တန်ပြန်သက်ရောက်မှု အပိုင်း ( ၂ )

 တန်ပြန်သက်ရောက်မှု အပိုင်း ( ၂ )

ကိုတိုးကြီး ရေးသည်။

ထိန်ထိန်သာ ကစားဝိုင်းမှာ ဦးဇေကို သွား ကြည့်သည် ။ ဦးဇေ ဒီညအဖို့ နိုင်နေလို့ ပျော်နေသည် ။ ထိန်ထိန်သာ ကို ဘယ်သွားသလဲ..ဘာလုပ်သလဲ တောင် မမေး ။ သူ့ဝိုင်းမှာ ဆုံပြီး ခင်လိုက်တဲ့ မြတ်ဦးထွန်းနဲ့ ထိန်ထိန်သာ့ကို မိတ်ဆက်ပေးသည် ။

ထိန်ထိန်သာ က မြတ်ဦးထွန်း အကြောင်းကို ထူးအောင်ကြီး ပြောပြထားလို့ သိနေနှင့်ပြီး ဖြစ်ပေမယ့် မြတ်ဦးထွန်း ကတော့ သူ့သူငယ်ချင်း ထူးအောင်ကြီး နဲ့ ထိန်ထိန်သာတို့အကြောင်းကို မသိသေး ။

ဦးဇေရဲ့ မိန်းမ ဆိုလို့သူက အဖွားကြီးတယောက် ဖြစ်လိမ့်မယ်လို့ ထင်နေတာ ..တွေ့ရတော့ တကယ့်အလန်းစား စော်လေး ဖြစ်နေလို့ မြတ်ဦးထွန်း အံ့သြသွားသည် ။ ပစ္စည်းရှိ လူတန်းစား ပါလား လို့ မြတ်ဦးထွန်း စိတ်ထဲ ရေရွတ်လိုက်မိလိုက်သည် ။ထိန်ထိန်သာ က ပစ္စည်းကောင်းလေး ဖြစ်နေလို့ ..။

အင်းလေ ..ပစ္စည်းကောင်းလို့လဲ ဈေးကောင်းရတာနေမှာ....လို့ စဉ်းစားရင်း မသိမသာနဲ့ ထိန်ထိန်သာ့ တင်းမာကော့ထောင်နေတဲ့ စနေနှစိခိုင် ကို ကြည့်လိုက်မိသည် ။

ဦးဇေကတော့ ထိန်ထိန်သာ နဲ့ ဘာတွေ ပြောနေသလဲ မသိဘူး..။ တဟားဟား တခိခိ နဲ့ ..။

ထိန်ထိန်သာကလည်း မြတ်ဦးထွန်းက ထူးအောင်ကြီး လိုဘဲ အရပ်မြင့်မြင့် ရုပ်ရည်ကြည့်ကောင်းတဲ့ လူတယောက် မို့ စိတ်ဝင်စားသွားသည် ။ ဦးဇေနဲ့ မြတ်ဦးထွန်းတို့က ဝိုင်းကောင်းနေလို့ ထိန်ထိန်သာ လည်း ဦးဇေကို သူအခန်းကို ပြန်ပြီး ရေချိုးလိုက်ဦးမယ် လို့ နုတ်ဆက်ပြီး ထွက်ခဲ့သည် ။ ကစားဝိုင်း တွေ ရှိတဲ့ အောက်ထပ်ကနေ အပေါ်ထပ်ကို တက်ဖို့ ဓါတ်လှေခါးတွေ ရှိတဲ့ဖက်ကို သူ လျောက်သွားတဲ့အချိန် ထိန်ထိန်သာရဲ့စိတ်ထဲမှာစောစောက ထူးအောင်ကြီး သူ့ကို ဖြုတ်ပေးခဲ့တာတွေကို ပြန်သတိရ မြင်ယောင်မိလိုက်သည် ။

လင်ကြီးဖြစ်တဲ့ ဦးဇေက ခုထိ ဝိုင်းကောင်းနေပြီး နိုင်လဲ နိုင်နေတာကြောင့် တော်ရုံနဲ့ ဝိုင်းက ထအုံးမှာ မဟုတ်ဘူး ..။ အင်း..ကိုထူးတယောက် ဘာများ လုပ်နေသလဲ သိချင်လာသည် ။ ဓါတ်လှေခါးထဲ မဝင်သေးဘဲ ကိုထူးဆီကို ဖုန်းခေါ်ကြည့်လိုက်သည် ။

ထူးအောင်ကြီး သည် ထိန်ထိန်သာ ပြန်သွားပြီးနောက် ရေဝင်ချိုးလိုက်သည် ။ ရေချိုးနေရင်း စောစောက ထိန်ထိန်သာနဲ့ ချစ်စခန်းဖွင့်ခဲ့ကြတာတွေကို ပြန်လည် မြင်ယောင် သတိရ စဉ်းစားမိသည် ။ ဒီတော့ ထူးထူးခြားခြားကို လှလွန်းနေတဲ့ ထိန်ထိန်သာရဲ့ မိမွေးတိုင်း ကိုယ်အလှအပတွေကို မြင်ယောင်တော့ သူ့အကောင်က ပြန်ထလာသည် ။ ငေါငေါကြီး ထွားထောင်လာသည် ။ ဆပ်ပြာနဲ့ ပွတ်တိုက်လိုက်တော့ ဝုန်းကနဲ မတ်မတ်တောင်လာသည် ။

အင်း ...ထိန်ထိန်သာ ကို လုပ်ရတာ ကောင်းလိုက်တာ...စီးပိုင်နေတာဘဲ .. အောက်ပေးကလည်း အရမ်းကောင်းထိန်ထိန်သာ ကို စွဲလန်း ခိုက်သွားရပြီ ။

သူ့အကောင်ကြီးကို ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် ကွင်းတိုက်ကစားနေမိရသည် ။ ထိန်ထိန်သာရဲ့ လှပတဲ့ ရင်စိုင်တွေ..တင်ပါးကြီးတွေနဲ့ မို့ဖေါင်းတဲ့ မုန့်ပေါင်းကြီးတွေကို မှန်းဆ တမ်းတရင်း ကွင်းတိုက်ကစားနေခိုက် ရေချိုးခန်းထဲက စင်ကလေးပေါ် တင်ထားတဲ့ သူ့ဖုန်း တတိတိ နဲ့ မြည်လာတော့ ဘယ်သူလဲ ကြည့်လိုက်သည် ။ဟာ..ထိန်သာ...ပါလား …. ။ ထိန်ထိန်သာ ခေါ်နေတာ ..။အမြန်ကောက်ယူကာ ထူးလိုက်သည် ။

“ ဟလို..ထိန်သာ...”

“ ကိုထူး....ဘာလုပ်နေလဲ....”

“ ရေချိုးနေတယ် ထိန်သာ....ထိန်သာကော..ဘယ်မှာလဲ...”

“ ထိန်သာ ကိုထူးအခန်းကို လာမလို့..ဖြစ်လား ...”

ထူးအောင်ကြီး လဲ ရေငတ်နေတုံး ရေတွင်းထဲကျ ဆိုသလို ဖြစ်နေတော့ အရမ်း ဝမ်းသာအားရ နဲ့..“ ရတာပေါ့...လာ..လာ..ထိန်သာ...” လို့ ခေါ်လိုက်သည် ။

ရေချိုးတာကို ရပ်လိုက်ပြီး မျက်နှာသုတ်ပုဝါကြီး ခါးမှာ စည်းနှောင်ပတ်လိုက်ပြီး ရေချိုးခန်းထဲက ထွက်လိုက်ချိန်မှာဘဲ သူ့အခန်းတံခါးကို ခေါက်တဲ့အသံကြားလိုက်ရသည် ။ သူဖွင့်ပေးလိုက်တော့ ထိန်သာ ပြုံးစိစိ နဲ့ ဝင်လာသည် ။

“ အချိန်ရသေးတာနဲ့ ကိုထူးဆီ ပြန်လာတာ ...”

ထူးအောင်ကြီး ထိန်သာ့ခါးလေးကို ဖက်ပြီးသူ့ဆီကို ဆွဲယူလိုက်သည် ။ ထူအမ်းအမ်း နှုတ်ခမ်းလှလှလေးတွေကိုစုတ်ယူလိုက်သည် ။ ထိန်ထိန်သာကလည်း အငမ်းမရ ပြန်လည် စုတ်နမ်းပြီး သူ့ခါးက မျက်နှာသုတ်ပုဝါကြီးကိုလက်နဲ့ ဆွဲဖြုတ်ချလိုက်သည် ။

သူ့အကောင်က တန်းတန်းမတ်မတ် ထောင်နေသည် ။ စားရတော့မယ်မှန်းသိရင် ဒီငတိက အရမ်းကို သောင်းကျန်းတော့တာဘဲ..။ ခေါင်းတဆတ်ဆတ် နဲ့ ကြွထနေသည် ။

“ ကိုထူး...ထိန်သာ စုတ်ပေးမယ်နော် ..”

ထိန်ထိန်သာ က သူ့ရှေ့ ထိုင်ချလိုက်ပြီး သူ့အကောင်ကို လက်ကလေးနဲ့ ဖမ်းကိုင်လိုက်သည် ။ သူ့အကောင်ကမသေချာရင် ပျင်းတိပျင်းတွဲနဲ့ ..။ ခုလို သေချာပြီ...လုပ်ရမယ့် စော်ကလဲ ထိန်ထိန်သာ လို တအားမိုက်နေတာမျိုးဆိုရင် သိပ်လည်တာ ..။ အစွမ်းကုန် ကြီးထွား မာကျောနေတော့တာဘဲ ..။

ထိပ်ဖူးနီညိုညိုကြီးကို ထိန်ထိန်သာ ငုံလိုက်တာနဲ့ အားပါးပါး....ငါတယ်ကံကောင်းပါလား ...လို့ ထူးအောင်ကြီး စဉ်းစားရင်း ထိန်ထိန်သာ တပြွတ်ပြွတ် စုတ်ပေးတာတွေကို မျက်စိလေးမှေးပြီး ခံယူနေပါတော့သည် ။ထိန်ထိန်သာလဲ တွဲလောင်းကျပြီး လှုပ်ရမ်းနေကြတဲ့ ထူးအောင်ကြီးရဲ့ ဂွေးနှစ်လုံးကို သူ့ဘယ်လက်နဲ့ ဖမ်းဆုပ်လိုက်ပြီး ညာလက်နဲ့ တန်ဆာအရင်းပိုင်းကို ဆုပ်ကိုင်ပြီး တန်ဆာထိပ်ပိုင်း ဒစ်လုံးကြီးကို လျာကလေးနဲ့ ကစားပေးသည် ။

“ အာ..ဟား....အား.......ကောင်းလှချည်လား ထိန်ထိန်သာ.....”

ဒစ်ကြားပတ်လည်ကို လျာနဲ့ ဝိုက်ဝိုက်ပေးနေသည် ။

“ အိုးဟိုး......ထိန်သာ....အား......ရှီး ….. အား …. ”

ထိန်ထိန်သာ လျာကလေး တဖျတ်ဖျတ် ပြေးလွှားနေသည် ။တန်ဆာရဲ့ ဒစ်လုံးကြီးရဲ့ ထိပ်က အပေါက်လေး ထဲက အရည်ကြည် စေးပျစ်ပျစ်လေးတွေ စီးယိုကျလာသည် ။ ထိန်ထိန်သာက တန်ဆာ အရင်းနားရောက်အောင် ထိုးငုံလိုက်သည် ။

“ အားဟား.....”

ထိန်ထိန်သာ စုတ်ပြီ ။စုတ်လိုက် လျာနဲ့ထိုးလိုက် ..လျာနဲ့ လူးလိုက် ..။

“ အိုး..ကောင်းလိုက်တာ...ထိန်သာရယ် …...အား.......အား.......အား....”

ထိန်သာရဲ့ အစုတ်ကောင်းလွန်းလို့ ထူးအောင်ကြီး တဆတ်ဆတ်ခါနေရသည် ။ သည်အတိုင်းသာဆိုရင် သူမကြာခင် သုတ်ရေတွေ ထိန်ထိန်သာ့ပါးစပ်ထဲကို ပန်းထွက်ကုန်လိမ့်မည် ။

ထိန်ထိန်သာကတော့ စုတ်လို့ကောင်းတုံး ...။ သူ့ဂွေးစိနှစ်လုံးကို ဆုပ်ကိုင်ထားရာက ဖွဖွလေး ညှစ်ကစားပေးနေသည် ။ တချက်တချက် ပြွတ်ကနဲ ပြတ်ကနဲ အသံတွေ ထွက်နေသည် ။ သူ့တန်ဆာတခုလုံး ကျင်လာသည် ။ကောင်းလွန်းလာတဲ့အရသာကြောင့် မကြာခင် အထွဋ်အထိပ် လမ်းဆုံးကို ရောက်သွားတော့မည် ကို သိလာသည် ။

“ ထိန်....ထိန်သာ....”

ထိန်ထိန်သာ က စုတ်နေရာက သူ့မျက်နှာကို မော့ကြည့်သည် ။

“ တော်ပြီ.....ထိန်သာ....အင်း..ဟင်း.....တော်ပြီ ...”

ထိန်ထိန်သာ စုတ်ပေးနေတာကိုရပ်လိုက်သည် ။ ထိန်ထိန်သာ လဲ လိင်တန်ချောင်းကို အားရပါးရ စုတ်ပေးနေရင်း ခံချင်စိတ်တွေက တဖွားဖွားပေါ်ပေါက်ရသည် ။ အင်္ဂါစပ်အထဲထဲက လှိုက်လှိုက်ပြီး ယားလွန်းနေသည်လေ ။

တုတ်တုတ်ခဲခဲ အတန်ချောင်းကြီးနဲ့ ဒုတိယအကြိမ် အချစ်ကြမ်းချင်ပြန်ပြီ ။ဒီတခါတော့ ကုတင်ပေါ်မှာ မလုပ်ချင် ။ ထူးအောင်ကြီး လက်ကို ဆွဲပြီး ရေချိုးခန်းထဲကို ဝင်သည် ။ထူးအောင်ကြီးရဲ့ အတန်ကြီး က မတ်မတ်ထောင် လျက်နေသည် ။ အိမ်သာခုံအဖုံးကို ချပိတ်လိုက်ပြီး ထူးအောင်ကြီး ကို အဲဒီအပေါ်မှာ ထိုင်ခိုင်းလိုက်သည် ။

ထိန်ထိန်သာ သူ့ကိုယ်ပေါ်က အဝတ်တွေကို တခုပြီးတခု ချွတ်နေတာကို ထူးအောင်ကြီး စိုက်ကြည့်နေရာကဘရာစီယာအနက်ကလေးလဲ ကွာကျသွားရော ထူးအောင်ကြီး သူ့လိင်တန်ကိုသူ ဆုပ်ကိုင်လိုက်သည် ။ ထိန်ထိန်သာရဲ့ ဆူဖြိုးတင်းမာတဲ့ ရင်သားလှလှကြီးတစုံကို တွေ့လိုက်ရလို့ ..။ထိန်ထိန်သာက ဝတ်ထားတဲ့ စကပ်ကို ချွတ်ချလိုက်တော့ ထိန်ထိန်သာ့ကိုယ်ပေါ်မှာ ပါးလွှာတဲ့ ပင်တီလေးဘဲ ကျန်ရှိတော့သည် ။

ထိန်ထိန်သာ နဲ့ မနက်ဖန်ကျမှဘဲ ပြန်တွေ့ကြရမယ် ထင်ထားတာ နောက်တခေါက်ပြန်လာပြီး ကုန်းတာမို့ ထူးအောင်ကြီးလဲ မထင်မှတ်ဘဲ ထပ်ဖြုတ်ရမှာမို့ အရမ်းသဘောကျ ကျေနပ်နေသည် ။

ပင်တီလေးကိုပါ ထိန်ထိန်သာ က အမြန်ချွတ်ပစ်လိုက်တော့ သူမ တကိုယ်လုံးမှာ ဘာမှ မကျန်တော့ဘဲ မိမွေးတိုင်း ကိုယ်လုံးတီး ဖြစ်သွားတော့ရာ ပေါင်တန်ဖွေးဖွေးလှလှတွေ အကြားက အမွှေးရှင်းထားလို့ ပြောင်တင်းမို့မောက်နေတဲ့ အင်္ဂါစပ်ကြီးကို တွေ့လိုက်ရတာ ထူးအောင်ကြီး အဖို့ ကာမစိတ်တွေ မိုးထိမြင့်မားသွားရလို့သူ့လိင်တန်ချောင်းလဲ ဆတ်ကနဲ တုန်ခါသွားရလောက်အောင် ကာမဆက်ဆံချင်စိတ်တွေ ဖြစ်ပေါ်သွားရသည် ။

ထိန်ထိန်သာ သူ့အပေါ်ကို ခွထိုင်လိုက်တော့ ထူးအောင်ကြီး သူ့ကိုယ်ကို ခပ်လျောလျောထိုင်ကာ အနေအထား ပြင်လိုက်သည် ။ ထိန်ထိန်သာ လဲ သူ့အတန်ချောင်းကြီးကို ဆုပ်ကိုင်ရင်း အင်္ဂါစပ်အဝမှာ တေ့လိုက်သည် ။

“ အင်းဟင်းဟင်း...ရှီး . . ”

စိုစိစိ အင်္ဂါစပ် နှုတ်ခမ်းသားထူထူတွေထဲကို လိင်တန်ထိပ်ဖူး ဒစ်ကြီး စွပ်မိတိုးဝင်သောအခါ ထိန်ထိန်သာ မျက်လုံးတွေ မှေးစင်းကျလို့ ခေါင်းလေးကို မော့ပြီး ဖြေးဖြေးချင်း ဖိထိုင်ချလေသည် ။

“ အင်း......အီး …......ကိုထူးရယ်....တုတ်လိုက်တဲ့ဟာကြီး.....ရှီး.....ပြည့်တင်းနေတာဘဲ ...”

လိင်တန်ဆုံးသည်အထိ အရင်းထိ ဖိချလိုက်ပြီး လိင်တန်ကြီး တချောင်းလုံး သူ့အဖုတ်ထဲ ရောက်နေတာကို ကျေနပ်နေရင်း တင်ပါးတွေကို အသာပြန်ကြွလိုက်ြ့ပန်သည် ။ အဝင်ကောင်း အထွက်ကောင်း ဆိုသလိုလုံးပတ်တုတ်တဲ့ ထူးအောင်ကြီးရဲ့ လိင်တန်ကြီးက ထိန်ထိန်သာရဲ့ အဖုတ်အတွင်းသားတွေကို ပွတ်တိုက်ကြည်ဆည်သွားနေကြတာကြောင့် ကြက်သီးတဖျန်းဖျန်း ထရလောက်အောင် အီဆိမ့်တဲ့ ကာမအရသာကို မြိန်မြိန်ရှက်ရှက်ကြီး ခံစားနေရပေသည် ။

ထူးအောင်ကြီးလဲ ထိန်ထိန်သာ့ခါးလေးကနေ ဆွဲကိုင်ပြီး အောက်ကနေ ပင့်ကာပင့်ကာ ဆောင့်ထည့်လေရာအသားချင်း ရိုက်ခတ်တဲ့ အသံတွေ ဖွတ်ဖွတ်ဖွတ် နဲ့ မြည်လာသည် ။

ထိန်ထိန်သာရဲ့ ဆူဖြိုးကော့ထောင်နေတဲ့ စနေနံ နှစ်ခိုင်မှာလဲ ခုံဆောင့်နေတာကြောင့် လှုပ်ခါလျက်နေသည် ။ထူးအောင်ကြီးလဲ ရင်သီးလေးတဖက်ကို လှမ်းငုံဟတ်ခါ စို့ဖို့ကြိုးစားသည် ။ ထိန်ထိန်သာ လဲ တဖြေးဖြေးနဲ့ အရှိန်ရလာပြီး ဆောင့်ချတာတွေ မြန်ဆန်လာသည် ။

“ အိုး....ရဲ......အိုးရဲ....အားဟာ.....ရှီးရှီး.........”

ထူးအောင်ကြီး လဲ ကောင်းသထက်ကောင်းပြီး တအားပင့်ဆောင့်လာတာနဲ့ အားမရတော့ဘဲ ထိန်ထိန်သာ့ကို ခါးလေးကနေ ဆွဲမကာ သူလဲ မတ်တပ်ရပ်လိုက်သောအခါ ထိန်ထိန်သာ လဲ ထူးအောင်ကြီးကိုယ်လုံးကို ခြေထောက်တွေနဲ့ ညှပ်လိုက်သည် ။

ထူးအောင်ကြီးလဲ ထိန်ထိန်သာကို ရေချိုးခန်းကြမ်းပြင်ပေါ်ကို ချလိုက်ပြီး ခြေထောက်တွေကို သူ့ပုခုံးထက် ထမ်းတင်ကာ စွပ်ရက်တန်းလန်းဖြစ်နေတဲ့ သူ့လိင်တန်ချောင်းကြီးကို ဖိကာဖိကာနဲ့ ဆောင့်ထည့်ပါတော့သည် ။ထိန်ထိန်သာလဲ ထူးအောင်ကြီး ဆောင့်သမျှကို တဟင်းဟင်းနဲ့ ခံယူနေသည် ။ စွပ်စွပ်ဖတ်ဖတ် အသံတွေ ကျယ်ကျယ်လောင်လောင် ထွက်နေသည် ။

“ အင်း..အင်း....ဆောင့်..ဆောင့် ကိုထူး ...ဆောင့်ပါ...ဆောင့်...ထိန်သာ ပြီးခါနီးပြီ …..”

ထိန်ထိန်သာရဲ့ အင်္ဂါစပ်ကြွက်သားတွေကသူ့လိင်တန်ကို ရစ်ပတ်စုတ်ယူနေကြပြီ ..။ ထို့အတူ ထိန်ထိန်သာရဲ့ရင်သားစိုင်ထွားထွား တင်းတင်းတွေကို တအား ဆုပ်ကိုင်ရင်း အားနဲ့ တအားနင်းဆောင့်ထည့်ပေးနေတဲ့ ထူးအောင်ကြီးရဲ့ တကိုယ်လုံးက အကြောအခြင်တွေ တုန်ခါပြီး ပြီးတော့မယ့်ဆဲဆဲ ထိန်ထိန်သာ က အို..အို..ကောင်းသွားပြီ..အိုဟာ.....အား...အင်း ဆိုတဲ့ အသံတွေ ညည်းရင်း ပြီးခြင်းလမ်းဆုံးကို တက်လှမ်းသွားတာကိုတွေ့လိုက်ရတာကြောင့် ဆက်တိုက် တဖန်းဖန်း ဆောင့်ထည့်ရင်း သူပါ ပြီးခြင်းလမ်းဆုံးကို တက်လှမ်းလိုက်လေသည် ။

သုတ်ရေပူတွေ တစစ်စစ်နဲ့အချက်ပေါင်းများစွာ ထိန်ထိန်သာ့ အဖုတ်ခေါင်းအတွင်း ပန်းလွှတ်ထည့်လိုက်ပြီးထိန်ထိန်သာ့ကိုယ်ပေါ်ကို မှောက်ရက် လဲကျသွားလေသည် ။မြတ်ဦးထွန်း ဒီညအဖို့ နိုင်လဲ နိုင်..တော်တော်လဲ ကြာသွားပြီ မို့ အခန်းကို ပြန်နားဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ် ။

“ ဦးဇေ....ကျနော် နားလိုက်တော့မယ်.....ဦးဇေကော...”

“ အိုကေ..ကိုမြတ်ဦးထွန်း …. မနက်ကျရင် တွေ့ကြမယ်လေ ..ဂွတ်နိုက်ဗျာ...”

ဦးဇေ ဆက် ကစားရင်း ကျန်ခဲ့တယ် ။ ဟိုတယ်လော်ဘီမှာတော့ လူတွေ ဝင်လာမစဲ တသဲသဲ ဘဲ ။ဓါတ်လှေခါးဆီကို လျောက်ခဲ့တယ် ..။ ဦးဇေ က မယားချောလေးကို တယောက်ထဲထားပြီး ဖဲရိုက်နေတာ သူအံ့သြနေတယ် ။ ဟင်း ...သူ့မယားလေး ကလည်း တကယ့်ကို စားချင်စရာ ဝါးချင်စရာ ..။

ထိန်ထိန်သာ့ကို မြင်မြင်ချင်း သဘောကျသွားမိတယ် ။ ခက်တာက အတွေ့နောက်ကျလေခြင်း ..။ လင်ကြီးငုတ်တုတ်နဲ့ လေ ..။ ဦးဇေကတော့ တကယ့်ကို ကံထူးတဲ့လူဘဲ ..။ ရှယ်ဇနီးမယားလေး နဲ့ ..။

ဓါတ်လှေခါးနဲ့ သူတို့အခန်းရှိတဲ့ အထပ် ၄၀ ကို စီးတက်ရင်း ထိန်ထိန်သာလို စော်အလန်းလေးတယောက် နဲ့ပျော်ပါးလိုက်ရရင် သေပျော်ပါပြီ လို့ တွေးနေမိတယ် ။ ဒီဟိုတယ်က ဓါတ်လှေခါးတွေက အရမ်းမြန်တာဘဲ ။

အထပ် ၄၀ ကို ခဏလေးနဲ့ ရောက်သွားတယ် ။ ဓါတ်လှေခါးထဲက အထွက် ဓါတ်လှေခါး ရှိရာကို ခပ်သွက်သွက်လေး လှမ်းလျောက်လာတဲ့ ဦးဇေရဲ့ မိန်းမ ထိန်ထိန်သာ နဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင် တိုးမိတယ် ။ထိန်ထိန်သာ မျက်နှာလေး ကွက်ကနဲ ပျက်သွားတယ် ။တခုခု မလုံမလဲ ပုံစံနဲ့ ..။

ထိန်ထိန်သာ့အကြောင်းကို တွေးတောလာတာ သူနဲ့ သွားတိုးနေတယ် ..။ ဟင်း ...ရက်ရက်စက်စက် ကို လှတဲ့မိန်းမ ..။ ပက်ပက်စက်စက်ကြီး ဖြုတ်လိုက်ရရင် အရမ်းကောင်းမှာဘဲ . . . ။သူတို့အခန်းထဲကို ရောက်တော့ ပက်လက်ကြီး ဖလက်ပြနေတဲ့ ထူးအောင်ကြီးကို သူတွေ့လိုက်ရတယ် ။တနေကုန်လျောက်လည်ပြီး ဖလက်ပြနေတာ ဖြစ်မယ် .. ။ဟင်း..ရေမွှေးနံ့ရသလိုဘဲ ..။

မိန်းမတယောက်များ ဒီအခန်းထဲ လာသွားသလားမသိဘူး ..။ မျက်နှာသုတ်ပုဝါတွေ လဲ အပုံလိုက် ..။ ခေါင်းအုံးတွေလဲ ကြမ်းပေါ်မှာ ပျံ့ကျဲနေတယ် ..။ ဖါသည်မများ ခေါ်လာပြီး ဆော်သလားမသိဘူး ..။ ထူးအောင်ကြီး က ဒီဖက်မှာ ဝါသနာကြီးတာ သူသိတယ် ။ မြတ်ဦးထွန်း အဝတ်အစားတောင် မချွတ်နိုင်ဘဲ ကုတင်ပေါ် ဖလက်ပြသွားတော့တာဘဲ ။

ဦးဇေယျထက် သူ့ဟိုတယ်အခန်းကို ပြန်တော့ တော်တော့်ကို ညနက်နေပြီ ..။အခန်းထဲကို ဝင်လိုက်တာနဲ့ ရေချိုးခန်းထဲက ရေသံတွေ တဝေါဝေါ ကြားလိုက်ရတယ် ။ ဟင်...ညသန်းကောင်ကျော် ထိန်သာ ရေချိုးနေပါလား ..။

ဟထားတဲ့ ရေချိုးခန်းတံခါးကြားက အထဲကို ချောင်းကြည့်လိုက်မိတယ် ။ ရေနွေးငွေ့တွေ တထောင်းထောင်းထနေတာကြောင့် ရေချိုးနေတဲ့ ထိန်ထိန်သာ့ကို သဲသဲကွဲကွဲ မမြင်ရဘူး ..။ သို့ပေမယ့်မိမွေတိုင်း ကိုယ်နဲ့ အရမ်းလှနေမယ့် မယားချောကလေး ကို မြင်ယောင်မိလိုက်ရင်း သူ့ကာမစိတ်တွေကနိုးကြားလာရတယ် ..။

ကုတင်ဘေးမှာ ရပ်ရင်း သူ့အဝတ်အစားတွေကို တခုမကျန် ချွတ်ပစ်လိုက်တယ် ။ တနေကုန် တညလုံး ဖဲထိုင်ရိုက်ထားတာ သူ့တကိုယ်လုံးလဲ ချွေးစော်ရော ဆေးလိပ်စော်ရော နံနေတယ်လို့ သူ ထင်မိတယ် ။ရေချိုးခန်းထဲကို သူဝင်လိုက်တယ် ..။ရေငွေ့တွေ နဲ့ မှုံမှိုင်းနေတဲ့ မှန်ခန်းလေး တံခါးကို ဖွင့်လိုက်တယ် ..။

“ ဟင်..ကိုကြီး ...”

သူမရင်သားစိုင်တွေကို ပွတ်သပ်ကာ ရေချိုးနေတဲ့ ထိန်ထိန်သာ သူ့ကို ပြေးဖက်လိုက်တယ် ..။

“ ကိုကြီး ရေချိုးမလို့လား....လာ..လာ ထိန်သာ ဆပ်ပြာတိုက်ပေးမယ် ...”

ဦးဇေယျထက် ပြုံးပြုံးကြီး သဘောကျသွားမိတယ် ။ မယားချောလေးက သူ့တကိုယ်လုံးကို ဆပပြာရည် မွှေးမွှေး နဲ့ ပွတ်သပ်ပေးနေပြီ ။ သူ့ဖွားဖက်တော် ငထစ်ကြီးကလည်း ခေါင်းထောင်ထလာတယ် ..။ ငယ်ငယ်ကလို ထောင်းကနဲ ဒိုင်းကနဲ မတ်သွားတာမျိုး မဟုတ်ဘူး ..။ မထချင်ထချင်...ထတာ ..။

သူ့အကောင်ကြီးကို ထိန်ထိန်သာ က ကျကျနန ပွတ်သပ်ပေးတော့တာဘဲ ..။ ထိပ်က အထစ်ကြားထဲကိုလည်းသူမလက်ကလေးတွေနဲ့ သေသေချာချာ ကို နှိုက်ချွတ်ဆေးကြေပေးတယ် ..။သူ့ဟာကြီး ထောင်လာပြီ ..။ ထိန်ထိနသာ က တခစ်ခစ်နဲ့ ရယ်မောနေတယ် ..။

“ ကိုကြီး..ကိုကြီး ဟာကြီး မတ်လာပြီ ...ခစ်ခစ် ..ကိုကြီး ..ဒူယူ ဝန့်တူ ဖတ်ခ် ...”

သူ့အတန်ချောင်းကို တယုတယ ပွတ်သပ်ပေးရင်း သူ့ကို စပ်ရှက်မလား လို့ မေးလိုက်တာကြောင့် သူ့အတန်ချောင်းက တင်းကနဲ ပိုမာသွားသည် ။

“ ထိန်သာလေး ...ကိုကြီးကို စုတ်ပေးမလားဟင် ...”

“ အို..ကိုကြီးကလဲ..ကိုကြီး စုတ်စေချင်ရင် ထိန်သာ စုတ်ပေးမှာပေါ့ ..”

ထိန်ထိန်သာ က ဦးဇေယျထက် အရှေ့မှာ ပုဆစ်တုပ်ကလေး ထိုင်လိုက်ပြီး နီညိုညို အတန်ကြီးကို အရင်းကနေ ဆုပ်ကိုင်ပြီး ငုံစုတ်ပေးပါတော့တယ် ။

ဟီး..ဒီမိန်းမ ငယ်ငယ်လေးကို ဒါတွေကြောင့် စွဲနေရတာ ...။ အိုး …. ပုလွေက ထိပ်တန်း..အောက်ပေးက ပထမတန်း...။ နွားအိုမြက်နုကြိုက်တယ်ဘဲ ပြောပြော ဦးဇေယျထက် တို့က ထိန်ထိန်သာတို့လို ငယ်ငယ် နုနုလေးတွေကိုဘဲ ကြိုက်တယ် ...။

ဒါကြောင့်လဲ ထိန်ထိန်သာ နဲ့ တွေတဲ့အချိန် ထိန်ထိန်သာ အပေါ် ပုံအောပြီး ထိန်ထိန်သာ ဘယ်လိုမှ မငြင်းသာအောင်..သူ ငွေကို ရေလိုသုံးပစ်လိုက်ပြီး အမိအရ ဖမ်းဆွဲထားလိုက်တာဘဲ ..။

ထိန်ထိန်သာ့အမေက အထည်ကြီးပျက် လေ ..။ ထိန်ထိန်သာ့အဖေရှိတုံးက ကောင်းစား ကြီးပွားခဲ့တာတွေကိုခုထိ မြင်ယောင် သတ်ရ နေတုံး..။ တမ်းတနေတုံး ..။ ဒီမိန်းမကြီး ပြန်ချမ်းသာဖို့က တနည်းတလမ်းဘဲ ရှိနေတယ်လေ ..။

သမီးအချောစား ကို အရမ်းချမ်းသာတဲ့ သူ့လို သူဌေးကြီးတယောက် လက်ထဲကို ထိုးအပ်လိုက်ဖို့ဘဲ ..။သမီးက ပစ္စည်းကောင်းတော့လဲ ဒီမိန်းမကြီး ဈေးကောင်းရသွားပါတယ် ။ ဦးဇေ က သူတို့မိသားစုကို ရေရေလည် လည်း စောင်မကြည့်ရှုလိုက်တာ မဟုတ်လား ..။

ထိန်ထိန်သာ့လျာလေးက တဖျတ်ဖျတ်နဲ့ ဦးဇေယျထက်ရဲ့ လိင်တန်ထိပ်ဖူးကြီး ကို ဝေ့ဝိုက် ပတ်ခြာလှည့် ရစ်ပေးနေတော့ ဦးဇေယျထက် တရှီးရှီး တအားအားနဲ့ အရသာတွေ တအားတွေ့နေပြီ ။

ထိန်ထိန်သာရဲ့ ပုလွေကို ခံဘူးပြီးနောက် ဦးဇေယျထက်သည် ထိန်ထိန်သာ့ကို တအားစွဲသွားရတယ် ။ ခက်တာက သူ့ပစ္စည်းက စိတ်လာလာပြီးချင်း ထတောင်တာတောင် တအားမာကျောနေတာမျိုး မဟုတ်ဘဲ တောင်တယ် ဆိုရုံလောက် တောင်တာ ..။ တကယ်တမ်း လုပ်နေချိန်လဲ ဖုန်းလာတာတို့ တံခါးလာခေါက်တာတို့နဲ့ ကြုံလိုက်ရရင် ပျော့ကျသွားတတ်တယ် ..။

ဇရာက စကားပြောလာပြီ ..။ သို့ပေမယ့် ဦးဇေကတော့ မလျော့ချင်သေးဘူး ..။ တောင်ဆေးကြာဆေးတွေနဲ့လုပ်ချင်နေတုံးဘဲ ..။

ထိန်ထိန်သာ က ဦးဇေယျထက် ရဲ့ တွဲလောင်းကျနေတဲ့ ဂွေးဥနှစ်လုံးကိုပါ လျာနဲ့ ယက်ပေးတယ် ။ ယက်နေတဲ့အချိန် ထိပ်ဒစ်ပိုင်းကိုလဲ ဖွဖွလေး ပွတ်သပ်ပေးနေတယ် ။

“ တော်ပြီ..ထိန်သာလေး ..ကိုကြီးတို့ ချစ်ကြရအောင်လား ..”

ထိန်ထိန်သာ နဲ့ ဦးဇေယျထက် ရေချိုးခန်းထဲကနေ အိပ်ခန်းထဲက ကုတင်ကြီး ပေါ်ကို ရောက်သွားကြတဲ့အခါထိန်ထိန်သာက ဖင်ပူးတောင်းထောင် ကုန်းပေးလိုက်တယ် ..။ ခါးသေးသေး အောက်က စွင့်ကားနေတဲ့ တင်ပါးကြီးတွေက ကုန်းလိုက်တဲ့အချိန် ပိုကြည့်လို့ကောင်းသွားသလိုဘဲလို့ ဦးဇေယျထက် ထင်မိတယ် ။တင်ပါးကြီးတွေကြားက ပြူးထွက်နေတဲ့ အဖုတ်ဖေါင်းဖေါင်းကြီး က လှလွန်းလို့ ခဏတာ မှင်သက် ငေးမောသွားရတယ် ..။

“ ကိုကြီး ..ဘာလုပ်နေတာလဲကွယ် ...လုပ်မှာဖြင့် လုပ် ..ထိန်သာ လိုချင်လှပြီ ...”

“ ထိန်သာလေးရဲ့ ဖုတ်ဖုတ်က လှလွန်းလို့ ကြည့်နေတာပါ ...ဟဲဟဲ ..ကိုကြီး ယက်ချင်တယ် ..”

“ နောက်မှ ယက်...ကိုကြီး....လိုးမှာသာ လိုးပါကွာ..ထိန်သာ လိုချင်နေပြီ ...”

ဦးဇေယျထက် လဲ ထိန်ထိန်သာ့ တင်ပါးတွေ အနောက်ဖက်မှာ နေရာဝင်ယူလိုက်ပြီး သူ့လက်ခုပ်ထဲကို တံတွေးထွေးထည့်ပြီး ဒီလက်နဲ့ သူ့လိင်တန်ထိပ်ဖူးကို နယ်သုတ်လိုက်သည် ။

“ ကိုကြီး ထည့်တော့...”

ထိန်ထိန်သာ က တင်ပါးကြီးတွေ ရမ်းခါရင်း တောင်းဆိုနေတော့ ဦးဇေယျထက် သူ့လိင်တန်ထိပ်ဖူးကို အကွဲကြောင်းတလျောက် ပွတ်တိုက်လိုက်ပြီး ဖိသွင်းထည့်လိုက်လေသည် ။

ထိန်ထိန်သာ သည် တကယ်တော့ စောစောက ထူးအောင်ကြီး နဲ့ နှစ်ကြိမ်တိုင် စိတ်တိုင်းကျ စပ်ရှက်ခဲ့ပြီးတာမို့ စိတ်ကျေနပ်မှု ရပြီးခဲ့ပေမယ့် လင်ဖြစ်သူကို ပြုစုပေးဖို့ အစွမ်းကုန် ကြိုးစားနေတာ ဖြစ်ပါတယ် ။တင်ပါးကြီးတွေကို ထောင်ပေးရင်း ဦးဇေယျထက် ဖြေးဖြေးနဲ့ မှန်မှန် ထိုးသွင်းဆွဲထုတ် လုပ်နေတာကို ခံယူနေတယ် ။ ဦးဇေယျထက် သည် စိတ်သာရှိ ခါးက မသန် ဖြစ်နေရပြီး စိတ်ရှိသလို မဆောင့်နိုင်ဘူး ။ဟောဟဲ ဟောဟဲ နဲ့ မောနေတယ် ..။

ဒါတွေကြောင့်လဲ ထိန်ထိန်သာ သည် သူ့ကို အားမရတာကြောင့် အားကောင်းမောင်းသန် ထူးအောင်ကြီး နဲ့မထင်မမှတ်ဘဲ ဆုံလိုက်တော့ ဟန်မဆောင်နိုင်တော့တာပါ ။ တောင့်တ ငတ်မွတ်နေတဲ့ ကာမကို အရယူလိုက်ခဲ့တယ် ..။

အခုလဲ လင်ဖြစ်သူကို စိတ်ကြိုက်ကုန်းပေးခဲ့ပေမယ့် မကြာခင်ဘဲ ဇရာထောင်းနေတဲ့ ဦးဇေယျထက် သည် လိင်တန်က ပြန်ပျော့ကျသွားလို့ ဆက်မလုပ်နိုင်တော့ဘူး ။

ဘာဘဲဖြစ်ဖြစ် ဦးဇေယျထက်ကတော့ ဒီလောက် လုပ်ရတာကိုဘဲ ကျေနပ် သဘောကျပါတယ် ။ ခဏကြာတော့တနေ့လုံး တညလုံး ဖဲရိုက် အရက်သောက်ထားတဲ့ အရှိန်နဲ့ သူ တခေါခေါ နဲ့ အိပ်ပျော်သွားပါတော့တယ် ။ထိန်ထိန်သာ လဲ သူ့ကို စိတ်ကြိုက် ဆွဲပေးမယ့် ဘဲ ရှိသွားပြီမို့ လင်ကြီး ကောင်းကောင်း မဖြုတ်နိုင်တာကို စိတ်မပျက်တော့ဘဲ မနက်ဖန်မှာ ထူးအောင်ကြီး နဲ့ ထပ်တွေ့ဖို့ကို စိတ်စောနေမိပါတယ် ။

ဒီနေ့ မြတ်ဦးထွန်းက အိပ်ရာထ နောက်ကျသည် ။

ထူးအောင်ကြီး ကို သူနဲ့ ဘရိတ်ဖတ်စ် အတူတူ သွားစားရအောင်လို့ ခေါ်လို့ ထူးအောင်ကြီး လဲ သူနဲ့ အောက်ထပ်ကို ဆင်းခဲ့သည် ။ မြတ်ဦးထွန်း က ညက သူ ဦးဇေယျထက် ဆိုတဲ့ မြန်မာတယောက်နဲ့ ဖဲဝိုင်းမှာ ခင်မင်ခဲ့တာကို ထူးအောင်ကြီး ကို ပြောပြသည် ။

“ ထူးခြားတာက ဒီဘဲကြီးမှာ အင်မတန်မှ ဆက်ဆီ ဖြစ်တဲ့ သမီးအရွယ်ဇနီးသည် ရှိနေတာဘဲ ..တကယ့်ကို လန်းတဲ့စော်ကွ ...ဒီဘဲကြီး စော်ကျေနပ်အောင် ဆွဲနိုင်လိမ့်မယ် မထင်ဘူး ...” 

လို့ သူ့ကို အားပါးတရ ပြောပြနေတဲ့မြတ်ဦးထွန်း ကို သူနဲ့ ထိန်ထိန်သာ ဖြစ်ပျက်ခဲ့တာတွေ ပြောပြရင် ကောင်းမလား..စဉ်းစားနေဆဲဘဲ ။

မြတ်ဦးထွန်းက သူညက တော်တော်များများ နိုင်လိုက်လို့ အရမ်းကျေနပ်နေသည် ။ ဦးဇေ နဲ့ ဒီနေ့လဲ တွေ့ကြဖို့ချိန်းထားသည် လို့ ပြောပြသည် ။ “ ထူးအောင်..ဒီမြို့မှာ အနှိပ်ခန်းတွေ အများကြီးဘဲ..ဖါခန်းတွေလဲ ရှိတယ် ..မင်းသွားချင်ရင်သွား....တက်က်ဆီကားသမား ကို မေးလိုက်ရင် သူတို့ လိုက်ပို့ပေးလိမ့်မယ် ..” လို့ မြတ်ဦးထွန်းကထူးအောင်ကြီး ကို ပြောသည် ။

“ ဒီနေ့ကော ဘယ်အချိန်လောက် စ ကစားမှာလဲ မြတ်ဦး...”

“ ဟဲဟဲ...အခု စားပြီးရင်လေ ...ဘာလဲ..မင်း ငါနဲ့လိုက်ထိုင်မှာလား..ထူးအောင် …. ”

“ ဟားဟား..မထိုင်ပါဘူးကွာ..ငါက ဘာမှလဲ မကစားတတ်ဘူး ..”

“ အပြင်လျောက်လည်ပေါ့ကွာ...အနှိပ်ခန်းသွားပြီး လျော့ခိုင်းလိုက်ပေါ့ ..”

“ ဖီးနစ် ပြန်ရောက်မှဘဲ လျော့ပါတော့မယ်ကွာ..ဟင်းဟင်း ...”

မြတ်ဦးထွန်း အခန်းကို ပြန်ရောက်ပြီး မကြာခင်မှာဘဲ ဖဲရိုက်ဖို့ ပြန်ဆင်းသွားလိုက်သည် ။သူလဲ ထိန်ထိန်သာ့ဆီ ဖုန်းဆက်ပြီး ဟိုတယ်အရှေ့က စောင့်နေမယ် လို့ ချိန်းလိုက်သည် ။ သည်နေ့တော့ထူးအောင်ကြီး သူတို့ ဟိုတယ်ခန်းမှာ ထိန်ထိန်သာ နဲ့ မလုပ်ချင်ဘူး ..။ တော်ကြာ မြတ်ဦးထွန်း ပြန်လာတာနဲ့ကြုံနေရင် မကောင်းဘူး ..။ထိန်ထိန်သာ ဟိုတယ်ထဲက ထွက်လာသည် ။

“ ဘယ်သွားကြမလဲ ကိုထူး ...”

“ တခြားဟိုတယ် မှာ အခန်းယူပြီး အေးဆေးနေကြရအောင် ထိန်သာ...”

“ ဟုတ်တယ်..အဲဒါ ထိန်သာလဲ ပြောမလို့ဘဲ....ညကလေ..ထိန်သာ ကိုထူးဆီက အပြန် ဓါတ်လှေခါးနားမှာ ကိုမြတ်ဦးထွန်းနဲ့ တွေ့လို့ ...သူက ထိန်သာ့ကို သေသေချာချာ ကြည့်နေတယ်သိလား ...”

တက်ဆီကားတစီး တားပြီး လွတ်လပ်အေးဆေးတဲ့ မိုတယ်အသေးစားတခုကို ပို့ပေးနိုင်မလား လို့ သူမေးတဲ့အခါတက်ဆီသမား က “ဟာ ရတယ်....ပို့ပေးမယ် .. ” လို့ ပြောသည် ။

မိုတယ်အခန်း ရတာနဲ့ အခန်းထဲဝင်ဝင်ချင်းဘဲ တယောက်နဲ့တယောက် အငမ်းမရ နမ်းကြကိုင်ကြ ပွတ်သပ်ကြသည် ။အဝတ်အစားတွေကို သူတို့ ကိုယ်ပေါ်ကနေ အမြန်ဆုံး ဖယ်ရှားပစ်ကြသည် ။

ကိုယ်လုံးတီး ဖြစ်သွားကြသောအခါ ကုတင်ပေါ်ကို တက် ..ထူးအောင်ကြီးက ထိန်ထိန်သာ့ကို ပြောင်းပြန်တက်ခွလိုက်သည် ။ သူ့ခေါင်းက ထိန်ထိန်သာ့ပေါင်ကြားမှာ ရောက်နေသလို သူ့တန်ဆာကြီးကထိန်ထိန်သာ့မျက်နှာနားမှာ ရောက်နေသည် ။ သူ မို့ဖေါင်းနေတဲ့ အင်္ဂါစပ်ကြီးကို တပ်မက်စွာနဲ့ တပြတ်ပြတ်စယက်လိုက်တာနဲ့ ထိန်ထိန်သာကလည်း သူ့တန်ဆာအရင်းကနေ ဆုပ်ကိုင်ပြီး ထိပ်အထစ်လုံးကြီးကိူ ပါးစပ်နဲ့ငုံကာ စုတ်ပါတော့သည် ။

တင်ပါးထယ်ထယ်ကြီးတွေကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ အားရပါးရ ဆုပ်ကိုင်ရင်း ယက်နေသလို ထိန်ထိန်သာကလည်း လက်တဖက်နဲ့ တွဲလောင်းကျနေတဲ့ ဂွေးဥနှစ်လုံးကို ဆုပ်နယ်နေပြီး တန်ဆာချောင်းထိပ်ကို တပြွတ်ပြွတ် စုတ်ပေးနေသည် ။ ထိန်ထိန်သာ အဖို့ ဒီလို စစ်စတီနိုင်း ပုံစံလုပ်ကြတာကို အပြာစာအုပ်တွေနဲ့ အပြာရုပ်ရှင်တွေထဲမှာဘဲမြင်ဘူးခဲ့ပြီး အပြင်မှာ လက်တွေ့တခါမှ မလုပ်ဘူးဘူး ..။

ဦးဇေက စစ်စတီနိုင်း ပုံစံ တခါမှ မလုပ်ခဲ့ဘူး ။ တချိန်ထဲမှာ တယောက်နဲ့တယောက် ကောင်းအောင် လုပ်ပေးနိုင်လို့ ထိန်ထိန်သာ ဒီပုံစံ လုပ်ရတာကို သဘောကျသည် ။ ထူးအောင်ကြီးရဲ့ တန်ဆာချောင်း ငံကျိကျိကြီးကို စိတ်ပါလက်ပါ စုတ်ပစ်လိုက်သည် ။

ထူးအောင်ကြီးကလည်း ထိန်ထိန်သာ့ အဖုတ်ကို ယက်လိုက် စုတ်လိုက် လုပ်သလို အတွင်းထဲကို သူ့လျာနဲ့ ထိုးဆွပေးလိုက် လုပ်နေသည် ။ ထူးအောင်ကြီးရဲ့ လျာက အဖုတ်ထဲကို ကလိနေရာက အဖုတ်နဲ့ ကပ်ရက် ဖင်ပေါက်လေးကိုပါ ကလိပေးလိုက်လို့ ထိန်ထိန်သာ တကိုယ်လုံး တုန်ခါသွားရသည် ။

အို....သူ..သူ ထိန်ထိန်သာ့ စအိုပေါက်လေးထဲကို လျာနဲ့ ထိုးကလိနေတယ် ..။ အို.....အမလေး ….သူ သူမို့ မရွံမရှာ ။ တခါမှ မခံဘူးတဲ့ အတွေ့ထူးကို ရတာမို့ ထိန်ထိန်သာ သဘောကျသွားသည် ။ ထူးအောင်ကြီးကိုလည်း သူ့ကိုကောင်းအောင် အမျိုးမျိုး လုပ်ကိုင်ပေးလို့ အရမ်းကျေးဇူးတင်သွားသည် ။

တော်တော်ကြာအောင် စစ်စတီနိုင်း ဆွဲကြပြီးနောက် ထိန်ထိန်သာ လည်း တအားခံချင်လာပြီမို့ ထူးအောင်ကြီး ကို“ ကိုထူးရယ်...ထိန်သာ စောက်ပတ်ယားလှပြီ...ထိန်သာ့ကို လိုးပေးပါတော့...” လို့ မရှက်နိုင်တော့ဘဲ တောင်းခံတောင်းဆိုပါတော့သည် ။

ထိန်ထိန်သာ့ အဖုတ်ထဲမှာလဲ တအားကို လှိုက်ပြီး ယားနေသည် ။ ထူးအောင်ကြီးရဲ့ စံချိန်မှီ လိင်တန်ချောင်းကြီးနဲ့ ထိုးညှောင့်ပေးတာတွေကို ခံချင်နေပြီ ..။ ကုတင်စောင်းမှာ ဖင်ထောင်ပေးလိုက်တဲ့ ထိန်ထိန်သာ့ ဖင်အနောက်မှာ မတ်တပ်ရပ်ရင်း ပြူးထွက်နေတဲ့ အဖုတ်ဖေါင်းဖေါင်းကြီးထဲကို သူ့တန်ဆာချောင်းကို ဖိသွင်းလိုက်သည် ။တထစ်ထစ်နဲ့ တုတ်တုတ်ခဲခဲ လိင်တန်ချောင်းကြီး အဖုတ်ခေါင်းပေါက်ထဲကို တိုးဝင်သွားသည် ..။

“ အီးရှီး ….အိုး ….. ဟား....”

ပြည့်သိပ်နေတဲ့ အရသာကြောင့် ထိန်ထိန်သာ ရေရေလည်လည် သဘောကျသွားသည် ။ တွယ်ပြီ ..။ ထူးအောင်ကြီး ထိန်ထိန်သာ့ ခါးလေးကို ထိန်းကိုင်ပြီး ဆောင့်ပါတော့သည် ။

“ အိုးရဲ....ကောင်း..ကောင်းလိုက်တာ...ဆောင့်...ဆောင့်....ဆောင့်ပါ...”

ထိမိလွန်းလို့ ထိန်ထိန်သာ မရှက်နိုင်တော့ဘဲ တအား ဆောင့်ထည့်ပေးဖို့ တောင်းခံလေသည် ။ထူးအောင်ကြီးလဲ ထိန်ထိန်သာ့လိုဘဲ အရမ်းထိမိလွန်းလို့ ဆောင့်အားကို မြှင့်တင်လိုက်သည် ။ ဒလစပ်ဆက်တိုက် ပြင်းပြင်းထန်ထန် ဆောင့်ထည့်သည် ။

“ အား.....အား.......အား........ဆောင့်...ဆောင့်...ဆောင့်....အား........ကောင်း...ကောင်း.......တအားကောင်းတယ် ..”

ဆောင့်ထည့်လိုက်တိုင်း တင်ပါးအိအိကြီးတွေ တဖန်းဖန်းအသံနဲ့အတူ တုန်ခါနေသည် ။ရင်စိုင်တွေလဲ လှုပ်ခါရမ်းနေသည် ။ထူးအောင်ကြီး အားကုန်ဆော်ပြီ ။

“ အမလေး ...ကိုထူးရယ်...အို..ဟာ.....အာ....အာ.......ပြီး...ပြီး.....ပြီးသွားပြီ . . . ”

ထိန်ထိန်သာ ရဲ့ အဖုတ်ကြွက်သားတွေက ရှုံ့ချီပွချီနဲ့ သူ့အတန်ချောင်းကို ရစ်ပတ်ဆွဲယူနေတယ်လို့ ထူး အောင်ကြီး ခံစားလိုက်ရသည် ။

ထိန်ထိန်သာ ပြီးသွားတဲ့နောက် အချက်ပေါင်းတော်တော်များများ ဆက်ဆောင့်ထည့်ရင်း သုတ်ရေတွေ တထုတ်ထုတ်နဲ့ ပန်းထုတ်ရင်း ပြီးဆုံးခြင်းကို ရောက်ရှိသွားရပါတော့သည် ။မိုတယ်အခန်းလေး ထဲမှာ တိတ်ဆိတ်မှုက ကြီးစိုးနေသည် ။စောစောက အသံဗလံတွေဆူညံခဲ့သလောက် အခုတော့ ငြိမ်သက် တိတ်ဆိတ်နေသည် ။

ထိန်ထိန်သာ က အိပ်ရာခင်းအဖြူစကို ဝတ်လစ်စလစ်ကိုယ်ပေါ်မှာ ခြုံလွှမ်းရင်း မျက်လုံးတွေ ပိတ်ပြီး စောစောက ပွဲကြမ်းခဲ့တာတွေကို စမြုံ့ပြန် အရသာယူနေသလို ထူးအောင်ကြီး လဲ အဝတ်မပါ ကိုယ်တုံးလုံးကြီး ပက်လက်အိပ်ရင်း အမောဖြေနေသည် ။

ထိန်ထိန်သာ ထူးအောင်ကြီးကို အရမ်းသဘောကျသွားသလို ထူးအောင်ကြီးကလဲ ထိန်ထိန်သာကို အခုလို စိတ်ရှိတိုင်း ဖြုတ်ရဆော်ရတာကို အရမ်း သဘောကျနေသည် ။ ထိန်ထိန်သာ သည် ထူးအောင်ကြီးက ခါးအားသန်သန်နဲ့ သူမ အကြိမ်ကြိမ် ပြီးရအောင် အားကောင်းမောင်းသန် လုပ်ပေးနိုင်တဲ့အပြင် ယောကျ်ားတန်ဆာကလဲ ရှည်ရှည်တုတ်တုတ် နဲ့ အားရစရာ ကောင်းလှတော့ သူ့ကို ခိုက်သွားရသည် ။

“ ထိန်သာ....ဘိုက်ဆာလားဟင် ..”

“ ဟင့်အင်း...ဆာသေးဘူး ...”

“ ဆာရင် ဒို့ အစားတခုခု ဖုန်းဆက်မှာလိုက်မယ် ..ဒါမှမဟုတ် အပြင်ထွက်စားကြမလား ...”

“ ဟင့်အင်း ..မှာစားတာဘဲ ကောင်းမယ်ထင်တယ် ..”

ထိန်ထိန်သာ က ရယ်မောလိုက်လို့ ထူးအောင်ကြီး က “ ဘာရယ်တာလဲ ထိန်သာ .” လို့ မေးသည် ။“ အပြင်ထွက်ရင် အချိန်ပုတ်တယ် ...မဝသေးဘူး ...” လို့ ရယ်ပြီး ဖြေလိုက်လို့ ထူးအောင်ကြီး လဲ ကာမစိတ်ပြင်းပြလှတဲ့ ထိန်ထိန်သာ ကို သဘောကျသွားသည် ။

သူကလဲ ထန် ထိန်ထိန်သာကလဲ ထန် ဘက်ညီအတွဲညီ သည် ။မိန်းမ မယူဖြစ်တဲ့ လူပျိုသိုးဘ၀ ထန်ချင်တိုင်း ထန်နေတဲ့အချိန် အသက်ကြီးတဲ့ လင်ကြီး နဲ့ မကျေနပ် နိုင်တဲ့ ထိန်ထိန်သာ နဲ့ တွေ့ကြတာ တကယ့် ပွဲကြီးပွဲကောင်းတခုဘဲ ..။

သူကလည်း ထိန်ထိန်သာ ကို အခုလို ဘယ်သူမှ မသိနိုင်တဲ့ မိုတယ်အသေးစားလေးထဲမှာ ဒီနေ့ တဝကြီး စိတ်တိုင်းကျ ဖြုတ်ပစ်လိုက်မည် လို့ အားခဲထာတာ မဟုတ်လား ။ ထိန်ထိန်သာကလည်း အပြတ်ကို တဝကြီး ကုန်းလိုက်မဟဲ့ ခံလိုက်မဟဲ့လို့ စဉ်းစားထား ပုံရသည် ။ရေချိုးခန်းကို ဝင်ပြီး ဆေးကြောသန့်စင်တာတွေ လုပ်ပြီးတော့ ထိန်ထိန်သာ က စားပွဲလေးပေါ်မှာ တွေ့ရတဲ့ကော်ဖီမိတ်ကာ နဲ့ ကော်ဖီတည်ပြီး ဖေါ့ခွက်နှစ်ခွက်နဲ့ ကော်ဖီဖျော်သည် ။

“ ကိုထူး..လာသောက်..ကော်ဖီ မွှေးတယ် ...”

အိပ်ရာခင်းစကြီး ကိုယ်မှာ ပတ်ပြီး ထိုင်နေတဲ့ ထိန်ထိန်သာ နဲ့ အဝတ်မပါ ကိုယ်တုံးလုံးချွတ် နဲ့ ရေချိုးခန်းထဲက လှမ်းလျောက်လာတဲ့ ထူးအောင်ကြီး ကော်ဖီသောက်ကြရင်း ဒီလာ့စ်ဗေးဂတ်စ်မြို့ကနေ သူတို့ အသီးသီး နေရပ်မြို့တွေကို ပြန်သွားပြီးကြရင် ဘယ်လိုထပ်ဆုံကြမလဲ ဆိုတာကို ပြောဆို တိုင်ပင်ကြလေသည် ။

“ ကိုထူးက ထိန်သာနဲ့ ထပ်တွေ့ချင်သေးလို့လား ..”

“ ဟာ..ထိန်သာကလဲ..တွေ့ချင်တာပေါ့ ..ဘယ်လိုမေးလိုက်တာလဲ ..”

“ ဟင်းဟင်း..သိပါဘူး..ကိုထူး ထိန်သာ့ကို တဝကြီး လုပ်ပြီးလို့ ထပ်မတွေ့ချင်တော့ဘူးလားလို့ပါ...”

“ ထိန်သာ့ကို ဘယ်တော့မှ ရိုးမှာ မဟုတ်ဘူး ..တတ်နိုင်ရင် အတူတူတောင် နေလိုက်ချင်တယ် ..”

“ အိုး..မဖြစ်နိုင်တာတွေ မပြောနဲ့ကွာ..ဘယ်လိုလုပ်နေလို့ရမှာလဲ..ထိန်သာက လင်ကြီး ငုတ်တုတ်နဲ့ဟာကို...”

“ လင်ကြီးကို ကွာရှင်းလိုက်ပေါ့...”

“ အို...ဒါ..ဒါတော့ ဘယ်ဖြစ်မလဲ...ထိန်သာ ဦးဇေကို ကွာလိုက်ဖို့တော့ မဖြစ်နိုင်သေးဘူး ...”

“ ဒါဆို...ဒို့နဲ့ထိန်သာတို့ ဘယ်လိုထပ်တွေ့ကြမလဲ ..”

“ ထိန်သာ ကိုထူး ရှိတဲ့ ဖီးနစ်စ်ကို လာခဲ့မှာပေါ့ ..ဦးဇေ မြန်မာပြည် ပြန်နေတဲ့အချိန် ...ဒါမှမဟုတ် ကိုထူးဆန်ဖရန် ကို လာခဲ့လေ ...”

“ ထိန်သာကကော ဒို့နဲ့ ထပ်တွေ့ချင်လား ..”

“ အင်း...တွေ့ချင်တာပေါ့ ..အခုတောင် ထပ်ပြီး တွေ့ချင်သေးတယ် . .”

ပြုံးပြုံးလေး မခို့တရို့နဲ့ ပြောလိုက်တဲ့ ထိန်ထိန်သာ့ကို ထူးအောင်ကြီး ရေလည်ခိုက်သွားသည် ။ တအားဖက်ပြီးစူတူတူ နှုတ်ခမ်းလေးတွေကို သူ့နှုတ်ခမ်းတွေနဲ့ ဖိကပ် စုတ်ယူလိုက်သည် ။

ထိန်ထိန်သာက ပြန်နမ်းစုတ်လို့ သူတို့အနမ်းတွေက ခွာလို့ ရပ်လို့ မရတဲ့ အနမ်းရှည် တခု ဖြစ်သွားသည် ။ထူးအောင်ကြီး သည် ထိန်ထိန်သာရဲ့ခါးလေး အောက်က စွင့်ကားတဲ့ တင်ပါးလှလှကြီးတွေကို ကိုင်တွယ်ပွတ်သပ်ပြီး နှုတ်ခမ်းတွေကို နမ်းစုတ်နေတဲ့အချိန် သူ့ပေါင်ကြားက သူ့တန်ဆာရှည်မျောမျောကြီး က မာကျောထောင်ထလာသောအခါ ထိန်ထိန်သာ့လက်ထဲကို တန်ဆာချောင်းကြီးကို ထည့်ပေးလိုက်လေသည် ။

ထိန်ထိန်သာလဲ တန်ဆာချောင်းကြီးကို ကိုင်ဆုပ်ပွတ်သပ်သည် ။ ပူနွေးတဲ့ တန်ဆာချောင်းကြီးကို ကိုင်တွယ်ပွတ်သပ်ရင်း ကာမစိတ်တွေ နိုးကြွဖေါက်ပြန်လာပြီး ထူးအောင်ကြီးနဲ့ နောက်ထပ်ထပ်ပြီး ကာမစပ်ရှက်ချင်စိတ်တွေ ဖြစ်ပေါ်လာရသည် ။

ထူးအောင်ကြီးက ထိန်ထိန်သာ့ကိုယ်ကို ပတ်ရစ်ထားတဲ့ အိပ်ရာခင်းစ ကို ဖယ်ရှားပစ်လိုက်သည် ။ အဝတ်မဲ့သွားတဲ့ ထိန်ထိန်သာကို ထူးအောင်ကြီး က ကုတင်ပေါ်ကို ခေါ်ဆောင်သွားသည် ။ ဒုတိယအကြိမ် ချစ်စခန်းဖွင့်တဲ့အခါမှာတော့ ထိန်ထိန်သာက အပေါ်က ထူးအောင်ကြီးကအောက်က ပုံစံနဲ့ စခဲ့ကြသလို နောက်ပိုင်းမှာ တခြားပုံစံတွေ အမျိုးမျိုး ပြောင်းကာ မီးကုန်ယမ်းကုန် တဖြောင်းဖြောင်း တဖေါင်းဖေါင်း ပွဲကြမ်းကြတော့သည် ။

ဒီ ဒုတိယအကြိမ် အချစ်ကြမ်းပွဲမှာတော့ ထိန်ထိန်သာက သူမ သုံးကြိမ်တောင် အထွဋ်အထိပ်ကို ရောက်ရတယ်လို့ပြောသည် ။ သူတို့နှစ်ယောက် အပြင်ကို လုံး၀ မထွက်ဘဲ အစားအသောက်ကို အခန်းအထိ လာပို့ပေးတဲ့ တရုတ်အစားအစာကိုဘဲ ဖုန်းနဲ့ မှာပြီး စားကြသည် ။

တဝလုပ်ပြီး အစားစား ဘိုက်ပြည့်တော့ ပြန်လုပ် လုပ်ပြီးရင်း လုပ်ရင်း ..။ညနေရောက်မှ သူတို့ ဟိုတယ်ကို ပြန်ကြသည် ။ဘာဘဲပြောပြော သူတို့ နှစ်ယောက်လုံး စိတ်ကြိုက် အပီအပြင် အချစ်ကြမ်းပွဲတွေ နွှဲခဲ့ရလို့ကျေနပ်သွားကြသည် ။

သူတို့ ဟိုတယ်ခန်းတွေကို ပြန်ကြဖို့ ဓါတ်လှေခါးဆီကို လျောက်သွားကြတဲ့အချိန် အနားက အရက်ဘား ကောင်တာမှာ အရက်ထိုင်သောက်နေတဲ့ ဦးဇေယျထက်က သူတို့နှစ်ယောက်ကို ငေးစိုက်ကြည့်နေတာကိုတော့သူတို့ မသိလိုက်ကြ ။

ဦးဇေယျထက်သည် လက်ထဲက ဖုန်း ကင်မရာ နဲ့ မယားချောလေး ထိန်ထိန်သာ နဲ့ တွဲပြီး လျောက်သွားတဲ့ လူ ကို သေသေချာချာ အမိအရ ဓါတ်ပုံရိုက်ယူလိုက်သည် ။

မြန်မာ တယောက်ဘဲ ဖြစ်ဖို့များသည် ။

သူ ဘယ်သူလဲ ....။

ဘာကြောင့် ငါ့မိန်းမ နဲ့ အတူတူ တွဲလာသလဲ ..။

သူတို့ ဘယ်ကို သွားမလို့လဲ ..။ ဟိုတယ်အခန်းကို သွားမလို့လား....။

ထိန်ထိန်သာ ရေပန်းအောက်မှာ ရေချိုးနေတဲ့အချိန် ဦးဇေယျထက် ဟိုတယ်အခန်းထဲကို ဝင်လာသည် ။ဒီတခါတော့ ဦးဇေယျထက်သည် ထိန်ထိန်သာ ရှိနေတဲ့ ရေချိုးခန်းထဲကို ဝင်မလာဘူး ။ထိန်ထိန်သာ တကိုယ်လုံးကို ဆပ်ပြာ နဲ့ ပွတ်သပ်ပြီး ရေချိုးနေသည် ။ပေါင်ကြားဂွဆုံနေရာကို သူမလက်ချောင်းလေးတွေ ရောက်သွားတော့ ကျိန်းစပ်နေသည် ။ ထူးအောင်ကြီးနဲ့ အချစ်ကြမ်းထားတဲ့ ဒါဏ်တွေပေါ့ ။

ဟွန်း ..သူ..သူ..တအားလိုးသွားတာ ...။ တကယ့်ကို အလိုးသွက်တဲ့ ဖိုးချက်ဘဲ ...။ ခါးအားကောင်းတဲ့ ကိုကိုဘဲ ..။

ဒီနေ့ မိုတယ်လေးထဲ စိတ်တိုင်းကျ လိုးပစ်လိုက်ကြတာ ..။ ဘယ်နှစ်ချီမှန်းတောင် မမှတ်မိတော့ဘူး ..။ ပုံစံတွေ အမျိုးမျိုး ပြောင်းပြီး လိုးကြတာ ...။

ဦးဇေနဲ့ မရနိုင်တဲ့ဟာတွေ ကို ထူးအောင်ကြီးဆီက သူမ ရလို့ သိပ် သဘောကျနေသည် ။ထိန်ထိန်သာ မျက်နှာသုတ်ပုဝါကြီး ကိုယ်မှာ ပတ်ပြီး ရေချိုးခန်းထဲက ထွက်လာတော့ ဆိုဖါမှာ ထိုင်နေတဲ့ ဦးဇေယျထက် ကို တွေ့လိုက်ရလို့အံ့သြသွားသည် ။

“ ကိုကြီး ..ပြန်လာပြီလား ..အစောကြီး ရှိသေးတယ် …. ”

ဦးဇေယျထက် က “ ဟုတ်တယ် ထိန်သာ..ကိုကြီး..ဒီနေ့ မကစားတော့ဘူး..မိတ်ဆွေတယောက်နဲ့ ချိန်းထားတာရှိလို့ အပြင်သွားရအုံးမယ်...ထိန်သာ လိုက်ခဲ့ချင်လား..စီးပွားကိစ္စ တိုင်ပင်ကြမှာ ဆိုတော့ ထိန်သာ ပျင်းနေမှာ စိုးတယ်ကွယ် ...” လို့ ပြောလေသည် ။

ဦးဇေယျထက် သည် ထိန်ထိန်သာ နဲ့ ဟိုလူ ဓါတ်လှေခါးနဲ့ တက်သွားပြီး မရှေးမနှောင်းမှာ သူ့အခန်းကို ပြန်ဝင်ခဲ့တာ ..။ သူ့စိတ်ထဲမှာ ဟိုလူနဲ့ ထိန်ထိန်သာ ကို အခန်းထဲမှာ မတော်တရော် အနေအထားနဲ့ မြင်ရလေမလား လို့ တွေးထင်ထားခဲ့တာ ..။သူထင်သလို မဟုတ်ဘဲ ထိန်ထိန်သာ တယောက်ထဲဘဲ ရေချိုးနေတာ ကို တွေ့လိုက်ရသည် ။

“ ဟင့်ဟင့်..စီးပွားရေးအကြောင်း ဆွေးနွေးကြမယ် ဆိုရင်တော့ ထိန်သာ လိုက်ချင်ဘူး ..”

“ သိတယ်...သိနေတယ်....ဟင်းဟင်း..ဒါကြောင့် ကိုကြီးက ထိန်သာ့ကို နေရာတကာ မခေါ်တာ...ထိန်သာ့ကိုလွတ်လွတ်လပ်လပ် နေစေချင်တယ်လေ ...ဟင်း...လှလိုက်တာ ထိန်သာရယ် ..”

ဦးဇေယျထက် ထိန်ထိန်သာ ဆီကို ထလျောက်သွားလိုက်သည် ။ ထိန်ထိန်သာ ပတ်ထားတဲ့ မျက်နှာသုတ်ပုဝါကြီးကို ရုတ်တရက် ဆွဲဖယ်ချွတ်ပစ်လိုက်သည် ။

“ ဟင်..ကိုကြီး ...ဘာလဲ...”

ထိန်ထိန်သာရဲ့ ရင်ထွားထွားတွေဆီက ပန်းနုရောင် နို့သီးလေးတွေကို သူ့လက်ချောင်းတွေနဲ့ စမ်းသပ်လိုက်သည် ။

“ ကိုကြီး..ဘာလုပ်တာလဲ..ထိန်သာစိတ်ထအောင် လာကိုင်နေတာလား ..”

ဦးဇေယျထက် စိတ်ထဲမှာ တောင့်တင်းစိုပြေလှတဲ့ သူ့မိန်းမ ကို စောစောက တွေ့လိုက်တဲ့ ဘဲက ဖန်နေတာလား ..ဖြုတ်တောင်နေပြီလား ...လို့ တွေးနေသည် ။

အင်း..ငါအစိုးရိမ်လွန်တာ များလား ..။ လူတယောက်နဲ့ တွေ့လိုက်တာနဲ့ ထိန်ထိန်သာ ဖေါက်ပြန်နေပြီ လို့ ငါထင်နေတာလား ..။

စတွေ့တွေ့ချင်းတုံးက သူကောင်းကောင်း မဖြုတ်နိုင်လို့များ ထိန်ထိန်သာ နောက်မီးလင်းနေပြီလား ..ဒါမှမဟုတ် လင်းဖို့ ကြိုးစားနေသလား ...ဆိုတဲ့ လားပေါင်းများစွာ က သူ့ခေါင်းထဲမှာ မေးနေခဲ့မိတာ ...။

နို့သီးခေါင်းလေးတွေက တင်းမာလာသည် ။ ထောင်ထလာသည် ။ ထိန်သာ ပါးစပ်က တဟင့်ဟင့်နဲ့ ဖြစ်လာသည် ။ ဦးဇေယျထက် ရဲ့ နောက်လက်တဖက်က ထိန်ထိန်သာရဲ့ ပေါင်ကြားက မို့အိအိကြီးကို စမ်းလိုက်သည် ။

အကွဲကြောင်းက နှုတ်ခမ်းသားနုနုတွေကို ပွတ်လိုက်တော့ “ အင်ဟင်...” လို့ ထိန်သာ့ပါးစပ်က အသံလေး ထွက်လာသည် ။ နို့သီးတွေကို ပွတ်နေတဲ့ သူ့လက်က ထိန်ထိန်သာ့ တင်ပါးအိအိကြီးတွေကို ပယ်ပယ်နယ်နယ် ကိုင်ပြန်သည် ။

“ ကိုကြီး...လုပ်ချင်လို့လားဟင် ...ထိန်သာ စုတ်ပေးရမလား ...”

“ အင်း........”

ဦးဇေယျထက် ကုတင်ပေါ် ထိုင်ချလိုက်သည် ။ ထိန်ထိန်သာက သူထိုင်လိုက်တာနဲ့ သူ့ရှေ့မှာ ထိုင်ချလိုက်ပြီးသူ့ဘောင်းဘီက ခါးပတ်ကို ဖြုတ် ဇစ်ကို ဆွဲချ ပြီး ဘောင်းဘီကို ဆွဲချွတ်လိုက်သည် ။

ဦးဇေယျထက်ရဲ့ လိင်တန်ချောင်းက ပျော့ကျနေဆဲ ...။ထိန်ထိန်သာ လက်ချောင်းတွေက လိင်တန်ပျော့လေးကို ဆော့ကစားပြီး ထောင်ထလာစေဖို့ ကြိုးစားသည် ။ဂွေးစိနှစ်လုံးကိုလဲ ဖွဖွလေး ပွတ်သပ်ပေးသည် ။ သို့ပေမယ့် လိင်တန်က ထောင်မလာ ..။ မာမလာ ..။ဦးဇေယျထက် သက်ပြင်းကို မှုတ်ထုတ်လိုက်သည် ။

ကုတင်ပေါ် ပက်လက်လှဲအိပ်လိုက်ပြီး “ ထိန်သာ..ကိုကြီး မျက်နှာပေါ် တက်ခွထိုင်ပေးကွယ် ...” လို့ ပြောလိုက်သည် ။အရင်လဲ ထိန်ထိန်သာ ဒါမျိုး လုပ်ပေးခဲ့ဖူးလို့ အထာပေါက်နေပြီ ။ကိုကြီးဦးဇေသည် သူ့လိင်တန်မလာရင် သူ့မျက်နှာပေါ်ကို ထိန်ထိန်သာ့ကို တက်ခွကာ ပွတ်စေသည် ။

ဒီလို ပွတ်တဲ့အချိန် ကိုကြီးက ထိန်သာ့အဖုတ်ကို အငမ်းမရ ယက်သည် ။ စုတ်သည် ။ ဒီလို လုပ်ရင် သူ့လိင်တန်က ထောင်လာမာလာတတ်သည် ။

ထိန်သာလဲ ထူးအောင်ကြီး နဲ့ တဝကြီး လိုချင်တာတွေ ရခဲ့ပြီး ဖြစ်လို့ ဆာလောင်မှု မရှိပေမယ့် လင်ဖြစ်သူကျေနပ်စေဖို့ သူလုပ်စေချင်တဲ့အတိုင်း သူ့မျက်နှာပေါ်ခွထိုင်လိုက်သည် ။ ဦးဇေယျထက် သည် ထိန်ထိန်သာ့အဖုတ်ကို အရင်ဆုံး နမ်းရှူနေသည် ။ သူ့နှာခေါင်းကြီးနဲ့ ထိန်သာ့ အစိလေးကို ပွတ်တိုက်နေသည် ။ ဒီလို လုပ်တော့ ထိန်သာ့စိတ်တွေ ထလာရတာပေါ့ ...။ ထိန်သာလဲ ကိုကြီး မျက်နှာကို အဖုတ်နဲ့ ဖိဖိပွတ်နေမိရသည် ။ ကိုကြီးကလဲ လျာကြီးနဲ့ တပြတ်ပြတ် ယက်သည် ။ အစိကို ပြွတ်ကနဲ ပြွတ်ကနဲ စုတ်သည် ။

“ အမလေး ….အား...အား..ကိုကြီး..ကိုကြီး ...ထိန်သာ့စောက်ပတ်တွေ ယားလာပြီ....ယားနေပြီ ...ဟင့်ဟင့်”

ထိန်သာ့ညည်းသံတွေ ဆူညံလာသည် ..။ တပြတ်ပြတ် အဖုတ်ယက်တဲ့ အသံတွေ ရော...။ဦးဇေယျထက်ရဲ့ လိင်တန်ချောင်း သည် မာကျောပြီး အပေါ်ထောင်လာသည် ။ ရွှတ်ပြတ် ပြွတ်ပတ် နဲ့ထိန်ထိန်သာ့အဖုတ်ကြီးကို သူ အားရပါးရ ယက်လိုက်စုတ်လိုက်တာ စိတ်တွေ ပြင်းထန်လာလို့ လိင်တန်လဲ ကြီးထွားမာတောင်လာသည် ။

“ ကဲ..ထိန်သာလေး ..ကိုကြီးတို့ လိုးလိုက်ကြရအောင်ကွယ် . . .”

ထိန်ထိန်သာ့ကို တက်ခွပြီး သူ လုပ်သည် ။ သိပ်ကြာကြာတောင် မဆွဲရသေး ..။ သူ ဟောဟဲဟောဟဲနဲ့ အမောဖေါက်လာသည် ။ ငယ်ငယ်က ဆေးလိပ်တွေ တအားနင်း သောက်ခဲ့တဲ့ ဒါဏ်တွေများလား ။

ထိန်ထိန်သာလဲ အရှိန်တက်လာချိန်မှာ ဦးဇေယျထက် က တအားနင်း မဆောင့်ထည့်နိုင်ဘဲ မောပြီးဆောင့်အား လျော့ကျသွားတာကြောင့် “ ကိုကြီး..တအား...တအား...” လို့ ပြောဆိုရင်း သူမတင်ပါးတွေကို ကော့ပင့်ကာပေးနေသည် ။ သို့ပေမယ့် ဦးဇေယျထက်က မလိုက်နိုင် ..။

ထိန်ထိန်သာ ကတော့ ဟန်ဆောင်ကောင်းသည် ။ သူလိုချင်တာတောင့်တတာတွေကို ထူးအောင်ကြီးနဲ့ အရယူနေပြီမို့ ဦးဇေယျထက် အားနည်းချက်ကို စိတ်ပျက်ဟန်မပြဘူး ။ လင်ရဲ့ အလိုကို လိုက်ပေးနေသည် ။ ဘာဘဲပြောပြော ဦးဇေယျထက်မှာ သံသယတွေ ရှိသွားပြီ ။ ထိန်ထိန်သာ နဲ့ တွဲခုတ်လာတဲ့လူ ဘယ်သူလဲ ဆိုတာလဲ သူသိချင်နေသည် ။မြတ်ဦးထွန်း အရမ်း လဒ်ကောင်းနေသည် ။ဒီနေ့ မနေ့ကထက်တောင် ပိုနိုင်သည် ။

ဖဲသမား သည် နှဲသမားရဲ့ ပါးလိုဘဲ ပိန်လိုက်ဖေါင်းလိုက် လို့ ဆိုကြသည် ။အခု ...နှဲသမား ရဲ့ ပါး ဖေါင်းတဲ့ ကာလ ..။မြတ်ဦးထွန်း ကံလိုက်နေသည် ။ ဘာကစားလိုက် ကစားလိုက် နိုင်သည် ။

သူက ဝိုင်းမှာ ထိုင်လိုက်ရင် မထတမ်း ကြာတတ်တော့ သူတို့ကစားဝိုင်းတွေ မှာ ဝိုင်ဘီယာ အရက် သံပုရာရေအစရှိတာတွေကို မှာယူလို့ရှိရင် လာချပေးတဲ့ စကပ်တိုတိုလေးတွေ ဝတ်ထားတဲ့ စားပွဲထိုးမလေးတွေ ကို သူသောက်ချင်တာ မှာ သောက်တတ်သည် ။

သူက နိုင်နေတဲ့လူဆိုတော့ ဘောက်ဆူး ( တစ် ) ပေးရင် အရမ်း ရက်ရော သည် ။မနေ့ကထဲက သူတို့ဝိုင်းကို လာ ဝန်ဆောင်မှုပေးတဲ့ စားပွဲထိုးကောင်မလေးကို သတိထားမိခဲ့သည် ။ထူးထူးခြားခြားလေး လှနေလို့ ..။ရင်ဘတ်က နံမည်ပြားလေးမှာ ကောင်မလေးရဲ့ နံမည်ကို မနေ့ထဲက သတိထားမိခဲ့သည် ။

ထရစ်စ်......။

သူနိုင်နေမှန်း ထရစ်စ် သိသည် ။ဒီနေ့လဲ ထရစ်စ် သူ့ကို သူသောက်ချင်တာတွေ လာပို့သည် ။ ပိုက်ဆံတောင် ပေးစရာ မလိုဘူး ..။မနေ့ကဒေါ်လာတရာတန် ဘောက်ဆူး ( တစ် ) ပေးထားလို့ လျံတဲ့ ဘောစိ ဆိုပြီး ရေလည် ပြာပြာသလဲ လုပ်ကိုင်ပေးနေသည် ။

အခုလဲ ထရစ်စ် လာပေးတဲ့ မာတီးနီး တခွက်ကို သူသောက်စုတ်နေတဲ့ အချိန် ထရစ်စ် က အနားကပ်လာပြီး တိုးတိုးလေး..“ ဘယ်တော့ဝိုင်းက ထမှာလဲ..မညောင်းသေးဘူးလား...” လို့ မေးလိုက်လို့ ထရစ်စ်မျက်နှာလေးကို သေသေချာချာကြည့်မိလိုက်သည် ။ “ ညောင်းတယ်..နိုင်နေတာနဲ့ ဆက်စားနေတာ...” လို့ သူဖြေသည် ။

ထရစ်စ်က “ ငါ နောက် နာရီဝက်ကြာရင် ဂျူတီထွက်တော့မလို့ ...” လို့ ပြုံးစိစိနဲ့ ပြောလိုက်တာကြောင့် မြတ်ဦးထွန်းလဲ ကောင်မလေး ငါ့ကို အထာခင်းနေတာဘဲ ဖြစ်မည် လို့ ကောက်ချက်ချလိုက်မိသည် ။

“ ဒါဆို..မင်းနဲ့ ငါ အပြင်ထွက်ပြီး တခုခု ထိုင်စားလို့ရမလား ...မင်း အားလား ..” လို့ ပါးစပ်က အလိုအလျောက်မေးမိရက်သား ဖြစ်သွားသည် ။

ထရစ်စ်က ဝမ်းသာအားရနဲ့ “ အားတယ်..ဒါပေမယ့် နာရီပေါင်းများစွာ ဒီမှာ အလုပ်လုပ်ထားတော့ အပြင်ထွက်ဖို့ အိမ်ပြန်ရေချိုးမှ ဖြစ်မယ် ...” လို့ ပြောသည် ။

ထရစ်စ် သည် မြန်မာပြည်ပေါက် ကရင်မလေး တယောက် နဲ့တောင် တူချင်သလိုဘဲ ..။ ဖိလိပိုင်မ ဖြစ်လိမ့်မည်လို့ မြတ်ဦးထွန်း ခန့်မှန်းလိုက်သည် ။ သူ့ကို မေးကြည့်ရဦးမည် ..။

ထရစ်စ် ဂျူတီထွက်ပြီးသောအချိန် မြတ်ဦးထွန်းရှိရာ ကစားဝိုင်းကို အပြင်အဝတ်အစား နဲ့ လာခေါ်သည် ။စကပ်တိုနှံ့နှံ့ ဝတ်ထားတဲ့ စားပွဲထိုးမလေးသည် သာမန် အဝတ်အစား လဲလိုက်သောအခါ ပိုပြီး ကြည့်ကောင်းပြီး ပိုပြီး ချောလှသွားသည် လို့ မြတ်ဦးထွန်း ထင်သည် ။

ထရစ်စ်က မြတ်ဦးထွန်းကို သူ့အခန်းကို လိုက်ခဲ့ပြီး သူရေချိုးတာကို ခဏစောင့်..ရေချိုးအလှပြင်ဆင်ပြီးတာနဲ့ အပြင်ထွက် လျောက်လည်ကြမည် လို့ ပြောတော့ မြတ်ဦးထွန်းက ပြုံးပြုံးကြီး ခေါင်းညှိမ့် သဘောတူသည် ။ မြတ်ဦးထွန်း ရင်ဘတ်ထဲ တဒုံးဒုံးနဲ့ ကုလားဘုရားပွဲလှည့်သလို ဆူညံနေသည် ။

ဟီး....ထရစ်စ်လို ချောချောလေးနဲ့ လိမ့်ရမှာမို့ ..။ အခန့်သင့်ရင် ဖြုတ်ချင်လဲ ဖြုတ်ရနိုင်သည် ။ထူးအောင်ကြီး တယောက်တော့ ပျင်းနေပြီလားမသိဘူး ..။သူလဲ မိန်းမ ဝါသနာကြီးသူမို့ အနှိပ်ခန်းတွေ ချွတ်ကပွဲတွေ သွားနေမှာဘဲ ..။

ဟိုတယ်အပြင်ဖက်ကို အတူတူထွက်လာကြပြီး တက်ဆီကားနဲ့ ထရစ်စ်ရဲ့ အပါ့မင့်တိုက်ခန်းကို သွားကြသည် ။မြတ်ဦးထွန်း ထင်ထားတာထက် ထရစ်စ်ရဲ့ တိုက်ခန်းက သားနားသန့်ရှင်းနေသည် ။ လာ့ဗေးဂပ်စ်မြို့လိုနေရာမှာအိမ်ခန်းတိုက်ခန်းခ တွေ အရမ်းမြင့်မားလိမ့်မည် ဆိုတာ သူ ခန့်မှန်းမိသည် ။ ထရစ်စ်ရဲ့ စားပွဲထိုး ဝင်ငွေက တော်တော့်ကို ကောင်းလိမ့်မည် လို့ သူထင်သည် ။

တက်ဆီပေါ်မှာ ထရစ်စ်က သူ့ကို “ ဘယ်ကလဲ..Where are you from? ” လို့ မေးသည် ။ ဒီမေးခွန်းကို သူကလဲထရစ်စ် ကို မေးချင်နေတာ ..။ သူက “ မြန်မာ က ” လို့ ဖြေလိုက်တော့ ထရစ်စ်က “အိုး... ...ဟိုလေဒီရဲ့ တိုင်းပြည်က ကိုး...မင်းတို့တိုင်းပြည် သတင်းတွေ ထရစ်စ်တို့ အမြဲ ဖတ်ရတယ်...အိုဘားမား လဲ သွားတယ်လေ..” လို့ ပြောလို့..“ မင်းကကော ဘယ်ကလဲ ထရစ်စ် ” လို့ သူကလဲ ပြန်မေးလိုက်သည် ။ ထရစ်စ် က သူက ဖိလိပိုင် က လို့ ဖြေသည် ။ မြတ်ဦးထွန်း ထင်ထားတဲ့အတိုင်းပါဘဲ ..။

ထရစ်စ် ရေချိုးနေတဲ့အချိန် မြတ်ဦးထွန်း ဧည့်ခန်းက ထိုင်စောင့်ရသည် ။မြတ်ဦးထွန်း သည် အရင်က ဖိလိပိုင်မတွေ တွေ့ခဲ့ဘူးသည် ။ အရပ်ပုပြတ်ပြတ်တွေ များသည် ။ ထရစ်စ်ကတော့ ဖိလိပိုင်မ ပေမယ့် ပေါင်တန်ရှည်ရှည်နဲ့ အရပ်မြင့်သည် ။

ခါးလေးက သေးပြီး တင်တွေက ဝိုင်းဝိုင်းကော့ကော့လေးနဲ့ မြင်တာနဲ့ တပ်မက်စရာမို့ ဖဲနိုင်ထားတဲ့ မြတ်ဦးထွန်းသည် ကုန်ချင်သလောက် ကုန်ပါစေ ဆိုပြီး ရာတန်တွေ အထပ်လိုက် ထည့်လာခဲ့သည် ။ ထရစ်စ် ရေချိုးအလှပြင်ပြီး ထွက်လာတော့ မြတ်ဦးထွန်း အရမ်း အံ့သြသွားရသည် ။ထရစ်စ်သည်အရမ်းချောလှလွန်းနေလို့ ..။

“ ဘယ်သွားကြမလဲဟင် ...”

“ ထရစ်စ် သဘော..သွားချင်တဲ့နေရာသွား..စားချင်တာ စား ...”

“ အိုကေ ...”

ထရစ်စ် က ကောင်းပေ့ဆိုတဲ့ စားသောက်ဆိုင်ကြီး တခုကို ခေါ်သွားသည် ။

စားပွဲတွေမှာ ဖယောင်းတိုင် ထွန်းထားတဲ့ မီးခွက်လေးတွေဘဲ ထွန်းထားတဲ့ စားသောက်ခန်းမကြီးထဲ သူတို့ ထိုင်လိုက်ကြသည် ။ မှောင်နေပြီး မီးခွက်အလင်းရောင်လေးတွေဘဲ ရှိနေတဲ့ ဆိုင်ခန်းထဲ စုံတွဲတွေဘဲ စားသောက်နေကြတာ များသည် ။

အရင်ဆုံး မြတ်ဦးထွန်းက ဝစ်စကီ သောက်..ထရစ်စ်က ဝိုင်သောက်သည် ။ထရစ်စ်က ဒီဆိုင်မှာ သိုးသားကင် အရမ်းကောင်းသည် လို့ ပြောပြီး မှာပေမယ့် မြတ်ဦးထွန်းက သိုးသားက ညှီလို့ သူမစားချင်တာနဲ့ ငါး မှာသည် ။

သောက်လိုက်စားလိုက်နဲ့ မြတ်ဦးထွန်းနဲ့ ထရစ်စ်တို့ အရှိန်ရလာတဲ့အချိန် ဆိုင်ထဲကို ဝင်လာတဲ့ စုံတွဲတတွဲကို မြတ်ဦးထွန်း အမှတ်မထင် ကြည့်လိုက်မိသည် ။

သူနဲ့ ထရစ်စ်က အမှောင်ထဲမှာ ရောက်နေတာ ကြာလို့ မျက်စိက အမှောင်ကို ကျင့်သားရပြီးနေသည် ။မြတ်ဦးထွန်း တော်တော့်ကို အံ့သြသွားသည် ။သူ့မျက်စိကို သူ မယုံနိုင် ဖြစ်သွားသည် ။သူ့သူငယ်ချင်း ထူးအောင်ကြီးနဲ့ ဦးဇေ ဆိုတဲ့ သူနဲ့ ဖဲရိုက်ဖက် လူချမ်းသာအဖိုးကြီး ရဲ့ မိန်းမ ထိန်ထိန်သာ ဖြစ်နေလို့ ...။

ဘယ်လိုတွေ ဖြစ်ပျက်ကုန်တာလဲ.....။

အပိုင်း ( ၃ ) ဆက်ရန် >>>>