မေ့မလို ဖြစ်သွားလို့ ဘေးကလူတွေ နှိပ်နယ်ပေးနေရတာ၊မောင်မောင် ရေစက်ခွက်ကို ကိုင်ရင်း

" အကိုကြီးရေ--အမျှ--အမျှ--အမျှ--ယူတော်မူပါ၊ ရောက်လေရာဘဝက သာဓုခေါ်ပါ၊ အကိုကြီး သားမယားတွေအတွက် နောက်ဆံမငင်ပါနဲ့၊ ကျွန်တော့်တာဝန်ထားပါ၊"

ရေစက်ချပြီးတာနဲ့ မောင်မောင် ခွက်ကိုပစ်ချပြီး ထလိုက်တယ်၊

" ဦးလေး၊ ဖေဖေ မရှိတော့ဘူး၊ သေပြီ၊ဦးလေး၊ ဖေဖေ သေပြီ" 

ငိုကြွေးနေကြတဲ့ တူ/တူမတွေကိုကြည့်ပြီး တူလေးကို ကောက်ချီလိုက်ကာ

" မငိုကြပါနဲ့ တူမတို့ရယ်၊ သမီးတို့ဖေဖေ မရှိပေမဲ့ ဦးလေးရှိပါသေးတယ်၊ ဘာမှ အားမငယ်ကြနဲ့"

မြစ်ကြီးနားပြန်ရောက်၊ (၇)ရက်ပြေ့တဲ့ နေ့ရက်လည်ဆွမ်းသွတ်ကို အမကြီးတို့လင်မယားက ဦးဆောင် လုပ်ပေးပါတယ်၊ မရီးက ခရစ်ယန်ဘာသာဝင်မို့ ဘုန်းကြီးကိစ္စတွေနဲ့ မယဉ်ပါးတဲ့ အတွက်ပါ၊ ဇာတိမြို့လေးမှာနေတဲ့ အမလေးတို့ လင်မယား၊ ဗန်းမော်မြို့က မရီးရဲ့အကိုတွေနဲ့ညီမပါ ရောက်လာတာပါ၊ မရီးမှာ အကို (၃)ယောက်၊ ညီမ(၁)ယောက်ရှိတာ အားလုံးဗန်းမော်မြို့ပေါ်နဲ့ အနီးအနားကျေးရွာတွေမှာနေကြတာ၊

ဧည့်တွေများနေတဲ့ အတွက် ညီမလုပ်သူဘဲ အိမ်မှာလာတည်းပြီး၊ အကိုတွေက စီတာပူရပ်က အမျိုးတွေဆီမှာ တည်းကြတာ၊ ရက်လည်ဆွမ်းကျွေးကို ဒေါ်မီးကွေ၊ မာလာနဲ့ သူ့သူငယ်ချင်း၊ ရီရီ နီနီတို့ ညီအမလာကြပါတယ်၊ မာလာလေးကတော့ မျက်နှာမကောင်းလှပါ၊ အခုလို နာရေးကိစ္စဖြစ်သွားတာ ဝါမဝင်ခင် မင်္ဂလာဆောင်ဖြစ်ဖို့ မလွယ်လောက်ဘူးဆိုတာ တွေးမိလို့ နေမှာပါ၊ ရီရီတို့ ညီအမကလဲ နာရေးမို့ မကောင်းတတ်လို့ လာရတဲ့ပုံ။

ဒါပေမဲ့ ဒါတွေကို မောင်မောင် တွေးမနေအားပါ၊ မရီးက စိတ်ဓါတ်မာတဲ့ မိန်းမပေမဲ့ လူရှေ့သူရှေ့မှာသာ မငိုတာ၊ ကွယ်ရာမှာ ကြိတ်မျက်ရည်က ျနေတာပါ၊ တူမလေးတွေလဲ မျက်ရည်မစဲသေးပါ၊ တူမောင်အငယ်လေးသာ ကလေးမို့ ဘာမှမသိတတ်သေးလို့ ဦးလေးသွားလေရာ လိုက်နေတာ။

" ကိုကို၊ မပြန်သေးခင် လာခဲ့ဦးနော်၊ ပြောစရာလေးတွေရှိတယ်" ပြန်ကာနီးမှာ မာလာ သူ့အနား တိုးတိုးပြောသွားတာ။

" အင်း၊ တော်တော်နဲ့ ပြန်ဖြစ်မယ် မထင်သေးပါဘူး ညီမရယ်၊ဒီမှာ အထိုင်ကျအောင် လုပ်ပေးရဦးမှာ"

မာလာနဲ့မောင်မောင် စကားပြောနေတာကို ရီရီတို့ညီအမကြည့်ပြီး အချင်းချင်း လက်ကုတ်ကြတယ်၊ ပြောမဲ့သာ ပြောတာ၊ မာလာက သူတို့ညီမ ဖီဖီထက် အများကြီးသာတယ်၊ ရုပ်ရည်ကော၊ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ကော၊ အသားဖြူ တာကအစ၊ မာလာက တရုတ်သွေးအများကြီးပါတာမို့ ဖြူဖွေးနေတာ၊

ကိစ္စဝစ္စတွေ အားလုံးပြီးသွားတဲ့ အခါလဲ မောင်မောင် တနိုင်းကို မပြန်ဖြစ်တော့ပါ၊ ကားလုပ်ငန်းကို စက်ပြင်ဆရာနဲ့ဘဲ လုပ်ငန်းပြီးစီးတဲ့အထိ ဆောင်ရွက်ခိုင်းလိုက်ပြီး၊ သူကတော့ အကိုကြီးရဲ့ကားတိုက်မှုကိစ္စအတွက်၊ ထိခိုက်မှု အာမခံကြေးရဖို့တို့၊ တဘက်ကားအုံနာဆီက နစ်နာကြေးရဖို့တို့ကို ဆောင်ရွက်ရပါတယ်၊မောင်မောင်က လူငယ်သာဖြစ်တာ၊ လူက သွက်သွက်လက်လက် ချက်ချက်ချာချာ အပေါင်းအသင်းဆန့်တဲ လူမို့ကူညီမဲ့ မိတ်ဆွေတွေပေါတယ်။

ပြီးတော့ မရီးရဲ့ ဆွေမျိုးအသိုင်းအဝန်းက ကချင်လက်နက်ကိုင် တောတွင်းအဖွဲ့နဲ့ ဆက်နွယ်နေတာမို့တဘက် အုံနာက (သူ့ယာဉ်မောင်း မူးပြီး ယာဉ်ကြောပြောင်းပြန်မောင်းလို့ တိုက်မိတာမို့) လျော်ကြေးပေးတဲ့အနေနဲ့ ကားသစ်တစ်စင်း ဝယ်ပေးတဲ့အပြင် နစ်နာကြေး သီးခြားပေးပါသေးတယ်၊ မရီးက အမှုကို မကျေအေးချင်ပေမဲ့ သူ့အကိုကြီးက (သေတဲ့လူကလဲ သေသွားပြီ၊ ဟိုဘက်က လူထောင်ကျလို့လဲ ကိုယ့်လူက ပြန်ရှင်လာမှာမဟုတ်၊ ကျန်ရစ်တဲ့မိသားစုတွေရဲ့ ရှေ့ရေးက အရေးကြိီတယ်၊ ဒါကြောင့် ထိုက်သင့်တဲ့လျော်ကြေးငွေရရင် ကြေအေးပေးလိုက်) လို့ပြောလို့ပါ။

" မင်းမရီးနဲ့ တူ/တူမတွေကို မင်းဘဲ စောင့်ရှောက်ရမှာဘဲကွာ၊ ငါတို့ကလဲ ဒီမှာ အကြာကြီး မနေနိုင်ဘူး၊ အိမ်မှာ စီးပွါးရေးအလုပ်တွေရှိနေတာ"

မရီးရဲ့အကိုကြိီးက မောင်မောင့်ကို ပြောတာပါ၊ ရက်လည်ပြီးနှစ်ရက်သုံးရက်အတွင်း သူတို့ ပြန်သွားကြတာ၊ မပြန်ခင်မှာ ပြောသွားတာ

" ဟိုမှာ အလုပ်လေးတွေ တန်းလန်းမို့ပြန်တာပါ၊ ၃/၄ လလောက်နေရင် ပြန်လာပြီး ရှေ့ဘာလုပ်ကြမလဲ ထပ်တိုင်ပင်ကြတာပေါ့"

သူ့အမလေးကလဲ မပြန်ခင်မှာ သူ့မောင်ကို နှစ်ယောက်ချင်းတွေ့ပြီး တိုးတိုးတိတ်တိတ် မှာခဲ့တာပါ၊

" ငါ့မောင် မိန်းမယူဖို့ကိစ္စ ခဏဆိုင်းထားပါဦးကွယ်၊ အခုဟာက အကိုကြီးမရှိတော့တဲ့ အခါ ယောင်းမတစ်ယောက်ထဲ ကလေး(၄)ယောက်နဲ့ ဘယ်လိုမှ ဖြစ်မှာမဟုတ်ဘူး၊ ယောင်းမက အရင်ကတဲက ဘာအလုပ်မှ လုပ်ခဲ့ဖူးတာမဟုတ်ဘူး၊ မလုပ်တတ် မကိုင်တတ်ဖြစ်မယ်၊ သမီးလေးတွေကလဲ အပျိုပေါက်လေးတွေဖြစ်နေကြပြီ၊ တို့မောင်နှမတွေ အပေါ်မှာ အကိုကြီးကျေးဇူးတွေ အများကြီးလေ၊ အခု တို့ကပြန်ဆပ်ပေးရတော့မဲ့အချိန်ရောက်နေပြီ"

အမလေးပြောစကားကို အမကြီးကလဲ ထောက်ခံတယ်၊ မောင်မောင်ကလဲ သိပါတယ်၊ အကိုကြီး မရှိတော့တဲ့အခါမှာ မရီးနဲ့ တူ/တူမတွေရဲ့တာဝန် သူ့ခေါင်းပေါ်ကျလာပြီဆိုတာ၊ ဒါကြောင့်

" အမလေး၊ စိတ်ချလက်ချသာ ပြန်ပါ၊ ကျွန်တော် နားလယ်ပါတယ်၊ ကျွန်တော်ဘာဘဲ လုပ်လုပ် မရီးနဲ့ တူ/တူမတွေအတွက် အရင်စဉ်းစားမှာပါ"

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

တနိုင်းက ဒမ်ပါးကားတွေ မိုးမကျမီပြန်လာလို့ မြို့ပေါ်နဲ့ ဆင်ခြေဖုံး ပတ်ဝန်းကျင် လုပ်ငန်းလေးတွေ လုပ်ရင်း၊ ကုန်တင်ထရပ်ကား လုပ်ငန်းကိုပါ မောင်မောင် စီစဉ် ဆောင်ရွက်ပေးရပါတယ်၊ လူငယ်ပညာတတ်ဖြစ်တဲ့အပြင် ကားလုပ်ငန်းမှာ အောက်သက်ကြေခဲ့လို့ တော်ရုံကားသမား သူ့ကို ညာလို့မရပါ၊ ရက်လယ်ဆွမ်းသွတ်၊ ဧည့်သယ်ဆွေမျိုးတွေ ပြန်သွားတဲ့ နေ့ကစပြီး စီမံဆောင်ရွက်စရာရှိတာတွေ မနားတမ်းဇယ်ခတ်သလို လုပ်နေရတဲ့ အတွက် မောင်မောင် မာလာနဲ့တောင် အေးအေးဆေးဆေး မတွေ့ဖြစ်ပါ၊ ဒါပေမဲ့ အမကြီးကတဆင့် ဒေါ်မီးကွေကို ပြောထားရတာ၊ မင်္ဂလာဆောင်ကိစ္စ တစ်နှစ်လောက် နောက်ဆုတ်ပေးဖို့၊ နှစ်လလောက်ရှိမှ မောင်မောင် မာလာနဲ့တွေ့ဖြစ်ပါတယ်၊

" ကိုကို အလုပ်တွေ တအား ရှုတ်နေတာ သိတယ်၊ ဒါကြောင့် မာလာ သိပ်တောင် မမျှော်ပါဘူး" 

မျက်နှာမကောင်းပေမဲ့ မာလာ အပြုံးနဲ့ ပြောတာ၊

" ညီမကို ကိုကို အားလဲနာပါတယ်ကွာ၊ ပြီးတော့ ကိုကို့ကို အပြစ်မမြင်တဲ့ အတွက်လဲ ကျေးဇူးတင်ပါတယ်၊"

" ဘာကို အပြစ်မြင်ရမှာလဲ ကိုကိုရယ်၊ ကိုကို့ရဲ့ အနေအထားကို မာလာသိနေတာဘဲ၊ မာလာ ကိုကို့ကို မေတ္တာစစ်နဲ့ ချစ်ခဲ့တာပါ၊ အခွင့်အရေးလဲ မယူပါဘူး၊ ကိုကို အမကြီးက မေမေ့ကို ပြောတယ် တဲ့၊ မင်္ဂလာကိစ္စ နောက်တစ်နှစ်လောက် ဆုတ်ပေးပါလို့၊ ပြောနေစရာ လိုသေးလို့လား ကိုကို၊ ကိုကိုကြားဖူးမှာပါ၊ ဟေမာနေဝင်းသီချင်း၊ (သိပ်ချစ်ရတဲ့ကိုကိုမို့လေ၊ဟေမာ ဆိုးမိတာပါ) တဲ့၊ မာလာက မဆိုးပါဘူး၊ (သိပ်ချစ်ရတဲ့ ကိုကိုမို့လေ၊ မာလာ ခွင့်လွတ်မှာပါ)၊နော် ကိုကို"

မချိတဲ့ နှလုံးသားကို အပြုံးဆင်ပြောနေတဲ့ ချစ်သူကို မောင်မောင် စိတ်မကောင်းစွာ ကြည့်နေမိတယ်၊သူငယ်ချင်းမကတော့ ထုံးစံအတိုင်း မောင်မောင် လာတာနဲ့ အပြင်ထွက် ရှောင်ပေးပြီ၊ သူတို့နှစ်ယောက်ထဲ၊

" ကဲပါကိုကိုရာ၊ စိတ်မကောင်းစရာတွေ တွေးနေလို့လဲ ဘာမှဖြစ်လာမှာ မဟုတ်တာ..တွေ့တုန်း အားပါးတရ ချစ်မယ်ကွာ"

" ကိုကို မာလာအပေါ် အခွင့်အရေး ယူတာတွေ များနေပြီ ထင်တယ်" 

မောင်မောင် တွေဝေနေတာကို မာလာ သိတယ်၊ ဒါကြောင့်

" ကိုကို အခွင့်အရေး မယူတတ်ဘူးဆိုတာ မာလာသိပြီးသား၊ အခုဟာက မာလာကိုက တောင့်တနေလို့ပါ ကိုကိုရယ်၊ နော်-ကိုကိုနော်"

ကာမဘုံသား ဆုံလယ်နွားတွေဘဲလေ၊ ဆားငန်ရေဆိုတာ သောက်ပြီးရင်းသောက်ချင် ဆိုတာကိုး၊ မာလာကိုယ်တိုင်က တောင့်တနေမှတော့ မောင်မောင် မထိန်းတော့ပါဘူး၊ အတူ အိပ်ဖြစ်လိုက်ကြတယ်၊

" ကိုကို့ကို ပြောမလို့၊ မာလာ မန္တလေး သွားနေလိုက်ဦးမယ်" 

မောင်မောင် ပြန်ကာနီးမျ မာလာက ပြောတာ

" ဘာသွားလုပ်မျာလဲ ညီမရယ်"

" မာလာတို့ ဒေါ်ဒေါ်ငယ်လေး မန္တလေးမှာ စတိုးဆိုင်ကြီးတွေရှိတယ်၊ စိတ်ချရတဲ့ လူရင်းထဲက မရှိလို့ခေါ်တာ၊ မန်နေဂျာ ရာထူးနဲ့"

" ဒေါ်ဒေါ်ငယ်လေးဆိုတော့ အမျိုး တော်တော်ရင်းလား ၊ စိတ်မချလို့ပါ"

" အဒေါ်အရင်းပါ ကိုကိုရယ်၊ အပါး(ဖခင်)ရဲ့ ညီမအရင်းပါ၊ စိတ်ချစမ်းပါ ကိုကိုရာ၊ မာလာက ကိုကို့မယားဖြစ်ပြီးသားပါ၊ ကိုကို လက်ထပ်ယူမဲ့ အချိန်ကို စောင့်နေမှာပါ၊ ဒီမှာမနေချင်ဘူးဆိုတာ ကိုကိုနဲ့မာလာ ဝါမဝင်ခင် မင်္ဂလာဆောင်ကြမယ်လို့ မိတ်ဆွေအပေါင်းအသင်း အတော်များများ သိထားကြတာမို့၊ မာလာ ရှက်လို့ပါ ကိုကိုရာ၊ နော်ကိုကို၊ နော်"

" ဒီလိုဆိုလဲ သွားပေါ့ ညီမရယ်" 

အခြေအနေအရ မောင်မောင် ခွင့်ပြု လိုက်ရတာပါ။

မြစ်ကြီးနားမှာ မာလာမရှိတဲ့နောက် မောင်မောင် တခြားဘာတွေမှ ခေါင်းထဲ မထားတော့၊ လုပ်ငန်းအောင်မြင်ရေးနဲ့ စီးပွါးရေးကိုသာ ဇောက်ချလုပ်တော့တာပါ၊ အကိုကြီးဆုံးတာ (၆)လကျော်ကျော်၊အောက်တိုဘာ သီတင်းကျွတ်လထဲမှာ မရီးရဲ့အကိုကြီး မြစ်ကြီးနား ပြန်ရောက်လာပြီး ဘယ်သူမျ မျှော်လင့်မထားကြတဲ့ စကားတွေ ပြောလာပါတော့တယ်၊

" မောင်မောင်၊ မင်းနဲ့မကော့ လင်မယားအဖြစ် ယူလိုက်ကြတော့ကွာ"

ဒီ စကားကို ကြားလိုက်ရချိန် မောင်မောင်တင်မက မကော့ပါ မျက်လုံး ပြူးသွားပါတယ်၊ လုံးဝ ထင်မှတ်မထားတဲ့ စကားကိုး၊

" ခင်ဗျာ၊ အကိုကြီး၊ ကျွန်တော် အမကို ယူရမယ်၊ ဟုတ်လား၊ မဖြစ်နိုင်တာ" 

မောင်မောင် အံ့အားသင့်သွားတာပါ။

" ဟုတ်တယ် ညီလေး၊ အကိုကြီးတို့ ဂျိန်းဖောရိုးရာမှာ အကို/ညီ သေရင် ကျန်ရစ်တဲ့ မုဆိုးမကို သေသူရဲ့ ညီ/အကိုက လက်ထပ်ယူရတယ်၊ ရှေးတုန်းကတော့ ဒါက လိုက်နာရမဲ့ ဓလေ့ထုံးတမ်းစဉ်လာဘဲ၊ အခုခေတ်မှာတော့ မယူမနေရရယ်လို့ အတင်း သတ်မှတ်ထားတာမျိုးတော့ မရှိဘူးပေါ့လေ၊ မယူချင်လဲ နေလို့ရပါတယ်၊အခု ညီလေးကို အကိုကြီး ပြောနေတာကလဲ ဇွတ် တိုက်တွန်းတာတော့ မဟုတ်ပါဘူး"

မရီးရဲ့ အကိုကြီးက စကားပြောရင် အေးဆေးသက်သာ စီကာပတ်ကုံး ပြောတတ်တာ၊ အခုလဲ မောင်မောင့်ကို နားဝင်အောင် ပြောနေတာ၊

" ဒါပေမဲ့ ညီလေးစဉ်းစားနော်၊ ညီလေးရဲ့ အကိုကြီး မရှိတော့တဲ့နောက် ကျန်ရစ်ခဲ့တဲ့ ညီလေးအကိုကြီးရဲ့ မျိုးဆက်လေးတွေ၊ တူ/တူမလေးတွေ အတွက် စဉ်းစားပါ"

" အခုလဲ မရီးနဲ့တူ/တူမလေးတွေအတွက် ကျွန်တော် ရှာဖွေကျွေးမွေးနေတာဘဲ အကိုကြီးရာ၊ မရီးနဲ့ မယူဘဲနဲ့ အခုလိုနေလဲ ရတာဘဲ"

" ဒီလိုလဲ မဟုတ်သေးဘူးလေကွာ"

" မကော့၊ ညီးက ဘယ်သွားမလို့လဲ၊ ထိုင်နေ၊ ငါပြောနေတာ နှစ်ယောက်လုံးအတွက်" 

မျက်နှာပူလို့လား၊ ဒါမှမဟုတ် ရှက်လို့လား၊ မရီးဖြစ်သူထိုင်နေရာက အပြင်ထွက်မယ်အလုပ် သူ့အကိုကြီးက ပြန်ထိုင်ခိုင်းတာပါ၊ မကော့အနေနဲ့ မောင်နှမလိုနေလာခဲ့တဲ့ မတ်ကို ပြန်ယူရမယ်လို့ အကိုဖြစ်သူက ပေါ်တင်ကြီးပြောနေတာကို နားမရဲတာ အမှန်ပါ၊

" ညီလေး၊ မင်းပြောတာလဲ ဟုတ်ပါတယ်၊ ဒါပေမဲ့ ရေရှည်မှာ မလွယ်လှဘူးကွာ၊ ငါ့ညီမ၊ မင်းမရီးက အခုမှ(၃၃)နှစ်ရှိသေးတာ၊ အသက်က ငယ်သေးတယ်၊ ဒီတိုင်းနေမှာလဲ မဟုတ်ဖူး၊ နောက်ယောင်္ကျား ယူဦးမှာဘဲ"

" ကလေးတွေနဲ့ ယောင်္ကျားတော့ မယူတော့ပါဘူး အကိုရယ်" 

မကော့ မျက်နှာ ရဲတက်ပြီး သူ့အကို ကိုပြောလိုက်တာ၊

" ငါ့ညီမ ဒီလိုကြီး အပြတ်မပြောနဲ့လေ၊ ညီးအသက်အရွယ်နဲ့က နောက်ယောင်္ကျား ယူမှကို ဖြစ်မယ်၊ မယူရင် ရေရှည်မှာ ညီးကို ဘယ်သူစောင့်ရှောက်မှာလဲ၊ ငါတို့တွေ အသက်တွေကြီးပြီ၊ မင်းတို့ဘ၀ မင်းတို့နေကြရမှာ"

" မောင်မောင် ရှိတာဘဲ" 

မိုးကြိုးပစ် ထန်းလက်ကာ ဆိုသလို မကော့ပြောမိပြောရာ ပြောလိုက်တာ၊

" မောင်မောင် ရှိတာပေါ့၊ အေး၊ ဟုတ်ပြီ၊ မောင်မောင်က သူ့မရီးနဲ့တူ/တူမတွေကို စောင့်ရှောက်ရှာဖွေကျွေးမွေးမယ်၊ ရတယ်ထား၊ မောင်မောင်က မိန်းမ မယူတော့ဘူးတဲ့လား၊ သူ့မိန်းမကရော ဒီလို မရီးနဲ့တူ/တူမတွေ တပုံတခေါင်းကို ရှာဖွေကျွေးနေတာကို ကြည်ဖြူ ပါ့မလား၊"

မရီးအကိုကြီးပြောနေတာက သမာသမတ်ကျကျနဲ့ ဖြစ်နိုင်စွမ်းကိုပြောနေတာမို့ မောင်မောင်ရော၊ မကော့ပါ ဘာမှပြန်မပြောနိုင်ကြပါ၊

" ကဲ၊ ဒါဖြင့်ကောင်းပြီ၊ မောင်မောင်က မိန်းမ မယူတော့ပါဘူး၊ မရီးနဲ့တူ/တူမတွေကိုဘဲ တသက်လုံး စောင့်ရှောက်ကျွေးမွေးပါ့မယ် ဆိုရင်"

အကိုဖြစ်သူ စကားကို မပြောသေးဘဲ ရပ်ထားတာမို့ မကော့(ဘာများဆက်ပြောမလဲ) နားစွင့်နေတာ၊ မောင်မောင်ရောဘဲ၊

" ရေရှည်မှာ ဖြစ်မလား၊ တစ်အိမ်ထဲမှာ နေ့တဓူ၀ အတူနေကြရမှာ၊ အသက်အရွယ်ကလဲ အရွယ်ကောင်းတွေ"

" ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး အကိုကြီး၊ မရီးကို ကျွန်တော့် အမအရင်းလို သဘောထားတာပါ" 

မောင်မောင် မခံချင်စိတ်နဲ့ ဇွတ်ပြောတာ၊

" ကျမလဲ ဘယ်လိုမှ ဖြစ်မှာမဟုတ်ဘူး အကို၊ ငယ်ငယ်လေးကတဲက အတူနေလာကြတာ၊ မောင်နှမအရင်းလိုဘဲ" 

မကော့လဲ ဝင်ပြောတာ

" အေး၊ မဖြစ်ခင်တော့ ပြောနေကြတာပေါ့ကွာ၊ ဒါပေမဲ့(မိုးမပြို ဘူး ပြို ခဲ့သော်) ဖြစ်သွားပါပြီတဲ့၊ မရီးမုဆိုးမနဲ့ လူပျို မတ်လုပ်တဲ့လူ၊ မှားကြပြီတဲ့၊ ဘာဖြစ်မလဲ၊ ဘယ်သူမှ အပြစ်ပြောမှာ မဟုတ်ပေမဲ့၊ ကွယ်ရာမှာတော့ ဟားနေကြမှာ"

ဆက်တိုက်ပြောနေရလို့ မောသွားပုံ ခဏနားပြီးမှ

" ဒီတော့ ငါရှင်းရှင်းဘဲ ပြောမယ်ကွာ၊ ငါ့ညီမကို ငါတို့နဲ့ဝေးရာအရပ်မှာ လင်မရှိတဲ့မုဆိုးမ အနေနဲ့တော့ ထားခဲ့ရမှာ စိတ်မချဘူးကွာ၊ မောင်မောင်၊ မင်းလက်ထပ် ယူမယ်ဆိုရင်လဲယူ၊ မင်းမယူနိုင်ဘူးဆိုရင် ငါ့ညီမကို ဗန်းမော်ပြန်ခေါ်သွားရမှာဘဲ၊ ဒီခြံဝင်းကိုလဲ ရောင်းလိုက်ရမယ်"

မောင်မောင် ဘာစကားမှ မပြောဘဲ အသာနားထောင်နေတာပါ၊ မရီးရဲ့အကိုကြီးပြောပုံအရ သူသာ မရီးကိုလက်မထပ်ဘူးဆိုရင် အခုနေတဲ့အိမ်ဝင်းကိုရောင်း၊ ကားတွေကိုပါ ဗန်းမော်ကိုပြန်ယူသွားမဲ့သဘော၊ မောင်မောင် ခြေမဲ့လက်မဲ့၊ မြောင်းထဲ ရောက်ဆိုတဲ့ပုံ၊

" ဒါကတော့ အကိုကြီးတို့ သဘောပါ၊ ကျွန်တော်ပြောပိုင်ခွင့် မရှိပါဘူး၊ ကျွန်တော်က တစိမ်း မတ်ပါ၊ အကိုကြီးတို့က အကိုအရင်းတွေ"

မောင်မောင်စကားကို ကြားတော့ မရီးရဲ့အကိုက ပြုံးတယ်၊ သူ့မှာ မောင်မောင့်ကို အပီကိုင်ဖို့ရာ ဝှက်ဖဲ ရှိနေတယ်လေ၊

" ဟုတ်ပါပြီ၊ ညီလေးရေ၊မင်းကလဲ မကော့ကို အမအရင်းလိုဖြစ်နေလို့ မယူချင်တာ အပြစ်မပြောပါဘူးကွာ၊ ငါတို့ ညီမကို ဗန်းမော်ပြန်ခေါ်သွားရမှာပေါ့၊ ဟိုရောက်တဲ့ အခါကျမှ သင့်တော်တဲ့ယောင်္ကျား ရှာပေးစားရမှာဘဲ" 

သူတို့နှမ သူတို့လင်ပေးစားတာ-ပေးစားပေါ့၊ ဒါပေမဲ့

" ညီလေးရေ၊ ပြောတော့ မပြောကောင်းဘူးပေါ့ကွာ၊ ဒါပေမဲ့ကွာ၊ လူတွေ အကောင်းဆုံးကိုမျှော်လင့်ကြပေမဲ့ တခါတလေ အဆိုးဆုံးဖြစ်ချင်လဲ ဖြစ်သွားတတ်တာကွ၊ နောက်ယောင်္ကျားယူပြီ၊ ကောင်းရင်တော်ရဲ့၊ မကောင်းလို့ကတော့၊ သမီးတွေကလဲ အပျိုလေးတွေဖြစ်လာကြမှာနဲ့"

မောင်မောင် တုန်ခါသွားတယ်၊ ဟုတ်တယ်၊ မဖြစ်ပါဘူးလို့ ပြောမရတဲ့ ကိစ္စ၊ ပထွေးနဲ့ မယားပါသမီးဇာတ်လမ်းတွေက နေရာတကာမှာ မကြားချင်အဆုံး၊ မောင်မောင် မျက်နှာတချက်ပျက်သွားတာကို မရီးရဲ့အကိုက သိလိုက်တယ်၊

" ကွာ၊ ငါလဲ ငါ့ညီမအတွက် စိတ်ပူတယ်ကွာ၊ ညီလေးနဲ့ဆို စိတ်ချတယ်၊ ငါတို့ အကိုတွေက အသက်တွေကြီးကုန်ပါပြီ၊ သေတာတောင် စိတ်ဖြောင့်ဖြေင့်တန်းတန်းသေချင်တယ်ကွာ၊ ညီလေးရာ၊ မင်းစဉ်းစားပါကွာ၊ အခုချက်ချင်းကြီး အဖြေမပေးပါနဲ့၊ ညီလေးအမတွေနဲ့ တိုင်ပင်ပါဦး၊ အနည်းဆုံး တစ်ပတ်လောက်အထိတော့ အကိုကြီးစောင့်ပေးလို့ ရပါတယ်"

ပြောစရာစကား မရှိတော့လို့ မရီးရဲ့အကို ထိုင်ရာက ထသွားပါတယ်၊ မကော့ မတ်ဖြစ်သူကို မျက်နှာပူလို့ဆက်ထိုင်နေရကောင်းနိုးနိုး၊ ထသွားရကောင်းနိုးနိုးဖြစ်နေရာက စကားတခွန်းကို မနဲအားယူ ပြောလိုက်ရပါတယ်

" မောင်လေးရယ်၊ မင်းအကိုကြီးချွေးနည်းစာနဲ့ ဝယ်ထားတဲ့ ဒီအိမ်နဲ့ဒီခြံကြီးကို မရောင်းရက်ပါဘူးကွယ်..”

 ..............................................

မုဆိုးမ သက်တမ်း (၆)လ အတွင်း ယောင်္ကျားနဲ့ အတူနေချင်တဲ့ စိတ်တွေ တခါတလေမှာ ထိန်းမနိုင်တားမရ ဖြစ်ဘူးပါတယ်၊ ဖြစ်တဲ့အခါတိုင်း သားသမီးလေးတွေ မျက်နှာထောက်ပြီး ဒီစိတ်တွေကို ချိုးနှိမ်ခဲ့တာပါ၊နောက်ဆုံး မနေနိုင်လွန်းတဲ့အခါ စောက်ပပ်ထဲလက်နဲ့ ထိုးမွှေပြီး စိတ်ဆန္ဒကိုဖြေဖျောက်တာပါ၊ တအိမ်ထဲအတူနေတာပေမဲ့ မတ်လုပ်တဲ့လူကို မကော့တခါမှ စိတ်ကစားခဲ့ဖူးခြင်းမရှိပါ။

သူတို့အကိုကြီးနဲ့ ယူတုန်းက မောင်မောင်က (၉)နှစ်သား ရှိသေးတာ၊ ဘောင်းဘီတိုလေးနဲ့ တကဲ့ပီဘိ ကလေး လေး၊ မင်္ဂလာဆောင်လက်ထပ်ပွဲကအပြန် သပိတ်ကျင်းအနီး လေနီကြမ်းမိလို့ သင်္ဘောနစ်တဲ့အထဲ သူတို့မိဘနှစ်ပါး တိမ်းပါးသွားကြလို့ သူ့ပယောဂ မကင်းဘူးရယ်လို့ မကော့ ခံယူထားတာ၊ ဒါကြောင့်လဲယောင်းမတွေနဲ့မတ်ကို ညီမအရင်း၊ မောင်အရင်းလို သဘောထားခဲ့တာ။

လင်ယောင်္ကျား သေပြီးတဲ့နောက်မှာ သူတွေးပါတယ်၊ သူ့အသက် (၃၃)နှစ်၊ အရွယ်ရှိသေးတယ်၊ သွေးဆုံးသေးတာမဟုတ်ဖူး၊ မိန်းမတစ်ယောက် အဖို့(၃၃)နှစ်ဆိုတဲ့အရွယ်က တဏှာပေမစိတ် အထန်ဆုံး၊အတက်ကြွဆုံးအချိန်၊ အရင် ဖာသိဖာသာနေလာရာက အကိုဖြစ်သူရောက်လာပြီး၊ မောင်မောင်နဲ့ယူဖို့ရာ ပြောလာတော့ မီးခဲပြာဖုံးဖြစ်နေတဲ့ မကော့ရဲ့ ကာမစိတ်တွေ ကြွတက်လာတာ အမှန်ပါ။

အရင်က မောင်မောင့်ကို မြင်ပေမဲ့ ဘာဆိုဘာမှ မဖြစ်ခဲ့တဲ့ မကော့၊ သူ့အကို စကားလမ်းကြောင်းပေးလိုက်မှဘဲ မတ်ဖြစ်သူအပေါ် စိတ်ဂနာမငြိမ် ဖြစ်လာတာ၊ ခါတိုင်း ညမှာ ဒီအတိုင်းအိပ်နေရာက အိပ်မရဖြစ်လာပြီး မတ်ဖြစ်သူကို မျက်စိထဲမြင်နေမိတာပါ၊ ပြီး တွေးရင်း တွေးရင်း စောက်ပပ် ယားယံလာတာနဲ့ စိတ်တိုပြီး 

" ကဲဟယ်-ကဲဟယ်" နဲ့လက်ဝါးစောင်းတိုက်လိုက်ရပါတယ်၊

ဒေါ်လေး လုပ်သူက မိန်းမချင်း မြင်တယ်၊ သူ့တူမ ယောင်္ကျား နဲ့ကင်းကွာနေလို့ အလိုးခံချင်နေပြီဆိုတာ ရိပ်မိတယ်၊ မတ်နဲ့မရီးမို့ အိန္ဒြေသိက္ခာထိန်းနေတာကိုလဲ သိတယ်၊ အခု သူ့တူကြီးရောက်လာပြီး မတ်နဲ့မရီး ယူချင်ယူ၊ မယူဘူးဆိုရင် ဗန်းမော်ပြန်ခေါ်မယ် ဆိုတဲ့အခါ သူ့တူမ မလိုက်ချင်မှန်းသိတယ်၊ သူကလဲ တူမကလေးကို သနားတယ်၊ အရွယ်ကျန်သေးတယ်လေ၊ အိမ်ထောင်ပြု ကိုပြု ရမှာပါ၊ ဒါကြောင့် ဒေါ်လေးက သူ့တူမကို ပြောရတယ်၊

" ညီး၊ ဗန်းမော် ပြန်မလိုက်ချင်ရင်တော့၊ မတ်ဖြစ်သူ ကိုယ့်ကို ကြို က်ချင်လာအောင် သိမ်းသွင်းပေတော့"

" ရှက်စရာ ဒေါ်လေးရယ်၊ ကိုယ့်ထက်(၁၀)နှစ်လောက်ငယ်နေတာ၊ပြီး သူ့မှာလဲ ရည်းစားနဲ့" 

မကော့ စကားကို ဒေါ်လေးက

" တို့ ကချင်ထုံးစံ၊ မတ်နဲ့မရီး ယူကြရတာဘဲလေ၊ ရှက်စရာမဟုတ် ရှက်မနေနဲ့၊ သူ့ရည်းစားဆိုတာကလဲ ခဏနေ မေ့သွားမှာပါ၊ ညီးသာ ဂျီးထူမနေနဲ့၊ ငါပြောသလိုသာ လုပ်"

ဒီနောက်မှာ ဒေါ်လေးက သူ့တူမကို လက်ချာပို့ချပါတော့တယ်၊

" ယောင်္ကျား တော်တော်များများ မိန်းမကသာ မျက်ရည်ကျ ပြလိုက်၊ တောင့်မခံနိုင်ပါဘူးအေ"

~~~~~~~~~~~~~~~~

မရီးရဲ့အကို ပြောစကားအရ မရီးကို သူလက်မထပ်ဖြစ်ရင် ဗန်းမော်ကို ပြန်ခေါ်သွားမယ်လို့ သိလိုက်ရပြီးတဲ့နောက် မောင်မောင် စိတ်တွေ တအုံနွေးနွေးဖြစ်နေတာပါ၊~ မရီးရဲ့အကိုက ခြံကိုရောင်း၊ ကားတွေကိုပါယူသွားမှာ၊ သူ့ကိုတော့ တစိမ်းတရံစာလို ဥပက္ခာပြု ထားခဲ့မှာ၊ လက်ရှိလုပ်ကိုင်နေတဲ့ ကားတွေမရှိတော့ကော၊ သူအနေနဲ့ ပူစရာမလိုပါ၊ တခြားအလုပ်ပြောင်းလုပ်ရင် ရပါတယ်၊ မရီးကိုလဲ နောက်ယောင်္ကျား ယူမှာ/ မယူမှာတွေက သူနဲ့မဆိုင်လှပါ၊ အကိုနဲ့ပတ်သက်လို့သာ မရီးတော်နေတာ၊ အကိုသေပြီးတဲ့နောက် တစိမ်းတရံစာဘဲလေ။

ဒါပေမဲ့ သူ့အကိုကြီးရဲ့ သားသမီးတွေ၊ သူ့ရဲ့တူ/တူမတွေကိုရော၊ သူ ပစ်ပစ်ခါခါ လုပ်ရက်ပါ့မလား၊ သူ့တူမကလေးတွေ မတော်မရော်တွေ ဖြစ်သွားခဲ့မယ်ဆိုရင် သူ့အကိုကြီး သင်္ဂြုဟ်စဉ် ရေစက်ချရင်း သူသစ္စာဆိုခဲ့တာက အလကားဖြစ်သွားတော့မှာပါလား၊ တွေးရင်းတွေးရင်း မောင်မောင် မချိတင်ကဲဖြစ်လာတယ်၊ ဒါကြောင့် နောက်တနေ့ ညဦးပိုင်းမှာ စိတ်ကူးအကြံဉာဏ်လေးများ ရလိုရငြား အမကြီးတို့အိမ်ဘက် ထွက်လာခဲ့တယ်၊

" လာ မောင်လေး၊ အမကြီးတောင်မှ မောင်လေးဆီလာခဲ့မလို့၊ ပြောစရာလေးတွေရှိလို့" 

ရောက် ရောက်ချင်း အမကြီးက ဆီးပြောတာ၊

" ကျွန်တော်လဲ အမကြီးကို ပြောစရာရှိလို့၊မနေ့က မရီးရဲ့အကိုကြီးက ကျွန်တော်နဲ့ မရီးကို.."

မောင်မောင် ရှေ့ဆက်မပြောထွက်တော့၊

" မောင်လေးကို မကော့နဲ့ ယူခိုင်းတာ မဟုတ်လား၊ မနေ့က ဒီလူကြီး အိမ်ကိုရောက်လာပြီး အမကြီးကိုလဲ ဒီအကြောင်းပြောပြတယ်၊"

" ဟုတ်ကဲ့၊ အဲဒါ အမကြီးရာ၊ ကျွန်တော်မရီးမျက်နှာကို ဘယ်လို ကြည့်ရမှာလဲ၊ မယူနိုင်ပါဘူး ပြောရင်လဲ မရီးကို ဗန်းမော်ခေါ်သွားပြီး ယောင်္ကျား ပေးစားမယ်တဲ့၊ သူတို့ဖာသာ ယောင်္ကျား ပေးစားတာ အကြောင်းမဟုတ်ပါဘူး၊ တူမလေးတွေ ပထွေးနဲ့နေကြရမှာ၊ ပထွေးဆိုတဲ့လူမျိုးက ဆယ်ယောက်တစ်ယောက် ကောင်းတဲ့သူ ရှားတယ်"

" အမကြီးကိုလဲ သူက ဒီလိုဘဲ ပြောသွားတာဘဲ၊ သူ့ညီမက အရွယ်ငယ်သေးတယ်၊ တသက်လုံး ဒိအတိုင်း နေသွားလို့ မဖြစ်ဘူးပေါ့လေ၊ နောက်အိမ်ထောင် ပြု မှကိုဖြစ်မယ်ပေါ့၊ သူတို့ဆွေမျိုးတွေက ရိုးရာဓလေ့ထုံးစံအရ မင်းနဲ့ပေးစားချင်တာ နောက်အိမ်ထောင်ထူမဲ့ အတူတူ တခြားယောင်္ကျား ဆိုရင် ကံစမ်းမဲထိုးရသလို မသေချာဘူး၊ မင်းနဲ့ကျတော့အတွင်းသိ အစင်းသိမို့ပါလို့ ပြောသွားတာ"

" ကျွန်တော်လဲ ဘာလုပ်လို့ ဘာကိုင်ရမှန်း မသိအောင်ကို ဖြစ်နေပြိ အမကြီး၊ မာလာလေးအပေါ်မှာလဲ သစ္စာဖောက်ရာ ဖြစ်နေမလားလို့"

" ဒါလဲ ဟုတ်တာဘဲ၊ အမကြီးနေ့ခင်းက ဒေါ်မီးကွေကို ဒါနဲ့ပတ်သက်ပြီး အကျိုးအကြောင်းလေးတော့ ပြောပြထားတယ်"

" သူက ဘာပြန်ပြောလဲ အမကြီး " 

ဒေါ်မီးကွေရဲ့ သဘောထားကို မောင်မောင်သိချင်နေတာ၊

" သူ့အနေနဲ့တော့ ဘာမှပြောစရာမရှိပါဘူးတဲ့၊ မင်းနဲ့သူ့သမီးနှစ်ယောက်ရဲ့ သဘောအတိုင်းပါဘဲ လို့ ပြောတယ်ကွ၊ နောက်သူ ပြောတာကသူကသာ မာလာကို မင်းနဲ့ပေးစားဖို့သဘောတူနေတာ၊ သူ့သားအိရှန်က သဘောမတူဘူး ဆိုဘဲ" 

အမကြီးစကား ကြားရတဲ့အခါ မောင်မောင်စိတ်ထဲ မခံချိမခံသာ ဖြစ်သွားတယ်၊ အိရှန်ဆိုတဲ့အကောင် သူ့ညီမနဲ့ သဘောမတူဘူးဆိုရအောင် ကိုယ်ကသူ့လို အရက်သမား ဖဲသမားလဲမဟုတ်၊ သူကသာ အမေနဲ့မိန်းမလုပ်စာ ထိုင်စားနေတဲ့အကောင်။

" အိရှန်က သဘောမတူဘူးပြောရအောင် သူက အကိုဘဲ၊ အမေ တယောက်လုံးကတောင် သဘောတူပြီးသားဘဲဟာ"

" ညီလေး နားထောင်မယ်ဆိုရင်တော့ အကိုပြောချင်တယ်ကွာ" 

အမကြီးယောက်ကျ ားက စကားစတယ်၊ ဒီယောက်ဖကြီးက လူအေး၊ စကားလဲနည်းတယ်၊ စကားပြောခဲတဲ့ယောက်ဖကြီးက ပြောချင်တယ်ဆိုတော့ ဘယ်လို ငြင်းကောင်းပါ့မလဲ၊

" ဟုတ်ကဲ့ အကို၊ ပြောပါ၊ကျွန်တော် နားထောင်ပါ့မယ်"

" အခုဖြစ်နေတဲ့ ကိစ္စက ညီလေးဖာသာ ဆုံးဖြတ်ရမဲ့ကိစ္စ၊ အိရှန်သဘောတူတာ/မတူတာ တွေးမနေနဲ့၊တကယ်တမ်းဆို ဒေါ်မီးကွေနဲ့တောင် မဆိုင်ဘူး၊ မာလာသဘော တခုထဲဘဲ။ ဒါပေမဲ့ညီလေး စဉ်းစားစေချင်တယ်၊ မာလာနဲ့က သမီးရည်းစားအဆင့်ဘဲ ရှိသေးတယ်၊ နောက်ဆုတ်မယ်ဆို ဆုတ်လို့ရသေးတဲ့အဆင့်၊မင်းအမရှေ့ပြောလို့တော့မကောင်းဘူးပေါ့ကွာ၊ ညီလေးနဲ့မာလာ သမီးရည်းစားအဆင့်ထက် ကျော်နေပြီဆိုတာအကိုသိတာပေါ့၊ ဒီကိစ္စတွေက ဒီခေတ်ထဲမှာ အဆန်းမှမဟုတ်တော့တာ၊ ဒီခေတ်လူငယ်တွေ သမီးရည်းစားဖြစ်တာနဲ့၊ သိပ်မကြာဘူး၊ ညားကြတယ်ဆိုတာ၊ မယူဖြစ်ကြရင်လဲ သူလဲမနစ်နာပါဘူး၊ ဒီခေတ်ထဲမှာ ဘယ်ယောက်ကျားလေးကမှလဲ အပျို စစ်/မစစ် စီစစ်မနေကြပါဘူး "

ယောက်ဖလုပ်တဲ့သူက စကားအရှည်ကြီးပြောလိုက်ရလို့ ထင်ပါရဲ့၊ ထိုင်နေရာကထပြီး ရေသွားသောက်တယ်၊

" မောင်လေး၊ မင်းဟာမင်းသာ ဆုံးဖြတ်ပါဟယ်၊ အမကြီးတော့ ဘာမှ မပြောတတ်တော့ဘူး"

မောင်နှမနှစ်ယောက် ဒိထက်ပိုမပြောတတ်ကြ၊

" နောက်တခုက "

ရေသောက်ပြီး ပြန်ရောက်လာတဲ့ ယောက်ဖက ဆက်ပြောတာ၊

" အကို အကြံပေးချင်တာ မကော့ကို ယူစေချင်တယ်၊ ညီလေးကပြောမယ်၊အသက် (၁၀)နှစ် ကြီးတောင် ကြီးတာ၊ ကလေး(၄)ယောက်အမေ၊ မုဆိုးမနဲ့လူပျို လေး၊ ပြောရက်လိုက်တာလို့၊ ကိုယ်က စောင့်ရှောက်ရမဲ့ဝတ္တရားရှိတယ်လေ၊ ကိုယ့်အကိုကြီးကို ကျေးဇူးဆပ်ရာလဲ ရောက်တယ်"

ယောက်ဖ ပြောစကားနားထောင်ရင်း အမကြီးဖြစ်သူဘက် လှဲ့ကြည့်တဲ့အခါ အမကြီးကပါ သူ့ယောက်ကျားပြောတာကို လက်ခံချင်တဲ့ပုံ၊

" နောက်ပြီးတော့ကာ " ယောက်ဖဆက်ပြောနေတာ

" ညီလေး၊ မင်းအခု ဦးစီးလုပ်နေတဲ့ကားတွေအားလုံး တကယ်ဆိုရင် မကော့ဘဲ ပိုင်တာ၊ သူ့အကိုတွေနဲ့ ဘာမှမဆိုင်ဘူး၊ မင်းနဲ့ မကော့ သာယူလိုက်ကြပြီးရင် ပိုနေမြဲ ကျားနေမြဲ၊ အခုအတိုင်း ဥမကွဲ သိုက်မပျက် ညီလေးဘဲ ဆက်ဦးစီးလုပ်ကိုင်သွားရမှာ၊ အကောင်းဆုံးကတော့ ညီလေးမာလာကို အကျိုးအကြောင်းဖုန်းဆက်ဆွေးနွေး ပြောပြပေါ့ကွာ၊ အကို ထင်ပါတယ်၊ မာလာလဲ ခေတ်မီပါတယ်၊ သူ့မှာလဲ Plan.B တော့ရှိမှာပါ "

အဲဒီညက မောင်မောင် အိမ်ကို မိုးကြီးချုပ်မှ ပြန်ရောက်တာပါ၊ ဆိုင်ကယ်မီးရောင်မြင်တာနဲ့ မရီးခြံတံခါးလာဖွင့်ပေးပြီး

" မိုးချုပ်လိုက်တာ မောင်လေးရယ်၊ စိတ်ညစ်လို့များ ရှောက်သွားနေတာလား"

" ဟုတ်ကဲ့ပါ အမ၊ ကျွန်တော်တောင်းပန်ပါတယ်၊ အမကြီးတို့အိမ်သွားတာ၊ ယောက်ဖကြီးနဲ့ စကားကောင်းနေလို့"

" ဟုတ်ပါပြီကွယ်၊ အမကြောင့်များ မောင်လေး စိတ်သောကရောက်နေမလားလို့ပါ"

" ဒီအတွက်တော့ ပူမနေနဲ့အမရေ၊ ကျွန်တော်စိတ်ညစ်တတ်တဲ့လူ မဟုတ်ပါဘူး"

........................................................................................................

နောက်တရက်မှာ မောင်မောင် မာလာဆီကို ဖုန်းခေါ်ပြီး ဒီအကြောင်းတွေ ပြောပြတဲ့အခါ

" ကိုကို မပြောခင် မာလာသိနေပြီးသား ကိုကို ဒါကြောင့် မာလာ မန္တလေးကို ထွက်လာတာ" 

မာလာစကားသံက ခံစားချက် ကင်းမဲ့နေပုံပါ၊

" ကိုကိုတောင် တနေ့ကမှ သိရတာပါ မာလာရယ်" 

မောင်မောင့်အပြောကို မာလာ ရယ်တယ်၊

" ဟုတ်မှာပေါ့၊ ကိုကိုက ဒိပြင်နေရာမှာသာ လယ်တာ၊ ဒီကိစ္စမျိုးကိုကို နားမလယ်ပါဘူး၊ အသုဘကိစ္စ ရက်လယ်ဆွမ်းကျွေးတဲ့ နေ့မှာ ကိုကို့မရီးဘက်က အမျိုးတွေ ပြောနေကြတာ၊ ကိုကိုမှမကြားတာ ၊သူတို့ထုံးစံ၊ ကိုကိုနဲ့မရီးကို ပြန်ပေးစားဖို့ပြောနေကြတာ၊ မာလာ အဲဒီကတဲက တွေးမိလိုက်တာပါ၊ မာလာကို ကိုကိုယူလိုက်ရင် မရီးဘက်ကအမျိုးတွေက ကိုကို့ကို အိမ်ပေါ်ကနှင်ချမယ်၊ ဒါဆိုရင် ကိုကို ဆင်းရဲဒုက္ခရောက်မှာလေ၊ မာလာ ကိုကို့ကိုချစ်တာက ရယူပိုင်ဆိုင်လိုခြင်းမဟုတ်ပါဘူး ကိုကို၊ ခွင့်လွတ်ခြင်းနဲ့ စွန့်လွတ်ခြင်းရယ်ပါ၊ ဒီတော့ ကိုကို့မရီးဘက်က ဆွေမျိုးတွေ ဖြစ်စေချင်တဲ့အတိုင်း မရီးကိုဘဲ ယူလိုက်ပါ၊ မာလာ ခွင့်ပေးပါတယ်"

" မာလာရယ်၊ ကိုကို ဘာပြောလို့ ပြောရမယ်တောင် မသိတော့ပါဘူးကွာ"

" ဘာမှမပြောပါနဲ့ ကိုကိုရယ်၊ မချစ်လို့မှ မဟုတ်ဘဲ၊ ကံကြမ္မာအကျိုးပေးလို့ဘဲ မှတ်ကြတာပေါ့၊ ဒါဘဲနော်ကိုကို၊ ကိုကို့ဘ၀ ပျော်ရွင်ပါစေ"

မာလာ ဖုန်းပိတ်ပြီး စကားကို အဆုံးသတ်လိုက်တာပါ။

မာလာ ရင်နာနာနဲ့ ပြောနေရတာပါ၊ ဒီလိုတွေဖြစ်လာမယ်ဆိုတာ မာလာရိတ်စားမိပြီသားပါ၊ ဆွမ်းကျွေးမှာ ဟိုဘက်ဆွေမျိုးစုတိုင်ပင်နေတာကို မာလာကိုယ်တိုင်ကြားတာ၊ သူတို့ကတော့ မာလာကို မောင်မောင်နဲ့သက်ဆိုင်တဲ့ မိန်းကလေးလို့ မသိကြလို့ ပြောနေကြတာလေ၊ သူတို့စကားတွေကြားပြီးကတဲက မာလာ ကိုကို့ကိုလက် လွတ်ရလိမ့်မယ်လို့ ဆုံးဖြတ်ထားတာပါ၊ ကိုယ့်ချစ်သူကို ဆင်းရဲဒုက္ခနွံထဲကို ဆွဲမခေါ်ရက်ဘူးလေ၊

ဒါကြောင့်မာလာ မန္တလေးကိုပြေးခဲ့တာ၊ မန္တလေးမှာရှိနေတဲ့ အဖေရဲ့ညီမအရင်း အဒေါ်က သူ့တူမကို ဗမာ ယောင်္ကျား နဲ့ယူစေချင်တာ မဟုတ်ဘူး၊ သူတို့လိုလူမျိုးတူ တရုတ်ယောင်္ကျား နဲ့ဘဲ ပေးစားချင်နေတာ၊ အစကတော့ မာလာ ဒေါ်လေးကို ယူမယ်လို့ပြောမထားသေးဘဲ အခြေအနေကို စောင့်ကြည့်နေတာပါ၊အခု မောင်မောင် ဖုန်းဆက်ပြောတဲ့အခါမှာ ပြတ်ပြတ်သားသား ဆုံးဖြတ်ချက်တစ်ခု ချလို့ရသွားတာပါ၊

ဒါကိုတော့ မောင်မောင် မသိနိုင်ပါ။

အကယ်၍သာ မောင်မောင် ဒီအကြောင်း သိခဲ့မယ်ဆိုရင် သူ့ယောက်ဖကြီးပြောတဲ့ (မာလာမှာလဲ Plan B တော့ရှိမှာပါ) ဆိုတဲ့ စကားမှန်ကန်ကြောင်း သိရမှာပါ၊ ခုတော့မာလာအတွက် သူ စိတ်မကောင်းဖြစ်ရတာပေါ့။

မာလာနဲ့ ဖုန်းပြောအပြီးမှာ မောင်မောင် ဒေါမီးကွေအိမ်ကို သွားပါတယ်၊ ဈေးမှာပြောမကောင်းလို့အေးအေး ဆေးဆေး ပြောရအောင် အိမ်ကိုသွားလိုက်တာပါ၊ မောင်မောင်လာတာတွေ့လို့ မညိမ်းပါ အောက်ကိုဆင်းလာပါတယ်၊

" အော် မောင်မောင်၊လာ ထိုင်ကွယ်၊ ဘာတွေများ ပြောချင်လို့လဲ" 

ဒေါ်မီးကွေ ပုံစံကြည့်ရတာ မခေါ်မပြောချင်တဲ့ပုံ၊ ဒါကြောင့်

" စောစောကတင် မာလာနဲ့ ဖုန်းပြောရတယ် ဒေါ်လေး၊ ကျွန်တော်တို့ လက်ထပ်ဖို့ကိစ္စ အဆင်မပြေချင်ဘူး၊ ဒေါ်လေးကို လာပြောတာ"

" အဲဒါ မင်းတို့နှစ်ယောက်ဘဲ ပြောကြရမဲ့ ဟာလေ၊ ဒေါ်လေး ဘာပြောရမှာလဲ"

" ဟုတ်ကဲ့ပါ၊ မာလာရဲ့ ခွင့်ပြု ချက် ရပြီးပါပြီ၊ အဲဒါ ကျွန်တော့်ကို ခွင့်လွတ်ပါလို့ ဒေါ်လေးကို လာတောင်းပန်တာပါ၊ ကျွန်တော့်ရဲ့ အပြု အမူတွေကြောင့် ဒေါ်လေးတို့သားအမိ စိတ်အနှောင့်အရှက်ဖြစ်ခဲ့ကြတာကို ကန်တော့ပါတယ်"

မောင်မောင် ဒေါ်မီးကွေကို ထိုင်ကန်တော့ခဲ့ပါတယ်၊ အရင်က ဒေါ်မီးကွေနဲ့ ဘာဘဲ ဖြစ်ခဲ့ဖြစ်ခဲ့၊ မတော်လိုက်ရတဲ့ ယောက္ခမလောင်းအနေနဲ့ ကန်တော့ခဲ့တာပါ၊

ဒေါ်မီးကွေ မောင်မောင် သူ့ကိုထိုင်ကန်တော့နေတဲ့ အခိုက်အတန့်လေးမှာ ဆုတောင်းစကား မပြောနိုင်ဘဲ မျက်ရည်ကျ လာတာပါ၊ အမှန်က ဒေါ်မီးကွေ မောင်မောင်ကို သူ့သမီးနဲ့ပေးစားချင်တဲ့အကြောင်းက သူပါ သမက်ကို လူမသိသူမသိ ခိုးစားဖို့ပါ၊သူ တဏှာရမ္မက် ထန်တယ်။

ဒီ အသက်အရွယ်အထိ ယောင်္ကျားနဲ့အတူ အိပ်ချင်တုန်း၊ တရားဝင်ယူဖို့ရာကလဲ မြေးတောင်ရနေပြီးမို့ လူကဲ့ရဲ့မှာလဲ ကြောက်သေးတာ၊ မောင်မောင်ဆိုတာက သူ့ရဲ့အရင် တိတ်တိတ်ပုန်းလင်ဖြစ်ပြီးသား၊ သမက်ဖြစ်သွားရင် စားဖို့ရာ ထူးမကြံရတော့ဘူး၊ ဒါပေမဲ့ကြံတိုင်းဖြစ်မလာတော့လဲ ဘယ်တတ်နိုင်ပါ့မလဲ၊

..........................................................................................

မောင်မောင် အိမ်ပြန်ရောက်မလာသေးလို့ မကော့စောင့်ပေးနေတာ၊ သူ့အကိုကြီးပြောတဲ့ ရက်ကလဲ ကပ်လာပြီ၊ အခုဆို အကိုကြီးပြောထားတဲ့ရက် (၅)ရက်တောင်ရှိနေပြီ၊ နောက် (၂)ရက်မှာ အဖြူ အမဲ သဲကွဲအောင် လုပ်ကြရတော့မယ်၊ နေ့ခင်းကတောင် ဒေါ်လေးနဲ့ ဒီအကြောင်းပြောဖြစ်သေးတယ်။

ဒေါ်လေးကတော့ အကြံပေးတာဘဲ၊(ကောင်လေးဘက်က အင်းမလုပ်၊အဲမလုပ်ဆိုရင်၊ညီး ငိုပြီးတော့သာ ပြောတော့အေ၊ မြင်းကမလှုပ်တော့လဲ ခုံကလှုပ်လိုက်တော့၊ ရှက်မနေနဲ့၊ရက်က မကျန်တော့ဘူး)၊

အကိုက အိမ်မှာမတည်းဘဲ စီတာပူက အမျိုးတွေအိမ်မှာသွားတည်းတာ၊ အရက် သောက်တတ်လို့၊ မောင်မောင် သူ့အပေါ် အရိုသေတန်မှာ စိုးလို့မတည်းတာပါ။

ည(၈)နာရီလောက်မှ မောင်မောင်ပြန်ရောက်လာတာပါ၊မကော့ဝင်းတံခါးဖွင့်ပေးလိုက်တဲ့အခါ

" နဲနဲမိုးချုပ်သွားတယ် အမရယ်၊ တောင်းပန်ပါတယ်" 

ပြောပြီး ကောင်လေး သူ့အိမ်လေးထဲ ဝင်သွားတဲ့အခါ သားငယ်လေးက သူ့ဦးလေးနောက်ကို လိုက်သွားလေရဲ့။

" ကဲ၊ မရွှေစာ၊ညီး ဘာဆက်လုပ်မလဲ၊ ဆုံးဖြတ်တော့လေ၊ တွေဝေမနေနဲ့" 

ဒေါ်လေးက ပြောလာပြီ၊ နာရီဝက်အကြာ ညရှစ်နာရီခွဲမှာ မကော့ မောင်မောင်ရဲ့ အိမ်လေးဆီ လိုက်သွားပါတယ်၊ အိမ်လေးထဲမှာက သားငယ်က သူ့ဦးလေးရဲ့အိပ်ရာပေါ် ရောက်နေပြီ၊

" သားလေး၊ မအိပ်ချင်သေးဘူးလား" 

ပြောမဲ့သာ ပြောတာ သူ့ပါ ကုတင်ပေါ် ဝင်ထိုင်လိုက်တာ၊ မရီးဖြစ်သူ သူ့ကုတင်ပေါ် ဝင်ထိုင်လိုက်တဲ့ အတွက် မောင်မောင် ထိုင်နေရာက ထရမလို၊ ဆက်ထိုင်နေရမလို ချီတုံချတုံ ဖြစ်နေတာ၊ သူနဲ့မရီးနဲ့က တစ်ပေလောက်ဘဲ ကွာတာ။

" ငါဖြင့် မကော့ မတွေ့လို့ ဒီမှာရှိမယ်တွက်ပြီး လိုက်လာတာ" 

စောစောက စီးဝါးရိုက်ထားတဲ့ အတိုင်း ဒေါ်လေးပေါက်ချလာတာ၊

" အတော်ဘဲ ဒေါ်လေး၊ ဒေါ်လေးမြေးကို သိပ်ပေးလိုက်စမ်းပါ၊ ကျမ မောင်မောင်နဲ့ ပြောစရာလေးတွေ ရှိလို့"

" မြေးလေး၊လာ လာ..ဖွါးကြီးနဲ့ အိပ်ရအောင်၊ ပုံပြောပေးမယ်" 

ဒေါ်လေး သားငယ်ကို ချော့ခေါ်တာကို

" ဟင့်အင်း၊ အိပ်ချင်သေးပါဘူးဆို၊ ဦးရေး ရေးနဲ့နေမှာ" 

မရီး သူ့ကို စကားပြောချင်နေမှန်းသိလို့ တူတော်မောင်ကို ချော့ပြောရတယ်၊

" သွားအိပ်လိုက်တော့ကွ၊ မနက် ဈေးမလိုက်ဖူးလား၊ ဝက်သားပေါင်းစားဖို့"

ပြောလိုက်မှ တူတော်မောင် သူ့အဖွါးလေးနဲ့ မလိုက်ချင်လိုက်ချင်လိုက်သွားတာ၊ ဒေါ်လေးတို့ပြန်သွားတဲ့အခါ

" အစကတော့ ငါ့မောင်ကို မပြောဘူးလို့ နေတာပါဘဲကွယ်၊ ဒါပေမဲ့ အမ ပြန်တွေးနေတာ၊ ဒီခြံကြီးကိုရောင်းလိုက်ပြီး ဗန်းမော်ပြန်သွားပါပြီ၊ ဟိုမှာ အမ ဘာလုပ်စားရမှာလဲ၊ ကလေးတွေကလဲ စကောစက အရွယ်တွေ၊အကိုကြီးပြောသလို နောက်ယောင်္ကျား ထပ်ယူပါပြီတဲ့၊ နောက်ယူတဲ့ ယောင်္ကျားက ဒီကလေးတွေကို သည်းခံနိုင်ပါ့မလား၊ ဒါကိုတွက်ရမယ်"

" အမ က ဗန်းမော်မပြန်ဘဲ ဒီမှာဘဲ ဆက်နေချင်တာလား" 

မရီးရဲ့ စကားအသွားအလာကို ထောက်ချင့်ပြီး မောင်မောင် မေးလိုက်တာပါ၊

" အမ-အမ--ပြောရတာ" 

မရိီးစကားမပြောနိုင်တော့ဘဲ ငိုနေပါပြီ၊ မောင်မောင် ဘာလုပ်လို့ ဘာကိုင်ရမယ်မှန်း မသိ၊

" အမ-ဒိနေရာ-မင်းအကိုကြီးရဲ့ချွေးနည်းစာနဲ့ဝယ်ထားခဲ့တာ-ဘယ်ကိုမှလဲ မသွားချင်ဘူး-ဒါပေမဲ့---အကိုကြီးက-ပြန်လိုက်"

မောင်မောင် နားလယ်လိုက်ပါပြီ၊ မရီး ဒီအိမ် ဒီခြံကြီးက ဘယ်ကိုမှ မသွားချင်ဘူးဆိုတာ၊ ဒီအိမ် ဒီခြံက ဘယ်ကိုမှ မသွားဖို့ဆိုတာက တနည်းဘဲ ရှိတော့တာလေ၊ မောင်မောင် စိတ်ပိုင်းဖြတ်လိုက်ပါပြီ၊

" အမရယ်၊ အမ ဒီအိမ်နဲ့ဒီခြံက မခွါချင်ရင်လဲ မခွါရပါဘူး၊ ကျွန်တော် ဆုံးဖြတ်ပြီးပါပြီ၊ ကျွန်တော် အမနဲ့တူ/တူမတွေကို ပစ်မသွားပါဘူး"

မောင်မောင့်စကားကြားရတာနဲ့ မရီး မောင်မောင့်ကို ဖက်ပြီး ရင်ခွင်ထဲ ခေါင်းထိုးကာ ငိုတော့တာပါဘဲ။

" အီး--ဟီး-ဟီး--ငါ့မောင်ရယ်--အိး--အိး"

" မငိုပါနဲ့ အမရယ်၊ အမတို့ မိသားစု ဥမကွဲ အသိုက်မပျက် ဒီအိမ်လေးမှာ ဆက်နေကြရပါ့မယ်"

မရီးကျောကို ပြန်ဖက်ရင်းပြောတဲ့အခါ

" အမတို့ မိသားစုတင်လား ကွာ၊ ငါ့မောင်ရော" 

မရီး သူ့မျက်နှာကို မော့ကြည့်ပြီးမေးတာ၊

" ပြောနေရဦးမှာလား အမရယ်"

မရီး မောင်မောင်ရဲ့ လယ်ဂုတ်ကို ဆွဲနှိမ့်ပြီး နုတ်ခမ်းတွေကို ကစ်စုတ်ပါတော့တယ်၊ ကစ်စုတ်တာမှ ရိုးရိုးစုတ်တာတင် မက၊ပါးစပ်ထဲ လျှာပါထိုးသွင်းပြီး ကလိနေတာပါ၊ ယောင်္ကျားသေပြီးတာ (၆)လ ရှိနေပြီမို့ စိတ်ဆန္ဒကလဲ ပြင်းပြနေပါပြီ၊ အရင်ကသာ မတ်ဆိုပြီး ထိန်းထိန်းသိမ်းသိမ်း နေလာတာ၊ အခု တယောက်နဲ့တယောက် ပွင့်လင်းပြီးကြပြီမို့ မကော့စိတ်ကို လွှတ်ပေးလိုက်တာပါ။

မရီးရဲ့ နုတ်ခမ်းစုတ်၊ပါးစပ်ထဲ လျှာထိုးသွင်းကလိတာ ခံနေရလို့ မောင်မောင် မရီးကို ပြန်ပြီး နုတ်ခမ်းတွေ စုတ်ပေးလိုက်ပါတယ်၊

" ငါ့မောင်ရယ်၊ အမကို လောကကြီး အလယ်မှာ တယောက်ထဲ မထားခဲ့ပါနဲ့ကွယ်"

" ခဏနော် အမ" 

မရီးဖက်ထားတဲ့ လက်ကို အသာဖြေပြီး ကုတင်ပေါ်ထိုင်နေရာက မောင်မောင် ထပြီး အိမ်တံခါးကို ပိတ်လိုက်တယ်၊ပြီးမှ

" မထားခဲ့ပါဘူး အမရယ်၊ ကျွန်တော် အမနဲ့သေတပန် သက်တဆုံး နေသွားမှာပါ"

မရီးဖြစ်သူရဲ့ ပခုံးနှစ်ဘက်ကို အသာလေးတွန်းလိုက်ရင်း အိပ်ရာပေါ် လှဲချပေးလိုက်ပါတယ်၊ မရီးအပေါ် မှောက်အိပ်ရင်းက

" ပြီးခဲ့တာတွေ ပြီးပါစေတော့ အမရယ်၊ ရှေ့ဆက်ပြီး ဝမ်းနည်းပူဆွေးမှု မရှိနိုင်တော့ပါဘူး" 

သူ မရီးဖြစ်သူကို ယုယုယယ နမ်းလိုက်တာ၊ မတ်ဖြစ်သူရဲ့ အားပါတဲ့ အနမ်းတွေအောက်မှာ မိန်းမူးရင်း

" ပြီးခဲ့တာတွေ ထားလိုက်ပါ၊ အခု အမကို ပြီးအောင် လုပ်ပေးပါလား ငါ့မောင်ရယ်"



The End




........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။


ပြီးတော့လဲ ပြီးတာပါဘဲ အပိုင်း ( ၆ )

ပြီးတော့လဲ ပြီးတာပါဘဲ အပိုင်း ( ၆ )

ရေးသားသူ - dobinpokhin

အဲဒီနှစ် သင်္ကြန်ကို မိုးညှင်းမှာဘဲ ဆင်နွှဲလိုက်ပါတယ်၊ တကယ်တော့ လုပ်ငန်းက မတ်လ ဘတ်ဂျက်ပိတ်မှာ ပြီးရမှာပါ၊ ဆောက်လုပ်ရေးထုံးစံ မတ်လဘတ်ဂျက် ပိတ်မှာအပြီးပြ ငွေထုတ်ထားပြီး လုပ်ငန်းကိုတော့ ဧပြီ၊မေအထိ လုပ်ကြတာပါ၊ မိုးရွာမှနားကြတာ၊ သင်္ကြန်ရက်တွေ ကားထွက်လို့ ရတာမဟုတ်ပါ၊ ရေပက်တဲ့ လူတွေ၊ မူးရူးနေတဲ့လူတွေ၊ အလေနတ်တော ဟေးလားဝါးလား လုပ်ကြတဲ့ လူတွေနဲ မတော်တဆမှုဖြစ်နိုင်လို့နားတာ။

၃/၄ ရက်လောက်လေး နားတာမို့ မောင်မောင်တို့ မြစ်ကြီးနား ပြန်မနေတော့၊ မိုးညှင်းမှာဘဲ နေလိုက်တာ၊ ဧပြီလကုန် မေလဆန်းကျမှ လုပ်ငန်းအပြီးသတ်ပြီး မြစ်ကြီးနားပြန်လာရတာ၊ မိုးတွင်း အလုပ်နားတယ် ဆိုပေမဲ့ လုံးလုံးနားတာတော့ မဟုတ်ပါ၊ မြို့ပေါ်လုပ်ငန်းလေး ကျိုးတိုးကျဲတဲလုပ်နေရတာပါ၊ထုကြီးထည်ကြီးနဲ့သာ မဟုတ်တာ၊ အလုပ်မရှိတဲ့အခါ ကားပြင်ကြပေါ့။

" မင်းကလဲကွယ်၊ နေနိုင်လိုက်တာ၊ သင်္ကြန်ရက်လေးတောင် ပြန်လာတာ မဟုတ်ဘူး၊ မင်း တူ တူမတွေကဖြင့် မျှော်လို့"  

ပြန်ရောက်တာနဲ့ မရီးက အပြစ်တင်တယ်၊ မရီး ပြောမယ်ဆိုလဲ ပြောစရာ၊ မိုးကုန် နိုဝင်ဘာလကတဲက သွားလိုက်တာ မေလအထိ (၆) လကြာတယ်၊ မြစ်ကြီးနား၊ မိုးညှင်း မိုင်(၁၀၀)ဘဲဝေးတာ၊ တခေါက်တလေတောင် ပြန်မလာဖြစ်ဘူး၊ ကားတွေကို စိတ်မချတာပါသလို မြစ်ကြီးနားပြန်ရောက်ရင် ဖီဖီကို မေ့လို့ မရနိုင်သေးလို့ပါ။

" ပြန်မလို့ဘဲ အမရေ၊ ဟိုမှာ တခြားကားအဖွဲ့တွေလဲ အများကြီးဆိုတော့၊ ပစ္စည်းပျောက်နိုင်လို့ နေလိုက်တာ"

မောင်မောင် ရောက်ရောက်ချင်း "ဦးရေး ရေး" လို့ အော်ခေါ်ပြီး သူ့ဆီ ပြေးလာနေတဲ့ တူအငယ်ဆုံးကောင်ကို ဆီးပွေ့ရင်း ပြန်ပြောတာ၊ အငယ်ဆုံးတူလေးက အခုမှ(၄)နှစ်သာသာ ရှိသေးတာ၊ သူ့ဦးလေးရဲ့ အသဲကျော်၊(ဦးရေး ရေး)ဆိုတာ (ဦးလေး လေး)ခေါ်တာ မပီလို့၊ အကိုကြီးက မန္တလေး ဆင်းနေလို့ မရှိ၊ တူမလေးတွေက သိတတ်နေပြီမို့ အနားသာ မကပ်တာ၊ သူတို့ဦးလေးရဲ့ ပစ္စည်းတွေကို အိမ်လေးထဲ ဝိုင်းသယ်ပေးကြတယ်။

အရင် မောင်မောင် ကျောင်းတက်တုန်းကတော့ အိမ်အတွက် ပူစရာမလို၊ အခု မောင်မောင် မရှိတဲ့အခါ မရီး တစ်ယောက်ထဲ ကလေး(၄)ယောက်နဲ့ အဖော်မရှိလို့ မဖြစ်တာနဲ့ ဗန်းမော်ဘက်က သူ့အဒေါ်ဝမ်းကွဲ အသက် (၄၀)လောက် မိန်းမကြီးတစ်ယောက် ခေါ်ထားရတယ်၊ ရောက်တဲ့ရက်ကတော့ ခရီးပန်းလာလို့ဘယ်မှမထွက်ဘဲ အိမ်မှာဘဲနေတာ၊ တူတော်မောင်က သူ့ဦးလေး အိမ်လေးက မပြန်တော့၊ ညနေစောင်းတဲ့အချိန်မှ သူ့အမေ ရောက်လာပြီး

" သား၊ ထမင်းစားမယ်၊ လာခဲ့တော့၊ဦးလေး နားပေစေ"  လို့ ပြောပြီးလာခေါ်တာ၊

" စားရေးဘူး၊ ဦးရေး ရေးနဲ့တူ စားမှာ" 

တူတော်မောင် သူ့အမေခေါ်ရာ မလိုက်ဘဲ ပေကပ်နေတာ။

" ကဲ၊ ဦးလေး လေး ရေ၊ မင်းတူတော်မောင်ကတော့ အကဲပိုနေပြီ၊ ပြီးမှသာ ခေါ်ခဲ့ပေတော့" 

မရီး သူ့မတ်ကို ပြောပြီးပြန်သွားတာ၊

" ကျွန်တော်ပါ တခါထဲ စားလိုက်ပါ့မယ် အမရာ၊ တော်ကြာ ဒီကောင် အိပ်သွားလိမ့်မယ်" 

မောင်မောင် တူတော်မောင်ကို ကောက်ချီပြီး မရီးနောက်က လိုက်သွားပါတယ်၊ ထမင်းစားပွဲမှာ မရီးတို့သားအမိတွေနဲ့ အတူတူ စားလိုက်ရတယ်၊ အရင်ကတော့ မောင်မောင် မရီးနဲ့အတူ ထမင်းတခါမှမစားဖူးပါ၊ကိုယ့်ဖာသာ မီးဖိုထဲမှာဘဲ ခူးခပ်ပုံစားတတ်တာပါ။

" ဦးရေး ရေး၊ပြင်သွားသားလိုက်" 

ထမင်းစားရင်း တူမောင်က သူ့ဦးလေးအပြင်ထွက်ရင် လိုက်မယ်ပေါ့၊

" အေး၊ နောက်နေ့မှ သွားမှာ၊ ထမင်းစား၊ မစားရင် မခေါ်ဘူးနော်၊ စားမှခေါ်မှာ" 

မောင်မောင်ပြောမှ တူမောင် စကားမပြောဘဲ စားတော့တာ၊

" ဦးလေး၊ သမီးလဲ လိုက်မှာနော်" 

နို့ညှာမ(၇)နှစ်က ပြောပြန်ရော၊

" အေး၊အေး၊ ခေါ်မယ်၊တူတွေ တူမတွေ တယောက်တလှဲ့ခေါ်မယ်၊ ကဲ ကဲ၊စားကြ၊စားကြ" 

မောင်မောင် သူ့တူ တူမတွေနဲ့အလိုက်သင့် ပြောဆိုနေတာကို မရီးနားထောင်နေတာ၊ ပြီးမှ

" တူ တူမတွေတင် မဟုတ်ဘူးနော်၊ အမကိုလဲ ဘုရားကေျာင်းပို့ပေးဦး၊ မင်းမရှိတဲ့အခါ ကယ်ရီနဲ့ သွားနေရတာ"

" ဟုတ်ကဲ့ အမ၊ အော်၊ ဒီနေ့စနေဘဲ၊ မနက်ဖန် ပို့ပေးရမှာဘဲ" 

မရီး ပြုံးပြီးခေါင်းငြိမ့်တယ်။

~~~~~~~~~~~~

နောက်ရက် မနက်မှာ မောင်မောင် မရီးကို ဘုရားကျောင်း ပို့ပေးရတယ်၊ ဟိုတခါ မရီးကို ပို့ရတုန်းကတော့ မရီးက ခါးကို ဖက်စီးလို့ တမျိုးဖြစ်ခဲ့ရတာ၊ ဒီတခါမှာတော့ သူနဲ့မရီး အကြားမှာ တူမောင် ပါလာတယ်၊ တူမောင်က သူ့ဦးလေးခါးကို အသားကုန်ဖက်ထားတာ၊

" ဖြေးဖြေးစီးနော်၊ ကိုင်စရာမရှိဘူး" 

မရီးက ပြောတာ၊ အရင်က မောင်မောင့်ခါးဖက်စီးခဲ့တာကိုး။

" ကျွန်တော့်ပခုံး ကိုင်စီးလေ အမ" 

မောင်မောင်ပြောမှ မရီး သူ့ပခုံးကို လက်နဲ့ ကိုင်စီးတယ်၊ အရင်လိုဘဲ၊ မရီးကို ဘုရားကျောင်းမှ ချပေးခဲ့ပြီးမောင်မောင် လက္ဘရည်ဆိုင်ဘက် လှဲ့တယ်။

" ဦးရေး ရေး၊ ဝက်သားပေါင်း စားမယ်" 

တူမောင် ပူဆာတာနဲ့ ဘုရားကျောင်းနားက လက္ဘရည်ဆိုင်မှာ မထိုင်ဘဲ ဝက်သားပေါင်းကောင်းတဲ့ ဈေးနားက တရုတ် လက္ဘရည်ဆိုင်ကို သွားလိုက်တယ်၊ ဆိုင်ကယ်ရပ်ပြီး ဆိုင်ထဲ ဝင်လိုက်တာနဲ့ မတွေ့ချင်ဘဲ တွေ့လိုက်ရတာ ဖီဖီတို့လင်မယား၊ ကလေးတောင် ရနေပြီ၊

" ဟား၊ ဦးဝင်းမြင့်တို့ပါလား၊ နေကောင်းတယ်နော်၊ ကလေးတောင် အတော်ကြီးပြီဘဲ၊" 

မထူးဘူးလေ၊ တွေ့နေမှတော့ နုတ်မဆက်ဘဲ နေပြန်ရင် အရှုံးပေးရာကျတယ်၊ ပြီး တကယ်တမ်းပြောရရင်လဲ ကိုယ်က ယောင်္ကျား၊ မနစ်နာဘူး၊

" အော်၊ အေးဗျ၊ ကိုမောင်မောင်၊ မတွေ့တာကြာပြီနော်" 

ဖီဖီ ယောင်္ကျား မျက်နှာ ပျက်သွားပေမဲ့ အလိုက်သင့် ပြန်နုတ်ဆက်ပါတယ်၊ သူ့မိန်းမနဲ့ မောင်မောင်တို့ဇာတ်လမ်းကို ဦးဝင်းမြင့်သိပါတယ်၊ ဖီဖီကတော့ ခေါင်းငုံ့ထားပြီး ဘာစကားမှမပြောပါ။

" မတွေ့ဆို ကားအလုပ်နဲ့ ရှောက်သွားနေရတာဗျာ၊ ဘွဲ့ရအလုပ်မရှိမို့ မိန်းမယူဖို့ ငွေစုနေရတာ"  

မောင်မောင် သူ့ကို တမင်ရိပြောမှန်း ဖီဖီသိပါတယ်၊ ရည်းစားဦးကို စကားပြောချင်ပေမဲ့ ယောက်ကျားရှေ့မှာမို့ သိက္ခာထိန်းထားရတယ်။

" အကိုကြီး၊ ဆိုင်ဖွင့်နောက်ကျနေပြီ၊ သွားကြရအောင်" 

မောင်မောင်ရှေ့ ကြာကြ ာမနေချင်တာနဲ့ ဖီဖီ ထရပ်ပြီး ပြောလိုက်တာ၊

" အော်၊အေး အေး၊ ကဲ ကိုမောင်မောင်ရေ၊ ဆိုင်ဖွင့်ရဦးမှာမို့၊ သွားလိုက်ဦးမယ်"

" ဟုတ်ကဲပါ ခင်ဗျ" 

မောင်မောင် အပြုံးမပျက် ပြန်နုတ်ဆက်၊ ဖီဖီကတော့ မောင်မောင့်ကို စကားတခွန်းမဆို၊ ထွက်သွားလေရဲ့၊ယောင်္ကျားရပြီးမှ ဖီဖီ တော်တော် ပိန်ကျသွားတယ်၊ မောင်မောင် ခေါင်းယမ်းပြီး အတွေးလွန်နေတာ။

" ဦးရေး ရေး၊ ဝက်သားပေါင်း" 

တူမောင်ရဲ့ အသံကြားမှ မောင်မောင် သတိတရား ပြန်ရလာတာ၊ လက္ဘရည်ဆိုင်ကနေ ဘုရားကျောင်း မရီးကို ပြန်ကြို ပြီး ဈေးထဲ ခဏဝင်ပါတယ်၊ အမကြီးနဲ့မတွေ့ရတာ ကြာလို့ပါ၊ မရီးကလဲ

" မင်းတင် မဟုတ်ပါဘူးဟယ်၊ ငါလဲ ယောင်းမနဲ့ မတွေ့ရတာကြာပါပြီ၊ ကိုယ့်အလုပ်နဲ့ကိုယ် ဈေးလဲမရောက်ဖြစ်ပါဘူး" 

မရီးပြောတာလဲ ဟုတ်ပါတယ်၊ မရီးက ဟင်းချက်စရာကို ရပ်ကွက်နဲ့ နီးတဲ့ ဈေးလေးမှာတင် ဝယ်တာပါ၊ မြို့မဈေးကြီးဘက် ရောက်ခဲပါတယ်၊ အိမ်ထောင်ကျတာ ကြာပြီဖြစ်ပေမဲ့ အမကြီးတို့မှာ ကလေးမရပါ၊

" ဟော၊ ငါ့သမက်ကြီးပါလား၊ ပျောက်ချက်သားကောင်းတာ တော်၊ အိမ်လာလယ်ဦး" 

တွေ့ တွေ့ချင်း ဆိုင်ချင်းကပ်ရက် ဒေါ်မီးကွေကြီး အားရဝမ်းသာ နုတ်ဆက်တာပါ၊ ဒေါ်မီးကွေကြီးက အရင်ပုံစံ၊ ၀၀ဖြိုးဖြိုး၊ တောင့်တောင့်တင်းတင်း၊ နို့ထွားထွား၊ ဖင်ကားကားနဲ့၊

" မင်းယောက္ခမက တမေးထဲ မေးနေတာ၊ သမီးနဲ့ပေးစားချင်လှပြီ" 

အမကြီးက ဝင်နောက်နေတာ၊ မရီးက အမကြီးစကားကြားလို့ ပြုံးနေတာ၊

" မာလာရော၊ နေကောင်းလား၊ အခု အိမ်မှာဘဲလား" 

မောင်မောင့် အမေးကို ဒေါ်မီးကွေက

" အိမ်မှာက သွားလိုက် ပြန်လိုက်ဘဲ မောင်မောင်ရေ၊ မင်းနှမက သူ့သူငယ်ချင်း ဆိုင်မှာဘဲ အနေများတယ်၊အဲဒီမှာဘဲ အိပ်တယ်"

" နောက်မှ မာလာကို ဆိုင်သွားတွေ့လိုက်ပါ့မယ်၊"

" တွေ့ဖြစ်အောင် သွားတွေ့နော်၊ မာလာက အခု အရမ်းကို ချောနေလှနေတာ၊ ကြိုက်တဲ့လူတွေ ဝိုင်းဝိုင်းလယ်လို့၊ ငါကပြောထားရတာ၊ ညီးနော် ငါက ယောင်းမတော်မယ်လို့၊ အစောကြီးကတဲက ပြောထားတာ၊ ညီးအမေကလဲ သဘောတူတယ်လို့" 

အမကြီးက ဝင်ပြောတာ၊

" ယောင်းမကလဲ၊ ကာယကံရှင်တွေ ဘာပြောလဲ၊ မေးပါဦးတော့၊ ဟိုက ကြိုက်/မကြိုက်" 

မရီးစကား အဆုံးမှာ ဒေါ်မီးကွေက

" မကော့ရေ၊ သမီး ကြိုက်/မကြိုက်တော့ မသိဘူး၊အမေကတော့ ကြိုက်တယ်ဟေ့" 

ဒေါ်မီးကွေ ပြောစကားကို တခြား လူတွေက ရယ်စရာအဖြစ် ရယ်မောလိုက်ကြပေမဲ့ မောင်မောင်ကတော့ ဒေါ်မီးကွေ စိတ်ထဲရှိတာ အမှန်အတိုင်းပြောလိုက်တာမှန်း သိနေတယ်၊

" ငါ့မောင်၊ ဒေါ်မီးကွေသမီးကို သဘောကျလား၊ သဘောကျရင်မင်းအကို ကိုပြောပြီး နားဖောက်ထားရအောင်" 

အပြန်မှာ မရီးက ပြောလို့

" နေပါဦး အမရယ်၊ ကောင်မလေးသဘောလဲ မသိသေးပါဘူး၊ ပြီး ကျွန်တော်လဲ နောက်(၃)နှစ်လောက်မှ အိမ်ထောင်ရေး စဉ်းစားမှာပါ"

နောက်တရက် နေ့လယ်ခင်း၊ ဖတ်စရာမရှိတာနဲ့ စာအုပ်ဆိုင်ဘက် ထွက်လာခဲ့တယ်၊ တူမောင် လိုက်မယ်ပြောနေသေးတာ၊

" နေပူတယ်ကွ၊ မင်းကို မနေ့ကခေါ်ပြီးပြီဘဲ၊ နောက်မှလိုက်"

ပြောပြီး ထားခဲ့ရတာ၊ မိုးညှင်းမှာနေခဲ့ရတဲ့(၆)လက ဟုတ်တိပတ်တိ စာမဖတ်ခဲ့ရပါ၊ စာအုပ်ဆိုင်က စာအုပ်ဝယ်ပြီး၊ (မထူးပါဘူး၊ အပြင်ထွက်လာတုန်းလေး မာလာကို သွားတွေ့ပါဦးမယ်-စိတ်ကူးပြီး) ဆိုင်ကယ်ကို မာလာတို့ ဆိုင်စီးသွားတယ်။

မာလာက သူ့သူငယ်ချင်းနဲ့အတူ အလှပြင်ဆိုင် ဖွင့်ထားတာ၊ အလှပြင်ဆိုင်တင်မက အလှကုန်ပစ္စည်း၊ မိန်းကလေးကြို က်ဖန်စီ လက်ဝတ်ရတနာပစ္စည်းတွေကိုပါ ရောင်းတာ၊ ဆိုင်က သီးခြားမဟုတ်ဘဲ လူနေအိမ်တစ်အိမ်ရဲ့ အောက်ထပ်အခန်းကို ငှားဖွင့်ထားတာ၊ မာလာနဲ့သူငယ်ချင်းမတို့က ဆိုင်မှာဘဲညအိပ်ကြတာ၊၊ ဆိုင်ရှေ့ မောင်မောင် ဆိုင်ကယ်ထိုးရပ်လိုက်တာနဲ့ မာလာ့သူငယ်ချင်းမ ဆိုင်နောက်ဘက်ကို သုတ်ကနဲဝင်သွားတယ်၊ မောင်မောင် ဆိုင်ကယ်ကို ဒေါက်ထောက်ရပ်ခဲ့ပြီး ဆိုင်ထဲဝင်လိုက်တာနဲ့

" ဟေး၊ ကိုကိုမောင်၊ ပြန်လာပြီလား" 

မာလာ ဆိုင်နောက်ဘက်က ထွက်လာပြီး မောင်မောင်ကို ဝမ်းသာအားရ နုတ်ဆက်တာ၊ စောစောက မာလာသူငယ်ချင်းက မောင်မောင်ကို မြင်တာနဲ့ မာလာကို သွားပြောတာလေ၊

" ပြန်လာရအောင် ကိုက ဘယ်သွားလို့လဲ၊" 

မောင်မောင်က မာလာကို သက်သက်စတာပါ၊

" ကိုကိုမောင်နော်၊ မာလာကို အကြောင် လာရိုက်မနေနဲ့၊ ကိုကိုမောင် မိုးညှင်းသွားနေတာ သိတယ်" 

မာလာက မောင်မောင် ရင်ဘတ်ကို သူ့လက်သီးဆုတ်လေးနဲ့ ဖွဖွထုရင်းပြောတာ၊ နုတ်ခမ်းကိုလဲ စူထားသေးရဲ့၊

" မာလာကို စတာပါ၊ ကို မိုးညှင်းသွားနေတယ်ဆိုတာ ဘယ်သူပြောလဲ" 

မာလာရဲ့ လက်ကလေးနှစ်ဘက်ကို ဖမ်းကိုင်လိုက်ရင်း မေးတာ၊

" ဘယ်သူ ပြောမှာလဲ၊ မငြိမ်းပေါ့၊ ကိုကိုမောင်နဲ့ တွေ့ခဲ့တယ်လို့ ပြောတာ"  

မောင်မောင် မာလာလက်လေးတွေကို လွှတ်ပေးလိုက်ပြီး

" ကို့ကိုလဲ မငြိမ်းကပြောသွားတာ၊ မြစ်ကြီးနားပြန်ရောက်ရင် မာလာနဲ့ တွေ့ဖြစ်အောင် သွားတွေ့လိုက်တဲ့"

" ဘာပြုလို့တဲ့လဲ" 

မာလာအမေးကို မောင်မောင် ခဏ စဉ်းစားပြီးမှ

" မညိမ်းပြောတာ၊ မာလာက အခု တအားကို ချောနေ လှနေတာတဲ့" 

မောင်မောင့်စကားလဲ ဆုံးရော၊ မာလာ ရှက်ကိုးရှက်ကန်းနဲ့

" ကြည့်၊ ကိုကိုမောင်က၊ ဘာမှန်းလဲမသိဘူး" 

မာလာရဲ့ ချစ်စဘွယ် မျက်စောင်းဒဏ်ကို မောင်မောင် ခံလိုက်ရပါတယ်၊ ဒိနောက်မှာ နှစ်ယောက်သား စကားထိုင်ပြောကြတာ၊ မာလာ့သူငယ်ချင်းမက အလိုက်တသိ သူ့ဖာသာ နောက်ဖေးဘက်မှာ သွားနေပါတယ်၊ အမကြီးနဲ့ မညိမ်းပြောမယ်ဆို ပြောစရာပါ၊ မာလာက အရင်ကနဲ့ တခြားစီပါဘဲ၊ အပျိုဖြစ်လာတာနဲ့ ရုပ်က ပြောင်းလဲသွားလိုက်တာ မောင်မောင်တောင် တွေ့တွေ့ချင်း အံ့အားသင့်သွားတာ။

ဒေါ်မီးကွေကသာ ကပြား၊ မာလာ အဖေက တရုတ်အစစ်ကြီး၊ မာလာက တရုတ်သွေး လေးပုံသုံးပုံ ပါလိုလား မသိဘူး၊ အသားက ဖြူဝင်းနေတာပါ၊ အရင်အပျိုပေါက်(၁၆)နှစ်တုန်းက အရပ်မြင့်ပြီး ကိုယ်လုံးမထွက်သေးလို့ ပိန်တယ်လို့ ထင်ရတာ၊ အခုအသက်(၂၀)မှာ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက် အချိုးအဆက်က အပြစ်ပြောစရာ မရှိလောက်အောင်ကို ပြေပြစ်နေတာ၊ မို့သောရင်၊ကျဉ်သောခါး၊ ကားသောတင်၊ ရှေးခေတ်စာအရပြောရရင် ခါးသေးရင်ချီ လှုပ်လီလှုပ်လဲ့ တင်ပါးဆုံ ဆိုသလိုပါ။

" ကိုကိုမောင်၊ စကားမပြောဘဲ ဘာဖြစ်နေတာလဲ" 

မောင်မောင် သူ့တကိုယ်လုံးကို စကားမပြောဘဲ သိမ်းကျုံးကြည့်နေလို့ မာလာနေရ ခက်ပြီးမေးလိုက်တာ၊

" ပြောမှာပေါ့ မာလာရယ်၊ကို စဉ်းစားနေတာ၊ မာလာနဲ့ မတွေ့တာလဲ(၂)နှစ်ရှိပြီ၊(၂)နှစ်ဆိုတဲ့အချိန်ကာလက လူတစ်ယောက်ကို အများကြီး ပြောင်းလဲသွားနိုင်တာ၊ တခြားမကြည့်နဲ့လေ ၊ (၂)နှစ်အတွင်း အရင်မာလာနဲ့အခုမာလာ ယှဉ်ကြည့်၊ တအားကို လှလာတာ"

" ကိုကိုမောင်နော်၊ တခြားပြောစရာစကား မရှိတော့ဘူးလား၊ ဒါဘဲ ပြော ပြောနေတာ" 

သူ့ကိုလှတယ်ပြောလို့ ကျေနပ်နေတာပါ၊

" ရှိပါတယ်၊ အရင် ကို သိထားသလောက် မာလာ ရည်းစားမရှိဘူး၊ အခု(၂)နှစ်ကြာပြီဆိုတော့၊ ရည်းစား ရှိ/မရှိ မပြောတတ်တော့ဘူး "

" ရည်းစားလား၊ ရှိပြိပေါ့ ကိုကိုမောင်ရယ်" 

မာလာ ပြုံးစိစိပြောတာ၊ မောင်မောင် ရင်ခုန်သွား၊ 

" အေးလေ၊သူလဲ ငယ်တော့တာမှမဟုတ်ဘဲ"

ဘာရယ်မဟုတ် တဒင်္ဂအချိန်လေး မောင်မောင် ငြိမ်သက်သွားတာ၊

" ရည်းစားနံမည်ရော သိချင်သေးလား ကိုကိုမောင်" 

မောင်မောင် စကားမပြောနိုင် ငြိမ်နေလို့ မာလာက မေးတာ၊

" တော်..တော်ပါပြီ၊မသိချင်ပါဘူး"  

ကပြာကရာပြန်ပြောလိုက်တဲ့ မောင်မောင့်စကားကြောင့် မာလာ ပိုပြီး ရယ်ချင်လာတယ်၊ ဒါကြောင့်

" မသိချင်လဲ ပြောရမှာဘဲ၊ မာလာရည်းစားနံမည်က  ကိုကိုမောင် တဲ့"

" ဟင်-ဟင်-ဘာ-ဘာ ပြောတယ် မာလာ၊" 

မာလာစကားကြောင့် မောင်မောင် အာမေဍိတ်ဖြစ်သွားရတာပါ၊

" ကိုကိုမောင်ရယ်၊ ထပ်ကြားချင်သေးတာလား၊ မာလာကို ရည်းစားရှိလား မေးတာ ဘာရည်ရွယ်ပြီး မေးတယ်ဆိုတာ သိပြီးသား၊ အင်တာနက်ခေတ် မိန်းကလေးတွေ ကိုကိုမောင်ရဲ့၊ ဒါကြောင့် ကိုကိုမောင် ရည်းစားစကားပြောတာကို စောင့်နေရမှာမို့ တခါထဲ ပြောလိုက်တာ"

" ကိုတော့ မာလာကို ဆလံပေးပါတယ်ကွာ၊ တကယ်ပါဘဲ" 

မောင်မောင် မာလာကို အဟုတ် လက်ဖျားခါသွားတာ၊

" ကိုကိုမောင်ရယ်၊ မာလာကို (ဒီကောင်မလေး အတော်ရဲတာဘဲ၊ မိန်းမတန်မဲ့ ရည်းစားစကား စပြောတယ်လို့လဲ အထင်မသေးပါနဲ့၊ မာလာအပျို ပေါက်ကလေးဘဝနဲ့ ကိုကိုမောင့်ကို စတွေ့ကတဲက ချစ်နေတာပါ၊ဒီတုန်းက ငယ်သေးတော့ စိတ်ထဲကဘဲ ကြိတ်ချစ်နေရတာလေ၊ မညိမ်းမိုးညှင်းကအပြန်မှာပြောတာ၊ကိုကိုမောင်နဲ့တွေ့ခဲ့တယ်၊ မြစ်ကြီးနားပြန်ရောက်ရင် မာလာကိုလာတွေ့ပြီး ရည်းစားစကားပြောလိမ့်မယ်၊ စောင့်နေတဲ့လေ၊) မနေ့ကအမေကပြောတာ၊ ကိုကိုမောင်ပြန်ရောက်နေပြီးတဲ့၊မာလာ ကိုကိုမောင်ကို မျှော်နေတာ၊ ကိုကိုမောင်ရောက်လာပြီး ရည်းစားစကားပြောရင် ဘယ်လိုဖြေရမလဲလို့ တွေးနေတာ၊ ကိုကိုမောင်က ချစ်တယ်မပြောဘဲ ရည်းစားရှိလားမေးလို့  မိန်းကလေးက အရင်စပြောတာ"

ယုံချင်မှယုံ၊ မောင်မောင်နဲ့ မာလာ သမီးရည်းစား ဖြစ်သွားကြတာက မြန်တယ်၊ မာလာက ပြတ်တယ်၊ ချစ်သူဖြစ်ကြတာကို သူ့သူငယ်ချင်းကို ချက်ချင်းဖွင့်ပြောတယ်၊ အမေနဲ့ ယောင်းမကို  ပြောပြတယ်၊ ဒေါ်မီးကွေနဲ့ မညိမ်းတို့ကတော့ မောင်မောင်နဲ့ သဘောတူပြီးသားပါ၊ မောင်မောင်ကသာ မာလာ ငယ်စဉ်က ဖီဖီနဲ့ဇာတ်လမ်း ရှုတ်ခဲ့တာ၊ အခု သမီးရည်းစားဖြစ်ကြတော့ မောင်မောင့် အသက်(၂၂)၊ မာလာက(၂၀)၊နှစ်ယောက်လုံး အိမ်ထောင်ပြုမယ်ဆို ပြုလို့ရတဲ့အရွယ်ပေမဲ့ စီးပွါးရေးက အိမ်ထောင်တစ်ခုထူထောင်ဖို့ ဘာမှမယ်မယ်ရရ မရှိသေးဘူး။

မောင်မောင် အနေနဲ့ကလဲ အကိုကြီးကို မှီခိုနေရသေးတာ၊ မာလာကလဲ အလှပြင်ဆိုင် ဖွင့်ထားတယ်သာ ဆိုတယ်၊ နှစ်ဦးတွဲ ဖွင့်ထားရတဲ့ အပြင် ဝင်ငွေက သိပ်ကောင်းတာ မဟုတ်ဘူး၊ လက်ထပ်ပြီးကြရင်လဲ နေစရာလိုသေးတယ်၊ အကိုကြီးခြံကြီးက ကျယ်တယ်ဆိုပေမဲ့ မိန်းမရပြီးမှတော့ ခိုကပ်မနေချင်၊ မာလာ အမေအိမ်မှာ နေဖို့ မောင်မောင် ပိုကြောက်သေးတယ်၊ ယောက္ခမကြီးနဲ့က အကြောင်းမဟုတ်၊ မညိမ်းနဲ့တအိမ်ထဲနေလို့ကတော့ တနေ့မဟုတ် တနေ့၊မညိမ်းကိုရှောင်နိုင်မှာ မဟုတ်၊ မာလာသိသွားရင် မလွယ်ဘူး။

သူတို့နှစ်ယောက်ရဲ့ သမီးရည်းစားဘဝက ပျော်စရာပါ၊ မိုးတွင်းကာလမှာ ကားလုပ်ငန်းနားထားလို့ မောင်မောင်က အားနေတာလေ၊ မာလာရဲ့ဆိုင်မှာ အချိန်ဖြု န်းတာများတယ်၊ မာလာ့ သူငယ်ချင်းကလဲ အလိုက်တသိ ရှောင်ပေးတာပါ၊ မိုးတွင်း အကိုကြီးပါ အိမ်မှာအနေများလို့ မရီးဘုရားကျောင်း သွားတာလဲ လိုက်ပို့စရာမလိုဘူးလေ။

မာလာက တကဲ့ အစိမ်းသက်သက်၊ မောင်မောင်က ရည်းစားဦး၊ ဒါပေမဲ့ တတ်လွယ်တယ်၊ မောင်မောင်သင်ပေးသမျှ၊ ခိုင်းတာ ဟူသရွှေ့မငြင်းဘူး၊ မောင်မောင် အစပိုင်းမှာ လက်ထပ်ယူမဲ့ မိန်ကလေးမို့ အပေါ်ယံ အပရိကလောက်ဘဲ ကိုင်တွယ်ပြီး၊ အဆုံးစွန်ထိ မလုပ်ဘဲ ထိန်းပါသေးတယ်၊ ဒါပေမဲ့ နေ့တဓူ၀ နှစ်ယောက်ထဲ မမြင်ကွယ်ရာမှာ တွေ့ဖန်များတော့၊ပြီး သူကိုယ်တိုင်က(စားဘူးတဲ့အစာကို ကြာကြာ အငတ်မခံနိုင် ဆိုတာလို) ရည်းစားသက်တမ်း(၂)လလောက်မှာ အဆင့်ကျော်သွားတာပါဘဲ။

ရည်းစားဖြစ်ပြီးကြတာနဲ့ နှစ်ယောက်သား ပူးပူးကပ်ကပ် ချစ်ခင်ကြည်စယ်နေကြတာပါ၊ ဆိုင်မှာ မာလာသူငယ်ချင်းမကို အားနာလို့ သူရှိတဲ့အချိန်လေးဘဲ ဆင်ခြင်နေကြတာ၊ သူငယ်ချင်းမ တခါတလေ သူ့အိမ်ခေတ္တခဏပြန်နေချိန်မှာ၊ ဆိုင်မှာကလဲ ဧည့်မရှိတဲ့အချိန်ဆိုရင် သူတို့နှစ်ယောက်က ကြားလေသွေး ဝေးတယ်ထင်ဆိုသလို ပူးကပ် ဖက်ယမ်း နမ်းရှုပ်နေကြတာ။

နှစ်ယောက်သား နုတ်ခမ်ချင်း တေ့စုတ်ပြီး တယောက်ပါးစပ် တယောက် လျှာထိုးသွင်းကြတာ၊ မောင်မောင့် ရင်ခွင်ထဲ ကျောပေးထိုင်နေတဲ့မာလာ ဘော်လီ ဂျိတ်ကိုဖြုတ်၊အင်္ကျီအောက်လက်ရှိုပြီးနို့နှစ်လုံးကို လက်နဲ့ချေမွတဲ့အခါမျိုးမှာ မာလာပြောတတ်တာက

" ကိုကိုကိုင်တာနဲ့ဘဲ မာလာနို့တွေ ပျော့ကုန်ပြီ၊ မလှတော့ဘူး" 

အရင် ကိုကိုမောင်ခေါ်ရာက ရည်းစားဖြစ်ပြီးတဲ့အခါ မာလာက ကိုကို လို့ပြောင်းခေါ်တာ၊

" ကိုင်တာနဲ့တော့ ဒီလောက်ကြီးမပျော့ပါဘူးကွာ၊ ကလေးမွေးလို့ နို့တိုက်တဲ့အခါကျမှ နို့ကပျော့ပြီးတွဲလာတာပါ"

" ကိုကိုမောင်ကြီးနော်၊ သိတတ်လိုက်တာ၊ ဘယ်မိန်းမနို့တိုက်တာကို သွားကြည့်တာလဲ" 

မာလာ မောင်မောင်လက်ကို ဆွဲဆိတ်ရင်း ပြောတာ၊ မာလာက တခါတလေ မောင်မောင်ကို စိတ်ဆိုးလို့ ဖြစ်စေ၊ စိတ်ကောက်လို့ဖြစ်စေ၊ အလိုမကျဖြစ်ခဲ့ရင် ကိုကိုခေါ်ရာက ကိုကိုမောင်ကြီး ဖြစ်ချင်ဖြစ်သွားတာ၊ ကိုကိုမောင်ကြီး လို့ခေါ်တဲ့အခါ မောင်မောင်က ပြန်ပြောတာ။

" စိတ်ကောက်ပြီး ကိုကို လို့မခေါ်ချင်ရင်လဲ မောင်မောင်ဘဲ ခေါ်ကွာ၊ ကိုကိုမောင်ကြီးလို့တော့ မခေါ်နဲ့၊ အဲဒီလိုခေါ်လိုက်ရင် တွန့်သွားတာ"

" ဘာဆိုင်လို့လဲ၊ ကိုကိုက မာလာထက်အသက်ကြီးလို့ ကိုကိုမောင်ကြီးခေါ်တာဘဲဟာ" 

မာလာ အရိုးခံနဲ့ပြောတာ၊

" ကိုကိုမောင်ကြီး ဆိုတာ အရင် မ-ဆ-လ ပါတီနည်းပြချုပ် ဦးချစ်လှိုင်ရဲ့ ကလောင်အမည်၊ ဒီလူက ဟိုးအရင်တုန်းက ကိုကိုမောင်ဆိုတဲ့ ကလောင်နဲ့ စာတွေရေးတယ်၊(အာကာကို လွှာပုံပြုပါလို့)ဆိုတာ ကိုကိုဖတ်ဘူးတယ်၊ လူက လူတော်ပါ၊ နောက် မ-ဆ-လ ပြို ကွဲပြီး ကလောင်အမည်ကို ကိုကိုမောင်ကြီးလို့ပြောင်းလိုက်တယ်၊ ဒါကြောင့်" 

မောင်မောင့်စကားအဆုံး မာလာ ချစ်စဘွယ် ပြုံးလိုက်ပြီး

" ဒါနဲ့ ဘာဆိုင်လို့လဲ၊ကိုကိုနော်၊ မဆိုင်တဲ့အပေါက် ဂလိုင်နဲ့ ခေါက်မနေနဲ့"

" ဒါဆိုလဲ ဆိုင်တဲ့အပေါက်ဘဲ ခေါက်တော့မယ်ကွာ" 

မောင်မောင် ပြောရင်းဆိုရင်း မာလာရဲ့ စကပ်အောက်ထဲ လက်ထိုးသွင်းပြီး အဖုတ်ကို လက်နဲ့ စမ်းတော့တာပါ၊ အောက်မှာက အတွင်းခံ ပင်တီဘောင်းဘီဝတ်ထားလို့ တိုက်ရိုက်မထိပေမဲ့ အဖုတ်ဖောင်းဖောင်းလေးကို စမ်းမိနေတာ၊

" ကိုကို၊ ဘာတွေလဲကွာ၊ စကားအကောင်းပြောနေတာကို၊" 

မာလာကပြောသာပြောတာ၊ မောင်မောင့်လက်ကိုတော့ ဖယ်မပစ်ပါ၊

" မာလာ၊ ကိုကိုတို့အတန်းတက်ကြရအောင် " 

မောင်မောင် အဖုတ်လေးကို ဘောင်းဘီပေါ်က လက်နဲ့ပွတ်တိုက်နေရင်း ပြောနေတာ၊

" ကိုကို၊ ဘာဖြစ်ချင်တာလဲ၊ဟင်၊ မာလာ ဘာပြောရမှာလဲ" 

အဖုတ်ကို လက်နဲ့ပွတ်တိုက်တာ ခံနေရလို့မာလာစိတ်တွေ သရိုးသရီ ဖြစ်လာတာ၊

" မာလာရယ်၊ ကိုကိုနဲ့မာလာ ရည်းစားဖြစ်တာသာ မကြာသေးတာ၊ တယောက်နဲ့တယောက် တွေ့ကြတာ (၅)နှစ်လောက်ရှိနေပြီ၊"

" ကိုကို၊ ဒီနေ့ဘာဖြစ်နေတာလဲ၊ စကားကို ရှင်းရှင်းမပြောဘူး၊ ၀ေ့ဝိုက်ပြောနေတာဘဲ၊ ကိုကိုနော်၊ မာလာ စိတ်တိုလာပြီ" 

စိတ်တိုလာပြီဆိုတာ အမှန်ပါ၊ စိတ်မတို ခံနိုင်ပါ့မလား၊ ကိုကို ဘာဖြစ်ချင်နေတယ်ဆိုတာ မာလာ သိသားဘဲ၊ပြောပြီးပြီဘဲ၊ အင်တာနက်ခေတ် မိန်းကလေးပါဆို၊ မလုပ်ဘူးတာဘဲ ရှိရင်ရှိမယ်၊ မလုပ်တတ်ဘူး၊ နားမလယ်ဘူးဆိုတာမရှိ၊ အခုလဲ ကိုကိုက မသိဆိုးဝါး အဖုတ်ကို လက်ကြီးနဲ့ပွတ်တိုက်နေတာ အရည်လေးတွေတောင်စိမ့်ထွက်နေပြီ၊ ဘောင်းဘီနဲ့မို့သာ ကိုကို မသိတာ"

" မာလာ၊ ကိုကိုနဲ့မာလာက လူကြီးတွေကလဲ သဘောတူပြီးသား၊ အချိန်တန်ရင် လင်မယားဖြစ်ကြမဲ့ လူတွေ"

" အဲဒါ ဘာဖြစ်လဲ" 

မာလာ ရယ်ချင်လာပြီ၊ မနဲကို အောင့်ထားရတာ၊ ကိုကိုဟာလေ၊ သူ့လောက်လယ်တာလဲ ရှိမထင်ပါဘူး၊ ဒါကို မပြောရဲတာလို လုပ်နေတယ်၊ ရည်းစားစကားပြောမဲ့ဟာတောင် (မာလာရည်းစားရှိနေပြီလား)လို့ တဘက်လှဲ့မေးတဲ့ကိုကို၊ အဲဒီတုန်းကလဲ မာလာ သူပြောမဲ့ရည်းစားစကားကို မစောင့်ဘဲ အဆင့်တွေ ခုန်ပြန်ကျော်လွှားလုပ်လိုက်တာ၊ အခုလဲ ကိုကိုက သူဖြစ်ချင်တာကို လှဲ့ပတ်နေတာ၊ အရင်လိုများမာလာက ပြောလေမလားလို့ပေါ့၊ ဒါတော့ ဘယ်ပြောရဲပါ့မလဲ၊ ကိုယ်ကမိန်းကလေး၊

" အဲဒါလေ၊ နောက်လဲလင်မယားဖြစ်ကြမဲ့ အတူတူ၊ အခုကတဲက ဖြစ်ကြရအောင်လို့၊ပြောတာ"

မာလာပြုံးလိုက်တယ်၊ သိပြီးသားဘဲဟာ၊

" ကိုကို့သဘော"

မှတ်မှတ်ရရ အဲဒီနေ့က ဆိုင်ပိတ်တဲ့နေ့၊ ဝါတွင်းဥပုသ်နေ့၊ မာလာသူငယ်ချင်းက သူ့အမျိုးတစ်ယောက်နာရေးကိစ္စရှိနေလို့ အဲဒီအိမ်သွားကူ လုပ်ပေးနေရလို့မရှိဘူး၊ ဝါတွင်းမင်္ဂလာဆောင် မရှိတဲ့အတွက် အလှပြင်လုပ်ငန်းကို ဥပုသ်နေ့တစ်ရက်ပိတ်တာ၊ ဆိုင်ရှေ့တံခါးကိုပိတ်ထားတာမို့ သူတို့နှစ်ယောက် အထဲမှာ နေချင်သလို နေရင်းက အတန်းတက်ဖြစ်သွားတာပါ၊(ကိုကို့သဘော)မာလာမီးစိမ်းပြလိုက်တာမို့

" ဒါဆို အိပ်ရာပေါ်သွားကြရအောင်"

" အင်၊ကိုကို၊ ခဏလေးနော်၊ မာလာ နောက်ဖေး ဝင်လိုက်ဦးမယ်" 

မာလာ ဘာအတွက်ဆိုတာ မောင်မောင်သိတယ်၊

" မာလာ သွားလိုက်လေ၊ ပြန်လာရင် ကိုကိုလဲ သွားချင်တယ်"

မာလာ ရှက်ပြုံးလေးပြုံးပြီး လှစ်ကနဲ နောက်ဖေး ရေချိုးခန်းထဲဝင်သွားတယ်၊ အင်တာနက်ထဲ မွှေနှောက်ပြီး မဟုတ်က ဟုတ်ကတွေ ကြည့်ဘူးတာမို့ မလိုလဲလိုလဲ၊ ကိုကိုက ဟိုဟာဒီဟာများ လုပ်ခဲ့မယ်ဆိုရင် ကိုကို့ ကို အားနာပါတယ်၊ မလုပ်နဲ့ပြောလဲ ကိုကိုက ပြောစကား နားထောင်ချင်မှ ထောင်မှာ၊ ပြောမရ အတူတူ ကိုကိုလုပ်ခဲ့ရင် အနံ့အသက် ကင်းအောင်လို့ စောက်ဖုတ်ကို ဆပ်ပြာမွှေးနဲ့ဂရုတစိုက် တိုက်ချွတ် ရေဆေးခဲ့ရတာ၊ မာလာပြန်ရောက်တာနဲ့ မောင်မောင် နောက်ဖေးရေချိုးခန်းကိုသွားလိုက်ပါတယ်၊

မောင်မောင် အိမ်ထဲ ပြန်အဝင်ကို စောင့်ပြီး မာလာ အိမ်နောက်ဖေး တံခါးကို ပိတ်လိုက်တယ်၊ အိပ်ခန်းထဲရောက်ပြီး မာလာအိပ်တဲ့ တစ်ယောက် အိပ်ကုတင်ပေါ် နှစ်ယောက်သား ထိုင်တောင် မထိုင်တော့ပါဘူး၊တခါထဲ ဖက်လှဲအိပ်လိုက်ကြတာပါ၊ မောင်မောင်က မာလာအပေါ် တက်မှောက်ပြီး နုတ်ခမ်းတွေကိုကစ်စုတ်ပေးပါတယ်။

မာလာ မောင်မောင့် ကျောပြင်ကြီးကိုဖက်ပြီး သူ့နုတ်ခမ်းတွေကို ကစ်စုတ်ဖို့ လွယ်အောင် စူထားပေးတာ၊ တခါတခါ သူကပြန်ပြီး နုတ်ခမ်းကို ကစ်ပြန်စုတ်တာ၊ တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက် အပြန်အလှန် ကစ်စုတ်ကြရင်း မာလာရဲ့ အပေါ်တီရှပ်ပွပွကိုရော၊ အောက်ခံ ဘော်လီကိုပါ နို့အုံတွေပေါ်တဲ့အထိ လှန်တင်လိုက်ပါတယ်၊ ဘော်လီဂျိတ်တွေက စောစောကတဲက ဖြုတ်ထားလို့ပြုတ်ပြီးပြီ၊ မာလာနို့အုံပေါ်လာတာနဲ့ မောင်မောင် ကစ်စုတ်ရာကနေ ခေါင်းကို နို့အုံပေါ်ပို့လိုက်ပြီး နီု့စို့တော့တာ၊

" အာဟာ၊ကိုကို၊ ယားတယ်ကိုကိုရဲ့၊ ဘာမှန်းလဲသိဘူး"

မာလာက အပျိုစင်လေး၊ နို့ကို ပထမဆုံးအစို့ခံရတာမို့ မနေတတ်၊ ယားကျိကျိဖြစ်နေတာ၊ မောင်မောင် နို့တဘက်ကို စို့နေရာကနေ နောက်တဘက်ကို လက်နဲ့ကိုင်တာ

" မာလာနို့တလုံးက အသီးလဲ မထွက်ပါလား၊ အထဲမြု တ်နေတယ်"  

နို့တလုံး နို့သီးခေါင်းက အထဲဝင်နေတာ၊ တစ်ဘက်ဘဲ ထွက်နေတာ၊

" သိဘူး" 

မာလာ ရှက်ရှက်နဲ့ ပြောတာ၊ တော်တော်ဆိုးတဲ့ကိုကို၊ နို့မပေါ် ပေါ်အောင်လုပ်၊ ကြည့်ပြီးမှ ပြောတာ၊ နို့သီးခေါင်းတဘက် မထွက်ဘဲ အထဲဝင်နေတာ သိသားဘဲ၊ အပျိုလေး၊ တယောက်တလေ ရှိတာဘဲ၊ ဒါများအဆန်းလုပ်လို့၊ မာလာရဲ့ နို့တွေက ပူတာအို ဘက်ကလာတဲ့ ဂရိတ်ဖရွတ် Grape Fruit သီးအလတ်စားလောက်ရှိတယ်၊ အသားဖြူတဲ့ တရုတ်မမို့ မာလာ ရင်သားတွေဖြူ ဖွေးနေတာ မောင်မောင် နို့စို့ရင်း ဖီးလ်တက်လာတာ၊ ပုဆိုးအောက်က ညီတော်မောင်ကလဲ ခေါင်းထောင်လာနေပြီ။

မောင်မောင်တင်လား မဟုတ်ပါ၊ မာလာခမြာမှာလဲ တခါမှမကြုံဖူးတဲ့ နို့တွေကိုစို့တာ၊ ကိုင်တာ ခံနေရတာ၊စိတ်တွေ ဖိန့်ဖိန့်တုန်နေတာပါ၊ ဒီကြား ကိုကိုကနို့စို့ရင်း နို့သီးခေါင်းတဝိုက်ပတ်ချာလယ် လျှာနဲ့ယက်ပေးတာ မာလာ မနေနိုင်ဘဲ တကိုယ်လုံး ကြွတက်ကာ အရိုးအကြောတွေ ဖြိုးဖြိုးဖျစ်ဖျစ် မည်လာသလား ထင်ရတာပါ၊

" ကိုကို၊ နေတတ်ဖူး ယားတာ" 

မာလာ မောင်မောင်ကျောကို တအားကြီး ဖက်ပြီးပြောတာ၊ မောင်မောင်က အတွေ့အကြုံ ရင့်နေတဲ့ လူ၊ မာလာ တခါမှဒီလို ယောင်္ကျားတယောက်ရဲ့ အနမ်းအရှုံ့ အကိုင်အတွယ် မခံရဖူး၊ အခု မာလာမနေတတ်ဖူးပြောတာ သူ့စိတ်တွေ ကြွနေပြီ၊

မောင်မောင် မာလာ ဝတ်ထားတဲ့ စကပ်ကို ခါးကနေ ဆွဲချွတ်လိုက်တယ်၊ မာလာက အလိုက်သင့် ဖင်ကိုကြွပေးလို့ ချွတ်ရလွယ်ပြီး ချွတ်ပြီးစကပ်ကို ဘေးဘက်ပစ်လိုက်တယ်၊ မာလာ စောစောက ရေချိုးခန်းဝင်ရင်း အောက်ခံဘောင်းဘီကို ချွတ်ထားခဲ့ပြိးလို့၊အခု စကပ်လဲချွတ်လိုက်ရော၊ အောက်ပိုင်းဗလာဟင်းလင်းဖြစ်သွားတာ၊

" ကိုကို၊ ရှက်တယ်" 

မာလာ သူ့အဖုတ်ကို လက်ဝါးနှစ်ဘက်နဲ့ အုပ်ထားရင်းပြောတာ၊

" ကိုကို့ ကိုချစ်ရင် မရှက်နဲ့" 

အဖုတ်ကို အုပ်ထားတဲ့ လက်နှစ်ဘက်ကို ဆွဲဖယ်လိုက်တဲ့အခါ အမွေးနုနုလေးတွေ ခပ်ကြဲကြဲပေါက်နေတဲ့ဆီးခုံဖောင်းမို့မို့၊ အချိုးကျရှည်လျားပြောင်စင်းနေတဲ့ ပေါင်တံနှစ်ချောင်းကြား ညောင်ရွက်ပုံသဏ္ဍန် စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းလေး၊ စောက်ဖုတ်က ပကတိသန့်စင်နေလို့ဖြူ ဖွေးလှတဲ့ ပေါင်သား အရောင်ထက် ပန်းနုရောင်ပြေးနေတာပါ။

" လှလိုက်တာကွာ "

မောင်မောင် ပလီစိချောက်ချက် ပြောတာ မဟုတ်ပါ၊ မာလာ စောက်ဖုတ်က အမှန်အကန်ပါ၊ ဖောင်းမို့နေတာက ပုံ့ပုံ့လေး မောင်မောင် မာလာရဲ့ ခြေထောက်တစ်ချောင်းကို ဆွဲထောင်ပြီး ကြည့်တော့လဲ နီညိုညို အဖုတ်အကွဲကြောင်းလေးက သိသာရုံ အရာလေးတွေ့ရတာပါ၊ ဟနေ ပြဲနေတာမျိုးမဟုတ်ပါ၊ စောက်ဖုတ်လေးပေါ်လက်ဝါးအုပ်ပြီး ပတ်ချာလည် ပွတ်သပ်ပေးလိုက်တာ မာလာ တွန့်သွားပြီး

" ကိုကို၊ ဘာတွေလျောက်လုပ်နေတာလဲ၊ ရှက်တယ်လို့" 

မာလာမျက်နှာတွေ နီရဲနေတာပါ၊

" ချစ်လို့ပါ မာလာရယ်" 

မောင်မောင် ပြောရင်း မာလာရဲ့ ပေါင်ကြားထဲ ခေါင်းထိုးပြီး ယက်တော့တာပါ။

" လုပ်ပြန်ပြီ၊ကိုကို့၊လျှောက်လုပ်နေတာကွာ၊ငရဲကြီးတော့မှာဘဲ" 

မာလာ ကိုကိုခေါင်းကြီး တိုးဝင်လာလို့ ပေါင်နှစ်ဘက်ကို အတင်းဖြဲကားပေးထားရတာ၊ တော်သေးတယ်၊အစောကတဲက ကိုကို ဒါမျိုး လုပ်နိုင်တယ်ထင်လို့ ဆေးကြောထားလို့သာ၊ ကိုကို ယက်လို့ အနံ့ရရင် ဖီးလ်ငုတ်မှာ၊ ထင်တဲ့အတိုင်း ကိုကို မာလာအဖုတ်ကို ရက်ပြီ၊ အရင် ကိုယ့်ဖာသာ လက်နဲ့ ကိုင်ခဲ့တုန်းကထက် အခု ကိုကိုရက်ပေးတဲ့အရသာက တခြားစီ။

စောက်ပပ် အတွင်းသားတွေကို ကိုကို့ လျှာကြမ်းကြီးနဲ့ ပွတ်တိုက်သွားလို့ အရည်ကြည်တွေလဲ စိမ့်ထွက်နေပြီ၊ မာလာ ဖင်ကြီး တရမ်းရမ်းနဲ့၊ မောင်မောင်က စောက်ပပ်ကို ရက်လိုက်၊ စောက်ခေါင်းထဲ လျှာထိုးသွင်းကလိလိုက်၊ပြူးပြူးလေးဖြစ်နေတဲ့စောက်စိလေးကို မနာအောင် ဆွဲစုတ်လိုက်နဲ့လုပ်ရင်း လက်ကလဲ အငြိမ်မနေ၊ မာလာရဲ့ လှုပ်ယမ်းနေတဲ့ဖင်တုန်းကြီးနှစ်ခြမ်းကို ဆုတ်နယ်နေတာ၊ ဖင်ကြီးတွေက တင်းမာနေတာပါ၊ကြာလာတော့မာလာ မထိန်းနိုင်၊ စောက်ပပ်ကအရည်တွေက များသထက်များလာနေပြီ၊

" ကိုကို၊ တော်သေးဘူးလား၊ အရည်ရွှဲနေပြီ၊ နေတတ်တော့ဘူး"

" ခဏလေး မာလာ၊ ခဏလေး" 

မောင်မောင် ပြောရင်း လက်ခလယ်နဲ့ စောက်ခေါင်းထဲ ထိုးမွှေလိုက်တာ၊

" အ-ကိုကို-နာတယ်" 

အပျို စစ်စစ်လေးမို့ စောက်ခေါင်းထဲ လက်ချောင်း ဝင်တာတောင် မခံနိုင် ဖြစ်နေတာပါ၊ မောင်မောင် ဒါကို သိလို့ အရမ်းအရင်စလို မလုပ်ဘဲ အချိန်ဆွဲ နူးနပ်နေတာ၊ လက်ချောင်းမှာ အရည်စိုလာတာမို့မာလာ စိတ်တော့ပါနေပြီလို့ သိရတာနဲ့

" ကိုကို့ဟာကို ကိုင်ကြည့်" 

မာလာ ပေါင်ကြားကနေကုန်းထ၊ ပုဆိုးကို ခေါင်းပေါ်ကနေ ချွတ်လိုက်ပြီး ပြောလိုက်တာ၊ လီးတံကြီးက တောင်ပြီး ၉၀ ဒီဂရီမတ်နေပြီ၊ လီးတံကြီးမြင်တာနဲ့မာလာ ကြက်သီးမွေးညင်းထသွားတာ၊ ကိုကို့လီးကြီးက နဲတာကြီးမှ မဟုတ်တာ၊

" ကိုကို့ ဟာကြီးက ကြောက်စရာကြီး၊ ဒါကြီးနဲ့သာ ထိုးလို့ကတော့ မာလာ သေမယ် ထင်တယ် ကိုကိုရယ်" 

မာလာက ပြောမဲ့သာ ပြောတာ၊ လီးကို သူ့လက်နုနုလေးနဲ့ မရဲတရဲ ဆုတ်ကိုင်ပေးပါတယ်၊ နဂိုက တောင်နေတဲ့ လီးက မာလာ့လက်နုနုလေးထဲမှာ ပိုကြီးလာသလိုပါ၊

" အပြင်မှာတော့ မြင်ဘူးမှာ မဟုတ်ဖူး၊ အင်တာနက်ထဲမှာတော့ တွေ့ဖူးတယ် မဟုတ်လား" 

မောင်မောင့် အမေးကို မာလာပြုံးရင်း

" အပြင်မှာလဲ တွေ့ဖူးတာပေါ့ ကိုကိုရဲ့" 

မာလာအပြောကြောင့် မောင်မောင် တုန်လှုပ်သွားတယ်၊

" ဘာ-ဘာ-ဘယ်တုန်းကလဲ၊ မာလာနော်၊ မောရပါလားကွာ" 

အရင် ရည်းစားရှိတာပေါ့။ ပြောတုန်းကလို ကိုကိုကြည့်ပြီး ရယ်ချင်လိုက်တာ၊

" ၉ နှစ်၊ ၁၀ နှစ်သမီးလောက်ကပေါ့ ကိုကိုရဲ့၊ မိုးရွာထဲ ရေထွက်ချိုးကြတာ၊ ကောင်လေးတွေအများကြီး၊ သူတို့ဟာတွေ တွေ့ဖူးတာလေ"

မောင်မောင် စိတ်တိုသွားတယ်၊ ပြီး ရယ်လဲရယ်ချင်မိတယ်၊ မာလာဆိုတဲ့ ကောင်မလေး တခါတလေ ဒီလို မဟုတ်တရုတ် ပြောတတ်မှန်း သူသိပါရက်နဲ့ ရုတ်တရက်မို့ အဟုတ်မှတ်ပြိး တုန်လှုပ်သွားတာ၊

" မာလာကွာ၊ ကိုကို့ကို နှလုံးရောဂါဖြစ်အောင် လုပ်တယ်"

" ချစ်လို့စတာပေါ့ ကိုကိုရဲ့၊ ကိုကို့မျက်ခွက်ကြီး ရှုံ့မဲ့သွားလိုက်တာကွာ၊ ရှောက်သီးစားနေတဲ့ မျောက်ကြီးကျ နေတာဘဲ"

" အေး၊ စတဲ့ကောင်မလေး၊ ဒဏ်ပေးရမယ်၊ ကိုကို့လီးကိုစုတ်ပေး"

" ကိုကိုကလဲ၊ ဘာဒဏ်ပေးရမယ်၊ မပြောပါနဲ့ကိုကိုရယ်၊ မာလာက ကိုကိုခိုင်းတာမှန်သမျှ လုပ်ပေးမှာပါ" 

မာလာကပြောရင်း လီးကို လက်နဲ့ကိုင်ထားရာက ပါးစပ်နဲ့ စုတ်ပေးပါတယ်၊မ ာလာရဲ့အပြောကြောင့် မောင်မောင် စိတ်မကောင်းဖြစ်ပြီး

" ကိုကိုကလဲ ပြန်စတာပါ ကလေးရယ်၊ ဒါထက် လီးစုတ်တာ မာလာ အင်တာနက်မှာ ကြည့်ဖူးတယ်ပေါ့"

" အင်တာနက်မွှေနှောက်ကြည့်နေတာ ကိုကိုရာ၊ မမြင်ဖူး မတွေ့ဖူးတာ ဘာမှမရှိဘူး၊ လက်တွေ့သာမရှိသေးတာ"

မာလာအပြောကြောင့်

" လက်တွေ့ကလဲ မကြာမီ လာမည် မျှော်၊နော် မာလာ"

မာလာ လက်တွေ့သာမရှိသေးတာ၊ အင်တာနက်ထဲက ရုပ်ရှင်ကား တော်တော်များများကြည့်ထားဖူးတာရယ်၊ညမင်းသား၊ အတွေးပင်လယ်ပြာစတဲ့ဆိုက်တွေထဲက ၁၈+မြန်မာဝတ္တု တွေ ဖတ်ထားတာမို့ လီးစုတ်ရင် ဘယ်လို စုတ်ရတယ်ဆိုတာ သိတယ်၊ ကိုကိုရဲ့ လီးတံကြိးကို ပါးစပ်ထဲငုံပြီး ရေခဲချောင်းစုတ်သလိုစုတ်ပေးရင်း ကိုကို့ ဂွေးဥနှစ်လုံးကို လက်ဖဝါးပေါ်တင်၊ ဖွဖွလေး ဆုတ်ကိုင်ပေးတာလေ၊ စောစောက ကိုကို စောက်ပပ်ရက်ပေးတုန်းက မာလာ မနေနိုင်ဘဲ ဖင်ကြီး တွန့်လိမ်သလို အခုကိုကိုလဲ မာလာ လီးစုတ်ပေးနေတာကို မျက်နှာကြီးရှုံ့မဲ့ပြီး ခံနေရတာ၊ မာလာရဲ့လီးစုတ်ပေးတာ မောင်မောင် ကြာကြာမခံနိုင်၊ကြာရင် အရည်ထွက်တော့မှာမို့

" တော်ပြီမာလာ၊ ရပြီ၊ ကိုကိုတို့စစို့" 

မောင်မောင် ပြောရင်း မာလာလီးစုတ်တာကိုဖယ်၊ မာလာ ပေါင်ကြားထဲ ဝင်ထိုင်၊ ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ဖြဲပေးပြီးစောက်ပပ်နခမ်းသားနှစ်ခုကို လက်နဲ့ဖြဲပေးလိုက်ပါတယ်၊ မဟတဟလေး ဖြစ်လာတဲ့ စောက်ပပ်အကွဲကြောင်းလေးထဲ တံတွေးအများကြိးထွေးထဲ့လိုက်ပြီး၊ လီးထိပ်ကိုလဲ တံတွေးဆွတ်၊ စောက်ပပ်အဝကို တေ့ဖိသွင်းလိုက်တာ

" အမလေး  လေး၊ ကိုကိုရဲ့ သေပြီ" 

ပထမဆုံး အလိုးခံရရင် နာတယ်ဆိုတာကို မာလာ သိပြီးသား၊ ဒါပေမဲ့ ဒီလောက်ကြီးထိ နာမယ်လို့ ထင်မှတ်မထားလို့၊ မာလာ အလန့်တကြား အော်လိုက်တာ၊ မာလာ အော်မဲ့သာ အော်တာ၊ စောက်ပပ်ထဲကို လီးဒစ် မြုတ်ရုံလောက်လေးဘဲ ဝင်သေးတာ၊

" ကိုကို၊ နာတယ်ကိုကိုရယ်၊ သာသာလေး လုပ်နော်၊ တအားကြီးနာလို့ပါ၊ နို့မို့မာလာ မအော်ပါဘူး" 

မာလာ သနားစဘွယ်ပြောနေတာ၊

" Pure virgin first time နဲနဲပါးပါးနာမှာဘဲ မာလာရယ်၊ ကိုကို တဖြေးဖြေးလေး ထိုးပေးမယ်၊ မာလာနာရင်ပြော၊ရပ်ပေးမယ်" 

မောင်မောင် ပြောရင်း လီးကို ဆက်မသွင်းသေးဘဲ နို့သီးလေးကို စုတ်လိုက်၊ မြုတ်ဝင်နေတဲ့ နို့သီးလေးကို အပြင်ထွက်လာအောင် ဆွဲထုတ်လိုက် လုပ်နေရင်းလီးကို စောက်ခေါင်းထဲမှာ စိမ်ထားရင်း တလှုပ်လှုပ်နဲ့ဖင်ရမ်းပေးနေတာလေ၊ စောက်ပပ်အတွင်း ဝင်နေတဲ့ ဒစ်ခေါင်းက လှုပ်နေတာ၊ ဒစ်မြောင်းမှာအရစ် အရစ်ဖြစ်နေတဲ့ ငါးမြှားချိတ်လို အထစ်က စောက်ပပ်အတွင်းနံရံတွေကို သွားပြီးပွတ်တိုက်နေတာမို့ မာလာ စောက်ပပ် ယားလာပါတယ်၊

" ကိုကို၊မာလာ သိပ်မနာတော့ဘူး၊ နဲနဲထိုးကြည့်ပါလား" 

စောက်ပပ်ယားယံတာ မခံနိုင်တဲ့ အဆုံး ပြောလိုက်တာ၊ မောင်မောင် ဝင်ပြီးသား ဒစ်ခေါင်းကို မကျွတ်ရအောင် ဂရုစိုက်ပြီး စောက်ခေါင်းထဲမွှေနှောက်ပေးတယ်၊

" အင့်-အင်း-ကို-အ-"

မာလာ ဖင်ကြီးကို အငြိမ်မနေနိုင်၊ ဝှေ့ဝိုက်ကြွတက်လာတာ၊ စောစောက ထွေးထားတဲ့ တံတွေးတွေအပြင် စောက်ခေါင်းက စိမ့်ထွက်လာတဲ့ အရည်တွေကြောင့် စထိုးကာစထက် နဲနဲချောလာတယ်၊မောင်မောင် မာလာရဲ့ ပေါင်နှစ်ချောင်းကို လက်နဲ့မိမိရရ ဆုတ်ကိုင်၊လီးကို ဇတ်ကနဲ ဖိသွင်းလိုက်တာ

" အီး-အမလေး-နာတယ်" 

မာလာ အော်ပေမဲ့ လီး အဆုံးထိ ဝင်သွားပါပြီ၊ အဆုံးထိ ဝင်နေပေမဲ့ မောင်မောင့် လီးထိပ်လဲ အောင့်တက်သွားတာ၊ မာလာ့ စောက်ခေါင်းက ကျဉ်းကြပ်နေပြီး၊ လီးတံတချောင်းလုံးကို သားရေကြိုးနဲ့ အထပ်ထပ်ရစ်ထားသလိုဖြစ်နေတာ၊ မောင်မောင်လီးကို စောက်ခေါင်းထဲ စိမ်ထားရသေးတာ၊ ဘာမှ ဆက်မလုပ်နိုင်သေးပါ၊

" မာလာ၊ ညီမလေး၊ နာလားဟင်၊ ပြီးသွားပြီ၊ အဆုံးထိဝင်သွားပြီ၊ နောက်မနာတော့ဘူး"

" ရပါတယ် ကိုကိုရယ်၊ တော်ရုံနာတာ အောင့်ခံပါ့မယ်" 

ပြောသာပြောတာ၊ မာလာမျက်နှာမှာ ချွေးသီးချွေးပေါက်တွေ စိုရွှဲနေတာပါ၊

စောက်ခေါင်းထဲမှာ တင်းကြပ်နေတဲ့ လီးကို နဲနဲစီ နှဲ့နှဲ့ပြီး လှုပ်ပေးနေပါတယ်၊ မာလာ ကိုကိုရဲ့ မျက်နှာကိုမကြည့်ရဲ ကြည့်ရဲ ကြည့်လိုက်တာ ကိုကို့မျက်နှာမှာလဲ သူ့လိုဘဲ ချွေးသီးချွေးပေါက်တွေနဲ့၊ မာလာ ဘေးမှာချွတ်ပုံထားတဲ့ ပုဆိုးကိုယူပြီး လှမ်းပေးလိုက်တယ်၊

" ကိုကို၊ ချွေးတွေသုတ်လိုက်ဦး" 

မောင်မောင် မာလာလှမ်းပေးတဲ့ ပုဆိုးနဲ့မျက်နှာက ချွေးသီးချွေးပေါက်တွေကို သုတ်လိုက်ပြီး

" မာလာလဲ ကိုကိုလိုဘဲ၊ ချွေးတွေစိုရွှဲနေတာ၊ ရော့ သုတ်လိုက်" 

ပြန်ပေးလာတဲ့ ပုဆိုးကိုယူပြီး မာလာ သူ့မျက်နှာက ချွေးတွေကို သုတ်တယ်၊

" ဆက်လုပ်မယ်နော်"  

မာလာရဲ့ ပေါင်နှစ်ဘက်ကို လက်နဲ့ ဆုတ်ကိုင်လီးကို တလက်မလောက် ဆွဲနုတ်ကာ ဇတ်ကနဲ ပြန်ထိုးသွင်းလိုက်တာ၊

" အ-အား-ကျွတ်-ကျွတ်-ကျွတ်" 

မာလာ တွန့်လိမ်တက်ပြီး မောင်မောင့် လက်မောင်းတွေကို အတင်းဆွဲကိုင်တယ်၊ စောစောကလောက် မနာပေမဲ့ နာနေသေးတာပါ၊ မောင်မောင် စောစောကလို လီးကို တလက်မလောက်ဆွဲနုတ်လိုက်၊ ပြန်ထိုးသွင်းလိုက် ၄/၅ ခါလောက်လုပ်လိုက်တာ

" အင်-ကိုကို-အ-အား" 

မာလာရဲ့အသံ တဖြေးဖြေးတိုးလာသလို စောက်ရည်တွေထွက်တာလဲ အများကြီးပါ၊ မာလာက တရုတ်မ အသားဖြူတာမို့ စောက်ရည်ရွှမ်းတယ်၊ စောက်ရည်ရွှမ်းလို့လဲ စောက်ခေါင်းထဲမှာ လီးကို ချောဆီလူးပေးသလိုဖြစ်လို့ ပိုအဆင်ပြေလာပါတယ်၊ ဒါကြောင့်မောင်မောင် လီးကို စောက်ခေါင်းထဲ ဒစ်မြု တ်ရုံလောက်ချန်ထားပြီး အကုန်ဆွဲနုတ်၊တချက်ထဲ အဆုံးပြန်သွင်းလိုက်တာ

" အား-ကို-နာတယ်" 

မာလာ ခါးမြှောက်တက်လာတာ၊ လီးကအဆုံးထိ အလွယ်တကူ ဝင်တာနဲ့ မောင်မောင် မာလာအပေါ် မှောက်ချလိုက်ပြီး လက်နှစ်ဘက်ကို ဘေးမှာထောက်ကာ ဖင်ကြွကြွပြီး လိုးတော့တာပါဘဲ၊ အရည်ရွှဲနေပြီမို့လီးအဝင်အထွက်က ကြပ်နေပေမဲ့ ချောမွေ့ပါတယ်၊ မာလာ ပေါင်နှစ်ဘက်ကို အစွမ်းကုန် ကားထားပေးရင်း ကိုကိုရဲ့ကျောပြင်ကြီးကို သိုင်းဖက်ထားပါတယ်၊ တဖြေးဖြေး နာတာတွေ ရော့နည်းလာပြီး အရသာကောင်းလာသလို ခံစားနေရတာပါ၊

" မာလာ၊ နာသေးလား၊ ခံနိုင်လား" 

ကိုကို့အမေးကို ခေါင်းယမ်းရင်း

" တအားကြီးတော့ မနာတော့ဘူး၊ တခါတခါမှာ အောင့်တယ်" 

အပျိုစင်လေး ပါကင် အဖောက်ခံရတာ၊ ဒိလောက်တော့ ရှိမှာပေါ့၊ မောင်မောင်ပုံမှန် လိုးပေးနေပါတယ်၊ စောက်ပပ်ထဲ လိီဝင်နေတဲ့ အရသာက မာလာအဖို့ရာ ဘာနဲ့မှ မတူပါ၊ လီးတံကြီးကို ဆွဲနုတ်သွားပြီး ပြန်ထိုးသွင်းလိုက်တဲ့အခါ မာလာစောက်ပပ်ထဲ ကျင်ကနဲ ကျင်ကနဲ ခံစားလိုက်ရပြီး နာသလို အောင့်သလို ဖြစ်ပေမဲ့  မအော် မညီး၊ နာကျင်မှုကို ဂရုမစိုက်၊မျက်စိမှိတ်ပြီး ခံတော့တာပါ၊ မောင်မောင်လဲ ပုံမှန်လိုးနေရာကနေ တဖြေးဖြေး အရှိန်ကိုမြှင့်တင်ပြီး ခပ်သွက်သွက် ခပ်ပြင်းပြင်းလိုးလာနေပါပြီ၊

နာနေ အောင့်နေရာကနေ မာလာ တဖြေးဖြေး ကောင်းလာသလို အီဆိမ့်လာနေတာ၊ ကောင်းလာလို့လဲ မာလာ အလိုအလျောက် ဖင်ကြီးကို အပေါ်ကော့တင်ပေးပြီး မောင်မောင့်ခါးကို ဖက်ထားတဲ့ လက်တွေ ပိုတင်းတင်းဖက်လာတာပါ၊ မာလာ ကောင်းနေပြီဆိုတာ ရိပ်မိလို့ မောင်မောင် ဘေးဘက်ထောက်ထားတဲ့လက်နှစ်ဘက်ကို မာလာ့ဂျိုင်းတွေအောက်ကထိုးသွင်းပြီး ပခုံးတွေကိုဖက်ကာ ခပ်ပြင်းပြင်းဆောင့်လိုးတော့တာပါ၊

" ဟင့်အင်း-ကိုကို-အာ-အင်း" 

မာလာ့ စကားသံတွေက ကွဲကွဲပြားပြားမရှီ၊ဘာတွေပြောလို့ ဘာတွေ အော်နေမှန်းလဲမသိ၊

" ပြွတ်-ပလွတ်-ဖွတ်-ပြွတ်-ပလွတ်-ဖွတ်" 

အရည် ရွှမ်းလား/မရွှမ်းလား တခါမှအလိုးမခံရဘူးသေးတဲ့ စောက်ပပ် အသံတွေထွက်လို့၊ မာလာတကိုယ်လုံး အကြောအချင်တွေ ဖျစ်ဖျစ်မြည်လာတဲ့အထိ စပ်ရှိမ်းပူရှိမ်း ဖြစ်လာတာပါ၊ မာလာ ကောင်းလွန်းလာတဲ့အတွက် ဖင်ကြီးကော့မြှောက်ရင်း

" ကိုကို၊အင်၊အ-အာ"

မောင်မောင်ရဲ့ အားပါလှတဲ့ဆောင့်လိုးချက်တွေ အောက်မှ မာလာ တကိုယ်လုံးတုန်တက် ခံစားရခက်နေပြီး

" ကို၊ကောင်းတယ်၊အား၊ဆောင့်၊ဆောင့်ကိုကို"

" ပြွတ်-ပလွတ်-ဖွတ်-ပြွတ်-ပလွတ်-ဖွတ်"

" အ-အား-အမလေး" 

မောင်မောင့်ကျောကို တင်းတင်း ဖက်ထားရာက လက်သည်းတွေနဲ့ ကုတ်ခြစ်၊ တကိုယ်လုံးတွန့်လိမ် စောက်ခေါင်းထဲမှာလဲ စောက်ရည်ပူတွေ ပန်းထွက်တဲ့အထိ မာလာ ပြီးသွားခဲ့ပါတယ်၊ ကောင်းလွန်းလို့ စောက်ပပ်နခမ်းသားတွေ ရှုံ့ချည်နပ်ချည်ဖြစ်ပြီး လီးကို ဆွဲညှစ်လိုက်တာပါ၊

မာလာ တွန့်လိမ်ကွေးကောက်ပြီး စောက်ပပ် အတွင်းသားတွေ လီးကို ဆွဲညှစ်တာခံလိုက်ရလို့ မောင်မောင် တင်းမထားနိုင်တော့ဘဲ စောက်ခေါင်းလေးထဲကို ကြပ်ကြပ်တည်းတည်း နက်နက်ရှိုင်းရှိုင်း တိုးဝင်နေတဲ့လီးကြီး ပူနွေးပျစ်ခဲနေတဲ့ သုတ်ရည်တွေ ပန်းထုတ်လိုက်ရပါတယ်၊ သုတ်ရည်ပန်းထုတ်ပြီး ပြီးချင်း မောင်မောင် မာလာအပေါ်မှောက်အိပ်လိုက်ရပါတယ်၊ခုမှ မောရကောင်းမှန်းသိတာ၊

" ကိုကိုရယ်၊မာလာ ကတော့ကိုကို့ ကိုအဆုံးစွန်ထိ ချစ်ပေးပြီးပြီနော်" 

မာလာက မောင်မောင့်ပါးတွေကို နမ်းရင်းပြောတာပါ၊

" မာလာကလဲ၊ ကိုကိုတို့က အပျော်တမ်း သမီးရည်းစားတွေမှ မဟုတ်တာဘဲကွာ၊ တချိန်မှာ လင်စုံမယားဘက် ဖြစ်ကြမှာ၊အမှန်ကတော့ကွာ၊ သမီးရည်းစား မင်္ဂလာဦးညမှ ပန်းဦးချွေမယ်၊ ဘာညာတွေးထားတာပါ၊ဒါပေမဲ့"

မောင်မောင့်ပါးစပ်ကို မာလာ လက်ကလေးနဲ့လှမ်းပိတ်ပြီး

" ကိုကို့ ကို မာလာ ဘာပြောနေလို့လဲ ကိုကိုရယ်၊ မာလာ ကိုကို့ကို အပြစ် မတင်ပါဘူး၊ မင်္ဂလာဦးညမှ ပန်းဦးချွေရမယ် ဆိုတာမျိုး ဒီခေတ်ကြီးထဲမှာ ခေတ်တိမ်သွားပါပြီ၊ ခုဟာလဲ မာလာခွင့်ပေးတာဘဲဟာ"

စောက်ခေါင်းထဲမြု တ်ဝင်နေတဲ့လီး ပြော့လို့ကျွတ်ချင်ချင်ဖြစ်နေတာ၊ မောင်မောင် လီးကို ဆွဲထုတ်လိုက်တဲ့အခါ စောက်ခေါင်းပေါက်လေးဟ တတ ဖြစ်နေတာ၊အရည်တွေစိုရွှဲလို့၊

" မာလာ၊အရမ်းမထလိုက်နဲ့ဦး၊ခဏနေမှထ" 

မောင်မောင် ကုတင်ပေါ်ကဆင်း၊ စားပွဲပုလေးပေါ် တင်ထားတဲ့စက္ကူ တစ်ရှုးဘူးထဲက တစ်ရှုးတွေ ယူခဲ့ပြီး မာလာပေါင်တွေကို ဆွဲမကာ စောက်ပပ်ကအရည်တွေကို သုတ်ပေးပါတယ်၊ စောက်ခေါင်းထဲကိုပါ သန့်ရှင်းပေးပြီး တစ်ရှုးကိုကြည့်လိုက်တဲ့အခါ နီညို ရောင်သွေးစလေးတွေ တွေ့လိုက်ရပါတယ်၊ မာလာ အပျို စစ်တယ်ဆိုတာ မောင်မောင် ယုံပြီးသားပါ၊အခုဟာက ဘာရယ်မဟုတ်၊လုပ်မိလုပ်ရာ လုပ်လိုက်တာပါ၊

" ကိုကို ဘာကြည့်နေတာလဲ၊ မာလာ သွေးထွက်လားလို့ ကြည့်တာလား" 

မာလာကလဲ လျင်တာမှ လှစ်နေတာ။မောင်မောင် အရှက်ပြေ

" ယောင်ပြီးကြည့်တာပါကွာ"

" သွေးထွက်တာတွေ့လား ကိုကို၊မာလာ နာတာမှ သေလုမတတ်နာတာ၊ တအားအော်လိုက်ရင် ကိုကို မလုပ်ရက်ဘဲ နေမှာမို့မအော်ဘဲ ကြိတ်မှိတ်ခံတာ၊အခုလဲ မာလာ့ဟာလေး ကွဲပြဲသွားသလားမသိဘူး၊ နာနေတယ်" 

မာလာပြောမှ မောင်မောင် စောက်ဖုတ်ကို ပြန်ကြည့်ပြီး

" ကွဲတာတော့ မကွဲပါဘူး၊ နဲနဲတော့ ယောင်နေသလိုဘဲ၊ ဒါလဲ ညက ျ ရေနွေးအိတ်တင်လိုက်ရင် သက်သာသွားမှာပါ" 

ပါကင်ဖောက်တာမို့ စောက်ဖုတ်က နဲနဲယောင်နေတာပါ၊ ဒါတောင် မာလာစောက်ဖုတ်က အရွယ်ကြီးပြီး အသားထူတဲ့စောက်ဖုတ်မို့၊ငယ်ပြီးအသားပါးတဲ့စောက်ဖုတ်ဆိုရင် ဒိထက်ပိုပြီးခံရမယ်၊

" ရေနွေးအိတ်မှ မရှိတာ"

" ကိုယ် ပြန်လာပို့ပေးမှာပေါ့၊ ရေနွေးအိတ်တင် မကဘူး၊သောက်ရမဲ့ဆေးပါ ဝယ်ပို့ပေးရဦးမှာ"

" အီးစိးတူးလား" 

မာလာမေးလိုက်လို့ မောင်မောင် သူ့ကို အလန့်တကြားကြည့်လိုက်တာ၊

" ကိုကို၊ ဘာကြည့်တာလဲ၊ မာလာကိုတော့ ယုန်ထင်ကြောင်ထင် ပေါက်ကရလေးဆယ် ပြောမနေနဲ့၊ အခု မာလာနဲ့ အတူနေတဲ့ သူငယ်ချင်းသူ့အမျိုးသားနဲ့နေပြီးရင် အဲဒီဆေးဝယ်သောက်တာ၊" 

မမေးဘဲနဲ့ မာလာရှင်းပြတာ၊ ဟုတ်တယ်၊ အတွေ့အကြုံရှိမှ နားလယ်ရမှာလား၊ ဒီခေတ်ကြီးမှာ မေးစရာ၊ ဖတ်စရာ၊ ကြည့်စရာ ပေါမှပေါ၊ ကိုကို အပြင်ထွက် ရေနွေးအိတ်နဲ့ ဆေးဝယ်ပြီး ပြန်လာပေးတယ်၊ အမှန်က ကိုကိုလာမှာမို့သာ ဆိုင်မှာ လာနေတာ၊ သူငယ်ချင်းက သူ့အမျိုးနာရေးကိစ္စပြိးမှ ဆိုင်ပြန်လာအိပ်မှာ၊ မာလာတစ်ယောက်ထဲ ဆိုင်မှာ မအိပ်ရဲပါ၊ ဒီအတောအတွင်း မာလာ သူ့အမေအိမ် ပြန်အိပ်မှာပါ၊ပြန်ကြမယ်လို့ ဆိုင်တံခါးပေါက်ကို ပိတ်မလို့လုပ်တဲ့အခါ

" ဆိုင်ကယ် စီးလို့ဖြစ်ပါ့မလား၊ ယောင်နေတာကို၊ ကိုကို့ဆိုင်ကယ်နဲ့ လိုက်ခဲ့လေ" 

မာလာမျက်နှာ ရှက်သွေးဖြန်းပြီး

" ဒီလောက်လဲ မဟုတ်သေးပါဘူး ကိုကိုရယ်၊ ဖြစ်ပါတယ်၊ ကိုကို အိမ်လိုက်မနေနဲ့၊ brother ကြီးရှိနေတယ်"

brother ကြီးဆိုတာ သူ့အကို အိရှန်ကို ပြောတာပါ၊ မာလာ အရင်က သူ့အကိုအိရှန်ကို (ကိုကို)လို့ခေါ်တာ၊မောင်မောင်ကို (ကိုကိုမောင်)လို့ခေါ်နေရာက ရည်းစားဖြစ်တဲ့အခါ (ကိုကို)လို့ ပြောင်းခေါ်ခိုင်းလို့(ကိုကို)ချင်းရောကုန်မှာစိုးလို့ အကိုအိရှန်ကို brother ပြောင်းခေါ်တာ၊သူ့အကိုကတောင် 

" ဒီကောင်မလေး၊ ဘာအရူးထတာလဲ"  ပြောလို့ 

" ဘိုစတိုင်ခေါ်တာလေ ဘရာသားကြီးရဲ့၊ သူများတွေ ကိုရီးယား စတိုင်လုပ်နေတာထက် သာအောင် ဘိုလိုခေါ်ကျင့်တာ"

သူ့အကို အိရှန်က တစ်ဦးတည်းသေ ာညီမလေးမို့ ခွင့်လွတ်ပြီးသားပါ၊ အိမ်ပြန်ရောက်တာနဲ့ မာလာ စောက်ပတ် နာနေတာကို ရေနွေးအိတ်တင်ပေးရတာ၊ ပြီးကြားဘူးနားဝနဲ့ နာနေတာပျောက်အောင် ကီးမို့ဆေးဝယ်ပြီး တားဆေးနဲ့အတူ သောက်လိုက်ရတာ၊ နေ့ခင်းက ပင်ပန်နွမ်းနယ်သွားတာ ညမှာ အိပ်လိုက်တာ တချိုးထဲဘဲ၊

သမီးရည်းစား သက်တမ်း(၂)လ ကျော်ကျော်လေးမှာ အချစ်နယ်ကျွံသွားကြတဲ့ ချစ်သူနှစ်ယောက် တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောာက် ကြားလေသွေး ဝေးတယ်ထင်ဆိုတဲ့ စကားလိုပါ၊ တရက်လောက် မတွေ့လိုက်ရရင် နေမထိထိုင်မသာ ဖြစ်နေတာပါ၊ အထူးသဖြင့် မာလာက အတွေ့အကြုံမရှိတဲ့ဘူးတဲ့ အရိုင်းလေးမို့ ပိုလို့သဲသဲ လှုပ်ဖြစ်ရတာပါ၊ သူ့အကိုခိုင်းထားတဲ့ အလုပ်တွေရှုတ်နေလို့ မောင်မောင် တရက်တလေ ရောက်မလာဖြစ်ရင် မာလာ သစ်ကုလားအုပ်လည်ပင်းဖြစ်နေပြီ၊ သူ့သူငယ်ချင်းကတောင်  

" မာလာရယ်၊ နင့်ဟာကလဲ မိန်းမဈေးကျလိုက်တာ၊ နဲနဲပါးပါးများဟန်ဆောင်ပါဦးတော့၊ ဟိုက တော်တော်ရယ်၊ ညီးကိုက ဆပ်ပြာသယ်လင်ပျောက် ဖြစ်နေတာ" 

ပြောလာတာ၊ သူငယ်ချင်းက ဒီလိုပြောလာပြီဆိုရင်

" တကယ် ချစ်လာရင် ဟန်ဆောင်လို့ကို မရတာဟေ့၊ ငါက ကိုကို့ ကို အပျိုပေါက်ကလေးကတဲက ချစ်နေတာဟ၊ ဗမာပြည်မှာ မိန်းကလေးကစပြိီး ရည်းစားစကားပြောတာ ထုံးစံမရှိလို့သာ နေရတာ၊ နို့မို့ငါက ကိုကို့ ကို ချစ်ကြောင်းစပြောမှာ"  

မာလာစကားကို သူငယ်ချင်းမက

" ကောင်မ၊ ပြောလေဆိုးလေ၊ ငါတော့ လက်လန်တယ်"

မာလာ သူငယ်ချင်းက အပြောသာဆိုးတာပါ၊ စိတ်ရင်းစိတ်ထား မဆိုးလှပါဘူး၊ ဆိုင်ပိတ်ပြီးချိန် ညဦးပိုင်းလောက် မောင်မောင် ရောက်သွားခဲ့ရင် ဆိုင်မှမနေဘဲ ရှောင်ပေးတတ်ပါတယ်၊ ဒိတော့ချစ်သူနှစ်ယောက်အဖို့လွတ်လပ်ချင်တိုင်း လွတ်လပ်နေတာပါ၊

" ကိုကို၊ မာလာအတွက် ဆေးဝယ်မလာနဲ့တော့"

တရက်မှာ မာလာကပြောလို့

" ဘာပြု လို့လဲ၊ ဆေးနဲ့မတည့်လို့လား" 

မောင်မောင့်အမေးကို

" ဟိုဟာ ကိုကိုရာ၊ တခါလုပ်တခါ ဆေးဝယ်နေရတာ အလုပ်ရှုပ်လို့၊ မာလာ အခု (၃)လခံ ဆေးထိုးလိုက်ပြီ" 

မမာလာကတော့ ဇွတ်ဘဲ၊

" ဘယ်မှာ သွားထိုးတာလဲ ညီမရယ်၊ သူများတွေ အထင်သေးပါဦးမယ်" 

အပျိုလေးတန်မဲ့ တားဆေးထိုးတာ သူများတွေသိရင် မာလာသိက္ခာကျမှာမို့ မောင်မောင်က စိုးရိမ်စိတ်နဲ့မေးရတာ၊ မာလာက ဘာကိုမှဂရုမစိုက်သလိုပုံစံနဲ့

" ရန်ကြီးအောင်ရပ်က သားဖွားဆရာမဆီမှာ ထိုးတာပါ ကိုကိုရာ။ ဘယ်သူ သိမှာလိုက်လို့၊ ဆရာမကတောင်၊(ဘာပြု လို့ဆေးထိုးချင်ရတာလဲ၊ ကလေးမလိုချင်လို့လား)မေးလို့ ကျောင်းမပြီးသေးလို့ပါလို့ ပြောလိုက်တာ"

" အဲဒီ တားဆေးတွေ ထိုးရင် ဝလာတတ်တယ်တဲ့ဗျ၊ ခင်ဗျားလေးဘာသိလဲ" 

မောင်မောင့်စကားကို မာလာပြုံးဖြဲဖြဲလုပ်ရင်း

" ဝလာရင်လဲ ကောင်းတယ်၊ ဗိုက်ကြီးလာရင် ပုံမှားရိုက်လို့ရတယ်"

" အော၊ မယ်မင်းကြီးမ၊ တော်တော်ဗိုက်ကြီးချင်နေတာပေါ့၊ ဟုတ်လား၊ ကဲ၊ ဒိလောက်ဗိုက်ကြီးချင်နေရင်"

" အိုး၊ ကိုကို၊ ဟာ၊ ကိုကို၊ဖြေးဖြေး၊ အရိုးတွေ ကျိုးကုန်တော့မှာဘဲ"

ဒိနောက် နှစ်ယောက်သား အိပ်ခန်းထဲက ကုတင်ပေါ်ရောက်သွားကြတာပါဘဲ။

~~~~~~~~~~~~~~~~

မိုးကုန်ကာနီး အောက်တိုဘာလထဲမှာ မရီးရဲ့အမေ ကွယ်လွန်ပါတယ်၊ အဖေက မောင်မောင် တတိယနှစ်တုန်းက ကွယ်လွန်ပြီးသားပါ၊ အခုမရီးအမေ ဆုံးကာနီး အသည်းအသန် ဖြစ်နေချိန် ဖုန်းသတင်းရလို့ မရီးသွားဖို့ရာ ဖြစ်ပါတယ်၊ ခက်နေတာက ဒီအချိန်အကြီးမတွေ အစမ်းစာမေးပွဲ ဖြေရကာနီးပြီ၊ သူတို့ကို ခေါ်သွားလို့ကမရ၊ အကြီးမက(၇)တန်း၊ အလတ်မက(၅)တန်း၊ အငယ်မက(၂)တန်း၊ အငယ်မ(၂)တန်းသမားကိုတော့ဆရာ/ဆရာမတွေကို အကိျုးအကြောင်းပြောပြီး ခွင့်တောင်းခေါ်ရင်ရသေးတယ်၊ အကြီးမနှစ်ယောက်က ဘယ်လိုမှ ခေါ်မဖြစ်၊ ဒီတော့ သူတို့အဖေက ဒီလိုဆုံးဖြတ်တယ်၊

(အကြီးမနှစ်ယောက် စာမေးပွဲဖြေပြီး ကျောင်းပိတ်ရက်မှာမှ ဗန်းမော်လိုက်ကြရမယ်။ သမီးမိန်းကလေးတွေ၊အပျိုပေါက်အရွယ်ဖြစ်နေပြီမို့ တစိမ်းလူစိတ်မချ၊ အဖေကိုယ်တိုင် နေရစ်ခဲ့မယ်။ ထမင်းဟင်းချက်ဖို့ မကော့ရဲ့ ဒေါ်လေး ကျန်ရစ်ခဲ့မယ်၊ မိန်းမက အငယ်နှစ်ယောက်ကို ခေါ်ပြီးသွားနှင့်လိုက်၊ မောင်မောင်က မရီးအဖော်ရအောင် လိုက်ပို့၊ ဟိုရောက်ပြီး ပြန်လာ၊ စာမေးပွဲပြီးရင် အဖေနဲ့အကြီးမနှစ်ယောက်၊ ဒေါ်လေးကိုပါခေါ်ပြီးလိုက်လာမယ်၊ အဲဒိအချိန် မောင်မောင်က အိမ်စောင့်)

အကိုဖြစ်သူ ဆုံးဖြတ်ချက်နဲ့ မောင်မောင် မရီးနဲ့တူ/တူမတွေကို ဗန်းမော်လိုက်ပို့ရတယ်၊ အမှန်ကတော့လေယာဉ်ပျံနဲ့ သွားတာကို ဒီလောက်ထိ ပူပင်စရာမလိုပါ၊ ကိုယ်က မြစ်ကြီးနားလေယာဉ်ကွင်း လိုက်ပို့ပေးရင် ပြီးပြီ၊ ဒါပေမဲ့ အကိုကြီးက သူ့မိန်းမ အမေစိတ်နဲ့ သောကဗျာပါရ ဖြစ်နေတဲ့အတွက် စိတ်မချလို့ပါ။ ကလေးနှစ်ယောက်လဲ ပါသေးတာကိုး၊ တူတော်မောင်ကတော့ သူ့ဦးလေးပါလာလို့ အနားက မခွါပေါ့လေ၊မရီးဖြစ်သူလဲ အကိုကြီး ပူမယ်ဆိုလဲ ပူစရာပါ၊ သူ့အမေစိတ်နဲ့ အာရုံထွေပြားနေတာပါ၊ ဗန်းမော်ရောက်တဲ့အခါလဲ သူတို့ကို ဘယ်သူမှ လာမကြိုနိုင်ကြပါ၊

အားလုံး လူနာအတွက်ဘဲ အလုပ်ရှုပ်နေကြတာပါ၊ မောင်မောင်တို့ မတ်/မရီး သုံးဘီးဆိုင်ကယ် တက္ကစီငှားပြီး သွားရတာပါ၊ ဒိအရင်က မောင်မောင် ဗန်းမော်ကို မရောက်ဖူးတာက တကြောင်း၊ အိမ်မှာ လူနာရဲ့နောက်ဆုံးအချိန်ကို လာစောင့်နေကြတဲ့ အမျိုးအဆွေတွေများပြားနေပြီး၊ သူက တစိမ်းတရံစာမို့ မနေတတ်ဖြစ်နေတာတကြောင်း ရောက်တဲ့နေ့ တရက်ဘဲ အိမ်မှာနေပြီး နောက်ရက်တွေမှာ မြို့ထဲ လျောက်လယ်တော့တာပါဘဲ၊ သူ့ဦးလေးနား အမြဲကပ်နေတဲ့ တူတော်မောင်ကလဲ မောင်မောင်သွားလေရာ တကောက်ကောက်နဲ့ပါ။

" အိမ်မှာလဲ ရှုပ်နေတာပါ မောင်မောင်ရယ်၊ ငါလဲ သူ့ မကြည့်အားပါဘူး၊ မင်းတူကို မင်းသာ ခေါ်သွားလိုက်ပါ"

မရီးကလဲ သူ့အမေကို ပြုစုရတာတဘက်မို့ ကလေးကို မောင်မောင်နဲ့ ထည့်လိုက်တာပါ၊ မောင်မောင် တူတော်မောင်ကို ဆိုင်ကယ်ရှေ့မှာတင်ပြီး မရောက်ဖူးတဲ့မြို့မို့ ဘာရယ်မဟုတ်၊ ခြေဦးတည့်ရာ ဆိုင်ကယ်ကိုပတ်စီးလာပါတယ်။

" ဦးရေး ရေး၊ လက္ဘရည် သောက်ချင်တယ်" 

တူတော်မောင် ပူဆာလို့ မောင်မောင် မြို့ခံတွေကိုမေးပြီး လက္ဘရည်ဆိုင်ဘက် ထွက်လာခဲ့တယ်၊ နယ်မြို့တွေရဲ့ ထုံးစံအတိုင်း လက္ဘရည်ဆိုင်တွေက ဈေးနားဝန်းကျင်မှာ ရှိနေတာကိုး၊ မောင်မောင် ဈေးထိပ် ဆိုင်ကယ်အပ်နှံမဲ့နေရာဆီချိုးအဝင်

" ကျွီ ..."

ဆိုင်ကယ် ဘရိတ်ပွတ်ဆွဲသံနဲ့အတူ မောင်မောင်လဲ ပြာသွားပြိီ သူ့ဆိုင်ကယ်ဘရိတ်ကို ကမန်းကတန်းဆောင့်နင်းလိုက်ရတယ်၊ ဆိုင်ကယ်နှစ်စင်းက တိုက်လုတိုက်ခင် အနေအထားနဲ့ ရပ်တန့်သွားတာ။ ဘာမှမဖြစ်လို့ လူဝိုင်းမလာပါ၊ ဒါပေမဲ့

" ကို.ကိုမောင်" 

နံမည်ခေါ်သံ ကြားလို့ကြည့်လိုက်တဲ့အခါ မမျှော်လင့်ဘဲ တွေ့လိုက်ရတာ ဖိဖီ။

" ကိုရယ်၊ ဖိဖီကို ခုထိ စိတ်နာလို့ ကောင်းတုန်းဘဲလား၊ နုတ်တောင် မဆက်ချင်တော့ဘူးလား" 

မထင်မှတ်ဘဲ တွေ့တာမို့ မောင်မောင် နုတ်မဆက်ဘဲ ငေးကြည့်နေတာကို ဖီဖီက မချိတင်ကဲ မေးလိုက်တာပါ၊ မောင်မောင် ကြည့်လိုက်တဲ့အခါ ဖီဖီ ကလေးငယ်လေးကို ကျောမှာ လွယ်ပိုးထားပါတယ်၊

" မဟုတ်ပါဘူး ဖိဖီရယ်၊ ဖိဖီကို မထင်မှတ်တဲ့နေရာမှာ လာတွေ့နေရလို့ပါ၊ ဖီဖီတို့ ဗန်းမော် ပြောင်းလာရတာလား"

" ဟုတ်တယ် ကို၊ သုံးလကျော်ပြီ၊ ကို့ကို မမတို့ မပြောဘူးလား"

" ကို ဈေးကို မရောက်တာ ကြာပြီ၊ ဖီဖိနဲ့ လမ်းခွဲပြီးကတဲက အဟောင်းက အသစ်ဖြစ်လာမှာမို ဈေးဘက်မသွားတာ"

မောင်မောင့် စကားကြားရလို့ ဖီဖီ မျက်ဝန်းထဲမှာ မျက်ရည်ဝေ့လာတယ်၊ မချစ်လို့မှ မဟုတ်ဘဲ အမေစိတ်ချမ်းသာအောင်လို့ ချစ်သူကို လမ်းခွဲပြီး တခြားလူနဲ့ လက်ထပ်ခဲ့ရတာ၊ ဒါကို ချစ်သူနဲ့ဆုံတုန်း ရှင်းပြတောင်းပန်ချင်တယ်။

" ကို၊ အချိန်ရမလားဟင်၊ ဖီဖီ ကို့ကို တောင်းပန်စကား ပြောချင်သးတယ်၊ မြစ်ဆိပ်ဘက် လမ်းလျှောက်ရင်းပေါ့"

" ကိုနဲ့ ဖိဖီကြားမှာ ပြောစရာစကား မရှိတော့ဘူးလို့ ကိုထင်တယ်၊ ပြီးတာလဲ ပြီးခဲ့ပါပြီ၊ အာရုံလာ မိုးလင်းလို့ ညအမှောင်မှာ စမ်းတဝါးဝါးဖြစ်ခဲ့တဲ့ အဖြစ်မျိုးကိုလဲ ထပ်ကြုံ စရာမရှိလောက်တော့ပါဘူး၊ ပြီးတာတွေ ပြီးပါစေတော့ ဖိဖီရယ်"

" အော်၊ ကိုရယ်၊ ကိုက ဒီလောက်ထိကို စိမ်းကားသွားပြီကိုး" 

ဖီဖီစကားကို မောင်မောင် ပြုံးလိုက်မိတယ်။

" စိမ်းကားတယ်လို့တော့ ဘယ်ဟုတ်ပါ့မလဲ ဖီဖီ၊ ရှေ့ဆက်လက် တွဲမရတော့လို့ လမ်းခွဲခဲ့ရပြီးမှ ပြောစရာစကားလဲ မရှိသင့်တော့လို့ပါ"

" ကို့ကို တခုဘဲ ပြောပါရစေ၊ ဒီယောင်္ကျားကို ယူဖို့ မေမေက ဇွတ်စီစဉ်တယ်၊ မမနီက တိုက်တွန်းတယ်၊ ဖိဖီ လွန်ဆန်လို့ မရခဲ့ပါဘူး ကိုရယ်"

" အေးပေါ့လေ၊ ကို ဖတ်ဘူးတာလေး ပြောမယ်၊ ဦးပုညရဲ့ဆဒ္ဒန်ဆင်မင်းဝတ္ထု ဇာတ်လမ်းထဲက စကားလုံးပါ၊ (အစွယ်ကို လိုသူ မင်းမိဘုရား၊ အသွားစေခိုင်းသူ မင်းဧကရာဇ် ၊ လေးပစ်သူ ဘုရားကျွန်တော်မျိုး၊ ကြံဖော်ကြံဘက် သုံးယောက်သား အနက်တွင်မှ၊ ကံကွက်ကြား၍၊ ငမိုက်သားမုဆိုးလေ၊ နင့်ချည်းပင် သေလေရော့)၊ သောနုတ္ထို မုဆိုးရဲ့သူ့မှာ အပြစ်မရှိကြောင်း အမျက်ဖြေလင်္ကာ၊ ထုခြေလွှာပေါ့လေ၊ဆဒ္ဒန်ဆင်မင်းက ဘုရားအလောင်းမို့ မုဆိုးကို ခွင့်လွတ်တယ်တဲ့၊ သူ့ကို အသေသတ်တာနော်၊ ဖီဖီက ကို့ကို အသေသတ်တာမှ မဟုတ်တာ၊ ခွင့်မလွတ်စရာ မရှိပါဘူး၊ ခွင့်လွတ်ပါတယ်၊ အတူတော့ မလိုက်ပါရစေနဲ့ကွာ။ ဖိဖီယောင်္ကျား မြင်သွားရင်လဲ မကောင်းပါဘူး"

" ကို မာလာလေးနဲ့ တွဲနေတယ်ဆို၊ မမရီ တို့က ပြောတယ်"

" အော်၊ ဖိဖီရယ်၊ ကိုယ်မလိုချင်တော့လို့ ပစ်ထားခဲ့ပြီးမှ ခွေးချိချီ ကျီးထိုးထိုး ထားလိုက်ပါ"

" မဟုတ်ပါဘူး၊ ဖီဖီပြောချင်တာက၊ ကို့အတွက် မာလာလေးက အကောင်းဆုံး အဖော်မွန်ဖြစ်မှာပါ၊ ကို မာလာလေးကို ယူပါ"

" စိတ်ချ ဖီဖီ၊ကို မာလာကို ယူမှာပါ၊ ကဲ၊ သွားမယ်"

ဖီဖီနဲ့ တွေ့လိုက်ရလို့ မောင်မောင် ဗန်းမော်မှာ မနေတော့ဘဲ နောက်တရက် လေယာဉ်နဲ့ ပြန်လာခဲ့တာ၊ အကိုကြီးကတောင် မေးတာ။

" ညီလေးက ဟိုမှာ အကြာကြီးတောင် မနေခဲ့ပါလား၊ ရည်းစား လွမ်းတယ်ပေါ့၊ ဟုတ်လား"

" ဟုတ်၊ အကိုကြီး"

" ညီလေးတို့ ဘယ်တော့ လက်ထပ်ကြမှာလဲ၊ သူ့အိမ်ကရော သဘောတူလား"  အကိုကြီး မေးလိုက်တဲ့ မေးခွန်းကို ခဏစဉ်းစားပြီးမှ

" (၂) နှစ်လောက်နေမှ လက်ထပ်မယ် အကိုကြီး၊ သူ့မှာ အဖေ မရှိဘူး၊ အမေတော့ သဘောတူပါတယ်၊ အကို သဘောတူ မတူ မသိသေးဘူး"

" ဒီမိန်းကလေးနဲ့ဘဲ လက်ထပ်မယ်လို့ ရည်ရွယ်ရင်လဲ နောက်(၂)နှစ်ထိ စောင့်မနေနဲ့ ညီလေး၊ မင်းအသက်လဲ (၂၂)နှစ်ရှိပြီ၊ မငယ်တော့ဘူး၊ ငါဆို ဒီအရွယ်မှာ မိန်းမရပြီးနေပြီ၊ ဒီတော့ ညီလေး ကောင်မလေးကို ပြောပြ၊ သူတို့လက်ခံရင် လာမဲ့နှစ် ဝါမဝင်ခင် ဇွန် ၊ ဇူလှိုင် မင်္ဂလာဆောင်ပေးမယ်၊ ဒီတစ်ရာသီတော့ ညီလေး ငွေရှာလိုက်ဦး"

အကိုကြီးက သူ့အတွက် စီမံကိန်းချပေးတာ လက်ခံရမှာပါ၊ မိဘနှစ်ပါး မရှိတော့တဲ့နောက် အကိုကြီးဘဲ အစစအရာရာ မိဘဘဲလေ၊ မောင်မောင် ပြန်ရောက်ပြီး တပတ်အကြာ တူမတွေ စာမေးပွဲပြီးလို့ အကိုကြီးတို့သားအဖတွေ ဒေါ်လေးပါ ဗန်းမော် လိုက်သွားကြလို့ သူတစ်ယောက်ထဲဘဲ အိမ်စောင့်ကျန်ခဲ့တာ၊ အကိုကြီးတို့ကိုလေယာဉ်ကွင်းလိုက်ပို့ပေးပြီးတာနဲ့ မာလာဆီကို ယွန်းတော့တာပါ။

" မာလာနဲ့ တိုင်ပင်စရာလေးတွေ ရှိတယ်၊ ကိုကို့ အိမ်လိုက်ခဲ့"  ဆိုင်မှာ အလှပြင်တဲ့ သူတွေရှိနေလို့ မာလာကို အပြင်ခေါ်ပြောရတာ။

" ခဏပါ ကိုကိုရယ်၊ ဒီဧည့်သယ်ပြီးရင် ပြီးပါပြီ၊ ကိုကိုနဲ့ အေးအေးဆေးဆေး ပြောလို့ရတယ်၊ သုံးမိနစ်ဘဲစောင့်"

" မဟုတ်ဘူး၊ ကိုကိုပြောတာက ကိုကို့အိမ်မှ ကိုကိုတစ်ယောက်ထဲ၊ ဘယ်သူမှ မရှိကြဘူး၊ အားလုံး ဗန်းမော်သွားကြတယ်၊ အဲဒါ ကိုကိုနဲ့ မာလာရှေ့ရေး တိုင်ပင်စရာရှိလို့" 

မောင်မောင့် အပြောကို မာလာစပ်ဖြဲဖြဲ နားထောင်ပြိီး

" အိမ်မှာ တစ်ယောက်ထဲမို့ ကိုကိုက တစ္ဆေ ကြောက်တယ်ပေါ့၊ ဟုတ်လား၊ ဒါဆိုလဲ လိုက်ခဲ့ရမှာပေါ့ ကိုကိုရယ်၊ ညနေမှ ကိုကိုလာခေါ်၊ မာလာ အိမ်ပြန်ပြီး အဝတ်အစားလေးတွေ ထည့်လိုက်ဦးမယ်၊ တော်ကြာ ပေပွနေတာ လဲစရာမရှိ ဖြစ်နေမယ်" 

မာလာက သူ့ကိုကို ညအိပ်ခေါ်တယ်ဆိုကတဲက သိပြီးသားလေ၊ သမီးရည်းစား အဆင့်ကို ကျော်လာခဲ့တာ(၄)လထဲ ရောက်နေပြီဘဲ။ ညနေ(၆)နာရီ ကျော်လောက် မာလာကို သွားခေါ်ပါတယ်၊ မာလာက သူ့ဆိုင်ကယ်နဲ့ လိုက်လာတာပါ၊ မောင်မောင်က နေ့ခင်း မာလာဆီက အိမ်ကို ပြန်လာပြီး ထမင်းတစ်အိုးချက်ခဲ့ ပြီးပါပြီ၊ ဟင်းကိုတော့ အပြန်လမ်းက ဆိုင်ဝင်ဝယ်လာခဲ့တာ၊ ခြံထဲရောက်ပြီးလို့ မောင်မောင်ရဲ့ အိမ်လေးထဲရောက်တယ်ဆိုရင်ဘဲ

" ဟား၊ ဂွတ်ရှယ်၊ ကိုကို့ရဲ့ အိမ်ကုတ်ကလေးက အပြင်က ကြည့်တော့သာ စုတ်နေတာ၊ အထဲမှာက ဟော်တယ် ကျနေတာပါလား"

" ဒီ အိမ်ကုတ်ကလေးက နောင်မှာ မာလာနေရမဲ့ အိမ်ကုတ်ကလေးဗျနော်"

" ကိုကိုနဲ့သာဆိုရင် အိမ်ကုတ်မကပါဘူး ကိုကိုရယ်၊ လမ်းဘေး သစ်ပင်အောက်မှာ နေရလဲ ဖြစ်ပါတယ်၊ ကိုကို့ ကိုချစ်လို့"

မာလာ့ အပြောလေး၊

" လမ်းဘေး သစ်ပင်အောက်တော့ မနေပါရစေနဲ့ မာလာရယ်၊ လူတွေဝိုင်းကြည့်ကြမှာ ရှက်စရာကြီး" 

မောင်မောင် နောက်ပြောင်လိုက်တော့

" ဟာ၊ ကိုကိုနော်၊ဒီက အကောင်းပြောနေတာကို၊ ကဲ-ကဲ-ပြောဦး"

မာလာ မောင်မောင့်ရင်ဘတ်ကို သူ့လက်ဆုတ်နဲ့ ဖွဖွထုလိုက်တာ

" ရော်၊ ကိုကိုက ဘာပြောလို့လဲ၊ လူတွေဝိုင်းကြည့်ကြမှာဆိုတာ ဗီဒီယို လာရိုက်တယ် ထင်ကြမှာလို့ ပြောတာကိုး"

မောင်မောင် သူ့ရင်ဘတ်ကို ထုနေတဲ့ မာလာရဲ့ လက်နှစ်ဘက်ကို ချု ပ်ကိုင်ပြီး မာလာကို ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲဖက်ကာ နုတ်ခမ်းတွေကို စုတ်ယူလိုက်ပါတယ်၊

" ဟွန့်၊ ကိုကို၊ လူဆိုးကြီး" 

မာလာ သူ့ကိုကိုရင်ခွင်ထဲမှာ မျက်နှာ မော့ထားပေးရင်း နုတ်ခမ်းနှစ်လွှာကို အလိုက်သင့် ဟထားပေးနေလေရဲ့။ ခန္ဓာကိုယ်ချင်း ရင်းနှီးပြီးသား ချစ်သူတွေအဖို့ အထူးအထွေပြောနေဖို့ မလို၊ နှစ်ယောက်သား ရေချိုး၊ညစာစားပြီးတာနဲ့ လုပ်ငန်းစပြီ၊ လုပ်ငန်းမစမီ မောင်မောင်က သူ့အကိုကြီးပြောတဲ့ လက်ထပ်မဲ့ စီမံချက်ကို ပြောပြတာ၊ မာလာက " ကိုကို့ သဘော" ပြောပြီးပါပြီ၊

" လက်ထပ်ပြီးရင် ဒီအိမ်ကုတ်လေးမှာ အတူနေမယ်"

" ကိုကို့ သဘော"

" လက်ထပ်ပြီးရင် မာလာ အလှပြင်ဆိုင် မလုပ်ရတော့ဘူး၊ အကိုကြီးက ဖက်ရှင်ပစ္စည်း အဝတ်အထည် ရောင်းဖို့ ငွေထုတ်ပေးမယ်တဲ့"

" ကိုကို့ သဘော"

" လက်ထပ်ပြီးရင် ကလေးတွေ တစ်ဒါဇင် မွေးရမယ်" ခါတိုင်း ကိုကို့သဘောဆိုတဲ့ မာလာ၊ ဒီတခါ မျက်လုံးပြူးပြပြီး

" တစ်ဒါဇင်ကြီးများတောင်၊ သေရောပေါ့ ကိုကိုရယ်၊ ဒါတော့ မရဘူးနော်၊ တခြားဟာဆက်ပြော"

" ပြောစရာကုန်ပြီ၊ လုပ်စရာဘဲ ရှိတော့တယ်၊ ကိုကို့သဘောဆိုတဲ့ ကောင်မလေး၊ အဝတ်တွေချွတ်လိုက်တော့"

" ဒါကတော့ ကိုကိုပြောမှလား၊ ဟွန့်.."

နှစ်ယောက်သား အဝတ်ကိုယ်စီ ချွတ်ကြပြီးနောက် အိပ်ရာပေါ် (69) ပုံစံ အပြန်အလှန် စုတ်ကြ ရက်ကြ မှုတ်ကြပေါ့၊ မာလာစောက်ဖုတ်လေးက လိုးပြီးကြတဲ့နောက်မှာ ပိုလို့တောင် ဖောင်းတင်းလာသလိုပါ၊ နို့တွေကလဲ မောင်မောင် ဆွဲဆုတ်နေလို့ ပိုပြိးကြီးလာတာပါ၊ ဖင်ကြိီကတော့ တားဆေးထိုးထားလို့ ထင်ပါတယ်၊ ဒီလောက်လိုးနေတာတောင် ပိုပြိးကြီးလာနေတာ၊

" တို့နှစ်ယောက်ထဲ၊ ခြံကလဲအကျယ်ကြီးဘဲ၊ ဖင်ထောင်လိုးမယ်ကွာ၊ မာလာ ဖင်ကုန်းပေးနော်"

" ကိုကို့သဘော ပြောပြီးပြီဘဲကွာ၊ ထပ်မပြောနဲ့၊ ကြို က်သလိုသာ လိုးတော့ ကိုကိုရေ" 

မာလာပြောရင်း အိပ်ရာပေါ် ဖင်ကုန်းပေးပါတယ်၊ အရင်က ဒီလိုဖင်ကုန်း မလုပ်ခဲ့ဖူးလို့ မာလာဖင်ကုန်းတာက လေ့ကျင့်ခန်းလုပ်တဲ့ ပုံဖြစ်နေလို့

" ခေါင်းကို ခေါင်းအုံးပေါ် ဘေးစောင်းတင်လိုက်၊ ဗိုက်ကို အိပ်ရာနဲ့ထိနေအောင် ကပ်ထား၊ပြီးရင် ဖင်ကိုအပေါ်ထောင် တင်လိုက်"

မောင်မောင် ပြောလဲပြော၊ မာလာကိုကိုင်ပြီး သူလိုချင်တဲ့ ပုံစံရအောင် နေရာချပေးတယ်၊ စနစ်ကျသွားတဲ့အခါ မောင်မောင် မာလာကိုကြည့်ပြီး တံတွေးသီးချင်လာသလို ဖြစ်လာတာ၊ သူမိန်းမ ဖြစ်ပြီးသား၊ သူလိုးပြီးသားပေမဲ့ မာလာကကြည့်လို့မဝ ဖြစ်နေတယ်။

အခုလို ဖင်ထောင်ကုန်းပေးထားတဲ့အခါ ဖြူ ဖွေးတင်းရင်းနေတဲ့ ဖင်တုန်ကြီးတွေက ကိုက်စားချင်စရာ၊ ကြီးမားဝိုင်းစက်စွင့်ကားနေတဲ့ ဖင်ဆုံကြီးအလယ်က ဖောင်းမို့နေတဲ့ စောက်ဖုတ်ကြိး နောက်ကိုပြူ ထွက်နေတာ၊ ဖင်သားတစ်တစ်ကြီးတွေက ဘေးဘက်ကို ကားထွက်နေတာ၊ မောင်မောင် ကုန်းထားပေးတဲ့ ဖင်သားလုံးလုံးကျစ်ကျစ်ကားကားကြီးအောက်ကို လက်ထိုးသွင်းပြီး စောက်ဖုတ်ကို အုပ်ကိုင်ပေးလိုက်တာ

" အမလေး၊ ကိုကိုရယ်၊ လန့်လိုက်တာ" 

ရုတ်တရက်မို့ မာလာ လန့်သွားပြီး ခါးကော့တက်သွားတာ၊ စောစောက နှစ်ယောက်သား စုတ် မှုတ်ပြီးမို့စောက်ဖုတ်က အရည်ရွှမ်းနေပါပြီ၊ မောင်မောင် လီးနဲ့စောက်ဖုတ် အဝကို တေ့ပြီး ခါးအားကိုသုံးကာ ဖိသွင်းလိုက်တဲ့အခါ

" အား၊ ဝင်သွားပြီ ကိုကိုရယ်."

လီးဝင်တာနဲ့ မောင်မောင် ကိုက်စားချင်နေတဲ့ ဖင်တုန်းကြီးနှစ်ခြမ်းကို လက်နဲ့ဆုတ်ကိုင်ရင်း လီးကို မှန်မှန်လိုးပေးပါတယ်။

" မာလာ၊ စိတ်ကိုလျော့ထား၊ ပြီးချင်လာရင်ပြော" 

မောင်မောင် ဆက်တိုက် လိုးတော့တာ၊

" အမလေး-ကိုကို-အား-ကျွတ်-ကျွတ်"

" ဘူး-ဘွက်-ဘလပ်-ဘူး-ဘွက်-ဘလပ်"

" မာလာ၊ ညီမလေး၊ ရလား၊ နာရင်ပြော" 

မာလာဆီက ကျွတ် ကျွတ် အသံထွက်လာလို့ မေးတာပါ၊

" အင်-ဘာမှမဖြစ်ဘူး၊ ရတယ် ကိုကို၊ အား၊ ကောင်းလို့" 

ဒီလို ဖင်ကုန်းမခံဖူးလို့ အစမှာ အနေရခက်ပေမဲ့ တဖြေးဖြေး အရသာ ကောင်းကောင်းရလာတယ်၊ ကိုကိုက သူ့ဖင်ကြီးကို တအားဆုတ်နယ်ပြီး အားပါးတရ ဆောင့်ဆောင့်လိုးနေတာမို့၊ ဆောင့်လိုးလိုက်တဲ့အခါ မာလာဖင်ကြီးတွေ လှိုင်းထသလို တုန် တုန်သွားတာ၊ ဂွေးစေ့နှစ်လုံးက ဖင်ကို လာ လာရိုက်နေလို့ "ဘလပ်-ဘလပ်" ဖြစ်နေတာ၊ ကြာလေကောင်းလေ ဖြစ်လာတာမာလာ မနေနိုင်တော့ပါ၊ လူတကိုယ်လုံး လေထဲကို မြောက်တက်သွားသလို၊ ရေလှိုင်းထဲမှာ မြုတ်လိုက်ပေါ်လိုက်ဖြစ်နေသလိုမျိုးခံစားနေရတာ။

" အီး၊ ကိုကို၊ အင်း၊ ကောင်းတယ်၊ အား၊ ကိုကို၊ ပြီးတော့မယ်ကွာ၊ အား၊ ဆောင့်ကွာ" 

မာလာ ဖင်ကြိီကို အငြိမ်မနေနိုင်၊ နောက်ကို ဖင်ကြီးပြန်ကန်ပေးနေတာပါ၊ မောင်မောင်လဲ မာလာပြီးချင်နေမှန်းသိလို့ လိုးအားကို အရှိန်မြှင့်လိုက်ပါတယ်၊

" ဘူ-ဘွတ်-ဘလပ်-ဘူ-ဘွတ်-ဘလပ်"

" အ အ အား၊ဟင်း---ဟင်း---ကိုရေ" 

မာလာ ပါးစပ်ကညီးသံနဲ့အတူ ဖင်ကြီးရှေ့ငိုက်ကျသွားပြီး ပျော့ခွေသွားတာ၊

" အင့် ရော-အီရော-အင်း" 

ရှေ့ငိုက်ကျသွားတဲ့ ဖင်ကြီးကို လက်နဲ့ဆွဲထိန်းရင်း မောင်မောင် အားယူပြိီ အပြိီးသတ် တိုက်ပွဲဆင်နွဲတာ၊သိပ်မကြာခင်မှာဘဲ သုတ်ရည်တွေ ထွက်ပြီး ပြီးသွားပါတယ်၊ ဒူးတဇတ်ဇတ်တုန်နေတဲ့ မာလာ ဖင်ဆုံကြီးကို မောင်မောင်လွှတ်ပေးလိုက်တာနဲ့ အိပ်ရာပေါ် ပစ်ကျသွားတော့တာပါ၊ မောင်မောင်လဲ အလားတူ မာလာဘေးမှာ။

" ကိုကိုရာ၊ ကောင်းလိုက်တာ"

" ကိုကို၊ ခုနကလိုးတာ doggy style ဆိုတာလား" 

ခဏအကြာ အမောပြေတဲ့အခါ မာလာက မေးတာ။

" ဟုတ်တယ်၊ အခု အင်တာနက်ခေတ်မို့  doggy style ခေါ်တာ၊ ရှေးဗမာ ဘုရင်ခေတ်က(ကုန်းတက်)ခေါ်တယ်"

" အဲဒါ ပိုမှန်တယ်နော် ကိုကို၊ မာလာကုန်းပေးထားတာ ကိုကို နောက်က တက်တာ" 

မာလာ သူ့ကိုကို ကိုဖက်ထားရာက ပြောတာ၊

" doggy ဆိုတော့ ခွေးလို့ ပြောကြတာ၊ အမှန်ကတော့ ခွေးတင် မကပါဘူး၊ ကျွဲနွား မြင်း သိုးဆိတ် ခြေလေးချောင်းသတ္တဝါတွေ အားလုံး ဒီလို လိုးနေကြတာ၊ အနောက်တိုင်း sex စာအုပ်တွေမှာ ဖတ်ဘူးတာ အခုလို လေးဘက်ထောက် လုပ်တာက တကဲ့ ကာမအရသာကို ရတယ်၊ လူတွေက နောက်ပိုင်းကာလတွေမှ မိန်းမအောက်က ပက်လက်ခံတဲ့ ပုံစံကို ပြောင်းလဲလာကြတယ် တဲ့" 

မောင်မောင် သူသိတာလေးတွေ ရှင်းပြပေးတာ၊

" ဒီလိုမျိုးလိုးတာ ဗီဒီယိုတွေ၊ အင်တာနက်တွေ ပေါ်လာမှ ပိုများလာတာနေမှာနော် ကိုကို၊ ဟိုအရင်က ဒါမျိုးလုပ်ရကောင်းမှန်း မသိဘူး နေမှာ"

" မထင်ပါနဲ့ကွာ၊ တို့ဗမာတွေ တခြားဟာသာ မတီထွင်ရှိမယ်၊ ဒီဏှာကိစ္စမှာတော့ နောက်မကျဘူး၊ မင်းတုန်းမင်းကြီး မိဘုရား(၅၀)ကျော်ရှိတာ၊ မိဘုရားတွေ ဘုရင့်အကြိုက် ဘယ်လိုနေပေးရမလဲ သိအောင် (နန်းတွင်းသုံး ပုရပိုက်ဖြူ )မှာ ကာမဆက်ဆံတဲ့ ပုံစံအမျိုးမျိုးရေးဆွဲထားတာ၊ မိဘုရားတွေ ဒါကိုကြည့်ပြီး အကြို လေ့ကျင့်ကြရတယ် ဆိုဘဲ" 

မောင်မောင့် စကားအဆုံးမှာ မာလာ တခစ်ခစ်နဲ့ သဘောတွေကျပြီး

" မိဘုရားတွေ သနားစရာ ကိုကိုရာ၊ စာဖတ်ပြီး ကျင့်ရတာ၊ ဒီခေတ်ဆို ဗီဒီယိုကြည့်ရင် အကုန်တတ်ပြီ"

" အကုန်တတ်ပြီ၊ ဒါဆို မာလာလဲ အကုန်တတ်ပြီပေါ့" 

မာလာ သူ့ကိုကိုဘက် လှည့်အိပ်ပြီး ဖက်လိုက်ပါတယ်၊ ပြီးမှ

" မြင်ဘူးတာကို ပြောတာ၊ ကိုကိုရဲ့"

" မြင်ဘူးတယ်ဆိုရင် ဒီတခါ မာလာ ကိုကို့အပေါ်က မြင်းစီးပေး၊ ပြီးရင် ကိုကို normal ပြန်လုပ်ပေးမယ်"

မောင်မောင် သူလုပ်ချင်တဲ့ အနေအထားကို ပြောတာပါ၊ ကိုယ့်အိမ်မှာ တညလုံး နေကြရမှာ၊ စိတ်ကြို က်သာဆွဲပေရော့ပေါ့၊

" အင်း၊ ကိုကို့သဘော"

ပြီးမှ နှစ်ယောက်သား ရေဆေးသန့်ရှင်းကြတယ်၊ အိမ်လေးမှာ သူတို့ဘဲ ရှိနေတာမို့၊ အဝတ်အစား ပြန်ဝတ်မနေဘဲ ဒီတိုင်း သွားကြတာ။

" ပြောင်အောင်ဆေး၊ ပြီး ပြန်ရက်ပေးဦးမှာ" 

မောင်မောင့် အပြောကြောင့် မာလာ ရှက်သွေးလေး မသိမသာ ဖြာသွားပေမဲ့ သူ့ကိုကို ပြောသလို စောက်ဖုတ်ကို ရေနဲ့သေသေချာချာ ဆေးကြောပါတယ်၊ စောက်ခေါင်း အတွင်းပိုင်းထဲ လက်နှိုက်သွင်းပြီး ဆပ်ပြာနဲ့ရေနိုင်နိုင်သုံးပြိီး ဆေးပါတယ်၊ အလားတူဘဲ မောင်မောင်လဲ လီးကို အရေခွံဆွဲလှန်၊ ဒစ်အောက်ဘက်ကမြောင်းရာလေးတွေထဲ အထိ ဆပ်ပြာရောက်အောင် သေချာဂရုတစိုက်ဆေးကြောသန့်စင်ပါတယ်။

သမီးရည်းစား လင်မယားတွေ တကိုယ်ရေ သန့်ရှင်းမှုရှိတဲ့အခါ အနံ့အသက်ကြောင့် စိတ် အနှောင့်အယှက် မဖြစ်တော့ဘူးပေါ့၊ နောက်တချီ အလုပ်မစခင် သူတို့နှစ်ယောက် ကာဖီတခွက်စီ ဖျော်သောက်လိုက်ကြသေး၊ မအိပ်ချင်အောင်လို့၊ မာလာကို အပေါ်ကလုပ်ခိုင်းထားပြီးလို့ မောင်မောင် အိပ်ရာပေါ် ပက်လက်လှန်ပေးလိုက်တယ်။

လီးက စောစောကလေးတင် ပင်ပန်းထားလို့ တောင့်တင်းမနေသေးဘဲ ပေါင်ကြားမှာပျော့ခွေနေတာ၊ မာလာ လီးကို လက်နဲ့ ကိုင်ဆွပေးပါတယ်၊ လက်ကလေးနဲ့ဆုတ်ပြီး ရှေ့ထိုးနောက်ငင် ဂွင်းတိုက်ပေးသလို လုပ်ပေးတဲ့အခါ လီးက နဲနဲတော့ တောင်လာပါတယ်၊ လီးနဲနဲ တောင်စပြု လာချိန် လီးကို ပါးစပ်နဲ့စပြီး စုတ်ပေးတော့တာ၊ လီးအရေခွံကို ဒစ်ပေါ်အောင်ဆွဲလှန်ပြီး ဒစ်မြောင်းလေးတွေထဲကို လျှာထိပ်နဲ့ပတ်ရက်ပေးတာမို့ မောင်မောင် အိပ်ရာက ဖင်ကြွကြွတက်သွားရပါတယ်။

မာလာက တခါတလေ လီးတံတခုလုံး ပါးစပ်ထဲအကုန်ဝင်အောင် ငုံပြီး ရေခဲချောင်းစုတ်သလို စုတ်ပေးနေတာ၊ မောင်မောင် ခံရင်းခံရင်းလီးတံကြီးက တအားမာတင်း တောင်တက်လာလို့

" မာလာ၊ ရပြီ၊ တော်ကြာ အရည် ထွက်သွားလိမ့်မယ်၊ တက်လိုးတော့"

မောင်မောင့် စကားအဆုံး မာလာ မောင်မောင်အပေါ် ကားယားခွ တက်လိုက်တယ်၊ မောင်မောင့်မျက်နှာနား ဖင်ကြီးရွှေ့ပြီး ပါးစပ်နဲ့ စောက်ပပ်ကို ထိပေးလိုက်ပါတယ်၊ ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ထားရတဲ့ အတွက် မာလာရဲ့ စောက်ပပ်က နဲနဲလေး ဟနေပါတယ်၊ မောင်မောင် စောက်ပပ်နခမ်းသားနှစ်ခြမ်းကို လက်နဲ့ ဆွဲဖြဲပြီး လျှာကို စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ ထိုးသွင်းပါတယ်၊ ပြီးမှလျှာကို စောက်ခေါင်းထဲ လှဲ့ပတ်ထိုးမွှေပေးတာ၊မာလာ တချီတချီ ဖင်ကြီးတုန် တုန်ပြီး အပေါ်ကြွတက်သွားတာ၊ သိပ်တောင်မကြာပါဘူး၊ စောက်ခေါင်းထဲက အရေကြည်လေးတွေ စိမ့်ထွက်လာတာမို့

" ညီမရေ၊ ရလောက်ပြီကွ၊ အရေထွက်လာပြီ" 

ပြောကာ စောက်ခေါင်းထဲက လျှာကို ထုတ်လိုက်ပါတယ်၊ မာလာ မောင်မောင် အပေါ်ခွရက်ကဘဲ နောက်ဘက်ဆုတ်ပြီး နေရာ ရွှေ့ပါတယ် ၊နေရာမှန်ရောက်တဲ့အခါ လီးကိုလက်နဲ့ကိုင်၊ စောက်ပပ်နဲ့ တေ့ထားပြီး ဖင်ကြီးကြွပြီး ဖိချလိုက်တာ မဝင်ဘဲ ချော်ထွက်သွားပါတယ်၊ ချော်ထွက်သွားတဲ့လီး စောက်ပပ်အကွဲကြောင်းကို ကလော်ပွတ်တိုက်သွားတာမို့ မာလာ ကြက်သီးမွေးညင်းထသွားပါတယ်၊ မောင်မောင့်အဖို့လဲ မာလာဖင်ကြီးပိကျလာလို့ ပေါင်တွေ နာသွားပါတယ်၊

" လီးကို ကိုကို ကိုင်ထားပေးမယ်၊ ညီမ ဖြေးဖြေးချင်းသာ ဖိသွင်း၊ စိတ်မလောနဲ့"

မောင်မောင် လီးကို ကိုင်ထားပေးပါတယ်၊ မာလာ ဖင်ကြီးပြန်ကြွပြီး စောက်ပပ်နဲ့ လီးကို ပြန်တေ့ပါတယ်၊မောင်မောင် အောက်ကမြင်နေရတာ ဖင်က လုံးဝန်းကားအိနေတာပါ ၊မာလာ ဖင်ကို တဖြေးဖြေးဖိချတာ

" ဗျိ " 

စောက်ပပ်ထဲ လီးဒစ် မြုတ်ဝင်သွားတာပါ၊

" ကိုကို၊ ဝင်ပြီမို့လား" 

မာလာ ဖင်ကို ဆက်ပြီး ဖိသွင်းတာနဲ့ လီးအဆုံး ဝင်သွားပါပြီ၊

" အိ-အီး-ကိုကိုရာ" 

ဘာမှ မဟုတ်၊ လီးအဆုံးဝင်တာနဲ့ မာလာအားယူပြီး ဖင်ကြီးကြွကာ ကြွကာ လိုးပေးတာပါ၊ မကျွမ်းကျင်သေးလို့ အရှိန်ကိုမထိန်းနိုင်ဘဲ တခါတခါ ဖင်ကြီးတစ်ခုလုံး မောင်မောင့်အပေါ် အားနဲ့ ပိကျလာလို့ မောင်မောင်ခမြာ မနဲ တောင့်ခံထားရတာပါ၊ ဖင်ကလဲ ကြီးတာဆိုတော့ မာလာခမြာ သူ့ဖင် သူပြန် မ-နေရတာနဲ့ဘဲ အားကုန်နေတာ၊ အစကတော့ မာလာ ဒီအတိုင်း ဖင်ကို ကြွ ကြွပြီး မြင်းစီးသလို လိုးပေးနေတာ၊ ကြာလာတဲ့အခါ ဒူးညောင်းလာပြီ၊ မတတ်နိုင်တော့တာနဲ့ မောင်မောင့်ဗိုက်ပေါ် မှောက်ခုန်အိပ်ပြီး ဖင်ဘူးတောင်းထောင် ဖိပေးနေတာ၊ မောင်မောင် ဖင်ကြီးတွေကို လက်နဲ့ဆုတ်နယ်ပြီး

" မာလာ ညောင်းလာပြီ မဟုတ်လား၊ ဆင်းလိုက်တော့၊ ကိုကို လုပ်ပေးတော့မယ်"

မာလာ အပေါ်မှောက်နေရာက ဘေးဘက်ကို လှိမ့်ဆင်းလိုက်တယ်၊ မျက်နှာတခုလုံးလဲ ချွေးတွေ စိုရွှဲလို့၊မောင်မောင် ပက်လက်အိပ်နေရာက ထထိုင်ပြိး မာလာရဲ့ ခြေထောက်နှစ်ဘက်ကို ဆွဲထောင်ပေးလိုက်တယ်၊ ဒကောက်ကွေးတွေအောက် လက်ထောက်လိုက်ပြီး လီးကို စောက်ပပ်နဲ့တေ့ပြီး တခါထဲ ထိုးသွင်းလိုက်တာ ကြပ်နေပေမဲ့ အဆုံးဝင်သွားတာ

" အမလေး၊ ကိုကို..ဖြေးဖြေးလိုးပါ ကိုရယ်၊ အောင့်သွားတာဘဲ"

အောင့်တယ်သာ ပြောတာပါ၊ စောက်ပပ်မှာက အရေရွမ်းနေတာပါ၊ စောစောက မာလာအပေါ်က လိုးပေးပြီးပြီမို့ အရေထွက်ချင်နေပြီ၊ ဒါကြောင့်

" မာလာ၊ ခြေထောက်တွေ ကိုကို့ခါးကို ချိတ်ထားလိုက်၊ မကျွတ်စေနဲ့၊ ကိုကို အားရပါးရ ဆောင့်လိုးတော့မှာ"

မောင်မောင် မာလာဘေးဘက် လက်ထောက်ပြီး အားပါးတရ ဆောင့်လိုးတော့တာပါ၊ မာလာလဲ မောင်မောင်ပြောသလို သူ့ခြေထောက်တွေနဲ့ မောင်မောင့်ခါးကို ချိတ်၊လက်တွေက မောင်မောင့်လယ်ဂုတ်ကို မမီမကမ်း လှမ်းဆွဲပြီး ခံပါတယ်၊

" ပြွတ်-ပလွတ်-ပြွတ်-ပလွတ်"

" အင်း-ကိုကို-အ-အာ-ကျွတ်-ကျွတ်-အီး-ကိုကိုရယ်" 

မာလာ အရသာ တအားကောင်းလာလို့ ဖင်ကို တတ်နိုင်သရွှေ့စကောဝိုင်း လှုပ်ယမ်းပေးနေတာပါ၊ ဖင်ကိုကော့တင်ပေးလို့ကလဲ မရ။ ကိုကိုအပေါ်က ဖိထားတာလေ၊ ပုံမှန်ဆို ကိုကို့ကိုယ်လုံးကြိီ တက်ဖိထားတာ ဘယ်ခံနိုင်ပါ့မလဲ၊ ဒါပေမဲ့ အံ့သြဖို့ကောင်းတာ၊ အခုလို လိုးပေးနေတဲ့ အခါမှ ကိုကို့ ကိုယ်လုံးကြီးကို လေးတယ်လို့ မထင်တော့ဘူး၊ လိုးရင်း လိုးရင်း စောက်ခေါင်းထကြအရေတွေ ရွှဲနေတာပါ၊ မာလာက တရုတ်မ၊အသားလဲဖြူ တာမို့ စောက်ရေရွမ်းလိုက်ပုံကတော့ ကလေးမမွေးဖူးသေးတဲ့ စောက်ခေါင်းက "ပလွတ်-ပလွတ်" အသံထွက်တဲ့ အထိပါ၊

" အီး-အီး-ကို ပြီးတော့မယ်၊ ညီမ ပြီးခါနီးပြီလား" 

မောင်မောင် မောပန်း အားယူနေရတဲ့ အသံနဲ့မေးတာ၊

" ရတယ်၊ ကိုကို၊ ကိုကိုပြီးချင်တဲ့အခါ ပြီးလိုက်၊ ညီမ ရတယ်" 

မာလာ ပြောလဲပြော၊ ဖင်ကြီးကိုလဲ တအားဝှေ့ဝိုက် လှုပ်ယမ်း ပေးနေတယ်၊ မာလာ့ခွင့်ပြု ချက်ရတာနဲ့ မောင်မောင် တချက်မှ မနားတော့ပါဘူး၊ လီးကို အားပါးတရ ဆောင့်လိုးတော့တာပါ၊ မနားတမ်း ဆက်တိုက် ဆောင့်လိုးတာ ၁၅/၂၀ ချက်လောက်အရ လီးတချောင်းလုံး ယားယံကျင်တက်လာပြီး သုတ်ရေတွေ တဖြောဖြောနဲ့စောက်ခေါင်းထဲ ပန်းထွက်ကုန်တာပါဘဲ၊ ကိုကိုရဲ့ အရေတွေ ထဲ့လိုက်တဲ့အခါ စောက်ခေါင်းထဲမှာ ပူနွေးတဲ့အတွေ့ ရလိုက်ပါတယ်၊

ဒီညမှာ မင်္ဂလာဦးည လင်မယားတွေလို သူတို့နှစ်ယောက် မနက်လင်းအားကြီးမှ အိပ်ပျော်ကြတာပါ၊မိုးတွင်းကာလ နားရတုန်းလေးမှာ ချစ်သူနှစ်ယောက် မခွဲနိုင်မခွါရက် တပူးတွဲတွဲနေလာရာက မိုးကုန် ပွင့်လင်းရာသီ နိုဝင်ဘာလထဲ ရောက်တဲ့အခါ မောင်မောင် ဒမ်ပါကား(၅)စီးနဲ့ တနိုင်းဘက် တက်လာရတယ်၊ လုပ်ငန်းအဆက်အစပ်ရပြီမို့ အကိုကြီးက ဒမ်ပါ(၂)စီးကို အရစ်ကျ ငွေချေမှုနဲ့ထပ်ဝယ်လိုက်တာ၊မောင်မောင် သွားကာနီးမှာ အကိုကြီးက ထပ်ပြောတာ၊

" ဒီတဆောင်း တနွေမှာတော့ ညီလေး အပင်ပန်းခံပြီး မင်္ဂလာ စရိတ်ရှာပေါ့ကွာ"

တနိုင်းက မြစ်ကြီးနားနဲ့ဆို မိုင်(၁၀၀)ကျော်ဝေးတာပါ၊ ဟူးကောင်းတောင်ကြားမှာရှိလို့ ဟိုးအရင် မြို့နံမည်ကို ဟူးကောင်းမြို့လို့ ခေါ်တာပါ၊ လမ်းစဉ်ပါတီခေတ်မှ တနိုင်း ခေါ်တာ၊ မောင်မောင်တို့ သွားလုပ်ပေးရတဲ့ လမ်းက လမ်းဋ္ဌာနတရားဝင်အမည် မြစ်ကြီးနား-ပန်ဆောက်-လိဒိုလမ်း၊ ဒုတိယကမ္ဘာစစ်ကာလ စစ်အောင်နိုင်ရေးတွက် အမေရိကန်စစ်အင်ဂျင်နီယာတပ်က ဖောက်ပေးခဲ့တာ။

ဦးဆောင်သူ ဗိုလ်ချုပ်ကြီးစတီးဝဲ ဖြစ်လို့ အနောက်နိုင်ငံစစ်သမိုင်းစာအုပ်တွေမှာ (စတီးဝဲလမ်းမကြီး)လို့ ရေးကြတယ်၊ အိန္ဒိယနိုင်ငံ၊အာသံပြည်နယ် မီးရထားလမ်းဆုံး ဘူတာမြို့လေးဖြစ်တဲ့ လိဒိုမြို့က စဖောက်တာ၊ မြင့်မားလှတဲ့ ပတ်ကွိုင်တောင်တန်းကြိီကိုဖြတ်ကျော်ပြီး၊ မြန်မာနိုင်ငံ နာဂနယ်မြေထဲ ဝင်တယ်၊ ပန်ဆောက်မြို့လေး၊ နောက် နာဂနယ်မြေ ဆင်ဖိုးတောင်တန်းကို ဖြတ်ကျော် နန်းယွန်း၊ ရှင်ဘွေယန်စတဲ့ မြို့ငယ်လေးတွေကတဆင့် တနိုင်းကို ရောက်တာ၊ တနိုင်းကနမ္မတီး၊ မြစ်ကြီးနားကို ရောက်၊ မြစ်ကြီးနားကမှတဆင့် ဗန်းမော်၊ နမ့်ခန်း၊ ကြူကုတ် တရုတ်-ဗမာလမ်းမကြီးနဲ့ ဆက်သွားတာ၊ ဒါတွေက မောင်မောင်တနိုင်းလမ်းဘက် သွားရတော့မယ်ဆိုလို့ မြစ်ကြီးနားလမ်းဋ္ဌာန အသိမိတ်ဆွေတွေဆီက ရတဲ့ pamphlet လက်ကမ်းစာစောင်ဖတ်လို့သိတာ၊

မနှစ်ကတော့ မိုးညှင်းမှာ(၆)လဆက်တိုက်နေပြီး အလုပ် လုပ်ခဲ့တာ၊ မြစ်ကြီးနားကို တစ်ခေါက်မှ မပြန်ဖြစ်ခဲ့၊ဒီနှစ်မှာတော့ ချစ်သူရည်းစားကျန်ခဲ့တာမို့ နှစ်လတစ်ခေါက်တော့ ပြန်ဖြစ်တယ်၊ ပြန်တဲ့အခေါက်တိုင်း မာလာနဲ့အတူ အိပ်ဖြစ်တာပါဘဲ၊ သူပြန်လာပြီဆို မာလာသူငယ်ချင်းက အလိုက်တသိ သူ့အိမ် ပြန်အိပ်ပေးပါတယ်။

လုပ်ငန်းရာသီမှာ အကိုကြီးကလဲ အိမ်နေရတယ် မရှိပါဘူး၊ သူလဲ ကုန်တင် ထရပ်ကားကြီးတွေနဲ့ မြစ်ကြီးနား-မန္တလေး-ဖားကန့် သွားလာနေတာပါ၊ မရီးကတော့ ပြောရှာပါတယ်၊ (မင်း ကောင်မလေး နဲ့လွတ်လွတ် လပ်လပ်နေမယ်ဆို အိမ်ခေါ်လာလို့ရပါတယ်ကွာ)တဲ့၊ ဒါပေမဲ့ ဒါကိုတော့ မောင်မောင် စည်းစောင့်ရမယ်၊ တူမလေးတွေက အပျိုပေါက်လေးတွေ ဖြစ်နေကြပြီ၊ သူတို့ရှေ့မှာ အတုမြင် အတတ်သင်ဆိုတာမျိုးမဖြစ်အောင်ပါ။

" ကိုကို ပြန်လာရကာနီးပြီလား"

ဖေဖေါ်ဝါရီလထဲ မောင်မောင် ပြန်အရောက်မှာ မာလာက မေးတာပါ၊ သူ့ခမြာလဲ ခွဲနေရတာမို့ လွမ်းတာပေါ့၊

" ထုံးစံအတိုင်းဘဲ ညီမရေ၊ သင်္ကြပြီးမှဘဲ ပြန်လာရမယ်၊ ဒါတောင် ပြီးချင်မှပြီးမှာ၊ မပြီးခဲ့ရင် မိုးကျကာနီးအထိလုပ်ရမှာ"

" ဝါမဝင်ခင်တော့ ပြန်ရောက်မှာပါနော ကိုကို" 

မာလာက လက်ထပ်ဖို့ကိစ္စ ဝါမဝင်မီ ဖြစ်ပါ့မလား တွေးပူတာ၊

" ဝါဝင်အထိတော့ မနေပါဘူး ညီမရယ်၊ အလွန်ဆုံးနယုန်လလောက်ထိ ဖြစ်မှာပါ"

~~~~~~~~~~



အပိုင်း (၇) ဆက်ရန် >>>>